Spoorslags December 2021 | Tennisvereniging DLTC-THIALF Dordrecht magazine

SpoorSlagS

DLTC-THIALF Al 135 jaar Springlevend

IN DIT NUMMER O.A.:

• Een toost op de nieuwe club,

met de foto’s van de officiële opening

DlTC-THIalF | Nieuweweg 86 | 3314 JS DorDrECHT

DlTC-Thialf sinds 1886

• Geslaagde Ladies Fashion

2 DECEMBEr 2021

Night

• Maandag racket-ochtend:

volle bak

Welkom bij DLTC-Thialf De officiële opening op 4 september 2021 • DLTC-Thialf Open Dubbels

Toernooi

2

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

Aandacht voor twee van onze sponsoren Bike Store Jerry en Johan Stuurman zijn zelf actief in de doelgroep

De mooiste fietsen aan de Achterhakkers

Desgevraagd zeggen vader en zoon Stuurman dat zij DLTC-Thialfsponsor geworden zijn omdat de leden goed passen in hun doelgroep, in meerderheid de sportieve (iets) oudere. Dat is een understatement. De Stuurmannen zijn al overbekend bij de ex-Thialfers binnen onze fusieclub. Daar komt nu dus de DLTC-bloedgroep bij, van wie velen in de binnenstad wonen.

Deze oer-Dordtse familie zit al decennia lang in het fietsenvak. Vader Johan begon 30 jaar geleden een zaak in gebruikte fietsen en scooters, de Rijwielhal in de Mariannestraat. Zoon Jerry doorliep een studie in management en commercie aan de bekende IVA (‘autoschool’) in Zeist, en begon na 10 jaar in de commercie in de autobranche te hebben gewerkt, in 2012 een rijwielzaak in Hoek van Holland. Een jaar of 8 geleden ‘verhuisde’ hij de fietsenwinkel naar Dordrecht. Twee jaar later nam hij het ouderlijk bedrijf over en startte hij een filiaal van zijn zaak in Winkelcentrum Sterrenburg.

Afgelopen jaar zijn alle filialen geconcentreerd in deze ene zaak aan de Achterhakkers. De gehele winkel is verbouwd en gemoderniseerd. Zo is de werkplaats uitgebreid en is er een magazijn gecreeerd. De winkel is om door een ringetje te halen en helemaal klaar voor de toekomst!

De Rolls Royce onder de e-bikes Het antwoord op de vraag waar je Bike Store Dordrecht vindt is nogal eens ‘naast Hotel Dordrecht’.

Daarmee doen we eigenaar Jerry Stuurman en zijn vader Johan schromelijk tekort. Het antwoord klopt, maar loopt u deze ogenschijnlijk kleine zaak zelf maar eens binnen. Een grote rijwielzaak met voorin de showroom, middenin een gezellige koffietafel, achterin de reparatieruimte, en dan bovenin nog een enorme verzameling gebruikte fietsen. U vindt er vooral exclusieve merken en modellen, maar daarover later meer.

Jerry leidt de Spoorslags-redacteur langs een keur van spannende tweewielers. ‘Gewone’ merken en modellen zijn er in de minderheid (nee, we noemen geen namen), het assortiment bestaat hoofdzakelijk uit e-bikes, de groeimarkt. Veel design waaronder het paradepaardje Flyer uit Zwitserland.

U raadt het al: de Rolls Royce onder de elektrische fietsen, nog geen € 5000 maar dan heb je ook wat.

Nog wat toppers: Multicycle en QWIC, beide Nederlandse merken. Vooraan de begeleidende foto ziet u nog een Roetz, volledig gebouwd uit gerecyclede materialen. Het is duidelijk: deze rondleiding is een belevenis op zich.

Zonnepanelen De Heer,

Tot slot wil Jerry nog wel kwijt dat hij veel fietsen verhuurt, vooral via buurman Hotel Dordrecht, en dat hij meewerkt aan de Stichting Leergeld van de Gemeente Dordrecht, waarmee via de Dordtpas fietsen kunnen worden gekocht door minder bedeelde schoolgaande kinderen.

Terug naar de doelgroep DLTC-Thialf: daar zult u vader en zoon Stuurman regelmatig treffen, ze zijn zeer actieve leden. Vader Johan is verder nog fervent zeiler, maar om hem in zijn boot bevinden moet u naar Oude Tonge. Ga dan maar liever naar de Achterhakkers!

Sam Wytema

“Sinds 2014 hebben we ons nadrukkelijker op de groeiende markt van zonnepanelen gericht, we doen nu niets anders meer, er is meer dan genoeg werk”.

bedrijfsvoering vanuit een bijzondere visie

“Zonnepanelen met een dubbel doel”

Op het dak van ons clubhuis liggen zonnepanelen die het klimaatneutraal maken. Wilt u ze zien?

Lees dan onze vorige Spoorslags. Ze zijn er geplaatst door een van onze nieuwe sponsoren.

Zonnepanelen De Heer uit Papendrecht.

Heel toepasselijk bezochten we Joan de Heer (45) op de eerste dag van de grote klimaatconferentie in Glasgow.

“Uiteraard zijn we een klimaatbewust bedrijf, maar even belangrijk is onze maatschappijvisie in

Toch beleeft de rijwielbranche lastige tijden vanwege grote leveringsproblemen. Dit is het gevolg van materialenschaarste (basismaterialen, kettingen & cassettes, chips voor accu’s, transport) bij de leveranciers. Jerry verzekert ons echter dat hij genoeg fietsen in voorraad heeft omdat hij een grote voororder heeft geplaatst voor e-bikes en slim heeft ingekocht.

bredere zin”, zegt Joan die duurzaamheid als leidend principe al omarmde sinds hij op zijn 20e in de aannemerij begon.

Het brede maatschappelijk besef blijkt uit Joan’s manier van zakendoen. “Hoe goed ons bedrijf ook loopt, groei en winstmaximalisatie zijn geen doel op zich. Weliswaar zijn we een commerciële instelling maar al onze winst gaat naar projecten ten behoeve van mensen ‘met een afstand tot wonen en werken’ ”. Het gaat dan in concreto om een woonproject in Papendrecht voor ex-ver-

R

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

slaafden, maar ook om het scheppen van werkervaringsplekken voor cliënten van - met name - Stichting De Hoop. Joan wijst erop dat hij daarom op het door hem gesponsorde winddoek achter baan 5 met opzet de woorden “Zonnepanelen met een dubbel doel” heeft laten aanbrengen.

Met Stichting De Hoop heeft Joan’s bedrijf een speciale band.

Het is onder meer hoofdsponsor van een bijzonder fietsevenement “Cycle for Hope, Rondje Nederland”, en van het Wielerteam De Hoop dat deelneemt aan deze fietstocht van 1200 km door Nederland, af te leggen in 48 uur.

Met Cycle for Hope wil men geld inzamelen voor het werk van De Hoop. Joan is zelf een meer dan enthousiast wielrenner die via deze liefhebberij in contact kwam met De Hoop.

Hoe kwam deze niet-tennisser ertoe om DLTC-Thialf te sponsoren?

Het is zoals wel vaker gebeurt begonnen in zijn zakelijk netwerk met een ontmoeting met ons lid Arnoud Offerhaus. Zonnepanelen De Heer werd gevraagd op ons dak zonnepanelen te monteren, en enige tijd later werd ons voorstel te gaan sponsoren ingewilligd.

Tot slot nog even naar buiten voor de foto. Geen mega-bedrijfshal met neonletters, wel een bescheiden bedrijfspand aan het Westeind in Papendrecht met een duidelijke visie op klimaat en maatschappij, geleid door een gedreven ondernemer.

Sam Wytema

DATA OM TE NOTEREN: • ZATERDAG 8 JANUARI 2022 staat het SNERTTOERNOOI op de agenda.

Tennis met erwtensoep in de pauze. Aansluitend houdt het bestuur zijn NIEUWJAARSRECEPTIE.

INHOUD • INHOUD • INHOUD

• De ALGEMENE LEDENVERGADERING zal dinsdag 22 februari worden gehouden.

INHOUD • INHOUD • INHOUD De voorzitter wil ruimte maken voor het nieuwe De officiële opening Maandagochtend baalochtend?

Doe mee, houdt het clubhuis schoon DLTC-Thialf Open Dubbelstoernooi De groene vingers van de club “Je moet tegen de ballen praten” Hoofdsponsors hebben zich voor drie jaar verbonden “Kan niet bestaat niet” Marieke van Leeuwens Plok Plok gedicht Een Dolle, Dwaze, Donderdagavond Jeugdpagina Clubkampioenschappen: een foto-impressie Najaarscompetitie Siebe Huizinga Schrijverstoernooi 2021

4 6 7 9 10 12 15 16 18 19 20 23 24 26 30

3

VAN DE REDACTIE Daar staat hij dan op de vensterbank. Een heuse ideeënbus. Wachtend op papieren suggesties. Onverdroten het internettijdperk trotserend.

Onwillekeurig borrelen vervlogen herinneringen op. Werkgevers en werknemers zochten in de jaren zestig en zeventig naar nieuwe vormen van samenwerking. Het ging om onderwerpen als inspraak, medezeggenschap en participatie. Het polderen is er uit voortgekomen.

De ideeënbus kun je zien als een van de eerste, prille instrumenten om tot samenwerking te komen. Gebruikt om meningen los maken van onderop en door de organisatie heen. De ideeënbus stamt uit een voorbije tijd, maar ons bestuur ziet er nog brood in. En waarom ook niet? De drempel is laag. Je hebt alle tijd jouw idee aan het papier toe te vertrouwen. Schroomvallige leden onder ons kunnen hun lumineuze invallen zelfs anoniem en ongezien posten.

Wij zijn voorstander van de ideeënbus. We moeten wel. Wij schotelen jullie ook een antiek product voor. Bedrukt papier, samengehouden met twee nietjes, dat op de fiets bij ieder apart in de bus wordt gedaan. Crazy toch, als je het vergelijkt met de paar computerklikken waarmee je dezelfde informatie gelijktijdig naar alle leden kunt sturen?

Zeker, wij hebben de leeftijd dat wij vertrouwd zijn met papieren informatie. Wij geloven nog in een blad, dat je kunt vasthouden en bewaren. Digitale berichten zijn vluchtiger en verdwijnen in de cloud.

De vraag is of jongeren dat herkennen. Of zijn wij de laatste der mohikanen?

Wij hopen dat Spoorslags toekomst heeft en er een nieuwe generatie betrokken en nieuwsgierige leden opstaat, die het blad verder wil dragen.

Wie komt ons helpen?

Aanmelding mag via de ideeënbus. Alleen niet anoniem.

V

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

4

Sybe de Lint wil ruimte maken voor het nieuwe

“Samen er een duurzame club van maken”

Getalsmatig ontwikkelt DLTC-Thialf zich voortvarend. Het ledental groeide dit jaar van 448 tot 529 begin oktober.

462 leden zijn actief als speler. Voorzitter Sybe de Lint zag bij de start van de fusie het aanblijven van de leden als een ijkpunt voor het slagen van de samenvoeging. Daar kan hij dus meer dan tevreden over zijn. Maar niet alleen ledentallen zijn van belang. Het gaat ook om de sfeer en het elkaar ontmoeten.

"Op traditionele toernooien zie ik ook de eerste ontmoetingen plaatsvinden. Aan het open dubbeltoernooi namen spelers deel uit beide, oude verenigingen. De namen DLTC en Thialf zijn niet meer relevant.

Ik praat nu alleen maar over DLTC-Thialf. Laten we er samen een prachtige, duurzame club van maken."

De eerste stappen

Ook Sybe realiseert zich dat culturen langzame groeiers zijn en er voorlopig nog nostalgische gevoelens leven. Zo zijn er recent in de hal van het clubhuis enkele herinneringen aan het oude DLTC opgehangen, foto's en twee mozaïektableaus.

Sybe de Lint: "Die ontmoeting is nog schuchter. Leden die al jaren met elkaar spelen gaan dat niet ineens veranderen. Dat is heel begrijpelijk, maar we moeten ruimte maken voor het nieuwe. Ik zie dat we daarin de eerste stappen zetten. De maandagse racketochtenden lopen goed en zijn bij uitstek een middel elkaar te leren kennen en nieuwe groepjes te vormen. De laddercompetitie leent zich eveneens goed voor het maken van nieuwe contacten evenals padel. Enkele tientallen leden hebben een app-groep gevormd om met elkaar te padellen."

Aan de nieuwe club wordt nog steeds geschaafd. Er zijn altijd verbeteringen mogelijk. Zo zijn de oude vloertegels in de kleedkamers en het toilet om hygiënische redenen vervangen door gietvloeren. Uit veiligheidsoverwegingen is het plaatsen van een tweede toegangshek, tussen de parkeerplaatsen en het park, in overweging. Aan de buitenzijde van het clubgebouw zijn screens aangebracht. Terrasverlichting is nog een wens.

Toegang kantine Ieder lid kan bijdragen aan die verbeteringen door voorstellen in de ideeënbus te stoppen, die in het clubhuis staat. Sybe de Lint: "Alle suggesties nemen we serieus.

Zo kregen we een opmerking over de onbereikbaarheid van de kantine, indien er geen bardienst aanwezig is. In principe kan ieder lid met zijn ledenpas zelf toegang tot de kantine krijgen. Die functie kan op de pas worden gezet. Dat kan men De bestuursmededeling over aanvragen via bardienst@dltc-thialf.nl. Met de toegang op de deur naar nadruk zeg ik erbij dat we willen dat niet de kantine. meer dan een of twee 'trekkers' van een tennis- of padelgroep de functie aanvragen om de kantine beheersbaar te houden. Zij dragen dan ook de verantwoording voor de betaling van de consumpties, het schoonhouden (ook van de bar), de verlichting en het afsluiten."

"Van de 'Vrienden van Thialf' hebben we in het clubhuis een nieuwe televisie gekregen. Dat is van deze steungroep de laatste goede daad geweest. We hebben nu alleen nog de 'Club van 50', leden en anderen, die iets extra's willen doen en € 50 per jaar doneren. Van dit geld worden extra investeringen gedaan, zoals de aanschaf van materialen voor de jeugd of van terrasverlichting. Het zou geweldig zijn als de 'Club van 50' verder groeit."

Officiële opening en fusiefeest

Sybe houdt niet alleen van de Biesbosch. Hij is graag samen met zijn vrouw Pleunie op pad.

Sybe: “4 september is het tennispark met een door de Corona beperkt aantal genodigden officieel geopend. Veel ruchtbaarheid heeft dit niet gekregen. Voor alle DLTC-Thialfers en hun partners zullen we de fusie volgend voorjaar vieren met een groot feest. Na een peiling onder de leden hebben we besloten het feest kleinschaliger te organiseren dan

5

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

Sybe als schrijver Sybe de Lint is wat de culturele integratie betreft een rolmodel. Hij maakt met het grootste gemak nieuwe contacten aan. Zo sprak hij de aanwezigen toe op het in augustus jl. gehouden Schrijverstennistoernooi. Daar onthulde hij dat hij zich ooit heeft gewaagd aan het schrijven van gedichten.

Dat leverde hem de uitnodiging op volgend jaar als schrijver aan dit toernooi deel te nemen.

Als specimen van zijn dichtkunst volgt hier een ode aan de Biesbosch, op een mooie avond, op locatie geschreven.

Ode aan de Biesbosch Enkele herinneringen aan het oude DLTC in de hal.

aanvankelijk gedacht. Hoe, daarover zijn we nog over aan het denken, maar we zijn vastbesloten er een groot festijn van te maken.”

Financiën Er is geld om een feestje te organiseren. Het gaat goed met de financiën. Sybe: "De beide verenigingen hadden bij de fusie door een gezond financieel beheer 'vet op de botten'. Die reserves zijn nodig om het park te onderhouden en in de toekomst onvoorziene uitgaven op te vangen."

"De door de fusie noodzakelijke aanpassing van onze accommodatie is gefinancierd met het geld dat Thialf LTC kreeg voor de gedwongen verhuizing van zijn sportpark. In het lopende jaar hebben we enkele meevallers kunnen boeken door de verwerving van subsidies voor duurzame investeringen, zoals zonnepanelen, ledverlichting en klimaatbeheersing.”

“We timmeren goed aan de weg. Dat bewijst de toestroom van nieuwe leden. Tot dusver is er voldoende ruimte om te spelen. Het mooie park, de padel en de synergie van de fusie leveren resultaat op. De mond-totmond reclame werkt perfect. Daarom eindig ik, zoals ik o.a. in mijn maandelijkse nieuwsbrieven doe, met de wens: Laten we allemaal een ambassadeur zijn van de club.”

Henk van Capelleveen

Ledenoverzicht Het aantal leden van DLTC-Thialf laat een mooie groei zien.

De groei betreft voornamelijk de senioren, maar ook de jeugd zit in de lift. Bijgaand overzicht maakt dit duidelijk.

Er zijn ook nog enkele categorieën, die voortkomen uit de oude verenigingen en langzaam zullen verdwijnen. Op den duur is het de bedoeling rustend leden en theeleden te integreren.

Het staafdiagram toont de leeftijdsopbouw van de leden. Van links naar rechts geven de staven de aantallen leden weer en de per 10 jaar oplopende leeftijden. De staaf geheel links betreft de categorie van 0 tot 9 jaar en geheel rechts zijn de enkele leden van 90 jaar en ouder weergegeven.

De grootste groepen zijn te vinden vanaf 50 jaar: 79 vijftigers, 106 zestigers en 126 zeventigers.

Knotwilgen sieren de sloten een overvloed aan water de kreekjes de zon belicht het reservaat met de meest intieme kleuren.

Wij zitten lekker naast de caravan te genieten van een prachtig vergezicht en met een wilde Havana en een glas Bordeaux praat het ook nog wat gemakkelijker.

De lucht betrekt, vuurkoppen verschijnen druppels pogen het wolkenruim te verlaten wij verkassen en zoeken de sfeer binnen maar het vergezicht mijmert in gedachten voort.

Sybe de Lint (1983)

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

6

DLTC-THIALF : DE OFFICIËLE OPENING 4 september 2021

Was het de rode loper? De keur aan ereleden en oud-voorzitters in jasje-dasje? Het strijken van de oude clubvlaggen, of het hijsen van de nieuwe? Het begeleidende tromgeroffel door de club-band? De toespraak van de wethouder? De aanwezigheid van Reim Reimers als ceremoniemeester? De openingsslagen van het oudste en het jongste lid? De happen en de bubbels? De als altijd jubelende rede van onze voorzitter Sybe de Lint? Marieke van Leeuwens pok-pokpokgedicht?

Beide voorzitters van de ‘bronverenigingen’ hadden veel ervaring met, en verstand van fusies en the speed of trust deed de rest. In Jan’s uitgebreide dankwoord werd, voorzover we konden beoordelen, niemand overgeslagen, ze staan in het notitieboekje. Van wethouder Stam en diens beleidsmedewerker Angela Verkerk, tot interieurontwerpster Esther Canisius, van de buurt tot onze groencommissie, en van de aannemer tot Nico de groundsman, onze notarissen en de architect.

En velen meer.

“The speed of trust”

De bewierookte wethouder Marco Stam had ‘minder dan 6 kantjes’ meegenomen maar dacht nog eens terug aan zijn eerste jaar in functie toen hij een reeks sportverenigingen moest aanzeggen dat er geen plek van hen was. Een daarvan was Thialf. “Je moet weg”, had hij tegen Sybe en Piet gezegd, “maar ik ga jullie helpen”. Thialf dacht mee, wat resulteerde in een prettig vervolgtraject. “Heel veel complimenten, en gefeliciteerd, ook namens B en W !”

Na de plechtige vlaggenceremonie (zie de foto’s), de openingsgame tussen Roemer Theuns (7) en Coby van der Schaar (85), en Marieke van Leeuwens prachtige geschiedenisepos in dichtvorm (zie elders in dit blad) was het slotwoord aan de trotse Sybe de Lint. Hij bedankte alle betrokkenen en in het bijzonder zijn fusiecollega Jan Akerboom.

Jan kreeg een tennispuzzel van 1000 stukjes cadeau: symbolischer kun je het niet bedenken!

Dat allemaal. Mooie daden, mooie woorden. Daarvan is één zinsnede uw verslaggever bijgebleven, uit de toespraak van Jan Akerboom. De oud-voorzitter van DLTC memoreerde als ware motor achter het fusieproces een cursustitel van de Amerikaanse wetenschapsgoeroe Steven Colby: “The Speed of Trust”. DLTC en Thialf smolten samen dankzij de snelheid waarmee het wederzijds vertrouwen tot stand kwam.

Dit, en veel meer vulde Spoorslags’ notitieboekje. Want de Officiële Opening was inderdaad een memorabele, feestelijke gebeurtenis. Die mocht helaas maar door 35 leden worden bijgewoond, het vermaledijde virus keek toch over onze schouders mee.

De Reimersen Zoals gezegd: er was een opperstalmeester, Willem ‘Reim’ Reimers, bekend van TV maar misschien nog meer als telg uit een bekend DLTC-geslacht. Gadegeslagen door zijn nog tennissende broers Rolf en Henk haalde Reim een aantal bekers tevoorschijn die hun ouders in de jaren ’30 en ’40 nog veroverd hadden. En hij had ze nog gepoetst ook! Jan Akerboom is hierboven al geciteerd, maar zijn betoog over de totstandkoming van de fusie was indrukwekkend.

Een puzzel van 1000 stukjes

Het speet de voorzitter dat niet meer leden aanwezig mochten zijn vanwege corona, maar een film van het hele festijn zal aan de leden worden toegestuurd, met dank aan Rob Perk.

En toen: de bubbels!

Sam Wytema

Het plechtige moment: bestuur en oud-voorzitters strijken en hijsen de clubvlaggen.

Meer foto’s op de achterpagina

7

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

De racketochtend op maandag: hoe staat het ermee?

Maandagochtend baalochtend ? Niet voor Bert en Rob Wij van de redactie vonden dat er maar eens iets over de Racketochtend in Spoorslags moest. Dit nu blijkt te berusten op traditioneel bloedgroepdenken. De ex-DLTCer associeert de maandagochtend met lege banen (en een baaldag), de ex-Thialfer ziet een vrolijke boel voor zich met een vol park, en koffie, veel koffie.

Verrast - maar áangenaam verrast - was uw redacteur dus toen hij op maandagochtend 1 november een kijkje ging nemen op zoek naar materiaal voor een stukje. Inderdaad: alle banen vol, en ook nog een aantal wachtenden, aan de koffie uiteraard. Het is duidelijk, meneer de redacteur: niet al teveel reclame maken!

Zo simpel ligt het natuurlijk niet. Onder het alziend oog van voorzitter Sybe de Lint namen we wat foto’s en spraken met Bert Oosterwaal en Rob Perk, respectievelijk dagvoorzitter en geestelijk vader van dit evenement dat al minstens 20 jaar vaste prik is geweest bij Thialf. Wat preciezer: Rob blies 12 jaar geleden de racketochtend-erfenis van Theo Stieding nieuw leven in, en gaf 3 jaar geleden het stokje door aan Bert, die sindsdien de organisator is met Rob als ‘achterwacht’.

De klapper en het kaartenbakje Beide heren doen niet moeilijk over hoe je

soms wel 36 deelnemers een genoeglijke ochtend bezorgt. Er is een door Rob ontworpen ‘handboek’ in de vorm van een klapper en soort rood kaartenbakje ten behoeve van het principe ‘wie het eerst komt, het eerst maalt’. De klapper bevat handzame schema’s voor 8, voor 9, voor 10 enz. spelers, en het zorgt er zelfs voor dat echtparen niet met elkaar spelen. En je kan ook maar één keer met of tegen dezelfde speler spelen. Ingenieus is het zeker, op de klapper rust copyright! Er is ook een soort scorebord (zie de foto) met alle deelnemende KNLTB-pasjes, het speelschema in één oogopslag.

Bert en Rob hebben duidelijk de wind eronder, de maandagochtend loopt als een trein en heeft nu ongeveer 45 geregistreerde spelers, de leden die min of meer regelmatig meedoen. Daar zijn steeds meer ex-DLTCers bij. Dreigt het nu slachtoffer te worden van zijn eigen succes? Daar willen de heren nog niet van weten maar er wordt al voorzichtig gedacht aan een tweede versie, op een andere ochtend of avond.

Foto’s van boven naar beneden: • Bert Oosterwaal met het speelschema van 1 november • Rob Perk met klapper en kaartenbakje • Een vol park op maandagochtend. En let op de herfstkleuren!

Voor wie het nog niet wist: het doel van deze racketochtend is ‘gewoon’ gezelligheid (koffie!).

En, terug naar het begin: het is ook een nuttig integratieproject met als doel het mengen van de bloedgroepen. Voor de arts in deze redacteur een onmogelijk streven, voor het DLTCThialf-lid in hem een prima gedachte.

Aanmelden dus... maar met mate.

Je speelt met onbekenden. Sterk speelt met zwak. Er is geen (dag-)winnaar.

Sam Wytema

ClubApp is handig in gebruik Onze tennisclub maakt gebruik van het softwarepakket van de KNLTB. Onderdelen hiervan zijn de website en de KNLTB ClubApp. Voor oud DLTC'ers zijn beide nieuw. Zij waren gewend aan een eigen website en werkten niet met de ClubAapp.

De app bevat veel informatie en is handig in het gebruik. Je kunt er onder meer het clubnieuws, de ledenlijst, het bardienstrooster, wedstrijdgegevens en je eigen digitale ledenpas op vinden. Verder is het mogelijk tennispartners als 'maatje' toe te voegen en een baan te reserveren. Alleen clubleden hebben via het nummer van hun KNLTBpas toegang tot de eigen ClubApp. Algemeen secretaris Henri Ketelaar: "De

ClubApp is een een-op-een-kopie van de website. De voornaamste verschillen zijn dat de app ook bondsnieuws geeft en de website interne clubinformatie bevat, zoals samenstelling bestuur, reglementen, vergaderingen en lief en leed. De website is tevens bedoeld om nieuwe leden te werven."

spelen weer vertrekt en dat gaat ten koste van de gezelligheid."

"Door de Corona is het op afstand reserveren van banen algemeen gebruik geworden.

Dat kan dus via de website en via de ClubApp. In het verleden hebben wij het digitale afhangbord in het clubhuis gepromoot. Het voordeel hiervan is dat er meer tijd is elkaar te ontmoeten.

Het risico van reserveren op afstand is dat men kort voor de speeltijd komt en na het

Over het gebruik van onze website en ClubApp zijn geen cijfers bekend. De app is te downloaden uit de App Store voor IOS-apparaten en uit de Google Play Store voor Android-apparaten. Na het downloaden kun je in de lijst met clubs DLTC-Thialf opzoeken.

Henk van Capelleveen

9

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

Doe mee, houdt het clubhuis schoon

“Weg met die rode korreltjes” Spoorslags was benieuwd naar hoe onze bar en clubhuis het afgelopen half jaar hebben gefunctioneerd en ging te rade bij Audrey Wulff. Uitgangspunt voor ons gesprek was een fors artikel in de vorige Spoorslags. U ziet het op de foto naast Audrey liggen, ongetwijfeld kunt u het thuis nog eens nalezen in het door u bewaarde exemplaar.

Spoorslags: Hebben jullie het barrooster voor elkaar gekregen?

Audrey: “Met groot gemak! Een paar dagen na de oproep aan de leden zichzelf in te delen was het rooster vol. We hoefden niemand meer ‘gedwongen’ in te delen, mede vanwege het door corona beperkte rooster”.

Sp.: En zijn ze allemaal komen opdagen?

A.: “ Het is prima gegaan, we hebben maar één no-show gehad. Het helpt natuurlijk dat ‘het systeem’ de bardienst twee weken, en één week, en nog eens een dag tevoren waarschuwt. Ook het ruilen/overnemen is heel goed verlopen. Dat moet men zelf onderling

doen, ik help wel een handje, maar dat gebeurt zonder problemen. Dit is trouwens maar 5-6 keer gebeurd”.

Sp.: Gaat er nog iets veranderen de komende maanden, en ook volgend jaar?

A.:” Uiteraard was het ingedeelde barrooster 2021 geen afspiegeling van een normaal volledig jaar. Voor de komende maanden hebben we een beperkt rooster, de leden hebben daarover een ledenmail ontvangen. Dat schema trekken we waarschijnlijk door naar januari/februari. We gaan nog bekijken hoe we het rooster vanaf maart in vergelijking met vorig jaar nog uitbreiden. We hebben genoeg bardienstplichtige leden, zoals is gebleken. Misschien kunnen we de ochtenden uitbreiden, de middagen waarschijnlijk niet.

Het samenstellen van het rooster is mede afhankelijk van alle te organiseren activiteiten, zoals de competities, toernooien en interne activiteiten. Deze inventarisatie start in januari 2022. Daarna zal eind februari/begin maart het rooster opengesteld worden voor de leden om hun diensten in te plannen.

Sp.: Hoe heeft de bar gedraaid?

A.: “Heel goed, boven verwachting. We hebben de grote vuurdoop, het Open Toernooi, met glans doorstaan. We zijn ook heel tevreden over het gebruik van de KNLTB-pas als betaalmiddel. Pinnen kost ons geld! Compliment aan de leden, en ook aan de gasten van ons toernooi.

Sp.: Heeft onze prachtige keuken ook alle tests doorstaan?

A.: “Die is waar nodig, met succes volledig en zonder problemen ingezet, zoals bij het Open Toernooi en interne activiteiten.”

Sp.: Nog een heet hangijzer: de (niet-) openstelling van het clubhuis als er geen bardienst is. Meerdere leden hebben daar problemen mee. “Je moet in de winter toch zo nodig gewoon naar binnen kunnen?”

A.: “De oplossing was in de vorige Spoorslags al aangegeven. Één of twee vertegenwoordigers van een vast groepje tennissers kunnen een beperkte autorisatie aanvragen via bardienst@dltc-thialf.nl. Die autorisatie verloopt via de KNLTB-pas en verleent toegang tot de kantineruimte, de kassa en koffie en thee. Degene die deze autorisatie gebruikt is op dat moment verantwoordelijk voor het gebruik en het weer uitzetten van de kassa, het schoon en opgeruimd achterlaten van de kantine en het sluiten van alle deuren bij het verlaten van het clubhuis. Laat geen troep achter voor anderen. Toegang en kassa zijn, indien nodig, zeer precies inzichtelijk voor het Bestuur. Zij krijgen ook periodiek overzicht welke leden autorisatie hebben”.

Sp.: Ten slotte, hoe staat het met de verantwoordelijkheden voor al deze zaken? Loes (van der Put) en jij nemen tot nu toe alle taken op je maar het wachten was (en is ?) op een barcommissie en een barcommissaris?

A.:”Er wordt aan gewerkt, en we zijn hoopvol gestemd. Enkele - ook nieuwe - leden hebben belangstelling getoond. Zij worden door ons voorgelicht en klaargestoomd. Loes en ik gaan nog wel even door maar dan meer in een ondersteunende rol op de achtergrond.”

Sp.: Nog een boodschap?

A.: ”We willen de leden oproepen ook zelf verantwoordelijkheden te nemen: vraag of pak een doekje en maak zelf eens een tafeltje schoon of pak de bezem om die nare rode korreltjes te verwijderen. Zet tafels en stoelen, zowel binnen als op het terras weer op hun plek. Door dit zoveel mogelijk met z’n allen te doen blijft het voor andere vrijwilligers dragelijk om zich op andere manieren in te zetten voor onze nog altijd groeiende vereniging” Sam Wytema

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

10

DLTC-THIALF OPEN Het is een mond vol, zeker als ook de hoofdsponsor Ames Audi in de toernooi-aftiteling verschijnt, maar het AADTODT staat als een huis. Tot vorig jaar organiseerden DLTC en Thialf elk hun eigen dubbels-toernooi, dus voor beider toernooicommissies lag er een interessante taak. Al vóór de fusie werden de koppen bij elkaar gestoken, en men was er al snel uit: één toernooi begin september, met meer (en sterkere) categorieën, een thema, liefst meer sponsoren en een ‘gemengde’ toernooicommissie.

Mooie Cijfers Is 2 uur ‘s nachts een mee- of tegenvaller?

Eerst de cijfers: 206 spelers, 122 koppels, 163 wedstrijden, 24 onderdelen. Een droge opsomming maar we hebben er de Spoorslags van oktober 2020 bij gehaald: het is een toename van grosso modo 30 à 40 procent ten opzichte van het DLTC-toernooi van vorig jaar. Van de deelnemers waren 59 lid van DLTC-Thialf, ook een mooie toename.

En belangrijker nog: het aantal ‘recidivisten’ (de terugkerende spelers) bedraagt ongeveer 70%. Een kleine rondgang langs de deelnemers bevestigde ons vermoeden. DLTC-Thialf heeft een leuk, kleinschalig, en goed georganiseerd open toernooi met een trouwe aanhang.

Geen wonder dat de toernooicommissie er stralend bijliep in hun groene Jungle-T-shirts, naar het thema van het toernooi, dat weer refereerde naar de inrichting van ons nieuwe clubhuis. Voor de goede orde: dat waren Iris, haar vader Richard, Sally, Josien, Yolanda en Edwin. Dit zijn onderhand BDTers (Bekende DLTC-Thialfers) dus achternamen kunnen onvermeld blijven. De 163 wedstrijden waren mooi over de week verdeeld. Een speciale verdienste was wel dat op de laatste zondag maar liefst 19 finales werden gespeeld. In ons opschrijfboekje staat ‘climax’ vermeld. De uitbreiding naar de sterktecategorieen 3 en 4, en de onderverdeling 17+ en 50+ (meegenomen uit het Thialf-toernooi) waren daar verantwoordelijk voor.

Veelvuldig werd de commissie geloofd en geprezen bij de prijsuitreikingen. Deze bal werd door hen kundig doorgespeeld naar de onvolprezen bar-bezetting, gedurende alle dagen onberispelijk. De bar ging overigens volgens corona-regels om 12 uur dicht waarna met name Piet, Loes en Audrey de honneurs waarnamen en regelmatig pas rond het nachtelijke 02:00 uur het park konden afsluiten. Driewerf hulde!

Bij Thialf was men dit overigens wel gewend, of nóg later, werd terloops gemeld. Wij vroegen ons af of 2 uur dan een mee- of een tegenvaller is. Voer voor discussie.

Hoe dan ook, we eindigen zoals we begonnen: toernooicommissie, heel veel dank voor een “supergeslaagd toernooi!”

Sam Wytema V.b.n.o.: De toernooicommissie met Jungle-troeteldier, onder v.l.n.r.: Josien Verhoeven, Sally Bolte, Iris In ’t Veld, Yolanda de Rijke. Boven Edwin Ruighaver (l.) en Richard In t Veld (r.)

Toeschouwers Tribune Noordzijde, tevens staantribune Toeschouwers Tribune Westzijde, zelfs hier toeschouwers Toeschouwers Tribune Zuidzijde, spoorzicht

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

21 11

DUBBELSTOERNOOI Iris In ’t Veld

Ze komt uit een echte tennisfamilie, bij wijze van spreken geboren en getogen op de tennisbaan van Thialf, ze woont in Rotterdam met Juan Carlos Sulbaran, pitcher binnen de Nederlandse honkbalselectie, ze is als pedagoge werkzaam in de jeugd-forensische sector, en is ‘gediplomeerd’ KNLTB-toernooileider: zomaar wat feiten uit het (tennis-)leven van Iris In ’t Veld (33), leider van de toernooicommissie.

“Gestopt met tennis maar het gaat weer kriebelen”

Vanuit het oogpunt van de Spoorslags-redactie een nieuw gezicht maar dat is Iris allerminst. Al meer dan 10 jaar leidde ze het Thialf Dubbels Toernooi, deels samen met haar vader Richard.

Toch speelt ze zelf niet mee. Hoe kan dat? “Ik ben een paar jaar geleden gestopt met tennissen. Mijn competitieteam viel uit elkaar en een onregelmatig dienstrooster deed de rest. Maar het gaat nu weer kriebelen!”

Ze is een echte (mixed) dubbelaar, en haar ranking is een zeer respectabele 4. Ze houdt van de aanval, en lekker doorslaan, dus waar wacht ze nog op (red.)?

Iris is enthousiast over de nieuwe fusieclub, en dit toernooi loopt op rolletjes, ook door de voorbeeldige samenwerking binnen de toernooicommissie. Dat duidt op een mooie toekomst, “maar ik hoop wel dat mijn vader ermee doorgaat”. Ze is blij dat het gelukt is het toernooi een kwaliteitsimpuls te geven door de - voorzichtige - deelname uit de 3- en 4categorieën. Kortom: we gaan hopelijk nog veel van Iris merken, en dan niet alleen tijdens dit Open Toernooi.

Sam Wytema Toch een leuk interview

Een sterk koppel

Hoe mooi is het om kampioen te worden in je ‘eigen’ Open Toernooi.

En dan nog wel in een all DLTC-Thialf-finale.

Wim Kees van der Plank (57) en Jan Willemstein (61) weten het nu. Dit sterke koppel won al veel, maar nog nooit de HD7 50+ categorie, de heren waren dan ook niet alleen opgewekt maar ook opgelucht toen Spoorslags ze na de wedstrijd interviewde. “Het was zwaar en spannend”, verzucht Jan, “zwakke start, toen geleidelijk beter, weer achter in de derde set, we gingen meer variëren, erop of eronder”.

Wim Kees (r) en Jan: Een kwestie van vertrouwen en communiceren

Deze heren kunnen de hele wedstrijd na afloop ‘naspelen’ en kennen elkaars sterktes en zwaktes door en door. Uit alles blijkt dat ze best serieus met de wedstrijden bezig zijn. Eigenijk té serieus, vinden ze, want ze zijn vaak erg gespannen en met de rem erop aan het spelen.

Hun kracht? “We vullen elkaar heel goed aan, we hoeven niet per sé aan te vallen, we vertrouwen elkaar en communiceren veel. Wat wil je nog meer.

Sam Wytema

Runners-up uit eigen gelederen Het is een genoegen om zoveel toernooideelnemers ‘van buiten’ te zien maar we zien toch liever finalisten uit eigen gelederen. Dat vonden in de categorie Dames Dubbel 7 50+ onze leden Bianca van der Lieden (52, rechts op de foto) en Yvonne Polman (eveneens 52, links op de foto) ook, maar na hun teleurstellende verlies in de finale “zou dit interview helaas minder leuk zijn”.

Kon zijn, maar daar was Spoorslags het toch niet mee eens, de dames waren er zelf niet minder leuk door. Maar teleurgesteld waren ze wel na een wedstrijd waarin ze aanvankelijk domineerden maar die toch verloren ging. “Zij waren gewoon slimmer, en gingen expres alle ballen hoog spelen”, sipten onze competitief ingestelde clubgenoten.

“Ze speelden op onze zwakte dus we kunnen moeilijk tevreden zijn”.

Bianca, die ziekenverzorgster is in een hospice in Rotterdam, heeft een bijzondere hobby: cardioboksen (‘tegen zo’n bokspaal’) wat haar veel kracht oplevert. Yvonne wandelt veel en is als bibliothecaresse actief in de volwassenen-educatie. Ze tennissen al lang samen, ook in de competitie, en spelen meestal met een clubje van zo’n 15 dames. “De start van onze nieuwe vereniging was door de corona wat stroef, maar de sfeer is nu prima”, vinden ze. Ze zijn een hecht duo, en hun samenwerking op de baan is uitstekend (Yvonne aan het net en Bianca achterin), beamen ze. Alleen vandaag zat het een beetje tegen...

Sam Wytema

12

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

De groene ving

Attie de Jong houdt zichzelf en het groen in volle fleur Petje af voor Attie. Sinds mijn heugenis is ze al actief voor de club. Niet lang na haar penningmeesterschap in een roerige periode, waarin DLTC zich richtte op de verhuizing naar de Nieuweweg, is ze gaan meewerken aan de zorg voor het groen in ons park. Attie behoort met haar 83 jaar tot de oudste, spelende leden en is still going strong.

Om het in hovenierstermen te zeggen: ze houdt zichzelf en het groen in volle fleur.

Met een groepje, bestaand uit enkele dames en een heer, en met Marc Weber (zie ook in deze uitgave) vormt ze de groencommissie, zoals ze het noemt. De toevoeging commissie associeer ik met veel geblaat en weinig wol, maar dat is in dit geval onterecht. De handen worden uit de mouwen gestoken.

Attie werkt met haar groep de ene week op dinsdagavond en de andere week op zaterdagmorgen. De samenstelling kan licht variëren, omdat niet ieder altijd kan. "Gewoonlijk zijn we met z'n vieren. Tussen de vaste dagen door zijn veel van de leden ook actief. Bijvoorbeeld om planten te snoeien of bollen te planten."

Het wieden van onkruid staat ook bij Attie, evenals bij Marc Weber, hoog op de agenda.

"Ik ben dit jaar er iets te vroeg mee opgehouden. Door de officiële opening van het park en het open dubbeltoernooi was er weinig tijd en toen nam ik aan dat het onkruid het najaar niet zou overleven.

Dat was geen goede aanname. Eigenlijk hadden we nog een keer moeten wieden."

Moestuin in Krispijn Attie en tuinieren horen bij elkaar. Midden in Krispijn heeft ze jarenlang op een bouwlocatie een grootschalige moestuin beheerd. Het was de bedoeling buurtbewoners hun eigen groentes te laten verbouwen. Bijzonder was dat mensen na de feestdagen in december hun kerstboom met kluit in bewaring konden geven, die dan een jaar later weer op hen wachtte.

Ze haalde er de lokale pers mee. Inmiddels is het terrein bebouwd.

Nadat ze afgelopen oktober haar eigen tuin winterklaar had gemaakt, bedacht Attie dat haar overtollige planten kleurige bodembedekkers zouden zijn voor de randen aan de achterzijde van onze tennisbanen.

Alle leden werden benaderd om zich bij deze actie aan te sluiten. Marc en zij, gewoonlijk gewend hun eigen weg te gaan, maakten samen een stukje grond vrij om uitgezaaide en losgescheurde planten te verzamelen. "Sommige dingen zijn handig om met z'n tweeën te doen. Vlakbij de verzamelplaats van de planten hebben we ook een nieuwe haag geplant. Marc heeft gespit en ik heb de planten erin gezet en de grond aangestampt.

Toch handig tegen het omvallen", aldus Attie.

Henk van Capelleveen

Attie bedacht om overtollige planten naar de club te brengen.

Bij de verzamelplaats voor de overtollige planten, dat toen nog vrij van onkruid moest worden gemaakt...

13

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

ers van de club

Marc Weber: “Tuinieren maakt mijn hoofd leeg”

Gebaren makend, gewas strelend, onkruid trekkend en ondertussen pratend beweegt Marc Weber zich als een plantenfluisteraar langs de randen en perken van het tennispark.

"Kijk, dit woekert, dat is onkruid en deze wilde uitloper hoort hier niet.

Hele stroken heb ik omgespit en leeg gemaakt om ze opnieuw in te richten. Maar wat je ook doet: planten als heermoes en wilde aardbei komen altijd ongevraagd terug."

De boom uit de tuin van Piet van der Put. De asters komen ook uit een tuin van een clublid.

Marc zorgt op maandagen en donderdagen voor het groen. Op die dagen kan hij in de middagen aansluiten bij de biljarters.

Hij vormt een eenmansploeg. Dat vindt hij wel zo prettig. "Ik ben een liefhebber van tuinieren.

Het ontspant me. Maakt mijn hoofd leeg.

Op andere dagen onderhoudt Attie de Jong met een groepje leden eveneens het groen. Dat loopt Hele stroken leeggemaakt om opnieuw in te richten. goed zo. Via een app houden we elkaar een beetje op de hoogte van onze werkzaamheden."

Marc Weber (62) heeft een beroepsleven als kok achter de rug en is bekend met het lokale en regionale tenniswereldje. Vanaf zijn 19de tenniste hij bij TOP in Papendrecht, waar hij ook achter de bar ging werken. Later is hij dat gaan doen bij ZLTC in Zwijndrecht.

Daar ontmoette hij tijdens een toernooi zijn bij Thialf spelende vrouw, waardoor hij begin jaren negentig Thialfer werd. Beiden zijn inmiddels rustend lid.

Strak geschoren Het park ziet er goed uit. Daar draagt het groen zeker toe bij. De hagen hebben er het hele seizoen strak geschoren bijgestaan. "Dat heeft een aantal leden begin van de zomer gedaan. Daar was bestuurslid Jan Akerboom, verantwoordelijk voor het parkbeheer, bij betrokken," vertelt Marc. Zelf houdt hij vooral de wanden en borders aan de achterzijde van de banen bij. Voortdurend wordt de klimop tot de orde geroepen en moeten de borderplanten worden beschermd tegen de vrije natuur.

Wandelend over het park babbelt hij honderduit. Hij gebaart hoe hij het beeld op de terrasrand van de tennisser, waarin sommigen een schaatsenrijder zien, verder in het groen wil zetten en in een hoek wijst hij op een boom, die uit de tuin van penningmeester Piet van der Put komt. Bij de groenstroken volgen verhandelingen over knippen en spitten. Marc: "Telkens weer komt er onkruid op. Dat blijft groeien. Ik probeer het zo netjes mogelijk te doen. Eigenlijk ben ik nogal punctueel van aard. Dat lijkt lastig, maar daarom ben ik graag alleen bezig. Lekker op m'n gemak. Dan kom ik tot rust. Er zit geen druk achter. Ik heb het prima naar m'n zin en voel me op het park al helemaal thuis."

Henk van Capelleveen

Tuinplanten van De Jong Bijzonder prettig is de steun in de vorm van kortingen of schenkingen die de club regelmatig ontvangt van bedrijven. Het familiebedrijf De Jong Tuinplanten in Made heeft dit jaar voor de tweede keer om niet planten geleverd. Dit maal zijn er Heuchera, grassoorten, lavendel en maagdenpalm gedoneerd.

De Jong Tuinplanten is geen tuincentrum maar een duurzame kwekerij gespecialiseerd in de teelt van bodembedekkende, winterharde tuinplanten.

Jaarlijks gaan er ruim 2 miljoen bodembedekkers de deur uit naar tuincentra, hoveniers, kwekerijen en groothandels. Veel wordt geëxporteerd, vooral naar Noorwegen, Zweden en Finland.

Er wordt gewerkt met een minimum aan bestrijdingsmiddelen. Zoveel mogelijk worden biologische oplossingen gebruikt. Met bijen wordt het gebruik van natuurlijke vijanden gestimuleerd.

Zes volken huizen op de kwekerij, beheerd door een eigen imker. Schadelijke insecten worden ook bestreden door kwikstaartjes en andere vogels in de kassen.

15

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

“Je moet tegen de ballen praten" Ad Koorevaar omschrijft zich op zijn website als zanger en entertainer. Dat hij ook een potje kan biljarten vermeldt hij bijna terloops. Toch was dat talent in de eerste plaats de reden dat Kees van Tienderen hem namens de biljartgroep had uitgenodigd voor een gezellige bijeenkomst in het clubhuis op zaterdagavond 23 oktober.

Onder grote belangstelling, waaronder ook aardig wat dames, behandelde hij deskundig en geestig de fijne kneepjes van het spel met de drie ballen.

We kregen onder meer uitleg over de greep op de keu, de dikte in millimeters van de pomerans en dat je de bal niet moet spelen om een carambole te maken, maar om de ballen te verzamelen. "De bal waarop je stoot is de gevoelsbal, die moet terugkomen bij de twee andere."

Hij vertelde recent nog de keus te hebben gekruist met de beroemde Belg Raymond Ceulemans, inmiddels dik over de 80 jaar oud.

Volgens Ceulemans is biljart een simpel spel, omdat je maar drie stoten hoeft te beheersen.

De platte stoot, de trekstoot en de doorschietstoot.

Koorevaar demonstreerde de drie stoten inderdaad uitgebreid en zonder moeite. Hoe kan het zo eenvoudig zijn, zullen veel aanwezigen hebben gedacht, denkend aan de eigen prestaties.

Vervolgens speelde Ad Koorevaar een potje libre, een spelletje biljart vrij van de bijzondere regels van de andere spelsoorten.

Ad Koorevaar bezig met zijn caramboles

Achteloos bracht hij inderdaad de ballen bij elkaar en begeleidde ze met liefdevolle tikjes langs de randen van het biljart totdat hij zijn vooraf vastgestelde 200 caramboles had bereikt.

Inderdaad. Eenvoudig.

"Je moet tegen de ballen praten", zo lichtte hij toe.

Henk van Capelleveen

Screens weren de zon Het bestuur heeft lang gepiekerd over passende buitenzonwering voor het clubhuis, maar kwam er niet uit. Nou heeft Rob Perk, lid en overbuurman van Sybe de Lint, als technisch manager gewerkt bij het in raambekleding gespecialiseerde bedrijf Luxaflex; dus het lag voor de hand bij hem aan te kloppen voor raad.

Alles afwegend viel de keuze op screens en niet op jaloezieën. Factoren die bij de keuze een rol speelden waren de windbelasting, de hoogte van de ramen en het zicht naar buiten. Een lastig punt was het schuine lijnenspel van het gebouw en de horizontale structuur van de zonwering.

Rob Perk: "De schuine lijnen van het gebouw

verhouden zich niet goed tot welke zonwering dan ook. Kleine hoeken van de ramen blijven hierdoor onbedekt. Daar is niets aan te doen. Uiteindelijk hebben we 11 screens opgehangen, vijf aan de voorzijde en drie aan elke zijkant.”

Alle screens kunnen apart en in combinatie worden gebruikt. De schermen aan elke kant van het gebouw kunnen tegelijkertijd worden aangestuurd.

Hiervoor zijn drie afstandsbedieningen aanwezig.

Een voor elke zijde. Beheerders van het gebouw kunnen de screens ook op afstand via een app bedienen.

"Luxaflex heeft de schermen aangeboden voor een zeer scherpe prijs. Alleen de materiaalkosten zijn

in rekening gebracht. Het financiële voordeel is nog vergroot door de onmisbare hulp van oudThialfer Denny van Rooij bij de uitvoering van het project. Denny heeft een eigen zonweringbedrijf, SoloDen. Zonder opslag is de prijs van Luxaflex aan ons doorberekend. Alleen het montagebedrijf is betaald.”

Het zal duidelijk zijn: de club mag beide leden zeer dankbaar zijn voor hun materiële en immateriële bijdrages aan dit project.

Henk van Capelleveen

16

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

Hoofdsponsors hebben zich voor drie jaar verbonden De afgelopen maanden heeft de sponsorcommissie contracten afgesloten met de volgende hoofdsponsors.

Advema makelaardij, Bike Store, D&O uitvaartverzorging, Grand Cru Wijnen, Intriplo, Van Rees Verf, Tennis Tuning, THP Financial Guidance en De Heer zonnepanelen.

Bike Store en De Heer zijn geheel nieuw in dit overzicht. Enkele andere bedrijven zijn nieuw als hoofdsponsor.

Alle hebben zich voor drie jaren aan de club verbonden.

Ames-Audi is nog een bijzondere hoofdsponsor. Deze autodealer ondersteunt al vele jaren het Open dubbeltoernooi en zal dit ook in 2022 doen.

De laatste, lege winddoek De namen van de hoofdsponsors tooien de winddoeken langs de banen. "Daar hangt mijn uitdaging", zegt Gert van Dooren, lid van de sponsorcommissie met wie we in de vorige Spoorslags kennis maakten, wijzend op het laatste, nog lege winddoek. "Alle sponsors hebben bij ons exclusiviteit in hun branche.

Er komt dus geen tweede makelaar, fietsenzaak, enzovoort."

"Met Advema en Van Rees hebben we een overgangsregeling afgesproken. Deze bedrijven waren gewend op borden langs de tennisbaan te staan, maar daar willen we vanaf. De ballen kaatsten tegen deze borden weer de baan op en ze ogen minder fraai.

"Daar hangt mijn uitdaging."

Beide bedrijven staan nu op een winddoek en krijgen tot eind 2022 bovendien nog hun oude borden langs het toegangspad."

"De eerste fase van de sponsorwerving is goed verlopen. Onze inzet was er op gericht de afspraken met de hoofdsponsors rond te maken en daar zijn we in geslaagd. Met een aantal kleinere, oude sponsors zijn we nog in gesprek. We moeten afwachten of we iedereen binnenboord kunnen houden."

Subsponsors "Het vizier zal in de komende tijd worden gericht op subsponsors. Daarbij gaat het om kortlopende verbintenissen, bijvoorbeeld voor toernooien of andere, belangrijke clubevenementen. Eenmalige sponsoring kan ook extra investeringen mogelijk maken. Op het verlanglijstje staat bijvoorbeeld de aanschaf van terrasverlichting."

"Blij zijn we eveneens met de adverteerders in Spoorslags en de steun die we zo nu en dan ontvangen door schenkingen in natura of kortingen op prijzen. Tuinplantenbedrijf De Jong in Made schonk voor de tweede keer planten en Dordt Centraal leverde voor een scherpe prijs de winddoeken met opdruk. De club kan door deze hulp meer doen."

"Ik ben tevreden, maar er ligt nog veel te wachten. De gesprekken met alle oude sponsors afronden, nieuwe bedrijfsvrienden vinden en vooral met alle ondernemers de komende jaren het contact onderhouden.

Voor mij is nog de vraag met welke bijzondere activiteiten we dat het best kunnen doen.

Als iemand daar ideeën over heeft, hoor ik ze graag."

Henk van Capelleveen Deze borden komen nog tot eind 2022 langs het toegangspad te hangen.

DLTC-THIALF DLTC• SPOORSLAGS • SPOORSLAGS • 1

17

Grote gebeurtenissen werpen hun schaduw vooruit Zo ook hier.

Bóven onze platanen welft zich een giga tent. Klaar om óók op het terras genodigden hun natje droog te laten genieten.

Want de opening van het clubhuis is nu toch echt aanstaande. Er wordt een rode loper gelegd die onze notabelen en VIPS voor verdwalen zal behoeden.

Uiteraard moet dat zorgvuldig want niemand die ook maar iets met tennis heeft is bedacht op plooien en randen in de mat en ook op een rode loper zou dat tot blessures kunnen leiden. Die loper wordt dus vastgespijkerd. Hier, in de schaduw van de feesttent spijkert Frits de Groot, geknield, de rode loper op de tegels, met grote concentratie bezig zijn toegangsbewijs tot de opening te verdienen.

Jan van Toorenburg

18

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

HYBRIDE DLTC-THIALFLID JANNIE VAN DIJK:

“Kan niet bestaat niet!”

Zoals bekend heeft DLTC-Thialf ‘rustende leden’ en ‘theeleden’. Dit zijn meestal - leden die niet (meer) tennissen maar die bij Thialf en DLTC hun sporen verdiend hebben of op zijn minst enthousiast gespeeld hebben. Zij blijven hun club trouw door lid te blijven.

Spoorslags ontdekte onlangs een nieuwe variant, het hybride lid. Ze heet Jannie van Dijk (78), en dus zochten we haar op in haar gezellige Sterrenburgse woning.

“Ik was sinds ik noodgedwongen stopte met tennis theelid van DLTC. Maar dit jaar ben ik rustend lid geworden”. Deze ongewone overstap vraagt om uitleg. Jannie: ”Ik heb het bewust gedaan. Ik wilde stemrecht, en een KNLTB-pas om het clubhuis in te kunnen en ermee te betalen aan de bar.”

Jannie is een geboren en getogen Rotterdamse die op jonge leeftijd “voor de liefde en als braaf meegaand echtgenote” haar man volgde naar Londen. Enkele jaren later verhuisde ze van Londen naar Papendrecht, wat nogal een verschil was. Met haar tweede echtgenoot, een dierenarts, trok ze later de rivier over naar Dordrecht. Sinds al meer dan 20 jaar heeft ze een lat-relatie met buurman en achtertuindeler Henk van Capelleveen, toevallig mede-redacteur van Spoorslags.

Zo volgzaam als ze op haar 20e nog was, zo krachtdadig is Jannie geweest in het bedrijfsleven. We noteren directiesecretaresse bij handelshuis Koninklijke Bunge in Rotterdam en Antwerpen, waar ze met managementcursussen op zak tot de ontdekking kwam dat “wat mijn baas kan, kan ik ook”. Daarna directeur van de Nederlandse vestiging van een Frans bedrijf in homeopatische geneesmiddelen. Als hobby’s heeft ze lezen (lid van twee leesclubs), koken en filmbezoek (lid van een filmclub). Elke werkdag fitnesst ze met een buurvrouw in een ‘hok’ in haar tuin. Kortom: Jannie heeft nooit stilgezeten, en nog steeds niet.

Over naar de tennisbaan, want daarvoor zitten we hier. In de jaren’80 werd Jannie binnengehaald bij DLTC door de prominente leden Jan Thijs Slavenburg en Tonnie Huizinga. Geen slechte entree! Ze kwam in een trainings-

groepje terecht waarin de legendarische trainster Trudy van den Bogaard een veelbelovend competitieteam zag. Het werd de dinsdagochtend damescompetitie van Mimi de Bot. Veel roem heeft haar tenniscarrière niet gebracht maar ze wil wel gezegd hebben dat ze ooit het Snerttoernooi gewonnen heeft (“met Siebe Huizinga in de sneeuw”) en winnaar is geweest van het Krukkentoernooi, een grote maar ook wat dubieuze eer. Het waren mooie tijden. “Ik herinner me nog een late avond met Marjen van den Brink en Jan de Jong op de baan met een wijntje in de ene, en een racket in de andere hand. Om 12 uur ging het licht automatisch uit. Daar sta je dan!”

De Balsemienen Wie Jannie van Dijk zegt, zegt Balsemienen. Dit is een groepje dames dat u op dinsdagochtenden op de club kunt aantreffen.

Jannie is lid van het eerste uur, net als Attie de Jong, Marjen van den Brink en Joke van Twist. “Het is een hechte, solidaire groep. We hebben veel samen meegemaakt en gaan voor elkaar door het vuur”.

Helaas kreeg ze last van haar heupen en moest ze na een moeilijke her-operatie stoppen met tennissen.Voor onze nieuwe lezers - we schreven er al over in 2016 - wil Jannie nog wel uitleggen waarom ze Balsemienen heten. “Mijn tweelingzus heeft het bedacht: als je een (spring-)balsemien aanraakt springen de zaadjes in het rond. We waren toen erg springerig, begrijp je?” Spoorslags begrijpt het, al moet hij nu oppassen geen foute dingen op te schrijven.

Wat vindt Jannie van de fusie? “Fantastisch, het beste wat de club kon overkomen!”

Haar hybride rustende theelidmaatschap past naadloos bij deze boodschap.

Tot slot nog even op de foto. Daar heeft Jannie al over nagedacht. Opvallend aan de muur hangt haar in neon uitgevoerde levensmotto: “Kan niet bestaat niet!”. Dit krachtig statement is al 60 jaar haar levensmotto, zegt ze.

Partner Henk die dit gesprek met een half oor gevolgd heeft - hij is natuurlijk medeverantwoordelijk voor de inhoud van dit blad - kocht het eerder dit jaar voor Jannie’s verjaardag.

“Jannie is een vasthoudend type, als ze iets wil laat ze niet los. Ze bijt zich vast als een pitbull.”

Sam Wytema

19

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

MARIEKE VAN LEEUWENS PLOK PLOK-GEDICHT Het is bij veel leden bekend geworden als het Plok Plok-gedicht: Marieke van Leeuwens originele bijdrage aan de feestelijkheden tijdens de Officiële Opening op 4 september. Met veel plezier drukken we het gedicht in z’n geheel af.

DLTC-THIALF honderdvijfendertig jaar geleden togen de heren in hun strakke pantalons met hoge boorden over het Boonenpad naar het weiland, de rackets in de hand oranje helden, heren van stand zes jaar later volgen de dames in lange rokken, een strooien hoed hun hakken in de molshopen van het tennisparcours, door koeien loeiend aangemoedigd jongeren, de groene kanjers van toen staan dan nog elf jaar buiten spel plok plok plok plok plok plok plok nadeel vijfenzeventig jaar geleden zwierden de kunstschaatsrijders als waaghalzerige thialfies in naam van Koning Winter op de besproeide banen van wat later Dash zou heten na twee jaar verhuist de club voor de winter naar de Reeweg sportpark van de gemeente een herenkleedhok dient als kantine met een oude allesbrander en een afvoerpijp naar buiten plok plok plok plok plok uit! door de bouw van een gashouder de stank van het nabije abattoir het geluid van gillende varkens verhuist DLTC naar de Achterweg een dienst van de freule voor de vrienden the lawn wordt cement, de kleding wit over nieuwe leden wordt gestemd want deze sport is niet voor alleman de oorlog verstoort de vrede kogels en bommen in plaats van ballen na de donkere jaren krijgt de oude club een gouden vlag en een clubhuis met terras en schuine luifel plok plok plok plok plok plok plok mooie bal na zeven jaar terug naar af heen en weer met de schaatsen een kantine in een paardenstal de ijsmaten zaten niet stil ze richtten een tennisclub op om bij elkaar te komen zonder schaatsen, maar met rackets met vereende krachten werd de kantine van gekregen materialen gebouwd het dak woei de lucht in, maar kort na de storm stond het als een huis

plok plok plok plok plok o die wind de toegang van DLTC wordt verplaatst geen bruggetje over het water maar naar de Waterinklaan het gaat goed met de vrienden met onderlinge toernooien geen biljart, maar samen bridgen de eeuwwisseling is geweest het ledenaantal neemt af weer moet men verdwijnen niet voor een wijk, maar voor scholen geen tennispark, maar Leerpark de club verhuist na jaren praten plok plok plok plok plok plok deuce zestig jaar geleden kon het hulpje van de halfgod Thor zijn Germaanse naam behouden twee deeltijdbanen met baanverlichting in de jaren zeventig wil de gemeente alweer dat de club vertrekt weg van de Reeweg Oost naar de jonkvrouw van Santheuvelweg het licht blijft schijnen op de banen aan een blaashal niet om uit te blazen, maar om te spelen want sneeuw en ijs blijven bij de thialfies horen plok plok plok plok plok plok plok bal over na twintig jaar gemeentelijk overleg eindelijk een eigen terrein aan de Nieuweweg 86, zonder 18 ervoor, het jaar van ontstaan witte wieven, snert en krukken een eigen sleutel, stille bar afhangen; dat woord is ongehoord voor de grijze helden, ervaren heggensnoeiers, koevoetgravers het spel blijft gespeeld, maar de banen vragen om daadkracht om meer groene kanjers er moet wat gebeuren plok plok plok plok Net! O, sorry! ik word rondgeleid door Nico een zwanenzang klinkt over de zes lege banen op Amstelwijck aan de Laan van Londen de hangende houten rackets de bekende ballen aan een draad -boven het blauwbedekte biljartzijn verdwenen van het plafond de blauwe muur met rode bikkels is gesloopt, het pleinbordje met Wil in ’t Veld is van de baan Thialf moet wijken voor een wijk de vlaggen strijken

plok plok plok plok plok vijftien nul en dan begint het avontuur spoorslags gaat men aan het werk beide clubs vinden elkaar en zoeken naar ‘hoe verder’ maandenlang lopen we langs bergen zand, hekken straatstenen, platen en gaas langs de voetafdrukken in cement of covidveilig achterom er komt een nieuwe baan de schuine luifel wordt nog schuiner banken geven kleur aan het interieur binnen groeien klimop en kunstige bomen buiten de platanen van Adriaan een nieuwe keuken en keu’s voor het biljart met zetels voor theeleden we zien de oefenmuur verdwijnen de eerste padelbaan ontstaan baf baf baf baf kloink baf baf baf voordeel het logo-web is geweven de ringen zijn gewisseld het verbond gesloten het jawoord heeft geklonken het samenspel is begonnen de kleuren rood en blauw gemengd het paars van de jacaranda in bloei een boom die zijn jaarringen in de toekomst blijft tellen

20

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

PRIMEUR: LADIES FASHIO

Een Dolle Dwaze Donderdagav Inleiding

Dit is het seizoen van ”Schat, ik heb niks om aan te trekken!” Herkent u dat, heren? Was het met die knellende onzekerheid dat de dames van DLTC-Thialf in de avond van 4 november massaal naar de club togen? Of was het toch het vooruitzicht van een Dolle Dwaze Donderdagavond, gewoon gezellig met z’n allen? Ladies Fashion Night heette dit lonkend perspectief.

1

Het was al meteen raak: een bomvol parkeerterrein, alle banen bezet, op het terras een rijtje wachtenden om met QR-code naar binnen te mogen. En buiten Sybe de Lint en Gert van Dooren die kennelijk nog even moesten wachten voor ze als (collega-)haan toegelaten werden.

Spoorslags mocht uiteraard direct naar binnen!

Geurzeepjes op het biljart Binnen een drukte van belang. Koffie met

2

21

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

N NIGHT IN ONS CLUBHUIS

vond voor DLTC-Thialf Dames gebak, kledingrekken, een cadeautafel, en voor iedereen een glas bubbels. Op het - gelukkig afgedekte - biljart lagen de oorbellen en de sieraden, geurende zeepjes en lekkernijen. (niet schrikken, leden van de biljartclub!).

3

Ladies Fashion Party heet het jonge bedrijf achter deze Night.

Twee enthousiaste, 33-jarige jongedames uit Barendrecht, vriendinnen van vroeger en van de tennisbaan, beheren beiden een webshop, Fabienne Rosmolen verkoopt oorbellen en sieraden, Debbie van den Eijnden doet in kleding. Er kwam vraag naar huisfeestjes, en deze avond bij DLTC-Thialf is hun eerste opschaling naar het grotere werk. Ze werden door voorzitter Sybe de Lint benaderd.

Hij zag de potentie voor een gezellige clubavond, en betrok Loes van der Putten, Marry van Dijk en Paulien de Munter bij de organisatie.

De opkomst was boven verwachting met naar schatting 65-70 dames die naar hartelust kledinghangers schoven, de wol betastten, aan zeepjes roken, elkaar bekeken of zichzelf in de spiegel, de kleedkamers frequenteerden, oorbellen hygiënisch probeerden, en volgens Fabienne en Debbie flink inkochten. Voor de drie aanwezige hanen was er zoals verwacht niets, of het moesten - met enige fantasie - piercings zijn, maar gelukkig drong daar niemand op aan.

Een chocolade pump van O La La Intussen werd er ook getennist door ongeveer de helft van de aanwezige dames die overigens vergeefs zullen hebben gezocht naar tenniskleding.

Spoorslags vond niettemin drie mooie tennisrokjes tussen de ‘normale’ kleren maar dit bleken gewoon korte rokjes te zijn. Die bleken aan het eind van de avond nog niet verkocht. Een gemiste kans.

En als het allemaal nog niet aantrekkelijk genoeg was, waren er nog hapjes uit eigen keuken, genoemde bubbels, een goody bag voor iedereen, snoepgoed dat nauwelijks van de zeepjes te onderscheiden was, en een heuse loterij met aantrekkelijke prijzen waaronder een chocolade pump van O La la.

Heren, daar kan geen biljartavond tegenop !

Sam Wytema

6

5

Foto 1. Nieuwe piercings voor de Spoorslags-redacteur?

Foto 2. Paulien met de vrolijke dames van Ladies Fashion Party Foto 3. Er zit vast wel wat tussen Foto 4. Helaas geen tennisrokjes Foto 5. Dit is in het normale leven een biljarttafel Foto 6. Aan de bar: er was ook genoeg te bespreken

4

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

23

Robbert Vijgeboom:

“Ook ónze jeugd heeft de toekomst” De (nog) kleine jeugdafdeling van DLTC-Thialf groeit, en als het aan de actieve jeugdcommissie ligt - gaat ze ook een bloeiende toekomst tegemoet. Deze commissie bestaat uit Robbert Vijgeboom, Hans en Claudia van Arkel, en Marco Smaling. Pim en Sophie Stolk zijn daarin de jeugdleden.

We vroegen Robbert naar de plannen voor het komende jaar.

Robbert: “We zijn druk bezig onze jeugdactiviteiten uit te breiden met als doel meer jeugd aan het sporten te krijgen (in algemene zin), met als nevendoel de club meer toekomstbestendig te maken” Spoorslags: “Je stuurde ons enkele foto’s. Wat was dat voor activiteit?”

Robbert: “Dat was een speciale ochtend, enkele weken geleden. Er waren extra trainingen in gepland, maar ook de gezelligheid stond voorop. Er is zo ook meer reuring (voor de jeugd) op de club”.

Spoorslags: “Aan wat voor activiteiten denk je dan?”

Robbert: “Denk aan een pannenkoekentoernooi, een slaapfeestje, of glow in the dark tennis”.

Spoorslags: “We nemen aan dat je er de ouders ook in betrekt” Robbert: “Wanneer de kinderen zich thuis voelen op de club nemen ze hun vriendjes en/of schoolkameraadjes mee en aan ieder kind zitten weer ouders aan vast, en ook dat zijn potentiële leden”.

Spoorslags: “Kunnen jullie dit alleen af?”

Robbert: “Het enthousiasme en de ideeën zijn er. Maar om alles goed ten uitvoer te brengen vraagt de (gezellige) jeugdcommissie aan de leden om te helpen dit soort evenementen te begeleiden.

Meld je aan op jeugd@dltc-thialf.nl Sam Wytema

24

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

Midden in de zomer:

De Clubkamp

1

4

6

7

25

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

pioenschappen een foto-impressie 2 3

5 Foto 1. Clubkampioen bij de dames: Dorine Oudhof, met het bekende zilveren schaaltje Foto 2. Finale HE 7+: links Paul Wisman, midden kampioen Barry Oosterwaal, met Edwin Ruighaver Foto 3. Kampioen Hette Jan Moerer, in een speelse bui met Edwin Foto 4. Mysterieuze pose: Stefan Theuns, Arnoud Offerhaus, en de kampioenen HD 7- Edwin Ruighaver en Wim Kees van der Plank.

Foto 5. Werkschema van de wedstrijdleider Foto 6. De drie gratiën: Edwin, Sally en Denie (kampioenen damesdubbel 7-) Foto 7. Winnen of verliezen, het blijft altijd gezellig: de finalisten DD 7+: v.l.n.r. Els van Niftrik en Anja Grande (kampioen), Hester Krot en Marie Renee van den Boogaard Foto 8. De finalisten GD 7-: v.l.n.r. Swaan en Rutger Smit, en de kampioenen Denie Georgieva en Marco van der Loos

8

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

26

De Najaarscompetitie The Times They Are a-Changin’ zong Bob Dylan al in 1964. Nostalgie is deze Spoorslags-redacteur niet vreemd: hij speelde competitie bij DLTC in de jaren rond de eeuwwisseling. De hele club had één competitieteam op zaterdag. Vier banen ter beschikking. Omdat we niet genoeg ballen hadden konden we maar op twee banen tegelijk spelen, grapten we tegen onze tegenstanders. Nietsvermoedend (nou ja…) fietste hij op een vrijdagavond in oktober 2021 de club binnen, en kon zijn ogen niet geloven.

Supergezellig was het er, er speelden drie teams, er werd gelachen, gegeten en gedronken dat het een lust was. Winnen of verliezen leek bijzaak, al was DLTC-Thialf overal aan de winnende hand. Leest u maar het bijgaande stukje van ons ‘bestuurslid competitie’, Edwin Ruighaver om te zien waartoe dit allemaal geleid heeft.

Spoorslags nodigde alle teamcaptains uit om een kort stukje te schijven over hun wederwaardigheden, en vooral een teamfoto niet te vergeten. De meesten voldeden volgaarne aan deze ‘uitnodiging’.

U ziet hun bijdrages in de volgende pagina’s.

Een meer dan geslaagde start!

Door ‘het virus’ was er in heel 2010 en in het voorjaar van 2021 geen KNLTB-competitie. Jammer, want er is een groeiende interesse voor competitie spelen binnen onze vereniging. Voorjaar 2021 konden we maar liefst 16 volwassenen-teams inschrijven, meer dan de som van de DLTC en Thialf competitieteams die in 2020 deelnamen. Maar najaar 2021 konden we dan eindelijk uit de startblokken met dit keer 13 volwassenenteams, veelal doorstarts van voormalige DLTC- of Thialf-teams. Toch beginnen hier en daar de teams al wat ‘gemengder’ te worden. Uiteindelijk hebben naar schatting 90 seniorleden deelgenomen aan alle competities.

Ook enkele leden die in 2021 lid zijn geworden hebben al meegedaan. O.a. in de padelcompetitie waar DLTC-Thialf dit jaar voor het eerst met één team aan heeft meegedaan.

Hun eerste wedstrijd was tegen CC, een primeur op het eiland van Dordt. En ons padel-team won: dat blijft voor altijd in de geschiedenisboeken staan!

De competitie duurde tot begin november, en we kunnen nu zeggen dat de sportieve resultaten overweldigend zijn. Van de 13 tennis-teams zijn er niet minder dan 6 kampioen geworden (de mixed teams van de captains Denie en Ilse, het damesteam van captain Erica, de 8&9 teams van Hank en Erna, en het herendubbel team van captain Ruud). Nog eens 2 teams van DLTC-Thialf werden 2e. Ook het padel team van captain Carly heeft het geweldig gedaan door in het eerste jaar als 2e te eindigen!

Al met al een geweldige start voor ons als nieuwe vereniging. We zijn meer dan alleen een gezelligheidsvereniging, maar ook sportief moet er met ons rekening worden gehouden. Dat belooft wat voor 2022. De aanmelding voor de 2022 voorjaarscompetitie die gespeeld wordt in april en mei moet vroeg in januari worden gedaan. Later dit jaar zal er een oproep volgen om teams hiervoor aan te melden. Denk er vast over na met uw bestaande team of als een nieuw team.

Edwin Ruighaver

Sam Wytema

TEAM ANJA GRANDE

Hoera, het gaat door!

Het vrijdagavond competitie team van Anja Grande dat in 2019 is gevormd kan na anderhalf jaar eindelijk van start.

In Puttershoek zijn we dus ook veel te vroeg, want we popelen van ongeduld. Bea, Marie Renée, Hester en Charlotte trappen af onder een prachtige weidse hemel in de polder die continue van kleur verandert, Albert Cuyp zou er inspiratie hebben opgedaan. De eerste 3 punten zijn binnen!

Tegen Binnenmaas spelen we thuis. Wat een gezellige drukte na afloop in het clubhuis met drie teams die allemaal alles hebben gewonnen!

We spelen ook thuis tegen d’Oudelande, Hiaten en TOP. We worden vooral uitgedaagd door Hiaten en TOP en de laatsten snoepen één punt van ons af! Uit spelen we op gravel bij Heerjan. Spannend, want zij staan bovenaan. De banen zijn nat, glad en herinneren ons aan de banen op de Professor Waterinklaan. Maar we gaan er weg met drie punten en borrelen met teleurgestelde Heerjan-dames die niet gewend zijn om te verliezen! Zouden we misschien… Onze KNLTB-ratings stijgen wekelijks bij iedereen. De laatste wedstrijd is tevens de finale: thuis tegen Barendrecht. Barendrecht is bloedserieus en speelt voor het eggie. Wij voor de fun, maar we willen wel winnen. Dat hebben we dan ook zeker geprobeerd met prachtige partijen, met name de laatste partij van Ellen en Josien was super spannend, gestreden als leeuwinnen zoals onze trouwe supporter/ coach Ingrid Wydia zou zeggen.

In deze poule hebben de sterkste gewonnen, en is Barendrecht verdiend kampioen geworden! Het was een leuke competitie, iedereen bedankt voor zijn inzet en ook onze supporters bedankt! En, Edwin, we zijn blij dat je ons in een betere klasse hebt gekregen, want de partijen zijn op niveau! Tot volgend jaar!

Vrijdagavond Team DD 4e klas 17+

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

27

De Najaarscompetitie TEAM DORINE OUDHOF Na de lockdown, na de fusie, “na de zomer” mochten we weer met elkaar spelen in competitieverband. Behalve de check van de app voor het geval we in de kantine waren, was er niets veranderd. Uitslagen die op de telefoon ingevoerd moesten worden maakten het ook makkelijk om die telefoon niet te vergeten.

Het plezier om weer met elkaar de baan op te mogen was als vanouds en de wil om te winnen was ook bekend.

Vooral de thuiswedstrijd tegen Maasdam zullen we niet snel vergeten.

Eerst hadden we veel moeite gedaan om af te zeggen. Het kwam met bakken uit de hemel neervallen en om dan te gaan spelen... De appelflappen waren al in huis voor bij de koffie. Maar het team van Maasdam hield zich keurig aan de regels, we moeten 2 uur wachten. Onder het genot van een appelflap in onze kantine wachten tot het droog is, is niet heel erg. Wanneer je die avond dan toch kunt spelen (en wint) tegen alle verwachtingen in, is het genieten. Het bleek ook achteraf best stoer te zijn want we waren de enige twee teams die deze avond hadden gespeeld.

Tijdens de competitie hebben we lang bovenaan gestaan. Helaas was dat niet ons uiteindelijke resultaat.

We hebben dus weer een heel jaar om onze prestaties te verbeteren en aan het eind dan toch maar weer bovenaan te staan. Hoe we dat doen gaan we tijdens een etentje bespreken. Misschien moet ons team worden uitgebreid.

En zo levert een competitie heel veel gezellige en sportieve momenten op waar elk jaar weer met plezier aan wordt meegedaan.

Dorine Oudhof

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

28

De Najaarscompetitie TEAM ERICA KENNEDIE

TEAM HANS VAN ARKEL

Hoe leuk is het om onze eerste competitie op het nieuwe park van DLTC-Thialf gelijk kampioen te worden (DD17+ Vrijdagavond 2e klasse).

Dit hebben we na afloop natuurlijk gevierd met bubbels en hapjes. En... de meeste wedstrijden van alle teams uit de poule zijn gewonnen door Yvonne Mulders. We spelen al 6 jaar met elkaar en hopen dit nog heel lang te kunnen doen.

Yvonne, Bianca, Pien, Gerda, Swaan, Anja en Erica

Ons 7-koppige team komt voor uit een groep leden die al jaren ‘vrij’ hebben gespeeld en getraind. Dit jaar hebben we voor het eerst deel genomen aan de 8&9 competitie. We hadden ons opgegeven voor de voorjaarscompetitie die vanwege corona naar het najaar is verplaatst. Na lang wachten konden we dan eindelijk onze eerste competitiewedstrijd spelen tegen een ander team van DLTC-Thialf. Toch wel een beetje vreemd om de eerste wedstrijd uit te spelen op je eigen club. De competitiewedstrijden waren heel gevarieerd: van snelle makkelijke overwinningen, tot een wel bijna twee uur durende verliespartij met tiebreaks en al op een modderige baan. Het was erg leuk om nieuwe mensen te ontmoeten, om daartegen te tennissen en na afloop gezellig te borrelen. En het resultaat was ernaar: we werden kampioen!

Hans van Arkel

PADEL TEAM Dit jaar heeft DLTC Thialf voor het eerst een padelteam. Omdat padel nog een enigszins in een soort pilotfase verkeert kan er op het laagste niveau gemengd worden ingeschreven, dus een team kan bijvoorbeeld uit 4 vrouwen bestaan of uit 4 mannen of zoals ons team uit 1 dame en 3 heren. Tijdens de padelcompetitie speel je ieder 2 dubbels.

Als nieuw team zijn we op het laagste niveau begonnen maar daar waren toch nog wel veel verschillen in speelniveau. Het scheelt toch wel als mensen bijvoorbeeld al wat tenniservaring hebben.

Uiteindelijk zijn we als tweede geëindigd in onze poule ook met dank aan de vele invallers Volgend jaar gaan we allemaal een niveautje hoger spelen.

Mocht je het ook leuk vinden om een keertje te padellen, meld je dan aan bij onze padel-appgroep. We zijn altijd op zoek naar enthousiaste mensen, want geloof mij: het is hartstikke leuk.

Carly Stam

TEAM MIREILLE VAN KLEIJ Bij het schrijven van dit stukje is de strijd van DLTC-Thialf Zondag Dames (hele dag) 3e klasse Dubbel Afdeling 19, wit clubshirt, paars rokje nog niet gestreden. We gaan nog twee verregende potjes inhalen en er kan dus nog van alles gebeuren. Ons kleine team, 4 man sterk (Yolanda de Rijke, Yvonne en Nancy Bagchus en Mireille van Kleij) kende hoge pieken (gewoon alle 4 de wedstrijden winnen) en diepe dalen (gewoon 3 van de 4 wedstrijden verliezen) maar gezellig was het altijd. Met alleen maar Brabantse tegenstanders was dat goed te doen. En niet te vergeten de onvermoeibare inzet van onze invallers Marie-Renée, Charlotte, Isis en Josien, want met zo’n klein team valt er altijd wel een gat maar het opvullen was nooit een probleem. Kortom: een zeer geslaagd rondje competitie! (Naschrift redactie: 3e geworden, podium gehaald!)

Teamcaptain Mireille van Kleij

29

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

De Najaarscompetitie TEAM ILSE. - Kampioenen!

TEAM RUUD GRANDE De zaterdagheren: senioren vs. junioren Ons team heeft gespeeld in de Heren Dubbel 17+ zaterdag bij gebrek aan een 50+ categorie maar dit gaf wel de kick van “Forever Young” vooral als je ook nog eens kampioen geworden bent.

De kern van het team is Wim Kees van der Plank, Edwin Ruighaver, Jan Willemstein, Peter van den Bosch, maar ook hebben Ing Hay Oei, Jan Akerboom, Paul Wisman en Ruud Grande een aantal potjes meegeblazen om de nodige punten te verzamelen.

Onze tegenstand kwam voornamelijk uit Brabant en was ook heel gezellig, echter na een aantal pintekes was het local dialect niet meer te volgen.

Ook de overburen - Dash zijn op bezoek geweest en gingen na een 3-1 nederlaag en een gezellige borrel weer huiswaarts.

Kortom het was weer een leuke competitie met veel mooi weer en spannende potten.

Op naar volgend voorjaar!

Ruud Grande

2 fusies, nieuwe leden, nieuw team. Zo begonnen we dit jaar de "voorjaars"competitie. Voorjaars tussen ", want uiteindelijk hebben we de competitie in het najaar gespeeld zoals iedereen. Sommigen van het team kenden elkaar al, sommigen niet.

Maar daar kwam snel verandering in... En we kwamen er al snel achter dat we een leuk team hadden.

Door de fusie, begrepen we later, was het wat lastig om de nieuwe teams op niveau in te delen, zodat wij - kwamen we later achter- in een iets te lage klasse waren ingedeeld. Tenminste die conclusie hebben we zelf getrokken, want we hebben op de laatste competitieavond na alle avonden met 4-0 gewonnen.

Voor de tegenstanders ook iets minder,

maar de sfeer was er niet minder om. Want we hebben veel leuke en gezellige (daar doen we het toch ook nog steeds voor) spelers mogen ontmoeten.

Toch was het leuk om kampioen te worden met ons nieuwe team. En dat gaan we snel vieren met een highwine. We kijken uit naar de voorjaarscompetitie.

Team gemengd dubbel, vrijdagavond

TEAM DENIE.

Nóg een kampioen!

Niet te kloppen, dit team.

Al jaren lang.

Van links naar rechts: Sally, Wim Kees (competitietijger, inzetbaar in meerdere teams), Denie en Marco

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

30

Siebe Huizinga Schrijverstoernooi 2021 Voor wie het nog niet wist: dit was de zilveren editie van een tennistoernooi dat niet meer weg te denken uit de agenda’s van talrijke Nederlandse schrijvers. Bij het eeuwfeest van DLTC in 1986 startte toenmalig voorzitter en zelf ex-toptennisser - Siebe Huizinga een zeer recreatief evenement waarvoor onze club nog steeds een zaterdagmiddag in augustus zijn banen afstaat.

Een uitgelezen gezelschap Op één afgelasting na (2019) is het vaste prik, enkele schrijvers waren er altijd bij, zoals Parool-columnist Guus Luijters die het uitgelezen gezelschap als een pater familias een geestige spiegel voorhield. Vooral schakende schrijvers (Ree, Böhm) blijken een bron van (groot)meesterlijke anecdotes. Er waren deze keer 20 schrijvers, minder dan gedacht vanwege en kleine blessuregolf die bij voorbeeld Mensje van Keulen en Jan Donkers had getroffen. DLTC-Thialfers Iris van Steijn, Yolanda de Rijke en Tjerk van Duinen hadden de regie, niet in de laatste plaats om te bepalen wie de winnaars zijn. Die worden op dit toernooi inderdaad ‘bepaald’ hetgeen betekent dat de winnaar niet degene met de meeste punten hoeft te zijn. Liever niet zelfs.

Misschien wel voor het laatst - we moeten met onze tijd mee - waren er nog winnaars bij de mannen (Lucas Ligtenberg) én de vrouwen (onze eigen Marieke van Leeuwen!). Na de prijsuitreiking was het nog geruime tijd onrustig mede dankzij de gebruikelijke culinaire bijdrage van schrijver Niek Waterbolk en onze nieuwe DLTC-Thialfsponsor Grand Cru Wijnen.

De Koolschijns Nóg een traditie: een van de schrijvers mag daartoe uitgenodigd - een gastcolumn schrijven voor Spoorslags. De keuze was deze keer eenvoudig want classicus en vertaler Gerard Koolschijn en zijn echtgenote Lidwien waren na 10 jaar Drenthe teruggekeerd naar de Randstad en waren meteen de gevierdste deelnemers. Lees Gerard’s column en loop met hem nog eens door de geschiedenis van dit mooie toernooi.

Sam Wytema

Van boven naar benden: Marieke van Leeuwen, verrassende winnaar bij de dames Tjerk van Duinen en Yolanda de Rijke maken de winnaars bekend Frans de Jong, meesterchef De afterparty met links Sybe de Lint, zojuist benoemd tot schrijver (zie elders in dit nummer) Guus Luijters, pater familias van het schrijversgilde

DLTC-THIALF • SPOORSLAGS

31

SPORT EN DE REST

GASTCOLUMN | GERARD KOOLSCHIJN

Waarom deed ik niet mee aan het eerste schrijverstennistoernooi in 1986? Het antwoord is simpel. Ik was geen schrijver. En ik kon niet tennissen.

Wel had ik met klasgenoot Tjit Nicolaas onder invloed van een bijzondere leraar een spannend oorlogsboek van de oude Griek Xenofon vertaald en mijn saaie studie had ik onderbroken om liever Plato’s Ideale staat Nederlands leven in te blazen, maar vertalen is nu eenmaal geen schrijven.

En tennis? Het Blue Band Sportboek, waarvoor ik als 9-jarige de plaatjes verzamelde, liet een smashende tennisser zien, ‘Van Swol in volle actie’, en geheimzinnige getallenreeksen: 6-3, 5-7, 10-12, 6-4, 18-16. Maar twee andere sporten biologeerden me. Schaatsen. ‘Ons volk lijkt als geëlektriseerd wanneer een Elfstedentocht wordt aangekondigd, een gebeurtenis die haar weerga in de wereld niet kent.’ En wielrennen. ‘De Spanjaard Loroño met in zijn schaduw Louison Bobet’ op een steile bergwand, gevolgd door een sliert motoren en auto’s. Twee heldensporten. In de buitenlucht, dwars door het maatschappelijke leven heen.

Maar voor ik onder vale gieren langs het ravijn suisde waar Wim van Est in zijn gele trui de bocht uit was gevlogen, verstreken twintig jaar. Vreemd genoeg had ik mijn ziel en zaligheid eerst in een binnensport gestoken, volleybal.

Pas toen ik, wonend in Amsterdam, studerend in Leiden en lesgevend in Den Haag, uit geldnood voor alle verplaatsingen een racefiets had gekocht, ontdekte ik het genot van het voortjagen door weer en wind, de kale Haarlemmermeer in, gemeenteborden op eigen kracht passerend. Ik begon - akelig voorteken - mijn tijden te noteren.

Al gauw reed ik als een dwaas door de duinen tussen Den Haag en Zandvoort heen en weer, zonder stop bij het keerpunt. Ik haalde mijn Noren uit het vet en gaf me ook op De Uithof, gedreven door tanend huwelijksgeluk en bevriende wedstrijdrijders, aan maniakale training over. O, de onvergetelijke ‘100 ronden’ op zaterdagochtend, met een kleine groep op een voortrazend peloton nog extra ronden te ‘pakken’. Ook de droom van de 9-jarige ging dertig jaar na Blue Band nog in vervulling: de Tocht der tochten.

Uit de klauwen van de duursport werd ik gered door Lidwien Chorus. Zij vertelde van een tennistoernooi. Ik kocht een racket. Het was 1986, het jaar waarin het schrijverstoernooi begon.

Naar onze tennisbaan ging een opklapbare box mee, waarin ons dochtertje zacht tegen speelgoed tikte, niet wetend dat zijzelf alle zomertoernooien zou spelen waaraan wij toen begonnen. Onze vorderingen gingen gelijk op met de drukken van vertalingen, want sport bleef belangrijker dan een eigen boek. Tenslotte opende Het democratische beest de weg naar Dordt, om daar het beschaafde onderscheid te leren tussen prijs en prestatie, te mogen spelen tegen Siebe, eens tegenstander van de grote Tom Okker, en te genieten van zijn gespeelde wrevel wanneer rammelende goederentreinen zijn prachtige toespraken onderbraken.

Veertien keer deden we mee, ook vanuit Drenthe. In 2011 ging ik alleen. ’s Avonds bleek de treinenloop verstoord.

Vervolgens botste mijn trein tussen Utrecht en Amersfoort op een persoon. En de overstaptrein boven Meppel nogmaals op een persoon. Schandelijke verbroedering in de langgerekte coupé. Diep in de nacht fietste ik uit Beilen naar ons boerderijtje.

Voor het gif van de boeren teruggevlucht naar Den Haag, na 12 jaar weer in genade aangenomen door Yolanda en Tjerk, hartelijk ontvangen door oude en nieuwe gezichten, mochten we dit jaar onze borst weer nat maken voor een duel met Sam, onverwoestbare crack van de club.

le opening De officrië 2021 4 septembe

2 3

1

4

5

6

7

10

9

8 1. Een deel van de genodigden; 2. Paulien en Rosita voor de inwendige mens; 3. Roemer (7) en Coby (85) openen de baan; 4. De band met in het midden ons lid Henk Kok; 5. Marieke van Leeuwen leest haar fusiegedicht; 6. Jan Akerboom krijgt een cadeau voor het leggen van de fusiepuzzle; 7. Ook het terras ziet er prachtig uit; 8. Wethouder Stam ziet dat Thialf goed terecht is gekomen; 9. De ceremoniecommissie had zich goed voorbereid; 10. Feestleider Reimers met het familiezilver