BDW - editie 1478 by brusselnieuws.be

AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P303153

STIKSTOF GEGRATINEERD IN DE HIPHOP. En ook: Jean Van Hamme, SuperVliegSuperMouche, Dan Deacon

11 06 15

IN DE VOETSPOREN VAN

NAPOLEON IN BRUSSEL LEES P. 18-19-20

VAN DE REDACTIE

Een gitzwarte dag afgelopen dinsdag voor de redacties van de VlaamsBrusselse Media (VBM), de fusie-vzw van Brussel Deze Week, Agenda, FM Brussel, TV Brussel en Brusselnieuws.be. De raad van bestuur besloot om FM Brussel per 30 juni op te doeken. En onze hoofdredacteur Anne Brumagne kreeg op grove en onverwachte manier haar ontslag. Anne was zeven jaar hoofdredacteur bij BDW en Agenda en sinds elf jaar in dienst. Anne Brumagne krijgt van de directie het verwijt dat ze te weinig ‘manager’ is. Vreemd. Door onze redactie wordt ze immers op handen gedragen. En wel hierom. Ze is een uitstekende hoofdredacteur, een hoofdredacteur met visie op degelijke journalistiek en met een zeer grote menselijkheid. In deze tijden van kille cijferaars is dit een bedreigde mensensoort. Anne ging voor journalistieke en maatschappelijke relevantie en niet voor perceptie en de schone ogen van de macht. In haar eigen woorden: “Marketing, goed en wel, maar er moet in eerste instantie inhoud zijn.” Maar zo’n houding past blijkbaar niet in de nieuwe strategie die het bestuur u en ons voorhoudt.

ALS MARKETEERS BESLISSEN

INTERVIEW

BRUNO DE LILLE: Op het Flageyplein betuigen fans van FM Brussel hun steun aan de stadsradio. Lees de Open Brief op p.4-5.

Het bestuur wil de Vlaams-Brusselse media namelijk grondig hervormen. Volgens de nieuwe CEO Michel Tubbax is hervormen “in het teken staan van de digitalisering en interactiviteit enerzijds en partnerships met verschillende andere media en instellingen anderzijds.”

‘NIEUWE PARKINGS VLOEKEN MET HET MOBILITEITSPLAN’

LEES P. 6-7

Nog volgens Tubbax is radiozender FM Brussel “niet levensvatbaar om deze opdracht te vervullen.” Er worden nog ontslagen aangekondigd. Wij zijn het totaal oneens met de politici, de raad van bestuur en de CEO die deze beslissingen genomen hebben. Er werd een stakingsaanzegging ingediend.

N° 1478 VAN 11 TOT 18 JUNI 2015 ¦ WEEK 24: WEEKBLAD, EEN UITGAVE VAN VLAAMS-BRUSSELSE MEDIA VZW, FLAGEYPLEIN 18, 1050 ELSENE, REDACTIE: 02-226.45.40, ABONNEMENTEN: 02-226.45.45, E-MAIL: INFO@BDW.BE, WWW.BDW.BE

BDW 1478 PAGINA 2 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

VAN DE REDACTIE Geen mening wegens geen hoofdredacteur

PROJECT WORDT BEPERKT IN OMVANG

POSITIEF ADVIES VOOR KOTEN DUPRÉSTRAAT JETTE – Nu promotor Upgrade Estate zijn kotenproject in de Dupréstraat heeft gereduceerd, geeft de Jetse overlegcommissie een positief advies over de bouwaanvraag. Upgrade Estate wilde aanvankelijk 180 koten maken in het voormalige gebouw van Artsen Zonder Grenzen. Op het gebouw zouden twee verdiepingen bijkomen. Het plan zorgde voor grote onrust in de buurt. De omwonenden maakten zich zorgen om de grootschaligheid van het project en de mogelijke problemen van parkeren en mobiliteit. De buurt lanceerde dan ook een petitie, die meteen door enkele honderden mensen werd ondertekend.

Inmiddels heeft Upgrade Estate beslist om het project te reduceren. Er komen ‘slechts’ 143 koten en maar één verdieping bovenop. Ook zijn de geplande terrassen aan de voorkant geschrapt. Het herwerkte project krijgt nu de steun van de overlegcommissie. “We geven een positief advies,” zegt schepen van Stedenbouw Paul Leroy (LBJ). “Maar er zijn wel bijkomende voorwaarden. Zo zal de nieuwe verdieping moeten inspringen zodat ze zo weinig mogelijk zon wegneemt bij de buren. En er moet een overeenkomst voor minstens tien jaar komen met VUB en ULB waarin een antwoord wordt gegeven op de mobiliteitskwesties.” Bettina Hubo

BANENVERLIES DOOR SHOPPINGCENTRA VOORSPELD

‘MINDER EN OOK SLECHTERE JOBS’ WAUTER MANNAERT

BRUSSEL – De drie geplande shoppingcentra in het noorden van Brussel zullen geen extra jobs creëren in de kleinhandel. Integendeel, per saldo zullen er banen verdwijnen. Bovendien zullen de werknemers in de shoppingmalls aan slechtere voorwaarden moeten werken. Dat zegt het interregionaal platform voor duurzaam economisch beleid, dat een aantal milieuorganisaties (Bral), vakbonden (ACV) en zelfstandigenorganisaties (Unizo) uit Vlaanderen en Brussel verenigt in hun verzet tegen de shoppingmonsters: Uplace, Neo en Docks. Bij elk van die commerciële projecten beloven privépromotoren of beleidsmensen dat er honderden, zo niet enkele duizenden banen in de kleinhandel bijkomen. Volgens het platform klopt dit niet. “We leven in een periode van loonmatiging. De demografische groei alleen zal niet volstaan om de koopkracht in die mate te doen toenemen dat én de shoppingcentra én de winkels in het centrum kunnen overleven. Bovendien neemt de e-commerce een steeds grotere hap uit de koopkracht.” Grote ketens die kiezen voor een shoppingmall zullen hun plek in de klassieke winkelstraten verlaten. Daardoor ontstaan gaten en vermindert de aantrekkingskracht van die straten zodat ook de overblijvende winkels minder omzet draaien. Gevolg: faillissementen en jobverlies. Unizo deed de oefening voor Up-

lace. De zelfstandigenorganisatie baseerde zich op een studie die enkele jaren na de opening van Waasland Shopping werd gemaakt. Blijkt dat in de wijde omgeving van Sint-Niklaas 7,5 procent van de banen in de kleinhandel verloren is gegaan. “Bij Uplace zou dit met de meest voorzichtige berekeningswijze een verlies van ruim 1100 banen betekenen. Mogelijk veel meer. Terwijl Uplace maar duizend extra banen in de kleinhandel belooft. Geen positief effect dus,” zegt Nancy Van Espen van Unizo. Onder druk van de hoge huurprijzen en de eisen van de uitbater zullen de arbeidsvoorwaarden van het personeel in de shoppingcentra ook verslechteren, verwacht het platform. “De shoppingmalls profileren zich als beleveniscentra, waar mensen op een vrije dag naar toe komen,” zegt Ben Debognies van ACV. “Mogelijk vragen ze een erkenning als toeristische zone zodat ze veel ruimere openingstijden kunnen hanteren. Denk aan zondagsopening, laatavondopening. De flexibiliteit is al hoog in de distributiesector en wordt nog hoger. En het is nog maar de vraag of daar extra premies tegenover zullen staan.” Het platform pleit dan ook voor een versterking en modernisering van de bestaande handelskernen en shoppingcentra. “Het handelsaanbod moet kwalitatief versterkt worden en dus niet massaal worden uitgebreid.”

Bettina Hubo

BDWVOORGROND

BDW 1478 PAGINA 3 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

SAMENLEVING > LERARES KREEG ASTMA DOOR LUCHTVERONTREINIGING IN BRUSSEL

‘LUCHTVERVUILING

BEÏNVLOEDT MIJN HELE LEVEN’ © SASKIA VANDERSTICHELE

SINT-AGATHA-BERCHEM – Kleuterjuf Sabrina Cayet (28) kreeg astma door de luchtvervuiling in Brussel, en dat beïnvloedt haar hele leven. Ze kan niet in het centrum werken, maar zelfs van periodes in Koekelberg en SintAgatha-Berchem kreeg ze hevige opstoten van bronchitis. Ook haar woonplannen zitten in het slop. “Ik zou graag aan samenhuizen doen, maar dat bestaat alleen in de stad.”

inds januari staat Sabrina Cayet in het derde kleuterklasje in de Nederlandstalige gemeentelijke basisschool van Sint-AgathaBerchem. Ze heeft net met haar klas een kasteel met ophaalbrug in elkaar geknutseld, en vertelt enthousiast over hoe ze met de kindjes de letter R oefent.

ten trekt Cayet al vijf jaar lang van de ene naar de andere school. Hun droom is een benoeming, want dan heb je een gewaarborgde plek. Maar om daarvoor in aanmerking te komen, moet je drie schooljaren bij dezelfde scholengemeenschap kunnen werken. In 2012 had ze een vervanging voor een heel schooljaar gevonden in een school bij de basiliek van Koekelberg. Maar in december werd ze flink ziek. Cayet had een heftige aanval van astmatische bronchitis. Ze laat het doktersverslag zien, met daarin: ‘De toegenomen klachten hadden zeker te maken met de luchtverontreiniging in Brussel’. “De school ligt vlak bij de Keizer Karellaan, en de grote autotunnels. Dus heb ik ontslag genomen uit een lopend voltijds contract, terwijl het hard knokken is om zoiets te vinden als beginnende kleuterjuf. De directeur was vriendelijk, maar had er duidelijk moeite mee om dat te begrijpen.” Sindsdien speelt de astma een belangrijke rol als Cayet gaat sollici-

“‘s Avonds moet ik puffen, en als ik een lastige dag heb ook overdag”

Hese stem Maar elke schooldag begint voor Cayet met een ‘puffer’, waarmee ze medicijn inhaleert tegen de astma die haar het ademen zo bemoeilijkt. “Ook ‘s avonds moet ik puffen, en als ik een lastige dag heb ook overdag.” Ze doet het verhaal van de fietsles aan Thurn & Taxis. “Op de terugweg bleek een van mijn kleuters zijn rugzak vergeten. Ik ben alleen over dat grote terrein gerend om die op te halen. Die avond had ik veel last. Ik heb twee extra puffers moeten gebruiken.” Cayet komt uit Merchtem, een dorp in de Rand ten noorden van Wemmel. Een plattelandsidylle zonder zelfs maar een verkeerslicht. Ze had altijd al vaak verkoudheden of oorontstekingen. Maar de astma kwam pas opzetten toen ze in Brussel voor kleuterjuf kwam studeren. “Ik moest een tijdje logopedie volgen omdat ik snel hees werd. Maar dat hielp niet veel, en in het tweede jaar kreeg ik ook nog flink last van mijn luchtwegen.” Cayet maakte een afspraak bij de longarts, die checkte of ze astma had door krasjes te maken met mogelijke allergenen. En dat bleek raak: “Het krasje met histamine (dat de allergische reactie binnenin haar luchtwegen nabootst, red.) zwol enorm op. Omdat mijn klieren door luchtvervuiling overprikkeld raken, leidt dat tot een constante slijmlaag rond mijn longen. Die kunnen hun werk dan niet naar behoren doen.” Het is moeilijk te beschrijven hoe het voelt, zegt ze. “Ik draai het eerder om. Laatst op skivakantie stond ik op de top van een berg. Toen ik die zuivere lucht inademde, ging het ademen vanzelf. Wat een heerlijk gevoel.” Net als vele andere jonge leerkrach-

teren. “Ik check nu altijd op Google Maps waar de school precies ligt. Zijn er drukke steenwegen in de buurt? Maar vooral parken en groen, waar ik tijdens de middag even naar adem kan happen?” Haar huidige school ligt aan een rustig plein, maar nog altijd dichtbij steen- en snelweg. “Ik werk hier sinds januari en na drie weken werd ik ziek. Opnieuw een aanval van heftige bronchitis. Mijn dokter was boos dat ik weer in Brussel was gaan werken. Maar ik heb een baan nodig en het meeste werk vind je in de stad. Hij drukte me op het hart om na juni zeker een andere job te zoeken.”

Reuzekans

Sabrina Cayet: “Laatst op skivakantie stond ik op de top van een berg. Toen ik die zuivere lucht inademde, ging het ademen vanzelf.”

Longartsen: ‘Haar verhaal is niet uitzonderlijk’ “Sabrina heeft last van hyperreactieve luchtwegen, net als 10 procent van de bevolking”, zegt Cayets longarts. “Als zij in vervuilde lucht werkt en een banale verkoudheid onder de leden heeft, reageert zij daar veel erger op dan de meeste mensen. Maar haar verhaal is niet uitzonderlijk. 30 procent van de 40-jarigen in de stad heeft problemen aan zijn luchtwegen.” “Na de aanslagen in hartje New York op 9/11 kregen brandweerlui en omwonenden veel meer luchtwegproblemen. Dat is een extreem voorbeeld, maar in essentie is dat wat er op beperkte

schaal gebeurt met de longen van stadsbewoners.” “We krijgen als longartsen heel vaak te horen van patiënten dat zij meer klachten hebben in drukke stedelijke omgevingen”, zegt pneumoloog Benoit Nemery (KU Leuven). “Maar daar zijn geen harde bewijzen voor, omdat er geen harde wetenschappelijke studies over bestaan. Dat is een kwestie van geld en onderzoeksprioriteiten. We weten al langer dat luchtvervuiling slecht is voor de gezondheid, het is dus geen sexy onderwerp.”

SDS

“Een goede vriendin van me werkt in een Brusselse school vlak bij de Grote Markt”, vertelt Cayet. Haar directe collega was zwanger, een reuzekans voor mij. Ze belde me op met de directeur naast zich: ben je zeker dat je niet wil solliciteren? Ik heb er lang over nagedacht, had het zó graag gedaan. Maar ik zou het lot getart hebben.” De astma belemmert ook haar andere toekomstplannen. “Ik woon nog bij mijn ouders. Ik zou heel graag aan samenhuizen doen, maar dat is een typisch stedelijk fenomeen. Een stad als Leuven of Antwerpen lijkt me heel leuk, maar ik ben bang dat de astma er zou opspelen. En dan heb ik ook weer mijn tijd verspild wat de benoeming betreft.” Inmiddels heeft haar huidige school gevraagd of ze tot januari wil blijven. “De dokter zal niet blij zijn. Ik ben pas sinds begin mei weer van de ontstekingsremmers af.” Sara De Sloover

BDW 1478 PAGINA 4 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

OPEN BRIEF > PERSONEEL VERBIJSTERD OVER BESLISSINGEN RAAD VAN BESTUUR

HET ABSURDE EINDE VAN FM BRUSSEL? D insdagochtend krijgt Anne Brumagne, hoofdredacteur van stadskrant BDW en Agenda, te horen dat ze moet opstappen. Twee uur later krijgt het voltallige personeel van de Vlaams-Brusselse Media vzw te horen dat er nog ontslagen zullen volgen. En dat stadsradio FM Brussel volledig wordt opgedoekt. Case closed. Dat we met verstomming zijn geslagen is een understatement. We krijgen te horen dat FM Brussel als regionale radiozender geen nationale adverteerders kan aantrekken, en dus te duur is. En geld is belangrijk. Er moet bezuinigd worden en er is een gat in de boekhouding. Uiteraard zijn wij ook voor een financieel gezonde vzw. En dat er be-

BRUSSEL – Het personeel van de vzw VlaamsBrusselse Media reageert in een open brief op de beslissing van de raad van bestuur om hoofdredactrice van Brussel Deze Week en Agenda Anne Brumagne te ontslaan, en op het stopzetten van stadszender FM Brussel eind juni. sparingen nodig zijn, begrijpen we. Maar de overheidssubsidie is amper met 0,47% gedaald en voor dure consultants was er de voorbije maanden wél geld. Maar soit. Dat de medewerkers van FM Brussel niet betrokken waren bij het nadenken over de toekomst, en dat de mededeling op de meest onhandige, grove manier gebeurde is ook niet belangrijk. Dat FM Brussel uitstekend scoorde in het luisteronderzoek dat enkele maanden geleden werd uitgevoerd ook niet. Belangrijk is dat met FM Brussel niet enkel een radiozender verdwijnt. We zullen meer kwijt zijn dan enkel een mogelijke halte op de FM-band.

Ook Stromae is fan van FM Brussel. Op 6 oktober 2010 brengt hij ‘Alors on Dance’, zijn grote doorbraak, op het Brusselse Flageyplein.

Zonder FM Brussel zijn Brusselaars een belangrijke informatiebron over hun stad kwijt. Zonder FM Brussel wordt de hoofdstad weer een blinde vlek voor duizenden pendelaars. Zonder FM Brussel kan iedereen weer achter z’n eigen taalgrens gaan hurken. Zonder FM Brussel verliezen de Belgische media hun be-

langrijkste kweekvijver van jong talent. Op een moment dat iedereen zich in die media buigt over hoe diverser, jonger, opener, en meertaliger te zijn, wordt ruw de stekker getrokken uit een zender die al die dingen met bonkend hart doet.

Met deze brief willen de ondertekenende personeelsleden van de VlaamsBrusselse Media duidelijk laten weten dat ze niet achter de beslissing staan om FM Brussel op te doeken. Dit is niet onze Raad van Bestuur. Dit is niet onze CEO. Maar dit is wel onze stadsradio.

DE WEEK IN BEELD DOOR BART DEWAELE Vorig weekend liet Daniël Ost, die zichzelf liever een bloembinder noemt dan een kunstenaar, zijn bloeiende duivels los in Thurn & Taxis. De expo ‘Discover the Undiscovered’ was een tableau vivant van florale sculpturen.

BDW 1478 PAGINA 5 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

WEEKOVERZICHT

WOENSDAG 3 JUNI Vergunning heraanleg Ninoofsepoort uitgereikt. De stedenbouwkundige vergunning voor de heraanleg van de Ninoofsepoort is eind mei uitgereikt. Dat melden minister-president Rudi Vervoort (PS) en minister van Openbare Werken Pascal Smet (SP.A). Deze vergunning betekent de aanleg van een groot park en de heraanleg van de openbare ruimte errond. De plannen rond de tramlijn werden gewijzigd. Oorspronkelijk zou deze door het park lopen, maar nu blijven de sporen toch op de Ninoofsesteenweg. Hierdoor wordt het park groter dan gepland. De werkzaamheden gaan begin volgend jaar van start en zouden twee jaar duren.

DONDERDAG 4 JUNI Brussel verliest finale ‘Mijn Pop-Uprestaurant’. In de finale van ‘Mijn Pop-Uprestaurant’ (VTM) verliest het Brusselse Ket! van het Hasseltse Asparaguus. Het koppel achter Ket! werd beschouwd als goede kanshebber aangezien zij als eerste en rechtstreeks naar de finale gestuurd werden. Hun eigentijdse street food kon het echter niet halen van de bereidingen met asperges van Asparaguus. Het Hasseltse duo, Guus en Dries, wint 100.000 euro. Vorig jaar won het Brusselse Sticks & Stones op het Muntplein. Eerste collectieve broodoven. In Sint-Agatha-Berchem wordt de eerste collectieve broodoven ingehuldigd. Iedereen die wil kan er brood komen bakken. Bled, dat verschillende burgerinitiatieven uit Berchem groepeert, zal er maandelijkse broodbakmomenten organiseren om zo het gemeenschapsgevoel te versterken. De opening ging gepaard met een gratis pizzafeest.

VRIJDAG 5 JUNI

De Brusselse muzikanten Daan en Will Tura staken FM Brussel meermaals een hart onder de riem op de Brusselse Top Honderd van FM Brussel.

Vaste acteursploeg KVS ontslagen. De raad van bestuur van KVS beslist om de drie vaste acteurs van KVS samen met de huidige artistieke leiding te laten vertrekken. Ze willen dat de nieuwe artistieke leider Michaël De Cock alle kansen krijgt om zijn stempel te drukken en met een schone lei te beginnen. De Cock zelf wil nagaan of een grotere spelerskern mogelijk is.

ZATERDAG 6 JUNI Ondertekend door: Johan De Smet, Jo Wuyts, Kim Ponsaerts, Lotte Van Den Bogaert, Melina Verbeeck, Koen Van Dijck, Maarten Coosemans, Koen Verbert, Karel Feys, Lore Devos, Lore Quintelier, Hannah Eeckhoudt, Sean Vanonckelen, Filip Van der Elst, Nadia Scheys, Bram Van de Velde, Sasha Van der Speeten, Saïd Al-Haddad,

“ “ HET WOORD

Joachim Nijs, Liesbeth Bernolet, Jonas Leribaux van FM Brussel. Peter Dhondt, Laurent Vermeersch, Sandra Schreurs, Marthe Paklons, Ken Lambeets, Sara De Sloover, Gerd Hendrickx, Danny Vileyn, Steven Van Garsse, Kim Verthé, Inge Gracies, Eric Laureys, Annelies Boddez, Nico

Cardone, Leen Billiouw, Elfi Thoelen, Jean-Marie Binst, Filip De Rycke, Peter Van den Broeck, Ute Otten, Christophe Degreef, Kurt Snoekx, Heleen Rodiers, Tom Zonderman, Jasmijn Post, Estelle Spoto, David Nassel, Jasper Fonteyn en Thierry Roman, solidaire collega’s van de Vlaams-Brusselse Media.

Vlaanderen werkt samen met ons. Wat een mentaliteitswijziging!” Brussels minister van Economie en Werk Didier Gosuin (FDF) over de vertegenwoordiging van de Vlaamse excellenties Muyters, Bourgeois en Crevits in werkgroepen rond Werk en Opleiding (in Le Soir).

Liever een democratie en een diversiteit in harmonie, en vrede in het hart van iedere Brusselaar en Belg dan een bestuur waar een kille efficiëntie primeert op het belang van de mens.” Ook politiek raadgever van B Plus Luc Van der Kelen vindt dat het in Brussel efficiënter kan, maar hij waarschuwt voor overdreven verwachtingen (in Statuut van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest van B Plus).

Spiegelafstelplaats

In Haren is afgelopen vrijdag een spiegelafstelplaats geopend. In Vlaanderen zijn er al meer dan twintig, maar voor het Brussels Gewest is dit een primeur. Op een spiegelafstelplaats kunnen chauffeurs met behulp van lijnen en vakken op de grond hun spiegels zo instellen dat het risico op dodehoekongevallen zo klein mogelijk wordt. De

plek is ingericht met universele borden zodat buitenlandse bestuurders er ook terecht kunnen. De nieuwe spiegelafstelplaats bevindt zich op de parking van het Belgisch Instituut voor Verkeersveiligheid (BIVV) op de Haachtsesteenweg. Margo Claeys

Beursschouwburg houdt uitverkoop. Snuisteraars kunnen hun hart ophalen in de Beursschouwburg. Voor het eerst sinds haar ontstaan houdt Beursschouwburg een uitverkoop van overtollig materiaal. Sommige van de stukken vergaarden jarenlang stof in de kelder.

ZONDAG 7 JUNI Tussen de 500 en 1.000 mensen dagen op voor ‘Ja maar nee’-picknick. Op de laatste protestpicknick voor de komst van de autovrije zone, verschijnen tussen de 500 en 1.000 picknickers. Onder de slogan ‘Ja maar nee’ tonen ze dat ze niet tevreden zijn met de manier waarop de verkeersvrije zone gerealiseerd wordt. Ze stellen dat de vier bijkomende ondergrondse parkings een aanmoediging zijn om met de wagen naar Brussel te komen en dat de bestemmingslus rond de autovrije zone extra verkeer zal aanzuigen. OOK SINT-GILLIS EN ANDERLECHT VERBIEDEN OPTREDEN DIEUDONNE. Burgemeester Picqué (PS) steekt tijdig een stokje voor een optreden van de Franse omstreden komiek Dieudonné, die antisemitische uitspraken wordt verweten. Ook de Anderlechtse burgemeester Eric Tomas (PS) kan diezelfde dag een optreden van de komiek verhinderen. Eerder al verboden de gemeentes Vorst en Stad Brussel optredens van komiek.

MAANDAG 8 JUNI Groen steunt meerderheid bij invoering kilometerheffing. Oppositiepartij Groen steunt de Brusselse meerderheid bij de invoering van een slimme kilometerheffing voor personenwagens. Volgend jaar wordt rekeningrijden ingevoerd voor vrachtwagens, maar zo’n kilometerheffing voor personenwagens was tot nu toe niet haalbaar. Eind vorige week stelde de Brusselse PS haar standpunt bij en toonde zich voorstander van het rekeningrijden. Groen is alvast bereid om vanuit de oppositie mee te werken aan dit systeem.

DINSDAG 9 JUNI ZWARTE DAG VOOR VLAAMS-BRUSSELSE MEDIA. De raad van bestuur van de vzw VlaamsBrusselse Media ontslaat hoofdredactrice van Brussel Deze Week en Agenda Anne Brumagne. Volgens diezelfde raad van bestuur moet stadszender FM Brussel eind juni worden stopgezet. Het personeel van de Vlaams-Brusselse Media reageert verbijsterd. Samengesteld door Margo Claeys en Hanne De Valck

MEER NIEUWS DE HELE WEEK ROND OP

BDW 1478 PAGINA 6 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

INTERVIEW VOORMALIG STAATSSECRETARIS BRUNO DE LILLE (GROEN), ÉÉN JAAR NA DE VERKIEZINGEN BRUSSEL – “Dat Amerikanen en Canadezen naar Brussel afzakken om de passiefbouw van woningen en scholen te bekijken, is te danken aan de vorige regering met Groen en Ecolo. En daar ben ik best fier op,” zegt voormalig staatssecretaris en Groen-parlementslid Bruno De Lille vanop de oppositiebanken. Een kritische balans, één jaar na de verkiezingen.

e gretigheid waarmee De Lille oppositie voert, heeft vriend en vijand verbaasd. De Lille komt bijwijlen scherp uit de hoek. Je zou bijna denken dat de oppositie hem beter ligt dan de meerderheid. De Lille: “Je kon veel zeggen van voormalig ministerpresident Charles Picqué (PS), maar Picqué had wel degelijk een project dat vertaald werd in het Gewestelijk Plan voor Demografische Ontwikkeling (GPDO). Huidig minister-president Rudi Vervoort (PS) heeft geen project en dat verontrust ons.”

Hoe valt het oppositie voeren mee na toch wel een sterk verkiezingsresultaat? Bruno De Lille: “Natuurlijk waren we er graag bij geweest, maar Guy Vanhengel (Open VLD) heeft er duidelijk voor gekozen om met de verliezers (SP.A en CD&V, DV/JC) in zee te gaan, wat ik vanuit zijn standpunt overigens zeer goed begrijp. Wij hadden onze score bijna verdubbeld, we waren sterker uit de stembusslag gekomen. Anderzijds waren er voor de verkiezingen signalen van de SP.A voor een rood-groen-blauwe stadsbeweging, maar die waren er voor de galerij. Na de verkiezingen heeft de SP.A niet één keer laten weten dat de partij met ons wou praten.” “Anderzijds werden we niet afgestraft, we hebben onszelf niet moeten heruitvinden zoals vaak gebeurt na deelname aan de macht. We wisten: het is niet onze schuld, het zijn anderen die de verkeerde keuze gemaakt hebben door ons te weren. We zaten in een positieve vibe, en daar zitten we nog steeds in.” Was het toch geen foute keuze om met Open VLD en CD&V in zee te gaan in plaats van met de SP.A? De Lille: “Dat denk ik niet. Het was geen keuze voor Open VLD en CD&V, maar om in een regering met Ecolo terecht te komen. Als je ziet wat we dankzij de samenwerking met Ecolo hebben kunnen realiseren met maar twee parlementsleden, dan hebben we vijf jaar boven ons gewicht gebokst. We hebben veel zaken in gang kunnen steken waar we trots op mogen zijn. Met

‘NIEUWE PARKINGS VLOEKEN MET HET MOBILITEITSPLAN’

Open VLD hebben we dan weer goed samengewerkt wat onderwijs betreft. De Open VLD was tijdens de vorige legislatuur overigens een andere Open VLD dan vandaag, Open VLD is opgehitst door N-VA en naarmate de verkiezingen naderden alsmaar blauwer geworden. Open VLD was bang dat haar kiezers naar de N-VA zouden overlopen. Tijdens de onderhandelingen voor de vorige regering had Vanhengel zich zeer soepel opgesteld, omdat hij er absoluut bij wilde zijn.” Wat onderwijs betreft zat Groen op dezelfde lijn als Open VLD, maar toch niet wat mobiliteit betreft. De Lille: “De Brusselse Open VLD heeft op mobiliteit een totaal andere visie, maar tijdens de vorige legislatuur hebben ze er zich niet veel mee bemoeid. Open VLD had in het vorig regeerakkoord een paar punten die het wilde binnenhalen, maar dat was het dan. Mobiliteit heeft Open VLD aan ons en aan toenmalig minister Grouwels (CD&V) overgelaten. Van Grouwels zei iedereen: dat gaat een ramp zijn, maar Grouwels heeft het Iris-2 plan dat bij ons zat heel loyaal uitgevoerd. Het budget voor de aanleg van fietspaden is opgetrokken van 4 naar 11 miljoen euro en dat is gedurende vier jaar zo gebleven. In het verkiezingsjaar is er blijkbaar maar de helft, 6 miljoen euro, gebruikt. Er is daarover een schriftelijke vraag geweest van SP.A-parlementslid Jef Van Damme waar u de cijfers kan vinden. We moesten af en toe eens op tafel kloppen, maar Grouwels volgde uiteindelijk wel. Dus nee, het was niet de foute keuze. Ons ledenaantal is in vijf jaar trouwens verdubbeld.” De nieuwe regering is nog maar een jaar bezig en Pascal Smet (SP.A) kan nu al uitpakken met de afbraak van het Reyersviaduct, dat hebt u nooit gekund. De Lille: “Ik was dan ook geen staatssecretaris van Openbare Werken maar van Mobiliteit, mijn bevoegdheden beperkten zich tot studies, planning en sensibilisering. Dat hebben we goed gedaan. Ik

sta achter die studies, die zijn mijn dada, een beleid rond mobiliteit baseer je niet op het buikgevoel. Dat kan misschien voor je eigen straat, maar niet voor een gewest. We hebben de administratie de nodige instrumenten bezorgd om zelf modellen uit te tekenen. Tot dan waren ze afhankelijk van private studiebureaus. De regering voor ons had daar zeer weinig in geïnvesteerd. De computerprogramma’s daarvoor waren weliswaar duur, maar nu kan de administratie zelf verkeerssimulaties maken.” “Wat ik de huidige regering verwijt,

“Charles Picqué had een stadsproject, Rudi Vervoort laat al het planmatige vallen, het gaat alleen nog over leuke dingen”

is dat ze heel dat planmatige laten vallen. We hadden erin gekregen dat de 20 procent minder auto’s in het Iris-2-plan keer op keer moesten afgetoetst worden, beslissing per beslissing. Dat gebeurt niet, nu gaat het over de leuke projecten. Meiser dient zich aan, dat ondersteunen wij, maar het is ook dankzij onze sensibilisering en verminderde autodruk dat het mogelijk is. Maar terzelfdertijd gaat dezelfde minister (Pascal Smet, DV/JC) wel vier parkings bouwen in het centrum van Brussel. Begrijpe wie kan.” Wij dachten dat Open VLDschepen Else Ampe de parkings gaat bouwen. De Lille: “Maar minister Smet was wel aanwezig op de persconferentie waar de parkings aangekondigd werden. Ik mag toch veronderstellen – hij is ook gemeenteraadslid voor de meerderheid in de Stad Brus-

sel – dat hij niet schizofreen is? Die beslissing valt niet te matchen met Iris-2.” “Het klopt dat de groenen soms vergeten dat je af en toe ook een sexy evenement nodig hebt, je kan ons dus wel verwijten dat we te veel structureel proberen te verankeren. Tijdens de vorige legislatuur is de autodruk met zeven procent verminderd. Toen we dat communiceerden, kregen we vanuit de achterban te horen dat we dat beter niet zeiden omdat er nog een lange weg te gaan is. Er waren veel stappen in de goede richting, de busbanen die we aangelegd hebben, de fietsbanen, de parkeerplaatsen die verdwenen. We evolueerden in de goede richting, min 20 proent auto’s in 2020. Ik hoop nog altijd dat dat verdergaat, maar als de regering extra parkings

“Wie kent er het verschil tussen een biologische kip en een scharrelkip?

in het centrum van de stad aanlegt, zit het echt niet goed.” “We hebben met de groenen verkregen dat het gewestelijk mobiliteitsplan wettelijk verankerd werd, de gemeentelijke mobiliteitsplannen moeten zich hierin inpassen. Doen de gemeenten niet wat ze moeten doen, dan kan het gewest ingrijpen, zich in de plaats stellen van de gemeenten. Alles was klaar aan het einde van de vorige legislatuur. Nu merk je dat het gewest zo’n belangrijk instrument om de gemeenten te doen in de pas lopen, niet gebruikt. De Stad Brussel heeft niet eens een mobiliteitsplan. De miniring en de parkings zouden niet kunnen met een gemeentelijk mobiliteitsplan dat rekening houdt met

het

gewestelijk

mobiliteitsplan.”

Is dat slordigheid? De Lille: “Soms denk ik dat het een bewuste politiek is om een paar projecten er alsnog door te jagen. Vandaag hebben de gemeenten meer macht dan ze de voorbije tien jaar gehad hebben. Het parkeerplan bijvoorbeeld: je kan zeggen dat het verbeterd kan worden, maar nu gaat Smet nog eens de ronde van de gemeentes doen om te vragen wat ze willen. De uitkomst is duidelijk: de gemeentes gaan niet pleiten om het strenger te maken.” “Tweede voorbeeld: tram 71. Wij – Groen en CD&V – hebben de PS de arm omgewrongen om die tram erdoor te krijgen. Charles Picqué heeft toen als minister-president zijn werk gedaan en is naar Elsene getrokken om te zeggen: die tram komt er. En wat doet de huidige minister van Mobiliteit? Toch nog eens horen wat Elsene wil, terwijl er geen alternatief is. Nu zeggen: er is een metro nodig, dat is onzin. Een metro kan ten vroegste over 20 jaar, al het geld voor Beliris voor de komende tien jaar gaat naar de metro naar Schaarbeek. En wat moeten de reizigers ondertussen? Dat is aan al de gebruikers van bus 71 zeggen: er gebeurt niets. Dat is doen alsof je bezig bent met de toekomst, maar niets doen. Onze methode is werken op lange termijn, maar ook beslissingen nemen voor de gebruikers van vandaag zoals een metrobus op korte termijn en de metro op lange termijn.” Steekt het toch niet een klein beetje dat het socialisten en liberalen zijn die de voetgangerszone waarmaken en niet de groenen? De Lille: “Met de gemeenteraadsverkiezingen van 2000 wilden wij al doorgaand verkeer verbieden langs de centrale lanen, maar de PS van Freddy Thielemans was toen de grootste tegenstander. Ik zie die zaken als een evolutie. Zonder onze voorstellen in 2000 was de voetgangerszone er vandaag allicht niet. Het werk dat je doet, is als zaadjes planten. Ik ben dan ook niet gefrustreerd, anders kan je geen voldoe-

BDW 1478 PAGINA 7 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

Groen-parlementslid en voormalig staatssecretaris Bruno De Lille: “De sociale keuze moet een echte keuze zijn.”

ning halen uit oppositie voeren.” “Wat mij wel steekt is dat in Brussel alles zo traag gaat, ik ben als staatssecrataris met een aantal schepenen naar Bordeaux getrokken. Alle Europese steden zetten reuzenstappen vooruit wat mobiliteit betreft terwijl we hier vaak nog aan de discussie moeten beginnen. Mobilliteit heeft trouwens niets met links of rechts te maken: Bordeaux heeft een zeer rechtse burgemeester, Alain Juppé, maar die heeft gekozen voor een grote voetgangerszone en voor trams in plaats van een metro omdat je vijf keer zoveel trams kunt aankopen met het metrobudget. De sfeer in die stad, dat zeggen voor- en tegenstanders van Juppé, is fantastisch. Trouwens, als je je stad aangenaam maakt, dan kan je Neo en Uplace opdoeken. Die winkelcentra zijn ministadjes - je moet er ook kunnen sporten en naar de cinema gaan, maar ze zijn properder, je hebt er geen uitlaatgassen, er is minder agressie. Maar dat is niet onze visie: maak je stad groener, properder en met minder uitlaatgassen en de mensen komen vanzelf naar Brussel – ook als ze hun auto niet naast een terras kunnen parkeren.” Er is enorme heisa rond het rapport van de schoolinspectie. De Brusselse scholen kwamen daar niet goed uit. Vanhengel reageerde gepikeerd. De Lille: “De Onderwijsspiegel van de inspectie is een zeer interessant

document waar trouwens ook veel positieve zaken instaan over de Brusselse scholen. Het probleem is niet wat erin staat, maar wel het gebruik van de info door sommige partijen zoals de N-VA, die zegt dat de resultaten niet goed zijn omdat de instroom van Nederlandstaligen te klein is. Maar dat is niet de conclusie die wij trekken. Je moet je de vraag stellen of we in onze scholen met zoveel anderstaligen Nederlands moeten blijven onderwijzen alsof het de moedertaal is van die kinderen. Misschien halen anderstalige kinderen met een andere didactiek wel de eindtermen, want ook voor Groen moeten de eindtermen wel degelijk gehaald worden.” “Wat me wel stoort is dat de regering en het college van de Vlaamse Gemeenschapscommissie zo vaak naar andere beleidsniveaus verwijzen. Spreek je over onderwijs, dan word je doorverwezen naar de gemeenschappen, heb je het over armoede dan luidt het dat de uitkeringen te laag zijn en dan wijst de regering de federale overheid met de vinger. Brussel is veel te fatalistisch. Minister-president Rudi Vervoort heeft het stuur uit handen gegeven. De stad Antwerpen heeft minder te zeggen dan de Brusselse regering, maar zegt waar het volgens haar op staat. Bart De Wever doet het en Patrick Janssens deed het voor hem. Als Patrick Janssens zijn mond opendeed, kwam dat op de tafel van de Vlaamse regering.”

De Belg is het containerbegrip duurzaamheid beu. Dat is slecht nieuws voor de groenen. De Lille: “Dat is vooral slecht nieuws voor het leefmilieu en voor de wereld. Mensen hebben vaak het gevoel dat de verantwoordelijkheid bij de anderen ligt, maar iedereen moet zijn verantwoordelijkheid nemen. Maar het klopt dat overheden de verantwoordelijkheid al te gemakkelijk naar de burger doorschuiven, terwijl het de consument absoluut niet makkelijk wordt gemaakt. Hoe kan die consument nu uit twintig soorten spuitwater kiezen, hoe weet hij welke fles – glas of plastic – het schadelijkst is voor het milieu? De keuze is fake. De overheid moet informeren, aangeven wat ok is en wat niet. Wie kent er het verschil tussen een biologische kip en een scharrelkip?” “Ook moet de sociale keuze een echte keuze zijn: wie met een klein inkomen moet kiezen tussen een varkenskotelet van één euro of één van tien euro, heeft geen echte keuze. De duurdere kotelet is die van een Belgische boer die nauwgezet de regels volgt, de andere uit een land waar je niet precies weet wat de normen zijn en waar de arbeidsomstandigheden abominabel zijn. Dat is geen eerlijke concurrentie. Dat geldt ook voor kleren. Je moet de lijn gelijk trekken, onze bedrijven moeten zich aan regels houden en bedrijven in Bangladesh bijvoorbeeld niet. België

en Europa moeten taksen opleggen voor invoer uit landen die geen sociale en ecologische voorwaarden opleggen. De prijzenkloof gaat kleiner worden, en een aantal jobs gaan hier niet meer verdwijnen omdat er eerlijke concurrentie is.” “Ik ben er trots op in een regering gezeteld te hebben die een echte ecologische politiek gevoerd heeft. Amerikanen en Canadezen komen naar Brussel om te kijken naar onze passiefbouw. Ook onze nieuwe scholen zijn passief, in Vlaanderen is dat nog niet het geval.” Ecolo wil fuseren met Groen, maar Groen houdt de boot af. Met de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 heeft Groen uitstekende plaatsen gekregen op de Ecolo-lijsten. Gaat u dat nog eens kunnen overdoen in 2018? De Lille: “De partijen fuseren is niet aan de orde. De Brusselse Ecolo-afdeling is ook geschrokken van de idee. Het is een slecht idee: de cultuurverschillen, zoals de vergadercultuur, zijn te groot. Maar anderzijds werken we zeer nauw samen, nauwer dan tijdens de vorige legislatuur. We zien elkaar om de twee à drie weken voor overleg. Ik vind dat ook normaal, ik begrijp niet waarom SP.A en Open VLD nog voor de verkiezingen luidop verkondigden dat zij een andere partij zijn dan de PS of de MR. Het is dankzij onze goede samenwerking met Ecolo dat

we zwaar op het beleid gewogen hebben.” Wordt Bruno De Lille het boegbeeld van de verkiezingen in 2019? De Lille: “Dat is echt nog niet aan de orde. Het enige wat vaststaat is dat de verkiezingen van 2018-2019 een ware uitputtingsslag worden voor alle partijen.” Decennialang was extreemrechts de enige anti-establishmentpartij die succes boekte, vandaag gooien de radicaallinkse partijen Syriza in Griekenland en Podemos in Spanje hoge ogen. Ook in het Brussels parlement telt de PTB-fractie vier verkozenen. Groen is niet altijd duidelijk: is de partij nu rechts of links? De Lille: “Groen is niet rechts of links, Groen is progressief. Sociaal-economisch zijn we links, als het voorzorgprincipe in het geding is zijn we eerder rechts. Over sociale thema’s stelt de PTB/PVDA vaak dezelfde vragen als wij. Maar als het over mobiliteit gaat staan we lijnrecht tegenover elkaar: wij vinden dat iedereen zich moet kunnen verplaatsen, PTB/PVDA vindt dat iedereen recht heeft om zich met de auto te verplaatsen.”

Danny Vileyn en Jelle Couder

BDW 1478 PAGINA 8 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

PICKNICK TEGEN PARKINGS BRUSSEL – Enkele honderden picknickers spreidden afgelopen zondagmiddag opnieuw hun picknicklaken uit op het Beursplein. De beweging Pic Nic The Streets had daartoe opnieuw opgeroepen. Pic Nic The Streets ontstond drie jaar geleden, nadat filosoof Philippe Van Parijs in Brussel Deze Week had opgeroepen tot massaal picknickprotest om zo het Brusselse stadsbestuur te dwingen om na te denken over autovrije lanen in het centrum. Die oefening is intussen gemaakt. Eind mei komt er een dubbel zo grote autovrije zone binnen de Vijfhoek. Maar bij dat plan hoort ook een nieuwe bestemmingslus voor het verkeer en vier bijkomende ondergrondse parkings (nabij de Kapellekerk, aan IJzer, aan de Nieuwe Graanmarkt én onder het Rouppeplein). De picknickers toonden zich zondag weliswaar tevreden met het terugdringen van Koning Auto, maar uitten hun ongenoegen over de bestemmingslus en de parkings. Ze vrezen dat die extra verkeer zullen aanzuigen. Vooraf hadden ruim 3.000 actievoerders hun komst aangekondigd, maar uiteindelijk waren het er toch KV een pak minder.

ADVERTENTIE

Misha houdt van voetballen, tekenen, zwemmen en een knuffel voor het slapengaan. Hij zoekt een lief gezin met een goal in de tuin, veel tekenpapier en misschien zelfs andere kindjes. Fijne mensen die hem een knuffel willen geven voor het slapengaan. Misha is één van de vele wachtende kinderen in onze regio die hoopt om in een warm pleeggezin terecht te kunnen. Is er plaats voor een kind als Misha bij jullie thuis ? Vraag dan zeker meer info aan op www.pleegzorgvlaanderen.be of kom langs op één van de infoavonden in uw buurt.

PLEEGGEZIN GEZOCHT VOOR MISHA

Je thuis delen, verrijkt je leven.

BDW 1478 PAGINA 9 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

ADVERTENTIE

MOBILITEIT > BUSLIJN 48 ZAAIT VERDEELDHEID

‘ZWARE BUSSEN

BESCHADIGEN DE STRAAT’

VORST – Er is heibel over buslijn 48. De MIVB heeft beslist om die terug volgens het oude tracé te laten rijden. Het buurtcomité is verbolgen en pleit voor structureel overleg tussen buurtbewoners, de vervoersmaatschappij, stadsplanners en de lokale overheden bij de invoering van een nieuw bustracé. Bus 48 is slachtoffer van zijn succes. Het is een rechtstreekse verbinding tussen het NMBSstation Ukkel Stalle en het stadscentrum dat bovendien langs dichtbevolkte wijken in Sint-Gillis en Vorst rijdt, alsook langs enkele schoolinstellingen.

Terminus verdwijnt De MIVB heeft beslist om er een gelede bus te laten rijden, maar heeft meteen het tracé aangepast. Sinds september rijdt de bus niet meer langs de blokken van de Elzeboomlaan. De Uturn die de bus moest maken aan het station van Ukkel werd vervangen door een grote boog langs de Biezenlaan en de Haveskerckelaan. De gelede bus kon immers moeilijk draaien aan het station van Ukkel-Stalle. Dat is echter buiten de waard gerekend van de bewoners van de Biezenlaan en de Haveskerckelaan. Die willen de gelede bus niet in hun straat en hebben de gemeentes Vorst en Ukkel en de MIVB zover gekregen dat er terug wordt gekeerd naar de oude situatie van voor september 2014. De terminus verdwijnt aan het station. De bus zal er een gewone halte krijgen.

Scheuren in huizen De busgebruikers en het buurtcomité zijn daar niet over te spreken. “Nu kunnen de treinreizigers op de bus stappen die er staat te wachten. Dat voordeel verwijnt,” zegt Michel Hubert die namens het buurtcomité spreekt maar die tevens mobiliteitsspecialist is van de Universiteit Saint-Louis. Daarnaast moeten er twaalf parkeerplaatsen worden geschrapt, omdat de gelede bus anders niet kan draaien.

Hubert: “We hebben een alternatief tracé bedacht dat goed is voor alle vervoersmodi en bewoners maar de MIVB heeft het zelfs niet bekeken.” In dat tracé wordt de Haveskerckelaan in één richting geplaatst, rijdt de bus terug langs de Elzeboomlaan en wordt een kruispunt heringericht. Opmerkelijk: volgens het buurtcomité is de MIVB akkoord gegaan om het tracé te verplaatsen onder druk van de schepen van Openbare Werken. Die woont zelf in de Haveskerckelaan. Schepen Marc Loewenstein (FDF) zegt dat hij ageert in het algemeen belang: “Mijn straat is in slechte staat. Door de zware bussen is de straat nog meer gehavend. Er zijn verschillende klachten over scheuren in huizen door het zware busverkeer.”

Bus 71 Loewenstein heeft er volgens het buurtcomité mee gedreigd om de werken uit te voeren in de straat zodat de gelede bus vast zou komen te zitten. “Dreiging is een groot woord,” zegt Loewenstein. “Wat wel waar is, is dat de straat heraangelegd moet worden.” De schepen is blij met het compromis dat nu gevon-

SCHEPEN MARC LOEWENSTIJN (FDF):

“Er zijn verschillende klachten over scheuren in huizen door het zware busverkeer”

den is. “In juli kan het al van kracht zijn.” Michel Hubert van zijn kant houdt intussen een pleidooi voor de invoering het ‘Ascontract’. Hubert: “De mosterd haal ik uit Frankrijk. In de VS bestaat iets gelijkaardigs: Transit Oriented Development. Daar wordt bij de invoering van een nieuw bustracé structureel overleg opgestart tussen buurtbewoners, de vervoersmaatschappij, stadsplanners en de lokale overheden. Vandaag redeneert de MIVB alleen vanuit een exploitatielogica. Wat op zich ook begrijpelijk is. Maar stedenbouwkundige of mobiliteitsargumenten zijn dan minder van tel. Het Ascontract zou ook een goed idee zijn voor bus 71 bijvoorbeeld. Nog een verhaal van een gelede bus, waar men maar moeilijk tot een consensus komt.” Steven Van Garsse

HIER LATEN EXPATS EN DIPLOMATEN UW GELD RENDEREN. Ontdek Orfeo & Tosca, luxeappartementen in het bruisende centrum van de hoofdstad.

In het centrum van de hoofdstad rijst Orfeo & Tosca op. En daar kunt u de vruchten van plukken. Deze unieke woonplek voor expats is een unieke opportuniteit voor wie nog op zoek is naar echt rendement.

• • • • •

Unieke mix van patrimonium en eigentijdse architectuur Duurzaam project met een hoog niveau van afwerking Rustige binnentuinen midden in een levendige wijk Perfect op maat van veeleisende expats Hogere huurprijzen, hoge rentabiliteit

• Eigen verhuurdienst gespecialiseerd in verhuur aan expats Meer info of een bezoek? Neem een kijkje op thechambon.be of bel 02 201 00 01. Wij geven u graag meer uitleg en details.

ADVERTENTIE

ZOMER IN DE LUCHT

UN AIR D’ÉTÉ

VERRASSENDE STADSFESTIVALS festivals urbains surprenants

VISUEEL FESTIVAL VISUEL 29–30.05 St-Agatha Berchem / Berchem St.-Agathe

VOENK 31.05 Jette

O’DE MOLENBEEK 07.06 Molenbeek

SUPERVLIEGSUPERMOUCHE 14.06 Vorst/Forest Sint-Gillis/Saint-Gilles

PLAZEY 24–28.06 Koekelberg

WWW.ZOMERINDELUCHT.BE WWW.UNAIRDETE.BE

TOURNEE GENERAL 27.06 Anderlecht

BROSELLA FOLK&JAZZ 11–12.07 Laken/Laeken

BDW 1478 PAGINA 11 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

OPENBARE REINHEID > 150 EXTRA STRAATVEGERS

LAANAN WIL VROUWEN STRATEN LATEN VEGEN BRUSSEL - Het Brussels Gewest gaat 150 nieuwe straatvegers aanwerven. “Daar zullen ook vrouwelijke equipes bij zijn,” maakt staatssecretaris voor Openbare Reinheid Fadila Laanan (PS) zich sterk. De Brusselse regering heeft op de laatste ministerraad de aanwerving goedgekeurd van 150 nieuwe straatvegers. Daarmee verhoogt het Gewest het aantal straatvegers met 25 procent. Met de aanwerving gaat een extra budget gepaard van 5,4 miljoen euro op jaarbasis. Laanan wil ook vrouwelijke straatvegers. “Het is een zwaar beroep, maar als er in het buitenland zijn, dan moet het hier ook kunnen,” zegt de staatssecretaris. Ze heeft aan Actiris gevraagd om bij de aanwerving de gendergelijkheid in acht te nemen. Net Brussel zal van haar kant aparte lokalen inrichten waar vrouwelijke straatvegers kunnen douchen. Die zijn er nu niet. Er zijn bij Net Brussel momenteel geen vrouwelijke straatvegers. Bij de gemeentelijke netheidsdiensten zijn er in totaal een dozijn. Door de extra aanwerving zal er meer en langer geveegd kunnen worden. “Brussel breidt uit. De bevolking groeit. Dus

moet er ook meer geveegd worden,” zegt Laanan. In de zesde staatshervorming is voorzien dat de gemeenten bevoegd worden voor de reinheid van de gewestelijke wegen. Uiteindelijk komt er een tussenoplossing. Laanan: “Over enkele weken trek ik naar de regering met een kaderconventie. Als die is goedgekeurd kan ik met de gemeenten individuele conventies afsluiten.” Van een overdracht van het gewestelijk personeel naar de gemeenten is geen sprake meer. “Maar via de conventie staan de gewestelijke straatvegers wel ten dienste van de gemeenten. Het personeel zal onder toezicht staan van beide overheden,” zegt Laanan. Laanan doet momenteel de ronde van de gemeente. Er zijn al wijken afgesproken die een bijzondere aandacht zullen krijgen. De uitbreiding van het personeel is maar een eerste stap. De Brusselse regering wil tegen 2019 de frequentie van het straatvegen verdubbelen. Tegelijk passen de aanwervingen ook in een werkgelegenheidsbeleid. “We willen jonge ongekwalificeerde Brusselaars aan werk helpen,” zegt Laanan.

P-PRAAT

Uw commentator zegt: er valt niets te lachen.

CHIEN ÉCRASÉ

Idem.

Steven Van Garsse

ADVERTENTIE

BDW REGIO

BDW 1478 PAGINA 12 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

DEZE WEEK BIJ ROTE TEUFEL BRÜSSEL > DERDE LANDSTAAL SMEEDT BANDEN

‘VOETBAL ALS DE LINGUA FRANCA’ fanclub het voetbal als de Lingua franca of het verbindingsmiddel wil gebruiken om inwijkelingen in te burgeren. Ook al spreken we meestal Engels onder elkaar.” Met Duitsers, Hongaren, Oostenrijkers, een Zwitser, Zuid-Tiroler en het jongste lid, Wim Vanobberghen – een Vlaming – groeit de club gestaag. “Voetbal op scherm of café kijken doen we niet. We willen vooral meet and greats meemaken, waar je spelers kan aanspreken,” zegt Reiter.

Filmfestival

Wim Vanobberghen (links) en Thomas Reuter: “Het lidmaatschap van een fanclub biedt de unieke kans om aan tickets te geraken.”

OUDERGEM – Een tricolore doos met pins, vaantje, stickers, lidkaart én Rode Duivelssjaal: het is het welcome package Euro 2016 bij lidmaatschap van de fanclub Rote Teufel Brüssel. Groot voordeel als lid: je kunt makkelijker tickets kopen voor de matchen van de Rode Duivels. De Duitstalige supportersclub heeft echter meer in zijn mars. “Duits moet als derde landstaal meer op de kaart worden gezet in onze hoofdstad.”

e EK-kwalificatiematch van de Rode Duivels tegen Wales zal op 12 juni niet onbecommentarieerd voorbijgaan onder expats in Brussel. Ook in hun rangen tellen zich grote fans van ons nationaal elftal. Duitstaligen bijvoorbeeld.

ADVERTENTIE

Puzzel Deze dienst wil u de nodige informatie bezorgen om u wegwijs te maken in uw zoektocht naar mogelijkheden, voorzieningen voor personen met een handicap

✆ 0800-15045

alle werkdagen van 9 tot 12u30, maandag, dinsdag en donderdag van 13 tot 15u30

Bezoeken enkel op afspraak

puzzel@resonansvzw.be

“In vergelijking met tien jaar terug is er een echte Rode Duivelsgolf aan populariteit aan de gang in Duitsland,” stelt voorzitter Thomas Reiter. “Spelers als Kevin De Bruyne, Daniel Van Buyten (voormalig verdediger van Bayern München) en zelfs Marc Wilmots zijn razend populair in Duitsland. Het haalt de band tussen Belgen en Duitsers aan. In het voetbal vinden velen hun zielsverwanten. Vandaar dat wij Rote Teufel Brüssel hebben opgericht, de enige internationale fanclub van de Rode Duivels.”

Sankt Vith Het café Les deux petits diables in de Tweesteenwegenstraat (bij het Rood Klooster) is sinds september 2014 met Rote Teufel Brüssel een stamgast rijker. Erkend door de Voetbalbond koos de nieuwe supportersvereniging dit lokaal als uitvalsbasis voor haar steun aan het Belgische elftal. Reiter woont sinds

vier jaar in Oudergem. Voor een Hamburger spreekt hij vlekkeloos Nederlands. “Geleerd bij Litterate, waar ik nog twee uur per week Ne-

man, Luxemburgplein, Flagey, Kasteleinsplein,... We willen Duits als Belgische taal een meer zichtbare ‘plaats’ geven, ook dat is een reden van de oprichting van onze club.” “Aan het Brusselse Goethe Institut hebben we buiten taallessen niets meer. Een gemeenschappelijke interesse, zoals voor de Rode Duivels, kan een bindmiddel worden onder vele culturen. Trouwens, er zijn al een zevental Duitstalige fanclubs

“We willen het voetbal als verbindingsmiddel gebruiken om inwijkelingen in te burgeren”

derlands volg,” zegt hij. “Ik liep altijd al in een Rode Duivelstruitje, het is mijn belgitude.” Reiter werkte korte tijd voor de Duitstalige liberale fractie in het Europese Parlement en werkt nu bij de Bundesagentur für Arbeit (ABV). “Ik ervoer in Brussel dat er voor expats weinig contactmogelijkheden zijn met Belgen. Die brug blijft een probleem. Vandaar dat het isolement zich concentreert rond Schu-

in de Oostkantons. Met Rote Teufel Sankt Vith heb ik goede contacten. In Duitsland is voetbal meer een familiaal gegeven, en enkel bij de Rode Duivels vind ik dit hier terug. Als er thuismatchen zijn, zitten we samen met alle fanclubs in één blok, een supergevoel. Vandaar dat onze

Om allerhande contacten aan te zwengelen gaat Rote Teufel diverse initiatieven ontwikkelen, in samenwerking met gemeenschapscentrum Den Dam. Reiter: “Een petanquematch ‘Meet the Belgians’ voor Europeanen in Brussel zou op gezapelijke wijze contacten kunnen bevorderen. Mensen moeten bij elkaar gebracht worden, ongeacht rond welk gespreksonderwerp. En als het om Rode Duivelsmatchen gaat is een lidmaatschap bij een fanclub de enige mogelijkheid en kans om aan tickets voor een match te geraken.” Een nog groter project voor dit najaar houdt Thomas Reiter sterk bezig. Tijdens het weekend van 6 en 7 november lanceert Rote Teufel Brüssel een Brussels Filmfestival van het Voetbal. De fanclub haalt de mosterd hiervoor in Berlijn, waar het International Football Film Festival 11-mm. sinds 2004 aan succes groeit (www.11-mm.de). Daar wordt een week vol ‘voetbalfilms’ gepresenteerd. Brazilië en Polen kennen al aftakkingen van 11-mm. Voor alle duidelijkheid: het gaat niet om video’s of opnames van matchen. Het festival draait documentaires, kortfilms en langspeelfilms met een sociaal-culturele of historische invalshoek op het voetbal. “We mogen uit het archief in Berlijn ongekende films lenen, die echt zullen aanslaan,” glundert Reiter al. “Ik kan maar een tipje van de sluier lichten. Maar bijvoorbeeld een film over de oprichting van het vrouwenvoetbal na de revolutie in Iran of een film als Maradona par Kusturica (van de gelijknamige Servische regisseur), die een zeer kritische biografie van Diego Maradona is, zijn zeer beklijvend.” Als we kijken naar het Berlijns festival 11-mm dat films over hooligans in Londen en over het misbruik van Fussball in Nationalsozialismus tijdens het Derde Rijk toont, belooft dit ‘Brussels voetbalfestival’ alvast een doelpunt te scoren. Jean-Marie Binst

Meer info op www.twitter.com/teufelsbelgier en www.facebook.com/groups/rote.teufel.bruessel/

BDW 1478 PAGINA 13 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

Jette > Gemeente wil veilige toestellen in Jeugdpark

Wolf’s Bar krijgt extra rekstokken Volgend jaar installeert de gemeente Jette extra rekstokken en andere toestellen voor street workout in het Jeugdpark.

De Leuvensesteenweg is voortaan voorbehouden aan bussen, fietsen en taxi’s.

SINT-JOOST-TEN-NODE > SMET EN KIR BEREIKEN AKKOORD

WERKEN AAN LEUVENSESTEENWEG VAN START In afwachting van de definitieve heraanleg van het Madouplein wordt de Leuvensesteenweg heringericht. De werken zijn deze week begonnen en de steenweg wordt volledig afgesloten tot 22 juni.

Street workout is een vorm van fitness die overgewaaid komt uit het Oostblok. Steeds vaker zie je in Brussel jongeren fitnessen in parken en elders in de openbare ruimte. Ze gebruiken rekstokken, stellingen en banken om zich op te duwen of zich aan op te trekken. De jongeren, die zich inmiddels Wolf’s Bar noemen, trainen ook regelmatig in het Jeugdpark. Daar maken ze onder meer gebruik van de fit-o-meter, maar ze zouden graag over meer rekstokken, palen en bruggen beschikken. De Jetse schepen van Sport, Benoît Gosse-

lin (LBJ), is bereid hierin te investeren op voorwaarde dat de nieuwe toestellen aan alle veiligheidsvoorschriften voldoen. “De bestaande rekstokken zijn neergezet als onderdeel van de fit-o-meter. Ik wil dat de bijkomende toestellen helemaal afgestemd zijn op street workout, dus verankerd in beton en met een aangepaste ondergrond. Zo wil ik vermijden dat de gemeente aansprakelijk kan worden gesteld bij een ongeval.” Gosselin zal de toestellen volgend jaar plaatsen. Hij kan de investering – zo’n 15.000 euro – dan financieren met de gewestelijke subsidies voor buurtsportuitrusting. De fit-o-meter in het Jeugdpark wordt overigens dit jaar nog vernieuwd. Bettina Hubo

Op initiatief van minister van Openbare Werken Pascal Smet (SP.A) zal de Leuvensesteenweg, een belangrijke invalsweg om het centrum binnen te rijden, na de werken voorbehouden worden aan bussen, fietsen en taxi’s. Auto’s zullen gebruik moeten maken van de Scailquinstraat. Daarnaast worden de voetpaden breder en komt er een bredere zone aan het kruispunt met de Leuvensesteenweg. De herinrichting is afgestemd op de plannen om een fietspad te voorzien op de volledige Kleine Ring. “De ambitie is om tegen eind dit jaar een mooi project af te leveren dat de buurt mooier en aangenamer maakt voor bewoners, winkeliers en shoppers. Er komt onder meer een esplanade langs de Kleine Ring en een afgescheiden fietspad in twee richtingen,” aldus Smet. De Brusselse minister stuitte in zijn plannen aanvankelijk op het gemeentebestuur

ADVERTENTIE

C A PI

2015-2016 1 SEIZOEN SAISON SEASON

CREATIES CREATIONS CREATIONS partenaires/partners : Théâtre National

kvs.be- theatrenational.be

VOORSTELLINGEN SPECTACLES PERFORMANCES

subsidiënten & sponsors/subsides & sponsors : KVS

van Sint-Joost-ten-Node. Een akkoord bereiken met burgemeester Emir Kir (PS) over de herinrichting van de verkeerscirculatie ter hoogte van het Madouplein bleek zeer moeizaam. Dat de Kleine Dalstraat en de Liefdadigheidsstraat, allebei uitkomend op de Leuvensesteenweg, doodlopend werden, was voor Kir onaanvaardbaar. “De gesprekken over een aantal grote principes zijn goed gegaan, maar over de werken op de Leuvensesteenweg is er met ons niet overlegd.” Smet en Kir bereikten vrijdag uiteindelijk toch een akkoord. Op vraag van Kir is het plan licht aangepast. De bewoners van de Kleine Dalstraat krijgen de mogelijkheid om de Leuvensesteenweg in te rijden, waardoor de straat niet meer doodlopend wordt, al gaat het om een gering aantal inwoners. Het risico op sluipverkeer wordt klein ingeschat. Mocht het toch een probleem worden, dan komen er mogelijk elektronisch bestuurde paaltjes waarvoor enkel de buurtbewoners de code krijgen. Smet wil tegen eind dit jaar een definitief plan voorleggen voor de heraanleg van het Madouplein. Jilan Berroho

BDW 1478 PAGINA 14 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

BDW REGIO

BRUSSEL > SCHEPENCOLLEGE BLOKKEERT DEBAT

STADION MOET EN ZAL ER KOMEN Yvan Mayeur (PS) wenst niet in te gaan op vragen van gemeenteraadsleden over het nieuw te bouwen voetbalstadion op Parking C. De oppositie is woest. Gemeenteraadsleden Johan Van den Driessche (N-VA) en Bart Dhondt (Groen) hadden tijdens de gemeenteraad een motie en vragen voor burgemeester Mayeur. De Vlaamsnationalist wilde de stad een motie laten aannemen om een renovatie van het Koning

Boudewijnstadion te onderzoeken en om eerst een oplossing te vinden voor de Memorial Van Damme. Een renovatie zou mogelijk goedkoper zijn dan de bouw van een nieuw stadion. De burgemeester antwoordde niet. Of toch. “Wij veranderen niet van mening.” Schepen van Toerisme Philippe Close (PS) had aanvullend nog de ergerlijke gewoonte om vragen van Groenraadslid Dhondt te onderbreken. CD

ANDERLECHT > N-VA WIL BUURTINFORMATIENETWERKEN

‘Meer sociale controle BOEKEN RUILEN BIJ HET STATIONNETJE en veiligheid’ LAKEN > ‘WE WILLEN VOORAL DAT ER EEN GESPREK ONTSTAAT’

Boekenliefhebbers uit het noorden van Brussel hebben weer iets om naar uit te kijken. Voortaan kunnen ze elke tweede zondag van de maand boeken ruilen aan het oude stationnetje van Laken. Het initiatief voor het Bookswapsalon gaat uit van drie boekenwurmen uit de buurt. “We kennen elkaar van in het café op de hoek waar we vorige zomer de wereldbeker voetbal kwamen volgen,” vertelt Karolien De Bleser. “We wonen hier alle drie nog maar een paar jaar en vonden dat we iets leuks moesten doen met het stationnetje, zodat het wat meer visibiliteit krijgt. Omdat we graag lezen en ook al boeken doorgaven aan elkaar, kwamen we op het idee voor een Bookswapsalon. Toen het wijkcontract een oproep deed voor buurtinitiatieven hebben we ons plan meteen ingediend.” Wie van boeken houdt, kan elke tweede zondagmiddag van de maand boeken komen inleveren en andere meenemen. “Of je komt zonder boeken en neemt er tien mee, dat mag allemaal,” zegt De

Bleser. “Het gaat ons om meer dan alleen boeken. We willen er ook een ontmoetingsplek van maken. Dat is het verschil met de boekenkastjes die inmiddels her en der in Brussel hangen. Daar laat je een boek achter, maar je weet niet wie het meeneemt en je krijgt ook geen reactie. Onze bedoeling is dat er een gesprek ontstaat. Het boek is maar de aanleiding voor een babbel met de buren. Daarom wordt dit tegelijkertijd een cafeetje, in de zomer buiten, in de winter binnen in het gebouw.”

‘Geen oud papier’ Om bij de start van het salon alvast een boekenvoorraad te hebben, hielden De Bleser en haar boekenvriendinnen al een inzamelactie. Ook komt er een boekenkastje waarin boeken gedeponeerd kunnen worden. “Dat wil zeggen: boeken waar de eigenaars zelf echt iets aan gehad hebben. Geen oud papier, graag.” Bettina Hubo Vanaf 14 juni, 15-18u, FB BookSwapSalon

Als handelaars, buurtbewoners en politie informatie uitwisselen, wordt de buurt veiliger. Dat is het idee van de buurtinformatienetwerken. Nadine Van Lysebetten (N-VA) stelde het idee voor in de Anderlechtse gemeenteraad, maar stuitte op een njet van schepen Mustapha Akouz (PS). Hoewel de buurtinformatienetwerken, afgekort BIN, zowel in Vlaanderen (612) als in mindere mate in Wallonië (55) al wijdverspreid zijn, blijft Brussel met slechts twee netwerken achterophinken. Daar wil de N-VA graag verandering in brengen. Van Lysebetten deed de suggestie in de gemeenteraad. Preventieschepen Akouz antwoordde dat gemeentelijke netheidsdienstenen preventiewerkers met het project Virtus

in het centrum van Anderlecht al samenwerken om de veiligheid te verbeteren. Van Lysebetten vindt dat de gemeente met de BIN’s nog een stapje verder zou kunnen gaan. ”Wie niet rond het Dapperheidsplein woont, blijft in de kou staan. In het Brussels Gewest hebben gemeenten als Ganshoren en SintPieters-Woluwe al bewezen dat ze bijdragen tot meer sociale controle en meer veiligheid.” De onwil om in een gemeente, waar het onveiligheidsgevoel in heel wat buurten diep is geworteld, preventief aanpakken door burgers, lokale ondernemingen en politie informatie te laten uitwisselen, noemt Van Lysebetten daarom “een gemiste kans.” Bruno Schols

ADVERTENTIE

Een markthal vol smaak Votre marché gourmand

OPEN I OUVERT: 07:00 > 14:00 Vrijdag, zaterdag en zondag Vendredi, samedi et dimanche Op de site van | Sur le site de l’ Abattoir,

Rue Ropsy Chaudronstraat 24 1070 Anderlecht Parking : Delacroix rue Jules Ruhlstraat Metro : Clemenceau, Delacroix

www.foodmet.brussels

BDW 1478 PAGINA 15 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

Watermaal-Bosvoorde > Restauratie volop aan de gang

Gezocht: Voltijds uitbater Solvay-Tournaykasteel (m/v) Vanop de bemoste en gebroken trappen die naar de afgezette poort van het kasteel leiden, doet Brussels minister-president Rudi Vervoort (PS) zijn oproep. Het gewest heeft 3,5 miljoen euro vrijgemaakt om het kasteel in zijn oude glorie te herstellen, en die renovatie is in volle gang. Dit wil zeggen dat het tijd is om op zoek te gaan naar een nieuwe bestemming voor het kasteel. “Een gebouw zoals dit verdient een nieuw leven, en dat is onze verantwoordelijkheid,” aldus Vervoort. Hij schat dat de renovatie nog twee tot drie jaar zal duren.

Elk jaar koopt het Nationaal Geografisch Instituut (NGI) luchtfoto’s aan om zijn databank met geografische gegevens aan te passen. Overlappende luchtfoto’s worden daarop op elkaar gelegd, waardoor een 3D-model ontstaat, dat op zijn beurt vergeleken wordt met de gegevens die het NGI al heeft van plaatsnamen, rivieren, bossen en gebouwen. Zo wordt duidelijk of plaatsen nog overeenkomen met de kaarten die het NGI heeft. Indien nodig past het NGI de gegevens aan. Het NGI beschikt ondertussen al over een indrukwekkend archief luchtfoto’s. Een selectie hiervan vindt u week na week terug in deze rubriek ‘Uit de lucht gegrepen’. Het gaat steeds om (oude) foto’s uit een van de negentien Brusselse gemeenten. Raden waar we zijn, en bij uitbreiding, wanneer een foto is genomen, is een bezigheid die de geest van kaartliefhebbers, geografen, maar ook ‘gewone’ Brusselliefhebbers, scherp houdt. Vorige week zag u de De Frélaan in Ukkel met het Sint-Elisabethziekenhuis. Deze week zoeken we een van de bekendste plekken van Brussel. Voor de enen een plek om van te smullen, voor anderen is de plek alleen maar aan leed verbonden. Dichtbij is er een metrostation. De foto dateert uit 2009. Waar zijn we? DV

Villa – kasteel – ruïne Nog steeds trots bovenop de berg, herdenkt de trieste villa haar vervlogen dagen van weelde. Veel verbeelding is niet nodig om te kunnen zien wat het gebouw heeft moeten doormaken: de vervallen muren schreeuwen het uit. 130 jaar lang staat het gebouw er al, maar vanboven op de gevel van het gebouw pronkt het cijfer 1905. Dit is het jaar waarin de weduwe van Solvay het landhuis liet ombouwen door architect Jules Brunfaut. Door een dubbele toren toe te voegen, veranderde Brunfaut de villa in een kasteel. Thérèse Solvay-Tournay, hun dochter, erfde het kasteel. Toen zij overleed in 1972, had ze geen erfgenamen. Voor het kasteel betekende dit het begin van een

lange periode van leegstand en verval. Het gebouw werd gekocht door twee vastgoedondernemingen, maar hun plannen om het park vol te bouwen werden al snel gedwarsboomd door de buurtbewoners en de gemeente. In 1980 kocht de minister van Brusselse Aangelegenheden het park. Het plan was om het park na een snelle renovatie open te stellen voor het publiek. Helaas maakte het kasteel geen deel uit van de renovatiewerken. In het opgeknapte park verkommerde het kasteel in stilte verder. Twee jaar na de renovatie kreeg het kasteel zijn genadeslag toegediend: krakers veroorzaakten brand. Door het dak, de vloeren en alle sierelementen weg te nemen, veranderde de brand het kasteel in een ruïne. De herwaardingsopdracht is toegewezen aan het architectenbureau Ma² - Metzger et Associés. “Het nieuwe dak zal voor een indrukwekkende lichtinval zorgen,” zegt Francis Metzger. De bedoeling is om de oorspronkelijke architectuur samen te brengen met enkele hedendaagse elementen. Omdat de architecten voor de reconstructie van het dak vrij spel kregen, zal dit een van de grootste contrasten vormen. Het gebouw werd namelijk pas beschermd na de brand, en toen was het dak in feite al weg. Het nieuwe dak zal bestaan uit staalplaten die opengewerkt zijn met motieven die verwijzen naar gebladerte. Die openingen in de staalplaten zorgen voor een lichtinval die gelijkaardig is aan zonlicht dat door de bladeren valt. Verder komt er ook nog een dakterras vanwaar bezoekers een panoramisch uitzicht hebben op het park. Margo Claeys

UIT DE LUCHT GEGREPEN

Vijverberg. Dat is de naam die Alfred Solvay aan zijn domein gaf toen hij het meer dan een eeuw geleden kocht. Toepasselijker kon haast niet: het stil stukje groen strekt zich uit over één grote helling, met twee vredige vijvers aan zijn voet.

ADVERTENTIE

ACHTERGROND BIJ BRUSSEL Pendel je elke dag naar Brussel? Neem dan even de tijd om de stad rondom jou te ontdekken. Met z’n grote en kleine verhalen. In Brussel Deze Week vind je elke week boeiende achtergrond bij het nieuws uit de hoofdstad en omgeving. Neem de krant gratis mee uit een display in de stad, of mail naar abo@bdw.be

Brussel Deze Week

Met de steun van de

De renovatie aan het Solvay-Tournaykasteel is in volle gang.

BRUSSEL-STAD > DENKBEELDIGE TOPOGRAFIE VAN DE ANNEESSENSWIJK

POP-UPBIB EN -PARLEMENT In het hart van de Anneessenswijk wordt gedurende twee weken een denkbeeldige topografi e van de buurt weergegeven. Deze opvallende tentoonstelling kadert in het project ‘Denkbeeldige wijken’ van de organisatie Brussel Behoort Ons Toe (BBOT), een organisatie die actief is rond het auditieve geheugen van Brussel. Om deze denkbeeldige topografi e tot stand te brengen, opent BBOT een bibliotheek en een parlement. Voor het bibliotheekmateriaal verzamelde de organisatie de verbeelding van de buurt in tekst, geluid en beeld. De audiofragmenten zijn getuigenissen of verhalen van buurtbewoners waardoor je een kijk krijgt in hun verbeelding. Daarnaast is er ook documentatie over het wordingsproces van het project. Voor de bi-

bliotheek wordt een houten constructie geplaatst: het parlement. Van woensdag tot zaterdag vindt er tijdens de middagpauze een sessie plaats. De thema’s zijn altijd plaatsen in de wijk waarover dan gediscussieerd kan worden. De bedoeling is dat wat uit deze sessies komt, gebundeld wordt voor publicatie achteraf. Margo Claeys De tentoonstelling duurt van 12/6 tot 25/6 en vindt plaats in ZSenne art lab (Anneessensstraat 2, 1000 Brussel). Vernissage op 12/6 van 17u tot 21u. Bibliotheek van woensdag tot zaterdag van 10u tot 18u. Parlement van woensdag tot zaterdag van 12u tot 13u30 en op zaterdag van 14u tot 15u30

BDW 1478 PAGINA 16 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

BDWOPINIE © REGIE DER GEBOUWEN

We kunnen moeilijk aanvaarden dat de invulling van een zone van openbaar nut gebeurt zonder de Brusselse bevolking – gedetineerden incluis – aan het woord te laten, schrijft Gideon Boie.

GEVANGENIS > GIDEON BOIE (KU LEUVEN) PLEIT VOOR MEER INSPRAAK

WELKE DEMOCRATIE ZAL HAREN REDDEN? HAREN – De Brusselaar staat onmachtig tegenover de politieke beslissingen omtrent het geplande gevangenisdorp in Haren, schrijft doctorandus en docent Architectuur Gideon Boie (KU Leuven). Volgens hem betekent democratie dat het Brussels Gewest ook inspraak organiseert rond zijn eigen gewestelijke bevoegdheden. En er ontbreken gedetineerden in de overlegcommissie, vindt Boie.

e gevangenis van Haren beroert de gemoederen van de inwoners van Brussel. Terecht, want het toekomstige gevangenisdorp in Haren is zonder voorgaande in België. Niet minder dan acht strafinstellingen worden op één terrein samengebracht, voorzien in niet minder dan 1.190 plaatsen voor zowel verdachten, veroordeelden (mannen en vrouwen), uit handen gegeven jongeren én geïnterneerden. Het gevangenisdorp van Haren kwam in het nieuws door laakbare graffiti-aanslagen op privéwoningen van enkele betrokkenen. In de Brusselse media toonde minister-

president Rudi Vervoort (PS) geen begrip voor de onverlaten binnen een democratisch bestel.

Witte vlek Het beroep op de democratie is cynisch, goed wetende dat er geen inspraakmomenten zijn die het ontwerp van het gevangenisdorp in Haren in haar totaliteit voorlegt aan de burger. Het inspraakproces rond het gevangenisdorp in Haren wordt overgedragen aan het lokale bestuursniveau en hiermee komt de Brusselaar onmachtig te staan tegenover politieke beslissingen die buiten discussie gesteld worden. Dat werd duidelijk tijdens de open-

bare zitting van de Overlegcommissie die de Stad Brussel op 20 mei 2015 organiseerde in de theaterzaal van Casino Viage. In het kader van de aanvraag stedenbouwkundige vergunning door Cafasso NV wint het Brussels Gewest naar goede gewoonte advies in bij de steden en gemeenten. Stad Brussel maakte hiertoe het volledige aanvraagdossier openbaar. Groot was de verwondering bij velen toen Schepen Geoffrey Coomans de Brachène (MR), voorzitter van de overlegcommissie, liet verstaan dat de Stad Brussel enkel stedenbouwkundige kwesties in overweging neemt. Het betreft de lokale

bevoegdheden zoals buitenaanleg, ontsluiting, toegangswegenis, parkeerinfrastructuur, aansluiting op openbaar vervoer, verkeersoverlast, enzovoort. De presentatie van de architect van BURO II maakte duidelijk wat het onderwerp van discussie was: het publiek kreeg een beeld te zien waar het gevangenisdorp in Haren gereduceerd was tot een witte vlek omringd door groene stippen en vloeiende lijntjes.

GIDEON BOIE:

“Tolereert het Brussels Gewest ook democratische inspraak op zijn eigen bevoegdheden?”

Laatste grondreserve Schepen Coomans de Brachène stelde dat bezwaren aangaande federale kwesties, zoals het penitentiaire vraagstuk en de bouw van overheidsinfrastructuur, gericht moeten worden aan het federaal bestuursniveau. Idem dito werd gevraagd gewestelijke kwesties, zoals territoriale ontwikkeling en bodembestemming, te richten aan

het gewestelijk bestuursniveau. Het democratisch overleg in Casino Viage bood geen plaats voor een discussie over de impact van het zogenaamde gevangenisdorp op de toe-

BDW 1478 PAGINA 17 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

komst van de noordelijke grensregio van Brussel (welke meer en meer desintegreert) én evenmin over de impact ervan op de toekomst van de gedetineerden (wiens kansen op resocialisatie belachelijk gemaakt worden). Aangenomen dat de Stad Brussel de bezwaren geuit op woensdag 20 mei zal trancheren op basis van de relevantie tot de stedenbouwkundige inbedding, is de cruciale vraag waar, hoe en wanneer de geëngageerde Brusselaar dan wél terecht kan met bezwaren die verder gaan dan lokale kwesties. Tolereert het Brussels Gewest ook democratische inspraak op zijn eigen bevoegdheden? Democratie betekent dat het Brussels Gewest ook inspraak organiseert rond zijn eigen gewestelijke bevoegdheden. Wij kunnen toch moeilijk aanvaarden dat de invulling van een zone van openbaar nut en het aanboren van de laatste grondreserve niet gebeurt zonder eerst de Brusselse bevolking – gedetineerden incluis – aan het woord te laten. Hiermee komen we op een tweede reden waarom Brussel zich beter niet op de borst klopt over democratie.

OPINIE > ANN CROECKAERT (GROEN) WIL PICKNICKEN IN HAAR GEMEENTE

WAAR BLIJFT DE INDIGNADO VAN ANDERLECHT? ANDERLECHT – De overlegcommissie van de gemeente Anderlecht gaf dan wel een negatief advies voor de kap van de lindebomen rond de Sint-Guidokerk – ze mogen voorlopig blijven staan – maar de gemeente wil er wel een parking met 325 parkeerplaatsen creëren. Ann Croeckaert (Groen) vindt dat men in het gemeentehuis van Anderlecht doof is voor wakkere burgers.

et Dapperheidsplein in Anderlecht is een open ruimte van 13.000 vierkante meter rond de fraaie kerk gewijd aan de lokale held SintGuido. Guido was een Anderlechtse boerenzoon die in het jaar 1000 heen en weer ging naar Jeruzalem. Te voet. Op mooie dagen is het plein een fijne plek om te vertoeven. De ‘Place de la Vaillance’ is omringd door leuke cafés en toffe terrasjes. Onder de hoge lindebomen kan menig bezoeker op zomerse dagen genieten van een ware reis naar onbekommerdere, zonnigere tijden. Het plein doet dienst voor kermissen, markten en optredens van zang en dans. Tijdens de vermaarde Anderlechtse Jaarmarkt staan de Blanc Bleu Belge er als vanouds met de opgepompte spieren te rollen naast authentieke Brabantse trekpaarden. Het is er altijd over de koppen lopen. Anderlecht staat buiten de tijd.

Monddood

Gideon Boie, docent Faculteit Architectuur (KU Leuven)

Buiten de tijd Dus wat is er mis met dat Dapperheidsplein? Wel, het is een parking. Een veel te kleine parking volgens het gemeentebestuur. Het aantal beschikbare parkeer© JULIEN BOSSELER

In de overlegcommissie rond het gevangenisdorp Haren in Casino Viage ontbreekt één partij: de gedetineerden. De commissie weegt pro’s en contra’s af zonder de primaire gebruiker van het toekomstige gebouw te consulteren. Over de rug van gedetineerden wordt gegoocheld met mooie woorden over humane detentie zonder dat zij de kans krijgen om te antwoorden. Evenmin worden families en vrienden van gedetineerden gehoord. Detentieschade valt niet alleen de gedetineerde te beurt, maar ook het sociale netwerk rondom – al is het maar door lange reistijden en ongemakkelijke bezoeken. Er is weinig reden om ook familie en vrienden van gedetineerden niet te betrekken in het overleg rond het gevangenisdorp. Het monddood maken van gedetineerden in het ontwerpproces druist in tegen de geest van de Basiswet 2005. Professor Lieven Dupont, auteur van de Basiswet, sprak voor de Kamercommissie Justitie op 2 februari 2001 de woorden: “Wil men mensen [hij sprak over gedetineerden] responsabiliseren dan moet men ze respecteren en betrekken bij de besluitvorming met betrekking tot de beslissingen die hen aanbelangen.” In de toekomst zal een slordige 11 procent van de gehele gevangenispopulatie in België naar Haren overgebracht worden. Wij dagen de minister-president uit om gedetineerden én hun families publiek aan het woord te laten over het ontwerp voor het gevangenisdorp in Haren.

plaatsen moet er dringend omhoog naar niet minder dan 325 plaatsen. Daarenboven staat het plein vol vervelende bomen. Grote bomen zijn dat, met van die dikke stammen en gigantische bladerdaken. Die lindebomen zitten ook vol met vogels en ander ongedierte. Die beesten bouwen daarin nesten en schijten onbestraft op de eronder geparkeerde wagens. Rond de kerk staan volgens de berekening van de burgemeester 26 lindebomen een gepaste sfeerverlichting in de weg. Want een parking moet gepaste verlichting krijgen, natuurlijk. De nieuwe parking zal beter tot haar recht komen als ook de kerk een lampje krijgt. Weet u wel hoeveel licht dat vangt, zo’n boom? Voor het gemeentebestuur van Anderlecht staat een parkeerplaats voor vooruitgang. In de rest van Brussel, in de rest van Europa en in de rest van de wereld heeft men ondertussen al lang begrepen dat auto’s een stad doen stikken, dat bomen kappen geen goed idee is. Niet zo in Anderlecht. Zonder noemenswaardige participatie van de bevolking, zonder enig debat of commotie kan een meerderheid hier nog autonoom

ANN CROECKAERT:

“Wordt er gedeald in het metrostation? Geen probleem, de burgemeester kapt een paar bomen en het probleem is opgelost” beslissen wat zij in haar ondoorgrondelijke wijsheid heeft bekokstoofd. In dit geval heeft ze dus besloten dat de volgende veertig jaar steeds meer auto’s hun weg moeten vinden rond en onder het plein – een ondergrondse parking, u weet wel, zo een leegstaand superduur gedrocht afgedekt met een steriele betonplaat die dan herdoopt wordt tot ‘open space’. Van op die steriele ruimte moeten dan schijnwerpers de van haar bomen ontdane collegiale kerk elektrisch doen oplichten. Specialisten berekenden dat zo een lindeboom een economische waarde heeft van om en bij de 10.000 euro, maar dat is een peulschil in vergelijking met wat een ondergrondse parking kan opbrengen. Zesentwintig lindebomen branden ook beter in de haarden van het gemeentebestuur dan 325 auto’s.

Surrealistisch

De bomen voor de Sint-Guidokerk in Anderlecht.

Nog veertig jaar lang zullen de auto’s baas blijven over Sint-Guido. Veertig jaar, dat zijn twee generaties Anderlechtenaren die het zullen moeten doen zonder zuurstof, zonder bomen en achterblijven met een steriele vervuilde put onder een betonplaat. Dan zou je verwachten

dat er een wind van verontwaardiging opsteekt. Maar niets is minder waar. Anderlecht is centrum Brussel niet, noch London of Parijs. Hier geen burgerinitiatieven of revolte, geen ‘picnic the wayez’. In Anderlecht vinden geëngageerde burgers vooral gehoor bij zichzelf en via online petities waar het ongeluk luidkeels wordt uitgeschreeuwd. Misschien zijn er wel gegronde argumenten waarom deze bomen er aan moeten geloven, denkt u? Voor de ‘veiligheid’, roept u? De bomen zijn ziek, vermoedt u? Niks van aan. Het zijn dikke grote, gezonde bomen. Die, net zoals elk pleintje, park en groene oase verliefde stelletjes en keuvelende senioren aantrekt en helaas ook lui met minder oprechte bedoelingen. Het klopt ook dat de zone rond het metrostation van Sint-Guido veiligheid- en netheidsproblemen kent. Wordt er gedeald in het metrostation? Geen probleem, de burgemeester kapt een paar bomen iets verderop en het is opgelost. Dat is als het Ter Kamerenbos rooien omdat er pendelaars blikjes uit hun raam werpen of het Warandepark platgooien omdat er ruzie is in het parlement. Overdreven, zegt u? Surrealistisch? Neen, in Anderlecht kan dat allemaal.

Indignados In het gemeentehuis van Anderlecht blijft men doof voor wakkere burgers, vreest men niets of niemand. Of het moeten betonboeren zijn. De politieke tegenbeweging is beperkt: het is vechten tegen de bierkaai voor Groen en Ecolo. Ach ja, die groene jongens. Met wat schouderophalen en de vriendelijk woordje worden die weggezet. Waarom is het in Anderlecht niet mogelijk om met verzamelde en vereende krachten pakweg een ‘picnic the wayez’ te organiseren om zuurstof in plaats van uitlaatgassen schenken? Waar blijft de bewuste burger, de indignado van Anderlecht? Waar zijn die welmenende ouders die het niet willen dat hun kinderen en kleinkinderen veroordeeld worden tot astma en dodelijk verkeer? Waarom moeten weeral bomen wijken voor beton. Ann Croeckaert, Groen, Anderlecht

GESCHIEDENIS > BONAPARTE IN BRUSSEL

IN DE VOETSPOREN VAN

NAPOLEON

DE CULTUUR- EN VRIJETIJDSBIJLAGE VAN BRUSSEL DEZE WEEK

BDW 1478 PAGINA 19 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

BLEKERIJSTRAAT

BRUSSEL – Toen Napoleon tweehonderd jaar geleden definitief verloor in de modder van Waterloo, was de kleine Corsicaan eigenlijk net op weg naar Brussel, de stad waar hij voordien al in de ban was geraakt van kant, koetsen en kastelen. © KBR

e Franse overheersing van de Zuidelijke Nederlanden begon in 1792, toen Brussel een eerste keer werd ingenomen door het revolutionaire bewind. In 1794 werden de Oostenrijkers definitief verjaagd en moest Brussel zich tevreden stellen met de titel van hoofdstad van het Franse Departement van de Dijle. Vervolgens manoeuvreerde Napoleon zich in Frankrijk naar de absolute machtspositie, na zijn staatsgreep in 1799. Net daarvoor, in 1798, was hij al eens een eerste keer in Brussel geweest. In zijn hoedanigheid van eerste consul bezocht hij Brussel daarna nog eens in 1803 en 1804, net voor zijn kroning tot keizer. Toen hij voor een vierde en laatste keer in onze stad verbleef, was dat tijdens de wittebroodsweken met zijn nieuwe echtgenote Marie-Louise van Habsburg. Zijn beoogde vijfde bezoek in 1815 zou er dus niet van komen. Behalve door de vele politieke en administratieve maatregelen van eerst de revolutionaire Directoire en daarna Napoleon zelf, veranderde Brussel ook fysiek van aanschijn door een aantal van Napoleons acties. Bijvoorbeeld door zijn initiatief om de stadsomwalling af te breken, om het kasteel van Laken van de sloop te redden, om de opening van de Musea voor Schone Kunsten te forceren, en niet in het minst door Brussel met Waterloo een toeristische troef te bezorgen die de buitenlandse belangstelling voor ons land als reisbestemming behoorlijk aanwakkerde. We trekken met enkele paardensprongen door Brussel op zoek naar sporen van de keizer en zijn ‘Waterloo’.

Generaal Gebhard Leberecht von Blücher en hertog Wellington, allebei te paard.

wandtapijten en empire-meubilair. Tijdens zijn wittebroodsweken met zijn tweede echtgenote Marie-Louise in 1810 verbleef Napoleon er regelmatig.

Vlakbij de Broekstraat is ook de Blekerijstraat te vinden - vandaag een anoniem stukje Brussel dat niet meer het aanschijn heeft van 1815. Op deze plek had op de avond van 15 juni, de dag voor de Slagen bij Ligny en Quatre-Bras die als prelude golden op de Slag van Waterloo, het beruchte feest van de hertogin van Richmond plaats. Charlotte Richmond en haar man Charles Lennox nodigden er de fine-fleur van de geallieerde machthebbers uit: de hertog van Wellington en de andere Britse bevelhebbers, Prins Willem II van Oranje, de burgemeester van Brussel Van der Linden d’Hoogvorst, en andere adellijke families. Het feest had plaats in een met behang, bloemen en gordijnen tot balzaal omgetoverde werkplaats. Deze schone schijn illustreerde de verkeerde inschatting van Napoleons intenties, die na zijn ontsnapping van het eiland Elba sneller dan verwacht aan de poorten van Brussel bleek te staan. Vlak voor het feest ving Wellington in zijn herenhuis op de hoek van de Koningstraat en de Warandeberg geruchten op van (misleidende) Franse troepenbewe-

MAGDALENASTRAAT Op de hoek van het Albertinaplein en de Magdalenastraat stond tot 1937 het prestigieuze Hôtel d’Angleterre. Mozart overnachtte er ooit, maar ook Napoleon verbleef in dit hotel met de - in het licht van zijn uiteindelijke nederlaag - omineuze naam. Dat was op 16 februari 1798 - toen hij voor het eerst een voet in Brussel zette. Dezelfde dag nog kreeg hij een rondleiding door de binnenstad, zag hij Manneken Pis en maakte hij en zijn eerste echtgenote Joséphine kennis met het Brusselse kant. ‘s Avonds bezocht het echtpaar ook nog de Muntschouwburg, om de volgende dag weer te vertrekken.

PALEIS VAN BRUSSEL Het Warandepark en het Koningsplein vormden sinds de Oostenrijkse periode het centrum voor de Brusselse fine fleur. Het Paleis van Brussel bestond toen nog niet, maar tijdens zijn bezoeken in 1803 en 1804 verbleef Napoleon wel al in de departementale prefectuur die later zou opgaan in de rechtervleugel van het Koninklijk Paleis. Gefeest werd er onder meer in de Grand Concert op de plek waar nu het Vlaams Parlement staat en in de WauxHall achter het Théâtre du Parc in het Warandepark, dat voor die gelegenheid verlicht werd naar het voorbeeld van de Champs-Elysées. In dezelfde Waux-Hall zouden de geallieerden in 1814 een groot bal houden nadat Napoleon voor een eerste keer was verbannen.

PALEIS VAN LAKEN Het kasteel van Laken, toen bekend als domein Schoonenberg, werd gebouwd tijdens de Oostenrijkse periode, maar werd in 1804 gekocht door Napoleon nadat het hem tijdens een tussenstop in 1803 al was opgevallen. Hij redde het door de aankoop van de sloop, liet het renoveren en verfraaien, onder meer met

De leeuwenheuvel van Waterloo.

O In het stadhuis van

Brussel hangt nog steeds het ‘Portret van Napoleon als eerste consul’.

STADHUIS BRUSSEL Tijdens zijn derde bezoek in 1804 werd voor Napoleon een grootse feestavond georganiseerd in het stadhuis. Door de toeloop van de meer dan duizend gasten draaide dat echter uit op een chaos waar Napoleon zich nadien over bekloeg. In het stadhuis hangt uit 1804 nog steeds een groot Portret van Napoleon als eerste consul van de hand van de Franse schilder Charles Meynier (zie foto hiernaast).

BROEKSTRAAT Tussen de Broekstraat en de Kruidtuinlaan was het bedrijf gelegen van de gerenommeerde rijtuigenbouwer Jan Simons, dat later zou worden overgekocht door d’Ieteren. Toen Napoleon in juli 1803 voor de tweede keer in Brussel kwam, kreeg hij een koets van dit bedrijf ten geschenke. Prompt bestelde hij er nog vijftien bij, waarvan er één hem vergezeld zou hebben op zijn veldtocht naar Rusland, zijn verbanning naar Elba én de slag van Waterloo.

gingen bij Charleroi. Op het feest zelf kwam een luitenant aan Oranje melden dat de Fransen bij Quatre-Bras stonden, waarna veel militairen halsoverkop het bal verlieten om ten strijde te trekken.

KLEIN KASTEELTJE Na de Slag van Waterloo werd Brussel de belangrijkste opvangplaats voor de duizenden gewonde soldaten. De geallieerde soldaten konden terecht in de grote veldhospitalen en militaire ziekenhuizen net buiten het stadscentrum. De Franse werden ondergebracht in de kazerne van het Klein Kasteeltje en de inmiddels verdwenen Sint-Augustinuskerk.

BROODHUIS Na de slag van Waterloo werden ook enkele verdiepingen van het Broodhuis opgeëist om de voedselvoorraden van de Engelse cavalerie op te slaan, wat heel wat schade toebracht aan het gebouw.

HERTOGSTRAAT 51 Aan de Hertogstraat 51 woonde ten tijde van de slag de Schotse ex-militair en gelegenheidsschrijver Pryse Gordon. Deze ontving kort na de slag twee grootheden uit de Engelse literatuur die naar Brussel waren afgezakt om het Slagveld van Waterloo te bekijken. De eerste was de beroemde historische romanschrijver Walter Scott die bij Pryse Gordon kwam dineren nadat ze op 18 augustus 1815 al samen het nog met wapens, kleren, kogels, en kar-

rensporen bezaaide slagveld hadden bezocht. De tweede was dichter Lord Byron die een jaar later hetzelfde deed. Vanop het Koningsplein kon je inmiddels per koets een uitstapje doen naar het slagveld. De auteurs werkten hun impressies over Waterloo later uit in het gedicht The Fields of Waterloo (Scott) en het derde canto van Childe Harold’s Pilgrimage (Byron). De gedenkplaat aan de gevel herinnert alleen aan de aanwezigheid van Byron.

KERKHOF VAN BRUSSEL IN EVERE In 1877 werden gesneuvelden van de Slag van Waterloo overgebracht naar het nieuwe kerkhof van Brussel in Evere. Daar kregen de Britse gesneuvelden in 1887, naar aanleiding van de vijftigste verjaardag van Queen Victoria, ook een monument. De opdracht ging naar de Brusselse beeldhouwer Jacques de Lalaing – een in Londen geboren zoon van een Belgische vader en een Engelse moeder. Het romantische Waterloo Memorial stelt de triomferende vrouwenfiguur Brittannia voor.

MUSEA VOOR SCHONE KUNSTEN Voor de Brusselse kunstschatten was het Franse bewind aanvankelijk geen florissante tijd. In de revolutionaire periode werd veel erfgoed vernield of naar Frankrijk overgebracht. Anderzijds begon men rond dezelfde tijd het belang van musea in te zien. Daardoor kwamen uiteindelijk onder het bewind van Napoleon, heel wat ‘Belgische’ kunstschatten terug naar Brussel om de in 1803 officieel geopende voorloper van de Musea voor Schone Kunsten te stofferen. De KMSK beschikt nu overigens ook over het model voor de leeuw van Waterloo, die werd ontworpen door de in Brussel overleden hofbeeldhouwer van Willem II, JanLodewijk van Geel, maar dat staat in de reserves. In het Wiertzmuseum kan je wel terecht voor een schilderij waarop Antoine Wiertz De leeuw van Waterloo toont terwijl hij de Franse keizerlijke adelaar overmeestert. Op het schilderij Tafereel uit de hel figureert Napoleon zelve en Laetitia Bonaparte op haar doodsbed (tijdelijk ontoegankelijk voor het publiek) toont de stervende moeder van Napoleon, die 15 jaar na haar zoon stierf op 86-jarige leeftijd.

STADHUIS SINT-GILLIS Hier hangt een monumentaal schilderij van Alfred Stevens en Henri Gervex dat de intocht van Napoleon in Parijs toont en deel uitmaakte van het Panorama van de eeuw voor de Wereldtentoonstelling van 1889 in Parijs. Ook de maarschalken Murat en Ney en keizerin Joséphine zijn erop te zien.

PARKING PANORAMA Het gebouw aan de Lemonnierlaan 8-14 is nu de ietwat claustrofobische parkeergarage ‘Panorama’, maar herbergde tussen 1881 en 1884 een toeristische attractie over de Slag van Waterloo. De ‘rotonde Castellani’, gebouwd door architect Henri Rieck, toonde een panorama van 360 graden van de slag, geschilderd door de Brusselse schilder Charles Castellani. Wie zich naar de derde verdieping begeeft kan nog altijd een goede indruk krijgen van de zestienhoekige bakstenen rotonde met een omtrek van 120 meter die bekroond wordt met een indrukwekkend metalen dakgebinte waar destijds het daglicht doorheen viel. Na 1884 werden er andere activiteiten georganiseerd. In 1924 werd de attractie gesloten. Michaël Bellon

LEES MEER OP P. 20

BDW 1478 PAGINA 20 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

OMTRENT

EVENEMENTEN > 200 JAAR WATERLOO

NAPOLEON BRUSSEL - In Waterloo wordt de Slag van 18 tot 20 juni herdacht met een reconstructie waarvoor vijfduizend figuranten, driehonderd paarden en honderd kanonnen worden ingezet. Maar ook in Brussel wordt er enige ruchtbaarheid gegeven aan de verjaardag.

LEGERMUSEUM

‘Waterloo 1815-2015. Europa Uitgedaagd’, tot 31 oktober, Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis, Jubelpark 3, Brussel, gratis, www.klm-mra.be

FARO EN DE FRANSE TIJD Het Vlaams steunpunt voor cultureel erfgoed Faro greep de tweehonderdste verjaardag aan om het juninummer van zijn tijdschrift te wijden aan de Franse tijd. Het tijdschrift presenteert een aantal objecten en documenten uit de Vlaamse erfgoedcollecties die met het Franse bewind te maken hebben, maar zelden de volle aandacht krijgen. Historicus en Napoleonkenner Johan Op de Beeck schreef een bijdrage over de invloed van de slag bij Waterloo op onze gewesten. Faro bezocht ook het gloednieuwe Mémorial 1815 dat het erfgoedtoerisme in Waterloo een modern elan moet geven. Het tijdschrift wordt voorgesteld bij deBuren op een avond waarop Bart Van Loo, Frankrijkkenner en auteur van het boek Napoleon de centrale gast is. Hij brengt in Napoleon. De schaduw van een revolutie zijn visie op de Franse veroveraar, met een introductie door Roel Daenen en muziek van Geert Hellings. 23 juni 2015, 19.30 uur, deBuren, Leopoldstraat 6, Brussel, 5 euro, www.faronet.be, www.deburen.eu

De schoonheid van de oorlog. Waterloo 1815-2015, van 17 juni tot 15 september, van 9.00 tot 17.00 uur, Koninklijke Bibliotheek, Kunstberg / Keizerslaan 2, Brussel, gratis, www.kbr.be.

WILLEM I Ook de gidsorganisatie Brukselbinnenstebuiten richt de blik op de periode 1894-1930. Op zaterdag 20 juni trekt Brukselgids Stefan Moens door Brussel voor een nieuwe toer met de welluidende titel ‘Wilden we Willem wel na Waterloo?’, die gaat over de Franse en Hollandse tijd in Brussel. Natuurlijk komt de afbraak van kloosters, kerken en stadswallen, en de invoering van de Republikeinse kalender en de Code Napoleon tijdens de Franse tijd aan bod. Maar er is ook aandacht voor de synthese die koning der Nederlanden Willem I - op 21 september 1815 werd ingehuldigd op het Koningsplein - na Waterloo wilde maken tussen traditie en moderniteit.

16 juni, 20u, Ambassade van Nederland, Kortenberglaan 4-10, Brussel, gratis (res.), www.deburen.eu

NAPOLEON IN RUSLAND Op 11 juli gaat in Cinema Aventure ook de documentaire World’s Smallest Grande Armée in première. In de film van honderd minuten zie je hoe documentairemakers Dimitri Dumortier en Karsten De Vilder van het Antwerpse productiehuis Ducktape als een tweemansleger in Frans uniform van Moskou naar Vilnius wandelen in het spoor van Napoleon, die zich tweehonderd jaar geleden vastliep in de sneeuw nadat hij Moskou had veroverd. 11 juni, 20u Cinema Aventure, Brussel met Nederlandse en Franse ondertitels en live muziek, www.wsga-doc.com

Het museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis leent momenteel verschillende collectiestukken uit aan musea in Waterloo, maar organiseert zelf ook een tentoonstelling in de Arcades onder de triomfboog van het Jubelpark. Die tentoonstelling heeft drie luiken. Het luik ’10 naties’ staat stil bij het verdeelde Europa aan het begin van de negentiende eeuw. Tien authentieke legeruniformen illustreren de staten die onder invloed van Napoleon stonden enerzijds, en de geallieerde staten anderzijds. Het luik ’10 sites’ gaat in op het oeuvre van Jacques Madyol (18711950), één van de vele kunstenaars die het slagveld bezocht om er de boerderijen, wegen en gehuchten te schetsen die van strategisch belang waren. Tien van zijn werken worden geconfronteerd met oudere prenten en actuele foto’s van diezelfde sites. Het luik ’10 getuigen’ ten slotte gaat aan de hand van persoonlijke objecten, portretten en getuigenissen in op het feit dat in Waterloo soldaten van het leger van het kersverse Verenigd Koninkrijk der Nederlanden oog in oog stonden met landgenoten die streden in een Frans uniform.

Joseph Mallord, William Turner, Francisco Goya en James Ensor.

dat deze maand verschijnt, en zal dus een serieuze boom kunnen opzetten met Napoleonkenner Johan Op de Beeck (1957).

22 juni, 17u, Barricadenplein, www.brukselbinnenstebuiten.be

WILLEM II

DE SCHOONHEID VAN DE SLAG In de Koninklijke Bibliotheek besteedt men aandacht aan de Slag met een tentoonstelling die historische documenten en hedendaagse kunst met elkaar verbindt. De KBR beschikt namelijk over honderden prenten, tekeningen, boeken, medailles en kaarten die de slag, het slagveld en de strijdende legers in beeld brengen. Daaruit werd een selectie gemaakt die wordt getoond in dialoog met nieuw werk van hedendaags kunstenaar Koen Broucke. Bij het historische materiaal zit werk van onder meer

Ook over de figuur van Willem II, zoon van Willem I en prins van Oranje tijdens de slag van Waterloo, valt veel te vertellen. De Nederlandse historicus Jeroen van Zanten, die zijn biografie schreef, weet alles van deze ‘held van Waterloo’, die gewond raakte in de strijd, precies op de plek waar vandaag de Leeuw van Waterloo staat. Van Zanten is ook een van de auteurs van het boek Waterloo, 200 jaar strijd,

ADVERTENTIE

Poppentheater Toone duikt met zijn repertoire vaak de vaderlandse geschiedenis in en doet dat ook deze maand met Napoleon & Waterloo, dat er elke donderdag vrijdag en zaterdag te zien is (in het Frans). Tot 27 juni, Petronillagang (Grasmarkt 66), Brussel, www.toone.be Michaël Bellon www.visitbrussels.be/waterloo

BDW 1478 PAGINA 21 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

Nick Trachet BRUSSEL EN DE WERELD CULINAIR ONTDEKT

Oerprei KINDERFESTIVAL > SUPERVLIEGSUPERMOUCHE

‘Geen eendagsvlieg’ VORST – Zondag geeft het gratis kinderkunstenfestival SuperVliegSuperMouche het startsein van de zomer. Vorig jaar waren er 5.000 bezoekers, dit jaar verwachten ze er minstens evenveel. Meer dan dertig Brusselse organisaties slaan de handen in elkaar om het Park van Vorst te veranderen in een droom vol verrassingen. Meer dan zestig workshops, interactieve voorstellingen en overrompelende optredens werden geselecteerd uit alle kunstendisciplines. “Het verschil met vorig jaar is dat er meer voortraject is,” zegt Benoit De Wael, coördinator van Supervlieg. “We zijn geen eendagsvlieg, en dat vinden we een heel belangrijke dimensie van ons festival. Er zijn al maandenlang projecten aan de gang, en we willen dat lokale en sociale aspect ervan graag benadrukken.” Zo is er bijvoorbeeld de ‘Karuselo Rakonto’, wat Esperanto is voor ‘verhalenmolen’. Tijdens dit sociaalartistiek voortraject hebben ouders

en kinderen samen de fi guren van de molen gemaakt uit recyclagemateriaal. Leerlingen uit het vijfde leerjaar ontwierpen deze fi guren op basis van verhalen die kleuters hadden verzonnen. Op Supervlieg draait de molen voor de allereerste keer. Ook nieuw dit jaar is de uitbreiding naar het Dudenpark. Veertig studenten van Parts. (Performing Arts Research and Training Studios) brengen er onder begeleiding van choreografe Anne Teresa De Keersmaeker een dynamische voorstelling. Net zoals voorbije jaren richt het festival zich op kinderen tot 12 jaar, maar dit jaar is er extra aandacht voor de allerkleinsten. Er is een babyzone met babyvriendelijke activiteiten waar de kleintjes op ontdekking kunnen gaan met hun eigen zintuigen. Margo Claeys SuperVliegSuperMouche op 14/6 van 10u tot 19u in het Park van Vorst. Toegang is gratis

ADVERTENTIE

Sociale Verhuurkantoren (SVK)

Verhuur uw woning zonder risico en zonder zorgen

a Gegarandeerde huur elke maand a

Verzekerd verhuurbeheer

Onderhoud van uw woning

a Hulp bij renovatie a Fiscale voordelen

www.fedsvk.be 02 412 72 44

Brussel is weer een overdekte markt rijker. Om dat te vieren: een klein portretje van een ajuintje dat eigenlijk een look is en ook nog een prei. Al naar de nieuwe overdekte markt aan het slachthuis geweest? Moet u absoluut eens doen. In Kuregem is er markt op vrijdag, zaterdag én zondag en vooral die laatste weekdag loopt het er storm. Naast voeding en textiel, is er overigens ook altijd een hoek brocante. Markten zijn een zaligheid voor de consument. Alles is er goedkoper of beter dan in de grootdistributie en het is een ontmoetingsplaats voor de buurt. Ik zie altijd wel bekenden op de markt. In de supermarkten gebeurt dat haast nooit. Hoe zou dat komen? Misschien behoor ik tot de subcultuur van de marktmensen en zijn de supermarktkopers een ander volk? Markten zijn de essentie van een stad. Dat leerden wij vroeger in de les geschiedenis. De steden zijn ontstaan door markten. Wie vandaag niet minstens een wekelijkse markt heeft, is de naam stad onwaardig. In Brussel hebben we er gelukkig nog heel wat. Maar wat mij in een stad met zoveel marktcultuur verwondert, is dat wij tot voor verleden week geen enkele overdekte markt meer hadden. De hallen van Brussel werden in de aanloop naar de wereldtentoonstelling van 1958 afgebroken. Er staat nu een parkinggebouw aan de Hallenstraat. De SintGorikshallen, dan: het is al decennia onduidelijk hoe het met dat gebouw verder moet. Er zitten infokantoortjes in of tentoonstellingen, een trendy barretje, maar het hele gebouw schreeuwt er om zijn taak als markthal opnieuw te kunnen spelen. Wat houdt de stad tegen? Er wordt meesmuilend gezegd dat het gebouw niet meer geschikt zou zijn om een (voedings)markt te bevatten. Wat is er zoveel slechter aan dit gebouw dan aan de honderden oudere en kleinere hallen die het stadslandschap sieren in Frankrijk? De Hallen van Schaarbeek? Moderne dans- en theaterprojecten, een salon voor ruimtetoerisme (ik verzin het niet: salon de l’astronautique de plaisance van 19 tot 21 juni). Het is moeilijk om zich iets meer elitairs voor te stellen. Ondertussen mogen Nadine of Mohamed hun boter, kaas en eieren op vrijdag kopen in de druilerige regen buiten het gebouw. Elders ter wereld koestert men zijn hallen. In Nederland komen er steeds nieuwe bij, zoals de spectaculaire markt van Rotterdam die verleden jaar openging. Gelukkig is er Kuregem! De honderdjarige overkapping van een volle hectare groot was oorspronkelijk bedoeld om éénmaal per week een beestenmarkt in te houden, maar de andere markten zijn er gaan-

deweg een steeds grotere rol gaan spelen. Het is het meest complete marktcomplex in het gewest, met goederen van over de hele wereld. De nieuwe overdekte markthal is bijzonder sfeervol en origineel opgebouwd. De vleeshandelaren staan niet meer apart, zoals in hun oude, veel te krappe gebouwtje, en ondertussen is het ook buiten nog altijd aanschuiven voor een plek. Profi ciat Abattoir! Ik vond er maar weer eens een eigenaardige groente. Of is het een kruid? Het gebeurt niet zo vaak dat men voedsel verkoopt met zijn wetenschappelijke naam vet gedrukt op de verpakking. Aan één van mijn favoriete kraampjes met tropische specialiteiten vond ik kleine mandjes met daarin een bolgewas: Allium ampeloprasum stond er zwart op wit op gedrukt. Met als verklaring in het Duits: Knollen-Ackerknoblauch. Gezondheid! Ik heb die Allium ampeloprasum opgezocht en kwam vreemd genoeg bij de prei uit. Nochtans heb ik die leren kennen onder de naam A llium porrum. Het blijkt dat er in die takken van de plantenwereld weer eens grote reorganisaties zijn gebeurd. Men heeft besloten dat de prei niet genoeg verschilt van de wilde versie om hem als een aparte soort te beschouwen. Hij werd gedegradeerd tot variëteit en heet nu dus Allium ampeloprasum var. porrum L. Maar ook de ajuinfamilie, waartoe deze behoren, bestaat niet meer! Ajuintjes, look en sjalot zijn nu ondergebracht in de familie der Amarylidaceae, de narcisfamilie. Je moet op school dus nooit te veel van buiten leren, voor je het weet, is de kennis alweer veranderd. In het Nederlands noemen we A. ampeloprasum “oerprei”. Het is een plant die van het Oosten van de Middellandse Zee stamt maar al heel lang geleden

“Markten zijn de essentie van een stad. En steden zijn ontstaan door markten. Dat leerden wij vroeger in de les geschiedenis” door de mens werd verspreid. Misschien is het wel één van de vroegste landbouwgewassen? Je hoeft prei ook niet echt te zaaien omdat deze hoge, opvallende plant (met kleurige bolvormige bloeiwijzen) nieuwe kiemplantjes geeft bovenop de bloem, nog zo makkelijk om verder uit te planten. De bollen in dit mandje zijn zo’n twee centimeter dik. Maar ik lees dat de ‘tenen’ tot zes centimeter dik kunnen worden, daarom noemt men ze in het Engels ook wel elephant garlic. Maar mijn tenen waren dan wel van een micro-olifantje. Het mandje (het product komt uit China) is waarschijnlijk gemaakt van gedroogde stengels en bladeren van de plant zelf. De bollen zijn veel symmetrischer dan normale looktenen maar smaken behoorlijk zoals look, net iets minder agressief. Ze zijn dus beter bruikbaar in rauwe bereidingen. En ik zie dat er al een paar aan het uitschieten zijn. Als sierplant zullen ze ook niet misstaan. Smakelijk. nick.trachet@bdw.be De hele reeks nalezen? www.brusselnieuws.be/trachet

BDW 1478 PAGINA 22 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

OPERETTE > TRIGGERCONCERT VAN HET BRUSSELS OPERETTETHEATER

DIJENKLETSERS VAN OFFENBACH SINT-AGATHA-BERCHEM - Na La Périchole en La Grande-duchesse de Gérolstein wil het Brussels Operettetheater terug scoren met operettekeizer Jacques Offenbach. Twee hilarische eenakters worden in december opgevoerd. Wie niet tot dan kan wachten, krijgt hieruit nu al aria’s te horen in GC De Kroon.

maakte haar debuut in de Nederlandse Nationale Opera als Koningin van de Nacht en plukt nu aria’s uit de operettes van de najaarsproducties. Geoffrey Degives debuteerde trouwens met Monsieur Choufleuri en breekt nu internationaal door als tenor. “Het zijn allebei oud-studenten van mij in Maastricht,” zegt artistiek leider Axel Everaert, die zelf in de Munt debuteerde. “Zij beantwoorden aan het talent dat kansen moet krijgen om meer ervaring op te doen. De pianist voor het recital is nog niet bekend (op 3 juni, red.). In december gaan we in het Kaaitheater voor een grote bezetting. Wellicht een orkest van 18 tot 29 man, als dit in de orkestbak kan. Zij nemen de zangpartijen voor hun rekening. Ik zal vooraf en tussendoor het verhaal toelichten.”

Zeven jaar terug startte het Brussels Operettetheater (BOT) met de concertenreeks ‘Jong Talent’ in Sint-Agatha-Berchem. Ook nu wordt talent van eigen bodem ingezet: sopraan Lisa Mostin en (hoge) tenor Geoffrey Degives. Beide hebben een curriculum van het Conservatorium van Maastricht, maar zijn terug actief in eigen land. Zij zullen aria’s presenteren uit de operette-bouffe Monsieur Choufleuri restera chez lui le... en Les Bavards. Deze topcreaties van Jacques Offenbach (1819-1860) zijn zelden of nooit bij ons te horen. In 2007 durfde toenmalig Munt-directeur Bernard Foccroulle Monsieur Choufleuri te programmeren, tot groot vermaak van de abonnees. Zij zagen de bijna tachtigjarige bariton Michel Trempont naast Lionel Lhote en Hendrickje Van Kerckhove in een atypische rol op de bühne staan. Het BOT heeft jonger talent aangesproken voor het ‘Kennismakingsconcert Offenbach op zijn best’: Lisa Mostin

Parodie Monsieur Choufleuri... is geen klein bier. Het libretto werd geschreven door vaudeville-auteur Monsieur de Saint-Rémy,

pseudoniem voor de Duc de Morny, bastaardbroer van keizer Napoleon III en zowat de vlaggenzwaaier in Parijs. De Morny’s moeder heette Fleury met haar meisjesnaam. Zijn stuk hekelt het snobisme van de poederige Parijse bourgeoisie en steekt de draak met haar dwaasheid. Eigenlijk een parodie op het Théâtre-Italien, dat in Parijs zeer gefrequenteerd werd. Parvenu meneer Choufleuri wil thuis lyrische concerten geven, maar kent niets van zang en schone kunsten. Het gevolg laat zich raden als de zangers aantreden. Ook bij Les Bavards, een Spaans-getinte farce gebaseerd op Los Habladores van Miguel de Cervantes en bol van joie de vivre, is het lachen geblazen. Een oude man wil zijn praatzieke vrouw aan het zwijgen krijgen, maar haalt onbedoeld een tweede praatvaar in huis. Een concert voor vijf euro, de prijs lijkt al even vermakelijk. Jean-Marie Binst

Kennismakingsconcert ‘Offenbach op zijn best’ op vrijdag 19 juni om 14.30 uur en 20.00 uur in de nieuwe zaal van GC De Kroon, Vandendrieschstraat 19, Sint-Agatha-Berchem. www.brusselsoperettetheater.be, 02-201.11.90. ADVERTENTIE

verkoop gestart

Residentie FAB

STUDENTENFLATS > Volledig gerenoveerd > Studio’s en appartementen > Vlakbij universiteiten

> Beste investering > +4% rendement > Elke studio: douche & kitchenette

Residentie

FAB Oudergem

Bouwpromotor / Verkoop :

PRIJZEN vanaf

119.000

€

www.elad-brody.be 03/ 663 88 07

BDW 1478 PAGINA 23 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

Artists in residence Stephan Vanfleteren in Charleroi

BRUSSEL – Charleroi is een stad die af en toe een duwtje in de rug kan gebruiken. Fotograaf Stephan Vanfleteren is in ieder geval supporter. Sporting Charleroi speelt volgend jaar Europees voetbal. Ik had liever Sporting Lokeren gehad, omdat dat al 35 jaar mijn club is, maar Lokeren werd eerder al geëlimineerd door KV Mechelen. Toen het dan tussen Charleroi en Mechelen ging, prefereerde ik Mechelen, want daar ga ik wel eens met mijn geel-rode vader naartoe. Toen ik dus op de website van Sporza zag dat de zebra’s het hadden gehaald, ontsnapte me een gedempte ‘shit’. Waarna ik me realiseerde dat ik nog maar twee seconden voordien op de website van Cobra had zitten kijken naar een reportage over de tentoonstelling met foto’s die Stephan Vanfleteren maakte van Charleroi, in het Musée de la photographie aldaar. Ik had even niet het verband gelegd tussen het Charleroi van het voetbal en het alledaagse Charleroi dat Vanfleteren had vastgelegd, en schaamde me een beetje omdat ik de stad, die me het ene moment nog met sympathie had vervuld, het volgende moment al dat kleine voetbalsuccesje misgunde. Vanfleteren en Charleroi is gezien beider reputatie natuurlijk een gouden combinatie. En dan hebben we het over het zwarte goud

foto’s, maar wel zichtbaarder, mooier, intrigerender, menselijker, en gerespecteerder. De tentoonstelling is behoorlijk gestoffeerd want Vanfleteren heeft al heel lang een verhouding met wat hij zijn lievelingsstad in Wallonië noemt. Hij fotografeerde zowel landschappen, gebouwen als mensen. De foto’s van mensen worden soms portretten, want aan karakterkoppen is er bij de Carolo’s geen gebrek. Zoals Vanfleteren in de Cobra-reportage aangaf, kan je armoede vaak aflezen van de gezichten: het gebit is niet verzorgd en de kopjes zijn kort geschoren om de kosten van tandarts en kapper uit te sparen. Ik moest onwillekeurig denken aan het feit dat Charleroi niet genoemd is naar de machtige Keizer Karel V, maar naar diens letterlijk gedegenereerde nazaat Karel II. Hij was de laatste koning van Spanje die over onze gewesten heerste, en moet een door inteeltgerelateerde kwalen verwrongen mombakkes hebben gehad, dat Vanfleteren als hoffotograaf ongetwijfeld recht had kunnen doen.

De Grande Pharmacie de Charleroi.

Afbladderende reclameboodschappen

waar Charleroi vroeger op teerde en waar Vanfleteren vandaag naar speurt. Paparazzi horen in Cannes, Vanfleteren in Charleroi. De stad wordt er natuurlijk niet vrolijker van zijn

De ‘kleuren’ van Sporting Charleroi zijn zwart en wit, en dat zijn ook al heel lang die van Vanfleteren. In de titel van zijn tentoonstelling benadrukt de Westvlaming dat nog eens. “Il est clair que le gris est noir” klinkt op het eerste zicht niet opbeurend. In de Henegouwse

ADVERTENTIE

stad neigen de grijstinten eerder naar zwart, vindt de fotograaf. En toch zit in de titel ook de frase ‘il est clair’, en is er in de fotoreeks hier en daar een straaltje licht te bespeuren. In de reportage heeft Vanfleteren het even over het kunstenaarsbastion Rockerill waar hij wel hippe mensen met witte gebitten gefotografeerd heeft. Hij spreekt daarbij de hoop uit dat de plek de kiem kan leggen voor een positieve evolutie. En ook op enkele andere foto’s breekt licht door de donkere wolken. Het mooiste voorbeeld daarvan is misschien wel de nachtopname van een blinde gevel waarop de woorden ‘Grande Pharmacie de Charleroi’ leesbaar zijn, en van waarachter een fel licht de duisternis uit de straat verdrijft. Blinde gevels met afbladderende antieke reclameboodschappen doen het altijd goed in de fotograﬁe, maar deze is wel extra bijzonder als je je even voorstelt dat dit écht de ‘Grote Apotheek van Charleroi’ zou zijn, waarvan het overvloedige licht letterlijk doet uitschijnen dat ze daar de remedie in huis hebben om weer wit te wassen wat zwart is, en terug klaarheid te scheppen in le pays noir. Michaël Bellon ‘Il est clair que le gris est noir’ van Stephan Vanfleteren, nog tot 6 december, www.museephoto.be.

ADVERTENTIE

OP ZOEK NAAR EEN OPLEIDING? ONTDEK SNEL ONS NIEUW AANBOD. Surf naar www.syntrabrussel.be en schrijf je in.

-10%jv*ing

bij inschri or vo & betaling . 1 juli 2015

MODESHOW

rbaar t cumulee rting is nie n en enkel * Deze ko re kortinge van met ande ing r inschrijv geldig voo e opleiding. een nieuw

VR 26.06.2015 | 19u00 De Markten | Oude Graanmarkt 5 | 1000 Brussel

Hoe blijf jij Fit in je Hoofd? Versterk jouw veerkracht! www.fitinjehoofd.be

BDW 1478 PAGINA 24 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

Pierre Scarella: “In de jungle moet je op elkaar kunnen rekenen, elke vergissing kan fatale gevolgen hebben.”

PIERRE SCARELLA, DUIVEL-DOET-AL

‘PLUK ELK MOMENT VAN HET LEVEN’ KOEKELBERG – Zijn snor, die een musketier allerminst zou misstaan, verraadt het al: Pierre Scarella, een door Brussel geadopteerde Fransman, staat open voor veel. Hij heeft als teamverantwoordelijke gewerkt in de nucleaire industrie, zijn sporen verdiend als cineast, is romancier, maakt van fotografie kunst. Zijn zin voor avontuur heeft hem al zeven keer tot in de jungle van Frans-Guyana gebracht. Zijn droom: het wereldrecord snelheid op ski’s verbeteren.

‘E

lke seconde van het leven is te kostbaar om iets tegen je zin te doen.” Dat heeft Pierre Scarella al snel begrepen. “Op mijn zevenentwintigste heb ik besloten om mijn hart te volgen, om door mijn passies te voorzien in mijn levensonderhoud. Een van die passies is film, de zevende kunst. Samen met Franck Flanquart, een vriend vanuit mijn legerdienst, heb ik me in het avontuur gestort. Acht jaar lang hebben we samen animatiefilms geregisseerd en geproduceerd. Daarna zijn onze wegen gescheiden en ben ik in Parijs beland. Waar ik tv-films heb gerealiseerd, pu-

bliciteitsclips en documentaires, waar ik scenario’s heb geschreven. Tot ik genoeg had van al het gedoe dat met Parijs te maken heeft en hier ben beland.” Parijs-Brussel was geen liefde op het eerste gezicht. Enige ironische verontwaardiging was Scarella dan ook niet vreemd bij de kennismaking met de hoofdstad van Europa.

Culturele diversiteit “Brussel verwelkomt dagelijks duizenden bezoekers, van wie het gros niet voorbereid is op wat hen te wachten staat. Publiciteits-

genieten van de ontspannen sfeer, de openbare ruimte en de architectonische diversiteit van de stad. Van het groen dat men overal in de stad aantreft. Van de zelfspot van de Belgen ook. Die is een teken van intelligentie.” “De rijke culturele diversiteit uit de vier windstreken is enorm. En uiterst toegankelijk. Je moet geen uren aanschuiven als je van een of andere culturele activiteit genieten: een verademing was het, na twintig jaar Parijs. Een verademing na de stress, de gejaagdheid van een overbevolkte omgeving. Tien keer minder mensen in Brussel dan in Parijs, tien keer meer cultuur om te savoureren naargelang het moment en de goesting.”

Drie overbruggingen panelen genoeg, maar stratenplannen zijn er niet. Wanneer de ‘gast’ dan nog eens tot de bevinding moet komen dat op verschillende plekken straatnaamborden ontbreken, net als huisnummers, is de verwarring compleet.” “Verder is het betalen of moegestreden uitdrogen: een glas kraantjeswater krijgen, iets waarop iedereen recht op zou moeten hebben, blijkt onmogelijk. Idem dito voor wie wil voldoen aan zijn natuurlijke behoeften: het is afdokken of ‘wild’ gaan. Daarenboven zijn bankautomaten in Brussel wel erg dun gezaaid. En als de gast dan, na een dag van tijdverlies door eindeloos zoeken, zijn vermoeide leden wil strekken op het ledikant van een sympathiek hotelletje, blijkt zijn lijdensweg steeds niet voorbij. Daar zorgt het concert van politie- en brandweersirenes wel voor.” Toch vindt Scarella dat de vriendelijkheid van de Brusselaars hartverwarmend is. “Paranoïde gejaagdheid is Brussel volkomen vreemd. Na enige aanpassing en het verwerken van kleine ergernissen kan al wie Brussel wil omarmen,

Nederlands heeft Scarella vooralsnog niet geleerd. Toch mag het duidelijk zijn, dat hij door de jaren meer dan bereid is geweest om bij te dragen tot het sociale en culturele weefsel van de stad. Onder meer als artistiek directeur van de Galeries Tag, in de buurt van de Brabantstraat. “Tja, dat Nederlands is er helaas niet van gekomen. Ik had cheques van 2.500 euro gekregen voor een taalbad voor nieuwkomers. Het was me echter ontgaan dat er een tijdsklok op stond. Toen ik dan eindelijk toch een gaatje had gevonden voor de lessen, bleken de cheques vervallen te zijn. Gelukkig maar dat ik hier met mijn Frans en Engels wel mijn plan kan trekken. Niet dat ik geen Nederlandstalige vrienden heb, integendeel. Ik woon geregeld de activiteiten in gemeenschapscentrum De Platoo bij en steek al eens een handje toe wanneer het nodig is.” Meer dan een handje toesteken, dat heeft Scarella in de Galeries Tag gedaan. In die mate zelfs dat hij er bijna zijn leven heeft gegeven

BDW 1478 PAGINA 25 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

tien tot zestien uur per dag. Enorm stresserend, maar het was de moeite waard omdat ik er zowat 180 jonge kunstenaars een platform heb kunnen geven. Vanuit alle delen van het land. De stress werd er uiteindelijk te veel aan: ik kreeg een hartinfarct. Drie overbruggingen verder was ik niet meer bereid om verder mijn leven op het spel te zetten.”

Groene hel Binnenkomen in Scarella’s humble demeure, is binnenkomen in een gezellige chaos. Boeken, dvd’s alom. Een 16mm-projector; links en rechts snuisterijen, ludieke accenten. Het stuurwiel van een oude Peugeot, bijvoorbeeld. Een kilometerpaal die herinnert aan de legendarische Route nationale 7. Of nog een verkeerskegel die Scarella in een gracht naast de autosnelweg heeft gevonden en omgetoverd heeft tot een vloerlamp: het schaakspel op de mini-salontafel, waarvan de stukken de strijd van de Galliërs tegen de Romeinen moeten uitbeelden. “Een boeltje is het wel ja, ik zou toch echt een aantal dingen moeten wegsmijten, maar ik kom er nu eenmaal niet toe.”

Karel Van der Auwera

www.proxima123.be De hele reeks nalezen? www.brusselnieuws.be/ingesprekmet

252,454 KILOMETER PER UUR Scarella wil graag het snelheidsrecord op ski’s verbeteren. Dat staat nu op 252,454 kilometer per uur. Het prototype van de ski’s en de helm heeft Scarella zelf ontworpen. “In tegenstelling tot de andere speedskiërs wil ik het al liggend doen en niet staande. Ik houd de ski’s op koers met twee staande handsteunen die vooraan gemonteerd worden. Voor de start wil ik de ski’s bevestigen met twee kabels aan een stalen staander waarvan ik het startmechanisme zelf kan bedienen. Het remmen gebeurt met twee parachutes die ik eveneens kan bedienen. Het is helaas ook de enige manier waarop ik zal kunnen remmen. Er is helaas slechts één piste op de wereld die een uitloop- en remstrook heeft die lang genoeg is voor wat ik voor ogen heb. Het betreft de hogesnelheidspiste van Arc 2000 in de Alpen, die nu al acht jaren gesloten is als gevolg van een landverschuiving. Afwachten dus, maar als ik de kans krijg, dan ben ik zeker dat ik het record kan verpulveren. Als ik tenminste onderweg mijn nek niet breek.”

3 VRAGEN AAN DRIES TACK

Wandelen, bewegen en reizen staan centraal op het tweede Odysseia Festival.

Muzikale zwerftocht BRUSSEL – In de benedengalerij van het Centraal Station bungelen sinds afgelopen vrijdag tientallen schoenen aan de grote glazen koepel. Ze zijn onderdeel van een opvallende geluidsinstallatie. Voorbijgangers horen voetstappen, maar als ze zich door het poortje begeven veranderen die voetstappen plots in muziek. En wel muziek van het Odysseia Ensemble. Dit jonge kamermuziekgezelschap, dat in residentie is bij het Koninklijk Conservatorium, wil op deze manier zijn tweede festival aankondigen, dat van 19 tot 21 juni plaatsvindt. “Het hele festival staat in het teken van bewegen, wandelen, reizen,” zegt Dries Tack, klarinettist bij Odysseia. “Het thema is Bohemian Rhapsody oftewel de artiest-bohémien die rondtrekt en op zijn zwerftochten beïnvloed wordt en zelf ook beïnvloedt.” Hoe komt dit thema tot uiting in de programmering? Dries Tack: “Tijdens de twee avondconcerten in het Conservatorium wordt telkens een grote muzikale reis gemaakt. Op vrijdag beginnen we in Bohemen, met muziek van Dvorak, Bartok en Kurtag, en reizen we tot in Noord-Europa, waar Grieg op het programma staat. Zondagavond komen Westen Zuid-Europa aan bod.”

met een gids van de ene bijzondere plek naar de andere en krijgt dan telkens een miniconcertje, waarbij de muziek aangepast is aan de ruimte. Bedoeling is om mensen op een andere manier naar hun omgeving te laten kijken. Zo is er de Promenade Royale, die het publiek meeneemt naar de koninklijke salons van het Centraal Station en Bozar. Het gaat op die tocht vooral over art nouveau en we spelen dan ook muziek van tijdgenoten van Horta. De andere wandeling, Promenade Flâneuse, voert je terug naar de pruikentijd, met muziek uit de achttiende eeuw. We houden bijvoorbeeld halt in het Warandepark, het Koninklijk Paleis en de Cercle Gaulois.” Wat wordt zeker een bijzonder moment? Tack: “Op het slotconcert spelen we Lieder eines Fahrenden Gesellen van Gustav Mahler. Dat past natuurlijk helemaal in het thema maar bijzonder is dat wij dit werk, oorspronkelijk geschreven voor piano en zang, uitvoeren in een bewerking van de hedendaagse componist Sergi Casanelles voor groot kamerorkest met zang. Heel mooi. En we spelen die avond ook voor het eerst het werk van de winnaar van onze compositiewedstrijd, Henrik Denerin, met wie we de komende twee jaar gaan samenwerken.”

Jullie gaan tijdens het festival ook letterlijk op pad met de toehoorders? Tack: “Ja, op zaterdag zijn er twee wandelconcerten in de stad. Het publiek wandelt

Bettina Hubo

Odysseia Festival, 19-20-21 juni 2015, info en programma: zie www.odysseia-ensemble.be

GC DE LINDE MAAKT DEEL UIT VAN VLAAMSE SAMENWERKING KOMEE. KOMEE is een culturele samenwerking tussen de gemeenschapscentra De Corren uit Steenokkerzeel en ’t Kwadrant uit Machelen. Met het oog op een groter en gevarieerder aanbod, wordt GC De Linde uit Haren hier nu ook aan toegevoegd. Het hoe, waarom en aanbod worden op 12 juni om 11.30 uur uit de doeken gedaan in GC De Linde KINDEREN MAKEN DOCUMENTAIRE OVER (Kortenbachstraat 7, 1130 Haren). HUN HAVENBUURT. In kader van het project ‘Kade Ketten en Zee Zotten’ hebben kinderen uit Laken en Zeebrugge een documentaire gemaakt. Het project gaat uit van vzw de batterie, een organisatie die kunst-educatieve projecten met en voor kinderen op touw zet. De kinderen brachten elk hun (haven)buurt in beeld aan de hand van filmische portretten van buurtbewoners. Deze beelden werden samengebracht tot de documentaire ’70 mijl in vogelvlucht’. De première vindt plaats op 12 juni om 19 uur in GC Nekkersdal (Emile Bockstaellaan 107, 1020 Laken).

CULTUUR KORT

“Zonder voorbereiding gingen we op overlevingstocht in het Parc National des Cévennes. Vijf dagen hebben we het volgehouden: water drinken uit beekjes, bessen plukken, noten, ...”

Naast de salontafel prijken, prominent, een aantal foto’s van respectabel formaat. Net terug van een tentoonstelling in Nijvel. Van compleet abstract, tot enigszins figuratief. Steeds genomen met een extreme lange sluitertijd. Een explosie van kleuren is het, zoals bijvoorbeeld de foto van de koepel van de basiliek van Koekelberg. Beweging is nooit ver weg. De werkelijkheid wordt steeds vervormd. “Ze zijn nu al onderweg naar een volgende expo, bij de vzw ‘Vivre à Koekelberg’, die actief is op sociaal en op cultureel vlak. Ik zet er als vrijwilliger graag mee mijn schouders onder. De foto’s kaderen in een groepstentoonstelling die zal lopen tot en met 30 juni. We zijn met een achttal exposanten, die ook voor de permanentie zorgen, op zaterdag en zondag van 14 tot 18 uur.” Het zijn foto’s genomen op concerten, in de basiliek van Koekelberg. In de natuur, tot in de jungle van Frans-Guyana. “Dat is de avonturier in mij die spreekt. Die zin voor avontuur heb ik al van jongs af in mijn bloed. Zo ben ik eens spontaan op overlevingstocht gegaan met een vriend, in het Parc National des Cévennes. Een ingeving van het moment. Zonder enige voorbereiding, gewoon in jeans en T-shirt. Vijf dagen hebben we het volgehouden: water drinken uit beekjes, bessen plukken, noten...” “Het heeft iets in mij wakker gemaakt en zowat twintig jaar later, toen ik in Parijs woonde, heb ik kennisgemaakt met Richard Danois, een gewezen Formule-1-mechanicien, die gepassioneerd is door Frans-Guyana. We hebben samen die unieke biotoop verkend, niet zonder mekaar eerst uitgebreid te hebben uitgetest. In de jungle moet je op elkaar kunnen rekenen, elke vergissing kan fatale gevolgen hebben. Overleven, observeren, fotograferen. Het werkt verslavend, we zijn er ondertussen al zes keer teruggeweest. We hebben er samen nieuwjaar gevierd, bij een waterval. Die avonturen zijn ondertussen goed geweest voor heel wat lezingen hier in Brussel, die gepaard gaan met het proeven van insecten. Ik heb ook een boek geschreven over mijn strafste belevenissen daar in Frans-Guyana: 40 jours dans l’enfer vert, ’40 dagen overleven in de groene hel’. Een boek dat ik in eigen beheer heb uitgegeven en dat nu als pdf-document van 390 pagina’s te koop staat op Amazon, met bijgaand 450 foto’s. Te koop voor het mooie ronde bedrag van 10 euro.”

voor de ‘goede zaak’. “Twee jaar lang heb ik er tentoonstellingen en concerten georganiseerd. In leegstaande handelspanden. Goed voor een elftal galerieën, verspreid over een oppervlakte van ongeveer 1.000 vierkante meter. Met hart en ziel deed ik het. Maar helaas was de persoon die net boven mij stond een complete nul als het op kunst aankwam, hij liet de dingen op zijn beloop. Steeds weer zat ik gevangen tussen zijn onverschilligheid en incompetentie en de eisen van de kunstenaar. Telkens opnieuw: zeven dagen op zeven,

Samengesteld door Margo Claeys

BDW 1478 PAGINA 26 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

ZWEMMEN > VALENTIN BORISAVLJEVIC BELOOND MET DEELNAME AAN EUROPESE SPELEN

‘WAT TELT IS HET BDWSPORT

BRUSSEL – Valentin Borisavljevic (18) is zijn eigen naam aan het maken. Die werd regelmatig in één adem genoemd met Alexis, zijn tweelingbroer, maar dankzij hun prestaties onderscheiden de Brusselaars zich als individuen. Beiden nemen vanaf dit weekend deel aan de eerste editie van de Europese Spelen, meteen ook de eerste internationale competitie voor Valentin met de nationale ploeg. “Het grote voordeel dat mijn broer en ik hebben, is dat we elkaars niveau naar omhoog halen,” vertelt Borisavljevic. “We steunen elkaar en maken elkaar beter. Ik heb het nooit als een probleem ervaren dat hij betere tijden zwom dan mij. Ik zie het als een motivatie. En zie, ondertussen ben ik hem aan het inhalen.” De tweelingbroers verschillen welgeteld negen minuten en hebben van jongs af hetzelfde parcours afgelegd. Tennis en voetbal moesten ze door gevoelige voeten links laten liggen, waardoor ze bij zwemmen uitkwamen. In het water begonnen de verschillen zich vooral te vertonen toen ze in 2011 hun Brusselse zwemclub inruilden voor de Antwerpse topsportschool. “Daar heb ik de basis aangeleerd gekregen om aan topsport te doen. Niet alleen sportief, maar ook mentaal. Men legt er met jou de basis van een piramide, waarna je er zelf voor moet zorgen dat je naar de top groeit.” “Het was een voordeel dat mijn broer en ik elkaar hadden, ook als mentale steun. Al heeft het ook wel nadelen. Het kan soms wegen om altijd met twee te zijn. We willen als individuen worden beschouwd, daar hebben we altijd de nadruk op gelegd.” Beide broers zwemmen voornamelijk de honderd en tweehonderd meter in crawl en vlinderslag. De beste prestaties kwamen de afgelopen jaren voornamelijk van Alexis. Hij verteerde sneller het topsportleven. “Ik heb wat meer aanpassing nodig gehad. Zowel sportief als mentaal. Ik heb ook iets minder discipline, maar dat gebrek wordt door de aanmoedigingen van mijn broer goed gemaakt.” “Dat ik het goed doe, komt onder meer doordat ik me heel bewust ben van wat ik doe. Ik denk altijd na bij wat ik doe en waarmee ik bezig ben. De laatste tijd heb ik ook hard aan mijn lichaam en kracht gewerkt. Dat helpt onder meer bij het verbeteren van mijn explosiviteit, al kan alles uiteraard nog beter.”

Op eigen ritme De vooruitgang van Valentin ging volgens hem lineair, maar dit seizoen is zijn stijgingsgraad toch nog wat hoger. Dat hij sinds dit schooljaar een opleiding burgerlijk ingenieur volgt aan de Katholieke Universiteit Leuven draagt daar ook indirect toe bij. “Ik heb meer vrijheid en dat heeft me goed gedaan. Op de topsportschool is alles strak geregeld, nu kan ik het meer op mijn eigen ritme doen. Met een resultaat dat velen verrast, daar ben ik zeker van. Niet voor mij, want ik heb altijd in mezelf geloofd.”

WATER’

rusttijden en studies is een stap vooruit.” De stappen die Valentin zette, werden op het afgelopen Belgisch kampioenschap duidelijk. Hij dook er onder de limiet om aan de Europese Spelen te mogen deelnemen, die van 12 tot 28 juni plaatsvinden in het Azerbeidjaanse Baku. “Het wordt mijn eerste internationale competitie met de nationale ploeg. Afgelopen tornooien zoals de Jeugd Olympische Spelen haalde ik net niet. Dat was steeds een grote ontgoocheling, voor mij en mijn broer. Voor hem is het ook een mentaal nadeel als ik er niet bij ben.” Tijdens de eerste editie van de Europese Spelen zullen alleen junioren deelnemen aan het zwemmen. Als laatstejaarsjunior ziet de Brusselaar een kans die hij moet grijpen. Al was zijn voorbereiding niet van de poes: na een stage in Barcelona moest hij nog examens afleggen alvorens de reis naar Baku in te zetten. “En dan komt die flexibiliteit goed van pas, hé.” “Ik zal deelnemen aan vier nummers: de honderd en tweehonderd meter vrije slag, en de 4x100 en 4x200 vrije slag met de aflossingsploeg. Ik denk dat we met een topprestatie een medaille kunnen behalen met de aflossingsploeg, individueel hoop ik minstens op een halve finale. De grote moeilijkheid is dat maar twee Belgen uit de reeksen kunnen komen, zij zijn dus mijn grote concurrenten. Maar dat speelt niet tussen ons, hoor. We zien het als iets positiefs.” Valentin trekt alvast met een voordeel naar de Europese Spelen: de ervaring van zijn broer. “Ik zal moeten zorgen dat ik niet onder de indruk ben, en toch proberen te genieten. Mijn broer gaf me alvast wat tips. Ik moet uitgaan van wat ik waard ben en mijn routine volgen, me niet uit mijn gewoontes laten halen.”

Tokio 2020 Valentin Borisavljevic: “Ik moet uitgaan van wat ik waard ben en mijn routine volgen, me niet uit mijn gewoontes laten halen.”

STERKE VROUW Achter elke sterke man staat een sterke vrouw, zegt men wel eens. Voor Valentin Borisavljevic klopt dat ook, want zijn moeder is een grote steun. “Ik zou zelfs zeggen dat ze de sleutel is tot ons succes,” aldus de Brusselaar. “Zonder haar waren we nooit zo ver geraakt. Onze moeder gelooft soms meer in ons dan wijzelf. Ze zorgt ervoor dat alles goed verloopt, ook qua organisatie, en dat we steeds in de beste omstandigheden kunnen functioneren.”

“Mijn broer en ik willen als individuen worden beschouwd, daar hebben we altijd de nadruk op gelegd” “Mijn programma is goed gevuld: wekelijks heb ik maximaal tien zwemtrainingen van twee uur, drie krachttrainingen van anderhalf uur en twee stabilisatietrainingen van één uur. Daartussen moet ik de nodige rust inlassen en uiteraard nog studeren. Dankzij mijn topsportstatuut deel ik mijn jaar in twee, waardoor ik wekelijks ongeveer vijftien uur les heb, en ook heel wat zelfstudie. De flexibiliteit die ik nu heb op vlak van

De sterkte van onze zwemdelegatie in Baku is een gevolg van het stijgend niveau in België. Borisavljevic is vastberaden om deel uit te maken van het mooie verhaal dat onze zwemmers schrijven. “De mentaliteitsverandering, de grotere professionaliteit en de verbeterde infrastructuur maken dat het zwemniveau sterk aan het stijgen is in België. Momenteel ben ik steeds bij de top drie à vier tijdens juniorwedstrijden. In crawl ben ik top acht, senioren meegeteld. Binnenkort maak ik de stap naar de senioren en het is de bedoeling dat ik ook daar iets neerzet. Hopelijk ook tijdens internationale wedstrijden.” “De Olympische Spelen zijn een doel, maar dan eerder die van 2020 in Tokio. Rio komt te vroeg voor mij, in tegenstelling tot mijn broer die op een plaats in de aflossingsploeg kan hopen indien hij nog progressie maakt. Ik zal stappen moeten zetten tijdens grote competities en aan mijn piramide voortbouwen, om dan te kunnen hopen op een deelname aan de Spelen.”

Tim Schoonjans

BDW 1478 PAGINA 27 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

@teambelgium Our 3x3 girls are aiming for a medal at #Baku2015 #basket3x3 #teambelgium #10DTG

Op vrijdag 12 juni gaan de eerste Europese Spelen van start in het Azerbeidjaanse Bakoe. In de Belgische delegatie zijn er heel wat Brusselaars te vinden, en verschillende onder hen kunnen er iets moois neerzetten. Judoka’s Toma Nikiforov en Lola Mansour bijvoorbeeld, maar zeker ook de 3x3 basketbalploeg, met ‘onze’ Hind Ben Abdelkader. Zij behaalden eerder al brons op het Europees en wereldkampioenschap. TS

ZEILEN ALS INTEGRATIE-INSTRUMENT

BRUXSAIL WIL HET KANAAL OP BRUSSEL – Het gaat hard voor BruxSail. De organisatie gebruikt zeilen als integratie-instrument voor kansarme jongeren en zag het aantal deelnemers op nog geen jaar tijd enorm groeien. “Ons project ging aanvankelijk uit van veertig deelnemende kinderen,” vertelt oprichter Rachid Katir (45). “Maar tussen september 2014 en juli dit jaar zullen zowat 270 kinderen ondergedompeld zijn in de wereld van het zeilen. Die cijfers zijn, volgens mij, bij de beste die Brusselse zeilclubs kunnen voorleggen. Het enige verschil is dat wij dertig kilometer buiten Brussel moeten gaan om ons project te ontwikkelen …” De kinderen leren op de zeilboot om te gaan met educatieve waarden als respect en verantwoordelijkheidszin, zaken die ze in het dagelijkse leven ook kunnen gebruiken. De cijfers bewijzen dat het project aanslaat, maar het vraagt heel wat inspanningen van Katir en zijn team. “Wij zijn vrijwilligers, hé. We hebben het aantal dagen al verdubbeld (nu op woensdagnamiddag en zaterdag) en moeten alles op eigen kracht organiseren. Gelukkig geven de kinderen ons de energie om door te zetten.” “We werken samen met de Lakense school Magnolias en andere scholen hebben al interesse getoond. Het project is dus zeer goed

SPORT KORT

Het Muntplein wordt komend weekend even een arena voor vechtsporters. N AITO GYM organiseert er zaterdag (vanaf 14 uur) net als de afgelopen twee jaar een GALA. Onder meer het Europees kampioenschap Arabisch boksen voor amateurs zal er te zien zijn. ■ Een van de poulains van Naito Gym, MOHAMED BOULEF, heeft zich voor de tweede keer tot W ERELDKAMPIOEN gekroond in het thaiboksen, bij de W RSA. ■ De dames van de BRUSSELS DERBY PIXIES sluiten zaterdag hun seizoen af met Sister Track in Thurn & Taxis. De deuren zullen om 16 uur opengaan en een klein uur later staat de eerste match geprogrammeerd: de Rolling Zombie Dolls tegen de Cploeg van Paris Roller Girls. Omstreeks half acht zullen onze Pixies het opnemen tegen de B-ploeg van de Parijzenaren. Ter plaatse betaalt u acht euro (gratis voor -12) en na

op weg. Om alles bol te kunnen werken, gaan we binnenkort op twee sites moeten beginnen werken. Naast Genval zal dat op een plek in Vlaanderen zijn, maar die kan ik nog niet meegeven.”

Biestebroekkaai Het ideale scenario voor BruxSail is uiteraard om een plek in Brussel te vinden waar ze hun activiteiten kunnen organiseren. Katir heeft op eigen houtje een studie gemaakt en heeft al een paar potentiële spots gevonden. “Een voorbeeld daarvan is de Biestebroekkaai in Anderlecht. Zeer veel investeringen vragen we niet. We moeten gewoon toegang tot het water krijgen en een plek waar we ons materiaal kunnen stockeren. Met weinig geld kunnen we heel wat jongeren blij maken. Spijtig genoeg beweegt er op politiek vlak niets.” “Vanaf september beginnen we ook met een nieuw initiatief: we zullen met een zeilsimulator naar scholen trekken, bijvoorbeeld tijdens de winter, wanneer het weer slechter is. Dergelijke zaken vragen uiteraard geld. Om van dit pilootproject een project op de lange termijn te maken, zullen we dan ook over meer middelen moeten beschikken. Dat het de moeite is, bewijzen we.” Tim Schoonjans

de wedstrijden is er ter plaatse nog een after party. Meer info op de Facebookpagina van de Brussels Derby Pixies. ■ En nog is het niet gedaan met fysieke confrontaties, want zondag zijn er belangrijke afspraken voor de Brusselse American Football Clubs. Zowel de BRUSSELS BLACK ANGELS (in de Anderlechtse Vogelzangstraat) als de B RUSSELS TIGERS (in de Oudstrijderslaan 300 in Evere) zullen hun plaats proberen af te dwingen in de Belgian Bowl, de fi nale van het kampioenschap. Beide H ALVE FINALES beginnen in het begin van de namiddag (kijk voor de juiste uren op de websites van de clubs). ■ Wie liever op de fi ets sport, moet zondag in het Roodebeekcentrum (Roodebeeksteenweg 302 in Sint-Lambrechts-Woluwe) zijn. Daar organiseert de sportdienst van de Vlaamse Gemeenschapscommissie tussen tien en half twaalf een CURSUS FIETSONDERHOUD. TS De kostprijs is vijf euro.

ESTAFETTE > BRAM VAN DE VELDE

Traildromen Mijn eerste en tot dusver enige trailwedstrijd ooit liep ik drie jaar geleden in Nisramont in de provincie Luxemburg. Andy, een bevriende loper, was via Facebook op zoek gegaan naar een maatje om de wedstrijd te lopen. Het was een duo-run. Geen partner, geen wedstrijd. Dus offerde ik mezelf op. We kenden elkaars loopcapaciteiten een beetje. Vooraf hadden Andy en ik één keer samen getraind. Een tocht van twintig kilometer aan zee. Daarin toonde hij me enkele kneepjes van het trailvak. Het kwam erop neer om te doseren (lees: wandelen) op de hellingen en vaart te maken (lees: risico’s nemen) tijdens de afdalingen. Zo gezegd, zo gedaan. En zo kwam het dat ik in maart 2013 ergens door de Ardense velden en bossen aan het lopen was. Omwille van de verre verplaatsing en de vroege start hadden we in de buurt een minimalistisch vakantiehuisje gehuurd voor een appel en een ei. We hadden alles mee. Zelfs ons eigen water. Want we wilden het risico niet lopen op bevroren leidingen of zelfs maar een voedselvergiftiging. Achteraf bekeken waren dat zorgen om niets. Maar het paste wel mooi in het totaalplaatje van ‘mijn eerste trailrun ooit. Het was maart, maar er lag nog sneeuw en door de strakke wind daalde de gevoelstemperatuur tot onder het vriespunt. Mijn trailoutfi t bestond uit een lange looptight en een thermisch shirt, met daarover een triatlonpak en een windstopper. Om de kou te trotseren had ik een muts en handschoenen aan. Voor de gelegenheid had ik nog nieuwe schoenen met een gore-tex laag en ruwere zolen gekocht. Om maar te zwijgen van het lichtgewicht rugzakje met ingebouwde waterzak. Ja, je hebt wat nodig om in het hol van Pluto een wedstrijdje te lopen. Mijn triatlonpak had ik van Andy gekregen en was onze oplossing om er als een team uit te zien. Ik herinner me de eerste afdaling. Een groot pak lopers was nog bij elkaar. De meesten gingen stapvoets naar beneden terwijl ze

houvast zochten aan de takken van de bomen. Andy daarentegen had een snellere manier. Hij hurkte neer en gebruikte de helling van het bos als glijbaan. Meteen vijftien lopers ingehaald, zonder energie te verspillen. En dat op een spectaculaire manier. Ik volgde. Traillopen bleek pure fun. Springen over boomstronken, door rivieren crossen, slalommen tussen de bomen, van een berg afstuiven, van het uitzicht genieten. Heerlijk. Maar traillopen bleek ook loodzwaar. Met een slordige achthonderd hoogtemeters in 26 kilometer was dit veruit de zwaarste race die ik ooit had gelopen. Lopen op de zware stroken is onbegonnen werk. Ook de pro’s die aan skyrunning – zoals traillopen ook wordt genoemd – doen, geven met plezier toe dat ze af en toe wandelen. Tijdens de wandelpauzes deelden Andy en ik onze proviand en dronken we. Op 5 juli komt de Urban Trail naar Brussel. Uit heimwee naar de Ardennen en uit liefde voor de stad staat de wedstrijd in het vet gemarkeerd in mijn agenda. Het parcours neemt de lopers onder meer mee voor een verrassend parcours door de Koninklijke Bibliotheek, metrohalte Anneessens en Parking 58. De Urban Trail heeft met een gewone trailwedstrijd gemeen dat het wedstrijdelement en snelle chrono’s ondergeschikt zijn aan de beleving en de fun. De olympische gedachte, weet u wel. Maar verder liggen de twee mijlenver uit elkaar. Met wat verbeelding kunnen losliggende stoeptegels doorgaan voor uitstekende boomwortels. De trappen van de Kunstberg worden dan een Ardense heuvelfl ank en de Amsterdammertjes aan het Sint-Goriksplein zijn bomen om rond te slalommen. En met een Arbre Magique achter mijn zweetband geurt de stadslucht zelfs naar dennenwoud. C lose but no cigar. Ik moet dringend nog eens terug naar Nisramont. Maar eerst naar de Kunstberg. Bram Van de Velde is presentator op FM Brussel en actief vrijetijdssporter

REDACTIE BRUSSEL DEZE WEEK Flageyplein 18, 1050 Brussel, 02-650.10.65, fax 02-650.10.38, info@bdw.be, www.bdw.be. ABONNEMENTEN Josiane De Troyer (abo@bdw.be), 02-650.10.80, 02-650.10.38. Gratis binnen het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Rest van België 20 euro per jaar; IBAN: BE73 7340 3974 6060, BIC: KREDBEBB van Vlaams-Brusselse Media vzw. Buiten België 30 euro per jaar. OPLAGE 62.609 exemplaren. PROMOTIE EN DISTRIBUTIE Ute Otten, Anne Burger, Maurice Droogh. ADVERTISING MANAGER Lisa Decrick: 02-650.10.66, 0474-67.03.84, fax 02-650.10.38 MARKETING MANAGER Frederik Welslau. HOOFDREDACTIE Anne Brumagne. COÖRDINATIE Kim Verthé. EINDREDACTIE Ken Lambeets (eindredactie@bdw.be). VORMGEVING Peter Dhondt. REDACTIE Jean-Marie Binst, Christophe Degreef, Bettina Hubo, Steven Van Garsse, Danny Vileyn. BRUSSELNIEUWS Kris Hendrickx (hoofdredacteur), Sandra Schreurs (projectcoördinator), Jelle Couder, Goele de Cort, Sara De Sloover, Eric Vancoppenolle, Laurent Vermeersch. MEDEWERKERS Nicky Aerts, Michaël Bellon, Alex Deforce, An Devroe, Elien Haentjens, Eva Hilhorst, Ilah, Toon Lambrechts, Wauter Mannaert, Tom Peeters, Niels Ruëll, Bruno Schols, Tim Schoonjans, David Steegen, Benjamin Tollet, Georges Tonla Briquet, Nick Trachet, Karel Van der Auwera, Bram Van de Velde, Matthias Vanheerentals. FOTOGRAFEN Bart Dewaele, Sander de Wilde, Marc Gysens, Ivan Put, Dieter Telemans, Saskia Vanderstichele, Jo Voets. FINANCIËLE ADMINISTRATIE Manu De Hertogh. VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Anne Brumagne, BDW, Flageyplein 18, 1050 Elsene. ALGEMENE DIRECTIE Michel Tubbax. Brussel Deze Week wordt gedrukt op de persen van de nv Roularta, Meiboomlaan 33, 8800 Roeselare en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.

ONS MAILEN? Al onze mailadressen zijn volgens dezelfde structuur opgebouwd: voornaam.naam@bdw.be (losse bestanddelen van voornaam of naam aan elkaar, en zonder trema’s, verbindingsstrepen en andere tekens).