De herontdekking van de overheid Rampspoed waar onze politieke leiders niet meteen een antwoord op hadden. Ik kan daar begrip voor opbrengen, rampen slaan nu eenmaal onverwacht en hard toe. Wat ik veel minder aanvaardbaar vind, is dat mondmaskers alleen nog maar in China bleken geproduceerd te worden. Dat zorginstellingen zo
Na een aarzelende start herpakken onze regeringen zich
is. We ontdekken het belang van goed uitgebouwde overheidsdiensten. Een overheid die met een sterke sociale zekerheid mensen steunt die niet kunnen werken. Die met premies zorgt dat bedrijven niet massaal op de fles gaan. Die de zorgsector eindelijk extra middelen gaf. Al moet het gezegd: de overheid kan niet alles alleen oplossen. Burgerinitiatieven zorgen voor helpende handen in de coronacrisis. Zoals we ook solidaire krachten zien om de schade van de watersnood op te ruimen.
zwaar onderbemand waren dat studenten en gepensioneerden vrijwillig moesten bijspringen. Dat de civiele bescherming zo sterk afgebouwd was dat ze nog bitter weinig bescherming en hulp kon bieden aan landgenoten die redding zochten op daken. Na een aarzelende start herpakken onze regeringen zich. Het besef groeit dat de mondiale vrije markt eerder deel van het probleem dan van de oplossing
Laat ons met de harde lessen die we kregen ook politiek aan de slag gaan. Dat is nodig, want rampspoed kunnen we structureel alleen maar het hoofd bieden met gezamenlijke en gecoördineerde inspanningen. We dragen allemaal flink bij, dus we moeten op de overheid kunnen rekenen. Dat betekent dat we duidelijke keuzes moeten maken. Zullen we nog aanvaarden dat steenrijke mensen en machtige bedrij-
Forum
ID / TIM DIRVEN
Onze wereld davert op zijn grondvesten. Een wereldwijde gezondheidscrisis kostte aan duizenden landgenoten het leven. En deze zomer stond ons land onder hoogwater, tientallen mensen lieten het leven.
ven veel minder bijdragen dan hun draagkracht toestaat? Zouden we de overheidsmiddelen die we pompen in salariswagens niet beter besteden aan openbaar vervoer? Zijn steeds minder werkgeversbijdragen aan de noodlijdende sociale zekerheid een slimme keuze? Die vragen stellen, is ze beantwoorden. Andere keuzes resten er trouwens niet.
MARC LEEMANS, Voorzitter ACV
STEVEN DELARUE, Expert meertaligheid Onderwijscentrum Gent
Taalscreening bij kleuters Bij de start van het nieuwe schooljaar hebben alle kleuterscholen in Vlaanderen er de mond van vol: de KOALA. Een gloednieuwe taalscreening, die vanaf oktober jaarlijks wordt afgenomen bij alle vijfjarige kleuters. De screening komt er op vraag van minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA), die bezorgd is over het taalniveau bij leerlingen in het Nederlandstalig onderwijs.
Want uit onderzoek blijkt dat dat niveau al een tijdje daalt, en via zo’n taalscreening – die de taalvaardigheid van kinderen in kaart wil brengen – kunnen scholen inzicht krijgen in wie het goed doet en wie wat extra hulp nodig heeft. In dat opzicht is de komst van de KOALA een verrijking voor ons onderwijs, dat elk instrument om de groei en vorderingen van kinderen en jongeren op te volgen goed kan gebruiken. Maar er zijn ook valkuilen bij het inzetten op (taal)testen. Een test is altijd een momentopname: wie de ene dag slecht scoort, had het de dag nadien misschien een pak beter gedaan. Taalontwikkeling is bij kleuters bovendien een grillig proces dat zich niet zo
makkelijk laat vertalen in een testscore. De resultaten van een instrument als de KOALA moet je daarom altijd naast andere inzichten leggen, zoals klasobservaties of gesprekjes met kleuters. In combinatie met die informatie krijgt zo’n testscore écht betekenis: een leraar die denkt dat het bij een kleuter moeilijk loopt qua taal, en dat in de KOALA bevestigd ziet, kan op basis daarvan extra taalstimulering bieden aan die kleuter, zodat die later goed voorbereid kan starten in het eerste leerjaar. Daar zit ’m de kracht van zo’n test: als een aanvulling op, en geen vervanging van de professionaliteit van leraren op de klasvloer.
Wil je iets kwijt aan de redactie? Mail naar lezersbrieven@visie.be VISIE ¬ 15
