BIK 2/2015

Justyna Gongała i Hanna Strychalska o sztuce

Muzyczna Bydgoszcz 2014

WiMBP: spotkanie z Joanną Bator

Paweł Wodziński: Jesteśmy w momencie, w którym powinniśmy obszar naszych zainteresowań rozszerzyć maksymalnie

luty 2015

Felietony: Walczak, Andrzejewski, Pruss, Siwiec

nr 2 (458) ROK XLI ISSN 1232-4450 INDEX 38139x egzemplarz bezpłatny

John Porter

Honey Trap premiera nowej pł yt y

14 lutego 2015, godz. 20.00 bilety 30 zł (przedsprzedaż), 40 zł (w dniu koncertu) ul. Marcinkowskiego 12

na początek Przedstawiamy Państwu nowego dyrektora Teatru Polskiego w Bydgoszczy. Owszem, ktoś mógłby uznać, że jesteśmy w tym przedstawieniu nieco spóźnieni. Że już mogliśmy go poznać, że już – jak się to mówi – dał się w Bydgoszczy poznać. Że sami już przecież o kolejnych premierach pisaliśmy.

Opóźnienie to jednak kontrolowane. Po pierwsze, w całym długim okresie kadencji nowej dyrekcji te kilka miesięcy stanowi czas stosunkowo krótki. Po drugie, wczesne zapowiedzi programowe są już dzisiaj weryfikowalne, możemy obserwować ich skutki, sceniczne efekty ich realizacji.

W „BIK-u” z lutego 1999 roku, dokładnie – w odredakcyjnym wstępniaku, utyskiwano czy tylko z żalem konstatowano, że od dwóch lat nie wręcza się już Złotych Wawrzynów Grzymały, którymi – jak się tam pisze – „laurami” uhonorowano „wielu znamienitych luminarzy sztuki aktorskiej”. Obiecywano też powrócić do tematu; czy tak się stało, nie wiem – nie ma to zresztą żadnego znaczenia. Nie ma tym bardziej żadnego znaczenia, że obecna filozofia działania bydgoskiego teatru jest zupełnie obca temu myśleniu o teatrze. Myśleniu, ale też i retoryce: laury i luminarze to słowa z innego słownika.

Teatr bydgoski ciekawi, bo jest sceną w trakcie zmiany: witamy wciąż nowych aktorów, uczestniczymy w eksperymencie, który obejmuje o wiele więcej niż zmiany w treści czy formie spektakli.

I ta przygoda, bo to przecież przede wszystkim przygoda – jest niezwykle fascynująca.

R edak to r N ac zeln y

B I K w i n te r n e c i e :

www.bik.bydgoszcz.pl www.issuu.com/bik_ www.facebook.com/bik.bydgoszcz

Prenumerata jest realizowana przez RUCH S.A.: Zamówienia na prenumeratę można składać bezpośrednio na stronie www.prenumerata. ruch.com.pl. Ewentualne pytania prosimy kierować na adres e-mail: prenumerata@ruch.com.pl lub kontaktując się z Centrum Obsługi Klienta „RUCH”: tel. 226 937 000 lub 801 800 803 (w dni robocze w godz. 7.00-17.00, koszt połączenia wg taryfy operatora).

spis treści

Zbrodnie na tle zimowym

Na początek, Michał Tabaczyński. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 Zbrodnie na tle zimowym, Emilia Walczak. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3 Poszerzanie pola widzenia, rozmowa z Pawłem Wodzińskim. . . . . . . . . . . . . . . . . 4 Przemyślana, bezbłędna, wspaniała gra brył w świetle, Justyna Gongała. . . . . 10 Muzyczna Bydgoszcz 2014, Kuba Ignasiak. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 Ćśśśśś…, Szymon Andrzejewski, przez rude okulary (20). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16 Wiatr od morza, Bartłomiej Siwiec, Zugzwang (24). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17 Emanacja, Hanna Strychalska. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18 Zdzisław Pruss, Bydgoski insynuator kulturalny (129). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21 Adresy bydgoskich instytucji kultury. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22

wydawca: Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy dyrektorka: Marzena Matowska 85-056 Bydgoszcz, ul. Marcinkowskiego 12 e-mail: sekretariat@mck-bydgoszcz.pl www.mck-bydgoszcz.pl redaktor naczelny: Michał Tabaczyński michal.tabaczynski@mck-bydgoszcz.pl redakcja: Szymon Andrzejewski, Kuba Ignasiak, Adam Gajewski, Monika Grabarek korekta: Emilia Walczak skład, opracowanie graficzne: Bogdan Prus projekt winiety: ZbyZiel redakcja: tel. 523 255 553 bik@mck-bydgoszcz.pl ul. Marcinkowskiego 12 druk i oprawa: Polraster BIK w sieci www.bik.bydgoszcz.pl www.facebook.com/bik.bydgoszcz www.issuu.com/bik_

Redakcja nie zwraca materiałów niezamówionych i zastrzega sobie prawo do dokonywania skrótów oraz zmiany tytułów. Nie ponosi odpowiedzialności za treść programów placówek kulturalnych oraz materiałów informacyjnych i graficznych. Reklamodawcy ponoszą pełną odpowiedzialność za skutki prawne wynikłe z opublikowania dostarczonych przez siebie materiałów. Opinie prezentowane przez autorów nie zawsze są zgodne ze stanowiskiem redakcji i wydawcy.

Wydarzenia Filharmonia Pomorska im. I.J. Paderewskiego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24 Opera Nova w Bydgoszczy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26 Akademia Muzyczna w Bydgoszczy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28 Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28 Toruńska Orkiestra Symfoniczna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29 Towarzystwo Polski-Austriackie w Bydgoszczy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29 Teatr Polski w Bydgoszczy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30 Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34 Galeria Miejska bwa. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36 Galeria Kantorek. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38 Galeria Wieży Ciśnień. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39 Club 40. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39 Galeria Autorska Jan Kaja i Jacek Soliński . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40 Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42 Bydgoska Poradnia Sztuki. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 43 Akademicka Przestrzeń Kulturalna WSG. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44 Impresariat Artystyczny ADRIA. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46 Biblioteka Główna UKW. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47 Kujawsko-Pomorskie Centrum Kultury w Bydgoszczy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48 Pałac Młodzieży . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50 Dom Edukacyjno-Kulturalny „REGNUM”. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52 Dom Kultury ORION BSM . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53 Impresariat Artystyczny ITD. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53 Dom Kultury MODRACZEK. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54 Klub ARKA BSM. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54 Młodzieżowy Dom Kultury Nr 2. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55 Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56 Młodzieżowy Dom Kultury Nr 5. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57 Klub „Odnowa”. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57 Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58 Miejskie Centrum Kultury. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59 Kino Orzeł. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 65 Zespół Pałacowo-Parkowy w Ostromecku. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 66 Galeria Wspólna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68

BIK 2/2015 (458) Rok XLI, nakład 2000 egz.

dystrybucja: częściowo bezpłatny

Na okładce: Paweł Wodziński, dyrektor Teatru Polskiego w Bydgoszczy, fot. Dariusz Gackowski

2 |

| luty 2015

felieton Emilia Walczak

Zbrodnie na tle zimowym Jak się okazuje, posągi w tym naszym polskim i jemu lą się swoim gościom niechlubną historią budynku. O ile podobnych krajach upadają nie tylko wraz z upadkiem oczywiście w ogóle ją znają. reżimów i systemów politycznych. Czasem upadają, tuJeśli już jesteśmy przy nazistowskich eksperymentatodzież spadają ot, tak sobie, z dnia na dzień, z minuty na rach na niczemu niewinnych istotach ludzkich, równie haminutę – jak na przykład owa ornamentacyjna niemała niebną i przyprawiającą o gęsią skórkę historię skrywają figura przedstawiająca anioła, która 19 stycznia 1934 też stare mury Szpitala Uniwersyteckiego nr 1 im. dra Anroku z wysokości dwudziestu metrów spadła z history- toniego Jurasza na bydgoskich Bielawach, dawniej Dr. Stazująco modernistycznej kamienicy restauratora Carla emmler Krankenhaus. Otóż pewien, młody i przystojny, Meinhardta na trotuar przy ulicy Gdańskiej 27 w Byd- jak podają źródła, lekarz imieniem i nazwiskiem Otto Legoszczy, raniąc trzy osoby, z których dwie zmarły niedłu- ichnitz – syn rzeźnika (cóż za niepokojący, psychopatyczny go po przewiezieniu do szpitala, wręcz chichot losu!) urodzonea jedna, ucieknąwszy zszokowana go w podostromeckiej (choć z miejsca zdarzenia taksówką, za- Oto dawna kamienica być może, biorąc pod wzgląd ginęła bez wieści. Podejrzewać ukształtowanie terenu, jednak niejakiego Maxa Rosenthala, jednak można, że i ona wypadku „nadostromeckiej”?)

Mozgow której w latach 1940-1942 raczej nie przeżyła. winie i mającego niegdyś swój Dzisiaj w kamienicy przy ulicy funkcjonował pierwszy na zakład przy ulicy Grunwaldzkiej Gdańskiej 27 mieści się między ziemiach polskich oddział 121 – jako pracownik szpitala innymi redakcja „Gazety Wybor- nazistowskiego Lebensbornu, Siegfrieda Staemmlera dopuścił czej”, w której od bez mała ośmiu czyli jeden z zakładów się najpewniej w miesiącach lat pracuję w charakterze tak taj- eugenicznej hodowli nordyckiej styczniu i lutym 1944 roku kilku nym, że już nic więcej na ten temat rasy „nadludzi” poprzez zabiegów tak zwanej Sterilisierung nie mogę napisać.

– to jest sterylizacji – Romów odpowiednią selekcję kobiet Lecz gdyby dobrze wychylić się i mężczyzn przeznaczonych (wówczas powiedziano by: Cygaz balkonu naszego agorowego nów) – uznając ich za „podludzi” do rozmnażania… wydawnictwa (czego powodowabez prawa do zachowania ciągłona lękiem wysokości bynajmniej ści swojej „nieczystej” rasy… nigdy nie czynię, lecz co jest przecież jak najbardziej Później, wśród powojennej zawieruchy i chaotycznych możliwe), można by chyba z lewej strony, po przeciwle- jak lot muszy ludzkich migracji, ślad po synu rzeźnika zagigłej stronie ulicy, vis-à-vis Rossmanna umiejscowionego nął; Otto Leichnitz nigdy nie został ukarany za swoją naziza nieśmiertelnym Rywalem, dostrzec dawną kamienicę stowską zbrodniczą działalność. Pozostała po nim jedynie niejakiego Maxa Rosenthala (ulica Gdańska 42 – dawniej napisana za czasów służby w bielawskim szpitalu książka Adolf-Hitler-Straße 42), w której w latach 1940-1942 funk- pod jakże pasjonującym tytułem: Stare i nowe metody leczecjonował pierwszy na ziemiach polskich oddział nazistow- nia ciężko gojących się ran, w tym owrzodzeń podudzia. skiego Lebensbornu, czyli jeden z zakładów eugenicznej Wnioski? Myślę sobie, że naszym – nas, żyjących – obohodowli nordyckiej rasy „nadludzi” poprzez odpowiednią wiązkiem jest nie dopuszczać do tego, aby takież sromotselekcję kobiet i mężczyzn przeznaczonych do rozmnaża- ne historie kiedykolwiek się powtórzyły; nie powinniśmy nia… Później takowe „Źródła Życia” powstały jeszcze w olewatorsko machać ręką na to, że ktoś źle dobiera cepodłódzkim Helenówku (obecnie nieurzędowe osiedle mentowy klajster, jeśli już o tym wiemy, ani też przymykać Łodzi), w Otwocku, Połczynie-Zdroju, Smoszewie koło oka (ni ucha) na to, że gdzieś, w jakimś miejscu na Ziemi, Krotoszyna oraz w Krakowie. ktoś inny roi sobie, iż jedni ludzie są lepsi od drugich.

Dziś pod wspomnianym bydgoskim adresem mieści się Co można zrobić, spytają zapewne sceptycy. Można na między innymi hostel, którego właściciele raczej nie chwa- przykład o tym napisać. luty 2015 |

| 3

teatr

Fot. Dariusz Gackowski

Z Pawłem Wodzińskim, dyrektorem Teatru Polskiego w Bydgoszczy rozmawiają redaktorzy i słuchacze Radia Kultura

POSZERZANIE

Będzie w Teatrze Polskim rewolucja czy kontynuacja działań Pawła Łysaka?

Będzie jedno i drugie. Nie umiałbym powiedzieć, że będzie tylko rewolucja albo tylko kontynuacja, dlatego, że w dotychczasowej linii Teatru Polskiego widzę bardzo wiele elementów, także kilka spektakli, które uważam za niezwykle wartościowe i cenne. Sposób funkcjonowania teatru, wypracowane procedury pod wieloma względami są imponujące i nie należy tego burzyć. Ale z oczywistych względów musi nastąpić zmiana, bo ja nie jestem Pawłem Łysakiem i inaczej myślę o teatrze, w inny sposób też formułuję cele dla teatru i dla siebie. Również dla współpracowników. A więc jednocześnie chciałbym zachować wiele wartościowych rzeczy, które udało się przez te ostatnie – chyba – osiem lat, za dyrekcji Pawła Łysaka, wprowadzić, i równie dużo rzeczy zmienić, ponieważ wydaje mi się, że Teatr Polski w Bydgoszczy potrzebuje tej zmiany, i nie mam na myśli jedynie korekty programowej. Chcę zmienić także 4 |

| luty 2015

wygląd budynku, sposób działania teatru, komunikowania się z widzami.

Razem ze swoim zastępcą Bartkiem Frąckowiakiem chcą panowie zapoczątkować teatr otwarty dla ludzi, nie tylko w takim dosłownym sensie, ale też, jeżeli chodzi o cały program, założenia teatru – przykładem jest debata na temat nowej formuły Festiwalu Prapremier – panowie zaprosili na nią mieszkańców Bydgoszczy. Nie boją się panowie tej zmiany?

Jeśli publicznie odnosimy się do demokratycznych wartości, mówimy o otwarciu instytucji, to nie chcemy imitować tych działań, tylko naprawdę otworzyć teatr i starać się rozmawiać. Bardzo mnie interesuje to, w jaki sposób mieszkańcy Bydgoszczy czy bydgoska publiczność teatralna odbiera czy odbierała Festiwal Prapremier, jaki

teatr

POLA WIDZENIA ma czy miała stosunek do tego wydarzenia. Nie śledziłem poprzednich edycji tak wnikliwie, by mieć jakąś gruntowną wiedzę na temat tego, jak festiwal funkcjonował.

Natomiast z wielu miejsc słyszę, że festiwal przeżywa kryzys, że potrzebna jest zmiana jego założeń, że formuła, z którą mieliśmy do czynienia do niedawna, się wyczerpała. Oczywiście mam swoje pomysły, wiem, do czego mógłby ten festiwal się przysłużyć, w jaki sposób należałoby skonstruować ciekawy program, natomiast bardzo chętnie skonfrontowałbym te pomysły z oczekiwaniami publiczności.

Termin debaty [odbyła się 8.11.2014 – red.] też nie jest przypadkowy – pierwszy szkic programowy musimy przygotować do końca listopada, wtedy upływa termin składania wniosków do Ministerstwa Kultury o dotację na przyszły rok, więc chcielibyśmy go sporządzić w sposób racjonalny, uwzględniając ciekawe pomysły, które być może w trakcie tej debaty się pojawią. W najgorszym ra-

zie debata będzie służyć temu, by przedyskutować nasze pomysły, poddać je weryfikacji, skonfrontować z oczekiwaniami publiczności.

Nie uwierzą państwo – w Polsce istnieje ponad 400 festiwali teatralnych, z tego ponad 100 to są festiwale teatru profesjonalnego czy repertuarowego – jakkolwiek by to zjawisko nazwać. Zapewne jesteśmy rekordzistami Europy w tej dziedzinie. Po ’89 roku, a zwłaszcza w latach 90. i później bardzo wiele miast, bardzo wiele samorządów zapragnęło stworzyć własny festiwal, w ten sposób powstała ta niebywała, nieprawdopodobna wręcz sieć, która się z roku na rok powiększa i która stała się konkurencją dla teatrów repertuarowych. Dużo ciekawsze wydaje się – czy wydawało się do niedawna – tworzenie nowych festiwali niż codzienne działanie instytucji. Ale festiwale są drogie. Koszt Festiwalu Prapremier – zależy to oczywiście od dodatkowych środków – wynosi od 600 do 800 tys. zł. To jest mniej więcej tyle, ile Teatr Polski wydaje luty 2015 |

| 5

teatr na premiery w sezonie. Możemy mieć więc za te pieniądze albo tygodniowe święto teatru, albo 6 premier. No, powiedzmy, 5 premier. Gdybyśmy nie organizowali Festiwalu Prapremier, bylibyśmy w stanie wystawić 11 premier w sezonie. Nie mówię oczywiście, że trzeba wszystkie festiwale od razu likwidować, ale jedno z pytań, które sobie zadajemy w środowisku teatralnym, brzmi: co zrobić w sytuacji, gdy czasami nie wystarcza środków na produkcję nowych spektakli, a jednocześnie wydaje się dość dużo na festiwal, który stwarza, nieuzasadnione niczym, złudzenie potęgi, choć w istocie jej sytuacja wcale nie jest tak dobra.

Nasz teatr jest w stosunkowo niezłej sytuacji, miasto Bydgoszcz stara się dbać o Teatr Polski. Bardzo to doceniam, uważam te starania za ewenement w skali kraju.

Ale istnieją w Polsce teatry, np. teatr w Opolu, będący organizatorem słynnego festiwalu Klasyka Polska, które od kilku lat są zmuszane do oszczędności i cięć finansowych. Niedawno przeczytaliśmy informację, że teatr w Opolu musi zwalniać pracowników. Czy w takiej sytuacji powinno się dalej organizować festiwal teatralny, wydając kilkaset tysięcy złotych, czy też utrzymać zatrudnienie albo produkować nowe spektakle? To są współczesne dylematy dyrektora festiwalu i jednocześnie dyrektora instytucji.

A może warto pójść tropem festiwali muzycznych, które zdobywają sponsorów, zdobywają wielkie marki, jak chociażby Open’er?

Teatr nie ma tak wielkiej siły medialnej, jaką mają festiwale muzyczne. W festiwalu Open’er biorą udział tysiące uczestników – widownia Teatru Polskiego w całym roku, całym sezonie, wynosi około 40 tys. widzów. To widownia jednego koncertu na Open’erze. Wydaje mi się też, że nie istnieją w Polsce jeszcze, a być może nigdy nie będą istnieć, firmy, korporacje, które byłyby zainteresowane poważnym finansowaniem teatru, który jest dziedziną niszową i funkcjonuje w innym segmencie kultury.

Poza tym ci sponsorzy mogliby za bardzo ingerować w repertuar festiwalowy… Choć dobrym przykładem jest akurat OFF Festival, który zachowuje balans między niszowym line-upem Artura Rojka a tym, co proponują sponsorzy.

Zarówno mój poprzednik Paweł Łysak, jak również inni dyrektorzy teatrów naprawdę starają czy starali się być bardzo otwarci i zabiegali o rozmaite formy współpracy – ale one nie są wcale takie łatwe. Wydaje się też, 6 |

| luty 2015

że oba sektory – sektor kultury i sektor biznesu – nie umieją ze sobą rozmawiać, mają inne oczekiwania wobec siebie. Gdy myślimy o tym, w jaki sposób można by otworzyć się na współpracę z tymi podmiotami, to jesteśmy pewni, że pierwszym krokiem powinno być spotkanie, rozmowa na temat tego, jak sobie obie strony wyobrażają taką współpracę.

Chodzi nam po głowie pomysł, bardzo chętnie o nim opowiem, który inaczej buduje relacje sponsorskie. To model działań, które kiedyś prowadziła firma Bloomberg, finansując program tanich poniedziałkowych biletów w teatrze Royal Court w Londynie. Program nazywał się „Bloomberg’s Mondays”. Ceny biletów były minimalne – od kilku funtów do kilku pensów dosłownie. Mogli je kupić widzowie, których nie stać było na zakup biletów w normalnej cenie. Te redukcje były poważne – z kilkudziesięciu, kilkunastu funtów do 1 funta. Raz w tygodniu, w poniedziałki, różnicę pomiędzy właściwą ceną biletu a tą zredukowaną pokrywała firma Bloomberg. To układ, w którym wszystkie strony były zadowolone. Teatr był zadowolony, bowiem docierał do innych grup publiczności, ciekawej publiczności, której nie stać było na bilety. Firma się cieszyła, bo w ramach swojej kampanii społecznej, realizowania założeń społecznej odpowiedzialności biznesu – tak to się fachowo nazywa – prezentowała się jako firma odpowiedzialna, jako firma rozumiejąca potrzeby publiczności. A publiczność była zadowolona z tego powodu, że mogła po niższych cenach kupić bilet.

Bardzo chętnie namówiłbym jakąś dużą polską firmę, żeby w takie partnerstwo z teatrem weszła. Natomiast dużo gorzej wypadają projekty współpracy oparte na prostych pomysłach marketingowych, które w ogóle już nie działają: te logotypy na plakatach, w programach…

To, powiedzmy sobie, jest… słabe.

Poza tym w przypadku sponsora tytularnego można wpakować się na niezłą minę… Co jeśli sponsorem byłby na przykład jakiś „Zbych-Pol” produkujący tanie wina – od tej pory mielibyśmy „Zbych-Pol Festiwal Prapremier”?

Rozumiem, że to żart z państwa strony. Pytanie poważne dotyczące Festiwalu brzmi: w jaki sposób dobrze i uczciwie wydać pieniądze, przeznaczyć je nie tylko na jednorazowy event teatralny, ale także użyć ich na długotrwały program. To są pytania istotne, bo dotyczą odpowiedzialności teatru za kształtowanie nawyków uczestnictwa w kulturze… Czy potrzebny nam jest tydzień

teatr teatralnego święta, czy stały program, który teatr z wysiłkiem przez rok konstruuje?

Paweł Łysak kładł duży nacisk na kwestie tożsamości i lokalności – świadczy o tym m.in. spektakl Historie bydgoskie. Pan podkreśla potrzeby zwrócenia się ku problemom globalnym – czy wynika to z przekonania o wystarczającym przepracowaniu tematów lokalnych, czy powody tego nowego, szerszego spojrzenia są zupełnie inne?

To kluczowe pytanie, gdy mówimy o programie TPB… Teatr Polski w ciągu ostatnich lat podjął wiele tematów lokalnych w rozmaitych kontekstach i w różnej formie.

Zarówno za sprawą spektakli takich jak Historie bydgoskie czy Truskawkowa niedziela, ale także zdarzeń performatywnych, jak na przykład Kobiety do środka, czy Sunday Bloody Sunday, tematyka bydgoska była na scenie obecna, wiele tematów zostało podjętych; nie wiem, czy zostały one do końca przepracowane… Ja mam natomiast do projektów tożsamościowych pewien dystans – po pierwsze dlatego, że opowieści lokalne mają często więcej wspólnego z wytwarzaniem lokalności niż z opisem, są najczęściej gestem artystycznym i politycznym jednocześnie, bywają też tożsamościową manipulacją. Poza tym czułbym się niezbyt wygodnie, gdybym – mieszkając przez większość swojego życia w Warszawie – przyjechał do Bydgoszczy i wyciągając z archiwum bydgoskiego rozmaite historie, decydował, które z nich są ważne, a które nie. Dużo bardziej by mnie interesowały własne opowieści, te, które bydgoszczanie uważają za ważne i które by chcieli sami opowiedzieć. To mogłyby być mikrohistorie, opowiadane własnym językiem i we własny sposób.

Drugie zastrzeżenie pod adresem lokalności wiąże się z tym – co stanowi poniekąd rdzeń naszego programu – że trudno w tej chwili wyizolować lokalność od tego, co się dzieje w świecie, od procesów globalnych. Żyjemy w rzeczywistości, która jest jednocześnie globalna i lokalna, nic na to niestety nie jesteśmy w stanie poradzić. Do niedawna można by było powiedzieć, że lokalny świat oglądamy na żywo, a globalny dociera do nas za pośrednictwem mediów, ale teraz obie rzeczywistości się wymieszały. Problemy lokalne poznajemy również za pomocą mediów, w tej samej formie, w jakiej pojawiają się informacje ze świata.

No i po trzecie, procesy, które zachodzą w Polsce, które my uważamy za lokalne, są odbiciem albo częścią więk-

szego, globalnego procesu. Jeśli koncentrujemy się na ich lokalnym wymiarze, to nie jesteśmy w stanie zauważyć, jak w istocie ten proces przebiega. Kryzys ekonomiczny jest tego najlepszym przykładem. Dotyczy Polski, ale rozgrywa się na całym świecie. Żeby zrozumieć nasze uwarunkowania, musimy najpierw zrozumieć procesy dziejące się na całym świecie.

A więc nie odżegnuję od lokalności, tylko wolałbym, żeby ona wynikała z doświadczeń bydgoszczan, a nie z moich – to po pierwsze. A po drugie – chciałbym postrzegać lokalność w kontekście zmian czy tendencji globalnych, bo bardzo często warunkują one nasze lokalne życie.

Stąd na początek sezonu premiera Afryki zapewne?

Premiera ta była zaplanowana wcześniej, jeszcze przez Pawła Łysaka. Ale tak się szczęśliwie złożyło, że miał reżyserować ją Bartosz Frąckowiak, który jest moim bliskim współpracownikiem i został właśnie zastępcą dyrektora w TPB. Wydało się to nam naturalne, by zacząć sezon właśnie od Afryki. Poza wszystkim jest to bardzo ciekawy tekst, który na pierwszy rzut oka nie dotyczy wcale Polski. Dotyczy innego kontynentu. Na pierwszy rzut oka, oczywiście, bo twórcy spektaklu pokazują, w jaki sposób ta tematyka nas także dosięga. Teatr, poprzez rozmaite działania wokół tej premiery: debaty, projekcje filmowe, starał się przybliżyć te dość bliskie związki, których sobie często nie uświadamiamy. Jedna z uczestniczek debaty powiedziała – co mnie bardzo zaintrygowało – że pokazując Afrykę, odnosząc się do niej, my, Polacy, musimy się sami na nowo określić, musimy zdefiniować swoją pozycję.

Dla naszej tożsamości, która przez całe lata była tworzona przez lokalność, jest to poważne wyzwanie. Afryka zmusza do innych pytań. Czy jesteśmy zachodnimi Europejczykami i mamy mieć teraz taki sam stosunek do Afryki jak Anglicy, Francuzi, mimo że nie byliśmy nigdy kolonizatorami Afryki? Czy jesteśmy bogatym społeczeństwem Zachodu, które przejmuje kolonialne wzorce od Europy?

Czy też Afryka, jak chciał Ryszard Kapuściński, pod pewnymi względami przypomina Polskę, kraj będący jednak na peryferiach zachodniego świata?

Trochę obawialiśmy się tego, jak zareaguje bydgoska publiczność na te tematy, mogło by się wydawać, tak dalekie, natomiast na pokazach Afryki jak na razie jest pełna widownia. luty 2015 |

| 7

teatr Tak samo na debatę Dlaczego w Polsce powinniśmy rozmawiać o Afryce? też przyszło sporo osób…

Czy będzie pan kładł szczególny nacisk na postrzeganie świata z perspektywy naszego polskiego „ogródka”, czy też będą przeważać spojrzenia światowe, z innych regionów?

Polski teatr na przełomie lat 90. i nowego milenium był bardzo otwarty na nową europejską dramaturgię, na rozmaite prądy artystyczne, które potem zaowocowały falą polskich tekstów i nowych spektakli. Ale później, gdzieś w połowie lat „dwutysięcznych”, nastąpił odwrót od zainteresowań międzynarodowych i powrót do naszej lokalności, rozważania kwestii tożsamości zbiorowej. Tym gestem ograniczyliśmy nasze pole widzenia do spraw lokalnych, do spraw polskich, spraw regionu.

Wydaje mi się jednak, że jesteśmy w momencie, w którym powinniśmy obszar naszych zainteresowań rozszerzyć maksymalnie, także z tego powodu, że świat, w którym żyjemy, się skurczył. Jeździmy po całym świecie, do Polski przyjeżdżają ludzie z całego świata. Chcąc nie chcąc, jesteśmy wpisani także w globalny kontekst migracyjny, choć może nie tak, jak kraje, do których napływają wielkie fale migracyjne.

Rozszerzenie pola widzenia jest konieczne, uwzględniając także perspektywę krajów Bliskiego Wschodu, Afryki, Ameryki Południowej, Azji. Pod pewnymi względami wydaje się to w tym momencie dużo ciekawsze. Stąd na liście twórców, z którymi chcemy współpracować, pojawiają się nazwiska artystów z Libanu, Armenii, Serbii…

Jest Irlandia, która jest bardzo bliska pana sercu, patrząc chociażby na dorobek reżyserski.

Myśli pan o tym Yeatsie, którego zrobiłem w młodości…

No tak. Nie wiem, czy jest bliska, natomiast na pewno jest nam kulturowo bliższa niż wiele innych krajów, z różnych powodów. W każdym razie pracujemy nad pewnym projektem, koprodukcją, z jednym z irlandzkich teatrów.

I na razie jest to tajemnica?

Dopóki nie mamy konkretów, póki pracujemy nad tym projektem, wolałbym o tym nie mówić.

Od jakiegoś czasu pojawiają się głosy, że w TPB brakuje oferty dla szerokiej publiczności, a wyznaczony kierunek zmian pozwala podejrzewać, że niektórzy widzowie nie doczekają 8 |

| luty 2015

się spektakli na miarę swoich, bardziej tradycyjnych, oczekiwań. Czy nie warto byłoby pomyśleć również i o nich?

Uważam, że warto i trzeba brać pod uwagę rozmaite oczekiwania. Zdaję sobie sprawę z tego, że TPB jest jedyną sceną w mieście, ale nie mam poczucia, że program, który przedstawiamy, jest hermetyczny czy wykluczający. Wydaje mi się, że strasznie dużo wysiłku wkładamy w to, aby komunikować się z różnymi ludźmi, aby pokazać, że nasz program nie jest selektywny, że nie stwarzamy barier.

Nasze spektakle nie są artystowskie, nie są dowodami na próżność artystów. Na pewno spektakle, które pojawią się w repertuarze w ciągu najbliższych tygodni, miesięcy, takie nie są. Chcemy być komunikatywni, ale też staramy się myśleć twórczo. Teatr powinien być także miejscem twórczości, w którym pracują współcześni, ciekawi polscy artyści. Staramy się także reinterpretować teksty klasyczne. Teatr Polski w ciągu ostatnich lat wykonał zresztą ogromną pracę nad rewizją polskiego kanonu, nad jego odświeżeniem, pokazując spektakle oparte na polskich i obcych tekstach klasycznych.

Nie traktuję naszego programu jako artystowskiego, hermetycznego, wręcz przeciwnie – on jest skierowany do widzów. Prosiłbym więc o zrozumienie zmiany, która się dokonała, wychylenie się w stronę teatru, który będzie włączać jak najszersze grupy ludzi w swoje działania.

Czy nie uważa pan, że wydarzenie takie jak Festiwal Prapremier jest impulsem dla wielu mieszkańców miasta do styczności z teatrem w ogóle?

Na pewno poprzez festiwal na teatr pada mocniejsze światło. To jest bezdyskusyjne i takie rzeczy na pewno trzeba brać pod uwagę. Festiwal Prapremier ma swoją historię, i to historię bardzo chwalebną. W bardzo krótkim czasie wszedł do grupy liczących się festiwali, jest w pierwszej dziesiątce polskich festiwali teatralnych. Nie mówię, że chcę zlikwidować Prapremiery. Wiem, na czym polega wartość tego festiwalu i jakie znaczenie ma on dla miasta i teatru. Mówiąc wprost: dzięki festiwalowi TPB zajmuje inne miejsce na mapie teatralnej Polski. Nasz teatr nie jest tylko jednym z 80 teatrów repertuarowych, ale jednym z 10, które tworzą życie festiwalowe, obok Łaźni Nowej w Krakowie, obok teatru w Opolu, Teatru Wybrzeże, czy Teatru Dramatycznego w Warszawie, który jest organizatorem Warszawskich Spotkań Teatralnych. Pytamy więc o kierunek, w którym ten festiwal powinien iść, o ce-

teatr współczesnego tekstu, też chętnie włączyłbym ją w program festiwalu. Można powiedzieć, że nie mamy dziś do czynienia z nową dramaturgią, ale z „nowymi dramaturgiami” – w liczbie mnogiej.

Paweł Wodziński, fot. Dariusz Gackowski

lowość koprodukcji, których premiery odbywałyby się na festiwalu, o międzynarodową formułę tego festiwalu.

W bydgoskim środowisku kulturalnym krążą różne propozycje: po pierwsze, włączenie tej międzynarodowej formuły, po drugie – albo skrócenie i skondensowanie festiwalu, albo rozciągnięcie go na przykład do dwóch tygodni. Którego scenariusza jest pan zwolennikiem?

Wydaje mi się, że bardzo ciekawym pomysłem, nad którym jeszcze pracujemy, jest umiędzynarodowienie formuły festiwalu. Choć wymaga to pewnych ograniczeń.

Nie będzie nas stać na zapraszanie w najbliższej przyszłości wielkich teatrów repertuarowych z zagranicy. Budżet musiałby być 5-10-krotnie większy niż ten, którym teraz dysponujemy. A więc mamy na myśli mniejsze spektakle międzynarodowe, raczej eksperymentalne.

Myślimy raczej o skróceniu festiwalu i skondensowaniu jego programu do tygodnia oraz zmianie jego formuły programowej. W ostatnich latach rozszerzeniu uległo samo znaczenie słowa „prapremiera”. Dziś pod tym terminem nie kryją się pierwsze wystawienia tekstu dramatu, ale też spektakle, które są oparte są na innej dramaturgii: spektakle teatru dokumentalnego, spektakle tańca, przedstawienia zawieszone pomiędzy teatrem tradycyjnym, dramatem, działaniami performatywnymi… Gdyby się pojawiła opera współczesna napisana na podstawie

Panie dyrektorze, na koniec dwa słowa o Thermidorze.

Thermidor to tytuł sztuki Stanisławy Przybyszewskiej, autorki, która powinna być znana w Bydgoszczy ze względu na wystawienie Sprawy Dantona. Thermidor jest następną częścią trylogii Przybyszewskiej dotyczącej Rewolucji Francuskiej. O ile Sprawa Dantona traktowała o ostatnich dniach Dantona, o tyle Thermidor traktuje o ostatnich dniach Robespierre’a.

To niezwykle interesujący tekst, który w zasadzie jest fikcjonalizowanym, fabularyzowanym dokumentem pokazującym przedostatnią noc Robespierre’a, a w zasadzie dziwną naradę, która odbywa się w pomieszczeniu tuż obok sali posiedzeń Konwentu Narodowego, podczas której uczestnicy decydują się obalić Komitet Ocalenia Publicznego i władzę jakobińską. To jest wyjściowa sytuacja teatralna. Ale podobnie jak w Sprawie Dantona, istnieją obok siebie dwie przestrzenie – przestrzeń prywatna, w której ludzie dyskutują nieoficjalnie, oraz publiczna, polityczna, gdzie występują, gdzie wygłaszają przemówienia.

To, co wydaje mi się najciekawsze w tym całym projekcie, to zainicjowanie debaty o demokracji, o demokratycznym społeczeństwie. Pada w tym tekście bowiem myśl dotycząca niemożliwości tworzenia demokratycznego społeczeństwa bez poszanowania zasady równości. My też zadajemy sobie to pytanie: czy można mówić o prawdziwej demokracji, jeśli w świecie panują głębokie nierówności.

Ten temat wydał mi się jako reżyserowi, ale też jako dyrektorowi teatru ciekawy i istotny, zwłaszcza gdy myśli się o wprowadzeniu do programu teatru sztuk, które dotyczą tematów społecznych czy tematów demokratycznego społeczeństwa. A debata na temat demokracji bardzo mnie interesuje, zarówno na temat demokratyzowania instytucji, jak i kwestii społecznych. Myślę, że to też zadanie dla instytucji publicznych, jaką jest teatr. Zwiększanie uczestnictwa w kulturze, ale też myślenie o sobie, o ludziach pracujących w teatrze, o publiczności – w sposób demokratyczny, bez żadnych dystynkcji, bez tworzenia podziałów.

Audycji „Kurtyna w górę” z udziałem dyrektora Teatru Polskiego w Bydgoszczy Pawła Wodzińskiego odsłuchać można na stronie Radia Kultura: http://radiokultura.pl/ luty 2015 |

| 9

Maria Kiesner, obraz cyklu: Dom Richtera, 2014

Justyna Gongała

Przemyślana, bezbłędna, wspaniała gra brył w świetle Weduty i panoramy współczesnych miast, portrety budynków i architektonicznych detali, a nawet projektów, które nigdy nie zaistniały. A wszystko to w minimalistycznych obrazach o czystym rysunku. Bliższym szkicom architekta niż swobodnej malarskiej impresji. Obrazów, na których próżno szukać śladów obecności człowieka i innych znamion życia. Architektura jest tu jak abstrakcyjna rzeźba: Przemyślana, bezbłędna, wspaniała gra brył w świetle. Tymi słowami Le Corbusiera można najtrafniej określić sposób widzenia architektury, któremu Maria Kiesner daje wyraz w swej wieloletniej twórczości malarskiej.

Artystka odczuwa to, o czym pisał papież modernizmu: że architektura opiera się na plastycznych emocjach, których źródłem są jej podstawowe składniki. Przestrzenny układ brył, rozłożenie proporcji, kompozycja linii – te proste formy, 10 |

| luty 2015

które nasze oczy widzą, a umysł potrafi zmierzyć, mogą poruszyć – czy to finezją, czy brutalnością, zgiełkiem lub spokojem, obojętnością bądź zaangażowaniem.(…) Architektoniczne emocje pojawiają się wtedy, gdy dzieło rozbrzmiewa w nas dźwiękami

świata, którego prawa uznajemy i podziwiamy.

XIX-wieczne zabudowania Huty Królewskiej na Śląsku, jej monumentalne, przestrzenne hale oraz masywne i wzbijające się ponad horyzont kominy musiały poruszać, bo ich widok stał się tematem promującej miasto widokówki. Warszawska malarka odkryła takie pamiątki w jednym z miejscowych antykwariatów, czyniąc z nich jedno z pierwszych źródeł swych inspiracji.

Widok potężnej, surowej bryły z obrazu Kiesner, jej jasnego konturu kontrastującego z ciemnym niebem wzbudza grozę. Emocje, które malarka wydobywa z tej, pozornie

plastyka banalnej, architektury, niosą ze sobą istotny kontekst. Kult techniki i entuzjastyczna, choć nie pozbawiona lęku wiara w potęgę dokonań człowieka to tchnienie nastroju z końca XIX stulecia.

Symbol spełnienia idących wraz z nowoczesnością obaw i nadziei ilustruje praca dyplomowa Kiesner – obraz pt. Nowy York: posępne wieżowce Manhattanu bledną w mglistej poświacie, wątłe jak papierowe makiety. Od ponurych kolorów obrazu bije smutek, samotność i rozczarowanie. To jedna z prac powstałych po doświadczeniach zamachu na World Trade Center, których artystka była naocznym świadkiem.

Miasto pokazało nam inną twarz. (…)

A dzień przed zamachem z tarasu widokowego WTC spoglądaliśmy na rozciągający się po horyzont dywan ze świateł i wydawało nam się, że mieszkańcy tej wspaniałej krainy to wielcy szczęściarze (M. Kiesner w wywiadzie dla „Gazety Wyborczej” z dn. 8.10.2007).

Być może właśnie to doświadczenie pozwoliło artystce dostrzec w zupełnie nowym świetle architekturę swego najbliższego, wcześniej niedocenianego otoczenia – szarych i nudnych warszawskich bloków, blaszanego Supersamu, pogardzanego Stadionu Dziesięciolecia, a także wielu innych budynków ukrytych pod warstwą krzykliwych reklam, nietrafionych renowacji i konserwatorskich zaniedbań.

Inaczej niż w rzeczywistości, na płótnach Kiesner budynki te stają się monumentalne, emanują szlachetną prostotą i wizjonerską energią. Tak jak na starych zdjęciach i widokówkach, których autorzy zadbali o odpowiednie dla danej formy oświetlenie i kadr, artystka idealizuje architekturę, by dotrzeć do źródeł wpisanych w nią emocji. Prozaiczne widoki Kiesner zmienia w odrealnione, niemal abstrakcyjne wizje. Architektura współgra w nich z przyrodą, ewokując swój unikalny, czysto plastyczny

rytm, a niepokojące opustoszenie wyzwala oniryczny nastrój, pokrewny surrealistycznym pracom Giorgia de Chirico. Tak jak w przypadku jego dzieł, weduty Kiesner zdają się być personifikacją niewysłowionych, dekadenckich nastrojów.

Artystka podkreśla, że często za malowanym przez nią budynkiem kryje się jakaś ludzka historia. Czasem jest to postać ulubionego architekta, autora inspirującej fotografii bądź artystycznego mentora, czasem jest to cała grupa ludzi, którym bliski jest los architektonicznego dziedzictwa. Kiesner znana jest z portretowania socmodernistycznych zabytków, które niepostrzeżenie znikają z krajobrazu polskich miast. W budynkach tych, choć wypaczone, to jednak czytelne są corbusierowskie ideały – ta ponadczasowa modernistyczna myśl, po dziś dzień bliska twórcom wszelkich dziedzin sztuki.

Malarka sama, wzorem modernistów, zbliża się ku temu, co stanowi

o istocie uprawianej przez nią sztuki.

Malując Dom Richtera, szuka co raz to nowych formalnych rozwiązań, skupiając się nie na kontekście, lecz samym akcie malowania. Zilustrowany w kilkunastu kadrach dom z Atlasu Gerharda Richtera to swego rodzaju manifest.

Wiecie Państwo, co było świetne? – Zauważyć, że z tak banalnej, absurdalnej rzeczy jak zwykłe odmalowanie pocztówki może powstać obraz. I potem wolność malowania tego, co sprawia przyjemność. Jelenie, samoloty, królowie, sekretarki. Nie musieć już niczego odkrywać, zapomnieć wszystko, co kryje się pod słowami malarstwo, barwa, kompozycja, przestrzenność i wszystko co się wiedziało i myślało (Gerhard Richter).

Prace z cyklu Dom Richtera można oglądać na wystawie Atlas w Galerii Wspólnej do 16 lutego.

Maria Kiesner, obraz cyklu: Dom Richtera, 2014

luty 2015 |

| 11

Muzyczna Bydgoszcz 2014

Kuba Ignasiak

Mówi się (a może: mówiło się?), że Bydgoszcz muzyką stoi. Nigdy nie miałem wątpliwości. Nie brakuje u nas muzyków, twórców, artystów, zespołów. Ta wyliczanka wszystkich „-ów” nie ma na celu zwiększenia liczby znaków w tym podsumowaniu, a jedynie ukazanie muzycznej różnorodności bydgoszczan.

Początek roku to dobry moment, żeby przyjrzeć się ich twórczości i aktywności w roku minionym.

W tym, bardzo subiektywnym – przyznaję, podsumowaniu, ze względów czysto praktycznych, postanowiłem przyjąć klucz alfabetyczny. Lecimy więc…

3moonboys – „NTZWNWG” To już szósty długogrający album „frimunów”. I po raz szósty zaskoczyli. Płyta nie jest koncepcyjna (co często im się zdarzało), okładkę ma całkiem normalną, Wojtek Kotwicki śpiewa po polsku, a Marcin Karnowski z Miłoszem Runge wnieśli w końcu podwójny zestaw perkusyjny z koncertowej sceny do studia. Aha, i jeszcze ten tytuł, który wszyscy piszą skrótem, bo jednak liczba znaków w tekście czasem ma znaczenie: Na tym zdjęciu wcale nie wyglądasz grubo. No, popłynęli chłopaki. Jaki jest tego efekt? Moim zdaniem świetny. Po raz kolejny 3moonboys udowodnili, że nie zamierzają osiadać na laurach, że mimo najróżniejszych kryzysów, wciąż można kreatywnie podchodzić do muzyki, eksperymentować, zmieniać własny styl. No, może nie do końca, bo wciąż po pierwszych riffach takiego choćby Misia wiemy, z kim mamy do czynienia, co nie zmienia faktu, że ta płyta jest inna niż pozostałe. Bardziej jakaś taka rock’n’rollowa, wesoła (?), do zabawy (???). Mnie się podoba.

Blackberry Hill – „I Lied To The Rain” Debiutanci. Bardzo młodzi, niespełna dwudziestoletni ludzie. Poznali się w liceum. Grają chyba z półtora roku.

W tym czasie udało im się zagrać kilkadziesiąt koncertów i nagrać epkę. W 2014 roku wysłali ją do projektu Pierwsza Płyta i wygrali w cuglach. W grudniu, nakładem A\V Studio Miejskiego Centrum Kultury, światło dzienne ujrzał ich pierwszy, pełnowymiarowy krążek I Lied To The Rain.

Płyta bardzo klimatyczna, spokojna, idealnie wpisująca 12 |

| luty 2015

się nastrojem w tę pseudozimę, z którą wszyscy się zmagamy. Co ciekawe, Gosia Żwikiewicz i Paweł Wiśniewski (otoczeni bandą zaprzyjaźnionych muzyków) brzmią na tej płycie niezwykle dojrzale. Czuć w ich muzyce determinację i pewność tego, co robią. Ten album naprawdę urzeka, świetnie brzmi i zyskuje z każdym kolejnym przesłuchaniem. A już zupełnie genialnie prezentuje się ten materiał na żywo, na koncertach, wsparty o rysunki Gosi w formie wizualizacji, które zresztą znajdziecie również w książeczce dołączonej do płyty. W głosie tej młodej wokalistki słychać melancholię, tęsknotę i smutek. Kawał dobrej muzyki. Dobrze, że ma szansę wyrastać (bo wróżę im dalszy ciąg) na bydgoskiej ziemi. To kolejny kamyczek do naszej lokalnej muzycznej różnorodności.

B.O.K – „Labirynt Babel” Mroczna, ciężka, brudna. Zdecydowanie inna, dojrzalsza niż poprzednie. Nie ma tu już szczeniackich wlotów, jak na W stronę zmiany, czy tej punkowej frywolności, która towarzyszyła Wilkowi chodnikowemu. Bisz i spółka się rozwijają, odkrywają kolejne połacie muzycznego bezkresu.

Cały czas z żywym bandem, z którym, widać, rozumieją się coraz lepiej i coraz bardziej się liczą. Nie wiem, jak Labirynt brzmi na koncertach, bo jakoś nie składało się, żeby to sprawdzić, ale obstawiam, że jest jeszcze lepiej, niż pamiętam. Płyta brzmi zaś znakomicie, ale zdecydowanie nie na wesoło. Teksty są ciężkie, lekko depresyjne, skłaniające do przemyśleń. Wtórują im ciężkie riffy, ciężkie bity, ciężkie Pestki pałeczki. Dość powiedzieć, że wydanie

muzyka tego albumu odbiło się głośnym echem w hiphopowym środowisku, nierzadko trafiając na pierwsze miejsca mniej lub bardziej oficjalnych list. Ewidentnie B.O.K jest wciąż jednym z najlepszych eksportowych „produktów” grodu na Brdą. I bardzo dobrze, tak trzymać. „Do ostatniej kropli krwi”, reż. Ian Giedrojć To nie płyta, to film jest. Pierwszy z dwóch w tym zestawieniu. Nie znalazł się tu jednak przez przypadek, bowiem nakręcił go bydgoski muzyk i opowiada on o bydgoskim muzyku, a szerzej, o historii bydgoskiej kultury metalowej.

Głównym bohaterem jest Radek „Fred” Giżyński, gitarzysta formacji WyRock, ale przecież nie tylko tej. Przez pryzmat jego osoby dowiadujemy się, jak w latach 80. i 90. ubiegłego stulecia kształtowała się bydgoska scena metalowa, jak rozwijała się ta kultura i jak to jest kręcić pogo z udziałem wszystkich sześciu osób pod sceną. Kawał muzycznej historii naszego miasta, sporo anegdot, trochę muzyki oraz brudna rzeczywistość Bydgoszczy i okolic.

Ogląda się to naprawdę dobrze, szczególnie w towarzystwie osób, które również pamiętają „tamte wydarzenia”.

A jeśli ich nie pamiętacie, bo ich na przykład nie doświadczyliście, to w Do ostatniej kropli krwi dostajecie ich całkiem namacalną namiastkę. „Ewolucja buntowników”, reż. Lech Wilczaszek, Maciej Wacław To alfabetyczny przypadek, że oba filmy występują tu jeden po drugim, ale nawet ładnie się to zgrywa. Ewolucja swoją premierę miała na Muszla Fest 2014, a pre-

miera ta wypełniła drugą muszlową scenę (tak, były dwie, ale o tym później) po brzegi. Nic dziwnego, bo to kolejny film opowiadający bardzo bydgoską historię bardzo muzyczną. A konkretnie – na przykładzie Kampanii Karnej, która ewoluowała w Schizmę – opowiada o tym, jak przez pryzmat Bydgoszczy kształtowała się w Polsce scena hc/punk. I znów na ekranie widzimy wiele znanych twarzy, razem z nimi wspominamy „magiczne” lata 80. i 90., i znów wspomnieniom tym towarzyszą anegdoty i historie, które i wy – drodzy czytelnicy – możecie pamiętać. Film zupełnie inny niż ten, który zrobił Ian Giedrojć, a jednak oddziałujący na widza w bardzo podobny sposób. Oba zaś są dowodami na to, że Bydgoszcz tamtych lat to nie tylko yass.

Martin Eden Tribute Jednorazowy koncert muzyków związanych z pierwszym składem Schizmy oraz Upside Down, podczas którego zagrali oni kawałki, do których teksty napisał zmarły w roku 2014 Marcin Kornak – działacz społeczny, założyciel i prezes Stowarzyszenia „NIGDY WIĘCEJ”, a także redaktor naczelny magazynu „NIGDY WIĘCEJ”. Był poetą i autorem tekstów utworów grup rockowych ze sceny niezależnej. Od 15. roku życia, po wypadku, poruszał się na wózku inwalidzkim. W 2012 roku uhonorowany został tytułem „Człowieka Bez Barier”. Odznaczony przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

I znów podział alfabetyczny przyszedł tu z pomocą, bowiem koncert Martin Eden Tribute odbył się właśnie Blackberry Hill, koncert w MCK w grudniu 2014, fot. Dariusz Gackowski

luty 2015 |

| 13

Martin Eden Tribute, Muszla Fest 2014, fot. Dariusz Gackowski

na Muszla Fest 2014 i poprzedził premierę Ewolucji buntowników. Koncert znakomity, pełen świetnych muzyków i energii, której rzadko doświadczamy nawet podczas najlepszych występów na żywo. Z jednej strony żałuję, że nie było powtórki (choć była ku temu okazja), z drugiej jednak wiem, że takie akcje wypalają tylko raz. Cieszę się, że jej doświadczyłem.

Muszla Fest 2014 Wspomniałem już o muzycznej ewolucji 3moonboys i B.O.K, teraz przyszedł czas na ewolucję festiwalu. Bo niewątpliwie z tym właśnie mieliśmy do czynienia w ostatnim tygodniu sierpnia 2014. Już rok wcześniej Muszla Fest, z przyczyn czysto technicznych czy raczej budowlanych, przeniosła się z parku Witosa na boiska piłkarskie w Myślęcinku, jednak dopiero w roku ubiegłym Muszla w tym miejscu naprawdę rozkwitła. Festiwal stał się dwudniowy, poza gośćmi spoza Bydgoszczy pojawiły się zespoły z zagranicy (Atlas Losing Grip, We Artists), powstała druga, mniejsza scena, pojawiła się mobilna ściana, na której w formie graffiti Dariusz Paczkowski do spółki z True Bobem upamiętnili Marcina Kornaka, wyrosło – jak na razie – poletko (wierzę, że będzie lepiej) namiotowe, pojawiły się stoiska handlowe i charytatywne, odbył się wreszcie konkurs z prawdziwego zdarzenia, formą nieodstępujący temu z Jarocina. Normalnie festiwal pełną gębą, a podejrzewam, że chłopaki z Rebel Music BDG razem z Miejskim Centrum Kultury dopiero się rozkręcają. Pozostaje więc mieć nadzieję, że również wydział promocji miasta docenia ten postęp i że dzięki niewielkiemu (w skali całego budżetu miasta) wsparciu kolejne edycje Muszla Fest 14 |

| luty 2015

zaskoczą (tak muzycznie, jak i organizacyjnie) nawet największych festiwalowych obieżyświatów.

Oaktopus – „Brantacles” Kompilacja sygnowana logo labelu Oaktopus, na której pojawia się cała masa znakomitych muzyków i producentów, głównie z Bydgoszczy, ale i z Poznania. Po pełną listę obecności oraz obszerniejszą recenzję tej płyty odsyłam do grudniowego (2014) „BIK-u”. Tu nadmienię tylko, że na płycie króluje szalona, połamana elektronika (korci, żeby napisać, że głównie spod znaku IDM, ale byłoby to zbyt duże uproszczenie), przeplatana elementami turntablizmu, jazzu i brudnych połączeń wszystkich tych gatunków.

Na pierwszy rzut oka wygląda to z pewnością bardzo chaotycznie, ale wierzcie mi, że jest wręcz przeciwnie. Płyta jest niezwykle spójna, a jednak tak dalece zróżnicowana, że nie sposób się nią znudzić. Nie jest płytą dla każdego, ale jeśli przytoczone tu „słowa klucze” oscylują wokół waszych zainteresowań muzycznych, to koniecznie powinniście ją sprawdzić.

Partyzant – „Myśli kilka” Kolejna (choć chronologicznie pierwsza w 2014 roku) płyta nagrana w ramach projektu Pierwsza Płyta emcekowego A\V Studio. Znów debiutanci, ale zupełnie inny styl.

Nie ma tu poszukiwania własnego muzycznego „ja”, jest za to kawał solidnego hip-hopu. To jeszcze nie poziom Bisza, ale też i doświadczenie zdecydowanie mniejsze. Teksty nieco mniej natchnione, ale niepowodujące bólu uszu (czy innych części ciała). Bity przyzwoite, produkcja bardzo profesjonalna. Nie mówię, że jest to moja ulubiona płyta,

muzyka ale przesłuchanie jej nie bolało, a i w audycji zdarza mi się chłopaków zapuścić. Moim zdaniem bardzo dobry start; ciekaw jestem, w którym kierunku Azja, Jarza i DJ Bajer pójdą. W ciemno obstawiam, że jeszcze o nich usłyszycie.

So Slow – „Dharavi” Płyta bardziej warszawska, ale z mocnym bydgoskim akcentem, więc się należy. Akcent ten jest wokalny i nazywa się Łukasz Jędrzejczak, znany również jako Twix. Nagrał on z kilkoma chłopakami ze stolicy płytę, która się zdecydowanie wyróżnia, choć na pozór łatwo mogła stać się wtórna. Dominują dźwięki spod znaku post punka, post hardcore’u, post rocka, post transu, post psychodelii. Na pozór to wszystko już było, ale muzycy So Slow dorzucili do tego własny brudny, nietuzinkowy styl, okraszony energią „świeżaków” i kilkoma jazzowymi nutami, czego efektem jest krążek, o którym trudno zapomnieć. Bardzo spójny materiał, a jednak bardzo niepokojący. Pisałem to we wrześniu, napiszę i teraz – to nie jest grzeczna płyta.

Ale jest świetna.

Spring Quintet – „Nexus” Jedno z ostatnich bydgoskich wydawnictw w roku 2014.

Płyta nagrana przez pięć uroczych dziewcząt, na co dzień dzierżących smyki w bardzo poważnych orkiestrach. Tu postanowiły się zabawić, dać upust swym rockowym zapędom. Na warsztat wzięły 20 rockowych numerówlegend, od Hit the Road Jack Raya Charlesa, po Sorry Seems to Be the Hardest Word Eltona Johna. Po drodze, która składa się z 15 kawałków (na płycie), w jakich zawiera się rzeczonych 20 oryginałów, natrafimy też na klasyki AC/DC, Deep Purple, The Doors, Pink Floyd, Abby, Queen, Elvisa Presleya, The Beatles, Procol Harum, Billy’ego Jolea, czy The Mamas & The Papas. A wszystko to zaaranżowały (przy nieocenionym udziale Dariusza Zbocha) na skrzypce, wiolonczelę i kontrabas. Wyszło znakomicie. Nie ma co prawda tego rockowego pazura, który wyrywa z butów i każe również włosy z głowy rwać, ale są świetne, wciągające, pełne znakomitych melodii i powabu kawałki, co się nieczęsto w muzyce zdarza. Czuć, że panie na co dzień parają się muzyką klasyczną, ale dzięki temu ich aranże są nietuzinkowe, niespodziewane. Co ciekawe, kiedy słuchamy tej płyty, wyraźnie czujemy, że smyki Doroty, Marty, Natalii i dwóch Aś nie tylko hasają wesoło po linii melodycznej, ale w sposób wręcz magiczny wygrywają również partie wokalne. Bardzo ciekawy zabieg. Na koniec mam dla was propozycję zabawy z cyklu „Jaka to melodia?”: kiedy po raz pierwszy odpalicie tę płytę, nie patrzcie na okładkę, nie sprawdzajcie, który klasyk właśnie słyszycie, przeciwnie – odpalcie ją w ciemno i zgadujcie, co to za numer. Ciekawe, ile nutek będziecie potrzebować.

TAPE – „_permanent vacation” Oryginalny projekt Bartka Chmary, Qby Janickiego i Stefana Węgłowskiego, którego efektem jest płyta na wskroś nowoczesna. Trudno przypiąć jej jakąkolwiek łatkę. Jest tu elektronika, jest zabawa muzyką, jest szalona improwizacja i inspiracja. Płyta, w całości zarejestrowana w Teatrze Polskim w Bydgoszczy w czasie tak zwanej letniej przerwy, jest z pewnością zaledwie niewielkim wycinkiem materiału, który udało się chłopakom zarejestrować. Siedzieli bowiem w TPB całymi dniami i grali. I nagrywali.

A potem z tych setek godzin materiału wykroili tych kilkadziesiąt najlepszych (ich zdaniem) minut, dograli wokale (Weroniki Dziedzic, Mateusza Łasowskiego, Justyny Ptaszyńskiej, Kuby Zielińskiego oraz Keva Foxa) i zmiksowali to w kawał świetnej muzyki. Muzyki, od której przechodzą ciarki i włosy dęba stają. Jest tu tyle niepokojących dźwięków, że czasem ma się człowiek ochotę zamknąć w łazience i przeczekać. To nie jest płyta do tańca (choć ze dwa numery nawet by się nadały; swoją drogą nazywają się _taniec 1 i _taniec 2). Tej płyty należy słuchać samemu, w skupieniu, na dobrym nagłośnieniu. Taki entourage sprawi, że ją docenicie i dacie się porwać. A potem będziecie do niej wracać.

Upside Down – R.I.P. Mimo wielu pozytywnych muzycznych wydarzeń w Bydgoszczy, nie ominęły nas też katastrofy. Dla mnie zdecydowanie najgorsza była informacja, która gruchnęła w drugiej połowie roku – że po 20 latach działalności rozwiązała się formacja Upside Down. Wiem, że chłopaki gonili już resztką sił, powoli zasilając coraz to nowe składy, ale i tak świadomość, że nie ma już kapeli, przy dźwiękach której się wychowywałem, napawa mnie smutkiem.

Cóż, ponoć trzeba wiedzieć, „kiedy ze sceny zejść”, więc w pewnym sensie szanuję tę decyzję. Nie zmienia to jednak faktu, że żal pozostał. Pocieszam się tym, że rozwiązała się też Budka Suflera, ale to już zupełnie inna bajka…

PS Mam świadomość, że to, cokolwiek obszerne, zestawienie nie oddaje wszystkiego muzycznego, co się w Bydgoszczy w zeszłym roku wydarzyło. Nie wspomniałem o świetnej edycji FONOMO, nie wspomniałem o Drums Fuzjach czy Mózg Festivalu. Z różnych przyczyn, nie będę się w nie zagłębiał. Nie wspomniałem też o przynajmniej dwóch płytach, które na pewno się w zeszłym roku ukazały: o Atropinie duetu Jachna/Buhl i o Ostatnim dniu – minialbumie George Dorn Screams. Jakoś tak się stało, że obie mnie ominęły. To znaczy Atropinę nawet słyszałem, ale raz, i w bardzo niekorzystnych warunkach, więc się nie wypowiadam. Wszystko powyżej polecam w ciemno, bo warto śledzić bydgoską kreatywność. Wierzę, że ten rok przyniesie nam jej jeszcze więcej. luty 2015 |

| 15

przez rude okular y (20)

Andrzejewski Ćśśśśś…

W operze byłem w życiu tylko raz. Na Nabucco. Na studiach. Po wyjściu stwierdziłem, że nie lubię, gdy się na mnie krzyczy, i to nie lubię tego nawet za darmo. Jeśli natomiast mam za to jeszcze płacić, to całe to zamieszanie w ogóle przestaje mieć jakikolwiek sens, a zaczyna być wręcz szkodliwe. Nie po drodze mi po prostu z hałasem. Z tej właśnie przyczyny w przedszkolu spędziłem dokładnie cztery godziny. Niby było fajnie i można było porozmawiać o ślimakach oraz przewadze walorów konstrukcyjnych gliny nad tymi przejawianymi przez błoto, ale wokół panował nieprzerwany harmider. Wyszedłem więc stamtąd i już nigdy nie wróciłem. W liceum rodzice moich kolegów i koleżanek dzwonili przed zaplanowaną imprezą do mojej mamy i pytali, czy się na rzeczony melanż wybieram. Jeśli odpowiedź była twierdząca, to puszczali tam swoje pociechy, bo było wiadomo, że o 22 ściszę muzykę, będę wszystkich uspokajać i ściągać miłośników chemii z parapetów w połowie próby uskrzydlenia się po raz pierwszy i ostatni. No, tak mam po prostu. Nie lubię przeszkadzać innym. Nie lubię wrzawy. Nie lubię, jak się na mnie krzyczy. O różnych rodzajach wrzasku więc w miesiącu, co nam każe podkuć buty.

Chadzam do teatru coraz częściej i jestem z tego niezwykle uradowany, bo to miejsce szalenie plastyczne i pełne doznań. Mam kolegę, który pisze recenzje ze spektakli, ale ja za nic bym takiej nie popełnił, bo to się trzeba znać. A ja odbieram teatr (na razie) jak rozdziawogęby wieśniak, który wszedł do supermarketu. Nie oznacza to jednak, że nie widzę i nie analizuję. No i wyanalizowałem, że na jakieś 6 ostatnio widzianych przeze mnie spektakli w jakichś… 6 pełno było piersi, pośladków, sutków, warg, warg i różowości. I że w 1 tylko nagość, kłująca zewsząd w teatrze niczym wzwiedzione to i owo, była usprawiedliwiona i użyta tak, iż stanowiła część czegoś, co w sztuce lubię najbardziej, czyli spójności przekazu. W pozostałych 5 przypadkach (z których przypadek 1 stał na widowni przez 20 minut golutki całkowicie i nie czuł się najwyraźniej najlepiej z tym, że twarz widza prawie się ociera o jego zwiotczałą w niepewności celu męskość) nagość była raczej golizną krzyczącą: „Patrz! Tu jestem! Nie wiem, po co, ale jestem tu! Tu! Debilu, tutaj! Rozwieram się, brzęk monet kochając…”. Taniość widzę, taniość…

16 |

| luty 2015

W 2012 Emmanuelle Riva dokonała aktorsko rzeczy uskrzydlonej talentem i obarczonej tytaniczną pewnie pracą. Zagrała w Miłości Hanekego rolę życia. Rolę niewspomaganą prawie żadnym makijażem, a wymagającą niesamowitego opanowania mięśni twarzy. Podobno z pomocą przyszły tylko i wyłącznie umiejętnie umieszczane kawałki waty. W tym koncercie na śmierć i aktorkę ta druga wzniosła się na poziom dostępny tylko sępom płowym. Oscara w tamtym roku otrzymała Jennifer Lawrence. Bo 2 razy zaczęła krzyczeć. Raz na ulicy i raz w restauracji. A krzyczeć to, proszę państwa, znaczy być aktorką genialną. To być wulkanem kompetencji i emocji.

Wszyscy to przecież wiedzą. Ja wiem, to Oscary i to był oscarowy film. I tak serce boli. Uszy zresztą też.

Obejrzałem ostatnio film, który zwyciężył w około 40 konkursach, zdobył laury na festiwalach i przeglądach.

Wygrał Sundance. Dookoła mnie szumi las głosów o cudowności, prawdziwości i emocjonalności tego wspaniałego obrazu. Siedząc w sali kinowej, nie miałem ani przez moment poczucia, że uczestniczę w czymś wyjątkowym. No chyba, że wzięlibyśmy pod uwagę wyjątkową „nasilność” oraz faktycznie unikatowe chcenie „za bardzo”. Przewidywalność fabuły jeszcze bym przełknął, bo akurat tego typu historie, co ta opowiedziana we Whiplash Damiena Chazelle’a, rozgrywają się z reguły zgodnie z tym samym w miarę scenariuszem (chociaż sekwencja zdarzeń w 3. akcie filmu, która została skwitowana przez mojego współoglądacza pięknymi słowami: „Jeszcze go tylko UFO nie porwało”, oraz oczywistość i nieuchronność wiszącego w powietrzu przez 10 minut wypadku samochodowego to już wielka kula plastiku i przełknięcie jej wymagało dużej ilości wody).

Natomiast fakt, że przekaz całego tego zamieszania nie wyciąga do widza ręki i nie snuje przed nim delikatnej opowieści, a wysypany jest łopatą na barowy stolik w momencie nieuchronnego (znowu!) katharsis, oraz emocje trzymane cały czas na poziomie erupcji Etny to już groteska i niepotrzebny krzyk. Przypuszczam, co reżyser chciał osiągnąć. Poszedł jednak o krok za daleko.

Albo nawet o kroków kilka.

Na zeszłorocznym Camerimage obejrzałem Zimowy sen” Ceylana. Nie trzeba do mnie krzyczeć, żebym zauważył, że się do mnie mówi.

Szymon Andrzejewski

zug z wang (24)

siwiec Wiatr od morza Mój historyczny nos mówi mi, że w tym roku podczas obchodów 70. rocznicy wyzwolenia obozu Auschwitz-Birkenau będzie o nich głośno (zaplanowano je na 27 stycznia). Tekst do „BIK-u” zawsze składam co najmniej dwa tygodnie przed ukazaniem się numeru, więc nie mam na tę tezę żadnych dowodów, jedynie intuicja… Organizatorzy nie dość, że mają ręce pełne roboty, to jeszcze zawsze muszą robić wszystko tak, jak sobie tego życzą politycy, a ci, wiadomo, pomysły mają różne, zwłaszcza że nie tylko o rodzimych polityków tu idzie.

Rocznica ta sprowokowała mnie do pewnych przemyśleń o tym najbardziej znanym symbolu Zagłady. Pamiętam, że na lekcji historii w komunistycznej jeszcze szkole otrzymałem zupełnie nieprawdziwe dane, które teraz pragnę skorygować. Otóż wmawiano nam, uczniom, że w Auschwitz-Birkenau hitlerowcy wymordowali około 5 milionów osób, w tym głównie Żydów i niewielu mniej Polaków. To nieprawda. Łącznie zamordowanych zostało około 1,1 miliona osób, w tym prawie 90 procent stanowili Żydzi. Ludność żydowską zwożono do obozu z całej Europy, z czego największą diasporę stanowili Żydzi pochodzący z Węgier, prawie 400 tysięcy osób. Gdy uświadomimy sobie, że zbrodnia na Żydach węgierskich została wykonana w przeciągu kilku miesięcy 1944 roku, włos jeży się na głowie…

W literaturze świetnie ten temat zagospodarował Imre Kertész. Jego Los utracony, a właściwie cała trylogia Fiasko i Kadysz za nienarodzone dziecko dotyczą tego właśnie wydarzenia. Kiedyś wczytywałem się w Kertésza i z tego, co pamiętam, w jednym z wywiadów autor Likwidacji przyznał, że był pod dużym wrażeniem opowiadań oświęcimskich Tadeusza Borowskiego. Może gdyby nasz literat nie targnął się na życie, a dalej drążył temat Holocaustu, on również otrzymałby literacką Nagrodę Nobla, zwłaszcza że był trochę starszy od Kertésza i dużo szybciej i bardzo dojrzale opisał straszne obozowe życie.

Kilkukrotnie pisałem już o symbolicznym grobie z cmentarza przy ulicy Kcyńskiej w Bydgoszczy, w którym w la-

tach 50. zeszłego stulecia złożono szczątki węgierskich Żydówek. Gehenna Żydówek i Kertésza do pewnego momentu była taka sama. Wiosną 1944 roku zostali aresztowani przez węgierską policję wspieraną przez Niemców i zapakowani do bydlęcych wagonów. Pociąg z Budapesztu do Auschwitz jechał przez Tarnów i Kraków-Płaszów. W Auschwitz następowała „selekcja”.

Większość Żydów natychmiast z obozowej rampy trafiło do komór gazowych, reszta, która wedle „fachowców” spod znaku doktora Mengelego (sam Mengele ponoć również brał w tym udział) „nadawała się jeszcze do eksploatacji”, umieszczana była w obozie, a potem przewożona do innych obozów, zgodnie z zapotrzebowaniem SS. W Auschwitz-Birkenau rozchodzą się drogi Imre Kertésza i pochowanych później w Bydgoszczy Żydówek.

Kobiety pojadą na północ do Stutthofu, a autor Losu utraconego do Buchenwaldu.

Czytałem kiedyś relację pani, która przetrwała obozową gehennę i która znalazła się w transporcie skierowanym z Auschwitz w stronę Stutthofu. W jej wspomnieniu jest wzmianka, a właściwie doznanie zmysłowe z centralnej Polski, gdy do wypchanego ludźmi bydlęcego wagonu dotarł wspaniały intensywny zapach kwitnących jabłoni. Wszakże pociąg musiał przejeżdżać przez sadownicze połacie położone gdzieś pomiędzy Warszawą a Łodzią, a u celu podróży, czyli w samym Stutthofie, kobieta poczuła orzeźwiający wiatr, który wiał od morza. Ta bryza była czymś zupełnie nieznanym dla kobiet, które większość swego życia spędziły na Nizinie Panońskiej.

Muzeum w Stutthofie od wielu lat prężnie dokumentuje ludzkie tragedie i hitlerowskie barbarzyństwo, stąd też wiem, że stamtąd węgierskie Żydówki skierowano do podobozów Stutthofu zlokalizowanych pod Chełmżą i Brodnicą, gdzie miały kopać fortyfikacje obronne. To, co się działo od sierpnia 1944 do stycznia 1945 roku w tamtych podobozach, zasługuje na osobny artykuł, powiem jedynie, że większość Żydówek zostało w obcej im ziemi na zawsze, a szczątki zamordowanych z m. Małki pod Brodnicą trafiły na bydgoski cmentarz.

Bartłomiej Siwiec luty 2015 |

| 17

malarstwo

Emanacja W dniach 26 czerwca – 18 lipca 2014 roku w Galerii Wspólnej w Bydgoszczy oglądaliśmy wystawę malarstwa Grzegorza Wnęka. Artysta zajmuje się malarstwem i rysunkiem. Mieszka w Krakowie. Tu również pracuje na macierzystej uczelni – Akademii Sztuk Pięknych im. Karola Frycza. Od 2011 roku, po uzyskaniu stopnia dr. hab., prowadzi pracownię rysunku na Wydziale Malarstwa. Należy do Stowarzyszenia Młodych Artystów „Kontrapost”, którego powstanie zainicjował.

Malarstwo Grzegorza Wnęka jest jak najbardziej współczesne, a zarazem wyraźnie koresponduje z przeszłością. Tematem jego obrazów jest człowiek. Znajdujemy go w sytuacjach tak zwykłych, że nie odczytujemy ich jako zdarzenia, lub przeciwnie – bardzo dynamicznych, a zawsze odczuwanych jako nieokreślone. Prace wykonane są w technice olejnej na płótnie. Najważniejsze formy w obrazie artysta buduje poprzez połączenie precyzji z lekkością pędzla, nieskończoność przestrzeni sugerując ekspresyjnym niedopowiedzeniem. Wrażenie plastyczności bryły malarz dopełnia kontrastowym zestawieniem barw i walorów. Postać wydobyta jest z tła poprzez światło, albo przeciwnie – wyrazista i masywna widnieje na jasnym tle. To właśnie ta postać i często jeden element z jej najbliższego otoczenia są nośnikiem treści i znaczeń. Środki malarskie służą więc stworzeniu hierarchii oraz czytelności w obrazie. Kolorystyka jest zróżnicowana. Za każdym razem jest tak odpowiednia, że zdaje się wynikać z tematu i atmosfery obrazu. Szeroką gamę ciepłych brązów, brunat18 |

| luty 2015

Hanna Strychalska

ności i ugrów uzupełniają zielenie, błękity oraz róże i fiolety. W innych obrazach widzimy skontrastowane barwy chłodne lub zharmonizowane ze sobą pastele, albo też zestawione szarości. Przykuwają uwagę malarskie przykłady ziemistych, ciemnych brązów sąsiadujących z chłodnym beżem.

Bez tytułu, 2010, olej, płótno, 180×135 cm. Fot. Grzegorz Wnęk

malarstwo Przed nami prawie nagi, młody, szczupły mężczyzna na tle piaszczystej skarpy obrośniętej dziką roślinnością. Unika spojrzenia w naszym kierunku. Zanurzony po kolana w wodzie, objęty z prawej strony przez szeroką smugę światła, stoi bez ruchu, w towarzystwie dużego, czarnego psa. Dziewczyna, stojąca samotnie na drewnianym mostku, w pochyleniu skrywająca twarz przed widzem. Otoczona jest fragmentem ogrodu, jak szczelnym żywopłotem, oddzielającym ją od świata. Stoi, a właściwie postępuje w zamyśleniu, zupełnie jakby powtarzała półgłosem za poetką: Stąpałam z Deski na Deskę / Powoli i ostrożnie / Nad Głową czułam Gwiazdy / Pod Stopą – Morze*.

Przechodząca kobieta, z tajemniczym przedmiotem w ręku, otwiera drzwi zawieszone w przestrzeni. Patrzy nam prosto w oczy, niby przelotnie, a zadziwiająco przenikliwie, podczas gdy dwie kobiety, obok niej, wcale nas nie zauważają. Inna, ukrywając twarz w dłoniach, czeka na to, co wydaje się być nieuniknione – uderzenie meteorytu. Jego bezwzględnie twarda i zwarta masa, przemierzając przestrzeń, już wypełnia ponad połowę kadru obrazu, stąd cała postać kobiety nie może się w nim zmieścić.

Mężczyzna w przysiadzie i głęboko pochylony, prawie klęcząc, wspiera ręce o ziemię w błagalnym geście.

Towarzyszą mu kobieta i ciemnobrązowy pies. Kobieta dotyka dłonią ciężkiej zasłony i patrzy na nas. Jej surowy spokój i wzrok wydają się tłumić ból mężczyzny, pochłaniać jego wewnętrzny krzyk, od którego drży powietrze. Kilka osób utrzymuje nasz wzrok i uwagę na uwięzi, swoim spojrzeniem, w czasie gdy mężczyzna obok nich spada, a może rzuca się

Bez tytułu, 2013-2014, olej, płótno, 180×135 cm. Fot. Grzegorz Wnęk

z niewiadomej wysokości, przypominając bezskrzydłego Ikara. Ktoś pochyla się cały, żeby go pochwycić, w beznadziejnie teatralnym i niemożliwym do spełnienia geście.

Uwagę widza zwraca osamotnienie czy wręcz izolacja bohaterów Grzegorza Wnęka. Nawet jeśli są pośród ludzi albo otoczeni pełnym życia pejzażem. Nie znajdujemy tu międzyludzkich relacji. Każda z postaci istnieje osobno. Nie ma też żadnej więzi z naturą. A ona, martwa czy ożywiona, jest obojętna – samowystarczalna, napełniona siłą i doskonale piękna. Znakomicie scharakteryzowana materia wody oraz światła, błysk listowia, precyzyjny kształt i uwodzicielska barwa kwiatów, spokój błękitu nieba nad

kamienistą, rozgrzaną słońcem doliną dawno nie były tak obce przebywającemu w ich bliskości człowiekowi.

Przestrzeń wokół postaci bywa nierzeczywistą pustką, gęstą ciemnością. Niekiedy zawiera w sobie duże, intensywnie barwne, umiejętnie wkomponowane, a także ruchliwe płaszczyzny, które przywodzą na myśl rosyjski konstruktywizm. Może się wydawać, że wobec zastygłych póz, wyrazistych, ale zamarłych gestów i stężałych ludzkich twarzy to właśnie dynamiczne płaszczyzny koloru przejmują na siebie funkcję wyrażenia dramatycznych przeżyć bohaterów.

Wyraźnie przez malarza zatrzymane w kadrze poza i gest nasuwają luty 2015 |

| 19

malarstwo

Book on the Burnt Earth, 2009, olej, płótno, 180×135 cm. Fot. Grzegorz Wnęk

skojarzenia z pantomimą. Dziwna, miejscowa pustka i wirujące, tylko czasowo zaczepione o punkty w przestrzeni, „kontrreliefy” przypominają awangardową scenografię. Na wyznaczonym przez artystę swoistym proscenium obserwujemy kameralny spektakl, a właściwie sztukę w wykonaniu jednego aktora, który trwa przed nami w niewymownym, a więc ukazanym środkami plastycznymi cierpieniu.

Człowiek pełen godności. Pokazany z szacunkiem i pietyzmem. Ciało ludzkie scharakteryzowane reali20 |

| luty 2015

stycznie albo wręcz naturalistycznie.

Upozowana, nierzeczywista, ale poruszająca widza sytuacja. Kolorystyka niektórych obrazów nieefektowna, ziemista, jakby zabezpieczająca naszą uwagę przed rozproszeniem, aby nie umknęło to, co w nich najważniejsze.

Uporczywe spojrzenie, jakim darzą nas bohaterowie tych przedstawień, wprowadzając widza w ciąg niezwykłej narracji. Wszystko to jest jak współcześnie usłyszane echo hiszpańskich bodegonów – rodzajowych obrazów, powstałych

w XVI- i XVII-wiecznej Hiszpanii, ukazujących teatralizowaną codzienność, co nadawało im wyraz symboliczny. Stanowią one ważny i fascynujący rozdział w twórczości malarskiej Ribery, Zurbarána, Velázqueza i Murilla.

To jednak nie sprawność warsztatowa, w której wyczuwalna jest atencja dla dawnej sztuki, nie piękno modela czy natury ani ożywiana w obrazach historia sztuki są najważniejsze w malarstwie Grzegorza Wnęka. Istotą tych przedstawień jest człowiek oraz charakterystyka jego przeżyć. Rzeczywistość, która otacza te postacie, wydaje się być emanacją ich emocji. Wyraża ona tragizm ludzkiej egzystencji. Zawieszenie w przestrzeni. Otwieranie drzwi do niewiadomego. Magnetyczne zapatrzenie w pulsującą światłem gwiazdę. Spokojne zanurzenie się w otchłani wody, jakby w głęboki sen. Spadanie bezwładem kamienia w przepaść. Odsłanianie, a może zasłanianie ciężkiej kotary niewiedzy.

Co widzi bohater obrazów Grzegorza Wnęka w jednej, krótkiej chwili wewnętrznego objawienia?

Malarz kieruje się – obecnie rzadko spotykaną i zdaje się: prawie zupełnie zapomnianą – zasadą decorum, czyli odpowiedniości między treścią a formą. Wypełnienie się tej klasycznej zależności w obrazie jest warunkiem zaistnienia wartości ostatecznej – siły i wielkości przekazu dzieła sztuki. To one właśnie zatrzymują nas na długo przed malarstwem Grzegorza Wnęka. * Emily Dickinson, 100 wierszy, Biblioteczka Poetów Języka Angielskiego pod red. Stanisława Barańczaka, Kraków 1990. Fragment wiersza 875, s. 103.

bydgoski insynuator kulturalny

PRUSS Mało odpowiedzialny organ Zdzisława Prussa (129) Akcja „Reinkarnacja” Znakomita wiolonczelistka i rodowita bydgoszczanka Sylwia Kreja rozpętała akcję pod kryptonimem „Reinkarnacja”. Jej celem jest doprowadzenie do zmartwychwstania śp. „Pomorzanina”, ale już nie we wcieleniu kinowym, ale… kawiarnianym. Zdaniem p. Sylwii lokal typu Cafe Retro w tak dobrym i utrwalonym kulturalną tradycją miejscu miałby na pewno duże powodzenie wśród starszych, i nie tylko, bydgoszczan. Teraz pomysłodawczyni chce zjednać dla tej idei red. red. J. Derendę i J. Herolda. Dali sobie radę z „Potopem”, to i z kawiarnią powinno im się udać.

Francuskie klimaty Dzięki Beacie Lewińskiej, wspieranej konferansjersko przez Teresę Wądzińską i repertuarowo przez Edith Piaf, powiało na Błoniu wielkim światem, a publiczność zgromadzona pod sklepieniem DK „Orion” czuła się jak… „Pod dachami Paryża”. Cenioną (a nie dość docenianą) wokalistkę wspierała na estradzie uzdolniona młodzież, a na widowni zachwyceni seniorzy. Do pełni szczęścia brakowało tylko żabich udek i „Napoleona”. Ale Nikoletta Stachura przyrzekła ponoć, że w przyszłości i o tym pomyśli.

Prasowa ofensywa Nadbrdziane środowiska artystyczne dorobiły się dwóch nowych organów prasowych: plastycy mają „Bydgoskie oko”, a muzycy – „Melomaniaka”. W tej sytuacji muzycy, wokaliści i tancerze skupieni wokół Opery Nova powinni też, by nie odstawać od reszty, powołać do życia jakiś swój miesięcznik lub raz po raz wychodnik.

Z wyborem tytułu nie powinno być problemu. W grę może wchodzić „Trybuna tenora”, „Głos Figasa” lub „Straszny dwór i opłotki”.

Profesorskie rekomendacje Drugi tom dzienników Józefa Banaszaka pt. „Pochwała codzienności” pokazuje autora nie tylko jako

wybitnego naukowca, wrażliwego poetę i miłośnika sztuk wszelakich, ale także jako wyrafinowanego smakosza będącego stałym bywalcem i recenzentem bydgoskich lokali gastronomicznych. Uważamy, że za tak autorytatywne informacje, gdzie warto wejść, by dobrze zjeść, prof. Banaszak powinien dostać specjalne wyróżnienie od bydgoskich cukierników i restauratorów.

Dominacja Magdy J. Dziennikarka Radia PiK Magda Jasińska przypomniała sobie o muzycznych pasjach swojej wczesnej młodości – i przy okazji studyjnego nagrania kolęd pokazała kolegom radiowcom swój niewątpliwy wokalny talent.

Brzmiała w swoich solówkach jak, nie przymierzając, Hanna Banaszak, a swingowała niczym Ewa Bem. Towarzyszące jej w chórkach koleżanki dziennikarki były tak tym speszone, że siłą rzeczy wypadły poniżej oczekiwań.

Lusterko wsteczne /-25/ Ćwierć wieku temu (luty 1990) – Na deskach Teatru Polskiego zagościły „Czarownice” – autorski spektakl Eugeniusza Rzyskiego (scenariusz, reżyseria, muzyka i opracowanie) oparty na tekstach M. Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej.

– W dorocznych Koncertach Karnawałowych bydgoscy filharmonicy wystąpili w lekkim repertuarze pod batutą Jerzego Salwarowskiego.

– Miłośnicy sztuk plastycznych mogli podziwiać w BWA rzeźby Aleksandra Dętkosia.

– Bohaterem spotkania z cyklu „Gospodarz i jego goście” był muzyk i piosenkarz Piotr Salaber. Wśród zaproszonych przez niego do DK „Orion” gości znaleźli się m.in. jego koledzy z kręgu Klubu „Beanus” – Mariusz Trzaska i Mirosław Wysocki.

– Przy Al. 1 Maja 3 zainaugurowała swoją działalność Galeria Kantorek. Na dobry początek E. Kantorek i W. Dubrowin zaprezentowały malarstwo Jerzego Puciaty. luty 2015 |

| 21

w ydarzenia

Adresy bydgoskich instytucji kultury AKADEMIA MUZYCZNA

im. Feliksa Nowowiejskiego, ul. J. Słowackiego 7, 85-008 Bydgoszcz, tel. 523 210 582, www.amuz.bydgoszcz.pl 1 Akademicka Przestrzeń Kulturalna przy Wyższej Szkole Gospodarki, ul. Królowej Jadwigi 14, 85-229 Bydgoszcz, Koordynator: mgr Marta Rosenthal-Sikora www.apk.byd.pl; e-mail: apk@byd.pl tel. 52 567 00 57 Muzeum Fotografii – Arkadiusz Blachowski Galeria Debiut – Marta Rosenthal-Sikora Galeria Nad Brdą – Karolina Prus 2 artGallery galeria & pracownia plastyczna ul. Krasińskiego 5 facebook.com/osa.artGallery 3

Bydgoskie Centrum Informacji,

FILHARMONIA POMORSKA dyrektor: Eleonora Harendarska, ul. Andrzeja Szwalbego 6, 85-080 Bydgoszcz. Rezerwacja telefoniczna w godz. 11-14, tel. 523 210 234; wew. 21, bilety@filharmonia.bydgoszcz.pl, www.filharmonia.bydgoszcz.pl 7 FUNDACJA „WIATRAK”, Prezes Fundacji: Ks. Krzysztof Buchholz ul. Bołtucia 5, 85-791 Bydgoszcz tel. 523 234 810, fax 523 234 811 www.wiatrak.org.pl, e-mail: sekretariat@wiatrak.org.pl, Biuro Fundacji „Wiatrak” czynne: pon.-pt. 8.00-20.00

G

ALERIA 85 prowadzi Ewa Pankiewicz, ul. Gdańska 17, 85-006 Bydgoszcz, tel. 523 226 222 17 Galeria ALIX, M. i M. Dobeccy, ul. Jezuicka 26 18

ul. Batorego 2, 85-104 Bydgoszcz, bci@visitbydgoszcz.pl, www.visitbydgoszcz.pl 4

Galeria AUTORSKA Jan Kaja i Jacek Soliński, ul. Chocimska 5, 85-097 Bydgoszcz, tel. 608 596 314, www.autorska.pl, galeria@autorska.pl 8

BYDGOSKIE STOWARZYSZENIE ARTYSTYCZNE, ul. Pomorska 76, 85-051 Bydgoszcz, tel. 523 401 806, Prezes zarządu Wiesław Karpusiewicz

Galeria BRDA – działająca pod patronatem Galerii Miejskiej bwa, Bydgoszcz ul.

Dworcowa 94 (w siedzibie hotelu BRDA – parter) 9

5

BYDGOSKIE TOWARZYSTWO HERALDYCZNO-GENEALOGICZNE, ul. Wyczółkowskiego 21/1, tel. 523 413 291, prezes Paweł Bogdan Gąsiorowski

Galeria Francuska MISTRAL, przy WSG, prowadzi Henryka Stachowska prezes Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Francuskiej, ul. Garbary 2, budynek A, tel. 668 705 587 11

BYDGOSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE, SOCIETAS SCIENTIARUM BYDGOSTIENSIS, BYDGOSZCZ SCIENTIFIC SOCIETY, ul. Jezuicka 4, 85-102 Bydgoszcz, tel./fax 523 222 268, www.btn.bydgoszcz.eu, prezes prof. dr hab. inż. Marek Bieliński, czynne: pon., czw. 14-15 6

GALERIA INNOWACJI UTP ul. Prof. S. Kaliskiego 7, 85-789 Bydgoszcz, kier. dr Anna Bochenek, czynne codziennie od 10-17

om Edukacyjno-Kulturalny „REGNUM” przy Fundacji „Nowe Pokolenie”, ul. A.G. Siedleckiego 12 i ul. Bośniacka 3, dyr. Joanna Dobska, tel./fax 523 711 051, kom. 793 101 280, www.nowe-pokolenie.pl, fundacja@nowe-pokolenie.pl

GALERIA MDK 1 przy MDK nr 1, ul. Baczyńskiego 3

D

Dom Kultury MODRACZEK, ul. Ogrody 15, tel./fax 523 713 331, www.modraczek.smbudowlani.pl, e-mail: modraczek@tvogrody.com, abuzal­ska@smbudowlani.pl, dyr. Agnieszka Buzalska Dom Kultury ORION, ul. 16 Pułku Ułanów Wlkp. 1, 85-319 Bydgoszcz, tel. 523 487 201, kierownik Nikoletta Stachura

Galeria KANTOREK tel. 523 210 211, wstęp wolny, prezentacja i sprzedaż dzieł sztuki 10

GALERIA MIEJSKA bwa dyrektor: Wacław Kuczma, 85-006 Bydgoszcz, ul. Gdańska 20, tel. 523 393 050, godz. otwarcia: Galeria Miejska bwa: wt.-śr. 10-18, czw. 12-20, pt.

10-18, sob.-niedz. 11.30-16.30. Wstęp wolny.

Galeria Kantorek: wt.-śr. 11-18, czw. 13-20, pt. 11-18, sob. 11-14. bwa@galeriabwa.bydgoszcz.pl, www.galeriabwa.bydgoszcz.pl 12

E

GALERIA NA PIĘTRZE Studio Działań Artystycznych, ul. Długa 27, 85-034 Bydgoszcz, tel. 515 452 040, 601 443 119, sda.dluga27@interia.pl, czynne: pon.-pt. 10.00-20.00, sob. 12.00-16.00 13

Farbiarnia Pracownia Fotografii

GALERIA NON FERE przy II Społecznym Liceum Ogólnokształcącym

ljazz – Centrum Artystyczne ul. Kręta 3, 88-117 Bydgoszcz tel. 523 221 574, 662 152 726 www.eljazz.com.pl 41

Artystycznej, ul. Pomorska 68A/1, Bydgoszcz 40

22 |

| luty 2015

Galeria Wieży Ciśnień Muzeum Wodociągów, ul. Filarecka 1, 85-160 Bydgoszcz 42

Galeria Wspólna (MCK+ZPAP), ul. Batorego 1/3, 85-104 Bydgoszcz, tel. 523 221 447 e-mail: galeriawspolna@onet.pl 22

Izba Pamięci

Adama Grzymały-Siedleckiego, WiMBP, ul. Libelta 5, tel. 523 238 207, czynne: wt. i pt. 13-18, śr. 10-15 19

K

lub ARKA, ul. M. Konopnickiej 24a, 85-124 Bydgoszcz, tel. 523 487 202, kierownik Nikoletta Stachura Klub HEROS, ul. Gen. W. Thomée 1, Bydgoszcz, tel. 523 430 004, kierownik Danuta Antkowiak KLUB INSPEKTORATU WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH, ul. Sułkowskiego 52a, 85-915 Bydgoszcz, tel. 523 783 550, kierownik Marek Trojan. Biblioteka Klubu IWSZ, tel. 523 783 563, kierownik Zdzisława Gajownik; czynna: pon.-czw. 10-18, pt. 10-15 Klub Miłośników Kaktusów, ul. M. Konopnickiej 24a, 85-124 Bydgoszcz, przewodniczący Jerzy Balicki, tel. 523 215 538, www.republika.pl/bkmk/ KLUB MIŁOŚNIKÓW AUSTRALII I OCEANII, ul. Plac Kościeleckich 8, pok. 8, Bydgoszcz, prezes Lech Olszewski, tel. 607 120 182, fax 052 321 32 60, www.kmaio.bydg.pl 20 Klub ODNOWA, ul. Planu 6-letniego 38, tel. 523 631 867, e-mail: klubodnowa@interia.pl, www.klubodnowa.strefa.pl, kier. Grażyna Salemska KLUB POLSKIEJ KSIĄŻKI, Hotel Centralny, ul. Dworcowa 85, tel. 523 432 452, Jolanta Kowalska oraz przy Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 4, tel. 523 412 504, Alicja Leśniak 21 KLUB ŚWIATA KSIĄŻKI, ul. Dworcowa 85, tel. 523 454 698, kier. księgarni Mariola Zawisza. 21 KLUB ŚRODOWISK TWÓRCZYCH, ul. Batorego 1-3, tel./fax 523 228 715, 523 225 677, prezes Piotr Trella 22 Kujawsko-Pomorskie Centrum Kultury w Bydgoszczy Dyrektor: Maciej Puto, pl. Kościeleckich 6, 85-033 Bydgoszcz, wok@wok.bydgoszcz. com, tel. 52 585 15 01–03; Galeria Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej, kierownik: Katarzyna Wolska, tel. 52 322 22 36, galeria@wok.bydgoszcz.com, www.wok.bydgoszcz.com 37

Miejskie Centrum Kultury,

ul. Marcinkowskiego 12, 85-056 Bydgoszcz, tel. 523 255 555 (informacja) sekretariat@mck-bydgoszcz.pl, www.mck-bydgoszcz.pl 39

Międzynarodowe Centrum Kultury i Turystyki oraz Esperantotur ul. M. Skłodowskiej-Curie 10, 85-094 Bydgoszcz tel./fax: 523 461 151, e-mail: info@esperanto.bydgoszcz.eu Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1, ul. K.K. Baczyńskiego 3, 85-805 Bydgoszcz, tel. 523 755 349, fax 523 450 628, e-mail: mdknr1bydgoszcz@go2.pl, www.mdk1.bydgoszcz.pl, dyr. Piotr Skowroński Młodzieżowy Dom Kultury nr 2, im. Henryka Jordana, ul. Leszczyńskiego 42, 85-137 Bydgoszcz, tel./fax 523 731 795, dyr. Adam Łętocha. Biblioteka Literatury Fantastycznej im. Janusza A. Zajdla – Gimnazjum Nr 20, ul. Tucholska 30, czynne: wt., śr. 16-19 Młodzieżowy Dom Kultury nr 4, ul. Dworcowa 82, 85-010 Bydgoszcz, tel./fax 523 224 413, e-mail: mdk4@cps.pl, www.mdk4.bydgoszcz.pl, dyr. Małgorzata Gładyszewska 23 Młodzieżowy Dom Kultury nr 5, ul. Krysiewiczowej 8, 85-796 Bydgoszcz, tel./fax 523 485 002, dyr. Jolanta Wawrzonkowska, www.mdk5.bydgoszcz.pl, mdk@mdk5.bydgoszcz.pl Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, ul. Berwińskiego 4, 85-044 Bydgoszcz, tel./fax 523 462 318, e-mail: muzeum@ukw.edu.pl, czynne: wt.-pt. 10-14, dyr. prof. dr hab. Adam Sudoł 24 MUZEUM FARMACJI Apteki Pod Łabędziem, ul. Gdańska 5, tel. 523 220 187. 25 MUZEUM KANAŁU BYDGOSKIEGO, przy III LO, ul. Nowogrodzka 3, www.muzeumkanalu.pl, tel. 693 765 075 Muzeum Mydła i Historii Brudu ul. Długa 13-17, 85-032 Bydgoszcz.

Rezerwacja tel. 525 157 015, e-mail: warsztaty@muzeummydla.pl; www.muzeummydla.pl 15 MUZEUM OKRĘGOWE im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy: ul. Gdańska 4, 85-006 Bydgoszcz, Dyrektor Muzeum dr Michał F. Woźniak; Sekretariat: tel./fax 52 58 59 966, e-mail: sekretariat@muzeum.bydgoszcz.pl; www.muzeum.bydgoszcz.pl, www.exploseum.pl, Dział Edukacji i Promocji: tel. 52 58 59 910-15, e-mail: promocja@muzeum.bydgoszcz.pl; Biblioteka muzealna: tel. 52 58 59 916.

Godziny zwiedzania Muzeum: wtorek, środa, piątek 10.00-17.00 czwartek 10.00-19.00 sobota, niedziela 11.00-17.00 poniedziałki – nieczynne Soboty – wstęp bezpłatny, tel. 883 366 056 26

w ydarzenia

MUZEUM OŚWIATY, ul. M. Curie-Skłodowskiej 4, tel. 523 426 590 MUZEUM WOJSK LĄDOWYCH, ul. Czerkaska 2, 85-641 Bydgoszcz, dyr. Mirosław Giętkowski, tel. 523 782 026, Godziny otwarcia: wtorek – piątek: 8.30-15.30; w niedziele: 10.00-14.00; w soboty i poniedziałki – nieczynne. www.muzeumwl.pl

O

pera NOVA w Bydgoszczy dyrektor: Maciej Figas, ul. Marszałka Focha 5, 85-070 Bydgoszcz, tel. 523 251 502, Dział Promocji i Obsługi Widzów oraz przedsprzedaż biletów: tel. 523 251 655, fax 523 251 636. Kasa biletowa tel. 523 251 555. Obiekt dostosowany dla potrzeb osób niepełnosprawnych, www.operanova.bydgoszcz.pl 27

PAŁAC MŁODZIEŻY, ul. Jagiellońska 27,

85-097 Bydgoszcz, tel. 523 210 081, www.palac.bydgoszcz.pl, dyr. Joanna Busz. Tutaj: Galeria Pałac 28 Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka im. Mariana Rejewskiego, ul. Skłodowskiej-Curie 4, 85-094 Bydgoszcz, tel. 523 413 074; www.pbw.bydgoszcz.pl, dyr. Ewa Pronobis-Sosnowska

PROF-EUROPE Stowarzyszenie Nauczycieli Języka Francuskiego w Polsce, ul. Dworcowa 80, 85-010 Bydgoszcz.

Prezes: Marta Samolej-Chmielewska, tel./fax 523 221 661 oraz 601 679 572, www.profeurope.pl 29

STOWARZYSZENIE ARTYSTYCZNE „MÓZG”, www.stowarzyszenie.mozg.art.pl, ul. Gdańska 10, 85-006 Bydgoszcz, tel. 523 455 195 30

Salezjańskie Stowarzyszenie Wychowania Młodzieży, ul. Salezjańska 1, 85-792 Bydgoszcz, www.dominiczek.salezjanie.pl, tel. 523 447 401 lub 523 766 739

T

EATR PANTOMIMY „DAR” www.dar.art.pl; e-mail: teatrdar@wp.pl tel. 523 407 468, 602 572 021, 602 257 675 TEATR POLSKI im. Hieronima Konieczki dyrektor: Paweł Łysak, al. Mickiewicza 2, 85-071 Bydgoszcz, tel. 523 397 841, Kasa Teatru czynna jest od wtorku do piątku w godz. od 12 do 18 oraz godzinę przed spektaklem: tel. 523 397 818, fax 523 397 840 lub bilety@teatrpolski.pl, www.teatrpolski.pl 31 TOWARZYSTWO INICJATYW KULTURALNYCH, ul. Dworcowa 62/2, 85-009 Bydgoszcz, tel. 523 213 371, prezes Maria Papała 32 TOWARZYSTWO MIŁOŚNIKÓW MIASTA BYDGOSZCZY, ul. Jezuicka 4, tel./fax 523 225 196, 523 454 434, www.tmmb.pl, e-mail: tmmb@neostrada.pl, skrytka pocztowa nr 17, 85-169 B 37, prezes Jerzy Derenda.

Biuro Zarządu czynne we wt., śr., czw. 9-15, sklep TMMB z bydgostianami, ul. Długa 15, czynny: pon.-pt. 10-18, sob. 10-14. 6

TOWARZYSTWO MUZYCZNE im. Ignacego Jana Paderewskiego, ul. ks. Piotra Skargi 7, 85-018 Bydgoszcz, tel./fax 523 270 291, www.konkurspaderewskiego.pl prezes prof. Katarzyna Popowa-Zydroń 33 TOWARZYSTWO OPEROWE im. prof. Felicji Krysiewiczowej, ul. Focha 5, 85-006 Bydgoszcz, prezes Zenona Tomczak, tel. 603 993 852, sekretarz zarządu Danuta Święcichowska 27 TOWARZYSTWO POLSKO-AUSTRIACKIE, Oddział B. ul. Stary Rynek 5, 85-104 Bydgoszcz, tel. 609 678 277, e-mail: lubomira.kubiak@gmail.com, prezes Lubomira Kubiak, dyżury w każdą drugą środę miesiąca 34 TOWARZYSTWO POLSKO-NIEMIECKIE, ul. Fordońska 120. Dyżury w każdy trzeci poniedziałek miesiąca w godz. 13-16, e-mail: tpn1@wp.pl www. tpnbydgoszcz.bugs3.com, www.facebook.com/tpn.Bydgoszcz prezes Danuta Szczepaniak-Kucik, tel.

504 100 024, sekretarz Krystyna BenderDudziak, tel. 605 666 936 TOWARZYSTWO POLSKO-WŁOSKIE Stary Rynek 22-24 (III p., wejście przez KATALOGI), tel. 523 238 008, dyżury: 1. środa miesiąca godz. 17-19 www.api.bydgoszcz.pl; api@api.bydgoszcz.pl, prez. Elżbieta Renzetti 35

TOWARZYSTWO PRZYJAŹNI POLSKOFRANCUSKIEJ, Siedziba na terenie WSG w Bydgoszczy ul. Garbary 2; bud.: H-01, Prezes: Małgorzata Panasewicz tel. 504 199 624, wiceprezes: Józef Owczarek, tel. 507 160 445 11 URZĄD MIASTA, Biuro Kultury Bydgoskiej ul. Jezuickiej 14a, 85-102 Bydgoszcz, www.bydgoszcz.pl, tel. 525 858 189, Dyrektor Magdalena Zdończyk 36 WĘDROWNICZEK – Klub Turystyczny, prezes Adam Czachorowski, tel. 523 251 635 WiMBP BIBLIOTEKA GŁÓWNA Bydgoszcz, ul. Długa 39, tel. 523 238 008, 523 399 200 – centrala; 523 287 390 – sekretariat, fax 523 287 390, e-mail: sekretariat@wimbp.bydgoszcz.pl, www.wimbp.bydgoszcz.pl Dyrektor: Ewa Stelmachowska 35

Redakcja BIK prosi Państwa o weryfikację danych: bik@mck-bydgoszcz.pl luty 2015 |

| 23

w ydarzenia Filharmonia Pomorska 6.02.2015, piątek, godz. 19.00

„Z nowego świata” Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej Tadeusz Wojciechowski dyrygent Rafał Kwiatkowski wiolonczela Dvořák – Koncert wiolonczelowy h-moll Dvořák – IX Symfonia e-moll „Z Nowego Świata” Niewątpliwie do najbardziej znanych i najpiękniejszych, stanowiących fundament żelaznego repertuaru wirtuozów wiolonczeli, należy Koncert h-moll Dvořáka. Dzieło, które w pewnym stopniu wieńczy twórczość Dvořáka i stanowi jakby jego spojrzenie w przeszłość na cały swój dorobek muzyczny. Ten romantyczny, pełen symfonicznego rozmachu utwór usłyszymy w interpretacji Rafała Kwiatkowskiego.

Artysta już od najmłodszych lat zwyciężał w licznych młodzieżowych konkursach w Polsce i USA, ale solistyczną karierę na światowych Rafał Kwiatkowski, estradach umożliwiły mu fot. Bruno Fidrych najbardziej prestiżowe laury konkursowe. Kolejny punkt programu to IX Symfonia e-moll „Z Nowego Świata”. Zainspirowana folklorem amerykańskim jest z pewnością najwybitniejszym dziełem symfonicznym Dvořáka, które powstało w XIX-wiecznej Ameryce. Stanowi ono podsumowanie dorobku symfonicznego czeskiego kompozytora, będąc jednocześnie najbardziej znanym i popularnym dziełem tego gatunku w jego twórczości. Nad całością koncertu będzie czuwał szef dyrygent bydgoskich symfoników Tadeusz Wojciechowski.

7.02.2015, sobota, godz. 11.00

Akademia WioliMisia

koncert dla dzieci od 3 do 6 roku życia O gorących dźwiękach z „muzycznego kaloryfera płynących” Dorota Borowicz przygotowanie i prowadzenie Stanisław Miłek akordeon Krzysztof Lutrzykowski akordeon Kacper Chabrowski akordeon Maciej Drapiński akordeon Królować będzie kwartet akordeonowy, w skład którego wchodzą pedagog i absolwenci bydgoskiej Akademii Muzycznej, którzy zaprezentują się w interesujących aranżacjach popularnych i powszechnie lubianych utworów od Bacha po Piazzollę.

24 |

| luty 2015

7.02.2015, sobota, godz. 12.30

66. Od brzuszka do uszka maluszka

koncert dla niemowląt, małych dzieci do 2 roku życia oraz kobiet w ciąży.

Najmłodszych melomanów bawić i uczyć przy muzyce będzie Kapela OLDNOVA, a w programie polska muzyka ludowa i kompozycje inspirowane folklorem.

11.02.2015, środa, godz. 19.00

Saksofon i smyczki Orkiestra Kameralna Capella Bydgostiensis José Maria Florêncio dyrygent Alina Mleczko saksofon polska muzyka współczesna na saksofon i smyczki Mykietyna, Derfla, Grudnia, Kowalskiego Saksofon zyskał popularność w zespołach tanecznych, jazzowych, orkiestrach dętych, ale wzbudził także zainteresowanie kompozytorów muzyki tzw. poważnej, którzy powierzali mu partie solowe w swych utworach.

Solistka koncertu Alina Mleczko to najsłynniejsza polska saksofonistka klasyczna, zaliczana do grona czołowych wykonawców tzw. nowej muzyki saksofonowej. Jest pierwszą kobietą, która ukończyła klasę saksofonu w Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie Davida Pitucha i Krzysztofa Herdera, koncertuje od 20 lat w wielu krajach Europy i USA. Artystka inspiruje kompozytorów, którzy piszą specjalnie dla niej utwory, wiele z nich zostało Alina Mleczko zarejestrowanych na płytach, jak np. ostatni krążek „Sonatina für Alina” nagrany wraz z Baltic Neopolis Orchestra z kompozycjami Mykietyna, Grudnia, Sielickiego i Jerzego Derfla.

12.02.2015, czwartek, godz. 11.00 i 12.30

Poranki muzyczne dla seniorów Agnieszka Olszewska śpiew Paweł Krasulak śpiew Rafał Tworek fortepian Program w klimacie walentynkowym wypełnią same szlagiery, m.in. z operetki „Hrabina Marica”. piątek, 13.02.2015, godz. 19.00

Koncert walentynkowy Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej Wojciech Rodek dyrygent Małgorzata Rodek sopran Tomasz Krzysica tenor

w ydarzenia Tradycyjnie, zgodnie z przesłaniem koncertu wypełnią go utwory miłe sercom i uszom – przeboje operetkowe i musicalowe w wykonaniu popularnych, uznanych śpiewaków. Sopranistka Małgorzata Rodek jest solistką Warszawskiej Opery Kameralnej, laureatką wielu konkursów muzycznych, prócz głównych ról operowych posiada w swym repertuarze większość partii oratoryjno-kantatowych Bacha, Händla, Pergolesiego, Vivaldiego, Haydna, Mozarta, Beethovena, Schuberta, Mahlera, Szymanowskiego. Także związany z WOK-iem, tenor Tomasz Krzysica ujmuje „przyjemną barwą głosu, wdziękiem, elegancją gestu i ruchu, (…) jest jednym z nielicznych polskich tenorów umiejących śpiewać piano”. Artysta zdołał podbić nawet wymagającą publiczność i krytykę włoską, która przyznała mu „Premio Basiola” – dla najciekawszej osobowości artystycznej włoskich konkursów wokalnych w 2001.

20.02.2015, piątek, godz. 19.00

Z cyklu „Wielcy artyści w filharmonii” Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej Maestro Tadeusz Strugała dyrygent Beethoven – IV Symfonia B-dur Bruckner – IV Symfonia Es-dur „Romantyczna” Maestro Tadeusz Strugała – wybitny dyrygent, pedagog, juror i organizator życia muzycznego poprowadzi kolejny koncert tego spektakularnego cyklu FP. Wieloletni dyrektor naczelny i artystyczny Filharmonii Wrocławskiej, w latach 1979-90 był zastępcą dyrektora artystycznego i stałym dyrygentem Filharmonii Narodowej w Warszawie, prowadząc równolegle (w latach 1981-86) Orkiestrę Filharmonii Krakowskiej jako jej dyrektor artystyczny. W 2011 Polskie Radio uhonorowało Artystę Diamentową Batutą – swoim najwyższym wyróżnieniem – za wybitne kreacje artystyczne, rozsławianie muzyki polskiej w kraju i za granicą oraz przybliżanie jej milionom słuchaczy Polskiego Radia a także za zasługi dla polskiej i światowej kultury muzycznej oraz działalność dyrygencką o szczególnym znaczeniu dla polskiego życia muzycznego.

23.02.2015, poniedziałek, godz. 11.00

Ferie zimowe w filharmonii Bydgoska Orkiestra Muzyki Filmowej ks. Przemysław Pasternak dyrygent Artur Barciś słowo soliści: Edyta Krzemień, Michał Gasz, Zofia Nowakowska, Judyta Wenda, Jakub Szyperski, Agata Walczak Darmowe karty wstępu do odbioru w kasie biletowej FP od 16 lutego w dni powszednie w godz. 14-18. Liczba kart ograniczona. Koncert skierowany do grup zorganizowanych i rodzin wielodzietnych.

Przedsięwzięcie jest organizowane w ramach projektu „Promocja marki Województwa Kujawsko-Pomorskiego poprzez wydarzenia kulturalne” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Kujawsko-Pomorskiego na lata 2007-2013 oraz z budżetu Województwa Kujawsko-Pomorskiego.

25.02.2015, środa, godz. 19.00

Altówka w roli głównej Orkiestra Kameralna Capella Bydgostiensis Jakub Chrenowicz dyrygent Maciej Sionkowski altówka Leopold Mozart – Sinfonia G-dur Penderecki – Koncert na altówkę i smyczki Händel – Koncert h-moll na altówkę (opr. Casadesus) Penderecki – Sinfonietta na smyczki Altówka jest bardzo podobna do skrzypiec, tylko nieco od nich większa, a jej brzmienie jest aksamitne, ma niższy, głębszy ton. Współczesne dzieła na altówkę powstają najczęściej na zamówienie wybitnych wirtuozów tego instrumentu, jak Jurij Bashmet, Pinchas Zukerman. Słynny Grigorij Żyslin pierwszy kreował Koncert altówkowy Pendereckiego, który, obok koncertów Hindemitha, Bartóka, Martinů, jest bardzo istotną pozycją repertuaru altówkowego XX wieku. Gość Capelli Maciej Sionkowski zaprezentuje wielkie walory solistyczne tego instrumentu. Jako dyplomant Akademii Muzycznej w Gdańsku, w klasie altówki Ireny Albrecht, w 2010 rozpoczął pracę w orkiestrze Filharmonii Bałtyckiej, a w 2012 objął stanowisko I głosu. Jest laureatem ogólnopolskich oraz międzynarodowych konkursów.

Koncertował w kraju i za granicą zarówno w roli solisty, jak i kameralisty.

27.02.2015, piątek, godz. 19.00

Musica sacra Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej Chór Akademicki Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy Kerstin Behnke dyrygent (Niemcy) soliści śpiewacy Benedykt Odya przygotowanie Chóru Brahms – Ein deutsches Requiem Requiem niemieckie Johannesa Brahmsa jest jednym z najbardziej niezwykłych utworów religijnej muzyki żałobnej. Muzyka jest pełna romantycznej mocy i głębi wyrazu, ze znaczącymi śladami barokowej tradycji. Już od pierwszego wykonania Requiem zachwyciło słuKerstin Behnke, chaczy sal koncertowych fot. Stefanie Rahtje nie tylko w krajach niemieckojęzycznych, ale na całym świecie. Kompozytor napisał swe dzieło dla żałobników, opłakujących tu, na ziemi swoich zmarłych, aby nieść im nadzieję i ukojenie.

Niemieckie Requiem jest nie tylko największym, lecz również najważniejszym utworem w kompozytorskim dorobku Brahmsa. inf. Mariola Grochowina

luty 2015 |

| 25

w ydarzenia Opera Nova w Bydgoszczy

Hrabina Marica, fot. Marek Chełminiak

1.02.2015, niedziela, godz. 19.00 3.02.2015, wtorek, godz. 19.00 4.02.2015, środa, godz. 19.00

HRABINA MARICA operetka Imre Kálmána Kierownictwo muzyczne Maciej Figas Reżyseria Laco Adamik Scenografia Łucja Kossakowska Choreografia Janina Niesobska Jeśli ktoś chce dowiedzieć się, gdzie mieszka miłość, koniecznie powinien wybrać się na tę operetkę! Muzyka Kálmána na trzy godziny przeniesie widzów w świat Austro-Węgier i zaludniających je przed laty nacji. Cyganie, Madziarzy, mieszkańcy cesarskiego Wiednia i frywolne tancerki ze sławnego kabaretu Tabarin spotkają się w majątku kapryśnej i nieufnej (ale do czasu!) grafini.

Brzmią dźwięki cygańskich skrzypiec i cymbałów, tupią końskie kopyta, wielkie okna w fasadzie pałacu jarzą się od żyrandoli, podekscytowana wybiega na podjazd – to do swego pałacu wśród węgierskiej puszty powraca z Wiednia hrabina Marica! Takie obrazy zmyła nieodwracalnie z mapy Europy I wojna światowa; kompozytor wskrzesił je w partyturze. „Hrabina Marica” to prawdziwy „muzyczny fajerwerk”: romanse, czardasze, kankan, fokstrot – muzyka Kálmána zawsze wprawia słuchaczy w pogodny nastrój. Spektakl cechuje pełna pomysłów reżyseria, uroda plastyczna imponującej scenografii i kilkuset kostiumów, piękne układy choreograficzne dla baletu i solistów-śpiewaków. W spektaklu bierze udział 160 wykonawców.

13.02.2015, piątek, godz. 17.00 14.02.2015, sobota, godz. 17.00 15.02.2015, niedziela, godz. 17.00 26 |

| luty 2015

JAŚ I MAŁGOSIA opera Engelberta Humperdincka Kierownictwo muzyczne Jerzy Wołosiuk Dyryguje Andrzej Knap Reżyseria Cezary Domagała Scenografia Małgorzata Szydłowska Choreografia Marek Zajączkowski Reżyseria świateł Bogumił Palewicz Przygotowanie chóru dziecięcego Izabela Cywińska Dawno, dawno TEMU, przed 122 laty w weimarskiej Operze Dworskiej odbyła się premiera operowej baśni… Adelheid Wette, młodsza siostra kompozytora Engelberta Humperdincka, opracowała inscenizację znanej baśni braci Grimm pt. „Jaś i Małgosia” i poprosiła swego brata, asystenta Wagnera, o skomponowanie muzyki. Utwór, który w zamyśle miał być rodzinną zabawą, przerodził się w wymagającą niezłych głosów i dużej orkiestry operę. Pierwsze wykonanie „Hänsel und Gretel” poprowadził w Weimarze Richard Strauss.

Chociaż Humperdinck komponował „Jasia i Małgosię” pod wpływem Wagnera, którego asystentem był w Bayreuth podczas pracy nad „Parsifalem”, w warstwie muzycznej udało mu się zachować całą lekkość i wdzięk ludowej opowiastki. Język muzyczny tej opery jest niezwykle wyrafinowany, dlatego poruszająca wyobraźnię dziecięcą bajkowa historia jak każde dzieło operowe zachwycić może niezależnie od wieku.

W realizacji Opery Nova wykorzystany zostaje także zespół baletowy w roli elfów oraz towarzyszące mu dzieci ze Studia Baletowego. Radosne w pełni pozostaje zakończenie, w którym dobro odnosi triumf nad złem, a odczarowane z postaci pierników dzieci (Chór Dziecięcy Pałacu Młodzieży) świętują wraz z dwójką rodzeństwa szczęśliwe odnalezienie rodziców.

w ydarzenia

21.02.2015, sobota, godz. 19.00 22.02.2015, niedziela, godz. 17.00 23.02.2015, poniedziałek, godz. 17.00 24.02.2015, wtorek, godz. 19.00

SEN NOCY LETNIEJ balet do muzyki Feliksa Mendelssohna Inscenizacja i choreografia Karol Urbański Kierownictwo muzyczne Jerzy Wołosiuk Kostiumy Tijana Tyski Reżyseria świateł Maciej Igielski Projekcje Krystian Drywa BALET, Chór ŻEŃSKI i ORKIESTRA OPERY NOVA „Jeśli łaskawie zatańczysz w krąg z nami I zechcesz przyjrzeć się naszym uciechom W blasku księżyca, przystąp do nas…”

Tym cytatem ze „Snu nocy letniej” zapraszamy na przedstawienie powracające po 3 latach do repertuaru. Karol Urbański, inscenizator i choreograf, podążył tropami słynnej komedii Szekspira: oglądamy więc królestwo elfów, jego skłóconych władców Tytanię Oberona, wszędobylskiego Puka, niebezpiecznie używającego soku z lubczyku, czapkę z oślimi uszami, mgłę zasnuwającą las… Jest też „wątek ludzki”, czyli rzemieślnicy przygotowujący teatralne przedstawienie z okazji ślubu ateńskiego króla Tezeusza z Hipolitą oraz perypetie uczuciowe kilku zakochanych par. Choreograf pokazuje zawiłości ludzkich uczuć, bezradność człowieka wobec ich wygasania, wieczne poszukiwanie miłości i akceptacji drugich… Wszystko to jednak w nastroju pogodnej opowieści, z elementami wręcz komediowymi. Akcja dzieje się na różnych poziomach jawy i snu; a może wszystko jest snem, który śni młody chłopak o imieniu Puk? Balet tańczony jest w technice klasycznej. Stroje świata elfów odwołują się do różnych odcieni leśnych

zieleni. Kostiumolog zaprojektowała także wspaniałe suknie do finałowej sceny „ludzkich” ślubów: pyszniące się aplikacjami koronkowymi i perełkami, migoczące mnóstwem koralików.

Romantyczny nastrój budują także światła i projekcje wideo. Dla potrzeb spektaklu, obok muzyki scenicznej Mendelssohna do komedii Szekspira, w tym kantaty „Lobesgesang” na dwa soprany solowe, chór żeński i orkiestrę, wykorzystane zostały fragmenty symfonii „Szkockiej” i „Włoskiej”, uwertura „Meluzyna”.

28.02.2015, sobota, godz. 19.00

MADAMA BUTTERFLY opera Giacomo Pucciniego Reżyseria Marianne Berglöf Kierownictwo muzyczne Maciej Figas Scenografia Andrey von Schlippe Kostiumy Christine Haller Tytułowa bohaterka, jak zwykle niezapomniana postać kobieca u Pucciniego, jest najgłębiej przedstawiona pod względem psychologicznym: jako radosna pełna nadziei narzeczona, ufająca i wierna żona, zrozpaczona, porzucona kobieta, spokojna i pewna swej decyzji przed śmiercią – w każdym stanie „Pani Motyl” budzi fascynację słuchacza i dominuje na scenie. Kompozytor podczas pracy studiował muzykę (typ melodyki, instrumentację) i obyczajowość Japonii. Osadzony w egzotycznym pejzażu dramat japońskiej gejszy, zakochanej w poruczniku amerykańskiej marynarki, został ukazany poprzez bogactwo i piękno muzyki, z zachowaniem wiarygodności psychologicznej postaci. Opera Pucciniego, zaliczana do dzieł werystycznych, wystawiana jest od 111 lat z niesłabnącym powodzeniem na scenach całego świata. inf. Ewa Chałat

Sen nocy letniej. Olga Marczak jako Tytania, fot. Andrzej Makowski

luty 2015 |

| 27

w ydarzenia Akademia Muzyczna w Bydgoszczy 1.02.2015, niedziela, godz. 12.00, Pałac Nowy w Ostromecku, wstęp wolny

Akademia dzieciom Czarne wrony

15.02.2015, niedziela, godz. 10.00 i 11.30, Sala Koncertowa im. prof. R. Sucheckiego, ul. Staszica 3. Bilety w cenie 7 zł dla osób dorosłych i 5 zł dla dzieci można nabywać w foyer Sali Koncertowej pół godziny przed każdą audycją

CLXIX poranek muzyczny dla dzieci z rodzicami Idzie luty, kuj buty

15.02.2015, niedziela, godz. 17.00, Sala Rotundowa Pałacu w Lubostroniu.

Bilety w cenie 10 zł można nabywać w Pałacu w Lubostroniu pół godziny przed koncertem

CLII koncert pałacowy – „Miłość, to wspaniała rzecz”

Wiesław Bednarek baryton Oleksandr Yankevych fortepian w programie m.in.: W pewien piękny wieczór, La Paloma, Miłość to wspaniała rzecz, Tolko raz, Trojka, Gari, gari, Chitarra Romana, I have but one heart, Chianti Lied, O sole mio, Historia de un amor, Valencia, To świt, to zmrok, Gdybym był bogaczem

Wiesław Bednarek

17.02.2015, wtorek, godz. 19.00, Sala Koncertowa Akademii Muzycznej, ul. Gdańska 20, wstęp wolny

Wielkie cykle – Johannes Brahms

Bolesław Siarkiewicz skrzypce Lech Bałaban altówka Piotr Kępiński fortepian w programie m.in. Trio waltorniowe Es-dur op. 40 J. Brahmsa

19.02.2015, czwartek, godz. 19.00, Sala Koncertowa im. prof. R. Sucheckiego, ul. Staszica 3, wstęp wolny

CXII Koncert Organowy Witold Zalewski organy Łukasz Michalski puzon Maria Kukier-Turkiewicz fortepian w programie: recital organowy; A. Skriabin – Etiuda a-moll op. 2 nr 1; A. Miaskowski – Allegro moderato; A. Greczaninow – Nokturn b-moll op. 86; S. Rachmaninow – Preludium Es-dur op. 23 nr 10; S. Rachmaninow – Andante op. 19; S. Rachmaninow – Wokaliza op. 34 nr 14; W. Błażewicz – Szkic koncertowy 22.02.2015, niedziela, godz. 16.00, Pałac Nowy w Ostromecku. Bilety w cenie 10 zł można nabywać w Pałacu w Ostromecku pół godziny przed koncertem

Akademia w pałacu

Urszula Jankowiak mezzosopran Studentki klasy śpiewu: Kamila Korgól, Agata Dembska-Kornaga, Agata Flądro, Magdalena Wiesztort Alicja Tarczykowska fortepian Marek Kamola fortepian w programie m.in.: A. Vivaldi, W.A. Mozart, F. Poulenc, J. Brahms, R. Strauss, S. Moniuszko, L. Różycki

22-25.02.2015, wstęp wolny

XIII Międzynarodowe Dni Muzyki Dawnej Sympozjum Z zagadnień wykonawczych muzyki dawnej

prof. zw. Urszula Bartkiewicz kierownictwo naukowe Katedra Klawesynu, Organów i Muzyki Dawnej AM w Bydgoszczy

24.02.2015, wtorek, godz. 19.00, Sala Koncertowa im. prof. R. Sucheckiego, ul. Staszica 3, wstęp wolny

CCLVI Bydgoski Wtorek Muzyczny

w ramach XIII Międzynarodowych Dni Muzyki Dawnej Pedagodzy i goście Katedry Klawesynu, Organów i Muzyki Dawnej

inf. Anna Cudo

Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy 7 lutego 2015 Różany Bal Uniwersytecki – Już po raz trzeci Rektor UKW prof. dr hab. Janusz Ostoja-Zagórski zaprasza na Różany Bal Uniwersytecki, który odbędzie się 7 lutego 2015 r. godz. 20.00 w Hotelu „Pod Orłem”. Do udziału w tym niezwykłym wydarzeniu zapraszamy społeczność Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego oraz naszych przyjaciół, sympatyków i przedstawicieli współpracujących instytucji. W programie znajdą się m.in. występ Bogdan Ciesielski Band, atrakcyjne menu oraz słodka niespodzianka o północy. Różany Bal Uniwersytecki 28 |

| luty 2015

wpisuje się w obchody Jubileuszu X-lecia powołania Uniwersytetu. Kontakt: 504 083 138.

14 lutego 2015 Noc Planszówek – Miłośników gier planszowych i karcianych zapraszamy na 37. Noc Planszówek, która odbędzie się 14 lutego w godz. 19.00-2.30 w Collegium Copernicanum UKW przy ul. Kopernika 1. Goście będą mogli korzystać z niemal 200 gier. Bilety w cenie 15 zł można nabywać w dniu imprezy. inf. Sebastian Nowak

w ydarzenia

Towarzystwo Polsko-Austriackie w Bydgoszczy

7.02.2015, godz. 19.30, Restauracja Maestra Informacja i rezerwacja miejsc: tel. 609 678 277

BAL W OPERZE WIEDEŃSKIEJ Początki tego ważnego w kulturalnych dziejach Europy wydarzenia nie były łatwe. Artyści Dworskiego Teatru Operowego w WIEDNIU chcieli uczcić zabawą taneczną ukończenie w 1869 r. budowy wspaniałego gmachu OPERY przy WIEDEŃSKIM RINGU. Jednak Jego Wysokość Cesarz Franciszek Józef nie był tego dnia łaskawy, prośbę artystów rozpatrzył odmownie. Tego roku „Bal w Operze Dworskiej” odbył się w nie mniej okazałym również nowym budynku MUSIKVEREIN. Zezwolenie Jego Wysokości na organizowanie balu w nowym gmachu OPERY zostało wydane dopiero w 1877 r., ale pod

jednym warunkiem: żadnych tańców! Jednakże Wiedeńczycy tym razem nie zamierzali słuchać Cesarza.

Wiedeńska „pasja taneczna” odniosła zwycięstwo, wiedeńska krew i odwaga zwyciężyła i po północy odbył się pierwszy prawdziwy taniec w sali reprezentacyjnej nowej OPERY. Upadek monarchii habsburskiej w 1918 r. tylko na krótki czas wstrzymał imperialne BALE w OPERZE. Już trzy lata później zabrzmiał tu okrzyk: „ALLES WALZER” (Wszyscy do walca!). Po II wojnie światowej w lutym 1956 r. BAL W OPERZE mógł kontynuować swą tradycję w odbudowanej po wojennych zniszczeniach OPERZE PAŃSTWOWEJ (STAATSOPER). Sceneria i atmosfera BALU w OPERZE jest wyjątkowa a sam BAL należy niewątpliwie do najbardziej znanych i eleganckich balów na świecie. Ale tylko w WIEDNIU, PRADZE i BUDAPESZCIE rzeczywiście odbywa się on w operze. Zgodnie z ponad stuletnią wiedeńską tradycją Bydgoski Oddział TOWARZYSTWA POLSKO-AUSTRIACKIEGO we współpracy z restauracją MAESTRA od roku 2009 każdego roku pod koniec karnawału organizuje dla mieszkańców naszego miasta BAL WIEDEŃSKI W BYDGOSZCZY, który odbywa się w restauracji MAESTRA w OPERZE NOVA w BYDGOSZCZY. W roku 2015 po raz siódmy „BAL WIEDEŃSKI – BYDGOSZCZ 2015” odbędzie się 7 lutego 2015 r. od godz. 19.30. Organizatorzy serdecznie zapraszają: WSZYSCY DO WALCA… luty 2015 |

| 29

w ydarzenia Teatr Polski 1.02.2015, niedziela, godz. 18.00, Duża Scena TPB (spektakl z angielskimi napisami)

Stanisława Przybyszewska: Thermidor reżyseria i scenografia: Paweł Wodziński: kostiumy i światła: Agata Skwarczyńska; wideo: Mikołaj Walenczykowski; obsada: m.in. Grzegorz Artman, Paweł L. Gilewski, Mirosław Guzowski Niedokończony tekst Stanisławy Przybyszewskiej, do którego w spektaklu dodane zostały fragmenty przemówień jakobinów, opisuje ostatnie godziny życia lewicowych przywódców rewolucji: Robespierre’a i Saint-Justa. Akcja rozgrywa się 7 thermidora II roku rewolucji w sali posiedzeń Komitetu Ocalenia Publicznego, na zapleczu republikańskiego parlamentu. Biorą w niej udział członkowie komitetu, którzy już następnego dnia doprowadzą do przewrotu, kończącego rządy rewolucyjnej demokracji; przewrotu, który stanie się modelem dla kapitalistycznych zmian politycznych w ciągu następnych dwóch stuleci, także dla polskich przemian roku 1989.

szomirski; reżyseria światła: Katarzyna Łuszczyk; wideo, asystent scenografa: Hanna Maciąg; asystent reżysera: Maciej Pesta; inspicjent: Hanna Gruszczyńska/Mateusz Tłok; występują: m.in. Paweł L. Gilewski, Mirosław Guzowski, Marian Jaskulski, Roland Nowak Detroit. Historia ręki to spektakl, dla którego ramą jest słynny mural Diego Rivery namalowany w The Detroit Institute of Arts. Fresk ten rozpościera się na czterech ścianach muzealnego dziedzińca. Wchodząc na dziedziniec, wkraczamy jednocześnie do przemysłowego miasta sportretowanego przez Riverę w 1933 r., w chwili swego największego rozkwitu, gdy Detroit było nie tylko najważniejszym centrum przemysłowym, ale także miastem-ikoną nowoczesności.

Janiczak i Rubin, korzystając z motywów i tematów zawartych w muralu, opowiedzą ponownie historię Detroit, miasta, które zbankrutowało.

7.02.2015, sobota, godz. 18.00, Mała Scena TPB 8.02.2015, niedziela, godz. 18.00, Mała Scena TPB

Artur Pałyga: Historie bydgoskie reżyseria: Paweł Łysak; scenografia: Ewa Machnio; występują: m.in.

Mieczysław Franaszek, Alicja Mozga, Roland Nowak Wiesz, skąd się wzięła w Bydgoszczy Łuczniczka? Co dla miasta zrobił Kazimierz Wielki? Jaka słynna śpiewaczka pochodzi z Bydgoszczy? Historie bydgoskie to cykl spektakli, które odkryć mają wielowymiarową tożsamość miasta.

Themidor, fot. Magda Hueckel

Widzowie siedzą na wyciągnięcie ręki od debatujących polityków, obserwując z bliska ich starcia, przerywane jedynie pieśniami odnoszącymi się wprost do tradycji republikańskiej. Widzą ich twarze, filmowane z kilkunastu kamer, na ekranach zawieszonych ponad głowami. Słyszą ich ściszone rozmowy, przekazywane za pomocą 21 mikrofonów. Obserwują ich za kulisami i na sali plenarnej francuskiego Konwentu Narodowego, który stał się modelem dla wszystkich późniejszych demokratycznych zgromadzeń, zamieniających się stopniowo w atrapę.

4.02.2015, środa, godz. 19.00, studencka środa, Duża Scena TPB 5.02.2015, czwartek, godz. 19.00, Duża Scena TPB 6.02.2015, piątek, godz. 19.00, Duża Scena TPB 7.02.2015, sobota, godz. 19.00, Duża Scena TPB

Jolanta Janiczak: Detroit. Historia ręki reżyseria: Wiktor Rubin; dramaturgia: Jolanta Janiczak; scenografia i kostiumy: Michał Korchowiec; muzyka: Aśka Grochulska, Tomasz Wy30 |

| luty 2015

Historie bydgoskie, fot. Marta Ankiersztejn

w ydarzenia 12.02.2015, czwartek, godz. 10.00, Mała Scena TPB 13.02.2015, piątek, godz. 10.00, Mała Scena TPB 14.02.2015, sobota, godz. 11.00, Mała Scena TPB czas trwania: 55 min bez przerwy

Jan Brzechwa: Pchła Szachrajka opieka reżyserska: Łukasz Gajdzis; scenografia: Aleksandra Semenowicz; występują: Małgorzata Witkowska, Paweł L. Gilewski i Marcin Zawodziński Chcecie bajki? To proste pytanie zadaje kolejnym już pokoleniom dzieci autor wielu utworów dla najmłodszych, wybitny polski poeta Jan Brzechwa. Tak! Chcemy bajki! Naprawdę? Ależ proszę bardzo – oto bajka, której bohaterką jest niezwykła Pchła Szachrajka. Niby malutka, prawie niewidoczna, ale – jak to z pchłami bywa – dokuczliwa, psotna, wszędobylska, piekielnie sprytna i niesłychanie pomysłowa. Barwna opowieść o jej zdumiewających psotach i gałgaństwach to gotowy scenariusz, w którym ważne miejsce zajmuje aktorska improwizacja.

11.02.2015, środa, godz. 19.00, Duża Scena TPB 12.02.2015, czwartek, godz. 18.00, Duża Scena TPB 13.02.2015, piątek, godz. 19.00, Duża Scena TPB 14.02.2015, sobota, godz. 19.00, Duża Scena TPB, (spektakl z angielskimi napisami)

Jean Genet: Murzyni adaptacja i reżyseria: Iga Gańczarczyk; scenografia: Lataladesign (Dagmara Latała, Jacek Paździor); kostiumy: Natalia Mleczak; choreografia: Dominika Knapik; muzyka: Dominik Strycharski; występują: m.in. Beata Bandurska, Fatima Daffe, Marta Malikowska Trzy ostatnie sztuki Geneta, wśród nich Murzyni, powstały w bardzo napiętym klimacie politycznym.

W drugiej połowie lat 50. Genet spędzał dni, czytając prasę i rozprawiając przy każdej okazji o polityce międzynarodowej, opresji społecznej i nieuchronnym upadku systemu kolonialnego. Bezpośrednim impulsem do napisania Murzynów był pokazywany wówczas w kinach film Roucha Les Maîtres Fous – rejestracja egzorcyzmu praktykowanego przez afrykańską sektę na obrzeżach Accry, stolicy Ghany, będącego brutalną parodią kolonizatorów. Inną inspiracją był XVIII-wieczny kolonialny bibelot – pozytywka przedstawiająca białą porcelanową księżniczkę, której usługuje czterech czarnoskórych mężczyzn. Czy w naszych czasach wyobrażamy sobie replikę tej zabawki, przedstawiającą odwrotną sytuację? – pytał autor Parawanów.

Genet polityczny to jednak Genet zapomniany. Z łatką absurdysty funkcjonuje on w teatrze głównie za sprawą metateatralnych gier, ceremoniałów i barokowych fraz. Mniej znany jest z politycznego zaangażowania: wspierania Czarnych Panter i Angeli Davis, która stała się symbolem walki Afroamerykanek i Afroamerykanów o sprawiedliwość oraz równe prawa. W kontekście tej szczególnej empatii Geneta na sprawy związane ze społeczno-kulturową dominacją Murzyni jawią się więc nie tylko jako teatralna błazenada: sztuka rozgrywa się

przecież wokół parodii procesu sądowego, w ramach którego Czarni mają potwierdzić swoją winę przed trybunałem Białych. Dodajmy od razu: Białych granych również przez Czarnych. Odzyskanie polityczności tego gestu to jeden wątek spektaklu.

Drugim jest próba odpowiedzi na prowokacyjnie postawione przez autora sztuki pytania: „Ale co to znaczy Czarny? I w ogóle, jakiego to jest koloru?”.

Podążając za sugestiami samego Geneta, który w roli tytułowych „Pokojówek” chciał obsadzić mężczyzn, zamierzamy zagrać Murzynów z żeńską obsadą.

Cielesność kobiet nie tylko bowiem radykalnie problematyzuje splot prywatnego z politycznym, ale również jest przestrzenią nieustającej, performatywnej gry z wizerunkiem.

17.02.2015, wtorek, godz. 19.00, Duża Scena TPB 18.02.2015, środa, godz. 19.00, Duża Scena TPB 19.02.2015, czwartek, godz. 19.00, Duża Scena TPB (spektakl z angielskimi napisami) czas trwania: 135 min z jedną przerwą

Antoni Czechow: Wiśniowy sad reżyseria: Paweł Łysak; scenografia: Barbara Hanicka; światła: Wojciech Puś; choreografia: Dominika Knapik; muzyka: Stefan Węgłowski; produkcja muzyczna: Bartłomiej Chmara; skrzypce: Tomasz Sroczyński; konsultacje iluzjonistyczne: Nikodem Kujawa; występują: m.in. Anita Sokołowska, Julia Wyszyńska, Joanna Drozda; inspicjent: Mateusz Stebliński Wiśniowy sad uważa się za najwybitniejszy dramat w dorobku Antoniego Czechowa. To przepełniona liryzmem i poczuciem humoru opowieść o przemijaniu.

Odnaleźć w niej można zapowiedź nadchodzącej rewolucji. Autor uważał swój utwór za komedię i zalecał: „Niech na scenie wszystko będzie równie proste i równie zawiłe jak w życiu. Ludzie jedzą obiad, a tymczasem rozstrzyga się ich szczęście, łamie ich życie”.

Wiśniowy sad, fot. Magda Hueckel

Paweł Łysak, sięgając po ten utwór, chce przyjrzeć się współczesnemu kryzysowi i nastrojowi przesilenia, a także zadać pytanie o modele życia, które dominują w dzisiejszym świecie. luty 2015 |

| 31

w ydarzenia 21.02.2015, sobota, godz. 16.00, Mała Scena TPB 22.02.2015, niedziela, godz. 11.00, Mała Scena TPB 24.02.2015, wtorek, godz. 10.00, Mała Scena TPB czas trwania: 1 h 30 min z przerwą

Maria Kownacka: Plastusiowy pamiętnik reżyseria: Lena Frankiewicz; kostiumy i scenografia: Melania Muras; choreografia: Iza Chlewińska; muzyka: Marek Napiórkowski; animacje: Natalia Bucior; konsultant dziecięcy: Mikołaj Frankiewicz; asystentka scenografa: Marta Sidrów; inspicjent: Mateusz Stebliński; występują: m.in. Magdalena Łaska, Alicja Mozga, Artur Krajewski Mimo że pierwszy odcinek Plastusiowego pamiętnika Kownackiej ukazał się w 1931 r., do dziś przygody ludzika z plasteliny fascynują kolejne pokolenia dzieci.

TPB zaprasza najmłodszych widzów na kolorową, pełną humoru i mądrości bajkę o tym, co wydarzyło się w piórniku.

Ó W B IK -u CZ YT EL N IK LA D T E IL w cenie TAN I B merem BIK-u Ze lutow ym nuspek takl: zł! bilety na wiaka rtosza Frącko e r mi n i e : Ba ż. re w ka t Afry zamy w Zapras .00 , godz. 19 26 lutego mak symalnie

15

Jeden egzem

pu rawnia do zaku plarz BIK-u up oc yjnej cenie. om pr w w tó 4 bile

26.02.2015, czwartek, godz. 19.00, Mała scena TPB 27.02.2015, piątek, godz. 19.00, Mała scena TPB 28.02.2015, sobota, godz. 19.00 (spektakl z angielskimi napisami), Mała scena TPB

Samuel Zborowski. Projekt edukacyjny Kurator: prof. Michał Kuziak (UW)

Planowanej na marzec premierze utworu Słowackiego towarzyszy projekt edukacyjny, składający się z cyklu wykładów, spotkań seminaryjnych i debat.

Projekt prowadzą znawcy i badacze polskiego romantyzmu, związani z różnymi ośrodkami akademickimi w Polsce. Działania podejmowane w pierwszej odsłonie projektu mają na celu zaprezentowanie prawdziwego rękopiśmiennego kształtu utworu, różniącego się znacząco od wersji publikowanych, poddanych rozmaitym przekształceniom edytorskim.

Od Tekstu Do Sceny (2).

Interpretacja / Konwersatorium 6.02.2015, piątek, godz. 18.00, Mała Scena TPB Prowadzenie: prof. Michał Kuziak (autor m.in. książki Fragmenty o Słowackim, ILP UW) Konwersatorium poświęcone zagadnieniom interpretacji dramatu poety – zarówno istniejącej tradycji jego odczytań, jak i próbie nowej lektury.

Od Tekstu Do Sceny (3).

Przedstawienie / Konwersatorium 13.02.2015, piątek, godz. 18.00, Mała Scena TPB Prowadzenie: Paweł Wodziński Konwersatorium poświęcone pokazaniu pracy reżysera z tekstem dramatu, ukierunkowanej na wydobycie jego performatywnych aspektów.

Współorganizatorzy: Teatr Polski Bydgoszcz, Fundacja „sztuka.idea.”

Agnieszka Jakimiak: Afryka reżyseria: Bartek Frąckowiak; dramaturgia: Agnieszka Jakimiak; scenografia, kostiumy: Anna Maria Karczmarska; muzyka: Krzysztof Kaliski; reżyseria światła: Agata Skwarczyńska; występują: m.in. Klara Bielawka, Szymon Czacki, Maciej Pesta, Sonia Roszczuk To nie jest opowieść o Ryszardzie Kapuścińskim w Afryce. Ani opowieść o Afryce. Ani o tym, jak można przedstawić Afrykę, ani o tym, jak nie należy jej przedstawić.

Przedstawienie Afryki uchodzi za wyzwanie niemożliwe lub zakazane dla tych, którzy nie mają bezpośredniego wglądu w bieżącą sytuację państw i społeczeństw kontynentu. Ci, którzy tam nie są, nie byli i nie będą, nie powinni wypowiadać się w sprawie tych, którzy tam są. Afryka jest daleko, Afryka jest dla nas niedostępna, Afryka jest niemożliwa.

To nie jest historia Afryki. To historia kilku pojęć wędrujących po Europie od czasów kolonializmu przez okres dekolonizacji aż po dzisiaj. Kapuściński był świadkiem odzyskiwania niepodległości przez Ghanę, Kongo, Nigerię, Mozambik i wiele innych krajów w latach 50. i 60. My przyglądamy się procesom, które doprowadziły do ich ponownego uzależnienia od Europy – zarówno na płaszczyźnie politycznej i ekonomicznej, jak w wymiarze fantazmatycznym.

32 |

| luty 2015

Produkcja spektaklu została dofinansowana w ramach Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa” realizowanego z okazji obchodów 250-lecia teatru publicznego w Polsce. Konkurs organizują Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.

Konkurs na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa” organizowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego jest jednym z najważniejszych wydarzeń realizowanych dla uczczenia przypadającego w 2015 r. jubileuszu 250-lecia teatru publicznego w Polsce.

Celem konkursu jest wzmocnienie obecności polskich tekstów klasycznych w repertuarach współczesnych teatrów, nagradzanie najciekawszych interpretacji dawnej literatury, a także wspieranie poszukiwań zapomnianych dzieł przeszłości, zasługujących na istotne miejsce w zbiorowej pamięci.

W konkursie biorą udział zarówno projekty przedstawień, jak i gotowe realizacje polskich tekstów powstałych przed końcem roku 1969, tj. rokiem śmierci Gombrowicza. Najciekawsze projekty wybrane w pierwszym etapie konkursu otrzymały dofinanso-

w ydarzenia wanie na realizację ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Wyboru dokonała Komisja Artystyczna składająca się z wybitnych znawców teatru i dramatu. W etapie drugim jury ocenia gotowe przedstawienia, zarówno te powstałe na podstawie projektów rekomendowanych przez Komisję Artystyczną, jak i inne, mające premierę między 26 września 2013 a 31 sierpnia 2015 r.

16-22 lutego, godz. 11.00-15.00 – dzieci 8-12 lat 16-22 lutego, godz. 11.00-15.00 – gimnazjaliści 13-16 lat 16-21 lutego, godz. 17.00-18.30 – dorośli/seniorzy (50+) 22 lutego, godz. 18.00 – pokaz

Niech się kręci Projekt twórczo-edukacyjny „Niech się kręci”, który będzie zrealizowany w TPB, to dwutygodniowa praktyka pracy z ciałem przeznaczona dla trzech grup wiekowych: dzieci 8-12 lat, gimnazjalistów 13-16 lat, dorosłych/seniorów (50+). W trakcie kilkugodzinnych spotkań będziemy rozważać najprostsze zagadnienia dotyczące relacji człowieka z otaczającym go światem.

Poprzez pracę z wyobraźnią, eksploracje ruchu, zabawę tańcem będziemy odkrywać wraz z uczestnikami możliwości naszego ciała, może dotychczas nam nieznane.

Archiwum (polskiej) nowoczesności Boy „Nasi okupanci” kurator: prof. Michał Kuziak (UW) 20.02.2015, piątek, godz. 18.00 Górne Foyer TPB Polska nowoczesność. Co to takiego? Fantom?

Realność? Kiedy się zaczęła? Jak się realizowała? Jakie są jej odsłony? Czy możemy mówić o powtarzalnym i fatalnym kodzie polskiej modernizacji? Czy istnieje jedna „nowoczesność”, czy wiele różnych jej koncepcji?

Kto się boi modernizacji… i dlaczego?

Dowiadywaliśmy się w ostatnich latach, że wejście Polski do UE i związane z tym faktem fundusze strukturalne stanowią szansę na modernizację kraju.

Dowiadywaliśmy się również, że to budowa stadionów, autostrad oraz połączeń kolejowych ma stanowić o owej modernizacji. Czy istnieją inne sposoby na nowoczesność? Czy np. możliwa jest modernizacja niemająca charakteru naśladowczego (również odgórnie sterowanego)? Czy sport i transport rzeczywiście dzisiaj są wyznacznikami nowoczesności? Czy też były charakterystyczne dla jej XIX-wiecznej formuły? Jakie formuły modernizacyjne pojawiały się w kulturze polskiej? Jak wyglądały próby modernizacji Polski, te XVIII-, XIX- i XX-wieczne?

Naszym zamiarem jest odnalezienie innej od dominujących – m.in. narodowej i martyrologicznej – narracji, która pozwoliłaby zobaczyć polską historię i współczesność. Taką narracją ma być historia modernizacji, rozpoczynającej się na ziemiach polskich w 2. poł. XVIII w. i pozwalająca ujrzeć losy Polski na szerszym, europejskim tle. Umożliwiająca inne spojrzenie na problemy narodu i jego trudnych dziejów. Ułatwiająca zrozumienie naszego dzisiejszego miejsca w Europie i świecie. Interesuje nas przy tym nie tylko sam teatr i literatura, ale i problematyka ekonomiczna, polityczna oraz cywilizacyjna.

W pierwszym roku projektu czytamy w trybie seminaryjnym książki, które są ważne dla polskiej nowoczesności, dające jej projekty bądź reprezentacje, wywodzące się z XX i XXI w. W programie teksty: Brzozowskiego, Boya-Żeleńskiego, Żeromskiego, Jana Nepomucena-Millera, Witkacego, Gombrowicza, Stasiuka, a także Jerzego Jedlickiego, Zdzisława Krasnodębskiego, Agaty Bielik-Robson, Jana Sowy i Andrzeja Ledera. W kolejnym etapie planujemy zająć się takimi szerszymi zagadnieniami, jak: projekt polskiej nowoczesności oświeceniowej (wokół komedii), republika filomatów, romantyzm i nowoczesność, pokolenie Szkoły Głównej, swojskość i cudzoziemszczyzna w kulturze polskiej, wieś i miasto w kulturze polskiej, polskie rewolucje, endecy i socjaliści o przyszłej Polsce, awangardy XX-lecia, socjalizm jako projekt modernizacyjny w Polsce po 1945 r., transformacja po 1989 r. i in.

Opowieści z granic Europy Warsztaty międzykulturowej edukacji teatralnej przeznaczone dla osób dorosłych 25, 26, 27 lutego 2015, godz. 18.00-21.00 prowadzenie: Fundacja Strefa WolnoSłowa Podczas warsztatów, wykorzystując metody teatralne, zmierzymy się z problematyką uchodźczą, jednym z najbardziej palących tematów współczesnej Europy.

Improwizując słownie i ruchowo, budując krótkie etiudy, inspirując się prawdziwymi historiami osób podróżujących do Europy z Syrii, Afganistanu czy Ukrainy, spróbujemy odpowiedzieć na pytanie: kim jest człowiek w obliczu restrykcyjnego i represyjnego prawa migracyjnego? Prześledzimy drogę uchodźców podczepionych pod podwozia ciężarówek, płynących zatłoczonymi łodziami do wymarzonej Europy, która zaoferuje im spełnienie marzeń bądź ośrodki zamknięte i deportacje. Poprzez podstawowe ćwiczenia aktorskie i gry teatralne przekonamy się, jak teatr staje się miejscem spotkania z człowiekiem z daleka i jego historią.

STREFA WOLNOSŁOWA powstała z inicjatywy osób zajmujących się teatrem, literaturą, fotografią, organizacją działań animacyjnych, inicjatyw kulturalnych i artystycznych, pisaniem o teatrze, filmie, podróżach. Mamy na celu organizację działań artystycznych, kulturalnych i edukacyjnych nastawionych na dialog międzykulturowy i międzypokoleniowy. Interesują nas inicjatywy na granicy sztuki i interwencji społecznej, poruszające aktualne problemy w Polsce, Europie i na świecie, działania artystyczne angażujące osoby z różnych grup społecznych, umożliwiające spotkanie poprzez sztukę, promujące czynną postawę wobec rzeczywistości społecznej. Poprzez artystyczne projekty międzynarodowe, działania interdyscyplinarne oraz inicjatywy angażujące uchodźców i imigrantów mieszkających na terytorium Polski działamy na rzecz dialogu międzykulturowego, integracji europejskiej i praw człowieka.

27.02.2015, piątek, godz. 18.00

Historia jako pole bitwy.

O użytku przeszłości i jego politycznych konsekwencjach (debata) inf. Paulina Wenderlich

luty 2015 |

| 33

w ydarzenia Muzeum Okręgowe im. L. Wyczółkowskiego 7.02.2015, godz. 12.00, Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11 – wernisaż, wstęp wolny

„Śladami Leona Wyczółkowskiego – motywy górskie w twórczości artysty” – wystawa pokonkursowa Tematem VIII edycji Ogólnopolskiego Konkursu Fotograficznego „Śladami Leona Wyczółkowskiego”, organizowanego przez Muzeum Okręgowe były motywy górskie w twórczości artysty. Patron bydgoskiego Muzeum namalował kilkadziesiąt pejzaży górskich w różnych technikach. W latach 1897-1920 Leon Wyczółkowski wielokrotnie wyjeżdżał w Tatry, które zajęły ważne miejsce w jego twórczości. Stały się one tematem wielu studiów pejzażowych, w tym między innymi powtarzający się motyw górskich jezior, widoków Mnicha nad Morskim Okiem, Giewontu, Zakopanego, czy samotnie rosnącej limby. Góry urzekły artystę zmieniającą się kolorystyką w zależności od pory dnia czy roku, zachwyciły potęgą, siłą i tajemniczością. Wrażenia z Tatr utrwalał zarówno z dalekiej perspektywy, pokazując je w całej okazałości, jak i odtwarzając jedynie fragmenty z bliskiego planu, zbliżając się do natury. Wczesne prace miały charakter symboliczny (cykl Legend tatrzańskich), były to notatki artystyczne dotyczące szczytów, jezior.

Powstała Teka graficzna Tatry ukazująca widoki górskie przy zmiennym oświetleniu.

Wyczółkowski malował pejzaże górskie wykorzystując zarówno olej, pastele oraz akwarele. Po roku 1900 pastel wypierał technikę olejną, artysta stosował więc zgaszone, monochromatyczne barwy, które odpowiadały groźnym treściom pejzaży tatrzańskich. W kolejnych latach rozjaśnił paletę. Oleje i pastele Wyczółkowskiego powstające w tym czasie cechowało prawdziwe mistrzostwo techniczne.

Do tegorocznego konkursu zakwalifikowano 312 prac od 73 osób: – 69 prac od 16 osób w kategorii wiekowej do 16 lat – 243 prace od 57 osób w kategorii wiekowej powyżej 16 lat Na wystawie zaprezentowanych zostanie 178 prac od 67 osób: – 55 prac od 16 osób w kategorii wiekowej do 16 lat – 123 prace od 51 osób w kategorii wiekowej powyżej 16 lat

Wojciech Domagała, Sielski krajobraz, I Nagroda

Bogusław Pawłowski, Nad Morskim Okiem, Nagroda Prezydenta Bydgoszczy

Barbara Krugiełka, Nad Morskim Okiem, I Nagroda

Adrianna Lehmann, Chmury nad szczytami, Nagroda Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego

34 |

| luty 2015

w ydarzenia „Ferie z Muzeum” Warsztaty odbywać się będą w dniach 17-20 oraz 24-27 lutego 2015 roku.

Tegoroczna oferta Muzeum Okręgowego dla wszystkich uczniów w okresie ferii będzie bardzo wszechstronna. Liczymy na to, że każdy znajdzie u nas coś dla siebie i mile spędzi czas. Zapraszamy na kreatywne warsztaty, które będą doskonałą okazją do rozwijania umiejętności improwizacji. Zajęcia przeznaczone będą dla grup wiekowych od 7 do 9 oraz od 10 do 12 lat.

Na zakończenie wspólnej zabawy podczas ferii na wystawie zaprezentujemy prace wykonane przez uczestników warsztatów, nagrodzimy najlepsze z nich oraz rozdamy dyplomy uczestnictwa oraz upominki.

Zapraszamy do wspólnej zabawy!

Na warsztaty obowiązywać będą zapisy pod numerami telefonów: 525 859 911, 14 lub 10.

Szczegółowy program warsztatów dostępny na stronie www.muzeum.bydgoszcz.pl

Ferdinand Lepcke, Pocałunek (Ponowne spotkanie), 1904

Wystawy czasowe: Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11 „X Ogólnopolski Konkurs Malarski im. Teofila Ociepki”. Wystawa pokonkursowa czynna do 15 lutego 2015 roku.

Europejskie Centrum Pieniądza, ul. Mennica 4 „Dzieje Pieniądza. Starożytny Rzym”. Wystawa czynna do 6 kwietnia 2015 roku.

Zbiory Archeologiczne, ul. Mennica 2 „Bydgoszcz późnośredniowieczna i nowożytna w świetle źródeł archeologicznych”. Wystawa czynna do 28 lutego 2015 roku.

Galeria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8 „Ferdinand Lepcke (1866-1909)”. Wystawa czynna do 15 marca 2015 roku.

O b i e k t miesiąca Galeria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8

Wystawy stałe:

Ferdinand Lepcke, Pocałunek (Ponowne spotkanie), 1904

Zbiory Archeologiczne, ul. Mennica 2 „Na pograniczu Wielkopolski i Pomorza. Bydgoszcz i region u zarania dziejów”.

Zbiory Archeologiczne, ul. Mennica 2 „W grodzie Bydgosta. Tajemnice życia wczesnośredniowiecznych mieszkańców Bydgoszczy i okolic”.

Europejskie Centrum Pieniądza, ul. Mennica 4 „Mennica bydgoska” Europejskie Centrum Pieniądza, ul. Mennica 4 „Wyspa Młyńska – historia i teraźniejszość” Galeria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8 „Galeria Sztuki Nowoczesnej”.

Dom Leona Wyczółkowskiego, ul. Mennica 7 „Twórczość Leona Wyczółkowskiego” (1852-1936)” Spichrze nad Brdą, ul. Grodzka 7-11 „Od Starego Rynku do placu Wolności. Spacer ulicami międzywojennej Bydgoszczy” Exploseum, ul. Alfreda Nobla „EXPLOSEUM – Centrum techniki wojennej DAG Fabrik Bromberg”

Rzeźba berlińskiego artysty odzwierciedla nie tylko fascynacje jej autora antykiem, swą ekspresją zbliża się bowiem równocześnie ku założeniom sztuki barokowej. Harmonijne zespolenie owych cech dowodzi niezwykłego kunsztu Lepckego. O popularności wyjątkowo dekoracyjnego, figuralnego motywu pocałunku świadczy fakt, iż był on powielany przez rzeźbiarza w różnych skalach i z zastosowaniem różnorodnych materiałów (brąz, alabaster, gips, drewno lipowe) oraz prezentowany przez niego na licznych wystawach. Jedną z wersji rzeźby już w 1904 r. zakupiła do swoich zbiorów Galeria Narodowa w Berlinie.

Poszczególne egzemplarze chętnie nabywane były też przez prywatnych kolekcjonerów sztuki. Bydgoskie Muzeum nabyło obiekt od właściciela prywatnego w 1944 r. Egzemplarz o wysokości 58 cm, sygnowany na podstawie: F LEPCKE/1904, jest odlany z brązu i patynowany na kolor ciemnozielony.

Rzeźbę można oglądać na wystawie „Ferdinand Lepcke (1866-1909)” w Galerii Sztuki Nowoczesnej do 15 marca 2015 roku.

inf. Natalia Szczerbińska

luty 2015 |

| 35

w ydarzenia Galeria Miejska bwa wystawa czynna do 15.02.2015

„RH75” – urodzinowa wystawa Ryszarda Horowitza Na potrzeby wystawy Ryszard Horowitz wybrał 75 najlepszych i najbardziej znanych prac. To wyjątkowy artysta wykorzystujący różne techniki fotografii, retusz, wielokrotne naświetlanie kliszy w aparacie czy manipulacje w ciemni. Jego zdjęcia często przedstawiają baśniowy świat, intrygującą grę symboli i obrazów. Uważany jest za pioniera stosowania efektów specjalnych w fotografii w czasach przed obrazowaniem cyfrowym. Wraz z rozwojem technologii Horowitz podobne efekty osiągał wykorzystując nowatorskie techniki komputerowe i zaawansowane programy, w tym Photoshopa. Wystawa „RH75” to jedno z wydarzeń towarzyszących obchodom urodzin Ryszarda Horowitza, które jednocześnie uświetniło tegoroczną edycję Festiwalu CAMERIMAGE. wystawa czynna do 8.03.2015

Romuald Fajtanowski – FOTOGRAFIA Moja dekada – taki mógłby być tytuł prezentowanej wystawy. Wystawy podsumowującej ostatnie 10 lat mojej fascynacji fotografią. Wybrane zdjęcia z tego okresu, to zapiski z podróży, notatki z wędrówek, jak i niespodziewane ujęcia robione nagle i na gorąco. Kawałki życia, czyli nic specjalnego – zwyczajni ludzie, zwykłe sytuacje i miejsca, a dla mnie radość i święto. Odkrywanie tego, obserwowanie i wyławianie z otaczającego mnie świata małych fragmentów rzeczywistości, to moja „przyjemność”. Uchwycenie momentu, krótkiej chwili i zapisanie jej w kadrze, daje mi tę niesamowitą radość. Radość wyłowienia z szerokiego planu małego epizodu i nadanie mu nowego istnienia.

I właśnie ten krótki błysk, tworzy obrazy, które chcę i pragnę tu przedstawić, podzielić się swymi uczuciami powstającymi podczas patrzenia, podpatrywania i zapisu.

Romuald Fajtanowski, fotografia

36 |

| luty 2015

Romuald Fajtanowski – absolwent Akademii Sztuk Pięknych w GDAŃSKU – Wydziału Architektury Wnętrz i Wzornictwa Przemysłowego. Od momentu ukończenia studiów w 1987 roku, pracuje jako projektant w założonym przez siebie Studiu Projektowym ROGO. Do tej pory opracował ponad 200 projektów wzorniczych i około 300 kompleksowych opracowań graficznych.

Współpracował z wieloma firmami w kraju i za granicą, przygotowując projekty dla takich firm jak: Brilux, Jack Towell, Slican, Apator, Polam, Activision, York, Posnet. Od 2007 roku pracuje również w Zakładzie Wzornictwa Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy, prowadząc zajęcia w autorskiej pracowni projektowania specjalistycznego i ogólnego. wystawa czynna do 8 marca

Marcin Sauter. Smutek Podróży Na tej wystawie przedstawiam Państwu fotografie z ostatnich pięciu lat. Z 13 krajów w różnych częściach świata: Rosji, Białorusi, Kazachstanu, Armenii, Górskiego Karabachu, Libanu, Syrii, Izraela, Włoch, USA, Belize, Gwatemali i Polski. Spokojne, precyzyjne fotografie w kwadratowym formacie, które skończyłem robić dwa lata temu i fotografie kolorowe, nad którymi pracuję od mniej więcej trzech lat. Musiałem przez wiele lat uczyć się reżimu dobrej średnioformatowej fotografii, żeby teraz nauczyć się ją psuć. I ta nauka zajmie mi prawdopodobnie dużo więcej czasu. Używam coraz mniej precyzyjnych aparatów. Nieostrości, rozjechane kolory, nieprecyzyjne kadry to pierwsze próby przedstawienia świata, który mnie teraz interesuje. (Marcin Sauter) Marcin Sauter, fotograf, reżyser, operator filmowy, członek Związku Polskich Artystow Fotografików i Polskiej Akademii Filmowej, wykładowca MSRF Andrzeja Wajdy; studiował Fotografię w PWSFTv i T w Łodzim, absolwent Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej A. Wajdy; w latach 90 tych fotoreporter Gazety Wyborczej, publikował fotoreportaże w miesięczniku Pozytyw i Magazynie Rzeczpospolitej, fotosista Teatru Polskiego w Bydgoszczy, autor około 20 indywidualnych wystaw fotograficznych. m.in.: „Spokój podróży” Państwowa Galeria Sztuki, Sopot 2014; „Fotografie” Galeria Miejska BWA Bydgoszcz 2010; „Kawałki Świata” Galeria Arsenał Wrocław 2009; „Fotografie” Galeria Miejska Kraków 2010. Reżyser i operator ponad 20 filmów dokumentalnych m. innymi: „Za płotem”, Pierwszy dzień”, „Kino Objazdowe”, „Na północ od Kalabrii”, „Hakawati”, „La Machina”, „Mleczny Brat” za które otrzymał około 40 nagród filmowych w tym nagród głównych na festiwalach filmowych m. innymi: w Meksyku, Paryżu, Chichago, Wilnie, Londynie, Kijowie, Belfaście, Lizbonie, Krakowie. Film „Za płotem” został uznany we Francji za jeden z 10 najwybitniejszych, krótkometrażowych filmów ostatniej dekady. W 2006 r. otrzymał list gratulacyjny od Prezydenta RP za sukcesy filmowe za granicą.

w ydarzenia trafiła do szpitala psychiatrycznego po tym, jak usiłowała skoczyć z mostu. Jej próba samobójcza okazała się artystyczną inicjatywą, która podzieliła krytyków i społeczeństwo. Filmowy debiut Szwedki jest nie mniej odważny. Odell aranżuje sytuację, która choć kompletnie fikcyjna, odwołuje się do prawdziwych wydarzeń.

Artystka powraca na ekranie do czasów szkolnych – była wówczas prześladowana przez rówieśników, co odcisnęło piętno na jej dalszym życiu. Kiedy nadchodzi kolejna rocznica matury, postanawia skonfrontować się z oprawcami, lecz ku swojemu zaskoczeniu odkrywa, że nie została zaproszona na klasowe spotkanie. Film jest rekonstrukcją zjazdu absolwentów z jej udziałem. Ale to dopiero połowa projektu – w drugiej części reżyserka obdzwania byłych kolegów z klasy, a także nagrywa ich reakcje podczas prezentacji filmu. (Ewa Szabłowska) 1.02.2015, niedziela, godz. 13.00, Galeria Miejska bwa, ul. Gdańska 20, wstęp wolny

Niejedna strona sztuki czyli kolejna odsłona warsztatów rodzinnych

Prowadzenie: Monika Wirżajtys, Piotr Wąsowski – Co by było gdyby sztuki nie było? – pytały dzieci Bydgoszczan tworząc program o sztuce.

– Nuda, makabra, koniec świata! – padały odpowiedzi.

Tadeusz Dołkowski

Galeria Miejska bwa Galeria Brda wystawa czynna do 12.05.2015, wstęp wolny

Tadeusz Dołkowski. Malarstwo Studiowałem na Gdańskiej ASP, rozpoczynałem na malarstwie, z czasem przeniosłem się na intermedia. Długo szukałem rozwiązań, które będą odpowiadać mojemu widzeniu świata. Na studiach zajmowałem się instalacjami malarskimi, performancem, video, raczej stroniłem od malowania obrazów.

Dopiero po studiach powróciłem do malowania, którego jedynym celem jest pozostawienie po sobie obrazu.

Przestałem szukać dodatkowych funkcji, powodów i motywacji. Została próba zobrazownia tego co widzę, „wyjęcia oczu” na pokaz. (Tadeusz Dołkowski)

Bydgoska Akademia Sztuki 2014/2015 11.02.2015, godz. 18.00, wstęp wolny Jerzy Brukwicki. Polska grafika współczesna 25.02.2015, godz. 18.00, wstęp wolny dr Małgorzata Jankowska. Transdyscyplinarne relacje pomiędzy sztuką i technologią

FILMY O SZTUCE

12 lutego 2015, godz. 18.00, wstęp wolny Zjazd absolwentów reż. Anna Odell / Szwecja 2013 / 82’; Obsada: Sandra Andreis, Kamila Benhamza, Anders Berg; nagrody: IFF Venice 2013 – FIPRESCI Prize, Fedeora Award – Special Mention; IFF Bratislava 2013 – Best actress (Anna Odell); IFF Stockholm 2013 – Best First Film – Special Mention; IFF Dublin 2014 – Best Film; Guldbagge Awards 2014 – Best Film, Best Screenplay Wielopiętrowy film znanej z kontrowersyjnych akcji szwedzkiej artystki Anny Odell jest jednocześnie fabułą, dokumentem i performance’em. W 2009 roku Odell

Niejedna strona sztuki, fot. Natalia Babachanian (Hejtu.pl)

Jak dotąd podczas warsztatów rodzinnych dzieci, rodzice i dziadkowie tworzyli między innymi kompozycje z warzyw i owoców, nawiązujące do twórczości Giuseppe Arcimbolda czy rozlewali farbę niczym Jackson Pollock. Tym razem przywołując życie i twórczość Marcela Duchampa, pytamy czy sztuka to żart? Zapraszamy do wspólnego wykreowania obiektu inspirowanego słynnymi ready – mades artysty.

14.02.2015, sobota, godz. 12.00, Galeria Miejska bwa, ul. Gdańska 20.

Zapisy telefoniczne: 52 339 30 50 lub e-mailowe: bwa@galeriabwa.bydgoszcz.pl

Warsztaty fotografii otworkowej

Prowadzenie: Wojciech Woźniak Zapraszamy na warsztaty prowadzone przez fotografa Wojciecha Woźniaka, na których uczestnicy najpierw zostaną krótko wprowadzeni w historię oraz zasady działania tej techniki, następnie każdy uczestnik własnoręcznie zbuduje aparat otworkowy przy pomocy pudełka lub puszki, zrobi nim zdjęcie i wywoła luty 2015 |

| 37

w ydarzenia w ciemni. Warsztaty adresowane są do wszystkich zainteresowanych, ze względu na ograniczoną ilość miejsc obowiązują uprzednie zapisy.

28.02.2015, sobota, godz. 13.00, Galeria Miejska bwa, ul. Gdańska 20, wstęp wolny

Co widzisz gdy nie ziewasz?

Prowadzenie: Marcin Sauter

Galeria Miejska bwa zaprasza wszystkich chętnych na wydarzenie pt. Co widzisz gdy nie ziewasz? Daj się zaskoczyć alternatywną formą oprowadzania po wystawie, bez nudy i bez ziewania. Tym razem przyjrzymy się wystawie fotografii „Smutek podróży”, a oprowadzać i opowiadać o prezentowanych pracach będzie ich autor Marcin Sauter, który jest nie tylko fotografem, ale też reżyserem, operatorem filmowym oraz wykładowcą. inf. Danuta Pałys

Galeria Miejska bwa Galeria Kantorek wystawa czynna do 14 lutego 2015

Funka XXX – wystawa poplenerowa artystów Bydgoskiego Okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków Polska Sztuka Użytkowa Na wystawie poplenerowej swoje obrazy prezentują artyści z Bydgoszczy i Torunia: Jan Gordon, Cecylia Janeczek Matuszewska, Janusz M. Kochanowski (kurator pleneru), Jadwiga Kotlarczyk i Włodzimierz Krzemkowski.

Stanisław Stasiulewicz, collage, 2015

Cecylia Janeczek-Matuszewska, Modrzew, 2014, olej, płótno, 75×60 cm

20 lutego 2015, piątek, godz. 18.00 – wernisaż

Stanisław Stasiulewicz Bydgoskie spiral’e – collages mix-masz, obrazy…

To dzięki spiralom czasu mamy okazję zobaczyć przeszłość oraz przeżywać teraźniejszość świętując różne okoliczności. Jeżeli się obserwuje rzeczywistość w jednym miejscu, tak jak miałem okazję oglądać Bydgoszcz z jej wewnętrzną energią jaką są ludzie, to łatwo taką „machinę czasu” zobaczyć. Okoliczność miejsca 38 |

| luty 2015

i jego energii przez 25 lat, jaką jest Galeria Kantorek, uruchamia cały łańcuch kontekstów dokonanych zdarzeń. Siadam też na tej ławeczce, której już nie ma, przy Muzeum Leona Wyczółkowskiego na ulicy Gdańskiej 4.

To wszystko collages i spirale’s.

Stanisław Stasiulewicz ur. 1955 roku w Oszmianie (Wileńszczyzna). Studia i dyplom (1983) na Wydziale Malarstwa Sztalugowego w pracowni prof. Jana Szancenbacha w ASP w Krakowie. Od 1985 roku bierze aktywny udział w życiu artystycznym Bydgoszczy (Galeria Kruchta, Pomyśl o Sztuce, Trytony). Od 1990 r. współpracuje z Galerią Kantorek. W 1990 roku współzałożyciel, wraz z Krzysztofem Gruse i Zbigniewem Zielińskim, grupy artystycznej Szkoła Bydgoska. Od 1993 do 1999 prezes Zarządu Okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków w Bydgoszczy.

W 1994 roku stypendysta Fundacji Pollack – Krasner w Nowym Jorku. Autor 33 wystaw indywidualnych.

Prace w zbiorach Muzeum im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. Uhonorowany Złotą Odznaką ZPAP. Cykle prac: „Obrazy Bydgoskie”, „Obrazy Jass-ne”, „Obrazy Piękne”, „Obrazy Nowe”, „deformart”. inf. Elżbieta Kantorek

w ydarzenia Galeria Wieży Ciśnień 21.02.2015, sobota, godz. 14.00, wystawa czynna do 9 marca

Polacy w Legii Cudzoziemskiej Wystawę prezentuje Stowarzyszenie byłych żołnierzy i przyjaciół Legii Cudzoziemskiej w Polsce (Association des anciens et amis de la Légion Etrangere en Pologne).

Udostępnione na wystawę eksponaty, fotografie i dokumenty pochodzą ze zbiorów sekcji historycznej, jaka funkcjonuje przy stowarzyszeniu. Kuratorem ekspozycji, osobą, która materiały wystawiennicze zebrała i poklasyfikowała oraz dokonała opisów jest Pan Krzysztof Schramm (Krzysztof Schramm urodził się w 1968 roku w Poznaniu. Jest nauczycielem. Ukończył historię na Uniwersytecie im.

Adama Mickiewicza w Poznaniu, obecnie uczy historii w IV Liceum Ogólnokształcącym w Poznaniu, którego jest absolwentem. W latach osiemdziesiątych był związany z opozycją demokratyczną. W 1990 roku był jednym z założycieli Towarzystwa Polsko-Irlandzkiego, od 1994 roku – organizatorem wielu wypraw do Irlandii jak i innych krain celtyckich. W 2003 roku założył Fundację Kultury Irlandzkiej).

Wystawa „Polacy w Legii Cudzoziemskiej” ma charakter unikatowy; do tej pory była wystawiona zaledwie raz w Muzeum Broni Pancernej Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych w Poznaniu, 4 czerwca 2011 roku.

Oczywiście obecna bydgoska wystawa będzie wzbogacona o nowe elementy – eksponaty oraz o prezentacje

multimedialne. Wstępnie swój udział w otwarciu wystawy zapowiedział Pułk. Rolande Delawarde Atache wojskowy Ambasady Francji w Polsce.

Pod koniec 2014 r. ukazała się książka, której współautorami są Krzysztof Schramm wraz z Zygmuntem Jatczakiem pt. „NICZEGO NIE ŻAŁUJĘ. Od powstania warszawskiego z Armią Krajową do Indochin z Legia Cudzoziemską”. Są to bardzo ciekawie ukazane wspomnienia pana Zygmunta Jatczaka, uczestnika walk Powstania Warszawskiego i żołnierza Legii Cudzoziemskiej. To nie tylko fascynujący opis walk, przyjaźni, dawnej Legii, powstańczych dni w Warszawie, ale także niezwykłe archiwalne zdjęcia i dokumenty nigdy wcześniej niepublikowane w Polsce.

W dniu otwarcia wystawy odbędzie się promocja tejże nowości wydawniczej, będzie można nabyć ją wraz z autografem autora. Nie będzie to jedyna promocja; drugą pozycję książkową z 2014 r. pt. „Mamy dusze muszkieterów”, podpisywać będzie autor Zbigniew Truszczyński, który jest Prezesem Stowarzyszenia byłych żołnierzy i przyjaciół Legii Cudzoziemskiej w Polsce.

Na wystawie będą prezentowane m.in. elementy mundurów, broni, wyposażenia wojskowego legionistów. Oprócz tego nie zabraknie unikatowych (do tej pory nigdzie niepublikowanych) fotografii, dokumentów i prywatnej korespondencji legionistów wywodzących się z Polski.

Tomasz Sypniewski

Club 40 21.02.2015, godz. 20.00, Club 40, ul. Zaułek 3

Kwartet KINKI – koncert Koncert gdyńskiego zespołu Kinki, poruszającego się wokół takich gatunków muzycznych jak jazz, rock i muzyka elektroniczna.

Kinki to czteroosobowy zespół z Gdyni, który powstał w 2011 roku. Jego muzyka to mieszanka jazzu, rocka i muzyki elektronicznej. Grupa grywa koncerty w Trójmieście – wystąpiła już w Cyganerii, Blues Clubie w Gdyni, Willi FSC, na Fringe Festival w Sopocie czy w Klubie Mechanik w Gdańsku. W listopadzie 2012 roku muzycy supportowali Pink Freud.

Zespół Kinki z Gdyni to świadomi artyści, którzy swoją muzyką wdzierają się do umysłów słuchaczy, robiąc w nich intensywnie artystyczną zawieruchę. Takiej muzyki się nie tylko słucha. Ją się wyobraża, interpretuje, podziwia, kosztuje, próbuje rozgryźć i nazwać. Podczas braw, z publiczności wiele razy padało głośne WOW” „Baśnie Kinkowych nocy” – wszczecinie.pl

Na żywo Kinki to prawdziwi muzyczni rozbójnicy. Yassowe tropy z czysto rockową mocą, w zwariowanych proporcjach. Bo to są wariaci, serio! „KINKI to wariaci” – tegoslucham.pl

Skład zespołu: Marcin Drewczyński (kontrabas), Mariusz Kawalec (saksofon), Bartosz Laskowski (gitara), Tomek Tłuszczak (perkusja). inf. Marek Stolarski

luty 2015 |

| 39

w ydarzenia Galeria Autorska Jan Kaja i Jacek Soliński 26.02.2015, godz. 18.00

Wykład Jacka Woźnego pt. „Sacrum w czasie i przestrzeni: od poręczności do obecności w dziejach kultury” Jacek Woźny prof. dr hab. Jacek Woźny (ur. 1962), archeolog, nauczyciel akademicki, autor licznych publikacji z zakresu pradziejów regionu kujawsko-pomorskiego oraz archeologii symboli i wierzeń religijnych. Napisał między innymi książki Symbolika wody w pradziejach Polski (1996), Symbolika przestrzeni miejsc grzebalnych w czasach ciałopalenia zwłok na ziemiach polskich (2000), Czerwona ochra i ziarna zbóż. Symbolika odrodzenia zmarłych w pradziejach Polski (2005) oraz Archeologia kamieni symbolicznych (2014). Pełni funkcję dziekana Wydziału Humanistycznego UKW w Bydgoszczy.

Jacek Woźny, fot. Jacek Nowacki

* * *

Rola sacrum ulegała w dziejach kultury przemianom.

Mircea Eliade sformułował myśl, że dla zrozumienia historyczności zjawisk religijnych ważniejsza od dualizmu sacrum (sakralności, świętości) i profanum (powszedniości, świeckości) jest dialektyka hierofanii, czyli sposobów przejawiania się sacrum w dziejach. W różnych kulturach i kontekstach historycznych istniały rzeczy obdarzone nadprzyrodzonymi właściwościami. Istota hierofanii polegała jednak na tym, że niektóre przedmioty, chwile i miejsca posiadały większą moc sakralną od innych. Hierofanie umożliwiały zatem porządkowanie ludzkiego świata. Georges Dumezil wyznaczył podstawową zasadę interpretacji archaicznych wierzeń i symboli religijnych. Ani bogowie, ani inne istoty mityczne nie są zmyślonymi tworami ludzkiej wyobraźni.

Są natomiast symbolicznymi środkami , które pozwalają mówić o człowieku, świecie i jego kosmicznym porządku. Karen Armstrong podzieliła dzieje ludzkości na kilka etapów zmian zachodzących w hierofaniach, mitologiach i religiach. Wyróżniła mitologie łowców, mitologie rolników, mitologie wczesnych cywilizacji miejskich, mitologie epoki osiowej, epokę wiary monoteistycznej oraz epokę nowożytnoeuropejską. Podobne wnioski zaprezentowali antropolodzy kulturowi Michał Buchowski i Wojciech Burszta. Wyróżnili oni typy kultury: magicznej, religijnej i nowożytnoeuropejskiej.

Współczesne przemyślenia norweskiego archeologa 40 |

| luty 2015

Bjornara Olsena wprowadzają aspekt użyteczności do rozpatrywania dziejowej roli hierofanii. W kulturze typu magicznego przedmioty hierofaniczne były poręczne, bowiem zaspokajały wszystkie ludzkie potrzeby. W kulturze religijnej poręczność hierofanii dotyczyła sytuacji waloryzowanych światopoglądowo przez oddziaływanie sił nadprzyrodzonych. Tradycja nowożytnoeuropejska doprowadziła do ukształtowania sfery działań racjonalnych, uzasadnianych przez nowożytną naukę.

W tym typie kultury hierofanie straciły walor poręczności. Religia swoją teraźniejszą obecnością przypomina o tradycjach i dziedzictwie przeszłości.

26.02.2015, godz. 18.00

Otwarcie ekspozycji Roberta Kaji – aranżacja przestrzeni „Po-za” Robert Kaja ur. w 1965 w Bydgoszczy. Rzeźbiarz, absolwent Wydziału Rzeźby PWSSP w Gdańsku (1993) w pracowni prof. F. Duszeńki. Obecnie pełni funkcję prodziekana Wydziału Rzeźby i Intermediów ASP w Gdańsku.

Brał udział m.in. w wystawach: – „Elektryczny Pastuch” Galeria BWA Sopot 1993 r. „K 18” Kassel Niemcy 1993 r. „Idee poza ideologią” Centrum Sztuki Współczesnej Warszawa 1993 r. „Ikonopress” Zamek Książąt Pomorskich Szczecin 1994 r. „Status Quo” Centrum Rzeźby Polskiej Orońsko i Muzeum Narodowe Warszawa 1996 r. „Pokolenie” Galeria BWA Katowice 1996r. „O Nas Dzisiaj Sztuka Dwóch Czasów” Muzeum Narodowe Pałac Opatów Gdańsk 1999r. „Między Naturą a Kulturą” Galeria BWA Bielsko Biała 2002 r. „Sztuka III RP” Centrum Rzeźby Polskiej Orońsko 2003 r. „Pamięć i Uczestnictwo” Muzeum Narodowe Pałac Opatów Gdańsk 2005r. „Like a rolling stone” Centrum Rzeźby Polskiej Orońsko 2009 r.

Napięta cięciwa łuku skrajności Działalność twórczą Roberta Kaji bardzo trafnie określiła prof. Anna Zeidler-Janiszewska (…), iż uprawia filozofię kultury środkami plastycznymi, a w szczególności rzeźbiarskimi, której integralną część stanowi refleksja nad zmieniającą się dziś rolą sztuki w życiu człowieka.

Idąc dalej, ale biorąc jednocześnie słowa definiujące obszar zainteresowań artysty za drogowskaz, Kaja interesuje się od dawna związkami i relacjami wzajemnymi kultury popularnej i sztuki. To co skrajne i różne jest jednocześnie w permanentnej relacji wzajemnej, tak jak problem duchowości i techniki, czy wewnętrznej niespójności człowieka, w którym kotłuje się wiele sprzeczności miedzy innymi dobro i zło. Kaja bada i pyta, sądząc po tytułach prac lub wystaw na przykład „Suma-Różnica” z 2001 roku. Skrajności stają się obszarem zainteresowań twórczych i ich wzajemne relacje. Artysta bada napięcie wynikające ze skrajności wartości przeciwstawianych sobie jak kultura-natura, dodatni-ujemny, dobry-zły, organiczny-techniczny, czy duchowy-technologiczny. Pomimo dychotomicznego charakteru nazw czy tytułów nie to jest przedmiotem zainteresowań Roberta Kaji. Chodzi bowiem o napięcie cięciwy świadomości pomiędzy skrajnościami.

Napięcie, jest tym właściwym obszarem, na którym koncentruje się Kaja. Niewystarczalność istnienia prze-

w ydarzenia Robert Kaja, wystawa Niebo a Ziemia, 2006

ciwieństw nie jest wynalazkiem postmodernizmu i od dawna twórcom ona nie wystarcza. Nie wystarcza również Robertowi Kaji. Dlatego też obecność napiętej cięciwy świadomości daje tak ciekawe kulturowo przemyślenia w postaci prac artysty.

W tym miejscu wypada przypomnieć Mike Featherstone’a, który wyróżnia trzy sytuacje, ujmujące zjawisko estetyzacji szeroko pojętej rzeczywistości, a raczej wskazuje na napięcia pomiędzy skrajnościami, powodujące również kłopot w identyfikacji sztuki, odbiorze czy interpretacji. Są to: zawieszenie granicy pomiędzy sztuką, a codziennością, przekształcenie życia w dzieło sztuki i wreszcie zalew znaków i symboli w strukturę życia społecznego. U Featherstone’a co prawda dotyczy to estetyzacji, ale chcę zwrócić uwagę na napięcie wynikające ze zderzenia skrajności bądź zamiany i ich konsekwencji zarówno w sztuce jak i kulturze popularnej, czy wreszcie zniesienia wszystkich granic pomiędzy kulturą popularną, a sztuką. Robert Kaja ma świadomość tych sytuacji i napięć, co powoduje, że jego prace sprawiają wrażenie trudnych i skompilowanych z wielu elementów o skrajnie różnej semantyce. (…)

Kolejny, bardzo ciekawy moim zdaniem problem poruszany przez artystę w swoich realizacjach, to obszar duchowości i jej deformacji, wynikających z obecności telewizyjnej rzeczywistości, w której tak jak w rzeczywistości nie telewizyjnej funkcjonują między innymi takie jej reprezentacje jak msza czy modlitwa. Deformacje jednak nie należy rozumieć pejoratywnie, lecz jako kreowanie innego typu zachowań. Klękanie przed telewizorem podczas podniesienia w transmitowanej mszy, modlenie się do czy razem z telewizorem.

Wolfgang Welsch mówi „nigdy nie otrzymasz tego czego nie powinieneś zobaczyć i nie będziesz nigdy wiedział czy dar pochodzi z kanału telewizyjnego czy z rzeczywistości”.

Kaja poprzez swoje realizacje wskazuje, że telewizor traktujemy jak nową ikonę. Skoro tak to spór, który miał miejsce tak dawno temu, a dotyczył problemu przedstawiania Boga ma swoje nowe wcielenie. Teleikonodule i teleikonoklaści. Telewizor wkracza w doznania religijne. Kaja nie krytykuje, nie ironizuje, tylko wskazuje zachowując powściągliwość emocjonalną.

Jednocześnie podejrzewa, że traktujemy telewizor jak kulturową monstrancję prezentując nam argumenty na prawdopodobieństwo istnienia tego faktu w swoich realizacjach. (…)

Justyna Ryczek w książce „Piękno w kulturze ponowoczesnej” pisze: „nie można przedstawić nie przedstawialnego, ale można wyrównać dług obecności–zaświadczyć, że nieprzedstawialne istniej”. Jak to się ma do braku możliwości stwierdzenia czy coś w ogóle istnieje, wykreować coś co udaje, że tego nie ma aby być skutecznym. Duchy są niewidzialne, są dobre i złe i tylko po materialnych skutkach działania możemy mieć dowody ich aktywności.

Praca Roberta Kaji mówi o niemożliwości przewidzenia działań ludzkich i jego transformacji, której efektów również nie przewidzimy. Całość zawieszona jest między niebem a ziemią od kredy, namiotu, samolotu, moralności, etyki, sztuki, technologii jako fenomenalnego efektu działań ludzkich. Niebo jest tu platońskim odniesieniem świata idei, a ziemia zawiera słabe skutki ich realizacji. Ale i po niebie lata duch, dziecko techniki zagrażając i ideom i skutkom ich realizacji. Bombardowanie ziemi jest też bombardowaniem nieba. Nie ma jednej logiki i jednej racjonalności ale rozum jest jeden, dlatego Wolfgang Welsch tworzy pojęcie rozumu transwersalnego czyli rozumu słabego, estetycznego będącego alternatywą mocnego rozumu ontologicznego. Rozum transwersalny ma funkcjonalną sprawność i jak mówi Welsch: „rozum staje się zdolnością przejść, nie kompletuje z wyniosłego punktu widzenia, lecz przebiega pomiędzy formami racjonalności”. To ten typ rozumu uspakaja sumienie i daje skuteczność działania w totalnej symulacji jaką jest według Baudrillard’a nasza rzeczywistość.

Robert Kaja ma swój szczególny świat jako artysta.

Jest to jego oryginalny sposób doświadczania i interpretowania świata oraz dzielenia się swoimi spostrzeżeniami z innymi.

Nie ulega modom, nie zajmuje się też strategią w celu zdobycia popularności, nie interesują go skandale ani afery, będące standardami postępowania w dzisiejszej rzeczywistości.

Marcin Berdyszk

luty 2015 |

| 41

w ydarzenia Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna Godzinami o książkach – Dyskusyjne Kluby Książki w WiMBP 11 Dyskusyjnych Klubów Książki działa w filiach Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej. Szczegóły dotyczące ich działalności publikowane są na stronie: dkk. wimbp.man.bydgoszcz.pl. Realizowany przez WiMBP przy wsparciu finansowym Instytutu Książki program DKK, obejmuje także spotkania autorskie.

4.02.2015, godz. 18.00, Biblioteka Główna WiMBP, Sala Wykładowa

Spotkanie autorskie z Joanną Bator – pisarką, publicystką, felietonistką. Publikowała m.in. w „Gazecie Wyborczej”, Twórczości”, „Czasie Kultury”, „Tygodniku Powszechnym”. Zadebiutowała w 2002 powieścią pt. Kobieta, ale rozgłos przyniosła jej dopiero Piaskowa góra, opublikowana w 2009 r. Później były powieści: Chmurdalia, Ciemno, prawie noc – laureatFot. R. Masłow ka Nagrody Literackiej NIKE 2013. Książki Japoński wachlarz (Nagroda Wydawców, Nagroda im. Beaty Pawlak) oraz Rekin z parku Yoyogi to owoc fascynacji Japonią. Bydgoskie spotkanie połączone będzie z promocją najnowszej powieści pisarki zatytułowanej Wyspa łza (premiera: 12 stycznia 2015). Wstęp za okazaniem wejściówek (do odbioru od 28.01.2015, godz. 16.00 w Wypożyczalni Biblioteki Głównej, Stary Rynek 24 – pierwszeństwo mają członkowie Dyskusyjnych Klubów Książki). Serdecznie zapraszamy! inf. Lucyna Partyka

5.02.2015, czwartek, godz. 18.00 19.02.2015, czwartek, godz. 18,00 Biblioteka Główna – Strych, Stary Rynek 24, wstęp wolny

PROJEKTOR

To nie kino, nie klub filmowy, nieregularnie albo cyklicznie. Na strychu biblioteki prócz ciekawych filmów czekać będą na Was leżaki i wygodne pufy. W sercu miasta, za darmo. Zapraszamy na seanse w ramach cyklu Projektor. Każdego miesiąca zaprezentujemy nowy zestaw filmów, wśród nich absolutne klasyki i obrazy mniej popularne, te ambitne i zupełnie rozrywkowe.

Szczegóły na http://www.biblioteka.bydgoszcz.pl/.

Wybrane zajęcia edukacyjne w lutym: 3.02.2015, godz. 17.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dorosłych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Brzęczkowskiego 2) Spotkanie z historią i zabytkami Bydgoszczy – spotkanie edukacyjne dla dorosłych.

42 |

| luty 2015

4.02.2015, godz. 14.30, WiMBP (Filia nr 14 dla dorosłych i dla dzieci ul. Dworcowa 49) Spektakl kabaretowy „Rewanż sentymentalny” na podstawie tekstów Juliana Tuwima w wykonaniu Teatru Form Różnych „Nasza Klasa” Uniwersytetu Trzeciego Wieku, działającego przy Kujawsko-Pomorskim Centrum Kultury w Bydgoszczy.

5.02.2015, godz. 15.00, WiMBP (Filia nr 1 dla dzieci i młodzieży ul. Powstańców Wielkopolskich 26) „Basia i narty” – głośne czytanie książki autorstwa Zofii Staneckiej.

5.02.2015, godz. 16.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dorosłych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Brzęczkowskiego 2) Mamo tato zróbmy coś razem – zajęcia decoupage dla dzieci i rodziców.

6.02.2015, godz. 15.00, WiMBP (Filia nr 31 dla dorosłych i dla dzieci ul. Wielorybia 99) Słowa, słówka… słownik? – zajęcia edukacyjne dla dzieci z wykorzystaniem słownika.

9.02.2015, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 6 dla dzieci i młodzieży ul. Noakowskiego 4) Co się kryje w sercu na dnie? Kto przeczyta, ten odgadnie – głośne czytanie książki Marcina Brykczyńskiego oraz tworzenie kartek walentynkowych.

10.02.2015, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 4 dla dzieci i młodzieży ul. Czerkaska 11) Tworzymy krótkie bajeczki – zajęcia literackie.

11.02.2015, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 3 dla dorosłych i dla dzieci ul. Grunwaldzka 33) Wirtualne podróże: spacer po Buenos Aires – zajęcia edukacyjne dla seniorów.

12.02.2015, godz. 16.00, WiMBP (Filia nr 7 dla dorosłych i dla dzieci ul. Nakielska 175a) Dzień gier planszowych w bibliotece – zajęcia dla dzieci.

13.02.2015, godz. 15.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dzieci i młodzieży ul. Gawędy 1) Walentynki dla chłopczyka i dziewczynki – zabawy i wróżby walentynkowe.

16.02.2015, godz. 10.30, WiMBP (Filia nr 17 dla dorosłych i dla dzieci ul. Łanowa 2) My też lubimy Walentynki – spotkanie dla seniorów z okazji Dnia Zakochanych.

16.02.2015, godz. 16.00, WiMBP (Filia nr 5 dla dorosłych ul. Pomorska 80-86) „My się zimy nie boimy”. Animacja językowa – zabawy z językiem niemieckim dla dzieci klas IV-VI. 17.02.2015, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 3 dla dorosłych i dla dzieci ul. Grunwaldzka 33) Co bałwanom siedzi w głowie, śnieżna kula Ci powie – zajęcia dla dzieci z twórczego myślenia.

17.02.2015, godz. 11.30, WiMBP (Filia nr 16 dla dorosłych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Broniewskiego 1) Zimowy zawrót głowy – gry, łamigłówki, krzyżówki dla dzieci.

w ydarzenia 17.02.2015, godz. 13.30, WiMBP (Filia nr 31 dla dorosłych i dla dzieci ul. Wielorybia 99) Dziesięć rzeczy, o których myśli Twój kot kiedy jesteś w szkole, czyli wszystko o kotach w Światowym Dniu Kota – zajęcia dla dzieci.

17.02.2015, godz. 16.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dorosłych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Brzęczkowskiego 2) „Kocie Historie”; z okazji Dnia Kota przypominamy zimowe bajki o kotkach – zajęcia czytelnicze dla dzieci.

18.02.2015, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dzieci i młodzieży ul. Gawędy 1) Spotkanie z muzyką – prezentacja talentów muzycznych dzieci.

18.02.2015, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dorosłych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Brzęczkowskiego 2) Jak przetrwać zimę w lesie – zajęcia edukacyjne dla dzieci.

19.02.2015, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 1 dla dzieci i młodzieży ul. Powstańców Wielkopolskich 26) „Gwizdek i zimowa kula” – głośne czytanie utworu autorstwa Barbary Gawryluk.

19.02.2015, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 7 dla dorosłych i dla dzieci ul. Nakielska 175a) Tworzymy opowieść na portalu Storybird – zajęcia edukacyjne dla dzieci.

19.02.2015, godz. 16.00, WiMBP (Filia nr 19 dla dorosłych ul. Powstańców Wielkopolskich 26) Rozmowy przy książce – cykl spotkań dla seniorów.

20.02.2015, godz. 10.30, WiMBP (Filia nr 17 dla dorosłych i dla dzieci ul. Łanowa 2) Storybird, czyli tworzymy książkę obrazkową – zajęcia dla młodzieży z wykorzystaniem Internetu.

20.02.2015, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 4 dla dzieci i młodzieży ul. Czerkaska 11) Zabawy z językiem – zajęcia literackie z okazji Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego.

20.02.2015, godz. 12.00, WiMBP (Biblioteka Główna ul. Stary Rynek 24) V Edycja Dyktanda o Pióro Dyrektora WIMBP pt. „Mistrz Ortografii”.

20.02.2015, godz. 12.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dzieci i młodzieży ul. Gawędy 1) Tworzenie wirtualnej opowieści na portalu internetowym Storybird – zajęcia edukacyjne dla dzieci.

20.02.2015, godz. 15.30, WiMBP (Filia nr 5 dla dorosłych ul. Pomorska 80-86) „My się zimy nie boimy…”. Głośne czytanie wierszy i śpiewanie piosenek o zimie – zajęcia dla dzieci.

23.02.2015, godz. 14.00, WiMBP (Filia nr 30 dla dorosłych i dla dzieci ul. Toruńska 185) Zima w poezji dziecięcej – zajęcia literackie dla dzieci.

24.02.2015, godz. 11.30, WiMBP (Filia nr 16 dla dorosłych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Broniewskiego 1) Jak żyły dinozaury? – zajęcia edukacyjno-plastyczne dla dzieci.

25.02.2015, godz. 11.00, WiMBP (Filia nr 4 dla dzieci i młodzieży ul. Czerkaska 11) Gry i zabawy planszowe.

25.02.2015, godz. 11.30, WiMBP (Filia nr 16 dla dorosłych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Broniewskiego 1) Nie trać werwy, ruszaj zimą się bez przerwy – gry i zabawy ruchowe dla dzieci.

25.02.2015, godz. 13.30, WiMBP (Filia nr 31 dla dorosłych i dla dzieci ul. Wielorybia 99) Turniej gier planszowych dla dzieci.

27.02.2015, godz. 13.00, WiMBP (Filia nr 15 dla dorosłych z Oddziałem dla dzieci i młodzieży ul. Brzęczkowskiego 2) Biblioteka zimową krainą baśni – zajęcia literackie dla dzieci.

Bydgoska Poradnia Sztuki 17.02.2015, godz 17.00, Nowy Rynek

Otwarcie wystawy obrazów Vedic Art – Joanny Forbot

Joanna Forbot

Vedic Art został spopularyzowany w 1988 przez szwedzkiego artystę malarza Kurta Kallmana jako metoda medytacji doświadczalnej.

Uwrażliwienie prawej półkuli mózgu wzmaga intuicyjne działanie. Powstające prace są bardziej zapisem otwarcia się niż estetycznej kalkulacji. W Polsce Vedic Art pojawiło się w 2005 roku. Pani Joanna prowadzi również warsztaty tej terapii, w BPS planuje od maja br. Zapraszamy.

Natomiast do 14 lutego Bazar sztuki nadal oferuje oryginalne, bajkowe stroje i maski autorstwa art. plastyk Sabiny Kusz. Inf. 515 079 384. inf. Stanisław Stasiulewicz

luty 2015 |

| 43

w ydarzenia Akademicka Przestrzeń Kulturalna – Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy 12 lutego 2015, czwartek, godz. 18.00, sala widowiskowa APK, ul. Królowej Jadwigi 14, wstęp wolny

Movie Mówi Project #13 / KINO & MIŁOŚĆ / „Dzikość serca”, reż. David Lynch Będzie gorąco, będzie drapieżnie! Dwa dni przed walentynkami rezygnujemy z melodramatów oraz komedii romantycznych i proponujemy Wam prawdziwą ucztę kinomana! W styczniu rozpoczęliśmy przygodę z amerykańskim kinem, w lutym czeka nas brawurowa jej kontynuacja. Mijamy Hollywood, opuszczamy wielkie hale zdjęciowe, zwijamy czerwone dywany i razem z dr Magdaleną Wichrowską z Instytutu Kulturoznawstwa WSG zaglądamy pod mainstreamową kołderkę – w poszukiwaniu wyrazistych twórców i niezależnych produkcji. Co tam znajdziemy? Prawdziwe życie, kilku dziwaków, niespełnionych artystów i świetną muzykę.

Naszymi przewodnikami po amerykańskim kinie niezależnym będą: David Lynch, Gus van Sant, Todd Haynes i Terry Zwigoff.

Dzikość serca, kadr z filmu

W lutym na przejażdżkę zaprasza nas David Lynch.

Młodzi kochankowie – Sailor i Lula – oraz tropiąca ich banda zbirów to idealna gra wstępna przed lukrem, który oblepi nas 14 lutego. Nie dajcie się prosić! Zagrają dla Was: Nicolas Cage, Laura Dern, Willem Dafoe i Isabella Rossellini. I wisienka na torcie: Złota Palma w Cannes! C’mon!

Spotkanie w ramach projektu „Movie Mówi Project” zrealizowano dzięki wsparciu finansowemu miasta Bydgoszczy.

Więcej szczegółów na wortalu kultura: www.kultura.byd.pl.

FILMOWNIA Wszystkich studentów – entuzjastów kina i sztuk audiowizualnych zapraszamy serdecznie na spotkania koła naukowego Filmownia przy Instytucie Kulturoznawstwa Wyższej Szkoły Gospodarki. Jego działania obejmują m.in. wspólne projekcje i analizę dzieł filmo44 |

| luty 2015

wych, a także pomoc w organizacji spotkań i prelekcji w ramach cyklu Movie Mówi Project.

Osoby zainteresowane prosimy o kontakt mailowy z opiekunką koła, dr Magdaleną Wichrowską: magda. wichrowska@byd.pl.

26 lutego 2015, czwartek, godz. 18.00, Muzeum Fotografii WSG, ul. Królowej Jadwigi 14, wstęp wolny

Zbigniew Suliga FOTOGRAFIA bezOBIEKTYWNA gdzie d – średnica otworu, f – ogniskowa (odległość od otworu do obrazu), λ – długość fali światła w metrach.

Tak wygląda fizyczna definicja opisująca zjawisko powstawania obrazu w camerze obscurze. Prosty, klarowny wzór zamykający temat. Jednak dla klawiatury mojego „domowego komputera” zapis tego wzoru to zadanie niewykonalne – nie mam wszystkich znaków, tak samo jak niewykonalne jest powstanie wzoru na „dobre zdjęcie” – brak danych!

A poszukiwanie tych danych, i to właśnie w technice otworkowej, daje mi najwięcej możliwości: mam tak niewiele materiału (dla aparatów cyfrowych: pamięci), a muszę znaleźć ich jak najwięcej. Paradoks? Nie, odwrotnie: ta ogromna ilość ograniczeń mnie wyzwala, zmusza do podejmowania przemyślanych decyzji, nakłada na mnie odpowiedzialność za wybór tematu, kadru i wreszcie ustala właściwe relacje między fotografem i sprzętem.

Zbigniew Suliga – fotograf marynista, instruktor fotografii w Słupskim Ośrodku Kultury, członek Fotoklubu Rzeczypospolitej, Stowarzyszenia Marynistów Polskich, Grupy Twórczej KONTUR w Szczecinie; założyciel Słupskiego Klubu Fotograficznego Fotoaktywni.

Fotografią artystyczną zajmuje się od 30 lat. W całym twórczym okresie zajmował się fotografią reportażową, reklamową, współpracował z Teatrem Dramatycznym w Słupsku i Teatrem Rondo. Twórca trzech autorskich albumów: „Powiat Słupski”, „100-lecie Ratusza w Słupsku”, „Muzeum w Klukach”. Autor wystaw indywidualnych i uczestnik zbiorowych w kraju oraz w Szwecji, Danii, Niemczech, Portugalii; uczestnik kilkudziesięciu wystaw zbiorowych. Pomysłodawca i realizator cyklu plenerów fotograficznych „Ustka – zapis posezonowy”, Łeba – zapis posezonowy”, „Jarosławiec – zapis posezonowy”.

Wybrane wystawy: „Portugalskie fascynacje”, „Słupsk – cyfrowo i otworkowo”, Nadmorskie krajobrazy”, „Artur – portret przyjaciela”, „Fotografia bezObietywna”. Ostatnia z wymienionych będzie prezentowana w Muzeum Fotografii WSG. Składające się na ekspozycję zdjęcia powstały w ostatnich czterech latach i zostały wy-

w ydarzenia

Zajęcia przeznaczone dla dzieci w wieku 5-12 lat.

Terminy do wyboru: 16-20 lutego 2015 lub 23-27 lutego 2015.

Więcej szczegółów na www.cie.byd.pl. Dodatkowe informacje: kolonie@byd.pl lub tel. 525 670 707.

Zbigniew Suliga, fotografia otworkowa

Odkrywamy tajemnice fotografii Muzeum Fotografii WSG zaprasza dzieci i młodzież w wieku szkolnym do udziału w warsztatach oraz tematycznych lekcjach muzealnych. Oprócz zwiedzania z przewodnikiem oferujemy także m.in. zajęcia w ciemni fotograficznej i atelier.

Zbigniew Suliga, fotografia otworkowa

konane tzw. aparatem otworkowym, na tradycyjnej kliszy fotograficznej. Są zapisem fascynacji autora tematyką morską. Wystawa była już prezentowana w Sopocie, Ustce, Słupsku, Rzeszowie oraz Kołobrzegu.

Więcej szczegółów na www.muzeumfoto.byd.pl.

Uczymy bawiąc – bawimy ucząc.

Półkolonie zimowe z WSG

Zimowe półkolonie organizowane przez Centrum Projektów Edukacyjnych Wyższej Szkoły Gospodarki pozwolą najmłodszym w sposób kreatywny spędzić wolny czas. Proponujemy dwa moduły – każdy trwający pięć dni: moduł 1 – Mały Odkrywca, Mały Strażak, Mały Kucharz, Mały Kierowca, Mały Artysta; moduł 2 – Mały Sportowiec, Mały Fotograf, Mały Detektyw, Mały Konstruktor, Mały Tancerz. Każdego dnia Twoje dziecko pozna inny świat – inny zawód.

fot. Aleksandra Mokrzycka

Więcej szczegółów na stronie www.muzeumfoto. byd.pl. Grupy zorganizowane prosimy o kontakt: muzeumfoto@byd.pl lub tel. 52 567 00 07. inf. Elżbieta Schulz

luty 2015 |

| 45

w ydarzenia Impresariat Artystyczny ADRIA żenował Cię poziom jednego z ostatnio obejrzanych spektakli – obejrzyj „Mayday”. Jeśli jest Ci smutno – obejrzyj „Mayday”. Jeśli jesteś szczęśliwy – obejrzyj „Mayday”. Jeśli jesteś… Tak właśnie jest z tą teatralną perełką. Trzeba zobaczyć niezależnie od okoliczności, płci czy wykształcenia. Spektakl w reżyserii Krystyny Jandy to prawdziwy majstersztyk. Farsa w najlepszym wydaniu i pełnej krasie.

13.02.2015, godz. 17.30 i 20.00, kinoteatr Adria, czas trwania: 120 min, jedna przerwa

2.02.2015, godz. 19.00, Opera Nova

RAZ DWA TRZY – koncert The Best Of Należą do klasyki. Znają ich wszyscy. Prostotą i szczerością trafiają do każdego. Są uniwersalni. Bez względu na wiek – swój i odbiorcy, potrafią trafić w sedno i uchwycić to coś szczególnego, tu i teraz. Ich utwory mają niesamowitą zdolność pobudzania do rozmowy, otwierają umysł i rozwiązują język. Niewiele zespołów w Polsce może pochwalić się tak bogatą historią wspólnego grania. Stale imponują wrażliwością, spostrzegawczością i dystansem. Według informacji ogłoszonej przez zespół, Raz Dwa Trzy rozpoczęło działalność w lutym 1990 roku w Zielonej Górze. Kilka tygodni później zagrali w tym mieście pierwszy koncert. Zespół istnieje od 24 lat, a od osiemnastu w niezmienionym składzie nagrywa i koncertuje w kraju i za granicą 8.02.2015, godz. 16.00, 19.30, Opera Nova, czas trwania: 145 minut, jedna przerwa

Mayday. Run For Your Wife – spektakl Och Teatru w reż. Krystyny Jandy reżyseria: Krystyna Janda; scenografia: Arkadiusz Kośmider; kostiumy: Tomasz Ossoliński; światło: Adam Kłosiński, Paweł Szymczyk; producent wykonawczy: Magdalena Kłosińska; występują: Artur Barciś, Maria Seweryn, Stefan Friedmann, Rafał Rutkowski Jeśli zaczynasz swoją przygodę z teatrem – obejrzyj „Mayday”. Jeśli tę przygodę chcesz skończyć, bo za-

Tomasz Kot w Monodramie „Sex Guru” Myślisz, że masz wspaniałe życie seksualne?

Naprawdę w to wierzysz?

Może razem to sprawdzimy? Sztuka austriackiego komika Wolfganga Weinbergera „A GUIDE TO SEXUAL MISERY” od trzech sezonów nie schodzi z afiszy na West Endzie, z powodzeniem wystawiana jest również w innych krajach. Już teraz do grona 500 tysięcy widzów, którzy doświadczyli już mądrych i dowcipnych słów sławnego guru sexu Weinbergera ma okazję dołączyć polska publiczność. W rolę polskiego specjalisty w dziedzinie seksu wcieli się Tomasz Kot. 14.02.2015, godz. 17.00 i 20.00, kinoteatr Adria

Kabaret Smile – „Czy jest w domu kakao?”

SMILE to angielskie słowo oznaczające UŚMIECH. W języku polskim słowo jest nazwą własną kabaretu z Lublina. Misja kabaretu jest mocno związana z jego nazwą – śmieszyć. Trzech artystów bacznie obserwujących otaczającą nas rzeczywistość przenosi na scenę postacie i sytuacje jakie są nam wszystkim bliskie w życiu codziennym. Program który zaprezentują jest kompilacją najnowszych skeczy kabaretu Smile, które robią furorę wśród publiczności w każdym wieku.

W programie zobaczyć można przeróżne postacie, od słynnego kierowcy TIRa – Stanisława, po szambiarza, mistrza baletu, czy też rabusia na „tacierzyńskim”. Kabaret Smile to nie tylko skecze – to również piosenki wykonywane na najwyższym poziomie. inf. Maja Przybylska

46 |

| luty 2015

w ydarzenia Biblioteka Główna UKW 4.02.2015, godz. 18.00, hol II piętro.

Wystawa będzie czynna do 3.03.1015

Otwarcie wystawy fotografii Macieja L. Rewakowicza „Życie w górach” Drżący z zimna namiot na lodowcu rozgrzewają niekiedy spory na temat możliwości prawdziwego życia… poniżej granicy wiecznych śniegów.

Na rzecz istnienia życia nie tylko na szczytach, ale i w dolinach – ta wystawa dostarcza wielu argumentów.

Bo czyż nie są nimi: niemal świadoma swej urody goryczka nad Zielonym Stawem Gąsienicowym, rododendron przysiadły blisko schroniska Wiktora Emanuela II w Alpach Graickich albo ten zamyślony koziorożec alpejski bez trawy, poniżej Lodowca Tête Rousse?

Wątpiący wybiorą zapewne ujęcie obozu II pod Samadhi w Himalajach, na wysokości 4400 m. Może jednak przekona ich wykusz z księżycem i Monte delle Neve albo pracownia kompozytora osiadłego w Atmie pod Giewontem? Czy twórczości zainspirowanej przez góry można odmówić autentycznego istnienia?

Autor odrywał się czasem od tych dyskusji, aby ułowić codzienność w jej naturalnym środowisku, badając, czy składa się z czystego przemijania, czy zawiera też okruchy bycia. Towarzyszył chwilę prowadzącemu kozy na pastwisko na Antałówce, zajrzał obiektywem na ulicę u stóp gór w centrum Iranu. W tym drugim miejscu sam stał się obiektem, wędrownym eksponatem z Europy, złapanym w uważne spojrzenie mieszkańca Kermanu.

Z licznych zajęć turystów i alpinistów, obok jazdy na nartach, spacerów i wspinaczki, zwraca uwagę dolce far niente. Ilustruje to ujęcie alpinisty w czerwonej kurtce, siedzącego na wierzchołku Breithornu, z Matterhornem

i Dent Blanche w chmurach. Żyje, bo siedzi na szczycie.

Gdyby tak odpoczywał w dolinie, nie zasługiwałby ani na zdjęcie, ani nawet na spojrzenie. Dla tych, którzy tak argumentują, autor dołączył kilka ujęć z linami. Może to im wystarczy. Jeżeli nie, to niech sami szukają mocniejszej strony bytu w górach.

A my, przyjrzyjmy się drewnianemu wykuszowi albo obawie dziewczyny na Drodze po Głazach. Popatrzmy spokojnie i życzliwie, tak jak ten instruktor, który cierpliwie stoi obok.

Fotogramy przedstawiają rozmaite formy istnienia na szczytach i u podnóża gór, bez narzucania hierarchizacji ich wartości, chociaż może z niewielką ilościową przewagą przykładów twórczości architektektonicznej.

Maciej Rewakowicz

Maciej L. Rewakowicz – chirurg, członek Klubu Wysokogórskiego w Poznaniu w latach 1968-1970. Od 1970 r. mieszka w Bydgoszczy. Pierwszy raz liną związał się z Janem Stryczyńskim. Taternictwa uczył się od Ryszarda W. Schramma, Jana Stryczyńskiego, Stanisława Zierhoffera, Wojciecha Wróża i Macieja Kmiećkowiaka.

W Himalajach Zachodnich, podczas pierwszej wyprawy Klubu Wysokogórskiego z Bydgoszczy w góry wysokie (1978 r.), wraz z M. Dziatkowiakiem zdobył dziewiczy szczyt Samadhi.

Podejmował wspinaczki, m.in. na wierzchołki niektórych szczytów w Tatrach i Alpach, w tym niektóre samotnie.

Wystawiał swoje fotografie górskie w Pałacu Małachowskich i w Izbie Lekarskiej w Warszawie, w Lubostroniu, Sicienku, Więcborku, Łabiszynie i w Bydgoszczy – między innymi w BWA. inf. Barbara Maklakiewicz

Maciej L. Rewakowicz, fotografia

luty 2015 |

| 47

w ydarzenia Kujawsko-Pomorskie Centrum Kultury w Bydgoszczy do 15 lutego 2015 roku, wystawa w Muzeum Okręgowym im. Leona Wyczółkowskiego w Spichrzach przy ul. Grodzkiej 7-11

X Ogólnopolski Konkurs Malarski im. Teofila Ociepki Za i przeciw Uczestnicy konkursu, w szczególności ci, których prace zostały odrzucone, również autorzy prac pokazanych na wystawie, wśród nich wyróżnieni i nagrodzeni, mogą oczekiwać słów wyjaśnień na temat zasad

Małgorzata Lehmann, Szpital – wyróżnienie

Jacek Szwagrzyk, Filiżanka herbaty – nagroda

48 |

| luty 2015

i kryteriów przyświecających jurorom przy ocenianiu i kwalifikowaniu przedstawionych utworów. To twardy orzech do zgryzienia dla każdego jury, bo wydaje się, że niemal bez wyjątku wszystkie prace zostały przez swoich twórców uznane za wyjątkowe, szczególne, godne podziwu, czyli po prostu atrakcyjne, dobre i wartościowe – dlatego je zgłosili do konkursu – a tu raptem okazuje się, że niezupełnie oczekiwania autorów spotykają się z gustami oceniających. Niewykluczone, że te właśnie pozytywne opinie podzielali również członkowie obecnej komisji, jednak musieli się liczyć z założeniami konkursu, w efekcie czego część zgłoszonych dzieł nie dostała się na salę wystawową.

Celem i założeniem konkursu jest Szeroka prezentacja amatorskiej twórczości z kręgu malarstwa intuicyjnego, naiwnego – art brut, prac cechujących się szczerością i autentycznością wypowiedzi. Wychwycenie nowych, ciekawych zjawisk i osobowości twórczych w tym nurcie plastyki – głosi jego preambuła.

Na przykład wspaniała panorama batalistyczna, która mogłaby być ozdobą ekspozycji historycznej w lokalnym muzeum regionalnym, w bydgoskim współzawodnictwie artystycznym razi oczywistą pretensjonalnością poglądową, wyłożonym eksplicite przebiegiem zdarzenia dziejowego. Z kolei malowidło w typie naiwności Iwana Generalića, barwne, precyzyjnie i starannie wykonane, uporządkowane i zrównoważone kolorystycznie z proporcjonalnie rozłożonymi emocjami na dramaturgicznym planie przedstawienia – jest tylko z pozoru naiwne. Wreszcie mocno zaangażowane ideowo i realistycznie wyłożone sceny publicystyczne „z dziennika telewizyjnego” czy uwikłane w kulturowy dyskurs uczone toposy to dzieła, które bez wątpienia mogłyby stanowić mocny punkt w innych niż ociepkowe, eurocentrycznych przedsięwzięciach wystawowych. Już gdzieś wcześniej je widzieliśmy, mówili jurorzy o obrazach, tu przywołanych jako przykłady.

W złożonych do oceny pracach szukamy więcej emocji i mniej wyrafinowania, dlatego nagrody i wyróżnienia przypadły bardziej pracom o mocnej ekspresji, dynamicznych kontrastach barwnych, ze śladami momentalnych i odruchowych reakcji malarskich, niż tym, które powstały w efekcie zreflektowanej selekcji elementów i motywów. I tak na – wydawałoby się – linii produkcyjnej, wręcz multiplikującej postacie naszego papieża Jana Pawła Drugiego, obrazy Marka Świetlika stanowią niepowtarzalne przypadki artystycznych kreacji o dynamice i konfiguracji dotychczas niespotykanej. Natomiast przedstawienia zwierząt Genowefy Magiery to w czystej postaci naskalne rysunki z epoki paleolitycznej, gdy dopiero kształtowały się humanistyczne potencje człowieka, dlatego uzasadnione jest lokowanie jej twórczości w nurcie „spoza kultury” – art brut. Jeszcze Władysław Grygny, artysta, jak i dwoje wyżej wymienieni, surowy, intuicyjny i samorodny. To tylko przykłady wśród nagrodzonych.

w ydarzenia W eksponowanych pracach znajdujemy szczerość i autentyczność wypowiedzi twórczych. Również w jakimś stopniu nowe, ciekawe zjawiska i osobowości artystyczne, które wypełniają naturalną pustkę, gdy obracamy się wyłącznie w granicach konwencji i ustalonych figur, a tych ze swej istoty trzyma się sztuka profesjonalna. W tej perspektywie konkurs Ociepki okazuje się bardzo potrzebny.

Zbigniew Chlewiński

12.02.2015, czwartek, godz. 16.00-19.00, Plac Kościeleckich 6

Zapusty w Galerii Galeria Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej od października ubiegłego roku ma nową siedzibę w budynku Kujawsko-Pomorskiego Centrum Kultury przy Placu Kościeleckich 6. Po dniach przeznaczonych na aranżację wnętrza nadszedł moment uroczystego otwarcia. A że to czas karnawału i zabawy nasz wybór padł na tłusty czwartek rozpoczynający zwyczajowo zapusty.

Nie zabraknie pączków i regionalnego jadła serwowanego przez gospodarstwo ekologiczne Państwa Filipskich ze Słończa, bo objadanie się przed postem należy do tradycji. Ale zapusty to też zabawa, tańce i śpiewy. Zaprosiliśmy do Galerii nadzwyczajnego gościa, Panią Danutę Kaczmarek ze Śmiłowic, śpiewaczkę ludową, zdobywczynię wielu laurów na konkursach w tym I nagrody na Ogólnopolskim Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu. W mistrzowskim wykonaniu usłyszymy zestaw przyśpiewek i starych pieśni związanych z karnawałem i nie tylko. Zapraszamy wszystkich gości i przyjaciół Galerii na ten niezwykły wieczór, w czwartek w godzinach od 16 do 19. A kto nie dotrze tego wieczora będzie mógł odwiedzić nas, oglądać zgromadzone zbiory sztuki ludowej i nieprofesjonalnej i dokonać zakupów jak zwykle od poniedziałku do piątku od 10 do 17 już na Placu Kościeleckich. inf. Katarzyna Wolska

19.02.2015, godz. 17.00, Sala Wykładowa Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 2

Promocja książki poetyckiej Grażyny Rochny-Woźniak pt. Dziedzictwo Na spotkanie w ramach Klubu Poetycko-Wydawniczego Arkona zapraszają: Dyrektor Kujawsko-Pomorskiego Centrum Kultury w Bydgoszczy Maciej Puto, Dyrektor Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. dr. Witolda Bełzy w Bydgoszczy Ewa Stelmachowska oraz Prezes Robotniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury w Bydgoszczy Krystyna Wulert.

Grażyna Rochna-Woźniak, urodziła się 8 marca 1971 roku w Bydgoszczy. Mieszka w Solcu Kujawskim. Poetka, nauczyciel, instruktor ZHP. Od 1994 do 2010 roku pracowała jako redaktor techniczny w bydgoskich wydawnictwach, od kwietnia 2011 pracuje jako nauczyciel bibliotekarz. Autorka czterech książek poetyckich: Rozbity deszcz (1994), Z miękkim wilgotnym oporem (1998), Chłód z ramion zlizuję (2004), Podnieść kamyk (2009).

Laureatka wielu konkursów poetyckich o zasięgu ogólnopolskim, między innymi konkursu Twojego Stylu i firmy Lancôme na Wiersz o miłości. Od 20 lat aktywnie uczestniczy w spotkaniach autorskich, warsztatach literackich, promuje poezję jako nauczyciel. Juror wielu konkursów poetyckich m.in. konkursu kwalifikującego do udziału w OLSP w Kruszwicy-Kobylnikach i Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego Szuflada dla nauczycieli bibliotekarzy. Współredaktor tomików i almanachów poetyckich i współautorka wielu almanachów poetyckich. Tomik pt. Dziedzictwo został wydany przy pomocy finansowej Urzędu Miasta i Gminy Solec Kujawski.

Poetka jest członkiem Robotniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury w Bydgoszczy i Związku Literatów Polskich w Warszawie. inf. Krystyna Wulert

luty 2015 |

| 49

w ydarzenia Pałac Młodzieży 4.02.2015, godz. 10.30 Zabawowy Klub Filmowy Malucha ZYGZAK zaprasza na karnawałowe szaleństwo – spotkanie dla przedszkoli.

Zapraszamy najmłodsze przedszkolne pociechy wraz z opiekunami i nauczycielami na spotkanie w taneczno-muzycznym rytmie. Tym razem w programie oprócz tradycyjnego już pokazu polskich filmów animowanych, porwiemy dzieci w wir zabaw i fantazji.

Nie zabraknie migoczących świateł, skocznej muzyki i szaleństwa na pałacowej scenie. A dla najodważniejszych… tu ciiiiiiiiiiiii – NIESPODZIANKA!!! Zapisy grup: Pałac Młodzieży – Ewa Sawoszczuk, tel. 501 745 076.

11.02.2015, godz. 11.00 Poradnia rozwoju zdolności. Spotkanie odbędzie się w ramach Miejskiego Programu Wspierania Ucznia Zdolnego „Zdolni znad Brdy”.

Koordynator programu „Zdolni znad Brdy” – Monika Grzybowska: e-mail: m.grzybowska@palac.bydgoszcz.pl, lub tel.: 52 321 00 81 w. 333 lub 693 166 252.

7.02.2015, godz. 12.00 Między wierszami – koncert galowy jubileuszowego 20. Konkursu recytatorskiego i poezji śpiewanej. To już dwadzieścia lat! Właśnie mija drugie dziesięciolecie odkąd młodzi recytatorzy na pałacowej scenie malują słowem przepiękne obrazy. Opowiadają o tym, jak żyją, co kochają, co przeżywają. Sala widowiskowa. Wstęp wolny.

Terminy i godziny naszych propozycji mogą ulec zmianie – prosimy o weryfikację informacji na naszej stronie internetowej www.palac.bydgoszcz.pl IMPREZY EDUKACYJNE STUDNIÓWKOWE ZABAWY NAUKOWE

9.02.2015, godz. 9.00 Ze sportem na ty – eliminacje. Turniej „Ze sportem na TY” to zabawa adresowana do uczniów klas III szkół podstawowych Bydgoszczy. Impreza zorganizowana jest w formie turnieju, w którym startują 10-osobowe reprezentacje szkół, które jako pierwsze nadeślą zgłoszenia. Najlepsza klasa otrzyma tytuł „Złotej Klasy Sportowej roku szkolnego 2014/2015”. Sala widowiskowa.

13.02.2015, godz. 18.30 Pałacowe Planetarium zaprasza na pokaz nieba przez teleskop.

FERIE 2015

16, 17, 18 lutego 2015, godz. 16.00 Przygotowanie do matury z Wiedzy o społeczeństwie. Cykl debat – konflikty międzynawowe we współczesnym świecie.

16 i 17 lutego 2015, godz. 9.00-13.15 Maraton historyczny – przygotowanie do matury z historii.

27.02.2015, godz. 16.00 Matematyka dla humanistów – przygotowanie do matury z matematyki.

IMPREZY EDUKACYJNE dla dzieci i młodzieży 17.02.2015, godz. 17.00-20.00 Tworzenie gier w środowisku Windows (od 13 lat).

26, 27 lutego 2015, godz. 16.30 Przygotowanie do egzaminu gimnazjalnego z j. angielskiego. (26 lutego – podstawa, 27 lutego – rozszerzenie).

24, 26 lutego 2015, godz. 10.00-12.00 Trening matematyczny przed sprawdzianem szóstoklasisty.

10-11 lutego 2015, godz. 9.00 Przyroda na wagę złota – eliminacje. Konkurs na małą formę sceniczną o tematyce ekologicznej współorganizowany z Urzędem Miasta. Konkurs adresowany jest do dzieci z placówek szkolno-wychowawczych z terenu Bydgoszczy: przedszkolaków, uczniów szkół podstawowych i gimnazjów oraz uczestników zajęć w placówkach wychowania pozaszkolnego. Konkurs zakończy się 10 czerwca występem laureatów i wręczeniem nagród.

11.02.2015, godz. 11.00 Interaktywna Poradnia Języka Polskiego. Zajęcia dla młodzieży nt. błędów językowych poprowadzi dr Monika Peplińska-Narloch z Instytutu Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa UKW w Bydgoszczy.

50 |

| luty 2015

IMPREZY ANIMACYJNE dla dzieci – grupy zorganizowane prosimy o kontakt telefoniczny celem obowiązującej rezerwacji miejsc tel. 52 321 00 81 wew. 323 lub 333.

16.02.2015, godz. 10.00 Spotkanie z polską animacją (film i zabawy dla dzieci).

17.02.2015, godz. 11.00-12.00 W pałacowym maglu – gry i zabawy dla dzieci (I-III) 18.02.2015, godz. 11.00-12.00 Podaj dalej – gry i zabawy dla dzieci (kl. III-IV).

19.02.2015, godz. 11.00-12.30 Filmy i samochody – spotkanie filmowe połączone z zabawami plastycznymi.

19.02.2015, godz. 12.30-13.30 Abecadło z pieca spadło – zabawy językowe dla najmłodszych (I-III SP).

20.02.2015, godz. 11.00-12.30

w ydarzenia Zapraszamy na scenę – giełda dziecięcych talentów.

20.02.2015, godz. 14.00-15.00 Od słowa do słowa – quizy, zabawy z polszczyzną.

23.02.2015, godz. 9.00-10.00 Kram z zagadkami – zabawy edukacyjne.

23.02.2015, godz. 10.00-11.00 Zapraszamy do Baśniowej Krainy – oglądamy, rozmawiamy, rysujemy (I-III SP).

24.02.2015, godz. 11.00-12.00 Układanki, rymowanki – rebusy, quizy.

24.02.2015, godz. 12.00-13.00 W pałacowym maglu – gry i zabawy dla dzieci 25.02.2015, godz. 10.00-11.00 Wycieczka do… Bydgoszczy – gry edukacyjne i mini konkursy o naszym mieście.

25.02.2015, godz. 12.30-13.30 BAL – bajkowa akademia literatury – I-II SP. 26.02.2015, godz. 11.00-12.00 Warsztaty z kaligrafii dla dzieci starszych – VI kl. SP 27.02.2015, godz. 11.00-12.00 Ferie z uśmiechem – dla dzieci IV-V SP ZAJĘCIA PLASTYCZNE dla dzieci (zajęcia dla uczestnika indywidualnego) 16.02.2015, godz. 13.30-15.00 17.02.2015, godz. 13.30-15.00 18.02.2015, godz. 12.00-13.30 oraz 13.30-15.00 19.02.2015, godz. 11.00-12.30 oraz 14.00-15.30 23.02.2015, godz. 13.30-15.00 24.02.2015, godz. 13.30-15.00 25.02.2015, godz. 12.00-13.30 oraz 13.30-15.00 26.02.2015, godz. 11.00-12.30 oraz 14.00-15.30 ZAJĘCIA TANECZNE 21-24 lutego 2015 Regionalne warsztaty taneczne ,,Ferie z tańcem”.

Wszystkich tancerzy i pasjonatów tańca, zapraszamy na otwarte warsztaty taneczne organizowane w Pałacu Młodzieży. Specjalnie dla Was zajęcia z różnych technik tanecznych poprowadzą znani i wybitni tancerze oraz choreografowie. Szczegóły wkrótce na naszej stronie www.palac.bydgoszcz.pl

KINO Prolog 30. AFF-Ery Filmowej – „Lata trzydzieste” 16-18 lutego 2015, poniedziałek, 16 lutego 2015, godz. 19.30 Dzisiejsze czasy (Modern Times), reż. Charles Chaplin, USA 1936, 87 min.

17 lutego 2015, wtorek, godz. 19.30 Spaleni słońcem (Утомлённые солнцем), reż. Nikita Michałkow, Rosja/Francja 1994, 135 min.

18 lutego 2015, środa, godz. 19.30 Aniołowie o brudnych twarzach (Angels with Dirty Faces), reż. Michael Curtiz, USA 1938, 97 min.

Bilet normalny: 6 zł; Bilet ulgowy (młodzież ucząca się, studenci, emeryci): 4 zł; Bilety do nabycia w portierni Pałacu Młodzieży przed seansami. Kontakt: Pałac Młodzieży w Bydgoszczy, Dominika Kosińska, tel. 52 321 00 81 wew. 333; Dominik Wierski, tel. 52 321 00 81 wew. 359.

Filmy dla dzieci 19.02.2015, godz. 9.00, „Brak zasięgu”, wstęp wolny (film dla uczniów klas IV-VI) 26.02.2015, godz. 9.00, „Misja: Gwiazda”, wstęp wolny (film dla widzów od 7 lat) Zapisy GRUP ZORGANIZOWANYCH na filmy – Małgorzata Lewandowska, tel. 52 321 00 81, wew. 359.

22.02.2015, godz. 11.00 Zygzak – Zabawowy Klub Filmowy Malucha (dla rodzin). Zygzak, to klub, w którym jest czas na oglądanie polskich bajek animowanych, rozmowę o filmach, ale także na szaleństwo, taniec, konkursy, gry… a przede wszystkim dobrą zabawę. Zapraszamy dzieci od 2 roku życia. Dzieci wstęp wolny, rodzic – 10 zł. Spotkania w Klubie odbywają się zawsze w ostatnią niedzielę miesiąca o godz. 11.00 w sali kinowej Pałacu Młodzieży. inf. Dominika Kosińska

DKF Niespodzianka w Pałacu Młodzieży zaprasza na filmowe seanse w lutym 5.02.2015, godz. 19.30 Przeboje i oldboje (Revival), reż. Alice Nellis, Czechy 2013, 115 min.

12.02 godz. 19.30 3 serca (3 coeurs), reż. Benoit Jacquot, Francja 2014, 106 min.

19.02.2015, godz. 19.30 Jeziorak, reż. Michał Otłowski, Polska 2014, 94 min.

26.02.2015, godz. 19.30 Mizantropia, reż. Ewa Sobczak, Polska 2013, 1 min. 8 sek.

Dziewczynka z kotem (Incompresa), reż. Asia Argento, Włochy/Francja 2014, 104 min.

Cena karnetu: 24 zł • cena biletu normalnego: 8 zł • cena karnetu ulgowego (młodzież ponadgimnazjalna, studenci, emeryci): 15 zł • cena biletu ulgowego (młodzież ponadgimnazjalna, studenci, emeryci): 5 zł. Karnety i bilety do nabycia w portierni Pałacu Młodzieży przed seansem. Kontakt: Pałac Młodzieży w Bydgoszczy, Dominik Wierski, tel. 52 321 00 81 wew. 359. luty 2015 |

| 51

w ydarzenia Dom Edukacyjno-Kulturalny „Regnum” Luty to miesiąc miłości, zatem odkryj w sobie pasję i zakochaj się w zajęciach w Domu Edukacyjno-Kulturalnym „Regnum” w Bydgoszczy.

Ilość miejsc ograniczona! Obowiązują zapisy telefoniczne: 523 711 051, 793 101 280 Więcej na www.nowe-pokolenie.pl/biezace-informacje_regnum

27.02.2015, piątek, godz. 15.45-16.30 WARSZTAT „ZABAWY Z BAŁWANKAMI” dla rodziców z dziećmi w wieku przedszkolnym; W DEK REGNUM spadł śnieg, zatem zapraszamy do zabawy z bałwankami. Gwarantujemy świetny humor i niezapomnianą zabawę.

Bezpłatne zajęcia i warsztaty przy ul. A.G. Siedleckiego 12 (budynek Przedszkolnej Chatki) 4.02.2015, środa, godz. 17.45-18.30 ZAJĘCIA RYTMIKI dla dzieci w wieku 1,8-3 lata z rodzicami; Dzięki zajęciom rytmicznym dzieci wkraczają w świat muzyki i tańca oraz rozwijają szeroko pojętą sprawność muzyczną i umysłową. Uczą się śpiewać prostych piosenek, bawić rytmem i muzyką oraz rozwijają pamięć i koncentracje uwagi.

9.02.2015, poniedziałek, godz. 17.45-18.30 ZAJĘCIA ARTYSTYCZNE „BARWNE NUTKI” dla dzieci w wieku 2-3,5 z rodzicami; Połączymy aktywność ruchową z twórczą, a muzykę z plastyką. Dzięki zajęciom twoje dziecko rozwinie wyobraźnie. Obecność rodzica sprawi, że bezstresowo będzie mogło integrować się z rówieśnikami.

11.02.2015, środa, godz. 18.00-19.00 ZAJĘCIA TANECZNE „ISKIERKI” dla dzieci w wieku 3-6 lat; Zauważyłeś, że Twoje dziecko żywo reaguje na dźwięki i jest wulkanem energii? Zapraszamy na zajęcia, podczas których wykorzystujemy wiele form ruchu i podstaw technik tańca. Dzieciaki świetnie się bawią, a przy okazji szkolą swoją sprawność, gibkość i koordynację. Pozbywają się wstydu i zdobywają pewność siebie.

12.02.2015, czwartek, godz. 16.45-17.30 ZAJĘCIA KARATE dla dzieci w wieku 4-6 lat; Pragniesz nauczyć swoje dziecko samodzielności, pewności siebie, cierpliwości oraz wielu innych przydatnych w życiu cech? Przyprowadź je na zajęcia karate i przekonaj się, że to sport dla każdego.

18.02.2015, środa, godz. 17.45-18.30 ZAJĘCIA RYTMIKI dla dzieci w wieku 1,8-3 lata z rodzicami; Dzięki zajęciom rytmicznym dzieci wkraczają w świat muzyki i tańca oraz rozwijają szeroko pojętą sprawność muzyczną i umysłową. Uczą się śpiewać prostych piosenek, bawić rytmem i muzyką oraz rozwijają pamięć i koncentracje uwagi.

19.02.2015, czwartek, godz. 15.45-16.30 WARSZTAT PEDAGOGIZUJĄCY „Lęki i fobie u dzieci” dla rodziców bez dzieci; Nasze warsztaty pedagogizujące, to czas przede wszystkim dla rodziców. My dajemy Wam trochę fachowej wiedzy, a Wy nam swoje doświadczenie. Zapraszamy, przyjdź i podziel się z innymi własnymi spostrzeżeniami.

23.02.2015, poniedziałek, godz. 17.45-18.30 ZAJĘCIA ARTYSTYCZNE „BARWNE NUTKI” dla dzieci w wieku 2-3,5 z rodzicami; Połączymy aktywność ruchową z twórczą, a muzykę z plastyką. Dzięki zajęciom twoje dziecko rozwinie wyobraźnie. Obecność rodzica sprawi, że bezstresowo będzie mogło integrować się z rówieśnikami.

Bezpłatne zajęcia i warsztaty przy ul. Bośniackiej 3 (budynek SP 56) 2.02.2015, poniedziałek, godz. 17.00-18.00 ZUMBA DLA DOROSŁYCH; Zapraszamy na warsztaty z ZUMBY. To przede wszystkim świetna zabawa, która napawa nas optymizmem i wprawia w świetny nastrój.

Kroki taneczne są proste, a, kombinację ruchów oryginalne. Godzina spędzona przy motywującej muzyce sprawi, że poczujesz atmosferę świetnej zabawy. Każdy uczestnik zajęć będzie mógł skorzystać z badania analizy składu ciała.

2.02.2015, poniedziałek, godz. 18.30-19.30 ZAJĘCIA KARATE dla dzieci w wieku 6-12 lat; Pragniesz nauczyć swoje dziecko samodzielności, pewności siebie, cierpliwości oraz wielu innych przydatnych w życiu cech? Przyprowadź je na zajęcia karate i przekonaj się, że to sport dla każdego.

4.02.2015, środa, godz. 17.00-19.00 ZAJĘCIA PLASTYCZNE dla dzieci w wieku 6-12 lat; Zapraszamy do świata plastyki, gdzie można uwolnić swoją wyobraźnię. Będziemy rysować, malować, wycinać, lepić, ale przede wszystkim świetnie się bawić.

4.02.2015, środa, godz. 17.00-18.00 ZUMBA DLA DOROSŁYCH; Chcesz poprawić kondycję, wymodelować sylwetkę, ale nie masz czasu na spędzanie długich godzin na siłowni? Zapraszamy na Zumbe.

Nasza instruktorka nie pozwoli Wam się nudzić i wprawi w pozytywny nastrój.

9.02.2015, poniedziałek, godz. 17.30-18.30 FITNESS DLA DOROSŁYCH; Poprawa kondycji, utrata zbędnych kilogramów, nowe znajomości, świetny humor… Co jeszcze? Zapraszamy, przyjdź i przekonaj się sam. Zajęcia są bardzo różnorodne, tak, aby każdy mógł znaleźć coś dla siebie. Z nami wysiłek stanie się dla Ciebie przyjemnością.

11.02.2015, środa, godz. 17.00-18.00 TANIEC NOWOCZESNY dla dzieci i młodzieży w wieku 6-12 lat. Zajęcia z tańca nowoczesnego rozwijają poczucie rytmu, pomagają się pozbyć nieśmiałości, stymulują rozwój psychoruchowy i koordynację, a nabyte umiejętności można zaprezentować na każdej imprezie lub w gronie znajomych. Przyjdź i przekonaj się jak wiele korzyści może dać taniec.

11.02.2015, środa, godz. 18.00-19.00 GIMNASTYKA OGÓLNOKONDYCYJNA; Wzmocnij swoje zdrowie, kondycję, popraw wygląd swojej sylwetki. Zajęcia odbywają się przy muzyce i z profesjonalną kadrą. Pozwolą na m.in.: poprawę sprawności, układu krążenia, układu oddechowego, utrzymanie pełnego zakresu ruchów w stawach oraz siłę mięśni.

52 |

| luty 2015

inf. Paulina Anna Kaczmarek

w ydarzenia D.K. Orion BSM 2.02.2015, poniedziałek, godz. 15.30 „Pejzaż miejski” – zajęcia plastyczne dla dzieci.

3.02.2015, wtorek, godz. 14.00 „Zima poza miastem” – zajęcia plastyczne dla dorosłych 4.02.2015, środa, godz. 17.00 „Szlachetne zdrowie” – spotkanie z psychologiem Magdalena Gajewską 4.02.2015, środa, godz. 17.00 Spotkanie Klubu Miłośników Sztuki.

5.02.2015, czwartek, godz. 14.00 „Pejzaż zimowy” – zajęcia plastyczne dla dorosłych.

5.02.2015, czwartek, godz. 18.00 „Przy muzyce o zdrowiu” – spotkanie Grupy Aktywnego Wypoczynku.

6.02.2015, piątek, godz. 15.00 Akademia Rozmaitości.

6.02.2015, piątek, godz. 15.30 „Ćwiczenia kompozycyjne” – zajęcia plastyczne dla dzieci.

9.02.2015, poniedziałek, godz. 15.30 „Autoportrety” – konkurs plastyczny – zajęcia plastyczne dla dzieci.

10.02.2015, wtorek, godz. 14.00 „Zima poza miastem” c.d. – zajęcia plastyczne dla dorosłych.

11.02.2015, środa, godz. 17.00 „Z pączkiem przy akordeonie czyli tłusta środa” – wystąpi: Jurek Paterski.

11.02.2015, środa, godz. 17.00 Spotkanie Klubu Miłośników Sztuki.

11.02.2015, środa, godz. 17.00 „Znaczenie mikroelementów i makroelementów dla zdrowia” – spotkanie Klubu Radiestetów.

12.02.2015, czwartek, godz. 14.00 „Pejzaż zimowy” c.d. – zajęcia plastyczne dla dorosłych.

12.02.2015, czwartek, godz. 18.00 „Gimnastyka seniora – rytuał tybetański” – spotkanie Grupy Aktywnego Wypoczynku.

13.02.2015, piątek, godz. 15.00 Akademia Rozmaitości.

13.02.2015, piątek, godz. 15.30 „Księżyc” – ilustracja plastyczna do wiersza D. Gellner – zajęcia plastyczne dla dzieci.

16.02.2015, poniedziałek, godz. 17.00 „Ostatki” – zabawa karnawałowa w Klubie Miłośników Sztuki.

17.02.2015, wtorek, godz. 14.00 „Rozmowy z postacią historyczną” – zajęcia plastyczne dla dorosłych.

17.02.2015, wtorek, godz. 17.00 „Ostatki” – zabawa karnawałowa w Klubie Miłośników Błonia.

18.02.2015, środa, godz. 17.00 Spotkanie Klubu Miłośników Sztuki.

19.02.2015, czwartek, godz. 14.00 „Rozmowy z postacią historyczną” c.d. – zajęcia plastyczne dla dorosłych.

19.02.2015, czwartek, godz. 18.00 „Piosenka turystyczna” – spotkanie Grupy Aktywnego Wypoczynku.

24.02.2015, wtorek, godz. 14.00 „Rozmowy z postacią historyczną” c.d. – zajęcia plastyczne dla dorosłych.

25.02.2015, środa, godz. 17.00 „Muzyczna podróż do Włoch” – koncert utworów włoskich w wykonaniu Emilii Czekały.

26.02.2015, czwartek, godz. 14.00 „Rozmowy z postacią historyczną” c.d. – zajęcia plastyczne dla dorosłych.

26.02.2015, czwartek, godz. 16.00 Spotkanie Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów.

26.02.2015, czwartek, godz. 18.00 „Komputer nie gryzie – praktyczne porady” – spotkanie Grupy Aktywnego Wypoczynku.

27.02.2015, piątek, godz. 15.00 Akademia Rozmaitości.

Zapraszamy codziennie w godzinach: 13.00-19.00 do „Kawiarenki Seniora” Plany pracy D.K. Orion BSM dostępne na stronie internetowej: www.bsm.bydgoszcz.pl/ w dziale Informacje.

Ponadto zapraszamy do brania udziału w zajęciach naszych stałych sekcji (nabór otwarty przez cały rok), m.in.: – Koło plastyczne dla dzieci – poniedziałki i piątki godz. 16.00 – Koło plastyczne dla dorosłych – wtorki i czwartki godz. 14.00 – Gimnastyka TAI-CHI – poniedziałki i czwartki godz. 17.00 – Akademia rozmaitości – piątki godz. 15.00

luty 2015 |

| 53

w ydarzenia Dom Kultury MODRACZEK 4.02.2015, środa, godz. 15.00 Spotkanie Klubu Seniora – Wykład kosmetyczki: „Pielęgnacja ciała”.

5.02.2015, czwartek, godz. 18.00, wstęp wolny Indianie Ameryki Północnej. Historia i dzień dzisiejszy. „Czarna Legenda hiszpańskiej Konkwisty”. cz. 5 – Majowie. Prowadzenie spotkania: Adam Piekarski 9.02. 2015, poniedziałek, godz. 18.00, wstęp wolny Czytamy bajki dzieciom – „Kubuś Puchatek i rozbrykany Tygrys” – Walt Disney 10.02.2015, wtorek, godz. 13.00, wstęp na zaproszenia Uroczystość z okazji 40-lecia istnienia Klubu Seniora Domu Kultury „Modraczek”.

opowiadań pt. „Trzecia piętnaście i inne opowiadania”.

W roku 2013 wydał powieść pt. „Wzgórze wisielców”.

Publikował w wielu pismach literackich. Laureat Ogólnopolskich Konkursów Poetyckich m.in. im. Leszka Bakuły, im. Jana Śpiewaka i w prozie „O różę Karoliny”.

Jego wiersze były tłumaczone na język angielski.

Prowadzenie spotkania: W. Barbara Jendrzejewska 16-27 lutego 2015, godz. 10.00-13.00 Ferie zimowe – zajęcia fakultatywne w formie „drzwi otwartych” 17.02.2015, wtorek, godz. 18.00, wstęp wolny Spotkanie z Latarnikiem – Aparat spotyka laptopa, czyli kilka słów o kopowianiu.

Prowadzenie spotkania: Sławomir Krajewski – Latarnik PCRS 17.02.2015, wtorek, godz. 17.30 Przestrzeń Kobiet Twórczych „Pani Skarpeta” Pogadanka: „Hobby w naszym życiu” Warsztaty: „Haftowanie” 18.02.2015, środa, godz. 15.00 Spotkanie Klubu Seniora – wykład p. H. Olszewskiej ze sklepu Zielarsko-Medycznego: „Oczyszczanie wątroby z toksyn”.

12.02.2015, czwartek, godz. 18.00, wstęp wolny Kawiarnia Literacka: gość – Piotr Prokopiak ze Szczecinka. Wydał cztery książki poetyckie: „Narodzeni z wiatru”, „Przedcisze”, „Pastwisko losu” oraz „Homo Hereticus” i cztery prozatorskie m.in. powieść psychologiczną pt. „Odsypiając przeszłość”. Jest autorem tomu

23.02.2015, poniedziałek, godz. 11.00 Czytamy bajki dzieciom – „Martynka i same niespodzianki” – Wanda Chotomska 28.02.2015, sobota, godz. 10.00-11.30 Spotkanie z kulturą krajów anglojęzycznych – St. Valentine’s Day.

Klub „Arka” BSM

12.02.2015, czwartek, godz. 16.00 „Autoportrety” – konkurs plastyczny dla dzieci – zajęcia plastyczne dla dzieci

2.02.2015, poniedziałek, godz. 17.00 „Karnawałowe hula hop” tańczymy i ćwiczymy z Panią Teresą Rafińską – spotkanie Klubu Seniora.

12.02.2015, czwartek, godz. 17.00 Turniej jednego wiersza

3.02.2015, wtorek, godz. 16.00 „Symetryczne motyle” –malowanie i odciskanie – zajęcia plastyczne dla dzieci 5.02.2015, czwartek, godz. 16.00 „Pejzaż w śniegu w barwach chłodnych” – zajęcia plastyczne dla dzieci 6.02.2015, piątek, godz. 17.00 „Ciekawe formy kaktusów”. Spotkanie Klubu Miłośników Kaktusów 9.02.2015, poniedziałek, godz. 17.00 „Muzyczna biesiada” wieczorek muzyczny – spotkanie Klubu Seniora.

10.02.2015, wtorek, godz. 16.00 „Głębia oceanu” – ćwiczenia plastyczne z wyobraźni – zajęcia plastyczne dla dzieci 54 |

| luty 2015

FERIE ZIMOWE

16-28.02.2015 Klub czynny w godzinach: 10-15 16.02.2015, poniedziałek, godz. 17.00 „Ostatki” zabawa taneczna – spotkanie Klubu Seniora 23.02.2015, poniedziałek, godz. 17.00 Spotkanie Koła Miłośników Szwederowa 23.02.2015, poniedziałek, godz. 17.00 „Co wiemy o Marii Konopnickiej” – pogadanka na temat patronki naszej ulicy. Spotkanie Klubu Seniora.

Izba Pamięci im. Marszałka Józefa Piłsudskiego czynna w poniedziałki (godz. 10-14), wtorki i środy (godz. 14-19) Plany pracy Klubu „Arka” BSM dostępne na stronie internetowej Bydgoskiej Spółdzielni Mieszkaniowej: http://www.bsm.bydgoszcz.pl/ w dziale Informacje.

w ydarzenia Młodzieżowy Dom Kultury Nr 2 8.02.2015, godz. 16.00 s. sportowa „Serduszko i Ty dobre masz” – impreza o wieloletniej tradycji o charakterze charytatywnym. Stanowi z jednej strony rodzaj podsumowania pracy dydaktycznej naszej placówki w 1 semestrze, z drugiej okazję do czynienia dobra i pomocy dla potrzebujących dzieci – przebywających w szpitalu, wymagających rehabilitacji, potrzebujących bieżącego wsparcia w codziennym zmaganiu się z chorobą.

Tym razem chcielibyśmy swój entuzjazm, zaangażowanie i pomoc skierować do podopiecznych Schroniska dla zwierząt w Bydgoszczy, placówki ważnej nie tylko z uwagi na bezpośrednią opiekę nad zwierzętami. ale również na szeroką działalność edukacyjną wśród dzieci i młodzieży, uczącej właściwego stosunku do zwierząt – miłości, ale i odpowiedzialności. Bilet wstępu na imprezę to karma dla psów i kotów oraz materiały opatrunkowe i koce.

Nasze „Serduszko” to prezentacja zespołów artystycznych placówki – tanecznych, instrumentalnych, wokalnych, aukcje prac rękodzielniczych i plastycznych oraz wspólna zabawa z publicznością.

ZIMOWANKI 2015 – ferie w MDK nr 2

MDK2 dla dzieci w wieku szkoły podstawowej przygotował specjalną ofertę na 2 tygodni ferii zimowych 2015 r. Zapraszamy do wspólnego spędzania czasu, poznawania i odkrywania ciekawych miejsc w Bydgoszczy. Postaramy się by było atrakcyjnie, wesoło, bezpiecznie i mądrze.

Zapisy dzieci trwają do 11 lutego br. (sekretariat MDK2) Koszt pobytu dziecka to 150 zł za 5 dniowy turnus. Cena obejmuje opiekę, realizację programu rekreacyjnego, artystycznego i sportowego oraz opłatę za bilety, drugie śniadanie i obiad.

Dzieci pod opieką nauczycieli pozostawać będą w godz. 8.00-16.00 A co w programie? – będzie się działo!!!

PÓŁKOLONIE – 1 tydzień (16-20 lutego): – zwiedzanie WIEŻY CIŚNIEŃ – wizyta w MUZEUM MYDŁA I HISTORII BRUDU (warsztaty świeczkarskie oraz akademia gwary bydgoskiej)

– wycieczka do MUZEUM OŚWIATY (lekcja – Stara szkoła) – odwiedziny u rodziny szyperskiej na BARCE LEMARA – spektakl „Królewna Śnieżka” TEATRU BURATINO – pływanie na BASENIE BRYZA – całodniowa wycieczka do SKANSENU ETNOGRAFICZNEGO W OSIEKU (lekcja muzealna – Co jadali chłopi?, przejażdżka bryczką, zwiedzanie ekspozycji, młócka cepem, wypiek wafli, ognisko – warsztaty artystyczne w KAMIENICY 12 a także mini warsztaty garncarskie, wykonywania biżuterii, teatralne, fantastyki zajęcia sportowe oraz rekreacyjno-integracyjne.

PÓŁKOLONIE – 2 tydzień (23-27 lutego) – seans filmowy w kinie JEREMI – pływanie na BASENIE XV LO – spektakl TEATRU POLSKIEGO „Plastusiowy pamiętnik” oraz zwiedzanie teatru – wycieczka do AREOKLUBU BYDGOSKIEGO – zwiedzanie ekspozycji w EXPLOSEUM – Centrum Techniki Wojennej – wycieczka do LESNEGO PARKU KULTURY I WYPOCZYNKU (zwiedzanie ZOO – pawilon terrarium i akwarium, lekcja z wężem i jaszczurką) – spotkanie w GALERII SZTUKI LUDOWEJ I NIEPROFESJONALNEJ, – warsztaty plastyczne w KAMIENICY 12 a także mini warsztaty instrumentalne, wokalne, teatralne, zajęcia sportowe oraz rekreacyjno-integracyjne w hoplandzie.

W okresie całych ferii (16-27 lutego) w godz. 10.0013.00 odbywać się będą również BEZPŁATNE OTWARTE ZAJĘCIA i warsztaty tematyczne z różnych dziedzin artystycznych i sportowych min.: Plastyczne rozmaitości, Śpiewać każdy może, Zimowe piosenki, Dzień książki w dwójce, Warsztaty wokalne, Mini warsztaty bębniarskie. Wycieczki – poznajemy swoje miasto, Śpiewaj i tańcz – zabawy i konkursy muzyczne, Sztuka pisania na wesoło, gry i zabawy sportowe, Pierwszy krok – turniej warcabowy, Warsztaty wokalno-gitarowe, Tenis stołowy dla każdego, Zimowe podchody, Dekoratornia, Błyskawiczna partyjka szachowa, Zimowe rozmaitości na gitarę i pięciolinię, Turniej wiedzy i umiejętności muzycznych, Korale i koraliki – tworzymy biżuterię.

20.02.2015, godz. 15.30 Dla wszystkich chętnych dzieci (impreza otwarta) odbędzie się BAL KARNAWAŁOWY CZERWONYCH NOSKÓW Obok propozycji dla dzieci MDK 2 przygotował ofertę również dla swoich uczestników zajęć: Stacjonarny obóz tenisa stołowego Warsztaty taneczne Zespołów KONTRA Indywidualne Mistrzostw Grup Naborowych w Szachach Turniej Szachowy Młodzików Szczegółowych informacji udzielamy pod numerem: 52 373 17 95

inf. Bogna Blachowska

luty 2015 |

| 55

w ydarzenia Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1 8.02.2015

Mistrzostwa Polski w Warcabach Stupolowych Organizatorem imprezy jest Polski Związek Warcabowy i MDK nr 1 w Bydgoszczy. Mistrzostwa wyłonią zwycięzców w kategoriach seniorów i seniorek oraz juniorów i juniorek do lat 16. W ramach imprezy rozegrany zostanie również turniej towarzyszący dla wszystkich chętnych.

13.02.2015, godz. 16.30

Posłuchaj jak gramy i śpiewamy

Walentynkowy koncert pracowni muzycznej MDK 1.

Koncert, podczas którego swe umiejętności wokalno-instrumentalne prezentują wychowankowie uczęszczający na zajęcia do Pracowni Muzycznej MDK1.

zealnych, zwiedzają ciekawe miejsca w naszym mieście, oglądają spektakle w teatrze, operze i filharmonii, pływają na basenie czy pieką kiełbaski w ognisku w Myślęcinku. Miłym zakończeniem półkolonii jest wizyta w Family Parku.

Uczestnikom półkolonii codziennie oferujemy drugie śniadanie oraz obiad. Gwarantujemy wiele miłych wspomnień z półkolonii w MDK1.

16-20 lutego 2015

XXXII Ogólnopolski Turniej Szachowy Juniorów „Ferie z szachami 2015”

To cykliczna impreza odbywająca się w MDK1 od wielu lat. Jej celem jest popularyzacja „Królewskiej gry” wśród dzieci i młodzieży, integracja środowiska szachowego w regionie. Możliwość zdobycia kategorii okręgowych, centralnych i rankingu FIDE.

16-27 lutego 2015

Dwutygodniowe półkolonie z MDK1

dla dzieci w wieku szkolnym (od 7 do 12 lat). Program półkolonii przewiduje zarówno rozrywki sportowe, jak i kulturalne i edukacyjne. Dzieci wraz z opiekunami uczestniczą w zajęciach edukacyjno-rozrywkowych w placówce, ponadto biorą udział w spotkaniach mu-

Tegoroczny turniej będzie rozgrywany w dwóch grupach: A – dla zawodników do lat 18 (rocznik 1997 i młodsi), B – dla zawodników do lat 12 (rocznik 2003 i młodsi). Wszystkie grupy grają systemem szwajcarskim na dystansie 9 rund.

23-27 lutego 2015 Warsztaty taneczne (forma zamknięta).

inf. Grażyna Goralewska

56 |

| luty 2015

w ydarzenia Młodzieżowy Dom Kultury Nr 5 5.02.2015, godz. 18.15, sala 19

Zajęcia otwarte Teatru Stop-Klatka Zajęcia otwarte przeznaczone są dla młodzieży w wieku 11-13 lat i dla rodziców. Są formą integracji, której osią będą ćwiczenia i zabawy teatralne, etiudy aktorskie, ćwiczenia z dykcji i emisji głosu. Poprzez aktywne uczestnictwo i dobrą zabawę pozwalają lepiej poznać swoje dziecko i samego siebie. Zapraszamy wszystkich zainteresowanych.

6.02.2015, godz. 17.30, Galeria Arthol

Autoprezentacje – Filip Kujawa Od 2 do 13 lutego zapraszamy na wystawę indywidualną.

Filip jest uczniem pierwszej klasy Gimnazjum nr 2 w Bydgoszczy i wychowankiem Pracowni Ceramiki MDK-5. Prace jego cechuje duża dbałość o szczegóły i staranność wykonania.

Wszystkie ceramiczne postaci inspirowane są bajkami. Na wystawie zobaczymy także malutkie figurki zwierząt i postaci wykonane w plastelinie.

7.02.2015, godz. 12.00, sala 21

Historia Bydgoskiego Żużla – finał konkursu wiedzy na temat żużla Jest to już X edycja konkursu. Biorą w nim udział młodzi ludzie i ich rodzice. 3-osobowe zespoły walczą o puchar i karnet na nadchodzący sezon. W każdej edycji zapraszamy gościa specjalnego – zawodnika żużlowego, który opowiada historię swojej kariery.

Klub „Odnowa” 3.02.2015, wtorek, godz. 12.40 GIMNASTYKA dla pań 50+ 3.02.2015, wtorek, godz. 17.30 Tańce w kręgu – z muzyką przez kontynenty.

4.02.2015, środa, godz. 14.00 Wróćmy do ziół – spotkanie z dyplomowaną zielarką Haliną Olszewską.

5.02.2015, czwartek, godz. 15.30 Wieczorek taneczny w Klubie Seniora „Kalina”.

16-27 lutego 2015

FERIE ZIMOWE

Półkolonie zimowe codziennie od godz. 8.00 do 16.00 I turnus: 16-20 lutego 2015 II turnus: 23-27 lutego 2015 Kolejny „sezon” ferii w MDK 5 obfituje w wiele ciekawych atrakcji: wyjść i wyjazdów (do TVP Bydgoszcz, do Akwarium i terrarium w Myślęcinku, do Manufaktury Słodyczy „Karmelowa Kraina”, do kina, na kręgle).

Planujemy spotkanie z młodzieżową drużyną Polonii Bydgoszcz a stacjonarnie wiele zajęć plastycznych, muzycznych i sportowych, konkursy, zabawy i …wiele wiele innych pomysłów na urozmaicenie ferii w mieście. inf. Justyna Siemianowska

10.02.2015, wtorek, godz. 17.30 Tańce w kręgu – muzyka duszy.

12.02.2015, czwartek, godz. 15.30 Tłusty czwartek w Klubie Seniora „Kalina”.

16-27 lutego FERIE ZIMOWE DLA DZIECI Zapraszamy dzieci w wieku 7-12 lat na zajęcia edukacyjne, kulturalne, sportowe. Program obejmuje konkursy, pokazy i zabawy organizowane w Klubie oraz wyjścia do kina, teatru, filharmonii, spacery i zabawy w plenerze. luty 2015 |

| 57

w ydarzenia Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu 7-8 lutego – warsztaty: Obudzić emocje w sobie, aktorze i widzu

Emocje w teatrze Program dwudniowych warsztatów obejmuje: kulturę słowa, analizę tekstu, recytację wiersza i prozy, elementy mowy ciała, elementy teatru impro, elementarne zadania aktorskie. Warsztaty poprowadzi Krystian Wieczyński. Koszt uczestnictwa 80 zł, liczba miejsc ograniczona – decyduje kolejność zgłoszeń.

stycznej Regionu. W tym roku Konfrontacje odbywają się w czterech dziedzinach: Muzyka, Fotografia, Film i Teatr. Do 20 lutego 2015 r. zgłoszenia mogą nadsyłać zespoły zainteresowane udziałem w Konfrontacjach w dziedzinie Muzyki. Przegląd ma otwartą formułę.

Mogą wziąć w nim udział zarówno zespoły rockowe, bluesowe, heavy-metalowe, indie-rockowe, jak i twórcy z kręgów muzyki elektronicznej, new-jazzu, hip-hopu, nowych brzmień i wielu innych gatunków szeroko pojętej muzyki alternatywnej.

14 lutego – warsztaty: Śpiewnik polski – śpiewamy polskie piosenki

Walentynkowe odkrywanie polskich pieśni i piosenek W walentynkową sobotę – 14 lutego – w Wojewódzkim Ośrodku Animacji Kultury w Toruniu odbędą się warsztaty muzyczne Śpiewnik polski – śpiewamy polskie piosenki, które poprowadzi Erwin Regosz.

Koszt uczestnictwa 80 zł, liczba miejsc ograniczona – decyduje kolejność zgłoszeń. luty-październik – cykl warsztatów dla animatorów

Pedagogika cyrku dziecięcego Cykl będzie się odbywał od lutego do października 2015 r. w trybie dwudniowych warsztatów (sobota-niedziela), jedno spotkanie w miesiącu oprócz lipca i sierpnia. Pierwsze spotkanie zaplanowane jest na 21-22 lutego 2015 roku. Zgłoszenia na cykl Pedagogika Cyrku Dziecięcego przyjmowane są do 6 lutego 2015 r.

O przyjęciu decyduje kolejność zgłoszeń. Koszt uczestnictwa w całym cyklu wynosi 600 zł.

21-22 lutego – warsztaty: Animacja poklatkowa

Naucz się tworzyć filmy animowane Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu organizuje warsztaty Animacja poklatkowa. Warsztaty odbędą się w dniach 21-22 lutego. Koszt uczestnictwa 80 zł. Zgłoszenia przyjmowane są do 13 lutego, liczba miejsc ograniczona – decyduje kolejność zgłoszeń.

27 lutego – warsztaty: ABC fotografowania dla dzieci i młodzieży

Więcej niż „pstryk!”

Zajęcia mają charakter warsztatowy – celem jest zdobycie umiejętności pozwalających jak najlepiej wykorzystać możliwości cyfrowych aparatów fotograficznych. Koszt uczestnictwa 40 zł. Zgłoszenia przyjmowane są do 20 lutego, liczba miejsc ograniczona – decyduje kolejność zgłoszeń.

XXIII Konfrontacje Amatorskiej Twórczości Artystycznej Regionu

Muzyczne Konfrontacje Regionu Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury po raz 24 organizuje Konfrontacje Amatorskiej Twórczości Arty58 |

| luty 2015

Moove, 2014

Organizator wyłoni uczestników koncertu finałowego, który odbędzie się w niedzielę 29 marca 2015 r.

– tradycyjnie – w klubie Od Nowa. Muzycy prezentujący się na scenie w Od Nowie będą mieli do dyspozycji profesjonalny sprzęt nagłaśniający obsługiwany przez wykwalifikowanego akustyka. Uczestnicy Konfrontacji przywożą natomiast własne instrumenty, przetworniki dźwięku, werbel, talerze, stopę i pałki.

Regulamin Konfrontacji oraz karty zgłoszenia znaleźć można na stronie www.woak.torun.pl

Pozostałe warsztaty i szkolenia:

6-8 marca 2015 r. – Event marketing w pigułce. Zajęcia prowadzi Piotr Lenkiewicz, cena 130 zł, termin zgłoszeń 27 lutego.

7 marca 2015 r. – ABC fotografii dla dorosłych. Fotografia rodzinna, zajęcia prowadzi Stanisław Jasiński, cena 40 złotych, termin zgłoszeń 27 lutego.

12-15 marca 2015 r. – Ogólnopolskie warsztaty piosenkarskie. Śpiew estradowy, zajęcia prowadzą: Ewa Kossak, Artur Grudziński i Erwin Regosz, cena 450 złotych (obejmuje koszt wyżywienia i zakwaterowania), termin zgłoszeń 27 lutego. inf. Kamil Hoffmann

Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu ul. Szpitalna 8; 87-100 Toruń tel./fax: 566 522 027, 566 522 755 www.woak.torun.pl; e-mail: woak@woak.torun.pl

w ydarzenia Miejskie Centrum Kultury 7.02.2015, sobota, godz. 10.00, Galeria Wspólna, cykl sześciu spotkań karnet: 300 zł (do każdego zakupionego biletu dokładamy co miesiąc jeden darmowy bilet do Kina Orzeł na wybrany film w danym miesiącu), bilet jednorazowy: 60 zł do nabycia wyłącznie w kasie MCK, informacje: piotr. drozdowski@mck-bydgoszcz.pl

Koło Gospodyń Miejskich: Krótki kurs malarstwa olejnego Od nowego roku zapraszamy ponownie na Krótki Kurs Malarstwa Olejnego. Zaczynamy w styczniu, kończymy w czerwcu. Jest to cykl sześciu spotkań z Anną Tomasik, pod której okiem będziemy malować portrety, martwą naturę, a także skopiujemy swoje ulubione obrazy znanych mistrzów. Zapoznamy się przy tym z techniką olejną. Na koniec kursu przygotujemy wystawę prac powstałych podczas jego trwania.

rzemy się w daleką, daleką podróż. Co to za zabawka?

Przyjdźcie i zobaczcie sami!

8.02.2015, niedziela, 10.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny

Poranek Kulturalny dla osób z niepełnosprawnością 8.02.2015, niedziela, 12.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp wolny.

Zapisy dagmara.wroblewska@mck-bydgoszcz.pl

„Zatańcz ze mną mamo, tato”

– warsztaty taneczne dla rodzin z dziećmi w wieku od 5 lat

7.02.2015, sobota, godz. 11.00, Barka Lemara, wstęp wolny, zapisy: piotr.drozdowski@mck-bydgoszcz.pl

Mali idą w świat W lutym rozpoczynamy nowy cykl dla rodziców z dziećmi w wieku przedszkolnym (i nie tylko przedszkolnym), pn. „Mali idą w świat”. Warsztaty, spotkania z ciekawymi ludźmi, wycieczki – to będą nasze sposoby na to, by od najwcześniejszych lat wzbudzać w dzieciach ciekawość świata i pęd do wiedzy.

7.02.2015, sobota, godz. 18.30, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety 35 zł (przedsprzedaż) / 45 zł (w dniu koncertu)

Bydgoscy Muzycy w Hołdzie – Bruce Springsteen Marcin Degowski oraz Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy zapraszają na muzyczną ucztę. Już w lutym w sali kinowo-widowiskowej MCK rozbrzmią najpiękniejsze utwory Bruce Springsteena. W ten jedyny i niepowtarzalny wieczór piosenki BOSSA wykonają m.in. Magdalena Rosła, Patrycja Stasiak, Szymon Andrzejewski, Rafał Chmiel, Marcin Walczak.

8.02.2015, niedziela, godz. 9.30, Barka Lemara, zapisy: piotr.drozdowski@mck-bydgoszcz.pl, wstęp wolny

Poranek Rodzinny Do wiosny jeszcze trochę czasu. Wieczory coraz krótsze, ale ciągle długie. Na dworze zimno. Jak urozmaicić sobie zabawę, kiedy przez tę długą zimę próbowało się już tylu sposobów? To proste: zrobić sobie nową zabawkę! Najlepiej zabawkę z dalekiego kraju; za każdym razem, gdy będziemy się nią bawić, w wyobraźni wybie-

Zachęcamy do twórczego i aktywnego spędzania czasu. Tańczymy flamenco z elementami tańca jazzowego. Zajęcia prowadzi Dorota Dzięcioł – doświadczony instruktor i tancerka flamenco. Prosimy o zabranie niekrępującego ruchów stroju i wygodnego obuwia.

8.02.2015, niedziela, 19.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety 10 zł

Teatr Improwizowany wymyWammy – pokaz improwizacji teatralnej 9.02.2015, poniedziałek, godz. 19.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety 10 zł

Kasaba Arghya „The Mahabharata” „Mahabharata” to spektakl oparty na jednym z dwóch głównych hinduistycznych poematów epickich pt. „Mahabharata”. To opowieść o życiu, miłości i władzy. Spektakl w większości bez słów, z kilkoma zaledwie spajającymi całość zdaniami z języku angielskim i sanskrycie. Narracja poprzez ruch wybudowana została przez fuzję tradycyjnych form tańca indyjskiego, takich jak Katakhali, Bharatnatyam, Kathak, i tradycyjnych form teatralnych, takich jak Kutiyattam i Yakshagana. Opowiadanie osadzone jest w muzycznej bazie, jaką stanowi muzyka indyjska i rytm. Reżyseria: Manish Mitra. luty 2015 |

| 59

w ydarzenia 12.02.2015, czwartek, godz. 17.00-19.00, Barka Lemara, bilety 10 zł do kupienia wyłącznie w kasie MCK, informacje: piotr.drozdowski@mck-bydgoszcz.pl

Koło Gospodyń Miejskich – Szklana mozaika na drewnianych tackach Kolejne spotkanie na barce Lemara w ramach Koła Gospodyń Miejskich upłynie nam pod znakiem mozaiki. Każda z uczestniczek wykona mozaikę ze szklanych elementów.

13.02.2015, piątek, godz. 20.00 sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety 10 zł (przedsprzedaż) 15 zł (w dniu koncertu), bilety dostępne w kasie MCK

fot. Debojyoti Biswas

Kasba Arghya to grupa teatralna z Kalkuty. Kieruje nią Manish Mitra. Arghya w swojej pracy skupia się na elementach ludowych i tradycji Indii, które w procesie rozwoju nowego języka teatralnego stają się jego integralną częścią. Arghya to nieustające poszukiwanie korzeni kultury. Podstawową bazą do pracy aktorów jest intensywny trening Kathakali Kutiyattam i Kalari payattu. Przez te sztuki grupa stara się zrozumieć ciało i rozwinąć nowy rodzaj fizycznej, ruchowej narracji.

10.02.2015, wtorek, godz. 15.00, Barka Lemara

Wtorki na Barce Lemara – OKATiK zaprasza To cykl imprez o charakterze artystyczno-integracyjnym, na które zaprasza Okręgowy Klub Aktywności Twórczej i Kulturalnej „OKATiK” Polskiego Związku Niewidomych. W każdy drugi wtorek miesiąca o godz.

15-tej na „Barce Lemara” spotykać się będą artyści i animatorzy kultury z różnych środowisk, prezentując swoje pasje i zainteresowania.

W tym roku Klub „OKATiK” chce zorganizować cykl spotkań na Barce, aby mieszkańcy miasta mogli zapoznać się bliżej – jak tworzą i korzystają z dóbr kultury osoby niewidome i niedowidzące. 3 grudnia 2014 r., dzięki staraniom Miejskiego Centrum Kultury, został przygotowany pismem brajla przewodnik po Barce Lemara. Tym sposobem osoby niewidome mogą zapoznać się z historią tej nowej przestrzeni kulturalnej miasta.

Mamy już za sobą pierwsze udane spotkanie (13 stycznia), czeka nas teraz kolejne (10 lutego) spotkanie z rodzinami szyperskimi i Adamem Gajewskim.

10.02.2015, wtorek, godz. 16.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp dla członków UTW Agora Nestora

Źródła poematu symfonicznego „Krzesany” Wojciecha Kilara – Barbara Mielcarek-Krzyżanowska 60 |

| luty 2015

Muzyczne Smaki vol. 16 – PARASOL + ETNA KONTRABANDE, „Biała Trasa 2015” promująca album „Prosto w Serce” Parassol – Modern reggae z elementami elektroniki, dubu Wyzwalająca niesamowitą energię, mieszająca style muzyczne przykryte płaszczykiem muzyki reggae, toruńska formacja Parassol, działa na polskiej scenie muzycznej od kilku lat. Zespół Parassol, to młodość i doświadczenie ośmiu toruńskich muzyków, które wraz z charyzmą wokalisty Pietasa sprawia, że każdy koncert to niez apomniane przeżycie, świetna interakcja z publicznością i wymiana pozytywnej energii jaką daje tworzona przez nich muzyka.

Najnowsza płyta „Prosto w serce” wnosi wiele zmian.

Jest wypełniona nowoczesnymi brzmieniami, pro-

w ydarzenia stymi, wpadającymi w ucho melodiami i soczystymi delay’ami. Od samego początku zalewa słuchacza fala elektroniki i przestrzeni. Utwory są przemyślane, przez co zwarte, jednorodne i poświęcone ludzkim emocjom.

Ciekawostką jest fakt, że z toruńczykami gościnnie wystąpił Mateusz Pospieszalski – jeden z najlepszych saksofonistów w Polsce. Wsłuchanie się w dziesięć utworów uzupełnionych remix’em daje nam możliwość poznania zespołu od podszewki, posmakowania jego energii, która w pełni eksploduje na koncertach.

Zespół założony został w 2008 roku i w ciągu kilku lat swojej działalności osiągnął już bardzo wiele. W 2009 roku zdobył wyróżnienie na festiwalu Reggae na Piaskach w Ostrowie Wielkopolskim. W 2010 roku z kolei uzyskał pierwszą nagrodę „młodych talentów” na największym w Polsce festiwalu muzyki reggae Ostróda Reggae Festival w Ostródzie. Dzięki temu sukcesowi zespół nagrał debiutancką płytę pt. „Krok do przodu”, która na rynku muzycznym ukazała się w 2011 roku (wydawnictwo Zima Records). We wrześniu 2014 roku zespół wydał nową płytę pt. „Prosto w serce”.

14.02.2015, godz. 17.00 Zapraszamy Seniorów na:

Przyjacielskie zakończenie karnawału

Odbędzie się ono na Barce „Lemara”.

Bilety 10 zł; zapisy: Hanna Parucka, tel. 523 255 551

14.02.2015, sobota, godz. 20.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety 30 zł (przedsprzedaż) / 40 zł (w dniu koncertu)

Dźwięki Europy – John Porter „Honey Trap” John Porter urodził się 15 sierpnia 1950 roku w Walii. W poszukiwaniu życiowej drogi w 1976 roku dociera do Polski, gdzie postanawia osiedlić się na stałe. Początek kariery to przede wszystkim współpraca z Korą i Markiem Jackowskim, z którymi współtworzył trio „Mannam – Elektryczny Prysznic”, gdzie grał na gitarze akustycznej.

Trzy lata później artysta opuszcza zespół i zakłada swoją własną formację, którą nazywa po prostu Porter Band. W tym samym roku, w ciągu zaledwie 4 dni, grupa nagrywa swój debiutancki krążek, zatytułowany „Helicopters”. Mimo problemów z promocją album został dobrze przyjęty przez fanów, a nawet zyskał miano płyty roku w kategorii rock. Drugim i zarazem ostatnim wydawnictwem ówczesnego Porter Band był zapis jednego z koncertów grupy. Materiał zatytułowany „Mobilization” ukazał się dopiero dwa lata po jego nagraniu.

W sumie artysta wydaje jeszcze pięć świetnych akustycznych albumów. Na początku lat 90. John Porter wraca do elektrycznych brzmień, formuje nowy skład i jako zespół Mirror wydaje krążek „Right Time”. Kolejnym powrotem była reaktywacja Porter Bandu i wydanie „Alexandrii”. Mimo ciepłego przyjęcia i początkowych sukcesów formacja rozpada się, a John Porter zawiesza swoją działalność na rynku muzycznym.

W 1990 roku John w wielkim stylu powraca jako Porter Band, ale w zupełnie odnowionym składzie.

Kolejnym etapem artystycznym była współpraca z Anitą Lipnicką. Zarejestrowany w 2002 roku utwór „For you” zaśpiewany wspólnie z Anitą okazał się być kolejnym punktem zwrotnym w karierze Johna. Rok później ukazuje się płyta „Nieprzyzwoite piosenki”, która została entuzjastycznie przyjęta zarówno przez fanów, jak i krytyków. Krążek osiągnął status „Złotej płyty”, oraz otrzymał Fryderyka za „Najlepszy album”.

Kolejne wydawnictwo „Inside story”, także zostało docenione i tak jak poprzedni krążek zyskał miano „Złotej płyty”. W 2008 roku ukazała się ostatnia płyta duetu Lipnicka Porter „Goodbye”, a 2011 John Porter nagrał długo oczekiwaną solową płytę „Back in Town”. 6 października 2014 roku odbyła się premiera „Honey Trap”.

Płyta „HONEY TRAP” jest muzyczną kontynuacją wysoko ocenianego przez krytyków poprzedniego albumu wykonawcy „BACK IN TOWN” K jednocześnie drugim z planowanej trylogii spod znaku mrocznego rocka. Po raz kolejny artysta eksploruje skomplikowane relacje międzyludzkie, nasze ukryte lęki i obsesje przefiltrowane przez jego osobiste doświadczenie – tym razem jednak w zdecydowanie dynamiczniejszej, klasycznie rockowej formie.

Muzyczne korzenie Portera mocno osadzone w latach 60-tych i 70-tych, aż po jego debiut „Helicopters” są tu wyraźnie obecne. Nic dziwnego, że do realizacji dźwięku John ponownie zaprosił legendę Brytyjskiej sceny muzycznej K Phila Browna, mającego na swym koncie współpracę z takimi artystami jak Talk, Talk, Led Zepplin, Traffic, Bob Marley czy Jimi Hendrix. Dzięki zastosowaniu oldschoolowej technologii oraz rejestracji nagrań w trybie „live” HONEY TRAP ma niezwykle żywe i organiczne brzmienie.

15.02.2015, niedziela, godz. 11.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety 5 zł

małe ANIMOCJE – „Moja mama jest w Ameryce i spotkała Buffalo Billa” 2013 r., reż. Marc Boreal, Thibaut Chatel, 75 min, film z lektorem Jeanem opiekuje się niania i zapracowany tata. Chłopiec nie wie, ze jego mama nie żyje. Bliscy utrzymują go w przekonaniu,ze jest w podróży. Aby prawda nie wyszła na jaw, przyjaciółka Jeana wysyła do niego pocztówki. Dziewczynka, podając się za jego mamę, opisuje wakacyjne przygody i pełne niesłychanych wydarzeń sytuacje. Jean rozpoczyna tez naukę w szkole – pierwsze dni nie są dla niego łatwe. To piękna, rodzinna historia o relacjach między dziećmi i dorosłymi, przyjaźni i wyzwaniach stojących przed najmłodszymi.

To wyjątkowa animacja, która traktuje swoich młodych odbiorców, jako mądrych i wrażliwych widzów.

Film podejmuje kontrowersyjny temat zmierzenia się dziecka z informacją o odejściu kogoś bliskiego. Jednak luty 2015 |

| 61

w ydarzenia dzięki pięknej warstwie wizualnej i niezwykle subtelnym dostosowaniu tematu do wieku odbiorców, historia zyskuje wyjątkowy charakter. Film wielokrotnie nagradzany na zagranicznych festiwalach dla dzieci.

18.02.2015, środa, godz. 18.00, Kawiarnia Szpulka MCK, wstęp wolny

Dlaczego Bóg czyni zło? – wykład Ireneusza Ziemińskiego Pierwsze z nowego cyklu spotkań z ludźmi nauki, sztuki, religii, polityki i biznesu organizowanego we współpracy z Uniwersytetem Technologiczno-Przyrodniczym. Autor programu: Daniel Roland Sobota.

Jednym z najważniejszych wyzwań dla wiary w wszechmocnego i dobrego Boga jest istnienie zła w świecie, zwłaszcza zła naturalnego, którego na pewno nie uczynił człowiek. Jeśli bowiem Bóg jest wszechmocny i dobry, to powinien zarazem być w stanie zło usunąć i chcieć to uczynić. Skoro jednak zło istnieje, to znaczy, że Bóg nie jest wszechmocny (nie potrafi zła usunąć) albo nie jest dobry (nie chce zła usunąć), albo nie jest ani wszechmocny, ani dobry (nie potrafi i nie chce zła usunąć). Wszystkie możliwości wskazują, że Bóg nie istnieje, a przynajmniej, że nie jest w stanie złu zaradzić. Jeśli jednak istnieje, to jest autorem zła, wobec czego powstaje dramatyczne pytanie, dlaczego je czyni?

Prowadzący: Ireneusz Ziemiński – profesor filozofii, absolwent Wydziału Filozofii KUL, aktualnie zatrudniony w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Szczecińskiego.

Opublikował ponad 200 artykułów i recenzji, jest także autorem pięciu książek: Zagadnienie śmierci w filozofii analitycznej (2000) – nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, Moralność i religia. Poglądy filozoficzne Josepha Butlera (2002), Śmierć, nieśmiertelność, sens życia.

Egzystencjalny wymiar filozofii Wittgensteina (2006), Metafizyka śmierci (2010), Życie wieczne. Przyczynek do eschatologii filozoficznej (2013).

20.02.2015, piątek, godz. 20.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety 10 zł (przedsprzedaż), 15 zł (w dniu koncertu)

Low Lab – T’ien Lai, Kristen i Baaba

Fot. Ela Shulz

T’ien Lai to marka papierosów palonych przez głównego bohatera powieści Philipa K. Dicka – w wolnym tłumaczeniu z języka japońskiego znaczy „niebiańska

62 |

| luty 2015

muzyka”. T’ien Lai to masy pogłosów, trzasków, elektronicznych rytmów i lawiny dronów, z których wyłaniają się rytmy, harmonie, a czasem i piosenki. T’ien Lai to miejskie demony, których wybryki mają zaburzać ustalone hierarchie i porządki społeczne, polityczne i ekonomiczne. Grupa zaprasza do wzięcia udziału w miejskim rytuale wyzwolenia i nieporządku, w którym kicz i cepelia przenikają się ze świętością i prawdą, tworząc nierozerwalny związek.

Koncert w MCK będzie pierwszym występem w poszerzonym składzie. 21 lutego mechaniczne elektroniczne trzaski, noisowe chmury i industrialowe bity spotkają się z organicznym brzmieniem kong i perkusjonaliów.

Kristen to poniekąd weterani alternatywy w Polsce, których najnowsza płyta, „The Secret Map”, wymieniana jest w prawie każdym podsumowaniu 2014 roku.

Wg Bartka Chacińskiego z „Polityki” jest to „najlepsza płyta najlepszej polskiej grupy”, a Jacek Świąder z Ga-

zety Wyborczej uznał Kristen za jego «ulubiony zespół w Polsce.» Screenagers.pl podkreśla «dojrzałą i podbudowana wielkim warsztatem szczerość artystyczna».

W dużym uproszczeniu, muzyka Kristen jest oparta na połączeniu nieokiełznanego hałasu z ciszą, eksperymentu z pewnego rodzaju romantyzmem. Zespół tworzą gitarzysta Łukasz Rychlicki (m.in. Lotto), perkusista Mateusz Rychlicki i basista i wokalista Michał Biela (m.in. Ścianka).

Baaba to już instytucja na polskiej scenie niezależnej. Przed ponad 10 lat swojej działalności zespół zwiedził prawie całą Europę, zagrał na najważniejszych festiwalach w Polsce, w roku 2012 zaliczył swoją pierwszą trasę po Stanach Zjednoczonych, otrzymał też nominację do nagrody Fryderyki.

W 2011 roku wychodzi płyta „Baaba Kulka” z niestandardowo potraktowanymi utworami grupy Iron Maiden, koncerty, nominacja do Fryderyka. W roku 2012 Baaba wydała album z muzyką Krzysztofa Komedy („The Wrong Vampire” z gościnnym udziałem Natalii Przybysz i Małgorzaty Sarbak), zagrała trasę po Polsce, odwiedziła USA, Niemcy i Ukrainę. W 2013 Zespół Baaba wraz z Gabą Kulką oraz Buniem (Dick 4 Dick) nagrał winylową EP-kę z muzyką zapomnianych polskich zespołów bigbitowych i po raz pierwszy w swojej karierze trafił na listę przebojów PR III.

Fot. Kobas Laksa

w ydarzenia

Już w lutym nowe koncerty Baaby. Płyta „EasterChristmas” za chwilę dostępna na winylu.

Zespół Baaba gra i nagrywa w składzie: Bartosz Weber – gitara, sample, syntezatory Tomasz Duda – instrumenty dęte Piotr Zabrodzki – bas, syntezatory Jan Emil Młynarski – bębny i instrumenty perkusyjne 21.02.2015, sobota, godz. 20.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety: 35 zł (przedsprzedaż) / 45 zł (w dniu koncertu)

Premiery Płytowe: Domowe Melodie – „3” Trójka muzycznych zapaleńców, którzy szturmem zdobyli serca słuchaczy w całej Polsce i powoli zarażają swoją muzyką zagraniczne kraje. Przemienili mieszkanie w studio nagraniowe i bez wsparcia wytwórni oraz jakichkolwiek promotorów w czerwcu 2012 roku wydali swój debiutancki album. Przez wielu zespół określany mianem fenomenu i objawienia polskiej sceny muzycznej. Ich koncerty wyprzedają się w mgnieniu oka, w przeciągu ostatniego roku zagrali ich ponad 100, a ich głos dotarł do samej Kasi Nosowskiej, która zauroczona twórczością zespołu zaprosiła ich do udziału w Męskim

Graniu. Udało im się rozkochać w sobie magiczną Islandię, na którą zespół został zaproszony latem 2013, aby zagrać 5 wyjątkowych koncertów w różnych częściach wyspy. Na specjalne zaproszenie Ambasady Polskiej w Lizbonie zespół w czerwcu 2014 roku zagrał wyjątkowy koncert oraz wziął udział w serii spektakli Instytutu B61. „Domowe” zapisały się również na kartach historii festiwalu Open’er, dając dwa lata z rzędu zdaniem wielu jedne z najlepszych koncertów obu edycji. Piosenka zespołu pt. „Grażka” zadebiutowała na drugim miejscu legendarnej Listy Przebojów Trójki, tydzień później plasując się na pierwszym miejscu. Autorka muzyki i tekstów Justyna „Jucho” Chowaniak razem ze Staszkiem Czyżewskim i Kubą Dykiertem stanowią swoistą mieszankę wybuchową charyzmy, poczucia humoru i dziecięcej wręcz wrażliwości. Sam i jedynie skromnie podkreślają, że pragną grać i śpiewać co im na sercu leży.

17stego grudnia 2014 roku po ponad półrocznej przerwie i ku zaskoczeniu wszystkich, zespół wydaje swoją drugą, tym razem podwójną płytę, na której znajdują się 22 nowe piosenki. W lutym 2015 Domowe Melodie oficjalnie rozpoczynają długo wyczekiwaną trasę koncertową po Polsce.

Do wyróżnień i nagród dotychczas przyznanych Justynie, Staszkowi i Kubie należą: – Debiut Roku 2012 według czytelników musicis.pl – Polska Płyta Roku 2012 według czytelników uwolnij muzyke.pl – Singiel Roku 2013 dla piosenki „Grażka” według czytelników onet.pl – Najlepsza Polska Trasa Koncertowa 2013 według czytelników portalu Brand New Anthem – Nagroda transVOCALE Frankfurt 2013 przyznawana we Frankfurcie dla najlepszego artysty z Polski – Druga Nagroda Cover AWARTS dla najlepszej okładki polskiej płyty 2013 Mimo wielkiego zainteresowania zespołem wytwórni i promotorów, cała trójka konsekwentnie odmawia propozycji współpracy i na własną rękę wydaje ręcznie przygotowywane płyty, które można zdobyć jedynie poprzez ich oficjalną stronę: www.domowemelodie.pl 22.02.2015, niedziela, zbiórka Dworzec PKP, start godz. 9.05 (Bydgoszcz – Tleń – godz. 9.21-10.36 – przesiadka w Laskowicach Pomorskich), powrót Tleń – Bydgoszcz – godz. 17.02-18.02, ceny biletów: ok. 30 zł, wstęp wolny

Kultura na Świeżym vol. 31 – Zimowa twarz borów

Domowe Melodie

Bory Tucholskie zimą zaskakują. Zwykło uważać się okres letnio-wiosenny za najlepszy moment do podziwiania ich piękna. Tymczasem spokój zimy, czystość śniegu, przejrzystość i wyjątkowy klimat sprawia, że wizyta właśnie w tym okresie pokazuje piękną i nieznaną twarz Borów Tucholskich. Miejmy nadzieję, że pogoda nie pożałuje śniegu i mrozu w dniu 22.02, kiedy to wybierzemy się wszyscy odkryć zimowe oblicze naszej kujawskiej puszczy. Naszą podróż zaczniemy i skończymy w Tleniu. Wiemy, że lubicie pospać dlatego startujemy luty 2015 |

| 63

w ydarzenia wyjątkowo o 9:21 z Dworca Głównego PKP. Zaczniemy o 10:36 i szybkim krokiem podążymy na szlak. W trakcie tego dnia okrążymy Jezioro Żurskie. Jest to sztuczny zbiornik wodny usytuowany w dolinie rzeki WDY. Otworzył go sam Ignacy Mościcki w 1930 r. Po drodze miniemy Rezerwat Jezioro Ciche, Ścieżkę Dydaktyczną Zatoki oraz Jezioro Mukrza. Po przejściu ok. 23 km musimy wsiąść do pociągu odjeżdżającego z Tlenia o 17.02 do Bydgoszczy.

23.02.2015, poniedziałek, godz. 19.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, bilety 10 zł

„Amsterdam” Spektakl „AMSTERDAM” na podstawie tekstu Józefa Herolda to pełna humoru nie pozbawiona jednak wątków tragicznych, opowieść o codzienności życia młodego mężczyzny, który w wyniku nieszczęśliwego wypadku przestał chodzić. Porusza się na wózku. Jego świat w jednej chwili zredukowany został do mieszkania, w którym bohater żyje wraz z matką. Jego kontakt ze światem zewnętrznym to odwiedziny znajomych jego lub matki, które stanowią znakomite dopełnienie historii. Reżyseria: Andrzej Stróż. Występują: Anna First, Viktoriya Krapivina, Margarita Krapivina, Emilia Malczyk, Ewa Piątek, Michał Zdeb. Gitara elektryczna: Marcin Koleniec.

Amsterdam, fot. Dariusz Gackowski

Premierowe pokazy spektaklu odbyły się w ostatnich dniach grudnia 2014 roku i spotkały się z ogromnym zainteresowaniem. Autorzy mają nadzieję, że również w lutym będzie podobnie.

24.02.2015, wtorek, godz. 16.00, sala kinowo-widowiskowa MCK, wstęp dla członków UTW Agora Nestora

„Telewizja od kuchni” – Urszula Guźlecka 64 |

| luty 2015

27-28 lutego 2015, Kino Orzeł MCK, wstęp wolny

BYDGOSKA TOŻSAMOŚĆ FILMOWA – Marcin Sauter Program Bydgoska Tożsamość Filmowa na stałe zakorzenił się już w naszym mieście. Jest to linia programowa Miejskiego Centrum Kultury realizowana poprzez pracownię Kina i Filmu skupiająca wszelką działalność filmową twórców związanych z naszym miastem poprzez pochodzenie lub miejsce działania. Jest to budowanie tożsamości mieszkańców miasta poprzez film. Mamy wrażenie że film jako najatrakcyjniejsza forma artystyczna jest dziś najlepszym narzędziem do budowania poczucia identyfikacji mieszkańców z miejscem w którym mieszkają oraz promocji Bydgoszczy na zewnątrz.

Ważnym elementem budowania dumy bydgoszczan oraz identyfikowania się z miastem jest seria „Bydgoszcz w filmie”, w której pokazujemy filmy z Bydgoszczą w tle.

Są to obrazy w których nasze miasto gra rolę planu filmowego np. „Wśród nocnej ciszy” Tadeusza Chmielewskiego czy „Magiczne drzewo” Andrzeja Maleszki.

Kolejnym ważnym elementem jest seria „Filmowcy z Bydgoszczy” w której pokazujemy obrazy twórców pochodzących z Bydgoszczy, pracujących lub związanych biograficznie z naszym miastem. Jest wśród nich profesor Kazimierz Karabasz, twórca Polskiej Szkoły Dokumentu wraz z metodą tzw. „Cierpliwego oka”. Z tej tradycji wywodzą się następne pokolenia dokumentalistów z Bydgoszczy: Mirosław Dembiński, Marcin Sauter i Maciej Cuske. Są też bardzo rozpoznawalne aktorki, poczynając od Poli Negri, poprzez Grażynę Szapołowską, Joannę Biedrzyńską aż po Romę Gąsiorowską. Jest też bardzo popularny Leonard Pietraszak oraz ikoniczna postać wśród reżyserów, Jerzy Hoffman.

Pod koniec lutego zapraszamy państwa na przegląd filmów Marcina Sutera.

Marcin Sauter, fot. Vahram Mkhitaryan

Marcin Sauter reżyser, scenarzysta, operator filmów dokumentalnych, fotografik. Urodził się 8 sierpnia 1971 roku w Bydgoszczy.

Marcin Sauter zaczynał jako fotoreporter największych polskich dzienników („Gazeta Wyborcza”, „Rzeczpospolita”), a także miesięcznika „Pozytyw”. Blisko współpracuje – jako realizator projektów fotograficznych – z bydgoskim Teatrem Polskim. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. Autor wielu znakomitych wystaw, m.in. „Wilno – życie codzienne”,

w ydarzenia

Kadr z filmu Małe instrumenty

„Camerimage”, „Ponad niebem” czy „Kawałki świata”, eksponowanej we wrocławskim Arsenale podczas ósmej edycji Międzynarodowego Festiwalu Era Nowe Horyzonty (2008).

Sauter jest absolwentem Wyższego Studium Fotografii w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi oraz kursu dokumentalnego

Luty 2015 1 niedziela

2 poniedziałek 3 wtorek 4 środa 5 czwartek 6 piątek

8 niedziela 10 wtorek 11 środa 12 czwartek 15 niedziela

14.00 16.00 18.15 20.30 20.30 16.00 18.15 20.30 20.30 16.00 18.15 20.30 14.00 16.00 18.15 20.30 14.00 18.15 20.30 20.30 16.00 18.15 20.30 11.00

Wielkie oczy Wielkie oczy Wielkie oczy Wielkie oczy Wielkie oczy Wielkie oczy KMF Mozaika Wielkie oczy Wielkie oczy Wielkie oczy Wielkie oczy Wielkie oczy Cuda Turysta Rzymska aureola Fotograf Rzymska aureola KMF Mozaika Turysta Turysta Cuda Turysta Fotograf małe ANIMOCJE: Moja mama jest w Ameryce i spotkała Buffalo Billa 14.00 Wielki Błękit – DKF Plus 16.00 Cuda 18.15 Fotograf 20.30 Turysta

Kino Jeremi Zespół Szkół nr 5 Mistrzostwa Sportowego ul. Gen. Z. Berlinga 13, Bydgoszcz, Fordon

Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy (2005), prowadzonego pod kierunkiem Marcela Łozińskiego.

Program: 27. lutego, godz. 20.00, Kino ORZEŁ MCK Matka 24h Małe instrumenty Spotkanie z autorami filmów Marcinem Janosem Krawczykiem oraz Edytą Wróblewską 28 lutego, godz. 18.00, Kino ORZEŁ MCK La machina Thierry Paladino Hakwati 28 lutego, godz. 20.00, Kino ORZEŁ MCK Mleczny Brat Rodnik Po seansach spotkanie z Marcinem Sauterem 16 poniedziałek 20.30 Turysta 17 wtorek 16.00 Turysta 18.15 KMF Mozaika 20.30 Cuda 18 środa 20.30 Turysta 19 czwartek 16.00 Rzymska aureola 18.15 Cuda 20.30 Turysta 24 wtorek 18.15 KMF Mozaika 20.30 Kebab i horoskop 25 środa 14.00 Paddington 20.30 Kebab i horoskop 26 czwartek 16.00 O koniach i ludziach 18.15 Kebab i horoskop 20.30 Turysta 27 piątek 14.00 Kebab i horoskop 16.00 Asteriks i Obelix: Osiedle bogów 18.00 Co robimy w ukryciu Bydgoska Tożsamość Filmowa – Marcin Sauter 20.00 Matka 24h Małe instrumenty 28 sobota 14.00 Asteriks i Obelix: Osiedle bogów 16.00 Co robimy w ukryciu Bydgoska Tożsamość Filmowa – Marcin Sauter 18 00 La machina Hakwati 20.00 Mleczny Brat Rodnik Bilety: ulgowe 11 zł / normalne 14 zł Małe Animocje – 5 zł, Bydgoska Tożsamość Filmowa – wstęp wolny Luty 2015 godz.

5, 6, 7 19.00 12, 13, 14 19.00

tytuł filmu Lewiatan Turysta wstęp wolny luty 2015 |

| 65

w ydarzenia

fot. Dariusz Gackowski

Zespół Pałacowo-Parkowy w Ostromecku 1.02.2015, niedziela, godz. 12.00, Pałac Nowy, wstęp wolny

„Czarne wrony” – poranek muzyczny z cyklu „Akademia dzieciom” Prowadzące: dr Ewelina Boesche-Kopczyńska i mgr Honorata Glaza-Gulgowska wykorzystują metodę „aktywnego słuchania”, polegającą na dodaniu do muzyki elementów ruchu, gry na instrumentach czy melorecytacji. Angażują dzieci do wspólnej zabawy. Celem zajęć jest umuzykalnianie i rozwijanie zainteresowań muzycznych najmłodszych odbiorców.

14.02.2015, sobota, godz. 11.00-16.00, Pałac Stary, wstęp wolny

Zwiedzaj Pałac Stary, spotkasz rycerza!

W sobotę 14 lutego odbywa się w ZPP w Ostromecku impreza średniowieczna pn. „Wczas zimowy w dobra Pałuków”. Stwarza to zwiedzającym okazję poznania nie tylko atrakcji Pałacu Starego, ale spotkania w zimowej scenerii rekonstruktorów historycznych zajmujących się XIV w.

14.02.2015, sobota, godz. 9.00-24.00, Pałac Stary, zgłoszenia rekonstruktorów: pablojan@wp.pl, inf. tel. 52 364 64 41

Wczas zimowy w dobra Pałuków

Zima 1378 roku. Sędziwój z Szubina jako starosta krakowski spędza zimę w dalekiej Małopolsce. W tym czasie pieczę nad jego ziemiami sprawują jego współrodowcy i sąsiedzi, Henryk z Rynarzewa i Wincenty z Laskownicy. Obaj rycerze postanawiają spędzić zimę w zamku swego kuzyna. Zapraszają tam również swoich sąsiadów i zaprzyjaźnionych rycerzy wraz z rodzinami. Od godz. 16.00 impreza zamknięta.

Zapraszamy zainteresowanych rekonstruktorów. Jeżeli jeszcze Was nie znamy, to prosimy o nadesłanie zdjęć w stroju historycznym do weryfikacji: pablojan@wp.pl.

Fot. Dariusz Gackowski

Piotr Domagała, fot. Krzystof Pęczalski

8.02.2015, niedziela, godz. 16.00, Pałac Nowy, wstęp 10 zł

Pnącza – koncert promujący płytę Piotra Domagały Płyta „Pnącza” to kolejny autorski album Piotra Domagały utrzymany w konwencji akustycznego jazzu z elementami brzmienia folk. Program z udziałem Adama Kawończyka i Sławka Bernego jest kontynuacją projektu „Slavonic Tales”. Wyjątkowy charakter muzyki podkreślają wykorzystane instrumenty: gitara akustyczna, elektryczna, dwunastostrunowa, trąbka, flet, tabla, djembe, cajon.

Skład zespołu: Piotr Domagała – gitara akustyczna, elektryczna, dwunastostrunowa, Adam Kawończyk – trąbka, flugelhorn, flet prosty, Sławek Berny – tabla, udu, cajon, bongos, electric tampura, chekere 66 |

| luty 2015

14.02.2015, sobota, godz. 20.00, Pałac Nowy, wstęp 115 zł, rezerwacja: tel. 698 680 063, 883 366 098, 52 364 64 11, recepcja@palacwostromecku.pl

Śledzik Pałacowy – bal na zakończenie karnawału

w ydarzenia Zagra znakomity, sprawdzony zespół BLONDI. Usłyszymy największe przeboje muzyki rozrywkowej polskiej i zagranicznej, przy których chce się bawić do białego rana. Restauracja Cztery Pory Roku przygotowała specjalnie dla gości wykwintne menu (w cenie biletu).

Impreza trwać będzie od godz. 20.00 do 4.00. Zapraszamy na wspaniałą zabawę w zabytkowych wnętrzach pałacowych. Ilość miejsc ograniczona.

15.02.2015, niedziela, godz. 16.00, Pałac Stary, wstęp 10 zł

Andrzej Pieczyński: Pięć Zmy-Słów Literatury – Wisława Szymborska W niedzielne popołudnie, 15.02, o godz. 16.00 przywołana zostanie noblistka Wisława Szymborska, jedna z najwybitniejszych współczesnych poetek. Jak pisała: „Nic dwa razy się nie zdarza / i nie zdarzy”. Zapraszamy więc na niepowtarzalne spotkanie z mądrą poezją, w interpretacji znakomitego aktora.

Andrzej Pieczyński – to znakomity aktor teatralny i filmowy, reżyser, kompozytor, dramaturg. Urodził się w Pobiedziskach k. Poznania. W roku 1978 zdał na Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. W latach 1978-1983 pracował w Teatrze Narodowym w Warszawie. Obecnie pracuje w Och-Teatrze w Warszawie. Znany z takich filmów jak „Wielki Szu”, „Stara baśń”, „Boża podszewka”.

17.02.2015, wtorek, godz. 12.00, ZPP w Ostromecku, wstęp wolny

W samo południe – koncert dla dzieci i młodzieży Maja Babyszka wystąpi w ramach cyklu Ferie w Pałacu. Młoda artysta jest wychowanką prof. Katarzyny Popowej-Zydroń. Uczy się w Zespole Szkół Muzycznych im. Artura Rubinsteina w Bydgoszczy; jest uczennicą Klasy Talentów. Oprócz muzyki klasycznej Maja Babyszka interesuje się jazzem i od pięciu lat zgłębia zawiłości improwizacji jazzowej pod okiem prof. Karola Szymanowskiego.

18.02.2015, środa, godz. 10.30, ZPP w Ostromecku, wstęp wolny, zapisy: zwiedzanie@palacwostromecku.pl

Zima w średniowieczu – prezentacja dla młodzieży i dorosłych na początek ferii zimowych Pasjonaci zajmujący się rekonstrukcją historyczną, zwłaszcza przełomem XIV/XV w. opowiedzą o stylu życia i kulturze materialnej w średniowieczu. W planie:

prezentacja strojów, pokaz walki, zdjęcia pamiątkowe, prezentacja multimedialna. Zajęcia prowadzi Poczet Henryka z Rynarzewa i Wincentego z Laskownicy. Poznamy średniowiecze przez pryzmat ludzi, a nie zapisanych, bezosobowych kart.

Zapraszamy uczniów z Zespołu Szkół im. Mariana Rejewskiego w Ostromecku, rodziny ze starszymi dziećmi i wszystkich zainteresowanych historią. Spotkanie w ramach cyklu Ferie w Pałacu.

22.02.2015, niedziela, godz. 16.00, Pałac Nowy, wstęp 10 zł

Akademia w Pałacu – Urszula Jankowiak, mezzosopran Wystąpią: Urszula Jankowiak mezzosopran oraz studentki klasy śpiewu, prowadzonej przez bohaterkę koncertu: Kamila Korgól, Agata Dembska-Kornaga, Agata Flądro, Magdalena Wiesztort, akompaniament: Alicja Tarczykowska, Marek Kamola (fortepian).

Urszula Jankowiak urodziła się w Poznaniu. Jest absolwentką Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej w Poznaniu. Po ukończeniu studiów zadebiutowała na scenie Teatru Wielkiego w Łodzi partią Jadwigi w operze Straszny Dwór S. Moniuszki. Od roku 2005 r. jest pedagogiem na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy.

W programie: A. Vivaldi, W.A. Mozart, F. Poulenc, J. Brahms, R. Strauss, S. Moniuszko, L. Różycki.

22.02.2015, niedziela, godz. 17.30, Pałac Stary, wstęp wolny

Powrót Bydgoszczy do Rzeczpospolitej w 1945 r. – wykład prof. Jerzego Kutty Nasz prelegent to historyk – archiwista, długoletni dyrektor Archiwum Państwowego w Bydgoszczy. Autor publikacji z historii nowożytnej i najnowszej oraz historii administracji Pomorza i Wielkopolski. Członek Towarzystwa Naukowego Toruńskiego, Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego oraz Instytutu Zachodniego im. Zygmunta Wojciechowskiego w Poznaniu.

25.02.2015, środa, godz. 11.00, Pałac Nowy, wstęp wolny, zapisy: zwiedzanie@palacwostromecku.pl

„Opowieści o obrazach Caravaggio” z cyklu Antydepresyjna Szkoła – Grzegorz Pleszyński Punktem wyjścia stanie się obraz Caravaggia, pt. „Narcyz”. Postać spogląda na swoje odbicie w źródle, gdzie woda jest najczystsza. W ten sposób Grzegorz Pleszyński, artysta nietuzinkowy, zaczyna poszukiwanie odpowiedzi na pytania podstawowe: „Kim jestem?”, „Jaki jest sens mojego istnienia?”

G. Pleszyński zajmuje się m.in. takimi dziedzinami sztuki, jak performance, instalacja, video art. Jest autorem projektu edukacyjno-artystycznego pn. „Antydepresyjna Szkoła”. Pracuje z ludźmi osadzonymi w więzieniach.

Spotkanie jest otwarte, zapraszamy. luty 2015 |

| 67

Galeria Wspólna

Zenon Korytowski, Akordeonista, 2013, olej, 85×70 cm

Zenon Korytowski, Martwa natura z muszlą ,2014, olej, 65×80 cm

19.02.2015, czwartek, godz. 18.00 – wernisaż (czas trwania wystawy: 19.02 – 20.03)

Wystawa malarstwa Zenona Korytowskiego W poszukiwaniu piękna Spotkanie z twórczością Zenona Korytowskiego jest zaproszeniem na wielką, niecodzienną ucztę biesiadną. Wodzirejem spotkania jest bezsprzecznie barwa, która wydaje się, poprzez swoją mięsistość i wyrazistość, być w centrum. Jako odbiorca, a zarazem wielki miłośnik sztuki Pana Zenona, chcę wyrazić swój nieustający zachwyt nad mistrzostwem i wirtuozerią warsztatu malarskiego, który wpisuje się w tradycję koloryzmu polskiego. Jest on w prostej linii kontynuatorem tych idei i rozwiązań, które na przełomie XIX i XX wieku wywołały rewolucję w sztuce. To właśnie impresjonizm w sztuce otworzył nowe możliwości i rejony kiedyś niedostępne. Swoimi obrazami Pan Zenon zaprasza na spotkanie z pięknem przedmiotów z otoczenia, z ludźmi, pejzażem.

Twórczość malarska Zenona Korytowskiego wynikająca z autentycznej pasji i wielkiej namiętności uderza oryginalnością i szczerością wypowiedzi.

Jest wizualnym przekazem wszystkich emocji, uczuć oraz napięcia wewnętrznego, które poruszają artystą w momencie tworzenia. Dlatego też można z całym przekonaniem powiedzieć, że malarstwo Korytowskiego emanuje wewnętrzną energią, czaruje poezją przekazu myśli i uczuć – jest ucztą dla zmysłów odbiorcy. Jestem przekonany, że jest on artystą spełnionym twórczo i czerpiącym wiele radości i satysfakcji ze swojej pracy.

Prof. art. mal. Piotr Klugowski

68 |

| luty 2015

Zenon Korytowski urodził się 3 stycznia 1935 r. w Sompolnie. Jest absolwentem Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w pracowni prof. Hanny Rudzkiej-Cybisowej, grafikę w metalu w pracowni prof. Władysława Wejmana oraz malarstwo architektoniczne w pracowni prof. Wacława Taranczewskiego. Dyplom z malarstwa uzyskał w 1962 r. Po studiach rozpoczął pracę pedagogiczną w Liceum Pedagogicznym w Tucholi oraz Grudziądzu, a następnie w Liceum Ogólnokształcącym i Technikum Leśnym w Tucholi. Od samego początku działa w Borowiackim Towarzystwie Kultury w Tucholi i Związku Nauczycielstwa Polskiego. Jest członkiem stowarzyszenia Akwarelistów Polskich.

Zenon Korytowski bierze czynny udział w życiu artystycznym, organizuje wystawy malarstwa, sztuki ludowej oraz ogólnopolskie i międzynarodowe, nauczycielskie plenery artystyczne. Uprawia malarstwo olejne, akwarele, rysunek i małe formy graficzne. Artysta ma na swoim koncie uczestnictwo w 45 wystawach indywidualnych i 60. wystawach zbiorowych, zarówno w kraju jak i za granicą.

Jest laureatem wielu prestiżowych nagród i odznaczeń.

Jego prace znajdują się m.in. w Muzeum Okręgowym im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy, Miejskiej Bibliotece Publicznej w Tucholi, Centrum Sztuki Współczesnej „Znaki Czasu” w Toruniu, a także u kolekcjonerów prywatnych w Bydgoszczy, Nakle n/Notecią, Tucholi, Zielonej Górze Żaganiu i wielu innych miejscach w kraju i za granicą.