Porsche 918 RSR

Een coupé met middenmotor als technologisch speerpunt. Een ‘racelabo’ met nog krachtigere hybride aandrijving.

De racewagen 911 GT3 R Hybrid met uiterst efficiënte vliegwielaccumulator kon bij zijn racedeelnames op de Nordschleife van de Nürburgring, aan de ALMS-race (American Le Mans Series) van Road Atlanta (VS) en de ILMC-race (Intercontinental Le Mans Cup) in het Chinese Zhuhai op heel wat aandacht rekenen. Hij demonstreerde zijn enorme prestatiepotentieel in realistische raceomstandigheden tegenover te duchten concurrenten. Daarmee overtrof de intern als ‘Race Lab’ aangeduide 911 GT3 R Hybrid zelfs de hoge verwachtingen van Porsche Motorsport. Competitiviteit, hoge betrouwbaarheid en voorbeeldige energieefficiëntie in combinatie met sterke prestaties onderstreepten de basisidee van de Porsche-ingenieurs om op intelligente wijze extra vermogen te genereren. De 911 GT3 R Hybrid haalt dat extra vermogen bij het remmen uit de eigen rijdynamiek. Nu integreert Porsche die techniek in de coupé met middenmotor 918 RSR – de racevariant van het studiemodel 918 Spyder.

Vanuit de traditie van klassieke Porsche-langeafstandsracewagens, zoals de 908 Coupé met lange achterkant (1969) en de

917 Coupé met korte achterkant (1971), sloegen de Porscheontwerpers een brug naar het postmodernisme van de ‘form follows function’-filosofie. Het elegante lijnenspel van de 918 RSR wordt gedomineerd door gespierde wielkasten, dynamische luchtopeningen en een koepelvormige cockpit.

Een zichtbaar ventilatorwiel tussen de ‘ram air’-luchtinlaatstukken en een achterspoiler in RS Spyder-formaat zetten zijn functie als ‘racelabo’ extra in de verf. De nieuw ontwikkelde kleur ‘Liquid Metal Chromblau’ beklemtoont de sculpturale welving van de vormen, terwijl het typische Porsche Hybrid-oranje van de remzadels en de overlangse strepen over het koetswerk voor opmerkelijke accenten zorgt.

Ook onder de bijzonder lichte, torsiestijve monocoque uit koolstofvezelversterkte kunststof (KVK) domineert motorsporttechnologie. De V8-motor is een evolutie van de rechtstreeks ingespoten krachtbron uit de succesvolle RS Spyder en ontwikkelt in de 918 RSR voortaan exact 563 pk bij 10.300 o/min. De elektromotoren aan de voorwielen leveren elk 75 kW, dus in totaal 150 kW (± 204 pk), voor een totaal piekvermogen van 767 pk. Het extra vermogen dat bij het remmen wordt gegenereerd, wordt in een geoptimaliseerde vliegwielaccumulator opgeslagen.

De beide elektromotoren van de 918 RSR beschikken over een ‘torque vectoring’-functie met variabele koppelverdeling over de voorwielen. Dat verhoogt de agiliteit en verbetert het stuurgedrag nog verder. De middenmotor, die voor de achtertrein is geplaatst, is gekoppeld aan een raceversnellingsbak, eveneens gebaseerd op de RS Spyder. Deze doorontwikkelde zesversnellingsbak met klauwkoppeling, langsliggende assen en recht vertande tandwielen wordt bediend via twee schakelpeddels achter het racestuur.

De functionele uitrusting beklemtoont het puristische racekarakter van de 918 RSR. Zijn roeping als experimenteel racelabo blijkt duidelijk uit tal van elementen: de karakteristieke, schuin naar boven openende deuren, de luchtopening in het dak tussen de deurvleugels, de snelsluitingen aan de voorste en achterste kap in KVK, de twee dakantennes voor pitsradio en telemetrie, de kleine zijdelingse luchtgeleiders vooraan zoals bij de RS Spyder, de splitters onder de voorspoiler of de profielloze ‘slick’-racebanden op 19-duimsvelgen met een centrale wielbout.

In tegenstelling tot bij het studiemodel 918 Spyder heerst in het interieur van de 918 RSR een strakke racesfeer. De bekleding in bruin leder van de nauw aansluitende kuipzetels herinnert aan de geschiedenis van de gentleman drivers; de schakellichtjes aan het racestuur en het recuperatiedisplay op de stuurkolom voor het infoscherm voorzien de bestuurder van nuttige informatie. De toekomstgerichte, ergonomisch avant-gardistische middenconsole uit het conceptmodel 918 Spyder maakt in de 918 RSR plaats voor een tot de essentie beperkte middenconsole met tuimelschakelaars. In plaats van een tweede zetel is naast de middenconsole een vliegwielaccumulator gemonteerd.

Die vliegwielaccumulator is een elektromotor, waarvan de rotor met een snelheid tot 36.000 o/min ronddraait en waarbij de mechanische energie in de vorm van rotatie-energie wordt opgeslagen. De vliegwielaccumulator wordt opgeladen tijdens het remmen, doordat de elektromotoren aan de voortrein in dat geval als generatoren gaan werken. Indien nodig, bijvoorbeeld bij het uitaccelereren van bochten of bij inhaalmanoeuvres, kan de piloot met een druk op de knop een beroep doen op de energie die in de accumulator is opgeslagen. Het vliegwiel wordt dan elektromagnetisch afgeremd en genereert zo uit de bewegingsenergie een vermogen tot 2 x 75 kW, of in totaal 150 kW, dat naar de beide elektromotoren op de vooras wordt gestuurd.

Na een volledige ‘laadbeurt’ is het extra vermogen gedurende acht seconden beschikbaar. Bij de succesvolle 911 GT3 R Hybrid kan dat extra vermogen afhankelijk van de raceomstandigheden ook gebruikt worden om het verbruik te verlagen. Zo kunnen pitstops bijvoorbeeld worden uitgesteld of moet minder brandstof worden getankt, wat dan weer het gewicht van de wagen verlaagt. Met het nieuwe racelabo 918 RSR tilt Porsche dit in de racerij gebruikte hybrideconcept nu tot experimenteel niveau. ‘Porsche Intelligent Performance’ staat in de 918 RSR symbool voor de research naar manieren om de efficiëntie op duurzame wijze te verbeteren onder de intense omstandigheden op het circuit, waar snelle rondetijden en pitstops even essentieel zijn als betrouwbaarheid – een metier waarin Porsche sinds meer dan zestig jaar succesvol is.

Het nummer 22 tot slot brengt hulde aan het jubileum van een vroegere triomf. In 1971, toen de eindoverwinning in Le Mans nog geen routine was voor de Porsche-raceafdeling, kwamen de piloten dr. Helmut Marko en Gijs van Lennep bij de 24-urenklassieker als eerste over de finish. Het afstandsrecord dat ze met hun Porsche 917 Coupé met startnummer 22 vestigden –5.335,313 km bij een gemiddelde snelheid van 222,304 km/u –, hield exact 39 jaar stand, tot in 2010. De 917 in de kleuren van Martini was destijds eveneens een experiment en zijn tijd ver vooruit: zijn buizenframe in magnesium bepaalde nieuwe normen in de lichtgewichtconstructie bij Porsche. 

Wolwedans, Namibië