ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
๑
๒
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน กวีนพ ิ นธ์แห่งรัก
กลุม ่ เขียนข ้าว พลายพัทลุง : บรรณาธิการ
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน ในดวงดาวแห่งดวงเดือน กวีนพ ิ นธ์แห่งรัก
จัดพิมพ์ : กลุม ่ เขียนข ้าว มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๕๑ บรรณาธิการ : พลายพัทลุง เขียนข ้าวคริเอท โทร. 0869719267
๓
๔
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
รักพบได ้ในใจรักเรา เมือ ่ ใจ เรามีรัก เราจะพบและอยูก ่ ับความรัก ชวี ต ิ จงดาเนิน ฯ we can meet love in love when we have love we will meet love life go away. คา : พลายพัทลุง & จันทร์วารี
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
๕
สารบ ัญ
ใน
๑ เพิงภพจ ันทร์ดาว
ดวง
๒๏-กวีสขี มิน้ ๔๏-ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
ดวงดาวแห่งรัก ในเดือนแห่งชีวต ิ ๖๏-ฉันจะเขียนเธอเป็ นบทกวี..
๘๏-ถ ้อยคาของความรัก ๙๏-เธอ ฉัน บทกวีของเรา ๑๐๏-กวีเธอจะกึกก ้องพร ้องไพร ๑๑๏-ตามหาความรัก ๑๓๏-คอมเมนต์รัก... ๑๕๏-ฤดีในฤดู ๑๖๏-ภาพงามจริงแห่งรัตติกาลชีวติ ๑๗๏-บนฝั่ งธารชีวติ ๑๙๏-หนาวกับจันทร์ ๒๑๏-เคียงคาคลอใจ ๒๓๏-ถวิลกถา ณ คาใจในเรียม
ดาว แห่ง ดวง เดือน
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
๖
ใน
๒๗๏-เพลงรัก ณ เพิงภพ ๒ บุหล ันทีบ ่ งึ หนองโง้ง
ดวง ดาว
๓๐๏-เด็กน ้อย ๓๒๏-คนงามแห่งดาวเรือง ๓๕๏-บุหลันทีบ่ งึ หนองโง ้ง ๓๗๏-ในรอยตา ๓๙๏-เคียงดาว ๔๒๏-หอมแก ้มจันทร์ในวันดึกดาว ๔๓๏-ฉัน – เธอ,- จึงเป็ นเรา “จิตตปิ ยรส” ๔๕๏-คาเพลง คาชีวติ เพือ่ เธอ ในวันครบรอบปี แห่งชีวต ิ คนงามของผม- จันทร์วารี
๓ ในร ักและคิดถึง
แห่ง๔๙๏ ๕๒๏
-ฉั น คือ ดวงดาวในดวงตาแห่งรักของคุณ
ดวง
-เพลงเรือดาวกล่อมจันทร์
๕๔๏-ภาพเธอ ๕๖๏-จากชีวติ ทีเ่ ฟื อนฝั น ๕๘๏-ขอจงอธิษฐานให ้อันธการเถิดคนดี ๕๙๏-ค่าคืนแห่งรักและเดือนเกิดของเรา ๖๒๏-จูบดวงตา ๖๔๏-โอบเมรีในฝั นเมรัย ๖๖๏-บ ้าแตสวน
เดือน
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
๖๘๏-พบสาวคนงาม.. งามคัก ๆ งุงุ ๗๐๏-เพ็ญในน้า นาม จันทร์วารี
๗
๘
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
คานาจากห ัวใจ ขอเพียงมีดวงใจร ัก ขอเพียงมีดวงใจรัก หวังเราได ้พบกันด ้วยอบอุน ่ ้ ึ เพราะรักทีซ ่ งละมุน หนุนชวี ต ิ ในตืน ่ และนิทรา เรารักกันใชไ่ หม รู ้โดยนั ยพราวไสวชวี า ซงึ้ รักซงึ้ ใจในถ ้อยเจรจา เราต่างนาพาชวี ต ิ ในรักกันและกัน ใชไ่ หม ? นีไ ่ ง แท ้คือสวรรค์ สองเรากอดรักด ้วยผูกพัน เป็ นฉั นท์ เป็ นเราสองคน มองหัวใจเราส ิ ั สน แท ้แล ้วในสบ ่ อ ใชม ี ะไรปลอมปน มีเพียงรัก ใช,่ เพราะเรามีดวงใจรัก เรารักกัน แด่.. จันทร์วารี ด ้วยรักเจ ้า
พลายพัทลุง ๑๗:๕๒ น./ ๙ มีน. ๒๕๕๑
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
เพิงภพจ ันทร์ดาว
“เพราะความรักนัน ้ งดงาม จึงมีบทกวีทงี่ ดงาม มองส ิ มองความรักให ้งดงาม เขียนส ิ เขียนบทกวีทงี่ ดงาม” ..
๙
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
๑๐
จันทร์วารี
ี มิน กวีสข ้
ี มิน เธอเรียกฉั นว่า “พ่อกวี สข ้ ” หลังจากทีไ่ ด ้ฟั งเรือ ่ งเล่าผู ้หญิงของฉั น ในความเป็ นจริงและบทกวี เธอบอกให ้ฉั นเขียนถึงเธอ, เธออยากอ่าน, ฉั นบอก,- ไม่เคยมีผู ้หญิงของฉั นคนใด อ่านบทกวีทฉ ี่ ั นเขียนถึง เธอคือผู ้หญิงของฉั นคนแรก ทีไ่ ด ้อ่านบทกวีถงึ ผู ้หญิงของฉั น ฉั นบอก,- ฉั นเขียนถึงเธอไว ้แล ้วแต่ไม่ให ้เธออ่าน เพราะผู ้หญิงของฉั นไม่เคยอ่านเรือ ่ งเล่าถึงผู ้หญิงของฉั น ี มิน “กวีสข ้ ” จึงคา่ นีไ ้ ม่รู ้จะนอนไหน “จะนอนใต ้ร่มโพธิ์ ร่มไทร”,-เธอถาม, ฉั นตอบ,- “นอนใต ้ร่มอก” “รังทีอ ่ น ุ่ ” เธอบอก- “ร ้อน” “ธรรมดา คนชอบกินของร ้อน” ฉั นบอก,- “ร ้อน ๆ ไม่กน ิ , เป่ าก่อนจึงกิน” ี มิน กวีสข ้ จึงมานั่ง พร่าถ ้อยคาเดียวดาย ฯ
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
เปลือยใจ วิสาสะ ๐๓:๑๖ น./๒๗ มกรา. ๕๐
๑๑
๑๒
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน ดวงดาวแห่งร ัก ในเดือนแห่งชวี ต ิ ข ้าง ๆ ดาว ณ ริมธารฟ้ า มีดวงเดือน ยามราตรีเยือน สวรรค์ก็มเี พือ ่ น คือ จันทร์ดาว ฟ้ าคา่ คืนนี้ นวลแสงจันทร์ พราวแสงดาว สว่างและวาบวาว สวรรค์ ไสว โอ ้.. ดวงดาวแห่งรัก ในเดือนแห่งชวี ต ิ จักรพาลนีค ้ ด ิ เยีย ่ งไร ใจแห่งฟ้ า ในดวงดาวแห่งดวงเดือน ่ จักรดารา เราคือเชน ว่ายเวีย ่ ฟ้ า เวหาสหฤหรรษ์ ข ้าง ๆ ดวงเดือน ณ ริมธารฟ้ า มีดาว สุกพร่างพราว กันและกัน
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
ดึกสงัด คืนนี้ ดาววิบวับ จันทร์สนาน ท่องยามราตรี โอ ้.. ดวงดาวแห่งรัก ในเดือนแห่งชวี ต ิ ดาราและจันทร์ คงยังสถิตย์ฟ้า ื่ ชม กลับมาให ้ชน ชมจันทร์ ชมดาว ในดวงดาวแห่งดวงเดือน แห่งความรัก ฯ
วรากร จันทตารา ๑๔ สิงห์. ๕๐
๑๓
๑๔
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน ฉ ันจะเขียนเธอเป็นบทกวี..
ฉั นอยากเป็ นกวี เพือ ่ จะได ้เขียนบทกวีให ้แด่เธอ ฉั นจะให ้เธอเป็ นบทกวี โอ.. เธอผู ้เป็ นบทกวีของฉั น ฉั นจะเขียนเธอให ้เป็ นบทกวีอย่างไรดี ฉั นจะเขียนเธอให ้เจ็บปวด หรือจะเขียนตัวฉั นเองให ้เจ็บปวด เธอ, ผู ้เป็ นบทกวีของฉั น ฉั นจะเขียนเธอเป็ นบทกวี..อีกหลาย ๆ ครัง้ และอีกหลายๆ บท.. หลายวัน-เดือน-ปี ิ้ สุด ฉั นจะเขียนเธอเป็ นบทกวีทไี่ ม่มท ี ส ี่ น ิ้ เธอจะเป็ นบทกวีของฉั นทีไ่ ม่มวี น ั สูญสน ฉั นจะเขียนเธอเป็ นบทกวีในทุกห ้วงฤดูกาล ทุกความเป็ นจริง ทุกสงิ่ กาลนี้ น้ าท่วมอีกครัง้ ฉั นจะเขียนเธอเป็ นบทกวีน้ าท่วม ฝนเริม ่ ลงเม็ด ฉั นจะเขียนเธอเป็ นเม็ดฝน สายฝน ทัง้ ทีส ่ าดกระหน่าและโปรยปรายปรอยน้ าละมุน แม ้ในวันทีแ ่ ดดสวย หรือร ้อนแรง ฉั นจะเขียนเธอเป็ นแดดสวย และแดดทีแ ่ รงร ้อน แผดเผา ฯ วรกิจ วรเปโม
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
๑๕
๑๖
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
ถ้อยคาของความร ัก
“บทกวีทถ ี่ ก ู เขียนด ้วยกวี ย่อมงดงามและล้าลึก เขียนตามทีใ่ จอยากจะเขียน เพราะบทกวี คือ บทกวี” .. ครับ ผมเขียนเธอเป็ นบทกวีของผม เพราะเธอเป็ นบทกวีของผมได ้ตลอดไป เธอเป็ นบทกวี เธอไม่เป็ นอืน ่ .. .. “บทกวี งดงาม ในบทกวี ความรัก งดงาม ในความรัก” .. ครับ คนงามของผม .. “เพราะความรักนัน ้ งดงาม จึงมีบทกวีทงี่ ดงาม มองส ิ มองความรักให ้งดงาม เขียนส ิ เขียนบทกวีทงี่ ดงาม” .. ครับ คนงามของผม ฯ จันทร์วารี & พลายพัทลุง ๒ สิงห์. ๕๐
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน เธอ ฉ ัน บทกวีของเรา
ผู ้หญิงของฉั น ในการดารงอยูข ่ องเธอ ฉั นอ่านเธอประดุจดังบทกวี และในความไกลห่าง ่ กันฉั นอ่านเธอดุจดังบทกวีเชน จากความทรงจาในห ้วงคานึง บทกวีแห่งจิตวิญญาณของฉั น ในโลกแห่งความงามนั น ้ บางที บทกวีสองบท จักได ้สอดประสาน กลมกลืนเข ้าด ้วยกัน ก่อเกิดเป็ นกวีบทใหม่ ซงึ่ ดารงอยูใ่ นอมตะภาพฯ
วรกิจ วรเปโม
๑๗
๑๘
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
กวีเธอจะกึกก้องพร้องไพร เดินป่ า พบเธอกลางไพร คบคิดสนิทนัย แนบร่างกลางใจ รู ้ในความเป็ น กวีเธอรึจะกึกก ้อง ร ้องและเห็น ชวี ต ิ รู ้อยูเ่ ย็น ในเธอในฉั น นิรันดร์ กวีเธอจะกึกก ้องพร ้องไพร บทกวีแห่งดวงใจเธอและฉั น,ท่ามคืน/วัน และรักของเรานัน ้ รักเธอรักฉั นรักเรา ฯ
ธารน้ าฝั น แด่...รักเธอ
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน ตามหาความร ัก ่ นอยูไ่ หน ความรักซอ ่ นไกลเกินไขว่หา ชา่ งซอ ้ า่ เฝ้ าพร่าภาวนา เชาค ั คน หารักแท ้แน่สก ่ นอยูไ่ หน ความรักซอ แอบหลบใน ชา่ งแสนกล ั สน ทาตัวมัวมัวให ้สบ ให ้วกวนจนแสบตา ่ นอยูไ่ หน ความรักซอ ทาไม ไม่บน ิ มา ึ ทาไม ฮ ชอบบินถลา ประดุจว่า นกเขาเหิน ่ นอยูไ่ หน ความรักซอ ออกมาไวไม่ต ้องเขิน เร็ว เร็ว อย่าทาเมิน รีบเดินมาเด ้อ ๆ ...(งิง)ิ ........
๑๙
๒๐
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
่ นอยูไ่ หน ความรักซอ แหวกพงไพรก็ไม่เจอ คอยเฝ้ าคอยละเมอ คิดถึงเธออยูท ่ ก ุ วัน ความรัก ความรัก ความรัก ่ นอยูไ่ หน ซอ ่ นอยูไ่ หน..โปรดบอกฉั น ซอ บอกมา บัดนาว พลัน ! ฉั นจะโหลด เซฟ รัน ในทันที....
พลายพัทลุง ๐๓:๐๖ น./ส. ๑๒ พฤษภ. ๕๐ * จันทร์วารี ความรักซ่อนอยูไ่ หน
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน คอมเมนต์ร ัก... จันทร์วารี
“รักอยูใ่ นกระปุก ทีซ ่ ก ุ อยูใ่ นก ้นหีบ ผอมแห ้งตัวลีบ ๆ เพราะโดนบีบคัน ้ หัวใจ” ........ พลายพัทลุง
“รักอยูใ่ นโหลยาดอง เพราะน ้องทิง้ มันจึงไม่ใสปิ๊ ง ความจริง คือ เมา รักอยูใ่ นหนา นั่งคลาแต่ความเหงา ๆ ่ ฟนเรา เธอไม่ใชแ เลยนั่งเฉาคนเดียว รักเหมือนอยูใ่ นเล ี วๆ คลืน ่ กล่อมเห่-เสย ถาโถมเอาเข ้าเกลียว เดีย ๋ วใจหนึง่ ราญ
๒๑
๒๒
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
รักเหมือนอยูบ ่ นฟ้ า นั่งมองเมฆผ่าน เห่าเรือบินอยูน ่ าน ได ้แต่นั่งหมอบคลานบนดิน ั ภู รักเหมือนอยูบ ่ นสน หดหู-่ หนาวถวิลอยูอ ่ าจินต์ เพรียกหาอยากยลยิน อยูก ่ น ิ กันสองคน รักเหมือนอยูท ่ า่ มนาแล ้ง ชวี ต ิ ! โชคชะตาแกล ้ง ไม่เห็นหน โอ ้ ! นีแ ่ หล่ะ ชวี ต ิ คน เหงา โศก ค ้นหารัก..”
พลายพัทลุง ๐๓:๔๘ น./ส. ๑๒ พฤษภ. ๕๐
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน ฤดีในฤดู ฤดูใดจะมีบ ้างในฤดีเดียว ฤามีแต่ฤดูเปลีย ่ วว ้างแสนเหงา ฤดูใดไหนเล่าจะมีในฤดีเรา ฤดูเก่า มีไหมทีพ ่ ริม ้ ในฤดี คิมหันต์,-ฤดีเราเองฤาทีแ ่ ล ้ง ฤาฟ้ าแกล ้งแบ่งหลากส ี ฤาจังหวะบางเวลานาที ระลึกมีเพียงฤดูฤดีนัน ้ ั ต์,- ฤดีเราเองใชไ่ หม วสน ใชเ่ มฆไกลฤาฟ้ าอืน ่ ลั่น ี ่ ชวต ิ ใชฤาเปี ยกฝนหากเรากัน ้ ั่ สะท ้านกลัว ใจเราพรั่นสน เหมันต์,-ฤดีในฤดูนฤ ี่ า ทีเ่ ราถือว่าหมองหมอกมัว จะสลายเมือ ่ คลายความสลัว เราเห็น-พบตัวเราจริง ฤดูใดบ ้างจะมีในฤดีเดียว ในฤดีเพียวเพียวสุขใจยิง่ แท ้แล ้วใจเราเองใชไ่ หมทีป ่ ระวิง หลบอิงในฤดูไม่รู ้ในฤดี ฯ พลายพัทลุง ๑๙:๐๑ น../พ. ๒๓ พฤษภ. ๕๐ * รักสามฤดู- จันทร์วารี
๒๓
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
๒๔
ภาพงามจริงแห่งร ัตติกาลชวี ต ิ คือเพ็ญในน้ า บ่งบอกนิยาม นัยความชวี ต ิ คือจันทร์แจ่มสถิตย์ นิมต ิ หมาย ณ นิยม คือภาพราตรี โอ ้ โลกเราสุขสม ....
ื่ ชม ณ วัสสะนี้ คา่ ทีช ่ น รืน ่ รมย์แล ้ว ณ สถาน
งามในคานึง นั่นแล ้ว,- ชวี ต ิ -งาน
พิศมองตรองซงึ้ ใจจึงเบิกบาน ขับขานบอกเล่าชวี ต ิ !
่ ริงในร ้าว ดูเข ้า,- น ้อยนิด ว่า,- โลกคือเจ ้า ใชจ ่ ทีม แท ้-ลวง บ่วง ฤาติด เพียงคิดเห็นเชน ่ อง .... คืนนีเ้ ดือนดวง ระริกระเรืองรอง ....
เล่นน้ าเดินควง ดาวยวงใยยอง จับต ้องฝั นดาวจันทร์เพ็ญ
คือจันทร์ในน้ า แจ่มอยูอ ่ ร่าม ณ ยามทีเ่ ห็น อุน ่ วามงามดวงเด่น เย็นเย็นเยียบเยียบ เงียบยิน ….
คือภาพคา่ คืน วาบต ้องให ้ตืน ่ เรียบรืน ่ รินริน ิ้ ดลจินต์เบิกความชวี ต แนบน้ างามทัง้ สน ิ ! ธาร อภิญญา ๑๙:๐๑ น./๑๒ สิงห์. ๕๐
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน บนฝั่งธารชวี ต ิ
เนาไม ้ เขียวงามหลากนามไม ้ล ้วนเนาพรรณ ทัง้ แถวนัน ้ เป็ นไม ้งาม ดูครึม ้ ขจีเหมือนโลกมีคาถาม เป็ นนิยามให ้ยินยล
ตลิง่ น้ า ั เซาะปะทะซอนในนอนนิ ้ ซด ง่ ดิน น้ า ตลิง่ โกลาหล สาดวาบ สาดวาบ หายอยูใ่ นชล ฤดีดล ด ้วยน้ านัน ้
แก่งธาร ลึกเลาะวนระคนอยูใ่ นทาง กะกัน ้ กางอยูอ ่ ย่างรัน ้ ธารแก่งปราดยั่วแย่งดูหฤหรรษ์ เปรียวสะพรั่นสะพรึงไหว
๒๕
๒๖
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
ฝั่ งฟาก โน ้นอีกฟากของฟากฝั่ งของฝั น ก็ตะลันตะลึงใจ เนาไม ้ ตลิง่ แก่ง แบ่งขานไข บ่งบอกนัยความชวี ต ิ
ธารชวี ต ิ มองหาสะพาน เรือข ้ามใดฤา ิ ธิ์ พาหะถือประสงค์สท แผ่วธารริน ประกอบในดวงจิต เสกนฤมิตมนัสเรา .... เนาไม ้ ตลิง่ น้ า แก่งธาร ฝั่ งฟาก ี ธารชวต ิ จากชวี ต ิ เหงา บอกเล่าวิถอ ี ย่างเงียบแนบเนา ่ รา ฯ พรากเยาว์เข ้าสูช ธาร อภิญญา ๒๑:๐๖ น./ ๒๖ สิงห์. ๕๐
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน หนาวก ับจ ันทร์ แรมเดือน เปลือนคา่ คืนชวี ต ิ ิ อิม ่ พร่าง วางชด สนิท เนา ท่ามลมหนาว ความเหงา เดือน ดาว สองเงา เมา เมา จากท่าเรือ ถึงบึงหนองโง ้ง ผู ้เฒ่าบ่าวคนโก ้ ผู ้เฒ่าสาวคนงาม จันทร์ในลมหนาว กับดาวในลมเหงา กอดคอสองเรา อุน ่ ในหนาวใต ้จันทร์ หนาวของลมหอบรัก หนาวของใจตระหนัก หนาวของรักสองคน จากแรกของฤดูร ้อน จนถึงแรกของหนาวฤดู ใจดาวสาวจันทร์ซงึ้ รู ้ อยูก ่ ับชวี ต ิ
๒๗
๒๘
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
แรมเดือนในคืนคา่ ดาว จันทร์ในลมหนาว ดาวในลมห่วง เรียนรู ้รักในแดดวง จันทร์ดาวควงรักในลมหนาว ฯ
บุหลัน กัลยา ๒๐:๓๙ น./อ. ๓๐ ตุลย์. ๕๐
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน เคียงคาคลอใจ เอือ ้ นคาทาเพลงกล่อมเห่ ณ นิทเทสมัย ๚๛ อ ้อนบอกหยอกเอินหยิกใน ่ งใจ จันทร์ดาวก็ผอ ่ งสอ ฤดีสายใยผูกพัน ๚๛ ื่ ระริก ระรืน ชน ่ เร ้าสวรรค์ ดืม ่ ดาวเคล ้าคลอโรมรัน ก็พลันสุขสมสอง ๚๛ ชวี ซ ี งึ้ สนิทจิตแนบครอง อุน ่ รักอุน ่ ฝั นรังรอง อยูป ่ องเฝ้ ามั่นหมาย ๚๛ จับตาตรึงธาตุในกาย ฤทัยติดฝั นอยูพ ่ ริม ้ พราย ท ้าทาย ณ ใจในเรา ๚๛
๒๙
๓๐
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
ผูกสมัครสมานกานท์เกลา ในถ ้อยคาไม่เงียบเหงา ื่ มืน ชน ่ เนาวิญญาณ ๚๛ สองเราร่วมร่ายขับขาน ทุกราตรีแย ้มยิม ้ เบิกบาน หวามหวานในรักตักชม ๚๛ มองดาวเคียงจันทร์สนม เคียงคาคลอใจจิบยล ดอกผลรักเราชวี ี ๚๛ คล ้องโลกทุกสรรพทีม ่ ี ระลึกรู ้ห ้วงสมปฤดี สองเราร่าบทกวี ณ สะพานฝั นบ ้านจันทร์ดาว ๚๛
ศุภวรา กัลยานิล
๒๐:๒๒ น./จ. ๒๗ สงิ ห์. ๕๐
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน ถวิลกถา ณ คาใจในเรียม
“เขียนส ิ เขียนบทกวีทงี่ ดงาม บทกวีทถ ี่ ก ู เขียนด ้วยกวี ย่อมงดงามและล้าลึก เขียนตามทีใ่ จอยากจะเขียน เพราะบทกวี คือ บทกวี บทกวี งดงาม ในบทกวี ความรัก งดงาม ในความรัก เพราะความรักนัน ้ งดงาม จึงมีบทกวีทงี่ ดงาม มองส ิ มองความรักให ้งดงาม เขียนส ิ เขียนบทกวีทงี่ ดงาม บทกวีหวานอุน ่ ละมุนละไม ออกจากใจสง่ ไปอีกใจหนึง่ เรียงร ้อยถ ้อยคาทีล ่ ก ึ ซงึ้ ตราตรึงหัวใจให ้หวานหวาม” "จันทร์วารี"
....
๓๑
๓๒
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
.. คาของเธอปลุกห ้วงใจให ้ฝั นหวัง ปลุกชวี ต ิ ในวิถอ ี น ิ ทริยัง ปะทุกล ้าในรักงาม เราผ่านชวี ต ิ ติดตาม ถ ้อยนิยามในความเป็ น โลกรัก บทกวีเราแลเห็น หนาวร ้อนอ่อนแข็งเย็น เปิ ดประเด็นสนทนา เรียนรู ้คารักหรรษา ล่วงคืนวันด ้วยขวัญชวี า พกพาเศร ้าสุขในฤดี ..เขียนส ิ เขียนบทกวีทงี่ ดงาม เพราะความรักนัน ้ งดงาม จึงมีบทกวีทงี่ ดงาม.. แท ้ในความเป็ น,ไม่ต ้องถาม ความรักนัน ้ งดงามเสมอ คือเธอ คือฉั นในโลกทีพ ่ บเจอ พบเธอ พบโลก พบชวี ต ิ เธอถาม ฉั นเขียนอะไร ยังไง ไหนฉั นทลักษณ์ ฉั นบอกเขียนตามทีป ่ ระจักษ์ ฉั นทลักษณ์มใี นความเป็ น เธออ่าน, กับคาถาม- ทาไมเขียนอย่างแล ้งเข็ญ บริภาษหญิงสาว !
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน ฉั นบอก,- เป็ นเรือ ่ งราวในกาลก่อน เธอบอก,- มองส ิ มองความรักให ้งดงาม เขียนส ิ เขียนบทกวีทงี่ ดงาม ฉั นกล่าวคา,- อ่านด ้วยใจทีเ่ ป็ น ความรักงดงาม ฉั นเห็น ฉั นจึงเป็ นอย่างทีเ่ ป็ น เขียนแต่เรือ ่ งความรัก ผู ้หญิง เธอกล่าวว่า, ฉั นบอก,- ผู ้หญิง คืออินทรีย ์ คือกาลังแห่งโลก ทุกข์ สุข ลมโบก โลกคือเธอปรารถนา.. .... ื และโลก เธอคือนั กอ่าน ผู ้อ่านหนั งสอ ความทุกข์ สุขสร ้างหัวใจเธอให ้เป็ นกวี เธอเป็ นกวี เพราะเธอมองความรักงดงาม เธอจึงเขียนกวีทงี่ ดงามในหัวใจ ฯ .......... ถวิลกถา- ถ ้อยคาของเธอทีบ ่ อกแก่ฉัน ใน ๔ วาระค่าคืนชีวต ิ พลายพัทลุง
๒๑:๐๕ น./ส. ๑ กันย์. ๕๐
๓๓
๓๔
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
เพลงร ัก ณ เพิงภพ
“รอเธออยูท ่ ส ี่ ะพานไม ้หมาก” ถ ้อยคาจากเพลง “สะพานไม ้หมาก” ของวง “สะพาน” ในชุด “ใต ้สานึก” คือ ถ ้อยคา ทีท ่ าให ้เราสองคนพบกัน สนิทในสนมงามอุน ่ ในจิตรัก เรากาลังเดินทาง ความเป็ นคนเดียว ทาให ้มีเรา ในคา่ คืนจึงมีเราท่ามจักรวาล แห่งโลกและแห่งรัก อุน ่ สว่างในห ้วงใจของกันและกัน ยินในแยบยลของโลกกันและกัน เราต่างอยูเ่ ฝ้ ารัตติกาล ไม่วา่ คืนนัน ้ เดือนจะเพ็ญหรือเดือนจะแรม ดาวแห่งรัก เดือนแห่งรักของเรา ต่างผ่องนวลเอือ ้ อุน ่ ละมุนละไม ในกันและกัน
๓๕
๓๖
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
จากถ ้อยคาบทเพลงรัก ทาให ้เรามีรัก บทเพลงแห่งรักเรา จึงดาเนิน เพลงรัก ณ เพิงภพ จึงประพิณเพ็ญประกาย ต ้องรัก ต ้องชวี ต ิ เพราะต ้องใจ ฯ
ธาร อภิญญา ๑๓:๔๙ น./อ. ๒๔ กรกฎ. ๕๐ ** ขอบคุณคาเพลงของ “สะพาน” พืชพงศ์ พิทักษ์ ขอบคุณ “กนกพงศ์ สงสมพันธุ”์ ทีท ่ าให ้รู ้จักสะพาน
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
บุหล ันทีบ ่ งึ หนองโง้ง
ประพิมเพ็ญเย็นประพรรณผ่องงาม ณ ท่ามแห่งฟ้ าราตรี สกาวนวลและอวลอิม ่ วารี วาดแสงส ี ละมุนใจ ฯ
๓๗
๓๘
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
เด็กน้อย
เธอ เหมือนเด็กน ้อย,หญิงสาวสบาย ๆ ิ สามกาลแดด ลมและฝน สามสบ เธอกินและนอนหลับอย่างมีสข ุ โดยลาพัง, เธออาจเหงาบ ้าง (มั่ง ?)..., ฉั นรู ้จักเธอเมือ ่ ก่อนกาลฤดูใหม่แรกเยือน,ก่อนฤดูหนาวแห่งกายและคิดถึง ฉั นพบเธอ ณ ถ ้อยคาของฉั น – “รอเธออยูท ่ ส ี่ ะพานไม ้หมาก” พบ, และไม่คด ิ ว่าจะได ้วิสาสะกันจนมาถึง ฤดูความงามแห่งไม ้ดอก, หวนคิด,- อืม.. เราพบกันในฤดูฝนทีแ ่ ล ้งฝน ....เหมือนชวี ต ิ ทีเ่ ต็มชวี ต ิ แต่แล ้งโผย ต่างคน ต่าง..โดยลาพัง,... เราคุยกันอย่างออกรสในคานึงชวี ต ิ บางครัง้ ทาให ้ความคิดแตกฉาน บางครัง้ ยิม ้ ละไมในหัวใจของกันและกัน บางครัง้ สนุกสนานอย่างกับว่า เรา คือ “เด็กน ้อย”
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน ิ กว่า ๆ เด็กน ้อยทีต ่ า่ งผ่านชวี ต ิ กันมาสามสบ แต่บางครัง้ ยังคงคุยหัวเล่นกันอย่างเด็กน ้อยในตัวตนปั จจุบัน ฮ ึ ๆ ..วัยหนุ่มสาวกาลังลาไกลกันแล ้วทัง้ นัน ้ แต่ชวี ต ิ โดยลาพัง ยังคงได ้สร ้างอารมณ์ละมุน หยอกเอินต่อกัน, ่ ามลาพัง คานึงและนิง่ คิด,- ชวี ต ิ ทีไ่ ม่ใชต ่ เด็กน ้อย หากละมุนพริม ้ ละไมในหัวใจกันบ ้าง เชน ครอบครัวอุน ่ รักและยาวไกล “หัวใจเด็กน ้อย” ทาให ้ทุกชวี ต ิ เป็ นสุขเสมอจริง ๆ คิดถึงตาแป๋ วหวานของเด็ก ๆ ื่ ยิม ้ ละไม ก็แจ่มใสสดชน ่ น ิ ะ ! เราทุกคนต่างก็เป็ นเด็กน ้อย ใชส ทาไมจึงลืมกันไปล่ะ ! ขอบคุณ “เด็กน ้อย” ในความเป็ นเธอ ทีท ่ าให ้ฉั นราลึกถึง “เด็กน ้อย” ในตัวฉั นและทุกคน “เด็กน ้อย” คือเธอ และคือเราทุกคน ฯ
ขุมทรัพย์ สถิรภูม ิ ๐๒:๒๐ น. / ๒๗ มกรา. ๕๐
๓๙
๔๐
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
คนงามแห่งดาวเรือง
เธอบอกเสมอว่า เธอคือ คนงาม ใช ่ ! ต่อมาฉั นรู ้ว่า เธอคือ คนงามแห่งดาวเรือง คนงามในความเป็ นทีเ่ ธอเป็ น เธอเป็ นสาวมั่น (แต่อาจหวัน ่ ไหว !?) เธออยูอ ่ ย่างมีความสุขกับแม่, น ้องสาว และหลาน ๆ หลานป้ าและหลานน ้า, อาจเรียกได ้ว่า บ ้านของเธอ คือ “ครอบครัวหญิงสาว” ฉั นได ้รู ้จักเธอแล ้ว ทาให ้คิดถึงบ ้าน ่ กัน ! บ ้านของฉั นก็เป็ น “ครอบครัวหญิงสาว” เชน แม่, น ้อง ๆ – สาว และหลาน, ในบ ้านของเธอ มีหลานชายคนหนึง่ ในบ ้านของฉั น มีหลานชายคนหนึง่ เธอกาพร ้าพ่อ ฉั นกาพร ้าพ่อ,... อืม... คุยกับเธอแล ้วทาให ้ฉั นคิดถึงบ ้าน เพราะเราคุยกันเรือ ่ งของ “บ ้าน” ถ ้อยคาของกันและกัน ไม่รันทดชวี ต ิ ี แต่มักพูดถึงชวต ิ เปลีย ่ นผลัดกับสนุกสนาน หยอดเอินตามประสา ฮ ึ ๆ ... ไม่รู ้บ ้าอะไร ! จึงทาให ้เราบ ้ากันอยูไ่ ด ้ เธอกล่าวว่า “คนบ ้าคงมาเจอกัน- บ ้ากับบ ้า” หรือเป็ นเพราะว่า เราต่างบ ้า- บ ้าชวี ต ิ !
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
๔๑
เธอไม่เคยกล่าวนาถึงความหลัง มีเพียงฉั นทีม ่ ักรือ ้ ความหลังของตนเองมาราลึกให ้เธอฟั ง บางครัง้ ซ้าแล ้วซ้าเล่า ทีฉ ่ ั นบอกเล่าให ้เธอฟั ง ฉั นมักเล่าถึง “ผู ้หญิงของฉั น” ฉั นเล่าถึงผู ้หญิงของฉั นทุกคน ให ้กับผู ้หญิงของฉั นฟั ง,เรือ ่ งเล่าของชวี ต ิ เป็ นตานานของฉั น บอกเล่าเพือ ่ บอกเล่า เพือ ่ ราลึก และเพือ ่ รัก เธอคนแรกทีฟ ่ ั งเรือ ่ งเล่าผู ้หญิงของฉั นได ้หมด ทัง้ ทีก ่ อ ่ นนัน ้ ผู ้หญิงของฉั นมักราคาญ และไม่ชอบเรือ ่ งเล่าผู ้หญิงของฉั น แปลก ! หรืออาจเป็ นเพราะเราบ ้าตรงกัน งา ! ... ฉั นมักยิม ้ เมือ ่ ราลึกถึงการพูดคุยกัน ในแต่ละครัง้ ,.. ่ ู ้หญิงของฉั นทีเ่ ป็ นดังผู ้หญิงของฉั นอืน เธอไม่ใชผ ่ ๆ และผู ้หญิงของฉั นอืน ่ ๆ ก็ไม่เป็ นดังผู ้หญิงของฉั นอืน ่ ๆ แต่ละคนแปลก เหมือนและต่าง เหมือนในความเป็ นผู ้หญิงสสารธรรมและจิตธรรม กายผู ้หญิงและใจหญิง แต่วถ ิ ค ี ด ิ ของแต่ละคนแปลกต่าง ในความมีเป็ นของแต่ละคน,
๔๒
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
เธออยูใ่ นชวี ต ิ ฉั น ดังน ้องสาวของฉั น,เหมือนผู ้หญิงของฉั นทุกคนทีฉ ่ ั นให ้เป็ น เธอเป็ นเด็กน ้อยในชวี ต ิ ฉัน ทีเ่ ฝ้ าออดอ ้อนให ้พีช ่ ายดูแล และทาให ้ยิม ้ ละมุน เธอเป็ นยามคิดถึงของฉั น ทีท ่ าให ้ฉั นเฝ้ าคิดถึง เธอคือผู ้หญิงของฉั น ทีน ่ ั่งฟั งเรือ ่ งเล่าผู ้หญิงของฉั น เธอเป็ น “คนงามของฉั น” ....... ื่ ของเธอ “วรนิล กันยา” ชอ คนงามแห่งดาวเรือง ฯ
ขุมทรัพย์ สถิรภูม ิ ๐๒:๕๘ น./ ๒๗ มกรา. ๕๐
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
บุหล ันทีบ ่ งึ หนองโง้ง
เด่นแจ่มฟ้ า ณ ยามรัตติกาล มินานเพียงพองามในฤดู ่ งฉานเพียงหนึง่ ดวงนัน สอ ้ พธู นวลนัยนา ศุภาเพ็ญ กลมกลึงละมุนอุน ่ ละไมในดวงตาดวงใจ สว่างเห็น แขวนฟ้ างามทุกวันหลังยามเย็น ณ คืนคา่ ระบาดาว วาดสาดประภาต ้อง เคลิม ้ นัทที ฤดีโดย สุกสกาว วะวิบวะวิบในละลอก วาว ประดุจเพชรเม็ดน้ างาม ประกายวะวับแวมคะครืน ้ เลือ ่ ม กระเพือ ่ มทรวง มนะตาม
๔๓
๔๔
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
ดาราทีพ ่ ร่างพริบกระพริบถาม วัจนะเน ้น เข ้าแนบครอง ประพิณผ่องทีต ่ ้องชล ก็หวัน ่ ั่ ในครรลอง ระริกสน โอ ้ จันทรา รัตติยาประคอง นภาพราว ก็เฝ้ าครวญ ดาวเดือนคูเ่ คียงขวัญ ณ ฤทัย ก็ไหวหวานอยูเ่ ย ้ายวน แล ้วอุน ่ รักประจักษ์แจ ้งแสงนวล ขณะพร ้อมในมนัส ยอมสมอารมณ์สอง หวลหวิวหวาม ในทุม ่ ยามราตรีรัตน์ กอดเกีย ่ ว กลมกล่อม คะนึงกระหวัด จนประภา ทิวาวัน ตืน ่ ฟื้ น รู ้รัก เฝ้ าฝากใจภัศด์ วักตักสวาทสวรรค์ เพ็ญประกายจันทราดาราก็ผก ู พัน ไว ้ในสมัญญา ฆราณี ฯ รามยุวา คุรก ุ ล ั ยา ๑๘:๔๗ น./๒๘ มิถน ุ . ๕๐
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
ในรอยตา
นัยน์ตาเธองดงาม งามซงึ้ ขณะทีจ ่ ้องมอง ยิม ้ อุน ่ ในแววตา เศร ้าไห ้ในดวงตา หยิกหยอก เย ้ายั่วในตา ฉั นชอบมองตาเธอ มองอย่างจ ้อง ตาจ ้องตา และจ ้องใจ เธอยิม ้ ทีร่ ม ิ ฝี ปาก ดวงตา และใบหน ้า ยิม ้ ทัง้ ชวี ต ิ ทีร่ น ื่ เริง
๔๕
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
๔๖
ฉั นชอบมองตาเธอ มองอย่างจ ้อง ตาจ ้องตา และจ ้องใจ เธอนิง่ ด ้วยดวงตาและดวงใจ เธอเศร ้าด ้วยดวงตาและดวงใจ งามซงึ้ ยิม ้ อุน ่ เศร ้าไห ้ และยั่วเย ้า อยูใ่ นดวงตาเธอ ในชวี ต ิ เธอ ธาตุทัง้ หก,ดิน น้ า ไฟ ลม อากาศธาตุและวิญญาณธาตุ พรั่งพร ้อมในดวงตาเธอทัง้ ชวี ต ิ ในรอยตาเธอ จับจ ้องตรึงเข ้ามาในห ้วงดวงใจฉั นทัง้ ชวี ต ิ เราจึงเป็ นอยูซ ่ งึ่ กันและกัน ด ้วยรักแห่งชวี ต ิ ฯ รามยุวา คุรก ุ ล ั ยา ๑๘:๕๔ น./๒๖ สิงห์. ๕๐
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
เคียงดาว
ประพิมเพ็ญเด่นตามมนัสน ้อง ขณะต ้องแห่งแสงเดือน ประหลาดใจไหนเสมอเหมือน ดุจเดือนสว่างงาม อยูเ่ ฝ้ าเรียงเคียงสวรรค์ รัตตินัน ้ ก็วาบวาม
๔๗
๔๘
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
วาบวิบวาบวิบกระพริบตาม ลุนย ิ ามในความเป็ น เก็จกาววาวประดุจแก ้ว ประจุแล ้วอย่างอุน ่ เย็น ซาบซงึ้ ตรึงดวงใจเห็น ประกายเพ็ญมิมส ี อง จึงเป็ นจันทร์เคียงดาว สุกสกาววิรังรอง ื่ ยั่งยืนครอง คูช ่ น ตระกองกอดนิจนิรันดร์ ฯ คุรก ุ าร เลขธัมม์ ๑๙:๔๓/อา. ๓๐ กันย์. ๕๐
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
๔๙
๕๐
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
หอมแก้มจ ันทร์ในว ันดึกดาว เธอเขียนคาบอกเล่าแด่ฉันว่า.. ั คน..ทีม “ใครสก ่ องตาแล ้วเห็นดาววาววับ ั คน..ทีเ่ หมือนกับฝนยามแห ้งโหย ใครสก ั คน..ทีเ่ พียงแค่คด ใครสก ิ ถึงก็อน ุ่ ใจ..แม ้ไม่อยูเ่ คียง” ฉั นเก็บถ ้อยคาของเธอไว ้ เก็บไว ้ในหัวใจแห่งรัก นึกถึงถ ้อยคานีค ้ ราใด ใจอบอุน ่ อบอุน ่ ในขณะเคียงใกล ้ อบอุน ่ แม ้ในขณะเคียงเพียงใจ จันทร์แรมหนึง่ คา่ ฉั นหอมแก ้มจันทร์ในวันดึกดาว หอมรัก หอมเคล ้า จันทร์นวลสุกสกาว ดาวยิม ้ พราวเคียงใกล ้ สองรักจันทร์ดาวไม่หา่ งหาย ประดับฟ้ าราตรีพริบพราย สว่างนวล จันทร์เคลือ ่ น ดาวคลาย จันทร์สนาน ดาวสบาย หลับฝั น แม ้ว่านับนานจันทร์ดาวจะได ้เคล ้าเคียงกัน แต่จันทร์นัน ้ ยังเอือ ้ แสงให ้เป็ นแรงแก่ดาว หอมแก ้มจันทร์ในวันดึกดาว บอกรักบอกเรือ ่ งราวสองเรา ..ฉั นรักจันทร์แลดาวเหนือบึงหนองโง ้ง ฯ เพิงภพ สัจจาภิญญา/๒๑:๑๔ น./อัง. ๑๙ กุมภ์. ๕๑
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
ฉ ัน – เธอ,- จึงเป็นเรา “จิตตปิ ยรส” .. ฉั นอยากเขียน เธออยากเขียน ฉั นแสวงหา เธอแสวงหา ฉั นเข ้าถึง เธอเข ้าถึง ฉั นว่าง เธอว่าง.. อักขระกถาภาษาศาสตร์ ระเริงวาดในชวี ี เพรียกหาทุกขณะทิวาราตรี มนะครุน ่ คานึงฝั น
๕๑
๕๒
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
แผ่วผ่านเรืองพยับจับชวี ต ิ ลิขต ิ เสกสร ้างสรรค์ อยูฤ ่ ทัยแห่งเรากันและกัน ทุกครรลองตรองซงึ้ ใจ ดาลความคิดจับในจิตกระแส ปอกดวงแดแผ่ฤทัย หมายเหตุดาเรศจันทร์อยูร่ าไร ก็เคล ้าเคลือ ่ นเตือนชวี า อยากเขียน แสวงหา เข ้าถึงจึงว่าง ลุทก ุ อย่างแสวงหา น ้อมสรรค์ชวี น ั เฝ้ าจานรรจ์จา ฤดีเพียงพินจ ิ ชม จึงเธอ จึงฉั น,- ทัง้ สองเรานัน ้ ั ช”ี ชวี ต “ชน ิ เป็ นคูส ่ ม ั มา ปิ โยดม อยูใ่ นธรรมสม สถิตไว ้ภายในจินต์ ฯ
คุรก ุ าร เลขธัมม์ ส. ๑๓ ตุลย์. ๕๐
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
คาเพลง คาชวี ต ิ เพือ ่ เธอ ในวันครบรอบปี แห่งชีวต ิ คนงามของผม- จันทร์วารี
“คนงามของผม” วันนีเ้ ป็ นวันแห่งกาเนิดชวี ต ิ เธอ เป็ นอย่างไรบ ้าง ชวี ต ิ ? กาลผ่านล่วง, ก ้าวย่าง ความเป็ นไป ในแต่ละกาละคือเธอ นั่น, ทัง้ หมด คือ ชวี ต ิ เป็ นชวี ต ิ ของเธอ เป็ นชวี ต ิ ของลูก และเป็ นชวี ต ิ ของโลก,-
๕๓
๕๔
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
โลกของความรัก เพราะความรักจึงทาให ้มีโลก และมีเธอ มีเรา มีทัง้ หมดทีม ่ ท ี เี่ ป็ น โลกนีม ้ แ ี ต่ความรัก ทัง้ ทีเ่ ราเห็นว่าเลวร ้าย แท ้แล ้วมีความรักนิง่ นอนอยูใ่ นนัน ้ หากเธอเห็นว่า มีสงิ่ ทีเ่ ลวร ้าย จากการเดินทางของชวี ต ิ ั สิ มองให ้แจ่มชด สงิ่ ทีว่ า่ เลวร ้ายหามีอยูจ ่ ริงไม่ มีเพียงความมีเป็ นต่างหาก จริงแท ้ทีส ่ ด ุ คือ,โลกนีม ้ แ ี ต่ความเป็ นจริง เป็ นความงามโดยความรัก หากเรามองโลกสองด ้าน เราเห็นสงิ่ ตรงข ้าม ลองมองโลกทัง้ สองส ิ แล ้วมองให ้ทะลุในระหว่าง ไม่ใชร่ ัก – ไม่รัก เพียงสองข ้างนีเ้ ท่านั น ้ ความรักโดดๆ และความไม่รักโดดๆ นัน ้ เป็ นเพียงขณะของการเป็ นอยู่ และการอยากมี อยากเป็ น
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน กาละและเทศะในระหว่างนัน ้ ื่ มโยง ประสาน คือจุดเชอ และเป็ นชวี ต ิ ประคอง ของรักและชวี ต ิ เหมือนระหว่างของจันทร์ดวงนวลแสง กับพืน ้ ผิวน้ าบนโลก ่ ด จากจุดหนึง่ สูจ ุ หนึง่ นีล ่ ะ คือสงิ่ ทีท ่ าให ้เราเห็น ทาให ้เราเป็ น ห ้วงระหว่างของสองสงิ่ คือเรา เราจึงมี จึงเป็ น ื่ มโยง วงรอบชวี ต ิ และจุดเชอ สร ้างเรา .... วันนีเ้ ป็ นวันครบอีกรอบปี แห่งชวี ต ิ เธอ มารดาให ้กาเนิดเธอ คือเธอ และด ้วยความเป็ นจริงแห่งชวี ต ิ ขอเธอจงได ้เบิกบาน เพราะตืน ่ รู ้ ฯ อวยพรแด่เธอ คนงามแห่งชวี ต ิ ของผม คุรก ุ าร เลขธัมม์ ๑๙:๒๙ น./๑๒ สิงห์. ๕๐
๕๕
๕๖
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
ในร ักและคิดถึง
รักดอกแก ้วในบ ้านดาว ชวี ต ิ มีเรือ ่ งราว ในรักในเราสองคน ฯ
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
ฉ ัน คือ ดวงดาวในดวงตาแห่งร ักของคุณ ฉั น คือ ดวงดาว ทีท ่ าบประดับฟ้ าในยามราตรีแห่งรัก วาบประกายโลมลูบทีเ่ รียวพลิว้ ยอดหญ ้า ระริก ๆ วาบพริว้ ๆ อยูร่ ะรืน ่ .. ทุกคา่ คืนแห่งเพ็ญและเดือนดับ ฉั นไล ้โลมเลียบรัตติ แม ้แสงแวมเพียงกระพริบ ริบรี่ .. โอ ติณชาติ เจ ้าประดับงามในปฐวี มีมหาธาตุทัง้ ส ี่ ให ้ยืนหยัด ฉั นซ ิ ! เสมือนกวัดแกว่งในเวิง้ หนทีโ่ พ ้นไกล ไห ้..ห่างหาย.. ่ ิ ชา่ งห่างไกลอยูส ใชส ่ ด ุ แม ้กระทั่งแผ่วผิวของลมทีร่ น ิ สายลงพัดพาน.. ..
๕๗
๕๘
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
ความฝั นของฉั นเองหรอกทีค ่ ด ิ ว่า ่ แสงดาวสองไล ้มาอุน ่ อวลกับยอดหญ ้า .. ไม่ได ้ฝั นส ิ นั่นคือ ความเป็ นจริงนีน ่ า ใช ่ ! แม ้มีเพียงหนึง่ น ้อยทีไ่ ด ้ต ้องตาม .. มองฉั นซ ิ มองดวงดาวในดวงตาแห่งรักของคุณ ฉั นเป็ นดวงดาวในดวงตาแห่งรักของคุณ,แม ้จะเป็ นดวงดาวในดวงตาแห่งรักของคุณ ได ้เพียงในชว่ งรัตติกาล.. .. โอ มหาธาตุทัง้ ส ี่ แม ้ฉั นไม่ได ้ปลุก เธอก็ยอ ่ มเห็น ่ เดียวกัน เราต่างมี เป็ นเชน ....
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
๕๙
โอม มหาธาตุทัง้ ส ี่ ข ้าจักขอปลุก ขอแม่ธาตุทัง้ ปวง จงลุก ตืน ่ ฟื้ นอย่างเบิกบาน ข ้าและเธอจักขออยูร่ ว่ มกัน .... รักคุณ,.. ขอให ้มีดาวในดวงตาและดวงใจ หลับฝั นถึงดาว จากดวงดาวในดวงตาแห่งรักของคุณ ฯ
รามยุวา คุรก ุ ล ั ยา ๐๕:๕๔ น./ อาทิตย์ท ี่ ๑๕ ขึน ้ ๑ คา่ เดือนแปดหลัง, กรกฎ. ๕๐, เพิงภพจันทร์ดาว
๖๐
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
เพลงเรือดาวกล่อมจ ันทร์ .. อา เอ ้อ สาวเหอ สาวคนงามดาวเรือง อยูง่ ามเหลือง ๆ บ่าวบ่าวชวนกันมาหน ้าปรอ ่ ถ ้าเป็ นดอกไม ้ดอกไหล ้ สาวจะหักให ้คนละชอ ่ บ่าวบ่าวชวนกันมาหน ้าปรอ แตใจสาวมีชอเดียวเห ้อ.. **** .. อา เอ ้อ แม ้วเหอ แควนพีค ่ นดีงาม ปานีห ้ ว่างอีทาไหร่ คา่ ๆ อย่าเทีย ่ วไปให ้พีต ่ ้องตาม บ่าวบ่าวมามั่วถัว้ ขลัว้ ๆ ในทุกยาม คา่ ๆ อย่าให ้พีต ่ ้องตาม ี ก่อน เห ้อ.. เหนือ ่ ยเหม็ดแรงเสย งุงุ ****
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
๖๑
.. อา เอ ้อ จันทร์เหอ น ้องจันทร์วารีคนงามของพี่ คนสวยคนดี น ้องชา่ งร่ารวยเสน่ห ์ บ่าวเฒ ้าบ่าวนุ ้ยมาชอบกันทังบางโอเคเนฯ จันทร์น ้องร่ารวยเสน่ห ์ ดาวเหอไปวังต ้าอย่าแชเห ้อ.. **** .. อา เอ ้อ พีน ่ ้องเหอ จันทร์วารีนข ี้ องผม พีน ่ ้องมากันกองลุย ไตรหม ้ายอยูก ่ ับเมีย ี มาฝากคาพันนู่พันนี้ มาทาให ้ผมใจเสย ไตรหม ้ายอยูก ่ ับเมีย ของพวกเติน ้ เองละ เห ้อ.. งา-งา-งา ี ไอ ้แม ้ว งุงุ ไปนอนเสย
พลายพัทลุง คืนดึกดาว/๑๙ กรฎก. ๕๐
๖๒
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
ภาพเธอ ฉั นจะยึดมั่นดีไหม ฉั นจะยึดมั่นดีไหม นัยน์ตาเธองามซงึ้ ในชวี ต ิ ดวงใจเธอห่วงหวงในปรารถนา ี งเธอแว่วยินตามติดในห ้วงใจ เสย สรรพางค์เธอทัง้ หมด อวลร่าอยูใ่ นชวี ต ิ ถ ้อยคาเธอแสดงต่อฉั น ี งเธอแสดงต่อฉั น เสย ใจเธอแสดงต่อฉั น ตาเธอแสดงต่อฉั น ภาพเธอแสดงต่อฉั น ทัง้ หมดเป็ นภาพในชวี ต ิ ี งในชวี ต ทัง้ หมดเป็ นเสย ิ ฉั นจะยึดมั่นดีไหม ฉั นจะยึดมั่นดีไหม
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
นัยน์ตาเธอพูดอะไร ดวงใจเธอพูดอะไร ชวี ต ิ เธอพูดอะไร ภาพทัง้ หมดแห่งความเป็ นเธอพูดอะไร มือ,ใจเธอ หรือสรรพสงิ่ ในจักรวาล กวักเรียกให ้ฉั นปรารถนา มวลธาตุแห่งเธอ ล ้วนอยูใ่ นตา ดวงใจ และชวี ต ิ ฉั น ฉั นจะยึดมั่นดีไหม ฯ
เพิงภพ สัจจาภิญญา ๑๙:๐๙ น./๒๖ สิงห์. ๕๐
๖๓
๖๔
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
จากชวี ต ิ ทีเ่ ฟื อนฝัน อ ้างว ้างอย่างทีส ่ ด ุ ชวี ต ิ ! ผมเฝ้ าครวญคร่า เฝ้ าคิดถึง พร่าบ ้าชวี ต ิ เป็ นถ ้อยคา โอ ้..! ว่านิยาย หัวใจแห่งมนุษย์ผู ้ชาย- เพศผู ้ ! อา ! ใชๆ่ หัวใจมนุษย์เพศผู ้ ตรงกันข ้าม และต ้องงุดเข ้าหา หัวใจมนุษย์ผู ้หญิง เพศแห่งรัก ผมรัก ผมคิดถึง ผมกอดรัดดวงใจเธอเข ้ามาไว ้ ในห ้วงดวงใจ รักอย่างเต็มเปี่ ยม รักอย่างอาทรกรุณา ด ้วยปรารถนาแห่งชวี ต ิ
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
ผมนั่งมองภาพเธอ ผมราลึกถึงความเป็ นเธอทัง้ หมด ผมพูดคุยกับเธอ ผมโอบกอดเธอ ผมอุน ่ ผมซงึ้ ในหัวอก ดวงใจ ชวี ต ิ เธออ ้อแอ ้อยูใ่ นอ ้อมอกผม หลับตาพริม ้ ซุกตัวกับโอบอก ผมโอบอิง รัดร่างเธอให ้อบอุน ่ มองเธออย่างอบอุน ่ เพราะเห็นเธออบอุน ่ ผมอิม ่ เอมกับชวี ต ิ อิม ่ เอมในอบอุน ่ ของกันและกัน อิม ่ เอมในอบอุน ่ ของเรา ในลมร ้อน ลมฝน และลมหนาว ชวี ต ิ ผมเฟื อนฝั นถึงเธอ ผมฝั นถึงเธอ ฯ เพิงภพ สัจจาภิญญา ๑๕:๔๐ น./ส. ๕ มกรา. ๕๑
๖๕
๖๖
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
ขอจงอธิษฐานให้อ ันธการเถิดคนดี มาเถอะคนดี เรามาร่วมกันอธิษฐาน ให ้ฟากฟ้ ามืดมิด เพือ ่ ร่างน ้อย ๆ แห่งดวงดาว ได ้สุกพรั่งเป็ นดาวระยับ ฟ้ ามืดแล ้ว ดาวน ้อย ๆ วิบวับ ๆ ระยับงามตา ฟ้ ามืดแล ้ว ร่างงามของจวงจันทร์ เพ็ญประกาย เด่นดวง ี ห่งฟ้ า เป็ นราศแ มาเถอะคนดี เรามาร่วมกันอธิษฐาน ่ วามเลวร ้าย อันธการใชค ดูส ิ มันยิง่ ขับแสงดา ให ้เห็นความสุกนวล ม่านฟ้ าในราตรีประดับดาวเคียงเดือน มีมอ ื และใจของเรา ประคองเคียงอธิษฐาน ฯ โกสัมพี วิศวภูม ิ ๑๙:๒๕ น./๒๖ สิงห์. ๕๐
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
คา ่ คืนแห่งร ักและเดือนเกิดของเรา
พบเธอ ฉั นพบชวี ต ิ ทีง่ ดงาม เธอไม่ได ้ตัง้ คาถาม ถึงนิยามใด ๆ เธอเป็ นให ้เห็น ด ้วยความคิดและชวี ต ิ ฉั นเฝ้ ามองตัง้ คาถาม ถึงนิยามความเป็ นเธอ ในรูปชวี ต ิ ทีง่ าม และการดาเนิน ใจเธอยิง่ ใหญ่ในความเป็ น ใจเธอทาให ้ฉั นตระหนัก ชวี ต ิ เธอทาให ้ฉั นเป็ น
๖๗
๖๘
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
่ นีแ “ชวี ต ิ ก็เป็ นเชน ้ ล มีหอมหวาน และขมขืน ่ ใครบ ้างไม่ผา่ นห ้วงเหวของชวี ต ิ ใครบ ้างไม่ผา่ นความอาภัพ อดสู ี า ใครบ ้าง ไม่เคยรู ้ซงึ้ ถึงโลกสด ใครบ ้าง ไม่เคยเจ็บช้า ระทมหมองหม่น ทุกคนล ้วนจะพบพาน และพบพาน ต ้องผ่านให ้ได ้ ต ้องผ่านให ้ได ้ นั่นคือปณิธาน หากไม่รู ้จักทุกข์ จะรู ้ซงึ้ ถึงคุณค่าความสุขได ้อย่างไร”
คาของเธอบอกเล่าแก่ฉัน ในคา่ คืนเดีย ่ วดาย ..
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
ิ ะ “ผ่านชวี ต ิ อีกปี ขวบแล ้วซน มีความสุขค่ะ มีความสุขกับตัวเอง มีความสุขกับสงิ่ รอบข ้าง มีความสุขทีไ่ ด ้มองชวี ต ิ อย่างสวยงาม ี แม ้ชวต ิ จะเลวร ้าย แต่ในความเลวร ้ายความดีงามยังคงอยู่ แม ้จะร่าไห ้ แต่รอยยิม ้ ยังคงมีเสมอ ความรักงดงาม เพราะโลกนีง้ ดงาม มองโลกด ้วยรัก โลกจึงงดงาม มองรักด ้วยรัก รักจึงงดงาม” คาของเธอบอกเล่าแก่ฉัน ในเดือนเกิดของเรา ..
ขอบคุณเธอ ทีท ่ าให ้มองเห็นสงิ่ งามแห่งชวี ต ิ สงั คม โลกและจักรวาล ฯ จันทร์วารี & พลายพัทลุง ๑๔ สิงห์. ๕๐
๖๙
๗๐
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
จูบดวงตา
หลับตาส ิ จุมพิตดวงตาด ้วยดวงใจ เพราะรักในชวี ต ิ อุน ่ ทีร่ ม ิ ฝี ปาก อวลร่าตรงหัวใจ รัก ตาสวยมาก ชอบตาของเจ ้า ตายิม ้ ยิม ้ กระพริบ มองตอบอย่างเริงรืน ่
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน ตาล ้อเล่นกับตา ยิม ้ ทัง้ ใบหน ้าและดวงตา ใจอุน ่ รัก หลับตาอีกส ิ จูบดวงตา อีกครัง้ อย่างแผ่วโอน โลกโอบอุ ้มเราไว ้เพียงสองคน ทัง้ โลกมีเพียงเราสองคน
จูบดวงตาเธอ ฯ
รามยุวา - ศศิวล ิ าธร ๑๔ สิงห์. ๕๐
๗๑
๗๒
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
โอบเมรีในฝันเมร ัย ข ้าฯ รัก เพราะข ้าฯ พบและข ้าฯ ได ้เห็น ข ้าฯ จึงได ้อยูก ่ ับทุกความมี-เป็ น ่ นัน ร ้อน หนาวเคล ้าเย็น,- เชน ้ ! หญิงสาวเมรัย ! เมรีของความรัก นิวาสนะแห่งรัก โอ.. ข ้ารักเจ ้ายิง่ นัก ทัง้ ในความฝั นและความเป็ นจริง ในความจริงฝั นและฝั นจริง เมรีเมรัยทีร่ ัก ข ้าฯ อยูก ่ ับเจ ้าตลอดชว่ งทาง ข ้าฯ อยูก ่ ับเจ ้าตลอดชว่ งทาง ข ้าฯ โอบเจ ้าไว ้กับชวี ต ิ ี ตามระลึกรู ้อยูก ่ ับชวต ิ ความหอมหวล งามสงบ ในความเป็ นเจ ้า ตรึกครุน ่ อยูท ่ ัง้ ในความฝั น และความเป็ นจริง ทุกขณะแห่งระลึกท่ามหลับและตืน ่ โอบข ้าฯ ข ้าฯ กาลังโอบเจ ้าไว ้ ข ้าฯ กาลังโอบเจ ้าไว ้ เมรีเมรัยทีร่ ัก !
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
๗๓
โอบเมรีรัก,เมรัยข ้า สนิทเสน่หง์ ามแนบเนา งา งา แห่งฝั นเรา อวลกรุน ่ กรุน ่ ง่ะเจ ้ย !
อิตถีเมา แม่เว ้ย อวลเร่า แจ่วเจ ้าเมรีฯ
ในฝั นเมรัย,เว ้ย ฝั นว่าโอบกอดกัน ต่ะหนิ ต่ะหนิ ในเปลจันทร์ งา งา ง่า, ฝั นเลีย ้ ว
ตูฝัน กิกก ิ๊ เกีย ้ ว แจมจุม ่ อะลุม ่ อะล ้างางา งุงุ งิง ิ ฯ
เมรีเมรัยรักเฝ้ าโอบฝั น ทิวะรัตตินัน ้ สวาท สยิวอยูใ่ นสวรรค์ฝันวาด ขณะหนึง่ ขณะหนึง่ โอ ้..รักในเมรีโอบฝั นในเมรัย ขณะใจ ขณะซงึ้ บ ้างออดอ ้อน บ ้างเง ้างอน, ใจจึงเมาเมรี ณ เมรัย โอ ้..อิตถีเมา,อกเรา ฝั นเรา หนัก หนัก เบา เบา, เนานัย โอ ้.. ใจ ใจ ใจ ใจ ใจ ใจ ใจ รักในเมรีเมรัย ฯ มทิรา กามา ๑๔:๕๒ น./๑๕ มกรา. ๕๑ * ขอบคุณคา “โอบนางเมรีในฝั นเมรัย” จาก “ท่านป้ าอิมกุดั่น” http://www.oknation.net/blog/im
๗๔
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
บ้าแตสวน งุงุ .. บ ้าแตสวน ฟ้ าของยา่ คา่ , ในขนาดาว, รุง่ วันของเรือ ่ งราว พร่าถ ้อย, ชวี ต ิ นั่ งหาว ดืน ่ ดึกลึกยาวคะนึงนัย .., เธอ .., ฉั น .., เรา ทังเพทังฉาด ยั่วยิม ้ ลุใย ในเป็ นไป !!..., สวรรค์สวาท เว ้ย ! ชา่ งไสวสมัย !? แตกดับ จับใจ ใช ่ ! เราตระหนัก .. พัก, .. เราทังเหม็ด ทังเพนั่นแหล่ะ พักและฝั นบ ้าในชวี ต ิ และฝั น เราเดินไปด ้วยกัน ด ้วยวิถจ ี ต ิ เฉกดวงเดียวกัน หมัน !! ในบ ้าแตสวน ิ้ ของสรรพสงิ่ บ ้าแตสวนในทังสน งา งา งา บ ้าแตสวน
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
๗๕
คือ เราทังเหม็ด คือ ฉั น คือ เธอ และคือ คุณ ! แด่ โลกแตสวน ทังมวลแห่งรัก แด่ ชวี ต ิ ทีน ่ ก ึ ตระหนั ก แด่ รักแห่งฟ้ าทีโ่ อบฉั นกับเธอไว ้ในหนึง่ นัน ้ ฯ เสดสา กัลยานิล ่ หนึง่ ชัวโมงครึง่ จากบึงหนองโง ้ง ส. ๒ กุมภ์. ๕๑
๗๖
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
พบสาวคนงาม.. งามค ัก ๆ งุงุ แม่หญิงเจ ้าจันทร์วารี แม่นางคนงามของข ้อย กร๊ากกก แม่ชา่ งงามหลายอิหลี งามคาด ในปั ฐพี งา-งา งาม งาม ชาต งามได ้เท่ งามม ้ายโหร ้อิงามปรือแล ้ว งามไปหม๊ด งาม แม๋เอ๋ย งาม งุ-งุ งามม ้ายโหร ้ว่าอิเอาไว ้ไหน อิเอาไปหยบไว ้บนเรินข ้าว ก ้ากลัวว่าอิไปทับเอากับรังแม่ไก่ ทีข ่ น ึ้ ไปทารังไข่ไว ้บนลอมข ้าว อิเอาไปไว ้ในเล ้า ก ้าสากลัวว่าอิจาม ้ายได ้ว่าไหนหมูไหนจันทร์ งุงุ –งางา บอกว่าให ้โหย ้หลังเริน ก ้าชอบอิออกมาโหย ้นอกชาน ให ้บ่าว ๆ เรียกขาน ี วหล่ะ ชอบใจ ยิม ้ ละไมเชย
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน ยิกให ้ไปโหย ้ในครัว ก ้าชอบอิไปมั่วตัว้ โหย ้เรินเพือ ่ น ฉานก ้าต ้องมานั่งโหย ้หน ้าเตาไฟเอง ชาต น่าทรามทุบกับไม ้ขัดหม ้อ งุงุ ถ ้าม ้ายดายของน้ าหม ้อ เอ ้อหน่ะ แม่หญิงแม่นางคนงามของพีห ่ ลวง ชาต ไซร่หมัน ้ งามพรรนี้ ได ้เพแหล่ะเรา งุงุ ก ้าอยากอิเป็ นผู ้บ่าว เฒ่าคนรักของเธอเองนิ โสน้ าหน ้า งางา ลูลู่ ลาล่า ร ้องเพลงด่าอยูใ่ นทีว ี ง๊ะงึ ง๊ะงึ งิง ิ งุงุ งิงุ งุง ิ เอ ้อ ไปอีน ่ ้องคนงาม มุ ้งกางเสร็จแล่ว ฝนทาท่าว่าอิตกแล ้ว นอนเกาหลังกันดีหวาไป กรนเบา ๆ หน่อยนาเว ้ยคืนนี้ ิ ลับฝั น ข่อยสห ถึงผู ้สาวคนงาม งางา.. พลายพัทลุง ๑๕ พฤศจิก. ๕๐
๗๗
๗๘
ในดวงดาวแห่งดวงเดือน
เพ็ญในนา้ : นาม “จ ันทร์วารี” ๏ ประพิมเพ็ญเย็นประพรรณผ่องงาม ณ ท่ามแห่งฟ้ าราตรี สกาวนวลและอวลอิม ่ วารี วาดแสงส ี ละมุนใจ ประกายเก็จเสร็จสรรพวะวับวอม ระรืน ่ ถนอม ถนุใน งามถวิล ณ จินต์พริม ้ ไสว คะนึงไห ้ คะนองครวญ โอ ้..แจ่มศศธิ ร บุหลันกัลยานวล ธารก็วาบอยูร่ ัญจวน ณ ฤดี ในฤดู .... พบพักตร์อยากสมัครด ้วยมโนมัย ก็พร่าไห ้และรัญจวน เพรียกหาบุหลันกัลยานวล ณ ฤดี ในฤดู ฯะ๙
๐๒:๑๙ น./ ๑๔ กรกฎ. ๕๑