bannntathai

1

SECTION บานตะเกียง • หัวบาน บทบรรณาธิการ • ข่ าวสารบานตะเกียง 500,000 views เพื่อสนามของน้ อง • บานท่วมทุ่ง: การประกวดหนังสือการ์ ตนู การผังเมือง

2

หัวบาน “เยอะแยะ มายมาย บานตะไท” สวัสดีคะ่ ก่อนอื่นคงต้ องขอเปิ ดทำาการ นิตยสารออนไลน์ บานตะไท อย่างเป็ นทางการก่อนนะคะ นี่คือ นิตยสารวัยรุ่นที่ เยอะแยะ มากมาย บานตะไท นิตยสาร บานตะไท สโลแกน เยอะแยะมากมายบานตะไท นิตยสารวัยรุ่นแนวใหม่ จุดมุ่งหมายใน การนำาเสนอในนิตยสารจะมีเรื่ องราวหลากหลายบานตะไท ทังท่ ้ องเที่ยว ไลฟ์สไตล์ บทความ แฟชัน่ และศิลปะ รวมทังการเปิ ้ ดโอกาสให้ ฝ่ายผู้อา่ นได้ มาปล่อยของ บานตะไท จะเป็ นนิตยสารที่ทำาให้ ผ้ อู า่ นเข้ าเพียงเว็ปเดียวครบทุกรส นอกจากจะมากมายตามชื่อ นิตยสารแล้ ว เรายังคงอัดแน่นไปด้ วยเนื ้อหา จุดเด่นของหนังสือ คงเป็ นบทสัมภาษณ์บคุ คลมีชื่อเสียง และภาพ ถ่ายสวยๆ อย่างไรก็ขอฝาก บานตะไท ไว้ เป็ นอีกหนึง่ เว็ปที่ทา่ นจะนึกถึงเราและกันนะคะ แล้ วพบกันค่ะ (นิตยสาร จะมีการอัพเดท 2 วัน ต่อ 1 ครัง้ )

3

ข่ าวสารบานตะเกียง : 500,000 views เพื่อสนามของน้ อง วันนี ้มีข่าวมาฝากชาวบานตะไท ชวนให้ ไปคลิกดู เพลงนี ้เพื่อลานเล่นน้ อง ซึง่ สร้ างสรรค์โดยสองศิลปิ น ชื่อดังนัน่ คือ นิ ้วกลม และ แสตมป์ อภิวชั ร์ เอื ้อถาวรสุข ช่วยกันแต่งและกำากับ โครงการนี ้สร้ างขึ ้นมาเพื่อ สะสมยอดการชมคลิปวิดิโอให้ ครบ 500,000 ครัง้ เพื่อสร้ าง และมอบสนาม เด็กเล่นให้ เด็กๆ ทัว่ ไทยจนครบ 200 ชุมชนแล้ วตลอด 4 ปี ที่ผ่านมา สำาหรับโครงการเพื่อสังคม “ลานเล่นบรี ส เพิ่มพลังเรี ยนรู้ ” ของยูนิลีเวอร์ และผงซักฟอกบรี ส ล่าสุด บรี สเปิ ดโอกาสให้ ทกุ คนได้ มีสว่ นร่วมเฉลิมฉลองความ สำาเร็จของโครงการฯ ด้ วยการร่วมส่งต่อความสุขให้ กบั น้ องๆ ใน จังหวัดชายแดนใต้ ด้วยวิธีง่ายๆ แค่เพียงบริจาค คลิกผ่านเว็บไซต์ www.larnlenbreeze.com หรื อ youtube แล้ ว search คำาว่า ‘ลานเล่น’ เพื่อคลิกชมเอ็มวี “เพล งนี ้เพื่อลานเล่นน้ อง” ที่ได้ นกั ร้ องหนุ่มเสียงดีอย่าง “แสตมป์-อภิวชั ร์ เอื ้อถาวรสุข” มาเป็ นผู้แต่งเนื ้อร้ องและ ถ่ายทอดเพลงพิเศษเพลงนี ้ออกมา พร้ อมทังได้ ้ นกั เขียนขวัญใจวัยรุ่นอย่างสราวุธ เฮ้ งสวัสดิ์ หรื อ “นิ ้วกลม” มา กำากับการถ่ายทำามิวสิควีดิโอด้ วย

(คลิปวิดโิ อ) ร่วมด้ วยช่วยกันดู ช่วยกันบริจาคคลิกกันให้ ครบ 500,000 คลิก แล้ วบรี สจะทำาหน้ าที่สง่ ต่อพลังและแรง ใจของคุณด้ วยการมอบ “ลานเล่นบรี ส เพิ่มพลังเรี ยนรู้ ” แห่งที่ 201 ให้ กบั น้ องๆ เยาวชนในจังหวัดชายแดนภาคใต้ ต่อไป อย่าลืม! น้ องๆ รอคอยพลังคลิกของคุณทุกคนอยู่ แค่ร่วมกันบริจาคคลิก คุณก็มีสว่ นร่วมส่งต่อความสุขให้ กับน้ องๆ ได้ แล้ ว! เชื่อกันว่าความสุขสามารถหากแบ่งปั นกันได้ จะทำาให้ คนรอบข้ างมีความสุขเพิ่มขึ ้น นัน่ เท่ากับความสุข จะทวีคณ ู ขึ ้นเรื่ อยไปเรื่ อยๆ ความสุขเล็กแต่กำาลังจะเป็ นแรงผลักดันที่ยิ่งใหญ่ให้ กบั เด็กเหล่านัน้ หวังเพียงแต่ให้ มือเล็กๆที่เคาะแป้นคีบอร์ ดของเราช่วยกดเพิ่มจำานวนครัง้ เพื่อเพิ่ม สนามเด็กเล่นให้ กบั เด็กๆเหล่านัน้ ---------

เบื้องหลัง

คอลัมน์น้ ีเริ่ มต้นจากการเข้าในบล็อกของพี่คนหนึ่ง ซึ่ งเค้าอัพเรื่ องราวเกี่ยวกับ โครงการนี้เอาไว้ ซึ่ งเรา เห็นว่ามันค่อนข้างน่าสนใจ และก็น่าเอามาบอกต่อให้คนได้รู้เยอะๆ เพราะว่าไหนๆเราก็ทาำ สื่ ออยูแ่ ล้ว ก็เลยอยาก ให้คนที่เข้ามาชมหน้าเว็ปของเราให้ช่วยๆกันคลิก ช่วยๆกันดู แต่คอลัมน์น้ ี ก็จะไม่นบั เป้ น 1 ใน 20 คอลัมน์ที่ต้งั ใจ อยากจะเป้ นการบอกต่อกิจกรรมดีๆ ต่อๆให้ คนอื่นๆได้รับ รู้ ส่วน ข้อมูลในคอลัมน์น้ ี ก็มีการเรี ยบเรี ยงเขียนขึ้นใหม่ โดยอิงข้อมูลเดิม จากเว็ปไซต์บรี ส

4

ื การ์ตน บานท่วมทุง ่ : การประกวดหน ังสอ ู การผ ังเมือง

ด้ วยกรมโยธาธิการและผังเมืองได้ จดั โครงการประกวดหนังสือการ์ ตนู การผังเมืองเพื่อจัดทำาสื่อ สำาหรับ เผยแพร่ประชาสัมพันธ์ และสร้ างความรู้ความเข้ าใจด้ านการผังเมือง และเป็ นการกระตุ้นให้ เด็ก เยาวชน และ บุคคลทัว่ ไปได้ รับรู้ เข้ าใจ และตระหนักถึงความสำาคัญของการผังเมืองให้ มากขึ ้นโดยเปิ ดโอกาสให้ ผ้ ทู ี่มี ความ คิดสร้ างสรรค์ได้ เสนอผลงานเข้ าประกวด ซึง่ จะดำาเนินการจัดกิจกรรม การประกวดระหว่างวันที่ 25 มกราคม 2553 - 10 พฤษภาคม 2553 เนื่องจากงานผังเมืองเป็ นงานที่เกี่ยวข้ องกับชีวิตประจำาวัน และความเป็ นอยู่ของ ประชาชนทังในเขตเมื ้ องและชนบท ซึง่ เมืองและชนบทจะน่าอยู่ประชาชนจะมีคณ ุ ภาพชีวิตที่ดี งานผังเมืองเป็ น ส่วนหนึง่ ที่จะทำาให้ เกิดสภาพการณ์ดงั กล่าว แต่งานผังเมืองจะประสบความสำาเร็จได้ ก็ต้องเกิดจากการมีสว่ น ร่วมของประชาชน ทุกคน ดังนัน้ การที่ประชาชนจะให้ ความร่วมมือในการวางและจัดทำาผังเมืองก็ต้องมีความรู้ ความเข้ าใจ และตระหนักถึงความสำาคัญของงานผังเมือง การเผยแพร่ความรู้ความเข้ าใจในงานด้ านการผังเมือง จึงมีความจำาเป็ นอย่างยิ่ง การสร้ างสื่อความรู้ด้านผังเมืองที่เข้ าใจได้ โดยง่ายในรูปแบบการ์ ตนู จึงเป็ น ช่องทางที่ เหมาะสมกับการเผยแพร่ความรู้ ความเข้ าใจดังกล่าว รางวัลในการประกวด รางวัลชนะเลิศ จำานวน 1 รางวัล - เงินรางวัล 50,000 บาท - โล่รางวัลเกียรติยศ รางวัลรองชนะเลิศ จำานวน 2 รางวัล - เงินรางวัล รางวัลละ 10,000 บาท - ใบประกาศเกียรติคณ ุ เงื่อนไขในการส่ งผลงานเข้ าประกวด 2.1 ผู้สง่ ผลงานเข้ าประกวดเป็ นบุคคลทัว่ ไป ได้ แก่ นักเรี ยน นักศึกษา ประชาชนทัว่ ไป (ยกเว้ น

บุคลากรของกรมโยธาธิการและผังเมืองที่เกี่ยวข้ องกับโครงการประกวดฯ ) 2.2 สามารถส่งผลงานเข้ าประกวดเป็ นรายบุคคล หรื อแบบทีมได้ ไม่เกิน 3 คน และไม่จำากัดจำานวนชิ ้น งาน

5 2.3 รูปแบบของผลงาน ให้ ใช้ กระดาษสีขาว ไม่มีเส้ น ขนาด A5 (15 x 20 ซม.) ความหนา 100 แกรมขึ ้น

ไป จำานวนตังแต่ ้ 16 หน้ า (ไม่รวมปก) ถึง 20 หน้ า โดยเว้ นกรอบจากขอบกระดาษ ด้ านละ 1.00 ซม. และไม่ จำากัดเทคนิคการนำาเสนอ 2.4 เนื ้อหาของการ์ ตนู เป็ นรูปแบบการ์ ตนู ความรู้ (Information Cartoon) สามารถสร้ างความรู้ความเข้ าใจ ในงานด้ านผังเมือง และให้ ความรู้เกี่ยวกับการผังเมืองได้ โดยสังเขป โดยการนำาเสนอเรื่ องราวให้ น่าสนใจ กลุม่ ผู้ อ่านเป้าหมายของสื่อการ์ ตนู คือ เด็ก เยาวชน และบุคคลทัว่ ไป ซึง่ มีเงื่อนไข การรับความรู้อย่างง่าย ๆ ไม่ซบั ซ้ อน มีการดำาเนินเรื่ องราวที่สนุกสนาน และชวนอ่าน ช่วยสรุปความรู้ทางด้ านผังเมืองที่เป็ นวิชาการ ให้ กระชับ เข้ าใจ และจดจำาได้ ง่าย และรู้สกึ ผ่อนคลาย โดยนำาเสนออย่างสร้ างสรรค์ มีศิลปะในการเล่าเรื่ อง และศิลปะ การวาดภาพ โดยการสื่อสาร และกระตุ้นให้ กลุม่ เป้าหมายมีความเข้ าใจถึงการผังเมืองมากขึ ้น และ การ ผังเมืองเป็ นเรื่ องที่มีความสำาคัญกับทุกคน เพื่อให้ เด็ก เยาวชน และบุคคลทัว่ ไปเข้ าใจและตระหนักถึงความ สำาคัญของการผังเมืองมากขึ ้น สามารถนำามาใช้ เป็ นสื่อการเรี ยนรู้และสื่อการประชาสัมพันธ์เผยแพร่ด้านการผัง เมืองต่อไปได้ 2.5 ผู้เสนอผลงานต้ องลงทะเบียนสมัครก่อนส่งผลงานเข้ าประกวด โดยเปิ ดรับสมัครและลงทะเบียนผู้ สนใจเสนอผลงานประกวดทางเว็บไซต์ www.dpt.go.th หรื อโทรสาร 0 2643 1719 ตังแต่ ้ วนั ที่ 25 มกราคม 2553 เ ป็ นต้ นไป 2.6 ปกหลังของผลงาน ต้ องระบุชื่อ นามสกุล อายุ ระดับการศึกษา สถานศึกษา ที่อยู่อีเมล์ และเบอร์ โทรศัพท์ที่สามารถติดต่อและแจ้ งผลการรับรางวัลได้ โดยสะดวก กรณีจดั ทำาต้ นฉบับการ์ ตนู โดยใช้ คอมพิวเตอร์ โปรดส่งไฟล์ของผลงานต้ นฉบับเป็ น psd. หรื อ .ai พร้ อมกับภาพต้ นฉบับการ์ ตนู ทังนี ้ ้กรุณาจัดทำาสำาเนาผล งานด้ วยตนเอง เนื่องจากคณะกรรมการฯจะไม่สง่ คืนผลงานต้ นฉบับที่สง่ เข้ าประกวด 2.7 คำาตัดสินของคณะกรรมการฯ ถือเป็ นที่สดุ ผู้สง่ ผลงานหลายชิ ้นงาน มีสิทธิ์ได้ รับรางวัลสูงสุดเพียง รางวัลเดียว และหากไม่มีผลงานใดที่สง่ เข้ าประกวดเหมาะสมจะได้ รับรางวัล คณะกรรมการฯ ขอสงวนสิทธิ์ ให้ เว้ นว่างจากรางวัลนัน้ ๆ 2.8 ผลงานที่ได้ รับรางวัลถือเป็ นลิขสิทธิ์ของกรมโยธาธิการและผังเมือง การส่ งผลงาน ส่งผลงานด้ วยตน เองได้ ที่ สำานักผังเมืองรวมและผังเมืองเฉพาะ อาคาร 3 ชัน้ 4 กรมโยธาธิการและ ผังเมือง 224 ถนนพระราม 9 แขวงห้ วยขวาง เขตห้ วยขวาง กทม. 10320 โทรศัพท์ 0 2201 8287-8 โทรสาร 0 2643 1719 หรื อ ที่ทำาการสำานักงานโยธาธิการและผังเมืองทัว่ ประเทศ หรื อส่งผลงานทางไปรษณีย์ โดยวงเล็บ มุมซองว่า “ประกวดหนังสือการ์ ตนู การผังเมือง” ทังนี ้ ้ทางคณะกรรมการฯ จะพิจารณาวันสิ ้นสุดการส่งผล งานตามวันที่ประทับตราไปรษณีย์ กำาหนดเปิ ดรับผลงานตังแต่ ้ วนั ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2553 - 29 มีนาคม 2553 (เวลา 16.30 น.) โดยสามารถติดตามข่าวการประกวดได้ ทางเว็บไซต์ของกรมโยธาธิการและ ผังเมือง http://www.dpt.go.th/ หรื อช่องทางอื่นที่กรมฯ จะเผยแพร่ สอบถามข้ อมูลเพิ่มเติม สำานักผังเมือง รวมและผังเมืองเฉพาะ อาคาร 3 ชัน้ 4 กรมโยธาธิการและผังเมือง 224 ถนนพระราม 9

6

แขวงห้ วยขวาง เขตห้ วยขวาง กรุงเทพฯ 10320 โทรศัพท์ 0 2201 8287-8 โทรสาร 0 2643 1719 หรื อทาง เว็บไซต์ http://www.dpt.go.th/csp/page47.html Download ใบสมัครเพื่อลงทะเบียน

เบื้องหลัง

คอลัมน์น้ ีเป็ นคอลัมน์ข่าวประชาสัมพันธ์ พอดี เข้าบล็อกของมีคนหนึ่งซึ่งลงข่าวสารการ ประกวด การ์ตูนผังเมืองเอาไว้ เราก็เลยตามลิ้งเข้าไปดูและก็พบว่ามันน่าสนใจ และน่าบอกต่อ ข้อ มมูลในคอลัมน์น้ ีท้ งั หมด ก็นาำ มาจากเว็ป การผังเมือง (คอลัมน์น้ ีไม่นบั เป็ น 1 ใน 20)

7

SECTION โคตรจะอาท •

Show pow ภาพของผม ภาพของเราทุกคน

• Gorilla- Gallery : สวนศิลป์ มีเซียม สวรรค์ใกล้ เมือง •

4 สี CLEA 2010

8

SHOW POW : ภาพของผม ภาพของเราทุกคน

ความฝั น?+ ความหวัง มันก็แค่แยกไม่ออกหรอก อาจจะ เป็ น ภาพเลือนราง? หรื อ ความพยายามนี่แหละ หากเส้ นชัยของชีวิตคือ ความฝั น เราทุกคนคงกำาลังอยู่บนลูว่ งิ่ ที่ใหญ่ที่สดุ ในระบบสุริยะ เพราะ นอกจากโลกแล้ ว ไม่มีดาวดวงในมีสงิ่ มีชีวิต(ที่พิสจู น์ได้ ) เช่นเดียวกันที่ลวู่ ิ่งรอบกรอบสี่เหลี่ยมนัน้ มีจดุ เริ่มต้ นที่ ไม่เท่ากัน บางคนได้ ลทู่ ี่ดเู หมือนจะนำาคนอื่นอีกแปดเท่าตัว กับบางคนที่อยู่ในตำาแหน่งที่ล้าหลังที่สดุ แต่อย่างไรก็ ดี เมื่อสียงปื นดังขึ ้นหลังจากที่เราโก่งก้ นนัน้ ความเหลื่อมล้ำ าเริ่มจะหายไป แท้ จริงแล้ วทุกคนต้ องวิ่งในระยะทางที่ เท่ากัน(คงเทียบกับชีวิตคนชีวิตหนึง่ และจุดมุ่งหมายที่เหมือนกันนัน่ คือ ความฝั น ต่างกันก็แค่ จุดเริ่มต้ น กับ ความพยายาม เท่านันเอง ้ จะมีกี่คนที่จะไปถึงเส้ นชัย หากเป็ นการแข่งขันกรี ฑาจริงๆ ทุกคนต้ องไปถึงเส้ นชัย อยู่ที่ว่ามันจะต่างกันกี่ วินาที จะมีใครทำาลายสถิติไหม ก็คล้ ายกับชีวิตคนเรา ทุกคนมีความฝั น แต่ก็ไม่ใช่ว่า ทุกคนจะไปถึงฝั น ละ การ ไปไม่ถึงฝั น ใช่ว่า จะไม่ประสบความสำาเร็จ นักเขียนท่าหนึง่ เคยบอกว่า ภูเขาในชีวิตมันไม่ได้ มีลกู เดียว เมื่อผ่าน ลูกนี ้ไปแล้ ว มันยังมีลกู เล็กลูกใหญ่อีกมากมาย มันมีภเู ขาลูกสุดท้ ายอยู่จริง แต่นนั่ ก็เป็ นเพียงภูเขาในโลก อุดมคติเท่านัน้ ระหว่างทางเราอาจจะพบอะไรมากกว่า การตามหา (บางที่อะไรเล็กๆข้ างทางของเราอาจจะ เป็ นภูเขาลูกใหญ่ในอุดมคติของคนอื่นก็เป็ นได้ ) ความฝั นคือ แรงบันดาลใจในการดำาเนินชีวิต แม้ ในชีวิตจริงสิ่งที่สงั คมสอนเรามันจะเป็ น เงิน มากกว่า ความฝั น ก็เถอะ ดูคล้ ายๆเป็ นภาพเลือนรางที่เราพยายามเพ่งตามอง เป็ นภาพที่สวยงามที่สดุ ในชีวิต(ของคนที่มี ความฝั นเป็ นของตัวเองแล้ ว)

9

แต่ก็ยงั มีบางคนที่กำาลังตามหาฝั นของเขา เช่นตัวเอกของเรื่ องนี ้กำาลังเป็ นอยู่ ภาพที่สวยงามอยู่ที่ใด? ความฝั นอยู่ที่ไหน? ถ้ าเหนื่อยเราจะทำาอย่างไร? ล้ มลงหรื อไปต่อดี? คุณมีภาพในฝั นหรื อเปล่า? ภาพคุณเป็ นอย่างไร? ในขณะที่สงั คมกำาลังดำาเนินไปในทิศทางที่ติดลบ ความฝั น ถูกลดคุณค่าลง เงินทอง เข้ ามาเป็ นสิ่ง ทดแทน ความเห็นแก่ตวั เห็นแก่ได้ ถือกำาเนิดขึ ้นและคาดว่าจะไม่สญ ู พันธุ์ไปไหนง่ายๆ จนกว่าเราจะเลิกให้ เงิน นำาหน้ าชีวิต ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่ ไม่ร้ ูวา่ สำานวนนี ้จะตรงกับที่ผ้ สู ร้ างคิดไว้ หรื อเปล่า แต่ภาพหนึง่ เกิดขึ ้น คง คล้ ายๆกับการเสียดสีสงั คมแบบที่ได้ กล่าวไปข้ างต้ นแหละ ในเมื่อหยุดสังคมไม่ได้ ก็คงต้ องตามให้ ทนั แต่ก็กลับ กลายเป็ น ความเห็นแก่ตวั ในที่สดุ ยังไม่นบั รวมตัวแปรสังคมเด่นๆ อย่าง เหา เห็บ หมัด (โลน) ตัวสุดท้ ายอาจะ เกี่ยวน้ อยหน่อย สัตว์ที่กำาจัดยาก ดูเหมือนจะหาย แต่ก็ไม่เคยหายไป คงต้ องรอ Big Bang ครัง้ หน้ า แล้ ว ทุก อย่างคงจะสงบสุข(กว่านี ้) ภาพหนัง หยิบ เอาความต้ องการ ลึกๆของมนุษย์ นัน่ คือ การตามหาความฝั น มาเล่นกับ ความโหด ร้ ายของสังคม สังคมสีเหลืองอมน้ำ าตาล ที่มีเขม่าควันบังตาอยู่ จนบางครัง้ ตาอักเสบก็มี ส่วนหากตัวเอกเป็ นคน คงต้ องเป็ นพระเอกปากหวานจากละครช่อง 7 สักเรื่ อง ที่เอ่ยชมความงาม ของนางเอกเรื่ อยไป แต่นนั่ ก็ไม่ใช่ข้อลบซะทีเดียว บางทีการทำาปากหวาน มันก็ทำาให้ เราปลอดภัยและสามารถ ยืนตรงอยู่ได้ ในบางสถานการณ์ ถ้ าไม่โดนใครผลัก หรื อถีบซะก่อน ปากหวาน คงเป็ นตัวแปรหนึง่ ที่สำาคัญในสังคม อาจจะเป็ น ปากหวานก้ นเปรี ย้ ว ก็ไม่น่าผิด แต่ก็อย่า เปรี ย้ วมาก เปรี ย้ วนิดหวานหน่อยเหมือนเวลาสัง่ ส้ มตำาไทยน่าจะกำาลังดี ถ้ าหวานไปจะกลายเป็ น สตรอเบอรี่ มากกว่า อีกมุมหนึง่ ตัวเอก ก็คงเป็ นตัวแทนของความพยายามในการตามหาฝั น ซึง่ เขาก็ต้องแลกความฝั น ด้ วย สิ่งๆหนึง่ เช่นกัน และหวังว่า ในชีวิตจริงเราก็คงต้ องทำาเหมือนเขา (แลกกับอะไรอ่ะ เงินหรอ ฝั นกินไม่ได้ นะ ฝาก ธนาคารไม่ได้ ดอกด้ วย) นอกจากเนื ้อหา ด้ านภาพ หากมองจากคนที่ไม่มีความรู้ด้านงานกราฟิ กสักเท่าไหร่ ก็อดชื่นชมกับ มุม กล้ องไม่ได้ มีการใช้ มมุ กล้ องที่คอ่ นข้ างหลากหลาย อย่างฉาก ที่กล้ องมุมต่าำ ถ่ายย้ อนขึ ้นไปถึงตัวละครที่กำาลังวิ่ง อยู่ อาจจะต้ องการแสดงให้ เห็นว่า เราเป็ นใหญ่ในความฝั นของตัวเองที่สดุ อีกปั ญหานึง่ มีพบในงานอนิเมชัน่ เสมอคงเป็ น ภาพไม่ตรงกับเสียง แต่หลังจากหนังจบ สิ่งหนึง่ ที่คิด กลับเป็ น อ้ าว..หลอกให้ ดซู ีกดาร์ คซะนาน พอมาสีขาว กำาลังเคลิ ้ม เลย อ้ าวว..จบ!. หรื อผู้สร้ างอาจจะจงใจให้ เราคิดว่า ความสุข อาจจะอยู่กบั เราไม่นานก็เป็ นได้ ความพยายามเท่านันที ้ ่จะอยู่กบั เราตลอดไป (ความฝั นกระซิบมาบอก) ความฝั น?+ ความหวัง มันก็แค่แยกไม่ออกหรอก อาจจะ เป็ น ภาพเลือนราง หรื อ ความพยายามนี่แหละ

10

เบื้อ งหลัง คอลัมน์น้ ีจริ งๆแล้วอยากจะให้ คนอ่านมาขอพื้นที่โชวของ แต่เนื่องด้วย เรายังไม่มีกลุ่มแฟนคลับ เรา จึงต้องไปหามาเอง อย่างงานที่เราเอามาลง เป็ น ของ คุณเผ่าพันธุ์ บัณฑิต หมาดๆจากรั้วศิลปากร จริ งๆรู้จกั กับพี่คนนี้ ค่อนข้างนานแล้ว จากหนังสื อเล่มหนึ่ง แล้ววันหนึ่งพี่เค้าส่ งงานนี้ มาให้ดู แล้วเรา รู้สึกว่ามันเจ๋ งมากในแง่แนวคิด และความสมบูรณ์ของงาน เราก็เลยตั้งใจว่า จะให้ลงในคอลัมน์โชว์ของ เพราะ ตัวคนทำางานนี้เองก็ยงั เด็กอยูด่ ว้ ย จะบอกว่า คลิปนี้ดูหลายรอบมาก เพราะเราอยากจะเขียนให้สื่อถึง ภาพแห่งความฝันที่เกิดขึ้นอยูใ่ นตัว ของทุกคน และก็พยายามตีความทุกอย่างที่ได้มีการนำาเสนอในคลิปนั้น ด้วยความรู้สึก + กับ ความคิดเห็นเล็ก น้อย งานนี้จดั ว่าเป็ นงานที่ชอบมากชิ้นหนึ่งเพราะวิจารณ์แล้วเราก็รู้สึกสนุก เราก็คิดๆไป พอสงสัยเราก็กลับ ไปถามเจ้าของผลงาน ว่า จริ งๆแล้ว อยากจะสื่ ออย่างที่เราคิดหรื อเปล่า ถือว่าโชคดีเหมือนกันที่สามารถรู้คาำ ตอบ ได้เลย ว่าการสื่ อสารตรงประเด็นหรื อเปล่า

11

Gorilla- Gallery : สวนศิลป์ มีเซียม สวรรค์ใกล้ เมือง

“ศิลปะ หลอมรวมเป็ นหนึง่ เดียวกับธรรมชาติ “ ประโยคนี ้คือที่มาของสวนศิลป์ มีเซียม ยิบอินซอย พิพิธภัณฑ์ธรรมชาติที่รวบรวมผลงานของ ศิลปิ นชันเยี ้ ่ยม สาขาจิตรกรรม “มีเซียม ยิบอินซอย บ่ายแก่ ๆ ของวันนี ้ฉันกำาลังนัง่ เอนกายลงบนพื ้นหญ้ านุ่มๆที่สวนศิลป์ มีเซียมฯ นกตะขาบสีสวยหลาย ตัวบินไปมาช่วยสร้ างบรรยากาศร่มรื่ นให้ มากขึ ้นไปอีก ที่นี่คงดูแปลกตาหากจะเทียบกับพิพิธภัณฑ์เก็บงานศิลปะ ที่อื่นๆ งานศิลปะหลากหลายชิ ้นรูปร่างแปลกตาถูกจัดวางอยู่รอบๆกายฉัน มันดูเป็ นเหมือนสรวงสวรรค์ที่ไม่คิด ว่าจะสามารถสัมผัสได้ ที่ดินแดนแถบปริมณฑลที่เต็มไปด้ วยโรงงานอุตสาหกรรมแบบนี ้

12

บึงน้ำ ากว้ างใหญ่ล้อมรอบประติมากรรมชิ ้นใหญ่ ล้ อมรอบด้ วยหุน่ เล็กหุน่ ใหญ่ ที่สรรสร้ างแบบศิลปะ ร่วมสมัย หลายชิ ้นแปลกตา หลายชิ ้นก็ยงั มีความน่าสนใจและสงสัย ที่นี่เงียบมากๆ ราวกับจะให้ ฉนั ได้ ซมึ ซับกับงานศิลปะที่แข็งแรงแต่ดคู ล้ ายว่ามันกำาลังเคลื่อนไหวอยู่ ตลอดเวลา ประติมากรรมหลายชิ ้นดูแปลกตา อย่างหุน่ ปั น้ ชื่อชุด รำ าดาบ โดยมีการแต่งกายแบบโบราณช่วงยุค ที่อยุธยาเป็ นราชธานี ไปจนถึงหุน่ ที่แสดงเอกลักษณ์ร่วมสมัยอย่าง บัลเลห์

ศิลปะสร้ างความผ่อนคลายให้ กบั ทังผู ้ ้ ผลิตและผู้ชม ฉันเชื่ออย่างนัน้ งานบางชิ ้นแม้ เราจะไม่เข้ าใจได้ ลึกซึ ้ง แต่เราก็ร้ ูสกึ ถึงความชื่นชอบชื่นชมผลงานเหล่านัน้ ที่นี่จงึ เหมาะกับการผ่อนคลายมากๆ นอกจากงาน ศิลปะที่มีให้ ชมกันอย่างจุใจแล้ ว ยังมีพรรณไม้ นานาพันธุ์ที่ลกู หลานของจิตรกรชื่อดังได้ สืบสานสืบทอดเอาไว้

13

หลายต้ นเป็ นพรรณไม้ แปลกๆที่เราไม่เคยพบเห็น ฉันยังมองหาที่ว่างๆที่ฉนั จะไปปลูกความสุขฉันบ้ าง หลังจากที่ แอบมาเก็บผลศิลปะใส่กระเป๋ าไปหลายลูกแล้ ว สวนศิลป์มีเซียมฯ ได้ ถกู สร้ างขึ ้นบนนาผืนหนึง่ ซึง่ กินอาณาเขตใหญ่พอควร เพื่อเป็ นที่เก็บรักษา ผล งานด้ านประติมากรรม และจิตรกรรม ที่ จัดแสดงท่ามกลางธรรมชาติ ซึง่ ถือเป็ นงานประติมากรรมที่สะท้ อนให้ เห็นชีวิตของผู้คนรอบตัว เด็ก ผู้ชาย ผู้หญิง ในอิริยาบถต่าง ๆ และแสดงออกซึง่ ความรู้สกึ อันเป็ นปุถชุ น แด่ผ้ รู ัก งานศิลปะและความสงบ ให้ สามารถรับรู้ถึงความพิเศษเหล่านัน้ และก็มีหลายชิ ้นที่ยงั สร้ างสรรค์ไม่เสร็จ แต่ก็มี การจัดแสดงไว้ แม้ วนั นี ้ลมหายใจของจิตรกรชื่อดังจะหายไปแล้ ว และโลกก็ยงั หมุนรอบดวงอาทิตย์ไปไม่มีวนั หยุด แต่ ทุกรอยปั น้ แห่งสังคมร่วมสมัยยังคงอยู่ และดูคงจะไม่มีวนั ล้ าสมัยไปไหน เพราะที่นี่ไม่มีแฟชัน่ ไม่มีของใหม่ ทุก สิ่งที่อยู่ที่นี่จงึ ดูเป็ นของเก่าสุดเก๋าที่ยงั คงคุณค่าอยู่เสมอ

“ชีวิตต้ นไม้ ที่นี่ ไม่ร้ ูจะยืนยาวแค่ไหน แต่ที่จะยืนหยัดต่อไป คงเป็ นงานศิลปะ งานที่ไม่มีวนั ตาย”

*ที่นี่เปิ ดให้ เข้ าชมเลขที่ 38/1-9 พุทธมณฑลสาย 7 ต.ท่าตลาด อ.สามพราน จ.นครปฐม เปิ ดบริการทุกวัน ตังแต่ ้ เวลา 9.00-17.00 น. (ไม่เสียค่าใช้ จา่ ยในการเข้ าชม) กรุณาติดต่อก่อนเข้ าชมที่ โทร. 02 353 8600 หรื อ 034 321 792

รูปบรรยากาศ

14

15

16

17

18

19

เ

20

เบือ ้ งหลัง จริ งๆแล้วสวนศิลป์ อันนี้ อยูใ่ กล้บา้ นมาก เราก็เลยเห็นว่า อันนี้กเ็ ป็ นสถานที่แสดงงานศิลปะก็เลยนำามา ลงในคอลัมน์เสี ยเลยดีกว่า การเดินทางไปวันนั้นเราไปกันโดยรถมอเตอร์ไซค์ ก็มนั ใกล้มากๆ เรี ยกว่า ไม่ถึง กิโลจากบ้าน แล้วก็การเข้าชมไม่เสี ยเงินด้วย วันที่ไปนั้นก็มีเรื่ องให้ตื่นเต้นเล็กน้อย เพราะที่นนั่ จะมีกองถ่ายมา ใช้สถานที่ถ่ายทำากันเป็ นประจำา ตอนแรกโทรไปหาคุณลุงที่ดูแลสวน กะว่าจะขอสัมภาษณ์นิดๆหน่อยเกี่ยวกับรายละเอียด ตอนแรกลุง แกบอกว่าลุงไม่รู้เรื่ องอะไรหรอก ก็เลยต้องบอกว่า เป็ นคำาถามง่ายๆอ่ะค่ะ เกี่ยวกับที่ๆลุงดูแลอะไรแบบนี้ ลุงแก ถึงจะยอม และวันนั้นก็เจอพอดี ตอนแรกก็ไม่กล้ากลัวว่าจะไปรบกวน เค้าหรื อเปล่า แต่หลังจากโทรศัพท์ไปหา คุณลุงที่เป็ นเจ้าของแล้วลุงแกบอกว่าให้เข้ามาได้เลย นัง่ คุยกับลุงสักพัก ลุงก็เล่าๆๆ เรื่ องราวเกี่ยวกับที่นี่ให้ฟัง แล้วก็พาไปชม หุ่นที่อยูก่ ลางแจ้ง ส่วนการเก็บภาพนั้นไม่เกิดปัญหาอะไร เพราะกองถ่ายอยูอ่ ีกแถบหนึ่ง เป็ นแถบบ้านทรงไทย บรรยากาศที่นี่ร่มรื่ นมาก เหมาะแก่การพักผ่อนหย่อยใจ หรื อ มาปิ๊ กนิคกันกับครอบครัว

21

4 สี : CLEA 2010

วันนี ้เราจะพาไปชมผลงานการออกแบบแมทคอตของงาน CLEA 2010 หรื อ Character Licensing Expo Asia ซึง่ จะมีการคัดเลือก ผู้สง่ ผลงาน จำานวน 50 ท่าน จะต้ องทำาการลงสีบนตัวของเล่นฟิ กเกอร์ CE ขนาด 10 นิ ้ว ตามแบบที่ตนออกแบบ เพื่อจัดแสดงในงาน CLEA2010 ด้ วยวิธีการใดไม่จำากัดซึง่ ทางเว็ปไซต์ exteen ได้ รับเกียรติ ได้ ต๊ กุ ตาแมสคอทเรซิน่ 1 ใน 5 ตัวแรกที่จดั ทำาขึ ้น เพื่อมามอบเป็ นของขวัญให้ กบั บล็อกเกอร์ ที่สง่ ผล งานเข้ าร่วมประกวด ซึง่ ก็มีผ้ สู นใจเข้ าร่วมออกแบบมากมาย ซึง่ ขณะนี ้ CE Custom Toy Contest ได้ ปิดรับส่งผลงานแล้ วครับ โดยมีผลงานที่สง่ เข้ ามาทังหมดมาก ้ ถึง 412 ผลงาน จาก 254 นักออกแบบใน 32 ประเทศ โดยเราจะประกาศผลงานที่ผ่านเข้ ารอบ 100 ผลงาน (50 ผลงานจากต่างประเทศ 50 ผลงานจากไทย) ถ้ าอย่างนันเราไปชมผลงานของผู ้ ้ เข้ าร่วมการแข่งขันกันดีกว่า

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

อย่างไรก็อย่าลืมติดตามและส่งแรงเชียร์ ให้ นกั ออกแบบไทยของเรานะคะ เบื ้องหลัง คอลัมน์ ก็เป็ นคอลัมน์ ข่าวสารอีกเช่นกัน เป็ นการเชิญเข้าร่ วมประกวดการออกแบบมาสคอส ฟิ กเกอร์ ซึ่ งทุกประเทศสามารถส่ งผลงนเข้าร่ วมประกวด จึงอยากจะเชิญชวนคนไทย ให้เข้าร่ วมประกวด ซึ่งเนื้อหาใน คอลัมน์น้ ีเขียนเองทั้งหมด เพราะว่า เนื้อจากเว็ปไซต์ที่จดั ประกวดเป็ นภาษาอังกฤษ จึงต้องเรี ยบเรี ยงเองทั้งหมด และที่สาำ คัญก็ประกาศผลแล้วด้วย มีคนไทย ติดอันดับหลายคนมากด้วย ฝี มือคนไทย ไม่แพ้ชาติใดเลย

40

SECTION กระโปรงบาน • flash-fashion

41

flash-fashion

42

43

44

45

46

model:Pornphatsorn Youngsamut photographer: Pun Chayakorn location: RSU thanks: Nestoom,Purisa

เบือ ้ งหลัง

่ เอาไว ้ตอนทีเ่ รียนถ่ายภาพมาลง ซึง่ ความลำาบาก คอลัมน์นไ ี้ ปหยิบยืมเอารูปทีถ ่ า่ ยแฟชัน ขอไม่พด ู ถึงเพราะเป็ นงานเก่า แต่นำามาลงเพือ ่ ให ้มีเนือ ้ หาทีค ่ รอบคลุม (คอลัมน์นไ ี้ ม่นับ เป็ น 1 ใน 20)

47

SECTION สาระบาน •

Someone เส่ ง ทรงวิทย์ กับโลกสังคมคนเมือง

• สับราง : รางรถไฟสีแดง

เบิกบาน ตลาดนัดไร้ แสงอาทิตย์ แต่ ไม่ ไร้ นำ ้ าใจและความฝั น • Open-อิฐ : แมวหัวแตงโม •

• จงเติมคันในช่องว่าง:4 ( สี่ )

• Oh !! Sara you can do it ตอน แต่งตัวตุ๊กตา • แบกเป้: กรุงเทพฯ-พงัน-สมุย-กรุงเทพฯ การเดินทางทีส่ วยงาม...

• สาสน์ฝัน:ตอน สนามแห่งความฝันของ เผ่าพันธุ์ หลังม่าน : มหาโอ๊ ทกับการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในโลกยุคใหม่ • ที่สุด 9 ที่สุด กับเปอร์ สุ วิกรม •

48

SOME ONE : เส่ ง ทรงวิทย์ กับโลกสังคมคนเมือง วันนี ้อากาศไม่ร้อนมากนัก แต่ใจฉันรู้สกึ มันจะร้ อนมากกว่า เพราะว่าวันนี ้ ฉันต้ องมานัง่ คุยกับนักวาด ชื่อดังอย่าง พี่เส่ง ทรงวิ ทย์ สี่กิติกลุ เจ้ าของการ์ ตนู โลกของเรา ที่นี่มีชีวิต และร่วมเขียนอีกหลายเล่มในเครื อ สำานักพิมพ์ฟลุ สตอป อาทิเช่น walking, Bangkok และอีกมากมาย เที่ยงแล้ ว ฉันรี บเดิน เพื่อให้ มาถึงที่นดั หมาย ของเราไวที่สดุ หอศิลปวัฒนธรรมแห่งชาติ คือที่นดั หมายของเราวันนี ้ ฉันเดินเข้ ามาก็ร้ ูสกึ จิตใจจะเย็นขึ ้น พี่เส่งเดิน มาพร้ อมอุปกรณ์วาดภาพ เขาว่ากันว่า ศิลปะมักทำาให้ คนเย็นลง ฉันว่า ตอนนี ้แค่ฉนั เห็นคนสร้ างงานศิลปะ ฉันก็ รู้สกึ เย็นลงอย่างไม่นา่ เชื่อ นี่ไม่ใช่ครัง้ แรกที่ฉนั ได้ มีโอกาสพูดคุย กับนักเขียนการ์ ตนู ท่านนี ้ ฉันเคยพบพี่เค้ าในงานของสำานัก พิมพ์ชื่อดังแห่งหนึง่ ครัง้ นันเราพบกั ้ นในฐานะ เพื่อนร่วมเครื อข่ายบล็อก และแฟนหนังสือการ์ ตนู แต่สาเหตุที่ครัง้ นี ้ฉันตื่นเต้ นกว่าครัง้ ก่อนอีกร้ อยเท่า

พี่เส่งชวนเราขึ ้นมานัง่ ที่ชนั ้ 5 พี่เส่งบอกว่า ที่นี่เงียบดี งานหลายๆงาน สร้ างได้ เพราะสมาธิ และความ เงียบก็เป็ นหนึง่ ตัวแปลในนัน้ เราเริ่มคุย พี่เส่งบอกว่า พี่ชอบมาเขียนงาน คิดงานที่นี่ มันเงียบดี ฉันองก็คิดอย่าง นัน้ ฉันมองออกไปข้ างนอกกระจกเห็นผู้คนเดินขวักไขว่ บ้ างแต่งตัวแปลกๆ บางคนก็เป็ นสาววัยทำางาน ทำาให้ ฉนั แอบร้ องอ๋อขึ ้นมาในใจ ว่าทำาไมพี่เส่งถึงเลือกที่นี่เพื่อมาเขียนงาน ฉันเชื่อนะว่า คนที่วาดการ์ ตนู เป็ นอาชีพ ส่วนใหญ่ เขาต้ องรักการวาดรูปมาตังแต่ ้ เด็ก ถึงว่าสิ ฉันนึก ย้ อนไปถึงฉันตอนเด็ก ฉันเขียนอะไรก็ไม่ร้ ูเป็ นภาษาต่างดาวไว้ เยอะแยะไปหมด พี่เส่งบอกว่าตังแต่ ้ พี่เค้ าจำาความ

49

ได้ ก็เริ่มเขียนนู้นเขียนนี ้ เขียนตังแต่ ้ อนุบาลแต่ก็เขียนไม่เป็ นเรื่ องเป็ นราวฝาบ้ านก็มีเขียน ฉันว่ามันดูเป็ นกลไกที่ น่ารักนะ การได้ ฝึกวาดมาตังแต่ ้ เด็ก แม้ จะเป็ นในคาบเรี ยนก็เถอะ แต่พอมานึกย่อนไป อาจจะเป็ นเพราะวันนันที ้ ่ ไปเริ่มเขียนฝาบ้ านก็ได้ จึงทำาให้ มีวนั นี ้ พี่เส่งบอกว่าที่เริ่มมาวาดแบบจริงจังน่าจะเป็ นเพราะมีเพื่อนวาดด้ วย ยิ่งพอไปเจอเพื่อนแล้ วเพื่อนวาด เก่งแกบอกว่า “เราอ่ะวาดแค่วงกลมๆแต่เพื่อนใส่รายละเอียดเราก็เลยอยากวาดบ้ าง ก็เหมือนว่าในระหว่างเรี ยน เราก็จะเจอแต่คนที่เค้ าวาดรูปเรื่ อยๆ เจอไปเรื่ อย กลายเป็ นการฝึ กฝน”

“เราเรี ยนจบสถาปั ตย์ เพราะว่าพอเรารู้ว่าเราชอบวาดการ์ ตนู แต่เรี ยนสายวิทย์มาเราก็ไม่แน่ใจว่าเรา จะไหวหรื อเปล่าเพราะเราไม่ได้ เรี ยนพื ้นฐานมามีแต่วาดเล่นของเราเอง ก็มีสถาปั ตที่ว่าน่าจะใกล้ เคียงสุด แต่มี แต่คนบอกว่าคิดผิดเพราะสถาปั ตมีหลายด้ าน แต่มองกลับกันพี่ว่ามันก็ดีนะเพราะเราได้ ทงระบบการคิ ั้ ดและ การวาด ได้ ทำาประมาณ 4 ปี ไอ้ งานเขียนการ์ ตนู มันเป็ นความฝั นดูแล้ วลมๆแล้ งๆ 10 ปี ก่อนยุคนันการ์ ้ ตนู ไทยมัน ไม่มีโมเดลที่ว่าเราสามารถเดินตามได้ คือไปปุ๊ บเราจะเป็ นอย่างไงเราก็ไม่ร้ ู เราคงต้ องเป็ น ไป” พี่เส่งเล่าให้ ฟัง อย่างใจเย็น หลังจากนันก็ ้ มีจดุ เปลี่ยนสำาคัญ 10 นาทีของบางคน มันก็ดเู ป็ นเวลาที่ผ่านพ้ นไปโดยไร้ ประโยชน์ แต่ สำาหรับบางคน เมื่อเราเจอสภาวะที่ นิ่ง ได้ มีโอกาสได้ คิดทบทวน แล้ วเราก็จะพบกับ 10 นาทีที่วิเศษ มันจะเป็ น 10 นาทีที่ดจู ะรู้สกึ ดีที่สดุ ไปตลอดชีวิต พี่เส่งก็เจอมันเช่นกัน “ตอนนันบวชให้ ้ ย่าเพราะย่าเสีย แล้ วยิ่งอยู่นิ่งๆมันก็ยิ่งได้ คิดเยอะ ได้ ชงั่ น้ำ าหนักดูว่าเราอยากจะทำาอะไร อยู่ใน ช่วงเวลาชีวิตปกติเราอาจจะต้ องดิ ้นรนไปหาเลี ้ยงปากเลี ้ยงท้ องจนแบบไม่กล้ าจะทำา แต่พออยู่ในช่วงบวช กิน น้ อยใช้ น้อยเราก็คิดว่าเราน่าจะอยู่ได้ เงินเก็บก็พอมีบ้างทางบ้ านก็ไม่ได้ เดือดร้ อนก็เลยลองมาเป็ นนักเขียนดู พอ ลองแล้ วก็ติดใจ”

50

“การอยู่น่ ิงๆมันก็ย่ งิ ได้ คดิ เยอะ ได้ ช่ ังน้ำ าหนักดูว่าจริงๆแล้ วเรา อยากจะทำาอะไร” พี่เส่งเล่าว่า งานแรกเป็ นภาพประกอบในนิตยสาร แต่หนังสือที่เค้ าก้ มีปัญหาเลยปิ ดตัวไป ปิ ดตัวไป ปุ๊ บก็ยงั อยากจะทำาหนังสือต่อ ก็ลองทำาต้ นฉบับตัวเองเก็บไว้ ไปส่งสำานักพิมพ์ แต่ที่ไหนๆเค้ าก็ยงั ไม่กล้ าพิมพ์ให้ เพราะตอนนันยั ้ งไม่มีการ์ ตนู ไทยในรูปแบบพอกเก็ตบุ๊ค เพราะว่าการ์ ตนู ไทยจะไปแข่งกับการ์ ตนู ญี่ปนก็ ุ่ คงแข่ง ไม่ได้ พี่เส่งเลยตังวางการ์ ้ ตนู ในรูปแบบพอกเก็ตบุ๊ค เพราะพอกเก็ตบุ๊คจะอยู่ในร้ านได้ นานกว่า เพราะเป็ นแบบ หนังสือการ์ ตนู เขียนปี นงึ อยู่บนแผงอาทิตย์ก็หายไปแล้ วเพราะการ์ ตนู วันนึงออกสิบกว่าเล่มยี่สิบกว่าเล่ม พอมี โอกาสก็เลยพิมพ์งานของตัวเองแล้ วก็เป็ นช่วงจังหวะที่ดีด้วยสำานักพิมพ์หลายที่มาหากันอย่างไม่ได้ นดั หมาย ก็ เลยดูคกึ คักขึ ้นมาเลยดูโชคดี

แต่ชว่ งนี ้ก็ดจู ะเป็ นช่วงที่การ์ ตนู ไทยกำาลังเบ่งบานจริงๆ เพราะมองไปทางไหนในร้ านหนังสือก็เจอแต่การ์ ตนู ไทย และแน่นอนหลายแต่หลายเล่มที่เห็นน่ะ ต้ องมีพี่เส่งเป็ นหนึง่ ในนันเสมอ ้ ฉันถามพี่เส่งว่า เวลาจะวาดการ์ ตนู สักหนึง่ เรื่ องนี่คิดนานไหม ? “ไม่ร้ ูเหมือนกันอย่างที่บอกเราไม่ได้ ตงใจเป็ ั ้ นนักเขียนการ์ ตนู ตังแต่ ้ แรก บางทีเรามีไอเดียอะไรก็ลอง

51

เขียนๆไม่ได้ ได้ ตงใจจะเค้ ั้ น เราก็จดประโยคๆ แบบประโยคนันจะมี ้ เรื่ องราวของมันได้ เราก็จดไว้ ก่อน แล้ วยิ่งมา ทำาในหนังสือกร์ ตนู มันแบบเราไม่ได้ คาดหวังแล้ วมันจะมีความไม่กดดันและมันจะสนุก คือช่วงแรกที่มีโจทย์บอก เรามีโควต้ าแค่นี ้เราก็จะเขียนได้ เลยแต่พอนานๆไปมันจะหมด หลังๆนี ้เหมือนจะเป็ นเหมือนประสบการณ์เขียน ไปนานๆจะรู้แล้ วว่าเราจะทำาได้ โดยที่บางโจทย์มาแบบประหลาด อย่างวอกกิ ้งถ้ าเขียนในยุคแรกๆเราอาจจะไม่ กล้ าเขียนเพราะว่าเป้นนามธรรมเยอะเราจะรู้สกึ กลัวแต่พอเราเขียนมาได้ 2 เล่มเราจะมัน่ ใจว่าเราไปได้ โดยที่เรา ยังไม่ร้ ูเลยว่าตอนรับปากการ์ ตนู จะออกมาเป็ นอย่างไรแต่ด้วยประสบการณ์เราจะรู้สกึ ว่าเราทำาได้ ” ฉันเชื่อนะ เพราะพี่เส่งมีสมุดไว้ จดอะไรตังเยอะแยะมากมาย ้ ตอนที่พี่เส่งหยิบออกมา ฉันยังแอบแซว เลยว่า “โอ้ โห..คลังสินค้ า” แต่ฉนั ก็คิดอย่างนันจริ ้ งๆ บางครัง้ ประโยคเพียงสันสร้ ้ างอะไรได้ มากมายนัก ฉันยัง แอบส่องในสมุดเล่มนัน้ เต็มไปด้ วยภาพร่างการ์ ตนู มากมาย เยอะแยะไปหมด ถามพี่เส่งว่า ทำางานทีใช้ เวลานานไหม พี่เค้ าบอกว่า เดี๋ยวนี ้มันบอกไม่ถกู บางเรื่ องโจทย์ให้ มาสอง เดือน สตอรี่ บอร์ ดของเราก็ต้องเสร็ จภาพในอาทิตย์นงึ แล้ วที่เหลือต้ องรี บทำา อย่างที่บอกเรื่ องแรกพลอตเราเยอะ ไงให้ เราก็เขียนได้ แต่พอช่วงไอเดียที่เราตุนไว้ มนั หมดอ่ะ แต่พอเราเติมปุ๊ บเราก็จะมีประสบการณ์เพิ่มด้ วย ที่ ผ่านมาก็ยงั ไม่เคยเลทเดทไลน์ แต่ถ้าไม่มีเดทไลน์ยเราก็เรื่ อยๆของเรา

“นักเขียนไส้ แห้ ง พี่ว่าไม่ หรอก อาชีพไหนๆ

มันก็ไม่ ปลอดภัยทัง้ นัน้ ”

พี่เส่งว่า เค้ าเคยคุยกับเพื่อนๆด้ วยกันนะประมาณว่าถ้ าจะมองกันลักษณะที่วา่ อาชีพไหนๆ มันก็ไม่ ปลอดภัยหรอกคืออย่างเราเป็ นสถาปนิกเราจบในช่วงฟองสบูเ่ ราก็สบายแต่พอช่วงไม่ปลอดภัยก็ไม่มีใครมาเป็ น หลักประกันเราได้ พอเรามาเป็ นนักเขียนการ์ ตนู เราก็เชื่อว่าถ้ าเราทำาแล้ วเต็มที่แล้ วพอมีกลุม่ แฟนที่ติดตามอยู่ บ้ างมันทำาให้ เรารู้สกึ ว่าอยู่ในจุดที่แบบว่าเสียวๆอยู่บ้างแต่ก็ยงั ไม่เลวร้ ายมาก เพราะงันเราเลยคิ ้ ดว่ามันอยู่ที่การ ประคองตัวเองไส้ แห้ งไม่แห้ ง จะดูแลตัวเองอย่างไงได้ เงินมาจะใช้ จะเก็บอย่างไงมันอยู่ที่การจัดการตัวเอง คงจะจริงแหละ ในสภาพเศรษฐกิจแบบปั จจุบนั ขึ ้นง่าย ลงง่าย ไปเร็วมาเร็ว เคลมเร็ว อาชีพไหน ก็เสี่ยง กันทังนั ้ น้ แต่การอยู่บนความเสี่ยง แต่ข้างในจิตใจยังมีสิ่งที่เราชอบ สิ่งที่เราอยากจะทำา มันก็นา่ สนที่จะลองเสี่ยง กันดูสกั ตัง้ การ์ ตนู ไทยก็มีเยอะ และก็มานานแล้ ว แต่ทำาไม ทำาไมการ์ ตนู ไทยไม่โด่งดังเป็ นที่นิยมเหมือนการ์ ตนุ ญี่ปนุ่ ฉันคิดเอาเองจากคำาตอบว่า อาจจะเป็ นเพราะวัฒนธรรมญี่ปนที ุ่ ่ไหลเข้ ามามาก แล้ วเราก็เปิ ดใจรับมันจน

52

กลายเป็ นความเคยชิน แม้ ว่าการ์ ตนู ไทยเองก็เริ่มจะบูม แต่ก็ยงั ไปสู้กระแสญี่ปนที ุ่ ่มาก่อนไม่ได้ “น่าจะเป็ นเพราะการ์ ตนู ไทยเพิ่งจะเริ่ม ล้ มแล้ วก็นิ่งไปนานเพิ่งจะลุกก็ล้มไปอีก การ์ ตนู ไทยเคยอ่าน ตังแต่ ้ เด็ก ไอ้ พวกการ์ ตนู ที่อยู่ในหนังสือการ์ ตนู ญี่ปนที ุ่ ่เป็ นพวกการ์ ตนู ประกวด พอจะมีคนปั น้ ขึ ้นมาปุ๊ บก็มีการ เปลี่ยนแปลงภายในสำานักพิมพ์ ตอนสุดท้ ายที่เพิ่งมาบูมในลักษณะพอกเก็ตบุ๊คสัก 2-3 ปี นี ้ มันก็ยงั อยู่ในช่วง เริ่มๆ อีกอยู่ดีจะบอกให้ มนั ไปบูมเท่าการ์ ตนู ญี่ปนน่ ุ่ าจะแยกกันอ่ะ อย่างการ์ ตนู ไทยที่ขายไม่คอ่ ยดีแต่มีดีกว่า การ์ ตนู ญี่ปนบางเล่ ุ่ มก็มี อย่างอัพ (ทรงศีล ทิวสมบุญ) ที่ตีพิมพ์ซ้ำาๆ เมื่อเทียบกับการ์ ตนู ญี่ปนบางเรื ุ่ ่ องอัพก็ดี กว่า แต่จะไปเทียบกับพวกนารุโตะคงไม่ได้ เพราะการตลาดเค้ าพร้ อม เมืองไทยนี ้ยังขาดคนที่ดแู ลเรื่ องการ ตลาด แต่ถ้ามองในแง่ที่มนั เพิ่งเริ่ มก็ถือว่าโอเคยังอยูใ่ นภาพที่ดี จะขึ้นจะลงเราก็คงยังเดาอะไรไม่ได้” พีเ่ ส่ งกล่า ว

“มันเป็ นผลพลอยได้ ท่ นี ่ ายินดีเป็ นมูลค่ าที่วัดไม่ ได้ เราจะเอาเงิน ร้ อยนึงให้ เค้ ามา แสดงความรู้ สึกแบบนัน้ กับเรา พันนึงหมื่นนึง บางทีมันก็ทาำ ไม่ ได้ พอเจอแบบนี ้ มันก็ทาำ ให้ นักเขียนแต่ ละคนมีความสุข”

พี่เส่งพูดว่า จะมีคนทักว่าเป็ นแนวที่พดู ถึงสังคมเมือง แต่นนก็ ั ้ เป็ นเพราะว่าพี่เค้ าเองคนเมืองด้ วยละ จะให้ ไปเขียนเรื่ องชนบลเราก็ไม่อิน เขียนการเมืองก็คงไม่แฮปปี ท้ ี่จะเขียน เป็ นคนชนชันกลางเหมื ้ อนกัน แล้ ว ทำาให้ เรารู้วา่ มันมีความถามบางอย่างที่มนั สะกิดในขึ ้นมา แต่อยู่จนกระทังคุ ้ ยกัยเราก็เล่าด้ วยคอนเซ็ปของ การ์ ตนู แล้ วก็สามารถทำาให้ เราเหมือนได้ คยุ กับคนอ่าน พี่เส่งบอกว่า อย่างเรื่ อง Bangkok มันก็คงเป็ นปมอะไร บางอย่าง มันก็ทำาให้ เรามาคุยกับคนอ่านด้ วยเรื่ องนี ้ เพราะงันมั ้ นคงด้ วยแวดล้ อม แล้ วเราอยู่ในสังคมแบบนี ้ ภาพเราเลยกลายเป็ นแบบนี ้ ฉันก็คิดอย่างนันเหมื ้ อนกัน ภาพที่พี่เส่งวาด ก็คือภาพที่ฉนั มองออกไปนอกหระจก มีคนเดินกัน ขวักไขว่ มีรถวิ่งไปมา นัน่ แหละใช่เลย “คงเป็ นที่เราชอบหยิบเรื่ องใกล้ ๆตัวมาปรุงแต่งให้ เป็ นเรื่ องแฟนตาซีหรื ออะไรก็แล้ วแต่ตามไอเดียของ เราตอนนัน้ แล้ วก็คงเป็ นเรื่ องของเทคนิคการเขียนด้ วยมังเราจะใช้ ้ เทคนิคที่มนั ดูไม่ฟฟู่่ ามากมันก็จะดูเรี ยบๆ ง่ายๆ เราชอบอะไรที่มนั ไม่เยอะมาก เพราะน้ องๆที่เป็ นนักเขียนที่จะเริ่มหลายคนเค้ าจะชอบรอให้ เทคนิค

53

สมบูรณ์พร้ อมก่อนบางทีกว่าจะถึงตรงนันงานมั ้ นก็หมดแล้ ว เรื่ องที่เราอยากเขียนเราเล่าด้ วยวิธีการที่พอดีๆก็ เพียงพอแล้ ว”

“การ์ ตูนสีเทาแบบแอบมีความหวัง” การ์ ตนู ของเรา น่าจะเท่าๆ หลายๆเรื่ องเราก็เอาเรื่ องดาร์ กๆมาเล่า แต่เรายังเล่าแบบมีความหวัง เรา รู้สกึ ว่าเราไม่ชอบอะไรที่มีดาร์ กมาก เอาเรื่ องที่มนั เลวร้ ายมาระบายออกทำาแล้ วเรารู้สกึ ทำาได้ ไม่ดีอะ่ เราไม่ได้ มี ความเชื่ออย่างนันด้ ้ วย เพราะเราก็เจออะไรมาเยอะ มันควรจะเป็ นวิธีการกระทำามากกว่ามากว่าวิธีคิด รู้สกึ ว่า เราควรจะมองโลกที่แบบว่า โลกแห่งความเป็ นจริงอ่ะ แต่เราควรจะเลือกทางที่ดีเพราะถ้ าเรามองโลกร้ ายเราร้ าย ด้ วยเหนื่อยเปล่าๆ แต่เราไม่ได้ เป็ นคนดีมาก ฉันหยิบหนังสือการ์ ตนู เรื่ อง โลกของเรา และ ที่นี่..มีชีวิต มาจากงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติครัง้ ก่อน ส่วนหนึง่ เป็ นเพราะว่าอยากดูงาน ที่พี่เส่งบอกว่า คิดและ วาดตังแต่ ้ สมัยมัธยม แต่หลังจากอ่านจบ ฉันก็ไม่ได้ รู้สกึ ว่ามันเอาท์ หรื อว่าล้ าสมัยแต่อย่างใด “มันเป็ นโปรเจคส่ วนตัว เราเริ่มทำาตอนที่ยังไม่ มใี คร คิดพลอตรื่ องตัง้ แต่ ช่วงเรี ยนตัง้ แต่ มัธยมปลายด้ วยซ้ำ า เราก็คดิ เล่ นๆไม่ ได้ คดิ จริงจังแต่ มันมีประเด็นอะไรที่เราแบบถ้ าเราเล่ าเป็ นการ์ ต ูน เราก็เล่ าได้ แน่ นอนก็เก็บๆไว้ ในใจบางที่คดิ เองลืมเองก็มหี ลังๆเลยต้ องจดไว้ บ้าง จริงๆเรื่ องโลกของ เราเนีย้ พอไปบอกให้ ใครฟั งมีแต่ คนบอกให้ เปลี่ยนชื่อแต่ เราชอบมาก เหมือนกับว่ าชื่อโลกของเราเนี ้ ยมันจะสะท้ อนอะไรบางอย่ าง บางคนบอกว่ างานการ์ ตูนหรื องานศิลปะเนีย้ เป็ นงานของศิลปิ น งาน ของคนทำาก็คือเรา เราก็เหมือนส่ วนที่หนึ่งไรเงีย้ ไอ้ คาำ ว่ าเรามันมีทงั ้ เรา ไอ้ ฉันกับเธอก็เป็ นเราได้ พอออกไปปุ๊บมันไม่ ใช้ ของเราคนเดียวแล้ วคนอ่ านอาจจะตีความเป็ นอีกอย่ างก็ได้ อาจจะชอบก็ได้ ไม่ ชอบก็ได้ มันก็กลายเป็ นโลกของเราทัง้ หมด มันเป็ นความหมายที่อ่านแล้ วเรารู้ สึกว่ าเราชอบอ่ ะ แล้ ว คำาว่ าโลกในภาษาอักฤษก็มีทงั ้ world กับ earth อีกคือเราจะมองโลกด้ วยธาตุวัตถุก็ได้ หรื อจะเป็ น คาร์ บอนออกซิเจนไนโตรเจนแต่ ว่าโลกมันก้ มีชีวติ ของมัน แล้ วมันก็สะท้ อนไดเดียคอนเซ็ปความคิด การทำางานของเราได้ ใครจะว่ าไงเราก็ไม่ เปลี่ยน ก็อย่ างที่ทุกคนบอกงานของนักเขียนทุกย่ างจะเต็มที่ก็ อยู่ท่ เี ล่ มแรกเต็มจนล้ นด้ วยซ้ำ าไป มันก็จริงเล่ มแรกมันจะมีทกุ อย่ างที่เราอยากจะบ่ นอยากจะเล่ าอยาก จะบอก แต่ พอมาทำาตีพมิ พ์ เราก็ต้องมาปรั บมาแต่ งตัด”

“ เราว่ าทุกอาชีพมันมีภาระทางสังคมทุกคนต้ องทำาหน้ าที่ของตัว เอง

54

ให้ ดีการ์ ตูนก็ทาำ หน้ าที่ของการ์ ตูนให้ ดีได้ ความเพลิดเพลินได้ แง่ คิด ได้ ความสุนทรี ” “เสน่ห์ตรงไหนนะหรอ ตรงที่เราได้ เป็ นนักอ่านคนแรกของเรา เรามีอะไรฟุ้งๆก้ อนๆที่ไม่ร้ ูว่าจะรวมตัวยัง ไงแล้ วพอเรารวมตัวได้ เราทำาเป็ นสตอรี่ บอร์ ดแล้ วเราจดเป็ นเรื่ องได้ มนั เกินความคาดหมาย เขียนไปเรื่ องๆบางแก บางตอนมันงอกเงยขี ้นมาเราว่าน่าจะตื่นเต้ นมันเป็ นเสน่หืที่ว่านักเขียนด้ วยกันเองจะเข้ าใจว่าเฮ้ ยมันมีความรู้สกึ ตรงเนี ้ยที่แบบว่าเราเจอขึ ้นมาได้ ไงพอทำาอย่างนี ้ได้ ปบมั ุ๊ นจะมีความสุขมากเลย นี ้เป็ นความสุขขันแรกของนั ้ ก เขียนเลยนะคือแบบพอเจออย่างนี ้ทุกคนมันเหมือนแบบประหลาดอ่ะ อยู่ๆก็เห็นก็มาเป้นรูปเป็ นร่างแล้ วพอมีฟีด แบ็คกลับมาเราก็ยิ่งรู้สกึ มีความสุขขึ ้นไปอีก” พอฟั งพี่เส่งพูดอย่างนี ้ ทำาให้ ฉนั นึกย้ อนกลับไปถึงวันแรกที่เราได้ พบกัน ฉันแอบเดาว่า คำาตอบของเขา คือการได้ พบกับนักอ่าน แต่พี่เส่งกลับหักมุมใส่ ทำาให้ ภาพไก่วนั นันที ้ ่พี่เส่งวาดให้ ในหนังสืออร่อยลอยเข้ ามาใน ความทรงจำา ฉันยังจำามันได้ ติดตา มันเป็ นภาพคอไก่ที่ถกู เชือด และที่สำาคัญ วันนัน้ พี่เส่งวาดจากจุดเริ่มต้ นคือ หยดเลือด ไม่ใช่หวั ไก่

“ควรมีเรื่ องที่อยากเล่ าเพราะว่ าผมเคยเขียนมาก่ อน บังเอิญผมมีเรื่ องที่อยากเล่ ามันเลยไปด้ วยกัน” “คนที่อยากจะเขียนการ์ ตนู ควรมีเรื่ องที่อยากเล่าเพราะว่าผมเคยเขียนมาก่อน บังเอิญผมมีเรื่ องที่ อยากเล่ามันเลยไปด้ วยกัน สมมติว่าไม่มีเรื่ องเล่ามันจะทำาอะไรไม่ได้ เพราะฉนันเราต้ ้ องมีอะไรมาใส่ เราต้ องเป็ น คนสังเกตเป็ นคนเปิ ดใจรับสื่อรับความคิดเห็นหลายๆด้ านแล้ วก็หาวิธีเล่าในแบบของเรา คือต้ องมีความรู้สกึ อยากเล่า ถ้ าอยากวาดเราไปทำางานอย่างอื่นก็ได้ ที่ได้ วาดแต่ถ้าเป็ นนักเขียนต้ องอยากเล่า แล้ วก็อย่ารี บร้ อน หลายคนต้ องรอเวลาอีกนิดนึงน่าจะดีกว่า หลายคนส่งรูปมาให้ คอมเม้ นมันเป็ นยังไงดีไหม ถ้ าวาดเล่นๆเราเชียร์ ทุกคนแต่ถ้าจะเอาไปขายมันอาจจะต้ องบ่มอีกนิดนึงนะให้ พร้ อมกว่านี ้ทำาให้ สมบูรณ์อย่างที่เราต้ องการอย่ารี บ ร้ อน” สำาหรับใครที่อยากเป็ นนักวาดการ์ ตนู พี่เส่งบอกว่า ที่ว่างหรอต้ องหาโอกาสด้ วยตัวเองคือเราก็บอกไม่ ได้ หรอกว่าเพราะก็มาแบบ ตอนเรากระโดดมานี ้มันก็ยงั มืดตึดตื๋อเลยอ่ะ คือเรายังไม่ร้ ูด้วยซ้ำ าว่าไอ้ ที่เรากระโดด ไปนะเหวมันลึกขนาดไหนตกไปตายหรื อเปล่ายังไม่ร้ ูเลย แต่เราก็ยงั เชื่อนะว่าถ้ าเราทำาให้ มนั เต็มที่แล้ วมันดีพอ มันก็ต้องมีคนเห็น เราก็ต้องลองทำาก่อนเวทีตอนนี ้มันก็ดีกว่าตอนที่เรามาเยอะ มีโอกาสกว่ายุคเราเยอะ

55

ฉันมองออกไปนอนหน้ าต่างอีกครัง้ ผู้คนยังเดินกันขวักไขว่ สาวคอสเพลย์ นักธุรกิจ เด็กวัยรุ่น พร้ อมเขม่า ควันดำาๆจากถนน ทุกคนต้ องไม่เชื่อแน่ๆ ที่ฉนั เห็นมันเป็ นการ์ ตนู ของพี่เส่งต่างหาก โลกสีทมึ ๆ แต่แฝงความ แฟนตาซี บางทีก็นา่ หลุดเข้ าไปใช้ ชีวิตดูบ้าง

ก่อนจะลากันฉันขอให้ พี่เส่งวาดรูปให้ เราสักรูปหนึง่ พี่เส่งยิ ้ม ไม่นาน พี่เส่งก็วาดเสร็จ ออกมาเป็ น สาว น้ อยบานตะไทอย่างที่เห็น สิ่งหนึง่ ที่ยงั คงเป็ นเอกลักษณ์ของพี่เส่งคงจะเป็ นความแฟนตาซีนี่ละ่ ฉันไม่ร้ ูว่าสำาหรับ คนอื่นศิลปะ จะให้ อะไร แต่สำาหรับฉัน แค่ได้ รับรู้ก็มีความสุขแล้ ว ฉันเองก็อยากจะนัง่ บนที่สงู ๆและมองสังคม ออกมาเป็ นงานสักชิ ้นดูบ้าง แต่คงไม่ใช่รูปภาพ และตอนนี ้ฉันก็คิดว่าฉันสร้ างมันเสร็จแล้ ว ฉันกำาลังนัง่ อยู่กบั พี่ เส่ง โดยที่พี่เส่งมองเป็ นภาพวาด แต่ฉนั มองเป็ นตัวหนังสือ

56

เบือ้ งหลัง เป็ นแฟนคลับการ์ ตนู ของพี่เส่งอยูแ่ ล้ วทีนี ้เลย ส่งอีเมลล์ไปบอกแกว่าอยากจะสัมภาษณ์แก ตอบตกลงแทบจะในทันที แล้ วแกก็นดั ไปเจอกันที่ หอศิลป์กรุงเทพ ตอนประมาณเที่ยงๆ วันนันก็ ้ ตื่นเต้ นมากที่ต้องมานัง่ คุยกับคนที่เป็ นไอดอลของเรา รู้สกึ เกร็ ง

57

ตอนแรกไม่ได้ บอกพี่เส่งไว้ วา่ จะให้ วาดรูป พอขอแก แกก้ อไม่ปฎิเสธ แกวาดให้ แต่บอกให้ เราไปเดิน เล่นกันก่อน แกเกร็ง แป๊ บเดียวประมาณ 30 นาทีก็วาดเสร็ จแถมน่ารักมากๆด้ วย วันนันก็ ้ ได้ เอา ข้ าวหมาก ขนมไทยไปให้ แกด้ วย เห็นแกไปอัพในทวิตเตอร์ ของแกว่า กินข้ าวหมากจากเราแล้ วรู้สกึ ร้ อนวูบวาบ ฮา

58

สับราง : รางรถไฟสีแดง \

4.30 ของวันที่ 5 ธันวาคม ฉันตื่นขึ ้นมาด้ วยความตื่นเต้ น ไม่หรอกแท้ จริ งฉันนอนไม่หลับต่าง หากคงเพราะวันนี ้เป็ นวันพ่อ มันคงทำาให้ ฉนั รู้สกึ ไม่ดีเท่าไหร่ที่จะออกไปเที่ยว มากกว่าอยูช่ วยงาน ที่บ้าน จริ งๆวันพ่อสำาหรับฉันมันก็ไม่คอ่ ยมีความสำาคัญมากนัก เพราะฉันไม่ได้ อยูก่ บั พ่อ ฉันจึงห่าง ไกลความรู้สกึ รักพ่อ แต่ก็มีอีกความรู้สกึ หนึง่ ที่คดิ ว่าใกล้ เคียง ก็คงเป็ นความรักจากลุง 6.30 ฉันเดินทางมาถึงสถานีรถไฟ ไม่นานตำ๋ว 5 ใบอยุใ่ นมือของฉัน แน่นอนมันเป็ นตัว๋ ฟรี จาก ภาษี ของเรา นัง่ คิดเล่นๆ นี่เราไปเที่ยว ยังใช้ ตวั๋ ฟรี มันน่าจะเป็ นแบบ คนกลับบ้ านให้ ฟรี คนไป เที่ยวเสียตังอาจจะรู้สกึ ดีกว่า รู้สกึ ว่าเราไปใช้ มนั ในสิ่งที่สิ ้นเปลืองยังไงไม่ร้ ู มองอีกด้ าน รัฐคงอยาก ให้ เราไปเที่ยว ควักเงินอันน้ อยนิดออกมาจับจ่ายให้ เฟื่ องฟูในเศรษฐกิจมัง้ ฉันคิดเอง

59

กำาหนดการ รถไฟจะออกตอน 7.45 มีคนเยอะมากกำาลังจะขึ ้นขบวนเดียวกับเรา ทริ ปนี ้ ฉัน ยอมรับว่าเราก็เริ่มรู้สกึ ว่าเราเห็นแก่ตวั มาก เราได้ ขึ ้นรถไฟก่อนที่จะมาถึงชานชาลา มันเป็ นความฟ ลุก ปนความเห็นแก่ตวั เล็ก ที่ฉนั ก็แอบรู้สกึ ผิด แต่อย่างน้ อยก้ มีที่สำาหรับเอาก้ นไปวางสำาหรับสมา ชิกทริ ปเราพอดิบพอดี แต่ภาพที่เห็นตอนหมูมวลมนุษย์แย่งกันขึ ้นรถไฟนัน้ ทำาให้ ฉนั นึกถึงภาพจากหนัง 2012 ยังไง ชอบกล ทุกคนต่างยื ้อแย่งกันเพื่อนที่จะไปหาที่นงั่ คนแก่ถกู ผลัก เด็กถูกเบียด ณ จุดนี ้ไม่มีน้ำาใจ ไม่แม้ แต่ฉนั ที่ก็อไม่ได้ เสียสละที่นงั่ ให้ กบั ใคร "แต่ฉนั ก็ลงตังไกล" ้ คนทังหมด ้ ต้ องนึกแบบนี ้แน่ๆ 8.45 เราออกเดินทางกันล่าช้ ากว่ากำาหนดไม่ร้ ูวา่ เกิดจากสาเหตุอะไร ...

12.30 เราเดินทางมาถึงสถานีสะพานใหญ่ หรื อสะพานข้ ามแม่น้ำาแคว จริ งๆแล้ วเราควรจะลง ที่นี่ แต่ด้วยเหตุผลงี่เง่าของแม่ทพั อย่างฉัน ฉันเลยบังอาจตัดสินใจแทนทุกคนว่า อยากจะนัง่ รถไฟ ข้ ามสะพาน เพราะถ้ าลงสถานีสะพานใหญ่ เราต้ องลงก่อนข้ ามสะพาน อีก ห้ า นาทีตอ่ มา มันเป็ น เวลาที่ฉนั มีความสุขเวลาที่ได้ อยูบ่ นสะพานข้ ามแม่น้ำาแคว โดยฉันยังนัง่ อยูบ่ นเบาะแข็งบนรถไฟ หายเมื่อยก้ นไปถนัดตา

60

ไม่ร้ ูความสุขของคนอื่นเป็ นอย่างไร แต่เวลาฉันได้ ทำาสิ่งที่อยากทำา แม้ มนั เป็ นสิ่งเล็ก มันก็ทำาให้ หัวใจพองโตอย่างไม่ร้ ูสาเหตุ มีคนที่หลบรถไฟอยุต่ ามที่พกั ระหว่างสะพาน ต่างจดจ้ องรอคอย เพื่อแชะภาพที่สวยที่สดุ ขณะที่รถไฟวิ่งผ่าน หัวใจพวกเขาคงกำาลังพองเหมือนกัน ไม่เกินห้ านาที ฉันผ่านจุดสูงสุดของทริ ปนี ้ ฉันคิดเองว่า กราฟความสุขของทริ ปนี ้ จะไม่ได้ มีจดุ สูงสุด แค่จดุ เดียวแน่นอน ฉันคิดเอาเองตามประชาหัวหน้ าทริ ปงี่เง่าว่า จะไปลงสถานีไหนสักสถานี ที่มนั ไม่หา่ งจากสถานีสะพานใหญ่มาก แล้ วขึ ้นรถยนตร์ กลับมา เป้นความคิดที่ดีเนอะ ฉันคิดเอง อีกอึดใจอะไรสักอย่างที่มนั นานมาก มันทำาให้ ฉนั เริ่ มรู้สกึ ว่าเราเดินทางมาไกลจากสะพานมาก และดูไม่มีทีท่าว่าจะถึงสถานีอะไรเลย ไกลมากจริ งๆ

สถานีถ้ำากระแซ ทำาให้ เริ่มลืมไป ว่าเรากำาลังตัดสินใจผิด ฉันเคยคิดว่า อยากมีกล้ องที่เท่า สายตาของเรา ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมีคยเคยคิดด้ วยเพื่อนร่วมทริ ปฉันพุดขึ ้น ใช่เลย ฉันอยาก บันทึกภาพที่เหมือนกับมองด้ วยตาตัวเอง มันคงจะไม่มีหรอก ถึงแม้ วา่ จะผ่านไปกี่ยคุ คงเป็ นเพราะ

61

ความต้ องการของธรรมชาติที่ต้องการให้ เราเก็บภาพที่สวยที่สดุ ไว้ ในความทรงจำามากกว่ากล่อง พลาสติดสี่เหลียมที่เก็บภาพได้ แค่ รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้ าเล็ก ถ้ำ ากระแซ ไม่ได้ สวย แต่ที่นา่ ประทับใจ คงเป็ น หมอนรถไฟ ที่โครงสร้ างของมันเป็ นไม้ ล้วนๆ เป็ นไปได้ ฉนั อยากจะลงที่สถานีนี ้มาก เพราะว่ามันสวยมากจริ งๆ แต่คิดๆไป เราอาจจะไม่มีรถยนต์ ไปต่อ ฉันจึงตัดใจไปลงสถานีน้ำาตก ไกลเหลือเกิน ไกลจนความไกล เริ่มเปลี่ยนเป็ นความกังวล ว่าสมาชิกจะเบื่อ แต่ก็ไม่มีใคร แสดงออกมาสักเท่าไหร่ สุดท้ ายเราไปลงกันที่สถานีน้ำาตก ซึง่ เป็ นสถานีสดุ สาย (ธนบุรี-น้ำ าตก) ไม่ร้ ู ว่าไกลจากสถานีสะพานใหญ่เท่าไหร่ แค่ติดเองว่า ประมาณ ร้ อยกว่ากิโล เพราะเรานัง่ มาตังเกื ้ อบ สองชัว่ โมง ฉันดีใจมากที่มนั ถึงแล้ ว ฉันรีบวิ่งลงมาหาหนทางเพื่อที่จะเดินทางต่อ แล้ วก้ พบว่าฉันต้ องจ่าย ถึง 800 บาทเพื่อเหมารถกลับไป เพราะไม่มีรถสาธารณะบริ การ แน่นอนทริ ปกระเป๋ าแบนแบบนี ้ไม่ ควรเอาตังค่าที่พกั ที่มีอยุน่ ้ อยนิดมาล้ อเล่น เราจึงหาหนทางใหม่ หนทางที่ดีที่สดุ ตอนนี ้ คือ นัง่ รถไฟเที่ยวเดิมกลับไป ซึง่ จะออกภายใน 15.55 เป้นเวลาไม่ถึง ครึ่งชัว่ โมงหลังจากที่ลงจากขบวนรถไฟมาเมื่อกี ้ บรรยากาศเดิมกลับมา แต่ที่ไม่เปลี่ยนไปคงเป็ นคงเป็ นความเชื่อใจของสมาชิกในทริ ปมากกว่า ฉันไม่ร้ ูสกึ เสียดายเวลาเลย เพราะภาพที่เราจดจำามันก้ ค้ มุ มาก ขากลับ เราได้ มีโอกาสสัมผัสถ้ำ า กระแซอีกครัง้ แน่นอนโขดหินนัน่ ทำาให้ ความสุขพองโตขึ ้นมาอีก ขากลับดูไวกว่าขาไปพอสมควร ไม่นานเราถึงจุดหมาย โชว์แสงสีเสียงคือ เป้าหมายของทริ ปนี ้ ฉันค่อนข้ างมัน่ ใจว่า คงไม่ทำาให้ ผิดหวัง

62

แต่ฉนั กลับคิดผิด รอบแรกคนเต็ม เราจึงไปต่อแถวเพื่อรอซื ้อรอบสอง ตอนนี ้เองที่ฉนั สัมผัสถึง ความเห้ นแก่ตวั ของมวลมนุษย์อีกครัง้ ฉันและเพื่อเข้ าแถวรอตังแต่ ้ สองทุ่มครึ่ง แต่แล้ วก้ อมีคนมา แซงๆ เบียดๆๆ ความสูงเท่าฉันจึงแทบทนไม่ไหว อยากจะตะโกนออกไปว่า "เมิงไปเข้ าแถวสิแว๊ เห็บหมาเอ๊ ยย!" ไม่มนี ้ำ าใจยิ่งกว่าบนนรถไฟ เบียดๆ แซงๆ

บุรุษเยอะแยะ แต่ไม่มีสภุ าพบุรุษ เพื่อร่วมทริปของฉันพูดถึง จุดเล็กๆ จุดเล็กๆที่คนไม่สนใจ กลายมาเป้นสังคมที่แก่งแย่ง แล้ ว มันก็ลกุ ลามไต่ระดับไปเรื่อย เหตุการณ์นี ้ คงเปนกิ่งก้ านใบของมัน

63

"นัง่ ตามเลขที่นงั่ " ถ้ าพูดอย่างนี ้การแก่งแย่งที่ผ่านมานันต้ ้ องได้ ที่นงั่ ที่ดีที่สดุ ใช่มะ คุณคิดผิด มันขายมัว่ ค่ะ ลำาดับการซื ้อของฉันไม่น่าจะเกิน คนที่ 30 แม้ จะมีคนมาแซงเยอะก้ อตาม แต่ที่นงั่ ฉัน มันกลับห่วยแตก อยูด่ ้ านหลังมีต้นไม้ บงั โอ้ นี่หรื อ การรอคอยที่แสนเศร้ า ไม่นานโชว์เริ่มขึ ้น จนทำาให้ ลืมความผิดหวัง ฉันมีโอกาสได้ ไปยืนในที่ๆคิดเองว่ามุมดี โดยไม่มี ใครด่าว่าบังเค้ า ถ่ายรูปเหล่านี ้ โดยไม่ร้ ูว่า มุมซ้ ายมีต้นไม้ ก็มนั มืด มองจากกล้ องมันมองไม่เห็น T_T แอบเสียใจเล็กๆ แต่โชว์ปีนี ้อลังการกว่าปี ก่อนๆ มีการทำาม่านน้ำ าแล้ วยิงภาพลงไป ดอ้ ว มันเจ๋งมาก เด็กเล็กข้ าง ต่างตกใจร้ องไห้ ฉันไม่รำาคานเสียงร้ องไห้ นนั่ หรอก แต่คิดว่ามันประสบความสำาเร็ จมากกว่า ที่นี่ไม่ เคยทำาให้ ผิดหวังจริงๆ หลับตาลง ฉันก็คดิ ว่าปี หน้ าฉันคงจะมาอีก มานัง่ ตรงที่ๆฉันเคยจองไว้ ที่ไม่มีต้นไม้ บงั และที่ๆ ไม่มีคนเห็นแก่ตวั ประโยคหนึง่ ดังมาจากเพื่อนร่วมทริบ "เราเสียเวลาซื ้อประสบการณ์ " ฉันเพิ่งจะเข้ าใจมันวันนันเอง ้ วันที่ทกุ คนยอมเสียเวลา 4 ชม. ไป กับความต้ องการงี่เง่าของฉัน ไม่ร้ ูวา่ ว่าทริปนี ้สุกเท่าทริปอื่นไหม เชื่อว่าแต่ละคนจะบอกว่ามันสนุก ถึงแม้ ว่าจะเป้นทริ ปที่ โคตรเหนื่อย ก้ ไม่เคยได้ ยินว่า "ไปเที่ยวมา ไม่สนุกเลย สักครัง้ " วันต่อมาฉันได้ ยินผู้หยิงแก่ๆคนหนึง่ บนรถเมลสายหนึง่ ในชายแดนกรุงเทพ เป้นประโยคที่เป็ น ประโยคที่เหมาะสำาหรับทริปนี ้มาก "อย่าเอาเปรียบสังคม" • •

ขอบใจเพื่อนร่วมทริป ขอบคุณสำาหรับสะพาน เหล่าเชลยศึก

64

65

เบื ้องหลัง คอลัมน์น้ ี เป็ นคอลัมน์ที่ชอบมากที่สุดเลยก็วา่ ได้ จุดเริ่ มต้นมันมาจากความชอบส่ วนตัว ของ งานสัปดาห์สะพานข้ามแม่นาแคว ้ำ เรี ยกว่าไปมาทุกปี และปี นี้กเ็ ช่นกัน เริ่ มแรก คุยเล่นกับรุ่ นพี่คนหนึ่งว่าเราจะไปทริ ปสะพาน นัง่ รถไฟไป ซึ่งพี่เค้าก็อยาก ร่ วมทริ ปด้วย ครั้งนั้นเราออกเดินทาง เช้าวันที่ 5 ธันวาคม วันพ่อพอดี ซึ่งเขาว่ากันว่า โชว์วนั นี้จะเจ๋ งที่สุด นัง่ รถไฟฟรี ตั้งแต่ 7 โมงเช้า ที่สถานีธนบุรี สักประมาณ บ่ายกว่า เราก็มาถึงสะพาน แต่ดว้ ย ความคิด แบบมึนๆ ที่อยากจะมีความรู้สึก ตอนนัง่ อยูบ่ นรถไฟและข้ามสะพาน ความคิดแบบมึนๆจึงทำาให้ตดั สิ นใจ อยูต่ ่อ บนรถไฟ พริ บตาเดียว เราก็กลายเป็ นนัง่ เลยไป เป็ น ร้อยๆกิโล ไปจนถึงสถานีนาตก ้ ำ ซึ่งเป็ นสถานีปลายทางเลย ทีเดียว ซึ่ งตอนนั้นเวลาก็จะเย็นแล้ว ที่พกั ยังไม่ได้หา ค่อนข้างกังวล กลัวเพื่อนร่ วมทริ ปเราจะเบื่อด้วย และเราก็ เดินทางกลับมาโดยรถไฟคันเดิมนัน่ แหละ ฮา แต่เพื่อนร่ วมทริ ปก็ไม่บ่นเลยซักคำา อุปสรรคของวันนั้นคือ คนเยอะมาก เพราะเป็ นวันพ่อ เยอะตั้งแต่แย่งกันบนรถไฟ ไปจนถึงดูโชว์ เรี ยก ว่าเจอคนเอาเปรี ยบกันทุกที่ เราก็เลย เอาตรงนี้มาเขียนดีกว่า พาเที่ยว คนเค้าเขียนกันเยอะแล้ว เราก็เลยเอาเรื่ อง เล็กๆน้อยที่คนไม่สนใจนัน่ แหละมาเรี ยบเรี ยง ให้รู้วา่ เราก็ไม่ควรจะทำาแบบนั้นในสังคมนะ แต่อย่างว่าแหละเรา มันก็แค่ปากเล็ก จะไปบอกคนทั้งประเทศก็ม่ได้ ก็ทาำ เท่าที่ทาำ ได้และกัน ส่วนความสนุกของทริ ปนี้ คงอยูท่ ี่ประสบการณ์การนัง่ รถไฟเลยนัน่ แหละ กลายเป็ นอะไรที่ตื่นเต้น ตื่นตา ตื่นใจว่า เราควรจะลงตรงไหนดี จะทำาอย่างไร ได้ตื่นเต้นกันตลอดทาง ถือว่าเป็ นทริ ปที่มนั ส์มาก

66

เบิกบาน ตลาดนัดไร้ แสงอาทิตย์ แต่ ไม่ ไร้ นำ ้ าใจและความฝั น ตลาดนัดไร้แสงอาทิตย์ แต่ไม่ไร้นาใจและความฝั ้ำ น ความน่าเที่ยวไม่อยูอ่ ยูท่ ี่สภาพของสิ้ นค้าและบริ การ แต่อยูท่ ี่คุณค่าของสิ่ งนั้น รับรองจะไม่เสี ยใจหากได้ลองมาสักครั้ง

กรุ งเทพมหานครที่ไม่เคย วิถีชีวิตตอนที่ไร้แสงอาทิตย์ของผูค้ น บางทีกช็ ่างน่าสนุกและน่าค้นหา วันนี้เรา จะพาไปรู้จกั กับพวกเขาให้มากขึ้น (ห๊า!! O..o) วันนี้เราไม่ได้จะพาไปรัชดา หรื อข้าวสาร แต่จะพาสถานที่ที่สามารถเรี ยกได้วา่ เป็ นสัญลักษณ์ของ ประเทศไทย นัน่ นคือ “สนามหลวง” จุดมุ่งหมายแรกของการเดินทางเราคือ “คลองหลอด” ตลาดนัดของมือสอง แล้วก็เดินข้ามไป “สนาม หลวง” ไป..เริ่ มเดินทางกัน

67

วันนั้นไม่รู้วา่ เป็ นอะไร เรายืนโงกเงกรอรถเมล์อยูท่ ี่อนุสาวรี ยช์ ยั ฯอยูน่ านพอควร อาจจะเพราะว่าค่อน ข้างดึกแล้วรถเมลล์เลยน้อย เราจึงตัดสิ นใจใช้บริ การพี่แท็กจะดีกว่า ไม่นานเราก็เดินทางมาถึงคลองหลอด วันนี้ตลาดดูจะคึกคักกว่าครั้งก่อนมาก อาจจะเพราะเวลานี้คงจะ เป็ นเวลาคล้ายๆกับเปิ ดตลาด ำ า “ถูกจริ งๆ” เป็ นร้านที่แบกับดิน ขายของ คลองหลอดเป็ นตลาดนักขายของเก่า ของมือสอง ราคาถูก ย้าว่ มือสองแทบจะทุกชนิด ไม่วา่ จะอยากได้อะไร เชื่อว่าต้องมีอย่างแน่นอน ตั้งแต่ชอ้ นสังกะสี ไปจนถึง รถมอเตอร์ ไซด์ (อันนี้พดู จริ ง) เขาว่าของมือสองน่ะ บางทีกเ็ ป็ นของที่ได้มาซึ่ งโดยวิธีที่ไม่ถูกต้องซักเท่าไหร่ แต่อย่างไรก็ดี ราคาย่อม เป็ นสิ่ งที่ชกั จูงใจ ชาวกระเป่ าแบนๆ อย่างเราไม่นอ้ ย (แค่กลัวจะมีสิ่งไม่มีชีวิต ที่สัมผัสได้ตามมาก็เท่านั้น --..--) สิ่ งของที่พอเห็นตามเลียบทางเดินตลอดรอบวงกลม(หรื อว่ารี )ของสนามหลวงนั้นก็มีหลายประเภท ตั้งแต่ หนังสื อเก่าๆ เครื่ องใช้ไฟฟ้ าเก่าๆ เสื้ อผ้าเก่าๆของเล่นเก่าๆ แต่ถึงแม้มนั จะเก่าแต่บางชิ้นก็ทาำ ให้เราหวนกลับ ไปนึกตอนวัยเด็ก ของบางชิ้นคุณค่ามันไม่ได้อยูท่ ี่เก่าหรื อใหม่ แต่คุณค่ามันอยูท่ ี่ความทรงจำาของเรากับของชิ้นนั้น มากกว่า คงเหมือนกับ การที่เด็กเล็กติดผ้าขนหนูนนั่ แหละ ถึงแม้มนั จะเน่าเพียงใด แต่วา่ เป็ นของที่คุน้ เคย มันก็ดี กว่าผ้าผืนใหม่ลายการ์ตูนวอลดิสนียอ์ ีก ทุกครั้งที่มาที่นี่ เรามักจะได้ของติดตัวกลับไปสักพัก อาจจะเป็ น

68

นักสื อเก่าๆ หรื อกางเกงมือสอง อย่างหนังสื อเก่าๆ จริ งๆไม่อยากให้เรี ยกว่าเก่าเลย หนังสื อเป็ นสิ่ งเดียวที่ไม่มีวนั เก่า (หมายถึงคุณค่านะ)ไม่มีวนั เชย เมื่อใดที่ได้เปิ ด อ่าน เราจะรู้ถึงความสดของมันอยูเ่ สมอ ต่างกันที่ เขาก็สดใน เวลานั้นมากกว่า และบางเล่มนี่กแ็ สนถูก อย่างน้อยสะสมหนังสื อเอาไว้กค็ งดีกว่าสะสมปื นปากกาเนอะ นอกจากร้านขายของมือสองแล้ว สนามหลวงยังเป็ นเวทีดว้ ย มีหลายคนที่จงใจมาไม่ได้มาเพื่อขาย แต่มา เพื่อสนุก อย่างชายคนหนึ่งเขามาเพื่อประลองหมาฮอส แม้จะมีเงิน 200 ของเราเป็ นตัวประกันก็เถอะ มันเป็ นการ ทำาเพื่อความสุ ขของเขามากกว่า เขาบอกว่า ถ้าชนะเขาได้ เราจะได้จากเขาอีก 200 รวมเป็ น 400 ซึ่ งฝี มืออย่างเราๆนี่ เล่นไปก็รู้อยูแ่ ล้วว่าแพ้แน่ๆ

บางทีถา้ การเดินตามความฝัน โดยที่ไม่มีเงินทองเข้ามาเป็ นตัวแปรสำาคัญ เชื่อว่า ตอนนี้หลายๆคนบน โลก อาจจะไม่เป็ นแบบนี้ แต่โลกสอนให้เรารู้วา่ เงินทองเป็ นของนอกกายที่ตอ้ งหาเก็บไว้ให้ได้มากที่สุด ผูค้ นจึง หันไปหาเงินทอง จนบางครั้งหลงลืมไปว่าเราเคยฝันอะไร อยากทำาอะไร “นี่สมศรี เธอโตขึ้นเธออยากเป็ นอะไร” “เราอยากเป็ นแม่คา้ ขายของมือสอง”

69

ทุกที(บางที)ชีวิตมันไม่ได้เป็ นไปตามความฝันเรา แต่ความฝันมันเป็ นสิ่ งที่ผลักดันให้ชีวิตมุ่งไปอย่างมี ความสุ ขมากกว่า แม้ยงั ไม่รู้วา่ ความฝันจะมาถึงเมื่อไหร่ เหมือนกับผูช้ ายที่เล่นหมากฮอสคนนั้น เขาต้องการเงิน และก็ตอบสนองความชอบ เงินสำาคัญต่อเขานะ ความฝันก็สาำ คัญ “เขา เท่ ที่สุดในสนามหลวงเลยแหละ” โอยย..ดราม่า จัง กดเปลี่ยนโหมก่อน ตื๊ด.. ของแปลกๆ ที่นี่กอ้ มีขายนะ (ไม่ใช่ความฝันหรอก ) ขายหมา??? มีคนมาขายหมาที่สนามหลวง แถม เป็ นหมาบ้านๆนี่แหละ แต่ดูหน้าตาและขนอาจจะมีลูกเสี้ ยวนิดหน่อย แถมยังเป็ นหมาลูกอ่อนอีก มองดูแล้วละเหี่ย ใจมากที่หมาน้อยผูไ้ ม่รู้อิโหน่อิเหน่ ต้องมาตกเป็ นเครื่ องมือในกลไกการเงินของแม่คา้ คนนั้น เราคงทำาอะไรไม่ได้ นอกจากสงสาร (อ่ะ ไหน่วา่ ไม่ดราม่าไง)

70

นอกจากของมือสองแล้ว ตามฟุตบาธยังมีของกินประปราย ตั้งแต่ผลไม้ไปจนถึงก๋ วยจับ๊ กลิ่นหอม ำ โอ้...ของโปรดเลย แต่ เราไม่มีมือถือ เพราะในมือเราถือมือถืออยู่ ยัว่ ยวนเป็ นอย่างยิง่ ข้าวโพดคลุกน้าตาล มือถือที่ราคา 100 บาท (อ่านว่า หนึ่งร้อยบาทถ้วน) เป็ นโนเกียรุ่ นเก่าๆจอขาวดำา แถมตอนซื้ อมาไม่มี แบตเตอรี่ อีก ลุงคนขายบอก “ขายตามสภาพน้อง” นะ

เราเลยได้มาแบบไม่ตอ้ งต่อ เดินยิม้ มาตลอดทาง ได้แต่หวังว่า คงไม่แถมสิ่ งไม่มีชีวิตที่สัมผัสได้มาด้วย

จบทริ ปนี้แบบห้วนๆ แต่หากใครอยากไปนี่ ให้ชวนผูใ้ หญ่ หรื อเพื่อนผูช้ ายไปด้วยก็ดี โลกที่ไร้แสง อาทิตย์บางทีมนั ก็น่ากลัวกว่าที่เราคิด คนดีมีเยอะ แต่คนเลวก็มีเยอะพอๆกับคนดี และอย่าลืมเอาไฟฉายไปด้วย น้า..เพราะว่ามันจะไม่ค่อยสว่างสักเท่าไหร่ ถ้าตาไม่ดี อาจจะได้เสื้ อสี ม่วงมา แทนที่จะสี ดาำ “ตาดีได้ตาร้ายเสี ยเน้อ..” “สนุกกับการเดินทาง แล้วอย่าลืมตามหาฝันไปด้วยและกัน”

เบือ้ งหลัง ได้มีโอกาสได้ไปเดิน คลองหลอดมาหลายต่อหลายครั้ง เมื่อมีรุ่นพี่ชวนครั้งนี้เลยไม่พลาดที่จะหยิบสมุด จด พร้อมทั้งกล้องถ่ายรู ปไปด้วย วันนั้นค่อนข้างมีอุปสรรค์หลายอย่างเพราะว่า รถเมล์พากันหยุดประท้วง รถเมล์เอ็นจีวี 4 พันคัน อะไรนัน่ ทำาให้วนั นั้น การเดินทางส่ วนใหญ่เราต้องใช้บริ การแท็กซี่ เป็ นหลัก วันนั้นเรา ไปถึงประมาณ เกือบๆจะ 4 ทุ่มแล้ว แต่ตลาดนัดคลองหลอด ก็ดูจะไม่มีวแี่ วว จะวายเลย คนกลับเยอะมากๆ ถึง แม้จะเป็ นตลาดนัดของมือสองก็ตาม ส่วนประเด็นที่เขียนนั้น มันเริ่ มต้นการการไปเห็นผูช้ ายคนหนึ่ง เค้ามานัง่ แล้วเขียนป้ ายท้าทายให้คนที่คิดว่าตัวเองเจ๋ งในการเล่นหมากฮอสมาประลองกับเขาแลกกับเงินนิดหน่อย ถ้าชนะ เขาได้ เราเห็นแล้วเรารู้สึกแบบ เค้าเจ๋ งดีนะ เค้าไม่ได้มาขอเรา แต่เขาแลกด้วยความสามารถ และก็ดูเป็ นความ รู้สึกที่อยากจะเอาชนะเล็กๆ

71

มองเผินๆอาจดูคล้ายๆเป็ นกลลวง เหมือนพวกหมองู แต่แปลกที่วนั นั้น ฉันกลับรู้สึกชื่นชมเขา ดู เหมือนว่า ที่ตลาดนัดแห่งนี้ ทุกคนเลยวัยแห่งการที่จะต้องตามความฝันแล้ว แต่กค็ งมีพคี่ นนี้คนเดียย ที่ทาำ ให้ฉนั คิดได้วา่ ขอแค่อยากจะเล่น อยากจะทำาอย่างที่เราอยากเป็ นไม่เห็นต้องแคร์สายตาใคร ก็เลยเขียนมาให้พอ้ งกับ การตามความฝัน

72

Open-อิฐ : แมวหัวแตงโม

เมื่อประมาณปี ก่อนได้ มีโอกาส เปิ ดหนังสือเล่มเล็กขนาดเหมาะมือเล่มหนึง่ หน้ าปกมีรูปแมวตัวเล็กๆ น่ารักๆ หลังจากนันไม่ ้ นานหนังสือนันก็ ้ ได้ เข้ ามาอยู่ในการครอบครอง ความเรี ยงน่ารักๆแต่ไม่หน่อมแน้ ม แถมแฝงคติเล็กๆน้ อย ผ่าน น้ องแมวสองตัว “แพนด้ า” และ แป๊ วแว๊ ” นางเอกสองตัวที่ถือเป็ นแรงบันดาลใจ ให้ เกิดหนังสือเล่มนัน้ และทำาให้ เราอยากพูดคุยกับเค้ าในวันนี ้

73

นอกจากความน่าจะแมวแล้ ว ใครเคยอ่านการ์ ตนู หัวแตงโมกันบ้ าง การ์ ตนู หัวโตเชิงปรัชญาที่โดนใจ สิงห์นกั อ่านหลายท่านวันนี ้เราจะมาแอบดูของรักของหวงของนักเขียน หัวไม่โตเหมือนการ์ ตนู “โตโต้ ” องอาจ ชัยชาญชีพ แต่ครัน้ เราจะติดต่อขอสัมภาษณ์แมว เกรงว่า เราอ่านจะโดนเจ้ าแป๊ วแว๊ ว ข่วนหน้ าเอา เราจึงขอคุยกับ เจ้ าของดีกว่า

74

ทราบมาว่าคุณโตโต้ ชอบเลีย้ งแมว ไม่ ทราบว่าตอนนีม้ ีกตี่ ัวแล้ ว ชื่ออะไรบ้ าง ไม่รู้วา่ ชอบเลี้ยงรึ เปล่า? มันเป็ นเรื่ องบังเอิญมากกว่า แต่เลี้ยงแล้วก็ผกู พันนะครับ, มีสองตัวครับ ชื่อ "แพนด้า" กับ "แป๊ วแว้ว"

แต่ ละตัวมีที่มาอย่ างไร จุดเด่ นของแต่ ละตัว

"แพนด้า"ช่วยมาจากดงหนามข้างทางครับ ตอนนั้นยังตัวเท่าลูกหนู ตอนนี้ตวั เท่าลูกวัว ลายก็เหมือน วัว อ้วนขี้เกียจ เอาแต่ใจ แต่กน็ อนด้วยกันทุกคืน "แป๊ วแว้ว"รับมาจากมูลนิธิอะไรสักอย่างจากงาน CAT SHOW ตัวดำาท้องขาว สวมถุงเท้าขาวมาตอน จิ๋ว ๆ เหมือนกัน ซนมาก ฉลาดมาก ขี้ตื่นด้วย

ตัวไหนตัวโปรดที่สุด เพราะอะไร โปรดทั้งคู่แหละครับ มีแค่สองตัวเอง เพียงแต่จะเล่นได้คนละแนว แป๊ วแว้วจะอยูไ่ ม่สุขให้วิ่งคาบ ำ นได้ เนื้อแน่น ไม่หนีไปไหน ของได้แพนด้าออกแนวปล้าเล่

เรียกว่ามีแมวเป็ นแรงบันดาลใจให้ กบั หนังสื อ “ความน่ าจะแมว” เลยไหม อย่ างไร แน่นอน! ทั้งหมด!

75

วีรกรรมเด็ดของแมวที่โตโต้ ไม่ มีวนั ลืม ปลุกตอนแปดโมงเช้าทุกวัน ทั้งที่เมื่อคืนเรานอนตีหา้

คนไหนชอบเลีย้ งอะไรก็จะเหมือนสิ่ งนั้น พีโ่ ตโต้ คิดอย่ างไร เมี้ยว ๆ ๆ ม้าว ๆ ๆ

คิดว่าแมวมีส่วนช่ วยในการสร้ างแรงบันดาลใจมากน้ อยแค่ ไหน อย่ างไร ท่วงท่ามันดูแล้วเพลินดีครับ ทำาให้ใจสงบ พอสงบก็ได้คิด ได้คิดก็คิดได้

ถ้ าจะออกแบบแป๊ วแว๊ว เป็ นการ์ ตูน หน้ าตา และ คาแร็กเตอร์ เป็ นอย่ างไร ก็คงหน้าเหมือนแมวแหละครับ ^^

มีแผนจะทำาไหม การ์ ตูนแป๊ วแว๊ว ยังไม่มีครับ

หลังจากสุ นัขรำาพึง ในอนาคตรจะมีผลงานอะไรให้ ได้ ชมกัน ก็คงจะเป็ นนิทานภาพน่ะครับ แต่คงอีกสักพัก ขออุบไว้ก่อนละกัน

76

ถ้ าสมมติแป๊ วแว๊วพูดได้ อยากจะพูดอะไรกับเค้ า ทุกวันนี้กค็ ุยกับมันอยูท่ ุกวัน คงคุยปกติ

อกจากแมวแล้ วมีของรักของหวงอย่ างอืน่ หรือไม่ คืออะไร ไม่ค่อยมีของหวงอะไรครับ

สมมติว่าจะให้ เขียนการ์ ตูน เรื่องที่มแี มวแป๊ วแว๊วเปนตัวเอก จะมีเรื่องราวเป็ นอย่ างไร ให้แป๊ วแว้วเป็ นนังแมวป่ าสุ ดเซ็กซี่

แม้ จะเป็ นแมวตัวเล็ก แต่ กเ็ ป็ นแหล่ งสร้ างแรงบันดาลใจได้ อย่างมากมาย คงจะต้ องขึน้ อยู่กบั สายตาของ เราด้ วย ว่าอยากให้ เค้ าเป็ นเพียงแค่ สัตว์เลีย้ ง หรือเป็ นพลัง บางทีการผ่อนคลาย จนจิตรู้ สึกสงบ ความสำ าเร็จก็ลอย มาใกล้ ๆแล้ ว

เบือ้ งหลัง คอลัมน์น้ ีต้งั ใจจะเปิ ดกรุ ของรักของหวงของคนดัง นึกไปนึกมา เคยอ่านหนังสื อความน่าจะแมวของโต โต้ องอาญ ก็เลย ตัดสิ นใจไปสัมภาษณ์ และพอดีกบั ช่วงนั้นแกไปออกงาน a book street fair 2010 พอดี เลยก็เลยไปที่งานนั้น นัง่ คุยกัน พี่เค้าก็เชียร์ให้ซ้ื อเสื้ อที่แกขายในงานมาด้วย ก็หลงคารมซื้ อติดกลับมา ช่วงที่ถามก็ถามไปคน ก็มาซื้ อของไป หยุดแจกลายเซ็นบ้างอะไรบ้าง ส่วน รู ปนี่ พี่โตโต้ ส่ งมาให้ทางอีเมลล์ อุปสรรคอีกอย่างที่ค่อนข้างใหญ่กค็ ืน งาน a book street fair วันนั้นเป็ นงานที่มีท้ งั หนังสื อ และ ดนตรี ดว้ ย ซึ่ งแน่นอนว่า คอนเสิ ร์ต เสี ยงดังมาก ค่อนข้างสมาธิหลุดพอสมควร ส่วนพี่โต้ แกก้อเป็ นคนพูดน้อย ด้วย ก็เลยกลายเป็ นบทสัมภาษณ์อย่างที่เห็น เมื่อมีวตั ถุดิบน้อยก็เลยต้องมานัง่ แก้ไขปัญหาว่าทำาอย่างไรดี ก็เลย หันกลับไปใช้มุกเก่า นัน่ คื อทำารู ป การ์ตูนนัง่ คุยกันซะ ทีแรกกลัวเหมือนกันว่า คนอ่านจะเข้าใจว่าเป็ นคอลัมน์เดียวกับห้องรับแขก แต่ถา้ ได้อ่าน จะ รู้วา่ อันนี้เป็ นคอลัมน์เปิ ดของลับของหวง

77

จงเติมคันในช่องว่าง:4 ( สี่ )

หลังจากเมื่อวานสิงโตน้ำ าเงิน เชลซี โดนถล่มไป 4-2 เราก็เริ่มรู้สกึ หวัน่ ไหวไม่มนั คงเท่าที่ควร เราเลยหัน มาคิดว่า มันยังเหลืออีกหลายนัด เอ๊ ย รู้สกึ ว่าเลขสี่มนั น่าจะมีอะไร (เกี่ยวกันหรอ ฮา.. นัน่ แหละ มาเข้ าเกม เถอะ) นัน่ สิ มันน่าจะมีอะไร วันนี ้เลยอยากให้ เพื่อนๆมาเติมคำาคันๆลงในช่องว่างกันดีกว่าว่า นึกถึงเลขสี่แล้ ว นึกถึงอะไรกัน เลข 4 ในความเชื่อของคนจีน คนจีนจะไม่ชอบเลข 4 เพราะออกเสียงคล้ ายกับคำาว่า “ตาย (ซี ้)” ใน ภาษาจีน เลข 73 กับ เลข 84 ถือว่าเป็ นเลขอัปมงคล โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำาหรับผู้สงู อายุ เพราะเชื่อกันว่า “ขงจื ้อ” เสียชีวิตเมื่ออายุ 73 ปี และ “เมิ่งจื ้อ” เสียชีวิตเมื่ออายุ 84 ปี ก็ขนาดนักปราชญ์ผ้ ยู ิ่งใหญ่ยงั ไม่สามารถข้ ามพ้ น ตัวเลขนี ้ไปได้ คนธรรมดายิ่งไม่ต้องพูดถึง ดังนัน้ ผู้เฒ่าผู้แก่เมื่อมีอายุ 73 ปี หรื อ 84 ปี ทังตนเองและลู ้ กหลานก็ จะหลีกเลี่ยงไม่กล่าวถึง ส่วนเลข 4 ในความเชื่อของชาวญี่ปนถื ุ่ อ ว่าเป็ นเลขไม่ดี เนื่องจากในภาษาญี่ปนุ่ 4 ออกเสียงเป็ น “ชิ” ซึง่ ความตายในภาษาญี่ปนก็ ุ่ ออกเสียง “ชิ” เช่นเดียวกัน เรี ยกว่าออกเสียงคล้ ายกันมาก ดังนัน้ เลขที่ห้องตามอ พาร์ ทเม้ นต์หรื อตามโรงแรมในประเทศญี่ปนจะข้ ุ่ ามเลข 4 ไป มีแต่ห้อง 1, 2, 3 ห้ องต่อไปเป็ นเลข 5 โดยที่จะไม่มี ห้ องหมายเลข 4 ให้ เห็นเลย สำาหรับเราเองให้ คิดถึงอะไรสี่ๆ คงเป็ น เกรด 4 มัง้ อาจจะเป็ นเด็กเรี ยน ก็เลยไฝ่ ฝั นว่าจะมีตวั เลข 4 มา อยู่ในสมุดพกไปให้ พ่อแม่ได้ ชื่นชม(ซึง่ ก็ไม่คอ่ ยมี) ทีนี ้เราก็เลยไปสอบถามมาว่า พูดถึงเลขสี่จะอยากเติมคำาคันๆอะไรกัน

78

สี่ ลอ้ เล็กร่ วมบริ การ (หรื อที่เรี ยกกันว่า "กระป๊ อ") กรุ งเทพวิ่งเกลื่อนเลยนะเออ โดยเฉพาะแถวฝั่ง ธนบุรี จาก นายสถานี NGarage · ชายสี่ หมี่เกี๊ยว ฮ่า จาก colourful community ำ าแล้วไง] จาก i-KornCoins · สี่ หอ้ งหัวใจ ~ [ออกแนวน้าเน่ · สี่ สันต์บนั เทิง(สด) นั้นมัน สี นี่หว่า 55 ต้องนึกถึงเดือน 4 เมษา ดิวะ่ สงกรานต์อ่ะๆๆ ( พี่คะ นัน่ มัน 14 เมษา ค่ะ -,.- ) จาก Mcarty · ห้อง 1/4 2/4 3/4 ห้องที่เรี ยนอยูใ่ นอดีต และห้องที่เรี ยนอยู่ ณ ปัจจุบนั ซึ่ งเรากำาลังจะแยกจากมันไป แล้ว TT^TT จาก penny · [ไปไม่กลับ] [หลับไม่ตื่น] [ฟื้ นไม่มี] [หนีไม่พน้ ] จาก zkrap · เทวทูตทั้งสี่ สี่ คิว้ หลักสี่ และบ้านเลขที่ 4 ซอยพรี เว็ตจ้า (เขียนทีไรต้องมีแฮร์รี่ฯ โผล่มาทุกที ) จาก ·

igwidgeon · กลุ่มเพื่อนตอนม.ต้น (มี4 คน),วันเกิดเพื่อน (เพื่อนเกิดวันที่4) ,สี่ แยกไฟแดง ,44 (ชื่อวงดนตรี ) จาก : : The AoM : : · จตุรซึ นค่ะ ...หลุยส์ ชานะ นางิ ไทกะ จะมีคนตอบไปรึ ยงั หว่าาา จาก ซึ นเดเระ

สี่ คิ้ว (เอ๊ะ~ มันสี่ คิ้ว หรื อ สี คิ้ว กันนะ) ฮ่าๆๆ จาก ★l l.::sakimamo::.l l★ · สี่ สิบ.... อายุสาวใหญ่ จาก Aerial : find sth. · ห้องเรี ยน อยู่2/4.... แล้วก้ตายเพราะใกล้เคียงกับซี้ จาก Taroner แห่งลัทธิสาวแบน!! · วันที่ 4 เดือน 4 วันเกิดตัวเอง จาก MiMi382YaYah · ชายสี่ หมี่เกี๊ยว จาก MoMoJunGKunG · F4 จาก อีฟ · สี่ หอ้ งหัวใจ!! //วิง่ ไปอ้วก จาก Pisaj-Elf ♥ZoSan♥8059♥ · ถ้าบอกว่าคำาแรกที่ผดุ ขึ้นมาในหัวหลังจากเห็นคำาถามเลยคือคำาว่าตายอ่ะ แหะๆ จาก Kuren_ ำ กที่ใฝ่ ฝัน ฮ่ะๆๆๆ จาก Gena · "สี่ สิบแปด" น้าหนั · สี่ สิบยังแจ๋ ว จร้า จาก jajar · 4 = shi (ตาย) ค่ะ (ดูมนั นึกถึงอะไรเนี้ ยยยยย) จาก Leveret J.V. Cross · เกรดสี่ ,ปัจจัยสี่ ,อริ ยสัจสี่ ,สี่ จตุรเทพ (เคียว, คุโรมาตี้) , เลขประจำาตัวนักเรี ยนของตัวเอง (มีเลขสี่ หลายตัว ฮา) แล้วก็ เบอร์โทรศัพท์ของตัวเอง มีเลขสี่ ลงท้าย จาก 【ナイス】*ŋąϊšǖ · สี่ นาที(4Minute) ค่ะ จาก тωоu.иоκч* · ชายสี่ หมี่เกี้ยว ได้ป่าวอะค้าบ จาก i-musicale · อิสลาม(มีภรรยา 4 คน) จาก 9rockky Reverlution · อริ ยสัจ 4 จาก vincentvictor · คณะสี่ สหาย (พล นิกร กิมหงวน และดิเรก) จาก พงศ์ สระ ทอน · เย็นตา 4 เส้นใหญ่ เลือดไม่ตอ้ ง !!! จาก haamaan · นึกถึงเลขสี่ แล้วนึกถึงเลขสอง ใส่แควร์รูดด (เพื่อ?) จาก mils12 · อุลคิโอร่ า!!! จาก Kcoz ' · สี่ กมุ าร ,สี่ แยก ,สี่ พระยา ,สี่ เหลี่ยม, โคลงสี่ สุภาพ , สี่ แพร่ ง , แปดหมื่นสี่ พนั พระธรรมขันธ์ จาก แดง น้อย ·

79

สี่ เม็ก ไหนน้องนิวลองแลบลิ้นซิ จาก ป้ าอ้อย · ฉี่ .... จาก อย่าไปกลัว อย่าได้แคร์ · สี่ อย่างความเป็ นคู่แท้ ศีล ศรัทธา ปัญญา ความเชื่อ จาก ศรี ลงั กา · 2 กำาลัง 2 หาร 2 บวก 2 ลบ 4 คูณ 5 บวก 5 ลบ 3 คูณ 4 หาร 2 จาก นี่ผมคิดเยอะไปรึ เปล่า?? (เด็ก ส่ งแก๊ส) · ปวด 4 จิง เด๋ วมา จาก ~อย่ามาแกล้งเอาใจ~ · อริ ยสัจสี่ จาก โลกไม่กลม · สะสะสะสะสะสี่ สี่สี่สี่สี่ ผะผะผะโผมมตะตะตะตะติด อะอะอะอ่าง จาก มะอึกคุง · ปี 4 กะ 4 ปี ไม่จบสักที จาก ผูห้ ญิงขี้เล่า · กล่อง นึกถึงความสมดุล จาก นกไร้ขน · ปาเข้าไป สี่ สิบ แล้วยังไม่มีผวั จาก ใหญ่โฟใส่ ตบั · 14 อีกครั้ง*-* จาก แมวโหด · สี่ เต่าทอง the beatles จาก bluestarfish · รักใสใสหัวใจสี่ ดวง นึกถึง F4 เหอะๆ จาก BIRTH_JA · 4 เซี ยงๆๆๆ ฉี่ ๆเฉี ยงๆๆๆ *0* 4 บ่ไหเยหิ น บ่เป็ นหยังดอกกก *0* จาก -*- (Dsu) ำ ่ จาก karinne · น้าซาสี · สี่ เสาเทเวศร์ และก็ สี่ ....สาม....สอง....หนึ่ง....TAKE OFF (ปล่อยจรวด) จาก adial · 4 สาวผูห้ ญิงถึงผูห้ ญิง ป้ าปุ้ ย นีน่า ไก่ กาละแมร์ สิ บ "14" กุมภา วันวาเลนไทน์ "สี่ " สิ บยังแจ๋ ว "สี่ " สิ บห้าหยกๆ "สี่ " สิ บหกหย่อนๆ ID "4" จูเลียส "สี่ " ซาร์ มีฟันเหลืออยู่ "สี่ "......ซี่ ปล. เกรี ยนไปหน่อย ขอโทดด้วยนะคระ ฮ่าๆ จาก ลูกชิ้น · สี มุมเมือง จาก เฮียโด ·

แบบฝึ กหัด จงเติมคันในช่องว่าง

สวัสดีครับชื่อ____ครับ เพราะว่าผมเป็ นลูกคนที่____บ้ านผมอยู่____คิ ้ว ไม่ใช่ครับ แม่บอกว่าผม ออก เสียงผิด ต้ องออกเสียงว่า สีคิ ้ว คงเป็ นเพราะตอนนี ้ผมมาอยู่ที่สุ 1000 ตังนาน ้ หลายคนสงสัย ทำาไมผมต้ องพิมพ์ ตัวเลขด้ วย ผมชอบครับ เพราะมันมีเลขศูนย์ตง____ตั ั้ ว หลายคนเถียง มีสามตัว ใช่ครับสาม ผมกวนตีน ผมอยู่ ซอย____ทับสามครับ จริงๆผมอยากอยู่ซอย____ทับ____มากกว่าแม่ผมบอกว่า บ้ านตรงนันแพงราคา ้ ตัง____ล้ ้ าน ผมเลยมาอยู่ตรงนี ้ แม่เล่าให้ ฟังว่า ตอนเด็กผมชอบกินก๋วยเตี๋ยว________ครับ ร้ านอยู่ตรง ____แยกพอดี แม่บอกว่า ของผมต้ องลูกชิ ้น 22 หรื อว่า____ลูกนัน่ แหละครับ แม่บอกว่าผมกวนตีนครับ จริงๆผม รู้ตวั นะครับ ตอนป.____แม่บอกผมว่า สมุดพกผมเกรด____ทุกตัวเลยครับ แม่ดีใจมากแต่หลังจากนันแม่ ้ ก็เอา สมุดพกฟาดหน้ าผม แม่บอกว่า ไอ้ ____นี่มนั สมุดพกใคร หน้ าปกมันเลขที่ 25 ครับ ส่วนผมนันเลขที ้ ่2____ ครับ หลังจากนันแม่ ้ ก็ชื่นชมผมอีกครัง้ ครับ ว่า ไอ้ ____มึงจะเลี ้ยงควายหรื อจะเรี ยน ฮา แม่ดชู มผมจริงจังจนผมกลัว

80

ครับ พอโตมาตอนม.____ผมมีแฟนคนแรกครับ เธอเลขที่3____ ชื่อวันศรี คบกันมา 4 ปี ครับ แล้ ว วันที่1____ วาเลนไทน์ครับ ผมชวนวันศรี ไปดูหนังครับเรื่ อง____แพร่ง ครับ ตอนดูได้ สกั พักรู้สกึ ปวด____เอ๊ ย ปวดฉี่ครับ ผม เลยเดินออกมา หลังจากนันผมก็ ้ ไปเจอกับผู้ชายอีกสามคนครับ พวกเค้ าดูสนใจผมมาก เขาบอกว่า ผมคือคนที่ คูค่ วรจะเป็ นเอฟ____ ครับ เอฟโฟร์ น่ะแหละครับ แต่ผมปฏิเสธเขาไปครับ ผมกลัวว่า วันศรี จะโกรธ เพราะว่าเย็น นี ้ว่าจะพาวันศรี ไปกินเย็นตา____ ฮา เย็นตาโฟ น่ะครับ แน่นอน ผมนัง่ โต๊ ะ____ ผมกำาลังคีบลูกชิ ้นลูกที่____เข้ า ปาก รถบรรทุกทะเบียน 44 ก็วิ่งเข้ ามาในร้ านครับ ไม่นานผมกับวันศรี ก็____เอ๊ ยซี ้ ครับ ไม่ใช่ซี ้กันนะครับ แต่ซี ้ แหงแก๋เลยล่ะครับ วันศรี โกรธผมครับ เธอว่าเพราะผมเธอจึงต้ องตาย แต่ชว่ งนี ้เธอก็เพลาๆแล้ วครับ เธอบอกว่า ให้ พาเธอไปเดินเล่นที่____แยก เธอชอบครับ เออยากแก้ แค้ นรถบรรทุกที่ชนเธอ ส่วนผมนันก็ ้ ชอบเข้ าไปโรงหนัง ครับ ชอบไปดูหนัง โรง____แถว____ ครับ ว่างๆก็ไปเจอกันนะครับ

เบือ้ งหลัง คอลัมน์น้ ี ตั้งใจ จะลองไปหา คำาอะไรมาซักคำานึง ในแต่ละเดือนเพื่อให้เพื่อนๆ ได้คิดกันต่อไป เราก็ นึกกันอยุน่ านว่าจะเอาคำาว่าอะไร นัง่ นึกไป เอาตัวเลขไหม ก็เลย ตกลงเอาเลข 4 เพราะว่า เห็นว่ามีเยอะดี ก็เลย กลายเป็ นคอลัมน์น้ ีข้ ึนมา วิธีทาำ ก็มีการไปตั้งกระทูไ้ ว้หลายที่ ทั้งพันทิป และ เอ๊กทีน ว่า ให้นึกถึงคำาที่เกี่ยวข้องกับเลข 4 นึกถึง อะไร ก็มีคนเข้ามาตอบกันเยอะมากๆ และทีน้ ีเราก็เอ๊ะ จะทำายังไงให้ตรงคอนเซ็ปต์ จงเติมคันในช่องว่าง เราก็ เลย ทำาแบบฝึ กหัดให้ได้เติมคำาคันๆกัน

81

Oh !! Sara you can do it ตอน แต่ งตัวตุ๊กตา เมื่อวันก่อนเหลือบไปเห็นตุ๊กตาน้องหมาน้อยน่ารักตัวหนึ่งตรงมุมห้อง เห็นแล้วก็น่าสงสารตุ๊กตาตัว อื่นมีเสื้ อผ้าสวยๆใส่ วันนี้กเ็ ลยจัดการทำาตัวเป็ นดีไซน์เนอร์จาำ เป็ นให้ตุ๊กตาน้องหมาซะเลย แต่ เราก็ไม่ตอ้ งมี พิธีรีตองอะไรให้ยงุ่ ยากเอาแบบที่ง่ายและสะดวกต่อมือสมัคร เล่นอย่างเราขั้นตอนก็ไม่มีอะไรทุกคนสามารถทำา ตามได้แน่นอนเลย ก็เริ่ มจาก 1. หาอุปกรณ์ตามรู ปเลยนะคะ ก็มีผา้ สี ต่างๆตามใจชอบเลย เข็มและด้าย กรรไกร กระดุม กาว และที่ ขาดไม่ได้ตุ๊กตาที่น่าสงสาร กี่ตวั ก็ได้ ถ้าอยากให้มีเพื่อนเยอะๆก็ทาำ หลายตัวๆ ทำาเป็ นครอบครัว สุ ขสันต์เลยก็ได้ไม่วา่ กัน

1. นำาตุ๊กตาที่เราจะทำาการแต่งตัวให้มาวัดตัวเพื่อตัดชุดให้เข้ากับรู ปร่ างของตุ๊กตาของเรา ก็จะมีวดั รอบ เอว รอบอก ความยาวตัว ความยาวแขนและขา และวัดรอบแขนและขา วัดๆๆๆวัดอะไรก็วดั ได้เลย ฮ่า...ละเอียดได้เท่าไหร่ ยิง่ ดี แต่แนะนำาให้วดั เกินๆไว้สักหน่อยเผื่อเวลาเย็บจะได้พอดีตวั ตุ๊กตา 2. เมื่อเราวัดส่ วนต่างๆเสร็จแล้วก็จดั การตัดผ้าที่เราเตรี ยมไว้ได้เลย เริ่ มจากเสื้ อตัวในสี แดงแป๊ ด ตอนนี้ อาจจะยังดูไม่เหมือนเสื้ อ แต่รับรองพอไปอยูบ่ นตัวตุ๊กตาน้องหมาแล้วน่ารักทีเดียว

82

1. จากนั้นก็เป็ นกางเกงตัวเก่งก็ตดั ผ้าตามที่เราวัดเอาไว้เลย เสร็จแล้วก็จะได้กางเก่งขาเดฟวัยรุ่ นจริ งๆ

83

1. เมื่อเราทำากางเกงให้ตุ๊กตาน้องหมาแล้ว ตอนนี้เทรนเกาหลีกาำ ลังมาแรง เราก็อย่าให้ตุ๊กตาน้องหมาของ เราตกเทรน ทำาเสื้ อตัวนอกสไตล์เกาหลีให้ตุ๊กตาน้องหมาของเราซะหน่อย ก็ตดั ผ้าตามที่วดั จากเสื้ อตัว ในแต่ไม่ตอ้ งเอาแขนมานะ

1. ขั้นตอนต่อไปก็เข้าสู่ ข้นั ตอยเย็บแล้วละ ก็เริ่ มจากเสื้ อตัวในดูแบบจากเสื้ อจริ งๆของเราก็ได้แล้วเย็บตาม เลย กางเกงและเสื้ อตัวนอกก็เช่นกัน แต่ พิเศษสำาหรับเสื้ อตัวนอกนิดนึงเพราะเราจะต้องมีกระดุมติดไว้ สักหน่อยจะได้ดู เหมือนเสื้ อมากขึ้นและถ้าอยากให้ตุ๊กตาน้องหมาของเราน่ารักยิง่ ขึ้นก็ใช้เศษ ผ้าที่เหลือ ทำาโบว์แล้วนำามาติดไว้ที่เสื้ อตัวในเพิ่มความเก๋ ไก๋ ไฮโซให้ตุ๊กตา น้องหมาของเราได้เยอะเลย

84

1. เมื่อเราเตรี ยมเครื่ องแต่งกายให้ตีกตาน้องหมาเสร็ จเรี ยบร้อยแล้วก็เข้าสู่ ข้นั ตอนการแต่งตัวแล้วละ ก็ใส่ เสื้ อ ใส่ กางเกง และปิ ดท้ายด้วยเสื้ อตัวนอก แค่น้ ีกเ็ ป็ นอันเสร็ จเรี ยบร้อย

85

86

เห็นไหมละไม่ยากเลยใช่ไหม จากตุ๊กตาโป๊ ๆตัวหนึ่งกลายเป็ นตุ๊กตาเก๋ ไก๋ ไฮโซสไตล์เกาหลีไปเรี ยบร้อย น่ารักน่าหยิกไปเลยใช่ไหมละ ลองเอาไปทำาดูนะคะเป็ นงานผีมือที่น่ารักและสามารถนำาไปให้เพื่อนๆในวัน สำาคัญๆได้อีกด้วย...

เบือ้ งหลัง เนื่องด้ วยต้ องการหางานฝี มืออะไรสักอย่างทำาและอยากจะให้ งานนันดู ้ น่ารักและเหมาะกับวัยรุ่น ตุ๊กตาก็ดเู หมือนจะเหมาะและเข้ ายุดมากที่สดุ เราก็เลยเลือกที่จะทำาอะไรสักอย่างเกี่ยวกับตุ๊กตา เราจึงคิดที่จะ ทำาชุดน่ารักๆให้ กบั ตุ๊กตาเก่าๆสักตัว และต้ องเป็ นสิ่งที่ทำาง่ายและต้ องมีการลงทุนที่ไม่สงู หรื อไม่มีการลงทุนเลย ก็คือใช้ ของเหลือใช้ ภายในบ้ านของเราเอง เราก็เริ่มด้ วยการเตรี ยมอุปกรณ์และเศษผ้ าสีตา่ งๆ ที่เหลือใช้ หรื ออาจจะซื ้อมาก็ได้ เอามาออกแบบตัด เย็บให้ เป็ นเสื ้อผ้ าตามสไตล์ที่เราต้ องการ แต่ด้วยกระแสเกาหลีที่มาแรงเราก็เลยทำาเสื ้อผ้ าออกมาเป็ นแบบหนุ่ม เกาหลีเพื่อให้ เข้ ากับกระแสเสียหน่อย การดำาเนินการก็ไม่ได้ มีอะไรยุ่งยากเป็ นงานที่สามารถทำาคนเดียวได้ การทำางานในส่วนนี ้ก็ไม่ได้ มี ปั ญหาอะไร มีเพียงแต่ความกังวลที่ว่าตุ๊กตาจะออกมาน่ารักอย่างที่เราคิดไว้ ไหมแค่นนเอง ั้

87

แบกเป้: กรุงเทพฯ-พงัน-สมุย-กรุงเทพฯ การเดินทางทีส่ วยงาม...

ขึ้นรถ...ลงเรื อ คงจะเป็ นคำานิยามสำาหรับคนกรุ งที่จะเที่ยวเกาะได้เป็ นอย่างดี เพราะต้องขึ้นทั้งรถและ ลงทั้งเรื อ ยังไม่ทนั หายเมารถก็ตอ้ งมาลงเรื อให้เมาเรื อเข้าไปอีก แต่สิ่งที่กาำ ลังจะได้พบเจอนั้นคงจะคุม้ ค่ากับการ เมารถเมาเรื อครั้งนี้แน่นอน กรุ งเทพฯ-พงัน เวลา 19:00 น. เราพวกพร้อมกันที่สถานีขนส่ งสายใต้ใหม่ ซื้ อตัว๋ วีไอพีที่เราคิดว่าน่า จะทำาให้สบายที่สุดตลอดการเดินทาง รถจะออกจากสถานีขนส่ งสายใต้ใหม่เวลา 19:50 น. โดยเราจะนัง่ รถทัวร์มา ถึงท่าเรื อเฟอร์รี่ที่จงั หวัดสุ ราษฎร์ธานีประมาณ 7 โมงเช้าของวันรุ่ งขึ้น และเราจะนัง่ เรื อต่อไปยังเกาะพงันใช้เวลา ประมาณ 3 ชัว่ โมงครึ่ งเราจะไปถึงเกาะพงันตอนประมาณ 10:30 น. บรรยากาศตอนเช้าที่ท่าเรื อเฟอร์รี่ดูคึกคักกว่าที่ไหนๆ คงเป็ นเพราะผูค้ นที่จะนัง่ เรื อไปยังเกาะพงันนั้น มาออรอลงเรื อเป็ นจำานวนมากทีเดียว จึงทำาให้บรรยากาศช่วงเช้านี้ ดูคึกคักสนใสเป็ นพิเศษสำาหรับคนกรุ งอย่าง ำ เราๆ และการที่เห็นเรื อลำาใหญ่บนผืนน้าทะเลสี ครามคงทำาให้เราตื่นเต้นได้ไม่นอ้ ย บรรยากาศบนเรื อกก็ไม่ได้ทาำ ให้เราตื่นเต้นน้อยลงเลย เรื อค่อยๆ เคลื่อนตัวออกจากท่าทีละน้อยไม่นาน ำ ครามและ นักลมทะเลก็ปะทะใบหน้าที่คอยจะชะโงกดูนาทะเล ้ำ เมื่อทอดสายตามองไปยังเบื่องหน้าที่มีผืนน้าสี เกาะน้อยใหญ่ที่ทาำ ให้เราต้องเดาเล่นๆว่าเกาะไหนจะเป็ นจุดหมายของเรา สายลมยังคงปะทะกายสายตายังคงทอด มอง เวลาผ่านไปกว่า 3 ชัว่ โมง เรื อลำาใหญ่กพ็ าเรามาถึงเกาะพงันที่หมายแรกของเรา

88

ำ เราเลือกที่พกั ที่หาดสลัดบนเกาะพงัน หาดทรายขาวๆ น้าทะเลใสกั บอาหารอร่ อยๆริ มชายหาดแบบนี้ น่า รื่ นรมจริ งๆ มื้อแรกของเราที่ริมหาดสลัดเกาะพงันไม่ได้ทาำ ให้เราผิดหวังเลยถึงแม้ราคาจะมากไปสักหน่อย แต่ เพราะบรรยากาศแบบนี้ ทาำ ให้เราเจริ ญอาหารดีจริ งๆ อิ่มท้องแล้วก็เดินย่อยบนหาดทรายขาวถ่ายรู ปวิวทะเลพราง ำ มองผูค้ นที่กาำ ลังโต้คลื้นอย่างสนุกสนาน ไม่นานนักเราก็ตอ้ งลงไปร่ วมโต้คลื้นด้วย น้าทะเลใสๆนั ้ นล่อตาล่อใจ เราได้ดีจริ งๆ

89

ำ นที่เกาะพงันก็น่าพิศมัยผูค้ นมากมายริ ม หาดมืดสลัวมีเพียง เวลา ผ่านไปอย่างรวดเร็ วบรรยากาศยามค่าคื แสงจากพระจันทร์ที่โตเต็มดวงกับแสงไฟเล็กน้อยของที่พกั ริ ม หาดที่ทาำ ให้เรายังพอมองเห็นภาพสวยๆของผืนน้าำ ที่มีแสงจันทร์กระทบลงมา ลมทะเลโชยพัดผ่านมาอ่อนๆ กระทบผิวกายทำาให้รู้สึกหนาวขึ้นมานิดหน่อย แต่ บรรยากาศแบบนี้กท็ าำ ให้เราลืมหนาวไปเลย แต่ยงิ่ ดึกก็ยงิ่ หนาวเหมือนยิง่ สู งก็ยงิ่ หนาวจนเราต้องกลับเข้าที่พกั

90

ละทิ้งภาพสวยงามแล้วขอตัวไปพักผ่อน ถึงแม้เราจะไม่ได้ไปเที่ยวไหนบนเกาะพงันแต่แค่บรรยาสวยๆกับเพื่อน ดีๆนั้นก็ทาำ ให้พงันสวยงามแล้ว และนั้นก็เป็ นหนึ่งวันที่สวยงามบนเกาะพงัน พงัน-สมุย เช้าวันนี้เราต้องเดินทางอีกครั้งโดยการนัง่ เรื อจากเกาะพงันไปยังเกาะสมุยที่หมายที่สองของ เรา ใช้เวลาประมาณครึ่ งชัว่ โมงก็ทาำ ให้เรามาถึงสมุย แต่ขอแนะนำาให้เตรี ยมยาดม หรื ออะไรเปรี้ ยวๆติดตัวไว้ หน่อยก็ดีเรื อเร็ วนี้ทาำ ให้เราเมาได้ไม่ใช่เล่นๆเลย เรื อเทียบท่าแล้วเราลงจากเรื อด้วยท่าทางอิดโรยเล็กน้อยเนื่องจาก อาการเมาเรื อ เราต้องนัง่ รถตูต้ ่ออีกประมาณสิ บห้านาทีเห็นจะได้เพื่อไปยังที่พกั ของเรา เมื่อถึงที่พกั เราก็แยกย้าย กันเข้าของพัก

รถสองแถวขับพาเราไปยังแหล่งที่คนคับคลัง่ เพื่อที่เราจะได้หาอะไรกิน มื้อแรกที่สมุยบนหาดเฉวงราคา อาหารไม่ได้ต่างจากที่พงันเท่าไหร่ แต่เราได้พจนภัยกันน่าดู เพราะแค่ออกมาหามือแรกเราก็ได้นงั่ รถชมแทบรอบ เกาะ จัดการกับมื้อแรกที่หาดเฉวงเสร็ จแล้วก็เดินเล่นดูร้านค้าดูผคู้ นไปเรื่ อยเพื่อเป็ นการย่อยอาหารที่เพิ ่งจะจัดการ ไป ก่อนจะโบกรถสองแถวกลับที่พกั เพื่อพักผ่อน

91

ำ บ่ายแก่ๆ ณ หาดเฉวง เกาะสมุย หาดทรายขาวไม่แพ้ที่พงันน้าทะเลก็ ใสไม่แพ้ที่พงัน เดินเล่นตามแนว ยาวของชายหาดถ่ายรู ปไปเรื่ อยๆจนไปถึงโขดหินใหญ่สวยงามที่ต้งั ตะหง่านเชิญให้เราปี นป่ าย แต่กต็ อ้ ง ระมัดระวังกันหน่อยเพราะถ้าพลาดตกไปเจ็บตัวได้ง่ายๆเลย แต่ถา้ ขึ้นไปยืนบนโขดหิ นนั้นแล้วละก็จะติดใจกับ ำ วิวสวยๆจนไม่อยากจะลงมาเลยละ ลมเย็นๆ น้าทะเลสี ครามที่กระทบโขดหินท้องฟ้ ากว้างๆ หันหลังมองกลับ ำ คลื้นกันอย่างออกรสออกชาติ เงยหน้าขึ้นไปเห็นภูเขาใหญ่ที่พระอาทิตย์กาำ ลัง ไปเห็นผูค้ นมากมายกำาลังเล่นน้าโต้ ำ จะลุบต่าหายเข้ าไปข้างหลังภูเข้าใหญ่น้ นั ทำาให้เราอดเคลิบเคลิ้มไม่ได้เลยจริ งๆ เราเริ่ มทยอยปี นลงจากโขดหิน ำ น ำ งตัวและพร้อมที่จะลุยกับสมุยยามค่าคื ก่อนที่ฟ้าจะมืด และกลับเข้าที่พกั อาบน้าแต่ ำ นได้สักพักก็ถึงที่หมายของเรา ถนนบนหาดเฉ เราโบกรถสองแถวอีกครั้งนัง่ รถกินลมชมวิวสมุยยามค่าคื วงที่คลาคัง่ ไปด้วยแสงสี เสี ยงและนักท่องเที่ยวทั้งไทยและเทศทำาให้เรารู้สึกตื่นเต้นไม่นอ้ ย เราเดินเล่นดูแสงสี ไป เรื่ อยๆเพื่อหาร้านอาหารบรรยากาศดีๆสักร้านเพื่อดับความหิว ที่น้ ีมีร้านอาหารให้เราเลือกเข้าไปฝากท้องมากมาย ตั้งแต่ร้านที่มีทวั่ เมือกรุ งอย่างพิชซ่าและแมคโดนัลด์ ไปจนถึงร้านอาหารคู่ทะเลอย่างร้านอาหารทะเลที่น้ี กม็ ีมาให้ เลือกอย่างมากมายจนเลือกไม่ถูกเลยทีเดียว และเราก็เลือกฝากท้องกับอาหารง่ายราคาเบาๆแต่อร่ อยจนติดใจ อิ่ม ำ นต่ออีกสักหน่อย ก่อนจะกลับที่พกั เพื่อเตรี ยมตัวสำาหรับวันต่อไปที่สมุยนี้ ท้องแล้วเราก็เดินดูบรรยากาศยามค่าคื

92

เช้านี้เราเริ่ มต้นการท่องเที่ยวด้วยการนัง่ รถไปยังวัดวัดแหลมสุ วรรณนารามหรื อที่ชาวบ้านเรี ยกว่าวัก ปลายแหลม ในโบสถ์มีปฏิมากรรมฝาผนังที่สวยงาม เสร็จแล้วเราก็ไปต่อที่วดั พระใหญ่เดินขึ้นไปด้านบนเพื่อ ไหว้สักการะพระใหญ่ดา้ นบนและชมวิวทิวทัศน์ที่สวยงาม แล้วเราก็เดินทางต่อไปยังจุดชมวิวสำาหรับมองหาดเฉ วง เมื่อเรามองลงไปเราก็จะเห็นหาดเฉวงทั้งหาดและยังเห็นที่พกั ของเราอีกด้วย เสร็ จแล้วไปต่อยังหินตาหินยาย อยูบ่ ริ เวณอ่าวละไม ตำาบลมะเร็ ด เป็ นจุดชทวิวที่มีหินที่เป็ นเสมือนตัวแทนของตาและยายทะเลที่สวยงามอีกที่

93

หนึ่ง จากนั้นไปกราบไหว้ สกั การบูชา “หลวงพ่อแดง” ที่ วัดคุณาราม(วัดเขาโป๊ ะ) เพื่อขอ ความเป็ นสิริมงคล หลวงพ่อแดง ปิ ยะสีโล (ท่านพระครูสมฤกิตติคณ ุ ) ซึง่ ท่านได้ มรณภาพไปแล้ วด้ วยท่านัง่ วิปัสสนากรรมฐาน แต่ ำ ำ ่ประชาชน ร่างกายท่านไม่เน่าเปื่ อย เดินทางต่อไปไม่ไกลจากวัดคุณารามเราก็จะไปถึงน้าตกหน้ าเมืองเป็ นน้าตกที นิยมมาเที่ยวพักผ่อนกันมาก ในฤดูฝนมีนามาก ้ำ และที่นาตกหน้ ้ำ าเมือง ๑ และ ๒ จะมีกิจกรรมการนัง่ ช้างบริ การ นักท่องเที่ยว ตั้งแต่เวลา ๐๙.๐๐ น. – ๑๗.๐๐ น ทุกวัน

สมุย-กรุ งเทพฯ หลังจากได้เที่ยวจนทัว่ เกาะสมุยแล้วเราก็เดินทางต่อไปยังท่ารถทัวร์เพื่อขึ้ นรถกลับ กรุ งเทพฯ แต่เราก็ตอ้ งนัง่ รถทัวร์เพื่อไปลงเรื อ ก่อนจะได้นงั่ เรื อก็ยงั พอมีเวลาเดินเล่นชายหาดดูแสงอาทิตย์ที่ กำาลังจะลับขอบฟ้ า ได้เวลาขึ้นเรื อแต่ดวงอาทิตย์กย็ งั ไม่ลบั ขอบฟ้ า คงเป็ นโชคดีที่เราจะได้มีโอกาศสัมผัสกับ บรรยากาศที่สวยงาม เหมือนได้ชมการแสดงที่สวยงามบนเรื อลำาใหญ่ พระอาทิตย์กาำ ลังจะหายลับเข้าไปในทะเล ขณะที่เราก็กาำ ลังยืนจองมองอย่างตั้งใจบนเรื อลำาใหญ่ เป็ นภาพที่สวยงามมากๆเรื อแลนไปด้วยความเร็วพอให้เรา สัมผัสได้กบั ลมที่ปะทะหน้า ฟ้ าเริ่ มมืดสลัวลงทำาให้เรามองเห็นแสงไฟจากเกาะต่างๆได้อย่างชัดเจน จนทำาให้เรา คิดว่าไม่วา่ เวลาไหนที่น้ ี กส็ วยงามในสายตาเราเสมอ จากเรื อเราก็ตอ้ งเดินทางโดยรถทัวร์ต่อเพื่อมุ่งหน้ายัง กรุ งเทพฯ แต่ถึงอย่างไรความทรงจำาที่น้ี สาำ หรับเราก็สวยงามจนทำาให้เราต้องกลับมาสัมผัสอีกแน่นอน...

94

เบือ้ งหลัง การเดินทางครัง้ นี ้เป็ นการเดินทางไปกับทริปโฟโต้ เจอาร์ ที่ อาจารย์ประจำาวิชาการถ่ายภาพเชิง วารสารศาสตร์ จดั ขึ ้นเพื่อให้ นกั ศึกษาได้ นกั การเดินทางนันมาเขี ้ ยนเป็ นสารคดีและนำาภาพนันมาประกอบกั ้ บ สารคดีที่เขียน การเดินทางก็เริ่มจากกรุงเทพไปเกาะพงันและพักที่เกาะพงันหนึง่ คืนตอนเช้ าก็นงั่ เรื อไปเกาะสมุยและ พักที่เกาะสมุยหนึง่ คืนและเที่ยวที่นนอี ั ้ กหนึง่ วัน ก่อนจะเดินทางกลับกรุงเทพในเย็นวันนัน้ การเดินทางเป็ นไปอย่างสนุกสนานมีการเก็บข้ อมูลที่จำาเป็ น ถ่ายภาพในมุมที่เราคิดว่าน่าสนใจและ สวยที่สดุ มาเพื่อประกอบในสารคดีเรื่ องนี ้ เราแทบจะถือกล้ องติดต่อกันตลอดเวลาเพราะเราไม่ร้ ูว่าเจอสิ่ง สวยงามอะไรตอยไหนเพราะที่นี ้สวยงามตลอดและทุกที่จริง เราจึงตองมีกล้ องไว้ ติดตัวตลอดเวลา การที่เราเลือกที่จะนำาเสอนเรื่ องนี ้เพราะเป็ นสถานที่ทอ่ งเที่ยวที่สวยงามและน่าสนใจ เหมาะกับหน้ า ร้ อนเป็ นอย่างยิ่ง

ภาพถ่ ายบนจุดชมวิวหาดเฉวง

95

สาสน์ฝัน:ตอน สนามแห่งความฝันของ เผ่าพันธ์

“โตขึ้นอยากเป็ นอะไร”

ฉัน เองก็เคยต้องตอบคำาถามมันหลายครั้ง และคำาตอบก็มกั จะ

เปลี่ยนไปตามวัยแต่ละช่วงเสมอ ความฝันมันดูจะเป็ นแรงผลักดันที่สาำ คัญทำาให้เราตั้งใจจะทำาในบางสิ่ งบางอย่าง เพื่อให้กลุ่มควันแห่งความฝันกลายเป็ นเม็ดฝนแห่งความจริ งที่สัมผัสได้ ฉันมีโอกาสได้รู้จกั กับนักวาดการ์ตูนท่านหนึ่ง จากหนังสื อที่ชื่อว่า “สิ่ งมีชีวิตในโรงแรม” เขาเป็ น เจ้าของภาพประกอบ และยังมีอีกหลายเล่มในเครื อสำานักพิมพ์อะเดย์ เผ่าพันธ์ พงศ์พิพิธธน

96

เท่าที่ฉนั รู้จกั เขาดูจะเป็ นคนที่กล้าจะคิด กล้าจะทำา กล้าจะฝัน และวิ่งตามมันเสมอ หากความฝันคือเส้น ชัย ฉันเห็นผูช้ ายคนนี้วิ่งไม่หยุดเลย ฉันว่าเขาชอบวิ่งข้ามสิ่ งกีดขวางด้วย แถมยังเป็ นนักวิ่งทีมชาติอีกด้วย เผ่าพันธุ์เล่าให้เราฟังว่า เค้าก็เหมือนกับเด็กคนอื่นๆ เห็นอะไรก็อยากจะเป็ น อยากจะทำาโน่น ทำานี่ แต่ใน ที่สุดเค้าก็คน้ พบบางสิ่ งนัน่ คือ พรสวรรค์ในด้านการวาดภาพ เขาพบกับจุดสตาร์ทของเขา อยูต่ ้งั แต่ช่วงอนุบาลเลย ทีเดียว การได้รู้จุดเริ่ มต้น และเส้นชัยของตนนับว่าได้เปรี ยบ แถมมีพรสวรรค์ที่ได้มาฟรี ๆ บวกกับความ พยายามทำาให้ ไม่นาน เผ่าพันธุ์กว็ ิ่งชนะมาหลายสนาม เขาเล่าให้เราฟังว่า สนามทีสาำ คัญที่สุดคงเป็ นที่ศิลปากร สนามที่ทาำ ให้เขาได้ประกาศว่า เขานี่ล่ะ นักวิ่งลดกรดอย่างแท้จริ ง ฉันถามเขาว่า ความฝันตอนเด็กกับตอนนี้ ความฝันยังเหมือนเดิมไหม? เขาตอบว่าไม่ค่อยเหมือนเท่า ไหร่ คงเป็ นเพราะเพราะตอนนี้ ไม่มีความฝันว่าอยากเป็ นนูน้ เป็ นนี้ แล้วเป็ นแค่ปัจจุบนั ดีกว่า

“งานหลายงานเราก็ยงั ไม่รู้วา่ เราทำาได้ไหม แต่อยากลองดู ออกมาดีหรื อเปล่าอีกเรื่ องนึงขอแค่ได้ทาำ ” คุณเผ่าเล่าให้ฟังว่า ส่วนใหญ่ทุกเหตุการณ์กจ็ ะวิ่งเข้าหาโอกาสตลอด เพราะว่าถ้าเก็บมาคิดแล้วไม่ได้ ทำาเราจะไม่รู้คาำ ตอบ อย่างงานหลายอย่างเราทำาได้ไม่ได้หรื อเปล่าก็ไม่รู้แต่อยากลอง ออกมาดีหรื อเปล่าอีกเรื่ อง นึงขอแค่ได้ทาำ รู้สึกพูดหล่อจัง (หัวเราะ) “ผมวาดภาพ ตัวเองอยูใ่ นที่ที่ไม่ใช่สังคมเมืองคงแบบไปทำาอะไรที่เรื่ อยเปื่ อยอาจจะมีครอบครัว แบบ พอเพียง เพราะในสังคมเราทุกวันนี้ วนุ่ วาย” ลู่วิ่งก็ดูจะไม่ราบรื่ นสักเท่าไหร่ แต่หลายครั้งที่ลม้ เขาก็เลือกที่จะรี บลุกขึ้นแล้ววิ่งต่อไปเสมอ แม้ยงั ไม่รู้ ว่าทางข้างหน้าจะต้องมีสิ่งกีดขวางอะไร เพราะอย่างไร เขาเชื่อว่า ความพยายามจะช่วยเหลือเขาได้เสมอ

“ความฝันเป็ นเหมือนจุดเริ่ มต้นมากกว่า แล้วพอเราอยากให้ ความฝันเป็ นจริ งเราก็เกิดความหวัง” ความฝันถ้ามันเป็ นตัวการ์ตูนตัวหนึ่ง หน้าตาเป็ นอย่างไร? ความฝันของเราหรอ ถ้า

เป็ นตัวการ์ตูนคงน่าเกลียดอ่ะ คงคาแรกเตอร์น่าเกลียดอ่ะ แต่ถา้ พูดถึงความฝัน ความฝันมันเป็ นอะไรที่ไม่ได้ ตายตัวอยูแ่ ล้ว มันน่าจะเป็ นฟรี ฟรอมอ่ะ แล้วแต่ใครจะมองให้เป็ นอะไรแตกต่างกันออกไปมากกว่า

97

สำาหรับฉันว่า เผ่าพันธุ์ วิง่ ชนะมาหลายสนามแล้ว แต่เขากลับคิดว่า เขาต้องวิ่งต่อไป วิง่ แบบมาราธอน ถามว่าเหนื่อยไหม เขาคงอาจจะเหนื่อยบ้าง แต่เค้าก็เลือกที่จะไม่ทอ้ การได้ทาำ ในสิ่ งที่เรารัก มันจะทำาให้เราสนุก กับทุกวันที่เราทำางาน แล้วคุณล่ะ เจอสนามที่คุณอยากจะวิ่งแล้วหรื อยัง?

เบือ้ หลัง การที่เราเลือกสัมภาษณ์ คุณเผ่ าพันธุ์ในคอลัมน์ นีเ้ พราะเห็นว่ า เขาเป็ นคนที่ให้ ความสำาคัญกับ ความฝั นมากเลยที่เดีย และอีกทัง้ ตอนนีก้ ็ถอื ว่ าประสบความสำาเร็จกับหน้ าที่การงานด้ วย จึงอยากให้ ทุกคนได้ แรงบันดาลใจจากคอลัมน์ นี ้ ส่วนขันตอนในการทำ ้ างานนัน้ สำาหรับคุณเผ่า เป็ นการทำางานที่ใช้ เวลามากเลยทีเดีย เพราะนัดกัน หลายครัง้ แต่ก็ไม่ได้ สมั ภาษณ์กนั ซักที จนมาครัง้ ที่นกั กันที่งาน GIFT ศิลปากร วังท่ าพระ จึงได้ พูดคุยกัน และเสียงก็ดังมากเราต้ องไปนั่งคักันในมุมมืด มืดมากจริงๆใน รั ว้ ศิลปากรนั่นแหละ

98

หลังม่าน : มหาโอ๊ ทกับการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในโลกยุคใหม่

หลายคนคงเคยได้ ยินชื่อ มหาโอ๊ ท หรื อ พระมหานัธนิติ สุมโน กันมามาบ้ าง โดยเฉพาะสมาชิก Exteen อย่างพวกเรา มหาโอ๊ ต เป็ นผู้ที่อาสาสร้ างเว็ปไซต์ให้ กบ ั วัดอื่นๆแบบฟรี ๆ เป้าหมายของมหาโอ๊ ต คือ การทำาให้ วดั และผู้ต้องการเผยแผ่พระพุทธศาสนา ทางอินเตอร์ เนท สามารถมีเว็บไซต์อย่างดี เป็ นของตัวเองได้ อย่างง่าย ๆ โดยไม่ต้องเสียค่าใช้ จา่ ยใด ๆ ไม่ว่าค่าออกแบบ ค่าโดเมนเนม ค่าเช่าพื ้นที่จดั เก็บข้ อมูล หรื อแม้ กระทัง่ เนื ้อหา ตลอดจนสื่อผสมอื่น ๆ อีกมากมาย โลกอินเตอร์ เน็ต บางทีเหมือนดูหา่ งไกลจากพระพุทธศาสนาพอสมควร แต่พระมหาโอ๊ ท ท่านทำาหน้ าที่ เชื่อมโยงทังสองเข้ ้ าด้ วยกันอย่างละมุน ละม่อม และก็ถือว่าประสบความสำาเร็จเลยทีเดียว จุดเริ่ มต้นของ http://mahaoath.com เป็ นอย่างไร เริ่ มต้นผลิตเว็ปไซต์ให้กบั วัดโดยไม่คิดเงินเป็ นอย่างไร เริ่ มมาจากความอยากครับ อยากทำาเว็บให้วดั ใหญ่ชยั มงคล อยุธยา ที่สังกัดอยู่ จึงหัดทำามาเรื่ อยตั้งแต่ เป็ นบล็อก จนเป็ นเว็บ www.watyaichaimongkol.net ที่ เห็นในปัจจุบนั ซึ่งมีเพื่อนเก่าสมัยเรี ยน มหาวิทยาลัย มาช่วยเรื่ องบทความด้วย เพื่อนคนนี้เองมีศรัทธาในพระศาสนา โดยเฉพาะท่านเจ้าอาวาสวัดกลาง คลองตะเคียน และได้แนะนำาให้หลวงพี่รู้จกั กับหลวงพ่อท่านที่ตอ้ งการทำาเว็บไซต์วดั กลาง ฯ ด้วย จึงได้ช่วยท่าน ทำาเว็บ www.webwatklang.com ขึ้น จากนั้นจึงเกิดความคิดว่า "เอ๊ะ เราก็สามารถทำาเว็บให้ใครต่อใคร โดยเฉพาะเพื่อการเผยแผ่พระศาสนา ได้นี่นา" จึงได้ชวนเพื่อน ๆ มาร่ วมกันช่วยทำาเว็บ และเปิ ด www.mahaoath.com ขึ้น เพื่อเป็ นช่องทางในการติดต่อ และประชาสัมพันธ์งานของกลุ่ม พร้อมกับตั้งชื่อ กลุ่มว่า "ศูนย์กลางคณะพัฒนาสารสนเทศเพื่อการเผยแผ่แห่งกรุ งศรี อยุธยา" ซึ่ งแรก ๆ ก็ทาำ เฉพาะเว็บสำาหรับวัด

99

และการเผยแผ่พระศาสนา หลัง ๆ มีพว่ งกิจกรรมจิตอาสา และสถาบันการศึกษาเข้าไปด้วย ทั้งหมดนี้เป็ นการให้ บริ การฟรี ไม่คิดเงิน แถมบางครั้งยังออกเงินค่าโดเมน หรื อค่าโฮสต์ให้อีกด้วย วิธีการดำาเนินงานเป็ นอย่างไร ดำาเนิน การโดยมีหลวงพี่เป็ นแกนหลัก ใครสนใจอยากได้เว็บไซต์ติดต่อมา ถ้าหลวงพี่พิจารณาแล้วว่ามี ประโยชน์ต่อส่ วนรวม ก็ดาำ เนินการทำาให้ โดยมีสมาชิกที่เหลือคอยช่วย เช่น The Magician ช่วยเรื่ อง บทความ The P+om ช่วยถ่ายรู ป ฯลฯ ตามที่แต่ละคนถนัด ผลตอบรับเป็ นอย่างไร มีคนเข้ามาขอให้เราช่วย หรื อมาช่วยเราเยอะไหม อย่างไร มีติดต่อเข้ามาบ้างไม่มากมายอะไร ที่ทาำ ให้ท้ งั หมดดูได้ที่ http://mahaoath.com/home/works ส่วนคนช่วยก็มีบา้ ง ๆ นาน ๆ ทีครับ แสดงว่าหลวงพี่มีความรู้ดา้ น สื่ อใหม่ เว็ปไซต์อยูแ่ ล้ว ใช่หรื อไม่ อย่างไร เรื่ องทำาเว็บนี่หดั ใหม่หมดเลยครับ ไม่เคยมีความรู้ดา้ นนี้ มาก่อนเลย เริ่ มหัดจากการทำาบล็อก http://maha-oath.spaces.live.com เป็ นที่แรกเลย จากนั้นพัฒนามาเป็ น http://sites.google.com/site/mahaoath จนมาถึงเขียน html , css และใช้ drupal / wordpress ทำาเว็บ ทั้งนี้ได้อาจารย์ดีคือ google ครับ ติดตรงไหน สงสัยอะไรก็ถาม google ลองผิด ลองถูกมาเรื่ อย จริ ง ๆ สมัยนี้ทาำ เว็บง่ายมาก ๆ ครับ บล็อกต่าง ๆ เราสามารถนำามาใช้เป็ นเว็บไซต์ได้ นอกจากนั้น CMS ดี ๆ อย่าง Drupal หรื อ Wordpress ก็ช่วยให้ทาำ เว็บง่ายขึ้น แต่สมัยนี้มกั มีคนใช้สื่อพวกนี้ในทางที่ผิด หลวงพี่คิดอย่างไร ของ ทุกอย่างมีท้ งั คุณและโทษ แล้วแต่ผใู้ ช้เลือกครับ ได้แต่แนะนำาว่าทำาอย่างนี้ ดี อย่างนี้ไม่ดี ส่วนจะ เลือกทำาดี หรื อไม่ดี ก็สุดแท้แต่ครับ

“ธรรมะ คือ ธรรมดา ธรรมชาติ ของทุก ๆ สิ่ ง ไม่วา่ โลกจริ ง หรื อโลกเสมือน” คิดว่า การ ใช้ สื่ อ internet ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา จะสามารถเชื่อมโยงธรรมมะ กับโลกไซเบอร์ ได้อย่างไร ธรรมะ คือ ธรรมดา ธรรมชาติ ของทุก ๆ สิ่ ง ไม่วา่ โลกจริ ง หรื อโลกเสมือน ธรรมะสามารถเชื่อม โยงได้ท้ งั หมด ลองดูสไลด์ที่ไปบรรยายที่ ศิลปากร ก็น่าจะพอเข้าใจ

100

ครับ http://mahaoath.com/home/content/ สไลด์บรรยาย-กุศลกรรม-และอกุศลกรรมบนโลก อินเทอร์เน็ต โลกอินเตอร์เน็ตในปัจจุบนั ห่างไกลกับคำาว่า พุทธศาสนามาก หลวงพี่คิดอย่างไร ไม่ห่างหรอกครับ เว็บธรรมะดี ๆ ของครู บาอาจารย์มีเยอะไป ที่ห่างคือคนมากกว่า ไปเลือกดูอย่างอื่น ซะหมด เรี ยกว่าการใช้สื่อที่เกี่ยวข้องกับศาสนามากขึ้น และหลากหลายขึ้น จะช่วยให้เกิดผลอย่างไร สะดวก ครับ สมัยที่โลกอยูก่ นั ด้วยความเร่ งรี บอย่างปัจจุบนั นี้ สื่ อดี ๆ ย่อยง่าย ๆ ยิง่ มีเยอะ ๆ ให้ แต่ละคนเลือกเสพได้ง่าย ๆ ไว ๆ สะดวกดีครับ นับว่าในปัจจุบนั นักท่องอินเตอร์เน็ตส่ วนใหญ่ จะเป็ นเด็ก สื่ อของหลวงพี่ ได้ส่งผลต่อกลุ่มนี้บา้ งไหม มีกระแส ตอบรับอย่างไร ตั้งแต่เปิ ดบล็อกที่เอกซ์ทีน http://blog.mahaoath.com ( http://dhamweb.exteen.com ) ก็ถือว่าผลตอบรับ ดูจากเพจวิว และคอมเม้นท์ ก็น่าพอใจนะครับ ส่ วนมาก ๆ ผูใ้ ช้เอกซ์ทีนก็เป็ นรุ่ นเด็ก ๆ กว่าทั้งนั้น หลวงพี่กป็ รับสำานวนนิดหน่อย ให้อ่านง่าย ๆ ย่อยง่าย ๆ แต่ไม่หวือหวาไปนัก เขียนบ้าง วาดบ้าง มี คนมาอ่าน มาให้ดาว ชอบกันก็โอเคแล้วครับ ถือว่ายากไหม กับการที่ตอ้ งเผยแพร่ ศาสนาไปในโลกไซเบอร์ เพราสื่ อส่ วนใหญ่ค่อนข้างจะบันเทิง ต่างจากโลก ปกติอย่างไร ง่ายกว่า นะหลวงพี่วา่ โลกไซเบอร์ พิมพ์ไป วาดไป เรื่ องหนึ่ง ๆ มาอ่านกันเป็ นร้อยเป็ นพัน ผ่าน ำ ซ้ามา ำ หลายรอบกว่าจะมีคนฟังเท่าเพจวิว ไปเป็ นปี ๆ เรื่ องเก่า ๆ ก็ยงั มีคนมาเปิ ดดู โลกปกติ ต้องพูดซ้าไป ทำา ให้อ่านง่าย ย่อยง่าย และแทรกเข้าไป ธรรมะนี่ตอ้ งให้บ่อย ๆ ให้ซึมเข้าไปอยูใ่ นเนื้ อในตัว ตื่น มาก็เจอธรรมะ ทำางานเจอธรรมะ อ่านการ์ตูนเจอธรรมะ อย่างนี้จะได้เจอธรรมะบ่อย ๆ คิดว่า สื่ อใหม่กบั ศาสนา ยังขาดตัวแปร อะไร ที่ทาำ ให้ ทั้งสองสิ่ งยังไม่ค่อยเข้ากันเท่าที่ควร ใคร ว่าไม่ค่อยเข้ากัน เข้ากันได้ดีมาก ๆ แต่สาำ คัญคือคนมีสารใช้สื่อไม่เป็ น ต้องมาหัดให้นกั เผยแผ่ ศาสนาใช้สื่อใหม่ ๆ บ้าง แต่ตวั สาร ( ศาสนา ) กับตัวสื่ อ ไปกันได้ดีอยูแ่ ล้วครับ หลายท่านสงสัยว่า เป็ นพระสงฆ์ จะมาทำา กิจกรรมแบบนี้ อาจจะไม่ใช่กิจของสงฆ์หรื อเปล่า หลวงพี่คิดอย่างไร เผยแผ่พระศาสนาเป็ นกิจโดยตรงอยูแ่ ล้ว ส่วนเรื่ องสาธารณประโยชน์อื่น ๆ เป็ นกิจโดยอ้อม ที่ แม้แต่มหาเถรสมาคมยังให้ความสำาคัญยิง่ ครับ

101

นอกจากงานสร้างเว็ปไซต์ หลวงพี่กาำ ลังทำาโครงการอะไรอยู่ ที่ ชัดเจนที่สุดน่าจะเป็ นโครงการ "สายลมแห่งอาสา" ที่ให้ทุนทำาค่ายอาสาพัฒนา แก่นกั เรี ยน นิสิต นักศึกษา ปี ที่แล้วให้ทุนไปหลาย ๆ ค่ายทีเดียว ลองดูได้ที่ http://fund4volunteer.blogspot.com ครับ กับโครงการสร้างหนังสื อแบบเรี ยนนักธรรมชั้นเอก ที่ยงั ไม่คืบหน้าเท่าไรเลย http://dhambook.exteen.com

ตัวอย่างงานที่หลวงพี่ทาำ และถือว่าประสบความสำาเร็ จมากที่สุด ส่วน ตัวแล้วคิดว่าทุกงานประสบความสำาเร็จมากที่สุดเท่า ๆ กันครับ แต่ถา้ ต้องการแบบมีหลัก เกณฑ์ มีตวั ชี้วดั ชัดเจน ก็น่าจะเป็ น "สายลมแห่งอาสา" ความยากของการทำางาน คืออะไร ปัญหาใหญ่ที่สุดที่เคยเจอ ความยากของการทำางาน คือเรื่ องของการแบ่งเวลาครับ ทำาหลายอย่าง หลายเว็บ เวลาวัน ๆ รู้สึก น้อยไปหน่อย ปัญหาใหญ่คือหลาย ๆ เว็บ ทำาให้แล้วไม่จบ คือต้องคอยมอนิเตอร์ให้ดว้ ย แม้จะกำาหนดเงื่อนไข ไว้แล้วว่า ต้องมีคนมารับช่วงดูแลต่อก็ตามที ทำาให้ห่วงหน้าพะวงหลัง จะทำาเว็บใหม่อีก ก็ตอ้ งห่วงเว็บเก่าด้วย คิดว่าแนวโน้มของกระแสสื่ อใหม่กบั ศาสนาในอนาคตจะเป็ นอย่างไร และ หลวงพี่อยากให้มนั มีแนวโน้ม อย่างไร

คง มีผเู้ ผยแผ่ศาสนา นำาสื่ อใหม่ ๆ มาใช้มากขึ้นครับ ซึ่ งก็อยากให้เป็ นอย่างนั้น แต่กอ็ ยากให้ทาำ สื่ อ เก่าควบคู่กนั ไปด้วย เผื่อผูท้ ี่ไม่สามารถเข้าถึงสื่ อใหม่ ๆ ได้ จะมีสกั ที่คนที่เสียสละเพื่อสิ่งที่เราเรี ยกกันว่า สังคม นี่คงจะเป็ นแรงบันดาลใจจากคนหลังม่าน เพียงคนหนึง่ ขอเพียงแค่คณ ุ ตังใจจะทำ ้ าอะไร เพื่อใครสักคนอย่าง ตังใจ ้ สักวัน คุณจะได้ มีโอกาสมาอยู่หน้ าม่าน เช่นเดียวกัน ส่วนใครที่สนใจอยากจะช่วย หรื อ จะขอให้ ชว่ ย สามารถติดต่อโดยตรงได้ ที่ http://mahaoath.com/ ธรรมะอยู่แค่เอื ้อมแล้ ว

เบือ้ งหลัง คอลัมน์น้ ี ตั้งใจจะเอาคนที่อยูเ่ บื้อหลังมาออกสู ้เบื้องหน้าบ้าง และเหตุผลที่เลือกพระมหาโอ๊ ทมาลงนั้นก็เพราะว่าท่านเป็ นพระที่ทาำ งานช่วยเหลือสังคมอย่างแท้จริ ง และที่สาำ คัญใช้ internet ในทางที่มี ประโยชน์ หลังจากติดต่อไปหามหาโอ๊ท มหาโอ๊ท ตอบกลับมาว่า คงต้องให้สัมภาษณ์ทางอีเมลล์ หรื อ เอ็มเอส เอ็นแทน เพราะว่า วัดใหญ่ชยั มงคลค่อนข้างอยูไ่ กลจากกรุ งเพทมาก พระท่านกลัวเราจะลำาบาก ก็เลยตตอบ คำาถามทางอีเมลล์ หลังจากที่ได้คาำ ตอบแล้ว ได้ ผลัดกัน ถามตอบ อีกหลายครั้ง เพราะว่าเนื้อหายังไม่ครอบคลุม

102

ซึ่ งพระมหาโอ๊ท ก็ร่วมมือเป็ นอย่างดี อีกทั้งพระยังฝากประชาสัมพันธุ์ถึงกิจกรรมที่กาำ ลังทำาอยูต่ อนนี้ อีกด้วย กับ ค่าย จิตอาสา

103

9 ทีส ่ ุ ดกับ เปอร์ Final Score

ในแวดวงบันเทิงจะมีวัยรุ่ นกี่คนที่มีบุคลิกของตัวเองอย่ างโดดเด่ นและเป็ นเอกลักษณ์ ยากที่ ใครจะเหมือน และยังได้ รับความไว้ ใจจากผู้ใหญ่ ให้ ดาำ เนินรายการที่ต้องทำางานกับคนที่มีช่ ือเสียง แน่ นอนเรากำาลังพูดถึงพิธีกรหนุ่มไฟแรง ที่มีช่ ือว่ า เปอร์ -สุวกิ รม อัมระนันทน์ ซึง่ โด่งดังมาจากภาพ ยนตร์ เรี ยลิตี “Final Score 365 วันตามติดชีวติ เด็กเอ็นท์ ” นับตัง้ แต่ นัน้ มา หน้ าของเปอร์ ได้ มาอยู่ทงั ้ จอเงิน และจอแก้ วอย่ างต่ อเนื่อง นับว่ าเปอร์ เป็ น ตัวแทนของ เด็กรุ่นใหม่ ที่มีโอกาสก้ าวเข้ ามาสู่วงการบันเทิง และเขาได้ ทาำ เต็มที่กับโอกาสที่ได้ มา วัน นีเ้ ราจะมาเจาะลึก 9 ที่สดุ ของ “เปอร์ -สุวิกรม อัมระนันทน์” หนังสือที่ชอบ ผม ก็เคยอ่านหนังสือหลายต่อหลายครัง้ ไม่เคยประสบผลสำาเร็จในการอ่านหนังสือเลย แม้ แต่ว่าหนังสือ ยอดนิยมที่คนบอกว่าฮิตกันมากมาย ยกตัวอย่างเช่นแฮรี่ พอตเตอร์ ที่คนฮิตกันมากมายผมพยายามอ่านแล้ วมัน

104

เบื่อ สัตว์ หนังสืออะไรก็ไม่ไม่ไหวแล้ ว แต่พออ่านมูซาชิ โทชิโร่ยิ่งอ่านยิ่งอยากกลับบ้ าน กลับมาอ่านไปทำาอะไรก็ อยากกลับบ้ านกลับมาอ่านให้ จบอ่านให้ จบให้ ได้ อย่างงัน้ เลยแบบมันติดจบก็ไม่อยากให้ จบ มันสนุกแบบทุก อย่าง ผมว่าคนแปลเก่งด้ วยหนึง่ สองคือเล่าเรื่ องได้ ดีมากแล้ วชีวิตของเค้ าจริงๆนี่สดุ ยอด หลังจากที่ผมได้ รับมอบ จากพี่ต้นฟรี ๆอย่างนี ้นะครับ ผมก็ซื ้อหนังสืออย่างนี ้อีกเป็ น 10 เล่มเลยแล้ วก็นำามามอบให้ คนอื่นต่อไป มอบให้ คุณเป้ สเลอ คุณตุน อพาทเม้ นท์คณ ุ ป้า มอบให้ หลายคนที่ผมมีโอกาสได้ พบเจอ อยากให้ เขามีชีวิตแบบเดียวกับ ที่ผมพบเจอ ได้ เห็นเรื่ องดีของบูซาชิ แล้ วก็หวังว่าคนที่ได้ จะมอบให้ คนอื่นต่อเหมือนกัน เพลงที่ชอบที่สุด โม เดิร์นด็อกชอบด้ วยหนึง่ พี่ป๊อดเป็ นรุ่นพี่ที่โรงเรี ยนสวนกุหลาบวิทยาลัยเรา มีความปลื ้มในตัวพี่ของ เราอยู่แล้ วว่าใครที่เป็ นรุ่นพี่รุ่นน้ องเราที่ประสบ ความสำาเร็จเราก็มกั จะภูมิใจกับเค้ าเป็ นธรรมดา ความจริงมัน เยอะ แต่ผมบอกไม่ได้ หรอกว่าเพลงไหนชอบที่สดุ ก็อย่างมี เว็ตทรี เลียของเดอะสโตรค ฮีตทรี เรี ย ของมิวส์ มันมี ความทรงจำาหนึง่ นึกออกไม่ว่าช่วงที่เราฟั งเพลงอ่ะ ช่วงนี ้ไม่คอ่ ยฟั งเพลง คือช่วงที่เราฟั งเพลง เพลงที่เราชอบมัน จะยึดติดกับเราไปจนโต เปลี่ยนยุคเปลี่ยนสมัยเราก็ยงั ชอบ เหมือนกับที่คณ ุ พ่อคุณแม่เราทำาไมแก่ป่านนี ้แล้ วยัง นัง่ ฟั งสุนทราภรณ์อยู่ หรื อฟั งเพลงเก่าๆอยู่ เพราะเป็ นความทรงจำาในยุคของเค้ า เค้ าชอบ ณ อนนัน้ เพราะฉะนัน้ เพลงของผมก็เหมือนกัน ผมชอบ ณ ตอนนันสมั ้ ยผมอยู่มธั ยม 5 อะไรอย่างนี ้ มันก็คือเมื่อย้ อนไป 8 ปี ที่แล้ ว เมื่อ 6 ปี ที่อล้ วมันก็คือ วงมิวส์ เดอะสโตรค ของเดอะคิวเลอร์ อะไรอย่างนี ้คับ เผอิญตอนนันไปเรี ้ ยนซัมเมอร์ แต่ก็มีอีก วงที่ชื่อเดอะบลักเกอร์ เป็ นวงเก่าแล้ ว แต่ผมดันฟั งเพลงมีดิโอคิวเรดีโอสตาร์ ฟั งแล้ วชอบมาก สิ่งที่เกลียดที่สุด ไม่มี เมื่อก่อนเกลียดงูนะ เดี๋ยวนี ้ไม่เกลียดแล้ ว ความจริงอ่ะไม่เกลียดแต่กลัวงู แต่คณ ุ เคยรู้สกึ ไม่ว่าถ้ า บางทีเราเอาชนะความกลัวความเกลียดอะไรก็ตามได้ คุณก็จะหายจากความรู้สกึ นัน้ ยกตัวอย่างเช่นเดิมที่ผม เคยกลัวงูนะเห็นแล้ วไม่อยากเข้ าใกล้ แต่ถ้าเราเอาความกล้ าออกมาชนะความกลัวของเรา ลองไปจับดูสิ เราอาจ จะหายกลัวก็ได้ แล้ วผมก็จบั มันได้ สำาเร็จ จับงูเห่าด้ วยมือเปล่าเพราะผมไปฝึ กทหารกับรายการเจาะใจ ผมต้ อง จับมือด้ วยมือเปล่า แล้ วผมก็หายกลัว ถามว่ายังเป็ นสัตว์ที่ไม่อยากเจอไหม ก็ยงั ไม่อยากเจอ แต่ถึงคราวจำาเป็ น แล้ วไฟท์บงั คับ ก็มกั จะเอาความกล้ าที่มนั มาจากไหนไม่ร้ ูปกติเรากลัวแต่มนั จะมีความกล้ าแฝงอยู่จากไหนไม่ร้ ู มาชนะความกลัวได้ อย่างเช่นผมเคยคิดอย่างจะลองโดดร่มจากเครื่ องบินลงมา แต่ในในก็คิดกลัวถ้ าตายไปจะ ทำายังแต่สดุ ท้ ายก็เอาความกล้ าชนะความกลัวได้ ลองโดนไปแล้ วครัง้ หนึง่ ก็เคยเห็นได้ รายการเจาะใจเช่นกัน ซึง่ เป็ นความกล้ าที่แฝงอยู่เมื่อเราชนะได้ ก็จะหาย และเนี่ยสิ่งที่ผมยังชนะไม่ได้ คือตุ๊กแก ผมกลัวตุ๊กแก แต่ถ้าวันหนึง่ ผมจับตุ๊กแกแล้ วฟาดได้ ผมจะไม่กลัวมันอีกเลย ก็จะหาย ของสะสมที่ชอบที่สุด ผู้หญิงมังครั ้ บ (ฮา) ล้ อเล่นๆเห็นเป็ นสิ่งของไปแล้ ว ความจริงชอบนาฬิกา มันเปลี่ยนตามยุค เด็กๆจะ ชอบสะสมสแตมป์แต่ตอนนี ้ก็ยงั เก็บอยู่ สะสมนาฬิกา สะสมไฟเช็ก สะสมกระเป๋ าตังค์ แต่ไม่แน่ในอนาคตจะ สะสมผู้หญิงก็ได้

105

สุดยอดไอดอล คุณพ่อ เพราะทังชี ้ วิตนี ้เติบโตมากับเค้ าสิ่งที่ผมได้ รับแรงบันดาลใจที่สดุ ก็คือคุณพ่อ เค้ าเป็ นผู้ชายคุณ แม่ได้ สอนเราแต่ในทางคำาพูด สอนด้ วยคำาสอนแต่พ่อสอนด้ วยการกระทำา เป็ นตัวอย่างให้ เรา แล้ วเราก็อยากเป็ น แบบเค้ า ก็คิดว่าเค้ าเท่ห์ เราก็อยากเท่ห์แบบเค้ า คำาพูดที่ตดิ ปากที่สุดตอนนี ้ โอ๊ ดส์ โอ๊ ดส์เลยนะ เออ เกี๋ยว ติดมาจากซันนี่ ซันนี่ชอบใช้ คำาว่าเกี๋ยว แปลว่า เสี่ยว คือความจริงแล้ วมา จากคำาว่า เกี๋ยวกุ๋ย ภาษาจีนพวกนักเลงเกี่ยวกุ๋ย ทำาตัวจิ๊กโก๋ แล้ วก็นำามาใช้ ผิดใช้ แทนคำาว่าเสี่ยว ทำาไมคนนี ้แต่ ตัวเกี๋ยวจังเลย กับคำาว่าโอ๊ ดส์เหมือนหนักเลยนะ ถ้ าวันนี ้กูเขียนหนังสือเล่มนี ้ไม่ทนั เนี่ยโอ๊ ดส์เลยนะ โอ๊ ดส์เลยนะ มีเอสด้ วย เหมือนแบบเมื่อกี ้วิ่งมาโคตรโอ๊ ดส์เลย อะไรอย่างเนี่ย มันใช้ ได้ หลายสถานการณ์ หนังสือการ์ ตูนที่ชอบที่ซ๊ ดู ดด ไม่ชอบตังแต่ ้ เด็กแล้ วไม่ร้ ูเป็ นเพราะอะไร แต่ก็มีการ์ ตนู ที่ชอบเหมือนกัน เช่น สวอทแคทเป็ นแบบแนว 2 ตัว การ์ ตนู เน็ตเวิร์ก สมัยก่อน แล้ วก็ด้วยความที่ดกู าร์ ตนู ก็ดทู างทีวีเป็ นคนชอบดูทีวีมากกว่าอ่านหนังสือ หนังสือ การ์ ตนู ไม่เคยอ่านเลย มีเล่มเดียวที่อา่ นจนจบ 18 เล่มก็คือ แปดเทพอสูรมังกรฟ้า แนวนัน้ เหมือนดูหนังจีนตอน เด็กๆ ก็เลยมาอ่านการ์ ตนู อีกรอบแต่ว่าผมเชื่อว่าหนังสือการ์ ตนู จะปลูกฝั งนิสยั การอ่านให้ กบั คนทัว่ ไปได้ ดี ความฝั นที่สูงที่สุด ไม่ได้ ฝันอะไรมากมายขอว่าทำาอะไรก็ตามไม่ให้ ตนเองหลงผิดไปในทางที่ไม่ดี กลัวว่าตนเองจะหลงผิด ในสักวันใดวันหนึง่ ซึง่ มันห้ ามกันไม่ได้ หรอกว่าถ้ าวันหนึง่ เราจะหลงผิดไป ก็เลยกลัวตรงนัน้ สิ่งที่ทำาได้ ก็จะ พยายามเป็ นคนดีให้ ได้ มากที่สดุ แค่นนั ้ ไม่วา่ อะไรก็ตาม ขอให้ ไม่เดือนร้ อนใคร ไม่ทำาร้ ายชื่อเสียงวงตระกูลแล้ วก็ สร้ างชื่อเสียงให้ วงตระกูล และก็มีประโยชน์ตอ่ คนอื่น น่าจะเป็ นสิ่งที่ดีที่สดุ แล้ ว ไม่วา่ จะทำาอะไรก็ตามในอนาคต ขอให้ เป็ นคนดี ขอให้ พระ สิง่ ศักดิ์สิทธิ์พยามยามคุ้มครองเราให้ เดินไปในเส้ นทางที่ดี อย่าในเราตกไปในเส้ นทาง ที่ไม่ดี สเป็ คสาวที่ชอบที่สุด สเป็ คผู้หญิงแต่ไม่ได้ เอามาเป็ นแฟนนะ ถ้ าเอาแค่รูปลักษณ์ภายนอก บางคนอาจจะชอบหน้ าอกผู้หญิง หรื อหลังผู้หญิง แต่สิ่งที่ผมชอบก็คือหน้ าท้ อง ถ้ าผู้หญิงมีหน้ าท้ อง ผมจะไม่ชอบเลย แต่ไม่ได้ หมายความว่าผู้ หญิงแบบนี ้จะเอามาเป็ นแฟนไม่ได้ นะ ผู้หญิงแบบนี ้อาจมีเสน่ห์อยากให้ เราจะอยากรักเค้ าได้ แต่ไม่ได้ หมายความว่า งันเค้ ้ าก็จะไม่มีแฟนเลยสิ ด้ วยนิสยั หรื อบุคคลิกเค้ าอาจทำาให้ เรารักเค้ าก็ได้ แต่ถ้ารูปลักษณ์ ภายนอกผมแค่ไม่ชอบผู้หญิงที่มีหน้ าท้ อง นันจะเป็ ้ นจุดแรกที่ผมจะพยายามสังเกต เป็ นอย่างไรบ้ างกับ 9 ที่สดุ ของผู้ชายที่ชื่อ สุวิกรม เด็กผู้ชายที่มีเรื่ องราวนำาเสนอความเป็ นตัวเองออก มาได้ อย่างเป็ นที่ยอมรับ เด็กผู้ชายที่เป็ นที่สุดของที่สุดแห่ งความเป็ นตัวของตัวเอง

106

เบือ้ งหลัง วันหนึ่งรุ่ นพี่มาถามเราว่า จะสัมภาษณ์เปอร์ทาำ ยังไงดี เราก็เลยบอกเขากลับไปว่า อ้อ เด๋ วจัด ให้ หลังจากนั้น เราก็เลย ส่งอีเมลล์ไปหาคุณก้อง ทรงกลด บางยีข่ นั ว่า อยากจะขอสัมภาษณ์เปอร์ จะต้องทำา อย่างไร เพราะว่าคุณก้องเป็ น บก. อะเดย์ และเปอร์กเ็ ป็ นพิธกรรายการในเครื อ อะเดย์ทีวีดว้ ย หลังจากนั้น ประมาณ 10 นาทีได้ พี่กอ้ ง ก็ตอบอีเมลล์กลับมา แล้วให้ติดต่อไปยังพี่อีกคน ที่เป็ นคนดูแลฝ่ าย อะเดย์ทีวี ชื่อว่า พี่ก๊ิก หลังจากนั้นก็เลยส่ วงอีเมลล์ไปหาพี่กิ๊ก วันรุ่ งขึ้นพี่กิ๊กก็ตอบกลับมา พร้อมเบอร์โทร ผูจ้ ดั การเปอร์ คอลัมน์น้ ี จะเรี ยกว่าเป็ นความโชคดีกว็ า่ ได้ ที่รุ่นพี่กาำ ลังจะเดินทางไปสัมภาษณ์เปอร์พอดี ทีน้ ีเราก็เลย ขอแจมไปกับเค้าด้วย ตั้งใจว่า จะสัมภาษณ์ เปอร์ แบบ 10 ที่สุดของเปอร์ วันนั้นตามไปสัมภาษณ์กนั ที่ แฟตเรดิโอ RCA กันเลยทีเดียว แต่กม็ ีหลายคำาถาม เปอร์กบ็ อกว่า ไม่มี ไม่เคย ไม่ชอบ เราก็เลยต้องลดๆ ไปแบบที่เห็น ส่วนอุปสรรค นั้นก็คงอยูต่ รงที่เราเดาคำาตอบไม่ได้อีกนัน่ แหละว่าเค้าจะตอบมาทางไหน เราก็อ้ ึงไปสักพักในนตอนแรก แต่กแ็ ก้ ปัญหาโดยการลดจำานวนดู ส่วนความสนุกก็คือการได้ไปพร้อมๆกับรุ่ นพี่ หลังจากฟังที่เปอร์สัมภาษณ์ เริ่ มรู้สึกว่า วัยรุ่ นคนนี้มีของเยอะจริ งๆ ถ้าเป็ นไปได้กอ็ ยากจะขอสัมภาษณ์ อีก แต่เหมือนว่าเปอร์จะต้องไปจัดรายการที่คลื่นแฟตเรดิโอเสี ยก่อน

107

SECTION บานรู ซงิ • INside : “ไอ้ แป้น การ์ ตนู ตัวดำาใจดี” • ม้ ามืด Past Tales เรื่องเล่าที่มีความสุขกับดนตรี ที่อบอุน่ • ห้ องรั บแขก นั่งคุยกับการ์ ตูนหัวแจกัน • MSN: fuxsuxlux เจ้ าของหนังสือสุดกวน "บล็อกโรคจิต"

• TAg 50 คำาถาม ตอน 50 คำาถามกับเจ้ าของการ์ ตนู มุนินฺ • เด็กเด็ดๆ:นกกระจอกที่เกาะอยูบ่ นรางรถไฟ

108

INside : “ไอ ้แป้ น การ์ตน ู ตัวดำาใจดี”

“การ์ ตนู ไอ้ แป้น” หนังสือมีรูเล่มแรกของสำานักพิมพ์จ้ำาอ้ าว (Jump Out) ละเลงรูปและความคิดโดย

เหมียว จิราภรณ์ โคตรมิตร เจ้ าของร้ านตุ๊กตาดิบดีที่ไนท์บาซาร์ เชียงราย เกิดอยากเป็ นการ์ ตนู ิสต์ ใช้ นามปากกา i-phan ปั น้ แต่งเรื่ องผ่านการ์ ตนู ตัวดำา ตัวเอก(ผู้เขียน)-แป้น เพื่อนซี ้-เปี๊ ยก น้ องชาย-ป๋ อง รวมตัวเป็ นครอบครัวไอ้ แป้น และผองเพื่อน เขียวเสวย พวงชมพู ส้ มแป้น แตงกวา ผักบุ้ง หลวงพี่โอ๊ ท ผักหวาน ดำาเย็น หยิบยกเรื่ องง่าย ๆ ที่คนไม่คอ่ ยฉุกคิด กระตุกต่อม “อ๋อ! นัน่ สินะ เป็ นแบบนันจริ ้ ง ๆ ด้ วย” อ่านแล้ วขำาลึกแต่ได้ สาระ แล้ วอย่า เผลอหลงรักพวกเขาเหมือนที่สาวกบล็อกเข้ าไปอ่านมากกว่า 8 แสนครัง้ ที่ http://darkygirl.exteen.com ข้ อความด้ านบนคือ นิยามของการ์ ตนู ตัวดำาที่มีชื่อว่า “ไอ้ แป้น” สำาหรับฉันไอ้ แป้นเป็ นคนที่มกั จะมา คอยสะกิดฉันในเรื่ องเล็กๆน้ อยที่บางครัง้ เราหลงลืม จนเราได้ ฉกุ คิดว่า เราลืมสิ่งนันไปได้ ้ ไง? หลายตอนฉันอ่าน ไปพร้ อมกับน้ำ าตาปริ่มๆ ความสัมพันธ์ระหว่างกันและกันเป็ นสิ่งที่มองไม่เห็น จนบางครัง้ ทำาให้ การกระทำาหลายๆ

109

อย่างของเราไปทำาลายลายสายใยแห่งความสัมพันธ์นนั ้ ยังดีที่ได้ การ์ ตนู ตัวดำาๆอย่างไอ้ แป้น มาคอยช่วยไว้ ได้ ทุกที

ไอ้ แป้น สำาหรับฉัน เค้ าเป็ นคนที่ร่าเริง อัธยาศัยดีและเป็ นห่วงคนอื่นเสมอ เขาเป็ นพี่สาวที่นา่ รักใน สายตานักอ่านตัวเล็กอย่างฉัน วันนี ้โอกาสดีมาถึงแล้ วที่เราจะมารู้จกั ไอ้ แป้น และพี่เหมียว เจ้ าของลายเส้ น การ์ ตนู ตัวดำาแต่ใจดีให้ มากขึ ้นให้ มากขึ ้น “สวัสดีคะ่ ชื่อ จิราภรณ์ โคตรมิตร ค่ะ มีอาชีพขายตุ๊กตา วาดการ์ ตนู เล่นเวลาอู้ วาดไปวาดมา รู้สกึ ตัว อีกที มีคนทักว่าเป็ น นักเขียนการ์ ตนู งงไหมล่ะ? (^_^)” เรี ยนด้ านการวาดภาพมารึเปล่ า แล้ วมาเริ่มต้ นวาดภาพได้ อย่ างไร? ไม่ได้ เรี ยนวาดมาโดยตรงค่ะ แต่ชอบทางนี ้เลยศึกษาเองจากหนังสือ ดูคนอื่นวาดแล้ วลองวาดมัง่ เริ่ม ต้ นการวาดมาจากที่ร้านก่อนเพราะขายงานแฮนด์เมดอยู่แล้ ว นึกอยากทำาโปสการ์ ดขายแต่ถ่ายรูปไม่สวย เลยใช้ วิธีวาดเป็ นการ์ ตนู ลายเส้ นง่าย ๆ แทน

110

ไอ้ แป้น ถือกำาเนิดขึน้ ได้ อย่ างไร เป็ นชื่อของอะไร? " ส้ มแป้น " เป็ นชื่อหมาของเพื่อนสมัยเรี ยน เราเห็นว่าชื่อมันน่ารักดีเลยอิบมาเป็ นชื่อที่สองของตัว เอง เวลาไปไหนไม่อยากบอกชื่อเล่นจริง ๆ ก็จะบอก " ส้ มแป้น " พอเริ่มวาดการ์ ตนู แทนตัวเอง เลยเอาชื่อนี ้มาตังให้ ้ ตวั การ์ ตนู ค่ะ พอเรี ยกกันจนสนิทก็กลายเป็ น " ไอ้ แป้น " อย่างที่ร้ ูจกั ค่ะ ไอ้ แป้น ถือว่ าเป็ นการ์ ตูนที่ถกู นำาไปฟอเวิร์ดเมลล์ มากที่สุด พี่แป้งคิดอย่ างไร ? ดีใจที่มีคนอ่านและชื่นชอบผลงานค่ะ เคยฝั นว่ าจะเป็ นนักเขียนการ์ ตนู มาก่ อนไหม? เคยคิดสมัยเริ่มอ่านการ์ ตนู ขายหัวเราะแรก ๆ อยากเป็ นนักเขียนการ์ ตนู จัง แต่..ก็คิดตามประสาเด็ก ๆ ไม่ได้ ลงมือทำาอะไรจริงจัง พอโตขึ ้นมาอยากลองทำาดูสกั ครัง้ คิดแค่ว่าได้ ทำาก็โอเคล่ะ จะเป็ นนักเขียนการ์ ตนู ไหม คงอีกเรื่ อง ทุกวันนี ้ก็ยงั ไม่ได้ เป็ นนักเขียนการ์ ตนู นะ ฮ่า ๆแค่วาดการ์ ตนู บ่อยขึ ้นเท่านันเอง ้ :) เสน่ ห์ของการ์ ตูนตัวดำา คืออะไร? เสน่ห์น่าจะเป็ นความเรี ยบง่าย ทังเรื ้ ่ องลายเส้ นและเนื ้อเรื่ อง จบในตอน ใช้ เวลาอ่านไม่นานจ้ ะ หลายคนสงสัยว่ าทำาไมการ์ ตูนต้ องตัวดำา ? เหตุผลที่ไม่น่าจะเป็ นเหตุผลคือ อยากวาดการ์ ตนู ตัวขาว แต่ด้วยความที่ตวั เองไม่ถนัดเรื่ องสี เลือก สีเนื ้อไม่เหมือนกันสักครัง้ ตัดสินใจถมดำาให้ ตวั การ์ ตนู ไปเลย ง่ายดี เลือกสีตอนไหนจะได้ เหมือนกัน ฮา! เหตุผลที่พอจะฟั งดูเข้ าท่าคงเป็ น บ้ านเราไม่คอ่ ยมีใครวาดการ์ ตนู ตัวดำา เพราะคนส่วนใหญ่ไม่ชอบให้ ตัวเองเป็ นการ์ ตนู สีดำา ดูไม่น่ารักมัง้ แต่เราเห็นว่ามันแตกต่างดี เลยเลือกใช้ สีดำาค่ะ เริ่มต้ นมาเขียนบล็อกการตูนได้ อย่ างไร? เริ่มจากอ่านบล็อกการ์ ตนู เพื่อนก่อน " หมาดำาเฉาก๊ วย " วาดแล้ วมีคนอ่าน มีคนมาคอมเม้ นให้ กำาลัง ใจ อยากวาดมัง่ เลยลองสมัครที่เอ็กซ์ทีนดูคะ่ ถ้ าออกแบบการ์ ตูนที่เป็ นตัวพี่เหมียวเอง ไม่ ใช่ ไอ้ แป้นจะเป็ นอย่ างไร? เป็ นการ์ ตนู ตัวขาวค่ะ ใช้ วาดเวลาเขียนไดอารี่ เวอร์ ชนั่ การ์ ตนู บ่อย ๆ เชื่อไหมว่ า บางคนที่ตามบล็อกก็ไม่ ร้ ู ว่า ไอ้ แป้นเป็ นชื่อของน้ องหมา แสดงว่ าอาจจะมีความหลังกับชื่อ นี ้? คนอ่านหลายคนไม่ร้ ูจริง ๆ ค่ะว่ามาจากไหน มีคนถามก็จะบอกไปว่าเป็ นชื่อของหมาเพื่อน ชอบเลยเอา มาตังชื ้ ่อตัวเอง “ตัวการ์ ตูนสีดาำ สะท้ อนโลกสีเทา” พี่เหมียวคิดอย่ างไรกับประโยคนี ้?

เห็นด้ วยส่วนหนึง่ สังเกตจากนักวาดหลายคนที่ใช้ โทนดำาเสนอแนวเศร้ า ดราม่า แต่.. เราว่าอยู่ที่เนื ้อ เรื่ องของคนวาดที่จะนำาเสอมากกว่า สีดำา อยากวาดให้ ขำาก็ทำาได้ นะ ^^

111

หากจะเรี ยกว่ า การ์ ตูนพี่แป้น เป็ นกระจกบานเล็กๆที่กาำ ลังส่ องสะท้ อนกลับมาถึงหลายคน นั่นใช่ วัตถุประสงค์ ของการเขียนแต่ ละครั ง้ หรื อเปล่ า? แรก ๆ ไม่ได้ ตงใจวาดเพื ั้ ่อสะกิดใจคนอ่าน เพียงแค่อยากเสนอมุมมองของตัวเองว่าเราคิดแบบนี ้นะ คนอื่นคิดแบบเราหรื อเปล่า แต่พอมาหลัง ๆ ก็มีบ้างเวลาเห็นอะไร เฮ้ ย! มันไม่ใช่นะ ก็จะวาดเป็ นการ์ ตนู ส่วนคน อ่านจะเข้ าใจแบบไหนแล้ วแต่เค้ าค่ะ เพราะหลายเรื่ องตอนจบเค้ าคิดได้ มากกว่าที่เรานำาเสนอ เออ..ดีแฮะ ต่อย อดได้ แล้ วมารวมเล่ มได้ อย่ างไร? รวมเล่มได้ คงเป็ นเพราะฟอร์ เวริด์เมล์ที่เพื่อน ๆ ช่วยกันส่งต่อค่ะ ส่งไปส่งมาจนถึง บก.สำานักพิมพ์ บิสซี่เดย์ ได้ รับบ่อย ๆ เข้ า พี่เค้ าเห็นว่าไอ้ คนนี ้น่าสนใจดี เลยติดต่อมาค่ะ อีกนานไหมกว่ าเราจะได้ อ่าน การ์ ตนู ไอ้ แป้น 2 ถ้ าหมายถึงรวมเล่มคงขอเวลาะสมเรื่ องอีกสักระยะค่ะ ตอนนี ้อยากทำาเล่มที่ไม่มีใครเคยอ่านก่อน ตื่น เต้ นดีทงคนวาดและคนอ่ ั้ าน (^.^) มีนักวาดในดวงใจไหม? jimmy liao ชาวไต้ หวันค่ะ ชอบมาก เวลาเปิ ดหนังสือเค้ าดูทีไร มีแรงฮึดอยากทำาได้ อย่างเค้ า

อยากวาดสวย ๆ แบบนันมั ้ ง่ นอกจากเขียนการ์ ตูนลงบล็อกแล้ วตอนนีก้ าำ ลังทำาอะไรอยู่? งานประจำาก็ทำาตุ๊กตาขายที่ร้านดิบดีเชียงราย เวลาว่างก็รับจ๊ อบวาดการ์ ตนู บ้ างนิดหน่อย ร้ านดิบดีกาำ เนิดขึน้ ได้ อย่ างไร ช่ วงนีเ้ ป็ นอย่ างไรบ้ าง? ร้ านดิบดีเกิดขึ ้นหลังจากที่ลาออกจากการทำางานประจำา เป็ นคนชอบงานแฮนด์เมด คิดว่าน่าจะทำาเป็ น อาชีพได้ เลยลองทำาดูคะ่ ช่วงแรก ๆ ทำาไม่เป็ นรับของคนอื่นมาขาย ตอนนี ้ทำาเป็ นแล้ ว เริ่มพัฒนาสินค้ าไปเรื่ อย ๆ ช่วงนี ้ 2-3 ปี เศรษฐกิจไม่คงที่ ยอดขายก็มีขึ ้น ๆ ลง ๆ บ้ างจ้ ะ หลายคนสงสัย ทำาไมต้ อง ดิบ-ดี ก่อนหน้ านี ้ชื่อร้ าน ฮาวดู เพราะมีลกู ค้ าชอบทัก ทำาได้ ยงั ไงเนี่ย คิดได้ ไง พอหลัง ๆ ขายดี มีแม่ค้า แซว " ขายดิบขายดีจงั เลย " พอมาทัก บ่อยเข้ า เอามาตังเป็ ้ นชื่อร้ านซะเลย ชื่อเต็ม "ขายดิบขายดี" ชื่อย่อก็เป็ น " ดิบดี " จ้ ะ / ดิบดี แปลได้ อีกว่า สินค้ าดูดิบแต่มนั ดูดี อิอิ (^.^) พี่เหมียวมีวธิ ีการคิดงานอย่ างไร สร้ างแรงบันดาลใจอย่ างไร? บอกไม่ถกู เหมือนกันมีวิธีคิดยังไง อย่างตุ๊กตาเราก็ทำาขึ ้นมาก่อนที่จะตังชื ้ ่อ พอทำาไปแล้ วใครเห็นก็

112

บอกว่ามันน่ากลัว เอ้ ปิ๊งไอเดียตังชื ้ ่อให้ เกี่ยวกับความรัก เพราะตุ๊กตาจะมีหวั ใจทุกตัว ปรากฏ ว่ามันโดนใจลูกค้ า พอทำาตัวใหม่ ๆ ก็จะตังชื ้ ่อให้ เลย บางตัวชื่อมาก่อนค่อยทำาตุ๊กตาทีหลัง ประมาณนี ้จ้ ะ ( ไอเดียยน่าจะมาจาก ความบังเอิญและเหตุการณ์เฉพาะหน้ า ที่ทำาให้ เราคิดได้ มากกว่าค่ะ) ส่วนการ์ ตนู อยากวาดก็วาด อยากเสนอมุมมองอะไรก็ใส่ไป เนื ้อเรื่ องส่วนใหญ่เป็ นเรื่ องใกล้ ตวั ด้ วย หลายคนเคยผ่านประสบการณ์นี ้มาแล้ ว เออ..มันใช่ มันโดน ตอน วาดไม่ได้ คิดหรอกค่ะ มันจะมาถึงขนาดนี ้ คิดแค่ว่า วาดยังไงให้ คนอ่านเข้ าใจสิ่งที่เราอยากบอกก็ พอ (ทังตั ้ วการ์ ตนู และตุ๊กตา ที่มนั ขายตัวเองได้ คงเกิดหลังจากลงมือทำาไปแล้ ว จากนันค่ ้ อยพัฒนาและต่อยอด ให้ ดีขึ ้นอีกทีคะ่ ) อย่ างของที่ร้านแต่ ละชิน้ ดีไซน์ แปลกตาทัง้ นัน้ เช่ น " อยู่ห่าง ๆ อย่ าง ห่ วง ๆ " " รักสามเส้ าของ เราสามคน " เล่ าให้ ฟังได้ ไหมว่ า มีท่ มี าอย่ างไร ? รักสามเส้ าก็นกึ สนุกเอาตุ๊กตามาประกบกันสามตัว เออ..เข้ าท่าดีเนอะ (ยอดขายไม่ดีหรอกค่ะ ทำาไว้ ขำา ๆ เวลามีลกู ค้ าถาม) หลังจากที่วาดการ์ ตนู ตอนเป็ นห่วง มันจะมีประโยคนึง " อยู่หา่ ง ๆ อย่างห่วง ๆ เลยเอาชื่อนันมาทำ ้ าเป็ น ตุ๊กตาดูจ้ะ ในอนาคตพี่เหมียวมีแผนว่ าจะทำาอะไร? เรื่ องร้ านดิบดี คงทำาต่อไปเรื่ อย ๆ เพราะเป็ นอาชีพหลักและเป็ นงานที่ตวั เองชอบ เรื่ องการ์ ตนู คงวาดต่อไปเรื่ อย ๆ ทำาหนังสือ ทำาเป็ นสินค้ า หรื ออื่น ๆ ถ้ าไอ้ แป้นมีชีวติ นี่ อายุก่ ขี วบแล้ ว ซนไหม? ไอ้ แป้นตอนนี ้ 2 ขวบกว่า ๆ ค่ะ เหมือนการ์ ตนู ไม่ร้ ูจกั โต (ไม่ยอมโตมากกว่า) ซนไหม? ไม่นะ ไอ้ แป้น เรี ยบร้ อยจะตาย ฮ่า ความแตกต่ างระหว่ างไอ้ แป้น กับพีเหมียวคืออะไร อย่ างไร? แรก ๆ ไอ้ แป้น จะเป็ นตัวแทนความคิดของเหมียวมากกว่า ซึง่ บางอย่างในชีวิตจริง ไม่กล้ าพูด ไม่ กล้ าทำา แต่..หลัง ๆ เริ่มรู้สกึ ว่า ไอ้ แป้น เค้ ามีความคิดเป็ นของเค้ าเอง เหมียวกลายเป็ นตัวแทนในการวาดให้ เค้ าพูดได้ สลับกัน สุดท้ ายอยากบอกอะไรถึงแฟนที่ช่ ือชอบตัวการ์ ตูนตัวดำาอยู่ อยากขอบคุณทุกคน ทุกกำาลังใจ ทุกคำาติชม และคอยติดตามผลงานมาโดยตลอดขอบคุณที่รักการ์ ตนู ไอ้ แป้น (จากใจคนวาด) จะพัฒนาฝี มือต่อไปนะ :)

113

เบือ้ งหลัง

ำ งดังๆ นึกอยูว่ า่ จะเป็ นใครดี ก็เหลือบไปเห็นการ์ตูนตัว คอลัมน์ อินไซด์อยากจะไปสัมภาษณ์ถึงคนท่าลั ดำา ที่ชื่อว่า ไอ้แป้ น ที่จะติด ฮอตโพสหน้าแรกของบล็อกเอ๊กทีนอยูเ่ สมอ เราเลยเริ่ มติดต่อเพื่อขอสัมภาษณ์ เจ้าของการ์ตูน ไอ้แป้ น อยูท่ ี่เชียงใหม่ แล้วแกก็บอกว่าอาจจะให้สัมภาษณ์ได้ในช่วงงาน a book street fair เพราะว่าแกจะลงมาเที่ยว แต่ทีน้ ี การนัดวันเวลาค่อนข้างมีปัญหา เพราะวันที่พี่แป้ นว่างเราดันติด งาน ดังนั้นพี่แป้ นจึงบอกว่า ถ้าอย่างนั้น พี่เค้าจะสัมภาษณ์ทางอีเมลล์และกัน ทางเราก็ส่งคำาถามไปหา วันต่อมาพี่แป้ นก็ตอบกลับมา พร้อมวาดรู ปมาให้กบั เราด้วย พี่แป้ นน่ารักมาก

114

ม้ ามืด Past

Tales เรื่องเล่ าที่มีความสุขกับดนตรีท่อี บอุ่น

วันนี ้มีโอกาสได้ มานัง่ คุยแบบส่วนตัว๊ ส่วนตัวกับ 5 คนดนตรี แห่งวง Past Tales วงดนตรี แนวอะคูสติก โซลเจ้ าของเพลง “คนในเพลงเหงา”ที่กำาลังเป็ นที่จบั ตามองอยู่ในขณะนี ้ ด้ วยการทำาดนตรี ที่แปลกแหวกตลาด ไม่เหมือนใคร ทำาให้ เพิ่มความน่าสนใจได้ มากเลยทีเดียว 5 หนุ่มที่บอกว่าตัวเองเล่นดนตรี ด้วยความสุขและ อยากจะให้ ทกุ คนมีความสุข เราลองมาทำาความรู้จกั กับพวกเขาดูสกั หน่อย ไม่ร้ ูว่าตัวจริงจะแปลกเหมือนดนตรี ที่พวกเขาเล่นหรื อเปล่า...

115

ช่ วยแนะนำาตัวกันหน่ อยว่ ามีใครบ้ าง ก้ อ : อ่ะมีใครบ้ างครับแนะนำากันก่อนเลยครับ ให้ โซน เพอร์ คชั ชัน แนะนำาก่อนเลยครับ ต้ อม : ครับ ต้ อมครับ เล่น เพอร์ คชั ชัน ต่อไปให้ โจ้ เล่นเพอร์ คชั ชัน แนะนำาต่อเลยครับ อ่ะโจ้ แนะนำาตัว ทุกคน : ฮ่า.. ก้ อ : โจ้ นี ้เป็ นน้ องใหม่สดุ ของเราเลยนะครับ โจ้ : ครับโจ้ เพอร์ คชั ชัน ครับ (ยิ ้ม) ก้ อ : คนต่อไปนี ้สาวกรี๊ ดมาก แชมป์ : ครับ สวัสดีครับแชมป์คีย์บอร์ ด ครับ (ยิ ้ม) ต้ อม : เปี ยนโนด้ วย ก้ อ : ทุกอย่างแหละครับ อะไรจิ ้มๆพี่แชมป์เล่นได้ หมด โจ้ : จริงหรอพี่ ก้ อ : อ่า.โอเคๆต่อไปพี่จิ๋ว จิ๋ว : แนะนำากันครบแล้ วหรอ ก้ อ : จะครบแล้ วพี่ จิ๋ว : อ่ะ ครับ ผมจิ๋วเล่นกีต้าร์ ครับ ก้ อ : แล้ วผมนะครับ ก้ อครับร้ องนำา แล้ วมารวมตัวกันได้ อย่ างไง ก้ อ : รวมตัวกันได้ อย่างนี ้แหละครับ ต้ อม : เราไร้ สาระไปวันๆก็เลย เฮ้ ย เล่นดนตรี เว้ ย โจ้ : ชีวิตเราต้ องมีจดุ หมายพี่

116

ก้ อ : ก็เริ่มจากผมกับพี่จิ๋วก่อน เคยประกวดดนตรี ด้วยกันตอนสมัยอยู่ ม. ธรรมศาสตร์ ชื่อวงกองทัพเห็ด พอเรา ประกวดปุ๊ บดันชนะเลิศ ได้ ทงระดั ั ้ บมหาวิทยาลัยพอไปแข่งระดับประเทศก็ชนะอีก พอชนะปุ๊ บได้ แชมป์เสร็จปุ๊ บ แน่นอนวงเรา ก้ อ : จิ๋ว : แตก ทุกคน : ฮ่า.. ต้ อม : ตอนนันผมยั ้ งไม่เล่ยดนตรี เลย ยังไปนัง่ ดูวงกองทัพเห็ดเล่นอยู่เลย จิ๋ว : อ๋อ ไอ้ คนที่มาโยกหัวข้ างหน้ าเวทีนนหรอ ั้ ทุกคน : ฮ่า.. ต้ อม : พอวงแตกปุ๊ บ ก้ อก็ติดเอเอฟไป จิ๋ว : ใช่ ๆ ก้ อติดเอเอฟทุกคนก็แยกย้ ายกันไป ก้ อ : พอเราออกจากเอเอฟ เราก็ตดั สินใจแล้ ว เพราะว่าเราเต้ นมาเยอะแล้ วเราจะเลิกแล้ วเราน่าจะเอาดีทางอื่น จิ๋ว : ก็เลยชวนคนที่หน้ าตาแบบบอยแบนด์มา ก้ อ : ใช่ เฮ้ ย ต้ อม : ต้ องลำาซิง่ ฮ่า..

117

ก้ อ : เราก็มานัง่ ถามตัวเองว่า เฮ้ ย กำาลังทำาอะไรอยู่ เรากำาลังทำาสิ่งที่อยากทำาอยู่จริงๆหรอ เราก็ตอบเลยว่าใช่เรา อยากเป็ นศิลปิ น แต่คราวนี ้เราจะเดินทางไงต่อ จะให้ เราไปเป็ นบอยแบนด์มนั ก็ไม่ใช่แล้ ว แต่ความฝั นหนึง่ ที่เรา ยังไม่ทำาให้ มนั เป็ นจริงเลยก็คือ เราอยากมีวงดนตรี เป็ นของตัวเอง ต้ อม : ก่อนติดเอเอฟก้ อเคยเล่นดนตรี ที่ร้านคอฟฟี่ พีซด้ วยนี ้ ก้ อ : ใช่ๆ เป็ นจุดเปลี่ยนจุดหนึง่ ที่เราลืมเล่าตลอดเลยต้ องขอบคุณพี่ต้อม ร้ านคอฟฟี่ พีซ เป็ นร้ านที่ให้ โอกาสคนที่ ไม่ร้ ูจกั อะไรอย่างเรา ตอนนันเราก็ ้ เล่นเปี ยนโนแล้ วเราก็อยากร้ องเพลง แล้ วพี่จิ๋วก็ชวนเราไปเล่นที่ร้านนี ้ ซึง่ ก็ เปิ ดโลกดนตรี ให้ กบั เราในขณะที่เราเล่นเปี ยนโนแล้ วก็ร้องเพลงไปด้ วยมันทำาให้ เรามีความสุข ตอนนันเราเล่ ้ นไม่ เก่งแทบเล่นไม่เป็ นเลยด้ วยซ้ำ าแล้ วเราก็หดั เล่นเรา อยู่กบั มันวันละสิบชัว่ โมงได้ แล้ วเราก็ไม่ไปเรี ยนวิศวะนัง่ เล่น เปี ยนโนวันละ สิบชัว่ โมง แล้ วเราก็แบบเราอยู่กบั มันได้ แต่ต้องบอกก่อนว่าไม่ได้ อยากให้ คนอื่นๆทำาตามนะมัน อาจจะเป็ นโชคชะตาของเรา อันนี ้ก็เลยเป็ นจุดเปลี่ยน เป็ นร้ านที่ทำาให้ เรามีความสุขกับการเล่นดนตรี ให้ เรารู้ว่า เราอยากจะทำาอะไร จิ๋ว : คือร้ านนี ้เล่นอะคูสติก ก็ไปเล่นกันสองคนกีต้าร์ กบั เปี ยนโน แล้ วก้ อก็ติดเอเอฟไป ก้ อ : แล้ วกลับมาเราก็อยากจะตังวง ้ แล้ ววงเราเป็ นอะไรที่ค่อนข้ างเดสทินี่มากๆเลยนะ เราไปบังเอิญเจอพี่จิ๋วที่ ร้ านที่พี่จิ๋วเล่นอยู่ พอเราไปเจอพี่จิ๋วแล้ วไฟเดิมๆมันกลับมา เราก็เลยชวนพี่จิ๋วมาเล่นด้ วยกันแต่เราก็ร้ ูสกึ ว่าสอง คนมันยังไม่ใช่วง ตอนนันพี ้ ่จิ๋วมีคำาถามที่ถามเราว่าเราจะเล่นดนตรี ไปเรื่ อยๆเล่นเพลงคนอื่นไป เรื่ อยๆแบบนี ้หรื อ เราไม่เล่นกลางคืนแล้ วออกมาทำาเพลงเองซึง่ สองทางนี ้มาต่าง กันมากแล้ วเราก็ต้องเลือกทางใดทางหนึง่ แล้ วเรา กับพี่จิ๋วก็ตดั สินใจเลือกทางที่ยาก ก็คือเราตัดสินใจที่จะมีเพลงของตัวเอง แต่แค่เรากับพี่จิ๋วมันก็ยงั ไม่เป็ นวงอ่ะ จิ๋ว : เหมือนขาดสิ่งที่เรี ยกว่าจังหวะ เราก็เลยชวนมือคีย์บอร์ ด ก้ อ : คีย์บอร์ ดเกี่ยวอะไรกับจังหวะ จิ๋ว : ก็ทำาเสียงตึกโป๊ ะตึกตึก ไง ก้ อ : ต้ องบอกเลยว่าพี่แชมป์ได้ มาด้ วยความบังเอิญมีอยู่ครัง้ หนึง่ เราไปเล่นคอนเสิร์ตเล็กๆ ก็มีเราแล้ วก็พี่จิ๋วเราก็ เลยอยากได้ มือคีย์บอร์ ดพี่จิ๋วก็เลยไปชวนพี่แชมป์มาเล่นในคอนเสิร์ต พอได้ เจอกับพี่แชมป์แล้ วทัศนคติทางดนตรี แล้ วก็วิธีการเล่นดนตรี ร้ ูสกึ ว่าไปด้ วยกันได้ แล้ วพี่แชมป์ก็โดนเราหลอกมาจนได้ ตอนนี ้ก็มีสามคนแล้ ว แต่มนั ยัง ไม่มีสิ่งที่เรี ยกว่าจังหวะอย่างที่พี่จิ๋วบอก เราก็เลยนึกถึงคนคนหนึง่ ก็คือต้ อมเราก็เลยโทรไปหาต้ อม เพราะเราไม่ อยากได้ กลองเราอยากเป็ นแบบอะคูสติกเราเลยอยากได้ เพอร์ คชั ชัน จิ๋ว : ก็เลยหยิบโทรศัพท์ขึ ้นมาโทรเลย ก้ อ : “ฮัลโหลต้ อม” (ทำาท่าทางเป็ นคุยโทรศัพท์) จิ๋ว : “ว่าไง” (แสดงเป็ นต้ อมตอนคุยกับก้ อ)

118

ทุกคน : ฮ่า.. ก้ อ : “รู้จกั คนที่เล่นเพอร์ คชั ชันเป็ นไหม” ตอนนันโทรไปหาต้ ้ อมแต่ไม่ถามถึงต้ อมเลย จิ๋ว : แล้ วต้ อมก็ตอบมาว่า “กูไง” ต้ อม : ผมเนี ้ยแหละ ตอนนันคงคิ ้ ดว่าเรายุ่งเลยถามมาว่ารู้จกั ใครที่เล่นเพอร์ คชั ชันไหมแนะนำาให้ หน่อยตอนแรก จะแนะนำาโจ้ พอดีตอนนันว่ ้ างอยู่ จิ๋ว : ตอนซ้ อมด้ วยกันครัง้ แรกต้ อมบอกว่าช่วยยกของหน่อย เราก็เฮ้ ยจะมีอะไรมากมายแค่เพอร์ คชั ชันแต่ของ ทังหมดที ้ ่อยู่ในห้ องซ้ อมอยู่ในรถต้ อม ก้ อ : แบบใช่เลยอ่ะ ต้ อมเข้ าใจในสิ่งที่เราอยากจะทำา จิ๋ว : เราก็เลยหลอกล่อมาได้ อีกคนนึง ต้ อม : ถ้ าเป็ นไปได้ ก็อย่าไปฟั งช่วงนันที ้ ่เล่นดนตรี กนั ช่วงนันพยายามจะทำ ้ าเพลงกันแล้ วก็เล่นร้ านไปด้ วย จิ๋ว : เลิกเล่นร้ านเพื่อจะมาทำาเพลงพอรวมวงได้ ก็กลับไปเล่นร้ านอีกครัง้ นึง ก้ อ : เรารู้สกึ ว่าเรายังมีประมบการณ์ไม่พอที่จะรวมวง แบเราเจอกันแค่นี ้มันยังไม่พอเราต้ องซ้ อม ต้ อม : ซ้ อมด้ วยกันบ่อยๆเล่นด้ วยกันบ่อยๆ ไปเล่นด้ วยเครื่ องดนตรี เท่านี ้ในสถานที่ตา่ งๆ ก้ อ : พอวันหนึง่ เราก็เลยรู้สกึ ว่าเราหยุดเถอะเราพร้ อมแล้ วกับสิ่งที่เรากำาลังทำาอยู่อะ่ เราก็เลยมารวมกันแล้ วมี เพลงขึ ้นมา ต้ อม : ต่อไปโจ้ ก้ อ : โจ้ เนี ้ยเข้ ามาหลังสุดเลยหลังจากที่เรามีซงิ เกิลแรกออกมาแล้ ว แล้ วทุกครัง้ ที่เราออกไปเล่นที่ไหนอ่ะเรารู้สกึ ว่ามันยังไม่เต็ม ต้ อม : คือเพอร์ คชั ชัน่ ไม่คอ่ ยเน้ นขาแล้ วมีอยู่แค่สองมือพอเจอเวทีใหญ่มากๆเข้ า แล้ วมีอยู่แค่สองมือ ก็เลยมีเพิ่ม อีกสองมือดีกว่า ก้ อ : แล้ วเราไม่ร้ ูวา่ โจ้ เล่นดีหรื อเปล่า แล้ วเจอกันครัง้ แรกเหมือนมันเป็ นโชคเพราะโจ้ เองก็เป็ นคนตังใจ ้ ต้ องบอก เลยว่าเราชอบใครความตังใจแล้ ้ วก็มงุ่ มัน่ ที่ตวั เองจะเก่งขึ ้น เราก็เลยรู้ว่าเฮ้ ย ลองมาเล่นด้ วยกันดูก็เลยชวนโจ้ ไป เล่นที่งานแฟตด้ วยกันที่เชียงใหม่หลังจากนันมาก็ ้ โดนหลอกอยู่ยาวเลย โจ้ : เยี่ยมไปเลยพี่

119

ก้ อ : แล้ วในซิงเกิลที่สองก็จะมีโจ้ มาช่วยตีอีกคนนึง แล้ วชื่อวงละ มีความหมายว่ าอะไร เกี่ยวอะไรกับสี Pastel หรื อเปล่ า โจ้ : สู้ตายเลยพี่ เอาเลย

ก้ อ : อ่า ครับสำาหรับวงของเรา บอดี ้แสลมก็ดีใจมาก อ่ะจึย๋ ทุกคน : ฮ่า.... ก้ อ : เข้ าเรื่ องๆ ความหมายของชื่อวงนะ ก็คือ ก่อนอื่นต้ องบอกก่อนว่า Past Tales เป็ นคำาพ้ องเสียงครับ เหมือน กับสิ่งที่เราน่าจะรู้จกั กันดีนนก็ ั ้ คือ สี Pastel เป็ นสีที่แบบอบอุน่ เหงาๆ เราก็เลยรู้สกึ ว่า เฮ้ ย ดนตรี เราจะเป็ นแบบ เนี ้ย เราก็เลยรู้สกึ ว่าใช่ แต่ทกุ ครัง้ เวลาที่เราแต่งเพลง ทุกครัง้ ที่เราเขียนเพลงอ่ะ ก็จะเขียนมาจากเรื่ องเล่าที่เรา เคยเจอมามันเป็ นประสบการณ์ของเราเอง มันเป็ นเรื่ องราวที่ผา่ นมาแล้ วของเรา มันก็เลยออกมากเป็ นคนพ้ อง เสียงเสียง Past แล้ วก็ Tales ที่แปลว่าเรื่ องเล่า ก็เลยเอาสองคำานี ้มารวมกันแล้ วก็มีความหมายคลายๆกับชื่อสี ด้ วย ต้ อม : คือดนตรี มนั จะอุน่ ๆ แต่ว่า เวลาเขียนจะเขียนว่า Past Tales มันเป็ นวิธีการแต่งเพลง โดยการที่เราเรื่ องที่ ผ่านมาแล้ วมาเล่า ก็เลยแปลได้ ว่า เป็ นดนตรี อนุ่ ๆกับวิธีการแต่งเพลงของเรา ก้ อ : พี่จิ๋วตอบหน่อยครับว่าคืออะไร เพราะพี่จิ๋วจะมีนิยามเกี่ยวกับชื่อวงเรา จิ๋ว : คือพวกเราทุม่ สุดตัวก็เลยตังชื ้ ่อวงว่าบอดี ้แสลมครับ

120

ทุกคน : เฮ้ ย ไม่ใช่ ฮ่า... ปั ญหาในการทำางานละมีอะไรหรื อเปล่ า ก้ อ : คือต้ องบอกไว้ ก่อนว่าพวกเราทุกคนไม่ได้ เล่นดนตรี กนั แค่อย่างเดียวทุกคนมีงานประจำาบางคนมีเรี ยน อย่าง ต้ มนอกจากเล่นดนตรี ก้ยงั มีธรุ กิจของตัวเอง มีหนังสือเป็ นของตัวเอง แล้ วก็เรี ยนด้ วย พี่แชมป์ก็เป็ นคนนึงที่เรี ยน แล้ วก็ต้องดูแลห้ องอัดของตัวเอง แล้ วก็เป็ นห้ องอัดที่พวกเราใช้ ทำางานกันด้ วย โจ้ ก็เป็ นคนที่ทำางานไปด้ วยเรี ยน ไปด้ วยอีกคนนึง โจ้ มาเล่นดนตรี กบั เราจนบางครัง้ กลับไปที่ออฟฟิ ตจะมีคนมานัง่ ทำางานแทน แล้ วก็พี่จิ๋วนี ้สุด ยอดมากเลยทำางานไปด้ วยแล้ วคนที่ทำางานยังไม่ร้ ูเลยว่าพี่จิ๋วเล่นกีต้าร์ เป็ น จิ๋ว : คนที่บริษิทยังไม่ร้ ูเลย โจ้ : ไม่ใช่ไม่ร้ ูว่าเป็ นวงนะ แต่ไม่ร้ ูว่าเล่นกีต้าร์ เป็ น ไม่ร้ ูอะไรเลย จิ๋ว : ขนาดเพลงติดชาร์ ตแล้ วยังไม่ร้ ูเลย ต้ อม พี่จิ๋วก็จะมีห้องซ้ อมดนตรี อยู่ที่ ม. ธรรมศาสตร์ รังสิด้วย มีคาราโอเกะมีอินเตอร์ เน็ตด้ วย ก้ อ : ตอนนี ้ศาลกำาลังตัดสินยึดทรัพย์พี่จิ๋วเพราะทำางานเยอะเหลือเกิน จิ๋ว : ใช่ๆ ฮ่า... ก้ อ : ส่วนเราก็โชคดีหน่อยเพราะงานกับเรี ยนดันมาตรงสายพอดีแล้ วเราก็มีเวลาค่อยข้ างเยอะให้ กบั งานของเรา แล้ วเราก็เหมือนเป็ นกาวที่คอยยึดเหนี่ยวคนในวง จิ๋ว : เวลาจะนัดซ้ อมก็คือไอหมอนี ้ ก้ อ : แต่พวกเราโชคดีที่พวกเราเชื่อมัน่ ในกันและกัน ถึงเราจะไม่เวลาแต่เราเชื่อว่าพอถึงเวลาแล้ วพวกเราทำาได้ เพราะพวกเรารู้จกั กันมาก่อน เลยสามารถทำาให้ เราคุยกันได้ ทกุ เรื่ อง ต้ อม : แบบไอ้ นี ้ก็ชอบอะคูสติก ไอ้ นี ้ก็พอเข้ าใจว่าซาวด์เป็ นไง ไอ้ นี ้ก็พอจะรู้ว่าอะคูสติกจะใส่อะไรอะไรให้ มนั ดู สวยงามขึ ้น ก้ อ : พวกเราไม่ได้ เล่นดนตรี ด้วยความอยากดังแล้ วเราเล่นดนตรี ด้วยความสุข วันนึงเรามีเพลงแล้ วเรามีความสุข เราก็อยากที่จะถ่ายทอดความสุขนี ้ไปให้ คนอื่นๆ แล้ วเราโชคดีที่ซงิ เกิลแรกมีคนชอบมันก็เลยทำาให้ เรามีความรับ ผิดชอบเพิ่มขึ ้นมาก แล้ วกระแสตอบรั บกับซิงเกิลแรกที่ปล่ อยไปเป็ นอย่ างไงบ้ าง ต้ อม : ก็อย่างที่บอกไป มันดีมาก

121

ก้ อ : เราดีใจมากเราเป็ นแค่วงหน้ าใหม่วงหนึง่ อ่ะ ตอนนี ้ต่างจังหวัดก็ชอบเพลงเรามากเราไปเล่นที่เชียงใหม่มา เพลงเราก็ติดชาร์ ตท๊ อปไฟว์ที่เชียงใหม่ด้วย พอไปชลบุรีเพลงเราก็ขึ ้นอันดับสองเลย ตอนนี ้ที่ภาคอีสานก็คอ่ ยๆขึ ้น มา ต้ อม : ตอนแรกเราไม่ได้ กะให้ เป็ นขนาดนัน้ ก้ อ : ใช่เราไม่ได้ กะไว้ เลยแค่มีคนฟั งเพลงของเราเราก็ดีใจมากแล้ ว เราบอกเสมอถ้ าชอบให้ บอกต่อด้ วย เราพูด ตรงๆว่าเราไม่มีความมัน่ ใจว่าเพลงของเราจะดังเราแค่ร้ ูสกึ ว่า สิ่งที่เราทำามันดีกบั ตัวเรามันดีกบั วงเราและมันน่า จะดีสำาหรับทุกๆคนที่ได้ ฟั งด้ วย เราก็เลยอยากจะบอว่าถ้ าใครชอบขอให้ บอกต่อ วันนี ้มันก็ได้ เปิ ดในหลายๆที่ เราดีใจมาก แม้ แต่ seed ก็เปิ ดเพลงของเราเราดีใจมาก แล้ วแบบนีไ้ ม่ คาดหวังอะไรเลยหรอ ก้ อ : เรี ยกว่าไม่คาดหวังอะไรเลยดีกว่า อย่างที่บอกเราทำาเพลงเพราะเรามีความสุขที่จะทำาแล้ วก็ไม่คิดว่าเราจะ ต้ องมากดดันตัวเองด้ วยเรื่ องชื่อเสียง ถ้ าเราคาดหวังแล้ วเราดังมันก็แค่เราดังอ่ะแต่ถ้าเราไม่คาดหวังแบบนี ้พอมี คนฟั งเพลงเรามันแบบสุดยอดๆอ่ะ

ต้ องทำาเพลงเองแบบนีก้ ็ต้องที่ส่งเดโมเทปด้ วยซิ ทำาอย่ างไงกันหรอ

ก้ อ : ใช่ๆ ตอนนันเราทำ ้ าไว้ หลายเพลงมาก เราเคยไปเสนอทีนงึ แล้ วแค่เขาก็เหมือนไม่ชอบ

122

ต้ อม : แต่ที่วา่ เสนอค่ายก็มีอยู่คา่ ยเดียวเพราะว่าก้ อก็ยงั ติดสัญญาอยู่ที่ทรู ตอนนันเขาเรี ้ ยกเอเอฟทุกคนเข้ าไป คุย ก้ อก็เข้ าไปคุยเรามีเพลงเราแล้ วเอาเดโมมาให้ ฟังด้ วย ก้ อ : ตอนนันพร้ ้ อมจริงๆ พอทำาเดโมคนในเพลงเหงาเสร็จปุ๊ บนะเราก็คอ่ นข้ างมัน่ ใจกับซิงเกิลนี ้ เราไม่ได้ มนั่ ใจ ว่ามันจะดังนะแต่เรามัน่ ใจว่ามันน่าจะผ่านอย่างน้ อยๆเขาน่าจะเชื่อมัน่ ใจสิ่งที่เราทำา เราก็ไม่กล้ าเอาไปให้ ตรงๆ หรอก เราก็เอาไปฝากว่าน (ธนกฤต พานิชวิทย์) เราก็ต้องขอบคุณว่านด้ วยว่านเป็ นเหมือนคนที่เปิ ดมุมมอง ใหม่ๆ เพราะว่านก็เป็ นคนแต่งเพลงเอง ร้ องเพลงเองทำาเองทุกอย่าง ต้ อม : ใช่ๆว่านเก่งมากๆ ก้ อ : พอว่านฟั งแล้ วว่านก็แบบ เฮ้ ยก้ อดีว่ะ เราก็แบบเฮ้ ยดีหรอว่ะ ว่านก็บอกเดี๋ยวจะเข้ าบริษัทิจะเอาไปให้ พี่เขา ฟั งดู แต่เราก็บอกว่าจะดีหรอว่ะแต่ใจนี ้ดีๆๆ ฮ่า... และเหมือนพระเจ้ าช่วยเราด้ วยแหละเพราะคนที่ฟังเขาชอบ แล้ วเขาก็ถามว่านว่าเพลงใครว่านก็บอกว่าเพลงก้ อแล้ วเขาก็ถามกลับมาว่าก้ อนี ้ใครว่ะ แล้ วเขาก็เลยเรี ยกเรา เข้ าไปคุย แล้ วก็บอกว่าเราอยากทำาเป็ นวง เพราะมันจะมีปัญหาตรงที่ว่าเอเอฟไม่เคยทำาเป็ นวงมาก่อน ต้ อม : ตอนนันก็ ้ จะเป็ น ก้ อ แอนด์ เดอะ พาสเทล ก้ อ : สุดท้ ายก็คยุ กับบริษัทจนเขายอม ตอนแรกบรัทก็จบั ตามองไม่ใช่เพราะน่าสนใจนะแต่ดวุ ่าจะดังหรื อเปล่า แล้ วว่านก็แนะนำาพี่โตน วงโซฟา (จักรธร ขจรไชยกูล) ว่านก็เอาเดโมไปให้ พี่โตนฟั งก็อีกนันแหละพี ้ ่เขาก้ บอกว่า ดีและก็ถามอีกว่าก้ อไหน พี่โตนกับว่านก็เลยช่วยกันแล้ วก็มาเป็ นเพลงคนในเพลงเหงาในปั จจุบนั แล้ วสิ่งที่เรา ภูมิใจก็คือเราอัดเพลงนี ้กันเองไม่ได้ ให้ คนอื่นมาเล่นแทน ต้ อม :มันเป็ นเรื่ องยากด้ วยแหละว่าที่จะให้ คนอื่นอัดให้ เพราดนตรี ที่เราทำาอยู่มนั ค่อยข้ างจะเป็ นของใหม่เหมือน กัน ไม่คอ่ ยมีใครเล่นกันแบบนี ้เล่นเพอร์ คชั ชัน กีต้าร์ คีย์บอร์ ด แล้ วก็ร้อง โจ้ : ผมว่าไม่มีเลยมากกว่า ต้ อม :เพราะคนที่จะมีประสบการณ์ในการอัดแบบนี ้มีน้อยมาก อย่างที่บอกมันค่อนข้ างจะใหม่และคนที่จะเข้ าใจ ก็ต้องเป็ นคนเล่น และก็เป็ นความโชคดีอีกอย่าง คือเรามีคนมาช่วยเยอะด้ วย ก็มีว่านพี่โตน และอีกคนก็คือเค วิน มือกลองวง เดอะ บีกินส์ ก้ อ : พอทำาเพลงนี ้จบแล้ วพี่โตนก็แบบท่อนโซโลเปี ยนโนเขาอยากได้ อะที่มนั มีสีสนั มากกว่านี ้พี่โตนก็เลยอยากได้ เสียงคนพูด พี่โตนก็ให้ ไปแต่งมาว่าอยากพูดอะไร เราก็เลยแบบ “พี่จะให้ ผมพูดเนี ้ยนะ สวัสดีครับผมก้ อและ พวกเราวงพาสเทลนะครับ พวกเราดีใจมากเลยนะครับ” ทุกคน : ฮ่า... ก้ อ : เราก็แบบไม่น่าจะเหมาะนะ

123

ต้ อม : พี่เควินเขาก็จะร้ องคอรัสให้ พี่บี พีระพัฒน์บ้าง โจ้ : เพลงไม่เหลืออะไรจะเสีย ก้ อ : เราก็ได้ มือโปรอีกคนที่มาช่วยเราก็เนี ้ยพี่เควินที่มาพูดให้ เราในท่อนโซโล่เปี ยนโนให้ เรา ต้ อม : เราก็บอกว่าพี่เควินว่าช่วยอัดให้ เราหน่อยได้ ไหมเควินก็อดั ให้ เราเลยเดี๋ยวนันเลย ้ แต่งเนื ้อสดเลยนะ

124

จุดขายของ Past tales ละคืออะไร โจ้ : เราเต้ นครับ ทุกคน : ฮ่า ใช่ครับเราเต้ น ก้ อ : คือเราต้ องการเป็ นวงบอยแบนด์ที่เล่นดนตรี วงแรก ฮ่า.. โจ้ : Y – M – C – A ~~~ ทุกคน : ฮ่า... ก้ อ : เฮ้ ย ไม่ใช่ ฮ่า.. อย่างที่บอกคือผมมีความตังใจอย่ ้ างนึงแล้ วก็เชื่อว่าทุคนในวงมีความตังใจเหมื ้ อนกันว่า เราชอบดนตรี อะคูสติกเราชอบอะไรที่เป็ นแบบโฟล์คซองง่ายๆ สบายๆ ต้ อม : ไม่สบายนะ ง่ายแต่ไม่สบาย ฮ่า.. ก้ อ : พี่โดนก็ยงั บอกว่าสิ่งที่เรานะมันยากนะ แต่เราก็ตงใจไม่ ั้ มีอะไรยากเกินที่เราจะทำา ต้ อม : พี่โตนเขาก็นิยามดนตรี ของเรา เพราะตอนแรกเราก็ไม่ร้ ูว่าเราจะเรี ยนมันว่าอะไรดี พอพี่โตนมาฟั งในห้ อง ซ้ อมแล้ วพี่โตนก็บอกว่า อ๋อ อะคูสติดโซล คืออะคูสติกเป็ นอะไรที่อนั ปลัก๊ อ่ะ ไม่ได้ ใส่เอฟเฟคที่หวือหว่า แล้ ว มันก็เป็ นเครื่ องดนตรี ที่มาจากไม้ เกือบหมดอ่ะ

125

แรงบันดาลใจในการเล่ นดนตรี ละ ก้ อ : ของแต่ละคนเลยนะ ต้ อม : เดี๋ยวหาแรงบันดาลใจก่อน ก้ อ : ในที่สดุ พี่แชมป์ก็จะได้ พดู แล้ วครับ ทุกคน : ฮ่า... งันพี ้ ่แชมป์ก่อนเลย แชมป์ : แรงบันดาลใจของผมก็คือผมเล่นดนตรี เพราะผมอยากสรรเสริญพระเจ้ านันเป็ ้ นจุดเริ่มต้ นที่ทำาให้ ผมเล่น ดนตรี เพราะผมเป็ นคริสเตียนแล้ ววิธีการที่จะสรรเสริญพระเจ้ า เหมือนกับการที่เรารักใครสักคนเราก็จะให้ ดอกไม้ แล้ วคริสเตียนเขาจะร้ องเพลงกันก็เลยทำาให้ เราเริ่มเล่นดนตรี แรงบันดาลใจในการเล่นดนตรี ก็คือ สรรเสริญพระเจ้ าครับ จิ๋ว : ครับผมจิ๋วนะครับก็แรงบันดาลใจในการเล่นดนตรี ของผมก็คือสรรเสริญพี่แชมป์ ทุกคน : ฮ่า.. จิ๋ว : เมื่อก่อนดนตรี มนั ก็มีความหลากหลายไม่ใช่น้อยๆ พอเราได้ ฟังเพลงของสากลแล้ วมันแบบเออมันมีอะไร มากกว่า ตอนนันชอบมากเลยคื ้ อวง เนอร์ วาน่า ( Nirvana) เนอร์ วาน่าก็เป็ นเหมือนวงที่ทำาให้ เราเริ่มเอากีต้าร์ มาเล่น แล้ วเราก็ชอบมากเลยโดยเฉพาะเคิร์ท โคเบน ร้ องนำาและ เมื่อก่อนที่เล่นกีต้าร์ มนั จะยากตรงคอร์ ดทาบ มือกีต้าร์ แล้ วมีคืนนึงฝั นว่าเคิร์ท โคเบน มาสอนกีต้าร์ ให้ แล้ วหลังจากวันนันไม่ ้ น่าเชื่อเลยว่ากจับคอร์ ดทาบได้ คอร์ ดทาบต้ องบอกก่อนเลยว่าถ้ าจะทำาได้ ต้องหัดฝึ กนานมาก คอร์ ดทาบมันทรมานมากเล่นยากกดไม่ได้ พอได้ เคิร์ท โคเบน มาสอนให้ ในฝั น ตื่นมาเล่นได้ เลย โจ้ : มีข้อนิ ้วเพิม่ มาสองข้ อ ทุกคน : ฮ่า... จิ๋ว : แต่หลังจากนันก็ ้ ไม่มาหาอีกเลย ฮ่า... ตอนนันเราก็ ้ หดั เล่นดนตรี ร็อคก่อน ตอนนันก็ ้ วยั รุ่นก็เล่นอะไรมันๆ แล้ วก็เล่นมาจนถึงทุกวันนี ้ โจ้ : ก่อหน้ าที่มาเล่นดนตรี ก็คือร้ องเพลงมาก่อน แล้ ววงที่เป็ นแรงบันดาลใจในการเล่นดนตรี เลยก็คือวงบีจีส์ (Bee Gees ) มาก แล้ วโดยส่วนตัวตัวแนวเพลงแบบดิสโก้ อะไรแบบนี ้ พอมาเข้ าชมรมโฟรค์ซองก็มาเจอกับพี่ก้อ พี่ต้อม ก็เลยเริ่มมาเล่นเพอร์ คชั ชันมาหัดกลองบ้ างหัดเขย่านู้นนี ้บ้ าง พอเล่นแล้ วก็เลยรู้สกึ ชอบแล้ วก็เลยมา จนถึงทุกวันนี ้ เพราะเวลาเล่นแล้ วรู้สกึ มีความสุข

126

ต้ อม : เราเริ่มเล่นดรตรี ช้า แต่พี่ฟังดนตรี มานานมากแล้ ว ก้ อ : เริ่มเล่นเมื่อวาน ฮ่า.. โจ้ : ช้ าไป ต้ อม : เอางี ้ เริ่มเล่าเพอร์ คชั ชันช้ า แต่เครื่ องดนตรี ก็เคยเล่นมาเกือบหมดแล้ ว ก็จะมีแซ็กโซโฟน ,กีต้าร์ ,ไวโอลิน ก็หาตัวเองมานาน ไม่ร้ ูเพราะอะไรแต่เป็ นคนชอบฟั งเพลงมานานแล้ ว ตอน ม.ต้ นฟั งดนตรี คลาสสิก พอ ม.ปลายก็เจอเพื่อนๆเล่นดนตรี เยอะ แล้ วไม่มีใครเล่นคลาสสิกก็มีแต่ร็อคก็เลยชอบเพลงร็อคไปด้ วยแต่ว่าหา ตำาแหน่งลงไม่ได้ เราก็เลยไปนัง่ ฟั ง แล้ วช่วงนันแรงบั ้ นดาลใจคือ สลิปน็อต (Slipknot ) แต่ก่อนก็มรู้นะว่าดนตรี พวกนี ้มีอิทธิพลต่อเราขนาดไหน เมทัลหรื ออะไรแรงๆหนักๆมันเป็ นเพลงที่ดีจริงนะทำามาแล้ วถึงฟิ วมาก ถึงแม้ เราไม่ได้ ทำาพวกนันในปั ้ จจุบนั อย่างน้ อยมันก็ทำาให้ เราฉีกตัวเองออกมาฟั งดนตรี ที่คนเขาไม่ฟังกัน แล้ วหลังจาก นันชี ้ วิตเป็ ยแบบนันหมดเลยพยายามฟั ้ งอะไรที่คนเขาไม่ฟังอ่ะ แต่พอเข้ ามหาวิทยาลัยมาแล้ วก็ฟังแจ๊ สเพราะอยู่ ชมรมโฟล์คซองด้ วยตอนนันคนก็ ้ ยงั น้ อยเราก็เลยไปร้ อง พอคนร้ องเยอะเราก็ไม่ร้ ูจะทำาอะไรแต่ก็ยงั อยากอยู่ใน ชมรมตอนนันเพอร์ ้ คชั ชันยังไม่มีอะไรเลยนะจะมีบองโก้ กบั ไข่อ่ะ แต่บองโก้ ไม่มีใครตีเป็ น เราก็เลยนัง่ เขย่าไข่ไป ก่อนอยู่เดือนนึงแล้ วก็กลายเป็ นคนเดียวที่เขย่าอะไรพวกนี ้ได้ ก็เลยโดนดันจากนักร้ องมาสูเ่ พอร์ คชั ชันทันที ตอนนันอยากลาออกจากชมรมมาเพราะเล่ ้ นเพอร์ คชั ชันไม่เป็ นเลยเพราะเป็ นคนถือเรื่ องนี ้มากว่าถ้ าเบสิกไม่ดี หรื อเล่นไม่เป็ นอย่าเล่น จริงๆเริ่มเล่นเพอร์ คชั ชันตอนปี 4 โจ้ : ผมเล่นตอนประมาณปี 2 ต้ อม : ตอนนันรู ้ ้ อะไรมาก้ จะมาสอนโจ้ เลย แต่แรงบันดาลใจในการเล่นดนตรี แนวร้ องก็จะเป็ นพี่แจ้ เป็ นผู้หญิงที่ ร้ องเพลงได้ ประมาณ รัดเกล้ า อามระดิษ พี่คนนี ้ทำาให้ เราเปิ ดดนตรี ใหม่เลยทำาให้ ร้ ูสกึ ฟั งดีขึ ้นมาถึงแม้ ผีมือการ ร้ องไม่ได้ ดีขึ ้นมาก เพราะฉนันว่ ้ าแรงบันดาลใจในการเล่นดนตรี ก็คือดนตรี มันไม่มีอะไรเลยก็แค่ได้ ฟังดนตรี ดีๆ แล้ วอยากทำาอย่างนี ้ให้ ได้ บ้างจบ ก้ อ : อย่างที่บอกเราเริ่มมาจากเราไม่ร้ ูอะไรเลย เราเล่นกีต้าร์ เพราะโดนพ่อบังคับ เพราะตอนเด็กๆเราอยากวาด รูป บางครัง้ เราจะเจออะไรสักอย่างไม่จำาเป็ นที่เราจะต้ องเจอจากการที่เราตังใจไปสั ้ มผัสมัน เพราะเราก็โดน บังคับเราเล่นประมาณ 4 ปี แล้ วเราก็ร้ ูว่าเราไม่อยากเล่นเพราะกีต้าร์ มนั ไม่ใช่แล้ ว แล้ วมีอยู่วนั นึงเพื่อนเขาก็ตงั ้ วงกันแล้ วรู้สกึ ว่าเราอยากไปแจมด้ วยจังเลยแต่เราเล่นอะไรไม่เป็ นเลยนอกจากกีต้าร์ แล้ วก็อิเล็กโทน เราเลย ต้ องเลือกสักอย่างระหว่างสองอันนี ้เราก็เลยเลือกอิเล็กโทนแล้ วก็มาหัดเอง ตอนนันเราเริ ้ ่มเห็นประโยชน์ของมัน แล้ วว่าเล่นดนตรี แล้ วสาวกรี๊ ดอ่ะ เราก็เล่นดนตรี แล้ วมีคนชอบเราก็มีความสุขไง พอจบ ม. ปลายทุกคนก็แยก ย้ ายกันไปเราก็มาเรี ยนวิศวะเพราะพ่ออยากให้ เรี ยน ตอนนันเราไม่ร้ ูเลยนะว่าเราชอบอะไรแต่ก็วิศวะก็ได้ โตไวมี ตังค์ จุดเปลี่ยนเลยก็ตอนที่เรามาเจอพี่จิ๋วตอนที่เราได้ ประกวด แล้ ว เราก็ได้ มาเล่นที่ ร้ านคอฟฟี่ พีซอย่างที่บอก ร้ านนี ้เป็ นจุดเปลี่ยนของเราอีกแหละเป็ นเหมือน กระจกที่สะท้ อนว่านี ้แหละเราเลยมันทำามห้ เรามองเห็นตัวเองว่า เราอยากทำาอะไร จริงๆ ซึง่ ก็คือดนตรี นนเอง ั ้ เราก็หดั แล้ วอยู่กบั มันเป้นสิบๆชัว่ โมงเราก็เลยถามตัวเองว่าหรื อเรา อยากจะ เรี ยนดนตรี ว่ะแล้ วการที่เราติดเอเอฟก็ทำาให้ เรามัน่ ใจว่านี ้แหละเราต้ องดนตรี แล้ วแหละ แล้ วถ้ าพูดถึง

127

เป็ นศิลปิ นนะมีอยู่สองคน คนแรกเลยก็คือพี่โจ้ วงพอส เป็ นคนที่เราอยากเจอเขามากเราแค่อยากเจอเขาแล้ ว บอกว่าพี่ผมร้ องเพลงเพราะพี่ แล้ วอีกคนที่ทำาให้ เราอยากร้ องเพลงก็คือ พี่บี พีระพัฒน์

สุดท้ ายให้ ฝากผลงานกันหน่ อยค่ ะ

ก้ อ : ฝากผลงานหรอครับ ก็อยากให้ ทกุ คนได้ มีความสุขกับสิ่งที่พวกเราทำาเพราะพวกเรามีความสุขที่ได้ ทำามัน มากๆอยากจะส่งต่อความสุขไปอยากให้ มนั ไปถึงทุกๆคน เราไม่ได้ คาดหวังให้ เพลงเราดังเราคาดหวังว่าทุกคน จะฟั งเพลงเรา แชมป์ : มันคือของขวัญมันคือสิ่งดีๆอย่างหนึง่ ที่เวลาเราเปิ ดออกมาแล้ วเราจะรู้ว่าเป็ นสิ่งที่เราดีใจที่ได้ ยินได้ รับ มันเราอยากทำาให้ มนั ดูมีคา่ ก้ อ : ก็คือเพลงที่พวกเราทำามันก็เป็ นเหมือนของขวัญและของขวัญนี ้ก็จะส่งต่อไปถึงทุกๆคน แชมป์ : คือเราอยากให้ ร้ ูว่าสิง่ ที่เราทำาเราตังใจและเราประดิ ้ ษฐ์ ประดอยกับมันเราใส่ใจกับมันหวังว่ามันจะเป็ นสิ่ง ที่ทำาให้ ทกุ คนรู้ จิ๋ว : เดี๋ยววันนี ้เราก้ ทำาซิงเกิลที่สองกัน เสร็จเมื่อไหร่ก็ฝากด้ วยนะครับช่วยกันติชมด้ วย ทุกคน : ขอบคุณครับ

128

5 หนุ่มวง Past Tales นี ้ไม่ได้ สร้ างแค่เสียงดนตรี อย่างเดียวจริงๆ แต่ทงั ้ 5 หนุ่มยังสร้ างเสียงหัวเราะ และแง่มมุ ทางดนตรี ดีๆให้ เราอีกด้ วย การเล่าเรื่ องราวผ่านบทเพลงของพวกเขาคงจะทำาให้ เราเรามีความสุขได้ มากขึ ้นจริง ๆ ว่าแล้ วก็ขอไปเปิ ดเพลง “คนในเพลงเหงา” ฟั งอีกสักรอบแต่ถ้าใครยังไม่เคยฟั งขอแนะนำาให้ ไปหา ฟั งอย่างด่วนที่สดุ

“เราไม่มีความมัน่ ใจว่าเพลงของเราจะดังเราแค่ร้ ูสกึ ว่าสิง่ ที่เราทำามันดี กับตัวเรามันดีกบั วงเราและมันน่าจะดีสำาหรับทุกๆคนที่ได้ ฟังด้ วย ” เบื้องหลัง ทีเ่ ลือกสัมภาษณ์วง Past Tales ก่อนอืน่ เลยต้องบอกว่าเป็ นความชอบส่วนตัว และคิ ดว่าวง นีม้ ี แนวเพลงทีแ่ ปลกดีเลยอยากจะนำาเสนอให้คนอืน่ ๆได้รู้จกั ด้วยเช่นกัน การสัมภาษณ์เริ่ มต้นทีก่ ารนัดแนะกับนักร้องนำาของวง Past Tales (ก้อ กฤตภาส ตัง้ บุญธิ นา) นัดแนะกันเสร็จก็ตกลงกันอย่างลงตัวในวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2553 ตอนประมาณบ่ายสามโมง ที่จามจุรีสแควร์ เพราะวง Past Tales ต้องไปเล่นดนตรี ทีง่ าน True Music Giving Fest เราไปถึงก่อนเวลาประมาณ 5 นาที และจัดการโทรหานักร้ องนำาของวง Past Tales ทันที แต่ทางวงก็ทำาการซ้อมดนตรี เพือ่ ที จ่ ะเล่นสำาหรับวันนี ้ กันอยู่เราก็เลยต้องนัง่ รอกันไปก่อน

129

การสัมภาษณ์มีขึ้นตอนหลังงานเลิ ก หลังจากทีพ่ ีๆ่ วง Past Tales แสดงเสร็ จเรี ยบร้อยแล้ว การพูด คุยเป็ นไปอย่างสนุกสนานและราบรื่ นดี มีเสียงหัวเราะดังไม่หยุด เราใช่เวลาประมาณ 30 นาทีการสัมภาษณ์ ของเราก็จบลงโดยการขอบคุณพี่ๆวง Past Tales และขอถ่ายรู ปหมู่ไว้เป็ นทีร่ ะลึก การทำางานก็ย่อยมีอปุ สรรคอุปสรรคของเราก็คือเทปที่เราอัดมานันเสี ้ ยหายและเราก็หาทางแก้ ไข้ ในทุก ทางแล้ วเราเลยตัดสินใจที่จะขอนัดสัมภาษณ์ใหม่ และพี่ๆก็ตอบตกลง ในวันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2553 คราวนี ้ได้ ไปสัมภาษณ์พี่ๆถึงห้ องซ้ อมบรรยากาศดูเป็ นกันเองมากขึ ้นพี่ๆให้ ความกันเองกับเรามากขึ ้น แต่เรารู้สกึ ประหม่า เล็กน้ อย แต่การสัมภาษณ์ก็เป็ นไปอย่างสมบูรณ์ตามที่เราตังใจไว้ ้ เราใช้ เวลาประมาณหนึง่ ชัว่ โมงการ สัมภาษณ์ของเราก็เสร็จสิ ้น ความผิดพลาดที่เกินขึ ้นทำาให้ เราได้ ร้ ูว่าการเตรี ยมตัวเป็ นสิ่งสำาคัญ สุดท้ ายขอขอบคุณพี่ๆวง Past Tales ทีใ่ ห้ข้อมูลดีๆ และให้ความเป็ นกันเองกับเราทำาให้ เรารู้สกึ ว่าเรา ทำางานได้ ง่ายขึ ้น

130

ห้องรับแขก นั่งคุยกับการ์ ตูนหัวแจกัน

วันนี ้ฉันกำาลังนัง่ รอแขกคนสำาคัญ เขาคือ ตัวการ์ ตนู หน้ าตาน่ารักน่าชัง ตัวเล็กๆ แถมมีดอกไม้ บานอยู่บนหัว 2 ดอกเสมอ เป็ นใครไปไม่ได้ นอกจาก “หัวแจกัน” “ก๊ อก ก๊ อก ก๊ อก” ว้ าว เสียงเคาะประตูดงั ขันแล้ ้ ว ฉันรี บเดินไปเปิ ดประตูบ้าน โอ้ ..ตื่นเต้ นจังเลย สวัสดีคะ่ คุณหัวแจกัน เชิญด้ านในก่อนค่ะ ว้ าว..ใครจะไปคิดว่าฉันจะได้ นงั่ คุยแบบใกล้ ชิดกับหัวแจกัน ตื่นเต้ นสุดๆ จะว่าไปฉันก็ร้ ูจกั หัวแจกันมา นาน แต่ก็ไม่มีโอกาสได้ พดุ คุยกันซะที คงเพราะเขาตังทำ ้ างานอยู่บนหน้ ากระดาษของคุณโต้ งผู้เป็ นเจ้ าของเป็ น ส่วนใหญ่ และฉันก็คิดเองว่า หัวแจกัน ก็คงชอบและรักในงานของเขาเช่นกัน วันนี ้นอกจากจะคุยกับหัวแจกกันแล้ ว ฉันก็อยากจะแอบถามเรื่ องราวของเจ้ านายของเขาอีกด้ วย

: เริ่มเลยนะคะ (ฉันพูดเริ่มต้ นการสนทนา หลังจากที่เราทังสองนั ้ ง่ ลงบนโซฟาในห้ องรับแขก ฉัน เห็นหัวแจกันแอบกระแอมเล็กๆ แสดงถึงความพร้ อมแล้ วสินะ) รู้จกั พี่โต้ งมานานหรื อยัง กี่ปีแล้ ว แล้ วไปรู้จกั เขา ได้ อย่างไร

131

: ก็ร้ ูจกั กันมา ตังแต่ ้ ปี '45 เราไหลออกมาจากปากกาของเขาลงมาในกระดาษ

: ฉันถามถึงคำาถามที่ทงฉั ั ้ นและหลายๆคนคงสงสัยกัน แล้ วทำาไม หัวแจกัน ต้ องมีหน้ าตาแบบนี ้ เคยถามคุณโต้ งไหม

: หน้ าตาแบบนี ้นี่เป็ นไงอะ...หล่อใช่ปะ...

: แหม หัวแจกันยังมาเล่นมุกอีก อ่ะๆ หล่อก้ อหล่อ จ้ ะ นอกจากหน้ าตาดีแล้ วนี่ มีคนชมว่า คนที่ วาดรุปเก่งและเขียนเรื่ องเก่งมีน้อย แต่คณ ุ โต้ งเป็ นหนึง่ ในนัน้ หัวแจกันคิดว่าอย่างไร

: น่าจะมีเยอะนะ แต่ไม่ยอมแสดงตัว เราไม่อยากให้ เขาคิดว่าตัวเองเป็ นพวกฮาร์ ด ทู ไฟนด์ เดี๋ยว จะเหลิงเปล่าๆ

: (ฉันแอบคิดว่า หัวแจกกันนี่ พูดน้ อย ต่อยหนักเหมือนกันนะเนี่ย) คิดว่าเสน่ห์ของ หัวแจกันคือ อะไร และเสน่ห์ของ งานแบบคุณโต้ งคืออะไร

: อันนี ้ต้ องให้ คนอ่านบอกสิ

: ถามฉันหรอ ถามถึงคุณโต้ งฉันก็ไม่ร้ ูจกั เขาเท่าไหร่ แต่จากสมุดวาดเขียน ทำาให้ ฉนั เริ่มจะชอบ ทังเขาและหั ้ วแจกันมากขึ ้น ฉันว่า การเรี ยนรู้บางอย่างมันต้ องการความนุ่มนวลของข้ อความที่ต้องการจะสื่อออก ไป พูดอย่างไม่อายเลยว่า ตัวฉันเอไม่ใช่หนอนหนังสือเท่าไหร่ อย่างหนังสือที่ฉนั ชอบๆหลายเล่มที่เขียนด้ วยวาด ด้ วย บางครัง้ ฉันก็เบื่อเรื่ อง อยากดูแต่ภาพ แต่กบั สมุดวาดเขียนกลับไม่มีความรู้สกึ นัน้ มันมีแค่ความรู้สกึ ไม่

132

อยากอ่าน เพราะไม่อยากให้ มนั จบ (สงสัยฉันหัวแจกันคงอึ ้งกับฉันเล็กน้ อย ฮ่า..ฉันเลยรี บยิงคำาถามต่อไปใส่เขา) และเคยถามคุณโต้ งไหม ว่าถ้ าบนหัวไม่ได้ มีรูปร่างแจกันดอกไม้ มันจะมีรูปร่างเป็ นอย่างไร

: อาจจะเป็ นกระถาง เอ๊ ะ...หรื อกระโถน...

: ยังไงก้ อจะให้ เป็ นวัตถุที่สามรถใส่ดอกไม้ ได้ น่ะสิ ฉันคิดเอง ถ้ าอย่างนัน้ คติ สโลแกน ของ หัว แจกันคืออะไร

: วันพฤหัส อย่าลืมส่งต้ นฉบับนะ แล้ วก็อย่ามัว่ ด้ วย คนอ่านเขาไม่ได้ งี่เง่า

: มีชว่ งหนึง่ เห็นมีโปรเจ็ค ไอ้ แป้น-หจก ชอบไหม อนาคตอาจจะมีผลงานร่วมกันอีกไหม

: สนุกดีนะ แป้นชอบชวนไปเล่นนู่นนี่นนั่ ตลอดแหละ อนาคตก็น่าจะมี

: ฉันชอบมากเลยนะโปรเจคนัน้ แล้ วหัวแจกันกับ โต้ ง เหมือน หรื อ แตกต่างกันอย่างไร

: คิดอะไรคล้ ายๆ กันนะ จึงชอบมา: : นัง่ คุยกัน หรื อว่าบางทีโต้ งคิด หจก. ก็ present ให้ แบบนัน้ บ่อยกว่า

: เรี ยกว่าทำาหน้ าที่กนั คนละอย่าง เอ๊ ะ ฉันว่าหัวแจกันดังกว่านะ คนรู้จกั เยอะแยะเลย ตอนนี ้ นอกจากวาดการ์ ตนู ลงบล็อกแล้ ว คุณโต้ งทำาอะไรอยู่

133

: ออกแบบปกหนังสือ ทำาภาพประกอบ เขียนบทความและการ์ ตนู ลงนิตยสารกับหนังสือพิมพ์

: โหว งานเยอะอย่างนี ้ อีกนานไหมกว่าจะได้ อา่ นเล่มต่อไป คุณโต้ งมีแผนอย่างไรในอนาคต : ไม่นานฮะ เดือนกุมภานี่ก็จะรวมเล่มออกมาอีกแล้ ว คาดว่าในอนาคตคงจะยังเขียนการ์ ตนู อยู่นะ “กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง “ ( เสียงมือถือของหัวแจกันดังขึ ้น เขาพูดกับเสียงปลายสายไม่กี่คำา)

: เจ้ านายโทรมาแล้ วล่ะ ต้ องกลับไปทำาต้ นฉบับก่อน

: ว้ า..งันก่ ้ อนไปขอคำาถามสุดท้ าย ความฝั นของ หจก กับ คุณโต้ ง ต่างกันไหม อย่างไร : ไม่ตา่ งหรอก เขาชอบเขียน เราเองก็ชอบให้ คนอ่าน เห็นไหม ใกล้ เคียงกัน... ฉันเดินไปส่งหัวแจกัน ฉันว่าฉันยังมีคำาถามอีกหลายข้ อ ไว้ วนั หลังมาเยี่ยมบ้ านฉันใหม่นะ หัว แจกัน บ๊ ายๆ บาย แต่ หัวแจกกันก็ให้ของฝากก่อนกลับบ้านด้วย เขาบอกว่า คุณโต้งฝากมา อย่างไรก็ขอบคุณ คุณ โต้งมากนะคะ แล้วเจอกันค่ะ

เบื้องหลัง คอลัมน์น้ ีเกิดขึ้นเพราะความชอบส่ วนตัวอีกนัน่ แหละ เพราะส่วนตัวชอบอ่าน การ์ตูนขิงเจ้าของบล็อก หัวแจกันอยูเ่ ป็ นทุนเดิมอยูแ่ ล้ว ทีน้ ีกไ็ ปติดต่อขออีเมลล์มา กว่าจะได้กค็ ่อนข้างลำาบากพอสมควร เพราะต้องขอ หลายต่อมาก หลังจากได้อีเมลล์มาเราก็ขอสัมภาษณ์ หลังจากส่ งไปประมาณ 3 วันได้ พี่โต้ง(คนเขียน หัว แจกัน) ก็ตอบกลับมา แล้วแกบอกว่า แกไม่สะดวกที่จะสัมภาษณ์กนั แบบต่อหน้า จะขอเป็ นทางอีเมลล์ได้ไหม ซึ่ งเราก็ไม่ปฏิเสธ หลังจากนั้นเราก็กลับมาคิดว่า ถ้าไม่เจอตัว ก็อาจจะได้คาำ ตอบน้อย เพราะมันไม่ เหมือนการนัง่ สนทนาพูดคุยกันอยูแ่ ล้ว จึงเกิดปิ๊ งไอเดียมาว่า ลองเป็ น นัง่ คุยกับการ์ตูนของแกดีกว่าไหม นัน่ ก็เลยเป็ นที่มาของคอลัมน์หอ้ งรับแขก ตอนแรกจะให้คุยกับปากกาพี่โต้ง แต่กลัวว่าคน่านจะงงก็เลย เลือกเป็ นตัวการ์ตูนที่แกวาดเอง แล้วก็ทาำ เป็ นถามตอบ โดยให้พี่โต้งเป็ นตัวการ์ตูน ตอนทำาน่ารักดี เลย กลับไป

134

วาดตัวเองที่เป็ นตัวการ์ตูนมากบ้าง เอามาพูดคุยกัน คอลัมน์น้ ีกก็ ระแสตอบรับดีมาก พี่โต้งเองก็แอบมาให้ดาว ด้วย

135

MSN: fuxsuxlux เจ้ าของหนังสื อสุ ดกวน "บล็อกโรคจิต"

เมื่อประมาณปี ที่แล้ วฉันได้ มีโอกาสซื ้อหนังสือปกสีเหลืองๆ มาเล่มหนึง่ “บล็อกโรคจิต” ดูภายนอกมันก็ ดูเป็ นหนังสือปกิณกะธรรมดาๆ แต่หลังจากนันทุ ้ กอย่างก็เปลี่ยนไป นับตังแต่ ้ วนั ที่ฉนั ได้ ร้ ูจกั กับนักเขียนที่ชื่อว่า “ฟั ก”

เชื่อไหมว่า เด็กติ๋มๆคนหนึง่ กำาลังเลียน(เรี ยน)รู้ความกวนของเจ้ าของหนังสือเล่มนันอย่ ้ างตังใจ ้ เนื ้อหาที่ แปลก? ไม่สิเขาอาจจะเรี ยกว่าสะกิดอารมณ์มากกว่า กลับถูกจิตถูกใจเด็กติ๋มอย่างฉันอย่างยิ่ง จนต้ องมานัง่ เคาะแป้นคีย์บอร์ ด เข้ าไปใน URL ของ บล็อกที่มีชื่ออย่างเก๋ว่า fuxsuxlux จนกลายเป็ นแฟนตัวยง หากจะนัง่ ลิสต์ชื่อ บุคคลยอดนิยมใน เว็ปบล็อกชื่อดังอย่าง exteen คุณฟั ก คงจะอยู่ในอันดับ ต้ นๆ ด้ วยคารมการจิกกัด เย้ าแหย่ ตีแผ่ และโรคจิตเล็กๆ ของเขา ต่างก็ตราตึงใจรักอ่านเป็ นอย่างยิ่ง จนจับพลัด จับพลู ตัวหนังสือบน URL นันก็ ้ ถกู ตีพิมพ์ลงในกระดาษที่ฉนั กำาลังถืออยู่ในมือขณะนัน้ และแถมมีหลาย เวอร์ ชนั่ เสียด้ วย วันนี ้ได้ มีโอกาส มาแชทกับพี่ฟัก หวังว่าจะให้ พี่เค้ าสอนเรากวนหน่อย

136

คุณฟั ก ทักฉันด้ วยประโยคที่เป็ นตัวเค้ าเองที่สดุ ฉันไม่อยากจะตีความหมายมันหรอก ฉันแค่คิดว่า ถ้ าเขาพูดว่า “สวัสดีครับ ผมฟั กครับ” มันคงจะดูขดั ใจชอบกลเนอะ

137

ชอบโป๊ ๆๆ (ฮาาา)

138

139

140

141

แต่แฟนเยอะจริ งๆ นะ ^^

142

143

144

เบื้องหลัง หากใครเคยดู ihearTV ก็คงจะรู้จกั ผูช้ ายคนนี้ เป็ นอย่างดี ฉันเองก็รู้จกั พี่เค้าจากหนัสือชื่อบล็อก โรคจิต จุดเริ่ มต้น คือเราคิดว่า เราจะหาใครที่น่าสนใจมาลง คอลัมน์ MSN ดี ก็เลยนึกไปถึงพี่ฟัก เพราะว่าก็คย คุยกันตามประสาแฟนหนังสื อครั้งสองครั้ง หลังจากติดต่อไปพี่ฟักก็รีบตกปากรับคำาเลย ไม่นาน ก็ได้มานัง่ คุยกับพี่ฟัก วันนั้น เราคุบกับแป๊ บเดียว แต่กพ็ อจะเอามาเขียนได้ยาวเลยทีเดียว ตัวจริ งใครที่บอกว่า ว่าในบล้อกกวนแล้ว ตัวจริ งกวนกว่าอีกหลายเท่าแต่ ภาพลักษณ์ ก็ดูเป็ นคนสุ ขมุ นุ่มลึกนะ และหลังจากสัมภาษณ์มาแล้ว เราก็เกิดปัญหาอีกว่า จะทำาอย่างไรให้มนั น่าอ่าน คอนเซ็ปต์เอ็มเอสเอ็น ทีน้ ีดูเหมือนง่าย แต่เอาเข้าจริ งนี่ ยากมาก เพราะว่า เราต้องก๊อบข้อความ ลงมาใส่ แล้วก็ลบอีเมลล์ของเราซึ่ ง ปลอมตัวเป็ นพี่ฟักออก ำ ง เกือบ 20 ครั้ง เรี ยกว่าวันนั้นหลับตาลวง เป็ นหน้าต่าง ดูเหมือนจะไม่ยากอะไร ถ้าไม่ตอ้ งทำาซ้าถึ MSN สี ฟ้าเลยทีเดียว มันมาย ตาลายสุ ดๆ แต่กด็ ีใจที่มีคนชอบมาเม้นว่า น่ารักดี

145

TAg 50 คำาถาม ตอน 50 คำาถามกับเจ้ าของการ์ ตนู มุนินฺ

วันนี ้เราจะมาเล่นเกม 50 คำาถาม กับนักเขียนการ์ ตนู ดังท่านหนังนัน่ คือ คุณมุนินฺ สาวน้ อยที่ มีสโลกแกนการ์ ตนู ของตัวเองว่า “การ์ ตนู เบาๆ “รัก” “เศร้ า” “เหงา” “ซึ ้ง” การ์ ตนู ที่กระตุ้มต่อมน้ำ าตาของหลายคน และถูกส่งเป็ นฟอเวิร์ดเมลล์มากเป็ นพิเศษ เจ้ าของ การ์ ตนู ราตรี สวัสดิ์ ที่ขอบคุณ ท ทหาร ใน 3 จังหวัดชายแดน ภาคใต้ ซึง่ ตอนนี ้ การ์ ตนู มุนินฺ ได้ กลายร่างจาก บนจอมอนิเตอร์ มาอยู่ในแผ่นกระดาษ ของ สำานักพิมพ์ จ้ำ าอ้ าว ภายใต้ คอนเซ็ปต์ หนังสือมีรู เรี ยกว่าเหมาะแก่การซื ้อให้ กนั มากๆ ในวันวาเลนไทน์นี ้ หวังว่า การ์ ตนู มุนินฺ จะเป็ น ตัวเลือกนึงนะคะ

146

มาเริ่มทำาความรู้จกั กับ นักเขียนสาวคนนี ้ดีกว่า 1. แนะนำาตัว แบบ มุนิ๊นนนน มุนิน : สว ัสดีคะ่ ...มุนน ิ ฺเอง มุนน ิ ฺเป็นภาษา

บาลี ต้องมีจด ุ ใต้ต ัว น.หนู ด้วยนะ 2. วันเกิด : อังคาร ที่ 12 เมษายน 2531 ค่ ะ 3. ครอบครั ว : คุณพ่ อ คุณแม่ พี่สาว มีน้องชายแต่ เขาเสียไปเมื่อสองปี ที่แล้ วค่ ะ เป็ น ลูกสาวคนกลาง 4. บุคลิกส่ วนตัว : ตรงไปตรงมา พูดตรง คิดตรง แล้ วก็ทาำ ตรงๆ ไม่ มเี บือ้ งหน้ าเบือ้ ง หลัง 5. คุณสมบัตทิ ่ ดี ี : เป็ นคนไม่ คดิ ไรมาก ไม่ จ้ จู ี ้ นิสัยแมนๆ ถ้ าชอบกันเข้ ามากอดเลย ถ้ า ไม่ ชอบก็ต่อยกันเลย 55 6. คุณสมบัตทิ ่ ไี ม่ ดี : บางคนเขาบอกว่ าเรา พูดตรงเกินไป 7. ยามว่ าง : วาดรู ป เขียนการ์ ตนู ฟั งเพลง เล่ นกีตาร์ 8. ศาสนา : พุทธ ค่ ะ 9. ส่ วนสูง : 160 ถ้ วนค่ ะ 10. น้ำ าหนัก : 45 บวกลบ 2 ค่ ะ 11. กรุ๊ ปเลือด : โอ ทัง้ บ้ านจ้ า 12. แนวเพลงที่ช่ นื ชอบ : ฟั งทุกแนวนะคะ โดยส่ วนใหญ่ ดทู ่ เี นือ้ หาเพลงด้ วย ตอนนี ้ ชอบป๊อป อินดี ้ เฉพาะเพลงช้ าๆนะ 13. ฤดูท่ ชี อบ : ฝน ค่ ะ ชอบกลิ่นของฤดูฝน 14. อาหารจานโปรด : อาหารเส้ น 15. ไอเดียสุดบรรเจิด : ก็คงเป็ นไอเดียการ์ ตูนกระชากอารมณ์ ท่ ผี ุดขึน้ มาทุกวันๆ 16. รักครั ง้ แรก : ผู้ชายที่เคีย้ วไข่ พะโล้ กับไอศครี มสตอเบอรี่ รวมกัน แล้ วอ้ าปากให้ ดู ตอน ม.6 17. เพื่อนรั ก : มีเยอะมากค่ ะ แทบทุกคนที่คุยแล้ วก็หัวเราะมาด้ วยกัน 18. สิ่งที่มีค่าที่สุด : ครอบครั ว 19. ดูดีท่ สี ุด : ขา 20. เซ็กซี่ท่ สี ุด : พยายามแล้ ว.....แต่ หาไม่ เจอ 21.สิ่งที่ประทับใจที่สุดในชีวติ : การได้ ให้ แม้ แต่ ส่ งิ ที่เล็กน้ อย แต่ คนรั บมีความสุข มหาศาล 22. ดื่มครั ง้ แรก : ดื่มนมแม่ จ้ า 23. สีโปรด : เขียว เทา 24. ต้ องการให้ ตัวเองไปปรากฏตัวอยู่บนสิ่งไหน : ป้ายผ้ าไวนิลขนาดใหญ่ เหนือ

147

ทางด่ วน 25. แต่ งงาน : กับผู้ชายตัวสูงๆสักคน ที่ทาำ ให้ หัวเราะจนหายเหนื่อย 26. ถ้ าอยู่บ้านคนเดียวชอบทำาอะไร : นอน เขียนการ์ ตนู ลับๆ 27. สิ่งที่ทาำ จนเป็ นนิสัย : แปรงฟั น ระหว่ างพอกครี มนวดผม 28. ความแตกต่ างระหว่ างผู้หญิงกับผู้ชาย : ถ้ าเป็ นการ์ ตูน ผู้หญิงจะมีขนตาน่ ะ -..29. ถ้ าเลือกเกิดได้ อยากเกิดเป็ นเพศไหน : หญิงก็ได้ ชายก็ได้ นอกเหนือจากนี ้ ไม่ !!

30. สิ่งที่ผูกพันกับชีวติ ของคุณมากที่สุด : พี่น้อง 31. ถ้ าบุคคลที่รักโกงคุณ : โกง ? ก็คงเลิกรั กเขาในทันที 32. สิ่งที่อยากทำาตอนฝนตก : เปิ ดเพลงให้ ดังกว่ าเสียงฝนให้ ได้ !!

33. อยากมีลูกกี่คน : ผู้ชายคนเดียว หรื อหญิงชายคู่หนึ่ง 34. ค่ าใช้ จ่าย : ตอนนีร้ ั บผิดชอบเองค่ ะ 35. ร้ านอาหารที่ชอบไป : ที่บ้านเป็ นร้ านอาหารค่ ะ 36. ประเทศที่อยากไป : ญี่ปนุ่ !!เพราะอ่ านการ์ ตนู ญี่ปนมาเยอะ ุ่ 37. สิ่งที่คดิ เกี่ยวกับคนอื่น : "เขาคิดอะไรอยู่" 38. รายการทีวีท่ ชี อบดู : kasou taisho เกมส์ ซ่าท้ ากึ๋น 39. ตอนที่มีความสุขสุดๆ : คนที่รักยิม้ ..หัวเราะ 40. หนังที่เพิ่งดูจบไป : the proposal ชอบดูหนังรั กนะ ร้ องไห้ ทุกทีT_T 41. หนังที่ร้ ู สึกอินสุดๆ : Benjamin Botton 42. คิดว่ าจะสามารถแต่ งงานกับคนที่ไม่ ได้ รักได้ มยั ้ : ไม่ ได้ เด็ดขาดค่ ะ 43. ถ้ าจะแต่ งงานตอนอายุเท่ าไหร่ : 27 น่ าจะเวิร์คนะ 44. เกลียดคนแบบไหน : เสแสร้ ง 45. เมื่อต้ องกลายเป็ นสิ่งที่ไม่ มีตัวตน : คงได้ สัมผัสอิสระที่แท้ 46. ฉายา : ตอนนีไ้ ม่ ค่อยมีฉายา แฟนกับเพื่อนๆชอบเรี ยก ไอ้ ม๊วั ะ 47. สิ่งที่ทาำ เป็ นสิ่งแรกในตอนเช้ า : นึกว่ าวันนีต้ ้ องทำาอะไรบ้ าง(ยังหลับตาอยู่) 48. ตัวซวย : จิง้ จกที่ตกจากผนัง 49. สิ่งที่สาำ คัญที่สุดในโลก : ครอบครั ว ค่ ะ 50. สิ่งที่อยากพูดมากที่สุด : เราทำาทุกอย่ างเพื่อให้ ดีสาำ หรั บทุกคนนะ จบไปแล ้ว กับ 50 คำาถาม ของนักเขียนการ์ตน ู มุนน ิ เป็ นอย่างไร บ ้างคะ หากใครอยากให ้เราไป tag 50 คำาถามนีก ้ บ ั คนดังท่านใด ขอ ให ้บอกเรา แล ้วเราจะจัดให ้ค่ะ อย่าลืมสนับสนุน ผลงานการ์ตน ู ของคุณมุนน ิ ฺ นะคะ ทีร่ ้าน ื ชน ั ้ นำ าทั่วไป สงั เกตุ เล่มไหนมีรู เล่มนัน หนังสอ ้ แหละจ ้า เบื้องหลัง

148

เบือ้ งหลัง

TAg 50 คำาถาม ตอน 50 คำาถามกับเจ้ าของการ์ ตูนมุนินฺ

ใสส่วนของ TAg 50 คำาถาม ตอน 50 คำาถามกับเจ้ าของการ์ ตูนมุนินฺเป็ นการถามตอบ 50 คำาถามกับ มุนินฺ นักเขียนการ์ ตนู เริ่มมาจากการที่เห็นการถามตอบในเมลล์ที่มีการฟอเวิร์ดเมลล์ถึงกันและเรา เองก็ได้ รับและไม่ลืมที่จะรวมทำากับตอบคำาถามนัน้ และเราก็เห็นว่ามันก็นา่ สนุกดีทำาแล้ วก็นำามาคุยกับเพื่อนๆ ว่าตอบอะไรกันบ้ าง และเราก็สนใจที่อา่ นของคนที่สง่ มาถึงเราด้ วยเช่นกันไม่ว่าคนนันจะเป็ ้ นใครเราจะสนิทหรื อ ไม่ 50 คำาถามเป็ นคำาถามง่าย ๆที่ไม่ได้ มีการประดิษฐ์ ถ้อยคำาประโยคคำาถาม แต่สามารถที่จะทำาให้ เราได้ รู้จกั คนๆหนึง่ ได้ มากเลยทีเดียว ไม่วา่ ทัศนคติ นิสยั ความชอบไม่ชอบ และยังดูเหมือนเป็ นการกรอกประวัติจงึ ทำาให้ ดนู ่าสนใจและใกล้ ตวั ผู้อา่ นมากขึ ้นและส่วนนี ้จะจะเป็ นส่วนที่เพิ่มความน่าสวนใจให้ กบั คำาถามง่ายๆเหล่า นี ้ เราจึงมีความคิดว่าถ้ าเรานำา 50 คำาถามนี ้มาเป็ นส่วนหนึง่ ในนิตยสารของเราน่าจะเพิ่มความน่าสนใจ ได้ มากขึ ้น เราจึงเริ่มติดต่อกับมุนินฺ เพราะเราคิดว่ามุนินฺนา่ จะเหมาะสมในขณะนี ้ การตอบคำาถามก็เป็ นไป อย่างราบรื่ นไม่มีปัญหาอะไร เราต้ องขอขอบคุณมุนินฺที่ให้ ความรวมมือกับเราเป็ นอย่างดีในการตอบคำาถามทัง้ 50 คำาถามนี ้

149

_ด็กเด็ดๆ:นกกระจอกที่เกาะอยู่บนรางรถไฟ

นานมาแล้ วได้ มีโอกาสรู้จกั กับเพื่อนคนหนึง่ เขาเปรี ยบตัวเองอยู่เสมอว่า เค้ าคือนกกระจอกที่กำาลังจะ โบยบิน ฉันไม่ร้ ูว่าฉันเป็ นนกเหมือนเขาหรื อเปล่า แต่นกอะไรจะชอบรถไฟ? ฉันกำาลังนัง่ คุยอยู่กบั สัมฤทธิ์ เนืองใต้ หรื อโก้ นักศึกษาคณะนิเทศศาสตร์ ว่าที่ผ้ กู ำากับหนัง ไทย ไม่แน่นะ ต่อไปอีกสักห้ าปี เราอาจจะเห็นชื่อนกกระจอกตัวนี ้อยู่บนเครดิตหนังสักเรื่ องก็เป็ นได้ และฉันก็เพิ่ง รู้มาว่า นอกจากดอทเอแล้ ว โก้ ยงั เป็ นนักสะสมตัวยง

150

ห้ องสี่เหลี่ยมที่พำานักของโก้ เต็มไปด้ วยรางรถไฟที่เรี ยกว่า รถไฟโทมี่ เรี ยกว่ากินพื ้นที่สกั 80% ของ ห้ องเลยทีเดียว นัน่ แสดงให้ เห็นว่า เค้ ารักเจ้ ารางสีฟ้านี ้มากเพียงใด เขาเล่าให้ ฟังว่า จุดเริ่มต้ นมาจากนิสยั เด็กๆที่ ติดตัวอยู่ในทุกคนนัน่ แหละ สำาหรับเค้ าคือ การเดินชมแผนกของเล่นในห้ างสรรพสินค้ า เขาบอกว่าตัวเองเป็ นคน ที่ชื่นชอบรถไฟอยู่แล้ ว เค้ าชอบการเดินทางด้ วยรถไฟ และก็ชอบกลไกการทำางานของมัน

151

ขณะที่เขากำาลังเดินอยู่นนั่ เอง เขาก็พบรักกับเจ้ ารางรถไฟสีฟ้า ที่มีชื่อว่า “รถไฟโทมี่” พร่ำาเพ้ อถึงขนาด กลับมาเปิ ด กันเลยทีเดียว “มันก็เกิดจากเราเห็นแล้ วชอบนัน่ แหละ พอกลับมาเราก็ลองมาค้ นในยูทปู ดู ยิ่งดูก็ยิ่ง ชอบ เห็นคนเล่น แบบว่าต่อใหญ่โต ยิ่งอยากได้ จึงกลายเป็ นจุดเริ่มต้ น” โก้ กล่าว Google หลังจากนันเขากั ้ บเจ้ ารถไฟโทมี่ก็เริ่มสนิทกัน ครัง้ แรกที่เขาพบกับเจ้ าโทมี่นนั ้ เริ่มต้ นที่บ้านเกิดของเขา ที่จงั หวัดจันทบุรี “หลังจากเราชอบแล้ ว เราก็กลับมาสืบว่า ราคาเป็ นยังไง รูปแบบ ประเภทเป็ นยังไง หาความรู้ ก่อน แล้ วค่อยซื ้อ อย่างกล่องแรกที่ซื ้อนี่ เราก็สำารวจราคาหลายรอบ เพราะว่ามันค่อนข้ างจะแพง กล่องแรกที่ซื ้อ เป็ นช่วงที่sale พอดี ก็ตกราคากล่องละ 650 จาก 1200”

“พอวันต่อมา เราก็ซื ้ออีก แบบว่ามันติด พอเล่นแล้ ว อยากต่ออีก อยากได้ อีก ทยอยซื ้อมาเรื่ อยๆ เล็ก บ้ าง ใหญ่บ้าง จนวันหนึง่ ซื ้อบ่อยจัด แม่ทนไม่ไหว เลยถอยกล่องใหญ่ให้ ราคากล่องนัน้ 1350 หลังจากวันนันเลย ้ ต้ องปิ ดฉากการซื ้อที่จนั ทบุรี เพราะเกรงใจแม่ด้วย” โก้ เล่าให้ ฟังว่า รถไฟนันก็ ้ มีที่ขายเป็ นชุดๆ กับแบบขายแยกกัน เป็ น ตัวถัง ราง ตัวรถ ซึง่ โก้ ก็ถอยมา เรื่ อยๆ ถึงตอนนี ้ก็ยงั ซื ้ออยู่ “มันเจ๋งตรงที่ มันจะเป็ นเกมที่ไม่ร้ ูจบ ไม่มีเกมส์โอเวอร์ เราจะต่อซับซ้ อนยังไงก็ได้ หรื อจะเปลี่ยนรูป แบบยังไงก็ได้ ตามแต่ใจเรา นี่แหละมังคื ้ อเสน่ห์ของรถไฟโทมี่” ฟั งเหตุผลแล้ วก็นกึ ถึงตัวเอง เชื่อว่าหลายๆคน หากชอบอะไร ก็จะไม่มีวนั เบื่อกับสิ่งนันหรอก ้ โก้ บอกว่า เขาสามารถขลุกกับรถไฟได้ ทงวั ั ้ นไม่ร้ ูเบื่อ เรี ยกว่า สนิทกันยิ่งกว่าแฟนเสียอีก

152

“ถ้ าถามว่าต่อไปจะเป็ นยังไง ก็ยงั ชอบรถไฟนะ ต่อไป อาจจะพัฒนาจากโทมี่ไปเป็ นรถไฟโมเดล แต่ติด อยู่ที่ว่ามันแพงกว่ามาก ตอนนี ้เลยซ้ อมด้ วยโทมี่ไปก่อน ไว้ มีทนุ แล้ วรับรองจะสอยมาครอบครองอย่างแน่นอน” ถามโก้ ว่า ความสนุกอยู่ที่ตรงไหน โก้ กลับบอกว่า “ไม่ลองเล่นไม่ร้ ูหรอก ต้ องลองแล้ วจะรู้ ” ทุกรางที่นี่มีความหมาย หากขาดรางใดไปมันคงจะสมบูรณ์มิได้ และหากขาดเจ้ าของที่คอยดัดแปลง ขับเคลื่อนมัน ก็คงไร้ สีสนั ฉันมองไปอีกที เห็นคนที่กำาลังเล่นรถไฟไม่ใช่โก้ แล้ วแหละ แต่..นัน่ มันนกกระจอกนี่น่า

เบื้องหลัง ณุ้จกั กับโก้มานานแล้ว แต่เพิ่งจะรู้วา่ โก้ สะสมรถไฟโทมี่เต็มห้องไปหมด เรี ยกว่าจะไม่มีทางเดินเลยที เดียว เห็นว่าน่าสนใจก็เลยขอเอามาลง ในคอลัมน์เด็กๆ เด็ดๆ ซึ่งโก้กโ็ พสท่าให้อย่างฮา

153

SECTION บานแฉ่ ง • ควันหลง เก็บตกงาน “True Music Giving Fest”

• ปฏิทนิ

154

ควันหลง: เก็บตกงาน “True Music Giving Fest”

เพิ่งจบไปสดๆร้ อนๆเลยทีเดียวกับงาน “True Music Giving Fest” ที่จามจุรีแสควร์ งานนี ้เป็ น คอนเสิร์ตที่มีบรรยากาศแบบอบอุน่ ๆ งานนันเริ ้ ่มตังแต่ ้ ประมาณ 5 โมงเย็น และที่สำาคัญงานนี ้อิ่มเอมกันทัง้ ความสนุกและบุญเลยทีเดียว

155

พอแสงแดดยามบ่ายเริ่มอ่อนลง งานก็เริ่มต้ นขึ ้น บรรยากาศในงานดูคกึ คักมาก เพราะว่ามีบ๊ ทู ของ ศิลปิ นที่เอาของน่ารักๆมาขายเพื่อนำาเงินมาสบทบทุนมอบให้ กบั การกุศล ศิลปิ นในงานก็มีกนั หลายวงเลยทีเดียว อาทิเช่น Friday ก้ อ Past Tales ซานิ AF6 โอ๋ ฟูตอง แพรว คณิตกุล นัท AF 4 โรส ศิรินทิพย์ T Jetset'er วง Soulda ป๋ อง ศรันย์ และมิ ้น สวรรยา ในงานมีบ๊ ทู ขายของเพื่อนำารายได้ มาสมทบทุนมอบให้ การกุศลจากศิลปิ นซึง่ ก็ได้ รับความสนใจจาก บรรดาแฟนคลับกันอย่างคับคัง่ อย่างหนุ่มๆ วง Soul-da ก็มาขายน้ำ าหวายโซดาไว้ ดบั ร้ อน โอ๋-ฟูตองก็มาวาด โปสการ์ ดภาพเหมือนน่ารักๆ และยังมีศิลปิ นเอเอฟตบเท้ ากันมาร่วมงานกันอย่างคึกคัก ไม่ว่าจะเป็ น นัท AF 4 มาขายโปสการ์ ดน่ารักๆ ซานิAF6 ขายเสื ้อ และวง Past Tales นำาโดย ก้ อ AF3 ก็มารับเพ็นท์ลายแทททูแบบ ตามใจคนศิลปิ น

หลายๆบู๊ทก็มีแฟนๆเข้ าจับจองซื ้อหาสินค้ ากันอย่างมากมาย หลังจากเปิ ดขายไม่นานเสื ้อของซานิก็ ขายหมดเกลี ้ยง ทำาเอาเจ้ าตัวยิ ้มแป้น ส่วนทางบู๊ทของศิลปิ นจากทาง Gmm grammy ก็ฮอตไม่แพ้ กนั อย่างบู๊ท คุณโอ๋ ฟูตอง ก็มีแฟนๆมาร่วมทำาบุญแลกกับโปสการ์ ดหน้ าเหมือนกันอย่างคึกคัก เรี ยกว่า ต้ องต่อคิวยาวเลยที เดียว

156

ในงานศิลปิ นที่มาร่วมงานต่างก็นำาของส่วนตัวสุดหวงมาให้ แฟนๆได้ ประมูลกัน ซึง่ รายได้ ทงหมดใน ั้ งานหลังหักค่าใช้ จา่ ยมอบให้ มลู นิธิ วัดโบสถ์วรดิตถ์ จ.อ่างทอง บ้ านของเด็กกำาพร้ าและยากจนกว่า 400 ชีวิต ส่วนบรรยากาศงานคอนเสิร์ตนันก็ ้ อบอุน่ สมกับเป็ น ตอน Lovely sunset อย่างแท้ จริง เพลงๆเบาๆกับ ลมเย็นๆ อย่างช่วงท้ าย ได้ บรรยากาศเบาๆจากดนตรี แบบบอสซ่า จากวงพาสต์เทลล์ บวกกลับ ลมเย็นๆ ยิ่งทวี ความสุขอยากบอกไม่ถกู เรี ยกว่างานนี ้สุขทังกายทั ้ งใจเลยที ้ เดียว

ส่วนใครที่พลาดงานนี ้ไป แต่อยากร่วมทำาบุญให้ กบั น้ องๆด้ อยโอกาสที่มลู นิธิ วัดโบสถ์วรดิตถ์ ก็ สามารถส่งข้ อความดีๆหรื อข้ อความให้ กำาลังใจของคุณ ยาวแค่ไหนก้ ได้ ไม่จำากัดมาที่ 4827015 เฉพาะลูกค้ าทรู มูฟ ตังแต่ ้ วนั ที่1 กพ.- 15 มี.คนี ้(ข้ อความละ 9 บาท) คุณก็จะได้ ร่วมทำาบุญกับเรา รายได้ จาก SMS ทังหมด ้ บริจาคเพื่อการกุศล

157

เบือ้ งหลัง

สำาหรับงานนี ้เป็ นความบังเอิญของเรา เพราะเรามีนดั สัมภาษณ์กบั วง Past Tales ในช่วงระหว่างที่เรา รอการให้ สมั ภาษณ์นนเราก็ ั้ เลยมีโอกาสได้ เดินดูบรรยากาศรอบๆงานได้ ร่วมทำาบุญกับศิลปิ นที่ไปร่วมงานและนัง่ ฟั งเพลงเพราะๆจากศิลปิ นที่ร่วมร้ องเพลงในงานนี ้ และถ่ายรูปภายในงานอย่างเต็มที่ เราจึงคิดว่างานนี ้น่าจะ มาอยู่ในคอลัมน์ควันหลงของเราได้ เราเดินดูสิ่งต่างๆภายในงานเหมือนคนทัว่ ไปที่ทงตั ั ้ งใจและบั ้ งเอิญได้ มาร่วมงาน เราเดินดูน้ นู ดูนี ้ร่วม ทำาบุญในบู๊ทต่างๆเพื่อเก็บรวบรวมข้ อมูลให้ ได้ มากที่สดุ ว่าภายในงานมีกิจกรรมอะไรบ้ าง

158

ปฏิทนิ

159

160

SECTION บานเทิง • วิจารณ์ ภาพยนตร์ • เบ่ งบาน เสพ facebook กันเถอะหนุ่มสาว

161

Who are you? เราไม่รู้วา่ คุณเป็ นใครจริ งๆนะ

หลายคนตัดสินใจมาชม Who are you? ใครในห้ อง กันหลายสาเหตุ เชื่อว่า หนึง่ ในนันคงเชื ้ ่อมัน่ ในฝี มือการเขียนบทของ เอกสิทธิ์ ไทยรัตน์ จากเรื่ อง บอดี ้ศพ 19 แต่คณ ุ อาจจะคิดผิด โรค “ฮิคิโคโมริ ” ถูกหยิบยกขึ ้นนมาเล่า แม้ แต่ใน ภาพตัวอย่าง ทำาให้ คนร้ อยทังร้​้ อย เชื่อว่าโรคนี ้เป็ น ตัวดำาเนินเรื่ อง หนังพยายามหลอกคนดูให้ เห็นว่า เราคือหนังผี หนังเล่าว่า “ต้ น” ลูกชายเพียงคนเดียวของดา แม่ค้าขายหนังโป๊ ที่เป็ นเหมือน“คนคุ้นเคยที่เธอไม่ร้ ูจกั ” เพราะต้ นมีอาการ “ฮิคิโคโมริ ” แยกตัวออกจากสังคม

162

และขังตัวเองอยู่แต่ในห้ องมานานถึง 5 ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา เพราะความรักและตามใจลูกมากจนเกินไป ทำาให้ นิดาไม่กล้ าเข้ าไปยุ่มย่าม และแทบไม่เคยรับรู้ความเป็ นไปภายในห้ องปิ ดตายนันเลย ้ มีเพียงแผ่นกระดาษที่ใช้ สื่อสารกันผ่านช่องใต้ ประตูเท่านันที ้ ่ทำาให้ นิดาแน่ใจว่าลูกของเธอยังมีชีวิตอยู่ แต่เมื่อ “ใครบางคน” พยายามที่จะอยากรู้อยากเห็นบางสิ่งที่อยู่หลัง “ประตูบานนัน” ้ จนเกินพอดี นัน่ จึงทำาให้ เกิดเรื่ องราวที่คาดไม่ถึงตามมากับใครอีกหลายคน ไม่วา่ จะเป็ น “โดม” (สตาร์ บคั ส์-พงศ์พิชญ์ ปรี ชา บริสทุ ธิ์กลุ ) ครี เอทีฟรายการทีวี, “ป่ าน” (ตาล-กัญญา รัตนเพชร์ ) หญิงสาวขี ้โรคบ้ านฝั่ งตรงข้ าม, “โอ๊ ต” (นีโน่ฉัตรโสรฬ ธนูทิพยกุล) มอเตอร์ ไซค์รับจ้ างหัวขโมย, “วิรัช” (ธีรพงศ์ เหลียวรักวงศ์) พ่อของต้ น หรื อแม้ กระทัง่ ตัว นิดาเอง เมื่อความหลอนระทึกกำาลังเฉียดกรายเข้ าใกล้ ตวั นิดามากขึ ้นทุกขณะ เธอจึงต้ องคลี่คลายและขุดคุ้ย ความจริงทุกอย่างให้ ปรากฏด้ วยตัวของเธอเอง แม้ จะต้ องเผชิญหน้ ากับฝั นร้ ายที่สดุ ในชีวิตก็ตาม เนื ้อเรื่ องดู เหมือนจะเดาออกได้ ตลอดเวลา แต่คณ ุ ก็มกั จะพบกับความหักมุมอยู่เสมอ อย่างในฉาก ที่ต้นเดินลงมาหาดา พร้ อมผ้ าคลุม แอบได้ หยินหลายคนแอบตบขา ดังเพี ้ยะ! โฆษณาที่ป่าวประกาศปาวๆ ตอนช่วงโปรโมต กลายเป็ นหนังคนละม้ วนกับเวอร์ ชนั่ ที่ออกฉายจริง ไม่ร้ ูผ้ กู ำากับต้ องการจะสื่อประเด็นอะไรกันแน่ ฮิคิโคโมริ ถือเป็ นประเด็นที่น่าสนใจ เมื่อจะมีหนังสักเรื่ องนึง พยายามที่จะนำาเสนอ แต่หนังกลับหลอกคนดู ด้ วยการเปิ ดเผยเนื ้อเรื่ องจริงๆ ที่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้ องกันเลยแม้ แต่ น้ อย แม้ สกั นิด มีเพียงเศษเสี ้ยวเดียวของภาพยนตร์ ที่พดู ถึงประเด็นดังกล่าว แต่ไม่ได้ เอามาทำาให้ เป็ นเรื่ องเป็ นราวที่น่าสนใจ เนื ้อเรื่ องค่อนข้ างไม่น่าติดตาม อาจจะด้ วยหนังพยายามที่จะสื่อให้ เห็นว่า ในห้ องนันมี ้ คนอยู่จริง (หรื อคนอื่นอาจจะไม่คิด) หลายบทบาท ที่น่าจะเดนอาจจะถูกบดบังด้ วยความไม่มีอำานาจดึงดูดคนของหนัง แต่ สิ่งที่น่าสนใจของเรื่ องนี ้ คงเป็ นการตัดต่อ ในช่วงที่คนดูกำาลังสงสัยแบบสุด หนังพยายามตัดย้ อนไปถึงต้ อนที่เป็ น ที่มาของปั ญหา ถึงแม้ จะไม่เก๊ ตในทันที เหมือน บอดี ้ศพ 19 ก็ตาม ในเรื่ องของบท ขอออกความเห็นว่า ถ้ าไม่ได้ อา่ นเครดิตว่าเป็ นผู้เขียนบท "13 เกมสยอง" หรื อ "บอดี ้" อาจจะคิดว่าหนังเรื่ องเอาเด็กมัธยมมาเขียนบท เพราะมันโดด และไม่มีความปะติดปะต่อเอาซะเลยหนังไร้ ความ ลื่นไหล ในการนำาเสนอ แคแรกเตอร์ บางตัวไร้ ที่มาที่ไป สูตรสำาเร็จที่ยดั เยียดเข้ ามาบางอย่าง ไร้ สาระ ไร้ เหตุผล เหมือนจะพยายามเดินเรื่ องต่อไป แต่ลมื นึกถึงความเป็ นจริงที่จะเกิดขึ ้นในตรรกะทังหมดทั ้ งมวล ้ บางอย่างดู ขัดตามาก และคิดว่าทำาไมผู้กำากับถึงได้ ปล่อยผ่านออกมาได้ อย่างนี ้ อย่างที่บอก หนังหลอกเรา โรค โรค “ฮิคิโคโมริ ” กลับถูกเบียดบังโดยการนำาเสนอ เรื่ อง พลังจิต ของดา แม่ของต้ น จนบางครัง้ มันดูเด่น และเข้ าใจง่ายมากกว่าโรคฮิคิโคโมริเสียอีก ถึงจะชมว่าการตัดต่อดี การลำาดับภาพเยี่ยม แต่ก็นนั่ แหละ หลายๆอย่างต้ องเกื ้อกูลกัน ตอนจบ ก็ยงั ไม่ คลายปมสงสัยเท่าที่ควร ปมยังถูก ผูกๆๆๆๆๆ แต่แก้ ไม่หมด คนไม่ออ๋ หลายคนหนยังจบแล้ ว ยังไม่ยอมลุกจาก เก้ าอี ้เลย ไม่ร้ ูวา่ อึ ้งในตอนจบหรื ออะไร

163

สิ่งที่ดงึ ดูดให้ หลายคนเลือกที่จะเข้ าไปชม คงเป็ นเพราะเราเจ้ าฝี มือ อย่าง นก สินจัย ซึง่ เธอไร้ ที่ติในด้ าน การแสดงอยู่แล้ ว แต่เธออาจจะคิดผิดที่รับเล่น เพราะจะว่าไป บทเธอเป็ นตัวดำาเนินเรื่ องก็จริงแต่บทมันก็แลจะ ขาดๆ จะว่าบ้ าก็ไม่บ้า จะว่าหลอน ก็ยงั ไม่ใช่ อาจจะเป็ นได้ ที่มีฉากฮา อยู่ฉากหนึง่ ทำาให้ ความหลอนลดลงไป ค่อนข้ างเยอะเลยทีเดียว ซึง่ เธอก็อาจจะคิดผิดที่มาเล่นเรื่ องนี ้

164

ส่วนสตาร์ บคั๊ นัน้ ถือว่าผิดหวังค่อนข้ างมาก สำาหรับเรื่ องแรกเค้ าทำาได้ ดีเลยทีเดียว แต่ที่ผิดหวังก็คือ เขาถูกโปรโมทมาพร้ อมกับดารานำา แต่ เขามาอยู่บนจอเพียงไม่นาน อาจจะเป็ นความจงใจ หรื ออะไรไม่ร้ ูแต่ การ หลอกคนดูเยอะนี่ก็มีผลเสียนะ

165

ส่วนตาลกัญญา หนังเรื่ องนี ้เธอเป็ นโรคภูมิแพ้ ตอนแรกที่เธอเจอแมวที่หน้ าต่าง แอบคิดว่าเธอทำาเสียง แบบนันเพื ้ ่อไล่แมวซะอีก สำาหรับตาล ผู้กำากับไม่ร้ ูจะสื่ออะไรในการให้ ตาลใส่ชดุ คอสเพลย์ แถมยังใส่ถา่ ยโปเตอร์ โปรโมทด้ วย จนดูหนังจบ ก็ยงั ไม่พบความเกี่ยวข้ องกัน ฉากเดียวที่เห็นก็คงจึงทำาให้ มนั ดูงงหลายอย่าง คงเป็ น ฉากที่พาไปหมอโดยผ่านหน้ ามาบุญครอง เห็นสาวคอสเพลย์ ยังนึกถึงความเกี่ยวโยงแบบสมเหตุสมผลไม่ได้ เลย ส่วนในเรื่ องของฉาก ค่อนข้ างดีสื่อและแยกอย่างชัดเจน หนังมีการใฃ้ สีโทนร้ อน แดง เหลือง น้ำ าตาล มา เพิ่มความหลอน ความน่ากลัววของคนดูอีกทังหั ้ วสัตว์ตา่ งๆที่ พ่อของต้ นเก็บไว้ ในบ้ านสร้ างความหลอนจนทีแรก คิดว่าเป็ นหนังผีมากกว่าหนังสยองขวัญ มาที่สว่ นที่ได้ รับการพูดถึงดีกว่า นัน่ คือฉากจบ มันดูเป็ นฉากจบที่น่าผิดหวังมาก สำาหรับคนที่คาดหวัง กับหนังเรื่ องนี ้พอสมควร ดูฉากจบแล้ ว แอบตกใจ คิดว่าจะมีการตามหาแหวนภาคที่ 4 ถามในเรื่ อง CG ทำาได้ ดี นะ แต่ก็ทำาร้ ายใจคนดูพอสมควร แถมยังมีปมที่ยงั ไม่คลายอยู่ในจิตใจอีก ดูเป็ นข้ อเสียที่คอ่ นข้ างแรงที่สดุ ในหนัง เลย หรื อว่า เราสะเทือนใจกับบทมากไป (ฮา) อยากให้ คะแนนเรื่ องนี ้ สัก 7 คะแนน ที่ให้ เท่านี ้ ให้ กบั ความสามารถของนักแสดง การตัดต่อลำาดับ ภาพ และ CG(เพราะเค้ าแค่ทำาเฉยๆ ไม่ได้ เป็ นคนคิด) แต่ไม่ให้ ให้ ที่คนเขียนบท ผู้กำากับนะ หวังว่าไม่โกรธกัน ยังไงใครที่ยงั ไม่ได้ ดู ต้ องรี บไปดูนะ แล้ วจะรู้ว่า ทำาไมถึงไม่ให้ คะแนน เบื้องหลัง คอลัมน์น้ ีเป็ นบทวิจารณ์ภาพยนตร์ ซึ่ งก็ไปดูกนั มาแล้วก็กลับมาเขียนกันวันนั้นเลย อุปสรรค นอกจากเปลืองตังแล้วไม่มีขอ้ เสี ยอะไรเลย

166 1

เบ่งบาน: เสพ facebook กันเถอะหนุ่มสาว

ช่วงนี้จะบอกว่า กระแสอะไรแรง คงไม่มีใครบอกว่า hi5 แล้ว แต่หลังจากที่ hi5 ปรังปรุ งระบบใหม่ ทำาให้หลายคนย้ายรกรากมาอยูใ่ น facebook อย่างเป็ นทางการ คนไทยทั้งประเทศได้รู้จกั วิธีใช้และประโยชน์ของทั้ง facebook ส่วนใหญ่น่าจะมาจาก ข่าวดาราภาพ หลุด กลายเป็ นว่า เทพอย่าง hi5 กำาลังอยูใ่ นสภาพขาลงแล้วคงไม่ผิด ในขณะที่ยอดผูใ้ ช้งาน ของ facebook กำาลัง พุง่ ปรู๊ ดดด ๆ เริ่ มกันด้วย เจ้าใหม่ไฟแรงอย่าง facebook ถือกำาเนิดวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2548 เริ่ มต้นผลิตมาเพื่อใช้ใน มหาวิทยาลัยฮาร์เวิร์ด และโด่งดังขึ้นมาในชัว่ พริ บตาและด้วยความโด่งดัง จึงลาม จากมหาวิทยาลัยหนึ่ง ไปยังอีก มหาลัยหนึ่ง กลายเป็ นประเทศ กลายเป็ น ทัว่ โลก

นี่คือ พี่มาร์ค คนคิดเฟซบุค 1

167

โดยมีหลักการ แชร์รูป แชร์ความคิด ให้เพื่อนๆในเครื อข่ายได้รับรู้ถึงสถานะของเรา อีกหนึ่งสิ่ งที่กาำ ลัง ดึงดูดสมาชิก ในตอนนี้ นัน่ ก็คือ แอพลิเคชัน่ เกมส์ สังเกตจาก 10 ประเทศที่มีการสมัครเข้าใช้บริ การภายในสัปดาห์ที่ผา่ นมา 1. Poland 12.46 % 137,900 2. Thailand 10.96 % 161,300 3. Portugal 9.81 % 80,040 4. South Africa 9.25 % 189,080 5. Taiwan 7.82 % 367,400 6. Romania 7.65 % 28,060 7. Germany 7.54 % 350,240 8. Malaysia 7.43 % 236,840 9. Indonesia 6.84 % 752,640 10. Iraq 6.72 % 6,380 ประเทศไทยก็ฮอตฮิตถึงกับติดอันดับ TOP5 เลยทีเดียว นี่เองทำาให้เห็นว่า คนไทยกำาลังจะลืมเทพอมตะ อย่าง Hi5 ไม้วา่ ตัว HI5 เองตอนนี้กพ็ ยายามสร้างลูกเล่นใหม่ๆ ให้กบั ตัวเอง ก็กเ็ กรงว่าจะสายไปเสี ยแล้ว เพราะ ว่า ยอดผูใ้ ช้ facebook มีปริ มาณเพิ่มสู งมากๆ อย่างเช่นในรู ป จะเห็นว่า ในประเทศไทยมีการใช้ facebook ถึง หนึ่ง ล้านหกแสนกว่าคน ซึ่งแต่ละคนก็มีช่วงอายุที่หลากหลายดังรู ป

168

หลายคนที่อยูใ่ นลิสต์ facebook ของเรา บางครั้งเป็ นเพื่อนเราที่คบกันมาตั้งแต่สมัยเด็ก จนตัวเราเองยัง ต้องงว่า นี่มาได้อย่างไร หลักการคล้ายๆกับ HI5 นัน่ คือ เครื อข่ายของกันและกัน สามารถเป็ นเพื่อนกันได้ เช่น เพื่อนของเราไปคอมเมนต์รูปเพื่อนอีกคน ยังไม่ได้เป็ นเครื อข่ายของเรา ซึ่งเราก็สามารถมองเห็น และสามารถกด แอดเข้าเป็ นเพื่อนร่ วมเครื องข่ายของเราได้ ทำาให้หลายครั้งได้เจอกับ เพื่อเก่าตั้งแต่สมัยเก่าๆใน facebook เองก็ หลายคน

169

จะเห็นว่าผูเ้ ล่นส่ วนใหญ่กย็ งั คงเป็ น เด็กวัยรุ่ น ไปจนถึงวัยทำางานต้นๆ ไปถามหลายคนที่ติด facebook อย่าง นางสาวพรทิพย์ เพ็ญสมบุญ พนักงานออฟฟิ ตแห่งหนึ่ง บอกกับเราว่า ที่มาเล่น facebook เพราะว่าชอบเล่น เกมมากๆ อย่างเกมส์ร้านอาหาร ส่วนอื่นๆนอกจากเกมส์ แอบเปิ ดทิ้งไว้ พอทำางานเสร็จก้กลับมาเล่น ส่วนความ ต่างนั้น ก็ถือว่าไม่ต่างจากเว็บไซต์อื่นๆ มากนัก เพียงแต่เราสามารถแชร์ความรุ ้สึก ความคิดเห็นได้ถึงกันเหมือน โยงใยเป็ นเครื อข่าย ที่สามารถแลกเปลี่ยนความคิดเห็นซึ่ งกันและกันได้อีกอย่างสามารถเเชทถึงกันได้ดว้ ย ถ้าคนที่ เรารู้จกั เค้าออนไลน์อยู่ คนที่ไม่เคยเข้าไปเล่นอาจจะพบว่า โอ้โห...หน้าโฮมเพจเชยมาก ตัวหนังสื อรกเต็มไปหมด เปลี่ยนธีมก็ ไม่ได้ ใช่แล้ว นัน่ ไม่ใช่จุดเด่นของ facebook เพราะ เว็ปนี้มีอะไรที่เด่นกว่านั้นนัน่ คือ ระบบแอพลิเคชัน่ ซึ่ งอาจจะ เป็ นเกมส์ ควิซทำานายต่างๆ อย่างมากมาย และสามารถสร้างได้เองแบบไม่รู้จบ แต่ที่ฮิตติดลมบน คงหนีไม่พน้ เกมส์พวก เกมปลูกผัก เลี้ยงสัตว์ ทำาอาหาร รู ปแบบเกมส์แหม้จะดูบา้ นๆ ทัว่ ๆไป แต่เฟซบุค๊ ก็ทาำ ให้หลายคนเสี ยเวลาเล่นมันวันละหลายๆชัว่ โมง เกมส์ส่วนใหญ่ ก็ยงั คงความเป็ น community นัน่ คือ การเชื่อมต่อกัน ระหว่าง เพื่อนต่อเพื่อน สมมติวา่ ฉันเล่นเกมส์น้ ี และเธอก็เล่นเกมส์น้ ี เราก็จะ มาหากันได้ กลยุทธ์ ไม่ซบั ซ้อน ที่กลายเป็ นเสนห์ของเกมส์ในเฟซบุ๊ค “เดี๋ยวมานะ ไปเก็บผักก่อน ให้อาหารปลารึ ยงั ร้านอาหารน่ะ เข้ามาเยีย่ มบ้างนะ ฉันเอาเธอมาเป็ นลูก น้องในร้านฉันด้วยล่ะ” เชื่อไหมว่าวันๆหนึ่งฉันต้องได้ยนิ ประโยคข้างบนนี้ สักประโยคหนึ่ง นัน่ แสดงให้เห็นว่า พวกเรากำาลังตกเป็ นสาวกเฟซบุคอย่างไม่รู้ตวั

170

ส่วนอีกอย่างที่ถือว่า เด็ดไม่แพ้กนั นัน่ คงเป็ นควิซต่างๆ ทำานายทายทัก จริ งบ้างไม่จริ งบ้าง แถมเวลา ทำานายเสร็จผูเ้ ล่นก็สามารถแชร์ไปให้กบั เครื อข่ายเราได้รู้อีกต่างหาก นอกจากด้านสร้างความบันเทิงแล้ว บริ ษทั หน่วยงาน และสิ นค้าหลายสิ นค้า ก็อาศัยเฟซบุ๊คเป็ นอีกช่อง ทางหนึ่งในการติดต่อสื่ อสาร เผยแพร่ ข่าวสารและโปรโมชัน่ เช่น บรรดาธนาคารชั้นนำาหลายๆ แห่งของไทย หรื อ สถาบันการศึกษาอย่างจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ก็มีหน้า หรื อ page ของตนเองอยูบ่ น Facebook จากกระแสความ ตื่นตัวในเรื่ องของการนำาสังคมหรื อชุมชนออนไลน์มาใช้ในองค์กรธุรกิจ ทำาให้องค์กรหลายๆ แห่งเริ่ มที่จะมีความ คิดที่จะสร้างเครื อข่ายของตนเองขึ้นมา เพื่อสร้างกลุ่มแฟนให้เหนี่ยวแน่นขึ้นนัน่ เอง อย่างไรก็ใช้เทคโนโลยีให้เกิดประโยชน์ ความบันเทิงไม่สามารถนำาทางชีวิตได้ใคร และปลูกผักใน เกมส์ ก็คนละเรื่ องกับชีวิตจริ ง สื่ ออยูใ่ กล้มือแล้ว ใช้ให้ถูกต้องนะคะ

แบบฝึ กหัด 1.

2.

3.

4.

เลเวลของเกมส์ Country Story ของท่านคือ ควิซล่าสุ ดที่เล่นคือ หากไม่มาเก็บผลผลิตใน FarmVille จะเกิดผลอย่างไร ท่านชอบเชิญชวน ให้เล่นควิซที่คุณเคยเล่นบ่อยๆ

เบือ้ งหลัง บทความนี้เขียนขึ้นเพราะกำาลังคิดว่า จะเอาอะไรที่มนั ฮิตๆ ที่คนกำาลังให้ความสนใจ พอเราตื่นจากพวัง ก็พบว่า สิ่ งที่เราทำาอยูท่ ุกวันในตอนนี้ ก็คือ เก็บผัก เลี้ยงสัตว์ ทำาฟาร์ม ไปขโมยผักบ้านคนอื่น เปิ ดร้านอาหาร ซึ่ งทั้งหมดที่กล่าวมานี้ เกิดขึ้นอยูใ่ น โลก community ที่เรี ยกกันว่า facebook เราก็เลยไปหาพวกสถิติ รวบรวมมาจากหลายที่ แล้วก็ไปสัมภาษณ์คนที่ติด facebook มาด้วย ซึ่ งบทความนี้กเ็ ขียนไม่นาน เพราะว่า เราเองก็ชอบเล่นอยูแ่ ล้วด้วย ก้พยายามวิเคราะห์วา่ ทำาไมพวก เราๆ ถึงได้ติด ก็แยกออกมาเป็ นข้อๆ ว่าติดกันเพราะอะไร และเอาสถิติ การเล่น facebook มาประกอบเพื่อให้ เกิดความน่าเชื่อถือเพิม่ มากขึ้น ซึ่ งหลังอัพบทความนี้ กก็ ระแสตอบรับค่อนข้างดี มีคนมาเม้นว่า เราก็ติดเราก็ติดเหมือนกัน แต่นึกๆกลับ ไปก็รู้สึกฮานะ ว่าทำาไมเราไม่นึกออกตั้งแรก ทั้งที่วนั ๆเราก็ปลูกผัก นึกอยูต่ ้งั นานว่าวัยรุ่ นเค้าฮิตอะไรกัน ความลำาบากของคอลัมน์น้ ี มันอยูท่ ี่ปัญหาค่อนข้างตลก เนื่องจากเว็ปต่างประเทศที่เช็ค สถิติน้ นั โหลด โหดมาก หรื อเป็ นเพราะความช้าของอินเตอร์เน็ตของเราด้วย ทำาให้กว่าจะโหลดเสร็ ตก็ใช้เวลานานเลยทีเดียว

171