Gazet van Zurenborg Editie 6 - 2010

December 2010

Januari 2011

Februari 2011

GLOEDNIEUW HOTEL HEEFT GEEN RESTAURANT

Zurenborg is een nieuw hotel rijker en nog geen kleintje ook. Sir Plantin is de naam en momenteel zijn er al vijf verdiepingen klaar. Later volgen er nog eens drie. Meteen een opwaardering van deze door de auto gedomineerde straat en een geschenk voor de Zurenborgse horeca want het hotel heeft geen restaurant. • Foto Dieter DEDECKER

NIEUW ZURENBORG: SCHOOL AFGEVOERD

MODE

In de Waterloostraat zitten vier ambitieuse jonge mensen samen klaar om de modewereld te bestormen. Vier buitenlandse studenten zijn het nog die hier de stiel van mode-ontwerper komen leren. Antwerpen heeft internationaal op voetbalgebied niets in de pap te brokkelen, als het over mode gaat staan we op de eerste rij.

CARREFOUR

Het is nu wel definitief : de geplande containerschool in Nieuw Zurenborg komt er niet omdat er geen bouwvergunning is. Op de IGAO-site wilde de stad containerklassen openen voor meer dan 70 kinderen. Daar was vanaf het begin fel protest tegen vanwege SOS Zurenborg omdat de grond vergiftigd is en de kinderen moeten verblijven in een fijnstof-omgeving plus een veel te veel aan lawaai. Het schooljaar begon dan maar zonder de containerschool en de stad heeft nu laten weten dat ze de aanvraag voor een bouwvergunning intrekt. Een goeie zet van het stadsbestuur.

KINDEREN IN DE

BRES VOOR BIB

Foto Jörg PYL

Komen die kleinkinderen toch op bezoek en willen die nu toch geen pannenkoeken zeker? Op zondag? Maar we hebben geen melk meer. Geen nood want vanaf nu is er op de Plantinlei een vestiging van Carrefour die heel de week plus zaterdag en zondag open is. En vergeet de eieren niet.

Twee 12-jarigen uit de Lange Van Ruusbroecstraat trekken van deur tot deur om handtekeningen onder een petitie te krijgen waarin geprotesteerd wordt tegen de sluiting van de wijkbibliotheek. Met succes trouwens want diegenen die niet tekenen zijn op één hand te tellen. Hun actie werd wel gedwarsboomd door ultra slecht weer: eerst moesten e dagen van zware regens trotseren en nadien hadden ze af te rekenen met sneeuw en ijs. Hoeveel handtekeningen er op hu n

Foto Dieter DEDECKER

teller staan is te lezen op pagina twee.

Foto An VAN DE WAL

Gazet van Zurenborg – Stierstraat 3 – 2018 Antwerpen – gazetvanzurenborg@telenet.be

Foto An VAN DE WAL

PAG

Foto Jörg PYL PAG

2

Edito

SCHOOL

Zo tegen het jaareinde wensen we naar aloude gewoonte iedereen een gelukkig Nieuwjaar en wat dat concreet wil zeggen moet iedereen zelf maar invullen. Vul dus maar in. En tegen het jaarend nog wat nieuws van binnenin: de krant stelt het wel. We hebben alweer een paar nieuwe medewerkers die het echt goed doen en een meerwaarde betekenen voor deze redactie en de krant. Nogmaals welkom. Financieel mogen we ook niet klagen want we hebben een aardig potje bij elkaar gespaard zodat we met een gerust gemoed eventuele tegenslagen of donkere periodes kunnen overbruggen. En dat hebben we allemaal te danken aan één factor: aan de mensen die aan deze krant meewerken en alles doen vanuit een vrijwillige basis. Gegeven waar heel wat mensen uit de media –ook op Zurenborg zelf- ons heel erg voor benijden. Dus doen we volgend jaar ook verder op de ingeslagen weg.

Naar de school dus. Die komt er dus niet op de IGAO-site. Gelukkig maar want er is- behalve dan in Hobokennooit een onveiliger school geweest na de Tweede Wereldoorlog. Nog even aan herinneren dat in Hoboken de Metallurgie de grote boosdoener was en dat de overheid dit gegeven ook langs alle kanten negeerde. Tot men niet verder meer kon en de speelpleinen van de scholen verhard werden en alle tuintjes afgegraven werden. Nu realiseerde de bevolking zich ook dat een aantal vreemde ziekten en sterfgevallen waarschijnlijk te wijten waren aan het overal in de lucht aanwezige lood. Dus het zou krankzinnig zijn om kinderen onder te brengen op een plek waar ze langs alle kanten belaagd worden door lawaai, door fijn stof dat afkomstig is van het stukje weg dat bekend staat als het drukste van heel België en dat de ondergrond dan nog eens zo verontreinigd is dat men zelfs het opdwarrelend stof moet vermijden. Je vraagt je zelfs af hoe men ooit tot een dergelijk besluit is kunnen komen. Want er staan genoeg panden leeg die omgetoverd kunnen worden tot klaslokalen. Als de ouders dan een paar honderd meter moeten rijden is dat maar zo. Er zijn erger dingen in het leven. Uw kind aan een baxter leggen bvb omdat het een bloedvergiftiging opgelopen heeft zoals toen in Hoboken het geval was. Maar zo te zien heeft het gezond verstand de bovenhand gehaald of was het toch het protest van SOS Zurenborg die de knop heeft omgedraaid? Zoals toen de dokters van de PvdA (Amada) in Hoboken de kat de bel aanbonden met het gekende gevolg. En zijn we weer terug bij de site IGAO Uit de onderzoeksresultaten zoals die nu voorliggen blijkt dat er heel wat werk aan de vergiftigde grond zal zijn. Het aantal stoffen dat men daar aantreft is groot genoeg om een hele chemieklas een jaar lang boeiend bezig te houden. Bovendien is bodemsanering een erg dure operatie zodat we vrezen dat de prijzen daar nog een flink stuk omhoog zullen gaan.

Ook de bibliotheek blijft in de actualiteit. Je moet toch even slikken als in de stromende regen twee twaalfjarigen plots aan je deurbel trekken met de vraag of je de petitie wil tekenen tegen de sluiting van de bib. Dat doet deugd aan het hartje en zeker als je het duo wijst op de overbuur die zeker zal tekenen want dat is een jeugdschrijver. Wie, wilden ze weten. En als ze naam Peter Van Olmen hoorden vlogen ze er op af want dit was niet zomaar een handtekening, neen, dit was de handtekening van hun favoriete schrijver bij uitstek. En woonde die hier? Snel, snel…..

ONZE KRANTEN VOLGEND JAAR

ZATERDAG 12 FEBRUARI

ZATERDAG 16 APRIL

ZATERDAG 18 JUNI

ZATERDAG 03 SEPTEMBER

ZATERDAG 29 OKTOBER

ZATERDAG 24 DECEMBER

Er was klassieke muziek in de wijk. Alweer een paar maanden geleden op de Dageraadplaats was dat. Met een soort verplaatsbaar podium telkens op een andere plaats. Klassieke muziek was het met weinig randanimatie maar dat was ook de bedoeling niet. Tot een aantal

Tegen sluiting wijkbibliotheek

Twee kinderen gaan van deur tot deur met petitie

De wijkbibliotheek op Zurenborg moet verdwijnen en voorlopig ziet het er naar uit dat deze beslissing gehandhaafd blijft. Ondanks de protesten van bewoners in de wijk. Zo waren er scholen die de straat opkwamen en nu zijn er twee twaalfjarigen uit de Lange Van Ruusbroecstraat die in een aantal Zurenborgse straten handtekeningen verzameld hebben tegen de sluiting. Hun teller staat voorlopig op 427 handtekeningen.

De twee zijn de 10- en 12-jarigen, Jozefien en Arthur Beullens. Zij trokken van deur tot deur om handtekeningen te verzamelen tegen de geplande sluiting. Twee moedige kinderen die regen en kou trotseerden.

Waarom eigenlijk?

Jozefien Beullens: “We vinden dat de bib in de wijk moet blijven omdat veel kinderen en oudere mensen er naartoe kunnen. Zij kunnen minder gemakkelijk naar een bibliotheek als ze daarvoor een bus of tram moeten nemen. Ik ben trouwens bang om naar Permeke te gaan, zelfs als mijn ouders erbij zijn: er staan altijd mensen die er onguur uitzien en onverstaanbare dingen roepen naar ons.”

Gaan jullie zelf naar de bibliotheek?

Jozefien Beullens: “Ja, we gaan vaak naar de bib, bijna elke woensdag. Je moet dan wel eens aanschuiven, want iedereen komt op dat moment. Op andere dagen is ze niet open. Hier mogen we vaak alleen naartoe, naar een andere bib gaat dat niet. Het is leuk dat je er zoveel mensen kent. Ik doe zelf mee aan de Kinderen Jeugdjury: een groep kinderen die tien boeken van het voorbije jaar lezen en daarover hun oordeel geven.

Alle Vlaamse jury’s bepalen samen het beste jeugdboek. Dat krijgt dan een prijs. Arthur gaat eerder voor strips, maar hij zoekt ook dingen op als hij werkjes voor school moet maken.”

Hoe reageerden de mensen? Hadden ze begrip voor het besluit van de stad of stonden ze pal achter de petitie?

Arthur Beullens: “Veel beleefde mensen tekenden onmiddellijk, andere deden de deur dicht als ze het woord ‘petitie’ hoorden. Er was zelfs een man die zei dat hij zelf beslist had dat de bibliotheek dicht moest. Hij heeft niet getekend. Maar meestal kregen we complimenten. De meeste mensen uit de buurt zouden een sluiting van de bib zeker niet leuk vinden.”

Tot wanneer gaan jullie eigenlijk op pad?

Arthur Beullens : “Door een sterfgeval in de familie konden we de voorbije week niet op pad. Nu komen mijn examens eraan, maar we proberen toch nog langs te gaan in enkele straten waar we niet geweest zijn.”

Hoeveel handtekeningen willen jullie verzamelen en wat gaat jullie er uiteindelijk mee doen?

Arthur Beullens: “Duizend lijkt een mooi getal. We hoorden op de radio over de actie van een districtraadslid in Ekeren: er zijn nog zes andere bibliotheken die ook moeten sluiten. We bezorgen onze handtekeningen in de kerstvakantie aan hem. We hopen echt dat de bib open blijft. Toch zijn we blij dat we onze tocht hebben ondernomen, want de reacties waren heel plezant. Je leerde de verschillende bellen op Zurenborg kennen.”

Swa Collier, hoofdredacteur van de Gazet van Zurenborg laat elke keer zijn gedachten gaan over de gebeurtenissen in de wijk. (Foto Edwin MENU)

vrouwen een lap begonnen te breien (al kan dat laatste misschien een verkeerde term zijn) om de gebruikte piano mee af te dekken. En ze bleven breien en ze bleven breien en dit is dan (voorlopig) het resultaat. We houden iedereen op de hoogte. • Foto Luc PANDELAERS

Inwoners van Zurenborg tekenen graag de petitie Foto An VAN DE WAL

Containerschool Nieuw Zurenborg

Advies Toezicht Volksgezondheid: “ ongunstig ”

Uit dat advies blijkt dat een bodemonderzoek uitgewezen heeft dat er sprake is van historische verontreiniging van bodem en grondwater. Niet verwonderlijk als men weet dat er hier een gasbedrijf actief was van circa 1883 tot begin jaren dertig. OVAM spreekt dan ook van een ernstige bodemverontreiniging. En wat die verontreiniging wel is wordt ook keurig opgesomd: Een teerzone ten zuidoosten van de gashouder van 80 000 kubieke meter met minerale olie, naftaleen, benzeen en PAK. Een tweede teerzone en en zone met ijzeraarde met cyanides en PAK, de toplaag is verspreid over de ganse site verontreinigd met PAK en cyanide en ga

Officieel heeft de stad de aanvraag om een tijdelijke school op te richten ingetrokken. Ze hebben dus laten weten dat er plots geen behoefte meer is aan bijkomende school in Nieuw Zurenborg. Het gevolg is dan ook dat de tijdelijke containerschool (2 jaar) niet op de IGAOgrond zal komen en dat heeft dan niets te maken met de sterk vervuilde grond. Want dat de grond zwaar vervuild is bewijst het rapport van OVAM, de Openbare Vlaamse Afvalstoffenmaatschappij. (Swa COLLIER)

zo nog maar even door. Ook het grondwater is zwaar verontreinigd.

MAATREGELEN

Als men toch een school zou openen dan heeft de OVAM een pak maatregelen op een rijtje gezet; Zo moeten alle niet verharde delen van het terrein “duurzaam” afgesloten worden, mogen er geen graafwerken worden uitgevoerd en mag men zelfs geen saneringswerken uitvoeren als de containerschool er zou staan. Wat vluchtige stoffen (benzeen) betreft zouden er bijkomende metingen moeten worden uitgevoerd. Volgt dan nog een resem maatregelen die men in acht zou moeten

nemen indien er kinderen naar de bewuste plek zouden komen. Plek waar momenteel een parking van het personeel van De Lijs is. Plek die op 250 meter van de Singel en 300 meter van de Ring ligt. De drie klassen (twee kleuterklassen en één lagere klas) liggen dan ook nog eens in een omgeving van veel lawaai. Er is de Singel, de Ring, het spoorverkeer en het voortdurende lawaai van de transformator in de buurt. In eerdere studies werd al op het gevaar van deze geluidscocktail gewezen en nu het over kinderen gaat wordt gezegd dat die bijzonder kwetsbaar zijn. In totaal zouden er meer dan 70 in de containers hebben gezeten.

ONGUNSTIG

De diverse rapporten wijzen allemaal op hetzelfde: hier een school oprichten kan als er heel veel maatregelen worden genomen maar dan nog blijven er wel degelijk risico’s bestaan. Zo veel is duidelijk. We citeren uit de conclusie van Toezicht Volksgezondheid: “Het advies van de afdeling Toezicht Volksgezondheid om op voorliggende locatie een school toe te laten is bijgevolg ongunstig”. Maar dit advies had de stad niet meer nodig want door reorganisaties van het stedelijk onderwijs was er plotsklaps geen bouwvergunning meer nodig.

 DE MAN DIE DE ‘BRUG DER ZUCHTEN’ NIET KAN LUCHTEN

probleem is dat er zo veel betrokken partijen zijn“

Berchems (onafhankelijk) districtsraadslid Arnold Peeters is de man achter de ‘Brug der Zuchten’-campagne, op de plek waar de Guldenvliesstraat wanhopig probeert de Cobdenstraat de hand te reiken. Het dossier om deze vieze achterpoort van Zurenborg wat meer allure te geven, zit al jaren muurvast en zal dat naar alle waarschijnlijkheid nog wel wat blijven. (Marcel SCHOETERS)

Arnold Peeters ergert zich al jaren (onder meer de billen) blauw als hij vanuit zijn woning op de Groenenhoek via de Guldenvliesstraat naar de school fietst waar hij autochtone en allochtone Vlaamse kinderen door het derde leerjaar begeleidt. Hij zetelt nog maar sinds 2007 in de districtsraad, geïnspireerd door zijn ervaring in een buurtcomité dat er in Berchem nog naar de mensen wordt geluisterd. “Berchem is het district waar het VB de minste stemmen haalt”, zegt hij. “Ik wil mij inzetten voor de samenleving, de buurt en Berchem in het algemeen.”

HEIMWEE

Arnold heeft duidelijk heimwee naar de oude brug, die rechts naast de huidige stond. “Die was prachtig. Ze was alleen al omwille van haar metalen steunpilaren uniek.” Wat er voor in de plaats is gekomen, kan minder op zijn goedkeuring rekenen. Vanaf zijn aantreden in de districtsraad heeft hij zich op de kwestie gestort. Vandaar, onder meer, het fietsen. “Ik voel mezelf verplicht om door die straat te rijden om aan te voelen hoe erg het wel is.”

Want dit probleem gaat niet alleen over een

brug met badkamerwanden en riolering die bij regenweer de verkeerde kant op spuit. Eind 2008 heeft Arnold zijn eerste vraag gesteld over de brug. “Het probleem is dat er zoveel betrokken partijen zijn. Niet alleen de stad Antwerpen, maar ook de spoorwegen (d.w.z. Infrabel, de beheerder van de spoorweginfrastructuur, GVZ), en ook De Lijn. De Vlaamse openbaarvervoermaatschappij heeft sporen lopen onder de brug. Dat betekent dat zij mee opdraaien voor de kosten van de heraanleg van de Guldenvliesstraat, met name voor het ‘domein’ van 0,5 meter naast de tramrails."

WEBSITE

Het lijkt er sterk op dat De Lijn in deze hele kwestie een sleutelpositie inneemt. “De Lijn weet niet goed wat aan te vangen met de sporen die onder de brug liggen en door de Guldenvliesstraat lopen”, zegt Arnold. Hij heeft weet van een scenario dat voorziet in het afbuigen van de tramroute langs de Stanleystraat – die momenteel opnieuw wordt aangelegd en dus opnieuw opengebroken zou moeten worden- via de ‘put’ tegenover de Statiestraat. Het is deze besluiteloosheid die het hele dossier in een wurggreep houdt. Nog

wat ruimer bekeken, is de hele kwestie een onderdeel van de chaotische verkeersafwikkeling om en rond het station AntwerpenBerchem. “We moeten constant aan de alarmbel blijven trekken, om deze kwestie niet te laten verkankeren”, zegt Arnold. Daarom zette hij de website www.debrugderzuchten.be op.

“Ik wil daarmee benadrukken dat je dit niet op zijn beloop mag laten. Het gaat hier ook over dingen als de regelmatig uitvallende verlichting, de graffiti –waarom kunnen we het concept van de brug aan de Krijtstraat niet overnemen– en de meer dan lamentabele staat van het wegdek Ik heb die website opgezet om de mensen te laten reageren.”

De aangekondigde bouw van het nieuwe logistieke centrum van Infrabel op de spoordriehoek was voor het district Berchem een goede aangelegenheid om het hele dossier nog eens met Infrabel op te nemen.

OPLAPWERK

Uit de vergadering van de laatste districtsraad blijkt dat er nog veel ruimte is voor geween en tandengeknars. Dat blijkt uit een

antwoord van districtsschepen Luc Thiessen van Openbaar Domein op de vraag die Arnold over de Brug had gesteld. Thiessen verwees naar de serieuze kosten waar het district mee werd geconfronteerd omdat de aanbesteding van het door (toen nog) de NMBS beloofde pleintje naast de brug niet kon doorgaan door het afhaken van (ondertussen) Infrabel. “Het district Berchem, dat toen de werkzaamheden al had aanbesteed en had gecommuniceerd naar de buurtbewoners, moest toen een serieuze schadevergoeding aan de aannemer betalen. Ook vandaag weet Infrabel nog niet wat de toekomst zal zijn van de inrit onder de tunnel en de nabijgelegen vrijgekomen bedrijfsruimte”, dixit Thiessen. Hij beloofde dat het dossier van de Guldenvliesstraat vanuit het Berchems districtsbestuurnauwgezet zal worden opgevolgd. Hij moest tot zijn spijt toegeven dat het waarschijnlijk voorlopig zal blijven bij het nodige ‘oplapwerk’… www.arnoldpeeters.be

“Het

Arnold Peeters heeft heimwee naar de oude brug

Foto Stephan HUYGEN

GOED NIEUWS VOOR DE ZURENBORGSE HORECA

NIEUW HOTEL SIR PLANTIN

HEEFT GEEN RESTAURANT

Goed nieuws voor de Zurenborgse horeca: het nieuwe luxe hotel Sir Plantin aan de Plantin & Moretuslei 136140 heeft namelijk geen restaurant. Wel 110 kamers waar de gasten kunnen beschikken over de luxe die een drie tot viersterrenhotel te bieden heeft. “Zuren-

Anderhalf jaar lang werd er aan gewerkt. Het vroegere Fletcher Hotel en het rusthuis werden helemaal gestript zodat alleen de buitenmuren nog overbleven. En langzaam maar zeker kwam er een hotel voor in de plaats. Acht verdiepingen hoog. Momenteel zijn er reeds vijf verdiepingen helemaal klaar met in totaal 110 kamers en volgend jaar volgen andere verdiepingen met nog eens 66 kamers. Het is de Duitse groep Grand City (81 hotels) die een hotel in Antwerpen wel zag zitten. Zij zijn namelijk uit op panden die als hotel kunnen omgevormd worden zodat ze voldoen aan hun eigen concept. En voor de SIR-groep binnen het geheel is dat een welbepaald stramien.

Wim Van Respaille is de general manager: “We zijn een life-style hotel en dat kan je aan veel dingen merken. Aan de huiselijkheid, goed internet, echt goeie bedden bvb en een flatscreen in de kamer. De kleuren zijn erg belangrijk.” En dat van die details klopt wel. In de ruimte vlakbij de inkomdeur hangen afbeeldingen van de Vlaamse Primitieven aan de muur, staan kunstboeken in een rek, ligt op een tafel een boek

over art deco ter beschikking, staan er makkelijke zetels.

Aan de inkom een ligzetel en nog meer afbeeldingen van Vlaamse Primitieven. Iets verder een bar in een groot vierkant en aan de muur een soort scherm met alle soorten mededelingen. Daarop lezen we dat een van de zalen de naam Zurenborg meekreeg. Werner Spaenjers, director of sales: “Dat klopt en we willen de wijk ook in het buitenland promoten. We hebben trouwens contacten met de toeristische diensten van Antwerpen om een en ander op poten te zetten. Zo hebben we een wandeling “ ’Out of the Box’ die de mensen naar de Cogels Osylei zal brengen waarbij ze een wandeling door de wijk zullen maken.”

KLEUREN

Op het ogenblik dat we het hotel ( op ons verzoek) bezoeken is het officieel nog niet open. En dat is ook te merken aan de kinderziekten. Terwijl we in de “lounge” zitten te babbelen overvalt ons een koudegolf. “Klopt“ zegt Van Respaille ”dat staat nog niet helemaal op punt en het is gesignaleerd, ze zijn onderweg om het goed af

borg is voor ons belangrijk” zegt woordvoerder Werner Spaenjers “en we hebben al uitstappen voorzien naar de Cogels Osylei. De wijk is eigentijds, trendy en hip en dat sluit volledig aan bij het imago van ons nieuwe hotel” (Swa COLLIER)

te regelen.” We worden begeleid naar een van de kamers die al klaar is. Opvallend: de gangen zijn zwart en voor elke deur ligt een soort gekleurde, ingewerkte mat met het kamernummer klaar en duidelijk zichtbaar. Elke mat heeft een andere kleur en die kleur komt overeen met de kleur van de kamer zelf. Werner Spaenjers: “ We werken met groen, paars, rood en geel”. In de kamer, 18 vierkante meter groot, trekt een groot bed de aandacht. Werner Spaenjers: “We zijn bijzonder fier dat we kunnen uitpakken met super box-spring bedden en overal een goeie flatscreen aan de muur. Verder natuurlijk gratis internet en Wifi in de kamer.” De badkamer met bad en is erg functioneel ingericht. Veel aandacht werd besteed aan het weren van het geluid en het verduisteren van de kamer zelf.

De fotograaf wringt zich in alle bochten om alles goed in zijn lens te krijgen. Wat tenslotte ook lukt. Terug naar de gang waar we in complete duisternis terechtkomen. Af en toe piept een klein lampje aan de zoldering. Nog een van de kinderziekten. Spaenjers wijst ons aan de lift op nog

iets bijzonders: “We hebben aan elke deur van de lift speciale branddeuren geïnstalleerd zodat men bij brand niet in de lift terecht kan komen.” Er wordt ook gewezen op het feit dat men de gevel helemaal geschilderd heeft en dat er binnenkort ook nog lichtreclames komen. Van Respaille: “Dit hotel is voor de groep het eerste in zijn soort en binnenkort volgen er nog een aantal. En die zijn helemaal ingericht zoals dit in Antwerpen. Ook een goeie zaak voor de Belgen want een aantal dingen die ik hier geïnstalleerd heb worden ook gebruikt in de buitenlandse hotels. De luifel bvb en dat is dan weer een goeie zaak voor het bedrijfsleven in Vlaanderen.

PRIJZEN

We zijn erg benieuwd naar de prijs van een dergelijke kamer. Bodemprijs is 69 euro maar ze wijzen er wel op dat dit de bodemprijs, de minimumprijs is. Manager Van Respaille: ”We zijn erg flexibel en dat wil zeggen dat we ons richten op de marktprijzen. Vergeet niet dat de concurrentie hier in Antwerpen bikkelhard is. Wijzelf hebben in de directe omgeving een paar

De bar serveert Vlaamse bieren en aan de muur details uit werken van Vlaamse Primitieven. • Foto’s Dieter DEDECKER

stevige concurrenten. Bovendien verschillen de prijzen naargelang het tijdstip. In het weekend richten we ons meer op de toeristen, tijdens de week mikken we meer op de grote bedrijven en de zakenmensen. Bovendien is het tijdstip van het jaar ook belangrijk. Maar dat is overal zowat hetzelfde principe maar wij willen extra flexibel zijn.“

Goed om weten is dat er geen restaurant is en dat een ontbijtbuffet 15 euro kost. Ontbijten kan dus wel. Maar de investering in een keuken vraagt veel geld zowel wat de inrichting als het personeel betreft.

PERSONEEL

Een hotel runnen vraagt veel personeel. Valt wel mee blijkt. Van Respaille: “Headhunters hebben het geschikte personeel geselecteerd en we zijn dan ook met een twintig vaste mensen. Verder worden alle diensten uitbesteed en je mag rekenen dat er daar nog eens een twintigtal mensen mee bezig zijn.”

Dat personeel is ondertussen aan het poetsen want op de benedenverdieping is het

al een en al bedrijvigheid. Twee bedrijven zijn met soorten sessies bezig. Het management bekijkt met plezier alle activiteiten. Ze zijn hoopvol voor de toekomst. De economie kruipt uit een diep dal en her en der zijn er tekenen dat er verbetering op komst is. Van Respaille: “Alles wijst er op dat we de komende drie tot vier jaar een serieuse groei zullen zien en dat is voor het hotelwezen goed nieuws. Bovendien verwachten we veel van het Congrescentrum van de Dierentuin dat tegen 2013 operationeel zal zijn. Dat ligt binnen loopafstand van hier.“ Het wordt druk en we worden uitgenodigd op de officiële opening. Al weet men nog niet precies wanneer dat zal gebeuren. Ons oog valt op de tapkranen van de bar. Opmerkelijk voor een internationaal luxehotel is dat er geen Heineken of Inbev uit de kranen stroomt maar Bavik, Petrus en Pilaarken. Allemaal Vlaamse bieren. Meer bepaald uit West-Vlaanderen. Vandaar de vraag aan manager Van Respaille of hij soms toevallig van West Vlaanderen is.

“Klopt” zegt hij verrast “hoe weet jij dat?

ALLES. START MET EEN IDEE.

Antenno Marketing & Communicatie • Cogels Osylei 19• 2600 Berchem

Werner Spaenjers en manager Van Respaille • Foto’s Dieter DEDECKER

en makkelijk te maken eindejaarsgerecht

Restaurant Euterpia zet beuling op ons feestmenu

Excuseer?

In 2011 zal het precies 35 jaar geleden zijn dat restaurant Euterpia in de Generaal Capiaumontstraat de deuren opende. Gastkoppel Marijke en Marc ontvangen er in hun statige herenhuis een overwegend artistiek publiek. Op eenvoudig verzoek van de Gazet van Zurenborg stelden ze een betaalbaar, makkelijk te bereiden menu samen. (Dirk BLIJWEERT)

Zijn jullie open tijdens de feestdagen?

Marijke: “Neen. We hebben dat een tijdje gedaan, maar we zijn er snel op teruggekomen. Het was altijd hetzelfde liedje. We kregen enorm veel aanvragen en moesten zelfs mensen weigeren. Maar op Nieuwjaarsavond kwamen er altijd een heleboel mensen dan toch niet opdagen. Dan is het natuurlijk te laat om vervangers optrommelen. Gevolg: er bleven altijd tafeltjes leeg, wat de sfeer uiteraard niet ten goede komt. Vandaag wordt er met de feestdagen trouwens sowieso veel minder uit eten gegaan dan vroeger, heb ik de indruk.”

Hoe komt dat, denk je?

Marijke: “Ik denk dat uit eten gaan alledaagser geworden is. Vroeger was een restaurantbezoek iets feestelijks, je deed het alleen bij speciale gelegenheden. Vandaag gaan mensen regelmatiger uit eten, je doet het niet noodzakelijk om iets te vieren, je kan ook zonder reden op restaurant gaan. Anderzijds zie je een nieuwe trend opduiken: veel mensen richten hun eigen keuken steeds comfortabeler in, en koken thuis voor vrienden en familie .”

Hoe vieren jullie zelf Nieuwjaar?

Marijke:”Eigenlijk hebben we niet zo meteen een traditionele manier om het eindejaar te vieren. Het hangt er een beetje van af. We hebben hier regelmatig feestjes georganiseerd voor de familie. Dan zaten we toch met z’n veertigen aan tafel. Soms gaan we in de eindejaarsperiode ook op reis, maar dan vermijden we de drukte en kiezen we voor minder toeristische plaatsen. Zo hebben we samen met vrienden het nieuwe jaar ooit eens in Marokko ingezet. Heel bijzonder was dat, met veel lekker eten en dans…Wat mij betreft mag het ook in de middle of nowhere zijn, ik heb bijvoorbeeld goede herinneringen aan ons verblijf bij de Dogons…”

Marijke: “De Dogons zijn een stam in het zuidwesten van Mali. Ze wonen in huisjes die tegen rotsen van wel 300 meter hoog gebouwd zijn. De Dogons hebben een echte praatcultuur. Als ze problemen hebben, dan worden die uitgeklaard in een soort praatbarak. Eigenlijk is het meer een soort dak dat steunt op vier lage pilaren. Wie er binnenkomt, moet zich noodgedwongen klein maken. De Dogons hebben ook vreemde ontmoetingsrituelen. Als ze elkaar ontmoeten, duurt het vaak erg lang vooraleer ze echt praten met elkaar. Meestal vragen ze elkaar hoe het met de familie gaat. Ze gaan daarbij heel nauwgezet te werk en vragen achtereenvolgens hoe het met moeder, vader, echtgenote, kinderen, broers, zussen enzovoort gaan. Echt antwoorden hoef je trouwens niet te doen op die vragen. Meestal herhaalt de gesprekspartner gewoon de vraag die hem net gesteld is…”

Marc, wat betekent een feest voor jou?

Marc: “Sex & drugs & rock & roll natuurlijk man, wat anders? (hilariteit). Tja, feesten kan zo veel betekenen… Voor vrouwen bijvoorbeeld is het een uitstekende gelegenheid om zich op te kleden. Feesten is genieten, is samenzijn ook. Het belangrijkste is dat je openstaat voor een feest: je moet het ook wel willen natuurlijk. Ik denk dat mensen zich een feest moeten gunnen. Anderzijds vind ik dat feest tijdens de eindejaarsperiode iets melancholisch heeft. Ik vermoed dat het te maken heeft met het tekort aan licht dat we willen compenseren.”

Jullie eindejaarsmenu begint zeer ongewoon met een waterkerssoepje gevolgd door beuling…

Marc: “De waterkerssoep is een ideetje van Marijke. Het smaakt heerlijk en kost geen geld, je vindt het zo op de markt. En beuling hoort bij een typisch Waalse feestmaaltijd. Jammer genoeg kan je ze niet overal meer vinden. In de Fruithoflaan is er een biologische slager doe superlekkere beulingen verkoopt. Je kan ook heel smaakvolle worsten kopen bij Poolse slagers trouwens, veel lekkerder dan de dingen die in de supermarktrekken liggen. Onze kok heeft een gerechtje bedacht met een brickdeeg, dat maakt het

geheel feestelijk. Echt waar: zalm of sint-jacobsvruchten zijn echt niet nodig voor een feestgerecht hoor.”

Hertenragout klinkt dan weer erg feestelijk en zelfs een tikkeltje duur…”

Marc: “Nee hoor, hertenragout is best goedkoop. Wie een beetje uitkijkt, betaalt er amper 15 euro per kilo voor. Je moet er wel tijdig aan beginnen: het vlees is behoorlijk taai en moet urenlang sudderen vooraleer het zacht is. Maar da’s meteen ook het leuke. Je maakt het vooraf klaar, warmt het op, haalt het van het vuur en kan zelf aan tafel meegenieten. Je ziet: we hebben ook aan de kok gedacht. Zo is het feest voor iedereen!”

Nieuwjaarsmenu Euterpia

Brickdeegje met sint-jacobsvruchten, beuling en prei

Wat heb je nodig?

• Brickdeeg (delhaize)

• 1 sint- jacobsvrucht per persoon

• 3 schijfjes beuling per persoon

• prei

• peper en zout

• olijfolie, boter

Hoe maak je het?

Was de prei en stoof ze aan in boter, kruid af met peper en zout.

Snijd de gekuiste sint-jacobsvrucht in twee, doe er peper en zout en een beetje bloem op. Bak de vrucht heel kort aan in olijfolie. Snijd de beuling op schijfjes en bak ze heel even in de boter.

Bestrijk de brickdeeg met olijfolie, doe de

aangestoofde prei in het midden, en leg daarboven afwisselend beuling en sint-jacobsvruchten.

Vouw het pakketje netjes dicht en doe het geheel in een voorverwarmde oven. Bak af op 180 graden. Na 8 tot 10 minuten is alles mooi bruin en krokant.

Liefhebbers kunnen het geheel met een blanke botersaus afwerken.

Soepje van waterkers

Wat heb je nodig?

• waterkers

• kippenbouillon

• sjalot

• peper en zout

• aardappel

Hoe maak je het?

Stoof de sjalot aan in een beetje boter, voeg de gekuiste waterkers toe en laat ze even smelten.

Doe er de kleine gesneden aardappel bij, en voeg kippenbouillon en water toe tot alles netjes onder staat. Laat tien minuten zacht inkoken en mix het geheel glad tot een mooi soepje. Breng eventueel op smaak met peper en zout.

Hertenragout

Wat heb je nodig?

• hertenvlees met vet

• ganzenvet

• spek

• wortel, prei, selder uien

• rode wijn

• laurier, tijm, jeneverbes, peterseliestengels, eventueel beetje look

Hoe maak je het?

Marineer het vlees in de rode wijn, samen met de wortelen, preien, uien en jeneverbessen gedurende 12 uur. Neem daarna het vlees uit de marinade en laat het drogen. Verhit het ganzenvet en bak het vlees er in aan.

Laat de pot op een zacht vuurtje staan tot het vet opgenomen is in het vlees. Voeg daarna opnieuw uien, wortelen en een beetje spek toe.

Giet het vocht van de marinade over het geheel.

Laat twee uur koken op een zacht vuurtje of doe alles in een vuurvaste pot en zet die gedurende twee tot drie uur in de oven op 160 graden.

Controleer regelmatig en voeg af en toe een beetje water toe als het geheel te droog wordt.

Liefhebbers kunnen een beetje aalbessengelei toevoegen of een klein reepje zwarte chocolade.

Serveer de ragout met typische wildgarnituur zoals spruitjes, knolselderpuree, gekarameliseerd witlof, kastanjepuree enz.

Gegratineerde peer met coulis van elixir d’anvers

Colofon

Gazet van Zurenborg is een uitgave van de vzw NIEUWE ZURENBORGSE PERS

Bankrekening: 001/3873842/29 www.gazetvanzurenborg.be

P/a Frans Crols, Stierstraat 7, 2018 Antwerpen frans.crols@trends.be

Redactie

Hoofdredacteur:

Swa Collier Stierstraat 3, 2018 Antwerpen  0477 51 40 28 swa.collier@telenet.be swa.collier@gazetvanzurenborg.be

Redactiesecretaris

André Dejonghe

Wat heb je nodig?

• 1 peertje per persoon (bij voorkeur Durondeau peer)

• 5 eetlepels suiker

• suikerwater van 600 gram suiker en 1 liter water

• citroen

• 5 eigeel

• 150 gr opgeslagen slagroom met beetje bloemsuiker

• geutje elixir d’avers

Hoe maak je het? Schil de peren, verwijder het klokhuis en snijd ze in twee.

Kook ze lichtjes in het suikerwater met citroen tot ze bijna gaar zijn.

Klop het eiwit tot schuim en voeg er een beetje opgewarmde suiker aan toe

(geen gesmolten suiker!). Klop nogmaals tien minuten goed op en zet alles in de koelkast.

Laat de elixir in een pot inkoken tot het een beetje vaster wordt, en laat alles vervolgens afkoelen.

Warm de peertjes gedurende 5 minuten op in een oven van 170 graden. Giet de saus over de peertjes en gratineer het geheel onder de grill of met de hulp van een brander. Opgelet: dit kan zeer snel gebeuren! Werk af met coulis en eventueel een beetje munt.

Bel ons of spring gerust eens binnen, altijd welkom!

Een huis of appartement kopen, doet u niet elke dag. Het is meestal een stap in het onbekende, waarbij flink wat vragen opduiken.

Daarom streven wij ernaar, met 2 kantoren, één op het Antwerpse Zuid, vlakbij het Nieuwe Justitiepaleis, en één op de Dageraadplaats, iedereen die wenst te (ver)huren of (ver)kopen in het bruisende Antwerpen professioneel advies te geven!

Herenwoningen op het Zuid en de populaire wijk Zurenborg zijn onze specialiteit! Daarnaast zijn ook appartementen, woningen en opbrengsteigendommen binnen de Singel, Berchem en Wilrijk bij ons in goede handen!

Eindredactie

Claudine Vandegehuchte

Redactie Gazet van Zurenborg

Stierstraat 3, 2018 Antwerpen gazetvanzurenborg@telenet.be

Medewerkers (tekst en foto’s)

Dirk Blijweert, Ellen Burton, Jochem Oomen, Lu Mortelmans , Karen Claes, André Dejonghe, Walter De Ley, Renée Dufait, Jeannine Führing, Ad Moeskops,Claudine Vandegehuchte, Marc Vingerhoedt, Peter Theunynck, Walter Mortelmans, Nadia Christoff, Jörg Pyl, Sam Van Ongeval, Luc Pandelaers,Valerie Molly, Chantal Vogelzang, Jakob Eberlein, Kobe Ardui Saskia Anken, Julie Donckers, Stephen Huygen, Dieter Dedecker, Saskia Anken, Andreï Holthof, hristophe Lambrechts, Marc Heirman, Sara De Meyer, An VanDe Wal, Cecilia Magnus, Jan Vandevelde.

Tekenaar

Erik Bongers

Opmaak, pre-press en website

Colin Bellefroid colin@bitrac.be www.bitrac.be

Advertenties

Gerda Eelen gerda@zurenborg.be

 0486 83 33 06

Drukker

Drukkerij Goossens Achterbroeksesteenweg 208, 2180 Kalmhout

Distributie

Harry Brijs, Velodroomstraat 27, 2600 Berchem

Website

"Na een windstille periode hebben enkele medewerkers onze website nieuw leven ingeblazen. De eerste vruchten van hun arbeid zijn nu al zichtbaar. Zo kan je makkelijk de laatste editie van onze Gazet doorbladeren. In een volgende fase zal je je stem kunnen laten horen in een enquête of snuisteren in ons foto-archief. Verder zal je je mening kwijt kunnen over om het even welk onderwerp. Onze webstek is verre van af: work in progress heet zoiets. Op termijn moet de site een interactief instrument worden dat de betrokkenheid bij onze wijk alleen maar ten goede komt. Wij nodigen u alvast uit om vandaag nog een kijkje te nemen en ons uw opmerkingen en/of suggesties te bezorgen. Klik snel naar www.gazetvanzurenborg.be

In de Euterpia –keuken hebben ze voor ons een speciaal eindejaarsgerecht gemaakt. • Foto’s Dieter DEDECKER

Tast Toe op 3 april met nieuwe formule

‘Soepfestival’ breidt uit naar de Dageraadplaats

Nog enkele maanden en het is weer zo ver voor de amateurkoks onder ons: de jaarlijkse “soepwedstrijd” Tast Toe op en rond de straten van de Dageraadplaats komt er aan. Maar voor de editie 2011 werd licht afgeweken van de vorige formule waarbij men bij mensen thuis (of aan de voorgevel) soep kon proeven en beoordelen. Honderden proevers kwamen er op af maar voor de Tast Toe op 3 april heeft men de formule uitgebreid. Het thuiskoken blijft maar men wil ook tien mensen op de Dageraadplaats zelf een potje soep laten brouwen op een elektrisch vuurtje. Tien die niet in de drie straten wonen die wel meedoen. De eerste tien die zich inschrijven mogen naar het plein. (Swa COLLIER)

Het soepfestival is een van die kleinschalige initiatieven die Zurenborg zo bekend maken. De formule komt eigenlijk uit Noord Frankrijk waar ze er een heel feest van maken. Dat werd ook hier maar dan op een bescheiden schaal op poten gezet. In een aantal straten rond de Dageraadplaats konden mensen zich inschrijven om mee te doen met een zelf gemaakt soepje. Bezoekers konden dan een stenen kommetje kopen om wat soep te proeven. Iedereen werd geacht een beoordeling in te leveren en daarbuiten was er nog een soort professionele jury op pad die dan nog eens een symbolische prijs uitreikte. Op het plein was er een podium met optredens. En de straten waar het soepfestival georganiseerd werd moesten afgesloten worden en dat werd niet overal even sympathiek onthaald. Maar er komt een nieuwe editie die gestoeld blijft op de vorige uitgaven.

Wat was het grootste probleem bij de vorige edities?

Philippe Albrecht: “In het verleden waren we maar met 3 organisatoren. Zeker vorig jaar heeft dit ervoor gezorgd dat alles pas op het laatste moment werd uitgevoerd waardoor we op verschillende vlakken het gevoel hadden dat we tekort schoten. Daarom hebben we ervoor gekozen om ons organisatorisch team uit te breiden met mensen die in het verleden reeds hebben meegeholpen. Hierdoor komen er details en pijnpunten aan bod waar we zelf niet bij hadden stilgestaan en die we in deze editie proberen te verbeteren.”

Is er gedacht aan uitbreiding van het aantal straten dat mag meedoen of blijft het beperkt. Tot welke straten dan?

MEXICAANS ETEN IN Rosa’s Cantina

Philippe Albrecht: “We veranderen het concept een beetje zodat ook mensen die al jaren hun recept willen uitproberen maar in een andere straat wonen, nu een kans krijgen. Uit het verleden blijkt dat er 2 straten zijn waar er intens en succesvol soep wordt gemaakt (namelijk de Nottebohm- en Filomenastraat) en die mogen natuurlijk ook dit jaar niet uitgesloten worden. De Ramstraat met 2 deelnemers, die respectievelijk zowel een 1ste als een 2de prijs naar voren hebben gebracht, zal ook weer meedoen . Daarbij willen we natuurlijk geen afbreuk doen aan de afgelopen winnaars uit voorgenoemde of andere straten.

De keuze voor deze straten ligt voornamelijk aan het feit dat Zurenborg een druk bezochte plek is en het moeilijk is om straten af te sluiten als er maar beperkt wordt ingegaan op de aangeboden activiteit. We proberen immers rekening te houden met alle partijen zowel soepmakers als soepproevers.”

Jullie spreken van tien deelnemers op het plein. Hoe gebeurt de selectie dan?

Met voorselecties en dergelijke?

Philippe Albrecht: “Neen, er zijn geen selecties vooraf, we zoeken wel enthousiaste en creatieve deelnemers. Vermits deze krant midden december bij de mensen in de bus valt en we iedereen evenveel kans willen geven, kunnen geïnteresseerden zich inschrijven vanaf 1 januari 2011. De éérste 10 bewoners die zich inschrijven én geen bewoner zijn van onze deelnemende straten krijgen de kans om te schitteren op het plein. Inschrijven kan op: tasttoe@live.be “

De proevers met hun stenen kommetje blijven toch nog altijd een rol spelen, mag ik hopen? Het is en blijft een soort wedstrijd?

Philippe Albrecht: “Natuurlijk, deelnemers zijn immers al weken op voorhand bezig met de voorbereidingen. Het is leuk om de reacties op straat te horen, maar het speleffect mag je niet onderschatten. We hebben binnen ons team ervoor gekozen om geen professionele jury meer de baan op te sturen en dus enkel de stem van het volk te laten bepalen welke soep het meest in de smaak valt. Ook willen we aan elke soepmaker een tastbare herinnering geven als dank voor hun medewerking. Want zonder soepmakers, hebben wij geen (succesvol) soepfestival.”

Blijven de optredens en dergelijke op een groot podium?

Philippe Albrecht: “Neen, de optredens worden vervangen door een DJ, zodat de nood aan een groot podium wegvalt. Wel willen we nog een klein podium plaatsen waar onze DJ op kan plaats nemen en waar de prijzen in ontvangst kunnen genomen worden.”

Ondanks alles vinden jullie het nog altijd de moeite om een dergelijk soepfestival te organiseren. Hoe moeilijk is het om medewerkers te vinden?

Philippe Albrecht: “We mogen jaarlijks rekenen op enkele vaste krachten en sinds dit jaar is er een uitbreiding van ons team. Tina Patoor en Chris Van Vlasselaer brengen met hun ervaringen en ideeën een nieuwe sfeer en elan aan dit verhaal. We voelden dat we hier nood aan hadden en hopen zo ook nieuwe mensen aan te trekken om deel te nemen aan ons soepfestival of het nu als vrijwilliger, soepmaker of soepproever is. De bedoeling is en blijft om iedereen die dag met een fijn gevoel naar huis te laten gaan en om zo de buurt een stapje dichter bij elkaar te brengen.”

Mag ik jullie verder alle succes toewensen?

Philippe Albrecht: “Dank u. Wij hopen veel inschrijvingen te mogen ontvangen vanaf 1 januari en natuurlijk op schitterend soepweer, de dag zelf.“

Lekker eten van een zonnige kaart! Taco’s, Burrito’s en Enchilada’s! Heerlijke cocktails

Rosa, Maar ten, Tim en Lorrie de papegaai heten u van harte welkom

Maandag en dinsdag alle enchilada's 9,95 � Woensdag en donderdag gesloten

Philippe Albrecht: “Organisatorisch hebben we ons versterkt” Foto Archief GvZ

Missing You bekommert zich om rouwenden

“Ik mis je bij het opstaan en bij het slapengaan en daartussen heel de dag.”

In de lokalen van het Huis van de Sport in de Boomgaardstraat (Berchem) werden op 13 november een kleine honderdtal jonge mensen verwacht. Met als thema:” Doodgraag “namen zij deel aan een gespreksvoormiddag gevolgd door een workshop. Ikzelf was gevraagd om met een groepje negentien plusjongeren te mozaïeken. Ik zag een achttal jonge meisjes die scherf na scherf hun leven terug opbouwden na een heel groot verdriet. Achteraf vond ik dat dit thema; het rouwen van kinderen en jongvolwassenen in onze samenleving te weinig aan bod komt en daar kunnen we nu wat aan doen. (Yo . VAN DEN BULCK)

Een klein berichtje in de krant van weeral een weekendongeval met dodelijke afloop; we lezen ze wel, die onheilsberichten. Maar dat er telkens echte families en gezinnen worden ondergedompeld in bodemloze pijn en eindeloos verdriet; daar staan we liever niet bij stil. De jonge chauffeur heeft dikwijls broers en zussen. Deze kinderen hebben ook verdriet maar zien hun ouders lijden door het verlies van een zoon of een dochter. Dat is natuurlijk het ergste wat iemand op deze aardbol kan overkomen; je eigen vlees en bloed moeten afgeven. Dus broer en zus houden zich gedeist. De aandacht van familie en vrienden gaat meestal naar de ouders terwijl broers en zussen er een beetje verloren bijlopen.

Een andere grote doodsoorzaak is zelfdoding.België heeft de twijfelachtige eer om hoog in de statistieken te staan wat betreft jaarlijks aantal zelfmoorden. Dikwijls stappen relatief jonge mensen uit dit leven; papa’s en mama’s van gezinnen met opgroeiende kinderen. De verwerking van deze drama’s laat in onze maatschappij waar de dood zo weinig mogelijk aanwezig is, veel braakliggend terrein achter.

KINDERLEED

Kinderen en jongeren moeten onbezorgd kunnen genieten van hun jeugd; spelen en studeren . Dat de dood soms ook hun leven kruist en volledig ontregelt is spijtig genoeg ‘des levens’.In Mexico houden de families eetfestijnen bij de graven op het feest van

de doden en is de dood veel vertrouwder .Niet zo bij ons. Wat als papa of mama sterft, of een broertje of een zusje? Waar kunnen zij terecht voor begeleiding, aandacht en begrip? Missing You is een organisatie die zich specifiek bezighoudt met het rouwproces bij jongeren. Nu de jaarlijkse kerkhofbloemen weer naar het graf zijn gebracht en de eerste sneeuwvlokken in de lucht hangen, heb ik op een zaterdagmiddag een afspraak met Eline Mechels. Zij verloor haar mama vijf jaar geleden op 1 mei 2005. Ze woonde toen samen met haar broer Pieter en haar mama Ilse in de wijk, in de Cuperusstraat. Na moeilijke jaren van depressies en zelfmoorpogingen sprong Ilse op die 1 mei-avond van het dak. Dochter Eline was 14 en zoon Pieter 16 en hun wereld zou nooit meer dezelfde zijn. Ze hebben die avond Zurenborg onze wijk verlaten, na een politieondervraging , opgehaald door hun papa waar ze sindsdien bijwonen. Hun ouders waren al een tiental jaren gescheiden. Ook Eline en Pieter hadden en hebben veel verdriet om het verlies van hun mama.

Eline zat als kleuter een jaartje op school in de Grote Hondstraat. Dat ze zich daar nog weinig van herinnert is niet verwonderlijk. Als puber kwam ze dan in de Cuperusstraat wonen. Niet zo leuk vond ze dat aanvankelijk want ze moest er haar kamer delen. Maar dan werd het zomer en de Dageraadplaats lonkte...Ongeveer twee jaar woonden ze daar. Jaren van veel tranen,pillen en drank-

problemen van mama Ilse die wegzonk van de ene depressie in de andere.

Als ik Eline vraag hoe ze na het overlijden van haar moeder bij Missing You is terecht gekomen antwoordt ze dat het een idee van haar papa was (Ivo Mechels van Testaankoop):”Ik was meer als mama; ik zal het wel alleen doen”

ROUWGROEP

Maar als ze de eerste keer , ongeveer november 2005 deelneemt aan de jaarlijkse ontmoetingsdag valt dat meteen heel goed mee. Spreken met gelijkgezinden werkt verlichtend voor de pijn en het verdriet . Ondertussen neemt ze ook deel aan een rouwgroep, een ander idee van papa, maar daar komt ze tussen enkel volwassenen terecht. Bij Misssing You zijn de jongeren verdeeld in kleine leeftijdsgebonden groepjes. Er wordt gewerkt via een soloverhaal naar een gedeeld verhaal. Iemand vertelt eerst heel gedetailleerd een eigen getuigenis wat de deelneming van de overige groepsleden vergemakkelijkt. Broer Pieter gaat ook mee en leert er Karen kennen, zijn huidige vriendin. Zij verloor drie jaar geleden haar papa door zelfdoding. De begeleiding gebeurt door vrijwilligers, meestal ervaringsdeskundigen. Slechts twee van hen kwamen hier terecht door het thema van hun eindwerk bij toegepaste psychologie.

TONEELSTUK

Tien jaar geleden stampte Christine, na het verlies van haar zoon, samen met enkele ouders van OVOK(Ouders van Overleden Kinderen) deze organisatie uit de grond. Sindsdien heeft de jaarlijkse ontmoetingsdag al in verschillende steden in Vlaanderen plaatsgehad. Dit jaar was Antwerpen aan de beurt. Er komen traditioneel meer meisjes dan jongens . Eline vertelt mij dat dat te maken heeft met het verschil in rouwen:jongens kijken daarbij eerder vooruit naar de toekomst en meisjes zullen meer achterom kijken naar het verleden.

Voor de workshop’s die in de namiddag plaats hebben worden wel professionele mensen aangetrokken. Meestal is er ook jaarlijks een ander aanbod. Dit jaar was er een poppenspeler voor de allerkleinsten.

Twaalfjarigen kregen bibliodrama (een verhaal op een speelse en creatieve manier verkennen en dan in de huid kruipen van een personage). Verder was er ook samenspel, film, expressief dansen en mozaïek. Sinds enkele jaren wordt er ook een toneelstuk gemaakt.”Doodgraag”,zoals het dit jaar heet,is een voorstelling van twee zussen en een vriendin.Als één zus overlijdt blijft de vriendin en de andere zus verdwaasd achter. Drie jonge actrices hebben dit stuk gespeeld op basis van echte getuigenissen. Drie beklijvende stukjes brachten ze op 13 november verdeeld over de ganse dag.

ROUWKOFFER

Er vloeien tranen,er vallen stiltes maar na deze dag is iedereen in Eline’s groepje heel content dat ze erbij geweest zijn. Bij de afsluiting van de dag komen alle groepjes even samen ; “ het verdriet van Belgiê “dacht ik toen ik ze allemaal bij elkaar zag. Gelijkgezinden wisselen e-mailadressen uit en GSM-nummers. Iets ouder verdriet troost het verse verdriet, wetende wat er nog allemaal moet komen. Er worden titels van boeken genoteerd van de kleine tentoonstelling waar ook de rouwkoffer wordt voorgesteld. Dat vluchtgedrag voor de verwerking voorkomt weten sommigen te vertellen en dat dat zonder begeleiding soms verkeerd afloopt. De drugs en de drank die dan toch niet de oplossing blijken te zijn .

Ik was blij dat ik erbij was en ik was fier op Eline en Pieter die vanuit dit gigantische verdriet na verloop van tijd toch iets moois konden maken door anderen te helpen. Ze zijn ook twee “mooie” jongvolwassenen geworden ,studeren sociologie en industriëel ingenieur; de wereld heeft toekomst met mensen zoals zij.

Ilse was mijn beste vriendin.

www.missingyou.be

www.rouwzorgvlaanderen.be

www.ijd.be

www.ovok.be

www.werkgroepverder.be ( zelfdoding)

Eline Mechels was nauwelijks 14 toen haar moeder uit het leven stapte. • Foto Luc PANDELAERS

 BUITENLANDSE MODESTUDENTEN

DE VIER VAN DE WATERLOOSTRAAT WERKEN AAN HISTORISCHE KOSTUUMS

In een souterrain in de Waterloostraat is een meisje met paspoppen in de weer. Zou de buurt een naaiatelier rijker zijn? Na navraag blijkt het huis onderdak te bieden aan vier studenten van de Modeacademie.

Joanne Cook is Brits staatsburger, maar ze is opgegroeid in Zuid-Afrika. Ook Cameron Oden komt daar vandaan. Hij heeft zelfs al een eigen modezaak gerund in Johannesburg. Jack Davey is een Engelsman, Emmanuel Beguinot is een Fransman. “Er zijn wel meer studenten die wel ergens ervaring hebben opgedaan in de modewereld”, zegt hij.

Ze zijn tweedejaars, maar hebben hun kot pas in september betrokken, ver van de dolle menigte van de Antwerpse studentenscène. Daar zijn de vier buitenlanders blij om. (Marcel SCHOETERS)

de bovenhand. De theoretische vakken maken het de buitenlandse studenten wel eens moeilijk, want ze worden niet allemaal in het Engels gegeven. Jack: “Die vallen voor ons jaar op woensdag en je wordt verondersteld om daarop aanwezig te zijn, maar niet iedereen doet dat.

ZURENBORG

MASTERJAAR

De school is het aan zichzelf verplicht om een internationaal en dus Engelstalig programma aan te bieden, zeggen ze alle vier. “De Antwerpse Modeacademie geniet een uitstekende reputatie. Er zitten mensen van over de hele wereld in de opleiding.” Er vallen er ook veel weg, zo blijkt. Van de zeventig uit het eerste jaar, zijn er nog zeven over in het masterjaar”. Emmanuel heeft ook in Parijs opleidingen achter de rug. Antwerpen is echter een ‘echte’ school, die je meer onder druk zet om te studeren, ervaart hij.

Het interview laat even op zich wachten, omdat ze bezig zijn met een project. Het gaat om het ontwerpen van historische kostuums. Niet zozeer omwille van de geschiedenis achter de mode, maar vooral om te leren omgaan met de opbouw van de vormen, het aanbrengen van de diverse lagen. Een specifieke voorkennis of opleiding wordt niet vereist, zegt Davey. “Het eerste wat je leert is dat je in feite jezelf moet opleiden.” De opleiding is intens, zwaar en hard werk. Het eerste jaar is een heus schooljaar, d.w.z. eerder theoretisch, maar naarmate de jaren vorderen, drie bachelors en één master, neemt de praktijk

Zurenborg is een mooie en vooral rustige buurt en dat laatste is een enorm voordeel voor studenten uit een richting die zeer veeleisend is op het vlak van opdrachten. Per jaar moeten er twee projecten worden afgeleverd. Eén daarvan is de presentatie van een collectie, een echt event, waar het publiek kaartjes voor kan kopen. “Het enige waar je in je ontwerp rekening mee moet houden, is dat het model er mee over de catwalk kan lopen”, zegt Cameron. En als die show eenmaal voorbij is, kom je eindelijk weer eens onder de mensen. Want iedereen werkt individueel aan zijn opdrachten. “Ik kom soms dagen het huis niet uit”, zegt Cameron. “Je leeft de hele tijd als een soort zombie”, vindt Emmanuel. Het is dan ook niet vanzelfsprekend om met vijf mensen in één en hetzelfde huis samen te wonen, zegt Joanna. Zij is de vijfde room mate maar heeft niets met de opleiding te maken. Ze helpen elkaar wel eens met het uitlenen van accessoires of advies, maar echt samenwerken aan een project kan pas als je elkaars visie kan inschatten. De vier aspirant-ontwerpers zijn ontzettend ingenomen met de buurt. Wat ook zeer handig blijkt, is de nabijheid van de Statiestraat en de Driekoningenstraat. “Daar kunnen we een heleboel materiaal en accessoires vinden die midden in de stad niet voorradig zijn, zegt Joanna. Want de materialen die nodig zijn voor de projecten zijn behoorlijk duur, zeker in ons land.” Door de intensiteit van de opleiding en de kleinschaligheid van de academie, worden de modestudenten niet echt meegezogen in het Antwerpse studentenleven. Gelukkig heeft Zurenborg ook nog wat te bieden tijdens de vakantiemaanden. En Joanna heeft ook wat aan Zurenborg, zegt ze. “Ik ben van plan workshops te organiseren voor kinderen”, weet ze nu al.

Beter wassen met zacht (ontkalkt) water Sneller en dus milieuvriendelijk drogen

Gemakkelijk strijken met de mangel Goedkoper dan thuiswassen

Wassalon Zurenborg

Kleine Beerstraat 33, 2018 Antwerpen www.wassalon-zurenborg.be

4 wasmachines 5,5kg

5 wasmachines 6,5kg

2 wasmachines 12kg 10 droogkasten 14kg

1 stijkmangel 160cm

DENABIJHEID VAN ONDERMEER DE STATIESTRAAT ISEENZEGEN OMSTOFFENTE KOPEN.

FOTO’S JULIE DONCKERS

De vier zitten alle vier op de Antwerpse Modeacademie. Onderste foto: een van werkstukken.

 Nieuwe Carrefour Express op de Plantinlei ook zondag open

“De Delhaize beschouw ik niet als een concurrent”

Zurenborg is alweer een winkel rijker. Sinds enkele weken is er op de Plantin en Moretuslei, tussen de Bosduifstraat en de Dolfijnstraat, een Carrefour-Express supermarkt verrezen, waar vroeger een winkel in huishoudtoestellen was. Het feit dat deze winkel ook op zondag de hele dag open is, betekent een verademing voor veel verstrooide wijkbewoners. Het assortiment van deze zaak is echter voldoende ruim om er ook de dagelijkse boodschappen te doen. (Jörg PYL)

De uitbater is de eenendertigjarige Fehrat Tasdelem. Hij woont voorlopig nog in Diest. Zoals zijn naam laat vermoeden, liggen zijn wortels in Turkije. Hij volgde een opleiding sanitair, verwarming en groene energie. Daarnaast behaalde hij een horecadiploma. Samen met zijn echtgenote, baatte hij het eerste Turkse restaurant uit in Hasselt. Geen kebabzaak maar een echt restaurant met Turkse gerechten en Turkse wijnen. Daarnaast werkte hij in een groothandel voor sanitair. Als je verkoop en eten combineert, kom je bijna automatisch uit bij een voedingswinkel. Omdat hij op zoek was naar een nieuwe uitdaging is hij scheep gegaan met Carrefour die hem de winkel aan de Plantin en Moretuslei tegenover de Mercedesgarage voorstelde. Het was liefde op het eerste gezicht. “Eigenlijk kende ik de buurt helermaal niet, maar Zurenborg en Borgerhout aan de overkant van de Plantijn en Moretuslei, dat zei met wel iets. Een winkel in de stad, maar zonder het hectische ervan. Twee woonwijken, met een goede mix van bewoners, dat vond ik wel boeiend. Bovendien ligt de zaak dicht bij de autostrade. Dat is ook mooi meegenomen. Voorlopig zijn we zeven dagen op zeven open, dat is onze sterkte. Nu rijd ik elke avond naar huis. Later zal er wel een rustdag komen. We zijn nu nog in de inloopperiode. Wanneer de winkel volledig op punt staat hopen we begin 2011 ook onze diensten zoals Kiala, pakjes bestellen en afhalen, en een Postpunt te starten. Herlaadkaarten voor GSM’s zijn nu al vlot te verkrijgen.”

AANSPREEKBAAR

Fehrat Tasdelem:” De Delhaize die op enkel honderd meter hier vandaan ligt, beschouw ik niet als een concurrent, wij zijn eerder complementair. We hebben ook geen grote reclame gemaakt bij de opening, wel hebben we de buurtbewoners uitgenodigd.

Omdat we kleinschaliger zijn, willen we onze klanten ook persoonlijk ten dienste te staan. Ik leer nu de buurt kennen en ook de specifieke noden en verwachtingen. Als wij een product niet hebben kunnen zij mij altijd aanspreken. Ik zal dan zien dat ik het hun kan bezorgen. Sinds de opening heb ik op vraag van mijn klanten ook mijn assortiment met meer dan dertig artikelen vergroot. Maar wanneer iemand niet tevreden is, mogen ze zich tot mij richten. Ik vind dat beter dan een onpersoonlijke ideeënbus. Ik wil dan ook zoveel mogelijk in de winkel present zijn en niet alles aan mijn vijf medewerkers overlaten. “

VERS

“Omdat we versheid en kwaliteit hoog in het vaandel dragen, is de keuze van vlees, vis en groenten niet extreem uitgebreid. Zo hebben we voorlopig slechts een paar soorten vis. Wanneer ik de behoeften van de wijk ken zal ik het assortiment vlees en groenten uitbreiden. Bovendien is er voor moslims halalvlees beschikbaar, dat volgens de rituelen geslacht is. Dat is niet zozeer mijn persoonlijke keuze, maar een algemene politiek van Carrefour. Voor de rest verkopen wij zowel merkproducten als de eigen Carrefourproducten. Voor deze artikelen hanteren wij gewone prijzen, niettegenstaande wij ook op zondag open zijn. Omdat wij geen witte producten verkopen, kan het zijn dat de rekening iets hoger uitkomt, maar wie de volwaardige huismerken of merkartikelen koopt, zal geen prijsverschil bemerken. Ik ken niet alle prijzen van de warenhuizen. Soms vragen we hetzelfde, soms iets meer of minder, maar een groot verschil is er niet bij een vergelijkbare kwaliteit.”

“Ik heb drie kassa’s. Ik richt mij niet alleen tot de buurtbewoners maar ook tot degenen

die vlug iets willen kopen. Voor de mensen die hier in de buurt werken, heb ik links van de kassa’s een hele hoek ingericht met broden, pistolets, croissants, chocoladebroodjes en koffiekoeken. Deze worden geleverd door de bakkerij La Lorraine, die ook Delhaize en Carrefour bevoorraadt. We bakken die hier ter plaatse. De prijzen zijn ook dezelfde. Iets meer naar links vind je een toog met noodlegerechten waar alleen maar water moet aan toegevoegd worden. Voor mensen die in de omgeving werken staat er een microgolfoven klaar waarin ze kant en klare maaltijden in de winkel kunnen opwarmen. Ze kunnen hier ook ter plekke appelsienen persen in een elektrische fruitpers en het sap meenemen naar huis of kantoor in handige halve, hele of kwartliter flesjes. Verser kan niet en zo blijven de vitaminen mooi behouden. Voor de snelle shoppers is er ook gekoelde drank. Ik wil ze niet naar

alle uithoeken van mijn winkel leiden, wanneer zij alleen maar op zoek zijn naar wat drank, een hapje of wat chips. In de korte tijd dat we open zijn, heb ik al vastgesteld dat steeds dezelfde mensen regelmatig over de vloer komen, meestal personen die ongeveer tweehonderd meter van mijn winkel wonen en uiteraard veel bewoners van de appartementsgebouwen hier. Qua nationaliteiten schat ik ongeveer twee derden Belgen en één derde Marokkanen, maar ook Polen en anderen. De drukste momenten zijn ’s morgens vroeg wanneer de mensen snel voor hun werk nog even iets komen kopen, daarna rond de middag en vanaf zestien uur, wanneer de dagtaak erop zit.”

Van maandag tot vrijdag open van 8 uur tot 20 uur Op zaterdag en zondag van 8u30 tot 19 u

Fehrat Tasdelem : “We hebben ook vlees voor de moslims”: Foto’s Jörg PYL

Zaterdag 15 januari in de Roma Nieuwjaarsbal met stadsdichter Peter

Holvoet

In de Roma kunnen de volgende weken niet alleen de kinderen terecht voor een kinderrommelmarkt, ze hebben daar ook onze Zurenborgse stadsdichter Peter Holvoet op het programma staan. Niet alleen op het programma, hij staat ook nog achter de draaitafel voor wat ongetwijfeld een eigenzinnig nieuwjaarsbal zal worden. Noteer ook dat Toots Thielemans ook deze keer present is met zijn 88 jaar en zijn mondmuzieksken.

CIRCO ROMA Tijdens de kerstvakantie

Circus Ronaldo: Circenses (12+)

Uitverkocht: zondag 26 t/m wo 29 dec Nog tickets voor: zondag 2 t/m wo 5 jan: 20u30 Voor de pauze zit de helft van de toeschouwers rond de piste, onder de kristallen kroonluchter. Zij beleven de echte voorstelling in een warme sfeer van rood fluweel en klatergoud, met drie generaties Ronaldo in de hoofdrollen. De andere helft van het publiek zit aan de achterkant van het rode doek, waar het smerig en donkerder is. Daar kleden de artiesten zich om en warmen zich op net voor ze opgaan, daar heerst er een andere waarheid. Het publiek kan de andere kant niet zien, alleen geluid en sfeer lopen door elkaar en zijn soms heel tegenstrijdig.

Na de pauze wordt er van plaats gewisseld. Met de steun van de Vlaamse Gemeenschap, Lotto en OCMW Antwerpen, dienst Vrije Tijd.

Sprookjesconcerten: Het verhaal van de soldaat (5+) Zaterdag 8 jan: 15u - € 12/10

Een soldaat heeft veertien dagen verlof en haast zich naar huis om zijn liefje en zijn moeder terug te zien. Onderweg wordt hij aangesproken door de duivel, vermomd als koopman, die hem voorstelt zijn viool (zijn ziel) aan hem te verkopen. De soldaat weigert vastbesloten maar als de duivel hem

een boek laat zien waar hij de beursberichten van de volgende dag in kan lezen en zo veel geld kan verdienen besluit de soldaat zijn viool te ruilen voor het boek. Uiteindelijk beseft hij dat geld hem niet gelukkig maakt en hij besluit dan de strijd met de duivel aan te binden. Met o.a. Lucas Van den Eynde. Naar ‘Histoire du Soldat’ van Stravinsky en Ramuz.

Toots Thielemans Quartet

Woensdag 12 en do 13 jan: 20u30 - € 22/20

Onze 88-jarige Belgische jazztrots treedt telkens op voor een uitverkochte Roma. Maar niet getreurd: in januari wilt hij zijn Antwerpse fans opnieuw plezieren.

Nieuwjaarsconcert met het symfonisch orkest Brabelio

Vrijdag 14 jan: 20u30 - € 16/14

Reeds vijftien jaar slaagt Wim Brabants met zijn orkest er in om het publiek te begeesteren met schitterende uitvoeringen van de prachtige muziek van de Strauss-familie en van andere populaire componisten uit de negentiende eeuw. Marianne Vliegen is soliste (mezzosopraan) en Herman Dufraing prestenteert.

Nieuwjaarsbal van de stadsdichter

Zaterdag 15 jan: 20u30 - € 14/12 – dansend

De werken van dichter en moderne troubadour Peter Holvoet-Hanssen zijn bijzonder

Peter Holvoet ruilt zijn piratendegen voor de draaitafel.

Cubanen komen naar de Roma!

muzikaal. Het is dus niet verwonderlijk dat hij met het stadsdichtersbal een jaarlijkse traditie in het leven wil roepen. Samen met De Roma nodigt de gastheer enkele Antwerpse vrienden uit en kruipt hij ook zelf achter de draaitafels. Het bal begint al in de foyer met draaiorgelman François Pfaff. Les Musicaux zorgen voor de gepast opwarming in de zaal en het feest barst helemaal los met Eddy et les Vedettes. Speciale gasten zijn niemand minder dan Guido Belcanto, Will Ferdy, Jos 'Smos' Hermans en Johan Petit. In samenwerking met het Letterenhuis Antwerpen.

Jack Million Band: Glenn Miller & The Army Air Force Band

Zondag 16 jan: 15u - € 14/12 - zittend

Glenn Miller had tussen 1942 en 1944 een groot orkest: een big band aangevuld met strijkers en hoorns. De Jack Million Band is in het bezit van unieke arrangementen uit deze periode van Glenn Miller en zal ze weer tot in de perfectie toe laten weerklinken.

Joana Amendoeira

Woendag 19 jan: 20u30 - € 16/14

Met intens inlevingsvermogen en een virtuoos stemgeluid zingt de jonge maar ervaren Joana Amendoeira de traditionele fado. In 1995 werd ze verkozen tot beste fadista tijdens de ‘Grande Noite do Fado’ in Porto. Ze wordt terecht als een van de belangrijkste fadostemmen van de ’Nieuwe Generatie‘ beschouwd.

Gabriel Rios feat. Jef Neve & Kobe

Proesmans

Vrijdag 21 jan: 20u30 - € 22/20

Met zijn eerste plaat ‘Ghostboy’ (2004) en de als hitsingle vermomde mokerslag ‘Broad Daylight’ veroorzaakte de Belgische Puerto Ricaan een schokgolf in het Vlaamse muzieklandschap. Hij bleef daarna niet stilzitten. Na een geslaagde doortocht langs de grootste Belgische festivals sloeg hij de handen in elkaar met Jef Neve en Kobe Proesmans. Ze maakten een akoestische EP ‘Morehead’. Het idee: elkaars songs uitkleden en alleen de naakte essentie spelen. En dat werkt ook op het podium, zo blijkt, want Vlaanderen ging in de loop van dat jaar massaal plat voor dit getalenteerde trio.

Hannelore Bedert: Uitgewist (cdvoorstelling)

Zaterdag 22 jan: 20u30 - € 12/10

Hannelore heeft haar tijd genomen. Meer dan twee jaar na haar fel bejubelde debuut 'Wat als', komt het langverwachte nieuwe album uit. 'Uitgewist' klinkt gebalder dan de eerste, meer als één geheel, minder "meisje", harder én zachter tegelijkertijd, maar nog steeds met teksten die naar de strot grijpen. Op 14 januari ligt het album in de winkel. Een week later kan u alles komen meezingen tijdens de cd-voorstelling in De Roma.

Kinderrommelmarkt

Zondag 23 jan: 13u30-18u - € 0,5 kinderen / € 1 volwassenen / € 8 standje

Gezelschapspellen, puzzels, poppen, beertjes, autootjes, stripverhalen, video's ... teveel om op te noemen wat je allemaal voor een prikje kan kopen. Dit is een rommelmarkt voor én door kinderen. Een standje dat enkel door volwassenen bemand wordt, laten we niet toe. Er zijn slechts 90 standjes. Reserveer dus snel via 03 292 97 40.

Cultuurcafé Borgerhout: Mathieu & Guillaume

Woensdag 26 jan: 20u30 – gratis

Mathieu & Guillaume Engels zijn twee broers die elkaar op muzikaal vlak perfect aanvullen! Mathieu als gitarist en gedreven zanger met warme stem, Guillaume de tweede stem en de mondharmonica. Het betere Nederlandstalige lied ligt aan de basis van hun repertoire. De broertjes brengen een gezonde mix van folk, kleinkunst en kwalitatieve pop. Cultuurcafé Borgerhout zet zich in om kansarmen en anderen samen en op een ongedwongen manier aan cultuur te laten deelnemen. Recht-Op vzw en zijn partners nodigen u uit voor een mooi gratis foyerconcert.

De Bankroet Jazz Live!

Met achteraf Lady Flo dansinitiatie en dj Donderdag do 27 jan: 20u30 - € 12/10

‘De Bankroet Jazz’ is de recente en enige verfilming van het swingende, door Paul van Ostaijen in 1921 geschreven filmscenario. De voorstelling is in jaren-twintigstijl gemaakt, volgens het door de dadaïsten uitgevonden procedé van de collage: ready made filmfootage en ten dele ready made sounds resulteren in een ontregelende, avant-gardistische performance. ‘De Bankroet Jazz’ wordt in De Roma live begeleid door een zevenkoppige jazzband onder leiding van componist Wouter van Bemmel. Marcel Vanthilt en Evi De Jean rijgen de filmfragmenten aan elkaar.

In samenwerking met het Letterenhuis Antwerpen en ‘t Werkhuys.

Voice Male @ The Movies

Zondag 30 jan: 16u - € 16/14

De leden van Voice Male zullen het wellicht nooit schoppen tot helden van het witte doek, dus doen ze maar waar ze goed in zijn: de soundtracks. ‘9 to 5’ op een bedje van toemtoem en pampam, ‘The eye of the tiger’ in een shoebiedoewaatje of een James Bond tune met 6 stemmen. Voice Male neemt u een mee langs de mooiste filmdeuntjes.

Child’s Play door Youssef El Mousaoui (première)

Met vooraf Chris Van der Ende

Woensdag 2 feb: 20u30 - € 14/12

Met zijn derde onemanshow ‘Child’s Play’ zal Youssef El Mousaoui opnieuw op uw lachspieren werken. Deze keer gaat de kersverse papa op zoek naar de geheimen en de valkuilen van het vaderschap.

Jef Neve & Liebrecht Vanbeckevoort: If Mozart and Monk were brothers Vrijdag 4 feb: 20u30 - € 18/16

De ene groeide op in een provinciaal nest in Oostenrijk, de andere in een buitenwijk van New York; beiden hadden ze echter hetzelfde doel voor ogen. Neve en Vanbeckevoort brengen vandaag met devotie een avond vol inspiratie, geleend uit het verleden.

The Havana Lounge: Live from Buena Vista Zaterdag 5 feb: 20u30 - € 22/20

Toen Wim Wenders en Ry Cooder eind jaren negentig de Buena Vista Social Club aan de wereld presenteerden, had niemand kunnen vermoeden dat dit stel bejaarde muzikanten erin zou slagen om de Cubaanse Son, de Bolero, de Guajira of zelfs de Cha-cha-cha opnieuw hip te maken. Rasmuzikanten als Pio Leyva, Rubén Gonzalez, Compay Segundo en Ibrahim Ferrer werden van de ene dag op de andere overal op handen gedragen en kregen in de herfst van hun leven de artistieke erkenning die ze verdienden. Ze werden ongevraagd ambassadeurs van de Cubaanse muziek. Vanaf 2000 stierf het ene lid van de originele Buena Vista Social Club na de andere. Gelukkig beschikt het Buena Vista district in Havana over een schijnbaar onuitputtelijke bron aan muzikanten met eenzelfde passie en voorliefde voor de Cubaanse traditionele muziek. Uit de asse van de Buena Vista Social Club verrees The Havana Lounge. Samen brengen ze naast ‘Chan Chan’ (de Compay Segundo klassieker) ook talloze andere Cubaanse evergreens die afwisselend een lach en een traan oproepen, maar vooral ook de dansspieren aanspreken.

Jan Vermeulen solo: integrale Schubertsonates

Zondag 6 feb, zo 3 apr, zo 8 mei en zo 29 mei: 15u - € 14/12

Het verhaal over hoe Jan Vermeulen zich heeft opgewerkt tot de actuele Schubertspecialist van België is er een met de allures van een sprookje. Naar aanleiding van een recital werd de fortepianist gevraagd een kijkje te nemen op de zolder van het kasteel Vilain XIIII in Leut, waar men een klavierinstrument had ontdekt met het opschrift 'Nannette Streicher'. Vermeulens verbazing was groot toen hij inderdaad, bedolven onder het stof en tussen hopen oud medisch materiaal – het kasteel deed voorheen immers dienst als ziekenhuis – een originele Nannette Streicher uit 1826 aantrof. De restauratie van het instrument leidde via fel gesmaakte concerten naar de opname van Schuberts integrale klavieroeuvre. Laaiend enthousiaste reacties in de internationale muziekpers volgden. Vermeulen en zijn Nannette spreiden hun kunsten tentoon tijdens 4 concerten in De Roma en één concert in AMUZ op zondag 27 februari.

Gaby Moreno wo 9 feb: 20u30 - € 14/12 – club zittend Het leven van de negenentwintigjarige singer-songwriter Gaby Moreno heeft altijd in het teken gestaan van de muziek. Ze raakte zo in de ban van de Amerikaanse soul en blues dat ze besloot zich in Los Angeles te vestigen. Gaby Moreno beschikt over een prachtige soulstem en zingt zowel in het Engels als in het Spaans. Ze won de John Lennon Songwriters Award, toerde met Tracy Chapman en stond in het voorprogramma van Ani di Franco. Haar eerste solo album ‘Still the Unknown’ geproduceerd door Jay Bellrose, getuigt van een charmante bescheidenheid.

Tutu Puoane: It began in Africa

Donderdag 10 feb: 20u30 - € 14/12

Tutu Puoane neemt u mee op haar eigen muzikale reis, van jazz naar gospel, wereldmuziek en soul. En ze nodigt twee oude vrienden uit: de Zuid-Afrikaanse trompettist Marcus Wyatt en de Mozambiquaanse percussionist Tony Paco. Deze twee speciale gasten maken van het concert een unieke belevenis.

Raymond van het Groenewoud

Zaterdag 12 feb: 20u30 - € 18/16

Raymond rondt zijn zestig af. Wáár anders dan in de Roma, de plaats waar z’n verjaartoernee begon, die zotte Valentijnszondag vorig jaar? De 60 wordt uitgewuifd. Met zicht op z’n 61 - het gaat vooruit - geeft de Meester in Antwerpen nog één keer een overzicht van 40 jaar van z’n goddelijke muziek.

Rita Reys: Young at Heart Zondag 13 feb: 15u - € 16/14

De Edison Oeuvre Award in 2006, een vol Carré in 2007, haar 19de keer North Sea Jazz in 2008, en een vol Concertgebouw in 2009: Rita Reys heeft zich meer dan eens bewezen als “onbetwist de grootste jazzzangeres die ons land heeft voortgebracht”, zoals de Nederlandse jury het vier jaar geleden verwoordde. Met ‘Young at Heart’, haar nieuwste album, voegt de éminence grise van de Europese vocale swing daar een mooi hoofdstuk aan toe.

En er is meer. Wilt u alles weten over T-DANSANTS (dansnamiddagen met dj Piet Keizer van Radio Minerva) of het uitgebreide filmaanbod van CINEMA ROMA? Surf naar www.deroma.be of vraag het gratis driemaandelijks programmaboekje aan via 03 292 97 40. U kan ook naar de ticketbalie op de Turnhoutsebaan 327 komen.

DE ROMA

Zaal: Turnhoutsebaan 286, Borgerhout Info en tickets: www.deroma.be, 03 292 97 40, aan de ticketbalie op de Turnhoutsebaan 327 en in alle Fnacwinkels

W IJKCIRCULATIEPLANIN DE MAAK

Is Draakplaats autovrij maken beste scenario?

Het sluipverkeer bannen uit Zurenborg? Stad en Disctrict stellen de volgende oplossing voor: maak de Draakplaats autovrij door de doorgang onder de brug af te sluiten voor alle autoverkeer. Op het ‘Overlegmoment Wijkcirculatieplan’ werd aan de wijkbewoners gevraagd wat zij daarvan dachten. (Fenna BOUVE)

Wie, behalve deze dappere reporter van de Gazet van Zurenborg, komt op een bitterkoude maandagavond in november buiten om naar een bijeenkomst met de exotische titel ‘Overlegmoment Wijkcirculatieplan Zurenborg’ te gaan? Niemand, toch? Met deze positieve ingesteldheid fietste ik rillend naar het Dienstencentrum Zurenborg. Wel, verrassend genoeg daagden toch een tachtigtal wijkbewoners op–toch een talrijke opkomst!

Dat kan alleen betekenen dat de bekommernissen rond het autoverkeer in Zurenborg wel degelijk leven en zelfs menig bewoner zorgen baart. Welke oplossingen zouden de beleidsmakers voor ogen hebben? Het benieuwde ons.

PANEL

Voor de toegestroomde bewoners zat een panel klaar. Waren present: Chris Anseeuws (voorzitter van het district Antwerpen), haar collega Joris Giebens (onder andere bevoegd voor Verkeer) en Peter Raats, (voorzitter van het district Berchem, ook onder andere bevoegd voor Verkeer). Tenslotte Koen van de Sompele van Studiebureau Omgeving (gelegen naast de Matrassenreus in Berchem), die in opdracht van stad en district de verkeerssituatie bestudeerde en de mogelijke scenario’s uitwerkte en toelichtte. De moderator was Johan Van Eester van het SWO (Stedelijk Wijkoverleg). Zij organiseerden de avond en verwerkten ook de feedback van de wijkbewoners.

STOP

Het opzet van een ‘Wijkcirculatieplan’ is simpel: deze wijk en met uitbreiding de hele stad inrichten volgens het STOP-principe: Stappers, Trappers, Openbaar vervoer en Personenauto’s. Dus de voorrang gaat naar het comfort van de voetgangers, vervolgens de fietsers, enzovoort. Het comfort van de autobestuurder bungelt onderaan de prioriteitenlijst. Dit principe maakt al enkele jaren opgang in bijna alle Vlaamse overheidsprojecten van de laatste jaren. Iets wat elke autobestuurder ongetwijfeld al heeft

kunnen merken.

Door post te vatten aan de verschillende inen uitvalswegen van de wijk en tijdstip en nummerplaten te noteren van de passerende auto’s, kwam Omgeving tot de conclusie dat 30% van de auto’s die de wijk inrijdt komt er binnen de vijf minuten weer uit.

Een derde van het verkeer in de wijk is doorgaand verkeer is en heeft er geen bestemming of oorsprong. De grote assen daarbij zijn gekend: de Cogels-Osylei, Tweelingenstraat, Lange altaarstraat-Wolfstraat en de Rolwagenstraat. Dat sluipverkeer moet dus op één of andere manier ontmoedigd worden om door Zurenborg te rijden.

FILE

Een eerste terechte bedenking vooraf is natuurlijk dat eigenlijk vooral de ware oorzaak van het sluipverkeer moet aangepakt worden: de verzadiging van de grote in- en uitvalswegen van de stad. Wat betreft Zurenborg zijn het met name de Singel en de Plantin-Moretuslei zitten die elke dag muurvast zitten en bestuurders doen beslissen de file af te snijden door Zurenborg.

Ook daar wordt aan gewerkt: De stad is bezig met een compleet Mobiliteitsplan. Zo zullen onder meer het aantal rotatieparkings verminderen zodat mensen die komen winkelen (nog meer) ontraden worden dat met de auto te doen. Deze parkings zou men dan graag meer voor bewoners bestemmen.

Om het sluipverkeer in Zurenborg aan te pakken worden drie scenario’s voorgesteld:

SCENARIO 1

Het eerste scenario is het eenvoudigste: maak éénrichtingsstraten van de invalswegen van het sluipverkeer. Daarnaast zou in dit scenario de middenberm van de Plantin-Moretuslei doorgetrokken worden. Het voordeel is dat dit heel eenvoudig uit te voeren is, want het is gewoon een kwestie van wat borden te zetten en te verplaatsen. Het nadeel is dat het voor de wijkbewoners dan wel erg moeilijk wordt, en zeker in de spits, de wijk in of uit te rijden. Zo zou je telkens helemaal tot het einde of het begin van de Plantin moeten rijden om te keren.

Ook zouden er dan uitzonderingen moeten gemaakt worden voor het openbaar vervoer. En last but not least wordt het lossen en laden voor de Delhaize dan wel heel erg moeilijk. Dus: vooral nadelen aan dit scenario.

SCENARIO

2

Een tweede scenario is een zogenaamde ‘knip’ –vandaar de stippellijntjes op de kaartjes van het plan- op de Door Verstraeteplaats. Daarnaast zou de Raafstraat enkelrichting gemaakt worden richting Plantin-Moretuslei. Een ‘knip’ wil zeggen: er kan geen auto verkeer meer door, auto’s moeten daar keren. Zo zou het sluipverkeer aanzienlijk dalen. De Wolfstraat wordt zo wel de enige toegangsweg. Ook in dit scenario zou de berm op de Plantin-Moretuslei doorgetrokken worden, wat de toegang wel echt zou bemoeilijken, zeker tijdens de spits.

SCENARIO 3a

Het derde scenario, de ‘spitsknip’, stelt een knip voor in de Draakplaats. Concreet wil dit zeggen dat er geen auto’s meer onder de brug–de voornaamste schakel in de sluiproutes- door kunnen. Om de bewoners niet teveel te ‘pesten’ en ook de wijk niet botweg in twee te snijden, zou de Draakplaats alleen tijdens de spits gesloten zijn voor autoverkeer -en niet voor het openbaar vervoer, natuurlijk.

Ook aan dit scenario zijn er toch een paar grote nadelen. Ten eerste: het is zeer verwarrend voor iedereen. Je zou dit bijzonder goed moeten signaleren op de Plantin en de Singel, wil je geen chaos creëren van terugkerende auto’s. Daarbij zou de Draakplaats moeten voorzien worden van verdwijnpalen, wat, zo leerde ons onder andere de ervaring aan het station van Berchem, ook voor chaos en vooral veel schade zorgde aan auto’s die de palen niet zagen of negeerden. Kortom: verwarring en chaos – voor niemand een wenselijk scenario.

SCENARIO3b

U hoort het al komen: er is inderdaad een scenario dat wél zou kunnen werken.

Namelijk het tweede scenario, maar dan permanent. Immers, de chaos en verwarring is dan maar tijdelijk. Maar het is wel duidelijk: je kan met de auto niet door de Draakplaats.

In dit scenario zou het kruispunt SingelPretoriastraat weer opengesteld worden. De Stad Antwerpen, vertegenwoordigd door Chris Anseeuws, is het meeste te vinden voor scenario 3 (de volledige knip).

Het district Berchem is dan weer het meeste te vinden voor scenario 3a (de ‘spitsknip’).

Peter Raats maakte wel deze bedenkingen:

“Er zijn enkele jaren geleden al ingrepen gedaan om het sluipverkeer tegen te gaan en met name de Transvaalstraat en de CogelsOsyei zijn toen aangepakt. Met deze knip moet gezorgd worden dat dit niet opnieuw gebeurt. Elke kleine ingreep heeft enorme gevolgen. Kijk maar naar de chaos die het gevolg was van de heraanleg van de Driekoningenstraat. Wat als iedereen zal proberen om via de Klokstraat op de Singel te raken en daar 160 auto’s staan? Dat wil niemand. Ook is er op die plaats onduidelijkheid over de plannen van Infrabel. Er moeten dus toch nog een aantal dingen technisch worden uitgeklaard.’

TELEURSTELLING

Wie hoopte, net als ondergetekende, op een stevige discussieronde met allerlei herkenbare uitingen van ongenoegen waarbij iedereen heftig knikt van instemming, werd meteen na de korte doch heldere uiteenzetting teleurgesteld. Het was de bedoeling om met elkaar en de aanwezige beleidsmensen in gesprek te gaan. Dit om te vermijden dat het gaat zoals bij elke plenaire discussie: dat enkel die paar mensen met een ‘groot bakkes’ het woord voeren.

Dus begaven we ons in de groep en sprokkelde volgende meningen:

•‘Wij wonen net aan de overkant van de Singel, maar onze boeddhistische tempel is in de Pretoriastraat. Dus de afsluiting van het kruispunt van de Pretoriastraat is voor

mij inderdaad niet handig. Dat zou dus wel terug opengaan, moest de Draakplaats autovrij worden. Ach, je moet gewoon zo weinig mogelijk met de auto rijden! We wonen op zes minuten stappen van Zurenborg. En aan wie zich bezorgd maakt dat ze niet meer naar de Delhaize zouden kunnen met de auto heb ik deze tip: kom gewoon naar de Delhaize in Borgerhout!’

(Fons, Pretoriastraat)

• ‘Wij rijden bijzonder weinig met de auto. We zullen er dus ook weinig last van hebben, welke ingreep er ook zou gebeuren. We denken wél aan de wijnhandel in onze straat. Die klanten moeten echt met de auto komen. Je sleept immers geen liters wijn mee, te voet of per fiets. Die heeft daar nu al last van, en als er geen doorgaand verkeer meer passeert, zou dat voor hem toch een grote impact hebben.’

(Etienne en Vera, Pretoriastraat)

• ‘Ik ben wel te vinden voor het opwaarderen tot autovrij plein van de Draakplaats.’ (Natascha, Filomenastraat)

• ‘De Draakplaats is gewoonweg pràchtig. Onze buitenlandse vrienden kijken telkens weer hun ogen uit als ze de pracht van Zurenborg zien. De Dageraadplaats is echt heel gezellig nu, echt een plein voor de mensen. Het zou toch prachtig zijn als dat met de Draakplaats ook kon? Dat is zo mogelijk een nòg mooier plein.’

(Fons, Pretoriastraat)

• “De Draakplaats kan nooit gelijkaardig worden aan de Dageraadplaats, simpelweg omdat je met dat openbaar vervoer zit. Dat zal dat plein altijd in twee blijven snijden, hoe dan ook.”

(Joris, Bosduifstraat)

• ‘Eigenlijk is scenario twee veel beter, alleen zouden ze de vroegere situatie van éénrichtingsstraten in de Bosduifstraat en de Tweelingenstraat dan moeten herstellen.”

(Leon, Tweelingenstraat)

• “Ik hoor hier niets over Nieuw-Zurenborg. Die zullen dan wel hun ‘eigen’ in- en uitvalsweg op de Singel hebben, maar toch. Dat zal toch ook een invloed hebben op de verkeerssituatie?”

• “Ik vind geen van alle scenario’s op iets

trekken. Met scenario 2 en 3 creëeer je gewoon twee eilandjes, je splitst de wijk radicaal op. Het enige dat je dan nog zal hebben op de Draakplaats, is openbaar vervoer dat er niet moet zijn.”

• “Scenario twee is het beste, alleen moet dat dan beter uitgewerkt worden. Dat verkeerslicht op de Plantin-Moretus bijvoorbeeld. Iedereen rijdt nu door de Tweelingenstraat om dat te mijden.”

(Stefan, Tweelingenstraat)

• “Het is eigenlijk niet echt serieus, dit overleg. Scenario één en twee zijn gewoon technisch onmogelijk. Scenario drie is al jaren geleden voorgesteld door het wijkcomité, en toen wou het disctrict Berchem niet mee.”

(Frans, Rolwagenstraat)

• “Er rijden echt teveel bussen door de wijk. Waarom moeten àlle bussen tot aan de Rooseveltplaats rijden? Alleen bus 9 en 34 hebben hier een ‘traditie’. Al de rest... Die 500-bussen, kunnen ze die niet beter omleiden via de Singel?” (Kris, Rolwagenstraat).

• “Nu we toch bezig zijn: die bruggen over de Singel, zet die ook ineens terug! Dat was echt top.’

Om enigszins overzicht te brengen in deze reacties, namen we achteraf contact op met Johan Van Eester van het Stedelijk Wijkoverleg: “De opmerkingen zijn allemaal terug te brengen tot deze: Eén: Er rijden teveel bussen door de wijk. Twee: de Tweelingenstraat is een sluiproute voor mensen die de verkeerslichte willen ontwijken. Drie: Voor scenario drie zijn er uitgesproken pro-stemmen te horen, voor één en twee niet. Vier: De Generaal Capiaumontstraat zou een enkelrichtingstraat moeten worden naar de Uitbreidingsstraat en vijf: een aantal mensen wil de situatie gewoon houden zoals ze is, omdat ze anders helemaal zullen gegijzeld worden met hun auto in de wijk.’

Deze maatregelen zullen overigens niet van vandaag op morgen doorgevoerd worden. Het beslissings- en uitvoeringsproces zal nog enkele jaren in beslag nemen. Tijd genoeg voor de tegenstanders om te verhuizen dus... (grapje)

Een knip in het verkeer van de Draakplaats zou de oplossing zijn. Foto’s luc PANDELAERS

‘Bloedband’ van Robert Goddard BRITSE THRILLER MET ZURENBORG ALS DECOR

De Britse thrillerauteur Robert Goddard wordt de meester van de plotwendingen genoemd. Zijn op één na laatste boek ‘Long Time Coming’ – in het Nederlands vertaald als ‘Bloedband’- speelt zich voor een deel af in Antwerpen en met name in de Cogels-Osylei en omgeving. (Marcel SCHOETERS)

Goddard (°1954) is opgeleid als historicus en werkte als leraar en ambtenaar, tot hij besloot om uitsluitend van zijn pen te gaan leven. Zij oeuvre bestaat uit op zichzelf staande romans, met als enige uitzondering het personage Harry Barnett, dat in drie verschillende boeken voorkomt. Heel vaak wordt het hoofdpersonage op een keerpunt in zijn leven onverwachts geconfronteerd met iemand, die hem of haar op het spoor brengt van een oud geheim. Vanaf dat moment zal zijn of haar leven nooit meer hetzelfde zijn. Trouw aan zijn opleiding, koppelt Goddard zijn romans bovendien graag aan een merkwaardige periode of gebeurtenis uit de geschiedenis. Deze klassieke ingrediënten komen ook weer samen in ‘Bloedband’, deze keer inde wat vreemde combinatie van kunstdiefstal, een Antwerpse diamantair, de Ierse neutraliteit tijdens de Tweede Wereldoorlog en de IRA-bommencampagne tijdens de jaren ’70 van de vorige eeuw.

SWAN

Het verhaal begint in 1976, wanneer de jonge geoloog Stephen Swan voor een tijd intrekt bij zijn moeder, die in de badplaats Paignton in Devon, net boven Cornwall, een pension uitbaat. Daar wordt hij geconfronteerd met zijn oom Eldritch Swan, die hij nog nooit eerder ontmoet heeft. Aan Stephen was altijd het verhaal verteld dat Eldritch was omgekomen tijdens een bombardement op Londen in 1940. Uiteindelijk blijkt dat hij 36 jaar in een Ierse gevangenis heeft doorgebracht. Hoewel Stephen zijn oom liever ziet gaan dan komen, raakt hij gaandeweg toch bij diens levensgeschiedenis betrokken.

DIAMANTAIR

Dat levensverhaal heeft te maken met het feit dat Eldritch, die absoluut geen scrupules heeft, in 1940, het factotum is van een Antwerpse Joodse diamantair, Isaac Meridor. Bij het uitbreken van de vijandelijkheden, moet Eldritch voor Meridor een collectie Picasso’s in veiligheid brengen bij een zogezegd bevriende kunsthandelaar in Londen.

Deze besluit de schilderijen door copies te vervangen en de echte stukken voor eigen gewin te verkopen aan een Amerikaanse verzamelaar. Eldritch wordt bij dit snode plan betrokken als tussenpersoon, wat hem uiteindelijk zal doen belanden in de politieke krabbenmand van het pas onafhankelijk geworden Ierland. In 1940 weet de regering van dat land, gelegen in de achtertuin van het Verenigd Koninkrijk, niet goed welke kant het moet kiezen in het conflict. Pas in 1976 wordt een machinerie in gang gezet die tot de ontrafeling van het hele mysterie zal leiden, mits de nodige portie moord en doodslag.

COGELS OSYLEI

Meridor bewoont in 1940 twee met elkaar verbonden huizen met de naam ‘Zonnestralen’ aan de Avenue Cogels-Osy 84 en 86. In 1976 woont zijn weduwe samen met haar kleinzoon alleen nog in nummer 84. Her tweelinghuis is dan de woning geworden van ene familie Wyckx. Stephen Swan logeert er net om de hoek, in de Velodroomstraat, bij advocaat Bart Van Briel. De straat waar de Meridors wonen, heet dan de Cogels-Osylei.

Want Goddard heeft zijn huiswerk goed gemaakt. Wanneer Eldritch in 1940 door Antwerpen wandelt, loopt hij door een stad die nog sterk Franstalig oogt. Hij eet in ‘A l’ombre de la cathédrale’ op de ‘Marché aux Gants’, loopt van de Grand Place via de ‘Avenue de Keyser’ naar de ’Gare Centrale’ en zo verder naar Zurenborg, waar hij eigenaardig genoeg de ‘Beurs voor Diamanthandel’ passeert. Wanneer Stephen 36 jaar later door de stad dwaalt, zijn alle straatnamen echter in het Nederlands.

SLOOPHAMER

Het district Zurenborg wordt door Goddard – in de periode 1940- beschreven als een ‘ongewone bron van rijke gevarieerde architectuur uit eigen land’, gebouwd in de tijd dat Meridor nog een jongeman was. In 1976 woont Van Briel in een art deco-huis in de Velodroomstraat, door hem aangeschaft in de tijd net nadat Zurenborg van de sloophamer was gered. Vanuit deze woning is het maar eventjes lopen naar de Tramplaats, waar Stephen Swan een afspraak heeft me

een sinister nevenpersonage. De ontknoping van het verhaal zal echter niet in Antwerpen plaatsvinden.

‘Long Time Coming’ is uitgegeven door Corgi. De Nederlandse vertaling ‘Bloedband’ door Uitgeverij Luitingh. www.robertgoddardbooks.co.uk

Tournée généreuse

Een bel Mondo voor jou, een Bel Mondo voor mij. (x2) Alle dagen even blij. Ook de vrieskou hoort erbij.

Overvloed. Niet overvoed. Overmacht noch overmoed. Voor wie haar soms geweld aandoet. Frisse sla en tralala.

Stormvloedkering naar de nering. Zeezicht. Alle dagen hopen dat er scheepjes binnenlopen. Holle, bolle, dolle zeilen.

Snel nog een Vedett opdweilen. Tiritomba. Tiritomba! Galliano.

Galliana. Een geladen galjoen vaart hier buiten elke noen.

Van je een en van je twee. Bart de Wever, storm op zee. Als Norbertus luidt in mei, komt er weer een valkje bij.

Loop naar Brasserie van Loock. Weet je wat, we komen ook met een Captain Kirk of tien naar de Nieuwe Zurenborger zien.

En is de Moeskop in het land, witte rozen in het want? Alle mensen hand in hand, glijdend naar de overkant.

Rosa’s Cantina, El Diablo, La Nostra Casa of de Primo, Kanapée of Zomerhof: alle dagen op de pof.

Arme klanten, Schraelen Troost, ook op u sla ik een toost, Na een Piccolo Peccato gaat het soms ineens staccato.

El Cuerno, Da sj en Amon roeren nu de grote trom. Zijn ze ons vergeten? God, dat ware dom (x2).

‘t Wordt een jaar vol Heerlyckheid, als je ’t maar voldoende spreidt. Mag er ook nog nachtrust zijn

voor de slapers aan het plein? En al eens aan hen gedacht die de Dageraad opwacht, zonder dons zo warm en zacht?

Stille nacht, veilige nacht. Recht naar huis waar ’t vrouwke wacht. Jezeke in zijn kribbeke lacht

(mijn gedacht).

Peter Theunynck schrijft

elke keer een wijkgedicht

KINDERTHEATER PICALILI GEEFT EEN NIEUWE VOORSTELLING

OVER …

Stampvoeten en sluipen Luid en stil Lachen en huiveren Omhoog en omlaag Dansen en bevriezen Vierkant en rond

In de Walvisstraat woont een creatief koppel. Carmen Schepmans en Joeri De Hauwere spelen samen kindertheater. Samen delen ze de liefde voor het theatervak.

Op zaterdag 15 januari om 15 uur gaat de voorstelling ‘Oogappel’ in première in het Cultureel Centrum Sint-Andries. Deze sprookjesachtige voorstelling gaat over de wondere wereld van Reinette. Haar magische appels brengen haar in de fascinerende wereld van een muziekdoosje waar ze botst op twee bizarre figuren…

Al hun voorstellingen zijn geschikt voor kleuters van 2,5 tot 6 jaar. Ze zijn heel visueel zodat de kleinsten kunnen volgen en hebben ook voldoende diepgang zodat de oudsten er ook iets aan hebben.

SPEELLIJST

De lijst van hun optredens gedurende de voorbije twee jaar zou iets te lang worden om hier op te sommen. Zij traden niet alleen op in Antwerpen maar ook in scholen en culturele centra over heel Vlaanderen. Ze maakten ook vele kinderhartjes blij op het kinderfestival van de Gentse Feesten, theater aan Zee te Oostende en het theaterfestival te Eindhoven. Geen kleine jongens dus!

Oma’s, opa’s, mama’s en papa’s allen daarheen met jullie geliefde kleuters. info@picalili.be www.picalili.be

Costa Sint-Andriesplaats 24 2000 Antwerpen tel.: 03/ 260 80 50 e-mail: cosintandries@stad Antwerpen.be

Tickets: voorverkoop 4 euro, kassa 6 euro Reserveren kan aan de balie, telefonisch, per e-mail, on-line en bij Prospekta, Grote Markt 13, 2030 Antwerpen

 Van Korte Altaarstraat naar Cogels Osylei

 Antenno vindt nieuw onderkomen in ex-gebouw van de Witte Paters

Ze zijn uit de Korte Altaarstraat verdwenen en alweer een kleine middenstander minder denkt de argeloze voorbijganger dan spontaan maar niets is minder waar. Het marketing- en communicatiebureau Antenno is helemaal niet van de aardbodem verdwenen maar heeft het pand in de schaduw van de kerk geruild voor een prachtig pand in de Cogels

Osylei. En verdwenen? Vergeet het maar want na de verhuis bruisen ze van de activiteiten en daarvoor hebben ze in totaal 13 mensen ter beschikking.

“

Ja , het gaat goed” zeggen Mariska Brosens en Stefan Coucheir in koor’ tijdens de voorstelling van hun nieuwe werkplaats. (Swa COLLIER)

Geboortehuis van ideeën stond er te lezen op de gevel van het pand in de Korte Altaarstraat. En dat was ook zo. Een beginnend (2004) marketing- en communicatiebureau dat zich al snel een vaste stek wist te verwerven in het wereldje. En zich niet te beroerd voelde om (gratis) de layout van deze krant te verzorgen toen er een noodsituatie ontstond.. Omdat ze eenmaal een sterke band met de wijk hebben zegden ze toen want het koppel-ze zijn ook de zaakvoerderswoont nog steeds in de Velodroomstraat.

PATERS

In de Cogels Osylei 19 betrekken ze nu een riant pand. Ruime kantoren, hoge plafonds, brede trappen, grote tuin, veel licht. Zo groot dat ze tijdens de receptie waar hun nieuwe onderkomen aan de genodigden werd getoond, zelfs een groep (The Fabiola Fun Fuckers) konden laten spelen. In de Korte Altaarstraat was dan weer nauwelijks plaats voor een groot uitgevallen radio. Hoe komen ze in godsnaam hier terecht. Stefan Coucheir: “Via de bank waar we mee werken hoorden we dat er hier een pand vrijkwam

terwijl we daar eigenlijk niets van wisten. We zijn dan komen kijken en het viel geweldig mee. Tot begin deze eeuw hebben de Witte Paters hier gelogeerd en rond 2004 is het pand grondig gerestaureerd zodat we onmiddellijk zagen dat we er zelf niet al te veel moesten aan veranderen. In nauwelijks drie maanden was alles klaar voor ons. Dat was een geweldige meevaller.”

KLANTEN

Antenno (de naam spreekt voor zichzelf) werkt eigenlijk op twee fronten: er is het marketingadvies en een grafische luik. Da’s in grote lijnen wat ze doen. Creativiteit speelt een grote rol maar de wensen van de klant moeten natuurlijk gerealiseerd worden. Een bekende klant? Stefan Coucheir :

“AVA is zo’n klant die iedereen kent, da’s een mooi voorbeeld. Daar hebben we de nieuwe positionering inhoudelijk uitgewerkt en dat ook vertaald naar een volledige restyling (het logo, huisstijl, winkelcommunicatie, website,…). Daarnaast zijn we voor AVA ook klankbord rond marketingplanning.”

De Lijn is ook klant en voor het stadsonderwijs van Antwerpen gaan ze ook regelmatig aan de slag. In de verkiezing van de beste buurtwinkel van de stad Antwerpen hadden ze ook een stevige hand en ga zo maar door. Leken zoals wij kijken zich de ogen uit als er gegoocheld wordt met bekende merknamen maar voor een bureau als Antenno is een bedrijf dat zich bezig houdt met potgrond een even grote uitdaging.

Mariska Brosens: “We zijn ook bijzonder blij en fier dat we mogen meewerken aan het Museum voor Schone Kunsten dat voor een lange tijd dicht gaat. Die periode gaan we van dichtbij begeleiden op diverse vlakken onder de slogan Dicht maar Dichtbij.” Beiden drukken er op dat hun grootste vijand het denken in hokjes is. “Een creatieve medewerker moet steeds de andere aspecten in het oog houden en omgekeerd. Iedereen die hier werkt heeft een grote verantwoordelijkheid.” En die medewerkers zijn blij met de nieuwe vestiging. Stefan Coucheir: “De Cogelslei is ook voor onze medewerkers een goeie zaak want die mensen komen van diverse plekken in Vlaanderen en dan zijn we makkelijk te bereiken. We zijn heel tevreden.”

Stefan Coucheir en Mariska Brosens Foto Julie DONCKERS

Het huisorkest speelde tijdens de receptie Foto Luc PANDELAERS

Onze nieuwe reeks : de ex-Zurenborger

Aflevering 1:

Tante Kaat uit de Ramstraat

“DIE TIEN JAAR ZIJN OM NOOIT TE VERGETEN”

Tante Kaat geeft elke week huishoudtips in TV-Familie en Primo TVgids. Sedert 1 september is zij ook wekelijks te zien in ‘Vlaanderen Vandaag’ op VT4. Enkele jaren geleden ging zij op Vijf TV als’ superhuisvrouw’ met de grove borstel door de meest chaotische gezinsverbanden van Vlaanderen. Toen zij echter nog gewoon Elma Dalhuijsen heette, woonde zij in ons aller Ramstraat. Met dit kleine relaas over haar jaren rond het Plein lanceren wij een nieuwe serie over ‘Ex-Zurenborgers’. (Marcel SCHOETERS)

buurt rekenen. We gingen er dan zelf gekookte maaltijden brengen.

Wanneer zijn jullie op Zurenborg terechtgekomen?

Tante Kaat: “Wij kochten ons huis in de Ramstraat in het najaar van 1977. Wij woonden in Merksem op een appartement. Ons tweede kind was net geboren en we waren op zoek naar een betaalbaar huis met een tuintje.”

Hoe zijn jullie daar terechtgekomen?

Tante Kaat: “Ons oog viel op een openbare verkoop. Niet alleen ons huis nummer 42 stond te koop maar ook het huis ernaast. Omdat de Stad Antwerpen de beide huizen wilde aankopen werd het een zenuwslopende veiling.

Gedurende ruim een half jaar heeft Kees, mijn man, elke avond in het huis gewerkt. Er was nauwelijks elektriciteit, geen keuken, geen badkamer. In de weekends hielp ik vaak mee, maar dan moest ik een babysit kunnen organiseren voor de twee kinderen. Niet evident als je familie in Nederland woont.”

Wat voor soort wijk hebben jullie hier aangetroffen?

Tante Kaat: “In het voorjaar van 1978 zijn we dan verhuisd. De Dageraadplaats zag er nog lang niet zo mooi uit als nu, maar had ook toen al heel veel sfeer. Het Zeezicht heette nog ‘de Cereus’ en was de ontmoetingsplaats voor fotografen, schilders en andere artiesten. Al snel werd ik lid van het wijkcomité. Een hele goede beslissing, want op die manier leerden we binnen heel korte tijd de meeste buurtgenoten kennen. Via dat kanaal werd ik door Erik Aelbers geïnformeerd over de Burgemeester Marnixschool, de school waar half Zurenborg toen naar toe ging. Ook onze kinderen werden er met de schoolbus naartoe gebracht. Ikzelf ging er later lesgeven.’Zurenborg-Burenzorg’ was de slogan indertijd. We waren allemaal jonge moeders en pasten regelmatig op elkaars kinderen. Ook als er iemand ziek was, konden we op steun van de

Elk jaar eind augustus werden de ‘Dageraadfeesten’ georganiseerd. Een gratis buurtfestival met veel muziek, eten, drinken, modeshows met tweedehandskledij uit ‘het Winkeltje’ van Greet, ambiance verzekerd. Elk jaar waren we weer heel blij als Wim Michiels en Piet Looze het teken gaven dat we ‘quitte’ waren. Alle bonnetjes die daarna nog verkocht werden betekenden dat we winst gingen maken. Deze werd dan gebruikt voor de organisatie het jaar nadien. Het Dagelijks bestaan van Gerdien en Bie, de slagerij Olyslagers, de kantoorboekhandel-immo van de familie Kimpen, de prachtige boekwinkel naast de kerk, de frituur, de naaimachinewinkel, veel van deze panden hebben nu een andere bestemming, maar de sfeer is er nog steeds.”

Wanneer zijn jullie andere oorden gaan opzoeken?

Tante Kaat: “Tien jaar later”

Waarom was dat?

Tante Kaat: “Ons leven werd steeds drukker en de behoefte om meer in de natuur te wonen werd groter en groter. Een half jaar heeft onze zoektocht geduurd en toen vonden we ons huis in Schoten. We wonen er nu al 23 jaar, net zolang als ‘Tante Kaat’ bestaat. Regelmatig komen we nog naar de Dageraadplaats terug om er iets te eten en altijd komen we wel iemand tegen van de tijd van toen. We hebben ‘maar’ 10 jaar op Zurenborg gewoond maar voor onszelf én onze kinderen is het een tijd geweest om nooit te vergeten!”

De Elma Dalhuijsen van toen in de Ramstraat is ondertussen de erg bekende poetsende Tante Kaat van televisie geworden. • Foto’s Dieter DEDECKER

Uniformenbedrijf na 60 jaar weg uit de wijk

Pelsmaekers verhuist naar pand in Gent

Welke Zurenborger is nog niet blijven staan voor de grote etalage met paspoppen van de firma Pelsmaekers in de Van Luppenstraat?

Daar komt binnenkort een einde aan want na dertig jaar produceren en commercialiseren had er tijdens twee weekends in november een stockverkoop plaats wegens hun verhuis naar Gent, waar ze een veel kleiner pand betrekken. Velen onder ons zijn naar deze stockverkoop geweest maar wie nog altijd op zoek is naar een koopje kan er nog steeds terecht. (Claudine VANDEGEHUCHTE)

In de ruime stille winkel zorgen de oude parketvloer en de mooie houten kasten voor een speciale sfeer. Kris Warnez vertelt mij met enthousiasme over de stockverkoop. “Het was er toen niet zo stil!” Maar hoe begin je aan zo’n stockverkoop? Dirk gaat ’s middags vaak eten in Café Stanny in de Stanleystraat. Stanny heeft een groot netwerk en zo kwamen ze op het idee om het samen te organiseren en er een gezellige boel van te maken. En dat werd het ook. Er waren drankjes, hapjes en soep. Zij werden bediend door het personeel getooid in fanfarekledij. In zekere zin is de zaak niet zo bekend door de gewone burger. Toch zijn er een 500 tot 2 000 bezoekers op af gekomen, waaronder zelfs modeontwerpers en bekende mensen zoals Alex Carlier van Hooverphonic. Kris Warnez en zijn medewerkers, een tiental in totaal, genieten nu nog altijd na van het succes

KLANTEN

Voor het nemen van de maten zorgen steeds één van de kleermakers, één voor Vlaanderen en één voor Wallonië, op de verschillende werklokaties tijdens de werkuren van de klanten. Dit bespaart tijd voor de klanten. De leveringen gebeuren steeds in bijzijn van deze kleermakers. Indien nodig kunnen zij nog retouches aanbrengen.

Gedurende dertig jaar reeds maken ze de uniformen voor overheidsdiensten en particuliere organisaties. Ze leveren o.a. aan landsverdediging, justitie, financiën, politiediensten, de Belgische post, de NMBS, De Lijn, musea, culturele organisaties, het gevangeniswezen, opera’s, muziekverenigingen, luchtvaartmaatschappijen … te veel om op te noemen.

Pelsmaekers levert ook buiten de grenzen. Justitie In Frankrijk wordt door hen gekleed. Ierland is hun belangrijkste klant. Landsverdediging, politiedienst en de Pipersband van het Ierse leger paraderen in uniformen van Pelsmaekers. In Nederland worden muziekmaatschappijen, culturele organisaties, rederijen … door hen gekleed.

Op de hoes van zijn CD “From Russia with Love“ prijkt Helmut Lotti in drie verschillende uniformen van de firma Pelsmaekers. Zelfs het koninklijke hof is er klant. De servicedress van Prinses Astrid, voormalige ambassadrice van het Rode Kruis, werd door hen gemaakt. De eer om het trouwkostuum van Prins Laurent te maken viel hen ook te beurt

HISTORIEK

De firma is al een hele tijd in de wijk gevestigd. Van 1940 om precies te zijn toen vader Pelsmaekers als kleermaker startte op de hoek van de Van Luppenstraat. Hij maakte

er burgerkostuums voor de notabelen van de stad. Zijn kinderen hebben de zaak voortgezet. Zij hebben zich toen georiënteerd op de uniformenmarkt, vooral voor het Belgisch leger. Die kinderen hadden echter geen opvolgers en hebben de zaak ongeveer achttien jaar geleden overgelaten. Een firma uit Geraardsbergen kocht het bedrijf op, toen nog gevestigd in een aantal huisjes in de Boomgaardstraat. Omdat de naam Pelsmaekers een begrip was werd die behouden. De hoofdactiviteit, het maken van uniformen, werd voortgezet met als zaakvoerder Kris Warnez.

STOCK

Het pand zelf is behoorlijk groot. De totale oppervlakte bedraagt namelijk 3000 vierkante meter. Ik word rondgeleid in het atelier en de stockeerplaatsen en daar blijkt dat er nog genoeg keuze is voor eventuele kopers. In de gangen en het atelier staan namelijk nog veel gevulde rekken met uniformen. Witte en blauwe hemden vullen een ruimte. In kartonnen dozen zie ik allerlei toebehoren: barets, ceinturen, dassen, knopen, linten voor de mouwen, galons voor de schouders... Een kleermaker, een neef van Dries Van Noten, is bezig aan een gilet. Stapels stoffen aan 2 euro de meter liggen op kopers te wachten. Heel wat goedkoper dan tijdens de “fashion days” bij Dries Van

Noten! Daar kosten ze minimum 30 euro de meter. Geen wonder dat studenten van de modeacademie hierop af komen.

VERHUIS

Maar de firma verhuist dus naar Gent en daar zijn verschillende redenen voor. Zo is het gebouw te groot geworden. Vroeger werkten er zeventig mensen, nu nog een tiental. Door de mondialisering in de textielsector gebeurt er vooral zuiver confectie onder andere de concurrentie vanuit het Oosten is te groot geworden. Ze moesten niet weg, maar in het kader van het project “het groen kwartier” hadden ze de gelegenheid dat de stad het pand wou aankopen. Zij willen er de westelijke toegang tot het groen kwartier van het project Militair Hospitaal van maken.

Dus dan maar verhuisd, meer bepaald naar een kleiner pand in de Groendreef in Gent. Dit is dichterbij voor onder andere de WestVlaamse zaakvoerder en ligt eveneens centraal voor de klanten. Ze gaan er zich ook oriënteren op de visvangst en de jacht, met name de boswachters. Dus, wie nog op zoek is naar een leuk stofje of iets uniformachtig moet zich reppen. Niet te lang wachten is de boodschap.

Info: www.pelsmaekers.be Tel. 0475/83 56 11

Chris Warnez : de laatste faze begon in Café Stanny. Foto’s Dieter DEDECKER

De firma is al vele jaren in de wijk gevstigd

Filet Divers: een sociale kruidenier in de Rolwagenstraat

“ARMOEDE IS DIKWIJLS MAAR

EEN DEEL VAN HET PROBLEEM”

Wie zijn boodschappen doet in de Delhaize van de Plantin-Moretuslei heeft zich wellicht al afgevraagd wat er zich afspeelt achter de wat troosteloze gevel van het pand vlak naast de ingang van de parking in

“Ik ben zelf begonnen bij de sociale dienst van de Bond zonder Naam”, vertelt coördinator Yves Bocklandt. “Wij hielden ons daar vooral bezig met noodhulp in de vorm van voedselpakketten, individuele begeleiding en het vinden van onderdak. Onze manier van aanpakken kon toen het aantal hulpvragen goed aan. Maar in de jaren ‘90 werden we echter geconfronteerd met een steeds groeiende groep van mensen. Zeker na de Joegoslavië-crisis, met vluchtelingen uit de Balkan die de opeenvolgende oorlogen in die regio ontvlucht waren. Die toevloed verplichtte ons ertoe om met een aantal andere organisaties aan tafel te gaan zitten om de problemen gezamenlijk aan te pakken. Filet Divers is dus de dochter van een achttal vzw’s, waaronder de Bond zonder Naam en het Protestants Sociaal Centrum. Het initiatief is sinds 2004 actief in dit pand.”

SPAGHETTI

“We zijn ons toen ook gaan bezinnen over de organisatie van onze hulpverlening. Aanvankelijk lag de nadruk op voedselpakketten. Deze bestonden meestal uit voedseloverschotten die gedumpt werden door grootwarenhuizen omdat ze hun houdbaarheidsdatum bijna bereikt hadden. In de praktijk betekende dat ze op het moment dat wij ze ronddeelden al serieus

Organiseer een

over datum waren. Daar hadden we meer en meer een ethisch probleem mee. Een ander nadeel was de eenzijdige samenstelling van de pakketten. Als we bij de mensen op huisbezoek gingen vonden we in hun voorraadkast onveranderlijk stapels en stapels spaghetti, genoeg om een middelgroot Siciliaans dorp te eten te vragen. Het gebeurde ook dikwijls dat de mensen die hun pakket afhaalden meteen triëerden wat ze konden gebruiken en de rest op straat gooiden, wat natuurlijk buitengewoon slecht overkwam bij de omwonenden.”

KRUIDENIER

“Wij wilden daarom een alternatief creëren op het vlak van de voedselbedeling. Mensen hechten nu eenmaal veel meer waarde aan wat ze zelf gekocht hebben, ook al is het voor een paar luttele centen, dan aan wat ze gratis krijgen. Zo kwamen we bij het concept van de Sociale Kruidenier. Wij hebben hier een winkelruimte waar mensen met een laag inkomen of zonder inkomen voeding en andere noodzakelijke basisproducten zoals onderhoudsmiddelen en toiletpapier aan sterk verlaagde prijzen kunnen kopen. Dat sterkt hen in hun eigenwaarde omdat ze zelf keuzes kunnen maken en het verplicht hen ook vanzelf verantwoordelijkheid te nemen. Onze prijzen kunnen u misschien

Armoede is een niet eindigende strijd waar ook Filet Divers moedig de wapens tegen opneemt. In december steken ze nog een tandje bij want dan voert Welzijnszorg een grote campagne tegen die armoede. Want de feiten liegen er niet

om. Maandelijks komen er bij Filet Divers honderden gezinnen langs die dienen te leven met minder dan 175 € per maand om eten, kleding en dergelijke van te kopen. Of nog geen 6 € per dag

belachelijk laag lijken, maar vergis u niet. Hier staan regelmatig mensen met minder dan 10 € op zak te berekenen wat ze per week kunnen uitgeven. Om in de winkel te geraken moeten de mensen ook eerst door onze ontmoetingsruimte passeren waar ze een kopje koffie of thee kunnen drinken en ook toegang hebben tot het internet. Dat geeft ons de gelegenheid om te peilen naar hun andere behoeften. Armoede is immers dikwijls maar een deel van het probleem. Voor veel mensen zonder papieren is hun gebrekkige kennis van het Nederlands een zware handicap. Daar proberen we iets aan te doen met onze wekelijkse conversatiegroep Nederlands.

KOOKPROJECT

“Een ander gevolg van kansarmoede is het verlies van sociale vaardigheden. Mensen die jarenlang werkloos zijn verliezen de motivatie om ergens pakweg vóór 9 uur ’s morgens gewassen en geschoren present te zijn. Drie van onze vrijwilligers hebben daarom een goed uitgerust atelier opgezet waar een tiental mensen een basiskennis houtbewerking kunnen opdoen en tegelijk weer leren functioneren in een werkomgeving. Ze maken daar meubelen op bestelling, ook weer aan zeer lage prijzen.”

“Hetzelfde doen we met ons kookproject. Door samen te koken en samen te eten

De organisaties doen dan ook een oproep om de strijd tegen de armoede te steunen en armoede weg te werken. Een paar tips:

*Laat zien dat armoede een onrecht is. Hang een van de campagneaffiches op. Je vindt ze bij Filet Divers of bij Welzijnszorg of je kunt ze bestellen op de website van Welzijnszorg.

*Schrijf je memo tegen armoede en kleef het op de memoposters. Welzijnszorg en haar campagnepartners stelden samen een memo tegen armoede op. Dit memo is een teken van protest.

Uitbuiting op de arbeidsmarkt is immers onaanvaardbaar! Maar het memo bevat ook enkele constructieve voorstellen om de kansen op de arbeidsmarkt voor iedereen gelijker te maken.

“

We zitten sinds 2004 in de Rolwagenstraat”

Foto’s Luc PANDELAERS

de Rolwagenstraat. Wij trokken er op uit en ontdekten de vzw Filet Divers, een samenwerkingsverband van een aantal sociale organisaties die zich bezig houden met kansarmoede in Antwerpen. (Luc PANDELAERS)

reiken we onze mensen een zinvolle bezigheid aan en bevorderen we de groepsvorming. Twee keer per maand wordt er een maaltijd bereid voor de vrijwilligers en de klanten. We hebben hier al geweldige talenten ontdekt: vorige week stond er een succulente Armeense stoofschotel op het menu.”

KLANTEN

“Wij hebben momenteel zo een 650 klanten. In principe bestrijken wij heel GrootAntwerpen maar we stellen wel vast de meeste uit Oud Borgerhout en Antwerpen 2060 komen. De VZW krijgt geen werkingssubsidies, enkel subsidie voor sommige van onze projecten. De Bond zonder Naam stelt dit pand ter beschikking en betaalt ook de lonen van onze vaste medewerkers. Voor de rest zijn wij afhankelijk van giften en vrijwilligers. Wij zamelen ook oude kleren in en houden twee maal per jaar een tweedehands kledingsmarkt, al is dat niet onze hoofd business want er zijn al veel verenigingen die zich hiermee bezig houden. In onze ontmoetingsruimte staat er ook een vraag en aanbodbord. Onze klanten kunnen daar zoekertjes ophangen. Mensen uit de buurt die van oude spullen afwillen kunnen dat daar ook uithangen. En het spreekt vanzelf dat giften en vrijwilligers meer dan welkom zijn.”

*Jouw steun is onmisbaar in de strijd tegen armoede. Organiseer een Soep op de Stoep, loop mee met de Corrida t.v.v. Welzijnszorg, verkoop de geschenkproducten van Welzijnszorg of doe een gift op BE21 0000 0000 0303. Het ingezamelde geld wordt gebruikt voor de steun aan ruim 150 projecten zoals [eigen organisatie] en voor het campagnewerk van Welzijnszorg.

Filet Divers is al aan de slag tijdens de maand december en organiseerde een Soep op de Stoepactie op 1 december aan de Delhaize. Verder: wekelijkse petitieactie op maandag en woensdag in de Rolwagenstraat, 49 te 2018 Antwerpen en info over de actie van welzijnszorg en onze werking aan groepen die bij ons op bezoek komen.

“Soep op de Stoep” tegen de armoede

Yves Bockland :

Kerstmutsen op de markt

Normaal zoeken we elk jaar rond deze tijd een aantal wijkbewoners op, zetten hen een kerstmuts op het hoofd en vragen naar hun kerstwensen. Dit jaar werden het echter geen wijkbewoners, maar wel voor de wijk ontzettend belangrijke mensen: onze marktkramers. Het zou een frase uit een liedje van Eddy Wally kunnen zijn: marktkramers trekken op ontieglijke uren door weer en wind om ons hun producten aan te bieden. Maar het is waar, ook al waren er de eerste marktdag van december slechts vijf die de sneeuw en kou trotseerden en tot op het plein geraakten. We vroegen hen wat ze zichzelf toewensten en wat er op tafel zal komen met Kerstavond. Tekst en foto’s: Jeannine FÜHRING en Claudine VANDEGEHUCHTE

Steven Peeters van Chicken Paradise gaat met zijn familie eerst oesters eten, dan gourmetten en nadien volgt een lekker stukje taart. Een goede gezondheid voor vrouw, kind, ouders en zichzelf en een goede verkoop zijn zijn wensen voor 2011.

Lisette Van Hal komt met haar twee zonen Jurgen en Gunther elke week vanuit Beveren naar ons pleintje. Ria Milards helpt hen bij de verkoop in hun grote kraam. Bij de familie Van Hal staat op Kerstdag traditioneel kalkoen met appelen en veenbessen op het menu. Hun belangrijkste wens voor dit jaar is “gezondheid voor iedereen” al vindt Jurgen “heel veel sex” ook mooi meegenomen.

Foto 3 Groentenkraam Robijns

Madeleine en Robert Robijns, broer en zus, wensen dat ze met hun tweeën nog tot hun 92 jaar op de markt kunnen blijven staan.

En daar dan samen een kopje thee op kunnen gaan drinken!

Al 51 jaar maken zij met Kerst het gerecht dat hun moeder ook voor hen klaarmaakte; tomatensoep, vidé’s, schorsenelen, erwtjes, wortelen, rosbief.

En als dessert is er kerststronk met koffie.

Een mooi eerbetoon aan mama, als je ’t mij vraagt!

Foto 4 Kaasmuisje

Tom Janssen en Sirie Verhoeven van het Kaasmuisje uit Niel wensen voor zichzelf veel familiaal geluk in 2011.

Met Kerst staat bij hen soep op het menu, natuurlijk een kaasschotel met de nodige wijn (liefst een cabernet-sauvignon) en als dessert een kerststronk.

Foto 1 Chicken Paradise

Foto 2 Groenten en Fruit Van Hal

Foto 5 Lekkere Vleeswaren Eeckhout

Aan de kraam van Dominique Eeckhout is het altijd lachen geblazen. Ook voor volgend jaar wenst zij dus goedgemutste en gezonde mensen om haar heen. Met Kerstmis maakt zij een lekker stukje wild klaar.

Foto 6 Natuuria

Ria Claeys komt iedere laatste donderdag van de maand naar onze markt met haar natuurlijke huid-, haar- en lichaamsverzorging producten. Zij maakt met Kerst een groenten gourmet klaar. Voor volgend jaar wenst zij leuke marktjes, fijne klanten met leuke babbels, zoals het er hier op Zurenborg gewoonlijk aan toe gaat.

Foto 7 Quiche & C°

Veronique Vanderarde van Quiche & C° uit Merksem wenst voor 2011 voor zichzelf veel geld en een goede gezondheid. Met Kerstmis gaat ze bij haar familie eten en ze laat zich daar graag verrassen. Maar champagne en een goede fles wijn horen er zeker bij.

Foto 8 Vishandel Costermans Carine en Romain van vishandel Costermans wensen voor volgend jaar veel volk op de Zurenborgse markt. Met Kerst blijven zij binnen de eigen werksfeer en staat er dan ook gekookte kreeft op het menu.

leuker dan ’s morgens voor de TV te zitten!’

Scoutsgroep Zurenborg bestaat 60 jaar

Ze zijn vooral zondagmorgen te zien in de wijk: kleine jongens en meisjes die vergezeld door grote kleine jongens en meisjes door de wijk trekken of spelletjes spelen op de Dageraadplaats. Altijd even enthousiast en altijd in uniform. We hebben het over de scoutsgroep die in tijden van internet, mails, televisie en smsjes nog nooit zo veel kandidaten heeft gehad Er zijn zelfs echte wachtlijsten. Onze grote kleine jongen Kobe Ardui trok op een zondagmorgen ook zijn korte broek aan en ging richting Lange Van Ruusbroecstraat om dit fenomeen van dichtbij te bekijken.

Héél lang geleden. Het was 6 juni 1950. George Impens, ex-leider van een KSA-greop, besloot een scoutsgroep op te richten, in samenwerking met Eerwaarde Constandries. Het werd de Roelandgroep, met nmmer 72, in de wijk van Zurenborg. De scoutsgroep was een Vlaams gezinde elitegroep, en ze deden alles tegendraads, en het zorgde voor zware protesten van onder andere de VVKS (Vlaams Verbond Katholieke Scouts).

Tony Bervoets, één van de eerste leden, begon als jong-verkenner in deze groep, en in 1956 wordt hij groepsleider. Door de komst van Bervoets werd het contact met het scoutsverbond veel nauwer, en groep 72 ging ook nauwer samenwerken met groep 20 (Onze Lieve Vrouw Boodschap). In 1976, na een aantal andere groepsleiders dan Bervoets, werd hij terug geroepen omdat er geen opvolger gevonden werd, en hij zorgde

weer voor een heropleving van de groep. In 1997 werden Hawa Sadio, Stijn Janssens, Matias Frateur en Johan Torfs groepsleiders, en twee jaar later zorgden ze voor de oprichting van de huidige takstructuur. Den 20 werd in 2001-2002 opgedoekt, maar de Zurenborggroep zal in de volksmond wel altijd 20-72 blijven heten. De laatste ontwikkelingen zorgden voor een explosieve groei van het aantal leden, en in 2003 werd de groep verdeeld in Jacala en Chikai, twee parallel werkende takken.

@ 20-72

Terug naar die ochtend. Eenmaal de blauwe poort binnen kwam ik langs een gang met hier en daar opgehandgen uniformen, achtergelaten kleren en rugzakken, en een kader met alle mogelijke knopen erin opgehangen, van de paalsteek tot één die ik noch

Scouts-Gidsen 20-72

Zurenborg “Roelandgroep”

Lange van Ruusbroecstraat 43a 2018 Antweroen

Groepsnummer: A12-72G

Rekeningnummer: 068-2100343-29

Stina Lembrechts 0498443429

Mathais Lathouwers 0486925974

Simon Kuitenbrouwer 0496940883 informatie@scouts-zurenborg.be

herkende, noch de naam van kon lezen. Eenmaal voorbij deze gang kwam ik op een iets grotere binnenplaats, waar de toegang naar een rommelig toilet aan de linkerkant direct naar achter, en een stuk veder naar achter de ingang van he lokaal zelf.

In enkele grote ruimtes op de gelijkvloers is er algemene ruimte in het lokaal. Een verrassend mooie houten trap naar boven leidt naar een aantal gezellige leidingsruimtes, waar een gitaar van vijf snaren en een aantal afgebladderde Twister-plakkers duiden op het gebrek aan een stofzuiger, maar een overvloed aan verhalen die waarschijnlijk op zichzelf al een boek zouden kunnen vullen.

Terug beneden, onderweg stuitend op een leider met paarse sokken en een sportief Tshirt aan, merk ik dat de leiders een voor een aankomen. Enthousiast geroep weer-

klinkt behoorlijk op de binnenplaats, en in de hoop dit niet te verstoren maak ik me uit de voeten. Terug buiten zie ik van alle kanten leiders en kinderen, soms op zichzelf, soms op de fiets, soms gebracht door hun ouders, aankomen. Ze zijn beter wakker dan ik. Ik wrijf in mijn handen en besluit toch maar eens naar de bakker te gaan.

WACHTLIJSTEN

Elk jaar wordt in de derde week van september een openingsbarbecue gehouden op de Dageraadplaats, als verwelkoming voor nieuwe leden. Later kan men zich nog altijd inschrijven op zondagvoormiddagen, na contact met de groepsleiding, en je kan ook uitproberen of het wel iets is voor jou is, gedurende drie keer, zonder verplichting. Leden die reeds aangesloten zijn krijgen worden thuis bezocht voor een herinschrijving,

Café YAO zoekt Young Artists’ Originals

Café Yao op de Dageraadplaats zoekt kunstenaars, fotografen en/of andere creatievelingen om te exposeren in het café.Overal zijn rails bevestigd, er is ruimte voor de bevestiging van een 12 – 15 middelgrote werken. Schilderijen, aquarellen, graffitikunst, foto’s ... veel is bespreekbaar.

Bedoeling is om de 6 weken een andere kunstenaar (of collectief) de gelegenheid te geven zijn/haar werken te tonen. Modaliteiten zijn verder te bespreken, inclusief visibiliteit op een nieuwe website. Mits een overeen te komen financiële compensatie zijn er ook nog twee mid -

delgrote kamers als potentiële atelierruimte beschikbaar, ter beschikking voor de artiest tijdens de openingsuren van het café. Wij zoeken ook nog een gemotiveerde barmedewerker om 1 tot 2 avondshiften in het café in te vullen. Ideaal in combinatie met andere

job. Voor meer informatie omtrent alle voorgaande kan u Alexander Jaenen contacteren. 0488/337.787 of alexander.jaenen1@telenet.be Café Yao, Dageraadplaats 2, 2018 Antwerpen Geopend vanaf 15u (winterperiode), maandag gesloten.

‘Véél

en ook broers en zussen krijgen voorrang. Door de enorme wachtlijst moet men een maximum aannemen per groep. De kapoenen (6-7 jaar) zijn met maximum 30, welka’s (8-10 jaar, onderverdeeld in de Jacala en de Chikai) met 80, jong-givers (11-13 jaar) 80 en givers (14-17 jaar) 60. De Jins is de categorie van scouts van 18 jaar oud. Deze cijfers zijn variabel, maar men kan door overbelasting niet hoger dan deze maxima.

De inkomsten voor een jaar in de scouts worden gebruikt voor de verzekering voor de leden en de kosten voor een tijdschrift, vaste werkingskosten, het aankopen van materiaal, enzovoorts. Elke zondag van half 10 tot half 1 zijn er activiteiten, of een hele dag tot 17 uur. Het uniform bestaat uit een beige hemd, groene trui, een scouts t-shirt, jeansbroek, korte broek of rok en een das. Verder heeft de scouts een verhuurdienst van hun materiaal, geïnteresseerd?

materiaalmeesters@scouts-zurenborg.be

En u?

Tobias (11 jaar) zit nu al drie jaar bij de scouts. Hij vindt het véél leuker om op zondagochtend naar de scouts te komen, dan voor de tv te zitten of zo. Hij houdt van de kampen, van de weekends, maar durft stiekem al wel eens te klagen over de leiding, al heeft hij niet direct een idee wat er dan wel beter zou moeten. Vooral het met klakkenbussen schieten en door de modder rollen bevalt hem wel.

Een ouder vertelde me dat er verschillende redenen waren om haar kind naar de scouts van Zurenborg te sturen. Ze had er zelf ook gezeten, ten eerste, en dan wist ze wat voor goed effect het zou hebben. Verder stelde ze dat de scouts niet competitief zijn, het is gewoon spelen. Ze wist al dat de scouts van Zurenborg de langste wachtlijst hebben van Vlaanderen, en dat is goed, zo klonk het, want het zijn gewoon goeie scouts.

Vincent Greeve (19), een leider van de JVK’s (jongverkenners) van de 9 en de 10 met 13 jaar scouts-ervaring, zegt dat de scouts veel belang hechten aan tradities: “Wij hechten natuurlijk nog wel belang aan het uniform en tradities zoals totemisaties en beloftes en het avondlied. Ik kom net terug van een kamp, en het was superzalig. Het groot kamp is altijd bij de leukste weken van het jaar. ’t Is geweldig heelderdagen te spelen. We hebben enkele spelen die we elk groot kamp opnieuw doen, zoals het vuurspuwspekspel, 24-urenspel, enzo.. Hiken is eigenlijk een driedaagse stappen met je groep, maar bij ons is het een tweedaagse. Zo leer je je groep heel goed kennen.” Voor hem is de enorme populariteit van de scouts niet echt een verrassing. “Ik denk dat het komt omdat wij juist niet overdreven disciplinair zijn. Ook komen de leidings-

ploegen altijd heel goed overeen, en dat leidt tot een heel goede samenwerking, en dat leidt dan weer tot creatieve spelletjes en tot een goede verdeling van de taken. Want hé, scoutsleider zijn betekent heel wat meer dan alleen spelletjes verzinnen.”

De familie Greeve blijkt een trouw scoutsverleden te hebben. “Er zijn inderdaad al heel wat Greeves naar de scouts gegaan: mijn neef, twee nichten, mijn twee zussen, en ook mijn vorige generatie zat al in de scouts: mijn ouders. Maar op dit moment ben ik de enige Greeve die nog bij de scouts zit..”

Sciro vs. Chouts

Willem Magits (18), met 12 jaar chiroervaring en Steven Vervoort (19) met 8 jaar chiro-ervaring en daarvoor 6 jaar scoutservaring, denken dat het grote verschil tussen chiro en scouts is dat er minder disipline heerst bij de scouts.

Willem: “Bij de scouts ligt de focus meer op overlevingstechnieken en praktische dingen, terwijl er bij de chiro gewoon geravot wordt. Het enige wat je bij de chir leert is hoe ballen in de fik te steken.

Steven: “Ik denk ook dat de scouts meer naar het buitenland gaan, de chiro geraakt misschien net tot vanachter in de Ardennen… “

Willem: “Sinds kort is ook het religieuze aspect een groot verschil. De chiro gaat nog naar de kerk, terwijl de scouts officieel hun religieuze karakter hebben opgegeven.”

Willem: “ Bij de chiro speelt men ook gewoon vals. Iederéén speelt vals, allé, bij mijn chiro dan. Dat is zo van hey, jij speelt vals! – ja, maar gij ook!, maar ja, ik weet niet hoe dat bij de scouts is.”

Steven: “Het uniform van de scouts is meer overlevingsachtig, donkergroen, padvinderstyle. Het uniform van de chiro is gewoon.. een uniform.”

Willem: “De kou uitdagen, dus. Het is erg leuk, trouwens, om de sjaaltjes van de scouts te pikken.”

Steven: “De leiders zorgen bij de scouts in het algemeen voor meer discipline en proberen de praktische dingen uit te werken. Mensen luisteren veel sneller, denk ik.”

Willem: “De leiders bij de chiro houden wel van een beetje mider discipline, of zo een keer de grenzen van het aangename aftasten. Maar dat zorgt voor een geweldige sfeer, dat is strijkgaan.”

Vincent Greeve reageert: “Vanuit mijn ervaring is de scouts absoluut niet disciplinair, maar verschillende scoutsroepen hanteren zeer verschillende regels. Sommige scoutsgroepen zijn zelfs zeer disciplinair, maar onze scouts is daar iets lakser in. Er wordt wel wat gepest tussen chiro en scouts, maar dat gebeurt ook tussen scouts onderling: dat scouts elkaars vlag gaan pikken ofzo, of met patatten naar elkaar gooien.

We hebben zelfs ooit in het zwembad van de chiro gaan plassen, dus ja, er is wel wat gezonde concurrentie.”

En dus…

Mogen we trots zijn op onze scoutsgroep, of, om het met Robert Baden-Powell, de oprichter van de wereldwijde scouts te zeggen: “Een scout is nooit verrast: hij weet exact wat te doen als er iets onverwachts gebeurt.” Of ook: “Het uniform zorgt voor broederschap, want als het universeel wordt gebruikt bedekt het alle verschillen van klasse en land.”

Je kan proberen of de scouts iets voor jou is, drie keren mag je proberen.

CUTUREEL CENTRUM BERCHEM

“Witse” Hubert Damen vertolkt teksten

Het cultureel centrum in Berchem heeft voor de koude wintermaanden een programma in elkaar getimmerd waarbij heel wat mensen van bij ons aan de bak komen. Als we jazz zeggen denken we meestaal aan Amerikaanse grootheden terwijl we vrgeten dat we zelf een van de allerbeste jazzgitaristen hebben met Philip Catherine. En wat te zeggen van Witse die op bezoek komt? Neen, niet de televisiefiguur maar de man van vlees en bloed die deze politieman al zo vele jaren gestalte geeft : Hubert Damen. Hij vertolkt teksten van onder andere Bram Vermeulen, Wannes Van de Velde en Ramses Shaffy over liefde, vriendschap en de dood. Na al die televisielijken een echte verademing.

PHILIP CATHERINE - Cap Breton

Vrijdag 17 december 2010 | 20.30 uur

Een nieuwe voorliefde bij cc Berchem: Belgische jazzkleppers. Na Jef Neve en Freddy Sunder vorig seizoen, hebben we nu met Philip Catherine een volgende jazzkanjer te gast. Welcome to our jazzclub...

KVS & DE VERENIGING VAN DE ENTHOUSIASTEN VOOR HET REËLE EN HET

UNIVERSELE - Van Plato tot Nato

Zaterdag 18 december 2010 | 20.30 uur

In een curieuze passage uit het tweede boek van ‘De Republiek’ ontzegt Plato alle artiesten het recht om in zijn ideale staat te wonen. Waarom riep Plato die excommunicatie af? Wat beweegt leiders tot het willen temmen van kunst? Het is belangrijk om die redenen te kennen, om de tot op vandaag

moeilijke relatie tussen kunstenaars en de politieke maatschappij te begrijpen en te plaatsen. In de voorstelling ‘Van Plato tot Nato’ nemen de artiesten het heft in handen om zich te wreken.

FAMILIEDAG

Zondag 26 december 2010 | van 14 tot 18 uur

Toegang gratis (enkel voorstelling is betalend)

Op tweede Kerstdag wordt het ongelooflijk gezellig in cultuurcentrum Berchem. Er is van alles te beleven: Vrolijke verhaaltjes, speelse winterdrankjes, knipsels en kleurprenten, toveren met papier, buitelen op muziekje En als klap op de vuurpijl: een poëtische circustheatervoorstelling en een kleinood voor de kleuters.

*CARRÉ CURIEUX - Cirque Vivant!

Carré Curieux brengt circus met een kinderlijke speelsheid, waar de jongleerballen uit de wolken komen vallen en waar volwassen mannen lijken te zweven in de lucht. Rebelse ballen en andere diabolo’s balanceren op het scherp van de verbeelding. Voeg daar een vleugje mime, dans en theater aan toe en je komt terecht in een bijzondere circusvoorstelling vol verrassingen. Kortom de ideale plek om te vertoeven op deze tweede Kerstdag!

Circustheater voor iedereen vanaf 6 jaar

LAIKA EN BONTEHOND – Watou (4+)

Zaterdag 15 en zondag 16 januari 2011 | 15 uur

Op een dag krijgen een man en een vrouw tot hun schrik een kind. Het is een bijzonder kind dat zichzelf Watou noemt. Watou kan meteen lopen en praten en gedraagt zich als

een kleine, opstandige generaal die bij alles ‘Nee’roept. De verse ouders komen terecht en een uitputtend gevecht met Watou en zijn ‘Zelluf Doen!’. Wat de man en de vrouw ook proberen, het gezinssprookje ontaardt in een opvoedkundige nachtmerrie. Er blijft de uitgeputte ouders niets anders over dan te proberen van het kind af te komen. Maar dat blijkt nog niet zo makkelijk ... Een voorstelling waarin alles stuk gaat wat stuk kan voor iedereen vanaf 4 jaar van en met: Noël Fischer, Marianne Burgers, Caroline

FAMILIEDAG

Zondag 16 januari 2011 | 14 tot 17 uur toegang gratis (enkel voorstelling is betalend) Half januari wordt het ongelooflijk gezellig in cultuurcentrum Berchem op

Witse , door sommigen ook bekend als Hubert Damen, is op 8 februari te gast met teksten van ondermeer Ramses Shaffy.

onze derde familiedag. Er is van alles te beleven: vrolijke verhaaltjes, speelse winterdrankjes, knipsels en kleurprenten, toveren met papier, buitelen op muziekjes ... En als klap op de vuurpijl kan je nog kijken naar de geweldige nieuwe voorstelling van Laika en BonteHond over een behoorlijk dominant kind.

TRISTERO - The Search Project

Donderdag 20 januari 2011 | 20.30 uur

Tristero tracht in deze voorstelling, gebaseerd op gevonden zoekertjes, onze gezamenlijke, universele zoektocht bloot te leggen. Want zoekertjes vind je in alle werelddelen, in alle talen en in verschillende vormen. Ze omvatten uiteenlopende onderwerpen als vriendschap en seks, maar ook werk, hobby’s, vermiste dieren enzovoort.

ANN VAN DEN BROEK - Q61 (Avant-première)

Donderdag 27 en vrijdag 28 januari 2011 | 20.30 uur

Laten we de Dikke Van Daele als vergelijkingspunt nemen. Tegelijk archief en kerkhof van de taal, van woorden die pas weer tot leven komen als ze gebruikt worden in zinnen en gesprekken. Ook Ann Van den Broek heeft zo haar persoonlijk archief, haar eigen kerkhof van bewegingsmomentjes die ze via voorstellingen (nieuw) leven inblaast.

KONINKLIJKE HARMONIE DE VRIENDENKRING

Nieuwjaarsconcert 2011

Zondag 30 januari 2011 | 11 uur

De laatste nieuwjaarsviering van het jaar wordt traditioneel gebracht door de Koninklijke Harmonie De Vriendenkring.De koorklas van Govaert Haché en het instrumentensemble van Willy Bauweraerts staan de laatste der Berchemse harmonieorkesten bij. De studenten woord vertellen alles wat je weten moet van de gespeelde stukken. Op het programma o.a.van Ennio Moricone

VERZET DE STAD – gedichtendag

Donderdag 27 januari 2011 van 16 tot 18 uur locatie: bibliotheek De Poort, Willem van Laerstraat 15-17

Lees mee wat de buren over onze buurt te vertellen hebben. Zie wat scholieren doen met Van Ostaijen. En leer van Scale de basics van rap en beatbox.

AREND PINOY -Trio...

Dinsdag 1 februari 2011 | om 20.30 uur Geïnspireerd door Martin Parrs fotoreeks ‘Bored Couples’ onderzoekt Arend Pinoy in ‘Trio...’ de absurditeit van de dagelijkse realiteit. Een banale beginsituatie: een jongen is verliefd op een meisje en schenkt haar een hondje. Aanvankelijk alledaags en ordinair blijkt de realiteit waarin de personages zich bevinden al snel een rare logica te kennen. De toeschouwer wordt uitgedaagd zijn eigen referenties aan de kant te zetten en zich onder te dompelen in deze onvoorspelbare en absurde wereld. Een fysieke voorstelling over de dubbelzinnigheid van het leven enmisschien ook - over juiste keuzes maken.

STAALPLAAT # 3 Eva De Roovere

Donderdag 3 februari 2011 | om 20.30 uur We houden woord met STAALPLAAT. Voor deze derde editie heeft Yurek een eerste vrouwelijke muzikant te gast. Eva De Roovere zal in februari aan Yurek haar ‘all time favorites’ toevertrouwen. Eva’s muziekcarrière begon tien jaar geleden toen ze met Colette Notenboom het Leids Cabaret Festival won. Nadien zong ze bij Kadril en Oblomow, sinds 2006 gaat ze haar eigen weg. Leuke teksten en bruisende Nederlandstalige songs zijn haar handelsmerk geworden. Op dit ogenblik legt ze de laatste hand aan een nieuw album waaraan ook goed volk als Spinvis meewerkt. Eva De Roovere, die mooie zangeres met haar mooie stem. De songwriter van ‘Slaap Lekker’, de zomerhit met de eigenaardige woordcombinatie ‘fantastig toch’. Hoor haar platen en haar helden in STAALPLAAT #3.

STAALPLAAT is een project van cc Berchem in samenwerking met MOODIO.TV

JERBOA - ‘Nuff Said

Vrijdag 4 februari 2011 | om 20.30 uur

Het maandelijks avondvullend programma in het ccbe-foyer met live muziek, stand-up comedy, spoken word en literatuur. Het zevenkoppig groove-monster Brazzaville omarmt deze keer Moiano, Rayen Panday, Saskia De Coster en Markus Birdman. La Ikram host de boel naar zeer fijne gewoonte. Moiano got soul.. De Nederlander Rayen Panday geldt als aanstormend cabarettalent.

Schrijfster Saskia De Coster houdt zich stiekem ook met al de rest bezig, en als afsluiter krijgt u ditmaal de Brit Markus Birdman.

NIGEL WILLIAMS - Geloof Mij!

Zaterdag 5 februari 2011 | om 20.30 uur

Zijn we een onderdeel van één of ander goddelijk plan of zijn we een toevallig nevenproduct van kosmische botsingen en een Big Bang? Nigel Williams ontleedt in ‘Geloof mij!’ de drie wereldgodsdiensten en andere geloofszaken.

HUBERT DAMEN - Als de Dood

voor het Leven

Dinsdag 8 februari 2011 | om 14.30 uur

Hubert Damen vertolkt teksten van onder andere Bram Vermeulen, Wannes Van de Velde en Ramses Shaffy over liefde, vriendschap en de dood. Kom kijken hoe de man achter Witse zingt, zegt, fluistert en schreeuwt over het leven. ism de seniorenraad van het district Berchem

BERLIN - Tagfish

Donderdag 10 tot zaterdag 12 februari 2011om 20 en 22 uur locatie: wp Zimmer, Gasstraat 90, 2060 Antwerpen

Een vergadertafel. Zeven stoelen. Aan tafel schermen.

Ze bespreken met elkaar de nieuwe bestemming van een voormalig industrieel gebied

In ‘Tagfish’ vertelt het Antwerpse collectief Berlin het verhaal van een gebied dat na de industriële leegloop op zoek gaat naar nieuwe bestemmingen. De architect, de stadsplanner, de professor, de onderhandelaar, de journalist en de verwonderde zitten nog met veel vragen. Ze wachten op de sjeik. Wachten op de sjeik, en hopen dat hij komt. ism. Het Toneelhuis/Antwerpse Kleppers

TG BEUMER EN DROST - De Man met de Bakkebaarden (8+)

Vrijdag 11 februari 2011 | 19.30 uur

Hoe sla je een boeienkoning in de boeien?

En wat moet je geloven van goochelaars die met woorden goochelen? Maurits van den Berg en Peter Drost onderzoeken als een onvolprezen detectiveduo een mysterieuze verdwijning. Magie en spanning verzekerd in deze theaterthriller voor iedereen vanaf 8 jaar.

KOEN DE PRETER & MARIA IBARRETXEWhile Things Can

Julie Andrews

Change/We Are Not

Donderdag 17 februari 2011 | 20.30 uur

Koen De Preter en de Baskische Maria Ibarretxe werken voor de tweede keer samen. In ‘While things can change / We are not Julie Andrews’ onderzoeken ze de sfeer, humor en emotionaliteit van musicals en dansfilms. Aan de hand van referenties naar bekende en minder bekende films vertellen ze hun verhaal.

MOUSSEM - Boom Boom Pow!

Vrijdag 18 februari 2011 | 20.30 uur Wederom een gloednieuwe, nagelverse, opzwepende, funky en eigentijdse, eigengereide urban night, met de heetste tracks en scherpste slam uit de urban jungle. Bij het ter perse gaan zaten onze vrienden van Moussem nog volop in de tiende editie van het Moussem Festival, en waren er bijgevolg nog geen verdere details bekend. Check hun site www.moussem.be voor de laatste info.

KVS Bezette Stad/Ville Occupée

Woensdag 23 tot zaterdag 26 februari 2011 | 20.30 uur

Beatboxers, rappers en acteurs gaan in het verzet tegen de bezetting van hun stad, het establishment, de consumptie, de tsunami van boodschappen, beelden, holle frases en nietszeggende oneliners. Dit is de dichtbundel ‘Bezette Stad/Ville Occupée’ van Paul van Ostayen naar de 21ste eeuw gebracht door regisseur Ruud Gielens en schrijver/ acteur Jeroen Perceval.

WIE DOET MEE AAN

LITERATUURBAD ?

Schrijfworkshop voor jongeren

Vanaf 15 januari 2011 start een intensieve workshopreeks voor jongeren. Onder leiding van auteurs Peter Holvoet- Hanssen, Rachida Lamrabet, Tom Naegels, Kris ‘Scale’ Strijbos en Fikry El Azzouzi werken een twintigtal uitverkorenen aan hun schrijftalent. Raps, poëzie, kortverhalen,… het hele gamma passeert de revue. Op zestien weken tijd maken we een ‘Verzet de Stad’-boek met eigen werk, en bepalen we wat er op de allereerste gedichtenmuur in Berchem komt. Inschrijven voor het intensieve literatuurbad?

Mailtje naar cees.vossen@stad.antwerpen.be

Bezette Stad vanaf woensdag 23 februari

Foto Danny WILLEMS

Arend Pinoy vanaf 1 februari • Foto Virginie SCHREYEN

Stoepenplan Zurenborg: Walvisstraat is de volgende

In een mededeling laat de stad weten dat er voortdurend geïnvesteerd wordt in een aangename woon- en leefomgeving. Zo wordt in Zurenborg de laatste jaren hard gewerkt aan de verwezenlijking van een stoepenplan.

Het stoepenplan Zurenborg voorziet in het onderhoud en de vernieuwing van de bestaande stoepen. Een aantal straten kreeg langere tijd geleden al nieuwe voetpaden, zoals bijvoorbeeld de Filomenastraat. Ook in 2009 en 2010 werden heel wat stoepen heraangelegd. Volgend jaar zal nog verder gewerkt worden aan de vernieuwing van de voetpaden. Na afloop van de werken in de Lange Van Ruusbroecstraat, vat men de werken in de Walvisstraat aan. Een volledig overzicht van de vernieuwde en nog te vernieuwen stoepen treft u in onderstaande tabel aan.

Bij het vernieuwen van de voetpaden wordt het STOP-principe gehanteerd. Daarbij gaat eerst de aandacht naar de Stappers, dan naar Trappers, vervolgens naar het Openbaar vervoer en tot slot naar het Privaat vervoer. De zwakste weggebruikers staan dus centraal. Zo kregen alle vernieuwde straathoeken van Zurenborg voetpaduitstulpingen. Deze bakenen enerzijds de parkeervakken duidelijk af, anderzijds verbeteren zij het zicht op het verkeer voor zowel voetgangers, fietsers als automobilisten.

De voetpaduitstulpingen verhogen de oversteekbaarheid voor voetgangers en fietsers en maken het openbaar domein dus veiliger. In het verlengde van de looprichting voert men de uitstulpingen verlaagd uit, om ook het oversteken voor rolstoelgebruikers en kinderwagens te vergemakkelijken. Op sommige plaatsen worden hiervoor eerder aangelegde voetpaden aangepast. Daar waar mogelijk

voorziet men op de uitstulpingen extra bomen met boombeschermers en daar waar nodig worden paaltjes geplaatst, om het berijden van de voetpaden te voorkomen.

GOTEN

De goten of zogenaamde greppels, tussen het voetpad en het wegdek, worden samen met de voetpaden vernieuwd. Nadien brengt men, in de straten die voorzien werden van nieuwe stoepen, ook een nieuwe asfaltlaag op het wegdek aan. De oude asfaltlaag wordt dan van de rijweg geschraapt om meteen daarna een nieuwe laag asfalt te kunnen aanbrengen. Dergelijke asfalteringswerken zijn in een aantal dagen uitgevoerd. In 2010 kregen o.a. de Tweelingenstraat en de Raafstraat reeds een nieuwe asfaltlaag. Omdat de voetpaden en de asfalteringswerken door 2 verschillende aannemers worden uitgevoerd kunnen tussen beide werken enige tijd zitten. Bovendien kunnen in de wintermaanden, omwille van de te lage temperaturen, geen asfalteringswerken worden uitgevoerd.

De Magdalenastraat, de Draakstraat en een stukje van de Kleine Beerstraat kregen eveneens nieuwe voetpaden, maar deze werken vonden niet plaats in het kader van het stoepenplan. De Magdalenastraat werd als project uitgevoerd, met een volledige vernieuwing van de bestrating en riolering. De voetpaden in de Draakstraat en een stukje van de Kleine Beerstraat werden samen met de heraanleg van de Dageraadsplaats vernieuwd.

Vernieuwde stoepen

Filomenastraat

Steenbokstraat

Arendstraat

Kleinehondstraat

Oostenstraat

Grotebeerstraat

Nottebohmstraat

Korte Altaarstraat

Ramstraat

Stierstraat

Raafstraat

Tweelingenstraat

Lange Van Ruusbroecstraat

Planning 2011

Walvisstraat

Dolfijnstraat

Grotehondstraat

Kreeftstraat

Bosduifstraat

Lange Altaarstraat

De stoepen werden heraangelegd en aan de hoeken kwam meer plaats voor de voetgangers.

MOOIMAKERIJ ANEMOON VERHUISD NAAR GULDENVLIESTRAAT

“IK WIL MENSEN MOOI MAKEN OP EEN NATUURLIJKE MANIER”

Wie regelmatig de Arendstraat doorkruist, heeft het misschien al gemerkt: het opvallende uithangbord van Mooimakerij Anemoon is verdwenen. Het plakkaat prikkelde onmiskenbaar de nieuwsgierigheid, want menig passant hield er even halt om zich idee te vormen

van wat er zich achter de gevel van nummer 19 afspeelde. Maar het bord zal binnenkort weer in het Zurenborgse straatbeeld opduiken, meer bepaald in de Guldenvliesstraat. Daar bouwt Ann Bouts sinds haar verhuis immers haar vernieuwde Mooimakerij uit. (Ellen BURTON)

TOTAALPAKKET

Ann volgt momenteel nog een bijkomende opleiding tot gezondheidstherapeute. Ze wil zich vooral specialiseren in voetreflexologie en het verband tussen voeding en gezondheid. “Ik werk aan de totaalcosmetiek van lichaam en geest. Beide beïnvloeden elkaar, dus combineer ik functionele verzorging met relaxatie. Mensen met spanningen krijgen een massage, maar ik begeleid bijvoorbeeld ook met bachbloesems en binnenkort dus eveneens met voetreflexologie.”

Ann Bouts (39), het gezicht achter Mooimakerij Anemoon, is een geboren en getogen Zurenborgse. Achttien jaar geleden startte ze als zelfstandig schoonheidsspecialiste in haar ouderlijke huis in de Raafstraat. Vier jaar later nam ze haar intrek in het pand in de Arendstraat, waar ze haar Mooimakerij uitbouwde tot een succesverhaal. Nu, veertien jaar later, was het volgens Ann tijd om elders haar intrek te nemen: “Het huis in de Arendstraat was echt te klein geworden, zeker met de komst van ons zoontje. We hadden er ook geen tuin. Hier kunnen we tenminste buiten zitten. Bovendien is er in dit huis ruimte genoeg om mijn Mooimakerij in te richten.” Dat laatste bewijst Ann met een rondleiding in haar salon.

KABAAL

De hele eerste verdieping bestaat uit verzorgingsruimtes. In de kamer aan de straatkant ontvangt Ann haar klanten en geeft ze hen make-uplessen aan de grote spiegel. De ruimte aan de achterkant van het huis dient voor de andere verzorgingen. Aan de rechterkant is er een afsluitbaar gedeelte waar Ann de massages en ontharingen doet. “Ik heb bewust voor deze indeling gekozen”, vertelt ze. “Vooraan is er nogal veel kabaal door de bussen en trams die om de haverklap voorbij denderen. Voor de massages wil ik een stille, relaxte sfeer creëren, zonder lawaai van buitenaf. De ruimte aan de straatkant ben ik ook nog volop aan het afwerken. Er komt nog een klein bibliotheekje met allerlei lectuur over schoonheid en gezondheid.”

NATUURLIJK

De naam Mooimakerij spreekt erg tot de verbeelding. Ann geeft graag een woordje uitleg: “Die term is een doordachte keuze. In mijn salon tracht ik mensen mooi te maken op een natuurlijke manier. Het cliché dat het woord schoonheidssalon oproept, wil ik absoluut vermijden. Het gaat mij om zoveel meer dan cosmeticaproducten. Ik heb uiteraard een opleiding tot

schoonheidsspecialiste gevolgd. Maar door de jaren heen ben ik steeds meer overtuigd geraakt van het belang van het natuurlijke aspect van schoonheid. Sinds een vijftal jaar werk ik uitsluitend nog met producten van Dokter Hauschka. Die zijn 100% natuurlijk en bevatten dus geen bewaarmiddelen of kleurstoffen. De natuur geeft ons immers alles wat we nodig hebben. De cosmetica van Dokter Hauschka ondersteunen die krachten van de natuur. Daarnaast maak ik ook gebruik van Chi-aroma’s. Bij de meeste verzorgingen behandel ik met oliën die afgestemd zijn op de klant. Bij zenuwachtige personen gebruik ik bijvoorbeeld lavendel die relaxerend werkt.”

Bij Mooimakerij Anemoon kan je terecht voor een uitgebreide waaier aan schoonheidsbehandelingen: van de klassieke manicure en pedicure over ontharingen tot gelaatsverzorging en massages. Bijzonder in het aanbod zijn de make-uplessen, waarbij Ann je aanleert hoe je je het best kan maquilleren. “Veel mensen weten niet hoe ze bij zichzelf make-up moeten aanbrengen en welke producten ze daarvoor kunnen gebruiken. Ik leer hen hoe ze met make-up de mooie trekken in hun gelaat kunnen accentueren. Op die manier vallen de minder mooie meteen veel minder op. Eigenlijk mag het niet opvallen dat je geschminkt bent. Dat is zoveel mooier.” Daarnaast biedt Ann ook verwenarrangementen aan, waarbij de klant op vier uur tijd een compleet beautyprogramma doorloopt.

RECLAME

Echt publiciteit voeren heeft Ann nooit moeten doen. “In het begin werkte ik als schoonheidsspecialiste in bijberoep. Na vier jaar had ik een voldoende groot klantenbestand opgebouwd om van de Mooimakerij mijn voltijdse broodwinning te maken. Ondertussen kan ik rekenen op een vast cliënteel, dat ik vooral te danken heb

aan mond-aan-mondreclame. Mijn klanten komen trouwens ook van ver buiten Zurenborg. Eind de jaren negentig ben ik eens in de rubriek WellWell verschenen in Weekend Knack. Een kennis had me aangeraden bij de redactie. Een journalist is de behandelingen hier toen komen testen. Het werd een lovend artikel dat me heel veel positieve reacties heeft opgeleverd. Sindsdien heb ik zelfs klanten uit de regio van Brussel en Gent. Een paar jaar later stond ik ook nog eens in Feeling met een voordeelarrangement. Dat was dan weer zo’n gigantisch succes, dat ik de actie na een tijd moest stopzetten. Mijn vaste klanten konden door de toeloop amper nog bij me terecht. Dat ging gewoon niet meer.”

WEBSITE

Met de verhuis naar een nieuwe locatie werkt Ann ook aan een webstek voor de Mooimakerij. “De site is nu nog heel basic, maar in de toekomst zal ik die uitbreiden met een prijslijst. Mijn grafisch vormgeefster is net bevallen, dus alles staat momenteel even on hold. Maar alles op zijn tijd. Volgend voorjaar komt de naam ‘Mooimakerij Anemoon’ trouwens ook in het groot op de gevel.”

Een leuke tip nog met de eindejaarsfeesten in het vooruitzicht: bij de Mooimakerij kan je ook cadeaubons aankopen. Een origineel kerstgeschenk voor wie zijn familie of vrienden wil verwennen met een schoonheidsverzorging!

Mooimakerij Anemoon

Guldenvliesstraat 24

2600 Berchem

Tel: 03 230 91 31

Web: www.mooimakerijanemoon.be

Ann Bouts is verhuisd en is gestart met een nieuwe Mooimakerij Foto An VAN DE WAL

Carmen uit de Magdalenstraat bezocht Palestina: “Trekt uw klep open, niet uw wapens”

Op de hoek van de Rolwagenstraat en de Magdalenastraat hangt een huis vol met affiches. Posters die oproepen tot engagement en tot vrijheid voor het Palestijnse volk. De dame, die dit huis bewoont, is Carmen

De fiets van Carmen (22 jaar) herken je uit duizenden. Haar stuur is namelijk gedrapeerd met een Palestijnse sjaal. Niet enkel haar stuur is pro-Palestijns, maar soms ook haar t-shirt, haar pennenzak en haar schrijfgerief. Het engagement druipt er van af.

In het dagdagelijkse leven is zij eerstejaarsstudent aan de KU Leuven. Zij studeert daar arabistiek en islamkunde. Zij heeft de ambitie om human rights watcher in het Midden-Oosten te worden. In haar vrije tijd is zij vrijwilliger bij Intal vzw, een organisatie die samenwerkt met bewegingen in het Zuiden die opkomen voor vrijheid en solidariteit. Daarnaast betoogt zij geregeld voor de Palestijnse kwestie in Brussel.

BETOGEN

Als klein meisje droomde Carmen ervan om met haar grootvader per paard naar Afghanistan te gaan. Als tienjarige las zij het buitenlands nieuws in kranten. En ondertussen nam haar moeder haar en haar zuster mee naar witte marsen en betogingen: “Carla Vandenhoeck, mijn moeder, leerde mij betogen.”

Sinds zes jaar woont Carmen op(in) Zurenborg: “Eerst woonden wij in het oranje huis in De Boeystraat. Dat is het huis tegenover het jeugdhotel, een huis vol met bloemen. De laatste drie jaar wonen we in het hoekhuis in de Magdalenastraat. In de Magdalenastraat heb ik veel Marokkaanse jongens leren kennen. Met hen zat ik zomers

Claessen. Als zij niet in de les arabistiek en islamkunde zit, dan staat zij wel op de barricade voor het Palestijnse volk. In Brussel of in Palestina zelf.

(Yo VAN DEN BULCK en Jochem OOMEN)

op de Dageraadplaats.”

DROMEN

Carmen is pro-Palestijns, maar zeker niet anti-joods. Carmen: “Het probleem draait helemaal niet om religie, zoals veel media ons duidelijk proberen te maken. Nee, het probleem is puur politiek en economisch. Het Palestijnse volk wordt door Israëlische kolonisten onderdrukt. De Palestijnen en de Joden willen vooruit, want zij hebben ook dromen. Net zoals wij.”

Als een spraakwaterval vervolgt Carmen haar verhaal: “Onrechtvaardigheid heeft mij altijd al geraakt. Thuis sprak ik altijd over Palestina. In april dit jaar zei ons mama tegen mij, op mijn verjaardag: ‘Je bent nu al jaren over Palestina bezig, deze zomer ga je er naar toe!’ Ze stuurde mij een mail op de dag van mijn verjaardag met gegevens over vrijwilligerswerk in een vluchtelingenkamp in Nablus.”

KAMP

Drie maanden later zat de activiste uit de Magdalenastraat daadwerkelijk in Palestina. Gedurende twee weken werkte zij als kinderanimator in een Palestijns vluchtelingenkamp. Ook trok zij gedurende vier weken rond door het Palestijns gebied.

Zij zag er dingen die elke verbeelding tartten: “Toen wij met een internationale groep door Hebron wandelden, werden

wij achterna geschreeuwd door een groep woedende joodse kolonisten. Zij brulden naar ons.”

VROUWEN Die zes weken sprak Carmen met veel mensen. Carmen: “Veel mensen zeiden tegen mij: ‘Wij willen dat de muur weggaat.’ Zij hebben dromen en willen vooruit. Wist je al dat de meeste Palestijnse jongeren naar de universiteit gaan? En zij die dat niet kunnen, hebben vanuit Gaza videoconferenties met de universiteit van Nablus.”

Deze jonge reiziger verbaasde zich ook over de Palestijnse vrouwen: “In Palestina leven de meest geëmancipeerde vrouwen van het Midden-Oosten. In Palestina zegt men: ‘Als een man zijn huis verliest, dan gaat hij voor de resten van zijn huis zitten. In zak en as. Maar als een vrouw haar huis verliest, dan pakt zij meteen de draad op en gaat zij de pamper van de kleinste vervangen en voor het eten zorgen...’”

OPLOSSEN Na deze Palestinareis kwam Carmen tot de conclusie dat zij met een genuanceerder beeld over de Palestijnse kwestie thuiskwam. “Er zijn in België zoveel misvattingen over deze zaak. Het is de media die deze misvattingen maakt. Ik leerde ook de grote verscheidenheid van bewoners ken-

Uniek project anderstalige kinderen

nen: Soenieten, Sjiïeten, Druzen, Christenen, Alawieten en Armeniërs.Wat horen wij hierover? In Palestina is er niet enkel oorlog en ellende. Maar een volk wordt ondertussen wel verdreven.”

“Een oplossing voor het conflict heb ik niet, maar een afzonderlijke Palestijnse en een afzonderlijke Israëlische staat kunnen praktisch niet. Er zijn nu eenmaal teveel Israëlische nederzettingen in het Palestijnse gebied. Misschien dat ze op één of andere manier samen, in vrijheid en met respect voor elkaar, één zelfde natie moeten blijven delen.”

“Ach,” zo besluit Carmen, “overal heb je wel extremisten en fanatici. Helaas heb je ook veel extremisten die hun wapens gebruiken om hun zin te krijgen. Ik zeg gewoon: trekt uw klep open, niet uw wapens. Dan bereik je veel meer.”

Meer info: www.intal.be

‘BSGO! Het Plantijntje’ (basisschool van het gemeenschapsonderwijs) in Borgerhout is het schooljaar op een bijzondere manier gestart. De kinderen uit de onthaalklassen voor anderstalige nieuwkomers ontdekken dit jaar namelijk een nieuwe manier van leren: de Worldwide Virtual Carrousel. Een methode die draait rond ict en theater. Op deze manier wil men de anderstalige leerlingen spontaan Nederlands doen spreken.

(Jochem OOMEN)

“Ik ben Loubna. Ik ben negen jaar. Ik kom uit Spanje. Ik spreek Berbers, Arabisch, Spaans, Catalaans, een beetje Italiaans en een beetje Nederlands.” Voor de camera stellen de kinderen zich één voor één voor. Allemaal zijn zij pas enkele maanden in België. De meesten onder hen spreken meerdere talen. Tania Poppe: “deze camerabeelden worden gemonteerd en binnenkort naar basisschool Villa Stuivenberg in Antwerpen-Noord gestuurd. En waarschijnlijk ook naar Zuid-Afrika. Poppe is naast actrice ook artistiek medewerker bij ‘Sering’ vzw, een sociaal-artistieke theaterwerkplaats in Borgerhout. Om de twee weken bezoekt zij samen met actrice Rebecca Huys de onthaalklassen voor anderstalige nieuwkomers in BSGO! Het Plantijntje. Poppe: “De Worldwide Virtual Carrousel (WVC) is een mondiaal project. Theaters in The Bronx (New York), Villa El Salvador (Lima, Peru) en Tembisa (Zuid-Afrika) zijn via de WVC met Sering en met elkaar verbonden. "De betrokken partners werken mondiaal samen. Wij creëren tezamen. Wij gebruiken bijvoorbeeld geregeld beeldmateriaal van spelers uit The Bronx.Dit projecteren wij dan tijdens onze voorstellingen. Zo maken mensen uit The Bronx ook deel

uit van onze voorstellingHet Plantijntje maakten van de gelegenheid gebruik om deze nieuwe methodiek te integreren in hun lessen Nederlands voor anderstalige nieuwkomers. Een onderwijzer anderstalige nieuwkomers: “Nederlands is één van de moeilijkste talen ter wereld om te leren. Een taal leer je eigenlijk al doende.De leerlingen waren alvast erg enthousiast over dit project. “De opdracht van ‘mijn droom is’ vond ik erg leuk," vertelt Fatou (9 jaar) uit Senegal. Sami (10 jaar) uit Italië kon zich dan weer erg vinden in het maken van een wereldkaart met tekeningen van de kinderen.

Meer info: www.bsplantijntje.be www.sering.be www.virtualcarrousal.tumblr.com

Websites: www.bsplantijntje.be

www.dewereldmorgen.be/people/jochem

“Wij gebruiken regelmatig beeldmateriaal van spelers uit de Bronx”

Carmen Claessen werkte gedurende twee weken als kinderanimator in een Palestijns vluchtelingenkamp.

Foto An VAN DE WAL

Gluren bij de buren: Lief en leed in koude en andere dagen...

Karen Claes gluurt al meer dan 7 jaar achter onze Zurenborgse gevels op zoek naar bijzondere verhalen.

Dit jaar gaat ze de stofwolken, boorgeluiden, mdf platen en verfgeuren achterna.

2010 staat in het teken van renoveren, verbouwen en grote klussen, in het spoor van handige harry's en bob de bouwers...

Ik kijk naar buiten, hoe de witte vlokken in sneltempo onze straat bedekken. Tijdens het kijken vraag ik me af of het al te vroeg is om kerstliederen op te zetten. Ik verlang naar Dean Martin en Rudolphe, the rednosed rendeer...Sinterklaas heeft amper de schoenen gevuld en mijn gedachten slaan al op hol. De geur van verse, ondergesneeuwde, natte kerstbomen. Het kraken van het kersverse, witte goedje onder je stevige winterschoenen. En kaarslicht, veel kaarslicht dat het hele huis in een gezellige, intieme sfeer onderdompelt. De lichtjes en glinsteringen die onze donkere, verlaten straten nieuw leven inblazen. Ik word er elk jaar weer stil van. Ik kan als een klein kind, de hele dag zitten stuiteren op mijn bureaustoel, in een sneller tempo dan de vallende vlokken. Ik bedenk me dan luidop, waarom ik geen dag vrij neem om sneeuwballen te gooien, warme choco te drinken en eens een echte warme trui te kopen. En dan bedoel ik echt warm, met het bijhorende prikken in je vel, waar je onnozel van wordt. Ik stel het steeds uit omdat ik de kou wil ervaren. Het zijn tenslotte maar enkele maanden, voor de zon me weer met een tomatenrode tint laat rondlopen.

Laagjes, is het geheim tegen echte koude. Dat heb ik snel geleerd, vroeger bij de

ADVERTENTIE

WERELDWINKEL

jeugdbeweging kon je niet anders, dan je slaapzak zo snel mogelijk op te vullen met jezelf aangekleed als een Michelinpoppetje. Je trok al je kleren, de hele inhoud van je rugzak aan, alsof je niet anders gewend was. Een goede kruik gevuld met heerlijk, heet water helpt ook. Het is mijn beste bedmaatje bij deze temperaturen. En een flanellen pyjama met fout bloemetjesmotief. Het ziet er niet uit en is onesthetisch verantwoord, in deze moderne tijden. Ik weet het, ik ben me er van bewust. Maar hey, komt de schoonheidspolitie me 's nachts wakker maken? Ik dacht het niet. De gure, koude daarentegen wel. En als de schoonheidspolitie zou komen dan zijn die vast zelf ook dik ingepakt. Auto's rijden traag, ze doen in ieder geval hun best . Ik sta nog steeds voor het raam. Ik zie wintermutsen voorbij wandelen, zittend op houten sleeën of op en neer springend op koude oren. Ik hoor geen kerstliederen, ik hoor het geluid van een trillende boormachine. Een heel luid irritant en indringend getril dringt zich ongevraagd door de muren. Ik probeer het te negeren, ik wil het niet horen. Niet alleen omdat het een vervelend geluid is maar omdat dit geluid een afscheid aankondigt. Mijn buren gaan verhuizen. Velen onder jullie vinden dit vast niet bijzonder maar ik wel. We zijn hier samen

Goed nieuws voor de inwoners van Zurenborg !

Niet meer sleuren met zware bakken, niet meer zoeken naar een parkeerplaats … Wereldwinkel De Pit van op de Weerstandslaan bestaat niet meer als winkel, maar krijgt een meer hedendaagse invulling als afhaalpunt voor wereldwinkelvoedselproducten .

Wil je van deze formule gebruikmaken of ben je benieuwd naar de mogelijkheden, stuur dan een e-mail naar borgerhout@oww.be of bel naar 03/663 63 46.

Wil je graag mee de handen uit de mouwen steken om van dit afhaalpunt een succes te maken, neem dan contact op met de wereldwinkel van Borgerhout, Turnhoutsebaan 94, zelfde e-mailadres en telefoonnummer.

Openingsuren: di-vrij 10-12 en 14-18; zat 10-12 en 14-17

Grotebeerstraat 1 2018 Antwerpen t/f 03-239 81 91 info@emenel.be www.emenel.be

openingstijden: wo t/m za 10.00-18.30 uur of ’s avonds op afspraak

juweelontwerp kinderjuweeltjes trouwringen herstellingen oud goud creaties

op Zurenborg gearriveerd en ingetrokken zo'n 9 jaar geleden, rond dezelfde periode. We zijn samen gegroeid op Zurenborg. Zij met een dochter, wij met een hond. We hebben gelachen, gedineerd en vooral veel gedronken. En nu moet ik met lede ogen toezien hoe zij een nieuwe toekomst tegemoet gaan op tien minuten wandelafstand. Pas op, ik gun het ze uit heel mijn hart. Geluk, gun je tenslotte iedereen. En ook al klinkt het gezegde 'Beter een goede buur dan een verre vriend' vreselijk klef, het is waar. Het lief en leed dat men tussen twee voordeuren kan delen is meer dan je denkt. Je hebt buren en buren, wat maakt een buur dan tot goede buur? Het eerste wat in me opkomt is verdraagzaamheid. Veel lawaai door gelach, gepraat, gegil en luide muziek tijdens feestjes en etentjes moet kunnen. Niet elke dag maar gewoon zoals dat in het ritme van een mensenleven past, met pieken en dalen. Humor, zeker ook. Mensen met droge ogen en te serieuze pruillippen, daar stel ik me toch vragen bij. Lachen om elkaars blunders, hoort er zeker bij. Zoals de vele sleutels die op de binnenkant van de voordeur werden vergeten. Inbreken in elkaars huis, je vertrouwt het niet iedereen toe. Samen sneeuw wegvegen voor de deur of vloeken op de zandstormen die ongevraagd je huis komen binnenwaaien, na de aanleg van je nieuwe straat. Buuf, (het koosnaampje van buurvrouw zeg maar), zet straks in haar nieuwe huis een kerstboom. Ze zal de boom versieren alsof haar leven er van afhangt om zich thuis te voelen. Ik zal haar komen bezoeken en het zal weer zo vertrouwd voelen, dat ik zal vergeten om niet mijn sleutel in het slot ernaast te steken. Mijn gedachten dwalen af, ik sta de kersttafel al te decoreren terwijl manlief zijn dagen in de keuken doorbrengt. De feestdagen doorbrengen met je familie is altijd dubbel, bij mij toch. Je vraagt je af, wat je weer bezielde om het samen te vieren? Wat heb je gemeen met deze mensen die zich rond de tafel verzamelde. DNA en een beperkte

familiegeschiedenis, dat is alles. En het gekke is dat net met kerst al die verschillen naar boven komen. Ik doe dit jaar weer eens een poging om de lijm te spelen. De echte feestavond is voor mij oudejaarsavond. Wanneer ik met sigaar in de mond, het vuurwerkspektakel voor ons huis aansteek. De pijlen, in alle kleuren van de regenboog die vol enthousiasme, gillend de lucht in schieten daar kan ik van genieten. Een feestelijk kleurenpalet boven omhoogkijkend Zurenborg. De aankondiging van een nieuw jaar vol nieuwe gebeurtenissen.

Het boren bij de buren is nog niet afgelopen. Ik hoor ook fanatiek, geklop, getimmer en gezaag. Ik beeld me in dat alle meubels uit elkaar worden gehaald. Het huis wordt gedemonteerd naar oorspronkelijke staat. Tien minuten verderop zullen de meubels met veel enthousiasme weer in elkaar worden gezet. Echt verbouwen is het niet. Het is terug opbouwen, het opbouwen van een nieuwe toekomst. Ik settel me in de zetel en richt ons huis ook weer eens opnieuw in, één van mijn favoriete bezigheden. Het menselijke brein is tot veel in staat, zeker met een glas wijn in de hand. Plots stopt het boren. Ik zet Satie op en duik hoopvol de keuken in. De pianoklanken vullen het huis en wanneer de eerste geuren uit mijn oven komen, ben ik de koude buiten alweer vergeten. Het is pas wanneer manlief arriveert onder een wit laagje, dat ik me realiseer dat ik nog geen enkele sneeuwbal gegooid heb dit jaar. De sneeuwvlokken komen nog terug, dat weet ik zeker, net zoals onze buren. Want gelukkig kan je nog rekenen op enkele fijne tradities in het leven. Daar kan je op vertrouwen, opbouwen en verbouwen.

Fijne feestdagen en alvast een gelukkig 2011, Zurenborgers! Maak er wat van!

december 2010, Karen Claes

Het Rendier met de Rode Neus

EINDEJAARSPRODUCTIE RATAPLAN

BUURTBEWONERS PAKKEN UIT MET DE NOTENKRAKER

Die van Rataplan zijn er weer in geslaagd om voor de komende weken interessante voorstellingen uit hun hoge hoed te toveren. Speciale aandacht willen we in deze woelige politieke tijden toch vragen voor een speciaal evenement: de Haantjes, muziek van over de taalgrens. Leuk idee, vier bands die we anders waarschijnlijk nooit ofte nimmer te zien zullen krijgen. En wat te denken van de eindejaarskraker? Zij brengen de Notenkraker. Gebracht door de buurtbewoners en zonder dat er een woord gesproken zal worden. Er wordt nu al over gesproken.

De Notenkraker door Rataplan (Première)

donderdag 23, ma 27, di 28 en donderdag 30 december: 20u30

woensdag 29 december: 15u30 - 7 euro

De buurtbewoners van rataplanwagen zich dit jaar aaneen bijzondere versie van tchaikovsky's 'notenkraker'. erzal geen woord gesproken worden maar de muziek zal klinken endit prachtige kerstverhaal zal op een eigentijdse manier tot leven komen. de muizenkoning, de suikerboonfee, de prins, de soldaatjes, de notenkraker, ze zijn allemaal van de partij! deze speciale fantasiewereldvol hemelse zoete klanken is een echt avontuur onder de kerstboom. hetzal niemand onberoerdlaten. spel: geert baart, els casteleyn, freddy de meyer, celine degreef, marc hens, lutgart simoens, liliane simons, erik van der linden, gerd van helsen, linda vandewalle, marleen obyn, hubert beeckmans, ann peersmans, luc hens, siska vermeulen, sarah degreef regie: karen claes; kostuum en decorontwerp: vick verachtert - www.rataplanvzw.be

Trixie Whitley

zondag 2, ma 3 (uitverkocht)

jan: 20u30 - € 14/12 – Rataplan

Extra concert:

Zondag 2 jan: 20u30 - € 14/12 – Rataplan

Pertwee: Jef Neve en Pascal Schumacher:

Face to Face

Dinsdag 4 januari: 20u30 - € 14/12 – Rataplan ook tickets in Mark Sound Antwerpen

De Luxemburgse componist en vibrafonist

Pascal Schumacher, en leider van zijn eigen kwartet, is een gevestigde waarde binnen de nieuwe generatie jazzmuzikanten.

Jef Neve en Pascal Schumacher speelden samen in het Pascal Schumacher Quartet.

In 2004 beslisten ze samen om een duo te vormen. Door hun diverse achtergronden en invloeden ontstaat er een nieuwe soort kamermuziek. Begin 2010 brachten ze het album Face to Face (ENJ-9546 2) uit, waarop ze de grenzen tussen klassieke muziek en jazz trachten te overbruggen.

Pascal Schumacher (vibrafoon); Jef Neve (piano)www.jefneve.com - www.pascalschumacher.com

Bang door Het Martha!tentatief

Woensdag 5 januari , do 6, vr 7 en zaterdag 8 jan (uitverkocht): 20u30 - € 12/10 – Rataplan

Amatorski

Woensdag 12 jan: 20u30 - € 8/6 – Rataplan

Amatorski laat je verdwalen in een 'vreemd mooi liedjesuniversum', zonder veel uitgesproken woorden en met bescheiden fluisterende klanken. Kleine oogjes knipperen naar de zweverige muziek van Portishead, Sigur Ros en Radiohead.

Muziek waarbij iedereen zijn eigen film maakt.

Dankzij een ‘adembenemend setje tijdens de preselectie, misschien wel het mooiste optreden van deze editie’ (Humo) stuurde de jury ‘het breekbare viertal’ naar de finale van Humo's Rock Rally. Daar werd ‘het stilste liedje van de avond geheel terecht met het luidste applaus van de avond onthaald’ (De Morgen).

In Rataplan komt Amatorski zich voorbereiden op hun showcase op Eurosonic Noorderslag dat van 12 tot 14 januari plaatsvindt in Groningen. www.myspace.com/amatorski1

Haantjes: muziek van over de taalgrens

Rataplan legde zijn oor te luisteren aan de andere kant van de taalgrens en ontdekte een aantal interessante Waalse muziekgroepen. Te interessant om onbekend te blijven hier bij ons. De taalgrens blijkt vaak ook een geluidsmuur die weinig muziek tot bij ons doorlaat. We nodigen vier groepen uit om in Rataplan te komen spelen. Ze klinken elk net iets anders en tonen daarmee een mooi plaatje van de Waalse muziekscene: Balimurphy, My Cheap Little Dictaphone, Dan San.

Vrijdag 1 apr My Little Cheap Dictaphone

Vrijdag 29 apr Dan San

Haantjes: BaliMurphy

Vrijdag 14 jan, 20u30 - € 10/8 –Rataplan – staand

Welbekend in Wallonië, ten onrechte onbemind aan onze kant van de taalgrens. Sinds ze het album ‘Poussière’ uitbrachten, kent Balimurphy heel wat succes. En niet alleen in eigen land, maar ook in Frankrijk en Zwitserland krijgen deze Belgen stilaan naam. In Canada stonden ze deze zomer zelfs op de affiche van de Francofolies van Montréal! Op het podium gaat de band meer dan ooit de feestelijke toer op. Poëtische teksten op bitterzoete folk rock met straffe gitaarriffs, violen en zelfs melancholische latin getinte melodieën à la Manu Chao. BaliMurphy slaagt erin een nostalgisch en speels universum te creëren dat ze live op het podium nog meer kracht weten bij te zetten.

Cedric Van Caillie : (zang, gitaar); Francois Delvoye (gitaar); Rodolphe Maquet: (contrabas, bas); Mathieu Catala ( drum, cajon, zang); Martin Lauwers (viool); Sébastien Derock (accordeon, trombone) – www.myspace. com/balimurphy

Quentin Dujardin Quartet

Donderdag 13 jan: 20u30 - € 12/10 – Rataplan ook tickets in Mark Sound Antwerpen "Quentin is een buitengewone muzikale ontdekking."

(Toots Thielemans, februari 2005)

Een tomeloze wanderlust vormt de rode draad in de muziek van Quentin Dujardin. Zijn muziek borrelt op uit reiservaringen naar alle uithoeken van de wereld. Hij neemt zijn publiek mee op een bijzondere muzikale trip waarbij respect en liefde voor vele culturen voorop staan. Quentin kwam op zijn route al heel uiteenlopende muzikale persoonlijkheden tegen: van N'java of

Majid Bekkas tot Toots Thielemans. Toots is een fan en hij vervult een mooie gastrol op de laatste solo cd van Dujardin. Quentin Dujardin (gitaar); Jalal El Allouli (MA) (arabische viool); Tuur Florizoone (chromatisch accordeon); Fred Malempré (percussie) www.quentindujardin.com

De gelaarsde kat (5+) door DE MAAN (Première)

Zaterdag 15 en zondag 16 jan: 15u - € 7 –Rataplan – uitverkocht

Embrasse door Leen Braspenning

Woensdag 19 jan: 20u30 - € 12/10 - Rataplan

Wat als twee prostituees hun ramen sluiten en hun heil zoeken achter de muren van een chocoladefabriek?

die de chocopotten onder hun handen vult, is niet de enige band tussen deze vrouwen annick krijgt de frustratie en klappen van een klant over zich. de man beschuldigen kan ze niet, andere mannen wil ze niet meer. samen met een vriendin die ook naar het normale leven snakt, vindt ze werk in een chocoladefabriek. het overige vrouwelijke personeel is echter niet gediend van

Renaud Crols Trio

Met Tcha Limberger

Zaterdag 22 januari : 20u30 - € 14/12

Rataplan

ook tickets in Mark Sound Antwerpen

Op zijn eenentwintig trok Renaud Crols van Libramont naar Brussel en begon zijn verkenningstocht van de zigeunermuziek uit Roemenië en de Balkan. Hij legde zich verder toe op de jazz en de manouche jazz. Hij speelde in deze periode verschillende keren samen met de beroemde Roemeense zigeunerband ‘Taraf de Haïdouks’. Drie jaar later toerde hij in Canada met de Belgische sitarspeler Bert Cornelis en de internationaal gerenommeerde Indische tablas grootmeester Partha Mukherjee. In het Renaud Crols Trio vinden we ook Tcha Limberger terug. Hij is een telg van de bekendste muzikale manouchefamilie van België. Zijn grootvader Piotto trok in zijn jonge jaren met Django Reinhardt op. Renaud Crols (viool); Tcha Limberger (viool); Sam Gerstmans (contrabas)

David Reinhardt Trio

Zondag 23 jan: 15u - € 14/12 – Rataplan ook tickets in Mark Sound Antwerpen

Twee mensen, een broer en een zus. Ze praten over vakantie, over schelpen verzamelen en het gevoel van golven tegen je enkels en handen in je nek. Over afscheid en groot worden, over limonade en bloed.

Sunday Smile is hedendaags muziektheater. Elke scène is een song, met een eigen sfeer, een eigen vorm, op muziek gezet door Tijs Delbeke (dEUS, Louisa's Daughter, Sir, Yes Sir). De voorstelling werd aanvankelijk gercreeërd als locatieproject. Na een passage op Theater aan Zee, waar pers en jury lovend waren over de voorstelling, maakt MARS nu een tweede versie, aangepast voor de theaterzaal. Veel meer dan enkele tl-lampen en twee micro's gebruiken de acteurs niet. Hun woorden worden afgewisseld met lange momenten van stilzwijgen waarbij alleen de livemuziek van Tijs Delbeke te horen is, die als een soundtrack onder de voorstelling fungeert. Het tempo van Sunday Smile ligt gedurfd laag, maar dat laat de toeschouwer de tijd om bij de mooie, hoogst zinnelijke tekst die Tijssens schreef eigen beelden te creeën.”(Liv Laveyne in De Morgen)

De volledige speellijst van Sunday Smile vindt u terug op www.rataplanvzw.be.

- www.flonflons.eu

Zijde 14+) door U(ltima Thule

Vrijdag 4 februari: 20u30 - € 7 – Rataplan uitverkocht

Hamster Axis of the one-click Panther (cd-voorstelling)

Zaterdag 5 februari: 20u30 - € 12/10 Rataplan

Ook tickets in Mark Sound Antwerpen

Het moment waarop menig muziekliefhebber heeft gewacht is eindelijk aangebroken... De Hamsters zijn uit hun winterslaap ontwaakt! Na hun eerste ep – die enthousiast werd onthaald door publiek en critici – komen ze nu naar buiten met hun eerste cd ‘Small Zoo’ op het label van De Werf. In mei 2007 wonnen deze vijf avonturiers de Motives For Jazz-wedstrijd, en een paar maanden later namen ze hun eerste EP op. In juli 2008 wonnen ze de wedstrijd van het Dinant Jazz Night Festival.

Lander Van den Noortgate (Altsax); Andrew Claes (Tenorsax); Bram Weijters (Piano); Janos Bruneel (Bass); Frederik Meulyzer (Drums) – www. myspace.com/hamsteraxisoftheoneclickpanther Sneeuwwitje en de 77 vergiften (9+) door Villanella (première)

de komst van de nieuwen. ondanks de zoete geur van chocola bepalen conflict en jaloezie de werksfeer. maar al snel blijkt er meer aan de hand. de lopende band.

Spel: Katelijne Verbeke, Karlijn Sileghem, MarieAnge Gillis, Roos Van Vlaenderen; Regie en beeld: Leen Braspenning; Tekst: Annemarie Slotboom; productie: productiehuis brabant – www.productiehuis.nl

Djangofolllies

Django Reinhardt werd op 23 januari 1910 geboren in een zigeunerwoonwagen in Wallonië. In 1994 besliste ‘De Vrienden van Brosella’ op aansturen van Koen de Cauter een jaarlijks festival te organiseren om de verjaardag van Django Reinhardt te herdenken. Djangofolllies is ondertussen een vaste waarde geworden en met dit ‘verjaardagsfeest’ aan zijn zeventiende editie toe.

Lollo Meier - Fapy Lafertin Quartet: 100 jaar Django Reinhardt swing

Vrijdag 21 januari : 20u30 - € 14/12 – Rataplan ook tickets in Mark Sound Antwerpen

100 jaar Django Reinhardt swing is een eerbetoon door Lollo Meier en Fapy Lafertin, twee ware ambassadeurs van het nalatenschap van Django Reinhardt die met liefde, toewijding en pure magie het publiek overal ter wereld verleiden. Als verre neven, hebben deze twee muzikanten hun talenten gebundeld om nog meer wondermooie momenten te creëren in de spirit van Django. Ze voegen hun eigen moderne geluid met sublieme vaardigheid en meedogenloze techniek toe. Aangevuld met een ritmegitarist en een contrabassist, verhalen deze levendige vertolkers van de Django swing de belangrijkste gebeurtenissen uit het leven van Django. Bij dit concert is Django’s Hot Club Jazz exact wat ze is: Hot!

Lolo Meier (gitaar); Fapy Lafertin (gitaar); Henry Schuler (bas); Bram van Es (Ritmegitarist)

David Reinhardt werd geboren op 23 december 1986 te Longjumeau (Essonne), als zoon van Babik Reinhardt en kleinzoon van de grote Django Reinhardt. Zijn eerste wapenfeit pleegt hij op 6 jarige leeftijd, aan de zijde van zijn vader op het podium van de ‘Django d’Or’ in het Theater van Boulogne-Billancourt. Samen brengen ze daar één van de mooiste huldigingen aan Django Reinhardt. Enkele jaren later bekoort David Reinhardt de meest gerenommeerde internationale podia. Nu 23 jaar oud, eert David het talent van zijn grootvader en de taak die hem opgelegd werd: de familietraditie voortzetten met vervoering, ontroering en swing. Zijn technische perfectie, lyrisme, emotie en gevoel voor swing gebruikt deze zeer getalenteerde muzikant als een nooit geziene evidentie.

David Reinhardt (gitaar); Florent Gac (Hammond orgel); Yoann Serra (drum)

Als u alle concerten wil meemaken, kan u genieten van het combitarief van € 33 voor de drie concerten.

Roland en Han Bennink

Woensdag 26 jan: 20u30 – € 14/12 - Rataplan ook tickets in Mark Sound Antwerpen

Twee oude knarren, met de geest en het spelpelzier van jonge cowboys en indianen, de één uit de Boomse klei getrokken, de ander uit de Zaanse polder. Het zijn twee muzikale avonturiers met een lange geschiedenis. Een historische ontmoeting op het podium van Rataplan. Roland van Campenhout (gitaar); Han Bennink (drums)

Sneeuw!door Sprookjes en Zo

Zaterdag 29 januari: 14u, 16u - € 7 – Rataplan - uitverkocht

Sunday Smile door Mars

Woensdag 2 februari : 20u30 - € 12/10

Rataplan

spel: sura dohnke, angelo tijssens; tekst,regie: angelo tijssens; muziek:tijs delbeke; scenografie: david williamson; productie: MARS; coproductie: Rataplan - www.cometomars.be

Alexis Therain & Thibault Dille

Donderdag3 feb: 20u30 – € 12/10 – Rataplan ook tickets in Mark Sound Antwerpen Het duo Therain-Dille wordt gevormd door de Belgische accordeonist Thibault Dille, die in 2009 de Toots Thielemans Award in ontvangst mocht nemen, en de Franse gitarist Alexis Therain. Samen gaan ze een muzikale ontdekkingsreis aan waarbij ze de grenzen aftasten van de Franse musette, gipsy-swing en jazz. Hun debuutplaat “Zatten André” is een ludieke verwijzing naar de populaire Franse standard “J’attendrai”.

Thibault Dille (accordeon); Alexis Therain (gitaar) – www.myspace.com/theraindilleduo

Vrijdag 11 februari , za 12 feb: 19u30 , zo 13 feb: 15u00 - € 7 - Rataplan Vergeet de Efteling, vergeet de gebroeders Grimm, wis Walt, delete Disney. Sneeuwwitje en haar stiefmoeder nemen zelf het woord. En hoe!

Bloedneuzen, geheime tuintjes, Miss Universe, een gezicht van zout, ijzeren schoenen, wedstrijdjes in wreedheden… ‘Sneeuwwitje en de 77 vergiften’ is een sprankelende voorstelling over gemis. Vol humor en ontroering. Over (probleem)ouders en (probleem)kinderen, die niet zijn zoals de ander wil. Spel: Iris Van Cauwenbergh en Janne Desmet; Tekst en regie: Hanneke Paauwe; Kostuum: Sara Dykmans; Decor: Bruno Herzeele en Elke Thuy; Productie: Villanella/Hanneke Paauwe i.s.m. Rataplan www.villanella.be

Primo heeft nu ook Zaza op de suggestiekaart! De straten van Zurenborg, getekend door Zaza, zijn te bewonderen in PRIMO.

Restaurant Primo - Dageraadplaats 13 - 2018 Antwerpen - T: 03 677 06 11 Dagelijks geopend: ma-vrij:12-14.30 uur & 18-22.30 uur za-zo: 17 - 23 uur

David Reinhardt Trio op 23 januari Foto Eric MOLLET

Quentin Dujardin Quartet op 13 januari

Jef Neve en Pascal Schumacher op 4 januari Foto Isabelle PATEERT

Tiendaagse stilteretraite in de Portugese Algarve

Wie zin heeft in een stilteretraite kan dit van 18 tot 27 juni in de Portugese Algarve. Deze periode is klimatologisch gezien ideaal voor een verblijf in deze streek.

Casa "Karuna" (mededogen) is een prachtig gelegen meditatiecentrum op een bergflank in de Algarve, zuid Portugal. Het is een oase van rust en stilte en wordt omgeven door sinaasappel, -citroen-, vijge- en amandelbomen. In de buurt zijn er thermaalbaden die bestaan sinds de Romeinse tijd en ruïnes van een oud Franciscanerklooster (1632).

Programma

6.30: opstaan

7.00 – 8.00: Vispassana zitmeditatie

8.00 – 9.00: ontbijt

9.00 – 10.00: Karma yoga (werk)

10.00 – 10.30: theepauze

10.30 – 11.30: Vispassana zitmeditatie

11.30 – 12.30: Vispassana loopmeditatie

12.30 – 14.00: lunch

14.00 – 16.00: zitmeditatie, loopmeditatie, wandelen, vragen, studie, Dhamma-film

16.00 – 16.30: stilteretraite

16.30 – 18.00: theepauze

18.00 – 19.30: mindfulness yoga

19.30 – 21.00: avondmaal

21.00 – 21.30: Dhamma-voordracht, contemplatief kringgesprek, vragen

Metta Bhavana

de retraite verloopt in volledige stilte (buiten de formele gespreksmomenten)

Het leven is eenvoudig in Casa Karuna, zonder onnodig comfort. Er is niets te koop. Het centrum is volledig ter onzer beschikking. Gasten logeren in kamers van 2 tot 6 personen met badkamer en alle basiscomfort. De maaltijden zijn vegetarisch. Wettelijke omkadering: conform met de Belgische wetgeving neemt Ehipassiko het erkend reisbureau Yotran (Yoga Travel Network) met licentie 7115 in de arm om deze meerdaagse retraite te organiseren.De betaling van het deelnemingsgeld gebeurt via het reisbureueau zoals de wet voorschrijft. Vermits het maken van winst niet het doel is, worden de prijzen van de Ehipassiko-Yotran-retraites zo laag mogelijk gehouden.

Kostprijs: 615 euro

Inbegrepen:

- 10 Dagen volpension - Begeleiding door Paul Van hooydonck - Yogalessen Niet inbegrepen: - Vluchten en transport van en naar de luchthaven. Indien gewenst kan Yotran (de reisagent waarmee Ehipassiko samenwerkt) deze vluchten boeken aan het scherpste markttarief (+ 25 euro administratiekosten). - Transport van en naar de luchthaven wordt met minibusjes georganiseerd zodra het aantal deelnemers en de aankomsttijden gekend zijn. - Reisbijstands-en annulatieverzekering

(aan te raden) Geïnteresseerd om deel te nemen?

Stuur een mailtje naar paulvanhooydonck@ hotmail.com en u krijgt het inschrijvingsformulier teruggemaild. Graag de vermelding "Aanvraag 10-daagse in Portugal" in onderwerp aub.

Het aantal deelnemers is beperkt tot 40 personen. Wacht niet te lang met inschrijven. Indien nodig wordt er een wachtlijst aan-

 Leen Van Hulst stelt tentoon in De Heerlyckheid

Van 5 januari tot en met 26 februari kan het werk van Leen Van Hulst bewonderd worden in de Heerlyckheid. Leen Van Hulst (28) combineert een deeltijdse job als vormgever met freelance illustreren. 's Avonds gaat Leen naar de Academie van Berchem om er zich uit te leven in de afdeling Vrije Grafiek. Ze maakt er voorna-

melijk etsen. De onderwerpen voor haar werk komen uit haar nabije omgeving. Het zijn vaak alledaagse dingen waar we niet bij stilstaan, maar die voor Leen een bepaalde schoonheid hebben en tegelijk ook een zekere tristesse uitstralen. Zoals de ruwe spoorwegbrug die over het Tramplein loopt, de autostrade waar we

gelegd op volgorde van binnenkomende reservaties. Inschrijvingen zijn pas geldig na storting van de volledige deelnameprijs. Uiterste inschrijvingsdatum: 31 mei 2011. Bij annulatie worden 10 euro administratiekosten aangerekend.

Vanaf 31 mei is er geen terugbetaling meer bij annulatie.

van op een brug naar kijken, het ritme van een magazijn etc... . Ook waagt ze zich af en toe aan een zelfportret.Na bijna 4 jaar etste Leen een bescheiden oeuvre bij elkaar in deze langzame techniek,dat u tijdens de maanden januari en februari 2011 kan gaan bekijken in Wijnhandel De Heerlyckheid, Pretoriastraat 28, Berchem.

Leen Van Hulst neemt de alledaagse dingen rondom haar als onderwerp Zoals de spoorweg en de spoorwegbruggen op Zurenborg

Van de oogst die de fotografen onze bezorgde viel een aantal foto’s naast de pagina’s. Om diverse redenen maar op deze pagina hebben we toch een vangnet om ze te presenteren.

1

De Draakplaats zou wel eens een cruciale plaats kunnen innemen in het wijkcirculatieplan van de stad.

2

An van de Mooimakerij is verhuisd en is erg fier op haar nieuwe werkplaats.

Foto Ann VAN DE WAL

3

De Modeacademiestudenten werken aan historische kostuums

4

Dit is ze dan, de Brug der Zuchten.

5

Bij onze eigenste krantenverdeler Harry Brijs worden onze eigenste kranten in zijn gang opgestapeld. Stapels hoog liggen die en als het er te veel zijn riskeren die om naar beneden te donderen. Wat met onze laatste editie ook gebeurde.

Foto Luc PANDELAERS

Foto Julie DONCKERS

Foto Stephan HUYGHEN

Foto Harry BRIJS

Ernest Vanrintel wil eindexamen oed afleggen in- het Jordaanse Amman

Hoe beland je als Zurenborgse kantoordirecteur van PNB Paribas Fortis in het gezelschap van de wereldtop op het Yorgo Bacanos Oed Festival in Istanboel? Ernest Vanrintel (50) koestert sinds zijn jeugd een passie voor muziek en snaarinstrumenten. In 2005 kocht hij zijn allereerste oed (Arabische luit). Hij begon lessen te volgen en werd smoorverliefd op de Arabische muziek. Die bracht hem naar eerst naar Caïro, dan naar Amman en onlangs naar Istanboel. (Peter THEUNYNCK)

Van 25 tot 31 oktober tokkelde Ernest Vanrintel van ’s ochtends tot ’s avonds vrolijk, niet op het klavier van zijn bankcomputer, maar wel op de snaren van zijn oed, samen met Turken, Grieken, Egyptenaren, Israëli’s, Azeri, enz. Hij was namelijk te gast op het internationale Yorgo Bacanos Oed Festival. Dat festival werd georganiseerd ter gelegenheid van Istanboel 2010, culturele hoofdstad van Europa. Ernest volgde er de workshops en concerten van de Eric Claptons en Jimmy Hendrixen van de oed-wereld. Een overrompelende ervaring waar hij nog steeds een beetje van duizelt.

FIJNBESNAARD

De Zurenborgse kantoordirecteur is een fijnbesnaard cultuurmens. Vandaar misschien zijn passie voor al wat betokkelbaar is. Al zeven jaar lang volgt hij gitaarles aan de Berchemse Muziekacademie aan de Willem van Laarstraat. Na een gewone gitaar, schafte hij zich wat meer exotische varianten aan: eerst een Portugese gitaar en dan een slideguitar. Daarop voegde hij een Griekse bouzouki aan zijn collectie toe. Vijf jaar geleden, bij een toeristische uitstap naar Istanboel viel hij voor zijn eerste twee oeds. U kent beslist het in de renaissance- en barokmuziek populaire instrument “luit”. De oed, in het Arabisch “el ud”, is de moeder van de luit (el ud > lute > luit), die vanaf de achtste eeuw via het Iberische schiereiland Europa inpalmde. De klassieke oed is een elfsnarige luit zonder fretten – u weet wel: die dwarsbalkjes in metaal of hoorn die op de hals van tokkelinstrumenten liggen. De oed is buikig als een kalebas en heeft een hals met een flinke knik erin. Wie het instrument bespeelt moet die ronde buik tegen zijn eigen navel drukken en voelt de trillingen van de oed door zijn hele lijf gaan. “Het is voor een man de enige manier om zwanger te zijn”, grinnikt Ernest. Oeds bestaan in alle prijsklassen. Voor nog geen 100 euro heb je een exemplaar dat je als sierstuk tegen je muur kunt hangen, voor 300 euro kom je in het bezit van een goed bespeelbaar exemplaar. Een echt topinstrument kan tot 4.000 euro kosten.

SADIQ

Vijf jaar geleden werden aan de Muziekacademie van Berchem voor het eerst oed-lessen georganiseerd. Ernest schreef zich meteen in, want het instrument had hij al. Plots stond hij oog in oog met Sadiq Sjeik Eldin Gibril, een uitgeweken Soedanees en oedspeler. In Khartoem was hij bekend geweest in het feestcircuit. In Berchem probeert hij als muziekleraar aan de kost te komen.

Ernest is de enige van de elf beginners uit 2005 die heeft doorgezet en tot op vandaag wekelijks de lessen volgt. Ondertussen zijn er gelukkig nog wel weer wat nieuwe leerlingen opgedoken. Voor hen is de al lustig op zijn oed improviserende kantoordirecteur een echte ancien in het vak.

Reeds in 2006 deed Ernest zijn eerste internationale oed-ervaring op. Zijn Soedanese leraar stuurde hem naar het Beit Al-Oud AlArabi, het Huis van de Oed, in Caïro. Daar leerde Ernest drie weken lang de kneepjes van het vak van Naseer Shamma, een van de grootste virtuozen ter wereld. Zeven tot acht uur per dag volgde hij er les, behalve op vrijdag. “Naseer Shamma dramt de muziek er echt in”, aldus Ernest. “Hij speelt iets drie keer voor en daarna moeten zijn leerlingen dat stukje eindeloos herhalen, tot het helemaal in hun vingers zit”. Die methode schijnt bijzonder heilzaam te zijn voor de training van het geheugen. Af en toe sakkert Ernest wel eens op zijn instrument. “Het moeilijkste aan de oed-muziek is wellicht dat er gewerkt wordt met kwartnoten. Voor ons westerlingen is het erg moeilijk om aan te voelen of we iets helemaal correct spelen”, vertelt Ernest. “Mensen uit de Arabische wereld horen het echter meteen, als je er een kwartje naast zit. Dat is knap lastig. Gelukkig vinden ze het al geweldig dat je je als westerling waagt aan hun instrument. Als je dan ook nog hun muziek speelt, kun je je daar aardig populair maken.”

TOEKOMSTMUZIEK

Waar droomt Ernest nog van? Waar moet zijn instrument hem nog brengen? “Ik heb geen grote ambities,” zegt hij bescheiden, “het is puur voor de fun dat ik het doe.” Wel droomt hij ervan om na zijn zevende jaar zijn eindexamen af te leggen in een schitterend klein theatertje in Amman, de hoofdstad van Jordanië. Daar brengen we dan graag verslag van uit als een van onze beter gegoede lezers onze reis wil sponsoren. Maar eerst moet Ernest nog terug naar Turkije, want hij heeft een splinternieuwe oed besteld bij een instrumentenbouwerbioloog in Ankara, een man die luistert naar de stem van het hout. Binnenkort pakt hij dus weer zijn koffers, want als de oed roept, is er geen houden aan.

Een paar oed-tips van Ernest Vanrintel

• www.naseershamma.com

• www.kamilyajubran.com

Ernest Vanrintel: bezeten door de gitaar en de Arabische oed: een bijzonder snaarinstrument. • Foto Stephan HUYGHEN

Nieuwe dichtbundel

Peter Theunynck schrijft ‘Naar een nieuw zeeland’

‘Vroeger was een bos, jongen, we moesten maar met minder van jou zien rond te komen we liepen recht in de armen van de zon Naar een nieuw zeeland.’

Dit had een strofe uit deze dichtbundel kunnen zijn, maar het is gewoon een opsomming van de titels van de vier delen die deze bundel rijk is. In deze bundel staat een citaat uit het einde van de Openbaring (het laatste deel van het Nieuwe Testament, toegeschreven aan de apostel Johannes) waarin het beeld geschetst wordt van een paradijselijke wereld, wanneer onze aarden vergaan is.

VINGERTJE

‘Ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Want de eerste hemel en de eerste aarde zijn voorbij.’ Peter Theunynck ziet in het verlangen naar een nieuwe aarde ook de hoop op een meer mensvriendelijke en ecologische maatschappij. Het nieuwe Jeruzalem, waar in de openbaring wordt gesproken, drukt duidelijk ook een dergelijke wensdroom naar een mensvriendelijke wereld uit.

De toon wordt dus al van bij het begin gezet, maar Peter Theunynck heeft hier geen zwartgallige bundel neergezet. Toegegeven, het eerste deel, ‘vroeger was er een bos’ is weinig vrolijk, maar de ecologische realiteit is nu eenmaal niet bemoedigend. Het gaat over verlies, teleurstelling en bezorgdheid omdat de

Na ‘Berichten van Pan American Airlines & Co’,’De bomen zijn paars en de hemel’, ‘Man in Manhattan’ en ‘Traangasmaatschappij’ verschijnt er weer een nieuwe dichtbundel van onze wijkdichter Peter Theunynck. Na enkel bloemlezingen en zijn magistrale biografie over Karel van de Woestijne (overigens geselecteerd op de longlist van de Groene Watermanprijs 2010 ), ziet opnieuw een dichtbundel van zijn hand het licht met als titel ’Naar een nieuw zeeland’. (Jörg PYL)

mens de wereld aan het verknoeien is. Het zijn enigszins droevige gedichten maar zonder vermanend vingertje. ‘Dit is je huis. Deze blauwe planeet/in een gitzwart heelal. Meer is het niet.’ In het derde gedicht legt Peter Theunynck pseudo- naïef uit aan een jongen wat een boom, bladeren en takken zijn, al kan men daar ook bitterheid in zien over onze kinderen die zo erg van de natuur vervreemd zijn. Het eerste deel sluit af met een erg persoonlijke interpretatie

BERT ANDRE

Het slot van de Openbaring. ‘De muur was gemaakt van jaspis, en de stad zelf was van zuiver goud, helder als glas’ wordt bij Peter Theunynck. ‘De wereld was deponie/ geworden. Containers/ omarmden tijdelijkheid.’waarna een opsomming van de diverse afvalstoffen in de deponie (duurzame opslag voor afval) volgt.

‘We moesten maar met minder van jou rondkomen’ gaat over verlies, afscheid nemen en loslaten. De kunst van het leren loslaten is dat minder plots meer kan worden, zowel op ecologisch vlak als op gebied van mensen en relaties. Dit deel bevat overigens ook het gedicht ‘Gesprek’ naar aanleiding van de dood van da acteur Bert André.

OPTIMISTISCH

Het derde deel ‘we liepen recht in de armen van de zon’, is optimistischer,

gelatener. De dichter probeert zich te verzoenen met de wereld. Getuige hiervan zijn enkele rake beschrijvingen of eerder impressie van mooie plaatsen op onze aarde. Oostende, Zuid- en Centraal Frankrijk komen aan bod, maar ook het oerromantische stadje Besalu in Noord Spanje. Het zijn enkel schaarse geluksmomenten in onze vervuilde en getormenteerde aarde.’Je weet, dit is mijn plek, dit is mijn eeuwigheid./Je merkt het aan de eenden hun hardnekkigheid.’ Echt uitbundig is ook dit deel niet, en soms klinkt er een vage dreiging tussen de geluksmomenten door.’Onze onrust werd brutaal vertoord/door een meisje met bootje.//Ze brachten zee en land dichter bij elkaar/zo druk in de weer de wereld te vergeten.//Ook zij zouden van kale reizen thuiskomen.’ Maar er klinkt ook een meer hoopvol geluid: ’Hier zou ik willen blijven,zie je./Hier vloeiden uitzicht en beschutting samen./Hier zaten zij diep in de nacht…..Niemand noemden ze vijand.’

KNIPOOG

Het slotdeel ’naar een nieuw zeeland’ gaat over een onvervuild ideaal land, maar is tevens een knipoog naar het land Nieuw Zeeland. Dat Nieuw Zeeland komt aan bod als het mythische land, als een soort metafoor voor een wereld waarin de mens zijn plaats kent, met ontzag en respect voor de natuur, en in meer harmonie. Dat brengt ons dan weer naar de opdracht van de ze bundel,

waar dat verlangen ook duidelijk uitgesproken wordt. De dichter heeft zijn huiswerk goed gemaakt, er wordt regelmatig naar streken en bergen op Nieuw Zeeland verwezen. Maar ook in deze paradijselijk nieuw aarde, moeten wij opnieuw leren oog te hebben voor al die schoonheid: ‘Toen iemand de vergezichten uitdeelde,/waar waren wij. Te druk/ met kaarten, onkruid, aardse zaken.’ Maar ook in dat paradijselijke nieuw zeeland, laat een zekere ongerustheid de dichter niet los.’Geef de keuze aan het mes,/taal aan de verbeelding,/ verbeelding aan het hart van graniet./een hart van graniet aan de varen in de vlakte’.Met deze wens besluit de bundel.

NACHTKASTJE

Met ‘naar een nieuw zeeland’ heeft Peter Theunynck een pareltje van een dichtbundel geschreven over ecologie en uiteraard ook over liefde en loslaten. Maar ondanks de uitgesproken ongerustheid over de toekomst van onze aarde komt de bundel nergens belerend of prekerig over. De afzonderlijke gedichten geven na meervoudige lezingen steeds meer lagen subtiliteiten bloot. Dit is een boek om te lezen en te herlezen. Voor op het nachtkastje

Naar een nieuw zeeland, Uitgeverij Wereldsbibliotheek www.Werldbibliotheek.nl

ISBN 9789028423428

Peter Theunynck schrijft over ecologie en over liefde. Foto Stephan HUYGHEN

Karen Claes met De Notenkraker

“Ze zien groeien in hun rol is een feest”

Net als de voorbije vier jaar neemt regisseuse Karen Claes (schrijft bij ons telkens de Gluren bij de Buren vol) de teugels in handen en zorgt ze ervoor dat deze vijfde buurtproductie De Notenkraker een fantastische theatervoorstelling wordt.

Karen Claes uit de Lange Van Ruusbroecstraat : “ Vijf jaar geleden zijn we braaf gestart met een sprookje, ‘Meisje met de zwavelstokjes’, daarna kwam Terlo(o)ve gebaseerd op improvisaties rond het thema liefde en andere culturen. ‘Midwinternachtdroom’ was een echte Shakespeare omdat ik vond dat onze buurtbewoners klaar waren voor een flinke lap teksttoneel.

En toen was er de stripverhaalwestern, “Once upon a time in…Borgerwood!” waarbij we het spelen zelf meer aandacht gaven. En nu dus ’De Notenkraker’, het kerstverhaal bij uitstek!

In ’De Notenkraker’ word er niet gesproken maar Tchaikovsky’s muziek voert je mee door dit bijzondere kerstverhaal. Ik heb er extra fantasiewerelden aan toegevoegd waarmee we jong en oud proberen te prikkelen. Een bijzonder liefdesverhaal dat zich afspeelt onder de kerstboom is van alle tijden. In deze koude periode van het jaar, heb ik geprobeerd, het warme, feeërieke kerstgevoel naar voren te schuiven, natuurlijk niet zonder veel humor en enkele vette knipogen. Met buurtbewoners een voorstelling maken blijft bijzonder. De groep en het aantal variëren steeds, waardoor er ook elke keer een andere chemie ontstaat

Karen Claes pakt deze keer uit met een fantasierijke kerstvertelling

die het fris en spannend houdt. Het leeft ook in de buurt en het verenigingsleven, waar ze zelf deel van uit maken. Ze zien groeien in hun rol is echt een feest. Het wekelijkse contact en de bijhorende persoonlijke verhalen maken het tot een hechte groep. Net zoals vorige jaren ben ik erg tevreden over de casting. Iedereen speelt met veel overtuiging zijn/haar verschillende personages. De personages zijn heel divers wat het voor de spelers tot een echte uitdaging maakt. Want wie kan er zeggen dat hij/zij een muis, een suikerboonfee, een tante met toverkrachten of een lolly is op één avond?

Benieuwd naar deze fantasierijke kerstvoorstelling?

Kom dan snel kijken naar dit prachtige, betoverende verhaal want je eindejaar is niet compleet zonder deze voorstelling!

Spelers: Greet Baart, Freddy De meyer, Marc Hens, Liliane Simons, Erik van der Linden, Gerd Van Helsen, Marleen Obyn, Hubert Beeckmans, Ann Peersmans, Luc Hens, Siska Vermeulen, Steve Roa, Kristien Van Dormael.

Regisseur: Karen Claes Decor en kostuums: Vick Verachtert

Stagiair Rataplan: Amber Vanluffelen

CURSUSSEN BOEDDHISME IN DE PRETORIASTRAAT

Wie interesse heeft in Shin-Boeddhisme noteert alvast dat ze in de Pretoriastraat een aantal cursussen organiseren.

Introductie tot boeddhisme

Luc Van de Wal

Vier zaterdagen: 05, 12, 19 en 27/02/2011 - €28

Nu het boeddhisme pas echt goed zijn intrede in het Westen maakt en met het vooruitzicht eerstdaags in België officieel erkend te worden als niet-confessionele levensbeschouwing wordt deze 2500 oude heilsleer brandend actueel. Hoe gaan we in onze boeiende en woelige tijd om met de raadgevingen van de Boeddha? Daar het geen doctrine betreft maar raadgevingen binnen een heilsleer ligt de uitdaging in het hertalen ervan voor en door mensen van hier en nu. Eerste kennismaking voor wie niet of weinig vertrouwd is met het boeddhisme en een belichting van bepaalde aspecten voor wie al op pad is…

750 jaar Shinran Shonin – leven en werk - Fons Martens

Drie zaterdagen: 26/03, 02 en 09/04/2011 - €22

We leren over de parallellen tussen het leven van Shinran Shonin en dat van de historische Boeddha Shakyamuni, over zijn zoektocht naar wat volgens hem essentieel is en wat later Jodo Shinshu zal kenmerken tegenover de andere boeddhistische scholen.

We besteden aandacht aan zijn professionele leven, aan zijn familiale banden en aan de ruimere sociale en politieke context. Via zijn werken ontdekken we

hoe hij startend van een sterk academische inslag geleidelijk aan eenvoudigere bewoordingen gebruikt. Hiermee kan hij zijn vertrouwen in Amida onder andere via zijn gedichten aan de gewone man en vrouw verduidelijken.

Een boeiend portret geplaatst in cultuurhistorisch, filosofisch en boeddhistisch perspectief.

De cursussen gaan door in Pretoriastraat 68, 2600 Berchem van 10u tot 12u30. Tel 0475 62 78 36. info@jikoji.com. www.jikoji.com

Nieuwjaarsreceptie Roze Huis: iedereen graag met een

Het Roze Huis organiseert zijn jaarlijkse nieuwjaarsreceptie onder de bruggen van de Draakplaats. Zoals altijd is iedereen welkom en dit jaar willen ze alles een kleurtje geven. De vraag is dan ook dat iedereen iets kleurrijks aantrekt.

Verscheidene holebi- en transgenderverenigingen komen maandelijks bijeen in Het Roze Huis. Meer info vind je via www.hetrozehuis.be of in De Magneet, het driemaandelijks tijdschrift van Het Roze Huis. Of spring gewoon eens binnen op het secretariaat van Het Roze Huis. Onze medewerkers staan je graag ter woord.

Vaste activiteiten in Het Roze Huis:

• De holebibib: elke dinsdagavond van 18u tot 20u en zaterdagmiddag van 15u tot 17u opent de holebibib haar kasten op de eerste verdieping van Het Roze Huis. De holebibib heeft een ruime keuze aan boeken, zowel fictie als non-fictie. Ook voor studenten en leerlingen die een scriptie of werk willen schrijven rond holebi- of transgenderzijn. De Holebibib kan je bereiken via holebibib@hetrozehuis.be of via 03/288 00 84 tijdens de openingsuren van de bib.

• Onthaal : elke donderdagavond van 19u tot 21u onthaal, informatie en opvang door de vrijwilligers van het Gespreks- en Onthaalteam in café Den Draak. Het onthaal kan je bereiken via onthaal@hetrozehuis.be of tijdens de onthaaluren op donderdagavond.

• Pimpernel : elke eerste zondag van de maand vanaf 14u komen de dames van Pimpernel bijeen in Het Roze Huis. Pimpernel is een vereniging voor lesbiennes 40+. Meer

kleurtje

info krijg je via pimpernel40plus@telenet.be of via 03/218 97 56. Ook de homomannen 40+ komen regelmatig bijeen voor een babbel- en kaartnamiddag. Meer info krijg je via: leon.c@skynet.be.

• nieuwjaarsreceptie

Op zaterdag 8 januari vanaf 20u organiseert Het Roze Huis en zijn verenigingen de jaarlijkse Nieuwjaarsreceptie onder de bruggen van de Draakplaats. 2011 is het jaar dat kleur wil! Rood, geel, blauw, groen, oranje, paars, roze…in 2011 kleuren wij het jaar ‘colour the year’. Wij voorzien een kleurig feestje voor iedereen: hetero, holebi, jong, oud, allochtoon, autochtoon en vragen dat iedereen iets kleurigs aantrekt. Klinken doen wij met onder andere wijn en glühwein en de magen worden gevuld met onder andere warme soep.

• Holebitheater ‘Virus’ in Fakkeltheater : Van 6 tot 15 januari speelt Vreak Holebitheater ‘Virus’ in de zwarte zaal van het Fakkeltheater. ‘Virus’ is een modern en spannend toneelstuk over hiv. Tickets kosten 9 euro. Meer info vind je op www.fakkeltheater.be, www.vreak.be of krijg je via 070/246 036

• Gezelschapsspelen : op vrijdag 28 januari en 25 februari is er om 20u spelletjesclub in Het Roze Huis. Iedereen welkom voor het spelen van gezelschapsspellen. Meer info op spellenclub@hetrozehuis.be

• Holebi-ouderschap : op dinsdag 15 februari om 19u45 is er een infoavond over juridische mogelijkheden en beperkingen op gebied van holebi-ouderschap. Gastspreker Paul Borghs geeft meer uitleg over de huidige situatie voor kandidaat pleeg- of adoptieouders, meemoeders… Inkom: 5 euro. Deze activiteit wordt georganiseerd door ’t Kwadraat, een vereniging voor holebi-ouders en wensouders. Meer info vind je op www.tkwadraat.be.

• Sport Active Company biedt een breed sportaanbod aan, in Het Roze Huis en elders in de stad. Check www.activecompany.be.

Overlijden Lieve Van Os –Liefhebber van Zurenborg in hart en nieren en pionier van Het Roze Huis

Lieve Lieve, Met jou verliezen Het Roze Huis en Cafe Den Draak één van hun pioniers. Van bij het begin was je betrokken bij ons project. Het Roze Huis en Café Den Draak zijn mede dankzij jouw jarenlange en trouwe inzet gegroeid tot waar ze nu voor staan.

Je was een graag geziene en welgekome gast op onze activiteiten en de feestjes in Den Draak. Een zelfstandige, dappere en enigszins eigenzinnige dame. Zo was jouw invulling van de cocktails die we in de zomer op de Dageraadplaats verkochten, en waar je als een ware chemiste experimenteerde met samenstellingen, inmiddels legendarisch! We herinneren je stille genieten van een goed boek, een glaasje thee of wijn en de complimenten waarmee je ons zo vaak opfleurde.

Toen je ziek werd, kwam dat aan als een klap! Maar we zagen een dappere vrouw, die deze ziekte wel even zou bevechten. Een hele tijd leek dat ook te lukken, tot de kanker ongemeen hard terugsloeg. We zagen hoe je gezondheid erop achteruitging en jij er de moed inhield. Hoe je de kracht vond om het jubileum van onze organisatie mee te vieren. Hoe je vertelde dat je ondanks je zware ziekte je gevoel voor humor niet zou verliezen.

Lieve, een week voor je overlijden hieven we het glas op jou in Den Draak. We draaiden daarbij het nummer ‘I will survive’. En daar kan je van op aan! De vrijwilligers, het bestuur en het personeel van Het Roze Huis en Den Draak blijven je in hun hart dragen. We zullen je missen!

Studentenquiz in dienstencentrum

Op 1 december was het weer gezellig vertoeven in dienstencentrum Zurenborg in de Kleine Beerstraat. De holebi-studentenvereniging ‘de Flamingo’s’ en Het Roze Huis organiseerden er een quiz met uiteenlopende vragen over aardrijkskunde, wetenschap, cultuur, geschiedenis en Antwerpse uitspraken. De studenten werden har-

Guy Poppe wordt ambassadeur

telijk ontvangen door de deelnemers in de gezellige cafetaria. Er werden zes spannende rondes gespeeld met een tussenronde waarbij elk team een zo lang mogelijke appelschil moest maken. ‘De Flamingo’s’ is één van de dertig aangesloten verenigingen van Het Roze Huis. Ze bewijzen dat er ook voor holebi’s een plaats is in het studentenclubmilieu. Hun doelgroep zijn de Antwerpse studenten die homo, lesbisch of biseksueel zijn en hun sympathisanten. Ze organiseren td’s en fuiven, caféfeestjes, cantussen en sport- en cultuuruitstapjes. Deze activiteit werd georganiseerd met de steun van de Stad Antwerpen, die hiermee de band tussen de verschillende verenigingen en doelgroepen wil versterken.

Ex VRT-radiojournalist Guy Poppe valt in de prijzen. Deze Zurenborger kreeg namelijk van Pax Christi de titel Ambassadeur van de Vrede toegekend. Het koor Frappant was de tweede die deze beloning kreeg. Guy Poppe krijgt deze titel omdat hij zich zowel tijdens zijn actieve periode als journalist als daarna, inzette voor de mensenrechten. Poppe is een specialist Afrika in het algemeen en Congo in het bijzonder.

Op 17,18 en19 december op Dageraadplaats

’t

Plein ‘ontploft’ drie dagen lang

Er is een tijd geweest dat er tijdens de nieuwjaarsperiode telkens een tent op de Dageraadplaats stond. Er werd muziek gemaakt en gedanst en even werd er zelfs een boksmatch in georganiseerd. Maar dan zijn de tenten lange tijd verdwenen om dit eigenste jaar ineens weer op te duiken met een driedaags gebeuren dat de naam ’t Plein Ontploft meekreeg. Op vrijdag 17 december, zaterdag en zondag. (SC)

Het initiatief gaat uit van Kaffée Kanapee en er is een sterke verbondenheid met de campagne Music For Life. Nog even zeggen dat op het dat moment (zondag is dat) Serge Van Autreve zijn 130 km van Eindhoven naar Antwerpen loopt. Allemaal voor het goeie doel. Maar wie gewoon zijn steentje wil bijdragen aan het Music For Life gebeuren kan dat door mee te doen aan twee sportactiviteiten. Er is een straatvoetbaltornooi en een toertje rond het plein wandelen (lopen) kan ook als men 1 euro bijdraagt.

Het programma :

Vrijdag 17 december:

Free jam

Zaterdag 18 december:

Marieke Lightband, Seba en Anke. Sitar

Zondag 19 december:

The Roadrunners,Seba Thomé Trio, James Family, William Thomé Invités.

Bij het evenement zijn tal van mensen betrokken. Christophe Van Doninck is er één van.

Hoe is dat idee eigenlijk ontstaan en gegroeid?

Christophe Van Doninck: “Voor een aantal van ons was de afgelopen zomer de eerste op ‘t Plein. Best indrukwekkend om te ervaren hoe het plein hier leeft. ‘Klassiek op ‘t Plein’ en ‘Muziek in de Wijk’ zorgden voor een heerlijke sfeer. We kregen zin om zelf iets te organiseren en dus begonnen we te vergaderen. Het leek ons een leuk idee om de donkere winterperiode op te luisteren met een gezellige festiviteit. Het concept had in het begin niets te maken met Music For Life, tot het bleek samen te vallen met het Herculeswerk van Serge. Op dat moment zijn we zelf ook in die richting beginnen denken; vandaar het straatvoetbaltornooi en het toertje rond ‘t Plein. Vervolgens kregen we ook te horen dat er op zaterdag een puzzelactie voor kinderen (voor Music For Life) voorbereid werd. Ik ben in elk geval erg blij dat we al deze initiatieven dat weekend op ’t Plein kunnen laten plaatsvinden en dat ze elkaar positief beïnvloeden.”

De naam ’t Plein Ontploft klinkt vervaarlijk. Moeten we ons veel lawaai en toestanden voorstellen?

Christophe Van Doninck; ”Héhé, we hadden misschien nóg langer over de naam moeten nadenken. Het heeft namelijk lang geduurd vooraleer we een naam hadden. Op een gegeven moment werd het echter duidelijk dat we zondagavond met de doortocht van Serge en zijn gevolg waarschijnlijk veel volk over de vloer zouden krijgen en dat ’t Plein dan wel eens zou kunnen ontploffen. En, geef toe, het bekt niet slecht: ‘’t Plein Ontploft’, toch?

Wat lawaai en toestanden betreft: we willen zo weinig mogelijk overlast veroorzaken. De eerste twee dagen wordt de muziek amper versterkt (jam en akoestisch) en de muziek stopt om 22u.”

Wat is het publiek dat verwacht wordt?

Tot wie richten jullie zich?

Christophe Van Doninck: ”In de eerste plaats natuurlijk tot de Zurenborgers. Wij hopen dat zij evenveel zin hebben in een gezellig weekend dan wijzelf. Het muzikaal programma is erg toegankelijk en het geheel zal waarschijnlijk ook mensen aantrekken die van wat verder komen.”

Is dit een éénmalig gebeuren of is het de bedoeling om het te herhalen?

Christophe Van Doninck: “Dat zal de tijd uitwijzen..”

Succes toegewenst

ZURENBORGSE FIETSERS GAAN SPINNEN

“Ah Luc, doe jij nog een extra uur?” De vraag komt van een vrouw die er net een uur spinning heeft opzitten. “Ja”, antwoordt de spinning-leraar, “da’s voor die mannen van Zurenborg.”

De fietsploeg van fietsenmaker Tom Teck uit de Nottebohmstraat begon in oktober met een spinning-training op woensdagavond.

Sportcentrum Center Court in de Bouwensstraat voorzag een extra – exclusief – uurtje op woensdagavond van kwart voor negen tot kwart voor tien. Na al twee “gewone” lesuren gaat trainer Luc moeiteloos door. Een vijventwintigtal fietsers van Zurenborg Sport schreef zich in. En dat ze ’t menen, blijkt uit het feit dat elke week zo’n twintig

fietsen bezet zijn. Beginners en gevorderden, iedereen is welkom. Elk trapt op z’n eigen tempo en weerstand. Maar één ding hebben ze allemaal gemeen: zweten als de beesten. Een indrukwekkende plas zweetwater is het sprekende bewijs. Ondertussen krijgen ze er nog een gratis muziekquiz bij: Bon Jovi, Michael Jackson,

Fitbus op 15 januari naar de

Dageraadplaats: test jezelf

Zurenborgsport wil er niet alleen zijn voor de getrainde sporter maar voor iedereen. Gezond bewegen is immers voor ons allen belangrijk, ook de modale wandelaar, biljarter en vogelpikker (hoe noem je immers zo iemand?). Gezond bewegen impliceert echter dat je je op voorhand laat testen en laat adviseren hoe je het het best aanpakt. Dit niet alleen voor beginners maar ook voor gevorderden. Dikwijls trainen we op een foute manier of hebben we

één of ander cardiovasculair probleem waar we het bestaan niet van kennen. Ook mensen met diabetisch of obesitas die willen sporten kunnen professioneel ondersteuning goed gebruiken. En dit zowel voor jong en oud Wil je echter laten testen in een gespecialiseerd centrum betaal je toch al vlug 150 à 200 euro. Daarom voorziet de Stad en de Provincie de mogelijkheid om de mobiele Fitbus in te schakelen. Het is een betaalbaar alterna-

tief én je moet er geen verre verplaatsing voor maken.

Zurenborgsport zal de Fitbus op 15 januari naar de Dageraadplaats halen. Je betaalt dan een kleine vergoeding en je wordt professioneel getest. Je krijgt daarna een bewegings/ trainingsadvies mee naar huis en een aantal weken later op 13/3 kan je in diezelfde bus (op het plein) jouw progressie gaan bekijken. Een ideale gelegenheid om jezelf op een gezonde

Ferre Grignard, Strauss à la André Rieu, het betere boenke-boenke-werk … Al ploeterend lipt elkeen wel eens een evergreen met herinneringen mee. Na de les: de zwart-witte fietstruitjes aan en bij een pintje het zweet laten opdrogen en nakletsen met mekaar. Want ook dat is belangrijk bij Zurenborg Sport. Sport verbroedert.

en verantwoorde manier aan het bewegen te zetten. Dit omdat we gezondheid belangrijk vinden! Gezond bewegen verhoogd je lichamelijke en geestelijke weerbaarheid. Het verbetert niet alleen je cardiovasculaire toestand, het verhoogd je spiertonus (belangrijk voor valpreventie bij ouderen), het voorkomt overtraining,….

Meer info over preciese uur en prijs op www. zurenborgsport.be of via 0479 / 44 85 92

THERESIENSTADT IN DE COGELS OSYLEI

Zaterdag 11 december had in Zaal 7 in de Cogels Osylei een erg bijzonder concert plaats onder de naam ‘Ster op je Jas’. Een kamermuziekensemble vertolkte er composities van Joodse componisten die ze in het concentratiekamp van Theresienstadt ge-

Het concert was een gemeenschappelijke organisatie van het Forum der Joodse Organisaties en het Vredescentrum van de Stad Antwerpen. Het concert zelf vormde de prelude van ‘Internationale hulde aan de Rechtvaardigen en de Redders van Wereld-oorlog II’, die op zondag 12 december in de Singel aan de Desguinlei plaats vond. Bij die gelegenheid dankte de Joodse gemeenschap onder andere de Belgische mensen die tijdens de laatste oorlog de Joodse mensen bijgestaan hebben.

KINDEREN

Theresienstadt of Terezin in het Tsjechisch was een versterkte garnizoensstad, ongeveer zestig kilometer ten noorden van Praag. Vóór 1941 telde de stad ongeveer vierduizend inwoners. Omdat de Terezin omwald was en met grachten omgeven, werd ze door de nazi’s omgevormd tot doorgangsconcentratiekamp waar de Joden uit Bohemen en later van overal verzameld werden, vooraleer zij naar Auschwitz gestuurd werden. De meesten zouden daar overlijden. Vanaf 1941 telde dat getto gemiddeld zestigduizend mensen. In totaal zijn ongeveer 140.000 Joodse gevan-

genen Theresienstadt gepasseerd, waarvan een vierde al direct ter plekke stierf. Van de 16 000 kinderen zou amper een honderdtal de Holocaust overleven. Het merkwaardige is dat er zich in het getto dat Theresienstadt van 1941 tot 1944 was, een heus cultureel leven ontplooide, waar menige grote stad toen jaloers kon op zijn. Weliswaar moesten de Joodse vertolkers rekening houden met de censuur door de nazi’s, maar er waren toneelvoorstellingen, cabaret, poëzievoordrachten. Maar ook meer ongevaarlijke opvoeringen zoals oudere en nieuw gecomponeerde Joodse muziek. Het was niet altijd gemakkelijk om zulke opvoeringen tot een goed einde te brengen. Het gebeurde maar al te vaak dat een vertolker voor de première naar Auschwitz gestuurd werd en er voor de uitvoering in zeven haasten een vervanger moest gezocht worden. Sommige opera’s werden door piano in plaats van een orkest begeleid. Beroemd waren de opvoeringen van diverse opera’s van Smetana, Mozart, het requiem van Verdi en het oratorium Elias van Felix Mendelsohn. De gevangen componist Krasas voerde er zelfs zijn opera Brundibär voor en met kinderen op. Naast hem waren nog massa’s muzikanten gevangen in Theresienstadt, waarvan wij ons nu nog allicht alleen de dirigent Karl Ancerl van platenopnames herinneren. Daarnaast

schreven hadden. Het concert zelf werd afgewisseld met een voordracht uit ‘Verborgen oorlogsjaren’ van Professor Herman Vandormael, waar de auteur zelf vertelde over de ondergedoken Joodse kinderen tijdens Wereldoorlog II. (Jörg PYL)

bevonden zich veel Joodse componisten in het kamp, die daar nog verder creatief waren. Tot de belangrijkste behoorden Gideon Klein, Viktor Ullmann en Pavel Haas, allen leerlingen van Arnold Schönberg, Alban Berg of Alexander Zemlinsky. Dat verklaart ook waarom hun muziek niet direct toegankelijk is, maar wel enige gewenning vergt. De overgebleven werken vormen slechts een fractie van de composities die in Theresienstadt in het getto ontstaan zijn. De meeste componisten namen bij hun reis naar Auschwitz hun partituren mee. De meeste werken gingen daar verloren. Geen van de componisten heeft Auschwitz overleefd.

VOLKSMUZIEK

Veel van deze composities hebben iets dreigend met dalende melodische lijnen, maar sommige klinken zelfs vrolijk, omdat ze gebaseerd zijn op Boheemse en Tsjechische volksmuziek. Waarschijnlijk was dat een uiting van overlevingsdrang te midden van al die ellende in Theresienstadt. Het is een uitzonderlijk voorrecht dat deze zeldzaam opgevoerde werken in onze wijk werden gespeeld, een moment van verstilling.

Roxane Taeymans negende op wereldkampioenschap judo.

Nauwelijks een half jaar nadat Roxane Taeymans uit de Pretoriastraat Vlaams en Belgisch kampioene judo werd bij de junioren, laat deze judoka weer van zich horen. In september ging de judoka naar het Europees kampioenschap voor junioren en behaalde daar een mooie zevende plaats. In oktober nam zij deel aan de wereldkampioenschap voor min twintigjarigen in het Marokkaanse Agadir, waar zij verdienstelijk negende werd. (Jörg PYL)

In januari 2011 gaat Taeymans over naar de senioren. Maar in oktober nam zij nog deel aan de Europese en de wereldkampioenschappen voor junioren in Marokko. Daarna trok ze naar het wereldkampioenschap in Agadir, waar zij in de kwartfinale de duimen moest leggen tegen de winnares van het kampioenschap , de Nederlandse Kim Polling . Voordat zij haar koffers pakte voor de stage in Japan, vertelde zij over wedstrijden, trainingen en de combinatie met haar studies.

ZEVENDE

“In september mocht ik onze Belgische kleuren verdedigen op het Europees kampioenschap voor junioren (min 20-jarigen) in de gewichtsklasse tot 70 kg. Ik won mijn eerste kamp, maar werd in de kwartfinale verslagen door de Russische Davydova Daria. Ik werd doorverwezen naar de herkansingen waar de Oekraïense Petrechenko Olena een maatje te sterk bleek. Hierdoor werd ik zevende. De enige andere Belgische deelneemster die een dergelijk resultaat kon voorleggen, was de Waalse AnnSophie Jura in de gewichtsklasse tot 44 kg, die eveneens zevende eindigde. Het Europese kampioenschap was mijn eerste kampioenschap van zo’n formaat, maar ik had het gevoel dat ik aan een gewone wedstrijd meedeed. Bij het wereldkampioenschap in Agadir is het mij niet gelukt eenzelfde plaats te halen, maar moest ik mij tevredenstellen met een negende plaats”

ZONDAG

“Uiteraard blijf ik regelmatig trainen, ik judo één of twee oefenwedstrijden per dag. Een dagelijkse training duurt ongeveer twee uur. Ik train alle dagen, behalve zondag. Dan heb ik tijd voor wat conditietrai-

Palmares 2010

ning, een beetje lopen en zo. Dat moet ook twee maal per week gebeuren. Mijn trainer is sinds lange tijd Koen Sleeckx (winnaar van het goud op de militaire wereldspelen in 2007 JP). De week voor het wereldkampioenschap ga ik niet meer intensief trainen, hoogstens een beetje conditietraining. Het komt er dan vooral op aan, om zo ontspannen mogelijk en goed uitgerust te kunnen aantreden. In het judo duurt een seizoen namelijk erg lang, van december tot de kampioenschappen eind oktober. Dus op het einde van het seizoen kan de vermoeidheid dus wel parten spelen. Het komt er dus op aan om zo rustig mogelijk in mijn hoofd te blijven, want dan kan ik mij beter concentreren. Concentratie is namelijk erg belangrijk in judo.

Een goede techniek is natuurlijk ook uitermate belangrijk bij judo, maar techniek alleen volstaat niet. Conditie en kracht zijn de laatste tijd steeds belangrijker aan het worden. Zeker de Oost-Europese judoka’s spelen dikwijls meer op kracht dan op techniek. Tegen deze kracht moet je weerstand kunnen bieden of je gaat eraan, ook al heb je een goede techniek. Maar ik vind vooral concentratie belangrijk. Zo zie je dikwijls op het einde van een wedstrijd, dat een tegenstander nog een laatste poging onderneemt om met brute kracht te winnen. Dan moet je alert zijn, want dit kan natuurlijk het moment zijn om je tegenstander met techniek te vloeren.“

SCHOOL

”Sinds ik het topsportstatuut heb is er eigenlijk niet veel veranderd voor me. Alleen op school zijn ze iets soepeler. Zo mag ik mijn taken later inleveren en heeft de unief ook begrip als ik eens een cursus mis vanwege mijn trainingen. Maar examens moet

Provinciaal ,Regionaal en Belgisch Kampioen 2010

Bronzen medaille op het Super A tornooi te Cetniewo , Polen

Zevende plaats op het Super A tornooi te Berlijn, Duitsland

Zevende plaats op het Europees Kampioenschap te Sofia , Bulgarije.

Negende plaats wereldkampioenschap in Agadir, Marokko, waar zij het in de kwartfinale opnam tegen de gouden winnares Kim Polling

Stage in Japan met atleten van een hogere leeftijdsgroep (seniors)

ik hoe dan ook afleggen. Heel sporadisch kan ik een examen op een andere dag afleggen. Maar het blijft wel steeds moeilijk om een balans te vinden tussen judo en mijn studie. Maar ja, dat is nu eenmaal de consequentie als je judo op hoog niveau wilt combineren met een studie Frans en Engels aan de Universiteit van Antwerpen. Voorlopig moet ik nog geen whereabouts invullen. Dat komt waarschijnlijk pas als ik officieel senior ben, volgend jaar dus. Een dopingcontrole heb ik nog nooit gehad, maar ze bestaan wel. Op elk toernooi kan je een dopingcontrole tegenkomen. Na een wedstrijd hoor ik regelmatige dat er enkele judoka’s zich moeten melden voor een dopingcontrole. Meestal gaat het dan om judoka’s die uit het niets ineens een reeks topprestaties neerzetten. Dat is verdacht en dat wordt onderzocht. Mij hebben ze voorlopig nog niet gecontroleerd. “

TELEVISIE

“In België is er niet echt veel interesse voor

judo. Er komt wel volk naar de judowedstrijden in ons land, maar dit is niets in vergelijking met Frankrijk en Duitsland. Daar zitten de tribunes afgeladen vol. Een judowedstrijd haalt hier ook heel zelden de televisie, hoogstens een korte vermelding wanneer iemand van de volwassenen goud, brons of zilver behaald heeft. Hopelijk komt daar ooit verandering in. ”De constante inzet en de goede resultaten van Roxane Taeymans bleven niet onopgemerkt bij de Judofederatie. Van 29 november tot 19 december mag zij als een van de allerjongste deelnemers ooit op stage gaan naar Japan. Roxane Taeymans: ”Wij zijn daar met zeven Vlamingen en er gaan ook nog wat Walen gaan meer, ik zal daar zeker niet de enige Belg zijn. Het zal wel zwaar zijn, want in Japan, dat is een ander maner van training en drie weken is ook lang. Maar ik zie er wel enorm naar uit. Ik zal er echt een heel grote ervaring kunnen opdoen.”

Gitsschotellei 139 - 2600 Be rchem

tel. 03/383 59 56

openingsuren: di-zat. 10 -12.30u. 13.30-18u. zondag en maandag gesloten

Moet zijn Roxane taeymans vlak voor vertrek op Zaventem

LOPEN MET ZURENBORG SPORT

(Jempi ERTZINGER)

Maandagavond, 19u45.

Een winteravond, donker en koud. De Dageraadplaats ligt er eerder verlaten bij onder de flonkerende sterrenhemel.

Af en toe stapt iemand een café in of uit en verdwijnt weer. Fietsers met of zonder licht steken het plein over op weg naar een warme plek binnen. Eén persoon in een geel fluovestje komt het plein opgelopen en blijft staan aan eethuis Bel Mondo.

Sportschoenen en een strakke zwarte collant verraden een jogger.

Even later duiken er nog enkele sportievelingen op. Het wordt zowaar een sportieve sa-

menscholing. Er klinken welkomstwoorden en het weer krijgt commentaar. Moet er nog gewacht worden op aangekondigde afwezigen?

Neen. Dan vertrekt een groepje van een tiental lopers richting Draakplaats, mannen en vrouwen van uiteenlopende leeftijd. Er wordt druk verder gebabbeld over van alles en nog wat en dit in steeds wisselend gezelschap. Ondertussen is het wel opletten voor hindernissen op het voetpad en fietsers die kruisen of voorbij steken.

Naar gelang de aanwezigen en de conditie wordt er al dan niet gesplitst in een snellere en een tragere groep voor een trainingsloop tot aan Park Den Brandt: de snellere groep

loopt rond het park, zo’n 13 km, de tragere draait langs het park terug, zo’n 10 km. Op de terugweg komen de groepen weer samen voor de weg terug langs het verlichte ringfietspad naar de Dageraadplaats. Enkele fanatiekelingen versnellen nog even op het einde om de conditie wat aan te scherpen. Daarna wordt er nog even samen gestretched, wat nagepraat en afgesproken voor aansluitende initiatieven. Zo vonden er enkele indoor krachttrainingen plaats in een sportcentrum in de Lamorinièrestraat.

Wie zin heeft om mee te lopen komt op maandagavond iets voor 20 uur naar de Dageraadplaats, aan Bel Mondo! Een loopjasje

met reflecterende veiligheidsstrips is aanbevolen. En natuurlijk namen de Zurenborgse sporters op 19 december deel aan de ‘SportUp For Life’, knooppuntenrun voor ‘Music for Life’, van het glazen huis Eindhoven naar het glazen huis Antwerpen. Zij zorgden voor het schaduwteam van ‘spits’ Serge Van Autreve die met Zurenborgse steun de 130 km afmaalde voor het goede doel.

Alle suggesties met betrekking tot sporten in de wijk zijn meer dan welkom. Je kan deze kenbaar maken via info@zurenborgsport.be. Informatie vind je dan weer op www.zurenborgsport.be.

Crossfit: fitnessen op z’n Amerikaans.

Deze zomer ontmoette ik toevallig Daniël Slattery aan de finish van een Antwerpse stratenloop. Deze Australiër vertelde me dat hij sinds mei 2010 de trotse eigenaar is

Daniel: “CrossFit is een kracht- en conditieprogramma dat kan worden aangepast aan alle leeftijden en alle niveaus. Wij combineren het allerbeste uit turnen, kettlebell training, olympisch gewichtheffen, cardiotraining en powerlifting om een zo volledig mogelijke fitness te ontwikkelen. Het bestaat reeds jaren in de Verenigde Staten als fitnessprogramma voor militairen, politiekorpsen, professionele atleten, kinderen en huisvrouwen.

We hebben onze gym geopend in mei dit jaar en hebben Antwerpen laten kennisma-

van Crossfitcenter in de Lamonirierestraat. Voor ons een reden om eens ter plaatse te gaan kijken in dit ‘maffe’ sportzaaltje. En ja, het beviel ons. (Jo VAN HOVE)

ken met CrossFit. We hebben een officiële CrossFit-licentie, zodat we de CrossFit methode mogen aanleren. We houden onze trainingen gevarieerd zodat het nooit saai wordt; we werken met trainingen tegen de klok zodat er gezonde competitie bestaat onder de leden. Hierdoor kunnen we ook doelen bepalen op ieders niveau. We willen de beste trainingen aanbieden in een toffe omgeving.”

-Bestaat het ook voor kinderen?

Daniel Slattery :”Ja, toch wel. Onze kinderfit-

ness is gericht en ontworpen voor kinderen en jeugd en de specifieke ontwikkelingsbehoeften van de kinderen, zowel neurologisch, cognitief en motorisch. Fitness voor kinderen is een belangrijk kracht- en conditieprogramma voor vele jongeren. Het wordt gebruikt door sportteams, individuele atleten, scholen en veel ouders die hun kinderen gezond en sterk willen laten opgroeien.Ouders willen vermijden dat hun kinderen opgroeien met de problemen van deze tijd zoals obesitas en inactiviteit. Fitness voor kinderen is een minimalistisch

programma. Het is niet duur en vereist weinig of geen apparatuur. Daardoor kan het gebruikt worden in brede sociaal economische groepen waardoor iedereen gemakkelijk een brede fysische fitness kan bereiken. Iedereen is welkom”.

Geïnteresseerd?

Stuur een email naar info@crossfitantwerpen.be om een afspraak te maken voor uw gratis introsessie.

Joe Arrindell schopt niet, maar zijn handen manipuleren

Kinesist Joe Arrindell uit de Kreefstraat werkt sinds kort ook als gediplomeerd Mulligan-therapeut. In België zijn er slechts twee kinetherapeuten die volgens de methode van de Nieuw-Zeelander Brian Mulligan werken. En Arrindell is er daar één van. Het Mulligan-concept is een specialisatie binnen de kinetherapie en is een speciale mobilisatietechniek voor gewrichten. De methode van Mulligan is een behandelwijze waarbij de kinesist met zijn handen op een zachte en pijnvrije manier gewrichten manipuleert. Om het diploma van Mulligan-therapeut te behalen heeft Arrindell twee jaar opleiding in het buitenland gevolgd en een examen afgelegd in Denemarken.

Volgens Arrindell geeft de toepassing van het Mulligan-concept vaak spectaculaire verbeteringen bij pijnlijke bewegingsbeperkingen die al wat langer aanwezig zijn. De methode is een samenspel van therapeutische handelingen en gelijktijdig door de patiënt(e) uit te voeren actieve bewegingen. Deze therapie wordt onder ander gebruikt bij een ‘frozen shoulder’, een tenniselleboog en andere gewrichten die geblokkeerd zitten

Joe Arrindell: “Ik vergelijk het vaak met een kast waarin een lade zit die niet meer goed schuift. Je kunt dat oplossen door er stevig tegenaan te sjotten, met de kans dat je een en ander beschadigt. Maar je kunt ook met je handen voelen en proberen de lade voorzichtig terug in de kast te laten glijden, zonder beschadigingen. Deze laatste manier is te vergelijken met het Mulligan-concept. Het resultaat is vaak verbluffend. Verbetering treedt snel op en het resultaat is blijvend. Het valt ook onder de gewone kinetherapie en een behandeling volgens de Mulliganmethode is niet duurder dan een ander

bezoek aan mij of een andere kinesist.”

Joe Arrindell heeft onder andere een praktijk in sportcentrum Center Court in de Bouwensstraat. Patiënten die meer willen weten de Mulligan-therapie mogen altijd contact opnemen Joe Arrindell via joe.arrindell@gmail.com

Sinds enige tijd is een EPC nodig vóór de verhuring of verkoop van een studio, appartement of een huis in Vlaanderen. Een EPC moet worden opgemaakt door een “energiedeskundige type A” geacrediteerd door de Vlaamse Overheid. Wenst U te verhuren of te verkopen in Vlaanderen, bel of email dan even voor een snelle service en een eerlijke prijs.

Energiedeskundige type A ( EP11031)

0477-422.655

Velodroomstraat 27 2600 Berchem

Energie Prestatie Certificaat (EPC)

Harry Brijs

harryb@scarlet.be

Er is in onze wijk een pleintje. Er is in onze wijk een pleintje dat helemaal geen pleintje is. Het staat op geen kaart en het heeft geen naam. En toch, als je er langskomt, toevallig, als je verdwaald bent, herken je het direct als pleintje. Op dat pleintje valt te smullen. Je kan er eten onder een dom zo grandioos als die van Milaan. Je kan er ontbijten terwijl door het eerste ochtendlicht stoomtreinen voorbij razen. En op weg terug naar huis kan je nog gauw je boodschappentas vullen met lekkers. Vers lekkers op z’n Frans. Weet je dit pleintje niet zijn? Wel, begin dan bij de Grote Beer en zoek het Oosten. Daar waar de Arend, de Grote Hond en de Steenbok samenkomen ruikt het naar wijn, tijm en rozemarijn. Je vind er torentjes van peperkoek, smeedwerk uit getrokken suiker en de straten zijn geplaveid met hobbelige roomsoezen. Het zijn de dagen van Sint en Santa. Dagen van snoep en kadootjes. Dagen van fantaseren over een luilekkerland. En dagen dat we er een echt een luilekkerland van maken. Zurenborg is ook een luilekkerland. De wereldkeuken lijkt soms bij ons te zijn neergestreken. En de redactie van ons krantje gaat maar al te graag op verkenning hiernaar. We kunnen over al dat lekkers schrijven en we kunnen het tekenen. Maar we kunnen het u niet geven. Maar geef deze tekening aan uw kinderen en laat ze al dat lekkers inkleuren. Laat ze er een echt peperkoekenpleintje van maken. Prettige Feestdagen.

Erik Bongers maakt elke keer een wijktekening