Hoop magazine, maart 2024

DE HOOP

Wat je wilt weten over medicijnverslaving

Inkijkje in kinderen jeugdzorg

Hoe ga ik om met vapende jongeren? IN

“Bij De Hoop vond ik een plek om tot rust te komen”

H“Ik mocht leren dat ik Gods geliefde kind ben. Mijn identiteit ligt in Hem.”

Karel | Pagina 8

Axel Pothof Directeur Vrienden van De Hoop

Ook voor onze cliënten bidden?

HOUD VOL

Wij vertellen graag Verhalen van Hoop: getuigenissen van (oud-)cliënten over hoe zij een ‘nieuw leven’ ontdekten. In bijna al deze verhalen is dat een proces: met (terug)vallen en opstaan, met geduld en vooral: met volharding. Van onze cliënten én collega’s.

Lees bijvoorbeeld over het complexe proces van Janneke (pagina 22-25), bij wie allerlei stressfactoren haar alle hoop leken te ontnemen. En hoe collega Maarten met volharding en lef haar toch op weg kon helpen naar een ‘nieuw leven’.

Op pagina 8-12 maakt het verhaal van Karel duidelijk hoe een positieve doorbraak zijn leven veranderde, maar dat hij alsnog een hele weg te gaan had. Het lied ‘Houd vol’ hielp hem daarin te volharden.

In onze digitale gebedsbrief lees je regelmatig over de collega’s en vrijwilligers van HopeAlive. Zij houden telefonisch contact met (oud-)cliënten die bij De Hoop in de kliniek opgenomen waren. Door contact te houden, dragen zij eraan bij dat de meerderheid op de goede weg blijft. Zo houden zij vol in contact met de mensen die heftige strijd en terugval ervaren.

Ook jouw donatie, deelname aan evenementen en gebed kan een kwestie van volhouden zijn. Zoals Paulus schrijft in Romeinen 5 vers 4: ‘Volharding die hoop brengt’.

Houd vol!

DE HOOP

DE HOOP Magazine is het magazine van Vrienden van De Hoop, met bijzondere verhalen van cliënten en alles wat er gebeurt in en om De Hoop en verbonden stichtingen.

HIGHLIGHTS & INTERVIEWS

08 “Niets was ooit genoeg voor de leegte vanbinnen”

Het verhaal van Karel

14

16

18

Evenementen

Doe mee met Cycle for Hope 2024!

Hemelse hoop

“God denkt zo anders over jou dan dat je zelf vaak doet”

Inkijkje in de zorg

Kinder- en jeugdzorg

21 Wat je wilt weten over ...

Medicijnverslaving

22 “Janneke is voor mij het voorbeeld dat verandering mogelijk is”

Maarten en Janneke blikken terug op een levensveranderende ontmoeting

28 Hoe ga ik om met ...

Vapende jongeren

06

13

20

26

27

30

31

32

KORT & COLUMNS

NIEUWS & AGENDA

In het kort

COLUMN Fixen

IN BEELD

“Ik vind het belangrijk dat mensen zich welkom voelen”

GEBEDSPUNTEN

Bid je mee?

PROJECT

Worstelingen delen bij de Stay Clean-groep

DE DAG VAN

Carla Aantjes, verpleegkundig specialist

ZAKENVRIEND

Bart van B. Visser consultancy B.V.

ITEM VAN BETEKENIS

Veilen voor De Hoop

“Die diepte, die begrijpt haast niemand.”

De HOOP Magazine

is een uitgave van Stichting Vrienden van De Hoop. Vrienden van De Hoop is in het bezit van het CBFkeurmerk en door de Belastingdienst erkend als ANBI. Giften kunnen worden overgemaakt op rekeningnummer NL06.INGB.00.00.38.38.38.

Telefoon: 078 611 1355

E-mail: info@vriendenvandehoop.nl

Redactie

Evelyn van der Ark, Elize den Bleker, Mariëlle Blom (eindredactie), Kristle Braafheid, Eline de Bruin, Hilleen Droogendijk, Evelien Fokkema (eindredactie), Daniël Reitsma, Fennegien Wietses, Mariska van der Zwaal (beeldredactie).

Fotografie

Ineke Linssen, Rob Sportfotografie

Drukwerk

De Hoop Drukkerij, Dordrecht

Concept, ontwerp & realisatie BladenMakers, Nijkerk

Aansprakelijkheid

Redactie en uitgever zijn niet aansprakelijk voor uitspraken van (ex-)cliënten. COLOFON

Aanmelden

IN HET KORT

Boek Suïcide

Onlangs is het boek Suïcide, Als leven een loden last wordt verschenen van het Kennisinstituut Christelijke GGZ (Kicg), een samenwerking tussen De Hoop en Eleos.

Het boek dient als handreiking voor iedereen die in aanraking komt met suïcide of suïcidale gevoelens: lotgenoten, naasten, pastores. Met de verhalen en inzichten van ervaringsdeskundigen en hulpverleners wordt erkenning en verbinding gecreëerd rondom suïcidaliteit en hopen we taboe te doorbreken. In maart en mei vinden er gespreksavonden plaats over het boek in Vlissingen, Drachten, Kampen, Dordrecht, Hoevelaken en Rijssen.

Meer informatie:

kicg.nl/evenementen/landelijkegespreksavonden-suicide

We zijn dankbaar voor alle donateurs die ons werk ondersteunen. Bekijk onze persoonlijke boodschap!

Het werk van De Hoop is enkel mogelijk dankzij de vele donateurs. Een willekeurig aantal gevers zijn tijdens de jaarlijkse bedankdag van Vrienden van De Hoop hiervoor persoonlijk bedankt per telefoon of via een kaart. Fijn om onze achterban ook op die manier eens te spreken! Via dit magazine willen we iedereen eveneens bedanken voor de betrokkenheid, giften en gebeden!

Wil je onze persoonlijke boodschap zien?

Scan dan de QRcode of ga naar vriendenvandehoop.nl/ bedankdag

“We merken dat bezoekers het niet gewend zijn om een keer verwend te worden”, vertelt Henriëtte, coördinator van het Inloophuis in Vlissingen. Ze blikt terug op een zeer geslaagde kerstviering, mede mogelijk gemaakt door meer dan 200 donateurs.

Zij gaven € 25,- of een ander bedrag dat ze konden missen om een kerstmaaltijd en -pakket te geven aan een bezoeker van het Inloophuis. Zowel in Vlissingen als in Dordrecht stonden de deuren wijd open op tweede kerstdag. Henriëtte: “Tijdens de maaltijd vertelde een vrijwilliger het kerstevangelie. De gasten genoten van de warmte, liefde en gezelligheid, iets wat ze vaak missen in het dagelijks leven.”

TWEEDUIZEND-VIER-EN-TWINTIG AGENDA

11/4 DE HOOP ON TOUR

11 april

De Hoop on Tour Genderen Donderdag 11 april ben je welkom bij de lofprijsavond in Genderen. Een avond vol liederen en getuigenissen van oud-cliënten. Zowel door muziek als door getuigenissen wordt Gods grootheid zichtbaar. Locatie: Gereformeerde Kerk, Hoofdstraat 78 in Genderen. Aanvang: 20:00 uur. vriendenvandehoop.nl/ de-hoop-on-tour

Een nieuw Huis van Hoop!

Prachtige plannen voor de gemeente Gouda! We hopen daar begin 2025 een nieuw Huis van Hoop te openen. Het is het zesde Huis van Hoop!

In deze kleinschalige woonlocatie vormen bewoners (cliënten) met elkaar een woongemeenschap. Het beschermd wonen in een Huis van Hoop heeft als doel stabilisatie, het bieden van structuur en het voorkomen van terugval. Ook in Gouda zullen er appartementen beschikbaar komen voor kernbewoners: echtparen, gezinnen of alleenstaanden die een goede buur zijn voor de bewoners van het Huis van Hoop. De nieuwe woonlocatie in Gouda is een mooie aanvulling op de zorg die De Hoop biedt in de regio. Daarnaast voorziet de beschermd wonen-locatie in een behoefte: de alsmaar toenemende (complexe) zorgvragen voor mensen met een tijdelijke of langdurige behoefte aan woonbegeleiding.

Meer weten over deze woonplek? Kijk op: dehoop.org/gouda

Doe je mee met Run for Hope?

OPWEKKING 17/5

17 - 20 mei

Opwekking Biddinghuizen Ook die jaar zijn we weer te vinden bij Opwekking! We verzorgen op zondag een seminar en in de MissionExpo krijg je een indruk van onze Cycle for Hope-evenementen. Op de MissionBoulevard vertellen enthousiaste medewerkers hoe het is om te werken bij De Hoop. Ontmoeten we je daar?

20/6 RONDJE NEDERLAND

20 - 22 juni

Rondje Nederland

Tientallen deelnemers gaan de uitdaging aan om in estafettevorm een ronde door heel Nederland te fietsen. Het evenement duurt maar liefst 48 uur. De fietsers halen hiermee sponsorgeld op voor de Inloophuizen. Volg de teams live via cycleforhope.nl en steun ze met een donatie! cycleforhope.nl/rondje-nederland

RUN FOR HOPE

21/9

21 september

Run for Hope

De inschrijving voor Run for Hope is geopend! Het meest hoopgevende hardloopevent van Nederland. Met jouw deelname zamel je geld in voor mensen bij De Hoop. Kies uit een afstand van 5 km, 10 km of 21,1 km door de Dordtse polders. Schrijf je in via: runforhope.nl

“Niets was ooit genoeg voor de leegte vanbinnen”

“NACHTEN LAG IK TE WORSTELEN, VOL WANHOOP.

‘GOD, GAAT HET NOG VERANDEREN?’ HET ENIGE WAT BLEEF HANGEN, WAS DE TEKST DIE IK EEN WEEK ERVOOR HAD GEHOORD: ‘LAAT LOS EN BLIJF

OP HEM VERTROUWEN, LAAT LOS, LAAT LOS…’”

Karel (39): “Ik zie mezelf nog zitten bij De Hoop. Mijn vrouw en haar begeleider zaten als twee sterke vrouwen tegenover me. Mijn vrouw had aan de begeleider verteld wat ze die dag ook tegen mij zei: ze wilde scheiden, vanwege mijn drankprobleem. Het ging niet meer voor haar. De begeleider schreef op een vel papier en schoof het over tafel naar mij toe. ‘Vanaf nu stop ik met drinken’, stond erop. ‘Ga dit maar even tekenen’, zei ze.”

“Ik kreeg het benauwd. Ik zei: “Ik zie dat het nodig is en ik zou wel willen, maar ik durf niet. Ik durf het écht niet. Wat ligt erachter? Wat gebeurt er als ik stop met drinken? Wat komt er dan naar boven?” Ik was doodsbang. “Mag ik met je bidden?”, vroeg de begeleider. “Graag”, zei ik. Ze bad. Toen kwam er zo’n rust over mij, zo’n kalmte. Het was alsof God zei: ‘Dít ligt erachter. Dit is wat ik je zal geven als je stopt met drinken.’ Vanaf die dag heb ik geen druppel meer aangeraakt. Ik ben nu meer dan vijf jaar clean.”

Karel vertelt zijn verhaal op een gevoelig moment. In hun huwelijk is het opnieuw onrustig, maar Karel en zijn vrouw willen getuigen van Gods werk in hun leven. Biddend gaan ze hun weg en in geloof zetten ze deze stap.

DRINKVRIENDEN

mijn vrienden ‘drinkvrienden’ waren. Toen ik niet meer mee wilde doen, raakte ik ze snel kwijt. Een flesje opentrekken, dat was wat ons samenbond. Het deerde me niet: ik was tenslotte om dezelfde reden met hen bevriend. Degenen die het snelste mee wilden drinken, stonden bovenaan in mijn contactenlijst.”

PROBLEEMGEDRAG

Karel worstelde zich met Gods hulp door de eerste maanden heen en werd daarbij begeleid door De Hoop. Uiteindelijk blijft hij jarenlang clean. Toch bleven pijnpunten uit het verleden de kop opsteken. “Een tijdje terug ging het opnieuw niet meer voor mijn vrouw. Ik bleef bepaald gedrag vertonen dat bij een verslaving hoort. Ik had zo vaak gezegd dat ik de oplossing had gevonden voor probleemgedrag, beloofde steeds dat het dít keer echt anders zou worden. Na de zoveelste veelbelovende verandering, trok zij het niet meer. Ze kon me niet meer geloven. Ze was zo beschadigd geraakt door mijn gedrag, dat ze niet langer met me verder wilde.”

“Het was alsof God zei: Dit is wat ik je zal geven als je stopt met drinken.”

De periode na Karels handtekening onder het papier was loodzwaar. “Het lied ‘Houd vol’ van Kees Kraayenoord heeft mij erdoorheen gesleept. Hij laat niet los! Ik sloot mezelf op in huis om het vol te houden en cancelde alle sociale activiteiten. Zo beschermde ik mijzelf. Het bleek al snel dat

PATRONEN

Karel was dan wel clean, maar bepaalde patronen zijn hardnekkig. “Ik controleerde mijn vrouw en claimde haar, ik manipuleerde haar met mijn gedrag. Ik kon haar bijvoorbeeld met opzet negeren. Ik dacht niet na over wat het met haar deed. Ik was steeds op zoek naar bevestiging, maar als ik aan het eind van de dag in bed lag, was het nooit genoeg geweest. Niets was ooit genoeg voor de leegte die vanbinnen zat. Ik was zó op zoek naar erkenning, zocht zó hard naar bevestiging, dat alles om mij

“In die pijnlijke worsteling leerde ik de kern van het geloof: als er niets is - toch vertrouwen. En als ik niets zie - toch geloven.”

ging. Mijn vrouw zei eens: ‘Karel, het is alsof jij midden in de woonkamer staat en wij er als gezin omheen draaien’.”

NIET GEZIEN

Langzaam ontdekt Karel dat ‘zien en gezien worden’ een groot thema is voor hem. In zijn jeugd voelde Karel zich niet gezien. “Met een gehandicapte vader en vijf kinderen thuis, had mijn moeder haar handen vol aan zorgtaken. Ze deed haar uiterste best, maar voor emoties was weinig tijd en aandacht. Hoe ga je om met boosheid? Hoe ga je om met verdriet? Ik had geen idee. Wat ik wel wist, was dat boosheid werkte. Als je boos genoeg wordt, deinzen mensen terug. Ze laten je met rust. En dan zijn ze precies waar ik ze hebben wilde. Kom niet te dichtbij.” Bij De Hoop leerde Karel dat hij twee dingen deed in zijn leven: bevestiging zoeken en verdoven. “Die bevestiging kon ik niet vinden, daarom ging ik verdoven. Op mijn veertiende begon ik met drinken, daar werd ik heel rustig van. Het gevoel van leegte nam af. Met het drinkgedrag kwam ook de erkenning: ik hoorde erbij in de groep. Zo bleef ik jaren drinken. Ook blowde ik erbij, 10 tot 15 blowtjes op een dag. Thuis waren ze bezorgd om mij. Dat was wat ik wilde, aandacht! Ook al was het negatieve aandacht.”

COMPLEXE PTSS

“Alles wat ik deed, was een schreeuw om die aandacht. ‘Zie mij!’ Ik had niemand om mij mee te identificeren, mijn vader was gehandicapt. Ik wist niet beter dan dat mijn moeder voor hem zorgde. Dat verwachtte ik jaren later ook als vader en als echtgenoot van mijn vrouw. Toen ik uiteindelijk weer in therapie ging, werd het juist nog vele malen erger. Dat was voor mijn vrouw heel moeilijk. Zij dacht: “Karel zoekt hulp, nu gaan de dingen veranderen.” Maar ik dacht: “Nu heb ik een label, complexe PTSS. Dat verklaart waarom ik ben wie ik ben.” Ik ging als het ware achterover hangen en werd nóg passiever. Tot iemand uit mijn omgeving mij ermee confronteerde. Die zei: ‘Karel, je bent jouw vader geworden.’ Dat kwam hard binnen.”

FOTOBOEKEN

“Een therapeut van De Hoop adviseerde me toen om met mijn oudere zus te praten. Wie was mijn vader, voordat hij beschadigd raakte door hersenbloedingen? Samen keken we fotoboeken door, met foto’s die ik nooit eerder had gezien. Foto’s van mijn vader, toen hij nog gezond was. Ik zag een foto van mijn vader, die tijdens het verschonen van mijn zusje een

pamper op zijn hoofd legde. Dat gaf me zoveel opluchting. Die grap maakte ik ook als ik mijn kinderen verschoonde. Ik herkende iets van mezelf. Dat heeft me veel goeds gedaan.”

DIEP GAT

Recent verbleef Karel een tijd in Pastoraal Diaconaal Centrum de Herberg, een plek om tot rust te komen. Zo kon hij zijn vrouw ruimte geven. “Toen ik in de Herberg zat, kwam ik in een diep gat terecht. Het voelde alsof ik voor een diepdonkere gang stond, met trauma’s die ik niet onder ogen wilde komen. Ik voelde me zo eenzaam, los van mijn gezin. Nachten lag ik te worstelen, vol wanhoop. ‘God, gaat het nog veranderen?’ Het enige wat bleef hangen, was de tekst die ik een week ervoor had gehoord: ‘Laat los en blijf op Hem vertrouwen, laat los, laat los…’ Iemand zei tegen mij: ‘God vormt je waar dat het meeste pijn doet.’ Hij moest twee boomstammen in mijn leven omzagen: mijn ongeduld en mijn rappe tong, die ook vuur kon spuwen. Ik wilde dat het sneller ging en dat het goedkwam. Ik smeekte God: ‘Geef me iéts, een sprankje hoop!’ Al zou God zeggen dat het nog tien jaar ging duren, dan wist ik in ieder geval dat het goedkwam. Ik wilde perspectief. Maar in die pijnlijke worsteling leerde ik de kern van het geloof: als er niets is - toch vertrouwen. En als ik niets zie - toch geloven. Dat heb ik zo nodig gehad.”

“Het liefst deelde ik die ervaring met mijn vrouw. Maar zij wilde ruimte en afstand. Dat was de tweede beproeving. Ik moest mijn mond leren houden. Het was niet wat zij op dit moment nodig had. Ik moet het nog steeds leren. Niet oplossen, maar luisteren. Iemand zei tegen mij: ‘Je bevindt je op Gods terrein. Je vrouw vraagt niet om tijd en ruimte, het is God die het van je vraagt. Jij moet aan de kant.’”

VERLEIDING

Wachten viel Karel zwaar. “Het voelde soms zo zwart, dat de verleiding me aanvloog. ‘Pak er eentje, de supermarkt zit om de hoek. Doe het nu gewoon. Al drink je jezelf dood, dan is het maar klaar. Het is toch allemaal niks meer.’ Ik ben op de automatische piloot naar de begeleiding gewankeld. Dat moet wel de leiding van de Heilige Geest geweest zijn. Ik heb alles met de begeleiding gedeeld en dat was mijn redding. Dat zwarte gat kan als een vrije val voelen. Ik had het gevoel dat ik te pletter viel en dat niemand me opving. Maar als je deelt wat er in je omgaat, strekken mensen hun armen uit en vangen ze

“Iemand zei tegen mij: ‘God vormt je waar dat het meeste pijn doet.’”

“Het is nodig dat je jouw gevoelens deelt met anderen. Je kan dit monster niet alleen verslaan. Het is een sluipmoordenaar.”

jou. Ook God strekt Zijn vleugels als een adelaar en zal je nooit laten vallen.”

JE KAN HET NIET ALLEEN

“Als je worstelt met een verslaving of met het leven zelf, staan mensen niet in een rij voor je deur om te helpen. Je zal je zelf naar hen moeten uitstrekken en om hulp moeten vragen. Ik ken de schaamte en de angst die je kan tegenhouden. Daar moet je doorheen. Je kan het allemaal alleen proberen, dat heb ik ook lang genoeg gedaan. Maar als ik het alleen kon, was ik niet verslaafd geweest. En als ik het alleen kon, had ik niet zo diep hoeven zitten. Je kán het niet alleen. Het is nodig dat je jouw gevoelens deelt met anderen. En dan zullen er mensen zijn die voor je klaarstaan. Maar jij moet als eerste die stap zetten. Dat zou ik ook willen zeggen tegen mensen die al een tijd clean zijn. Bouw in een rustige periode aan een gezond netwerk. Als dan de dag komt dat het zwaar wordt, hoef je het niet alleen te doen. Dat ga je niet winnen. Je kan dit monster niet alleen verslaan. Het is een sluipmoordenaar.”

ERKENNING

In de toekomst wil Karel zijn lessen inzetten voor een ander. “Niemand begrijpt de eenzaamheid van een verslaving, alleen

iemand die daarmee bekend is. De eindeloze zoektocht om de leegte vanbinnen te vullen, de verleiding die steeds trekt, de eenzame avonden dat het stemmetje jou lokt: ‘pak er eentje’, het gevecht vanbinnen dat je niet kan winnen, behalve als je het deelt met een ander, omdat het anders blijft groeien en groeien en jou er langzamerhand onder krijgt. Het trekt je leeg, het put je uit. Die diepte, die begrijpt haast niemand. Daarom wil ik later ook graag anderen helpen. Zodat ik ze kan aankijken en kan zeggen: ‘Die eenzaamheid, hè?’ Dát is erkenning.”

VERGEVING

Karel vond uiteindelijk ook aanvaarding. “Op een dag belde ik mijn moeder en vertelde haar wat ik gemist had in mijn jeugd. Ze begreep het en erkende het. Toen kon ik haar vergeven. Door de telefoon voelde ik zo’n opluchting aan de andere kant. Er viel een last van haar schouders. De pijn stond lang tussen ons in. Nu deed ik haar een handreiking en konden we ervaren: ‘als er vergeving is, kan er genezing zijn’.”

GODS LIEFDE

“Bij De Hoop kan je delen wat er in je omgaat, ook waar je in het geloof mee worstelt. Sommige mensen helpen een ander, omdat ze gewoon graag willen helpen. Anderen helpen, omdat ze vanuit Gods passie Zijn liefde door willen geven. Dat laatste proef je bij De Hoop. Ál je vragen mogen er zijn. ‘Ziet God me wel? Begrijpt Hij mijn wanhoop? Heeft Hij een rol in mijn leven?’ De medewerkers bidden met je. Toen ik vijf jaar geleden stopte met drinken, stonden ze bij De Hoop voor me klaar. ‘Wij zijn er voor je, Karel. Wij vangen je op. Wij begeleiden je door dit proces.’ En dat deden ze, elke keer opnieuw. Ik mocht leren dat ik Gods geliefde kind ben. Mijn identiteit ligt in Hem, op aarde én later in de hemel. Wat heb je dan nog meer nodig?”

“Wie was mijn vader, voordat hij beschadigd raakte door hersenbloedingen? Samen keken we fotoboeken door, met foto’s die ik nooit eerder had gezien.”

COLUMN FIXEN

Woonbegeleider HBO

Fixen. Een woord dat zijn oorsprong vindt in de Engelste taal. We fixen graag. Het geeft voldoening iets op te lossen, een klus te klaren.

Toen ik in de ambulante begeleiding werkte, was ik voor een heel aantal cliënten vaak druk aan de ‘fix’, om het zo maar te zeggen. Een rekening betalen, post openen, mee naar een afspraak in het ziekenhuis, een gesprek met ouder en kind. Noem het maar en het werd gefixt. Geen verhaal was te gek, geen vraag te ingewikkeld. Cliënt tevreden, ik tevreden. Of toch niet?

Fixen gaat eigenlijk helemaal niet over de cliënt, maar vaak over onszelf. Wanneer ik een probleem wegneem, heb ik misschien rust en de cliënt ook eventjes. Maar het leert mijn cliënt helemaal niet hoe hij dit nu zelf aan kan pakken de volgende keer. Het geeft hem ook niet de gelegenheid om fouten te maken, om vertrouwen te krijgen in eigen kunnen of om hulp te vragen. Ik had het namelijk al opgelost voordat de vraag er was. Goed gefixt, niet geholpen.

WIJZE LES

Dit is een belangrijke en boeiende les die veel hulpverleners door vallen en opstaan leren. Dit geldt zeker ook voor mij. Gelukkig ben ik gezegend met wijze collega’s en een nog veel wijzere God die me zo goed kent, dat Hij zelfs nog met terugwerkende kracht de bron van mijn fix-gedrag geneest. Inmiddels werk ik bij Huis van Hoop Zuidplas waar jongeren na een vaak moeilijke start knokken om een zelfstandig bestaan op te bouwen. Ze oefenen met vallen en opstaan en leren de lessen die we als begeleiders vaak zelf ook hebben moeten leren.

LEREN

“Fixen gaat eigenlijk vaak over onszelf.”

De grens tussen ondersteunen, begeleiden en fixen is niet altijd zo duidelijk. Soms is het echt nodig dat we iets (deels) overnemen tot de cliënt het zelf weer kan. Maar dat moeten we ze dan wel leren. Hoe we dat doen? We leren elkaar om te stoppen met het fixen. Soms door intervisie, soms door eens met elkaar mee te kijken, soms doordat onze cliënten steeds naar dezelfde begeleider lopen omdat die het wel fixt. En soms doordat we hard tegen onszelf aanlopen. Gelukkig kunnen we als cliënt en hulpverlener ons leven lang leren.

Hilda Zomerhuis –Zijlstra

FIETSEN VOOR CLIËNTEN VAN DE HOOP:

Doe mee met Cycle for Hope 2024!

UITDAGENDE FIETSEVENEMENTEN OM CLIËNTEN VAN DE HOOP OP WEG TE HELPEN NAAR EEN NIEUW LEVEN: DAT IS CYCLE FOR HOPE. OOK DIT JAAR KUN JE CLIËNTEN HELPEN DOOR OP DE PEDALEN TE GAAN STAAN, OF DOOR FIETSERS TE ONDERSTEUNEN MET EEN DONATIE.

Cycle for Hope organiseert jaarlijks drie verschillende evenementen: Rondje Nederland, de MTB-tochten en de toertochten. Er is dus voor ieder wat wils!

Dit jaar vinden de MTB-Challenge en de toertochten plaats op een nieuwe locatie: we starten vanuit Amerongen en fietsen over de prachtige Utrechtse Heuvelrug.

Het seizoen van Cycle for Hope belooft een recordseizoen te worden. Tijdens het drukbezochte Wielercafé in januari werd er enthousiast gereageerd op de plannen voor dit jaar.

“Samen beleef je hoogte- en dieptepunten.”

RONDJE NEDERLAND

Ben je geïnteresseerd in Rondje Nederland van 20 t/m 22 juni 2024? Dan komen we graag bij jou persoonlijk, bij je bedrijf of bij je fietsteam langs om alles te vertellen over onze evenementen!

MTB-CHALLENGE

30/8

30 & 31 augustus - Amerongen

Modder. Uitstekende boomstronken. Onvoorspelbare onverharde paden. Takken in je gezicht. Krappe bochten. Onpeilbare plassen. Materiaalpech. Vallen en weer opstaan. Afzien en elkaar er doorheen slepen. Dat is de MTB-Challenge. Voor doorzetters en bikkelaars, maar ook voor hen die zichzelf willen uitdagen en anderen willen helpen. Je trapt op vrijdag en/of zaterdag gedurende 10 uur het snot voor je ogen voor de cliënten van De Hoop. Samen beleef je hoogte- en dieptepunten en breng je deze uitdaging tot een goed einde.

Kies je ervoor om jezelf op vrijdag én zaterdag in te spannen voor de cliënten van De Hoop, dan kun je voor € 17,50 p.p. overnachten op onze camping. cycleforhope.nl/mtb-tochten

TOERTOCHTEN 31/8

31 augustus - Amerongen

Enthousiast geworden over een van onze fietsevenementen? Schrijf je meteen in! Dat kan via cycleforhope.nl

Onze toertochten fiets je met je hart. Dit doe je door je in te zetten voor mensen die kampen met psychische problemen of verslavingen. Je trapt keihard en zamelt geld in voor De Hoop. De toertochten zijn er in drie varianten: 60 km, 120 km en 180 km, een uitdaging voor fietsers van elk niveau. Wij zorgen voor eten en drinken op de rustpunten onderweg. Doe je voor de eerste keer mee? Dan ontvang je een gratis Cycle for Hope-wielershirt, zodat je helemaal in stijl op pad gaat voor het goede doel. cycleforhope.nl/toertochten

“God denkt zo anders over jou dan dat je zelf vaak doet.”

HEMELSE HOOP

You Say

Lauren Daigle

I keep fighting voices in my mind that say I’m not enough

Every single lie that tells me I will never measure up

Am I more than just the sum of every high and every low?

Remind me once again just who I am, because I need to know

You say I am loved when I can’t feel a thing

You say I am strong when I think I am weak

You say I am held when I am falling short

When I don’t belong, oh You say that I am Yours

And I believe, oh I believe

What You say of me

I believe

The only thing that matters now is everything You think of me

In You I find my worth, in You I find my identity

Oh I believe, yes I believe

Evelyn van der Ark

Teamleider Marketing en Communicatie, Vrienden van De Hoop

“Ik vind dit een geweldig nummer. Hij staat in mijn playlist en ik luister er vaak naar, bijvoorbeeld in de auto op weg naar het werk. Elke keer als ik het hoor, voel ik er emotie bij. Het raakt me steeds weer. Dat was de eerste keer dat ik het hoorde al, de tekst kwam zo binnen. Ik heb er veel aan gehad toen ik nog volop in therapie zat. Het nummer gaat over het vinden van je identiteit in God. Ik vind het krachtig; de tegenstellingen van hoe je over jezelf kunt denken en hoe God over je denkt. God denkt zo anders over jou dan dat je zelf vaak doet. We weten hoe God over ons denkt, maar vaak vergeten we het. Elke keer als dit nummer voorbijkomt is het een herinnering aan hoe het echt is. Een bevestiging, hoe je je ook voelt. God denkt positief en liefdevol over ons. Het is ontzettend belangrijk dit te horen, voor iedereen!”

What You say of me

Oh I believe

Vertaling:

Ik blijf vechten tegen stemmen in mijn hoofd die zeggen dat ik niet genoeg ben

Elke leugen die me vertelt dat ik nooit goed genoeg zal zijn

Ben ik meer dan alleen de som van elk hoogtepunt en elk dieptepunt?

Herinner mij aan wie ik ben, want ik moet het weten

U zegt dat ik geliefd ben als ik niets kan voelen

U zegt dat ik sterk ben als ik denk dat ik zwak ben

U zegt dat ik vastgehouden word als ik tekort schiet

En als ik er niet bij hoor, vertelt U me dat ik van U ben

En ik geloof, oh ik geloof

Wat U over mij zegt

Ik geloof

Het enige wat nu telt is alles wat U van me denkt

In U vind ik mijn waarde, in U vind ik mijn identiteit

En ik geloof, oh ik geloof

Wat U over mij zegt

Ik geloof

Meer hoopvolle nummers en podcasts beluisteren?

Volg ons op Spotify!

Kinder- en jeugdzorg

INKIJKJE IN DE ZORG

Hoe gaat het eraan toe in de zorg bij De Hoop? Lydia vertelt je in dit artikel over haar werk in de kinder- en jeugdpsychiatrie en Renate neemt je mee in haar ervaring bij de Deeltijd waar ze therapie combineerde met school.

Lydia Tel Orthopedagoog

WAT VOOR WERK DOE JE?

“Ik ben orthopedagoog en ik werk op de polikliniek KJP (kinder- en jeugdpsychiatrie, red.) in Rotterdam. In mijn functie ben ik vooral veel betrokken bij de intakes en de behandeling.”

WILDE JE GRAAG BIJ EEN CHRISTELIJKE ORGANISATIE WERKEN?

“Ja, dat wilde ik graag! Mijn gedachte was: ik wil mensen helpen en mijn geloof is het belangrijkste in mijn leven. Als ik dat kan combineren, dan geeft dat een mooie meerwaarde. Dat maakt het werk extra bijzonder, omdat je met het mooiste en soms het ingewikkeldste in het leven bezig bent.”

HEEFT HET GELOOF EEN ROL IN DE BEHANDELING?

“De manier waarop je geloof een plek geeft in de behandeling, wordt grotendeels bepaald door het feit of een jongere zelf gelovig is ja of nee. Als een kind uit een niet-gelovig gezin komt, dan respecteer ik dat en begin ik niet over het geloof. Wat ik wel regelmatig doe, is het onderwerp zingeving bespreekbaar maken. ‘Denk je weleens na over vragen van het leven: wat is het doel van mijn leven? Waarom besta ik?’ Bij jongeren die geloven daag ik ze ook uit om na te denken over de vraag: ‘waar is de plek

van God in jouw problematiek, in jouw levensverhaal?’”

WAARIN MERK JE DAT DE HOOP EEN CHRISTELIJKE ORGANISATIE IS?

“Ik merk dat in de openheid tussen collega’s onderling waarbij het geloof regelmatig aan bod komt. We hebben met ons team bijvoorbeeld een dankbaarheidsapp. Daarin delen we met elkaar waar we dankbaar voor zijn. Een mooie afronding met een cliënt, een natuurfoto, een gebeurtenis; het kan van alles zijn.”

WAARIN ONDERSCHEIDT DE HOOP ZICH IN VERGELIJKING MET ANDERE JEUGDZORGORGANISATIES?

“We onderscheiden ons doordat er ruimte en plek is voor geloof en zingeving. Onze poli KJP in Rotterdam werkt daarnaast ‘systeemgericht’ en is minder diagnose-gericht. Dit betekent dat in bijna alle behandelingen een systeemtherapeut betrokken is. Die let in de behandeling op de invloed van de omgeving van een jongere: het gezin, de school, de buurt. In individuele behandeling betrek ik ook weleens de school of soms een vriend of vriendin. Dat kan helpend zijn. Ook stel ik meestal het verhaal van de jongere meer centraal dan het GGZ-protocol of de diagnose.”

3X ZORG VOOR KIND & JEUGD

HULP IN DE VORM VAN GESPREKKEN

Op onze polikliniek in Rotterdam, Dordrecht, Veenendaal, Amersfoort en Houten kun je terecht voor hulp in de vorm van gesprekken. Hierbij krijg je een vaste behandelaar waarmee je samen werkt aan jouw persoonlijke doelen door middel van gesprekken en therapieën.

DEELTIJDBEHANDELING MET ONDERWIJS

Loopt een kind vast op school?

En heeft dit invloed op thuis? Dan kan deeltijdbehandeling in combinatie met onderwijs een goede oplossing zijn. Deze behandeling in Dordrecht is bedoeld voor jongeren tussen 12 en 18 jaar.

KLINISCHE BEHANDELING

Loopt een kind, behalve op school, ook vast in het dagelijks leven? Dan kan het nodig zijn om een tijdje in de kliniek te verblijven. Daar hebben we twee afdelingen: een voor jongeren met psychische problemen en een voor jongeren die een combinatie hebben van verslavingsproblemen en psychische problemen. Klinische behandeling is geschikt voor jongeren tussen 14 en 20 jaar en vindt plaats in Dordrecht.

Renate (20) combineerde deeltijd therapie met school en deelt haar ervaring

HOE WAS HET OM HULP TE KRIJGEN?

“Ik vond het in het begin heel lastig. Ik wilde niemand met mijn problemen belasten. ‘Ik red het zelf wel’, dacht ik. Maar dat ging helemaal niet. Mijn problemen werden juist groter. Het duurde even voordat ik mezelf durfde te laten zien en hulp accepteerde. Het omslagpunt kwam toen ik op mijn gemak was en ik de therapeuten en de andere jongeren ging vertrouwen.”

WAT HEB JE GELEERD BIJ DE HOOP?

“Ik heb geleerd om te blijven praten. Toen ik bij De Hoop binnenkwam, was ik jong. Ik zat ineen gezakt tegenover mijn begeleider. Ik had mijn haar voor mijn ogen, maakte geen oogcontact en praatte niet echt. Nu ben ik veel opener en weet ik wanneer ik aan de bel moet trekken. Ik vond de Deeltijd een hele fijne vorm van hulp. Het was fijn dat je therapie had, maar ook gewoon school kon volgen, allebei bij De Hoop. ’s Avonds kon ik weer thuis zijn en slapen in mijn eigen bed.”

WAT VOOR THERAPIE KREEG JE?

“Bijvoorbeeld de training ‘Rots en water’. Daarbij leer je je grenzen aan te geven. En hoe je voor jezelf kunt opkomen. Je gaat inzien dat je meer kan dan je denkt. Met psycho-educatie kreeg ik meer inzicht in diagnoses en

hoe je daarmee om kunt gaan. Denk aan adhd, een angststoornis, depressie. Ik leerde er ook positief naar te kijken: niet naar wat je niet kan met de diagnose, maar naar wat je er juist wél mee kan. Daarnaast kreeg ik ook creatieve therapie, waarbij je je gevoel uit in de vorm van schilderen, tekenen en dat soort dingen. Ik heb heel veel geschilderd.”

HOE ZIE JE DE TOEKOMST VOOR JE?

“Een stuk positiever en kleurrijker. Ik ben hoopvol. Ik ben bijna klaar met mijn studie. Ik loop stage in de kinderopvang en mag daar ook blijven werken. Dat vind ik heel leuk werk. Het gaat nu goed met me. De band met mijn ouders is beter, in het gezin gaat het beter. En ik heb een leuke vriend.”

WAT ZOU JE WILLEN ZEGGEN TEGEN IEMAND IN JOUW SITUATIE?

“Geef niet op! Dat heb ik vaak gedacht: ‘het maakt toch niets meer uit’. Maar probeer de hulp te aanvaarden die je wordt geboden. Het wordt beter. Een tekst die ik altijd mooi vond en nog steeds bij me draag is deze: ‘de zon zal opkomen en ik zal het weer opnieuw proberen’.”

Bel voor meer informatie naar 078 – 6 111 111 of ga naar dehoop.org/kjp

“Ik vind het belangrijk dat mensen zich welkom voelen”

Vrijwilliger Nell de Jong schenkt koffie, thee en fris bij de maandelijkse lofprijsavonden van De Hoop. Ze doet dit al vijf jaar lang. Nell: “Ik vind het hele mooie avonden, die echt bemoedigend zijn voor de mensen in opname én voor anderen. Je merkt dat de Heilige Geest aan het werk is op zo’n avond. Ook achter de schermen proef je de saamhorigheid met broeders en zusters. We trekken steeds met hetzelfde team op. Je raakt op elkaar ingespeeld en bent betrokken op elkaars wel en wee. Dat vind ik heel waardevol.”

“Tijdens het drinken schenken heb ik geen diepgaande gesprekken met de bezoekers, het zijn korte momenten. Maar het feit dat je mensen regelmatig ziet, schept al een band. Ze zien een vriendelijk gezicht achter de koffiecounter, je geeft even aandacht en maakt oogcontact. Het zorgt dat zij zich welkom voelen. Dat vind ik belangrijk. Ik probeer ook namen te onthouden en hen daarmee te begroeten. Zo kan ik van betekenis zijn voor elke bezoeker.”

WAT JE WILT WETEN OVER

MEDICIJNVERSLAVING

Wanneer spreek je van een medicijnverslaving?

Hoe kom je ervan af?

Heb je nog een tip?

Een pilletje. Voor veel lichamelijke en mentale klachten zijn er pilletjes te verkrijgen die de pijn of klachten moeten verminderen. Mooi dat het bestaat, maar het heeft ook een andere kant. De kant van een medicijnverslaving. Met verslavingsarts Koen Vos praten we over deze keerzijde.

WANNEER SPREEK JE VAN EEN MEDICIJNVERSLAVING?

“Je spreekt van een medicijnverslaving als iemand het medicijn blijft doorgebruiken, terwijl er geen indicatie meer voor is, de dosering steeds hoger wordt en er ontwenningsverschijnselen optreden wanneer je het medicijn niet gebruikt. We zien regelmatig cliënten die ooit via de huisarts pijnstilling hebben gekregen en daarna het middel blijven doorgebruiken. De pijn is dan verdwenen, maar men gebruikt het nog steeds. Of de pijn is nog niet verdwenen, en de dosering is verhoogd tot zeer hoge doseringen. Het lichaam went dan aan de hoge doseringen en het effect van het middel wordt steeds minder.”

HOE KOM JE ERVAN AF?

“Om ervan af te komen heb je allereerst motivatie nodig. Je moet het willen. Een medicijnverslaving is een verslaving die vaak moeilijk is om van af te komen. De afbouw van medicijnen gaat vaak langzamer dan bij andere drugs. Dat komt omdat er sneller ontwenningsverschijnselen kunnen ontstaan. Een voorbeeld van medicatie die heel verslavend zijn, zijn morfineachtige medicijnen en slaappillen. De medicatie hebben vaak bijverschijnselen, zoals geheugenproblemen, concentratieproblemen en het onderdrukken van emoties en gedachten. Dat laatste kan bijvoorbeeld als een vloedgolf terugkomen als je de medicatie gaat afbouwen. Daar is goede begeleiding bij nodig. Je moet goed in de gaten houden of iemand positieve effecten merkt van afbouw, bijvoorbeeld dat iemand aangeeft: ‘mijn concentratie wordt beter’, of ‘ik voel weer meer emoties’.”

HEB JE NOG EEN TIP?

“Als je medicatie gebruikt, is het goed om af en toe naar de medicatielijst te kijken. Waarom slik ik het? Is het nog wel nodig? Ik zou zelfs zeggen: liever geen pillen, tenzij het nodig is. Mensen kunnen vaak meer oplossen dan ze zelf denken, ze hebben die kracht zelf in zich.”

Een levensveranderende

ontmoeting

“JANNEKE IS VOOR MIJ HET VOORBEELD DAT VERANDERING MOGELIJK IS EN HET BEWIJS DAT GOD IN MENSENLEVENS INGRIJPT.”

Janneke (44) woonde met veel plezier in Ridderkerk, in een woonvorm van een andere zorginstelling. Toen ze in 2020 hoorde dat die moest sluiten, brak er een onzekere tijd voor haar aan. Ze wilde graag bij een woongroep van De Hoop wonen, maar dat was vrijwel onmogelijk. Toen divisiemanager Maarten Ouweneel (48) haar verhaal hoorde, werd hij er enorm door geraakt. Samen met collega’s zette hij alles op alles om Janneke bij De Hoop een veilige plek te bieden. En met succes! Vier jaar later blikken ze samen terug op deze levensveranderende ontmoeting.

Het leven van Janneke kent vele moeilijke momenten. “Op mijn achtste ging ik naar het speciaal onderwijs omdat ik een taalachterstand had. Helaas werd ik daar gepest. De pesters woonden bij mij in de straat, dus ook daar was ik niet veilig. Toen ik tien was, overleed mijn vader. Ik huilde veel omdat ik hem miste, en daar hebben ze misbruik van gemaakt. Ik was een makkelijk slachtoffer. Hoewel ik in een liefdevol gezin opgroeide, was er thuis geen ruimte voor het uiten van mijn emoties. ‘Houd je maar in’, werd er gezegd.”

RUST

Al deze gebeurtenissen vormden Jannekes persoonlijkheid. “Op een gegeven moment liep ik vast in mijn leven. Ik kreeg last van depressieve gedachten en het lukte me niet om mijn leven op de rit te houden. Het werken in de kinderopvang, wat ik twaalf jaar heb gedaan, kon ik niet meer. Dat mis ik enorm. Daarnaast vind ik het moeilijk om alleen te zijn en is het een groot verdriet dat ik geen man en kinderen heb. Met die eenzaamheid kon ik heel moeilijk omgaan. In een half jaar tijd werd ik twintig keer op de ic opgenomen, omdat ik te veel medicatie gebruikte. Niemand wist

dat. Een keer werd ik op zondag uit het ziekenhuis ontslagen en ging ik maandag gewoon weer aan het werk. Ik belandde een keer twaalf uur in coma. Daar heb ik hersenschade aan overgehouden. Mijn zussen, die er altijd voor mij waren, werden gebeld omdat de artsen dachten dat ik er niet meer uit zou komen. Ik wilde niet dood, maar ik verlangde naar rust in mijn hoofd. Gelukkig liggen die zware periodes achter mij. Bij De Hoop krijg ik goede behandeling en vond ik een plek om tot rust te komen.”

MET VUUR SPELEN

Voor Janneke brak er een onzekere en moeilijke tijd aan toen de woonvorm in Ridderkerk - waar ze met veel plezier woonde - moest sluiten. Janneke: “Binnen een jaar moest ik naar een andere woonruimte. Ik had voor veel geld

“Ik wilde niet dood, maar ik verlangde naar rust in mijn hoofd.”

- Janneke

een instantie in de arm genomen die me daarbij zou helpen. Helaas werden gedane beloftes niet waargemaakt. Mijn zussen hebben zich ook veel ingezet voor het helpen vinden van een goede woonplek. Ik ben dankbaar en blij dat De Hoop zich zo intensief heeft ingezet om mij te helpen.”

“Het is allemaal bijzonder gelopen”, gaat Maarten verder. “In 2020 openden we

een aantal Huizen van Hoop: kleinschalige woonlocaties waar cliënten met elkaar deel uitmaken van een woongemeenschap. Eén van die locaties was de Danshof in Gorinchem. Overal waren wachtlijsten, maar daar liep het niet zo hard. We mogen echter niet zelf bepalen of we iemand kunnen plaatsten. Instromen op een locatie gaat altijd in samenwerking met de Sociale Dienst. Een collega van de woonvorm waar Janneke zat, gooide een noodlijntje uit. ‘Als we niks voor Janneke vinden, heeft ze een groot probleem, want ze moet weg uit Ridderkerk.’ Ik bezocht Janneke en zag een verdrietig hoopje mens. De permanente stress die ze had over woonruimte was zwaar. Het raakte me diep. We moesten iets doen, dus we zochten naar mogelijkheden. Ik wilde Janneke overplaatsen naar de Danshof maar kreeg geen toestemming, omdat Gorinchem een andere zorgregio was. Uiteindelijk besloten we tegen alle regels in om het wél te doen. Ik realiseerde me namelijk dat wij voor Janneke het laatste station waren. Als wij niks doen, hoe zou het dan met haar aflopen? Voor deze situatie hebben we gebeden en zijn we in vertrouwen deze weg ingeslagen. Als organisatie speelden wij echter wel met vuur; je zet de relatie met de contractpartners flink onder druk. Maar we wilden (en nog steeds) de beste, passende en meest barmhartige zorg bieden die er is. Uiteraard werden we op het matje geroepen, tot op het hoogste niveau. Ik zie ons nog zitten. Maar tot op de dag van vandaag wordt er nog over dit voorbeeld gesproken. Er kwam begrip voor het lef en de moed die we hadden getoond. Zorg gaat over mensen. Dat weten we bij De Hoop maar al te goed. We willen dat het goed gaat met hen en dat we ze op weg kunnen helpen naar een ander, fijner leven.”

“God draagt mij door de moeilijke tijden heen.”

- Janneke

Maarten Ouweneel, divisiemanager woonbegeleiding

HUIS VAN HOOP

Voor Janneke kon er geen beter nieuws komen. “Ik was zo blij! Het was echt op het nippertje. In die week moest ik eigenlijk al weg naar een kleiner kamertje. Ik was al bezig met het verzamelen van spullen. Een deel daarvan moest worden opgeslagen omdat ik minder ruimte kreeg. Ik zag het helemaal niet zitten om daarnaartoe te gaan en zag mezelf al wegkwijnen in eenzaamheid. Ik was wanhopig en moest veel huilen. Toen hoorde ik dat ik naar een Huis van Hoop in Gorinchem kon. Familie en vrienden stonden direct klaar, zodat ik binnen twee dagen kon verhuizen. Ik ben De Hoop zo dankbaar voor wat ze voor mij hebben gedaan. Dat Maarten er voor me was in de periode dat het moeilijk was. Dat hij honderd procent voor me ging, terwijl we elkaar eigenlijk niet eens kenden. Ik kon dat niet geloven. Het heeft me zo ontzettend goed gedaan.”

Maarten: “Je had daarna gebak voor jou en mij geregeld. Ik zie je nog tegenover me zitten. Pas achteraf besefte ik me hoe bijzonder dat moment was.”

Inmiddels woont Janneke met veel plezier in de Danshof. “We hadden van tevoren wel wat zorg hoe het precies zou moeten, want het was een groep die nog in de opstartfase was”, legt Maarten uit. “En op dat moment ging het niet goed met Janneke. Collega’s hebben er alles aan

gedaan om haar goed te laten landen.” Janneke: “Dat is gelukt. Het is een fijne groep en ik kijk met dankbaarheid terug op de afgelopen jaren. Ik voel me er helemaal thuis.”

PATISSERIE

Janneke vindt niet alleen een thuis bij een van de Huizen van Hoop. Via Werkvisie De Hoop (leerwerkbedrijf voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt red.) krijgt ze ook nog eens een baan die helemaal bij haar past. “Ik werk in het restaurant van De Hoop. Dat wilde ik graag. Ik vind het heerlijk dat ik een daginvulling heb en

“Ik ben dankbaar dat Janneke en ik op elkaars weg zijn gebracht. Ik heb veel aan haar te danken.”

- Maarten

Janneke, restaurantmedeweker en bewoner van Huis van Hoop

volwaardig meedraai in de maatschappij. Ik mag op mijn eigen tempo de dingen doen. Ook de contacten zijn leuk. Ik moest er wel aan wennen. Ik kwam uit de kinderopvang en een oud-collega met wie ik nog bevriend ben, werkt als gastouder. Zij is lekker met kinderen bezig en ik vertel haar dat ik koekjes heb gebakken en soep heb gekookt. Dat vond ik eerder wat te simpel en mis dan mijn oude werk. Tegelijkertijd kan ik goed relativeren: ik kan het ook niet meer. Hier heb ik geen druk en dat geeft rust. En weet je wat leuk is? Ik ben gestart met een patisserie-opleiding. Ik wil mezelf graag blijven ontwikkelen, dus ik ben blij dat ik intern bij De Hoop deze opleiding mag volgen. Leen, de chefkok van het restaurant, ondersteunt mij bij het maken van de opdrachten. Nu worden al in het restaurant mijn eigen koekjes verkocht. We zijn bezig om een kraampje te maken: Jannekes koekhoek. Straks als de opleiding klaar is, komt er een draaiplateau waarop ook de taartjes komen te staan.”

“Janneke doet het zo goed”, vertelt Maarten trots. “Als het kan, reken ik bij haar af in het restaurant. In de vakanties gaat mijn dochter weleens mee. Ze helpt Janneke dan in de keuken. Daar leeft Janneke zo van op. De liefde en het plezier spat ervan af. Prachtig! Wat zo mooi is, is dat Janneke uitdeelt van wat ze heeft ontvangen: liefde, hoop, energie, vrolijkheid en haar talenten.

“Wat achter je ligt, is geweest. Blijf vooruitkijken. Er is altijd hoop.”

Voor mij is dat de bevestiging dat er zegen rust op ons werk.”

VERANDERING IS MOGELIJK

Maarten zag Janneke groeien tot een zelfverzekerde, vrolijke en energieke vrouw. “Natuurlijk heeft ze ook haar mindere periodes, maar die heeft iedereen. Moeiten en verdriet zijn niet zomaar weg. Die blijft ze met zich meedragen. Maar Janneke leerde daarmee omgaan en leerde dat de kwetsbaarheid van het leven er ook mag zijn. Janneke is voor mij het voorbeeld dat verandering mogelijk is en het bewijs dat God in mensenlevens ingrijpt. Tegelijk weet ik dat er ook veel kwetsbare mensen zijn die we niet of deels kunnen helpen. Dat maakt me wanhopig, boos en gefrustreerd. Je kiest er niet voor wat je in je leven meemaakt. Dan moet je hopen dat je de juiste mensen op je pad krijgt. Ik ben dankbaar dat Janneke en ik op elkaars weg zijn gebracht. Ik heb veel aan haar te danken. Janneke is voor mij een prachtig en indrukkend verhaal van hoop. Ze is een strijder en heeft veel moed!”

“Die moed heb ik hervonden bij de Danshof”, vult Janneke aan. “En God geeft me die moed. Hij draagt me door de moeilijke tijden heen. Ik ben tevreden met mijn leven. Het is goed zoals het nu is, ook al is het soms echt wel moeilijk. Maar ook dat mag er zijn.”

Janneke en Maarten willen degenen die worstelen in het leven graag nog wat meegeven. Janneke: “Wat achter je ligt, is geweest. Blijf vooruitkijken. Er is altijd hoop.” “Ik zou daaraan willen toevoegen dat je kostbaar bent in Gods ogen, maar ook in die van ons”, vult Maarten aan.

“En dat zegt eigenlijk alles. We willen je helpen, waar je ook mee zit. Het is gemakkelijk om weg te lopen en de uitdagingen niet aan te gaan. Ik geloof dat wij bij De Hoop de wijsheid, de moed en de talenten hebben gekregen om verandering te brengen in levens. En dat dat mogelijk is, blijkt uit dit verhaal. Voor mensen zoals Janneke zetten we ons met hart en ziel in.”

NIEUW HUIS VAN HOOP GOUDA

Begin 2025 hopen we een nieuw Huis van Hoop te vestigen in Gouda. Kijk voor meer informatie op dehoop.org/gouda

GEBEDS PUNTEN

BID JE MEE?

PASSENDE WOONRUIMTE

Veel cliënten zijn in nood omdat ze geen passende woonruimte vinden na hun behandeling. Bid mee dat er oplossingen komen, zoals ook bij Janneke (zie verhaal pag. 22) gebeurde.

LEIDING

Bid je mee voor medewerkers bij De Hoop? Ze komen regelmatig schrijnende situaties tegen. Vraag ook om leiding om de juiste keuzes te maken bij de behandelingen die gegeven worden.

VRIJMOEDIGHEID

Dank mee voor de vrijmoedigheid van oud-cliënten om hun kwetsbare verhaal te delen in het magazine. Bid dat hun verhaal tot zegen mag zijn.

ACHTERBAN

Dank voor de achterban die achter het werk van De Hoop staat. Bid dat het werk van De Hoop mag blijven doorgaan, onder andere dankzij trouwe en nieuwe donateurs.

WACHTLIJST

Er kunnen meer mensen hulp krijgen als de openstaande vacatures worden ingevuld. Bid dat nieuwe toekomstige collega’s de roeping ervaren om te solliciteren via dehoop.org/vacatures

Wil je vaker bidden voor onze cliënten en het werk van De Hoop? Schrijf je in voor onze maandelijkse gebedsbrief: vriendenvandehoop.nl/ inschrijven-gebedsbrief

Worstelingen delen bij de Stay Clean-groep

“Wat we hier doen? Koffiedrinken”, lacht één van de deelnemers van de Stay Clean-groep bij De Hoop. Elke dinsdagavond komt deze groep samen op Dorp De Hoop. Het is een dwarsdoorsnee van de samenleving: een stel, een jong meisje, een oudere man… Wat hen samenbrengt is de wil om vrij te blijven van middelengebruik. Voor sommigen is dit de enige plek waar zij écht hun verhaal kunnen doen. Deze ‘lotgenoten in herstel’ begrijpen elkaar: aan een half woord hebben ze genoeg.

We krijgen een uniek inkijkje als we een avond mogen bijwonen. Zo is er de man die in zijn kerk als voorbeeld wordt gezien, omdat hij al jarenlang clean is en een vooraanstaande taak in de kerk heeft. Maar met wie kan híj dan nog zijn worstelingen delen? Het zorgt ervoor dat hij anderhalf uur reist, om bij deze groep zijn hart te luchten.

Samen vieren de deelnemers mijlpalen. Ze juichen als een man negentig dagen clean is. “Dan mag je weer een muntje halen!” Er is ook verdriet, als een ander na tien jaar clean een ‘nieuwe start’ moet maken.

Om de beurt vertellen de deelnemers hoe hun week was. Ze houden elkaar scherp. “Het ging prima,

lekker druk”, is het antwoord van een oudere man. “Lekker druk of té druk?”, peilt een ander. “Want we zijn erg goed in vluchtgedrag, hè.” Pijnlijk is het verhaal van het jonge

“Aan een half woord hebben ze genoeg.”

meisje. Ze houdt zich goed, ook voor haar omgeving. Maar vanbinnen worstelt ze en neigt ze naar zelfbeschadiging. “Ik ben geen liefde waard.” Ze vertelt hoe het zweet haar uitbreekt als iemand met drankflessen langsloopt. “Ik moet het ergens kwijt: het gaat écht niet goed met mij.” “Goed dat je hier nu bent en het met ons deelt”, bemoedigt een vrouw.

Soms zijn de onderwerpen groot, op andere momenten vliegen de grappen over tafel. Ze zijn elkaar tot steun, deze mannen en vrouwen. En ze gebruiken allemaal dezelfde vier woorden om het belang van de groep aan te geven: “Het houdt me clean.” De avond is om, de koffiekopjes worden afgespoeld. De deelnemers gaan al snel hun eigen weg, maar nemen elkaars ervaringen mee.

Stay Clean heeft groepen met vrije inloop in Dordrecht, Rotterdam-Zuid en Vlissingen. Ook als je geen zorg kreeg bij De Hoop, ben je daar welkom. Op Dorp De Hoop zijn er daarnaast twee groepen voor cliënten die in behandeling zijn. Aanmelden kan via info@stayclean.nl

GEEF JIJ VOOR EEN PLEK WAAR LOTGENOTEN HUN VERHAAL KWIJT KUNNEN?

De grootste bescherming tegen een terugval is juist de openheid over moeilijke momenten. Dat kan op een veilige plek als Stay Clean. Maak nu mogelijk dat lotgenoten in herstel elkaar steunen. Jouw bijdrage is onmisbaar!

Doneer via de QR-code of vriendenvandehoop.nl/doneren

HOE GA IK OM MET…

vapende jongeren

Het gebeurt op straat, stiekem in de school-wc of stilletjes thuis in bed. We kunnen er niet omheen: vapen is enorm populair onder jongeren. Hoe kun je je als ouder hiertegen wapenen? Chaerrelle (37) geeft als trainer bij Chris en Voorkom voorlichting op scholen. “Vapen is niet zo onschuldig als het lijkt. Afhankelijk van de gekozen sterkte kan de e-sigaret net zoveel nicotine bevatten als een tot twee pakjes sigaretten.”

“Een vape is een elektronische sigaret, gevuld met verschillende schadelijke stoffen, waaronder nicotinezout”, vertelt Chaerrelle. “Deze vorm van nicotine is minder scherp in je keel dan in een normale sigaret en bereikt sneller de hersenen. In een vape zit, in tegenstelling

tot een sigaret, geen teer, maar het nicotinegehalte is veel hoger. Het verslavende effect van een vape is daarom veel sterker dan dat van een sigaret: drie dagen vapen is al voldoende om verslaafd te raken.”

VAPEN, HET NIEUWE ROKEN

De vape was ooit bedoeld als een soort tussenstap om mensen te helpen stoppen met roken. Chaerrelle: “Inmiddels zien we dat het juist heel populair is onder jongeren, zelfs al vanaf een jaar of elf, twaalf. Als ik in de klas kom om voorlichting te geven en vraag wie er ooit weleens heeft gevaped, steekt bijna een derde zijn hand op. Wat er vaak achter schuilt is stress, erbij willen horen, prestatiedruk. En de smaakjes en kleurtjes, die inmiddels verboden zijn, maakten het aantrekkelijk eraan te beginnen.”

Chaerrelle Simon Trainer bij Chris en Voorkom

VERBOD OP SMAAKJES

Sinds 1 januari 2024 is er een verbod op vapes met smaakjes en zijn alleen vapes met tabakssmaak nog toegestaan. Of dat verbod werkt? Chaerrelle:

“Ik denk te weinig. Het maakt vapen in eerste instantie minder aantrekkelijk voor jongeren. Maar ze komen er toch wel aan: via online webshops, Snapchat of over de grens. In landen als België en Duitsland geldt namelijk momenteel nog geen verbod.”

WAT VOOR EFFECT HEEFT VAPEN?

“Er zitten veel risico’s aan vapen. Om er een paar te noemen: longproblemen, een verminderde conditie, kortademigheid en zelfs hersenschade. Ook zorgt

“Wat er vaak achter schuilt is stress, erbij willen horen, prestatiedruk.”

het voor mentale problemen als somberheid, concentratieproblemen en depressieve klachten. Vapen is een eerste stap. Je begint met iets en dat is niet genoeg. Je wilt iets anders. De kans is groot dat jongeren ook aan andere middelen verslaafd raken.”

WAT GEEF JE JONGEREN MEE?

“In de les start ik vaak vanuit mijn eigen beleving. Zelf heb ik een verslavingsverleden. Ik wil niet met een vingertje wijzen, ik wil jongeren laten weten dat

Tips voor ouders

1. Geef het goede voorbeeld. Wees een voorbeeld door zelf niet te roken.

2. Verdiep je in het onderwerp. Voor tieners voelt het alsof hun ouders niets weten van hun wereld. Verdiep je in wat er speelt, wat vapen inhoudt en wat er op social media gebeurt.

3

3. Benoem de effecten. Bespreek wat de effecten zijn: je raakt snel verslaafd, het is duur, het zorgt voor schade aan je longen en hersenen.

4. Ga het gesprek aan zonder oordeel. Zoom in op verschillende onderwerpen als alcohol, vapen, drugs en andere middelen. Leg uit dat je er bent om je kind te helpen en zonder oordeel klaarstaat.

5. Leer dat ‘nee’ een optie is. Leg uit dat échte vrienden het accepteren wanneer je kind weigert te vapen.

6. Maak duidelijke afspraken. Ga een open gesprek aan en maak samen afspraken zoals: niet roken of vapen voor je 18e .

7. Blijf op de hoogte van hoe het met je kind gaat. Kijk bijvoorbeeld naar het gedrag, hoe het op school gaat, naar de cijfers, etc.

ik ze begrijp. Vaak ontstaat er dan openheid. Mijn doel is dat er een eerlijk gesprek komt en dat ik hen laat nadenken waarom ze vapen. Het is vaak een bepaalde nieuwsgierigheid, gekoppeld aan een stressvolle situatie. Ik stel vragen waardoor ze ervaren dat ze niet als enige struggelen . Wat ik probeer mee te geven: praat met je ouders of mentor over de dingen die lastig zijn. Het is misschien niet direct opgelost, maar het lucht op om op een gezonde manier om te gaan met emoties in plaats van te vapen. De pubertijd is gewoon één grote chaos aan emoties. Dus het is normaal dat je je zo voelt. Die gevoelens mogen er zijn.”

Chris en Voorkom

Chris en Voorkom geeft trainingen op scholen over alcohol, social media, weerbaarheid, vapen en nog veel meer onderwerpen. Meer informatie over deze lessen?

Mail naar info@chrisvoorkom.nl of ga naar chrisvoorkom.nl

2

DE DAG VAN

VERPLEEGKUNDIG SPECIALIST CARLA AANTJES

Bij een verpleegkundig specialist denk je misschien aan iemand die enkel medicijnen en behandeling geeft aan cliënten. Niets is minder waar. Carla neemt ons mee in haar afwisselende dag.

7:30

Ik kom aan op kantoor. Als het even kan, begin ik vroeg. Ik bekijk of er nog bijzonderheden zijn rondom mijn cliënten en verwerk herhaalrecepten voor medicijnen.

8:15

De dagopening met collega’s. We delen over ons geloof en beginnen met gebed. Hierna hebben we een dagstart, waarbij we ons werk bespreken. Vandaag ben ik de achterwacht van de bureaudienst. Dat betekent dat ik oproepbaar ben voor collega’s van de ‘voorwacht’, als ze willen overleggen over een situatie rondom een cliënt.

8:45

“Ik krijg nieuwe energie als ik merk dat mensen met ernstige klachten, toch weer gelukkig worden.”

In de loop van de ochtend bel ik een aantal cliënten. De situatie van een cliënt is onstabiel, en ik wil even checken hoe het nu met hem gaat.

9:00

Ik sluit aan bij een multidisciplinair overleg. Dit is een overleg met allerlei collega’s; psychiaters, behandelaren, klinisch psychologen, etc. We bespreken verschillende casussen van cliënten. Vragen als ‘hoe kunnen we behandeling bieden?’ of ‘loopt het hulptraject nog goed?’ komen voorbij.

10:00

Dagelijks spiek ik in de keuken of er iets lekkers ligt. Ik geniet van mijn snack, terwijl ik rapporten verwerk. Regelmatig loopt er een collega binnen om te overleggen. Ik vind het

contact met collega’s en samen met hen optrekken heel belangrijk.

10:30

Ik begeleid twee verpleegkundig specialisten in opleiding. Met een van hen bespreek ik de voortgang van haar opdrachten. Een leuke afwisseling van mijn werk!

11:00

Ik sluit aan bij een intakegesprek met een cliënt, dat geleid wordt door een collega ervaringsdeskundige.

13:00

Een van de mooiste onderdelen van mijn werk begint: de behandelgesprekken met cliënten. De eerste cliënt die komt, geef ik traumabehandeling met behulp van EMDR. De meeste cliënten die ik behandel, hebben ernstige psychiatrische aandoeningen. Ik krijg nieuwe energie als ik merk dat mensen met ernstige klachten, toch weer gelukkig worden en veel kunnen bereiken.

16:00

Tijd voor de huisbezoeken. Ik bezoek een aantal cliënten en bespreek hoe het met ze gaat.

18:00

Op weg naar huis. Ik kijk terug op een mooie werkdag en denk terug aan de cliënten die ik gesproken heb.

“Het Evangelie brengen aan mensen die aan de rand staan, is steun waard”

ZAKENVRIEND BART VAN B. VISSER CONSULTANCY B.V.

Zakenvriend Bart steunt De Hoop met zijn bedrijf B. Visser Consultancy B.V.. Hij geeft advies in het bedrijfsleven en werkt als mediator en conflictbemiddelaar. “Mijn benadering is een combinatie van mensgerichtheid en zakelijkheid.”

Organisaties met een doelstelling die dieper reikt dan alleen winst, hebben Barts speciale interesse. “Ik heb er een hekel aan als het alleen gaat om winst maken. Uiteindelijk draait het om de mensen en om de dieperliggende motivatie waarom zij de organisatie runnen. Ik vind het mooi om te werken aan de missie en ontwikkeling van een organisatie.” Met zijn bedrijf helpt Bart mensen om beter te functioneren. “Dat is ook waarom ik het werk van De Hoop zo mooi vind.”

Bart vindt het belangrijk dat het werk van De Hoop altijd kan doorgaan. “Bij de entree van De Hoop hangt een ontstellend mooi schilderij. Het is

het verhaal van mannen die een trap oplopen, met hun verlamde vriend op een draagbed. Afgebeeld staan allerlei mensen waardoor ze zich niet laten tegenhouden. Ze laten de man naar beneden zakken voor de voeten van Jezus. Dit schilderij is een mooi beeld van wat ik kenmerkend vind aan De Hoop: mensen helpen die helemaal aan de rand staan, om hen vervolgens het Evangelie te brengen. Dat is steun waard.”

Het schilderij bij de entree van De Hoop in Dordrecht.

Interesse in een presentatie bij jouw bedrijf? Neem vrijblijvend contact op via info@vriendenvandehoop.nl of vriendenvandehoop.nl/contact

Veilen voor De Hoop

Item van betekenis

Afkicken moet, geloven mag. Precies deze vier woorden brachten jaren geleden een ommekeer in het leven van Richard. Richard leeft niet meer. Zijn broer Leo wel. Toen Leo in De Hoop magazine de oproep las iets van antiek, design, schilderijen of sieraden te doneren, nam hij direct contact op. “Ik vind jullie idee bijzonder en wil graag een schilderij schenken.”

Veilen voor het goede doel. Het idee ontstond twee jaar geleden bij Vrienden van De Hoop. Kort gezegd komt het hierop neer: geef iets weg van wat je hebt verzameld om te laten veilen. Het idee slaat aan. Waar kinderen vaak niet zitten te wachten op de antieke spulletjes van pa en ma, geeft de opbrengst van de geveilde spullen hoop

aan mensen die gestrand zijn door het leven en hulp nodig hebben.

Leo: “Jarenlang was mijn broer Richard alcoholverslaafd. Het kostte hem zijn huwelijk en zijn werk. Ondanks veel stoppogingen lukte hem dat niet. De knop ging om toen hij in aanraking kwam met De Hoop. Afkicken moet, geloven mag. Juist die instelling maakte dat hij grip kreeg op zijn verslaving en zijn geloof.”

“We zijn dankbaar dat hij bij De Hoop terechtkwam. Dat heeft hem in alle opzichten goed gedaan. Daarom steunen we jullie veilingactie door dit schilderij te schenken. Er zijn nog zoveel mensen die een nieuwe kans nodig hebben.”

Ook antiek doneren en een verschil maken voor cliënten? Neem contact op met info@vriendenvandehoop.nl of kijk op vriendenvandehoop.nl/veiling