A Great Day in Genk

A Great Day in Genk! De bloeiende Genkse jazzscene onder de loep

De Genkse jazzscene bloeit als nooit tevoren. Een hele schare aan fijne jazzmuzikanten is bezig met muzikale projecten in allerhande bezettingen. Een aantal van hen zijn al aardig bekend in de jazzwereld in België – en sommige ook daarbuiten –, andere klinken misschien minder bekend in de oren, maar timmeren minstens zo hard aan hun weg in het wereldje.

Door Marc Vos – Foto’s Art Kane, Els Gielen

Jazz is er en verdwijnt. Het gebeurt. Je moet er wel voor aanwezig zijn. zo simpel

In ieder geval hebben we de laatste jaren nogal waten platen beluisterd en concerten bezocht. En een van de geweldige dingen aan jazz is dat muzikanten vaak openstaan voor allerhande samenwerkingen, die dan op hun beurt weer leiden tot heel fijne muzikale kruisbestuivingen. Spannend en uitdagen, niet alleen voor de muzikanten zelf, maar zeker ook voor de luisteraar. Dreig je het noorden te verliezen bij zoveel klankkleur? Begrijpelijk. Daarom besloten wij een foto te nemen met zoveel mogelijke Genkse jazzcats op een typisch Genkse plaats, namelijk op C-mine, waar de meesten van hen trouwens al op het podium hebben gestaan. Voor het idee van de foto lieten we ons een tikkeltje inspireren door de prachtige, historische foto die ooit in Harlem (New York) werd genomen en waar een zéér uitgelezen gezelschap van 57 jazzmuzikanten op prijkt: A Great Day in Harlem of Harlem 1958 (zie foto links).

A Great Day in Genk

Zoals jazz in Genk in het verleden leefde, leeft het nu als nooit te voren, en zal ook in de toekomst overleven. En dit dankzij mensen als de hieronder opgesomde muzikanten, die werkelijk zeer de moeite waard zijn om eens live te gaan beluisteren!

— Michel Bisceglia

Michel Bisceglia is niet minder dan een fenomeen. Deze muzikant met Italiaanse roots werd zowel beïnvloed door klassieke muziek als jazz, zowel door Mozart als door Keith Jarrett dus, om het een beetje kort door de bocht te stellen. Hij maakt furore in binnen- en buitenland, treedt op in zowat heel Europa, en was zelfs al op Japanse bodem te vinden. Meer dan 20 jaar geleden begon hij zijn eigen jazztrio, waarmee hij nog steeds in de originele bezetting speelt (met bassist Werner Lauscher en drummer Marc Lehan). Hun laatste album Singularity werd internationaal geprezen. En vorig jaar werd de prachtige compilatie Michel Bisceglia Trio – 20 Years Recordings (Prova Records) uitgebracht, een ideale inleiding tot zijn oeuvre.

A DATE WITH

JAZZ IN’ GENK

A GREAT DAY IN GENK

Cos A v s M l o B s l T F ouls Al o G u P o Gu Ro Ko ol K M l C lo N o Do qu N l s P Vande u K v s

Vlnr: Karen Verresen, Rob Vanspauwen (Bilzen), Peter Vandeurzen, Pino Guarraci, Costa Arvanitidis, Roman Korolik, Dominique Nelis, Tim Finoulst, Michel Bisceglia, Alano Gruarin, Carlo Nardozza, Katia Malecki en David La Mela (Houthalen-Helchteren).

Michel Bisceglia werkte ook samen met nogal wat gerenommeerde jazzmuzikanten. Denk maar aan onder anderen Randy Brecker, Bob Mintzer en Toots Thielemans, maar ook met artiesten als Rocco Granata (de prachtige plaat Paesellu Miu), Ozark Henry (het aangrijpende Out To Sea), Brian Molko (Placebo), Bent Van Looy, Melanie De Biasio, Jasper Steverlinck, Mauro Pawlowski, Joost Zweegers (Novastar), Sarah Bettens, Ruben Block (Triggerfinger) en Buscemi.

Tegenwoordig legt hij zich ook toe op het maken van soundtracks. Zo componeerde hij al muziek voor films als Blue Bird (film van Gust Van den Berghe; 2011), het echte Genkse en zeer succesvolle filmproject Marina (Stijn Coninx; 2013). Vorig jaar werkte hij mee aan maar liefst vier films, waaronder ook Le Fidèle van Michaël R. Roskam. Bisceglia was ook het muzikale brein achter het succesvolle project Viktor Lazlo sings Billie Holiday, waarmee hij in 2016 ook op de planken stond tijdens Music@ The Casino in Waterschei, en er zowaar tweemaal optrad, met zijn trio voor de pauze en nog een keer als begeleiders van Viktor Lazlo. Bisceglia bracht, in openlucht en live, het prachtige stuk OuverTHORe, ter gelegenheid van de inhuldiging van Thor Central, samen met het Brussels Chamber Orchestra, An Pierlé en de trompettist Carlo Nardozza. Nog zo’n welklinkende naam, deze laatste, die in Genk vele belletjes doet rinkelen, of eerder nog, trompetten doet schallen!

— Carlo Nardozza

Deze fantastische, virtuoze trompettist speelde en speelt nog steeds mee met zowat iedereen uit de Belgische jazz. Naast zijn solocarrière (of met zijn kwintet), waarbij hij al een reeks mooie albums maakte (zelfs eentje met de titel Winterslag!), speelt hij onder meer mee met het Brussels Jazz Orchestra, het Rebirth Collective, en The Muze Jazz Orchestra. De cd Duology nam hij op samen met bassist Christophe Devisscher en de plaat 11 samen met Michel Bisceglia. Verder werkte hij al met grote namen als Bert Joris, Philip Catherine, Paul Michiels, Clouseau, Lee Konitz, George Duke, Bruno Castelluci en Raymond Van Het Groenewoud.

Carlo Nardozza’s meest recente project – samen met twee anderen – is het: Trio In Bocca Al Lupo. ‘In bocca al lupo’ (letterlijk ‘in de muil van de wolf’) wordt in het Italiaans gebruikt als je iemand veel succes wenst. De uitdrukking kwam oorspronkelijk uit de Italiaanse theater- en operawereld, maar wordt nu courant gebruikt in de dagdagelijkse spreektaal.

Dit trio wordt gevormd door drie Genkse klasbakken uit de jazz: Tim Finoulst (gitaar), Alano Gruarin (piano) en Carlo dus. In 2017 verscheen hun prachtige plaat Nostalgia. Een passende titel, want de meeste nummers zijn klassiekers uit het Italiaanse repertoire. Nummers als de Tarantella “Godfather” (Carmine Coppola), Il Padrino (Nino Rota), Gente Di Mare (Umberto Tozzi) en het wijsje van Bella Ciao kent iedereen in Italië, en ook velen daarbuiten, en al zeker in Genk.

— Tim Finoulst

Tim Finoulst zagen we met zijn trio vorige zomer nog live schitteren op C-mine Jazz, en daarna nog wel enkele keren. Tim is dan ook – zo jong als hij nog is – al een echte gitaarvirtuoos; hij volgde niet voor niets masterclasses bij zeer grote namen uit de jazz als John Scofield (!), Philip Catherine en Charlie Haden. Er wacht hem ongetwijfeld nog een grote toekomst als jazzgitarist. In 2017 maakte hij de mooi cd Narrative. Daarvoor nam hij ook al de plaat Tim & Kim op met jazzzangeres Kim Versteynen.

— Alano Gruarin

De derde muzikant uit Trio In Bocca Al Lupo is pianist en producer, en heeft ook al een prima solo-cd opgenomen op met voornamelijk eigen composities, namelijk Profondo Blu (2007). Gruarin speelde ook al samen met Mich Walschaerts (Kommilfoo), Filip Jordens (Hommage à Brel) en Jef Neve, en droomt ervan soundtracks voor films te maken. Verder werkte hij al met artiesten als Sam Vloemans, Rocco Granata, Raymond van het Groenewoud, Michel Bisceglia, Kris De Bruyne, Rony Verbiest, Bert Joris en Mauro Pawlowski. Bovendien produceerde hij ook het debuutalbum Love and Time van Karen Verresens formatie Bovarii, waar hij zelf ook deel van uitmaakt.

— Bovarii / Karen Verresen

Bovarii is het project van de Genkse zangeres Karen Verresen en bovenstaande Alano, samen met een contrabassist en een gitarist. In 2012 verscheen het album Love And Time, een heel mooie cd met muziek die een mix is van jazz, pop en folk. Ook live staat Karen haar mannetje (vrouwtje!) met haar prachtige stem, zo mochten we al een enkele malen ervaren.

— Pino Guarraci / Clown

De Genkse band Clown speelde symfonische rock en werd opgericht in 1977. De groep bestond toen uit Carlo Ooms (gitaar), Loreto Gruarin (bas), Pino Guarraci (keyboards) en Tano Tavormina (drums). Clown bracht pop met jazzy, klassieke en rockinvloeden en behaalde in 1978 de derde plaats tijdens de allereerste editie van de Rock Rally. Clown stond in 1978 op het hoofdpodium van Jazz Bilzen en verzorgde ook de het voorprogramma van Golden Earring, Gruppo Sportivo, Bots, Normaal en Kayak.

In 1998 stond Clown op de affiche van het Jazz-Bilzen revival festival. In 2012 kwam er een reünie ter gelegenheid van het Muzikant Rijk Genk festival op C-mine (georganiseerd door Albert Claesen). In 2013 stond Clown op de mainstage van Genk On Stage en speelde de band een fabuleus concert. Speciaal voor die gelegenheid verscheen er toen een gelimiteerde live-cd met opnames van het Muzikant Rijk Genk festival. behoorlijk wat jazzmuzikanten met naam en faam muziek hebben opgenomen. Dan denken we onder meer aan Toots Thielemans, Bob Mintzer, Randy Brecker, Michel Bisceglia, Carlo Nardozza, Ivan Paduart Trio, Jokke Schreurs, Mimi Verderame en Rony Verbiest. Hiermee staat Genk toch ook weer een beetje meer op de ‘jazzkaart’.

— Dominique Nelis

Dominique is nog zo een ervaren rot uit de Genkse muziek. Hij speelde immers al enorm veel concerten in nogal wat groepen. Het combineren van verschillende stijlen heeft hem altijd aangesproken. Hij speelt en geeft les in rock, pop, jazz en klassieke gitaar. Bijzonder mooi is zijn gypsy-jazz project Sa Swing, muziek in de traditie van de legendarische Django Reinhardt.

Wat Dominique Nelis uit zijn gitaar haalt, doen weinigen hem na. Technische virtuositeit en een groot vakmanschap gaan in zijn prachtige gitaarspel samen met een passionele liefde voor zijn instrument. Vorig jaar maakte hij de prachtige plaat Only Acoustic Guitar. Muziek in het grensgebied van pop, klassiek, jazz, flamenco en folk.

— Freddy Birset

Iedereen in Genk kent Freddy Birset! Hij begon zijn muzikale carrière in een balorkest dat Rocco Granata begeleidde. In de jaren zeventig leerde Freddy ook jazz kennen. Zijn eerste groep heette het Quintet Internationale, met op het repertoire voornamelijk covers. Vanaf de jaren tachtig legde hij zich toe op het Franse chanson. Een mooie selectie van zijn werk staat op de cd Chansons à la carte XXL (2008).

Vermeldenswaard is ook Studio Crescendo van Pino Guaracci, waar Een cruciale rol in de Genkse muziekwereld was weggelegd voor

muziekcafé Het Hikske, dat door Birset werd opgestart, en waar ooit vele concerten hebben plaatsgevonden, zowel voor liefhebbers van rock, jazz als die van het Franse chanson. In 1982 was Freddy Bierset medeoprichter van het festival Swingin’ Genk, de voorloper van het huidige Genk On Stage.

Pourkwappa / Chief Joseph / Pasta Man

Chief Joseph (wereldmuziek) en Pasta Man (reggae) waren fijne livebands, die reggae, jazz, funk en wereldmuziek combineerden. Met Chief Joseph werd heel wat eigen muziek geschreven en werd er ook samengewerkt met jazzsaxofonist Walter Baeken.

Na verloop van tijd zijn delen van de twee bands Chief Joseph en Pasta Man samen verder gegaan onder de naam Pourkwappa, met als bandleden Rob Maussart (zang en ritmegitaar), Peter Vandeurzen (toetsen), Wille Gielen (gitaar), Jean-Marie Rajewski (bas en percussie) en Tuur Castro (drums). Ze brachten groovy muziek met wortels in reggae & afrobeat. Ooit speelden ze zelfs het voorprogramma van Tony Allen (drummer van Fela Kuti) en stonden ze op festivals als Mano Mundo en Afro-Latino. Met Toon Loenders werd een videoclip gemaakt voor het nummer Home Town, een ode aan Genk, waarvoor er opnames werden gemaakt op C-mine en in Genkcentrum: youtu.be/R_Y8rxG5EYA

— Arnout Hellofs

De geschoolde jazzdrummer Arnout Hellofs, die momenteel bij Hooverphonic drumt, speelde ook al met artiesten als Kris De Bruyne, Admiral Freebee en Eva De Roovere. Arnout is ook docent aan de PXL Rockacademie in Hasselt. — Katia Malecki

Deze zangeres zag ik al een aantal keer aan het werk en ze maakt indruk met haar mooie stem. Ze stond ook met Dominique Nelis op het podium onder de naam KaDo waarmee ze toen gipsy/django jazz brachten. Samen met Carlo Nardozza organiseert ze sinds een tijdje jazzconcerten in hun huiskamer onder de naam Casa Nardo. Beslist een fijn initiatief – leuk om kwalitatief hoogstaande jazz in zo’n ongedwongen sfeer te kunnen meemaken, ga vooral zelf een keer luisteren.

— Roman Korolik vormden ze bij gelegenheid ook een grotere band.

Al Houben was in de sixties actief met zijn dixieland- en jazzband Albert Houben Sextet. Leden waren Albert Houben, Jef Steegmans (contrabas), Michel Dierckx (drums, later vervangen door Johny Broeders), Raymond Heren (zang & accordeon), Sooi Knops (accordeon), Willy Fransen (bas en trompet), Angelo Contartese (gitaar). De Al Houben Band fungeerde ook als vast begeleidingsorkest van Annie Heuts (Zwarte Lola), en voor Belgische artiesten als Bob Benny, Louis Neefs, Marva en Jacques Raymond.

Roman Korolik is een allround bassist die je tegenkomt op diverse podia, met artiesten variërend in de genres van pop, funk, fusion tot jazz. Hij begeleidde Tars Lootens met zijn Touch of Colour-tournee en speelde al samen met artiesten als Sofie, Jo Lemaire, Toots Thielemans, Paul Michiels, Jan Akkerman en Bruno Castellucci.

— Costa Arvanitidis

Costa is een enthousiaste docent Gitaarpop & Jazz op GA Voor Beeldende Kunst & Media in Genk. Hij speelde als livemuzikant mee met nogal wat grote namen. Samen met Roman Korolik maakte hij deel uit van de formatie Icaros (jaren 80-90), die zich bewoog in het genre van jazz en fusion.

Genkse Jazz in het verleden

Vanaf de jaren veertig tot de jaren zestig was de bigband The Skyliners actief, met als bassist de Genkenaar Jaak Dries. Muziek van die tijd werd door dit amusementsorkest op sfeervolle wijze in een mambo/jazz-kleedje gestoken. Met het orkest van Bobby Carnarius Dada: interactive.nydailynews. com/2016/08/story-behind-great-day-in-harlem-photo/ www.michelbisceglia.org www.carlonardozza.eu www.timfinoulst.com www.alanogruarin.be www.karenverresen.be www.dominiquenelis.be www.freddybirset.be www.ka-do.be

Katia Malecki, Carlo Nardozza en Tim Finoulst treden samen op met Lisa Castelli tijdens de huiskamerconcertendag 30/30/30 in het Ziekenhuis Oost-Limburg, Schiepse Bos 6 van 13 tot 16 uur.

Dit artikel heeft als doel een korte inleiding te geven op wat er aan jazz allemaal leeft in Genk en beoogt daarbij geenszins volledig te zijn. Hartelijk dank ook aan volgende mensen bij het samenstellen ervan: Albert Claesen (www. genkeration.be), Johny Broeders en Peter Vandeurzen.

Zonder titel, collage

Een beeldend kunstwerk begint bij een tekening. Maar niet altijd. Tot voor de uitvinding van de fotografie kwam elk schilderij tot stand door voorafgaande tekeningen en schetsen; een voorontwerp. De waardering voor tekeningen als zelfstandige kunstwerken stamt zelfs uit veel latere periodes dan waarin deze gemaakt werden.

Tekst/foto’s Erwin Oosterbosch

Vanaf de uitvinding van het fotografie, iets voor het ontstaan van het impressionisme, zullen kunstenaars veelvuldig gebruik maken van foto’s als hulpmiddel voor hun schilderijen. Bij de digitale revolutie eind 2Oe eeuw (computers, scanners, photoshop, printers, iPads, ...) is de invloed van de fotografie in de kunst alleen maar toegenomen. Maar er was nog een andere manier om tot nieuwe beelden te komen. De collage. Bestaand materiaal, gaande van drukwerk van oude officiële documenten, illustraties uit tijdschriften, behangpapierpatronen, maar ook fineerhout, textiel, papierafval tout court zou gebruikt worden voor nieuwe kunstwerken. Knippen, scheuren, ordenen en plakken. Veredeld knutselwerk? Niet echt. Grote kunstenaars zoals Picasso en Matisse, maar ook hele kunststromingen zoals dada, surrealisme en popart zouden niet bestaan zonder de collage. Dus, blijft tekenen voor jou moeilijk, wil je niet vertrekken van fotowerk, verzamel papier en allerhande drukwerk van vroeger en nu, (er zijn rommelmarkten gespecialiseerd in oud interessant drukwerk!) en je maakt verrassend werk uit uniek materiaal.

Mijn collages bestaan uit resten van oud grafisch werk (zeefdrukken, houtsnedes en etsen, maar ook landkaarten e.d.). Ik werk bewust op vierkante formaten, waardoor ik een determinerende ‘bovenkant’, ‘onderkant’ of richting vermijd. Je kunt de collages bekijken en ophangen zoals je zelf wil. Je kunt ze op hun ‘juiste’ zijde hangen, maar ook ondersteboven of zelfs op zijn punt, zoals een ruitvorm. Ze zijn onderling combineerbaar tot nieuwe ‘collages’. Met andere woorden, je bepaalt zelf het finale zicht van het werk.

Erwin Oosterbosch is docent Grafiek aan de Genkse Academie voor Beeldende Kunst en Media.