What’s in a name?

Wat schuilt er achter de namen van onze huizen?

De heilige Rosalie, vinden we aan huisnummer 115. Het gaat hier weer om een jong meisje, een Siciliaanse schone, die het huwelijk niet zag zitten.

Zij groeide op in de tijd dat de Normandiërs, ja, die uit het noorden, Sicilië veroverden en het vanuit Palermo wilden besturen. Ze was de dochter van een graaf, verbonden aan het Normandische koninklijke hof. Als frêle jonge dame werd ze door haar vader ten huwelijk gegeven aan een man door wie hij gered werd bij een aanval door een leeuw. Dat zinde haar niet. Zij schoor haar haren af en trok de bergen in. Zij leefde als kluizenares eenzaam in een grot, op Monte Pellegrino, even ten noorden van de stad Palermo. Zij was gekend in de streek en haar verblijf werd later een bekend bedevaartsoord. Zij kreeg daar meerdere visioenen. Een ervan werd door Gaspard de Crayer (navolger van Rubens) op doek vereeuwigd: zij ziet de maagd Maria en het kind Jezus. Zij heeft een rozenkrans in de hand. Het was een pronkstuk van de St Pietersabdij hier in Gent, overgekomen van de Jezuïetenkerk in Ieper. Vandaag is het voor ons Gentenaars, nog steeds te zien in het MSK.

Daar in de bergen bleef ze lange jaren. De mensen herinnerden zich haar wel, maar dat was het. Het verhaal krijgt een bijkomende episode als tijdens een pestaanval in de eerste helft van de 17e eeuw de mensen haar ter hulp roepen, omdat haar lichaam net dan op de berg teruggevonden werd. De pestepidemie werd inderdaad een halt toegeroepen. Sindsdien is Santa Rosalia een belangrijke heilige in Palermo. Zij wordt aangeroepen tegen de pest en tegen aardbevingen (Sicilië, Etna). Op de berg werd een merkwaardig heiligdom gebouwd, vandaag kerk en klooster, dat deels in de berg zelf gebouwd is. Haar stoffelijke resten worden hier nog bewaard.

Haar naamdag wordt gevierd op 4 september. De heilige Rosalia is de patroonheilige van Sicilië. In afbeeldingen wordt dikwijls een krans van rozen toegevoegd, naast een (bid)-rozenkrans. Het is niet direct een heilige die de Vlaming moet aangesproken hebben, alhoewel Rosalie als voornaam indertijd frequent voorkwam. In Rotterdam was er vroeger wel een Rooms-katholieke schuilkerk, aan haar toegewijd.