BIK 1/2014

Felietony: Kaźmierski, Pruss, Siwiec, Andrzejewski

Młodzi twórcy z Bydgoszczy: Emilia Plateaux, Marcin Zdrojewski, Łukasz Urbaniak Kuba Ziołek w szponach popkultury

Premiera teatru lalek BURATINO „Czerwony Kapturek”

styczeń 2014

Koniec wielkiej szarej ściany. Nowy mural

nr 1 (446) ROK XL ISSN 1232-4450 INDEX 38139x egzemplarz bezpłatny

” ień dz ni at Ge e m i S org i e or e r y r y Do Bo rn P ł ys Sc y t „V r ea o w ul m e ca s : n o „O ” st

Pr 24.01.2014, czwartek, godz. 19.00, koncert 20.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, ul. Marcinkowskiego 12; bilety: 15,00 zł (przedsprzedaż), 20,00 zł (w dniu koncertu) do nabycia w kasie MCK

To powyższe „Od redakcji” jest znaczące. Znaczące i wiekowe – 40 lat temu zdobiło BIK-owe wstępniaki, więc i w tym jubileuszowym roku, na jego początek, warto je przypomnieć (choć do prawdziwego jubileuszowego numeru jeszcze kilka miesięcy zostało). Czterdzieści lat to słuszny wiek. To, że udaje się utrzymać niszowe pismo przez tyle lat, że trwa ono – choć nie bez zmian – mimo zmian epok, mimo historycznych przełomów, mimo nieustannie zmieniających się koniunktur – świadczy dobrze o Bydgoszczy. To, że BIK się cały czas zmienia (a będę od tego numeru próbował przybliżać Państwu to, jak się pismo zmieniało i jak – widziana przez pryzmat pisma – zmieniała się kulturalna Bydgoszcz), dobrze świadczy o jego twórcach. Te tradycję staram się kontynuować. I ten numer przynosi zmiany – subtelne to zmiany, ale ufam, że dostrzegalne i pozytywne. By jeszcze wzmocnić to wrażenie zmiany, postaramy się w tym jubileuszowym roku przedstawiać nowych, młodych twórców kultury z Bydgoszczy. W tym numerze młody plastyk, młody kompozytor, młoda pisarka, młody muzyk alternatywy (o którego upomniał się żarłoczny mainstream). Czterdziestolatek (to o BIK-u, nie o mnie) musi się zajmować młodymi, musi od młodych czerpać siłę – to warunek jego dobrej kondycji.

R edak to r N ac zeln y

B I K w inte r n e ci e:

www.bik.bydgoszcz.pl www.issuu.com/bik_ www.facebook.com/bik.bydgoszcz

spis treści Od redakcji, Michał Tabaczyński. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 Inne brzegi?, Żaneta Dycha. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4 Koniec wielkiej szarej ściany, Monika Grabarek. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6 Kuba Ziołek w szponach popkultury, Marcin Szymczak. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9 Się nam wydaje. W Bydgoszczy (13), Michał Tabaczyński. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 Zobaczyłem nowe rzeczy, z Marcinem Zdrojewskim rozmawia Monika Grabarek. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14 „Visa versa” – fotografia Doroty Walentynowicz, Justyna Gongała. . . . . . . . . . 16 Chętniej korzystam z dawniejszych technik, z Łukaszem Urbaniakiem, rozmawia Dominika Kiss-Orska. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18 Tomasz Kaźmierski, Spoza układu (12): Dwie świetne bydgoskie płyty. . . . . . . . 20 Bartłomiej Siwiec, Zugzwang (12): Casus Herszla Grynszpana. . . . . . . . . . . . . . . . 21 Szymon Andrzejewski, Przez rude okulary (13): 13 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22 Zdzisław Pruss, Bydgoski insynuator kulturalny (117). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23 „Bydgoski Informator Kulturalny”: pierwsza czterolatka, Michał Tabaczyński. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24 Jubilat w dwóch odsłonach, Jacek Soliński . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26 wydawca: Miejskie Centrum Kultury dyrektorka: Marzena Matowska 85-056 Bydgoszcz, ul. Marcinkowskiego 12 e-mail: sekretariat@mck-bydgoszcz.pl www.mck-bydgoszcz.pl redaktor naczelny: Michał Tabaczyński michal.tabaczynski@mck-bydgoszcz.pl redakcja: Szymon Andrzejewski, Kuba Ignasiak współpraca: Maciej Federowicz, Adam Gajewski, Monika Grabarek, Marcin Szymczak skład, opracowanie graficzne: Bogdan Prus projekt winiety: ZbyZiel, redakcja: tel. 523 255 553 bik@mck-bydgoszcz.pl ul. Marcinkowskiego 12 druk i oprawa: Polraster BIK w sieci www.bik.bydgoszcz.pl www.facebook.com/bik.bydgoszcz www.issuu.com/bik_

Redakcja nie zwraca materiałów niezamówionych i zastrzega sobie prawo do dokonywania skrótów oraz zmiany tytułów. Nie ponosi odpowiedzialności za treść programów placówek kulturalnych oraz materiałów informacyjnych i graficznych. Reklamodawcy ponoszą pełną odpowiedzialność za skutki prawne wynikłe z opublikowania dostarczonych przez siebie materiałów. Opinie prezentowane przez autorów nie zawsze są zgodne ze stanowiskiem redakcji i wydawcy.

BIK 1/2014 (446) Objętość dotowana: 50 stron.

Rok XL, nakład 2000 egz.

Adresy bydgoskich instytucji kultury. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28 Wydarzenia Opera Nova w Bydgoszczy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30 Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32 Dom Kultury ORION BSM . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33 Filharmonia Pomorska im. I.J. Paderewskiego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34 Akademia Muzyczna w Bydgoszczy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37 Teatr Polski w Bydgoszczy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38 Galeria Miejska bwa, Galeria Brda, Galeria Kantorek. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40 Galeria Autorska Jan Kaja i Jacek Soliński . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42 Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44 Biblioteka Główna UKW. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 45 Klub ARKA BSM. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 45 Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46 Dom Kultury MODRACZEK. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47 Akademicka Przestrzeń Kulturalna WSG. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48 Młodzieżowy Dom Kultury Nr 5. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49 Pałac Młodzieży . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50 Młodzieżowy Dom Kultury Nr 4. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52 Fundacja Kreatywnej Edukacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52 Klub „Odnowa”. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52 Młodzieżowy Dom Kultury Nr 2. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53 artGallery galeria & pracownia plastyczna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53 Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54 Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55 Miejskie Centrum Kultury. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56 Zespół Pałacowo-Parkowy w Ostromecku. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62 Galeria Wspólna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64

dystrybucja: częściowo bezpłatny

Na okładce: Ostromecko zimą. Fot. Andrzej Gawroński

2 |

| styczeń 2014

Ostromecko zimą. Fot. Andrzej Gawroński

styczeń 2014 |

| 3

płyta

Inne brzegi?

1.

Napis na piasku plaży – taki ślad kolonistów. Dodajmy: napis na piasku plaży zmazany częściowo przez falę – taki to ślad kolonistów. Nietrwały. (Pierwsza i ostatnia strona okładki Piosenek kolonistów tak właśnie wyglądają.) Ładnie (nie)rozwiązana dwuznaczność, piekielna zagwozdka: o jakich kolonistów chodzi? O dziesiątkowanych chorobami konkwistadorów (okręty, rapiery, śmieszne szyszaki na głowach, szkorbut, szklane paciorki) czy o dziesiątkowanych młodzieńczymi pragnieniami uczestników letnich obozów (okopane namioty, zapach brezentu, wczesna pobudka, podarte koszulki, poranione małe serduszka)? I ci, i ci mogliby śpiewać piosenki. Czy akurat takie? Czemu nie?

W każdym razie: i jedni, i drudzy mogliby zostawić taki ślad na piasku plaży. I w pewnej istotnej perspektywie – byłyby to ślady równie nietrwałe.

2.

Zaczyna się zaskakująco, bo zaczyna się żeńskim głosem: „Żadnego znaczenia / nie będzie miało nic / jeśli kim jestem / się nie dowiem”. To gościnnie Magda Powalisz z George Dorn Screams (śpiewa po polsku, jakby to w macierzystym zespole robiła zawsze – czekamy na nowy materiał po polsku, czekamy niecierpliwie).

4 |

| styczeń 2014

Żaneta Dycha

Poza żeńskim głosem jednak zaskoczeń nie ma dużo.

Jest Variete zespołem, od którego oczekujemy rewolucji tylko w obrębie – żeby ciągnąć tę historyczno-politologiczną metaforę – funkcjonującego ustroju. O ile w ogóle oczekujemy rewolucji. I tu też mamy do czynienia z taką samoograniczającą się rewolucją: Variete nie traci charakteru, nie traci swoich dystynktywnych cech, ale brzmi inaczej, wciąż inaczej. To oczywiście zagadka zespołu, nie będę jej próbowała rozwikłać, tym bardziej, że przecież w interesie zespołu jest, by wikłać te ścieżki. Co to za tajemnice, które daje się rozwiązać.

Ma Variete ten silny charakter, ma go i na Piosenkach kolonistów. Nie znaczy to jednak wcale, że się nie zmienia.

3.

Zmienia się wiele, choć niejako w tle. Po pierwsze więc – perkusja. Zmiana personalna, to oczywiste, ale nie najważniejsze. Ale i zmiana stylu. Marcin Karnowski (znany z 3moonboys, Brdy czy wspomnianych George’ów – piszę znany, ale przecież jako perkusista jest, taki to zły zwyczaj słuchaczy, nieznany jako tenże; a to bardzo źle) gra inaczej. Inaczej niż kto? Inaczej niż większość. Gra delikatnie, dzierga te ażurowe partie perkusji, rzadko jest monotonnie motoryczny (a kiedy już jest, to jest specyficznie – posłuchajcie Państwo utworu Przezroczyste lwy, wtedy zrozumiecie, na czym polega oryginalność tego perkusisty). Druga zmiana – elektronika. Była niby od zawsze, ale chyba nigdy aż tak ważna jak teraz. I nie chodzi nawet o jej – jakby to powiedzieć – ilość, ale o konstrukcyjną istotność. Jest istotna teraz bardziej, „robi” całe numery.

Jest też znakiem nowoczesności, ustawia trochę inaczej cały zespół (tak, taką bym sobie pozwoliła postawić tezę, chociaż ostrożnie: Marek Maciejewski dzięki temu gra inaczej, a Grzegorz Kaźmierczak inaczej trochę śpiewa: śpiewa delikatniej; wyżej trochę? Może).

4.

Dwa utwory bardzo się wyróżniają: Paść się i Przezroczyste lwy. Pierwszy jest delikatny, elektroniczny, lekko pulsujący. Drugi – motoryczny, o świetnym, bardzo atrakcyjnym,

płyta 5.

Jeśli o tekstach mowa – Kaźmierczak jest w świetnej formie. To też oczywiście element trwałości stylu, bo to poeta wierny swojemu idiomowi. Ale własny idiom może być dobry i zły, mocny i słaby, skuteczny i nie. Tu akurat jest dobry, mocny i skuteczny (skuteczny i efektowny jako tekst piosenek również).

6.

zaraźliwym riffie. Zupełnie inne od reszty i zupełnie inne od siebie nawzajem – te dwa utwory pokazują rozpiętość możliwości Variete. W tych dwu kawałkach tak różnie gra gitara, tak różne spełnia funkcje, tak inaczej gra perkusja, głos jest zupełnie inny. A propos głos – ilekroć słucham Przezroczystych lwów dziwi mnie, jak bardzo wyróżniony jest tu głos: dominuje całą resztę, wysunięty na przód, zagłusza instrumenty wtedy, gdy się pojawia (zresztą świetnie i dramatycznie brzmiący to fragment: „Mam tylko kilka chwil / w tym ciele / maluje nazwy jachtom / przez papierowy szablon”).

Może jeszcze wyróżnia się Polska B – głównie dzięki tekstowi i orientalnemu motywowi (to klawisz, bo gitara bardzo ładnie zresztą od tego atrakcyjnego, jarmarcznego motywu się odcina agresywnym solo).

Koncert premierowy (5.12, MCK, Bydgoszcz) był oryginalny i odważny. Rozumiem, że łatwiej nowemu składowi grać nowe piosenki, ale przecież – gdyby tylko chcieli – graliby i starocie (których zresztą, jak to ma w zwyczaju, publiczność od czasu do czasu się domagała). Ale nie.

Twardo zagrali niemal cały materiał z Piosenek kolonistów (publiczność doczekała się chyba tylko dwóch starszych utworów). Świetnie. Znaczy to dużą wiarę w nowy materiał (w tym przypadku ryzykowne to sformułowanie; powiedzmy więc: najnowszy materiał), który zresztą na żywo brzmi świetnie (może oprócz Przezroczystych lwów, które zespół postanowił zacząć delikatnie i powoli dociążać – w wersji płytowej, gdzie rozpoczyna się agresywnie i do końca nie traci impetu zdaje mi się mocniejszy, bardziej wyrazisty, ot, taki, jaki być powinien. Znaczy: doskonały?

Niech tak będzie).

Marek Maciejewski, Grzegorz Kaźmierczak, Marcin Karnowski. Fot. Jakub Szymczak

styczeń 2014 |

| 5

Koniec wielkiej szarej

Ludzie związani z Mózgiem dzielą się na tych, którzy pamiętaj widok na park zaraz po wyjściu z klubu i na tych, dla których ów widok to prehistoria… Oni pamiętają już raczej tylko wielką ścianę Drukarni. Ci pierwsi to z całą pewnością Dorota Podlaska i Marcin Płocharczyk, do tych drugich z racji wieku zalicza się Marcin Zdrojewski… A jednak właśnie ta ściana ich połączyła we wspólnym działaniu. Oto rozmowa o tym, jak wielka szarość zamieniła się w dzieło sztuki.

Jesteś autorką projektu, który został zrealizowany na tej wielkiej, szarej ścianie przed Mózgiem, opowiedz proszę jak to się stało, że Ty – artystka znana z małych form podjęłaś się stworzenia tak wielkiego obrazu…

6 |

| styczeń 2014

Dorota Podlaska: Rzeczywiście, ja maluję bardzo małe obrazki. To jest mój pierwszy mural. Powstał on dzięki uporowi Sławka Janickiego. Od dawna chciał, żebym coś namalowała w klubie, spodobały mu się moje obrazki, które wystawiałam kilka lat temu tu w Bydgoszczy w Muzeum Wyczółkowskiego i teraz nadarzyła się okazja, bym coś zrealizowała. Okazało się, że to będzie naprawdę coś… zaproponował mi zrobienie muralu. Na samym początku umówiliśmy się, że będzie to motyw związany z Bydgoszczą.

To teraz słów kilka o procesie twórczym. Wspomniałaś o motywach z naszego miasta, ale nie są one takie oczywiste i jednoznaczne…

Dorota Podlaska: Mnie najbardziej interesują ludzie i ich codzienne sprawy. Zwykłe życie. Zastanawiałam się co jest charakterystyczne i co łączy każdego człowieka.

Mózg w pewnym sensie też jest miejscem łączącym ludzi,

mural

ściany

Nie przerażała Cię ta ściana?

Dorota Podlaska: Nie, absolutnie mnie nie przerażała. Bardzo często przygotowując swoje wystawy przystosowuję swoje prace do miejsca, w którym będą pokazywane, przestrzeń jest dla mnie bardzo ważna. Od razu wiedziałam, że przy tak wielkiej ścianie, nie można brać pod uwagę małego wycinka, obrazka. Musiałam przemyśleć jak zagospodarować tę przestrzeń, żeby działała, a jednocześnie nie zamalowywać jej w całości, dać jej oddech.

Gotowy projekt realizowany był już przez kogoś innego – młodego człowieka, specjalistę od murali.

Nie był to dla Ciebie problem, że to, co stworzyłaś będzie realizowane przez kogoś innego?

Dorota Podlaska, projekt murala

tutaj możemy przyjść, spotkać się, pogadać. Sławek Janicki rzucił taki pomysł, żeby to była praca o tym, że się spotykamy razem. Wtedy pomyślałam, że taką czynnością oprócz jedzenia, spania, picia, przemieszczania się, która nas łączy jest czekanie. Wszyscy na coś czekamy, całe życie. Na następny dzień, na wypłatę, na tramwaj, na kogoś, na lepsze jutro. Dlatego wymyśliłam sobie taką sytuację, ludzi czekających na tramwaj, ale nie chciałam tego przystanku namalować w sposób dosłowny. Wdaje mi się, że w malarstwie bardzo ważny jest pewien skrót, jakaś synteza, po to, by unikając zbędnych szczegółów, nie narzucać innym swojej interpretacji. Ktoś, kto widzi taki obraz może sobie sam w głowie ułożyć własną historię o obrazie.

Jestem bardzo ciekawa, czy w fazie projektowej dużo myślałaś o skali, w jakiej ta praca będzie zrealizowana. Bałaś się efektu końcowego? Co się stanie jeśli to nie zagra na takim wielkim formacie?

Dorota Podlaska: Nie miałam z tym najmniejszego problemu. Praca nad tym muralem trwała bardzo długo, powstało dużo projektów, odbyło się mnóstwo dyskusji.

Miałam świetnego partnera – Marcina Płocharczyka, który bardzo mi pomagał, doradzał, służył swoim ogromnym doświadczeniem. Gdyby nie jego pomoc ten mural nigdy by nie powstał. Bardzo cenna była jego wiedza o stronie technicznej powstawania takich wielkoformatowych obrazów. Zależało mi, aby ten mural nie stracił swojego malarskiego charakteru i dzięki radom Marcina udało się. Z kolei Marcina Zdrojewskiego, realizatora projektu, nie znałam wcześniej, ale bardzo zaimponował mi podejściem do pracy i warsztatem, jaki sobie przygotował.

Zawsze pracuję sama, nigdy w zespole i teraz okazało się, że można, że jest to bardzo ciekawe doświadczenie.

Czuwałeś nad powstawaniem tego dzieła, czy ta praca różniła się od dotychczasowych ścian, które realizowałeś?

Marcin Płocharczyk: Różna była sama forma i artystka. Dorota nigdy wcześniej nie realizowała muralu, nie jest ze środowiska muralistów, z którymi się znam i współpracuję od wielu lat. I już to było dla mnie wyzwaniem. Właściciel klubu Mózg wielokrotnie zwracał się do mnie z prośbą o pomalowanie tej ściany, przedstawiał różne projekty, ale wszystkie odrzucałem, ponieważ według mnie nie pasowały do przestrzeni, były przekombinowane i nieciekawe dla odbiorcy. To trudna ściana, nie ma odejścia i wymaga czegoś naprawdę specjalnego.

Dorota, jako jedyna artystka przygotowała projekt, który spełniał wszystkie warunki tej realizacji, pasował do otoczenia i był możliwy do obejrzenia prze widza i pozostawiał oddech. To daje otwartą drogę pomysłowi; być może to, co powstało, to część większej całości, która być może styczeń 2014 |

| 7

mural powstanie. Dorota wyraziła na to zgodę, wymyśliliśmy sobie, żeby do Mózgu wchodziło się przez obraz Doroty Podlaskiej. Uczestnik jakiegokolwiek wydarzenia w klubie będzie przechodził przez obraz zanurzając się w nim.

Taki pomysł noszę w sobie od dawna i myślę, że właśnie z Dorotą uda się to zrealizować, ponieważ estetyka jej malarstwa jest inna niż klasyczny street art, ale doskonale wpisuje się w przestrzeń publiczną, jednocześnie jest to bardzo bliskie społeczności mózgowej.

Kiedy narodził się pomysł zrobienia czegoś sensownego z tą wielka szarą ścianą?

Sławek Janicki: Pierwsze pomysły powstały dawno, ta ściana inspirowała ludzi od wielu lat, ale poprzednia dyrekcja Drukarni nie chciała jej udostępnić. To duża korporacja i wymagane było strasznie wiele pozwoleń, więc na długo zostawiłem ten pomysł. Potem pojawiła się koncepcja Eli Jabłońskiej żeby pojawiła się jakaś konstrukcja pomiędzy tymi ścianami i ja, nie wierząc w jakiekolwiek powodzenie, zapytałem w Drukarni, czy możemy wbić dwadzieścia haków i oni powiedzieli, że tak.

W czerwcu zjawiła się korporacja alkoholowa z propozycją, że w ośmiu klubach maja powstać murale robione przez lokalnych artystów i że ma to być duża akcja. Wtedy właśnie znowu pomyślałem o tej ścianie i o Dorocie. Tak naprawdę niewiele murali mi się podoba, one po pewnym czasie bardzo szybko się nudzą. Nie przypuszczałem, że współpraca z korporacją będzie taka trudna na poziomie decyzyjnym, że tam pracuje taki ogrom ludzi i każdy decyduje o czymś innym. Dorota też była umęczona ciągłymi zmianami w projekcie, no ale w końcowym efekcie powstała ta makatka, która jest wewnątrz klubu. W tym momencie nie mogłem już odpuścić tej ściany i chciałem, żeby zrobiła ja Dorota. Marcinowi Płocharczykowi też podobał się ten pomysł. Oczywiście potrzebne były na

8 |

| styczeń 2014

to pieniądze, okazało się, że małe granty są na to jednak trochę za małe i wtedy pojawiła się idea z Biura Promocji i tak mogliśmy zrealizować ten projekt.

Wiem od Marcina Płocharczyka, że być może to dopiero początek większej całości.

Sławek Janicki: No tak, jest plan, żeby to pociągnąć dalej, by zagospodarować betonową podłogę prowadzącą do klubu. Zobaczymy, co z tego wyjdzie. W ogóle chciałbym bardzo, aby to podwórko miało artystyczny charakter i by stało się po prostu fajną przestrzenią wystawienniczą, by latem można było tu spędzać czas.

Marcin Zdrojewski realizator projektu artystki, jest bohaterem osobnego wywiadu, nowego cyklu poświęconego młodym bydgoskim twórcom i w tejże rozmowie opowiada o swojej pracy przy muralu.

Zapraszam serdecznie do poznania bliżej początkującego artysty (str. 14 w tym numerze BIK).

Monika Grabarek

Mógłbym zacząć od tego, jak bardzo boję się ostatnio otworzyć lodówkę, bo szansa, że wyskoczy z niej Kuba Ziołek wydaje się być coraz większa. Mógłbym, ale tego nie zrobię, choć faktycznie od jakiegoś czasu o Kubie mówi się coraz więcej i coraz lepiej. Bardzo zresztą dobrze, bo sobie na to chłopak zasłużył jak mało kto.

Marcin Szymczak

Kuba Ziołek w szponach popkultury

Kuba Ziołek, fot. Marcin Szymczak

Ilość projektów, w które angażuje się Ziołek może budzić podziw, ale i pewne niedowierzanie. Tym bardziej, że nie cierpi na tym ich jakość. Kolejne „ziołkowe” wcielenia pojawiają się zupełnie niespodziewanie, mimo iż echa poprzednich nie zdążyły jeszcze na dobre wybrzmieć.

Największym uznaniem cieszyła się dotychczas solówka, firmowana nazwą Stara Rzeka. Album Cień chmury nad ukrytym polem był (i nadal jest) gremialnie wychwalany przez wszelkiej maści dziennikarzy i krytyków. Od masowej „Gazety Wyborczej”, po niszowe blogi, czytane przez trzydziestu sześciu hipsterów gardzących każdą płytą, wytłoczoną w więcej niż dwóch tysiącach egzemplarzy (a i tak ostatecznie liczą się tylko wczesne ep-ki). Nie próbuję sobie nawet wyobrazić, jak potężnym szokiem dla tych „fetyszystów niszowości” musiała być nominacja Kuby Ziołka do Paszportu Polityki, w kategorii Muzyka popularna.

Pozostali nominowani to Marcin Masecki (wszechstronny pianista i aranżer, balansujący na styku najróżniejszych gatunków i skory do ich beztroskiego przekraczania) oraz Dawid Podsiadło (finalista programu X Factor, gwiazda popu).

W jeszcze ciekawszym towarzystwie znalazł się Kuba, przy okazji onetowego plebiscytu na najlepszego polskie-

go artystę 2013 roku (prośba muzyka o usunięcie jego nazwiska z listy do głosowania została zlekceważona). Tu przyszło mu się zmierzyć, między innymi, z Ewą Farną, Kamilem Bednarkiem, Dawidem Kwiatkowskim, czy Donatanem. Na Onecie o zwycięstwo może być trudno, zwłaszcza w przypadku nagrody publiczności (dziennikarze portalu również przyznają swoje wyróżnienia). Jednak zdobycie Paszportu Polityki to scenariusz możliwy, a nawet całkiem prawdopodobny.

Przy tej okazji, w mojej głowie pojawia się jednak pytanie, czy Kubie paszport w czymkolwiek pomoże i czy przypadkiem nie będzie z niego więcej szkody, niż pożytku?

Jak alternatywna publiczność zniesie (choćby chwilowy) wzrost popularności Sztarej Rzeki, Ed Wooda, Innercity Ensemble i Alamedy Trio. Czy nie poczują się mniej wyjątkowi i oryginalni?

14 stycznia poznamy laureatów Paszportów Polityki i być może odpowiedzi na kilka z powyższych pytań. Jeśli o mnie chodzi, to bez względu na werdykt, nie wystawię na allegro blaszanej puszki kryjącej Cień chmury nad ukrytym polem, ani kompaktów Hokei’a, Tin Pan Alley i Alamedy. Jeśli tak ma brzmieć muzyka popularna w 2014 roku, to ja jestem zdecydowanie na tak. styczeń 2014 |

| 9

Michał Tabaczyński

Się nam wydaje.

W Bydgoszczy (13)

Fake, czyli (udawany?) ból świata Możemy się cieszyć, bo nieczęsto się nam to przydarza. Nieczęsto możemy się cieszyć z sukcesów bydgoszczan tak nieoczekiwanych, a tak miłych. Rozstrzygnięty niedawno I Konkurs Literacki im. Henryka Berezy „Czytane w maszynopisie” taką nam radość przynosi. Bardzo szacowne jury (w osobach Nataszy Goerke, Bohdana Zadury i Artura Daniela Liskowackiego) w swoim werdykcie nagrodziło bydgoszczankę, Emilię Plateaux (o prawdziwym nazwisku jakże dobrze pasującym w kontekście takich rywalizacji: Walczak!). Trzeba dodać, że przyznano trzy równorzędne wyróżnienia, ale w towarzystwie dwóch panów statecznych (którzy dwa pozostałe wyróżnienia zdobyli) Emilia Plateaux – dziewczęca w swoim pisarstwie i wielce obiecująca – dla mnie jest tego konkursu zwyciężczynią.

Pokonkursowa książka Fake jest równie radosna, co i sam fakt, że bydgoszczanka ważny konkurs wygrała (że według mnie wygrała – wyjaśniałem, że uważam go za ważny, mimo że to pierwsza edycja – nie, ale podałem skład jury, co powinno wystarczyć). Jest Fake narracją radosną, bo opowieść bawi się sama ze sobą, sama jest 10 |

| styczeń 2014

siebie świadoma i sama siebie co i rusz komentuje, zresztą – zabawnie. A może i nie tak zabawnie, bo czasem nieco bufoniasto, jednak i ta bufonada się broni (w końcu – jak mówi tytuł – to wszystko skłamane, to wszystko na niby, to wszystko nieprawda). Jest to narracja o narracji, ale ostrzegam, by nie lekceważyć tego problemu: nie jest to problem w żadnym wypadku techniczny – jest o wiele poważniejszy, właściwie: fundamentalny. To problem, który się nazywa: jak opisać świat?

Jaka jest ta proza? Dwie są jej podstawowe własności (i żadna nie wróży komercyjnego sukcesu tej literaturze, niestety): gęstość i pomysłowość (po staropolsku rozumiane słowo „dowcip” by tu się nadało). Gęstość tej prozy jest znaczna: pomysłami fabularnymi dałoby się obdarować kilka innych utworów, kilka innych zupełnie utworów mogłoby wypączkować z tej książki, kilka jeszcze innych opowieści można by w tej historii zakotwiczyć. Pomysłowość tej prozy ujawnia się na każdym poziomie: już na poziomie zdania jest to proza pomysłowa – zakręcona składnia, zabawne koncepty, rozliczne cytaty i kryptocytaty, szlagworty (autorka

tak lubi przecież „jakieś niemieckim szermowanie”).

A ten „fejk” w tytule, co dokładnie oznacza? Jak na recepcję może wpływać? Jak wpływał na sama autorkę, gdy pisała ten kawałek prozatorski o tytule Fake (o ile tytuł był wcześniej)? W tym wypadku na pewno jest usprawiedliwieniem konstrukcji tej książki. Jest to konstrukcja patchworkowa składająca się z wielu opowieści połączonych opowieścią o snuciu opowieści. Na dodatek jest też podtytuł: (czyli) konfabulacje zachodzą na zakrętach. Jak przegubowe autobusy. Konfabulacje rozpychają się jedna na drugą, co chwilę wchodzą sobie wzajemnie w drogę (bo i zakrętów w tej opowieści jest wiele). Konstrukcja taka jest najłatwiejsza zapewne (albo lepiej: pozornie najłatwiejsza). W istocie jednak trzeba się natrudzić: po pierwsze, by powstała z tych skrawków jakaś całość (to zadanie twórcy), a po drugie, by podczas lektury nie zagubić się w tym gąszczu różnorodnych wątków (to zadanie czytelnika).

Nie ma sensu ich katalogowanie.

Nie dlatego wcale, że – jak sama autorka gdzieś ironicznie wtrąca – to przecież nie co, a jak się liczy. Liczy się i jedno, i drugie, ale katalogowa-

książki nie wątków niczego o tej książce nie powie. Fake opowiada o fantastycznych rodzinnych genealogiach, knajpianych przygodach, kryminalnych zagadkach, ale o czymkolwiek by nie mówiła, zajmuje się inna zupełnie sprawą. Istotniejszą od wszystkich tych szczegółów.

Pisałem – może i nieopatrznie – o cytatach, grach i aluzjach (przy okazji: cytaty za każdym razem są

dowodem świetnego gustu czytelniczego autorki). Nieopatrznie, bo ktoś mógłby pomyśleć, że to proza o niczym i postmodernistyczna gra w cytaty i aluzje. Owszem, gra, gra cytatami i aluzjami, gra kliszami i stereotypami, gra formą, najoczywiściej, ale jednak: gra o wysoką stawkę. Tą stawką jest autonomia jednostki w opresyjnym świecie (o takiej, a nie innej konstrukcji spo-

łecznej). Tak jest, chce powiedzieć, że to książka o współczesnej Polsce, daleka od banału prozy zaangażowanej, choć proza to niewątpliwie zaangażowana. Jest to proza chora na Polskę (bo nie śmiem twierdzić, że i autorka jest chora na Polskę).

Jest w tej książce żarliwość obrończyni własnej autonomii i furia ataku na świat – taki, jakim on dziś jest, taki, jaki najmocniej dziś uwiera.

Taka charakterystyka odnosi natychmiast do wielkich Austriaków: Thomasa Bernharda, Elfriede Jelinek, Ilse Aichinger czy Gerharda Rotha.

I to jak najbardziej słuszne odniesienie. Jest Emila Plateaux (i w tym kontekście nazwisko pasuje doskonale: Walczak!) bliska tym autorom w swojej ofensywnej pasji, bliska w ich podejściu do pisania (bo jednak nie w stylu: każdy z wymienionych powyżej pisze/pisał inaczej).

A ten Weltschmerz (ale taki trzeźwy, pozbawiony złudzeń i samoświadomy jak ta proza) dodaje jej oryginalności. Ładna to książka o bólu świata, nawet jeśli udawanym.

Emilia Plateaux, Fake, czyli konfabulacje zachodzą na zakrętach, Fundacja Literatury imienia Henryka Berezy, Szczecin 2013.

Kalendarz bydgoski, czyli instytucja Jest „Kalendarz Bydgoski” prawdziwą instytucją życia kulturalnego Bydgoszczy (piszę tylko „kulturalnego”, chociaż przecież chodzi o życie Bydgoszczy po prostu; usprawiedliwieniem tego pozornego zawężenia może być fakt, że tak szeroko rozumiem termin „kultura”). Czy jest potrzebny?

Najoczywiściej. Jako rocznik nie ma, rzecz jasna, wpływu na bieżące życie

miasta (to zadanie może wypełniać przecież prasa lokalna i kulturalna), natomiast nie oznacza to, że nie ma on wpływu na życie miast w ogóle.

Ma duży. Otóż właśnie jako rocznik zapewnia on odpowiednia perspektywę, pozwala się wszystkim (bydgoszczanom, artystom, instytucjom, no, wszystkim dosłownie) przejrzeć w sobie, pozwala spojrzeć na siebie

(każdemu na samego siebie) z odpowiednim dystansem, ocenić rok swojej (i cudzej też, to jasne) działalności, skonfrontować z innymi latami. Trwałość takich instytucji życia miasta jest jednym z fundamentów ich istnienia (rozumiem przez to, że by zachować swoje funkcje, by zachować swoje znaczenie, musi ukazywać się konsekwentnie, z uporem, rok za rokiem). styczeń 2014 |

| 11

książki Rocznik 47. spełnia to wymaganie – przedłuża trwanie kalendarza.

I robi to w bardzo dobrym stylu.

Pomimo zastrzeżeń redakcji (wyrażonych w słowie wstępnym), że kryzys dotknął i kalendarz, nie widać tego po samej publikacji. 200 stron, złożonych gustownie i czytelnie, obfitych, różnorodnych, ciekawych. Trudno omawiać tu wszystkie działy i wszystkie teksty – migotliwe życie (nawet w rocznym podsumowaniu) nie daje się łatwo streścić. Jednak niektórych działów i niektórych tekstów nie sposób nie zauważać. Na pewno istotny jest dział najsmutniejszy: Pożegnania.

Rozproszone jako bieżące nekrologi nie dają obrazu strat, jakie ponosi każdego roku miasto, a tu widać to aż za dobrze (przypada na nie dziesiąta część objętości kalendarza i obejmują wspomnienia o dziesięciu osobach: Zbigniew Bigoński, Jerzy Dudyński, Paweł Janicki, Zenon Jarkiewicz, Maria Kędzierska, Jerzy Andrzej Kruszyński, Jan Górec-Rosiński, Lech Lewandowski, Łukasz Płotkowski, Henryk Skopowski). Nie sposób nie przeczytać sysntetycznego szkicu Okrutne losy pióra Zdzisława Biegańskiego. Opowiada on w skrócie dzieje żydowskich mieszkańców Bydgoszczy w XX stuleciu, przez co przypomina, ze niemal zupełnie wyrugowaliśmy z naszej pamięci dziedzictwo ludzi, którzy przez ponad 200 lat aktywnie tworzyli nasze miasto. Że tym łatwiej przecież usunęliśmy z pamięci to, że Bydgoszcz jako miejsce wydawania „Szabes-Kurjera” tak fatalnie zapisała się w historii polskich Żydów.

Najbardziej dla mnie interesujące podsumowanie wydarzeń kulturalnych – mimo kompetentnych autorów – rozczarowuje mnie najbardziej.

Rozczarowuje skrótowością (ale, rozumiem, że to może właśnie być ozna12 |

| styczeń 2014

ka kryzysu). Ale nawet w tak krótkiej formie Anita Nowak potrafiła dość dobrze zdać relacje z roku w teatrze.

Jednak dział przygotowany przez Magdalenę Jasińską nie powinien być nazwany Rok w muzyce (mógłby się nazywać „Rok w filharmonii, operze i jazzie”); pomija istniejąca i dobrze się rozwijająca w Bydgoszczy twórczość alternatywy rockowej i jazzowej. Gdyby uwzględnić te nurty, nie mogłaby Magdalena Jasińska z pewnością napisać: „Poproszona o podsumowanie muzycznej Bydgoszczy w sezonie 2012/2013 zaczęłam zastanawiać się, co zapisało się w mojej pamięci i dochodzę niestety do wniosku, że sezon muzyczny 2012/2013 po prostu był”. Podobne zastrzeżenia budzi szkic Ewy Piechockiej o literaturze. Nieprawdą jest, że ukazał się w Bydgoszczy jeden tom poezji i trzy

powieści. Nie wiem też, dlaczego nie ma informacji o Strzałach Łuczniczki 2013 (skoro kalendarz ukazuje się w listopadzie, a nagrody przyznano w pierwszych dniach czerwca). Bo drugim koniecznym warunkiem istnienia kalendarza i jego pełnej funkcjonalności jest reprezentatywność.

Jeśli redaktorzy decydują się na publikację przeglądów subiektywnych, winni zwiększyć liczbę autorów (tak, by się oni uzupełniali). „Kalendarz Bydgoski 2014” jest – mimo wszystko – dowodem na siłę Bydgoszczy. Widocznym znakiem aktywności bydgoszczan. Przyczynkiem do naszej lokalnej dumy? A jakże!

„Kalendarz Bydgoski 2014”, red. nacz. Krystyna Romeyko-Bacciarelli, TMMB, Bydgoszcz 2013.

Widok na Fordon z tarasu ostromeckiego pałacu. Fot. Andrzej Gawroński

styczeń 2014 |

| 13

plastyka

Zobaczyłem nowe rzeczy Z Marcinem Zdrojewskim uczniem bydgoskiego plastyka rozmawia Monika Grabarek

Twoje działania artystyczne wychodzą daleko poza ramy programu szkolnego. Gdzie był ich początek?

Wszystko zaczęło się od mojej zajawki kulturą hiphopową. Już w podstawówce zacząłem jeździć na deskorolce i zwracałem uwagę na to, co się dzieje na ulicy. Potrafiłem rozszyfrować niektóre ksywki na murach, zapamiętywałem ich styl, ale wtedy jeszcze nic swojego nie rysowałem.

Obserwowałem starszych kolegów, to jak się ubierają, dopiero pod koniec szkoły podstawowej zaczęła kiełkować jakaś świadomość, pojawiły się pierwsze szkice liter, napisów i okazało się, że to zaczyna być takie moje. Ale o malowaniu jeszcze wtedy w ogóle nie myślałem, to była dla mnie zupełna abstrakcja. Wróciłem do deskorolki i na początku gimnazjum każdy piątek spędzałem w skateshopie Front na Dworcowej, spotykałem tam ludzi o takich samych zainteresowaniach i od tego się wszystko zaczęło. Moją przygodę z malowaniem liczę od mojej jednej z pierwszych prac, to były najpierw same litery. Potem zaczęły się pojawiać inne rzeczy w miarę jak nabywałem nowych umiejętności.

Kiedy pojawiła się u Ciebie myśl o plastyku?

To była końcówka drugiej klasy gimnazjum, trzeba było już myśleć, co dalej i ja stwierdziłem, że pójdę do plastyka. Tak chyba musiało być, po prostu. Pamiętam, jakim szokiem były dla mnie pierwsze zajęcia plastyczne przygotowujące do egzaminów tu w szkole. Dowiedziałem się, że świat nie ma konturu, że kolory też nie są takie jak mi się wydaje… To zrobiło na mnie ogromne wrażenie. Potem przygotowałem teczkę z pracami i zdałem do szkoły.

Jak trafiłeś pod skrzydła Marcina Płocharczyka?

Kumpel ode mnie z ekipy, z którym malowałem, jest z Marcinem spokrewniony, więc poszliśmy razem do MDK-u, chcieliśmy coś namalować. Zrobiliśmy najpierw jedną, potem drugą i trzecią ścianę. Byłem wtedy jeszcze w gimnazjum i zacząłem poznawać chłopaków, którzy robią murale. To, że mogłem obserwować ich przy pracy

14 |

| styczeń 2014

chyba również przyczyniło się do tego, że poszedłem do plastyka. Wcześniej czułem się młodym writerem, który chce coś tam po sobie pozostawić w mieście, ale właśnie poprzez powstające murale poczułem coś innego i też zacząłem szukać nowych możliwości. Zobaczyłem nowe rzeczy, wcześniej były tylko litery, a tu nagle ktoś przyjeżdża i robi abstrakcyjne obrazy. To mnie zafascynowało. Nigdy wcześniej nie zwracałem uwagi na charaktery, czyli na postacie, dopiero jak zobaczyłem murale, to zobaczyłem ich sens.

To były początki, a teraz pomimo bardzo młodego wieku na swoim koncie masz już sporo sukcesów.

Ostatni to mural projektu Doroty Podlaskiej przed Mózgiem, który zrealizowałeś. Co jeszcze możesz wpisać do swojego artystycznego CV?

Przede wszystkim jedną z najważniejszych rzeczy to była wystawa płócien. Półtora roku przygotowywałem się do tego. Bardzo chciałem, by ta wystawa odbyła się w Bydgoszczy, ale żadna galeria się nie zgodziła. Postanowiłem napisać maila do Warszawy z przekonaniem, że na pewno się nie zgodzą, bo to bardzo ważna street artowa galeria. Odpowiedzieli mi, że wstępnie jest OK, ale mam się odezwać za miesiąc. Poczekałem miesiąc i marzenia się spełniły. Wernisaż odbył się 5 października 2012 roku.

Zostałem również zaproszony do Pragi, do galerii, która wystawia prace na zewnątrz, w zamkniętych przeszklonych boksach. Mam na swoim koncie przeróżne projekty z Ośrodkiem Działań Kulturowych Las, akcje na Londynku, parę większych ścian w Bydgoszczy. Ostatnio w Gryfie zrobiłem jeden z większych pokoi sam.

Opowiedz o realizacji ściany przed Mózgiem. To było chyba wielkie wyzwanie, mimo Twojego doświadczenia?

Może zacznę od warunków pogodowych. Były wyjątkowe nieprzyjazne do pracy. To był listopad, późna jesień, więc bardzo zimno, do tego krótki dzień, o 16 robiło się

Marcin Zdrojewski, instalacja w Gryfie, 2013

już ciemno. Od zmierzchu ja już totalnie nie widziałem kolorów. Wcześniej przygotowałem sobie projekt każdej postaci z przydzieloną jej grupą kolorystyczną, to bardzo ułatwiło mi pracę. Okazało się, że wszystko wyszło dobrze, autorka projektu jest zadowolona z końcowego efektu, ja też. To była naprawdę ciężka praca, spędzałem po kilkanaście godzin na rusztowaniu. Dodatkowym wyzwaniem była stylistyka projektu, musiałem pilnować by oddać jego malarskość, on się jednak różni od typowego street artu. Nawet miałem paletę i mieszałem kolory by oddać jak najwierniej zamysł artystki.

A jakie są Twoje inspiracje, gdzie ich szukasz, kto dla Ciebie jest mistrzem?

Na pewno źródłem inspiracji jest dla mnie twórczość innych, znajomych i nieznajomych, to, co stale oglądam.

Oczywiście również klasycy, Malczewski, Rembrandt, Bacon, Mucha, Wojtkiewicz. Bardzo lubię tę wolność, którą daje praca na zewnątrz, to, co dają mi ściany. Zamknięte pomieszczenie, tak jak w Gryfie, swoją formą już coś narzuca. Ale z kolei wtedy jesteś sam i nikomu nie przeszkadzasz, a na zewnątrz – z tym wiążą się ograniczenia w postaci innych ludzi. Zastanawiam się często, jak będzie wyglądało miasto na przykład za dziesięć lat. Może już wtedy nie będzie murali? Nie wiem.

Na zakończenie powiedz kilka słów o swoich planach…

Jestem w maturalnej, dyplomowej klasie, więc przede mną matura, dużo pracy, wybór uczelni – to najbliższa przyszłość. Więcej nie chcę mówić o swoich planach, zobaczymy… styczeń 2014 |

| 15

fotografia

„Visa versa”

Justyna Gongała

– fotografia Doroty Walentynowicz

F

otografia to szczególne medium, które od początku swojego istnienia odgrywa niebagatelną rolę w kształtowaniu ludzkiego postrzegania – nie tylko w dziedzinie sztuki, ale przede wszystkim w codziennym życiu społecznym, a jej funkcje nieustannie poszerzają się i wraz z dynamicznym rozwojem technologii oraz środków masowego przekazu zyskują na znaczeniu. Funkcje fotografii można by długo wyliczać, kategoryzując je do sfery prywatnej, publicznej, czysto artystycznej, użytkowej itp. Jej fundament stanowi to, że obrazy odczytujemy wyraźniej niż inne formy komunikacji i to, że wciąż, mimo świadomości rozmaitych możliwości ingerencji w materię fotograficzną, obrazy techniczne nadal odbierane bywają bardzo powierzchownie, dosłownie, często bezrefleksyjnie, tym samym spłycają nasze postrzeganie, stając się skutecznym narzędziem manipulacji.

Dorota Walentynowicz, fot Dariusz Gackowski

16 |

| styczeń 2014

Świadomą manipulację stosuje w swej twórczości także Dorota Walentynowicz, pochodząca z Gdańska artystka wizualna. Zajmuje się fotografią, sztuką dźwięku, performance, sztuką wideo.

To właśnie jej prace eksponowane są do 3 stycznia w Galerii Wspólnej.

Dzieła Walentynowicz w przeciwieństwie do fotografii wykorzystywanej przez media masowe, dalekie są od powierzchowności i jednoznaczności. Ich intrygująca, poetycka forma przyciąga widza, by następnie na drodze głębszego poznania wzburzać matryce mentalne odbiorców inspirując ich do odczytywania głębszych, niedostrzegalnych na pierwszy rzut oka znaczeń i niedostępnych z pozoru obszarów. Już sam tytuł wystawy Visa Versa, czyli „widoki odwrócone” zapowiada, że przedstawienie, z którym widzowi przyjdzie się zmierzyć, wykracza poza jego wzrokowe przyzwyczajenia. Próżno jednak oczekiwać jednoznacznego rozwiązania zagadki, o jakich widokach mowa i na czym polega ich odwrócenie. Pomimo różnorodnych asocjacji z rzeczywistymi formami przestrzennymi, fotografie te wydają się w dużej mierze abstrakcyjne, tym samym więc ich odbiór staje się kwestią subiektywną. Niezwykle istotną częścią tej ekspozycji, determinującą formę przedstawionych tu realizacji fotograficznych, jest samo medium – oryginalne, wykonane samodzielnie przez artystkę aparaty typu camera obscura.

Dorota Walentynowicz do tworzonych przez siebie obiektów fotograficznych, wprowadza szereg modyfikacji. Takie zabiegi jak zwiększenie ilości otworów naświetlających, umieszczanie wewnątrz aparatu fragmentów luster, odbijających obraz z różnych stron, a także wprowadzenie aparatu w ruch wokół własnej osi zakłócają typowy dla camera obscura proces fotograficzny. Zdjęcia będące efektem tej eksperymentalnej fotografii, to obrazy zbudowane z nakładających się na siebie, uchwyconych z wielu perspektyw płaszczyzn,

fotografia

pełne są załamań, pęknięć, przesunięć. Zdjęcia te same w sobie stanowią intrygująca formę wizualną, ale zwracają także uwagę na głębszy kontekst – znamienny dla naszych czasów relatywizm szeroko rozumianego postrzegania. Płynność, nieuchwytność, nieustanne przekraczanie granic, kryzys dotychczasowych autorytetów – to tylko niektóre pojęcia opisujące charakter naszej egzystencji wynikający z dynamicznego postępu nauki i technologii oraz industrializacji współczesnej kultury. Marshall McLuhan już w latach sześćdziesiątych wysnuł nieśmiertelną po dziś dzień tezę, że medium jest przekazem. Według niego sam charakter środka komunikacji ma większy wpływ na odbiorcę niż przekazywana przezeń wiadomość. McLuhan pisał, iż wpływ nowych mediów zmieniający proporcje zmysłów i wzory percepcji nie napotyka na żaden opór – ludzie nie uświadamiają sobie zwykle charakteru zmian, które fot Dariusz Gackowski

zachodzą wraz z nowym przełomem technologicznym, dlatego też stają się podatni na manipulację.

Prace Doroty Walentynowicz, jak wyznaje sama artystka, mają wymiar polityczny, ich funkcja jednak nie ma nic wspólnego z populistycznym działaniem środków masowego przekazu. Motywem przewodnim jej działalności artystycznej zdaje się być podważanie zasadności jednoznacznego, powierzchownego postrzegania, przez pryzmat zastanych norm i pozornie obiektywnych prawd, gdyż tego typu widzenie nie przystaje do dynamicznego zmiennego, charakteru współczesnej rzeczywistości.

Bogactwo interpretacyjne nie stanowi jedynej wartości prac Doroty Walentynowicz. Zarówno obiekty fotograficzne, jak i zdjęcia, z jednej strony pozostają w ścisłej przyczynowo-skutkowej relacji ze sobą, emitując jednorodny przekaz, z drugiej natomiast każde z dzieł posiada swoją odrębną artystyczną tożsamość wynikającą z różnych źródeł inspiracji. Artystka w swych działaniach skupia się na poszukiwaniu filozoficznego kontekstu fotografii, jej istoty, poetyki, wynikającej z tak prostej a zarazem magicznej, interwencji światła i procesów chemicznych.

Dzieła Walentynowicz cechuje specyficzna auratyczność, charakterystyczna dla czarno-białej fotografii otworkowej. Zdjęcia te ewokują poetycki, oniryczny klimat, sprawiają wrażenie dzieł efemerycznych – w szczególności te wykonywane w (od dawna nieużywanej) technice węglowej, w których zauważyć można bezpośrednie odniesienie do natury, jej ulotności i przemijania. Równie interesujące pod względem artystycznym są same aparaty, o niecodziennych kształtach, wywodzących się z figur geometrycznych, a zarazem przypominających między innymi totem, kształty antropomorficzne czy, jak zdradza autorka, formy inspirowane postaciami króla i królowej z dramatu Ubu Król czyli Polacy Alfreda Jarry. styczeń 2014 |

| 17

muzyka

Chętniej korzystam z dawniejszych technik Z Łukaszem Urbaniakiem, laureatem ogólnopolskiego konkursu kompozytorskiego, edycji z 2013 roku, organizowanego w Poznaniu z okazji 1050 rocznicy Chrztu Polski rozmawia Dominika Kiss-Orska Co to za konkurs?

Był to konkurs kompozytorski Opus 966 dla młodych polskich kompozytorów. Został zorganizowany w Poznaniu przez Stowarzyszenie Miłośników Sztuki Vis Artis z okazji zbliżającej się 1050 rocznicy Chrztu Polski. Należało skomponować utwór nawiązujący do Chrztu Polski i tradycji muzyki chrześcijańskiej, składający się z 966 znaków muzycznych. Patronat objęli nad nim: Prezydent Miasta Poznania oraz Arcybiskup Metropolita Poznański.

Oceniając utwór, na co jury zwróciło szczególną uwagę?

Wprawdzie nie rozmawiałem o tym z szanownym jury, ale domyślam się, że o zdobyciu I nagrody mogły zadecydować takie czynniki jak: trafny wybór tekstu łacińskiego, walory brzmieniowe kompozycji, ciekawe rozwiązania harmoniczne i fakturalne, czy wyczucie formy chóralnej.

Co było inspiracją do powstania tej kompozycji?

Skąd pochodzi tekst?

Inspiracją, wynikającą niejako z formuły samego konkursu, był oczywiście Chrzest Polski. Szukając odpowiedniego tekstu zależało mi na tym, aby – z jednej strony – ukazać sens samego sakramentu, z drugiej jego biblijne źródło. I znalazłem Hymn I nieszporów na święto Chrztu Pańskiego z X wieku. Już pierwsza strofa zawiera według mnie znamienne słowa: „Twój chrzest, jak rosa ożywcza, Uświęca wszystkich wierzących”. Hymn niesie

18 |

| styczeń 2014

więc ze sobą ważne przesłanie natury eschatologicznej.

Doszedłem więc wniosku, iż tekst ten będzie doskonale nadawał się do muzycznego opracowania na potrzeby konkursu.

Czy ma Pan jakąś ulubioną technikę komponowania? I kto jest Pana największą inspiracją?

W zasadzie nie, chociaż przyznam, iż chętniej korzystam z dawniejszych technik, używanych w muzyce późnego średniowiecza czy renesansu, np. imitacyjnej czy fauxbourdon. Ta ostatnia polegała na prowadzeniu głosów w równoległych tercjach i kwartach. Natomiast unikam XX-wiecznych technik kompozytorskich, np. aleatorycznej czy sonorystycznej. Nie oznacza to jednak, iż moje utwory nie brzmią współcześnie. O tym decyduje wiele innych elementów, m.in. rodzaj użytych współŁukasz Urbaniak, urodził się w 1980 roku w Bydgoszczy, gdzie ukończył Państwową Szkołę Muzyczną I i II stopnia. W latach 2003-2009 studiował kompozycję (pod kierunkiem prof. Marka Jasińskiego) oraz teorię muzyki w Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy (dyplomy z wyróżnieniem). Jest również absolwentem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Fot. Bartosz Seifert (opus 966.pl)

brzmień czy charakter melodyki. Z racji, iż moje twórcze zainteresowania koncentrują się wokół muzyki sakralnej, cenię takich twórców jak: Morten Lauridsen, Eric Whitacre, John Rutter czy Paweł Łukaszewski. Mógłbym długo wymieniać.

Jakiej muzyki słucha Pan w domu?

Bardzo zróżnicowanej, obejmującej właściwie wszystkie style i gatunki. Trzeba czasem znaleźć tą muzyczną „odskocznię” od sacrum i posłuchać czegoś „lżejszego”. Tym bardziej, że jestem improwizującym pianistą, grającym na co dzień m.in. dla baletu Opery Nova oraz Studium Baletowego. Słucham więc ostatnio znanych tematów z muzyki baletowej, ale również standardów jazzowych oraz muzyki polskiej, np. utworów Jerzego Wasowskiego.

Jakie jeszcze nagrody ma Pan na koncie?

W tym roku zdobyłem np. wyróżnienie na konkursie kompozytorskim w szwajcarskim Lugano (Gianni Berga-

mo Classic Music Award). Wzięło w nim udział ok. 130 kompozytorów z 39 krajów. W poprzednich latach również było sporo tych nagród, jestem m.in. laureatem konkursu Musica Sacra czy Fides et Ratio. Ale i tak najbardziej cieszy mnie, gdy chóry później same sięgają po zwycięskie kompozycje i prezentują je szerszej publiczności. Np. w sierpniu br. zespół Octava Ensamble z Krakowa aż trzykrotnie wykonywał moje Te Deum Laudamus na festiwalu Emanacje, uświetniającym Jubileusz Osiemdziesiątych Urodzin Krzysztofa Pendereckiego.

Nad czym aktualnie Pan pracuje?

Opracowuję właśnie łaciński tekst Nunc Dimittis z myślą o wykonaniu w Londynie podczas przyszłorocznej edycji festiwalu London Festival of Contemporary Church Music. Później czeka mnie umuzycznienie wiersza Tadeusza Szymy, napisanego na okazję kanonizacji bł. Jana Pawła II. Z kolei w 2014 rozpoczynam współpracę z Poznańskim Chórem Kameralnym, czego efektem mają być aż trzy nowe kompozycje! styczeń 2014 |

| 19

spoz a uk ładu (12)

kaźmierski Dwie świetne bydgoskie płyty 1.

Czekałem i się doczekałem. Jest nowa płyta bohaterów mojego starszego szczeniactwa czyli lat 15+. Mimo metalowego zakucia zawsze Variete na mnie działało.

W ich muzyce było to, co w metalu czyli mrok. Było też coś, czego w metalu raczej nie było – świetne teksty. Grzegorz Kaźmierczak zawsze zabierał mnie w przerwaną podróż. Podczas piosenki pozwalał się przygotować do wyjazdu, spakować, usiąść w pociągu, który za chwilę ruszał. Kiedy już zdawało się, że jadę w dobrym kierunku i pojawiało się poczucie bezpieczeństwa, wtedy Grzegorz zawiązywał temat i znikał.

Zostawiał mnie samego z tą niepewnością – w trakcie.

Porzućmy te turystyczne porównania (choć patrząc na treść wielu tekstów – uprawnione), mam nadzieję, że trochę pomogły w opisie mojego odbioru tekstów Grzegorza. On tworzy obraz, ale jest to szkic. Jest sytuacja, ale ledwie zarysowana. Jest konstrukcja, ale trzeba ją wypełnić czymś swoim. To jest jak włączenie reflektora na chwilę, to, co zobaczymy jest nasze, a gdy światło gaśnie – musimy dalej radzić sobie sami, nie wiedząc czy dobrze dostrzegliśmy i zapamiętaliśmy szczegóły. Resztę trzeba sobie dopowiedzieć. Piosenki kolonistów” urzekają mnie też muzycznie. To w 100% Variete czyli cała gra toczy się pod naskórkiem. Coś tam nerwowo wibruje, pulsuje, hipnotyzuje. Nieważne z którego muzycznego świata pochodzi, ważne, że spójnie brzmi. To tylko pierwiastki, a siła jest przecież w poskładanej całości.

Dostaję szału, nie przesadzam, bardzo kłócę się i spieram z osobami, które w moim towarzystwie wspomną, że „kiedyś Variete to fajnie grało”. Wiem, każdy ma prawo, tak powiedzieć. Ja także bardziej toleruję wcześniejsze płyty pewnych zespołów, jest to świadomy wybór, gdyż po przesłuchaniu nowszych, stwierdzam, że się nie rozwijają, tylko „odcinają kupony” od wcześniejszych dokonań, nie mają nic ciekawego artystycznie do zaoferowania. Jednak w przypadku 20 |

| styczeń 2014

Variete, niektórzy fani, chcieliby właśnie takiej postawy, sugerując by zespół „grał jak kiedyś”.

To straszne. Dla mnie budujące jest to, że Variete jest grupą, która umie przefiltrować współczesność, skleić z niej swoje brzmienie i nadal być sobą: nieść mrok, trans, niepokój na dzisiejszym budulcu – bo to jest postawa artysty. Jest mi też bardzo miło, i to w zasadzie też jakiś znak czasu, że z bohaterami mojego szczeniactwa 15+ gra inny szczeniak – mój rówieśnik, z którym „po budzie” gadaliśmy o muzyce, siedząc na ławkach na Noakowskiego na Kapach.

2.

Kolejna świetna „bydgoska” płyta to z kolei zespół w którym gra, na szczęście coraz częściej doceniany, Kuba Ziołek. Kuba udziela się w wielu rożnych projektach i w zasadzie każdy z nich zasługuje na uwagę, jednak teraz o płycie Alameda 3.

Kuba i koledzy dokonują tu rzeczy bardzo ciekawej, bez szwów przechodzą od gitary akustycznej, przez ambientowe pasaże, noise, psychodelię do black metalu.

To jest album totalny! Proszę mnie nie podejrzewać, że skoro w samych superlatywach napisałem o płycie Variete i teraz o Alamedzie to jestem z tych co, nad wyraz, zachwycają się wszystkim co pojawi się na rynku. Nie. Nieraz „pojadę” po płycie tak, że aż mi wstyd, no ale jeśli mam do odsłuchu takie płyty jak te powyżej, to nie sposób nie używać tego typu sformułowań.

Tak jak w obcowaniu z Variete odnajduję aurę napięcia intelektualno-egzystencjalnego, tak w Alamedzie to raczej duchowość, czucie, tajemnica. W dodatku jakby z naszego, słowiańskiego kręgu kulturowego. Nie dziwi mnie zatem, że o Kubie i jego projektach przeczytać można także w zagranicznej prasie muzycznej i to w najlepszych tytułach. Chyba też dostrzegli, że jest tu coś czego nie ma u nich.

Jakże to dla mnie budujące, że różne pokolenia, w różnych estetykach, w moim mieście, nagrywają takie płyty. Jeśli dostaliście pod choinkę, choć jedną z nich – jesteście szczęściarzami.

Tomasz Kaźmierski

zug z wang (12)

siwiec Casus Herszla Grynszpana 75 lat temu pod koniec 1938 roku prasa endecka dość obszernie informowała o napływie ludności żydowskiej na Pomorze. Straszono, że również Pomorze i Wielkopolska podzieli los innych województw, gdzie odsetek ludności żydowskiej był znaczny. Skąd tak niespodziewany napływ tej ludności? Otóż dwa miesiące wcześniej, pod koniec października, niemieckie władze zdecydowały się wypędzić tych Żydów, którzy zamieszkując w Rzeszy, zachowali polskie paszporty. Żydzi zostali wyrzuceni ze swych domostw (tak jak stali, mogli zabrać jedynie ubranie; od państwa nazistowskiego otrzymali „w prezencie” 10 marek niemieckich) i przewiezieni na granicę. Całą akcją kierował późniejszy szef Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy Reinhard Heydrich.

Władze polskie nie do końca wiedziały jak zareagować i w efekcie tego zamieszania kilkanaście tysięcy ludzi znalazło się w pasie granicznym pomiędzy Niemcami a Polską, a później w prowizorycznych obozach granicznych, z których największym był obóz w Zbąszyniu. Akcja ta została nazwana Polenaktion.

Niektóre z osób przewiezionych znad granicy znalazły się w Bydgoszczy, gdzie nieduża, ale sprawnie działająca gmina żydowska udzielała swoim rodakom wsparcia, organizując pożywienie, ciepłą odzież i kwaterunek. Historycy obliczają, że w Bydgoszczy pomoc uzyskała grupa co najmniej kilkuset Żydów.

Dla większości wypędzonych z Niemiec Żydów miasto nad Brdą nie było jednak punktem docelowym, a jedynie przejściowym. Stąd Żydzi rozjechali się po całej Polsce, korzystając z pomocy rodzin bądź innych gmin.

Kilkadziesiąt osób narodowości żydowskiej pozostało w Bydgoszczy na dłużej. Sam zresztą obóz w Zbąszyniu został ostatecznie zlikwidowany dopiero kilka tygodni przed wybuchem wojny.

Właśnie taki los spotkał młodego wówczas człowieka, a później wybitnego krytyka literackiego, zmarłego niedawno w Niemczech Marcela Reich-Ranickiego. Marcel ze Zbąszynia wyjechał jednak prosto do Warszawy, gdzie mieszkał jego brat. Ponadto to właśnie w Warszawie

działał bardzo skutecznie komitet pomocy, którego sekretarzem był późniejszy przywódca Powstania w Getcie Warszawskim, Marek Edelman.

To zapewne truizm, ale każda akcja powoduje reakcję. W akcie desperacji przeciwko takiemu traktowaniu, młodzieniec nielegalnie zamieszkały w Paryżu, Herszel Grynszpan, 7 listopada 1938 roku odwiedził ambasadę niemiecką i zastrzelił dyplomatę Ernsta vom Ratha. Młody Żyd zemścił się w ten sposób za wysiedlenie z Niemiec swoich rodziców, którzy również musieli koczować w zbąszyńskim obozie. Oczywiście ten mord polityczny był w istocie wodą na młyn dla polityki Adolfa Hitlera. Już dwie doby później w całych Niemczech doszło do pogromów ludności żydowskiej na niewyobrażalną wcześniej skalę, od tłuczonego szkła zwanej Kristallnacht.

Wychodzące w Toruniu „Słowo Pomorskie” obszernie informowało o tych wydarzeniach. Już same tytuły artykułów mówią wiele: Straszliwe pogromy Żydów w Niemczech, Całkowita zagłada Żydów w Niemczech, Wielka fala antysemityzmu, Skutki zbrodni Żyda Grynszpana.

Sytuację z końca 1938 roku słusznie określa się mianem preludium zagłady. W prowizorycznym obozie w Zbąszyniu panowały beznadziejne warunki bytowe.

Chorzy, inwalidzi i dzieci mieszkali w namiotach, stajniach lub pod gołym niebem. Jesień zresztą szybko się skończyła, a przyszła zima z temperaturami poniżej -20 stopni Celsjusza. Żywieni byli równie beznadziejnie, tylko tym, co udało się zdobyć żydowskim organizacjom filantropijnym. Był to zresztą swoisty test na funkcjonowanie państwa polskiego, którego nie było stać (albo nie było woli politycznej) na sfinansowanie lepszych warunków bytowych dla znajdujących się w beznadziejnym położeniu ludzi.

Herszel Grynszpan nigdy nie został za popełniony mord skazany. Zmarł w niemieckim więzieniu, prawdopodobnie w 1942 roku. Ciekawe, że inny czarny bohater tamtych dni, organizator wywózki Żydów z Niemiec Reinhard Heydrich dokonał żywota też w tamtym czasie, ale w zupełnie innych okolicznościach; został zamordowany w Pradze przez czeski ruch oporu.

Bartłomiej Siwiec styczeń 2014 |

| 21

pr zez r ude okular y (13)

Andrzejewski 13 Mam szczęście, że urodziłem się rudy. Poważnie. Pewien niewystający sponad wysokiej trawy człowiek w dziwnym kapeluszu powiedział kiedyś, że ludzie mieszkający na wyspach są odosobnieni, a odosobnienie rodzi siłę. No, bo co ma innego urodzić skoro wszyscy dookoła wytykają cię palcami i mamroczą w niepijackim jeszcze, ale też rzeczywistościowo nieogarniętym widzie, że jesteś odmieńcem i że jesteś fałszywy i że (nie poznawszy jeszcze nawet zaczątka definicji tego słowa) nie masz duszy? Zamyka się wtedy bezduszny człowiek w sobie i udaje się na wewnętrzną wycieczkę po ostrych graniach samego siebie.

Poznaje siebie do bólu. Zwiedza obszary własnego jestestwa, które tylko kozicom są dostępne i niektórym gatunkom kosodrzewiny. Wicher nienawiści hula w uszach, a człowiek prze mu naprzeciw, żeby w końcu znaleźć kumpla w tej wyprawie, który jest ludzkim odpowiednikiem robota z Transformerów i wszyscy mu zazdroszczą, w swej niewiedzy nienawidząc jego odmienności wysokiej i potężnej. Jak człowiek ma szczęście, to ten kumpel nie za bardzo jest lotny w zadaniach domowych z polskiego i można się barterowo wymienić. Wypracowanie za brak możliwości wrócenia do domu z owocem co przeczyszcza (w postaci suszonej) pod okiem. O szczęściu więc w miesiącu, co nam je zwiastuje upitymi ustami współbirbantów strzelających z biodra ogniami sztucznymi.

Szedłem kiedyś na spotkanie towarzyskie, które polegać miało na jak najszybszym sprowadzeniu się do poziomu dywanu i nie posiadałem odpowiedniej ilości zadrukowanych kawałków celulozy, żeby to wykonać w oczekiwanym przez resztę towarzystwa czasie. Miałem przy sobie dziesięć złotych, wiało i ogólnie było niefajnie.

Szukając w kieszeni telefonu, znalazłem kupon Totolotka.

Wszedłem na stację benzynową, żeby sprawdzić co kryje się za wiecznie obracającymi się tam kawałkami czegoś co tylko upalony tygrys szablozębny nazwałby mięsem. Przy okazji pan, niezmiennie niezadowolony, że rzeczywistość wybrała mu, przy pomocy jego decyzji, taką a nie inną karierę, wsunął do maszyny losującej moją przypadkowość w odnajdywaniu rzeczy niezapamiętanych. Okazało się, że mam jakieś półtorej stówy więcej niż przy wyjściu z domu.

Imprezę wspominamy wyrywkowo. Szczęście? Nie sądzę.

Gdybym nie podjął decyzji o wydaniu kiedyś dwóch złoci22 |

| styczeń 2014

szy na ten kupon, to szczęście przydałoby mi się jak deszcz się przydaje tej pani, co uprawia zawód niewiele tylko młodszy od zawodu kamieniarza.

Mój mniej odbijający światła rampy (ze względu na posiadanie większej ilości falujących dowodów na niższą zawartość testosteronu w organizmie) kolega okazuje zawsze werbalne niezadowolenie gdy komentator raczy widzów w czasie meczu piłki nożnej tekstem „Zabrakło szczęścia”. I akurat w tej kwestii z nim i z jego nieświętym, a wręcz agresywnym czasami oburzeniem zgadzam się w całej rozciągłości. Nie zabrakło „szczęścia”. Zabrakło setek godzin spędzonych na treningach. Zabrakło poświęcenia i gryzienia rośliny wyściełającej boisko. Zabrakło i braknie zawsze chęci niebłyszczenia w światłach raz już przywołanej rampy, ale błyszczenia w tym tańcu, co się go wykonuje przy prędkości, której nie powstydziłby się Piorun z Jamajki. To nie szczęścia braknie, gdy piłka przelatuje metr ponad poprzeczką. Brakuje krwi, potu i łez.

Wspomniany kiedyś w tych felietonach ojciec mój był królem szczęścia. Promieniował nim na wszystkich, którzy go otaczali (i czasami taczali do domu, bo pod koniec tej przejażdżki zwanej życiem był już raczej sferyczny niż liniowy). Moja niskopienna matka jest jednostką, która szczęście wewnętrzne pielęgnuje jak kosodrzewinę, co rośnie na zrudziałych erozją stokach jej własnych doświadczeń. Nie wiem jak odpowiadać na pytania moich przyjaciół, które obco brzmią w wyrazie takim: „Jak mam sobie poradzić z nieszczęśliwym dzieciństwem?”. Po prostu nie wiem. Moje dzieciństwo było szczęśliwe. Pewnie dlatego, że mój krasnoludzki w fizyczności ojciec założył się kiedyś o skrzynkę wódki, że zda na studia. Wziął tyłek w troki i wygrał zakład. Da się. Tylko trzeba wyjść z domu i nie spędzać czasu na słuchaniu smutnych piosenek. Albo trzeba spędzić na słuchaniu ich tyle czasu, żeby ogarnąć wszystkie portale społecznościowe, które do tego służą w stopniu wystarczającym, by szczęście przyszło w postaci elektronicznej. Nie znam przepisu. Wiem tylko, że żeby znaleźć szczęście trzeba ruszyć tyłek. I nogi. I głowę. Niekoniecznie w tej kolejności.

Czy wierzę w szczęście? Nie. To jakby wierzyć w istnienie widelca. Nie muszę wierzyć w widelec. Widelec istnieje.

Szczęście też.

I nie jest rodzaju nijakiego.

Szczęśliwego Nowego Roku.

Szymon Andrzejewski

bydgoski insynuator kulturalny

PRUSS Mało odpowiedzialny organ Zdzisława Prussa (117) Barbórka z bydgoskiego podwórka Filharmonia Pomorska przy wsparciu Capelli Bydgostiensis i Krzysztofa Meisingera uhonorowała wszystkie Barbary, Basie, Bachy, Basiule, a nawet Barbarie i Barbarossy specjalnym koncertem Barbórkowym. To, że patronka górników ma nad Brdą tak wysokie notowania jest czymś oczywistym i naturalnym. Wszak jesteśmy niekwestionowanym Zagłębiem Muzycznym a nasza Akademia Muzyczna cieszy się sławą kopalni talentów.

Gęsi w natarciu W przeciwieństwie do Gąski Balbinki z „Dobranocki” gąski z kujawsko-pomorskiego wykazują niespotykaną energię. Nie tylko wtargnęły na restauracyjne stoły, ale także wdarły się przebojem do oferty wydawniczej Marii Senskiej i jej Margrafsen, który jak dotąd serwował prawie wyłącznie strawę duchową (od poezji Częstochowskiej po albumy papieskie), wypuścił na księgarski rynek „Gęsinowe smaki”. Mówi się, że jest to dopiero pierwsza pozycja planowanego cyklu z gęsiną w tle. Ale chyba jest to dziennikarska… kaczka.

Niebezpieczne gry Za sprawą Jurka Paterskiego (muzyka country) wiceprezydent Jan Szopiński i przewodniczący Komisji Kultury Miejskiej Rady – Lech Zagłoba-Zygler – popisywali się wokalnie w Kino-Teatrze przy ul.

Dwernickiego. Znawcy przedmiotu twierdzą, że gdyby ci utalentowani wokaliści mieli kiedyś opuścić magistrackie sfery, to każdy chór przyjmie ich z otwartymi rękami.

Należy jednak wątpić, by tacy indywidualiści dobrze się czuli wciśnięci w zwarty szereg basów i tenorów. Stąd apel do Paterskiego, by zbytnio nie rozbudzał śpiewaczych aspiracji ratuszowych notabli.

Trudna rola sponsora Wspierający liczne przedsięwzięcia kulturalne poseł PO Andrzej Kobiak zasłaniając się maską wykonaną

przez Waldemara Zyśka i posługując się piosenką z repertuaru W. Młynarskiego, zamierza wyznać, a raczej wyśpiewać publicznie, że jest już tak finansowo wypompowany, iż żeby uciec przed dolą sponsora, będzie zmuszony zaszyć się w Tucholskich Borach. Na tę wieść bydgoskie środowisko artystyczne zamierza zewrzeć szyki, ruszyć w kierunku Tucholi i urządzić polowanie z nagonką.

Reinkarnacja idola Coraz częściej na bydgoskich scenach i estradach zauważyć można… Elvisa Presleya. I nie jest to żadna zjawa, fatamorgana ani komputerowa wizualizacja, ale Elvis z krwi i kości – w złoty kostium przybrany i największe swoje przeboje na żywo śpiewający. A to, że w niektórych momentach zdaje się być podobny do bydgoskiego artysty estradowego Krzysztofa Filasińskiego – to są na razie li tylko przypuszczenia. Dominuje przekonanie, że jest to jednak Presley prawdziwy, z zaświatów przybyły i czasowo ucieleśniony.

Lusterko wsteczne (-25) Ćwierć wieku temu (styczeń 1989) – Laureatami Nagrody „BIKu” za rok 1988 zostali: kustosz Muzeum Okręgowego Aurelia Borucka-Nowicka i aktor Teatru Polskiego – Roman Gramziński.

– W przedstawieniach „Strasznego Dworu” oklaski zbierali: P. Trella jako Stefan, M. Krzywińska – jako Hanna i śpiewający słynną arię Skołuby A. Nowakowski i R. Smęda.

– Mały Salon TPS i BWA (Al. 1 Maja 3) zapraszał na wystawę malarstwa zmarłego w 1987 r. Jerzego Pawłowskiego.

– Zdaniem Mieczysława Andrzejewskiego „Tytus Żmijewski urodził się nie tylko w czepku ale i z aparatem fotograficznym w rączkach”.

– Ewa Piechocka chwaliła nową formułę „Kalendarza Bydgoskiego”, w którym jest sporo informacji a także… humoru. styczeń 2014 |

| 23

40 lat bik-u Michał Tabaczyński

„Bydgoski Informator Kulturalny”: pierwsza czterolatka ków, i dla siebie też, gromadzę te wspominki. Nie nawet o BIK-u, ale raczej o historii bydgoskiej kultury widzianej z tej – może być, że osobliwej – perspektywy.

1.

Czterdziestolatek. Można powiedzieć: w sile wieku. BIK. Początki dla mnie giną w mroku dziejów (mrok jest tym bardziej nieprzenikniony, że pierwszy numer ukazuje się dwa lata przed moimi narodzinami – czyli z mojej perspektywy: przed powstaniem świata). Początki BIK-u są urzekająco wzruszające – oglądając pierwsze numery, mam wrażenie, że mogły równie dobrze powstać przed drugą wojną światową, jak i pod koniec lat osiemdziesiątych. Prawda jest jednak taka, że ukazał się na 1 maja roku 1974. Lat temu czterdzieści.

Czas jest powolniejszy i bardziej łaskawy niż się nam zdaje. Wyobrażam sobie, że dla wielu osób pierwsze numery BIK-u są wspomnieniem świeżym, tak jak wyobrażam sobie, że dla wielu jest – bardziej jeszcze niż dla mnie – zabytkiem czasopiśmiennictwa równie starym, co – powiedzmy – „Kłosy”. Przeglądam te BIK-owe archiwalia z zachwytem i dla wszystkich wspomnianych Czytelni24 |

| styczeń 2014

2.

BIK pojawia się więc w maju 1974 roku. Pierwszy numer nie zawierał niczego prócz spisu wydarzeń, ale już od numeru drugiego zaczęły pojawiać się wywiady (w tymże numerze rozmowa z Jerzym Sulimą-Kamińskim, w której pytany o plany literackie najpewniej wspomina o mającym się ukazać dopiero za lat osiem Moście). A już w numerze 5. redakcja zapewniała, że pismo to nie tylko „rejestr dat imprez kulturalnych, lecz także przewodnik po życiu kulturalnym miasta, doradca i informator o wartościach poszczególnych imprez, umożliwiający najkorzystniejsze zaplanowanie udziału w zdarzeniach kulturalnych miesiąca”. I chociaż długo jeszcze trwało nim pojawiły się teksty krytyczne i omówienia (w tej czterolatce jeszcze nie), to filozofia pozostaje niezmienna. Przesuwają się tylko akcenty.

3.

Nic zresztą dziwnego, bo czasy się zmieniają. Szczególnie w niektórych aspektach, bo w niektórych pozostają zadziwiająco stałe. Weźmy zmiany najbardziej głębokie – czytelnictwo. W ostatnim numerze w roku 1976 taka pojawia się informacja: „Książka jest u nas towarem poszukiwanym. Świadczą o tym dobitnie efekty dorocznej akcji prowadzonej od 12 lat przez księgarnię Współczesną. Jak latach ubiegłych, tak w czasie tegorocznego XII Tygodnia Książki Poszukiwanej kilkusetosobowe kolejki ustawiały się przed Współczesną, gdzie oferowano bibliofilom 500 tytułów poszukiwanej beletrystyki,

40 lat bik-u opracowań naukowych, wydawnictw encyklopedycznych, popularnych i specjalistycznych. W dniach od 2 do 6 listopada klienci księgarni Współczesna nabyli książek za prawie 1 milion 400 tysięcy złotych”.

Za to w numerze 4. z tego samego roku podobnie szokująca dla nas dzisiaj wiadomość: „931 – to kryptonim nowej, cennej inicjatywy PP Dom Książki w Bydgoszczy; jest to numer telefoniczny, pod którym zasięgnąć można informacji o nowościach księgarskich. Co drugi dzień podaje się pod tym numerem 4-5 omówień nowości wydawniczych, a także informacje o imprezach i akcjach czytelniczych, subskrypcjach, sprzedaży ratalnej książek, za zaliczeniem pocztowym, za bony itp.”.

A o tym, że się wiele zmieniło, ale i wiele pozostało bez zmian świadczy rozmowa z nowym wówczas dyrektorem bydgoskiego teatru, Janem Błeszyńskim. O tym, Strona BIK-u z grudnia 1975 roku.

że się wiele zmieniło świadczy jego inicjatywa kwadransów artystycznych wykonywanych przez aktorów w fabrykach podczas śniadań pracowniczych. O czymś przeciwnym świadczy zapowiedź wprowadzenia premier szkolnych i studenckich, które przecież i dzisiaj są wizytówka bydgoskiego teatru (obudowane, rzecz jasna, programami edukacyjnymi, konferencjami i wydawnictwami).

4.

Czy w programach instytucji coś szokuje? Raczej nie. Młodych bydgoszczan szokować by mogły co najwyżej dwie sceny teatru (właściwie: niemal dwa teatry). Repertuar nawet szokujący nie jest (szczególnie w Kameralnym wiele sztuk współczesnych). Dziwi też aktywność klubów, było ich wiele i, sądząc po obfitości organizowanych wydarzeń, były niezwykle ważne: Medyk, Jupiter, Kosmos, Centrum, Grunwald, Jedność, Liliput.

5.

Bydgoskie problemy sprzed lat 40 wydają się często zaskakująco aktualne. Odpytywany Ryszard Szwedowski (nowy wówczas kierownik Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Miejskiego – wiele było wtedy takich urzędowych wywiadów) mówi: „Może za mało w Bydgoszczy twórczego niepokoju, może zbyt trwożnie ogląda się ona na oceny większych ośrodków. Rzecz w tym, żeby wspólnym wysiłkiem środowisk wyzwolić inicjatywy, rozszerzyć działanie”. A Jerzy Lesław Ordan, ówcześnie opiekun Koła Młodych bydgoskiego Związku Literatów Polskich, zapowiadał i diagnozował: „Najbliższe zadania […] to podniesienie temperatury intelektualnej.

Namawiam do polemik, konfrontacji myśli, pisania krytyk. Nie, wolą opowiadania i wiersze. Zbyt mało w ich gronie ludzi z ikrą polemiczną. A szkoda, bo stan napięcia zawsze owocuje”.

6.

Pismo podpisywał jako jego redaktor naczelny Zefiryn Jędrzyński, a przez pierwsze lata zespół tworzyli Zofia Nowicka (najaktywniejsza twórczyni pisma, wówczas jeszcze nie na stanowisku sekretarza redakcji, ale widać, że była najważniejszą w BIK-u osobą i to ona pewnie nadawała mu charakter) i Zdzisław Hencel.

Od stycznia 1977 roku redaktorem naczelnym został Andrzej Baszkowski (co nie miało się zmienić przez następne ćwierćwiecze!). styczeń 2014 |

| 25

jubileusz Jubilat w dwóch odsłonach I Kim jest Mieczysław Franaszek? Odpowiedź tylko pozornie wydaje się oczywista: jest aktorem, pedagogiem, podróżnikiem i fotografem. Wszystkie wymienione zajęcia czy profesje nie określają jednak tego, co w jego życiu stało się czymś nadrzędnym, co nadało rytm jego obecności. Jubileusz 45-lecia pracy scenicznej, czy jak sam o tym mówi: bycia „wyrobnikiem teatru”, skłania do uważnego wejrzenia w tę wielozakresowość. Sądzę, że przede wszystkim jest artystą obdarzonym twórczym umysłem podróżnika, u którego ciekawość świata stanowi motyw nadrzędny. W każdej z wymienionych dziedzin aktywności widzę go jako wnikliwego badacza rzeczywistości poszukującego wciąż nowych doznań, otwartego na nieznane przestrzenie. Mieczysław Franaszek obdarzony jest szczególną wrażliwością. Odczuwa nieustanny głód wrażeń, niezależnie od tego czy przemieszcza się w obrębie ulic jednego miasta, czy też przemierza kontynenty. Zawsze pozostaje bystrym obserwatorem. Towarzyszą mu: łagodność, życzliwość, równowaga, spokój. Czy te przymioty pochodzą z warsztatu znakomitego aktora, czy z głębi jego osobowości? Nie umiem powiedzieć. Jedno jest pewne – porusza się z pełną swobodą w różnych rzeczywistościach, pośród obcych sobie kultur i ludzi. Postrzegam go jako wytrawnego globtrotera kolekcjonującego wrażenia. Nie gromadzi przedmiotów i pamiątek z podróży, zachowuje natomiast wspomnienia ważnych chwil i spotkań z innymi. Archiwizuje je w swojej pamięci tak, jak archiwizuje się cenne dokumenty o serdecznym rodowodzie. Jestem przekonany, że zajmuje się tym sumiennie, bo ilekroć opowiada o swoim wędrowaniu, robi to z wielkim pietyzmem.

Czy ma to wszystko swój dalszy ciąg, artystyczne reminiscencje? Wydaje mi się, że wyjaśnienie jest bardzo blisko, „na wyciągnięcie ręki”. Ostatnie monodramy Mieczysława świadczą o tym, że odpowiedź staje się oczywista – po-

dróżnik zaczął korzystać ze własnego archiwum. Czerpiąc z tych doświadczeń, stworzył swój „maleńki teatr”. W tej autorskiej instytucji wszystkie etaty obsadzone są przez jego twórcę ze znakomitym rezultatem. Można więc śmiało powiedzieć, że każda z wcześniej wymienionych profesji okazała się ważna. Różne rodzaje aktywności uzupełniły się, tworząc nową jakość.

II Łatwiej z pewnością wybić szybę niż hodować róże.

Pierwsze działanie, szybkie i spektakularne, gwarantuje błyskawiczny efekt: hałas, zamieszanie i może w kon­ sekwencji jakiś skandal? Wystarczy być tylko zręcznym chuliganem, by zwrócić na siebie uwagę. Drugie działanie wymaga więcej czasu, cierpliwości, zawodowego kunsztu i bez wątpienia uczucia, inaczej mówiąc, umiłowania zawodu. By docenić efekt tej pracy potrzeba wrażliwości.

Przedstawione postawy obrazują, oczywiście w dużym uproszczeniu, w jaki sposób można spełniać się w życiu, w sztuce czy teatrze. Mieczysław Franaszek, pełen szacunku wobec tradycji, jawi się jako miłujący i pielęgnujący piękno „ogrodnik teatru”, jako piewca wartości stanowiących jego duchową ojczyznę. Znaczący dorobek artystyczny, maestria zawodowa, bezpretensjonalność, poczucie dobrego smaku, kultura osobista, lojalność, wszystko to sprawia, że postrzegać go należy jako osobę minionej epoki, w dobrym tego słowa znaczeniu, jako kogoś, kto znając swoją wartość dobrze też wie, co znaczy być przyzwoitym człowiekiem. Można by się zastanawiać, co to dzisiaj znaczy? Ufam, że nie tylko dla mnie – wiele.

Jestem przekonany, że w trudnych do przewidzenia sytuacjach, czy też w porywie emocji, gdyby zdarzyło się Mieczysławowi Franaszkowi wybić szybę, wstawiłby w to miejsce piękny witraż fascynujący bogactwem barw.

Jacek Soliński

Mieczysław Franaszek w teatrze, filmie i prywatnie (w latach 1970-2009)

1. Kabaret Jana Pietrzaka, 1979 r., Teatr Dramatyczny w Koszalinie 2. Bohater roku, reż. F. Falk, 1986 r., (z Jerzym Sthurem) 3. Lęki poranne S. Grochowaiaka, 1979 r. Teatr Dramatyczny w Koszalinie 4. Zdjęcie wakacyjne z Wojciechem Przoniakiem, Paryż 1989 r.

5. Nos wg M. Gogola, asesor Kowalew, 1970 r. Teatr Rozmaitości, Kraków 6. Lęki poranne S.Grochowaiaka, 1979 r. Teatr Dramatyczny w Koszalinie 7. Cud Szwajd, 1985 r. Teatr Współczesny w Szczecinie (z Jolantą Kozak) 8. Lęki poranne S. Grochowaiaka, Kola Brynion, 1979 r. Teatr Dramatyczny w Koszalinie (z Małgorzatą Peczyńską i Włodzimierzem Matuszakiem) 9 i 10. Emigranci Sł. Mrożka, jako AA,1981 r., Teatr Polski w Szczecinie, (z Aleksandrem Girczą) 11. Ja, Żyd z Wesela R. Branstaettera, 2008 r. Galeria Autorska J. Kaji i J. Solińskiego w Bydgoszczy 12. Jesień, zima L. Norena, 2001r., Teatr Polski w Bydgoszczy (z Hanną Kochańską i Alicją Mozgą) 13. Na wernisażu, 2009 r., Galera Autorska J. Kaji i J. Solińskiego w Bydgoszczy

26 |

| styczeń 2014

jubileusz

styczeń 2014 |

| 27

w ydarzenia

Adresy bydgoskich instytucji kultury AKADEMIA MUZYCZNA

im. Feliksa Nowowiejskiego, ul. J. Słowackiego 7, 85-008 Bydgoszcz, tel. 523 210 582, www.amuz.bydgoszcz.pl 1 Akademicka Przestrzeń Kulturalna przy Wyższej Szkole Gospodarki, ul. Królowej Jadwigi 14, 85-229 Bydgoszcz, Koordynator: mgr Marta Rosenthal-Sikora www.apk.byd.pl; e-mail: apk@byd.pl tel. 52 567 00 57 Muzeum Fotografii – Arkadiusz Blachowski Galeria Debiut – Marta Rosenthal-Sikora Galeria Nad Brdą – Karolina Prus 2 artGallery galeria & pracownia plastyczna ul. Krasińskiego 5 facebook.com/osa.artGallery 3

Bydgoskie Centrum Informacji, ul. Batorego 2, 85-109 Bydgoszcz, bci@visitbydgoszcz.pl, www.visitbydgoszcz.pl 4

BYDGOSKIE STOWARZYSZENIE ARTYSTYCZNE, ul. Pomorska 76, 85-051 Bydgoszcz, tel. 523 401 806, Prezes zarządu Wiesław Karpusiewicz

5

BYDGOSKIE TOWARZYSTWO HERALDYCZNO-GENEALOGICZNE, ul. Wyczółkowskiego 21/1, tel. 523 413 291, prezes Paweł Bogdan Gąsiorowski BYDGOSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE, SOCIETAS SCIENTIARUM BYDGOSTIENSIS, BYDGOSZCZ SCIENTIFIC SOCIETY, ul. Jezuicka 4, 85-102 Bydgoszcz, tel./fax 523 222 268, www.btn.bydgoszcz.eu, prezes prof. dr hab. inż. Marek Bieliński, czynne: pon., czw. 14-15 6

D

om Kultury MODRACZEK, ul. Ogrody 15, tel./fax 523 713 331, www.modraczek.smbudowlani.pl, e-mail: modraczek@tvogrody.com, abuzal­ska@smbudowlani.pl, dyr. Agnieszka Buzalska Dom Kultury ORION, ul. 16 Pułku Ułanów Wlkp. 1, 85-319 Bydgoszcz, tel. 523 487 201, kierownik Nikoletta Stachura

E

ljazz – Centrum Artystyczne ul. Kręta 3, 88-117 Bydgoszcz tel. 523 221 574, 662 152 726 www.eljazz.com.pl 41 Esperantotur Międzynarodowe Centrum Kultury i Turystyki, ul. M. Skłodowskiej-Curie 10, 85-094 Bydgoszcz, tel. 523 461 151, e-mail: esperanto-turismo@wp.pl

Farbiarnia Pracownia Fotografii Artystycznej, ul. Pomorska 68A/1, Bydgoszcz 40

28 |

FILHARMONIA POMORSKA dyrektor: Eleonora Harendarska, ul. Andrzeja Szwalbego 6, 85-080 Bydgoszcz. Rezerwacja telefoniczna w godz. 11-14, tel. 523 210 234; wew. 21, bilety@filharmonia.bydgoszcz.pl, www.filharmonia.bydgoszcz.pl 7 FUNDACJA „WIATRAK”, Prezes Fundacji: Ks. Krzysztof Buchholz ul. Bołtucia 5, 85-791 Bydgoszcz tel. 523 234 810, fax 523 234 811 www.wiatrak.org.pl, e-mail: sekretariat@wiatrak.org.pl, Biuro Fundacji „Wiatrak” czynne: pon.-pt. 8.00-20.00

GALERIA 85

prowadzi Ewa Pankiewicz, ul. Gdańska 17, 85-006 Bydgoszcz, tel. 523 226 222 17 Galeria ALIX, M. i M. Dobeccy, ul. Jezuicka 26 18 Galeria AUTORSKA Jan Kaja i Jacek Soliński, ul. Chocimska 5, 85-097 Bydgoszcz, tel. 608 596 314, www.autorska.pl, galeria@autorska.pl 8 Galeria Francuska MISTRAL, przy WSG, prowadzi Henryka Stachowska prezes Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Francuskiej, ul. Garbary 2, budynek A, tel. 668 705 587 11 Galeria GRAFFITI ul. Unii Lubelskiej 17, oferta dla młodzieży, prowadzi Anna Osińska, e-mail: annaosinska49@o2.pl, tel. 525 153 295, 604 313 266 9 GALERIA INNOWACJI UTP ul. Prof. S. Kaliskiego 7, 85-789 Bydgoszcz, kier. dr Anna Bochenek, czynne codziennie od 10-17 Galeria KANTOREK tel. 523 210 211, wstęp wolny, prezentacja i sprzedaż dzieł sztuki 10 GALERIA MDK 1 przy MDK nr 1, ul. Baczyńskiego 3 GALERIA MIEJSKA bwa dyrektor: Wacław Kuczma, 85-006 Bydgoszcz, ul. Gdańska 20, tel. 523 393 050, godz. otwarcia: Galeria Miejska bwa: wt.-śr. 10-18, czw. 12-20, pt.

10-18, sob.-niedz. 11.30-16.30. Wstęp wolny.

Galeria Kantorek: wt.-śr. 11-18, czw. 13-20, pt. 11-18, sob. 11-14. bwa@galeriabwa.bydgoszcz.pl, www.galeriabwa.bydgoszcz.pl 12 GALERIA NA PIĘTRZE Studio Działań Artystycznych, ul. Długa 27, 85-034 Bydgoszcz, tel. 515 452 040, 601 443 119, sda.dluga27@interia.pl, czynne: pon.-pt. 10.00-20.00, sob. 12.00-16.00 13 GALERIA NON FERE przy II Społecznym Liceum Ogólnokształcącym

| styczeń 2014

GALERIA SZKŁA POLSKIEGO Waldemar Łachut, ul. Długa 39, tel. 698 879 887 16 Galeria Wieży Ciśnień Muzeum Wodociągów, ul. Filarecka 1, 85-160 Bydgoszcz 42

Izba Pamięci

Adama Grzymały-Siedleckiego, WiMBP, ul. Libelta 5, tel. 523 238 207, czynne: wt. i pt. 13-18, śr. 10-15 19

K

lub ARKA, ul. M. Konopnickiej 24a, 85-124 Bydgoszcz, tel. 523 487 202, kierownik Nikoletta Stachura Klub HEROS, ul. Gen. W. Thomée 1, Bydgoszcz, tel. 523 430 004, kierownik Danuta Antkowiak KLUB INSPEKTORATU WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH, ul. Sułkowskiego 52a, 85-915 Bydgoszcz, tel. 523 783 550, kierownik Marek Trojan. Biblioteka Klubu IWSZ, tel. 523 783 563, kierownik Zdzisława Gajownik; czynna: pon.-czw. 10-18, pt. 10-15 Klub Miłośników Kaktusów, ul. M. Konopnickiej 24a, 85-124 Bydgoszcz, przewodniczący Jerzy Balicki, tel. 523 215 538, www.republika.pl/bkmk/ KLUB MIŁOŚNIKÓW AUSTRALII I OCEANII, ul. Plac Kościeleckich 8, pok. 8, Bydgoszcz, prezes Lech Olszewski, tel. 607 120 182, fax 052 321 32 60, www.kmaio.bydg.pl 20 Klub ODNOWA, ul. Planu 6-letniego 38, tel. 523 631 867, e-mail: klubodnowa@interia.pl, www.klubodnowa.strefa.pl, kier. Grażyna Salemska KLUB POLSKIEJ KSIĄŻKI, Hotel Centralny, ul. Dworcowa 85, tel. 523 432 452, Jolanta Kowalska oraz przy Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 4, tel. 523 412 504, Alicja Leśniak 21 KLUB ŚWIATA KSIĄŻKI, ul. Dworcowa 85, tel. 523 454 698, kier. księgarni Mariola Zawisza. 21 KLUB ŚRODOWISK TWÓRCZYCH, ul. Batorego 1-3, tel./fax 523 228 715, 523 225 677, prezes Piotr Trella 22

Miejskie Centrum Kultury,

ul. Marcinkowskiego 12, 85-056 Bydgoszcz, tel. 523 255 555 (informacja) sekretariat@mck-bydgoszcz.pl, www.mck-bydgoszcz.pl 39

Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1, ul. K.K. Baczyńskiego 3, 85-805 Bydgoszcz, tel. 523 755 349, fax 523 450 628, e-mail: mdknr1bydgoszcz@go2.pl, www.mdk1.bydgoszcz.pl, dyr. Piotr Skowroński

Młodzieżowy Dom Kultury nr 2, im. Henryka Jordana, ul. Leszczyńskiego 42, 85-137 Bydgoszcz, tel./fax 523 731 795, dyr. Adam Łętocha. Biblioteka Literatury Fantastycznej im. Janusza A. Zajdla – Gimnazjum Nr 20, ul. Tucholska 30, czynne: wt., śr. 16-19 Młodzieżowy Dom Kultury nr 4, ul. Dworcowa 82, 85-010 Bydgoszcz, tel./fax 523 224 413, e-mail: mdk4@cps.pl, www.mdk4.bydgoszcz.pl, dyr. Małgorzata Gładyszewska 23 Młodzieżowy Dom Kultury nr 5, ul. Krysiewiczowej 8, 85-796 Bydgoszcz, tel./fax 523 485 002, dyr. Jolanta Wawrzonkowska, www.mdk5.bydgoszcz.pl, mdk@mdk5.bydgoszcz.pl Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, ul. Berwińskiego 4, 85-044 Bydgoszcz, tel./fax 523 462 318, e-mail: muzeum@ukw.edu.pl, czynne: wt.-pt. 10-14, dyr. prof. dr hab. Adam Sudoł 24 MUZEUM FARMACJI Apteki Pod Łabędziem, ul. Gdańska 5, tel. 523 220 187. 25 MUZEUM KANAŁU BYDGOSKIEGO, przy III LO, ul. Nowogrodzka 3, www.muzeumkanalu.pl, tel. 693 765 075 Muzeum Mydła i Historii Brudu ul. Długa 13-17, 85-032 Bydgoszcz.

Rezerwacja tel. 525 157 015, e-mail: warsztaty@muzeummydla.pl; www.muzeummydla.pl 15 MUZEUM OKRĘGOWE im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy: ul. Gdańska 4, 85-006 Bydgoszcz, Dyrektor Muzeum dr Michał F. Woźniak; Sekretariat: tel./fax 52 58 59 966, e-mail: sekretariat@muzeum.bydgoszcz.pl; www.muzeum.bydgoszcz.pl, www.exploseum.pl, Dział Edukacji i Promocji: tel. 52 58 59 910-15, e-mail: promocja@muzeum.bydgoszcz.pl; Biblioteka muzealna: tel. 52 58 59 916.

Godziny zwiedzania Muzeum: wtorek, środa, piątek 10.00-17.00 czwartek 10.00-19.00 sobota, niedziela 11.00-17.00 poniedziałki – nieczynne Soboty – wstęp bezpłatny, tel. 883 366 056 26 MUZEUM OŚWIATY, ul. M. Curie-Skłodowskiej 4, tel. 523 426 590 MUZEUM WOJSK LĄDOWYCH, ul. Czerkaska 2, 85-641 Bydgoszcz, dyr. Mirosław Giętkowski, tel. 523 782 026, www.muzeumwl.pl

w ydarzenia

O

pera NOVA w Bydgoszczy dyrektor: Maciej Figas, ul. Marszałka Focha 5, 85-070 Bydgoszcz, tel. 523 251 502, Dział Promocji i Obsługi Widzów oraz przedsprzedaż biletów: tel. 523 251 655, fax 523 251 636. Kasa biletowa tel. 523 251 555. Obiekt dostosowany dla potrzeb osób niepełnosprawnych, www.operanova.bydgoszcz.pl 27

PAŁAC MŁODZIEŻY, ul. Jagiellońska 27,

85-097 Bydgoszcz, tel. 523 210 081, www.palac.bydgoszcz.pl, dyr. Joanna Busz. Tutaj: Galeria Pałac 28 Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka im. Mariana Rejewskiego, ul. Skłodowskiej-Curie 4, 85-094 Bydgoszcz, tel. 523 413 074; www.pbw.bydgoszcz.pl, dyr. Ewa Pronobis-Sosnowska

PROF-EUROPE Stowarzyszenie Nauczycieli Języka Francuskiego w Polsce, ul. Dworcowa 80, 85-010 Bydgoszcz.

Prezes: Marta Samolej-Chmielewska, tel./fax 523 221 661 oraz 601 679 572, www.profeurope.pl 29

STOWARZYSZENIE ARTYSTYCZNE „MÓZG”, www.stowarzyszenie.mozg.art.pl, ul. Gdańska 10, 85-006 Bydgoszcz, tel. 523 455 195 30

Salezjańskie Stowarzyszenie Wychowania Młodzieży, ul. Salezjańska 1, 85-792 Bydgoszcz, www.dominiczek.salezjanie.pl, tel. 523 447 401 lub 523 766 739

T

EATR PANTOMIMY „DAR” www.dar.art.pl; e-mail: teatrdar@wp.pl tel. 523 407 468, 602 572 021, 602 257 675 TEATR POLSKI im. Hieronima Konieczki dyrektor: Paweł Łysak, al. Mickiewicza 2, 85-071 Bydgoszcz, tel. 523 397 841, Kasa Teatru czynna jest od wtorku do piątku w godz. od 12 do 18 oraz godzinę przed spektaklem: tel. 523 397 818, fax 523 397 840 lub bilety@teatrpolski.pl, www.teatrpolski.pl 31 TOWARZYSTWO INICJATYW KULTURALNYCH, ul. Dworcowa 62/2, 85-009 Bydgoszcz, tel. 523 213 371, prezes Maria Papała 32 TOWARZYSTWO MIŁOŚNIKÓW MIASTA BYDGOSZCZY, ul. Jezuicka 4, tel./fax 523 225 196, 523 454 434, www.tmmb.pl, e-mail: tmmb@neostrada.pl, skrytka pocztowa nr 17, 85-169 B 37, prezes Jerzy Derenda.

Biuro Zarządu czynne we wt., śr., czw. 9-15, sklep TMMB z bydgostianami, ul. Długa 15, czynny: pon.-pt. 10-18, sob. 10-14. 6

TOWARZYSTWO MUZYCZNE im. Ignacego Jana Paderewskiego, ul. ks. Piotra Skargi 7, 85-018 Bydgoszcz, tel./fax 523 270 291, www.konkurspaderewskiego.pl prezes prof. Katarzyna Popowa-Zydroń 33 TOWARZYSTWO OPEROWE im. prof. Felicji Krysiewiczowej, ul. Focha 5, 85-006 Bydgoszcz, prezes Zenona Tomczak, tel. 603 993 852, sekretarz zarządu Danuta Święcichowska 27 TOWARZYSTWO POLSKO-AUSTRIACKIE, Oddział B. ul. Stary Rynek 5, 85-104 Bydgoszcz, tel. 609 678 277, e-mail: lubomira.kubiak@gmail.com, prezes Lubomira Kubiak, dyżury w każdą drugą środę miesiąca 34 TOWARZYSTWO POLSKO-NIEMIECKIE, ul. Fordońska 120. Dyżury we wtorki w godz. 13-16, e-mail: tpn1@wp.pl prezes Stanisław Puls, tel. 523 411 805; sekretarz Danuta Kucik, tel. 523 454 074 TOWARZYSTWO POLSKO-WŁOSKIE Stary Rynek 22-24 (III p., wejście przez KATALOGI), tel. 523 238 008, dyżury: 1. środa miesiąca godz. 17-19 www.api.bydgoszcz.pl; api@api.bydgoszcz.pl, prez. Elżbieta Renzetti 35 TOWARZYSTWO PRZYJAŹNI POLSKOFRANCUSKIEJ, Siedziba na terenie WSG w Bydgoszczy ul. Garbary 2; bud.: H-01, Prezes: Małgorzata Panasewicz

tel. 504 199 624, wiceprezes: Józef Owczarek, tel. 507 160 445 11 URZĄD MIASTA, Biuro Kultury Bydgoskiej ul. Jezuickiej 14a, 85-102 Bydgoszcz, www.bydgoszcz.pl, tel. 525 858 189, Dyrektor Magdalena Zdończyk 36 WĘDROWNICZEK – Klub Turystyczny, prezes Adam Czachorowski, tel. 523 251 635 WiMBP BIBLIOTEKA GŁÓWNA Bydgoszcz, ul. Długa 39, tel. 523 238 008, 523 399 200 – centrala; 523 287 390 – sekretariat, fax 523 287 390, e-mail: sekretariat@wimbp.bydgoszcz.pl, www.wimbp.bydgoszcz.pl Dyrektor: Ewa Stelmachowska 35 Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki Dyrektor: Maciej Puto, pl. Kościeleckich 6, 85-033 Bydgoszcz, wok@wok.bydgoszcz. com, tel. 52 585 15 01–03; Galeria Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej, kierownik: Katarzyna Wolska, tel. 52 322 22 36, galeria@wok.bydgoszcz.com, www.wok.bydgoszcz.com 37

Redakcja BIK prosi Państwa o weryfikację danych: bik@mck-bydgoszcz.pl styczeń 2014 |

| 29

w ydarzenia Opera Nova w Bydgoszczy 1.01.2014, godz. 17.00

Koncert Noworoczny 2014

Kierownictwo muzyczne Maciej Figas reżyseria Sebastian Gonciarz choreografia Iwona Runowska scenografia Mariusz Napierała przygotowanie chóru Henryk Wierzchoń prowadzenie koncertu Piotr Bałtroczyk Wykonawcy: Halina Fulara-Duda, Darina Gapicz, Łukasz Goliński, Małgorzata Grela, Krystyna Nowak, Katarzyna Nowak-Stańczyk, Magdalena Polkowska, Ewelina Rakoca, Janusz Ratajczak, Małgorzata Ratajczak, Ryszard Smęda, Dorota Sobczak, Tadeusz Szlenkier, Pavlo Tolstoy, Marta Ustyniak, Victoria Vatutina, Jolanta Wagner.

ORKIESTRA, BALET, CHÓR OPERY NOVA. Jak każe europejska tradycja, Nowy Rok należy powitać na galowym koncercie.

W Operze Nova przybrał on formę efektownego widowiska, w którym śpiew i muzyka splotły się z bogactwem pomysłów reżyserskich i różnorodnością rozwiązań scenograficznych, feerią świateł, efektowną choreografią stworzoną specjalnie na tę okazję.

Program to utwory zawsze chętnie słuchane: niezapomniane arie operowe, muzyka filmowa, przeboje musicalowe i muzyki pop, porywające do tańca utwory instrumentalne w nowych aranżacjach autorstwa Przemysława Zycha, Tomasza Szymusia oraz Dawida i Jakuba Lubowiczów. Wyśpiewane, zagrane i wytańczone przez 200 wykonawców!

9-12 stycznia 2014, godz. 19.00

Frederick Loewe – Alan J. Lerner MY FAIR LADY musical Kierownictwo muzyczne Maciej Figas Reżyseria Maciej Korwin Scenografia Jerzy Rudzki Kostiumy Barbara Ptak

W połowie XIX wieku na Wyspach Brytyjskich liczyły się tylko dwie sportowe rozgrywki: krykiet i wyścigi konne.

Najsłynniejsze gonitwy to Królewskie Wyścigi w Ascot, My Fair Lady. Małgorzata Grela jako Eliza. Fot. Marek Chełminiak

30 |

| styczeń 2014

zarazem wielkie wydarzenie w brytyjskim kalendarzu towarzyskim. Wyścigi w Ascot to także pamiętna scena w musicalu „My Fair Lady”. Wybitna kostiumolog Barbara Ptak, która zaprojektowała stroje dla jego realizacji w Operze Nova przed pięcioma laty, pozostała wierna obowiązującym kanonom dress-code: jasne fraki i cylindry dla panów, dla pań zaś zakryte ramiona i talie oraz obowiązkowo kapelusze. Właśnie efektowne, ba! ekstrawaganckie nakrycia głowy są nieformalnymi „bohaterami” przedstawienia i wzbudzają nie mniej zachwytów niż niezapomniane piosenki: „Jeden szczęścia łut”, „Przetańczyć całą noc”, „Tę uliczkę znam”, „Muszę się żenić dzisiaj rano”.

Libretto do „My Fair Lady” powstało na podstawie komedii Georga Bernarda Shawa pt. „Pigmalion”. Tytuł ten odwołuje się do greckiego mitu o cypryjskim królu-rzeźbiarzu Pigmalionie, który stworzył tak piękny posąg kobiecy, iż się w nim zakochał. Bogini Afrodyta zamieniła rzeźbę w żywą kobietę. Motyw Pigmaliona i stworzonej przez niego Galatei pojawiał się często w poezji, muzyce, malarstwie. Głównym wątkiem komediowego „Pigmaliona” jest uczucie, jakie połączy profesora fonetyki i mizoginika – Higginsa, z krzykliwą londyńską kwiaciarką – Elizą, z której ( na mocy zakładu) profesor uczyni damę z najlepszego towarzystwa.

Oparty na dramacie Shawa musical „My Fair Lady” jest jednym z największych światowych sukcesów tego gatunku, nieprzerwanie od premiery w 1956 r. obecnym na muzycznych scenach.

Wspaniałe kostiumy, pogodna i wartko tocząca się historia, dowcipne dialogi, taniec i humor tchnący ze sceny i świetna muzyka czynią z „My Fair Lady” przebój karnawału w Operze Nova. Artyści Opery Nova, rozśpiewani i roztańczeni po noworocznym show i (gościnnie) aktorzy Teatru Muzycznego w Gdyni, wystąpią w iście brodwayowskim emploi.

16, 18, 19 stycznia 2014, godz. 19.00

Gaetano Donizetti – NAPÓJ MIŁOSNY opera komiczna w dwu aktach

Reżyseria i inscenizacja Krzysztof Nazar Kierownictwo muzyczne Iwona Sowińska Scenografia Stephan Dietrich Opera „nieśmiertelna”, wzorzec opery buffa: „Napój miłosny” od mediolańskiej prapremiery (1832) nigdy nie zszedł z afisza i jest najlepszym przykładem twórczości Donizettiego. Powstał w niespełna miesiąc. Libretto jest doskonale opowiedzianą historią. Bohaterowie przewijają się przez scenę niesieni cudowną muzyką Donizettiego: arie Una furtiva lagrima i duety Esulti pur la barbara, Venti scudi – to prawdziwa próba dla wykonawców arcydzieła bel canta!

Skwar daje się we znaki zbieraczom jabłek, nawet flirtować trudno w tym upale. Nemorino skrada się przez zboże, aby zerknąć Adinę czytającą romanse. Dziewczynę życie rozpieszcza: jest piękna, bogata, łamie mę-

w ydarzenia

Napój miłosny. V. Vatutina i Ł. Golińsk i. Fot. Marek Che łminiak

skie serca,chce być wiecznie adorowana. Dla biednego Nemorina wydaje się nieosiągalna.

Sielankę rozprasza wjeżdżający antyczny citroën a w nim Dulcamara, spryciarz i szarlatan podający się za doktora, sprzedający panacea na wszelkie możliwe dolegliwości i potrzeby, m.in. potrafi zbyć butelkę bordeaux jako cudownego napoju, działającego niezawodnie jak w przypadku legendarnych kochanków, Tristana i Izoldy.

Pojawia się też sierżant Belcore, macho przyzwyczajony, że niewiasty padają mu do stóp. Wydaje się, że wśród nich będzie też Adina… Jednak czary jak z celtyckich romansów zadziałają! Adina zacznie żyć w realnym świecie i nauczy się nazywać uczucia, butny Belcore zostanie odrzucony, Nemorino ze straconej pozycji awansuje na ulubieńca kobiet. A dottore Dulcamara? Wnikliwie będzie przyglądał się butelkom bordeaux i uwierzy w sprawczą moc własnych słów! Arcydzieło opery komicznej!

20.01.2014, godz. 17.30 i 20.15

„Żarty się skończyły”

– gościnny występ kabaretowy 23.01.2014, godz. 19.00 26.01.2014, godz. 17.00 28.01.2014, godz. 11.00

Sergiusz Prokofiew – KOPCIUSZEK balet fantastyczny w trzech aktach

Kierownictwo muzyczne Tadeusz Wojciechowski choreografia Iwona Runowska scenografia i kostiumy Mariusz Napierała

Laserowa wiązka światła zawisa nad sceną, niby falujące skrzydło, tiulowa kurtyna osłania tajemniczą przemianę drzewa w karetę, książęca świata galopem obiega odległe zakątki ziemi w poszukiwaniu właścicielki maleńkiego pantofelka… To kilka obrazów z baletu Sergiusza Prokofiewa „Kopciuszek” zrealizowanego w Operze Nova w 2009 r.

Jego kompozytor należy do najwybitniejszych kompozytorów XX w., reprezentantów neoklasycyzmu.

Kopciuszek . Wik tor Dierewianko i Joanna Strojna.

Fot. Andrzej Makowski

Stworzył własny styl, charakteryzujący się ilustracyjnością, humorem, bogatą ekspresją. Muzyka „Kopciuszka” (1944 r.) – motoryczna, bogata rytmicznie, dowcipna – jest materią tyleż inspirującą dla pomysłów tanecznych, co wymagającą dla orkiestry.

Bajkowo i nowocześnie, romantycznie i z humorem: znakomita muzyka, świetna choreografia, znakomici tancerze, wykorzystanie nowoczesnej techniki scenicznej i libretto baletu bazujące na znanej wszystkim bajce Charlesa Perraulta sprawiają, że przedstawienie można polecić każdemu miłośnikowi tańca, niezależnie od wieku.

Z recenzji prasowych: (…) W sekwencjach narracyjnych mieliśmy mix tańca klasycznego z delikatnymi elementami układów tańca nowoczesnego i charakterystycznego. W sekwencjach wielkiego balu zespół baletowy prezentował zmodyfikowane tańce towarzyskie, a całość przypominała nieco scenę musicalową czy rewiową. (…) jest rasowym przedstawieniem baletowym, wydarzeniem oryginalnym, niepodobnym do setek innych, wizyta w Operze Nova wydaje się więc obowiązkowa.”

Joanna Tumiłowicz, „Kopciuszek w laserowych smugach” , Twoja Muza.

(…) Autorka choreografii umiejętnie, bo z żelazną logiką dramaturgiczną, łączyła taniec z teatrem, wykorzystując podstawowe elementy gry aktorskiej w technice tanecznej. Poza tym bez nachalności czerpała z kodów popkultury, zarówno w strukturze spektaklu, w samych ruchu i w doborze środków scenicznego wyrazu. Natomiast od strony formalnej, pojawienie się elementów z ducha i techniki tańca modern, jazz czy break pozwala Runowskiej-Badurek na budowanie własnego, niepowtarzalnego języka ruchowego, który zaskakując oryginalnością, tworzy całkowicie nowe wartości. Wszystko razem daje wrażenie prostoty, czystości i niemal spontanicznej lekkości”.

Wiesław Kowalski, www.teatr.dlawas inf. Ewa Chałat

styczeń 2014 |

| 31

w ydarzenia Muzeum Okręgowe im. L. Wyczółkowskiego set depozytów. Większość prac pochodzi z okresu powojennego, chociaż w zbiorach są dzieła z początków XX stulecia, jak chociażby prace Konstantego Laszczki czy Stanisława Ostrowskiego, oraz z okresu międzywojnia, np. Katarzyny Kobro, Olgi Niewskiej, Jacka Pugeta i Augusta Zamojskiego. Ważną cześć kolekcji stanowią prace składające się na najnowszy rozdział historii rzeźby polskiej, a szczególnie powstałe w ostatnich latach.

Dotyczy to przede wszystkim prac młodego pokolenia, które w ramach organizowanych przez Centrum Triennale Młodych (od 1992 r. odbyły się cztery edycje), miało tu możliwość artystycznego debiutu. Prace te służyły także realizowanej przez Centrum serii wystaw tzw. dekadowych (prezentujących kolejno lata: 60., 70., 80., i 90.), w ramach których podejmowano próby syntezy najnowszych dziejów sztuki polskiej.

Katarz yna Kobro, Akt

16.01.2014 godz. 18.00, Galeria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8a – wernisaż wystawy. Ekspozycja czynna do 30 marca 2014 roku

„Współczesna rzeźba polska” Prezentacja polskiej rzeźby współczesnej ze zbiorów Muzeum Rzeźby Współczesnej Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku jest formą uzupełnienia Galerii Sztuki Nowoczesnej, w ramach której eksponowane jest głównie malarstwo, co wynika z charakteru kolekcji bydgoskiego muzeum. Pokaz skorelowany jest ze stałą wystawą zakresem czasowym i problemowym pokazywanych rzeźb i obiektów. Wystawa opiera się na wyborze prac związanych z szeroko pojmowaną figuracją. Jest to tematyka charakteryzująca się pewną ponadczasowością.

Figuracja rozumiana, jako niewyczerpana inspiracja, której trudno wieszczyć zanik, czy skostnienie, co znajduje potwierdzenie w praktyce artystycznej. Nawet w rytmie następstwa pokoleń podlega ona skrajnym transformacjom, które dają się sprowadzić do wspólnego mianownika i wywieść z jednego genetycznego prawzorca. Konsekwentne rozwijanie takiej narracji stanowi oś konstrukcyjną kolekcji Muzeum Rzeźby Współczesnej CRP w Orońsku i jest wartością samą w sobie.

Można w jej ramach zmieścić nawet skrajności, czy zgoła nieortodoksyjne interpretacje tego toposu, a jednocześnie rozbudowywać w porządku synchronicznym i diachronicznym z zachowaniem odpowiedniej proporcji.

Centrum Rzeźby Polskiej od ponad czterdziestu lat buduje reprezentatywny zbiór rzeźby polskiej, ze szczególnym naciskiem na prace powstałe w 2 połowie XX wieku i współcześnie. Powstanie tej instytucji wiąże się z działalnością warsztatów twórczych i plenerową ekspozycją prac artystów w 1965 r. Wkrótce otwarto Ośrodek Pracy Twórczej Rzeźbiarzy, a od 1981 r. Centrum Rzeźby Polskiej zaczęło funkcjonować, jako placówka państwowa podlegająca Ministerstwu Kultury i Sztuki.

Obecnie zbiór składający się z rzeźb, obiektów, instalacji liczy ponad tysiąc prac, a uzupełnia go ponad pięć32 |

| styczeń 2014

Wystawy czasowe: Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11 „Józef Stasiński. Medale i rzeźby”. Wystawa czynna do 26 stycznia 2014 roku.

Galeria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8a „Władysław Radziwiłłowicz. All inclusive”. Wystawa czynna do 26 stycznia 2014 roku.

Europejskie Centrum Pieniądza, ul. Mennica 4 „Pieniądz PRL”. Wystawa czynna do 22 kwietnia 2014 roku.

Wystawy stałe: Zbiory Archeologiczne, ul. Mennica 2 „Na pograniczu Wielkopolski i Pomorza. Bydgoszcz i region u zarania dziejów”.

Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11 „Od Starego Rynku do placu Wolności. Spacer ulicami międzywojennej Bydgoszczy” Exploseum, ul. Dąbrowa „EXPLOSEUM – centrum techniki wojennej DAG Fabrik Bromberg” Zbiory Archeologiczne, ul. Mennica 2 „W grodzie Bydgosta. Tajemnice życia wczesnośredniowiecznych mieszkańców Bydgoszczy i okolic” Europejskie Centrum Pieniądza, ul. Mennica 4 „Mennica bydgoska” Europejskie Centrum Pieniądza, ul. Mennica 4 „Wyspa Młyńska – historia i teraźniejszość” Leon Wyczółkowski, ul. Mennica 7 „Twórczość Leona Wyczółkowskiego (1852-1936)” Galeria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8a „Galeria Sztuki Nowoczesnej”.

Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11 „Bydgoszcz – okruchy miasta”

inf. Natalia Robacka

w ydarzenia

Fragment ekspozycji „Na pograniczu Wielkopolski i Pomorza. Bydgoszcz i region u zarania dziejów” (skarb na pierwszym planie).

Skarb z Bydgoszcz y – Łoskonia

Obiekt miesiąca: Skarb z Bydgoszczy – Łoskonia Dla archeologów skarby to znaleziska gromadne, zespoły większej ilości przedmiotów lub ich fragmentów ukrytych przez właściciela z zamiarem ponownego odzyskania. Może to być zespół kamiennych toporków, wyroby z brązu lub żelaza, a czasami tylko półsurowiec. Czasami są to zespoły narzędzi, broni, biżuterii czy też monet. Te wytwory, o ogromnej wartości dla ich właściciela, trafiały najczęściej do ziemi lub innej kryjówki przed zbliżającym się zagrożeniem, bitwą czy najazdem.

Na przełomie II/I tysiąclecie przed Chr. mieszkańcy okolic dzisiejszej Bydgoszczy musieli przeżywać czas takich niepokojów. Na rubieży naszego miasta w rejonie Doliny Fordońskiej, w ziemi w glinianym naczyniu zdeponowano skarb bransolet z brązu.

Jego właściciela musiał spotkać los tragiczny i po swoją własność już nigdy nie wrócił.

Dopiero w czasie wojny toczącej się trzy tysiące lat później rolnik Lebrecht Schulze, w czasie prac rol-

nych dokonał jego odkrycia. O znalezisku poinformował dyrektora bydgoskiego muzeum dr. Konrada Kothe. Dyrektor bez zbędnej zwłoki z kustoszem (i późniejszym dyrektorem) Kazimierzem Boruckim przeprowadzili badania terenowe. Jednak więcej artefaktów już nie znaleźli.

Zabytki te odkryte w 1943 roku znajdują się w zbiorach Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. Z zespołu dobrze zachowały się cztery bransolety. Wykonano je z taśmy brązowej. Powierzchnię zdobi ornament geometryczny wykonanych puncą trójkątów. Brąz wyglądem przypominał złoto i był przedmiotem pożądania kobiet zarówno w pradziejach jak i późniejszych okresach.

Wykonane z dużym kunsztem metalurgicznym i misternie zdobione ozdoby można oglądać na wystawie „Na pograniczu Wielkopolski i Pomorza.

Bydgoszcz i region u zarania dziejów”.

Józef Łoś

D.K. Orion BSM 8.01.2014, środa, godz. 17.00 „Tanga świata” – zabawa recital Beaty Lewińskiej, prowadzenie: Teresa Wądzińska.

28.01.2014, wtorek, godz. 14.00 „Współczesne widoki bydgoszczy” – zajęcia plastyczne dla dorosłych.

10.01.2014, piątek, godz. 15.30 „Cztery pory roku” – konkurs plastyczny – zajęcia plastyczne dla dzieci.

29.01.2014, środa, godz. 17.00 „Szaleństwa karnawału” – zabawa taneczna Klubu Miłośników Sztuki.

15.01.2014, środa, godz. 17.00 Z cyklu: „Szlachetne zdrowie” – spotkanie z zielarką Haliną Olszewską.

Ponadto zapraszamy do brania udziału w zajęciach naszych stałych sekcji (nabór otwarty przez cały rok), m.in.: • Koło plastyczne dla dzieci – poniedziałki i piątki godz. 16.00 • Koło plastyczne dla dorosłych – wtorki i czwartki godz. 14.00 • Gimnastyka TAI-CHI – poniedziałki i czwartki godz. 17.00

22.01.2014, środa, godz. 17.00 „Koncert noworoczny” – Koncert Orkiestry im. J. Straussa pod dyrekcją Marka Czekały.

Pełny plan pracy: www.bsm.bydgoszcz.pl (w dziale Informacje). styczeń 2014 |

| 33

w ydarzenia Filharmonia Pomorska 3.01.2014, piątek, godz. 19.00

Koncert noworoczny W rytmie muzyki latynoamerykańskiej Orkiestra Kameralna Capella Bydgostiensis Maria Rodriguez Band

m.in. Bésame mucho, La Paloma, Quando, quando W Nowy A.D. 2014 wkroczymy tanecznym krokiem i to przy gorących brzmieniach latynoamerykańskich, jak brazylijska bossa nova, kubańska habanera czy salsa – taniec o pochodzeniu karaibskim, popularny na całym świecie a szczególnie na Kubie i w Ameryce. Z tej okazji wystąpi obok kameralistów MARIA RODRIGUEZ BAND. Jego muzyków połączyła wielka pasja do muzyki Ameryki Łacińskiej, zaś wokalistką zespołu jest rodowita Kubanka – Maria Gradiz Rodriguez z Hawany, która ostatnio zdobyła w Polsce szerszą popularność, a to z uwagi na udział w topowym programie nadawanym przez TVP 2 – Maria Gradiz Rodriguez VOICE OF POLAND. 8.01.2014, środa, godz. 11.00

Poranki muzyczne dla seniorów „Z karnawałem przez wieki” Nazwa karnawał pochodzi od łacińskiego wyrażenia carrus navalis (wóz w kształcie okrętu). Taki wóz, zazwyczaj, prowadził parady w czasie rzymskich Bachanalii.

Odpowiednikiem Bachanalii w starożytnej Grecji były Dionizje. W obu przypadkach był to okres swawolnych zabaw przy winie i tańcu, czas biesiad, bali przebierańców i maskarad. W Polsce okres ten często nazywano zapustami i był to także czas zabaw, hulanek i harców, zaś ostatnie trzy dni zapustów to ostatki.

Karnawał 2014 trwa od 6 stycznia aż do 4 marca, i ten pierwszy w nowym roku Poranek porwie słuchaczy w fascynującą podróż po zapustach, od wieków dawnych począwszy do czasów obecnych.

10.01.2014, piątek, godz. 19.00

Romantyczna symfonika Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej Michael Maciaszczyk, dyrygent Guy Braunstein, skrzypce (Izrael) Gili Schwartzman, flet (Izrael) Reinecke – Koncert D-dur na flet i orkiestrę Saint-Saëns – III Koncert skrzypcowy h-moll Mendelssohn – III Symfonia „Szkocka” nr 3 a-moll 34 |

| styczeń 2014

Guy Braunstein urodził się w Tel Awiwie, grę na skrzypcach studiował w Izraelu i USA. Występował jako solista z orkiestrami na całym świecie. Flecistka Gili Schwartzman również pochodzi z Izraela, gdzie zaczęła naukę, a następnie kontynuowała studia w Monachium, ma na swym koncie wiele konkursowych laurów.

Obecnie jest członkiem „Tel Aviv Soloists Ensemble”.

Wiolinista Michael Maciaszczyk urodził się w Opolu, jest absolwentem Akademii Muzycznej w Poznaniu.

Występuje w najważniejszych salach koncertowych świata. Od trzech lat prowadzi także działalność koncertową jako dyrygent i w tejże roli wystąpi na estradzie FP. Soliści przedstawią swój kunszt w wielkich romantycznych koncertach oraz usłyszymy utwór rzadko wykonywanego niemieckiego kompozytora Karla Heinrich Reinecke (1824-1910), kontynuatora i naśladowcę twórców epoki romantycznej.

15.01.2014, środa, godz. 19.00

Kameralnie i współcześnie Orkiestra Kameralna Capella Bydgostiensis José Maria Florêncio, dyrygent muzyka na perkusję i smyczki oraz prawykonanie utworu toruńskiej kompozytorki Magdaleny Cynk pt. „Sinfonietta na smyczki”, napisanego na zamówienie Filharmonii Pomorskiej Magdalena Cynk jest rodowitą torunianką. Ukończyła Akademię Muzyczną w Bydgoszczy w klasie kompozycji Franciszka Woźniaka, następnie przez pięć lat studiowała naukę gry na carillonie w Akademii Muzycznej w Gdańsku oraz Królewskiej Szkole Carillonowej w Mechelen w Belgii. Pisze kompozycje solowe, kameralne, orkiestrowe i chóralne, które wykonywane są w wielu miastach regionu, Polski i Europy a także w Brazylii i USA. Zajmuje się także tworzeniem muzyki dla potrzeb sceny teatralnej. Obecnie współpracuje z Teatrem Lalek „Zaczarowany Świat” w Toruniu.

17.01.2014, piątek, godz. 19.00

Przeboje skaldów symfonicznie Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej Bohdan Jarmołowicz, dyrygent Jacek Zieliński, śpiew, skrzypce Andrzej Zieliński, śpiew, fortepian Karnawałowych uciech ciąg dalszy, a wspaniałą zabawę zapewnią założyciele i liderzy legendarnego zespołu Skaldowie – Andrzej Zieliński i jego młodszy brat Jacek. Z towarzyszeniem bydgoskich symfoników wykonają najsłynniejsze utwory z repertuaru swojego zespołu, które nadal cieszą się ogromną popularnością.

Grupa rockowa Skaldowie powstała w Krakowie latem 1965, zasłynęła m. in. wielością i różnorodnością uprawianych gatunków muzycznych, jak np. klasyczny rock,

w ydarzenia

Orkiestra Kameralna Capella Bydgostiensis

rock progresywny, folklor góralski, rock’n’roll, jazz, big-beat czy muzyka pop.

19.01.2014, niedziela, godz. 19.00

Prezydent Bydgoszczy Rafał Bruski zaprasza na Koncert w 94. rocznicę powrotu Bydgoszczy do Macierzy Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej Sławomir Chrzanowski, dyrygent Ewelina Szybilska, sopran Łukasz Gaj, tenor znane arie i duety z oper i operetek Koncert organizowany we współpracy z Miejskim Centrum Kultury w Bydgoszczy.

Aby zadośćuczynić chlubnej tradycji, kolejną rocznicę wyzwolenia Bydgoszczy będziemy świętować przy muzyce, którą – można śmiało powiedzieć – lubi niemal każdy. Znane arie i duety z oper i operetek zaprezentują: piękny sopran Ewelina Szybilska, solistka Opery Śląskiej, artystka współpracuje również z Operą Nova w Bydgoszczy i Gliwickim Teatrem Muzycznym oraz ujmujący tenor Łukasz Gaj, solista Opery Wrocławskiej, który współpracuje także z Gliwickim Teatrem Muzycznym oraz Teatrem Wielkim w Poznaniu.

Orkiestrę zaś w karnawałowym nastroju poprowadzi dyrygent nader doświadczony w tym repertuarze Sławomir Chrzanowski, dyrektor naczelny i artystyczny Filharmonii Zabrzańskiej.

22.01.2014, środa, godz. 19.00

Pamiątka z florencji Orkiestra Kameralna Capella Bydgostiensis Robert Kabara, dyrygent Weronika Dziadek, skrzypce Czajkowski – Elegia na orkiestrę smyczkową G-dur „Pamięci Iwana Samaryna” Mozart – Koncert skrzypcowy D-dur KV 218 Czajkowski – Souvenir de Florence Tytułowy utwór wieczoru koncertowego Capelli „Souvenir de Florence” to jeden z najpiękniejszych utworów kameralnych Czajkowskiego, owoc fascynacji kompozytora Florencją – stolicą Toskanii, regionu słonecznej Italii; także Czajkowskim zacznie się spotkanie z kameralistami, którzy wykonają jego mało znaną Elegię na smyczki, z kolei w interpretacji skrzypaczki Weroniki Dziadek usłyszymy urokliwy Koncert D-dur, dzieło 19-letniego Mozarta. Weronika DziaWe r o n i k a D z i a d e k dek jest obiecującą postacią młodej wiolinistyki polskiej. Obecnie uczennica Szkoły Muzycznej w Katowicach, startowała w licznych konkursach krajowych i zagranicznych – pośród 18 konstyczeń 2014 |

| 35

w ydarzenia kursów, siedmiokrotnie została zwyciężczynią. Obecnie pracuje pod kierownictwem artystycznym i pedagogicznym Roberta Kabary, który w tym koncercie stanie na podium dyrygenckim. Wirtuoz skrzypiec, wybitny kameralista i kapelmistrz, ceniony pedagog, szef artystyczny orkiestry kameralnej Sinfonietta Cracovia, należy do grona najbardziej uznanych polskich muzyków.

24.01.2014, piątek, godz. 19.00

American Pops Concert Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej Mariusz Smolij, dyrygent m.in. tematy z filmów z Jamesem Bondem, „Silverado”, „Indiana Jones”, „Zapach kobiety”, musicalu „Upiór w operze” oraz inne największe przeboje Broadway’u Koncert w iście amerykańskim, brawurowym stylu podbił już serca naszej publiczności, spełniając zatem jej życzenie wierzymy, że i teraz nie zawiedzie. Pomysłodawca i realizator tego interesującego projektu z muzyką zza Oceanu Mariusz Smolij, studiował grę na skrzypcach w Akademii Muzycznej w Katowicach. W 1986 wyjechał do USA, gdzie m.in. szlifował dyrygenturę na uczelni w Tennessee oraz Eastman School of Music w Rochester, Mariusz Smolij, dyr ygent w której w 1998 otrzymał stopień doktorski.

Koncertował z ponad 100 orkiestrami w 25 krajach świata, w Polsce często współpracuje z Sinfonią Varsovią. Ponadto dyrygował gościnnie większością polskich zespołów filharmonicznych i radiowych. Artysta jest wielkim propagatorem muzyki polskiej w Stanach Zjednoczonych.

26.01.2014, niedziela, godz. 11.00

Koncert familijny Wyliczanki – rymowanki 26.01.2014, niedziela, godz. godz. 12.30

Od brzuszka do uszka maluszka

koncert dla niemowląt, małych dzieci do 2 roku życia oraz kobiet w ciąży Tradycyjnie zapraszamy do Filharmonii na koncerty specjalnie adresowane do przyszłych mam, najmłodszych melomanów i całych rodzin. Starannie dobrany repertuar koncertów, atrakcyjna formuła, ciekawe pro36 |

| styczeń 2014

wadzenie i profesjonalne wykonanie dostarczają wiele wrażeń emocjonalnych i artystycznych oraz zachęcają do poznawania świata muzyki.

29.01.2014, środa, godz. 19.00

Klezmerzy i kameraliści Orkiestra Kameralna Capella Bydgostiensis Bester Quartet: Jarosław Bester, akordeon Jarosław Tyrała, skrzypce Oleg Dyyak, akordeon, klarnet, perkusja,duduk Mikołaj Pospieszalski, kontrabas klezmerskie utwory w aranżacji Jarosława Bestera na zespół i orkiestrę smyczkową Formacja ta jest nowym obliczem legendarnego The Cracow Klezmer Band, który powstał w 1997. Bester Quartet jest swego rodzaju fenomenem na światowym rynku muzycznym. Grupę tworzą znakomici instrumentaliści, wykształceni muzycy klasyczni.

Charakterystyczną cechą zespołu jest wykonawstwo muzyki o szerokim przekroju stylistycznym, w którym zasymilowane zostały wybrane elementy muzyki klasycznej, jazzowej, awangardowej oraz dokonania współczesnej kameralistyki, gdzie fundamentem do budowania niepowtarzalnych form instrumentalnych jest improwizacja. Za sprawą wypracowania oryginalnego, odważnego artystycznie repertuaru, opartego głównie na kompozycjach własnych lub też przygotowanych specjalnie dla tego składu instrumentalnego, zespół nieustannie zdobywa uznanie zarówno krytyki muzycznej, jak i publiczności na całym świecie.

31.01.2014, piątek, godz. 19.00

Magiczny świat operetki Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej Piotr Sułkowski, dyrygent Agnieszka Tomaszewska, sopran Andrzej Lampert, tenor W pełni usatysfakcjonowani powinni być wielbiciele operetki, których serdecznie zapraszamy w jej zaczarowaną krainę. Symfonicy zagrają pod batutą Piotra Sułkowskiego, dyrektora Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej. Artysta posiada ogromne doświadczenie w repertuarze operowo-operetkowym, zdobyte w czasie wieloletniej pracy dyrygenta, a w latach 2006-07 na stanowisku szefa artystycznego w Operze Krakowskiej oraz dyrektora muzycznego Opera Wildwood Festival (Arkansas, USA). Kolejni nasi goście to: Agnieszka Tomaszewska sopran liryczny, absolwentka Akademii w Gdańsku, Uniwersytetu w Wiedniu oraz Studia Operowego Hamburskiej Opery Narodowej, laureatka prestiżowych konkursów oraz Andrzej Lampert, tenor, absolwent krakowskiej uczelni, a także wokalista, kompozytor, autor tekstów, aranżer i współproducent muzyczny zespołu PIN. inf. Mariola Grochowina

w ydarzenia Akademia Muzyczna w Bydgoszczy 6.01.2014, poniedziałek, godz. 17.00, Sala Rotundowa Pałacu w Lubostroniu. Bilety w cenie 10 zł można nabywać w Pałacu w Lubostroniu pół godziny przed koncertem

CXL Koncert pałacowy Małgorzata Grela sopran, Studenci klasy śpiewu, Gabriela Glapska fortepian, Monika Zarębska fortepian w programie: arie ze słynnych oper i operetek 12.01.2014, niedziela, godz. 12.00, Pałac Nowy w Ostromecku, wstęp wolny

Akademia dzieciom Taneczne rytmy 12.01.2014, niedziela, godz. 18.00, Sala Koncertowa Filharmonii Pomorskiej, ul. A. Szwalbego 6.

Bilety w cenie 20 zł (ulgowe – 15 zł) można nabywać w Dziale Artystycznym Akademii Muzycznej od poniedziałku do piątku w godz. 10.00-14.00 oraz godzinę przed koncertem w Filharmonii Pomorskiej

Koncert karnawałowy Orkiestra Symfoniczna AM w Bydgoszczy; Jerzy Swoboda – dyrygent; Chór Akademicki AM w Bydgoszczy; Renata Szerafin-Wójtowicz, Piotr Jańczak – przygotowanie Chóru; Huayu Li, Aleksandra Olczyk, Hanna Okońska, Monika Waluś, Magdalena Wiesztort, Marcela Wierzbicka – sopran; Karolina Makuła – mezzosopran; Maciej Musiał – tenor; Radosław Góra, Damian Wilma, Jacek Wróbel – baryton; Krzysztof Biernacki – klarnet; Aleksandra Krupińska – fortepian; Jan Wezner – kotły w programie: A. Chaczaturian, P. Czajkowski, G. Gershwin, Ch. Gounod, F. Lehár, P. Mascagni, C. Millöcker, S. Moniuszko, W.A. Mozart, J. Offenbach, N. Rosauro, L. Różycki, A. Shaw, J. Strauss, G. Verdi 14.01.2014, wtorek, godz. 19.00, Sala Koncertowa im. prof. R. Sucheckiego, ul. Staszica 3, wstęp wolny

CCXLVIII Bydgoski wtorek muzyczny Monika Reśkiewicz, Janusz Stanecki waltornia; Michalina Radzińska, Katarzyna Składanek skrzypce; Jadwiga Stanek, Małgorzata Niemiec altówka; Cecylia Stanecka wiolonczela; Agata Misiak fortepian; w programie: J. Brahms, W.A. Mozart, L. van Beethoven 16.01.2014, czwartek, godz. 19.00, Sala Koncertowa im. prof. R. Sucheckiego, ul. Staszica 3, wstęp wolny

CV Koncert organowy Julian Gembalski organy w programie: Julian Gembalski – Suita kolędowa (improwizacja) Johann Sebastian Bach – Preludium i fuga C-dur BWV 547 Jean-Francois Dandrieu – Noël Or vous dites, Marie Jean-Francois Dandrieu – Noël Joseph est bien marié Josef Ferdinand Norbert Seger – Toccata a fuga

Karel Blažej Kopŕiva – Fuga – Pastorela C-dur Improwizacje na tematy podane JULIAN GEMBALSKI – absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Katowicach w klasie organów Henryka Klaji oraz na Wydziale Kompozycji i Teorii (dyplomy obu specjalności z wyróżnieniem, 1975). Kurs mistrzowski u prof. Flor Peetersa w Mechelen (Belgia) oraz dalsze studia w Paryżu, pod kierunkiem Andre Isoir’a i Michela’a Chapuis (organy) oraz Jean’a Saint-Arroman (muzykologia). Prowadzi ożywioną działalność artystyczną, naukową i pedagogiczną. Występował z koncertami w całej Europie oraz w USA, nagrywał dla Polskiego Radia (m.in. seria „Antologia Organów na Górnym Śląsku”, gdzie zarejestrował 90 organów regionu) i telewizji. Nagrał ok. 40 płyt CD, w tym siedem z sopranistką Elżbietą Grodzką-Łopuszyńską. W latach 1996-2002 był rektorem swej macierzystej uczelni. Od wielu lat jest też Archidiecezjalnym Wizytatorem Organów i Organistów.

W 2004 roku założył pierwsze w Europie Środkowo-Wschodniej Muzeum Organów.

19.01.2014, niedziela, godz. 10.00 i 11.30, Sala Koncertowa im. prof. R. Sucheckiego, ul. Staszica 3. Bilety w cenie 7 zł dla osób dorosłych i 5 zł dla dzieci można nabywać w foyer Sali Koncertowej pół godziny przed każdą audycją.

CLX Poranek muzyczny dla dzieci z rodzicami W gorących rytmach 19-22.01.2014, wstęp wolny

Seminarium fortepianowe prof. Mikhail Voskresensky (Moskwa) 21.01.2014, wtorek, godz. 19.00, Sala Koncertowa im. prof. R. Sucheckiego, ul. Staszica 3, wstęp wolny

Wielkie cykle – Jan Sebastian Bach

Maria Murawska fortepian Wiesława Ronowska fortepian Orkiestra Kameralna Accademia dell’arco Paweł Radziński dyrygent w programie: JAN SEBASTIAN BACH: Koncert fortepianowy f-moll BWV 1056, Koncert fortepianowy d-moll BWV 1052, Koncert c-moll na 2 fortepiany BWV 1060, Koncert C-dur na 2 fortepiany BWV 1061 26.01.2014, niedziela, godz. 16.00, Pałac Nowy w Ostromecku. Bilety w cenie 10 zł można nabywać w Pałacu w Ostromecku pół godziny przed koncertem

Akademia w pałacu Bolesław Siarkiewicz skrzypce, Joanna Czapińska-Wróblewska fortepian w programie m.in.: Johannes Brahms, George Enescu, Pablo Sarasate.

inf. Anna Cudo

styczeń 2014 |

| 37

w ydarzenia Teatr Polski 3.01.2014, godz. 19.00 4.01.2014, godz. 19.00 5.01.2014, godz. 18.00

Stanisław Wyspiański – Wesele

reżyseria: Marcin Liber; scenografia: Mirek Kaczmarek; muzyka: Filip Konecki; kostiumy: Grupa Mixer; występują: Karolina Adamczyk, Michał Czachor, Joanna Drozda, Mieczysław Franaszek, Paweł L. Gilewski, Mirosław Guzowski, Michał Jarmicki, Marian Jaskulski, Artur Krajewski, Magdalena Łaska, Mateusz Łasowski, Alicja Mozga, Roland Nowak, Maciej Pesta, Aleksandra Pisula, Jerzy Pożarowski, Piotr Stramowski, Małgorzata Trofimiuk, Jakub Ulewicz, Małgorzata Witkowska, Julia Wyszyńska, Marcin Zawodziński, Agnieszka Żulewska; inspicjent: Hanna Gruszczyńska Jeden z najwybitniejszych polskich dramatów wystawiony po raz pierwszy w Teatrze Miejskim w Krakowie 16 marca 1901 roku. Utwór opisuje autentyczne wydarzenie – wesele poety Lucjana Rydla z chłopką Jadwigą Mikołajczykówną, które miało miejsce w podkrakowskiej wsi Bronowice. Dramat obrósł licznymi komentarzami i interpretacjami.

Twórcy bydgoskiego spektaklu zamierzają połączyć i zderzyć obecną w nim obserwację socjologiczną z poszukiwaniem sfery duchowej i rytualnej ukrytej w arcydramacie Wyspiańskiego.

7.01.2014, godz. 19.00 8.01.2014, godz. 18.00 i 20.00 czas trwania: 60 min. bez przerwy

Mateusz Pakuła/Weronika Szczawińska Źle ma się kraj reżyseria: Weronika Szczawińska; dramaturgia: Mateusz Pakuła; scenografia i kostiumy: Izabela Wądołowska; reżyseria światła: Robert Łosicki; występują: Julia Wyszyńska (Postać Co Nic Nie Rozumie), Michał Czachor (Kredyt Bankowy), Mirosław Guzowski (Ławka Szkolna), Małgorzata Witkowska (Sprywatyzowana Kolej Publiczna), Jakub Ulewicz (Strzeżone Osiedle); inspicjent: Hanna Gruszczyńska Źle ma się kraj to teatralna baśń o wspólnocie, która zgubiła wartości i pamięć. Wspólnocie funkcjonującej w świecie, który przestał być zrozumiały – świecie informacyjnego szumu, enigmatycznych eksperckich pojęć, naruszonych więzi społecznych. Jeśli ekonomia jest nową religią, a egoizm nową etyką, to co nas właściwie łączy ze sobą? Jak zadać istotne pytania, gdy abecadło już dawno spadło z pieca?

11.01.2014, godz. 18.00 i 20.30 12.01.2014, godz. 18.00

na podstawie „Skąpca” Moliera – SKĄPO reżyseria: Dorota Ogrodzka; obsada: uczestnicy „Młodej Sceny”

„Skąpo” to efekt prac „Młodej Sceny” – grupy młodzieży, która w ramach teatralnych warsztatów edukacyjnych realizowała spektakl. „Młoda Scena” zawiązała się po projekcie „Oburzajcie się!” realizowanym w ramach programu „Lato w Te38 |

| styczeń 2014

Skąpo, fot. Pawe ł Ogrodzki

atrze”, w lipcu i wrześniu 2012 roku. „Oburzeni” to ponad czterdzieści osób – dużą część wakacji spędzili w teatrze na wspólnych rozmowach, treningach, próbach. Przez dwa tygodnie badaliśmy teatralny potencjał oburzenia, szukając w najbliższym otoczeniu i w przestrzeni publicznej tematów, o których można opowiedzieć za pomocą języka teatru. Powstało kilkanaście akcji w przestrzeni publicznej, autorski tekst scenariusza i spektakl, który pokazywaliśmy na małej scenie TPB. 15.01.2014, godz. 11.00 17.01.2014, godz. 10.00 19.01.2014, godz. 11.00 czas trwania: 55 minut bez przerwy

Jan Brzechwa – Pchła Szachrajka

opieka reżyserska: Łukasz Gajdzis; scenografia: Aleksandra Semenowicz; występują: Małgorzata Witkowska, Paweł L. Gilewski i Marcin Zawodziński Chcecie bajki? To proste pytanie zadaje kolejnym już pokoleniom dzieci autor wielu utworów dla najmłodszych, wybitny polski poeta Jan Brzechwa. Tak! Chcemy bajki! Naprawdę? Ależ proszę bardzo – oto bajka, której bohaterką jest niezwykła Pchła Szachrajka. Niby malutka, prawie niewidoczna, ale – jak to z pchłami bywa – dokuczliwa, psotna, wszędobylska, piekielnie sprytna i na domiar złego niesłychanie pomysłowa. Barwna opowieść o jej zdumiewających psotach i gałgaństwach to gotowy scenariusz, w którym ważne miejsce zajmuje aktorska improwizacja. Poczucie humoru Małgorzaty Witkowskiej, Pawła Gilewskiego i Marcina Zawodzińskiego połączone z dowcipnymi strofami Brzechwy gwarantuje znakomitą teatralną zabawę. A tak swoją drogą to bardzo ciekawe, w jaki sposób Pchła Szachrajka zdołała niepostrzeżenie wyjeść krem z trzydziestu rurek płacąc tylko za jedną…

w ydarzenia 16-18 stycznia 2014, godz. 19.00, czas trwania: 110 min. z przerwą

Michał Bałucki – Klub kawalerów

reżyseria: Łukasz Gajdzis; scenografia: Mirek Kaczmarek; ruch sceniczny: Aneta Jankowska; opracowanie muzyczne: Maciej Szymborski; akordeon: Kacper Chabrowski; reżyseria światła: Robert Łosicki; inspicjent: Hanna Gruszczyńska; występują: Karolina Adamczyk, Michał Czachor, Paweł Gilewski, Marian Jaskulski, Magdalena Łaska, Roland Nowak, Jerzy Pożarowski, Małgorzata Trofimiuk, Małgorzata Witkowska, Marcin Zawodziński Odwieczna walka płci pięknej z tą „drugą” o dominację i panowanie nad światem przybiera różne formy i posługuje się wymyślnymi narzędziami. Istnieje jednak wiele historii o tych, którzy tej walki nie chcieli toczyć. Klub Kawalerów z napisanej w XIX wieku komedii M. Błauckiego zrzesza liber baronów, wyznawców wolności i kawalerskich swawoli. Nieustannie podsycają przekonanie o elitarności i awangardzie życia bez kobiet. Coś musi się jednak stać, by „kluby kawalerskie w puch rozbite” były.

22-24 stycznia 2014, godz. 19.00, czas trwania: 100 min. bez przerwy. Ze względu na występującą nagość spektakl przeznaczony jest dla widzów dorosłych

Molier/Michał Buszewicz – Skąpiec

reżyseria: Ewelina Marciniak; tekst, dramaturgia: Michał Buszewicz; scenografia, kostiumy, reżyseria światła: Katarzyna Borkowska; muzyka, instalacja dźwiękowa: Tomasz Wódkiewicz; występują: Joanna Drozda (Marianna) (gościnnie); Mirosław Guzowski (Harpagon); Marian Jaskulski (Anzelm); Maciej Pesta (Kleant); Piotr Stramowski (Walery); Małgorzata Witkowska (Frozyna); Julia Wyszyńska (Eliza); Marcin Zawodziński (Strzałka); inspicjent: Mateusz Stebliński

Molierowski „Skąpiec” oprócz niepodważalnych walorów komedii, posiada również bardzo silny potencjał dramatyczny. Tytułowego bohatera – Harpagona, oprócz zachłanności, charakteryzują również inne negatywne cechy, które wpływają na relacje z dziećmi.

Młodym kochankom nie wystarcza już tylko chęć posiadania i wydawania kapitału. Zadłużenie finansowe, emocjonalne, brak odpowiedzialności, żarłoczność i seksualność – wszystkie te aspekty wymykają się spod kontroli i stają się gestem buntu wobec racjonalnej postawy Harpagona.

25.01.2014, godz. 19.00 26.01.2014, godz. 18.00

Artur Pałyga – HISTORIE BYDGOSKIE

reżyseria: Paweł Łysak; występują: Mieczysław Franaszek, Alicja Mozga, Roland Nowak, Małgorzata Trofimiuk, Jakub Ulewicz Wiesz, skąd się wzięła w Bydgoszczy Łuczniczka? Co dla miasta zrobił Kazimierz Wielki? Jaka słynna śpiewaczka pochodzi z Bydgoszczy? Historie bydgoskie to cykl spektakli, które odkryć mają wielowymiarową tożsamość miasta.

-u IK Ó W B IK C Z Y TELN nie A e L c D w T IL E IK-u TAN I B umerem B goskie n ym w zł! io Ze st yc zn takl: Historie byd ek sp a ka n sa ty : Ły e ile ła i b w reż. Paw z a m y w t e r mi n s 19.00 Zapra . z d o g nia o symalnie 25 stycz zakupu mak

15

Jeden egze

a do u uprawni mplarz BIK- promoc yjnej cenie. w w tó le bi 4

29-31 stycznia 2014, godz. 19.00, czas trwania: 135 min. z jedną przerwą

Antoni Czechow – Wiśniowy sad

reżyseria: Paweł Łysak, scenografia: Barbara Hanicka, światła: Wojciech Puś, choreografia: Dominika Knapik, muzyka: Stefan Węgłowski, produkcja muzyczna: Bartłomiej Chmara, skrzypce: Tomasz Sroczyński, konsultacje iluzjonistyczne: Nikodem Kujawa, występują: Anita Sokołowska (Lubow Andrejewna Raniewska), Julia Wyszyńska (Ania), Joanna Drozda (Waria), Michał Jarmicki (Leonid Andrejewicz Gajew), Piotr Stramowski (Jermołaj Aleksejewicz Łopachin), Michał Czachor (Piotr Sergiejewicz Trofimow), Paweł Gilewski (Borys Borysewicz Simonow – Piszczyk), Magdalena Łaska (Szarlota Iwanowna), Jakub Ulewicz (Siemion Pantelejewicz Jepichodow), Małgorzata Trofimiuk (Duniasza), Marian Jaskulski (Firs), Marcin Zawodziński (Jasza) oraz statyści; inspicjent: Mateusz Stebliński Wiśniowy sad uważa się za najwybitniejszy dramat w dorobku Antoniego Czechowa. To przepełniona liryzmem i poczuciem humoru opowieść o przemijaniu.

Odnaleźć w niej można zapowiedź nadchodzącej rewolucji. Autor uważał swój utwór za komedię i zalecał: „Niech na scenie wszystko będzie równie proste i równie zawiłe jak w życiu. Ludzie jedzą obiad, a tymczasem rozstrzyga się ich szczęście, łamie ich życie”. inf. Paulina Wenderlich

styczeń 2014 |

| 39

w ydarzenia Galeria Miejska bwa Wystawa czynna do 16.02.2014

Polygonum 3 wystawa sztuki twórców województwa kujawsko-pomorskiego

Od 14 grudnia w Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy czynna jest wystawa POLYGONUM 3. Jest to 3 już edycja wystawy pokonkursowej, organizowanej przez Galerię od 2007 roku.

Konkurs POLYGONUM adresowany jest do artystów zamieszkałych bądź realizujących swoje artystyczne projekty na terenie województwa Kujawsko-Pomorskiego. W konkursie biorą udział artyści profesjonalni tj. absolwenci wyższych uczelni artystycznych, członkowie Związku Polskich Artystów Plastyków, Związku Artystów Rzeźbiarzy, ZPAP Polska Sztuka Użytkowa i innych związków twórczych. Konkurs POLYGONUM odbywa się w dwóch etapach: kwalifikacyjnym i klasyfikacyjnym. Prace zakwalifikowane będą brały udział w wystawie pokonkursowej.

Na wystawę POLYGONUM 3 jury zakwalifikowało prace 32 artystów: Katarzyna Adaszewska, Tomasz Barczyk, Ewa Bińczyk, Jerzy Brzuskiewicz, Marta Dziomdziora, Jakub Elwertowski, Justyna Jułga, Jerzy Kędzierski, Anna Kola, Ireneusz Kopacz, Beata Króliczak-Zajko, Piotr Kuczma, Paweł Lewandowski-Palle, Ewa Miller, Marek Noniewicz, Anita Oborska-Oracz, Tomasz Pietrzyk, Grzegorz Pleszyński, Filip Albert Pręgowski, Nikodem Pręgowski, Monika Rak, Izabella Retkowska, Mirosława Rochecka, Michał Rygielski, Katarzyna Rymarz, Joanna Sitko, Bartłomiej Skolimowski, Piotr Tołoczko, Katarzyna Emilia Tretyn-Zečević, Wojciech Woźniak, Marek Zajko, Piotr Zaporowicz.

krój technik ilustracji używanych do poszukiwania i prezentacji pomysłu na przedmiot: 3d, Photoshop, Modele, Flamastry, ołówek Karisma. Projektant chciał pokazać, że tak jak w filmie pierwsze ujęcie może być doskonałe, tak i w designie czasem jeden rysunek wystarczy, żeby powstała cała koncepcja projektu. Bywa jednak też tak, że wykonuje się setki szkiców, by nie wybrać żadnego.

Podobno pełna nagość nie jest sexy, tylko to, co niedopowiedziane.

Janusz Kaniewski, ur. 1974, projektant, przy ul. Widok w Warszawie prowadzi autorskie studio projektowe Janusz Kaniewski Design. Absolwent Transportation Design w Istituto Europeo di Design w Turynie. Wieloletni projektant Pininfariny i Ferrari, wykładowca w Istituto Europeo di Design w Turynie i Royal College of Art w Londynie. Projektował m.in. samochody Ferrari California i Lancia Delta, buty narciarskie i do pokazów mody, logo i wystrój salonów Fiata, Stację Benzynową.

Organizatorzy wystawy: Galeria Miejska bwa Bydgoszcz Camerimage Film Festival Janusz Kaniewski Design

Galeria Miejska bwa Galeria Brda Wystawa czynna do 12.02.2014

Maria Kraśnicka. Zima

Od 7 października w Galerii BRDA, (ul. Dworcowa 94), działającej pod patronatem Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy, czynna jest wystawa prac Marii Kraśnickiej pt. „Zima”.

Wystawa czynna do 12 stycznia 2014

Janusz Kaniewski Design: Illustration

Od 17 listopada w Galerii Miejskiej bwa czynna jest wystawa Janusza Kaniewskiego. Na wystawie dominują prace work in progress. Nie są one ułożone chronologicznie czy według klientów, natomiast pokazują prze-

Maria Kraśnicka, Zima, graf ika wek torowa

Maria Kraśnicka – ur. 1983 r. w Białymstoku, ukończyła toruński Wydział Sztuk Pięknych na kierunku: Plastyka Intermedialna (2010). Od 2008 roku tworzy wideoscenografie, obecnie jako vj Munn. Ilustracją zajmuje się od dwóch lat, w przewrotny sposób ukazując rzeczywistość. Inspiruje ją głównie świat zwierząt. Tematyka oscyluje wokół samotności i niedopasowania.

40 |

| styczeń 2014

w ydarzenia BYDGOSKA AKADEMIA SZTUKI 2013/2014

Wykłady w ramach kolejnej edycji Bydgoskiej Akademii Sztuki skupiają się wokół problemów związanych z przeświadczeniem o zasadniczej wspólnocie wszystkich dziedzin sztuki, wzajemnym oddziaływaniu sztuk plastycznych z literaturą, teatrem, muzyką, poruszają sprawy związane z popularnością i dostępnością sztuk plastycznych, rynkiem sztuki, kolekcjonerstwem, informują o najważniejszych polskich muzeach i galeriach sztuki współczesnej, miejscu polskich artystów w panoramie sztuki światowej.

Wykłady w ramach Bydgoskiej Akademii Sztuki w styczniu 2014: 8.01.2014, godz. 18.00 Sztuka inwestowania w sztukę. Rynek sztuki w Polsce (Jerzy Brukwicki) 22.01.2014, godz. 18.00 Dobrze zaprojektowane życie – pojęcie dizajnu totalnego (dr Agnieszka Wysocka) NA WYKŁADY – WSTĘP WOLNY

inf. Danuta Pałys

Galeria Miejska bwa Galeria Kantorek Galeria Miejska bwa, Galeria Kantorek w Bydgoszczy Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych w Bydgoszczy zapraszają na pokonkursową wystawę

ULICE wystawa czynna do 31 stycznia 2014 r.

Konkurs stworzony przez Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych w Bydgoszczy odbył się po raz piąty. Tym razem ULICE - w szeroko pojętym znaczeniu - miały zainspirować artystów bydgoskich. Wernisaż odbył się 6 grudnia 2013 r.

Na wystawie prezentowanych jest 91 prac 40 artystów.

Największą grupę stanowią prace malarskie, w tym wiele wykonanych w technice własnej, dość licznie reprezentowana jest fotografia, nieliczne prace to grafika, rysunek, ceramika. Napłynęło wiele dzieł ciekawych w rozwiązaniach formalnych.

Pod względem artystycznym i warsztatowym autorzy zaprezentowali względnie wyrównany poziom. Strona formalna nie stała się jednak dla jury wyznacznikiem wartościowania prac. Daleko posunięta metafora i formuła abstrakcyjna nie znalazły tym razem uznania, tak jak i jednoznaczny obraz ulicy przedstawiony niekiedy z wielkim kunsztem warsztatowym. Przyjęto interpretację tematu jako główny czynnik, warunek klasyfikujący dzieła do nagród. Punktem wyjścia stało się szukanie atmosfery ulicy i jej specyficznego charakteru. Ulica to nie tylko domy, jezdnia i chodniki to nie tylko układy kompozycyjne form i barw. Ulica stworzona przez ludzi jest dla ludzi. Szukano więc interesujących rozwiązań, w których z obiektywnym oglądem rzeczywistości mieszają się wartości nie postrzegane w pędzie ulicznym, w których powszedniość miesza się ze specyficzną poetyką ulicy. Wszystkie uhonorowane prace zachowują realizm ujęcia, są na pozór proste w swej wizualnej formule, ale jest w nich jednocześnie druga strona poza wizualna - specyficzna, osnuta na szczególe narracyjność.

Nagrody w kolejności otrzymali: Andrzej Maziec za pracę Czas Klarysek; ZbyZiel za pracę Bydgoszcz ulica Łokietka wieczorem; Jolanta Czerwińska-Smagieł za zestaw dwóch prac bez tytułu; Dariusz Gackowski za zestaw dwóch prac Ulica Terasy – Bydgoszcz; Justyna Jułga za pracę Nowy Most III; Maria Podgórska-Ritter za pracę Ulica; Sławomira Szkuta za zestaw dwóch prac Nie właź. inf. Elżbieta Kantorek

Andrzej Maziec, Czas Klar ysek, fotograf ia →

styczeń 2014 |

| 41

w ydarzenia Galeria Autorska Jan Kaja i Jacek Soliński W pogłębionym wnętrzu Rozpoczęty 2014 rok ma dla nas szczególny charakter, bo związany jest z dwoma ważnymi wydarzeniami: jubileuszem naszego przyjaciela Mieczysława Franaszka, który obchodzi czterdziestopięciolecie pracy scenicznej oraz jubileuszem trzydziestopięciolecia prowadzonej przez nas Galerii Autorskiej. Najprawdopodobniej rocznicowe refleksje skłoniły nas do tego, by „przekroczyć” granice, do których przywykliśmy. Chcąc uczcić oba zdarzenia postanowiliśmy poszerzyć wnętrze naszej Galerii Autorskiej. Poszerzenie przestrzeni spotkań należy rozumieć dosłownie i metaforycznie. Zwyczajne działania zyskują nowy sens, jeżeli towarzyszy im siła wyobraźni.

16.01.2014, godz. 18.00

Jubileusz trwa, czyli opisanie Mieczysława Franaszka prezentacja aktora z udziałem: Wojciecha Banacha, Bogdana Chmielewskiego, Ryszarda Czajkowskiego, Krzysztofa Derdowskiego, Kazimierza Drejasa, Krzysztofa Grzechowiaka, Jarosława Jakubowskiego, Jana Kaji, Grzegorza Kalinowskiego, ks.

Franciszka Kameckiego, Barbary Maklakiewicz, Alicji Mozgi, Małgorzaty Maniszewskiej, Wojciecha Nadratowskiego, Wojciecha Nowackiego, Roberta Mielhorskiego, Haliny Piechockiej-Lipki, Zdzisława Prussa, Jerzego Puciaty, Jerzego Riegla, Jerzego Rochowiaka, Piotra Siemaszki, Marka Kazimierza Siwca, Jacka Solińskiego, Hanny Strychalskiej, Pawła Szydła, Ewy Szymborskiej, Krzysztofa Szymoniaka, Wiesława Trzeciakowskiego, Jana Wacha, Ryszarda Wieteckiego, Jerzego Zegarlińskiego i Soni Zengel.

Spotkanie zorganizowano z okazji 45-lecia pracy scenicznej Mieczysława Franaszka.

Mieczysław Franaszek, aktor, podróżnik i fotograf.

Absolwent Wydziału Aktorskiego PWST Kraków, 1968.

Debiut – 1966 w Teatrze „STU”. Teatry: Nowa Huta, Kraków, Sosnowiec, Opole, Koszalin, Szczecin, Poznań, Bydgoszcz. W 1986 zagrał główną rolę w filmie „Bohater roku” F. Falka. Brał udział w krajowych i międzynarodowych festiwalach teatralnych, na których otrzymywał nagrody aktorskie, m.in. w Enlangen (Niemcy), Zagrzebiu (Jugosławia), Szczecinie, Krakowie. Od 2011 roku wykłada w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy.

Zajmuje się fotografią, reportażową dokumentując swoje podróże: Europa, Afryka (Egipt, Maroko, Tunezja), Azja (Chiny, Indie, Iran, Izrael, Jemen, Jordania, Liban, Nepal, Syria, Turcja, Uzbekistan) i Ameryka Południowa(Boliwia, Peru). Autor kilku wystaw indywidualnych w Bydgoszczy Warszawie i Krakowie. * * * Mieczysław Franaszek w Galerii Autorskiej pojawił się stosunkowo niedawno, ale gdy już to zrobił, zaistniał 42 |

| styczeń 2014

jako aktor, który umie przekazać każdy, nawet – zdawałoby się – hermetyczny czy zaszyfrowany, trudny tekst literacki. Wbrew pozorom aktor umiejętnie władający słowem, a więc rozumiejący tekst i przekazujący go precyzyjnie, by jego sens i uroda dotarły do odbiorcy, aktor który ma wtedy do dyspozycji tylko głos i umiejętne operowanie pauzą to przypadek na wagę złota.

Niewielu czytających poezję, nim zacznie ją przekazywać innym, obcuje z tekstem z pokorą: pyta autora, nawet dawno nieżyjącego, opukuje każde słowo, docieka sensu. Czytając w Galerii wiersze Mieczysław Franaszek nigdy nie zawiódł.

Szlachetne rzemiosło aktorskie poznał już w dzieciństwie od kulis, za którymi w krakowskiej Bagateli pracował jego brat. W Teatrze STU debiutował jeszcze na studiach. Potem była praca w teatrach Nowej Huty, Krakowa, Sosnowca, Opola, Koszalina, Szczecina, Poznania i Bydgoszczy. Trochę grał w filmach, nawet główną rolę u Feliksa Falka. Jego umiejętności w każdym teatralnym zespole doceniano, tak jak w radiowych rozgłośniach, z którym współpracował.

Jak wiele osób z tego pokolenia, do dziś nie zapomniał o czasach, w których chłopcy nosili długie włosy, dziewczyny długie spódnice, a wieczory trwały kilka dni. Coś z hippisa i wędrowca chyba w nim zostało, bo poza pracą i robieniem dowcipnych prezentów przyjaciołom – kocha podróże.

Małgorzata Maniszewska

Wo j c i e c h B a n a c h , f o t . D a r i u s z N o w a c k i

23.01.2014, godz. 18.00

Spotkanie poetyckie z Wojciechem Banachem pt. „Odwrócona piaskownica” Wojciech Banach (1953) mieszka i pracuje w Bydgoszczy. Poeta. Wydał następujące książki poetyckie: „Chwilowy obraz świata” (1977), „Pole rażenia” (1978), „Slalom” (1980), „Symultana” (1981), „Czarna skrzynka” (1991), „Było nas kilku” (1997), „Skrzyżowanie” (1998), „Punkty wspólne” (2000), „Wybór wierszy” (2004), „Odgrodzony przez przypadki” (2008) , „Nie tylko anioło-

w ydarzenia wie” (2009), „Mężczyzna z sąsiedniej klatki (2010),Rondo Bydgoszcz” (2012), „Odwrócona Piaskownica” (2013).

Jest również autorem albumów kolekcjonerskich: „Czas odnaleziony” (2001) i „Nad Starym Bydgoskim Kanałem” (2007). * * * Od zawsze, to znaczy od czasu, gdy poznałem i zacząłem czytać wiersze Wojciecha Banacha – bydgoskiego poety, rocznik 1953 – wiedziałem, że trzeba je czytać uważnie, bo jego teksty to nie są wierszyki, w których zamiast poezji ukryta jest (jak to niekiedy bywa z poetami i poetkami średniego sortu) liryczna i nic nieznacząca gonitwa od frazy do frazy, a’ la Frank O’ Hara. Tak więc wiersze Wojciecha Banacha za każdym razem zmuszały do myślenia, bywały w moim odczuciu poetyckimi rebusami (w najlepszym znaczeniu tego słowa), których zwięzłość i gęstość przypominała mi teksty Kazimierza Hoffmana (Banach dwukrotnie przywołuje go w swojej nowej książce).

Krzysztof Szymoniak

23.01.2014, godz. 18.00.

Ekspozycja czynna do 12 lutego

Otwarcie wystawy fotografii, Witolda Jurkiewicza pt. „Z mojego archiwum PRL” Witold Jurkiewicz – ur. w 1955 r. w Olecku. Zajmuje się fotografią kreacyjną, społeczną i pejzażową. Od 1985 r. należy do ZPAF, w którym pełnił funkcję prezesa Zarządu Okręgu Toruńsko-Bydgoskiego od 1996 do 2008 roku. W 1997 r. uzyskał doktorat w dziedzinie sztuki plastyczne w dyscyplinie artystycznej grafika na Wydziale Grafiki i Malarstwa ASP w Łodzi. Jest autorem wielu wystaw indywidualnych w kraju i zagranicą. Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych. Od 1987 r. prowadzi zajęcia dydaktyczne z fotografii w Zakładzie Plastyki Intermedialnej na kierunku Edukacja Artystyczna na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Laureat dyplomu i medalu im. Jana Bułhaka za wybitne osiągnięcia twórcze w dziedzinie fotografii na 50-lecie ZPAF. Współ-autor Antologii fotografii polskiej pod redakcją Jerzego Lewczyńskiego (1999). Nagroda Ministra Kultury i dziedzictwa Narodowego (2010). Jego prace są w zbiorach Muzeum Fotografii we Wrocławiu, Krakowie, Muzeum Okręgowym w Toruniu i Bydgoszczy. * * * (…) Język wypowiedzi twórczej artysty został jasno skrystalizowany przed wieloma laty. Tematyka Kresów jest ulubionym obszarem artystycznej penetracji artysty. Są to wschodnie rubieże polskie, przede wszyst-

W i t o l d J u r k i e w i c z , S p o ż y w c z y, 1976 , f o t o g r a f i a

kim z racji miejsca urodzenia, ale również zachodnie Kresy dawnej Rzeczypospolitej ze względu na swoje rodowe korzenie. Autor zna biegle język litewski. Może dlatego często tam wyjeżdża, myślę jednak, że są to tereny bardzo bliskie jego naturze. Ostatnio odbywa również podróże na Białoruś i Ukrainę. Jurkiewicz z wielką pieczołowitością celebruje motywy czerpane prosto z życia fotografując zwykłych ludzi, najczęściej w niezwykłej scenerii (w porównaniu do europejskich realiów cywilizowanych narodów końca XX i początku XXI wieku). Jurkiewicz jest mistrzem w wyszukiwaniu i fotografowaniu tych niezwykłych miejsc na ziemi, usytuowanych tak blisko człowieka, wpisanych w jego codzienny żywot. Miejsc, które tak często są pomijane i zapominane w pogoni za gromadzeniem coraz większej ilości dóbr materialnych. Świat Jurkiewicza zbudowany jest na nietypowych sytuacjach, jednak przede wszystkim na takich, które wyszukiwane są ze spokojem, nacechowane dużą dawką poetyckiego spojrzenia na otaczający nas świat. Świat piękny, jednego razu zabawny, innym razem smutny, nawet w swej dogłębnej prawdzie tragiczny. Jednak nawet jeśli artysta fotografuje sceny przygnębiające, widzę w nich tylko optymizm. Bez podobnego podejścia twórcy do przedstawionej rzeczywistości trudno byłoby osiągnąć te dwie wartości: piękno i prawdę. To osiągają tylko wnikliwi obserwatorzy świata. Trzeba być wrażliwym człowiekiem i wyczulonym na niuanse twórcą, aby z tych siermiężnych scen wydobyć prawdę o teraźniejszości i o tym, co ponadczasowe. Trzeba umieć wgłębiać się w psychikę ludzi, których spotyka się na trasie swoich wędrówek. Do tego trzeba mieć naturę, i socjologa, i poszukiwacza tajemnic, i podążać własnymi ścieżkami, które zapisane są genetycznie. Te właśnie cechy posiada Witold Jurkiewicz (…).

Marian Stępak

styczeń 2014 |

| 43

w ydarzenia Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna Wybrane zajęcia edukacyjne w styczniu 2.01.2014, godz. 11.30, WiMBP (Filia nr 16 dla dorosłych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Broniewskiego 1) Boże Narodzenie w malarstwie europejskim – zajęcia dla seniorów.

9.01.2014, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 12 dla dzieci i młodzieży ul. Pielęgniarska 17) Tajemnice czasu – zajęcia edukacyjne i plastyczne, podczas których dzieci będą zdobywały wiadomości o zegarach.

10.01.2014, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 4 dla dorosłych ul. Czerkaska 11) Spotkanie z czytelnikiem, który podzieli się wrażeniami z pobytu na Madagaskarze.

10.01.2014, godz. 14.00, WiMBP (Filia nr 3 dla dorosłych i dla dzieci ul. Grunwaldzka 59) Skarbiec sztuki: lśniące kafelki irańskich artystów – zajęcia plastyczne.

11.01.2014, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dorosłych ul. Brzęczkowskiego 2) Kółko szachowe – zajęcia dla młodzieży.

14.01.2014, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 3 dla dorosłych i dla dzieci ul. Grunwaldzka 59) Zgaduj-zgadula z Kubusiem Puchatkiem – głośne czytanie utworów Wandy Chotomskiej ze zbioru, pt.: „Wyliczanki, zgadywanki, wierszowanki Kubusia Puchatka” z okazji Międzynarodowego Dnia Kubusia Puchatka.

14.01.2014, godz. 15.00, WiMBP (Filia nr 25 dla dorosłych i dla dzieci ul. Jeżewska 6) Tworzymy z fantazją magiczną krainę z plasteliny – zajęcia plastyczne dla dzieci.

16.01.2014, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 1 dla dzieci i młodzieży ul. Powstańców Wielkopolskich 26) Karnawałowe maski – zajęcia edukacyjne.

17.01.2014, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 17 dla dzieci i młodzieży ul. Brzęczkowskiego 2) Śniadanie z babcią i dziadkiem–imprezazokazjiDniaBabci i Dziadka.

20.01.2014, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 17 dla dorosłych i dla dzieci ul. Łanowa 2) Poetycki poranek w bibliotece – spotkanie dla seniorów poświęcone poezji Bronisławy Wajs, znanej, jako Papusza, oraz dyskusja o książce Angeliki Kuźniak pt.: „Papusza”.

20.01.2014, godz. 11.30, WiMBP (Filia nr 17 dla dzieci i młodzieży ul. Brzęczkowskiego 2) Zajęcia ruchowe dla 6-latków pt. „Gdzie są zwierzątka”.

20.01.2014, godz. 15.00, WiMBP (Filia nr 30 dla dorosłych i dla dzieci ul. Toruńska 185) Laurka dla Babci i Dziadka – zajęcia plastyczne dla dzieci.

20.01.2014, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 6 dla dzieci i młodzieży ul. Noakowskiego 4) Zamki świata – zajęcia edukacyjne i plastyczne.

21.01.2014, godz. 10.00, WiMBP (Filia nr 9 dla dzieci i młodzieży ul. M. Konopnickiej 28) Babcia i Dziadek to najlepsi przyjaciele – zajęcia plastyczne.

21.01.2014, godz. 15.00, WiMBP (Filia nr 25 dla dorosłych i dla dzieci ul. Jeżewska 6) Lekcja tolerancji na podstawie książki Moniki Krajewskiej pt.: „Mój młodszy brat” – zajęcia edukacyjne dla dzieci.

23.01.2014, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 12 dla dzieci i młodzieży ul. Pielęgniarska 17) „Jak tańczono przed wiekami” – zajęcia edukacyjne na podstawie książki Izabelli Klebańskiej.

23.01.2014, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 13 dla dzieci i młodzieży ul. Połczyńska 3) Ślub w Królestwie Róż, czyli ortografia, co do głowy trafia – zajęcia językowe.

23.01.2014, godz. 16.00, WiMBP (Filia nr 7 dla dorosłych i dla dzieci ul. Nakielska 175a) Ptaki zimą – zajęcia edukacyjne dla dzieci na podstawie książki Andrzeja Pruszewicza pt. „O ptakach”.

24.01.2014, godz. 10.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dzieci i młodzieży ul. Gawędy 1) Głosy ptaków – zajęcia edukacyjne na podstawie książki Wandy Chotomskiej w ramach cyklu Rosnę z książką.

27.01.2014, godz. 17.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dorosłych ul. Brzęczkowskiego 2) Fraszka w kieszeni – spotkanie autorskie z bydgoską poetką Małgorzatą Mówińską-Zyśk.

30.01.2014, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 12 dla dzieci i młodzieży ul. Pielęgniarska 17) Zagadki nie tylko o zwierzątkach – zajęcia edukacyjne.

inf. Jolanta Planer

Partner kultury 44 |

| styczeń 2014

w ydarzenia Biblioteka Główna UKW 22.01.2014, godz. 18.00 – wernisaż. Wystawa będzie prezentowana w Galerii Biblioteki UKW (I piętro) przy ul. Szymanowskiego 3 do końca lutego 2014 Spotkanie z cyklu „W bibliotece o sztuce”

Otwarcie wystawy „Kolorem i światłem – malarstwo Zbigniewa i Adama Papke” Sylwetki i twórczość artystów przedstawi Hanna Strychalska ZBIGNIEW PAPKE ur. 1936 r. w Niemczu k. Bydgoszczy, gdzie do tej pory mieszka i pracuje twórczo.

Studiował na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. W 1962 r. Uzyskał dyplom w pracowni prof. Stanisława Borysowskiego. Od 1963 r. jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Zajmuje się malarstwem sztalugowym i grafiką wydawniczą. Zbigniew Papke maluje w technice olejnej, akwarelą, rysuje, jest twórcą wielu opraco-

Zbigniew Papke, P e j z a ż k a s z u b s k i l , 1970 , o l e j , 8 5×70 c m

wań graficznych wydawnictw artystycznych i plakatów.

ADAM PAPKE ur. 1967 r. Absolwent Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. W 1993 r. uzyskał dyplom w pracowni malarstwa prof. Mieczysława Wiśniewskiego. Jest członkiem Stowarzyszenia Akwarelistów

Adam Papke, P e j z a ż a l p e j s k i , 2 013 , 55× 35 c m

Polskich. Zajmuje się malarstwem sztalugowym i iluzjonistycznym, fotografią reklamową i projektowaniem graficznym. Wystawa prezentuje prace przedstawiające głównie pejzaż, który stanowi największą inspirację w twórczości artysty. inf. Barbara Maklakiewicz

Klub „Arka” BSM 9.01.2014, czwartek, godz. 16.00 „Karnawał” martwa natura z elementami karnawałowymi – zajęcia plastyczne dla dzieci 13.01.2014, poniedziałek, godz. 17.00 „Karnawałowe kanapeczki pani Wandzi” – degustacja przy karnawałowych rytmach w Klubie Seniora. Prowadzenie – Wanda Pietrzykowska 14.01.2014, wtorek, godz. 16.00 „Zima” konkurs plastyczny dla dzieci z cyklu „Cztery pory roku” 16.012014, czwartek, godz. 16.00 „Upominki dla babci i dziadka” – zajęcia plastyczne dla dzieci 16.012014, czwartek, godz. 17.00 Z cyklu „Arka poezji” 20.01.2014, poniedziałek, godz. 17.00 Z cyklu „Gość specjalny” spotkanie z Prezesem Zarządu BSM Panem Tadeuszem Stańczakiem. Oprawa muzyczna – Adam Kwiatkowski.

27.01.2014, poniedziałek, godz. 17.00 „Wyginaj śmiało ciało” zabawa taneczna w Klubie Seniora oraz spotkanie Koła Miłośników Szwederowa 28.01.2014, wtorek, godz. 16.00 „Szkice światłocieniowe martwej natury” – zajęcia plastyczne dla dzieci Ponadto: – W każdą środę w godz. 11.00-13.00 dyżur Koła Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów – W poniedziałki, środy oraz piątki zajęcia gimnastyczne dla seniorów (dwie grupy: I – godz. 9.00, II – godz. 10.00) – We wtorki oraz czwartki o godz. 16.00 zajęcia plastyczne dla dzieci – Zapraszamy na zajęcia z Rytmiki dla dzieci w wieku do 6 lat – Zapraszamy na zajęcia informatyczne dla seniorów (zajęcia indywidualne) Izba Pamięci im. Marszałka Józefa Piłsudskiego czynna w poniedziałki (godz. 10-14), wtorki i środy (godz. 14-19) Plany pracy Klubu „Arka” BSM dostępne na stronie internetowej Bydgoskiej Spółdzielni Mieszkaniowej: http://www.bsm.bydgoszcz.pl/ w dziale Informacje. styczeń 2014 |

| 45

w ydarzenia Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki Wśród bohaterów masek znajdą się postaci znane w regionie, m. in.: senator RP – Andrzej Kobiak, dyrektor Muzeum w Inowrocławiu – Janina Sikorska, prezydent Torunia – Michał Zaleski, przedsiębiorca – Marek Gotowski, dyrektor Filharmonii Pomorskiej – Eleonora Harendarska oraz Pirat i artystka ludowa. archiwum WOKiS

do 17 stycznia 2014, Galerii Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej WOKiS, Stary Rynek 18 w Bydgoszczy

Wystawa: Józef Chełmowski... ostatni wiejski filozof…

3.01.2014, godz. 17.00, 5.01.2014, godz. 19.00, Sala Malinowa Hotelu „Pod Orłem” w Bydgoszczy.

XVIII Szopka Bydgoska (z Piratem) Scenariusz i teksty: Zdzisław Pruss, autor masek: Waldemar Zyśk.

Opracowanie i kierownictwo muzyczne: Bogdan Ciesielski.

Wykonawcy: Wanda Dolman-Rzyska, Barbara Kalinowska, Krzysztof Filasiński, Wiktor Murański, Eugeniusz Rzyski i Zdzisław Pruss. Zespół muzyczny wystąpi w składzie: Maciej Afanasjew – skrzypce, Bogdan Ciesielski – fortepian, Stefan Gołata – bas, Waldemar Matecki – perkusja.

Na Szopkę Bydgoską zaprasza Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki w Bydgoszczy.

W 18 „Szopce Bydgoskiej” autorstwa Zdzisława Prussa – pokazane zostaną w krzywym zwierciadle co ważniejsze osobistości ze świata polityki, kultury, sportu i przedsiębiorczości – związane z regionem kujawsko-pomorskim. Przybrane w maski autorstwa Waldemara Zyśka śpiewać będą nowe, satyryczne wersje znanych przebojów (m.in. z repertuaru Wojciecha Młynarskiego, Eleni, Golec uOrkiestra a także ze „Skrzypka na dachu” i „Carmen” Bizeta) – w nowych, dowcipnych aranżacjach Bogdana Ciesielskiego. Tę rewię piosenek – jak nam doniesiono – zakłócać ma postać Pirata (rekonstruktora historycznego) i pewnej, nader energicznej śpiewaczki ludowej.

46 |

| styczeń 2014

Retrospektywna wystawa prac artysty ze zbiorów Muzeum Zachodnio-Kaszubskiego w Bytowie, Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy i zbiorów prywatnych.

Józef Chełmowski urodził się w 1934 roku we wsi Brusy na Kaszubach i mieszkał tam do swojej śmierci w lipcu tego roku. Łączył działalność artystyczną z pracą w rodzinnym gospodarstwie. Był artystą o nieprzeciętnej, przebogatej osobowości, głęboko refleksyjnym, a jednocześnie bystrym obserwatorem życia. Jego niepokorna twórczość wyrażała się w wielu sposobach ekspresji, rzeźbił, malował na szkle i płótnie, wykonywał projekty architektoniczne, konstruował instrumenty, pisał filozoficzne teksty i sentencje, łącząc często różne techniki wypowiedzi w jednym dziele sztuki. Pod względem treści to twórczość niezwykle bogata i tematycznie zróżnicowana, poruszająca zarówno problemy natury filozoficzno-moralnej, religijnej, narodowo-patriotycznej ale też afirmująca proste, w harmonii z naturą życie. W formie wypracował przez lata charakterystyczny, rozpoznawalny od pierwszego spojrzenia styl, syntetyczne, acz nie pozbawione charakterystycznych szczegółów postaci i kompozycje, o wyrafinowanej, czystej kolorystyce, bogato polichromowane rzeźby, pokryte często filozoficznymi sentencjami. Zastępy świętych, postaci biblijnych, proroków, jasnowidzów, prostaczków bożych, apokaliptyczne wizje, kapliczki, szopki wypełniły wyobraźnię i przestrzeń wokół artysty. Przebył długą drogę do samodzielnego rysowania, malowania i rzeźbienia bez kompleksu niższości. Osiągnął świadomość, że wartość dzieła zależna jest od wyobraźni artysty i nadania jej indywidualnej, niepowtarzalnej formy. Twórczość pozbawiona schematyzmu, przesycona swobodną fantazją, szczera, pełna niekonwencjonalnych pomysłów zachwyca, przyciąga każdego widza, zmusza do refleksji.

Odszedł jeden z najwybitniejszych, kaszubskich artystów. Ostatni wiejski filozof pozostawił po sobie poruszający dorobek, zadumę… i puste miejsce…

Katarzyna Wolska

w ydarzenia 23 stycznia 2014, godz. 17.00, Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Bydgoszczy

Spotkanie poetyckie

Spotkanie, przygotowane przez Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki w Bydgoszczy odbędzie się w ramach Klubu Poetycko-Wydawniczego „Arkona”, więcej szczegółów wkrótce na www.wokis.bydgoszcz.com.

Zapraszamy!

Krystyna Wulert

31 stycznia – 5 marca 2014. Wernisaż 31 stycznia o godzinie 17.00, Galerii Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej WOKiS, Stary Rynek 18 w Bydgoszczy.

wystawa: Adam Siałkowski – malarstwo Pastelowe barwy, magiczne ujęcia, bajkowe klimaty… Adam Siałkowski urodził się w Toruniu 23 grudnia 1953 roku. Jest niezależnym artystą, projektantem, malarzem, twórcą widowisk. Jeździ też konno i jest hodowcą tych zwierząt. Debiutował w 1985 roku wystawą w Wiedniu. Obecnie mieszka i tworzy w Grabowcu koło Torunia. Inspiracje do swoich prac czerpie z surrealizmu i choć odwołuje się do mistycyzmu to najważniejszy jest codzienny kontakt z naturą i końmi, los zwierzęcia związanego z człowiekiem. W Polsce prace pana Adama

Adam Siałkowski

były pokazywane w prestiżowych galeriach takich jak: Warszawski Zapiecek, Galeria Łazienki oraz w Zakopanym, Łodzi, Krakowie, Sopocie, oczywiście w Toruniu i w Bielefeld (Niemcy). Są ozdobą prywatnych kolekcji na całym świecie.

Katarzyna Wolska

Dom Kultury MODRACZEK 2.01.2014, czwartek, godz. 18.00, wstęp wolny Indianie Ameryki Północnej.

Historia i dzień dzisiejszy. „Kolumb – historia nieznana” cz. 2 Prowadzenie spotkania: Adam Piekarski 4.01.2014, sobota, godz. 15.30-19.30 Popołudnie taneczne w Klubie Seniora 8.01.2014, środa, godz. 15.00 Spotkanie w Klubie Seniora 9.01.2014, czwartek, godz. 18.00, wstęp wolny

Kawiarnia Literacka – gość: Michał Siewkowski

kujawski poeta, doktor nauk humanistycznych wydał 14 książek autorskich. Swoje wiersze drukował w „Autografie”, „Faktach”, „Hydrze”, „Gazecie Wyborczej”, „Kulturze”, „Literaturze”, „Potopie”, „Przeglądzie Artystyczno-Literackim”, „Radarze”, „Toposie”, „Tygodniku Kulturalnym”, „Więzi”. Twórczości plastycznej i poetyckiej Ryszarda Milczewskiego-Bruno poświęcił książkę „Rysunek zapomnianego wiersza”. Jego wiersze były czytane w audy-

cjach literackich Polskiego Radia i Radia Wolna Europa.

Prowadzenie spotkania: W. Barbara Jendrzejewska.

11.01.2014, sobota, godz. 15.30-19.30 Popołudnie taneczne w Klubie Seniora 13.01.2014, poniedziałek, godz. 17.30 Czytamy bajki dzieciom 15.01.2014, środa, godz. 15.00 Spotkanie w Klubie Seniora 18.01.2014, sobota, godz. 15.30-19.30 Popołudnie taneczne w Klubie Seniora 21.01.2014, wtorek, godz. 18.00 Spotkanie z Latarnikiem Polski Cyfrowej Równych Szans. „Tablet, czyli coraz lepsza alternatywa dla komputera” 22.01.2014, środa, godz. 15.00 Spotkanie w Klubie Seniora 23.01.2014, czwartek, godz. 17.00 Koncert Uczestników Pracowni Muzycznej z okazji Dnia Babci i Dziadka 25.01.2014, sobota, godz. 15.30-19.30 Popołudnie taneczne w Klubie Seniora 29.01.2014, środa, godz. 15.00 Spotkanie w Klubie Seniora styczeń 2014 |

| 47

w ydarzenia Akademicka Przestrzeń Kulturalna – Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy Muzeum Fotografii WSG, ul. Królowej Jadwigi 14, wtorek-piątek 10.00-18.00, sobota 10.00-15.00, wystawa fotograficzna czynna do 4 stycznia 2014

Katarzyna Bekier „Aquapolis”

Katarzyna Bekier urodziła się w Bydgoszczy. Tu mieszka i pracuje. Ukończyła Gdańską Akademię Medyczną na Wydziale Farmacji. Fotografią zajęła się siedem lat temu. Jest laureatką kilku konkursów fotograficznych, w tym o zasięgu ogólnopolskim, jak „Śladami Leona Wyczółkowskiego” (2008) i „Stachura-Podróże” (2009). Jej fotografie wzbogaciły artystyczne wrażenia musicali „Skrawek nieba” (2008) i „Zatrzymane przystanki” (2013) oraz stały się inspiracją dla wielu utworów poetyckich oraz muzyki instrumentalnej. Interesuje ją malarski aspekt fotografii, a ulubionymi motywami twórczości są impresje wodne, pejzaż oraz minimalizm.

Katarzyna Bekier udziela się również twórczo w grupie artystycznej Poeci Po Godzinach. „Aquapolis” to jej siódma wystawa.

A q u a p o l i s K a t a r z y n y B e k i e r w M F, f o t . E l ż b i e t a S c h u l z

Mam lustrzankę Muzeum Fotografii WSG zaprasza do udziału w styczniowej edycji warsztatów „Mam lustrzankę”. W programie m.in. wszystko o ustawieniach manualnych, oświetleniu, kompozycji oraz recepty na udane zdjęcia – nocne, w pomieszczeniach oraz w plenerze. Podsumowaniem warsztatów jest wystawa fotograficzna uczestników, prezentowana w Akademickiej Przestrzeni Kulturalnej WSG. Pierwsze zajęcia 7 stycznia.

Więcej szczegółów na stroFot. Natasza Kwiatkowska nie www.muzeumfoto.byd. pl. Dodatkowe informacje: arek.blachowski@interia.pl lub tel. 52 567 00 07.

48 |

| styczeń 2014

Galeria Nad Brdą WSG, ul. Królowej Jadwigi 14, wtorek-piątek 10.00-18.00, sobota 10.00-15.00 – wystawa malarstwa czynna do 7 stycznia 2014

Wystawa XXX Ogólnopolskiego Pleneru dla Projektantów Funka 2013

Na prezentowaną ekspozycję składają się prace malarskie członków Związku Polskich Artystów Plastyków „Polska Sztuka Użytkowa”: Janusza Macieja Kochanowskiego, komisarza pleneru, Jadwigi Kotlarczyk, Cecylii Janeczek-Matuszewskiej, Henryka Głowacza oraz Włodzimierza Krzemkowskiego, a także obrazy studentów – Urszuli Radzik i Artura Kufel.

Fu n k a 2 013 w G a l e r i i N a d B r d ą , f o t . E l ż b i e t a S c h u l z

Więcej na stronie www.wernisaze.wsg.byd.pl.

„Atrakcyjna Bydgoszcz” – konkurs

Instytut Kulturoznawstwa WSG oraz Akademicka Przestrzeń Kulturalna zapraszają do udziału w konkursie „Atrakcyjna Bydgoszcz”. Jego celem jest odkrywanie oraz promowanie najciekawszych zakątków Bydgoszczy, miejsc atrakcyjnych turystycznie i kulturowo.

Konkurs skierowany jest do młodzieży bydgoskich liceów i gimnazjów, gdyż jej spojrzenie na nasze miasto może się okazać odmienne od znanych wizerunków i promocji, świeże i oryginalne. Prace indywidualne lub zbiorowe (prezentacja multimedialna, film, strona internetowa, pakiet materiałów promocyjnych) można nadsyłać do 28 lutego.

Więcej szczegółów, regulamin oraz formularz zgłoszeniowy dostępne na wortalu kultura – www.kultura.byd.pl. Dodatkowe informacje: kulturoznawstwo@ byd.pl lub tel. 52 567 07 03.

w ydarzenia Studencie, daj się zarazić miłością do kina!

Kochasz X muzę? We współczesnych kinach brakuje Ci dialogu i dyskusji? Marzy Ci się kameralny dyskusyjny klub filmowy? Musisz do nas dołączyć! Nowo powstałe filmowe koło naukowe FILMOWNIA, działające przy Instytucie Kulturoznawstwa Wyższej Szkoły Gospodarki, skupia entuzjastów kina i sztuk audiowizualnych. Spotkania koła obejmują wspólne projekcje i analizę dzieł filmowych. Na naszej filmowej liście nie zabraknie pereł złotej ery Hollywood, wybitnych osobowości kina autorskiego, niezależnych produkcji, kultowych obrazów i ciekawostek, arcydzieł, a nawet filmowych kuriozów, które na stałe wpisały się we współczesny pejzaż popkultury.

Wszystkich studentów zainteresowanych udziałem w kole prosimy o kontakt: magda.wichrowska@byd.pl lub tel. 52 567 00 57.

Więcej szczegółów na stronie www.ik.wsg.byd.pl.

Ferie zimowe z WSG

Centrum Projektów Edukacyjnych Wyższej Szkoły Gospodarki – organizator Uniwersytetu Rodzinnego WSG (www.rodzinka.byd.pl) serdecznie zaprasza dzieci w wieku 5-12 lat na FERIE ZIMOWE. Miejscem wypoczynku będzie nowocześnie wyposażony kampus WSG,

położony w malowniczym zakolu Brdy w samym sercu Bydgoszczy, przy ul. Garbary 2.

Bogaty i ciekawy program, gwarancja dobrej zabawy i zdobycia nowych umiejętności.

Proponujemy dwa terminy do wyboru: 3-7.02.2014 (moduł I i II) oraz 10-14.02.2014 (moduł I i II).

MODUŁ I: świat kuchni, świat sportu, świat robotów, świat fotografii i papieru, świat chemii i fizyki. MODUŁ II: świat plastyki i techniki, świat kuchni, świat tańca, świat komputerów i Internetu, świat samochodów.

Więcej szczegółów na stronie www.kolonie.byd.pl. inf. Elżbieta Schulz

Młodzieżowy Dom Kultury Nr 5 10.01.2014, godz. 10.30 s. 18 Spotkanie z Aniołami – zajęcia dla dzieci z Klubiku Przedszkolaka poprowadzą studenci UKW 11.01.2014, godz. 17.00, Klub MDK 5 Koncert na rzecz WOŚP 13-15 stycznia 2013, godz. 9.00, 10.00,11.00, 12.00 Koncert z serii Muzyczna scena: Karnawałowe rytmy – rodzina instrumentów perkusyjnych Dzieci posłuchają brzmienia takich instrumentów jak: dzwony, marimba, ksylofon czy werbel. Naucza się jak samodzielnie zrobić instrument perkusyjny oraz będą akompaniować zaproszonym muzykom.

17.01.2014, godz. 10.30, s. 14 Spotkanie z Aniołami – zajęcia dla młodzieży niepełnosprawnej poprowadzą studenci UKW 17.01.2014, godz. 17.00, ARTHOL GALERIA MDK 5 Graficy w Galerii – wystawa prac graficznych realizowanych przez dzieci i młodzież pod kierunkiem Jana Zyśka.

18.01.2013 godz. 10.30, ARTHOL Galeria, „Spotkania ze sztuką” – otwarte warsztaty plastyczne dla grup szkolnych

18.01.2013 godz. 11.30, ARTHOL Galeria „Konstrukcje – rekonstrukcje” – z akcentem muzycznym, zbiorowa wystawa prac uczestników pracowni plastycznych MDK 5 Zapraszamy na wystawę zbiorową rysunku, malarstwa i instalacji. Ekspozycja prac przedstawia plastyczne układy podlegające zmianom odtwarzanym na nowo, tym razem wg zasad określonych przez wyobraźnię młodych adeptów sztuki . To oni tworzą wymyślne linie, kształty i geometryczne struktury wybranych obiektów. W rysunku i malarstwie szukają alternatywy dla własnych konstrukcji i re-konstrukcji. Wynikiem poszukiwania alternatywy dla nowych tematów i interpretacji są plastyczne i mobilne prace wypełniające przestrzeń galerii. Formę wizualną prezentacji wzbogaci muzyka i występ zespołu Małgorzaty Grabowicz.

25.01.2014, godz. 11.00-13.00, Klub MDK 5 Integracyjna zabawa karnawałowa dla dzieci z sekcji przedszkolnych MDK-u.

25.01.2014, godz. 16.00 i 17.00, Klub MDK 5 Koncert sekcji instrumentów klawiszowych dla grup młodszych i starszych „Muzyczna Sanna” pod kierunkiem Gabrieli Witkowskiej inf. Magdalena Mrozińska

styczeń 2014 |

| 49

w ydarzenia Pałac Młodzieży

„Listy do Świętego Mikołaja”

Już po raz dziesiąty młodzież i nauczyciele VIII Liceum Ogólnokształcącego w Bydgoszczy pod kierunkiem Katarzyny Cegielskiej wzięli udział w akcji spełniającej marzenia dzieci z pałacowego Klubu „Promyczek”.

Współpraca VIII Liceum i Pałacu nie ogranicza się jedynie do jednej w roku imprezy. Licealiści są od wielu lat zaangażowanymi wolontariuszami wspierającym działalność Klubu. Pomagają dzieciom pokonywać szkolne trudności, bawią się z nimi, zaprzyjaźniają, okazują sympatię i życzliwość. W grudniu wychodzą z roli korepetytorów i stają się… pomocnikami Świętego Mikołaja – organizują zbiórkę pieniędzy, odpowiadają na listy dzieci i przygotowują dla nich paczki świąteczne. Akcję kończy wspólna impreza połączona z kolędowaniem i wręczaniem prezentów.

Tegoroczny finał „Listów” odbywał się w środę 18 grudnia od godz. 16.00 i opanował cały Pałac Młodzieży. W tym roku dzieci z Klubu „Promyczek” zaprezentowały spektakl pt. „Rogate jasełka”. Ze sceny zaprosiły do wspólnego świętowania publiczność, a po przedstawieniu spotkały się ze Świętym Mikołajem i jego pomocnikami.

Za wieloletnią współpracę i nieustanną gotowość do niesienia pomocy serdecznie dziękujemy wspaniałej ekipie z VIII LO, w szczególności Katarzynie Cegielskiej, która od lat inspiruje młodzież do czynienia dobra!

Anna Mordyl

8.01.2014, godz. 9.00 i 11.00, Sala widowiskowa Baliki karnawałowe dla uczniów szkół podstawowych, klas I-III. 10.01.2014, godz. 18.30 Pałacowe Planetarium – pokazy nieba przez teleskop.

12.01.2014, godz. 19.00 „Przestrzeń dla Młodych” – koncert promujący dzieci i młodzież uzdolnioną artystycznie, Kościół Św. Trójcy.

15-16.01.2014, godz. 9.00 i 11.00 Baliki karnawałowe dla uczniów szkół podstawowych, klas I-III. Sala widowiskowa.

17.01.2014, godz. 12.00 Cykl zajęć warsztatowych i wykładów oraz prezentacji multimedialnych w ramach Forum Edukacji Humanistycznej „Paideia”. Wyklinany świat – o cywilizacji natychmiastowości, tymczasowości, powierzchowności, karnawalizacji kultury i rzeczywistości zastępczych.

18.01.2014 „Dziecko i jego świat” – podsumowanie Ogólnopolskiego Konkursu Fotograficznego.

20.01.2014, godz. 12.00 Z nami się zawsze dogadasz – Cykl zajęć skupionych wokół polszczyzny w ramach Poradni Języka Polskiego, wykład z elementami warsztatu. Wykład prof. Małgorzaty Święcickiej (UKW) „Szkolny savoir vivre – o grzecznych i niegrzecznych zachowaniach językowych” 22.01.2014, godz. 10.00 i 11.30 Audycja muzyczna 24.01.2014, godz. 10.30 „Zygzak” – Zabawowy Klub Filmowy Malucha (dla przedszkoli).

25.01.2014, godz. 10.00 II etap XIX Miejskego i Powiatowego Konkursu Recytatorskiego dla uczniów szkół podstawowych pt. „Obrazki rodzinne”.

26.01.2014, godz. 11.00, sala kinowa Pałacu Młodzieży, dzieci – wstęp wolny, opiekun – 8 zł „Zygzak” – Zabawowy Klub Filmowy Malucha zaprasza dzieci od 2 roku życia na seanse filmowe i zabawę, gry i konkursy.

DKF Niespodzianka w Pałacu Młodzieży zaprasza na kinowe seanse w styczniu Czwartek, 2 stycznia, godz. 19.30 Dziś jestem blondynką (Heute bin ich blond), reż. Marc Rothemund, Belgia/Niemcy 2013, 115 min.

Czwartek, 30 stycznia, godz. 19.30 Z miłości do… (Song for Marion), reż. Paul Andrew Williams, Wielka Bytania 2012, 93 min.

Czwartek, 9 stycznia, godz. 19.30 Kręgi (Krugovi), reż. Srdan Golubović, Serbia 2013, 112 min.

Cena karnetu: 24 zł • cena pojedynczego biletu normalnego: 8 zł • cena karnetu ulgowego: 15 zł • cena biletu ulgowego: 5 zł. Karnety i bilety do nabycia w portierni Pałacu Młodzieży przed seansem.

Kontakt: Pałac Młodzieży w Bydgoszczy, Dominik Wierski, tel. 52 321 00 81 wew. 359.

Czwartek, 16 stycznia, godz. 19.30 Uwaga! Mr. Baker! (Beware of Mr. Baker!), reż. Jay Bulger, USA 2012, 92 min.

Czwartek, 23 stycznia, godz. 19.30 Płynące wieżowce, reż. Tomasz Wasilewski, Polska 2013, 93 min.

50 |

| styczeń 2014

w ydarzenia treści, dla których gatunki te od zawsze stanowią metaforę.

Oprócz prelekcji i wykładów bardzo cennym uzupełnieniem imprezy będą także warsztaty, wydarzenia muzyczne oraz spotkania integrujące młodzież w oparciu o wspaniałą pasję – kino i kulturę.

Lista filmów 29. AFF-Ery Filmowej „Wyobraźnia, groza, fantastyka” – 2001: Odyseja kosmiczna (2001: A Space Odyssey), reż. Stanley Kubrick, USA/Wielka Brytania 1968 – 9, reż. Shane Acker, USA 2009 – Antena (La Antena), reż. Esteban Sapir, Argentyna 2007 – Cień wampira (Shadow of the Vampire), reż. E. Elias Merhige, USA 2000 – Comic-Con Epizod V: Fani kontratakują (Comic-Con Episode IV: A Fan’s Hope), reż. Morgan Spurlock, USA 2011 – Dubel (Double Take), reż. Johan Grimonprez, Holandia/ Belgia/Niemcy 2009 – Głowa do wycierania (Eraserhead), reż. David Lynch, USA 1977 (film dla widzów powyżej 16 roku życia, wyświetlony zostanie o godz. 0:00) – Golem, reż. Piotr Szulkin, Polska 1979 – Ikaria XB 1, (Ikarie XB 1), reż. Jindřich Polák, Czechosłowacja 1963

29. AFF-Era Filmowa

Wyobraźnia, groza, fantastyka Pałac Młodzieży w Bydgoszczy, 2-7 lutego 2014

AFF-Era Filmowa od lat łączy w sobie walory edukacyjne z wartościową rozrywką, za każdym razem proponując uczestnikom spotkania ze świetnym kinem.

Każdego roku odbywa się w oparciu o główny temat.

Edycja 2014 przebiegać będzie pod hasłem „Wyobraźnia, groza, fantastyka”. Odsyła ono do jednego z najważniejszych celów sztuki filmowej – dawania świadectwa wyobraźni filmowców i zarazem rozwijania jej u widzów. AFF-Era przybliży wiele dokonań poświadczających o znaczeniu wyobraźni twórców w budowie dzieła filmowego i tworzenia historii kina.

Dzieje sztuki filmowej pokazują, że bardzo szybko wyobraźnia stała się drogą do stylowego przerażania widza – wszak kino pełni społeczną funkcję katalizatora lęków, strachu, nierzadko przy tym równoznacznych z odczuwaniem swoistej przyjemności. W dobie strywializowania i zwulgaryzowania filmowego horroru AFF-Era przypomni najlepsze wzorce budowania ekranowego strachu.

Wreszcie też podczas AFF-Ery zaprezentowane zostaną nieodległe gatunkowo wizje z kręgu fantasy i science-fiction, wciąż cieszące się ogromną popularnością wśród młodzieży. Wykłady towarzyszące projekcjom pozwolą filmy te odczytać niejako na nowo – w kontekście społecznych i kulturowych „ukrytych”

– Kobieta w czerni (The Woman In Black), reż. Gordon Watkins, Kanada/Szwecja/Wielka Brytania 2012 – Kongres (The Congress), reż. Ari Folman, USA 2013 – Kraina Traw (Tideland), reż. Terry Gilliam, Wielka Brytania/Kanada 2005 – Kwaidan, czyli opowieści niesamowite (Kaidan), reż. Masaki Kobayashi, Japonia 1964 – Laputa – podniebny zamek (Tenku no shiro Rapyuta), reż. Hayao Miyazaki, Japonia 1986 – Łowca trolli (Trolljegeren), reż. Andre Øverdal, Norwegia 2010 – Metropia, reż. Tarik Saleh, Dania/Finlandia/Norwegia/ Szwecja 2009 – Milcząca gwiazda (Der schweigende Stern), reż.

Kurt Maetzig, Polska/NRD 1959 – Moon, reż. Duncan Jones, Wielka Brytania 2009 – Na Srebrnym Globie, reż. Andrzej Żuławski, Polska 1976-78 /1986-1987 – Test Pilota Pirxa, reż. Marek Piestrak, Polska/ZSRR 1978 – Upadek domu Usherów (La Chute de la maison Usher), reż. Jean Epstein, Francja 1928 – Wojna światów – następne stulecie, reż. Piotr Szulkin, Polska 1981 TERMIN: 2-7 lutego 2014 MIEJSCE: Pałac Młodzieży w Bydgoszczy styczeń 2014 |

| 51

w ydarzenia Młodzieżowy Dom Kultury Nr 4 7.01.2014, wtorek, godz. 16.00, Sala nr 5 „Najważniejsze wydarzenia minionego roku” – quiz dla dzieci w wieku szkolnym.

8.01.2014, środa, godz. 16.00, Sala nr 5 „Mój kolorowy kalendarz na rok 2014” – spotkanie plastyczne dla dzieci w wieku szkolnym.

10.01.2014, piątek, godz. 16.00, Sala nr 5 „Karnawałowe szaleństwo” – spotkanie taneczno-rozrywkowe dla dzieci szkolnych.

17.01.2014, piątek, godz. 17.00, Sala gimnastyczna „Bydgoskie derby rockowe” – konkurs rockowych zespołów młodzieżowych.

21.01.2014, wtorek, godz. 16.00, Sala nr 5 „Zima, zima, zima…” – spotkanie manualne dla dzieci.

24.01.2014, piątek, godz. 16.00, Sala nr 5 „Krzyżówki dla podstawówki” – gry i zabawy intelektualne dla dzieci w wieku szkolnym.

29.01.2014, środa, godz. 16.00, Sala nr 5 „Zimo, ach to Ty…” – quiz wiedzy przyrodniczej i ekologicznej o tym, co dzieje się w przyrodzie zimą – spotkanie dla dzieci w wieku szkolnym. inf. Anna Merder, Stefan Pacewicz, Jarosław Pabijan

Fundacja Kreatywnej Edukacji 12.01.2014, godz. 10.30 i kolejny koncert o godz.

12.00, Pałac Lubostroń. Rezerwacja – prosimy o podanie nazwiska i ilości osób – sms tel.: +48 602 466 347 lub e-mail: info@fundacjakreatywnejedukacji.org

Koncerty karnawałowe dla rodzin z małymi dziećmi

Zapraszamy do świętowania w stylu lat 20 i 30 Nowego 2014 Roku. Koniecznie prosimy o przebrania, charakterystyczne do ubiorów z dawnej epoki: koronki, smokingi, pióra, opaski – bawimy się całymi rodzinami, niech to będzie wyjątkowy czas dal wszystkich i dziadków, rodziców i dzieci.

Wyjątkowość przedsięwzięcia zapewni świetny dobór repertuaru amerykańskiego, a także polskiego: charlestony, tanga, walce, muzyka kabaretowa.

Barwne świętowanie zainicjują wodzireje o niepospolitych umiejętnościach tanecznych. Niezwykłą oprawę muzyczną stworzy zespół składający się z muzyków specjalizujących się w swingu i jazzie. Muzycy: Miłosz

Klub „Odnowa” 7.01.2014, wtorek, godz. 12.40 GIMNASTYKA dla pań 50+ 8.01.2014, środa, godz. 14.30 Zabawa karnawałowa w Klubie Seniora „Kalina”.

10.12.2014, piątek, godz. 17.00 Klub Polskiej Książki zaprasza: „Marynistyczna pasja Jerzego Radczuka w blasku świec wieczoru autorskiego”. Spotkanie z autorem poprowadzi Jolanta Kowalska.

13.01.2014, poniedziałek, godz. 15.15 TEATRZYK „Pinokio” zaprasza dzieci na gry i zabawy teatralne.

13.01.2014, poniedziałek, godz. 17.15 Zajęcia dla dzieci ZUMBATOMIC 14.01. 2014, wtorek, godz. 12.40 GIMNASTYKA dla pań 50+ 15.01.2014, środa, godz. 14.30 Spotkanie taneczne w Klubie Seniora „Kalina” 52 |

| styczeń 2014

Gawryłkiewicz (prowadzenie, śpiew, trąbki), Jolanta Gawryłkiewicz (prowadzenie, śpiew, instr. perkusyjne), Marek Marszałek (saksofony), Jakub Kujawa (gitara). inf. Jolanta Gawryłkiewicz

17.01.2014, piątek godz. 14.30 Spotkanie Klubu Aktywnego Seniora pt. „Moje miasto, moja dzielnica” – prezentacja grafiki Aliny Bręczewskiej-Pytlewicz.

20.01.2014, poniedziałek, godz. 15.15 TEATRZYK „Pinokio” zaprasza dzieci na gry i zabawy teatralne.

20.01.2014, poniedziałek, godz. 17.15 Zajęcia dla dzieci ZUMBATOMIC 21.01.2014, wtorek, godz. 12.40 GIMNASTYKA dla pań 50+ 22.01.2014, środa, godz. 14.30 Spotkanie taneczne w Klubie Seniora „Kalina” 24.01.2014, piątek, godz. 16.30 Bal przebierańców dla dzieci. W programie zabawy i konkursy z przebojowymi postaciami bajkowymi.

29.01.2014, środa, godz. 14.30 Spotkanie taneczne w Klubie Seniora „Kalina”

w ydarzenia Młodzieżowy Dom Kultury Nr 2 15.01.2014, godz. 18.00, s. 22

II improwizacja wieczorową porą

Jest to propozycja dla wszystkich, którzy „lubią bawić się w teatr”. Wieczór artystycznie przygotował, zespół improwizacji teatralnej KALORYFER. Grupa, którą tworzą licealiści, działa od roku i ma „duże apetyty”.

Pierwsze spotkanie z publicznością, jak mówią członkowie grupy, było inspirujące i zachęciło do dalszych poszukiwań. Wieczór składać się będzie z… niepewności, tremy, niespodzianki, zaskoczenia i wspólnego działania. Kto aktorem – kto widzem?

21.01.2014, godz. 9.30, s. 9

Drużynowe Mistrzostwa Województwa Szkół Podstawowych w Szachach

Zawody zostaną rozegrane systemem szwajcarskim kontrolowanym na dystansie 7 rund. Drużyny – 3 chłopców i 1 dziewczynka, z jednej szkoły – rocznik 2001, w tempie gry 10-20 min. będą musiały udowodnić, kto na szachownicy „rozdaje ruchy”. O miejscu drużyny decydować będą: punkty meczowe, suma punktów zdobytych przez zawodników, wynik bezpośredniego spotkania, lepszy wynik na pierwszej szachownicy, dodatkowy mecz jak będzie „po równo”- Skomplikowane?! Takie są reguły gry, ale dla uczestników zawodów liczą się tylko…szachy!

23.01.2014, godz. 10.00, s. 9

Drużynowe Mistrzostwa Województwa Szkół Ponadgimnazjalnych w Szachach

Zawody tym razem adresowane są do młodzieży z roczników 1995-97, ale zasady i przede wszystkim emocje oraz chęć zwycięstwa takie same.

26.01.2014, godz. 16.30, s. sportowa

Koncert charytatywny „Serduszko i ty dobre masz”

Koncert w środowisku lokalnym Szwederowa cieszy się renomą i uznaniem. Stanowi on z jednej strony pierwsze podsumowanie pracy dzieci uczestniczących w zajęciach MDK 2, ale przede wszystkim to okazja by być razem wobec troski, choroby i potrzeb rówieśników, którym powinno się pomóc. Prezentacje artystyczne przygotowane przez grupy, zespoły działające w MDK2 zostaną tradycyjnie już połączone ze zbiórką materiałów kosmetyczno-pielęgnacyjnych dla chorych dzieci oraz loterią, z której pozyskane środki wspomogą ich Mamy.

Nasze wielkie małe sprawy

To te nasze wielkie małe sprawy składają się na nasz wizerunek jako placówki, ale i wspólny sukces oraz satysfakcja i radość dzieci, rodziców, nauczycieli. Dlatego chcemy się naszymi WIELKIMI MAŁYMI SPAWAMI podzielić. Zespoły taneczne MDK 2 reprezentowały nas w listopadzie na VIII Ogólnopolskim Turnieju Tańca Nowoczesnego „Bydgoskie Rytmy” i…

– Zespół Tańca Nowoczesnego KONTRA V zdobył I miejsce w kategorii „Inne formy tańca – powyżej 16 lat” – instruktor Dorota Przywara-Kaps – Zespół Veto 2 – zdobył II miejsce w kategorii „Hiphop – mini formacje powyżej lat 16” – instruktor Marzena Skowrońska – Duet Anna Skowrońska i Weronika Sobczak – zdobył II miejsce w kategorii „Hip-hop – duety powyżej 16 lat” – duet hip-hop powyżej 16 lat Ania Skowrońska Weronika Sobczak – 2 miejsce inf. Bogna Blachowska

artGallery galeria & pracownia plastyczna 7.01.2014, środa, godz. 17.00 artGallery zaprasza na

17.12 2013, godz. 16.00 Z okazji zakończenia Roku Juliana Tuwima

spotkanie z Krystyną Berndt – „Mity, znaki i symbole Bożego Narodzenia w tradycji polskiej”

finał konkursu między przedszkolnego „Zaczarowany świat”

oraz wspólne śpiewanie starych kolęd.

wernisaż wyróżnionych prac dzieci, zapraszamy.

inf. Anna Osińska

styczeń 2014 |

| 53

w ydarzenia Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1 11.01.2014, godz. 9.00

Konkurs artystyczny – „Śpiewam i…”

– interdyscyplinarny konkurs muzyczny, podczas którego dzieci śpiewają, a także prezentują inne swoje talenty: recytują wiersze, tańczą, rysują, grają na różnych instrumentach. Celem konkursu jest promowanie różnych form aktywności artystycznej dzieci.

17.01.2014, godz. 16.00-17.30

Bal karnawałowy dla dzieci

Na bal zaproszone są wszystkie dzieci w wieku szkolnym uczęszczające na zajęcia do MDK 1, a także ich nauczyciele. W programie przewidziano liczne konkursy, zabawy, wybór króla i królowej balu oraz nagrody za najciekawsze przebrania. Jak co roku będziemy świetnie się bawić w rytm popularnej muzyki. Główną atrakcją balu będzie pokaz tańca karnawałowego

24.01.2014 godz. 16.30

Posłuchaj jak gramy i śpiewamy.

Koncert pracowni muzycznej MDK 1 z dedykacją dla Babci i Dziadka. Koncert, podczas którego swe umiejętności wokalno-instrumentalne prezentują wychowankowie uczęszczający na zajęcia do Pracowni Muzycznej MDK 1.

28.01.2014, godz. 10.30

Dzień Babci i Dziadka w Klubie Przedszkolaka

– uroczyste spotkanie z okazji Dnia Babci i Dziadka; Dzieci z Klubu Przedszkolaka zaprezentują wierszyki, piosenki i spektakl przygotowany przez dzieci specjalnie na tę uroczystość. Dziadkowie i Babcie zostaną również obdarowani upominkami samodzielnie wykonanymi przez maluchy.

ZAPRASZAMY NA PÓŁKOLONIE W MDK 1 W CZASIE FERII ZIMOWYCH

18.01.2014 godz. 10.00

Bal karnawałowy w Klubie Przedszkolaka

Ważnym atrybutem tej imprezy jest wytworzenie pogodnego i radosnego nastroju podczas wspólnych zabaw dzieci i rodziców. Nie zabraknie również tanecznych rytmów przy ulubionych przebojach oraz udział w ciekawych konkursach i wielu innych niespodzianek.

księgarnia internetowa www.jolanta.osdw.pl i stacjonarna ul. M. Konopnickiej 30 tel. 52 373 26 81 czynna:

pon.–pt. 10.00–18.00 sob. 10.00–14.00 54 |

| styczeń 2014

3-14.02.2014 – zapisy od 8 stycznia (ul. K.K. Baczyńskiego 3) Półkolonie w MDK 1 od lat cieszą się dużym zainteresowaniem dzieci i rodziców. Przygotowany przez nas program przewiduje zarówno rozrywki edukacyjne, jak i kulturalne oraz sportowe. Dzieci wraz z opiekunami uczestniczą w zajęciach edukacyjno-rozrywkowych w placówce, ponadto biorą udział w spotkaniach muzealnych, zwiedzają ciekawe miejsca w naszym mieście, oglądają spektakle w teatrze, operze i filharmonii, pływają na basenie czy pieką kiełbaski w ognisku w Myślęcinku.

Poszerzają wiedzę z dziedziny przyrody i historii.

Miłym zakończeniem półkolonii jest zwykle wizyta w Family Parku.

Uczestnikom półkolonii codziennie oferujemy drugie śniadanie oraz obiad. Gwarantujemy wiele miłych wspomnień z półkolonii w MDK 1. Zapraszamy dzieci w wieku szkolnym (od 7 do 12 lat). inf. Katarzyna Sawczuk, Grażyna Goralewska

Księgarnia

Jolanta os. Szwederowo w centrum handlowym blisko targowiska MZK 64, 66, 69, 79

w ydarzenia Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu Nowe propozycje warsztatów artystycznych w WOAK

Nie tylko dla artystów Oferta szkoleniowa Wojewódzkiego Ośrodka Animacji Kultury w Toruniu adresowana jest do animatorów kultury, instruktorów domów kultury, nauczycieli i studentów a także do twórców nieprofesjonalnych oraz wszystkich zainteresowanych – pragnących aktywnie i świadomie uczestniczyć w obiegu kulturalnym. Wśród propozycji na rok 2014 znalazły się warsztaty teatralne, taneczne, muzyczne, filmowe, fotograficzne, warsztaty z pedagogiki zabawy oraz przedsięwzięcia interdyscyplinarne. Co roku oferta szkoleniowa WOAK poszerzana jest o nowe przedsięwzięcia. Pojawiają się one wraz z nowymi trendami w sztuce i animacji kultury, a także wraz ze zmianami technologicznymi, które mają wpływ na powstawanie nowych form artystycznego wyrazu.

Część warsztatów jest też odpowiedzią na wiedzę o potrzebach artystycznych osób z deficytami i osób ze środowisk zagrożonych wykluczeniem.

Peszek i Sobczyk o teatrze W dniach 22-23 lutego Warsztaty aktorskie poprowadzi Błażej Peszek, aktor Narodowego Starego Teatru w Krakowie oraz wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie.

W dniach 15-16 marca odbędą się natomiast warsztaty Teatralne ABC. Teatr jako zespół. Poprowadzi je Justyna Sobczyk, pedagog teatru, absolwentka UMK i warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza; studiowała również na wydziale pedagogiki teatralnej Universität der Künste w Berlinie. Wiele działań artystycznych i teatro-terapeutycznych podejmowanych przez Justynę Sobczyk adresowanych jest do osób z niepełnosprawnością intelektualną.

Artysta i nowe technologie Tydzień później – 23 marca – Krystian Wieczyński poprowadzi warsztaty Flash mob. Zjawisko to – operujące często środkami teatralnymi – coraz częściej zaskakuje mieszkańców miast, wywołując konsternację wśród przechodniów. Flash mob to dziedzina pokrewna happeningowi, zazwyczaj jest to krótkie (flash [ang.] błysk) zdarzenie realizowane w przestrzeni publicznej, najczęściej w centrach miast, przez tłum (mob [ang.] tłum) osób, które skrzyknęły się za pośrednictwem internetu, szczególnie portali społecznościowych.

Nie tylko flash mob jest nową formą artystycznej kreacji, powstałą dzięki nowinkom technologicznym.

Innym zjawiskiem, którego narodzinom sprzyja postęp w dziedzinie komunikacji internetowej jest fotografia mobilna. Próbą zgłębienia tego nowego zjawiska są Warsztaty fotografii mobilnej, które w dniach 13-14 września poprowadzi wybitny fotografik i fotoreporter Wojtek Szabelski.

O tym, że każdy może stworzyć prostą animację komputerową przekonają się uczestnicy warsztatów Animacja komputerowa dla początkujących, które odbędą się w dniach 1-2 marca (I część) i 8-9 marca (II część). Zajęcia poprowadzi Janusz Krysztop, absolwent Wydziału Sztuk Pięknych UMK ze specjalnością Plastyka Intermedialna, twórca animacji 2D i 3D, prowadzący warsztaty z animacji komputerowej na różnych poziomach zaawansowania dla młodzieży, studentów i wszystkich zainteresowanych.

Nie tylko dla filmowców W roku 2014 poszerzona zostanie również oferta warsztatów filmowych. Nowością jest propozycja Jerzego Włodzimierza Afanasjewa – warsztaty Etiuda fabularna, które odbędą się w dniach 12-14 września.

Uczestnicy zajęć pod kierunkiem mistrza zrealizują etiudy fabularne, dzięki czemu prześledzą wszystkie etapy produkcji i postprodukcji filmowej i zdobędą praktyczne umiejętności, które pozwolą im na samodzielną realizację etiud fabularnych w przyszłości.

Po raz pierwszy zorganizowany zostanie też warsztat Polskie tradycje towarzyskie i rodzinne w animacji czasu wolnego seniorów. Jest to propozycja zarówno dla animatorów i liderów zajęć w klubach seniora i Uniwersytetach Trzeciego Wieku, jak i dla samych seniorów zainteresowanych kultywowaniem polskiej tradycji. Zajęcia poprowadzi Renata Repińska, która nie tylko zaprezentuje opracowane przez siebie scenariusze zajęć, ale przede wszystkim zachęci uczestników do samodzielnego odkrywania polskich zwyczajów.

Ostatnią nowością w tegorocznej ofercie szkoleniowej Wojewódzkiego Ośrodka Animacji Kultury w Toruniu jest warsztat Metoda Feldenkraisa zaplanowany na 21-23 marca. Zajęcia poprowadzi certyfikowana nauczycielka Aldona Chróściewicz, absolwentka 4-letnich studiów Malmö 3 Feldenkrais Professional Training Program pod kierownictwem Alana Questela. Metoda Feldenkraisa to rodzaj uniwersalnego narzędzia umożliwiającego poszerzanie świadomości i funkcjonowania ciała niezależnie od wieku, kompetencji, wykształcenia, zainteresowań czy (niepełno)sprawności ruchowej ćwiczącego – czytamy w opisie warsztatów. Szkolenie kierowane jest przede wszystkim do tancerzy, aktorów i artystów innych sztuk performatywnych, ale udział w nim może wziąć każdy zainteresowany poszerzeniem swojej świadomości ciała.

Szczegółowe informacje o tych warsztatach oraz o całej ofercie szkoleniowej WOAK na bieżąco publikowane są na stronie internetowej www.woak.torun.pl.

Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu ul. Szpitalna 8, 87-100 Toruń, tel./fax: 566 522 027, 566 522 028, 566 522 755, 566 570 290, 566 570 291 www.woak.torun.pl; e-mail: woak@woak.torun.pl styczeń 2014 |

| 55

w ydarzenia Miejskie Centrum Kultury 5.01.2014, niedziela, godz. 9.30, salonik secesyjny, wstęp wolny

Poranek Teatralny dla osób niepełnosprawnych 5.01.2014, niedziela, godz. 11.00, foyer MCK, wstęp wolny, zapisy: dagmara.wroblewska@mck-bydgoszcz.pl

Zatańcz ze mną, mamo

– zajęcia taneczne dla dzieci od lat 5 z opiekunami Uczymy tańczyć flamenco w jazzowym opracowaniu. Na zajęciach poznajemy popularne we flamenco palo, takie jak rumba czy tangos. Prowadzenie – Dorota Dzięcioł. Konieczna rezerwacja miejsc i zabranie wygodnego stroju.

11.01.2014, sobota, godz. 15.00-17.00, foyer MCK, wstęp 5 zł

Zamieniada 12.01.2014, niedziela, godz. 11.00-18.00, sala kinowo-widowiskowa, foyer, Kawiarnia Szpulka MCK, wstęp wolny

XXII Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy

XXII Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy - 12 stycznia 2014 roku zbierać będziemy „Na zakup specjalistycznego sprzętu dla dziecięcej medycyny ratunkowej i godnej opieki medycznej seniorów”. Zapraszamy do MCk na koncerty, pokazy udzielania pierwszej pomocy, zabawy, porady i przede wszystkim na bycie razem.

15.01.2014, środa, godz. 17.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny, zapisy: ewa.stolowska@mck-bydgoszcz.pl

Warsztaty teatralne niebopiekło

Bydgoski teatr niebopiekło zaprasza na warsztaty poświęcone budowaniu podstawy aktorstwa – sprawności ciała. W programie trening fizyczny aktora, praca nad kontaktem z partnerem, koncentracją, emisją głosu. Należy przynieść dresy, ćwiczymy boso. Zwieńczeniem cyklicznych warsztatów będzie nabór do grupy teatralnej, która rozpocznie wspólną pracę nad spektaklem.

16.01.2014, czwartek, godz. 17.00, Pracownia witrażu ul. Dworcowa 10, wstęp 10 zł

Koło gospodyń miejskich

W styczniu Justyna Żywiecka pokaże nam jak przygotować ozdobną tackę wyściełaną kolorową, szklaną mozaiką. Każda z Pań wyjdzie z zajęć z samodzielnie przygotowanym przez siebie dekoracyjnym przedmiotem.

Bilety na koło gospodyń miejskich są dostępne w kasie MCK i o udziale w zajęciach decyduje posiadanie go. Liczba miejsc ograniczona. Bilety są już dostępne w kasie MCK. 56 |

| styczeń 2014

18.01.2013, sobota, godz. 9.00 do 12.00, foyer MCK, wstęp: 40 zł/os., zapisy: ewa.stolowska@mck-bydgoszcz.pl

Bum Bum Rurki – szkolenie dla pedagogów Bum Bum Rurki, na całym świecie zwane Boomwhackers, to plastikowe, kolorowe tuby muzyczne, które od ponad 15 lat na całym świecie wykorzystywane są do zabawy, edukacji i integracji. Każdy kolor odpowiada konkretnemu dźwiękowi dzięki czemu możemy muzykować nawet z 4-latkami. Rurki są idealnie nastrojone i współgrają z innymi instrumentami.

Wystarczy uderzyć w dowolną powierzchnię (podłoga, ręka, krzesło itp.) by wydobyć dźwięk. Bum Bum Rurki to instrument kreatywny, na którym grać może każdy – także nauczyciele bez wykształcenia muzycznego są w stanie poprowadzić wiele gier i zabaw przy użyciu tego instrumentu.

W programie szkolenia: – wykorzystanie instrumentów w systemie Chroma Notes (przykłady lekcji przy użyciu dostępnych w klasie instrumentów) – zastosowanie Bum Bum Rurek do zabawy i edukacji muzycznej, plastycznej, ruchowej, językowej; – metodyka pracy przy prowadzeniu zabaw kreatywnych – organizacja przestrzeni do zabaw ruchowych, tanecznych i plastycznych, Prowadzenie: Dawid Gacek, instruktor, miłośnik Bum Bum Rurek z Krakowa i ich pionier w Polsce. Basista – przez lata na rzeszowskiej, później na krakowskiej scenie muzycznej. Współpracuje z nauczycielami i wspiera inicjatywy związane z Bum Bum Rurkami.

Szkolenie zakończone wydaniem zaświadczenia.

18.01.2013, sobota, godz. 13.00, foyer i Kawiarnia Szpulka MCK, wstęp 10 zł, zapisy: ewa.stolowska@ mck-bydgoszcz.pl

Bum Bum Rurki – warsztaty muzyczne dla dzieci od lat 5 Bum Bum Rurki dają nieograniczone możliwości wprowadzania dzieci w świat rytmu, melodii, harmonii i tańca. Poprzez zabawę uczą koncentracji, cierpliwości i współpracy.

18.01.2013, sobota, godz. 14.00, zbiórka w MCK, wstęp wolny, zapisy: dominika.kiss-orska@mck-bydgoszcz.pl

Spacerownik bydgoski: z wizytą w warsztacie stolarskim Z wizytą w warsztacie u rzemieślnika – stolarza. Spotykamy się o godz. 14 w MCK i ruszamy na spacer w stronę „Londynka”.

w ydarzenia 19.01.2014, niedziela, godz. 10.00, zbiórka przy „Domku Wyczółkowskiego” na Wyspie Młyńskiej, wstęp wolny,

Kultura na świeżym vol. 21 – Wyczół i cisy

Zapraszamy na wycieczkę przede wszystkim wielbicieli malarstwa oraz miłośników nietypowej flory.

Udajemy się bowiem do rezerwatu Cisy Staropolskie im. Leona Wyczółkowskiego Wyjątkowo spotykamy się nie na dworcu, a pod „Domem Wyczółkowskiego” na Wyspie Młyńskiej o godzinie 10. W planie krótka wizyta w środku i zapoznanie się z pracami malarza, które to, mamy nadzieję, wprowadzą nas w pozytywny klimat, z którego nie damy się wyciągnąć aż do wieczora. Czasu na zwiedzanie mamy, niestety, niewiele, bo pociąg do Wierzchucina odjeżdża z dworca o godz. 11.24. Na miejscu jesteśmy o 12.12. Stamtąd ruszamy na południe, na początku w kierunku wsi Mukrz. Obchodzimy Jezioro Mukrzańskie i udajemy się w stronę rezerwatu, który jest najstarszym rezerwatem przyrody w naszym pięknym kraju. Na miejscu oddajemy się chwili refleksji na temat urody otaczającej nas przyrody, po czym wyruszamy w stronę Jeziora Ostrowite i obchodzimy je od strony wschodniej. Jeżeli czas na to pozwoli, udamy się na stary cmentarz ewangelicki. Jeżeli nie, udamy się prosto na stację PKP Błądzim, skąd wyruszymy o 17.24 i po godzinie będziemy w Bydgoszczy. Zapraszamy!

Cena biletów w dwie strony około 22 zł + 5 zł za bilet wstępu do muzeum.

19.01.2014, niedziela, godz. 12.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety: ulgowy 13 zł i normalny 16 zł, rezerwacje: rezerwacje@mck-bydgoszcz.pl MCK i Bydgoski Teatr Lalek BURATINO, spektakl

„Czerwony Kapturek” – PREMIERA! Bajkę o „Czerwonym Kapturku” wszyscy doskonale znają, ale też wszyscy bardzo chętnie po nią sięgają.

Sięgnął po nią również Bydgoski Teatr Lalek Buratino, realizując swój plan zaprezentowania bydgoskiej, młodej widowni cykl klasycznych bajek i baśni. Bydgoski „Czerwony Kapturek” w swojej konstrukcji fabularnej nie odbiega od klasycznego pierwowzoru. Jest więc mała dziewczynka w wyróżniającym ją spośród innych dzieci czerwonym nakryciu głowy, jest mama, babcia, jest leśniczy, no i oczywiście jest wilk. Są też inni bohaterowie, których Kapturek spotka podczas swej wędrówki przez las, w którym dziewczynka mieszka.

W lesie zamieszkuje również jej babcia. Ta chwilowo jest chora i koniecznie trzeba ją odwiedzić, a co za tym idzie, zanieść co nie co do jedzenia. Mama Czerwonego Kapturka jest osobą bardzo zapracowaną, więc prosi, by do babci poszła córka. Czerwony Kapturek chętnie się zgadza, bo lubi wędrować po lesie, w którym ma mnóstwo przyjaciół. I tu zaczyna się oryginalna część opowieści, nigdzie dotąd nie realizowana, napisana specjalnie dla Teatru Buratino. Nim Czerwony Kapturek zmierzy się bowiem z groźnym i potężnym wilkiem, spotka lękliwego zająca, nierozgarnięte ptaki i przebiegłą lisicę. Mimo starannie przygotowanego

przez dziewczynkę planu, niestety, nie uniknie swego przeznaczenia. Wilkowi udaje się pożreć dziewczynkę, a do tego jeszcze babcię. Mimo swych dramatycznych i bardzo niebezpiecznych zwrotów cała historia kończy się jednak szczęśliwie, bowiem jak zawsze, na wysokości zadania stanie pan Leśniczy. To bajka z bardzo wartką akcją, zabawnymi dialogami, wpadającymi w ucho piosenkami i jak zawsze w przypadku Teatru Buratino, zrealizowana w konwencji żywoplanowo-lakowej. Z użyciem pięknych lalek.

19.01.2014, niedziela, godz. 13.00, foyer, Kawiarnia Szpulka, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny

Dzień Babci i Dziadka z Wielką Orkiestrą Świątecznej Pomocy

Dzień Babci i Dziadka to znakomita okazja do wspólnej zabawy i prezentacji dokonań babć, dziadków i wnuków. Dzisiejsi „dziadkowie” to ludzie bardzo aktywni społecznie, nie są tylko beneficjentami, potrafią mocno zaangażować się w życie społeczne – stąd nasz akces w WOŚP. Zapraszamy wszystkich do wspólnej zabawy, do udziału w loterii fantowej, wreszcie do wsparcia naszych wolontariuszy.

24.01.2014, czwartek, godz. 19.00, koncert 20.00, sala kinowo-widowiskowa, bilety 15,00 zł (przedsprzedaż) i 20,00 zł (w dniu koncertu) do nabycia w kasie MCK,

Premiery Płytowe: George Dorn Screams „Ostatni dzień” i Sorry Boys „Vulcano”

Najnowsze wydawnictwo bydgoskiego zespołu, zatytułowane Ostatni dzień to pierwszy krok wydeptywania nowej ścieżki na szlaku muzycznej wycieczki. Początek wędrówki przypada na 2005 rok, grupa ma więc za sobą spory kawał czasoprzestrzeni. A ponieważ podróżują na piechotę (lubią podziwiać widoki), od czasu do czasu, robią krótsze lub dłuższe przystanki (Snow Lovers Are Dancing [2006], O’Malley’s Bar [2009], Go Cry On Somebody Else’s Shoulder [2011]). Tym razem, rozbili obóz w Sucharach, pod uchem Jarka Hejmanna. Odetchnęli, przeanalizowali swoje położenie, wyznaczyli nowy azymut i ruszyli dziarsko na spotkanie z przygodą. Dokumentacja z podróży przybrała charakter albumu. Efekty zaprezentują w Ostatni dzień tygodnia – 24 stycznia 2014 roku w MCK. GDS: Marcin Karnowski, Radek Maciejewski, Magda Powalisz, Wojtek Trempała.

Warszawski zespół Sorry Boys, zadebiutował w 2010 r. albumem „Hard Working Classes”, wydanym przez Mystic Production. Płyta została bardzo dobrze styczeń 2014 |

| 57

w ydarzenia przyjęta przez słuchaczy i recenzentów. Album promowały piosenki „Chance” i „Cancer Sign Love”, prezentowane przez liczne radiostacje, m.in. Escę Rock, Trójkę, Radio Roxy.

Już przed wydaniem debiutanckiego albumu grupa została zauważona zarówno w Polsce, jak i za granicą.

W 2008 r. piosenka Sorry Boys znalazła się na płycie „minimax pl”, sygnowanej przez Piotra Kaczkowskiego.

W tym samym roku grupa zdobyła statuetkę „Best New Band Poland” na międzynarodowym konkursie GBOB w Londynie, a w 2009 r. nagrodę „Największa Nadzieja 2009” w ramach PAM London Awards.

Zespół z powodzeniem koncertuje - na swoim koncie ma m.in. dwie trasy promujące album „Hard Working Classes”, obejmujące największe miasta w Polsce. Wystąpili również jako gość trasy m.in. Hey i Brodki oraz jako support Jassie Ware i I Blame Coco. Sorry Boys wystąpili m.in. na takich festiwalach jak Open’er Festival, Jarocin, Męskie Granie i Seven Festival. Wyjątkowym wydarzeniem w biografii Sorry Boys był koncert podczas pokazu kolekcji Macieja Zienia w Soho Factory w 2011 r., który był szeroko komentowany w branży modowej.

Obecnie Sorry Boys kończy pracę nad drugim albumem, którego premiera odbędzie się jesienią 2013.

Zwiastunem nowego materiału jest singiel „The Sun” i „Phoenix”. Piosenki trafiły na listy przebojów i playlisty m.in. Trójki, Eski Rock i Radia Roxy.

Skład zespołu: Bela Komoszyńska głos, instrumenty klawiszowe Tomasz Dąbrowski gitary Piotr Blak gitara, instrumenty klawiszowe Maciek Gołyźniak perkusja Bartosz Mielczarek bas www.sorryboys.pl

10.00-14.00, salonik secesyjny (III piętro) w MCK, cena: 50 zł za spotkanie (w cenie materiały: podobrazie malarskie, farby, pędzle) 250 zł karnet na cykl spotkań, zapisy: dominika.kiss-orska@ mck-bydgoszcz.pl

Koło Gospodyń Miejskich – Krótki kurs malarstwa olejnego

Koło Gospodyń Miejskich zaprasza od nowego roku na krótki kurs malarstwa olejnego. Zaczynamy w styczniu, kończymy w czerwcu. Jest to cykl sześciu spotkań z Anną Tomasik, pod której okiem będziemy malować portrety, martwą naturę, a także skopiujemy swoje ulubione obrazy znanych mistrzów. Zapoznamy się przy tym z techniką olejną. Na koniec kursu przygotujemy wystawę prac powstałych podczas jego trwania. Liczba miejsc ograniczona 26.01.2014, niedziela, godz. 9.30, salonik secesyjny (III piętro) w MCK, wstęp wolny, zapisy: dominika.kiss-orska@mck-bydgoszcz.pl

Poranek rodzinny

Podczas styczniowego poranka nastroimy się karnawałowo i będziemy szaleć! Przygotujemy własnoręcznie maski, które wykorzystamy do tańców i „hulańców”, które wydarzą się w drugiej części spotkania. Można przyjść w przebraniu!

26.01.2014, niedziela, godz. 12.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety: ulgowy 13 zł i normalny 16 zł, rezerwacje@mck-bydgoszcz.pl MCK i Bydgoski Teatr Lalek BURATINO

„Przygody Kaja i Gerdy” – spektakl

25.01.2013, sobota, godz. 11.00, MCK, wstęp wolny

I Zimowy Koncert Kreatywki pt.„KREATYWNE DZIECIŃSTWO” dla niemowląt i małych dzieci MCK & KREATYWKA zapraszają rodziców z dziećmi w wieku 0-5 lat na radosne spotkanie z muzyką na żywo. Krótkie i dostosowane do możliwości percepcyjnych najmłodszych melomanów utwory zagrają profesjonalni muzycy oraz studenci szkół muzycznych.

Całości towarzyszyć będą przyśpiewki, wierszyki, kołysanie i taniec. Specjalnie zaaranżowana przestrzeń, wyłożona wykładzinami i poduszkami pozwoli poczuć się swobodnie i ekspresyjnie wyrażać pozytywne emocje.

Zapraszamy całe rodziny!

Zapisy: violetta.niedzwiecka@kreatywka.pl W zgłoszeniu prosimy podać imię i nazwisko, ilość osób dorosłych oraz ilość dzieci, jaka przyjdzie na Koncert (wraz z podaniem ich wieku).

58 |

| styczeń 2014

Przygody Kaja i Gerdy – Karolina Suchodolska, fot. Daeiusz Gackowski

26.01.2014, niedziela, godz. 18.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny

Teatr Improwizowany wymyWammy udowadnia – Starość też radość!

– pokaz improwizacji teatralnej Złotka, zapraszamy Was na nasze popisy pachnące racuszkami. Postaramy się pokazać, że w głowach spowitych srebrnym włosem, kryją się pomysły zaskakujące niejednego młodzieńca. Zadbamy o ciepłą, niczym

w ydarzenia dziergane przez nas skarpety, atmosferę. Nakarmimy Was niesłychanymi historiami spod beretu. W wełnianych paputkach pokażemy, że potrafimy robić nie tylko na drutkach. Udowodnimy, że jesteśmy babkami z wigorem i również w leciwym wieku tryskamy, jak nasze perfumy, niebagatelnym humorem 28.01.2014, wtorek, godz. 19.00, Kawiarnia Szpulka, wstęp wolny

Klub Akademii Jazzu: Sonny Stitt

Klub Akademii Jazzu to muzyczna prezentacja wielkich postaci świata jazzu. To kameralna forma uzupełniająca Bydgoską Akademię Jazzu, która będąc alternatywą dla zwykłego koncertu łączy w sobie walory edukacyjne z rozrywkowymi. Jest to również doskonała okazja do zaprezentowania ogromu talentu debiutantów tego gatunku uczących się w bydgoskiej AM. Postać Sonny Stitt’a, którego 90 rocznica urodzin przypada w lutym 2014 będzie tematem wiodącym Klubu Akademii Jazzu.

Sonny Stitt był jednym z pierwszych muzyków eksperymentujących z elektrycznie wzmacnianym saksofonem. Zmarł w 1982 roku.

Wykonawcy: Michał Łuka – ts, Adam Lemańczyk – kbd, Grzegorz Nadolny – b, Waldemar Franczyk – dr 31.01.2014, piątek, godz. 17.30, foyer, Kawiarnia Szpulka, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny. Ekspozycja wystawy do 15 lutego 2014

Wystawa „Współczesna architektura Ukrainy” oraz wykład Wiceprezesa Narodowego Stowarzyszenia Architektów Ukrainy Oleksandra Jaremy na temat współczesnej architektury ukraińskiej

Ukraina jest krajem, z którym Polskę łączy nie tylko sąsiedztwo geograficzne, lecz również wspólna historia i kultura. Ten duży europejski kraj posiada dawne tradycje budownictwa i może poszczycić się licznymi zabytkami historycznymi. Po uzyskaniu niepodległości i przejściu do gospodarki wolnorynkowej Ukraina przeżyła ożywienie gospodarcze co, oczywiście, rzutowało na rozkwit nowoczesnej architektury miast. Powstawały w nich liczne biurowce, centra handlu i centra rozrywki, zespoły mieszkaniowe i osiedla willowe. Na rynku ukraińskim zaczęto stosować nowoczesne technologie budowlane, które w dużej mierze zostały zaszczepione przez polskie firmy. Najciekawsze obiekty powstały w największych miastach kraju: Kijowie, Charkowie, Dniepropietrowsku, Doniecku, Odessie i Lwowie.

W pewnym sensie architektura może służyć wskaźnikiem rozwoju gospodarczego i kulturowego kraju.

Oglądając wystawę architektury ukraińskiej możemy dowiedzieć się więcej o naszym wschodnim sąsiedzie, który w sposób istotny wpływa na sytuacje w naszym regionie Europy.

Aleksander Baranowski, Narodowe Stowarzyszenie Architektów Ukrainy

Sonny Stitt, filar Bebopu, absolutny wirtuoz saksofonów okrzyknięty następcą Charlie Parkera. Choć krótko po jego śmierci grał na alcie nie był jego dosłownym naśladowcą. Opierając się na innowacjach Parkera, Stitt dostosował je później do gry na saksofonie tenorowym i barytonie, co w rezultacie pozwoliło mu wyjść z cienia mistrza i stworzyć własny niepowtarzalny styl. Współpracował z wieloma muzykami, do których należą m.in.

Dizzy Gillespie, Bud Powell, J.J. Johnson, Oscar Peterson, a także inni saksofoniści, tacy jak Sonny Rollins, Dexter Gordon, Eddie „Lockjaw” Davis i Gene Ammons.

Z tym ostatnim staczał często pojedynki muzyczne, które pomogły w zdobyciu rozgłosu przez Ammonsa.

W latach 50. eksperymentował z jazzem kubańskim, co zaowocowało nagraniami wykonanymi dla Verve Records wraz z Thadem Jonesem i Chickiem Coreą.

W latach 60. koncertował również z Milesem Davisem. styczeń 2014 |

| 59

w ydarzenia MAŁE

znajduje go zimą… Słoneczna podróż przez cztery pory roku, z muzyką Antonio Vivaldiego w tle.

4.01.2014, sobota, godz. 11.00, Kino Orzeł, bilety 5 zł (do nabycia w kasie MCK) Tajemnica kwiatu paproci reż. Tadeusz Wilkosz, Paweł Wendorff, ANIMA-POL, Polska 2004, czas: 69’ Cztery lalki, mieszkające na co dzień w przedszkolu, zostają uprowadzone przez fałszywych ochroniarzy. Podczas ucieczki z łap porywaczy gubią się w lesie. Buba i Superboj natychmiast popadają w niewolę bezwzględnego Szefa dzikiego wysypiska śmieci. Druga para – Malutka i Narwany – wędrując przez las spotyka zwierzęta, które skarżą się na sąsiedztwo Śmieciowiska-Wysypiska. Na szczęście Malutka znajduje zaczarowany kwiat paproci i zostaje obdarzona niezwykłą mocą. Malutką i Narwanego również spotyka los Buby i Superboja. Wszystkie lalki z rozkazu Szefa mają grzebać w śmieciach…

Ale Szef nie wie, na jakich trafił twardzieli…

Pies, kot i… magnetofon reżyseria: Alina Maliszewska, SMF, Polska 1972 / czas: 9’18” Długa zima. Nic się nie dzieje… Pies i Kot marzą o zakupie magnetofonu, aby uprzyjemnić sobie ten mroźny czas…

Złoty szlak reżyseria: Bogdan Nowicki, SMF, Polska 1969 / czas: 8’58” W swej długiej wędrówce, Koziołek – Mądra Głowa, dociera na Alaskę, gdzie właśnie trwa kolejna „gorączka złota”…

Lody śmietankowe reżyseria: Zofia Oraczewska, SMF, Polska 1962 / czas: 6” Jeden z odcinków pierwszego w historii polskiego serialu animowanego – JACEK ŚPIOSZEK. Mały Jacek odbiera lody śmietankowe dziewczynce, wzbudzając tym gniew pingwinka z plakatu. Uciekając przed nim, przelatuje rakietą na biegun południowy… Nieprawdopodobne? Cóż, w animacji, tak jak we śnie, wszystko jest możliwe…

Trzecie życzenie reżyseria: Wiesław Zięba, SMF, Polska 1992 / czas: 08’36” Zbliża się Gwiazdka. Dwa koty przystrajają choinkę i czekają na Mikołaja, który okazuje się być…

Pies, kot i… piecyk reżyseria: Leszek Komorowski, SMF, Polska 1972 / czas: 09’14” Jak jest zima, to jest zimno. Pies i Kot wiedzą o tym doskonale, ale robią wszystko, by jakoś temu zaradzić…

Dlaczego mam dobre zdanie o bocianie reżyseria: Janusz Martyn, ANIMA-POL, Polska 2012 / czas: 5’21” Pierwszy odcinek serialu, będącego kontynuacją popularnej w latach 90-tych telewizyjnej serii pt. NOTATNIK PRZYRODNICZY. Podczas pobytu na wsi, Kaktus i Mały poznają Wojtka – młodego bociana, który będzie zmuszony pozostać całą zimę w Polsce…

„Molier na rowerze”

reż. Philippe Le Guay, Francja 2012, 104 min.

„Śnieżne animacje II” 11.01.2014, sobota, godz. 11.00, Kino Orzeł, bilety 5 zł (do nabycia w kasie MCK) – zestaw filmów krótkometrażowych (łączny czas 53’ 45”) Jak promyk słońca szukał przyjaciela reżyseria: Wiesław Zięba, SMF, Polska 2005 / czas: 6’18” Znany z PRZYGODY NAD STAWEM Promyczek, szuka przez cały rok przyjaciela… Niespodziewanie, 60 |

| styczeń 2014

Popularny telewizyjny gwiazdor Gauthier Valence (Lambert Wilson, „Matrix Reaktywacja”, „Matrix Rewolucja”, „Bez skazy”) wyrusza w podróż pociągiem na tajemniczą francuską wyspę Ré. Ma do wykonania specjalną misję. Chce przekonać starego przyjaciela aktora Serge’a Tanneura (Fabrice Luchini, „Żona doskonała”, „Niebo nad Paryżem”) do powrotu na teatralną scenę w tytułowej roli w spektaklu „Mizantrop” Moliera. Zadanie nie jest proste, bo Tanneur, znany kiedyś aktor komediowy, trzy lata temu porzucił teatr, wycofał się ze świata i zamieszkał w rozpadającym się domu, przekazanym w spadku przez wuja. Stał się typowym mizantropem, a w dodatku nie chce wracać do przeszłości, ma dosyć aktorstwa i pali wszystkie scenariusze, które tylko dostanie.

w ydarzenia 20 18.00 Molier na rowerze poniedziałek 20.00 Nowe Horyzonty Tourne w Kinie Orzeł: Chore ptaki umierają łatwo 2 czwartek

18.00 Gdzie jest Gwiazdka?

3 piątek

18.00 Dotyk grzechu

4 sobota

11.00 „małe ANIMOCJE” – Tajemnica kwiatu paproci – bilety 5 zł

20.15 Rakieta 20.15 Abu Haraz

18.00 Dotyk grzechu 20.15 Abu Haraz

21 wtorek

18.00 Molier na rowerze 20.00 seans DKF Mozaika

22 środa

18.00 Molier na rowerze

23 czwartek

18.00 Molier na rowerze

25 sobota

18.00 Molier na rowerze

20.15 Niebiańskie żony Łąkowych Maryjczyków 20.15 Niebiańskie żony Łąkowych Maryjczyków 20.15 Niebiańskie żony Łąkowych Maryjczyków

5 niedziela

18.00 Dotyk grzechu

26 niedziela 20.15 Niebiańskie żony Łąkowych Maryjczyków

20.15 Abu Haraz

7 wtorek

18.00 inauguracja działalności DKF Mozaika w Kinie Orzeł

27 18.00 Molier na rowerze poniedziałek 20.15 Niebiańskie żony Łąkowych Maryjczyków

20.00 seans DKF Mozaika 8 środa

18.00 Dotyk grzechu

9 czwartek

18.00 Abu Haraz

10 piątek

18.00 Abu Haraz

11 sobota

11.00 „małe ANIMOCJE” zapraszają na „Śnieżne animacje II” – zestaw filmów krótkometrażowych (czas 53’ 45”) – bilety 5 zł

20.15 Abu Haraz 20.15 Dotyk grzechu 20.15 Dotyk grzechu

28 wtorek

18.00 Molier na rowerze 20.00 seans DKF Mozaika

29 środa

18.00 Molier na rowerze

30 czwartek

18.00 Molier na rowerze

31 piątek

20.15 Niebiańskie żony Łąkowych Maryjczyków

20.15 Niebiańskie żony Łąkowych Maryjczyków 20.15 Niebiańskie żony Łąkowych Maryjczyków

Jeżeli nie podano inaczej, bilety: ulgowe 11 zł / normalne 14 zł

18.00 Abu Haraz 20.15 Dotyk grzechu 13 18.00 Abu Haraz poniedziałek 20.15 Dotyk grzechu 14 wtorek

20.00 seans DKF Mozaika

15 środa

20.15 Dotyk grzechu

16 czwartek

18.00 Abu Haraz

17 piątek

18.00 Nowe Horyzonty Tourne w Kinie Orzeł: Niebiańskie żony Łąkowych Maryjczyków

18.00 Abu Haraz

20.15 Dotyk grzechu

20.15 Nowe Horyzonty Tourne w Kinie Orzeł: Kiedy umieram 18 sobota

18.00 Nowe Horyzonty Tourne w Kinie Orzeł: Goltzius and the PelicanCompany 20.15 Nowe Horyzonty Tourne w Kinie Orzeł: Shirley – wizje rzeczywistości

19 niedziela

16.00 DKF Plus – Molier na rowerze – wstęp wolny dla osób od 65 lat pozostali 11 i 14 zł 18.00 Nowe Horyzonty Tourne w Kinie Orzeł: Camille Claudel 1915 20.00 Nowe Horyzonty Tourne w Kinie Orzeł: Nieznajomy nad jeziorem styczeń 2014 |

| 61

w ydarzenia

fot. Andrzej Gawroński

W

itajcie w Nowym, 2014 roku. Wszystkiego najlepszego! Życzymy Państwu i sobie byśmy jak najczęściej spotykali się w Ostromecku. Cały czas pracujemy nad polepszeniem naszej oferty, wdrażamy nowe projekty. Dwa największe to Renesans odnaleziony – festiwal muzyki renesansowej oraz festiwal z muzyką folkową, nad którymi obecnie pracujemy.

Nie zabraknie także cotygodniowych koncertów w ostromeckich Pałacach, zajęć edukacyjnych dla dzieci i rodziców, koncertów przygotowanych przez Akademię Muzyczną. Jestem przekonany, że równie ciekawą propozycją będą wydarzenia adresowane szczególnie – choć

nie tylko – do seniorów. Najbliższe z nich odbędzie się 2 lutego. Dla uczestników zagra znakomity kwartet Arte Con Brio pod kierownictwem Mirosława Przybyła. Bilety na koncert kosztować będą 5 PLN. W dodatku, przy siedzibie MCK w Bydgoszczy (ul. Marcinkowskiego 12-14), podstawiony zostanie autobus dla Gości, który przywiezie ich na koncert do Pałacu Nowego, a po imprezie odwiezie do Bydgoszczy.

Mam nadzieję, że w Nowym Roku będziecie nas Państwo odwiedzali jeszcze chętniej. Czekamy z otwartymi ramionami. Do zobaczenia!

Andrzej Gawroński

Zespół Pałacowo-Parkowy w Ostromecku 5.01.2014, niedziela, godz. 20.00, Pałac Nowy w Ostromecku, wstęp 114 zł*

Bal Trzech Króli Zapraszamy serdecznie na pierwszy bal w Pałacu Nowym w Ostromecku w 2014 roku. Dla Gości przygotowane zostało atrakcyjne menu, m.in. rosół z gęsi, schabowy z kapustą, bigos, w cenie biletu są także zimne zakąski i napoje. Do tańca zagra big band bydgoszczanina Waldemara Mateckiego. Królować będą największe przeboje muzyki rozrywkowej, przy których będzie można bawić się do rana. Pojawią się również Trzej Królowie (pod przewodnictwem Adama Gajewskiego), którzy, wraz z Gośćmi, śpiewać będą kolędy. Impreza trwać będzie od godz. 20.00 do 4.00. Szczegóły na stronach internetowych Miejskiego Centrum Kultury w Bydgoszczy oraz Zespołu Pałacowo-Parkowego w Ostromecku.

62 |

| styczeń 2014

12.01.2014, niedziela, godz. 12.00, Pałac Nowy w Ostromecku, wstęp wolny

„Akademia dzieciom – muzyczna podróż po świecie” Kolejna odsłona cyklicznych spotkań rozwijających predyspozycje muzyczne najmłodszych odbiorców. Zajęcia polegające m.in. na prezentacji twórczości polskich i zagranicznych kompozytorów, zapoznaniu z brzmieniem i budową instrumentów zyskały uznanie wśród rodziców i dzieci. Głównymi prowadzącymi audycje są Ewelina Boesche-Kopczyńska i mgr Honorata Glaza-Gulgowska – artystki związane z Akademią Muzyczną im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Styczniowy koncert nosi tytuł „Taneczne rytmy”.

w ydarzenia 12.01.2014, niedziela, godz. 16.00, Pałac Nowy w Ostromecku, wstęp wolny

„Ej maluśki, maluśki” – bożonarodzeniowe kolędy, kantyczki i pastorałki Spotkanie będzie nie tylko okazją do wspólnego śpiewania najpiękniejszych pieśni polskich, ale również do „wędrówki” przez tradycje kolędowania.

W koncercie wystąpią dzieci i młodzież z Zespołu Szkół w Ostromecku pod kierunkiem Anny Grzybek-Korzeniewskiej. Dawne kolędy przypomni Krystyna Piórczyk, koncert poprowadzi – przytaczając opowieści o tradycji i śpiewaniu pieśni bożonarodzeniowych – Krystyna Berndt. Uczestnicy odwiedzą także Kościół św. Mikołaja Biskupa, Stanisława Biskupa i Męczennika i Jana Chrzciciela w Ostromecku.

12.01.2014, niedziela, godz. 18.00, Pałac Nowy w Ostromecku, wstęp wolny

Zimowe spotkanie ze znakami i obrazami – performance Grzegorza Pleszyńskiego Grzegorz Pleszyński zajmuje się malarstwem, rysunkiem, grafiką, projektowaniem okładek i plakatów, fotografią, video-artem, happeningiem. Jest stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rok 2013. Liczne podróże i kontakty artystyczne w sposób znaczący wpłynęły na jego sposób postrzegania świata. Na najbliższym spotkaniu zaprezentuje dźwiękowy performance połączony z pokazem znaków i obrazów.

19.01.2014, niedziela, godz. 16.00, Pałac Nowy w Ostromecku, wstęp 10 zł**

Joachim Perlik i Artur Grudziński w repertuarze Czesława Niemena W 2014 roku przypada już dziesiąta rocznica śmierci wybitnego artysty. Od kilku lat w Zespole Pałacowo-Parkowym w Ostromecku czczona jest pamięć muzyka. Przed nami kolejny występ jednego z najlepszych wykonawców śpiewających „niemenowskie” piosenki w Polsce – Joachima Perlika.

Tym razem artysta wystąpi w duecie z Arturem Grudzińskim (fortepian) – multiinstrumentalistą i autorem piosenek, znanym z występów m.in. z Marylą Rodowicz czy Ewą Bem, byłym współrealizatorem programu „Śpiewające Fortepiany”.

Perlik w 2005 roku wydał solową płytę „Wspomnienie o…” zawierającą największe i najbardziej popularne przeboje Niemena. Znalazły się na niej m.in. utwory „Dziwny jest ten świat”, „Pod papugami”, „Jednego serca”.

25.01.2013, sobota, godz. 20.00, Pałac Nowy w Ostromecku, wstęp 75 zł*

Bal (nie tylko) dla Seniorów Zapisy przyjmuje Hanna Parucka (tel. 661 695 610), zaproszenia sprzedawane będą od 1 stycznia w kasie MCK.

26.01.2013, niedziela, godz. 16.00, Pałac Nowy w Ostromecku, wstęp 10 zł**

Akademia w Pałacu

Wystąpią adiunkci Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy: Joanna Czapińska-Wróblewska (skrzypce) – prowadząca klasę nauki akompaniamentu uczestniczka mistrzowskich kursów i warsztatów, a także licznych festiwali w kraju i za granicą; w swoim dorobku posiadająca nagrania CD – oraz Bolesław Siarkiewicz (fortepian) – były stypendysta Ministra Kultury i Sztuki prowadzący ożywioną działalność koncertową jako solista i kameralista; w 2006 roku uzyskał stopień naukowy doktora sztuk muzycznych.

W programie koncertu utwory takich kompozytorów, jak Pablo Sarasate, George Enescu, Johannes Brahms.

26.01.2014, niedziela, godz. 17.30, Pałac Stary w Ostromecku, wstęp wolny

„Bydgoszcz i Ostromecko w okresie staropolskim” – wykład prof. Janusza Kutty Znany bydgoski historyk, dyrektor Archiwum Państwowego w Bydgoszczy w latach 1982-2004, autor książek i artykułów o tematyce historycznej przybliży interesujące fakty z dziejów naszego regionu.

26.01.2014, niedziela, godz. 18.15, Pałac Stary w Ostromecku, wstęp wolny

„Filozofia stodoły, czyli fotografie i artefakty z podróży na białostocczyznę” – wernisaż wystawy Krystyny Berndt Fotografia Krystyny Berndt to fotografia drogi. Zdjęcia wykonuje niespiesznie, najczęściej aparatem analogowym prowokującym artystkę do uważnej kontemplacji świata, ludzi i ich otoczenia. Inspirują ją wioski, które odwiedza, ludzie, których spotyka, przedmioty i obiekty, symboliczne artefakty – najczęściej chrome i niekompletne – sakralizujące przestrzeń, nadające jej metafizyczny charakter.

W Galerii Pałacu Starego zobaczyć będzie można rekwizyty z podróży oraz zdjęcia wyselekcjonowane według tematu „filozofia stodoły”.

Będą to m.in. obrazy drewnianych wiosek polsko-białoruskich, kamiennych stodół, a także porzucone przedmioty. * Cena za osobę ** Bilety do nabycia w Miejskim Centrum Kultury w Bydgoszczy (ul. Marcinkowskiego 12-14), w Pałacu Nowym w Ostromecku (ul. Bydgoska 9) oraz przed koncertem.

Nie istnieje możliwość wcześniejszej rezerwacji biletów.

styczeń 2014 |

| 63

w ydarzenia 16 stycznia 2014, czwartek, godz. 18.00, Galeria Wspólna, wernisaż, wstęp wolny

Galeria Wspólna, ul. Batorego 1/3, tel. 523 221 447, e-mail: galeriawspolna@onet.pl 8.01.2014, środa, godz. 17.00, wstęp wolny W ramach cyklu: Popołudnie ze sztuką

Wieczór Performance’u, z Pawłem Kwaśniewskim

performance, pokaz filmów, dyskusje Zapraszamy na Wieczór Performance’u, z Pawłem Kwaśniewskim, artystą, którego bydgoska publiczność miała okazję poznać, podczas odbywającego się w naszym mieście, we wrześniu ubiegłego roku, Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Performance.

Paweł Kwaśniewski (1963) ukończył studia filozoficzne, na wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Akademii Teologii Katolickiej (obecnie UKSW). Od 1984 roku, stworzył ponad 300 sytuacji performance, pokazywanych w muzeach, galeriach, i centrach sztuki w ponad 60 krajach, na 5 kontynentach. Poza działalnością artystyczną, zajmował się również okazjonalnie prowadzeniem wykładów, na uczelniach artystycznych w Polsce, Finlandii, Irlandii i Islandii, angażował się również w działalność społeczną i prace dziennikarskie.

Spektakle Pawła Kwaśniewskiego, często charakteryzuje doza osobliwego humoru, ironicznego podejścia do świata, który jest równocześnie silnie skontrastowany z brutalnym traktowaniem własnego ciała.

Przykładem tego jest prowadzona przez niego od lat osiemdziesiątych akcja „wyprzedaży centymetrów kwadratowych swojego ciała”. Forma performance’u, w którym artysta jest zarówno twórcą jak i tworzywem – na własnym ciele bada granice własnego bólu i wytrzymałości – to najczęściej podejmowany przez Kwaśniewskiego sposób ekspresji. Twórca porównuje tę formę do poezji twierdząc, iż Performance jest dla sztuki wizualnej trochę jak poezja w literaturze. Są poeci, którzy piszą wiersze liryczne i krajobrazowe. Są tacy, którzy piszą krótko i dosadnie.

64 |

| styczeń 2014

Mariusz Gutowski „Pure & transparent”, rysunki Mariusz Gutowski w latach 2002-2007 studia na Wydziale Sztuki, Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. W 2007 roku dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Malarstwa profesora Eugeniusza Geno Małkowskiego. W 2007 roku – stypendium artystyczne Marszałka Warmii i Mazur. Laureat konkursu Salted Candy 2009. W 2009 roku uczestnik warsztatów Art&Fashion Festiwal w Starym Browarze w Poznaniu. W 2011 roku – stypendium artystyczne Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Doceniony w rankingu Kompasu Sztuki, jako obiecujący młody artysta. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, ilustracją, projektowaniem graficznym i scenografią.

Prace w licznych kolekcjach prywatnych i państwowych, ponadto publikacje w wydawnictwach.

Reprezentantem młodszego pokolenia jest Mariusz Gutowski, którego prace epatują przewrotnym, wyrafinowanym konceptem, subtelnymi odcieniami ironii aż po groteskę, celową deformacją i rozpoznawalnym stylem, w którym ekspresja, drapieżność i teatralność przekazu łączy się z agresywną, niemal neonową barwą i finezyjnym, szkicowym, często negatywowym obrysem. Rysunki i malarskie zapiski Gutowskiego fascynują wewnętrzną dramaturgią, zamierzoną dysharmonią między kolorystyką, nasyconą, transparentną barwą, przypominającą stylistykę reklamy, chropawością formy, przewrotnie sugerującej nieporadność, naiwność i wrażliwość dziecka, a poważnym, niekiedy gorzkim, bolesnym przesłaniem. Prace układają się w rodzaj notatnika, w który straszą upiorne maski, wyszczerzone zębiska, atrybuty ziemskiej i niebiańskiej władzy, zdeformowane sylwety doznające zmysłowej ekstazy, jakby przeniesione z księgi Kamasutry. W świecie tych wyobrażeń człowiek okazuje się tworem wielce samotnym, opuszczonym, skazanym na nieme zadziwienie, tworem doświadczającym powolnego unicestwienia, niebytu kryjącego się pod pozorami niby realnej egzystencji.

Małgorzata Dorna, (BWA Piła, fragment z katalogu wystawy poplenerowej Interdyscyplinarnych Spotkań Twórców w Człopie. 2013)

Czwarta strona okładki BIK-u sprzed czterdziestu lat