Plundering: de bron van de Islamitische economie

Door Ali Sina · 4 Augustus 2014

Islamitische invasie van India

Beste meneer Sina,

Een van mijn vrienden die ik ken van een Poolse discussieraad (hij is rooms-katholiek) beweert dat de islam absoluut geen respect heeft voor werk en dat plundering liever een bron van rijkdom is. Hij beweert dat handel de enige normale inkomstenbron is die de islam niet afwijst. Zijn conclusie is dan ook dat op de islam gebaseerde culturen eenvoudigweg niet in staat zijn een welvarende economie te creëren.

Ik besloot het je te vragen na het lezen van een tweet van een ISIS-fan die berichten plaatst over Syrië en Irak (bijgenaamd "Shami Witness"). De tweet zei: "Een klassieke Ghazi-staat moet continu uitbreiden". Is dat een bevestiging van de afkeer van de islam voor werk?

Ik zou beide zeggen, d.w.z. je rooms-katholieke vriend en deze moslimaanhanger van IS hebben gelijk. Mohammed had geen respect voor productief werk. Met betrekking tot landbouwmachines zei hij bijvoorbeeld: "Er is geen huis waarin deze apparatuur binnenkomt, behalve dat Allah vernedering zal veroorzaken." [Bukhari: 3: 39: 514]

De reden waarom Mohammed zo minachtend was over de landbouw, is omdat hij wilde dat zijn volgelingen krijgers waren. Landbouw vereist toewijding aan het land. Als boer kun je je gecultiveerde land niet verlaten en gaan overvallen, wat vaak weken of zelfs maanden in beslag nam. Hij zei: "Wanneer je de inah-transactie aangaat, houd je de staarten van ossen vast, ben je tevreden met de landbouw en geef je het uitvoeren van de jihad op. Allah zal schande over u laten prevaleren en

zal deze niet intrekken totdat u terugkeert naar uw oorspronkelijke religie. ” [Dawud: 23: 3455]

Hoewel de landbouw veeleisender is, hebben alle industrieën tot op zekere hoogte commitment nodig. Khabbib, een metgezel van Mohammed, vertelde: 'Ik werkte in de pre-islamitische tijd als ijzersmid.' [Muslim: 39: 6716] Het is duidelijk dat hij, nadat hij bij Mohammed was gekomen, zijn beroep verliet en zijn brood verdiende door invallen en

rooftochten te plegen.

Er wordt gemeld dat Mohammed op een dag het volgende verhaal vertelde: “Een van de bewoners van het paradijs zal Allah vragen om hem toe te staan het land te bewerken. Allah zal hem vragen: 'Leef je niet in de genoegens die je wilt', dan zal hij zeggen: 'Ja, maar ik wil het land cultiveren.' 'Dus vervolgde Mohammed dat de man de zaden mag zaaien en de planten zullen in een oogwenk zo groot worden als bergen met vruchten klaar om te plukken en dan zal Allah tegen hem zeggen: 'O zoon van Adam! Verzamel de opbrengst; niets stelt u tevreden.'' [Bukhari. 3: 39: 538]

De moraal van dit verhaal is dat landbouw voor hebzuchtige mensen is. Een echte moslim moet tevreden zijn met wat hij verdient met buit, wat natuurlijk veel winstgevender en veiliger was. Door dorpen en steden te overvallen, konden de jihadisten mannen die overrompeld en ongewapend waren, doden en hun rijkdom plunderen.

Mohammed was totaal ongeïnteresseerd in productie en industrie. Rijkdom moest volgens hem worden verdiend door plundering. Een van zijn metgezellen vertelde: "Allah's Apostel verbood ons om iets te doen dat een bron van hulp voor ons was. [Hij] stuurde me en vroeg: 'Wat doe je met je boerderijen?' Ik antwoordde: 'We geven onze boerderijen te huur, of we verhuren het voor een paar wasqs (zakken) gerst en dadels.' Allah's apostel zei: ' Doe dit niet, maar bebouw (het land) zelf of laat het gratis door anderen bebouwd worden, of houd het onbebouwd 'Ik zei:' Wij gehoorzamen en gehoorzamen. '”[Bukhari, 3: 39: 532] Een andere

hadith meldt de hetzelfde. “Wie land heeft, moet het zelf cultiveren of gratis aan zijn (moslim) broer geven; anders zou hij het onbewerkt moeten houden.” [Bukari, 3: 39: 533]

Er wordt gezegd dat Ibn Umar een aantal gronden had die hij had verhuurd, en toen hij deze hadith hoorde, stopte hij met het verhuren ervan. [Bukhari, 3: 39: 536]

Ondanks het opgeven van landbouw en industrie, waren moslims verrijkt, maar volledig met buit en het stelen van eigendommen van anderen. Umar zegt: "Maar voor de toekomstige moslimgeneraties zou ik het land van de dorpen die ik verover onder de soldaten hebben verdeeld zoals de profeet het land Khaibar had verspreid." [Bukhari, 3: 39: 527]

Maar net als al het andere dat Mohammed deed en zei, was er geen consistentie in hem. Toen hij Khaibar overviel en veroverde, nam hij alle landen in beslag, maar stond hij de overlevenden toe om ze te bewerken en de helft van de opbrengst met hem te delen. Umar's zoon heeft verteld: "Allah's Apostel was van plan de Joden te verdrijven, maar ze vroegen hem om hen daar te laten blijven op voorwaarde dat ze de arbeid zouden doen en de helft van de vruchten zouden krijgen. De apostel van Allah zei tegen hen: "We laten je zo blijven, zolang we willen." Dus, zij (d.w.z. joden) bleven daar wonen totdat ‘Umar hen dwong naar Taima’ en Ariha ’te gaan." [Bukhari: 3: 39: 531]

De reden voor deze discrepantie kan zijn dat de veroverde bevolking van Khaybar joden waren. Technisch gesproken huurden ze hun in beslag genomen land niet, maar werkten ze vrijelijk voor moslims.

Ibn Umar zei: De profeet sloot een contract met de mensen van Khaibar om het land te gebruiken op voorwaarde dat de helft van de producten van fruit of vegetatie hun deel zou zijn. De profeet gaf zijn vrouwen gewoonlijk honderd wasqs elk, tachtig wasqs dadels en twintig wasqs gerst. (Toen ‘Umar de kalief werd) gaf hij de vrouwen van de

profeet de optie om ofwel het land en water als hun deel te hebben, ofwel de vorige praktijk voort te zetten. Sommigen van hen kozen het land en sommigen kozen de wasqs, en ‘Aisha koos het land. [Bukhari, 3: 39: 521]

Geen van de wetten van de islam heeft een vervaldatum. Het feit dat de voorziening van moslims uit buit moet komen, wordt geratificeerd door hedendaagse moslims.

De islamitische site Islamicawakening.com schrijft:

"Verteld Ibn Umar (ra) dat de Profeet (saw) zei:" Mijn levensonderhoud is in de schaduw van mijn speer, en hij die mijn bevelen niet gehoorzaamt, zal vernederd worden. " (Sahih Bukhari, p.408, vol.1)

De deugd van de speer is genoemd in deze hadith en ons is verteld dat het levensonderhoud en de voorziening van de Profeet (saw) in de speer (jihaad) ligt. Dit is de reden waarom de muhaditheen hebben verklaard dat de beste verdiensten die van oorlogsbuit zijn en het is duidelijk bewezen door deze hadith dat buit is toegestaan voor deze Ummah.

Alleen de speer is genoemd uit al het oorlogswapen dat, "levensonderhoud is onder de speer geplaatst" omdat over het algemeen de vlag hoog op een speer wordt geheven, dus de speer wordt genoemd die naar de vlag wijst, en het levensonderhoud betekent de buit. Allah heeft de rijkdom van de buit geclassificeerd als schone rijkdom, zoals Allah zegt:

'En vergeet niet dat je met weinigen zwak was in het land en bang was dat mannen je zouden ontvoeren. Maar Hij zorgde voor een veilige plek voor jou, versterkte je met Zijn hulp en voorzag je van goede dingen zodat je dankbaar zou zijn. ' (Anfal: 26)

Het commentaar van "goed" (tayyab) in het bovenstaande vers is uitgelegd als buit.

Verteld Jabir ibn Abdullah (ra) de Profeet (saw) zei: “Ik heb vijf dingen gekregen die niemand anders voor mij had gekregen:

1. Allah heeft me de overwinning bezorgd door ontzag (door zijn vijandig te maken), voor een afstand van een reis van een maand.

2. De aarde is voor mij (en mijn volgelingen) een plaats gemaakt om salah aan te bieden en een ding om te zuiveren (tayyamum te verrichten), daarom kan iedereen van mijn volgelingen salaah aanbieden waar hij ook is ten tijde van salaah.

3. De buit is halal gemaakt voor mij, maar het was niemand anders rechtmatig voor mij.

4. Ik heb het recht op voorbede gekregen.

5. Elke profeet werd alleen naar zijn natie gestuurd, maar ik heb naar de hele mensheid gestuurd ”. (Sahih Bukhari, p.51, Engelse samengevatte editie; Muslim; Bayhaqi, p.4, vol.9) http://islamicawakening.com/viewarticle.php?articleID=603&pageID =203&pageID=214

Deze moslim op Twitter die zei: "Een klassieke Ghazi-staat moet continu uitbreiden", is juist. De islamitische economie wordt beveiligd door plundering. Een islamitische staat moet dus blijven uitbreiden en plunderen. Het is net een fiets. Je moet blijven trappen of je valt.

Margaret Thatcher zei: "Het probleem met socialisme is dat je uiteindelijk zonder geld van anderen komt te zitten." Het probleem met de islamitische economie is niet veel anders. Zodra er niemand meer is om te plunderen, zullen moslims elkaar gaan kannibaliseren door elkaar

kafir te noemen, ketters en niet-islamitisch om hen te plunderen en te plunderen.

Aangezien moslims ongeveer 450 jaar geleden uit Spanje werden verdreven, droogde ook hun bron van inkomsten uit en werden ze sindsdien verarmd.

Toen Mark Twain het Ottomaanse rijk bezocht, werd hij getroffen door de afwezigheid van technologische vooruitgang en de alomtegenwoordigheid van onwetendheid in het algemeen. Hij schreef: 'De ploegen die deze mensen gebruiken zijn gewoon een geslepen stok, zoals Abraham ploegde, en ze wannen hun tarwe nog steeds zoals hij deed ze stapelden het op het dak van het huis en gooiden het vervolgens met scheppen in de lucht totdat de wind al het kaf heeft weggeblazen. Ze verzinnen nooit iets, leren nooit iets. '

Twain was ook niet erg onder de indruk van het moslimconcept van moraliteit. Hij zei: 'Moskeeën zijn er in overvloed, kerken zijn er in overvloed, kerkhoven zijn er in overvloed, maar moraal en whisky zijn schaars. De Koran staat niet toe dat Mohammedanen drinken. Hun natuurlijke instinct staat hen niet toe moreel te zijn. Ze zeggen dat de sultan achthonderd vrouwen heeft. Dit komt bijna neer op bigamie. Het doet onze wangen branden van schaamte om te zien dat zoiets hier in Turkije is toegestaan. '

Moslims zien dat ze arm zijn, terwijl iedereen beter af is. En aangezien ze denken dat Allah het voor hen geoorloofd heeft gemaakt om te plunderen en te plunderen, zijn ze opgestaan om te claimen wat zij als de hunne beschouwen, namelijk uw rijkdom.

En natuurlijk is het concept van ethiek en moraliteit net zo vreemd voor de moslim psyche als kameel voor de Noordpool. Voor een moslim worden goed en kwaad niet bepaald door de normen van de Gulden Regel, maar door wat Mohammed heeft toegestaan en verboden. Moslims zullen hun geweten niet gebruiken om de islamitische moraal te

beoordelen. Ze hebben er geen. Om een geweten te hebben, moet je zelfstandig kunnen denken. Moslims zijn er trots op dat ze horen en gehoorzamen, niet in denken, redeneren en God verhoede, vragen stellen.