3 minute read
Dilemma Gemeenten
Grote gemeenten doen er alles aan om in hun stad een oplossing te vinden voor de stijgende vraag naar woningen. Tegelijkertijd wordt ook de druk op het inperken van de uitstoot van broeikasgassen steeds groter. Willen we binnen het CO2-budget van 1,5 graad opwarming blijven, dan moeten we onze CO2-uitstoot met 75% verlagen. Niet ten opzichte van 1990. Maar vanaf nu. De bouw en het gebruik van al die nieuwe woningen draagt daar naar verwachting niet aan bij. Of misschien toch wel? Arno Bonte, Wethouder Klimaat in Rotterdam, geeft aan hoe zijn stad met dit ogenschijnlijk duivelse dilemma omgaat.
010 Klimaatakkoord
“We hebben in 2019 het Rotterdams Klimaatakkoord getekend met ruim 100 bedrijven en instellingen die actief zijn op het gebied van haven en industrie, energie, mobiliteit, gebouwde omgeving en consumptie. We willen en moeten daarmee een trendbreuk forceren in de stijging van onze uitstoot van broeikasgassen en in 2030 uitkomen op de helft ervan. Inmiddels is in Rotterdam de dalende trend al ingezet. Voor wat betreft de gebouwde omgeving in de stad, zijn we continue in gesprek met corporaties en ontwikkelaars. We verduurzamen de stad in rap tempo door met alle grote vastgoedbezitters concrete afspraken te maken over zelfopwekking, isolatie en het gasvrij maken van bestaande bedrijfsgebouwen en woningen en over het toepassen van duurzame innovaties bij nieuwbouw.”
Een compacte stad is een duurzame stad
Het antwoord op de enorme vraag naar woningen in de stad kan volgens Bonte zelfs een positief effect hebben op duurzaamheid en onze CO2-uitstoot. “Natuurlijk zijn nieuwe woningen veel duurzamer dan oude en moeten ze voldoen aan de landelijke BENGeisen. Maar verantwoord verdichten van de stad zorgt er tevens voor dat steeds meer mensen dichter bij hun werk, hun sportschool, restaurant of supermarkt kunnen wonen. Een compacte stad scheelt enorm veel mobiliteitsbewegingen. Steeds minder mensen hoeven zich over lange afstanden te verplaatsen. Vervolgens kunnen we gemakkelijker inzetten op het ontmoedigen van CO2-intensief gebruik van de openbare ruimte in de stad. We vervangen autowegen door fietspaden en leggen parken aan op plekken waar eerst parkeerplaatsen waren. In totaal hebben we nu al 20 hectare groen kunnen toevoegen. En daarmee
combineren we het terugdringen van CO2 ook nog eens met klimaatadaptatie en milieuvriendelijke mobiliteit. Een mooi voorbeeld is de ontwikkeling van het toekomstige Hofplein. Van een troosteloos verkeersknooppunt gaan we naar een mooie parkachtige omgeving waar fietsers en voetgangers de overhand krijgen. De nu door verkeer ingesloten fontein kan eindelijk tot zijn recht komen, ook wanneer Feyenoord geen kampioen wordt.”
- Arno Bonte, Wethouder Klimaat, gemeente Rotterdam
Lichtgewicht bouwen
Ontegenzeggelijk komen bij het verdichten van de stad toch ook broeikasgassen vrij. Daarop heeft Bonte een meer duurzame kijk. “We vragen marktpartijen daarvoor hun innovatieve kracht aan te spreken. Producten die CO2 opslaan, in plaats van ze uit te stoten. Biobased materialen, zoals hout, vlas, stro en zelfs reststromen uit de tuin- en akkerbouw zoals paprika’s kunnen worden ingezet — maar ook het gebruik van circulaire en hergebruikte materialen uit andere gebouwen is een mogelijkheid. Kijk ook eens naar het gewicht van bouwmaterialen. Hoe lichter hoe beter, is het devies. Dat scheelt weer zware, belastende transportbewegingen.”
Lobby in Europa
Zijn al die vernieuwende materialen en producten dan niet enorm duur, vragen we ons af? Arno Bonte: ”We snappen als gemeente ook dat iedere innovatie extra kosten met zich meebrengt. Naarmate een innovatie vaker wordt gebruikt, komen er schaalvoordelen. Kijk maar naar de ontwikkeling van zonnepanelen. We willen bedrijven dan ook graag helpen met die vernieuwing en samen op zoek gaan naar mogelijkheden die de landelijke overheid en Europa ons bieden. Samen de klimaatdoelstellingen halen. Daar willen we graag voor lobbyen en op iedere deur kloppen die er is.” Arno Bonte
