Gazet van Zurenborg Editie 1 - 2010

februari maart april 2010

PIANO GEZOCHT VOOR KLASSIEK OP HET PLEIN

Eerst was het een wild plan maar nu begint het erg concrete vormen aan te nemen: elke week klassieke muziek op ’t plein. Maar ze zoeken nog een vleugelpiano.

HUIZEN ZURENBORG OOK IN PRIJS VERDUBBELD?

We hebben de beste burgers van ’t stad beweren ze bij de Burgerij. Een nieuwe plek waar ze de hamburgers vers maken. Een intiatief van Robin Janssens (bekend als voetbalcommentator op VTM) en en de Nederlandse ex voetballer Bjorn Meeuwisse, ook bekend als uitbater van de Wattman.

In tien jaar zijn de prijzen van de woningen verdubbeld lezen we in de kranten. Ook in Zurenborg? Dirk Blijweert legde zijn twee oren te luisteren bij de twee grote immokantoren die onze wijk rijk is. • Foto Luc

PANDELAERS

Een recente studie beweert dat de waarde van huizen de voorbije tien jaar verdubbeld is. Maar geldt dat ook voor de huizen in onze wijk? Kan dat wel kloppen als we de prijzen zien van de huizen die nu verkocht worden. Zitten de eigenaars hier op een goudmijntje of is het een ballon die snel doorprikt zal worden? Wij wilden wel eens weten hoe het nu gesteld is met het Zurenborgse vastgoed en stuurden Dirk Blijweert naar de twee vastgoedexperts die onze wijk rijk is.

in de Grote Hondstraat een wel straffe tent uit de grond gestampt. Je kan er eten en slapen in wat stilaan bekend wordt als de fijnproevershoek van de wijk.

Eerste trofee Kimpen gaat naar Martine

PAG 33

Hij woont in de Nottebohmstraat en schitterde in de VTMserie Code 37 als Charles Ruiters. We hebben het over Marc Lauwrys die ook op het biljart aardig uit de voeten kan. Ad Moeskops biljartte mee.

Bij Aters aan de Dageraadplaats hadden ze voor de eerste keer breien voor kinderen georganiseerd. Een ongezien suskses want de beschikbare plaatsen waren in een mum van tijd bezet. Ellen Burton breide mee.

PAG 23

De programmatie cultureel centrum Berchem op de pagina’s 20 en 21

PAG 20-21

Twee straffe madammen hebben

PAG 8-9

PAG 4-5

Foto Ellen BURTON Foto Stephan HUYGEN

Edito

RUDI

Swa Collier, hoofdredacteur van de Gazet van Zurenborg laat elke keer zijn gedachten gaan over de gebeurtenissen in de wijk. (Foto Edwin MENU)

Tijdens de jaarlijkse receptie van deze krant hebben we voor de eerste keer een Trofee Rudi Kimpen uitgereikt. Een trofee is iets voor een verdienstelijk iemand, een Gouden Schoen bijvoorbeeld is een trofee voor de beste voetballer, het Gouden Wiel voor de beste wielrenner en de Trofee Kimpen is een speciale trofee voor iemand uit de wijk Zurenborg. Voor iemand die zich verdienstelijk maakt of gemaakt heeft in de wijk of voor de medebewoners of iemand die een speciale uitstraling heeft gegeven aan de wijk. Laat het dan wel in de positieve zin zijn natuurlijk. Waarom de naam Rudi Kimpen? Omdat deze man, en dan vooral de familie Kimpen, een beetje Zurenborg zelf zijn. Zegt de naam Sonja Kimpen u iets ? De gezondheidsgoeroe van televisie, wel dat is zijn zuster. Een broer is schrijver, toneelregisseur en vader Kimpen heeft ooit nog een papierwinkel aan de Dageraadplaats gehad en is met de Gazet van Zurenborg gestart. Hij heeft nog alle edities keurig ingebonden in zijn kast staan. In zijn huis in de Stierstraat mag Arthur ( was ook dagboeklezer in de Man Bijt Hond-reeks) graag af en toe daar nog eens in bladeren. Maar zijn zoon Rudi runde ondertussen een immobiliënkantoor in de Draakstraat, een paar huizen naast restaurant El Warda. In dat kantoor heb ik hem ook leren kennen. Ondertussen enkele jaren geleden. Men vroeg me om deze krant die fel aan het afkalven was, nieuw leven in te blazen. Daar had ik eerlijk gezegd niet zo veel zin in om de eenvoudige reden dat ik een beetje opzag tegen de administratieve rompslomp van een krant en een redactie. Neen, alleen zou ik het niet redden want mijn tweede naam is “sloddervos” en “waar heb ik dat nu weer gelegd?”.

En toen kwam de redding, ene Rudi Kimpen wou wel meedoen en hij wou met plezier de administratie op zich nemen. Artikels schrijven lag hem niet zo, maar hij wou de boel wel onder controle houden. Een godsgeschenk zo bleek al snel. Niet alleen kende hij iedereen in de wijk, maar hij was een meester in het maken van de verslagen van de redactievergaderingen die we nu al binnen de 24 uren na de bijeenkomst in onze mailbox vonden. Met namen en data, onderwerpen keurig gerangschikt, het kon niet op. Een anker in de poel die redactie heet. We gingen met rasse schreden vooruit. Niet in het minst door de positieve inbreng van Rudi Kimpen. Want zo was hij eigenlijk wel. Steunde tal van verenigingen in Zurenborg, maar wou dat niet gezegd hebben, acteerde af en toe mee in een televisieserie die zich afspeelde in Zurenborg en ga zo maar door. Tot het noodlot toesloeg. Ondertussen al vier jaar geleden. De goedlachse Rudi wordt getroffen door een tumor die in no time zijn verwoestend werk doet. Het ongeloof verspreidt zich. Dit kan en mag toch niet waar zijn ? En toch is de werkelijkheid hard en brutaal. April 2006 valt dan het doek, gaat het boek dicht, sluiten zijn ogen definitief. De ontreddering bij zijn partner Gerda, familie en vrienden is ook in het Zweeds (zijn geliefde tweede taal) niet te beschrijven. Maar de wereld draait verder en door. De krant breidt uit, de Dageraadplaats krijgt een sterrenhemel en elk leegstaand pand wordt een café of restaurant. Wat had hij dat allemaal prachtig gevonden. Tot enkele mensen van deze krant besluiten dat de naam Rudi Kimpen moet blijven voortleven in een trofee. Liefst in een juweel, in iets dat schittert, dat straalt, dat hoop geeft, dat lacht met pessimisten, met zwartgalligheid. Dat de kleinschaligheid beloont. En zo iemand is Martine van ’t Rolwagentje, de enige echte buurtwinkel in de wijk, een hoekwinkel die moet opboksen tegen een Delhaize met zijn parkings, zijn winkelkarretjes en zijn bonnetjes. Maar het allemaal met de glimlach doet. Zij en niemand anders krijgt de eerste trofee en ik weet zeker dat er één iemand is die met deze keuze ontzettend blij zal zijn: namelijk Rudi Kimpen zelf.

VOLGENDE KRANT IN DE BUSSEN

Universiteit Gent meet het lawaai en ondervraagt 15 buurtbewoners

Het is al aangekondigd in de vorige Gazet van Zurenborg, de stad Antwerpen rondt stilaan de plannen voor Nieuw Zurenborg af. Voor het zover is, wil ze eerst deskundig advies inwinnen bij enkele onafhankelijke partijen over mogelijke obstakels: bodem, geluid, … De geluidsstudie die momenteel in de straten rondom de site nieuw Zurenborg gevoerd wordt, hoort thuis in het rijtje van onderzoeken die lopende zijn. De akoestische studie is uitbesteed aan de faculteit Ingenieurswetenschappen van de Universiteit Gent. Sinds begin januari is een team van vijf wetenschappelijk medewerkers aan de UGent bezig met het in kaart brengen van het geluidsklimaat in de buurt. De focus ligt hierbij op de directe omgeving van de nieuwe site. (Valerie MOLLY)

De bewoners ten westen van het projectgebied (Uitbreidingstraat, Pretoriastraat, Velodroomstraat en Generaal Capiaumontstraat) en ten noorden van het projectgebied (Tweelingenstraat) werden in een eerste fase begin januari aangeschreven om deel te nemen aan een interview. Een groep van vijftien bewoners wil ten slotte meewerken aan het onderzoek. Zij beantwoorden vragen opgesteld door de ingenieurs over de algemene leefbaarheid van de buurt. Wat hindert hen het meest van licht, geur en geluid in de buurt? Hoe ervaren zij het geluid afkomstig van de Ring of van de spoorweg? En welke maatregelen kunnen eventueel genomen worden? Annelies Bockstael van de Universiteit Gent komt persoonlijk langs bij de vijftien opgegeven buurtbewoners en hoopt zo meer voeling te krijgen met de buurt. “De stad heeft ons in de eerste plaats gecontacteerd om de leefbaarheid in de buurt te onder-

zoeken, toegespitst op eventuele geluidshinder van trein- en autoverkeer, buren, horeca, openbaar vervoer, … De stad wil vooraleer ze de plannen voor de nieuwe site concreet maakt, weten met welke (geluids-)problemen de buurt kampt.’De bedoeling is dat de universiteit advies geeft over het plaatsen van de wooneenheden ten opzichte van de singel en de optimale ligging van het park. Vooral dit laatste thema baart SOS Zurenborg zorgen.

METING

Naast het kwalitatieve onderzoek worden er gedurende enkele weken permanente metingen gedaan met vaste microfoons op enkele plaatsen. Een onderzoeker komt daarnaast een aantal dagen ter plaatse het geluid opmeten. Alle metingen zijn immers weersgevoelig en voor de betrouwbaarheid van het onderzoek, is het beter verschillende metingen naast elkaar te leggen. Als algemeen referentiekader

-LEZERS SCHRIJVEN-

wordt de geluidsmaatstaf gehanteerd die bij wet is bepaald door de Vlaamse Overheid, waarin enkele normen terug te vinden zijn rond blootstellingniveaus van trein- en wegverkeer.

RESULTAAT

Als er onvoldoende resultaten komen na deze eerste fase in januari, wordt het onderzoek mogelijk in februari verder gezet. Voor maart worden de resultaten van dit onderzoek dus niet verwacht. De stad belooft alvast om een openbaar communicatiemoment voor de buurt te voorzien, waarbij de resultaten verder worden toegelicht. Uiteraard zal er rekening gehouden worden met de resultaten voor de definitieve toewijzing van de wooneenheden en het park. Het is de bedoeling dat de stad een beslissing neemt met de minste (geluids-)overlast voor de buurt. Afwachten dus.

Met belangstelling las ik het artikel in de Gazet Van Zurenborg en ook het vlugschrift verspreid door de vereniging "SOS Zurenborg", een groepering van mensen die begaan is met de "huidige conditie van de menselijke beschaving".

De roep om meer groen van de SOS-sers is zeer terecht : deze stad is één van de meest vervuilde regio's van Vlaanderen. De luchtvervuiling wordt in belangrijke mate veroorzaakt door het verkeer – de discussie rond de BAM heeft dit weer eens duidelijk gemaakt. Er moet dus in de eerste plaats gezorgd worden dat er minder verkeer is, met andere woorden minder nutteloze verplaatsingen van goederen en personen.

Projecten als Nieuw Zurenborg moeten het mogelijk maken dat er meer mensen terug in de stad komen wonen, dichter bij werk, winkel- en vermaakscentra, zodat er minder verplaatsingen nodig zijn en meer gebruik gemaakt kan worden van de fiets en het openbaar vervoer. Dergelijke projecten maken gebruik van de beschikbare open plaatsen in de periferie van de steden (invullen van open plekken) in plaats van de allerlaatste weilanden van Vlaanderen te verkavelen ten bate van het zoveelste villawijkje met fermettes en pseudo-Spaanse hacienda's. Voor al deze haciënda's staan immers 2-3 auto's op de oprit, stand by om de lucht te komen vervuilen op o.m. de Antwerpse ring.

Ik zou toch maar eens goed nadenken vooraleer dergelijke projecten te verwerpen – mits natuurlijk een zeer ruime mate van groenvoorziening.

Francine Schoeters

Tweelingenstraat 36

(200 m van de Plantin en Moretuslei, 500 m van de Antwerpse Ring)

Petitie SOS Zurenborg:” Nu het moment om voor park te kiezen “

In de wijk wordt momenteel een petitie georganiseerd tegen de plannen van de stad Antwerpen om op de IGAO-site vele tientallen woningen te bouwen. Deze actiegroep wil dat Nieuw Zurenborg een park wordt want daar is in de wijk een grote behoefte aan zeggen ze. SOS Zurenborg in de flyer : “Mogen wij nogmaals uitdrukkelijk uw medewerking vragen, voor het te laat is en de grond inderdaad bouwgrond wordt. Nu is het moment om voor een park te kiezen.” . (Swa COLLIER)

Het project strekt zich uit op 12 ha tussen de Pretoriastraat, Uitbreidingstraat, Vlijtstraat, Plantin en Moretuslei, Tweelingenstraat en Draakplaats. Hier zouden dan 550 wooneenheden komen plus nog een aantal voorzieningen. Er is sprake van een school, een supermarkt, kantoorgebouwen en noem maar op. Volgens de plannen van de stad zou er nog een strook van iets minder dan vier hectare over blijven, vlak naast de Ring en de Singel.

SOS Zurenborg zegt dat de grond dit jaar door de stad Antwerpen omgetoverd zal worden tot bouwgrond. Tijd dus om in te grijpen is de redenering.

-waarom nu een petitie in de wijk?

SOS Zurenborg : “ De wijk had al eerder op een meer democratischer wijze kunnen geraadpleegd worden. Stad en bouwheren hebben echter blijkbaar niet de gewoonte om hun ideeën/plannen te toetsen aan wat de omgeving ervan denkt. Deze petitie nu is een onderdeel van een noodplan van enkele zeer terecht bezorgde wijkbewoners (SOS Zurenborg) die inzicht hebben in wat er gaat komen. Kortom; omdat in maart dit jaar het voorontwerp RUP(ruimtelijk uitvoeringsplan) door de stad wordt ingediend. Omdat we tegen een RUP zijn waarin de gemeenschapsgrond, bouwgrond wordt. Omdat we de invulling van deze gronden als groene zone – parkzone willen. Omdat het plan geen rekening houdt met de noden van de huidige inwoners jong en oud van Antwerpen. Deze wijk is tevens een zeer zwaar vervuilde wijk en samen met 2600,2018,2140, de dichtsbevolkte met minste groen van stad Antwerpen

-Hebben jullie het idee dat de mensen uit de wijk goed geïnformeerd zijn over de plannen van de stad?

SOS Zurenborg : “Neen zeker niet.“Het enige infomoment ging over een groen park. Maar dit is misleidend . Het groene strookje is de berm van de ring (de huidige berm verdwijnt bij de verbreding van de ring ). Dit is enkel een piepklein onderdeeltje van de site. De rest wordt opgevuld met 550 wooneenheden (geen woningen) ondergebracht in appartementsblokken tot 14 verdiepingen hoog. SOS-zurenborg heeft reeds vele inspanningen gedaan door o.a.infosessies te houden. En steeds waren we erg verontwaardigd over hoe

weinig of niets de buren weten. En als ze iets wisten was het de verkeerde informatie.(velen dachten dat het geheel een park zou worden) Nochtans zegt de stad de mensen op Zurenborg en omstreken goed geinformeerd en geraadpleegd te hebben. ?

-Hoe is de eerste reactie op de petitie ?

SOS Zurenborg : Enthousiast ......“Vanaf het moment dat de wijkbewoner weet wat er echt boven zijn/haar hoofd hangt steunt men onmiddellijk. Het is veel duidelijker na de volledig juiste uitleg.”

-Hebben jullie het gevoel dat een petitie alleen de stad Antwerpen van gedachten kan doen veranderen?

SOS Zurenborg : Het maakt deel uit van een geheel proces.daarvoor hebben wij de continue steun nodig van alle medebu -

ren uit Zurenborg en omliggende regio’s. Want voor deze gehele zone en uiteindelijk alle Antwerpenaren kan dit een verrijking betekenen. Laat uw steun blijken door de petitie te ondertekenen en door ook onze affiche te hangen aan uw straatraam. Zie op de flyer voor de adressenlijst waar u kan intekenen en fficheks kan ophalen.

-Op hoeveel handtekeningen mikken jullie?

Vanaf welk aantal vinden jullie dat de petitie geslaagd is?

SOS Zurenborg : Wij voorzien een goed aantal inwoners om de stad aan te tonen dat wij geven om deze grond en om het RUP in vraag te stellen. Als we deze uitdaging niet aangaan gaat bestaat de kans dat de stad dit stilzwijgend zal goedkeuren. De stad wil hiervan niets horen..wel...

we zullen ons wel laten horen...me hiel t stad mor ni met me zurenborg.

-Volgen er na de petitie nog andere acties?

SOS Zurenborg : Nogmaals..dit is een onderdeel van een gehele procedure daar zijn we ons van bewust. SOS-zurenborg is een jonge organisatie door en voor mensen en we hebben geen middelen en zijn dus beperkt in onze mogelijkhedenWe hebben steun erg nodig op vele vlakken... voor het te laat is en de stenen er geruisloos in de site geslopen zijn.

I nfo : www.SOS-zurenborg.be Contact: SOS.zurenborg@gmail.com

‘‘Weet u wat er boven u hoofd hangt?’’

Marc Lauwrys uit de Nottebohmstraat schittert in VTM serie Code

“Mijn ambitie? Een gemiddelde van drie halen bij het biljarten”

37

Acteur Marc Lauwrys (52) uit de Nottebohmstraat was de laatste tijd wekelijks te zien in de politieserie Code 37. Deze VTM-serie gaat over een Gentse politiecel, die zich bezighoudt met zedenfeiten. Lauwrys speelt naast Veerle Baetens en Michaël Pas een van de hoofdrollen. Marc Laywrys geeft gestalte aan agent Charles Ruiters, een politieman op leeftijd die alles al gezien heeft in het leven. De serie Code 37 was zo succesvol, dat VTM heeft besloten een tweede reeks te maken. Eind april starten de opnames voor 13 nieuwe afleveringen. Begin 2011 zou de nieuwe reeks op antenne moeten verschijnen. (Ad MOESKOPS)

Het personage dat Lauwrys in Code 37 vertolkt lijkt in niets op de acteur zelf. Inspecteur Ruiters woont op een flatje, heeft last van astma, rookt af en toe een sigaret en hijst zich al puffend door het leven, uitbollend op weg naar zijn pensioen. Marc Lauwrys rookt niet, puft niet en is veel gedrevener dan zijn alter ego. Hij komt precies op tijd op onze afspraak en vertelt direct dat hij maar één uurtje tijd heeft. Hij spreekt snel. Het moet vooruit gaan. “Oei foto’s, ik zie er niet uit.” De basebalpet gaat snel even af, hij veegt eens door zijn haren en zet dan zijn pet terug op. Hij stoort zich verder niet meer aan de fotograaf, drinkt cola en duidt ondertussen het succes van de serie.

AUDITIES

Lauwrys: “Code 37 is een beetje anders dan de rest. Het is een buitenbeentje binnen de Vlaamse politieseries. Het is op zijn Amerikaans gemaakt. De regisseurs zijn jong, nog geen dertig en dat merk je. Die zijn opgegroeid met een andere beeldtaal. Dat zie je. Het beeld is snel gemonteerd en alles is vanuit de hand gefilmd. Seksdelicten zijn ook nog eens een aantrekkelijke materie. Daarbij zit er ook nog een doorlopende verhaallijn tussen de verschillende afleveringen, een rode raad. Al deze elementen samen maken het interessant voor de kijker. Het succes ligt misschien ook wel bij de samenstelling van ons team. Er is aan teamcasting gedaan. De makers wilden een serie maken rond een interessant groepje zedeninspecteurs. Ik heb twee

keer auditie gedaan voor de rol. Steeds moest ik in wisselende samenstelling spelen en improviseren. De makers keken dan of de acteurs bij elkaar pasten. Al vrij snel stond de rol van Veerle Baetens vast. Zij zou het hoofdpersonage worden. Daaromheen zijn drie personages gecreëerd, een jongere, een macho en een oudere. Samen vormen die een interessant team. En de vrouw leidt dat team. Dat is niet evident voor een Vlaamse reeks.”

HANDBOEIEN

Lauwrys: “Toen ik de rol eenmaal vast had, moest ik me voorbereiden. Ik ben naar Brussel gegaan en heb daar gesproken met een man die zich daar binnen het korps bezighoudt met pedofiliezaken. Ook in Gent heb ik contact gehad met politiemensen die werken aan zedenzaken. We hebben zelfs van de politie een keer schietoefeningen gekregen. Die dag kon ik net niet. Maar dat was niet erg, want er is tot nu toe nog nooit geschoten in deze serie. We hebben ook geoefend in ondervragingstechnieken. En op de set is er ook altijd iemand aanwezig die ons helpt met het veldwerk van de politie. Die er bijvoorbeeld op toeziet dat we de handboeien goed aandoen.

Voor de komende dertien afleveringen draaien we van april tot oktober. Een aflevering van vijftig minuten nemen we op in ongeveer acht dagen. Tijdens de draaidagen van april tot oktober is het voor mij hard werken. Van maandag tot en met vrijdag is het dan van zes uur ’s ochtends tot zes uur ’s avonds spelen… en repete-

ren. Want bijvoorbeeld een gevechtsscène moet je repeteren. Een Tv-kijker weet dat niet of ziet dat niet. Maar een gevechtsscène of een achtervolging moet wel kloppen en dat vergt enorm veel tijd. En op televisie is het dan in een fractie voorbij.”

MUSICAL

“Op dit moment had ik eigenlijk in een musical moeten staan. Maar dat hele project is uitgesteld vanwege subsidieproble men. Ik had de hoofdrol in Dans der Vam pieren, een musical van Roman Polanski. Die musical zal hier gemaakt worden door

Musical van Vlaanderen. Maar de start van het project is uitgesteld naar juli of augustus. En dan valt het samen met de opnames van Code 37. En dus kan ik de musical niet meer doen. Daar gaat mijn hoofdrol. Dat is sneu. En het vervelende is, dat ik dus nu een half jaar geen werk heb. Dus moet ik stempelen. En nu ben ik door de VDAB ook nog eens opgeroepen voor een infosessie voor vijftigplussers. Misschien vragen ze me om sollicitatietraining te volgen. Maar ik heb mijn hele leven niets anders gedaan dan solliciteren, van de ene casting naar de andere au -

"Ik

beschouw mijn werk niet als een job” Foto Stephan HUYGEN

ditie. De VDAB geeft me ook werkaanbiedingen zoals kuisen in een fabriek. Ik ben zelfs al een keer opgeroepen om douanier te worden in Charleroi. Tja, dat krijg je ervan als je geen vast werk hebt. En het is nu eenmaal inherent aan mijn beroep dat je niet altijd werk hebt. Ik was in de running voor een nieuwe Vlaamse film, maar het gaat niet door. De hele film is afgelast. Pas op, ik klaag niet. Want ik heb met Code 37 werk in het vooruitzicht.”

LERAAR

“Ja, dat klopt. Ik ben een bevoegd leraar wiskunde, fysica en chemie. Maar ik heb daar niets mee gedaan. Na mijn studies ben ik direct naar studio Herman Teirlinck gegaan. In 1982 ben ik daar afgestudeerd. En twee jaar voor ik afstudeerde, kreeg ik al betaalde opdrachten. Dus eigenlijk zit ik nu al dertig jaar in het vak. Alhoewel, wacht eens. Ik heb wel ooit voor de klas gestaan. Ongeveer acht jaar geleden had ik ook even geen acteurswerk en toen stelde iemand mij voor om les te gaan geven aan kinderen van asielzoekers. Ik heb die kinderen toen Nederlands gegeven. Dat was een interim van drie maanden. Eerlijk gezegd, ik was blij dat het afgelopen was. Ik moest met mijn boterhammetjes in de refter gaan eten. En die leerkrachten die bekeken mij allemaal raar, want ze kenden mij van de televisie. Die mensen waren meer geïnteresseerd in mijn werk als acteur, dan in wat ik daar kwam doen. Ik was blij dat ik voor een klas stond van kinderen van asielzoekers, die kenden mij tenminste niet. En dat Nederlands geven, dat deed ik met handen en voeten. Dus zo kwam mijn acteursopleiding nog goed van pas. Ik ben er toen wel achter gekomen, dat ik qua job als acteur op een andere planeet leef.”

DOCHTER

“Ik heb zelf een dochter van 17. Ze wil volgend jaar naar de universiteit. Ik zou haar niet adviseren om ook het theater in te gaan. Het is zo moeilijk om aan werk te geraken. Het is ‘strugle for life’. Maar aan

de andere kant, weet ik ook wel, dat ik de mooiste job heb die er is… tenminste als ik werk heb. En daarbij, ik beschouw mijn werk als acteur niet als job. Het is mijn roeping, mijn passie, mijn leven. Ik kan daar niet buiten. En dat is moeilijk om uit te leggen aan iemand van de VDAB. Je vraagt wat ik nog wil doen in mijn leven, mijn ambitie? Tja, ik zou wel eens ooit een animatiefilm willen maken, maar pfff, ik weet niet of dat realistisch is. Of een eigen muzikale voorstelling… Trouwens, ik ben bij de biljartclub in café het Zomerhof. Ik heb een “moyenne” (een gemiddelde) van 2,7. Ik maak 64 carambo -

les in 25 beurten. Da’s al niet slecht hè? Maar ik zou graag gemiddeld drie halen;

75 caramboles in 25 beurten. Een gemiddelde van drie, dat is mijn ambitie.”

DELICATESSEN | PRIMEURS | ONTBIJT | BRUNCH | LUNCH | WIJNEN | GESCHENKMAN D EN | BE D &BREAKFAST | M EENEEMGERECHTEN

zondag winkel open tweede zondag brunch

Marc Lauwrys : Op de set is er altijd iemand aanwezig die ons helpt” Foto’s Stephan HUYGEN

Gevelspreuk is een geschenk

In de Uitbreidingsstraat in Berchem is er niet alleen een reeks onwaarschijnlijke huisnummers terug te vinden, op een van de gevels staat onder nummer 552 een heus gedicht of boodschap te lezen. “Steeds kom ik thuis en steeds vanzelfsprekender. Het is nu heel waarschijnlijk geworden dat ik niet meer wegga. Het einde kan gerust zijn, hoeft zich niet te haasten”. Dat is langs de ene kant van de gevel, wij waren echter benieuwd wat en wie er langs de andere kant van de gevel te vinden is. Ring… (Marc HEIRMAN)

En wat blijkt ? Het is de woonst van Annemie Callens en Johan Bierkens –en hun kinderen Otis, Jas en Ayla. “Ons huis is vroeger een oud specerijenhuis geweest, spijtig genoeg hebben wij daar geen verdere gegevens over, misschien kunnen de lezers van de wijkkrant ons helpen om meer gegevens te vinden Het huis heette vroeger ‘Maison Flambeau’ of beter gezegd ‘Fakkelhuis’ en dat is dan ook te zien want op de deurklinken zijn overal fakkels terug te vinden”

GEDICHT

In de woonkamer staat bij Annemie & Johan een oude apotheekkast, met daarin spullen die voor hen heel persoonlijk en belangrijk zijn. Annemie : “Wij wilden ons huis iets persoonlijk geven. In deze kast licht ook de dicht -

bundel ‘Alle dagen zijn van liefde’ van de Utrechtse dichter Mark Boog, daaruit is de spreuk gekomen die onze voordeur een persoonlijk accent geeft, het is wel ingekort want de volledige versie was wat groot voor de deur. Wij vonden deze spreuk zo mooi dat ik deze koos als geschenk aan Johan. Ik heb het vlug laten graveren en geplaatst zonder dat hij het wist. Voor ons is dit geen triest gedicht, het is een engagement om samen in dit huis met zijn allen thuis te komen, het einde mag gerust komen, maar hoeft niet !”

SINGAPORE “Buiten de naaste buren en familie, is jullie krant de eerste die vroeg naar een reactie over de spreuk, wij zijn uiteraard blij dat jullie ons verhaal eens wilde horen.” Annemie is geboren in

hartje Antwerpen en woont van haar zestiende op Zurenborg. Eerst in de Draakstraat, dan heeft zij een tijdje in Singapore gewoond en dan terug naar Zurenborg, maar nu dus in de Uitbreidingstraat. Johan woonde op de Oude Korenmarkt, 4 jaar in Engeland voor bijscholing als bioloog (hij werkt nu in Mol voor VITO, Vlaamse Instelling voor Technologisch Onderzoek), ook nog eens 8 jaar in de Waterloostraat en nu dan met het nieuw samengesteld gezin in de Uitbreidingstraat.

“Wij hebben nog één gezamenlijke passie: onze kleine zeilboot waar we in de zomer zeker op te vinden zijn, op het Galgenweel te Antwerpen. Ja, ik zei het toch, een kleine zeilboot, we kunnen er niet mee op zee maar toch is het onze passie !”

DE FAMILIE wOONT IN EEN OUD SPECERIJENHUIS • FOTO’S MARC HEIRMAN

Het huis heette vroeger Fakkelhuis en dat is binnenin nog te zien

STEEDS KOM IK THUIS EN STEEDS ZELFSPREKENDER HET IS NU HEEL wAARSCHIJNLIJK GEwORDEN DAT IK NIET MEER wEGGA. HET EINDE KAN GERUST ZIJN, HOEFT ZICH NIET TE HAASTEN.

De Plantin en Moretuslei heeft onlangs een bijzonder kleurrijke gevel gekregen. Restaurant Réfectoire is niet enkel aan de buitenkant kleurrijk, ook het wekelijks wijzigende menubord getuigt van een kleurrijke en diverse keuken. Zaken als conejo con caracoles, brown sugar pie en tatjespap staan er op het menu. Authenticiteit en mediterraan zijn de toverwoorden van John Dejans, die vlak boven zijn restaurant woont.

Het is een koude decemberdag. Het verkeer raast zonder ophouden voort over de Plantin en Moretuslei. Over de stoep passeren Afrikaanse mama’s en Joodse mannen met hoeden met een plasticlaag. Tegen de sneeuw. Langzaam maar zeker wordt de drukke baan witter en witter. De façade van nummer 73 blijft geel en oranje. Het uithangbord blijft blauw. Hier huist namelijk restaurant Réfectoire. Gelegen aan een drukke baan, maar binnen een oase van rust.

De grote cultuurdiversiteit van de baan lijkt ook zijn weerslag gevonden te hebben in dit nieuwe restaurant. Hoewel we de authentieke Belgische elementen blijven terugvinden in de inrichting en in de gerechten, biedt eigenaar John Dejans (35 jaar, geboren te Gent) een belangrijke meerwaarde: gerechten uit diverse culturen, meestal in de oorspronkelijke taal staan geschreven op het menubord. Couscous d’agneau staat broederlijk boven pasta alle vongole. De inrichting heeft iets authentieks door de marmeren tafels en de kanten kleedjes waarop de kaarsjes staan. Het bloemetjesbehang en de oranje en gele muren fleuren de boel sterk op.

VOLKSCAFE

John is een man die rustig overkomt. Hij heeft lang haar en donkere ogen. Hij werd op de hotelschool klassiek geschoold. Altijd al heeft hij in horecazaken gewerkt. Af en toe ging hij eruit om zich met andere zaken bezig te houden. Zo heeft hij onder andere gekookt voor Jan Fabre terwijl hij op tournee was, bijvoorbeeld in Avignon. Daarnaast is hij van 1998 tot 2003 winkelverantwoordelijke bij Ann Demeulemeester geweest. John: “Koken is mijn grote passie. Ik kook om mij uit te kunnen drukken. Naar aanleiding van verschillende reizen in het buitenland heb ik dit restaurant vormgegeven. Ik wilde goede kwaliteit leveren in een authentiek kader, zonder poespas. Gewoon een eerlijk restaurant. Réfectoire betekent in het Frans ‘refter’. Ik wilde een refterachtige sfeer creëren.” Deze sfeer komt met name tot uiting in de schoolstoeltjes en de

lederen zitbanken.

Maar waarom toch op deze plek? John vertelt verder: “Dit is een dynamische omgeving. Aan de ene kant heb je het altijd voorbijrazende verkeer, aan de andere kant heb je een ongelooflijke rust. Ik woon boven op de vierde verdieping. Ik woon hier graag. Réfectoire runde ik sinds 2004 op de Kleine Markt, in de binnenstad. Toen het oude volkscafé hier verdween, heb ik mijn kans waar genomen.”

John verplaatste zijn restaurant en gebruikte de typische elementen van het volkscafé bij de inrichting: “Aan de plafonds zit een schitterende nicotinelaag. Ik heb daaroverheen gelakt, waardoor het effect nog sterker is.”

En hoe bevalt het op Zurenborg? John: “In de zomer is met name de Dageraadplaats bijzonder kindvriendelijk. Samen met mijn vriendin Audrey (ontwerpster van handtassen en accessoires) en onze dochter Paloma (2 jaar) doe ik dan de combinatie terras en

speeltuin. De optredens in het kader van de Zomer Van Antwerpen vind ik ook tof. Mijn favorieten in de buurt zijn de Cogels-Osylei en zijstraten vanwege de schone gebouwen en het pleintje tussen de Oostenstraat en de voetgangerstunnel.”

LIMONADE Johns doelgroep zijn de reizigers en de creatievelingen. “Ik vind dat men oester, cava en foie gras moet kunnen nuttigen binnen een betaalbare prijsklasse”, zegt John. “Vanaf vijfendertig euro kan je al van een menu genieten . Je kan bijvoorbeeld starten met een empanada de atun . Als hoofdgerecht kun je dan conejo con caracoles (konijn met slakken) nemen, of ossenstaartragout. Een dessert wat daarbij past is een brown sugar pie. Met de drank zou ik starten met een sherry en verder gaan met een gran reserva carmenère, een rode wijn. Als huiswijn heb ik een temperanillo. Fanta en Coca Cola wil ik minder promoten, ik schenk bijvoorbeeld

wel Almdudler, een kruidenlimonade.”

Al met al is Réfectoire zeker geen conceptrestaurant. Er valt weinig stijfs te bekennen. De muziek is authentiek en modern: Edith Piaff, Charles Aznavour en Iglesias worden onder andere afgewisseld met rock. Het menubord van Réfectoire wijzigt wekelijks. Mensen die op de hoogte willen blijven, kunnen een mail sturen naar refectoire@telenet.be.

Réfectoire

Plantin en Moretuslei 73

2018 Antwerpen

tel. 03 / 234.34.28

gsm 0485 / 467.363

Openingsuren:

Dinsdag tot en met vrijdag van 12u tot 22u30

Zaterdag van 15u30 tot 22u30

Sluitingsdagen: maandag en zondag

John Dejans opende restaurant Réfectoire op de Plantin-en-Moretuslei:

“Koken is een middel om me creatief te uiten”

Réfectoire richt zich tot reizigers en creatievelingen • Foto Dieter DEDECKER

Luc Grauwels, vastgoedexpert Century 21.

waard. Ook de graad van afwerking en de authenticiteit zijn doorslaggevend. Ik raad mensen aan om de originaliteit van de woning zo veel mogelijk te bewaren. Wie een schouw afbreekt, verliest 12 tot 15.000 euro van zijn verkoopwaarde. Als je een tuintje hebt, zit je goed, of het nu groot of klein is. Een garage daarentegen is niet zo belangrijk. Meer zelfs: vaak verminkt een garage de bestaande woning en bovendien neemt ze veel plaats in. Zurenborg is erg in trek bij jongeren, alleen wordt het hoe langer hoe meer onbetaalbaar. Ik wil graag nog een misverstand uit de wereld helpen. Veel mensen beweren dat Nederlanders de prijzen hier de hoogte injagen, maar die redenering wil ik toch nuanceren. Om te beginnen zoeken ze de markt af, ze willen echt geen euro te veel betalen hoor. Anderzijds is het wel zo dat Nederlanders genieten van een interessant systeem: dankzij de woonsubsidie kunnen ze hun lening onbeperkt aftrekken van hun belastingen. Dat verklaart ook de hoge prijzen van het Nederlandse vastgoed.

met zijn talloze terrasjes is kindvriendelijk, bovendien is er altijd iets te beleven en veel mensen kennen elkaar. De parkeerdruk en het toenemend sluipverkeer zijn dan weer minpunten. De meeste mensen die vertrekken zijn ouderen en jonge mensen die met hun kinderen groter willen wonen. Zurenborg en het Zuid blijven absolute topwijken, elk met hun eigen publiek. Zurenborg is iets alternatiever, op het Zuid heb je meer een m’as tu vu-mentaliteit. Anders gezegd: op Zurenborg kom je niet om gezien te worden, maar wel om lekker te eten en voor de gezelligheid. Wat ook enorm opleeft, is de buurt van het Mechelseplein, vlakbij het centrum en in de buurt van toffe cafés als de kapitein Zeppos. Ook Antwerpen Noord wint aan populariteit, de huizen aan het Sint-Jansplein gaan goed van de hand en de prijzen zitten er in stijgende lijn. De wijk is trouwens veel betaalbaarder dan het Eilandje. De ontwik-

keling daar laat wat op zich wachten, voorlopig is het er vrij doods maar dat komt zeker in orde.

NIEUw ZURENBORG

Ook over Nieuw Zurenborg ben ik positief. Zeg nu zelf: de bestaande situatie met de busstelplaats en de gasfabriek is toch lelijk als de nacht? Het kan er alleen maar beter op worden. Met veel groen en mooie huizen kan dat alleen maar goed nieuws betekenen voor Zurenborg, als men er maar over waakt dat er voldoende diversiteit is. Het is niet omdat er een paar honderd woningen bijkomen dat de prijzen van de bestaande woningen zullen dalen. Integendeel, ik denk dat de prijzen zullen stijgen: je gaat een publiek aantrekken dat komt rondkijken en verliefd zal worden op een authentiek huis, ik ben ervan overtuigd dat dit altijd een goede buurt zal blijven.”

(VERVOLG VAN PAGINA 1)

“Die verdubbeling van de huizenprijzen waarvan sprake is, is een gevaarlijke uitspraak. Ik ben zelfs een beetje boos dat zulke resultaten zo maar in de media worden overgenomen. Vergeet niet dat het om gemiddelden gaat. Er zijn dus plaatsen die de voorbije tien jaar een inhaalbeweging gemaakt hebben: daar is de waarde ongetwijfeld méér dan verdubbeld. Maar in Zurenborg lagen de prijzen al vrij hoog. Ik denk dus dat een verdubbeling hier eerder 15 jaar duurt, het ritme ligt dus een stuk trager. Ik kan me écht niet voorstellen dat wie vandaag een woning koopt voor 400.000 euro, die over tien jaar voor 800.000 euro van de hand kan doen. Een prijs van 400.000 euro doet veel mensen trouwens afhaken, dat is en blijft een grote financiële drempel.

JONGEREN

De prijs van een huis wordt in eerste instantie bepaald door de ligging. Een huis in de Oostenstraat kan bijzonder mooi zijn, maar sommige mensen willen gewoon niet aan een spoorlijn wonen, voor anderen speelt het dan weer geen enkele rol. Hetzelfde geldt voor huizen met van die blinkende steentjes: dat schrikt veel kandidaat-kopers af. Jammer, maar die huizen zijn tot 50.000 euro minder

PARKEERDRUK Zurenborg heeft heel wat troeven. Het plein

“Bewaar de originaliteit van je woning. Wie een schouw afbreekt, verliest 12 tot 15.000 euro van zijn verkoopwaarde.”

“Zurenborg en het Zuid blijven absolute toppers” Foto’s Luc PANDELAERS

Luc Grauwels: “Zurenborg heeft veel troeven”

De prijs van een huis wordt in eerste instantie bepaald door de ligging

Kurt De Sager, vastgoedexpert Accenter NV.

zijn tot 50.000 euro minder waard. Ook de graad van afwerking en de authenticiteit zijn doorslaggevend. Ik raad mensen aan om de originaliteit van de woning zo veel mogelijk te bewaren. Wie een schouw afbreekt, verliest 12 tot 15.000 euro van zijn verkoopwaarde. Als je een tuintje hebt, zit je goed, of het nu groot of klein is. Een garage daarentegen is niet zo belangrijk. Meer zelfs: vaak verminkt een garage de bestaande woning en bovendien neemt ze veel plaats in.

Zurenborg is erg in trek bij jongeren, alleen wordt het hoe langer hoe meer onbetaalbaar. Ik wil graag nog een misverstand uit de wereld helpen. Veel mensen beweren dat Nederlanders de prijzen hier de hoogte injagen, maar die redenering wil ik toch nuanceren. Om te beginnen zoeken ze de markt af, ze willen echt geen euro te veel betalen hoor. Anderzijds is het wel zo dat Nederlanders genieten van een interessant systeem: dankzij de woonsubsidie kunnen ze hun lening onbeperkt aftrekken van

hun belastingen. Dat verklaart ook de hoge prijzen van het Nederlandse vastgoed.

PARKEERDRUK

Zurenborg heeft heel wat troeven. Het plein met zijn talloze terrasjes is kindvriendelijk, bovendien is er altijd iets te beleven en veel mensen kennen elkaar. De parkeerdruk en het toenemend sluipverkeer zijn dan weer minpunten. De meeste mensen die vertrekken zijn ouderen en jonge mensen die met hun kinderen groter willen wonen. Zurenborg en het Zuid blijven absolute topwijken, elk met hun eigen publiek. Zurenborg is iets alternatiever, op het Zuid heb je meer een m’as tu vu-mentaliteit. Anders gezegd: op Zurenborg kom je niet om gezien te worden, maar wel om lekker te eten en voor de gezelligheid. Wat ook enorm opleeft, is de buurt van het Mechelseplein, vlakbij het centrum en in de buurt van toffe cafés als de kapitein Zeppos. Ook Antwerpen Noord wint aan populariteit, de huizen aan het Sint-Jansplein

gaan goed van de hand en de prijzen zitten er in stijgende lijn. De wijk is trouwens veel betaalbaarder dan het Eilandje. De ontwikkeling daar laat wat op zich wachten, voorlopig is het er vrij doods maar dat komt zeker in orde.

NIEUw ZURENBORG

Ook over Nieuw Zurenborg ben ik positief. Zeg nu zelf: de bestaande situatie met de busstelplaats en de gasfabriek is toch lelijk als de nacht? Het kan er alleen maar beter op worden. Met veel groen en mooie huizen kan dat alleen maar goed nieuws betekenen voor Zurenborg, als men er maar over waakt dat er voldoende diversiteit is. Het is niet omdat er een paar honderd woningen bijkomen dat de prijzen van de bestaande woningen zullen dalen. Integendeel, ik denk dat de prijzen zullen stijgen: je gaat een publiek aantrekken dat komt rondkijken en verliefd zal worden op een authentiek huis, ik ben ervan overtuigd dat dit altijd een goede buurt zal blijven.”

“Die verdubbeling van de huizenprijzen waarvan sprake is, is een gevaarlijke uitspraak. Ik ben zelfs een beetje boos dat zulke resultaten zo maar in de media worden overgenomen. Vergeet niet dat het om gemiddelden gaat. Er zijn dus plaatsen die de voorbije tien jaar een inhaalbeweging gemaakt hebben: daar is de waarde ongetwijfeld méér dan verdubbeld. Maar in Zurenborg lagen de prijzen al vrij hoog. Ik denk dus dat een verdubbeling hier eerder 15 jaar duurt, het ritme ligt dus een stuk trager. Ik kan me écht niet voorstellen dat wie vandaag een woning koopt voor 400.000 euro, die over tien jaar voor 800.000 euro van de hand kan doen. Een prijs van 400.000 euro doet veel mensen trouwens afhaken, dat is en blijft een grote financiële drempel.

JONGEREN

De prijs van een huis wordt in eerste instantie bepaald door de ligging. Een huis in de Oostenstraat kan bijzonder mooi zijn, maar sommige mensen willen gewoon niet aan een spoorlijn wonen, voor anderen speelt het dan weer geen enkele rol. Hetzelfde geldt voor huizen met van die blinkende steentjes: dat schrikt veel kandidaat-kopers af. Jammer, maar die huizen

“Vorig jaar verkocht ik in de Dambruggestraat een fantastisch huis voor 200.000 euro. Diezelfde woning is hier 350.000 euro waard.”

“Zurenborg en het Zuid blijven absolute toppers” Foto’s Luc PANDELAERS

“Minpunten zijn de parkeerdruk en het toenemend sluipverkeer”

Cornelius Bracke in maart naar Rataplan

Rataplan laat de jeugd niet los en brengt weer een hele pleiade kwaliteitsvolle mensen op het podium waar het jonge volk kan van genieten. Maar in deze serie wijzen van de komende weken wijzen we toch graag op het verschijnen van Bob De Moor die de alomgekende Corneel uit Humo ten tonele voert. Corneel die zoals bekend, geheel en al Guido Van Meir is. Stekelig, humoristisch en wrang, schrijf dinsdag 23 maart nu al in de agenda.

ROSTEKOP (10+) door ULTIMA THULE

Wo 17, do 18 feb: 19u30 - € 6 - Rataplan

ROSTEKOP wordt door iedereen gepest. Ook door zijn broer en zijn zus. Omdat hij een rostekop is.

Zijn ouders weten ervan, maar het kan hen geen bal schelen.

Poppenspelers/acteurs Sven Ronsijn, Els Trio, Gert Dupont en Joris Jozef blinken uit in de wijze waarop ze met grote gevoeligheid en oog voor detail de prachtige stokpoppen tot leven doen komen. … Deze Rostekop levert dan ook pure schilderijtjes op... De Morgen, Liv Laveyne

Tekst en regie: Wim De Wulf; Spel: Sven Ronsijn, Gert Dupont, Joris Jozef en Els Trio; Poppen en; scenografie: Filip Peeters; Muziek: Wigbert Van Lierde; Kostuums: Chris Snik; TechniCUS: Rupert Defossez; Foto: Joke De Bo

RUDY’S DANSPALEIS (4+) door RUDI

GENBRUGGE EN DROOMEDARIS-REX

Vr 19, za 20 feb: 15u - € 6 – Rataplan.

Een swingend kinderprogramma voor alle gelegenheden.

Laat je gaan op de zonnige klanken van Rudy’s Danspaleis!

Het legendarische eenmansorkest, voor de gelegenheid versterkt met de swingende Sabrina’s! De charme van het bal populaire. Muziek van bij ons en van everywhere.

Met Rudi Genbrugge en de Sabrina's (Jits Van Belle, Elise Bundervoet, Sophie De Rijcke, Evelien Van Hamme)

“Redde wie zich redden kan”

geen slechte titel door Tg Stan

Wo 24 feb: 20u30 – € 12/ € 10* - Rataplan

Aanvankelijk besloten Jolente De Keersmaeker, Sara De Roo en Damiaan De Schrijver ‘Am Ziel’ (1981) van Bernhard op te voeren, maar uiteindelijk hebben ze daaruit één zin overgenomen. Dat is de titel geworden van de voorstelling: ‘"Redde wie zich redden kan" geen slechte titel’/ « "Sauve qui peut" pas mal comme titre ». Onder die noemer spelen ze een aantal van Bernhards ‘Dramolette’.

tekst naar 'Dramolette' (Freispruch, Eis, Maiandacht, Match, A Doda); spel: Jolente

De Keersmaeker, Sara De Roo, Damiaan De Schrijver; begeleiding Matthias de Koning; kostuums: Inge Büscher; assistentie

kostuums: Filip Eyckmans; licht: Thomas Walgrave met dank aan Gerhard Jäger; productie: tg STAN • www.stan.be

Niet kunnen is een kunst (8+) door

BRONKS

Vr 26 feb: 19u30 - € 6 – Rataplan

Randi De Vlieghe, Jo Jochems, een blinde en een dove ontmoeten elkaar. Het is een zintuiglijke ontmoeting tussen dans, veelzeggende muziek en de woorden die nodig zijn. Een ontmoeting vol verrassingen, misverstanden, angsten, onbegrip, bedrog en veel plezier.

Tekst en spel : Jo Jochems, Randi De Vlieghe, een dove en een blinde; vormgeving: Jan De Brabander. • www.bronks.be

Tricycle

Za 27 feb: 20u30 - € 10/ € 8* (ook vvk in Mark Sound Antwerpen) – Rataplan

Is het jazz? Is het world? Chachacha? Het is alles van dat, versneden, verpakt en gepresenteerd à la façon de Tricycle. Tricycle is een muzikale driewieler die, met jazz en wereldmuziek in de benen, een frisse neus haalt op vertrouwd terrein, en vervolgens enthousiast het avontuur

tegemoet fietst. Tuur Florizoone, Vincent Noiret en Philippe Laloy, respectievelijk accordeon, contrabas en sopraansaxofoon, spelen nu al 10 jaar samen als een gesmeerde drie-eenheid.

Tuur Florizoone (accordeon); Vincent Noiret (contrebas); Philippe Laloy (sax, dwarsfluit)

Al Palna: Ghalia Benali & Bert Cornelis

Di 2 mrt: 20u30 - € 14/ € 12* (ook vvk in Mark Sound Antwerpen) – Rataplan

De magische stem van Ghalia en het unieke sitarspel van Bert versmelten zich wonderlijk tot een nieuw geluid. Hun inlevingsvermogen maakt dat de muziek oprijst vanuit diepe meditatieve sferen tot extatische hoogtes.

Radio Klara heeft de twee artiesten uitgenodigd om een cd op te nemen, en het resultaat is bijzonder sterk.

Ghalia Benali (Zang); Bert Cornelis (sitar); Shahbaz Hussain (Tabla); Anwar Aboudragh (djose) www.myspace.com/ghaliabenaliofficial www.sitarplayer.com

Een namiddag met Naema Tahir, Saddie Choua en Meryem Kanmaz

Zo 7 mrt: 15u - € 6/ € 4* - Rataplan

Net één dag voor de internationale vrouwendag nodigen we 3 ‘straffe madammen’ uit. Naema Tahir is één van de bekendste schrijfsters van dit ogenblik. Deze dochter van Pakistaanse ouders pendelt tussen Engeland en Nederland.

Saddie Choua groeide op in het Limburgse Bree bij haar Belgische moeder en Marokkaanse vader. Ze is sociologe en werkt en woont in Brussel. Zij werkte een tijd als intercultureel programmator en richtte mee de internetradio Kif-Kif op, voor zij zich volledig ging toeleggen op het film maken en schrijven. Met haar films plaatst Saddie Choua vaak verborgen werelden voor de camera. Zij worden geïnterviewd door Meryem Kanmaz. Deze van Turkije afkomstige journaliste is doctor in de politieke wetenschappen én was eveneens deelnemer aan het DIVAproject.

Bij de buren (4+) door luxemburg

Za 13 mrt: 14u, 16u - € 6 - Rataplan

In 2010 zijn we toe aan de vijfde editie van Bij de buren, het participatieproject van toneelgezelschap luxemburg. Een acteur en een acteur/muzikant spelen voor een publiek van maximum 28 kinderen vanaf 4 jaar. De kinderen krijgen per twee een groot prentenboek op schoot, waarin zij de belevenissen van de personages kunnen volgen. Die prenten vormen het decor van de voorstelling. Met enkele attributen en muziekinstrumenten brengen de acteurs het verhaal tot leven.

Laat die duif niet achter het stuur!

Tekst en prenten: Mo Willems ; Tekstbewerking: Sam Wauters; Regie: Arlette Van Overvelt. spel: sam wauterS, marianne loots

Anton kan toveren

De tweede voorstelling voor 2010 is Anton kan toveren van Duits auteur Ole Könnecke.

Tekst en prenten: Ole Könnecke; Tekstbewerking: Evelien Verhegge; Regie: Arlette Van Overvelt; SPEL: FILIPJORDENS, VANESSA

www.luxemburgvzw.be

Mamadeern door Leen Braspenning

Do 18 mrt: 20u30 - € 10/ € 8* - Rataplan

Mamadeern gaat over de absolute liefde van een dochter aan haar moeder.

De mama van Dina is prostituee en de mannen maken haar ziek. Fysiek en psychisch gaat ze kapot. Het ziekenhuis is bekend terrein, maar de medicijnen zijn veel te duur.

Regie, tekst en beeld: Leen Braspenning; Spel: Aza Declercq, David Cantens, Roos Van Vlaenderen • www.productiehuis.nl

A la Rum

Vr 19 mrt : 20u30 – € 12/ € 10* (ook vvk in Mark Sound Antwerpen) - Rataplan Paul Rans, Wiet Van de Leest en Jokke Schreurs werkten voor het eerst samen in de hommageconcerten voor Dirk Van Esbroeck. In dat programma plukten zij – als een ode aan Dirk – een aantal toppers uit het oude Rum-repertoire en besloten om er samen mee verder te gaan. Dat doen zij nu in het programma ‘A la Rum’, met zowel oude Rum-liedjes als heel wat nieuwe nummers. Jokke en Wiet gooien zich geregeld in stevig swingende instrumentaaltjes en om de vocale harmonie te vervolledigen is ook Marc Hauman erbij gekomen. Speciaal voor Rataplan nodigen ze ook zangeres Vera Coomans uit.

Marc Hauman (zang, gitaar); Paul Rans (zang, luit); Jokke Schreurs (gitaar); Wiet Van de Leest (viool, tenorgitaar, piano, zang); Vera Coomans (zang)

JazzLab Series: Yves Peeters Group

za 20 mrt: 20u30 – € 10/ € 8* - Rataplan

Dit kwartet werd in 2007 door Yves Peeters samengebracht en maakt sindsdien stevig naam met een reeks fel gesmaakte clubconcerten. De Yves Peeters Group vermijdt zorgvuldig de platgetreden paden en het grote gebaar. Geen dood gespeelde standards, geen holle virtuositeit, maar intelligente eigen composities van alle leden, met af en toe een verrassende uitstap naar volkse deuntjes of popballades. Centraal staan mooie, vaak eenvoudige en meezingbare melodieën, die precair worden omspeeld in zorgvuldig gebalanceerde variaties van timbre, dynamiek en intensiteit. Yves Peeters Group stelt hun debuutcd voor tijdens deze tournee met JazzLab Series.

Nicolas Kummert (tenor- en sopraansaxofoon); Frederik Leroux (gitaar); Geert Hellings (gitaar, lapsteel); Nicolas Thys (basgitaar); Yves Peeters (drums) www.myspace.com/ypeeters

wEES GUL MET Uw ORGANEN door Bob De Moor Di 23 mrt: 20u30 € 10/ € 8* - Rataplan Bob De Moor brengt Corneel tot leven. 25 Jaar lang kenden we hem alleen van het intrigerende fotootje bij zijn Humo-column, maar vandaag is het eindelijk zover: Cornelius Bracke verschijnt in levende lijve voor het publiek!

In opdracht van de Vlaamse overheid nog wel, die Corneel als BV heeft ingeschakeld om overal te lande reclame te gaan maken voor orgaandonatie. Maar Corneel zou Corneel niet zijn als dit niet ontaardde in een hilarische egotrip. Corneel heeft namelijk een zwarte lijst opgesteld van mensen die uitgesloten zijn van genot zijner organen omdat ze ooit eens tegen zijn kar hebben gereden. De meanderende memoires van Corneel, verteld met het olifantengeheugen van een misantroop.

Bob De Moor brengt het beste uit 25 jaar Corneel met een vanzelfsprekende naturel alsof het personage van meet af aan op zijn

lijf geschreven werd.

Tekst: Guido Van Meir; Spel: Bob De Moor

Productie: Twijfel vzw

They eat people door Union Suspecte

Do 25, vr 26 mrt: 20u30 - € 10/ € 8* - Rataplan

Er is een land, laten we het België noemen.

Er zijn problemen, laten we het een crisis noemen.

Stel de koning schrijft nu nieuwe verkiezingen uit en in dit tumult ontstaat er een nieuwe partij, met een antwoord voor Vlaanderen, en een nooit geziene kandidaat.

Een kandidaat met veel ballen en een fractie inhoud.

Het relaas van de meest incidentrijke verkiezingscampagne ooit op vaderlandse bodem.

Van en met: Zouzou Ben Chikha, Ruud Gielens, Joost Vandecasteele, Mourade Zeguendi met speciale dank aan: Jef Lambrecht productie: Union Suspecte/Abattoir Fermé i.s.m. Kc nOna, CC Genk, CAMPO

Met de steun van de Vlaams minister van Cultuur, Jeugd, Sport en Brussel. www.unionsuspecte.be

José: Florizoone – Blondiau – Thys –Joris – Puoane

Za 27 mrt: 20u30 - € 10/ € 8* (ook vvk in Mark Sound Antwerpen) – Rataplan José is een collectief van enkele persoonlijkheden bij elkaar. Ze nodigden elkaar door de jaren heen uit bij optredens, feestjes en andere gelegenheden, zodat 'het er uiteindelijk wel van moèst komen'. Trompetist Laurent Blondiau concretiseerde door zijn ouwe trouwe vriend -maitre du groove- Nicolas Thys en accordeonist Tuur Florizoone in 2008 uit te nodigen om in Kinshasa het 'Jazz Kif Festival' op stelten te zetten. Het smaakte naar meer, dus nodigde Tuur -die naast zijn drummerloze trio's 'TRICYCLE' en 'MASSOT/FLORIZOONE/HORBACZEWSKI' wel zin had in wat efficiënt gerammel- sterpercussionist Chris Joris uit. Laurent Blondiau (trompet); Nicolas Thys (contrabas); Tuur Florizoone (accordeon); Chris Joris (percussie); Tutu Puoane (zang)

Cornelius Bracke , geesteskind van Guido Van Meir

elke keer een wijkgedicht

Sneeuw

Ik ergerde mij weer aan het internet, ik surfte en raakte niet verder. Buiten sneeuwde het, dat ging helemaal vanzelf. Vele donsdekens lang werd er geschud en geschud. De meisjes van boven bleven maar bezig tot alle beddengoed ijl was en licht.

Niemand wist dat ik wist dat de wereld zijn draai had gevonden onder dit wit. Niemand zag dat ik zag hoe de wereld zich wentelde onder die gloeiende vlokken. De sparren, anders in sombere jassen, trokken hun bruidsjurken aan, men ving zelfs een glimp van een dij op.

Wat wit met donker kan doen, weten dichters al lang. Nu werd het geopenbaard. Iedereen knielde voor deze religie, de wereld was woord geworden, zong en bleef zingen. Zinderde diep in de nacht, zelfs in het lillende vlees.

Voor een keer kon de hemel wachten tot morgen.

Voor een keer mocht het zijnde zijn wat het was.

PETER THEUNYNCK

Peter Theunynck schrijft

Foto Jerry KONINCKX

Wensvaderborrel voor homomannen met kinderwens

Het Roze Huis Antwerpen organiseert in samenwerking met ’t Kwadraat (een vereniging voor holebi-ouders en wensouders) voor het eerst in Vlaanderen op donderdag 11 maart een ontmoeting voor homomannen met een kinderwens. Ook al mogen holebi’s in ons land sinds 2006 kinderen adopteren, blijft het erg moeilijk om als homokoppel je kinderwens te realiseren.

Zo is er nog geen enkel homopaar in geslaagd om een buitenlands kind te adopteren. Bovendien is er in België geen wetgeving rond draagmoederschap en is de publieke opinie rond homannen met kinderen niet altijd even ‘rooskleurig’. Omwille van deze en andere redenen gooien vele homokoppels dan ook hun kinderwens overboord.

Met haar ‘wensvaderborrel’ willen Het Roze Huis en ’t Kwadraat homo’s de kans geven om andere mannen te leren kennen die hun kinderwens reeds realiseerden. Ze kunnen naar hartelust vragen stellen en steun krijgen in hun zoektocht.

In kleine groepjes bespreken we de mogelijkheden die homomannen hebben om hun kinderwens in vervulling te zien gaan. Pleegzorg, adoptie, draagmoederschap en gedeeld ouderschap met een vrouw of vrouwenkoppel komen allemaal aan bod. Eén discussieonderwerp per tafel en de deelnemer kiest aan welke tafel(s) hij wil zitten. Met een borreltje en een hapje kan je al je vragen stellen. We schuiven door: dus is er voldoende mogelijkheid om inspiratie op te doen en de verschillende mogelijkheden af te wegen.

Praktische info:

Donderdag 11 maart 2010 om 19u30

Het Roze Huis, Draakplaats 1

2018 Antwerpen

De activiteit gaat door in de ‘Grote Zaal’ op de eerste verdieping.

Meer info via chloe.lenaerts@hetrozehuis.be 03/288.00.84. Of op www.tkwadraat.be

Inkom: 5 euro (drankjes en hapjes inbegrepen)

JANUSPRJECT

Elke dinsdagavond van 18u tot 20u en zaterdagmiddag van 15u tot 17u opent de Holebibib haar kasten op de eerste verdieping van Het Roze Huis. holebibib@hetrozehuis.be

Elke donderdagavond van 19u tot 21u onthaal, informatie en opvang door de vrijwilligers van het Gespreks- en Onthaalteam in café Den Draak.

Op zondag 14 februari vanaf 12u tot 15u organiseren de vrijwilligers van Het Roze Huis een benefiet t.v.v. hun werking in Zaal Rubens, Statiestraat 175, Berchem. Je wordt verwend met cava, een koud en warm buffet, muffins, pancakes, fijne patisserie en een selectie aan Engelse theesoorten. Tickets kosten 25 euro en kun je bestellen via info@hetrozehuis.be of 03/288 00 84. Steunkaarten zijn te koop voor 5 euro.

Op dinsdag 23 februari om 19u organiseert Het Roze Huis i.k.v. het Janusproject een infoavond waarbij wij docenten en leerkrachten informeren over hoe zij het thema holebi-ouderen bespreekbaar kunnen maken tijdens hun lessen. Meer info of inschrijven kan bij Chloé Lenaerts op chloe.lenaerts@ hetrozehuis.be of op 03/288 00 84.

Op vrijdag 26 februari en 26 maart om 20u spelletjesclub in Het Roze Huis. Iedereen welkom voor het spelen van gezelschapsspellen.

Op 19 april is er een infoavond rond nieuw samengestelde gezinnen georganiseerd door ’t Kwadraat in functie van het project Gelijke Ouders. Inkom: 5 euro. Meer info vind je binnenkort op www.tkwadraat.be

VZw Het Roze Huis Antwerpse Regenboogkoepel

Draakplaats 1 2018 Antwerpen T 03-288 00 84 www.hetrozehuis.be info@hetrozehuis.be

MEXICAANS ETEN IN Rosa’s Cantina

Lekker eten van een zonnige kaart! Taco’s, Burrito’s en Enchilada’s! Heerlijke cocktails

Maandag en dinsdag alle enchilada's 9,95 � Woensdag en donderdag gesloten

Rosa, Maar ten, Tim en Lorrie de papegaai heten u van harte welkom

Rosa’s Cantina

Kleine Beerstraat 31 - 2018 Antwerpen tel. 03 636 20 43

Er werd al vele weken uitgekeken wat het nu eigenlijk ging worden. De gissingen waren niet uit de lucht, maar iemand wist toch te vertellen dat ze daar hamburgers gingen verkopen. wat? Het spook van een fastfoodtent waarde al door de wijk. Tot midden december het

We spreken af op een doordeweekse avond. Er zit al behoorlijk wat volk binnen. Ik tel meer dan twintig mensen. Onder hen een koppel met rondlopende kinderen. De toon is meteen gezet. Stipt op tijd arriveert onze gastheer. Ik herken hem al van ver aan zijn o-benen en zijn lichte tred. We kennen elkaar nog uit de vroegste tijden van de regionale televisie in de provincie. Robin Janssens: 39 intussen, presentator op VTM van ondermeer de ‘Champions League’, ‘In het Wiel van de Tour’ en het ‘Gouden Schoen Gala’, vader van twee dochters, inwoner van Antwerpen en godbetert, nu ook zaakvoerder van deze eettent (Burgerresto - Take Away) met de naam ‘Burgerij’, waarbij de midden ‘G’ ietwat naar boven geschoven is ten voordele van drie streepjes, een (ham-) burger dus. Als ondertitel staat ‘r dan weer ‘Burgers voor Burgers’.

DETAILS

We steken de voeten onder een lange, centraal opgesteld houten tafel. Het is er vrij donker, wat meestal geen goed teken is (wat ligt er nu precies op mijn bord?), maar hier versterkt het de sfeer. Krijtgrijze muren, zwart plafond en grote lichtbollen. Eindelijk nog eens zware, comfortabele stoelen voor 49 plaatsen, kaarsen. Robin Janssens glundert als ik hem wijs op de details van de naamgeving en de lay-out van het menu. “Dat is nu net waar ik de voorbije weken redelijk wat tijd heb ingestoken. Details, ok, maar elk aspect is belangrijk, of kan het worden op termijn. Ja, dat gaat van het gebruikte lettertype over het stilleven met schapen

en koeien in de vloer, tot het logo met de 3 strepen. En de naam natuurlijk. ‘Burgerij’ past toch uitstekend bij de ligging? Je kijkt hier per slot op de Cogels Osylei, dus hoe dan ook fijne burgers. Merkwaardig, maar mooi meegenomen, is dat we al in de eerste weken veel volk ontvingen, terwijl er alleen maar een spandoek aan de gevel hing. Verder zijn we afhankelijk van mond-tot-mondreclame, en de tam-tam doet blijkbaar goed z’n werk. Nu, dat is natuurlijk alleen mogelijk als je kwaliteit biedt.”

VOETBAL

Robin wijst ook nog naar de rij foto’s aan de muur. “Van de fotografe Anouk Van de Wal”, zegt hij trots, zijn vrouw. Maar hoe komt een voetbalgekke presentator in de horeca terecht? Vrij simpel, zo blijkt. En er is wel degelijk een link met voetbal. Robin: “Björn Meeuwsse, m’n vennoot, heeft een verleden als voetballer in de Eerste Divisie. In Zurenborg is ie bekend omdat Björn langs de andere kant van de straat uitbater is van het eetcafé ‘Wattman’. In het kort: Voetbal als gedeelde passie. Interesse in eten en drinken. Veel praten en plannen smeden. En uiteindelijk beslist om samen wat te doen, hier op deze plek, omdat de ligging meer dan uitstekend is. De eerste weken sinds de opening hebben dat intussen bevestigd.

Van zodra het weer het toelaat, beschikken we over de ruimte om een groot terras te openen.

Daar kijken we nu al naar uit.” We krijgen een rondleiding.

pand op het Tramplein (dat is de hoek van de Pretoriastraat en de Cogels Osylei) de deuren opende, en er een groot spandoek op de gevel verscheen met de trefwoorden ‘Burgerij’ en ‘Uniek in Antwerpen’. Veel vragen dus. (Swa COLLIER)

Deze hoek, die vroeger een garage huisvestte, en als laatste bestemming nieuwbouwappartementen had, is verrassend groot. De gloednieuwe keuken ligt op de eerste verdieping en is erg sportief. Vooral voor zij die bedienen, want die moeten heel de tijd met de gerechten trap op en trap af. Hier werken dan ook alleen afgetrainde garçons. Janssens houdt halt bij een glimmende machine: “Kijk, dit is de machine waarmee we ons vlees malen. We doen alles zelf, zodat we het hele proces in handen hebben, en dus kunnen waken over de kwaliteit van het eindproduct.” Twee koks stapelen op borden broodjes met vlees en groenten. Met dikke, zelfgesneden frieten. Het is duidelijk, het verschil tussen deze burgers en ‘n hamburger van Quick of Mc.Donalds is net zo groot als het verschil tussen Berchem Sport en Manchester United (om toch maar in de voetbalsfeer te blijven).

Terug naar beneden, naar de kaart. Hierop staan tien burgervarianten van elk om en bij de 180 gram. Je kan kiezen tussen rundsvlees, kip, tonijn, lam of ’n kikkererwtenburger. De prijs dan. Een Kids-Burger Classico (rundsburger, ijsbergsla, tomaat, ketchup) is het goedkoopst met 6 euro. De

‘volwassen’ Classico (rundsburger, cheddar, ijsbergsla, tomaat, augurk, gebakken ui en bbq-saus) heb je voor 9 euro. De duurste zijn de Double Decker of de Habibi (dat is ’n lamsburger) voor 11 euro. Wil je daar frieten bij, een gegrilde maïskolf, lookbrood: van 3 tot 3,5 euro. Dat wat de burgers betreft, maar overdag zijn er ook nog salades, clubs, Mexicaanse wraps en sandwiches te verkrijgen. Alles kan ter plekke worden verorberd, maar er is ook een afhaal, een take-away dienst. En er is goed nieuws voor de vleeshaters onder ons, er is ook een veggie-aanbod. Robin Janssens: “We serveren bio-broodjes, al zoeken we voorlopig nog altijd naar de beste soort. We komen er wel, maar we mogen niet te snel tevreden zijn. Maar twee belangrijke dingen zou ik nog vergeten. Onze vrouwelijke chef heeft een eigen kruidenmix samengesteld, variërend naargelang de burger die je kiest. En als toetje is er natuurlijk de ‘Burger van de Maand’, samengesteld door de klanten, want de slogan is per slot ‘Burgers voor Burgers’.”

BURGERIJ

Tramplein 2

03-294 06 68

www.burgerij.be

Keuken 7/7.

Zomeruur (apr t/m okt) elke dag - ook zat. en zondag - van 12.00u

“Burgerij omdat we hier tussen de burgers zitten”

 Nieuw: Burgerij met “De beste burgers van ’t stad”

Robin Janssens (links) en Bjorn Meeuwsse Foto’s Luc PANDELAERS

Kunsthappening:

“Moeten ze daar mensen voor oproepen

Op vrijdag 15 januari om zes uur 's avonds vond er een kunsthappening plaats op de Dageraadplaats. Het gebeuren was niet met de grote trom aangekondigd. Bovendien was het nat en koud die avond, niet echt een weertje om mensen op de been te krijgen.De voetballertjes trokken er zich niets van aan. Enkele moedige schimmen doolden rond op het plein en werden verrast door het schouwspel op de kerkgevel.

(Lu MORTELMANS)

Kinderen leefden hun creativiteit uit door doorheen de lichtbundel te lopen en zo reuzenfiguren te toveren op de kerkmuur, in drama gezet door hun gebarenspel en bewegingen. Er stond een tentje met de techniek. Daarnaast een tafeltje met soep om uit te delen. Een paar uitdovende houtvuurtjes moesten de toeschouwers opwarmen. Een oudere dame kwam zeggen aan de persverantwoordelijke van MUHKa:"Is dat alles? Moeten ze daar mensen voor oproepen?" En terwijl ze dan toch bezig was voegde ze er nog aan toe:"Die website van MUHKa, waarom is die in het Engels opgesteld?" Waarop de persmadam beloofde dat de website binnenkort zou verbeterd en ‘vernederlandst’ worden. De animatie was een initiatief van het Museum voor Hedendaagse Kunst Antwerpen en Extra City Kunsthal. De happening was bedoeld om de volgende tentoonstelling aan te kondigen, die vanaf 22 januari tot 2 mei 2010 te zien zal zijn in Extra City en in MUHKA met als titel "Animism".Deze term betekent dat aan alles een ziel toegekend wordt en er een spiritistische werking aan de gang is buiten het lichaam om. In de schilderkunst was er overigens een animistische stroming rond 1930 als reactie op het expressionisme. De vraag die de kunstenaars zich stellen is of

animisme een modern begrip is of niet en hoe begrijpen we de in de geschiedenis gegroeide scheiding tussen natuur en cultuur, tussen subjectivisme en ojectivisme, tussen geanimeerd en niet geanimeerd, tussen fictie en realiteit.

De anders eerder wat sombere buitenkant van de St.-Norbertuskerk werd opgefleurd door een rechthoekig lichtvlak waar kleurige figuren in voorbijschoven, tot uitbarsting kwamen en afgewisseld op de bestaande voorwerpen botsten, dan weer er onderdoor schoven.

Men zou er spermatozoïden en geanimeerde eicellen in kunnen zien. Het begin van het leven dat tegen het niet levende van het glasraam botst.

Op de tekstvierkantjes werden dan weer vragen geprojecteerd als:

"kunne apen na-apen?

"zijn we ooit modern geweest?"

"kan de ziel ontworpen worden?"

"hebben dieren recht op een ziel?"

De interessante muziek was van Dimitri Brusselmans en de projectie van Artificial Dummies. Extra City bereik je met tram 12 vanaf het Centraal station tot aan Gasstraat en verder te voet naar de Tulpstraat. Eén ding staat vast: Zurenborg is een geanimeerde buurt met een ziel.

?”

Jef Vingerhoedts kortfilm

‘Post Scriptum’ won Canvasprijs

Onlangs sleepte Jef Vingerhoedt verscheidene prijzen in de wacht voor zijn kortfilm

‘Post Scriptum’. Marie Vinck en Dimitri Leue schitterden in de hoofdrollen in dit filmpje en werd reeds op Canvas uitgezonden. Jef Vingerhoedt groeide op in de Filomenastraat. Tot enkele jaren terug was hij met zijn vrienden te vinden in het Ooststation, tot ergernis van de ordediensten. In het verleden werkte Jef enige tijd voor de Gazet Van Zurenborg, zoals zijn vader nog steeds doet. Tegenwoordig reist deze jongeman stad en land af voor zijn recente kortfilm, die internationaal op veel goede kritiek kan rekenen. (Jochem OOMEN)

Tussen de filmfestivals en de familiefeesten door vindt Jef Vingerhoedt (27 jaar) voor ons een moment tijd. Bepakt en bezakt wandelt hij ‘Het Zeezicht’ binnen. Jef komt rustig en ingetogen over, maar al gauw blijkt hij een creatieve duizendpoot te zijn, barstensvol ideeën. Gepassioneerd spreekt hij over zijn leven en werk.

MARIE VINCK

Verleden jaar studeerde Jef af als filmregisseur en filmscenarist aan Narafi, een filmhogeschool in Brussel. Op deze school kreeg Jef een prikkel tot het maken van fictie. De kortfilm ‘Post Scriptum’ maakte Jef in zijn opleiding. Samen met medestudent Tomas Van Camp schreef hij het scenario.

Jef: “Eigenlijk is ‘Post Scriptum’ een heel lief verhaaltje. Het gaat over Bernard, een klokkenmaker, die leeft volgens brieven.” In die brieven, die geschreven zijn door zijn moeder, staat het strakke dagschema van Bernard. Alles in zijn leven verloopt volgens plan. Tot Joke, zijn chaotisch bovenbuurmeisje, in zijn leven verschijnt. Joke zet Bernards leven op zijn kop en tussen de twee hoofdpersonen springt de vonk der liefde over. Dit resulteert in een romantisch melodrama van ongeveer 15 minuten.

PELLICULE

“Bij elkaar zijn we toch bijna een jaar aan deze film bezig geweest”, vertelt Jef. “We hebben lang gewerkt aan het scenario. Vervolgens hebben we een professionele crew moeten zoeken. Die vonden we al snel: namelijk onze eigen klasgenoten. Aan het decor hebben wij samen één volle maand gewerkt. Een leegstaand gebouw in Leuven hebben we verbouwd tot een filmdecor. Het was hard werken. Met de hele crew hebben wij er een tijdje in gewoond. Dat versterkte de band tussen de leden en heeft zeker zijn uitwerking op het resultaat gehad.” Het resultaat is op zijn minst respectabel te noemen. Het mooie verhaaltje heeft een specifieke look en de hoofdrollen worden door niemand minder dan Marie Vinck en Dimitri Leue gespeeld. Jef: “Ik heb aan Dimitri Leue gevraagd om Bernard te spe-

len. Dimitri heeft namelijk iets mysterieus over zich. Dat had ik precies nodig. Marie Vinck wilde Joke, de tegenspeelster, spelen. Zij was daar uitermate geschikt voor vanwege haar frisheid. Marie heeft ook iets overweldigends. Dat had ik ook nodig. Marie kende ik van vroeger, van school. Dimitri kende ik nog niet. Ik heb hen gevraagd of zij kosteloos zouden willen meewerken aan de film. Tot mijn grote vreugde zeiden zij meteen ja!”

Bekende acteurs blijken vaker mee te spelen in kortfilms, vanuit een grote sympathie voor aanstormend talent.

‘In Post Scriptum – the making of’ zegt Dimitri Leue: “Ik doe elk jaar mee aan een studentenfilm. Ik vind dat ik dat moet doen. En ik heb goed gekozen dit jaar.”

Bijzonder aan de film is dat deze niet op video is gemaakt, maar op pellicule. Daardoor heeft de film een ontzettend warme uitstraling. Naast de sterke beelden is het geluid ook schitterend. De muziek werd speciaal voor de film gecomponeerd en uitgevoerd door Willem Staels, één van Jefs medestudenten. Op het ‘Stepping Stone Festival’ in India sleepte de film maar liefst vier prijzen in de wacht.

OOSTSTATION

Tegenwoordig woont Jef in Oud-Berchem. Maar hij heeft wel 23 jaar lang in de Filomenastraat gewoond. Op Zurenborg is hij opgegroeid. Vooral op de Dageraadplaats. Jef: “Dit plein is het plein van mijn jeugd. Ik heb hier alles bij elkaar toch wel één jaar lang gespeeld. Ondertussen is hier veel veranderd, maar het blijft tof.

Toch vind ik dat hier iets teveel cafés staan.”

Toen hij enkele jaren ouder was werd het Ooststation het domein van Jef en zijn kameraden. “Toen ik tussen de 14 en 19 jaar oud was, hing ik met enkele vrienden vaak rond op het Ooststation. Meestal deden we er niets. We hingen wat rond, zaten op de perronbankjes en keken over de spoorweg en de autostrade uit. Ik kwam er graag omdat het zo’n plek van rust was, temidden van al die stedelijke drukte. Daarnaast sprak die plek mij enorm aan vanwege het verval en de desolaatheid die de plek uitstraalt.”

POLITIE

Toch was het niet alleen rondhangen wat de kameraden er deden. Jef spreekt vol nostalgie: “In de gangen en op de perrons hielden wij ook watergevechten met onze supersoakers. Fantastisch! Verder was naast het station destijds een gebouw met een brandtrap. Wij klommen natuurlijk op die brandtrap. Zo konden wij op het dak van dat gebouw klimmen. En vanaf dat dak kon je gans Zurenborg zien. En de rest van Antwerpen! Dit noem ik ‘Urban Exploration’, hier zou ik best nog wel eens een film over willen maken.”

Helemaal gedenkwaardig voor Jef was het moment dat de politie ingreep: “Op een zeker moment kregen we politie op ons dak. ‘Wat doen jullie hier?’ was de vraag. Al snel werden we één voor één gefouilleerd. Bij één van mijn maten vonden ze een zakmes. ‘Awel, wat zouden jullie ouders hier van vinden?’ Ik antwoordde: ‘Dat vinden ze niet erg dat ik hier ben, ik ben toch al 18 jaar.’ Natuurlijk belden ze mijn vader op. ‘Wat heeft mijn zoon dan gedaan?’, vroeg mijn vader. ‘Euh, eigenlijk niets’, antwoordde de agent. ‘Maar waarom belt ge dan?’, vroeg mijn vader weer. Einde gesprek. Naar het schijnt namen er mensen drugs in het Ooststation. Misschien verdachten ze ons wel!”

DVD

Ondertussen bruisen Jefs ideeën verder. Hopelijk mogen we er nog veel van terug zien via film en televisie. ‘Post Scriptum’ is immers veelbelovend...

Nieuwsgierig geworden naar Jefs werk? Voor Post Scriptum, de kers op Jefs taart, kun je het best een mailtje naar de filmmaker sturen: jefvingerhoedt@gmail.com

Tegen betaling van 10 euro zal hij je zijn kortfilms ‘Post Scriptum’ en ‘Alle Richtingen’ op dvd toesturen.

En voor degene die het willen zien op een filmfestival: ‘Post Scriptum’ draait in maart op het festival ‘Heart of Gold’ in Australië.

Jonge snaak Vingerhoedt Jef geeft regieaanwijzingen aan ouwe rotten Bob De Moor en Michel Van Dousselaere voor de kortfilm Alle Richtingen

Jef Vingerhoedt : Post Sciptum is eigenlijk een lief verhaaltje (Foto Marc VINGERHOEDT)

Kers op de Kaart 1 jaar later

Grootmoeders blikken dozen willen ze nu in heel Europa

Adinda en Froya (alias Froy & Dind) het vrolijke ontwerpersduo achter Kers op de Kaart mochten onlangs hun eerste kaarsje uitblazen. Ondertussen hebben ze niet stilgezeten en brachten ze een hele reeks nieuwe retro spulletjes op de markt. Naast de bekende bonte kaartjes, de kleine magneetjes en buttons, wagen ze zich aan een groter assortiment bestaande uit kleurrijke magneetborden en blikken dozen uit grootmoeders tijd. Bovendien trokken ze met hun nieuwe collectie naar verschillende buitenlandse beurzen waardoor ze nu bekend zijn tot ver voorbij onze grenzen.

(Valerie MOLLY)

Wat is er veel veranderd sinds onze laatste ontmoeting vorig jaar. Kers op de Kaart bestaat één jaar en kent een ongelooflijk succes, zowel in binnen- als buitenland. Adinda De Raedt (34) en Froya Deryckere (36) bekend van de mooie retrokaartjes hebben beiden hun leven drastisch omgegooid wegens het grote succes van hun zaak. De kaartjes en andere leuke hebbedingetjes van Kers op de Kaart liggen nu niet meer alleen in onze vertrouwde buurtwinkels zoals Pipo Mandarine, maar zijn in meer dan 280 winkels wereldwijd te koop. Ondermeer in Zweden, Finland, Frankrijk, Spanje, Italië, Nederland … .

HANDELAARS

“Eigenlijk verkopen we bijna overal behalve in Portugal. Onze droom is als het ware uitgekomen!”, vertelt de immers goedlachse Adinda, “Sinds we vorig jaar met ons assortiment kaartjes naar de grote professionele beurs ‘Maison et Objet’ in Parijs trokken, is

Correctie

alles in een stroomversnelling geraakt. Ineens werden we overspoeld met aanvragen van internationale handelaars die enorm enthousiast waren over onze ontwerpen.” Sindsdien is de bal aan het rollen gegaan en houden de dames zich naast het ontwerpen ook fulltime bezig met de verkoop wereldwijd. Niet alleen trekken ze naar beurzen bij de buren in Utrecht of Parijs, maar in het voorjaar zijn ze aan het werk in New York. Nu ze internationaal ontdekt zijn, kozen Adinda en Froya voor loopbaanonderbreking. Ze werken ontzettend hard om naast hun tweejaarlijkse nieuwe collecties, de vele buitenlandse bestellingen bol te werken. Dit doen ze met veel plezier. “We komen nog altijd heel goed overeen en vullen elkaar heel goed aan. Ondanks het vele saaie papierwerk en de hele dienst naverkoop via de telefoon, blijven we ambitieus en creatief. De vele reizen slorpen veel van onze tijd op, maar we willen zeker creatief bezig blijven.”

OPBERGDOZEN

Ook hun assortiment kaartjes, magneetjes, schriftjes, kaften, wordt steeds meer uitgebreid. “Wij proberen de commerciële druk te weerstaan en maken nog steeds nieuwe producten uit eigen interesse en vanuit onze eigen behoeften. Met het vele gereis van beurs tot beurs hadden we zelf te kampen met een klein ‘opbergprobleem’. We vonden geen geschikte opbergdozen voor onze spullen. Het enige leuke dat we voor handen hadden waren kleurrijke dozen uit grootmoeders tijd, die we zelf gevonden hadden op rommelmarkten. Na enig speurwerk kwamen we bij een buitenlandse producent terecht en nu verkopen we onze eigen opbergdozen.”, vertelt Adinda. De dozen zijn typisch een tikkeltje nostalgisch zoals hun andere ontwerpen. Je kunt hen in verschillende formaten verkrijgen. Ze zijn handig voor het opbergen van thee, koekjes, suiker en andere spullen.

BETAALBAAR

Ondertussen werken ze verder aan hun zaak onder de naam ‘Froy & Dind’, dat beter klinkt in het Frans en Engels en makkelijker uit te spreken is dan ‘Kers op de Kaart’. Twee ondernemende vrouwen uit Zurenborg om trots op te zijn! Nochtans vormt dit alles voor hen geen reden om te gaan zweven. “We werken nog altijd even hard om onze nieuwe collectie op tijd klaar te hebben. We verliezen ons doel nooit uit het oog: nostalgische hebbedingetjes die voor iedereen betaalbaar zijn.” De vele reizen door Europa langs internationale beurzen maakt dit er zeker niet makkelijker op. Hun volgende collectie wordt in maart in de winkels verwacht, ook hier op Zurenborg.

Voor een volledig overzicht van verkoopsadressen zie www.kersopdekaart.be

Door een vervelende samenloop van nog vervelender omstandigheden is dit artikel in de vorige editie verschenen met de goeie titel, de goeie foto maar met een foute tekst. waarvoor onze verontschuldigingen. we maken dat nu goed.

Damesduo opent nieuwe eetwinkel en slaapverdiep in fijnproevershoek

Zoals reeds in een vorige editie aangekondigd, zouden An Moerman en Rosalie Bogaard een zaak openen in onze wijk, en zie! Zij hebben hun plannen ten uitvoer gebracht. En hoe! De gastronomische hoek van Zurenborg bevindt zich aan de doorsteek onder de centers, daar waar de Oostenstraat, de Steenbokstraat, de Arendstraat en de Grote Hondstraat samenkomen. Na een fijne bakkerszaak, een kwaliteitsvisrestaurant, is daar in die fijnproevershoek nu ook een delicatessenzaak geopend tegenover het restaurant met grote

An Moerman, (Belgische) Rosalie Bogaard, (Nederlandse), hebben, zelfs in tijden van “de broeksriem aanhalen”, toch de durf gehad om een eetwinkel met verbruikszaal te openen in de buurt. De bed and breakfast is een surplus. Inderdaad boven is er een appartementje, met warme kleuren ingericht, waar eenieder zich thuis kan voelen, eerder dan in een onpersoonlijk hotel. Het ontbijt neem je beneden in de gezellige verbruikszaal. De voorbereidingen op de opening hebben een hele tijd geduurd maar de verrassing is des te groter.

Ik sta voor twee witte herenhuizen, samengevoegd tot nummer vijf in de Grote Hondstraat. Het linkse uitstalraam toont de eetwinkel, die in een U doorloopt naar de verbruikszaal, waar ook weer een raam uitgeeft op de straat. Het is een schitterende zaak in de letterlijke betekenis want de inrichting is uitgevoerd in witte chic met witte tafels en stoelen, waar veel licht op schijnt en erop weerkaatst. Het is avond en het licht duikelt uit de uitstalramen over een deel van de straat. Alles toont fris en kraaknet zoals de naam van de zaak al aangeeft. Twee dames in witte kleding -niets is aan het toeval overgelaten-nemen de dienst waar. Op de drie pijlers: vers, divers en kwaliteit bouwen deze twee vrouwen hun vertrouwen in het succes van hun zaak op, om een neus te zetten naar de economische crisis. Even peilen naar hoe het voelt als verse zaakvoerders:

AN en ROSALIE:” Goed, euforisch, plezant omdat iedereen zo'n enthousiaste reacties heeft.

Het is een nieuwe wending in ons leven. We zijn beiden tegen de veertig. Het werk op zich hier in de zaak dat is genieten voor ons zelf ook. Het is wel hard werken maar het privé leven lijdt er niet onder. Het scheelt als je om de hoek woont van je werk.

Bovendien onze kinderen kunnen hier binnenlopen als ze willen en zich hier ook thuis voelen.”

-Zijn de voorbereidingen vlot verlopen?

AN MOERMAN: “ We hoopten eerst met feestdagen te openen maar het cliënteel was nog niet opgebouwd. Nu sijpelt het binnen dankzij de goede mond-tot-mondreclame. Het geeft ons ook tijd om in de routine te komen want we waren bang dat het te overweldigend zou zijn. Nu hebben we alles onder controle.

-Van wie komt het idee?

AN MOERMAN: “We kenden mekaar voordien al. Alletwee hadden we diverse ideeën, interieurideeën, culinaire ook. Rosalie wou eerst een quicherie.

We hebben die ideeën allemaal in een pot gedaan en eens goed geroerd.”

-Kwamen jullie goed overeen?

AN en ROSALIE: “Ja, hoor, we hebben gelijkaardige interesses.”

-Is het een hobby die beroep wordt?

ROSALIE BOGAARD: “We doen het voor een stuk ook voor de gezelligheid.

AN MOERMAN: “ Ja, maar we hebben al hard gewerkt! Het is harder werken dan gedacht. Om 8 uur doen we open. Dat is vroeg opstaan en om halfacht zijn we hier al. We hebben hier ook alles zelf geschilderd.”

-Hoe zijn de taken verdeeld?

AN: “Ik sta nu in de keuken en Rosalie doet de bediening maar het is de bedoeling dat we beiden alles doen dus om het gevoel fris te houden zullen we soms taken wisselen.”

-”Hebben jullie je bewust voor de inrichting afgestemd op de andere zaken die jullie buren zijn?

ROSALIE: “Neen, het concept was:”terug naar vroeger”, wat betreft de look, maar alles moet er super proper, hygienisch uitzien.

AN: Qua stijl zijn we op basis van de architectuur van het pand verder gegaan.”

-”Hoe zien jullie de toekomst economisch?”

AN MOERMAN: “Ja, kijk, eten doen mensen altijd. Er was nood aan in de buurt. Iedereen is begeesterd en als ge geen vies gezicht trekt en ge hebt geen verlebberde sla en zo in de rekken liggen, dan moet dat lukken. Dat heb je voor een stuk zelf in de hand. Wat we verkopen is altijd van kwaliteit en vers.”

ROSALIE BOGAARD: “Ja alle dagen zelfs verse koekjes.”

(De dames bieden me zo een versgebakken koekje aan. Nota van de redactie: “zelden zo een lekker koekje gegeten.”)

AN MOERMAN gaat verder:”De zaak ziet er ook net wat anders en chic uit maar voor 10 euro kan je hier ook eten en drinken.”

-Is jullie cliënteel uit Zurenborg of ook van verder af?

ROSALIE: “We willen dat het een veredelde buurtwinkel wordt, je kan hier ook groenten en fruit kopen. Dus we mikken in de eerste plaats op Zurenborg.

AN: “Toch zijn er mensen die van ver komen, in de Dome komen eten en bij ons blijven overnachten.”

Als ik hun vertel dat ik toevallig weet dat er mensen zijn die uit Edegem bij de Domestic, de naburige bakkerszaak, brood komen ko-

renommée DOME, meer bepaald in de Grote Hondstraat nummer vijf. FraisDIvers is de veelbetekenende naam, want de zaak is nog veel meer dan een voedingszaak. Op het naamkaartje van de zaak staat te lezen: “eetwinkel en slaapverdiep”. Eten en slapen: in de FRAISDIVERS kan je het eerste beneden doen en het laatste op het eerste verdiep. (LU MORTELMANS)

pen, dan beseffen de dames dat kwaliteit bovendrijft en dat mensen soms in staat zijn om daar kilometers voor af te leggen.

TE KOOP

Alles is te koop, “behalve wij” zegt An lachend. Het aanbod is inderdaad zeer groot. Men kan de hele winkel leegkopen: eten, drinken, servies, meubels.

Ook als je thuis een feestje wil organiseren, kan je het kleurrijke servies en het bestek hier lenen op voorwaarde dat An en Rosalie de hapjes mogen maken en de tafeldecoratie mogen verzorgen. Dit is een formule op zich. Dan is er de afdeling geschenken. Dat gaat van heel fraai servies tot Scandinavisch kristal, van geschenkmanden, gevuld met al die gastronomische topproducten zoals: olijfolie, pesto, wijn, cava, snoep, kazen, charcuterie, tee, koekjes, te veel om om te noemen.

Dan is er de delicatessenwinkel zelf, waar alle slaatjes dagvers en zonder bewaarmiddelen bereid worden, de koekjes vers gebakken worden, waar men kaasschotels kan kopen, speciale waters, wijn, cava, thee, koffie, groenten en fruit en alles wat in de toog ligt te lonken. Belangrijk om te weten is dat An en Rosalie alles rechtstreeks invoeren zodat de prijzen betaalbaar gehouden kunnen worden.

EETKAMER

Een ander luik is dan de consumptie. Men zit in een witte, weelderige kamer. Alles is wit en toch geeft het een warm gevoel. Het is er ook echt warm want er zijn geen deuren die openzwaaien. Men kan warme panini, focaccia's eigenlijk, stokbrood met een slaatje, croissants, soep of een quiche eten.

Het brood is bio en het beleg is zonder bewaarmiddelen.

Vrijdag is het visdag. Zo was dat in grootmoeders tijd... Voor teatime of vieruurtje met koffie is dit een uitstekend adres. De thee die men hier schenkt is subliem! Exclusieve theesoorten worden hier verkocht en geserveerd. Zo kan je hier thee van jasmijnparels drinken. De parels onluiken in je kopje tot bloemen...

In de ronding van de U is een speelhoekje voor de kindjes met een schattig miniwinkeltje en speelgoed.

Er zijn dagsuggesties. De TAKE OUT maaltijden zijn dan soepen, quiches, panini, belegde broodjes en desserts.

wAT? wANNEER?

Men kan hier een uitgebreid ontbijt nemen of een quickie met koffie en croissant, of een hip

of een luxe ontbijt en dat van 8 tot 12 uur. Lunchen kan ook van 12u tot 15 u.

Teatime speelt zich dan weer af van 15 u tot 17 u. met gebak van bakkerij Domestic.

De FraisDIvers is elke zondag open van 9 u tot 12 u.

Elke 2de zondag van de maand is er brunch van 9u tot 12 u.

Uiteraard is de winkel tijdens deze uren ook open.

Het sluitingsuur 's avonds is 18 uur. Op zaterdag is dat 16 uur.

MAANDAG is de sluitingsdag.

Men dient wel in acht te nemen dat de opgegeven sluitingstijd zo veel mogelijk zal gerespecteerd worden dus zal het moeilijk zijn om om vijf voor twaalf bijvoorbeeld nog zes ontbijten te bestellen.

De bed and breakfast kost 80 euro per kamer per nacht, ontbijt inbegrepen.

Men kan er alle dagen, of nachten dan, logeren.

Goed nieuws is ook dat tegen de volgende zomer er een terras zal zijn.

FRAISDIVERS is te vinden in de Grote Hondstraat 5 2018 Antwerpen Tel.: 03 3375874 eten@fraisdivers.be slapen@fraisdivers.be www.FRAISDIVERS.be

An Moerman en Rosalie Bogaard: An staat in de keuken, Rosalie doet de bediening. Foto Luc PANDELAERS

De eerstejaarsklasjes 2009 – 2010

Je hebt als ouder zes jaren je uiterste best gedaan om er .... het beste van te maken. In het uiterste geval heb je ook nog een of meer nachtjes voor de poort van de school doorgebracht. En dan vertrouw je je lievelingen voor minimum één jaar toe aan een, initieel nog volslagen onbekende, juffrouw, die een zo belangrijke rol in hun jonge leven gaat spelen. Gazet van Zurenborg zocht die juffrouwen op en plaatste hen in hun natuurlijk habitat: tussen hun leerlingen. Met als reultaat: de zes eerstejaarsklasjes van onze wijkscholen. (Tekst en foto’s Jeannine Führing)

1 

Antwerp British School – de klas van juf Nathalie Nathalie Van Puyenbroeck (27 j.) woont in St. Job in ’t Goor en geeft sedert september les aan de kindjes van de Antwerp British School in de Korte Altaarstraat. In haar klas zijn ze met z’n 19-en, 17 Indische kindjes, een Schots jongentje en een Engels meisje. Nathalie vindt het tof om les te geven aan een kleine groep verstandige enthousiastelingen.

2.

Crea 16 – de klas van juf Sarah

Sarah Beccu (26 j.) uit Deurne heeft zelf een kindje en is na haar stage direct begonnen in Crea 16 in de Grote Hondstraat. Ze doet al 5 jaar het eerste en tweede leerjaar want de juffrouw volgt de kindjes steeds naar het tweede jaar. Zo krijgt ze een erg goeie binding met haar 26 leerlingen.

3.

Crea 16 – de klas van juf An Ook An Hauguier (31 j.) moeder van een jongen en een meisje uit Aartselaar volgt al 8 jaar haar leerlingen van Crea 16 van het eerste naar het tweede jaar. Zoals veel leerkrachten heeft zij ook gestudeerd aan de Karel de Grote Hogeschool in Antwerpen. Ze vindt het erg aangenaam om les te geven aan een jonge groep onschuldige en leergierige kindjes.





De Brug – de klas van juf Tiny Tiny Van Landeghem (27 j.) uit Kruibeke verwacht een tweeling voor de maand mei.

Ze geeft les in het schooltje De Brug in de Grote Beerstraat. Eerst in het tweede leerjaar en nu reeds 4 jaar in het eerste leerjaar. Ze doet dit dolgraag maar met 13 jongens en maar 7 meisjes is het wel een drukke klas.

De Brug – de klas van juf Nancy Nancy Pauwels (33 j.) uit Broechem verwacht haar derde kindje tegen juli en geeft al 8 jaar les in het eerste studiejaar. Het les geven boeit haar enorm, zeker in een kleinschalige school zoals De Brug, waar de mensen elkaar allemaal kennen.

De Dageraad – de klas van juf Siegrid Siegrid Van de Velde (34 j.) uit Morstel heeft 2 kinderen en is na een interim in de leefschool De Dageraad in de Lange Altaarstraat daar gebleven. Al 11 jaar geeft ze les aan het eerste studiejaar. Dit jaar valt het haar op dat, ondanks dat het een grote klas is (25 kindjes), het een rustige en slimme bende is.

4. 

5. 

6. 

STELLA DEN HAAG

vrijdag 12 maart 2010 om 19.30 uur vvk 6 euro/kassa 8 euro/red 5 euro

Shaffy voor kinderen

Een mooi verhaal en een swingend concert met ontroerende en weemoedige liederen van Ramses Shaffy, voor iedereen van negen jaar en ouder!

Over de hartstochtelijke liefde tussen twee meeuwen, over een sluimerende ruzie die in de lucht hangt, maar vooral over het geheim van het mysterieuze jongetje Sam.

Een vertederende/aangrijpende/overweldigende/humoristische voorstelling, een ode aan de koning van het Amsterdamse lied, Ramses Shaffy.

www.ccberchem.be 03 286 88 20

Cultureel Centrum Berchem

Hommage aan Wannes op woensdag 10 maart

Het Cultureel Centrum van Berchem ontvangt de komende weken vrienden van wannes Van de Velde die een bijzondere hommage zullen brengen aan de beste stadsdichter die de stad ooit zal gehad hebben. In de agenda noteren: woensdag 10 maart : wannes.

FRANÇOIS GLORIEUX

Dinsdag 2 maart 2010 - 14.30 uur

François Glorieux is met zijn piano van alle markten thuis. Hij schreef symfonische bewerkingen voor de betreurde Michael Jackson, hij is grootmeester in improvisaties op pure pop van The Beatles, maar leidde ook een aantal klassieke orkesten. De fijnste muziek uit de losse pols, dat is François Glorieux. met dank aan Pianomobil en ism de seniorenraad van het district Berchem

MOUSSEM - ‘Nuff Said

Vrijdag 5 maart 2010 - 20.30 uur

Elke maand tovert Moussem onze foyer om in een zeer relaxte cultuurtempel met een heerlijk mix van funky muziek, stand-up comedy, spoken word, literatuur en live muziek met Brazzavile. Vandaag ontvangt MissStress Ikram samen met de salonfähige kapoenen van Brazzaville volgende excentriekelingen: Auteur en vroegere ccBe-directeur Roel Verniers bloemleest de Driekoningenstraat, Jochen Otten zorgt voor schrijnende hilariteit, en Nick Revell is een van de meest maatschappijkritische stand-up comedians van Engeland. De Nederlandse Rajae el Mouhandiz komt ons aller huisorkest vergezellen met een grensverleggende mélange van

diepe zwarte soul, pop, rock, jazz en drum ’n bass

DE KLEUREN VAN DE VELDE – Een hommage aan wannes

woensdag 10 maart 2010 - 20.30 uur

Wannes Van de Velde’s vrienden, Karel Vingerhoets en Koen De Cauter, brengen een oprechte hommage aan de Wannes die zij kennen, de Wannes die hij was en altijd zal blijven. Koen en Karel duiken via dagboeken en liederen in de wereld van Antwerpen’s echte stadsdichter.

van en met: Mikhail Bezverkhny, Koen De Cauter, Karel Vingerhoets, Jon Birdsong, Waso De Cauter, Dajo De Cauter, Myrddin De Cauter

STELLA DEN HAAG - Shaffy voor Kinderen (9+)

Vrijdag 12 maart 2010 - 19.30 uur

‘Shaffy voor Kinderen’ beschrijft het levenverhaal van Ramses Shaffy, maar dan gezien door de ogen van twee verliefde meeuwen. Een kippenvelvoorstelling voor iedereen vanaf 9 jaar.

van en met: Hans van den Boom, Ramses Shaffy, Marc Tielemans, Ilse Warringa, Laetitia van Krieken, Arwen Linneman, Bert Kamsteeg, Cecile Brommer, Bart Visser.

PHILIPPE GEUBELS - Droog

Zaterdag 13 maart 2010 - 20.30 uur

UITVERKOCHT

’T ARSENAAL & COMP LODEwIJK/LOUIS - Thuis woensdag 17 maart 2010 - 20.30 uur

Beide gezelschappen spelen deze klassieker van Hugo Claus, omdat het niet altijd de grote wereldproblemen zijn die aan een mens vreten. Vaak zijn het de kleine, persoonlijke ‘klootzakkerijen’ binnen vier muren diehet verschil maken. Reken op een ‘Thuis’ vol verbeelding, zwarte humor en pijnlijke herkenbaarheid.

NAT GRAS – Speeltijd (6+)

Zondag 21 maart 2010 - 15 uur

Nat Gras nam in Berchem al vele peuters en kleuters mee in de wonderlijke fantasiewereld van ochtend- en avondrituelen met ‘Koeiemorgen’ en ‘Schaapwel’. Met ‘Speeltijd’ duikt Nat Gras onder in de wereld van de lagere schoolkinderen, en gaan de acteurs op zoek naar de speelsheid, humor en wreedheid in elk kind.

CIE SOIT/HANS VAN DEN BROECK - we was Them

Donderdag 25 maart 2010 - 20.30 uur

‘We Was Them’ gaat over mensen die de werkelijkheid inruilen voor een zelf ontworpen

realiteit. Of zoals Hans Van den Broeck het zelf formuleert: “Soms duurt 1 uur langer dan een heel leven. Soms is 1 uur meer riskant dan een heel leven. Soms is het moeilijker om in 1 uur te beslissen dan in een heel leven. Soms kan men in 1 uur meer te weten komen over iemand dan in een heel leven. Soms kan 1 uur meer waarheid bevatten dan een heel leven. Soms maakt 1 uur meer verschil uit dan een heel leven.”

THEATER MALPERTUIS - Hondstuk

Vrijdag 26 maart 2010 - 20.30 uur

‘Hondstuk’ is een nieuwe tekst van Peter en Stefan Perceval die speciaal voor Sien Eggers geschreven werd. Sien vertelt een verhaal, over een moeder en een zoon, over vriendschap, over natuurdocumentaires, over onzichtbaar zijn... Een verhaal vol liefde, verdriet en teleurstelling, maar ook hoop.

Want in ‘Hondstuk’ zoekt het beest naar een nieuwe thuis, in een mechanisch oerwoud als de stad, waarin mensen zich gedragen als honden.

AD VAN IERSEL - Expeditie wolk (7+)

Zondag 28 maart 2010 - 15 uur

In ‘Expeditie Wolk’ bricoleert Ad van Iersel

wannes staat centraal op woensdag 10 maart met Koen De Cauter

opnieuw een compleet eigen universum bij elkaar.

Samen met Roel Verniers gaat hij op zoek naar verwondering en dromen. Met de neus hoog in het graan. Verstand op nul en blik op oneindig.

GEERT VAES - No I be Yonder

Donderdag 1 april 2010 - 20.30 uur

Piet Arfeuille over Geert Vaes: “Als theatermaker is Geert Vaes een bevlogen man die al jaren aanwezig is in het veld. Als danser/beweger trad hij op in vrijwel alle grote producties van Jan Fabre. Op gezette tijden zoekt hij de underground van de Brusselse scène op met allerlei die hard projecten. Geert is een vrijgevochten provocateur, een speler in de jongensachtige betekenis, maar bovenal heeft hij een enorme verbeeldingskracht die hij op een brute, arme en directe manier in theatertaal omzet.”

MOUSSEM - ‘Nuff Said

Vrijdag 2 april 2010 - 20.30 uur

Liveband Brazzaville krijgt ditmaal het gezelschap van de Nederlandse hiphopper Salah Edin.

Die andere noorderbuur Murth Mossel presenteert bij TMF, spuit rhymes bij Flinke Namen en maakt daarnaast ook naam als stand-upper. Ava Vidal heeft niks met shampoo, maar des te meer met comedy. Deze Britse dame is ooit nog bewaker geweest in een gevangenis, en alleen dat vinden wij al bijzonder grappig. Het spoken word gedeelte zal naar alle waarschijnlijkheid verzorgd worden door de Amerikaan Suheir Hammad.

Kapitein winokio Lacht (3+)

Zaterdag 10 en zondag 11 april 2010 - 15 en 17 uur

Premièrereeks

‘Kapitein Winokio Lacht’ is een hartverwarmende historie over een trieste boom met overdadige haargroei en een zieke giraf met vervelende keelpijn. Een muziektheatervoorstelling voor iedereen vanaf 3 jaar, want als de kapitein in het theater aanmeert, is het altijd feest.

Op dinsdag 13 april 2010 om 14.30 uur organiseren we samen met de seniorenraad van het district Berchem nog een voorstelling, speciaal voor kleinkinderen en grootouders

DE QUEESTE - Op de Hoge Doorn

woensdag 21 april 2010 - 20.30 uur

De Ierse Marina Carr schreef met

IMPRO ACADEMY

Belgische Improvisatie Liga

‘On Raftery’s Hill’ een aangrijpend drama over een spiraal van uitzichtloosheid, vol donkere humor die verbergt wat het daglicht niet mag zien. Vlaams toneelauteur Filip Vanluchene vertaalde, speciaal voor het nieuwe ensemble van de Queeste.

LES BALLETS C DE LA B/LISI ESTARAS - Primero

vrijdag 23 april 2010 - 20.30 uur

Les Ballets C de la B, het gezelschap rond artistiek leider Alain Platel, heeft zich doorheen de jaren ontwikkeld tot een artistiek platform voor verschillende choreografen en jong talent.

Lisi Estaras is één van die jonge beloftes en momenteel ontwikkelt ze haar artistiek parcours als gastchoreografe bij Les Ballets C de la B. Haar voorstelling ‘Patchagonia’ was in 2008 al met veel succes te gast in ccBe. Voor ‘Primero’ graaft Lisi Estaras in de kindertijd en de manier waarop we ons die herinneren.

JEF NEVE TRIO

Zaterdag 24 april 2010 - 20.30 uur

Jef Neve is hot in de hele wereld. De verschillende samenwerkingen die Jef spelenderwijs op het podium zet (met Gabriel Rios of met Jose James) maken van elk concert een moment om in te lijsten. Maar nergens komt Jef’s muziek zo goed uit de verf als met het Jef Neve Trio. Samen met bassist Piet Verbist en drummer Teun Verbruggen zorgt hij voor een perfecte balans tussen virtuositeit en hecht samenspel. Onlangs nog gelauwerd met een MIA voor beste muzikant, straks te zien in Berchem!

ALEX AGNEw - More Human than Human

woensdag 28 april 2010 20.30 uur

UITVERKOCHT

ELASTIC - Artisto!

Vrijdag 30 april 2010 19.30 uur

Je zou kunnen zeggen dat ‘Artisto!’ een circusshow is als een ander. Met acrobaten, goochelaars en fakirs. Dat is toch wat Elastic in zijn hoofd heeft. Maar helaas pindakaas… alles wat hij probeert te doen, draait op iets anders uit, en zijn grote circusspektakel wordt een vuurwerk van hilarische ongelukjes. De wereld van Elastic is er één van verrassingen en zottigheid, van virtuositeit en poëzie. Che bello! Een absolute aanrader voor iedereen van 9 tot 99 jaar!

Wil jij je op een aangename manier verdiepen in de kunst van het improviseren? Dan is dit iets voor jou.

In drie jaar worden alle aspecten van impro onderzocht en krijgen alle deelnemers de kans zich individueel te ontwikkelen.

Vanaf 15 maart start nu ook in cultuurcentrum Berchem een nieuwe

initiatiereeks van 10 lessen voor de Impro Academy.

Deelnemen kost 130 euro (110 euro voor inwoners van Berchem, studenten en leerkrachten).

De plaatsen zijn beperkt.

Inschrijven: info@bil.be - 0474 53 64 78

Kom je liever kijken naar de resultaten van de hogere jaren van de Impro Academy?

Dat kan op het toonmoment van dinsdag 27 april 2010 om 20.30 uur (tickets: 3 euro - bestellen via ccBe).

Ad Moeskops schrijft Monoloog over zijn moeder met Alzheimer

Of ik eens een interview wil afnemen van Ad Moeskops in de Raafstraat? Natuurlijk, voor mij een gelegenheid om de man van onze redactie wat beter te leren kennen en misschien wel even in zijn ziel te kijken, want hij schreef ‘witte Rozen’, een monoloog over zijn dementerende moeder. Op Zurenborg klinkt zijn naam als een gezellig café (en dat is het ook), maar Ad Moeskops heeft zich nog met veel meer bezig gehouden dan met het opstarten van de Moeskop op de Dageraadplaats. (Cecilia MAGNUS)

Als neerlandicus is Ad natuurlijk altijd al geïnteresseerd in taal. Lang geleden heeft hij met veel enthousiasme meegewerkt aan allerlei theaterprojecten, van de ‘Boulevard of Broken Dreams’ tot het geven van dramaworkshops. Momenteel geeft hij les aan de HogeschoolUniversiteit Brussel, waar hij ervoor zorgt dat de studenten orthopedagogiek een goede basis krijgen om als opvoeders met jongeren te werken. Ook hier maakt hij graag gebruik van drama om de studenten kansen te geven zich op een gezonde manier te ontwikkelen om emotioneel sterk te staan.

MOEDER

Het ligt voor de hand dat deze Nederlander, maar met een echte Zurenborgse ziel, de kriebels zou krijgen om eens een keertje zelf een stuk te brengen. Gewoon zin om iets te maken en dan eens zelf alles in handen te hebben. Ad vertrekt van een persoonlijk thema, hij vertelt hoe hij aangegrepen werd door een bezoek aan zijn moeder, die in een stoel zat met een plank ervoor en hoe hij toen is gaan nadenken over hoe wij, als samenleving, omgaan met beginnend dementerende bejaarden. Hij schrijft een tekst, maakt een hele monoloog, gedeeltelijk

autobiografisch (na de voorstelling wil iedereen altijd weten wat er nu echt gebeurd is en wat niet) en vlecht de verschillende tijdlagen door elkaar, zodat het stuk een bijna filmisch effect krijgt. Een regisseur moet hij niet ver zoeken, want zijn vrouw Lot, van Theater Tol, wil hem graag regisseren. Het theaterstuk wordt op het podium ondersteund door livemuziek van Wouter de Belder. Deze jonge muzikant begeleidt de monoloog op viool en contrabas. Terwijl Ad vertelt over zijn voorstelling, hoe het vergaat met een man die afscheid moet nemen van de liefde van zijn moeder, omdat ze lijdt aan Alzheimer, krijg ik meer en meer zin om het stuk te gaan bekijken. Als je op het eerste gezicht zou denken dat dit een zware brok is, krijg ik er meer en meer een idee van hoe kan kloppen wat op de flyer staat, en dat het vooral een hilarisch en een ontroerend stuk is geworden. Terwijl Ad erover zit te vertellen, krijg ik al af en toe kippenvel. Het vraagt geen moeite om in zijn ziel te kijken, de bezieldheid straalt er gewoon vanaf.

SMARTLAP

Ad vertelt ook over het lied 'Witte rozen' dat hem inspireerde voor de titel van zijn monoloog. 'Witte rozen' is een vooroorlogse smartlap van formaat, over een jongetje dat zich verheugt op de ooievaar, die een broertje zal brengen. Maar het loopt anders uit, de moeder sterft in het kraambed. De monoloog draait eigenlijk helemaal om moederliefde, of beter, om liefde tussen moeder en zoon, en hoe die kan veranderen in de verschillende fasen van een leven. Ik ben benieuwd hoe Ad dit lied in de voorstelling gebruikt heeft; gaat hij het zelf zingen of zit het tussen de verschillende leeftijden verweven? Ad speelt zijn monoloog in de theatergarage in de Bouwhandelstraat 72 in Borgerhout. Van 'Witte rozen' zijn twee voorstellingen gepland op zaterdag 27 maart en maandag 29 maart telkens om 20.30. De voorstelling duurt een uur en een kwartier, een ticket kost 8 euro. Reserveren kan via de website www.theatergarage.be of via het nummer 0476 85 54 06.

'Witte rozen' in theatergarage op 27 en 29 maart

Ad Moeskops tijdens de voorstelling witte Rozen Foto Marc PEUSTJENS

108A | 2018 Antwerpen antwerpen-plantin@fortis.com

Antwerpen-Plantin

Plantin Moretuslei 108A

2018 Antwerpen

T: +32 (0)3 201 95 50

F: +32 (0)2 565 26 46

antwerpen-plantin@fort is.com

Kantoor Antwerpen-Plantin

Plantin Moretuslei 108A

2018 Antwerpen

T: +32 (0)3 201 95 50

F: +32 (0)2 565 26 46

antwerpen-plantin@fort is.com

Kantoor Antwerpen-Plantin

Plantin Moretuslei 108A | 2018 Antwerpen

T: +32 (0)3 201 95 50 | F: +32 (0)2 565 26 46

antwerpen-plantin@fort is.com

Beter wassen met zacht (ontkalkt) water

Sneller en dus milieuvriendelijk drogen

Gemakkelijk strijken met de mangel

Goedkoper dan thuiswassen

Wassalon Zurenborg

Kleine Beerstraat 33, 2018 Antwerpen www.wassalon-zurenborg.be

4 wasmachines 5,5kg

5 wasmachines 6,5kg

2 wasmachines 12kg

10 droogkasten 14kg

1 stijkmangel 160cm

Ontwerpers trofee werken vooral met goud en zilver

De trofee bestaat uit een juweel, dat als hanger of sleutelhanger kan worden gedragen. De ontwerpers, Gerard Gerritsen en Eltja Eichhorn, behoren tot de grote groep Nederlanders die de voorbije decennia de weg naar het zuiden en onze wijk hebben gevonden. Zij hebben hun opleiding genoten in de Nederlandse ‘zilverstad’ Schoonhoven. Zij werken nu vanuit een atelier in de Vestingstraat, voornamelijk in opdracht van juweliers en vooral met goud en zilver. “Maar in principe werken wij met alle materialen”, zeggen zij. Zij wonen al 27 jaar op Zurenborg, maar houden hun huiselijke stek liever geheim. “De associatie met goud brengt sommigen wel eens op verkeerde gedachten”, zegt Gerard. Het is echter omwille van hun verknochtheid aan de buurt dat zij hun talent ter beschikking hebben gesteld van de Trofee Rudi Kimpen. Meer moet dat toch niet zijn?

Gerard Gerritsen en Eltja Eichhorn,: de ontwerpers van de Trofee Kimpen Foto Dieter DEDECKER

Eerste trofee Rudi Kimpen gaat naar

Martine van het Rolwagentje

Eén keer per jaar trakteert de Gazet van Zurenborg zichzelf op een nieuwjaarsreceptie en dat was op 26 januari weer het geval in de wijnhandel De Heerlyckheid. De uitreiking van de eerste Trofee Rudi Kimpen gaf het gebeuren wat extra cachet. (Marcel SCHOETERS)

Eerst mocht Frans Crols, voorzitter van onze vzw, een balans opmaken van het voorbije jaar. Zes keer heeft u, lieve lezer, de GvZ in uw bus gedropt gekregen tijdens het jaar 2009. Uw krant was tussen de 28 en de 30 pagina’s dik. Ongeveer 35 medewerkers, in de breedste zin van het woord, brengen dit product tot een goed einde. De bedoeling is om de krant ook nog aan te vullen met TV Zurenborg, maar dit initiatief zit momenteel even in de ijskast. Erelezers en adverteerders houden onze omzet gezond en ook de Stad Antwerpen komt met een subsidie over de brug.

Swa had ook een bijzonder woord van dank voor de ‘bussers’ die er, in tegenstelling tot het corps journalistique, door weer en wind en bij nacht en ontij voor zorgen dat de gazet telkens weer bij de gretige lezer geraakt. Deze ploeg doet dat allemaal voor niets, hoewel we vanaf dit jaar toch een kleine vergoeding moeten betalen aan de mensen die de lay-out verzorgen. Ook de website draait niet naar behoren en dat heeft vooral met tijdsgebrek te maken.

Zurenborg blijft volgens de hoofdredacteur Swa een zeer levendige wijk. Het project Nieuw Zurenborg zorgt voor het in Antwerpen geliefkoosde gezaag en gezever en de horeca blijft in beweging. Voor TV Zurenborg wordt nog een betaalbare oplossing gezocht. Een wijkgenote die in de running was voor het vervolledigen van K3 maar het net niet haalde, is bereid om de presentatie op zich te nemen.

TROFEE

De achtergrond aangaande trofee

Rudi Kimpen wordt door de hoofdredacteur zelf nader toegelicht in zijn edito. Iedereen die Rudi gekend heeft, herinnert hem als één van de drijvende krachten achter uw gazet en nog een hele resem andere initiatieven in onze wijk. De trofee wordt voortaan jaarlijks uitgereikt aan iemand die zich verdienstelijk heeft gemaakt voor deze wijk.

De ploeg van de GvZ bestaat volgens hoofdredacteur Swa Collier uit gelukkige mensen, omdat zij te maken heeft met weelde. “Die weelde bestaat uit mensen, waar er steeds meer jongeren bijkomen en ook het aantal vrouwen de ‘bangelijke grens’ van de 50% nadert.”

De eerste laureaat – laureate ! – is Martine De Permentier van de buurtwinkel Het Rolwagentje, die het dapper blijft opnemen tegen de Delhaize in haar achtertuin. Het winkeltje werd in 1959 opgericht door haar grootvader en later door haar ouders en nu ook daar haar verder gezet. Het was Arthur Kimpen, de vader van Rudi, die de trofee mocht overhandigen. Voor de eerste trofee waren nog drie andere kandidaten in de running.

Gerard Gerritsen en Eltja Eichhorn,: de ontwerpers van de Trofee Kimpen Foto Dieter DEDECKER

Voorzitter Frans Crols was erg tevreden over het voorbije jaar

Vader Kimpen luistert met tranen in de ogen

Vader Kimpen luistert met tranen in de ogen • Foto Christophe LAMBRECHTS

VROU w EN

Hoofdredacteur Swa Collier: “Het gaat erg goed met deze krant”

Dee Dee Bridgewater komt naar de Roma

In de Roma in Borgerhout ontvangt men de komende weken een boel artiesten die een verplaatsing waard zijn. Zo is er een extra concert van Bart Peeters, komt het wereldberoemde Glenn Miller Orchestra naar Borgerhout en staat de prachtige zangeres Dee Dee Bridgewater op de planken na alweer een prachtig nieuw jazzalbum. Niet te missen dus.

Nona Mez

Do 18 feb: 20u30 - € 12/€ 10

De Leuvense singer-songwriter Geert brengt naakte, eigenzinnige en melancholische popsongs, ontdaan van alle ballast en met hoofdrollen voor piano en akoestische gitaar. Nona Mez heeft eindelijk zijn vierde full album ‘Radio Rain (Homerun Records) uit. Geert Maris stelt hem ineens in De Roma aan het publiek voor. "Een geknipte troostbrenger tijdens barre winterdagen. [...] We zouden Nona Mez voor geen geld van de wereld willen missen." (Humo)

Cd-voorstelling

Steppe (Cd-voorstelling)

Vr 19 feb: 20u30 - € 10/€ 8

De muziek van Lies Steppe is een goed bewaard geheim, dat vooral in nachtelijke uren tot stand kwam. Het resultaat klinkt verrassend poppy, maar wel altijd met een knipoog. Lies Steppe presenteert radioprogramma's met muziek uit de donkerste hoeken van Klara's platenkast in ‘Laika’ op zondagavond en is tegenwoordig ook cohost van Jef Neve in ‘Neve’. Steppe heeft net een debuutalbum uit dat ze in De Roma komt voorstellen.

Merdan Taplak Orkestar

Za 20 feb: 20u30 - € 8/€ 6

Eén deejay, vier blazers en een accordeonist, allemaal afkomstig uit het Antwerpse. Hoewel ze niet geboren zijn in Oost-Europa, geen gouden tanden hebben en geen hoedjes of bretels dragen, spelen ze de balkanpannen van het dak. Weliswaar in een moderne versie vol electronica, met knipoogjes naar balkan- én popklassiekers. Na het concert zet Merdan het feestje gewoon verder en zal Gaetano Fabri mee achter de draaitafels staan. Fiesta Balkanica in De Roma, oppaah!

Vasilis Tsabropoulos, Anja Lechner & U.T. Gandhi:

Melos [vw spring sessions]

Do 25 feb: 20u30 - € 16/€ 14

Tijdens zijn vele omzwervingen in Azië en Oost-Europa raakte de Grieks-Armeense esoterist George Ivanovich Gurdjieff onder de indruk van allerlei soorten traditionele muziek, niet zelden religieuze. Het is uit deze muziek dat de Griekse pianist Vassilis Tsabropoulos en celliste Anja Lechner inspiratie putten. Ze laten zich hiervoor bijstaan door de Italiaanse jazzpercussionist U.T. Gandhi.

Brussels Jazz Orchestra & Tutu Puoane: Honouring Mama Africa!

Première

Vr 26 feb: 20u30 - € 18/€ 16

BJO en Tutu maakten samen een selectie uit het rijke repertoire van Myriam Makeba, één van de bekendste artiesten die Zuid-Afrika gekend heeft (denk aan de wereldhit ‘Pata Pata’). In de jaren '50 brak ze door als jazzzangeres, maar ze zong ook pop- en wereldmuziek.

Dee Dee Bridgewater: To Billie with Love from Dee Dee wo 3 mrt: 20u30 - € 22/€ 20

Dee Dee Bridgewater is een prachtige AfroAmerikaanse zangeres die hoog aan de top van de huidige jazzvocalisten staat. Haar jongste 'Red Earth' was een stevig statement van een zwarte vrouw die haar roots ging opzoeken. En nu is ze helemaal weer bij haar grote idool Billie Holiday. Het album ‘Eleanora Fagan’ (eind februari uit bij Universal) is misschien wel de strafste opname van haar carrière. Mis uw kans niet om haar hemelse stem live mee te maken.

Orpheon: Schubert - Nachtmusik

Vr 5 mrt: 20u30 - € 18/€ 16

Sommige van de mooiste liederen van Schubert gaan over weemoed, nacht en dood. Het lied 'Das Grab' is het centrale lied van dit programma vol gitzwarte romantiek. De 12 zangers van het Orpheon Ensemble brengen deze muziek zoals ze hoort te klinken: als een groep vrienden, verzameld rond de pianoforte van Jan Vermeulen.

Radio Modern met The Revolutionaires

Za 6 mrt: 20u30 - € 12/€ 10

Radio Modern en danspaleis Roma, het swingende koppel ontmoet elkaar weer, ondertussen al voor de zesde keer. Voormalig Brits en Europees kampioen rock ‘n roll en jive Kav Kavanagh van dansschool Jive

After 5 stoomt u warm met een jive dansinitiatie. En dat zal nodig zijn ook: The Revolutionaires en Mister Ed Stephenson, de frontman van dit waanzinning rock ’n roll combo, vuren riffs af die uw bekken zullen beroeren. Na het optreden zetten Les Rebelles de l’Hotel het feest verder.

Symfollies: Het Muzieknootje

Zo 7 mrt: 15u - € 10/€ 8

De hele familie wordt op een speelse manier ondergedompeld in de wereld van de klassieke muziek. U ziet op een groot scherm negen animatiefilmpjes terwijl het kamerorkest o.l.v. Michel Bisceglia live de muziek erbij speelt. Gastvrouw Antje De Boeck begeleidt u van het ene filmpje naar het andere.

Boubacar Traoré

wo 10 mrt: 20u30 - € 16/€ 14

De muziek van Boubacar "Kar Kar" Traoré is het best te vergelijken met die van zijn landgenoot en goede vriend Ali Farka Touré: een mengeling van blues en Malinese rootsmuziek; gebaseerd op de Khassonké ritmes van Noord-West Mali. Na de dood van Touré lijkt "Kar Kar" de logische erfgenaam van de Mali Blues. De man is ondertussen de zestig ruim gepasseerd, maar van ophouden lijkt hij nog lang niet te willen weten. Dit is uw kans om deze levende legende aan het werk te zien.

Bart Peeters: De Hemel in het Klad

Dernière – extra concert!

Vr 19 mrt: 20u30 - € 20/€ 18* - zittend

U kon begin oktober 2009 het optreden van Bart Peeters én onze mooie zaal in vol ornaat op één zien. Wilt u dit muzikaal feest ook live meemaken, dan krijgt u uw allerlaatste kans in De Roma.

Veldhuis & Kemper:

we moeten praten

wo 17 mrt: 20u30 - € 16/€ 14

In hun vijfde cabaretprogramma schetsen Veldhuis en Kemper de stand van zaken tussen man en vrouw. De verhoudingen zijn veranderd, maar zijn de rollen niet te veel omgedraaid? Hoe reëel is het schrikbeeld van een man die met een geharste torso, gekapt en gekleed volgens de laatste mode, het lievelingsgerecht van zijn vrouw klaarmaakt als ze belt: "Overwerken"?

Soledad

Do 18 mrt: 20u30 - € 18/€ 16

Gepassioneerd door het werk van Astor Piazzolla waren deze 5 jonge muzikanten een van de eerste ensembles dat zich specialiseerde in de interpretatie van de Tango Nuevo. Het ensemble won snel de harten van het publiek, en werd laureaat van verschillende kamermuziek-wedstrijden. Het nieuwe album 'Soledad – In Concert' werd tijdens twee magische concerten in het Brusselse Flagey opgenomen en komt eind 2009 uit op ENJA Records.

wim Mertens Ensemble

Za 20 mrt: 20u30 - € 22/€ 20

Ondertussen is het bijna twee jaar geleden dat Wim Mertens in De Roma speelde. Van dat laatste concert verscheen zelfs een dvd. Mertens heeft grootse plannen en komt met plezier terug naar Borgerhout om daar zijn nieuwe muziek aan het grote publiek voor te stellen. Voorlopig is dit het enige concert met zijn ensemble in 2010, zorg dus dat u er bij bent!

Pura Fé

Do 25 mrt: 20u30 - € 16/€ 14

Met haar fantastische stem vol gloed en emotie, en met haar akoestische steel gitaar plat op haar schoot toont Pura Fé (Spaans voor 'Puur Geloof') hoe de oudste bluesvormen hun wortels hebben in Afrika maar evengoed in het Amerikaanse continent. Momenteel werk Pura aan ‘Human Pride’, het nieuwe album dat eind 2009 verschijnt. In De Roma wordt ze begeleid door gitaarvirtuoos Danny Godinez (o.a. gastmuzikant bij Santana) en Farko Dusomov op contrabas.

Orkest van de reizende maan & gasten: Passion!

Za 27 mrt: 20u30 - € 16/€ 14

Dirk Proost en Dick van der Harst creëerden een muzikale passie, geënt op de processies van de Semana Santa in Spanje en op de vele kerkelijke stoeten die plaatsvinden door heel Europa. Op het podium staan een ensemble van Bretoense en Baskische hobo’s, het gemengd koor Euterpe, een flamencozanger en de juniorversie van het Gallisische meisjeskoor Son As 3.

Glenn Miller Orchestra

Zo 28 mrt: 15u - € 20/€ 18

The World Famous Glenn Miller Orchestra is al meer dan 20 jaar zeer succesvol in vele Europese landen. De muziek van Glenn Miller en andere giganten uit het swingtijdperk heeft nog steeds niets aan populariteit ingeboet. Het orkest onder leiding van Wil Salden en de close-harmony groep The Moonlight Serenaders komt opnieuw naar De Roma voor een swingende zondagnamiddag.

vember 2008 was een memorabele avond. En niet enkel het publiek genoot met volle teugen. “What a great place! From now on, this is my favourite venue in Belgium. I’ll be back!”, schreef hij die avond in het gastenboek. Anderhalf jaar na datum is het zover. Kom genieten van een songwriter en performer pur sang! En nog een extra reden om naar het exclusieve Belgische concert in De Roma af te zakken: in februari brengt hij een nieuw album uit.

Te Gek?!

On Tour

Do 1 apr: 20u30 - € 16/€ 14 - zittend

De tweede editie van 'Te Gek!? on Tour' is met niemand minder dan de witte soul van Tom Kestens (Lalalover), kleinkunstlegende Kris de Bruyne, singer-songwriter Neeka en de zachte melancholie van Gunther Verspecht (Stash). Samen met muzikanten

uit De Laatste Showband o.l.v. Paul Poelmans brengen de artiesten een greep uit het omvangrijke Te Gek!?-repertoire aangevuld met een ‘best of’ uit eigen werk. De avond wordt gepresenteerd door de meter van Te Gek!?, schrijfster Kristien Hemmerechts. Ze brengt ook passages uit eigen werk.

Dadada-Dan Tenko:

Tentekomai

Vr 2 apr: 20u30 - € 20/€ 18 - zittend

Met een schijnbaar speels gemak bespelen de tien jonge muzikanten de taiko, de samisen, de Japanse fluit en andere instrumenten en op virtuoze wijze worden humoristische muzikale acts opgevoerd. Maar achter de 'speelsheid' schuilt de discipline; dagelijks wordt er urenlang getraind op fysieke kracht en geoefend in onder meer ritmiek en expressiviteit. Met daverend slagwerk brengt Tenko een visueel en muzikaal spektakel waarin de traditionele en moderne muziek en cultuur van Japan op sublieme wijze samensmelten.

willeke Alberti

Za 3 apr: 20u30 - € 20/€ 18 - zittend

Op haar 65e jaar laat Willeke met een compleet nieuw theaterprogramma zien, dat ze nog midden in het leven staat en nog lang niet toe is aan de geraniums. Ze neemt samen met haar eigen orkest het publiek mee op een muzikale reis en brengt gloednieuw repertoire van haar laatste album. In deze unieke theatershow nodigt Willeke u uit in en verwelkomt u in een intieme sfeer, zoals alleen zij dit kan creëren. Want dat is Willeke!

Steven Dalving met ‘De natuur in de mens’ in de Heerlyckheid

Luka Bloom

wo 31 mrt: 20u30 - € 22/€ 20

Het

REEDS UITVERKOCHT:

11 + 12 + 13 mrt: Bart Peeters: De Hemel in het klad

26 mrt: Gabriel Rios feat. Jef Neve & Kobe Proesmans

13 mei: Philippe Geubels - Droog

4 + 5 jun: Wouter Deprez - Je zal alles worden

DE ROMA

Zaal: Turnhoutsebaan 286, Borgerhout

Info en tickets: www.deroma.be, 03 292 97 40, aan de ticketbalie op de Turnhoutsebaan 327 en in alle Fnac-winkels

En er is meer. wilt u alles weten over onze T-DANSANTS (dansnamiddagen met dj Piet Keizer van Radio Minerva) of het uitgebreide filmaanbod van CINEMA ROMA? Surf naar www.deroma.be of vraag ons gratis driemaandelijks programmaboekje aan via 03 292 97 40. U kan ook naar de ticketbalie op de Turnhoutsebaan 327 komen.

Beeldend kunstenaar Steven Dalving uit de Transvaalstraat koos voor wijnhandelaar ‘De Heerlyckheid ’ als unieke locatie om een greep uit zijn collectie schilderijen aan het Zurenborgse publiek voor te stellen. In zijn werken ‘De natuur in de mens’, zullen zowel landschappen van Schotland, waar hij tijdens vijf maanden als Erasmus – student verbleef, als ook beelden van zijn geboorteland Zuid-Afrika aan bod komen.

Alle schilderijen dateren van de periode 1997-2002. Portretten, landschappen gemaakt tijdens zijn studententijd, toen hij hier in Antwerpen architectuur studeerde.. In die periode zaten zijn gedachten ook nog volop bij Zuid-Afrika, want hij was er net vertrokken. Langzaam zijn invloeden van het Henri Van de Velde-Instituut in zijn collectie op te merken.

Steven’s favoriete thema’s: speelsheid, overlevingsdrang en angst zowel bij dieren als bij mensen. Zijn persoonlijke aantrekking voor kracht en natuur vormt de rode draad in de tentoonstelling. Misschien is het de laatste keer dat hij op Zurenborg te zien zal zijn, hij heeft buitenlandse plannen en een verhuis hoort daar misschien bij.

De collectie loopt tot eind april. Meer info: www.stevendalving.be (Valerie MOLLY)

Hugo Dieltjes heeft 350 mannen in huis

Een jaar geleden publiceerde Gazet van Zurenborg enkele foto’s van mensen die iets speciaals verzamelden. Een van hen was Hugo Dieltens. Op de redactie dacht men al gauw dat de “action mannen” van Hugo Dieltens - hij heeft er in totaal zo’n 350- wel een aparte bijdrage konden verdragen. Voor de neofieten in het action-man vak: een action man is een speelgoedfiguurtje van ongeveer 30 centimeter groot dat meestal een soldaat of later ook een sportfiguur uitbeeldt met lichaamsdelen die kunnen bewegen en die in een bepaalde positie kunnen gezet worden. (Jörg PYL)

Wanneer ik op het afgesproken uur aanbel bij Hugo Dieltens, leidt hij mij binnen in een kleine woonkamer waarin vijf glazen vitrinekasten tot aan het plafond staan,. Boordevol gevuld met action mannen en toebehoren. De salontafel uit dubbel glas bevat een ruimte waarin allerlei action man- prullaria een plaats vinden. De rest van de muren van de woonkamer staat vol met boekenkasten vol met dvd’s. Daartussen prijken twee grote luidsprekers, een televisietoestel en enkele stereo en videoapparaten. In de slaapkamer staan ook nog een paar vitrinekasten vol action mannen. Zelf woont hij hier al 22 jaar in een klein appartement, maar toen hij nog getrouwd was, telde zijn huis wel tien kamers.

MILITAIREN

Hoe het allemaal begonnen is, wil ik natuurlijk weten. “Eigenlijk heel toevallig” zegt hij. “ Ik had vroeger een winkel in miniatuurautootjes en af en toe kwam iemand mij een action man brengen om te verkopen of om aan een kindertehuis te geven .Ik ben die op een bepaald moment eens goed gaan bekijken en ik vond die eigenlijk schoon en zo is alles begonnen. Lang geleden had ik ook nog vierduizend strips maar die heb ik wegens plaatsgebrek weggedaan en meestal geruild voor action mannen. Ik heb ook nog een verzameling oorlogsboeken op rommelmarkten gekocht, om na te zien of de kleding van de action mannen wel origineel is en welke attributen de soldaten door de jaren heen hadden. Weet je overigens dat een aantal action mannen door verzamelaars van militaire prularia verzameld worden, omdat hun uniformen zo echt zijn nagemaakt.?

VROUwEN

Omdat ik niets ken van heel dat action-

man gebeuren, vraag ik meer uitleg over de geschiedenis van dat figuurtje. “De eerste action man kwam uit de USA en heette G.I.Joe in 1964. Er is ook nog één vrouwelijk equivalent van gemaakt, maar dat is zeer zeldzaam en zelf heb ik het nog niet gezien, maar verzamelaars zijn bereid om er 25.000 euro voor neer te tellen. Dit vrouwelijk figuurtje was toen geen echt succes. Vanaf 1966 werd de commercialisatie van action man overgenomen door de speelgoedfirma Hasbro in Engeland. De eerste figuurtjes waren echte pareltjes van afwerking. Kleding met drukknoppen, echte gestikte epauletten, miniatuur gasmaskers, geweren, eetgerei, echte ijzeren medailles kortom een getrouwe weergave van een soldaat in die tijd. Het zijn vooral deze figuren die bij militaire verzamelaars erg in trek zijn. Het was trouwens in die tijd (1964) behoorlijk duur speelgoed. (495 frank). Later werd er beetje bij beetje bespaard, eerst werden de drukknoppen door velcro vervangen, dan werden de epauletten opgeplakt en op den duur kreeg je voor de epauletten slechts plastiek stickers. Bovendien verminderde het aantal beweegbare delen gaandeweg gevoelig.

STAR wARS

In 1970 kreeg Frankrijk ook een patent op de action-man die het figuurtje Action Joe noemden. Duitsland volgde en noemde die figuurtjes Action Team. Daartoe behoorde ook een vrouwelijke soldaat die naar de tweetalige naam ‘Das Girl mit dem goldenen Gun’ luisterde. In Spanje heette het figuurtje Geyperman naar de naam van de firma die het figuurtje produceerde. In 1978gaf Hasbro er de brui aan, maar de action mannen werden nog tot 1979 verkocht, daarna werden de mallen ver -

kocht aan bedrijven in Uruguay, Mexico en Brazilië. Behalve in Engeland, want daar zorgde de Falklandoorlog nog voor een heropflakkering van de Action man, maar in 1984 was het gedaan. Waarschijnlijk is er een einde aan de productie gekomen, door de grote verscheidenheid van al die action mannen. Wanneer je de hele reeks die al vlug een paar honderd exemplaren bedroeg, à rato van 495 fr. wilde aanschaffen, kwam je uit op een mooi bedrag. Het succes van Starwars is er allicht niet vreemd aan, want die beginnen ook kleinere starwars figuurtjes te maken. In Duitsland werden dan nog wel figuren van Karl May (Duitse jeugdschrijver van vooral indianenverhalen) gemaakt door Mattel. Iedereen wilde op het succes van action man springen. In andere landen werden die Karl May-figuurtjes gebruikt om er een zeeman van te maken. Japan slaagde er zelfs in een SS officier op de markt te brfengen. In Europa gebeurde dat ook, maar dan met de vermelding uitsluitend voor verzamelaars, niet als speelgoed. Maar anderzijds bestaan er voor bijna elke uniform action mannen, tot Engelse bobby’s toe.”

ROMMELMARKTEN

Benieuwd vraag ik waar hij die figuurtjes overal gevonden heeft.

Hugo Dieltens: “De meeste vind ik op grote rommelmarkten. Elke derde zondag van de maand is er een grote ruilbeurs in Woluwe op en rond Woluwe shopping Center en daar wordt af en toe wel wat verkocht .Ik ken zo een paar rijke vrienden die er hun hand niet voor omdraaien om er meer dan 850 euro voor een zeldzame action man neer te tellen, maar ik vind er soms ook veel goedkopere op rommelmarkten. Een keer per jaar is er een internationale ruilbeurs in het Anspach Center in Brussel. Daar ga ik natuurlijk, ook naartoe. Op den duur leer ik overal wat mensen op de rommelmarkten kennen die mij verwittigen waneer er een goede gelegenheid is om een action man te kopen. Soms rijd ik er dan naartoe, soms laat ik die vrienden die ook voor mij kopen. Zelf geef ik hen op mijn beurt tips van zaken die zij verzamelen. Maar je moet natuurlijk goed opletten, zeker met losse accessoires, die normaal origineel in een doos verkocht werden. Je kunt er donder op zeggen dat er meestal een of meer attributen ontbreken. Zoals

Hugo dieltens: Ik kan mijn geld beter besteden aan Action mannen dan het op Café op te doen. Foto Jörg Pyl

die gamel die je daar ziet. De eerste waren grijs en zijn bijgevolg erg zeldzaam. De latere waren bruin, maar nu wordt er op internet alleen voor een grijze gamel wel 50 euro geboden. Accessoires koop je beter in een doos. Wanneer de echte verzamelwaarde telt, is de doos ook van belang. Die mag niet verkleurd zijn door de zon. Anderzijds moet je ook opletten voor een al te intacte doos, die kan ook nagemaakt zijn. Bovendien heeft Hasbro er ter gelegenheid van de 40e verjaardag nog enkele replica’s gemaakt van de eerste action man voor de luttele prijs van 59 euro. Alleen op de doos staat dan het jaar 2004, op het figuurtje zelf staat 1964. Ik vind dat niet eerlijk, want zo kun je origineel en replica amper van elkaar onderscheiden. Daarom is het aantal verzamelaars de laatste tijd ook wat verminderd. Het begint echt moeilijk te worden .Zelf heb ik een heleboel catalogen, waar alle eigenschappen en de graad van zeldzaamheid in uitgelegd staan. Ook

worden de punten aangehaald waar je op moet letten en tenslotte is er een indicatieve waarde-aanduiding. Bovendien circuleert er ook behoorlijk wat namaak. Zo kun je bij een aantal figuurtjes het verschil tussen nieuw en origineel alleen in de details zien. Bijvoorbeeld door aan de armen te trekken en naar het kleurverschil van de rubberen armen te kijken. Of de vorm van de tenen. Bij de eerste figuurtjes konden die zelfs nog afzonderlijk bewegen, bij de latere alleen maar de voet. “

BARBIE

Ik denk dat ik genoeg weet. Bij het naar buiten gaan zie ik in de kast nog een vrouwelijk poppetje staan. Hugo Dieltens ziet mijn nieuwsgierige blik en vertelt trots dat dit een Bill Lilly is uit 1959, die model stond voor de eerste Barbie. Later verwierf Mattel de rechten op dat figuurtje, en inderdaad, zijn exemplaar lijkt echt op een oude Barbie.

Bel ons of spring gerust eens binnen, altijd welkom!

Een huis of appartement kopen, doet u niet elke dag. Het is meestal een stap in het onbekende, waarbij flink wat vragen opduiken.

Daarom streven wij ernaar, met 2 kantoren, één op het Antwerpse Zuid, vlakbij het Nieuwe Justitiepaleis, en één op de Dageraadplaats, iedereen die wenst te (ver)huren of (ver)kopen in het bruisende Antwerpen professioneel advies te geven!

Herenwoningen op het Zuid en de populaire wijk Zurenborg zijn onze specialiteit! Daarnaast zijn ook appartementen, woningen en opbrengsteigendommen binnen de Singel, Berchem en wilrijk bij ons in goede handen!

Soepdag in drie straten rond de Dageraadplaats

Zondag 21 maart : derde keer soep op de stoep

Initiatiefnemers Jan Doms en Philippe

Albrecht pikten het idee van de soepdag op in de Rijselse buitenwijk Wazemmes. Daar wordt jaarlijks la fête de la soupe georganiseerd om de inwoners op een ludieke en positieve manier samen te brengen. Tegelijkertijd vormt het initiatief een gratis forum voor organisaties als Oxfam om hun sociale project te promoten. Verstokte Zurenborgers Jan en Philippe waren meteen voor het idee gewonnen en zetten in maart 2008 een gelijkaardig evenement op poten in onze wijk. Tast toe was geboren en groeide uit tot een jaarlijks succesnummer.

SOEPSIMPEL

Het concept van de soepdag is zeer eenvoudig: de deelnemers maken geheel volgens eigen recept een overheerlijk soepje en trachten daarmee zoveel mogelijk proevers te overtuigen om op hen te stemmen. Een professionele jury én een volksjury duiden op het einde van de dag een winnaar aan. De laureaat van de vakjury mag een jaar lang met de Gouden Pollepel zwieren, de favoriet van de volksjury krijgt een mooi geschenk – dat geheim blijft tot de prijsuitreiking. Maar meer nog dan een platform om kookkunsten te etaleren is Tast Toe een manier om ook in Zurenborg toenadering te creëren tussen de bewoners.

Op zondag 21 maart 2010 vindt de derde editie plaats van Tast Toe. De bewoners van enkele straten rondom de Dageraadplaats mogen zich weer opmaken voor een spannende burenstrijd. wie bereidt het lekkerste brouwsel en zwaait een jaar lang de scepter van soepkoning? (Ellen BURTON)

PROEVEN

Elk jaar kent de soepdag enkele tientallen deelnemers en makkelijk een tienvoud aan proevers. Om het project enigszins binnen de perken te houden – en omwille van de strenge reglementering inzake brandveiligheid – doen dit jaar enkel de inwoners van de Ramstraat (tot aan de Grote Beerstraat), de Nottebohmstraat en de Filomenastraat mee, aangevuld met een aantal kooklustigen van de horecazaken op de Dageraadplaats. Tussen 14u en 17u kan iedere nieuwsgierige soepfanaat voor een luttel prijsje een kom aankopen in het standje op ons geliefde plein en daarmee de kraampjes voor de huisdeuren van de deelnemers afschuimen. Slurpen maar! En na afloop natuurlijk een stem uitbrengen op de kok die je smaakpapillen het meest in extase bracht. In tussentijd zorgen enkele lokale bands voor nog wat extra ambiance. Rond 19u volgt dan het moment suprême waarop de winnaars bekend gemaakt worden.

DEELNEMEN

Heeft dit artikel je geprikkeld en kriebelt het om zelf achter het fornuis te kruipen? Schrijf je dan nu alvast in via tasttoe@live. be! Fantaseer, experimenteer, laat vrienden en familie proeven, verbeter, stel op punt… tot je hét brouwsel hebt waarmee je op 21 maart de straat op kan! Creatief zijn mag –en móet zelfs. Tomatensoep met balletjes is al lang niet meer voldoende om de jury te paaien! Bied je originele hersenspinsels alle kansen en wie weet wordt jij wel de nieuwe soepkoning van Zurenborg!

Tast Toe

Zondag 21 maart 2010 van 14u tot 19u Dageraadplaats, Nottebohmstraat, Ramstraat en Filomenastraat Inschrijven tot 14 maart via tasttoe@live.be

VRIJwILLIGER ondanks eigen handicap

Hans Pauwels gaat 2 keer per week op stap met bomma van 80

Hans Pauwels (43) woont 4 jaar op Zurenborg en sinds een jaar boven de apotheker op de Dageraadplaats. Hij is voltijds aan het werk als vrijwilliger. Nochtans is hij zelf voor 66% gehandicapt verklaard door een zware epilepsie, waarmee hij al verschillende jaren kampt. Het is dankzij zijn ziekte dat hij een nieuwe roeping gevonden heeft: het sociaal werk. Tegen betaling een job tegen zijn zin moeten doen, daarvoor heeft hij de VDAB vriendelijk bedankt. Hij trekt er liever op uit om als vrijwilliger zijn eigen ‘goed werk’ te doen. Verschillende projecten staan al op zijn CV: van breekwerken in de Roma, tot huistaakbegeleider voor ‘Antwerpen lerende stad’ of zorgen voor Simonne, een tachtigjarige eenzame vrouw uit de buurt. (Valerie MOLLY)

“Mijn lerares en mijn moeder hadden het me destijds al gezegd, jij moet iets sociaals doen. Maar koppig als ik was, verkoos ik een carrière in de economische sector nadat ik mijn diploma handelswetenschappen op zak had.”, begint Hans. Ondertussen kreeg hij zelf meer en meer last van epilepsie, waardoor normaal functioneren op de werkvloer niet meer mogelijk was. Hiermee begon voor Hans zijn tweede leven als vrijwilliger. Hij werkte tot voor kort bij ‘Antwerpen lerende stad’. Zo begeleidde hij kinderen bij de Horizon, de stedelijke basisschool hier in de buurt. Kinderen met dyslexieproblemen werden door hem ondersteund. Sinds enkele jaren heeft hij een nieuwe job als vrijwilliger: hij trekt er op uit met Simonne.

BOMMA

Drie jaar geleden heeft Hans Pauwels, via een gemeenschappelijke dokter in het ziekenhuis, Simonne Govaerts leren kennen. Ze zochten een Chinese vrijwilliger om Simonne gezelschap te houden en om met haar op stap te gaan.

Hans Pauwels: “Onze gezondheidsproblemen hebben ons eigenlijk samen gebracht. Ik had het in die tijd zelf niet makkelijk, maar ik heb niet lang getwijfeld. Ik wilde haar helpen, zij lijdt aan agorafobie en durft

alleen niet buiten te komen. Bovendien is Simonne 80.” Zonder Hans komt Simonne niet buiten. Nu ook haar man gestorven is, behoort ze tot de eenzame groep van senioren in de stad. “Ik help haar dan ook graag door twee keer per week met haar te gaan wandelen. Op woensdag- en vrijdagvoormiddag neem ik haar mee naar het stadspark, naar de winkel en probeer ik samen met haar de pleinvrees te overwinnen. Het lukt me ook al aardig, ze loopt veel rechter de laatste tijd en durft tijdens het wandelen ook eens rond te kijken.” Hans beschouwt Simonne ondertussen als zijn familie of zoals hij zelf zegt: ‘zijn bomma’. Ze delen elkaars zorgen. “Zo ben ik meer dan een vrijwillig/verpleger voor haar. We zijn echt vrienden geworden. Mijn eigen ziekte staat het contact niet in de weg. Ik heb mijn epilepsie ondertussen meer onder controle”, zegt hij trots. Zelfs sneeuw houdt hen niet tegen. “Dan neemt ze me gewoon want harder vast!”, lacht hij. Misschien ligt het aan het feit dat hij zelf ziek is, of is het gewoon een roeping… In ieder geval haalt hij veel voldoening uit het vrijwilligerswerk. Hij is zelfs zo gemotiveerd dat hij opnieuw aan het studeren gaat. Sociaal-cultureel werk, hoe kan het ook anders.

“Nachtschilder” exposeert in Galerie ‘t Brantijser

Dennis Van Der Planken, Zurenborgs enige echte nachtschilder, exposeert zijn werken in Galerie ’t Brantijser. Daar staan en hangen enkele van zijn werken, die bol staan van de vervreemdende taferelen, streepjesmotieven en waterwezens. De expositie duurt tot en met april 2010. In juli verleden jaar verscheen er in deze krant een bijdrage over deze boeiende schilder.

Bib Zurenborg gaat niet sluiten

Onlangs circuleerde in de wijk opnieuw het verhaal dat onze buurtbibliotheek definitief zou sluiten. Omdat de bibliotheek toch al zo weinig open was en zo weinig volk zou trekken, zou men besloten hebben om tot sluiting over te gaan. Greta De Schepper, directielid van de Antwerpse bibliotheken, ontkent dit: “Er is geen enkel collegebesluit genomen tot sluiting.” De Schepper legt ook het accent op de werking van de bibliotheek naar de scholen toe: “Verschillende scholen die zich in de buurt van onze bibliotheek bevinden komen regelmatig naar onze bibliotheek om boeken te lenen.” Dus de werking van de buurtbibliotheek beperkt zich niet enkel tot de individuele bezoeker, er is ook een engagement naar scholen, verenigingen en groepen toe.

(JO)

Bibliotheek Zurenborg

Openbare bibliotheek Zurenborg

wolfstraat 1

2018 Antwerpen

Tel. 0800 992 93

Fax 03 236 17 29

Openingsuren: woensdag van 10 tot 18 uur.

Donderdag van 14 tot 18 uur.

Maandag, dinsdag, vrijdag en zaterdag: open na afspraak (enkel voor scholen, verenigingen en groepen).

Gesloten tijdens de kerst- en paasvakantie en van 15 juli tot 15 augustus.

ZONDAG 7 MAART:

Op vrijdag 15 januari werden voorbijgangers en buurtbewoners in Zurenborg verrast door huizenhoge projecties op de kerk van de Dageraadplaats. Allerlei fantasiewezens bewogen op de gevel op muziek van Dimitri Brusselmans. Dit alles stond in het teken van de nieuwe tentoonstelling Animism die vanaf eind januari te zien is in het M HKA en Extra City.

Omdat het M HKA zo gastvrij en enthousiast onthaald werd, wil het M HKA de buurt graag bedanken. Daarom nodigen we jullie graag uit op zondag 6 maart voor een gratis rondleiding in het museum. Een gids zal jullie daar ontvangen en met jullie in gesprek gaan in de tentoonstelling Animism. Nadien kunnen jullie nog napraten in het M HKAFE of op eigen tempo de rest van het museum bezoeken.

Praktisch: zondag 7 maart, 11.00 -12.00 u, Gratis toegang en rondleiding -Reserveren verplicht via ontvangt@ muhka.be of 03/260.99.99 Snel reageren is de boodschap, de plaatsen zijn beperkt (30 personen)

Galerie ’t Brantijser

Universiteit Antwerpen

Sint-Jacobsmarkt 13 2000 Antwerpen

Openingsuren:

maandag tot en met donderdag: van 9u tot 22u

Vrijdag: van 9u tot 19u30.

Zaterdag: van 9u tot 12u

2de HANDSFIETSEN mét garantie

Grote keuze - correcte prijzen

Alle reparaties - verkoop 2de hands en nieuwe onderdelen.

't FIETSATELJEE VZW :: www.fietsateljee.net

Willem Van Laarstraat 14 - 2600 Berchem - 03.227.11.63

Bij afgifte van deze advertentie 10% korting op de 2de handsfietsen. 1 bon per klant.

Hans Pauwels zet zich, ondanks zijn eigen handicap, in als vrijwilliger .Ondermeer om bomma Simonne te begeleiden. Foto Valerie MOLLY

in de Zenobe Grammestraat

Wie wil zijn garage verhuren als buurtfietsenstalling ?

Is uw gang te smal en parkeer je uw fiets niet graag aan de voorgevel, dan biedt een buurtfietsenstalling dé oplossing. Het Gemeentelijk Autonoom Parkeerbedrijf Antwerpen, kortweg GAPA vond de oplossing bij particulieren waar een garage gehuurd wordt en de mensen uit de omgeving dan tegen betaling ( 7,5 euro per maand) hun tweewieler kwijt kunnen. Een eerste project is van start gegaan in de Zenobe Grammestraat. (Claudine)

De echte fietsparkeerplaatsen buiten, zijn de nietjesvormige buizen zoals op de Dageraadplaats. Er zijn ook nog andere buizen samen geplaatst in stervorm. Terloops nog dit. De dikkere nietjesvormige buizen voor bomen zijn echter geen fietsparkeerplaatsen, maar dienen ter bescherming van de bomen!

STALLING

Bij gebrek aan een garage belandt de fiets meestal in de gang. Maar wat als die gang smal is? Bij GAPA is men op het idee gekomen garages te huren bij particulieren, en die te verhuren. Zo kan uw fiets veilig binnen staan.In de Zenobe Grammestraat heeft men reeds een garage met 18 plaatsen ter beschikking gesteld van de buurtbewoners. Men heeft er een garagebox gehuurd van een particulier. De buurtbewoners kunnen er een plaats huren tegen € 7,5 per maand, een schappelijke prijs dus. Voorlopig is nog maar één plaatsje

bezet. Wie eerst maalt, eerst wint. De coördinator, H. Schelhaas, zal ervoor zorgen dat er flyers in de bus gestopt worden in de omgevende straten.

LOCKERS

Er zijn ook lockers in de garage waar men o.a. zijn regenkledij in kwijt kan. Fietsen hebben voorrang. Bakfietsen kunnen er ook terecht, eventueel brommers ook, maar niet te veel. GAPA huurt de privégarage en verhuurt de plaatsen. Elke huurder krijgt dan een genummerde badge. Als dit proefproject goed loopt, wordt het dit jaar uitgebreid naar andere wijken. Binnenkort zullen er ook autoparkings gezocht worden bij bedrijven om ’s avonds en ’s nachts hun parking open te stellen voor particulieren.

Info:

Zowel voor mogelijke huurders als verhuurders, parkeermakelaar@gapa.antwerpen.be

Antwerp British School nodigt iedereen uit

De Gazet van Zurenborg is een uitgave van de vzw NIEUWE ZURENBORGSE PERS Bankrekening: 001/3873842/29 www.gazetvanzurenborg.be

P/a Frans Crols, Stierstraat 7, 2018 Antwerpen frans.crols@trends.be

Redactie Swa Collier, hoofdredacteur Stierstraat 3, 2018 Antwerpen 0477 51 40 28 swa.collier@telenet.be swa.collier@gazetvanzurenborg.be

Inge Liekens, eindredacteur André Dejonghe, redactiesecretaris

Redactie Gazet van Zurenborg Stierstraat 3, 2018 Antwerpen gazetvanzurenborg@telenet.be

Medewerkers (tekst en foto’s)

Annemarie-Estor, Dirk Blijweert, Karen Claes, André Dejonghe, Inge Liekens, Walter De Ley, Renée Dufait, Jeannine Führing, Ad Moeskops, Liliane Pijl, Claudine Vandegehuchte, Marc Vingerhoedt, Peter Theunynck, Walter Mortelmans, Jörg Pyl, Sam Van Ongeval, Luc Pandelaers,Valerie Molly, Chantal Vogelzang, Saskia Anken, Julie Donckers, Stephen Huygen, Dieter Dedecker, Saskia Anken, Andreï Holthof

Kruiswoordraadsel: Wim de Weerdt

Vormgeving: Colin Bellefroid colin@bitrac.be

Advertenties: Hugo De Winter hugenoot52@hotmail.com

Tel: 03/230 82 21

Drukker:

Drukkerij Goossens, Achterbroeksesteenweg 208, 2180 Kalmhout

Distributie: Harry Brijs, Velodroomstraat 27, 2600 Berchem

website: Gert Paenen, Dolfijnstraat 37, 2018 Antwerpen www.gazetvanzurenborg.be

Wie altijd al eens willen zien heeft hoe het er in de British School, Korte Altaarstraat 19 aan toegaat moet zeker en vast zaterdag 20 maart in de agenda schrijven want dan is iedereen uitgenodigd op de Open Deurdag van deze merkwaardige en speciale school. Tijdens deze dag wil de school zich tonen aan de buitenwereld in het algemeen en Zurenborg in het bijzonder. Iedereen is welkom vanaf tien uur ’s morgens tot twee uur in de namiddag. .

Grote keuze aan:

- Binnen- en Buitenlandse kranten en tijdschriften.

- Steeds de nieuwste boeken, romans en jeugdboeken.

- Allerlei strips en kinderboeken.

- Ook op bestelling te verkrijgen. Nederlandse; Franse; Duitse; Engelse; Spaanse; Italiaanse; enz lectuur.

- Assortiment van schoolbenodigdheden.

- Wij maken voor u kopies en sturen faxen.

- Kom naar onze vernieuwde winkel en overtuig uzelf !

Hannah Schelhaas coördineert het project Foto Julie DONCKERS

De Britse school biedt onderdak aan een waaier van nationaliteiten. Foto Christophe LAMBRECHTS

Bert Janssens uit de Cupérusstraat sierde de voetgangerstunnel:

“Ik was er van overtuigd dat men het niet kapot zou maken”

In onze vorige editie plaatsten we een oproep: wie had de mysterieuze lichtjes en de schrijntjes in de voetgangerstunnel onder de spoorweg geplaatst en waarom? wat was het? En als snel werd duidelijk wat er aan de hand was: het was het werk van een kunstenaar, van Bert Janssens om precies te zijn. Hij was het die die de schrijntjes ophing en de lichtjes elke dag deed branden. De vele voorbijgangers brachten dan de nodige veranderingen aan in Berts kunstwerk: men hing er gedichtjes op, zette er een roos neer en iemand bracht zelfs een tag in graffiti aan. Inmiddels zijn de schrijntjes verdwenen, maar Bert zet zijn schrijntjesproject voort en zoekt enthousiaste Zurenborgers die een jaar lang willen participeren. (Jochem OOMEN)

Het waren twee schrijntjes, een zwart en een wit, en een viertal dagelijks brandende kaarsen die de ingang van de voetgangerstunnel ter hoogte van de Arendstraat sierden. Bert Janssens (37) was de bezieler achter dit project. De man woont eigenlijk hoog boven de voetgangerstunnel, in een appartement in een hoekhuis in de Cupérusstraat. Berts interieur oogt stijlvol: de toegang naar de woonkamer is geen gewone deur, maar een grote cirkel waar iedere bewoner en bezoeker door naar binnen moet stappen. Eénmaal in de woonkamer ontvouwt zich een schitterende panorama op het oude spoorwegviaduct en een groot deel van Zurenborg. Hier woont Bert met zijn vrouw Sarah (verantwoordelijke human ressources bij AG Vespa). Zij brengen er drie kinderen groot: Tito (anderhalf jaar), Violetta (3 jaar) en Wolf (6 jaar). De kinderen gaan naar school in Crea16 en Bert en Sarah’s leven speelt zich grotendeels af aan de andere kant van het spoor: uiteraard op Zurenborg.

Onder het appartement, op straatniveau, bevindt zich Berts atelier. Gigantische panelen staan er broederlijk naast kleinere werken.

“Begin vorige eeuw was de parterre van dit gebouw een chique brasserie”, vertelt de conceptuele kunstenaar. We zien al helemaal voor ons hoe de madammen na een wandeling hier destijds aan hun koffie nipten.

IKEA

In 1996 studeerde Bert af aan het RITS in Brussel als theaterregisseur. Enige tijd was hij artistiek lid van het theatergezelschap MartHa!tentatief en daarvoor had hij de kunsthumaniora gedaan. Via het theater kwam hij uiteindelijk terug in de wereld der beeldende kunsten. In zijn werk lijken religie, mythologie en modernisme een leidraad te vormen.

Bert: “Al enige tijd maak ik grote en kleine iconen. Ik vertrek vanuit foto’s van pornosites en militaire blogs. Deze extreme foto’s bewerk ik op computer, ik stileer ze en print ze af. De prints worden dan op houten panelen gekleefd en de afwerking gebeurt laag per laag met rijstpapier, gouache en bladgoud.”

De kunstenaar toont een exemplaar dat aan zijn wand hangt: het icoon oogt ijl en heeft een sterke esthetische waarde. “Via deze iconen kan ik ruwe beelden aanvaardbaar maken. Of hoe esthetiek een invloed heeft op ethiek. Maar dat is nog niet alles: als je goed kijkt kun je er ook elementen van Ikea bouwplannen in ontdekken.”

Ikea. Het woord komt nog vaak terug in het gesprek. “Ikea is eigenlijk het summum van het modernistische ideaal. Een algemene esthetica voor iedereen. Het is eenvoudig en wereldwijd”, gaat hij verder. “Ook de schrijntjes die in de voetgangerstunnel hingen heb ik daarom van Ikeamateriaal gemaakt. Schrijnen en kapelletjes behoorden tot de volkscultuur. Moesten we ze vandaag nog veel gebruiken dan zouden we ze in Ikea gaan kopen.”

MYSTERIE

De schrijntjes en de lichtjes van Ikeamateriaal hebben de gehele adventsperiode daar gestaan. Waarom juist in die periode? Bert: “Benjamin Verdonck was al een jaar lang bezig met zijn project KALENDER09 (zie elders in deze krant). Ik ken hem al lang, hij heeft zijn atelier hier om de hoek. Hij deed destijds een oproep aan andere mensen in de stad om ook beelden of performances neer te zetten.”

“Ik passeer de voetgangerstunnel meermaals per dag. Met die tunnel wilde ik meer doen. In samenspraak met Benjamin en mijn buurman Sven Roofthooft, de decorontwerper van Benjamin, heb ik toen de kaarsjes en de schrijntjes opgehangen. Omdat alles in kalender09 aan een

kalendergebeurtenis is gekoppeld, kozen we voor de adventsperiode. Toevallig viel ook het joodse feest Chanoeka hiermee samen en veel joodse buren vonden het dan ook een even aangename verrassing. Wat ik ook erg interessant vind is dat deze tunnel op een kruispunt staat van verschillende culturen: de Joodse, de Marokkaanse en de uitgaanscultuur komen hier gewoon samen.” Voor de duidelijkheid meldt Bert dat hij geen religieuze kunst maakt, maar kunst over religie. Bert gaat verder: “Juist daarom hing ik lege kadertjes in de schrijntjes. Zo kon iedereen er zijn eigen invulling aan geven. Het waren de passanten zelf die er gedichtjes in hingen. Er was iemand die er een fles drank bijzette, iemand hing een kindertekening op, iemand zette een roosje neer, weer iemand zette er een plant neer, enzovoort. Wie dat deed weet ik echt niet. Het had iets heel mysterieus. (Lacht.) Het mysterieuze is plezant...”

ZATLAPPEN

Natuurlijk ontdekten veel buurtbewoners dat Bert de kunstenaar was. Tweemaal daags kwam hij de olielampjes bijvullen. “De mensen zagen mij”, vertelt Bert. “Ze vroegen om uitleg. En de reacties waren altijd positief. Men zei heel vaak: “Fantastisch.” en “Bedankt.”

Heel de buurt weet ook dat de tunnel het domein is van graffitispuiters. Of ze het Bert in dank afnamen dat hij hun territorium binnendrong, blijft de vraag. “Op mijn schrijntjes zijn ook tags gezet door iemand die al onder de brug bezig was.”, gaat hij verder. “Weer iemand anders plakte met tape blaadjes uit een schriftje over deze tag. Wat bedoelden ze hiermee? Ik wist dat er interactie zou komen. De openbare ruimte leeft en wordt beleefd, die is totaal

niet heilig. Ieder doet er zijn ding. Toch ben ik er altijd van overtuigd geweest dat niemand het werk kapot zou maken. Als je een werk zo persoonlijk maakt, blijven de mensen respect voor het werk tonen. Zelfs de ergste zatlappen. Daarnaast nodig je met dergelijke kleine ingrepen mensen uit tot creativiteit en stil staan bij dingen die tot dan zo alledaags lijken.” En dat is wat zowel kunst als religie doen, ze geven de realiteit een bijkomende dimensie en prikkelen de verbeelding!”

OPROEP Langs deze weg wil Bert ook graag een oproep doen aan de Zurenborgers: “Ik zoek eigenlijk een aantal mensen die een schrijntje één jaar lang thuis, in hun vereniging, op school of waar dan ook willen gebruiken. Het kan overal en mag iedereen zijn.” Er zit één voorwaarde aan vast: het schrijntje moet van Ikeamateriaal zijn. “Als men op mijn oproep reageert, dan bezorg ik die mensen een Ikea plannetje. Men gaat de onderdelen in de winkel halen, vijst het zelf ineen en gebruikt het. Voor een patroonheilige, huisgod, overledene, geboorte… of om de beker van de voetbal in te zetten.” “Eigenlijk heeft iedereen in zijn huis een plek nodig om tot rust te komen. En ik heb gemerkt dat zo’n schrijntje verzorgen toch rust geeft. Mocht je mee willen doen, mail me dan. In maart zou ik hieraan willen beginnen. En later in het jaar zullen we alle schrijntjes samen tentoonstellen.”

Enthousiast of geprikkeld geraakt door dit verhaal: mail Bert op bert.sarah@pandora.be. Mocht je zijn andere werk (iconen) willen zien: in 2011 exposeert Bert in Palacio do Egypto in Oeiras, Lissabon.

• overname van uw oude wagen

• herstelling • onderhoud

• wij bieden een snelle en verzorgde service

Garage ‘DE DAGERAAD’ Kreeftstraat 15 • 2018 Antwerpen

Renault verdeler tel 235 41 59 voor Zurenborg

Bert Janssens“Ik zoek eigenlijk een aantal mensen die een schrijntje één jaar lang thuis, in hun vereniging, op school of waar dan ook willen gebruiken.”

Foto Stephan HUYGEN en André DEJONGHE

In 2009 sierden vreemde taferelen onze wijk:

KALENDER09: 365 dagen acties van Benjamin Verdonck

Benjamin Verdonck, 36 jaar jong en geboren te Antwerpen, zoekt als theatermaker en beeldend kunstenaar vaak de publieke ruimte op: “Om te vertellen wat ik de mensen wou vertellen, was het podium vaak te klein. Daarom ben ik de straat opgegaan. Mijn werk maak ik voor de mensen die mijn werk tegenkomen.”

KALENDER / biografie

Benjamin studeerde in 1995 af aan het Antwerps Conservatorium als theatermaker. Af en toe verschijnt hij op het podium, maar het afgelopen jaar kwam men zijn werk onaangekondigd tegen in de Antwerpse straten. Benjamin: “Een jaar geleden gaf burgemeester Patrick Janssens mij de sleutel van de stad, om een jaar lang acties uit te voeren in Antwerpen. Dit kadert in het project KALENDER09. Het Toneelhuis ondersteunt mij als artistiek lid, waardoor KALENDER09 eigenlijk een voorstelling van één jaar lang is. Samen met een team van vier andere mensen werkte ik verschillende acties uit.”

Ondertussen woont Benjamin niet meer op Zurenborg. Hoewel hij het erg rustig vond in de buurt, heeft hij verder niet echt een speciale band met de buurt. De Van Diepenbeeckstraat ruilde hij voor een woning in Oud-Borgerhout. In die woning lopen ateliers en woonruimtes in elkaar door. In de woonkamer van Benjamin staat namelijk een hele grote tafel met daarop een gigantische kaart van Antwerpen. Op de kaart staan alle acties van Benjamin vermeld. Zijn kat, Katjeka, ligt er tevreden bovenop te spinnen. Dochter Jill (4 maanden) ligt in de box en zijn vrouw Valentina Kempynck lijkt met een theaterkostuum bezig te zijn. Ondertussen overloopt Benjamin zijn acties op Zurenborgs terrein:

KALENDER / wintertijd

“Zaken die via de media op mij afkwamen, gebruikte ik als inspiratiebron. Het Palestijns-Israëlisch conflict van begin vorig

jaar raakte mij enorm. Hier wilde ik meer mee doen. Toen heb ik op de Plantin en Moretuslei hoog in twee kleine boompjes een fonkelende maan en ster neergezet. Twee oerreligieuze symbolen op de scheidslijn tussen een buurt waar veel Joden wonen en een buurt waar veel Moslims wonen! Ooit vroeg ik aan een taxichauffeur of hij mij naar de Plantin en Moretuslei wilde brengen. ‘Ah, ge bedoelt de Gazastrook!’, antwoordde die man. Precies daar staan nu de maan en de ster. En dan te bedenken dat veel passanten het niet eens zien! Ze wandelen er gewoon onderdoor! Tja, onze huidige samenleving is eigenlijk een overload aan prikkels. Weet je: die bomen staan daar eigenlijk als twee geliefden.”

John Dejans, eigenaar van restaurant Réfectoire aan deze lei, merkte het kunstwerk wel op: “Het is een heel schoon werk. Voor mij staat het op de juiste plek. Op deze plek vind je ook rust tussen deze twee bevolkingsgroepen.”

KALENDER / vasten

Sommige acties waren dan weer subtieler van aard. Benjamin, zichtbaar vermoeid na zijn werkdag, wordt enthousiaster: “Ineens sprak iedereen over de economische crisis! Toevallig viel dat samen met de vastenperiode na carnaval. Met carnaval verbraste men van alles en daarna was alles op! Toen hebben we enkele billboards aan Berchem Station wit en leeg gemaakt!” En hoe dan? Met wit papier of een witte verfrol? Benjamin (lacht): “Welnee, we hebben een spierwitte advertentieruimte voor enige tijd opgekocht bij het bedrijf Clear Channel!”

KALENDER / Pasen

Rond Pasen sierden mysterieuze vogelverschrikkers de op- en afritten van de Ring. Kleurrijk zagen zij eruit. “Dit hing samen met Goede Vrijdag”, verduidelijkt Benjamin. “Als een gekruisigde Christus stond er een vogelverschrikker aan de op- en afrit Borgerhout. Als een teken van het rurale in het urbane. Heel vervreemdend. Alsof er iets uit een andere tijd opdook.”

KALENDER / Allerheiligen

Op Allerheiligen trok er dan weer een bonte stoet door de Mercatorstraat. Voorop liepen er muzikanten, daarachter liepen mensen die een gigantische aansteker, wc-eend en blik droegen. De stoet werd afgesloten door Benjamins dochter Rosanne (17 jaar) en enkele vriendinnen. “Wij droegen toen banale consumptieartikelen. De mensen die ze droegen werden eigenlijk slachtoffers van die dingen. In deze stoet bevonden zich ook verschillende mensen zonder papieren. Wij hebben die mensen eervol kunnen vergoeden voor hun artistieke bijdrage. En mijn dochter en haar vriendinnen belichaamden de hoop.” In de Mercatorstraat zullen de mensen wel vreemd hebben opgekeken.

KALENDER / Kerstman

Benjamin: “Eerder op het jaar verscheen de Kerstman te laat in Antwerpen, nu hebben wij hem te vroeg laten komen. Vanuit de Van Diepenbeeckstraat liep de Kerstman naar Berchem Station. Met zijn bel rinkelde hij. Ik zie de Kerstman als een icoon die door de consumptiemaatschappij gerecu-

pereerd wordt. Door hem te vroeg te laten komen creëer je verwarring.” Als we het filmpje op YouTube mogen geloven, hebben de buurtbewoners goed gelachen met deze actie.

KALENDER / iedereen

In onze vorige gazet deden wij een oproep naar de mens achter de mysterieuze verschijningen van lichtjes en schrijntjes in de voetgangerstunnel aan de Arendstraat. Het raadsel werd al snel ontsluierd. Benjamin deed namelijk een oproep aan de Antwerpse bevolking om zelf acties te organiseren. Naast KALENDER09 ontstond er IedereenKALENDER. Ergens anders in deze krant leest u hoe Bert Janssens van deze gelegenheid gebruik maakte en de voetgangerstunnel in feeërieke sferen hulde.

KALENDER / zwart

Dinsdag 29 december ging Benjamins voorstelling ‘KALENDER / ZWART’ in première op het festival Wintervuur op Linkeroever. Een tevreden Benjamin vertelt: “Die voorstelling is eigenlijk een teruggeefbeweging. Ik vertel aan de mensen over een man die een jaar lang acties doet op straat. Datgene wat ik gedaan heb in een jaar tijd, bouw ik terug naar een uur en een half. Bij de première was heel veel volk, met name mensen die ik niet kende. Er ging een enorme warmte vanuit, dat gaf veel voldoening.”

KALENDER / ZWART zal later dit jaar nog vaak te zien zijn.

KALENDER / wit

Na aanleiding van zijn publieke acties zal Benjamin ook gaan exposeren in het M HKA (het vroegere MUHKA). Benjamin: “Wat ik op het podium gebracht heb rond KALENDER09 is eigenlijk niet genoeg. Daarom kan iedereen in het M HKA op zijn eigen tempo foto’s, filmpjes en verzamelingen rond de acties bekijken.”

KALENDER / boek

Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, verschijnt op 24 april het boek ‘KALENDER / BOEK’. In dit document zet Benjamin alles nog eens uiteen.

KALENDER / altijd

Begin januari moest Benjamin de sleutel aan Patrick Janssens teruggeven. Natuurlijk had Benjamin een ander plan en kopieerde hij de sleutel. “Deze sleutel zal ik doorgeven aan andere mensen, zodat we altijd nog veel onaangekondigde theateracties in de straat kunnen doen!”

Dus: wees op uw hoede, kijk goed om u heen, want er staat ons nog onvermijdelijk iets te wachten...

KALENDER wordt ondersteund door Toneelhuis, KVS, Antwerpen Open, Campo en InTeatro.

KALENDER / ZwART : 29/04,30/04,01/05

(Bourla Antwerpen), 30/03-31/03 (KVS Brussel), 09/04 (Groningen Grand Theater)

KALENDER / WIT : 25/04 t/m 20/06 M HKA

KALENDER / BOEK verschijnt 24 april www.benjamin-verdonck.be www.kalender09.be

Op Allerheiligen trok deze bonte stoet door de Mercatorstraat • Foto Mark RIETVELD

Primo heeft nu ook Zaza op de suggestiekaart! De straten van Zurenborg, getekend door Zaza, zijn te bewonderen in PRIMO.

Restaurant Primo - Dageraadplaats 13 - 2018 Antwerpen - T: 03 677 06 11 Dagelijks geopend: ma-vrij: 12-14.30 uur & 18-22.30 uur za-zo: 17 - 23 uur

Eerste reeks handwerklessen voor kinderen bij Aters

Astrid (9): “Ik steek de breipriem in mijn gips”

Het traditionele publiek van Aters Handwerken op de Dageraadplaats bestaat veelal uit dames met minstens één of meer grijze haren, maar dat was op woensdag 2 februari wel even anders. Een enthousiaste bende lagere schoolkinderen overspoelde de cursusruimte. De reden? De gloednieuwe handwerklessen voor kinderen en die waren in een mum uitverkocht. ! (Ellen BURTON)

Sinds een aantal jaren behoort handwerken niet meer tot het vaste lespakket in scholen. Toch vinden heel veel kinderen (en zeker niet alleen meisjes!) het nog steeds leuk om te leren breien of haken of andere werkjes te maken met stof en garen. De belangstelling voor handwerkopleidingen op maat van kinderen neemt de laatste tijd dan ook enorm toe. Als specialist in de branche speelt Aters graag in op deze vraag. Daarom werd beslist om ook een lessenreeks voor de jeugd op te starten. De twintig beschikbare plaatsen waren in een mum van tijd volzet.

JUFFROUwEN

Lesgeefsters Greet Steyaert en Tine Andries hebben al veel ervaring met hobbycursussen voor kinderen. Dat is ook wel nodig om twintig enthousiaste kids in toom te houden én hen nog iets bij te leren. Greet: “Het is eigenlijk een heel dankbaar publiek. De kinderen zijn heel gemotiveerd. Er hangt ook helemaal geen schoolse sfeer of zo. We zitten gezellig samen rond één grote tafel en natuurlijk mag er tijdens het handwerken gebabbeld worden. Onze cursistjes vinden het prima zo.”

Greets collega Tine is pas 25 lentes jong, maar ze is werkelijk gepassioneerd door breien. Door haar jeugdige leeftijd ontstaat er ook meteen een band met de kinderen. En die zijn het unaniem eens: “Onze juffrouwen zijn kei lief!” Tine en Greet willen het handwerken niet alleen terug bekend maken bij het jonge publiek, voor hen heeft de cursus ook een educatief doel. “We willen de kinderen van achter hun computer halen en hen een leuk en sociaal alternatief aanbieden. Hier kunnen ze iets leren terwijl ze knus bij elkaar zitten en keuvelen.”

POSITIEF

De cursusleidsters hebben hun leerlingen

meteen op de hand. Bij de ene verloopt het aanleren van de breitechniek al wat vlotter dan bij de andere, maar er heerst geen concurrentie tussen kinderen. Hoogstens wordt er al eens gepronkt met het reeds opgezette aantal steken. Maar zelfs dan klinken er alleen maar bewonderende ooohs en aaahs. Alles wordt ook positief benaderd. Loopt er al eens iets fout, dan geven Greet en Tine er snel een draai aan. “Oei, heb je een broddelsteek? Helemaal niet erg. We zijn aan het breien en elk handwerkje is uniek. Niemand heeft zo’n steek als jij!”

FEESTDAG De kinderen hebben in elk geval de tijd van hun leven. Kleine Mila uit de De Boeystraat is pas zeven jaar oud maar toch kan ze al vlot overweg met de breipriemen. “Dit is kei leuk en het lukt me nog ook!” Haar buurvrouw Suza (zes jaar en afkomstig uit de Transvaalstraat) deelt haar enthousiasme: “Ik heb vandaag een superdag. De juf heeft me geschminkt als piraat en nu mag ik nog komen breien ook. Een echte feestdag!”

GIPS

Niets lijkt de jonge handwerkfanaten tegen te kunnen houden. Zelfs een gebroken arm niet. Astrid (9) uit de Generaal Van Merlenstraat: “Ik heb mijn arm gebroken tijdens het volleyballen. Maar dat kan geen kwaad, het breien lukt nog prima. Eigenlijk is het zelfs handig. Kijk maar… ik kan de priem gewoon in mijn gips steken!”

JONGENS

Dat handwerken geen exclusieve vrouwenzaak meer is, bewijzen de twee dappere kerels Balou en Corneel. Volgens zijn vriendinnetje is Corneel dan wel de zotste van de klas, maar toch heeft de jongeman zich bewust laten inschrijven voor de cursus. “Ik

had al leren haken op school, maar ik wou ook wel kunnen breien. Het stoort me niet echt dat er niet meer jongens zijn. Ik vind het hier gewoon heel leuk,” aldus de negenjarige artiest uit de Dolfijnstraat. Balou (8 jaar) is iets minder spraakzaam en breit geconcentreerd verder, met de tong tussen de lippen. “Jaja, het is heel tof. Ik moet nog wel veel oefenen.” En dus laten we hem maar gauw met rust!

GROOTMOEDER

De ouders en grootouders van de huidige generatie lagere schoolkinderen hebben bijna allemaal wel nog leren handwerken op de schoolbanken. Ze hebben warme herinneringen aan het gezellige getik van brei- en haaknaalden in het stille klaslokaal, en nog belangrijker: de handwerktechnieken zijn ze veelal nog niet verleerd! Omdat het zonde zou zijn om die kennis zo maar verloren te laten gaan, mogen de kinderen het handwerkatelier ook samen met hun ouders of grootouders volgen. In dezelfde knusse sfeer van weleer leren breien of haken met de hulp van mama of oma: is dat niet de ideale familieactiviteit op woensdagmiddag?

Voorlopig werpt slechts één oma zich mee in de strijd met het jonge volkje. De elfjarige Shanetty heeft haar overgrootmoeder Marie-Louise bij. Die kan jammer genoeg zelf niet meer de breipriemen ter hand nemen. “Mijn ogen zijn heel slecht. Ik heb een bril en een loep nodig om nog scherp te kunnen zien. Hoe kan ik dan nog mijn brei vasthouden?” legt Marie-Louise lachend uit. “Maar ik kom vooral mee voor de gezelligheid. En om te betalen,” voegt ze er met een knipoog aan toe. Achterkleindochter Shanetty laat het niet aan haar hart komen: “Ik kom hier vaak om knutselspullen te kopen. Breien had ik al van mijn moeke geleerd, maar toen ik de affiche over de cursus zag

hangen, wou ik toch meteen meedoen. En het is super! Volgende keer vraag ik zeker mijn vriendinnetje mee.”

SUCCES

Als de mama’s en oma’s twee uur later hun nageslacht komen oppikken, valt de nieuwsgierigheid van hun gezichten af te lezen. “Vertel! Hoe is het geweest?” De kinderen tonen glimmend van trots hun meesterwerkjes. “Mama, mag ik mijn werkje morgen please mee naar school nemen? Niemand anders in mijn klas kan breien. Ze zullen kei jaloers zijn!” Vriendjes en vriendinnetjes die zo ook door de breimicrobe gebeten worden, kunnen zich nu al inschrijven voor de volgende reeks die start op woensdag 21 april. Het concept slaat duidelijk aan, wat geen wonder is in een creatieve wijk als Zurenborg. Misschien schuilt er wel een nieuwe Walter Van Beirendonck of Ann Saelens in één van de jonge cursistjes?

Nieuwe reeks handwerklessen voor kinderen: woensdagmiddag van 14u tot 16u op 21/4, 28/4, 5/5 en 19/5 – prijs: 35 euro voor de vier lessen (inclusief materiaal) en wie voor twee inschrijft, betaalt slechts voor één!

Info en inschrijven bij:

Aters Hobby & Handwerken

Dageraadplaats 29

2018 Antwerpen

T: 03 239 14 63

info@aters.be

www.aters.be

Nu ook open op zaterdag van 10u tot 14u

Italiaanse specialiteiten

PIZZA - PASTA

Ook om mee te nemen

Dageraadplaats

Open van 12u tot 14u en 18u tot 23u Dinsdag gesloten

De breisessie bij Aters was in een mum van tijd uitverkocht

Foto’s Ellen BURTON Zelfs met een gips rond de arm lukt het

Voor 2010 wens ik dat… AFGHANISTAN

Open School Antwerpen is een Centrum voor Basiseducatie. Kortgeschoolde volwassenen verbeteren of verwerven er Nederlands, rekenen en wiskunde, algemene kennis, computervaardigheden en Frans.

VREDE GEEN OORLOG

Sinds september 2009 volgen een paar honderd anderstalige cursisten les in de nieuwe vestiging van Open School op Nieuw Zurenborg. Een kleurig en gevarieerd gezelschap uit alle hoeken van de wereld. De

meesten onder hen zijn analfabeet: ze zijn ook in hun eigen taal niet of onvoldoende gealfabetiseerd. Bij Open School leren ze niet enkel praktisch Nederlands spreken, maar ook lezen en schrijven. Wij vroegen

hen wat hun wensen zijn voor 2010: voor zichzelf, voor hun land en voor Antwerpen.We hebben er een aantal uitgepikt en hopen op het einde van hun cursus een vervolg toegestuurd te krijgen.

Lunchbreak : moeder en dochter achter de toog

Als we het over zelfstandige etablissementen op Zurenborg hebben, denkt bijna iedereen onmiddellijk en onvermijdelijk aan de Dageraadplaats. Een beetje jammer, want ook in de straten rondom het plein zijn er behoorlijk wat handelsactiviteiten. Lunchbreak in de Draakstraat (brood, belegde broodjes, lunch en ontbijt) is daar een prima voorbeeld van en houdt het ondanks de crisis goed vol. (Walter MORTELMANS).

Meer dan 2 jaar ondertussen wordt de zaak uitgebaat door Fabienne Hanzen en haar dochter Kelly Braspenninckx. Moeder Fabienne werkte vroeger in een bakkerij en vond het tijd om het eens zelfstandig te proberen. De Draakstraat als locatie vindt ze wel OK. Het heeft toch een min of meer commerciële ligging. Of zij iets van de crisis voelen?

“Och, het is nu wel wat minder, maar dat komt ook door de feestdagen, bovendien is januari altijd kalm…”

Het aanbod is er vrij groot: van sapjes allerhande, die wel degelijk het hele jaar door verkocht worden en niet enkel in de zomer, tot een grote variatie aan broodjes en een heus broodaanbod.

Wordt er daarbij ook gemikt op bedrijven in de buurt ? “Niet echt specifiek”, gaat Fabienne verder, “Het personeel van De Lijn komt hier wel geregeld over de vloer, maar echt zelf gaan leveren doen wij niet. Stel dat je maar vijf broodjes kan gaan brengen en je moet

daar een auto voor inzetten, dat haal je er niet uit.”

PATISSERIE

Ligt de klemtoon voor haar op de broodjes of wordt het broodaanbod als evenwaardig gezien? Voor Fabienne hebben wel degelijk dezelfde waarde binnen dezelfde winkel, en “ze kunnen ook patisserie krijgen, maar dat moet dan wel op bestelling.”

Veel minpunten aan haar werk ziet ze niet, want wie vroeger al in een bakkerij heeft gestaan,weet wel wat werken is. En in deze sector werkt ze graag… En wat is dé aanrader van Lunchbreak? Wat moeten de klanten zeker eens uitproberen? Fabienne gaat voluit voor het broodje Lunchbreak, en we moeten toegeven dat het goed klinkt: pesto, kippenwit, cresson, zongedroogde tomaten, parmezaanschilfers. Van concurrerende bedrijven heeft ze geen schrik en ze heeft er ook geen moeite mee, want “iedereen heeft toch zijn eigen zaak met vaste klanten.”

DOCHTER

Dochter Kelly had zich gehaast om hier te zijn maar zat vast in het verkeer. Op het eind van ons onderhoud wil ze nog wel zeggen dat “het wel tof is om samen te werken met mama. Je kent mekaar natuurlijk door en door, dat maakt het gemakkelijker. Vroeger heb ik ook allerlei andere dingen gedaan, maar zo’n broodjeszaak, da’s toch anders, je werkt immers voor jezelf.”

Fabienne Hanzen en haar dochter Kelly Braspenninckx werken al twee jaar samen in Lunchbreak • Foto Andrei HOLTHOF

Gluren bij de Buren: Sober

Karen Claes gluurt al meer dan 7 jaar achter onze Zurenborgse gevels op zoek naar bijzondere verhalen.

Dit jaar gaat ze de stofwolken, boorgeluiden, mdf platen en verfgeuren achterna.

2010 staat in het teken van renoveren, verbouwen en grote klussen, in het spoor van handige harry's en bob de bouwers...

Renoveren! Reclameren, reconstrueren, reduceren, renderen of riskeren?

Met de lente in aantocht, hoor ik de eerste geluiden van renovatie door de straten waaien. Ramen staan open; verflucht, stofwolken, lijmslierten, pleisterbrokjes en tapijtstroken komen je tegemoet. Onze buurt is om het subtiel uit te drukken, minder betaalbaar dan enkele jaren geleden. Jonge starters zijn dus vaker verplicht een ouder huis te strippen en een metamorfose te ondergaan, samen met hun huis. Een renovatie wordt een extra gezinslid of partner. Je leeft er mee samen, dag en nacht. Je ontdekt de gebreken en voordelen, snel of soms te laat. Je wordt er door geleefd of je nu wil of niet. Het kost je jaren van je leven of van je portemonnee. Huwelijken gaan er aan kapot en soms ook ledematen of echte maten. De stress die hier mee gepaard gaat is niet aan iedereen besteed. Je hebt de 'Ik koop nieuwbouw en betaal me dan maar blauw' mensen, je hebt de 'Ik koop een huis voor een appel en een ei en het kost me een stuk van mij' mensen, ook de 'Ik koop een ouder huis en ik zie wel wanneer we starten' mensen of de 'Ik verkoop mijn net gerenoveerde huis en begin aan een nieuwe renovatie, voor de kick' mensen. Het is maar wat je wil en kan. Dat is een heel belangrijk onderdeel. Wat kan een mens zelf, dit wordt vaak met te late spijt overschat.

Ook moet iedereen zijn plaats kennen tijdens een renovatie of verbouwing. Ik ben geen held tijdens verbouwingen, dat beken ik. Ik heb enkele belangrijke lessen geleerd, die ik graag met jullie wil delen. Vraag maar één keer of je kan helpen bij een bepaalde klus. Als je deze vraag, weliswaar lief bedoelt gaat herhalen, kan dit behoorlijk op de zenuwen werken van je partner. En voor je het weet ben je in een discussie beland, die eindigt met 'Doe het dan zelf', gevolgd door het geluid van een slaande deur (als die al geplaatst is uiteraard). Probeer geen indruk te maken op je partner, door een klus te starten waar je geen kaas van gegeten hebt. Dit gaat altijd fout. Jezelf bewijzen is geen goede insteek. Je kan beter iets doen voor de innerlijke mens, lekker koken voor de klusser of vuiligheid opkuisen, want stof groeit alsof het bamboe is. Ga ook nooit met een klusser voor de gezelligheid mee naar een doe-het-zelf

zaak. Klussen is niet gezellig! Klussen moet snel gaan er is geen tijd om te kijken naar mooie verfjes en behangetjes. Ga dus niet mee tenzij je het grondplan van deze zaak al vanbuiten kent en niet achter man of vrouwlief, door de rekken wil vliegen. Spreek tijdig af hoe je het eindresultaat ziet. Want eens er een goede start is gemaakt, is het bijna onmogelijk terug te krabbelen. Tenzij je dood gebliksemd wil worden, of het etiket 'onmogelijk mens' wil opgespeld krijgen voor de rest van die periode. Meten is weten. Fout meten is zweten! Het vloeken komt meestal voort uit eerder genoemde, overschatte kluskennis. Een mdf plaat op maat snijden of laten snijden en die dan tekort blijkt te zijn. De straat zal het geweten hebben of moet ik zeggen, gemeten hebben.

Ik vind mannen die een kelder vol gereedschap hebben, geweldig. Het liefst alles opgeborgen in schuifjes met naametiketjes erop. Niet dat deze handige man dit nodig heeft, want hij kan de indeling dromen maar het gaat om de uitstraling van handige Harry. En het is altijd heel handig als vrouwlief naar de kelder moet, om dringend die bepaalde schroef van 6 mm te halen. Want geef toe schroeven, moeren, pluggen, bouten, spijkers, nagels, het is een vaktaal apart. Terwijl je op leven en dood naar de kelder rent, denk je: Bedoelde hij een zeskant schroef een rilschroef of een bolkopschroef van 6 mm? Je hebt geen idee, hoe die dingen eruit zien maar hebt de namen al zo vaak gehoord dat al je hoop dan maar gericht is op de naametiketjes. Soms liggen deze schatten nog in hun originele verpakking te wachten tot ze een onderdeel van je huis mogen worden. Maar meestal liggen ze al uitgepakt naast andere soortgenoten die ook niet de juiste maat hadden. Want blijkbaar is de juiste maat kiezen niet zo simpel. Dus worden er verschillende soorten meegebracht, onder het mom van, 'Die hebben we vast ooit nog eens nodig'. Uiteraard niet bij deze handige klussers. In hun kelder hangt al hun gereedschap keurig aan haakjes van klein naar groot of in kisten op maat gemaakt. Erg belangrijk is, dat op elk moment van de dag dit gereedschap gebruikt kan worden. Lees: materiaal dat altijd opgeladen is! Dus geen

boormachine met een halflege batterij of nog erger twee halflege batterijen, waarbij je de klus moet onderbreken, voor een lange, letterlijke oplaadpauze. Ik ben er wel achter dat renoveren, verbouwen en klussen de nodige verbouwingspoëzie met zich meebrengt en veel aan de verbeelding overlaat. Een woord als regenwaterrecuperatie. Wat een prachtig woord, ik gebruik het nooit. Zonde. Maar ja, om nu zo maar door het huis te roepen 'Lief, onze pijpen voor de regenwaterrecuperatie zijn toch in orde, want de herfst komt eraan?' Of 'Moet ik de communicatiedraden in andere wachtbuizen stoppen dan de elektrische draden?' Of 'Zoetje, zonder klopstand kun je de klopboor prima gebruiken als gesnoerde schroeftol om grote gaten te boren of om lange schroeven te schroeven, wist je dat?' Of 'Lieveke, koop ik nu waterontharders of waterverzachters, deze maand? ' En 'Heb je het domoticasysteem uitgezet of zet dat zichzelf uit?'

En dan al die wanden... voorzetwanden of scheidingswanden? Heb je je voorzetwand al aangetrokken? Anders zet ik er een scheidingswand voor! Het kan aan mijn fantasie liggen maar sommige woorden vragen er ook om, zoals droogzuiging en zelftappers. Bij kadaster denk ik aan kadaver. En als je dit soort woorden gaat combineren is het hek helemaal van de dam. "Na een zware nacht kwam hij terecht in de douchegoot, want hij had geen premie meer voor een aanbestedingsvorm. Jammer, dat het zo moest eindigen want ondanks de prachtige hemelverlichting had hij geen tuinaanleg."

En dan heb ik het nog niet eens gehad over aansluitingen van telefoon, TV, inter -

net...kabel of wireless, het maakt niet uit, wachten moet je toch. Als het niet aan de telefoon is, na vier Vivaldiseizoenen, is het tijdens "We komen tussen 13u en 17u, mevrouw!" Tussen 13u en 17u, alsof een mens niets anders te doen heeft! Je moet er iets voor over hebben. Het internet staat vol met verbouwings en renovatietips maar tussen digitale woorden en praktische daden is er nog een wereld van verschil. Ook kwam ik ergens feng-shui tips tegen, op een verbouwingswebsite!

Om de energiestroom van je huis in de gaten te houden. Voor vele mensen waarschijnlijk een belangrijk gegeven. Maar ik denk dat energie overhouden om al de klussen te klaren, die je nog moet doen, de grootste prior is.

Wij hebben zelf verbouwd toen we op Zurenborg kwamen wonen in 2003. Een huis is nooit af, een mens wil toch streven naar het ultieme huisgeluk en praktische luxe. Er zitten nog plannen in ons hoofd en we zullen ooit weer starten. Ik ben dan weliswaar geen verbouwingsheld maar heb toch wel enkele lessen geleerd. Niet alleen over verbouwen, ook over de verschillen tussen man en vrouw en hun kijk op zulke projecten.

Ik wil dan ook alle mensen die nu aan het verbouwen zijn, een hart onder de riem steken. Denk vooruit, denk aan de dag dat de klus af is (want er komt een einde aan, echt!) en je heerlijk met een wijntje op de bank kan lachen om alle avonturen. Want dat verbouwen een avontuur is, daar zijn we het allemaal wel over eens, denk ik.

P.s: Ik ben nog steeds gelukkig getrouwd. Karen Claes- januari 2010

Ik wil in 2010 graag komen gluren bij buren die middenin een renovatie, een kleine of grote verbouwing of bijzondere klus zitten. Leef je al maanden in een stofwolk? Kook, was en slaap je op enkele vierkante meter omdat de rest van het huis een puinhoop is? Ben jij de handigste Harry van Zurenborg? Wil je je leukste anekdotes, tips of nachtmerries delen met de rest van onze buurt?

Mail dan nu naar glurenbijdeburen@hotmail.com

Elke zondag tijdens zomermaanden

Klassieke muziek op het plein: wie heeft er een vleugelpiano?

Het is een beetje gek om in het putje van de winter al aandacht te vragen voor een evenement dat in de zomer georganiseerd zal worden. En toch doen we het want het gaat over kunst, klassieke muziek tijdens de maanden juli en augustus. Er worden momenteel namelijk volop plannen gemaakt en centraal in het gebeuren staat een piano, een vleugelpiano, die bespeeld, geschilderd en achteraf verkocht zal worden. Maar de vraag is of een goeie ziel ergens dergelijk tuig weet staan en het gratis en voor niets wil afstaan aan Musty en de zijnen. (Swa COLLIER)

De idee is al een tijdje aan het rijpen. Elke zomer pop en rock op vrijdagavond maar nooit eens lekkere klassieke muziek. Liefst uit de uithoeken van de wereld. Of een kruising van die werelden. Arabische klassieke muziekanten met professionals uit onze wijk, het moet kunnen en lukken. En zo kabbelde die idee verder. Vooral in het hoofd van onze Marokkaanse pleinwerker Musty. Hij werd er onrustig van en sprak Kleine Mohammed, Jan en Klein Pierke aan en er kwam voorwaar schot in de zaak. Een aantal muzikale duizendpoten uit de wijk zag wel iets in het project dat telkens op zondag de Dageraadplaats heel de dag van klassieke klanken moet voorzien. Gebracht door jongeren en ouderen, dik en dun, zwart en bleek. Daartussen flarden poëzie (de stadsdichter woont tenslotte bij ons om de hoek). Toch nog even zeggen dat niets de vrijdagavonden (Muziek in de Wijk) met swingende pop en rock in de weg zal staan. Integendeel.

ZONDAG

Bedoeling is dat er telkens na de mis (11 uur) op zondag gestart wordt. Om het uur

anderen aan de beurt tot 19 uur. Elke ploeg of elk individu speelt maksimaal twee keren twintig minuten. Uiteraard met een pauze middenin. Gezocht wordt nog naar BZ (bekende Zurenborgers) die het geheel willen presenteren. Zou Lotti vrij zijn in die periode? Ondertussen is de verzamelde horeca aangesproken en die loopt wild voor het project. Een bank heeft reeds een behoorlijk bedrag toegezegd en op dit eigenste moment hebben een tiental horecazaken medewerking beloofd. Dat belooft.

PODIUM

Hoe gaat men het doen? Op dit ogenblik wordt gedacht aan een rijdend podium van vijf op vijf meter dat telkens naar een andere lokatie gerold kan worden. Verder is er ook een geluidsinstallatie voorzien en worden er nog vrijwilligers gezocht om de boel op te zetten en af te breken. Van de deelnemers zelf wordt wel verwacht dat ze zich inschrijven op voorhand en dat kan al vanaf 15 maart en de inschrijvingsperiode loopt tot 15 juni. Voor alle duidelijkheid : het initiatief is non profit. Er moet dus geen winst worden gemaakt.

Voor de winnaar hebben we een fles rode wijn van wijnhandel De Heerlyckheid ter beschikking.