BDW - editie 1477 by brusselnieuws.be

DE BELGEN, EEN ONVERWACHT MODEVERHAAL En ook: Eric de Kuyper, Judith Vindevogel, Cie Soit en Parra. AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P303153

04 06 15

ZAZIE OP ZOMERVOETEN, MIDDENIN DEZE KRANT

TURKSE VERKIEZINGSKOORTS IN BRUSSEL

JACQUES TEUGELS WON VEERTIG JAAR GELEDEN DE TITEL MET RWDM SPORT OP PAGINA 24-25

BRUSSEL EN DE BROUWERS

zoeken inspiratie in Frankrijk REPORTAGE OP PAGINA 8-9

SINT-JOOST-TEN-NODE – De aanloop naar de parlementsverkiezingen in Turkije verloopt in een gespannen sfeer, die voelbaar is tot in de Turkse wijken van Sint-Joostten-Node en Schaarbeek. Traditioneel ronselt de AK Partij van Recep Tayyip Erdogan veel stemmen in de diaspora, maar de in Turkije regerende partij moet zich verweren tegen corruptieschandalen en kijkt intussen aan tegen een diepe kloof met haar voormalige bondgenoot, de Gülenisten van de Hizmet-beweging. Ook die laatsten kennen in Brussel veel aanhangers. “De redenering bij de top van de AKP is: wie niet voor ons is, is tegen ons. En dat bepaalt mee de huidige sfeer in de Turkse wijken in Brussel.” Lees de hele analyse op pagina 6 en 7. KV

FOTO: © SASKIA VANDERSTICHELE

N° 1477 VAN 4 JUNI TOT 11 JUNI 2015 ¦ WEEK 23: WEEKBLAD, EEN UITGAVE VAN VLAAMS-BRUSSELSE MEDIA VZW, FLAGEYPLEIN 18, 1050 ELSENE, REDACTIE: 02-226.45.40, ABONNEMENTEN: 02-226.45.45, E-MAIL: INFO@BDW.BE, WWW.BDW.BE

BDW 1477 PAGINA 2 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

VAN DE REDACTIE

door Danny Vileyn

Turks nationalisme De christendemocratische CDH heeft Brussels parlementslid Mahinur Özdemir uit de partij gezet omdat ze weigert de Armeense genocide te erkennen. De partij van Benoît Lutgen toont zich meer rechter in de leer dan de PS die zich in bochten wringt om haar verkozenen van Turkse origine aan boord te houden. Het is een goede zaak dat een traditionele partij als CDH een duidelijke lijn trekt. Wie lid is van een club moet zich aan de regels van de club houden. Des te meer als het gaat over essentiële waarden. Aan liberalen die de vrijheid zouden miskennen, aan socialisten die het conflict arbeidkapitaal zouden ontkennen en christendemocraten die de solidariteit zouden bannen heeft een Westerse samenleving ook niets. En dat geldt eveneens voor het erkennen van misdaden als een genocide. Franstalige waarnemers zien in de defenestratie van Özdemir ook het einde van het tijdperk Milquet. Het was Joëlle Milquet die Özdemir binnenhaalde. Het was Joêlle Milquet die Özdemir mét hoofddoek in het parlement liet zetelen. Die hoofddoek heeft toen voor heel wat discussies gezorgd. Ten onrechte. Een parlementslid hoort niet neutraal te zijn. Een parlementslid is net verkozen omdat hij of zij niet neutraal is en voor bepaalde waarden staat. Zolang er geen wetten overtreden worden of gedragingen in tegenspraak zijn met parlementaire gebruiken of reglementen is er niets aan de hand. Özdemir meent dat de hoofddoek meegespeeld heeft, wat zeer onwaarschijnlijk is en dom zou zijn nadat de partij de hoofddoek vele jaren ver-

WAUTER MANNAERT

dedigd heeft. Özdemir is ontslagen omdat ze – al dan niet onder druk van de AKP-partij van de Turkse president Erdogan – wegliep van de tv-camera’s om niet te moeten antwoorden op vragen over de Armeense genocide. Van Özdemir wordt gezegd en geschreven dat ze een uitgebreid internationaal netwerk heeft en zeer goede contacten in Turkije. Twee perscommuniqués en een manifestatie voor het hoofdkwartier van CDH getuigen daarvan. Anonieme bronnen binnen CDH zeggen dat de AKP een onaanvaardbare druk legt op de schouders van Belgo-Turkse verkozenen en mandatarissen. Özdemir zou zelfs gezegd hebben dat ze het zich niet kan veroorloven om de Armeense genocide te erkennen. Die druk is helemaal niet onwaarschijnlijk. Journalisten met wat kilometers op de teller hoorden al meer dan een decennium geleden dat deze of gene verkozene van Turkse origine te veel tijd spendeert op de Turkse ambassade. Het waren ‘concurrenten’, eveneens verkozenen van Turkse origine die dat vertelden. Maar eigenlijk heeft dat weinig belang. Er is altijd wel iets of iemand die verkozenen willen beïnvloeden: actiegroepen, vakbonden, patroonsorganisaties. Dat hoort erbij, het is aan verkozenen om hun werk en het mandaat dat ze van de kiezer gekregen hebben in eer en geweten uit te oefenen. Buitenlandse inmenging is een brug te ver en dat zouden die verkozenen ook moeten weten. Dat ze daarbij de steun van hun partij nodig hebben is niet meer dan normaal. De bestaande partijen mogen hun principes niet te grabbel gooien, maar ze houden het best ook zoveel mogelijk allochtone verkozenen aan boord. Een etnische partij met bekende gezichten zou weleens succes kunnen hebben. Dat zou een slechte zaak zijn.

MASSA GEBREKEN IN OPENBARE RUIMTE AANGEKAART

30.000 meldingen voor Fix My Street BRUSSEL – Na ruim twee jaar heeft ‘Fix My Street’ al bijna 30.000 meldingen van defecten aan rijwegen of stoepen in het Brussels Gewest gekregen. Het aantal meldingen neemt de laatste maanden nog toe. Een gat in het wegdek, een losliggende stoeptegel of straatverlichting die de dienst weigert. Burgers kunnen op eenvoudige wijze gebreken aan de openbare ruimte aangeven via de website of applicatie Fix My Street – dat is Engels voor ‘herstel mijn straat’. Dit meldpunt ging eind april 2013 van start voor het grote publiek en telt intussen reeds 29.500 meldingen. Wekelijks komen daar tientallen nieuwe bij. Dat blijkt uit cijfers van het Centrum voor Informatica voor het Brusselse Gewest (CIBG), dat de applicatie en website beheert. Grofweg drie vierde van alle meldingen handelt over gemeentewegen, de rest over gewestwegen. Een vergelijking tussen de gemeenten maken, is niet relevant, zo waarschuwt het CIBG, want elke gemeente verschilt qua oppervlakte, wegdek, type bevolking, aantal melders en instapdatum in het meldpunt. Het aantal meldingen bleef de voorbije twee jaar redelijk stabiel. Wel opmerkelijk is een stijging van 30 percent van het aantal meldingen in de eerste drie maanden van 2015, in vergelijking met vorig jaar. Inge Paemen, woordvoerster van Brussel Mobiliteit, verklaart: “In het eerste trimester van 2014 namen nog niet alle gemeenten deel.” Intussen participeren naast de negentien Brusselse gemeenten en Brussel Mobiliteit ook MIVB, Belgacom, Vivaqua en Sibelga. Met Netbrussel lopen verkennende gesprekken over deelname.

Soort meldingen Wat kan beter aan de Brusselse gewestwegen? Zowat 51 percent van de meldingen gaat over stoepen, 40 percent over rijwegen, zes percent over fietspaden, gevolgd door groenzones en bruggen/tunnels.

Meer specifiek handelen deze problemen over wegbekleding (38 procent) en signalisatie (23 procent). Naast verlichting en straatmeubilair/paaltjes vervolledigen beplanting, wateropvang en objecten op de weg het lijstje. Volgens CIBG-woordvoerder Tony De Coux volgen alle wegbeheerders de incidenten die hen zijn toegewezen, stipt op. Inge Paemen van Brussel Mobiliteit geeft een voorbeeld uit de praktijk: “Als een melding ontvankelijk is, bepaalt Brussel Mobiliteit of het snel, of minder snel ingrijpt. Voor één defecte lantaarnpaal rijden we niet on-

“Als een melding ontvankelijk is, bepaalt Brussel Mobiliteit of het snel of minder snel ingrijpt”

middellijk uit. Die zetten we op de planning en wordt dan samen met andere problemen aangepakt. Voor verschillende defecte palen, rijden we meteen uit want er is een veiligheidsrisico.” Naast dringendheid en planning spelen ook weersomstandigheden vaak een rol. Fix My Street, een initiatief dat in 2007 in het Verenigd Koninkrijk gelanceerd werd, bestaat inmiddels in verscheidene steden en landen. In België springt het Brussels Gewest, in samenwerking met de gemeenten en het CIBG, als eerste op de kar. Het online meldpunt telt om en bij de 3.800 unieke gebruikers. Steven Vandenbergh

BDWVOORGROND

BDW 1477 PAGINA 3 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

MOBILITEIT > CATHY MACHARIS (VUB) ZIET KANSEN IN ORDONNANTIE

‘NIET MINDER FILELEED DOOR DEZE KILOMETERHEFFING’

BRUSSEL – Het is wat aan de aandacht ontsnapt maar ook de Brusselse regering werkt aan een plan voor kilometerheffing voor vrachtwagens. Dat verschilt alvast op één punt van de Vlaamse invulling: vrachtwagens zullen op lokale wegen extra moeten betalen. De Brusselse regering heeft de ordonnantie voor de kilometerheffing in tweede lezing goedgekeurd. Opmerkelijk: terwijl Vlaanderen alleen een kilometerheffing invoert voor het vrachtverkeer (+3,5 ton) op autosnelwegen en grote assen, gaat Brussel hetzelfde vrachtverkeer ook op gewestwegen en gemeentewegen belasten. Cathy Macharis, professor Duurzame Mobiliteit aan de VUB en voorzitster van de gewestelijke mobiliteitscommissie: “Brussel hanteert dezelfde tarieven als in Vlaanderen voor de autosnelwegen, maar verdubbelt de tarieven voor gewestwegen en verdrievoudigt die voor gemeentewegen.” Een goed idee? Macharis: “Ik vind van wel. Zo ontmoedig je het vrachtverkeer in woonwijken, wat belangrijk is voor de leefbaarheid. Het vrachtverkeer zal er baat bij hebben om op de grote assen te rijden.” “Daarnaast zal het de transportsector ook doen nadenken. Vandaag rijdt in Europa 20 procent van de vrachtwagens leeg rond. De rest rijdt gemiddeld maar voor de helft vol en in een stedelijke context is de beladingsgraad maar 38 procent. Er is dus nog potentieel om het goede-

“Het is hoe dan ook jammer dat er geen economische impactstudie is uitgevoerd. Bijvoorbeeld naar het effect op de prijzen. Het is niet ondenkbaar dat de distributiesector de kilometerheffing doorrekent aan de klant.” “Verder zou het elektrisch vrachtvervoer vrijgesteld moeten worden van de kilometerheffing, net zoals vrachtwagens die gebruik maken van aardgas, omdat dit de lokale emissies doet dalen. Ook hierin voorziet de ordonnantie niet.” “Nog een positief punt: de invoering van de kilometerheffing (vanaf april volgend jaar, SVG) zal enorm veel data opleveren. Die kunnen gebruikt worden om de distributiezones beter te plannen en de laad- en loszones te optimaliseren.”

Vrachtverkeer kan beter op de grote assen rijden in plaats van in woonwijken, vindt Cathy Macharis.

rentransport te optimaliseren. Dat kan door beter te bundelen, of samen te werken met andere bedrijven of met stadsdistributiecentra.” “Bovendien kan het een stimulans zijn om meer via de binnenvaart en het spoor te laten transporteren. Tot slot zal de invoering van de kilometerheffing een stimulans zijn om de wagenvloot te vergroenen. Vervuilende vrachtwagens betalen meer.” “Toch zijn er ook nadelen aan de ontwerpordonnantie. Er is een differentiatie naargelang het tonnage en de emissieklasse, maar er is geen differentiatie naargelang het tijdstip. Dat is jammer voor bepaalde

PROFESSOR CATHY MACHARIS (VUB):

“Er is nog potentieel om het goederentransport te optimaliseren”

distributiebedrijven, zoals Colruyt, die nu experimenteren met nachtleveringen. Kort gezegd: deze kilometerheffing zal geen verschuiving in de hand werken voor de daluren. Het fileleed zal dus niet verminderen.” Zijn er nog nadelen? Macharis: “Het gevaar bestaat dat de transportsector meer kleine bestelwagens zal inzetten om zo de kilometerheffing te omzeilen. Dat mogelijk pervers effect wordt wel verminderd door het feit dat hiermee ook de loonkost stijgt. Het is dus afwachten.”

Meer en meer steden in Europa voeren stadstol in. Was dit geen beter idee geweest? De overheadkost voor deze kilometerheffing is gigantisch. Macharis: “Ja, zeker omdat een studie van vorig jaar heeft uitgewezen dat stadstol voor Brussel financieel voordeliger is. Maar dit is nu eenmaal wat de drie gewesten hebben afgesproken.” “Het is ook vreemd dat de drie gewesten afspreken om één systeem in te voeren, en dan toch eigen tarieven hanteren. Voor een stad als Brussel valt dat nog enigszins te begrijpen, maar dat Wallonië en Vlaanderen anders tariferen, en zo ziet het er naar uit, maakt het er voor de internationale transportsector niet simpeler op.” Steven Van Garsse

Onderwijs > Na opheffing Voorrangsbeleid, Broso en andere ondersteuners

‘Onderwijsbegeleiders zijn de pineut’ BRUSSEL – Voorrangsbeleid Brussel (VBB) houdt er eind deze maand – nillens willens – mee op. De medewerkers moeten dus op zoek naar ander werk. En ze zijn niet de enige onderwijsbegeleiders die een job zoeken. Begin dit jaar doekte Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) een aantal organisaties op die in Brussel en de Rand bezig zijn met onderwijsbegeleiding en taalondersteuning. Uit efficiëntieoverwegingen, zo luidde de argumentatie. Het gaat om Voorrangsbeleid

Brussel en PIEO (Project Innoveren en Excelleren in Onderwijs), die ondersteuning gaven in het Brusselse basisonderwijs. Ook stopte ze de subsidiëring van het Samenwerkingsverband Netgebonden Pedagogische Begeleidingsdiensten, de vzw met onder meer Broso, het ondersteuningspunt voor het Brussels secundair onderwijs, en Rand en Taal, dat het onderwijs in de Rand bijstond. De meeste onderwijsbegeleiders zijn ‘gedetacheerde’ leerkrachten, die in principe altijd terug kunnen naar hun school. Maar zo simpel is het

MAGDA DECKERS (VOORRANGSBELEID BRUSSEL):

“Na twintig jaar ziet je oude school je niet graag verschijnen”

allemaal niet, zegt Magda Deckers, voorzitter van VBB, die erg bezorgd blijft om het lot van haar dertien onderwijsbegeleiders. “De helft van hen is gedetacheerd. Onder hen mensen die twintig jaar weg zijn uit hun school. Na zoveel tijd ziet de school je niet graag verschijnen en is het voor de meeste begeleiders ook heel moeilijk om daar weer behoorlijk te functioneren.” Na de beslissing om VBB te schrappen werd Deckers gezegd dat haar begeleiders zouden overgenomen worden door de andere onderwijsondersteuners. “Maar wat blijkt: bij

het Onderwijscentrum Brussel moeten ze deelnemen aan een examen. En als onze gedetacheerden slagen, gaan ze er financieel op achteruit. Ze mogen hun leerkrachtenstatuut weliswaar behouden maar verliezen de toeslagen en voordelen die ze bij ons hadden.” De pedagogische begeleidingsdiensten van de netten bieden volgens Deckers niet echt een uitkomst omdat die al plek moeten vinden voor de vroegere begeleiders van Broso en Taal en Rand. “Neen, het is een macabere situatie.” Bettina Hubo

BDW 1477 PAGINA 4 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

UITGELICHT > VLAANDEREN VERBIEDT, BRUSSEL TEMPORISEERT

‘IK WIL NIET DE STAATSSECRETARIS VAN DE CHAOS ZIJN’ BRUSSEL – Terwijl Vlaanderen het onverdoofd slachten op tijdelijke slachtvloeren vanaf dit jaar verbiedt, houdt Brussels staatssecretaris voor Dierenwelzijn Bianca Debaets (CD&V) vast aan een geleidelijkere aanpak. “Maar het zal hier ook geen jaren meer duren,” zegt ze.

fgelopen vrijdag liet Vlaams minister van Dierenwelzijn Ben Weyts (N-VA) weten dat het aangekondigde verbod op onverdoofd slachten op tijdelijke slachtvloeren nog dit jaar ingaat. Bij het komende offerfeest in september zal er dus alleen onverdoofd geslacht mogen worden in erkende slachthuizen. Op de tijdelijke offerplaatsen moeten de schapen vooraf verdoofd worden. Op deze manier komt Weyts tegemoet aan de Europese regelgeving. Die laat onverdoofd slachten om religieuze redenen toe, maar

alleen in erkende slachthuizen. In het Brussels gewest zullen de moslims hun schapen wel nog on-

Nochtans is het onverdoofd slachten een kwestie die ook heel wat Brusselaars beroert. Dat blijkt uit een enquête die onderzoeksbureau Ipsos uitvoerde onder duizend volwassen Brusselaars. De bevraging kwam er in opdracht van dierenrechtenorganisatie Gaia. Die wilde weten welk belang de Brusselaars aan het beleidsdomein dierenwelzijn hechten

STAATSSECRETARIS BIANCA DEBAETS (CD&V):

“Na uitgebreid overleg is gebleken dat Brussel er nog niet klaar voor is” verdoofd mogen laten slachten op de tijdelijke slachtvloeren van BrusselStad, Schaarbeek en Molenbeek.

(“het staat vrij onderaan in hun lijstje maar boven ruimtelijke ordening en toerisme”) en ook hoe de Brusse-

laars staan tegenover de prioriteiten van Gaia. Blijkt dat acht op de tien van de ondervraagde Brusselaars het helemaal eens of enigszins eens zijn met een verbod op honden-, katten- of apenproeven en met de oprichting van een centrum voor alternatieven voor dierproeven, zoals Gaia wil.

Draagvlak Ook vindt 83 procent van de ondervraagde Brusselaars dat het onverdoofd ritueel slachten van dieren verboden moet worden. Maar dat zal er voorlopig niet van komen. Staatssecretaris Debaets besliste in mei wel dat alle offeraars die op een tijdelijke offerplaats willen slachten vooraf een korte opleiding moeten volgen. Die is gericht op het verlichten van de stress en het lijden bij de dieren en zal worden gegeven door een dierenarts van het slachthuis van Anderlecht, de enige erkende slachtplek in het gewest. Maar een verbod op onverdoofd slachten in tijdelijke slachtplaatsen wil Debaets dit jaar nog niet invoeren, zo bevestigde ze dinsdag op de presentatie van de Gaia-enquête. “Wie denkt dat je in dit complexe gewest met zijn negentien gemeenten, al zijn geloofsgemeenschappen en zijn meer dan vijftig procent mensen van buitenlandse origine dit verbod zomaar kunt uitvaardigen, is niet realistisch. Na uitgebreid overleg is gebleken dat Brussel er nog niet klaar voor is. Als je nu nog voor september een verbod invoert, krijg je een toestand van complete chaos waarbij het dierenleed veel groter zal zijn. Want het slachthuis van Anderlecht kan het in zijn eentje niet aan. Die tijdelijke slachtvloeren werden juist ingericht om te vermijden dat mensen thuis in hun bad of op de koer gaan slachten. In Vlaanderen zit-

ten sommige burgemeesters ook al met de handen in de haren over hoe ze het moeten organiseren.” Het is wel de bedoeling van Debaets om op termijn in Brussel een verbod op onverdoofd slachten op tijdelijke slachtvloeren in te voeren. “Dat zal geen jaren meer duren, maar ik wil

DE WEEK IN BEELD DOOR JO VOETS Het levert doodse taferelen op wanneer gebouwen tot de nok zijn dichtgemetseld. Zeker wanneer dat het geval is voor verschillende aanpalende huizen. In dit stukje niemandsland aan de Ninoofsepoort overwoekeren de grijze bakstenen gradueel de panden. Alle sociaal weefsel is er afgestorven. Hier moet straks een nieuw stadspark verrijzen. Beliris verwacht deze zomer een vergunning voor de langverwachte heraanleg van de Ninoofsepoort, die voltooid zou moeten zijn tegen 2018. Tot zolang verschansen daklozen zich, uit het zicht, achter de potdichte poorten en ramen.

WEEKOVERZICHT

BDW 1477 PAGINA 5 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

WOENSDAG 27 MEI Nieuwe stripmuur in Laken. In de Lokvogelstraat in Laken wordt er een nieuwe stripmuur ingehuldigd met Jommeke als hoofdpersonage. De stripmuur is een realistie van art Murel en werd ontworpen door Sarina Ahmad, de kleindochter van de striptekenaar van Jef Nys. De stripmuur kwam er op initiatief van de Stad Brussel en de VGC. Negen politieagenten vrijgesproken van mishandeling. Een Brusselse rechter heeft negen politieagenten van de zone Brussel-Zuid vrijgesproken voor de mishandeling van een gevangene in de gevangenis van Vorst tijdens de cipiersstaking zes jaar geleden. Volgens de rechtbank gebruikten de agenten geen overbodig geweld om de gevangene naar de isoleercel te brengen. Drie verdachten opgepakt bij huiszoekingen in Schaarbeek. Bij huiszoekingen in Schaarbeek zijn donderdagavond drie verdachten opgepakt. De huiszoekingen in de Josaphatstraat, de Helmetsesteenweg en de Ooststraat zijn onderdeel van een groot drugsonderzoek. Er wordt geen drugs gevonden, maar wel verpakkingsmateriaal. Van de drie gearresteerden legt er één een bekentenis af.

VRIJDAG 29 MEI VUB reikt eredoctoraten uit. De VUB reikt haar eredoctoraten uit. Een gemeenschappelijk eredoctoraat gaat naar Lucie Van Crombrugge en postuum naar gynaecoloog Willy Peers, voor hun strijd voor het recht op abortus. Daarnaast krijgen de Surinaamse politica Marie Levens, de Keniaanse Fransisca Anyango en de Australische ex-premier Julia Gillard een eredoctoraat voor hun inzet om zoveel mogelijk kinderen toegang te geven tot kwalitatief onderwijs. Ten slotte zijn er nog eredoctoraten voor de Italiaanse pionier in gen- en celtherapie Luigi Naldini en de Britse historicus Peter Burke. Leerlingen met lange rok mogen school niet binnen. In het Institut De Mot-Couvreur op de Nieuwe Graanmarkt in Brussel mogen enkele leerlingen vrijdag de school niet in omdat ze een te lange rok aan hebben. Heel wat onder hen blijven daarop voor de school staan, maar de politie vraagt hen uiteindelijk om weg te gaan.

In Brussel mogen moslims voorlopig wel nog onverdoofd dieren slachten in tijdelijke slachtplaatsen.

het doen in overleg zowel met Gaia als met de gemeenten en de moslimgemeenschap. Er moet een draagvlak zijn.”

Elektronarcose Tijdens dit overleg zullen de alternatieven voor onverdoofd slachten

“ “

aan bod komen, zoals elektronarcose, een methode die door moslims in het buitenland gezien wordt als halal. Of ook het geven van giften in plaats van een dierenoffer. Zal het nieuwe verbod in Vlaanderen eind september niet leiden tot een overrompeling van de Brusselse

slachtplaatsen? Debaets: “We weten niet hoe het zal lopen. Het is koffiedik kijken. Het is ook niet aan mij, maar aan de burgemeesters om dit te organiseren en te beslissen of ze ook mensen uit het Vlaams gewest toelaten.” Bettina Hubo

ONVERDOOFD SLACHTEN VERBODEN IN VLAANDEREN. Vlaams minister van Dierenwelzijn Ben Weyts (N-VA) beslist dat het onverdoofd slachten op tijdelijke slachtvloeren vanaf dit jaar in Vlaanderen verboden wordt. Staatssecretaris voor Dierenwelzijn Bianca Debaets (CD&V) pleit voor een meer geleidelijke aanpak in Brussel.

ZONDAG 31 MEI

Persoonlijk ben ik ook een grote voorstander van stadskernvernieuwing” Eerder dit jaar verklaarden de Vlaamse coalitiepartners Open VLD en CD&V geen draagvlak meer te zien voor Uplace. Nu toont ook Vlaams minister-president Geert Bourgeois (N-VA) zich een koele minnaar (in Het Nieuwsblad).

Brussel wordt door de powers that be gebruikt als een hoerenkot” Tijn Sadée, correspondent in Brussel voor NRC, NOS en VPRO, merkt op dat de machtigen der aarde Brussel snel weer achter zich laten eenmaal ze hier ‘hun ding’ hebben verwezenlijkt. Onder de ‘achterblijvers’ waant niemand zich dominant, waardoor bluf in Brussel niet werkt (op NRC.nl).

HET WOORD

Rwandees jongetje verzamelt 5.000 handtekeningen tegen uitwijzing. Om een Rwandees jongetje uit Sint-Gillis in België te houden, zijn al 5.000 handtekeningen ingezameld. Hij krijgt van de overheid het bevel om het grondgebied te verlaten, maar omdat hij behandeld wordt voor een zeldzame beenderziekte zou een uitwijzing volgens de initiatiefnemers gevaarlijk zijn.

MAANDAG 1 JUNI Nieuwe rechtstreekse vlucht Brussel-Tokio. Vanaf dit najaar komt er een rechtstreekse verbinding tussen Brussel en Tokio. Dat maakt de Japanse luchtvaartmaatschappij All Nippon Airways bekend. Brussel wordt daarmee de zesde Europese bestemming van de Japanse maatschappij. De vluchten zullen vertrekken uit Narita Airport in Tokio.

DINSDAG 2 JUNI

N-logo Alle Nederlandstalige instellingen in Brussel krijgen een nieuw, zwart-wit N-logo. De N, voorgesteld door Vlaams minister voor Brussel Sven Gatz (Open VLD) en voorzitter van de Vlaamse Gemeenschapscommissie Guy Vanhengel (Open VLD), wordt een gemeenschappelijk logo voor de VGC en de Vlaamse regering. Het is geïnspireerd op het logo van

El Hachimi wint 20km door Brussel. Abdelhadi El Hachimi wint de 36ste editie van de 20 kilometer door Brussel. Dat doet hij in iets meer dan een uur tijd. Bij de vrouwen wint Manuela Soccol, die afklokt op 1 uur en 13 minuten. Meer dan 40.000 lopers uit 133 landen nemen deel aan de wedstrijd.

het Nederlandstalig onderwijs en moet de herkenbaarheid van Vlaamse instellingen in het straatbeeld bevorderen. Met de komst van het nieuwe logo pleit Bruno De Lille (Groen) er ook voor om de VGC te herdopen tot de Nederlandstalige Gemeenschapscommissie. Jilan Berroho

Brussels bedrijf haalt 100.000 euro binnen in 18 minuten. Domobios, een Brussels farmaceutisch bedrijf, haalt via een crowdfundingactie 100.000 euro op voor haar product Acarup, en dit in 18 minuten. Acarup is een nieuw middel dat huisstofmijt bestrijdt. Het bedrijf startte twee jaar geleden en viel al verschillende keren in de prijzen. Samengesteld door Jilan Berroho

MEER NIEUWS DE HELE WEEK ROND OP SURF NAAR BRUSSELNIEUWS.BE EN SCHRIJF JE IN OP DE NIEUWSBRIEF

BDW 1477 PAGINA 6 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

HoogSPANNING

Bij de top van de AK Partij geldt het adagium: “Wie niet voor is, is tegen ons.”

at er binnenkort verkiezingen zijn in Turkije is niet echt aan het straatbeeld te merken in Sint-Joost en Schaarbeek. Er hangen wel hier en daar affiches van Ahmet Davutoglu, de premier van Turkije en nummer twee van de AK-partij. Eén aanhanger van Erdogan heeft een grote vlag hangen aan zijn huis in Sint-Joost, en er is een ijsjesverkoper die zijn persoonlijke Audi gepimpt heeft met een nummerplaat waarop AKP prijkt. Voor de rest laat niets vermoeden dat er verkiezingen op komst zijn.

De raaf Bij een rondvraag in de cafés rond het Houwaertplein bevestigen de meeste Turken wel dat ze zeker zullen gaan stemmen, maar veel meer willen ze niet kwijt. ULB-professor Dirk Jacobs bevestigt wat ook wij aanvoelen: “De verkiezingen verlopen in een zeer gespannen sfeer. Een onderzoekster doet momenteel veldwerk in de Turkse buurten over kiesgedrag bij de Turkse Belgen. Zij ervaart de moeilijkheden aan den lijve.” De verklaring is niet zo ver te zoeken. De politieke spanning in het Turkije van vandaag is om te snijden. En daar doen de nakende verkiezingen niet veel goed aan. Dat zegt Kenan Erer. Hij is radiojournalist bij de Turkse lokale radio Gold FM. Elke ochtend is hij present met

zijn politiek duidingsprogramma Karganın Kahvaltısı, wat zoveel wil zeggen als ‘Het ontbijt van de Raaf’. “De raaf is mijn bijnaam,” zegt Erer in het Pi’anno café op de Haachtsesteenweg. “In het Turks is er een gezegde: ‘De raaf maakt het ontbijt klaar’. Wat zoveel wil zeggen als: ‘heb maar wat geduld’. Vandaar.” In dat programma geeft ‘de Raaf’ elke ochtend een uitgebreid persoverzicht over één thema waarbij hij alle kranten aan bod laat komen, van de meest populaire tot de kleintjes. Daarop kunnen de Turkse luisteraars reageren. Erer: “Er bellen zowel diplomaten, expats, maar ook werklozen of de lokale handelaar. We hebben dus een heel breed publiek. Aan de reacties te horen, leeft het politiek debat zeer zeker in de Turkse gemeenschap in Brussel. Sommigen zeggen dat ze na mijn programma nog de hele dag verdergaan met erover te discussiëren. Maar we krijgen ook bedreigingen, of mails omdat we ons te kritisch zouden opstellen tegenover de huidige regering. Terwijl ik denk: we doen gewoon onze job als journalist.” Mehmet Koksal werkt voor de Internationale Federatie voor Journalisten. Hij helpt journalisten, onder meer in Turkije, om belangenverenigingen op te richten. Hij volgt ook de vervolging op de voet in Turkije van al te kritische journalisten maar weet als Brusselaar ook goed wat er in de Turkse diaspora leeft. Hij ziet een regeringspartij, AKP, die volledig in het defensief zit. En die van geen kritiek wil weten. Koksal: “De redenering bij de top van de AK Partij is: wie niet voor ons is, is tegen ons. Dat bepaalt mee de huidige sfeer in de Turkse wijken in Brussel.”

Splijtzwam Die knauw in het zelfvertrouwen bij de AK

SCHAARBEEK/SINT-JOOST – Over een dikke week zijn er parlementsverkiezingen in Turkije. De ‘Brusselse campagne’ verloopt niet echt in een gemoedelijke sfeer. “Mensen uit hetzelfde dorp, die naar dezelfde moskee gaan, soms zelfs binnen één gezin, weigeren nog met elkaar te spreken. Het is echt tragisch.”

De republikeinen van de CHP, aanhangers van Kemal Ataturk, zijn de traditionele uitdager van de AK Partij van Erdogan.

Partij, die zich lang almachtig heeft gewaand, is tamelijk recent. Erer: “Sinds december 2013 is er iets veranderd. En dat is wat ik noem ‘corruptie-vraagteken’. De AK Partij wordt geplaagd door juridische schandalen. Dat heeft voor een scheur gezorgd: zij die de AK Partij nog steunen, en zij die daar nu twijfels over hebben. In de peilingen blijkt 14 procent van de AKP-aanhangers onbeslist. Dat is erg veel.” Ook in Brussel is president Erdogan niet langer onbesproken. Erer: “Vorig jaar was Erdogan in Brussel. Er waren toen manifestanten met een lege schoendoos. Die stond symbool voor de

schoendoos die eind 2013 bij de CEO van een staatsbank thuis is ontdekt en waar 5 miljoen dollar baar geld in zat. Corruptiegeld? Wie zal het zeggen.” Mehmet Koksal ziet, naast de corruptieaffaires, nog een belangrijke splijtzwam in het politieke landschap in Turkije. Nadat Recep Tayyip Erdogan en Fethullah Gülen van de (sectaire) Hizmet-beweging toenadering hadden gezocht tot elkaar is het in heel korte tijd tot een regelrechte breuk gekomen. Koksal: “Die is heel simpel te verklaren. Erdogan heeft beslist om de privéscholen, de dershanes, om te vormen tot publieke scholen. Heel veel van die dershanes zijn in handen van Gülen. Ze waren een echte geldmachine. Vanaf 1 september zijn ze allemaal gesloten.” Gülen en Erdogan zijn nu aartsvijanden. Erer vertelt hoe voelbaar die breuk is, tot in het hart van de Turkse wijk van Brussel, op de Haachtsesteenweg. “De Gulenisten en de aanhangers van de AK Partij zijn conservatieven, die dezelfde islamitische waarden delen, die naar dezelfde moskee gaan (Fatih Camii op de Haachtsesteenweg), vaak uit het zelfde dorp komen. Maar ze praten niet meer met elkaar. Het is tragisch. De breuk tussen vooren tegenstanders van Erdogan loopt zelfs binnen sommige gezinnen. Dat is ongezien.”

Kiesdrempel De beweging van Fethullah Gülen kent in Brussel een aanzienlijke aanhang. Er zijn Nederlandstalige Lucernascholen en tal van Franstalige Ecoles des Etoiles. Er is verder Betiad, de Federatie van zakenmannen, de culturele organisatie Fedactio en ook Zaman, de enige krant met een Benelux-editie, is in handen van de Fethullah Gülenbeweging.

BDW 1477 PAGINA 7 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

De Hizmet-beweging is wel apolitiek, en is niet door een partij vertegenwoordigd. Erer: “Ik heb in mijn radioprogramma al verschillende keren gevraagd aan de Gulenisten welke partij ze in deze verkiezingen steunen, maar daar willen ze uitdrukkelijk niet op antwoorden.” Volgens professor Dirk Jacobs profiteren vooral de republikeinen van de CHP hiervan. “Wat op zich een vreemd bondgenootschap is, want de republikeinen zijn voor een lekenstaat, en zijn eerder progressief. De beweging van Fethullah Gülen is religieus en uitgesproken conservatief.” Mehmet Koksal ziet het anders: “Gulenisten stemmen voor elke partij die de AK Partij het vuur aan de schenen kan leggen.” Voor Koksal ligt de sleutel bij die ene, vierde partij die vandaag niet in het parlement vertegenwoordigd is, de HDP. Dat is een verbond van Koerden en radicaal links, en wordt soms vergeleken met Syriza en Podemos. “Vandaag bestaat het parlement uit conservatieven (AKP), republikeinen (CHP) en nationalisten (MHP). Als de extreemlinkse HDP de kiesdrempel haalt van 10 procent, en de peilingen

geven dat aan, dan verandert het hele plaatje. Dan verliest de partij van Erdogan de absolute meerderheid en moet er een coalitie worden gevormd. Het verklaart meteen de zenuwachtigheid van de AK Partij.” Koksal verwacht dat niet alleen linkse Koerden voor de HDP zullen stemmen. Ook linksliberale intellectuelen en de christelijke minderheden kijken volgens hem uitdrukkelijk richting HDP. “Ze hopen allemaal dat de HDP de macht van de AK Partij kan breken.”

ADVERTENTIE

KOM DE IDE ALE INVESTERING BEWONDEREN

Grondwetswijziging Radiopresentator Erer ziet ook een AK Partij die erg gecrispeerd overkomt. Erer: “De AK Partij weigert zelfs naar de studio te komen.” Koksal: “Kort door de bocht: de aanhangers van Erdogan zeggen dat de schandalen over corruptie ingegeven zijn door complotten en dat het Westen Turkije op die manier wil destabiliseren. De tegenstanders van de AK Partij zeggen dat Erdogan een sultanaat wil installeren in Turkije.” Hoe dan ook verwacht Koksal dat het voor de AK Partij in een coalitieregering veel moeilij-

SAMENLEVING > AK PARTIJ STRIJDT OM BESLISSENDE STEM IN DE TURKSE WIJKEN VAN SINT-JOOST EN SCHAARBEEK

OM ERDOGAN TURKSE BELG STEMDE IN 2014 VOORAL VOOR DE AK PARTIJ De regeringspartij AKP hoopt dat ze, mede door het buitenlandse electoraat, de absolute meerderheid kan behouden, en geen coalitie moet sluiten. “Duitsland is door het aantal kiezers een belangrijkere factor dan België,” zegt ULB-professor Dirk Jacobs. De partij van Erdogan doet het traditioneel goed bij het buitenlandse electoraat. De AK Partij haalde bij de presidentsverkiezingen vorig jaar 62 procent, in België zelfs 70 procent. De AK Partij heeft de voorwaarden om te kunnen stemmen aanzienlijk versoepeld. In 2014 gingen in België slechts achtduizend Turken stemmen, op een totaal van 130.000 potentiële kiezers. Zondag werden de buitenlandse stembureau’s gesloten voor de parlementsverkiezingen van 7 juni. 46.430 Turken hebben in Brussel of Antwerpen hun stem uitgebracht, “goed voor 35 procent van de kiezers,” zegt woordvoerder Veysel Siliz, “waarmee we in het Europees gemiddelde zitten.” SVG

ker zal zijn om overheidsopdrachten aan bevriende bedrijfjes door te spelen. Koksal: “Dat zal voelbaar zijn tot in Brussel. Er zijn ook Belgo-Turkse aannemers die vandaag werven hebben in Turkije.” En er is ook de discussie over de grondwetswijziging. Erdogan wil van een parlementair naar een presidentieel kiessysteem. Als zijn partij daar alleen over kan beslissen, lukt dat alvast makkelijker. De AK Partij krijgt intussen de steun van de moskee van Diyanet (onder toezicht van de Turkse premier). Die legt bussen in naar de ambassade, zegt Erer. “Wat meteen ook voor controverse zorgt, want sommige gelovigen vragen zich af wie die bussen betaalt.”

Orfeo & Tosca opendeurdag op 7 juni (10u - 18u)

Paradox En dan rest er nog de vraag hoe de BelgischTurkse politici hier tegenover staan. Het is een publiek geheim dat heel wat Turken in Brussel socialistisch stemmen, maar in Turkije rechts-conservatief. Zelfs PS-burgemeester Emir Kir krijgt het verwijt de partij van Erdogan te steunen. Erer: “Expliciet zal hij dat misschien niet snel doen. Maar hij is niet zo lang geleden op bezoek geweest in de Syrische vluchtelingenkampen in Turkije. Hij was daar allerminst kritisch over, terwijl er in Turkije schande wordt gesproken over de onmenselijke toestanden. Door mild te zijn, steunt hij impliciet de politiek van Erdogan.” Lokaal voor de PS stemmen, en in het thuisland voor de oerconservatieve AK Partij. Het blijft een vreemde paradox? Dirk Jacobs: “Vanuit ons oogpunt misschien, maar voor vele Turken is het dat niet. Hier zijn ze eerder de minderbedeelden die hun heil zoeken bij de verzorgingsstaat en bij de PS, maar in Turkije hebben ze eindelijk een partij gevonden die hen toelaat om hun moslim-zijn in de openbare ruimte te kunnen beleven. Daarnaast staat Erdogan ook symbool voor het economische wonder. Ook daar hebben veel armere Turken van kunnen profiteren.” Steven Van Garsse

■

ideale investering voor wie zijn rendement graag ziet stijgen

■

perfecte huisvesting voor de groeiende groep expats

■

eigen verhuurdienst gespecialiseerd in verhuur aan expats

■

unieke ligging en prestigieuze uitstraling

■

vlakbij De Munt en het bruisende stadscentrum van Brussel

■

deel van het iconische Chambon-complex

■

riante binnentuin van landschapsarchitect Wirtz

■

meer info: bel 02/201 00 01 of kijk op thechambon.be

Afspraak in de Koloniënstraat 56 - 1000 Brussel

BDW 1477 PAGINA 8 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

“Het Brusselse biermuseum mag geen folklore worden, maar ook geen toerisme haut de gamme,” zegt Philippe Close (PS).

Aan de oevers van de Garonne verrijst la Cité des Civilisations du Vin, een 55 meter hoge wijnkaraf, een belevingscentrum over wijnculturen.

TOERISME BRUSSEL EN DE BROUWERS ZOEKEN INSPIRATIE IN FRANKRIJK

WIJN VERBOUWEN,

BIER SAVOUREREN BRUSSEL/BORDEAUX – Mede met dank aan Europa is het budget voor het Belgian Beer Palace in het Beursgebouw zo goed als rond. In Bordeaux nadert ondertussen La Cité des Civilisations du Vin de voltooiing. Brussels Schepen voor Toerisme Philippe Close (PS) trok met enkele schepenen en afgevaardigden van de brouwers naar Bordeaux. “Het bezoek biedt ons de kans om een aantal keuzes te valideren,” aldus Close.

an de oevers van de Garonne rijst een grote wijnkaraf van 55 meter hoog uit de grond. De ruwbouw is klaar, volgend jaar in de lente moet hier La Cité des Civilisations du Vin de deuren openen. Het woord wijnmuseum mag niet gebruikt worden, het gaat over wijnculturen, wereldwijd, niet enkel en alleen in de Bordeauxstreek. Dat heeft te maken met de ingewikkelde Franse wetgeving die onder andere het alcoholverbruik wil verminderen. In La Cité zullen wijnparcours van over heel de wereld voorgesteld worden, maar er zal ook aandacht zijn voor de geschiedenis – godsdienst en wijn – en gezondheidsaspecten

van het wijngebruik. In een aula met 250 plaatsen moeten films, documentaires, theater en dansvoorstellingen plaatsvinden. Eén voorwaarde: ze moeten in het teken van de wijnbouw staan.

Van wijn naar bier Naar verluidt zijn de Amerikanen hier erg in geïnteresseerd. Een parcours doorheen La Cité neemt minstens 90 minuten in beslag en eindigt in het Belvédère met een glaasje wijn. La Cité rekent op giften van wijnboeren voor het schenken van de degustatie want wijn aankopen mag niet. De toegangsprijs zal 20 euro bedragen. Cité en inrichting kosten 65 miljoen euro. Er worden 4.000

bezoekers per dag verwacht. La Cité is goed voor 250 voltijdse banen. Het Brussels biermuseum heet voorlopig Belgian Beer Palace. Die naam zal zeker nog wijzigen, maar dit is alvast niet voor vermorgen. “Eerst moet de inhoud er zijn, dan pas de naam,” zegt Managing Director Krishan Maudgal die voor de brouwers het project opvolgt. De eerstvolgende stap is de aanduiding van het architectenbureau, er zijn nog zes bureaus in de running, het verdict valt begin juli. Close: “We moeten het juiste evenwicht vinden, we mogen het historische gebouw geen onrecht aandoen, maar evenmin het bier.” Close heeft moeten vechten voor

PHILIPPE CLOSE:

“We mogen het historisch gebouw geen onrecht aandoen, maar evenmin het bier” ‘zijn’ biermuseum: “Ik heb tal van verwijten gekregen toen ik het biermuseum lanceerde. Men heeft me verweten een banaal product als bier in een historisch gebouw onder te brengen, maar sinds een tiental jaar

is bier een branche. Men verweet me een overbodig museum te willen. De brouwers hebben ons niet nodig, zo luidde het verder. Maar een biermuseum is niet overbodig: iedere Belg is opgegroeid met bier. Net zoals in Bordeaux moeten we nu een wetenschappelijke equipe – historici, geografen, enzovoort – samenstellen. Het biermuseum mag geen folklore worden, bier is een edel product, maar we willen evenmin toerisme haut de gamme.” Uit een enquête die de Brusselse regering drie jaar geleden in zes landen heeft laten uitvoeren, blijkt er wel degelijk dat er interesse is voor een biermuseum. Van de ondervraagden zei 46 procent dat ze zeker naar het biermuseum zouden gaan bij een bezoek aan Brussel, 21 procent zou zelfs speciaal naar Brussel komen voor het museum. Maar negen procent was onverschillig, de rest zou hun bezoek laten afhangen van het reisprogramma. Charles Leclef van de Mechelse brouwerij Het Anker – die onder andere Gouden Carolus brouwt – vat het concept van het museum kort en bondig samen: “Het moet interactief en joviaal zijn. Er is een revival van het bier wereldwijd die aan de Belgische brouwers te danken is, Belgische brouwers vinden de juiste toon terwijl de smaak van bier in het buitenland gebrouwen vaak extreem is. Het moet de passie van de Belgische brouwers uitstralen: het juiste bier op de juiste temperatuur, in het juiste glas, met de juiste kraag schuim.” En Maudgal: “De juiste smaak en het juiste aroma.” Over de inrichting van het museum willen Close noch

BDW 1477 PAGINA 9 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

STEDENBOUW > BORDEAUX WIL 1 MILJOEN INWONERS TEGEN 2030

EEN VOETGANGERSZONE VOL AMBIANCE

De hogesnelheidstrein die Parijs met Bordeaux verbindt moet in 2017 operationeel zijn, nu is er een hst tot Tours maar verderop een boemel. Nu al zijn de helft van de nieuwe inwoners die de wijnstad aantrekt actieve Parijzenaars die pendelen. Nadien hoopt Bordeaux op meer: de ambitie is om in 2030 toe te treden tot de Europese metropolen van meer dan één miljoen inwoners. “Steden willen groeien,” geeft Brussels schepen van Toerisme en Financiën Philippe Close (PS) als commentaar. “Dat zie je ook bij ons, kijk maar naar Gent van burgemeester Daniël Termont (SP.A).” We wachten aan de Cours du Médoc op een bus die ons naar de toekomstige ‘Cité des Civilisations du Vin’ moet brengen. Tussen de stoeptegels groeit het onkruid weelderig. Typisch Frans? Onze gids, Marie-Elisabeth Sapin van de dienst Internationale Betrekkingen van de stad Bordeaux, legt uit: “De inwoners mogen om hun stoep te onderhouden geen chemische producten meer

BORDEAUX – De metropool Bordeaux wil tegen 2030 de kaap van één miljoen inwoners ronden. Nu zijn dat er 750.000. Massale nieuwbouw en een ‘wijnmuseum’ (zie hierboven) – dat zo niet genoemd mag worden – moeten daarvoor zorgen.

(Gomb) moeten samengeteld worden. Wat Bordeaux alvast gemeen heeft met Brussel, is het massaal plaatsen van parkeermeters. Buurtbewoners moeten vijftien euro per maand betalen om te parkeren, een flink pak meer dan in Brussel. “Er was luidkeels protest,” legt Sapin uit. Maar dat is ondertussen gaan liggen. Bordeaux heeft sinds 2009 een uitgebreide voetgangerszone, waar het om middernacht zeer aangenaam flaneren is, met dank ook aan het goede weer. Het is wel opletten voor de trams die door de voetgangerszone rijden en de fietsers die er massaal gebruik van maken. Maar de ambiance is uitstekend.

Werelderfgoed

gebruiken.” Langs de Cours du Médoc vinden we ook een van de laatste telefooncabines van de stad, goed voor een foto. Een wandeling door Bordeaux ’s anderendaags leert dat de ene straat het onkruid op haar stoepen al beter wiedt dan de andere. Om nieuwe inwoners aan te trekken, is Bordeaux massaal aan het bouwen. Ieder nieuw project met een redelijke omvang moet 20 procent sociale woningen tellen, huur- en koopwoningen samen. Vertaald naar Brussel betekent dit dat de sociale woningen, de koop- en huurwoningen van het Woningfonds en de koopwoningen van City.dev

’s Anderendaags in de voormiddag is het tijd om de voetgangerszone bij daglicht te verkennen. De Rue Sainte-Cathérine is een lange winkelstraat waar je (helaas) alle grote kledingketens vindt. In de smalle straatjes is er meer couleur locale. Le Comptoir Bordelais op de hoek van de Rue de la Maison Daurade en de Rue des Piliers-de-la-Tutelle huist een winkel van regionale dranken, met onder andere nos apéritifs oubliés. Recht tegenover is er een aardig overdekt galerijtje dat in restauratie is, netten moeten verhinderen dat er stenen naar beneden donderen. Je vindt er nog prachtig historische opschriften zoals Pharmacie/Apothicaire. Het Beursplein dat werelderfgoed is, lost alle verwachtingen in. Helaas staat de Miroir d’Eau, een enorme vlakke fontein tussen Place de la Bourse en het water, droog. Dat is dan voor een volgende keer. Danny Vileyn

ADVERTENTIE

de brouwers iets lossen, vast staat wel dat het geen groot café of reusachtige proeverij wordt.

Guinness en whisky Aan het budget van 25 miljoen euro hebben naast de Stad Brussel, de Brusselse regering, Beliris en Europa ook de brouwers vijf miljoen euro bijgedragen. De Stad Brussel stelt het gebouw ter beschikking. Op dit ogenblik is 95 procent van de Belgische brouwers bij het project betrokken. Onder de 95 procent uiteraard de grote brouwers zoals AB Inbev, Alken Maes en Duvel-Moortgat. Om het project een kans te geven – ook financieel – moest er eerst bij de grote aangeklopt worden. Maar de deur staat nog altijd op een kier voor de kleine brouwerijtjes die er nog niet bij zijn. In tegenstelling tot de Franse wijncollega wordt het biermuseum geen museum van het bier, maar wel degelijk een museum van het Belgisch bier. Het is het Belgisch bier dat toeristen moet lokken. Philippe Close: “Brussel is van het saaie imago af waarmee de stad tot tien jaar geleden nog kampte.” Hoeveel toegang het biermuseum zal vragen is nog niet geweten, al is het de bedoeling dat het museum binnen de drie jaar zelfbedruipend is. Met het Brussels biermuseum sluit Brussel niet enkel aan bij Bordeaux, maar ook bij de Heineken Experience in Amsterdam, de Guinness Storehouse in Dublin en The Scotch Whisky Experience in Edinburgh. Danny Vileyn

donderdag 11 juni 2015, 10u - 16u

opleidingsbeurs 2015 Uw schakel naar werk

jeudi 11 juin 2015, 10h - 16h

bourse de la formation 2015 En route vers l’emploi

Gratis toegang Entrée gratuite

Ancienne Belgique Boulevard Anspachlaan 110 1000 Brussel/Bruxelles Nederlandstalige opleidingstrajecten naar werk in Brussel Parcours de formation en néerlandais vers l’emploi à Bruxelles www.schakelsnaarwerk.be Georganiseerd door / Organisée par:

Met de steun van / Avec le soutien de:

P-PRAAT Eerst en vooral: gelukwensen voor onze ministerpresident Rudi Vervoort (PS). Die is namelijk de trotse vader geworden voor een zoon: Louis. Voorwaar proficiat, en het leven van een jonge vader met een voltijdse baan kennende, ook een beetje innige deelneming. Mahinur Ozdemir maakt geen deel maar uit van CDH. Ze kreeg de bons omdat ze geweigerd had de Armeense genocide te erkennen. Sinds Emir Kir (PS) dat deed, dachten wij nochtans dat dat ok was in politiek Brussel, maar bij het CDH houdt men zich blijkbaar aan andere normen van opportunisme. Al kunnen de dik 18.000 stemmen van Kir bij de laatste verkiezingen er ook wel iets mee te maken hebben dat hij met fluwelen handschoentjes wordt aangepakt. De zaak zorgde in ieder geval voor behoorlijk wat stennis binnen het CDH. In La Libre spreken anonieme kopstukken over een “onaanvaardbare inmenging” van de in Turkije regerende AKP-partij. “De Turkse regering ziet een aantal personen hier als agenten van hun land”, klinkt het. Dat de affaire meer in de interne keuken van de Franstalige christendemocraten past, dan dat ze met hoogdravende principes te maken heeft, is ook wel duidelijk. Sommigen zien er de overwinning in van de ‘plattelands’-CDH van Benoît Lutgen op de ‘stads’-CDH van Joëlle Milquet. En dat zou dan weer de neergang van Milquet bespoedigen. Volgens de verzamelde kwatongen zou ze aan haar laatste legislatuur bezig zijn. Als Madame Non haar laatste uur geslagen zou hebben, betekent dat in ieder geval weer een serieuze aderlating voor deze rubriek. En sinds Charles Picqué in Sint-Gillis ondergedoken is en Groen in de oppositie zit, is de spoeling al zo dun geworden. We dachten het nooit te zeggen, maar Brigitte Grouwels, waer bestu bleven?

CHIEN ÉCRASÉ Over communitarisme gesproken: de snoodaards van het Taal Aktie Komitee hebben in Sint-Genesius-Rode kunst gevandaliseerd. Nu ja kunst, wat graffiti in een spoortunnel. Maar met de zegen van de gemeente, en dan is de grens tussen vandalisme en streetart flinterdun. In ieder geval, de straatkunstenaars verwezen naar Rhode-SaintGenèse, en dat kan niet in een fiere Vlaamse faciliteitengemeente. Nu denkt u, intelligente lezer, wat voor een onnozel faits divers is dat. Niet zo voor onze vrienden van Le Soir, waar men nooit te beroerd is om het communautaire vuur brandende te houden. Leest u even mee. Les talibans linguistiques du Taal Aktie Komitee (TAK) ont franchi, ce week-end, un pas symbolique dans leur lutte rabique contre la présence d’inscriptions en français dans les communes de la périphérie. En nog: Les lobotomisés linguistiques du TAK ont décidé que même l’art prudent en terre de périphérie se devait d’être combattu à coups de grafs vulgaires, tracés d’une main vengeresse pour recouvrir les mots interdits de Rhode-Saint-Genèse. En om in schoonheid af te sluiten verwijzen onze confraters naar de arme, tweetalige, straatkunstenaars qui avaient uni leurs efforts artistiques pour rendre un coin de Rhode-Rode simplement plus beau, sans se poser ces questions linguistiques qui n’agitent plus que ces vieux nostalgiques d’une Flandre fransfrei.

BDW REGIO

BDW 1477 PAGINA 10 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

DIT WEEKEND IN ATELIERS MOMMEN > 141 JAAR ATELIERS EN 11 JAAR VZW

KUNSTENAARSCITÉ MOMMEN BERAAMT FEEST Jean-Louis Struyf, blijven betrokken. Struyf richtte in 2004 mee de vzw Ateliers Mommen op toen het gebouw bedreigd werd door ‘verloftisering’. Sedert de reddingsoperatie verhuurt de gemeente de ateliers tegen democratische prijzen. Op reservatie zal Struyf tweetalige rondleidingen geven: “Vlakbij woonde de kunstverzamelaar Henri Van Cutsem, in het huis waar vandaag het Charliermuseum is, zodat het hier Klein Montmartre werd genoemd. Zeker is dat de gebroeders Oyens in de Mommenateliers geschilderd hebben, er werden moules van Constantin Meunier teruggevonden, en Félicien Rops verzorgde grafisch werk voor Mommen. Hier werden de grote doeken van het IJzerpanorama van Alfred Bastien en het Caïropanorama van Émile Wauters voorbereid.”

Uitwisselingen

‘Gezicht van het werkhuis Felix Mommen’, schilder en datum onbekend.

SINT-JOOST - In de Mommen-ateliers achter de koetspoort aan de Liefdadigheidsstraat 37 zijn al sinds 1874 onafgebroken kunstenaars aan het werk. Iedereen is dit weekend welkom op hun feest dat zaterdagavond cumuleert in een lichtspektakel waarbij de grote vensters van de ateliers tot leven komen.

en wijndruppel loopt de karaf af en drupt op een viltje. Zoveel druppels later begint er zich voor kunstschilder Louis Callebaut een silhouet af te tekenen. Hij bewerkt ze verder tot portretten, “vinotypes” noemt hij ze, waarvan hij er al een aantal heeft verkocht. Callebaut is een schilder pur sang

ADVERTENTIE

Puzzel Deze dienst wil u de nodige informatie bezorgen om u wegwijs te maken in uw zoektocht naar mogelijkheden, voorzieningen voor personen met een handicap

✆ 0800-15045

alle werkdagen van 9 tot 12u30, maandag, dinsdag en donderdag van 13 tot 15u30

Bezoeken enkel op afspraak

puzzel@resonansvzw.be

– “een foto terwijl ik werk? ik doe niet alsof! schilderen is heilig” – die al veertig jaar in de cité werkt: “Als een architect een huis bouwt, zorgt hij ervoor dat het naar het zuiden georiënteerd is. De ramen van de voormalige werkplaatsen van Félix Mommen zijn bewust naar het noorden gericht, zodat ik als schilder de hele dag dezelfde kleuren op mijn palet zie. Bovendien is het hier ruim, handig voor mijn grote doeken. Zie je die kroonlijsten? Die waren bedoeld om kaders aan op te hangen.” Callebaut kocht nog verf in de winkel van Mommen die hier als schrijnwerker vanaf 1874 materiaal voor schilders vervaardigde, eerst kaders, later ook ezels, paletten en verf. Mommens zoon zette zijn zaak voort, maar ging zich vanaf de jaren 1950 toeleggen op cinemadoeken. In de jaren 1980 kon Callebaut in het atelier intrekken: “Als ik ‘s nachts een idee heb, hoef ik maar de mezzanine af te komen en mijn borstels staan daar, op de werkbank

van meer dan honderd jaar oud die nog van Mommen is geweest. Als je elders woont, blijven je ideeën dikwijls achter op de trein of metro. De solidariteit in de cité is groot. Het is een veilige haven, waar je de vogels nog hoort fluiten, op tien minuten wandelen van Madou en het centrum van Brussel (en op vier minuten wandelen van metrohalte KunstWet, AD).” Nu werken en leven er een dertigtal grafici, beeldhouwers, schilders, multimedia kunstenaars, performers en poëten van overal: “De problemen in België zijn politiek, tussen de mensen bestaan die niet. We noemen onszelf de Mommeniens en de Mommeniennes, het is een levenswijze.”

Klein Montmartre “Mommen was ook een mecenas voor schilders in een tijd waarin ze meer en meer autonoom begonnen te werken en werkruimte nodig hadden,” ook ex-bewoners, de kunstschilder Herman Geys en videast

LOUIS CALLEBAUT:

“We noemen onszelf de Mommeniens en de Mommeniennes, het is een levenswijze”

De hele geschiedenis is te volgen doorheen de tentoonstelling die Pierre Coppens maakte met interviews van oud-kunstenaars, filmpjes van Pascal Baes die de tijd stilzetten, en met als speciale gast het schilderij ‘Gezicht van het werkhuis Felix Mommen’. Het schilderij van een anonieme schilder werd recent door het Charliermuseum aangekocht. In Salon Mommen zal een overzicht te zien zijn van het plastisch en audiovisueel werk van de residenten. Ideaal startpunt om achteraf naar een van de Open Ateliers te trekken. Op 20 juni, laatste dag van de expo’s, volgt er een rondetafelgesprek met sociologen, geografen en kunstenaars over hoe (moeilijk) het is om als kunstenaar in de stad te werken. Voor kunstenaars met een onregelmatig inkomen kunnen verhuurders niet altijd begrip opbrengen. Salon Mommen geeft vandaag kunstenaars van binnen en buiten de muren de kans om zich te laten zien. Zo kwamen er al mooie uitwisselingen tot stand zoals die tussen de Japanse multi-instrumentalist Arco Degurutieni en La Fanfare du Belgistan, die zaterdag samen optreden. Dan komen ook de vensters tot leven met Real life windows. Live performances, projecties met poëzie of artiesten live aan het werk. Elke kunstenaar laat iets anders gebeuren aan zijn raam, dat symbool staat voor de kunstenaar op zoek naar een publiek. An Devroe Programma via ateliersmommen.collectifs.net

BDW 1477 PAGINA 11 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

JETTE > BERNARD LACROIX NA 27 JAAR SCHEPEN AF

Wissels binnen meerderheid Aflossing van de wacht binnen de Lijst van de Burgemeester. Schepen Bernard Lacroix, jarenlang het gezicht van de Jetse handel en inmiddels pensioensgerechtigd, nam afgelopen woensdag ontslag. Lacroix, sinds 1988 schepen, wordt vervangen door JeanLouis Pirottin. Die was van 2000 tot 2012 ook al schepen. Pirottin wordt, net als Lacroix, verantwoor-

delijk voor werk. De bevoegdheid voor handel gaat evenwel naar Paul Leroy. Die draagt in ruil de verantwoordelijkheid voor (Franse) cultuur over aan Pirottin. Ook bij Ecolo-Groen is er een schepenwissel op til. Nathalie De Swaef, sinds woensdag fractievoorzitter, zal eind dit jaar Christine Gallez als schepen vervangen. HUB

ANDERLECHT > GEMEENTE GELOOFT NOG STEEDS IN UITBREIDING STADION

‘EEN PLAN B IS NOG NIET AAN DE ORDE’ Na het negatieve advies van het Brussels Gewest op de uitbreiding van het Vanden Stockstadion in Anderlecht lijkt het gemeentebestuur het geweer niet meteen van schouder te veranderen. “Ook al kunnen we zeker niet uitsluiten dat Anderlecht vertrekt, is het nog veel te vroeg om er al helemaal vanuit te gaan,” zegt bevoegde schepen Gaëtan Van Goidsenhoven (MR).

VORST > VERJAARDAG SINT-AUGUSTINUSKERK VALT IN DE PLOOI

Kerk blaast 80 kaarsjes uit Dit weekend kan u rondkijken boven in de toren van de Sint-Augustinuskerk op Hoogte Honderd. Maar op haar tachtigste verjaardag staat in dit Open Kerkenweekend ook haar binnenkant in de kijker. De sobere buitenkant, want de passant had geen tijd meer om lang stil te staan, moest onmiddellijk de aandacht leiden naar het tot 54 meter hoge kruis. De kerk uit 1935 van de twee jonge architecten Léon Guiannotte en André Watteyne, gebouwd in het toen nieuwe en goedkope beton, staat nog overeind. Hoewel het van 1967 tot 1985 nog kantje boord was door de oplopende kosten en geruchten over een metrostation. In de kerk zijn er onder andere figuratieve glas-

De beslissing van het gewest om in het gemeentelijk bestemmingsplan van de gemeente Anderlecht een negatief advies te geven voor de uitbreidingsplannen van het huidige RSCA-stadion, sloeg Van Goidsenhoven met verstomming: “Ik moet toegeven dat ik die beslissing niet begrijp. Vooral omdat het Brussels Gewest nauw betrokken was bij de gesprekken met de club. Het Gewest kiest duidelijk de kaart van parking C, ook al lijkt dat plan meer en meer op losse schroeven te staan. Het lijkt me dan ook heel onvoorzichtig om de piste van de uitbreiding helemaal uit te sluiten en we hebben vanuit de gemeente om bijkomende uitleg gevraagd bij het Gewest.” De N-VA stelde zich op gewestniveau al vragen bij het Eurostadion op parking C, nadat een recente studie van architect Sven Goedefroo heeft uitgewezen dat de renovatie

ramen van Paul Steyaert en non-figuratieve van Patrick de Jaeger en Félicien Penders en een art-decokruisweg van André Watteyne en de Oostendse beeldhouwer Oscar De Clerck. Er wordt een verjaardagsviering opgedragen, muziek gebracht door organist en componist Piet Lincken, en een lezing door historicus Stéphane Colin over de betekenis van versiering in het Interbellum. De expo van Caroline Chariot-Dayez is een duik in het diepe. Als filosofe schildert zij al vijftien jaar plooien die voor haar sporen zijn van het andere, het schone, wat zij gelijkstelt AD met het spirituele. Meer info: Pierre Hériard: 0495-79.88.93, pierre.heriard@gmail.com

ADVERTENTIE

van het Koning Boudewijnstadion tot drie keer goedkoper zou zijn. In Anderlecht interpelleerde oppositieraadslid Nadine Van Lysebetten (N-VA) de meerderheid over de kwestie. “Heeft de gemeente wel alles in het werk gesteld om RSCA in Anderlecht te houden?” vroeg ze. Zowel burgemeester Eric Tomas als Van Goidsenhoven houden vol van wel. Op de vraag wat de gemeente dan zal doen bij een eventueel vertrek, willen ze echter niet ingaan. “Om daarop te antwoorden moeten we eerst een studiebureau aan het werk zetten,” zegt Van Goidsenhoven, “maar daarvoor is het nu veel te vroeg.” Van Lysebetten stelt zich echter wel vragen bij de opstelling van het gemeentebestuur en meer bepaald bij burgemeester Tomas. “Het is bekend dat hij in de buurt van het stadion woont en een dubbel gevoel heeft bij de uitbreiding ervan, wat toch ook heel wat overlast voor de buurt zou betekenen. Hij verdedigt officieel de uitbreiding, maar ik sluit niet uit dat hij achter de schermen partij kiest voor het Gewest en zijn partijgenoot Ivan Mayeur voor wie het Eurostadion op parking C en de komst van Neo-project – waar nu het Boudewijnstadion staat – een uitgemaakte zaak is.” Bruno Schols

BDW 1477 PAGINA 12 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

ANDERLECHT > OVERDEKTE VOEDINGSMARKT OP ABATTOIR

‘SANTA CATARINA IN BRUSSEL’ zou het anders commercieel onhaalbaar geweest zijn.

Zuiderse sfeer

De nv Abattoir wil dat de binnenmarkt deel uitmaakt van de buitenmarkt.

In Kuregem is vrijdag Foodmet geopend. De nieuwe overdekte voedingsmarkt bevindt zich op de site van Abattoir in Anderlecht. In het gebouw zijn 50 standen gevestigd, waaronder 17 nieuwe slagers. In de markthal is ook een kleine bistro. Mensen slenteren het gebouw binnen en gaan in de rij staan bij een van de vele groentenstanden alsof ze dat al tien jaar lang wekelijks doen. Ook de handelaars staan er nonchalant bij. Ze bieden voorbijgangers een stuk ananas aan of steken verkochte groenten met een vlot gebaar in plastieken zakjes. Paul Thielemans, woordvoerder van de nv Abattoir, vertelt lachend hoe het er 24 uur geleden nog op leek dat

de Foodmet zijn opening niet zou halen. In de markthal staan sommige winkels leeg, maar dat is niet omdat ze onsuccesvol is. “Integendeel, we willen gewoon even afwachten om te kunnen inspelen op de diversiteit van het aanbod,” aldus Thielemans. “We willen de leegstaande winkels graag uitgebaat zien door verkopers van Zuid-Europese producten.” De bedoeling is dat klanten kunnen kiezen uit een uitgebreid gamma van verse waren. Aan groenten en fruit is er duidelijk geen tekort, maar ook vis, brood, kaas, eieren en olijven ontbreken niet. Het pronkstuk van de nieuwe versmarkt is duidelijk het ruime vleesaanbod: zeventien nieuwe slagers staan er naast elkaar. Dat lijkt mis-

“De stadsboerderij moet meer zijn dan louter een economisch project” schien veel, maar het is slechts de helft van de slagers die Abattoir hiervoor tewerkstelde in de oude vleeshal. Deze sloot een week eerder omdat die niet meer voldeed aan de hygiënische normen. Voor een plaats in de Foodmet werd van de slagers een aanzienlijke investering gevraagd. Met meer concurrentie

Buiten vindt de markt van altijd plaats. De weekendmarkten op de site van Abattoir zijn de grootste van België. Volgens Thielemans vormt de komst van Foodmet geen bedreiging voor de bestaande markt, hij ziet het als een toegevoegde waarde. “We willen dat de binnenmarkt deel uitmaakt van de buitenmarkt, daarom hebben we ons best gedaan om een zo vloeiend mogelijk publieke ruimte te maken,” vertelt Thielemans. Met de vele kleuren, talen en geuren is die sfeer van buiten inderdaad ook binnen te voelen. “We hebben Foodmet een beetje gebaseerd op Santa Catarina, de bekende versmarkt in Barcelona,” vertelt Jo Huyghe, projectmeester. “Enerzijds willen we die Zuiderse sfeer hier tot leven brengen, maar anderzijds willen we het nog beter doen door duurzamer te werk te gaan.” Voorlopig is de markthal enkel open op de dagen dat het buiten ook markt is, met name vrijdag, zaterdag en zondag. In de toekomst is het wel de bedoeling om deze tijden uit te breiden en ook te openen op een weekdag. Ook de nieuwe bistro kan op deze dagen bezocht worden. De gerechten hier worden overigens gemaakt met de producten van de handelaars op de voedingsmarkt. Foodmet is een investering van negentien miljoen euro. De subsidie van zes miljoen euro die ze ervoor kregen, is een soort van lening die de komende 20 jaar terugbetaald moet worden aan de concessionarissen, in de vorm van korting op

de maandelijkse concessieprijs. Toch blijkt een standplaats erg duur te zijn. Een fruithandelaar die hiervoor buiten op de markt stond, staat sceptisch tegenover de nieuwe markthal. “Binnen betalen we meer dan het dubbele van buiten,” vertelt hij. Daartegenover staat wel dat ze nu een koelruimte ter beschikking hebben. “In de winter en als het regent hopen we meer te verkopen.” Maar zal het genoeg zijn om te kunnen overleven? Hij haalt bedenkelijk zijn neus op: “We zullen wel zien, zeker.”

Boerderij op het dak Op het dak van Foodmet komt een stadsboerderij. Het initiatief komt van de vorige Brusselse regering. “Deze vorm van stedelijk boeren is al vrij populair in het buitenland, maar in België nog niet toegepast op de manier dat wij van plan zijn.” De stadsboerderij zal samenwerken met het restaurant dat op de eerste verdieping komt. Hier worden de boerderijproducten onmiddellijk in de gerechten verwerkt. “De bedoeling is dat de stadsboerderij meer is dan louter een economisch project. In de toekomst komt er sowieso een moment waarop we op zoek moeten naar een andere manier van voedselvoorziening, en dit kan dan een voorbeeld zijn.” Foodmet is de eerste stap in de realisatie van het masterplan dat Abattoir heeft opgesteld. Het uitgangspunt van dat plan is het creëren van een groot plein rond de overdekte markt. Met een oppervlakte van 60.000 vierkante meter, wordt dit het grootste marktplein van Brussel. Dit betekent de bouw van een nieuw stedelijk slachthuis langs het kanaal, en de afbraak van de oude installaties. Abattoir kreeg vorige week goed nieuws: voor de bouw van het slachthuis voorziet het Europees structuurfonds EFRO hen van een subsidie ter waarde van bijna tien miljoen euro. Margo Claeys

ADVERTENTIE

Een markthal vol smaak Votre marché gourmand

OPEN I OUVERT: 07:00 > 14:00 Vrijdag, zaterdag en zondag Vendredi, samedi et dimanche Op de site van | Sur le site de l’ Abattoir,

Rue Ropsy Chaudronstraat 24 1070 Anderlecht Parking : Delacroix rue Jules Ruhlstraat Metro : Clemenceau, Delacroix

www.foodmet.brussels

BDW 1477 PAGINA 13 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

KOEKELBERG > GOOCHELCLUB KOMT EEN KEER PER MAAND SAMEN

UIT DE LUCHT GEGREPEN

ABRACADABRA, SIMSALABIM, HOCUS POCUS, RCMB

Elk jaar koopt het Nationaal Geografisch Instituut (NGI) luchtfoto’s aan om zijn databank met geografische gegevens aan te passen. Overlappende luchtfoto’s worden daarop op elkaar gelegd, waardoor een 3D-model ontstaat, dat op zijn beurt vergeleken wordt met de gegevens die het NGI al heeft van plaatsnamen, rivieren, bossen en gebouwen. Zo wordt duidelijk of plaatsen nog overeenkomen met de kaarten die het NGI heeft. Indien nodig past het NGI de gegevens aan. Het NGI beschikt ondertussen al over een indrukwekkend archief luchtfoto’s. Een selectie hiervan vindt u week na week terug in deze rubriek ‘Uit de lucht gegrepen’. Het gaat steeds om (oude) foto’s uit een van de negentien Brusselse gemeenten. Raden waar we zijn, en bij uitbreiding, wanneer een foto is genomen, is een bezigheid die de geest van kaartliefhebbers, geografen, maar ook ‘gewone’ Brusselliefhebbers, scherp houdt. Vorige week zag u Cité Hellemans in het hart van de Marollen. Deze week zoeken we een mooie laan in één van de duurste gemeenten van Brussel. In de rechterbovenhoek ziet u een ziekenhuis dat ook bij Nederlandstaligen bekendheid geniet. Het ziekenhuis werd een paar jaar geleden volledig vernieuwd, in de inkomhal vindt u een heel opvallend rood kunstwerk van Sophie Cauvin. Alweer een foto uit 2009. Waar zijn we? DV

“De goochelaarsethiek laat niet toe dat trucs worden uitgelegd aan derden.”

Elke tweede dinsdag van de maand is het sportcentrum Victoria een beetje een magische plek. De leden van de Royal Club des Magiciens de Bruxelles (RCMB) komen dan samen. Afwezig, Perkamentus en Merlijn. Wel aanwezig, goochelliefhebbers die samenkomen om elkaar te verwonderen met hun nieuwe trucs en kunstjes. Charles Vandenbroek is voorzitter van de club en goochelen is al een mensenleven lang zijn passie. “We zijn geen professionele goochelaars. In België heb je er hooguit twee die er hun brood mee verdienen,” legt Vandenbroek uit. Het woord ‘amateurs’ neemt de voorzitter niet graag in de mond. Hij vindt dat te pejoratief klinken. “We doen het uit liefde voor de kunst,” aldus Charles Vandenbroek.

Oefenen

ADVERTENTIE

m 20 uur begint de bijeenkomst steevast. De RCMB O telt 31 leden, maar niet iedereen is altijd aanwezig. Na enkele formaliteiten te hebben besproken zoals de fi nanciën en de fi naleplaats in Belgium’s Got Talent van goochelaar Steven Delaere kan de reden voor de samenkomst echt van start gaan. Wie er zich tot geroepen voelt mag een truc voordoen voor de andere aanwezigen. “We zijn een bescheiden groep. Geen grote machinerie waarbij we een schone dame in twee zagen of plots verdwijnen,” legt Vandenbroek uit. ”Wat we hier doen zijn eerder salon- en close-uptoeren.”

Niet iedereen stelt iets voor, maar diegenen die het doen, doen het met overgave. Naast kaarten maken ze gebruik van touwen, draad, papier, ringen, valse duimen, doeken, vergrote kaarten en... andere goochelaars. Soms lukt het niet. “Daarom komen we samen. Om van elkaar te leren en elkaar beter te maken”, licht Vandenbroek toe. “In principe wordt na elke truc uitgelegd hoe het gedaan wordt. Maar vandaag doen we dat pas na de pauze. Dat is de goochelaarsethiek, trucs niet uitleggen aan buitenstaanders.”

Peterschap e goochelkunst is veelzijdig. Vormen van goochelen D zijn onder andere, maar niet uitsluitend, escapologie, manipulatie, illusionisme en mentalisme. “Daarnaast zijn er wat we de nevenkunsten noemen zoals jongleren en buikspreken,” legt Charles Vandenbroek uit. “Dat zijn de dingen die je eerder in het circus ziet.” Lid worden van deze club kan. “Iedereen kan langskomen en zichzelf kandidaat stellen om lid te worden,” vertelt Charles Vandenbroek. De enige vereiste is kunnen aantonen dat je er passioneel mee bezig bent. Het niveau doet er niet echt toe, aldus de voorzitter. Als je eenmaal kandidaat-lid bent, krijg je twee peters die je gestaag de kneepjes van het vak aanleren. Volwaardig lid word je pas na een examen voor een ervaren en bekwame jury. Cyril van der Esch

LAKEN > POESJKIN ÉN NAPOLEON CENTRAAL OP VIERING

Oorlog en vrede op het Poesjkinplein Deze maand is het tweehonderd jaar geleden dat Napoleon zijn beslissende nederlaag leed in Waterloo. Poesjkin én Napoleon staan dan ook centraal op de zesde editie van de Poesjkinviering, nu zaterdag op het Poesjkinplein. De Poesjkinviering, een initiatief van het Willemsfonds, heeft dit jaar als thema ‘Geef vrede een kans’. Alexander Poesjkin was zestien toen Napoleon zijn zware nederlaag leed in Waterloo. Een jaar eerder al had hij een eerste gedicht geschreven over de megalomane keizer. Die had met zijn veroveringstochten tot in Rusland grote indruk gemaakt op de jonge

Poesjkin. Later zou hij er nog andere gedichten over schrijven. Volgens Rosanne Germonprez, die de viering organiseert, valt het daarin op dat Poesjkin, die weliswaar woest is vanwege de vele slachtoffers in zijn land, nergens leedvermaak toont en ook niet uit is op wraak. Speciale gast op de viering dit jaar is Dichter des Vaderlands Charles Ducal, die uit eigen werk voordraagt over Oorlog en Vrede. Voorts is Geert Van Istendael opnieuw van de partij. Bettina Hubo Poesjkinplein, 6 juni, 15 uur

BDW 1477 PAGINA 14 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

BDWOPINIE

Politici zouden vaker een kijkje moeten nemen bij een Repair Café, vindt Tine Hens.

SAMENLEVING > JOURNALISTE TINE HENS SCHREEF EEN BOEK OVER KLEIN VERZET

ALS KLEIN VERZET GROOTS WORDT BRUSSEL – Klein verzet begint vaak met voedsel, maar het deint even vaak uit naar alles wat onze levens bepaalt, schrijft journaliste Tine Hens. De energie die we verbruiken, de spullen die we gebruiken. Uit een stadsboerderij vloeit niet zelden een geefplein voort. Volgens Hens slagen slimme steden erin om de collectieve intelligentie van hun bewoners te oogsten.

isschien moeten we een nieuwe democratische spelregel vastleggen. Telkens een politicus beweert dat er geen alternatief is, krijgt hij het vriendelijke doch dwingende aanbod deel te nemen aan een Repair Café of wordt hem of haar op z’n minst aangeraden zich een week lang met fiets, tram, trein en metro te verplaatsen en eens anders te kijken naar de stad waar hij of

zij misschien enkel kantoor houdt. Want er is niet eens een geoefende blik nodig om de vergeten plekken te ontdekken waar het gonst van de alternatieven, van de mogelijkheden en van de hoge nood om het anders te proberen en te doen.

Eilanden van hoop Van Griekenland tot Spanje, van Duitsland tot Groot-Brittannië, overal waar ik kwam tijdens het

schrijven van Het klein verzet ontmoette ik mensen die zich rustig en weloverwogen losscheurden uit het heersende economische denken van rendement, benchmarking en return on investment en op hun eigen, kleine schaal ons menselijk handelen hervormden. Ze investeerden volledig vrijwillig tijd en energie in een groentetuin op een restruimte in de stad, ze wisselden kopen en hebben in voor ruilen, delen en ge-

ven en ze kwamen samen om een geefplein te organiseren, een stadstuin aan te leggen of om te herstellen wat je anders zou weggooien. Bewust of onbewust creëerden ze concrete utopieën, eilanden van hoop die alles wat we voor waar en echt aannemen binnenstebuiten keren en zeer concreet in vraag stellen. Want wat betekent een economie gebaseerd op alsmaar meer als het even goed met minder kan? Wat heeft eeuwige groei met het goede leven te maken? Waar staat die eeuwige competitiedwang voor als het samen aangenamer en eenvoudiger is? Hoeveel is een paprika uit de supermarkt waard als de smaak bij de boer om de hoek zo veel pittiger is?

BDW 1477 PAGINA 15 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

Waarom de stad enkel aan stadsplanners en projectontwikkelaars overlaten als de inwoners zelf ideeen hebben over hoe ze willen leven, wonen, werken en zich verplaatsen in de stad?

Spade in de grond et wonderlijke van al die initiatieH ven is zelden hun grootsheid of hun omvang. Sommige zijn te klein om op te merken – ze zijn niet meer dan een tomatenplant in een uitgebroken stoeptegel of niet groter dan een geefkast tegen een muur – andere liggen van op de straat onzichtbaar te blinken op de daken. Hun kracht bestaat uit hun veelheid en uit de opstart van onderuit. “We proberen het gewoon”, zeiden de bewoners van Thessaloniki, Barcelona of Hamburg toen ze tuinen aanlegden, alternatieve munten introduceerden of een bunker tot energiecentrale omvormden. “We proberen het gewoon en als het mislukt, dan is dat geen drama”, zeiden ook de bewoners van de Londense wijk Crystal Palace. Ooit stond hier de grootste serre ter wereld, het Crystal Palace, als een glinsterende lofzang op het kunnen en het technische vernuft van de mens. Het Crystal Palace was de plaats waar in 1851 de allereerste wereldtentoonstelling plaatsvond, miljoenen mensen vergaapten er zich aan nieuwe machines, nieuwe producten, nieuwe dromen voor een betere toekomst. Toen het glazen paleis in 1936 afbrandde, liet het een onbestemde vlakte na. Een gebied in een dichtbebouwde wijk die de bewoners naar eigen goeddunken invulden. Het was hun ‘commons’, hun gemeenschappelijke grond. Tot een Chinese vastgoedkoning zijn nieuwste plan ontvouwde; hij zou het Crystal Palace in zijn oude glorie weer opbouwen. Niet als exporuimte voor menselijk vernuft, maar als paradijs van de 21ste eeuw: een shoppingcentrum met culturele nevensecties. “Schitterend idee,” zei

PROTEST ﬂ its

“Waarom de stad enkel aan stadsplanners en projectontwikkelaars overlaten als de inwoners zelf ideeën hebben over hoe ze willen leven?”

de burgemeester van Londen, die blij was met de nuttige invulling van dit nutteloze stuk land. “Over ons lijk,” zei de buurt. Ze zetten zich schrap en staken letterlijk de spade in de grond. Niet alleen spitten ze een deel van het park om tot stadsboerderij, ze legden groentetuinen aan in verwaarloosde tuinen achter huizen en noemden dit lappendeken van moestuinen Patchwork Farm. Mensen leerden er niet alleen lokaal eten, ze voelden zich samen verantwoordelijk voor hun park, hun straten, hun wijk.

Collectieve intelligentie recies hetzelfde kan je ervaren in P Parckfarm, achter Thurn & Taxis. Op een snipper onontgonnen land kakelen kippen, zoemen bijen en ontmoeten mensen elkaar om in de grond te wroeten, om te eten, om plannen te smeden. Klein verzet begint vaak met voedsel, maar het deint even vaak uit naar alles wat onze levens bepaalt: de energie die we verbruiken, de spullen die we gebruiken. Uit een stadsboerderij vloeit niet zelden een geefplein voort. Telkens draait het om hetzelfde: het gemeenschappelijk gebruik van openbare ruimte. Maar ook Parckfarm staat onder druk. Het is ongepland en onvoorzien. Het is dure grond die niet bebouwd is. Het is ademruimte die zich buiten de markt bevindt. Maar het is een noodzakelijke hak in het zand. Het is hier dat bewoners in de praktijk tonen wat ze verlangen van een stad. Verandering begint bij het formuleren van een alternatief, van een wenselijk en menselijk maatschappijmodel waarvan de realisatie aan niemand kan uitbesteed worden. Het is een project van burgers, van u en ik, van jong en oud, van vandaag en morgen, van ons allemaal. Zo schrijft de Duitse socioloog Harald Welzer het in Zelf denken. Het gaat, meent hij, om de herovering van de democratie. Om de verbreding, ook, van die democratie tot iets dat verder reikt dan het om de zoveel jaar aanstippen van een naam of politieke partij in een stemhokje ergens in een gemeentelijke sportzaal. Slimme steden zijn in die zin geen steden die aaneenhangen van de apps en de technologische hoogstandjes. Slimme steden slagen erin de collectieve intelligentie van hun bewoners te oogsten. Het is wat Ada Colau in Barcelona wil proberen. Het is wat ook in Grenoble al gebeurt. Burgers denken er samen met politici na over de stad, en vertalen dat denken even snel in de praktijk. Als u als politicus werkelijk gelooft dat de alternatieven op zijn, ik meen het, ga even langs bij de stadsboerderij en laat je inspireren door wat burgers doen. Gewoon omdat ze vinden dat het moet. Tine Hens Het klein verzet, Epo, 20 euro.

ZONDAG 31 MEI, 14.30 UUR. Het wijkcomité Notre Histoire heeft zondag de petitie voor de bescherming van de villa Dewin in de Vorstse Meyerbeerstraat afgesloten met een manifestatie. De petitielijst telt meer dan 1.900 handtekeningen. Ook Monumenten en Landschappen vraagt de bescherming van de villa en een deel van de tuin. Een projectontwikkelaar wil in de tuin een appartementsgebouw met 50 wooneenheden en 80 parkeerplaatsen neerpoten. De buurt vreest grote esthetische en ecologische schade. Het woord is nu aan de Brusselse regering.

ADVERTENTIE

Pendel je elke dag naar Brussel? Neem dan even de tijd om de stad rondom jou te ontdekken. Met z’n grote en kleine verhalen. In Brussel Deze Week vind je elke week boeiende achtergrond bij het nieuws uit de hoofdstad en omgeving. Neem de krant gratis mee uit een display in de stad, of mail naar abo@bdw.be

BDW 1477 PAGINA 16 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

VADROUILLE DE CULTUUR- EN VRIJETIJDSBIJLAGE VAN BRUSSEL DEZE WEEK

Oh, Een watertuin of veenderij, een rotstuin, besloten tuin, rozen en borders: samen de Nieuwe Pittoreske Tuin.

UKKEL – Wat een eer voor het team landschapsarchitecten van Atelier Eole Paysagistes. Voor de conservatie van de ‘pittoreske tuin’ van het Museum van Buuren krijgt het volgende week de Europa Nostra Prijs 2015 in Oslo. De vijf jaar aan diepgaande studie om dit conservatieproject tot een prijswaardig niveau op te tillen, wordt bekroond. Maar wat is het verschil tussen restauratie en conservatie-onderzoek voor een private tuin? Landschapsarchitecte Anne-Marie Seurat onthult het aan BDW.

ooralsnog blijft het Brusselse tuinarchitectenbureau Atelier Eole Paysagistes zeer bescheiden met de Europa Nostra Prijs die het te beurt viel. Maar weet dat de ‘Pittoreske tuin van het Museum van Buuren’ bekroond werd naast Europese erfgoedparels als de Nuragic beelden in Monte Prama (Sardinië), Stonehenge (Verenigd Koninkrijk), het Armeens klooster met kerk van Nicosia (Cyprus) en de zoutvallei van Añana in Baskenland (Spanje).

“Het is vooral een bekroning voor ons diepgaand onderzoekswerk, vijf jaar lang, waar een bezoeker van de tuin eigenlijk alleen maar het visuele resultaat ziet,” geeft paysagiste Anne-Marie Seurat te kennen. Op de tuinenhelling van het Museum van Buuren bevinden zich aparte tuinpareltjes, waarvan niet alles beschermd is.

Art-decovilla Tot vandaag werd door omstandigheden en

(eenzijdige) promotiekansen, zoals door de Stichting René Pechère, de aandacht gefocust op realisaties van de bejubelde landschapsarchitect René Pechère. Zijn ‘Hartjestuin’ van rode bloemen omringd met buxus en het ‘Doolhof voor dames’ zijn inderdaad betoverend. Deze realisaties zijn echter een toevoeging uit 1968 van tuinarchitect Pechère. Op dat moment had het echtpaar David en Alice van Buuren het terrein uitgebreid tot 1,5 hectare, en viel er wel wat toe te voegen. Maar het

oorspronkelijke terrein uit 1924, meteen rond de art-decovilla Van Buuren, was eerst amper 26 are groot. Daar had landschapsarchitect Jules Buyssens zijn stempel op mogen drukken, met een resultaat dat vanaf 1930 te genieten viel over bijna een halve hectare. Over dit laatste tuingedeelte gaat het, in het kader van de toegekende Prijs Europa Nostra voor Conservatie. Hark en schoffel Een rotstuintje in de stad valt snel te associeren met vergane mode. Zo ook het geval van de ‘pittoreske tuin, die typisch is voor het Interbellum. Eerst privé, later door de Stichting die het museum nu beheert, wordt de tuin onderhouden. Maar onderhoud tout court blijkt niet voldoende om de oorspronkelijke kracht en het karakter van deze rotstuin te bewaren.

BDW 1477 PAGINA 17 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

Sterke groeiers overwoekeren al eens partijen. En andere planten die afsterven worden dan weer vervangen door nieuwe, soms makkelijker te controleren of mooiere planten. En onder het mom van onderhoudsgemak doet de schop, de hark en de schoffel door de jaren heen meer kwaad dan goed, ondanks de allerbeste bedoelingen.

de gehechtheid aan een nieuwe kijk op de natuur. Het is het tijdperk waarin de flora in zijn natuurlijke context herontdekt wordt. Men inspireert zich op de natuurwetenschappen. En nieuwe planten worden geïntroduceerd alsof ze in hun oorspronkelijk habitat staan tussen de rotspartijen. Alpenbloeiers, die ontdekt worden op reizen. zijn zo een plantengroep.

Alpenbloeiers

Traumatiserend

Het maakte dat de rotstuin die in 1927-1928 door Jules Buyssens werd getekend, deze eeuw niet meer beantwoordde aan het eerste ontwerp. En daarmee werd ook afbreuk gedaan aan de cultuur- en maatschappijgeest waarin deze private tuin leven kreeg. Landschapsarchitecte Anne-Marie Seurat wijdt het ook aan

Maar hoe zag die rotstuin van Buyssens er dan bij aanleg uit? Veel documenten hadden de onderzoekers van deze pittoreske tuin niet. Er waren amper aanlegplannen terug te vinden, tenzij voor de rozenpartijen en de gemengde border. En zoals al gezegd, hebben veel factoren ervoor gezorgd dat het totaalplaatje

niet meer klopte: minder onderhoud (ook door minder personeel), minder kennis van de plantkunde op het terrein, nieuwe lukrake aanplantingen, woekertoestanden van enkele sterke groeiers,... Gelukkig waren er enkele foto’s en een paar plannen zodat na een eerste grondige schoonmaak van het terrein er meer zicht kwam op wat hier kon gestaan hebben. De grote schoonmaak kon beginnen. Seurat: “Die eerste interventie bleek traumatiserend voor de museumeigenaars en het publiek. De tuin verdween precies, en heraanleg met kleine planten deed het verschil met vroeger opvallen. Maar het was nodig om onderzoek en opgravingen te kunnen doen, zodat de oorspronkelijke proporties, structuren en perspectieven opdoken waarnaar we wilden

ERFGOED > PITTORESKE TUIN VAN BUUREN WINT PRIJS EUROPA NOSTRA 2015

JIJ ROTSTUIN MET BEEKJE

Evocatie Als een van de grondleggers van de Belgische beweging rond ‘Pittoreske tuinen” had Buys-

DE JURY: “De vernieuwing slaat niet alleen op het esthetische, maar evenzeer op de keuze van planten. Op zich is dat al een waardevolle bijdrage aan het behoud van de tuinbouwkunst in Europa”

een ‘afwezigheid van visie en gehechtheid aan het originele werk’. De eigenaar van de tuin, het echtpaar Van Buuren, had deze Nieuwe Pittoreske Tuin, zoals deze stijl tussen 1913 en 1939 veelvuldig ontworpen werd voor private tuintjes wel degelijk gewild. Seurat: “Meer nog dan het volgen van de stroming van esthetische compositie en principes van Nieuwe Pittoreske Tuin, wou dit ontwerp aansluiting vinden bij de ontwikkeling van de eerste ecologische principes en ethologie (hoe planten zich gedragen, red.).” Eén van de basisregels van de Nieuwe Pittoreske Tuin wordt

Europa Nostra prijs 2015 In april werden de Europa-Nostra-prijzen, de belangrijkste EU-prijzen voor cultureel erfgoed, bekendgemaakt. Van de 263 ingediende dossiers uit 29 landen werden er 28 bekroond voor conservatie (14), onderzoek (2), digitalisering (2), bijzondere inzet (3), onderwijs (2), opleiding (2) en bewustmaking (3). België won in de categorie Conservatie met één erfgoedsite: de ‘pittoreske tuin van het Museum David en Alice van Buuren’. Tijdens een ceremonie in Oslo, op 11 juni, mag het Brusselse architectenbureau Atelier Eole Paysagistes de prijs in ontvangst nemen. Op basis van de (inmiddels afgesloten) online enquête vote.europanostra.org wordt ook nog een Publieksprijs toegekend. JMB Dit type tuin rolt vandaag niet meer van de tekentafel.

refereren. Pas dan kwam het researchwerk naar de plantenvariëteiten die hier hadden gestaan.” Welke planten hier de eerste dag stonden kon vooral worden afgeleid van de tijdschriften waarin Jules Buyssens tussen 1913 en 1930 had gepubliceerd. En er was ook de catalogus van de plantenkwekerij die Buyssens uitbaatte in de wijk Fort Jaco. Verder kwamen de vele tuinbouwboeken van Adolphe Buyssens (de broer van) van pas. En er was de diepgaande historische studie van de tuin. Ook dat ging vooraf aan het technisch ontwikkelingswerk van het studiebureau.

sens bij de welstellende en kunstminnende Van Buurens een gevarieerde, ‘modeltuin’ ontworpen. Er waren de verschillende terreinniveaus die geaccentueerd werden, zodat zich dieptezichten ontwikkelden. Er was een wilde tuin, een watertuin of veenderij. Er kwam een rotstuin en een besloten tuin. En verder nog een rozenpartij en borders met varens en kruiden. Dankbaar was het beekje dat hij tussen de rotstuin liet slingeren, en waar de plantengroei zijn weg kon gaan. Water zorgt altijd voor verfrissing en voor een natuurlijk effect in een tuin. Seurat: “Bij het onderzoek kwam het er precies op aan om de juiste evocatie op te roepen van wat die tuin was, een belangrijker gegeven dan louter restauratie. Vandaar de aandacht voor de juiste volumes, perspectieven, sfeerzettingen en atmosfeer. Vandaar ook het belang van coherente keuzes.” “Een leger experten was nodig: voor tuinaanleg, waterbeheer, smeedwerkrestauratie, metsel- en timmerwerk,... Evocatie in plaats van restauratie betekende ook complementaire keuzes maken. In die zin bleek een mengeling van inlandse planten en gekweekte planten uit de tuinbouw perfect mogelijk. Want wilde planten en botanische gaan automatisch hand in hand in de natuur. De (her)ontdekking van botanische rozenvariëteiten bijvoorbeeld leverde een belangrijke bijdrage aan de herwaardering van de tuinsfeer van toen.” “Misschien valt de tuin bij de nieuwe bezoeker niet in de smaak. Maar belangrijk aan dit conservatieproject is dat in ons land een duidelijker voorbeeld van een private tuin beschikbaar is, die helemaal de sfeer van de stroming Nieuwe Pittoreske Tuin uit het Interbellum weergeeft. Dit type tuin rolt vandaag niet meer van de tekentafel, maar bij aankoop van oudere huizen en renovatie van verloederde stadstuinen kan het voorbeeld van deze Europa Nostra Prijs misschien een lichtje doen branden. Past mijn pittoresk rots- en rozentuintje niet perfect bij mijn huis? Authentiek charmant en ‘vintage’ kan het alleszins zijn.” Jean-Marie Binst

BDW 1477 PAGINA 18 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

ZANG > VOXTRA VERENIGT VIJF VOCALE TRADITIES

‘ZANGTRADITIES MOETEN HERKENBAAR BLIJVEN’ BRUSSEL – Zaterdag gaat bij Muziekpublique een nieuwe productie in première: Voxtra, een uniek project dat vijf verschillende zangtradities samenbrengt, uit Madagascar, Sardinië, Albanië, Finland en België. “Wij willen geen fusie maken. De zangtradities moeten duidelijk herkenbaar blijven.”

oor Voxtra haalde Peter Van Rompaey van Muziekpublique de mosterd bij de Bretoense zanger Erik Marchand die op zijn album Kan vijf verschillende zangtradities samenbracht. “Een heel mooi project, maar het bleef bij een album, ze zijn nooit op tournee gegaan. Wij hebben ook de intentie om een album op te nemen, maar in de eerste plaats is Voxtra een live project,” zegt Van Rompaey, die samen met de Belgische zanger Raphael Decock aan de basis ligt van Voxtra.

Uitgewezen “Wereldkoren maken vaak een amalgaam van verschillende folkzangen, dat is sympathiek en kan goed klinken, maar ons idee is net de specifieke eigenschappen van de verschillende tradities te behou-

Voxtra brengt vijf verschillende zangtradities samen.

EVENEMENT > UNDERGROUND FILMFESTIVAL SYSTEM_D INSTALLEERT ZICH IN PIANOFABRIEK

‘DE STEM VAN DE WIJKEN’ System_D is een tweejaarlijks filmfestival dat jong Brussels talent de kans biedt te tonen wat het in zijn mars heeft. De D staat voor se débrouiller of se démerder, creatieve plantrekkerij. “Om deel te nemen, moet je jong van geest zijn, geen filmopleiding gevolgd hebben en een film maken in Brussel. Dat zijn

SINT-GILLIS – Op 5 juni gaat in De Pianofabriek System_D van start, deze keer niet het gelijknamige documentairefilmfestival maar wel een installatie waarin films van de twee vorige edities geprojecteerd worden. “Wij willen Brussel laten zien door de lens van Brussels talent.”

System_D toont Brussel door de lens van Brussels talent.

de enige voorwaarden,” zegt Samira Hmouda, medewerkster beeldvorming en diversiteit van De Pianofabriek. “We willen hiermee een stem geven aan autodidacten die via hun film een boodschap overbrengen. Het is de stem van de wijken, een kans voor deze jongeren om zelf hun buurten, die vaak in een negatief daglicht komen in de (Vlaamse) media, te definiëren.” De tweede aflevering van het film-

festival vond in december 2014 plaats in de KVS, en door de groeiende vraag van festivalgangers komt De Pianofabriek nu op de proppen met een installatie die ons de kans biedt om de films nogmaals (of alsnog) te zien.

Pedaleren “Er is ook een fototentoonstelling die dezelfde voorwaarden stelt: je moet jong van geest zijn, geen fotoschool gevolgd hebben en je foto moet in Brussel getrokken zijn. Een twintigtal foto’s geven een hoogst persoonlijke kijk op Brussel,” zegt Hmouda. “Er wordt ook système débrouille materiaal tentoongesteld, zoals een projector gemaakt van een omgedraaide fiets waarop je moet pedaleren om een film te projecteren.”

Benjamin Tollet

Opening van de tentoonstelling System_D: Shot in the Dark op 5 juni met een concert van Mya King Kelly. De expo loopt van 5 juni tot 24 juli in De Pianofabriek, Fortstraat 35 te Sint-Gillis. Maandag tot vrijdag van 10u tot 20u. Zaterdag en zondag van 13u tot 20u. Gratis toegang. Meer info op www.pianofabriek.be

BDW 1477 PAGINA 19 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

gebotst. Gramoz Gjini was jarenlang solist van Ensemble Tirana, het bekendste vocale ensemble van Albanië. Hij bleek in Brussel te wonen, was naar België gekomen door de slechte economische toestand in Albanië, op zoek naar een betere toekomst voor zijn familie.”

“Op muzikaal vlak is Voxtra een heel grote uitdaging”

Ook dans

den,” vertelt Van Rompaey. “Het was soms hard zoeken voor artiesten, die tijdens de eerste repetities met elkaar gingen meezingen, terwijl het net de bedoeling was dat ze binnen hun eigen tradities zouden blijven. Geen sinecure.” Van Rompaey en Decock hebben de koppen bij elkaar gestoken om te zien wie ze zouden uitnodigen voor Voxtra. Raphael Decock, die zelf de Belgische zangtraditie vertegenwoordigt, heeft de Sarden Tenores de Monte Arvu aangehaald, terwijl Muziekpublique al vaker met de Finse Anu Junnonen en de Malgassische Talike Gelle samenwerkte. “Daarnaast zouden we met een vocaal trio uit Georgië werken, maar twee van de drie leden zijn het land uitgewezen... We moesten op zoek naar een ander polyfoon trio en zijn op de familie Gjini uit Albanië

Voxtra is het zoveelste project van Muziekpublique dat de ongelooflijke rijkdom aan muzikale en vocale tradities die in Brussel aanwezig zijn, in de verf zet. Blindnote, het vorige project van Muziekpublique dat muzikanten uit Senegal, Madagascar, Mexico, Turkije, Armenië en België bijeenbracht voor een concert in het donker ten voordele van blinden, was een groot succes. Gaat Voxtra ook zo goed boeren? “We zullen zien, eerst moeten we een goede première hebben. Muzikaal is het een veel grotere uitdaging. Zo zit er bij de Sarden een man van 76 bij. Toen hij voor het eerst de andere zangers zag, was het een hele wereld die voor hem openging. Hij heeft zijn hele leven in de mijnen gewerkt, is zulke dingen niet gewoon. Het is een uniek project dat live nog nooit elders te zien was. Spannend!” Ten opzichte van de verschillende zangtradities, die voor het grote publiek wellicht net iets te vreemd zijn om een heel concert bij te wonen, heeft Voxtra het voordeel dat er veel afwisseling in zit. “Bij drie nummers zijn ze allemaal samen op het podium, voor de rest wordt er constant afgewisseld. Nu een duo, dan een trio, dan een solo van één bepaalde folkzang. En er is ook dans.” Benjamin Tollet

Op zaterdag 6 juni om 20u30 bij Muziekpublique, Naamsepoortgalerij, Bolwerksquare 3 te Elsene. Tickets kosten 8/12/14 euro. Meer info op www.muziekpublique.be

ADVERTENTIE

Sociale Verhuurkantoren (SVK)

Verhuur uw woning zonder risico en zonder zorgen

a Gegarandeerde huur elke maand a Verzekerd verhuurbeheer a

Onderhoud van uw woning

a Hulp bij renovatie a Fiscale voordelen

www.fedsvk.be 02 412 72 44

Nick Trachet BRUSSEL EN DE WERELD CULINAIR ONTDEKT

Mimolette Edammer kaas, banaal broodbeleg? Lees even verder en val van de ene verbazing in de andere. Wist u dat men in Europa arachniden (spinachtigen) eet? Ik was enige tijd terug in Edam. Dat is een stadje even ten noorden van Amsterdam. Eigenlijk is het een dorp, zo klein is het. Wij associëren de stad met een kaas, maar daar is ter plekke, op een modern standbeeld na, weinig van te merken. Edammer kaas heeft geen oorsprongsbescherming. De stad leverde wel een norm op haar kaasmarkt, een opgelegde vorm waarin de melkboeren hun product moesten aanvoeren. De harde kaas wordt geleverd als licht afgeplatte bollen met, zo liet ik mij in Edam vertellen, een iets hoger vetgehalte dan gouda. Deze laatste wordt in grotere ‘wielen’ gemaakt. Toen ik klein was, en de wereld nog eenvoudig, kenden we maar twee soorten Hollandse kaas: gouda en edam: edam had een rode kleur. Nu is edammer in Nederland niet rood, desnoods met een rode waslaag errond, dat wel, maar de massa binnenin is even geel als die van gouda. Nederlanders reageren soms zelfs verwonderd wanneer ik zeg dat edam bij ons rood is. Dat heeft zo zijn historische redenen. In het ancien régime, toen iedereen gebonden was aan heren, ambachten of gilden, verliep de handel, – ook die van kaas – via verplichte kanalen. Bepaalde steden en bepaalde corporaties hadden het alleenrecht om kaas te verkopen. Boeren betaalden hun pacht in kaas. Later kregen ze de toelating om ook kaas te maken voor eigen rekening, maar die mocht dan niet worden verkocht op de binnenlandse markt. Om het verschil duidelijk te maken moesten ze hun kazen kleuren, men zegt met wortelsap of met klaproos. Op die manier kwam er, buiten de gilden om, een internationale handel in rode kazen, die ook nog eens groter waren dan normale edammers. Zulke rode kazen staan bekend als commissiekaas, ze waren ook iets minder hard en minder zout dan de Hollandse standaardkazen. Mijn vader sprak van kommiezenkaas, wat in het Vlaams zoveel wil zeggen als ‘douanierskaas’. De commissiekaas kwam naar onze streken maar werd ook naarstig verhandeld in het oude Frankrijk tot Colbert, de slimme superminister van Louis XIV, de handel met de Nederlanden, zowel Zuid als Noord, aan banden legde. De populaire kaas mocht niet meer worden ingevoerd in Frankrijk maar het gat in de markt werd spoedig gevuld door kaasmakers uit Nederland te halen en ter plekke com-

missiekaas te maken met Franse melk. De kleuring gebeurt sindsdien met roucou, een kleurstof van een Braziliaanse plant (anato). Die Franse ‘Hollande’ is blijven voortleven als mimolette. Mimolette, wat half hard betekent, is nu een fier streekproduct van Rijsel en omstreken, een produit de Flandre Flandre. De kaas werd er zelfs omgedoopt tot boule de Lille. Maar waar Hollanders doorgaans een glad industrieproduct maken, gaan de Fransen met de edammer de richting uit van extreme cheese. Ik stond op een dag in Rijsel op de markt van de Place Sébastopol vol verwondering te kijken naar een bol die wat leek op een model van de maan: zo groot als een handbal, stofgrijs van kleur en vol kraters. Het was een mimolette hors d’age, meer dan twee jaar gerijpt! Eenmaal doormidden gesneden was hij zo rood als een meloen. Zo zie je ze in Nederland nooit. Deze artisanale mimolette zorgde voor een rel in de Verenigde Staten. De kaas is er erg populair: hij stinkt niet en de Amerikanen kunnen de naam uitspreken. Met een bleu du Vercors-Sassenage lukt dat al wat minder. Maar op een dag ging de FDA (het Amerikaans agentschap voor de voedselveiligheid) de kaas van dichterbij bekijken en tot hun ontzetting vonden ze overal mijten: de korst wemelt van de Acarus siro, spinachtige (Arachnide) wezentjes die verwant zijn met de stofmijt. De Fransen verklaarden dat dat juist de bedoeling was. Toen de Amerikaanse ambtenaren van hun appelflauwte waren bekomen, in 2013, verboden ze elke invoer van mimolette. Frankrijk was niet onder de indruk, mijten in de kaaskorst zijn juist een meerwaarde, vinden zij daar. Ze hebben er zelfs een koosnaampje voor: les cirons. De beestjes boren gangetjes in de kaas, waardoor er meer zuurstof naar binnen gaat, wat de smaak en geur ten goede komt. Ze zorgen voor een nootachtig aroma. Men kent in het land van de camembert ook

“Op de Place Sébastopol in Rijsel keek ik vol verwondering naar een bol die wat leek op een model van de maan: zo groot als een handbal, stofgrijs van kleur en vol kraters” al heel lang cirons. In de tijd van de Filosofen golden ze als de kleinste dieren die er bestonden. Blaise Pascal schreef er over. Kaasmijten leven overigens ook in meel en bloem. Kaasmijten worden aangemoedigd in meerdere artisanale kaasproducten. In de Velay (Auvergne) noemt men ze artisous (ambachtslieden), in de Savoie bestaat er een tomme céronnée. Maar niet alleen in Frankrijk: in Sachsen-Anhalt (Duitsland) maakt men milbenkäse, waar de mijten zo welig in tieren dat men de korst kan zien bewegen. De mijt heeft er een standbeeld gekregen in het dorpje Würchwitz. Om de beestjes hun nuttig werk te laten doen is het wel belangrijk dat de kaas nooit in de ijskast wordt bewaard, en zeker niet vacuüm verpakt! Daar kunnen ze niet tegen. Verder beweert de FDA dat de dieren allergische reacties kunnen veroorzaken. Maar dat kan de pret niet bederven. Wie had ooit gedacht dat Europeanen spinnen aten? Smakelijk. nick.trachet@bdw.be De hele reeks nalezen? www.brusselnieuws.be/trachet

* Waarde € 5. Tot 30/06 gratis op vertoon van uw 5- of 10-rittenkaart. Tot uitputting van de voorraad. **Met uitzondering van de vervoersbewijzen Airport Line die enkel geldig zijn op het netwerk van de MIVB, met inbegrip van het gedeelte Bourget - Brussels Airport.

ADVERTENTIE

VANAF 01/07 5 EN 10 RITTEN ENKEL VERKRIJGBAAR OP MOBIB GRATIS MOBIB

IN KIOS K & BOO TIK

De vele voordelen van uw MOBIB Basic-kaart: • Geldig in de hele Jump-zone** (op alle voertuigen van de NMBS, De Lijn en TEC in Brussel) • Niet op naam en kan dus gedeeld worden • Herlaadbaar • 5 jaar lang bruikbaar

Meer info op mivb.be

BDW 1477 PAGINA 21 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

Artists in residence Jeroen Bosch in Den Bosch

Duvelmaker in de kerk © WILLEM GEIJSSEN

BRUSSEL – Vorige week hadden we het over ‘s Gravenhage of Den Haag, dus hebben we het deze week meteen maar eens over ‘s Hertogenbosch, dat ook zeer gevat Den Bosch wordt genoemd. Deze stad is enigszins verwant met Brussel, want ook Den Bosch was lang één van de belangrijkste steden van het hertogdom Brabant. Vandaag is Den Bosch nog altijd de hoofdstad van de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Al is de stad met haar huidige honderdduizend inwoners niet bepaald meegegroeid met de andere toonaangevende Nederlandse steden. De stadsomwalling, die met name goed dienst deed in de strijd tegen de Spanjaarden, is altijd goed bewaard gebleven en heeft de stadsuitbreiding letterlijk binnen de perken gehouden. Aan Den Bosch kan je nog een beetje zien hoe een omwalde Brabantse stad er rond 1600 moet hebben uitgezien. Maar Den Bosch is natuurlijk ook bekend als de geboorteplaats van een belangrijke naam in de kunstgeschiedenis. De buitenissige schilder Jheronimus Van Aken, van wie wordt verondersteld dat hij er rond 1450 werd geboren, ging die kunstgeschiedenis immers in als Jeroen Bosch. En ook dat zijn ze in Noord-Brabant nog niet vergeten. Bosch is er een van de belangrijkste toeristische troeven. En dat zal zeker volgend jaar het geval zijn, als het precies

In Het Bosch Art Center staan driedimensionale versies van de figuren van zijn werk.

vijfhonderd jaar geleden is dat Bosch in Den Bosch overleed. Ter gelegenheid van die verjaardag staat een uitgebreid evenementenjaar op stapel. Centrum van de bedrijvigheid is het Jeroen Boschplein in de binnenstad waar ook de SintJacobskerk staat. Die kerk wordt niet meer gebruikt voor religieuze diensten, maar is nu gewijd aan ‘den duvelmakere’, zoals Bosch

wel eens genoemd werd omwille van zijn sinistere schilderijen waarin paradijs noch hellevuur ooit ver weg waren. Op het genoemde stadsplein staat een opvallende hedendaagse sculptuur die duidelijk een hedendaagse herinterpretatie is van de fonteinen die je aantreft op Bosch’ bekende schilderij Tuin der lusten. Dat meesterwerk, waarin de menselijke genotzucht op creatieve wijze wordt verbeeldt (en

ADVERTENTIE

bestraft), heeft overigens zeer waarschijnlijk nog in het paleis van de graven van Nassau in Brussel gehangen alvorens de Spanjaarden het meenamen - waardoor het nu in het Prado te zien is. Bosch had namelijk ook banden met Brussel. Ten tijde van Filips de Schone kreeg hij wellicht ook opdrachten van het Bourgondisch hof. En tot de kunstenaars op wie hij invloed heeft uitgeoefend behoort natuurlijk ook Pieter Bruegel.

Parade van het ongerijmde De Sint-Jacobskerk in Den Bosch zelf herbergt al sinds 2007 het Jheronimus Bosch Art Center. Daar kan je terecht voor een stadspanorama vanuit de toren, maar ook voor een aantal replica’s van de schilderijen van Bosch en driedimensionale versies van de fantastische figuren uit zijn werk. Den Bosch beschikt zelf immers helaas niet meer over een origineel schilderij van de meester. Maar daar komt in het Bosch-jaar wel (tijdelijk) verandering in. Naar aanleiding van de vijfhonderdste verjaardag eert de Stichting Jheronimus Bosch 500 hem onder meer met een grote internationale tentoonstelling in het Noordbrabants Museum, waarvoor een ruime selectie van zijn schilderijen en tekeningen terugkeren naar Den Bosch. Daarnaast trekt ook elk jaar, en dit jaar is dat op 18, 20 en 21 juni, een ‘Parade van het ongerijmde’ door de stad, over de rivier de Dommel. Het is een soort Zinneke Parade te water. Want waar Zinneke Bruegel wel eens in herinnering roept, is deze kleurrijke vloot met kunstzinnige ontwerpen geïnspireerd op het werk van Bosch. Michaël Bellon www.brusselnieuws.be/inresidence

BDW 1477 PAGINA 22 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

MIKAËL VAN EECKHOUDT, DIRECTEUR FIETSERSBOND EN FOTOGRAAF

‘STRAK MODERNISME, DAAR HOU IK VAN’

Mikaël Van Eeckhoudt, alias Mikaël Falke: “Bij de aanleg van de metro moet de staat grote hoeveelheden oranje mozaïeken in ruitvorm hebben gekocht. Ik fotografeerde ze onder meer in de stations Delta en Anneessens, maar ook hier in deze gang in Kruidtuin tref je ze aan.”

BRUSSEL – Als er ooit een verkiezing komt van de Ultieme Pendelaar, dan is Mikaël Van Eeckhoudt zeker de winnaar. Hij pendelt tussen zijn maatschappelijk engagement, als directeur van de Fietsersbond, en zijn passie: fotografie. In zijn foto’s focust hij vooral op abstracte geometrische vormen. Het resultaat kan men momenteel bekijken in het metrostation Kruidtuin.

e kosmos bestaat uit yin en yang, en ieder mens is doordrongen van deze complementaire waarden. Dat is wat de Chinese traditie ons leert. Bij Mikaël Van Eeckhoudt (36) komt zijn yin-zijde tot uiting in de fotografie, de yang in zijn strijd voor een fietsvriendelijkere samenleving. En ook in zijn naamkeuze: als fotograaf gaat hij door het leven als Mikaël Falke.

Strakke lijnen Wat hem typeert is dat hij steeds bedachtzaam te werk gaat. Veel emotie moet je niet zoeken in zijn foto’s. Laat staan mensen. “Ik durf de mensen niet aan te spreken”, zegt Van Eeckhoudt. “Ik wil niet binnendringen in het leven van een onbekende.” Toch is zijn keuze voor onder meer muren en blinde hoeken van

metrostations niet ingegeven door die beperking. “Het is een esthetische keuze. Door de jaren heen heb ik mijn blik getraind om in de visuele chaos die ons omringt te zoeken naar uitgepuurde vormen.” Less is more als het ware. Alweer een oosters principe, en een van de uitgangspunten van het boeddhisme. Dat principe past hij ook thuis toe in zijn appartement in de Sint-Bernardusstraat in SintGillis, waar hij samen met zijn vrouw, hun dochter Lisa (7) en zoon Anton (6) woont. Geen boek of attribuut te veel in huis. “Al wat ik heb, wil ik ook gebruiken en kennen. Wat ik niet gebruik geef ik weg, want dat is een teken dat ik het niet nodig heb”. Religieus of zweverig is Van Eeckhoudt allerminst. Van opleiding is hij jurist. Maar al op de universiteitsbanken verliet hij de saaie

lessen om met het Oost-Duitse Praktica-fototoestel, dat hij gekregen had van zijn Nederlandse moeder, erop uit te trekken om gebouwen te fotograferen. “Architectuur heeft me altijd geboeid. Ik ben een fan van de strakke lijnen. Vroeger heb ik bij voorbeeld veel foto’s genomen van het Rijksadministratief centrum. Dat strak modernisme, daar hou ik van. Nu ga ik een stap verder, en kies ik voor meer uitgepuurde vormen, voor geometrische structuren die vele mensen niet zien. Wie goed rondkijkt ontwaart het schone te midden van de soms grauwe lelijkheid.”

Mollenwerk Twee jaar lang trok Van Eeckhoudt met zijn 50 mm-lens, met statief maar zonder flits, van metrostation naar metrostation, op zoek naar die vormen en lijnen die hem visueel boeien. Het resultaat van dit mollenwerk is tot 21 juli te bekijken op 18 foto’s in het station Kruidtuin. In de lange ondergrondse gang naar de Financietoren hangen die foto’s op grote borden van 1,80 meter bij 1,20 meter. Daar waant men zich bijna op een tentoonstelling met schilderijen van de Nederlandse mo-

“Tussen de huidige verkeerschaos in Brussel en een meer gestructureerde situatie zal een overgangsperiode zitten. Hoelang die zal duren, weet ik niet”

BDW 1477 PAGINA 23 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

aan persoonlijk contact stoorde me het meest.“ Daarna ging hij aan de slag als jurist bij Bozar. “Dat was veel leuker en concreter. Hoe het kunstenhuis gerund wordt, daar neemt men best geen voorbeeld aan. Maar de resultaten zijn er wel.” Als adjunct-directeur van het BIP, het Brussels Info Place, deed hij managementervaring op. Dat komt hem nu van pas.

3 VRAGEN AAN ROEL LEEMANS

‘Autodruk moet omlaag’

dernist Piet Mondriaan. Zozeer overheerst de abstracte geometrie en de strakke vormelijkheid. “Is dit nu echt de Brusselse metro”, is een vraag die bij velen opkomt. En die vraag alleen al is een bewijs van Van Eeckhoudts stelling dat alleen een geoefend oog dergelijke details opmerkt. En dat schoonheid opduikt in de meest onverwachte hoekjes. Mondriaan is dan ook zijn favoriete schilder, net als Nederlandse coryfeeën uit de Gouden Eeuw Pieter de Hooch, Pieter Jansz Saenredam en Johannes Vermeer. Allemaal schilders bij wie architectuur enerzijds en lichtinval anderzijds cruciaal zijn. “Bij de aanleg van de metro moet de staat denk ik grote hoeveelheden oranje mozaïeken in ruitvorm hebben gekocht. Ik fotografeerde ze onder meer in de stations Delta en Anneessens, maar ook hier in deze gang in Kruidtuin tref je ze aan. De muurbekkleding en de foto’s vloeien natuurlijk in mekaar over, zodat je soms het onderscheid niet meer ziet.” De jaren des onderscheids heeft Van Eechoudt nochtans allang bereikt. “Als stagiair bij een Brussels architectenbureau heb ik gemerkt hoe stagiairs worden uitgebuit. Het gebrek

Roel Leemans in Muntpunt: “We willen mensen inspireren om mee te werken aan een beter Brussel”

‘We leven samen met groepen die we vroeger niet kenden’ BRUSSEL – Muntpunt wil van Brussel een betere plek maken. Dat doen ze door de nadruk te leggen op de publieke ruimte. Met de infocampagne ‘We Are Public Space’ willen ze niet enkel organiseren, maar vooral informeren. Iedereen is de publieke ruimte, en dat willen ze hiermee duidelijk maken. Roel Leemans, algemeen directeur ad interim bij Muntpunt, geeft wat meer uitleg. Vanwaar kwam het idee om de publieke ruimte in de kijker te zetten? Roel Leemans: “Vooral uit de actualiteit. Je kan er niet omheen dat het ene na het andere artikel verschijnt over dit onderwerp. Want niet enkel in Muntpunt, maar in heel de stad komt een breed spectrum van mensen samen. Tegenwoordig moeten we samenleven met groepen waarmee we vroeger niet samenleefden of groepen die we vroeger zelfs helemaal niet kenden. We wilden daar graag op inspelen met een soort van sensibiliseringscampagne. Daarom besloten we de ruimte waar mensen elkaar ontmoeten in de verf te zetten, en dat is de publieke ruimte.”

Alcoholcontroles “Als de weginfrastructuur niet wordt aangepast en als het aantal fietsers – wat ik hoop en verwacht – blijft toenemen, dan zullen ook de spanningen tussen de verschillende soorten weggebruikers toenemen.” Op de vraag wat hij ervan vindt dat steeds meer fietsers door het rood licht rijden, antwoordt Van Eeckhoudt: “Ook mij stoort dat. Maar men focust te veel daarop.” (Heftig) “Waarom praat men zo weinig over fout- en dubbelparkeerders die fietsers en openbaar vervoer blokkeren? We zitten hier in een restaurant, waar de meeste mensen bier drinken. Waarom zijn er niet meer alcohol- en drugcontroles? Waarom ziet men nooit snelheidscontroles in kleinere straten, en enkel op de grote invalswegen?” Het is duidelijk: Van Eeckhoudt is op dreef, als fotograaf én als directeur van de Fietsersbond.

Eric Vancoppenolle

De hele reeks nalezen? www.brusselnieuws.be/ingesprekmet

Wat hopen jullie hiermee te bereiken? Leemans: “Het is onmogelijk om controle te hebben over de hele publieke ruimte. Daarom proberen we mensen aan te zetten

en te stimuleren tot zelf initiatief te nemen. We organiseren zelf wel enkele activiteiten, maar ons hoofddoel is mensen informeren en inspireren. Waar kunnen mensen info vinden over de publieke ruimte in Brussel? Daarbij helpen wij hen. Het is de bedoeling dat mensen naar ons kunnen komen met al hun vragen en hier alles te weten kunnen komen. Daarnaast willen we hen inspireren om zelf mee te werken aan een verbetering van hun leefmilieu. Ontmoeting is hier een zeer belangrijke peiler. Daarom organiseren we bijvoorbeeld een picknick.” Wat voor activiteiten organiseren jullie nog zoal? Leemans: “De aard van de activiteiten verschilt nogal. Zo is er bijvoorbeeld de expo Recycling Opera. Deze tentoonstelling werd de afgelopen vijf maanden helemaal opgebouwd met recyclagemateriaal uit de ateliers van de Munt. Een andere expo, Brussel, mijn stad, bekijkt de stad vanuit de ogen van een negenjarig Brussels kind. We zorgen ook voor een ruilkast: wie iets geeft, mag ook iets nemen. Op die manier geven we kleine stukjes media door terwijl geld geen rol speelt.” Margo Claeys We Are Public Space, tot 18/6 in Muntpunt en op het Muntplein.

IERS MUZIEKFESTIVAL TRADFEST IN BRUSSEL. De Ierse ambassade organiseert voor de eerste keer het traditionele Ierse muziekfestival TradFest in België. Meer dan 50 muzikanten, dansers en experts reizen hiervoor vanuit vijf verschillende landen naar België. Het festival zal gedurende vier dagen plaatsvinden op elf plaatsen in Brussel. De headliner van het festival is folkmuziekgroep Kila die op 11 juni optreedt in Bozar. TradFest duurt van 10 tot 14 juni 2015. Meer info op www.embassyofireland.be. SLOTGALA INTERNATIONAAL TAAL- EN CULTUURFESTIVAL. Het slotgala van de dertiende editie van het Internationale Taal- en Cultuurfestival (IFLC) vindt plaats in Vorst Nationaal onder Hoge Bescherming van het Europees Parlement. Het festival verenigt jongeren vanuit de hele wereld om samen een ode te brengen aan de culturele diversiteit door middel van zang, muziek, voordracht en dans. Voor het slotgala brengen 350 jongeren uit 31 landen een cultuurshow met het thema ‘Colors of the World’. Naast de miljoenen kijkers van de live-uitzendingen, worden er 7000 toeschouwers verwacht. Het slotgala vindt plaats op 6 juni om 19 uur. Toegang is gratis maar reserveren verplicht.

CULTUUR KORT

Naast zijn zoektocht naar esthetiek en creatieve drang, schuilt bij hem immers ook de drang om de maatschappij concreet vorm te geven. “Ik ben een mobiliteitsfan”, zegt Van Eeckhoudt. “Ik hou diverse vervoersmodi, vooral dan fiets en trein.” Sinds 15 december 2014 is hij de nieuwe directeur van de Fietsersbond. “Ik ben voor de fiets en niet tegen de auto”, pareert hij meteen kritiek op sektarisch denken. “Toch is het duidelijk dat de autodruk in Brussel moet verminderen. Dat moeten we de mensen bijbrengen via een positieve boodschap. De idee van ‘mijn auto, mijn vrijheid’ ombuigen naar ‘mijn ideale mobiliteit, mijn vrijheid’. Ik geef toe, het gaat niet makkelijk zijn, maar dat is de betrachting.” “Om te beginnen stel ik voor om de toegelaten maximumsnelheid te laten afhangen van de plaats die beschikbaar is voor de fietser. Is er plaats voor een gescheiden fietspad, dan kan men een maximumsnelheid van 90 kilometer per uur hanteren. Is er enkel plaats voor een fietsstrook, dan moet 50 kilometer per uur het maximum zijn. Kunnen geen van beide, dan dringt een maximumsnelheid van 30 kilometer per uur zich op.” “Tussen de huidige verkeerschaos in Brussel en een meer gestructureerde situatie zal een overgangsperiode zitten. Hoe lang die zal duren weet ik niet. Je moet de fietsomgeving voor de mensen ook aangenamer maken, door overal in fietsgooddies te voorzien. Bij verkeerslichten kan je bijvoorbeeld een landingsramp voor armen en benen plaatsen, waar fietsers tegen kunnen leunen. Plaats verkeerslichten op ooghoogte van de fietsers. We moeten de mensen duidelijk maken dat minder auto’s ook goed is voor hun gezondheid, wegens minder schadelijke uitlaatgassen, minder lawaai en meer contact tussen de mensen.” Ik pleit ook voor de invoering van fast lanes voor fietsers. De huidige fietsroutes in Brussel vind ik onleesbaar. Enkel specialisten raken eraan uit. Een fast lane is een route waarop de fietser overal voorrang heeft. Boetes voor foutparkeerders op zo’n fast lane zouden dan drie tot vijf keer hoger moeten liggen dan een gewone boete. Ik ga die voorstellen binnenkort voorleggen aan Brussels minister van Mobiliteit Pascal Smet.”

Samengesteld door Margo Claeys

BDW 1477 PAGINA 24 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

VOETBAL > JACQUES TEUGELS WON VEERTIG JAAR GELEDEN DE TITEL MET RWDM

‘Stevige rivaliteit met Anderlecht’ BDWSPORT

BRUSSEL – De naam van Jacques Teugels (68) is voor altijd verbonden met die van RWDM, de club waarmee hij veertig jaar geleden de titel pakte. Maar zijn carrière is rijker dan dat. Hij won ook twee titels met RSC Anderlecht, eindigde met de Rode Duivels als derde op het Europees kampioenschap en scoorde meer dan honderd goals in onze eerste klasse. En dat met concurrentie van een getalenteerde generatie. aul Van Himst, Jan Mulder, Wilfried Puis, Pummy Bergholtz en Johan Devrindt,” somt Teugels zijn concurrenten bij RSC Anderlecht op. “En pas dan kwam ik. We speelden met drie voorin, dus moesten er al twee afvallen voor ik kans maakte. En je moet weten dat er nog geen spelers op de bank waren toen ik begon. Later mocht je met drie reservespelers starten. Het was dus niet evident om speelkansen te krijgen.” Nochtans was de Brusselaar een kind van het huis. Op zijn twaalfde kwam paars-wit hem halen bij Sporting Club Elsene waarna hij al de jeugdrangen doorliep in Anderlecht. Uiteindelijk kwam hij in twee seizoenen tijd een tiental keer in actie en behaalde hij twee titels, alvorens andere oorden op te zoeken. “Daar heb ik een beetje spijt van. Bergholtz zou naar Crossing Schaarbeek gaan, maar op de laatste dag van de transferperiode ging dat ineens niet door. Ik wou spelen, dus ben ik op het voorstel van Union Sint-Gillis ingegaan.” “Een van de redenen waarom ik voor Union koos, is dat ik een plaats kreeg bij Vanden Borre. In die tijd werkten we overdag en gingen we om 18 uur trainen. Dat was nodig om geld in het laatje te brengen.” Union was in die periode een middenmoter die elk seizoen fl ink zijn best moest doen om in eerste klasse te blijven. “Het was soms op het nippertje,” vat Teugels de periode samen. Hij groeide er uit tot een volwaardige eersteklassespeler en een sterkhouder die de ballen er vlotjes in trapte. “Bij Union was het echte camaraderie. We speelden uiteraard om te winnen, maar wat het resultaat ook was, achteraf gingen we met een kleine groep spelers iets eten in de Korte Beenhouwersstraat.“ Dat Teugels na drie seizoen naar Racing White trok, heeft voor een groot deel te maken met Felix Week en Jean Dockx. “Week had me getraind bij Union en wou mij halen om het vertrek van Dockx op te vangen. Maar Union wou een concurrent niet versterken, dus heeft Anderlecht mij gekocht om mij dan te ruilen voor Dockx. Zonder mij was hij niet naar Anderlecht getrokken.” “Omdat een speler geen twee transfers in één seizoen mag doen, heeft RSCA een ‘witte transfer’ gedaan: de vakjes met de namen van de clubs waren leeg gelaten op het contract met Union, dus konden de mensen van Anderlecht de namen invullen die ze wilden.”

‘P

Bij Racing White kwam Teugels in een goede ploeg terecht die al wat hoger mikte. In het seizoen 1971 – 1972 eindigde hij samen met Mulder en Rensenbrink op de tweede plek van de topschutterstand (na Raoul Lambert). Zijn sterke prestaties leverden hem een plek op bij

STANDARD CLUB BRUGGE Het nieuwe project rond RWDM doet hem iets, zegt Teugels, in tegenstelling tot de ploeg die tot voor kort in het Edmond Machtensstadion speelde. “Ik had eens aan Johan Vermeersch om kaarten gevraagd voor een match van FC Brussels,” vertelt de Brusselaar. “Hij verwees me naar een document, waarop onder meer werd gevraagd waarom ik aanwezig wou zijn. Ik vulde in: om naar Standard – Club Brugge te kijken. Mijn aanvraag werd geweigerd. Via via heb ik toch tickets gekregen voor die match. Dat was de laatste keer dat ze mij daar hebben gezien. Maar binnenkort keer ik misschien wel eens terug.”

Supporters op klompen

Jacques Teugels: “Ik herinner me dat de Molenbeekse supporters naar het Astridpark stapten met hun klompen aan, omdat ze op bezoek gingen bij de ‘boeren’.”

“Spelers als Boskamp en Bjerre hebben ervoor gezorgd dat we professioneler werden” de Rode Duivels, waarmee hij in 1972 aan het Europees Kampioenschap deelnam. “Bij de nationale ploeg kwam ik terug mannen als Van Himst tegen, waardoor ik vooral op de bank zat. We speelden een goed EK. In de halve fi nales nekten twee goals van Gerd Müller ons, maar in de kleine fi nale klopten we Hongarije om zo toch nog de derde plaats te pakken.” De stijgende lijn die de carrière van Teugels maakte, kreeg in Brussel een duwtje in de rug. Zijn Racing White fusioneerde in 1973 met Daring Molenbeek, en met RWDM ontstond een nieuwe club die RSC Anderlecht naar de kroon wou steken. “Op sportief vlak liep het goed bij Racing White, maar de contracten waren te zwaar en er ontstonden gaten. In Molen-

beek hadden ze dat gezien. Voorzitter L’Ecluse en burgemeester Machtens wilden een ploeg uitbouwen met naam en zagen hun kans.” “Als spelers werden pas op de hoogte gesteld toen het bijna rond was. Op één na waren al de basisspelers afkomstig van Racing White, aangezien Daring in tweede speelde. In het begin waren er door dat samengaan wel wat spanningen binnen de club.” RWDM schoot sterk uit de startblokken en werd tijdens zijn eerste seizoen derde. Maar hét moment de gloire, het seizoen waar supporters vandaag nog steeds met fi erheid over praten, is de kampioenstitel in 1975. “Dat is het mooiste moment uit mijn carrière. Deze keer was ik titularis en heb ik actief bijgedragen aan de titel.” “We hadden toen echt wel een topploeg, allemaal gasten die voor de eerste keer kampioen wilden worden. Spelers als Boskamp en Bjerre hebben ervoor gezorgd dat we professioneler zijn geworden. Wij waren daarvoor eigenlijk maar amateurs die in eerste klasse speelden. Zij kwamen van Feyenoord en PSV, en hebben die professionele mentaliteit overgebracht. Maar er liep ook wat talent rond, hé. De Bree, Polleunis, Martens; noem maar op.” “We hadden ook een fervent publiek achter ons. De rivaliteit met Anderlecht was toen wel stevig, hoor. Ik herinner me dat de Molenbeekse supporters naar het Astridpark stapten met hun klompen aan, omdat ze op bezoek gingen bij de ‘boeren’.” Teugels zorgde met een doelpunt tegen Anderlecht voor een zege die paars-wit defi nitief uit titelkoers sloeg en RWDM naar de titel leidde. Hij was dan ook een graag geziene speler, en dat koste hem bijna zijn hoofd. “De maandag na de titel gingen we iets drinken met de ploeg. We kwamen supporters tegen, die me in de lucht staken. Maar in het café hing een ventilator aan het plafond, en op een bepaald moment was ik niet meer dan twintig centimeter verwijderd van de schroeven. Dat had anders kunnen afl open.” Uiteindelijk speelde Teugels vier seizoenen voor RWDM en haalde hij met hen onder meer de halve fi nale van de Uefa Cup. Hij beëindigde zijn carrière in mineur bij La Louvière. Pesterijen zorgden ervoor dat hij te weinig zijn kans kreeg en uiteindelijk op 33-jarige leeftijd besloot te stoppen.”

Dailly en Ost Jacques Teugels volgt vandaag nog steeds het voetbal, maar in een stadion vind je hem niet zoveel meer. Zeker niet in het Edmond Machtensstadion (zie kader). Al keert hij binnenkort misschien terug. “Als het nieuwe project rond RWDM rond geraakt, zal ik wel eens gaan kijken. Ik ben bevriend met Thierry Dailly en Danny Ost (de manager en trainer, red.). Het is een mooi project, maar ze beginnen wel van nul, hé. Al kunnen ze volgens mij wel rekenen op een trouwe groep supporters.” “RWDM betekent natuurlijk wat voor mij. Als ik moet kiezen tussen RSCA, Union en RWDM, dan kies ik toch voor die laatste ploeg. De kampioenstitel blijft een fantastische herinnering.”

Tim Schoonjans

BDW 1477 PAGINA 25 - DONDERDAG 4 JUNI 2015

@cyclingcoach Proficiat aan het Belgisch triatlonteam: @ClaireMichelTRI 16e, @K_Verstuyft 17e en @SofieHooghe 53e ! @vtdltriathlon @ teambelgium Claire Michel heeft afgelopen weekend een goede beurt gemaakt tijdens de Vitality World Triathlon London, een voorname triatloncompetitie. In de eerste wedstrijd na haar voetblessure eindigde de Brusselse op een knappe zestiende plaats. Daarmee verzamelde ze heel wat punten die ze nodig heeft om haar absolute doel te behalen: deelnemen aan de Olympische Spelen in 2016. TS

BRUSSELS STREET GOLF

dat niemand zich op het speelveld bevindt.” “We zijn met een twintigtal spelers in Brussel. Verder heb je nog drie mensen in Kortrijk, maar daar stopt het zowat wat België betreft.”

EK in Londen

BRUSSEL – Dat de straten van Brussel graag gebruikt worden om te sporten, is geen nieuws. Al zijn de activiteiten van Brussels Street Golf toch wel apart te noemen. “We gebruiken oude golfclubs, spelen met een aangepast balletje dat geen schade kan maken en gebruiken de straat als speelveld,” vertelt Jean Van den Broeck (34), lid van Brussels Street Golf. “Een uitdaging kan bijvoorbeeld het raken van een lantaarnpaal zijn, of de bal in een vuilnisbak slaan. Zoals in het reguliere golfspel telt het aantal slagen tot het lukt.” Brussels Street Golf is geen gestructureerde club, maar een groep vrienden die regelmatig samenkomen om te spelen. Ze doen dat onder meer op de campussen van de VUB en de ULB, of aan het Europees parlement. “Dat zijn plaatsen waar grote, open ruimtes zijn en tijdens het weekend niet veel volk rondloopt. Maar in ieder geval loopt iemand voorop om zeker te zijn

SPORT KORT

De zomer is in zicht, dus is het opnieuw tijd voor de T-MAN ROLLERBIKE PARADE. Vanaf 5 juni wordt elke vrijdag aan het Poelaertplein afgesproken voor een tocht door de straten van Brussel, behalve als het weer het niet toelaat – houd de Facebookpagina dus goed in de gaten. Tussen 20 en 21 uur krijgen de beginners vrij spel, van 21.00 tot 23.30 uur kunnen de gevorderden zich uitleven. Deelname is helemaal gratis. Indien u zelf niet over rolschaatsen beschikt, vindt u op www. belgiumrollers.com informatie over de mogelijkheid om er te huren. Op vrijdag 25/09 vindt de laatste parade van 2015 plaats. n Badmintonclub Bad-Ton uit Schaarbeek organiseert zaterdag voor de achtste keer het jaarlijks RECREANTENTORNOOI. Teams van twee spelers (allen ouder dan zestien jaar) zullen het vanaf 09.30 tot omstreeks 17 uur tegen elkaar opnemen in het Sippelbergsta-

Het mag dan ook niet verbazen dat negen van de twaalf Belgen die een paar weken geleden hebben deelgenomen aan het Europees kampioenschap Brusselaars waren. De Belgen trokken met vier ploegen van drie spelers naar Londen. “Onze scores waren niet zo geweldig, maar we hebben ons wel goed geamuseerd. Het parcours was in het Olympisch park en dankzij de nodige subsidies was het zeer goed georganiseerd.” “Wij plannen net als vorig jaar een competitie te organiseren in Brussel, wellicht in september. Vorig jaar hebben we dat in de buurt van Recyclart gedaan. Het was een succes. Wellicht gaan we in die wijk blijven, maar dat moeten we nog bekijken.” Wilt u het zich zelf eens aan streetgolf wagen? Neem dan gerust contact op met Brussels Street Golf. Zij staan open voor alles, zonder enige verplichtingen. “We amuseren ons en zullen dat blijven doen. Zoveel te beter indien spelers en andere ploegen zich zouden aanbieden, want wij moeten nu naar Frankrijk om er aan competities deel te nemen. Dat is best wel leuk, hoor. Streetgolf is een aangename manier om een stad te ontdekken.” Tim Schoonjans https://www.facebook.com/ pages/Brussels-StreetGolf/116019561923477?fref=ts

dion. Alle informatie vindt u samengevat op bad-tonschaarbeek.vgc.be. n SENIOREN (ouder dan 55 jaar) die liever sporten op hun maat beoefenen, moeten zaterdag dan weer in het Koning Boudewijnstadion zijn. Daar vindt van 09.30 tot en met 16.30 uur een informatieve en participatieve SPORTDAG plaats. Tijdens de voormiddag zijn er korte conferenties (in het Frans) over thema’s als sport en gezondheid, in de namiddag zijn er initiaties. Disciplines als zumba gold, bodysculpt, nordic walking en petanque staan er op het programma. Alle activiteiten zijn gratis. n Voor echte strijd moet u zaterdag in het Antwerpse Wezenbergzwembad zijn. Daar spelen de dames van de entente tussen Elsene en Poseidon namelijk de FINALE van de BEKER VAN BELGIE WATERPOLO. In de halve finales versloegen ze Antwerpen met 11-3, zaterdag zijn de dames van de Gentse Zwemvereniging de tegenstanders. TS

ESTAFETTE > KEN LAMBEETS

Een loper is een zwemmer Voor de vijfde keer al staat de loper aan de start van de 20 kilometer door Brussel. Niets is nieuw, hij heeft alles al gezien. Daarom heeft de loper het plan opgevat om zich twintig kilometer lang onderdeel te wanen van de Brusselse sportgeschiedenis, met in de eerste kilometer een passage langs de Résidence Palace, waar de interbellum-elite vanop de tennisvelden op het dak van de garages een balletje slaat – misschien wel in de richting van het lopende plebs – en olympiër en latere verzetsheld Martial Van Schelle binnenin een duik neemt in het prachtige art-decozwembad. Met de doortocht op de Louizalaan, waar de eerste fietsers van de hoofdstad middels optochten voor hun rechten opkomen. Ter hoogte van nummer 224, waar de menigte die uit de Baljuwtunnel gelopen komt opnieuw naar adem snakt, zwaait de verdienstelijke tennisser en latere voorzitter van de Belgische Lawn Tennis Liga Armand Solvay aan zijn prachtige pand, van Horta’s hand, naar de sportievelingen. Een paar kilometer verderop, aan de ingang van Ter Kamerenbos, ligt Koning Leopold II op de grond. Hij werd zonet van zijn paard geworpen, dat schrok omdat het plots oog in oog stond met een rijwiel. In Ter Kamerenbos loopt een Brusselse atleet aanhoudend rondjes: Henri Clerckx traint er voor de San Silvestercorrida in São Paulo, die hij in 1963 op zijn naam zal schrijven. Fietsers, waaronder drievoudig Tour-de-Francewinnaar Philippe Thys, leven zich in het park uit op de eerste velodromen van de stad. Tussen kilometer elf en twaalf is het over de koppen lopen aan de Hippodroom van Bosvoorde, die door zijne Majesteit Koning Leopold de Tweede zelf wordt ingehuldigd. De vorst liet voor de gelegenheid zelfs de nieuwe tramlijn 94 aanleggen. En zo kan de loper nog wel even grasduinen in de rijke Brusselse sportarchieven. Maar eerlijk is eerlijk, tijdens de twintig

kilometer denkt de loper geen seconde aan sportgeschiedenis. Hij zit in een tunnel. Gelukkig niet de hele tijd in die lastige Louizatunnel, waarin het veel te warm is en de lucht van slechte kwaliteit. De loper denkt aan Een zwemmer is een ruiter, een voortreffelijk gedicht van Paul Snoek. Een loper is een zwemmer, meent hij. De eerste vijf kilometer van Brussels mooiste zwemt hij door de lopende massa, die zich als een kolkende zee opent en opnieuw sluit. Maar de loper is geen Mozes: om niet kopje-onder te gaan, moet hij zo nu en dan met zijn armen flapperen. Tussen de dampen waarmee zijn brilglazen worden omhuld, ontwaart de loper drie blauwe ballonnen, waaraan evenveel officiële tempomakers zijn vastgeknoopt. Ze beloven de wedstrijd precies in één uur en drie kwartier af te leggen, een tijdspanne die de loper als muziek in de oren klinkt. Dus loopt hij het gat van een honderdtal meter op de hazen rustig toe, alvorens hij even voorbij Ter Kamerenbos zelf het hazenpad kiest. Als een loper een zwemmer is, fantaseert de loper, en een zwemmer een ruiter, dan moet een loper ook een ruiter zijn. En welk deel van de 20 kilometer leent zich beter tot een drafje dan de Tervurenlaan? De stijl van de loper past zich aan de jaarlijks variërende hellingsgraad van de laan aan. Tot de vreugde van de loper zijn de parcoursbouwers hem vandaag gunstig gezind: ze schotelen hem een mak vals plat voor. Vlak na de puist heeft de trouwe fanclub van de loper, zwemmer en ruiter postgevat: een laatste vocale en mentale ondersteuning volstaat om hem probleemloos de laatste twee kilometer te laten overbruggen. Onder de triomfboog is triomf zijn deel. Een loper is een winnaar. Eindredacteur Ken Lambeets houdt van literatuur en van echte sporten

REDACTIE BRUSSEL DEZE WEEK Flageyplein 18, 1050 Brussel, 02-650.10.65, fax 02-650.10.38, info@bdw.be, www.bdw.be. ABONNEMENTEN Josiane De Troyer (abo@bdw.be), 02-650.10.80, 02-650.10.38. Gratis binnen het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Rest van België 20 euro per jaar; IBAN: BE73 7340 3974 6060, BIC: KREDBEBB van Vlaams-Brusselse Media vzw. Buiten België 30 euro per jaar. OPLAGE 62.609 exemplaren. PROMOTIE EN DISTRIBUTIE Ute Otten, Anne Burger, Maurice Droogh. ADVERTISING MANAGER Lisa Decrick: 02-650.10.66, 0474-67.03.84, fax 02-650.10.38 MARKETING MANAGER Frederik Welslau. HOOFDREDACTIE Anne Brumagne. COÖRDINATIE Kim Verthé. EINDREDACTIE Ken Lambeets (eindredactie@bdw.be). VORMGEVING Peter Dhondt. REDACTIE Jean-Marie Binst, Christophe Degreef, Bettina Hubo, Steven Van Garsse, Danny Vileyn. BRUSSELNIEUWS Kris Hendrickx (hoofdredacteur), Sandra Schreurs (projectcoördinator), Jelle Couder, Goele de Cort, Sara De Sloover, Eric Vancoppenolle, Laurent Vermeersch. MEDEWERKERS Nicky Aerts, Michaël Bellon, Alex Deforce, An Devroe, Elien Haentjens, Eva Hilhorst, Ilah, Toon Lambrechts, Wauter Mannaert, Tom Peeters, Niels Ruëll, Bruno Schols, Tim Schoonjans, David Steegen, Benjamin Tollet, Georges Tonla Briquet, Nick Trachet, Karel Van der Auwera, Bram Van de Velde, Matthias Vanheerentals. FOTOGRAFEN Bart Dewaele, Sander de Wilde, Marc Gysens, Ivan Put, Dieter Telemans, Saskia Vanderstichele, Jo Voets. FINANCIËLE ADMINISTRATIE Manu De Hertogh. VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Anne Brumagne, BDW, Flageyplein 18, 1050 Elsene. ALGEMENE DIRECTIE Michel Tubbax. Brussel Deze Week wordt gedrukt op de persen van de nv Roularta, Meiboomlaan 33, 8800 Roeselare en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.

ONS MAILEN? Al onze mailadressen zijn volgens dezelfde structuur opgebouwd: voornaam.naam@bdw.be (losse bestanddelen van voornaam of naam aan elkaar, en zonder trema’s, verbindingsstrepen en andere tekens).

Z azie VOOR KETTEN VAN 9 TOT 13 JAAR

JUNI 2015

Shoppen met de

+ X-pert-tips

ZAZIE MAGAZINE - DONDERDAG 4 JUNI 2015 - PAGINA 2

... Vrijheid, Vakantie en Vééél Vrije tijd. Wat ga jij straks met al die zonnige luilekkertijd doen? Shoppen? Dan stuurt Zazie je alvast naar de droomwinkel van de Klas in de Media van de Cardijnschool (Lees op p.5). En lees ook de reportage van het bezoek aan de garagist van Jette. Hij is dol op auto’s, en de liefde voor de auto zit duidelijk in de familie... (p.4). PS: Wil jij in de vakantie graag iets maken voor Zazie? Alle tekeningen, knutselwerkjes, mopjes, raadsels en strips mag je opsturen naar zazie@bdw.be. Dan hebben wij ook iets te doen vanuit onze luie zomerstoel ;). Want ook Zazie gaat er even tussenuit. In september zijn we er weer. Bye! © ILAH

Dwarskĳ k

DE ‘V’ VAN ...

ZAZIE

ZAZIE NIEUWS

MEGAgevangenis In Haren, deel van Brussel, komt de grootste gevangenis van het land. Maar veel Brusselaars willen dat niet. Dus protesteren ze.

De leiders van ons land beslisten lang geleden dat ze de oude gevangenissen in ons land willen vervangen door die supergevangenis. Er zal plaats zijn voor 1.200 gevangenen. Dan zal ook het probleem van overvolle cellen opgelost zijn. Maar ook de leiders van de Stad Brussel moeten akkoord zijn. Dat is nog niet zo zeker.

Bang? Veel Harenaars protesteren niet omdat ze bang zijn. Ze willen niet dat een natuurgebiedje - de Keelbeek - zal verdwijnen. Ze vinden zo’n grote nor te duur. Of nog: ze hebben schrik dat hun kleine Haren meteen volgebouwd zal zijn.

STADSLEGENDES

Het MOEILIJKE examen Op de dag van het examen is Jan erg zenuwachtig. En inderdaad, de vragen die de leraar stelt, zijn veel te moeilijk! De leraar heeft een hele rij opgezette vogels neergezet. Jan moet zeggen wat de namen van de vogels zijn. Maar de leraar heeft het de kinderen erg moeilijk gemaakt. Hij heeft de vogels bedekt met een doek. Je kunt alleen nog hun pootjes zien. Daar heeft Jan zich niet op voorbereid. Hij heeft niets over vogelpootjes geleerd. Dus zegt Jan: ‘Meneer, die vraag kan ik niet beantwoorden, want dat moesten we niet kennen.’ De leraar lacht. Hij vraagt aan Jan hoe hij heet, zodat hij een onvoldoende op kan schrijven. Maar Jan heeft een idee. Hij tilt zijn broekspijpen een beetje op, zodat de leraar zijn schoenen goed kan zien. ‘Meneer, nu moet u mijn naam raden door alleen naar mijn pootjes te kijken.’ En ja hoor, Jan was geslaagd!

Boos

‘

Aurore Van de Winkel weet alles over stadslegendes. Ze onderzoekt waar ze vandaan komen en wat ze betekenen.

Dat verhaal vertellen studenten onder elkaar tijdens de examens. Dat stelt hen gerust. Dit verhaal circuleerde in en rond de universiteit van Gent, maar gelukkig heeft geen enkele professor ooit zulke vragen gesteld.’

De gevangenis kost 300 miljoen euro. En ook als ze er niet komt, krijgen de bouwers toch een ﬁkse schadevergoeding (=som geld). Sommige protesteerders zijn intussen zo boos dat ze té ver gaan. Onlangs hebben vandalen het huis van de Brusselse minister-president beklad. Ook de maquette van de gevangenis werd vernield. En er is brand gesticht bij de architecten. Maar voor zoiets vlieg je in de cel!

ZAZIE MAGAZINE - DONDERDAG 4 JUNI 2015 - PAGINA 3

De nieuwe moskee in Sint-Joost en de klokken van de afgebroken Sint-Gertrudiskerk in Etterbeek. Hier wordt binnenkort een nieuwe kerk gebouwd.

ERFGOED Erfgoed is het ‘goed’ (=kostbaar bezit) dat we ‘erven’ van onze voorouders. Vaak zijn het oude dingen, zoals kunst, boeken, muziek, talen of oude steden.

Nieuwe moskee en kerk ZAZIE NIEUWS

Schotelantenne

Elke maand richt Zazie haar schotelantenne op een thema, geplukt uit het wereldnieuws. Deze maand: ERFGOED.

In de Brusselse gemeente Sint-Joost gaat op 6 juni een nieuwe moskee open. De moskee heet Selimiye. Iedereen mag een kijkje gaan nemen. De moskee is heel groot, met veel verdiepingen boven de gebedszalen. Daar kan je straks ook huiswerkklassen vinden en lessen Arabisch volgen. De moskee heeft een torentje dat lijkt op een minaret. De oproep voor het gebed zal je wel niet van buiten horen. En in Etterbeek komt er een nieuwe kerk op het Van Meyelplein. Zowel katholieken als niet-katholieken zullen er welkom zijn. Er was daar vroeger al een kerk. Maar die moest afgebroken worden omdat ze op een dag kon instorten. Of dacht jij dat mensen niet meer graag naar de moskee of de kerk gaan?

Kostbaar

Een voorbeeld van zo’n oude stad is Palmyra, in Syrië. In de tijd van de Romeinen was het een belangrijke handelsstad. Er zijn nog resten van een tempel en een theater van toen. De stad is dus kostbaar. Daarom is Palmyra erkend als ‘Unesco-werelderfgoed’. Unesco is een organisatie die zich inzet voor vrede en samenwerking in de wereld. Unesco wil kostbaarheden mee helpen bewaren voor later.

Maar in Syrië is er al enkele jaren oorlog. In die oorlog vechten verschillende strijdersgroepen tegen president Bashar-al-Assad. Een van die groepen is Islamitische Staat (=IS). IS wordt almaar machtiger. Eind mei heeft IS Palmyra veroverd. Velen hopen nu maar dat die oude stad niet verwoest wordt. Want nog niet zo lang geleden vernielde IS al ander kostbaar erfgoed. Waarom vernielen oorlogsstrijders kunst of erfgoed? Dat is terreurpropaganda (= daden om medestanders te winnen voor hun strijd). Tijdens een oorlog sterven dus niet alleen veel mensen. Vaak gaat ook kostbaar erfgoed verloren, voor altijd.

ZAZIE NIEUWS

Oorlogsterreur

JOMMEKE IN BRUSSEL Net zoals de stripfiguren Marsupilami, Lucky Luke en Kiekeboe heeft nu ook Jommeke een eigen stripmuur gekregen in Brussel. De tekening is van Sarina Ahmad. Zij is

de kleindochter van Jef Nys, de bedenker van de Jommeke-albums. De stripmuur is zeven meter hoog en vijf meter breed. De drie schilders hadden 35 liter verf nodig! Ga maar eens kijken. De Jommeke-muur is in de Lokvogelstraat in Laken. KV

ZAZIE MAGAZINE - DONDERDAG 4 JUNI 2015 - PAGINA 4

Voor hun Jetse krant ‘Six-Up’ bezochten reporters van de bredeschool BRES de garagist om de hoek.

Krant

in de

Krant

Op bezoek in een garage in Jette

Dol op auto’s De Renaultgarage in de Leopold I-straat in Jette is in 1970 gebouwd. De garage werd opgericht door de broers Tilman. De tweelingbroers waren al langer bezig met auto’s. Ze hebben bijvoorbeeld auto’s getest voor de Formule 1. Ook hun papa was al gek op auto’s, hij keek graag naar autoraces. De tweelingbroers begonnen daarna met een tankstation. Ondertussen is er een showroom in de plaats van het tankstation. Het bedrijf is nog steeds in het bezit van de familie Tilman. De zoon van een van de broers leidt nu het bedrijf samen met zijn vrouw, maar zijn vader komt vaak langs. Hij is al 90 jaar. Zijn tweelingbroer is al gestorven.

In de garage zijn er alleen maar twee soorten auto’s: Renault en Dacia. Er worden zestig auto’s verkocht in één jaar! Ze repareren zeven auto’s per dag. Ze werken er heel graag, want er is een leuke sfeer. Ze hebben ook een grote garage in Drogenbos. ‘Ik had nog nooit een garage van binnen gezien,’ zegt Jimmy. ‘Het is interessant om te zien hoe ze de auto’s hier maken,’ zegt Houssain. ‘En alle materialen die ze gebruiken,’ zegt Dalila. We raden jullie aan om jullie auto’s daar te laten maken. Egnant, Naoufel en Insaf

Wil je de hele kinderkrant ‘Six-Up’ lezen? Ga naar www.bredeschoolbrussel.be/bres

MEER TEKENINGEN VAN KINDEREN UIT SIX-UP OP PAGINA 6

s in d e Me d ia - Da te : 1 5 . 0 9 . 2 0 0 9

Pa g e : 4

N i N E P P S HO

VA NDERS

TICHEL E

EEN DR O OM w in k e l

ZAZIE MAGAZINE -DONDERDAG 4 JUNI 2015 - PAGINA 5

Is shoppen jouw hobby? Brussel barst van de winkels, maar de leerlingen van het tweede en derde jaar winkelhulp van de Cardijnschool namen Zazie mee naar hun droomwinkel. Gelukkig kwamen we niet platzak, maar wel vol inspiratie, weer buiten. ‘Onze winkel is een winkel waar iedereen altijd naartoe wil gaan. Het is een grote, propere winkel. Een streling voor het oog’ stelt Berna het voor. ‘In de kledingafdeling zijn er altijd kleren op stock,’ zegt Gizem. ‘En je krijgt er kortingen op de vaste prijzen.’ ‘Er zijn héééél veel kassa’s, zodat je nooit moet wachten,’ vult Kemal aan. Hij wil later een winkel met autospullen. Zijn papa achterna, want die heeft een autogarage. ‘Ik werk soms al mee in de winkel. Ik wil later zelf een winkel, of de winkel van mijn papa overnemen.’ Gizem neemt ons verder mee in de winkeldroom. ‘Als je met je auto aankomt bij onze winkel, hoef je zelf niet te parkeren. Iemand doet dat voor jou. Zo kan jij snel de winkel in.’ Eenmaal binnen staat Berna klaar met kofﬁe en gebak. ‘De klanten slaan zo twee vliegen in één klap: winkelen en kofﬁe drinken.’ Geen gek idee, vindt Zazie.

Miskoop

In de droomwinkel van Cardijn weten de verkopers werkelijk alles van alle producten die ze verkopen. Zo krijg je veel informatie over alle artikelen, en kan je geen miskoop doen. Heb jij al eens iets gekocht waar je later spijt van had (=’miskoop’)? Dan ben je niet alleen. De leerlingen van Cardijn hebben die vraag gesteld aan andere mensen in Brussel. ‘We kregen grappige antwoorden,’ zegt Berna. ‘Een meneer zei dat zijn grootste miskoop zijn vrouw was! Hij zei dat hij zijn vrouw geruild had voor twee kamelen. Maar of het echt waar was, of een grapje, weten we niet.’ (lacht) Gizem heeft zelf al eens een kleedje gekocht dat ze niet graag, en dus nooit draagt. ‘Maar dan kan je er nog altijd mee knutselen,’ zegt Renske. Alweer een héééél goed idee, denkt Zazie.

Kettenklets

MEER WETEN OVER HET PROJECT VAN DEZE KLAS? GA NAAR WWW.KLASINDEMEDIA.BE! Een samenwerking tussen de Vlaams-Brusselse Media (FM Brussel, tvbrussel, brusselnieuws.be en BDW) en Onderwijscentrum Brussel.

ZAZIE

@Otman: ‘HOW JONG’ ‘How jong’ kan je zeggen tegen iemand die probeert te stoefen tegen jou. Het betekent: ‘Tof, maar het kan me niet schelen.’ Het is ook het stopwoordje van Jonas Van Geel die muziekmaker Regi nadoet in het televisieprogramma ‘Tegen De Sterren Op’.

@Lyna: ‘BJR TFQ’ ‘BJR TFQ’ is de afkorting van ‘Bonjour, tu fais quoi?’ Het is Frans voor ‘Hallo, wat ben je aan het doen?’ of ‘Hallo, wat doe je vanavond?’ Je gebruikt het in sms’jes.

ZAZIE MAGAZINE - DONDERDAG 4 JUNI 2015 - PAGINA 6

Krant

LEES HET ARTIKEL VAN KRANT IN DE KRANT OP OP PAGINA 4

in de

Krant

Jouw tekening in ZAZIE? Ben jij een creatief beest? Heb jij zin om in de zomervakantie een tekening, een rebus, een kruiswoordraadsel, een cartoon of een mop te maken voor Zazie? Graag! En wie weet komt jouw kunstwerkje dan wel in Zazie! Opsturen mag naar Flageyplein 18, 1050 Brussel of zazie@bdw.be. Veel vakantiepret!

ADVERTENTIE

ZAZIE

adv atomium

Groeten uit mĳ n kamer

Philipp (10), woont in Duitsland Philipp woont in Kleinmachnow. Dat is een klein dorpje, heel dicht bij Berlijn. Berlijn ligt in het oosten van Duitsland.

Wat � er leuk aan je kamer?

ZOMERKAMP

Ik heb mijn kamer helemaal voor mij alleen. Dat vind ik wel leuk. Ik hou ook van het zicht uit mijn raam. Ik kijk uit op onze mooie tuin. Maar het allerleukste in mijn kamer is mijn brandweerhelm. Ik ben een grote fan van brandweermannen.

HET ATOMIUM WORDT EEN FILM SCHRIJF JE SCENARIO, ONTWERP JE DECORS EN BRENG HET ATOMIUM TOT LEVEN VOOR JE CAMERA!

2 sessies : 07.08 tem 21.08.15 & 24.08 tem 28.08.15 Info & inschrijving

www.atomium.be/kids

Wat � speciaal aan jouw land?

In Duitsland zijn alle seizoenen anders. Ik hou van buiten zijn in de lente, de zomer, de herfst en de winter. De natuur ziet er elke keer anders uit.

Wat � jouw droom?

Ik wil graag helikopterpiloot worden.

ZAZIE MAGAZINE - DONDERDAG 4 JUNI 2015 - PAGINA 7

X-PERTS Zazie-redacteurs vertellen over hun favoriete boek, film, fashiontip of recept van de maand: kwam jij nog ideeën te kort??

Kawtar (11), de lekkerbek

Ingred iënten : • U ien • Kipﬁ le • Blad t e • Zou rdeeg t • K or i ander • Pete rs • E e n e li e bee water tje • pepe r

Hallo. Vandaag toon ik jullie hoe je briwat met kip kan maken. ‘Briwat’ is het Arabische woord voor ‘driehoek’. De kippendriehoekjes kan je eten als hapje op de middag. Je kan er een kopje thee of kofﬁe bij drinken. Mijn mama kent het recept al van heel lang geleden. Het is niet moeilijk. Stap 1: Snijd de uien en kipﬁlet in stukjes. Stap 2: zet dat in een pan op het vuur. Voeg peper, zout, koriander, peterselie en water toe. Stap 3: verspreid het bladerdeeg overal op de tafel. Stap 4: vul het met het uien-kippenmengsel en duw de lapjes met een vork dicht. Stap 5: smeer eigeel op de lapjes bladerdeeg. Stap 6: stop ze in de oven: 20 minuutjes op 200 graden Celsius. En het is klaar! Smakelijk!!!

Ayoub (11), de movie man Dag iedereen. Vandaag zal ik over de nieuwe superheldenfilm Avengers, Age of Ultron schrijven. Om de film goed te begrijpen, bekijk je best het eerste deel, The Avengers. Ik heb de eerste film ook niet gezien, maar in deel 2 leggen ze wel uit wat er gebeurd is. De Avengers zijn Iron Man, Thor, Captain America, Hulk, Black Widow en Hawkeye. Avengers, Age of Ultron begint

met een strijd tegen de Hydra, hun tegenstanders. Ze vallen hun basis in Sokovia aan. Dat gaat goed. De Avengers zijn zelfs iets té goed bezig. Ze kunnen de leider pakken en ze bevrijden twee supermensen die magische krachten hebben zoals de Avengers. Eén van beide is een meisje. Zij kan mensen hypnotiseren. De twee houden eigenlijk niet van Iron Man omdat hij een projectiel op hun huis

Dora (10), celebrity lady Hallo. Ik ga het hebben over Simon Cowell. Ik heb hem gekozen omdat hij de manager van mijn favoriete band is: One Direction. Jammer dat er laatst iemand is weggegaan bij One Direction. Ik ga binnenkort naar hun concert in het Koning Boudewijnstadion. Spannend!! Simon Cowell is geboren op 7 oktober 1959 in Londen. Hij is vooral bekend als het gemene jurylid van The X Faxtor, Pop Idol, American Idol en Britain’s Got Talent. Hij heeft een boek geschreven. Dat boek heet I don’t mean to be rude but... Het gaat over zijn leven. Hij zegt ook vaak in het echt: ‘I don’t mean to be rude but...’, als hij een artiest of iets anders slecht vindt. Simon Cowell heeft ook stemmen ingesproken in The Simpsons en in Family Guy. Hopelijk weten jullie iets meer nu. Daag!

Rula (13), de modemeid Paracord. Al van gehoord? Waarschijnlijk niet. Het lijkt een beetje op macramé, maar met andere soorten touwen. Ik heb het zelf geprobeerd en vond het toch niet zo eenvoudig als het lijkt. Het vastmaken is wel wat moeilijker doordat het redelijk dikke touwen zijn. Dus als je het zelf wilt proberen, doe dat dan met dunnere touwtjes. Het resultaat is wel grappig. Je kunt alle soorten vormpjes maken: mannetjes, wortels, enzovoort. Ik vind wel dat het eerder iets is voor jongere kinderen om samen met hun ouders te doen. Veel plezier!

heeft gegooid. Zij hypnotiseert dus Iron Man, waardoor hij denkt dat de Avengers dood zijn. De Avengers kunnen ook een scepter pakken en informatie over kunstmatige intelligentie. Even later wil Iron Man samen met Hulk een programma activeren dat de wereld moet redden en verdedigen. Dat programma heet Ultron. Maar Ultron keert zich tegen de Avengers en wil juist de wereld kapot maken! Ik wil de ﬁlm voor jullie niet verpesten, dus ik verklap alleen dat één Avenger zal vluchten, en dat één andere doodgaat. Met deze triestige woorden sluit ik af. ‘Bye!’

Win je graag een speelpakket van de Avengers? Zazie schenkt vier pakketten weg. Mail ‘Avengers’ naar zazie@bdw.be + naam/leeftijd/adres.

win!

win! Win je graag dit boek? Zazie geeft drie exemplaren weg! Mail 'boek' naar zazie@bdw.be, en vermeld zeker je naam, leeftijd en adres.

DUIK MEE IN DE ZEE

ZAZIE

Uitkĳ k O’DE MOLENBEEK

Op 7 juni is het Wereld Oceaan Dag. Dé dag om een duikje te nemen in de wondere onderwaterwereld van onze planeet. In het Museum van Natuurwetenschappen kan je die dag live de autopsie meemaken van een aangespoelde zeehond of bruinvis. Of wat dacht je van even skypen met de bemanning van het schip RV Belgica? Gratis! www.natuurwetenschappen.be.

‘O!’ We horen het jou al roepen, terwijl je zit te gapen naar gekke acrobaten die de straten rond Graaf van Vlaanderen in vuur en vlam zetten. Op het straattheaterfestival O’de Molenbeek komen zanger-clown Latzi Jones, paalacrobaat Karel Casier, de muzikanten van Laid Comme Vous, en nog veel meer artiesten! Even uitblazen kan bij de verhalenmachine, of in de kappers- of grimestoel. Plezier verzekerd. Mis deze ode aan Molenbeek niet. Gratis!

WANNEER: 7 juni, hele dag

SUPERVLIEG

Maak je klaar voor een dag vol magie. Op Supervlieg Supermouche is iedereen kunstenaar, ook jij. Ga kijken naar theater tussen de bomen. Meer zin in een bad op wielen? Of supporter voor de snelste slak. Maak foto’s met een drankblikje. Ga een film kijken in een tent. Of blijf lekker buiten, jij mag kiezen. Het festival vindt plaats in het Park van Vorst. Meer info vind je op www.supervliegsupermouche.be. WANNEER: Zondag 14 juni, hele dag

KAMP EN KLAAR! Ga jij al op kamp in de zomervakantie? Idee Kids is misschien wel een idee! Zij organiseren chocoladekampen om je vingers van af te likken, en sportkampen om je eens goed uit te leven. Of wat dacht je van een kamp voor tijdreizigers, circusartiesten en striptekenaars? Alles gebeurt op de VUB-campus in Etterbeek. Zin om je in te schrijven? Dat kan je doen via de website www.ideekids.be, of via 070⁄22.55.66. WANNEER: hele zomer

win!

WIN! Zazie mag twee kampen (week te kiezen) weggeven. Mail ‘kamp’ + naam/leeftijd en adres naar zazie@bdw.be.

De koptelefoon

ewerk te g f a w u o van j t een foto : Piep! Pos okpagina o b e c a f e rant! z ongerenk vos op on .j ie z a Z / .com Facebook

Elke maand zoekt een Zazie-X-pert naar een toffe, geheime, mooie of coole plek in de stad. Raad jij als eerste waar de X-pert deze maand staat? Dan win je misschien wel deze hippe koptelefoon.

win!

DOOR ALEX DEFORCE

Waar staat KAWTAR?? TIP: Het standbeeld heeft

dezelfde naam als een GEmeenschapscentrum in de buurt. Mail het antwoord naar zazie@bdw.be + naam, leeftijd en adres!

Zazie is een maandelijkse bijlage bij Brussel Deze Week en is gratis. Concept en samenstelling: Kim Verthé (kim.verthe@bdw.be, 02-650.10.79). Vormgeving: Peter Dhondt. Tekeningen: Ilah, Teresa Sdralevich, Wauter Mannaert, Alex Deforce, Kim Verthé. Redactie: Kim Verthé, Jasmijn Post. Eindredactie: Kim Verthé. Foto’s en cover: Saskia Vanderstichele. X-perts: Kawtar, Ayoub, Dora, Rula. Contact met Zazie? zazie@bdw.be. Like! facebook.com/Zazie.jongerenkrant. Adverteren? lisa.decrick@bdw.be. Abonnement: abo@bdw.be. Verantwoordelijke uitgever: BDW, Anne Brumagne, Flageyplein 18, 1050 Brussel.

Volgende Zazie op 3 september! www.zazie.brussels