22e jaargang • nummer 11
Chris nieuwsbrief Er echt voor elkaar zijn
Sem is ontroostbaar. Zijn konijn is overleden. Ergens verrast het zijn ouders dat hij daar zo verdrietig over is. Ze troosten hem en begraven samen het konijntje. Een gebeurtenis die regelmatig voorkomt en waar de meeste ouders begripvol en met wijsheid op kunnen reageren. Daarom zouden we het niet zo vlug associëren met eenzaamheid. Maar toch… Als Sem ’s morgens opstond, ging hij altijd als eerste naar de keuken om daar een stukje brood of groente te pakken. Hij liep daarmee naar zijn konijn en gaf het aan hem. Zachtjes aaide hij het over zijn kopje en fluisterde hij lieve woordjes tegen het pluizenbolletje. Daarna ging hij vlug zijn tanden poetsen en zich aankleden. Maar nu is het konijntje dood. ’s Morgens als hij opstaat, weet hij even niet wat hij moet doen. Hij mist niet alleen zijn konijntje, maar ook zijn vertrouwde ochtendritueel. De veilige structuur van zijn leven. Het is nu anders en dat voelt vreemd. Een beetje alleen.
Het diepste verlangen van ieder mens is om gekend te zijn en zich geliefd te weten. Dat zit niet zozeer in het leuke dingen met elkaar doen of aardige dingen tegen elkaar zeggen. Het gaat erom dat mensen je kennen zoals je bent en van je houden zoals je bent. Dat mensen weten wat er in je omgaat. Dat ze daar oog voor hebben, er aandacht aan schenken en dat ze er voor je willen zijn.
Pretpark Kinderen van wie de ouders gescheiden zijn, hebben vaak te maken met pijn en verdriet van binnen. Ook voor hen is het belangrijk dat ze zich gekend en geliefd weten, helemaal zoals ze zijn, met hun vreugde en hun verdriet. Het kan heel goed zijn om in de nieuwe gezinssamenstelling iets leuks met elkaar te ondernemen en bijvoorbeeld naar een pretpark of het bos te gaan. Toch kan juist zo’n activiteit gevoelens van eenzaamheid oproepen. Het zijn wel leuke mensen om het kind heen en de achtbaan is wel spannend, maar hij is er niet met zijn vader en moeder samen. Het kan opeens het gemis naar de andere ouder ontzettend groot maken.
Kostbaar Het kan heel verleidelijk zijn om gemakkelijke oplossingen aan te dragen. Een nieuw konijntje
is tenslotte vlug gekocht. Een bemoedigend woord is snel gesproken. De kunst is echter om er echt voor het kind te zijn. Om te zien dat er verdriet of pijn is en die pijn niet uit de weg te gaan, maar het samen te dragen. Zo merkt een kind dat het niet alleen is en dat het kostbaar, waardevol en geliefd is. Zo leert het ook op een goede manier om te gaan met pijn en verdriet en leert het mensen te vertrouwen.
Uitdaging In 1 Tess. 2:8-12 beschrijft Paulus zijn inspanningen en liefdevolle toewijding aan de Thessalonicenzen toen hij bij hen was. Wat een uitdaging om met die toewijding en liefde naar de kinderen en jongeren om je heen te kijken en er voor ze te zijn!
PRAKTISCH
Elke week
Eenzaam in de drukte Eenzaamheid is een thema dat we associëren met de donkere dagen van het jaar. Met mensen die alleen thuis zijn wanneer anderen met familie en vrienden feestelijke momenten delen. Als je het zo bekijkt, lijkt het geen onderwerp voor de Chris Nieuwsbrief. Geen thema dat je zou koppelen aan kinderen en jongeren. Zeker niet met de kinderen en jongeren die wij kennen; die brengen de feestdagen niet alleen door, die hebben goede vrienden waar ze regelmatig mee optrekken en leuke dingen mee ondernemen. En toch… Het lijkt zo tegenstrijdig: vrienden en familie om je heen hebben en toch eenzaam zijn. Niet omdat je niet gelukkig bent of in moeilijkheden zit, maar omdat je op de één of andere manier het idee hebt dat niemand je echt goed kent, of dat niemand echt van je houdt zoals je bent diep van binnen. Je speelt je rol zoals van je wordt verwacht, maar achter de schermen schuilt een wereld die bijna niemand van je kent. Bij wie zou je daarmee terecht kunnen? Bij wie zou je de schermen durven laten zakken om je kwetsbaar op te stellen en te ontdekken of iemand je dan nog steeds zo leuk en aardig vindt? Wat een zegen als je zo iemand vindt, die van jou houdt met al je mooie en minder mooie kanten. Maar bovenal: wat een zegen als je Gods waarheid mag ontdekken, dat Hij onvoorwaardelijk van je houdt, je hele leven lang!
Wietske Noordzij Coördinator Chris
Boaz: ‘De ene week woon ik bij mijn vader, de andere week bij mijn moeder’ December, de maand van de familiefeesten. Voor steeds minder kinderen en jongeren is het gewoon om dan als één gezin bij elkaar te zijn en een thuis te hebben. Vorig jaar vonden ruim 32.000 echtscheidingen plaats, bij 20.000 betrof het een scheiding waar minderjarige kinderen bij betrokken waren. Hoe ervaart een kind een scheiding en hoe beleeft hij deze decembermaand? We vroegen het aan Boaz (13). Boaz zit in het tweede jaar van de havo en zijn hobby’s zijn msn’en, (buiten) chillen en pingen (berichtjes sturen met een Blackberrytelefoon). Zijn ouders zijn uit elkaar gegaan toen hij acht jaar was. Hij vertelt: “Mijn ouders hadden veel ruzie. Ik zag het aankomen dat mijn vader en moeder uit elkaar zouden gaan. In die tijd heb ik een paar keer tegen mijn zus gezegd: ‘Volgens mij gaan ze scheiden’. Het laatste dat ik meekreeg van de ruzies, was dat mijn vader de blauwe telefoon van mijn moeder stukgooide. Toen papa en mama gezegd hadden dat ze gingen scheiden, zaten mijn zus Fleur en ik op haar kamer te huilen.”
Bonusmoeder Samen met zijn moeder en zus verhuist Boaz tijdelijk naar een tante, om daarna in een ander huis te gaan wonen. Een jaar later trekken ze in bij Boaz’ stiefvader. “In die tijd
hebben mijn zus en ik veel gehuild, we waren toen best close. Na bijna een half jaar was ik wel aan de situatie gewend.” Inmiddels zijn er vijf jaar verstreken en woont Boaz met Fleur de ene week bij zijn vader, de andere week bij zijn moeder. Boaz: “Bij mijn vader wonen mijn ‘bonusmoeder’ –stiefmoeder vind ik zo naar klinken – en haar twee kinderen. Mijn moeder woont met mijn stiefvader en stiefzusje.” Alle kinderen hebben verschillende bezoekregelingen. De gezinssituaties wisselen hierdoor vaak.
Verhuizing Op twee plaatsen wonen heeft zo z’n voor- en nadelen. “Voordeel is dat ik vaker op vakantie ga, twee keer m’n
Wilt u met ons bidden voor:
Esther. Zij kwam aan de hulplijn met een simpele praktische vraag, onze coach aan de lijn heeft doorgevraagd en mocht haar het evangelie uitleggen, wat volkomen nieuw voor haar was. Wilt u bidden voor Esther dat ze hier over na denkt en dat ze de Heer zal leren kennen?
Gerard (17). Hij heeft een leven vol onrust achter de rug en is nu alleen. Hij weet niet wat voor keuzes hij moet maken en heeft veel gedachten over de dood. Bid voor hem dat hij zal leren zien dat hij kostbaar is voor God.
De Chris coaches. Aan de hulplijn en chat komen regelmatig jongeren met geloofsvragen. Dit vraagt van onze coaches een vast vertrouwen in de Here. Wilt u voor hen bidden dat ze het van de Here zullen verwachten en dat Hij hen de juiste woorden zal geven?
verhuizen verjaardag vier en dat ik meer familie heb. Maar elke week mijn spullen pakken is een nadeel. Bijna een hele verhuizing! Mijn zus moet helemaal veel inpakken met al haar kleren en al haar make-up…” En hoe zit het met de feestdagen? Boaz: “Sinterklaas vieren we niet meer vanaf dit jaar. Ik vierde het ook meestal maar één keer, of bij mijn vader, of bij mijn moeder. Met Kerst ga ik de ene dag naar mijn moeder en de andere dag naar mijn vader.”
Moeilijk Hoewel Boaz vrij snel gewend was aan de nieuwe situatie door de scheiding, heeft hij toch begeleiding gehad in die tijd. Hij legt uit: “Mijn moeder zorgde dat ik op de basisschool met een vrouw kon praten. Ik heb daar een stuk of tien keer mee gesproken. Bij haar kon ik mijn verhaal kwijt. Ik kon bijvoorbeeld in het begin niet goed slapen als ik bij mijn vader was. Dan moest ik huilen in bed en ging ik laat op de avond alsnog terug naar mijn moeder. Daar heb ik toen met de begeleider over gepraat en ik vond dat erg fijn. Ik kreeg toen een mobieltje van mijn moeder en daarmee kon ik mijn moeder sms’en en bellen als ik dat wilde, om even welterusten te zeggen ofzo.”
Gewend “Hoe mensen om mij heen mijn situatie vinden? Daar merk ik eigenlijk niks van. Voor iedereen is het normaal zo. Heel veel van
Wilt u met ons danken voor:
mijn vrienden hebben gescheiden ouders. Er zit wel verschil in hoe er mee omgegaan wordt. Een vriendin van me heeft gescheiden ouders, maar ze gaat bijvoorbeeld nog wel met het hele gezin op vakantie. Zij vindt dat fijn, maar ik zou dat heel raar vinden.” Boaz kan zich de situatie ook ook niet anders meer voorstellen: “Ik ben de situatie nu wel gewend. Ik vind het beter zo. Als mijn ouders nooit gescheiden waren, hadden we al die ruzie nog en had ik nooit mijn stiefvader, bonusmoeder en de andere broertjes en zusjes ontmoet. Daar ben ik ook wel blij mee.”
Tips van Boaz Voor ouders die gaan scheiden of zijn gescheiden heeft Boaz een aantal tips, naar aanleiding van zijn eigen situatie: “Laat het niet zo zijn dat kinderen er later of op het laatste moment achter komen wat er allemaal aan de hand is.” Het is niet goed als een scheiding voor kinderen uit de lucht komt vallen, maar het is ook belangrijk dat kinderen niet alles meekrijgen van de ruzies van hun ouders. Voor gescheiden ouders geeft Boaz de tip om aan de andere ouder te melden wat er deze week gebeurd is. “Bijvoorbeeld als mijn moeder mijn mobiel heeft afgepakt, dan geeft ze dat ook door aan mijn vader, zodat hij weet hoe het zit en wanneer ik hem terug mag. Als mijn moeder een brief van school krijgt, kopieert ze ‘m voor mijn vader, zodat hij ook op de hoogte is.”
Marieke. Zij kwam op de chat van Chris, twee weken later overleed haar moeder plotseling. We zijn de Here dankbaar dat er net een contact gestart was, wat nu heel belangrijk is voor haar. Wilt u de Here danken voor dit bijzondere contact en bidden dat het tot zegen van Marieke zal zijn?
We zijn dankbaar voor onze mailcoaches. Via de soms al wat langer lopende contacten die zij hebben, merken we dat de jongeren vaak goede keuzes voor hun leven maken. We zijn dankbaar dat we de jongeren mogen vertellen over de liefde van de Here voor hen persoonlijk.
Kirsten. Zij heeft na een contact met Chris, waarin ze ook de Here persoonlijk heeft leren kennen, besloten met haar ouders te gaan praten. Dit is een heel mooi gesprek geworden waarin een aantal zaken uitgesproken is en er een vernieuwd contact mogelijk is tussen Kirsten en haar ouders. Wilt Gebedspuntenu de Here danken dat Kirsten deze keuzes De gebedspunten vanheeft dezemogen maandmaken? treft u aan op www.chris.nl.
Contactpunt Chris in Groningen officieel gestart Op 27 oktober was het zover: de officiële start van het Chris contactpunt in Groningen! Annemarie van Heijningen, bekend als columniste van de Visie (EO) en woonachtig in de provincie Groningen, presenteerde tijdens de officiële start haar boek ‘Voor jou wil ik de allerbeste mama zijn’. De opbrengst van dit boek komt geheel ten goede aan het werk van Chris in Noord Nederland. Annemarie: “Het is een Bijbelse gewoonte om de eersteling aan God te offeren. God heeft geen gironummer, daarom wil ik de opbrengst van mijn eerste boek geven aan het werk van Chris.” Annemarie, bedankt! Het boekje is te koop bij de christelijke boekhandel en bij Boekencentrum uitgevers voor € 12,90.
Collectanten: bedankt! Een gedeelte van NFK-collecte (Nationaal Fonds Kinderhulp), die een aantal maanden terug werd gehouden, is bestemd voor Chris. We kregen het mooie bedrag van € 47.076,-. Hier zijn we erg dankbaar voor! Onlangs werd er ook in Dordrecht gecollecteerd voor Chris. Deze collecte heeft € 3.183,47 opgebracht. Via deze weg danken we alle collectanten in het land hartelijk voor hun hulp!
Terugblikken en vooruitkijken
Met grote dankbaarheid kijken we als Chris terug op het afgelopen jaar. We mochten ervaren hoe het aantal contacten via de telefoon, de chat en de mail sterk groeiden. Het is indrukwekkend om te ervaren hoe God deze gesprekken leidt en gebruikt. Er zijn contactpunten bijgekomen om onze vrijwilligers in hun eigen regio te kunnen toerusten en coachen. Het aantal vrijwilligers is het afgelopen jaar ook gegroeid. We zijn zo dankbaar voor deze kostbare mensen. Zonder hen zou het werk van Chris niet kunnen bestaan!
Giften Oktober € 19.574,42
Er zijn ook nieuwe ontwikkelingen gaande. Zo starten we begin 2012 met een telefoonlijn, speciaal voor ouders en opvoeders! Deze telefoonlijn is op werkdagen tussen 10.00 en 11.30 uur te bereiken op het nummer 078 611 4950. We hebben het aantal thema’s van onze spreekbeurten en voorlichtingen kunnen uitbreiden. Neemt u eens een kijkje op onze website om hier meer over te lezen. Ook het komend jaar willen we kinderen en jongeren dichter naar het Vaderhart van God brengen en willen we kerken, opvoeders en jeugdwerkers ondersteunen in hun zorg aan kinderen en jongeren. Wilt u voor ons bidden?
Bedankt voor uw gift!
CHRIS NIEUWSBRIEF Maandelijkse uitgave van De Hoop ggz (www.dehoop.org). Chris is onderdeel van de kinder- en jeugdzorg van De Hoop ggz. De Hoop biedt kinder-, jeugd- en volwassenenzorg op het gebied van psychosociale, psychiatrische en verslavingsproblematiek. Ook biedt De Hoop re-integratietrajecten en heeft zij preventie-
projecten voor kinderen, tieners en ouders. Meer informatie op www.dehoop.org. De website van Chris is www.chris.nl. REDACTIE Wietske Noordzij (hoofdredacteur) Nadia van Noppen (eindredactie) Medewerkers van De Hoop Media (opmaak)
REDACTIEADRES Provincialeweg 70, 3329 KP in Dordrecht Telefoon: (078) 6 111 356 E-mail: media@dehoop.org
Adreswijziging? Stuur een e-mail naar: info@vriendenvandehoop.nl of bel naar: (078) 6 111 355.
Het werk van Chris wordt financieel ondersteund door Stichting Vrienden van de Hoop. Deze stichting is in het bezit van het CBF-keur en het RfB-keurmerk en is door de Belastingdienst erkend als ANBI. Giften voor Chris kunnen worden overgemaakt op rekeningnummer 3112 ten name van Vrienden van De Hoop inzake Chris.
DRUK De Hoop Grafisch Centrum Provincialeweg 86 3329 KP DORDRECHT Telefoon: (078) 6 111 333 E-mail: grafisch@dehoop.com www.dehoopgrafischcentrum.nl Chris… Wat er ook met je is! 0800-63 123 00, www.chris.nl, help@chris.nl