BIK 2/2014

Felietony: Kaźmierski, Pruss, Siwiec

O Weselu: Anita Nowak i Paweł Schreiber Paweł Sztarbowski: Wyspiański – przenikliwy i krytyczny obserwator

Rok Kanału Bydgoskiego

luty 2014

Plastyka: Hasior, Gutowski i Kuraś

nr 2 (447) ROK XL ISSN 1232-4450 INDEX 38139x cena 2,10 zł (5% VAT)

BIK, czwarta strona okładki, rok 1982

Jest cała sfera pytań koniecznych, których sobie na co dzień nie chcemy zadawać. Nie czujemy potrzeby? Boimy się odpowiedzi?

Same pytania budzą w nas lęk? Może tak właśnie być. Można przeżyć całe życie i opierać się stawianiu tych pytań albo – gdy już ktoś je za nas postawi – nie udzielać na nie odpowiedzi. Zmierzam do tego, rzecz najzupełniej oczywista, że po to mamy sztukę, żeby stawiała te pytania i zmuszała do odpowiedzi. Nawet jeśli pytania są ryzykowne, a odpowiedzi – bolesne. Po to właśnie jest kultura i tym się właśnie różni sztuka od rozrywki. Wielka sztuka to nie ta, która błyszczy nazwiskami i upaja się snobizmem, to nie ta, która licytuje się sama ze sobą na hermetyczność, ani ta, która zawsze osiąga wyżyny kunsztu. Ale ta, która zmusza do zadawania wspomnianych pytań i odpowiadania na nie. Dlatego przecież nie zawsze ją lubimy, dlatego czasami ją odrzucamy, a czasami – przeciwnie – cenimy wbrew jej walorom (a często nawet: brakowi tych walorów). Wesele, jakkolwiek byśmy chcieli je oceniać, jest taką właśnie sztuką. Która zmusza, nakazuje, namawia, skłania, prowokuje i tak dalej. Poświęcamy jej dużo miejsca w numerze. Czy dlatego, żeby Państwa do niewygody trudnych pytań namawiać? Po części, owszem. Z podobnego powodu prezentujemy plastykę. I całą resztę bydgoskich aktualności.

R edak to r N ac zeln y

B I K w inte r n e ci e:

www.bik.bydgoszcz.pl www.issuu.com/bik_ www.facebook.com/bik.bydgoszcz

spis treści

wydawca: Miejskie Centrum Kultury dyrektorka: Marzena Matowska 85-056 Bydgoszcz, ul. Marcinkowskiego 12 e-mail: sekretariat@mck-bydgoszcz.pl www.mck-bydgoszcz.pl redaktor naczelny: Michał Tabaczyński michal.tabaczynski@mck-bydgoszcz.pl redakcja: Szymon Andrzejewski, Kuba Ignasiak współpraca: Maciej Federowicz, Adam Gajewski, Monika Grabarek, Marcin Szymczak skład, opracowanie graficzne: Bogdan Prus projekt winiety: ZbyZiel, redakcja: tel. 523 255 553 bik@mck-bydgoszcz.pl ul. Marcinkowskiego 12 druk i oprawa: Polraster BIK w sieci www.bik.bydgoszcz.pl www.facebook.com/bik.bydgoszcz www.issuu.com/bik_

Redakcja nie zwraca materiałów niezamówionych i zastrzega sobie prawo do dokonywania skrótów oraz zmiany tytułów. Nie ponosi odpowiedzialności za treść programów placówek kulturalnych oraz materiałów informacyjnych i graficznych. Reklamodawcy ponoszą pełną odpowiedzialność za skutki prawne wynikłe z opublikowania dostarczonych przez siebie materiałów. Opinie prezentowane przez autorów nie zawsze są zgodne ze stanowiskiem redakcji i wydawcy.

BIK 2/2014 (447) Objętość dotowana: 50 stron.

Rok XL, nakład 2000 egz.

dystrybucja: częściowo bezpłatny

Od redakcji, Michał Tabaczyński. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 Tomasz Kaźmierski, Spoza układu (13): Polskie płyty 2013. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3 Popiół i zamęt, z Pawłem Sztarbowskim rozmawia Maciej Federowicz. . . . . . . . . 4 Chodziło o coś więcej, Paweł Schreiber. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7 Narodowe obsesje i weselne upiory, Anita Nowak. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8 Wyobraźnia wyzwolona, Hanna Strychalska. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 Sztuka w Krainie Nierealnego – wokół wystawy Mariusza Gutowskiego Pure & Transparent, Justyna Gongała . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 „Czas niedomknięty” – wspomnienie o wystawie Władysława Hasiora, Agnieszka Wysocka. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14 Hołd dla muzyki, z Marcinem Degowskim rozmawia Szymon Andrzejewski. . . . 16 Wpuszczeni w Kanał? – Nam to pasuje!, Tomasz Izajasz. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18 Bartłomiej Siwiec, Zugzwang (13): Niepokonany. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20 Zdzisław Pruss, Bydgoski insynuator kulturalny (118). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21 „Bydgoski Informator Kulturalny”: druga czterolatka, Michał Tabaczyński. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22 Stosunki rodzinne w Zairze a sprawy nasze, czyli o niedawnym Jubileuszu BTHG, Adam Gajewski. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25 Jak powstała flaga Bydgoszczy?, Adam Gajewski. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26 Adresy bydgoskich instytucji kultury. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28 Wydarzenia Opera Nova w Bydgoszczy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30 Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32 Muzeum Wojsk Lądowych w Bydgoszczy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34 Akademia Muzyczna w Bydgoszczy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35 Filharmonia Pomorska im. I.J. Paderewskiego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36 Teatr Polski w Bydgoszczy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38 Galeria Miejska bwa. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40 Galeria Brda, Galeria Kantorek. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41 Galeria Autorska Jan Kaja i Jacek Soliński . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42 Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44 Biblioteka Główna UKW. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 45 Akademicka Przestrzeń Kulturalna WSG. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46 Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48 Pałac Młodzieży . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50 Impresariat ITD. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51 Towarzystwo Polsko-Austriackie w Bydgoszczy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51 Rebel Music BDG . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52 Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53 Młodzieżowy Dom Kultury Nr 5. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54 Dom Kultury ORION BSM . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54 Dom Kultury MODRACZEK. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55 Klub ARKA BSM. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55 Księgarnia Polanglo. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55 Młodzieżowy Dom Kultury Nr 4. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56 artGallery galeria & pracownia plastyczna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56 Klub „Odnowa”. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56 Młodzieżowy Dom Kultury Nr 2. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57 Impresariat Adria. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57 Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58 Galeria Sztuki Wozownia. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59 Miejskie Centrum Kultury. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60 Zespół Pałacowo-Parkowy w Ostromecku. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 66 Galeria Wspólna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68 Na okładce: Wesele w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. Fot. M a g d a H u e c k e l

2 |

| luty 2014

spoz a uk ładu (13)

kaźmierski Polskie płyty 2013 Podsumowania ciąg dalszy, wszak to dopiero luty, a dokonywanie podsumowań z jakiejś perspektywy jest chyba słuszniejsze, gdyż z czasem emocje gasną, a zostaje rozsądek. O nowych płytach Variete i Alameda 3 pisałem w styczniowym BIK-u, zatem jeszcze tylko przypomnę, że w Variete doceniam umiejętność „pozostania sobą” i potraktowania współczesności jako budulca. Natomiast płytę Alameda 3 nazwałem albumem totalnym i podtrzymuję to zdanie po kolejnym miesiącu słuchania. W końcu, jeśli podczas odsłuchu płyty kilka razy pojawiają się dreszcze na plecach, to można z pewnością uznać Późne królestwo za coś dobrego, bo, generalnie, dreszcze pojawiają się coraz rzadziej.

Podobne wrażenia towarzyszą podczas słuchania Starej Rzeki. W tym przypadku chyba dość wiele osób ma miłe doznania, bo w zasadzie trudno znaleźć podsumowanie w którym Starej Rzeki by nie było. I trudno się dziwić. To także album wielowymiarowy, wielorodzajowy, a znów nie czuć szwów. Kuba Ziołek (i koledzy, w przypadku Alamedy) genialnie to wszystko wymyślił. Ziołek wyrasta na jedną z najciekawszych postaci na polskiej scenie muzycznej.

Mimo niszowej działalności dostrzegły go osoby z kręgu nominującego do Paszportów Polityki. Niestety, Paszport dostał Marcin Masecki. Pozostałe projekty w których Kuba się udziela także zasługują na uwagę, np. Hokei czy przede wszystkim T’ien Lai. To bardzo różne światy, a każde wcielenie prezentuje bardzo wysoki poziom. Zespół Hokei i duet T’ien Lai także w 2013 roku wydały płyty.

Co jeszcze ciekawego w kraju słychać? Projekt Dwutysieczny – Jedwabnik. Błażej Król z zespołu UL/KR (który obecnie zawiesił działalność) pozbierał nagrania Mazzolla, Wojtka Kucharczyka czy Radka Dziubka i złożył z nich coś nowego. Ambient, trochę elektronicznych szelestów, chwilami delikatny beat. Ciekawa rzecz, tym

bardziej, że UL/KR jakoś mnie nie bawił, a Dwutysięczny jak najbardziej.

Jeśli chodzi o „towarzyszącą” elektronikę warto zwrócić uwagę na We Draw A. Nie mają pretensji do tworzenia dzieł przełomowych, a porządnej muzyki okołoklubowej.

I niech tak zostanie, kawałka Tears from the sun można słuchać bez końca.

Sporym zaskoczeniem spotęgowanym tajemniczą aurą wokół projektu był album wykonawców podpisujących się Bokka. Artyści nadal nie chcą ujawniać, ale, jak wieść gminna niesie, mają już sporo doświadczeń na rynku muzycznym i umieszczenie się w takiej muzycznej roli tych właśnie osób, może być pewnym zaskoczeniem. Jedno wiem na pewno: lubią Lykke Li. Polecam też album Rafał Gorzyckiego i Sebastiana Gruchota. Kilka lat temu byłem na ich rewelacyjnym koncercie, ale to było w ramach Sing Sing Penelope. Teraz, w duecie, przenoszą nas w świat muzyki wysublimowanej. Znów znajdziemy tu ciągotki Rafała Gorzyckiego do muzyki współczesnej. To propozycja dla koneserów, w końcu tytuł albumu to Experimental psychology.

Jest jeszcze kilka płyt o których warto napisać, myślałem, że okołohiphopowi Modulators jakoś mnie poruszą, są fajne sample, w niezłym sosie jest to wszystko podane, ale kończy się na letniej przyjemności. Na koniec chciałbym zwrócić uwagę na jeden metalowy zespół rodem z Bydgoszczy, to Paulo Sergio i epka Phases. Bardzo ciekawe, nieco wykręcone, granie, tworzone przez młodych muzyków.

Rok 2013 był dla polskiej muzyki niezłym rokiem, a cieszy mnie przede wszystkim fakt, że kilka ujmowanych w wielu podsumowaniach płyt, to w zasadzie albumy bydgoskie.

Tomasz Kaźmierski

luty 2014 |

| 3

teatr

Popiół i zamęt Z Pawłem Sztarbowskim, dramaturgiem Wesela w reżyserii Marcina Libera oraz dyrektorem programowym i kierownikiem literackim Teatru Polskiego w Bydgoszczy, rozmawia Maciej Federowicz Fot. Anna Soporowska

4 |

| luty 2014

teatr Zacznijmy od pytania najbardziej oczywistego, ale jednak istotnego. 30 grudnia 2013 r. odbyła się premiera Wesela w reżyserii Marcina Libera. Ty jesteś dramaturgiem tego spektaklu. O czym jest Wesele wg duetu Sztarbowski-Liber?

Z wybitnymi dziełami, a dramat Wyspiańskiego jest takim dziełem z pewnością, jest trochę tak, że strasznie trudno odpowiedzieć w kilku zdaniach, o czym one są, czy też, o czym mogłyby ewentualnie być. Podczas pracy z Marcinem Liberem ważne stało się dla nas, by nie pozostać tylko w polityczno-społecznej warstwie tego dramatu, ale dotrzeć do bólu, leków i tęsknot każdej z postaci.

Na użytek tej pracy określiliśmy, że Wesele jest „dramatem rozpaczy”, że każda postać pod wpływem tej weselnej uczty, pod wpływem wypitego alkoholu i spotkań z innymi bohaterami, znajduje się w sytuacji ekstremalnej lub uświadamia sobie bezsens własnego dotychczasowego życia i własnych wyborów. Takimi słabymi, zrozpaczonymi, samotnymi ludźmi bardzo łatwo manipulować. Byle zdarzenie, byle lider, byle symbol jest w stanie stać się dla nich zapowiedzią lepszego życia i obietnicą spełnienia, odmiany. Niewielkiej iskry potrzeba, by ta sympatyczna weselna gromada zamieniła się w ludzkie kłębowisko – fanatyczne i niebezpieczne. Zaczynamy spektakl Korowodem Leszka Aleksandra Moczulskiego (znanym głównie dzięki piosence Marka Grechuty), ze słowami: „Zapatrzeni w tańcu, zapatrzeni w siebie”. Myślę, że to zapatrzenie w siebie „wciąż niepewnych siebie” bohaterów jest jakimś tematem i wyraża niemożność porozumienia i wspólnego bycia. Bo za tym idzie szukanie wspólnego wroga, kozła ofiarnego, którego można by obwinić za własny los, wyżyć się na nim.

Reżyser sam zaproponował Tobie współpracę przy tym projekcie. Jak doszło do Waszego spotkania i jaka była Twoja reakcja na ten pomysł?

To było dość zaskakujące, bo prowadziłem z Marcinem Liberem rozmowy o współpracownikach, z którymi chciałby Wesele tworzyć, wymienialiśmy różne pomysły na dramaturgów, ale on nie chciał podejmować ostatecznej decyzji. Po jakimś czasie zadzwonił i zapytał, czy chciałbym, skoro jestem na miejscu, pracować z nim nad tym tekstem. Oczywiście się zgodziłem, bo to jeden z moich ukochanych tekstów i od dawna się zastanawiam, na jakie sposoby można ten tekst rozczytywać.

Opowiedz o przebiegu prac nad tym klasycznym tekstem Wyspiańskiego. Miałeś jakieś trudności, wątpliwości?

Bez mnożenia wątpliwości i uważności we wczytywaniu się w dzieło klasyczne, praca nad nim nie ma tak naprawdę większego sensu. Bo wtedy staje się jedynie powielaniem pewnego schematu. A w przypadku Wesela o ten schemat szczególnie łatwo, bo wciąż po ponad 100 latach jesteśmy obciążeni spektaklem prapremierowym, którego premiera odbyła się w 1901 roku w Teatrze Miejskim w Krakowie, wzbudzając wtedy rozmaite kontrowersje, szczególnie towarzyskie, związane z tym, że Wyspiański opisał prawdziwe wesele swojego przyjaciela, Lucjana Rydla, a wszyscy bohaterowie pokazani na scenie mieli swoje pierwowzory. Największą chyba trudnością z Weselem realizowanym współcześnie jest próba odnalezienia tej samej mocy, którą ten utwór miał ponad sto lat temu, ale już poza kontekstem tak zwanej plotki o Weselu.

W jednej z Twoich wypowiedzi można przeczytać, że Wesele jest sztuką o wyrazistej warstwie społeczno–politycznej, ale także prezentacją tematów metafizycznych. W jaki sposób nowa wersja tego dramatu odnosi się do współczesności i obecnych problemów?

Pytanie: „jest Bóg czy go nie ma?”, nie pada w Weselu tak wprost, jak dajmy na to w Braciach Karamazow Dostojewskiego. Ale jednak przez cały utwór, ponad tym społecznym obrazkiem, który widzimy w pierwszym akcie, wybrzmiewa pytanie o to, czy jest jakaś siła ponad tym niezdarnym światem i co nas z tą siłą łączy. Warto pamiętać, że Wyspiański był człowiekiem głęboko wierzącym.

Końcówka dramatu, z chocholim tańcem, interpretowana jest zwykle w warstwie społecznej czy też narodowej.

Ale równie dobrze możemy odczytać teologiczny sens tej sceny. Na co czeka ta wspólnota ludzi? Czego nasłuchuje? Spełnienia? Szczęścia? Wartości z tego, czy z tamtego świata? Czy proroctwo Wernyhory, pełne tajemnic i sprzeczności, dotyczy porządku społecznego, czy może raczej metafizycznego? W Weselu to wszystko się sprzęga w dziwną całość.

„W Polsce walczą ze sobą różne plemiona. Przedmiotem walki są często „puste” symbole.” To są luty 2014 |

| 5

teatr Twoje słowa. Takim pustym symbolem jest odwrócona figura Chrystusa, która nagle wyłania się z nicości podczas spektaklu? Jej zadaniem było tylko wywołanie skandalu?

No właśnie jest zupełnie odwrotnie. W naszym spektaklu po sali krąży przecież, podawany z ręki do ręki, but zgubiony przez pijanego Wernyhorę. I to nagle ten but staje się dla wszystkich przedmiotem kultu, mimo że za plecami mają figurę Chrystusa, już odwróconą, zniszczoną, zdegradowaną, co jest cytatem z Popiołu i diamentu Andrzeja Wajdy. Więc gdybyśmy planowali to jako skandal, byłby to taki skandal cofnięty w czasie co najmniej o kilkadziesiąt lat. Zresztą ta rozmowa z wielkimi filmami Wajdy, głównie z Popiołem i diamentem, Lotną, Wszystko na sprzedaż i oczywiście Weselem, jest również ważnym tematem całego spektaklu. A zdanie: „Czy popiół tylko zostanie i zamęt?” wybrzmiewa w spektaklu dotkliwie, gdy obserwuje się bohaterów z różnych pokoleń, którzy nie bardzo chcą wziąć na siebie ciężar odpowiedzialności za cokolwiek.

Szczególnie bezwzględny jest ten spektakl wobec grupki hipsterów z miasta, dla których jedynym gestem reakcji na rzeczywistość pozostaje ironia, którą zatupują wewnętrzną pustkę. Wolą być „zapatrzeni w siebie”. „Myśmy słabi” – mówi błaznujący Dziennikarz, podsumowując własną bezradność.

Zdaniem Lidii Zamkow Wesele to jedyny chyba utwór, w którym nie ma postaci negatywnych. Ani jednej. Wszyscy chcą dobrze, a jednocześnie utwór jest czerwony od konfliktów. Twoim zdaniem to zaleta tego dramatu czy wada?

To pewne uproszczenie, bo takie nieskalane to znów te postaci nie są. Bo co to znaczy: chcieć dobrze? Oni chcą dobrze oczywiście, ale głównie dla siebie. Mniej myślą o innych. I z tego rodzą się rozmaite konflikty.

Faszyzm czy komunizm też zrodził się z tego, że wszyscy chcieli dobrze. Rudolf Staszewski, pierwowzór Dziennikarza, w swojej recenzji z prapremiery Wesela określił bohaterów jako „atomy duchowe”, zamknięte w rodzaj monologu wewnętrznego, zagadujące swoje życie, niezdolne do działania we wspólnocie. Od 1901 roku zmieniły się bardzo realia społeczne, rozwinęła się technologia, ale ludzka samotność, ból, niepewność i rozpacz pozostały niestety takie same.

6 |

| luty 2014

Podczas konferencji prasowej Marcin Liber stwierdził, że tekst Wyspiańskiego jest wyjątkowo smutny. W Waszej interpretacji jednak ten smutek nie jest aż tak odczuwalny. Co jest tego powodem?

Chyba życie jest powodem. Bo przecież całe życie to „historia wesoła, a ogromnie przez to smutna”. Mieszanka zdarzeń poważnych i kompletnie absurdalnych.

Oglądałeś relacje z pogrzebu Nelsona Mandeli? Smutna chwila, umarł wielki człowiek, wszyscy pogrążeni w żałobie, niektórzy płaczą i nagle okazuje się, że zatrudniony tłumacz języka migowego po prostu tego języka nie zna.

Macha jedynie rękoma w dowolny sposób. Zderzenie podniosłości tej chwili, ogromnego smutku z tym absurdalnym machaniem rękami wydaje mi się jakąś wielką prawdą o naszym życiu. Tak przenikliwy i krytyczny obserwator jak Wyspiański był wyczulony na tego typu sceny. Wściekał go sentymentalizm odbioru własnych dzieł, mówił, że to są „pomadki”, a jemu zależało na dawaniu publiczności „w pysk”, na wstrząsaniu, poddawaniu tematów do myślenia.

Wiem, że Wesele to bardzo istotny dla Ciebie tekst.

Najważniejszy wręcz, który istnieje w literaturze dramatycznej. Podczas naszej ostatniej rozmowy stwierdziłeś, że najpierw marzyłeś o tym, aby ktoś zrealizował go u nas w teatrze, a teraz to się udało.

Jesteś w pełni zadowolony z ostatecznego kształtu Wesela wystawianego na deskach TPB? Twoje marzenie spełniło się w 100%?

Uważam, że udało nam się zrobić ważny, ciekawy spektakl, który jest znakomicie przyjmowany przez publiczność. Prawie każdy z dotychczasowych pokazów kończył się owacją na stojąco. Ale oczywiście zdaję sobie sprawę, że z tak bogatego materiału tekstowego dałoby się zrobić zupełnie inny spektakl, być może jeszcze lepszy, a być może zupełnie poroniony. Póki co, tuż po premierowych emocjach, jestem z tej pracy bardzo zadowolony, a spotkanie z Marcinem Liberem uważam za jedno z moich najważniejszych doświadczeń teatralnych. Ale też rozumiem po tej pracy, dlaczego wielcy artyści, jak choćby Adam Hanuszkiewicz, Andrzej Wajda czy Jerzy Grzegorzewski powracali do tego utworu wielokrotnie, mierzyli się z nim na przestrzeni różnych lat. Być może jeszcze kiedyś będzie okazja, by do Wesela powrócić w zupełnie inny sposób.

Marzyłbym o tym.

teatr

Fot. Magdalena Hueckel

Paweł Schreiber

Chodziło o coś więcej Kiedy Marcin Liber pracował jeszcze nad Weselem w Teatrze Polskim w Bydgoszczy, zaczęły się pojawiać pierwsze wieści w sprawie tego, czego należy się po jego spektaklu spodziewać. Wielu przyszło więc na premierę, oczekując Wesela radykalnego i bezczelnego, pachnącego, jak filmy Wojciecha Smarzowskiego, wódką i potem, a do tego perfidnie szargającego narodowe świętości. Przedstawienie okazało się jednak nieco inne. Jest niespecjalnie bezczelne. Większość świętości zostawia w spokoju. Nie zalatuje od niego nawet zbytnio wódką. Wesele Libera, choć przyjmuje współczesny sztafaż (włącznie z estetyką wiejskiej dyskoteki), to w gruncie rzeczy stosunkowo tradycyjna realizacja dramatu Wyspiańskiego, która w ostatecznym rozrachunku okazuje się bardzo nierówna.

Zacznijmy od tego, co się nie udało. Szwankują zwłaszcza sceny, w których spektakl miał się bezpośrednio odwo-

ływać do teraźniejszości. Żeby udowodnić widzowi, że akcja rozgrywa się na początku nie dwudziestego, a dwudziestego pierwszego wieku, reżyser każe postaciom kończyć co drugą scenę śpiewami „A teraz idziemy na jednego” czy „W Polskę idziemy, panowie”. Żeby pokazać, że Polacy są narodem antysemickim, zgromadzone na scenie postaci witają wchodzącą Rachelę (Joanna Drozda) okrzykami „Jude raus!”. Mało to subtelne – i mało przekonywające.

Razi też monotonia wielu rozwiązań. Cały pierwszy akt zostaje rozbity przez następujące po każdej scenie przerywniki muzyczne połączone z projekcją multimedialną, co jest najpierw efektowne, ale w końcu – nieznośnie jednostajne. Wydobywający z postaci ukryte marzenia i obawy Chochoł co chwila powtarza swoją kwestię „co się komu widzi w snach” ­– jakby roztargniony widz mógł w pewnym momencie zapomnieć, jaka jest rola tej postaci.

Przekonuje za to przesunięcie środka ciężkości Wesela od zbiorowej wizji narodowej ku dziwacznej, mrocznej halucynacji pijanych weselników. Świetnym pomysłem jest umieszczenie kolejnych widm nie na zewnątrz, a wewnątrz rozmawiających z nimi postaci. Jeszcze lepszym – zmiana dostojnego Wernyhory (Michał Jarmicki) w poczciwego pijaczka, który nieśmiało zaczepia Gospodarza (Jakub Ulewicz), a na pamiątkę zamiast podkowy zostawia wyjątkowo prozaiczny but, czczony później przez inne postaci. Intryguje Chochoł (Magdalena Łaska), który ma postać nie słomianej kukły, tylko młodej kobiety w eleganckiej sukni, odgrywającej w tym coraz dziwniejszym świecie rolę reżysera-demiurga. Liber wydobywa z postaci Wyspiańskiego cały kryjący się w nich mrok, czasem pozwalając im pójść o krok dalej niż dramacie. Tak jest w przypadku Marysi (Karolina Adamczyk), uwięzionej w nieszczęśliwym małżeństwie, która w jednej z upiornych, wizyjnych scen zbudowanych wokół Chochoła sięga po leżącą na scenie siekierę, aby potem poinformować innych, że jej mąż poszedł już spać.

Właśnie takie zabiegi – nie zmieniające drastycznie wydźwięku oryginału, tylko przydające mu atmosfery i teatralnych ornamentów – sprawdzają się w bydgoskim przedstawieniu najlepiej. W połączeniu z solidną grą aktorów, którzy w większości świetnie sobie radzą z rytmem tekstu Wyspiańskiego, daje to spektakl, który, chociaż nie udało mu się zostać Weselem ważnym i współczesnym, pozostaje Weselem całkiem przyzwoitym. To już coś. Nie sposób jednak oprzeć się wrażeniu, że chodziło o coś więcej. luty 2014 |

| 7

teatr

Fot. Magdalena Hueckel

Narodowe obsesje i weselne upiory Od powstania Wesela minęło 115 lat. W tym czasie sytuacja polityczna i społeczna Polaków ulegała różnorodnym przeobrażeniem. Niezmienna pozostała jednak mentalność. Wciąż nie stać ich na jakąkolwiek sensowną integrację. Jako że zawsze snują się pośród nich upiory przeszłości. Obsesyjne spory o symbole – krzyże, tęcze, imiona – każdego dnia dzielą polskie społeczeństwo, niwecząc szanse na porozumienie, paraliżując jakiekolwiek wspólne przedsięwzięcia dla dobra kraju. Dlatego Wesele jest wciąż jednym z najbardziej aktualnych polskich dramatów.

Antysemickie klimaty symbolizuje tu np. Panna Młoda, Joanna Drozda, plująca Racheli do kieliszka.

Bohaterów bydgoskiej inscenizacji dręczą wspomnienia dawnych konfliktów, niespełnionych marzeń, tłam8 |

| luty 2014

Anita Nowak

szonych żądz. Postaci Dramatu powołano tu więcej, niż w oryginale. Te dopisane to wyobrażenia, marzenia bohaterów; np. niezaspokojona dojrzała kobieta próbująca wyzwolić się z podświadomości Gospodyni, w którą wciela się Małgorzata Witkowska.

W niektóre postaci dramatu wpisuje się nieco współcześnie głośnych problemów. Np. Widmo (Karolina Adamczyk) to maltretowana ciężarna kobieta.

Akcja rozgrywa się tu w przestrzeni kojarzącej się z salą Gminnego Ośrodka Kultury. Z tyłu przeszkolona ściana z widokiem na taras czy ogród, po bokach sceny dwa rzędy ustawionych, naprzeciwko siebie krzeseł. Środek pusty. Najpierw dzielący kobiety od mężczyzn, a potem chłopów od panów. Znak podziałów społecznych. Ale jest coś, co z pozoru wszystkich jednoczy. Wspólną namiętno-

teatr ścią tego społeczeństwa okazuje się tu wódka. Po usytuowane pośrodku sceny butelki przychodzą i ci z prawa, i ci z lewa. I panowie, i chłopi. Mężczyźni i kobiety. Polacy i Żydzi. Zdawać by się więc mogło, że alkohol integruje emocjonalnie społeczeństwo. W rzeczywistości jednak – działa destrukcyjnie. Niszczy nie tylko miłość, wywołując przemoc w rodzinie, ale i kraj. Alkoholem solidnie skrapiana jest np. scena dialogu pomiędzy Gospodarzem a Wernyhorą. Trzeźwy nie jest też Jasiek, na którego scedowano odpowiedzialność za losy kraju. Gospodarz przekazuje Jaśkowi paczkę z rogiem, nie upewniając się nawet, co jest w środku. To wymowna aluzja do obojętności na losy kraju tych, w czyich rękach one spoczywają.

Najbardziej intrygującą, niosącą z sobą niepokój postacią, jest snujący się przez cały czas po scenie Chochoł w wykonaniu Magdaleny Łaski. Osobliwy jest również taniec, którym zaczarowuje on weselników. Psychodelicznymi ruchami ciała i rąk aktorka przywołuje wyobrażenie targanego wichurą kolczastego krzaka róży. Fantastyczny efekt wizualny i ciekawy symbol. Napawający grozą. Czarny Chochoł w długiej sułtannie podstępnie wydobywa na światło dzienne mroczne nuty historii i skrywane zakamarki ludzkiej natury. Podburza. Mąci.

Wywoływany nad sceną efekt video – barwne koła wirujących kalejdoskopów z etnicznymi motywami, takimi samymi, jak na kostiumach aktorek, to nie tylko aluzja do zasnobowania bohaterów folklorem, ale przede wszystkim do chocholego tańca- powtarzalnych działań zatrzaśniętych w zamkniętych kręgach. Bez szansy na zjednoczenie i wyzwolenie…

Sztarbowski i Liber spoglądają w przyszłość z większym od Wyspiańskiego pesymizmem. Poddają np. w wątpliwość szanse na udany związek ludzi, których dzieli przepaść kulturowa. Już więc na weselu dochodzi do pierwszych konfliktów między młodą parą. W miarę upływu czasu i przepływu alkoholu Pana Młodego zaczyna drażnić gwara żony. Symbolicznie – także w przestrzeni scenicznej – młodzi coraz bardziej oddalają się od siebie.

Ona np. stoi sama, gdy on toczy intelektualne dysputy z Rachelą.

Znakomicie to stopniowe ochładzanie się stosunków małżeńskich odbija się na twarzy grającej Pannę Młodą Julii Wyszyńskiej. A także w jej ruchach. Staje coraz mniej pewna siebie. Choć stara się rzecz ukryć przed gośćmi i rodziną. To kolejna rewelacyjna rola Wyszyńskiej na bydgoskiej scenie. Bardzo dobrym nabytkiem dla zespo-

łu okazały też w tej inscenizacji Aleksandra Pisula grająca Haneczkę i Agnieszka Żulewska kreująca postać Maryny.

Leitmotivem i dominującą inspiracją do układu ruchu jest Korowód Marka Grechuty. Znaczące są też słowa piosenki. Korespondując z poszczególnymi kwestiami z Wesela, wzmacniają wymowę spektaklu, jego odniesienia do współczesności.

Poetyckie zaczadzenie równoważy brutalny naturalizm. Po prawej stronie zaklina Chochoł, po lewej Dziad w stroju sprzątacza pilnuje pisuarów, sprząta. Pod koniec Stańczyk w błazeńskiej czapce wjeżdża na wózku, używanym do mycia podłóg w marketach. Trzeba posprzątać! To współczesne symbole potęgujące przesłanie spektaklu.

Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy Stanisław Wyspiański – Wesele reżyseria: Marcin Liber dramaturgia: Paweł Sztarbowski scenografia: Mirek Kaczmarek ruch sceniczny: Iwona Pasińska opieka nad słowem: Irena Jun muzyka: Filip Kaniecki/MNSL kostiumy: Grupa Mixer Premiera: 30 grudnia 2013 luty 2014 |

| 9

XII Bram. Lapidarium, 2013, akryl, olej na płótnie, 100×120 cm. Fot. Bogusław Kuraś

Wyobraźnia wyzwolona Wystawa malarstwa Bogusława Kurasia Bramy otwarte – bramy zamknięte, która odbyła się w Galerii Wieży Ciśnień, w dniach 6 listopada – 8 grudnia 2013 roku, zwracała uwagę feerią ciepłych barw i ciekawie zinterpretowanym motywem bramy. Takie było pierwsze wrażenie. Artysta zaprezentował obrazy, powstałe w latach 2008-2013, w technice oleju i akrylu, które są dojrzałą, własną i przekonującą kontynuacją koloryzmu. Barwy zestawione odważnie i emocjonalnie, oddają zachwycenie urodą świata. Jednocześnie widoczna jest wrażliwość na kolorystyczne niuanse. Obserwujemy przejścia od intensywności barw i kontrastów po delikatność pastelowych odcieni. Precyzja, daleka od jubilerskiej, a jedynie na tyle konieczna, aby scharakteryzować ważny szczegół, łączy się ze swobodnym gestem i fakturą. Bramy symbolizują przejście z jednej rzeczywistości w drugą. Z tej, którą widzimy do tej, która jest po przeciwnej stronie. Nieznanej, nierozpoznanej, czasem widocznej tylko we fragmencie.

10 |

| luty 2014

Hanna Strychalska

Przedostanie się na drugą stronę nie jest łatwe. Hermetyczność obrazowej rzeczywistości, z bramą jako wyrazistą płaszczyzną w centrum, podkreślają zamknięte i wypełnione kompozycje.

Brama wzniesiona z monolitycznych głazów, w której wykute są prześwity, przypominające wejścia do egipskich pałaców i świątyń. Ciężkie, drewniane, odrzwia otwierające się z głośnym skrzypnięciem na klasztorny dziedziniec. Ogrodowa altana, opleciona roślinnością, albo skonstruowana z giętkich łodyg, która sprowadza do siebie ptaki. I trwają tak w sennym upale, aż do prześwietlenia barw i całkowitego wyciszenia ptasich świergotów. Monumentalne drzwi, odlane z brązu, podzielone na płyciny, otoczone bordiurą z motywem ludzi i zwierząt. Otwarta brama, a właściwie arkada, przez którą zaglądamy na wybrukowany dziedziniec czynszowej kamienicy. Charakterystycznie zamknięta na skobel komórka, jakich wiele, przy przedwojennych bydgoskich

plastyka domach. Rzymski akwedukt, wspinający się na tle błękitnego nieba. Trzy wejścia, ujęte w kamienne tryforium gotyckich łuków, prowadzące do nieprzedstawionej katedry. Dzieło XVII-wiecznej metaloplastyki, oblana złotym, gęstym światłem, kuta, ażurowa brama, jedna z wielu, otwierających wnętrza jasnogórskiego klasztoru. Ostra Brama w Wilnie, gdzie na górnej kondygnacji mieści się kaplica pw. Matki Boskiej Ostrobramskiej.

Bramy, drzwi, wejścia pokazane przez Bogusława Kurasia są symbolicznym przeglądem przez style architektoniczne, epoki i cywilizacje. Wskazują na wartość dawnej architektury i rzemiosła artystycznego, którego przykładem jest właśnie brama. Także bordiura z animalistycznym ornamentem, która pustoszeje, zmieniając się w ramę, zamykającą malarską kompozycję. Ramę czasem zwielokrotnioną, sugerującą perspektywę i podkreślającą umowność całego przedstawienia. Umowność. To następny ważny element tych obrazów. Brama z monolitycznych głazów traci na ciężarze, jeśli zauważymy, że nad nią wiszą reflektory. A więc jest to teatralna scenografia.

Artysta otwiera przed widzem różne bramy. Odnalezioną w Wiedniu, a prowadzącą do muzyki, secesyjną i wtopioną w zieleń miejskiego ogrodu, w której widnieje pomnik, grającego na skrzypcach, Johanna Straussa.

Widzimy bramę do świata natury, gdzie kłębią się mniej lub bardziej prawdziwe zwierzęta. Fowistycznie barwne i tajemnicze. Ptaki, psy, koty, małe gryzonie i fantastyczne salamandry. Materializują się, gdy na nie patrzymy, jakby istniały w płynnym stanie skupienia. Wszystko jest tu tylko kwestią czasu i uwagi. Teraz, lekko stąpają po trawie i płyną po mlecznym niebie. Jest też brama do modlitwy, wiodąca do świątyń i klasztorów. Historia antyku otwiera się poprzez rzeźbiarski wizerunek wilczycy kapitolińskiej w arkadzie, karmicielki Remusa i Romulusa – założycieli Rzymu.

Motywy z płycin i bordiur uwalniają się z ram, których granice ulegają zatarciu. Sprytnie korzysta z tego pewne rogate zwierzę z ogonem konia. Obecnie pasie się już stadnie i na wolności. Kompozycja i kolorystyka tego obrazu przypomina babilońskie mozaiki, oddające barwą rozgrzany piasek i błękit nieba. To samo zwierzę, już pojedynczo, pojawia się na innym przedstawieniu i w zupełnie odmiennym otoczeniu. W centrum obrazu stoi wyplatana brama, a wokół niej zgromadzone są różne zwierzęta. Wypatrujący wilk albo szakal, i dziki ptak, obok którego przepływa ryba. Jest też nadzwyczaj realistyczny nosorożec, który widnieje… na małej karteczce, przytwierdzonej do

pustej przestrzeni. Na podłodze zauważamy porzucony, drewniany klocek. A kopytne zwierzę o pięknych rogach?

Tak, teraz widzimy to dokładnie. Okazuje się być krewniakiem konia na biegunach… w dziecięcym pokoju. Z rygoru płaszczyzn wyzwalają się też dwa walczące zwierzęta – kozioł i atakująca go pantera. Istnieją teraz, jak wycięty z historycznego kontekstu cytat ze scytyjskiego kołczanu, noża, albo strzemienia. Uwalnia się również koń, przypominający pegaza ze skrzydłami polskiej husarii, który otwiera, czy też zamyka tę wystawę.

To bramy Bogusława Kurasia. Rzeczywiste, które możemy rozpoznać i umiejscowić w czasie, i te, będące przejawem tęsknoty za szeroko rozumianą przeszłością oraz baśniowością, odnajdowaną w każdym dziecinnym pokoju. Patrząc na te obrazy, doceniamy duże umiejętności techniczne i odczuwamy radość, jaka towarzyszyła malarzowi w procesie tworzenia. Wabią one wzrok i optymistycznie nastrajają. Ale to nie wszystko. To zaledwie czarowna powierzchowność dzieła sztuki. Głębiej kryje się, oryginalnie zinterpretowany i pełen życia, komunikat z przeszłości. Są to więc obrazy „do odczytania”. Bogusław Kuraś czerpie inspiracje z dorobku całej sztuki, bez ograniczeń czasowych czy stylistycznych, od starożytności po współczesność. Równocześnie cały czas pozostaje sobą, a jego sztuka jest przejawem nieskrępowanej wyobraźni artysty.

Brama X XIII. Brama Paulinów, Jasna Góra, 2013, akryl, olej na płótnie, 120×100 cm. Fot. Bogusław Kuraś

luty 2014 |

| 11

plastyka

Justyna Gongała

Sztuka w Krainie Nierealnego

– wokół wystawy Mariusza Gutowskiego Pure & Transparent Zmęczenie rzeczywistością – stan, którego niewątpliwie doświadcza każdy z nas, szczególnie dziś, w obliczu mnogości kanałów transmisyjnych, za pośrednictwem których dociera ona do nas ze swych najodleglejszych zakątków.

Zmęczeni rzeczywistością to także popularny termin ukuty przez Jakuba Banasiaka1 na określenie postawy polskich artystów młodego pokolenia, których działania charakteryzuje ostentacyjne odrzucenie tematów związanych z szeroko pojętym realizmem, ukierunkowanie na eksplorację własnej wyobraźni, szukanie – wzorem surrealistów – inspiracji w sferach podświadomości, czerpanie z tradycji artystycznej i równoczesne sięganie po współczesne formy wypowiedzi: ilustrację, komiks, stylistykę kiczu i estetykę abstrakcji. Tendencja ta jawi się jako wyraźna opozycja wobec popularnej w latach 90-tych i wciąż żywej sztuki zaangażowanej w sprawy społeczne i polityczne.

Po długim okresie modernistycznych i postmodernistycznych rozważań nad metaartystycznymi problemami sztuki oraz zaangażowania działalności artystycznej w sferę publiczną, młodzi twórcy, zamiast komentować rzeczywistość, starają się stworzyć dla niej alternatywę. Starają się wracać do tego, co leży u źródeł sztuki – pierwiastka kreacyjności, prymatu wyobraźni i niczym nieskrępowanej indywidualnej ekspresji artystycznej.

Termin „zmęczeni rzeczywistością” czy „neosurrealiści” nie odnosi się do określonej grupy, lecz służy do kategoryzacji różnorodnych – choć wywodzących się ze wspólnych Jakub Banasiak, Zmęczeni rzeczywistością. Rozmowy z artystami, wyd. 40 000 Malarzy, Warszawa 2009.

1

12 |

| luty 2014

źródeł – postaw artystycznych. Szczególnym punktem odniesienia dla artystów tego nurtu, zawężającym nieco ich krąg do grupy tych wypowiadających się w formie ilustracji, jest postać i twórczość amerykańskiego artysty Henry’ego Dargera. Ten ekscentryczny twórca-samouk stworzył w latach 1910-1934 kilkanaście tysięcy (sic!) stron epopei Historia Dziewcząt Vivian, znana również jako Krainy Nierealnego, czyli rzecz o glandeko-angeliniańskiej burzy wojennej, spowodowanej buntem zniewolonych dzieci. Fikcyjna kraina ukazana została na ponad trzystu akwarelach stanowiących integralną część dzieła. Ilustracje malowane w naiwnym, bajkowym stylu, komponowane na kanwie przekalkowanych obrazków z gazet i komiksów, pomimo baśniowej, sielankowej estetyki, zawierają całe mnóstwo krwawych, perwersyjnych scen i motywów. Odwieczna walka między dobrem, a złem znalazła tu odzwierciedlenie w konflikcie między dziewczynkami-księżniczkami Vivian, a opresyjnym światem dorosłych. Odkryty niedługo po śmierci Dargera dorobek artystyczny zakwalifikowany został początkowo jako sztuka prymitywna w stylu Art Brut. Autor szybko jednak zaczął zyskiwać uznanie krytyki i publiczności, by w ostatnich latach otrzymać miano pioniera najnowszych zjawisk artystycznych. Moda na twórczość genialnego dziwaka dotarła jakiś czas temu także do naszego kraju, a jednym z jej przejawów jest twórczość malarska i rysunkowa Mariusza Gutowskiego, którego wystawę Pure & Transparent można oglądać do 15 lutego w Galerii Wspólnej.

plastyka

* * * Twarze zniekształcone w groteskowym grymasie, tajemnica niepokojących scenerii i swobodne podejście do integralności ciała – tak ludzkiego, jak i zwierzęcego. To tylko niektóre zabiegi, po które sięga twórca, by wprowadzić nas w świat swoich wizji. Niewielkich formatów prace, choć różnorodne pod względem techniki wykonania, utrzymane są w uproszczonej, ilustracyjnej stylistyce.

Przywodzą na myśl naiwne dziecięce rysunki, wycinanki z kolorowego papieru lub po prostu szybkie, konstruowane od wpływem nagłego impulsu szkice. Dominują tu jaskrawe, neonowe barwy i kiczowata estetyka plakatów reklamowych. Gdzie indziej z kolei ciemne barwy cmentarzy i upiornych budynków wraz z ich demonicznymi mieszkańcami budują nastrój grozy. Grozy jednakże nadal bliższej groteski i dziwacznej teatralizacji, w związku z czym klimat horroru zyskuje wydźwięk ironiczny. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że obrazy Gutowskiego są przejawem swoistego cynizmu wobec rozmaicie pojmowanych wzniosłych aspiracji sztuki. Oscylowanie na granicy kiczu, świadomej prymitywizacji w warstwie formalnej oraz złożonej, choć niejednoznacznej płaszczyzny znaczeniowej, nosi znamiona artystycznej prowokacji. Sam autor jednak, za sprawą tytułu swojej wystawy sugeruje, iż jego dzieła są prawdziwe. Niczym surrealizm – czysty automatyzm, wolny od wszelkiej kontroli umysłu, dryfujący poza wszelkimi względami estetycznymi czy moralnymi. Są to prace stanowiące odbicie wyobraźni artysty, karmionej przeżyciami głęboko zakorzenionymi w podświadomości, wspomnieniami przefiltrowanymi przez dziecięcą niemal wrażliwość, lękami i niepokojami.

Sfera ludzkiej podświadomości jest równie nieoczywista, co starające się ją zilustrować prace. I właśnie ten efemeryczny charakter – a więc i otwartość interpretacyjna – stanowi o ich wartości. Robert Brzęcki zauważa,

że Gutowski w swoich pracach skupia się na sprawach bolesnych, niewygodnych, nieestetycznych, manifestując niezgodę na wyretuszowaną wizję rzeczywistości, którą proponują nam media. Krytyk uważa, że jest to wyraz poczucia tragizmu egzystencji w świecie odbieranym jako więzienie, buntu wobec rygoryzmu i społecznych oczekiwań wobec jednostki. Surrealistyczny, absurdalny mikrokosmos artysty stanowi dla niego rodzaj psychoterapii, a nam, odbiorcom, pozwala zmierzyć się z poczuciem własnej inności i nieprzystawalności do ról, które mamy odegrać 2. * * * To tylko jedna z wielu możliwych interpretacji. Niezależnie jednak od tego, jak rozumiemy sztukę Gutowskiego, nie sposób nie zauważyć, że w tym mroku czai się perwersyjna wręcz przyjemność. Rozkosz ta nieobca jest także współczesnej popkulturze. Aleksandra Waliszewska – jak się może zdawać, koleżanka Gutowskiego z tych samych rewirów ludzkiej psychiki – publiczność znajduje tak wśród znawców sztuki, jak i użytkowników społecznościowych portali internetowych. Podobnej estetyki możemy zresztą szukać jeszcze dalej – w grach komputerowych, w tekstach rockowych zespołów czy na koszulkach modnych nastolatków. Motywy, które z lubością eksploruje Gutowski znajdziemy zarówno w galeriach sztuki, jak na internetowych imageboardach. Strachy. Co za luksus dla wyobraźni, można by rzec za Cortázarem, bo kto z nas nie marzy czasem o pełnej niebezpieczeństw podróży na dno własnej podświadomości, do dargerowskiej Krainy Nierealnego?

Robert Brzęcki, Alicja przebiera się za Diane Arbus i jedzie do Twin Peaks w wersji 3D, czyli w śmiecholijnej grzęstwinie obrazów, (tekst towarzyszący wystawie Pure & Transparent, Poznańska Galeria Nowa, Wieża Cisnień Konin, 2012-2013).

2

luty 2014 |

| 13

Galeria Miejska bwa Bydgoszcz, wystawa Władysław Hasior. Czas niedomknięty.

Agnieszka Wysocka

„Czas niedomknięty”

– wspomnienie o wystawie Władysława Hasiora W 2014 roku, w lipcu, minie 15 rocznica śmierci Władysława Hasiora. W Bydgoszczy przypomniano jego twórczość na monograficznej wystawie w Galerii Miejskiej bwa (kurator Wacław Kuczma), którą można śmiało zaliczyć do najciekawszych wydarzeń artystycznych 2013 roku. Chociaż wiele polskich muzeów (w tym i bydgoskie Muzeum Okręgowe) ma w swoich zbiorach dzieła Hasiora, najbardziej reprezentatywną i oryginalną kolekcję posiada Galeria Władysława Hasiora w Zakopanem (filia Tatrzańskiego Muzeum). Jej największym atutem jest to, że od 1985 roku współtworzył ją sam artysta. Pod koniec grudnia zakończyła się modernizacja placówki – sal ekspozycyjnych i pracowni. W nowo otwartych przestrzeniach można zobaczyć nie prezentowane do tej pory prace m.in. jeden z pierwszych asamblaży „Opiekun domowy” z 1958 r., notatki, dzienniki Władysława Hasiora oraz jego przebogaty księgozbiór. Czas remontu sprawił, że z Zakopanego przyjechały do Bydgoszczy prace, z którymi ich opiekunom zapewne nie było się łatwo rozstać. Przez dwa miesiące (wrzesień/październik) trwało święto sztuki zatytułowane „Czas niedomknięty”.

Mimo zestawienia ogromnej ilości prac ekspozycja nie przytłaczała i nie męczyła widzów. Przestrzenie otulał mrok, z którego silne punktowe światła wydobywały kolejne dzieła. Akcenty położono na kolejnych aktywnościach – assamblażach (kompozycjach zestawionych z gotowych przedmiotów), na sztandarach, rysunkach i dokumentacji fotograficznej.

14 |

| luty 2014

Dlaczego Hasior, mimo, że stawiał w swojej twórczości trudne pytania i że jego prace nie nastrajają optymistycznie, wciąż fascynuje? Jak to się dzieje, że jego dzieła nie tracą na aktualności? Był rzeźbiarzem wykształconym w słynnej szkole Antoniego Kenara w Zakopanem ale nazwanie go tylko rzeźbiarzem to zdecydowanie za mało. Wkroczył do sztuki polskiej w latach 60. XX wieku dynamicznie, budząc kontrowersje, burząc stereotypy.

Na pewno był artystą rozpoznawalnym – jego akcje artystyczne odbijały się w kraju szerokim echem. Wszyscy znali wówczas sztandary, płonące rzeźby i kompozycje „śmietnikowe” – nazywano je hasiorami. Pomysły surrealistów z lat 20 i 30 XX wieku – którzy z gotowych przedmiotów budowali nowe, poetyckie obiekty były dla niego inspiracją. Zaczął wykorzystywać wyrzucone przedmioty, fragmenty lusterek, metalowe rury, tkaniny, nadawał im nowe, zaskakujące życie. Władysław Hasior prowadził nieustanny dialog z polską rzeczywistością i mitologią, nasycony poezją, drwiną i ironią. Łączył tradycję z nowoczesnością, kulturę wysoką z niską. Jego słynne „sztandary” to obiekty z pogranicza rzeźby i tkaniny. Hasior pracował nad sztandarami od 1965 roku czerpiąc inspiracje z kościelnych sztandarów procesyjnych, ze sztandarów wojskowych, z arrasów i godeł rodowych. Wyprowadzał je w procesjach w plener. Robiło to ogromne wrażenie na widzach. Na bydgoskiej wystawie, oprócz eksponowanych sztandarów możemy je zobaczyć „w akcji”, między innymi podczas

plastyka procesji we wsi Łącko, w 1973 roku, na towarzyszących bydgoskiej ekspozycji filmach. Na fotografiach oglądamy rzeźby plenerowe Hasiora. W ich realizację wprzągł artysta żywioły – ogień i wiatr. Musimy pamiętać, że powstawały w czasach, kiedy w każdym polskim mieście i miasteczku pomniki to były czołgi lub obeliski.

Pomysły Hasiora były więc szokujące. Które wytrzymały próbę czasu, nie ma chyba wątpliwości nawet jeżeli do dziś wzbudzają kontrowersje ich tematy. Na Przełęczy Snozkiej koło Czorsztyna wznoszą się Żelazne Organy (1966), poświęcone Poległym w walce o utrwalenie władzy ludowej na Podhalu. W ich konstrukcji ukryte zostały piszczałki organowe, gongi, flety i dzwonki, a wiatr wygrywa na nich melodie. Zafascynowany symboliką ognia Hasior wielokrotnie wykorzystywał jego walory w swoich pracach, zarówno w rzeźbach, jak i w monumentalnych pomnikach czy realizacjach plenerowych, do których na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych dołączyły Płomienne ptaki w Szczecinie oraz pomnik Tym, co walczyli o polskość i wolność Ziem Pomorza w Koszalinie, a w roku 1992 Płonące sztandary w Nowym Sączu. Rzeźby Hasiora są przykładem na to, jak sztuka wikła się w historię. W latach 90. XX wieku twórczość Hasiora próbowano dezawuować, wypominając mu przede wszystkim autorstwo pomników utrwalających legendę władzy ludowej oraz manieryczność sztandarów. Patrząc dzisiaj na pomniki – choć wymagają interwencji konserwatora, to wybroniły się formą, pomysłowością. Na ile dziś

Czarny krajobraz, 1973, 100×65×100 cm.

Strażnik ostatniej perły, 1981, assamblage, drewno, folia, papier, metal, tkanina, 122×70×18 cm.

towarzysząca im ideologia jest czytelna? Warto zadać sobie to pytanie. Bydgoska prezentacja takich pytań nie unikała i chwała za to kuratorom.

Gdyby Władysław Hasior tworzył dzisiaj byłby pewnie entuzjastą fotografii cyfrowej. Podobno nie rozstawał się z aparatem fotograficznym. Stworzył tak zwaną „Sztukę powiatową” – jej fragment można było zobaczyć na wystawie. To zbiór zdjęć przedstawiających kapliczki przydrożne, witryny sklepowe, nagrobki, przydomowe ogródki z klombami z samochodowych opon. Bezcenna dokumentacja Polski prowincjonalnej z przełomu lat 60. i 70. ubiegłego wieku. Zapisana potrzeba upiększania najbliższego otoczenia. Do prac Hasiora pełnych treści a jednocześnie niedopowiedzeń należy wracać, szukać, odsłaniać ich kolejne warstwy. Rocznicowy rok 2014, odnowiona Galeria w Zakopanem, to okazja dla jednych żeby przypomnieć sobie twórczość Hasiora, dla drugich, żeby ją poznać. I w jednym i w drugim przypadku – warto. luty 2014 |

| 15

muzyka

Marcin Degowski, fot. Natalia Stefanowicz

Hołd dla muzyki

Z Marcinem Degowskim gitarzystą i organizatorem koncertów rozmawia Szymon Andrzejewski

W dniu, w którym umówiliśmy się na rozmowę po raz pierwszy urodziła się twoja córeczka, Helenka.

Gratulacje. Ważny moment w życiu?

No, zdecydowanie. Przepiękny… Początkowo miałem nadzieję, że urodzi się w moje urodziny czyli jedenastego stycznia, a przyszła na świat ósmego. Tak jak Elvis Presley.

To fajnie wróży na przyszłość.

Mówiąc o ważnych momentach, to czy pamiętasz kiedy przyszedł ci do głowy pomysł na zrobienie pierwszego koncertu Bydgoscy Muzycy w Hołdzie?

Standardowo odbyło się to tam gdzie król chodzi piechotą czy w wannie? Na lodowisku może?

Ten pomysł dojrzewał we mnie od dłuższego czasu. Nabrało to wszystko wyrazu pod koniec października 2009.

Przy nowo otwartym wtedy również Centrum Handlowym Focus powstał wówczas fajny, nowy klub – nieistniejący już niestety dzisiaj Lizard King. Jako że był to lokal sieciowy

16 |

| luty 2014

to grało tam wtedy bardzo dużo zespołów spoza naszego miasta. Jednocześnie odczuwałem wtedy coś, co sugerowali mi również koledzy muzycy – że takie typowe granie klubowe jakby zamarło. Nastała moda na puszczanie „sztucznej” muzyki w weekendy, więc tych grań zaczęło się robić trochę mało. Jeśli chodzi o Little Wing, to tych grań mieliśmy wtedy bardzo mało. Postanowiłem więc, że nie ma co czekać aż te grania się same „narysują” i że trzeba wziąć sprawy w swoje ręce.

Czyli pomysł powstał częściowo ze względów finansowych?

Może nie do końca chodziło o finanse. Pieniądze z grań klubowych są… powiedzmy symboliczne (śmiech).

Bardziej chodziło jednak o to, żeby zachować tę adrenalinkę. Kontakt z publicznością. Żeby być cały czas w pędzie. Bardziej wynikało to więc z tego niż z chęci

muzyka zarobienia kasy. Zresztą, z tych szesnastu koncertów, które już zrobiłem, to żaden nie był dla mnie jakoś specjalnie zarobkowy… niektóre wręcz odwrotnie. Poza tym chodziło też o chęć sprawdzenia się jako organizator.

Zawsze miałem do tego żyłkę. No i chęć do spotkania się z innymi muzykami. Fajne w tych koncertach jest to, że przy okazji tego typu wydarzeń spotykamy się czasem po bardzo długim czasie. Tak było w czasie koncertów poświęconych The Doors i Beatlesom, gdzie grałem z ludźmi, z którymi nie stałem na scenie przez prawie dwadzieścia lat. Fajne to jest. Najfajniejsze chyba. Poza tym dochodzi kwestia promowania nowych muzyków.

Czasami bardzo młodych ludzi.

Jakim kluczem kierujesz się przy doborze muzyków?

Przede wszystkim staram się zawsze znaleźć złoty środek czyli dla każdego coś miłego. Otwieramy drzwi młodzieży, której zawsze jest trudno wystartować, a taki koncert jest dla nich niesamowitym wyzwaniem. Poza tym staramy się zaprezentować publiczności szeroki wachlarz muzyczny. To nie zawsze jest stylistyka rockowa. Na przykład przy Beatlesach mieliśmy okazję posłuchać kwartetu smyczkowego. Przy Claptonie były duety. Staram się, żeby część występów była akustyczna, a część elektryczna.

Bardzo ważne jest, żeby, tak jak to było przykładowo przy Claptonie, nie zapraszać kogoś, kto Claptona nie ceni i nie lubi, bo będzie wtedy nieprawdziwy. Myślę zawsze o tym, kto mógłby fajnie wypaść w danym kawałku. Dzwonię i jeżeli jest pozytywny odzew to dogadujemy szczegóły i przechodzimy do prób.

Tułałeś się z tym cyklem po wielu miejscach…

Chyba nie nazwałbym tego tułaczką. Dwa pierwsze koncerty to był Lizard King. Potem tamto miejsce siłą rzeczy odpadło. Wiem, że w Toruniu Lizard cały czas funkcjonuje, a u nas z niewiadomych mi przyczyn się jakoś nie przyjął. Zaraz potem trafiłem pod skrzydła Akademickiej Przestrzeni Kulturalnej i tam gościliśmy dosyć długo. To były cudowne koncerty. Rewelacyjnie się tam grało. Zdaje się, że po drodze był raz Kubryk, no i ostatnio w czerwcu – Kuźnia. Jakoś tak się stało, że te koncerty przestały się wpisywać w takie typowe klubowe granie do piwa.

Zauważyłem, że wielu ludzi, a są to ludzie w naprawdę różnym wieku, przychodzi, żeby skupić się na muzyce. Ci ludzie naprawdę słuchają i oceniają jakość wykonania.

Fajniej jest chyba po wszystkim zrobić jakieś after party – już na luzie i bez napinki wypić parę piwek i porozmawiać o tym, co się działo na koncercie. Jednym podobało

się to, że przy Stonesach można wypić piwo, a innym nie.

Wszystkich nigdy nie zadowolisz.

Stąd wybór MCK-u?

Nie do końca to był mój wybór. Częściowo były to podpowiedzi znajomych, którzy podkreślali wspaniałe warunki jakie są na sali. Najbliższy koncert będzie koncertem podsumowującym pięciolecie cyklu, więc potrzebuję miejsca, gdzie będę mógł połączyć koncert z wystawą materiałów archiwalnych: plakatów, zdjęć, biletów. Myślę, że MCK jest do tego stworzone.

Ten koncert na pięciolecie będzie poświęcony…

Bobowi Dylanowi. Ludzie się dziwią dlaczego właśnie on, a ja… powiem ci tak: szukałem postaci, która w jakiś sposób połączy wszystkie te szesnaście koncertów. Jakiegoś takiego wspólnego mianownika. Dylana grali prawie wszyscy. Jest to chyba obok The Beatles najczęściej coverowany artysta na świecie. Stąd mój wybór.

Masz już ugadanych muzyków? Możemy zdradzić kto wystąpi?

Ty (śmiech). Na pewno zespół Helldorado. Bardzo się z tego cieszę, bo chłopacy występowali już z nami niejednokrotnie i świetnie się sprawdzają. Trwają rozmowy z zespołem Moove, zespołem młodym i obiecującym. Ja oczywiście będę chciał się pokazać z takim tworem muzycznym, który nazywa się Mały Projekt, do którego zapraszam swoich przyjaciół i mam taką ambicję, żeby zaprosić teraz naprawdę dużo wokalistów. Zaśpiewa na pewno Magda Rosła, która wspiera nas również jako sponsor.

Nie chciałbym za dużo zdradzać. Rozmowy trwają. Myślę, że będzie „grubo”.

Będą następne edycje?

Myślę, że tak. Robimy to głównie dla ludzi i to od tego, czy oni będą chcieli na te koncerty przychodzić, zależy ich przyszłość. Mam zamiar złożyć jeszcze kilka hołdów…

Grasz już od prawie dwudziestu lat. To jest jeszcze przyjemność czy już tylko sposób na zarabianie pieniędzy?

To zdecydowanie jest ogromna przyjemność. Powiedziałem sobie, że jak przestanie mnie to bawić, to przestanę to robić. To przede wszystkim musi być przyjemność.

Inaczej nie miałoby to sensu.

Dziękuję za rozmowę.

Dzięki.

luty 2014 |

| 17

rok kanału bydgoskiego Wpuszczeni w Kanał?

Nam to pasuje!

Kanał Bydgoski jest wyjątkowym zabytkiem hydrotechnicznym nie tylko na skalę Polski, ale również świata. Uruchomiony w 1774 roku kanał był priorytetową inwestycją króla Pruskiego Fryderyka II, z którego polecenia wiosną 1773 roku rozpoczęto jego budowę. Świętujemy zatem okrągłe Urodziny Kanału!

Pod koniec XVIII wieku rozpoczęto budowę śluz murowanych, które do dziś możemy podziwiać na Starym Kanale Bydgoskim. Znaczenie Kanału Bydgoskie-

go wzrosło zdecydowanie po pojawieniu się na nim pierwszych statków napędzanych parą w drugiej połowie XIX wieku.

Po II wojnie światowej znaczenie Kanału Bydgoskiego jako arterii wodnej wzrosło, z czasem jednak możliwości transportowe kanału znacznie się zmniejszyły. Obecnie, ze względu na jego przestarzałe urządzenia, Kanał Bydgoski jest zakwalifikowany jako droga wodna II klasy, ale nadal stanowi nieoceniony relikt historii naszego miasta.

18 |

| luty 2014

rok kanału bydgoskiego

Oaza Stary Kanał jest piękny. Inni mogą nam pozazdrościć tego przedziwnego rezerwuaru harmonii i rzadkiej en-

klawy spokoju w bombardowanym decybelami mieście. Gdzież bowiem znaleźć podobny mikroklimat, gdzie odnaleźć tyle gatunków drzew będących pomnikami przyrody, niepowtarzalny plusk wody z wolna toczącej swój nurt ku Brdzie?

Miasto z wody Kanał Bydgoski odegrał olbrzymią rolę w rozwoju Bydgoszczy. Prusacy dostrzegając olbrzymie możliwości miasta zainwestowali w budowę połączenia między Odrą a Wisłą, co spowodowało olbrzymi rozwój Bydgosz-

czy, która z miasta zamieszkiwanego przez zaledwie 800 mieszkańców pod koniec XVIII wieku przekształciła się w silny ośrodek przemysłowo-handlowy, który sto lat później zamieszkiwało już kilkadziesiąt tysięcy mieszkańców!

W Roku Kanału Bydgoskiego czekają nas liczne imprezy plenerowe, wystawy, publikacje, o których postaramy się Państwa informować m.in. w kolejnych numerach BIK-u.

Tomasz Izajasz Muzeum Kanału Bydgoskiego luty 2014 |

| 19

zug z wang (13)

siwiec Niepokonany Jest takie opowiadanie Ernesta Hemingwaya Niepokonany. Pamiętam, że gdy czytałem je prawie dwadzieścia lat temu zrobiło na mnie niezwykle mocne wrażenie. Otóż, podstarzały torreador, Manuel Garcia, postanawia po długiej przerwie jeszcze raz wziąć udział w korridzie. Dziwna to jest korrida. Torreador jest niezwykle zmotywowany do walki, ale niestety, fizycznie nie daje rady. Byk powala go kilkakrotnie na ziemię. Jego postawa jest obiektem kpin wśród publiczności. Nic dziwnego. Publiczność woli pięknych, dwudziestoletnich, sprawnych torreadorów; emeryci nie są w tym fachu w cenie.

Hemingway wiernie, klatka po klatce odtwarza tę beznadziejną walkę. Wnioski wysnute na lekcji polskiego w liceum do dziś wydają mi się trafne: efekt jest kwestią drugorzędną. Liczy się walka sama w sobie. Opór i wytrwałość są najważniejsze. Ostatecznie przegrać, a nie ulec to jest prawdziwe zwycięstwo.

Być może zapachniało trochę szkolną ławą i dydaktyzmem, ale proza autora Komu bije dzwon do dziś wydaje mi się mocno inspirująca. Ostatecznie, walka z bykiem jest tylko i wyłącznie pretekstem do ukazania o wiele bardziej intrygującego konfliktu: tego, który codziennie toczy każdego z nas.

Los znanego dziennikarza śledczego, Jerzego Jachowicza, protoplastę polskiego dziennikarstwa śledczego, zajmującego się głównie powiązaniami w świecie gangstersko-esbeckim nieraz gorzko doświadczał.

W 1990 r. „nieznani sprawcy” podpalili jego mieszkanie w Pruszkowie. W płomieniach zginęła żona dziennikarza. To jest znany fakt ohydnej zemsty, jaką zgotowali mu ludzie, których niecne czyny Jachowicz opisywał. Mało kto jednak wie, że dziennikarz miał bardzo smutną przygodę w Bydgoszczy, w czasach, gdy o dziennikarstwie pewnie nawet nie marzył. Tutaj właśnie namierzyła go bezpieka. Ale po kolei. Miał niespełna lat dwadzieścia, gdy wstąpił do organizacji niepodległościowej, ba, kontrrewolucyjnej, która dążyła do obalenia w Polsce socjalizmu. Działo się to w Koszalinie, w 1958 r. Organizacja „Młoda Polska” 20 |

| luty 2014

zajmowała się głównie kolportowaniem ulotek ośmieszających władzę komunistyczną. Sami młodzi ludzie.

Planowali zakłócić przebieg uroczystości 1-majowych.

Chcieli podpalić trybunę przeznaczoną dla dygnitarzy partyjnych. Kolega Jachowicza wpadł 23 kwietnia.

Późniejszy dziennikarz śledczy uciekł do Bydgoszczy, gdzie schronił się u kolegi Ryszarda Wolnego zamieszkałego na ulicy Ugory. Bezpieka wszędzie jednak miała swoje wtyki. Aresztowano go już dwa dni później.

Jeszcze w tym samym roku zapadł wyrok wyjątkowo „łaskawy”, jak na kwalifikację czynu. W końcu była to działalność antypaństwowa. Sąd Wojewódzki w Koszalinie skazał go na 1 rok pobawienia wolności w zawieszeniu na 3 lata.

Ale interesowano się nim dalej. Komuniści wiedzieli, że niektórzy ludzie są niereformowalni. Zawsze będą przeciw. Niepokonani. Jachowicz rozpoczął studia filozoficzne na UMK w Toruniu. Wszędzie było go pełno. Na każdym kroku krytykował władzę komunistyczną, ba, ośmieszał ją. Twierdził, że w ZSRR nie było ani jednego dobrego filozofa. Sami amatorzy. Szybko zwrócił na siebie uwagę. Obstawiono go szpiclami. Wszelkie jego krytyczne wypowiedzi tajni współpracownicy skrzętnie notowali i przekazywali dalej. Można na tym było całkiem nieźle zarobić. Założono nawet na niego sprawę o kryptonimie: „Niepoprawny”. Esbecy wiedzieli, że mają do czynienia z prawdziwym idealistą. Tacy w końcu są najniebezpieczniejsi.

Gdy człowiek jest przeciw całe życie ma „pod górkę”. Ciągle obserwowany, nagrywany, prześwietlany.

Notowane jest każde słowo. Głupia pogawędka z sąsiadem o pogodzie może przynieść bardzo złe konsekwencje. Wystarczy powiedzieć, że „ze Wschodu wieje zimny wiatr”. Albo coś podobnego. Taki szczegół, a czasami w powiązaniu z innymi wypowiedzianymi słowami, może słono kosztować. Kilka krytycznych uwag pod adresem partii rządzącej wystarczy, by zostać oskarżonym o działalność kontrrewolucyjną. A ty musisz być twardym, niepokonanym. Ktoś w końcu musi, wziąć byka za rogi.

Bartłomiej Siwiec

bydgoski insynuator kulturalny

PRUSS Mało odpowiedzialny organ Zdzisława Prussa (118) w ydanie specjalne

Dzięki zainstalowanym w Sali Malinowej Hotelu „Pod Orłem” urządzeniom podsłuchowym dowiedzieliśmy się m.in. że: Aktor i podróżnik Mieczysław Franaszek planuje odbyć swoją najbliższą wyprawę w bardzo określonej misji: „A kiedy już ja będę w Chattanooga choo choo Rozejrzę się, bym wiedział – co, jak i gdzie Bo może tam, w dalekim Chattanooga choo choo Znajdzie się kąt – dla dwóch artystów – tu stąd

Bo Soliński z Kają – nasi galernicy

Coraz mniej powietrza mają w swej piwnicy

Ale nikt w ratuszu ani palcem ruszył

By im jakiś godny metraż nad Brdą dać” Solistka Opery Nova mezzosopran Małgorzata Ratajczak posługując się słynną „Habanerą” z „Carmen” skarżyła się na repertuarową niesprawiedliwość, której doświadcza jako żona… tenora: „Najbardziej to mi szarpie nerwy To przywilej co go tenor ma Gdy mąż amantów gra bez przerwy Coraz starsze ciotki śpiewam ja

Więc pójdę z prośbą do Figasa

Wszystko może on – gdy tylko chce

By z Ratajczaka zrobił basa

A przesunął do sopranów mnie”

Ksiądz i poeta Franciszek Kamecki nucąc na melodię ze „Skrzypka na dachu” wyjawił plan na wypadek, gdyby był bogaczem: „Zbudował bym ja Dom Kultury i Jadła Co by w sercu Gruczny stał By przy słuchaniu wierszy bigosik zjeść Bo kiedy człowiek głodny, to i ksiądz Twardowski Nawet mniej podoba się A co dopiero skromna twórczość ma” Dyrektor Filharmonii Pomorskiej Eleonora Harendarska trawestując przebój z repertuaru Eleni określiła taktykę repertuarową w epoce gospodarki rynkowej: „Troszeczkę Bacha, troszeczkę Dańca By do różańca było i tańca Troszeczkę Haydna, troszeczkę Stańki By stanąć w szranki z innymi móc

Troszeczkę Griega, troszeczkę rocka

V Symfonia obok foxtrota

Coś do różańca i coś do tańca

By wyjść na swoje – dziś trzeba grać” Europoseł Tadeusz Zwiefka kategorycznie zasugerował, że aby zaimponować Europie musimy postawić na… gęś i gęsinę: „Niezmiernie duże będą wtedy nasze szanse Niemiec z Francuzem do gęsiny Bądzie pchał się W najmniejszej dziurze stanie restaurant i pub Gdzie będzie Szwed i Arab – gęsinę jadł

Więc aż mnie nęci – zmienić z Reja cytat znany

Że my – nie gęsi, ale swą gęsinę mamy

A więc Polaku – jak możesz przy gęsiach rób!

Nie rzucim ziemi – skąd nasz drób!”

(Po tym okrzyku nasza aparatura podsłuchowa wysiadła) luty 2014 |

| 21

40 lat bik-u Michał Tabaczyński

„Bydgoski Informator Kulturalny”: druga czterolatka 1.

Druga czterolatka zaczyna się niemrawo. Znawcy sytuacji społecznej i gospodarczej pewnie by widzieli od razu wszystkie korelacje między stanem pisma (no i trochę stanem kultury też, są to w końcu sprawy – może nie ściśle, ale jednak – współzależne). Faktem jest jednak i to, że utrzymuje się niewielka objętość pisma (na poziomie stron 48), kurczą się programy instytucji (na co nawet narzekają w wywiadach udzielanych pismu lokalni decydenci), spada jakość druku.

O stanie bydgoskiej publiczności (i tu przecież zachodzą rozliczne, choć nie tak ścisłe korelacje: kultura, jej odbiorcy i stan czasopiśmiennictwa jakoś od siebie muszą zależeć) niewiele wiadomo. Wiadomo niewiele, chociaż w BIK-u pojawia się nawet dział „Proszę o głos”. Jeden przebłysk opini można na początku roku 1979 znaleźć: oto w wywiadzie Bohdan Korzeniewski (reżyserujący wówczas w Bydgoszczy Fredrę) odpowiada na pytanie o charakteystyczne cechy bydgoskiej publiczności: „Daje się zauważyć wśród widzów tutejszych jakby pewne onieśmielenie prezentowaną ze sceny sztuką, określiłbym to może jako nazbyt nabożny stosunek ludzi do sztuki. Można ją wówczas podziwiać, trudno z nią jednak bliżej współżyć”.

2.

Z biegiem czasu w piśmie zaczynają się pojawiać tematy nowe. Nie powiedziałbym, że nie-kulturalne, ale raczej: dotyczące kultury w szerszym znaczeniu. Trudno tego nie doceniać, w żadnym razie nie zamierzam tego krytykować – jedno tylko zastanawia: czy to kolejny sygnał stagnacji (w sferze ściśle kulturowej działalności), czy raczej sygnał otwarcia na inne i nowe aspekty życia miasta. Co to za 22 |

| luty 2014

nowe tematy? Głównie przestrzeń miejska. Zieleń, architektura, rekreacja, czasem – sztuka w przestrzeni miasta.

Jeden szokująco zdumiewający moment się trafia.

Oto wywiad z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków, Krzysztofem Masiakiem. Po kilku tematach nadal aktualnych (albo: aktualnych do niedawna): Kaskada, zachodnia pierzeja Starego Rynku, prowadząca wywiad ZON (Zofia Nowicka) pyta koserwatora o plany dotyczące bydgoskiej Wenecji. On zaś odpowiada: „Jestem zwolennikiem jej rozebrania. Stan budynków jest fatalny, nawet po remoncie nikt nie zechciałby tam mieszkać: szczury, brzydkie zapachy potwornie brudnej Brdy odstraszałyby każdego. Widziałbym w tym miejscu raczej promenadę”.

3.

Rok osiemdziesiąty przynosi wydarzenia znaczące. Znaczące wtedy, rzecz jasna, bo dziś znaczenie VI Bydgoskiego Sejmiku Kultury czas jednak mocno przyćmił. Był to też rok otwarcia drugiego piętra Księgarni Współczesnej czy właściwie gruntownej przebudowy całości. Brzmi dziwnie? Otwarcie księgarni nie może być wydarzeniem epokowym? Epokowym było jej zamknięcie? Księgarnia Współczesna po remoncie była na tyle wystawna, że prowokowała pytania: „I po co ten luksus?”. Dyrektor (Mirosław Michałowski) z dumą opowiadał o wszystkich tych

40 lat bik-u

cudach: „Zainstalowaliśmy głośniki, które przekazują głos dyrektora z jego gabinetu na piętra. Ma to duże znaczenie w prawidłowym przebiegu pracy, ułatwia komunikowanie się. W księgarni działa 30 aparatów telefonicznych, są urządzenia radiowe, audiowizualne, wejścia mikrofonowe, magnetowidy, elektroniczny system oświetlenia wystawy, kamery, windy, supernowoczesny transporter do magazynów, urządzenia włączające aparaturę w fazie awarii oraz urządzenia typu nawiewnego”.

4.

Niemrawość tej drugiej czterolatki rok 1981 musi jeszcze podkręcać, by doprowadzić do znanego finału w grudniu.

Nie wyprzedzajmy jednak faktów. Na razie jest początek roku i na łamach BIK-u toczy się dyskusja między Piotrem Szymańskim i Stefanem Pastuszewskim (pierwszy zaczepia w styczniu, odnosząc się zresztą do tekstów drugiego publikowanych gdzie indziej zupełnie, bo w „Kujawach”, a zaczepiony odpowiada w lutym). Warto przytoczyć z tego drugiego tekstu kilka fragmentów – choćby dlatego, że tekst Stefana Pastuszewskiego jest diagnozą stanu bydgoskiej kultury (czy może: życia kulturalnego Bydgoszczy?), a po drugie – autor jest wciąż obecny w życiu kulturalnym miasta.

Diagnozę rozpoczyna „inwentarz złych cech bydgoskiej kultury: drobnomieszczańskość gustów, kompleks prowincji wyrażający się między innymi pogonią za ogólno-

polskością oraz brakiem szacunku dla swoich przy przesadnym faworyzowaniu obcych, zawiść wśród działaczy wywołująca brutalną przepychankę i za najwyższy ideał mającą urawniłowkę poziomów, bufonada objawiająca się nieumiejętnością krytycznego spojrzenia na siebie.

Dodałbym do tego fasadowość poczynań upowszechnieniowych, eskapizm środowisk twórczych, skłonność do biurokratyzacji, przerost formy nad treścią i już inwentarz złych cech byłby prawie pełen”. Trudno wyczuć, co autor chciał napisać, a czego napisać nie mógł (biorąc pod uwagę moment historyczny, mógł chyba wiele). Widać jednak, że są w tej diagnozie sprzeczności, których się rozwiązać nie da. Jeśli jest coś w niej naprawdę trwałego, to właśnie te niedające się rozwiązać sprzeczności. Bo przecież konfikt pomiędzy pogonią za ogólnopolskością a umiłowaniem lokalności jest wieczny. Trwa do dzisiaj, do dzisiaj się z nim borykamy. Od samego bowiem umiłowania lokalności nie będzie ona (ta lokalność) lepsza. Trudno zaś ją ulepszyć bez oglądania się na osiągnięcia ogólnopolskie.

Bez tej ogólnopolskiej (a dziś można by pewnie zaryzykować: europejskiej) perspektywy jesteśmy skazani na tę zawistną walkę, brutalną przepychankę i bufonadę. Bez szerszej perspektywy skończymy na równaniu do średniej

lokalnej. Dziś już - w zmienionych warunkach - czy nie warto uznać ponadlokalnych sukcesów za sprawdzian jakości i skuteczności działań artystycznych i kulturalnych?

Ważne (co niekoniecznie znaczy tu: zachowujące ważność, ale raczej: doniosłe, gdy o analizę tamtego momentu historycznego idzie) są też diagnozy bydgoskiej publiczności, którą Stefan Pastuszewski nazywał wdzięcznie „parafialną” (i proszę, pomimo parafialności krytykował podziw dla tego, co ogólnopolskie – rozumiem ideał takiej lokalności, ale jest on chyba zbyt utopijny). Pisał: „Wprawdzie Bydgoszcz jest miastem robotniczym, jednak styl życia jej mieszkańców jest neomieszczański i to jeszcze szalenie nudnej pomorsko-wielkopolskiej proweniencji.

O tym, że jest to środowisko raczej zachowawcze, o nikłych aspiracjach twórczych świadczy przerażająca wręcz proluty 2014 |

| 23

40 lat bik-u porcja sfery wytwórczości materialnej do sfery wytwórczości duchowej. Pustawe sale teatralne i koncertowe, nasycone jazgotem dyskotek kluby, dobrze przystrzyżone wystąpienia prasowe, wypełnione szarą masą galerie, poświaty telewizyjnych ekranów niemal w każdym oknie, brak klubu środowisk twórczych, martwy ruch studencki”.

Wiele się zmieniło, nie tylko znaczenie słów (gdy czytałem wyniki badań jakości życia w Bydgoszczy, nie mogłem się oprzeć wrażeniu, że wszyscy, którzy mówili, że w mieście jest za dużo galerii – a było tych głosów sporo – mieli na myśli galerie handlowe, a nie galerie sztuki – czy ktoś z badających pomyślał o tej semantycznej rewolucji, jaka się dokonała?). Wiele pozostało niezmienione. Bydgoska kultura walczy, więc tym bardziej warto wiedzieć, z jakiego poziomu startowała i jakimi problemami obciążyła ją przeszłość.

Na koniec rytualne zawołanie o krytykę i dyskusję; tak samo jak rytualne, tak i nieskuteczne - słyszę je od zawsze, ale nie widzę jego efektów. Tu owo wołanie przybiera taką formę: „Błądzi P. Szymański nawołując do nieatakowania się nawzajem, czyli do pozornego solidaryzmu, bo gdzie jak gdzie, ale w kulturze winna toczyć się ciągła walka o wartości. Oczywiście, że kulturalna, ale też zdecydowana i ostra”.

5.

Rok 1982 rozpoczął się w kwietniu. Taka anomalia.

W pierwszym numerze (czyli numerze czwartym w istocie) redakcja we wstępnym słowie cieszy się z powrotu i z postępującej normalizacji życia kulturalnego. BIK stanowojenny niczym się właściwie nie różnił od tego z końca roku 1981 – zmiana była drobna i do tyczyła winiety pisma, która zmieniła się po raz pierwszy.

Na ten rok przypadł też pierwszy jubileusz pisma – w grudniu ukazuje się 100 numer. Przy tej okazji z redaktorem naczelnym, Andrzejem Baszkowskim, rozmawiał Zdzisław Jastrzębski. Część ówczesnych redakcyjnych problemów i zmartwień, jak widzę, pozostała taka sama.

Część celów pewnie też. Tak o nich mówił Andrzej Baszkowski: „Sterujemy ku kilku celom. Jednym jest chęć ocalenia od niepamięci znaczących wydarzeń i ludzi kultury Bydgoszczy. Następnym - udzielanie głosu osobom mającym coś ważkiego do przekazania lub zaproponowania”.

6.

Wspominałem rytualne narzekania na brak krytyki i na zagrażające kulturze kumoterstwo. Musiało to naprawdę męczyć wszystkich. Ostatni numer w roku 1982 kończy fraszki Kazimierza Chyły – literacko słabowite, ale nie to jest w nich cenne. Cenne jest to, że mierzyć się chciały z opisem bydgoskiej sytuacji (nosiły zresztą tytuł Fraszki bydgoskie). Ostatnia w cyklu to Wzajemna adoracja: „Ty mnie nie ruszysz – ja cię nie ruszę / to spotykane w kulturze sojusze…”.

24 |

| luty 2014

historia Czasy PRL. Studenci na obozie Przysposobienia Wojskowego słuchają objaśnień kaprala: – Dziś będziemy ćwiczyć maskowanie za pomocą drzew!

– A może być drzewo genealogiczne? – prowokacyjnie pyta kursant.

– Każdy gatunek się nadaje!

Stosunki rodzinne w Zairze a sprawy nasze, czyli o niedawnym Jubileuszu BTHG Zamieszczonym w nadtytule żartem, który z pewnością należy do rodziny „anegdotek z siwą brodą”, pozwoliliśmy sobie niedawno otworzyć nasze oficjalne, instytucjonalne

życzenia dla członków i sympatyków Bydgoskiego Towarzystwa Heraldyczno-Genealogicznego, którzy obchodzili XX-lecie swojego istnienia. O tym przypominała już bardziej oficjalna,

20 lat temu spotkali się w MOK, aby na zabytkowych fotelach i sofie powołać Bydgoskie Towarzystwo Heraldyczno-Genealogiczne...

Dla epokowych, solidnych mebli 20 lat to jedynie „kawałeczek czasu” – w dobrej kondycji doczekały one jubileuszu BTHG, aby znów znaleźć się na historycznej fotografii

poważniejsza w tonie cześć gratulacyjnego dyplomu. Uroczyste spotkanie BTHG odbyło się w gmachu MCK. Dwie dekady wcześniej bydgoszczanie zafascynowani historią odbyli swą sesję założycielską w bydgoskim MOK. Tamte chwile zapamiętali nie tylko ludzie, ale i …zabytkowe meble.

– Fotele, sofa… To na pewno te same sprzęty! – radowali się heraldycy i genealodzy, korzystając z wyposażenia naszego „saloniku secesyjnego” w gmachy przy. ul. Marcinkowskiego.

Zdjęcia nie kłamią. Nieoczekiwane „odkrycie” owego „przęsła czasu” pomogło wielu spośród zebranych powrócić do pierwszych miesięcy i lat działania Towarzystwa, którego jedną ze statutowych form aktywności jest organizowanie regularnych prelekcji poświęconych tematom heraldycznym, numizmatycznym czy ogólnohistorycznym.

Poznawać dzieje.

Dzieje bydgoskiego piwa też…

Wydana z okazji jubileuszu BTHG broszurka – Bydgoski Herold – podaje tematy około 200 otwartych spotkań-wykładów. Tematy różnorakie; bardziej lub mniej specjalistyczne, bliższe własnemu podwórku, tudzież egzotyczne, prastare albo kierujące się ku najnowszym nowinkom w szacownej dziedzinie genealogii. Przykłady? Co to znaczy być arystokratą ducha?” – spotkanie z monarchistą, „Rody panujące w Azji i Afryce – tytulatura, imiona, luty 2014 |

| 25

historia sukcesja i tron”, „Guderianowie – gałąź bydgoska”, „Stosunki rodzinne w Zairze”, „Dzieje bydgoskiego piwa”, „Rola sołtysa w historii”, „Święta i grzesznik”, „Skąd się wzięły nasze nazwiska?”, „Stosunki społeczne na podstawie wilkierzy osiemnastowiecznych”, „Portale internetowe pomocne genealogom” czy wreszcie „Afganistan 2012 – genealogia i turystyka ekstremalna”.

Jak widać świat ma niewiele tajemnic, o które by nasi heraldycy i genealodzy się nie otarli. Towarzystwo to dociekliwe, cierpliwe w badaniach, gromadzące społeczników i rezolutne persony.

Regionaliści W dodatku lubią systematycznie podróżować w swoim gronie. W roku 2008 wybrali się na majówkę do Rzymu. Rzymu na Pałukach oczywiście, bo dla nich przede wszystkim region ma wymiar magiczny, niepowtarzalny, jest znajomym, a wciąż arcyciekawym kawałkiem Niebieskiej Planety. Jeżdżą, aby weryfikować, pytać, ocalać od za-

pomnienia, fotografować… Na wielu zdjęciach rozpoznajemy imponującą brodę Pawła Bogdana Gąsiorowskiego – jednego z ojców-założycieli Towarzystwa, historycznego erudyty, zewnętrznie stanowiącego żywy pomnik samego króla Kazimierza Wielkiego, którego to zasług dla Bydgoszczy nie trzeba chyba specjalnie w tym miejscu przypominać. Paweł Bogdan w ciągu minionego XX-lecia BTHG mógł szczęśliwie uczestniczyć we wszystkich turystyczno-naukowych rajdach, wyprawach na krańce regionu i dalej. Te całodzienne wyjazdy również otwarte są na osoby spoza Towarzystwa, na zainteresowanych lokalną historią amatorów.

Z chłopa król?!

– Nie tylko tą drogą…

A wszystko zaczęło się pod koniec roku 1993. Gąsiorowski: – Gdy zakładaliśmy Towarzystwo pokutowały jeszcze liczne mity, które wiązały się

ze spuścizną PRL. Przede wszystkim genealogię postrzegano niemal wyłącznie jako snobistyczną chęć odnajdywania swoich szlacheckich przodków, arystokratycznych korzeni. To najoczywistszy absurd! Czy chłopska rodzina nie ma bowiem przodków, nie ma swojej fascynującej i niepowtarzalnej historii?! Zawsze chcieliśmy pokazywać, że badanie przeszłości jest nie tylko nauką, ale też hobby, hobby otwartym na każdego. Nigdy nie chcieliśmy zamykać się na bydgoszczan, na ludzi pewnych profesji, starszych czy młodszych…

Dla mnie wyrazistym, choć może szerzej nieznanym symbolem owego otwarcia BTHG na rodzime miasto, jest powiewająca każdego dnia nad naszymi głowami flaga grodzka, opiniowana na początku działalności Towarzystwa przez jego komisję. Na stronie obok przypominamy szerzej ów ważny dla nas wszystkich epizod.

Adam Gajewski

5.02.2014, czwartek, godz. 17.00, salonik secesyjny MCK, Spotkanie Bydgoskiego Towarzystwa Heraldyczno-Genealogicznego

Rok 1994: Rada Miejska zapytuje – Bydgoskie Towarzystwo Heraldyczno-Genealogiczne odpowiada.

Jak powstała flaga Bydgoszczy?

W styczniu nasze miasto jak zwykle przybrało świąteczne szaty, wspominając swój pierwszy dzień pozaborczej wolności. Przybyło na ulicach flag miejskich, biało-czerwono-niebieskich, które niektórym przyjezdnym oraz miejscowym potrafią niekiedy kojarzyć się z barwami narodowymi Rosji. Aby uniknąć nieporozumień bydgoskim barwom towarzyszy jednak herb miasta. Takie zestawienie barw i symboli jest tradycją dość świeżą – pojawiło się w 1994 roku. Odpowiedzi na pytanie dlaczego współczesna flaga grodzka, powiewająca dziś już nie tylko nad ratuszem wygląda tak, jak wygląda, szukamy w jubileuszowym wydawnictwie źródłowym Bydgoskiego Towarzystwa Heraldyczno-Genealogicznego.

26 |

| luty 2014

Dokładnie 21 marca 1994 roku, Rada Miejska Bydgoszczy upubliczniła pismo, w którym przedstawiła genezę powstania flagi, wywołującej wówczas – jak wiele ważnych symboli – pewne kontrowersje czy też mnożącej interpretacje, znaki zapytania… „Bydgoszcz flagi nie używała” Czytamy: „Symbolami graficznymi miast poza herbami są również flagi. Bydgoszcz flagi nie używała.

Rada Miasta Bydgoszczy zwróciła się w 1994 roku do Bydgoskiego Towarzystwa Heraldyczno-Genealogicznego z prośbą o opinię dotycząca flagi miasta.

Spośród przedstawionych projektów został wybrany

historia jeden, uznany za najbardziej uzasadniony. Komisja powołana przez BTHG pracę wykonała nieodpłatnie dla swojego miasta. (…)”. Sygnowano: Rada Miejska Bydgoszczy, podpisy…

35 projektów! Barwy inspirowane herbem Jak wyglądała owa historyczna już opinia BTHG? Cytujemy znów za Bydgoskim Heroldem: „Bydgoskie Towarzystwo Heraldyczno-Genealogiczne dokonało oceny 35 projektów flagi miasta Bydgoszczy, autorstwa Krzysztofa i Agnieszki Kowalików, artystów plastyków i architektów wnętrz. Nasze Towarzystwo wybrało i zaakceptowało jeden projekt flagi miejskiej, który szczególnie odpowiada tradycjom i zasadom heraldycznym i weksylologicznym tworzenia flag.

Flaga w kształcie prostokąta jest dostosowana do proporcji flagi państwowej (8:5). Prostokąt podzielony

jest na trzy równe poziome pasy o barwach od góry: białej, czerwonej, błękitnej. Centrycznie na przecięciu przekątnych flagi umieszczony jest herb Bydgoszczy według obowiązującego wzoru i opisu. W związku z koniecznością osadzenia symboliki samorządowej w rodzimych tradycjach heraldycznych, nasze Towarzystwo uzasadnia zastosowanie na fladze głównych barw występujących na herbie Bydgoszczy (…). W przypadku umieszczenia flagi Bydgoszczy pionowo należy stosować zasadę zgodną z umieszczaniem flagi państwowej, czyli od drzewca: błękit, czerwień, biel. Wówczas herb należy odwrócić o 90 stopni. (…)

Flagi dobrze i źle widziane Zwyczaj stosowania znaków przynależności jednostki do państwa, miasta lub regionu posiada wielowiekowe tradycje. Kupcy malowali na statkach, żaglach, symbole patrona miasta lub herb miejski. Flagi służyły i służą jako wizualny środek łączności danej społeczności i jednocześnie wyróżniały ją do innych. W XVIII i XIX wieku flagi pełniły rolę znaku symbolizującego suwerenność miasta.

W Bydgoszczy w czasach zaboru pruskiego utworzono flagę miejską w oparciu o trzy kolory pasów: czerwień, biel, czerwień i umieszczono herb miasta stosowany przez Niemców. W okresie międzywojennym były próby opracowania projektu flagi Bydgoszczy m.in. przez Leopolda Kronenberga, który jednak nie został upowszechniony.

W okresie PRL posiadanie flagi miejskiej było źle widziane, ponieważ była centralizacja państwowa, a samorządność miast i gmin była ograniczona.”

To już historia!

Tyle dokument, który w swoim czasie rozwiał rajcowskie czy obywatelskie wątpliwości, wskazując na zasadność przyjęcia symbolu, który dziś przyjmujemy już za pewnik, stały element miejskiej tożsamości. Komisję opiniującą stanowiły w 1994 r. trzy osoby: Andrzej Bogucki, Janusz Wiśniewski oraz Paweł Bogdan Gąsiorowski.

Opowieść o „narodzinach” bydgoskiej flagi wejdzie od teraz do programu naszych szkolnych zajęć edukacyjnych, poświęconych barwom i symbolice w rodzimej historii. Przypominam, iż bezpłatną prelekcję na tenże temat można zamawiać pod numerem telefonu: 503 584 840, w pracowni „Archiwum B.” Miejskiego Centrum Kultury.

Bydgoska flaga znad ratusza…, fot. Adam Gajewski

Adam Gajewski luty 2014 |

| 27

w ydarzenia

Adresy bydgoskich instytucji kultury AKADEMIA MUZYCZNA

im. Feliksa Nowowiejskiego, ul. J. Słowackiego 7, 85-008 Bydgoszcz, tel. 523 210 582, www.amuz.bydgoszcz.pl 1 Akademicka Przestrzeń Kulturalna przy Wyższej Szkole Gospodarki, ul. Królowej Jadwigi 14, 85-229 Bydgoszcz, Koordynator: mgr Marta Rosenthal-Sikora www.apk.byd.pl; e-mail: apk@byd.pl tel. 52 567 00 57 Muzeum Fotografii – Arkadiusz Blachowski Galeria Debiut – Marta Rosenthal-Sikora Galeria Nad Brdą – Karolina Prus 2 artGallery galeria & pracownia plastyczna ul. Krasińskiego 5 facebook.com/osa.artGallery 3

Bydgoskie Centrum Informacji, ul. Batorego 2, 85-109 Bydgoszcz, bci@visitbydgoszcz.pl, www.visitbydgoszcz.pl 4

BYDGOSKIE STOWARZYSZENIE ARTYSTYCZNE, ul. Pomorska 76, 85-051 Bydgoszcz, tel. 523 401 806, Prezes zarządu Wiesław Karpusiewicz

5

BYDGOSKIE TOWARZYSTWO HERALDYCZNO-GENEALOGICZNE, ul. Wyczółkowskiego 21/1, tel. 523 413 291, prezes Paweł Bogdan Gąsiorowski BYDGOSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE, SOCIETAS SCIENTIARUM BYDGOSTIENSIS, BYDGOSZCZ SCIENTIFIC SOCIETY, ul. Jezuicka 4, 85-102 Bydgoszcz, tel./fax 523 222 268, www.btn.bydgoszcz.eu, prezes prof. dr hab. inż. Marek Bieliński, czynne: pon., czw. 14-15 6

D

om Kultury MODRACZEK, ul. Ogrody 15, tel./fax 523 713 331, www.modraczek.smbudowlani.pl, e-mail: modraczek@tvogrody.com, abuzal­ska@smbudowlani.pl, dyr. Agnieszka Buzalska Dom Kultury ORION, ul. 16 Pułku Ułanów Wlkp. 1, 85-319 Bydgoszcz, tel. 523 487 201, kierownik Nikoletta Stachura

E

ljazz – Centrum Artystyczne ul. Kręta 3, 88-117 Bydgoszcz tel. 523 221 574, 662 152 726 www.eljazz.com.pl 41

Farbiarnia Pracownia Fotografii Artystycznej, ul. Pomorska 68A/1, Bydgoszcz 40

FILHARMONIA POMORSKA dyrektor: Eleonora Harendarska, ul. Andrzeja Szwalbego 6, 85-080 Bydgoszcz. Rezerwacja telefoniczna w godz. 11-14, tel. 523 210 234; wew. 21, bilety@filharmonia.bydgoszcz.pl, www.filharmonia.bydgoszcz.pl 7

28 |

| luty 2014

FUNDACJA „WIATRAK”, Prezes Fundacji: Ks. Krzysztof Buchholz ul. Bołtucia 5, 85-791 Bydgoszcz tel. 523 234 810, fax 523 234 811 www.wiatrak.org.pl, e-mail: sekretariat@wiatrak.org.pl, Biuro Fundacji „Wiatrak” czynne: pon.-pt. 8.00-20.00

G

ALERIA 85 prowadzi Ewa Pankiewicz, ul. Gdańska 17, 85-006 Bydgoszcz, tel. 523 226 222 17 Galeria ALIX, M. i M. Dobeccy, ul. Jezuicka 26 18 Galeria AUTORSKA Jan Kaja i Jacek Soliński, ul. Chocimska 5, 85-097 Bydgoszcz, tel. 608 596 314, www.autorska.pl, galeria@autorska.pl 8 Galeria Francuska MISTRAL, przy WSG, prowadzi Henryka Stachowska prezes Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Francuskiej, ul. Garbary 2, budynek A, tel. 668 705 587 11 Galeria GRAFFITI ul. Unii Lubelskiej 17, oferta dla młodzieży, prowadzi Anna Osińska, e-mail: annaosinska49@o2.pl, tel. 525 153 295, 604 313 266 9 GALERIA INNOWACJI UTP ul. Prof. S. Kaliskiego 7, 85-789 Bydgoszcz, kier. dr Anna Bochenek, czynne codziennie od 10-17 Galeria KANTOREK tel. 523 210 211, wstęp wolny, prezentacja i sprzedaż dzieł sztuki 10 GALERIA MDK 1 przy MDK nr 1, ul. Baczyńskiego 3 GALERIA MIEJSKA bwa dyrektor: Wacław Kuczma, 85-006 Bydgoszcz, ul. Gdańska 20, tel. 523 393 050, godz. otwarcia: Galeria Miejska bwa: wt.-śr. 10-18, czw. 12-20, pt.

10-18, sob.-niedz. 11.30-16.30. Wstęp wolny.

Galeria Kantorek: wt.-śr. 11-18, czw. 13-20, pt. 11-18, sob. 11-14. bwa@galeriabwa.bydgoszcz.pl, www.galeriabwa.bydgoszcz.pl 12 GALERIA NA PIĘTRZE Studio Działań Artystycznych, ul. Długa 27, 85-034 Bydgoszcz, tel. 515 452 040, 601 443 119, sda.dluga27@interia.pl, czynne: pon.-pt. 10.00-20.00, sob. 12.00-16.00 13 GALERIA NON FERE przy II Społecznym Liceum Ogólnokształcącym GALERIA SZKŁA POLSKIEGO Waldemar Łachut, ul. Długa 39, tel. 698 879 887 16 Galeria Wieży Ciśnień Muzeum Wodociągów, ul. Filarecka 1, 85-160 Bydgoszcz 42

Izba Pamięci

Adama Grzymały-Siedleckiego, WiMBP, ul. Libelta 5, tel. 523 238 207, czynne: wt. i pt. 13-18, śr. 10-15 19

K

lub ARKA, ul. M. Konopnickiej 24a, 85-124 Bydgoszcz, tel. 523 487 202, kierownik Nikoletta Stachura Klub HEROS, ul. Gen. W. Thomée 1, Bydgoszcz, tel. 523 430 004, kierownik Danuta Antkowiak KLUB INSPEKTORATU WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH, ul. Sułkowskiego 52a, 85-915 Bydgoszcz, tel. 523 783 550, kierownik Marek Trojan. Biblioteka Klubu IWSZ, tel. 523 783 563, kierownik Zdzisława Gajownik; czynna: pon.-czw. 10-18, pt. 10-15 Klub Miłośników Kaktusów, ul. M. Konopnickiej 24a, 85-124 Bydgoszcz, przewodniczący Jerzy Balicki, tel. 523 215 538, www.republika.pl/bkmk/ KLUB MIŁOŚNIKÓW AUSTRALII I OCEANII, ul. Plac Kościeleckich 8, pok. 8, Bydgoszcz, prezes Lech Olszewski, tel. 607 120 182, fax 052 321 32 60, www.kmaio.bydg.pl 20 Klub ODNOWA, ul. Planu 6-letniego 38, tel. 523 631 867, e-mail: klubodnowa@interia.pl, www.klubodnowa.strefa.pl, kier. Grażyna Salemska KLUB POLSKIEJ KSIĄŻKI, Hotel Centralny, ul. Dworcowa 85, tel. 523 432 452, Jolanta Kowalska oraz przy Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 4, tel. 523 412 504, Alicja Leśniak 21 KLUB ŚWIATA KSIĄŻKI, ul. Dworcowa 85, tel. 523 454 698, kier. księgarni Mariola Zawisza. 21 KLUB ŚRODOWISK TWÓRCZYCH, ul. Batorego 1-3, tel./fax 523 228 715, 523 225 677, prezes Piotr Trella 22

Miejskie Centrum Kultury,

ul. Marcinkowskiego 12, 85-056 Bydgoszcz, tel. 523 255 555 (informacja) sekretariat@mck-bydgoszcz.pl, www.mck-bydgoszcz.pl 39

Międzynarodowe Centrum Kultury i Turystyki oraz Esperantotur ul.

M. Skłodowskiej-Curie 10, 85-094 Bydgoszcz tel./fax: 523 461 151, e-mail: info@esperanto.bydgoszcz.eu Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1, ul. K.K. Baczyńskiego 3, 85-805 Bydgoszcz, tel. 523 755 349, fax 523 450 628, e-mail: mdknr1bydgoszcz@go2.pl, www.mdk1.bydgoszcz.pl, dyr. Piotr Skowroński

Młodzieżowy Dom Kultury nr 2, im. Henryka Jordana, ul. Leszczyńskiego 42, 85-137 Bydgoszcz, tel./fax 523 731 795, dyr. Adam Łętocha. Biblioteka Literatury Fantastycznej im. Janusza A. Zajdla – Gimnazjum Nr 20, ul. Tucholska 30, czynne: wt., śr. 16-19 Młodzieżowy Dom Kultury nr 4, ul. Dworcowa 82, 85-010 Bydgoszcz, tel./fax 523 224 413, e-mail: mdk4@cps.pl, www.mdk4.bydgoszcz.pl, dyr. Małgorzata Gładyszewska 23 Młodzieżowy Dom Kultury nr 5, ul. Krysiewiczowej 8, 85-796 Bydgoszcz, tel./fax 523 485 002, dyr. Jolanta Wawrzonkowska, www.mdk5.bydgoszcz.pl, mdk@mdk5.bydgoszcz.pl Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, ul. Berwińskiego 4, 85-044 Bydgoszcz, tel./fax 523 462 318, e-mail: muzeum@ukw.edu.pl, czynne: wt.-pt. 10-14, dyr. prof. dr hab. Adam Sudoł 24 MUZEUM FARMACJI Apteki Pod Łabędziem, ul. Gdańska 5, tel. 523 220 187. 25 MUZEUM KANAŁU BYDGOSKIEGO, przy III LO, ul. Nowogrodzka 3, www.muzeumkanalu.pl, tel. 693 765 075 Muzeum Mydła i Historii Brudu ul. Długa 13-17, 85-032 Bydgoszcz.

Rezerwacja tel. 525 157 015, e-mail: warsztaty@muzeummydla.pl; www.muzeummydla.pl 15 MUZEUM OKRĘGOWE im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy: ul. Gdańska 4, 85-006 Bydgoszcz, Dyrektor Muzeum dr Michał F. Woźniak; Sekretariat: tel./fax 52 58 59 966, e-mail: sekretariat@muzeum.bydgoszcz.pl; www.muzeum.bydgoszcz.pl, www.exploseum.pl, Dział Edukacji i Promocji: tel. 52 58 59 910-15, e-mail: promocja@muzeum.bydgoszcz.pl; Biblioteka muzealna: tel. 52 58 59 916.

Godziny zwiedzania Muzeum: wtorek, środa, piątek 10.00-17.00 czwartek 10.00-19.00 sobota, niedziela 11.00-17.00 poniedziałki – nieczynne Soboty – wstęp bezpłatny, tel. 883 366 056 26 MUZEUM OŚWIATY, ul. M. Curie-Skłodowskiej 4, tel. 523 426 590 MUZEUM WOJSK LĄDOWYCH, ul. Czerkaska 2, 85-641 Bydgoszcz, dyr. Mirosław Giętkowski, tel. 523 782 026, Godziny otwarcia: wtorek – piątek: 8.30-15.30; w niedziele: 10.00-14.00; w soboty i poniedziałki – nieczynne. www.muzeumwl.pl

w ydarzenia

O

pera NOVA w Bydgoszczy dyrektor: Maciej Figas, ul. Marszałka Focha 5, 85-070 Bydgoszcz, tel. 523 251 502, Dział Promocji i Obsługi Widzów oraz przedsprzedaż biletów: tel. 523 251 655, fax 523 251 636. Kasa biletowa tel. 523 251 555. Obiekt dostosowany dla potrzeb osób niepełnosprawnych, www.operanova.bydgoszcz.pl 27

PAŁAC MŁODZIEŻY, ul. Jagiellońska 27,

85-097 Bydgoszcz, tel. 523 210 081, www.palac.bydgoszcz.pl, dyr. Joanna Busz. Tutaj: Galeria Pałac 28 Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka im. Mariana Rejewskiego, ul. Skłodowskiej-Curie 4, 85-094 Bydgoszcz, tel. 523 413 074; www.pbw.bydgoszcz.pl, dyr. Ewa Pronobis-Sosnowska

PROF-EUROPE Stowarzyszenie Nauczycieli Języka Francuskiego w Polsce, ul. Dworcowa 80, 85-010 Bydgoszcz.

Prezes: Marta Samolej-Chmielewska, tel./fax 523 221 661 oraz 601 679 572, www.profeurope.pl 29

STOWARZYSZENIE ARTYSTYCZNE „MÓZG”, www.stowarzyszenie.mozg.art.pl, ul. Gdańska 10, 85-006 Bydgoszcz, tel. 523 455 195 30

Salezjańskie Stowarzyszenie Wychowania Młodzieży, ul. Salezjańska 1, 85-792 Bydgoszcz, www.dominiczek.salezjanie.pl, tel. 523 447 401 lub 523 766 739

T

EATR PANTOMIMY „DAR” www.dar.art.pl; e-mail: teatrdar@wp.pl tel. 523 407 468, 602 572 021, 602 257 675 TEATR POLSKI im. Hieronima Konieczki dyrektor: Paweł Łysak, al. Mickiewicza 2, 85-071 Bydgoszcz, tel. 523 397 841, Kasa Teatru czynna jest od wtorku do piątku w godz. od 12 do 18 oraz godzinę przed spektaklem: tel. 523 397 818, fax 523 397 840 lub bilety@teatrpolski.pl, www.teatrpolski.pl 31 TOWARZYSTWO INICJATYW KULTURALNYCH, ul. Dworcowa 62/2, 85-009 Bydgoszcz, tel. 523 213 371, prezes Maria Papała 32 TOWARZYSTWO MIŁOŚNIKÓW MIASTA BYDGOSZCZY, ul. Jezuicka 4, tel./fax 523 225 196, 523 454 434, www.tmmb.pl, e-mail: tmmb@neostrada.pl, skrytka pocztowa nr 17, 85-169 B 37, prezes Jerzy Derenda.

Biuro Zarządu czynne we wt., śr., czw. 9-15, sklep TMMB z bydgostianami, ul. Długa 15, czynny: pon.-pt. 10-18, sob. 10-14. 6

TOWARZYSTWO MUZYCZNE im. Ignacego Jana Paderewskiego, ul. ks. Piotra Skargi 7, 85-018 Bydgoszcz, tel./fax 523 270 291, www.konkurspaderewskiego.pl prezes prof. Katarzyna Popowa-Zydroń 33 TOWARZYSTWO OPEROWE im. prof. Felicji Krysiewiczowej, ul. Focha 5, 85-006 Bydgoszcz, prezes Zenona Tomczak, tel. 603 993 852, sekretarz zarządu Danuta Święcichowska 27 TOWARZYSTWO POLSKO-AUSTRIACKIE, Oddział B. ul. Stary Rynek 5, 85-104 Bydgoszcz, tel. 609 678 277, e-mail: lubomira.kubiak@gmail.com, prezes Lubomira Kubiak, dyżury w każdą drugą środę miesiąca 34 TOWARZYSTWO POLSKO-NIEMIECKIE, ul. Fordońska 120. Dyżury we wtorki w godz. 13-16, e-mail: tpn1@wp.pl prezes Stanisław Puls, tel. 523 411 805; sekretarz Danuta Kucik, tel. 523 454 074 TOWARZYSTWO POLSKO-WŁOSKIE Stary Rynek 22-24 (III p., wejście przez KATALOGI), tel. 523 238 008, dyżury: 1. środa miesiąca godz. 17-19 www.api.bydgoszcz.pl; api@api.bydgoszcz.pl, prez. Elżbieta Renzetti 35

TOWARZYSTWO PRZYJAŹNI POLSKOFRANCUSKIEJ, Siedziba na terenie WSG w Bydgoszczy ul. Garbary 2; bud.: H-01, Prezes: Małgorzata Panasewicz tel. 504 199 624, wiceprezes: Józef Owczarek, tel. 507 160 445 11 URZĄD MIASTA, Biuro Kultury Bydgoskiej ul. Jezuickiej 14a, 85-102 Bydgoszcz, www.bydgoszcz.pl, tel. 525 858 189, Dyrektor Magdalena Zdończyk 36 WĘDROWNICZEK – Klub Turystyczny, prezes Adam Czachorowski, tel. 523 251 635 WiMBP BIBLIOTEKA GŁÓWNA Bydgoszcz, ul. Długa 39, tel. 523 238 008, 523 399 200 – centrala; 523 287 390 – sekretariat, fax 523 287 390, e-mail: sekretariat@wimbp.bydgoszcz.pl, www.wimbp.bydgoszcz.pl Dyrektor: Ewa Stelmachowska 35 Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki Dyrektor: Maciej Puto, pl. Kościeleckich 6, 85-033 Bydgoszcz, wok@wok.bydgoszcz. com, tel. 52 585 15 01–03; Galeria Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej, kierownik: Katarzyna Wolska, tel. 52 322 22 36, galeria@wok.bydgoszcz.com, www.wok.bydgoszcz.com 37

Redakcja BIK prosi Państwa o weryfikację danych: bik@mck-bydgoszcz.pl

luty 2014 |

| 29

w ydarzenia Opera Nova w Bydgoszczy 1.02.2014, sobota, godz. 19.00 2.02.2014, niedziela, godz. 19.00 4.02.2014, wtorek, godz. 19.00

Pietro Mascagni – „RYCERSKOŚĆ WIEŚNIACZA” – opera w 1 akcie Ruggiero Leoncavallo – „PAJACE” – opera w 2 aktach z prologiem Kierownictwo muzyczne Wojciech Rajski Reżyseria Andrzej Bubień Scenografia i kostiumy Anita Bojarska Choreografia Jarosław Staniek Przygotowanie chóru Henryk Wierzchoń Radosna pieśń „Viva il vino spumeggiante”, słynny chór „Gli aranci olezzano” z „Rycerskości wieśniaczej”, czy też aria tenorowa Pajaca-Cania „ Vesti la giubba” z „Pajaców” należą do najbardziej znanych fragmentów muzycznych w historii opery. W żargonie środowiskowym obie opery zwane są „samograjami” i opisywane skrótem od nazw oryginalnych CAV/PAG. Do ich sukcesów na wszystkich wielkich scenach europejskich przyczyniły się przejmujące i wiarygodne tematy librett, uproszczenie środków teatralnych, ogromne bogactwo melodii oddających charakter i atmosferę południa Włoch.

Realizatorzy ostatniej premiery w Operze Nova usytuowali akcję obu jednoaktówek w centralnym punkcie miasteczka. W „Rycerskości …” będzie to plac przed ko-

trybunach w pstrokatych koszulkach fanów „pajaców”.

Tu cieszyć się będzie błazenadą komedii dell arte, aż do momentu, kiedy oszalały z rozpaczy i zazdrości Canio-Pajac dokona zemsty na żonie, która zakochała się w młodszym mężczyźnie. W reżyserskiej wizji obie opery są „lustrem” dla siebie: np. scena, w której Santuzza chodzi po stołkach w winiarni „odbija się” w scenie w garderobie Neddy, kiedy aktorka tańczy na toaletkach, marząc o wolności. Obie opery łączy wspólny temat: zdrada i zemsta. I prawda o ludzkich uczuciach.

Głosy mediów: (…) do Bydgoszczy chętnie przyjeżdżają widzowie z różnych miast. I tym razem nie będą zawiedzeni, Opera Nova ma dobry chór i orkiestrę, która w „Cav&Pag” pod batutą Wojciecha Rajskiego zyskał soczyste, miękkie brzmienie (…).

Jacek Marczyński, „Dwie zbrodnie jednego wieczoru”.

Rzeczpospolita 30.10.2013

„(…) stworzyli widowisko dynamiczne, bogate w symbole, miejscami wstrząsające, skontrastowali pierwszą część spektaklu – mroczną i rozerotyzowaną tragedię Mascagniego z ludycznym, tryskającym kolorami dramatem Leoncavalla” Joanna Tumiłowicz, „Twoja Muza” nr 6(61)

8.02.2014, sobota, godz. 17.00 9.02.2014, niedziela, godz. 17.00

JAŚ I MAŁGOSIA opera baśniowa Engelberta Humperdincka Kierownictwo muzyczne Jerzy Wołosiuk Reżyseria Cezary Domagała Scenografia Małgorzata Szydłowska Choreografia Marek Zajączkowski Reżyseria świateł Bogumił Palewicz Przygotowanie chóru dziecięcego Izabela Cywińska

PAJACE. Z lewej Łukasz Goliński jako Canio. Fot. Andrzej Makowski

ściołem, do którego zmierza wielkanocna procesja. To tu rozgrywają się dramatyczne rozmowy między zrozpaczoną Santuzzą a młodzieńczym, pełnym radości życia Turiddu, który zaplątał się w niciach romansów z nią i zamężną Lolą. Tu też znajduje się winiarnia, w której znieważony publicznie Turiddu wyzwie na pojedynek bezwzględnego Alfia. W „Pajacach” z przestrzeni znikają stylizowane na antyk kolumny i jakiekolwiek odniesienie do sfery sacrum: na placu odbywa się ludyczne widowisko, gdzie komedianci wystawiają „wszystko na sprzedaż”, nawet własne uczucia. Gawiedź wita paradę przybywających aktorów a o godz. 23. zasiada w na 30 |

| luty 2014

Baśń braci Grimmów zamieniona na operę? Ależ tak!

Engelbert Humperdinck zamierzał stworzyć na prośbę młodszej siostry muzykę dla potrzeb rodzinnej zabawy a powstała świetnie zorkiestrowana i wymagająca dobrych głosów baśniowa opera, atrakcyjna zarówno dla młodej, jak i dojrzałej publiczności. Twórcy przedstawienia postawili sobie zadanie zachwycenia widzów, bez względu na ich wiek. Realizacja Opery Nova jest niebanalna w warstwie scenograficznej, pełna uroku; z pewnością może kształcić gust muzyczny i plastyczny młodych widzów. „Na żywo” widzimy obrazy, których nie zobaczy kamera filmowa, słyszymy muzykę, której nie odda najlepsze nagranie. To niepowtarzalne przeżycie, bo nigdy nie ma takiego samego spektaklu, każdy ma swoją wewnętrzną energię i rytm. Zapraszamy do Opery w czasie zimowych ferii! W wersji Grimmów Jasia i Małgosię wypędza zła macocha, a u Humperdincka jest ona tylko prostą, czasem zbyt porywczą gospodynią domową, która po pewnym czasie żałuje swojego gniewu i razem z mężem wyrusza na poszukiwanie

w ydarzenia dzieci. Operowy ojciec Jasia i Małgosi nie jest drwalem, ale trudni się wyrobem mioteł. W obu wersjach tak samo radosne pozostaje natomiast zakończenie, w którym dobro odnosi triumf nad złem.

Ponadto młodzi widzowie mają okazję podziwiania swych rówieśników, których trzydzieścioro bierze udział w przedstawieniu: dzieci z pracowni wokalnej Pałacu Młodzieży (jako pierniczki) oraz Studia Baletowego przy Operze Nova (jako małe elfy).

13.02.2014, czwartek, godz. 19.00 15.02.2014, sobota, godz. 17.00 16.02.2014, niedziela, godz. 17.00

Piotr Czajkowski „Śpiąca królewna” 14.02.2014, piątek, godz. 19.00

CZTERDZIEŚCI balet Jo Strømgrena (Norwegia)

Polski Teatr Tańca.

Dyrektor naczelny i artystyczny – Ewa Wycichowska Twórczość Jo Strømgrena, norweskiego choreografa, reżysera teatralnego i filmowego, przedstawialiśmy bydgoskiej publiczności w sierpniu ub. roku w dowcipnej choreografii pt. „Baletowy hołd dla futbolu”.

Tym razem proponujemy jego przedstawienie w wykonaniu Polskiego Teatru Tańca. Pod tytułem „Czter-

Czterdzieści, fot. Maciej Zakrzewski

dzieści” kryje się data 40. urodzin głównej bohaterki, Urszuli. Balet stworzony został na ubiegłoroczny jubileusz – także czterdziestolecia poznańskiego Polskiego Teatru Tańca.

Spektakl śledzi życie pewnej kobiety od momentu jej przyjścia na świat w roku 1973 do rocznicy urodzin w 2013. Te cztery dekady są odbiciem czasu zwątpień, nadziei, zmagań, wyborów i nieprzewidzianych wydarzeń, którymi kierują heroiczne cnoty – żądza życia i chęć przetrwania. W wędrówce po chaotycznej Europie bohaterce spektaklu udaje się znaleźć kompromis pomiędzy własnymi ambicjami i wymuszonymi okolicznościami. Wiele warstw przedstawienia portretuje nie tylko indywidualne poszukiwania konkretnego człowieka, lecz staje się także synonimem pewnej podróży kraju i zespołu Teatru Tańca. Polska przeszła

radykalne zmiany w ciągu ostatnich 40 lat, jakie są jej perspektywy?

Dla realizacji projektu: Wsparcie udzielone przez Islandię, Liechtenstein oraz Norwegię.

Głosy mediów: Czterdzieści to bardzo lekkie połączenie dobrego tańca z krótkimi etiudami aktorskimi, a uniwersalność historii powoduje, że spektakl trafia nie tylko do polskiej publiczności.

Natalia Grygiel, Teatralia, 21 sierpnia 2013.

„Muzyka popularna – znana, ale i mniej znana, operowa, klasyczna, latynoamerykańska, tango i pop – wszystko razem”.

Henning Høholt, Kulturkompasset, 10.10.13

17.02.2014, poniedziałek, godz. 19.00

Kayah & Transoriental Orchestra – występ gościnny 22.02.2014, sobota, godz. 19.00 23.02.2014, niedziela, godz. 19.00 25.02.2014, wtorek, godz. 19.00

RUSAŁKA opera Antonina Dvořáka Kierownictwo muzyczne Maciej Figas Reżyseria Kristina Wuss (Niemcy) Scenografia i kostiumy Mariusz Napierała Choreografia Iwona Runowska Współpraca muzyczna Jerzy Wołosiuk Przygotowanie chóru Henryk Wierzchoń Genialna muzyka, w której można zakochać się. Scenografia najbardziej „bydgoska” z wszystkich stworzonych na scenie Opery Nova. Liryczna opowieść o Rusałce przenosi widzów… do XIX-wiecznej Bydgoszczy, gdzie wśród rozpoznawalnych elementów architektonicznych miasta toczy się tragiczna historia uczucia mieszkańców dwóch światów: wodnego i ziemskiego.

Realizatorom udało się zachować urok romantycznej baśni, fantastycznej ballady, przy odwoływaniu się do malarstwa prerafaelitów i wykreowaniu nastroju letniej nocy – mgieł unoszących się nad wodą, księżyca-cichego świadka miłości niemożliwej. To właśnie zawieszony nad mostem miesiąc jest adresatem najpiękniejszej bodaj arii w całej literaturze operowej słowiańskich kompozytorów.

Obok wody i zamieszkujących ją Wodnika i nimf, na nadbrzeżu żyją driady a na moście spaceruje, nieświadomy ich egzystencji, tłum strojnie odzianych mieszczan. Niemiecka reżyser, Kristina Wuss, sięgnęła po bogatą symbolikę, aby ukazać wieczność i przemijalność, nieśmiertelność i nietrwałość. „Rusałka”, najpiękniejsze dzieło operowe późnego romantyzmu, należy obecnie do najmocniejszych punktów repertuarowych bydgoskiej Opery, która przygotowuje się do zarejestrowania spektaklu na DVD. 24.02.2014, poniedziałek, godz. 17.30 i 20.15

„POCZTÓWKI Z EUROPY”

– komedia w reż. Krystyny Jandy, występ gościnny Ewa Chałat

luty 2014 |

| 31

w ydarzenia Muzeum Okręgowe im. L. Wyczółkowskiego 3-16 lutego 2014, Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11. Wstęp wolny.

Ferie w Muzeum

W programie: Warsztaty intermedialne Zajęcia będą doskonałą okazją do rozwijania umiejętność obserwacji i improwizacji. Podczas warsztatów spróbujemy połączyć tradycyjny rysunek oraz dźwięk, wprowadzimy w drganie nasze fale mózgowe, a także poznamy wiele ciekawych zagadnień związanych kulturą audiowizualną.

22.02.2014, godz. 12.00 – wernisaż, Spichrze nad Brdą ul. Grodzka 7-11

Wystawa pokonkursowa „Śladami Leona Wyczółkowskiego – motywy sakralne w twórczości artysty” Wystawa pokonkursowa „Śladami Leona Wyczółkowskiego – motywy sakralne w twórczości artysty” jest

Warsztaty z recyklingu Warsztaty ukierunkowane na przetwarzanie różnych surowców pomogą zrozumieć specyfikę i sposoby ponownego użycia odpadów dostępnych w każdym domu. Przedmioty powszechnie uważane za „śmieci” posłużą, jako materiał do rozwijania kreatywności i zdolności manualnych. Na warsztatach dowiemy się jak zrobić coś z niczego.

Warsztaty animacji poklatkowej Jak stworzyć film animowany? Tego dowiecie się na warsztatach z zakresu animacji. Młodsi uczestnicy (6-9 lat) zbudują z nami Świat Państwa Guzików, a starsi dostaną szansę współtworzenia filmu animowanego pt. „Solą malowane”.

Warsztaty rzeźbiarskie Podczas zajęć, ich uczestnicy, będą mogli zapoznać się z podstawnymi zasadami formowania trójwymiarowych obiektów. Poprzez zabawy z gliną dzieci poznają tajniki, znanej już w starożytności, techniki artystycznej.

Fot. z archiwum Muzeum

Program ferii przygotowany jest dla uczestników w wieku od 6 do 12 lat. Obowiązują zapisy, których dokonać można osobiście lub telefonicznie w Dziale Edukacji i Promocji w Europejskim Centrum Pieniądza przy ul. Mennica 4, od poniedziałku do piątku w godzinach od 8.00 do 16.00, tel. 52 58 59 910, 911, 914.

32 |

| luty 2014

Tomasz Okoniewski, Chwila – Nagroda Marszałka Wojewódz twa Kujawsko -Pomorskiego Piotra Całbeckiego

Wystawy czasowe: Galeria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8a „Współczesna rzeźba polska”. Wystawa czynna do 30 marca 2014 roku.

Europejskie Centrum Pieniądza, ul. Mennica 4 „Pieniądz PRL”. Wystawa czynna do 22 kwietnia 2014 roku.

Wystawy stałe: Zbiory Archeologiczne, ul. Mennica 2 „Na pograniczu Wielkopolski i Pomorza. Bydgoszcz i region u zarania dziejów”.

Zbiory Archeologiczne, ul. Mennica 2 „W grodzie Bydgosta. Tajemnice życia wczesnośredniowiecznych mieszkańców Bydgoszczy i okolic” Europejskie Centrum Pieniądza, ul. Mennica 4 „Mennica bydgoska” Europejskie Centrum Pieniądza, ul. Mennica 4 „Wyspa Młyńska – historia i teraźniejszość” Galeria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8a „Galeria Sztuki Nowoczesnej”.

Leon Wyczółkowski, ul. Mennica 7 „Twórczość Leona Wyczółkowskiego (1852-1936)” Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11 „Od Starego Rynku do placu Wolności. Spacer ulicami międzywojennej Bydgoszczy” Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11 „Bydgoszcz – okruchy miasta” Exploseum, ul. Dąbrowa „EXPLOSEUM – centrum techniki wojennej DAG Fabrik Bromberg” inf. Natalia Robacka

w ydarzenia uwieńczeniem VII edycji Ogólnopolskiego Konkursu Fotograficznego „Śladami Leona Wyczółkowskiego”.

Co roku konkurs ma określony temat, co wynika z faktu, że patron Muzeum był artystą wszechstronnym, o wielu zainteresowaniach, korzystającym z różnych form wypowiedzi artystycznej.

Wzięło w niej udział 127 uczestników. Do Muzeum wpłynęło łącznie 458 prac. Do wystawy zakwalifikowano 40 prac autorstwa 33 osób w grupie wiekowej do 16

lat oraz 128 prac wykonanych przez 59 osób w kategorii wiekowej powyżej 16 lat. Wszystkie zakwalifikowane prace będzie można obejrzeć na wystawie.

Rajmund Marczuk, Nawa – Nagroda Prezydenta Miasta Bydgoszczy Rafała Bruskiego

Małgor z ata Niedzielska, Nad dachami Bydgoszc z y 2, fragment – Nagroda Biskupa Diecezji Bydgosk iej J. E. K s. Bs dr Jana Tyraw y

O b i e k t miesiąca

Ewa Sekuła-Tauer

Paweł Książek Model No. 3, z serii De Stijl vs. Black Metal

Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy od 90 lat gromadzi dzieła sztuki dokumentujące aktualną twórczość polskich artystów, tworząc jedną z najbardziej reprezentatywnych kolekcji sztuki XX i początku XXI wieku.

Pawe ł K siążek , Model No. 3, z s e r i i D e St i j l v s . B l a c k M e ta l

Konsekwentnie podążając za tą myślą, Muzeum powiększyło zbiór malarstwa o pracę Pawła Książka. Obrazy artysty charakteryzuje obecność wizerunków zapożyczonych i przetransponowanych na klasyczne medium oraz przez nie przefiltrowane. W projekcie pt. „De Stijl vs. Black Metal”, autor jednoczy kulturę wysoką i popularną, ukazując związki w sferze wizualnej między neoplastycyzmem i muzyką heavymetalową. Koncepcja ta jest rezultatem niewielkiego cyklu, który został pokazany przez artystę w 2006 r. na zbiorowej wystawie w Finlandii – był to mural i kilka obrazów odnoszących się do relacji pomiędzy wizerunkiem grupy Kiss i dziedzictwem neopolastycyzmu.

Zapoczątkowało to proces badania przez malarza związków pomiędzy pozornie odległymi i odmiennymi bytami. „De Stijl vs Black Metal” to projekt opowiadający o przenikaniu się dwóch zamkniętych systemów estetycznych, ale również o budowie nowych struktur na bazie detali z obu zbiorów.

Obraz prezentowany jest w ramach stałej ekspozycji „Galeria Sztuki Nowoczesnej” w bydgoskim Muzeum.

Zakup dzieła sfinansowano z części nagrody przyznanej Muzeum przez Pana Rafała Bruskiego, Prezydenta Miasta Bydgoszczy, z okazji jubileuszu 90-lecia powołania instytucji.

Paweł Książek (ur. 1973 Andrychów). W latach 1992-1997 studiował na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie obronił dyplom w Pracowni Rysunku prof. Włodzimierza Kotkowskiego. Był stypendystą DAAD w Hochschule für Gestaltung w Offenbach am Main. Swoje prace prezentował na kilkunastu wystawach indywidualnych i kilkudziesięciu pokazach problemowych, m.in. w nowojorskiej Sean Kelly Gallery w 2013 r. Prace artysty znajdują się m.in. w kolekcji sztuki współczesnej Susan i Michaela Hortów w Nowym Jorku, kolekcji Grażyny Kulczyk oraz Bunkra Sztuki w Krakowie.

Inga Kopciewicz

luty 2014 |

| 33

w ydarzenia Muzeum Wojsk Lądowych w Bydgoszczy wadzimy zwiedzających poprzez gabloty wypełnione rzadkimi okazami broni, sprzętu, mundurów, obok sylwetek wojów, rycerzy, husarzy, muszkieterów, pikinierów, żołnierzy po zaaranżowane pola bitew pod Raszynem, Ossowem, Mławą, Monte Cassino, Karbalą.

Największą atrakcją naszej wystawy jest bogata kolekcja broni strzeleckiej używanej przez żołnierzy polskich oddziałów wojskowych od drugiej połowy XIX w., z unikatowymi egzemplarzami: pistoletu maszynowego wz.

1939 „Mors” i owianego tajemnicą karabinu przeciwpancernego wz. 1935 „Ur.” Ekspozycja przemawia do zwiedzających różnymi środkami wyrazu: tekstem, obrazem, dźwiękiem, a znajomość historii można dodatkowo pogłębić w kilkunastu kioskach multimedialnych. inf. Grzegorz Kotlarz

Fot. Grzegorz Kotlarz

Wystawa stała: Wojska Lądowe. Od Cedyni do Karbali Wystawa czasowa: „O niepodległość, całość i wolność Ojczyzny naszej!

Prosimy Cię Panie” Utworzone w 2011 roku Muzeum Wojsk Lądowych w Bydgoszczy jest kontynuatorem Muzeum Tradycji POW (1973) oraz Pomorskiego Muzeum Wojskowego (2007). W zamierzeniu naszym celem jest wprowadzanie do świadomości historycznej społeczeństwa dzieje formacji wojsk lądowych, które z upływem czasu przekształciły się w oddzielny rodzaj Sił Zbrojnych RP. Muzeum gromadzi zabytki związane z historią wojsk lądowych poczynając od średniowiecza, przez wojny XVII wieku, powstania narodowe, walki o granice w latach 1918-1921, II wojnę światową po udział żołnierzy polskich w misjach pokojowych i stabilizacyjnych na całym świcie. Szczególną uwagę muzeum kładzie na dzieje II wojny światowej przedstawiając eksponaty ze wszystkich pól bitewnych na których przelewana była krew polskiego żołnierza. Muzeum posiada również bogatą kolekcję ciężkiego sprzętu wojskowego, w tym kilkanaście całkowicie sprawnych pojazdów wykorzystywanych w czasie inscenizacji historycznych. Muzeum Wojsk Lądowych w Bydgoszczy prowadzi bogatą działalność naukową, której efektem są liczne publikacje a do młodzieży kierujemy również specjalną ofertę oświatowo-kulturalną.

Na ekspozycji stałej zatytułowanej „Wojska Lądowe.

Od Cedyni do Karbali” prezentujemy najważniejsze etapy rozwoju polskich wojsk lądowych, często w nawiązaniu do znanych wydarzeń historycznych. Tytuł ukazuje chronologiczny zakres naszej wystawy. Rozpoczynamy od starcia pod Cedynią w 972 roku, a kończymy zaciętą bitwą o City Hall w Karbali w 2004 roku, która symbolizuje wysiłek polskich żołnierzy w czasie misji po za granicami kraju w Afganistanie i Iraku. Pro34 |

| luty 2014

Fot. Grzegorz Kotlarz

Muzeum Wojsk Lądowych w Bydgoszczy ul. Czerkaska 2, 85-641 Bydgoszcz, tel. 523 782 026, fax 523 782 331, www.muzeumwl.pl Godziny otwarcia muzeum: wtorek – piątek: 8.30-15.30; w niedziele: 10.00-14.00; w soboty i poniedziałki – nieczynne Ceny biletów: normalny – 6 zł; ulgowy – 4 zł; grupowy (szkolny) powyżej 10 osób – 3 zł (od uczestnika); przewodnik – 18 zł; wtorek – wstęp bezpłatny. Zgłaszanie grup zorganizowanych tel. 52 378 20 26

w ydarzenia Akademia Muzyczna w Bydgoszczy 16.02.2014, niedziela, godz. 10.00 i 11.30, Sala Koncertowa im. prof. R. Sucheckiego, ul. Staszica 3. Bilety w cenie 7 zł dla osób dorosłych i 5 zł dla dzieci można nabywać w foyer Sali Koncertowej pół godziny przed każdą audycją.

CLXI Poranek Muzyczny dla dzieci z rodzicami Rozśpiewana dżungla

16.02.2014, niedziela, godz. 16.00, Pałac Nowy w Ostromecku.

Bilety w cenie 10 zł można nabywać w Pałacu w Ostromecku pół godziny przed koncertem

Akademia w pałacu Wiesław Bednarek baryton Jarosław Domagała fortepian w programie najpiękniejsze pieśni świata, m.in.: Gari, gari, O sole mio, Historia de un amor, Miłość to wspaniała rzecz, Gdybym był bogaczem 16.02.2014, niedziela, godz. 17.00, Sala Rotundowa Pałacu w Lubostroniu.

Bilety w cenie 10 zł można nabywać w Pałacu w Lubostroniu pół godziny przed koncertem

CXLI Koncert Pałacowy Wojciech Maciejowski tenor Damian Wilma baryton Mateusz Eckert baryton Alicja Tarczykowska fortepian w programie: R. Schumann, S. Rachmaninow, R.V. Williams 18.02.2014, wtorek, godz. 19.00, Sala Koncertowa, ul. Staszica 3, wstęp wolny

Koncert Specjalny

Nagroda Rektora AM w Bydgoszczy dla laureatów Złotych Parnasów VIII Międzynarodowego Forum Pianistycznego Bieszczady bez granic Alina Andriuti (Rumunia) fortepian Ivan Shemchuk (Ukraina) fortepian Maria Anikhina (Rosja/Szwajcaria) fortepian w programie: R. Shutzu – Kręgielnica M. Ravel – Gaspard de la nuit F. Chopin – 12 Etiud op. 25 W.A. Mozart – Sonata KV 333 N. Medtner – 2 Bajki: op. 26 nr 2 & op. 51 nr 3 N. Medtner – Primavera z cyklu Zapomniane melodie op. 39 F. Liszt – Sonata h-moll 23.02.2014, niedziela, godz. 12.00, Pałac Nowy w Ostromecku, wstęp wolny

Akademia Dzieciom

25.02.2014, wtorek, godz. 19.00, Sala Koncertowa im. prof. R. Sucheckiego, ul. Staszica 3, wstęp wolny

CCXLIX Bydgoski Wtorek Muzyczny w ramach XII Dni Muzyki Dawnej Pedagodzy, goście, studenci Katedry Klawesynu, Organów i Muzyki Dawnej AM w Bydgoszczy Urszula Bartkiewicz kierownictwo artystyczne 23-26.02.2014

Sympozjum XII Dni Muzyki Dawnej prof. zw. Urszula Bartkiewicz – kierownik artystyczny i naukowy Prezentacje referatów: dr hab. Szymon Paczkowski (Instytut Muzykologii UW) dr hab. Radosław Marzec, prof. ndzw.

(AM Bydgoszcz) prof. zw. Urszula Bartkiewicz (AM Bydgoszcz) Seminarium Taniec dworski: Romana Agnel, Dariusz Brojek Seminaria artystyczne – Interpretacje: Skrzypce barokowe: Daniel Deuter Trąbka naturalna: Tomasz Ślusarczyk Klawesyn: Urszula Bartkiewicz Organy: Radosław Marzec Lutnia, gitara: Anton Birula Viola da gamba: Justyna Krusz Orkiestra barokowa: Marcin Tarnawski Nauka basso continuo: Dorota Zimna Realizacja basso continuo: Rafał Gumiela, Paweł Pawłowicz Seminarium Historyczne temperacje i stroje muzyczne: Zbigniew Koczorowski

Koncerty – prezentacje: 23.02.2014, niedziela, godz. 16.00, Sala Koncertowa im. prof. R. Sucheckiego, ul. Staszica 3 Radosław Marzec oraz studenci klasy organów 24.02.2014, poniedziałek, godz. 19.00, Sala Koncertowa Akademii Muzycznej, ul. Gdańska 20 Studenci, wykładowcy, goście Katedry Klawesynu, Organów i Muzyki Dawnej AMFN 25.02.2014, wtorek, godz. 19.00, Sala Koncertowa im. prof. R. Sucheckiego, ul. Staszica 3, wstęp wolny Studenci, wykładowcy, goście Katedry Klawesynu, Organów i Muzyki Dawnej AMFN

Śladami Stasia i Nel

inf. Anna Cudo

luty 2014 |

| 35

w ydarzenia Filharmonia Pomorska 7 lutego 2014, piątek, godz. 19.00

W przestrzeniach romantyzmu Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej Tadeusz Strugała, dyrygent Mateusz Borowiak, fortepian Chopin – Koncert fortepianowy f-moll op. 21 Brahms – I Symfonia c-moll op. 68 Mateusz Borowiak urodził się w 1988 w Wlk. Brytanii, gdzie ukończył z wyróżnieniem Uniwersytet w Cambridge. Studia pianistyczne kontynuował w Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie Andrzeja Jasińskiego, uzyskując dyplom z odznaczeniem w 2011. Mimo młodego wieku wirtuoz klawiatury na swym artystycznym koncie posiada wiele dokonań i sukcesów.

14 lutego 2014, piątek, godz. 19.00

Koncert specjalny pamięci Wojciecha Kilara Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej Tadeusz Wojciechowski, dyrygent Polonez z „Pana Tadeusza”; Temat z filmu „Smuga cienia”; Walc z filmu „Trędowata”; Marsz Witka i Aliny „Kronika wypadków miłosnych”; Walc z filmu „Ziemia obiecana”; Wokaliza z filmu „Dziewiąta wrota”; Suita z filmu „Śmierć i dziewczyna”; Fragmenty muzyki z filmu „Dracula”; Mazur z filmu „Zemsta”

10 lutego 2014, poniedziałek, godz. 10.00.

Bilety: dorośli 10 zł, dzieci 5 zł

FERIE W FILHARMONII W krainie Królowej Zimy Joanna Wojnowska, śpiew Marta Kwaśniak, taniec Rafał Zieliński, śpiew Adam Kołacki, saksofon Adam Lemańczyk, fortepian Paweł Urowski, gitara basowa Mateusz Krawczyk, perkusja Zespół Tańca HIP-HOP muzyka z filmów i bajek dla dzieci, m.in.: Król lew, Pocahontas, Smerfy, Gumisie, Akademia Pana Kleksa, Muppety.

Zgodnie z wieloletnią tradycją ta oferta skierowana jest do tych wszystkich uczniów, którzy odpoczywają po zmaganiach z I semestrem w murach miasta, w świetlicach swych szkół, przygarnięci przez domy kultury i inne podobne ośrodki. I tym razem postaramy się nie zawieść naszych najmłodszych słuchaczy. Będzie super!

12 lutego 2014, środa, godz. 19.00

Z okazji Walentynek – świat tanga Orkiestra Kameralna Capella Bydgostiensis José Maria Florêncio, dyrygent Sentido del Tango: Piotr Kopietz, bandoneon, akordina Gabriela Machowska-Kopietz, fortepian Mateusz Szemraj, gitary mistrzowska para taneczna ze Szkoły Tańca Joanny Grabowskiej i Joanny Sarneckiej „FABRYKA TAŃCA” klasyczne tanga argentyńskie, przedwojenne tanga polskie oraz kompozycje własne Dzień Świętego Walentego oraz czas karnawału, zatem nie może zabraknąć tanecznych rytmów. Kameraliści i ich goście – Sentido del Tango zapraszają do krainy dźwięków tanga. Wspólny występ Capelli i zespołu dopełni popis pary tanecznej z bydgoskiej Fabryki Tańca.

36 |

| luty 2014

Kiedy odchodzi Wybitny Twórca Muzyki trudno jest się z tym pogodzić i nie sposób wyrazić ogromu żalu, że już nie usłyszymy Jego nowych utworów, że raz na zawsze zakończony został bardzo istotny, gęsto zapisany rozdział w księdze światowej muzyki.

17-21 lutego 2014, godz.: 8.15, 9.15, 10.15, 11.15, 12.15. Grupy przedszkolne i klasy I-III, wstęp: 5 zł

Wyliczanki – rymowanki „Trąf, trąf misia Bela… Idzie rak nieborak… Ence pence w której ręce? To niektóre z dobrze znanych rymowanek często rozpoczynających dziecięce zabawy.

Odznaczają się wyrazistym rytmem ułatwiającym zapamiętanie słów. Zapiszemy go, poznając wartości nut i pauz. Korzystając z instrumentów perkusyjnych będziemy wygrywać rytmy pałką, szczotką, dłonią lub też potrząsając całym instrumentem. Apli papli blite blau, a kto tego nie wypowie, ten nie będzie z nami grał!”

18 lutego 2014, wtorek, godz. 11.00, Dom Jubileuszowy Fundacji „Wiatrak”, Bydgoszcz, ul. Bołtucia 7

Poranki muzyczne dla seniorów „Z karnawałem przez wieki” Jolanta Wagner, śpiew Agnieszka Karwowska, flet Rafał Tworek, fortepian Jacek Kwaśniak, instr. perkusyjne Anna Merder, prelekcja m.in. Boccherini, Mozart, Ogiński, Offenbach, Petersburski, Kálmán, Kazanecki

w ydarzenia Bar tosz Koziak

Zapewne zadawala słuchaczy z dalekiego Fordonu fakt, że mogą wysłuchać koncertu w swojej dzielnicy, w nowo wybudowanym Domu Jubileuszowym, jak i sam program Poranka jest na tyle atrakcyjny, że ucieszy, jak mamy nadzieję, pięknymi, bardzo popularnymi melodiami.

21 lutego 2014, piątek, godz. 19.00

Metamorfozy Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej Marek Pijarowski, dyrygent Kaja Danczowska, skrzypce Bartosz Koziak, wiolonczela Weber – Uwertura do opery „Wolny strzelec”; Brahms – Koncert podwójny a-moll na skrzypce i wiolonczelę; Smetana – „Z czeskich łąk i gajów” z cyklu poematów symfonicznych „Moja Ojczyzna”; Hindemith – Symfoniczne metamorfozy na tematy Webera To niełatwe muzyczne wyzwanie przyjął znakomity duet polskich instrumentalistów: Kaja Danczowska, wybitna skrzypaczka i pedagog, uczennica D. Ojstracha i R. Ricciego, laureatka najważniejszych konkursów wiolinistycznych; Bartosz Koziak, wiolonczelista młodej generacji, absolwent warszawskiego Uniwersytetu Muzycznego oraz Konserwatorium Paryskiego, obsypany nagrodami prestiżowych konkursów wiolonczelowych.

Koncert poprowadzi dobrze znany i ciepło przyjmowany w Bydgoszczy dyrygent – Marek Pijarowski.

23 lutego 2014, niedziela, godz. 10.30, Dom Jubileuszowy Fundacji „Wiatrak” Bydgoszcz, ul. Bołtucia 7 23 lutego 2014, niedziela, godz. 12.30, Filharmonia

Od brzuszka do uszka maluszka Kwartet smyczkowy BAROCK QUARTET m.in. Dvořák, Corelli, Mozart , Piazzolla, Gershwin 23 lutego 2014, niedziela, godz. 11.00

Koncert familijny NaDęta Filharmonia Orkiestra Wojskowa z Torunia Dominik Sierzputowski, dyrygent Niedziela zapowiada się bogato i ciekawie. Odbędą się kolejne muzyczne prezentacje na nowej i bardzo przyjaznej estradzie fordońskiej, która ugości najmłodszych i… przyszłych słuchaczy z ich mamami, a specjalnie dla nich zagra wielkie przeboje muzyki klasycznej BAROCK QUARTET, czyli skrzypkowie Wojciech Kołaczyk, Dariusz Groblewski, altowiolista Zbigniew Szczęch i wiolonczelista Michał Litwa, którzy koncertują wspólnie od ponad 10 lat.

26 lutego 2014, środa, godz. 19.00

Przestworza kameralistyki Orkiestra Kameralna Capella Bydgostiensis Jerzy Swoboda, dyrygent Łukasz Długosz, flet Panufnik – Hommage à Chopin; Mercadante – Koncert fletowy e-moll; Mozart – Serenada „Eine kleine Nachtmusik” KV 525

Bardzo przyjemny koncert muzyki kameralnej – klasycznej, romantycznej i współczesnej – z fletem w roli głównej. Solista Łukasz Długosz uznany został przez krytyków za jednego z najwybitniejszych flecistów swojej generacji. Capella zagra pod dyrekcją uznanego polskiego mistrza batuty – Jerzego Swobody.

27 lutego 2014, czwartek, godz. 9.30, 11.00, 12.30

Poranki muzyczne dla seniorów Filmowy poranek z gwiazdą Olga Bończyk, aktorka teatralna i filmowa Gwiazdą Poranka będzie Olga Bończyk, popularna aktorka teatralna i filmowa która nie tylko opowie o swojej aktorskiej karierze, ale również zaprezentuje się jako wokalistka.

28 lutego 2014, piątek, godz. 19.00

Promocja młodych talentów Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej Chór Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy Marzena Diakun, dyrygent Przemysław Buczek, klarnet Jolanta Wagner, sopran Malwina Paszek, głos biały Agnieszka Sowa, przygotowanie Chóru Barbara Kaszuba – Głosy gór na orkiestrę smyczkową i głos biały; Mozart – Koncert klarnetowy A-dur KV 622; Derfel –Mała Msza Radosna d-moll Wiele interesujących wrażeń może dostarczyć słuchaczom zestawienie dwóch współczesnych dzieł: Barbary Kaszuby, młodej kompozytorki i skrzypaczki z Poznania, czyli utwór Głosy gór na orkiestrę smyczkową i głos biały z pełnym ekspresji wykonaniem pieśni góralskich przez poznańską wokalistkę Malwinę Paszek oraz Jerzego Derfla, pianisty i kompozytora popularnych piosenek oraz muzyki dla potrzeb teatru, filmu, telewizji.

Z udziałem symfoników, rozśpiewanej braci bydgoskiego UTP i sopranistki Jolanty Mar zena Diakun, dyr ygent Wagner zostanie wykonana Mała Msza Radosna, którą Jerzy Derfel przyznaje „napisał z własnej, nieprzymuszonej woli, czyli z czystej potrzeby serca, dedykując ją duszpasterzowi środowisk twórczych ks. W. Niewęgłowskiemu”. Obydwie kompozycje rozdzieli urokliwy Koncert mistrza Amadeusza, w którym partie solowe będzie realizował młody, bardzo zdolny klarnecista z OSFP – Przemysław Buczek.

Orkiestrę tym razem poprowadzi kobieta – Marzena Diakun, laureatka Srebrnej Batuty IX Międzynarodowego Konkursu im. Grzegorza Fitelberga (2012). inf. Mariola Grochowina

luty 2014 |

| 37

w ydarzenia Teatr Polski

1.02.2014, godz. 19.00 2.02.2014, godz. 18.00 27.02.2014, godz. 19.00 28.02.2014, godz. 19.00 czas trwania: 135 min. z jedną przerwą

Antoni Czechow – Wiśniowy sad reżyseria: Paweł Łysak; scenografia: Barbara Hanicka; światła: Wojciech Puś; choreografia: Dominika Knapik; muzyka: Stefan Węgłowski; produkcja muzyczna: Bartłomiej Chmara; skrzypce: Tomasz Sroczyński; konsultacje iluzjonistyczne: Nikodem Kujawa; występują: Anita Sokołowska (Lubow Andrejewna Raniewska), Julia Wyszyńska (Ania), Joanna Drozda (Waria), Michał Jarmicki (Leonid Andrejewicz Gajew), Piotr Stramowski (Jermołaj Aleksejewicz Łopachin), Michał Czachor (Piotr Sergiejewicz Trofimow), Paweł Gilewski (Borys Borysewicz Simonow – Piszczyk), Magdalena Łaska (Szarlota Iwanowna), Jakub Ulewicz (Siemion Pantelejewicz Jepichodow), Małgorzata Trofimiuk (Duniasza), Marian Jaskulski (Firs), Marcin Zawodziński (Jasza) oraz statyści; inspicjent: Mateusz Stebliński Wiśniowy sad uważa się za najwybitniejszy dramat w dorobku Antoniego Czechowa. To przepełniona liryzmem i poczuciem humoru opowieść o przemijaniu.

Odnaleźć w niej można zapowiedź nadchodzącej rewolucji. Autor uważał swój utwór za komedię i zalecał: „Niech na scenie wszystko będzie równie proste i równie zawiłe jak w życiu. Ludzie jedzą obiad, a tymczasem rozstrzyga się ich szczęście, łamie ich życie”.

Paweł Łysak sięgając po ten utwór, chce przyjrzeć się współczesnemu kryzysowi i nastrojowi przesilenia, a także zadać pytanie o modele życia, które dominują w dzisiejszym świecie.

1.02.2014, godz. 11.00 i 12.30 2.02.2014, godz. 11.00 czas trwania: 35 min. bez przerwy. Spektakl jest przeznaczony dla dzieci do lat dwóch.

MLEKO reżyseria: Paweł Łysak; współpraca dramaturgiczna: Michał Tabaczyński; instrumenty perkusyjne: Maciej Szymborski; muzyka: Michał Dobrzyński; występują: Anita Sokołowska/Magdalena Łaska, Mieczysław Franaszek, Mateusz Łasowski Jak kropla deszczu może stać się perłą? Co w teatrze mogą przeżyć dzieci mające niewiele ponad rok? „Mleko” w reż. Pawła Łysaka to opowieść spleciona ze słów, dźwięków i obrazów. Spektakl bazuje na klasycznej perskiej opowieści i staje się okazją do pierwszej historii o cudowności świata.

Spotkanie aktorów z najmłodszymi jest dla obu stron wielką przygodą i próbą znalezienia porozumienia.

W trakcie tego przedstawienia obie strony wiele się od siebie nawzajem dowiedzą.

Suzanne Osten (od 35 lat Dyrektor Teatru Unga Klara w Sztokholmie) zajmująca się między innymi reżyserią spektakli dla niemowląt] powiedziała: „Jeśli można mówić do dziecka trzymiesięcznego i rozśmieszyć je, to można też stworzyć interesujące dla dziecka przedstawienie”.

We s e l e , f o t . M a g d a H u e c k e l

7.02.2014, godz. 19.00 8.02.2014, godz. 19.00 9.02.2014, godz. 18.00

Stanisław Wyspiański – Wesele reżyseria: Marcin Liber; scenografia: Mirek Kaczmarek; muzyka: Filip Konecki; kostiumy: Grupa Mixer; występują: Karolina Adamczyk, Michał Czachor, Joanna Drozda, Mieczysław Franaszek, Paweł L. Gilewski, Mirosław Guzowski, Michał Jarmicki, Marian Jaskulski, Artur B IK -u Krajewski, Magdalena Łaska, MaE L N IK Ó W LA CZYT D w cenie T teusz Łasowski, E IL TAN I B em BIK-u er m u n zł!

Z lutow ym ek takl: Wesele bilety na spPawła Łysaka ie: n mi er w reż. y w t szam 0 Zapra dz. 19.0 o g o o alnie 8 luteg pu mak sym

15

Wiśniow y sad, fot. Magda Hueckel

38 |

| luty 2014

Jeden egze

a do zaku u uprawni mplarz BIK- promoc yjnej cenie. w w 4 biletó

w ydarzenia Alicja Mozga, Roland Nowak, Maciej Pesta, Aleksandra Pisula, Jerzy Pożarowski, Piotr Stramowski, Małgorzata Trofimiuk, Jakub Ulewicz, Małgorzata Witkowska, Julia Wyszyńska, Marcin Zawodziński, Agnieszka Żulewska; inspicjent: Hanna Gruszczyńska Jeden z najwybitniejszych polskich dramatów wystawiony po raz pierwszy w Teatrze Miejskim w Krakowie 16 marca 1901 roku. Utwór opisuje autentyczne wydarzenie - wesele poety Lucjana Rydla z chłopką Jadwigą Mikołajczykówną, które miało miejsce w podkrakowskiej wsi Bronowice. Dramat obrósł licznymi komentarzami i interpretacjami.

Twórcy bydgoskiego spektaklu zamierzają połączyć i zderzyć obecną w nim obserwację socjologiczną z poszukiwaniem sfery duchowej i rytualnej ukrytej w arcydramacie Wyspiańskiego.

Spektakl familijny dla dzieci i rodziców na podstawie trzech wspaniałych baśni Hansa Christiana Andersena: „Królowej śniegu”, „Śniegowego bałwana” i „Choinki”. „Opowieści zimowe” to sceniczna baśń o poszukiwaniu siebie, o trudnej do spełnienia misji, o przemijaniu, o podróży przez rozmaite pory roku i niezwykłe krajobrazy. Dla małych i dużych, zbuntowanych i wrażliwych, dla tych, którzy czekają na kolejną zimę, choć tegoroczny śnieg jeszcze nie stopniał, dla marzycieli i fantastów, którzy co jakiś czas szukają pretekstu, by wyruszyć na koniec świata, choćby tylko w wyobraźni.

Dla wszystkich, którzy lubią się śmiać, słuchając smutnych opowieści.

13.02.2014, godz. 19.00 14.02.2014, godz. 19.00 zalecany dla widzów powyżej 18 roku życia

Elfriede Jelinek – Podróż zimowa („Winterreise”) tłumaczenie: Karolina Bikont; reżyseria: Maja Kleczewska; scenariusz sceniczny: Maja Kleczewska, Łukasz Chotkowski; dramaturgia: Łukasz Chotkowski; scenografia, światła, video: Wojciech Puś; muzyka, śpiew: Joanna Halszka Sokołowska; kostiumy: Konrad Parol; ruch sceniczny: Beata Eckert; asystent reżysera: Jakub Firewicz; występują: Jakub Firewicz; Beata Ziejka; Karolina Adamczyk; Małgorzata Witkowska; Julia Wyszyńska; Michał Czachor; Michał Jarmicki; Mateusz Łasowski; Piotr Stramowski; inspicjent: Hanna Gruszczyńska Koprodukcja Teatru Powszechnego w Łodzi z Teatrem Polskim w Bydgoszczy.

Spektakl oparty jest na najnowszym, nagradzanym tekście noblistki Elfriede Jelinek „Podróż zimowa”.

To spektakl o ludziach przytłoczonych pojęciami, znaczeniami, czasem minionym. Twórcy spektaklu w oparciu o tekst Jelinek prześwietlają instytucję małżeństwa, zależności, dewiacje seksualne, posiłkując się m.in.: sprawą Nataschy Kampusch, Fritzl’a, prześwietlają obłęd, chorobę psychiczną i śmierć. Tworzą pieśń o odchodzeniu, osobiste rozliczenie i pożegnanie. Człowiek poszukuje już tylko samego siebie. Zrezygnował ze wszystkich pytań oprócz jednego: „Kim jestem?”

19.02.2014, godz. 10.00 20.02.2014, godz. 10.00 21.02.2014, godz. 10.00 22.02.2014, godz. 11.00, czas trwania 90 min. bez przerwy

Opowieści zimowe wg Hansa Christiana Andersena

na podstawie baśni: Choinka, Królowa śniegu, Śniegowy bałwan przekład: Bogusława Sochańska; scenariusz i reżyseria: Iga Gańczarczyk; scenografia, reżyseria światła, video: LATALAdesign (Dagmara Latała, Jacek Paździor); muzyka: Daniel Pigoński; choreografia: Dominika Knapik; kostiumy: Agata Skwarczyńska; występują: Magdalena Łaska, Mateusz Łasowski, Anita Sokołowska, Marta Ścisłowicz, Małgorzata Trofimiuk, Grzegorz Twaróg (gościnnie), Jakub Ulewicz, Marcin Zawodziński Patronat Duński Instytut Kultury

Historie bydgoskie, fot. Mar ta Ankiersztejn

21.02.2014, godz. 19.00 22.02.2014, godz. 19.00 23.02.2014, godz. 18.00

Artur Pałyga – HISTORIE BYDGOSKIE reżyseria: Paweł Łysak; występują: Mieczysław Franaszek, Alicja Mozga, Roland Nowak, Małgorzata Trofimiuk, Jakub Ulewicz Wiesz, skąd się wzięła w Bydgoszczy Łuczniczka? Co dla miasta zrobił Kazimierz Wielki? Jaka słynna śpiewaczka pochodzi z Bydgoszczy? Historie bydgoskie to cykl spektakli, które odkryć mają wielowymiarową tożsamość miasta.

14.02.2014, godz. 17.00 PREMIERA 15.02.2014, godz. 17.00 16.02.2014, godz. 11.00 27.02.2014, godz. 10.00 28.02.2014, godz. 10.00

Maria Kownacka – Plastusiowy pamiętnik reżyseria: Lena Frankiewicz; występują: Alicja Mozga, Magdalena Łaska, Artur Krajewski, Jakub Ulewicz Mimo, że pierwszy odcinek „Plastusiowego pamiętnika” Marii Kownackiej ukazał się w 1931 roku, do dziś przygody ludzika z plasteliny fascynują kolejne pokolenia dzieci. Teatr Polski zaprasza najmłodszych widzów na kolorową, pełną humoru i mądrości bajkę o tym, co wydarzyło się w piórniku. inf. Paulina Wenderlich

luty 2014 |

| 39

w ydarzenia Galeria Miejska bwa Wystawa czynna do 16.02.2014

POLYGONUM 3 – wystawa sztuki twórców województwa kujawsko-pomorskiego

Od 14 grudnia w Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy czynna jest wystawa POLYGONUM 3. Jest to 3 już edycja wystawy pokonkursowej, organizowanej przez Galerię od 2007 roku. Konkurs POLYGONUM adresowany jest do artystów zamieszkałych bądź realizujących swoje artystyczne projekty na terenie województwa kujawsko-pomorskiego. Na wystawę POLYGONUM 3 jury w składzie: dr hab. Renata Rogozinska (Przewodnicząca Jury), Zofia Jabłonowska-Ratajska i Jerzy Brukwicki zakwalifikowało prace 32 artystów i przyznało następujące nagrody: 1 NAGRODA – Piotr Zaporowicz 2 NAGRODA – Grzegorz Pleszyński 3 NAGRODA – Anna Kola oraz cztery wyróżnienia (w kolejności alfabetycznej): Marta Dziomdziora, Mirosława Rochecka, Joanna Sitko, Piotr Tołoczko.

F. M u r r a y A b r a h a m w f i l m i e G o l t z i u s a n d t h e P e l i c a n Co m p a ny Petera Greenawaya

filmów Greenawaya należą Wyliczanka, Brzuch architekta oraz Zet i dwa zera.

Goltzius and the Pelican Company produkcja: Wielka Brytania, Holandia, Francja, Chorwacja; 2012; 128’; reżyseria: Peter Greenaway; scenariusz: Peter Greenaway; zdjęcia: Reinier van Brummelen; montaż: Elmer Leupen; muzyka: Marco Robino; obsada: Ramsey Nasr, F. Murray Abraham, Alba Rohrwacher, Vincent Riotta, Flavio Parenti, Halina Reijn 15.02.2014, godz. 13.00.

Udział w wydarzeniu jest bezpłatny Galeria Miejska bwa w Bydgoszczy po raz czwarty zaprasza wszystkich chętnych na wydarzenie pt.

Co widzisz gdy nie ziewasz?

Piotr Zaporowic z, pier wsz a nagroda Polygonum 3

13.02.2014, czwartek, godz. 18.00, bilety – 2 zł

Goltzius and the Pelican Company W Galerii Miejskiej bwa w czwartek 13 lutego pokaz filmu „Goltzius and the Pelican Company” w reżyserii Petera Greenewaya.

Jest to druga część trylogii Holenderscy mistrzowie, rozpoczętej portretem Rembrandta, którą ma zakończyć biografia Hieronima Boscha. XVI-wieczny malarz, rysownik i ilustrator, Hendrik Goltzius, usiłuje przekonać margrabię Alzacji do sfinansowania drukarni, dzięki której mógłby wydać erotyczną, obrazkową wersję Starego Testamentu.

Peter Greenaway urodził się 5 kwietnia 1942 roku w Newpor. Sławę przyniosły mu historyczne i kulinarne rekonstrukcje z lat 80. w rodzaju Kontraktu rysownika czy Kucharza, złodzieja, jego żony i jej kochanka.

Potem kontrowersyjnie interpretował wielką literaturę Europy i Japonii w pochodzących z lat 90. Księgach Prospera czy The Pillow Book. Do najbardziej znanych 40 |

| luty 2014

Daj się zaskoczyć alternatywną formą oprowadzania po wystawie, bez nudy i bez ziewania. Przyjrzymy się aktualnej, pokonkursowej wystawie sztuki twórców województwa kujawsko-pomorskiego Polygonum 3. Wspólnie pokonamy niechęć przed interpretacją, poszukamy odpowiedzi na nurtujące pytania. Zastanowimy się m.in. nad różnorodnością i trudnością technik plastycznych stosowanych przez współczesnego artystę.

Prowadzenie: Sławomira Szkuta 22.02.2014, godz. 16.00 – otwarcie wystawy

Ogólnopolski Konkurs Malarski im.

Leona Wyczółkowskiego

Związek Polskich artystów Plastyków Okręg Bydgoski przy współudziale Galerii Miejskiej bwa zorganizował pierwszy „Ogólnopolski Konkurs Malarski im. Leona Wyczółkowskiego”. W dniu 22 lutego o godz. 16.00 odbędzie się wystawa pokonkursowa w Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy.

Jury w składzie: Anna Szewczyk, Bogdan Wojtaciak i Grzegorz Wnęk spośród 90 prac zakwalifikowanych na wystawę nagrodziło następujące obrazy: – I nagroda – Aleksandra Simińska „Drzewo chrztu wg Piero della Francesca”, olej płótno, 200×150 cm, 2013 – II nagroda – Bartosz Czarnecki „Możliwości struktury tłumu 1”, olej na płótnie, 150×150 cm, 2013 – III nagroda – Magdalena Juszczak „Lisy bez sukienek”, akryl, 120×160 cm, 2013

w ydarzenia Galeria Miejska bwa Galeria Brda Wystawa czynna do 12.02.2014

Maria Kraśnicka. Zima

„Zima” to wystawa stanowiącą wybór ilustracji – głównie wektorowych – autorstwa Marii Kraśnickiej.

Ten osobisty cykl, jest konsekwencją zmagania się z codziennością: Prace są zapisem stanów i przemyśleń, ale przede wszystkim: pochwałą wyobraźni. otwarcie wystawy 13.02.2014, godz. 17.00, wystawa czynna do 10 czerwca 2014

TAM I TU Od 13 lutego 2014 w Galerii BRDA, (ul. Dworcowa 94), działającej pod patronatem Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy, czynna jest wystawa pt. „TAM I TU”.

Ideą projektu Tam i Tu jest dialog – młodzi twórcy, związani z Wydziałem Sztuk Pięknych w Toruniu, dostali od Biblioteki Elbląskiej im. C. Norwida zbiór fotografii rycin pochodzących ze starych druków, z których każdy artysta wybrał swoją inspirację i zrealizował pracę, która jest na nią odpowiedzią. Zbiór ilustracji, które udostępniono twórcom prezentował niezwykle szeroki wachlarz tematów: znalazły się tam między innymi ilustracje związane z medycyną, fauną i florą, militariami, astrologią itd.

Na wystawie obok prac artystów pokazane zostały źródła ich inspiracji – reprodukcje starodruków z Biblioteki Elbląskiej.

BYDGOSKA AKADEMIA SZTUKI 2013/2014

Wykłady w ramach kolejnej edycji Bydgoskiej Akademii Sztuki skupiają się wokół problemów związanych z przeświadczeniem o zasadniczej wspólnocie wszystkich dziedzin sztuki, wzajemnym oddziaływaniu sztuk plastycznych z literaturą, teatrem, muzyką, poruszają sprawy związane z popularnością i dostępnością sztuk plastycznych, rynkiem sztuki, kolekcjonerstwem, informują o najważniejszych polskich muzeach i galeriach sztuki współczesnej, miejscu polskich artystów w panoramie sztuki światowej.

Wykłady w ramach Bydgoskiej Akademii Sztuki w lutym 2014: 12.02.2014, godz. 18.00 Rewitalizacje – szansa dla miast i krajobrazu – dr Agnieszka Wysocka 26.02.2014, godz. 18.00 Muzyka, rysunek, gest – transpozycje w sztuce – dr Piotr Tołoczko NA WYKŁADY – WSTĘP WOLNY

inf. Danuta Pałys

Galeria Miejska bwa Galeria Kantorek 7.02.2014, piątek, godz. 18.00 – wernisaż, wystawa czynna do 7 marca 2014

Andrzej Maziec – Wprasowanki Autor zaprezentuje 40 zdjęć ze swoich codziennych wędrówek po Bydgoszczy – jej ulicach, parkach i zakamarkach. Pokaże swoisty koloryt miasta – ludzi i domy, nietypowe zdarzenia, ukryte dla zwyczajnego przechodnia szczegóły i widoki. Wybierane przez Andrzeja kadry są specyficzne, uwarunkowane znaczeniem upływem czasu i kontrastem różnych przestrzeni bytu.

Wystawa realizowana jest dzięki wsparciu Urzędu Miasta Bydgoszczy.

Andrzej Maziec urodził się w 1948 roku w Bydgoszczy. Pracuje jako artysta fotografik. Należy do Związku Polskich Artystów Fotografików. Realizuje fotografię użytkową, kreacyjną, instalacje fotograficzne oraz fotografię artystyczną. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych, m.in.: Akcja Podróż – w pociągu na trasie Bydgoszcz – Kraków – Cieszyn; Akcja Lucim; Działanie w Lucimiu (Lucim pod Koronowem k. Bydgoszczy); Sztuka Młodych pod Mostem Poniatowskiego w Warszawie; OiKOS i Lata 70. – Miejsce Sztuki Bydgoszcz w Muzeum Okręgowym im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy; Mikroutopie codzienności – Wystawa prac z kolekcji CSW Znaki Czasu w Toruniu, CSW, Toruń oraz w wystawach zbiorowych fotografii w Arles i Berghausen. inf. Elżbieta Kantorek

Andrzej Maziec, Autopor tret

luty 2014 |

| 41

w ydarzenia Galeria Autorska Jan Kaja i Jacek Soliński 20.02.2014, czwartek, godz. 18.00

„aż po kroki słów – Krzysztof Soliński (1950-2006)”

– w siódmą rocznicę śmierci – spotkanie poetyckie z udziałem Wojciecha Banacha, Jarosława Jakubowskiego, Jana Kaji, Grzegorza Kalinowskiego, ks. Franciszka Kameckiego, Wojciecha Nadratowskiego, Marka Kazimierza Siwca, Jacka Solińskiego i Jna Wacha; wiersze poety przypomni Mieczysław Franaszek.

Krzysztof Soliński, ur.

2.09.1950 r. w Bydgoszczy, zm. 27.12.2006 r. w Bydgoszczy. Absolwent bydgoskiej WSP, Uniwersytetu Warszawskiego i UMK w Toruniu.

Poeta, pisarz i wydawca. Inicjator innowacyjnych form prezentacji literatury i poezji.

W latach 70. zajmował się poezją konkretną i wizualną.

W 1975 założył grupę faktu S o l i ń s k i K r z y s z t o f, poetyckiego Parkan. W lafot. Bogdan Dąbrowski tach 1972-1994 swoje prace prezentował w kraju i zagranicą na wystawach poetyckich form wizualnych. Poezję konkretną publikował w wielu almanachach krajowych i zagranicznych. W latach 90. pełnił funkcję redaktora naczelnego Wydawnictwa „Pomorze”. Ukazały się jego następujące książki literackie: Krople (1973), Kałuża w szczękach (1973), Obszar ograniczony (1976), Symbole znaczeń. Wybór zagadnień (1977), Sen pod powieką języka (1978), Oko dnia – – membrana nocy (1978), Poezja konkretna (1979), Jak owad w piasku słów (1980), Komora celna mowy (1980), Tylko (1984), Atebe (1989), Albo (1992), O kilku niewrzoścowych worobowcówkach (2000), Jeżeli (2007), aż po kroki słów (2008). (…) Nie sądzę, żeby coś z tego wynikało. Mogło wynikać. W gruncie rzeczy nie mam przecież nic do zrobienia. Bowiem jeśli nic nie zrobię – cóż może się istotnego stać? Jeśli zrobię natomiast – to jakiż sens z tego wyniknie? Najlepiej niczego nie dotykać. Przemykać ostrożnie, niezauważenie. Nigdzie nie być trwale. Nie przebywać dłużej. Z nikim nie być. Nic ponad konieczność.

A i tego unikać. Być samemu sobie. Dla siebie. Nigdy bowiem nikt i nic nie będzie bliższe, trwalsze, własne, ponad własną samotność. Nie ma po co ulegać iluzji.

Ona jest zawsze. Ona jest dana. I trzeba ją chronić, jak coś naprawdę skończenie własnego, cennego. Z nikim jej nie dzielić. Wobec nikogo jej nie otwierać. Nie otwierać siebie wobec nikogo. Najlepiej nic nie chcieć od innych. Nie skazywać się na kogokolwiek. Unikać czyjejkolwiek obecności. Uczynić jedno – swoje istnienie dla siebie. Nikogo nim nie obciążać. Być konsekwentnie 42 |

| luty 2014

samotnym. Samotność jest bowiem najwyższym i jedynym, najpewniejszym dobrem. Życie samotne jest jedyną pełnią istnienia, wyłączną możliwością korzystania z siebie dla siebie. Uczciwym, rzetelnym, wykorzystaniem w pełni siebie. Tylko nic nie chcąc od innych można mieć wszystko, co najcenniejsze.

Krzysztof Soliński, Jeżeli, Bydgoszcz 2007, (fragment)

Kiedyś, na początku swych poczynań z pisaniem, starałem się używać jak największej ilości liter. A także znaków przestankowych. Nieco później – gdy pisanie takie stawało się coraz mniej intrygujące – zacząłem używać jak najmniejszej ilości liter i znaków interpunkcyjnych. Jednak po pewnym czasie pisanie z użyciem minimalizowanej ilości liter przestało mnie ekscytować.

Wobec tego zacząłem zwiększać ilości używanych do pisania liter oraz znaków przestankowych. Ale po pewnym czasie znów zacząłem odczuwać dyskomfort takiego pisania. Zacząłem więc jednocześnie używać dużej i małej ilości liter i oczywiście, znaków interpunkcyjnych.

Krzysztof Soliński

(…) Soliński to twórca będący w nieustannym „pogotowiu”. Czujny obserwator, który obawia się popadnięcia w jakąś wygodną iluzję. Konsekwentnie poddaje w wątpliwość wartość osiągniętych już „efektów”. (…)

Narrator – „tropiciel sensów” mieszając to, co realne i to, co tylko wyśnione, z zaciekawieniem przygląda się powstającym językowym mirażom.

Pisarz testuje i sprawdza formalne możliwości języka, ale jednocześnie próbuje rozpoznać jego głębszą, znaczeniotwórczą warstwę. Zastanawia się nad kreacyjną siłą słowa. Co stwarza nowe sensy i znaczenia: język czy świat? Czy słowa to tylko graficzne znaki, czy też symbole kreujące nową rzeczywistość? A może nasze poznanie jest, jak twierdzi Paul Ricouer, zapośredniczone przez najróżniejsze uwarunkowania i przedrozumienia, również te językowe? (…)

Mateusz Soliński

(…) Czytając ostatnią prozę Krzysztofa Solińskiego czytelnik musi pamiętać o jej demaskatorskim charakterze, autotematyzmie. Podmiotem demaskacji i opisu staje się tu autor, narrator, bohater, świat przedstawiony, sam proces twórczy, gest kreatorski, jako gra konwencji czy ich przekraczanie. Oczywiście także Schopenhauerowskie „nieuchwytne i wieczne szczeliny absurdu” tkwiące w świecie, wszelka błazenada, tragikomedia. Ta proza nie ma nic wspólnego z tradycyjnie pojętą imitacją rzeczywistości czy konwencjonalnymi chwytami. Ona to wszystko unieważnia. Już od początku, kiedy powstawała, najprawdopodobniej od lat 70., była wyjątkowa i po prostu obca tradycyjnym gustom i wyobrażeniom o literaturze. (…) Właściwie od 1992 roku rozpoczyna się milczenie Krzysztofa Solińskiego, które trwa aż do śmierci, ostatecznego zamilknięcia. I tu

w ydarzenia

M i a s t o N . , a k r y l n a p ł ó t n i e , 110 × 55 c m , 2 0 01

kończy się literatura…, chociaż pamiętając o sceptycyzmie Krzysztofa i jego przenikliwym spojrzeniu pełnym dobrotliwego rozbawienia, a zarazem smutnej zadumy nad światem i ludźmi, wskazana jest powściągliwość w formułowaniu jakichkolwiek konkluzji.

Grzegorz Kalinowski

20.02.2014, czwartek, godz. 18.00.

Ekspozycja czynna do 18 marca.

„Zza pamięci – Krzysztofowi Solińskiemu”, wystawa obrazów, Wojciech Nadratowski Wojciech Nadratowski, ur. 1957 w Wąbrzeźnie. Uprawia malarstwo i rysunek. Zajmuje się grafiką wydawniczą. Ma na swoim koncie pokaźną liczbę opracowań graficznych, przede wszystkim do literatury pięknej i poezji. Od czasu powstania Galerii Autorskiej systematycznie uczestniczy w jej działaniach, prezentując tu swoje dokonania. W pierwszej połowie lat 80. zajmował się działaniami konceptualnymi pod auspicjami założonego przez siebie Biura Strat Bezpowrotnych, funkcjonującego przy Galerii Autorskiej. Jest autorem kilkunastu indywidualnych wystaw malarstwa. Uczestniczył w wielu wystaw zbiorowych.

Wolność widzenia (…) W malarstwie Wojciecha Nadratowskiego kolejność rzeczy ważnych i tych z pozoru błahych często bywa zmieniana. Osobliwy porządek przenikających się struktur materii, przedmiotów i przestrzeni tworzy środowisko na pozór bliskie, dobrze „znane”. Jednocześnie obrazy te prowokują do postawienia sobie pytania: dlaczego tu jest tak, skoro przyzwyczailiśmy się, że w rzeczywistości może być zupełnie inaczej? Wizyjne „rebusy” zestawione z elementów rozpoznawalnych nie są tutaj tworzone po to, by znaleźć rozwiązanie, ale po to, by badać, kojarzyć i odkrywać (…).

Sformułowanie, że coś może okazać się tym lub tym, charakteryzuje całą rozpiętość i wieloznaczność odniesień, jakie ukrywają się w malarstwie Nadratowskiego.

Kolejność postrzegania rzeczy „ważnych” i „mniej ważnych” wynika z wielu uwarunkowań. Ten naturalny stan rzeczy jest bardzo istotny, bo wszystko musi – prędzej czy później – znaleźć swoje miejsce w polu widzenia.

Tak musi być, by nie został zakłócony nasz wrodzony rytm postrzegania świata. Nadratowskiemu z pewnością zależy, by patrząc nie przestać widzieć, by czuć współobecność z otoczeniem, by umieć przystanąć – zatrzymać się. Zatrzymać się, to znaczy zobaczyć od nowa, wnikliwiej, głębiej, inaczej, poza ustaleniami.

Jacek Soliński

„Zza pamięci” W pracy nad obrazem lub rysunkiem nieodłącznie towarzyszy mi skupienie. Tego rodzaju związek jest na tyle ścisły i aktywny, że nazwałbym go praktykowaniem skupienia. Z biegiem lat i nabywaniem doświadczenia staram się w obrębie podejmowanego tematu utrzymywać odpowiedni stan uwagi. W ramach tej świadomie przyjętej dyscypliny znajduję także otwarta przestrzeń dla improwizacji.

Ważną rolę w toku pracy odgrywa pamięć. Nauczony doświadczeniem, że bywa nietrwała i zawodna, zachowuję stosowaną miarę zaufania w tej dziedzinie. Zwracam się za to szczególnie ku tej, jakby organicznej odmianie pamięci, ukazującej rzeczy w szerszym planie, niezwerbalizowanej i nieusystematyzowanej, a zapisanej śladami wrażeń.

Wojciech Nadratowski

luty 2014 |

| 43

w ydarzenia Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna Godzinami o książkach – Dyskusyjne Kluby Książki w WiMBP. 10 Dyskusyjnych Klubów Książki działa w filiach Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej. Szczegóły dotyczące ich działalności publikowane są na stronie: dkk.wimbp.man.bydgoszcz.pl. Realizowany przez WiMBP we współpracy z Instytutem Książki program DKK, obejmuje także spotkania autorskie.

19.02.2014, godz. 18.00, Biblioteka Główna WiMBP, Sala Wykładowa

Spotkanie autorskie z Mariuszem Szczygłem

– reporterem, od 1990 roku związanym z Gazetą Wyborczą, autorem m.in. bestsellerowych książek Gottland, Zrób sobie raj. Pierwsza z nich zdobyła Europejską Nagrodę Literacką 2009 oraz Nike Czytelników 2007, została także książką roku Warszawskiej Premiery Literackiej. Jego książki wydawane są w trzynastu krajach. Jest także autorem antologii polskiego reportażu po 1989 roku 20. 20 lat nowej Polski w reportażach według Mariusza Szczygła. Aktualnie pracuje Mariusz Szcz ygieł, nad dwutomową antofot. Michał Kor ta logią 100/XX czyli stu najważniejszych polskich reportaży XX wieku. W latach 1995-2001 prowadził pierwszy w historii polskiej telewizji talk-show Na każdy temat. Wraz z Pawłem Goźlińskim i Wojciechem Tochmanem założył Instytutu Reportażu.

Wstęp za okazaniem wejściówek (do odbioru od 12.02.2014, godz. 16.00 w Wypożyczalni Biblioteki Głównej, Stary Rynek 24). Serdecznie zapraszamy!

Występ Teatru Form Różnych „Nasza Klasa” z przedstawieniem pt.: „Scenki z życia mieszkańców na wyspie Olaboga”.

6.02.2014, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 9 dla dzieci i młodzieży ul. M. Konopnickiej 28) Poznajemy bohaterów książki A.A. Milne pt.: „Kubuś Puchatek” – zajęcia edukacyjne.

6.02.2014, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 14 dla dzieci i młodzieży ul. Bohaterów Kragujewca 11) Zimowe szaleństwo w bibliotece – zajęcia literacko-plastyczne.

6.02.2014, godz. 13.30, WiMBP (Filia nr 31 dla dorosłych i dla dzieci ul. Wielorybia 99) W Stumilowym Lesie najważniejsza jest przyjaźń – zajęcia edukacyjne dla dzieci.

7.02.2014, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 3 dla dorosłych i dla dzieci ul. Grunwaldzka 59) Czy moja koszulka się kurczy? – głośne czytanie opowiadania dla dzieci z serii o Kubusiu Puchatku.

7.02.2014, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 7 dla dorosłych i dla dzieci ul. Nakielska 175a) Łamigłówki Sowy ze Stumilowego Lasu – konkursy i zagadki dla dzieci.

7.02.2014, godz. 15.00, WiMBP (Filia nr 25 dla dorosłych i dla dzieci ul. Jeżewska 6) Znaczenie przyjaźni – zajęcia edukacyjne dla dzieci na podstawie książki A.A. Milne pt.: „Kubuś Puchatek”.

10.02.2014, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 3 dla dorosłych i dla dzieci ul. Grunwaldzka 59) Prosiaczkowe łamigłówki: przełamuję lęki z najlepszym przyjacielem Kubusia Puchatka – gry i zabawy dla dzieci.

Wybrane zajęcia edukacyjne w lutym

10.02.2014, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 14 dla dorosłych i dla dzieci ul. Dworcowa 49) Śnieżnobiałe pozdrowienia specjalnie dla ciebie – zajęcia literackie, podczas których dzieci będą wysyłały e-kartki do swoich przyjaciół.

3.02.2014, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 3 dla dorosłych i dla dzieci ul. Grunwaldzka 59) Niech żyje Miś!: poznajemy historię Kubusia Puchatka i jego przyjaciół – zajęcia edukacyjne dla dzieci.

11.02.2014, godz. 13.30, WiMBP (Filia nr 31 dla dorosłych i dla dzieci ul. Wielorybia 99) Kubuś Puchatek i jego niesamowite przygody – zajęcia teatralne dla dzieci.

4.02.2014, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 1 dla dzieci i młodzieży ul. Powstańców Wielkopolskich 26) Mruczanki-wyliczanki Kubusia Puchatka – zajęcia literackie.

11.02.2014, godz. 16.00, WiMBP (Filia nr 17 dla dzieci i młodzieży ul. Brzęczkowskiego 2) Koncert życzeń dla mieszkańców Stumilowego Lasu – zajęcia muzyczne.

4.02.2014, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 16 dla dorosłych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Broniewskiego 1) Cała Polska czyta dzieciom – głośne czytanie książki A.A. Milne pt.: „Kubuś Puchatek” oraz zajęcia plastyczne dla dzieci.

12.02.2014, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 4 dla dzieci i młodzieży ul. Czerkaska 11) Poemat Kubusia Puchatka – zajęcia literackie.

inf. Lucyna Partyka

5.02.2014, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 23 dla dorosłych ul. M. Konopnickiej 28) 44 |

| luty 2014

13.02.2014, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 14 dla dzieci i młodzieży ul. Bohaterów Kragujewca 11) Zabawy z Kubusiem Puchatkiem i jego przyjaciółmi – zajęcia edukacyjne.

w ydarzenia 13.02.2014, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dzieci i młodzieży ul. Gawędy 1) Kubuś Puchatek i przyjaciele – zabawa w teatr, podczas której dzieci będą wykonywały kukiełki do spektaklu.

14.02.2014, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 4 dla dzieci i młodzieży ul. Czerkaska 11) Rodzina niedźwiadków – zajęcia edukacyjne.

14.02.2014, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dzieci i młodzieży ul. Gawędy 1) Przyjaźń w Stumilowym Lesie – zajęcia teatralne.

14.02.2014, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 16 dla dorosłych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Broniewskiego 1) Wszyscy kochamy Kubusia Puchatka – bal walentynkowy dla dzieci.

14.02.2014, godz. 13.00, WiMBP (Filia nr 14 dla dorosłych i dla dzieci ul. Dworcowa 49) Karnawałowy bal w Stumilowym Lesie.

18.02.2014, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 9 dla dzieci i młodzieży ul. M. Konopnickiej 28) Cała Polska czyta dzieciom – głośne czytanie opowiadania G. Kasdepke pt.: „Ostrożnie!”.

20.02.2014, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 12 dla dzieci i młodzieży ul. Pielęgniarska 17)

Sporty zimowe – zajęcia edukacyjne, podczas których dzieci poznają wiadomości o Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Soczi.

21.02.2014, godz. 17.00, WiMBP (Filia nr 4 dla dorosłych ul. Czerkaska 11) Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego – zajęcia edukacyjne dla seniorów.

24.02.2014, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 17 dla dorosłych i dla dzieci ul. Łanowa 2) Album rodzinny – spotkanie dla seniorów.

25.02.2014, godz. 10.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dzieci i młodzieży ul. Gawędy 1) Spotkanie z Kubusiem Puchatkiem – zabawy dla najmłodszych dzieci w ramach cyklu „Rosnę z Książką”.

25.02.2014, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 3 dla dorosłych i dla dzieci ul. Grunwaldzka 59) Śniegowe kule szalem otulę – zajęcia literackie dla dzieci na podstawie tekstu Wandy Chotomskiej, pt.: „Dziesięć bałwanków”.

28.02.2014, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 31 dla dorosłych i dla dzieci ul. Wielorybia 99) Cała Polska czyta dzieciom – głośne czytanie fragmentów książki Rafała Klimczaka pt.: „Nudzimisie”. inf. Jolanta Planer

Biblioteka Główna UKW

D a n u t a A n t a s - Wo ź n i e w s k a , E n e r g i a d r z e w I , f o t o g r a f i a

12.02.2014, godz. 18.00, hol Biblioteki UKW (II piętro) przy ul. Szymanowskiego 3.

Wystawa będzie prezentowana do 14 marca 2014 r.

ENERGIA DRZEW – otwarcie wystawy fotograficznej Danuty Antas-Woźniewskiej „Świat drzew fascynuje mnie od dawna, jednak mniej w ich botanicznym sensie, a bardziej metafizycznym.

Wprawdzie obserwuję i podziwiam ich naturalny rytm

życia oraz aspekt czysto wizualny – bogactwo i zmienność gatunków, kształtów, złożoność form, różnorodność faktur, linii i kolorów, jednak to, co najbardziej pociąga mnie w drzewach, to ich metafizyczna jedność i obieg życia w naturze, które sobą ucieleśniają. Dla mnie są symbolem łączącym trzy sfery człowieczeństwa, gdzie korzenie symbolizują to, co ciemne, ukryte, podświadome. Pień, to nasze ciało fizyczne, które ma określona formę, a gałęzie rozrastające się w różnych kierunkach przypominają naszą aktywność, oddziaływanie na otoczenie. Drzewa kierują się w górę, symbolizując w ten sposób ludzkie aspiracje do rozwoju i do zjednoczenia ze Źródłem (…)”

Danuta Antas-Woźniewska

Danuta Antas-Woźniewska – urodzona w 1961 r.

Mieszka, pracuje i tworzy w Bydgoszczy. Artysta grafik, fotografik, filolog języka angielskiego. Absolwentka bydgoskiego Liceum Plastycznego. Studia wyższe odbyła na Wydziale Sztuk Pięknych w Toruniu, gdzie studiowała grafikę artystyczną i wychowanie plastyczne. Dyplom z grafiki warsztatowej uzyskała w pracowni prof. Mirosława Piotrowskiego. W ostatnich latach jej artystyczne zainteresowanie skierowało się ku fotografii. inf. Barbara Maklakiewicz

luty 2014 |

| 45

w ydarzenia Akademicka Przestrzeń Kulturalna – Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy Przez lata stale pogłębianej wiedzy, nabierania doświadczenia i niestrudzonej pracy w terenie, uzbierał się materiał, który postanowił przedstawić szerszej publiczności w formie wystawy fotograficznej. Wystawa składa się z 41 indywidualnych lub zbiorowych przedstawień polskich ptaków, fotografowanych przeważnie w rejonie Kołobrzegu i Pomorza Zachodniego. Wszystkie zdjęcia powstały w warunkach terenowych i przedstawiają ptaki dzikie, żyjące na wolności.

Współorganizatorem wystawy jest Agencja Zegart.

Więcej na stronie: www.muzeumfoto.byd.pl

Muzeum Fotografii zaprasza do udziału w warsztatach fotograficznych

Michał Wilczek, fotograf ia

Muzeum Fotografii WSG, ul. Królowej Jadwigi 14, wtorek-piątek 10.00-18.00, sobota 10.00-15.00, wystawa czynna do 8 lutego

Michał Wilczek „Skarby Malawi”

– wystawa fotograficzna Fotograficzny zapis wyprawy do Malawi Michała Wilczka, wielokrotnie nagradzanego, niezależnego filmowca i fotografa oraz podróżnika.

Więcej na stronie: www.muzeumfoto.byd.pl 11 lutego 2014, wtorek, godz. 18.00, Muzeum Fotografii WSG, ul. Królowej Jadwigi 14, wstęp na wernisaż wolny

Miłosz Kowalewski „Kadry kreślone piórem” Miłosz Kowalewski, rocznik 1975, urodzony i zamieszkały w Kołobrzegu. Z wykształcenia i wykonywanego zawodu architekt, a z zamiłowania żeglarz i fotograf przyrody – ornitolog. Obiektami jego fotograficznych wypraw są ptaki i to im poświęca całe swoje zaangażowanie. Laureat wielu ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów fotografii przyrodniczej. Autor albumów fotograficznych i kalendarzy.

Miłosz Kowalewski, Zadzieram kiecę, fotograf ia

46 |

| luty 2014

Photoshop – wszystkim zainteresowanym proponujemy poszerzenie kompetencji w zakresie obróbki zdjęć. Podczas zajęć każdy z uczestników dowie się, w jaki sposób uzyskać różnorodne efekty, wprowadzić delikatne, niezauważalne polepszenia lub całkowitą metamorfozę wykonanej fotografii. Bogata tematyka zajęć umożliwi swobodne poruszanie się w zakresie narzędzi programu Photoshop, gdzie granice możliwości będzie stawiała już tylko wyobraźnia.

Fotografia analogowa – uczestnicy warsztatów poznają m.in. proces wywoływania negatywów czarno-białych, pracę w ciemni pozytywowej oraz retusz czarno-białych powiększeń. W programie także zajęcia z fotografii otworkowej.

Szczegółowy program oraz terminy zajęć na stronie www.muzeumfoto.byd.pl. Dodatkowe informacje: arek.blachowski@interia.pl lub tel. 52 567 00 07.

Ferie w Muzeum Fotografii

Na okres ferii zimowych Muzeum Fotografii przygotowało cykl warsztatów tematycznych dla dzieci i młodzieży.

Zaczynam fotografować – zajęcia dla dzieci w wieku 7-10 lat, które chciałyby rozpocząć swoją fotograficzną przygodę.

Rodzinna przygoda z fotografią – zajęcia przeznaczone dla dzieci i rodziców, pozwalające na wspólne spędzanie wolnego czasu w sposób aktywny; wykonywanie pamiątkowych zdjęć pod okiem eksperta.

Portret – zajęcia w atelier dla młodzieży, praca z oświetleniem i przemyślaną kompozycją.

Bydgoszcz na fotografii – zajęcia fotograficzne w plenerze.

Ciemnia bez tajemnic – szansa na samodzielne wykonanie luksografii i wywołanie negatywu.

Szczegółowy program oraz harmonogram zajęć na stronie www.muzeumfoto.byd.pl. Dodatkowe informacje: arek.blachowski@interia.pl lub tel. 52 567 00 07.

w ydarzenia 27 lutego 2014, czwartek, godz. 18.00, sala widowiskowa APK, ul. Królowej Jadwigi 14, wstęp wolny

Movie Mówi Project #5 Tym razem pod hasłem „Spotkanie z dokumentem” zapraszamy na pokaz filmu „Być jak Ironman” oraz rozmowę z jego autorem, Krzysztofem Nowickim. Bydgoski reżyser, znany z takich filmów jak „Tu było kino” (o starych bydgoskich kinach) oraz „Homestay” (o spotkaniach bydgoszczan z gośćmi festiwalu Camerimage), znów osadza swoją filmową historię w Bydgoszczy i szuka prawdy bardziej uniwersalnej na podstawie bliskiej mu opowieści. Od stycznia minionego roku autor filmu towarzyszył z kamerą trzem swoim kolegom, którzy za cel obrali sobie ukończenie morderczych zawodów triathlonowych o nazwie Ironman.

Triathlon odbył się pierwszego września w Borównie i Bydgoszczy. Aby uzyskać tytuł człowieka z żelaza, należało przepłynąć 3,8 km, przejechać 180 km rowerem i na koniec przebiec maraton, którego meta była na stadionie Zawiszy. Jakie były motywy bohaterów podejmujących tak karkołomne wyzwanie? Jaka była relacja miedzy osobami, które są częścią grupy, a jednocześnie działają indywidualnie? Jaki był efekt ich zmagań?

Krzysztof Nowicki przedstawia obraz trzech mężczyzn, którzy walcząc z własnymi słabościami, starają się osiągnąć zamierzony cel.

Atrakc yjna Bydgoszc z, fot. Arkadiusz Blachowski

„Atrakcyjna Bydgoszcz” – konkurs Instytut Kulturoznawstwa WSG oraz Akademicka Przestrzeń Kulturalna zapraszają do udziału w konkursie „Atrakcyjna Bydgoszcz”. Jego celem jest odkrywanie oraz promowanie najciekawszych zakątków Bydgoszczy, miejsc atrakcyjnych turystycznie i kulturowo.

Konkurs skierowany jest do młodzieży bydgoskich liceów i gimnazjów, gdyż jej spojrzenie na nasze miasto może się okazać odmienne od znanych wizerunków i promocji, świeże i oryginalne. Prace indywidualne lub zbiorowe (prezentacja multimedialna, film, strona internetowa, pakiet materiałów promocyjnych) można nadsyłać do 28 lutego.

Więcej szczegółów, regulamin oraz formularz zgłoszeniowy dostępne na wortalu kultura – www.kultura.byd.pl. Dodatkowe informacje: kulturoznawstwo@ byd.pl lub tel. 52 567 07 03.

Ferie zimowe z WSG

Kadr y z f ilmu „Być jak Ironman”

Oprócz obrazu „Być jak Ironman” publiczność będzie też miała okazję obejrzeć etiudę dokumentalną „Zawisza pany” oraz nagrodzony na festiwalu KAN we Wrocławiu i nominowany do nagrody w konkursie filmów krótkich na festiwalu Dwa Brzegi obraz „Najstarszy człowiek świata”.

Spotkanie poprowadzi Magdalena Wichrowska.

Więcej szczegółów: www.kultura.byd.pl.

Centrum Projektów Edukacyjnych Wyższej Szkoły Gospodarki – organizator Uniwersytetu Rodzinnego WSG (www.rodzinka.byd.pl) serdecznie zaprasza dzieci w wieku 5-12 lat na FERIE ZIMOWE. Miejscem wypoczynku będzie nowocześnie wyposażony kampus WSG, położony w malowniczym zakolu Brdy w samym sercu Bydgoszczy, przy ul. Garbary 2.

Proponujemy dwa terminy do wyboru: 3-7 lutego 2014 (moduł I i II) oraz 10-14 lutego 2014 (moduł I i II).

Zostało kilka ostatnich miejsc.

MODUŁ I: świat kuchni, świat sportu, świat robotów, świat fotografii i papieru, świat chemii i fizyki.

MODUŁ II: świat plastyki i techniki, świat kuchni, świat tańca, świat komputerów i internetu, świat samochodów.

Więcej szczegółów na: www.kolonie.byd.pl inf. Elżbieta Schulz

luty 2014 |

| 47

w ydarzenia Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki 20.02.2014, godz. 17.00, Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Bydgoszczy

Spotkanie poetyckie

Spotkanie, przygotowane przez Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki w Bydgoszczy odbędzie się w ramach Klubu Poetycko-Wydawniczego „Arkona”. Więcej szczegółów wkrótce na www.wokis.bydgoszcz.com.

Zapraszamy!

59. Ogólnopolski Konkurs Recytatorski – przyjmujemy zgłoszenia

1.02.2014, godz. 17.00 – wernisaż, Galeria Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej WOKiS, Stary Rynek 18

Wystawa: Adam Siałkowski – malarstwo Pastelowe barwy, magiczne ujęcia, bajkowe klimaty… Adam Siałkowski urodził się w Toruniu 23 grudnia 1953 roku. Jest niezależnym artystą, projektantem, malarzem, twórcą widowisk. Jeździ też konno i jest hodowcą tych zwierząt. Debiutował w 1985 roku wystawą w Wiedniu. Obecnie mieszka i tworzy w Grabowcu koło Torunia. Inspiracje do swoich prac czerpie z surrealizmu i choć odwołuje się do mistycyzmu to najważniejszy jest codzienny kontakt z naturą i końmi, los zwierzęcia związanego z człowiekiem. W Polsce prace pana Adama były pokazywane w prestiżowych galeriach takich jak: Warszawski Zapiecek, Galeria Łazienki oraz w Zakopanym, Łodzi, Krakowie, Sopocie, oczywiście w Toruniu i w Bielefeld (Niemcy). Są ozdobą prywatnych kolekcji na całym świecie.

Katarzyna Wolska

48 |

| luty 2014

Rozpoczynamy przygotowania do kolejnej edycji Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego mając nadzieję, że wzorem lat ubiegłych będziemy mogli liczyć na zainteresowanie wśród nauczycieli i młodzieży. Przypominamy, że głównym organizatorem Konkursu jest Towarzystwo Kultury Teatralnej w Warszawie, natomiast koordynacją imprezy w naszym regionie zajmuje się Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki w Bydgoszczy.

Uczniowie mieszkający i uczący się w Bydgoszczy zgłaszają swój udział w Konkursie poprzez złożenie karty zgłoszenia bezpośrednio w Wojewódzkim Ośrodku Kultury i Sztuki (ul. Zamoyskiego 2a, pok. nr 4, tel. 52 584-14-49) w terminie do 31 marca 2014 r.

Można także przesłać zgłoszenie drogą elektroniczną: barbara.sobotka@wokis.bydgoszcz.com. Natomiast zainteresowani z pozostałych miejscowości naszego regionu proszeni są o pierwszy kontakt z istniejącymi tam domami kultury, gdzie zostaną zorganizowane etapy wstępne Konkursu.

Zarówno etap miejski 59. OKR, dla uczestników z Bydgoszczy jak i etap rejonowy odbywać się będą łącznie w terminie 4-6 kwietnia 2014 r. w sali Akademickiej Przestrzeni Kulturalnej Wyższej Szkoły Gospodarki w Bydgoszczy (wejście od ul. Królowej Jadwigi 14). Tymczasem prosimy wszystkich zainteresowanych o zapoznanie się z Regulaminem Konkursu. Koordynatorem imprezy jest gł. instruktor Barbara Sobotka (tel. 52 584 14 49).

Karty zgłoszenia, regulamin i wykaz placówek dostępne są na www.wokis.bydgoszcz.com Barbara Sobotka

Teatr Bez Granic 2014 – przyjmujemy zgłoszenia Udział w Wojewódzkich Konfrontacjach Teatrów Dziecięcych „Teatr bez Granic” mogą zgłosić dziecięce i młodzieżowe zespoły teatralne (uczniowie szkół podstawowych i gimnazjaliści) z terenu województwa kujawsko-pomorskiego, rekomendowane przez ośrodki kultury naszego województwa. Proponowane grupy powinny być laureatami przeprowadzonych wcześniej eliminacji wstępnych!

Organizatorzy mogą dodatkowo zaprosić zespoły, które były nagradzane we wcześniejszych edycjach

w ydarzenia „Teatru bez granic”. Mile widziane będą wszelkie formy teatralne realizowane w różnych technikach; zarówno lalkowe, jak i żywego planu. Czas trwania spektaklu nie powinien przekroczyć 35 minut. Grupy przyjeżdżają z własnymi dekoracjami i rekwizytami niezbędnymi do realizacji spektaklu. Organizatorzy zapewniają pomoc techniczną na scenie, zgodnie z informacjami podanymi w karcie zgłoszenia.

Koordynatorem imprezy jest Barbara Sobotka – Dział Artystyczny Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Bydgoszczy, plac Kościeleckich 6, 85-033 Bydgoszcz (tel. 52 585 15 02 lub 52 584 14 49), e-mail: barbara. sobotka@wokis.bydgoszcz.com. Karta zgłoszenia i regulamin dostępne są na www.wokis.bydgoszcz.com.

Barbara Sobotka

80-ty Kwartalnik Artystyczny i dodatek „Giacometti” Osiemdziesiąty numer „Kwartalnika Artystycznego”, który otwiera XXI rok istnienia pisma, rozpoczyna fragment późnej prozy Samuela Becketta w przekładzie Antoniego Libery; w dalszej części jest jego rozmowa z dominikaninem o. Januszem Pydą o Czekając na Godota, której ciąg dalszy będzie w następnym numerze.

Po tomiku Zapisane, któremu poświęcone są Głosy i glosy, publikujemy nowe wiersze Julii Hartwig. Obok nich ukazują się wiersze Urszuli Kozioł, Janusza Stycznia i Jerzego Kronholda, będące zapowiedzią ich tomików oraz wiersze tegorocznej laureatki Nagrody Kościelskich i Nagrody im. Wisławy Szymborskiej – Krystyny Dąbrowskiej, której rozwój od lat z uwagą obserwujemy, a także – Anny Nasiłowskiej, Jacka Gutorowa, Macieja Cisły, Rolfa Dietera Brinkmanna w tłumaczeniu Ryszarda Krynickiego i Abla Murcio w przekładzie Ireneusza Kani.

W sekwencji prozatorsko-eseistycznej prezentujemy fragment Dziennika Julii Hartwig, który ukaże się w pierwszej połowie przyszłego roku, fragment mojej powieści Thorn, esej Aleksandra Fiuta i krótkie prozy Jakuba Kornhausera.

Uwagę zwracają: list Witolda Lutosławskiego, który publikujemy w 100. rocznicę urodzin wielkiego kompozytora, kazanie o. Jana Andrzeja Kłoczowskiego OP wygłoszone na mszy żałobnej za Sławomira Mrożka oraz wspomnienie Marka Kędzierskiego o Jamesie Lordzie.

Oryginalne fotografie Chrisa Rzoncy pokazują obraz Chin u progu lat osiemdziesiątych i łączą się tematycznie ze szkicem o Chinach w Polsce, który przewidujemy w najbliższym czasie.

Przedstawiamy plakat, zaproszenie i zdjęcia uczestników bydgosko-toruńskich uroczystości dwudziestolecia „Kwartalnika”.

Wydarzeniem i edytorskim rarytasem jest dołączony do Kwartalnika dodatek Alberto Giacometti i jego „rzeczywistość” zredagowany we współpracy z Fundacją Giacomettich w Paryżu na kanwie pamiętnego numeru 38–39 „Kwartalnika” w całości poświęconego temu artyście.

Wydawnictwo zawiera obszerny esej Marka Kędzierskiego o życiu i twórczości Giacomettiego oraz kilkadziesiąt kolorowych ilustracji – reprodukcji jego rzeźb, obrazów i rysunków, a także fotografie miejsc z nim związanych. Całość uzupełniają: nota biograficzna, przypisy i spis ilustracji.

Jest to jedna z nielicznych publikacji w Polsce poświęcona temu jednemu z największych artystów XX wieku, dostępna w tymczasowej siedzibie wydawcy – Wojewódzkiego Ośrodka Kultury i Sztuki, ul. Zamojskiego 2B w Bydgoszczy. Wydawnictwo zostało dofinansowane ze środków Miasta Bydgoszczy.

Kwartalnik Artystyczny w roku 2014 jest również wspierany przez firmę Gotowski – Budownictwo Przemysłowe i Komunikacyjne, której bardzo dziękujemy.

Krzysztof Myszkowski

„Laur Seniora 2014” – zgłoszenia do 15 lutego 46 Ogólnopolski konkurs na najlepszy klub seniora pn. „Laur Seniora 2014” .Hasło: Integracja międzypokoleniowa.

W połowie marca 2014 roku odbędzie się podsumowanie 45 edycji konkursu. Przebiegał on pod hasłem „Kultywowanie tradycji ludowych i regionalnych”. Do udziału w konkursie zgłosiły się kluby seniora działające w całej Polsce, najliczniej reprezentowany jest nasz region kujawsko-pomorski. Poniżej regulamin i karta zgłoszenia udziału w „Laur Seniora 2014”. Zgłoszenia przyjmujemy do 15 lutego 2014 w wersji elektronicznej lub papierowej, szczegółowych informacji udziela Pracownia Działań na Rzecz Seniorów i Osób Niepełnosprawnych WOKiS, tel. 52 585 15 02, e-mail: seniorzy@ wok.bydgoszcz.com

16 Wojewódzki Przegląd Artystycznego Ruchu Seniorów „ARS 2014” Już przyjmujemy zapisy, przegląd będzie miał miejsce w Ośrodku Kultury, Sportu i Rekreacji, ul. Wojska Polskiego 139 w Świeciu.

Kartę zgłoszenia należy przesłać na adres: Sekretariat Wojewódzkiego Przeglądu Artystycznego Ruchu Seniorów „ARS 2014”: Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki, Pracownia Działań na Rzecz Seniorów, Osób Niepełnosprawnych i UTW, ul. Jana Zamoyskiego 2B, 85-063 Bydgoszcz, tel. 525 841 448, email: seniorzy@ wokis.bydgoszcz.com. Karta zgłoszenia dostępna jest na www.wokis.bydgoszcz.com, zapraszamy! inf. Jędrzej Kubiak

luty 2014 |

| 49

w ydarzenia Pałac Młodzieży 29. AFF-Era Filmowa AFF-Era Filmowa od lat łączy w sobie walory edukacyjne z wartościową rozrywką, za każdym razem proponując uczestnikom spotkania ze świetnym kinem.

Każdego roku odbywa się w oparciu o główny temat.

Edycja 2014 przebiegać będzie pod hasłem „Wyobraźnia, groza, fantastyka”. Odsyła ono do jednego z najważniejszych celów sztuki filmowej – dawania świadectwa wyobraźni filmowców i zarazem rozwijania jej u widzów. AFF-Era przybliży wiele dokonań poświadczających o znaczeniu wyobraźni twórców w budowie dzieła filmowego i tworzenia historii kina.

Dzieje sztuki filmowej pokazują, że bardzo szybko wyobraźnia stała się drogą do stylowego przerażania widza – wszak kino pełni społeczną funkcję katalizatora lęków, strachu, nierzadko przy tym równoznacznych z odczuwaniem swoistej przyjemności. W dobie strywializowania i zwulgaryzowania filmowego horroru AFF-Era przypomni najlepsze wzorce budowania ekranowego strachu.

Wreszcie też podczas AFF-Ery zaprezentowane zostaną nieodległe gatunkowo wizje z kręgu fantasy i science-fiction, wciąż cieszące się ogromną popular-

nością wśród młodzieży.

Wykłady towarzyszące projekcjom pozwolą filmy te odczytać niejako na nowo – w kontekście społecznych i kulturowych „ukrytych” treści, dla których gatunki te od zawsze stanowią metaforę.

Oprócz prelekcji i wykładów bardzo cennym uzupełnieniem imprezy będą także warsztaty, wydarzenia muzyczne oraz spotkania integrujące młodzież w oparciu o wspaniałą pasję – kino i kulturę.

Ceny biletów i karnetów: karnet normalny (22 filmy) – 100 zł; karnet ulgowy (22 filmy) dla młodzieży uczącej się, studentów oraz emerytów i nauczycieli – 60 zł; bilet normalny – 8 zł (1 film); bilet ulgowy – 5 zł (1 film) dla młodzieży uczącej się, studentów oraz emerytów i nauczycieli.

29. AFF-Era Filmowa – Wyobraźnia, groza, fantastyka Program pokazów filmowych 2-7 lutego 2014:

data godz. film 2, nd 20.01 2001: Odyseja kosmiczna (2001: A Space Odyssey), reż. Stanley Kubrick, USA/Wielka Brytania 1968, 141’ 3, pn 9.30 9, reż. Shane Acker, USA 2009, 80’ 11.30 Ikaria XB 1 (Ikarie XB 1), reż. Jindřich Polák, Czechosłowacja 1963, 81’ 15.30 Antena (La Antena), reż. Esteban Sapir, Argentyna 2007, 90’ 19.30 Kobieta w czerni (The Woman In Black), reż. Gordon Watkins, Kanada/ Szwecja/Wielka Brytania 2012, 95’ 21.30 Łowca trolli (Trolljegeren), reż. Andre Øverdal, Norwegia 2010, 103’ 4, wt 9.30 Golem, reż. Piotr Szulkin, Polska 1979, 88’ 11.30 Wojna światów – następne stulecie, reż. Piotr Szulkin, Polska 1981, 92’ 15.00 Kwaidan, czyli opowieści niesamowite (Kaidan), reż. Masaki Kobayashi, Japonia 1964, 183’ 19.30 Moon, reż. Duncan Jones, Wielka Brytania 2009, 97’ 21.30 Kraina Traw (Tideland), reż. Terry Gilliam, Wielka Brytania/Kanada 2005, 122’ 0.00 Głowa do wycierania (Eraserhead), reż. David Lynch, USA 1977, 89’ 5, śr 9.30 Laputa – podniebny zamek (Tenku no shiro Rapyuta), reż. Hayao Miyazaki, Japonia 1986, 124’ 12.00 Cień wampira (Shadow of the Vampire), reż. E. Elias Merhige, USA 2000, 92’ 15.30 Metropia, reż. Tarik Saleh, Dania/Finlandia/Norwegia/ Szwecja 2009, 86’ 19.30 Upadek domu Usherów (La Chute de la maison Usher), reż. Jean Epstein, Francja 1928, 63’ 21.00 Na Srebrnym Globie, reż. Andrzej Żuławski, Polska 1976-78/1986-1987, 157’ 6, cz 9.30 Test Pilota Pirxa, reż. Marek Piestrak, Polska/ZSRR 1978, 95’ 11.30 Milcząca gwiazda (Der schweigende Stern), reż. Kurt Maetzig, Polska/NRD 1959, 93’ 15.30 Comic-Con Epizod V: Fani kontratakują (Comic-Con Episode IV: A Fan’s) 19.30 Kongres (The Congress), reż. Ari Folman, USA 2013, 122’ 21.45 Dubel (Double Take), reż. Johan Grimonprez, Holandia/Belgia/Niemcy 2009, 80’ 7, pt 9.30 Zakończenie AFF-Ery Filmowej: pokaz filmów warsztatowych + film niespodzianka 50 |

| luty 2014

w ydarzenia 19.02.2014, godz. 10.00 i 11.30 Audycja muzyczna 21.02.2014, godz. 10.30 „Zygzak” – Zabawowy Klub Filmowy Malucha (dla przedszkoli).

21.02.2014, godz. 12.00 Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego 21.02.2014, godz. 18.30 Pałacowe Planetarium

sza dzieci od 2 roku życia na seanse filmowe, zabawę, gry i konkursy. Zawsze ostatnia niedziela miesiąca, godz. 11.00, sala kinowa Pałacu Młodzieży. Zygzak, to klub, w którym jest czas na oglądanie bajek, rozmowę o filmach, taniec, konkursy, gry … a przede wszystkim na dobrą zabawę. Dzieci – wstęp wolny, opiekun – 8 zł.

Oglądamy tylko polskie animacje!

25-26.02.2014, godz. 9.00 „Przyroda na wagę złota” – konkurs na małą formę sceniczną – współorganizacja z Urzędem Miasta

23.02.2014, godz. 11.00 „Zygzak” – Zabawowy Klub Filmowy Malucha zapra-

inf. Dominika Kosińska

DKF Niespodzianka w Pałacu Młodzieży zaprasza na kinowe seanse w lutym Czwartek, 6 lutego, godz. 19.30 Kongres (The Congress), reż. Ari Folman, USA 2013, 122 min.

Czwartek, 6 lutego, godz. 21.45 Dubel (Double Take), reż. Johan Grimonprez, Holandia/Belgia/ Niemcy 2009, 80 min.

Czwartek, 13 lutego, godz. 19.30 Babcia Gandzia (Paulette), reż. Jérôme Enrico, Francja 2012, 87 min.

Czwartek, 20 lutego, godz. 19.30 Call Girl, reż. Mikael Marcimain, Szwecja/Finlanida/Irlandia/Norwegia 2012, 140 min.

Czwartek, 27 lutego, godz. 19.30 (prelekcja o godz. 19.25) Życie Adeli: Rozdział 1 i 2 (La vie d’Adele chapitres 1 et 2), reż. Abdellatif Kechiche, Francja 2013, 179 min.

Cena karnetu: 24 zł • cena pojedynczego biletu normalnego: 8 zł • cena karnetu ulgowego: 15 zł • cena biletu ulgowego: 5 zł. Karnety i bilety do nabycia w portierni Pałacu Młodzieży przed seansem.

Kontakt: Pałac Młodzieży w Bydgoszczy, Dominik Wierski, tel. 52 321 00 81 wew. 359.

luty 2014 |

| 51

w ydarzenia Rebel Music BDG 15.02.2014, Klub Estrada, ul. Dworcowa 51 (wejście od bulwaru), otwieramy o godz. 19, start godz. 20, bilety: 45/50 zł dostępne w: klub Estrada, Sklep Muzyka ul. Śniadeckich 50, 4 Freaks ul. Gdańska 22, www.Ticketpro.pl (Empik, Saturn, Media Markt i inne na terenie całego kraju)

Coma

17.02.2014, Opera Nova, otwieramy o godz. 18, start koncertu godz. 19, bilety w cenie 109 / 129 / 149 zł dostępne w punktach sieci Ticketpro: Empik, Saturn, Media Markt i inne na terenie całego kraju oraz bez wychodzenia z domu na www.ticketpro.pl

Kayah & Transoriental Orchestra 17 lutego o godz. 19.00 Kayah zabierze gości Opera Nova w egzotyczną podróż. Płyta „Transoriental Orchestra” wyrosła z niezwykłego pomysłu. Wszystko zaczęło się od wielkiej miłości Kayah do muzyki świata.

Artystka od dawna planowała nagranie albumu właśnie w tej stylistyce. W decyzji pomogło jej zaproszenie na festiwal Warszawa Singera. To na nim po raz pierwszy wybrzmiały dźwięki, które później Kayah uwieczniła na nowym krążku.

Kayah śpiewa po hebrajsku, w jidysz, ladino i arabsku. – Płytą „Transoriental Orchestra” wracam do muzyki etnicznej i nurtu World Music, w którym zawsze czułam się świetnie, a dzięki współpracy z Goranem Bregovicem, Cesarią Evorą i Verą Bilą osiągnęłam sukcesy – opowiada Kayah. – Tym razem nie zapuszczam się w bałkańskie, afrykańskie czy cygańskie rejony, ale korzystam ze wspaniałej spuścizny Żydów z całego świata.

Organizator: Rebel Music BDG, Krzysztof Model Kornak, 607166001, modelud@op.pl 52 |

| luty 2014

Rok 2012 to rok wielu nowych aktywności artystycznych. Na początek grupa występuje na historycznym otwarciu Stadionu Narodowego w Warszawie. Piotr Rogucki wydaje kolejny solowy album „95-2003” będący muzycznym powrotem do czasów aktywności solowej sprzed początków COMY. Piotr angażuje się również aktorsko, grając jedną z głównych ról w serialu „Misja Afganistan”. Coma w tym czasie przygotowuje drugi anglojęzyczny album oraz rozpoczyna jesienną trasę koncertową. Trasa „Ulubiony numerek” upływa ona pod szyldem liczby 15. COMA rozpoczyna bowiem świętować piętnasty rok swojej działalności. Trasa okazuje się strzałem w dziesiątkę, koncerty są wyprzedane, sale pękają w szwach, a krytycy i publiczność zgodnie stwierdzają, że zespół jest w świetnej formie.

2013 to premiera anglojęzycznego albumu „Don’t set your dogs on me”, powstała już anglojęzyczna wersja teledysku od utworu „With You”, a także clip do „Song 4 boys”.

Intenstywny letni sezon koncertowy zespół zwieńczył koncertem „COMA Symfonicznie na zakończenie Seven Festival w Węgorzewie 14 lipca. Jesienią jak co roku COMA znów wyrusza na trasę koncertową. Grupa odwiedzi największe ośrodki kulturalne w Polsce.

w ydarzenia Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1 3-14 lutego 2014

Półkolonie z MDK 1

dla dzieci w wieku szkolnym (od 7 do 12 lat).

Program półkolonii przewiduje zarówno rozrywki sportowe, jak i kulturalne i edukacyjne. Dzieci wraz z opiekunami uczestniczą w zajęciach edukacyjno-rozrywkowych w placówce, ponadto biorą udział w spotkaniach muzealnych, zwiedzają ciekawe miejsca w naszym mieście, oglądają spektakle w teatrze, operze i filharmonii, pływają na basenie czy pieką kiełbaski w ognisku w Myślęcinku. Miłym zakończeniem półkolonii jest wizyta w Family Parku.

Uczestnikom półkolonii codziennie oferujemy drugie śniadanie oraz obiad. Gwarantujemy wiele miłych wspomnień z półkolonii w MDK 1.

Agata Osiadło

3-7 lutego 2014

XXXI Ogólnopolski Turniej Szachowy Juniorów „Ferie z szachami 2014”

To cykliczna impreza odbywająca się w MDK 1 od wielu lat. Jej celem jest popularyzacja „Królewskiej gry” wśród dzieci i młodzieży, integracja środowiska szachowego w regionie. Możliwość zdobycia kategorii okręgowych, centralnych i rankingu FIDE. Tegoroczny turniej będzie rozgrywany w dwóch grupach: A – dla zawodników do lat 18 (rocznik 1996 i młodsi), B- dla zawodników do lat 12 (rocznik 2002 i młodsi). Wszystkie grupy grają systemem szwajcarskim na dystansie 9 rund.

10-14 lutego 2014, wstęp wolny.

Warsztaty taneczne 26.02.2014, godz. 17.00

Otwarcie wystawy Agaty Osiadło i Jakuba Koncewicza „14 × Kapuściska”

Dnia 26 lutego 2014 r. o godzinie 17.00 nastąpi otwarcie wystawy malarstwa dwojga młodych adeptów sztuki. Agata Osiadło i Jakub Koncewicz są uczniami Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Bydgoszczy. Uczą się i tworzą pod opieką artystyczną profesor Anny Drejas znanej bydgoskiej malarki. Oboje urodzili

Jakub Koncewicz

się i mieszkają w bydgoskiej dzielnicy Kapuściska. To zainspirowało ich do stworzenia cyklu prac malarskich pod tytułem „14 × Kapuściska”. Chyba po raz pierwszy Kapuściska stały się tematem powstania cyklu prac malarskich ukazujących ich ciekawe zakątki i specyficzne klimaty, których być może mieszkańcy nie dostrzegają.

Zapraszamy w dniu otwarcia oraz codziennie w godzinach otwarcia placówki. Wystawa czynna będzie do końca marca br.

Opiekun Galerii Marek Goliński inf. Grażyna Goralewska

luty 2014 |

| 53

w ydarzenia Młodzieżowy Dom Kultury Nr 5 10-14 lutego 2014

Półkolonie zimowe – II turnus

W programie drugiego turnusu również wiele atrakcji : wyjście do Muzeum Leona Wyczółkowskiego i Muzeum Farmacji, do kina Helios na film „Rysiek Lwie Serce”, nauka tańca „Buchata”, wyjazd do „Family Parku”, tworzenie kartek walentynkowych oraz strojów i masek na bal kończący turnus.

Na drugi turnus mamy jeszcze wolne miejsca.

Wszystkich zainteresowanych zapraszamy.

Kontakt: tel.: 52 348 50 02, 52 343 47 37 www.mdk5.pl, sekretariat@mdk5.pl lub osobiście: ul. Krysiewiczowej 8 w Fordonie.

22.02.2014, godz. 12.00 „Historia Bydgoskiego Żużla” – eliminacje 25.02.2014, godz. 16.30 Spotkanie ze szkutnikiem – panem Michałem Komosińskim z cyklu „Ginące zawody” Zaproszony gość opowie nam o swojej pracy, która stała się także jego hobby. Oprócz łodzi zdarza mu się odnawiać także zabytkowe meble i inne przedmioty.

Uczestnicy spotkania zobaczą materiały i narzędzia, które są potrzebne mu w codziennej pracy i zgłębią tajniki tego rzadko spotykanego zawodu.

3-7 lutego 2014

Półkolonie zimowe – I turnus

Proponujemy między innymi: zajęcia muzyczne, warsztaty ceramiczne i plastyczne, wyjście na UTP (Wydział Architektury i Budownictwa), wyjazd do Akademii Kulinarnej, do kina i Biblioteki Uniwersyteckiej, a także do Torunia (Centrum Nowoczesności Młyn Wiedzy), na kręgle do Olimpic Bowling Center i spotkanie z młodzieżową drużyną Polonii Bydgoszcz.

24-26 lutego 2014, godz. 9.00, 10.00, 11.00, 12.00.

Rezerwacja telefoniczna: 604 148 144

Muzyczna Scena – „Rodzina instrumentów dętych blaszanych” Dzieci posłuchają brzmienia takich instrumentów jak dzwony, marimba, ksylofon czy werbel. Nauczą się jak samodzielnie zrobić instrument perkusyjny oraz będą akompaniować zaproszonym muzykom. inf. Justyna Siemianowska

D.K. Orion BSM 4.02.2014, wtorek, godz. 14.00 „POSTAĆ WE WNĘTRZU” – zajęcia plastyczne dla dorosłych 5.02.2014, środa, godz. 17.00 Z cyklu: „SZLACHETNE ZDROWIE” – spotkanie z lekarzem geriatrą 12.02.2014, środa, godz. 17.00 „TANECZNE WALENTYNKI” – zabawa taneczna w Klubie Miłośników Sztuki 17.02.2014, poniedziałek, godz. 15.30 „SYNTETYCZNE MOTYLE” – odbijanki – zajęcia plastyczne dla dzieci 18.02.2014, wtorek, godz. 14.00 „POSTAĆ W PRZESTRZENI” – zajęcia plastyczne dla dorosłych 54 |

| luty 2014

18.02.2014, wtorek, godz. 17.00 „ZOSTAŃ MOJĄ WALENTYNKĄ” – spotkanie Klubu Miłośników Błonia 19.02.2014, środa, godz. 17.00 Z cyklu: „GALERIA O” – wystawa fotografii oraz malarstwa Łukasza Mariańskiego 26.02.2014, środa, godz. 17.00 „JUTRO TŁUSTY CZWARTEK” – spotkanie w Klubie Miłośników Sztuki Ponadto zapraszamy do brania udziału w zajęciach naszych stałych sekcji (nabór otwarty przez cały rok), m.in.: • Koło plastyczne dla dzieci – poniedziałki i piątki godz. 16.00 • Koło plastyczne dla dorosłych – wtorki i czwartki godz. 14.00 • Gimnastyka TAI-CHI – poniedziałki i czwartki godz. 17.00 Pełny plan pracy: www.bsm.bydgoszcz.pl (w dziale Informacje).

w ydarzenia Dom Kultury MODRACZEK 3-14 lutego 2014, godz. 10.00-13.00

Ferie zimowe w Modraczku

– zajęcia fakultatywne w formie drzwi otwartych 13.02.2014, czwartek, godz. 18.00, wstęp wolny

Kawiarnia Literacka

– gość: Anna Magdalena Mróz, poetka z Warszawy, autorka trzech tomów poetyckich: „Niebieskie od powietrza i ciepłe od trawy”, „Trzeci diament” i „Gesty ażurowe”; laureatka Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego im. Emila Zegadłowicza; miłośniczka mistrzów poezji klasycznej; publikowała na łamach wielu pism i w licznych almanachach; pasjonatka szybownictwa.

Prowadzenie spotkania: W. Barbara Jendrzejewska.

17.02.2014, poniedziałek, godz. 17.30

Czytamy bajki dzieciom 18.02.2014, wtorek, godz. 18.00

Spotkanie z Latarnikiem – Sławomir Krajewski

W ramach co miesięcznych spotkań zapraszamy na wykład, którego tematem będzie kupowanie przez Internet i porównywanie cen, porozmawiamy również o aukcjach i ogłoszeniach internetowych. Spotkania prowadzone są w ramach ogólnopolskiego programu Polska Cyfrowa Równych Szans 20.02.2014, czwartek, godz. 18.00, wstęp wolny Indianie Ameryki Północnej. Historia i dzień dzisiejszy.

„Kolumb – historia nieznana” cz. 3 Prowadzenie spotkania: Adam Piekarski

27.02.2014, czwartek, godz. 18.00 Spotkanie Klubu Aktywnych Mam „Pani Skarpeta”

inf. Sławomir Krajewski

Klub „Arka” BSM 3.02.2014, poniedziałek, godz. 17.00 „HISTORIA PISANA ZDJĘCIAMI” wieczór opowieści Pana Henryka Szudy – spotkanie Klubu Seniora 10.02.2014, poniedziałek, godz. 17.00 „CZERWONE SERDUSZKO” zabawa walentynkowa w Klubie Seniora

18.02.2014, wtorek, godz. 17.00 Z cyklu „ARKA POEZJI” wieczór autorski Dariusza Lebiody, prowadzenie Stefan Pastuszewski 25.02.2014, wtorek, godz. 16.00 „MIESZANIE KOLORÓW” – przygotowanie do tematu abstrakcji (tworzenie barw pośrednich) – zajęcia plastyczne dla dzieci.

17.02.2014, poniedziałek, godz. 17.00 „GROCH Z KAPUSTĄ” – wieczór aktorski poprowadzi Teresa Wądzińska „Satyra na pijaństwo a zwłaszcza obrzydliwym trunkiem gorzałki” – ze zbioru J. Tuwima. Oprawa muzyczna – Adam Kwiatkowski

Ponadto: – W każdą środę w godz. 11.00-13.00 dyżur Koła Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów – W poniedziałki, środy oraz piątki zajęcia gimnastyczne dla seniorów (dwie grupy: I – godz. 9.00, II – godz. 10.00) – We wtorki oraz czwartki o godz. 16.00 zajęcia plastyczne dla dzieci – Zapraszamy na zajęcia z Rytmiki dla dzieci w wieku do 6 lat – Zapraszamy na zajęcia informatyczne dla seniorów (zajęcia indywidualne)

18.02.2014, wtorek, godz. 16.00 „ZMIERZCH, DESZCZ, MGŁA” – zajęcia plastyczne dla dzieci

Izba Pamięci im. Marszałka Józefa Piłsudskiego czynna w poniedziałki (godz. 10-14), wtorki i środy (godz. 14-19)

20.02.2014, czwartek, godz. 16.00 „SZKICE KOLORYSTYCZNR” – zajęcia plastyczne dla dzieci

Plany pracy Klubu „Arka” BSM dostępne na stronie internetowej Bydgoskiej Spółdzielni Mieszkaniowej: http://www.bsm.bydgoszcz.pl/ w dziale Informacje.

Księgarnia Polanglo 22.02.2014, godz. 12.00, ul. Śniadeckich 4

Nauka poprzez zabawę Rodziców, którzy są zainteresowani rozwojem intelektualnym swoich dzieci, zapraszamy do księgarni Polanglo, ul. Śniadeckich 4. Spotkanie pod hasłem: „Nauka poprzez zabawę – gry edukacyjne dla każdego” odbędzie się w sobotę, 22 lutego o godz. 12.00. W programie m.in. wystąpienie psychologa oraz parent coacha na

temat wpływu aktywności i zabaw na rozwój dzieci do lat ośmiu, a także prezentacja gier. Zapewniamy poczęstunek, kącik dla dzieci, konkursy oraz atrakcyjne nagrody! Wejściówka w cenie 5 zł (do nabycia w księgarni) jest jednocześnie biletem parkingowym! Liczba miejsc ograniczona – zapisy trwają do 14 lutego. Kontakt telefoniczny: 52 322 20 72 lub 691 031 761. inf. Martyna Stefańska

luty 2014 |

| 55

w ydarzenia Młodzieżowy Dom Kultury Nr 4 14.02.2014, piątek, godz. 16.00, sala klubowa „Miłość ci wszystko wybaczy…” – IV Wojewódzki Wokalny Konkurs Walentynkowy 18.02.2014, wtorek, godz. 16.00, sala nr 5 „Zimo, ach to Ty…” – quiz wiedzy przyrodniczej i ekologicznej o tym, co dzieje się w przyrodzie zimą – spotkanie dla dzieci w wieku szkolnym 19.02.2014, środa, godz. 16.00, sala nr 5 „Malowanie nutką” – malujemy obrazy inspirowane muzyką 21.02.2014, piątek, godz. 16.00, boisko

„My się zimy nie boimy” – gry i zabawy sprawnościowe w plenerze 25.02.2014, wtorek, godz. 16.00, sala nr 5 „Zimowe impresje” – kompozycje przestrzenne – spotkanie manualne dla dzieci 26.02.2014, środa, godz. 16.00, sala nr 5 „Karnawałowe maski świata” – spotkanie manualne dla dzieci w wieku szkolnym 28.02.2014, piątek, godz. 16.00, sala nr 5 „Bal przebierańców” – zabawa dla dzieci w wieku szkolnym inf. Anna Merder, Stefan Pacewicz, Ł. Malinowski

artGallery galeria & pracownia plastyczna 5.02.2014, środa, godz. 17.00

Wieczór autorski z bydgoską poetką Stanisławą Delugą Stanisława Deluga urodziła się w 1950 roku w Białymstoku. Studia polonistyczne ukończyła w toruńskim UMK. Od 1976 roku pracowała m.in. w Pałacu Młodzieży oraz w bydgoskich liceach. W latach osiemdziesiątych prowadziła także zajęcia dydaktyczne dla studentów polonistyki i pedagogiki k.o. w ówczesnej WSP. Następnie była metodyczką w Wojewódzkim Ośrodku Metodycznym. Jako animatorka kultury organizowała i prowadziła przeglądy teatralne, zespoły teatru poezji, popularyzowała literaturę wśród młodzieży i nauczycieli. Prowadziła spotkania ze znanymi w kraju poetami, tłumaczami i krytykami. Brała udział w jury konkursów literackich i dziennikarskich organizowanych przez Centrum Edukacji Nauczycieli Pomorza i Kujaw oraz Miejski Ośrodek Kultury. Uhonorowana została Odznaką Zasłużonego Działacza Kultury.

Wiersze, recenzje i eseje publikowała w radiu i prasie (m.in. we „Frazie”, „Przeglądzie Humanistycznym”, „Akancie”, „Faktach”, polsko-kanadyjskim „Nowym Kurierze”).

Jest laureatką konkursów literackich m.in. Turnieju Jednego Wiersza o Laur Karla Dedeciusa w Łodzi (1966), Konkursu Poetyckiego na Wiersz o Miłości miesięcznika Twój STYL (1996), X Ogólnopolskiego Konkursu o Laur Klemensa Janickiego w Poznaniu (2002), Konkursu na Wiersz Religijny w Zakopanem (2003).

Wydała zbiory wierszy: „Wychodzenie z cienia” („Świadectwo” 1998), „Staccato” („Świadectwo” 2002), „W sepii” („Bernardinum”2008). Jest również współautorką almanachów i antologii poetyckich m.in. „Lekcje w ogrodach”(1987), „W stronę światła” (1997), „Arka poezją płynąca” (2000), „Kochaj wierszem” (2000), „Sursum corda” (2003), „Poeci na Wyżynach” (2009).

O jej twórczości pisali krytycy i historycy literatury m.in. Danuta Kunstler-Langner i Waldemar Smaszcz. inf. Anna Osińska

Klub „Odnowa” 3-14 lutego 2014 Ferie zimowe dla dzieci W programie: zabawy i konkursy: sportowe, muzyczne, plastyczne; wycieczki.

17.02.2014, poniedziałek, godz. 15.15 TEATRZYK „Pinokio” zaprasza dzieci na gry i zabawy teatralne.

18.02.2014, wtorek, godz. 12.40 GIMNASTYKA dla pań 50+ 19.02.2014, środa, godz. 14.30 Zabawa karnawałowa w Klubie Seniora „Kalina”.

21.02.2014, piątek, godz. 17.00 Spotkanie Klubu Aktywnego Seniora – Tańce w kręgu – spotkanie z Aleksandrą Kubicką.

56 |

| luty 2014

24.02.2014, poniedziałek, godz. 15.15 TEATRZYK „Pinokio” zaprasza dzieci na gry i zabawy teatralne.

24.02.2014, poniedziałek, godz. 17.15 Zajęcia dla dzieci ZUMBATOMIC 25.02.2014, wtorek, godz. 12.40 GIMNASTYKA dla pań 50+ 26.02.2014, środa, godz. 14.30 Spotkanie taneczne w Klubie Seniora „Kalina” 28.02.2014, piątek godz. 17.00 Spotkanie Stowarzyszenia Metropolia Bydgoska z mieszkańcami osiedla Kapuściska. Temat spotkania: „Bydgoszcz – jaka przyszłość?”

w ydarzenia Młodzieżowy Dom Kultury Nr 2 ZIMOWY PRZEKŁADANIEC, czyli ZAJĘCIA OTWARTE dla dzieci młodszych i szkół podstawowych

Codziennie w okresie ferii od godz. 10.00 do 13.00 zapraszamy do MDK 2 na wspólne spędzanie czasu.

Przygotowaliśmy m.in.: plastyczne i teatralne rozmaitości, rozgrywki szachowe, zajęcia humanistyczne i z fantastyki, warsztaty taneczne, tenis stołowy, quizy i zabawy językowe, zabawy sprawnościowe, zawody sportowe, turnieje wiedzy i umiejętności, pokazy filmowe, warsztaty z rękodzieła artystycznego, turniej warcabowy i inne gry planszowe, wycieczki po Bydgoszczy. inf. Bogna Blachowska

FERIADA 2014 – Półkolonie zimowe w Młodzieżowym Domu Kultury nr 2 PIERWSZY TYDZIEŃ 3-7 lutego 2014 zajęcia w godz. 8.00-16.00 W programie m.in.: Zajęcia integracyjne pn. „Kto Ty jesteś?”; Wycieczka do centrum wspinaczkowego „SPIDER”: (wspinaczka na ściankach – nauka pod nadzorem instruktorów); „Mądrej głowie dość dwie słowie” – łamigłówki, quizy i zagadki; Wycieczka do Muzeum Wodociągów „Wieża Ciśnień” oraz spacer Wzgórzem Dąbrowskiego; Basen; Wycieczka do Leśnego Parku Kultury i Wypoczynku (Lekcja „Nie porzucaj mnie mój przyjacielu”, wizyta w wiosce indiańskiej „Gdy światem rządziły dinozaury i Indianie”, zabawy na świeżym powietrzu i zwiedzanie ZOO; grillowanie przy ognisku), Wycieczka do Torunia (Spacer po Toruniu, spektakl w Baju Pomorskim pt. „Dziób – dziób”); „Zabawy i turnieje z zakątka gdzie mrozi i wieje”.

DRUGI TYDZIEŃ 10-14 lutego 2014 zajęcia w godz. 8.00-16.00 W programie m.in.: „W co się bawić, w co się bawić” – zabawy integracyjne na dobry początek; Seans filmowy; Nie tylko święci garnki lepią” – zajęcia z ceramiki; Wycieczka do Leśnego Parku Kultury i Wypoczynku (wizyta w bydgoskim zoo oraz lekcja „Stary niedźwiedź mocno śpi, czyli kto i dlaczego zimą śpi…, Wizyta w wiosce indiańskiej „Gdy światem rządziły dinozaury i Indianie”, zabawy na świeżym powietrzu i grillowanie przy ognisku); Zajęcia opiekuńcze w hoplandzie; Wycieczka do Torunia (Spacer po Toruniu oraz wizyta i warsztaty w MŁYNIE WIEDZY); Wycieczka do zakładu ozdób choinkowych „Sopel”; Basen; „Wymyślanki, przebieranki” – przygotowania do balu karnawałowego; Bal karnawałowy dla dzieci pn. „Na dzikim Zachodzie”.

Impresariat Artystyczny „Adria” 14.02.2014, piątek, godz. 20.00, kinoteatr Adria, bilety 55 zł

Kabaret Skeczów Męczących – „Z życia niższych sfer – Walentynki w 3D” 21.02.2014, piątek, godz. 17.30 i 20.00, kinoteatr Adria 22.02.2014, sobota, godz. 17.30 i 20.00, kinoteatr Adria bilety 65 zł

Kabaret Ani Mru-Mru – nowy program

24.02.2014, poniedziałek, godz. 17.30 i 20.15, Opera Nova, bilety: 95/75 zł

Pocztówki z Europy

– spektakl komediowy w reżyserii Krystyny Jandy

Ta skrząca się absurdalnym, momentami nieco okrutnym humorem komedia wciąga widza w sam środek zwariowanego domu. Bombarduje zwrotami akcji, nie pozwala odetchnąć. Paradoksalnie jednak okazuje się, że ów „krzywy dom wariatów” to spokojne oko cyklonu. Burza jest gdzie indziej…

Bilety na wszystkie imprezy do nabycia: - www.biletyna.pl - www.kupbilecik.pl - www.eBilet. pl oraz salony Empik - kino Adria, pokój nr 40, od pon.-pt. w godz. 10-18 - oraz pod numerem telefonu: 52 371 58 48 Istnieje również możliwość zakupu biletów bezpośrednio przed rozpoczęciem spektaklu w kasie kina Adria Więcej informacji na stronie: www.adria.bydgoszcz.pl luty 2014 |

| 57

w ydarzenia Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu Pedagogika cyrku dziecięcego (cykl warsztatów)

Cyrk dziecięcy od podstaw Cyrk dziecięcy jako forma alternatywnej aktywności twórczej od ponad dekady zyskuje kolejnych zwolenników, ponieważ jest atrakcyjną dla najmłodszych dziedziną artystyczną i przy tym wszechstronnie rozwijającą. Stworzenie dziecięcej grupy cyrkowej nie jest trudne. Aby to ułatwić WOAK organizuje cykl warsztatów pod hasłem Pedagogika cyrku dziecięcego, które są adresowane do animatorów, instruktorów domów kultury, nauczycieli, wolontariuszy, pedagogów i wychowawców oraz wszystkich osób poszukujących ciekawych i atrakcyjnych form pracy z dziećmi i młodzieżą.

W warsztatach mogą brać udział osoby, które nigdy nie zetknęły się w praktyce z cyrkiem dziecięcym.

Zgłoszenia na cykl Pedagogika Cyrku Dziecięcego przyjmowane są do 7 lutego 2014 r. O przyjęciu decyduje kolejność zgłoszeń. Koszt uczestnictwa w całym cyklu wynosi 600 zł.

Warsztaty aktorskie

Warsztaty osobowości aktorskiej W dniach 22-23 lutego 2014 r. w WOAK odbędą się Warsztaty aktorskie. Prowadzący zajęcia Błażej Peszek zaprasza do udziału przede wszystkim aktorów-amatorów teatrów ruchu i teatrów tańca a także tancerzy i mimów oraz wszystkich zainteresowanych pogłębieniem świadomości ciała.

Dwudniowe szkolenie będzie miało otwarty charakter – ćwiczenia i zadania będą dopasowywane do potrzeb, zainteresowań i możliwości uczestników zajęć. Błażej Peszek chce się skupić na kilku elementach pracy aktorskiej: dialog (rozumiany jako relacja i kontakt – również fizyczny); powrót do naszej prawdziwej, odartej z maski, osobowości (zarówno „nas” jako ludzi współczesnych, jak i każdego z „nas” z osobna); zadanie aktorskie jako trzeci wymiar – spotkanie aktora z kreowanym prze niego bohaterem.

Informacje dot. Zgłoszeń znaleźć można na stronie internetowej www.woak.torun.pl, koszt uczestnictwa w warsztatach wynosi 150 zł.

XXIII Konfrontacje Amatorskiej Twórczości Artystycznej Regionu

Muzyczne Konfrontacje Regionu Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury po raz 23 organizuje Konfrontacje Amatorskiej Twórczości Artystycznej Regionu. W tym roku Konfrontacje odbywają się w pięciu dziedzinach: Muzyka, Opowiedziane tańcem, Fotografia, Film i Teatr. Uczestnikami Konfrontacji mogą być osoby i zespoły mieszkające, studiujące lub pracujące na terenie województwa kujawsko-pomorskiego, które amatorsko zajmują się twórczością artystyczną. Udział we wszystkich przeglądach – zarówno dla widzów, jak i dla artystów – jest bezpłatny.

58 |

| luty 2014

Do 21 lutego 2014 r. zgłoszenia mogą nadsyłać zespoły zainteresowane udziałem w Konfrontacjach w dziedzinie Muzyki. Przegląd ma otwartą formułę.

Mogą wziąć w nim udział zarówno zespoły rockowe, bluesowe, heavy-metalowe, indie-rockowe, jak i twórcy z kręgów muzyki elektronicznej, new-jazzu, hip-hopu, nowych brzmień i wielu innych gatunków szeroko pojętej muzyki alternatywnej. Szczególnie mile widziani będą twórcy łączący różne – nawet najbardziej odlegle – gatunki muzyczne.

Przegląd Muzyka odbywa się dwuetapowo. Uczestnicy finałowego koncertu wybierani są na podstawie przesłanych nagrań. Zgłaszający się zespół powinien zatem dołączyć nagranie demo dwóch utworów (w tym jednego autorskiego) oraz – jeśli jest taka możliwość – nagranie video z próby lub koncertu.

Organizator wyłoni uczestników koncertu finałowego, który odbędzie się 29 marca 2014 r. – tradycyjnie – w klubie Od Nowa. Wszystkie zespoły zgłaszające się do udziału w Konfrontacjach prezentowane będą przez dwa tygodnie na antenie Radia GRA oraz na portalu www.gra.fm. W internecie odbędzie się głosowanie na najciekawszy zespół, a zwycięzca plebiscytu otrzyma nagrodę finansową oraz zostanie zaproszony do udziału w koncercie finałowym.

Muzycy prezentujący się na scenie w Od Nowie będą mieli do dyspozycji profesjonalny sprzęt nagłaśniający obsługiwany przez wykwalifikowanego akustyka.

Uczestnicy Konfrontacji przywożą natomiast własne instrumenty, przetworniki dźwięku, werbel, talerze, stopę i pałki.

Regulamin Konfrontacja oraz karty zgłoszenia znaleźć można na stronie www.woak.torun.pl

Pozostałe warsztaty i szkolenia: 1 marca 2014 Śpiewnik polski. Śpiewamy polskie piosenki. Zajęcia prowadzi Erwin Regosz, cena 50 zł, termin zgłoszeń: 21 lutego 2014 r.

1-2 marca (część I.) oraz 8-9 marca (część II.) 2014 Animacja komputerowa dla początkujących. Adobe After Effects w praktyce. Zajęcia prowadzi Janusz Krysztop, cena: 160 zł, termin zgłoszeń: 9 lutego 2014 r.

15-16 marca 2014 Teatralne ABC. Teatr jako zespół. Zajęcia prowadzi Justyna Sobczyk, cena 100 zł, termin zgłoszeń: 28 lutego 2014 r. inf. Kamil Hoffmann

Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu ul. Szpitalna 8; 87-100 Toruń tel./fax: 566 522 027, 566 522 755 www.woak.torun.pl; e-mail: woak@woak.torun.pl

w ydarzenia Galeria Sztuki Wozownia

wystawa czynna do 23.02.2014

MDŁOŚCI

kuratorka: Marta Smolińska Uczestnicy wystawy to głównie młodzi artyści: Katarzyna Giełżyńska, Urszula Kluz-Knopek, Monika Mausolf, Justyna Olszewska, Martyna Pająk, Damian Reniszyn, Beata Szczepaniak, Marcin Zawicki. do 28.02.2014 (finisaż) Laboratorium sztuki 2014 – Artysta jako antropolog kuratorka: Maria Niemyjska

Liliana Piskorska Wszystkie piękne dziewczyny i wszyscy piękni chłopcy Tytuł cyklu wydarzeń zaplanowanych na rok 2014 w ramach projektu „Laboratorium Sztuki” zaczerpnięty został z tekstu Josepha Kosutha The Artist as Anthropologist (1975). Artysta przewidział w nim ekspansję sztuki w obszar antropologii kulturowej, podkreślając jednocześnie, że jest ona w stanie zrekompensować niedostatki antropologicznej obserwacji.

7.02.2014, wystawa czynna do 2.03.2014

Olga Szczechowska Mówi się, że ci co malują obrazy lubią przesadzać. „Inspirację do stworzenia obrazów czerpię z natury oraz zjawisk w niej zachodzących. Punktem wyjścia jest wnikliwa obserwacja procesów zachodzących w przyrodzie. Fascynuje mnie istnienie obok siebie i wzajemne przenikanie się skrajnych form: organicznych, miękkich, krystalicznych, ostrych. Za pomocą znanych mi środków wyrazu artystycznego chciałabym zatrzymać ten proces i przedstawić go na płaszczyźnie obrazu. (…) Tytuł cyklu zaczerpnęłam z serii książek o niesamowitych stworzeniach, Muminkach Tove Jansson. Tak, jak autorka tych książek chciałabym stworzyć autonomiczny świat, rządzący się swoimi prawami z tą jednak różnicą, że mój powstawałby za pomocą farby i pędzla.

Dopełnieniem cyklu będzie specjalnie zaprojektowany katalog, pełniący funkcję albumu zawierającego reprodukcje prac. Jednocześnie będzie stanowił oddzielną jakość artystyczną.” (autorka) Olga Szczechowska, absolwentka malarstwa i kulturoznawstwa na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu; uczestniczka kolektywnego i eksperymentatorskiego działania o nazwie PRZEprojekt; uczestniczka programu stypendialnego BMW/ART/TRANSFORMY. Współpracuje z Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu. Zajmuje się malarstwem, ilustracją, jest autorką instalacji i obiektów także w przestrzeni miejskiej.

Stypendystka Prezydenta Miasta Torunia w dziedzinie kultury w 2013 r. W twórczości interesuje ją balansowanie między tym, co racjonalne i irracjonalne, szukanie związków między tym, co organiczne i nieorganiczne.

7.02.2014 – 2.03.2014

Agnieszka Błędowska Odległości między rzeczami są jakie są Agnieszka Błędowska pisze, że jedną z wielu inspiracji do pracy był eksperyment z lat 60. XX wieku Stanleya Milgrama (świat jest mały), badający ilu pośredników potrzeba do przekazania listu między dwoma dowolnymi osobami na świecie. Okazało się, że przeciętnie wystarczy zaledwie sześciu (sześć stopni oddalenia), by połączyć osoby, które wydają nam się „niemożliwe” do „połączenia”.

12.02.2014, środa, godz. 12.00

Linia jako kontur

– zajęcia dla dzieci i młodzieży z cyklu „Sztuka prostoty szuka” Galeria Sztuki Wozownia zaprasza na zajęcia z cyklu „Sztuka prostoty szuka”, który ma pobudzić u dzieci zdolności syntetycznego i konceptualnego myślenia.

W trakcie naszych zajęć dzieci rozwiną zdolność obserwacji otaczającego ich świata, a co za tym idzie twórczego i kreatywnego myślenia.

Zajęcia adresowane są dla grup zorganizowanych ze szkół jak i osób indywidualnych. Wstęp na podstawie biletu do galerii – ulgowy 3 zł, grupowy 15 zł. Prosimy o wcześniejsze zapisy, gdyż ilość miejsc jest ograniczona 566 226 339, 791 358 555.

20.02.2014, czwartek, godz. 18.00, wstęp wolny Laboratorium sztuki 2014 – Artysta jako antropolog kuratorka: Maria Niemyjska

Kora Kowalska Pogranicza kultury – śmieci a sztuka – wykład Galeria Sztuki WOZOWNIA, 87-100 Toruń ul. Rabiańska 20, tel. 56 622 63 39, www.wozownia.pl, e-mail: wozownia@wp.pl, dyrektor: Anna Jackowska luty 2014 |

| 59

w ydarzenia Miejskie Centrum Kultury 2.02.2014, niedziela, godz. 12.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety: 13 zł ulgowy i 16 zł normalny, rezerwacje: rezerwacje@mck-bydgoszcz.pl MCK i Bydgoski Teatr Lalek BURATINO:

„Śpiąca Królewna” – spektakl 6.02.2014, czwartek, godz. 15.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny

„Agora Nestora”

Miejskie Centrum Kultury i Bydgoska Rada Seniorów zapraszają na nowy cykl wykładów połączonych z warsztatami skierowanych (nie tylko) do starszego pokolenia „Agora Nestora”. W lutym spotkania pod egidą Terpsychory, w ich trakcie poznać będzie można historię tańca, uczestniczyć w warsztatach tanecznych, poznać podstawowe techniki pracy nad tańcem i choreografią.

6.02.2014, czwartek, godz. 18.00, sala prób MCK, wstęp wolny, zapisy: alicja.dobrowolna@mck-bydgoszcz.pl

Szkoła Impro

– warsztaty improwizacji teatralnej z Teatrem Improwizowanym wymyWammy – poziom podstawowy.

6.02.2014, czwartek, godz. 17.00, ul. Dworcowa 10 – Pracownia Witrażu, bilety: 10 zł

Koło Gospodyń Miejskich

W lutym kolejne spotkanie z sutaszem. Justyna Żywiecka zainspiruje nas, byśmy samodzielnie wykonały biżuterię dla siebie lub bliskich nam kobiet.

Bilety na koło gospodyń miejskich są dostępne w kasie MCK i o udziale w zajęciach decyduje posiadanie go.

Liczba miejsc ograniczona. Bilety są już dostępne w kasie MCK.

7.02.2014, piątek, godz. 10.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilet: 16 zł, rezerwacje grupowe: tel. 609 047 117, mail: czeslaw_sienko@o2.pl; bilety indywidualne: rezerwacje@mck-bydgoszcz.pl MCK – Bydgoski Teatr Lalek BURATINO:

„Czerwony Kapturek” – spektakl Bajkę o „Czerwonym Kapturku” wszyscy doskonale znają, ale też wszyscy bardzo chętnie po nią sięgają. Sięgnął po nią również Bydgoski Teatr Lalek Buratino, realizując swój plan zaprezentowania bydgoskiej, młodej widowni cykl klasycznych bajek i baśni. Bydgoski „Czerwony Kapturek” w swojej konstrukcji fabularnej nie odbiega od klasycznego pierwowzoru. Jest więc mała dziewczynka w wyróżniającym ją spośród innych dzieci czerwonym nakryciu głowy, jest mama, babcia, jest leśniczy, no i oczywiście jest wilk. Są też inni bohaterowie, których Kapturek spotka podczas swej wędrówki przez las, w którym dziewczynka mieszka.

60 |

| luty 2014

To bajka z bardzo wartką akcją, zabawnymi dialogami, wpadającymi w ucho piosenkami i jak zawsze w przypadku Teatru Buratino, zrealizowana w konwencji żywoplanowo-lakowej. Z użyciem pięknych lalek.

8.02.2014, sobota, godz. 12.00-16.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny, zapisy: studio@mck-bydgoszcz.pl

Warsztaty: Machina Muzyki – Mam cię, dźwięku!

Idea: edukacja uczniów w zakresie podstawowych informacji dotyczących dźwięku w filmie, w fonografii i w interaktywności, stworzenie materiału dźwiękowego i korzystanie z tego materiału.

Warsztaty mają na celu: uświadomienie procesu któremu poddaje się dźwięk w produkcjach medialnych, edukację uczestników w zakresie podstawowych umiejętności związanych z nagrywaniem, montażem oraz odtwarzaniem materiału dźwiękowego, pobudzenie wrażliwości na dźwięk przy ocenianiu nagranego materiału. Naukę rozpoznawania warstw dźwiękowych w filmie, fonografii i dźwięku interaktywnym.

Prowadzenie: Nicolás Estanislao de la Vega 8.02.2014, godz. 20.00, Kawiarnia Szpulka, wstęp wolny

Low Lab: SLALOM

SLALOM Grupa powołana do życia w 2013 przez Bartłomieja Tycińskiego (Mitch & Mitch, Alte Zachen, Starzy Singers, Paris Tetris), Bartosza Webera (Baaba, Mitch & Mitch) i Huberta Zemlera (Piętnastka, Horny Trees, SzaZaZe, Moped), którzy skupieni są wokół stołecznej sceny muzycznej związanej z wytwórnią Lado ABC. Muzyka zespołu powstała niejako dzięki nietypowemu instrumentarium, którym dysponują wykonawcy.

Gitara hawajska, sampler oraz syntezatory analogowe, wsparte przez instrumenty perkusyjne, zainspirowały muzyków do stworzenia cyklu eklektycznych kompozycji, w których eksperymenty barwowe przeplatane są z elementami rocka, country i muzyki improwizowanej.

Unikatowe połączenie metody samplingu z melodyką

w ydarzenia gitary hawajskiej, nasuwa na myśl skojarzenia z muzyką tradycyjną Stanów Zjednoczonych, Krautrockiem, psychodelią, muzyką improwizowaną oraz eksperymentami elektroakustycznymi pionierów elektroniki. Mimo iż członkowie zespołu mają za sobą udział w projektach reprezentujących nieraz kompletnie odmienne założenia stylistyczne, to jednakowoż efekt końcowy jest niezwykle świeży i koherentny.

9.02.2014, niedziela, godz. 9.30, salonik secesyjny MCK, wstęp wolny, zapisy: dominika.kiss-orska@ mck-bydgoszcz.pl

Poranek Rodzinny

Idzie luty, podkuj buty! Albo załóż grube skarpety…

Właśnie, skarpety, nasze ulubione grube skarpetki! Ale co się z nimi stanie, gdy minie zima? A przecież minie już niedługo, prawda? Na lutowym poranku rodzinnym znajdziemy sposób, aby nie musiały leżeć w szufladzie aż do następnej zimy. Damy skarpetkom drugie życie!

9.02.2014, niedziela, godz. 12.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety: ulgowy 13 zł i normalny 16 zł, rezerwacje: rezerwacje@mck-bydgoszcz.pl MCK i Bydgoski Teatr Lalek BURATINO:

„Czerwony Kapturek” – spektakl 9.02.2014, niedziela, godz. 14.00-17.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny, zapisy: studio@mck-bydgoszcz.pl

Warsztaty: Machina Muzyki – Mam cię, dźwięku!

Idea: edukacja uczniów w zakresie podstawowych informacji dotyczących dźwięku w filmie, fonografii i interaktywności, stworzenie materiału dźwiękowego i korzystanie z tego materiału.

10.02.2014, poniedziałek, godz. 12.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety: 5 zł (do nabycia w kasie MCK),

Ferie w Kinie ORZEŁ – małe ANIMOCJE – Miki Mol i Straszne Płaszczydło Film rysunkowy scenariusz: Ryszard Antonius-Antoniszczak, reżyseria: Ryszard Antonius-Antoniszczak, Krzysztof Kiwerski, Polska 1996, czas: 83’ W Filobiblonii, krainie miłośników książek, mieszkają mole książkowe: Miki Mol, Świetlik i Mrówkolew. Miki Mol wyrusza do pobliskiej Kalamburgii, żeby wziąć udział w Wielkich Zawodach w rozśmieszaniu. W tym czasie w Filobiblonii zjawiają się dwaj złoczyńcy, Arcykąsek i Ambaras, którzy robią wszystko, by wykurzyć mole książkowe i zawładnąć ich ojczyzną. Porywają Grażynkę, przyjaciółkę moli, i uciekają do Kalamburgii, którą opanowało Straszne Płaszczydło, przemieniając ją w krainę smutku. Wszystko jednak dobrze się kończy, wszak Mole i ich przyjaciele mają głowy nie od parady. Atak śmiechu musi rozbroić wszystkich gburów i ponuraków.

11.02.2014, wtorek, godz. 10.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety: 5 zł (do nabycia w kasie MCK)

Ferie w Kinie ORZEŁ – małe ANIMOCJE – Miki Mol i Straszne Płaszczydło

Film rysunkowy scenariusz: Ryszard Antonius-Antoniszczak, reżyseria: Ryszard Antonius-Antoniszczak, Krzysztof Kiwerski, Polska 1996, czas: 83’ 12.02.2014, środa, godz. 10.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety: 16 zł, rezerwacje grupowe: tel. 609 047 117, mail: czeslaw_sienko@o2.pl; bilety indywidualne: rezerwacje@mck-bydgoszcz.pl MCK i Bydgoski Teatr Lalek BURATINO –

„Przygody Kaja i Gerdy” – spektakl 12.02.2014, środa, 12.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety: 5 zł (do nabycia w kasie MCK)

Ferie w Kinie ORZEŁ – małe ANIMOCJE – Miki Mol i Straszne Płaszczydło

Film rysunkowy scenariusz: Ryszard Antonius-Antoniszczak, reżyseria: Ryszard Antonius-Antoniszczak, Krzysztof Kiwerski, Polska 1996, czas: 83’ 13.02.2014, czwartek, godz. 10.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety: 5 zł (do nabycia w kasie MCK)

Ferie w Kinie ORZEŁ – małe ANIMOCJE – Miki Mol i Straszne Płaszczydło

Film rysunkowy scenariusz: Ryszard Antonius-Antoniszczak, reżyseria: Ryszard Antonius-Antoniszczak, Krzysztof Kiwerski, Polska 1996, czas: 83’ 13.02.2014, czwartek, godz. 16.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny

„Agora Nestora” 14.02.2014, piątek, godz. 10.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety: 5 zł (do nabycia w kasie MCK)

Ferie w Kinie ORZEŁ – małe ANIMOCJE – Miki Mol i Straszne Płaszczydło

Film rysunkowy scenariusz: Ryszard Antonius-Antoniszczak, reżyseria: Ryszard Antonius-Antoniszczak, Krzysztof Kiwerski, Polska 1996, czas: 83’ 14.02.2014, piątek, godz. 21.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety: 20 zł dla jednej osoby i 30 zł dla dwóch osób

Romantic Night: koncert Fuka Lata i Super Girl & Romantic Boys FUKA LATA (aka The Last Kiss) to surowa, taneczna elektronika. Duet nie używa komputerów ani sampli.

Motoryczne bity, potężna ściana syntetycznych dźwięków i intensywny wokal zabierają w odrealnione głębiny na wstrzymanym oddechu. Ich muzyka mieści się w nurcie alternatywnej, nowoczesnej elektroniki, nie pozbawionej znamion mroku, obok takich zespołów jak Crystal Castles, Trust czy Austra.

Utwory Fuka lata to połączenie poetyckich tekstów i bezkompromisowej muzyki czerpiącej pełnymi garściami z takich gatunków jak techno, noise, synth-pop, cold wave. Co w efekcie daje melodyjne kompozycje luty 2014 |

| 61

w ydarzenia które już nie raz pobudziły do tanecznego szaleństwa zblazowaną miejską publiczność.

SUPER GIRL ROMANTIC BOYS zaczynali w 1998 w Warszawie, w czasach wszechobecnego techno i raczkującego w Polsce hip hopu. Nikt wtedy jeszcze nie wiedział, że za parę lat muzyka i styl lat 80-tych staną się największym krzykiem mody, a PRL-owskie gwiazdy z tamtych czasów zaczną reaktywować się jak grzyby po deszczu. Wywodzili się ze środowisk punkowych, zainspirowani pierwszymi retro-dyskotekami na łódzkich squatach, przenieśli tę tradycję na squaty Warszawy, z adapterów Unitry puszczając przeboje Kombi, Urszuli, Kapitana Nemo i innych gwiazd polskiego new romantic/disco.

W ubiegłym roku nakładem Anteny Krzyku ukazało się dwupłytowe wydawnictwo „Miłość z tamtych lat” (CD+DVD), podsumowującego działalność Romantików. Po koncercie na zeszłorocznym OFF festiwalu, stało się jasne, że powrócili na dobre.

15.02.2014, sobota, godz. 11.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety: 5 zł (do nabycia w kasie MCK)

małe ANIMOCJE – Przygody Skrzatów

reż. Edward Sturlis, Polska 1977-1983, czas: 61’, zestaw sześciu filmów krótkometrażowych Trzy pomysłowe skrzaty: Łakomczuch, Wesołek i Ponury zamieszkują strych starego domu. W poszukiwaniu ciekawych przygód zwiedzają cały dom, figlując w łazience na umywalce, w kuchni na stole, w pokoju dziecięcym z zabawkami. Z nimi nie można się nudzić sprawdźcie to sami! Niezwykła bajka twórcy „Colargola na Dzikim Zachodzie” i „Przygód Misia Colargola”

15.02.2014, sobota, godz. 14.00, zbiórka w MCK, wstęp wolny, zapisy: dominika.kiss-orska@mck-bydgoszcz.pl

Spacerownik bydgoski: Z wizyta na barce Lemara

Z wizytą na barce Lemara. Spotkanie z kapitanem Franciszkiem Manikowskim, podczas którego posłuchamy o historii żeglugi bydgoskiej i barkarskiej stronie naszego miasta! Zapraszamy

28 grudnia 2013 w bydgoskim Miejskim Centrum Kultury odbyła się premiera sztuki Ryszarda Częstochowskiego, Zabić nie zabić. Spektakl w reżyserii Pawła Zbożila, zaplanowany w ascetycznej niemal scenerii, jako najbardziej znaczący rekwizyt umieszcza właśnie słowo. Monologi pojawiające się na początku powracają, nieco refrenicznie, w końcowym fragmencie sztuki.

Refreniczność ta dotyczy wszystkich trzech bohaterów Zabić nie zabić.

Ojca, wykształconego, szanowanego naukowca, nauczyciela akademickiego, a jednocześnie pogrążonego w nałogach, cynicznego i zrezygnowanego wdowca (w tej roli Wojciech Chmielowski). Człowieka, który wydaje się uciekać przed nieustannie dręczącymi go demonami przeszłości.

Młodą Mirkę (przez ojca nazywaną Mirandą), ofiarę gwałtu, pełną uzasadnionego przecież cierpienia, która za wszelką cenę usiłuje zatrzymać w sobie proces powolnego wewnętrznego umierania. Ukrywa się we wspomnieniach szczęśliwego dzieciństwa, rozwijającej się kariery baletnicy, emocjonalnej więzi z matką.

I wreszcie w postaci Allana (Aleksandra), najbardziej skomplikowanego wytworu wyobraźni autora tekstu. Aleksander to fanatyczny katolik, porywczy, gwałtowny, skrywający najbardziej plugawe pragnienia. To właśnie w nim kumuluje się najwięcej sprzeczności, dramatów, niespełnienia, pretensji. Aleksander (nazywany przez ojca Allanem) najbardziej brzydzi się bowiem grzechami, które sam z przyjemnością popełnia. Nienawidzi wszystkiego, co w głębi duszy uwielbia; wszystkiego, co chore, a o czym sam z dziką rozkoszą marzy. Kazirodczy związek z Mirandą, obnażenie prawdy o przeszłości matki, na końcu zaś zabicie siostry (która ostatecznie okazuje się adoptowanym dzieckiem) prowadzi Allana tam, gdzie wreszcie osiąga upragniony spokój. Paradoksalnie – więzienie, sytuacja zamknięcia, osaczenia wydaje się wyciszać wszystkie rozedrgane emocje tej postaci.

Gra aktorów w Zabić nie zabić zmienia całkowicie odbiór utworu. Postaci – w tekście sztuki dość przewidywalne – zyskują dodatkowy koloryt. Na uwagę zasługuje przede wszystkim młoda aktorka Michalina Olszańska, wyrazista, pełna energii, wypełniona – można by rzec – „wewnętrznym dynamitem” doskonale radzi sobie z niuansami uczuć i przeżyć Mirandy. Podobnie, choć z mniejszym w porównaniu z Olszańską polotem, gra Stefan Krzysztofiak. Należy jednak w pełni docenić jego rolę, chociażby dlatego, że w najtrudniejszą, najbardziej okrutną postać wkłada naprawdę tony emocji.

Następny pokaz Zabić nie zabić będzie można obejrzeć w Miejskim Centrum Kultury 19 lutego.

Karolina Sałdecka

62 |

| luty 2014

w ydarzenia 15.02.2014, sobota, godz. 19.00 start, 20.00 koncert, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety: przedsprzedaż 10 zł w dzień koncertu 15 zł (do nabycia w kasie MCK),

Finał Gitarowej OFFensywy 2013

15 lutego w sali kinowej MCK Bydgoszcz odbędzie się Koncert Finałowy Gitarowej OFFensywy 2013.

Gitarowa OFFensywa promuje naukę grania na gitarze oraz granie na żywo stąd po koncertach organizowane były jam sessions.

16.02.2014, niedziela, godz. 7.20, zbiórka na Dworcu PKP Główna, wstęp wolny,

Kultura na świeżym vol. 22: Przedmieściem bydgoskim!

W lutowy poranek zabierzemy Was w bliskie okolice Bydgoszczy. Będziemy iść głównie lasem, choć zdarzą się również łąki i pola. Spotykamy się w dworcu PKP Główna o 7.20. O 7.38 jedziemy Arrivą do Zielonczyna.

Po drodze zobaczymy, a nawet dotkniemy linii obronnej miasta Bydgoszcz składającej się z 17 schronów, które zostały przygotowane latem 1939 roku. Trasa pełna pięknych widoków i meandrująca po lasach. Kończymy koło godziny 14.00 w Tryszczynie skąd wracamy autobusem. Chętni mogą pójść dalej i przejść doliną rzeki Brda do Janowa.

19.02.2014, środa, godz. 18.00 i 20.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety: 20 zł

„Zabić nie zabić” – spektakl

Autor: Ryszard Częstochowski. Występują: Michalina Olszańska, Wojciech Michaliński, Stefan Krzysztofiak. Realizacja: zespół.

Spektakl tylko dla widzów dorosłych! Ilość miejsc ograniczona, konieczna rezerwacja: andrzej.stroz@ mck-bydgoszcz.pl Po drugim spektaklu spotkanie z twórcami.

20.02.2014, czwartek, godz. 15.00, salonik secesyjny, wstęp wolny

„Agora Nestora” 20.02.2014, czwartek, godz. 19.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety 10 zł, rezerwacje: rezerwacje@mck-bydgoszcz.pl

Inicjatywa Sceniczna Fruuu i Teatr Improwizowany wymyWammy – mecz improwizacji teatralnej

witymi gośćmi z Zielonej Góry – Inicjatywą Sceniczną Fruuu. Fruuu to grupa ludzi, którym przyjemność sprawia zabawianie innych i siebie na scenie. Fruuu tworzą artyści, pasjonaci oraz sympatycy improwizacji i kabaretu. Inicjatywa, istniejąc niecałe półtora roku, zdołała wejść do czołówki improwizacji w Polsce.

22.02.2014, sobota, godz. 10.00-14.00, salonik secesyjny MCK, bilety: 50 zł za 1 spotkanie (w cenie wszystkie potrzebne materiały: podobrazie malarskie, farby, pędzle), 250 zł karnet, zapisy: zapisy: dominika.kiss-orska@mck-bydgoszcz.pl

Koło Gospodyń Miejskich – Krótki kurs malarstwa olejnego

Koło Gospodyń Miejskich zaprasza od nowego roku na krótki kurs malarstwa olejnego. Drugie z sześciu spotkań z Anną Tomasik, pod której okiem będziemy malować portrety, martwą naturę, a także skopiujemy swoje ulubione obrazy znanych mistrzów.

22.02.2014, sobota, godz. 11.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny

Zatańcz ze mną, mamo

– zajęcia taneczne dla dzieci od lat 5 z opiekunami Uczymy tańczyć flamenco w jazzowym opracowaniu.

Na zajęciach poznajemy popularne we flamenco palo, takie jak rumba czy tangos. Prowadzenie – Dorota Dzięcioł. Konieczna rezerwacja miejsc: dagmara.wroblewska@mck-bydgoszcz.pl i zabranie wygodnego stroju.

22.02.2014, sobota, 18.00 start, 19.00 koncert, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety: przedsprzedaż 20 zł w dzień koncertu 30 zł (bilety do nabycia w kasie MCK)

Bob Dylan – Bydgoscy Muzycy w Hołdzie…

Organizator i pomysłodawca koncertów „Bydgoscy muzycy w hołdzie…” wraz z MCK mają zaszczyt zaprosić Państwa na jedyny i niepowtarzalny koncert z okazji 5. urodzin cyklu, który poświęcony będzie pamięci Boba Dylana.

Swój udział koncercie potwierdzili już m.in. Marta Gruszczyńska, Michał Skoczek, zespół Heldorado oraz Magdalena Rosła.

23.02.2014, niedziela, godz. 10.00, salonik secesyjny MCK, wstęp wolny

Poranek Teatralny dla osób niepełnosprawnych

W potyczce zmierzy się bydgoski Teatr Improwizowany wymyWammy działający w MCK wraz z niesamo-

luty 2014 |

| 63

w ydarzenia 25.02.2014, wtorek, godz. 20.00, Kawiarnia Szpulka, wstęp wolny,

Klub Akademii Jazzu – Chet Baker

Klub Akademii Jazzu to muzyczna prezentacja wielkich postaci świata jazzu. To kameralna forma uzupełniająca Bydgoską Akademię Jazzu, która będąc alternatywą dla zwykłego koncertu łączy w sobie walory edukacyjne z rozrywkowymi. Jest to również doskonała okazja do zaprezentowania ogromu talentu debiutantów tego gatunku uczących się w bydgoskiej AM. Tematem lutowego spotkania będzie Chet Baker.

Wykonawcy: Michał Michota – tr; Michał Gozdek – p; Albert Karch – dr; Grzegorz Nadolny – b, prowadzenie.

26.02.2014, środa, godz. 17.00-20.00 sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny, zapisy: ewa.stolowska@mck-bydgoszcz.pl

Warsztaty teatralne niebopiekło

Bydgoski teatr niebopiekło zaprasza na warsztaty poświęcone budowaniu podstawy aktorstwa – sprawności ciała. W programie trening fizyczny aktora, praca nad kontaktem z partnerem, koncentracją, emisją głosu.

Należy przynieść dresy, ćwiczymy boso. Zwieńczeniem cyklicznych warsztatów będzie nabór do grupy teatralnej, która rozpocznie wspólną pracę nad spektaklem.

Niezależnie od tego, czy będzie to placówka najbliższa, najdalsza, położona na zimnej północy czy w tropikach południa – każdorazowo ambasada, konsulat czy przedstawicielstwo pełnić musi tę podwójną rolę.

Wydaje się, że zadanie to dotyczy także architektury-zarówno w odniesieniu do zewnętrznego oglądu budynków, jak i wnętrz.

By spróbować ukazać, jak wygląda architektura w służbie dyplomacji, Ministerstwo Spraw zagranicznych i Zarząd Główny SARP przygotowało wystawę „Najbliższa – najdalsza, najmłodsza – najstarsza…

Polskie placówki dyplomatyczne”. Mamy nadzieję, ze współpraca ZG SARP i MSZ pozwoli nie tylko ukazać aktualny obraz „architektonicznej dyplomacji”, ale także – i może po pierwsze – spojrzeć z nadzieją w przyszłość.

27.01.2014, czwartek, godz. 17.00-20.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny, zapisy: ewa.stolowska@mck-bydgoszcz.pl

Warsztaty teatralne niebopiekło 28.02.2014, piątek, godz. 9.00 i 10.45, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety 7 zł, rezerwacje: ewa.stolowska@mck-bydgoszcz.pl Teatr Małych Form z Bydgoszczy oraz Artur Maćkowiak – spektakl – lekcja teatralna pt.

„Tajemnice pantomimy” Program składa się z trzech części: I – Pokaz etiud z akompaniamentem gitary; II – Wyjaśnienie i zobrazowanie podstawowych terminów z zakresu pantomimy: gest, ruch, mimika; III – Etiuda pantomimiczna z udziałem dzieci.

WYKONAWCY: Aktor mim – Mieczysław Giedrojć.

Muzyk – Artur Maćkowiak.

Spektakl prezentowany był między innymi na festiwalach: w Anglii i we Francji.

28.02.2014, piątek, godz. 20.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny

Premiery Płytowe: KAPITAL / STARA RZEKA / X-NAVI:ET

27.01.2014, czwartek, godz. 15.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny

„Agora Nestora” 27.01.2014, czwartek, godz. 17.00, Foyer MCK, wstęp wolny

Otwarcie wystawy, „Najbliższa – najdalsza, najmłodsza – najstarsza…

Polskie Placówki Dyplomatyczne”

Gdzieś tam, poza granicami definiującymi przestrzeń kraju zaczyna się „nieznane”. Za horyzontem, który wyznaczony jest Bugiem i Odrą, Tatrami i Bałtykiem; trochę bliżej lub trochę dalej; na północ, południe, wschód i zachód; tam właśnie jest miejsce dla reprezentowania Polski na arenie międzynarodowej. „Gdzieś dalej, gdzieś indziej”, rodzi się potrzeba przywołania wspomnień odległej ojczyzny, a może po pierwsze – budowy obrazu Państwa.

64 |

| luty 2014

KAPITAL. Spotkanie dwóch artystów na co dzień poruszających się w odmiennych stylistykach. Zderzenie dwóch muzycznych światów: psychoaktywnej elektroakustyki budowanej na brzmieniu instrumentów elektronicznych i dźwięków znalezionych oraz ekstremalnej psychodelii opartej na dźwiękach przetworzonej gitary.

X-NAVI:ET. Rafał Iwański – współzałożyciel i muzyk grupy HATI, łączącej eksploracje na polu muzyki rytualno-medytacyjnej i improwizowanej. Zagrał setki koncertów w Europie i USA, także w kooperacji z innymi artystami.

STARA RZEKA. Kuba Ziołek – muzyk znany z takich grup jak Alameda 3, Hokei, T’ien Lai, Ed Wood, Innercity Ensemble. Występuje solo jako Stara Rzeka, wykorzystuje przetworzone dźwięki gitary elektrycznej w duchu muzyki noise, ambient i psychodelicznej. Debiutancki album Starej Rzeki pt. „Cień chmury nad ukrytym polem” wydany wiosną 2013 r. w wersji kompaktowej (Instant Classic) i na kasecie (Few Quiet People), spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem ze strony słuchaczy i mediów.

w ydarzenia 2 niedziela 6 czwartek 7 piątek 8 sobota 9 niedziela 10 poniedziałek

18.00 20.15 18.00 20.15 18.00 20.15 18.00 20.15 18.00 20.15 12.00

11 wtorek

18.00 20.15 10.00

12 środa

18.00 20.15 12.00 18.00 20.15

Heli Niebiańskie żony Łąkowych Maryjczyków Heli Niebiańskie żony Łąkowych Maryjczyków Wielkie piękno Heli Wielkie piękno Heli Wielkie piękno Heli małe ANIMOCJE – Miki Mol i Straszne Płaszczydło – bilety 5 zł Wielkie piękno Heli małe ANIMOCJE – Miki Mol i Straszne Płaszczydło – bilety 5 zł Wielkie piękno seans Klubu Miłośników Filmu MOZAIKA małe ANIMOCJE – Miki Mol i Straszne Płaszczydło – bilety 5 zł Wielkie piękno Heli

13 czwartek 10.00 małe ANIMOCJE – Miki Mol i Straszne Płaszczydło – bilety 5 zł 18.00 Wielkie piękno 20.15 Heli 14 piątek 10.00 małe ANIMOCJE – Miki Mol i Straszne Płaszczydło – bilety 5 zł 15 sobota 11.00 małe ANIMOCJE – Przygody Skrzatów – bilety 5 zł 16 niedziela 20.15 Wielkie piękno 18 wtorek 18.00 Goltzius and the Pelican Company” 20.15 seans Klubu Miłośników Filmu MOZAIKA 21 piątek 18.00 Scena zbrodni 20.15 Goltzius and the Pelican Company 23 niedziela 18.00 Scena zbrodni 20.15 Goltzius and the Pelican Company 24 18.00 Scena zbrodni poniedziałek 20.15 Goltzius and the Pelican Company 25 wtorek 18.00 Scena zbrodni 20.15 seans Klubu Miłośników Filmu MOZAIKA 26 środa 20.15 Goltzius and the Pelican Company 27 czwartek 20.15 Goltzius and the Pelican Company Jeżeli nie podano inaczej, bilety: ulgowe 11 zł / normalne 14 zł

Niebiańskie żony Łąkow ych Mar yjc z yków

Kino Jeremi Programowa działalność kina JEREMI w Fordonie rozpoczęta!

Z nieukrywaną przyjemnością ogłaszamy rozpoczęcie stałej dzielności kina JEREMI (druga sala kina ORZEŁ).

Program będzie budowany w oparciu o sprawdzone w kinie Orzeł tytuły, w lutym przedstawia się tak: 6.02.2014, czwartek, godz. 20.00 „Abu Haraz” 7.02.2014, piątek, godz. 20.00 „Dotyk Grzechu” 9.02.2014, niedziela, godz. 17.30 „Rakieta” 13.02.2014, czwartek, godz. 20.00 „Płynące wieżowce” 14.02.2014, piątek, godz. 20.00 „Powtórne narodziny”

16.02.2014, niedziela, godz. 17.30 „Powtórne narodziny” 20.02.2014, czwartek, godz. 20.00 „Heli” 21.02.2014, piątek, godz. 20.00 „Niebiańskie żony Łąkowych Maryjczyków” 23.02.2014, niedziela, godz. 17.30 „Niebiańskie żony Łąkowych Maryjczyków” 27.02.2014, czwartek, godz. 20.00 „Wielkie piękno” 28.02.2014, piątek, godz. 20.00 „Goltzius and the Pelican Company” Bilety: ulgowe 11 zł, normalne 14 zł Zespół szkół nr 5 Mistrzostwa Sportowego ul. Gen. Z. Berlinga 13, Bydgoszcz, Fordon www.kino-rzel.pl; www.mck-bydgoszcz.pl luty 2014 |

| 65

w ydarzenia

fot. Andrzej Gawroński

M

amy zimę ale co to za zima… Śniegu nie ma, mrozu nie ma. Dziwnie jakoś tak i całkowicie bez klimatu. Ja tak przynajmniej odbieram tę sytuację. Zacząłem się zastanawiać nad tym, czy to może nie mój staruszek produkuje tyle CO2 i to właśnie ja mam taki wielki wpływ na to co się z klimatem dzieje. Wpadam chyba w paranoję… A przed nami zimowa edycja konkursu fotograficznego ale jak tutaj fotografować zimę w Ostromecku jak śniegu nie ma?

Co z tym fantem zrobić? Skoro jesteśmy przy konkursie.

Przed niedzielnym koncertem 19 stycznia wręczymy laureatom nagrody (piszę te słowa 13 stycznia) a potem już tylko muzyka Czesława Niemena w wykonaniu Joachima Perlika i Artura Grudzińskiego. Zostawmy jednak styczeń.

W lutym rozpoczynamy w Ostromecku nowy cykl: Teatr w Pałacu. 23 lutego w niedzielę zapraszamy o godzinie 18.00 do Starego Pałacu na monodram „Nos” na podstawie opowiadania Mikołaja Gogola. Wystąpi Mieczysław Giedrojć. Spektaklowi towarzyszyć będzie wystawa ry-

sunków Andrzeja Miercałowa. Uwaga! Ilość miejsc ograniczona. Mam nadzieję, że także ta propozycja spodoba się Państwu. Przy okazji. W minioną niedzielę 12 stycznia wziąłem udział (jako obserwator oczywiście) w koncercie dla dzieci organizowanym w Ostromecku przez Akademię Muzyczną. Widząc jak duże było zainteresowanie i jak dzieci z zaangażowaniem brały udział w zabawach, które przecież także uczą pomyślałem, że to był dobry pomysł.

Takich pomysłów i oczywiście jeszcze lepszych życzę w Nowym Roku nam – pracownikom MCK ale także Państwu.

Ale w tej chwili najbardziej życzę Państwu zimy. Prawdziwej, ze śniegiem, nartami, sankami, beztroską zabawą.

Oczywiście bez gipsu. Ale z drugiej strony: zima bez gipsu?

Czy to ma sens…

14.01.2014, godz. 22.30 Od popołudnia pada śnieg – życzenia jak widać się spełniają… Ale gdzie są pługi, solarki???

Zaczęło się!!! Wykrakałem…

Andrzej Gawroński

Zespół Pałacowo-Parkowy w Ostromecku 2.02.2014, niedziela, godz. 16.00, ZPP Ostromecko, Pałac Nowy, bilety: 5 zł

Koncert nie tylko dla seniorów

Kwartet Smyczkowy ARTE CON BRIO tworzą Agata Prystasz (I skrzypce), Marta Bilińska (II skrzypce), Mirosław Przybył (altówka), Agata Jarecka (wiolonczela) Podczas niedzielnego koncertu kwartet zaprezentuje cały wachlarz znanych i lubianych utworów, piękne walce Straussa, gorące Tanga Piazzoli, dzieła Leoncavallo, przeboje Johna Lennona. Specjalnie dla Gości niedzielnego koncertu podstawiony zostanie autobus przy siedzibie MCK w Bydgoszczy (ul. Marcinkowskiego 12-14) który przywiezie Ich Pałacu Nowego, a po imprezie odwiezie do Bydgoszczy.

66 |

| luty 2014

9.02.2014, niedziela, godz. 16.00, ZPP Ostromecko-Pałac Nowy, bilety: 10 zł

Koncert zespołu GŁYK P.I.K TRIO feat.

Adam Szewczyk

Irek Głyk to znany i ceniony wibrafonista, perkusista, kompozytor i aranżer. Współpracował z czołówką artystów polskiego jazzu, muzyki rozrywkowej, między innymi Stanisławem Sojką, Justyną Steczkowską, Reni Jusis, Mieczysławem Szcześniakiem, Tomaszem Stańko. Na koncercie w Pałacu Nowym zaprezentuje się w formacji Głyk P.I.K Trio. Program wypełnią autorskie aranżacje lidera zespołu a także znane standardy jazzowe, takie jak La Fiesta Chicka Corei czy All Blues Milesa Davisa.

w ydarzenia 16.02.2014, niedziela, godz. 11.00, ZPP Ostromecko – Pałac Nowy, bilety: dorośli 20 zł i dzieci 10 zł, zapisy: info@fundacjakreatywnejedukacji.org lub tel. 602 466 347

Spotkanie z Fundacją Kreatywnej Edukacji – koncert muzyki dawnej

rza, zwłaszcza Bydgoszczy, po raz kolejny przybliży interesujące fakty z dziejów naszego regionu. Janusz Kutta w niezwykle ciekawy, ale też przystępny sposób objaśnia historię posługując się przy tym często gwarą, żartem i anegdotą.

19.02.2014, środa, godz. 18.00, ZPP Ostromecko – Pałac Nowy, wstęp wolny

Opowieści o dźwiękach i muzyce – performance Grzegorza Pleszyńskiego Grzegorz Pleszyński – malarz, performer i pedagog, stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rok 2013 – podczas kolejnego z cyklicznych spotkań zaprezentuje m.in. muzykę i wideoklipy z najnowszej – trzeciej już – płyty, nagranej z muzykami związanymi z bydgoskimi środowiskami artystycznymi.

23.02.2014, niedziela, godz. 12.00, ZPP Ostromecko – Pałac Nowy, wstęp wolny Podczas lutowego koncertu pojawi się arcyciekawy brzmieniowo klawesyn oraz instrumenty smyczkowe.

Dostojność muzyki dawnej przełamana zostanie nauką kroków tanecznych menueta, bo przecież o tej muzyce użytkowej nie było mowy bez tańca.

16.02.2014, niedziela, godz. 16.00, ZPP Ostromecko – Pałac Nowy, bilety: 10 zł

Akademia w Pałacu Przepiękne pieśni, słynne arie a także musicalowe przeboje w wykonaniu Wiesława Bednarka. Podczas swej wieloletniej kariery artysta wystąpił w około 1000 przedstawień na deskach Opery Narodowej w Warszawie, śpiewając największe role barytonowe światowego repertuaru operowego, jak chociażby tytułowe role w operach Verdiego: Nabucco, Makbet czy Rigoletto.

Podczas licznych wojaży zaśpiewał w niemal wszystkich krajach Europy, w tym na deskach tak znakomitych teatrów jak Teatr Bolszoj w Moskwie, Staatsoper w Wiedniu, Komische i Staatsoper w Berlinie, Palais des Congres, Champs Elysees w Paryżu, Semperoper w Dreźnie, National Opera i Amfiteatr pod Akropolem w Atenach.

16.02.2014, niedziela, godz. 17.30, ZPP Ostromecko – Pałac Stary, wstęp wolny

Wykład profesora Janusza Kutty Profesor Janusz Kutta – znany i ceniony historyk, dyrektor Archiwum Państwowego w latach 1982-2004, autor książek i artykułów dotyczących historii Pomo-

Akademia Dzieciom

Głównym celem cyklicznych zajęć jest umuzykalnianie i rozwijanie zainteresowań muzycznych najmłodszych odbiorców. Odbywa się to poprzez prezentację twórczości różnych kompozytorów, zapoznawanie z brzmieniem i budową instrumentów, naukę i śpiewanie piosenek, realizację prostych układów rytmicznych.

Prowadzące audycje, dr Ewelina Boesche-Kopczyńska i mgr Honorata Glaza-Gulgowska, wykorzystują metodę „aktywnego słuchania” polegającą na dodaniu do muzyki elementów ruchu, gry na instrumentach, melorecytacji. Tym razem za pomocą magii dźwięków przeniesiemy się w egzotyczny świat Stasia i Nel. 23.02.2014, niedziela, godz. 18.00, ZPP Ostromecko – Pałac Stary, bilety: 10 zł

Teatr Małych Form w Ostromecku

W lutym zainaugurujemy cykl kameralnych przedstawień teatralnych, które odbywać się będą w Pałacu Starym. Raz w miesiącu zapraszać będziemy Państwa na małą ucztę sztuki widowiskowej. Tym razem spotkanie z wybitnym artystą, aktorem, mimem – Mieczysławem Giedrojciem, który zaprezentuje jedno z najwybitniejszych dzieł klasycznej komedii literatury rosyjskiej – monodram na podstawie opowiadania „Nos” Mikołaja Gogola. Utwór przyciąga niezwykłą treścią i barwnym językiem, autor bardzo ciekawie łączy w nim rzeczy niebywałe, fantastyczne, niemalże z życiem codziennym.

Stawia niełatwe zadanie twórcy monodramu, jednak niezwykła plastyczność i ekspresyjność warsztatu Mieczysława Giedrojcia pozwala podejmować nawet tak trudne wyzwania.

„Ostromecko cztery pory roku w obiektywie” – konkurs fotograficzny!

Po rozstrzygnięciu jesiennego konkursu rozpoczynamy jego zimową edycję. Zapraszamy wszystkich amatorów fotografii do odwiedzenia naszego Zespołu Pałacowo-Parkowego, robienia zdjęć i przesyłania (maksymalnie trzech) na adres konkurs.ostromecko@gmail.com. Najlepsze – zdaniem jury – prace zostaną nagrodzone. Czekamy tylko na śnieg. Więcej informacji wkrótce na www.mck-bydgoszcz.pl oraz www.palacwostromecku.pl luty 2014 |

| 67

w ydarzenia

„Labir ynt 29”, 2010, technika własna na papierze, 120×120 cm

„Zapisana godzina 4”, 2013, technika własna na papierze, 210×200 cm

„ G o d z i n a 10 . 0 0 ” z c y k l u „ 24 g o d z i n y ”, 2 010 , t e c h n i k a w ł a s n a n a p a p i e r z e , 6 0 × 6 0 c m

Galeria Wspólna 20 lutego 2014, czwartek, godz. 18.00

Joanna Imielska „Zapisane godziny” – wernisaż Joanna Imielska urodziła się w Bydgoszczy.

W latach 1983-88 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny). Dyplom uzyskała w pracowni rysunku profesor Izabelli Gustowskiej. Od 1989 roku pracuje na poznańskim Uniwersytecie Artystycznym, od 1994 roku prowadzi pracownię rysunku. Jest profesorem zwyczajnym (od 2013). Od 2008 roku jest Dziekanem Wydziału Edukacji Artystycznej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. W latach 1990-91 i 1997 była stypendystką Ministra Kultury i Sztuki, oraz Ministra Kultury w 2005 roku. Zajmuje się rysunkiem i malarstwem. Do tej pory miała 48 wystaw indywidualnych oraz brała udział w 90 wystawach zbiorowych w Polsce i za granicą.

68 |

| luty 2014

* * * Pracę nad cyklem rysunkowym, który nazwałam Czas rozpoczęłam w 2001 roku i nadal poszukuję nowych rozwiązań w tym obszarze. Wykorzystałam już cykliczność czasu, kolejne fazy przemijania i odradzania, liniową naturę czasu, jego ciągłość, zmienność i nieprzewidywalność.

W najnowszych pracach z obszaru Czasu zatytułowanych: 24 godziny, Zapisane godziny i Mikrokosmos interesuje mnie mój własny, wewnętrzny czas. Prześladuje mnie świadomość ciągłego ruchu i ta niemożliwość zatrzymania zegarów…

Koło imituje zegar z podziałem na godziny, nie posiada on cyfr i wskazówek. Jest to mój osobisty zegar, w który wprowadziłam różne rodzaje linii: zapis EKG, rytmu snu, listy ujawniające niepowtarzalny indywidualny charakter pisma ich autorów.

Prace te stanowią rodzaj kalejdoskopów, w których staranny i przemyślany układ elementów przeplata się z tym, co często bywa zaskakujące i przypadkowe.

Joanna Imielska