Gazet van Zurenborg Editie 4 - 2014

De vraag was : wie wil er gaan wandelen met Cleo, de cocker spaniël

Een dame uit de Magdalenastraat zocht iemand die wel eens met haar cocker spaniël wou gaan wandelen. Niets meer en niets minder. Ergens in de buurt zou er wel een goeie ziel zijn die wat tijd kon vrijmaken redeneerde ze hoopvol. Ze stak overal papiertjes in de bus en ja, er kwam antwoord. Foto Jeannine FUHRING

D AGE r AAD pl AAt S : MAt C h EN v AN

Duiv E l S G r Ati S op G root SC h E r M

PAGINA

SoFiE

Sofie van de velde is begonnen aan een nieuw hoofdstuk in haar leven: een galerie in de lange leemstraat. Echt de dochter van haar vader, de kunsthandelaar ronny van de velde. Welke plannen ze verder nog heeft vertelde ze aan peter theunynck.

Foto Luc PANDELAERS

De initiatiefnemers David Joris en Frans Terpstra inspecteren de Dageraadplaats. Op de rug van hun hesjes is duidelijk te zien dat ze meer dan gewone fans van de Rode Duivels zijn. (Eigen foto)

Wie de voorbije maanden niet op Mars heeft doorgebracht, weet dat de Rode Duivels op het punt staan geschiedenis te schrijven. Onze Nationale Elf worden door vriend en vijand getipt als één van de outsiders voor het WK voetbal in Brazilië. Dankzij de supportersclub Allemaal Samen - Tous Ensemble hoeft u de Oceaan niet over te steken voor voetbalsfeer. Initiatiefnemers David Joris en Frans Terpstra (ZeeZicht) zorgen voor een groot scherm. Dolle ambiance en uitzinnige taferelen verzekerd! (Dirk BLIJWEERT)

PAGINA 31

roMMElMArkt vErpl AAtSt NAAr ZoNDAG 29 juNi

Onze Rode Duivels in Brazilië en alles en iedereen moet wijken, dat staat nu al vast. Tijdens de dagen dat ze ginder spelen zal dat hier en daar best te merken vallen. Zo was er op zondag 22 juni een rommelmarkt gepland op de Dageraadplaats maar door het feit dat het ZeeZicht op die dag een groot scherm op de Dageraadplaats laat zetten moet de rommelmarkt uitwijken. Twee op één plein is namelijk één te veel. De standhouders kregen van de organistoren dan ook allemaal een bericht toegestuurd:

Beste standhouders: “Door een evenement vanuit het stad uit op de zelfde dag als waarop wij onze rommelmarkt wilde houden zijn wij genoodzaakt deze te verplaatsen naar de 29ste juni. Wij geven onze standhouders die ingeschreven

waren op 22 juni de mogelijkheid om plaats te nemen op deze nieuwe data, in geval dat deze nieuwe datum niet past voor u zal uw inschrijvingsgeld worden terug gestort. Indien u binnen de 14 kalenderdagen niet bevestigd heeft dat u op deze nieuwe datum wil plaats nemen word uw inschrijvingsgeld automatisch terug gestort. Met vriendelijk groeten Jonas & Edi

kuiSEN

PAGINA

Foto

Op 15 juni is elke bewoner van de stad Antwerpen uitgenodigd om mee te beslissen naar waar de 1 miljoen euro uiteindelijk naartoe zal gaan die de stad bestemd heeft voor de districten. Twaalf thema’s werden weerhouden.

PAGINA

Gazet van Zurenborg – Stierstraat 3 – 2018 Antwerpen – gazetvanzurenborg@telenet.be – www.gazetvanzurenborg.be

Edito

Collier,

In het district Berchem doen ze heel hard hun best om iets te doen aan de mobiliteit. Enfin, niet aan de mobiliteit zelf want daar ze hebben ze zo goed als niets aan te zeggen, maar aan het verhelpen van de immobiliteit. Meer bepaald het vastgekluisterd zitten van al die mensen die wat mankeren en zich daardoor niet of nauwelijks kunnen verplaatsen. We hebben geen studies nodig om te weten dat het er in een wijk vele honderden zijn. Kijk maar eens goed rond. Kijk maar eens in je eigen straat om te weten dat er daar mannen en vrouwen zijn die met veel moeite tot aan de bakker geraken, die met veel inspanningen nog tot aan de supermarkt geraken als die er al is. Die al struikelend tot aan de apotheker, dokter sukkelen. Nog beter wordt het als je eens aan de deur van een van de vele kinesisten zou gaan postvatten om te kijken hoe ze daar toekomen. Gebracht met auto’s, aan de arm, met hulptoestellen of gewoon sukkelend. Die sluipende immobiliteit heeft niets te maken met wegen of openbaar vervoer maar alles met de vergrijzing en de typische ziekten en ongemakken die daaraan vasthangen. En precies voor die categorie van mensen is er niets of nauwelijks iets waar ze beroep kunnen op doen. Als je drie straten verder moet zijn ga je bvb niet met een taxicheque gaan staan zwaaien of als je naar een vriend of vriendin tien minuten verder wil gaan vraag je niet aan een of andere welzijnsorganisatie een helpende arm van een

FIETSTAXI’S

vrijwilliger te sturen.

Neen, nu vraagt men zonder schroom de fietstaxi in Berchem. Ook in Zurenborg want de actieradius van een dergelijk voertuig bedraagt zes kilometer. Het uitgangspunt is eenvoudig : de overheid (district en provincie Antwerpen) zorgt voor een fikse geldinjectie, een vzw ter plekke werkt het uit en begeleidt het geheel. Dus : in Berchem bestaan er fietstaxi’s wat in een groot aantal Aziatische landen riksja’s, toektoeks wordt genoemd. Een gammele tweewieler met een spiermager mannetje dat zich tussen het verkeer wriemelt maar wonderwel altijd op zijn bestemming geraakt. Hier in Berchem kunnen alleen senioren beroep doen op een dergelijke fietstaxi. Daarvoor heeft het district Berchem twee jaar na mekaar 10 000 euro over want de fietsen zijn speciaal voor dit doel gemaakt en het onderhoud en dergelijke gebeurt in een sociaal atelier. Ook de mensen die er hun spierkracht aan verlenen komen uit de sociale sector. Schepen Edwin Decleyn :”Het sluit perfect aan bij wat we willen, de mensen langer thuis laten wonen maar ze wel uit hun huis krijgen. Het sluit perfect aan bij ons seniorenbeleid. “ De oorspronkelijke fietsen kosten toch al snel om en bij de 7-8 000 euro per stuk en men denkt er aan om in alle districten van de stad dergelijke fietstaxi’s te gebruiken. .

Een mooi idee is dat en het zou nog mooier zijn moesten er naast de bestaande fietshavens

zo’n fietstaxi ter beschikking zou staan. Want 3,5 euro is eigenlijk geen geld voor een rit die anderhalf uur mag duren. Maar alleen als men beschikt over een seniorenpasje of een gehandicaptenkaart . Hoe werkt het ?

Senioren kunnen bellen naar ANA om een rit vast te leggen op het nummer 048934.61.50.

Een rit kost 3,5 euro en mag anderhalf uur duren. de actieradius is zes kilometer en desgevraagd kan de “chauffeur” een handje helpen tijdens het winkelen bvb .

ArThur KImpEn (83) ToTAAl onvErwAchT gESTorvEn

in zijn limburgs buitenverblijf is tijdens het pinksterweekend weekend Arthur kimpen vredig maar totaal onverwachts in zijn slaap overleden. hij is 83 geworden en hij kreeg een uitvaarteredienst op zaterdag 14 juni in de St Norbertuskerk.

Arthur (Tuur) Kimpen was al vele tientallen jaren in de wijk een erg bekende figuur. Ondermeer door de “papierwinkel” die hij en zijn vrouw uitbaatten op de Dageraadplaats.

Daarna verhuisde deze gewezen onderofficier bij het Belgisch leger naar de Stierstraat waar hij tot de dag van vandaag woonde. Tuur Kimpen was ook de stuwende kracht achter de verzamelde middenstand in de wijk. Hij organiseerde vroeger tal van evenementen en zette zich met al zijn krachten in voor de Gazet van Zurenborg. Een soort plaatselijk reclameblad waar hij mee gestart was en dat hij gaandeweg naar een hoger niveau wou tillen.

Hij kreeg drie kinderen : Sonja Kimpen (ondertussen bekend van vooral televisie), de in Nederland wonende Geert Kimpen (erg succesvolle auteur) en Rudi Kimpen, (gestorven in 2006).

Hijzelf verscheen wekelijks op de BRT-televisie waar hij eigen teksten voorlas in “Man Bijt Hond”. Teksten die afkomstig waren uit zijn boek “Geboren in de Jaren ‘30”, een soort biografie. Bijzonder fier was hij op de Trofee Rudi Kimpen die door deze krant jaarlijks wordt uitgereikt aan bijzondere mensen uit de wijk. Elk jaar was hij samen met vrouw Maria Meelberghs en familie aanwezig tijdens de uitreiking in De Heerlyckheid. Tekenend voor hem was dat hij na het verschijnen van ons vorig nummer bezorgd was over het feit dat de St Norbertuskerk misschien geen begrafenissen meer zou doen in de nabije toekomst. En dat kon helemaal niet vertrouwde hij me toe want wat als hij stierf? In welke kerk moest hij dan wel worden begraven? Voor hem stond het vast dat het alleen in zijn Zurenborgse kerk kon en mocht gebeuren. Hier op de Dageraadplaats. En zo geschiedde. (Swa C)

Swa

hoofdredacteur van de Gazet van Zurenborg laat elke keer zijn gedachten gaan over de gebeurtenissen in de wijk.

In het midden Arthur Kimpen met vrouw Maria en Frans en Lief van ’t ZeeZicht die de Trofee Rudi Kimpen 2013 kregen • Foto An Van de Wal

Arthur Kimpen zoals velen hem zich zullen herinneren: dampend sigaartje, krantje bij de hand en ergens gezellig in een Zurenborgs horecabedrijf. (Eigen Foto)

De twee fietstaxi's in actie tijdens de voorstelling met de cameraploeg van ATV aan boord. • Foto Jörg PYL

Klassieke muziek vervangt schoolbel in basisschool 'De Dageraad'

“DE KInDErEn KomEn nu ruSTIgEr DE KlAS bInnEn.”

Een school achter je tuin kan lawaai maken: roepende, schreeuwende, krijsende … kinderen. En als één speelplaats op verschillende tijdstippen moet gedeeld worden door twee scholen is dat zeker zo. En dat is het geval bij de basisscholen 'De Dageraad' (lange Altaarstaat) en

Enkele jaren terug maakte het team van 'De Dageraad' werk van een stuk herbronning: wat verstaan we onder 'leefschool'? Eén van de werkpunten van de school is 'namelijk een aangenaam school- en klasklimaat'. De leerkrachten verdeelden zich in groepjes en gingen kijken in een aantal scholen: welke toffe dingen daar gebeuren. Dat bleken er heel wat te zijn.

COMPONISTEN

Eén ervan was: de onaangename (schelle)bel vervangen door muziek. Toen de school dit initiatief overnam, liet ze de kinderen de muziek kiezen. Om de maand was een andere klas aan de beurt. De kinderen kozen dan hun 'hits'. Gevolg was dat ze op die muziek gingen dansen, terwijl het de bedoeling was dat ze – zonder in een rij te moeten – rustig naar hun klas zouden gaan. Daarom gooide men het over een andere boeg: rustgevende (klassieke) muziek laten horen. Juf Caroline Swolfs (4° leerjaar) is mee verantwoordelijk voor de keuze. Zij is muziekliefhebber. Ze volgde viool- en pianoles en laat in de klas geregeld klassieke muziek spelen als de kinderen aan het werk zijn. Soms kiest ze voor de speelplaats muziek van alom gekende componisten zoals bijv. Johan Sebastian Bach. Soms van minder gekende muzikanten, zoals Yann Tiersen (Summer 78), John Williams (Schindlers list), Yiruma (River flows in you) of Arvo Pärt. Rond deze laatste componist heeft het 5° leerjaar een week gewerkt. Dit leidde tot een optreden voor ouders en kinderen in de Amuz in de Kammenstraat.

SUCCES

Het is de bedoeling dat de muziek regelmatig verandert. Men mikt erop maandelijks andere nummers te laten horen, maar dat lukt niet altijd. Naast het kiezen van de muziek moet ze ook nog afgespeeld worden. Dit gebeurt auto-

matisch via een programmaatje op de laptop, die de muziek via een versterker naar twee boxen op het overdekte deel van de speelplaats stuurt. Het initiatief kent succes. Vooreerst bij de kinderen. Ze gaan effectief rustiger naar de klassen. Soms zeggen ze dat ze een muziekje leuk vinden of vragen ze wanneer de muziek nog eens gaat veranderen. Ook ouders zijn geïnteresseerd en vragen bijv. welke muziek er speelt. De leerkrachten zijn ook tevreden. Tijdens een evaluatie beslisten ze alvast het initiatief verder te zetten.

Ook de achterburen van de school kunnen meeluisteren. Daarom moest een contract afgesloten worden met Sabam. O.a. uw dienaar luistert soms mee. Dit was de aanleiding voor een gesprek met directeur Koen Dedapper en juf Caroline. “Misschien kunnen we de buren hierbij betrekken!” vond Koen. En meteen kwam de vraag of ik voor de volgende periode de muziek wou kiezen. Graag gedaan!

KEUZE

Vanaf 23 mei speelt mijn keuze op de speelplaats, nl.:

8.30 uur: Joseph Haydn, strijkkwartet 4 – adagio. Cantabile e sostenuto

10.25 uur: Leoš Janáček, strijkkwartet 1 – adagio

13.30 uur: Johan Sebastian Bach, suite voor cello 6 – prelude

15.25 uur: Toots Thielemans, sarabande (jazz) Woensdagmiddag, 12.05 uur: Lunasa, Paistin Fionn (Ierse volksmuziek)

Te beluisteren op de speelplaats, in een achtertuin of vanuit een woning aan de achterkant van de school. Het moois vind je ook allemaal terug op youtube!

'De Zonnebloem' (korte Altaarstaat). Maar sinds enkele maanden is er één soort geluid: klassieke muziek. vier keer per dag klinkt er van op de speelplaats muziek als de kinderen van leefschool 'De Dageraad' naar hun klaslokalen moeten gaan. Een verademing voor de buurt! (Luk DEPONDT)

Beerstraat 24 • 2018 Antwerpen

Directeur Koen Dedapper bij zijn laptop en zijn muziekversterker. • Foto Luk DEPONDT

Moestuin op Edgard Ryckaertplein (1)

“wIj wIllEn vAn DIT SnEl wEg plEIn

EEn EvEn vErToEFplEIn mAKEn”

op woensdag 30 april werd het officiële startschot gegeven om de bewoners de mogelijkheid te bieden om te tuinieren op het stationsplein van Antwerpen Berchem. in het midden van de doolhof taxusstruiken stelt de NMBS tweehonderd vierkante meter ter beschikking aan de vzw posthof, een vzw die zich bezig houdt met buurtwerking en sociale tewerkstelling. Samen met

het district Berchem werd het plan opgevat om er zowel grote bloembakken als zitbankjes te plaatsen.. De structuur van het plein zelf blijft wel behouden en aan de ruimte voor fietsen en de toegang tot het station wordt niet geraakt. Dit project past in aanleg van tien stadsmoestuintjes die in heel Berchem gepland zijn.

(Jörg Pyl)

Die woensdagnamiddag heerst er een drukte van jewelste op het plein. Enkele tientallen vrijwilligers en mensen van Kras zijn druk in de weer in het midden van de doolhof enkel buxushagen te rooien. Vooral het verwijderen van de wortelkluit blijft een zware karwei. Maar met een glimlach en een kruiwagen wordt wortelkluit na wortelkluit afgevoerd naar de containers. Het plantseizoen is voorbij voor de taxussen, zij kunnen dus nergens anders geplant worden en verdwijnen daarom in een groencontainer. Even werd gedacht aan de kankerstichting, want taxussen bevatten stoffen die kanker kunnen remmen. Op de plaatsen waar de plantbakken moeten komen, staat voorlopig een tak van een bamboeplant, die later weer zal verdwijnen. De grond boven de parkeergarage is niet diep genoeg voor soortgelijke uit de kluiten gewassen struiken.

WATER

Het persmoment zelf was er geen van lange toespraken maar wel een moment om info te vergaren of het project. Eigenlijk verliep dit moment even organisch als het idee dat de tuin door vrijwilligers beplant en onderhouden zou worden. Bram Van Hove (van vzw Posthof) mocht de spits afbijten om uit te leggen hoe moeilijk het was om dit project te realiseren. ”Dit ging eigenlijk tegen alle verwachtingen in

erg vlot. Zowel de NMBS Holding als het district reageerden onmiddellijk positief op ons plan om hier een gemeenschappelijke moestuin uit te bouwen. We beginnen met acht bakken van samen tweehonderd vierkante meter. We gaan uiteraard zien hoe het evolueert en indien positief, gaan wij dat aantal nog uitbreiden. Het enige probleem is nog de watervoorziening, bij voorkeur regenwater voor de groenten. Omdat hieronder zich een parking bevindt, werd voor dit plein met een zeer effectieve drainage voorzien. Dat is uiteraard het tegenovergestelde van wat groenteplantjes nodig hebben. Hierover moeten wij nog verder met de NMBS overleggen.” En weg is Bram Van Hove naar Radio 2 die al klaar staat met een microfoon.

PRIMEUR

Iets later vertelt Paul Van Aelst, woordvoerder van de NMBS: “ Dit project is een absolute primeur. Nog nooit heeft de NMBS een deel van haar terreinen ter beschikking gesteld van de buurt om er iets op te planten. Voor ons is dit een pilootproject en wie weet, verdient het elders navolging als het hier succes kent.” Daarna vervolgt hij met het verhaal dat de Berchemse districtschepenen Edwin de Cleyn (senioren, feestelijkheden, armoedebestrijding) en Ann Bakelants (sport, groen, economie) ook zullen vertellen: ”Door hier een gedeelte van het sta-

tionsplein ter beschikking te stellen, versterkt de NMBS de band van het station met de stad en met het maatschappelijk leven in de stationsomgeving. We zien dat er ’s morgens en ’s avonds mensen gehaast naar het station lopen en ’s avonds zich zo vlug mogelijk naar huis haasten. Daar willen wij verandering in brengen, door er een aangename plaats van te maken om te vertoeven . Groenten kweken lijkt ons hiervoor een goed moment om bij stil te staan. Wij willen van dit snel weg plein een even vertoef- en blijfplein maken.”

Wat verder loopt een vertegenwoordiger van Velt vzw (Velt is de Vereniging voor Ecologisch Leven en Tuinieren) rond. Hij is hier om de vrijwilligers en de mensen van vzw Posthof met advies en “groene” raad bij te staan bij de aanleg van de tuinen.

TIEN

Vervolgens licht Ann Bakelants de rol van het district Berchem toe: ”Na het tuintje op het Villegasplein (ook voor kinderen) en de Belpairestraat is het stationsplein het derde project om op verloren ruimtes een groenteproject uit de grond te stampen. In totaal komen er in heel Berchem tien soortgelijke tuinen. De coördinatie gebeurt door vzw Posthof. Het district Berchem zorgt voor de nodige financiering, 3000 euro om precies te zijn. Met dit bedrag worden

de plantenbakken en de teelaarde betaald en de zitbanken die rond de moestuintjes komen. Voor de buurtbewoners wordt dit ook een aangename plaats om te vertoeven. Die krijgen binnenkort een brief in hun bus om het project uit te leggen.”

- Wie gaat er oogsten?

Edwin de Cleyn: “De bedoeling is dat de mensen die de tuinen aangelegd hebben die ook gaan oogsten. Ik denk niet dat er misbuiken, zoals moeskopperij, zullen gebeuren. Wij rekenen hiervoor op een sociale controle van de buurt.”

- Wat als alle groenten tegelijkertijd rijp zijn?

Bram van Hove: “Daar moeten wij nog over overleggen wat daar mee gaat gebeuren.”

Er is nog steeds plaats voor vrijwilligers die aan de moestuinen wil meewerken. Wie zich geroepen voelt en zich kan inzetten, stuurt eerst een mail naar bram@posthofvzw.be of belt naar Posthof vzw op nummer 03/218 80 43.

www.buurtcentrum-posthof.be

www.velt.be

Bram Van Hove van de VZW verdwijdert de hagen

• Foto Dani VAN REMOORTEL Vrijwilligers testen hoe diep de grondlaag hier is • Foto Dani VAN REMOORTEL

“AlS DIT EEn SuccES worDT DAn

DEnKEn wE zEKEr AAn uITbrEIDEn”

De vzw posthof heeft van de NMBS toelating gekregen om de doolhof geleidelijk om te vormen tot een stadsmoestuin en het district Berchem heeft een budget uit-

getrokken voor het project. hoog tijd dus om eens te gaan praten met projectverantwoordelijke Bram van hove.

(Luc PANDELAERS)

“Het Plein van de Schande”. Zo had onze hoofdredacteur het Ryckaertplein voor het station van Berchem nog omschreven in het edito van onze vorige editie. Met een uitputtende opsomming van wat er daar allemaal mis is. De chaotische verkeerssituatie, de nutteloze en lelijke luifels aan de bushaltes, de bestrating van uit China ingevoerde klinkers die pijn doet aan je voeten en de wieltjes van je valies naar de bliksem helpen, de pseudoartistieke taxusdoolhof. Kommer en kwel alom dus. En kijk, opeens komt er dan toch goed nieuws over een project dat mogelijk nog maar een begin is. “Als dit plantseizoen een succes wordt denken we echter zeker nog aan uitbreiden”, zegt Bram.

-Tot onze schande hebben wij nog nooit gehoord van de vzw Posthof. Kun je daar eerst wat meer over vertellen?

Bram Van Hove: “Posthof is nochtans al meer dan 25 jaar gevestigd in de Patriottenstraat, vlak bij het Villegaspark. Wij houden ons vooral bezig met buurtwerking en sociale tewerkstelling. Wij beheren een sociaal restaurant en een crèche voor ouders die niet terecht kunnen in de reguliere opvang, wij doen aan trajectbegeleiding voor sociaal zwakke en laaggeschoolde werklozen, we leren mensen omgaan met een computer, we geven lessen Nederlands voor anderstaligen. Ons leerwerkbedrijf Poets biedt een opstap aan vrouwen die ver van de arbeidsmarkt staan: na een jaar zijn ze klaar voor een vaste job in de poets- en verzorgingssector. En recent zijn we dus begonnen met stadsmoestuintjes.”

-Waarom net moestuinen?

Bram Van Hove: “Omdat daar een geweldige behoefte blijkt voor te bestaan. Er zijn in en rond Antwerpen veel volkstuinen ingepalmd door nieuwe verkavelingen en bij de nog resterende zijn er jarenlange wachtlijsten. De afgelopen jaren hebben we samen met VELT een aantal cursussen ingericht over ecologisch moestuinieren en de belangstelling daarvoor was telkens overweldigend. Het is ook iets dat leeft in zeer brede lagen van de bevolking. Hoogopgeleide jongeren staan zeer kritisch te-

genover de voedingsindustrie en de intensieve landbouw. Zij willen zelf groenten gaan kweken om terug een persoonlijke band te krijgen met hun voedsel. En de nieuwe Belgen hebben dikwijls een rurale achtergrond. Ze willen een lapje grond bewerken zoals ze dat hun vaders en grootvaders nog hebben weten doen en de opbrengst is natuurlijk een welgekomen aanvulling van het gezinsbudget. Precies door die sociale mix geloven we dat een stadsmoestuin een geweldige boost kan geven aan de sociale cohesie in een buurt.”

-Jullie hebben nu acht plantbedden aangelegd tussen de taxushagen. Is het de bedoeling van dit de volgende jaren nog uit te breiden?

Bram Van Hove: “Met die acht plantbedden beschikken we nu over een 200 m². Dat lijkt misschien niet veel maar dat is toch de oppervlakte van een forse stadstuin. Je zal het niet geloven maar we hebben hier vier containers taxusstronken afgevoerd! Op die oppervlakte hebben we een heel diverse selectie aan groenten uitgeplant en gaan we dus uitproberen wat hier gedijt en wat niet. Een mogelijk probleem is de zeer ondiepe onderlaag die bovendien superdrainerend is vanwege de onderliggende parking. Als het een droge zomer wordt zullen we zeker heel wat water moeten aanslepen. Gelukkig komt er in het station een regenwaterreservoir waarvan we mogen aftappen. En ook de horecazaken op het plein hebben al toegezegd dat we bij hen water mogen komen halen. Als dit plantseizoen een succes wordt denken we echter zeker nog aan uitbreiden. Wij willen daar zelfs een sociaal tewerkstellingsproject van maken voor een tweetal langdurig werklozen. Die zouden na een opleiding het beheer krijgen over het project en zo de nodige ervaring opdoen om nadien aan het werk te kunnen in een tuinbouwbedrijf.”

-Als alles goed gaat zal er over enkele maanden ook kunnen geoogst worden. Wie mag er dan naar huis met al die “vruchten des velds”?

Bram Van Hove: “In een vorig project aan de

dinsdag, woensdag en donderdagavond: 3-gangenmenu + Crémant de Bordeaux + 2 glazen aangepaste wijn + koffie voor €55.00

Wolfstraat 35 • 2018 Antwerpen 03/283.68.21 • info@restaurantgodard.be • www.restaurantgodard.be

Belpairestraat hebben we gewerkt met individuele teelbakken. Daar had iedere vrijwilliger zijn eigen bak en de opbrengst daarvan was voor hem. Hier hebben we besloten om collectief te werken. De vrijwilligers bewerken samen alle percelen en de oogst wordt dan verdeeld. Als de opbrengst zo goed wordt als wij hopen kan er ook een deel naar ons sociaal restaurant gaan.”

-Zijn jullie niet bang voor vandalisme en moeskopperij?

Bram Van Hove: “Iedereen vraagt mij dat maar bij onze al langer lopende projecten in het Villegaspark en de Belpairestraat hebben we nog nooit te maken gehad met vandalisme. Omdat de buurt er zo nauw bij betrokken wordt is de sociale controle blijkbaar groot genoeg. We hebben alles bij elkaar één geval gehad van moeskopperij (de juridische term voor het stelen van veldvruchten). En dat was vooral grappig. Een héél ondernemend jongetje van een jaar of tien had een paar pompoenen geplukt en was daarna links en rechts in de buurt bij mensen gaan bellen om te vragen of ze er geen wilden kopen. Waarna hij heel trots aan zijn moeder ging vertellen dat hij 2 euro had verdiend! Die moeder is het ons trouwens zelf diepbeschaamd komen vertellen.”

-Voorzien jullie ook in een educatief luik met bijvoorbeeld pancartes die uitleg geven over de gewassen en voorzien jullie ook activiteiten die gericht zijn op kinderen?

Bram Van Hove: “Aan twee kanten van het plein komen er grote borden die meer uitleg geven over het project en met onze contactgegevens zodat mensen die er meer willen over weten en eventueel willen meewerken ons gemakkelijk kunnen vinden. Aan bordjes in de plantbedden die meer informatie geven over de gewassen en hun gebruik hebben we ook al gedacht. Dat willen we in een later stadium gaan uitwerken samen met VELT, omdat die op dat vlak een geweldige expertise hebben. Hier op het Ryckaertplein hebben we voorlopig nog niets specifiek voor kinderen gepland.

We doen dat wel in het Villegaspark. Daar hebben we een groepje kansarme kinderen die elke donderdagnamiddag na schooltijd samen met ons in de tuintjes komen werken. Wij vinden het heel belangrijk van net die groep bij te brengen waar onze voeding vandaan komt en ook wat belangrijk is voor een gezonde voeding. Je krijgt daar soms heel vreemde reacties zoals van dat jongetje dat altijd heel vlijtig meewerkt en heel trots is als er kan geoogst worden maar dan toch tegen zijn mama zegt “ik heb toch liever aardappelen uit de winkel want degene die uit ons tuintje komen uit de grond en zijn heel vies”.

-Jullie vzw richt zich vooral op Berchem. Zijn er veel mensen uit Zurenborg actief bij jullie en plannen jullie uitbreiding van jullie activiteiten naar Zurenborg?

Bram Van Hove: “Ik woon zelf in de Tweelingenstraat en wij hebben vrijwilligers uit de Guldenvliesstraat en de Cogels-Osylei. Ik ken nog een paar mensen die iets zouden willen opstarten in Zurenborg maar het probleem is dat er daar nergens plaats te vinden is. Het enige nog braakliggende perceeltje is dat aan de spoorweg in de Guldenvliesstraat. De site van Nieuw-Zurenborg zou een uitkomst zijn maar blijkbaar is de ondergrond daar zo vervuild dat kinderen er zelfs niet in het gras mogen spelen. Nog een mogelijkheid is de Berchem-X-site. De projectontwikkelaar die daar een groot complex gaat bouwen zou bereid zijn om na de afbraak van het voormalige postgebouw een deel van het terrein tijdelijk ter beschikking te stellen voor volkstuintjes, allicht met de bedoeling van daarmee voor wat sociale controle te zorgen en te vermijden dat het daar een illegale stortplaats wordt. En dan is er natuurlijk nog het Ringlandproject. Als dat er door komt...”

-Ja, dan beginnen we natuurlijk allemaal met een volkstuintje!

Voor meer informatie http://www.buurtcentrum-posthof.be/

kikker & ko

het bete re speelgoed

Gitsschotellei 139 - 2600 Be rchem

tel. 03/383 59 56

openingsuren: di-zat. 10 -12.30u. 13.30-18u. zondag en maandag gesloten

“Plein van de Schande” heeft nu acht moestuintjes (2)

Zo ligt een zelfgemaakt moestuintje er bij.

• Foto Luc PANDELAERS

Vrijwilligers storten teelaarde in de houten moestuintjes • Foto Luc PANDELAERS

De Zurenborgse pastoor Willem staat in het oog van de storm en heeft zo zijn tegenstanders en trouwe volgers. Believers en non-believers zou dat in een andere context heten maar hier staat de parochiale werking centraal. Het is een

beetje zoals bij een sportclub waar de trainer zijn vrienden en vijanden heeft. In ons vorig nummer hebben we gemeld dat deze pastoor de allerlaatste van de parochie Zurenborg zal zijn en dat hij binnen luttele weken opstapt. Trouwe

volgers, parochianen, hebben een brief aan de Antwerpse bisschop Bonny geschreven en enkele tientallen bewoners van de wijk hebben zich bezonnen over de nabije toekomst, over de koers die de plaatselijke kerkgemeenschap best zou

volgen. En ook van pastoor Willem zelf (“geen interview”) hebben we als reactie een brief in de bus gekregen. We drukken hem met plezier en integraal af. (Swa COLLIER)

“IK hoop EchT DAT IK ongElIjK KrIjg”

Pastoor Willem: “Tamelijk bijtijds (dinsdag, 15 april) kreeg ik toevallig de ‘Gazet van Zurenborg’ te pakken op het terras van de Moskou. Wat erin stond over mijn ontslag met ingang van 1 september dit jaar, maakte mij humeurig en vooral die mijn eigenliefde weinig strelende foto op de voorpagina! Beste mensen, ik hoef helemaal geen pluimen vanwege de muziek in onze kerk binnen en buiten de eredienst! Die muziek is zelfs meestal van derden, helemaal niet gratis en krijgt zelfs weinig aandacht van Zurenborg zelf! Ik ga niet zo ver dat het werk van kunstenaars geen prijs mag hebben en vrijwilligerswerk moet zijn, maar ik vind wel dat men voor het opluisteren van de eredienst en het invullen van het verder dienen van het kerkgebouw als historisch monument of geklasseerd stadsgezicht de tering naar de nering moet zetten! De ziel van de eredienst moet ver boven de bakstenen en alle menselijk vertoon uitstijgen en vooral echt zijn en trouw! De kosten van waardevolle optredens moeten niet per se voor rekening van de eredienst naar de burgerlijke overheid doorgeschoven worden als tekorten van de kerkfabriek.

Voor het susidiëren van kunst zijn er andere maatstaven dan voor het volhouden van de eredienst: er is hier vooral een grote nood aan doorzichtigheid! De zeventien jaren dienst die ik letterlijk en figuurlijk op Zurenborg uitzing, maken mij als priester helemaal niet ongelukkig, zelfs niet als er in de dagelijkse mis en voor de wekelijkse aanbidding maar een handvol aanwezigen opdagen. Deze laatsten zijn voor mij op zijn Frans ‘les lieu-tenants du village’: ze leerden het doen in naam van de Heer, van de buurt en de Wereldkerk, ze stierven en kregen opvolgers, ze zijn intellectuelen en ook heel eenvoudige gelovigen en ze zijn echt niet allemaal zo oud! Dat geluk is nu eens echt iets tussen mij en de Heer en een religieuze ervaring met de aanwezigen. Dat heeft geen geld gekost en ook de warme parochie die uitnodigend zondag viert met de inzet van zoveel vrijwilligers kan in de kerk blijven werken voor een haalbaar en zeer aanvaardbaar prijskaartje.

Mijn ontslagname ging vooral over mijn benoeming tot eindverantwoordelijke voor de pastorale keuzes die schaakmat werd gezet en ook wel over weinig nieuwe perspectieven binnen de drie jaar. Ik zag mijn ideale parochie met een kleine vitale geloofsgemeenschap die als referentiekerk mensen kon bereiken van de wijde omtrek met een verzorgde en vooral authentiek eredienst en verkondiging die ook sociale initiatieven nam waarvoor geen lidkaarden getoond moesten worden.

Een groep mensen rond het muzikaal team dat geen officieel orgaan van de parochie is, wil al jaren een andere renommee voor de Sint Norbertuskerk die het klasseren, het open blijven en het ruimte geven aan betaalde en zich vrijwillig engagerende musici in, dank zij en naast de eredienst in de hand zou werken. Natuurlijk zullen voor zo’n kerkgebouw (verzekerd voor een half miljard B. F. wederopbouwwaarde) betaalde diensten nodig blijven en werken uitgevoerd moeten worden door de diagnose van de juiste noodzaken, het plaatsen van de juiste bestellingen en het betalen van de juiste prijzen: orgel en muziek inbegrepen!

AROMA S

Mezze * Bistro * Lunch

Maandag t/m zaterdag: 10 tot 16u

Vrijdag en zaterdag: 19 tot 00 (mezze en wijnbar)

Draakstraat 21

2018 Antwerpen

Tel: 0484 97 63 83

De kosten van het in stand houden van een door de overheid geklasseerd gebouw kan natuurlijk niet in de schoenen geschoven worden van de parochiegemeenschap die daarin al vanaf de oprichting haar eredienst en pastoraal verzorgt. Ik heb mijn pastoraal beleid al die jaren steeds in samenspraak met het officieel aangesteld parochieteam gevoerd.

Het parochieteam is echter niet zo schoon behandeld door de wandelgangen van hogerhand en een wellicht goed bedoelde denktank, die gewoon tot een voorgeselecteerde constituante uitgroeide van het officieuze muzikaal team!

Ook in de kerkfabriek heb ik die zaken van kleiner en onafhankelijker worden van de parochie tegenover de burgerlijke overheid bepleit, maar mijn Frans model werd daar met een grote korrel zout genomen en dat is haar goed recht, maar de kerkfabriek is echter helemaal niet meer zo rijk en de tekorten stijgen tot 20.000 euro per jaar en dat betekent een verhoogde afhankelijkheid!

Als T.B.S. priester-leraar van PIVA heb ik mij eertijds door Mgr. Paul Van den Berghe laten overhalen om op Zurenborg te beginnen, en zelfs op zijn verzoek mijn grote vakantie 1997 niet te nemen. Ik hoor het hem nog vragen na

mijn rapport van wat ik buiten het onderwijs als priester deed: ‘mag het nog wat meer zijn?’. Ik heb het, zoals zoveel gepensioneerde priesters, onbezoldigd en met de glimlach als vrijwilliger gedaan en dan doen de torenhoge tekorten, de graaicultuur voor subsidies, het financieel juridisch uitputten van alle mogelijk rechten en het structuren ontwikkelen om te ontsnappen aan financiële verplichtingen en subsidies trekken echt zeer.

Mijn afscheid kon best tot mijn 75 wachten, maar door deze challenge die ik ridderlijk verlies, wordt het 72 jaar. Dit brengt met zich mee dat ik op Zurenborg volledig met alles stop en dat we moeten groeien naar iets nieuws.

De ‘Gazet van Zurenborg’ heeft het ergens

goed opgepikt dat ik elke afscheidsviering afwijs en er niet op aanwezig zal zijn, daar ik hier immers met opzet niet aan het kruis ga en eender welke Judaskus dan ook uit den boze en ridikuul is!

Ik dank mijn trouwe publiek: jullie hebben mijn priesterschap na mijn wettelijk pensioen nog een nieuwe impuls gegeven. Ik dank mijn opvolger(s) voor hopelijk drie extra jaartjes vrolijker ouder worden! Ik hoop ook echt dat ik ongelijk krijg en dat de parochie na mijn vertrek met een andere aanpak nog een betere en bestendiger boost krijgt dan die wij deze zeventien jaar mochten ervaren!

Pastoor J.M. Willem

DE BROODNATIE

BROOD | ZOET | DELICATESSEN

Openingsuren lunchroom

Onbijt : 8u - 11u

Lunch : 11u - 15u

Zoet : 11u - 17 u

't Groen Kwartier • Tel 03 - 344 08 06

Artsen Zonder Grenzenstraat 32 • 2018 Antwerpen vraag@debroodnatie.be • www.debroodnatie.be

Pastoor Willem : Mijn ontslagname ging vooral over mijn benoeming tot eindverantwoordelijke voor de pastorale keuzes die schaakmat werd gezet en ook wel over weinig nieuwe perspectieven binnen de drie jaar.” • Foto Luc PANDELAERS

Parochianen schrijven brief aan bisschop Bonny “onzE pASToor wIllEm IS gEEn concIërgE”

Dit is een brief met een oproep uit de St-Norbertus parochie Zurenborg.: Zoals u vernam, heeft onze dierbare pastoor u zijn ontslag aangeboden. Recent vernamen wij parochianen het droevige nieuws. Onze parochie bestaat uit parochianen van op Zurenborg en ook daarbuiten. Onze parochie en pastorale werking en technische dienst werkt vooral op vrijwillige basis. Toch toen onze pastoor zich kritisch uitte naar uit-

gavenpatronen aan externen, werd dit niet goed onthaald door deze laatsten. De vele muzikale projecten die al plaatsvinden in de kerk worden niet noodzakelijk bezocht door de trouwe kerkgangers…integendeel. Muziek kan, maar is niet noodzakelijk. Nu hebben deze vooral externen, verbonden met deze muzikale drive, zich gegroepeerd om een nieuwe weg in te slaan. Wij parochianen komen niet voor de ‚’kerk’’(decor, concerten..), maar voor de inhoud van de

Beter wassen met zacht (ontkalkt) water

Sneller en dus milieuvriendelijk drogen

Gemakkelijk strijken met de mangel Goedkoper dan thuiswassen

Wassalon Zurenborg

Kleine Beerstraat 33, 2018 Antwerpen www.wassalon-zurenborg.be

4 wasmachines 5,5kg

5 wasmachines 6,5kg

2 wasmachines 12kg

10 droogkasten 14kg

1 stijkmangel 160cm

Kerk, de woorden van onze pastoor Marcel Willem.

Voor ons is na het vernemen van dit een aftellingsproces begonnen. Een aftelrace van missen, vieringen, vrijwillige inzet enz. naar elkaar nog enkele malen te kunnen treffen in kerkverband is een rouwproces. De inhoud is wat ons doet samenkomen en De Blijde Boodschapmissie die ons bindt. Kunt u iets doen voor ons om een uittocht in allerlei richtingen te voorkomen? Om de

‚Kerk’ te behouden en niet over te laten aan ‚’’kerk” - aanhangers. Pastoor Marcel Willem is voor ons inderdaad geen conciërge van het gebouw, maar een boeiende verteller en verkondiger van de Blijde Boodschap…met fans, jong en oud, in de parochie en tot ver daarbuiten.

Vriendelijke groeten, Groep parochianen.

“Toen onze pastoor zich kritisch uitte naar uitgavenpatronen aan externen, werd dit niet goed onthaald “ • Foto Jeannine FUHRING

Waar wil men met de Sint-Norbertusparochie naartoe?

SInT norbErTuSKErK KAn blIjvEn

bESTAAn AlS EEn “zonDAgSKErK”

pastoor Marcel Willem gaat vanaf 1 september met pensioen en zal als pastoor niet meer vervangen worden. Dat kon je al lezen in de vorige editie van de Gazet van Zurenborg. Maar met het verdwijnen van de pastoor ontstaat een leemte in de parochie. Wat moet er dan gebeuren? Wat kan wel en wat kan niet? Daarover

gingen op 30 april en 26 mei twee bijeenkomsten door in de achterzaal van de Zurenborger op de Dageraadplaats. De eerste bijeenkomst stond vooral stil bij het beleidsplan van de bisschop. tijdens de tweede bijeenkomst werden concretere besluiten geformuleerd. (Luk DEPONDT)

Zowat vijfendertig parochianen – vooral 50-, 60- en 70-plussers – kwamen op de eerste bijeenkomst af. Onderwerp was: “Waar willen we met onze gemeenschap naartoe?” Frans

Van Looveren, die de zieke Patrick Guiette (voorzitter van de kerkfabriek) verving, stelde in zijn inleiding dat de parochie keuzes moet maken binnen de structuren die bisschop Johan Bonny wil uittekenen.

Theologe Lea Verstricht, werkzaam bij het Centrum voor christelijke Vorming van het bisdom Antwerpen, gaf hierover een toelichting. De bisschop streeft naar een schaalvergroting. De parochies worden niet opgedoekt (en kerken worden niet gesloten), maar worden als lokale kernen opgenomen in pastorale eenheden. Niet iedere parochie of geloofskern zal het volledige pakket van pastorale zorg (zondagse eucharistieviering

en sacramenten, catechese en geloofsverdieping, zorg voor elkaar en speciaal voor zieken, armen en eenzame mensen) kunnen aanbieden. De lokale kernen zullen hiertoe wel hun bijdrage leveren, elk volgens hun eigen kunnen. Het spreekt vanzelf dat de verantwoordelijkheid van de leken in die geloofskernen sterk toeneemt. Na deze toelichting moesten de aanwezigen in groepjes stilstaan bij volgende vragen. Wat heb ik gehoord? Wat is blijven hangen? Waar zie ik uitdagingen voor de kerkgemeenschap van Zurenborg?

Deze visie klonk voor vele aanwezigen als nieuw. Dat een aantal mensen bezorgd blijkt, is niet verwonderlijk: de parochie heeft tot nu toe steeds een voltijdse pastoor ter beschikking gehad. De kansen om Sint-Norbertus te laten uitgroeien naar een zgn. ‘zondagskerk’ (een kerk waar de ruimere pastorale eenheid

gegarandeerd elke zondag eucharistie viert) is zeer reëel. Naast deze liturgische functie heeft de parochie een belangrijke zending naar de jonge bevolking van de wijk, die beter bereikt moet worden. Ook de zorg voor zieken en armen blijft belangrijk.

ZONDAGSKERK

Op maandagavond 26 mei ging een tweede bijeenkomst door. Er waren een twintigtal aanwezigen. Terwijl de eerste bijeenkomst eerder algemeen bleef is de tweede vergadering tot concretere besluiten gekomen. De parochie wil er alles aan doen om zoveel mogelijk voor continuïteit te zorgen. Men gaat er werk van maken om de kwaliteit van de zondagsliturgie in de Sint-Norbertuskerk verder te verhogen. De kerk kan binnen een aantal maanden of binnen het jaar zelfs uitgroeien

tot de 'zondagskerk' voor een grotere ‘pastorale eenheid’. Nu al is ongeveer 40 % van de zondagse kerkgangers in Sint-Norbertus afkomstig van buiten Zurenborg. Bij de Bachcantatediensten loopt dat op tot misschien wel 80 % of meer.

Voor een aantal andere opdrachten (doopselvoorbereiding, huwelijksvoorbereiding, rouwbegeleiding e.d.) wordt uitgekeken naar samenwerkingsvormen met omliggende parochies. Daarnaast wordt de website van de parochie grondig vernieuwd en Sint-Norbertus zal ook op twitter en facebook gaan. In functie van de continuïteit wordt een tussentijds begeleidingsteam opgericht, dat zal instaan voor het overleg en de besluitvorming inzake het parochiaal leven. Dit team zal iemand aanduiden die 'aanspreekpunt' of 'aangezicht' zal worden van de parochie.

Over wat er met de Sint Norbertuskerk kerk moest gebeuren werd door de gelovigen en geinteresseerden van de parochie beslist. • Foto’s Luc PANDELAERS

In twee bijeenkomsten konden ze hun mening kwijt • Foto’s Luk DEPONDT

Restaurant in de Guldenvliesstraat

veranda wordt veranda in de lange lobroekstraat

restaurant De veranda uit Guldenvliesstraat is aan verandering toe. topchef Davy Schellemans zit er nu al wel een aantal jaren, maar daar komt verandering is. “We hebben een pand gekocht in de l ange l obroekstraat waar we meer mogelijkheden hebben dan hier, maar er staat ons daar nog echt veel werk te wachten. i k heb zo het gevoel

dat het tegen april-mei volgend jaar zou moeten lukken.” En moeten lukken is eigenlijk een verhuis van het hele restaurant naar daar. Wat er dan wel in de Guldenvliesstraat blijft is een geheim : “Geen veranda, iets anders maar precies weten doe ik het nog niet”

(Swa COLLIER)

Verven en Borstels, het staat nog steeds op de gevel maar ook dat het pand te koop staat. Dat heeft aanleiding gegeven tot enkele speculaties want ‘pand te koop’ wil dat zeggen dat het restaurant dan ook zou verdwijnen? Of niet ? Davy Schellemns ( (34) gaat er eens rustig bij zitten terwijl de laatste lunchers afrekenen. Een behoorlijke straffe koffie met warm water hoort er bij. “Neen, het loopt hier goed, maar we zijn wel beperkt met onze 26 couverts. We zijn ondertussen ook met vijf man personeel en eigenlijk moeten we naar iets groter gaan. Vandaar het pand in de Lange Lobroekstraat, waar we meer mogelijkheden hebben dan hier.” We kijken even rond en concluderen dat alles zo goed als ongewijzigd is gebleven in vergelijking met enkele jaren terug. Geen tafellinnen, geen poespas, een vast menu , bediening zonder tierlantijntjes, een bistro zouden sommigen het noemen al blijft het altijd wel opletten voor restauranttermen die wel of niet met sterren flirten.

WINKEL

Davy heeft er duidelijk zin. “We verhuizen met naam en al, ook met het personeel en ik zal dan natuurlijk ginder te vinden zijn.” Zijn oogjes blinken als hij het over de toekomst van dit gelijkvloerse pand heeft. “Ach, ik heb zo’n vaag idee, maar er moet nog zo veel gebeuren. Vast staat dat er hier iets anders komt dan wat er nu is maar echt zeker weten doe ik het niet. Maar er komt wel degelijk iets want ik heb tenslotte een handelshuur van 18 jaar getekend voor dit restaurant en dat leg je niet zomaar naast je neer. Uiteraard zal het iets zijn in de horecasfeer.”

Terug naar de Lange Lobroekstraat . “ Daar hebben we ongeveer het dubbele aantal couverts van hier en zoals ik het nu zie komt er midden het pand een open keuken. Daarnaast is er dan een plaats geserveerd voor mensen die zich even apart willen zetten met een glaasje wijn of zo. We hebben daar veel meer mogelijkheden dan hier, hier ben je rap rond omdat het zo klein is.”

Plantin en Moretuslei 92

2018 Antwerpen

T. 03 233 66 80

info@apotheekplantijn.be

In Rataplan

Flamencoavond met m yrddin

h ij komt al uit een ongewoon muzikale familie en dan kan de opvolging van generaties alleen maar voordelen hebben. We hebben het over de Gentse familie De Cauter waarvan koen De Cauter een aantal erg muzikale telgen achtergelaten heeft. Een van hen is Myrddin en het zal dan ook niemand verbazen dat die flamenco speelt waarbij de Spanjaarden olé-olé ook nog eens spontaan in de handen klappen want beter kan nauwelijks. o p zaterdag 25 oktober. Nu al in de agenda zetten.

-Rudy door De KolonieMT & Peter De Graef (première)

Donderdag 18, vrijdag 19 & zaterdag 20 september: 20u

In RUDY! vervolgen Peter De Graef en Bo Spaenc het mooie parcours dat ze samen al aflegden met ‘Zoals de dingen gaan’ en ‘Stanley’, twee door pers en publiek fel gesmaakte voorstellingen. Opnieuw creëert Peter De Graef een schlemiel die aandoenlijk is door zijn herkenbaarheid, die ons tegelijkertijd confronteert en charmeert. Een topfilosoof die zich verschanst in de plunje van grijze muis, en ons daarom tegelijkertijd charmeert en confronteert. RUDY! is een klein verhaal met universele weerklank.

-BORG 2014: Jens Maurits Orchestra: Triggers & Thresholds (BORG 2014) Zaterdag 27 september: 20u

Het Jens Maurits Orchestra maakte vorig jaar een indrukwekkende intrede in het Vlaamse culturele landschap met hun eerst project ‘The Dubtapes’. Drummer Jens Bouttery en documentairemaker Daan Milius verlegden en versmolten de grenzen van hun eigen media: muziek, video, improvisatie en documentaire. Het wordt veel meer dan gewoon een concert, het is een muzikaal kunstwerk, een visueel concert en een orkestrale installatie ineen. Ze spelen het concert in een installatie van kunstenaar Lucas Kramer en videomaker Daan Milius, met schermen en taperecorders. Tijdens het concert gaat de installatie bewegen en na het concert krijg je een volledig nieuwe opstelling. De installatie valt opnieuw te bekijken als afzonderlijk kunstwerk. Ze kan ook buiten de concerten bezocht worden. In Rataplan zal dat tijdens de kunstmanifestatie BORG2014 zijn.

-De Vinkenslag door De Waancel Zondag 5 oktober : 14u + 16u – 5 > 8 j Een muzikale, fysieke voorstelling vol verrassingen voor jonge kinderen en hun ouders die thema's aansnijdt als migratie, grondbezit, recht op wonen en zelfs dat zware thema ‘oorlog’. Maar tegelijk om met open mond te genieten, te lachen en mee te leven.

Er was eens een klein, gezellig achtertuintje. Bewoond door de familie Mus, een oude Mees en een stoutmoedige jonge Tjiftjaf. Op een dag streek er een grote zwerm sterke Vinken neer. Die werden weggejaagd door beton en fabrieken, en zochten een nieuwe plek om te leven.

We moeten eerlijk zijn, het werd een heftige veldslag daar in dat tuintje. In de geschiedenisboeken sindsdien in bloedrode inkt genoteerd als ‘de Vinkenslag’.

Bram Weijters Connections: Albert Vila Quartet (E) Woensdag 8 oktober: 20u

“Albert Vila manages to sculpt musical creations that speak to the senses and soul, and provide a window into his own unique world” - All About Jazz.

Albert Vila won in het verleden al de Dutch Jazz Competition en de Jazz Hoeilaart compositie wedstrijd. Hij kiest in zijn composities dan ook niet voor platgetreden paden, maar gaat op zoek naar subtiele en uitdagende texturen die de luisteraar meenemen.

-Ludwig door Groots en Meeslepend Vrijdag 10 okt: 20u

Steef De Jong maakte zijn eerste voorstellingen onder de vleugels van de Firma Rieks Swarte. Nu dat gezelschap er mee ophoudt heeft hij zichzelf een nieuwe missie gegeven: het redden van de operette. Dit in onbruik geraakte muzikale genre heeft nochtans een onmiskenbare charme, zo bewees hij eerder in de prachtige voorstelling ‘Groots En Meeslepend Wil Ik Leven’. De dernière van die tournee speelde hij trouwens in Rataplan, meteen goed voor een van de mooiste theateravonden van het jaar. Vorig jaar maakte hij samen met Annelies Van Hullebusch de voorstelling ‘Godfried’ voor HETPALEIS.

‘Ludwig’ is een muzikale voorstelling over koning Ludwig II van Beieren (1845-1886). Die is heden ten dage vooral bekend door de vele krankzinnige bouwwerken die hij liet bouwen, waaronder kasteel Neuschwanstein, Duitslands grootste toeristische attractie. Ludwig was een koning die, in tegenstelling tot de meeste politiek leiders van vandaag, leefde voor de kunst. Voor zijn legers kocht hij dan ook geen geweren, maar instrumenten, zodat ze de vijand met muziek te lijf konden gaan.

-Jane Spleen (cd-voorstelling)

Vrijdag 17 oktober: 20u

Avoir le spleen, having the blues…Passie aan het zwembad.

Het zou de titel van een stationsroman kunnen zijn, maar het is vooral wat zangeres Oljana Weyler en gitarist Koen Wauters voelden tijdens

Myrddin en gasten op 25 oktober

een muziekstage in Italië. Sinds die warme zomer van 2007 delen Oljana en Koen niet alleen de liefde voor muziek, maar ook voor elkaar. Andere muzikale koppels toonden al dat die combinatie bijzonder inspirerend werkt. Jane Spleen uit 's lands muzikale hoofdstad Antwerpen bewijst dat nogmaals.

In sfeervolle popsongs doordrenkt van soul, blues en rock zingt Jane (Oljana) over liefde, lust en vreugde, maar ook over de mindere kanten van het leven. 'Spleen' verwijst niet voor niets naar het zinderende gevoel van melancholie, ja zelfs onbehagen of ontreddering dat de Franse dichter Baudelaire als geen ander kon verwoorden.

Tel daarbij de passie waarover we het daarnet hadden en Jane Spleen overtuigt je snel met haar gloedvolle sound. Dat doet ze zacht en sensueel, maar evengoed ruw en feller dankzij de uitstekende live-bezetting.

-Kriep door 4hoog

Zondag 19 oktober : 15u – 8>14 j

Als ze het NIET hadden gehoord

Hadden ze het nooit geweten

En was alles anders geweest

Maar…

Ze HADDEN het gehoord

Dus wisten ze het

En was het ook anders!

4Hoog maakt een naakte thriller. Een concept en regie van Frans Van der Aa waarin twee actrices en een acteur 40 rollen op zich nemen. Het wordt spelen met een ingenieus systeem van verkeerde sporen waarmee ze de kijker constant in spanning houden.

-Igor Gehenot Trio

Donderdag 23 oktober: 20u – Jazzlab Series

Er wordt naar hem gerefereerd als de nieuwe belofte van de Belgische jazz of de Waalse Jef Neve.

Als reiscompagnons koos Gehenot niemand minder dan drummer Teun Verbruggen en bassist Philippe Aerts. Verbruggen, sinds vele jaren lid van het Jef Neve‐trio, brengt met zijn kleurrijke ritmes en aparte sonoriteit een nieuwe kleur in het trio. Philippe Aerts is de stabiele factor als een solide en harmonisch onderlegde bassist.

Met concerten op London Jazz Festival en Jazz à Vienne op zak staan ze voor de grote doorbraak. De jonge jazzpianist Igor Gehenot is amper de kaap van 25 voorbij en toch heeft hij al een 'Road Story'. Zijn gelijknamig debuut verscheen in het voorjaar van 2012 (Igloo Records) en werd lovend onthaald in de pers. De plaat wordt getypeerd door lyrisme en sensibiliteit, die vakkundig in evenwicht worden gehouden door een aantal meer up‐tempo passages met veel punch en aanstekelijke grooves.

-Verkapt en Onversneden door ensemble leporello

Vrijdag 24 oktober: 20u Geïnspireerd op het avontuurlijke leven van twee feministes avant-la-lettre. Anne Bonny en Mary Read, twee legendarische vrouwen uit de 18de eeuw, verlaten de voor hen uitgestippelde weg en besluiten om als man door het leven te gaan. Ze gaan scheep en komen terecht in de ruige mannenwereld van de piraterij. Zo kiezen ze voor een wel zeer bijzondere vrijheid: maandenlang in de beklemmende ruimtes van een schip, voortdurend in gevaar ontmaskerd te worden, in een dubbelzinnige driehoeksverhouding met kapitein Jack Rackham.

‘Verkapt en onversneden’ vaart langs woelige thema’s: de gevangenis van het lichaam, vrijheid en de offers die je daarvoor brengt, de ontembare wil tot leven. De makers verfijnen de theatertaal die hun eerder werk zo typeert: ze

vangen een verhaal in beelden en muziek, en laten boven alles hun lichaam spreken en zingen. Hierin worden ze bijgestaan door cellist, componist en stiekeme zeeman Frans Grapperhaus.

-Flamencoavond: Myrddin & Gasten

Zaterdag 25 oktober: 20u

Een virtuoze flamencogitarist die eerder al samenwerkte met grote namen als Wannes Van De Velde en Gabriel Rios. Nadat Jef Neve Myrddin aan het werk zag in zijn radioprogramma vroeg hij hem meteen om mee te spelen met zijn ‘Sons of the new world’. Het muzikale bloed van zijn vader Koen De Cauter stroomt duidelijk ook door zijn vingers, spelend op de gitaar kent Myrddin zijn gelijke niet. Bij zijn vorige passage in Rataplan zat hij alleen op het podium, nu wordt hij vergezeld door enkele muzikale gasten. En om de flamencobeleving compleet te maken: een danseres.

“Luisterend naar Myrddin hoor ik veel meer dan gitaarspel. Gaandeweg word ik meegezogen, meegelokt op zijn zoektocht, alsof ik word uitgenodigd om eraan deel te nemen. Myrddins spel heeft ook iets van theater; het doek gaat open, de lampen gaan aan, de stilte treedt in en dan voel je dat àlles nu mogelijk is, dat er wonderlijke, onverklaarbare dingen te gebeuren staan. Ik luister naar Myrddin en laat me gewillig opnemen in zijn tastende meditatie, die anonimiteit suggereert en getuigt van een diep lyrisch ervaren.” (Wannes Van De Velde)

-Station door ZonZo Compagnie & Braakland/Zhebilding Woensdag 29 & donderdag 30 oktober: 15u

- 6>12 j Een woordeloze muziekvoorstelling met bas, piano en twee elektrische treinen. ‘Station’ is de opvolger van de succesvolle voorstelling ‘Wa-

gon’, en zet de fantasierijke reis verder.

Een station is een plek van vertrek. Kijk maar naar de bordjes, je kan werkelijk overal naartoe. Je moeder controleert nog gauw even je bagage, terwijl jij alvast de trein opstapt en een plaats uitzoekt. En dan plots gebeurt het! De conducteur die op zijn fluitje blaast. De deuren die sluiten. De trein die traag vertrekt. Op het perron geeft je moeder je nog een laatste knipoog. Je zwaait nog even. En weg ben je!

‘Station’ brengt een verrassende combinatie van muziek en knutselarij met treinen, sporen en wissels. Muzikanten Nicolas Rombouts (Dez Mona) en Joris Caluwaerts (The Go Find, Zita Swoon,…) zijn de treinbestuurders. Aarich Jespers (Zita Swoon Group) staat in voor de machinerie. Theatermaker Adriaan Van Aken (BZB) coacht het verhaal.

-Nele Needs A Holiday (cd-voorstelling ‘it’s my party’)

Vrijdag 31 oktober : 20u

Dit is het feestje van Nele. Ken je Nele al? Zij kent jou goed genoeg. Ze zag je voor het eerst tijdens een zweterige nacht in een overvol café. Na het dansen op tafels kruiste ze je onderweg naar het toilet. Toen ze terug buiten stond, was je al vertrokken.

Studies zonder toekomstperspectief, bandjes die verder wilden zonder haar, onbereikbare geliefden: Nele krabt waar het jeukt. Ze hult haar verlangens, haar problemen en haar neuroses in uptempo melodieën en zomerse backing vocals. Ze mikt op je hart maar ze raakt je eerst in de benen.

Dit is haar feestje. Ze is vergeten je een uitnodiging te sturen maar je bent welkom om te crashen. Bitterzoet smaakte nooit eerder zo goed. "Ik vind het goed." - Tom

"Ik ook." - Milow

Barman

Lekkere pasta’s en antipasta’s, artisanaal bereid met biologische producten

Nele Needs a Holiday : het feestje van Nelly op 31 oktober

Scoutsgroep 20-72 verbouwt omwille van brandveiligheid op zoEK nAAr bronzEn, zIlvErEn En gouDEn bouwErS

onze plaatselijke Scoutsgroep 20-72 gaat onder het motto ‘Den 20-72 trapt het af’ zijn lokalen in de lange van ruusbroecstraat verbouwen (kostprijs 90.000 euro) om tegemoet te komen aan de strengere eisen op het vlak van brandveiligheid. tegelijk krijgt de thuisbasis ook een sanitair dat aansluit bij de normen van deze eeuw. Belangstellenden konden de plannen zelf bestuderen tijdens een opendeurdag op 1 juni. (Marcel SCHOETERS)

Den 20-72 is zelf geen eigenaar van de lokalen in de voormalige kleuterschool, maar huurt ze van CKSA. Het is ook niet de eerste stek van de groep, die ontstaan is uit de fusie van groep 20 en groep 72. Ze hebben een tijdje in de Steenbokstraat gezeten, waar nu de kleuterschool

De Brug is gevestigd, eventjes in de kerk op de Dageraadplaats en even in het kinderwereldatelier Globo.

Om de verbouwing mogelijk te maken werd een vzw in het leven geroepen door ouders en oud-leiders, die het beheer van de lokalen heeft overgenomen. De kosten worden deels gedragen uit de eigen spaarport van de scouts en deels vanuit sponsoring. Ook dat laatste werd tijdens de Opendeurdag onder de aandacht gebracht.

Oud-leiders, Jef Merckx en Matthias Lathouwers en groepsleidster Tinka Lembrechts geven toe dat de zorg om de brandveiligheid centraal staat in de verbouwingsplannen. Ze hebben alle drie in de Walvisstraat gewoond en hebben elkaar tot hun wederzijdse verbazing weer teruggevonden in de Ketsstraat.

De groep telt in totaal 205 leden plus 30 leiders/leidsters. “De houten trappen worden vervangen door stenen”, zegt Jef. “De regels op het vlak van brandveiligheid zijn sterk verstrengd.”

NONNEKENS

Een rondleiding in de vrij ordelijk ogende lokalen leert dat wat modernisering hier en daar geen overbodige luxe zou zijn. Waar het in eerste instantie om gaat is het uitrekken, met een 4-tal meter van de vleugel waar zich momenteel ook de keuken- volgens Jef waarschijnlijk nog uit de tijd van de nonnekens- in bevindt. Een nieuwe keuken zit er nog niet in, maar de verbouwing zal ooit wel eens toelaten om ook daar wat aan te doen.

De nieuwe trap creëert een gemakkelijkere en meer brandveilige toegang naar de ledenlokalen op de eerste verdieping. Tegelijk kan dan een andere houten trap worden verwijderd, waardoor een smalle gang tussen de twee koeren kan worden verbreed en aldus ook meer brandveilig worden gemaakt.

“Het belangrijkste is de nieuwe stenen trap”, zegt Jef. “Tegelijk gaan we wat doen aan het sanitair. Eén toilet voor 280 mensen is echt wel te weinig. De plannen voorzien in 3 toiletten en 2 plasbakken. De ruimte die daarvoor is voorbehouden, huisvest nu nog het tentenmagazijn. Want alles heeft zijn plek in de diverse ruimten: barbecuekot, archiefruimte, knutselmateriaal etc. Ondanks de verschillende lokalen, is het onmogelijk om alle 5 groepen tegelijk binnenskamers te houden’, zegt Tina. “We trekken echter regelmatig naar het plein en we mogen ook gebruik maken van de speelplaats en de toiletten van het aanpalende kinderwereldatelier Globe.

BOUWERS

De kostprijs van de verbouwing wordt geraamd op 90.000 euro, waarvan de 20-72 zelf al een deel bij elkaar heeft gespaard. Verder worden symbolische bakstenen en traptreden verkocht aan geïnteresseerde sponsors. Wie voor minstens 150 euro sponsort, wordt Bronzen Bouwer en mag al zeker naar de openingsreceptie komen.

Wie Zilveren Bouwer wil worden, koopt voor minstens 300 euro stenen of treden en krijgt zijn logo vermeld op de website. De Gouden Bouwer, tenslotte, moet met minstens 1.000

euro over de brug komen, maar krijgt zijn logo gegraveerd aan de inkom van de nieuwbouw. De bouwplannen zijn te bezichtigen op de aparte website www.scouts-zurenborg.be/trap www.scouts-zurenborg.be hier lees je meer over het reilen en zeilen van de 20-72

ADVERTENTIE

Op een rijtje : Tinka Lembrechts, Matthias Lathouwers en Jef Merckx • Foto Jeannine FUHRING

wIjKbuDgETTEn: wE pAKKEn Er nAAST

Enkele weken geleden hebben we, helemaal op de valreep, nog een voorstel ingediend in het kader van de wijkbudgetten. het district heeft namelijk geld voor die wijkgebonden projecten waar de hele wijkgemeenschap beter van wordt. Daarom hadden we een voorstel om displays te financieren waarin we dan onze kranten konden deponeren. Nog altijd wel in de bus bij de wijkbewoners maar extra omdat er nu eenmaal veel vraag is naar de krant. ook, en vooral, als ze al in de bussen steekt. Maar ons voorstel werd niet weerhouden.

(Swa COLLIER)

We hadden ons voorgesteld dat we bvb op een vijf tot acht plaatsen in de wijk dergelijke krantenbakken konden zetten die dan regelmatig door iemand zouden aangevuld worden. Op die manier kon iedereen die dat wou aan een gratis krant geraken. Maar dergelijke bakken laten maken kost behoorlijk wat geld en daarom dachten we aan het project wijkbudgetten. Maar het mocht niet baten. De brief : ‘’Het district Antwerpen wil met de wijkbudgetten het samenleven en wonen in de wijk Zurenborg verbeteren. U diende hiervoor het voorstel in om displays in het publiek domein te plaatsen, ter verdeling van de Gazet Van Zurenborg. Uw inzending werd helaas niet aanvaard door de screeningscommissie van de wijkbudgetten. De bedoeling van een wijkbudget is dat de projecten het samenleven in de buurt verbeteren en dus sterk buurtgericht zijn. De screeningscommissie was niet overtuigd van de extra meerwaarde voor de buurt. De Gazet Van Zurenborg is zeker een waardevol project voor de wijk Zurenborg. Vandaar dat het district de verdeling hiervan ondersteunt. De krant wordt nu reeds verdeeld in heel de buurt. Bezoekers worden ook al bereikt doordat er exemplaren worden verdeeld via lokale winkels en horeca. De screeningscommisie meent dus dat het extra bereik via de displays eerder beperkt zal zijn. Met vriendelijke groeten

Namens het districtscollege

Herald Claeys Willem-Frederik Schiltz

We zoeken nog bedelers

Deze krant wil zes keren per jaar op de afgesproken tijd bij de mensen in de bus liggen. Maar dat moet dan wel iemand doen want vanzelf gaat dat helaas niet. Daarom deze vraag: wie wil zich engageren om zes keren per jaar, liefst tijdens het afgesproken weekend, kranten te bussen in de Guldenvliesstraat? Dat is één plek en verder willen we ook graag ’t Groen Kwartier, ook bekend als het Militair Hospitaal, in onze afzetmarkt inschrijven. Nu zijn ze er nog maar met enkele tientallen huisgezinnen/bussen maar dat wordt gaandeweg een kleine wijk die we ook met plezier van onze wijkkrant willen voorzien. Wie zich geroepen voelt, doet dat gratis, heeft wel een verzekering en wordt elk jaar uitgenodigd op onze nieuwjaarsreceptie.

Reageren kan op : swa.collier@telenet.be

l E z E r S : pl EI n

Beste GvZ: hulde & couldn't agree more, tot en met de klok ... Waar u het ook nog over had kunnen hebben: hoe Infrabel en Panos dat plein dagelijks zelf kapotrijden bij gebrek aan nadenken over loskade of eigen parkeerplaats. Ook een schande: hoe je als je van het tramperron stapt plots op het fietspad staat. Een draak van een plein waar je inderdaad niet op kunt zitten als je in het weekend drie kwartier op een trein moet wachten, en waar je als kind enkel je knieën kunt schaven. Waarom geen klein plantsoen waarop wat lichtgewicht speeltuintoestellen staan? Ideale verbinding tussen Zurenborg en Turks Berchem, zo'n speelplein. But no. Qua interview Raats denk ik dan weer : het is niet zo dat die man toen geen macht of invloed had he ... Soit, hopelijk gaan ze het plein heraanleggen zodra de nieuwe fietsparking in gebruik is. Hartelijke groet, Patrick

z estiende lavendelfeest in de c ogels o sylei

Net als vorige jaren vindt het zestiende lavendelfeest plaats op vrijdag de dertiende in de Cogels Osylei nr 19, terwijl deze krant zich ergens tussen drukker en uw brievenbus bevindt.

De Lavendoles beslisten dit feest om praktische redenen een maand te vervroegen. Met wat geluk houden zij het op die nieuwe datum droog, dat was in het verleden dikwijls anders.

Voor de rest blijft de formule dezelfde. De gasten brengen zelf hun vlees, vis, slaatjes en andere bijgerechten mee. Twee ervaren koks leggen deze lekkernijen vakkundig op de barbecue en dan is het aanschuiven en genieten maar. Voor de drank wordt door het comité van de Lavendoles gezorgd. Ook dit jaar wordt een dichter uitgenodigd die speciaal voor dit feest een gedicht heeft geschreven. U vindt dit gedicht als wijkgedicht in deze krant. Naast dat lavendelgedicht brengt Jörg Pyl naar goede gewoonte ook een selectie van zijn eigen gedichten. Na Lies van Gasse verleden jaar, werd dit jaar een dichter van het mannelijke geslacht uitgenodigd. Volgend jaar zal het een vrouw zijn, namelijk de voormalige wijkdichter Annemarie Estor om zo elk jaar voor afwisseling man - vrouw te zorgen. Om naar uit te kijken.

De voorname laan

Hier speelt gotiek met tierelantijntjes bouwheer op een bedje van lavendel kietelt burgers die zich ridder wanen en bij een verlopen hertog drinken.

Hier brabbelen brave burgers onzin over de mythische Pieter de Coninck en Jan Breidel bij stevige pinten op een schild van de vriend laven zij zich aan de fantasierijke overvloed.

Het gelag ontaardt in vragen over pijn van steen, façade en vergankelijkheid. Elders waakt Neptunus met zijn drietand over Herman de Coninck, nomade tussen tedere herinnering en wit bedrukt papier

tot de kantelen beginnen te wankelen wanneer een zware wagen dwars door de lavendel raast, de eeuwig gelende tram achterna. De avond valt ook nog.

Verse lakens wachten lavendelfris. Onder de traag voortschrijdende sterren en de maan dromen wij allen koning en koningin tot de bijtjes zoem zoem zingen.

Dienstenthuis in Lange Leemstraat bestaat tien jaar

“we hebben het diepste respect voor onze thuishulp”

De strijk, de schoonmaak, boodschappen doen… Een helpende hand in het huishouden is altijd welkom. En dus schakelen veel Belgische gezinnen een poetshulp in via het systeem van de dienstencheques. Dienstenthuis in de l ange leemstraat heeft ruim 835 poetsers (m/v) in dienst. De organisatie vierde op 1 juni zijn tiende verjaardag. Algemeen directeur Nadine Bellemans, afgevaardigd bestuurder koen u mans en voorzitter van de raad van bestuur Marc van Buul blikken terug op de voorbije tien jaar. (Dirk BLIJWEERT)

-Voor de lezers die er niet meer vertrouwd zijn: hoe werkt het systeem van de dienstencheques nu ook weer?

Dienstenthuis: “Met dienstencheques kunnen particulieren allerlei huishoudelijke klusjes laten opknappen. Het gaat onder meer om de schoonmaak, strijken, boodschappen doen, … De gezinnen betalen deze hulp met elektronische of papieren dienstencheques: één cheque per gepresteerd uur. Sinds 1 januari 2014 kost een dienstencheque 9 euro per stuk. De dienstencheques zijn ook fiscaal aftrekbaar. In werkelijkheid kost die poetshulp je dus minder dan 7 euro netto per uur. Het voordeel voor de klant is duidelijk. Je hebt een betrouwbare, betaalbare poetshulp die wettelijk volledig in orde is.”

-Het systeem is tien jaar geleden in het leven geroepen. Dienstenthuis is meteen op de kar gesprongen.

Dienstenthuis: “We hadden al ervaring met sociale economie (nvdr: een alternatieve vorm van economie met de nadruk op werkgelegenheid en maatschappelijke dienstverlening).

Voor een soortgelijk project hadden we al 30 mensen aangetrokken. Daar zijn we meteen officieel mee van start gegaan. Onze doelstelling was ambitieus: op vier jaar tijd wilden we 120 mensen in dienst hebben.”

-Jullie hadden ook al ervaring in de uitzendsector. Waarom hebben jullie geen uitzendkantoor speciaal voor poetshulp gestart?

Dienstenthuis: “Omdat het om twee heel uiteenlopende zaken gaat. Wij begrepen meteen dat de relatie tussen de poetshulp en de klant cruciaal is. Bij traditionele klanten van uitzendkantoren ligt dat anders. Eén en dezelfde onderneming kan verschillende mensen tewerkstellen. Dat is niet het geval met de dienstencheques waar de klanten gezinnen zijn. Bovendien vonden we dat we meer contact moesten hebben met onze klanten. Er zijn grote verschillen. Sommige poetsers zijn aan de slag in een rijhuis, anderen werken in een villa van 2 miljoen…”

-Dienstenthuis helpt mensen uit kansengroepen aan het werk. Hoe pakken jullie dat aan?

Dienstenthuis: “Door aandacht te hebben voor jobobstakels. Vergeet niet: veel mensen willen wel werken, maar worden geconfronteerd met praktische problemen. Ze hebben geen geld voor de tram, geen fiets, ze vinden geen kinderopvang of moeten na een scheiding op zoek naar een appartement. Wij willen die obstakels wegwerken. Wat hebben we onder meer gedaan? Mensen Nederlands geleerd. Mensen die amper Nederlands spreken, zien hun kansen op werk gehypothekeerd. Of ze krijgen af te rekenen met discriminatie. Ander-

zijds leert de realiteit ons dat een woordje Nederlands noodzakelijk is. Je schiet er niets mee op wanneer een poetshulp niet begrijpt dat ie de ramen moet lappen en dan maar begint te stofzuigen… Men denkt soms: geef die mensen materiaal, een werkpak en zet ze aan het werk. Ik zeg u: dat loopt gegarandeerd mis!”

- Jullie hebben twee maatschappelijk werkers in dienst die de poetshulpen bijstaan. Wat doen die mensen precies? Dienstenthuis:”Ze zorgen ervoor dat onze “probleemgevallen” bij ons blijven. Het klopt dat onze sector moeilijk is. Sommige medewerkers hebben financiële problemen, anderen zijn langdurig ziek of dreigen uit hun huis te worden gezet. Onze maatschappelijk werkers beheren zo een 250 dossiers. Ze hebben een groot netwerk en verwijzen mensen door naar de juiste instanties. Eerlijk: die maatschappelijk werkers kosten ons handenvol geld. Toch geloven wij erin dat ze ons wel geld opbrengen. We hebben nood aan continuïteit, net als ieder ander bedrijf.”

-Jullie maken ook winst ?

Dienstenthuis: “We zijn een sociaal voelend bedrijf, maar we zijn geen OCMW. Wij moéten winst maken, zo simpel is het. Toch vindt de regering ons te duur. Onze marges worden steeds kleiner. We kunnen dus minder investeren. Zelf hebben we nog nooit een cent uitbetaald aan aandeelhouders: wij investeren alles terug in het bedrijf. Onze winst vloeit terug naar de mensen. Iedereen heeft, en dat is uniek in Vlaanderen, een 3W-abonnement op De Lijn, wat staat voor gratis woon-, werk- en winkelverkeer. En dat niet alleen voor de medewerker zelf, maar ook voor de partner en de kinderen. Verder stellen we 250 fietsen ter beschikking. Onderhoud en herstellingen zijn gratis. Verder hebben we een samenwerkingsakkoord met een kinderkribbe.”

-Wat is het profiel van jullie medewerkers?

Dienstenthuis: “We hebben overwegend dames in dienst. We tellen amper 20 mannen op 835 werknemers. Verder zien we opvallend veel alleenstaande moeders met kinderen. We hebben ook meer dan 60 nationaliteiten aan boord. Al die mensen moeten eerst een test doorlopen in ons centrum. We hebben hier een zeer stoffig, rommelig appartement. Sollicitanten mogen zich daar eens goed uitleven. Ze kiezen zelf hun producten en materiaal en gaan aan de slag. Onze werkbegeleiders houden hen nauwgezet in de gaten en evalueren hen. Mensen die in dienst komen krijgen een opleiding met aandacht voor product- en materiaalkennis. Zo leren ze bijvoorbeeld wat inox is en waarom je daarvoor beter geen schuurspons gebruikt. Ze worden ook opgevolgd en kunnen extra opleiding krijgen, bijvoorbeeld

“In het begin waren er veel mensen die zwartwerk deden. Die hebben we een officiële job gegeven”

over ergonomie. Hoe kan je soepeler en efficiënter dweilen bijvoorbeeld…”

-Vinden jullie makkelijk medewerkers?

Dienstenthuis: “De laatste twee jaar zien we een kentering. Dat is logisch. In het begin waren er veel mensen die zwartwerk deden. Die hebben we een officiële job gegeven met alle voordelen die erbij horen. Uiteraard is iedereen in die vijver gaan vissen. Gevolg: het ligt vandaag veel minder voor de hand om gekwalificeerde mensen te vinden. Nationaal zijn er nu 150.000 mensen tewerkgesteld via dienstencheques. In de beginjaren waren er veel gezinnen die hulp zochten. De vraag was toen groter dan het aanbod met als logisch gevolg lange wachtlijsten.

-Veel mensen geven er na een tijdje de brui aan. Brengt dat jullie niet in de problemen?

Dienstenthuis: “We kunnen niet ontkennen dat er inderdaad een groot verloop is. Daar zijn we ons van bewust. Dit werk is niet eenvoudig hoor! Kunt u zich voorstellen dat u amper op vijf dagen tijd tien verschillende woningen moet poetsen? We hebben het diepste respect voor onze thuishulp. Onze klanten verwachten, heel terecht overigens, heel veel van onze mensen. Dat ze vriendelijk zijn, enthousiast, nauwgezet…Klinkt allemaal vanzelfsprekend maar ik geef u op een briefje dat het niet simpel is je elke vier uur op te laden. Dit gezegd zijnde: op zich is het prima dat mensen ons verlaten: ze kunnen zich vaak verbeteren. Als invoegbedrijf juichen we dat toe. We beseffen maar al te goed dat het makkelijker solliciteren is wanneer je al een job hebt.”

-De dienstencheques liggen onder vuur. Het systeem zou te duur zijn. Is die kritiek terecht?

Dienstenthuis: “In de krantenkolommen verschijnt inderdaad veel kommer en kwel over de dienstencheques. Zelfs de vakbonden nemen ons op de korrel omdat onze loon- en arbeidsvoorwaarden onvoldoende zouden zijn. Maar wat stellen wij vast? Dat onze klanten heel blij zijn met onze poetsers en vice versa. Er is veel wederzijds respect. Dat mag ook eens gezegd worden. Mijn schoonmoeder is 85 jaar. Haar thuishulp komt binnen en krijgt eerst koffie en koekjes. Onze poetsers vervullen ook een sociale rol, het zijn geen poetsmachines. Vaak worden ze na verloop van tijd deel van de familie.”

-De dienstencheques worden vanaf 1 juli een Vlaamse bevoegdheid. Enig idee wat jullie te wachten staat?

Dienstenthuis: “Het blijft een groot vraagteken waar Vlaanderen heen wil met de dienstencheques. Wij gaan ervan uit dat alles bij het oude blijft. Ik kan me niet voorstellen dat men zwaar snoeit in de dienstencheques. Als dat toch gebeurt, dan krijgt men meteen de

factuur gepresenteerd. Nationaal stelt de sector 150.000 mensen tewerk. Ik denk niet dat men in één klap 150.000 werklozen bij wil creëren. Politici hebben de mond vol van duurzame arbeid. Wel, binnen de dienstencheques zijn er heel wat mogelijkheden. België telt iets meer dan 4 miljoen gezinnen waarvan we er vandaag zowat 900.000 bedienen. Daar is dus nog marge. Ik denk dat we zeker 40- tot 50.000 mensen extra aan het werk kunnen zetten. -Dienstenthuis bestaat tien jaar. Hoort daar een feestje bij?

Dienstenthuis: “Zeker! We zijn trots op het parcours dat we gereden hebben. Op tien jaar tijd hebben we 9 kantoren geopend in de regio Antwerpen. Onze 835 thuishulpen worden omkaderd door 35 medewerkers. We zijn een van de grotere spelers op de markt. Naar aanleiding van ons tienjarig bestaan organiseren we elke maand iets leuk. Onze medewerkers krijgen een leuke attentie of bakken samen taart... Er is altijd wel iets te beleven. Later op het jaar volgt er nog een groot feest. In september zetten we onze mensen met tien jaar dienst in de bloemetjes. Dat zijn er 37.”

“We hebben overwegend damesin dienst. We tellen amper 20 mannen op 835 werknemers.”

Sarah Ideh is één van de 37 poetshulpen die er van in het begin bij was. Speciaal voor de Gazet is ze langsgekomen op de plek waar het voor haar tien jaar geleden begon.

“In 2004 vroeg de VDAB me om hier langs te lopen. Ik doorliep de testen en kon snel beginnen. Vandaag ben ik tien jaar aan de slag als poetshulp. Wat we allemaal mogen doen? Poetsen, strijken, de was, boodschappen doen, kleine naaiwerken, koken, zeg maar huishoudelijke taken. Er zijn ook dingen die niet mogen. Geen babysit of kinderopvang, geen gras maaien, geen auto poetsen,... Elke week werk ik 34 uur. Mijn klanten wonen in Antwerpen, Merksem en Schoten. Ondertussen ben ik verhuisd naar Kruibeke. Eerst neem ik de bus, daarna de tram. Ik heb een aantal mensen bij wie ik al tien jaar langskom. Wat ik zo leuk vind aan mijn werk? De mensen natuurlijk! Ik noem ze mijn familie. “Oma” bijvoorbeeld is 85! We maken regelmatig samen eten klaar. Spaghetti is onze specialiteit. Ik heb ook nog een “zus” tussen mijn klanten. We schieten heel goed met elkaar op. Als er feestjes zijn nodigen we elkaar uit om te eten, te drinken en te babbelen natuurlijk. Of ik over tien jaar nog wil poetsen? Zeker, ik wil dit doen tot aan mijn pensioen!”

z o EKE r T j E

Te huur : landelijk gelegen vakantiewoning met grote tuin in Brunnby (Zuid-Zweden, ong. 30 km ten noorden van Helsingborg) – in de onmiddellijke omgeving van de kust (o.a. Arild / Mölle) en het natuurgebied Kullaberg

 slaapgelegenheid : max 6 personen - beschikbaarheid: het ganse jaar door Voor meer inlichtingen : gerda@zurenborg.be (tel 03/288.63.44)

Eerlijke verrassende keuken

Umami een traiteurszaak voor een heerlijke ervaring met eerlijke pure seizoensgebonden gerechten. Een vers bereid product met zuivere uitdagende smaakcomponenten, vrij van industriële toevoegingen, smaak – en kleurstoffen. Van amuse tot dessert of een “High - Tea “moment.

Umami werkt uitsluitend op bestelling en op maat van de klant. Dit voor een lunch, diner, receptie of een feest. U kan afhalen of wij brengen de gerechten tot bij u in de keuken en bedienen uw gasten.

Hebt u graag een offerte? Dan werken wij een voorstel voor u uit.

Kris Van de Poel + 32 (0) 498.645.034 Magdalenastraat 8 • 2018 Antwerpen umami.vdp@gmail.com • www.umamivdp.com volg ons op facebook www.umami Vdp

“Ik wil dit doen tot aan mijn pensioen”

Vervolg vorige pagina

Foto’s Jörg PYL

restaurant Dôme schrijft dagboek vol geheimen

Een tijdje geleden verscheen er in de knack een foto van Sophie verbeke, de drijvende kracht achter sterrenrestaurant Dôme in de Grote hondstraat. op de foto had ze een bruin boekje stevig met twee handen vastgeklemd. het bleek om het dagboek van restaurant Dôme te gaan. Dit dagboek ligt op een vaste plek in het restaurant, ver uit het zicht van alle gasten. Elke dag schrijven Nicolas Gosselin en lisanne van Son, de twee zaalmedewerkers van Dôme, samen met Sophie verbeke in het dagboek. “op deze plek gebeurt zoveel, dat het zonde zou zijn om het niet te bewaren.” (Ad MOESKOPS)

Nadat de foto van Sophie verscheen in Knack, stonden er direct twee uitgeverijen aan de deur met de vraag of er mogelijkheden waren om het dagboek uit te geven. Beide uitgevers werden weggestuurd. Sophie, Nicolas en Lisanne waren nog niet klaar om het uit te geven. Ze weten nu nog altijd niet precies wat ze met hun dagboek gaan doen. Voor Gazet van Zurenborg maken de drie schrijvers van het dagboek wel even tijd. Ze lichten een tipje van de sluier op over hetgeen ze dagelijks schrijven. Het bruine dagboek zelf krijgen we niet te zien. Er staan te veel zaken in die niet geschikt zijn voor een krant. “Nee, we willen absoluut voorkomen dat gasten zich in een verhaal herkennen.”

Vrijdagochtend 11.00 uur. Nog een uur voordat de eerste gasten komen. Sophie, Lisanne en Nicolas maken even tijd om over het dagboek te spreken. Aan de fotografe van de gazet, die net om de hoek woont, wordt vriendelijk gevraagd of ze later in de dag even wil terugkomen. Hun ogen zijn nog niet open; ze zijn moe, want gisterenavond was het druk en laat. Lisanne en Nicolas werken nu bijna drie jaar in het restaurant. Het viel hen op hoeveel ze in korte tijd hier meemaakten. Ze stelden Sophie voor om samen een dagboek aan te leggen. Vanaf die tijd schrijven de drie dagelijks in het boek.

ROZEN

Sophie: Het was een goed idee, want Julien en ik zijn nu twaalf jaar bezig met Dôme en elke dag komen we in contact met mensen en gebeuren er hier zaken die je gewoon niet wilt vergeten. Nee, het is zeker niet bedoeld om te roddelen of om de vuile was buiten te hangen, maar het is eerder een soort souvenir van een tijd die we hier met z’n allen beleven. Op het einde van de avond zitten we altijd nog even samen en dan zeggen Nicolas of Lisanne: “Dit mogen we niet vergeten”, en dan schrijven ze het op of ze maken een tekening in het boek. Maar er zitten bijvoorbeeld ook bedankjes in het dagboek. Vorige week was hier een dame met twee jonge meisjes die voor de eerste keer op restaurant gingen. Die meisjes hebben we limonade van rozenwater laten drinken. Een paar dagen later kregen we een kaart van die meisjes met daarop allemaal rozen. Ze hadden blijkbaar erg genoten van hun eerste culinaire ervaring. Ook die kaart zit in het dagboek.

PRINSES

Lisanne: “Op het einde van de avond nemen we de dag nog altijd even door. Vaak bekruipt me dan de gedachte: je had er bij moeten zijn. Daar schrijf ik dan over. Soms gaat het gewoon over grappen die zijn gemaakt of onderlinge zaken waar we om hebben moeten lachen. We merken dat het aangenaam is om dat later dan eens terug te lezen. Of ik schrijf over beroemde mensen die we hier hebben ontvangen. We hebben eens een prinses uit Thailand te gast gehad. Dat was met security op straat, voor de deur en in de auto. De prinses mocht alleen maar Evian drinken en haar eten werd zelfs voorgesneden. Mensen van haar gevolg zijn vooraf ook komen proeven of het menu wel in orde was. Ze had een hondje bij zich dat ook mee aan tafel moest...”

Sophie: “…Ja, die hond was helemaal aangekleed, in de kleuren van de prinses. En als de hond naar buiten moest, dan moest iedereen recht gaan staan en buigen. Die hond mocht ook niet onder tafel, hij moest mee aan tafel gaan zitten. We hebben een soort van troon moeten bouwen, zodat die hond op dezelfde hoogte zat als de prinses. Dat was vooraf helemaal doorgesproken met de entourage van de prinses.”

MAITRESSE

Lisanne: “Er zijn hier ook al veel wereldsterren binnen geweest. Voor ons is dat wel leuk. Als je de deur opendoet en je staat ineens oog in oog met de Amerikaanse rapper Kanye West. Of de volledige Britse popgroep Simply Red staat ineens voor je neus.“

Nicolas: “Vaak weten we zoiets niet vooraf. Je weet het meestal pas als ze buiten zijn. Kanye West hadden we eerst niet meteen herkend. Vaak reserveren die wereldsterren gewoon op naam van de manager. De muzikanten van Doe Maar hadden laatst ook gewoon gereserveerd op hun familienaam. Dan heb je dat vooraf gewoon niet in de gaten. Lisanne: “Er gebeuren hier soms wel meer vreemde dingen. Laatste kwam er een vrouw binnen die hier ter plekke haar man betrapte met zijn maîtresse. Zoiets speelt zich voor je ogen af en dan denk je: wat gebeurt hier? Wij weten natuurlijk van niets en dan ineens blijkt dat die man en die vrouw die daar samen zitten te eten toch geen collega’s van elkaar zijn. De situatie dreigde toen even uit de hand te lopen. Van ons wordt verwacht, dat wij ervoor zorgen dat het probleem opgelost wordt en dat de andere gasten er geen last van hebben. Het komt wel vaker voor dat mensen hier komen eten en eigenlijk liever niet gezien willen worden.”

BOND

Nicolas: “Afgelopen zomer was het zo warm dat we de airco hadden aanstaan. Een van de gasten kon daar blijkbaar niet goed tegen en die had een dikke jas aangetrokken en een muts opgezet. Zo zat ze in het restaurant. Daar hebben we toen ’s avonds een tekeningetje van gemaakt in het boek. Als we die tekening zien, weten we weer precies waar het over gaat. Een poosje geleden was er hier een Brit binnen. Het was de zoon van de man die de films van James Bond produceert. Die zoon schijnt ook bekend te zijn. Hij zat hier op een drukke vrijdag op de i-pad trailers te bekijken. Hij sprak een beetje Frans en was daar blijkbaar nogal trots op. Hij wou daarom graag Julien even spreken. Ik had hem verteld dat de chef wel even gedag kwam zeggen. Het duurde hem blijkbaar te lang, voordat Julien aan tafel verscheen. Toen is hij maar gewoon de keuken ingelopen om een babbeltje te maken. Dat was vreemd, maar niet echt vervelend hoor.”

REVANCHE

Lisanne: “Soms helpt het dagboek ook om eens iets van je af te schrijven. Het gebeurt wel eens dat gasten je onheus bejegenen. Soms hebben ze zulke hoge verwachtingen en denken ze: ik betaal dus ik bepaal wat jij moet doen voor mij. Da’s niet fijn. Gelukkig maken we dat niet vaak mee.” Sophie: “Nee, de meeste mensen die hier komen zijn vriendelijk. Sommige gasten weten van ons dagboek en vragen ook wel eens lachend of ze al in het boek voorkomen. Het boek op zich is ook geen geheim. De inhoud wel. Wat we er mee gaan doen? Dat weten we nog niet precies. Misschien kunnen we samen met andere restaurants een boek maken over gasten in een restaurant. Tegenwoordig wordt er zo ontzettend veel over restaurants geschreven en met ons dagboek kunnen we een beetje revanche nemen op die schrijvers. Nee hoor, dat is maar om te lachen. Maar er is wel een andere optie: we hebben een toestel ontwikkeld, dat elk bord dat uit de keuken komt automatisch fotografeert (zie kader). Misschien maken we nog wel eens boek met die foto’s, de bijbehorende recepten en enkele verhalen of anekdotes uit ons dagboek. Dat zou echt nog wel eens kunnen.”

“Zonde om het niet te bewaren”

Dôme heeft patent op nieuwe uitvinding: apicbase.com

Julien Burlat van restaurant Dôme heeft samen met een collega-restaurateur een nieuw apparaat ontwikkeld, de apic. Dit toestel hangt boven de pass (controletafel) en fotografeert automatisch elk bord dat de keuken verlaat. De foto’s worden vervolgens direct geplaatst in een cloud. Zo ontstaat er een archief van gerechten, een soort fotografisch dagboek van de keuken. Deze uitvinding is door Dôme gepatenteerd. Er wordt nog volop verder gewerkt aan software om deze uitvinding verder commercieel te ontwikkelen. Momenteel kun je op de website al foto’s van gerechten zien, maar in de nabije toekomst wordt de website verder uitgebouwd. Dan zullen alle aangesloten chefs op één platform terecht komen en hun culinaire informatie delen. De gebruikers van de site zien dan niet alleen de gerechten, maar ze krijgen tevens toegang tot de bijbehorende recepten. Met het idee van de apicbase heeft Burlat een gastronomische prijs gewonnen in Frankrijk. Veel collega-chefs vonden deze uitvinding namelijk zeer interessant. Er zijn nu dan ook al verschillende restaurants die het speciale fototoestel hebben aangeschaft. De foto’s van die restaurants kun je ook al bekijken op de www.apicbase.com. Wil je de zelf eens gaan kijken hoe de borden er precies uitzien als ze keuken van restaurant Dôme verlaten, surf dan naar: https://www.apicbase.com/restaurant/dome/

ADVERTENTIE

Sophie Verbeke, Lisanne Van Son en Nicolas Gosselin • Foto Jeannine FUHRING

Wielerploeg Zurenborg floreert

onder de koepel van Zurenborgsport en met de steun van enkele sponsors (waaronder Zeezicht en fietsenwinkel De vélodrome) is de door tom teck geleide, zwart geklede, fiets-armada uitgegroeid tot een opvallende verschijning in de wijk. De ploeg telt ondertussen al zo’n 160 fietsende sportievelingen.

Elke zondag (09.45 uur) en vanaf 01 april ook elke woensdag (18.45 uur) verzamelen de dames en heren met hun stalen (of carbon?) rossen aan de fietsenwinkel voor een tocht van 85, 70 of 45 km , waarna je zowat de hele bende terug kan vinden in de, op hun truitjes vermelde, kroeg. hoog tijd om hen wat vragen te gaan stellen!

Tekst en foto’s: Jeannine FÜHRING

1

Gunther Tack: Gunther is 35, woont in Borgerhout. Hij rijdt op een Wilier en is fan van Tom Boonen. Hij reed (zwom, liep) reeds een halve triatlon en droomt ervan ooit een volledige af te kunnen leggen.

2

Tanja Saman en Peter Maene: Tanja (43) en Peter (42) uit de Pelikaanstraat rijden op Scott’s en malen zo’n 5000 en 7 à 8000 Km per jaar af. Tanja is fan van Cancellara en Peter van Boonen. Zij fietste al de Mini-Marmotte en hij La Marmotte (allebei Alpenritten van ongeveer 170 Km, La Marmotte met 4 cols).

3

Hugo Degive: Hugo (45) uit de Guldenvliesstraat fietst op een Pinarello. Hij is een Boonen-fan. De laatste 14 dagen fietste hij al 600 Km bij elkaar en hij reed ook La Marmotte al uit. Dit jaar september gaat hij de Tour For Life rijden (1200 Km van Italië naar België tvv Artsen zonder Grenzen).

4 Helen

Berghe met man en vrienden: Helen (47) uit Waterloostraat poseert met een Bianchi van 1983, alhoewel ze met een Specialized rijdt. Haar favoriete renner is Eddy Merckx. Zij droomt ervan met een oldtimer fiets de Eroica in Italië te rijden.

Vanden

5

Michel Schacht en Kris Bertels: Michel (48) en Kris (49) wonen beiden in de Dolfijnstraat. Michel rijdt op een Specialized , Kris op een Survivant. Ze zijn alle twee Cancellara-supporter. Kris fietste de Mont Ventoux op en wil de Ronde van Lombardije voor amateurs nog eens rijden. Michel temde de Kale Berg al tweemaal op één dag en wil nog wel eens wat Alpen-cols aanpakken.

6

Almut Fuhr: Almut (38 en uit de Karel Oomsstraat) rijdt met een Specialized. Zeven jaar geleden fietste ze 7 weken door Japan op een trekking fiets. Ze droomt van een wekenlange fietstocht door Kirgizië of een of ander ZuidAmerikaans land.

7 Koen Wynants en Hans Joris: Koen (35) en Hans (36) fietsen resp op een Eddy Merckx en een Moozes. Beiden zijn Boonen-fans. Zij rijden zo’n 2500 Km per jaar en reden de Ronde van Vlaanderen voor amateurs al uit. Koen wil La Marmotte nog rijden, Hans ook maar hij zet ook de Galibier op zijn to-dolijstje

8

op 4000) tot hiertoe. In september doet hij de Tour for Life mee.

9

Christopher Forbes: Christopher is 42, Canadees en woont in het Groen Kwartier. Hij rijdt met een Cube met “special wheels”. Hij reed dit jaar al 2600 Km en denkt over de 7000 te gaan. Hij is fan van Ryder Hesjedal. De Mallorca-Ironman (1,9 km zwemmen, 90 km fietsen en 21 km lopen) dit jaar in Mei was zijn hoogtepunt (1165°

Guy Bolijn en Olivier Snauwaert: Guy en Olivier komen uit het Brusselse en rijden altijd samen. Zij rijden vandaag mee in voorbereiding op de Tour of Life. Fietsen: een Kuota en een Trek. Beste wielrenner voor beiden: Cancellara. Beste prestatie voor Guy: de Gordel van Brussel, voor Olivier de Col de l’Ours (Var). Droom: voor beiden de Mont Ventoux, voor Olivier mag er de Stelvio bij.

Hans Pauwels: Hans (47) woont op de Dageraadplaats boven de apotheek. Hij kocht 4 maanden geleden een tweedehands Eddy Merckx en dat is ook zijn favoriete renner. Hans fietst om zijn conditie te onderhouden zo’n 120 Km per week. Hij reed dit jaar de La Chouffe Classic mee.

Peter Byloos: Peter woont in de Transvaalstraat en fietst op een Cervelo zo’n 7 tot 8000 Km per jaar bijeen. Hij is een fan van Cancellara. Grootste prestatie: La Marmotte en Luik-Bastenaken-Luik. Peter zit in het Zurenborg-team dat dit jaar september de Tour For Life fietst.

monteverdi en jazz: het kan

in de muziekwereld kan er veel, dat is niets nieuw. En het moet gezegd, er is ook al veel uitgeprobeerd in het verleden en vooral in de experimentele jazz leverde dat bijwijlen een fraai resultaat op. Maar op zaterdag 23 augustus komen de wereld van Monteverdi en die van de jazz bijeen. Geen gemakkelijk huwelijk maar het ensemble la venexiana bewijst dat het kan. Met enkele goeie jazzmuzikanten en de stem van sopraan roberta moet het lukken.

-WK voetbal op groot scherm

Dinsdag 17 jun: 17u30: België - Algerije

Zondag 22 jun: 17u30: België - Rusland

Donderdag 26 jun: 21u30: Zuid-Korea - België

Kom met je partner, maten, kinderen, vrienden en vriendinnen naar De Roma om de drie matchen van Vincent, Romelu, Eden, Marouane, Thibault & co te bekijken. Samen maken we er een feest van!

-Kommil Foo: BREKEN

Vrijdag 13 en zaterdagf 14 jun: 20u30

De broers Walschaerts ontwikkelden door de jaren heen een volstrekt unieke stijl: ontroering, humor, muzikaliteit en een absurde beeldentaal vechten om voorrang. Als geen ander beheersen ze de kunst om met minimale middelen de toeschouwer maximaal te raken. Kommil Foo dwingt de kijker op het puntje van zijn stoel. Aan vertwijfeling ten prooi: lachen of wenen?

-Uitgeverij Pelckmans stelt voor: Dyab Abou Jahjah: De stad is van ons (boekvoorstelling) Op maandag 16 jun: 20u30

In een avondvullend programma stelt Dyab Abou Jahjah zijn nieuwste boek De stad is van ons - Manifest van de nieuwe meerderheid voor. Een boek waarin hij, tegen de achtergrond van de politieke evolutie, etnische verhoudingen en demografische verschuivingen, niet enkel problemen aankaart, maar ook oplossingen formuleert en concrete beleidsvoorstellen doet. Hierover gaat hij die avond in debat met beleidsmakers van verschillende politieke strekkingen. Dyab Abou Jahjah schuwt daarbij geen enkel taboe. Een niet te missen avond, confronterend voor autochtonen én allochtonen. Overgoten met een humoristisch en een muzikaal sausje.

-Scott Bradlee & Postmodern Jukebox Woensdag 18 jun: 20u30 Scott Bradlee komt met zijn Postmodern Juke-

box naar De Roma voor een eenmalig Belgisch concert. Van Guns N’ Roses’ Sweet Child O’ Mine in New Orleans blues tot de doo wop-versie van We Can’t Stop (Miley Cyrus) en van Daft Punks Get Lucky in Ierse folk tot de roaring twenties jazzcover van Thrift Shop van Macklemore: laat het maar over aan Scott Bradlee & Postmodern Jukebox om er een geheel andere versie van te maken. Het succes van pianist Scott Bradlee begon met de YouTube-release van zijn Motown Tribute to Nickelback. De video ging niet alleen in een recordsnelheid viraal over het wereldwijde web, het was ook meteen het startschot van een razendsnel groeiende populariteit. Samen met Postmodern Jukebox is Bradley verder gegaan met het verleggen van grenzen en dankzij YouTube zijn Scott Bradlee & Postmodern Jukebox niet meer weg te denken uit het muzikale landschap.

-Pieter Embrechts: Apenbloed & Engelengezang

Donderdag 19 en vrijdag 20 jun: 20u30 Het Nederlandstalige werk van Pieter Embrechts als songsmid groeit al jaren op een eigenzinnige manier. In 2004 verscheen zijn eerste Nederlandstalige album Maanzin, dat door pers en publiek zeer warm werd onthaald. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en Pieter is een veelzijdig man met vele liefdes: theater, tv-reeksen en muziek. Maar telkens weer kwam er van het publiek dezelfde vraag: “Wanneer ga je nog eens op tour met je Nederlandstalige repertoire?” Nu is het dus zo ver. Pieter blaast, samen met een bende weergaloze, bezielde muzikale vrienden, zijn Nederlandstalige repertoire opnieuw leven in.

-Studio BorgerRio

Live radio vanop BorgerRio

Zaterdag 21 juni: 11u tot 18u

De hele dag door zendt Radio Antwerpen.fm uit vanuit een live studio in de foyer van De Roma. Live muziek en sfeerbeelden doorspekt met interviews met artiesten, organisatoren en

Bajafondfo, acht muzikanten uit Argentinie en Uruguay op vrijdag 27 juni

medewerkers, BV’s, publiek. Wij maken het lekker gezellig met soep, hotdogs, ijs en broodjes. En in de inkomhal koop je alvast tickets voor het nieuwe seizoen aan voorverkoopprijs. Komt dat zien of luister mee op de Turnhoutsebaan bij alle handelaars. Heb je zelf een radio in de buurt, stem dan zeker af op 105.4 of 105.6 en snuif de sfeer van het festival op!

-Radio Tropical Slotfeest BorgerRio

Zaterdag 21 jun: 20u30

Hawaiihemden en bloembikini’s. Radio Tropical vertrekt op safari in het weelderige decor van De Roma! De gezwinde Mister Mambo, beter bekend als Sep’n'Hop, verbergt onder zijn kleurige pak het lichaam van een vurig latin danser, en toont je graag hoe je die zwoele danspassen uit jouw zongebruinde ledematen schudt. The Whodads brengen het mooie weer van hier tot in Siberië. Deze heren, geboren om te entertainen, doen met hun stomende ritmesectie, strakke blazers en strak in het pak gehesen señores, de thermometers blozen. Je waant je op het strand van Copacabana, alwaar dj Beatbuster en zijn acoliet King B hun passie klinkende zomerplaatjes uiten. Ze mixen latino en motown en, als je het vriendelijk vraagt, mag je een van onze kortgerokte calypso girls, The Retronettes, lenen voor een dansje op een van hun evergreens. Blinkende rode lippen en bloemen in het haar? De delicaat geparfumeerde Modernettes staan klaar in hun Beauty Boudoir om je om te toveren in een wonderlijke paradijsvogel.

-Alles wat nooit geweest is Een revue over 20 jaar Muziektheater

Transparant

Woensdag 25 juni: 20u30

In 1994 startte Muziektheater Transparant onder de huidige vorm als productiehuis voor kameropera en muziektheater en groeide het uit tot een internationale speler, met voorstellingen van Noorwegen tot Australië. Meer dan honderd producties later brengt Transparant een aantal zangers samen die in hun jonge jaren allen meewerkten aan de jaarlijkse jongerenopera’s en die nu stevig in het professionele veld staan. Een terugblik, in de vorm van een ironische knipoog, met mooie melodieën en aria’s, in het bijzonder uit stukken die de voorbije jaren niet of zelden op het programma stonden.

-Bajofondo: Presente

Vrijdag 27 jun: 20u30

Acht muzikanten uit Argentinië en Uruguay die zich verenigd hebben in een orkest dat zich specialiseert in het brengen van tango en filmische soundtracks. Een korte samenvatting van wat Bajofondo te bieden heeft. Samen met Gotan Project zijn ze de sterkhouders van het genre neo-tango. Een hele reeks Latijns-Amerikaanse dansstijlen komen aan bod in de 20 tracks van hun album Presente, de vierde cd sinds de oprichting van de groep in 2002 door Gustavo Santaolalla en Juan Campodónico. De explosieve liveshow en het drukke podiumgebeuren met de vele muzikanten die bijdragen aan Bajofondo maken hun optredens gedenkwaardig en heel bijzonder.

-Partytime met dj Butsenzeller

Zaterdag 28 jun: 20u30 tot 01u

Ondertussen al een vaste waarde in De Roma: de geweldige feestjes met dj Butsenzeller! Hij duikt alweer diep in zijn platencollectie en improviseert met rock, electro, world, exotica, funk en andere grooves. Een vette allround party op een ‘deftig’ uur: van half negen tot één. De vroege vogels kunnen de volgende ochtend op tijd aan hun zondag beginnen, de nachtbrakers feesten gewoon verder in de buurt. Leuke adresjes genoeg: Bar Leon, Plaza Real, Café Mombasa, Het Zeezicht, om er maar enkele te noemen.

-Laus Polyphoniae 2014

Roberta Mameli & La Venexiana: Round M: Monteverdi meets Jazz

Zaterdag 23 aug: 22u15

Wat gebeurt er als je de wereld van de jazz en van Monteverdi samenbrengt? Is er een muzikaal trefpunt waar beiden kunnen versmelten?

Ensemble La Venexiana bewijst dat het kan. Met enkele voortreffelijke jazzmuzikanten en de warme verhalende stemtonen van sopraan Roberta Mameli, plaatsen ze Claudio’s originele madrigalen in een nieuw licht.

-Jungle By Night: The Hunt (cdvoorstelling)

Met vooraf Bizarorama

Dinsdag 26 aug: 20u30

Een negenkoppige bende uit Amsterdam die de puberale muziekfase wijselijk oversloeg en straight for the good stuff ging als inspiratie: afrobeat, jazz, funk & soul en dub van grootmeesters als Fela Kuti, The Budos band en Mulatu Astatke. Hun eerste twee platen brachten hen op internationale festivals als Sziget, Istanbul Jazz en Lowlands en ze mochten al opdraven als opwarmer van onder meer Mayer Hawthorne, The Roots ft. John Legend en hun muzikale held Mulatu Astatke. Hun derde worp The Hunt is net uit en op het Groningse showcasefestival Eurosonic 2014 klonken de nieuwe songs volgens muzieksite 3voor12 alvast “agressiever, doelgerichter en gewaagder”. De sfeer is donkerder, het muzikale spectrum werd uitgebreid met dance en psychedelica en de sound is volwassen en divers.

-Eefje De Visser: Het is (cd-voorstelling)

Woensdag 27 aug: 20u30

Twee en een half jaar na het succesvolle debuutalbum De Koek brengt singer-songwriter

Eefje de Visser haar tweede album uit getiteld Het is. Met Het is krijgen Eefjes warme stem en eigen geluid alle ruimte. Het album ademt rust, maar de onverwachte melodieën en tuimelende teksten blijven aanwezig. Het is werd opgenomen in het kleine Mirlitontheater in Eefjes thuisstad Utrecht en ingespeeld door de muzikanten waar ze de afgelopen jaren mee op het podium stond. Vanaf 30 augustus ligt het nieuwe album in de winkel. Kom dus drie dagen eerder naar De Roma voor een Belgische première.

-Lami Trio: Babel

Donderdag 28 aug: 20u30

Lami trio brengt een programma waarin verschillende muzikale talen en stijlen versmelten tot die ene taal die iedereen begrijpt. Samen weven deze topmuzikanten een klanktapijt (nu eens ingetogen, dan weer uitbundig) waar oost en west ragfijn in elkaar overlopen.

Composities van Osama Abdulrasol worden afgewisseld door klassieke Franse melodieën of traditionele stukken. Lami Trio creëert er ongemerkt een nieuwe muzikale wereld mee. Laat je meevoeren door het virtuoze spel van de Gentse Cultuurprijswinnaar Osama Abdulrasol op de qanun (schootharp). De bijna magische snaren van dit fascinerende instrument en de sfeer uit 1001 nacht die Osama Abdulrasol ermee weet op te roepen, betoveren keer op keer het meest diverse publiek. Zangeres Helena Schoeters wiegt je nu eens in slaap met haar zachte warme stem, dan weer haalt ze onverwachts uit met ongenadige hoogte. In het Frans en het Spaans vertaalt ze feilloos de muzikale verhalen uit de composities van Osama Abdulrasol. Cellist Lode Vercampt houdt ervan de virtuoze en muzikale grenzen van zijn instrument op te zoeken en tovert steeds weer nieuwe kleuren en emoties uit zijn instrument.

-The Neon Judgement

Met vooraf Internal Sun

Vrijdag 29 aug: 20u30

Midden jaren 80 ontstond in de Belgische underground een nieuw genre: Electronic Body Music of EBM. Zwartgejaste muziekfanaten brachten het beste uit de new wave en vroege elektronica samen tot een volledig nieuwe beleving. Een van de grootste voortrekkers van dat nieuwe genre was The Neon Judgement. Drijvende krachten TB Frank en Dirk Da Davo combineerden drumcomputers en synthesizers tot een unieke, donkere, diepe klank. Dankzij de eighties revival van de laatste jaren is The Neon Judgement helemaal terug. Hen live zien op Belgische bodem is echter een zeldzaamheid geworden, een Antwerps zaalconcert is al helemaal een unieke belevenis. Omdat de underground nooit stilstaat, combineren we The Neon Judgement met het hedendaagse duo Internal Sun. Internal Sun is het project van Andrew ‘Chi’ Claessens (BRZZVLL) en VJ Natché, waarbij een elektrisch blaasinstrument gecombineerd wordt met een drumcomputer en een hoop effecten. VJ Natché voorziet Internal Sun van live visuals.

-Radio Oorwoud (6+) (vlieg)

Zaterdag 30 aug: 15u

Ook deze zomer komt jouw favoriet ecologisch verantwoord showbalorkest naar je toe. De vrolijke muzikantenbende van Radio Oorwoud toverde vorige zomer al menig podium om tot een vrolijke beestenboel! De pinguïnmannen die ongeduldig op hun vrouwtjes wachten, de feestende bonobo's en het rappend nijlpaard komen naar De Roma! Met een volledig liveband en heel wat bekende zangers en zangeressen, zoals Hannelore Bedert, Arne Vanhaecke en funkpanda Stijn.

Radio Oorwoud startte als een educatief pakket van WWF voor leerkrachten die lesgeven aan kinderen van 6 tot 12 jaar. Ondertussen is het ook mogelijk om de cd aan te schaffen in de betere platenzaken en kan je ook live naar Radio Oorwoud komen kijken.

Pieter Embrechts: Apenbloed & Engelengezang op donderdag 19 en vrijdag 20 juni

Scott Bradlee & Postmodern Jukebox op woensdag 18 jun

jeroen olyslaegers uit de Kruikstraat wint Arkprijs 2014

Alles al ooit worden onthuld, o lezer. Wanneer u deze zin bekend in de oren klinkt hebt u al eens een column van jeroen olyslaegers gelezen. jeroen olyslaegers woont in de kruikstraat op Zurenborg. Daarnaast schrijft hij proza en toneel. hij was onlangs te zien en te horen in Geletterde Mensen, samen met joost vandecasteele. onlangs heeft hij de Arkprijs voor het vrije woord 2014 gewonnen. Andere winnaars voor hem waren onder andere hugo Claus, leonard Nolens, Wannes van de velde, professor De Grauwe en peter holvoet-hanssen. Dat vraagt uiteraard om meer vrije woorden. (Jörg PYL)

De Arkprijs voor het Vrije Woord is een symbolische prijs die in 1951 in het leven werd geroepen door Herman Teirlinck en de redactie van het Nieuw Vlaams Tijdschrift om de vrijheid van meningsuiting en denken te huldigen. De prijs wil die personen voor het voetlicht brengen die zich actief inzetten voor de vrijheid van denken. Er is geen geldbedrag aan verbonden, maar heeft een grote morele waarde.

GEEFPLEIN Jeroen Olyslaegers (°1967) heeft een passie voor theater. Samen met Paul Mennes schreef hij een toneelstuk over de wereld na 11 september. Maar hij werkte ook mee aan toneelproducties voor onder andere het Toneelhuis, NTG Gent, De KVS, Theater Zuidpool als auteur, bewerker, vertaler en zelfs als acteur. Verder publiceerde hij verhalenbundels en enkele romans, waaronder ‘Wij’ en ‘Winst’. Verder schreef hij onder meer filmrecensies voor Humo Hij had ook enkele jaren een vaste radiocolumn op radio Klara. Momenteel verschijnen zijn columns in de Morgen waar Jeroen Olyslaegers kritiek op actuele kwesties niet uit de weg gaat. Verder was hij maatschappelijk initiatiefnemer van de soepbedeling voor daklozen en vierde Wereldmensen op het Astridplein tot voedselveiligheid daar een stokje voor stak. Daarop organiseerde hij in oktober 2013 het eerste geefplein op de Dageraadplaats. Iedereen die goederen te veel had, mocht die komen brengen en wie ze nodig had, mocht ze gratis meenemen. Hiervoor werkte hij onder meer samen met de Kringwinkel en verwittigde hij organisaties die met armen werkten.

- Van harte gefeliciteerd met je Arkprijs voor het Vrije Woord. Wat heeft het meest doorslag gegeven om je die prijs toe te kennen, je verhalen en romans, je toneel of je activiteiten zoals het geefplein, de soepbedeling en Occupy Antwerpen?

Jeroen Olyslaegers: ”Volgens het juryrapport hebben zowel organisaties als het Geefplein, Occupy Antwerpen en mijn literaire stem waaruit maatschappelijke betrokkenheid en empathie voor de minder gegoeden spreekt de doorslag gegeven.”

- Wat is Occupy eigenlijk voor een organisatie?

Jeroen Olyslaegers: “Occupy is geen echte organisatie, meer een principe waarbij mensen elkaar ontmoeten rond thema’s als sociale ongelijkheid en die daar een tijd samengewerkt hebben in een los-vast verband. De Occupybeweging wil actie voeren maar zonder zich te groeperen in een organisatie. Occupy wil wel de armoede en uitsluiting aanklagen. Daarom organiseerde de beweging ook de soepbedeling en later de geefpleinen. Leiders heeft de beweging niet, ieder ageert zoals gezegd losvast. De relatie met het stadsbestuur van Antwerpen is zelfs niet vijandig te noemen. Wat meer is, voor het Geefplein hebben wij zelfs samengewerkt met het stadsbestuur, Buurt aan de Beurt en de kringloopwinkels. De zeldzame

voorwerpen die na afloop geen nieuwe eigenaar gevonden hadden, werden verzameld door de Kringloopwinkel.”

- Wat is er misgelopen met de soepbedeling?

Jeroen Olyslaegers: ” Eerst en vooral, wij hebben op zaterdagen die soepbedeling kunnen organiseren van 2012 tot einde 2013. Dan kwam er een opmerking van een plaatselijke horeca uitbater, die niet direct tegen de soepbedeling op zich gericht was. Maar de man had een restaurant waar hij uiteraard eten serveert, dat aan al de beperkingen van de wetgeving van voedselveiligheid moest voldoen. De soepbedeling zelf moest echter niet aan al die voorwaarden beantwoorden. Voedselveiligheid wees erop dat er een wet bestaan die bepaalt dat particulieren vijf maal per jaar eten voor derden mochten bereiden, zonder dat er inspectie aan te pas kwam. Daar zaten wij dus ruim boven, ook al werd die soep door een twintigtal mensen gemaakt. Maar Voedselveiligheid controleert in de eerste instantie de keuken waar dat voedsel bereid wordt en waar begin je aan met twintig vrijwilligers? Maar het gaat er vooral om dat wij armoede op de kaart gezet hebben. Een belangrijk gegeven in een stad waar vijfentwintig percent van de bevolking arm is. Die mensen worden nergens vertegenwoordigd, ook niet op het stadhuis. Uit deze impasse is het idee van de Geefpleinen ontstaan. We hadden al vastgesteld dat soep, quiche en zo maken en uitdelen veel mensen blij heeft gemaakt. Ook ontstonden er gesprekken tussen mensen die niets bezaten en mensen die een beetje hadden. Hierdoor verruimde de horizon van alle deelnemers en kon armoede beter begrepen worden, door naar die concrete getuigenissen en levensverhalen te luisteren. De mensen zelf willen graag delen met andere mensen. Uiteraard zijn er nu veel ngo’s die die mensen helpen. Sommigen denken dat het beter is om geld te storten. Maar iets concreets geven biedt veel meer voldoening, en de gevers kunnen veel empathie krijgen. Veel mensen hebben gewoon te veel spullen, in feite is het zonde die op zolder of in de kelder te laten liggen. Het is natuurlijk veel beter die goederen te recycleren en te hergebruiken. Met de geefpleinen kunnen ook voorwerpen met een klein krasje op (die de kringloopwinkel niet meer aanvaardt) terug in omloop gebracht worden. Als je een kast nodig hebt, is het toch niet erg dat er een kras op is. Eigenlijk is een geefplein niets meer dan solidariteit terug uitgevonden. En ze hebben succes. Na Antwerpen volgen nu binnenkort Leuven, Gent, Merksem en Sint-Niklaas. Op Facebook heeft iemand de term’ mamaganda’ gelanceerd met de betekenis ‘zorgen voor iedereen ‘naar analogie van het woord propaganda. Als er zoveel mensen dingen komen brengen om weg te schenken, komt er veel energie vrij die soms spontaan uitgroeit tot een feest van solidariteit. Bij de geefpleinen verwittigen wij ook armenorganisaties, zodat de voorwerpen terecht komen bij de mensen die ze het meeste

Jeroen Olyslaegers: De partijen doen helaas niet aan lange – termijn - denken.” • Foto Jörg PYL

“welk genre ik schrijf, hangt allicht een beetje af van het toeval”

nodig hebben. Het liefst zou ik nog een geefsupermarkt hebben, best in samenwerking met de kringwinkel. Zeker in de armere wijken van Antwerpen, die door elk stadsbestuur, zowel het oude en het nieuwe, verwaarloosd zijn.

Alleen Merksem krijgt een beetje aandacht, omdat daar ook een politicus woont. Armoede in een stad verwaarlozen, is nooit verstandig. Afgezien van de problemen van die mensen, worden de politici achteraf ook electoraal afgestraft voor die verwaarlozing van de armen.”

- Er was de laatste tijd veel te doen over het tolvrij maken van de Liefkenshoektunnel, het Bamtrace en Ringland?

Jeroen Olyslaegers:” Heel dat verhaal van het tolvrij maken van de Liefkenshoektunnel toont maar aan hoe het samenvallen van bouwheer en mobiliteit tot rare kronkels kan leiden. Nu die Liefkenshoektunnel vier dagen tolvrij is op spitsuren, zijn de files op de ring spectaculair verminderd, maar het verkeerscentrum ziet er geen verband tussen. Begrijpe wie kan. Ringland staat voor een droom, iets waar eigenlijk niemand tegen kan zijn. Het is zo fantastisch dat die overkapping van de Ring er gewoon moet komen. Vroeger was het voor de mensen heel belangrijk om met de auto naar de stad te kunnen komen en te kunnen parkeren. De stad moet bereikbaar zijn, maar voor tweeverdieners in de stad is de luchtkwaliteit ook heel belangrijk. We zijn nu op een soort keerpunt beland, een soort nieuw collectief bewustzijn. Politici die ooit kozen voor een snelweg door de stad, beseffen u dat het de verkeerde kant uitgaat.”

- Wat moet er op politiek gebied veranderen?

Jeroen Olyslaegers:”De partijen doen helaas niet aan lange – termijn - denken. We leven in de eenentwintigste eeuw en de politici hebben geen antwoord op de nieuwe uitdagingen die op ons afkomen, dat is gewoon angstaanjagend. Ook onze democratie zou moeten heruitgevonden worden. Wij kampen met twee grote problemen. Wij hebben een democratisch deficit, want wij kunnen niet voor de politici aan de ander kant van de taalgrens stemmen, omdat er geen federale kieskring bestaat.

Het tweede deficit is dat zeventig tot tachtig procent van alle beslissingen door Europa genomen worden. Maar wij kunnen de beleidsmakers niet ter verantwoording roepen. De particratie is zo arrogant geworden, dat de burgers zich niet meer vertegenwoordigd voelen. Dan is er nog het probleem van de coalitievorming, waar de burger geen vat op heeft. Een van mijn vrienden stelde voor de verkiezingen in twee fases te organiseren. Een eerste zoals de verkiezingen nu gehouden worden. Daarna zouden de partijen net elkaar overleggen om mogelijke coalities te vormen. Wanneer dan naar alle waarschijnlijkheid drie coalities mogelijk zijn, zouden er opnieuw verkiezingen moeten gehouden worden, waar de burgers zich kunnen uitspreken over welke coalitie hun voorkeur draagt.”

- Kan Facebook een rol spelen in nieuwe vormen van democratie?

Jeroen Olyslaegers: “Er is natuurlijk een duister kantje aan Facebook, in de eerste plaats op gebied van privacy. Facebook is hoe dan ook een commercieel medium. Anderzijds is het een heel snel medium, je kunt mensen heel vlug bereiken of mobiliseren. Je kunt er uiteraard niet alles op zetten maar bij goed gebruik kan Facebook helpen het bewustzijn te verhogen. Ik lanceer veel ideeën op internet, maar wordt daar ook regelmatig op bijgestuurd, want ik heb uiteraard de wijsheid niet in pacht. Maar anderzijds staat er erg veel flauwekul op Facebook, maar het heeft ook zijn voordelen.”

- Waar ben je nu mee bezig op literair gebied?

Jeroen Olyslaegers:” Momenteel ben ik bezig met de roman Wil. Wil is het derde deel van de trilogie Wij en Winst. Ik heb ondertussen het eerste derde voltooid en hoop het boek tegen 2015 te voltooien. Wil speelt zich af in Antwerpen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Daarnaast werk in nu samen met Jan Fabre aan een vierentwintig uur durende toneelvoorstelling over de Griekse Mythologie. De première hiervan is voorzien ofwel tegen juni of september 2015.”

- Heb jij een vast schema om te schrijven?

Jeroen Olyslaegers:” Als ik echt bezig ben met schrijven, werk ik van tien tot zeventien uur. Dan schrijf ik niet noodzakelijk de hele tijd, maar ik ben wel met dat boek bezig. Momenteel schrijf ik niet thuis. Er is te veel lawaai waar ik u woon, alle buren zijn bijna aan het verbouwen. Zij hebben natuurlijk dat recht. Maar om mij te concentreren op een boek lukt thuis momenteel niet, daarom zoek ik een rustige schrijfplek en die vind ik gelukkig bij enkele vrienden.”

- Romans of theater?

Jeroen Olyslaegers: ”Welk genre ik schrijf, hangt allicht een beetje af van toeval. Theater is wel een werk van een hele gemeenschap. Ik schrijf voor de mensen die het gaan spelen, dat is meer samenwerken en ik ben niet zo naïef te denken dat alles wat ik geschreven heb, ook letterlijk op de planken gezegd wordt. En als er passages geschrapt worden, heb ik geen probleem mee, zolang het maar in onderling overleg gebeurt. Een roman schrijven doet een mens helemaal alleen, het is ook veel intenser. Daarom duurt een roman ook veel langer, minstens twee jaar bij mij.”

- Welk genre heeft de meeste impact bij het publiek?

Jeroen Olyslaegers:” Dat is er moeilijk meetbaar, maar ik denk niet dat de impact van een roman te vergelijken is met toneel.”

- Heb je eigenlijk een verklaring waarom in twee jaar twee Zurenborgers de arkprijs van het vrije woord gewonnen hebben?

Jeroen Olyslaegers:” Zurenborg is altijd een artistieke wijk geweest die een grote aantrekkingskracht op kunstenaars uitoefende, vroeger allicht meer dan nu, want de prijzen van de huizen swingen de laatste tijd hier echt de pan uit.”

- Wat vind je eigenlijk van Zurenborg?

Jeroen Olyslaegers: ”Ik woon nu tien jaar op Zurenborg en ik woon hier heel graag. Deze wijk straalt een grote warmte uit. Maar het zou jammer zijn dat deze wijk nu op haar lauweren en zou rusten. Die warmte geeft heel veel energie. Daarvoor heb ik op het Zuid gewoond, maar die sfeer had je daar niet. En de Dageraadplaats vind ik het mooiste plein dat ik ken. Nu nog wat meer geefpleinen. De Zurenborgers moeten echt niet op mij wachten om zoiets te organiseren. Wie dat zelf wil organiseren, mag gerust met mij contact opnemen.”

Jeroen Olyslaegers is actief op Facebook.

Zijn laatste boeken ` verschenen bij de Bezige Bij Antwerpen

www.arkprijs.be www.wpg.be

ronny van de velde is een naam de klinkt als een klok in de kunstwereld: legendarische galeriehouder en kunsthandelaar, man die panamarenko mee op de wereldkaart zette. Zijn dochter Sofie (42), ex-Stierstraat, treedt met galerie G262 in de lange leemstraat in zijn voetsporen. Eigenzinnig, stijlvol, energiek. We spraken haar bij de ontbijttafel over haar galerie en over Borger, het kunstinitiatief dat ze met hart en ziel ondersteunt.

(Peter THEUNYNCK)

Sofie Van de Velde, galeriste van G262 en mede-initiatiefnemer van Borger

“In ons huis liep ik als kind de grootste artiesten tegen het lijf ”

Sofie Van de Velde kreeg de liefde voor kunstmet de paplepel mee.

Galerie G262 is gevestigd in een statig pand in de Lange Leemstraat. Recht tegenover het huis ligt de befaamde Joodse school Tachkemoni. De buurt wordt opgeleukt met camera’s en beveiligingsagenten. Galerie G262 is wellicht een van de meest beveiligde expositieruimtes van heel Antwerpen. Daarvoor heeft de galeriste het pand echter niet gekozen, wel omwille van zijn gulle ruimtes, die het mogelijk maken om een privéwoning met een kunstgalerie te combineren.

DAGLICHT

Sofie Van de Velde is een wandelende glimlach. Via een brede witgeschilderde trap leidt ze me naar de eerste verdieping, waar haar kunstgalerie gevestigd is. Overal veel wit en weldadig daglicht. Precies zoals we ons een kunstgalerie voorstellen. “Kijk maar rustig rond”, zegt de gastvrouw. De tentoonstelling van Ilse D’Hollander is net afgelopen en die van Max Pinckers, Quinten De Bruyn en Gauthier Oushoorn is in aantocht (28 mei-29 juni). In twee royale kamers en suite, zeker vier meter hoog en zo’n tien meter breed, staan her en der al foto’s van Max Pinckers tegen de muur: een fascinerende serie over het dagelijkse leven van transgenders in Thailand. De galeriste poseert ondertussen even voor Luc, onze huisfotograaf. Ze lacht verlegen. Begin je met haar over kunst, dan valt die schroom meteen weg en is ze een en al gedrevenheid. Heel gedecideerd. Ze vertelt dat er nog keihard gewerkt moet worden: “Voor een nieuwe tentoonstelling is het altijd even zoeken naar de ideale ophanging. Pas als het helemaal goed zit, zal ik tevreden zijn.”

VADER

Sofie Van de Velde kreeg de liefde voor kunst met de paplepel mee. Sofie: “Mijn vader heeft veel expertise opgebouwd, hij deed en doet ongelofelijk belangrijke dingen voor de kunst. Hij maakte de meest geweldige boeken, tentoonstellingen en heeft een onmiskenbaar oog voor kwaliteit…. Ik kan er niet onderuit: hij heeft me ontzettend beïnvloed. En niet alleen mij, ook onze kinderen begeestert hij elke dag.”

“In ons huis liep ik als kind de grootste artiesten tegen het lij”’, zegt ze. “We leefden voortdurend tussen fenomenale werken. Alleen besefte ik dat toen niet echt. Het leek de normaalste zaak van de wereld. Nam June Paik, Günther Uecker… ze kwamen bij ons thuis over de vloer. Adembenemend en tegelijk ook best ontregelend voor een kind. Er werd geleefd in functie van de kunst en de kunstenaars.”

KNOKKE

Sofie is geen kunstwetenschapper geworden. Nadat ze rond haar achttiende stage had gelopen bij haar vader, besliste ze een heel andere weg in te slaan. Ze studeerde voor maatschappelijk assistent, legde zich toe op onderwijswetenschappen en werkte in de non-profitsector. Na haar studies deed ze begeleiding, coaching en onderzoek en stuurde ze een tijd lang een team aan.

Zo’n kleine vijf jaar geleden vroeg haar vader haar opnieuw om bij hem te komen werken. Ze startte mee zijn nieuwe galerie in Knokke op en ontwikkelde samen met hem het project ‘Museum op schaal’ (zie www.museumtoscale. com). Na een tijd besliste ze om helemaal haar eigen weg te gaan en zelf een galerie te beginnen. Terwijl haar vader expert is in moderne kunst, kiest Sofie bewust voor hedendaags gevestigde kunstenaars, die al een oeuvre opgebouwd hebben, maar die dankzij haar ondersteuning nog een paar stappen vooruit kunnen zetten.

G262

G262 bestaat intussen twee jaar. De galerie bracht al werk van Joris Van de Moortel, Andy Wauman, Gert Robijns, Stef Driesen en Ilse D’Hollander. Dit jaar staan er na de show van Pinckers, De Bruyn en Oushoorn die in juni loopt, nog twee interessante exposities op het programma: Anna Lange (september-oktober) en Germaine Kruip (oktober-november) (zie www.sofievandevelde.be). Het gaat behoorlijk goed en G262 trekt telkens weer veel volk. Sofie Van de Velde werkt keihard voor de kunstenaars die ze exposeert. Ze organiseert tentoonstellingen, legt contacten met verzamelaars, musea, buitenlandse galeries, ze probeert het netwerk van haar kunstenaars te versterken, ze maakt catalogi voor hen, is actief op sociale media, enz.

Bevalt de formule van galerie-privéwoning haar een beetje? Sofie Van de Velde: “De formule heeft voor- en nadelen. Een eerste nadeel

is dat privé en werk door elkaar lopen. Maar doordat het pand een lift heeft, kunnen we de ruimtes makkelijker gescheiden houden. Dat is prettig voor onze kinderen. Tweede nadeel is dat er een extra drempel is voor de bezoekers. Je stapt makkelijker een galerie binnen dan een privéwoning. Die drempel trachten we te slechten via vernissages, finissages en nocturnes. Elk nadeel heeft echter ook zijn voordeel. Bij ons kunnen mensen, veel beter dan in een galerie, zien hoe een werk in een huiselijke context functioneert. Een tweede voordeel is onze flexibiliteit. Geïnteresseerden kunnen – mits een afspraak – langskomen wanneer ze willen. Elke zaterdagmiddag zijn we open van 14 tot 18 uur, maar wie een belletje geeft, is op elk uur van de dag en de avond welkom.”

FILOSOFIE

Welk soort galerie wil G262 zijn? Sofie Van de Velde is resoluut: “We willen toegankelijk zijn voor iedereen en werk presenteren voor kunstliefhebbers met verschillende budgetten. Ik daag kunstenaars uit om iets te maken ook voor mensen die maar weinig geld kunnen besteden aan kunst. Soms volstaat 50 euro om een leuk werkje aan te schaffen. Andere onderdelen van onze filosofie: we werken met beloftevolle kunstenaar, we willen graag ons publiek

verrassen en we houden van samenwerking. Ik geloof niet in “ieder voor zich”. Als galeries en kunstinitiatieven samenwerken, worden we samen sterker.”

BORGER

Geen wonder dus dat Sofie Van de Velde mede-initiatiefneemster is voor BORGER. Onder die naam brengen een aantal galeries uit Borgerhout, Antwerpen-Noord en Berchem gezamenlijk hun nieuwe tentoonstellingen onder de aandacht. Ze organiseren een paar keer per jaar een nocturne, waarbij de bezoekers een eigen traject kunnen uitstippelen en op één avond kunnen proeven van het aanbod van diverse galeries en kunstinitiatieven.

Sofie Van de Velde: “Op een bepaald moment hebben we met een paar mensen de koppen bij elkaar gestoken. Onder andere Bart Vanderbiesen, Eva Steynen, Thierry Vandenbussche, Ingrid Deuss, Zeno X, de mensen van LLS 383 en ik hebben toen beslist om dingen samen te doen. Zo is Borger ontstaan. We willen de kunst democratiseren. Dat wil zeggen dat we zo veel mogelijk mensen proberen te bereiken — onder andere door heel actief te flyeren en promotie te voeren — en dat heel diverse projecten bij ons kunnen aansluiten. Bij de recentste Borger (2 mei) deden maar liefst 21 verschil-

lende galeries en kunstinitiatieven mee. Het was echt een succes want er kwamen, bij ons alleen al, op één avond meer dan 300 mensen langs. We voelen dat Borger elke keer groeit. We willen dat het gezellig en informeel blijft. Het initiatief mag niet te veel geformaliseerd worden.” Een nieuwe editie van Borger wordt verwacht in het late najaar. Voor wie graag op de hoogte wil blijven: Borger heeft een eigen Facebookpagina.

ZURENBORG

Terwijl ik mijn vragenlijstje opvouw en een laatste slok bruiswater neem, vraag ik aan Sofie of ze nog van Zurenborg houdt, nu ze verhuisd is naar de Lange Leemstraat. “Absoluut!’ zegt ze. ’17 jaar geleden heb ik zelf bewust gekozen om in Zurenborg te komen wonen. Ik had de situatie geanalyseerd. Ik wist dat het een buurt was met een gezellig plein, veel sociaal contact, voldoende weg van de stad en toch dichtbij, een plek met een eigen karakter. We hebben bijzonder graag in de Stierstraat gewoond. Ik ben naar de Lange Leemstraat verhuisd, omdat we als gezin meer ruimte nodig hadden, voor onszelf en voor mijn galerie, maar ik voel mij nog altijd Zurenborger. En ja, die gezellige straatfeesten die mis ik echt wel.”

Bel ons of spring gerust eens binnen, altijd welkom!

Een huis of appartement kopen, doet u niet elke dag. het is meestal een stap in het onbekende, waarbij flink wat vragen opduiken.

Daarom streven wij ernaar, met 2 kantoren, één op het Antwerpse Zuid, vlakbij het Nieuwe justitiepaleis, en één op de Dageraadplaats, iedereen die wenst te (ver)huren of (ver)kopen in het bruisende Antwerpen professioneel advies te geven!

herenwoningen op het Zuid en de populaire wijk Zurenborg zijn onze specialiteit! Daarnaast zijn ook appartementen, woningen en opbrengsteigendommen binnen de Singel, Berchem en Wilrijk bij ons in goede handen!

“Ik ben naar de Lange Leemstraat verhuisd, omdat we als gezin meer ruimte nodig hadden, voor onszelf en voor mijn galerie, maar ik voel mij nog altijd Zurenborger” • Foto’s Luc PANDELAERS

Helmut Lotti peter van nieuwe ZUMM

Hij woont nu al een paar jaren in de wijk en behalve dat we hem af en toe met de fiets door de staten zien struinen, heeft hij nu ook beslist om zich te verbinden aan de tweede editie van Zurenborg Maakt Muziek, ZUMM . Het Zurenborgs evenement waarbij mensen hun ruimte ter beschikking stellen van muzikanten allerhande. Cowboymuziek, jodelen, grunge, garagerock, experimentele muziek, pure klassiek muziek, opera, flamenco, fluit en trombone, mijn god, het kan allemaal als men er zelf maar kan achterstaan.

En Lotti heeft nu de vraag van de organisatoren beantwoord en toegestemd om peter van het evenement te zijn. Wat dat nu precies zal inhouden wordt een van de komende weken ingevuld maar iedereen is tevreden dat een muziekbeest als Lotti zijn schouders onder het evenement zet.

ZUMM blijft nog altijd het evenement op zondag 12 oktober en zoals gezegd, er worden nog mensen met een ruimte gezocht en ook muzikanten zijn nog altijd meer dan welkom.

Alle deelnemers, individueel of in groep, ontvangen een kleine onkostenvergoeding.

Aanmelden kan nog steeds : Zurenborgmaaktmuziek@gmail.com

AlTErnATIEvE ThErApIE op mAAT In groTEbEErSTrAAT

laurence tschanz trok meer dan een decennium lang de wereld rond als verpleegkundige bij het rode kruis en Artsen zonder Grenzen. Sedert begin juni heeft

Laurence is afkomstig uit de regio rond het Zwitserse Lausanne. Haar man komt uit Wommelgem. Ze leerden elkaar 13 jaar geleden kennen in Kinshasa. Ongeveer 4 jaar geleden streken ze neer op Zurenborg. Wat ze in ‘de Levensspiraal’ vooral aanbiedt is ‘Reiki’, een oude genezingstechniek die op het einde van de 19de eeuw opnieuw werd ontdekt. “Het is een multidimensionale techniek gericht op het hele lichaam, zowel het puur lichamelijke, als het psychische en het spirituele”, legt Laurence uit tijdens de voorstelling van haar werk. . “Uiteindelijk ondersteunen deze methodes het genezingspotentieel in ieder van ons.” Verder is er de Energetische Harmonisatie, die de aura van de persoon voedt en reinigt via het stimuleren van de energie op het niveau van de chakra’s. Twee andere therapieën zijn de ‘Aurische Massage’ en de ‘Solides van Plato’, die de mens in zijn totaliteit in evenwicht brengen door zijn aura voluit van energie te voorzien.

CANADA

Laurence is ook gespecialiseerd in de ‘Etrische Massage’, die een weldadig effect moet hebben op de hele mens. Dat moet blijken uit zaken als celregeneratie, energetisch balanceren, de eliminatie van toxische

ze onder de naam ‘de levensspiraal’ een praktijk als alternatieve therapeute in de Grotebeerstraat.

(Marcel SCHOETERS)

stoffen, harmonisatie, ontspanning en algemeen welzijn. Verder is Laurence thuis in zowel de ‘Massage van Dorn’ als de ‘Massage van Breuss’. Beide zorgen voor een correctie van de wervelkolom. Dorn doet dat via een neuromusculaire massage, bij Breuss gaat het om een zachte massage. Voor de energetische harmonisatie, de solides en de etrische massages bestaat enkel een opleiding in Canada. “Ik het geluk gehad dat de mevrouw die ze geeft dat ook in Zwitserland is komen doen”, zegt Laurence. Laurence werkt samen met enkele artsen, maar dat neemt niet weg dat haar methodes in geen enkel Europees land worden erkend. Geen terugbetaling door het ziekenfonds dus. De sessies duren over het algemeen 1 tot 1,5 uur. Laurence werkt enkel na afspraak, alle dagen, inclusief woensdag- en donderdagavond en zaterdagochtend.

Info:

De Levensspiraal Grotebeerstraat 52 2018 Antwerpen 0472 78 79 46 35 euro per sessie

p leintje in g uldenvliesstraat komt er

In de vorige editie hebben we gemeld dat er misschien een groen pleintje komt in de Guldenvliesstraat: de Josué Duponplaats. Het was toen nog niet zeker. Kort nadien stond er in de Gazet van Antwerpen echter te lezen dat er wel degelijk een parkje op komst is. ‘Wat kunnen we nu eigenlijk echt verwachten?’ was dan ook de vraag aan districtsschepen Bruno De Saegher. Volgens hem is het heel waarschijnlijk dat het een groen pleintje wordt, maar helemaal zeker is dat niet. Infrabel gaat namelijk een aantal gronden ruilen met de stad en zo zou het pleintje aan de stad afgestaan worden. De besprekingen verlopen voorspoedig maar zijn nog niet afgerond. Het moet allemaal notarieel bevestigd worden. De rol van het district Berchem is en blijft beperkt tot toekijken en afwachten. (RD)

“Levensspiraal “

Foto An Van de WAL

Evangelische school komt naar buiten op de Dageraadplaats

bijbelse jona centraal tijdens internationaal feest

Zurenborg, 24 mei. Sfeer was er genoeg op de internationale Dag van de Zonnebloem. De Evangelische school hield haar jaarlijkse schoolfeest op de Dageraadplaats

en ontving een aantal buurtbewoners en passanten voor het drama, de spelletjes, de choreografie, de gospelzangers, het internationale eten, en het ‘jona’ project.

De school zette de traditie van Antwerp British School voort. Die school verliet twee jaar geleden het gebouw aan de Korte Altaarstraat, da’s de straat vlak naast de kerk. De Internationale Evangelische school kwam in haar plaats en enkele betrokkenen van ABS bleven achter om samen met IESA de Zonnebloem het Engelse project op te zetten. Gesubsidieerd onderwijs en dus gratis.

INTERNATIONAAL

Het springkasteel was een van de aanvankelijke trekpleisters voor gezinnen van de wijk en voorbijgangers. Vervolgens bleef het overgrote deel plakken om met de kinderen creatieve spelletjes te doen, het podiumgebeuren te bewonderen of een heerlijke maaltijd uit Turkije, België, Marokko, Suriname, Pakistan, Mexico, enz. te nuttigen. Het thema van Jona, de bekende profeet uit het Oude Testament – die van de grote (wal?)vis, - verenigde het internationale aspect. Op een eigentijdse manier werd een script, dat barstte van zang, muziek en dans uitgevoerd onder leiding van ‘meester’ Filip die er een handje van weg heeft om zowel mooie posters te ontwikkelen als regie te geven. Zoals Jona zijn vooroordelen moest overwinnen, zo ook wij, in onze reis door de wereld.

GROEI

Uit het interview met de directeur van de school Luc Borkes, blijkt dat deze jonge school, die in 2010 in Borgerhout van start ging, behoorlijk groeit. In september dit najaar worden er ongeveer 135 leerlingen verwacht tot en met de vijfde klas. Dat betekent een

verviervoudiging van het aantal waarmee de school startte. Hoe dat komt? “De mensen laten zich niet tegenhouden door het duidelijke evangelische profiel van onze school. Ouders en leerlingen voelen dat ze welkom zijn. Met ieder kind wordt op maat gewerkt. Afkomst doet niet ter zake en onze identiteit in combinatie met het Engelse aanbod blijkt van meerwaarde te zijn voor gezinnen van allerlei afkomst van over de hele wereld.”, aldus de directeur.

PROJECT

De dag werd ook verrijkt door bijdragen vanuit het Engelse project: dans, drama, muziek en kunstwerkjes van de kinderen van verschillende scholen die daaraan deelnemen. Samen zongen ze ‘We are the world’. Ook was er een choreografische dans, gebaseerd op het internationale thema. Elke dag van de week na schooltijd en op woensdagnamiddagen (tot 3 uur) is er een Engels programma in de Zonnebloemschool. Dat betaalbare programma biedt kinderen de gelegenheid om de Engelse taal op een leuke manier te leren kennen en te gebruiken, gelinkt aan de wereldoriëntatie thema’s die op dat moment in IESA de Zonnebloem spelen. Op woensdagmiddag is er dan telkens een roulatiesysteem met crea, drama, sport en muziek; Engels is ook daar de instructietaal. Begin juni zullen de eerste twintig leerlingen deelnemen aan de internationaal erkende Cambridge Young Learners Exams: niveau 1. Een andere school uit de buurt zal dit opwindende project mogelijk vanaf september ook invoeren. Volgend jaar same time, same place? Dat is nog niet helemaal uitgemaakt. Wie weet?

Leuk, zo’n schoolfeest, buiten op het plein. • Foto’s Dani VAN REMOORTEL

Kansencentrum Filet Divers viert tiende verjaardag

“DE bEzoEKErS KwAmEn vorIg jAAr uIT mEEr DAn 68 lAnDEn”

i n maart 2004 opende Filet Divers zijn deuren in de rolwagenstraat, vlak naast de parking van de Delhaize. De buurt wist toen nog niet goed wat voor vlees ze in de kuip had. i n tien jaar tijd is de

SPEELTUIN

Rolwagenstraat 49: een grote inrijpoort waar regelmatig vrachtwagens in- en uitrijden. Daarnaast een deur en drie vensters dichtgekleefd met affiches over diversiteit. Achter die bescheiden gevel ligt een indrukwekkend pand, waarin van alles gebeurt waar je als buitenstaander nauwelijks weet van hebt: sociale kruidenier, kookproject, houtatelier, conversatiegroepen, inburgeringsprojecten, ruilmuur… Al die activiteiten hebben één doel: mensen in de armoede weer energie en zelfrespect geven.

BOND Binnen zien we een paar mannen met pakken wc-papier sleuren. Een zwarte jonge dame aan de receptie vraagt meteen waarmee ze kan helpen. Ze leidt ons naar boven naar een ruim kantoor: het kloppende hart van de organisatie. Yves Bocklandt komt ons tegemoet. Hij loopt wat moeilijk, vanwege een zere rug. Praten gaat gelukkig wel vlot. Aan zijn zachte tongval hoor je meteen dat Bocklandt Waaslander is. Deze maatschappelijk assistent uit Sint-Niklaas is gehuwd en vader van 3 opgroeiende kinderen. Sinds 1984 is hij actief in het sociaal-cultureel werk. Hij startte bij de KAJ en stapte al snel over naar de organisatie Alfabetisering Vlaanderen (nu Open School). Daar stelde hij vast dat mensen pas oog hebben voor cultuur en onderwijs als een aantal basisbehoeften (woning, arbeid, energie,…) vervuld zijn. Hij kreeg meer en meer aandacht voor het ruimere plaatje. In 1992 ging hij aan de slag op de Sociale Dienst van BZN (Bond Zonder Naam). BZN organiseerde aan de SintJacobsmarkt voedselbedelingen, eerst hoofdzakelijk voor Belgische mensen, na de Balkancrisis (92-94) steeds meer ook voor vluchtelingen.

AANPAK

Bocklandt en zijn collega’s kwamen tot het inzicht dat aan die noodhulp iets schortte. Ze legden vier pijnpunten bloot: 1) er werden producten aangeboden waarvan de vervaldatum verstreken was; 2) mensen kregen etenswaren mee waaraan ze geen behoefte hadden en die ze dan ook meteen weggooiden; 3) doordat er enkel noodhulp werd geleverd, bleven de mensen in een afhankelijke positie; 4) er werd alleen gesproken over wat moeilijk liep, mensen werden dus niet aangesproken op hun capaciteiten.

organisatie uitgegroeid tot een bruisend kansencentrum voor mensen in armoede. Drijvende krachten: Yves Bocklandt (52) en zijn team. We zochten hen op. (Peter THEUNYNCK)

Meer en meer groeide binnen BZN de overtuiging dat het geweer van schouder veranderd moest worden. De grote uitdaging was: ‘Hoe kunnen we meer opbouwend werken?’ In 2004 kwam het pand aan de Rolwagenstraat 49 vrij. Het was lang een opslagplaats voor kaarsen van BZN geweest. ‘Voortaan zou het onze speeltuin worden’, aldus Bocklandt. Ze introduceerden er het concept van ‘de sociale kruidenier’. Mensen die een beroep deden op Filet Divers, werden niet langer als noodlijdenden bekeken, maar als klant. Er werd niet meer gesproken van hulp, maar van dienstverlening. Een radicaal andere aanpak. Het voedsel werd niet langer in pakketten uitgedeeld, maar in rekken gezet. Daar konden mensen zelf uitkiezen wat ze nodig hadden. Voor elk product werd vanaf dan ook een klein bedrag gevraagd. Het respect voor de aangeschafte waren werd meteen groter.

TALENTEN

‘Rond die sociale kruidenier ontwikkelden we allerlei activiteiten’, vertelt Bocklandt. ‘We creëerden bijvoorbeeld een onthaal- en ontmoetingsruimte. Daar bieden we hulpbehoevende mensen een koffie aan en slaan we een praatje. We proberen zo zicht te krijgen op de talenten en mogelijkheden van die mensen.’ Voor veel mensen bleek de vraag ‘Wat kan je?’ een openbaring. ‘Weet je’, vertelt Yves Bocklandt, ‘als je lang in moeilijkheden verkeert, verschrompelt je zelfbeeld en zie je jezelf alleen nog als een probleem. Als iemand je dan op je talenten aanspreekt, ben je in eerste instantie verbaasd. Je hebt even tijd nodig om dat te verwerken. Maar je put er nadien veel kracht uit.’

‘ONLEERBAAR’

Yves Bocklandt: ‘We proberen met Filet Divers een kansenrijke omgeving te creëren waarin mensen opnieuw kunnen open bloeien. Belangstellenden kunnen deelnemen aan sportactiviteiten, participeren in ons kookproject, werken in ons houtatelier, zich bijscholen op het vlak van computers en internet, toetreden tot een Nederlandse conversatiegroep, samen inburgeren enz. Via al die activiteiten vergroten ze hun sociaal netwerk en ontwikkelen ze in zichzelf de kracht om zich in deze wereld staande te houden. Sinds kort werken we ook samen met de VDAB en het Centrum Basiseducatie om mensen die ‘onleerbaar’ zijn verklaard,

Klassiek op het p lein: op 17 en 24 augustus

We zijn ondertussen al aan de vijfde editie toe en wie van gezelligheid en klassiek in open lucht houdt stipt nu al de zondagen 17 en 24 augustus aan in de agenda. twee dagen van 13 tot 21 uur op de Dageraadplaats en voorlopig in de Stierstraat ter hoogte van het plein zelf.

De formule blijft echter ongewijzigd : wie zin heeft schrijft zich (gratis) in en krijgt op die bewuste dagen een podium. Moet men een prof zijn ? Helemaal niet maar als er profs zijn die nu eens in hun eentje bvb iets ten beste willen geven dan moeten ze zich ook maar eens laten gaan en zich inschrijven. Ben je daarentegen een Verdi-douchezanger en wil je ook een keertje in de spotlights staan zonder gevolgen ? Dan kan dat twee zondagen in augustus. Zijn we met 27? Geen probleem dan wordt er wat meer plaats gemaakt op het podium.

Kortom : profs en amateurs, enkelingen en groepen, ze zijn allemaal welkom op wat minstens het meest sympathieke muziekfestivalletje van ’t stad is.

info en inschrijven : www.klassiekophetplein.be

Yves Bockland : “ We proberen met Filet Divers een kansenrijke omgeving te creeren waarin mensen opnieuw kunnen open bloeien.”

toch een stapje verder te krijgen, zodat ze uiteindelijk zicht krijgen op een baan waarin de kennis van onze taal geen doorslaggevende rol speelt.’

DOSSIERS

Hoeveel mensen helpt Filet Divers? Yves Bocklandt: ‘Op jaarbasis hebben we zo’n 600 dossiers. Dat betekent dat er iedere jaar zo’n 600 individuen en/of gezinnen van onze dienstverlening gebruik maken. Jaarlijks hebben we zo’n 5 700 klantenbezoeken als sociale kruidenier. De bezoekers kwamen vorig jaar uit meer dan 68 verschillende landen. De laatste jaren zijn dat vooral Iraniërs, Irakezen, Syriërs, maar ook mensen die uit Italië of Spanje weggegaan zijn, omdat ze daar het hoofd niet meer boven water hielden.’

VRIJWILLIGERS

Hoeveel mensen zorgen ervoor dat de werking van Filet Divers gesmeerd loopt? Yves Bocklandt: ‘We hebben slechts een kleine kern van vaste medewerkers: 3,5 full time equivalent. Dat is weinig en dat is niet altijd eenvoudig. Maar het dwingt ons om een sterke vrijwilligerswerking op poten te zetten, voor een optimale sfeer te zorgen en een beroep te doen op de samenleving. We tellen momenteel zo’n 150 vrijwilligers, waarvan 35% uit de doelgroep komt. Dat wil zeggen dat meer dan vijftig van onze vrijwilligers hier als klant is aangekomen en geëvolueerd is tot medewerker. Een succes. En onze vrijwilligers zijn niet alleen uitvoerders. We hebben ook coördinerende vrijwilligers die mee leiding geven. Momenteel zijn we trouwens op zoek naar iemand die de activiteiten van ons kookproject in goede banen leidt. Wie daarvoor belangstelling heeft, mag altijd contact met mij opnemen (yves.bocklandt@filetdivers.be).’

MIDDELEN

Waar haalt Filet Divers zijn middelen vandaan?

Yves Bocklandt: ‘We zijn erkend als organisatie waar armen het woord nemen: daar krijgen we subsidies voor. Ook de stad Antwerpen subsidieert een aantal activiteiten (voor 12.000 euro). Meer dan de helft van de loonkost en alle kosten voor ons pand worden gedragen door BZN.’

RECEPT

Of Yves Bocklandt het recept van het succes van Filet Divers even kan omschrijven. Hij hoeft niet lang na te denken. Uit de losse pols somt hij vijf ingrediënten op: 1) mensen welkom heten, 2) ieder voor zijn verantwoordelijkheid plaatsen, 3) altijd de mens achter de hulpbehoevende zien, 4) ontschuldigend werken (we stellen nooit de schuldvraag, dat lost niets op), 5) uitgaan van de capaciteiten en de kracht van mensen.’

OPENDEURDAG

Wilt u komen proeven van de werking van Filet Divers? Op 25 juni staan de poorten van dit huis van 9 tot 19 uur wagenwijd open voor alle geïnteresseerden. U krijgt er een Filet Divers Tour voorgeschoteld: in een half uurtje tijd leert u tien verschillende activiteiten kennen.

‘En,’ voegt Yves Bocklandt er nog aan toe: ‘op twee momenten van de dag, om 11 uur en 14 uur serveren we taart.’ Allen daarheen!

Filet Divers Tour

25 juni 2014: van 9 tot 19 uur.

De hele dag door rondleidingen en kennismaking met de vele activiteiten van Filet Divers.

Iedereen welkom.

Rolwagenstraat 49 2018 Antwerpen.

Zie ook www.filetdivers.be

“De laatste jaren zijn het vooral Iraniers, Irakezen, Syriers die komen , maar ook mensen die uit Italie of Spanje weggegaan zijn, omdat ze daar het hoofd niet meer boven water hielden.”’ • Foto’s Jörg PYL

Vrijwilligers houden het centrum draaiende

vertrekt vanuit een klacht en niet vanuit een diagnose”

Coralie Braet ging begin dit jaar in de Lange Altaarstraat van start als erkend acupuncturist. Ze is arts van opleiding, hoewel ze nooit een praktijk als huisarts heeft gehad. Voorlopig kan je enkel ’s avonds en de hele vrijdag bij haar terecht, maar binnenkort kan het iets vaker, zegt ze.

Coralie heeft de gewone Belgische opleiding tot huisarts doorlopen, maar voor de kost pendelt ze vier dagen in de week naar Nederland, waar ze als medisch adviseur werkt bij langdurig arbeidsongeschikten. Twee jaar geleden kwam ze met haar man in de Lange Altaarstraat wonen. Acupunctuur is ontstaan vanuit proefondervindelijke geneeskunde zegt ze. “Ze vertrekt vanuit het standpunt dat het lichaam wordt gezien als één geheel. Elke ziekte is een storing in de energiehuishouding. Door het aanprikken van bepaalde punten, met naalden of een laser, of via acupressuur, kan dat hersteld worden.” In België heeft de acupunctuur lange tijd in een soort schemerzone verkeerd, maar daar begint nu wat verandering in te komen ervaart Coralie. “Er komt stilaan wat kwalitatief wetenschappelijk onderzoek op gang en er bestaat een soort gedoogbeleid. Acupunctuur wordt toegepast door artsen, vroedvrouwen en geneeskundigen, maar een wettelijk professioneel statuut bestaat er in ons land nog niet.”

BEIJING

”De titel van acupuncturist is ook niet beschermd in België. Om het zover te laten komen, moet er nog wettelijk worden bepaald aan welke voorwaarden je moet voldoen qua beroepsverleden en opleiding”, aldus Coralie. Zelf heeft ze na haar artsenstudies een postgraduaat OTCG (Opleiding Traditionele Chinese Geneeskunde) gevolgd aan de Karel de Grote-Hogeschool in Antwerpen. Toch zijn er in België al verschillende artsen die acupunctuur aanbieden. Er werd zelfs een aparte opleiding voor artsen in het leven geroepen in Brussel, samengebald in een 6-tal weken. “Daar wordt er van uitgegaan dat deze mensen toch over de nodige basiskennis beschikken. Er wordt echter minder aandacht besteed aan een verdieping in de Oosterse filosofie.”Coralie heeft zelf stage gelopen in Beijing. “In China is acupunctuur geïntegreerd in de ziekenhuizen.”

PREVENTIEF

In China wordt de methode preventief toegepast, zegt Coralie. “Je vertrekt vanuit een klacht en niet vanuit een diagnose. Op basis van deze klachten maakt de arts dan een energetisch systeem op door gebruik te maken van de combinatie van bepaalde punten. Het

wordt niet louter symptomatisch toegepast.”

Acupunctuur kan bepaalde klachten wegnemen als hoofdof maagpijn, maar in de behandeling van westerse ziektes moet je de methode toch in de eerste plaats als complementair zien, zegt de dokter. “Er wordt bijvoorbeeld onderzoek gedaan naar misselijkheid bij kankerpatiënten.”

De patiënten verwijzen meestal zichzelf door naar de acupuncturist. Coralie: “Het zal nog niet zo gauw gebeuren dat de huisarts doorverwijst. Maar van zodra ik doorheb dat er iets aan de hand is dat westerse geneeskunde vergt, verwijs ik zelf door naar de huisarts.”

KINDEREN

Heel veel klachten waar de patiënten van Coralie mee te maken hebben, hebben te maken met chronische pijn, zoals bij fybromyalgie en/of het chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS). Die patiënten zijn van alle leeftijden, zegt ze. “Ik wil ook kinderen gaan behandelen en ik ben bezig met een opleiding Therapeutische Massage. Jonge kinderen staan open voor zo’n massage. Ik wil er echter wel bijzeggen dat acupunctuur geen remedie is tegen alle kwalen.” Na enkele maanden heeft de praktijk van Coralie Baert niet alleen een lokale bekendheid gekregen, maar komen de patiënten ook al uit de grotere rand van Antwerpen dank zij de website en de Gouden Gids. Ze werkt na afspraak, tot nu toe enkel tijdens de avonduren en op vrijdag. Over enkele maanden bevalt ze van heer eerste kindje en vanaf dan zal ze waarschijnlijk twee dagen in de week ter beschikking zijn.

MUTUALITEIT

Voor een eerste bezoek moet de patiënt ruim een uur uittrekken, omdat er uitgebreid aan klachtenonderzoek wordt gedaan. Ook de medische voorgeschiedenis speelt een belangrijke rol. Daarna duren de sessies tussen een half uur en drie kwartier, een keer per week en daarna wat minder frequent. Op een echte tussenkomst van het ziekenfonds moeten de patiënten nog niet rekenen, aangezien er aan deze behandelingsmethode nog geen Riziv-nomenclatuur vastzit. Sommige ziekenfondsen bieden een soort vergoeding, andere dan weer niet.

Dr. Coralie Braet heeft een acupunctuurpraktijk in de Lange Altaarstraat

“je

(Marcel SCHOETERS)

Heel veel klachten waar de patienten van Coralie mee te maken hebben, hebben te maken met chronische pijn Foto Dani VAN REMOORTEL

Districtsforum burgerbegroting

nauwelijks interesse voor vraag van 1 miljoen euro

het was een beetje een flauwe bedoening die woensdagavond op 7 mei in de Zurenborger: een paar tafeltjes, mensen van het district en nauwelijks buurtbewoners. en met nauwelijks bedoelen we echt nauwelijks wijkbewoners die wilden meewerken aan het districtsforum burgerbegroting waarbij 1,1 miljoen verdeeld zou worden over de thema’s die de mensen zouden kiezen. En het werden de voor de hand liggende thema’s die nu op zondag 15 juni verder behandeld en toegewezen zullen worden in de parkloods van het Spoor Noord. (Swa C)

Ze hadden het aangekondigd en er werden flyers in de bussen gestoken : elke inwoner van de wijk kon mee bepalen waaraan dat bedrag van meer dan 1 miljoen euro besteed zou worden. Verdeeld over alle districten weliswaar zodat de overkapping ter hoogte van Zurenborg niet in aanmerking kwam. Zoals gezegd was er nauwelijks interesse die woensdagavond en als we zeggen nauwelijks dan gokken we op een getal van rond de tien. Met tien als bovengrens. Maar ze hadden alles mooi voorbereid, met kaartjes, met verschillende tafels en keuzes maken op het einde van de rit. Het had iets van een gezel-

schapsspel bij de jeugdbeweging.

Deze oefening werd ook in andere districten van de stad gehouden en dat resulteerde tenslotte in twaalf thema’s die allemaal een deel van de 1,1 miljoen kunnen krijgen.

De weerhouden thema’s liggen een beetje voor de hand en zijn toepasbaar op elk district. Want wie wil er nu geen groen in de straten? Of fietsenstallingen ? Maar goed. Dit zijn de twaalf thema’s: -groen in straten, -fietsvriendelijke straten,

-groen op pleinen , -aantrekkelijkere pleinen, -fietsenstallingen, -bewonersgroepen, -kunst in het openbaar domein, -participatie, -langer thuis wonen, -betere voetpaden, -interculturele projecten, -gemeenschapstuinen, Op zondag 15 juni van 14 tot 18 uur, Parkloods Park Spoor Noord | Damplein 36 worden de definitieve thema’s gekozen.

Men kan zich inschrijven via www.stadindialoog.be/burgerbegroting

PROGRAMMA

14 uur | Deuren open en start infotentoonstelling 14.30 uur | Inleiding en start tafelgesprekken 16.30 uur | Slotmoment met receptie en voorstelling resultaten 18 uur | Einde

Gedurende de volledige duurtijd van het districtsforum is er gratis kinderopvang. Gelieve bij uw inschrijving te vermelden of u hier gebruik van wil maken.

OOK NA DE EERSTE RONDE ALLE DUIVELSMATCHEN OP GROOT SCHERM

Algerije tureluurs spelen. Rusland fileren. ZuidKorea uitbenen. Portugal oppeuzelen. Argentinië opzij zetten. Brazilië uitkleden. En tenslotte Nederland vernederen. Dat is het droomparcours van voetbalminnend België. Of Kompany & Co de wereldbeker triomfantelijk de lucht in mogen hijsen, valt af te wachten. Zeker is dat de Duivels op heel wat steun kunnen rekenen. Wie zijn of haar steentje wil bijdragen of eens lekker uit de bol wil gaan, zakt gewoon af naar de Dageraadplaats. Alle wedstrijden van de Rode Duivels zullen er op groot scherm te zien zijn. David Joris en Frans Terpstra hebben lang getwijfeld of ze de Duivels naar Brazilië zouden volgen, maar beslisten uiteindelijk hier een evenement op touw te zetten.

LED Wat staat er allemaal te gebeuren? Vanaf dinsdag 17 juni zijn alle wedstrijden van de Rode Duivels op groot scherm te zien, gratis en voor niets. Het scherm is 18,5 vierkante meter groot groot en bestaat uit LED-lampjes, wat scherpe beelden garandeert. Uiteraard kan je ook iets drinken op het plein. Er komt een grote centrale toog, die bemand wordt door gelegenheidstappers. David en Frans hebben de lokale horecazaken betrokken bij het evenement. “Zo een scherm huren kost veel geld. Reken op 4.000 euro voor één avond. Je moet dus heel wat pintjes tappen om uit de kosten te geraken. Vandaar dat we steun zochten, en vonden, bij de horeca op het plein. Frituur Dageraad verkoopt snacks, La Nostra

Casa serveert pizza’s. Er komt ook een kraampje met supportersgadgets en een schminkstandje waar je je onder handen kunt laten nemen met een tricolore stift. Voor alle duidelijkheid: we willen hier geen cent aan verdienen. Als we na aftrek van de kosten geld overhouden, dan gaat dat integraal naar SOS Kinderdorpen, de organisatie waarvan Vincent Kompany ambassadeur is.”

FINALE

Als de Duivels de eerste ronde overleven, zullen al hun andere wedstrijden trouwens ook te zien zijn. De finale, met of zonder de Belgen, wordt vertoond op 13 juli. De Dageraadplaats zal er op wedstrijddagen trouwens iets anders uitzien. Om de verwachte toestroom op te vangen, verschijnen er nadarhekken. Het plein zal toegankelijk zijn via een zevental ingangen. “Samen met stad en politie hebben we duidelijke afspraken gemaakt over de veiligheid. Zo gaan we zelf een dertigtal stewards inzetten om alles in goede banen te leiden. Om veiligheidsredenen wordt de drank geserveerd in plastic bekertjes. Ook de politie zal discreet een oogje in het zeil houden.” Hoeveel mensen er komen opdagen? David en Frans kijken elkaar aan maar moeten het antwoord schuldig blijven. “Geen idee. Duizend, vijfduizend? Nog meer? Wie zal het zeggen… We zijn ook niet de enigen die de wedstrijden op groot scherm vertonen, hé. Er zijn over de stad verspreid een aantal andere plekken waar je de wedstrijden kunt volgen. Verder zal het weer een grote rol spelen. En de resultaten van de Belgen

natuurlijk!”

PAAL

Voetbal op een groot scherm. Het lijkt vanzelfsprekend, maar David en Frans hebben de afgelopen maanden behoorlijk wat werk verzet. “De eerste stap was toelating vragen aan de stad. Eerlijk: we hebben quasi onmiddellijk groen licht gekregen. Ook de politie gaf meteen haar zegen. Verder moesten we toestemming vragen aan de VRT en zelfs de FIFA, maar ook dat liep gesmeerd. De grootste uitdaging is de logistiek. Zo hebben we vrijwilligers nodig om te tappen en als steward. Er zijn ook mensen die telkens opnieuw alles moeten opbouwen en weer afbreken. En dan zijn er nog de speciale, onverwachte gevallen: zo moet een van de basketpalen verwijderd worden omdat die pal in het zicht staat. Ook hier is het weer kwestie om de juiste dienst te vinden. Jammer dat de Rommelmarkt die gepland was op de dag van België – Rusland verplaatst moest worden. We kunnen een WK- wedstrijd nu eenmaal niet uitstellen. Anderzijds: de cafés op het plein zouden die wedstrijd sowieso uitzenden op een gewoon scherm, wat ook veel volk op de been zou brengen. Waardoor de markt allicht toch hinder zou ondervinden. Zelf gaan we trouwens weinig van de wedstrijden te zien krijgen, maar het is de beleving die telt, neen?”

En dat brengt ons naadloos bij de slotvraag. Of beide heren ook een pronostiek durven uitspreken? David Joris antwoordt een tikkeltje terug-

houdend. “Ik ben om te beginnen al blij dat we ons gekwalificeerd hebben. Ik zal sowieso tevreden zijn als we de eerste ronde halen. Vergeet niet: dit is een zeer jonge ploeg. Over vier jaar zijn we top. Dan is het een ander verhaal.” Frans Terpstra heeft minder reserves. “Ik acht de Duivels in staat om de finale te halen, dat meen ik echt. Ze hebben een schitterende ploeg. Maar evengoed sneuvelen ze in de achtste finales, dat kan natuurlijk ook altijd...”

CONCREET:

• Dinsdag 17 juni:

België – Algerije (18u00)

• Zondag 22 juni:

België – Rusland (18u00)

• Donderdag 26 juni:

België – Zuid-Korea (22u00)

Als de Belgen zich weten te plaatsen, zullen ook hun volgende voetbalkunstjes op groot scherm te zien zijn. De finale, op zondag 13 juli (21u00) wordt sowieso uitgezonden.

Opgelet: mogelijk worden de wedstrijden van 18u00 naar een later tijdstip verschoven. Door het uurverschil vinden de wedstrijden in Brazilië plaats op het middaguur. Gezien de warmte in de speelsteden gaan er stemmen op om de matchen later op de dag te spelen. De toegang is gratis, maar bij grote drukte kan het plein afgesloten worden. Zorg dat u er snel bij bent.

Zie begin pagina 1

In de Zurenborger kwam er nauwelijks een handvol wijkbewoners af om de thema’s te bepalen. • Foto Leen VANAERSCHOT

onhErroEpElIjK TEgEn DE gronD

Het gigantische gewezen postsorteercentrum aan de Borsbeekbrug (vlak naast Berchem Station) ,stond al sinds 2007 leeg en nu is er beweging ingekomen: heel het gebouw gaat tegen de vlakte omdat men er een groot kantorencomplex wil neerpoten al is lang niet iedereen heet eens met deze optie. Dit gebouw nkan rustig de Antwerpse Postschande worden genoemd

want het heeft vele honderden miljoenen frank gekost en nog eens handenvol geld aan aannemers die naar de rechtbank trokken. tenslotte werd het verlaten omdat het …te klein was geworden voor de moderne sorteermachines. En weg geld. André De Jonghe legde de stuitrekkingen vast.

CC BERCHEM

Alles in het teken van wK voetbal

half juni slaat in de hele wereld de voetbalgekte toe, maar in Berchem nog ietsje meer dan elders. in het Brilschanspark strijden op zaterdag 21 juni maar liefst 17 ploegen om de vermaarde beker van het Wk Berchem. Maar ook alle andere matchen worden live uitgezonden op een groot scherm. Met muziek, sfeer en nog gratis ook.

Supportersfeest

Bouw de hele dag mee een feestje in het Brilschanspark!

10 uur:

Start vriendschappelijke voetbalwedstrijden

12 - 13 uur:

Buurtpicknick. Breng zelf je picknick mee of koop ter plaatse een picknickpakket

13 uur:

Familiedag met o.a. verwensalon voor vrouwen, fotoshoot, landenmarktje, het gekke kapsalon,levende tafelvoetbal, knutselen, grimeurs en panna-veld

18 uur:

Buurtbarbecue voor iedereen (5 euro/persoon)

20 uur:

Prijsuitreiking voor de winnende ploeg en de strafste supporters

20.30 uur:

Gratis feest met El Juntacádaveres

Gelanceerd door de Argentijnse muzikant

Enrique Noviello, ondersteund door muzikanten uit verschillende genres als jazz, pop, tango en latin, brengt El Juntacadáveres een stomende mix van tango, rock en hiphop.

Verzamel alle stickers

Een beetje uit nostalgie voor de Panini-plakboeken en vooral omdat het zo fijn is, vereeuwigden we alle deelnemende. ploegen in het enige echte WK Berchem-stickerboek. Haal je persoonlijke stickerboek in cc Berchem (Driekoningenstraat 126) of bij een van de deelnemende winkels in Berchem. Shop, kleef en verzamel alle plaatjes! Alle deelnemende winkels vind jop www.ccberchem.be.

De Rode Duivels op groot scherm

Bij wijze van opwarming zendt JC Den Eglantier alle 40 wedstrijden van het WK in Brazilië« live uit op groot scherm. Bij de matchen van België (17, 23 en 26 juni), de openingsmatch (12 juni) en de finale (13 juli) zorgt JC Den Eglantier voor extra sfeer en feest!

JC Den Eglantier, Zillebekelaan 6A vanaf 12 juni, gratis www.deneglantier.be

Vlaanderen Feest in BerchemBerchemse hiphop en rock van Stijn

Meuris

Op 10 juli viert Berchem het feest van de Vlaamse gemeenschap met een optreden van Meuris. De Berchemse hiphopper Kfresh warmt het publiek op. Stijn Meuris (ex Noordkaap en Monza) is wat je noemt een echte frontman: upfront, onrustig, aanwezig, te nemen of te laten. Hij vond vorig jaar dat er nog eens een oldskool Nederlandstalige rockplaat gemaakt moest worden, eentje met songs die stuk voor stuk hout sneden. Dat werd ‘Mirage’, een bejubeld album dat staat als een huis. Meuris brengt nooit zomaar muziekskes, maar zijn songs gaan altijd tot op het bot. Stijn Meuris (voorprogramma: Kfresh) donderdag 10 juli 2014 om 20 uur Plein voor Sint-Maria, Vredestraat 93 Gratis

ZOMERBAR IN HET BRILSCHANSPARK BERCHEM

Geen mooiere plaats voor een zomerbar dan het Brilschanspark in Berchem. En dus zetten we ook dit jaar de strandstoelen in het malse gras, zorgen we voor verrassende kinderanimatie en nog meer lekkere eet- en drankstandjes ‘ s Avonds sluiten we Bar Brilschans af met een swingend optreden.

Muziek op Bar Brilschans

Elke zondag serveert Bar Brilschans een lekker concert als toetje. De optredens starten rond 20 uur.

Zondag 17 augustus Pieter Embrechts

Pieter Embrechts is een man met vele liefdes: theater (denk: De Kakkewieten), tv (Man over woord, Mijn sport is top) en muziek (zoals El Tattoo del Tigre ). Omdat hij zoveel goesting had om nog eens eigen songs in het Nederlands te zingen, blaast Pieter Embrechts zijn oud en nieuw repertoire opnieuw leven in. Met een bende prachtige muzikanten maakt hij het podium van Bar Brilschans onveilig.

Zondag 24 augustus Sam Vloemans

Als creatieve duizendpoot valt Sam Vloemans niet in een hokje te duwen. Geboren in Curacão kreeg hij latin met de paplepel mee, maar evengoed voedt hij zich met jazz, soul en pop. Tijdens liveconcerten ontpopt Sam zich tot een echt podiumbeest en multi-instrumentalist. Laat je vervoeren op dit passioneel, feestelijk en ontroerend concert.

Zondag 31 augustus Gregor Terror & the Calypso Gigolo’s Denk latin, denk swing, denk ska, denk tropical! Gregor Terror verzamelde een kleurrijk orkest rond zich met leden van onder andere The Internationals en Ambrassband. Ze nemen je mee naar het Trinidad van de jaren 50 en 60 en trekken met hun stevige ritmesectie, strakke blazers en een gigantische marimba het feestje in een mum van tijd op gang.

Bar Brilschans 2014 zondag 17, 24 en 31 augustus van 14 tot 21.30 uur tel. 03 338 40 05 gratis

Italian wine bar & Coffee

roze huis organiseert

Antwerp Queer Festival

vanaf 2 augustus kleurt de stad opnieuw in regenboogkleuren. holebi’s, vrienden en sympathisanten vieren dan Antwerp pride. Naast tal van feesten en de grote parade op zaterdag 9 augustus om 14u00 aan de Scheldekaaien, zijn er ook optredens op de Grote Markt op zondag 10 augustus vanaf 14u00 met dit jaar onder meer liliane Saint-pierre, Michael lanzo en de zangeres van het Eurosongfestival Conchita Wurst. het roze huis staat in voor het culturele luik van Antwerp pride met het Antwerp Queer Arts Festival (kunstenfestival over seksualiteit en gender).

-Zaterdag 21 juni 2014

13u00: Borgerrio Bezoek de infostand van Het Roze Huis tijdens Borgerrio. Ontdek de wereld in de stad op en rond de Turnhoutsebaan.

-Zondag 2 augustus 2014

19u00: Opening Antwerp Queer Arts Festival Tijdens deze opening kan je de tentoonstelling bezoeken, kennis maken met gedichten en kijken naar een dansopvoering van dansers van het Koninklijk Ballet van Vlaanderen. De tentoonstelling is elke dag tot zondag 10 augustus op deze locatie gratis te bezichtigen.Inkom: Gratis

Locatie: Galerij Verbeeck-Van Dijck, WESTKAAI, VERBINDINGSDOK 12, 2000 ANTWERPEN

-Woensdag 6 augustus 2014

20u00: Kortfilm: La Sancta en literatuuravond De kortfilm La Sancta vertelt het verhaal van een interseksmeisje dat tijdens een processie opgevoerd wordt als de maagd Maria. Op de literatuuravond spreken we met de Jamaïcaanse schrijver Thomas Glave. Inkom: Gratis

Locatie: Theater ’t Klokhuis, Parochiaanstraat 4, 2000 Antwerpen

-Donderdag 7 augustus 2014

20u00: Midsummer Party Met dit feest op de Draakplaats openen Het Roze Huis en café Den Draak officieel Antwerp Pride. De hele buurt van Zurenborg is uitgenodigd om met ons mee te feesten!

Inkom: Gratis

Locatie: Draakplaats, 2018 Antwerpen

-Vrijdag 8 augustus 2014

20u00: Zang- en theatervoorstelling

Tijdens deze avond brengt Het Roze Huis een opvoering van klassieke zangers Jorg Delfos en Naomi Beeldens, begeleid door pianist Isaak Duerinck en theoreticus Marion Wasserbauer. Daarna volgt het theaterstuk Het Joachim Flaxer Complex van Neal Leemput over een koppel dat een jongen in huis neemt.

Inkom: Gratis

Locatie: Theater ’t Klokhuis, Parochiaanstraat 4, 2000 Antwerpen

-Zondag 31 augustus

11u00: Cultuurmarkt Je vindt Het Roze Huis met een standje op de cultuurmarkt. Hier kan je meer informatie vinden over onze activiteiten en het holebi- en transgenderthema.

Wekelijks activiteiten in Het Roze Huis

Elke dinsdag (20u00 – 22u00): Bijeenkomst: AA De Eerste, holebi’s met verslavingsproblemen

Elke woensdag (20u00 – 22u00): Koor: Pink

Noise (Active Company)

Elke donderdag (19u00 – 21u00): Onthaal

Elke donderdag (20u00 – 21u30): Yoga (Active Company)

Maandelijkse activiteiten

Elke woensdag – 19u15-21u:

Voetballen met Stavazah

Locatie: Drakenhoflaan 160, 2100 Deurne

Info: stavazah@gmail.com

Elke woensdag – 20-23u

EV-café Enig Verschil Holebi-jongerengroep voor jongeren tot 30 jaar.

Elke eerste woensdag van de maand: activiteit van 19-21u

Locatie: Kavka, Oudaan 14, 2000 Antwerpen

Info: info@enigverschil.be

Elke eerste donderdag – 20u

Bijeenkomst bi-praatgroep Dubbelzinnig

Locatie: Het Roze Huis

Info: info@dubbel-zinnig.be

Elke eerste zondag – 14u

Pimpernel40plus Vereniging voor lesbiennes 40+

Locatie: Café Den Draak

Info: pimpernel40plus@telenet.be

Elke tweede zaterdag – 19u

GenderBendingBar van Genderflux, activiteit en ontmoeting voor transgenders en intersex-

mensen

Locatie: Het Roze Huis

Info: genderflux@ymail.com

Elke derde donderdag – 20u

Ledenvergadering Antar, Een regenboog aan cultuur en vrije tijd

Locatie: Het Roze Huis

Info: antarvzw@gmail.com

Elke derde vrijdag – 20.30u

Gewoon Doorgaan Gendervereniging

Locatie: Het Roze Huis

Info: info@gewoon-doorgaan.be

Elke laatste vrijdag – 19u

Shouf Shouf vzw Multiculturele holebi-organisatie

Locatie: Het Roze Huis

Info: welkom@shouf-shouf.be

Elke laatste zaterdag van de maand

Why Me Vereniging voor holebi's en transgenders uit zwart-Afrika

Info: whyme-2012@hotmail.com

Elke laatste zondag – 14u

Holebi 40+

Locatie: Het Roze Huis

Info: holebi40plus@gmail.com

Het Roze Huis – çavaria Antwerpen Verschillende holebi- en transgenderverenigingen komen maandelijks bijeen in Het Roze Huis. Meer info vind je op www.hetrozehuis.be, via onze Facebookpagina en in café Den Draak en verschillende andere horecazaken. Spring gerust eens binnen op het secretariaat van Het Roze Huis. Onze medewerkers staan je graag te woord.

Zin om je steentje bij te dragen? Meewerken kan: we zijn steeds op zoek naar enthousiaste vrijwilligers.

Het Roze Huis – çavaria Antwerpen Draakplaats 1 2018 Antwerpen 03/288.00.84

info@hetrozehuis.be • www.hetrozehuis.be

Zomer van Antwerpen

nulSTErrEnpEnSIon blIjFT In DE wIjK

We zijn ondertussen reeds aan de twintigste verjaardag van de Zomer van Antwerpen toe en ook deze wijk blijft actief meedoen aan het gebeuren. Zo blijft de Zomerfabriek gevestigd (aan het o oststation) en het is ook daar dat de ticketverkoop voor het hele gebeuren start tijdens het weekend van 14 en 15 juni, van zeven uur ’s morgens trouwens. telefonisch reserveren kan via het reservatienummer 078 05 40 50.toch maar even zeggen dat het grootste deel van het aanbod gratis is en blijft. (SC)

In Zurenborg houden ze wel een traditie aan : blijven slapen tegen een klein prijsje. Daarvoor hebben ze oude meubels, bedden en brandschone lakens bij elkaar gesleept en de naam Nulsterrenpension hebben ze behouden. Vanaf 18 juni tot 31 augustus kan me er terecht en met betaalt 18 euro voor een originele slaapplek in wat eens een gasfabriek was. Inclusief bio-ontbijt. Kinderen onder de 12 jaar betalen 15 euro.

PLEIN

Voor ons in de wijk begint het dan weer op 1 augustus met Muziek in de Wijk waarbij elke vrijdagavond twee groepen het mooie weer maken. Een goeie formule is dat het voorprogramma steeds een lokale band is terwijl de tweede act toch iets bekender en vooral internationaal is.

Het programma voor de Dageraadplaats :

1 augustus

21u BAMBARABANDA

8 augustus

21u JOAQUIN DIAZ

15 augustus

21u NEUZA

22 augustus

21u SHAKARA UNITED

Verder verwachten de organisatoren om en bij de 300 000 toeschouwers en valt er heel de zomer overal wel wat te beleven.

ZOMERFABRIEK

Urban dancers, trickers, freerunners, streetbasketters en straatvoetballers, unite! De URBAN SPORTS & CULTURE HALL is in da house!

Ook dit jaar halen we alles uit de kast voor een uitgebreid programma in onze training hall. Twee maanden lang kan men in de URBAN SPORTS & CULTURE HALL de coolste tricks en moves tonen. Kom langs voor urban dance, freerunning, tricking, street soccer of freestyle basket Elke dag zijn er gratis workshops met ervaren urban sporters en dancers. En op onvoorziene momenten zijn er battles en showcases. Maar je bent ook altijd welkom om op jezelf of met je vrienden aan je skills te komen werken. Moe van de training? Relax dan op de beats van je zelf meegebrachte muziek.

LOCATIE: Zomerfabriek > Minkelersstraat

DATUM: 18 juni t/m 31 augustus,

UUR: 15u-21u, PRIJS: GRATIS

Wij zoeken nog altijd medewerkers

Inderdaad, deze krant zoekt nog altijd mensen die willen meewerken door het schrijven van redactionele bijdragen. We hebben wel een goeie kern maar door het feit dat we elke keer zo veel pagina’s maken, er zich zo veel onderwerpen aandienen, we telkens zo’n goedgevulde agenda opstellen, hebben we een behoorlijke hoeveelheid mensen nodig die al deze varkentjes kunnen wassen. Want een groot deel van onze redactie kan zich tijdens kantooruren niet of nauwelijks vrijmaken.

Aan wie denken we dan ? We denken nu in eerste instantie aan mensen die willen en een beetje kunnen schrijven, die zich tijdens de week of tijdens de weekends kunnen vrijmaken om een opdracht uit te voeren, die beschikken over een computer en een tekst via dat apparaat kunnen versturen. Plus dat ze zich kunnen vinden in wat een wijkkrant als deze is en doet.

Ben je al met pensioen? Prima. Wil je eigenlijk maar 1 artikel per editie leveren? Dat kan. Wil je behoorlijk dikwijls aan de slag gaan? Uitstekend. kortom, we zoeken mensen die zich een beetje of als het kan wat meer nog, willen inzetten voor deze krant.

Dat wat het algemene kader betreft. Maar we zouden bijzonder verheugd zijn moesten jonge mensen die een beetje op de hoogte zijn van de moderne muziekstromen, onze redactie komen versterken. Want, en dat moeten we ruiterlijk toegeven, er zitten nogal wat oude krokodillen in de redactiepool.

Dus 1: iedereen die zich geroepen voelt moet niet lang twijfelen en talmen maar zich aandienen. (swa.collier@telenet.be)

Dus 2: niet onbelangrijk, onze redactie bestaat uitsluitend uit vrijwilligers. In gewone mensentaal wil dat zeggen dat niemand betaald wordt. Wel vergoeden we de onkosten, is iedereen verzekerd die voor ons op pad gaat en is, behalve een jaarlijkse receptie kort na Nieuwjaar, eeuwige roem in deze wijk weggelegd. (SC)

Buurtgenoten zorgen samen voor Cleo, de cocker spaniël

“het moet al een sterke man zijn die met zo’n klein hondje wil wandelen”

Een goede buur is beter dan een verre vriend. i nderdaad, een cliché zo groot als een huis, maar juist daarom zo ontzettend waar. pascal h enssen uit de Magdalenastraat heeft het pas weer ervaren. Zij zocht mensen die voor haar hondje Cleo willen zorgen als zij eens geen tijd heeft. i n drie

Begin april viel er een briefje in de brievenbussen van de Magdalenastraat, de Lange Van Ruusbroecstraat en de Raafstraat. Een fotootje van een kleine Amerikaanse Cocker Spaniël met onderstaande tekst: Hallo, ik ben Cleo, een Amerikaanse Cocker Spaniël. Ik zoek iemand die zo nu en dan op me wil letten en mij kan uitlaten terwijl mijn mama werkt. Ik ben nogal bang maar eens ik je ken, ben ik superlief en knuffel ik graag. Ik houd niet van katten, andere honden moet ik een beetje leren kennen en dan kom ik er goed mee overeen. Mocht je mij willen leren kennen en ons helpen, neem dan vlug contact op.

OPGESLOTEN Ruim 120 briefjes verdeelde Pascal Henssen over de drie straten. Er moest immers snel iets gebeuren, want het was onmogelijk om nog langer alleen te zorgen voor haar hond Cleo. Tot voor kort bracht Pascal tijdens de werkdagen Cleo altijd naar haar moeder in de Carnotstraat. Dat was voor iedereen goed, want sinds het overlijden van haar man vond de moeder van Pascal veel steun bij Cleo. Maar sinds kort heeft moeder de Carnotstraat verlaten en verblijft ze in een bejaardenhome. En in het home kan ze niet meer op Cleo passen. Pascal is alleenstaand en heeft een volledige baan als kleuterjuf in een school nabij het justitiepaleis. Ze heeft nog even geprobeerd om steeds in de korte middagpauze van school naar huis te fietsen en dan Cleo snel uit te laten en wat aandacht te geven. Maar dit bleek niet langer doenbaar. En na schooltijd gaat Pascal eerst haar moeder bezoeken en pas daarna naar huis. Zo zat haar achtjarige trouwe hondje de hele dag alleen opgesloten in het kleine appartementje in de Magdalenastraat. Dit wilde Pascal niet langer. Vandaar de huis-aan-huisoproep.

VROUWEN

Pascal Henssen: “Ik dacht: ik moet iets gaan doen. Ik heb 120 briefjes gemaakt en ben die gaan bussen. Ik verwachtte er niet veel van. Maar ik heb me vergist. Nadat ik de drie omliggende straten had afgelopen, was ik nog geen tien minuten thuis of ik kreeg al een eerste telefoon. En dat is tot nu toe gewoon niet meer gestopt. Ik had dat nooit gedacht. Echt waar. Ik heb zeker vijftien reacties gehad. Van een Poolse werkster tot een kind van elf jaar. Er was zelfs een gezin met kinderen dat hier nu hun huis aan het verbouwen is en dat pas na de zomer hier komt wonen en die mensen hebben zich nu al geëngageerd om voor Cleo te zorgen. Het is wel opvallend dat het allemaal vrouwen zijn die me bellen. Vreemd he? Cleo is maar een klein prutske en je moet blijkbaar al een sterke man zijn om met zo’n klein hondje te gaan wandelen. Momenteel heb ik zes serieuze kandidaten die voor Cleo willen zorgen. Sommige kandidaten vielen af vanwege praktische redenen. Ik zoek namelijk iemand die tijdens de schooluren eens kan gaan wandelen met Cleo en dan vallen er vanzelf kandidaten af, zoals bijvoorbeeld dat meisje van elf dat op dezelfde tijden naar school moet als ik.”

SCHOON

“Trouwens, vandaag heb ik nog een afspraak. Het is met een koppel uit Borgerhout. Zij hebben weer een vraag naar aanleiding van mijn briefke. Zij denken eraan om ook een Amerikaanse Cocker Spaniël aan te schaffen. Ze hebben mijn flyer gelezen en willen graag wat meer uitleg over het ras. Ze zijn dan wel geen kandidaat om voor Cleo te zorgen, maar uiter-

straten deed ze in elk huis een briefje in de bus met een oproep. Ze verwachtte er niet te veel van, maar ze vergiste zich: meer dan vijftien reacties. h ond Cleo heeft plots meerdere speelkameraden en baasje pascal enkele nieuwe vriendinnen.

(Ad MOESKOPS)

heb. Ik vind dat hartverwarmend. Ik denk dat er wel meer mensen zijn die met hetzelfde probleem zitten als ik. Misschien moeten die ook zo’n briefjes maken en in de buurt verdelen. Dan zouden die hondjes die nu alleen thuis zitten, het veel beter hebben.

Ik vertelde het succes van mijn actie ook aan mijn moeder en zij zei dat ik voor haar ook maar eens briefkes in de bus moest gaan steken. Zij zou ook wel graag iemand hebben die af en toe eens op haar komt passen. Het liefst een schone man, zei ze. Maar ja, ik vertelde haar dat het alleen maar vrouwen zijn die op mijn oproep hebben gereageerd. Dat viel haar tegen. Dus nu zal mijn moeder zelf op zoek moeten. (lacht).”

AFLOOP

End mei nam Gazet van Zurenborg opnieuw contact op met Pascal Henssen. Zes weken na ons interview wilden we weten hoe het afgelopen was met haar zoektocht. Dit was de reactie van Pascal Henssen: “Cleo heeft een nieuwe supertante, Julie. Ze gaat Cleo 3 a 4 keer per week ophalen, naargelang haar en mijn agenda. Julie heeft ook een hele toffe familie, die ook erg lief is voor Cleo. Mijn hondje is altijd welkom bij hen. Dus: eind goed, al goed!”

IK WIL EEN CLUBJE OPRICHTEN : DE WANDELTANTES

aard wil ik hen graag verder helpen. Net zoals andere mensen mij weer helpen. Schoon toch!”

AANGENAAM

“Er zijn al drie mensen die ook echt al eens op Cleo gepast hebben. Gewoon om te kijken of het klikt. De eerste is Julie, een studente biochemie uit de Raafstraat. Zij was ook degene die mij als eerste belde. Zij vertelde me dat ze zo snel belde om zeker te zijn dat ze voor Cleo kon zorgen. Ik ben eerst met Cleo bij haar thuis geweest en dat ging goed. Toevallig belde daarna ook de buurvrouw van Julie mij op en met haar heb ik ook al een afspraak gehad. Ze heet Doris en we zijn op het terras iets gaan drinken om kennis te maken. En we zijn twee uur blijven praten. Zeer aangenaam. En afgelopen week is Cleo ook al een dagje bij Doris geweest. En dan heb je nog Liesbet. Zij woont hier in de Magdalenastraat. Zij werkt in Zaventem en heeft onregelmatige uren. Ze moet vaak in het weekend werken en ze is dus geregeld tijdens de week thuis. Zij vertelde dat ze zeker één dag in de week met Cleo naar buiten kan. Ze zou graag zelf een hond hebben, maar ze wil geen beest in huis nemen, omdat ze te veel van huis is. Dan zou dat beest ook veel te veel

alleen zijn. Maar ze zou erg graag een dag in de week op Cleo willen passen. Ik verwacht dat er uiteindelijk één kandidaat zal overblijven die Cleo zal opvangen als dat nodig is. Maar vraag het me over een tijd nog maar eens. ”

BANG

“Ik zeg tegen de mensen die nu nog bellen of mailen dat ik eerst orde op zaken moet stellen, want het heeft geen zin om dit met heel veel mensen te doen. Ik ben nu bezig om een agenda te maken. Het is ideaal dat ik nu al drie mensen heb die willen proberen per toerbeurt om voor Cleo te zorgen en met haar te gaan wandelen. Zo kunnen ze elkaar eens afwisselen en dan wordt het ook niet te zwaar voor iedereen. In de toekomst zou het ook kunnen dat Cleo ook eens bij iemand overnacht. Dan zou ik ook eens een paar dagen weg kunnen. Ik ben al een aantal jaren niet meer op vakantie geweest. Want een hond meenemen op vakantie is niet gemakkelijk. En Cleo naar een pension brengen, ging ook niet, want ze is nogal eenkennig en een beetje bang.”

VROUWEN

“Ik ben in ieder geval wel enorm positief verrast door de hoeveelheid reacties die ik gehad

“En weet je wat ook het leuke is van mijn briefjesactie, op deze manier leer ik een hoop aangename mensen kennen. En we hebben een gemeenschappelijke interesse. We zijn allemaal mensen die graag beesten zien. En allemaal mensen uit de buurt. Ik heb al gezegd dat we een clubje kunnen oprichten: de wandeltantes. Tja, zo noem ik ze, want het zijn allemaal vrouwen, da’s wel grappig. Wat wel lastig is, is dat ik niet weet hoe ik de mensen moet vergoeden. Ik wil wel iets geven, een vergoeding, maar ik weet niet wat. Julie zei dat ze niets wilde, maar ja, dat vind ik dan weer vervelend. Ik heb liever dat we er iets over afspreken, want anders komt steeds de vraag van mij. Maar ik weet het momenteel ook niet. Ik heb geen idee hoe we dat moeten aanpakken, maar we komen er wel uit.”

Demullier Erwin

Kantoorhouder

Persoonlijk advies:

✔ Beleggingen ✔ Hypotheken

✔ Verzekeringen

Gratis zichtrekeningen en kaart

Cleo in goede handen • Foto Jeannine FUHRING