BDW - editie 1504 by brusselnieuws.be

MANU RICHE: SURPLACEN IN HOTEL PROBLEMSKI En ook: Pascal Platel, Gökhan Girginol en Brussels Jazz Festival.

07 01 16

AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P303153

DE EERSTE ZAZIE VAN 2016 IN HET MIDDEN VAN DEZE KRANT

2015

MET DE BLIK OP 2016 EEN EIGENZINNIG JAAROVERZICHT OP P. 6-17

N° 1504 VAN 7 TOT 14 JANUARI 2016 ¦ WEEK 1: WEEKBLAD, EEN UITGAVE VAN VLAAMS-BRUSSELSE MEDIA VZW, FLAGEYPLEIN 18, 1050 ELSENE, REDACTIE: 02-650.10.96, ABONNEMENTEN: 02-650.10.80, E-MAIL: INFO@BDW.BE, WWW.BDW.BE

BDW 1504 PAGINA 2 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

Terug naar af 2015 was geen jaar om vrolijk van te worden. Iedereen in Brussel heeft de terreurdreiging aan den lijve kunnen ondervinden en er was de plotse toestroom van vluchtelingen. Dat heeft zijn weerslag op het straatbeeld niet gemist: vluchtelingenkampen en pantservoertuigen. Daarmee kan het jaar 2015 in Brussel zowat sa-

Het is onthutsend hoe snel we gewoon zijn geraakt aan de militairen, de machinegeweren en de pantservoertuigen in het straatbeeld. Agamben merkt schamper op dat al het wapenvertoon nog geen terrorismeaanslag heeft verijdeld. Dat de wapens bijdragen aan de veiligheidscultuur is dan weer een evidentie. Toch vallen er ook lessen te trekken uit wat Brussel en andere steden in 2015 te beurt viel. Namelijk dat er een diepe kloof gaapt tussen een bepaalde islambeleving in het Westen, de salafistische, en de waarden waarvoor datzelfde Westen staat. Lange tijd kon nog van het occasioneel bloedvergieten gezegd worden dat ze ontsproten zijn aan het brein van enkele gestoorde individuen. Die analyse houdt niet langer stand. Het lijstje van Brusselse moslims die op de een of andere manier bij de Parijse aanslag betrokken zijn, wordt steeds langer. De Brusselse regering is in 2014 onder een goed gesternte begonnen. Sinds lang leek de regering ook écht de wil te hebben om met Brussel vooruit te gaan. Onder meer door de toeristische kaart te trekken, of door uit te pakken met een gloednieuw museum aan het kanaal. De Stad Brussel maakte afgelopen zomer dan weer een statement door een heel gebied autovrij te maken. Er komt een biertempel als kers op de taart. 2015 heeft zowat heel die positieve imago-opbouw tenietgedaan. Brussel staat nu als jihadistenbolwerk geboekstaafd. En om dat beeld te doorbreken zal een nieuw museum niet volstaan.

BRUSSEL-STAD > MAD BRUSSEL ONTWERPT VOOR STADSPERSONEEL

WERKVOLK OP DE CATWALK BRUSSEL – Het personeel van de Stad Brussel dat in contact komt met de burger heeft een nieuw uniform. Met de restyling door MAD Brussel wil de Stad haar ‘publieke agenten’ tot moderne ambassadeurs optillen. Vrijdag presenteren de Brusselse schepenen Philippe Close (PS) en Geoffroy Coomans de Brachène (MR) de nieuwe outfit. Acht beroepscategorieën krijgen een nieuw pak, dat – ook naar kleur – kan verschillen van wat in andere Brusselse gemeenten én bij gewestpersoneel gedragen wordt. Er zijn nieuwe pakken voor de dienst Openbare Werken, de gemeentelijke Reinigingsdiensten, Groene Ruimte, Logistiek, de controleurs van parkeermeters,

WAUTER MANNAERT

de poetsdienst van de openbare gebouwen, het personeel van crèches en de marktontvangers. Iedere beroepsgroep krijgt een aparte basiskleur, soms met een tweede kleuraccent, altijd met het logo van Sint-Michiel en brussels.be. De logica in de kleurverdeling begint bij de kleur beige. Iedere beroepscategorie heeft andere geometrische inzetstukjes, van een vijfhoek en cirkel tot dwarslijnen in fluorescerende strips. Tussen dames- en mannenpakken zitten ook ver-

FOLKLORE > JULES VAN GEEL MET OUDJAAR OVERLEDEN

Poggevriend is niet meer © PHILIPPE DEBROE

mengevat worden. Angst nam op bepaalde momenten de bovenhand. Los van wat angst met de mensen doet geeft angst ook op het politieke niveau een nieuwe situatie. N-VA-voorzitter Bart De Wever, de echte baas van het land, pleit onomwonden voor de invoering van een echte veiligheidscultuur. Rond Kerstmis verscheen in Le Monde een opmerkelijk opiniestuk van de Italiaanse filosoof Giorgio Agamben. Hij analyseert hoe de veiligheidsraison het stilaan overneemt van de staatsraison. Zo ontstaat de securitaire staat. Dat gaat als volgt: angst bij de bevolking, zo schrijft Agamben, versterkt de vraag bij de bevolking naar een sterke autocratische overheid. En dat leidt tot een depolitisering van het volk, tot de gewillige passieve burger. Precies wat die autocratische overheid wil.

door Steven Van Garsse

BDWVOORGROND

VAN DE REDACTIE

SCHAARBEEK – Jules Van Geel is met oudjaar overleden. Hij werd 81. Julo, zoals hij in de omgang heette, overleed in Café Aux Trois Rois op de Haachtsesteenweg, het clublokaal van de Vrienden van Pogge dat hij tussen 1966 en 1995 openhield en waar hij ook woonde. De handelaarsvereniging, gesticht in 1875,

hield de Schaarbeekse volksfiguur Pogge in ere. Die staat bekend om zijn legendarische uitspraak ‘Alles Es Just’. Julo heeft er zelf vanuit zijn café alles aan gedaan om de Poggetraditie in leven te houden. Zo heeft hij de Pogge-pop, die verloren lag op de zolder van het café en meer dan honderd jaar oud is, van onder het stof gehaald. Julo leeft zelf ook verder als Julo de 1ste, een reus die rondgaat tijdens het Schaarbeekse carnaval. SVG

ADVERTENTIE

U zoekt een rusthuis of een andere woonvorm voor ouderen? Vraag informatie en advies bij Home-Info. Met de steun van de VGC en de GGC.

BDW 1504 PAGINA 3 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

Boven, v.l.n.r.: Poetser, parkeercontroleur, Openbare Werken. Onder, v.l.n.r.: Groendienst, reinigingsdienst, kinderverzorgster en marktontvanger.

schillen. Accessoires als een kap of pet zorgen voor extra bescherming en een jongere look. Daarvoor tekenden Tony Delcampe en Didier Vervaeren van MAD Brussels, in samenwerking met de jonge Brusselse ontwerpers Monsour Badjoko en Caroline Hiernaux. “Het uniformiseren op het niveau van het gewest, is niet de taak van een gemeente. Brussel-Stad mikte vooral op een nieuwe look voor zijn ‘ambassadeurs’,“ aldus Vincent Gilleman van MAD Brussels. “Er is wel een logica. Openbare Werken krijgt een fluo oranje pak en Groene Ruimte een felgeel kostuum. Meer fluorood zorgt voor herkenbaarheid en veiligheid op straat.” Jean-Marie Binst

JEUGD > ‘LAATSTE JAREN NOG AMPER ACTIVITEITEN’

DE BRANDING KRIJGT EINDELIJK EIGEN STEK JETTE – Dinsdag werd het officiële startsein gegeven voor de bouw van jeugdhuis De Branding aan het station van Jette. De architecten beloven dat het gebouwtje er in juni staat. De Branding wacht al dik tien jaar op een eigen stek. D e Branding moest in 2005 weg uit haar zolder in de Lakense Schijfstraat. Sindsdien is het jeugdhuis op de dool. Het vond eerst onderdak in Tongeluk in Ganshoren en daarna in het Jetse gemeenschapscentrum Essegem. Vervolgens nam het jeugdhuis zijn intrek in het leegstaande café Barapaat op het Kardinaal Mercierplein. Na drie bloeiende jaren moest De Branding ook daar in 2013 vertrekken. Ondertussen was ook de VlaamsBrusselse politiek op zoek gegaan naar een geschikte locatie. In 2010 bereikten de gemeente Jette en de Vlaamse Gemeenschapscommissie een akkoord over een nieuwbouw op het Mercierplein. De gemeente gaf het terrein tussen het spoor en café Welkom in erfpacht, de VGC trok 500.000 euro uit voor de bouw van een klein jeugdhuis. Normaal gesproken had het gebouwtje er al moeten staan. Maar begin 2014 bleek dat architectenbureau L3M (nu OSK-AR) uitkwam op een bouwbedrag van 800.000 euro, een stuk meer dus dan de subsidie van de VGC. De gemeente Jette wilde niet bijpassen. Uiteindelijk kwam Vlaams minister voor

hadden alleen nog een omgebouwde camionette en daarmee op stap gaan bleek, door alle regeltjes, toch ingewikkelder dan we dachten. Niet iedereen mocht ermee rijden en de camionette mocht ook niet zomaar overal staan. Alle data en plekken moesten een half jaar op voorhand doorgegeven worden. Buiten het festivalletje Jetlag tijdens de jaarmarkt waren er dan ook nauwelijks activiteiten.” Schandené is blij met het vooruitzicht van een vaste stek. De huidige bestuursploeg zal er echter niet meer van profiteren. “Wij zijn inmiddels allemaal klaar met studeren of net aan het werk. Het is aan de nieuwe generatie. We gaan dit jaar op zoek naar een nieuwe ploeg. Die krijgt dan meteen een gloednieuw jeugdhuis.” Bettina Hubo ADVERTENTIE

Jeugdhuis de Branding komt tussen het spoor en Café Welkom te liggen.

Jeugd en Brussel Sven Gatz (Open VLD) over de brug met de resterende 300.000 euro. Het waren dinsdag dan ook Gatz en Pascal Smet (SP.A), binnen de VGC bevoegd voor Jeugd, die het doek van de nieuwe werf, samen met de gemeente, onthulden. “Dit project zal een nieuwe impuls geven aan Jette en omgeving,” aldus Smet. De funderingen voor het gebouw liggen er al. De komende maanden worden hier twee bouwlagen opge-

zet, een oppervlakte van 200 vierkante meter. “Op het gelijkvloers komt de Instuif, het jeugdhuis met de bar,” vertelt Jurgen Ral. coördinator van JHOB, de koepel van Brusselse jeugdhuizen die optreedt als bouwheer. “Op de verdieping wordt een polyvalente ruimte ingericht die tegen een schappelijke prijs verhuurd zal worden aan jeugdorganisaties en Jetse verenigingen, Nederlandstalig of Franstalig.” Volgens Ral zou het jeugdhuis in

juni klaar zijn. “Dat is wat de architecten ons hebben beloofd.”

Jetlag “Vlak voor de zomer, dat zou mooi zijn,” zegt Yannick Schandené, bestuurder van De Branding. “Maar wij rekenen toch op een jaar.” De jongeren van het jeugdhuis hebben een zware tijd achter de rug. “Vooral de laatste twee jaar, nadat we weg waren uit de Barapaat, waren lastig,” vertelt Schandené. “We

Puzzel Deze dienst wil u de nodige informatie bezorgen om u wegwijs te maken in uw zoektocht naar mogelijkheden, voorzieningen voor personen met een handicap

✆ 0800-15045

alle werkdagen van 9 tot 12u30, maandag, dinsdag en donderdag van 13 tot 15u30

Bezoeken enkel op afspraak

puzzel@resonansvzw.be

BDW 1504 PAGINA 4 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

2015 IN QUOTES “In goedkoopste ketens kopen is slavendom steunen”

“Vervoort kan beter ontslag nemen”

Sonja Noël van modewinkel Stijl over de kledingmarkt.

MR-parlementslid Armand De Decker schuwt de grote woorden niet na uitspraken van Brussels minister-president Rudi Vervoort. Die vond na de aanslag Charlie Hebdo dat de nationaliteit afnemen een nazipraktijk is.

“De verbetenheid waarmee u zich vastbijt in het dossier-Daarkom wijst erop dat u een bruin randje hebt”

“Niemand weet hoeveel het museum de Brusselaars zal kosten, wat er precies in tentoongesteld zal worden en hoeveel er van het unieke gebouw zal overblijven”

“Het is beter dat deze mensen nooit terugkeren”

Federaal procureur Bernard Michel over geronselde Syriëstrijders.

Cieltje Van Achter (N-VA) over de aankoop van de Citroëngarage door de Brusselse regering. Vlaams parlementslid Bart Caron (Groen) over zijn N-VA-collega Karl Vanlouwe.

“Sint-Katelijne blijft een kerk” Aartsbisschop Léonard wil niet weten van een desecralisatie van de Sint-Katelijnekerk.

“Wij gaan onze energie niet steken in het reanimeren van een dode”

“We mogen het historisch gebouw geen onrecht aandoen, maar het bier evenmin” Brussels schepen Philip Close (PS) over het biermuseum in het Beursgebouw.

Arnaud Texier van Atrium over de galerijen van de Louizalaan.

“Twintig jaar PS-laxisme en ‘islamo-socialisme’ hebben ons gebracht waar we vandaag staan, met Brussel als uitvalsbasis voor de islamistische barbarij”

“Je maakt geen vis klaar als de vuilniszak pas drie dagen later buiten moet”

N-VA parlementslid Karl Vanlouwe na de novemberaanslagen in Parijs.

“De Brusselse bevolking is er sinds het ontstaan van het gewest in 1989 alleen maar op achteruitgegaan. Brusselaars maken ’s avonds de kantoorgebouwen schoon waar de Vlamingen en de Walen overdag werken”

Oud PS-kopstuk Merry Hermanus is heel kritisch over de jarenlange Brusselse regeerdeelname van zijn eigen partij.

Staatssecretaris Fadila Laanan (PS) over het schrappen van één van de twee wekelijkse huisvuilophalingen.

“Het Anderlechtse hart bloedt” Walter Vandenbossche (CD&V) over het vertrek van RSCA uit zijn gemeente.

BDW 1504 PAGINA 5 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

OVERLEDEN IN 2015

“Frankrijk moet Molenbeek bombarderen”

ERIC VANCOPPENOLLE °1967

De Franse publicist Eric Zemmour na de novemberaanslagen in Parijs.

Journalist van de Vlaams-Brusselse Media.

“Ik ben socialist geworden in de straten van Molenbeek”

STEPHANE STEEMAN °1933

Burgemeester van Vilvoorde Hans Bonte (SP.A) over zijn afkomst.

“Vandaag voelde ik mij een ander. Een vreemd orgaan in de samenleving. Een Arabier”

Franstalige komiek en Hergé-kenner.

“Brussel laat zijn kinderen grootbrengen in de goorste lucht van België”

JUNIOR MALANDA °1994 Brussels voetballer bij Wolfsburg en de jonge Rode Duivels.

Jihad-onderzoeker Montasser AlDe’emeh wordt door de Brusselse politie voor een terrorist gehouden.

“Er is een drempel overschreden in de privatisering van ons onderwijs”

Olivier Goessens (PVDA) na de beursgang van de Vrije Universiteit Brussel.

Columniste Celia Ledoux zegt de hoofdstad vaarwel.

ALBERT BONTRIDDER °1921

“We zijn het slachtoffer van de klimaatverandering”

Dichter en architect.

CHANTAL AKERMAN °1950

Cantillon staakt het brouwen van Kriek door de ongewone warme temperaturen in november.

Cineaste.

“Een vrouw nafluiten mag, maar alleen als ze het leuk vindt”

Vlaams schepen in Schaarbeek Adelheid Byttebier (Groen) vindt dat mannen zich in de openbare ruimte moeten gedragen.

“Ach, je had in Brussel bijna de verplichting om zaken te seponeren, gewoon omdat de werklast anders niet doenbaar was. Het is jaren ‘seponeren of verzuipen’ geweest”

MICHEL GRAINDORGE °1940 Brussels advocaat.

De nieuwe Brusselse Procureur des Konings Jean-Marc Meilleur wil het beter doen.

Samengesteld door Steven Van Garsse

BDW 1504 PAGINA 6 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

JANUARI 2015

CHARLIE HEBDO BRENGT IN BRUSSEL TIENDUIZENDEN OP DE BEEN

‘HET JAAR VAN DE BEDREIGDE JOURNALIST’ © DIETER TELEMANS / IMAGEDESK.BE

BRUSSEL - Vier dagen nadat islamfundamentalisten de redactie van het Franse satirische blad ‘Charlie Hebdo’ op beestachtige manier hadden afgemaakt, trekt een indrukwekkende stoet door de straten van Brussel. “2015 is het jaar van de bedreigde journalist,” zegt Pol Deltour van de Vlaamse Vereniging voor Journalisten (VVJ). Ieder jaar sterven er wereldwijd meer dan honderd journalisten een gewelddadige dood tijdens de uitoefening van hun beroep. In 2015 waren het er minder dan de vorige jaren – een honderdtal tegenover honderdvijftig in 2013 – maar de slachtoffers vielen akelig dichtbij. Frankrijk staat in 2015 op nummer één in de ranglijst van landen met vermoorde journalisten en laat zo de usual suspects – de Filippijnen, Mexico, Irak en Syrië – achter zich. “De eerste premisse om het beroep te kunnen uitoefenen is fysieke veiligheid,” zegt Deltour. “Zowat een hele redactie die uitgemoord wordt is een traumatiserende ervaring voor iedere journalist, waar ook ter wereld.” Maar dat is niet alles. Deltour: “De politionele

weerbots van de terreur straft journalisten een tweede keer. Ze worden het werken onmogelijk gemaakt. Ik heb in 2015 meer dan tien klachten gehad over politieagenten die journalisten verhinderden hun werk te doen tijdens betogingen of manifestaties. Verscheidene journalisten kregen ook een GAS-boete omdat ze op het verkeerde moment, op de verkeerde plaats foto’s maakten of camerabeelden draaiden. We hebben de boetes kunnen ongedaan maken, maar er is een sfeer van toenemende repressie tegenover journalisten.” Ook wat de onafhankelijkheid betreft zijn er dit jaar een paar knipperlichten aangegaan. “Een voogdijminister die zich expliciet inhoudelijk mengt in de VRT is een ernstige aange-

legenheid, zeker in een jaar dat de openbare omroep zeer kwetsbaar is omdat er een nieuwe beheersovereenkomst aankomt.” Deltour doelt op de kritiek van Mediaminister Sven Gatz (Open VLD) op het interview met de jihadist Younes Delaforterie van Bart Schols in VRT-programma De Afspraak. Positief is dan weer dat Gatz tegenwind kreeg uit politieke hoek, van Eric Van Rompuy (CD&V) die de onafhankelijkheid van de VRT verdedigde. Ook de openbaarheid van bestuur kreeg het hard te verduren, met als koploper federaal minister van Energie Marie-Christine Marghem (MR) die inzage weigerde in het cruciale dossier van de kerncentrales. “Procederen was het enige wat er op zat,” zegt Deltour. Op Europees niveau lobbyen bedrijven ondertussen onverdroten voor strenge regelgeving op bedrijfsspionage. “Op zich een legitiem doel, maar als de richtlijn er door komt, wordt kritische bedrijfsjournalistiek onmogelijk. Het is een journalistieke strijd die nog niet gewonnen is.”

En dan zijn er de klassieke incidenten: kortgedingrechters die menen een publicatie of uitzending te moeten tegenhouden. De Koppenreportage over grooming is het meest recente geval. De uitzending was onmogelijk gemaakt door een uitspraak in kort geding. Een hogere rechtbank maakte het uitzendverbod gelukkig maar ongedaan. Dat dit nog altijd gebeurt wijst op onkunde van de betrokken rechters. Deltour: “Er zijn nog altijd rechters die de basics van het mediarecht niet kennen.” Toch nog een positieve noot om mee te eindigen: de N-VA wou het Hof van Assissen helemaal op de schop, maar minister van Justitie Koen Geens (CD&V) wil assisen nog behouden voor persmisdrijven en politieke misdrijven. Deltour: “Het pleit voor Geens dat hij niet op de eisen van de N-VA is ingegaan. Anders was het hek van de dam en moesten journalisten zich voor de correctionele rechtbank verdedigen.” Danny Vileyn

BDW 1504 PAGINA 7 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

FEBRUARI 2015

PASCAL SMET STELT ZIJN TAXIPLAN VOOR

‘WETTELIJK KADER DRINGT ZICH OP’

BRUSSEL – Voor de ene is het een zegen, voor de andere zijn het piraattaxi’s. De wetgever trok zich de haren uit het hoofd. Betogingen van de taxisector en protest uit de Uber-hoek mochten niet baten. De minister buigt zich thans over het wettelijk kader. Kon u zich vinden in de schemerzone waarin het alternatief taxivervoer in Brussel een markt inpikte? Wim Faber, mobiliteitsspecialist en hoofdredacteur van Magazine Personenvervoer en Taxi Times: “De man die met UberPOP, Djump en soortgelijke initiatieven rijdt, kan de buurman en slager van om de hoek zijn. Het zijn allemaal mensen die geen vergunning hebben voor beroepsmatig personenvervoer, en met hun private wagen rijden. Dus worden ze op geen enkele manier gecontroleerd.” “Taxichauffeurs hebben wel een vergunning, moeten zich medisch laten checken en hun antecedenten zijn bekend. Taxi’s moeten ook

naar de autocontrole. Je kan je bij Uber vragen stellen over de sociale bijdragen en de manier van belastingsaangifte. Een wettelijk kader ter beveiliging van de consument dringt zich dus op.” Ziet u een oplossing voor het regulariseren van wat nu piraattaxi’s heten? Faber: “Uit het feit dat UberPOP in vrijwel alle Europese landen verdwenen is leid ik af dat de initiator zelf inzag dat dit geen werkbare optie bleek. Ik hoop dat dit geen strategische beweging is om later via een achterdeur met een vergelijkbaar systeem terug te komen.

De traditionele taxisector was niet opgezet met de opkomst van Uber.

De vraag is of de overheid hiervan angst moet hebben. Want als ik naar Brussel kijk, is het precies diezelfde overheid die een nieuwe regelgeving wil introduceren, met een plaats voor Uber.” “Waarom moet er überhaupt een nieuwe regelgeving komen? De bestaande kan gewoon wat flexibeler worden, ook voor de taxibedrijven. En daarin kunnen alle afgeleiden van het concept Uber perfect werken, zolang ze zich binnen de wet situeren. De taxisector mag gerust wakkergeschud worden en de wetgeving eveneens. Maar er moet wel met gelijke middelen gestreden worden. We zien dan wel wie de beste service en prijzen biedt.”

betaling per creditcard aan die app gekoppeld, op zich weinig innovatiefs. Dat bestond in de taxiwereld ook al.” “Als ze zich keurig aan de wet houden, zeg ik: lang leve de concurrentie. Want als ik nu in een Brusselse taxi stap – van thuis bij het Meiserplein tot Zaventem 30 euro – dan word ik er niet meteen vrolijk van.” “Ik hoop dat Uber binnen de wet blijft werken, en dat de taxisector en overheid dit als een wake-upcall zien voor innovatie. Niet alleen wat betreft dienstverlening, ook wat betreft prijs. Minister Pascal Smet (SP.A) beloofde tegen eind december 2015 met zijn innovatieve wet klaar te zijn. Ik ben benieuwd.”

Welke toekomst ziet u voor het alternatieve taxivervoer? Faber: “Wat is er nieuw aan? Als het enige is dat je bij Uber een flesje water krijgt, nou, big deal. Apps zijn niets nieuws. Uber heeft de

Jean-Marie Binst

BDW 1504 PAGINA 8 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

MAART 2015

BOUW EUROSTADION TOEGEWEZEN AAN BAM/GHELAMCO

‘NOG HEEL VEEL KNELPUNTEN’

“Wordt het Eurostadion op Parking C niet te groot Anderlecht?”, vraagt sportmarketeer Wim Lagae zich af.

BRUSSEL – In maart werden de bouw en uitbating van het Eurostadion op de Heizel toegewezen aan het consortium BAM/Ghelamco. Sindsdien doken er alleen maar problemen op in het dossier. “Het project werd aanbesteed voor het rond was. Hebben ze de kar niet voor het paard gespannen?,” vraagt Wim Lagae, sportmarketeer van de KU Leuven, zich af. Het geplande nationale stadion op Parking C moet de thuishaven worden van zowel de Rode Duivels als van voetbalclub Anderlecht, die nood heeft aan uitbreiding. Opdat er tijdens Euro 2020 vier EK-wedstrijden zouden kunnen gespeeld worden, moet het ruim 60.000 zitjes tellen en over vier jaar klaar zijn. Intussen blijkt het dossier nog vol angels te zitten. In juni leken de onderhandelingen tussen Stad Brussel, Ghelamco en RSC Anderlecht helemaal rond: de Stad gaf Parking C voor één euro in erfpacht aan Ghelamco, bovendien zou de Stad jaarlijks vier tot vijf miljoen euro betalen voor onder meer een infokiosk en gratis

zitjes. Anderlecht zou vanaf 2019 zijn intrek nemen in het stadion en daarvoor jaarlijks een stevige huurprijs betalen aan Ghelamco. Eind september trok Anderlecht zich plots terug om een maand later toch weer mee te doen. Maar tot op heden is er nog altijd geen volledig akkoord. Wat zijn de grootste knelpunten in de onderhandelingen? Wim Lagae: “Anderlecht is pas in de zomer echt gaan rekenen. Hoe krijg ik dit project rendabel? Hoe zullen de parkinginkomsten verdeeld worden tussen uitbater en huurder,

hoe de boardingsponsoring? De club beseft dat ze huur moet gaan betalen zonder daar iets duurzaam voor terug te krijgen. Ze wordt geen mede-eigenaar van het stadion, zoals AA Gent, dat zich stap voor stap inkoopt in de Gentse arena. Maar vraag is of Ghelamco nog bereid is om de afspraken te wijzigen.” “Ander discussiepunt betreft de architectuur en geplande capaciteit. Anderlecht trekt nu op volle capaciteit 22.000 toeschouwers. Met een nieuw stadion kan dit aantal wellicht uitgebreid worden tot 30.000, misschien 40.000, maar nooit meer. Het Eurostadion wordt, met 62.000 zitjes, op maat gemaakt van de UEFA, maar is het ook op maat van Anderlecht? Het is alsof ze in een te grote villa gaan wonen, waar ze bovendien geen eigenaar van zijn.” Het is dus nog niet helemaal duidelijk hoe het stadion er uit gaat zien. In afwachting kan de bouwvergunning niet aangevraagd worden.

Lagae: “Dat is zo. En ook op dat vlak wacht er een ferme procedureslag, met buurtcomités die het stadion niet zien zitten. De Raad van State heeft zopas het naburige Neo-project deels afgekeurd. De vergunningen voor het stadion moeten aangevraagd worden in Vlaanderen want Parking C ligt op Vlaams grondgebied. Vlaanderen blijft ondertussen pleiten voor een oplossing mét een atletiekpiste. Dat maakt het dossier nog complexer.” Is de timing überhaupt nog haalbaar? Lagae: “Het wordt geen eenvoudig verhaal. Vraag is ook hoe de Uefa hier tegenover staat. Die heeft Brussel als speelstad geselecteerd op basis van een hypothetisch project. Veel problemen dus, maar wel een spannend dossier om te volgen.”

Bettina Hubo

BDW 1504 PAGINA 9 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

APRIL 2015

DESIGNERBOETIEKS VERZETTEN ZICH TEGEN KOMST COS

‘ALS ONTWERPERSWIJK IS HET GEDAAN MET DANSAERT’

BRUSSEL – No Cos. Met deze slogan voerden de ontwerpersboetieks van de Dansaertstraat in april strijd tegen de komst van de Zweedse keten Cos naar de buurt. Met succes. Maar volgens ontwerpster en activiste Rachida Aziz kwam de actie te laat. “De Dansaertstraat als lokale ontwerperswijk is kapot.” Het verzet tegen Cos werd geleid door Sonja Noël van Stijl. Zij zag het niet zitten om een Zweedse keten met pseudo-designkledij als buur te krijgen. In dat pand zat tot voor enkele maanden het sympathieke restaurantje Au Fond. Niet alleen Au Fond, maar ook de zaak van feestjurkenontwerpster Johanne Riss op de Nieuwe Graanmarkt moest wijken voor het geplande project. De nieuwe eigenaar wilde immers beide winkelpanden samenvoegen zodat er plek zou zijn voor één grote Cos. Au Fond en Riss zijn moeten gaan, maar toch

haalden Noël&co hun slag thuis: Stad Brussel wil niet dat de panden samengevoegd worden. Rachida Aziz, die wat meer achteraan in de Dansaertstraat een eigen ontwerperszaak had die ze intussen heeft omgevormd tot cultuurcafé, zag de actie met lede ogen aan. “Het verzet kwam te laat. De Dansaertstraat is overgenomen door internationale ketens. Je vindt er nog lokale designers maar minder dan vroeger. Het is sterk aan het afbrokkelen, ook door de hoge huren en speculatie en door de crisis.”

Sonja Noël van Stijl leidde het verzet tegen Cos.

U hebt uw zaak begin dit jaar gesloten wegens niet rendabel en omgevormd tot cultuurcafé Le Space. Draait dat wel? Rachida Aziz: “Voor een cultuurcafé is de straat perfect. Waar ik zit, is er veel passage, maar niet van mensen die op zoek zijn naar kleding.” Mist u de modewereld? Aziz: “Ik ontwerp nog - het is mijn passie maar veel minder. Ik heb intussen begrepen dat je alleen maar winstgevend kan zijn als je grootschalig produceert en daarvoor zijn grote investeringen nodig. In het verleden eisten potentiële financiers echter altijd dat ik toegevingen zou doen wat betreft ethiek en dat wil ik niet.” Hoe ziet u de toekomst van de Dansaertstraat?

Aziz: “De Dansaertstraat is een microcosmos, het is een goed voorbeeld van de superdiverse samenleving. Maar als modestraat is het gedaan. Design en modeontwerp raken op de achtergrond. Ik voel het niet meer leven. In de plaats komen kunst en cultuur, daarom doen Le Space en ook het artiestencafé Bravo het goed.” Is er elders in Brussel dan een plek waar de designers gaan samenzitten? Aziz: “Neen, er is geen andere designerswijk. Alle winkelbuurten in Brussel worden gedomineerd door internationale ketens. Ik ga zelf graag op zoek naar unieke stukken, maar daarvoor trek ik tegenwoordig naar andere steden.” Bettina Hubo

BDW 1504 PAGINA 10 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

MEI 2015

BELIRIS VOERT PROEFBORINGEN UIT VOOR TOEKOMSTIGE METROLIJN NOORD

‘ER IS GEEN GEBREK AAN GELD’

De bouw van de nieuwe metrolijn naar Bordet: geen luxe-stations.

BRUSSEL – In 2025 rijdt er een nieuwe metro naar het noorden van Brussel. Dat is wat het Brussels Gewest en de federale regering zijn overeengekomen. Maar heeft de overheid hier nog de centen voor, nu er van Europa nauwelijks nog geleend mag worden. “Er is geen financieringsprobleem,” zegt minister van Mobiliteit Pascal Smet (SP.A). Beliris, het samenwerkingsakkoord tussen de federale en regionale overheid, financiert de studie en een groot deel van de toekomstige metrowerken in Schaarbeek, Evere en Haren. Volgens Mobiliteitsminister Pascal Smet (SP.A) zitten de plannen voor metro-Noord op schema. Smet: “We hebben een beheersstructuur opgezet die deze eerste fase van de aanleg van een nieuwe metrolijn opvolgt en erover communiceert. Daarin zitten de verschillende overheden die bij dit project betrokken zijn. Het valt uiteen in twee delen: het omvormen van de bestaande premetro tot metro (een taak voor de Brusselse admistratie, SVG) en het graven van de nieuwe

metrolijn en het bouwen van de stations (waar Beliris de uitvoerder van is). De totale kost bedraagt 1,6 miljard euro.” Onbetaalbaar wordt gezegd, zeker gezien de strikte begrotingsnormen die de Europese Unie oplegt. Pascal Smet: “Er is momenteel geen financieringsprobleem. Er wordt deze en volgende legislatuur een extra bedrag uitgetrokken voor de aanleg van de metro. Dat gaat om 50 miljoen euro per jaar vanaf nu tot 2025.” “Dat volstaat niet. De grote sommen zullen in de periode 2020-2023 moeten worden uitgegeven. Dat is dus voor de volgende regeerperiode.”

Dat geld moet nog gevonden worden. Dat zou van de privé kunnen komen, of van de Europese Investeringsbank, is enkele maanden geleden geopperd. Smet: “Beide opties zijn niet meer aan de orde. Als de privé financiert kost het ons uiteindelijk meer én een lening aangaan bij de Europese investeringsbank, is òòk een lening, en verhoogt dus onze schulden. Wat niet is toegestaan door de Europese Unie. Ook het Junckerplan was nog een optie geweest, maar hiervoor voldoet deze investering niet aan de voorwaarden.” “Wel is het zo dat ik met verschillende steden ga praten om er, samen, de Europese Commissie van te overtuigen om het strenge begrotingsbeleid te versoepelen als het om duurzame investeringen gaat. Een metro, die voor decennia gebouwd wordt, valt daaronder. Maar die gesprekken zijn natuurlijk geen garantie op succes. Laten we zeggen dat de deur bij de Europese

Commissie op een heel klein kiertje staat.” Als de overheid het geld niet heeft, wordt het metroproject misschien gewoon uitgesteld, of afgevoerd? Smet: “Over de financering maak ik me geen zorgen. Het zal betaald worden. We hebben nu een heel plan met gespreide investeringen. Daaruit blijkt dat de investering doenbaar is. En iedereen, zowel meerderheid als oppositie, op enkele uitzonderingen na, is het erover eens dat de metro er moet komen.” In een afgeslankte versie? Met minder stations? Smet: “De stations zijn inderdaad een grote kost, maar het blijven er zeven zoals afgesproken. Wel hebben we ons afgevraagd of het de luxe-luxe-versie moet zijn. Niet dus. Maar die oefening hebben we ook voor andere investeringen gemaakt.” Steven Van Garsse

BDW 1504 PAGINA 11 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

JUNI 2015

MOEILIJKE MAAND VOOR DE VLAAMS-BRUSSELSE MEDIA

‘IEDEREEN GOKT IN HET MEDIALANDSCHAP’

BRUSSEL – Juni was een woelige maand voor de Vlaams-Brusselse Media. FM Brussel werd eerst wel en dan niet opgedoekt. De hoofdredacteur van BDW werd bovendien ontslagen, waarop het voltallige personeel het ontslag van de toenmalige CEO vroeg en kreeg. O ndertussen is de rust teruggekeerd op redacties aan het Flageyplein. Vanaf april gaan de Vlaams-Brusselse Media verder onder de merknaam Bruzz. De online activiteiten worden versterkt, BDW en Agenda Magazine gaan op in één weekblad en Bruzz blijft ook tv en radio maken. Politiek analist van De Tijd Rik Van Cauwelaert staat meer dan veertig jaar in het vak en laat zijn licht schijnen op verleden en toekomst van Bruzz. Wat onthoudt u van de woelige maand juni bij de Vlaams-Brusselse Media? Rik Van Cauwelaert: “Dat het altijd fout loopt wanneer de top van een organisatie niet

weet wat er aan de basis leeft. Wat dat betreft zijn de politiek en de media in hetzelfde bedje ziek.” “Het advies van één specialist, die overigens maar één piste lanceerde, moest blindelings gevolgd worden. Er moest zelfs een goede hoofdredacteur voor ontslagen worden (Anne Brumagne, KL). Bovendien bleken enkele kopstukken hun dossiers niet goed te kennen.” Bij Bruzz ligt de nadruk op het digitale luik. Een goede zaak? Van Cauwelaert: “Niemand kan dat met zekerheid zeggen. Uiteindelijk gokt iedereen in het medialandschap.”

De vakbondsdelegatie van de Vlaams Brusselse Media spreekt de verzamelde pers toe.

“Dat er een samenwerking tussen FM Brussel, tvbrussel, brusselnieuws.be, Agenda Magazine en Brussel Deze Week plaatsvindt, is logisch. The Daily Telegraph heeft destijds als eerste medium heel verstandig en heel rustig die switch naar een online platform gemaakt.” “Iedereen zegt altijd: papier blijft. Maar daar ben ik niet zo zeker van. Toen de drukpers in 1460 werd uitgevonden, zaten er plots heel wat monniken zonder werk. Zo zal het de drukkerijen ooit ook wel vergaan. De manier waarop de jonge generatie zich online begeeft, is een aardverschuiving.” “Ik merk zelf dat ik meer en meer nieuws online lees. Twitter is een formidabel medium. Van de vreselijke gebeurtenissen in Parijs was je bijvoorbeeld bijna in realtime op de hoogte.” Welk advies heeft u voor de hoofdredacteur van Bruzz? Van Cauwelaert: “Ervoor zorgen

dat

de talenten op de juiste plaats zitten.” “Wij hebben destijds bij Knack een week gewacht met het publiceren van de primeur over het verbrande geld in de Agusta-zaak. Dat kan je je vandaag niet meer inbeelden. Nieuws moet zo snel mogelijk gebracht worden. Daarom zou ik zwaar inzetten op sociale media zoals Facebook en Twitter. Als tvbrussel overdag al relevante beelden gefilmd heeft voor de nieuwsuitzending ‘s avonds, zou ik niet wachten om die ruwe beelden meteen online te zetten. De jonge stadsbevolking heeft daar nood aan. ‘s Avonds in het journaal kan er dan een mooie reportage van gemaakt worden.” “Daarnaast zou ik inzetten op samenwerking met Brusselse culturele instellingen zoals de KVS en de Ancienne Belgique. In de KVS vinden vaak interessante debatten plaats, waarom zou je die niet live op tvbrussel uitzenden, of een streaming voorzien op de website?” Ken Lambeets

BDW 1504 PAGINA 12 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

JULI 2015

VOETGANGERSZONE: BEGIN VAN EEN NIEUW TIJDPERK?

‘AUTOVERKEER ZAL ALTIJD BIJ DE STAD HOREN’

Op de Anspachlaan voor het Beursplein kan je voortaan stappen.

BRUSSEL – Eind juni zag de voetgangerszone in het stadscentrum het levenslicht. Waar voorheen de auto heerste, ademt nu de voetganger. Maar volgens automobielclub Touring kan het beter. “Als je autoinfrastructuur wegneemt, moet je die elders compenseren.” “Het begin van een nieuw tijdperk,” noemt de Brusselse stadsgeograaf en VUB-emeritus Eric Corijn de voetgangerszone in het hart van de hoofdstad. Voortaan bepalen de voetganger en de fietser het ritme van de stad, en niet meer de auto. Daar is iets van aan: niemand had durven denken dat het stadsbestuur zo snel een van zijn hoofdwegen zou afsluiten voor autoverkeer. Voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 worden de centrale lanen zelfs helemaal heraangelegd op maat van de zwakke weggebruiker. Wat we vanaf eind juni zagen was een testfase, een voorsmaakje van wat komen zal. Voor-

lopig is het wandelen op oude autorijstroken. Niet iedereen is echter zomaar fan van de voetgangerszone. Danny Smagghe van automobielclub Touring is het idee van een grote voetgangerszone in Brussel wel genegen, maar begrijpt niet dat een van de hoofdassen voor autoverkeer daarbij moet horen. “Zolang het Brussels Hoofdstedelijk Gewest de infrastructuur op de Kleine Ring niet aanpast aan het doorstromende autoverkeer dat normaal gezien de Lemonnier-, Anspach- en Maxlaan gebruikt, blijft het geen goede maatregel.” Smagghe wijst erop dat er ernstige opstoppingsproblemen ontstaan doordat het gewest

achterwege blijft. “Aan IJzer, Rogier en de Fonsnylaan zijn bovengrondse kruispunten waardoor er veel conflicten ontstaan tussen doorstromend verkeer en verkeer dat de stad wil verlaten. En ook de zogenaamde ‘miniring’, de parkeerroute die automobilisten moeten volgen rond de voetgangerszone, is weinig doordacht. Ze bestaat vaak maar uit één rijstrook. Daardoor staat het verkeer stil in de binnenstad, met veel luchtvervuiling en lawaaioverlast tot gevolg.” “Autoverkeer zal altijd bij de grootstad horen. Dat hoort op dit moment bij onze economie, dus kunnen we niet zomaar ondoordacht routes schrappen,” zegt Smagghe. “Voetgangerszones zijn goed in de stad, maar je ziet dat andere steden in Europa het toch vaker slimmer aanpakken. Neem je autoinfrastructuur weg, dan moet je die elders compenseren. Door bijvoorbeeld het autoverkeer zoveel mogelijk

ondergronds te brengen, of door metrolijnen tot aan de stadsrand aan te leggen en daar ook overstapparkings aan te leggen. In ons land gebeurt dat niet. Integendeel, het budget voor de nieuwe metrolijn naar het noorden van Brussel is verminderd.” Touring zegt wel voorstander te zijn van rekeningrijden voor wagens. “Op voorwaarde dat je geen tolpoortjes aan de stadsrand zet, en elders nalaat belasting te heffen op autorijden. Vlaanderen, Brussel en Wallonië moeten alledrie meedoen aan rekeningrijden. Maar de signalen die we krijgen wijzen erop dat onze mobiliteitsministers daar in de toekomst wel werk van gaan maken. Er loopt in Vlaanderen alleszins een proefproject.”

Christophe Degreef

BDW 1504 PAGINA 13 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

AUGUSTUS 2015

TENTENKAMP MAXIMILIAANPARK WORDT STAD

VEEL DISCUSSIE, GENOEG OPLOSSINGEN

BRUSSEL – In augustus bereikten ons in Brussel berichten over een massale exodus uit Syrië, Irak en Afghanistan. Eind augustus bereikte de exodus de hoofdstad. In het Maximiliaanpark ontstond een heuse tentenstad. Al bij al verliep de opvang toen niet slecht. Aanvankelijk was er van een lichte paniek sprake, die al gauw overliep in een zware discussie over de verantwoordelijkheid: wie kan de asielzoekers opvangen? Wie bekommert zich om hun lot? Helpen we ze niet te veel of te weinig? Die discussie werd op haar beurt gevolgd door een politiek spel, waarbij het federale niveau, het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, de Stad Brussel en vluchtelingenorganisaties met elkaar in de clinch gingen. Vooral de woordenstrijd tussen het burgerplatform dat vanaf eind augustus een tentenkamp in het Maximiliaanpark opzette en federaal N-VA-staatssecretaris Theo Francken blijft daarbij hangen. Beide partijen zochten elkaar op als pispaal. En, toegegeven: de media de-

den hun best om dat conflict op te drijven. Maar wie later terugblikt en de zaak van op afstand bekijkt, ziet wel dat de modale vluchteling in Brussel in die buurt het er toen niet slecht vanaf heeft gebracht. Het chaotische tentenkamp dat ontstond toen asielzoekers zich in het park tegenover de Dienst Vreemdelingenzaken vestigden, werd al gauw door verschillende vzw’s omgevormd tot een heuse stad. Op het hoogtepunt logeerden er meer dan 1.000 mensen. Al na enkele dagen werden er louter door ophalingen en spontane giften genoeg voorraden opgehaald om de inwoners van het tentendorp comfortabel te slapen te leggen, te verzorgen en van voedsel te voorzien. Het logistieke succes van het ten-

Eind augustus werd Brussel plots overspoeld door vluchtelingen.

tenkamp bleek ook uit het feit dat werkgeversorganisatie Unizo er al gauw een eigen tentje opzette met informatie over werken in België. Eigenlijk bleek toen dat er genoeg organisaties zijn die de federale overheid niet nodig hadden om asielzoekers op hun manier op te vangen in afwachting van hun procedure. En toch, toch is de overheid verantwoordelijk. Staatssecretaris Francken heeft uit de crisis geleerd. Eerst met een geïmproviseerde alternatieve opvang in één WTC-gebouw met openingsuren, en op het einde in twee WTCgebouwen die dag en nacht open waren. Uiteindelijk creëerde de overheid capaciteit voor meer dan duizend mensen. Toen droogde de asielstroom een beetje op, en werd er gesproken over spreidingsplannen in andere gemeenten, en ook over gastgezinnen. Op een maand tijd kan dus veel. Maar wat blijft hangen, is dus de bitse woordenstrijd waarover we in het begin van het artikel al schreven. De regering kan in de ogen van

vluchtelingenorganisaties niets goed doen, en vluchtelingenorganisaties zijn in de ogen van N-VA-voorzitter Bart De Wever ‘extreemlinks’. Met een beetje cynisme kan de discussie ook weggezet worden als een voortzetting van de linkse ‘Hart boven Hard-campagne’ van het middenveld tegen de rechtse regeringMichel I, met echte vluchtelingen als excuus. Met wat goede wil kunnen beide kampen ook ridderlijk toegeven dat ze van elkaar geleerd hebben, en dat de opvang op een maand tijd min of meer genoeg georganiseerd was om de Belgische aftakking van de grootste vluchtelingenstroom sinds decennia in goede banen te leiden. Of die vluchtelingenstroom moet gestopt of met open armen ontvangen worden, is de politieke discussie. Over de tijdelijke opvang kunnen we best pragmatisch zijn.

Christophe Degreef

BDW 1504 PAGINA 14 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

Brusselse dienstencheques mogen voortaan alleen in de hoofdverblijfplaats gebruikt worden.

SEPTEMBER 2015

REGERING KEURT BRUSSELSE MINI-TAXSHIFT GOED

‘BRUSSELAAR MOET FLATJE AAN ZEE ZELF POETSEN’

BRUSSEL – Fiscale hervormingen laten zich met vertraging voelen. Dat geldt ook voor de dienstencheques die sinds 1 januari geregionaliseerd zijn. De Brusselse taxshift is het paradepaardje van de Brusselse regering. Mondjesmaat moeten de Brusselaars naar een systeem waarin de belasting op werken lichtjes daalt en op onroerend vermogen lichtjes stijgt. Maar de fiscale hervorming is een huis met vele kamers. Sinds 1 januari zijn de dienstencheques geregionaliseerd. Alvast geen cadeau voor de dienstenchequebedrijven. Maar hoe zit het met de gebruikers? Arnaud Le Grelle, directeur Brussel-Wallonië van Fe-

dergon de koepel van HR-bedrijven, laat zijn licht schijnen op de fiscale hervormingen. Arnaud Le Grelle: “Er verandert veel en niet veel tegelijk. We gaan van een interventie van de staat naar een interventie van het gewest. De fiscale fiche zal dus van het gewest moeten komen en niet langer van de federale overheid. Dat betekent ook dat ieder gewest een andere fiscale aftrek kan hanteren, en dat doen de gewestregeringen ook. In Vlaanderen blijft de

fiscale aftrek 30 procent, in Wallonië is ze in 2015 al gezakt naar 10 procent en per 1 januari is ze in Brussel gedaald naar 15 procent.” In Wallonië is het gebruik van dienstencheques lichtjes gedaald, maar het is moeilijk te zeggen of dat te wijten is aan de verminderde fiscale aftrek, zegt Le Grelle. “Ik blijf voorzichtig. In Brussel blijven de dienstencheques groeien dus ben ik voorzichtig optimistisch over de invloed van de verminderde fiscale aftrek.” Een eigen berekening bij BDW leert alvast dat de verlaging van fiscale aftrek 400 euro per jaar kost. Le Grelle: “Voor dienstenchequesbedrijven wordt het veel moeilijker werken. Ze zien hun administratieve last toenemen en dus zal ook

de winstmarge, die al zeer smal is, krimpen. Ze moeten de gebruikte cheques sorteren en naar drie verschillende administraties terugsturen. Sodexo blijft de cheques uitreiken maar het bankrekeningnummer is gewijzigd.” En er zijn nog meer verschillen tussen de regio’s: “Brusselse cheques mogen alleen in de hoofdverblijfplaats gebruikt worden, een Brusselaar mag zijn dienstencheques dus niet gebruiken om zijn appartementje aan de kust te laten schoonmaken. Vlamingen met een pied-à-terre in Brussel mogen wel hun Vlaamse dienstencheques gebruiken.”

Danny Vileyn

BDW 1504 PAGINA 15 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

OKTOBER 2015

ROSSE BUURT IN SINT-JOOST KRIJGT AVONDKLOK

‘PROSTITUTIE IS VORM VAN SLAVERNIJ’

SCHAARBEEK / SINT-JOOST - Alle socialistische burgemeesters, burgervader Emir Kir op kop, willen grote kuis houden in hun rode buurt. Een avond- en weekendklok is het begin van de vrijheidsberoving van de sekswerkers. Op het einde van een annus horribilis zetten de prostituees een vakbond op in Brussel en Wallonië. Op het verplichte sluitingsuur voor hoerenkoten kwamen heel wat reacties uit eigen sector. Kunt u zich hierin vinden, als voormalig randbewoner van de Schaarbeekse Aarschotstraat? Auteur Saskia De Coster: “Vraag en antwoord gaan alsmaar over regulariseren, legaliseren, waar en wat en hoe? Maar over het waarom van het overeind houden van prostitutie wordt niets gezegd. Is het überhaupt in 2016 nog nodig dat het oudste beroep ter wereld blijft bestaan?”

“Maar liefst 95 procent van de sekswerkers zijn vrouwen, en de sfeer van uitbuiting is nooit veraf. Mensen worden voor een bepaalde periode verkocht als object voor seksuele diensten; iets waar pooiers op teren. Geen enkele vrouw heeft als kind de ambitie om hoer te worden. Het feit dat we dit aanvaarden zegt veel over onze omgang met mensen. En over de verhouding man-vrouw.” Blijft het niet ieders vrije individuele keuze om sekswerker te zijn?

Op het verplichte sluitingsuur voor hoerenkoten kwamen heel wat reacties uit eigen sector.

De Coster: “Het discours gaat ‘ogenschijnlijk’ over de keuze van ieder individu. In het ideale geval verkopen mensen hun seksuele diensten, maar in de praktijk komt er veel geweld bij kijken. Ook omdat het seksaanbod op internet extremer wordt. En omdat heel het systeem gebouwd is op pooiers en op illegalen die in het systeem gedwongen worden, met werkdagen tot zestien uur. Dit staat doorgaans ver van eigen keuzes. Theatermakerauteur Michael Bijnens (schreef de debuutroman Cinderella over zijn moeder-prostituee, red.) zei me onlangs nog spontaan dat we het sekswerk in vraag mogen stellen. En ja, waarom moet dat per se blijven bestaan?” Legaal of illegaal, zou het nog getolereerd mogen worden op basis van behoeften?

De Coster: “Het wordt makkelijk afgedaan dat mannen veel seks nodig hebben en dus hoeren moeten vinden. Ik vind dat erg manonvriendelijk, los van huwelijkstrouw en monogamie.” “Trouwens, moet anno 2016 nog wel betaald worden voor ‘verleiden en seks’? Het lijkt nu alsof de mens een onvervreemdbaar recht op seks heeft: hier en nu, stante pede. Alsof de happy hooker de standaard is, de sterke vrouw met zelfbeschikkingsrecht, bewust van haar krachten, en die zich laat betalen. Dergelijke vrouwen kunnen bestaan, maar wereldwijd zijn sekswerkers veel slechter af: het blijft een vorm van slavernij.”

Jean-Marie Binst

BDW 1504 PAGINA 16 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

NOVEMBER 2015

AANSLAGEN IN PARIJS, LINKEN MET BRUSSEL

DE AANTREKKINGSKRACHT VAN JIHADISME

Een beeld dat snel vertrouwd zal worden: militairen in het Brusselse straatbeeld.

BRUSSEL – 13 november. Het is een datum die iedereen zich zal blijven herinneren. De aanslagen in Parijs legden de nodige banden met Brussel, en meer bepaald met Molenbeek, bloot. Maar jihadisme overstijgt lokale grenzen, zowel in ideologie als in aanpak. De strijd is lang. Het was geen goed teken dat de 28-jarige Molenbekenaar Abdelhamid Abaaoud in januari van de radar verdween. Na de raid in Verviers, waarbij een aanslag zou zijn verijdeld, was Abaaoud onvindbaar en zou hij zelfs heen- en teruggereisd zijn van en naar Syrië, via Griekenland. Dat verhaal valt echter moeilijk te controleren. Ondertussen staat wel vast dat Abaaoud een coördinator was voor aanslagen in ons land, en zeker voor de aanslagen in Parijs. Hij werd in de Parijse voorstad SaintDenis door de politie doodgeschoten, enkele dagen na 13 november. Verwarring scheppen is een van de kenmerken van de jihad, de religieuze strijd die Abaaoud en zijn kompanen van Islamitische Staat

voeren. Daarvoor baseert IS zich op Idarat at-Tawahuss, een boek dat in 2004 op het internet verscheen, en dat barbarij cultiveert en uitdraagt. Barbarij die ingebed is in de sharia, de islamitische wetgeving. De bedoeling is om in eerste instantie natiestaten in het MiddenOosten te destabiliseren en de lokale bevolking voor zich te winnen, om er nadien een kalifaat te vestigen. Maar daarnaast richt IS zich ook tot het Westen, tot ‘Kruisvaarders’ zoals het ons noemt. In de beleving van jihadisten heeft het Westen zich aanhoudend bezondigd aan kolonialisme van islamitische landen, waardoor die zich niet konden ontwikkelen volgens islamitische principes, en blijft het Westen zichzelf ook nu nog opdringen in het Midden-

Oosten. Door oorlog, en door de Arabische lente aan te grijpen om democratie te prediken. Jihadisme ent zich echter niet enkel op het jihadistenboek uit 2004, maar ook op veel oudere denkers, zoals de dertiende-eeuwse islamitische denker Ibn Taymiyyah. Jihadisme heeft daarnaast ook wortels in het religieuze islamitische reveil vanaf de achttiende eeuw, dat de Moslimbroeders in de jaren 1920 van de vorige eeuw doortrokken, en in de invasie van Afghanistan door de Sovjets in de jaren 1980. De nederlaag van de Sovjets, mede mogelijk gemaakt door steun van het Westen, wordt als een speerpunt in de strijd aangehaald. Vanaf de jaren 1990 van de vorige eeuw werd ook de hernieuwde inmenging van het Westen in de islamitische wereld na de Koude Oorlog als steeds problematischer ervaren. Het jihadisme speelt daarbij ook in op het gevoel bij vele moslims dat moslims tweederangsburgers zijn die seculier ‘opgevoed’ moeten worden in en door het Westen, wat dus als voortgezet kolonialisme wordt gezien. Uiteindelijk is

het volgens Idarat at-Tawahuss de bedoeling om zoveel onvrede te scheppen tegenover het Westen dat het jihadisme er als morele overwinnaar uitkomt. Daarbij is alles toegestaan, zeker wreed geweld. In de eenentwintigste eeuw moeten we onder ogen zien dat deze ideologie genoeg jonge Brusselaars aantrekt om in Syrië te gaan vechten, aanslagen te plegen in Europese hoofdsteden of logistieke hulp te verlenen aan jihadisten. De oplossing? Vooreerst moeten we de vijand willen kennen en onder ogen zien, en daarna oprecht geloven dat we hem kunnen verslaan, ook al zal de spanning verder oplopen de komende jaren. Het is een werk van lange adem, waar we niet voor mogen terugdeinzen. Want een van de hoofdstukken van Idarat at-Tawahuss zegt dat een gebrek aan geduld een van de problemen van de vijand, het Westen dus, is. En wel omdat de vijand niet zo sterk in zijn zaak gelooft als de jihadisten. Christophe Degreef

BDW 1504 PAGINA 17 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

DECEMBER 2015

NEOPROJECT ONDER VUUR

STAD EN GEWEST BLIJVEN GELOVEN

BRUSSEL – Het regent ambitieuze winkelcentra in Brussel en de Rand. Maar hoewel het Neoproject aanvankelijk een voorsprong had genomen op broer Uplace in Machelen, ziet het zich nu wel geviseerd door de Raad van State. “En Rudi Vervoort geeft geen antwoorden.” 2015 was niet het jaar van Neo, tegenwoordig omgedoopt tot ‘Europea’. Eind april oordeelde de auditeur van de Raad van State dat het Brussels Hoofdstedelijk Gewest de bestemmingswijziging die nodig was voor het project verkeerd had doorgevoerd. In het Gewestelijk Bestemmingsplan stond de Neo-site namelijk omschreven als een zone van collectief belang. Daardoor is de bouw van een congres-

centrum en woningen wel mogelijk, maar de bouw van een winkelcentrum niet. Het gewest heeft dat met truukjes veranderd, maar volgens de auditeur zat het fout met de manier waarop. Het gewest heeft het project als een aanleiding genomen om de plannen te wijzigen, en niet omgekeerd, zoals het correcte stedenbouw zou betamen. De procedure bij de Raad van State kwam er

Een simulatie van de Heizel, zoals het er in de nabije toekomst moet gaan uitzien.

na een klacht van 28 omwonenden. Pas vorige maand kwam er een deﬁnitief arrest: het gewest heeft onvoldoende alternatieven voor een deel van de site onderzocht. De effecten op het milieu zijn bovendien onvoldoende onderzocht, en er zijn onvoldoende oplossingen voor de mobiliteit rond het project, oordeelt de Raad van State. Daarmee moet het Brussels Hoofdstedelijk Gewest nu alleszins opnieuw aan de slag. Het congrescentrum met 3.500 plaatsen, een evenementenhal met 15.000 plaatsen en een winkelcentrum van 72.000 vierkante meter moet daarom even wachten. Brussels schepen van Toerisme Philippe Close (PS) laat het

alvast niet aan zijn hart komen: stad en gewest blijven zich onvoorwaardelijk achter het project scharen en verwachten ook niet dat het arrest van de Raad van State een hindernis zal vormen. Al begin dit jaar zou er een nieuw voorstel komen, waardoor Close nog hoopt op een eerstesteenlegging in 2018. Ook Brussels minister-president Rudi Vervoort zit op die lijn. Ondertussen heeft ook de Vlaamse regering het licht op groen gezet voor Uplace, een ander groot winkelproject, in Machelen. Brussels N-VA-parlementlid Cieltje Van Achter denkt dat de Brusselse politieke wereld alleszins goed wegkomt met Europea: “Er wordt zo op Uplace geschoten, vooral door de Vlaamse socialisten, maar over Europea hoor je ze niet. Ook Europea zal wegen op de mobiliteit. Ik heb niets tegen shoppingcentra op zich, maar wel iets tegen de manier waarop het in Brussel wordt aangepakt. Voor het Docks-winkelcentrum aan het kanaal was het ook al zo. De Heizelvlakte mag gerust opgewaardeerd worden, maar je krijgt zelden goede antwoorden waarom het per sé allemaal zo moet. Wat is bijvoorbeeld het ﬁnancieel risico dat het gewest neemt met het congrescentrum? Rudi Vervoort geeft daar geen antwoorden op. Zoals CD zo vaak.”

DE CULTUUR- EN VRIJETIJDSBIJLAGE VAN BRUSSEL DEZE WEEK

CIRCUS > MICHIEL DEPREZ GESELECTEERD VOOR FINS-VLAAMS CIRCUSLABO

JONGLEERZOON VAN JEROEN BOSCH

Michiel Deprez kreeg het circusvirus te pakken in de Brusselse circusschool: “Het spektakel-element wordt vandaag in vraag gesteld.”

BRUSSEL/GENT - Wordt 2015 het jaar van het circus? De bouw van het nieuwe cirK-pand van Espace Catastrophe in Koekelberg is alvast uitgesteld, er moet bespaard worden op het plan. Maar aan talentontwikkeling en festivals geen gebrek. Deze week start het Fins-Vlaamse Circus Laboratory, een creatief labo voor jong talent, waarvoor drie Finnen en drie Vlamingen werden weerhouden. Vanaf 9 januari komen ze samen om elkaars technieken te exploreren. Ook Michiel Deprez zit erbij. Sinds hij aan de Ecole de Cirque de Bruxelles begon, zit jongleren hem in de vingers. Vandaag woont Michiel Deprez (26 jaar) in het Nederlandse Den Bosch. Hij deelt er met één iemand een anti-kraakpand, meer bepaald de douches en kleedkamers op het voetbalterrein

van de ter ziele gegane Jeugdvoetbalclub FC Den Bosch. Daar werkt Deprez aan een circusopdracht van het Brabants Kenniscentrum Kunst en Cultuur in het kader van het vijf-

honderdste overlijdensjaar van Jeroen Bosch (Jheronimus van Aken, 1450-1516, red.). Een productie geïnspireerd op Bosch. Een dankbaar onderwerp voor een veelzijdig researcher

en jongleerartiest (meer info op www.michieldeprez.com). Tevens kreeg hij carte blanche voor een avondvullende productie voor het theaterhuis De NWE Vorst in Tilburg, waarin hij andere jonge makers betrekt. Deprez kreeg als vijftienjarige een passie voor jongleren. Hij begon met diabolo, leerde trucjes en keek op internet naar mogelijkheden. Omdat hij ook fysiek iets wou doen, studeerde hij voor leerkracht Lichamelijke Opvoeding. Aansluitend volgde hij een voltijds jaar Pedagogische Opleiding in de Ecole de Cirque

BDW 1504 PAGINA 19 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

“Het hedendaagse circus gaat over een zoektocht naar andere mogelijkheden van het lichaam en het object”

Verrassen Deprez was in oktober 2015 te gast op het kunstenfestival in Helsinki. “Grote buitenlandse circusgezelschappen als Race Horse Company zijn veelgevraagd voor tournees, maar eigenlijk kent het grote publiek ze in Vlaanderen niet. Het circus is een wat aparte gemeenschap. Ik denk niet dat je een bepaalde levensfilosofie moet delen om circusartiest te zijn. Doorgaans zijn het heel open en veelzijdige mensen, die elkaar helpen om nieuwe visies te ontwikkelen. Door samen dingen te doen leer je veel, iets wat me nu mankeert omdat mijn studies gedaan zijn en ik druk bezig ben met eigen productiewerk.” “Bijgevolg verwacht ik wel wat van het Circus Laboratory, in Gent en Helsinki, waarvoor ik geselecteerd werd. Bedoeling is niet dat we daar een productie gaan maken onder jonge Finnen en Vlamingen. Maat wel dat we skills van elkaar uittesten en ideeën aftoetsen. Dat leidt tot meer inzicht in wat de toeschouwer verlangt. Niet alles moet moeilijk of grappig zijn, als het maar uniek en anders is, vind ik. In een museum of tentoonstelling kan ook negentig procent niet voldoen aan de verwachtingen, ervaar ik. Wat van je bezoek blijft hangen is dat ene unieke dat je heeft verrast. Zo ook met een circusact.”

de Bruxelles, zijn eerste studie-ervaring met circustechnieken als eenentwintigjarige.

Als dans Deprez: “De Brusselse circusschool was zeer intensief en gevarieerd, met veel weekendstages. De focus lag op basistechnieken: van jongleren met kegels, ringen, ballen, diabolo en evenwichtsbeheersing (koorddansen, ballopen, hola bola, eenwielrijden, red.) tot acrobatiek (zowel individueel als piramidebouw, red.) en luchtacrobatiek (trapeze, doek, Chinese mast, red.).” Voor alle duidelijkheid: vanaf het moment dat je op het podium iets met objecten doet, spreekt men van ‘jongleren’. Deprez: “Jongleren heeft veel weg van dans. Ieder zoekt zijn eigen manier van bewegen. Er zijn herkenbare basistechnieken in beide disciplines, maar een artiest gaat op zoek naar zijn eigen invulling, wat uiteindelijk uitdraait op een eigen stijl. De mogelijkheden worden legio nadat je de techniek onder de knie hebt. Het is nu zoeken naar variaties en naar nieuwe opties en kansen die objecten bieden. Of hoe benut ik alles wat ‘in’ een object zit.” Deprez maakte voor zijn nieuwste voorstelling objecten in beton, een soort metronoom waarmee te rollen valt (zie foto). Een halve bol met middenin een stok. Als je het ding omver trekt veert het vanzelf weer recht. Als je het wegrolt keert het na een spiraalbeweging terug. De voorbije zomer studeerde Deprez af als bachelor (4 jaar) aan de Academy for Circus and Performance Arts (ACaPA) in Tilburg. Deprez: “Ik had vooral les van de Zwitser Jonas Althaus, die me wegwijs maakte met improvisatie en ritme. Ik heb er anders leren kijken naar circus, dankzij het internationaal docentengezelschap. Technieken leren is begeleid zoeken naar waar je als artiest naartoe wilt.”

Jean-Marie Binst

DE 6 VAN CIRCUS LABORATORY Het tweejarige project FocusSirkus van het Fins Cultureel Instituut voor de Benelux (Brussel) is gericht op ondersteuning van jong circustalent. Circusvoorstellingen, uitwisselingsinitiatieven en workshops in en tussen België, Finland en Nederland krijgen een extra boost van het cultuurinstituut. Begin 2016 mogen zes geselecteerde Finse en Vlaamse artiesten, die aan het begin staan van hun carrière, deelnemen aan Circus Laboratory, een week creatief ideeën aftoetsen en ontwikkelen. Voor dit artistiek labo lanceerde het Cirko, het Center for New Circus (Helsinki, Finland) samen met Circuscentrum Gent een open call. De zes weerhouden labo-deelnemers zijn naast jongleur Michiel Deprez, die in Brussel zijn opleiding startte, de acrobaten Josse De Broeck (21) en Hendrik Van Maele (20). Vanuit Finland krijgen Mira Sirkka (24), gespecialiseerd in luchtacrobatiek, hoelahoep, clownerie en vuurperformances, Otto Tammivaara (27), stand-up comedian met circusopleiding en trapezespecialiste Inka Pekkonen (25) de kans om deze ervaring te beleven. De zes van Circus Laboratory krijgen ook coaching van professioneel podiatalent als theaterdirecteur Arne Sierens, actrice Kati Outinen en mime-artiest Marc Gassot. Het labo start in Gent (van 9 tot 15 januari) met researchworkshops met als thema Circus whitout circus. In maart (22 tot 26) ontmoeten de zes elkaar terug in Helsinki voor het vervolglabo Interaction.

Hedendaags Vandaag brandt de discussie over vernieuwing in de circussector. De circusopleidingen zitten zeer in de lift, al boomt het nog niet zo sterk als theater, dans en musical. Na het modefenomeen Nieuwe Circus, waarin vooral de theaterbeleving in de verf stond, ligt de mond nu vol van het Hedendaagse Circus. Al valt die term moeilijk te definiëren. Deprez: “Voor mij gaat het Hedendaagse Circus om meer exploratie van de mogelijkheden van het lichaam en van de objecten. Of het nu om trapezewerk gaat of om de jongleerbal. Onze zoektocht gaat over een circus dat zonder theater en dans kan bestaan. Iedereen vult dat op zijn manier in. En eigenlijk is er geen definitie meer van wat circus is. Wat opvalt is dat artiesten naar meer puurheid zoeken. En als je chance hebt vinden de mensen het werk goed, anders niet. Maar wat voor de kijker precies interessant is, is dat je vandaag niet weet wat je te zien krijgt als je naar circus gaat zien. Kwaliteit is het sowieso, maar of het be-

antwoordt aan een verwachting weet je nooit. Tenzij de verwachting een ‘verrassingseffect’ mag zijn. Maar ook dan wordt het spektakelelement in vraag gesteld.”

Deprez fabriceert zelf objecten om mee te jongleren: hier een soort metronoom in beton.

JMB

BDW 1504 PAGINA 20 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

CONCERT > NIEUWE STIJL TEN TOP MET ERIC WHITACRE EN HET VLAAMS RADIO KOOR

‘NADIEN DE KROEG IN, HOORT ERBIJ’ © MARK ROYCE

ELSENE – Het Vlaams Radio Koor (VRK) trok zijn stoute schoenen aan en stuurde Eric Whitacre een uitnodiging. En de excentrieke componist-dirigent hapte toe. “Ik beluisterde het VRK op YouTube en loved the sound.” Volgende week staan ze schouder aan schouder voor verrassende muziekcombinaties ‘Whitacre & Friends’.

‘E

igenlijk is het wereldwijd gemakkelijk om een groep zangers bijeen te krijgen. Overal wordt met gretig genoegen gezongen.” Eric Whitacre (1970) ziet het zitten om zijn eigen liederen en werk van stijlgenoten als Lauridsen en Gjielo te dirigeren voor het publiekwervende VRK - eens wat anders dan een BBC Proms-event. “Whitacre is incontournable in koormiddens,” stelt Alain De Ley, artistiek manager van het VRK. “We moesten hem wel vragen, als product van deze tijd.” De Amerikaan werd slapend rijk met bijna vijf miljoen views op YouTube voor zijn virtueel koor van 185 stemmen uit 12 landen (Lux Aurumque). Brussel ontvangt de choir geek voor zijn eerste openbaar concert in België. Nadien volgen Brugge, Gent en Hasselt.

Dramaturgie Whitacre: “Zowel koren als het publiek blijven schuchter toekijken op vernieuwende koormuziek. Ik probeer daar verandering in te brengen,

want bij elk hedendaags werk blijkt iedereen enthousiast. Gelukkig nemen landen als de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Duitsland het voortouw. Er starten duizenden jongeren in koren, doorgaans vanuit school gestuurd. Er ontstaat een esprit de choeur onder zangers die het zingen als een hoge kunstvorm beschouwen. Dat samengevoel is beresterk.” “De a cappella-groepen die pop zingen, worden razend populair. Kijk maar naar Pentatonix (zingen songs van 1930 tot 2010, red.), die talloze number one albums hebben. Ze hebben ertoe bijgedragen dat het terug cool is om in een koor te zingen. Muziek helpt ons te begrijpen hoe we mens kunnen zijn. En welke plaats we in de wereld hebben. Samenzang leert ons letterlijk en figuurlijk om schouder aan schouder te staan. Muziekonderricht maakt betere mensen van ons.” Een concert van en met Eric Whitacre is ook telkens weer een totaalbeleving: een verhaal vertellen, een

Eric Whitacre: “Alle muziekstijlen passen vandaag naast elkaar. Luister maar naar iemands smartphone, van Bach tot The Beatles: allemaal goeie muziek.”

“Samenzang leert ons letterlijk en figuurlijk hoe we in de wereld schouder aan schouder kunnen staan”

dramaturgie en ditmaal zelfs ‘gestiek’ bij Bach. Whitacre: “Ik probeer van elk optreden een uniek spektakel te maken, maar nooit ten koste van de kunstvorm. Neem nu de visuals die ik aan een koor toevoeg. Ze horen er gewoon bij omdat we vandaag in een visueel en virtueel tijdperk

ADVERTENTIE

RESERVEER 24/7 VIA KAAITHEATER.BE

BDW 1504 PAGINA 21 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

leven, met alle impressies vanuit fotografie, films en tv. De toevoeging bij zang zie ik als een extensie van dit alles: het is louter een toevoeging aan ervaringen. Als we aan een koor in een kathedraal kaarslicht toevoegen, kunnen we dezelfde magie creëren als driehonderd jaar terug. Met videomateriaal bij een concert is dat niet anders.”

muziekstijlen naast elkaar te plaatsen, van barok en romantiek tot rock en pop. Alles hoort vandaag bij elkaar. Smartphones staan vandaag vol met muziek van Bach tot The Beatles en Björk. Het enige wat telt is ‘goeie muziek’. Als het in het oortje mag, kan het tijdens een concert ook. Ik houd van die goede mix.”

Geluksgevoel Goede mix De programmakeuze voor 12 januari in Flagey kan niet eclectischer. Een arrangement van Edwin London van Komm süsser Tod van Bach en een betoverende Dark Night of the Soul van Gjielo, met een zware partij voor piano naast het strijkkwartet. Verder vijf werken van Whitacre zelf, waaronder Leonardo Dreams of the flying Machine, bijna goed voor filmmuziek met Leonardo Di Caprio. Whitacre (voelt zich hiermee vereerd, red.): “Met Leonardo Dreams, dat van een oude madrigaal vertrekt, wou ik uittesten wat door de geest van Da Vinci ging toen hij inspiratie zocht voor zijn vliegmachine. Wellicht was hij getormenteerd door het geluid van de wind, terwijl hij dacht ‘ik kan niet vliegen’. En uiteindelijk bouwt hij het ding en het vliegt toch. In die zin is mijn compositie een kortfilm over het ontstaan van deze vliegmachine.” De titel Whitacre & Friends brengt Whitacre en Gjielo die beïnvloed werden door de vernieuwende muziek van de Amerikaanse koormuziekcomponist Morten Lauridsen naast elkaar. Er zijn Lauridsens Madrigali, ‘vuurliederen’ gebaseerd op Italiaanse renaissancepoëzie. “Ik ben tuk op die oude muziekvormen van Lauridsen, ongelooflijk modern en tijdloos. Ik hou er ook van om alle

Of hij daarmee een jonger publiek wil bereiken? Whitacre: “Het kan, maar het hoeft niet. Een concertprogramma in elkaar boksen is als een goed diner organiseren. Enkel canard à l’orange serveren trekt op niets, hoe lekker het ook is. Er moet een appetizer bij, een klein voorgerecht, enzovoort. Zo maak je je diner dynamisch: een goed concert vraagt net hetzelfde.” Wanneer is een concert geslaagd voor jou, vragen we nog. “When we are all in together. Als ik voel dat de zangers en ik, samen met het publiek in mijn rug, samen met muziek bezig zijn. Zingen gaat over meer dan elk individu. Er moet magie in de zaal zijn. Het gaat niet altijd om de beste muziek, maar wel om de energie die voor iedereen tastbaar wordt. Een zalig moment om van te genieten als koor en dirigent.” Wat hij verder nog verwacht op zijn tournee? “Na het concert tijd doorbrengen met het koor. Overal in de wereld is dat identiek en zalig. Iedereen is zo vol van een geluksgevoel na de zangpartij. Nadien samen de kroeg in hoort erbij, én verder zingen. Hopelijk leert het VRK me enkele Vlaamse songs, dan maak ik een prachtige toeristische trip door uw land.”

ADVERTENTIE

Sociale Verhuurkantoren (SVK)

Verhuur uw woning zonder risico en zonder zorgen

Verzekerd verhuurbeheer

Onderhoud van uw woning

BRUSSEL EN DE WERELD CULINAIR ONTDEKT

Cocktail De feesten zijn voorbij, het seizoen van de drinks is aangebroken. Recepties met een glas in de hand suggereren een cocktail, een drankje dat normaal thuishoort in hotelbars en drankholen voor late pubers.

Jean-Marie Binst

Eric Whitacre & Friends, door VRK & strijkkwartet Karel Steylaerts (cello), Paul De Clerck (altviool), Gudrun Vercampt en Otto Derolez (viool) en Koenraad Sterckx (piano) op dinsdag 12 januari om 20u15 in Flagey (www.flagey.be)

a Gegarandeerde huur elke maand

Nick Trachet

a Hulp bij renovatie a Fiscale voordelen

www.fedsvk.be 02 412 72 44

Ik ben geen cocktailmens. Diep in mijn binnenste hou ik van onversneden: bij mijn Rodenbach geen grenadine, geen suiker in mijn geuze. Ik heb veel respect voor brouwers en makers die door hard piekeren, grondig experimenteren en veel slapeloze nachten de drank creëerden waar zij het beste van hun kunnen in staken. Je hoeft het daarom nog niet eens te lusten, maar dikwijls proef je: “Hier is aan gewerkt, over nagedacht.” En dan komt er een Beotiër die zijn glas halfvol schenkt met dat vernuftige brouwsel en het afwerkt met kluts witte limonade? Ontploffen zou ik, mocht het mijn uitvinding zijn. Een cocktail is een mengsel van dranken. Waar het woord vandaan komt, daar heeft men het raden naar. Sommigen denken dat het te maken heeft met de restjes, het staartje (the tail) dat in het vat bleef zitten achter de kraan (the cock) van de geklonken ton. Toen ik bij Cantillon werkte, heette dat de kloesj. Wanneer een kastelein de kloesjkes van verschillende vaten of flessen bijeen goot, kreeg hij een eigenaardig mengsel waar altijd wel gegadigden voor te vinden waren, ondanks het bezinksel, tartre (wijnsteenzuurkristallen) of drasj (droesem, gistrest). Het kan ook de verengelsing zijn van coquetier, Frans voor eierdopje, waarin drank werd afgemeten voor het schenken. De reden lijkt evident: slechte drank drinkbaar maken. In Nederland giet men een jonge jenever in zijn pils en noemt dat een kopstoot. In Duitsland kent men de ‘ein Bier ein Schnaps’-gewoonte. In beide gevallen gaat het om fluitjesbier meer kick te geven. Het omgekeerde bestaat ook: dan deugt de alcohol niet. Na de oorlog volgde een drooglegging in grote delen van de (protestantse) wereld. Als gevolg daarvan ging men massaal thuis stoken, in het geniep. Maar stoken is een riskante bezigheid voor amateurs. De kans dat je naast ethanol ook methanol gaat produceren is niet denkbeeldig, en dat laatste stofje is giftig. Je wordt er blind van of gaat dood.

Ook in Scandinavische landen wordt veel moonshine gestookt, wat ginder even verboden is als hier. Ik logeerde bij een gezin in Klaksvik in de Faeröer eilanden en werd er door de heer des huizes vergast op zijn eigen home brew. “Het is veilig”, zei hij, “ik heb het recept van de politiecommissaris!” Maar “voor de zekerheid” haalde hij een fles perensap boven om de sterke, witte alcohol mee te mengen. Hei zei dat met sap gemengd, elk gif zou geneutraliseerd worden. Ik denk dat dat niet waar is, maar goed, het is misschien ook een ontstaansreden van de cocktail. In ieder geval werd het een gezellige midzomernacht en ik heb achteraf geen nieuwe glazen voor mijn bril nodig gehad. De glorietijd van de cocktails waren de années folles, de gekke jaren 1920 met Dorothy Parker en Joséphine Baker, die whiskey drinkend bij het aperitief – toen een nieuwigheid – hun bewondering uitten voor de Verenigde Staten en alles wat modern was in het (niet drooggelegde) Parijs. Dankzij de Yankees hadden wij immers finaal de oorlog gewonnen. Het was een drankje van de elite, niet van het volk, dat genoegen nam met de verbeterde kwaliteit van het bier en goedkope Rijnwijn uit de bezette gebieden. Er ontstonden rituelen en folklore rond het mengen en schenken van de drankjes, men vond er ook gadgets en materialen voor uit, zoals de cave à cocktail, een meubelstuk waarin de sierlijk ontworpen karaffen in art-decostijl samen wachtten op de drinkebroers en -zussen. Zo’n toestel, dat vaak kon draaien, wordt in het Nederlands vertaald als drankorgel, maar dat woord heeft tegenwoordig een andere betekenis. En daar staat de would-be barman dan, in de hoop creatief te zijn. Hij kent zijn klassiekers en weet, in tegenstelling tot Basil Fawlty, hoe je een screwdriver mixt en dat sex on the beach geen uitnodiging is. De meest voorkomende naam voor een cocktail is de apéritif maison. Het staat tijdens de feestdagen bij héél veel horecazaken op de kaart en kent geen recept maar veel verschijningsvormen. Eigenlijk is het gewoon een manier om de klant driemaal zoveel te laten betalen voor de aperitieven die erin zijn verwerkt. Maar er zijn ook iconische mengsels die bijna nationale dranken zijn geworden, denk maar

“De enige nuttige cocktail die ik als eilandbewoner heb leren kennen is de bloody mary. Die moest je bij het ontbijt drinken als remedie tegen de kater. Het werkte” aan de mojito uit Cuba, de caipirinha uit Brazilië of de pisco sour in Chili. In Frankrijk moet dat de Picon vin blanc zijn, maar die heb ik zelden horen vernoemen in de rij van exclusieve drankjes. De enige nuttige cocktail die ik als eilandbewoner heb leren kennen is de bloody mary. Dat is een mengsel van tomatensap, wodka, met een scheut worcestersaus en tabasco. In de Stille Zuidzee werd verteld dat de naam afkomstig is van een hotel op de Samoa-eilanden tijdens de Tweede Wereldoorlog, gerund door ene Aggie Grey (1897-1988). Bloody Mary was haar bijnaam en Hollywoodsterren kwamen er over de vloer. Je moest het bij het ontbijt drinken als remedie tegen de kater. Het werkte. Gelukkig nieuwjaar... En smakelijk. nick.trachet@bdw.be De hele reeks nalezen? www.brusselnieuws.be/trachet

ADVERTENTIE

KLEUTER EN LAGER ONDERWIJS OOK VOOR ALLE KINDEREN GEBOREN IN 2014

SCHOOLJAAR 2016 - 2017

Je kind inschrijven in een Nederlandstalige kleuter- of lagere school in Brussel? Meld je kind aan op inschrijveninbrussel.be, tussen 4 januari en 29 januari 2016. Meld ook kinderen aan, geboren in 2014. Ook als ze pas naar school gaan vanaf 1 september 2017. Meer informatie over de procedure? Informatie over het kleuter-, lager en secundair onderwijs? Surf naar inschrijveninbrussel.be.

ADVERTENTIE

VERKEN DE STAD

Schrijf je in voor een WOONTOUR en ontdek de 118 wijken van BRUSSEL. WWW.WONENINBRUSSEL.BE

WAAR WIL JE WONEN? IN BRUSSEL. Op zoek naar een plek in Brussel om te huren of te kopen? Alleen, met z’n tweeën of met je gezin en de hond? Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest bestaat uit 19 gemeenten en 118 wijken. Van rustige buitenwijken tot het levendige centrum. Ontdek jouw stad.

BDW 1504 PAGINA 23 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

BRUPARCK, THE VILLAGE

Als Brusselaars mogen we dan weer trots zijn dat brasserie Brussel’air, van alle etablissementen die de moed erin houden en open zijn, duidelijk het meest te doen heeft. De frieten met steak en Chimay vinden er gretig aftrek, en klanten die de Italo-Belgische beginselen zijn toegedaan kunnen ook een bord mosselen met spaghetti krijgen. Een soort Zeeuwse pasta alle vongole dus. Noedels met noordzeeschelpen. Op de uitvergrote foto’s gaan de vette maaltijden er overigens niet beter uitzien. Het is zelfs twijfelachtig of ze voor, of een tijdje na de consumptie werden gefotografeerd. Omdat ik ook wat wil participeren, bestel ik in eethuis De Gouden Boom een Coca-Cola Zero – mijn vaste keuze als ik iets moet drinken op een plek waar ik eigenlijk liever zou doodvallen. Ik wist niet dat er variatie in bestond, maar het blijkt de slechtste Coca-Cola Zero die ik ooit heb gedronken. Ondertussen mag ik wel kijken naar twee in de toeristenval gelopen Spaanstalige gezinnen, die hun gebrek aan een goede reisvoorbereiding hier bekopen met een lange beraadslaging voor hun bestelling: bij welk gerecht is de kans op een zware teleurstelling het kleinst? Aan de muur foto’s van Amsterdam en New York, op de televisie herhalingen uit de Amerikaanse voetbalcompetitie. The Village is een metafoor voor globalisering op zijn ergst. Als het Atomium ooit deze kant op valt, mogen we hopen dat alle negen de sloopkogels een goed doel uitkiezen. Kunnen we nog iets verbeteren aan deze global village? In een baan om de aarde zou het kunnen fungeren als afweerschild tegen invasieve aliens. Michaël Bellon

DINSDAG 8 DECEMBER, 14.20 UUR Eten vinden is dan weer geen probleem. Pasta, tajine of tex mex – in The Village maken ze er een potje van dat het treurige kader moet doen vergeten. Het uitzicht van Los Tacos wordt net boven de benedengrens getild door de huifkarren en de pick-uptruck die er tot het meubilair zijn gaan behoren, en de manshoge plastic cactussen die er voor de deur in het beton verankerd zitten. Ook de naburige tent Toon’s Land is aan de Vlaamse neo-stijl kunnen ontsnappen. De cocktailbar heeft de vorm van een ontspoorde treinwagon en ademt de sfeer van een uitgemoord spaghettiwesterndorp in een in onbruik geraakte filmstudio. Op de kaart is het een onaangenaam weerzien met weeë namen als Pisang, Batida, Safari en Passoa. Misschien is het dat wat The Village zo zielig maakt: de menselijke hang naar een nabije en betaalbare reproductie van het paradijs wordt er op catastrofale wijze gefnuikt door slechte smaak. Kijk voor de ingang van Océade ook maar eens naar de nature morte in verschoten kunststof die een wuivende kokospalm, een omgeslagen sloep en een paar lege wijnvaten evoceert: Pirates of the Carribean in papier maché. Verderop in burgerrestaurant Quick lijken zich een paar mensen verzameld te hebben rond de toog, zoals de stamgasten in een café dat nooit door buitenstaanders wordt bezocht. Dit moet het kalmste fastfoodrestaurant ter wereld zijn, wat op zich wel een verkoopsargument is. Het lege terras biedt ook een aardig uitzicht op een treurwilg en heel veel vuilbakken.

ELKE WEEK SCANT MICHAËL BELLON MET ZIJN LAPTOP EEN PLEK IN BRUSSEL DIE TOT DE VERBEELDING SPREEKT, EN GEEFT HIJ AAN WAT ER EVENTUEEL NOG AAN KAN VERBETEREN

LAPTOPIA

Je moet er naartoe gaan op een grijze dag, wanneer er zo weinig mogelijk volk is, feeëriek bedoelde lichtjes niets kunnen verdoezelen, en de onpeilbare tristesse van het nepdorp gewoon keihard op de koude straatstenen valt. Dan is het medelijden met de vaste bewoners en gefopte bezoekers ook het grootst. Vluchtelingen uit The Village van Bruparck zouden zelfs van brute blondjes als Marine Le Pen, Donald Trump of Geert Wilders asiel krijgen. The Village legt de verbinding tussen Kinepolis, Océade en Mini-Europa, maar wil zelf niets minder zijn dan de wereld in miniatuur. Het verwijst op een vage manier naar Expo 58, waarvan de achtergelaten nationale culinaire clichés bijeengeveegd werden achter tourist trap-geveltjes, versierd met namen van Belgische bieren als Loburg, Leffe, Lindemans of St.-Louis - allemaal met de L van lallen en van ladderzat. Uitstapjes naar Azië of Zuid-Amerika behoren tot de mogelijkheden, maar voordat een danstent met de naam Show Brazil u doet dromen: gevoelsmatig is Brazilië is hier nog verder weg dan uitgedrukt in lopende kilometers. Een beetje verderop staat trouwens een wegwijzer die suggereert dat The Village het middelpunt van de aarde, en vluchten een hachelijke onderneming is. Stockholm ligt volgens die wegwijzer op 1.281 kilometer, maar al na twee meter in die richting wordt u de weg versperd door een slagboom en verbodsbord. En de weg naar Rome leidt door Mini-Europa, waar u tijdens uw doortocht al meteen van eenzaamheid dreigt om te komen.

De hele reeks nalezen? www.brusselnieuws.be/laptopia

ADVERTENTIE

BRUSSEL ACHTER DE SCHERMEN

VERRUIMT JE BLIK ANCIENNE BELGIQUE

Za. 9 januari 2016 - 09u00, Anspachlaan 110, 1000 Brussel

ZATERDAG 9 januari 2016

Vlaams minister van Cultuur Sven Gatz leidt u rond in dé concertzaal voor hedendaagse muziek in hartje Brussel. Een boeiende kennismaking achter de schermen van een Belgische muziektempel die ver buiten de grenzen bekend is en waar vele ronkende namen op de planken stonden. Nadien sluiten we af met een drankje om wat na te kaarten. Dit bezoek is gratis maar inschrijving is verplicht bij gatzsven@gmail.com of 02/552 62 07

BEZOEK AAN VORST NATIONAAL

Woe. 17 februari 2016 - 18u00, Victor Rousseaulaan 208, 1190 Vorst

WOENSDAG 17 februari 2016

Brussels volksvertegenwoordiger Stefan Cornelis nodigt u uit om een van de bekendste en best uitgeruste concertzalen van België en Europa te bezoeken! Met een capaciteit van meer dan 8000 toeschouwers is deze muziektempel meer dan een bezoekje waard. Het bezoek is gratis maar wegens beperkte plaatsen is inschrijven verplicht bij: smercier@bruparl.irisnet.be of 02/213 71 45

HERAANLEG VAN DE CENTRALE LANEN

Do. 18 februari 2016 - 14u00, Waterloolaan 90, 1000 Brussel

DONDERDAG 18 februari 2016

ZATERDAG 16/01/2015

Ivan De Vadder, Karl Meersman en Jan De Smet pakken in 2015 opnieuw uit met een jaaroverzicht. Het jaar 2014 werd ontleed in ‘De Parabel van het Ezelsoor’; in het eigenzinnige jaaroverzicht van 2015 gaan ze op zoek naar de oorzaken van ‘Het Waterloo van Links’. Tickets € 10 par terre of balkon BE17 0012 5517 2421 02/218 44 88 of gwenn.vandensteen@willemsfonds.be

Het bezoek is gratis. Gelieve uw aanwezigheid te bevestigen via info@elsampe.be of 02/549 65 22

BUITENGEWOON ONDERWIJS KASTERLINDEN

Za. 20 februari 2016 - 14u00, Groot-Bijgaardenstraat 434, 1082 Sint-AgathaBerchem

ZATERDAG

20 februari 2016

Locatie Vaudeville theater, Koniginnegalerij 13, 10000 Brussel Deuren: 19u30 - aanvang 20u00

De voetgangerszone wacht een ware metamorfose en maakt het centrum van Brussel leefbaarder en aantrekkelijker. Neem samen met schepen voor Openbare Werken en Mobiliteit Els Ampe een kijkje bij Sum Projects, het bureau dat de heraanleg van de voetgangerszone uitwerkte. Ontdek zelf de nieuwe plannen! Als afsluiter wacht er een glaasje op u.

Kasterlinden, een school van de Vlaamse Gemeenschapscommissie voor buitengewoon basis- en secundair onderwijs voor kinderen en jongeren met gehoor-, gezichts-, taal- of spraakproblemen en autismespectrumstoornissen startte dit schooljaar in gloednieuwe gebouwen. Brussels minister Guy Vanhengel laat u kennis maken met deze toonaangevende instelling. Gelieve in te schrijven bij jbasiliades@bruparl.irisnet.be – 02/549 65 35

Brussel Hoofdstedelijk Gewest

www.brusselachterdeschermen.be

www.willemsfondsbrussel.be

BDW 1504 PAGINA 24 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

GOLF > THOMAS DETRY WORDT PROFESSIONAL IN 2016

‘IK KAN NUMMER ÉÉN WORDEN’ BDWSPORT

UKKEL – Thomas Detry (22) gaat een opwindend 2016 tegemoet. De Brusselaar werkt de komende maanden zijn studies Business Management af in de Verenigde Staten, hoopt ondertussen de interuniversitaire competitie te winnen en wordt dan professional. Hij kan nu al mooie adelbrieven voorleggen en hoopt in de voetsporen te treden van Nicolas Colsaerts en Thomas Pieters. Zijn ultieme doel? Nummer één worden, uiteraard. “In golf moet je soms het geluk hebben dat het balletje goed valt, en dat heb ik tot nu toe gehad,” vertelt Detry. “Mijn mooiste ervaring tot nu toe blijft mijn deelname aan de Junior Ryder Cup in 2010, de juniorenversie van de befaamde golfcompetitie. Ik had mijn selectie te danken te danken aan een uitstekend seizoen, waarin ik onder meer tweede werd tijdens de European Youth Masters.” De weg naar dat hoogtepunt begon voor de Brusselaar al op zeer jonge leeftijd. Hij was nog geen vijf jaar oud toen hij met zijn vader naar de golfclub trok. Jarenlang combineerde hij het met tennis en hockey (bij Leopold Ukkel, red.), alvorens zich volledig toe te leggen op golf. “Rond mijn dertiende werd het serieus voor mij. Ik begon regelmatiger naar competities te gaan en deed dat steeds meer in het buitenland. Het was niet zo evident om dat te combineren met mijn studies aan het Sint-Jan Berchmanscollege. Daarom ben ik voor mijn twee laatste jaren van het secundair naar de topsportschool in Hasselt getrokken.” “Het is eigenlijk pas daar dat ik een echte trainingsroutine heb ontwikkeld. Tot dan toe trainde ik natuurlijk regelmatig, individueel en met de ploeg. Maar het was niet zo structureel als in Hasselt, waar ik elke dag op de green stond.” Detry had op dat moment al naam gemaakt in de lokale golfwereld. Dat deed hij door onder meer de Dutch Junior Open te winnen, nota bene als zestienjarige in een -21-competitie. De Belgische golffederatie bood hem de kans om regelmatig naar het buitenland te reizen. “Dat is ook nodig om op internationaal vlak te groeien en je te laten opmerken. Tijdens de kerstvakantie reisde ik bijvoorbeeld elk jaar naar Miami om te golfen.”

Thomas Detry: “De stap naar de Verenigde Staten was niet evident maar wel noodzakelijk.”

“2016 wordt een belangrijk jaar voor mij. Ik rond mijn schoolperiode af en begin aan een nieuwe carrière”

Groter dan RSC Anderlecht Het is in het zonnige Florida dat de huidige coach van Detry hem voor het eerst live aan het werk zag. De Amerikaan houdt zich bezig met de golfers van de universiteit van Illinois en kreeg daar een tip van ene Thomas Pieters. De beloftevolle Belg sprak de coach aan over Detry en bracht zo de bal aan het rollen. “Het is mede dankzij Thomas dat de universiteit mij heeft gerekruteerd. Hij stelde mij ook meteen gerust door te verzekeren dat ik er in goede handen terecht zou komen. Belangrijk, want ik ken verschillende talentvolle spelers die niet goed omkaderd werden in de Verenigde Staten en er een echte degout aan hebben overgehouden.” “De stap naar de Verenigde Staten was niet evident maar wel noodzakelijk. Als je kijkt naar de mogelijkheden die je er hebt, zowel

qua infrastructuur als qua omkadering, dan moet je die kans grijpen. Een voorbeeld van hoe groot de universiteitssporten er zijn: onze American Football ploeg speelt in een stadion van 55.000 plaatsen, groter dan dat van RSC Anderlecht! Het is hier een andere wereld.” Zoals van een Amerikaanse universiteit verwacht mag worden, is de combinatie van sport en studies voor Detry uitstekend georganiseerd. Hij heeft meestal les in de voormiddag en kan zich dus vanaf 13 uur volledig focussen op golf. “Ik ben hier echt wel beter geworden. De parcours waar we op trainen zijn gelijkaardig aan die van de profs. Tel daar uitstekende coaches bij en je weet waarom ik zoveel stappen vooruit heb gezet.”

“Onze golfterreinen liggen op een vijftal minuten fietsen van de campus, ideaal dus. Als ik in Ukkel ben en naar mijn club moet (Ravenstein in Tervuren, red.), dan doe ik er door de files soms bijna een uur over. Het is fantastisch dat ik daar aan de universiteit geen rekening mee moet houden.” Detry wordt momenteel nog aangesproken met T.D. of Deets. Voor een bijnaam als The Belgian Bomber (van Nicolas Colsaerts, red.) zal hij zich moeten bewijzen bij de profs, en dat is hij ook van plan. Maar eerst wil hij nog zijn werk afmaken in de VS. “Ik ben eerder een allrounder. Net als Nicolas is mijn lang spel een sterk punt, al haal ik zeker nog niet zijn niveau. Het mentale aspect is belangrijk in golf, maar ik werk er niet specifiek aan. Die komt wel met de ervaring.” “Mijn doel voor de eerste helft van het jaar is zoveel mogelijk interuniversitaire tornooien te winnen en zowel de individuele als de ploegenfinale van dat kampioenschap te winnen. Daar nemen de dertig beste universiteitsploegen aan deel. Aangezien wij momenteel eerste staan, zijn we vrijwel zeker van onze deelname. Daar wil ik in schoonheid afscheid nemen.”

Belangrijk 2016 De reputatie van Detry is in die competitie ondertussen gemaakt. Hij won al verschillende tornooien en kreeg persoonlijke titels voor zijn uitstekende prestaties. De entourage van de Brusselaar gebruikt zijn palmares nu volop om

zijn professionele carrière zo goed mogelijk te lanceren. Ze proberen hem ook tot het Be Gold project te laten toetreden. “Verschillende mensen in België, waaronder mijn vader, zijn mijn beginperiode als profspeler aan het voorbereiden. Ik ben goed bevriend met het team rond Nicolas Colsaerts en krijg van hen heel wat steun. Het helpt natuurlijk wel dat Thomas Pieters en Nicolas Colsaerts het goed doen.” Thomas Detry kan sinds kort ook uitpakken met de Wisselbeker Jack du Vivier, een prijs die de beste Belgische amateurspeler beloont. Als het van hem afhangt, komen daar nog een pak prijzen bij. Want hij is ambitieus, zeer ambitieus. “Midden juni speel ik mijn eerste tornooi als profspeler: de KPMG Trophy die door de Belgische golffederatie wordt georganiseerd. Dankzij hen heb ik al acht uitnodigingen op zak voor de Challenge Tour, de competitie die net onder de European Tour staat. Via sponsors en managers hoop ik ook een paar tornooien van die European Tour te kunnen meepikken.” “2016 wordt een belangrijk jaar. Ik rond mijn schoolperiode af en begin aan een nieuwe carrière. Ik ga volop voor golf, er is genoeg geld te verdienen om er van te kunnen leven. Op de lange termijn wil ik de nummer één worden op de wereldranglijst. Dat kan, daar geloof ik in en ga ik voor.” Tim Schoonjans

BDW 1504 PAGINA 25 - DONDERDAG 7 JANUARI 2016

PIPISTRELLE WIL TALENT OPLEIDEN

FRISBEE ONDER VLEERMUIZEN OUDERGEM – Brussel heeft er een nieuwe ultimate frisbeeclub bij: Pipistrelle. Momenteel hebben ze enkel een juniorenwerking, maar op termijn moeten ze uitgroeien tot een volwaardige club die talenten opleidt. “Ik wil bijdragen aan de verspreiding van de frisbeesport in België,” vertelt Fred Lambin (43), die momenteel zowat al de functies binnen de club combineert. “Er zijn niet zoveel plaatsen in België waar jongeren de kans krijgen om de sport te ontdekken en zich er in te ontwikkelen. Toen ik de kans kreeg om dat te doen voor jongeren tussen de twaalf en de zestien jaar, heb ik die gegrepen.” Het is niet alleen moeilijk om vrijwillige krachten te vinden om een sportclub te ondersteunen, beschikbare velden zijn in Brussel eveneens een moeilijk te verkrijgen goed. Toch kreeg Lambin de toegang tot een voetbalveld aan het gemeentelijk stadion van Oudergem, elke vrijdag tussen 18.30 en 22 uur. “Van 18.30 tot 20 uur hebben we er training. Achteraf geef ik de vier andere frisbeeclubs van Brussel de kans om gebruik te maken van het veld. Zo zien onze jongeren die wat blijven hangen wat je allemaal met een frisbee kunt doen. Op termijn willen we dat tijdslot inkleuren met een volwassenenploeg.” “Onze naam is gebonden aan de locatie waar we trainen. Pipistrelle is namelijk een vleer-

muissoort die je veel vindt in het Zoniënwoud. Zij vliegen dus met ons mee. Andere leuke aanrakingspunten zijn dat een vliermuis net als een frisbee vliegt en ook behendig is.” Momenteel telt de club een vijftiental spelers die voornamelijk dertien jaar oud zijn, waaronder één meisje. Frisbee is namelijk een sport waarin jongens en meisjes samen spelen. Lambin hoopt hen op termijn te laten doorgroeien naar onze nationale ploegen. “Die doen het uitstekend. Onze -17 zijn dit jaar bijvoorbeeld vice-Europees kampioen geworden. Het zou mooi zijn mochten onze huidige junioren in hun voetstappen treden. Want, vergis je niet, we zijn ook competitief ingesteld. Momenteel nemen we deel aan de indoor competitie, waarin we in de laagste divisie zijn gestart.” “De club is nu nog in opbouw. Het zou mooi zijn mochten de jongeren van vandaag kunnen doorgroeien binnen de club en de zaken later in handen nemen. Ik verwacht alvast dat frisbee net als vandaag stilaan zal blijven groeien. De intensiteit, het spectaculaire spel en de fair play zijn eigenschappen die aanslaan.” Tim Schoonjans Bent u geïnteresseerd om eens een training mee te pikken bij Pipistrelle? Surf dan naar www.facebook.com/FrisbeeAuderghem en neem contact op met Fred Lambin.

ADVERTENTIE

stappen om talen te leren

1. Surf

naar www.cvomj.be

2. Kies

je cursus

3. Start

in februari

13 talen • informatica • fotografie • beroepsopleidingen: personenzorg & industrieel elektrotechnisch installateur campussen in Meise, Jette, Laken, Asse, Wemmel, Londerzeel en Vilvoorde

inschrijven vanaf nu

Stationsstraat 35 • 1861 Meise • 02 892 24 00 • www.cvomj.be

ESTAFETTE > BRAM VAN DE VELDE

Kempisch dorp van mij Het was al lang geleden, maar ik ben onlangs weer eens ferm ‘op mijn beitel gegaan’. Op zijn beitel gaan is streektaal uit de Noorderkempen en betekent simpelweg vallen. Ik houd bijgevolg aan Kerst een geschaafde knie en een paars scheenbeen over. En u? Leuke cadeautjes gekregen voor Kerst? Ik wel, afgezien van mijn verwondingen dan. Van mijn lief kreeg ik een nieuwe portefeuille. Van mijn schoonouders een opvouwbare rugzak. Van mijn schoonzus een paar knalblauwe schoenen. Een zakcentje van mijn ouders en via een cadeauspelletje met vrienden staat er een extra mok in mijn kast met het opschrift ‘Brussels, my number 1 darling’. U begrijpt: hier zit een contente mens. Maar dit jaar had ik ook iets voor mezelf. 2015 is best wel intensief geweest. Er was de reorganisatie op het werk. Mijn peuter begon al vroeg te experimenteren met zijn ‘terrible two’-fase. Er was afgelopen jaar maar weinig tijd voor familie en vrienden. Noem maar op. Redenen genoeg om het jaar af te sluiten met een portie me-time. In samenspraak met mijn vriendin besloot ik er drie dagen tussenuit te knijpen. Ik ruilde de hoofdstad voor mijn ouderlijk huis in Lommel, een groene en zanderige uithoek in Noord-Limburg. Het hielp dat mijn schoonouders voor de feestdagen in het land waren. Hun aanwezigheid temperde enigszins het schuldgevoel dat ik mijn vriendin en kind koudweg liet stikken. Afgezien van dat knagend gevoel, was me-time meer dan een goed idee. Ik dus naar Lommel. Een kempenoord waar binnenkort zo’n 900 vluchtelingen worden opgevangen in een vakantiepark waar ik ooit een studentenjob had. Een gemeente de titel boerengat onwaardig wegens te groot, maar door gebrek aan snelwegen wel minder bereikbaar dan veel andere boerengaten. Een gemeente ook met een eigen volkslied. “O Lommel Kempisch dorp van mij, gebor-

gen wil ik hier altijd zijn.” Enzoverder, enzovoort. Met dank meester Winters van de Boudewijnschool om dat erin te drammen. Ik ben van nature nogal nostalgisch en nu, twintig jaar later, besef ik beter waar de tekst die ik toen zong over gaat. Het is gek hoe ik me onmiddellijk thuis voelde in de habitat van mijn jeugd. Me-time is onmogelijk zonder zweet. En dat treft, want Lommel noemt zichzelf een fietsparadijs. Die titel is terecht, als je referentiepunt Brussels Bike Jungle is. De heimat van mijn jeugd heeft tientallen, zo niet honderden kilometers degelijk geasfalteerde, afgescheiden fietspaden. Die ik lekker links liet liggen. Ik had mijn mountainbike mee. Beste aankoop van vorig jaar. Dat beestje vreet boomstronken en mul zand voor ontbijt. En ook daar is veel van te vinden in Noord-Limburg. Het Smokkelpad is een mountainbike-route die zich uitstrekt langs het kanaal, vlakbij de Nederlandse grens. Een plezier voor de liefhebbers van én snelheid en techniek. Mijn techniek liet het één ogenblik afweten. Het gevolg daarvan las u in de eerste zin van dit schrijven. Een iets te hoog afgezaagde boomstronk, wat dorre bramen en troebel zicht door een met modder bespatte bril. Dat was na nog geen 10 kilometer. Ik lapte er nog een slordige 30 kilometer bij, terwijl er wat bloed uit mijn been sijpelde. Er was immers te veel moois te zien en te beleven om op te geven en naar huis te gaan. Ik wens u voor 2016 toe dat u van tijd tot tijd eens op uw beitel mag gaan. Maar ook dat er een bedje van zacht mos en varens uw val breekt en u nog veerkrachtiger maakt om door te gaan.

Bram Van de Velde is presentator op FM Brussel en actief vrijetijdssporter

REDACTIE BRUSSEL DEZE WEEK Flageyplein 18, 1050 Brussel, 02-650.10.65, fax 02-650.10.38, info@bdw.be, www.bdw.be. ABONNEMENTEN Josiane De Troyer (abo@bdw.be), 02-650.10.80, 02-650.10.38. Gratis binnen het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Rest van België 20 euro per jaar; IBAN: BE73 7340 3974 6060, BIC: KREDBEBB van Vlaams-Brusselse Media vzw. Buiten België 30 euro per jaar. OPLAGE 62.609 exemplaren. PROMOTIE EN DISTRIBUTIE Ute Otten, Maurice Droogh. MARKETING & SALES MANAGER Frederik Welslau: 0474-52.02.84. ADVERTEREN? Melissa Giardina, 0479-30.60.62, melissa.giardina@brusselmedia.be, HOOFDREDACTIE Steven Van Garsse. COÖRDINATIE Kim Verthé. EINDREDACTIE Ken Lambeets (eindredactie@bdw.be). VORMGEVING Peter Dhondt. REDACTIE Jean-Marie Binst, Christophe Degreef, Bettina Hubo, Danny Vileyn. BRUSSELNIEUWS Kris Hendrickx (hoofdredacteur), Sandra Schreurs (projectcoördinator), Jelle Couder, Sara De Sloover, Laurent Vermeersch. MEDEWERKERS Nicky Aerts, Michaël Bellon, Alex Deforce, An Devroe, Elien Haentjens, Eva Hilhorst, Ilah, Toon Lambrechts, Wauter Mannaert, Tom Peeters, Niels Ruëll, Bruno Schols, Tim Schoonjans, Benjamin Tollet, Georges Tonla Briquet, Nick Trachet, Bram Van de Velde. FOTOGRAFEN Bart Dewaele, Marc Gysens, Ivan Put, Dieter Telemans, Saskia Vanderstichele, Jo Voets. FINANCIËLE ADMINISTRATIE Manu De Hertogh. VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Steven Van Garsse, BDW, Flageyplein 18, 1050 Elsene. ALGEMENE DIRECTIE Jo Mariëns. Brussel Deze Week wordt gedrukt op de persen van de nv Roularta, Meiboomlaan 33, 8800 Roeselare en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.

ONS MAILEN? Al onze mailadressen zijn volgens dezelfde structuur opgebouwd: voornaam.naam@bdw.be (losse bestanddelen van voornaam of naam aan elkaar, en zonder trema’s, verbindingsstrepen en andere tekens).

Z azie VOOR KETTEN VAN 9 TOT 13 JAAR

JANUARI 2016

Doe de sorteertest, p. 4-5.

Gil en de biciclub, p.2. +X-pert-tips & strips

ZAZIE MAGAZINE - DONDERDAG 7 JANUARI 2016 - PAGINA 2

ZAZIE NIEUWS

Heb jij voornemens (=goede plannen) voor het nieuwe jaar? Ga jij bijvoorbeeld minder zeuren als je je kamer moet opruimen? Zal je ietsje liever zijn voor je broer of zus? Je oma of opa vaker bezoeken of helpen? Mooi zo! Zazie neemt zich, samen met leerlingen van het Angelusinstituut, voor om dit jaar nog beter te recycleren (kijk hoe je dat doet, op pagina 4 en 5). En natuurlijk willen we jou ook dit jaar trakteren op nieuwe, gekke, verrassende en leuke verhalen. In de eerste Zazie van het nieuwe jaar lees je over de Biciclub van Gil en kom je meer te weten over hoe de Amerikanen hun leiders kiezen. En van de Zazie-X-perten krijg je zoals altijd een flinke portie straffe ideetjes en tips. Gelukkig nieuw leesjaar!

Dwarskij k

Voornemen

GIL EN DE BICICLUB Gil (10) uit Sint-Joost-ten-Node houdt van fietsen. Op een dag had hij een idee. ‘Zou het niet leuk zijn om samen met jongens en meisjes uit de buurt fietstochten te doen?’, bedacht hij. Zo ontstond de Biciclub.

Wat is de Biciclub? Gil (G): ‘Van maart tot oktober gaan we elke eerste zondag van de maand een straat afsluiten. Iedereen mag er komen fietsen, rolschaatsen of steppen.’ Een idee hebben, is één ding. Het écht realiseren is andere koek. Hoe heb jij dit voor elkaar gekregen? G: ‘Ik heb de Biciclub voorgesteld als idee voor het participatief budget. Tijdens het duurzaam wijkcontract* van mijn wijk (het contract ‘As Leuven’) is er een som geld voor ideeën van buurtbewoners. Iedereen kan voorstellen doen. De bewoners kiezen dan zelf ook welke voorstellen het halen. Mijn Biciclub was erbij!’ Wat vonden ze van jouw project? G: ‘Ze hebben het goedgekeurd! Dat was leuk. Ze hebben één ding uit mijn origineel voorstel weggelaten, maar iedereen wil dat ook dat er toch nog komt. Het gaat over een paal waar materiaal aan hangt om fietsen te repareren. Iedereen die langskomt, kan het gebruiken. Handig, als je bijvoorbeeld een platte band hebt. Ze gaan hiervoor apart centen vragen aan de gemeente.’ Gils vriend en neef Medit (10) komt erbij zitten. Medit is al helemaal wild van Gils idee. Net zoals veel andere mensen die Gil willen helpen, zoals de fietsenorganisatie Pro Velo en buurman Ward de fietsenmaker. Medit (M): ‘Er zullen mensen zijn die goed kunnen fietsen. Zij zullen iedereen begeleiden die nog niet goed kan of durft te fietsen.’ Gil en zijn team werken nu volop aan de flyers en de affiches. Binnenkort duiken die misschien ook op in jouw straat.

De eerste straat die afgezet zal worden, is de VierSeptember-Dagenlaan. Onthou: van maart tot oktober in Sint-Joost-ten-Node, elke eerste zondag van de maand. ‘s Middags is er een picknick. Join the Biciclub! *Een duurzaam wijkcontract is een periode van vier jaar waarin Brusselse wijken mooier worden gemaakt.

ZAZIE MAGAZINE - DONDERDAG 7 JANUARI 2016 - PAGINA 3

ZAZIE NIEUWS

Snapchat, nog voor jou? Tieners tot zestien jaar moeten straks toestemming vragen aan mama of papa vooraleer ze een account mogen maken op Facebook, Instagram of Snapchat. Dat staat in een nieuwe Europese privacywet. Dit gaat over jou!

De mannen en vrouwen die het voor het zeggen hebben in Europa hebben nieuwe regels klaar om jouw en mijn informatie op het internet beter te beschermen. Dat is een goede zaak. Zo heb je straks meer het recht ‘om vergeten te worden’. Als er iets naars over jou op het net circuleert, kan je eisen om dat te wissen. Maar die regels zeggen ook dit: wie jonger is dan 16 jaar, mag niet zomaar meer een account maken op sociale media. Nu mag dat vanaf 12 jaar. Straks is er, tot je 16 bent, een ‘ja’ van mama of papa nodig. Elk land apart kan wel beslissen om de grens te verlagen naar 13 jaar. De regels gelden pas vanaf 2018. Nog volop de tijd om een account te maken dus.

ZAZIE NIEUWS

En de Gouden Camera is voor... ...’Vliegtuigman’ en ‘Oussama en zijn kunst’! Deze knappe kortfilms kaapten net voor de kerstvakantie de hoofdprijzen weg op Minuut Quartier 2015. Dat is de jaarlijkse jongerenfilmwedstrijd van D’Broej.

Oussama en zijn kunst gaat over Oussama. Hij is één van de grote jongens van het jeugdhuis Ratatouille, in Schaarbeek. De kinderen van Ratatouille hebben een mooi portret van hem gemaakt. Bij de 12-plussers schoten de leden van jeugdhuis Chambéry uit Etterbeek de hoofdvogel af, met Vliegtuigman. Hun film gaat over een oude man die vroeger les gaf aan militairen. Je komt nog veel meer te weten over het leven van die man. De jury zei dat er een ‘geweldig lied’ in het filmpje zat. Wil jij met je jeugdhuis ook meedoen? Een jaartje geduld! Maar je kan wel al beginnen met een verhaal te bedenken.

De filmpjes kan je allemaal herbekijken op Youtube. Tik in ‘Minuut Quartier 2015’.

Schotela n

te n n e

Vragen? Wat vind jij hiervan? Mail naar zazie@bdw.be.

Elke maand richt Zazie haar schotelantenne op een thema, geplukt uit het wereldnieuws. Deze maand: VERKIEZINGEN IN AMERIKA. 2016 is weer een verkiezingsjaar in Amerika. De verkiezingen zijn pas in november 2016, maar de strijd is nu al bezig. Amerikanen zijn niet verplicht om te stemmen. Wie wil stemmen, moet al vroeg kiezen voor één van de twee grote partijen. Want het zit zo: in Amerika is er een tweepartijensysteem. Er zijn dus maar twee grote partijen: de Democraten (hun symbool is de ezel) en de Republikeinen (de olifant). Republikeinen zijn ‘rechtser’, Democraten zijn ‘linkser’. ‘Linkse’ partijen willen vaker gelijke kansen voor iedereen, vooral voor mensen met pech of in armoede. Een ‘rechtse’ partij vindt dat er verschillen mogen zijn tussen mensen: iedereen is anders en iedereen moet in vrijheid zijn droom kunnen waarmaken.

Voor- en échte verkiezingen De Amerikaanse verkiezingen verlopen via

‘kiesmannen’. In totaal zijn er 538, verdeeld over de 50 staten in Amerika. Kiesmannen of -vrouwen steunen een presidentskandidaat. Nu vraag je je misschien af of dat altijd dezelfde mensen zijn? Welneen, zij worden aangeduid in de voorverkiezingen (=primaries). Bij die primaries selecteren de twee grote partijen ook tot ze elk nog één, échte presidentskandidaat over hebben. Tegen de zomer weten we wie voor de Democraten en wie voor de Republikeinen de tweestrijd zal aangaan voor het presidentschap. Waarom hadden we nu die kiesmannetjes nodig? Wel, de presidentskandidaat die in november wint in een staat, krijgt dan alle kiesmannen van die staat. Het kan dus zijn dat de presidentskandidaat die de meeste stemmen krijgt van de bevolking, niet de meeste kiesmannen verzamelt. Dus toch niet de president wordt! Daarom vinden sommigen dat het systeem niet erg democratisch is (=dat het volk niet écht kan kiezen wie zijn nieuwe leider wordt).

Wie wordt president? Obama wordt het zeker niet: hij is al twee keer president geweest. Hij kan niet meer herverkozen worden. Wie dan wel? Waag jij een gokje? Hillary Clinton, Donald Trump, Jeb Bush? Zazie volgt het dit jaar voor jou op!

C lie

nt:

Brus se ln

ie u ws - Pr o je

c t:

‘Ik ben fan van recyclage’

Kla s in d

eM e di a Da t e: 1 5. 0

9. 2

009

Angelusinstituut bij de Brusselse staatssecretaris voor netheid

oms zijn de Brusselse straten vuil. Maar! Daar probeert iemand heel hard iets aan te doen. Ze heet Fadila Laanan en ze is staatssecretaris (=soort minister) van Openbare Netheid. Eloise, Margaux, Nicolas, Augustin en Nora gingen bij haar langs en kregen een heerlijk ontbijt. ‘Iedereen moet mee helpen recycleren,’ zegt de staatssecretaris.

Margaux (M): ‘Hallo, mevrouw Lanaan. Wij zijn leerlingen van het Angelusinstituut in Sint-Lambrechts-Woluwe. Wij werken mee aan het project Klas in de Media. Als thema hebben wij milieu en recyclage gekozen. Mogen wij u enkele vragen stellen?’ Fadila Laanan (F): ‘Natuurlijk. Met plezier.’

F: ‘Het is een zak om etensresten in te stoppen. We noemen dat organisch afval. Nu gaat al dat afval in de witte zak. Als we dat scheiden, kunnen we beter recycleren (=hergebruiken). In Evere en Etterbeek gebruiken de mensen de oranje zak al langer.’ E: ‘Denkt u dat we in Brussel goed recycleren?’ F: ‘Neen, we scoren slechte punten. Europa wil dat steden tegen 2020 de helft van hun afval recycleren. Wij, Brusselaars, halen nu maar 20 procent. Hoe dat komt? Hier in Brussel staan veel gebouwen. We hebben geen grote tuinen. Bewoners kunnen dus niet zelf composteren (=mest maken met etensresten). Daarom hebben we nu overal de oranje zak. Elke burger moet zijn best doen om die te gebruiken.’

Eloise (E): ‘Waarom heeft u gekozen voor een politieke carrière?’ F: ‘Voor mij is politiek zich dienste stellen van anderen. Ik heb daar altijd van gehouden. Toen ik jullie leeftijd had, woonde ik in Molenbeek. Ik nam deel aan activiteiten van het gemeenschapsleven. Ik zat in een jeugdhuis.’

E: ‘Denkt u dat Brussel ooit afvalvrij zal zijn?’ ©20 09 T urtle F: ‘Afvalvrij is moeilijk, maar we kunnen beter. Iedereen Indmoet helpen. ustr ies Iedereen moet de juiste zak op de juiste dag buiten zetten. Vuilniszakken die op straat slingeren, dat is niet gezellig. Mensen zeggen dan dat Brussel vuil is. Maar we zullen ook meer vuilnismannen en -vrouwen op straat sturen.’

E: ‘Waarom koos u voor openbare netheid?’ F: ‘Ik heb dat niet kunnen kiezen. Als je minister in een regering wordt, dan wijst iemand jou taken toe. Vaak zijn dat de voorzitters van de partijen. Maar ik ben heel blij dat ik nu mag beslissen over netheid. Want het gaat over iedereen: over zowel kinderen als ouderen. We eten, drinken, en maken allemaal afval.’

E: ‘Wat vindt u goed aan hoe we vandaag recycleren?’ F: ‘Ik recycleer al heel lang. Ik ben een fan van recyclage. Mijn kinderen hebben me erg geholpen. Kinderen leren snel, véééél sneller dan volwassenen. Ze zeggen aan hun ouders: ‘Aandacht! Foute zak!’ Ik denk dat kinderen de volwassenen zullen helpen om beter te zorgen voor onze planeet.’

E: ‘Is afvalbeleid moeilijk in een grootstad zoals Brussel?’ F: ‘Het is een uitdaging. Want het is niet overal proper. Er is veel werk te doen. Maar als we erin slagen om Brussel proper te maken, is dat formidabel, niet?’ Iedereen: ‘Ja!’

M: ‘Erg bedankt voor dit interview.’ F: ‘Met veel plezier!’

E: ‘We zien dat er een nieuwe, oranje vuilniszak is. Waarom?’

™

MEER WETEN OVER HET PROJECT VAN DEZE KLAS? GA NAAR WWW.KLASINDEMEDIA.BE! Een samenwerking tussen de Vlaams-Brusselse Media (FM Brussel, tvbrussel, brusselnieuws.be en BDW) en Onderwijscentrum Brussel.

ZAZIE MAGAZINE - DONDERDAG 7 JANUARI 2016 - PAGINA 5

et e w l e s s u r tB . e t N e o n a m v k n a e z i L ke l e w n i t a perfect w t ook? Doe de test! 1 Weet jij he len? Gratis! Bel 0800/981 8

r je ien naa L e j l i W

Tekening van Emma

k la s h a

Tekening van Arthur Charles

SJE EIERDOO

Tekening van Nora

UIN UIT DE T S E J D A BLA Pa g e

TPOTJE YOGHUR IUMFOLIE ALUMIN

BRIKJE

PLASTIC

OT BLOEMP

IJN MANDAR

OFLES SHAMPO OPLOSSINGEN: In de gele zak: eierdoosje. In de groene zak: blaadjes uit de tuin. In de oranje zak: mandarijn zonder blaadjes (de blaadjes moeten in de groene zak!). In de blauwe zak: brikje, shampoofles. In de witte zak: aluminiumfolie, plastic bloempot en yoghurtpotje.

WIST JE DAT...

RECYCLAGEWEETJES ...alles wat in de witte zak zit, verbrand wordt? De vrijgekomen energie zorgt ervoor dat gezinnen in Brussel licht hebben in huis.

...fleecedekentjes gemaakt worden van gerecycleerde plastieken flessen ?

...je met 670 colablikjes een fiets kan maken? ...je met 19.000 conservenblikjes een nieuwe auto kan maken?

ZAZIE MAGAZINE - DONDERDAG 7 JANUARI 2016 - PAGINA 6

De dichter

Dit gedicht is een eerbetoon aan de Brusselse dichter Jan van Nijlen. Leerlingen van het Koninklijk Atheneum Ukkel maakten poëzie samen met dichter Frank De Crits. Illustrator Pieter Fannes tekende en de culturele dienst van Ukkel zorgde ervoor dat alles gesmeerd liep!

Het station Het station, plaats waar er zoveel gebeurt. Het station, plaats met een zo slechte geur. Het station, plaats om te reizen. Het station, plaats waar we veel eisen. Het station, plaats waar alles kan. Het station, daar hou ik van.

W STUUR JOU E GISCH MOOIE, MA AR EDICHT NA OF GEKKE G .BE

W ZAZIE@BD

PPP AZIE je een Dan stuurt Z artenpakket) tka (=poëziepos

HEB JIJ EEN GOEDE PEN?

Imane Amghari

Groe

er m a k n ij te n u i t m

Hallo, ik ben Mohamad R. Ik kom uit Syrië, en woon bij MinorNdako (vluchtelingenopvang in Brussel en Aalst). Ik ben 10 jaar.

Wat is er leuk aan je kamer? Ik vind mijn kamer leuk, want mijn kamer heeft de leukste kleur.

Wat is er bij zonder aan jouw buurt? Ik ben nieuw in België en de mensen in mijn buurt zorgen goed voor mij.

Wat is jouw droom? Ik weet nog niet wat ik wil worden, maar ik heb nog veel tijd om te denken, hé.

ZAZIE MAGAZINE - DONDERDAG 7 JANUARI 2016 - PAGINA 7

X-PERTS Zazie-redacteurs vertellen over hun favoriete boek, film, recept of computerspel van de maand: kwam jij nog ideeën te kort??

Ayoub (11), movieman Hallo allemaal. Vandaag gaat mijn stukje over de droevige en avontuurlijke film Operation Arctic. Deze film begint met een man, een wetenschapper, die voor klimaatonderzoek naar een eiland gaat. Hij raakt onderweg gewond door een ijsbeer. Hij stuurt een noodsignaal. Andere personages in de film zijn de gezinsleden van de wetenschapper. Zij wonen op het vasteland. Het gezin is net verhuisd. Op zijn nieuwe school ziet de kleine Sindra, de jongen van het gezin, een groep oudere kinderen terwijl ze hockey aan het spelen zijn. Hij vraagt of hij mee mag spelen, maar de leider van het spel zegt ‘neen’. Sindra neemt toch een hockeystick en speelt mee. En hij scoort! De leider vindt dat natuurlijk niet zo tof en geeft hem een tegenzet met zijn hockeystick. Sindra slaat terug en de andere wordt nu echt boos en loopt achter hem aan. Sindra’s zussen zien het gebeuren en lopen mee. Sindra en zijn zussen worden achtervolgd tot op het tar-

mac van een luchthaven. Daar staat een reddingshelikopter. De piloot zegt dat hij naar een eiland zal vliegen. Sindra denkt dat hij op weg is naar het eiland waar hun vader werkt. Maar ze mogen niet mee van de piloot. Toch kunnen ze zich verstoppen in de helikopter. Als ze op het eiland zijn, beseft Sindra dat het een ander eiland is. Hij en zijn zussen moeten proberen te overleven. Wanneer ze niet meer genoeg eten hebben, gaat Julia op jacht met een geweer. Ze weet eigenlijk niet hoe ze dat geweer moet gebruiken. Ze ziet een zeehond, maar ze slaagt er niet in hem te doden. Ik vond het een droevige film, maar wel leuk. De film toont dat een meisje evenveel kan doen als een jongen en dat de Noordpool veel hulp nodig heeft van de mens. Daaag!

Simon (13), de gameman Hallo. Ik ga het hebben over Steam. Steam is een online gamingplatform van het Amerikaanse bedrijf Valve. Een gamingplatform is software op je computer waar je computerspelletjes mee kunt kopen. Op dat platform kan je dan natuurlijk jouw spelletjes spelen. Maar waarom zou je de moeite doen om het spel op je computer te kopen, terwijl je het ook in de gamingwinkel gewoon kunt kopen? Nou, als je het spel op Steam koopt, dan staat het eigenlijk niet op je computer. Maar dan staat het op het systeem van Steam. Dat wil zeggen dat je dan op elke computer die Steam heeft, jouw spel kan spelen met je eigen login. Je hoeft geen CD te gebruiken. Misschien zullen er later helemaal geen gamingwinkels meer bestaan, maar alleen maar gamingplatforms zoals Steam.

Kawtar (12), de lekkerbek

INGREDIËNTEN EEN STOKBROOD DRIE UIEN EEN RODE PAPRIKA EEN GROENE PAPRIKA TWEE BLIKJES TONIJN EEN BEETJE OLIJVEN GERASPTE KAAS PEPER EN OLIJFOLIE TOMATENSAUS

Trix (10), de verhalenverslindster Vandaag ga ik het hebben over de roman Niet te filmen! van Sophie Kinsella. Sophie Kinsella is eigenlijk een pseudoniem voor Madeleine Wickham. De Britse schrijfster Sophie schreef de shopaholic-serie en ook nog andere verhalen. Dit is een van de andere verhalen. Niet te filmen! gaat over een meisje, Audrey. Door een trauma op haar school durft ze niet meer naar buiten. In huis loopt ze ook constant met een zonnebril rond, want Audrey kan niet tegen oogcontact. Nooit zal ze een stap buiten

haar huis zetten! Met de auto gaat ze naar haar psychologe Sarah. Die raadt haar aan om haar leven op film vast te leggen. Zo begint Audrey met haar documentaire ‘Mijn serene liefdevolle huisgenoten’. Het gaat moeilijk met Audrey, haar herstel lijkt ver weg. Tot ze Linus - een vriend van haar gameverslaafde broer - tegenkomt. Het boek is goed geschreven. Het is een simpele maar mooie lay-out. Ik raad dit boek aan. Want door de manier van schrijven houdt het boek je vast tot op het einde. Zeker lezen, hoor!

Hallo iedereen. Ik ben er weer. Ik heb deze keer voor jullie een lekker recept: pizzabroodjes. Ik heb het al met mijn tante uitgeprobeerd. Pizzabroodjes passen bij een drankje. Je kan ze ‘s middags opeten. Stap één: snijd de drie uien en de twee paprika’s in stukjes. Dan kan je alles met een houten lepel mengen. Stoof alles aan in olijfolie. Stap twee: snijd het stokbrood in stukjes. Smeer op elk stuk brood een beetje tomatensaus. Dan moet je de uien en de paprika’s erop strooien. Leg er een beetje tonijn op en geraspte kaas. Strooi er peper bovenop. Stap drie: zet de oven op 150 graden. Laat de broodjes 10 tot 15 minuutjes in de oven. Daarna zijn ze klaar! Het recept is makkelijk en smakelijk.

an jouw een foto v t s .com/ o P ! p Pie Facebook p o ig u t g vlie spaarpot nt! gerenkra Zazie.jon

ZAZIE

DOOR ALEX DEFORCE

Uitkij k BAL TURC

Een Turkse pannenkoek smaakt altijd lekker, niet? Wat is er gezelliger dan met het hele gezin samen te brunchen op zondagmiddag? Zondag 17 januari staat de Sunday Family Brunch in La Tentation in het teken van Europalia Turkije. Vandaar de Turkse pannenkoeken en andere lekkernijen. En er is een Turks volksbal. Hopla! Info op www.centrogalego.be (La Tentation, Lakensestraat 28). WANNEER: 17 JANUARI, 10U-14U

RADIO OORWOUD PRESENTS....

DOOR WAUTER MANNAERT

Het beestigste showbalorkest voor iedereen van 6 tot 666 jaar komt naar de AB, met een gloednieuwe cd onder de poot. t Is altijd wat in mijn habitat van Radio Oorwoud krabt, grolt, spint en brult nog wilder dan de eerste plaat. Zet je schrap voor rappende nijlpaarden, zeurende pinguïns en protjeslatende capibara’s. Dansbaar, een beetje stout en vol humor. Alle informatie vind je op www.abconcerts.be of www.radio-oorwoud.be. WANNEER: 17 JANUARI, 14U

EXPERIMENTELE STAD

Ben je gek op experimenten? Dan stelt Zazie jou een experiment voor: ga naar de experimentele kortfilm De stad komt tot leven. La ville s’éveille. Muzikanten, dj’s en zangers zorgen voor een spetterende filmbeleving. Verwacht je dus maar aan een feest voor ogen en oren. Waar? Bozar, Ravensteinstraat 23. Tickets via info@demunt.be of 02/507.82.00. WANNEER: 31 JANUARI, 11U

n in en stuur o ll a b t s k e t e d Knip uit, vul 18, 1050 Brussel). (Flageyplein

naar ZAZIE

Zazie is een maandelijkse bijlage bij Brussel Deze Week en is gratis. Concept en samenstelling: Kim Verthé (kim.verthe@bdw.be, 02-650.10.79). Vormgeving: Peter Dhondt. Tekeningen: Ilah, Teresa Sdralevich, Wauter Mannaert, Alex Deforce. Redactie: Kim Verthé. Eindredactie: Kim Verthé, Ken Lambeets. Foto’s: Saskia Vanderstichele. X-perts: Kawtar, Ayoub, Simon, Trix. Contact met Zazie? zazie@bdw.be. Like! facebook.com/Zazie. jongerenkrant. Adverteren? melissa.giardina@brusselmedia.be. Abonnement: abo@bdw. be. Verantwoordelijke uitgever: BDW, Steven Van Garsse, Flageyplein 18, 1050 Brussel.

Volgende Zazie op 4 februari 2016! www.zazie.brussels