BDW - editie 1373

Page 1

IN HET MIDDEN VAN DEZE KRANT

ZAZIE

JONGERENBIJLAGE

ART BRUSSELS: CLOSE-UP VAN DRIE DEELNEMENDE GALERIES En ook: John Grant, Compil d’Avril en Blancanieves.

11 04 13

8 PITTIGE PAGINA’S

AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P303153

© PAMELA CECCHI

STRIJDERSGANG IN BEELD KOEKELBERG – “Je zou de Strijdersgang een klein dorp kunnen noemen, verscholen aan het eind van een kasseiwegje,” zegt fotografe Pamela Cecchi. Haar portretten van de impasse en haar bewoners worden van 12 april tot 25 mei tentoongesteld in het Huis van Culturen KL en Sociale Samenhang in Molenbeek. Lees meer op p.10.

Mobiliteit > Tweewielers in opmars in ongevallenstatistieken

Meer fietsers, meer letsels BRUSSEL – Tussen 2006 en 2011 ging het aantal letselongevallen met fietsers op de Brusselse wegen met 60 procent omhoog. Dat blijkt uit cijfers van het Belgisch Instituut voor Verkeersveiligheid (BIVV). Het aantal letselongevallen met automobilisten en voetgangers bleef stabiel.

H

et BIVV telde in 2006 nog 276 ongevallen waarbij een fietser omkwam of gewond raakte. Vijf jaar later lag het aantal ‘letselongevallen’ op 444, een stijging van meer dan 60 procent. Er vielen vooral meer lichtgewonden. Jonge mensen zijn het vaakst het slachtoffer, de grootste groep is tussen de 25 en de 34 jaar oud.

De toename ligt grotendeels aan het stijgende aandeel van fietsers in het stadsverkeer. “Het aantal fietsers stijgt zelfs sterker dan het aantal ongevallen waarin die fietsers betrokken raken”, zegt Roel De Cleen van de Fietsersbond. “In die zin zijn de cijfers niet zo verontrustend.” Er zijn dus meer fietsers, maar nog niet genoeg om het aantal ongeval-

len te doen dalen. “We moeten nog een kritische massa bereiken waarbij het aantal fietsers groot genoeg is om invloed te hebben op de veiligheid”, zegt De Cleen. “Betere infrastructuur, lagere snelheid en aanpakken van onaangepast weggedrag zijn daarbij cruciaal. Al die factoren zijn met elkaar verweven. In Brussel zitten we nog maar aan het begin van die evolutie.” Voor ongevallen met voetgangers en auto’s is er nog werk aan de winkel. Een daling viel daar niet te noteren. Bij de voetgangers waren er in 2006

nog 1.063 ongevallen met letsel. Vijf jaar later waren er dat 1.077. Bij de automobilisten en hun passagiers zien we wel een lichte daling: van 3.555 letselongevallen in 2006 naar 3.413 in 2011. De gewestregering zal nog heel wat uit de kast moeten halen om de verkeersveiligheid te verbeteren. Eerdere doelstellingen om het aantal doden en zwaargewonden met de helft te verminderen, werden niet gehaald. “Dit is een absolute prioriteit voor ons”, zegt Heleen Van Pelt, woordvoerster van staatsse-

cretaris voor Mobiliteit Bruno De Lille (Groen). “Naast onze sensibiliseringscampagnes hebben wij een verkeersveiligheidscomité opgericht. De bevoegdheden zitten op dit vlak namelijk erg verspreid.” Bij De Lille hoopt men ook dat de op stapel staande interne stadshervorming soelaas zal brengen. “Het gewest zal dan een coherenter mobiliteitsbeleid kunnen voeren.” Jelle Couder / brusselnieuws.be ADVERTENTIE

Lees over vrijwilligerswerk op pagina 12 10 in deze krant.

N° 1373 VAN 11 TOT 18 APRIL 2013 ¦ WEEK 15: WEEKBLAD, EEN UITGAVE VAN VZW BRUSSEL DEZE WEEK, FLAGEYPLEIN 18, 1050 ELSENE, REDACTIE: 02-226.45.40, ABONNEMENTEN: 02-226.45.45, E-MAIL: INFO@BDW.BE, WWW.BDW.BE


BDW 1373 PAGINA 2 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

OPMERKELIJK © GOOGLE STREET VIEW

Patrimonium > Ukkel heeft zware verantwoordelijkheid

TOPAZ KRIJGT STEK AAN SAINCTELETTE BRUSSEL – Topaz, het dagcentrum voor palliatieve zorg van het UZ Brussel, krijgt een bijkomende vestiging in het centrum van Brussel in een voormalig bankgebouw aan het Saincteletteplein. H et gebouw aan het kanaal, op de hoek van de Akenkaai en het Saincteletteplein, wordt een verzamelplaats voor alles wat met levenseinde te maken heeft. Dat zegt Albert Stas, directeur van het gloednieuwe Huis van de Mens. “Bij de Unie Vrijzinnige Verenigingen (UVV) kan men terecht voor een wilsbeschikking. Topaz, het dagcentrum voor palliatieve zorg, zal hier een werking uitbouwen. Omega, een dienst voor palliatieve thuiszorg, krijgt er een uitvalsbasis voor Brussel en de UVV zelf staat ook in voor rouwzorg. Tot slot onderhandelen we met de vzw Centrum voor Zelfmoordpreventie over een verhuis naar het Sainctelettegebouw.” Anderhalf jaar geleden besliste de VGC om het voormalige bankgebouw te verkopen. In november werd een koper gevonden: de vzw Sainctelette 17, opgericht door onder meer VUB-voorzitter Eddy Van Gelder en de Brusselse bankier Filip Moeykens. De vzw telde 2,8 miljoen euro neer voor het gebouw en besliste om er aan sociale organisaties onderdak te bieden. “Ik heb meer aanvragen ontvangen dan ik plaats heb,” zegt Albert Stas. Voor Topaz is dit een buitenkans. Het dagcentrum voor palliatieve en supportieve zorg is op en top Brussels. De helft van de patiënten zijn Brusselaars, het behoort toe aan het UZ Brussel en het wordt voornamelijk door de VGC gesubsidieerd. Maar het ligt momenteel wél in Wemmel, net buiten de Ring. Het dagcentrum waar dagelijks vijftien à twintig gasten verblijven met een mogelijk levensbedreigend probleem, zal in Wemmel blijven maar krijgt een dépendance aan het kanaal. “We krijgen hier een kantoortje, kunnen mensen ontvangen en zullen ook ateliers kunnen organiseren over palliatieve zorg,” vertelt Margriet De Maegd van Topaz, terwijl ze ons rondleidt op de zesde verdieping van het voormalige bankgebouw met prachtig uitzicht over Brussel. Nog een likje verf en over enkele weken kan de inhuldiSVG ging plaatsvinden.

Normandische villa met sloop bedreigd UKKEL – Een vastgoedpromotor wil het architecturale pareltje aan de Winston Churchilllaan 228 platgooien en er een appartementsgebouw van acht verdiepingen optrekken. De buurt steigert. Misschien steekt het gewest er een stokje voor en kan de Normandische villa blijven.

D

e Normandische villa is een van de laatste getuigen van de Churchillaan in de jaren 1920. Dat roept de vraag op hoeveel historisch én architecturaal waardevolle panden er de laatste halve eeuw werden gesloopt in het Brussels Gewest en in de gemeente Ukkel. De tijdsgeest wordt vaak achteraf als excuus naar voor geschoven, in Ukkel en elders. Een excuus dat dezer dagen alvast niet kan worden gebruikt. Als een promotor met plannen op de proppen komt om architecturaal patrimonium naar beneden te halen, dan steekt protest de kop op. Ook in Ukkel. Een wandeling langs de Churchill-

laan leert ons dat er drie Normandische villa’s langs de laan resten. De villa Pelseneer aan het nummer 51 huisvest een advocatenkantoor annex woning. De villa staat er heel mooi bij. Even verderop, op de hoek van de Churchilllaan en de Edith Cavellstraat, ligt Les Tourelles, een driesterrenhotel dat een lik verf verdient, maar verder één en al charme is. Binnenin brandt er licht, maar aan de deur hangt een handgeschreven briefje: ‘Fermé.’ Terug op de redactie lezen we op de webstek dat het hotel tijdelijk gesloten is - jammer want de plaatjes van de kamers ogen hoogst aantrekkelijk. De telefoon lijkt aangesloten

“De villa is een getuigenis van een tijdperk, maar bevindt zich tussen twee appartementsgebouwen en is moeilijk te renoveren”

op de fax. Niemand te bereiken. Maar ter zake. Op naar het nummer 228, naar de bedreigde villa, waar kleine bedrijfjes huizen en zelfs nog

ruimte is voor meer. Er hangt een bordje met ‘te huur’ op. Achterin de tuin is een glimp op te vangen van de conciërgewoning. Het domein binnensluipen is verleidelijk, maar deontologisch gezien verboden.

Protest De Normandische villa wordt niet voor het eerst bedreigd. Eerder gebeurde dat al in 1981 en 2004. Buurtbewoners en Pétitions Patrimoine organiseerden de laatste keer samen het verzet. Nu nemen de buurtbewoners het voortouw. Buurtbewoner Hans van der Saag aan onze collega’s van brusselnieuws.be: “De bouwpromotor wil de hele villa afbreken en in de plaats een appartementsgebouw optrekken van acht verdiepingen hoog, even hoog als de appartementen links en rechts. Er komt ook een overdekte parking met 28 plaatsen, maar we gaan in de wijk een folder

DE WEEK IN BEELD DOOR SASKIA VANDERSTICHELE

Van ver lijkt het een opgeblazen wolkenkunstwerk, maar volgens een van de werkmannen wordt de werf aan de Vlaamsesteenweg een nieuw, groot restaurant.

© SASKIA VANDERSTICHELE


WEEKOVERZICHT

BDW 1373 PAGINA 3 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

© IVAN PUT

WOENSDAG 3 APRIL 2013 dode bij brand in molenbeek. Bij een brand in SintJans-Molenbeek is een dode gevallen. Het vuur aan de Daringlaan, vlakbij het Edmond Machtensstadion, zou mogelijk zijn aangestoken. De brandweer meldt dat de deur van het appartement van het slachtoffer geforceerd is.

DONDERDAG 4 APRIL 2013 PROTEST TEGEN AFBRAAK VILLA. Bouwpromotor Yo wil de Normandische villa aan de Churchilllaan 228 in Ukkel afbreken. De bouwpromotor wil de villa vervangen door een appartementsgebouw met acht verdiepingen. Vandaag is de laatste dag waarop bezwaarschriften kunnen worden ingediend bij de gemeente. De buurt wil voor de overlegcommissie van 25 april massaal mobiliseren en protesteren. Volgens de buurtbewoners is de villa een uniek voorbeeld van hoe de Winston Churchilllaan vroeger was. ACTIVISTES STEUNEN AMINA. Voor de moskee in het Jubelpark van Brussel protesteren vijf activistes van de feministische actiegroep Femen. De groep roept op tot een topless jihad in verschillende Europese steden om Amina te steunen. De negentienjarige Tunesische vrouw veroorzaakte een schandaal door topless foto’s van haarzelf op het internet te plaatsen en is sinds enkele dagen vermist. De korte manifestatie verloopt zonder incidenten.

Hoelang houdt de Normandische villa aan de Churchilllaan nog stand?

verspreiden om zoveel mogelijk mensen tegen de afbraak te mobiliseren.” Schepen van Stedenbouw Marc Cools (MR) zit duidelijk verveeld met de zaak. Hij vertelt in verschillende media een enerzijds-anderzijdsverhaal: “Het is een complex dossier met enerzijds een villa die weliswaar een getuigenis van een tijdperk is, maar toch niet merkwaardig is. Anderzijds bevindt de villa zich tussen twee appartementsgebouwen en is ze moeilijk te renoveren. In dit stadium heeft de gemeente nog geen mening, die heeft ze pas na de overlegcommissie. Het zal overigens in-

teressant worden om de argumenten van beide partijen te horen.”

Langeveld/Longchamp Het ziet er naar uit dat de gemeente van de vervelende klus - afbraak of niet - bespaard zal kunnen blijven. Bij Monumenten en Landschappen, zo vernam de krant Le Soir, werd in januari een dossier ingediend om de villa aan de Churchilllaan te beschermen. Tijdens de eerste ministerraad na het reces zal de regering akte nemen van de aanvraag tot bescherming. De regering moet zich dan binnen de drie maanden uitspreken over de fond. Tijdens die

VRIJDAG 5 APRIL 2013 periode wordt de stedenbouwkundige aanvraag opgeschort. Pétitions-Patrimoine heeft negen jaar geleden al eens geprobeerd om de villa te laten beschermen. Dat is toen niet gelukt. In het gewestelijk bestemmingsplan staat de zone ingekleurd als een zone met culturele, esthetische en/of historische waarde. De Normandische villa herinnert ons aan de Winston Churchilllaan van weleer, toen de straat nog gewoon Langeveld/Longchamp heette.

Danny Vileyn

Annemie Neyts werd op een brutale manier als partijvoorzitter opzij geschoven door Guy Verhofstadt. Verhofstadt zag je daarna veranderen, maar Neyts niet. Of ze nu voorzitter was of minister, ze is altijd dezelfde gebleven.” Opiniemaker Rik Van Cauwelaert laat zijn licht schijnen over het verschil tussen mannen en vrouwen in de politiek (in De Morgen).

“ HET WOORD

Steden leveren internationaal strijd om investeerders. Ik zie zo’n investeerder liever in Vlaams-Brabant dan in Ile-de-France. Laat ons de sociaal-economische interactie tussen de regio’s beter organiseren.” Minister-president Charles Picqué (PS) legt uit waarom Vlamingen baat hebben bij een welvarend Brussel en omgekeerd (in De Tijd).

Seeddate

Wie thuis zaden op overschot heeft of op zoek is naar zeldzame zaden, moet gaan ‘seeddaten’ tijdens de bioen ecobeurs Valeriaan. Op de laatste dag van deze driedaagse beurs kan men zaden en plantengoed ruilen of verkopen voor maximaal 1 euro per stuk of per pakje. Seeddate is een origineel concept van Velt Brussel, de

Vereniging voor Ecologisch Leven en Tuinieren. Samen met haar Waalse tegenhanger Nature & Progrès organiseert ze al voor de derde keer deze bijeenkomst voor zadenliefhebbers. Wie zijn zaden niet kwijtgeraakt kan ze na afloop nog doneren aan de Velt Brussel Giftbox, of ter beschikking stellen aan de zadenbibliotheek die Velt Brussel zal oprichten. De zadenruil zal plaatsvinden op 21 april tussen 14u en 19u in de zalen van Thurn & Taxis Brussel. Jonas Gilles

GROTE INVESTERINGEN IN NIEUWE CONCERTZAAL. Het prijskaartje voor Paleis 12, de nieuwe concertzaal op de Heizel, is opgelopen tot 20 miljoen euro. Van dat bedrag is drie miljoen uitgegeven aan de akoestiek van het gebouw. Paleis 12 is de eerste concrete realisatie van Neo, het project voor de grootschalige vernieuwing van het Heizelplateau. Verwacht wordt dat het gebouw tegen de zomer klaar zal zijn.

ZATERDAG 6 APRIL 2013 Brussel weigert vergunning bruegel. De Vlaamse jeugdherberg Bruegel krijgt geen toestemming van de stad Brussel om uit te breiden. Dat is een zware ontgoocheling want het oude gebouw achter de Kapellekerk heeft dringend nood aan renovatie en uitbreiding. Beheerder Ruud Vervaeren zegt dat alle documenten klaar zijn, enkel de stad zelf moet nog groen licht geven. Nog volgens Vervaeren is Bruegel een Vlaams project, gefinancierd door minister Geert Bourgeois (N-VA), en wordt het daarom geboycot door het Brussels Gewest. Mars voor sans papiers. Aan het Klein Kasteeltje in Brussel-Stad begint deze namiddag een solidariteitsmars voor mensen zonder papieren. De manifestanten vragen om een ander asiel- en migratiebeleid. Tijdens de mars worden er spandoeken gedragen met slogans als “De gesloten centra zijn vernederend voor de mensheid” en “Sans-papiers zonder rechten, verpletterd door de wet.” De mars doorkruist Vlaanderen en Wallonië tot 21 april. Naar schatting zijn er tachtig manifestanten aanwezig.

ZONDAG 7 APRIL 2013 Brussel eert gesneuvelde soldaten. Het Belgisch ministerie van Defensie houdt een herdenkingsplechtigheid aan het monument van de Onbekende Soldaat, beter bekend als Congreskolom. Het ministerie herdenkt de 101 Belgische militairen die gesneuveld zijn tijdens de Koreaanse Oorlog, die 60 jaar geleden eindigde. De plechtigheid kadert in de Veteranendag die sinds 1998 op 7 april wordt gehouden.

MAANDAG 8 APRIL 2013 Emir Kir waarschuwt bordelen. De burgemeester van Sint-Joost-ten-Node gaat nauwlettend toekijken op de naleving van de wet door bordeeluitbaters. Kir (PS) geeft de 104 bordelen op het grondgebied van Sint-Joost tot 1 mei de tijd om het stedenbouwkundige en politiereglement na te leven. Indien dit niet gebeurt, dreigt een sluiting.

DINSDAG 9 APRIL 2013 vermeersch beschuldigd van oplichting. De nieuwe investeerders uit Dubai dienen klacht in tegen Johan Vemeersch, de voorzitter van FC Brussels. Volgens hen zou hij de gemaakte afspraken niet zijn nagekomen en zou hij niet de eigenaar zijn van de tweedeklasser. Vermeersch zelf ontkent de feiten. Samengesteld door Jonas Gilles

MEER NIEUWS DE HELE WEEK ROND OP SURF NAAR BRUSSELNIEUWS.BE EN SCHRIJF JE IN OP DE NIEUWSBRIEF


! (! _ ^ (

! (

! (

_ ^

_ ^

_ ^ _!( _ ! ( _^ ^ _ ^ ^ ! ( ^!( _ !( _!( ^ BDW 1373 PAGINA 4 - DONDERDAG 11!( APRIL 2013 ! ( ( ^ _ !( !( !( _ ! ! ( ^ (! _ ^ ! ( _ ^ _ ^ ! ( ! ! (

_ ^ ! (

_ ^

! (

! ( _ ^ _ ^ ! (^ ! ( _ ^ _ ! ! ( ( _ ^

! (

^ _ _ ^

_!( ^ ^ _ _!( ^

! ( ^ _

! ( ^ _ ! ( _ ^

^ !( !( _ ! ( _ ^

! ( ! (

! ( ( ! ! (! ( ! ( ! ( ! (

! ( ! (

_ !( ^^ _ _ !( ^ _ ^ _ ^

! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! (

_ ^

^ _ ! ( _ ^ _ ^ _^ ^ _

_ ^ ^^ _ _ _ ^ _ ^

! ( ! ( ! (

! ( ! (

! (

! (

_ ^ ^^ _ _

! ( ! (

^!( _ _!( ^ ! ( ^ _ ! ( _ ^

! ( ! (

_ ^

! ( ! (

! ( ! ( ! ( ! (

! (

_ ^

( ( ! (! ! ! (! ( ! ( ( ! (! ! (! ( (

! (

( !! ( ! (! ^ _ ( ! (( _ ^ ! (!

( ! ( !

_ ^

! (

^ _ _ _ ^ ^ _^ ^ _ !( ! (

! ( ! ( ! ! ! ( ! ( (( ! ( ! ( ! ( ( ! (! ! ( ! ! ( ( ( !! ( ! ( ! ! ( ! ( ( ! ( ! ( ! ( ( ( ! ( ! ( ! ! ( !! ( ! ( ! ( ! ( ( ( ! ! ( ! ( ! ! ( ! (! ( ! ( ! ! ( ! ( ! (( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ( ( ! ! ( ! ! ! (! ( ! ( ( ! ! ( ( ! ! (! ( ( ! ( ( ! ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ! ( ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ( !! ! ( ! ( (! ! ( ! ( ( ! ( ! ( ! ! ( ( ! ( ( !! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ( ! ! ( ! ( ! ( ! ( ! ! ( ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ! ( ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ! ( ! ( ( ! ( ! ! ( (

^ _ _ ^

_ ^^ _ _ ^

^ !( _

^ _ _ ^

_ ^ _ ^ _ ^ ! ( ^ _ _ ^ _WIJK ! ( VAN DE TEKORTEN PER^ OVERZICHT _ ^ ^^ _ _ _ ^ _^ ^ _ VOOR HET LAGER ONDERWIJS IN HET _ _ ^ SCHOOLJAAR 2009 - 2010 ^ _ ^ _ ^ _ ^

^ _ _ _^ ^ ! (

! ( (! ! (! ( ! (

! ( ! (

! ( ! (

_ ^

^ _ ! ( _ ^ ! (

^ _ _ ^

^ ! (_ _ ^ ( ! ! (! ( _ ^ ! (

! (

! (

! (

! ( ! ( ! (

! (

! ( _ ^ _!( ^ ^ _

! (

^ _ ! ( ! ( _ ^

^!( _

_ ^

! (

! (

! ( ! (

! (

! (

! (

! (

! (

_ ^ ! (

_ ^

! (

! (

_ ^

! (

^!( _

! (

_ ^

! (

LAGER ONDERWIJS - KAART P3 _ ^ _ ^ Relatieve opvangcapaciteit per wijk^_ en^_ _ ^ _ ^ aantal ontbrekende plaatsen in de _ ^ deficitaire wijken ^_ _ ^ Schooljaar 2009-2010 _ ^

0 0 ! (

! (

! (

^ !( _

_ ^

! (

! (

_ ^

! (

Verhouding tussen het aantal 0.5 - 1 plaatsen in het >1 lager onderwijs en het aantal kinderen in de wijk op die leeftijd.

! (

! (

! (

_ ^^ _ ! (

( !

( !

! (

_!( ^

! (

! ( ! (

! (

! (

! ( ! (

! (

! ( _ ^

! (

_ ^ ! (

! (

_ ^

Franstalige scholen

Minder dan 30 kinder zonder lagere school

Minder dan 30 kinder met lagere school Gemeentegrenzen Wijkgrenzen

! ( ! (

1 000 500 100

^ Nederlandstalige scholen _

! (

! (

_ ^ ! ( ! (

! (

! (

! (

1 000 500 100

! ( _ ^

_ ^

^ !( _

! (

Binnen de wijk, verschil tussen het aantal kinderen die de ! ( leeftijd hebben om het lager onderwijs te volgen en het aantal plaatsen in het gewoon lager onderwijs

! (

! ( ^ _

! (

! (

! (

! (

< 0.5

! ( _ ^

! _ ^ ( ^ Vervaardigd met UrbIS®© - Distribution & Copyright CIBG _Brussels ! ( met Brussels UrbIS®© - Distribution & Copyright CIBG

! ( Vervaardigd

! (

!

_ ^

_ ^

_ ^

! (

! (

! (

! (

! (

( ! ( ! ( het aantal plaatsen in het gewoon kleuteronderwijs ! (en de potentiële vraag (aantal kinderen woonachtig in!( de wijk en die de leeftijd hebben om het lager onderwijs te volgen)

! (

Binnen de wijk, verschil tus leeftijd hebben om het lage en het aantal plaatsen in he

! (

^!( _

! (

! (

_ ^ Relatieve opvangcapaciteit per wijk : verhouding tussen

! (

! (

! ( _ ^

0.5 - 1

Vervaardigd met Brussels UrbIS®© - Distribution & Copyright CIBG ! (

! (

_ ^

! (

! (

! (

_ ^

! ( ! (

! (

! (

! (

! (

! (

! (

¹ _ ^

! (

< 0.5

Bron : ETNIC / Vlaams Ministerie van Onderwijs Bron : ETNIC / Vlaams- BRAT Ministerie van Onderwijs _ (aanbod) ^ >1 en Vorming (vraag) en Vorming (aanbod) - BRAT (vraag) ! ( ! ( _ ^

! (

! (

! (

^^ _ _

_ ^

! (

! (

! ( _ ^

! (

_ ^

! (

_ ^

_ ^ ^ _ ! (

! ( ! (

! (

! (

! (

! (

! (

4 Km 4 Km

! (

! (

! (

! (

! (

! ( ! (

! (

! (

! (

! (

! ( ! (

! (

_ ^

! ( _ ^

4 Km !(

! (

! (

! ( ( ! (! ! (

! (

! ( ! (

2 2!( !(

! (

! (

! (

1 1

! (

! (

_!( ^

_ ^

! (

! (

! (

! (

! (

! (

( ! ( !

! (

^ _ 2

! ( ! (

¹

! (

! (

! (

! ( ! (

( ! (!

! (

! (

! (

1

! (! (

( ! (!

! ( ! (

! (

! (! ! (! ( (

Bron : ETNIC / Vlaams Ministerie van Onderwijs en!(Vorming (aanbod) - BRAT (vraag)

! (

! ( ! (

_ ^

! (

! (

! (

! (

_ ^ _ ^ CARTOGRAFISCHE EN KWALITATIEVE _ ^ 0 _ ^ _ ^ _ ^ INVENTARIS VAN DE VOORZIENINGEN _ ^ _ ^ EN DIENSTEN AAN DE BEVOLKING ! ( ! (

! ( ^ _ ! (

_ ^

! (

_ ^ ! (

! (

_ ^

! ( ! ( ! ( ( !! (

! (

! ( _ ^

¹

met lagere Minderschool dan 30 kinderen woonachtig in de wijk Minder dan 30 kinderen woonachtig in de wijk 4 Km zonder lagere school Minder dan 30 kinderen woonachtig in de wijk Wijkgrenzen Relatieve opvangcapaciteit Minder danschool 30 kinderen woonachtig in de wijk met lagere Vervaardig met lagere school het aantal plaatsen in het g Gemeentegrenzen potentiële vraag (aantal kin Gemeentegrenzen die de leeftijd hebben om h Wijkgrenzen Wijkgrenzen

zonder 0Gemeentegrenzen 1 lagere 2school

! (

! (! (

! (

! (

! (

! (

! (

! (

_!( ^ _ ^

_ ^

LAGER ONDERWIJ Relatieve opvangca ( Franstalige scholen ! aantal ontbrekende Minder danscholen 30 kinderen woonachtig in de wijk ( Franstalige ! Franstalige scholen Bron : E zonder lagere school deficitaire wijken en Vorm _ Nederlandstalige ^ Nederlandstaligescholen scholen scholen _ Nederlandstalige ^ Minder dan 30 kinderen woonachtig in de wijk Schooljaar 2009-201

^ _ _ ^

_ ^

^!( _ _ ^

! (

! (

_ ^

! ( ! ( ( !! ( ! ( ! (

! (

! (

_ ^

( ! ( !

! (

! (

! (! ( ! (

000 Verschil tussen1500 het aantal 500 ! ( het kinderen scholen en aantal ( Franstalige ! 100 plaatsen binnen100 een wijk. _ Nederlandstalige scholen ^

_ ^

! (

! (

! ( ! ( ! ( ! (

EN DIENSTEN AA

1 000

! (

! (

_!( ^

! (

! ( ^ _ ! ( _ ^

! ( _ ^ ^^ _ _!(

! ( ! (

^ _ _ _ ^ ^

! (

! ( _ ^

! (

_!( ^

_ ^ ! (

_ ^^ _ ! ( _ ( _^ ^ ! (!

^ _ _ ^

! !( (

! (

! ( ! (

! ( ! ! ( ( ! (

! ( ! ( ! ( ! (

! ( ! (

_ ^

_!( ^

! ( ! (

! (

^ !( _ _ !( ^

! ( ! ( ! (

! ( _ ^

! (

! ( ! (

_!( ^ ! _!(!( (^ ^ _

! ( ! (

! (

_ ^

! ( ! (

! (

en het _!( aantal plaatsen ^ ! ( in het gewoon lager onderwijs ! ( _ !(de wijk, verschil tussen het aantal kinderen die de Binnen^ CARTOGRAFISCH 000 Binnen de1wijk, verschil tussen het aantal kinderen die de leeftijd hebben om het lager onderwijs te volgen 500 leeftijd hebben om het lager te volgen ! ( en het aantal plaatsen in het onderwijs gewoon lager onderwijsVAN D INVENTARIS 100 en het aantal plaatsen in het gewoon lager onderwijs ! ( _ ^

! (

! ( ^ _ ! ( _ ^

! ( ! ( ! ( ! (

! (

! ( ! (

! ( ^ _

_ ^ ! (

^ _ _!( ^

_!( ^

! ( ! (

! ( ! (

! (

! (

! (

_ ^^ _ ! (

! ( ! ( ! (

^!( _ _!( ^

! (

^!( _ _ ^

! (

^!( _ _ ^

! ( ! (

! (

^ !( _ ! ( ! (

( ! (!

! (

! ( ^ _ ! ( _ ^ ! (

! ( ! (

! (

! (

! (

! (

( ! ( ! ! (

( ! (! ! (

! (

_ ^ ! (

_ ^

! ( !! ( (

^!( !( _ _ ^ ^ _ _ _ ^ ^ ! ( ! (

_ ^ _ ^ < 0.5 ! ( ( Fran ! 0.5 - 1 0.5 1 Binnen de wijk, verschil tussen het aantal kinderen die de ^ Ned _ > 1 !( ! ( leeftijd hebben ! ( >!(1 om het lager onderwijs te volgen

! (

! ( ! ( ! (

! (

! ( ! (

( ! (! ! ( ! (

_ ^

! ( ! ( ( ! (!

! ( ! (

! (

_^ ^ _ ^ _ _ ^ ! ( ! ( ! ( _ _!( ^ ^ ! ( ! ! ( ( ^ !( _ _ ^ _!( !( !( ^ ^ _

! ( ! ( _ !( _ ^ ! ( ^!((!! _ ^ ( ^ _ ! ( _ ^ ! (

_ ^ ! ( ^ _

! ( ! (

! ( ! (

! (

_!( ^

! ( _ ^ ! ( ! (

_ ^

! (

_!( ^

! ( ! (! (

_ !( ^

! ( ! (! (! ( ! ! (( ! (

! ( ! ( ! ! (( ! (

^ _ _ ^

! (

! (

! (

! (

! ( ! (

^ _ _ ^

! ( ! ( ! (

_ ^

! ( ^^ _ _ _^

^ _ _ _^ ^ ! ( _ ^ _ !( !( ^

! ( ! ! ( ( ! ( ! (

^ !( _ ^ _ _ ^ ( ! ( ! _ ^ ! ( ! ! ( (

! ( ! (

! ( ! ( ! ( ! ( ! (

_ ^

! ( ! ( ( ! (! ( ! (!

_ ^

! ( ! (

! ( ! ( ! (

! (

^!( _ _!( ^

^ _ _ ^ _ ^ _ ^

! ( ! ( ( ! (! ! ( ! (

! ( ! ^ _ ( ^ _ ! ( _ ^

BRON : ETNIC / VLAAMS MINISTERIE VAN ONDERWIJS EN VORMING (AANBOD) - BRAT (VRAAG)

^ _ _ ^

! ( ! (

_ ^

_!( !( ^ _ ^ ! (

! (

_ ^

! ( ! (! (

! (

! ( ! (

! (

^ _ _ ^

_ ^

! ( ! ( ! (

! ( ! (

! ( ! ( ! (

^ _ _ ^

! (! ( ! (

_ ^

^ _ _ ^

^^ _ _

( ! ( ! ! ! ( ( ! ( ! ! ( ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! (! ( ! (! ( ! (

_ ^

_ ^

! ( ! ( ! ( ! ( ( ! (! ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ( ! ! ( ! ( ! ( ( ( ! (! ! ( ! (

! ( ! (

_ ^

^ _ _ ^ _ ^

^ _ _ ^

_!(!( ^

! ( ^ _ ! ( ! (

0

1

2

4 Km

¹

Bron : ETNIC / Vlaams Ministerie en Vorming (aanbod) - BRAT (vra

Vervaardigd met Brussels UrbIS®© -

Onderwijs > In sommige wijken meer dan duizend plaatsen te weinig

Franstalige scholen

Brusselse scholen zijn slecht verdeeld

_ Nederlandstalige scholen ^

Minder dan 30 kinderen woonachtig in de wijk zonder lagere school Minder dan 30 kinderen woonachtig in de wijk met lagere school Gemeentegrenzen Wijkgrenzen

¹

Bron : ETNIC / Vlaams Ministerie van Onderwijs en Vorming (aanbod) - BRAT (vraag)

BRUSSEL – Een vijfde van de onderwijsplaatsen in Brusselse scholen is slecht gelokaliseerd. 2 4 KmDat blijkt uit een studie van het Agentschap voor Territoriale Ontwikkeling (ATO), dat cijfers van het Franstalig en het Nederlandstalig Brussels UrbIS®© - Distribution & Copyright CIBG onderwijs samenlegde.Vervaardigd Tegenmet 2020 zijn er 42.000 extra plaatsen nodig, maar de capaciteitsverschillen tussen de wijken zijn enorm.

H

et capaciteitsprobleem in het Nederlandstalig onderwijs werd afgelopen maanden opnieuw pijnlijk duidelijk. Volgens het LOP vonden voor volgend schooljaar meer dan zeshonderd kinderen uit voorrangsgroepen (Nederlandstaligen en GOK-leerlingen) geen plaats in de onthaalklas van het Nederlandstalig onderwijs, en nog eens zeshonderd kinderen vielen uit de boot voor de eerste kleuterklas in de scholen van hun keuze. Ook het Franstalig onderwijs kampt met tekorten. Met de komende demografische explosie is het voor beide gemeenschappen alle hens aan dek om plaatsen te creëren. Nochtans zijn er over het hele gewest in principe genoeg plaatsen om

elk kind op te vangen. Dat staat in de studie van het gewestelijke Agentschap voor Territoriale Ontwikkeling (ATO), die gebaseerd is op cijfers van het Franstalig en het Nederlandstalig onderwijs samen. De cijfers komen uit het schooljaar 2009 en 2010. Toen waren er 222.780 plaatsen bezet, terwijl er maar 202.326 kinderen en jongeren op schoolgaande leeftijd gedomicilieerd waren in het gewest. Ook kinderen die buiten het gewest wonen, vooral in Vlaanderen, komen in Brussel naar school. “Het totale aantal plaatsen in het gewest, voor de scholen van de twee taalgemeenschappen samen, is dus hoger dan het aantal gedomicilieerde kinderen,” zegt datamanager Michel Breton van ATO.

Maar de studie bekeek de capaciteit ook op wijkniveau, en daar wringt het schoentje. Waar er in sommige buurten een overschot aan plaatsen is, kan in andere wijken het tekort oplopen tot meer dan duizend plaatsen. In totaal waren er in 2010 bijna 37.000 plaatsen te weinig opdat elk kind een school dichtbij huis zou vinden, vooral in het lager onderwijs. “Het is nochtans belangrijk dat kinderen in eigen buurt naar school kunnen als ouders dat willen. De slechte verdeling brengt grote mobiliteitsproblemen met zich mee – kijk maar hoe rustig het is tijdens de schoolvakanties - én het zorgt voor ongelijkheid: niet elke burger heeft dezelfde toegang tot sociale voorzieningen,” zegt Breton.

“In principe zijn er genoeg plaatsen, maar ze zijn slecht verdeeld”

De wijken met een tekort bevinden zich vooral in de eerste kroon. Buurten die zowel voor kleuter- als voor lager onderwijs met grote tekorten kampen zijn de wijken Brabant en Dailly in Schaarbeek, de Havenwijk in Stad Brussel, Weststation in Molenbeek, Bosnië in Sint-Gillis, en Laag-Vorst. Ook bepaalde wijken in Sint-Joost, Elsene en Etterbeek kampen met pijnlijke tekorten. In de tweede kroon zijn er hier en daar ook wat plaatsen te weinig, maar daar kunnen kinderen vaak naar scholen in naburige wijken, waar er wel een overschot is.

“Het aanbod in de arme sikkel, van Sint-Joost tot laag-Sint-Gillis, is daarentegen echt onvoldoende. Het aantal kinderen is er groter dan het aantal plaatsen,” zegt Breton. “Dat gebied wordt bovendien afgegrensd door barrières zoals de spoorweg en de Kleine Ring, die het moeilijker maken om verder op zoek te gaan naar een school.” Komt daarbij dat het tekort in deze wijken waarschijnlijk nog wordt onderschat. “In de armere buurten woont een relatief groot aantal mensen die niet zijn ingeschreven in het Rijksregister. Ook die kinderen nemen plaatsen in.” In het oosten van het gewest zijn er minder problemen met de capaciteit. Daardoor ontstaat de paradox dat kinderen uit welgesteldere buurten vaker naar een school in eigen buurt kunnen, hoewel hun ouders mobieler zijn en hen in theorie gemakkelijker naar een verafgelegen school zouden kunnen brengen. “Terwijl je in de minder gegoede zo-


BDW 1373 PAGINA 5 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

Politiek > Byttebier voorzitter af bij de MIVB

het stijgende aantal leerlingen aangrijpen om de situatie recht te trekken.” Voor 2015 ziet de situatie er volgens ATO nog relatief goed uit. Als alle beloofde plaatsen er komen, dan blijven er voor het basisonderwijs nog zestien wijken over waar er nood is aan meer capaciteit. Er zijn volgens het ATO ook heel wat terreinen beschikbaar om het aanbod uit te breiden. “Tegen 2020 zijn er nog veel plaatsen nodig, maar het heeft ook geen zin om die meteen te creëren. Dan zit je weer tijdelijk met een overschot.”

‘Dit is geen straf’ BRUSSEL - Volgens PS’er Ridouane Chahid is Adelheid Byttebier (Groen) als MIVB-voorzitter “ontslagen” omdat ze het partijstandpunt niet voldoende heeft verdedigd. De waarheid is waarschijnlijk iets prozaïscher. Voor de buitenwacht kwam de wissel onverwacht. Adelheid Byttebier leek zich als MIVB-voorzitter te vermeien in haar functie. Ze had ook nog maar een jaar te gaan. Vrijdag, net voor de paasvakantie, kwam het bericht dat haar partijgenoot Alain Beeckmans de fakkel overneemt. Volgens MIVB-vice-voorzitter Ridouane Chahid (PS) heeft dat “ontslag” te maken met de MIVB-beslissing om in de toekomst hybride bussen te kopen. Byttebier onthield zich tijdens de stemming, terwijl de groenen (vooral Ecolo dan) vasthouden aan gasbussen. Ze had tegen de beslissing moeten stemmen, en volgde dus de partijlijn niet. Als dat al zou kloppen, dan is dat alvast maar een deel van de waarheid. De positie van Byttebier was al langer wankel. “Al voor de gemeenteraadsverkiezingen voerde Groen het debat over de onverenigbaarheid van de functie van schepen met die van het voorzitterschap van de MIVB,” zegt Groen-partijvoorzitter Malika Abbad. In december werd Byttebier schepen. Ze mocht de onderhandelingen over het MIVB-beheerscontract afronden - “we konden haar daar moeilijk tijdens de onderhandelingen van afhalen,” zegt Abbad, maar daarna zou ze de fakkel moeten doorgeven. Die laatste beslissing viel net voor de paasvakantie. Ze is logisch, zegt Abbad. Er is immers een risico op belangenvermening. Ze verwijst naar de discussie over de trams en de metro naar Schaarbeek, waarbij zowel het Schaarbeeks schepencollege als de MIVB betrokken partij zijn. Volgens Abbad is het onzin dat de partij Byttebier met een gedwongen ontslag heeft willen straffen omdat ze het partijstandpunt niet voldoende heeft verdedigd. “Er was geen dictaat. Zo werken wij niet. We laten de bestuurders een zekere vrijheid. Anders zouden we gewoon een fax kunnen versturen met onze beslissing,” zegt Abbad. En Byttebier zelf? Die verdedigt haar stemgedrag. “Ik ben in principe voorstander van hybride bussen - de technische studie van de MIVB hierover was duidelijk - maar heb me onthouden. Ik wilde als voorzitter de polarisatie niet op de spits drijven. De raad van

Freinet Daarnaast zijn er ook buurten waar er in principe capaciteit genoeg is, maar waar toch weinig kinderen in eigen buurt naar school blijken te gaan. “Daar is er eerder een kwalitatief probleem,” concludeert de studie. “In de wijk Leopold III-laan in Evere bijvoorbeeld is er enkel een Franstalige kleuterschool van het Freinetonderwijs, waar niet alle ouders voor gewonnen zijn. In andere wijken is er dan weer enkel een Nederlandstalige school, zoals in Korenveld en Stalingrad, of enkel een Franstalige school, zoals in de wijk Brugmann-Lepoutre.” De conclusie van het ATO: een vijfde van de lagere scholen en kleuterscholen in het Brussels Gewest is slecht verdeeld. Bovendien is er

“In het Nederlandstalig onderwijs zijn er nergens overschotten”

een demografische explosie aan de gang, wat de vraag naar nieuwe en beter gelokaliseerde plaatsen nog prangender maakt. Tegen 2020 zijn er in het kleuter- en lager onderwijs nog eens bijna 30.000 extra plaatsen nodig tegenover 2010. In het middelbaar onderwijs moeten er 12.500 plaatsen bijkomen. “Wij zien de demografische explosie als een gouden kans,” zegt Breton. “De situatie was lange tijd geblokkeerd: afbouwen in bepaalde wijken is moeilijk en je kunt geen nieuwe plaatsen rechtvaardigen als er geen kinderen bijkomen. Nu kunnen we

“Niet tevreden met 20 procent” Brussels minister Vanhengel (Open VLD), in de VGC bevoegd voor Onderwijs, vreest echter dat de geprogrammeerde plaatsen tegen 2015 geen soelaas zullen bieden. “2015, dat is volgend schooljaar al. Niet alle geplande scholen zullen dan gebouwd zijn. En ook voor 2020 is er haast nodig. Het duurt gemakkelijk een paar jaar voor een school er ook effectief komt. Tussen droom en daad staan altijd praktische bezwaren.” Bovendien brengt de studie de verschillen in capaciteitsdruk tussen de twee gemeenschappen niet in kaart, benadrukt Vanhengel. Voor het Nederlandstalig onderwijs, dat een vijfde van de plaatsen in de studie vertegenwoordigt, ligt de situatie anders. “In het Nederlandstalig onderwijs, zijn er, in tegenstelling tot het Franstalig onderwijs, nergens overschotten, ook niet in de tweede kroon. Bovendien zijn er aan onze kant minder verschillen in reputatie tussen de scholen en de netten, en zijn ze allemaal even bevraagd. Het gaat aan Nederlandstalige kant dus niet om een slechte verdeling, maar om absolute tekorten.” Het Nederlandstalig onderwijs moet zich bij de verdere uitbreiding ook niet aan een aandeel van rond de twintig procent houden, vindt Vanhengel. “Alle ouders hebben een grondwettelijk recht om een net en een taalgemeenschap te kunnen kiezen. Iedereen die Nederlandstalig onderwijs wil, moet dat kunnen krijgen. En daar zitten we nog lang niet. Alleen al om de zeshonderd kinderen uit voorrangsgroepen die dit jaar uit de boot vallen van onderwijs te voorzien, hebben we dertig extra scholen nodig. Die vraag moet dringend ingevuld worden.” Goele De Cort / brusselnieuws.be

Adelheid Byttebier (Groen): “Als MIVB-voorzitter wou ik de polarisatie niet op de spits drijven.”

bestuur moet de komende maanden nog belangrijke beslissingen nemen. Het is belangrijk om de cohesie te bewaren.” Volgens Byttebier had een tegenstem niet veel uitgehaald omdat er sowieso een meerderheid voor hybride bussen was. Opmerkelijk is dat Byttebier zich niet gewonnen geeft. Ze blijft bij haar standpunt dat beide functies wel degelijk verenigbaar zijn. “De statuten zijn duidelijk: een uitvoerend mandaat kan gecombineerd worden met een bestuursfunctie bij een vzw of overheidsbedrijf.” Abbad: “Politiek is ook werken in groep. Byttebier moet zich neerleggen bij de beslissing van de meerderheid in het partijbestuur.” De formele beslissing door de Brusselse regering over de voorzitterswissel bij de MIVB is voorzien voor half april. Steven Van Garsse / Laurent Vermeersch

KLACHT OVER FRAUDE TIJDENS EXAMEN BRANDWEER Een Franstalige kandidaat-brandweerman beschuldigt een ACV-gedelegeerde ervan te hebben gesjoemeld met examenvragen.

© SASKIA VANDERSTICHELE

Maart 2006: ouders schuiven aan de schoolpoort aan in Schaarbeek.

© BAS BOGAERTS / IMAGEDESK.BE

nes vaak moeders ziet die met kleine kinderen het openbaar vervoer op moeten.” Te weinig plaatsen in een wijk bestendigt volgens Breton ook maatschappelijke problemen. “Het is een garantie op gettovorming. Bij een tekort blijven enkel de leerlingen over die echt nergens anders naartoe kunnen. Ouders die een beetje ambitie hebben, zoeken een betere optie. Creëer je in zo’n wijk echter een overschot, dan komen daar automatisch ook middenklassekinderen op af, wat voor een betere mix zorgt.”

De Franstalige kandidaat slaagde niet voor de schriftelijke proeven en trekt nu naar de Raad van State om het examen aan te vechten. Dat schrijft La Libre Belgique. Het examenverloop was volgens hem oneerlijk. Selor organiseerde de examens op twee momenten: in de voormiddag eentje voor Franstaligen, in de namiddag voor de Nederlandstaligen. De examens waren identiek, op de taal na. Vlamingen hadden dus een afgetekend voordeel. Zo kon iemand de Franstalige vragen doorgeven aan een Nederlandstalige kandidaat. Er werd tijdens dat examen in augustus ook effectief gefraudeerd, zo beweert de klager. Op het Franstalig examen was een vakbondsgedelegeerde aanwezig van het ACV. Die zou de vragen hebben ingekeken en hebben doorgegeven aan enkele Nederlandstalige kandidaten. Waaronder zijn eigen zoon, die toevallig deelnam aan de schriftelijke proef. Bij het ACV zijn ze op de hoogte van de klacht. “De klacht werd meteen na het examen ingediend,” zegt

vakbondssecretaris Rudi De Coster. “Staatssecretaris Christos Doulkeridis (Ecolo) heeft beslist de examens toch te laten doorgaan.” Nadien werden er nog fysieke en mondelinge proeven georganiseerd. Volgens De Coster was de ACV-gedelegeerde inderdaad op het Franstalig examen aanwezig, en nam diens zoon inderdaad deel aan het Nederlandstalig examen, “maar hij heeft de vragen nooit doorgegeven. Hij is trouwens vroeger vertrokken, omdat hij op vakantie ging.” De Raad van State zal zich nu over het verloop van de examens moeten uitspreken. Geeft die de klager gelijk, dan zullen de aanwervingen geannuleerd worden. Dat zou een stevige streep door de rekening zijn van de Brusselse brandweer, die al jaren met een personeelstekort kampt. De affaire speelt zich ook af met op de achtergrond een jarenlange juridische strijd over de taalkaders, die het aantal Franstalige en Nederlandstalige brandweermannen vastleggen. Onlangs nog heeft de Raad van State het taalkader voor de brandweer bevestigd dat in 2011 door de Brusselse regering werd vastgelegd. SVG


BDW 1373 PAGINA 6 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

Economie > Nederlandstalige ruilhandel LETS organiseert zich op gewestelijk vlak

‘Als jij mijn nek masseert, kuis ik jouw pc op’

voor dit nieuwe economisch stelsel. Het past in de slowbeweging van deze tijd en bij het gevoel van onbehagen ten aanzien van de financiële crisis. Polet ziet LETS Brussel als het resultaat van een denkoefening over de markteconomie. “Ik vind al tientallen jaren dat een ruilmaatschappij op kleinschalig vlak gezonder functioneert dan een maatschappij die draait rond geld. Je moet geen monetair expert zijn om te beseffen dat de waarde van geld gelinkt is aan bankspeculaties, aan virtuele waarden. Het algemeen gokken wordt één groot casinospel. Hoe lang houdt dit nog stand? De overheid doet of haar neus bloedt. Geen wonder dat kleinschalige initiatieven als LETS regulerend proberen te werken: think global, act local. Met LETS Brussel willen we van mens tot mens de handel en wandel doen draaien, enkel gebaseerd op het invullen van de behoeften. Onze vereniging draagt bij tot die denkoefening, al is het ook

“Ons betaalmiddel heet ketje en staat voor spaartijd. Iets kan als richtwaarde 20 ketjes per uur hebben, maar onderhandelen kan altijd”

Lieve Polet (links) en Nadia Mahjoub: “Sinds de herfst zijn een vijfentwintigtal mensen lid geworden van LETS Brussel, gewoon dankzij de site en via mond-tot-mondreclame. Nu gaan we officieel van start.”

BRUSSEL – LETS Brussel is een voorbeeld van hoe de lokale ruilhandel van diensten en producten de structuren van vorige eeuw countert. Eind april pakt de alternatieve ‘service club’ uit met een infomoment in Gemeenschapscentrum De Markten. Handige Harry’s van alle geslachten kunnen er gratis hulp vragen en bieden.

O

f het nu om haar sociaal, filosofisch, economisch, duurzaam of praktisch karakter is, het LETS-ruilsysteem zit op lokaal vlak in de slipstream van het alternatieve denken over overleven op deze planeet. Het concept baseert zich op gratis dienstverlening of goederen afstaan in ruil voor het ledigen van eigen behoeften. Ik ben handig in douches en toiletten repareren, jij hebt snoeihout te veel. Hij kan me leren fotograferen en zij is goed in confituur maken, verstelwerk en snel strijken. Of hoe we allemaal iets kunnen wat waarde heeft. Het Lokaal Economisch Transactie Systeem (LETS) brengt die mensen op een site bij elkaar en laat hen kiezen wat ze nodig hebben in ruil voor eigen kennis en inzet. Geld komt er niet bij te pas. Voor wat hoort wat. Het ‘overlevingsprincipe’ is niet nieuw. LETS ontstond in de jaren 1980 in Canada. Eind vorige eeuw

LETS-aanbod gaat erg ver Basiskennis fotografie, notenleer, gitaarspelen, rollerskaten. Hulp bij verhuis, tuinieren, houthakken, behangen, boekhouding, belastingsaangifte, genealogie, spreekbeurten. Herstelwerk, (leren) naaien, breien, strijken, samen koken, schrijnwerkerij en loodgieterij. Taaladvies en vertaalwerk. Babysitten, ziekenhulp, homesitting bij afwezigheden. Alternatieve therapieën: reiki, Bach, Aura, Chakra, Feet, aromatherapie en massage. Uitlenen van kampeermateriaal. Uitstippelen van fietsroutes. Gewoon praten of elkaar knuffelen.

kreeg het langs Franstalige zijde in onze contreien voet aan de grond als Système d’Echange Local (SEL). Wallonië telt inmiddels 71 afdelingen. Vlaanderen heeft 39 lokale LETS-groepen. Ook in Brussel slaat de beweging aan, met 13 Franstalige clubs, waarvan twee regionaal georganiseerd. Vorig jaar namen vier Nederlandstaligen vanuit Gemeenschapscentrum De Platoo het voortouw voor de oprichting van LETS Brussel: Lieve Polet, Lies Van Overschée, David Homan en Nadia Mahjoub. Met een projectsubsidie van 500 euro van de Vlaamse Gemeenschapscommissie (voor flyers en een promotieavond op 26 april) en veel vrijwilligerswerk hebben ze al een goed uitgewerkte website Letsbrussel.be klaar. Nadia Mahjoub: “Toen ik vorig jaar mijn haar wou laten verven, merkte ik dat er in Brussel geen Nederlandstalige LETS te vinden was. Al stond op het arties-

© SASKIA VANDERSTICHELE

ten- en ambachtenforum Dooweb. org wel dat LETS Brussel op oprichting wachtte. We groepeerden onze krachten.” Sinds de herfst hebben zich een vijfentwintigtal mensen lid gemaakt, gewoon dankzij de site en mondtot-mondreclame. Lieve Polet: “We willen heel het gewest bestrijken als Nederlandstalige vereniging. LETS Brussel aanvaardt deelnemers van buiten de stad voor zover ze in de directe Rand wonen of een duidelijke band met Brussel kunnen aantonen. Het Nederlands is onze communicatietaal, anders moeten we beginnen te vertalen of verglijden we snel in het cliché dat met één Franstalige in de groep iedereen uit sociale compassie Frans begint te spreken. Dat willen we vermijden. Bovendien hebben de Franstaligen hun SELafdelingen.” Net als de opkomst van diverse types herstelcafés zoals Repair Café gaat er een ballonnetje van hoop op

een protest van “zo kan het niet verder.” Werkuren kosten geld, dus tijd is geld en energie. Daar biedt LETS een oplossing voor.” Die oplossing ligt voor Polet en Mahjoub zowel in het ‘verletsen’ van goederen – een oude fiets of kinderkleren bijvoorbeeld – als iets ‘doen’ voor elkaar: koken of muziek draaien voor een feestje of een nacht op een zieke passen. Het succes van de beweging draait nu eenmaal zowel op een (groot) aanbod aan (vak)kennis en handigheid als op ruil- of weggeefgoederen: een collectie tijdschriften tegen schilderwerk. Mahjoub: “Ons betaalmiddel heet ketje, en staat voor spaartijd. Iets kan als richtwaarde aan 20 ketjes per uur getarifeerd worden, maar onderhandelen kan altijd. De LETS’er mag maar voor 250 ketjes in het rood gaan, dan moet hij eerst zelf wat presteren of leveren vooraleer hij iets terug kan krijgen. Het moeilijkste is natuurlijk de waardebepaling, maar daar hebben we referenties voor. Zowel voor een luisterend oor, een oppasdienst voor katten als voor gordijnen naaien. Als jij mijn nek masseert, kan ik voor jou de pc opkuisen.”

Jean-Marie Binst

Instapreceptie en infomoment LETS Brussel op vrijdag 26 april om 19u30 in GC De Markten, Oude Graanmarkt 5, Brussel. Info: 02-242.83.97 en www.letsbrussel.be


BDW 1373 PAGINA 7 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

P-PRAAT Charles Picqué (PS), nog één maand minister-president van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, is de demografische boom beu. Kotsbeu. En dat terwijl het lente wordt en de boom nog meer zal groeien. In De Tijd klinkt zijn bekentenis zo: “We hadden die demografische boom nooit kunnen voorspellen. Als Brussel niet zo’n enorme bevolkingsgroei had gekend, zou onze werkloosheidsgraad beter zijn dan twintig jaar geleden.” Nou nou. Niemand, zelfs Charles niet, heeft dus kunnen voorspellen dat mensen kinderen maken en die kinderen een plaatsje op school, een bed en aandacht nodig hebben. Paradoxaal genoeg moet Picqué tot zijn grote ontsteltenis vaststellen dat Brussel aantrekkelijk is geworden voor vele mensen, en dit omdat niemand zag dat ze hier kwamen wonen. Kop op en borst vooruit! Het is lente. Al die nieuwe inwoners hebben plaats nodig, en wat levert meer plaats op dan gebiedsuitbreiding? In Le Soir stond aan het begin van de week - dat is dus na het weekend - een interview met Jean-Claude Daoust, de voorzitter van de Brusselse werkgeversorganisatie en tevens baas van het gelijknamige interimbedrijf. Daoust breekt een lans voor de Brusselse Hoofdstedelijke Gemeenschap, ook bekend als de Brussels Metropolitan Region: “Se parler au sein d’une zone élargie, c’est une thèse patronale. Voilà des projets concrets, intéressants. Plus intéressants que de se dire: ‘On va se parler entre Régions.’ Je ne comprends pas la frilosité du Voka, comme s’il n’avait pas envie que Bruxelles se développe au-delà de ses 19 communes.” Waarop Le Soir dan vraagt wat de inzet is voor Brussel. Daoust: “L’enseignement! (...) L’enseignement francophone doit beaucoup plus tenir compte de la réalité bruxelloise et collaborer avec la Communauté flamande pour organiser le bilinguisme.”

Arnaud Texier is de nieuwe directeur van Atrium.

Economie > Arnaud Texier volgt Pierre-Yves Bolus op

Atrium heeft nieuwe voorzitter BRUSSEL – Arnaud Texier is de nieuwe directeur van het gewestelijk handelsagentschap Atrium. Hij volgt Pierre-Yves Bolus op, die gedurende twaalf jaar directeur was. Zijn bevoegdheid is niet min, want Atrium is voortaan bevoegd voor het hele grondgebied van het Brussels Gewest. “Ik zal Atrium nog meer en beter laten samenwerken met de negentien Brusselse gemeenten en de verschillende handelaarsverenigingen. Ook wordt de samenwerking geoptimaliseerd met de Commanderij Brussel, Het Brussels Agentschap voor de Onderneming (BAO) en de Lokale Economieloketten (LEL). Ik zal ook instaan voor de uitwerking van een nieuw beheerscontract van Atrium. Het Agentschap is sinds de veranderingen in 2005 geprofessionaliseerd. Onze organisatie heeft ervaring opgedaan en heeft met de hulp van de gemeenten mooie succesverhalen opgeleverd.”

es onder 1 dak n en kinderen

e voor het hele gezin

baby-, kinder-, jeans- en ng en ook kledij voor een

Het selectiecomité koos zijn profiel uit 36 kandidaten. Arnaud Texier is 37 en werkte reeds bij Atrium. Hij was van 2007 tot 2010 achtereenvolgens manager van Atrium SintGillis en van Atrium Naamsepoort. Nadien oefende hij de functie van vicedirecteur uit in een privé-onderneming. Kersvers minister voor Economie en Tewerkstelling Céline Fremault (CDH) is maar wat blij met deze aanstelling. “Arnaud Texier heeft de wil om oplossingen te vinden. Het gaat armani - atmos - atmos om iemand die consensus zoekt, lombardini - better comrich dynamisch is en enthousiast municeert. kent het huis blancHijnature - blu girlgoed. folies Zijn kennis van- de overheidssector - brax cambio - caroline sluit naadloos aan bij die van de pribis - cristina effe - circle of vé.” Pierre-Yves Bolus, directeur van - deptjaar, - dlheeft 1961 Atriumgentlemen gedurende twaalf essentiel for all manAtrium ingeruild voor het directeurschap Devimo.darel Onder- zijn kindvan - gerard gerry leiding weber sleepte-Atrium vierbays prijzen hampton - liu in de wacht, waaronder twee interjo - marie mero - michael nationale. kors - natan - nouvelle Matthias Vanheerentals

Prachtig toch hoe patroons en politici elkaar aanvullen. Twee en twee is nog altijd vier. Dat moet je, in tegenstelling tot tweetaligheid, niet organiseren, het gebeurt vanzelf. Binnenkort begint Daoust nog over brede scholen en dan trakteert de P-Praatcommentator op champagne voor alle lezers.

CHIEN ÉCRASÉ MONACO – Dat de meerderheid van de Brusselaars onafhankelijk zou willen worden als België zou splitsen, werd twee weken geleden al als onzin afgedaan door onze gerespecteerde editorialist. U moet weten dat als de editorialist dat idee nonsens vindt, het ook nonsens is. “Brussel belastingparadijs? Cyprus leert ons hoe het belastingparadijzen vergaat,” zei onze senior writer. Basta. Maar dan zijn er nog woordvoerders die op eigen initiatief in hun pen kruipen en ons “ongevraagd enkele financiële en institutionele feitelijkheden over Brussel toesturen.” Wij citeren letterlijk: “Brussel een te zwak fiscaal draagvlak? Dertig procent van de Belgische vennootschapsbelasting wordt in Brussel geïnd. Van de 700.000 arbeidsplaatsen zullen de 350.000 pendelaars in geval van onafhankelijkheid hun personenbelasting hier moeten betalen (zo is de internationale regelgeving) en 19 procent van het BBP komt uit Brussel (met 10 procent van de Belgische bevolking). Dus, mocht Brussel onafhankelijk worden, dan IS het een Monaco aan de Zenne.”

Sous un même toit, top collection pour dames, hommes et enfants

TJA – Daar hebben wij natuurlijk niet van terug. Nu ja, als Brussel toch Monaco wordt, dan houdt niets ons tegen om spannendere dingen te doen dan stukjes te schrijven. In afwachting van, weet u wel. Want stel dat het toch waar is... Excuus als Jean-Claude Daoust volgende week zegt dat-ie voor brede scholen is, want tegen dan hebben wij al onze redactionele champagne zelf opgedronken.

-- 1000 m2 de mode pour toute la famille

U WACHT IN SPANNING – Al een tijdje zelfs, om eindelijk te weten wie nu een goede woordvoerder is. Wel,

--tegenover Choix zoveel énorme de vêtements pour bébé et Proclameren wij dan ook tot beste feitelijkheid als hierboven hebben wij geen verweer. woordvoerder van Brussel en omstreken: XXX van het kabinet-XXX. U wil een naam? Jammer, wij zijn een enfants, degeenjeans, deMaar vêtements de loisirs kwaliteitskrant, roddelblad. toch: proficiat, beste woordvoerder. mais aussi d’habits de soirée

Advertentie 1/2 pagina liggend Huis van deDames, mens

femme - ralph lauren - red valentino - rosner - san ADVERTENTIE martino - schumacher -- Vêtements dij teens de communion pour ado - tommy hilfiger - trustopmerken bezorgen ons voor sardi - xandres - fiorucci -- Plus de 100 marques connuesDONDERDAG nous confient11 APRIL - 12-19u. - fornarina - fracomina - ge dagen 30.000 stuks merkuniquement pour quelques jours 30.000 star - guess - miss sixty VRIJDAG 12 APRIL - 12-19u. phard elsy - guess - liu jo ssoires uitgestald in onze vêtements et accessoires de marques expopaesaginno - patricia pepe eliers. sés dans nos anciens ateliers.ZATERDAG 13 APRIL - 10-18u. - simonetta - supertrash ZONDAG 14 APRIL - 10-18u. tommy - fay - mv gregor nt u aan ons toevertrouwen. -Nous effectuons les retouches - paul smith - retou - scoth MEER INFO: TEL. 02 201 65 99 - WWW.ITDFASHION.BE shrunk - tommy - armani GERIE -Prix ORANGERIE - boss - oakwood - pierre armani ● atmos ● atmos lombardini ● 2 KIDS & TEENS: - Paul- Smith - Fay- -€Tommy - € 39,00 € 12,00 ■ - €1000 16,00 € 26,00 € 39,00 € 5,00Liu- Jo € 8,00 € 12,00 16,00 Hilfi - € ger 26,00 m -mode voor het hele gezincardin - tommy - paul smith better rich ● blanc nature ● blu girl folies ● Mc Gregor - Guess - Elsy - Supertrash - Patricia pepe ■ Reuze aanbod baby-, kinder-, jeansbrax ● cambio ● caroline bis - cristina effe ● circle of gentlemen ● dept ● dl 1961 ● VOLWASSENEN: Liu Jo - Armani - Boss - Paul Smith en vrijetijdskleding en ook kledij voor essentiel ● for all mankind ● gerard darel Essentiel - Michael Kors - Red Valentino - Ralph Lauren - Atos een avondje uit. ● gerry weber ● hampton bays ● liu jo ● marie mero ● michael kors ● natan ● Lombardini - Blu Girl Folies en vele andere... ■ Communiekledij teens nouvelle femme ● ralph lauren ● red ■ Meer dan 100 topmerken bezorgen ons voor valentino ● rosner ● san martino ● schuenkele dagen 30.000 stuks merkkledij macher ● tommy hilfiger ● trussardi ● u Jo - Paulslechts Smith - Fay - Tommy Hilfiger xandres ● fiorucci ● fornarina ● fracomina en accossoires uitgestald in onze ss - Elsy -voormalige Supertrash - Patricia pepe ● gstar ● guess ● miss sixty ● phard elsy ● ateliers. guess ● liu jo ● paesaginno ● patricia pepe ● simonetta ● supertrash ● tommy ● fay ● Retouches kunt u aan-ons toevertrouwen Adultes:■Liu Jo - Armani Boss mv gregor ● paul smith ● retou ● scoth ■ Prijzen ORANGERIE Hallestraat 17, 1190 Ingang Britse Hallestraat 17 Vorst. -- Rue deviaHal 17Tweede -- 1190 Vorst - Forest shrunk ● tommy ● armani ● boss ● oakentiel - Michael Kors Red Valentino €5,00 - €8 - €12 - €16 - €26 - €39 legerlaan 400Britse (tussen Stationsstraat en400 Waterstraat) wood ● pierre cardin ● tommy ● paul smith Ingang via: Tweedeleger laan (tussen Stationsstraat en Waterstraat)

TOPCOLLECTIES ONDER 1 DAK

tos - Lombardini - Blu Girl Folies

heren en kinderen

FASHION

outlet FASHION FASHION

Entrée: Bld. de Deuxième 400 Vorst (entre Rue de la Station et Hallestraat 17la -Rue deArmée Hal Britannique 17 -- 1190 - Forest


BDW 1373 PAGINA 8 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

Politiek > Aantal gemeenteraadsleden per wijk in kaart gebracht

Tussen Helmet en Molière BRUSSEL – De sterkste politieke vertegenwoordiging vind je in de Dansaertwijk, de zwakste in Neerpede. Dat toont een nieuwe interactieve kaart van het Brussels Instituut voor Statistiek en Analyse aan. Wij vroegen enkele gemeenteraadsleden in minder bekende wijken naar het belang van hun buurt in de politiek.

T

er verduidelijking: iedere gemeente bestaat uit verschillende wijken. In de Anderlechtse wijk Neerpede wonen helemaal geen gemeenteraadsleden, net als in de wijken Onze-LieveVrouw-ter-Sneeuw en de Koningswijk, beide in het stadscentrum, Hertogin in Sint-Jans-Molenbeek en Fort Jaco te Ukkel. Voorts is het centrum wel goed vertegenwoordigd met de Dansaertwijk, die eerste eindigt op 118 buurten. Gaan we op zoek naar de minst vertegenwoordigde wijk dan komen we uit in Molière-Longchamp op de grens van Vorst en Ukkel. In die wijk woont PS-raadslid Isabelle Grippa (33). Haar straat, de Meyerbeerstraat, begint aan de Albertlaan en loopt tot aan de Alsembergsesteenweg. Die rustige straat loopt evenwijdig met de drukke winkelstraat Vanderkindere. Het verwondert Grippa niet dat de wijk Molière-Longchamp slecht vertegenwoordigd is in de gemeenteraad. Grippa: “Er wonen heel veel expats in de wijk, waaronder veel Fransen. De deelname aan gemeenteraadsverkiezingen van Europeanen is heel laag. Daarnaast wonen er ook veel niet-Europeanen.” Grippa werd vorig jaar voor het eerst verkozen op de lijst van de PS, de grootste meerderheidspartij in Vorst. Op Grippa weegt de last om als enige de wijk te vertegenwoordigen in haar gemeenteraad. “HoogVorst - waar ik woon - is rijker en ik wil de inwoners daarvan bewustmaken door ze te laten participeren

in hun wijk en kennis te laten maken met Laag-Vorst.”

Blauwe buurt Een ander verhaal horen we bij Yves Rouyet. Rouyet is al een tijdje gemeenteraadslid voor Ecolo in Elsene en woont in de politiek goed vertegenwoordigde Boondaalwijk, op plaats 24, verspreid over BrusselStad, Elsene en Watermaal-Bosvoorde. Rouyet: “Er wonen hier heel wat Elsense gemeenteraadsleden van verschillende politieke partijen,” zegt Rouyet. “Ook al gaat Boondaal door het leven als een eerder ‘blauwe’ buurt met een traditioneel Franstalig liberaal profiel.” Het groene oppositielid vindt nabijheid bij de burger uiterst belangrijk en plaatst daarom de wijk zelfs een trap hoger dan de gemeente. “Ik denk dat Brussel baat heeft bij een beleid dat enerzijds door het gewest wordt uitgestippeld, voor grote zaken als mobiliteit bijvoorbeeld en anderzijds bij een beleid dat op het laagste niveau, in de wijk, vorm krijgt. De gemeente is minder interessant. Want je kan wel in een gemeente wonen, maar daarom ken je nog niet alle buurten in die gemeente goed en kan je dus eigenlijk ook niet de hele gemeente vertegenwoordigen. Terwijl je je eigen buurt wel kent. Je kent er mensen, je kan er de staat van de voetpaden opmaken. Dat vindt de burger belangrijk.” Rouyet woonde nog niet zo lang geleden in het centrum van Elsene, een buurt die minder goed vertegenwoordigd is. “Vooral het noorden en

De Albertlaan, in de minst vertegenwoordigde wijk Molière-Longchamp.

“In je buurt kan je de staat van de voetpaden opmaken, en dat vindt de burger belangrijk” het zuiden van de gemeente tellen veel gemeenteraadsleden.” Volgens hem wonen de meeste Ecolo’ers echter net in het centrum. “Dat is betaalbaarder.” Op naar het noorden van de stad. Quentin Van den Hove (Open VLD) woont in de Helmetwijk in Schaarbeek. Hij raakte voor het eerst verkozen tijdens de afgelopen verkie-

zingen en zetelt als oppositielid, al steunt hij sinds kort wel de meerderheid. Verwonderd dat zijn wijk goed scoort in de gemeenteraad Helmet staat op de negende plaats - is hij niet. Van den Hove: “De Helmetwijk is een wijk van extremen. In het ene huis woont middenklasse, het huis ernaast is het armoe troef. Dat wil

‘Elsens’ voorstel haalt het niet

Het voorstel van oppositieleden Olivier de Clippele en partijgenote Viviane Teitelbaum baseert zich op buitenlandse voorbeelden, en ook op Vlaanderen, waar een soortgelijk

decreet een goede kans maakt om wel aangenomen te worden. Waarover gaat het? Teitelbaum en de Clippele willen dat er in elke gemeente van het Brussels Gewest een commissie komt die rigoureus de rekeningen nakijkt. Die commissie bestaat uit enkele gemeenteraadsleden van meerderheid en oppositie, en geeft lokale politici zo de kans om hun kennis over gemeentefinanciën bij te schaven, maar ook - en vooral - om hun gemeente te kunnen aanspreken op het gebruik

niet zeggen dat Helmet een probleemwijk is, maar we zien wel dat er een grotere betrokkenheid is, ja, er is zelfs sprake van engagement. Er is een erg actief verenigingsleven ontstaan met tal van wijkcomités. Helmet is ook een duurzame wijk. Heel wat bewoners zijn daarin actief. En daar zijn, niet toevallig waarschijnlijk, ook politici bij. Ikzelf, maar bijvoorbeeld ook Groenschepen Adelheid Byttebier. Die grotere buurtbetrokkenheid vertaalt zich volgens mij in een goede vertegenwoordiging in de gemeenteraad.” Christophe Degreef, Danny Vileyn en Steven Van Garsse

Raadpleeg de kaart op: https://wijkmonitoring.irisnet.be/maps/statistieken-participatie-brussel

Financiën > Gemeenterekeningen voorlopig ongemoeid

BRUSSEL – Een voorstel tot ordonnantie dat gemeenten verplicht om hun rekeningen te laten nakijken door een speciale commissie, is door het Brussels parlement verworpen. Daar kwam het nodige bochtenwerk tussen gemeente en gewest aan te pas.

© BLOGSPOT.COM

van belastinggeld. Voor de Clippele is dat geen overbodige luxe, want sinds de financiële crisis zitten er heel wat Brusselse gemeenten in financiële moeilijkheden. “Rekeningen nakijken maakt deel uit van het democratische proces. De burger wil steeds meer transparantie, zeker wat betreft het uitgavengedrag van zijn gemeente,” zegt het MRparlementslid. De twee oppositieleden baseren hun voorstel niet alleen op buitenlandse voorbeelden, maar vooral op hun

gemeente Elsene, waar ze allebei in de gemeenteraad zitten. Elsene is de enige Brusselse gemeente die gemeenteraadsleden de kans geeft om de rekeningen te controleren, zij het op hun wettelijkheid, en niet op hun noodzakelijkheid. Die goede praktijk werd ironisch genoeg dit jaar uitgesteld in Elsene om budgettaire redenen door Viviane Teitelbaum zelf, die er schepen van Financiën is. In het Brussels parlement leverde de stemming over de ordonnantie daarom ook een absurde situatie

op: de Ecolo-meerderheidsfractie verwierp grotendeels het voorstel tot ordonnantie, terwijl Ecolo in de gemeenteraad van Elsene het uitstel van die commissie heeft aangeklaagd. Ecolo-lid Barbara Trachte verdedigde zich door te stellen dat het voorstel van de Clippele en Teitelbaum te verregaand is, omdat het de gemeentewet poogt te veranderen, wat volgens Trachte niet nodig is om zulke commissies op te richten. Teitelbaum zelf moest zich in een bocht wringen om haar eigen voorstel parlementair te kunnen verdedigen en gemeentelijk te kunnen uitstellen. “In een gemeentebestuur worden beslissingen collegiaal genomen,” zei ze.

CD


ADVERTENTIE


BDW REGIO

BDW 1373 PAGINA 10 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

Deze week in de impasse van Koekelberg > Brussel op zijn zondagsbest

Portret van de Strijdersgang © Pamela Cecchi

KOEKELBERG - De Strijdersgang of Impasse des Combattants is volgens fotografe Pamela Cecchi Brussel in een notendop: “Twintig huizen, twintig families, twintig identiteiten, twintig culturen, twintig verhalen.” Hun portret is helemaal op zijn plaats in het Huis van Culturen en Sociale Samenhang, om de hoek in Molenbeek.

K

oekelberg telde halfweg de negentiende eeuw zo’n 350 impassen of gangen waarin de snel groeiende proletariërsklasse werd ondergebracht. De Strijdersgang, bereikbaar via de Deschampheleerstraat tussen de Leopold IIlaan en de Gentsesteenweg, heette vroeger de Keizersgang, maar werd na de Eerste Wereldoorlog genoemd naar de jongens die van hieruit vrijwillig naar het front vertrokken waren. Ooit woonden er veel vis- en mosselverkopers, vandaag woont er van alles wat en de 27-jarige Belgische fotografe Pamela Cecchi van Italiaans-Nederlandse ouders is sinds anderhalf jaar een van hen. Ze studeerde aan de Ecole de Photographie et de Techniques visuelles Agnès Varda in Laken. “Je zou de Strijdersgang een klein dorp kunnen noemen, verscholen aan het eind van een kasseiwegje,” zegt Cecchi. “Maar vooral het leven is er bijzonder: twintig families, heel verschillend qua oorsprong, religie en cultuur leven er dicht op elkaar, nog dichter dan in een appartementsgebouw.”

“De Strijdersgang is het soort plaats dat ik zou opzoeken als ik er niet zelf woonde, omdat het leven er op een heel eigen manier georganiseerd is”

Deuren open Cecchi’s directe buren zijn Nigerianen. Verder zijn er Nederlandstalige en Franstalige Belgen, Italianen, Spanjaarden, Canadezen, Polen, een Française, Marokkaanse, Hongaarse en een Luxemburgse. “Als het mooi weer is, wordt de centrale koer de collectieve tuin, hergroeperen de kinderen zich per leeftijd, vult iedereen de maaltijd aan, gaat het aperitieven de ganse nacht door... De keerzijde is natuurlijk weinig privacy, iedereen weet wat er loos is bij de buren, zowel overdag als ‘s nachts,” aldus Cecchi. Ann Olaerts woont er al vijftien jaar en vindt dat het nog meevalt: “We lopen elkaars deur niet plat, gelukkig maar, er is geen dwingend sociaal contact. Het is echt een oase in de stad, er is heel weinig omgevingslawaai. De impasse heeft ook altijd artistieke mensen aangetrokken. Zo horen we af en toe zangeres Marianne Pousseur. Of pianoklanken of gitaargetokkel, ‘s zomers als de voordeur openstaat. Er zijn nu

wat door de kleine behuizing vanzelf al meer buiten dan binnen gebeurt. Na anderhalf jaar kan ik zeggen dat de relaties meestal hartelijk zijn, zelfs vriendschappelijk.” Voor de fotoreeks van de Strijdersgang kon Cecchi ruim de tijd nemen, ideaal voor de fotografe die akkoord gaat met de Franse fotograaf Edouard Boubat dat je met de mensen moet samenleven om hen te portretteren, met hen het brood, de gewoontes en besognes delen. Bij professionele opdrachten is dat niet altijd mogelijk: “Maar wat ik ook doe, het zijn

Fotografe Pamela Cecchi over de Strijdersgang in Koekelberg: “Als het mooi weer is, wordt de centrale koer de collectieve tuin, hergroeperen de kinderen zich per leeftijd, vult iedereen de maaltijd aan, gaat het aperitieven de ganse nacht door.”

enkele kinderen bijgekomen, die natuurlijk ook voor ambiance zorgen.”

Groepsdynamiek De beelden laten interacties tussen de bewoners zien, ook hele kleine. Iemand buigt zich over iemands schouder, een hand, achteloos maar teder op een knie. Tafeltjes, waaraan een man zit voor een wegwerpbord waarin allerlei lekkers is opgetast en een stoet drinkflessen, of waaraan

een jongetje zijn huiswerk probeert te maken - serieus met zijn bril spelend. Ligzetels met allerlei composities, of hilarische danstaferelen. “De Strijdersgang is het soort plaats dat ik zou opzoeken als ik er niet zelf woonde, omdat het leven er op een

heel eigen manier georganiseerd is. Ik fotografeerde de feestjes, de zondagen in de zon, de kleine, dagelijkse gebeurtenissen. In de reeks zitten ook beelden van interieurs, maar het merendeel van de beelden is van de bewoners die elkaar buiten treffen,

altijd observaties van mensen in groepsverband, of ze nu dezelfde leeftijd hebben of tot een zelfde sociale of beroepscategorie behoren. Het idee dat mensen zich optrekken aan hun club of gemeenschap, fascineert me. Ik volgde ooit de wereld van de autotuning (‘opvoeren’ van voertuigen om hun prestaties te verbeteren). Ik stak heel wat op over auto’s, maar ik heb toch vooral de gepassioneerde aanhangers gadegeslagen. De gesprekken die aan het fotograferen voorafgingen, waren deel van het plezier.” De meeste bewoners reageerden enthousiast toen ze vernamen dat er een tentoonstelling kwam in het Huis van Culturen en Sociale Samenhang, al waren er ook die van toen af liever niet meer in beeld kwamen. Anderen wilden nog actiever meewerken aan de expo. Daarom zijn er naast Cecchi’s foto’s ook teksten, gedichten, een miniatuur van een van de huizen, een muurschildering en foto’s die de bewoners zelf namen. “Het portret laat dus vele aspecten van het leven in de Strijdersgang zien, en toch zal het beeld nog lang niet volledig zijn,” zegt Cecchi. An Devroe

Vernissage expo L’Impasse des Combattants in Cafet’Arts, 11 april om 18u met zang en piano. Expo van 12 april tot 25 mei 2013 van 10u tot 17u, Huis van Culturen en Sociale Samenhang van Molenbeek, Mommaertsstraat 4, Molenbeek, gratis. Info: 02-415.86.03


BDW 1373 PAGINA 11 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

Etterbeek > Debat over samenwerking tussen gemeenschappen

‘Entre-autres - Onder anderen’ toont hoe het moet Ondanks de kwarteeuw bevoegdheidsverdeling van Cultuur onder twee gemeenschappen, zien verenigingen stilaan in dat samenwerking essentieel is om het stedelijk publiek te dienen. Het debat ‘Entre-autres -Onder anderen’ wil vruchtbare voorbeelden van samenwerking in de vitrine plaatsen. Met de muzikale debatavond ‘Entre-autres Onder anderen’ leggen PAC Etterbeek en de Louis Paul Boonkring de vinger op de wonde van de ‘eilandwerking’ van het Nederlandstalige en Franstalige verenigingsveld in het gewest. Beide taalgemeenschappen werken naast elkaar, is de kritiek én de historische realiteit. Maar dat samenwerking tussen anderstalige verenigingen wel succes kent, gaat tijdens Entre-autres - Onder anderen uitvoerig aangetoond worden. Willy Thomas van de KVS leidt het debat, dat start met een discussiekader geschetst door Jos Bertrand van de Louis Paul Boonkring en Robert Decloux, voorzitter van Présence et Action Culturelles (PAC) Etterbeek.

Waar het werkt Anne-Sophie Van Neste getuigt over het

rijke verenigingsleven in het gewest. Ze is actief in het KunstenfestivaldesArts, dat een van de eerste gemeenschapsoverschrijdende cultuurprogrammatoren was. Van Neste is ook voorzitster van de Cultuurraad van de Stad Brussel, waar de samenwerking tussen de twee cultuurgemeenschappen niet van de poes is. Verder legt Marc Dubois, directeur van Gemeenschapscentrum De Kroon, uit hoe intens en vlot de samenwerking verloopt tussen het Franstalige cultuurcentrum Le Fourquet en het Vlaamse GC De Kroon in Sint-Agatha-Berchem. Nadège Albaret, oud-directrice van Le Fourquet, treedt hem daarin bij. Hun tweetalig gemeentelijk project Symbiose verankert de kruisbestuiving tussen beide cultuurprogrammatoren. Ook Betty D’Haenens en Azita Banaï, beide van het buurthuis Chambéry, leggen getuigenissen af over welke drempels er zijn door de overheidsstructuren en hoe deze overwonnen kunnen worden. Jean-Marie Binst Entre-autres - Onder anderen, donderdag 18 april om 19u30 in buurthuis Chambéry, Chambérystraat 24, 1040 Etterbeek Info: 02-649.35.87

Dertig procent van de 62 appartementen die in aanbouw zijn, werd al verkocht.

Anderlecht > Bouwproject gekoppeld aan nieuw kinderdagverblijf

Honderdveertig nieuwe appartementen in Muzikantenwijk De Felicien Ropsstraat was vijf jaar terug nog een verlaten straatje. De afgelopen jaren schoten de appartementscomplexen er als paddestoelen uit de grond. Er kwamen meer dan 140 appartementen bij. Tegen 2017 wordt dat aantal nog verdubbeld. De splinternieuwe wooncomplexen in de Felicien Ropsstraat liggen tegenover het gemeentelijk voetbalstadion en op een boogscheut van metrostation Veeweyde. Vastgoedontwikkelaar JM kocht de grond in 2006 over om passieve woningen op te bouwen. Tachtig appartementen, waaronder zowel studio’s, kleine appartementen als grotere gezinswoningen, werden ondertussen

opgetrokken en bewoond. Dertig procent van de 62 appartementen die nu nog in aanbouw zijn, werden al verkocht. In de loop van de volgende jaren stampt vastgoedmaatschappij JM een bijkomend complex uit de grond, goed voor nog eens 140 nieuwe woningen. JM maakt zich sterk dat de wijk met de voorzieningen voor het openbaar vervoer en de vele winkels hier perfect op voorzien is. Ook de parkeeroverlast blijft beperkt omdat elk appartement over een ondergrondse parkeerplaats beschikt. Om tegemoet te komen aan de eisen van het gemeentebestuur, koppelt JM het project aan de bouw van een nieuw kinderdagverbijf. Bruno Schols

ADVERTENTIE

Rainbowhouse en huisvandeMens Brussel stellen voor : ve

Lo

c

ati

M -O-

Pansy Project Conferenties

Sport

Rainbowfamilies

ik

B er

Cultuur

e Qu Girls’ corner

Party

Ve

ren

nre

rp do

Bel

gian

Brunch Pride

Ge

gen

igin

ur o T Out!Run e

Street Party

Prid

e

3 tot 18 mei 2013 bekijk het volledige programma via www.rainbowhouse.be

sP

lur

iel

s


ADVERTENTIE

Uitgave nr 15 - verschijningsdatum 11 april 2013 - hetpuntbrussel@gmail.com

Vrijwilligen in Brussel Deze maand plaatsen we SPORT in de kijker. Ontdek hoe jij op een sportieve en communicatieve manier Brussel en de Vlaamse Rand kan leren kennen en je beste vrijwilligers beentje kan voorzetten!

WWW.DASMIJNVERENIGING.BE

Slechtzienden en blinden met de tandem door de Brusselse Rand steeds in de nabijheid van een NMBS- of metro- station. De vrijwilligers die daartoe bereid zijn, kunnen dan 1 of meer personen gaan afhalen en de slechtzienden kunnen zich gemakkelijk naar het vertrekpunt begeven. De fietsen worden daags voordien op een veilige plek in de buurt gestald en zijn gebruiksklaar.

Maandelijks bestijgt een leuk groepje sportievelingen de 12 tandems van de VGC om gedurende een dag de mooie Brusselse Rand te doorkruisen. Een groep vrijwillige voorrijders vergezellen passagiers met een visuele handicap gedurende 30-50 km. Kristel Peeters Consulent G-sport bij de sportdienst van de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) nodigt ons van harte uit om onze benen te strekken en te genieten van een dag vol plezier, avontuur en leuk gezelschap. Moet je een speciale opleiding hebben of over speciale gaven beschikken om mee te mogen?

Neen, zeker niet. De mensen die slechtziend of blind zijn en mee gaan, zijn heel zelfstandig. Ze zijn ontzettend blij dat ze de kans krijgen om zo’n mooie tocht te maken en vinden het leuk om in groep een uitstap te maken. Als ze hulp nodig hebben, vragen ze dit gemakkelijk, maar alles wijst zichzelf uit en ze zijn heel erg dankbaar. Iedereen zet zijn beste beentje voor en de sfeer is steeds optimaal!

Wie kan mee als piloot op de tandem?

Mannen en vrouwen vanaf 18 jaar die graag babbelen en fietsen zijn welkom! Er wordt geprobeerd om voorrijder en passagier wat op elkaar af te stemmen qua lichaamsbouw. Dit vergemakkelijkt het rijden. Ook is het belangrijk dat men wat Nederlands kan om de conversaties vlot te laten verlopen. Ook Nederlanders en Duitsers waren al van de partij. ‘Het is een manier om zich hier te integreren’.

Zoeken jullie dan atleten of acrobaten?

Iedereen die graag en goed fietst kan na een korte proefrit met een tandem rijden. Het is belangrijk dat je goed kan fietsen om je evenwicht te kunnen behouden en zo ook de veiligheid op de weg kan garanderen. Dit evenwicht zoeken is even wennen en zorgt al vaak voor amusante momenten. Een ideale ijsbreker! Als er veel nieuwe voorrijders zijn, wordt er zelfs een speciaal oefenmoment aangeboden. De tandems worden

Hier vind je een greep uit de Brusselse vrijwilligersvacatures. Surf voor nog meer vacatures naar

www.hetpuntbrussel.be Het Punt vzw, Steenkoolkaai 9B, 1000 Brussel. 02/ 218 55 16

1000 BRUSSEL

u Enthousiaste onthaalmedewerkers m/v

Zou je graag toffe organisaties in Brussel leren kennen en ontmoet je graag mensen? Aan ons onthaal kom je mensen van uiteenlopende leeftijden, nationaliteiten en opleidingen tegen die info wensen over vrijwilligerswerk. Je kan ervaring opdoen bij onze huidige collega’s en na een vorming, kan je 1 of meerdere keren per week bij ons aan de slag. Bij Het Punt, Steenkoolkaai 9B, 1000 Brussel. 02/218 55 16. www.hetpuntbrussel.be. Talenkennis:

u Vrijwillige tolken/vertalers gezocht!

Het Sociaal Vertaalbureau Brussel Onthaal zoekt vrijwilligers om te tolken en te vertalen. Spreekt u Nederlands en 1 of meerdere andere talen, aarzel dan niet om ons te contacteren. Brussel Onthaal VZW Bjorn 02/5117268 vertalen.svb.bo@skynet.be. Talenkennis:

u Animator kleiatelier

Organisatie en opvolging van de kleiworkshops Bru-topia op donderdagnamiddag 13u30-16u30 van 16/05 tot 27/06/2013,en van 05/09 tot 19/12/2013 verschillende technieken aanleren. Bij Pact Atelier, OCMW Brussel, Helga Van Hauthem. Tel 02/226 43 28 of GSM 0492/91 55 15 hvanhauthem@ocmwbru.irisnet.be. Talenkennis:

u Coördinator (M/V) secretariaat

Kerk en Toerisme Brussel vzw zoeken een vrijwillige coördinator voor het secretariaat. Je hebt belangstelling voor culturele zaken, kunt en geschiedenis. Je werkt 18 uur per week. Je beheerst Word goed en hebt al wat administratieve ervaring. Kostenvergoeding en een verzekering AB voor 2013 is ok. C.V. mag gestuurd worden naar Kerk en Toerisme Brussel vzw, Wildewoudstraat 13, 1000 Brussel. Talenkennis: Met steun van de Vlaamse minister bevoegd voor Brussel

sowieso per tocht op de fietsers afgesteld zodat iedereen zo comfortabel mogelijk kan rijden.

En wat betreft de veiligheid?

De veiligheid van de fietsers staat voorop. Er wordt verwacht dat iedereen het verkeersreglement kent. De tochten worden begeleid door een vrijwillige tochtbegeleider van de VGC die het parcours goed kent en technisch goed onderlegd is. De fietsen worden goed onderhouden en tijdens de tocht is reservemateriaal aanwezig. De VGC heeft ook een verzekering die tussenkomt bij eventuele ongevallen.

Tijdens de tocht leren mensen elkaar beter kennen, wordt er veel gelachen en verteld. Iedereen is ontspannen, geniet van het mooie landschap en het in open lucht bewegen in toffe compagnie. Er wordt nu en dan gepauzeerd en ’s middags wordt er tijd gemaakt voor een lekkere lunchpauze in groep. Iedereen brengt zijn eten en drank mee en dit wordt op een leuke locatie genuttigd. Op die manier kan iedereen met elkaar kennismaken en ontstaan er leuke babbels en contacten.

Droom

Kristel vertelt ons dat de VGC dit project graag zou verzelfstandigen. ‘We zouden graag een echte sportclub hebben die deze fietstochten aanbiedt’. Nu loopt dit project goed en is er elke keer belangstelling, maar het zou leuk zijn, als dit project echt zelfstandig zou kunnen bestaan. Valide wielerclubs zouden dit bijvoorbeeld kunnen integreren in hun aanbod of aanbieden als extra troef. • Ilse Verhamme

Moeten de vrijwilligers over een goede conditie beschikken?

We maken mooie toeren door Brussel en Vlaams Brabant. De afstand schommelt tussen de 30 en 50 km om zo alle sportievelingen aan hun trekken te laten komen. Het parcours zelf is ook steeds anders en heel gevarieerd zodat mensen die graag meerijden telkens verrast en verwend worden.

Zijn de parcours gemakkelijk bereikbaar?

Ja, om de tochten voor iedereen toegankelijk te maken, vertrekken we

u Sportbegeleiders doorheen Brussel

DOE MEE! Je fietst graag en je wilt ook personen met een visuele beperking de kans bieden om deze ervaring te beleven? Stel je dan kandidaat en fiets mee! Meer info bij kristel.peeters@vgc.be Tel: 02/563 05 13 www.vgc.be/Cultuur/JeugdSpeelpleinenEnSport/ Sport/Tandemtochten.htm

1070 ANDERLECHT

De VGC-sportdienst zoekt vrijwilligers voor een gevarieerd aanbod: seniorengym, naschoolse sport, loopbegeleiding, G-sport begeleiders, mensen leren fietsen,... Laat van je horen! Bij: Sportdienst van de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC). Kevin friant, 491 62 42 37, kevin.friant@vgc.be. Talenkennis:

u Vertellerverhalenopdemouwspelder

u Nederlandstalige gesprekspartners gezocht voor beperkt engagement. Als vrijwillige gesprekspartner geef je geen les. Je modereert gesprekken en stimuleert anderstaligen tot Nederlands praten. Bij Bru-taal, Danielle Peeters, 02 501 66 90, info@bru-taal.be.. Talenkennis:

Om de twee weken op dinsdag namiddag tussen 14 en 16 uur informatica ondersteuning bieden aan een 5-tal mensen met een licht mentale beperking. Alle apparatuur is aanwezig. Eventueel op een andere dag. Bij vzw CAD - deelwerking De Boei, Martine Van den Brande, 02-523 95 94, martine.van.den.brande@vzwcad.be. Talenkennis:

u 2 ogen om 4 voeten te begeleiden

u Festivalheld in Kuregem

Wij zoeken vrijwilligers voor het begeleiden van blinden en slechtzienden bij allerlei uitstappen, activiteiten en vergaderingen. Onze noden zijn zowel overdag, ‘s avonds als in het weekend. Bij: Vereniging van Blinden en Slechtzienden Licht en Liefde vzw, Sophie Clareboets, 022121113, sophie.clareboets@vebes.be sophie.clareboets@vebes.be, Talenkennis:

1000 E.A.

u Scoutsleiding

10 Nederlandstalige scoutsgroepen in Brussel, elk met hun couleur locale. Doe mee, ontdek de charme van in leiding staan en geef kansen aan Brusselse kinderen en jongeren! Bij Scouts & Gidsen Vlaanderen, Trees Vandenbulcke, 0498134801, regiobrussel@scoutsengidsenvlaanderen.be. Talenkennis:

u Onafhankelijk Coördinator Eigen Kracht-conferenties

Een Eigen Kracht-coördinator gaat een gezin in moeilijkheden helpen om samen met mensen uit het eigen netwerk van familie en vrienden samen te komen om een Plan te maken volgens eigen regie. Bij Eigen Kracht-conferenties vzw, Mirjam Beyers, 0496553761, mirjam@eigen-kracht.be.

1050 ELSENE

u Leuke boetiekmedewerker (m/v)

Dinsdag- en donderdagnamiddagen is onze sociale kledingsboetiek open voor het publiek.Je ondersteunt met het sorteren van kleren en met het helpen van de klanten. Liefst nederlands/frans. Protestants Sociaal Centrum vzw Jeroen Smets 02 500 10 18 - 02 512 80 80 smetspsc@hotmail.be. Talenkennis:

Verhalen voorlezen en/of vertellen aan Brusselse kinderen. Bij vzw Fabulili & cO, Muriel van Eeden, 0474082065, Fabulili-cO@live.be. Talenkennis:

u Geduldige IT’er gezocht

Vrijwilligers gezocht voor een jongerenfestival op 26/6 op de site van Abattoir. Van professionele tapper tot Cultureel verantwoorde madame PiPpI, van securityHULK tot plaçeuse, ... Bij cultureghem vzw, Eva De Baerdemaeker, 0471/58.29.57, eva.debaerdemaeker@cultureghem.be. Talenkennis:

1080 SINT-JANS MOLENBEEK

u Digitale, sociale fotograaf gezocht

Geven van 3 of 5 lessen “hoe werkt mijn digitaal fototoestel” en mooie foto’s trekken. De senioren trekken heel graag foto’s maar weten niet altijd goed hoe hun toestel werkt. Bij LDC De Vaartkapoen, De Welvaartkapoen vzw, Inne Eeckhout, 02 413 04 10, inne.eeckhout@vgc.be. Talenkennis:

Das mijn vereniging! De eerste week van maart 2013 vond opnieuw de Week van de Vrijwilliger plaats. HIERONDER DE WINNAARS, PROFICIAT!

1. vzw Fabulili & co (1070 Anderlecht)

Jullie worden beloond met een gegidste groepsuitstap in de stad en per boot, aangeboden door Brussels by Water én GRATIS afgedrukte campagnemateriaal van je vereniging ! De comfortabele Brusselse WATERBUS pendelt van mei t/m oktober elke di en do verschillende keren per dag van Brussel naar Vilvoorde en terug. www.waterbus.eu

1083 GANSHOREN

u Leiding voor jeugd met beperking

Akabe Brussel = scouting voor kinderen met een beperking. Om de 2 weken komen ze samen in Ganshoren om samen te ravotten en op avontuur te gaan. Hoe meer leiding, hoe meer kindjes we kunnen ontvangen! Bij: Scouts & Gidsen Vlaanderen, Trees Vandenbulcke, 0498134801, regiobrussel@scoutsengidsenvlaanderen.be. Talenkennis:

1190 VORST

u Leiding (niet voor loodgieters)

Leiding worden bij de Chiro is meer dan spelletjes spelen; het maakt je wie je bent. Als leid(st)er bij de Chiro leer je ontzettend veel. Het is ervaring voor de rest van je leven. Chiro H2O Gaëtan Dufour 0472 52 24 29 chiro.h2o@gmail.com. Talenkennis:

2. vzw Pigment (1000 Brussel)

Jullie krijgen GRATIS afgedrukte campagnemateriaal van je vereniging! Opmerking voor alle verenigingen: Je kan nog tot op het einde van het jaar de site gebruiken om promotiemateriaal gratis aan te maken. Surf snel naar: www.dasmijnvereniging.be

VU: Veerle Leroy, Steenkoolkaai 9, 1000 Brussel

© VGC SPORTDiENST

Wordt er non-stop gefietst?


BDW 1373 PAGINA 13 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

Vlaanderen heeft de reputatie dat de rotondes er vol staan met bespottelijke beelden. Maar hoe zit het in Brussel? De zoektocht van de Nederlandse rotondoloog Tijd van den Boomen naar de rotondes van de negentien Brusselse gemeenten loopt stilaan ten einde. Afgelopen week hield hij een tussentop in Schaarbeek.

De meeste lichtmasten leiden een saai, sedentair leven: als ze eenmaal ergens staan, dan blijven ze netjes op die plek tot de slopershamer hen velt. Zo niet de lichtmast die graaf Jacques van Lalaign ontwierp, die heeft letterlijk een bewogen leven achter de rug. Is de Wanderlust van deze mast terug te voeren tot het dynamische tafereel dat zijn voet siert? In ieder geval vechten bronzen tijgers en slangen daar op leven en dood. Al in 1887 liet van Lalaign op de Salon van Brussel een model van deze voet zien, als ode aan de uitvinding van de elektrische verlichting. Zijn vroege art nouveauschepping sloeg aan en werd in 1913 in Gent gepresenteerd op de Wereldtentoonstelling.

© TIJS VAN DEN BOOMEN

ROND BRUSSEL (22): SCHAARBEEK

Daarna stond hij een tijdje aan het Ter Kamerenbos en op de Ambiorixsquare om in 1926, de graaf was ondertussen allang dood, door zijn familie aan de gemeente Schaarbeek

te worden geschonken, die hem op de kruising Azalealaan/Voltaire– laan zette. In 1953 was de mast zo kapot dat hij een gevaar voor zijn omgeving

later werd hij opgelapt, kwam een tijdje voor het stadhuis te staan om in 2006 terug te komen op de Azalealaan/Voltairelaan, waar in de tussentijd een rotonde was aangelegd. De lichtmast was inmiddels vele kopjes kleiner: van de oorspronkelijke 21 meter bleef nog maar 13 meter over. Stukken uit de mast waren zoekgeraakt en de kroon met de lampen was verdwenen. Eigenlijk was hij helemaal geen lichtmast meer, enkel nog een mast en daarom werd hij, inmiddels voorzien van de monumentenstatus, in 2010 overgebracht naar een atelier in Sint-Jans-Molenbeek, waar de Hongaarse restaurateur Laszlo Somogyi hem liefdevol verpleegt: afgebroken slangen krijgen weer staarten, de mast wordt verlengd, een lichtkroon nagebouwd. En vooral: Somogyi staat het nieuwe koper, dat bruin is, eindeloos met de hand te poetsen zodat het meteen al een groen patina krijgt. In juni wordt Lalaings creatie terugverwacht op de rotonde, dan kan het licht in de mast weer aan. Tijs van den Boomen

opleverde en verdween hij in een gemeentelijke opslag. Veertig jaar

www.brusselnieuws.be/rondbrussel

BDW REGIO

Etterbeek > Meerderheid zet beleid voort

Twee werven en eigen parkeeraccenten Etterbeek zet haar politiek van de vorige legislatuur voort. Toch zijn er enkele grote werven die de komende jaren moeten beginnen. Dat staat in de beleidsverklaring 2013-2015.

Huizen zijn kruisen in Bloemkwekersstraat SINT-AGATHA-BERCHEM – De langdurende leegstand van huis nummer 147 in de Bloemkwekersstraat, eigendom van de gemeente, werd door Katia Van den Broucke (Groen) tijdens de jongste gemeenteraad in vraag gesteld. “Van een gemeente verwacht ik dat ze een voorbeeld vormt voor de burgers. Ik denk dan ook dat het onaanvaardbaar is, zeker wanneer men de druk op de woningmarkt kent, dat een huis meer dan twee jaar in deze toestand blijft staan,” stelde het nieuwe raadslid. Al sinds het overlijden van de huurder in november 2010 werd het pand niet meer verhuurd. Het is on-

bewoonbaar verklaard.” De gemeente ziet echter af van renovatiewerken, omdat de kostprijs honderdduizend euro overschrijdt. Samen met huisnummers 145 en 143 zou het plaats moeten ruimen voor een nieuwe verkaveling voor meerdere woningen. Huis 143 echter is door de gemeente aangekocht, maar werd tegelijkertijd verkocht aan een particulier. De dubbele verkoop heeft tot een juridische procedure geleid, waar nog geen uitsluitsel over bekend is. Voorlopig draagt elke nieuwe ‘eigenaar’ een kruis. JMB

Sint-Lambrechts-Woluwe eert Lenneke Mare Elke tweede zaterdag na Pasen start de jaarlijkse bedevaart naar de kapel van Lenneke Mare. Al sinds de dertiende eeuw vertrekken gelovigen aan de kapel zelf voor een tocht door Sint-LambrechtsWoluwe. De tocht begint om 15u, is 2,5 kilometer lang en stopt bij de zeven beelden van de Heilige Maagd Maria om er te bidden en te bezinnen. Traditioneel wordt er gezongen en gebeden tij-

dens de reis. De bedevaarders eren de ‘ellendige en ongelukkige Maria’, in de volksmond ‘Lenneke Mare’. De legende vertelt dat de kluizenares niet wilde ingaan op de avances van een rijke edelman en daarom ten onrechte werd veroordeeld voor diefstal. De bedevaart eindigt om 16u met een eucharistieviering voorgedragen door kardinaal JG Godfried Danneels.

De heraanleg van het Jourdanplein en de bouw van het nieuwe gemeentehuis op de Jachthofsite worden in de nieuwe beleidsverklaring naar voren geschoven als de projecten die een grote impact zullen hebben op de gemeente. De werkzaamheden aan het Jourdanplein - in samenwenwerking met het federale Belirisfonds - moeten eind 2015 beginnen. In de beleidsverklaring staat wel dat de burger te allen tijde inspraak moet krijgen in het dossier, en dat deze werkwijze ook zal gelden voor het nieuwe gemeentehuis aan de Jacht. Dit kan nog voor een kink in de kabel zorgen. Ook benadrukt het gemeentebestuur dat deze grote werven een impact op het verkeer zullen hebben.

Mobiliteitsplan Voorts blijkt uit de beleidsverklaring van de Etterbeekse MR-PSEcolo/Groen-coalitie dat het beleid van de voorgaande zes jaar min of meer behouden blijft. Zo bevat het document enkele van de voornaamste stokpaardjes van burgemeester

Vincent De Wolf (MR): zorg voor de middenklasse en de senioren. De burgemeester verklaart dat Etterbeek mee zal werken met het gewestelijke parkeeragentschap, maar benadrukt toch dat enkele lokale mobiliteitsmaatregelen van kracht blijven, zoals parkeervoorrang voor bewoners, onderwijzers en verplegers. Er wordt ook verwezen naar het feit dat Etterbeek de eerste Brusselse gemeente was die een mobiliteitsplan invoerde, nu ongeveer vijftien jaar geleden, en dat het Brussels Hoofdstedelijk Gewest zelfs inspiratie kon putten uit het Etterbeekse voorbeeld.

Weinig origineel Tezamen met de meerderheidsplannen wordt ook de begroting 2013 opgesteld. Die wordt afgesloten met een overschot van om en bij het miljoen euro. De burgemeester benadrukt dat de gemeentebelasting niet de hoogte in gaat. Er wordt in het begrotingsdocument wel openlijk gezegd dat Etterbeek veel geld uitgeeft aan de politiezone Montgomery en aan het OCMW. In beide afzonderlijke begrotingen heeft de gemeente een aanzienlijk aandeel. De CDH- en FDF-oppositie verwerpt zowel het meerderheidsakkoord als de begroting. “Weinig origineel,” is CD de kritiek.


BDW 1373 PAGINA 14 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

© DIETER TELEMANS

Op Repair Cafés geven vrijwilligers een tweede leven aan alles wat kapot gaat: meubels, kleren, maar vooral veel elektronica.

Economie > Elke Van den Brandt (Groen) over veroudering consumptiemaatschappij

Repareren, repareren, wie wil die kan het leren BRUSSEL – Het is een rare paradox: de technologie staat verder dan ooit, maar wie zich nieuw elektrisch of elektronisch materiaal aanschaft, weet eigenlijk al op voorhand dat de nieuw aangeschafte goederen maar half zo lang zullen meegaan als de vorige versie. Deze ‘ingebouwde veroudering’ is volgens Elke Van den Brandt (Groen) een wezenlijk onderdeel van onze consumptiemaatschappij. Gelukkig maken steeds meer consumenten duidelijk dat de maat vol is.

BDWOPINIE

O

nlangs was het weer zover. De televisie had de garantietermijn met nauwelijks 3 maanden overschreden of daar gaf ze ineens de geest. Kostprijs van de reparatie: bijna 400 euro. U raadt al wat ze in de winkel adviseerden. De vraag of zoiets normaal is, lijkt nauwelijks door te dringen. In de meeste printers zit een soort ingebouwde levensduur via een teller goed voor pakweg zesduizend prints. Hallo? Dit verhaal gaat over geld, vanzelfsprekend, over het opdrijven van consumptie. En hier hebben zowel de bedrijven als de consument boter op hun hoofd want, laten we eerlijk zijn, de meesten van ons zijn niet bereid meer te betalen voor meer kwaliteit. Maar er is ook een, vaak over het hoofd geziene, ecologische kant aan verbonden. Kapotte toestellen veroorzaken afval, maar erger nog is het grondstof- en energiegebruik.

Hoe raken we los van de grow or die-logica die leidt tot productie om de productie en consumptie om de consumptie? Een mogelijkheid is om meer in te zetten op productdienstsystemen. De Cambioformule, waarbij je geen wagen koopt, maar toch een ter beschikking hebt is al een mooi voorbeeld hiervan. Maar het kan ook op andere manieren, waarbij je een product least en waar het onderhoud is inbegrepen. Op die manier hebben bedrijven belang bij het leveren van kwaliteit. Wanneer het product op het einde van zijn levenscyclus ook nog eens teruggaat naar het bedrijf voor hergebruik of recyclage van materialen, is de cirkel rond. Wat productnormen betreft, zijn de actiemiddelen van het Brussels Gewest beperkt. Het gewest zet echter wel in op, in samenwerking met consumentenorganisaties en sociaal-economische spelers, die problemen rond levensduur en herstelbaarheid onderzoeken en aanklagen en de Brusselaars sensibiliseren. De sociale

economie levert allerlei diensten en producten waar in de grootstad van vandaag nood aan is en combineert dit met opleiding en werkervaring. De gewestelijke Ecopool die in Anderlecht, langs het kanaal, ontwikkeld wordt met steun van Europa wordt niet alleen een centrum van recyclage, maar ook van hergebruik. Het is een dossier dat ik als parlementslid opvolg.

Dikke middelvinger Maar bewustzijn dat van onderuit groeit, is altijd het meest krachtige. Hoogtijd dat we, als consument, onze verontwaardiging omzetten in actie. De Repair Cafés, het jongste kind van het Netwerk Bewust Verbruiken, zijn in die zin een schot in de roos. Vrijwilligers geven er een tweede leven aan alles wat kapot gaat: meubels, kleren, maar vooral veel elektronica. Of je kan er zelf aan de slag onder begeleiding van een deskundig vrijwilliger. Repair Café Brussels telt intussen al zo’n 78 vrijwilligers. Elke sessie komen

ben vaak geen tijd om hun kennis, mochten ze die al hebben, door te geven aan de volgende generatie. Mensen die wel praktische vaardigheden hebben ,worden vandaag vaak maatschappelijk ondergewaardeerd. Bedankt dus Repair Cafe, cursus Fix your Bike, Breicafé Steekje Los, allerlei vormen van lokale uitwisselingssystemen, schuchtere initiatieven met lokale munten. In dit verhaal winnen milieu en samenleving. Met de dikke middelvinger naar de consumptiemaatschappij als kers op de taart.

Steenhouwer

ELKE VAN DEN BRANDT (GROEN):

“Bewustzijn dat van onderuit groeit, is altijd het meest krachtige. Hoogtijd dat we, als consumenten, onze verontwaardiging omzetten in actie”

een honderdtal mensen met kapotte toestellen over de vloer. We leven in een wegwerpmaatschappij. Heel wat mensen weten niet meer hoe je iets moet repareren. De kennis verdwijnt snel. Tweeverdieners heb-

De economie zien we nog te vaak als een of andere duistere kracht, die je enkel kan aanvaarden. Niets is minder waar. Samen maken we de economie, samen kiezen we er dagelijks voor. Het is zoals de parabel van de steenhouwer. De steenhouwer kapte steen in de schroeiende zon. Zwetend wenste hij dat hij de zon was, want die was veel machtiger dan hijzelf. Zijn wens ging in vervulling, hij werd de zon. Maar eens hij de zon was, kwam er een storm. Die kreeg de zon niet weg en was dus machtiger. De zon wenste daarom dat hij de storm was. Zijn wens ging in vervulling, maar dan merkte de storm dat de rots weerstand bood, geen millimeter schoof de rots in de woeste storm. Hij wenste hij de rots was, een wens die weer in vervulling ging. Nu dacht hij oppermachtig te zijn. Maar daar kwam een steenhouwer en die kapte in de rots. De rots wenste dat hij de steenhouwer werd. Zijn wens ging in vervulling. We hebben de macht om ieder dag keuzes te maken, te kiezen om bepaalde producten wel of niet te kopen. Dat is macht, macht die we moeten gebruiken. Elke Van den Brandt, Brussels parlementslid & ondervoorzitter Groen


BDW 1373 PAGINA 15 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

BRIEVEN VAN LEZERS   lezersbrieven@bdw.be Sorteren niet ingewikkeld In antwoord op de lezersbrief van Ulric Schollaert met titel ‘Sorteren is te ingewikkeld’ (BDW1369, p.15), wil ik graag het volgende opmerken: met de blauwe zak sorteren we in België PMD en dus niet enkel Plastic. In een poging om deze misvatting de wereld uit te helpen, overloop ik kort de inhoud van de blauwe zak. PMD is een afkorting voor Plastic flessen en flacons, Metalen verpakkingen en Drankkartons. De letter P verwijst dus niet naar Plastic maar wel naar Plastic flessen en flacons. Alle andere plastic verpakkingen horen thuis bij het restafval. Over naar de M. Onder de metalen verpakkingen in de blauwe zak vallen de drankblikjes, de conservendozen, de spuitbussen voor etenswaren en cosmetica, de aluminium bakjes voor etenswaren, de metalen drankbussen en de metalen deksels en kroonkurkjes. Aluminiumfolie mag er niet bij wegens te dun voor recyclage. De D is de eerste letter van Drankkartons. Dit zijn de drankverpakkingen die worden samengesteld uit een dikke laag karton en die binnenin een laagje plastic en een laagje aluminium bevatten. Alle verpakkingen in de blauwe zak dienen volledig leeg te zijn en mogen de maximale inhoud van 8 liter niet overschrijden. De PMD-verpakkingen zijn allemaal uiterst geschikt voor recyclage en komen met de blauwe zak in het sorteercentrum terecht waar ook de gele zakken verder worden gesorteerd. Door een indrukwekkende installatie worden de verschillende materialen uit de PMD grondig gesorteerd. De verschillende gesorteerde fracties worden samengeperst in balen en vertrekken daarna naar gespecialiseerde recyclagebedrijven. De PET die voor plastic drankflessen wordt gebruikt, wordt zelfs per kleur gesorteerd en komt uiteindelijk in de textielindustrie terecht voor het vervaardigen van fleece-kledij. Met de plastic van yoghurtpotjes is dit niet mogelijk. Onthoud vooral de volgende zin: “Alle plastic verpakkingen horen thuis in de witte zak, behalve de plastic flessen en flacons, die we in de blauwe zak moeten sorteren.” Hopelijk is het sorteren met deze informatie terug minder ingewikkeld. Wannes Vermeersch Animator Net Brussel

Brussel en Vlaanderen “Vlaanderen heeft Brussel nodig, Brussel heeft Vlaanderen nodig,” is volgens Danny Vileyn een cliché, maar de waarheid (BDW 1371, p.15). Ik sluit me daarbij aan: de socio-economische bindingen maken wenselijk dat er ook een politiek-administratieve band tussen de twee gewesten blijft bestaan. Maar mijn vrees is dat die autochtone Franstalige minderheid die Brussel beheerst als een stadsstaat, zal blijven roepen dat ze geen Vlaamse schoonmoeder wil – maar wel het geld van die schoonmoeder natuurlijk. Op een goeie dag is Vlaanderen dat beu en trekt het zijn handen af van Brussel, en kan dan zijn hoofdstad verplaatsen naar Mechelen of Antwerpen. Het zal een moeizaam proces worden, maar het is mogelijk. Het arme Brussel kan echter geen ander rijk ommeland kiezen, het blijft liggen waar het ligt. Wacht even. Is het BMR dan toch een poging van Brussel om heel Vlaams- (en Waals-)Brabant te annexeren? Dirk De Haes, Holsbeek

Horecagoeroe Nicolay Over kleine ingrepen met een grote meerwaarde gesproken (BDW 1371, p.20). In november vorig jaar gingen wij met een groep mensen na een voorstelling in de KVS

(nieuwZwart, een persoon heeft sindsdien trouwens gehoorproblemen) naar café Flamingo. Iedereen ging direct weer naar buiten wegens het lawaai, de slechte akoestiek en de onmogelijkheid om bij te praten. Op een andere avond heb ikzelf rond 7u op mijn gemak De Morgen en De Standaard kunnen lezen zonder dat een ober me kwam vragen of ik iets wou drinken. Elisabeth Mayer, Tervuren

Perseverare diabolicum Minister Grouwels geeft in haar interview (BDW 1369, p.4-5) het dossier van de Havenlaan als typevoorbeeld van hoe een groot project in het Brussels Gewest mis kan lopen. Mevrouw Grouwels vergeet er wel bij te zeggen dat haar eigen administratie in de zaak van de Havenlaan werd veroordeeld, precies omdat de aanvraag van een bouwvergunning onvoldoende werd gemotiveerd, met andere woorden omdat daarin geen antwoord werd gegeven op de argumenten die de burgers tijdens de overlegcommissie hadden opgeworpen tegen haar project. Inspraak en overleg zijn in de ogen van mevrouw Grouwels slechts holle woorden. Patrick Wouters, Brussel

Metropolitane gemeenschap Met belangstelling heb ik de opiniestukken over de metropolitane gemeenschap (BDW 1371, p.14-15) gelezen. Het contra-stuk komt me echter over als zo’n oefening in welsprekendheid, waarbij je een standpunt dient te verdedigen dat eigenlijk niet het jouwe is. Het is moeilijk om in de tekst steekhoudende argumenten te vinden tussen het banale gebruik van termen als globalisering en consumentisme en onduidelijk uitgewerkte redeneringen, zoals die over de utopie. Leidmotief in de argumentatie is de fictieve, maar in de geesten nog erg levendige tegenstelling tussen stad en platteland. Een tegenstelling die al jarenlang op kritiek stoot van geografen en planners, want die heeft plaats gemaakt voor de ‘nevelstad Vlaanderen’: een diffuse stad, die zich over het ganse land uitspreidt. Voor de auteur echter is Brussel als geheel ‘stad’, terwijl de Vlaamse Rand één homogeen platteland is. In realiteit loopt de groene tweede kroon van het Brussels gewest onzichtbaar over in de verkavelingen en lintbebouwing in de Vlaamse Rand. Het is onmogelijk om in het landschap een grens te ontwaren. Zo’n poging tot aanhechting van wijken bij Brussel werd trouwens al eens gedaan in de aanloop naar het Egmontpact. Degreef lijkt het landelijke Pajottenland als pars pro toto voor de gehele Rand te beschouwen. Maar de Rand, dat is ook de luchthavenregio, een van Vlaanderens ‘economische poorten.’ Dat zijn ook Tervuren en SintGenesius-Rode met hun villawijken. Dat is tenslotte ook de industrie langs het kanaal. Deze gebieden hebben meer gemeen met de hoofdstad dan met het landelijk gebleven Gooik en Pepingen. En zelfs al wekken deze ingeslapen dorpjes de indruk zich ver weg van de drukke grootstad te bevinden, hun bewoners zijn voor tal van levensbehoeften op Brussel gericht. De metropolitane gemeenschap is een realiteit. Het komt erop aan om haar ontwikkeling te beheersen en te sturen, en de mogelijkheden die ze biedt, te valoriseren. Een geïnstitutionaliseerd overleg voor gewestmateries als economische ontwikkeling, mobiliteit en ruimtelijke ordening is broodnodig. Dit doet geen afbreuk aan de autonomie van de deelstaten of aan de taalregimes. De term ‘gemeenschap’ is in de Belgische context dan ook een jammerlijke woordkeuze voor dit soort overleg.

Rien van de Wall, Sint-Gillis

SPELREGELS VOOR LEZERSBRIEVEN: Mail uw bijdrage naar lezersbrieven@bdw.be. Schrijven kan naar BDW-Brieven van Lezers, Flageyplein 18, 1050 Elsene; faxen naar 02-226.45.69. Vergeet niet uw adres te vermelden, ook in e-mails: zonder het adres van de afzender beschouwen we een brief als anoniem, en wordt hij niet gepubliceerd. De maximumlengte van een bijdrage is 2.500 tekens, inclusief spaties. Wilt u graag een langere, meer uitgewerkte opiniebijdrage schrijven (max. 5.000 tekens)? Neem dan eerst contact met ons op voor overleg via lezersbrieven@bdw.be. De redactie mag lezersbrieven redigeren of weigeren. Moties, manifesten of omzendbrieven worden niet (in deze rubriek) opgenomen.

BDWOPINIE Volkslening door Anne Brumagne Afgelopen vrijdag toonden onze collega’s van tvbrussel een redelijk ontstellende reportage over de afgeleefde gebouwen waarin nogal wat Brusselse kinderen willens nillens les volgen. In een school in Oudergem worden vochtplekken op de muren van klaslokaaltjes in kelderruimten aan het oog onttrokken door ze af te dekken met affiches. In een niet nader genoemde school sijpelt water binnen via het plafond en is er geen geld om de kapotte ramen te herstellen. Een school in Kuregem heeft refter noch speelplaats. Er blijken velerlei oorzaken van de ruimte- en renovatieproblemen. Er moet door de overheden veel geld worden ingezet voor capaciteitsuitbreiding en dus voor nieuwbouw, geld dat er dan niet is om de slijtage van bestaande, soms al erg oude schoolgebouwen tegen te gaan. En om het nog wat complexer te maken in deze ingewikkelde stad: de Vlaamse subsidies die beschikbaar zijn voor renovaties, geraken niet tot bij alle Brusselse Nederlandstalige scholen. Wie huurt van een Franstalige school en geen langdurige huurovereenkomst kan voorleggen, wat in het katholieke net soms het geval is, komt niet voor Vlaamse subsidies in aanmerking. Wat als de Franstaligen na de renovatie de ruimten opnieuw zelf willen betrekken? Ook zij worstelen met een capaciteitsprobleem. Scholen die geen schriftelijke lange huurovereenkomst kunnen voorleggen, zouden er bij gebaat zijn dat hun onderwijsnet daarover afspraken maakt over de taalgrens heen. Of is dit voer voor een onderwijsakkoord tussen de gemeenschappen? Uitgewoonde of veel te kleine schoolgebouwen zijn zeker geen typisch Brusselse aangelegenheid; hier kan de VGC nog tussenbeide komen. Ook in Vlaanderen heeft men ermee te maken. De verantwoordelijkheid moet niet altijd bij de Vlaamse overheid worden gelegd, ook inrichtende machten zijn soms veel te snel tevreden met de infrastructuur die ze aanbieden. Je kan de schuld niet zomaar bij de huidige generatie van bestuurders leggen, want hun voorgangers en wij allemaal hadden misschien wat meer moeten vooruitzien, en nog meer prioriteit geven aan onderwijs en onderwijsinfrastructuur. Want kinderen stop je niet in beschimmelde lokalen terwijl volwassenen in prestigieuze kantoorgebouwen gaan werken! En voor de toekomst? Voorzie duurzame schoolgebouwen die kinderen alle ontplooiingskansen geven, en die ook door anderen kunnen worden gebruikt en zo het hart van de plaatselijke gemeenschap vormen. En laat wie kan, mee investeren: de volkslening die de federale regering momenteel uitwerkt, biedt alvast mogelijkheden.

EVA HILHORST


BDW 1373 PAGINA 16 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

Isolde Lasoen sluit Stoemp! af.

Stoemp! serveert muzikaal talent BRUSSEL – Wie Stoemp! zegt, denkt aan puree, maar niet in Brusselse cafés. Muziekliefhebbers kunnen de volgende maanden weer smullen van het ontluikende talent dat in tien verschillende cafés in Brussel-Stad de revue passeert.

ADVERTENTIE

Handicap & informatie Deze dienst wil u de nodige informatie bezorgen om u wegwijs te maken in uw zoektocht naar mogelijkheden, voorzieningen voor personen met een handicap

✆ 0800-15045

alle werkdagen van 9 tot 12u30, maandag, dinsdag en donderdag van 13 tot 15u30

Bezoeken enkel op afspraak Informatie@handicap-ambulant.be

DE CULTUUR- EN VRIJETIJDSBIJLAGE VAN BRUSSEL DEZE WEEK

Evenement > Bessst verspreidt stilte als Lopend Vuur

Stilte is sexy BRUSSEL – Brussel zoekt de stilte op. Bessst (‘Brussel, erfgoed en stilte’) presenteert tussen 21 april en 5 mei ‘Lopend Vuur’, een campagne rond stilte en rust in de hoofdstad met een euh... druk programma. Ze presenteert de eerste stilteroute in onze stad, die niet alleen stille pleinen, vergeten straatjes, en groene oases tussen het Zoniënwoud en het centrum met elkaar verbindt, maar ook een aantal voorjaarsevenementen die aanmanen tot kalmte: Erfgoeddag, Zoniënmars en Stadskriebels.

Vier stiltemomenten

© SANDER TAS

Op 16 april starten de Stoemp!- caféconcerten al voor de achtste keer in de hoofdstad. De succesformule is niet veranderd, gevestigde waarden en aanstormend talent spelen de boel plat in tien authentieke cafés in hartje Brussel. De groep Protection Patrol Pinkerton, die u vast al op Studio Brussel heeft gehoord, mag de spits afbijten in de Walvis. Een week later speelt hip-hopsensatie Frown-I-Brown, bekend van hun ludieke live optreden in de metrohalte aan de Beurs. Zij krijgen de eer om het Rits Café in vuur en vlam te zetten. De eerste Stoemp! van de chef valt te beurt aan Radio 1-presentator Luc Janssens. Hij serveert op 29 april in café Archipel de band Maya’s Moving Castle. De mannen van Hear, Hear! (a cheer), uitgekozen door Bent Van Looy himself, spelen drie dagen later in Le Coq. De tweede Stoemp! van de chef is voor Zap Mama, haar specialiteit is soulbelofte Milla Brune, te bewonderen in café Bonnefooi op 8 mei. Verder op het menu staan de backing vocals van Sioen, de zes zussen van Binti, op 14 mei in café Roskam. Voor Nederlandstalige pop moet u op 23 mei binnenspringen in café Kafka als Quasiland de muziek verzorgt. Op 28 mei krijgt u in café Het Goudblommeke in papier twee concerten voor de prijs van één. Zowel Flying Horseman (solo) als Astronaute, met zijn lo-fi indiefolk, fleuren de avond op. Het voorlaatste concert vindt plaats op 6 juni in café Merlo, waar Ian Clement zijn groep Wallace Vanborn vertegenwoordigt. En last but not least, Isolde Lasoen en haar Stoemp! Deluxe, Les Bens, sluiten deze tiendelige reeks af met een concert in het – tegen dan heropende - café Monk aan Sint-Katelijne op 11 juni. Jonas Gilles

VADROUILLE

21 APRIL: ERFGOEDDAG Met het thema ‘Stop de tijd’ sluit de Erfgoeddag 2013 mooi aan bij het opzet van Lopend Vuur. Op die dag kan je ondermeer terecht in de Bibliotheca Wittockiana voor het project Trage Post. Dezelfde dag kan je ook op stap voor een boomwandeling, een kruidenwandeling of een stadsgeluidenwandeling langs de stilteroute.

26 EN 31 APRIL: BRUSSEL DOOR NIEUWE OGEN Op deze twee vrijdagen kan iedereen meewandelen langs de nieuwe bessst-route, die voor de gelegenheid verrijkt wordt met oefeningen, speelse opdrachten en een picknick.

28 APRIL: ZONIËNKLANKEN De Zoniënmars is de jaarlijkse afspraak voor wandelaars in het Zoniënwoud, maar sluit dit jaar aan bij het bessstverhaal door het muzikaal parcours met vertelmomenten ‘Zoniënklanken’.

5 MEI: STADSKRIEBELS Stadskriebels is de jaarlijkse sportdag van de Vlaamse Gemeenschapscommissie en Bloso op en rond de Oude en Nieuwe Graanmarkt. Kunstenaars van Project Bosch zorgen voor rustbrengende artistieke ingrepen. Info: 0474-920.112, www.bessst.be, www.citizenne.be (02-203 0800), www.wittockiana.org, www.deburen.eu, www.stadskriebels.be

De Beaumen van de kunstenaars van Project Bosch worden ter gelegenheid van Stadskriebels omgetoverd tot ludieke wegwijzers.


BDW 1373 PAGINA 17 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

© DANJA CAUWBERG

Vier stiltevrienden AN MERTENS Schrijfster en kunstenares An Mertens haalt tijdens de boomwandeling van Lopend vuur op Erfgoeddag (21 april) en tijdens Zoniënklanken (28 april), karaktervolle bomen uit de anonimiteit in een poging om de symbolische relatie te herstellen die vroeger wel vaker bestond tussen mens en boom. Voor Mertens zelf is het Zoniënwoud ook op andere dagen in het jaar een mogelijke stilteplek. “Ik ben opgegroeid in een dorp waar het muisstil was als je ging slapen en waar rust, stilte en natuur deel uitmaakten van het dagelijkse leven. Ik kwam naar de stad met een grote intellectuele honger en leerde omgaan met het ‘lawaai’ en de zintuiglijke indrukken van die complexe leefwereld. Maar ik hou alles graag in evenwicht door ook stiltemomenten in te bouwen. Ik ben zelf geïnteresseerd geraakt in het Zoniënwoud als de groene long van de stad. Maar toen ik het bewust begon op te zoeken, besefte ik dat ik er behalve de beuken weinig bomen en planten kon herkennen. Ik heb dan een natuurgidsencursus gevolgd om te begrijpen wat ik zag. De kracht en energie van een boom kan zeker een stiltegevoel in de hand werken. Maar ik loop ook wel eens een museum binnen zoals andere mensen een kerk binnenlopen. Als je daar op een weekdag komt en je kiest niet voor een actuele tentoonstelling maar voor een permanente collectie, dan kan het daar heel stil zijn. Op een bepaald moment ben ik me ook gaan bezighouden met meditatie, en ben ik gaan beseffen dat daar de echte stilte ligt.”

KRISTIEN BONNEURE Stilte ligt VRT-journaliste Kristien Bonneure na aan het hart. Ze schreef er al over in columns en op haar blog en ze modereerde eind vorig jaar op het HUB-colloquium ‘Stilte werkt’. “Als je alles optelt, leven we toch in een ontzettend lawaaierige omgeving. Om daar iets aan te veranderen moet je er paradoxaal genoeg over spreken, zoals over het klimaat of over dierenrechten. Ik merk ook dat er veel reacties komen als ik over stilte schrijf.” “Ik zoek af en toe voor een dag of voor meerdere dagen de stilte op, maar wat me nog meer interesseert is om die stilte in het dagelijkse leven mogelijk te maken. Ik heb vooral graag dat bepaalde zaken gescheiden blijven. Ik zet geen radio aan als geluidsbehang tijdens een andere activiteit, in een restaurant controleer ik ook altijd eerst hoe de akoestiek is voor ik ga zitten. Met de nieuwsdienst van de VRT zijn we enkele jaren geleden naar een groot landschapskantoor verhuisd. Ik heb dat even volgehouden, maar uiteindelijk ben ik toch verkast naar een kleinere plek waar minder chaos heerst.” “In de stad zouden er meer stille vluchtheuvels mogen zijn. Wat ik een mooie plek vind is kerkhof Dieweg in Ukkel. Dat helt af naar beneden, waardoor je het geluidsniveau van de stad stelselmatig voelt zakken, tot je beneden in een rustige put zit.”

lijke locaties. Mijn artistieke ingreep bestaat eruit de vervanging van een verouderd en verroest bruggetje door een houten platform dat ik zelf heb vormgegeven, met een zitbankje en een verrekijker waarmee de voorbijtrekkende wandelaars en vogelspotters het landschap kunnen lezen. Ik speel in op het verlangen van de mens naar de verte en naar de wildernis. Afgelopen zomer heb ik voor het project Sideways van vzw Trage Wegen een kanotocht gedaan van Antwerpen naar Brussel - een reenactment van de kanotocht die Robert Louis Stevenson daar in 1872 maakte. Tijdens die drie dagen krijg je een totaal andere perceptie van dat hele traject.” “Zelf ben ik opgegroeid in een redelijk groen gehucht van Diest, maar ik woon al vijftien jaar in Brussel. Toch sluit ik me nog af en toe van de drukte af. Ik heb er geen probleem mee mijn gsm af te zetten als ik ergens mee bezig ben, ook al weet ik dat iemand me zou bellen.” www.versbrussel.be www.tragewegen.be www.fantaman.net Kristien Bonneure: “We leven in een ontzettend lawaaierige omgeving. Om daar iets aan te veranderen, moet je er paradoxaal genoeg over spreken.”

Op Erfgoeddag kan je een boomwandeling maken met kunstenaar An Mertens.

http://kristienbonneure.deredactie.be/ www.cobra.be

FILIP VAN DINGENEN Het werk van beeldend kunstenaar Filip Van Dingenen is zeer uiteenlopend, maar situeert zich vaak op de grens tussen cultuur en natuur. Zo trok hij voor het poëzieproject Vers

KURT OVERBERGH

© AN MERTENS

http://fo.am/, www.dashboard.org

“Ik loop wel eens een museum binnen zoals andere mensen een kerk binnenlopen. Als je op een weekdag voor een permanente collectie kiest, dan kan het daar heel stil zijn”

An Mertens, Kristien Bonneure, Filip Van Dingenen en Kurt Overbergh houden van stilte.

Brussel van de literaire organisatie Het Beschrijf met de Portugese dichter Paulo Teixeira naar het moeras van Ganshoren.

“Het moeras van Ganshoren trok me aan omdat het een beeld geeft van wat je in Brussel ook nog kan aantreffen naast de meer stede-

Stilte, er is zelfs plaats voor in de Ancienne Belgique. Daar loopt immers al voor het derde opeenvolgende seizoen de concertreeks Silence is Sexy. De reeks is een antwoord op de groter wordende golf van componisten in het hedendaagse alternatieve circuit die aansluiting zoeken bij de iets kalmere en fijnzinnige elektronische en klassieke muziek. Hoe noodzakelijk zijn dergelijke rustpunten voor wie zijn dagen doorbrengt in een nooit slapende muziektempel? “Als programmator zorgt het wel eens voor frustraties dat je constant zoveel muziek te verwerken krijgt. Regelmatig houden we een telling en die wijst dan uit dat onze ploeg hier per week gemiddeld 250 aanbiedingen van artiesten op zich afgevuurd krijgt. We moeten veel aan elkaar laten horen voor we echt kunnen beslissen of we iets zullen programmeren. We volgen natuurlijk de soundchecks en de concerten van de bands die hier ‘s avonds spelen en daarnaast gaan we nog naar heel wat showcasefestivals waar de decibelmeters nog niet altijd ingeburgerd zijn.” “De drive om voor al die nieuwe dingen open te blijven staan, kan je alleen behouden als je je bij momenten ook radicaal van alle input afsluit. Wat doe je dan? Op de fiets te springen, of zoals ik gisteren naar de sauna gaan om de warmte je hersens te laten stilleggen. In de zomer, als er hier geen concerten zijn, geniet ik er ook echt van om echt geen muziek mee op vakantie te nemen. In Antwerpen heb ik ook een abonnement op de Zoo waar ik graag in het donkere vogelhuisje ga zitten met de vogeltjes die in die duisternis niet uit hun kastje durven te vliegen. Dat is de perfecte stilteplek.” www.abconcerts.be

Michaël Bellon


BDW 1373 PAGINA 18 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

Poëzie > Hubert Samson wint gedichtenwedstrijd Hogeschool-Universiteit Brussel

‘Schrijven overvalt mij’ © MARINA VAN DEN BRANDEN

BRUSSEL – Van de technische kant van poëzie weet hij naar eigen zeggen niets en het winnende gedicht zette hij in één minuut op papier. Hubert Samson, masterstudent Handelswetenschappen en winnaar van de gedichtenwedstrijd van de HogeschoolUniversiteit Brussel (HUB) knippert verrast voor het voetlicht.

D

ante had Beatrice en Petrarca Laura. Een onbereikbare liefde mag dan vaak een kwelling zijn, ze kan goed zijn voor de poëzie. Een muze wil Hubert Samson haar niet noemen, maar van de elf gedichten die hij tot nog toe schreef, zijn er acht geïnspireerd op zijn buurvrouw Elien. “Ja, ze bestaat echt. Als verjaardagscadeau had ik haar vier gedichten in een doosje gegeven en kort daarna schreef ik het winnende gedicht. Pas twee maanden later las ik de e-mail van de HUB over de wedstrijd. Ik besloot ‘Elien’ in te sturen, al dacht ik helemaal niet dat ik zou winnen,” zegt Samson. “Ik weet niets van de technische kant van poëzie. Ik ben een student handelswetenschappen, niet taal- en letterkunde. In het verleden heb ik te weinig poëzie gelezen. Een favoriete dichter heb ik niet, wel een favoriet gedicht: ‘En wat dan?’ van Jotie ’t Hooft. Maar mijn vader was dichter, allicht heb ik het van hem.”

Elien Ze welft lichaaam tot schoonheid. souffleert stilte tot rust. ontdoet genot zijn haast. Beminzaam naast me bevlekt ze gekoesterde hoop Ze kleurt ruimte tot ontspanning relaxt zetels tot schroot Ze te hebben is te groot

Hubert Samson: “Het winnende gedicht stond er in één minuut.”

Als onbereikbare droom paste Elien perfect in het thema ‘dromen’ van dit jaar. Het was al de vijfde keer dat de HUB een poëziewedstrijd organiseerde voor haar studenten, dit jaar met

een recordaantal deelnemers: 71. “Ik schrijf vanuit een sterk gevoel dat ik heb ervaren of iets wat mij treft,” zegt Hubert Samson. “In plaats van de schoonheid van een moment

vast te leggen op foto probeer ik er iets over te schrijven. Het winnende gedicht kwam in één geut, ik heb er geen moment over nagedacht, in één minuut stond het er. Ik werk vaak nog wat aan de vorm van een gedicht, maar als ik het gevoel heb dat ik er te veel aan moet sleutelen, gooi ik het weg.” Het lijkt wel alsof schrijven hem helemaal niet moeilijk valt. “Ik zet mijzelf nooit aan het schrijven, het komt gewoon als ik in de stemming ben. Ik schrijf makkelijker over gevoelens dan dat ik erover praat. Het overvalt mij, en dan is er alleen nog ik en het papier, of dat nu thuis is, op de trein of in de les.” De dichter Max Temmerman, die Samsons gedicht anoniem koos uit 70 andere inzendingen, noemde het “gewoon helemaal af.” “Natuurlijk doet dat deugd,” zegt Samson. “Hij heeft mij aangemoedigd om vooral verder te doen. Dat ben ik ook van plan. De druk is van de ketel. Ik heb sindsdien al drie nieuwe gedichten geschreven. De prijsuitreiking was de eerste keer dat ik voor publiek een eigen gedicht voorlas. Ik stierf duizend doden. Ik had ook nooit de behoefte gehad om er mee uit te pakken.” En wat vindt Elien van dit alles? “Ze vindt het cool, heel geestig. Ik heb haar zelfs mee gekregen naar de prijsuitreiking.”

Marina Van den Branden

ADVERTENTIE

Tijdens een woontour verkennen we alle wijken van Brussel met een woonbril. U verneemt alles over huren en kopen in de hoofdstad. U krijgt er een heleboel praktische informatie over de buurten bovenop: de bereikbaarheid met het openbaar vervoer, de aanwezigheid van scholen en groen, de sfeer … Info en inschrijving via 0800 20 400 of www.woneninbrussel.be.


BDW 1373 PAGINA 19 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

Eerste hulp bij zelfhulpboeken

TELEX VADROUILLE RECYCLART IMPROVISEERT EROP LOS BRUSSEL – Kunstencentrum Recyclart gaat weer vreemd tijdens een avond improvisatie in noiseland op het scherp van de snee. De muziek van de drie groepen die aantreden, klinkt even intrigerend als de namen ervan. Zo presenteert de Franse gitarist Richard Comte aan de hand van zijn project Inner Map de luisteraar een intieme kijk in zijn diepste zielenroersels, of dat is althans het uitgangspunt. Bizarre soundscapes en extreme gevoelens zijn uw deel bij zijn concerten. De Canadees Peter Van Huffel doet het in trio onder de naam Gorilla Mask. Denk aan powerpunkjazz

Praat

Gespreksavond over zelfhulpboeken: een avond vol hele en halve wijsheden.

Gezien: Help! Helpen zelfhulpboeken ons wel?, op dinsdag 2 april in de Beursschouwburg (organisatie De Buren, www.deburen.eu)

achteraf

In de paasvakantie is er traditioneel niet veel te doen. De meeste culturele organisaties sparen alles op om straks het resterende deel van april en mei de cultuurkalender overvol te proppen. We hebben onze vinger dus op een willekeurige plek in de magere agenda gezet, en kwamen zo uit bij een debat over zelfhulpboeken, in de hoop dat dat onderwerp u wel zou interesseren. Zelf hebben we ons alleen ooit het boek Help! Ik doe niet aan zelfhulp aangeschaft, in de hoop daarin te vernemen hoe dom het precies is om zo trots te zijn te denken dat je geen zelfhulp nodig hebt. Maar het volstaat even om ons heen te kijken om te zien dat er toch voldoende mensen zijn die best wat tips kunnen gebruiken teneinde wat minder onhandig in het leven te staan. Zelfhulpliteratuur is niet voor niets een lucratieve niche in de boekenmarkt. In Engeland zou er de afgelopen vijf jaar meer dan 70 miljard euro aan zelfhulpboeken gespendeerd zijn, en bij ons zat het café van de Beursschouwburg behoorlijk vol voor de gespreksavond die De Buren hieromtrent organiseerde. De eerste en meteen ook interessantste spreker daar illustreerde meteen mooi hoe het zelfhulpgenre zowel op lacherige scepsis als op ernstige interesse kan rekenen. Ad Bergsma schreef zelf al een vijftiental boeken over geluk en psychotherapie, en promoveerde in 2011 zelfs met een proefschrift over geluk aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Uit een vat vol statistieken en onderzoeksresultaten kan hij laconiek en met veel zelfrelativering cijfers halen waardoor toch al heel wat zin en onzin van elkaar gescheiden worden. Zo wist Bergsma ons al meteen te vertellen dat geluksgevoel voor 50 procent genetisch bepaald wordt. Voor 10 procent is het afhankelijk van iemands levensomstandigheden, en voor 40 procent van de activiteiten die hij of zij ontplooit. De tweede spreker was Ester Naomi Perquin, een Rotterdamse schrijfster en dichter, die voor VPRO’s De Avonden wekelijks radioverhalen schrijft, waaronder een cursus geluk in dertien delen. Van haar onthouden we dat er ook een grens is aan wat een mens aan geluk kan verdragen. Te veel geluk zou tot destructie kunnen leiden. Laurens Knoop tenslotte is de initiatiefnemer van de laagdrempelige organisatie Brandstof, die haar mosterd ging halen bij de Londense School of Life van schrijver en filosoof Alain

de Botton. Brandstof serveert haar klanten niet zozeer antwoorden, maar vooral vragen zoals ‘wie ben ik’ en ‘wat wil ik’? Positieve peptalk hoeft niet zo nodig. Mensen die over de rand van de zenuwinzinking zijn gevallen, mag je best een tijdje de bodem laten verkennen, zodat ze er nooit meer terug naartoe hoeven eens ze weer uit de put zijn gekropen. Antieke wijsgeren met lastige vragen of deprimerende antwoorden zoals Aristoteles, Kant en Schopenhauer, helpen daar een handje bij. Bon, de auteurs van zelfhulpboeken worden wel eens verweten te veel in vuistregels en lijstjes te gieten, alsof het leven echt zo simpel zou zijn. Maar uiteindelijk waren de hele en halve wijsheden die we in de loop van de avond voor u noteerden ook van die aard. We sommen ze hier op in de hoop dat u er weer beter van wordt. 85 procent van de lezers zegt wat aan zelfhulpboeken te hebben. Bij mildere problemen zoals een lichte depressie kunnen ze ook een meetbaar positief effect hebben, al kan dat ook een placeboeffect zijn. Het lezen van een zelfhulpboek kan bijvoorbeeld een ritueel zijn dat je helpt om een lastige tijd door te komen. De mensen die zelfhulpboeken lezen, voelen zich gemiddeld sowieso al prettiger dan mensen die echt een probleem hebben. Het is blijkbaar niet zo dat optimisten koppig blijven proberen tot iets lukt. Uit onderzoek blijkt dat ze zich er makkelijker bij neerleggen als iets niet lukt, zodat ze ook sneller verder zoeken naar iets dat wél lukt. Onwetendheid en naïviteit leiden niet altijd tot geluk. Wie denkt dat hij geweldig is, maar het niet is, loopt vroeg of laat tegen de lamp en is ongelukkiger dan iemand die weet dat hij een sukkel is. Het heeft weinig nut om gelukkig te zijn in ongelukkige omstandigheden. Het geluksgevoel dat u kan hebben als u weer eens dronken bent of teveel geld aan iets hebt uitgegeven, telt dus niet echt. Als je op de wachtlijst staat voor therapeutische hulp, dan kan je daarvan alleen al beter worden, omdat je het gevoel hebt dat er iets aan je probleem zal gedaan worden. Stoppen met roken lukt heel moeilijk met een zelfhulpboek, het succes van Allen Carrs ‘Stoppen met roken’ ten spijt. Volgens het Centraal Planbureau zegt 80 procent van de mensen dat ze gelukkig zijn, en maar 1 procent dat hij of zij echt ongelukkig zijn. En dan gaat het ook nog om Nederlanders, dus waar hebben we het eigenlijk over? Hopelijk is de paasvakantie snel voorbij. Michaël Bellon

met een eerbetoon aan de erfenis van zowel Peter Brötzmann en Albert Ayler als deze van Jimi Hendrix en Soundgarden. Top of the bill is Bureau Of Atomic Tourism. Met in de rangen Andrew d’Angelo, Nate Wooley, Marc Ducret, Trevor Dunn, Jozef Dumoulin en Teun Verbruggen is dit een dreamteam uit de eerste liga van de internationale undergroundscene. De debuut-cd is net uit, voor muziekliefhebbers die weten wat ze willen. Georges Tonla Briquet Recyclart, 18/4, 21.00, €5

Rits-talent toert in Vlaanderen BRUSSEL – Werk van aanstormend talent uit de Brusselse film- en theaterschool Rits kunt u tussen 11 april en 29 mei gaan bekijken in Antwerpen, Brugge, Schaarbeek, Gent, Genk, Mechelen en Kortrijk. Gökhan Girginol stuurt in het theaterstuk Woyzeck Serdi Faki de onfortuinlijke soldaat Woyzeck uit de literaire klassieker van Büchner op een trip langs de zelfkant van de maatschappij en een Rus die in België profwielrenner wil worden raakt in Kenneth Merckens kortfilm The Letter de pedalen kwijt als hij doping begint te gebruiken. De animatiefilm Vallen van Jochem Van Gool belooft de ulXp@Ad 125x178:Layout 1

3/20/13

tieme kick met een verrassende wending en Bas Kuijpers toont Bruin, een poëtische documentaire over het Ruhrgebied. Mirko De Beule, Sandra Munyanshoza en Karel Verstreken draaiden samen een portret van filmmaker Alan Berliner in een stijl die aanleunt bij die van Berliner zelf. In De opvolger ten slotte toont Jeremy de Ryckere hoe het tragische ongeluk van een jonge jockey de familie dichter bij hun religie brengt. Marina Van den Branden Data en locaties op www.rits.be

7:55 PM ADVERTENTIE

Page 1


BDW 1373 PAGINA 20 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

Erfgoed > Europese prijs voor restauratieplan machinerie Wielemans-Ceuppens

Machinezaal wordt didactisch en sociaal avontuur © BRUXELLES-FABRIQUES/BRUSSELFABRIEK

VORST – Het onderzoek dat Vorst als eigenaar van de machinezaal van WielemansCeuppens bestelde bij expert industrieel erfgoed Guido Vanderhulst won een EU Prijs voor Cultureel erfgoed/Europa Nostra 2013. De sociale twist die Vanderhulst eraan gaf, was doorslaggevend.

G

uido Vanderhulst deed zijn onderzoek in de schoot van BruxellesFabriques/ BrusselFabriek, begaan met het industrieel en sociaal erfgoed van Brussel, waar ze vurig hopen dat hun voorzitter in juni zelf zijn prijs kan afhalen, want Vanderhulst herstelt momenteel van een hartoperatie. De machinezaal is gelegen in de tweede brouwerij die de familie Wielemans-Ceuppens in 1905 liet bouwen (de derde betreft het Blommegebouw uit de jaren dertig), en voor Vanderhulst is er geen betere getuige van de ondernemersgeest van deze familie. Het gebouw, vandaag gekend als het Brassgebouw, was bedoeld voor de productie met lage gisting van het type Pilsen dat stilaan de geuze verdrong. Het gebouw en alle nog aanwezige machines zijn sinds 1993 geklasseerd. Nergens anders in Europa overleefden soortgelijke machines, de De La Vergnecompressor is zelfs uniek in de wereld. Tot aan de Tweede Wereldoorlog was de firma Wielemans-Ceuppens een voorspoedige en visionaire firma. Vanderhulst haalt in zijn studie Claude Wielemans aan, die stelt dat de bierconsumptie ten tijde van Prosper Wielemans nog tweehonderd liter bier per jaar per persoon bedroeg, ten tijde van zoon Léon Wielemans nog honderd-

Weinig arbeiders te bespeuren. Eens in gang, draaiden de machines van Wielemans-Ceuppens vanzelf.

vijftig liter en bij de sluiting van de brouwerij eind de jaren tachtig nog maar vijftig liter.

Restaurateurs-gidsen De historica Carole Depasse voert in verschil-

lende dossiers het woord voor BrusselFabriek: “Het is een ambitieus, kostelijk project, maar het laat Brass toe zijn industrieel en sociaal verleden heruit te vinden. Op dit moment zit Forest Centre Culturel in het gebouw (en de

Nederlandstalige bibliotheek van Vorst, AD), maar zij gebruiken de machinezaal louter als decor tijdens expo’s of concertjes, en dan is er nauwelijks aandacht voor de machines.” “Origineel aan het restauratieplan van Van-

ADVERTENTIE

GRACE ELLEN BARKEY & NEEDCOMPANY

MUSH-ROOM VR 19 & ZA 20/04 20:30 + ZO 21/04 15:00 KAAITHEATER

EEN WOUD VAN PADDENSTOELEN EN GLOEDNIEUWE MUZIEK VAN THE RESIDENTS! EXTRA: MATINEE KADEE ZO 21/04

WWW.KAAITHEATER.BE

TG STAN

EIND GOED AL GOED

DI 23>ZA 27/04 + MA 29 & DI 30/04 20:30 KAAISTUDIO’S HOERA, STAN SPEELT THOMAS BERNHARDS ‘AM ZIEL!’

KAAITHEATER, KUNSTENFESTIVALDESARTS, DE MUNT & ROSAS STELLEN VOOR

KAAITHEATER & KUNSTENFESTIVALDESARTS STELLEN VOOR

ANNE TERESA DE KEERSMAEKER & BORIS CHARMATZ

KRIS VERDONCK/ A TWO DOGS COMPANY

VR 3, ZA 4, DI 7 & WO 8/05 20:30 + ZO 5/05 15:00 KAAITHEATER

WO 15, DO 16, VR 17 & ZA 18/05 20:30 KAAITHEATER

PARTITA 2 (SEI SOLO) ANNE TERESA DE KEERSMAEKER EN BORIS CHARMATZ DANSEN OP BACH!

H, AN INCIDENT

MUZIEKTHEATER GEBASEERD OP DE RUSSISCHE ABSURDIST DANIIL HARMS.


BDW 1373 PAGINA 21 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

“Het is een ambitieus, kostelijk project, maar het laat Brass toe zijn industrieel en sociaal verleden heruit te vinden”

brouwen,  expo’s  over  productiemethoden en biersmaken wereldwijd. Guy Moerenhout, lid van BrusselFabriek, doet nog een oproep: “We maken ook kans op de publieksprijs. Die  wordt  toegekend  op  basis  van  een  online  enquête  van  Europa  Nostra.  U kunt voor dit project stemmen via   vote.europanostra.org.”

Rolls-Royce   e studie voorziet een oplossing voor  D elke  machine  afzonderlijk.  Enkel  de  buitenkant  restaureren,  gedeeltelijk  terug in werking stellen, tot zelfs een  volledige replica nabouwen. Vanderhulst  stak  onder  meer  zijn  licht  op  bij  een  oud-mecanicien  en  bediener  van  stoommachines  van  de  elektriciteitscentrale  van  Sint-Gillis  en  het

Brugmannziekenhuis  en  bij  musea  die ervaring hebben met het restaureren van stoommotoren. De  machines  kregen  sinds  de  sluiting  van  de  brouwerij  heel  wat  te  verduren.  Het  glazen  dak  van  de  machinezaal  was  zelf  gedurende  lange tijd in slechte staat, waardoor  het regenwater binnensijpelde en de  machines gingen roesten. Onderdelen,  het  ene  al  emblematischer  dan  het  andere,  werden  gestolen  of  gevandaliseerd. Het gaat over een Carels stoommachine uit Gent, die de De La Vergne  en  Sulzer  compressoren  aandreef,  een rolbrug en een elektrisch besturingsbord. Voor  de  De  La  Vergne-compressor  reisden  de  broers  Wielemans  naar  New York om er de Rolls-Royce onder  de  koelsystemen  aan  te  schaffen.  Het  gouden  opschrift  in  reliëf  getuigt dat de machine speciaal voor  de  Wielemans-Ceuppensbrouwerij  werd  gemaakt.  De  Sulzer  (ammoniak)compressor  is  van  Zwitserse  makelij  en  had  smeerbussen  in  de  vorm van glazen vazen, die vandaag  jammer  genoeg  verdwenen  zijn.  Hier zou een replica op schaal interessant zijn om het koelsysteem van  een brouwerij in 1905 in volle industrialisatieperiode uit te leggen. Door  de  rolbrug  terug  operationeel  te maken, kan getoond worden hoe  destijds  zware  machines  of  onderdelen  werden  ge(de)monteerd.  Bij  het  elektrisch  besturingsbord,  dat  vandaag erg beschadigd is, kan je je  nog voorstellen hoe in een oogopslag  alle  nuttige  stroominformatie  op  wijzerplaten  afgelezen  kon  worden,  en  volgens  de  noden  van  de  brouwerij via hendels en schakelaars de  stroomtoevoer  eenvoudig  kon  worden  aangepast.  De  hoogwaardige  uitvoering toont aan dat dit het hart  van  de  brouwerij  was.  Een  didactisch  uitgerust  besturingsbord  zet  misschien  enkele  ingenieurs  in  de  dop aan het dromen. An Devroe

ADVERTENTIE

S OCIALE V ERHUURKANTOREN

Verhuur uw woning zorgeloos Gegarandeerde huur elke maand Verzekerd verhuurbeheer Onderhoud van uw woning Steun voor de renovatie Fiscale voordelen

www.fedsvk.be 02 412 72 44

M�� �� ����� ��� ��� B������� H������������� G�����

© NICK TRACHET

derhulst  is  het  sociale  luik.  De  bedoeling  zou  zijn  de  verantwoordelijkheid  voor  de  restauratie  uit  te  besteden  aan  langdurig  werklozen,  die daardoor kenners worden en dan  als  gids  van  deze  machines  kunnen  optreden.  Hoe  ze  werkten,  en  wat  hun  nut  was  binnen  de  brouwerij.”  Vanderhulst ziet deze ambassadeurs  “wat  menselijkheid  brengen  in  dit  industrieel succesverhaal.” De machinezaal zou terug een soort  zenuwcentrum kunnen worden, wat  ze  ooit  was  voor  de  brouwerij,  met  een  multimediale  scenografi e,  een  meertalige  website  over  de  historische  en  wetenschappelijke  kant  van

Nick Trachet BRUSSEL EN DE WERELD CULINAIR ONTDEKT

Kruidenrekje Hebt u ook zo’n kruidenrekje? Wat zit er zo allemaal in en wanneer gebruikt u die kruiden? Onze  grootouders  hadden  een  eenvoudig  leven.  Zij  kruidden  hun  eten  volgens  een  traditie  en  experimenteerden  zelden.  Elke  familie  had  zo  wel  een  eigen  geheim  kruid,  maar  verder  waren  het  altijd  dezelfde.  Ik  haal  er  de   Raadsman in de Kookkunst  van Gaston Clement bij, hét basiswerk voor de Belgische keuken in grootmoeders tijd: kaneel was heel  populair,  saffraan  al  veel  minder,  dan  waren  er  de  onafscheidelijke kruidnagel en muskaatnoot, peper  en zout. Verder anijs en vanille voor de zoetigheden.  Paprika vermeldt hij ook, maar daar stopt het voor  de  gewone  huisvrouw.  Nu  zijn  dat  allemaal  specerijen  en  geen  kruiden  in  de  moderne  zin  van  het  woord. Specerijen komen van ver. Het waren ‘koloniale’ waren. Een kok bezigde ze om “erbij te horen.”  Een protocollaire kruiding.  Met kruiden bedoelen we nu voornamelijk de groene  delen van planten die van nabij komen en die dienen  om de smaak van ons voedsel te veranderen, zonder  substantieel bij te dragen tot de voedingswaarde ervan. In onze grootouders ogen: laurier, tijm, selder,  peterselie, hier en daar eens bieslook of peterseliewortel. De stinkende bollen zoals ajuin en (knof)look  dienen uiteraard ook ter kruiding, maar ajuin is echt  wel een groente, en look was voor onze grootouders  veel te avontuurlijk. Het gebruik ervan werd – zeker  in Vlaanderen – weinig geapprecieerd. Echte kruiden werden vers gebruikt. Als men geen   lochting  had,  dan  stond  er  wel  een  bloempot  met  laurierboompje of tijm op het koertje van het werkmanshuisje.  Peterselie  kwam,  indien  niet  uit  de  tuin,  van  de  markt.  Kruiden  zijn  in  de  regel  vers,  specerijen jaren oud. Met de consumptiemaatschappij  werd  ons  voorgehouden  dat  we  veel  gedroogde  kruiden  moesten  kopen  en  in  huis  bewaren  voor  uitgesteld  gebruik.  Uiteraard  heeft  dat  het  koken  origineler en avontuurlijker gemaakt, maar het ging  voorbij  aan  een  belangrijke  eigenschap  van  groene  kruiden: ze bewaren niet – anders zouden het specerijen zijn! Damesbladen staken de loftrompet over  lavas en salie, oregano, basilicum en rare dingen als  hysop of pimpernel. Simon & Garfunkel zongen over   Scarborough Fair  (“ parsley, sage, rosemary and thyme”).  Warenhuisketens  verkochten  kruidenrekjes  zoals op de foto. Die moesten goed zichtbaar prijken  boven het aanrecht. Mijn ouders lieten op het einde  van  de  jaren  ‘70  een  nieuwe  keuken  installeren  en  die werd geleverd en geplaatst, compleet met gevuld

kruidenrekje! (het waren Duitse keukens dus leerden  we gelijk wat nelkenkernen en ingwerpulver waren).  We  moesten  en  zouden  een  kast  vol  droge  kruiden  hebben.  Uit  nieuwsgierigheid  kocht  ik  ook  wel  eens  kruiden  die  ik  niet  kende.  En  dan  stonden  die  daar.  Te  wachten.  Groene  plantendelen  gaan,  wanneer  ze  lang  droog  bewaard  worden,  verhooien.  Dat  is  geen  West-Vlaams  voor  verkwisten,  maar  een  fysisch  en  chemisch proces in de plant dat alle groene delen geel  kleurt en naar hooi doet geuren. Ondertussen vervliegen de smaakmakers van het kruid, de zogenaamde  ‘vluchtige oliën’. Het verhooien gebeurt onder invloed  van zonlicht, waar zo’n rekje dat ophangt in de lentezon ideaal voor is. Verder hangt het in de keuken, een  bij defi nitie vochtige plek. Hoe vaak heb ik geen potje  paprika opengemaakt waarin het rode poeder bruin  was geworden en aan elkaar gekit tot een soort kurk  met schimmelgeur. Kruidenrekjes zijn mooi om naar  te  kijken,  dat  is  alles.  Behalve  bij  de  meest  gedisciplineerde der huisvrouwen zit er in het potje al lang  niet meer wat erop staat geschreven. Bijvoorbeeld: de  nigella zit in het potje van mosterdzaad, waarvan de  naam  (slecht)  werd  overplakt  door  een  etiketje  met  “koriander” erop. Zal  ik  uw  leven  eens  aangenamer  maken?  Nu  de  lente er eindelijk aankomt, is het tijd voor een Grote  Schoonmaak. Die moest traditioneel voor Pasen gebeuren,  maar  toen  was  het  te  koud.  Haal  uw  kruidenkast  leeg  en  gooi  alles  weg  dat  ouder  is  dan  zes

“Uit nieuwsgierigheid kocht ik ook wel eens kruiden die ik niet kende. En dan stonden die daar. Te wachten” maanden. Specerijen mogen blijven. Koop alleen nog  kruiden die u plant te gebruiken in de volgende week,  of plant ze in de tuin of op de vensterbank. Eén uitzondering is dragon, die blijft droog nog wel een tijdje  geurig. Maar die groeit ook in potten. Verse kruiden,  zeker laurier en tijm smaken helemaal anders dan die  in potjes. Probeer maar eens. Koop NOOIT mengsels  zoals  ‘spaghettikruiden  of  ‘Cajun  kruiden.’  U  bent  groot  genoeg  om  zelf  te  mengen.  Dat  is  trouwens  juist het plezier van kruiden in de keuken: tovenaartje spelen. Daarenboven gaat zo de omlooptijd van uw  kruidenkast versnellen. Doe de verschillende kruiden altijd in opvallend verschillende  potjes.  U  moet  veel  minder  lang  zoeken  wanneer  u  de  doos  komijn  kunt  onderscheiden  van  het  fl esje  ‘raar-spul-dat-we-ooit-in-Egypte-kochten.’  Die  batterijen  identieke  fl esjes  zijn  om  gek  van  te  worden.  Ten  slotte:  als  u  veel  kleuren  mengt,  krijgt  u  bruin.  Hetzelfde  geldt  voor  smaken.  Gebruik  dus  liever één kruid/specerij, maar dan krachtig, dan vijf  waarvan  niemand  meer  weet  waar  het  thema  lag.  Smakelijk. nick.trachet@bdw.be De hele reeks nalezen? www.brusselnieuws.be/trachet


BDW 1373 PAGINA 22 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

Alisa Ajdini doet aan Oriëntaalse dans en is daar bijzonder blij mee. “Het buikdansen heeft in mij wakker gemaakt wie ik ben. Het past bij mijn temparement, mijn ziel.”

©MARC GYSENS

Alisa Ajdini draagt Oriëntaalse dans in haar ziel

Sensueel, vurig, vrouwelijk JETTE – “Specifiek aan de Oriëntaalse dans, ook de buikdans geheten, is het openstaan voor allerlei invloeden. Er kan veel, er mag veel, zolang je de muziek maar begrijpt. Je kan er funk in mixen, flamenco, volksdansinvloeden... Er zijn zelfs danseressen die Oriëntaalse dans oefenen op balletschoenen! Die vrijheid, zonder de discipline uit het oog te verliezen, daar kan ik me volledig in vinden.” Alisa Ajdini over haar passie: de Oriëntaalse dans.

D

e oorsprong van de Oriëntaalse dans ligt in het oude Egypte. Hoewel de dansvorm door de meeste Westerlingen met de Arabische wereld wordt geassocieerd, heeft Alisa Ajdini, net als zoveel andere buikdanseressen, geen spatje Arabisch bloed door haar aders stromen. “Ik ben geboren in Kosovo. Mijn moeder, in Brussel opgegroeid, was teruggekeerd en had daar mijn papa leren kennen. Toen ik amper zeven maanden oud was, hebben ze wijselijk besloten om veiligere oorden op te zoeken. Door de eenzijdige onafhankelijkheidsver-

klaring van Slovenië nam de onrust in het nu voormalige Joegoslavië steeds meer toe. Steeds meer speelden de Serviërs dwingeland in Kosovo. Onverantwoord om een kind te laten opgroeien in dergelijke onveilige omgeving, vonden mijn ouders. Ze hebben ook geluk gehad. Niet lang na onze vlucht werden de grenzen gesloten.” “Aanvankelijk hadden ze hun zinnen gezet op Zwitserland, omdat vader er familie had wonen, maar mijn moeder kon er maar moeilijk aarden. België en het Brusselse leken al snel een betere optie. Het was moeders vorige

thuis, ze had hier vrienden en kennissen, voor haar was het veel makkelijker om hier werk te vinden dan in Zwitserland. De goede keuze, zo bleek, temeer daar mijn vader zich wonderwel wist aan te passen. Hij is dan ook iemand die nooit bij de pakken blijft zitten: het Frans had hij al snel onder de knie. Tweeëntwintig jaar lang heeft hij een pizzeria opengehouden. Dat heb ik van hem, stilzitten op mijn stoeltje en wachten tot de dingen op mij afkomen, ligt niet in mijn aard. Het moet bewegen, ik moet kunnen bewegen.” “Mijn ouders hebben hun weg gevonden in

Brussel. Ook voor mij en mijn broer, die anderhalf jaar jonger is dan ik, is het onze thuis, waar we ons goed voelen. Toen we nog jonger waren, zijn we enkele keren naar Kosovo gereisd, maar het bleek niet onze wereld te zijn. Al was het mooi om kennis te kunnen maken met de familie van mijn vader. De omgeving was minder mooi. De sporen van de oorlog waren nog alom aanwezig. Kraters van bominslagen, afgebrande huizen, gevels met sporen van vuurgevechten. Ook het huis van mijn oom heeft er grotendeels moeten aan geloven. Maar gelukkig hebben hij en de rest van de familie de oorlog heelhuids overleefd.”

Eigen willetje Als charmante spraakwaterval Alisa zegt dat het moet bewegen, dat zij moet kunnen bewegen, dan zet ze haar intentie ook letterlijk in daden om. “Reeds op mijn achtste ben ik beginnen te dansen. Klassieke dans, wat ik vijf jaar heb gedaan. Ook jazzdans heb ik vijf jaar beoefend. Daarna heb ik nog een beetje funk verkend, tot ik op mijn zeventiende de Oriëntaalse dans heb ontdekt door een videoclip. Ik besloot het voor mezelf eens uit te proberen en ben prompt verliefd geworden. Het leek me wel op het lijf geschreven, instinctief begon ik te bewegen op de muziek. Aanvankelijk waren mijn ouders er, zacht uitgedrukt, niet bepaald mee opgezet. Het was wat anders dan dochterlief in een tutu te zien dansen. Gelukkig hebben ze zich er geleidelijk aan toch bij kunnen neerleggen. Ze hadden ook weinig keuze: ik ben iemand die zijn instinct volgt. Braafjes luisteren naar wat me gezegd wordt, is er nooit bij geweest.” “Wat me juist aansprak in de Oriëntaalse


BDW 1373 PAGINA 23 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

“Oorspronkelijk werd er gedanst in klederdracht die de buik bedekte. Ik ben nog jong en moet ervan profiteren, dus doe ik het met ontblote buik” een tijdje mijn impressario geweest, heeft me geïntroduceerd bij potentiële opdrachtgevers. Tevens heb ik veel opgestoken van leraars die hier stages kwamen geven. Amerikaanse, Egyptische. Het liet me toe om andere technieken te leren dan diegene die ik al onder de knie had, om op een andere manier naar de muziek te luisteren.” “Van bij mijn eerste les was mijn lerares onder de indruk, ondanks het feit dat ik nog veel te leren had. Heel veel te leren zelfs, maar bloed, zweet en tranen heeft het me nooit gekost. Het buikdansen heeft in mij wakker gemaakt wie ik ben, past bij mijn temparement, mijn ziel. Het is een gevoel dat ik bij de klassieke dans nooit had: ik houd sowieso meer van solodansen dan van groepschoreografieën, door de gestrengheid voelde ik me beperkt in mijn vrijheid. In de Oriëntaalse dans speelt discipline weliswaar eveneens een rol, maar is er een grotere vrijheid binnen dat omlijnd kader. Daardoor kan ik me uitdrukken zoals ik ben: sensueel, vurig, vrouwelijk.” “Bijna acht jaar ben ik bezig en ik leer nog al-

tijd bij, zoals je in het leven steeds blijft bijleren. Mijn manier van dansen noem ik graag fusion, het is niet Raks Sharki, de pure klassieke Egyptische dans. Zo heb ik bijvoorbeeld Bollywoodinvloeden in mijn manier van dansen ingewerkt, salsa, jazzdans en ballet. Met ontblote buik dansen is ook een keuze. Oorspronkelijk werd er gedanst dansen in klederdracht die de buik bedekte. Ik doe het dus anders, ben nog jong en moet ervan profiteren. En als mijn dans fusion is, dan kan hetzelfde gezegd worden over mijn kostuums. Ik teken bijna alle ontwerpen zelf, ze worden op maat gemaakt in Istanboel door Costume Bella dat ook een filiaal in Gent heeft en voor mij de Chanel van de buikdanskostuums is”.

3 VRAGEN AAN JONAS DE JONGE © MARC GYSENS

dans? Ik ben al van kleins af geboeid door geschiedenis, die van Egypte in het bijzonder. Ik ben weliswaar nog nooit ter plekke geweest, maar dat het er ooit van zal komen, daar kan je gif op innemen. Fenomenaal, de elegantie die het land uitstraalt in zoveel facetten. De kledij, de beschavingsgeschiedenis, de farao’s, de goden en godinnen van de oudheid.” “Ik ken weliswaar geen Arabisch, maar ik zoek wel de vertaling van de tekst op. Om de betekenis van de muziek helemaal tot zijn recht te laten komen in mijn interpretatie, een boodschap over te brengen die het publiek kan ontroeren. Voor mij ben je pas echt een Oriëntaalse danseres als je de toeschouwer kan laten reizen, lachen, een traan ontlokken... Mijn lerares is dé referentie in Brussel als het over Oriëntaalse dans gaat. Ze heeft naam gemaakt in de Arabische landen, ze heeft naam gemaakt in Parijs. Al de grote danseressen in Brussel zijn opgeleid in haar school. Ze is ook

Dromen van het buitenland Alisa Ajdini is ondertussen al drie jaar professioneel actief. Elk weekeinde, op vrijdagavond en zaterdagavond, danst ze en publique. “Dansen, optreden, voor mij is het ontspannen. Iedere maandag kijk ik reikhalzend uit naar vrijdag, de dag waarop ik weer kan optreden. Ik ben gelukkig als ik dans, als ik in de ogen van de mensen zie dat ze genieten.” “Optreden doe ik vooral in restaurants en op privé-feesten. Zo heb ik zelfs al eens mijn kunst gebracht ter gelegenheid van de besnijdenis van een jongetje van twaalf. Ik heb ook een tijd veel in cabarets gedanst, maar daar ben ik bijna volledig mee gestopt. Het is er wel prettig werken — omdat je danst voor een kennerspubliek, begeleid door een orkest en niet door cd’s zoals in restaurants, maar het is nu eenmaal het nachtleven en dat heeft zijn gevaren. Af en toe dans ik er nog eens als men mij er expliciet om vraag en het me uitkomt. Soms heb ik ook weinig keuze, want de crisis laat zich overal voelen, zeker in de horeca. En de concurrentie is er wel degelijk, ik ben zeker niet de enige buikdanseres in Brussel”. “Van mijn dans alleen kan ik niet leven, neen. Het leven is duur, zeker als je op eigen benen moet staan. Daarom houd ik er nog een fulltime job op na, als directieassistente. Toch hoop ik dat er een dag zal komen dat ik er volledig van kan leven, van het buikdansen. Dat ik me echt artieste kan noemen. Spijtig vind ik dan ook dat er in Brussel niet echt zoveel mogelijkheden zijn om te groeien als artieste. Een droom is het om een impressario te vinden die me opdrachten zou kunnen bezorgen in het Oosten. Libanon, Egypte en andere Arabische landen. Misschien dat het zou het helpen als ik aan wedstrijden zou deelnemen, maar daar ben ik niet zo’n liefhebber van.” Karel Van der Auwera De hele reeks nalezen? www.brusselnieuws.be/ingesprekmet

Alisa Ajdini: “Als mijn dans fusion is, dan kan hetzelfde gezegd worden van mijn kostuums. Ik teken bijna alle ontwerpen zelf, ze worden op maat gemaakt in Istanboel.”

Jonas De Jonge: “Via Jong Talent kwamen er al zangers in operahuizen terecht.”

Jong talent te over Op zes jaar tijd heeft het Brussels Operettetheater (BOT) twintig concerten Jong Talent geprogrammeerd. Wat begon in De Markten, kreeg een vaste stek in de Oude Kerk van Sint-Agatha-Berchem en pakt op 17 april als prelude op het zilveren jubileum van het BOT groots uit in het auditorium van de KBC-zetel. Voorzitter Jonas De Jonge mikt andermaal op een uitverkochte zaal. Waar haalt u jong talent? Jonas De Jonge: “Onze artistiek leider Axel Everaert, die in de conservatoria van Riga en Maastricht doceert, heeft er een goede neus voor. Meestal zijn het conservatoriumstudenten of pas afgestudeerden, zoals nu de negentienjarige Judith Sepulchre. Van de 27 die we in Jong Talent een kans gaven, konden er al 14 doorstromen naar grote producties van onder meer de Vlaamse Opera en De Munt. “ Wat biedt u jongeren dan aan? De Jonge: “Als student ben je niet vertrouwd met een publiek. Jong Talent zorgt voor een volle zaal om die ervaring op te doen. Dat contact is belangrijk. Verder is de podiumprésence belangrijk; daarin krijgen ze ondersteuning. We vragen hen ook

om zelf een coherent programma samen te stellen. Alles draait rond praktijkervaring. “ Schittert het operettegenre enkel in de marge? De Jonge: “Net als voor musical is het vechten voor erkenning, zeker door het miskennen van het genre door radio en andere media. De jonge zangers en het trouw publiek zijn onze beste ambassadeurs. In 2012 telden we 2700 concertgangers. Er is duidelijk een groeiend publiek voor de lichte operamuziek. De stadsschouwburg van Leuven vraagt ons ieder jaar terug met het BOT-gezelschap, wegens de kwaliteit die elders in het land niet te vinden is. Bij ons primeert de muziek (26 muzikanten naast de zangers, red.) op het decor, dat louter functioneel en ondersteunend is.” Jean-Marie Binst 20ste editie van Jong Talent op 17 en 18 april om 20.00 in de KBC-zetel, auditorium Herman Teirlinck, Havenlaan 2, Sint-Jans-Molenbeek. Reservatie voor 17/4: 02-201.11.90. Het concert van 18 april is een benefiet met andere tarieven, enkel via 02-201.58.58. www.brusselsoperettetheater.be

REDACTIE BRUSSEL DEZE WEEK Flageyplein 18, 1050 Brussel, 02-226.45.40, fax 02-226.45.69, info@bdw.be, www.bdw.be. ABONNEMENTEN Josiane De Troyer (abo@bdw.be), 02-226.45.45, fax 02-226.45.69. Gratis binnen het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Rest van België 15 euro per jaar; IBAN: BE07424552982266, BIC: KREDBEBB van Brussel Deze Week vzw. Buiten België 25 euro per jaar. OPLAGE 70.490 exemplaren. PROMOTIE EN DISTRIBUTIE Ute Otten (ute.otten@bdw.be), Paul De Weerdt, Maurice Droogh. ADVERTISING MANAGER Rika Braeckman (rika.braeckman@bdw.be), 02-226.45.41, 0477-97.21.27, fax 02-226.45.69. MARKETING MANAGER Frederik Welslau (frederik.welslau@bdw.be). HOOFDREDACTIE Anne Brumagne (anne.brumagne@bdw.be). EIND­REDACTIE Ken Lambeets (ken.lambeets@bdw.be). REDACTIE Jean-Marie Binst (jeanmarie. binst@bdw.be), Christophe Degreef (christophe.degreef@bdw.be), Bettina Hubo (bettina.hubo@bdw.be), Patrick Jordens (patrick.jordens@bdw.be), Steven Van Garsse (steven.vangarsse@bdw.be), Danny Vileyn (danny.vileyn@bdw.be). REDACTIESECRETARIAAT Isabelle De Vestele (isabelle.devestele@bdw.be), Gerd Hendrickx (gerd.hendrickx@bdw.be). MEDEWERKERS Michaël Bellon, Lieven Bulckaert, An Devroe, Eva Hilhorst, Ilah, Wauter Mannaert, Francis Marissens, Karolien Merchiers, Niels Ruëll, Bruno Schols, Tim Schoonjans, Freddi Smekens, David Steegen, Benjamin Tollet, Georges Tonla Briquet, Nick Trachet, Steven Vandenbergh, Tijs van den Boomen, Karel Van der Auwera, Matthias Vanheerentals. FOTOGRAFEN Bart Dewaele, Sander de Wilde, Anja Galicia, Marc Gysens, Ivan Put, Herman Ricour, Dieter Telemans, Saskia Vanderstichele, Jo Voets. VORMGEVING Peter Dhondt (peter.dhondt@bdw.be). FINANCIËLE ADMINISTRATIE Manu De Hertogh (manu.dehertogh@bdw.be). VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Anne Brumagne, BDW, Flageyplein 18, 1050 Elsene. ALGEMENE DIRECTIE Marijke Vandebuerie (marijke.vandebuerie@bdw.be). Brussel Deze Week wordt gedrukt op de persen van de nv Roularta, Meiboomlaan 33, 8800 Roeselare en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie. ONS MAILEN? Al onze mailadressen zijn volgens dezelfde structuur opgebouwd: voornaam.naam@bdw.be (losse bestanddelen van voornaam of naam aan elkaar, en zonder trema’s, verbindingsstrepen en andere tekens).


BDW 1373 PAGINA 24 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

Vechtsporten > Braziliaanse Jiujitsu is een levensstijl voor Bilal Tahtahi

‘Ik wil mijn passie doorgeven’ SINT-JANS-MOLENBEEK – Bilal Tahtahi (24) is een warrior. Eens hij in de ring stapt, verandert de kalme jongen in een leeuw. Maar de normen en waarden van de krijgskunsten, zoals respect en discipline, verliest hij nooit uit het oog. De Brusselaar is ambitieus en wil doorbreken in de Mixed Martial Arts (MMA).

‘I

k was vroeger zoals veel Brusselse jongeren nogal onrustig,” vertelt Tahtahi. “Toen ik Braziliaanse Jiujitsu leerde kennen via een buurman, nu een achttal jaar geleden, heb ik snel de microbe te pakken gekregen. De sport paste gewoon perfect bij mij en legde me meteen limieten op. Het bracht me op een pad waar maar één zaak telt, en dat is mijn sport.” Braziliaanse Jiujitsu is een vechtsport waarbij de nadruk vooral op grondgevechten ligt. Via klemmen en wurgingen proberen de vechters een dominante positie te veroveren. Tahtahi leerde al snel de geneugten van de krijgskunst kennen. “Ik ga niet liegen: ik begon er aan om mijn fysiek te verbeteren. Bij mijn eerste training woog ik 134 kilogram, acht maanden later was daar 28 kilogram af. Ondertussen was ik al Belgisch kampioen bij de debutanten geworden. Die prijs was de echte vonk die het vuur voor mijn passie deed ontstaan. Sindsdien ben ik niet meer gestopt en vecht ik elk jaar een twintigtal wedstrijden. Daarvan win ik er ongeveer 90 procent. Ik voel me goed in de ring.” “Deze sport leert je niet alleen te verdedigen, Manager Karim Waghli: “Bilal (boven) krijgt steeds meer steun. Er is heel wat enthousiasme het is een manier van leven. Ik ontdekte een over hem, de wijk leeft met hem mee.”

de  CLUB

© MARC GYSENS

Fred Academy

Dans als muziekinstrument

“Een tapdanser doet aan een vorm van percussie,” vertelt directeur en leraar Grégoire Vandersmissen (49). “Een tapdanser is dus eigenlijk ook een muziekinstrument. Zoals bij alle dansvormen is gevoel voor ritme zeer belangrijk, het is iets instinctief. Ik zie meteen of iemand ver kan geraken of niet.” Vandersmissen is dan ook een man met ervaring. Hij liep onder meer school bij Mudra, de school van danslegende Béjart, en heeft heel wat podiumervaring vergaard. De vlam sloeg bij hem in de pan toen hij tijdens de voorbereiding van een spektakel in aanraking kwam met tapdansen. “Ik ben me vrij snel beginnen te specialiseren in grote danssteden als Parijs en New York, en vandaag vind je bij mijn leerlingen ook dansleraars die van ver komen. Fred Academy is de meest gereputeerde tapdansschool van het land.” “Aanvankelijk was het eigenlijk niet mijn bedoe-

© MARC GYSENS

BRUSSEL – Fred Academy is een ronkende naam in de tapdansscene, en ver daarbuiten. De club groeide de afgelopen kwarteeuw uit tot een volwaardige dansclub waar u eenvoudig kunt proeven van uiteenlopende stijlen.


BDW 1373 PAGINA 25 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

wereld die mij meteen aansprak. Wat betreft karakter ben ik altijd dezelfde Bilal gebleven, maar mijn manier van leven is veranderd.” De sterke prestaties van de Brusselaar doen zijn ster rijzen in het vechtsportmilieu. Hij prijkt steeds meer op affiches van allerlei competities, al blijft hij liever op de achtergrond om de druk wat af te houden. “Bij elke competitie waar hij aan deelneemt, wordt in zijn wijk alleen maar over hem gesproken,” zegt manager Karim Waghli (46). “Hij krijgt steeds meer steun. Er is heel wat enthousiasme rond Bilal, de wijk leeft met hem mee.” “Bilal is een vechter die mentaal sterk staat. Hij

“Ik betaal en betaal maar, hopelijk tot iemand me financieel wil steunen. Waar ik de motivatie haal? Dit is mijn passie, mijn manier van leven, mijn drug” is een kalme jongen, maar eens hij in de ring stapt, komt hij uit zijn cocon. Je ziet dan een andere man.”

Sport voor bruten De jonge Brusselaar is ambitieus en schuwt het harde werk en opofferingen niet. Zes dagen op zeven is hij in de sportzaal te vinden. Hij wisselt trainingen af in verschillende zalen, maar zijn thuisbasis is een prachtig uitgeruste vechtsporttempel nabij de Anderlechtse slachthuizen. “Het is noodzakelijk om regelmatig andere zalen op te zoeken om je niveau op te krikken,” vervolgt Tahtahi. “Anders roest je vast. Je moet geconfronteerd worden met andere vechters en technieken, je moet het moeilijk hebben. Je vindt me zowel in allerlei Brusselse zalen als in

ling om een dansschool op te richten, de lessen waren eerder een manier om de huur van mijn dansstudio te financieren. Maar kijk, de club is stilaan gegroeid en telt vandaag dertien leraars die allemaal gespecialiseerd zijn in hun eigen stijl. Dat maakt het verschil. In sommige dansscholen geeft één leraar verschillende stijlen, maar het is niet omdat je een bepaalde stijl kunt dansen, dat je het kunt aanleren.”

32 nationaliteiten Fred Academy is de thuisbasis van een vijfhonderdtal dansers. Dat zijn vooral amateurs die hun benen na het werk losgooien, al zijn er ook een paar met professionele doeleinden. De club biedt sowieso een stevige basis voor de doorbijters. “We hebben vijf niveaus, en elk niveau krijg je op twee jaar tijd onder de knie. We bieden een echte opleiding aan. Na tien jaar haal Grégoire Vandersmissen is directeur en leraar van de Fred Academy. “Ik ben me vrij snel beginnen te specialiseren in grote danssteden als Parijs en New York, en vandaag vind je bij mijn leerlingen ook dansleraars die van ver komen.”

pakweg Antwerpen of Luik. De vechtsportwereld is één grote familie die elkaar helpt als het mogelijk is.” “De grondgevechten zijn mijn sterkste punt, maar je leert elke dag bij. Vooral het vuistenen voetenwerk moet nog beter om mijn doel te bereiken: professional worden. Als ik zie dat dit niet mogelijk is in België, dat de enige oplossing om mijn droom te bereiken het buitenland is, dan ben ik weg. Ik zal geen twee keer nadenken.” Het nadeel dat Tahtahi ondervindt, is dat MMA in België tot het ondergrondse milieu behoort. Het aantal clubs en competities groeit wel, maar het wordt door velen aanzien als een sport voor bruten. Een beeld dat manager Waghli resoluut weerlegt. “Vergeet niet dat er professionals in de ring staan. Je zult bij manier van spreken geen leeuw tegen een geit zien vechten, het zijn allebei getrainde leeuwen die weten hoe ze moeten incasseren en uitdelen. Het is kwetsend dat we ons altijd moeten verantwoorden. In de ring is er respect voor elkaar, de waarden van de krijgskunsten worden nooit vergeten.”

Theesalon als financiering De kleinschaligheid van de sport in ons land heeft als gevolg dat er weinig geld rondgaat in het wereldje. Wie het wil maken, moet dus hard trainen en hard werken om de nodige centen bijeen te sprokkelen. “Met het geld dat ik in mijn theesalon verdien, betaal ik mijn reizen en mijn deelnames aan allerhande competities. Ik zet eigenlijk een hand op mijn rug en geef mezelf een duw. Ik betaal en betaal maar, hopelijk tot iemand me financieel wil steunen. Waar ik de motivatie haal? Dit is mijn passie, mijn manier van leven, mijn drug. De prijs van de sportverdienste van de gemeente Molenbeek die ik onlangs kreeg, is een deugddoende erkenning.” Tahtahi neemt zijn rol als voorbeeld serieus, en wil zijn passie delen. “Binnenkort begin ik vrijwillig trainingen te geven aan de jongeren uit mijn wijk, in een zaal die de gemeente ter beschikking stelt. Ik wil mijn liefde voor Braziliaanse Jiujitsu aan die gasten meegeven.” Tim Schoonjans

je echt wel een goed niveau. Tijdens de lessen amuseren we ons uiteraard, maar ik vraag wel discipline. Het kan er stevig aan toe gaan.” De club draait lekker, maar schuwt de inspanningen niet om haar goede naam onder de aandacht te houden. Zo pakt ze elk jaar rond de maand september uit met een grote promotiecampagne, die onder meer zichtbaar is met veelkleurige affiches in de metrostations. “Dat is noodzakelijk omdat er bij ons een vrij groot verloop is. Denk maar aan mensen die voor de Europese instellingen werken. We hebben eens geteld hoeveel nationaliteiten we hadden en kwamen op 32 uit.” De campagne is een van de manieren om zich te onderscheiden van de vele dansclubs die onze hoofdstad telt, maar daar blijft het niet bij. Om de twee jaar organiseren ze een dansspektakel met de leerlingen en jaarlijks wordt in Bozar een groots spektakel opgezet met internationale tapdanstoppers. “Wie van dans houdt, gaat in de verschillende dansclubs rondkijken en settelt zich op de plek waar hij of zij zich goed voelt. Wij bieden kwaliteitvolle lessen aan tegen een zachte prijs. Één ticket kost acht euro en daarmee mag je een dansles volgen, het maakt niet uit welke stijl. Je kunt hier gemakkelijk en goedkoop een ruim aanbod dansen ontdekken.” “Met de club wil ik op ons elan doorgaan. Groter moet het niet worden, vijfhonderd leden is genoeg. Ik ben een gelukkige man met wat ik nu in handen heb.” Tim Schoonjans Meer info op www.fredacademy.be

David Steegen Penalty Zolang competitie bestaat, is er discussie. Minstens achttien camera’s registreren elke wedstrijd van RSC Anderlecht. Dat heeft verschillende redenen. Anderlecht verkoopt. De trouwe schare spreidt zich immers uit over het volledige land, van Ieper tot in Aarlen. Een dubieuze fase in wedstrijden WaaslandBeveren – Beerschot of Cercle Brugge – OH Leuven zal, met alle respect, minder snel de krant halen dan de wedstrijden van Anderlecht, Club Brugge en Standard. Het play-offsysteem is gesneden koek voor de media, de supporters en het hele voetbalmilieu. Vanaf de eerste wedstrijd op vrijdag tot de laatste op zondag wordt elke discutabele scheidsrechterlijke beslissing breed uitgesmeerd in de media. De controverse houdt aan tot de volgende speeldag en wordt tegen de clubs uitgespeeld. Scheidsrechters worden, door de enorme heersende inzet, aangeschoten wild. Naar analogie met de internationale competities introduceerde de Koninklijke Belgische Voetbalbond nog meer refs om de topwedstrijden in goede banen te leiden. En toch houdt het debat aan. Het is altijd zo geweest. In 1920 wonnen de nationale elf hun enige finale ooit in de geschiedenis van het internationale voetbal. België werd Olympisch kampioen in het stadion van Beerschot tegen Tsjechoslowakije. De wedstrijd werd nooit uitgespeeld. Vandaag ondenkbaar maar de Tsjechoslowaken stapten woedend van het veld omdat ze zich benadeeld voelden. Kop van jut was de 72-jarige Engelse scheidsrechter John Lewis. België leidde met twee nul na een, volgens de Tsjechoslo-

waken, onterecht toegekende strafschop en een buitenspelgoal. Toen de Engelsman de Tsjechoslowaakse speler Steiner van het veld stuurde, was het hek van de dam. De volledige ploeg stapte woedend van het veld, nog voor het laatste fluitsignaal. Het is nog steeds de enige internationale finale die vroegtijdig werd afgebroken. Lewis had eerder, in 1908, een interland tussen Engeland en de Bohemen gefloten. Ook dat treffen verliep tumultueus. De Britten wonnen met 0-4 in Praag. Een erg discutabele strafschop had de Engelsen op weg geholpen. Lewis werd na de wedstrijd door boze supporters aangevallen. Wanneer de tweede helft van de Premier League wedstrijd in 2008 tussen Fulham en Aston Villa maar niet kon aanvatten omdat de mascotte van de Londense club, Billy The Badger (Billy de Das), maar niet ophield met zijn break dance act op het veld, liep scheidsrechter Chris Foy kordaat het veld van Craven Cottage op terwijl de spelers in de spelerstunnel ongeduldig wachtten. De Das kreeg een rode kaart. De reactie van Billy The Badger was aandoenlijk. “Dassen zijn hardhorige beesten en zien niet goed. Had ik geweten dat de ref de wedstrijd op gang wilde fluiten, had ik opgehouden,” verontschuldigde hij zich. Controverse maakt de sport mooi. Zolang de grenzen van het fatsoen maar niet overschreden worden. www.brusselnieuws.be/steegen David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht

Op wandel in het zoniënwoud BRUSSEL – Haal uw wandelschoenen alvast van stal want de jaarlijkse Zoniënmars staat voor de deur. Gemeenschapscentrum Wabo uit Watermaal-Bosvoorde heeft er een goede gewoonte van gemaakt om de laatste zondag van april een wandeltocht te houden in het Zoniënwoud. Zowel getrainde stappers als ouders met kleine kinderen vinden er hun gading. Zo zijn de parcours van vijf en tien kilometer zelfs geschikt voor kinderwagens. Verder worden ook kuitenbij-

ters van 15 en 25 kilometer aangeboden. Deelnemen kan zowel individueel als in groep. Per persoon kost een deelname anderhalve euro, gezinnen tellen drie euro neer. Vertrekken doet u aan gemeenschapscentrum Wabo tussen 08.00 en 15.00. Uitpuffen kan in het bos, tijdens de muzikale intermezzo’s van Zoniënklanken. Kamerkoor Con Spirito brengt gezangen uit de Renaissance, terwijl Aton’&Armide hedendaagse klassieke muziek de natuur instuurt. TS Meer informatie op www.wabo.be

WONDERMOOIE LOOPSTAD SINT-LAMBRECHTS-WOLUWE – Het Fallonstadion vormt op 28 april de spil van de vijftien kilometer van Sint-LambrechtsWoluwe. “Een stad die loopt, is toch zo mooi.” Met die slogan trekt de Urbantour naar verschillende steden om de mensen er aan het lopen te zetten. Op zondag 28 april strijkt het circus neer in Sint-Lambrechts-Woluwe, waar de eerste lopertjes al om halftien van start gaan. De leerlingen van de kleuterklas bijten de spits af met een parcours van vierhonderd meter. Kort daarna volgen kinderen uit de lagere school die achthonderd meter moeten lopen. De wedstrijd voor de volwassenen,

die kunnen kiezen tussen zes en vijftien kilometer, wordt om halfelf op gang geschoten aan het Fallonstadion. Zoals bij wel meer loopwedstrijden het geval is, wordt ook in Woluwe voor het goede doel gelopen, en hebben bedrijven hun eigen challenge. De voornaamste doelen zijn de loophype levende houden, het loopplezier bij anderen aanwakkeren en tegelijkertijd een leuke en gezonde voormiddag beleven. Wie geen babysit vindt, hoeft niet te panikeren. De koters kunnen gewoon aan de kinderopvang worden toevertrouwd. TS Meer informatie op www.zatopekurbantour.com



© CHANTAL DEBAISE, PAULA BOUFFIOUX, JEEP NOVAK EN DE LEERLINGEN 2DE JAAR TOEGEPASTE KUNSTEN VAN DE EDMOND PETERS School

N°5 11 APRIL 2013


ZAZIE MAGAZINE N° 5 - DONDERDAG 11 APRIL 2013 - PAGINA 2

1.159.448 © ILAH

© ILAH

Van sommige dingen heb je weinig in een stad, te weinig zelfs: ruimte om te spelen, stilte, groen, de zee, ... Andere ‘dingen’ zijn er vaak in overvloed, zoals winkels, auto’s, lawaai, mensen, ... Oeps, te veel mensen? Als we elke mens apart bekijken, denken we daar waarschijnlijk anders over. Want iedere persoon is iemands zoon of dochter, broer of zus, opa, vriend, liefje, ... Even stilstaan bij al die verschillende mensen, dat is ook wat het fotoproject Inside Out IXL lijkt te willen vertellen. Tweehonderdveertig inwoners van Elsene hebben de afgelopen maanden vrijwillig geposeerd voor de fotografen van Inside Out IXL. Hun immens grote portretten hangen nu verspreid in de straten van Elsene. Mocht je in de buurt zijn, kijk dan zeker eens rond. Misschien sta je plots oog in oog met één van de ±1.159.448 inwoners van Brussel. Zestien van die Brusselaars kijken je aan vanop onze voorpagina... Nog meer schoon volk in dit vijfde Zazie-magazine: Rosie en Moussa, twee ‘kameraden voor het leven’, de Facebookgeneratie van Alejandra en Tolga en onze ‘X-perts met de vlotte pen’ Oumi, Rosa en Wannes. Allemaal de moeite om heel even te ontmoeten... PS Zoek “making of Inside Out IXL” op youtube als je de video wil bekijken.

SPELEN IS EEN KINDERRECHT!

‘We botsen altijd tegen de bomen op’ © SASKIA VANDERSTICHELE

Op 27 maart vond de jaarlijkse Buitenspeeldag plaats, ook in Brussel, om jullie eraan te herinneren dat buiten ravotten best plezierig kan zijn. Maar voor stadskinderen is er soms te weinig plek om goed buiten te kunnen spelen, op de Buitenspeeldag én op alle andere dagen van het jaar. Als er al wat plek is, dan is het er niet altijd prettig om te vertoeven, zoals bij het Koningin Groenparkje in Schaarbeek. Manal (9), Firdaous (9) en Yasmina (9), die in de buurt van dat park wonen, vinden dat er heel wat ontbreekt om echt van het parkje te genieten. Dus trokken ze met hun klachten én ideeën naar het gemeentehuis van Schaarbeek.

D

aar hadden ze een afspraak met de schepen van Groene Zones van Schaarbeek, Mohamed El Arnouki. Ze toonden hem een maquette van hoe het park er nu ongeveer bij ligt, en ze vertelden over de vele ideeën die ze hebben om het Koningin Groenparkje te verbeteren. “Een schommel, dat mis ik!” vertelde Manal. “Ik vind het jammer dat er overal verspreid banken en bomen staan, waardoor we eigenlijk niet echt een plek hebben om goed te kunnen spelen. We botsen altijd tegen de bomen op,” zei Yasmina. “En ik vind het stom dat het park in de winter al sluit om 17u. We zijn pas thuis van school om 15u, dan is er bijna geen tijd meer om naar het park te gaan,” vond Firdaous dan weer. Ze toonden ook allerlei

voorstellen die ze samen met hun begeleiders van de kinderwerking Rat Atouille hebben bedacht om het park een stuk aantrekkelijker te maken, zoals een amfitheater waar ze in klasverband en bij mooi weer kunnen leren over de natuur, of een fietsparcours. Of een leuk en uitdagend klimrek, in plaats van de veel te kleine klimdriehoek die er nu nogal verloren bijstaat (zie foto). Een heel ideeënboek vol!

Mindervalide kinderen “Interessante voorstellen zijn dat,” zei schepen El Arnouki. Maar gaat de gemeente ook iets met de ideëen van de kinderen doen, wilde Zazie van hem weten. “Wel, we gaan hen zeker contacteren om binnenkort samen naar het park te gaan.

Niet bijzonder spannend, zo’n piepklein klimrekje.


© PATRICK JORDENS

© PATRICK JORDENS

ZAZIE MAGAZINE N° 5 - DONDERDAG 11 APRIL 2013 - PAGINA 3

“Gino en Zubeyir hebben toch vaak plezier in hun park, en helemaal als er nog sneeuw ligt”

© SASKIA VANDERSTICHELE

Van links naar rechts: Yasmina, Mawal en Firdaous gaven aan schepen El Marnouki tips om het park in hun buurt te verbeteren

Niet om te picknicken, maar om samen met de verantwoordelijken van het parkje te kijken wat er allemaal beter kan. Zelf hou ik vooral van jullie idee van het amfitheater voor openluchtklassen. En van het fietsparcours dat jullie er willen maken. Ik heb wel niets gehoord over aanpassingen voor kinderen met een handicap, daar moeten we zeker ook aan denken,” vond de schepen. “Jullie hebben hard gewerkt! Hopelijk vinden wij nu ook het geld om een paar van jullie ideeën uit te voeren.”

Na de babbel op het gemeentehuis nam Zazie de proef op de som: ligt dat Koningin Groenpark er nu echt zo belabberd bij als de kinderen en de begeleiders van Rat Atouille beweren? Om dat te kunnen checken, moet je eerst in het park geraken, natuurlijk. En dat blijkt lang niet zo eenvoudig.

✱ De ingang aan de Paleizenstraat is nergens goed zichtbaar aangeduid, dus je loopt er zo voorbij. Het is echt een verborgen plek. ✱ Veel speeltuigen staan er niet. En degene die er wel staan, nodigen niet erg uit om te spelen. ✱ De omliggende muren, en dat zijn er veel, zijn allemaal van beton en ogen heel erg grijs. ✱ Het voetbalveldje (met één goal!) ligt verscholen achter een groot zwart hekwerk, net alsof je in een gevangenis bent terecht gekomen. Neen, kindvriendelijk of avontuurlijk kan je dit kleine park op dit moment jammer genoeg niet echt noemen.

Ieder zijn mening En toch... Tijdens ons bezoek lopen we Gino (12) en Zubeyir (12) tegen het lijf. Twee kameraden die een giga-grote sneeuwbal proberen te rollen. Eind maart lag er nog sneeuw in Brussel, weet je nog? “Niet leuk hier? Wij vinden juist van wel!” zeiden Gino en Zubeyir vol overtuiging. “We kunnen hier voetballen, bijvoorbeeld. Dat er maar één doel staat, stoort ons niet. We maken er zelf eentje met kleine pickets. Soms spelen we hier verstoppertje en tikkertje. En vroeger, toen het draaimolentje er nog stond in de zandbak daarboven, moest je om ter snelst proberen te draaien én er tegelijk opspringen. Super!” Als ik hen zeg dat sommige andere kinderen uit de buurt veel minder blij zijn met hoe het parkje er nu bijligt, is het antwoord: “Ieder zijn mening natuurlijk, hè. Maar wij komen hier graag. En dat hier zoveel boompjes staan, is goed voor het milieu en tegen de luchtvervuiling,” geeft Zubeyir nog snel mee. Waarna de twee parkvrienden weer volop verder rollen aan hun sneeuwbal, even groot intussen als hun enthousiasme!

Koningin Groenpark, zo heet een parkje in de Noordwijk van Schaarbeek. Soms heeft het meer weg van een Keizer Grijspark.

De kinderen van Rat Atouille hebben ook een filmpje gemaakt over hun (non-)belevenissen in het Koningin Groenpark. Zoek het maar eens op: www.youtube.com.


ZAZIE MAGAZINE N°5 - DONDERDAG 11 APRIL 2013 - PAGINA 4

Rosie en mama

Moussa

Rosie is met haar mama verhuisd naar de andere kant van de stad. Dat vindt Rosie niet prettig. Maar dan leert ze Moussa kennen. Moussa woont in het appartement boven haar.

Moussa wordt al gauw Rosie's vriend! Samen gaan ze tot op het dak. Want vanop het dak van het appartementsgebouw, kan je de hele stad zien, zegt Moussa. Een keer heeft hij een trein tot aan zee zien rijden, zegt hij, maar dat gelooft Rosie niet.

Oom Ibrahim. Oom Ibrahim is de oom van

Moussa. Hij is kaal. Dat komt omdat hij groeide en groeide... en toen nog meer bleef groeie. Zo is hij op een dag door zijn haar gegroeid, zegt hij. Hij komt logeren, en dat vindt Moussa geweldig.

EREGAST(EN) VAN DE MAAND

Papa van Rosie.

De papa van Rosie is er niet... Waar hij wel is? Dat wil mama eerst niet vertellen.Maar dan komt Rosie er achter, omdat hij haar zelf opbelt om het te vertellen.

Titus is de kat van Moussa. Maar stiekem doet Moussa alsof Titus een hond is, want van meneer Tak mogen er geen honden in het gebouw. 'Koest Titus! Koest!'

Mevrouw Hemelrijk is de liefste mevrouw van het hele gebouw. Dat rijmt niet alleen. Het is nog waar ook. Vroeger werkte ze bij de opera.

Meneer Tak Meneer Tak woont beneden in het appartementsgebouw. Hij heeft een hekel aan kinderen, en zeker aan kinderen die lawaai maken. Dan schreeuwt hij luid, met een -r die davert als een koets op een weg met klinkers. 'Kan het het niet wat stillerr op de trrrrap!?'

Elke maand nodigen we een kunstenaar uit om zijn of haar gang te gaan met een dubbele pagina in het Zazie Magazine. Met daarbij één opdracht: verwonder ons! Deze keer valt de eer te beurt aan twee kunstenaars:

Judith Vanistendael en Michael De Cock

(TEKENAAR)

(SCHRIJVER)

Van hen komt deze maand het boekje  Beste vrienden voor altijd uit. Het  derde deel in de reeks over ‘Rosie en  Moussa’ is dat. Wie Rosie en Moussa  zijn, en wat ze met elkaar te maken  hebben, ontdek je hierboven. En op  de rechterpagina vind je een fragment  uit Beste vrienden voor altijd, nog voor  het boek in de winkels ligt! Michael  bedacht de woorden, Judith maakte de  illustraties. PS: Leuk om weten: het eerste verhaal  over ‘Rosie en Moussa’ kwam er op  vraag van Zazie. In de eerste wekelijkse  Zazies kon je de belevenissen van deze  twee vrienden als een vervolgverhaal  lezen. Nu, ruim vier jaar later, zijn  Rosie en Moussa levendiger dan ooit.  Er bestaan al drie boeken over hen,  en waarschijnlijk zijn er nog meer op  komst... Beste vrienden voor altijd verschijnt eind  april, en is uitgegeven bij Querido.

© JUDITH VANISTENDAEL

Titus

Mevrouw Hemelrijk


UIT “BESTE VRIENDEN VOOR ALTIJD”

ZAZIE MAGAZINE N°5 - DONDERDAG 11 APRIL 2013 - PAGINA 5

H

ET RUIKT nergens op deze wereld zo lekker als in de keuken van Moussa’s moeder. Soms ruikt het er zoet als honing. Soms ruikt het er naar het zout van de zee. Of naar kruiden waar Rosie niet eens de naam van kent, maar die kriebelen en prikkelen in haar neus. In de keuken van Jemma kan Rosie de wereld ruiken. Iedere dinsdagavond moet Rosies moeder overwerken. Dan blijft Rosie bij Moussa eten. Rosie vindt niets leuker dan met een heel gezin rond de tafel te zitten. Maar dat zegt ze niet tegen mama. Ze wil haar niet verdrietig maken.  ‘Mag ik het aan Rosie vertellen?’ vraagt Moussa met grote ogen aan oom Ibrahim. ‘Wat wil jij dan vertellen?’ wil oom Ibrahim weten. ‘Dat van je papieren…’ zegt Moussa. ‘Ik bedoel dat je ze niet hebt.’ ‘Zolang je het niet van de daken schreeuwt of in de krant zet. Want dan pakken ze me op en zetten me het land uit!’ ‘Doen ze dat echt?’ vraagt Moussa geschrokken. Hij kan het nauwelijks geloven. ‘Natuurlijk doen ze dat. Wat had je dan gedacht?’ zegt oom Ibrahim. ‘Maar Rosie mag het weten,’ gaat hij verder. ‘Rosie kun je vertrouwen. Dat had ik meteen gezien.’ ‘Wat moet je me vertellen?’ wil Rosie weten. ‘Oom Ibrahim heeft geen papieren,’ legt Moussa uit. Zijn ogen blinken van opwinding. ‘Dus eigenlijk mag hij hier helemaal niet zijn. En als ze hem betrappen, dan moet hij als de gesmeerde bliksem het land uit.’

‘Als de gesmeerde bliksem,’ herhaalt oom Ibrahim. Die uitdrukking kende hij nog niet. Hij neemt een klein boekje uit zijn jaszak en schrijft het op. Dat doet hij met woorden die hij voor het eerst hoort. A-l-s d-e g-e-s-m-e-e-r-d-e b-l-i-k-s-e-m. ‘Moussa, je doet alsof het een spelletje is,’ zegt Moussa’s moeder berispend. ‘Dat is het niet.’ ‘Dat weet ik wel, Jemma!’ Moussa zucht. Kan hij het helpen dat zijn ogen glimmen als hij over oom Ibrahim praat. Rosie begrijpt er niets van. ‘Wat voor papieren bedoel je dan, Moussa?’ ‘Om in dit land te mogen wonen, heb je papieren nodig.’ ‘Papieren?’ vraag Rosie een beetje benauwd. ‘Dan zit ik zelf ook in de problemen. Ik heb ook geen papieren.’ Oom Ibrahim en Jemma lachen. ‘Jij misschien niet, maar je moeder en je vader wel!’ ‘Als ze oom Ibrahim betrappen,’ zegt Moussa geheimzinnig, ‘dan zetten ze hem het land uit. Zo staat het in de wet. Klopt toch hè, oom Ibrahim?’ ‘Ik vrees van wel, ja,’ zegt oom Ibrahim. Hij krabt aan zijn kale schedel. ‘Misschien vinden we wel een oplossing en dan kan oom Ibrahim hier toch blijven,’ zegt Jemma geheimzinnig. ‘Hoe dan?’ vraagt Moussa. ‘Ja, hoe dan?’ wil oom Ibrahim dan ook weten. BENIEUWD NAAR DE OPLOSSING VAN JEMMA? JE LEEST HET IN “BESTE VRIENDEN VOOR ALTIJD”.

© JUDITH VANISTENDAEL


ZAZIE MAGAZINE N°5 - DONDERDAG 11 APRIL 2013 - PAGINA 6

JONGEREN UIT DE SCHOOL ANNEESSENS-FUNCK OVER WAT ZE ZOAL ‘LIKEN’ AAN FACEBOOK. OF NET NIET...

AFLE VERING

6

‘Zelfs als ik slaap, zit ik op Facebook’ ©2009 Turtle Industries™

© SASKIA VANDERSTICHELE

“ 2 HK & EK ” kl a s v , zo h e an de z et d e e Klas af l e v e r in g . D in de m betek at l ijk e d iae nt ‘ T t w el c w e e de h a t t a al , & Ele c ja ar H en tricite aar too it-Kan 2 HK & i - K an t toor EK , l ie oor.’ D aar, in p vo or l e uk p d at de p aa r oje c t s v ak a over s n ti e e maar: o c en iale m Faceb e dia . Z o ok en er ove e g c o . r m et Z a zi e t wee sp r ak le er l i v an de ngen , z e s ti e n A l ej a n dra (1 4) en Tolga (14).

Alejandra (links) en Tolga van AnneessensFunck, allebei verslingerd aan sociale media. Maar niet om dezelfde redenen...

Sinds wanneer hebben jullie een Facebookprofiel? Alejandra (A): Al vijf jaar ongeveer. Tolga (T): Ik zo’n drie jaar. Tiens, ik dacht dat je pas vanaf je dertiende een profiel mocht aanmaken op Facebook? T: Dat was vlug gebeurd. Ik had al een MSN-profi el  en toen heeft mijn zus, die ouder is, datzelfde profi el  voor mij op Facebook aangemaakt. Zo heb ik ook al  mijn vrienden bewaard die ik al had op MSN. Is dat belangrijk voor jullie, veel vrienden hebben op Facebook of via andere sociale media? T: Ja, ik heb er ongeveer duizend. A: Ik heb er drieduizend.

Wow?! Ga je zelf op zoek naar vrienden of krijg je veel vriendschapsverzoeken? A: Allebei. Ik accepteer ook bijna  alle verzoeken. Maar niet als er geen  gemeenschappelijke vrienden zijn, of als het om  oude mannen gaat. T: Ik ook, maar nu kan ik dertig dagen geen  vriendschapsverzoek meer accepteren of  sturen. Dat komt omdat ik er de voorbije  maand te veel heb aangenomen. Dan word je  dertig dagen lang geschorst, door Facebook  zelf. Maar dat is niet zo erg, ik heb nog veel  meer... (Hij neemt er zijn iPhone bij) Kijk, ik heb  Tango, Viber, WhatsApp, Twitter, Instagram en  binnenkort ook MessageMe. Met MessageMe  kan je een tekening sturen, naar je mama of zo. A: Of naar je liefje. (lacht)

Ok, ik heb het begrepen, er bestaat veel meer dan Facebook alleen. Maar Facebook blijkt nog steeds heel populair. Wanneer zijn jullie online? A: Elke dag. Van zodra ik thuis kom van  school staat Facebook open, de hele tijd.  Zelfs als ik slaap! Ik zet het volume zo luid  dat ik hoor wanneer een bericht binnenkomt  en dan word ik soms wakker om erop te  reageren. Echt? Ben je verslaafd? A: Ja, Facebook is gewoon mijn leven. Ik vind  het leuk om te chatten, om leuke muziek  te delen met vrienden, om commentaar te  geven op foto’s en fi lmpjes. Ik deel mijn leven  graag met mijn vrienden...


ZAZIE MAGAZINE N°5 - DONDERDAG 11 APRIL 2013 - PAGINA 7

Jij ook, Tolga? T: Ik kijk er ook veel naar: op de speelplaats, in bed,  aan tafel, op WC. (lacht) Maar ik ga je de waarheid  vertellen: ik zit op Facebook en op die andere media  omdat iedereen het doet. Anders tel je gewoon niet  mee. A: Ja, als je geen Facebook hebt, dan ben je een  clochard! (ze herhaalt het en de tweede keer nog  luider, red.) T: En zeker op onze school, Anneessens-Funck.  Maar, je kan ook veel problemen krijgen door  Facebook. Hoezo? T: Je hebt sommige mensen die faken, die doen  alsof ze iemand anders zijn op Facebook. Zo zijn er  volwassen mannen die graag een afspraak willen  maken met jonge meisjes. In Turkije gebeurt het  soms dat jongeren in de val lopen. Ze gaan naar een  afspraak die ze via Facebook geregeld hebben en ze  worden dan gebruikt om een orgaan weg te halen.  Voor de organenhandel. Meen je dat? T: Ja, echt, ik heb al vaak dergelijke verhalen  gehoord! Mijn familie in Turkije waarschuwt mij er  soms voor. Wat denken jouw ouders ervan dat je zo vaak op Facebook zit, Alejandra? A: Euh, ze zijn daar niet erg blij mee Ze vinden dat  ik enkele vrienden moet verwijderen, omdat ik de  meeste niet ken. Maar soms helpen mijn ouders me  ook, bijvoorbeeld met foto’s. Ze zeggen welke foto’s  ik beter niet op Facebook zet. T: Daar moet je inderdaad mee opletten. Je kan  bijvoorbeeld een foto met een beetje bloot erop  versturen naar je liefje. Maar als het uitraakt, kan  die vriend je daarmee chanteren. “Kom bij me terug,  anders laat ik die foto aan iedereen zien!” Alles wat  je online zet, kan de verkeerde kant opgaan. A: Je moet voorzichtig blijven, ik zal bijvoorbeeld  nooit mijn adres of leeftijd prijsgeven. Maar ik ben  niet bang, of zo... Tot slot: jullie hebben allebei enorm veel Facebookvrienden. Kunnen zij jullie echte vrienden vervangen? A: Sommigen wel... (denkt na) Ik zal met sommige  mensen online ‘confi dentiëler’ zijn. Ik vertrouw  hen andere dingen toe dan aan mijn vrienden in het  echte leven. Het hangt ervan af. T: Ik niet, ik zet nooit persoonlijke dingen op  Facebook. Eigenlijk vind ik dat je er niemand  helemaal kunt vertrouwen.

Tolga en Alejandra zijn geen uitzonderingen: veertien van de zestien leerlingen van 2HK & EK hebben een Facebookprofiel! Meer weten? Kijk op www.klasindemedia.be of op de Facebookpagina van deze klas: TweeHKEK -Klas in de Media is een samenwerking tussen de Brusselse media (FM Brussel, tvbrussel, brusselnieuws, BDW) en het Onderwijscentrum Brussel.

X-perts

Jonge Zazie-redacteurs vertellen over hun favoriete recept, modetrend en game van de maand!

Oumi (9), de keukenprinses

WAT HEB JE NODIG? ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■

Radijsjes zijn mijn lievelingsgroenten. We hebben er geplant in de moestuin van onze school in Molenbeek. Hierbij vinden jullie het recept van mijn lentefrisse radijsjessoep.

2 bosjes radijsjes 2 teentjes look een klontje boter 2 blokjes kippenbouillon 1,5 liter water een grote pan een groot mes

HOE GA JE TE WERK? Was je radijsjes en haal de  steeltjes (het loof ) eraf. Zet ondertussen je pan op het  vuur en doe er wat boter in. Als het pruttelt, mag je er  het loof van de radijsjes bijdoen en even laten stoven,  samen met de teentjes look. Ondertussen snijd of hak je de radijsjes in kleine stukjes en doe je ze  samen met heet water en de bouillonblokjes in de pan. Laat alles heel even koken, niet langer dan  vijftien minuten. Mix alles nog eens samen en dan is je radijsjessoep klaar. SMAKELIJK!

Rosa (10) en Rula (11), de modemeiden FLUOOOOO:  Ik  vind  dat  we  meer  kleur  moeten  gebruiken  voor  onze  kleding,  want  de  mensen  lopen  er  maar  treurig  bij in de straat. Daarom ben ik zo blij dat  de  nieuwe  trend  voor  deze  lente  ‘fl uo’  is.  Je  kunt  er  veel  geld  aan  uitgeven,  maar  t Rosa roep nale io dat hoeft niet! Dit topje heb ik voor een  at N t to 1 mei uit raag je paar dollar gekocht in New York. Ik heb  Fluoflashdag.kDleren en e kleurrijkst dereen op het  gepimpt  (pimpen  =  je  kleding  opfl euren).  Dat  kun  jij  n ie show ze aa at! stra ook gemakkelijk zelf doen thuis. WAT HEB JE NODIG? Een  funky  topje,  pareltjes,  leuke  stofjes,  textielverf  of  -stiften,  bandjes, etc. HOE BEGIN JE ERAAN? Misschien is het handig  als je eerst een ontwerp of schets maakt, daarna kun je aan de  slag! Verzamel al het materiaal en ga op zoek naar mooie strijkfi guren. Knip originele of leuke fi guren  uit een mooie stof. Leg alles hoe je het wil. (Als je het nog niet goed vindt, kan je het altijd opnieuw  schikken) Naai of strijk alles op het T-shirt. Voilà... Je hebt nu een prachtig gepimpt en kleurig T-shirt!

Wannes (13), de gameboy Als je kleurrijke  games met een  goed verhaal leuk  vindt, dan is The  Cave zeker iets voor  jou. In het begin  moet je drie van de  zeven personages  kiezen waar je  het hele spel mee  wil spelen. Je  kan kiezen uit de ridder, boer, tijdreiziger,  wetenschapper, avonturier, de tweelingen  en de monnik. Ze hebben allemaal een eigen  reden om in The Cave (de grot), waar het  spel zich afspeelt, af te dalen. Tijdens deze

afdaling bereiken ze hun doel, maar ontdekken ze  ook de duistere kant van zichzelf. Maar tegelijk  moeten ze heel wat puzzels oplossen om dieper te  kunnen afdalen in The Cave. Deze puzzels zijn zeer  afwisselend en soms moet je de speciale kracht  van een van de personages die je hebt gekozen,  gebruiken. The Cave is een zeer leuk puzzel- of  platform-game dat doordrenkt is van de humor. Ook  dankzij zijn zachte prijsje is dit een aanrader. Een  71/100! The Cave; Double Fine- 11 jaar; voor XBOX 360, Playstation 3, Steam (Windows, Mac, Linux), Wii U, €12-15


© BJÖRN VAN WASSENHOVE

VIER tips van Zazie om er deze maand APRIL met je ouders of vrienden op UIT te trekken:

ZEEPKISTENRACE

17 APRIL © GIANNI CANU

Altijd  leuk  om  een  helling  af  te  racen,  of  het  nu  op  rolschaatsen,  met  een  skateboard  of  in  een  zeepkist  is.  Negen  ploegen  uit  Schaarbeek  hebben  hun  eigen  kist  op  wielen  in  elkaar getimmerd en wagen hun kans om de zeepkistenrace van  de  Kwatrechtstraat  te  winnen.  Spannender  dan  de  Ronde  van  Frankrijk! Meer info onderaan op deze pagina.

20 APRIL

DEVOS

TOT 21 APRIL

EXPO: BABEL

© JAKOB GAUTEL

Een toren gemaakt van liefst 15.000 boeken, dat is dé  blikvanger van de tentoonstelling Babel. De toren van Babel kan je  gerust de eerste wolkenkrabber uit de geschiedenis noemen. Volgens de Bijbel willen de bewoners van Babel een heel hoge toren  bouwen om dichter bij God te geraken. Maar het plan loopt slecht  af. Dit oude verhaal spreekt nog altijd tot de verbeelding, ook tot  die van kunstenaars van vandaag. Foto’s, stripplaten, sculpturen,  schilderijen, ... Op de Babel-expo kan je meer dan tachtig soorten  torens bewonderen.  www.botanique.be

EXPO ‘WILLY VANDERSTEEN VERTELT’

Amor Mistiaen is de velo-fixer.

© ISABEL

Augustijn  is  zeven  jaar,  beoefent  jiujitsu  en  knutselt  graag.  Stef  is  er  al  35,  speelt  banjo,  houdt  van  bergbeklimmen,  soldaten  en  ridders. Misschien worden die twee wel vrienden, misschien ook  niet. Want waarom mensen vrienden worden, valt nooit helemaal  te  verklaren…  Een  verrassende  theatervoorstelling  met  twee  bijzondere acteurs, veel dans en muziek. www.ccdeploter.be

WELKE VRAAG LIGT ER OP JE MAAG?

TONEEL/DANS: DE (ON)MOGELIJKE VRIENDSCHAP

TOT 1 SEPTEMBER © STANDAARD UITGEVERIJ

Hij  is  de  vader  van  Suske  en  Wiske,  en  dit  jaar  zou  hij  honderd  kaarsjes  hebben  uitgeblazen:  Willy  Vandersteen.  In  het  Stripmuseum  is  een  grote  tentoonstelling  aan  deze  ijverige  tekenaar gewijd. Je vindt er onder andere de allereerste tekeningen  van  Suske  en  Wiske,  maar  ook  van  de  Rode  Ridder,  Bessie,  ...  Vandersteen stierf in 1990, maar zijn beroemde stripfi guren zijn  nog steeds alive and kicking! www.stripmuseum.be

© SASKIA VANDERSTICHELE

“Soms was het lastig, ja, een zeepkist maken. De planken waren te dik om door te zagen, pfff’, zo zuchtte de tienjarige Hind uit Schaarbeek. Samen met haar hartsvriendinnen Habibatu en Yousra knutselde ze een paar weken geleden een ganse zeepkist in elkaar. Op woensdag 17 april staan Hind en co paraat om de zeepkistenrace te winnen. Daarvoor moeten ze wel eerst Nassim, Ramazan en Achmed verslaan. Dat wordt spannend: zoals je ziet zijn die jongens al helemaal klaar voor de strijd! Zeepkistenrace in de Kwatrechtstraat vanaf 13u. Alle info op www.facebook.com/HogeschoolbuurtwerkingBrabantwijk

Elke maand polst Zazie bij een Bekende Brusselaar naar wat hij/ zij wil vragen aan jullie, de Jeugd van Tegenwoordig. Deze keer is Amor Mistiaen aan de beurt. Een paar jaar geleden begon hij met zijn bakfiets rond te rijden om bij mensen thuis hun fiets te herstellen. Intussen heeft Amor zijn eigen fietswinkel en atelier in de Steenstraat, in hartje Brussel. En dit is zijn vraag:

“Hoe ziet het ideale milieuvriendelijke vervoermiddel van de toekomst er volgens jou uit?” Stuur je wildste ideeën en/of ontwerpen  naar zazie@bdw.be, en zet er zeker je  naam, leeftijd en adres bij. Amor kiest  het meest verrassende ontwerp eruit en  de winnaar krijgt in ruil een speciale  fi etsbel uit zijn winkel cadeau.  Driing driiing!

© TERESA SDRALEVICH

UIT–gestippeld

Elke maand maakt grafica Teresa Sdralevich een Posterzegel. Je kan ze uitknippen en verzamelen. Je kan de Posterzegels ook downloaden op www. brusselnieuws.be/ posterzegel. Zazie is een maandelijkse bijlage bij Brussel Deze Week en is gratis. Idee & samenstelling: Patrick Jordens (patrick.jordens@bdw. be, 02-226.45.54). Vormgeving: Peter Dhondt. Tekeningen: Ilah, Teresa Sdralevich, Judith Vanistendael. Eindredactie: Ken Lambeets. Foto’s: Saskia Vanderstichele, Patrick Jordens. Vragensteller: Amor Mistiaen. X-perts: Oumi, Rosa, Wannes. Contact met Zazie? zazie@bdw.be. Like! facebook.com/zazie.brusseldezeweek. Adverteren in Zazie? rika.braeckman@ bdw.be. Neem een abonnement: abo@bdw.be. Verantwoordelijke uitgever: BDW, Anne Brumagne, Flageyplein 18, 1050 Brussel.

Zazie is terug op 9 mei 2013! www.brusselnieuws.be/zazie


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.