EXPOSURE ON PHOTOGRAPHERS
www.choke.be
Donderdag 12 februari 2015 Karel de Grote-Hogeschool, Campus Groenplaats Nationalestraat 5, 2000 Antwerpen
PROGRAMMA 1 PROGRAMMA 2 (OPTIONEEL) 10u15 Deuren open Deuren open 11u00-11u30 11u30-12u00
Ingrid Deuss Barbara Persyn Barbara Persyn Ingrid Deuss
12u00-13u30
Lunch - bezoek stands floor Lunch - bezoek stands floor
13u30-14u00 14u00-14u30
Céline Mathieu Evert Hermans Jasper Léonard Céline Mathieu
14u30-15u00
pauze - bezoek stands floor pauze - bezoek stands floor
15u00-15u30 15u30-16u00
Evert Hermans Anton Kusters Anton Kusters Jasper Léonard
16u00-16u30
pauze - bezoek stands floor pauze - bezoek stands floor
16u30-17u00 17u00-17u30 17u30-18u
Petra Stavast Jimmy Kets Jimmy Kets Frederik Buyckx Frederik Buyckx Petra Stavast
17u30-20u00
netwerkborrel netwerkborrel
COLOFON Choke2015.raw is een initiatief van Sint Lucas Antwerpen en de optie fotografie van de Karel de Grote-Hogeschool. De focus gaat naar fotografie: de auteurs en hun werk. Vandaar de titel “Exposure on Photographers”. Het programma werd samengesteld door Mie De Backer, Roger Laute, Johan Luyckx, Geert Segers, Patrick Verbeeck en Piet De Lombaerde.
Host: Kurt Vanbelleghem
Deze brochure, ontworpen door Erik Desombere, werd in een oplage van 500 exemplaren gedrukt. Het projectmanagement is in handen van studenten marketing (keuzevak Experience Marketing) van het departement M&T van de Karel de Grote-Hogeschool: Gert Leyssen, Glenn Waem, Cedric Cottignie, Charlotte Huysegems, Jamie Vereeck, Kamil El Habre en Odiel Dherdt Docenten: Piet De Lombaerde en Natalie Verfaellie Choke is een grafische term die wordt gebruikt als we twee aangrenzende kleuren laten overlappen. Vormgeving, marketing en technologie zijn de ‹touching colours›. We danken Milo-Profi Fotografie, Printdeal, Artcore Society, Rombouts, Flexmail
2/
Niets komt ons rechtstreeks toe/
H
et enige dat we misschien direct kennen is ons lichaamsgevoel, als het tenminste gaat om de onvermijdelijke aandoeningen als angst en schaamte, verlegen- en verliefdheid. Maar zelfs als die emoties in het spel zijn, is er al sprake van bewerking, want onmiddellijk wanneer we uitdrukking geven aan één van die, en de vele andere gevoelens die ons bespringen, brengen we de doorstane ervaring over naar de taal of het beeld. Hoe ver staan de beelden, die bijvoorbeeld de fotografie ons levert, dan niet van ons af. Het kan niet zijn dat die beelden zich onbemiddeld en rechtstreeks aan ons manifesteren, ondanks de grote herkenbaarheid van de voorstellingen. Als we dat eenmaal in de gaten hebben dan krijgen we alleen maar meer waardering voor fotografen en andere kunstenaars, want zij ervaren twee of soms meerdere keren, de verbeeldende bewerking en, wat belangrijker is, zij sturen die bewerking en ontwerpen het uiteindelijke beeld. De persoon van de fotograaf zelf is het meest aanwezige middel van de fotograaf, niet dat hij of zij analoog of digitaal werkt, ook niet de kwaliteit van de apparatuur of de afdruk, want dat zijn keuzes die een persoon maakt in functie van het mediëren van het beeld of als gevolg van een individuele voorkeur of een karakteristiek temperament. Zo is elke eerste foto die iemand maakt vergelijkbaar met de eerste foto die een ander maakt; men is volkomen zonder geschiedenis in het fotograferen en de foto’s zijn in die zin toevallig. Maar daarna gebeurt het: de volgende foto, de reeks, de reportage, heel veel reportages, één doorslaggevend portret. De typische ontwikkeling die de fotograaf doormaakt bepaalt de eigenschappen van de keuzes die steeds opnieuw gemaakt worden. Fotografie is geen techniek, fotografie is geschiedenis, de geschiedenis van één persoon die zijn of haar gevoeligheden en voorkeuren aan ons toont. Het is goed daarover te spreken, rechtstreeks, in choke215.raw.
Ad van Rosmalen Sint Lucas Antwerpen
1/
Frederik Buyckx/ Frederik Buyckx (*1984, Antwerpen) volgde eerst een Master in Reclamevormgeving aan St-Lucas te Antwerpen (2003-2007). Daarna besloot hij om nog een opleiding Fotografie te gaan volgen aan het KASK in Gent (2008-2013). Tijdens deze opleiding begon hij reeds te werken als freelance fotograaf voor oa. De Standaard en National Geographic Magazine. Zijn eerste grote autonoom project Moving Albania won een Photo Academy Award en werd daaropvolgend meteen als boek gepubliceerd (2011, Epos Press). Het werk werd tentoongesteld in Flanders Center in Osaka, Japan, Breda Photo in Nederland en onlangs nog in de albanese hoofdstad Tirana. Met zijn tweede project Jesus, Make-up and Football waarbij hij het leven documenteert in de sloppenwijken in Rio de Janeiro, kreeg hij meteen nationaal en internationaal aandacht door publicaties en prijzen: oa een eervolle vermelding bij World Press Photo, de Nikon Young Promising Photographer Award en de Paule Pia prijs van het Fotomuseum in Antwerpen. Een tentoonstelling in het Fotomuseum in Antwerpen volgde al snel met bijhorend boek ( 2013, Lannoo).
“De nog jonge Vlaamse fotograaf Frederik Buyckx (1984) trok naar Rio, nestelde zich voor enkele maanden in een kamer in de beruchte favela’s en fotografeerde er wat hem onder ogen kwam. Het werd een ongewone documentaire waarmee hij een onderscheiding veroverde in de wedstrijd van World Photo Press, de Paule Pia prijs won en de Nikon prijs voor belovende jonge fotografen binnen haalde. Buyckx heeft een reportagestijl ontwikkeld met duidelijk esthetische inslag. Hij zocht niet alleen een zuiver weergeven van situaties maar ving ze in een context die ze op een hoger plan plaatste. Documentairefotografie met een duidelijk artistiek randje.” KNACK 05/08/2013
2/
Ingrid Deuss/ The Transformation @ Ingrid Deuss Gallery Antwerpen Veronika Pot (°1965) studeerde aan Sint-Lukas Antwerpen. Dit is het derde luik van een project waar Veronika Pot al enkele jaren rond werkt: Arcadië, het utopische land uit de Griekse oudheid. Chantal Pattyn schreef over de expo die eerder te zien was in de Paardenstallen van Kortrijk: “Na Life in the Woods en The Life in Us presenteert het Broelmuseum nu de apotheose van deze over denkoefenig over Arcadië, dat Eldorado van de romantiek, waar ook de dood heerst met als titel: The Transformation. Toen ik een aantal weken geleden haar atelier bezocht was die transformatie bijna letterlijk te nemen. Het werk had andere formaten gekregen, ik zag kleinere werken in kleur, maar vooral: het Arcadië was definitief verdwenen. Of beter: alleen de idee ervan bleef over. Want kijkend naar de serie foto’s die provisorisch waren opgehangen, kon ik alleen bedenken dat ik in een wereld was beland na de Apocalyps. In deze foto’s zit geen enkele vorm van drama, alles is stil geworden. Het waait niet meer, het stof is over de mensen en de natuur en de gebouwen gaan liggen. Wat rest is een fotografische herinnering. Een memento mori. Een na-beeld. Een mijmering zonder oordeel. En zonder oorzaak. Geen idee welke ramp over de planeet raasde. Wie weet stond alles, zoals bij het nemen van een foto, domweg stil. Het was alsof ik naar de bewijzen keek van een forensisch onderzoek. Ik voelde geen enkele vorm van verdriet, alleen een gevoel van weemoed. Kijkend naar de verschillende manieren waarop Veronika Pot de tegenstellingen tussen dag en nacht, licht en donker en leven en dood vorm had gegeven. Waarop ik mezelf alsnog wil corrigeren en de term nabeeld door tussenbeeld wil vervangen. Omdat je in het werk van deze kunstenaar nooit weet wat erna komt. Iets is domweg veranderd. Getransformeerd. En alleen zij weet wat er gebeurd is. “
3/
Evert Hermans/
Een foto zegt zo veel meer MET duizend woorden!
Evert Hermans fotoredactie Nrc Handelsblad
4/
Jimmy Kets/
Veertien jaar geleden studeerde ik af als Meester in de Illustratieve vormgeving. Het jaar voordat ik zou afstuderen besefte ik dat ik geen toekomst voor me zag als grafisch vormgever of Illustrator. Geïnspireerd door een gastcollege van Professor Johan Swinnen over de geschiedenis van de fotografie, besloot ik volop te gaan voor mijn nieuwe roeping als fotograaf. Ik zou afstuderen met een fotoproject ‘Namaste Kathmandu’ over een groep straatkinderen in Nepal. Dit afstudeerproject was ongetwijfeld de belangrijkste stap die ik tot hiertoe in mijn leven gemaakt heb. Ondertussen ben ik bijna 14 jaar fulltime actief als professioneel fotograaf. In mijn 20 minuten ga ik het hebben over de meest interessante lessen die ik de afgelopen jaren geleerd heb op professioneel gebied. Wil je als fotograaf overleven en je eigen stempel drukken op de projecten die je doet, dan stopt het werk niet bij het fotograferen zelf. Het ‘total-package’ is enorm belangrijk. Dat gaat van het bedenken van de juiste titel bij een fotoreeks, tot de vormgeving van een boek en de scenografie van een expo. Daarnaast ga ik het ook hebben over hoe ik opdrachten aanpak en zoveel mogelijk naar mijn eigen hand probeer te zetten. Ik ga het tevens ook hebben over de beperkingen van de fotografie en hoe ik video meer en meer probeer te intrigeren in mijn werk.
www.jimmykets.be
5/
Anton Kusters/
Anton is een fotograaf, en houdt zich bezig met lange termijn projecten. Of tenminste, dat denkt hij toch. Hij zal spreken over hoe hij z’n allereerste project “YAKUZA” aangepakt heeft (een kijk binnenin de Japanse mafia), en hoe het vanalles in zijn leven veranderd heeft. Of net niet. Of misschien een beetje. Of misschien wel meer dan hij zelf durft toegeven. Het gaat over volhouden, hard werken, voeten op de grond, hard werken, beleefd zijn, hard werken, onafhankelijk je boek publiceren, hard werken, omgaan met persaandacht, hard werken, je verhalen kunnen vertellen, hard werken, mensen tegenkomen, en er voor gaan . En echt geloven dat je veel ‘chance’ gaat hebben. Want waar kàn je anders in geloven? En had hij al gezegd hard werken? En over het vinden wat belangrijk is in het leven. En natuurlijk over een beetje schrik hebben, en een beetje volwassen worden tegelijk. En niet vergeten veel beelden te maken onderweg. O, en het gaat ook over serendipiteit. Je weet wel, die kleine momenten waar je je plots realiseert dat er puzzelstukjes in mekaar vallen. Heel veel stukjes. Dingen die je nooit zou verwachten die plots gebeuren. In de week had zelfs John Cleese er iets interessant over te zeggen. Dus.
6/
Jasper Leonard/
Jasper Léonard (°1985) rondde in 2010 zijn studies reclamevormgeving af aan sint Lucas Antwerpen. Doorheen deze studie ontdekte hij fotografie, en wat begon als een interesse groeide in enkele jaren uit tot een grote fascinatie, een passie. Het verbaast dan ook niet dat Jasper voor zijn eindwerk “fotografie” als medium koos, en zodoende begon hij een onderzoek naar hoe fotografie de realiteit in beeld brengt. Hij bestudeerde hoe het menselijk zicht werkt en hoe een beeld gevormd wordt in de hersenen. Na Sint Lucas volgde hij nog een bijkomende opleiding fotografie, en sinds 2011 is hij freelance fotograaf en videograaf. In zijn lezing overloopt Jasper hoe zijn commercieel werk groeit en hoe een kruisbestuiving tussen commercieel en vrij werk een constante factor is.
7/
Céline Mathieu/
Deception of depiction.
What else is between you and an artwork aside from a cubic meter of carefully heated museum air? A brief dissection of ocular understanding; decomposing how today we “read” images, using references to Roland Barthes, Antonioni and my best friend Wikipedia among others. “Forget your perfect offering, there is a crack in everything, that’s how the light gets in.” - L. Cohen
Céline Mathieu, (°89) finished her Master of Research in Art and Design at Sint Lucas Antwerp after graduating as a Master in Fine Arts. Her multi-disciplinary work varies from textual performances to objects and photography, questioning our understanding of knowledge.
8/
Barbara Persyn/
SOFAM, multimediamaatschappij van auteurs van visuele kunsten, is de meest representatieve auteursmaatschappij waarbij pers- en kunstfotografen, tekenaars, illustratoren en architecten aansluiten. Ze werd in 1979 opgericht om tegemoet te komen aan de specifieke noden van de auteurs van visuele kunsten. SOFAM stelt zich open voor alle auteurs van de visuele kunsten: schilders, beeldhouwers, fotografen, persfotografen, illustratoren, cartoonisten, tekenaars en tekenaars van beeldverhalen, infografisten en grafisten, designers, stylisten, ontwerpers van textiel, architecten, realisatoren, reporters-cameralui, videasten, graveurs, ... Als gevolg van zijn aansluiting kan hij genieten van - de aangeboden diensten (inning/verdeling, advies, beroepsverdediging); - het recht om deel te nemen aan het democratische leven van de maatschappij (geïnformeerd worden, stemmen, verkiezen, verkozen worden); - de solidariteit van de andere auteurs. Elke visuele auteur kan lid worden van SOFAM, ongeacht zijn statuut. SOFAM telt meer dan 4.800 leden. Bij aansluiting betalen de vennoten een éénmalige bijdrage van € 123,95. Er moet geen jaarlijks lidgeld meer worden betaald. De hoofddoelstelling van SOFAM bestaat erin de belangen van haar leden te verdedigen en de auteursrechten die hen toekomen, te innen. Deze doelstellingen worden als volgt gerealiseerd: - Gespecialiseerd beheer op het gebied van de visuele rechten : inning en verdeling van primaire rechten (reproductierechten, recht tot mededeling aan het publiek), inning en verdeling van collectieve rechten (reprografie, kabelrechten, thuiskopie, leenrecht), volgrecht. - Gespecialiseerd juridisch advies : juridische raadgevingen, modellen van contracten en documenten, … - Informatie aan de auteurs : er wordt een elektronische nieuwsbrief verstuurd naar de auteurs die hen praktische informatie verschaft, alsook belangrijk nieuws betreffende de maatschappij en het beheer van de rechten.
Barbara Persyn Juriste ben bij SOFAM, deAuteurs, Scam en SACD
9/
Petra Stavast/ Libero: 2003 - 2009 Al sinds 2003 is Petra Stavast gefascineerd door de grotendeels vergrijsde, Zuid-Italiaanse regio Calabrië. Na de Tweede Wereldoorlog liep de streek leeg wegens gebrek aan werk. In die tijd verruilde ook Libero Gerardo Greco het Zuid-Italiaanse Calabrië voor het Amerikaanse stadje Pennsauken. Hij trouwde een Amerikaanse vrouw en kreeg 2 kinderen: Libero jr. en Valeria. Door middel van brieven en foto’s bracht hij zijn nog in Italië wonende zus Delia op de hoogte van zijn leven. In 1989 overlijden hij en zijn zus, waarmee de laatste band die Libero jr. en Valeria met Italië hadden, werd doorgesneden. In 2007 stuit Petra Stavast op het verlaten huis van Delia in Calabrië. Ze vindt de foto’s en brieven die Delia toegestuurd kreeg van haar broer Libero. Daarnaast vindt ze ook foto’s van het huis zelf, uit de tijd het nog niet verlaten en geplunderd was. Na een lange zoektocht komt Stavast in contact met Libero jr. die net als zijn zus en moeder nog in Pennsauken woont. In 2008 zocht ze hen op en geeft hen de gevonden brieven en foto’s terug. Libero gaat over de gevolgen van vergrijzing en emigratie, maar ook over de afstand tussen herinnering en realiteit. Petra Stavast heeft haar blik bewust vernauwd door zich te richten op het verhaal van één familie, die model staat voor een groter fenomeen.
10 /
Ramya: 2001-2014 In 2001 verhuisde Petra Stavast naar een huis waar ze een zolderkamertje van een vrouw genaamd Ramya huurde. De camera werd voor een paar jaar hun communicatiemiddel, wat in een serie van rustige foto’s van het huis en Ramya resulteerde. Na Ramya’s dood in 2012 kreeg het project een nieuwe dimensie; Stavast krijgt niet alleen Ramya’s particuliere archief in bezit, maar ook foto’s van Ramya genomen door de onderbuurman. Daarnaast onderzoekt ze sporen van gebeurtenissen uit het leven van Ramya, zoals Ramya’s lidmaatschap van de commune Rajneeshpuram, tussen 1981 en 1985 opgericht door aanhangers van de guru Bhagwan (later genaamd Osho) in het niemandsland van Oregon, USA. Nu, zoals de foto’s van onthullen, herinnert alleen nog een brede geasfalteerde weg aan die gebeurtenissen. Video stills geven Ramya. terug in Amsterdam, weer tijdens een workshop gegeven door een nieuwe guru. Deze en nog vele andere documenten samen vormen de biografie van Ramya: een visie op een ongewoon leven.
“the art of printing” “ t h e a r t o f finishing ”
w w w . milo- p rofi. b e
milo profi fotolabo - duffelsesteenweg 154 2550 kontich - +32 (0)3/450.80.40 - office@milo-profi.be 11 /
De Bemanning maakt graag vrienden. Ahoi! Wij zijn vaklieden in het ontwerpen en bouwen van merken, campagnes en websites. Creatieve kapiteins en redders in nood. Ben je marketeer, fotograaf, copywriter of lichtmatroos? Op zoek naar vormgeving van je idee? Of ge誰nteresseerd in samenwerken? Geef ons een seintje@debemanning.be of blijf op de hoogte via facebook.com/DeBemanning
12 /
13 /
14 /