Wensen

Lieve buren,

‘Kleine percentjes, rijke ventjes’, kent u ‘m nog? Het is het befaamde credo van stofzuigerverkoper Theofiel in Suske en Wiske. Als ik maar voldoende grote partijen van een product doorverkoop met een kleine winst, word ik schatrijk, denkt Theofiel. Diezelfde strategie werd het voorbije jaar gehanteerd door een venijnig virus. ‘Kleine bacillen, grote verschillen’, moet het hebben gedacht. En zie, het kreeg gelijk. Het veroverde de hele wereld.

Ons leven veranderde ingrijpend. Op de tanden bijten was het, en dat is het nog altijd. Maar tussen alle frustratie en gemis door waren er ook lichtpuntjes. Hartverwarmende sociale initiatieven. Buurtborrels op afstand. Misschien wel tijd voor een nieuwe hobby, of om dingen te doen die er anders weinig van kwamen. Lezen misschien, of brood bakken, of muren schilderen.

Voor mij was dat Suske en Wiske herontdekken. Ik kan het iedereen aanraden die onbekommerd wil genieten en zich af en toe een kriek wil lachen. De verhalen zijn ontzettend fantasierijk, de absurde humor is vaak geniaal. Maar er zitten ook ontroerende passages en levenslessen in, over vriendschap en loyauteit. Zo gaat Wiske voor haar popje Schanulleke door het vuur. Dat zorgt meer dan eens voor gevaarlijke toestanden. Maar haar vrienden nemen haar dat niet kwalijk. “Wiske, wat jou aan dat popje bindt, zal eens de wereld redden”, zegt Sidonia in een van de vele albums die ik verslond. Of dat is alvast hoe ik me haar uitspraak herinner. Voor de letterlijke correctheid steek ik mijn hand niet in het – euh – vuur.

Lieve buren, ik wens jullie een jaar met veel liefde, vriendschap en warme sociale connecties, van het soort van intensiteit dat Wiske bindt aan

Schanulleke. We hebben in 2020 ervaren hoe belangrijk die connecties zijn.

Van het vinnige, verrraderlijke virus zijn we vooralsnog niet verlost, dus laten we goed voor elkaar zorgen. We toasten op het nieuwe jaar, voorlopig virtueel samen, maar in 2021 ongetwijfeld ook in het echt! 2021