oktober 2022 - De Hoogstraatse Maand

GOD

Je komt ze her en der tegen, de blitse auto’s met een gepersonaliseerde nummerplaat. Dit is vanaf 31 maart 2014 mogelijk, en de combinatie moet bestaan uit minstens één letter, al dan niet aangevuld met één of meerdere cijfers, altijd gescheiden door een streepje, met in totaal acht vrije plaatsen. Dat zijn zowat de hoofdlijnen waaraan de trotse autobezitter zich moet houden bij de aanvraag, als deze hiervoor tenminste 1.000 euro (retributie) op wil hoesten. Bij een parlementaire vraag naar de aantallen van deze nummerplaten, bleken er in de Kempen uitgerekend bij ons in Hoogstraten de meeste rond te rijden, zo vernamen we destijds. Deze aantallen zouden de laatste jaren nog flink zijn toegenomen,

De meeste gepersonaliseerde nummerplaten kom je tegen in het betere autosegment, je zal ze zelden zien bij pakweg een Skoda, Dacia of Kia. Hier moet natuurlijk geen tekening bij gemaakt worden, dit zijn goedkopere auto’s in vergelijking met Mercedes, BMW, Audi, Porsche enzoverder.

Die duurdere auto’s behoren doorgaans toe

aan de meer begoede burger en/of zelfstandige, die, excusez-moi le mot, blijkens een dure gepersonaliseerde nummerplaat toch ook een narcistische persoonlijkheid moet hebben… Enerzijds lijkt er sprake van een ietwat opgeblazen gevoel van zelfbelang en zucht naar bewondering, anderzijds misschien ook wel van een gevoel van minderwaarheid en onzekerheid. De nummerplaat als fallussymbool. God had toch beter moeten opletten bij het scheppen van de mens naar zijn evenbeeld, hier en daar zijn dus toch constructiefouten. Maar het is wat het is.

Vele mensen zijn natuurlijk ook wel een beetje jaloers op de leuke nummerplaten, zoals OMA-1, GRRR, HIHIHI en HAHAHA. Een glimlach om je mond voor een olijke naam moet kunnen, maar sommige getuigen van minder gevoel voor humor, zoals AUTO, BOOS, COVID -19 en NR-PLAAT. Wie heeft daar in godsnaam 1.000 euro voor over? Iedereen doet met zijn geld wat ie wil, maar placht men vroeger niet te zeggen: ’t is toch van de zotte. Zou het bovendien niet een heel klein beetje beter zijn als deze trotse bezitters

de tegenwaarde hadden overgemaakt aan een goed doel, bv. de hulpbehoevenden in de overstroomde gebieden in de Ardennen?

In Oostende rijdt er een Porsche rond met nummerplaat “GOD”, niet dat hij zich God waant, maar als afkorting van Godfried. Deze eigenaar houdt dus de gehele geloofsgemeenschap achter zich, want geen enkele onwetende gelovige scheurt God voorbij. Je moet weten op welke trede van de ladder je staat.

Maar de echte God zit echter ondertussen verscholen in uw huis, door u zelf binnengehaald als een doos van Pandora, maar niet meer buiten te krijgen noch te betalen. De zegenbede ‘In naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest’ wordt beter aangepast naar ‘In naam van Fluvius, de PIDPA en de OPEC-landen’. Amen. Het spreekwoord ‘Ieder voor zich en God voor ons allen’ klopt ook niet meer, God zal er straks alleen nog zijn voor de uitverkorenen. De Ark van Noach is onder constructie, de opleveringsdatum volgt nog, de belettering van de bootnaam 0-MYGOD is al in aanvraag. (JJ)

Hoogstraten in groenten en bloemen sluit een mooie zomer af

Annies Boetiek is veel meer dan een winkel Annie Blockx van naald tot draad

HOOGSTRATEN - Iedereen kent Annie. Iedereen heeft Annie weleens nodig. Een retouche, inkorten van je broek, een nieuwe ritssluiting? Annie zal je met raad en daad bijstaan om je snit en naad-probleem op te lossen. Haar winkel lijkt op een souk in Marrakech, waar een kat haar jongen niet meer vindt. Maar Annie weet alles liggen. Een winkel waar het sociaal contact heel erg belangrijk is. Waar Annie er over waakt dat mensen tussen koek, koffie en djembé aan de praat gaan. Bij het begin van het interview blijkt overigens dat Annie geen vragen nodig heeft. Als op de trappers van een naaimachine overloopt ze haar leven van naaldje tot draadje tussen smokkelaars, kalveren, bobbijnen, en de Afrikaanse ritmen van de djembé.

Kermisstraatje

Annie Blockx werd 71 jaar geleden geboren als oudste van 6 kinderen in de Gelmelstraat. “Wij woonden in het huis naast de villa van de directeur van het Spijker, waar nu het kinderdagverblijf is. De Gelmelstraat was het kermisstraatje, zoals dat toen werd genoemd. Er waren heel wat cafés en winkeltjes in onze straat. Niet allemaal van die grote etablissementen, soms maar een kamer groot. Maar het was wel een heel sfeervolle, gezellige straat. Heel anders dan nu met al die drukte van auto’s en vrachtwagens.

Mijn vader, Stanny Blockx, was handelaar in mestkalveren. Maar hij was ook een berucht smokkelaar, een man die iedereen kende. Ons moeder, Julia Vosters, was afkomstig uit Arendonk. Haar vader was daar smid en men noemde hem daar Flor Smed, naar het plaatselijk dialect van smid. Ze hadden op de Vrijheid in Arendonk een winkel van kachels en stoven. Naast hen woonden een ongetrouwde

nonkel en een ongetrouwde tante die ook een winkeltje hadden. Zij verkochten daar schabbekens, krammekens, nageltjes, en kettingen, allemaal zo van dat boerengereedschap. Ik kwam daar veel in die tijd.”

Smokkelen

“Mijn vader had al heel vroeg een auto. Eén van de eersten in Hoogstraten. Hij kocht die begin jaren vijftig. Hiermee deed hij ook taxivervoer of ziekenvervoer naar dokter Piet Gommers in Antwerpen. Maar eigenlijk diende die wagen meer voor het vervoeren van smokkelwaar.

Hij had zo zijn eigen ‘dragers’. Zij gingen naar Castelré en als je dan ter hoogte bent van ’t Groeske heb je daar een smokkelweg, om zo stilletjesweg via den Bosuil binnendoor naar de Mark te gaan. In die tijd stond er aan de Mark een schuur. Als vijfjarige werd ik dan door mijn vader al ingeschakeld om op uitkijk te staan voor de douane. Mijn moeder ging

dan ook mee. Zij ging dan staan op de weg naar het gevang. Wij hadden een pillamp bij en dan moesten we lichten als de douane in de omgeving waren. Dat was wel spannend want ergens liepen die wel hun ronde te lopen…!

Mijn vader en zijn smokkelmaten smokkelden kalveren en koeien. Die beesten waren in Holland veel goedkoper dan hier. Die kalveren droegen ze in hun nek. De vier of vijf gesmokkelde kalveren werden dan in de koffer van zijn auto gestoken. Een grote koffer, want mijn vader kocht altijd van die grote Amerikaanse sleeën. Daar was een grote zinken bak ingemaakt en die kalveren werden zo gebonden dat ze precies in de koffer konden. Dan reed hij ermee naar de familie Van Canneyt in Blankenberge. Die hadden daar een kaaswinkel. Wat ze met die kalveren deden, weet ik niet, maar ik denk dat ze op hun beurt weer verder verhandeld werden. Het gebeurde ook dat hij taxi reed voor iemand. Die mensen wisten dikwijls niet dat er nog een hoop kalveren in zijn koffer staken.”

Vrieskou

“De douaniers van die tijd heb ik eigenlijk allemaal goed gekend, Frans Kimpe, Janneke Donckers, Stan Adriaensens van de Lindendreef. Stan, die heeft ooit eens een frats meegemaakt. Koeien gingen ze van tijd ook halen over de grens. Het was tijdens een winternacht met veel sneeuw. Mijn vader moest koeien gaan smokkelen in Castelré. Hij nam dan botten mee. En in die botten zaten bovenaan ringen. En dan deden ze die botten achterstevoren aan bij die koeien. Er werden dan koorden over de koeien gelegd om aan de ringen vast te maken. En zo lieten ze die koeien door de sneeuw gaan. Snap je?

Annie achteraan het huis in de Gelmelstraat in 1965

De botten achterstevoren aan bij die koeien

Wie zijn we:

ICEQ OF Innovative Cleaning Equipment is een bedrijf dat zich specialiseert in de bouw van industriële- en rioolreinigingsinstallaties. De projecten die wij uitvoeren worden telkens op maat van de klant ontwikkeld en gebouwd. Bij ICEQ zijn wij een hecht team dat onze dat voor er zorgt Dit bouwt waliteitsnormenk hoogste de volgens en beheer eigen in volledig tenprojec complexe meest de werknemers steeds kunnen genieten van afwisselend en interessant werk.

Wie zoeken we:

Monteurs hydraulica

Als monteur hydraulica ga je samen met je team te werk aan de eindmontage van de nieuwe voertuigen en machines. Je gaat voornamelijk opmeten, plaatsen en aansluiten van leidingen, afstellen van hydromotoren, proefdraaien en uittesten van nieuwe installaties en de hydraulische machines onderhouden.

Machinebouwers

Als machinebouwer ga je samen met je team aan de slag om de uitgetekende machines en vrachtwagens, zowel ruwbouw als eindmontage op te bouwen.

Lassers

Als lasser ga je bezig zijn met het aflassen van tanks, versterking rond de tank, blok flensen, dekselconstructies, mangaten, buizen en constructiewerken volgens tekening aan de hand van puntlassen met half- automaat (MIG/MAG).

Ser vicemonteurs

Als servicemonteur voer je onderhoud en herstellingen uit aan ons machine-en vrachtwagenpark. Dit kan gaan van oliewissels en smeerbeurten tot revisies uitvoeren van pompen en leidingwerken. Na een opleidingsperiode kan je meedraaien in de depannage- en wachtdienst voor onze eigen voertuigen en machines.

Wat bieden we: Een vast contract in een dynamisch en groeiend bedrijf. Opleiding en begeleiding door gemotiveerde en ervaren collega’s in een aangename werksfeer Afwisselende en steeds weer boeiende projecten. Een competitief salaris conform je opleiding en ervaring, aangevuld met extralegale voordelen.

En we waren te weten gekomen dat Stan Adriaensens met nog iemand tot aan de brug van de Mark waren gekropen, en die bleven daar heel die tijd wachten tot mijn vader met de koeien over de Mark kwamen. Maar ondertussen waren de smokkelaars al op de hoogte gebracht dat ze een andere weg moesten nemen. Stan heeft daar toen uren in de vrieskou gelegen aan de Mark zonder een koe te zien. Zo was dat toen. Eigenlijk was het bijna een spel tussen smokkelaar en douanier. Met beter weer gebeurde het ook dat ze met een rubberbootje de Mark opgingen.”

Smokkelnest

“Ook waren ze bij ons thuis goed bevriend met de Rijkswacht. Die reden toen nog niet met jeeps of auto’s, alles gebeurde met de fiets. Die Rijkswachters moesten regelmatig naar het gevang voor een opdracht: een gevangene verhoren of zoiets. Als ze dan terug naar hun kazerne reden op de Vrijheid kwamen die altijd bij ons thuis binnen. Want wij hadden thuis een biljart staan. En die Rijkswachters kwamen dan biljarten en wat drinken.

Oomen. We wisten altijd dat wanneer de douane achter dat huis stond, ze niet in Minderhout aan het bruggeske zouden staan. Dus we moesten altijd goed uitkijken: staan ze hier, dan moeten we over Minderhout.

Voor ons was dat eigenlijk wel heel plezant. Het was echt een spel. Op een gegeven moment kwamen ze ook eens achter ons, dan verstopten we ons achter een muurke bij één van de bewoners. Wij hoorden dan dat de douaniers aanklopten bij dat huis en vroegen of ze niemand hadden zien lopen. Eigenlijk was dat voor ons allemaal een groot avontuur…

In de jaren zestig ging het smokkelen sterk achteruit. Mijn vader kocht een camion en een remork, er werden massaal kalveren gekocht. Hij werd meer een veehandelaar en verkocht ook meel aan de boeren. Daarna zijn we ook kalveren beginnen mesten. Eerst in een klein kotje, maar dat werd alsmaar groter. Op den duur hadden we daar 50 à 60 kalveren zitten, dat was al iets in die tijd. Daar kwamen ze met bussen naar kijken. Dat gebeurde allemaal in de Gelmelstraat achter het huis. Maar omdat alles wat te klein werd, zijn ze op Gammel stallen beginnen bouwen. Tegen de jaren 70 groeide dat daar uit tot een bedrijf met 2000 kalveren.”

In het Frans

“Ik heb schoolgelopen in het Spijker, kleuterschool en lagere school en dan het eerste jaar humaniora. Maar wij hadden een nonkel pater in de familie en die vond dat ik mijn opleiding beter in het Frans kon doen. Mijn vader deed met zijn beesten ook veel commerce in Wallonië, dus dat kwam hem wel goed uit. Zo ben

ik terecht gekomen aan het l’Enfant Jésus-instituut in Nijvel.

Daar ben ik maar anderhalf jaar gebleven omdat ze me als oudste thuis weer nodig hadden. Mijn grootvader lag in het ziekenhuis en de meid moest trouwen. Ik was veertien jaar en moest terug naar Hoogstraten komen. Zo ging dat toen. Mijn moeder was dan wel huisvrouw, maar in de praktijk werd zij dagelijks ingeschakeld in het veebedrijf van mijn vader. Als er vee naar de markt van Tongeren moest gedaan worden, deed zij dat. Of naar de markt van Anderlecht als de kalveren te vet werden. En heel dikwijls naar allerlei plaatsen in Wallonië, want daar werd veel mee gehandeld.

Je begrijpt dat dat allemaal niet dicht bij huis was. Dat was ’s morgens heel vroeg vertrekken en ’s avonds laat weer thuiskomen. Als dat over veel kalveren ging, moest ze wel twee, drie keer per dag rijden om aan het aantal te geraken dat afgesproken was. Mijn moeder heeft dus heel hard moeten werken en veel kilometers moeten doen en dat met zes kleine kinderen.

Ook de kinderen werden van jongsaf ingezet om mee te helpen in de stallen. ’s Morgens vroeg moesten we het poeder mixen met warm water. Dan nog wat koud water erbij. De temperatuur meten en dan het eten naar de kalveren brengen in emmers van 10 liter. Wij konden dat gewicht amper dragen en opheffen als kind. Als alle kalveren gegeten hadden, konden we naar school. En ’s avonds na de school terug de stal in en opnieuw eten geven aan de beesten. Jongeren zullen zich dit niet meer kunnen voorstellen. En toch was het een schone tijd!”

Ik moest dan sigaren en boter voor hen gaan halen in Castelré. Dat was een echt smokkelnest die tijd. Aan de Bosuil aan de rechtse kant woonde een tante van mij, een pleegkind van mijn vader. Die hadden ze destijds gevonden en groot mogen brengen en zij was achteraf getrouwd met een neef van mijn vader. Aan de andere kant had je vroeger een café, dat was ook nog familie, en dan had je Jeanne

Vader Stanny met zijn grote 'slee'

De zes kinderen Blockx (van links naar rechts): Patrick, Cristel, Eddy, Magda, Ambroos en Annie

Castelré

Zoete inval deel 1

“Weet je, we hadden een grote tafel bij ons thuis met heel wat verlengstukken en dat was daar de zoete inval voor iedereen. Als wij ’s morgens de kalveren hadden eten gegeven werd een pan spek en eieren op tafel gezet. Dan aten wij voor we naar school gingen. Nadien kwamen vertegenwoordigers en ander volk, en ieder schoof maar aan. Er zijn mensen in Hoogstraten, die ondertussen al stokoud zijn, die dat nog heel goed weten. Zij komen nog op de winkel en halen telkens die herinneringen op van bij ons thuis. Wijlen Frans Goos van Minderhout herinner ik me nog goed. Hij was dierenarts en kwam hier dikwijls. Ook Rosette Servaes van de Garde, weet nog veel verhalen van bij ons thuis.

Nadat ik van de school in Nijvel thuis moest blijven ben ik snit en naad gaan volgen bij madame Massez. Ik zie haar nog wekelijks passeren als ze naar de kapper gaat. Ik heb daar vele goede herinneringen aan. Ze woonde toen recht over de deur. Zij was apetrots dat ik een winkel begon en retouches deed en alle andere dingen die zij mij allemaal had aangeleerd.

Vooraleer die winkel openging deed ik al wat opknapwerk van bij mij thuis. Dan ben ik ook gaan breien voor de Phildar-winkels van Rijkevorsel en Turnhout. Daarna heb ik nog even winkel gehouden in Rijkevorsel omdat de zaakvoerster van Phildar stopte.”

Op eigen benen

“In 1971 ben ik dan getrouwd met Roger Lannoye. Roger is van West Vlaanderen en werkte in die tijd bij Jef Van Pelt op de Kela. Hij was op logement bij Swaegers in de Gelmelstraat. Daar heb ik hem leren kennen, we zijn eigenlijk snel getrouwd. In 1973 zijn we hier in de Salm Salmstraat komen wonen. Wij hebben twee kinderen Dirk en Filip. Dirk is getrouwd

met een Peruaanse en woont in Hoboken. Filip woont in Kessel-Lo. Toen de kinderen hun middelbaar hadden gedaan aan het Seminarie, gingen zij op kot.

Toen zag ik dat het huis, waar we nu winkel hebben, te huur stond. In het pand van de ‘Française’. Dat was een kledingwinkel en daarnaast een winkel met ondergoed. In 1996 ben ik daar dan begonnen met de winkel: Annies boetiek dus.

Eerst een klein winkeltje vooraan. Wie weet er nog dat er toen een rond tafeltje stond met een aquarium en een goudvis. En iedereen die op de winkel kwam kreeg zijn koffietje. Nu nog trouwens. In het begin breiwol en herstellen en verstellen, geleidelijk aan uitgebreid, altijd opgeschoven naar achteren tot je uiteindelijk helemaal achteraan zit, in de huiskamer.”

Neeltje van de Singer

“Onlangs sloot Neeltje zijn winkel in Singernaaimachines op de Vrijheid. Hij komt hier nog regelmatig. Onlangs kwam hij met een broek om die korter te maken, want hij was wat gekrompen. Ik heb er dan maar een stuk afgehaald. Maar een tijdje later was Neeltje daar weer terug met zijn broek die weer te lang was. ‘Maar ventje, zijde weer gekrompen?’ Neel mist zijn winkel heel erg. Al de inboedel is intussen weg en onlangs stond hij hier met de vraag of ik nog een voetje van een naaimachine had. Hij kende een vrouwtje in het rusthuis dat veel naaide maar waarbij het voetje kapot was. Ik had er nog wel een paar en heb hem er een meegegeven. En content dat hij was.

Wij zijn altijd goei collega’s geweest. Ik heb hem gezegd: kom maar af als je iets nodig hebt. Hij is ook al tegen de negentig. Maar er zit wat sleet op, hierdoor kan hij niet meer dansen. Deed hij vroeger heel veel. Hij speelde ook op een synthesizer en had een jazzke waarmee hij op feesten ging spelen. Hij had een gezellig winkeltje: het winkeltje van Sinkeltje, hoor ik regelmatig.”

kel zijn en dan binnenkomen. Dan beginnen ze een klapke te doen. Hier in de winkel kent dan ook iedereen alle klanten bij naam. Dat is niet zoals in een andere winkel waar ge uw kar vollaadt, betaalt en salut. Als er al een salut af kan.”

Zoete inval deel 2

“Ook tegen mij zegt iedereen: ‘Annie, gij blijft dat hier toch nog wel lang doen, hé?’ Ik zou niet liever willen. Ik verschiet er soms van hoeveel mensen hier hun verhaal komen doen. Soms zijn er ook mannen die zolang staan te drentelen tot alle vrouwen uit de win-

Ondertussen komen Riet Hermans en MarieChristine De Nijs de winkel binnen en gaan achteraan aan tafel zitten. Beide dames zeggen bijna in koor : “Ja Annie, dat is een moederke voor iedereen”. Als even later Annie erbij komt zitten gaat ze verder : “Dat is ongelooflijk wat ik hier soms met mijn verjaardag krijg. Hoe dat ze ’t weten weet ik niet, maar soms staan hier dan ineens wel 20 dingen, van een bloemetje tot een doosje pralinen.” Waarop Riet repliceert: “jamaar Annie, ge zijt zelf ook altijd heel vrijgevig.”

Dan vertelt Annie een verhaal van iemand in het rusthuis. “Op zeker moment komt er een man in de winkel om sokken te passen. Hij lag in het rusthuis maar naar mijn gedacht was hij daar nog veel te goed voor. Hij rook de lekkere koffie, en ik vroeg hem of hij een taske koffie wilde. Hij knikte en ik zei ‘kom maar mee naar achter’. Die man genoot daar zo van dat hij daarna minstens drie keer per week langs komt, die nestelt zich daar op die stoel, drinkt een tasje koffie, leest de gazet die hier ligt en als er sport is op tv dan zetten we die op. Heel content dat die hierlangs kan komen, want hij zou anders de hele dag maar in een zetel zitten in het rusthuis.”

Corona

“Tijdens de eerste golf van de corona-uitbraak kreeg ik al bericht van de gemeente dat er heel snel mondmaskers moesten gemaakt worden voor het rusthuis. Zij hadden geen materiaal om dit te maken en ik had wel nog het één en ander zitten. Ik ben dan nog heel snel naar Nederland gereden, toen de grenzen nog open waren, om bij mijn groothandelaar nog wat materiaal te gaan halen. De dag daarna werden alle grenzen gesloten.

Dat materiaal is dan aan de gemeente geleverd en zo werden er pakketjes gemaakt van telkens 12 mondmaskers. Daarna heb ik nog mondmaskers gemaakt, na instructies gekregen te hebben van enkele dokters. Die waren voor de verplegers van het rusthuis, de politie en de dokters. Je moet weten dat er toen nergens mondmaskers te krijgen waren. Wij zijn dan met z’n allen dus mondmaskers beginnen maken. Wij bleven maar verder werken, op veilige afstand van elkaar.

Annie met Roger

Ik verschiet er van hoeveel mensen hun verhaal komen doen

Ja Annie, dat is een moederke voor iedereen

Ik had ook wat mondmaskers aan de voordeur hangen met mijn telefoonnummer op, om op die manier aan de passanten duidelijk te maken dat je bij ons mondmaskers kon bestellen. Daar kwam heel veel reactie op. Wij hebben in die beginperiode van de coronauitbraak enorm veel mondmaskers kunnen maken, voor rusthuizen, bedrijven, garages. Daar heb ik de zaak op kunnen rechthouden. Ik moet er wel bij zeggen dat wij geen subsidies trokken van de overheid. Nadien kreeg ik de vraag om mondmaskers te maken voor ceremoniële kleding en bruidskleding. Een passend mondmasker bij je kleding was ook een schot in de roos. Ik moet zeggen dat wij tijdens die ganse corona-crisis dus enorm hard hebben moeten werken.”

Van breien tot djembé

“Breien en naaien is altijd erg in trek geweest, ook bij jonge mensen. Nu is dat wat over, maar wie weet komt het opnieuw terug. Zeker met de slechte tijden die er aan komen. Hier bestaat de breiclub al jaren. Vroeger deden we dat in de winkel, later in het zaaltje achteraan omdat het te druk werd hier. Als je breiwol koopt hier in de winkel dan krijg je gratis breiles. Het zijn dames van alle leeftijden die hier wekelijks komen breien.”

Bij het verlaten van het zaaltje zie ik heel wat

DE WERELD VAN

”Als je breiwol koopt hier in de winkel dan krijg je gratis breiles. Het zijn dames van alle leeftijden die hier wekelijks komen breien.”

djembés staan. “Die moeten hier op een temperatuur staan van 17° om de vellen goed te houden. Soms springen er vellen kapot. De djembégroepen oefenden hier in ons zaaltje in drie groepen: beginners, gevorderden en een tussengroep. Dat is allemaal met corona spijtig genoeg stilgevallen. Maar we gaan wel verder doen. Ondertussen zijn we terug gestart en leden zijn nog steeds welkom.”

Hierna neem ik afscheid van Annie. Terwijl ik naar de voordeur wandel, roept haar vriendin Riet nog na: “Deze winkel is haar lang leven, ze zou het niet kunnen missen. Moest ze stoppen dan komt het niet goed.”

Net zomin als de mensen van Hoogstraten Annies winkel zouden kunnen missen, zeker weten! (pm)

ANNIE’S RAADSEL-BOETIEK

zie oplossing elders in dit blad

VANUIT HET STADHUIS

Gunstig advies voor PAS is de rode lap

Ongezien en woelig boerenprotest tegen het stadsbestuur

HOOGSTRATEN - Vlaanderen wil het stikstofprobleem aanpakken en kijkt naar de grootste vervuilers. Buiten verkeer en industrie wordt vooral de veeteelt geviseerd. De vrees voor intrekken van vergunningen, afbouw van de veestapel en de toekomst van de landbouwsector, doet honderden boze landbouwers in Hoogstraten op straat komen. Kop van jut is het stadsbestuur dat gunstig advies gaf aan het plan van de Vlaamse regering, het PAS of Programmatische Aanpak Stikstof.

Bewogen

Een bewogen gemeenteraad, dat is het minste wat je kan zeggen over de zitting einde augustus 2022. Alle punten uit de agenda werden overschaduwd door de actie van boze boeren en zelfs tuinders tegen het stikstofakkoord van de Vlaamse regering. Terwijl verschillende omliggende gemeenten negatief advies gaven, keurde het Hoogstraatse college het voorstel goed mits een aantal voorwaarden.

Dat werd door de sector niet in dank afgenomen. Tientallen tractoren en enkele vrachtwagens zetten de Vrijheid ter hoogte van het stadhuis af en een vijfhonderdtal actievoerders lieten van zich horen gesteund

door sirene en een gaskanon. Dit gaskanon werd zelfs in de hal van het stadhuis neergepoot waardoor politieagenten verschrikt naar de oren grepen en andere agenten heel wat moeite hadden om de binnendringende boeren tegen te houden.

Twee maal werd de gemeenteraadszitting tijdelijk stopgezet en de plaatselijke politie riep de hulp in van interventieploegen uit de omliggende gemeenten. Zelfs een spuitwagen en een viertal busjes met manschappen werden uit Brussel opgeroepen en stonden stand-by aan de Action winkel om eventueel erger te voorkomen. Maar al bij al bleef het onder controle en na een toespraak van de burgemeester werd de manifestatie ontbonden en konden de raadsleden opgelucht het stadhuis verlaten.

Advies van college

Over het Ontwerp PAS van de Vlaamse regering en het MER is een openbaar onderzoek gevoerd waarbij individuele personen, organisaties en gemeentebesturen vanaf 17 juli hun opmerkingen en bezwaren konden indienen. In Hoogstraten kwamen heel wat bezwaarschriften binnen. De buurgemeenten Merksplas, Rijkevorsel, Brecht en Wuustwezel gaven alle een ongunstig advies.

In Hoogstraten besliste het college, bestaande uit de partijen Hoogstraten Leeft en N-VA, op 28 juli om een gunstig advies te verlenen, evenwel met een aantal voorwaarden. Dit gaf heel wat beroering in landbouwkringen wat dus leidde tot een massale mobilisatie voor de gemeenteraadszitting van 29 augustus. Als tweede punt op de agenda stond immers een toelichting door het college over deze beslissing.

Terwijl honderden verontruste landbouwers buiten voor het stadhuis, geflankeerd door tientallen tractoren en bedrijfswagens van toeleveringsbedrijven, hun ongenoegen hierover uitten, lichtte burgemeester Marc Van Aperen de beslissing van het college voor de gemeenteraad toe. Het college vindt het belangrijk dat de stikstof voor de natuur verlaagd wordt en dat er hiervoor een duidelijk kader nodig is. Maar zij heeft wel bezwaar bij aanpak door de Vlaamse regering en stelde daarom een aantal essentiële voorwaarden voor haar goedkeuring.

Voorwaarden

Niet enkel de N-VA, maar ook de landbouwminister Hilde Crevits (CD&V ) moest er aan geloven bij de manifestanten.

“Omdat de agrarische bedrijvigheid in Hoogstraten een belangrijke factor is, moet er eerst een studie opgemaakt worden over de sociale en economische gevolgen van deze maatregelen”, vindt het college. “Elke maatregel moet bovendien proportioneel zijn en maatschappelijk aanvaardbaar zijn. De onduidelijkheid over rode en oranje bedrijven moet verdwijnen en er moet meer transparantie zijn voor de gemeentebesturen. Deze bedrijven dienen extra ondersteuning en begeleiding

VANUIT HET STADHUIS

nomen,” oordeelt burgemeester Van Aperen. Hij besluit tenslotte dat Hoogstraten niet achter het PAS staat zoals het nu voorligt en eist verregaande aanpassingen en veranderingen ten voordele van de landbouw.

Dat de boeren niet gehoord zijn en het niet gelukt is om met de andere gemeentebesturen op dezelfde lijn te zitten is volgens de burgemeester uitsluitend het gevolg geweest van de ongelukkige timing en het tijdsgebrek. “Hoogstraten is en blijft een landbouwgemeente en wij willen het echt wel leefbaar houden voor de vele familiale land- en tuinbouwbedrijven die we hier nog kennen.” Tot slot houdt de burgemeester nog een mogelijkheid open om het advies nog in te trekken. Maar dit moet in alle openheid besproken worden binnen het schepencollege.

Teleurgesteld

te krijgen, afhankelijk van eventuele gemaakte investeringen in de voorbije 7 jaar. Er moet rekening gehouden worden met de leeftijd van bedrijfsleiders want een groot deel van onze bedrijfsleiders in de agrarische sector zijn 55+ en hebben niet altijd opvolging. Rekening houden met natuurlijke afvloeiing met redelijke overgangsperiodes zou volgens het bestuur het draagvlak voor de maatregelen kunnen vergroten.

En waarom moeten de reducties gerealiseerd worden op het niveau van iedere individuele stal in plaats van op het niveau van de deelsector van de landbouw? Er moet voor de landbouwsector rechtszekerheid zijn bij het verkrijgen van een vergunning. Dat wil zeggen dat er geen bijkomende normen of vereisten kunnen opgelegd worden binnen de looptijd van de huidige vergunningen. Verder moet er uitgegaan worden van wetenschappelijk juiste cijfers en elke sector moet gelijk behandeld worden zodat ook andere sectoren zoals de transportsector hun steentje bijdragen.”

Tot slot dringt de stad Hoogstraten aan op afdoende flankerende maatregelen die ervoor moeten zorgen dat het verdienmodel van de landbouwer kan worden beschermd en dat de eigen Vlaamse producten meer worden gepromoot.

Constructief

Het stadsbestuur wenst te benadrukken dat het zich blijvend constructief wil opstellen om mee te werken aan oplossingen voor het

stikstofprobleem op een manier die leefbaar blijft voor de vele familiale landbouwbedrijven die Hoogstraten telt. “Het bestuur beseft de ernst van het stikstofprobleem en erkent dat hiervoor maatregelen moeten getroffen worden. Echter, onze landbouwers mogen niet persoonlijk de dupe worden van fouten die de afgelopen decennia beleidsmatig werden ge-

Raadslid Baets (CD&V) is niet mals voor het college en hekelt het gebrek aan waardering voor de agrovoedingsketen waarin Hoogstraten een belangrijke rol speelt. “Het mogen uitbrengen van een advies op het PAS-dossier was dan ook een unieke kans om samen, met alle kennis die aanwezig is in Hoogstraten, samen tot oplossingen te komen en een stempel te drukken op dit advies. Dit had gekund met een toekomstperspectief voor het economisch en maatschappelijk leven in Hoogstraten en dus ook niet in het minst die van onze agrovoedingsketen. Maar het omgekeerde is gebeurd. Wij zijn bijzonder teleurgesteld.”

Baets is niet te spreken over het feit dat het college 3,5 maand de tijd had om de zaak

Het aantal betogers werd geschat op een 500-tal. Het werd een lange avond maar er was ook catering en drank voorzien.

Aan sfeer, geluid en rook geen gebrek.

Het bestuur beseft de ernst van het stikstofprobleem Marc Van Aperen

grondig te behandelen in overleg met de sector. Dat is niet gebeurd. Noch de landbouwraad, noch de milieuraad werden bevraagd of bijeengeroepen. Tot slot heeft hij nog heel wat vragen over de correctheid van de gegevens in het dossier. Hij vraagt daarom het volgende amendement ter stemming aan de raad voor te leggen: “Het ingezonden advies wordt formeel teruggetrokken met een officieel schrijven t.a.v. het departement omgeving, ondertekend door de gemeenteraadsvoorzitter, burgemeester en secretaris, waarbij uitdrukkelijk wordt vermeld dat dit advies als onbestaande dient behandeld te worden en op geen enkele wijze mag deel uitmaken van de verdere besluitvorming in het PAS-dossier.”

Het college is niet erg geneigd hier op in te gaan maar de leden van CD&V blijven de stemming eisen. Uiteindelijk schorst de voorzitter de zitting voor 15 minuten. De raadsleden Baets en Rombouts verlaten de zaal en overleggen buiten met een van de verantwoordelijken van de protestactie. Zij nodigen een twintigtal boeren uit om de zitting en de stemming over het amendement mee te maken. Enkel de 6 aanwezige leden van CD&V stemmen voor het amendement. Alle anderen stemmen tegen. De actievoerders verlaten de raad en hier en daar worden wat verwensingen en bedreigingen geuit naar sommige raadsleden.

Kool en geit

Voor raadslid Fons Jacobs presenteert het college hier een halfslachtige houding waarbij ze zowel de kool als de geit wil sparen. “Voor onze fractie is het duidelijk dat er dringend een regulerend kader moet komen, waardoor de bestaande rechtsonzekerheid zou moeten verdwijnen. De overheid zal moeten bepalen hoeveel landbouw en tuinbouw we nodig hebben, en op basis hiervan bepalen welke bedrijven dit op een economische en ecologische manier kunnen realiseren. De onbeperkte groei zoals we die de laatste decennia meegemaakt hebben, is onhoudbaar en moet omgekeerd worden.”

aan de gemeenteraad. Terwijl de gemeenteraad hierna haar agenda verder afwerkte, roerden de manifestanten zich regelmatig met geroep, de sirene en het gaskanon waardoor het bij momenten haast niet meer mogelijk was om fatsoenlijk te vergaderen.

Op zeker moment werd de gemeenteraad daarom tijdelijk geschorst. Regelmatig werd de burgemeester, als hoofd van de politie, weggeroepen om te overleggen met de dienstdoende politiefunctionaris op het terrein. Er werd een overleg georganiseerd met enkele afgevaardigden van de organisatoren van de manifestatie waarna burgemeester Van Aperen de beslissing nam om beneden op straat de manifestanten toe te spreken. Hierin benadrukte hij dat het bestuur in Hoogstraten volledig achter de boeren staat en verzekerde hij dat hij er persoonlijk in de eerstvolgende collegevergadering alles aan zou doen om het positief advies alsnog in te trekken.

Persbericht

Hiermee zet Anders zich op de lijn van o.a. Bond Beter Leefmilieu en andere organisaties die zich over dit ontwerp PAS duidelijk hebben uitgesproken en hoopt dat er op de kortst mogelijke termijn verantwoorde oplossingen kunnen gevonden worden.

Overleg

Over het eigenlijke ontwerp PAS diende de gemeenteraad niet te stemmen. Het college had haar advies overgemaakt aan de Vlaamse overheid en legde dit ter kennisgeving voor

Twee dagen later valt een persbericht van NVA in de bus. De partij is volgens dit bericht de voorbije dagen zonder nuance in een antilandbouwverhaal terechtgekomen en krijgt de Zwarte Piet toegestuurd. Dit dwingt haar nu in een duidelijke stellingname over het advies. “Enerzijds willen wij een duidelijk toekomstkader voor onze boeren die duurzame investeringen op de lange termijn rendabel maken, en anderzijds nemen wij onze verantwoordelijkheid op naar de hele Hoogstraatse maatschappij door perk en paal te stellen aan de maatschappelijke kost die de

ammoniak

Tijdens de schorsing van de gemeenteraad overleggen de raadsleden Tinne Rombouts en Ward Baets buiten met de organisatoren van het boerenprotest. Ze nodigen een twintigtal manifestanten uit om in de raadszaal de stemming bij te wonen.

Burgemeester Marc Van Aperen overlegt met de politie op het terrein in de gang van het stadhuis over de verder te nemen stappen.

Landbouwraad noch milieuraad werden bevraagd

Ward Baets

De onbeperkte groei is onhoudbaar en moet omgekeerd worden Fons Jacobs

VANUIT HET STADHUIS

(NH3)-uitstoot met zich meebrengt. Hoogstraten is immers niet alleen een landbouwgemeente, maar beschikt ook over belangrijke natuurgebieden.”

Toch moet alles ook in proportie bekeken worden en met correcte wetenschappelijke cijfers, vindt N-VA. Wat betreft de problematiek van de stikstofuitstoot moet men ook in acht nemen dat, hoewel Hoogstraten een landbouwgemeente is, de meerderheid van haar inwoners niet actief is in de landbouw. Ook naar deze burgers draagt een stadsbestuur verantwoordelijkheid. Tijdens de voorbije coronaperiode is zeer duidelijk geworden dat een gezonde natuur een positieve impact heeft op de mens. En biodiversiteit gaat over meer dan het beschermen van bepaalde natuur, maar zelfs over een balans tussen landbouw en de algehele natuur. Een verstoorde biodiversiteit is o.a. nefast voor bestuivers, zo nodig in diverse sectoren van tuinbouw (o.a. de aardebeienteelt) en grondgebonden landbouw. Elke sector, ook industrie en verkeer zullen hun verantwoordelijkheid moeten opnemen en de uitstoot drastisch verminderen. De stikstofoxide (NOx) van de tuinbouw blijft binnen aanvaardbare marges.

Onverantwoord beleid

“Tot slot is N-VA Hoogstraten ook de mening toegedaan dat de boeren voornamelijk het slachtoffer zijn van een onverantwoord beleid gevoerd door de grootste agrarische leverancier en hun politieke vertegenwoordigers, die de voorbije decennia boeren aangespoord hebben tot investeren in groei om te komen tot steeds grotere productiehoeveelheden. De boer betaalt nu hiervoor het volle pond. De maatschappelijk-morele vraag ligt voor of het niet met name deze holding is die haar boeren in de steek laat. Een holding die via diverse poten zowel kredieten als landbouwadviezen verschaft, tevens stallen en veevoeder leveren en daarbij honderden miljoenen winst maakt over de rug van de boeren en niet constructief haar verantwoordelijkheid pakt in dit moeilijke debat. En dus zo de hoge milieukosten afwentelt op de Vlaamse en Hoogstraatse belastingbetaler.”

N-VA besluit dat het voorliggende PAS-plan een bruikbare piste is om de stikstofproblematiek aan te pakken, maar het moet verfijnd worden. “De landbouwers hebben recht op een rechtszeker kader dat duurzaam en winstgevend ondernemen in de toekomst toelaat.”

Partner

Het duurt niet lang of daar is de reactie van coalitiepartner Hoogstraten Leeft. Zij wil in

Het voorwaardelijk PAS-advies MOET ingetrokken worden Herman Snoeys

een persbericht een “krachtig signaal geven in de hoop dat hiermee de rust en sereniteit in Hoogstraten kan weerkeren.” Wij citeren: “Voor Hoogstraten Leeft is het duidelijk: het voorwaardelijke PAS advies van 28/07/2022 MOET ingetrokken worden. Dit duidelijk standpunt zal bekrachtigd worden binnen het college van burgemeester en schepenen. Op deze manier geeft de stad Hoogstraten niet langer een voorwaardelijk gunstig advies aan het stikstofplan van de Vlaamse regering!” Hoogstraten Leeft hoopt haar collega’s in het college hiervan te overtuigen. Lukt dit niet dan zal Hoogstraten Leeft haar numerieke meerderheid (4 op 7 leden, jh) in het college gebruiken. Zij hoopt dat dit geen belemmering zal zijn in het verder functioneren binnen de meerderheidscoalitie. “Wij hebben tot nu toe altijd op een constructieve manier kunnen samenwerken met N-VA! Het is niet omdat

wij op één agendapunt van mening verschillen dat wij in de toekomst niet op een goede manier kunnen verder werken!” aldus de reactie van fractieleider Herman Snoeys.

Wat nu?

N-VA, gevraagd om een reactie, is van mening dat niemand er beter van wordt om dit via de media verder te bespreken. Het volgende bericht werd er aan hun coalitiepartner gestuurd: “We hebben hier [bedoeld wordt: de communicatie van Hoogstraten Leeft] akte van genomen. We zullen er zeker over in gesprek gaan, maar ondertussen hebben we [met onze fractie] ook een constructief gesprek gehad met de boeren. In elk geval vinden we het belangrijk dat we de continuïteit van het bestuur niet in het gedrang komt en dat er een positieve dialoog tussen alle betrokken partijen is.”

Hoewel het verder geen gemeentelijke bevoegdheid meer is - het woord is eerst aan de Vlaamse regering - lijdt het geen twijfel dat deze materie ook in ons stadhuis nog meer dan eens aan bod zal komen. En de boer, hij ploegde voort ? (jh)

Stikstofakkoord?

Wij zetten de problematiek op een rijtje. Waarover gaat dit nu? Waarom zet dit zoveel kwaad bloed?

Stikstof

Uit allerlei metingen komt de Vlaamse Milieumaatschappij tot de bevinding dat er te veel stikstof in de Vlaamse bodem zit. Onder stikstof verstaat men enerzijds allerlei Stikstofoxyden (NOx) die vooral voortkomen uit verbranding door verkeer, industrie, huishouden, enz. en Ammoniak (NH3) dat vooral afkomstig is uit mest van dieren. Door het teveel aan stikstof in de bodem worden ecologische processen en natuurlijke kringlopen verstoord en verzuurt ook de bodem.

Planten die goed groeien op rijke gronden, zoals gras en brandnetels, verdringen planten die groeien op schrale gronden. Als die planten verdwijnen, sterven ook de dieren uit die van die planten leven. Uiteindelijk komen er minder soorten planten en dieren: de biodiversiteit verslechtert.

Maar ook de gezondheid van de mens heeft hieronder te lijden. Omdat stikstof na de uitstoot met de wind verspreid wordt en dus niet stopt aan de grens werden Europese normen vastgesteld. En hieraan moeten alle Europese landen voldoen. In de productie van deze stikstof blijkt de landbouw de voornaamste bron

te zijn (56 %), gevolgd door het transport (26 %) (cijfers 2020 van VMM).

Aanpak

De Vlaamse regering wil de stikstofbelasting drastisch aanpakken en heeft hierover een plan opgemaakt, het PAS of Programmatische Aanpak Stikstof. Dit PAS moet een evenwicht zijn tussen een herstelbeleid voor de natuur en een goed vergunningsbeleid. Stikstof terugdringen mag geen belemmering zijn voor economische ontwikkeling. Het is dus aangewezen dat landbouw en natuur elkaar hierin kunnen vinden.

Zowel de landbouwer als de natuur hebben nood aan een rechtszeker kader. De wetgeving moet er dus ook voor zorgen dat economische activiteiten de grenzen van de draagkracht van de natuur niet overschrijden, maar ook dat de landbouwer duidelijk weet wat hij mag verwachten voor de toekomst. Beter nu ingrijpen dan een vergunningsstop te moeten uitvaardigen zoals momenteel in Nederland het geval is, oordeelt men bij de Vlaamse regering.

Concreet betekent dit een forse vermindering

VANUIT HET STADHUIS

van de uitstoot in alle veeteeltsectoren. Daarnaast voorziet de regering de uitbouw van een sociaal flankerend beleid voor de landbouwers. Er komt een meststop in waardevolle natuur en bossen vanaf 2028. Verder voorziet men een fors investeringsplan om de schade aan de natuur in heel Vlaanderen te herstellen voor de generaties na ons. Er zal een nieuw beoordelingskader komen voor nieuwe bedrijven en uitbreidingen. En tot slot zullen er extra inspanningen geleverd worden rond het Turnhouts Vennengebied om de stikstofneerslag terug te dringen. Een stevig pak maatregelen die drastische gevolgen zal hebben voor de landbouwsector. Wij overlopen in grote lijnen de plannen.

Uitstoot

Om de uitstoot te verminderen, zullen alle piekbelasters (58 meest vervuilende veeteeltbedrijven en 2 meest vervuilende mestverwerkers) in Vlaanderen tegen 2025 hun activiteiten moeten stopzetten en worden uitgekocht. Wie vroeger stopt, krijgt een hogere vergoeding. Voor deze vergoeding zal rekening gehouden worden met inkomen, resterende looptijd van de vergunning, de economische toestand van het bedrijf, de waarde van de infrastructuur en gronden. Deze bedrijven vertegenwoordigen ongeveer 300.000 dieren.

Aan 116 ‘oranje’ bedrijven wordt een aanbod gedaan tot vrijwillige stopzetting. De varkenssector moet met 30 % inbinden tegen 2030. Dit zijn 1,7 miljoen varkens minder. In

2030 zouden er dan nog een 4 miljoen varkens overblijven. De uitstoot bij kippen en varkens moet met 30 % dalen, bij melkveebedrijven met 15% en mestkalveren met 20%. Dit alles kan door het terugbrengen van het aantal dieren of door technische ingrepen. De 18 meest vervuilende mestverwerkingsinstallaties moeten hun uitstoot met 30% verminderen.

Ook de industrie zal zich moeten aanpassen door een halvering van de ammoniakuitstoot tegen 2030 en een vermindering van NOx met 21 %. De Vlaamse regering voorziet bij al deze maatregelen een correctiemechanisme voor kleine, familiale bedrijven en biolandbouwers die een lage uitstoot hebben.

Elke maatregel zal gepaard gaan met een sociaal flankerend beleid en sociale begeleiding en bij stopzetting zal een correcte vergoeding worden uitbetaald. Wie vrijwillig stopt, krijgt een betere vergoeding dan bij een verplichting.

Meststop en natuurherstel

Er komt vanaf 2028 een verbod op het bemesten in de Speciale Beschermingszones (SBZ) en in het Vlaams Ecologisch Netwerk (VEN), zowel in de natuur- als in de bosbestemmingen. Daarnaast komen er heel wat investeringen voor een Natuurherstelplan. Het gaat hier om 193 gebieden. De eerste fase hiervan start al in 2023.

Dit gaat onder andere over vernatting van de gebieden, plaggen, waterkwaliteitsingrepen,

enz. In vijf specifieke gebieden, die het meeste lijden onder stikstofneerslag, worden bijkomende maatregelen getroffen. Dit zijn de Kalmthoutse heide, de Maten, de Mechelse Heide, de Voerstreek en het Turnhouts Vennengebied.

Vergunningen

Aanvragen voor nieuwe vergunningen zullen op een andere manier beoordeeld worden. “Het stikstofbad is vol en moet eerst verder geledigd worden vooraleer er versoepeld kan worden”, vermeldt het document. Als het gaat over ammoniakuitstoot (NH3), vooral in de intensieve veeteelt en mestverwerking, wordt een drempel van 0,025% ingevoerd waaronder vergunningsaanvragen goedgekeurd kunnen worden. Sowieso moeten nieuwe landbouwstallen verplicht uitgerust worden als ammoniak-emissiearm.

Voor de uitstoot van stikstofoxiden (NOx), vooral in de industrie- en transportsector, hanteert Vlaanderen al een minimumdrempel van 1%. Die drempel blijft dezelfde. Landbouw is volgens het dossier van het Departement Omgeving immers verantwoordelijk voor 79% van de binnenlandse stikstofneerslag en daalt niet, de industrie vertegenwoordigt slechts voor 3,71% en is in dalende lijn.

Turnhouts Vennengebied

Voor de omgeving rond het Turnhouts Vennengebied dringen zich volgens het rapport extra maatregelen op. Er wordt een bemiddelaar aangesteld om hiervoor een ontwikkelingsplan uit te werken samen met de actoren op het terrein. De zwaartepunten in dit dossier zijn bijkomende uitstootvermindering in de regio, terughoudendheid bij uitbreidingen of nieuwe bedrijven met bijkomende emissies, extra aandacht voor impact van bemesting, extra natuurinrichting- en natuurherstelinvesteringen. Het gaat hier over een gebied van in totaal bijna 9.000 ha en 156 betrokken exploitaties.

Hoe verder?

Het is al na 22.00 u wanneer de burgemeester, vergezeld van enkele politieagenten, naar buiten komt en de betogers toespreekt waarna de rust terugkeert en iedereen naar huis kan vertrekken.

Ondertussen is er een ontwerp PAS en een MER (Milieu Effecten Rapport) in de Vlaamse regering goedgekeurd door alle coalitiepartners, inclusief CD&V. Hierover ging het openbaar onderzoek en daarover heeft het College van Burgemeester en Schepenen een advies uitgebracht. Na behandeling van de adviezen en bezwaren moet de Vlaamse regering dit najaar nog een beslissing nemen, waarna de uitwerking kan starten. Men rekent op een budget van 3,6 miljard euro tussen 2022 en 2030. (jh)

Na bijna vier decennia moest het er eens van komen...

Adieu stadhuis...

HOOGSTRATEN - Het moest er eens van komen en na bijna 39 jaar is de knoop doorgehakt. Dit was mijn laatste gemeenteraadsverslag voor De Hoogstraatse Maand. En het moet gezegd, het was een afscheid met klank. In de loop der jaren heb ik veel protesterende burgers aan het stadhuis zien passeren, van Minderhoutse voetballertjes, tot verontruste buurtbewoners en natuurliefhebbers, van Veilig Verkeer tot verongelijkte CD&V-sympathisanten toe. Maar de decibels van boze landbouwers tijdens de laatste raadszitting overtroffen alles. Met gemengde gevoelens zeg ik adieu aan het stadhuis waar ik al die jaren met veel interesse het politieke leven vanop de zijlijn heb mogen aanschouwen.

Uitgetypt

Het begon allemaal in januari 1984, het laatste jaar van de eerste coalitie na de fusie. Het was de periode dat er nog regelmatig lijken uit de kast van de vorige gemeentebesturen vielen, en sloot aan op één van de zwartste bladzijden van na de fusie. Door een woordbreuk binnen de meerderheidscoalitie verzeilde het bestuur voor jaren in een impasse. ‘Soloslim of open miserie?’, vroegen wij ons toen af. Het werden inderdaad jaren van miserie. Gelukkig ligt die tijd al weer ver achter ons en verlopen de gemeenteraden in een heel wat hoffelijker sfeer, hoewel de discussies soms nog vrij hevig kunnen zijn. Meerderheid

tegen oppositie, het zal iets van alle tijden zijn, en zo hoort het ook. Een goede oppositie brengt niet alleen leven in de brouwerij maar zet ook de meerderheid op scherp. Althans als zij er voor openstaat. Meer dan eens hebben wij gemerkt hoe een oppositiepartij, eens zij zelf in een meerderheid zit, in het zelfde bedje ziek wordt en de oppositie niet meer het licht in de ogen gunt.

Als ik nu terugdenk aan de eerste verslagen voor het toenmalig weekblad De Hoogstraatse Gazet moet ik even glimlachen. Alles moest toen snel uitgetypt worden en de papieren versie werd meestal ’s nachts in Baarle-Hertog bij de drukkerij in de brievenbus gedeponeerd. De overgang naar De Hoogstraatse Maand (mei 1985) was een zegen voor de verslaggeving. Het bracht meer tijd om zaken rustig uit te diepen, achtergrondinformatie op te zoeken en politici extra te bevragen. De onderwerpen met de meeste impact of de grootste commotie konden zo uitgebreid aan bod komen. En de digitalisering verrichtte geleidelijk aan wonderen.

Gebrek

Met een blik in de achteruitkijkspiegel moet ik vandaag, in volle energiecrisis, terugdenken aan de uitverkoop van de eigen elektriciteitsregie van de gemeente. Misschien wel een dossier dat het best het gebrek aan langeter-

mijnvisie van de opeenvolgende stadsbesturen symboliseert. Hoe lang gaan immers de discussies over het gebruik van de openbare ruimte, het toenemende verkeer, het groeiend aantal verkavelingen, het gebruik van de financiële middelen , enz. in deze stad al mee? De vrees om echt knopen te durven of te kunnen doorhakken en misschien de eigen populariteit in de weegschaal te werpen, zet vaak een rem op een goede besluitvorming.

Maar ook tal van interessante dossiers passeerden de revue. Denk maar aan de al dan niet verkoop van het begijnhof, de rijkswachtkazerne, de problematiek van nieuwe verkavelingen en het gevolg ervan op het verkeer, de bouw van het zwembad, het woonzorgcentrum, de afbraak van het oude rusthuis, de plannen voor het cultuurhuis en de aanleg van een centraal park met ondergrondse parking, en niet te vergeten al die verkiezingsperioden die een zegen zijn voor een politiek verslaggever.

Klok

Ik eindig met veel respect voor al die verkozenen die hun taak als bestuurder ter harte namen en nemen. Er moet flink wat energie en vrije tijd geïnvesteerd worden in functie van de gemeenschap. Voor een burgemeester en schepenen is dat natuurlijk ook een verdomde plicht want zij worden er tegenwoordig goed voor verloond. En dan mag er soms al eens wat ijdelheid bij zijn, zolang de arrogantie van de macht maar niet te fel de kop opsteekt.

Voor deze verslaggever waren het alvast boeiende jaren met vaak interessante ontmoetingen en projecten. Misschien is de erkenning niet bij iedereen wederzijds en werden sommige artikelen door bepaalde beleidsmakers niet in dank afgenomen. Maar de waarheid heeft haar rechten en soms een andere klok laten laten luiden, triggert de zenuwen en prikkelt de verantwoordelijkheidszin. Ik kijk met veel voldoening terug op al die jaren en wens mijn opvolger het allerbeste toe. Met dank voor de trouwe lezers.

Niet dat ik helemaal niets meer zal schrijven. Ik vervoeg verder mijn collega’s die samen al jaren de redactie van De Hoogstraatse Maand vormen, daarin trouwens ook verschillende die vroeger nog een tijdlang mee aan de perstafel van het stadhuis zaten. (jh)

V.l.n.r.: Jef Huet (jh), Frans Horsten en Michel De Laet

De Lage Rooy in Meerle

Een straat met veel gezichten

LAGE ROOY

MEERLE - De Lage Rooy is een straat met veel gezichten. Aan zuidelijke zijde is het landbouwgebied. De noordkant werd de laatste 30 jaar omgevormd tot woongebied met veel lintbebouwing, verderop afbuigend en recht de natuur in naar Den Rooy, om tenslotte zonder zichtbaar einde over te gaan in Heerle. De noordzijde is de laatste vier jaar haast helemaal volgebouwd geraakt. Met een merkwaardig gevolg: het is wellicht de straat met de meeste woningen met huisnummer 23. Negen huizen, van 23 tot 23 H.

Een beetje geschiedenis

Veel valt er niet over te vertellen, toch geen grote geschiedenis. De straat staat wel al op de bekende Ferrariskaart (1771 - 1778), hoewel ze daarop een andere ligging heeft naar wat nu de Ulicotenseweg is. In de andere richting stopt de weg aan het bos, even voor de Heerlese loop. De Ulicotenseweg werd toen nog Hooge Rooy genoemd, zoals het landgoed van Voortman nadien.

Als toponiem komt ‘rooi’ veel voor. Al van in de late middeleeuwen zijn er plaatsnamen die verwijzen naar bosrooiingen, het leverde heel wat rode-namen op (nederzettingsnamen type Gruitrode, Kinrooi enz.). Rooi werd een gebruikelijke perceelsnaam voor kleine rooiingen en ontginningen, in de eerste plaats van met laagstammig houtgewas begroeide heidevelden. Het is deze betekenis die we allicht ook aan de Lage Rooy moeten geven - lager gelegen gerooide grond dus.

Over de herkomst van de naam lezen we nog in het boek ‘Meerle door de Eeuwen heen’ van Kanunnik Jansen en Burgemeester Van Nueten (1922): “Rooy, Roey, Rode, onderverdeeld in hooge en lage, beteekent eene baan of weg, zoals Ippenrooy te Meir. Het staat reeds vermeld in eene akte van 1389, waarin Wouter van den Rode getuigt dat de kinderen van der Voert, de hoeve ten Rode te Meerle beërfd hebben, mits eenen cijns van 7 sisters rogge ten zijnen voordeele. Aangezien een sister 4 veertels inhield, dus 28 veertels,

moest deze winning eene belangrijke hoeve uitmaken.

Op de Hooge Rooy verheft zich het kasteel de Rooy, der familie Voortman van Gent, groote weldoenster van Meerle.”

Echt veel moet je je over die weg destijds niet voorstellen, want zoals uit de getuigenis van Tonia Van Bavel blijkt, was de Lage Rooy tot begin jaren ’60 van vorige eeuw niet meer dan een karspoor. Ca. 1963-1964 werd de huidige

verharding aangelegd.

De mensen

Een straat, weg, pad is op de keeper beschouwd ook maar een stuk grond waarover men zich van het ene punt naar het andere verplaatst. Maar waar het ons met deze ‘Straat in de Maand’ om te doen is, zijn de mensen die er wonen. Hoe ze er terecht kwamen en hoe het wonen er is.

Zicht op de Lage Rooy vanaf de Voort: links (noord) lintbebouwing, rechts (zuid) land- en tuinbouw

Van Bavel en Christ De

Omdat we weten dat ze er al heel lang wonen en Tonia er ook haar roots heeft, gaan we eerst bij Tonia en Christ op nr. 8 langs.

“Wij wonen in dit huis vanaf 1983, daarvoor hebben we 12 jaar aan de Chaamseweg gewoond, achter de winkel van Leemans. Maar dit is wel voorouderlijke grond. Hier schuin tegenover stond vroeger de boerderij van mijn grootouders. Ze was eigenlijk al van de ouders van mijn grootmoeder, die zou nu meer dan 130 jaar zijn. Van die boerderij heb ik een schilderij in huis hangen, kom maar eens zien. Mijn vader heeft het geboer overgenomen, maar niet de boerderij. Na zijn trouw heeft hij op de Chaamseweg gewoond en bouwde later een nieuw huis hier op de Lage Rooy naast de ouderlijke boerderij.

Toen ze naar hier verhuisden, was ik 9 jaar. De weg was toen nog niet verhard. Er stonden maar een 5 tal huizen, meestal kleine boerderijen. Daarvan verschillende van de familie Van Bavel. Op de kleine boerderij in de volgende bocht woonde ‘Krolleke’ Van Bavel, vader van de elektrieker ‘Krol’ Van Bavel in de Kerkstraat. Verderop woont Bert Van Bavel, naast de gerestaureerde boerderij van zijn ouders. En in de eerste boerderij richting Jal - nu de kunstgalerij De Laro - woonde de familie Van Den Bogerd.

Mijn moeder, 91 jaar ondertussen, heeft dus in nr. 25 gewoond tot net voor Corona, toen is ze naar het WZC verhuisd. Alles staat nog in

haar huis, alleen het schilderij heb ik mee naar ons huis genomen. De voorouderlijke boerderij is later afgebroken en nonkel Keeske (Van Den Ouweland), getrouwd met de zus van mijn vader, heeft er een nieuw huis gezet. Wij bouwden hier in 1983 en ik deed met mijn vader het geboer en de tuinbouw (aardbeien en augurken) verder. Christ werkte als metser en daarnaast werkte hij nog mee in het tuinbouwbedrijf. We hebben het hier in de loop van de jaren wel zien veranderen. Langs deze kant bleef het landbouwgebied, maar aan de overkant was het bouwgrond geworden. Die raakt stilaan helemaal volgebouwd.

Wij wonen hier heel graag. Christ is van Minderhout, van de grote familie De Bie, maar heeft het hier altijd naar zijn zin gehad. Ook nu nog. En we hopen dat nog lang zo te kunnen houden.”

Agnes De Jong

In het begin van de Lage Rooy, dicht tegen de Voort, in nr. 5 treffen we Agnes. “Wij zijn hier in 1993 komen wonen vanuit Breda. We zochten een huis met wat grond eromheen. Maar van het bedrijf waar ik toen werkte, mocht het niet verder dan 25 km van de vestiging af zijn. Daar viel ook Meerle onder, waar we dit huis met grote tuin troffen. Het was en is ook nu nog heerlijk rustig wonen hier. In het begin was er nog veel vrije grond rondom. Hier achter was nog een paardenweide. We hielden er schapen, geitjes en kippen. Later is dat volgebouwd met de uitbreiding van de Dalwijk.

We hebben ons hier direct thuis gevoeld. In 1993 stopte het bedrijf waar ik werkte en ben ik, vanuit onze interesse voor dieren, hier in de garage een winkeltje gestart met tuindecoratie en vooral dierenvoeding. Daardoor had ik veel contact met de mensen. Ik ben ook lang vrijwilliger geweest in De Klimtoren. We hebben ook fijne contacten met onze buren. Nee, we hebben het ons nooit beklaagd dat we hier zijn komen wonen.”

Maarten Matthé en Jorga Oomen

leeftijdsgenoten”

In de draai waar eerder het boerderijtje stond van ‘Krolleke’ Van Bavel staat nu een mooie hypermoderne woning. De garage is nog niet helemaal af en aan de tuin moet nog begonnen worden. Maar alles op zijn tijd. Daar wonen nu goed anderhalf jaar Maarten en Jorga. Maarten is de zoon van Jos Matthé, die ook op de Lage Rooy woont. Jorga komt van

Tonia

Bie “We hebben het hier in de loop van de jaren wel zien veranderen”

“We hebben ons hier direct thuis gevoeld”

“Hier kennen we vele

Christ en Tonia

Meersel-Dreef, van Klein Eyssel.

“We hadden een appartement gekocht in Minderhout, maar wel met het idee later naar een woning met een tuin uit te kijken. Dringend was dat niet, maar toen kwam die stuk landbouwgrond met dat kleine boerderijtje er op te koop. Dat beviel ons wel. Een mooie ligging, maar van het boerderijtje viel niets meer te maken. We mochten het afbreken en er een nieuwe woning op bouwen.”

Maarten, werkzaam in een studiebureau voor

de bouw, heeft de woning zelf ontworpen: “Omdat van het oude huis niets meer te maken viel, kozen we voor een strakke moderne stijl. Heel open achteraan met veel licht. Het is hier een mooi open perceel en er kunnen geen andere huizen op gebouwd worden omdat het landbouwgebied is. We weten nog niet wat ermee te doen, volledig als tuin is het veel te groot. Wellicht weidegrond.”

“Het is hier goed wonen,” beamen ze beiden, al had Jorga toch eerder een woonplek dichter bij Hoogstraten in gedachten. De nabijheid van de ouders van Maarten en zijn zus en schoonbroer compenseren dat dan weer. “Meerle blijft toch afgelegen,” zegt ze. Zij werkt in Rijkevorsel en gaat met de e-bike werken. Maarten moet elke dag naar Antwerpen. “Gelukkig heb ik glijdende werktijden, dus vertrek ik vroeg en kan ik tijdig stoppen. Zo vermijd ik de files en valt het best mee.”

“Verder zijn we hier goed ingeburgerd en kennen we vele leeftijdsgenoten waarmee we onze jeugd doorbrachten. Dat is best leuk. We hopen lang van deze plek en dit huis te kunnen genieten.”

Stefan begrijpt goed Nederlands, spreken is moeilijker. Zijn zoon Ionut (13) spreekt vloeiend Nederlands en komt ons ter hulp. Stefan en zijn gezin wonen al 5 jaar op de Lage Rooy. Hij kwam, net als vele van zijn landgenoten naar België om in de bouw te werken. Nu werkt hij als vrachtwagenbestuurder. “In Roemenië was niet veel te verdienen, hier is het veel beter. En er is werk genoeg. Silvia werkt in de tuinbouw, bij een aardbeienteler.” Ionut liep school in Meerle en gaat nu naar het VTI-Spijker in Hoogstraten. “Ik heb het hier best naar mijn zijn, heb er vrienden en klasgenoten. Ik ga met de fiets naar school en als het minder weer is met de bus.”

Aan teruggaan naar Roemenië denken ze nog niet. “Dat zien we later wel, nu eerst geld verdienen. In Roemenië is dat nog niet mogelijk.” Over hun woonplek is de familie best te spreken. “Het is goed wonen hier op de Lage Rooy. Rustig en veel natuur. Wat wil je nog meer?” (jaf)

In het laatste huis voor de Heerlese loop, over het natuurdomein Den Rooy wonen Stefan, zijn partner Silvia en zijn zoon Ionut. Tijdens het seizoen wonen er familieleden die hier in de tuinbouw komen werken.

Stefan Birleanu Doru, Silvia en Ionut “Rustig en veel natuur. Wat wil je nog meer?”

Stefan, Iontu en Silvia

Jorga, Maarten en Remi

Nr. 23H, het negende huis met nummer 23. Niet simpel voor de postbode.

Huidige ‘inrichtende machten’ tekenen voor eengemaakt bestuur Schoolbestuur Mirho definitief uit de startblokken

HOOGSTRATEN - Op de dag dat dit maandblad bij de lezers in de bus valt, tekenen de bestuursleden van de Hoogstraatse vrije scholen de akte voor een eengemaakt schoolbestuur. Met een jaar vertraging is nu eindelijk de definitieve stap gezet. Het bestuur van Mirho vervangt vanaf 1 september 2022 de besturen van Spijker, Vito en KOBAHO (katholiek onderwijs bisdom Antwerpen). De secundaire scholen (Klein Seminarie, ASO Spijker, VTI Spijker en Vito), de basisscholen (Scharrel, De Klimtoren, Klein Seminarie en Spijker), de twee internaten (Klein Seminarie en Spijker) en de kinderdagverblijven (Spijker en De Gelmeltjes) komen hiermee samen onder één bestuur.

Enthousiast

Als het enthousiasme van de directieleden Bea Van Bergen en Joeri Van Gils de maatstaf is voor het succes van het nieuwe schoolbestuur in Hoogstraten, dan zit Mirho op rozen. Na vele jaren dromen van een betere samenwerking leek vorig jaar een fusie van de grote secundaire scholen een feit. De neuzen leken in dezelfde richting te staan, een akkoord was in de maak en er werd zelfs een algemene directeur benoemd. Bea Van Bergen zou vanaf 1 september 2021 met terugwerkende kracht het nieuwe schoolbestuur in goede banen leiden.

Voor een buitenstaander was dit misschien geen groot nieuws, maar voor het onderwijs in Hoogstraten is dit echt wel een zeer belang-

rijke beslissing. De Hoogstraatse Maand had hierover toen een gesprek met de vertegenwoordigers van de toenmalige besturen en maakte ook kennis met de nieuwe directeur van Mirho (DHM 428 van sept. 2021). Intussen moesten er echter nog heel wat juridische en andere obstakels overwonnen worden, zodanig dat de definitieve bekrachtiging met een jaar uitgesteld werd.

Op 29 september 2022 verdwijnen de vzw’s van Spijker, Vito en KOBAHO en gaan ze over in vzw Mirho.

Lange weg

Al jaren leeft in Hoogstraten in pedagogische kringen de hoop op een betere samenwerking tussen de verschillende onderwijsinstellingen,

om de middelen efficiënter te gebruiken en eventueel ook overlappingen in het studieaanbod kritisch te bekijken. Maar tal van factoren hebben jarenlang een rem gezet op een definitieve stap. Het heeft vandaag nog weinig zin om naar de achtergrond of de motieven hiervan te zoeken. De blik moet op de toekomst, vindt men bij Mirho.

Het is tenslotte ook al weer van 20 februari 2018 geleden dat de voorzitters van de inrichtende machten (de schoolbesturen dus) van de verschillende scholen een intentieverklaring ondertekenden om binnen afzienbare tijd te komen tot één schoolbestuur. Vorig jaar kwam de eindmeet in de vorm van een eengemaakt bestuur eindelijk duidelijk in zicht. Mede onder impuls van Bart Wuyts als externe bemiddelaar en toekomstig voorzitter van de nieuwe raad van bestuur werd een toenadering bereikt. De contouren van de intense samenwerking werden vastgelegd en er werd een Algemene Directeur aangesteld die de verdere evolutie van de eenmaking zou moeten waarmaken.

De hoop was gesteld om met terugwerkende kracht tot een eenmaking te komen op 1 september van vorig schooljaar. Dit was echter buiten de waard gerekend want tal van moeilijkheden dienden nog overwonnen te worden. Wat die moeilijkheden juist inhielden vernamen we van Bea Van Bergen en Joeri Van Gils die de huidige directie van het kersverse Mirho uitmaken.

Knopen

DHM Toen wij elkaar vorig jaar spraken leek alles klaar om zelfs met terugwerkende kracht tot een eengemaakt bestuur te komen op 1 september 2021. Wat is er eigenlijk misgegaan?

Het directieduo

Van

heeft een vinnig jaar achter de rug, maar het resultaat mag er zijn. Alle neuzen van de vroegere schoolbesturen staan in dezelfde richting, en dat is Mirho.

Bea Van Bergen: Er is eigenlijk niets misgegaan maar misschien was ik wat te naïef om te denken dat alles reeds in kannen en kruiken was. Op dat moment ging het over de statuten

van Mirho Joeri Van Gils en Bea

Bergen

Het bestuur van Mirho bestaat uit afgevaardigden van de vroegere schoolbesturen, onder het voorzitterschap van Bart Wuyts die mede de onderhandelingen in de juiste plooi gelegd heeft. Op de foto ontbreken drie afgevaardigden van Vito.

van Mirho en hoe we die op papier moesten zetten. De realiteit was dat er tussen de drie besturen (vzw Spijker, vzw Vito, vzw KOBAHO) over bepaalde thema’s nog te weinig afstemming was. Het vertrouwen moest nog groeien, mede door de weinige contacten die er tot dan toe bestonden. Het is pas later door de mensen meer samen te brengen dat er meer consensus is gegroeid.

Wij dachten bij het begin dat het nu wel snel zou kunnen gaan maar toen doken er allerlei

andere problemen op. Een belangrijke daarbij was de nieuwe wetgeving die inhoudt dat bij een fusie van vzw’s waarbij gebouwen moeten overgedragen worden, er ook een verplichting geldt van renovatie. Kijk dan maar eens hoeveel schoolgebouwen er zijn in Hoogstraten. Als je op korte tijd en zonder subsidies grote verbouwingswerken moet doen, dan besef je dat dat niet realistisch is.

Joeri Van Gils: En dan was er nog een derde knoop. Op het moment dat de bestuursleden

het met elkaar eens waren, stelde men vast dat er heel wat juridische gevolgen waren bij zo’n fusie van vzw’s. Er moesten heel wat zaken juridisch in orde gemaakt worden. De hoop om dat vlot en zelfs met terugwerkende kracht te kunnen regelen, bleek al snel niet haalbaar. Dat heeft het laatste half jaar heel veel van onze tijd gevergd.

Bea Van Bergen: Je houdt het niet voor mogelijk welk een kluwen dit allemaal is. Enerzijds volgen we de wetgeving die van toepassing is binnen het departement onderwijs. Anderzijds volgen we voor de kinderdagverblijven de wetgeving van het Agentschap Opgroeien. Er zijn tal van controles om te zien of alles nog conform is aan de nieuwe wetgeving, erfpachten en vergunningen moeten overgedragen worden, leningen herbekeken, enz. Ik moet je wel bekennen dat we heel veel bijgeleerd hebben.

Concrete stappen

DHM: Ik veronderstel dat jullie je toch heel goed hebben laten omringen?

Joeri: Uiteraard. Wij hebben heel veel hulp gekregen van juridische adviseurs vanuit KOBA vzw. (KOBA is het bestuursnetwerk van Katholiek Onderwijs Bisdom Antwerpen, jh). Zij hebben heel wat ervaring met vzw’s en andere fusieverhalen en hebben ons heel goed geholpen.

DHM: En is alles nu rond?

Mirho zal meer en meer in het straatbeeld verschijnen, o.a. met deze nieuwe banner.

Wie is Bea Van Bergen?

Bea Van Bergen (39) is afkomstig uit Rijkevorsel en studeerde 21 jaar geleden af aan het Klein Seminarie te Hoogstraten waarna ze een master behaalde in de communicatiewetenschappen aan de Universiteit van Antwerpen. Tevens is ze in het bezit van zowel een bachelor als een master diploma in het Sociaal Werk - Sociologie. Deze studies combineerde ze met een academische lerarenopleiding.

Vanaf 2007 ging zij gedurende vijf jaar aan de slag als leerkracht en zorgcoördinator in de Provinciale Technische School te Boom. Vanaf 2012 werd ze adjunct-directeur in het Gemeentelijk Instituut van Brasschaat. Na een viertal jaren combineerde ze deze functie met een halftijds ambt van coördinerend directeur voor de scholengemeenschap GIB-Gitok.

Negen schooljaren later heeft ze heel wat ervaring opgebouwd, het leidde er vorig

Bea: De boekhouding is afgesloten op het einde van juni en wordt momenteel gecontroleerd door de bedrijfsrevisoren. In september komen de huidige besturen een laatste maal samen om de cijfers en de rekeningen goed te keuren en de toekomstige samenwerking te bezegelen. En op donderdag 29 september is het dan de grote dag. Dan gaan de drie vzw’s over in de nieuwe vzw Mirho.

DHM: Hoe gebeurt dat concreet?

Bea: Dit gebeurt in drie stappen. Eerst wordt vzw Spijker ingebracht in vzw KOBAHO (KOBA Hoogstraten). Vervolgens gebeurt hetzelfde voor vzw Vito. Tenslotte wordt vzw KOBAHO omgevormd tot Mirho. Dit was de eenvoudigste manier van werken; door die laatste omvorming kunnen we het ondernemingsnummer van vzw KOBAHO behouden. De ondertekening gebeurt met terugwerkende kracht naar 1 juli, zodanig dat we nu (19 augustus, jh) eigenlijk al één bestuur vormen, maar het moet nog getekend worden.

Joeri: En dan wordt er een nieuw bestuur aangesteld dat bestaat uit vertegenwoordigers van de drie huidige besturen. Uit elk bestuur komen er 4 vertegenwoordigers. En daarna begint het echte verhaal.

Voorgeschiedenis

DHM: Sinds ons laatste gesprek voor De Hoogstraatse Maand is er ook versterking gekomen in de directie van Mirho in de persoon van Joeri Van Gils. Wat was de bedoeling?

Joeri: Binnen de huidige drie vzw’s werkten de scholen van vzw KOBAHO al het meest intern samen, zoals ook Mirho gaat functio-

jaar toe dat ze in Hoogstraten aangesteld werd als algemeen directeur voor het nog uit te bouwen Mirho.

De Hoogstraatse Maand had vorig jaar een ruim gesprek met Bea. Dit kan je terug lezen in onze digitale versie van DHM nr 428. (jh)

neren. Dat zijn dus de lagere school, het secundair en het internaat van het Klein Seminarie en de vrije basisscholen van Minderhout (Scharrel) en Meerle (De Klimtoren). Hierdoor had ik al wel wat ervaring inzake de samenwerking en integratie van ondersteunende diensten.

Bea is vorig jaar aangesteld als Algemeen Directeur op een moment dat de onderhandelingen moeizaam verliepen. Alle hoop was dus op Bea gesteld en zij heeft dat zeer goed gedaan. Maar als je ziet welke uitdagingen er allemaal op de plank lagen, dan was het al snel duidelijk dat al dat werk te veel was voor één persoon. En daarom ben ik op vraag van Bea ook ingeschoven als Mirho-directeur.

Bea: Ik heb in mijn vorige job als directeur wel geleerd dat je je moet omringen met de juiste mensen. Ik wist al snel dat Joeri heel wat expertise had en ik besefte ook dat het niet realistisch was om zulke fusie alleen waar te maken.

DHM: Bea, jij had wellicht het voordeel dat je zelf zonder voorgeschiedenis kon beginnen aan deze moeilijke taak?

Bea: Dat klopt en waarschijnlijk was het ook een bewuste keuze om iemand van buitenaf in die positie te zetten als neutrale persoon.

Joeri: Bea heeft de grote verdienste dat ze het laatste half jaar alle neuzen in dezelfde richting heeft gezet. Misschien denk je als buitenstaander dat zo’n fusie alleen te maken heeft met cijfers en organisatie, maar het voornaamste is de mensen allemaal in dezelfde richting te doen kijken. Luisteren naar gevoe-

lens en kansen, zaken die mensen bedreigend vinden onder ogen kunnen zien en daar dan mee aan de slag gaan. Daar heeft Bea heel veel tijd en energie in gestoken, zeker ook tijdens de onderhandelingen tussen de verschillende bestuursleden.

Spannend

DHM: Hoe ziet het bestuur van Mirho er nu uit?

Joeri: Er is een kerngroep die bestaat uit 4 afgevaardigden van elke huidige vzw, daarnaast is er een minikern met twee bestuursleden per vzw. Met die laatste groep worden er diepgaande gesprekken gevoerd. En dan zie je dat er het laatste jaar een hele evolutie gebeurd is. In het begin spraken die bestuursleden nog heel veel over hun eigen school en over de belangen van hun eigen vzw, maar langzaam begonnen die toch meer te denken over het geheel in termen van “wij”. Ik ben ervan overtuigd dat Bea daar met haar aanpak een hele belangrijke rol in gespeeld heeft.

DHM: Dat was zeker een spannend parcours?

Bea: Heel zeker. Een heel mooi moment was de opendeurdag in alle secundaire scholen van Hoogstraten. Met het toekomstig bestuur zijn wij alle scholen rondgewandeld. De bestuurders die mee kwamen kijken naar de gebouwen en het mooie werk van de collega’s aan de andere kant van de Vrijheid. Dat was wel een symbolisch moment.

Joeri: Ja, dat was heel belangrijk, alle bestuursleden worden voortaan ook verantwoordelijk voor het geheel. Ik moet toegeven dat het verschil immens is tegenover vorig jaar. Dit is momenteel een hechte groep geworden die in vertrouwen samenwerkt. Het heeft veel tijd gevraagd, maar het is knap om te zien.

DHM: Het zal ook een andere en intensere manier van werken worden voor de bestuursleden Bea: Er zal heel wat veranderen in de organisatie. Vorig jaar volgde ik maandelijks 4 bestuursvergaderingen - die van de huidige 3 vzw’s en de vergadering van de nieuwe vzw. Al deze bestuursmaterie komt nu samen bij het nieuwe bestuur. We hebben een nieuw organogram en een nieuwe overlegstructuur geïnstalleerd om de opvolging van dossiers vlot te laten verlopen. De samenwerking wordt nu veel intenser en er komen nog heel wat uitdagingen op ons af. Kijk maar naar de internaten waar een nieuw decreet op komst is, nieuwe financieringsregelingen, en andere vraagstukken die op ons bord komen.

Joeri: Zowel in de internaten als in de scholen zijn de uitdagingen voor het patrimonium groot: er zijn heel wat renovatie- en aanpassingswerken nodig. Dat kunnen we realiseren

Wie is Joeri Van Gils?

Joeri Van Gils (51) is afkomstig uit Zondereigen en woont in Merksplas. Als oud-leerling van het Klein Seminarie volgde hij Romaanse Filologie aan de universiteit van Antwerpen en voltooide hij er ook de lerarenopleiding. Hij zette zijn eerste stappen in het onderwijs in het Sint-Jan Berchmanscollege van Westmalle en in het Heilig-Graf van Turnhout.

In 1994 keerde hij terug naar de vertrouwde omgeving in Hoogstraten. In het Klein Seminarie was hij achtereenvolgens leraar Frans, tuchtprefect en graadcoördinator; in zijn jonge jaren was hij ook in het internaat actief. Joeri zette lange tijd zijn schouders onder de jaarlijkse Dag van Hoogstraten, een feestelijke ontmoetingsdag voor mensen met een mentale beperking.

Vanaf 2007 werd hij lid van het directieteam. Bij aanvang volgde hij vooral de pedagogisch-didactische werking van de tweede graad en de schoolorganisatie op, later ging zijn aandacht steeds meer naar de beleidsondersteunende domeinen zoals bouw, financiën, ICT en onderhoud. Sinds een kleine twee jaar vervulde hij namens het bestuur van vzw KOBA Hoogstraten vooral een coördinerende en

door samen te werken en de juiste medewerkers aan te trekken. Zo hebben we voor de campus Spijker een bouwcoördinator aangeworven en stimuleren we de samenwerking van de onderhoudsploeg en de technische dienst. Dat komt de efficiëntie ten goede.

Bea: We investeren ook in preventie. Leren en lesgeven is onze kernopdracht, maar aandacht voor veiligheid, duurzaamheid en milieu zijn evenzeer belangrijk.

Operationeel

DHM: Hoe staat het momenteel met die ondersteunende diensten die vorig jaar reeds opgestart werden?

Bea: Voor een aantal beleidsdomeinen zoals boekhouding, aankopen, ICT, patrimonium, financiën en personeelsadministratie van het niet-lesgevend personeel stelden we vorig schooljaar coördinatoren aan die voor een klein stukje van hun opdracht (20 %) voor Mirho werkten. Zij deden voorbereidend werk en verkenden het terrein door in overleg te gaan met de medewerkers in de scholen. Op basis daarvan werkten ze een concreet plan uit voor een intense samenwerking. De verdeling van de kost over de scholen was onderwerp van stevige onderhandelingen. De bestuurders waren heel ambitieus, gaven hun steun en kwamen tot een vergelijk. De bedoe-

ondersteunende rol voor de basisscholen van Minderhout en Meerle, het internaat, het secundair en de basisschool van Klein Seminarie.

Over zijn werk op school zegt Joeri dat hij vooral energie haalt uit het constructief samenwerken met mensen. Hij wil graag verbinden door cement of mayonaise te zijn tussen mensen, diensten en organisaties. Vanaf midden vorig schooljaar ondersteunt hij Bea Van Bergen; de twee werken intensief samen aan de uitbouw van Mirho. (jh)

ling is dat schooldirecteurs zich meer kunnen focussen op pedagogisch-didactische beleid en dat ze meer ondersteuning krijgen door de centraal georganiseerde operationele diensten. De coördinatoren hebben baanbrekend werk geleverd; ze gingen op pad en leerden de mensen en de werking in de andere scholen kennen. Voor sommigen was dat een hele stap, maar het resultaat mag gezien worden.

Joeri: Zo gaan de boekhouders aan de slag als één team. Zij blijven werken voor de eigen school, maar ze zijn als groep verantwoordelijk voor de financiën van alle scholen samen. Als een collega zou uitvallen, dan wordt dit door de groep opgevangen. Ook de ICT’ers waren onmiddellijk heel enthousiast en zagen voordelen in de samenwerking die kansen biedt tot specialisatie en een nog professionelere werking.

DHM: Waar gaan jullie die operationele diensten onderbrengen?

Joeri: De meeste medewerkers blijven lokaal werken. De coördinatoren werken vanuit de Gelmelstraat 58A. We willen ook graag kantoren en vergaderzalen creëren zodat medewerkers uit de verschillende scholen af en toe gezamenlijke werkmomenten kunnen organiseren; dit is zeker nodig voor de ICT’ers en de boekhouders.

Daarvoor zijn er extra werkplekken nodig in het internaatgebouw. Ook in de voormalige “dokterswoning” zijn er mogelijkheden. We zullen wat extra lokalen moeten maken in de hal van het internaatgebouw en ook in de woning zijn er een aantal ruimtes. De Gelmelstraat ligt eigenlijk vrij centraal in Hoogstraten. De afstand tot Scharrel in Minderhout en De Klimtoren in Meerle is uiteraard wel wat groter.

Aanbod

DHM: Al deze plannen en activiteiten gebeuren eigenlijk buiten het zicht van de man in de straat. Hoe gaat de gewone burger iets merken van wat er zich hier afspeelt?

Bea: We willen de naam en het logo van Mirho meer in beeld brengen en in onze communicatie nog meer als groep naar buiten komen. De scholen hingen allemaal de banners op met een verwijzing naar “verwondering” en we maakten samen promotie voor de opendeur. We zijn aparte scholen met sterke merknamen, maar vormen toch één stevig geheel. In de toekomst willen we zorgen voor een nog kwalitatiever studieaanbod en leerlingen zo nog beter kunnen oriënteren bij hun studiekeuze.

Joeri: Eind vorig jaar hebben de directies al samengewerkt bij de voorbereiding van de deliberaties. In het verleden keken de scholen bij de attesteringen en adviezen die ze gaven voornamelijk naar de eigen studierichtingen. Vorig schooljaar hebben we al wat verder durven kijken. De directies wisselen met elkaar informatie uit over de studierichtingen in de verschillende scholen. Zo kregen de leerlingen nog betere studieadviezen.

DHM: En durven jullie ook verder te kijken naar bijvoorbeeld het aanbod aan dezelfde studierichtingen in de verschillende scholen?

Bea: Vroeg of laat zullen we ook het studieaanbod moeten bekijken. Dat is een delicate denkoefening die mogelijk op weerstand kan botsen; ooit moeten we dit toch proberen. Een dubbel studieaanbod op wandelafstand van elkaar kost centen en middelen die we ook op een andere manier kunnen inzetten. Daarnaast zijn er nog heel wat studierichtingen die momenteel ontbreken in ons aanbod. Met een open blik op de toekomst en het belang van het kind en de jongere voor ogen, moet er toch heel wat mogelijk zijn. Eerst willen we echter op andere domeinen naar elkaar toegroeien.

Aparte scholen met sterke merknamen in één sterk geheel

Joeri: Die denkoefening is pas mogelijk wanneer er een eengemaakt bestuur is. Met drie aparte vzw’s naast elkaar is het logisch dat men in termen van onderlinge concurrentie blijft denken. Daarom is de fusie een belangrijk moment voor de toekomst, ook voor de leerlingen.

DHM: Leeft die gedachte momenteel al in het bestuur?

Joeri: Vorig jaar gebeurde er al een vrijblijvende denkoefening door bestuursleden, directies bestuursleden onder leiding van een extern kantoor. Dit was niet meer dan een brainstorm. Op dit moment zijn er geen concrete plannen.

Bea: Die oefening kwam eigenlijk nog te vroeg en zorgde hier en daar voor wantrouwen. De meningen in de scholen zijn uiteenlopend: sommigen zijn voorstander van één grote school terwijl anderen staan op de eigenheid en autonomie van de scholen. In de toekomst willen we dergelijke gesprekken heel zorgvuldig voeren: luisteren naar elkaar, begrip opbrengen en compromissen sluiten. Vorig jaar was de tijd nog niet rijp. Vroeg of laat zullen we de draad toch wel weer oppikken.

Vacatures

DHM: Tot slot, hoe kondigt het nieuwe schooljaar zich aan. Zijn er nog vele openstaande vacatures?

Bea: Ja, er zijn momenteel nog heel wat openstaande plaatsen. De zoektocht naar leerkrachten - die we soms niet vinden - vraagt veel tijd en energie van directeurs. Toen ik vroeger als directeur begon en ik had een leraar Frans nodig, dan kon ik kiezen uit wel tien kandidaten. De voorbije jaren was ik al blij dat ik één kandidaat vond. Tegenwoordig kunnen de kandidaten kiezen waar ze aan de slag gaan; wij moeten ons aanpassen.

Vier vertegenwoordigers van elke vzw (KOBAHO, Spijker en Vito) vormen het huidige Mirho. Hier de vier afgevaardigden vanuit Vito.

Joeri: Ook ouders uiten steeds meer hun bezorgdheid bij de directies; het is niet fijn als er geen leerkracht voor de klas staat en de leerlingen in de studie moeten zitten. Schooldirecteurs zoeken allerlei creatieve oplossingen; ze roepen gepensioneerde leerkrachten terug, vragen aan leerkrachten om extra uren te presteren, stellen mensen zonder het juiste diploma aan... Maar die creativiteit heeft haar grenzen. Dit jaar zijn de problemen groter dan vorig jaar. Het lijk wel een maatschappelijk probleem, want ook in andere sectoren is het moeilijk om werkkrachten te vinden. (jh)

Groeiend aantal openstaande vacatures voor lesgevers

5.987 leerlingen op de Hoogstraatse schoolbanken

HOOGSTRATEN - Donderdag 1 september zwaaiden de schoolpoorten weer open en stroomden 5987 kinderen en jongeren de 20 bestaande scholen in Hoogstraten binnen. Na de coronaperikelen van de voorbije jaren is het bang afwachten hoe de energiecrisis dit keer het schoolleven gaat beïnvloeden. Het ziet er nu al naar uit dat het een dikketruienjaar wordt.

Verschuivingen

Met 5987 leerlingen in de Hoogstraatse scholen wordt de trend van de vorige jaren voortgezet. En dit betekent op de eerste plaats een daling (-161) van het aantal kinderen en jongeren op de Hoogstraatse schoolbanken. Het is zowel in het secundair als in het basisonderwijs dat de klappen vallen. In het secundair zijn 79 leerlingen minder dan vorig schooljaar op een totaal van 3804 leerlingen. Dat is een daling met 2%. In het lager onderwijs is het verschil procentueel nog groter, daar zitten er 82 kinderen minder op de schoolbanken.

Soms zie je een aantal verschuivingen zoals bijvoorbeeld in Meerle waar vorig jaar het aantal kleuters gestegen was met 13 en nu plots terug daalt met 11. Dit is het gevolg van het doorschuiven van een grote kleuterklas naar het lager onderwijs, want daar zie je dan weer een stijging met 14 extra leerlingen. De oorzaak hiervan is wellicht te vinden in het feit dat enkele jaren geleden jonge koppels een aantal woningen en bouwgronden konden kopen toen even de Nederlandse interesse weggevallen was. En ook zijn er de laatste jaren nogal wat inwoners van buitenlandse origine zich permanent komen vestigen in Meerle.

Kleuter- en lagere school

In de scholen van het nieuwe Mirho waaronder de basis- en kleuterscholen uit Meerle en Minderhout thuishoren, zien we een daling van het aantal kinderen met 58. Dit staat in fel contrast met de cijfers van vorig jaar. Toen noteerden we een toename met 25 kinderen. De huidige daling doet zich zowel in het kleuteronderwijs als in de lagere scholen voor. Bij de kleuters krijgt vooral de kleuterschool van het Seminarie de grootste klap met 19 kleuters minder, daar waar de lagere school quasi status-quo blijft. Vorig schooljaar had deze basisschool nog een stijging met 12 leerlingen, nu een daling met 21. Hetzelfde zien we ook bij het Spijker terwijl Scharrel van Minderhout verder gaat op de neerwaartse trend. Enkel De Klimtoren van Meerle heeft een positieve balans (+3).

Bij het gemeentelijk onderwijs, waartoe de lagere en kleuterscholen van Hoogstraten, Wortel, Meer en Meersle-Dreef behoren, zien we

eveneens een daling, vooral in de scholen van Hoogstraten en Wortel. De basisschool in Dreef is de enige school waar het aantal leerlingen toeneemt.

Secundair

Het zijn niet alleen de basisscholen die hun schoolbevolking zien dalen. Ook de Hoogstraatse secundaire scholen moeten flink inboeten in het aantal leerlingen. Tegenover vorig jaar zitten er in de vier scholen samen 79 leerlingen minder. Het jaar ervoor was er ook al een daling met 35 leerlingen. De zwaarste cijfers zien we in het Klein Seminarie, waar er dit jaar 60 leerlingen minder zijn, en het VTI Spijker (-34). Het VITO behoudt hetzelfde aantal leerlingen (-1) en het ASO Spijker gaat er flink op vooruit (+16).

Als je de situatie over meerdere jaren bekijkt is het leerlingenaantal van ASO Spijker jaar op jaar stijgend, van 600 in 2016 tot 709 in 2022. Het Seminarie verloor daarentegen vorig schooljaar ook al 23 leerlingen. Vito blijft voorlopig de grootste school met 1225 leerlingen, gevolgd door Klein Seminarie (976), VTI Spijker (894) en ASO Spijker (709). Momenteel vallen alle Hoogstraatse secundaire scholen, samen met de basisscholen van Seminarie, Spijker, Meerle en Minderhout onder het nieuwe eengemaakte bestuur van Mirho. Dit zijn in totaal 5.142 leerlingen.

Binnen de scholengemeenschap Markdal (secundair onderwijs) bevindt zich ook nog de BUSO-school Berkenbeek uit Wuustwezel.

Hier zijn momenteel 316 leerlingen (+4). Dat brengt het totaal voor de scholengemeenschap Markdal op 4.120 leerlingen. Berkenbeek is niet toegetreden tot Mirho, maar blijft wel bij Markdal.

Eerste jaar

In 2016 telde het secundair onderwijs in Hoogstraten nog 4000 leerlingen. Vandaag de dag zijn er dat 3804. Maar toch is er ook nog extra licht aan het begin van de tunnel. Bijna alle eerste jaren van de secundaire scholen zien hun leerlingenaantal groeien. Enkel het Klein Seminarie maakt hierin een uitzondering. Hier zijn 23 leerlingen minder ingeschreven dan vorig schooljaar en toen was de terugval ook al beduidend (-38). De twee technische scholen scoren zeer goed met + 26 voor Vito en + 21 voor VTI. Zeker voor VTI zal dit een opsteker zijn, want zij verliest in het totaal het meeste aantal leerlingen. In de vier secundaire scholen zetten in totaal 36 leerlingen meer dan vorig jaar de eerste stappen in ‘de grote school’. De toekomst lonkt.

Organisatie

Al deze schommelingen en onderlinge verschuivingen zijn voor de directies, schoolbesturen en leerkrachten geen geschenk. Gans de organisatie wordt hierdoor keer op keer onder druk gezet. Zoeken naar de nodige lokalen, aanwending van lesuren en werkingsmiddelen, verschuivingen van lesopdrachten, leerkrachten die in een andere school moeten ondergebracht worden, enz.

Maar hopelijk kunnen deze zorgen binnenkort sterk verminderd worden door de werking van het nieuwe schoolbestuur dat alle secundaire scholen onder haar vleugels neemt. Mirho had vorig jaar reeds in werking moeten gaan maar allerlei juridische hindernissen hebben de eenmaking van de schoolbesturen vertraagd. Hierover kan je verder in dit blad alles lezen. Maar een bijkomend probleem heeft zich al een aantal jaren aangekondigd en dreigt ook nu weer heel wat roet in het eten te gooien: de openstaande vacatures voor leerkrachten.

Tekort

Vorig jaar werden we met de regelmaat van de klok geconfronteerd met vacatures in de scholen die niet ingevuld geraakten. Geen wonder dat dit heel wat frustraties veroorzaakte bij directies, ouders, leerkrachten en ook leerlingen. Ook dit schooljaar startten de lessen met een tekort aan leerkrachten. Binnen Mirho en dan vooral de secundaire scholen waren er einde augustus nog 10 vacatures die niet ingevuld geraakten.

Op 7 september was men nog volop op zoek naar geschikte leerkrachten voor bepaalde vakken. Heel concreet zoekt men een leerkracht voor 9 lesuren STEM (volledig schooljaar) en 8 lesuren fysica (tot kerstmis), een leerkracht voor 4 lestijden godsdienst en 17 u Nederlands (beide voor een volledig schooljaar), een leerkracht voor 8 uur ICT en 3 lesuur Duits en tot slot een leerkracht voor 15 uur Frans voor een volledig schooljaar en 14 uur Frans tot kerstmis.

Maar ook tijdens het schooljaar komen vaak onverwacht plaatsen vrij die moeilijk of niet opgevuld geraken. Dit vraagt van een directie heel wat creativiteit, maar betekent vooral nog meer kopzorgen. Gepensioneerde leerkrachten die terug inspringen, jonge leerkrachten die nog niet de volledige opleiding beëindigd hebben, ouders die kiezen voor een lerarenopleiding, enz. Het is vaak roeien met de riemen die er zijn.

Internaat

In de twee gemengde internaten in Hoogstraten zijn er weinig verschuivingen, hoewel het aantal internen lichtjes stijgt. In totaal gaat het om 155 internen verdeeld over het internaat Spijker en dat op het Klein Seminarie (Home@school). Sinds een zestal jaren zijn beide internaten gemengd. Momenteel verblijven er 69 leerlingen van diverse secundaire scholen op het internaat van het Spijker en 86 in Home@school. Deze laatste zag het aantal internen toenemen met 10. Beide internaten vallen voortaan ook onder het bestuur van Mirho. (jh)

Aantal leerlingen in de Hoogstraatse scholen

Kleuterschool Lagere school Totaal Gemeenteschool - Hoogstraten 94 (+5) 186 (-21) 280 (-16) Meer 103 (-2) 213 (+3) 316 (+1) Meersel-Dreef 40 (-1) 61 (+8) 101 (+7) De Wijsneus Wortel 40 (-7) 108 (-9) 148 (-16)

Totaal Gemeentelijke basisscholen 277 (-5) 568 (-19) 845 (-24)

Klein Seminarie - Hoogstraten 96 (-19) 212 (-2) 308 (-21)

Spijker - Hoogstraten 127 (+1) 215 (-15) 342 (-16) Scharrel - Minderhout 140 (-7) 284 (-17) 424 (-24)

De Klimtoren - Meerle 97 (-11) 167 (+14) 264 (+3)

Totaal Vrije basisscholen 460 (-38) 878 (-20) 1338 (-58)

TOTAAL Basisonderwijs 737 (-43) 1446 (-39) 2183 (-82)

1ste jaar Totaal

ASO Spijker 163 (+12) 709 (+16)

Klein Seminarie 160 (-23) 976 (-60)

VITO 191 (+26) 1225 (-1)

VTI Spijker 124 (+21) 894 (-34)

TOTAAL Middelbaar 638 (+36) 3804 (-79)

Evolutie leerlingenaantallen in de Hoogstraatse scholen

Kleuteronderwijs

Hoogstraten

Lager onderwijs

Hoogstraten - Gemeentelijke basisschool

Middelbaar onderwijs

Met ‘Old town’ gaat het begijnhof de wereld rond

Dagenlang draaien voor een kort(e)film

HOOGSTRATEN - Met een cast van tien bekende acteurs, een dertigkoppige crew en zevenendertig figuranten werden er op het begijnhof vier lange dagen gedraaid voor de opname van ‘Old town’, een kortfilm van hooguit 15 minuten. Met die film willen regisseur David Vermander en producer Niki Michiels deelnemen aan kortfilmfestivals over heel de wereld. Wij waren erbij, zagen dat het goed was - en maakten van de gelegenheid gebruik om te babbelen met verschillende figuranten.

Voor David Vermander is het een beetje thuiskomen. Als zoon van dokter Luc Vermander groeide hij op in Meer, ging naar het Klein Seminarie in Hoogstraten en studeerde daarna film aan het RITCS in Brussel. Hij woont in Gent, maar heeft in Brussel twee firma’s. Met zijn productiehuis ‘Who killed Joe?’ maakt hij reclamespots. Met ‘Cartouche’ gaat het om fictie, zoals de serie ‘Glad ijs’, een reeks met o.a. Lucas Van den Eynde en Koen De Bouw, die in het voorjaar op VTM uitgezonden werd. Nu is hij bezig met de voorbereiding van een nieuwe serie voor de VRT, die in 2023 wordt opgenomen en in 2024 uit-

gezonden wordt. Voor de meeste van deze producties werkt regisseur David samen met producer Niki Michiels.

De film

De kortfilm “Old town” vertelt het verhaal van een vakantieoord / rustoord. Het is een plek waar senioren voluit genieten van het leven. De bewoners, allemaal 65+ houden er een liederlijk leven op na, al sterft er regelmatig een van hun medebewoners. Tot men verneemt dat er een pil op de markt gaat komen waarmee men de veroudering kan stoppen.

Het is echter nog 6 maanden wachten voor die er is. De bewoners ruilen hun liederlijk leventje in voor een gezonde levensstijl om die deadline te halen en dan…

Dit najaar wordt de film gemonteerd. Vooraleer hij volgend jaar naar de filmfestivals vertrekt, voorziet men in het voorjaar een voorvertoning op het hof voor de acteurs, de crew, de figuranten, de sponsors, de bewoners van het begijnhof en iedereen die op welke manier dan ook bij de productie betrokken was.

Maandag 22 augustus 7 uur. De eerste opname met hoofrolspeler Dirk Van Dijck, maar lang niet het begin van de film.

Crew

De crew, zeg maar de groep professionele medewerkers, bestaat uit 30 mannen en vrouwen. De voorbereiding duurt maanden en gebeurt vooral door de producer in overleg met de regisseur. Voor de binnenopnames bezoekt hij alle woningen op het hof en indien de bewoners het toelaten, komt hij met verschillende medewerkers - de regisseur, de cameramannen, de verantwoordelijken voor belichting enz. - terug om te bepalen waar men welke scene kan opnemen.

Voor de buitenopnames, zo’n 70% van de film, wordt er op de bleekweide een decor gebouwd met een zonneweide, een fitnessruimte, een bar, een petanquebaan en een kerkhof.

Elke scene wordt minutieus voorbereid en uitgeschreven in een draaiboek. Daarin staat precies wie van de cast, de crew en de figuranten op welk moment aanwezig moet zijn en wat hij of zij moet doen. Het verhaal zelf is daarin niet te herkennen omdat de scenes niet chronologisch, maar bijvoorbeeld in functie van de locaties worden opgenomen.

Cast

Voor de cast selecteerde men tien professionele acteurs, daarbij o.m. hoofdrolspeler Dirk

Van Dijck (Eigen kweek), Leah Thijs (Thuis) en Daan Hugaert (Thuis en Witse). De acteurs en de dertig leden van de crew zijn drie dagen van 7 tot 22 uur en een vierde dag van 12 tot 4 uur ’s nachts aanwezig op het hof. Ze overnachten in Hoogstraten of in de regio. Voor de catering zorgen Feestservice Vandersmissen en andere sponsors zoals bakkerij Van Thillo en ’t Zoet Begijntje, want het is werken onder een verschroeiende zon. Twee vrachtwagens met technisch materiaal, ter waarde van 1 miljoen euro, worden ’s nachts bewaakt.

Het resultaat is een drukte van belang op het begijnhof. Maar met 77 mensen op de set gaat het er zeer rustig en sereen aan toe. Haast alle medewerkers zijn freelancers, die elkaar vaak niet of maar amper kennen. Nooit moet ie-

mand zijn stem verheffen, van overlast is geen sprake. Iedereen weet wat hij of zij moet doen en de crew werkt als een geoliede machine samen en de acteurs en figuranten. Iedereen heeft ontzettend veel geduld en er wordt niet gemopperd, ook al moet een scene tien tot vijftien maal worden overgedaan.

Figuranten

De 37 figuranten komen uit heel de provincie. De meesten zijn vier dagen op de set, andere weten wanneer ze moeten komen. De cast en de crew eten of rusten tussen de opnames in een tent vooraan op het begijnhof. De figuranten doen dat in het museum op het hof, waar ze ook kunnen schuilen tegen de zon. Ze worden gevraagd of melden zich als kandidaat-figurant via daarvoor speciaal ontworpen websites. Voor bijna allemaal is het hun geliefkoosde hobby, velen hebben al een aardige staat van dienst en zijn daar fier op. Een handvol figuranten is van Hoogstraten of zijn hier geen onbekenden.

Ineke Brouwers

Ineke Brouwers is gehuwd met Mark Janssens en woont al 47 jaar in Hoogstraten. “Na de studies van mijn twee kinderen, ondertussen 15 jaar geleden, kreeg ik meer tijd en leek

“Voor David doe ik het heel, heel graag”

Enkele van de bekende acteurs: Daan Hugaert (Thuis / Witse), Leah Thijs (Thuis), Dirk Van Dijck (Eigen kweek)) en Fred Van Kuyk (Mega Mindy)

Donderdag 25 augustus om 3 uur ’s nachts. De laatste opname met de maan op een hoogtewerker en een gigantische sproei-installatie voor een trieste scene op het kerkhof.

David Vermander en Niki Michiels

figureren me wel wat. Ik ben bij drie castingsbureau en een modellenbureau ingeschreven. Langs die weg komen de vragen tot medewerking binnen. Soms zit je in een voorselectie en word je gevraagd om mee te doen. Soms zie je op een van die sites een oproep en kan je jezelf kandidaat stellen.

Op de site ‘In the picture’ kwam een oproep van Cartouche. Toen wist ik dat het een productie van David Vermander was, en zo dicht bij huis was het bijna vanzelfsprekend dat ik me kandidaat stelde. Voor David wou ik dat heel, heel graag doen. Hij heeft me mijn grootste fotoshoot ooit bezorgd. Het was voor een opdracht van KBC: een reclamespot en foto’s. Plots hing ik in alle kantoren, verscheen ik in het straatbeeld en iets later in alle brievenbussen. Het is nu de vierde keer dat ik voor David werk, driemaal in een reclamespot en nu in een film.

Zo heb ik meegedaan in ‘Goesting’. Daar hebben ze me herkend en werd ik gevraagd voor ‘Deadline 14’. Daar zat ik in het schepencollege als assistent naast Koen De Grave. Ik was er ook bij in ‘Voor Vlees en Bloed’ en zoveel andere producties. Te veel om op te noemen. Ook in Nederland heb ik meegedaan in ‘Koningin Juliana’ en commercials voor C1000 en Albert Hein. Ooit figureerde ik een 25-tal dagen in een jaar. Nu wordt dat minder. Ik word ouder en met mijn wit haar valt dat nog meer op. Dan word je er al vlugger uitgeselecteerd. Het is heel leuk werk, maar je moet er tegen kunnen dat je wordt afgewezen voor een project en je moet vooral ook veel geduld hebben.

Ik sta dit jaar nog in ‘optie’ zoals men dat noemt voor een spotje voor de NMBS en een kerstcommercial voor Aldi. Maar het is dus nog niet zeker dat ik die heb, ook al hebben ze me zelf gecontacteerd.

Maar al bij al, het is goed geweest. Ik heb nooit dictie gevolgd en uit mijn zogenaamde ‘carrière’ heb ik gehaald wat er uit te halen was. Al wat nu nog komt is meegenomen.”

An Daems

“De draad terug opgenomen”

An Daems woonde ooit in Wortel, maar verhuisde na een scheiding naar Merksplas. An volgt op regelmatige basis de site ‘In the picture’. Op die site staan vacatures voor zowel acteurs, figuranten als voor het bijwonen van TV-uitzendingen.

Het is voor producenten een gemakkelijke manier om figuranten te vinden. Je kan op die site zelf op zoek gaan en eventueel je eigen profiel plaatsen, zodat producers jou kunnen uitnodigen.

An figureerde bijna dertig jaar geleden een tijdje in ‘Thuis’, maar daarna viel het wat stil. “Tot er vorig jaar op de site een oproep stond voor figuranten voor ‘The story of Wortel’, een reeks theaterwandelingen in MerksplasKolonie. Toen heb ik als het ware de draad terug opgenomen.

Een aantal maanden geleden stond er een oproep ‘Wilt u figureren in Hoogstraten’, zonder verdere details of data. Omdat het zo lekker dicht bij huis was heb ik me ingeschreven en werd ik in preselectie geplaatst. Iets later volgde de bevestiging, de juiste data, kortom het alles over het wat en wanneer.”

Riet Hermans

“Dat wachten is geen probleem”

Riet Hermans woont ook in Merksplas, maar is geen onbekende in Hoogstraten. Ze woonde samen met haar man een tiental jaren in de conciërgewoning van de brandweer in Hoogstraten. Riet deed er de seinkamer en haar man Herman Daems was er ambulancier. Riet is de schoonzus van An Daems, die haar motiveerde om mee te doen en het bevalt haar best.

“Het is aangenaam om alles mee te maken, je leert al vlug ook een aantal andere figuranten en de acteurs kennen. Daar is tussen de opnames door tijd genoeg voor, maar dat wachten is verder geen probleem”.

Ze heeft de smaak duidelijk te pakken, wil best nog meer figureren en overweegt om zich in te schrijven op de bewuste site.

Muzikanten

David Vermander zocht naar enkele muzikanten en dan komt men in Hoogstraten al vlug bij Flor Verschueren terecht. Hij bracht Luc Meyvis en Charel Hofkens mee. Accordeon, gitaar en tromgeroffel dus.

“Tot bleek dat men verwachtte dat we de meezinger Bella Ciao van Bregovic zouden brengen, een nummer vol koperblazers, dat we onmogelijk met onze bezetting konden brengen. We hebben nog gerepeteerd, maar op de set bleek dat we enkel moesten playbacken.”

Luc Meyvis realiseert zich nu pas wat voor een zwaar werk het is. “Drie dagen urenlang wachten voor evenveel opnames waarbij we betrokken waren. En elke opname moest wel tien maal opgenomen worden. Elk detail van elke acteur en figurant moest 100% juist zijn om later op de montagetafel de ideale beelden samen te brengen.”

“Een keer maar nooit meer,” zegt Charel Hofkens. “Gekleed in een zwaar uniform was het urenlange wachten in de brandende zon er te veel aan, tot ik op een bepaald moment onwel werd. Ik heb er te weinig geduld voor, al heb ik wel veel respect gekregen voor de acteurs. Als je ziet hoe Leah Thijs een fitnessoefening bij meer dan 30 graden tot tienmaal toe moest overdoen… chapeau.” (fh)

Ineke Brouwers

An Daems

Riet Hermans

Luc Meyvis, Flor verschueren en Charel Hofkens

De omvangrijke Roemeense gemeenschap in Hoogstraten

“Wij komen met z’n allen om jullie te helpen”

HOOGSTRATEN - Hoogstraten was altijd al een dorp met een internationaal publiek, daar is op de eerste plaats de grens met Nederland niet vreemd aan. Maar ook de internationale migratie en vooral de tuinbouw spelen hier de laatste decennia een grote rol in. Daarbij heeft de Roemeense gemeenschap een toenemende invloed. Misschien wordt de gedachte van een Roemeense kerkganger wel bewaarheid: “Jullie hebben ons in de periode van de revolutie flink geholpen, nu komen wij met zijn allen om jullie te helpen.” Tot eer en glorie van de Hoogstraatse aardbei. Voor een stand van zaken keek De Hoogstraatse Maand eens flink om zich heen en dook mee het aardbeienveld in.

Bevolking

Hoogstraten telde begin vorig jaar 21.556 inwoners. Hiervan hadden 15.333 de Belgische nationaliteit, waarnaast er 2.877 geklasseerd staan als ‘vreemdeling’ en nog eens 3.366 personen opgenomen zijn in het vreemdelingenregister. Dit betekent dat 71,5 % van de Hoogstratenaren de Belgische nationaliteit heeft, tegenover 28,5 % met een buitenlandse nationaliteit.

Als je evenwel kijkt naar de herkomst van de Hoogstraatse inwoners dan moeten we vaststellen dat 42 % van de huidige bewoners een buitenlandse herkomst hebben, waarvan 38 % uit de EU en 4% uit niet-EU landen. In de loop der jaren hebben immers heel wat mensen met een buitenlandse herkomst de Belgische nationaliteit verkregen.

In Hoogstraten vinden we momenteel mensen uit 105 verschillende herkomstlanden. De grootste groep vormen uiteraard de Nederlanders, maar hierna volgen Roemenen, Polen en Portugezen. De Roemenen zijn de sterkst stijgende groep in Hoogstraten, hieraan is de seizoenarbeid niet vreemd.

Cijfers

Op 12 april van dit jaar telde Hoogstraten 1.169 Roemenen met een vast verblijfadres en verblijfkaart. Vier jaar geleden waren er dat nog maar 758. Daarnaast zakten in het vorige jaar 2.154 Roemeense seizoenarbeiders naar Hoogstraten af. Zij konden hier aan het werk met een tijdelijk arbeidscontract, seizoenkaart of ‘plukkaart’ voor een periode van drie maanden. Deze periode werd soms verlengd met een extra drie maanden omwille van de coronaomstandigheden.

Als we verder in het verleden graven, zien we dat de Roemenen de plaats van andere OostEuropese arbeiders hebben overgenomen. Dertig jaar geleden waren het vooral Poolse arbeiders die hier hun geluk en hun spaarcenten kwamen zoeken. De Polen zijn momenteel naar de tweede plaats verdrongen. Los van diegenen die definitief terug naar Polen zijn teruggekeerd en zij die de Belgische nationaliteit hebben aangenomen, zien we in Hoogstraten dit jaar nog 311 inwoners met een Poolse nationaliteit en een 24 -tal tijdelijke arbeiders. Voor Portugal zijn er dat momenteel 265 met een vaste verblijfplaats.

Waarom Roemenen?

Om deze evolutie te begrijpen is het interessant om naar de ontwikkeling van het land te kijken. Roemenië is een vrij groot land in Oost Europa, grenzend aan Oekraïne, Hongarije, Servië, Bulgarije en ook aan de Zwarte Zee. Het land behoorde lang tot de invloedssfeer van Sovjet-Unie maar voer onder dictator Ceaucescu een vrij onafhankelijke buitenlandse koers.

Voor de eigen inwoners regeerde hij met ijzeren hand. Op zeker ogenblik dreigden 8.000 plattelandsdorpen vernietigd te worden en startte in West Europa een massale actie om deze dorpen te adopteren en ze daarmee van de ondergang te redden. Zo adopteerde ook Hoogstraten een dorp, Giarmata, vlakbij Timisoara waar in december 1989 de revolutie zou uitbreken. Ceaucescu werd geëxecuteerd maar het land stortte in een economische crisis.

Vanuit heel wat Belgische gemeenten startten kort daarop massaal voedselinzamelingen en transporten van hulpgoederen naar Roemenië, vanuit Hoogstraten gingen die naar Giarmata.

Het merendeel van de Roemeense arbeiders zijn vrij jonge kerels. In het plukseizoen komen er meer dan 2000 extra voor enkele maanden naar Hoogstraten.

Aankopen gebeurt er veelal in eigen winkels en bij een feestje hoort natuurlijk ook een Roemeense drank

Ook het toenmalige stadsbestuur met burgemeester Arnold Van Aperen en de schepenen Pauwels, Verlinden en Coenegrachts reden het eerste transport achterna om de situatie daar met eigen ogen te zien.

In 2004 trad Roemenië toe tot de Navo en in 2007 tot de Europese Unie. Door de grote werkloosheid in de beginjaren na de revolutie waagden vele Roemenen hun kans om in het westen een job te vinden. Ook toen al waren er vele Oost-Europeanen naar België afgezakt. Zo vonden heel wat Polen in de beginjaren een job in de tuinbouw.

In De Hoogstraatse Maand van november 1989 vertelde toenmalig gemeenteraadslid en CVP-volksvertegenwoordiger Jef Van Looy hoe het voorbije seizoen naar schatting enkele honderden plukkers uit Oost-Europa en Noord-Afrika in Hoogstraten aan het werk waren. Hij waarschuwde toen “Het blijft natuurlijk sluikwerk, en dat kan zo niet blijven voortduren. Wij werken aan een regeling met tijdelijke verblijfs- en werkvergunningen.”

Aanvankelijk brengt dit systeem van tijdelijke werkvergunning soelaas voor de tuinbouw hier en voor de seizoenarbeiders. Met de toetreding van Roemenië tot de EU veranderde de situatie fundamenteel.

Dimitru: de lange weg van de eerste lichting…

Aan de hand van het verhaal van D. die liever anoniem blijft en die we gemakkelijkheidshalve Dimitru zullen noemen, schetsen wij de omstandigheden waarin de eerste Roemenen

hun heil zochten in Hoogstraten. Ik ontmoette Dimitru in 2010 tijdens de wekelijkse babbelmomenten bij Praatpunt.

Toen één van de jongens van Praatpunt opgepakt werd omdat zijn papieren niet in orde waren en hij opgesloten werd in het gesloten Centrum voor Illegalen in Merksplas, gingen drie maanden lang dagelijks mensen van Praatpunt hem bezoeken en moreel ondersteunen. Dimitru ging meerdere keren mee. Hij wist wat het was om geen officiële papieren te hebben en hiervoor opgesloten te worden…

Zowel met Hussain als met Dimitru is het goed afgelopen. Zij hebben allebei een nieuwe toekomst opgebouwd in België. Inte-

ressant om eens terug te kijken hoe Dimitrueen Roemeen van de eerste lichting - zijn weg naar Hoogstraten gevonden heeft.

Opgepakt

“Ik volgde in Roemenië tot mijn 18 een technische opleiding op school. Ik werkte er nadien als monteur bij de treinen. Maar er was in die periode weinig werk en ik werd werkloos. En dus keek ik uit naar werk in het buitenland.

Zo ben ik in 2000 voor de eerste keer illegaal naar Nederland gekomen, net over de grens met België, om er te werken in de aardbeien waar ik bij de baas op de zaak woonde. Dat verblijf was oké maar het werk was illegaal. Het heeft niet lang geduurd want na drie maanden was er plots controle en werd ik opgepakt. Ze hebben mij met het vliegtuig terug naar Roemenië gevlogen.

Na een half jaar stond ik terug bij mijn vroegere baas, maar nog altijd illegaal. En weer was er controle en weer werd ik opgepakt. Dit keer vloog ik voor twee weken in de gevangenis van Breda alvorens ze mij weer met het vliegtuig naar Roemenië stuurden.

Vanaf 2002 kon ik echter officieel komen werken met een arbeidskaart voor drie maanden. Wij kregen een stempel van de vreemdelingenpolitie. Stap voor stap is mijn dossier in orde gekomen, maar na drie maanden moest ik wel terug het land uit. In 2008 ben ik officieel teruggekomen naar Nederland en heb daar zes maanden gewerkt. Daarna ben ik naar België verhuisd en ging ik aan het werk in een metaalbedrijf in Hoogstraten.”

De familie Turnea kwam reeds in 1995 hier terecht en vestigde zich in Meerle. In die tijd waren er amper 15 Roemenen in Hoogstraten.

Voor de familie Rusu was Hoogstraten in 2010 het eindpunt na enkele jaren werken in Duitsland en Noorwegen.

Praatpunt

“Maar ook hier kreeg ik toen plots controle en zei de politie dat ik illegaal in het land was omdat ik geen Belgische identiteitskaart had. Maar met de loonbrieven van mijn nieuwe baas kon ik alle papieren in orde maken, en na 9 maanden kreeg ik een Belgische identiteitskaart. In 2009 heb ik in Turnhout Nederlands gevolgd, wat voor mij wel heel moeilijk was. Maar ik heb nadien ook veel geleerd bij Praatpunt waar ik wekelijks naar toe ging.

Sinds 2011 had ik dus een verblijfsvergunning. In 2018 vroeg ik de Belgische nationaliteit aan, en in november van dat jaar heb ik die gekregen. Ik woonde al 5 jaar officieel hier, had Nederlandse lessen gevolgd, en ik had goed werk. Ik werk al sinds 2013 in hetzelfde bedrijf. Ik wil echt terug werk maken van mijn Nederlands, want dat is wel heel wat verminderd. Op het werk spreek ik altijd Roemeens met mijn collega’s. We zijn wel met 35 Roemenen in het fabriek. En ook thuis is Roemeens de gesproken taal.”

Welkom

Volgens Dimitru waren er in 1995 amper 15 Roemenen in Hoogstraten. Vandaag de dag is dat een veelvoud. De Hoogstraatse Maand maakte enkele jaren geleden een reeks portretten van nieuwkomers onder de titel ‘Welkom in Hoogstraten’. Onder hen waren ook enkele Roemenen die intussen allen de Belgische nationaliteit verworven hebben. De eerste was de familie Turnea die reeds in 1995 in Hoogstraten toekwam. Zij getuigden toen ook hoe het in die tijd hier bij ons allemaal niet zo nauw genomen werd met de reglementering op de tewerkstelling en hoe het zwartwerk op dat moment welig tierde in de tuinbouwsector.

Cristina en Mityk Rusu kwamen veel later naar België. Zij arriveerden in 2010 in Hoogstraten maar hadden vooraf al enkele jaren in

Duitsland en Noorwegen gewoond en gewerkt. Zij konden al snel aan het werk op het Proefcentrum in Meerle en werken er nog steeds. Ook zij hebben al enkele jaren de Belgische nationaliteit. Zoals zij toen te kennen gaven, zouden zij dolgraag in Hoogstraten blijven wonen, maar uiteindelijk verhuisden zij naar Turnhout. Zij kochten er een eigen huis, wat in Hoogstraten voor hen omwille van de dure prijzen haast onmogelijk was. (jh)

Mariana: altijd goedgezind en helemaal ingeburgerd

Dat heel wat Roemenen die naar Hoogstraten zijn uitgeweken zich hier goed ingeburgerd hebben, getuigt ook het verhaal van de altijd goedgezinde Mariana uit Meer. Tien jaar geleden vertrok zij uit Roemenië om hier te komen wonen en werken. Zij komt uit Roman, een stadje zuidelijk van Suceava. Dit is een gebied waar veel seizoenarbeiders die bij ons werken vandaan komen.

Zij zocht werk en dat was hier goed te vinden. Eerst als plukker van paprika in Etten Leur en daarna tewerk gesteld in de aardbeien. Haar man, Romeo, was enkele maanden vroeger al gekomen en werkte in de bouw. Ze woonden in het begin in een caravan in Strijbeek. Dat was toen heel koud, weet ze nog. Toen hun 15jarige zoon ook over kwam was dat aanvankelijk moeilijk. “Maar gelukkig is hij een intelligente jongen die niet stil wilde zitten en al snel een basiscursus Nederlands volgde. Ondertussen is hij afgestudeerd en woont en werkt al enige tijd in Antwerpen. Hij heeft er een kapsalon.”

De dochter van Mariana besliste uiteindelijk om in Roemenië te blijven. Dat was moeilijk voor Mariana maar de dochter werkt voor een Duits bedrijf, en alles gebeurt via telewerk. Ze is ook een zeer goede muzikante.

Bellen

De afgelopen jaren waren moeilijk voor Mariana. Door corona kon ze drie jaar haar moeder niet bezoeken. “Maar twee keer bellen per dag, dat doe ik wel!” Ondertussen woont Mariana in Meer. Ze is hier best gelukkig en doet haar werk graag. Ze poetst bij verschillende families en ziet in alles de positieve kant. Door dit optimisme heeft ze veel plezier in haar werk en ook de kinderen in de families zien haar graag komen.

In het weekend is Mariana vrij en gaat ze naar de Orthodoxe kerk. Roemenen zijn over het

algemeen erg gelovige mensen. Deze Orthodoxe gemeenschap komt wekelijks samen voor haar eredienst in de kerk van Wortel. “Ik moet God telkens weer bedanken voor alle goede dingen die ik meemaak”, vertelt ons Mariana.

Mariana spreekt overigens vlot Nederlands. En dat heeft ze helemaal uit zichzelf geleerd. Zij wil gewoon van alles wat ze ziet en tegenkomt het Nederlandse woord weten, en ze praat graag met de mensen - dat helpt uiteraard ook veel. Bovendien heeft zij nu contact opgenomen met Praatpunt Hoogstraten om haar Nederlands te perfectioneren. Iets waar zo ongetwijfeld met glans in zal slagen. (ma)

“Op Roemeense seizoenarbeiders kan

je altijd rekenen”

Hoogstraten is alom bekend als “het stadje met smaak” dankzij de vele tuinbouwers die voornamelijk aardbeien telen. Via de veiling worden die dan verkocht en getransporteerd naar voornamelijk buitenlandse klanten. Maar er zijn veel helpende handen nodig, zeker in het hoogseizoen van maart tot september, zowel voor de pluk als voor zoveel ander voorafgaand werk dat er te doen is in de vele serres.

Omdat de arbeidsmarkt hier al zo krap is, worden de meeste arbeidskrachten tegenwoordig aangetrokken vanuit Roemenië. Enkele jaren geleden was dat nog Polen, maar de meesten van hen zijn terug naar hun vaderland getrokken. Wij hadden een gesprek met tuinder Jef Adriaensen van Meer, die een aardbeienbedrijf runt van 4.5 ha groot en ook met twee van zijn Roemeense medewerkers, de zussen Claudia en Oana. De ene is seizoenarbeidster en de andere werkt al een aan-

Aardbeienteler Jef met 2 seizoensarbeiders Claudia en Daniël. 3Wij komen hier graag plukken,” zeggen zij. “Het zijn goede arbeidskrachten,” weet Jef.

Mariana bij een van haar vroegere klanten, Rit Rombouts. Zij kunnen het nog altijd goed met elkaar vinden

tal jaren bij hem in vaste loondienst en woont dus in België.

Jef heeft al heel wat ervaring met seizoenarbeiders en probeert een goede band met hen op te bouwen. Hij geeft wel toe dat dit omwille van de taal in het begin niet zo gemakkelijk was, maar door de jaren heen is dat door het gebruik van de Engelse taal toch wel verbeterd.

Tevreden

Op het bedrijf van Jef zijn momenteel een zestal Roemeense families in dienst die allemaal uit de streek van Suceava komen in het noorden van het land. Het zijn vrienden en soms ook familie van elkaar, de meesten komen hier al een aantal jaren van maart tot oktober seizoenarbeid verrichten. Jef geeft hen een plukkaart, die geldig is voor 100 dagen. Daarna geeft hij hen nog een contract voor onbepaalde duur van maximum 6 weken.

Hun loon is ongeveer het dubbele van wat ze in Roemenië kunnen verdienen en het uurloon is voor elke arbeider gelijk. Zij werken 40 uur per week. Meestal van 7 uur ’s morgens tot 18 u ’s avonds en dit van maandag tot en met vrijdag. Hierin zijn 1 uur middagrust en 10 minuten koffietijd inbegrepen. In het hoogseizoen is het gebruikelijk om ook op zaterdagmorgen nog te werken en daar hebben de seizoenarbeiders geen problemen mee.

De meeste van hen komen hier al een aantal jaren terug om bij hem te werken. Dat wijst er toch op dat zij de loon- en arbeidsvoorwaarden aantrekkelijk vinden en dat Jef een goede band met hen opgebouwd heeft. En Jef zelf is ook heel tevreden over zijn seizoenarbeiders, omdat je op hen kan rekenen en dat ze ook goede arbeidskrachten zijn.

Claudia

Wij hadden een gesprek met Claudia. Zij woont, net als vier andere families uit haar gemeente, in één van de aaneengesloten bedrijfswoningen op het bedrijf van Jef Adriaensen. Claudia is huisvrouw en heeft 2 adolescente kinderen. Helaas moest zij die achterlaten bij haar moeder, terwijl zij hier 5 maanden lang komt werken. “Maar gelukkig kunnen we met videochat elke dag met elkaar communiceren. Dat vind ik heel belangrijk.” Ook de twee zussen Andreea en Oana werken hier. “Wij werken al lang samen. Zo hebben we voordien 7 jaar in Italië, Verona, tomaten geplukt. Maar het was daar zo heet in de zomer!”

Omdat alle arbeiders uit één dorp komen, kan het transport gemakkelijker geregeld worden. Begin maart haalt een vervoersfirma hen op

La Praatpunt!

Vorbești deja puțin olandeză? Vrei să vorbești și să înțelegi olandeză?

La PRAATPUNT poți vorbi olandeză în fiecare săptămână cu voluntarii.

Dacă vorbești deja olandeză din experiență sau dacă ai urmat cursul de nivel 1.2, ești binevenit.

PRAATPUNT nu este o lecție sau un curs. Este pură practică.

În fiecare miercuri între orele 19.00 și 21.00. Nu în vacanțe sau vacanțe școlare. Este gratis. Abonamentul nu este necesar.

Mai multe informatii: Stadsbestuur Hoogstraten Dienst, samenleving 033401959 samenleving@hoogstraten.be

in Baristi en reizen dan per bus naar het verre België. Om die vervoerskost terug te verdienen, moeten ze toch al een aantal dagen werken bij Jef.

Naast aardbeien plukken, worden ze ook ingezet om deze machinaal te planten, het trayveld verzorgen, bloemetjes afknijpen, enz. Werken in de serre kan bij een hitte buiten van 30 graden lastig worden, maar daar vond Jef wat op: hij vernevelt water gedurende een korte tijd en dat werkt heel verfrissend voor de medewerkers. Maar als het echt te warm wordt, dan beginnen ze ’s morgens wat vroeger en stoppen ze om 15 u. Ook al zijn ze de warmte wel wat gewoon in Roemenië.

Eigen leven

Deze Roemeense arbeiders leven hier eigenlijk toch grotendeels afgezonderd. Alhoewel ze wel weten dat er nog andere Roemenen hier wonen en werken, is het contact met hen toch minimaal. Wel gaan ze regelmatig hun boodschappen doen in een Roemeense winkel in Meer of Hoogstraten. Niet alleen voor de taal, maar voornamelijk omdat ze daar al de

ingrediënten vinden om hun traditionele Roemeense maaltijden klaar te maken, zoals Ciorbā de Perisoare (maaltijdsoep), sarmale (gevulde koolbladeren) en Urzici (brandnetels).

Claudia kent een Roemeense vriendin die in Minderhout woont en die recent ook haar vader heeft laten overkomen om hier te komen werken, maar wel in een ander aardbeienbedrijf. Blijkbaar gebeurt dit nu meer en meer, ook al omwille van de oorlog in Oekraïne.

Op het bedrijf van Jef Adriaensen werken ook nog twee Poolse arbeiders, Mirrek en Pavel. Zij zijn van de eerste generatie die voor onbepaalde tijd in dienst zijn. Zij wonen dan ook in een apart verblijf vlakbij het bedrijf. Enkele jaren geleden heeft Pavel de Roemeense collega-arbeidster, Oana, leren kennen en ze wonen al een tijdje samen. Onana komt uit een gezin van zes kinderen, waarvan vijf dochters. Andrea en Claudia zijn haar zussen. En zo hebben de aardbeien van Meer hen weer samengebracht. (ma/jl)

Een groepsfoto van een groot deel van de plukkersploeg. Pauze net voorbij. Klaar om er weer tegenaan te gaan.

Herinnering aan Louis Fransen, het moederhuis en de landloper

Drie nieuwe straatkunstprojecten in Hoogstraten

HOOGSTRATEN - Na vier eerdere gerealiseerde straatkunst projecten, werd recent het publiek domein in Hoogstraten verfraaid door drie nieuwe realisaties: een herinnering aan het voormalige moederhuis op de site Stede Akkers, een eerbetoon

Na een 3D tekening van Graffitinetwerk BV in het gangetje van Scharrel in Minderhout, volgde een muurschildering van IKO laureaat Henk van Dijk met 11.11.11 als thema. Daarna schilderde Cee Pil een metersgrote vos in de Vossengang en bracht Pol Cosmo een reeks kleine insecten aan als zoekobjecten op verschillende plaatsen. Deze zomer kwamen er in het straatbeeld nog drie nieuwe kunstwerken bij.

Het gasthuis

Op 2 september werden de bewoners van de serviceflats De Linde en De Wingerd uitgenodigd op het tuinterras tussen beide gebou-

wen. Die namiddag werd een gevelgrote muurschildering tegen De Linde officieel voorgesteld, zichtbaar van in de Loenhoutseweg. Voor de bewoners was het een feestelijk moment, al kenden ze het ontwerp omdat ze bij de keuze van het ontwerp betrokken werden.

De ontwerper van het Colectivo Licuado uit Uruguay was enkele weken in het land en maakte enkele schetsen als voorstudies. Die werden aan de bewoners voorgelegd om zo tot een gedragen ontwerp te komen.

Het werd een herinnering aan het oude H-gebouw, ooit het gasthuis en moederhuis van

Hoogstraten. Dat gebouw staat afgebeeld zoals het er voor de verbouwing in 1934 uitzag, met vooraan nog een uitbouw tussen de linker en rechter vleugel. Voor het gebouw staat een verpleegster met een baby in doeken gewikkeld. Er werd gekozen om de muurschildering vooral in zachte pasteltinten uit te voeren.

Landlopers

Sinds begin september kan je verspreid over het grondgebied van Hoogstraten en Merksplas een 20-tal kleine figuurtjes spotten, een project vergelijkbaar met de vorig jaar door Pol Cosmo aangebrachte relatief kleine insec-

MAAND

Bewoners van de serviceflats voor een muurschildering op een gevel van De Linde.

aan Louis Fransen bij het IKO, en een reeks landlopers her en der te velde.

ten. Dit is een initiatief van de gemeentebesturen van Hoogstraten en Merksplas in het kader van de herdenking van 200 jaar Koloniën van Weldadigheid.

De figuurtjes, die moeten verwijzen naar landlopers, werden ontworpen door de 36-jarige Brusselse kunstenaar Jaune. Ooit werkzaam als vuilnisman viel het hem op dat hij, hoe fluorescerend gekleed ook, als individu opging in het decor van de stad. Niemand maakte een praatje, niemand lette echt op hem. Als reactie liet hij in 2011 op onverwachte plaatsen in de stad felgekleurde vuilnismannetjes dapper rond dwarrelen. In humoristische en vaak absurde settings liet hij daarbij niet na af en toe een stevige steek in de richting van onze maatschappij te geven.

Sindsdien kreeg Jaune verschillende opdrachten en nam hij deel aan verschillende Streetart tentoonstellingen. Een tip voor wie op zoek gaat: de meeste werkjes kan je vinden langs de vernieuwde Landlopersroute door-

heen de kolonies van Wortel en Merksplas.

Louis Fransen

Gust Lauryssen, sterkhouder van het Beschermcomité Louis Fransen, liep al enige tijd rond met het idee om in de openbare ruimte een ‘memorial’ van Louis Fransen te plaatsen. Er waren gesprekken met Jef Martens die akkoord ging om een bronzen plaket met de buste van Louis te maken, maar door problemen met zijn arm moest de beeldhouwer afhaken.

Na overleg met schepen Wittenberg en de dienst Cultuur, ging het stadbestuur akkoord met het plaatsen van een muurschildering op het IKO. Het beschermcomité nam contact op met de gerenommeerde Street-art artiest Patrick Croes (geen familie van … /nvdr).

Patrick bestudeerde het werk van Louis en integreerde diens kleurenpalet (rood-geelblauw) in het ontwerp. Voor het werk baseerde hij zich op ‘De Klokkenman’, een ontwerp van Louis naar beiaardier Staf Mer-

tens. De keuze voor een muur bij het IKO atelier in de Dr Versmissenstraat lag voor de hand, met Louis als medestichter van IKO en met zicht op de beiaard.

Louis Fransen (1928-2010) overleed op 81jarige leeftijd in Odawara (Japan). In 1959 was hij als missionaris van Scheut naar Japan vertrokken, later bleef hij contact houden met Hoogstraten. Met Jos Martens was hij betrokken bij de oprichting van IKO, de kunstacademie. Na een aantal jaren trok hij zich terug uit het priesterlijk leven. Hij ging les geven aan de universiteit van Okinawa en werd medeoprichter van Creare, een bedrijf waarvoor hij monumentale mozaïeken, beelden, glasramen, fresco’s en muurschilderingen maakte voor kerken, scholen, stations, luchthavens enz.

Naast de op 17 juni ingehuldigde muurschildering is het nog wachten op een geschikte straat, die naar Louis zal genoemd worden. Die afspraak is al gemaakt met het stadsbestuur. (fh)

Patrick Croes ontwierp de muurschildering bij IKO als ode aan Louis Fransen.

Er zijn twintig figuurtjes, waarvan het een al herkenbaarder verwijst naar de landloper dan andere.

Gemeenten werken samen om beeldbepalende gebouwen te waarderen

Niet alle waardevolle gebouwen zijn beschermd

HOOGSTRATEN - Naast de 49 als monument beschermde gebouwen telt Hoogstraten nog 311 huizen die op de ‘Vastgestelde inventaris bouwkundig erfgoed’ staan. Het zijn waardevolle en vaak beeldbepalende gebouwen, die weliswaar niet beschermd zijn. Hoogstraten zet nu ook de stap naar samenwerking met andere gemeenten om deze lijst te actualiseren en de betreffende gebouwen op grond van duidelijke parameters te waarderen.

werd ook dezelfde vuistregel vooropgesteld: het zichtbare volume en het aanzicht van de gevels zoveel als mogelijk bewaren.

Intergemeentelijk

die al langer samenwerken op het vlak van erfgoed.

Beschermd

Als monument beschermde gebouwen zijn er al lang en, voor alle duidelijkheid, daaraan verandert er niets. Maar begin jaren ’70 gingen medewerkers van monumentenzorg systematisch alle straten van steden en gemeenten af op zoek naar waardevol niet beschermd bouwkundig erfgoed. Het kanton Hoogstraten kwam in de jaren ’80 als laatste aan de beurt en het zou nog tot 2002 duren vooraleer de inventaris door de minister werd voorgesteld en in boekvorm verscheen.

In Hoogstraten zijn er 49 beschermde monumenten, daarnaast staan er 311 op de ‘vastgestelde lijst’. In Arendonk zijn dat er resp. 9 en 116; in Merksplas 9 en 60; in Ravels 5 en 160. Let wel, in dat aantal opgegeven gebouwen worden groepen woningen, zoals bijvoorbeeld het begijnhof of de kloostersite in Meer als één monument of beeldbepalend gebouw geteld. Het effectief aantal individuele gebouwen in Hoogstraten ligt dus merkelijk hoger: namelijk 93 individueel beschermde gebouwen en iets meer dan 450 gebouwen in de ‘vastgestelde lijst van bouwkundig erfgoed’.

Maar tussen de inventarisatie en het verschijnen van het boek was er al veel veranderd. Waar nu Highstreet is, bijvoorbeeld, stond toen nog een duidelijk herkenbare molenromp en die werd dan ook als dusdanig beschreven. Bovendien ontbrak elke argumentatie voor de inventarisatie, en werd er geen onderscheid gemaakt tussen gebouwen met een bijzondere erfgoedwaarde en andere. Voor elk gebouw

Sinds enkele jaren stimuleert de Vlaamse overheid de lokale besturen om het beleid rond de in de inventaris opgenomen gebouwen in eigen beheer te nemen. Dat kan in een ‘Intergemeentelijke onroerend erfgoeddienst’ (IOED). Dat is een samenwerkingsverband van gemeenten die samen meer dan 200.000 inwoners hebben en samen gekwalificeerd personeel inzetten.

Ook Hoogstraten zet nu die stap en sluit samen met Merksplas, Ravels en Arendonk aan bij Kasterlee, Oud-Turnhout, Turnhout, Rijkevorsel, Beerse en Vosselaar, gemeenten

De samenwerking wordt gestuurd door de koepel Erfgoed Noorderkempen, waarbij de tien genoemde gemeenten aangesloten zijn. “Voor de eigenaars van gebouwen die op de lijst staan verandert er in eerste instantie niets”, zegt Charlotte Delannoye, die in overleg met coördinator Carolien Daemen, verantwoordelijk is voor de vier nieuw aangesloten gemeenten. Charlotte is kunsthistorica en genoot ook een erfgoedopleiding.

Waardering

Aan de inventaris zelf wordt niet geraakt, er worden dus geen gebouwen van de lijst gehaald. In eerste instantie gaat men de lijst actualiseren. Er zijn in de loop der jaren immers panden die sterk verbouwd zijn en/of die hun

Niet alle beeldbepalende gebouwen in een dorp - zoals hier in Meerle - zijn beschermd. Zowel eigenaars als de lokale overheid weten in dat geval niet altijd wat er wel of niet kan in het betreffende gebouw. De nieuwe inventarisatie en waardering moeten hier meer duidelijkheid over geven.

erfgoedwaarde zo goed als verloren hebben. Vervolgens gaat men elk gebouw screenen aan een vooropgestelde waarderingsmethodiek. Op die manier wordt er een onderscheid gemaakt tussen gebouwen met een grote erfgoedwaarde, die men absoluut in zijn geheel wil bewaren en andere waar meer mogelijk is wat betreft verbouwing of extra ontwikkeling. Als die waardebepaling gemaakt is, komt er duidelijkheid voor de eigenaars en kunnen de lokale besturen, in overleg met de verantwoordelijken van het samenwerkingsverband die hen hierin begeleiden, gepaste en onderbouwde beslissingen nemen.

Deze vaststelling gebeurt ook nu al voor het ganse perceel en dus niet, zoals men vaak denkt, enkel voor de voorgevel. Het nu vaak gebruikte ‘facadisme’, waarbij men enkel de voorgevel behoudt, mag niet de norm worden.

Enthousiast

De waardering is een objectieve evaluatie, die voor elk pand gebruikt wordt aan de hand van een aantal parameters, zoals de authenticiteit en het gebouw in zijn omgeving. Dat moet leiden tot een getrapte waardebepaling van zeer waardevol en integraal te behouden tot

een mogelijkheid tot sloop onder voorwaarden, en alle schakeringen daar tussenin.

Men wil de geactualiseerde inventaris voor het einde van deze legislatuur afronden. De vier betrokken burgemeesters reageren zeer enthousiast. Ze hechten, zo lezen we in de persnota, alle vier veel belang aan de monumenten en waardevolle gebouwen in hun dorp. Maar zoals het ene gebouw het andere niet is, is ook het ene dorp het andere niet. Afwachten dus wat deze nieuwe inventarisatie en waardering uiteindelijk opleveren voor elke van de dorpen… (fh)

In de inventaris staat Highstreet nog als molenromp. Het is tijd om de puntjes op de i te zetten. Facadisme, het behoud van enkel de voorgevel, zal voor de meest waardevolle panden geen optie meer zijn.

er al meer dan 250

Mr. Wanmanbando treedt er op

Raf . . . . . soigneert een dameswielerploeg

IJ’ is één vakje.

Mail het woord uiterlijk dinsdag 11 oktober door naar redactie@demaand.be en maak kans op een cadeaubon van Hoogstraten voor de waarde van 20 euro. Of stuur naar: De DE HOOGSTRAATSE MAAND, Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten. Vergeet niet uw naam en adres te vermelden.

Oplossing

september

De cadeaubon van € 20 gaat naar: Ingrid Stoffels, Epelteer 24, Hoogstraten

Een terugblik op een inspirerend bezoek aan diverse bedrijven

Hartelijke ontvangst voor Za-Kpota delegatie

HOOGSTRATEN - Een vierkoppige delegatie uit Za-Kpota verbleef eind augustus een week in Hoogstraten. Er viel hen een hartelijke ontvangst te beurt. Onder meer de vendeliers en Vialta zetten hun beste beentje voor. De beide burgemeesters namen broederlijk plaats op de vlag. De toon voor een uitwisseling in wederzijds respect is gezet. Wij brengen u graag een verslag.

Veel veranderd

Sinds het begin van de stedenband in 2014 is er veel veranderd in beide gemeenten. Zo kwamen er nieuwe burgemeesters en besturen, met vele wijzigingen in de administratie. In Benin is de gemeentelijke administratie grondig hervormd. De uitvoering van de politieke beslissingen komt er nu volledig in handen van een uitvoerend secretaris en diensthoofden die zijn aangesteld op basis van een nationaal examen.

Burgemeesters kunnen zich focussen op de ontwikkeling van hun gemeente op lange termijn. De burgemeester van Za-Kpota heeft alvast duidelijke prioriteiten voor zijn vele inwoners (intussen meer dan 175.000) en uitgestrekte gemeente (meer dan 400 km²).

Maar ook de wereld om ons heen is sterk gewijzigd. Covid 19 zette de gezondheidszorg onder druk, zowel hier als ginder. In Za-Kpota en elders in landen in ontwikkeling kwam de zorg voor levensbedreigende ziekten als malaria en TBC onder druk.

De oorlog in Oekraïne deed voedsel- en brandstofprijzen torenhoog stijgen. De armsten zijn daarvan de grootste slachtoffers. Met dezelfde budgetten voor humanitaire hulp kan je heel wat minder doen dan voorheen. De klimaatcrisis laat zich duidelijk voelen met droogte, branden, mislukte oogsten en elders het in snel tempo smelten van gletsjers of overvloedige regenval, overstromingen en orkanen.

In de stedenband met Za-Kpota probeert Hoogstraten samen met de partnergemeente antwoorden te zoeken op deze uitdagingen. Bezoeken aan bedrijven en instellingen kunnen daarbij inspireren. Wij pikken er enkele bezoeken uit en lichten toe hoe die aansluiten bij de reeds bestaande en nieuwe stedenbandprojecten.

Sinaasappelen

Waar Hoogstraten gekend is voor zijn aardbeien, is Za-Kpota gekend voor de uitstekende kwaliteit van zijn sinaasappelen. De producenten verkopen de sinaasappelen langs

de weg, op de sinaasappelmarkt, op de markt of op het veld. Een groot deel geraakt niet verkocht door concurrentie van andere productieregio’s, door regionale spanningen maar vooral door een gebrekkige organisatie van de producenten. Corona kwam daar nog eens bovenop.

In de voorbije vijf jaar hebben Za-Kpota en Hoogstraten ingezet op een doorlichting van de keten en een landbouwtelling van de sinaasappelproductie. De producenten, de oppervlaktes en de productie zijn in kaart gebracht en de verschillende partijen zijn verenigd in een gemeentelijke coöperatie met producenten, verkopers, vervoerders en grossisten. De sinaasappelmarkt van Zazounmé is grondig aangepast aan de door de betrokkenen geformuleerde behoeften en een tweede kleinere markt is aangelegd in Dantota. De twee grote transportroutes zijn daarmee gecoverd.

De delegatie bracht een bezoek aan Coöperatie Hoogstraten. Gaston Opdekamp leidt hen rond. Zij zien met eigen ogen de aanvoer en kwaliteitscontrole van het product. Later volgen zij in de verkoopszaal de onlineverkoop. Er zijn nog enkele kopers fysiek aanwezig,

het merendeel koopt vanop afstand. Het aanbod van drie veilingen is gebundeld en wordt per kwaliteitsblok aangeboden. Onze vrienden zijn getuige van een fikse prijsdaling in de loop van de verkoop.

Er volgt een toelichting over alle aspecten van de werking van de coöperatie. De burgemeester en secretaris stellen indringende vragen over de voorwaarden voor lidmaatschap, de prijsvorming, de contracten met afnemers, belastingen,… Zij maken ook meteen de vertaling naar de lokale situatie. Gaston houdt hen met de twee voeten op de grond en adviseert hen vooral om de tijd te nemen om het vertrouwen van de producenten te winnen.

Fruit verwerken

Sinds het begin van de sinaasappelproductie in Za-Kpota stelden de producenten hoge verwachtingen in een sapfabriek. Twee bedrijven (uit 1983 en 2013) hebben nooit gefunctioneerd. Mede dankzij de samenwerking met Hoogstraten zijn er nieuwe perspectieven. Enkele jongeren starten met Hoogstraatse steun een artisanale productie van sappen.

Via bemiddeling van het regionaal agentschap

In Benin giet men water uit over de grond bij wijze van welkom. De Gelmelzwaaiers vragen de bezoekende burgemeester samen met de gastheer plaats te nemen op de vlag.

voor landbouwontwikkeling van de Zou ontvingen ze ook steun van FAO, de voedsel- en landbouworganisatie van de Verenigde Naties. Nog belangrijker is dat Orana op 14 juni een lening afsloot met de Caisse des Dépôts et des Consignation (CDC) du Benin voor de productie van sinaasappel- en ananasconcentraat. We bezoeken SVZ in Rijkevorsel waar Peter Heijnen (plantmanager) en Mia Schellekens (corporate quality assurance manager) ons ontvangen. Na een toelichting over het bedrijf maken we in veiligheidskledij een rondgang in de verschillende afdelingen. De zetel in Rijkevorsel vriest vooral rode vruchten in of maakt concentraat in verschillende verpakkingen, samenstellingen en hoeveelheden naar gelang de vraag van de klant. Zo willen sommige klanten meer zaadjes in het aardbeienconcentraat.

De delegatie wil graag weten wat de relatie is met de gemeente Hoogstraten. Die is er niet. SVZ heeft wel een contract met Coöperatie Hoogstraten voor jaarrond afname van alle aardbeien van industriekwaliteit. Het contract met SVZ en zeker de prijsbepaling voor een product dat niet op de versmarkt kan worden verkocht omwille van overaanbod of kwaltiteit, interesseert de bezoekers. Ook de Japanse award om verliezen (van water, personeel, …) tegen te gaan maakt indruk op de bezoekers.

Meer info over Orana: https://orana-sa.com/web/actualites/ Meer info over SVZ: https://www.svz.com/ en https://www.svz.com/news-and-blog/svz-supports-start-up-of-artisanal-juice-productionunit-in-za-kpota-benin

Afval verwerken en composteren

Bij het begin van de nieuwe legislatuur legde Hoogstraten nieuwe accenten binnen het mondiaal beleid. Ook voor de samenwerking met Za-Kpota had dit consequenties. Hoogstraten wilde sterker inzetten op de strijd tegen klimaatverandering en op klimaatadaptatie. Dit beleid krijgt stilaan concrete vorm.

Een onderdeel is het ophalen, sorteren en verwerken van huishoudelijk afval. Nu blijft het organisch huishoudelijk afval en het groenafval nog vaak ongebruikt of wordt het verbrand. In de toekomst wil Za-Kpota inzetten op compostering en zo organische meststoffen produceren. Afrikanen zijn overigens al meesters in het recycleren. Glazen flessen worden steevast gerecycleerd voor het verpakken van allerlei noten gemalen kokos en olie. Toch zijn er nog heel wat mogelijkheden.

We brengen een bezoek aan de composteringsinstallatie van IOK en aan het containerpark. In de verschroeiende zomerhitte houdt gastheer Eddy Vosters het hoofd koel en zorgt voor een zeer heldere toelichting. Het gft dat wordt opgehaald bij meer dan een half miljoen Kempenaren wordt integraal ingezet in de vergistingsinstallatie. De technologie werd mee ontwikkeld door de universiteit van Gent en wereldwijd gecommercialiseerd door Organic Waste Systems (OWS). Bij de vergisting van het gft ontstaat biogas en digestaat. Dit digestaat wordt gemengd met groenafval en samen gecomposteerd.

Aansluitend is er een bezoek aan het containerpark waar Sven Boeckx ons rondleidt. Henri wil graag weten waarom bepaalde fracties betalend en andere gratis mogen aangeleverd. De gegevens over de IOK input en output brengen we samen in het kaderstukje (zie volgende pagina)

Kimaat en bosbeheer

Za-Kpota ondervindt net als Hoogstraten in toenemende mate de gevolgen van de klimaatverandering. De snelle bevolkingsgroei zet in een landbouwland als Benin bovendien een grote druk op het landgebruik. Ontbossing en landdegradatie zijn grote problemen. Hoogstraten wil samen met Za-Kpota inzetten op herbebossing en duurzaam bosbeheer. De gemeente Za-Kpota kent nog kleine oppervlaktes sacraal bos met eeuwenoude bomen maar verder vooral productiebossen van teak, palmolie en sinaasappelen.

Hilde Quintens van het Agentschap Natuur en Bos (ANB) neemt ons na een korte toelichting over de functies van bossen en over verschillende beheersvormen mee naar Bootjesven. Op de weg ernaartoe toont ze percelen

De medewerker van IOK geeft in de felle zon toelichting bij de compostering en vergisting van GFT- en groen afval.

Vialta weet de bezoekers, de genodigden en de omstaanders te bekoren met samenzang

IOK GFT en groen afval

INPUT: 35.000 ton gft/jaar (+ 25.000 ton groenafval via compostering)

OUTPUT (korte termijn): 25.000 ton compost en 3.500.000 m³ biogas, waarvan: 75% warmte (6,5 GWh) + elektriciteit (5,950 GWh) ter plaatse (warmtekrachtkoppeling WKK)

25% wordt omgezet naar aardgaskwaliteit (500.000 m³ aardgas, equivalent van 250 gezinnen); een equivalente hoeveelheid wordt ingezet in een WKK-installatie gekoppeld aan het warmtenet Kolonie: warmte (1,6 GWh)+ elektriciteit (1,4 GWh); deze energie zal geleverd worden aan de daar aanwezige gebouwen met historisch erfgoed.

554 ton captatie van CO2 in vloeibare vorm ten behoeve van inzet in de glastuinbouwsector.

Meer info over IOK: https://www.kempen2030.be/klimaatprojecten/gft-wordt-groen-gas

Meer info over OWS: https://www.ows.be/nl/over-ows/

die op verschillende manieren beheerd worden. Ze windt er geen doekjes om dat duurzaam bosbeheer in periodes van langdurige droogte en hoge temperaturen enorm moeilijk is. Nieuwe aanplantingen moeten uitgesteld, blad en naalden verschroeien aan de bomen, ziektes en plagen hebben meer impact op verzwakte bomen, bosbranden dreigen, poelen drogen uit en amfibieën waarvoor de Kolonie en de vallei van het Merkske zo gekend zijn, worden bedreigd in hun voortbestaan.

Gevuld programma

Het volledige programma was flink gevuld. De delegatie bracht nog bezoeken aan ’t Wilaardenhof waar Sjack Verhulst tekst en uitleg gaf over de keuze voor biologisch tuinieren en de Afrikanen vooral zagen hoe ook met eenvoudige middelen organisch materiaal kan worden gecomposteerd en een rijke oogst levert.

Staf Coertjens van Velt toont in den Ouden Koolhof in het Begijnhof en op Samentuinen Bonenakkers in de Mouterijstraat hoe het samen tuinieren ook een sociale functie kan hebben en bijdraagt tot integratie.

’t Verzetje biedt de bezoekers een lekkere Indische maaltijd aan. Frederik Pollet en Denise

De Vlieger vertellen met terechte fierheid over de werking van ’t Verzetje. Jammer genoeg groeit door de stijgende energie- en voedselprijzen het aantal Hoogstratenaren dat beroep moet doen op hulp. Er staan gelukkig ook veel vrijwilligers klaar om de handen uit de mouwen te steken.

De burgemeester van Za-Kpota sluit pakkend af: “Ik hoop uit dat Za-Kpota de zevende deelgemeente van Hoogstraten kan worden zodat ook wie arm en behoeftig is in onze gemeente het levensnoodzakelijke zoals voeding en kleding maar vooral ook het warme contact kan krijgen.” En zakelijk als hij is vraagt hij meteen daarna naar mogelijkheden voor transport van goederen. (hr)

Sjack licht toe hoe de kwaliteit van de grond dankzij biologische landbouw op enkele jaren tijd is verbeterd; Za-Kpota heeft sterk te lijden onder landdegradatie.

ZORG

Verdere uitbouw van de zorgcampus Stede Akkers

Nierdialysecentrum in ’t Gastenhuys geopend

HOOGSTRATEN - Op het moment dat elk ziekenhuis verplicht wordt om zich in welbepaalde ziektes en de behandeling ervan te specialiseren, opent AZ Turnhout een nierdialysecentrum in ’t Gastenhuys hier in Hoogstraten. Op termijn zal men er ook terecht kunnen bij specialisten van andere disciplines. Op het eerste gezicht lijkt dit in tegenspraak, maar het blijkt wel degelijk een bewuste keuze.

In de benedenverdieping van ’t Gastenhuys, het nieuwe gebouw met 35 serviceflats, zijn verschillende zorgdiensten ondergebracht geestelijke gezondheidszorg, zorg voor baby’s en kinderen en sociale opvang voor kwetsbare mensen en gezinnen. Dat is mogelijk door een samenwerking met verschillende partners: Kind & Gezin, Ferm, het Huis van het Kind en het Centrum voor Geestelijke Gezondheid.

Satellietpost

AZ Turnhout is een nieuwe partner, een kliniek die o.a. gespecialiseerd in nierfalen. Maar de regio die AZ Turnhout hiervoor bestrijkt, is zeer groot. Daardoor wordt ook de afstand erg groot die patiënten bij zo’n intensieve behandeling moeten afleggen. Om die reden opende AZ Turnhout al een satellietpost in de klinieken van Mol en van Geel.

“Naast Sint-Jozef en Sint-Elisabeth in Turnhout, wordt Hoogstraten dus het vijfde en het eerste niet aan een kliniek verbonden nierdialysecentrum,” zegt Jo Leysen, gedelegeerd bestuurder van AZ Turnhout. “In dit centrum kunnen verpleegkundigen en artsen van AZ Turnhout patiënten met eindstadium nierfalen dichtbij huis behandelen.

Op termijn zal het ziekenhuis ook starten met raadplegingen in Hoogstraten. AZ Turnhout

heeft enkele consultatieruimtes in ’t Gastenhuys, waar vanaf 2023 artsen van andere disciplines, zoals gynaecologie, cardiologie en neurochirurgie raadpleging zullen houden.”

Nierfalen

“Dialyse is een vorm van niervervangende therapie voor patiënten waarvan de eigen nieren om de één of andere reden falen,” licht nierspecialist dr. HyIke de Jonge toe. “Als je nieren niet goed werken, worden afvalstoffen onvoldoende uitgescheiden en ontstaan er problemen met de zout- en vochthuishouding van je lichaam. Bij nierfalen is de werking van de nieren zo ernstig beperkt dat de nierfunctie moet worden overgenomen om te voorkomen dat afvalstoffen en vocht opstapelen waardoor je jezelf als het ware begint te vergiftigen.

De meest gebruikte vorm van dialyse is hemodialyse. Dat is ook wat we hier in Hoogstraten zullen doen. Tijdens de dialyse wordt het bloed van de patiënt gezuiverd en het teveel aan vocht verwijderd met behulp van een kunstnier in een machine. Vervolgens krijgen de patiënten hun gezuiverd bloed terug.”

Hoofdverpleegkundige Bert Van Heupen: “We hebben hier acht bedden ter beschikking. Elke shift kunnen er dus acht patiënten

aan de dialyse. We openen het centrum in eerste instantie drie halve dagen per week op maandag, woensdag en vrijdag. Als er daarna genoeg patiënten zijn - en natuurlijk ook voldoende personeel - gaan we in een volgende fase voor twee shiften, zodat we wekelijks 16 mensen kunnen behandelen in Hoogstraten. We zijn overigens nog op zoek naar nieuwe collega's. Verpleegkundigen die interesse hebben in dialyse mogen dus zeker bij ons solliciteren!”

Patiënten

De 58-jarige Jan Adriaensen woont in Rijkevorsel en moest na een ongeval aan de nierdialyse. Een behandeling als nierpatiënt is bijzonder zwaar, zowel mentaal als fysisch, zo ondervond hij al snel. “Het bepaalt je doen en laten en dat van je omgeving. Ik ben nu vijf jaar nierpatiënt na een werkongeval. Vroeger werkte ik tot 80 uren per week en nu kan ik niets meer. Ik moet drie maal per week vier uur aan een toestel dat de functie van mijn nieren overneemt. En ik heb geen keuze. Het is aan dialyse of het is gedaan…”

“Het is ook sociaal bijzonder zwaar om dragen,” vervolgt Jan. “Enkele dagen na een dialyse kan ik niets meer. Zo’n toestel vervangt je nieren en moet alle vocht en afvalstoffen uit je bloed verwijderen. Dat wil zeggen dat je zo weinig mogelijk vocht moet of mag opnemen. Ik mag maximum 20 cl per dag drinken, je kan het je wellicht niet voorstellen, maar het moet. Ik heb in die vijf jaar tijd enorm veel respect gekregen voor de dokters en verplegend personeel. Het is ongelooflijk wat die voor een nierpatiënt gaan betekenen!”

Op onze vraag hoeveel nierpatiënten groot Hoogstraten kan tellen, neemt dr. Hylke de Jonge het woord. “Statistisch heeft 1 persoon op 1.500 nood aan een niervervangende therapie. Dat zou betekenen dat er in Hoogstraten een 15-tal nierpatiënten zouden zijn. Nierfalen is een heel traject. Er gaat al veel vooraf vooraleer men aan de dialyse moet. De ziekte kan plots komen of het gevolg zijn van een chronische ziekte. Voor jonge mensen is het vaak een tussenstap tot een transplantatie. Nierinsufficiëntie is dus een gans traject, met begeleiding door ons in overleg met de huisarts.” (fh)

V.l.n.r: nierspecialist dr. Hylke de Jonge, directeur Jo Leysen van AZ Turnhout, hoofdverpleegkundige Bert Van Heupen, nierpatiënt Jan Adriaensen en burgemeester Marc Van Aperen.

Monteur, onderhoudsman, reparateur en transporteur in het wielerpeloton

Raf Wittenberg soigneert een Amerikaanse dameswielerploeg

MEER - Raf Wittenberg woont in Meer, maar is altijd onderweg. Het duurde dan ook maanden eer we deze bijzonder bedrijvige kerel konden ontmoeten voor een gesprek. Hij soigneert de fietsen voor de rensters van de Amerikaanse dames wielerploeg Human Power Health. In Meer troffen we een goedlachse man die gepassioneerd vertelt over zijn werk in het dameswielrennen.

Raf is 27 jaar, broer van schepen Arnold Wittenberg en kleinzoon van Arnold Van Aperen.

DHM: Raf, volgens jouw opa was of ben je sportief een crack. Je hebt bijvoorbeeld bijzonder snel de Teide in Tenerife opgereden. (lacht) Ik heb een tijd op Tenerife gewoond. Ik fietste veel en ik deed ook wedstrijden mee. Maar ik was geen prof en moest werken, ik organiseerde er fietsvakanties en trainingsstages. Dat combineerde ik met zelf te trainen. De beklimming van de Teide is de langste in Europa, zo’n lange inspanning ligt me heel goed. Het is 41 km non-stop klimmen. In die periode had ik op Strava de derde beste tijd op die beklimming - nu al lang niet meer, hoor. Chris Froome was overigens een van de renners die het sneller had gedaan.

DHM: Fiets je nu nog veel?

Nee. Ik heb er te weinig tijd voor. Vroeger reed ik wel eens rond Tenerife, 275 km met 6000 hoogtemeters. Dat vond ik fantastisch. Ik zat dan 11 uur op de fiets. Een paar dagen geleden was het een mooie dag en ben ik naar Neeltje Jans gereden, 230 km. Helemaal ongetraind, ik heb wel flink afgezien maar ben toch veilig thuisgeraakt.

DHM: Je was ook een voetballer en een goeie schutter, niet?

Kruisboogschieten zit in de familie. Ik ben ooit Belgisch Kampioen geweest bij de junioren, maar ik denk niet dat je die prestatie zo hoog moet inschatten. Ik schiet nog wel eens af en toe.

Daarnaast voetbalde ik bij KFC Meer. Op mijn 16de ging ik met het eerste elftal mee. Toen ik dan ging studeren ben ik daarmee moeten stoppen. Het was niet te combineren. Vanuit Brussel kon ik niet komen trainen. Ik studeerde lichamelijke opvoeding en bewegingsrecreatie. Ik heb deze studies niet afgemaakt. Ik sportte weliswaar graag en deel dat ook heel graag met andere mensen, maar na een stage hield ik het voor bekeken. Het werd me duidelijk dat ik het sportieve wel graag wilde delen, maar enkel wanneer de mensen

er zelf voor open staan. Dan ben ik outdoor activiteiten beginnen begeleiden en belandde zo in Tenerife waar ik werk en trainen kon combineren.

Stiel

DHM: Dat fietsonderhoud, heb je daarvoor ook gestudeerd?

Vroeger probeerde ik alles zelf te regelen bij mijn eigen fiets, proper maken en smeren. Wanneer hij niet zo goed schakelde, probeerde ik dit zelf al eens te verhelpen maar dan schakelde hij helemaal niet meer… Via internet leerde ik hoe het wel moest. Ik heb ook als jobstudent gewerkt in een fietsenwinkel. Daar heb ik eigenlijk de stiel geleerd.

Ook daar heb ik dus nog veel bijgeleerd, zo krijg je beetje bij beetje de stiel onder de knie.

DHM: Je zit nu bij een Spaans-Amerikaanse ploeg, hoe kwam je in de wereld van het wielrennen terecht?

De ploeg is Amerikaans. Omdat bijna alle grote wedstrijden in Europa worden gereden, de Giro, de Vuelta, Parijs-Roubaix, heeft de ploeg hun uitvalbasis, hun ‘service course’ in Girona in Spanje. Van daaruit vertrekken we naar alle Europese koersen.

Een service course is een ruimte die wielerteams gebruiken voor de opslag van hun racefietsen en ander wielermateriaal. Voor de mecaniciens is er ruimte om aan de fietsen te sleutelen, en er is ook een garage waar het wagenpark met de ploegbus(sen) wordt achtergelaten.

Ik kreeg vorig jaar de kans om te werken voor Club NXTG (nu AG Insurance NXTG), een ploeg die het vrouwenwielrennen wil laten groeien. Dat beviel me geweldig en ik wilde er echt mijn beroep van maken. Dat ging niet bij deze ploeg, maar wel bij Human Power Health.

Zij zijn eigenlijk op mij afgestapt. Ze zochten iemand voor de damesploeg en dat was voor mij eigenlijk een van de voorwaarden. Ik wilde voor een damesploeg werken. Ze deden me een voorstel waarop ik naar Girona ben gereden. Na dat bezoek hebben we nog wat gebabbeld en er kwam een overeenkomst voor een seizoen.

DHM: Je moet toch niet elke keer naar Girona?

In Tenerife heb ik gewerkt voor een bedrijf dat fietsverhuur deed. Ik organiseerde er tochten, deed die mee en onderhield ook de fietsen.

Nee. Ik heb een kleine vrachtwagen, die soms hier bij ons op de oprit staat wanneer ik van de ene koers naar de andere moet, maar morgen moet ik die ophalen in Ingelmunster voor een Belgische wedstrijd. In september gaan we naar de Vuelta. Dan moet ik eerst naar Girona en van daaruit verder.

Beetje bij beetje krijg je de stiel onder de knie

Altijd onderweg

DHM: Human Power Health, zit er een filosofie achter?

Het is niet echt een merk zoals Quick Step of Trek. Onze hoofdsponsors zijn Optum en Thorne, dat zijn voedingssupplementen. Human Power Health staat dus voor een gezondheidsideaal. Zij propageren een gezonde mentaliteit en levenswijze, hechten veel belang aan een veilige omgeving om topsporters te begeleiden. We hebben dan ook veel dokters in het team die de rensters opvolgen, hebben heel wat veiligheidsprotocollen die nageleefd moeten worden. Bij valpartijen moeten we uitzien naar symptomen van een hersenletsel e.d. Ook als mekanieker krijgen we daar een opleiding voor. Wij zijn er altijd als eerste bij natuurlijk als er iets gebeurt. De sponsors die ze willen aantrekken moeten ook passen in die filosofie.

Er was er uiteindelijk 1 die zegde dat ik mocht komen. Je moet hiervoor verplicht een aantal lessen volgen van theorie en praktijk en uiteindelijk 3 examens doen. Ik was er gelukkig overal van door en ben dan op de dag van het examen in Leuven rechtstreeks doorgereden naar Girona voor een koers in Valencia in februari.

Daarna ging het naar Italië voor de Strade Bianchi, vervolgens naar België voor de voorjaarsklassiekers in maart en april - de Omloop Het Nieuwsblad, Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, Waalse Pijl, Luik-BastenakenLuik en de Amstel Goldrace. Daarna in april was ik een week thuis. Vervolgens reden we 3 weken een Spaans blok, na de nodige douaneregelingen ging het naar de UK voor de The Women’s Tour. Terug naar België dan voor de Lotto Belgian Tour en Baloise Ladies Tour.

deren is 1 koersdag, maar er zijn mensen die bijvoorbeeld van Nieuw-Zeeland of Amerika komen. Die komen niet voor 1 dag. Zij moeten ook kunnen fietsen, en die fietsen moeten er zijn en onderhouden worden. Logistiek houdt het dus veel meer in dan enkel die ene wedstrijddag.

DHM: Wat houdt jouw taak dan allemaal in?

Elke fiets waar de rensters mee rijden heb ik in het begin van het seizoen helemaal opgebouwd. Meestal werkt het zo dat de rensters thuis een fiets toegestuurd krijgen volgens de maten die ze ons hebben toegestuurd. Op trainingskamp kunnen daar aanpassingen aan worden gedaan. Ze worden dan volledig opgemeten en ik zorg ervoor dat ze 2 identieke fietsen hebben waarmee de wedstrijden zullen worden gereden.

DHM: Je moet verschillende talen spreken, vermoeden we?

Ik spreek Spaans omdat ik in Tenerife heb gewoond en ook Engels en Nederlands natuurlijk. Mijn Frans is er wat op achteruitgegaan.

DHM: Je bent nagenoeg altijd onderweg. Wat deed je zoal dit jaar?

In januari hadden we een trainingskamp van 2 weken in Portugal. Om voor deze ploeg te werken moest ik kunnen rijden met een grote vrachtwagen en daar had ik niet het juiste rijbewijs voor (rijbewijs C + vakbekwaamheid).

Ik had precies 3 weken de tijd om dat te behalen. Ik heb dan alle rijscholen in heel België opgebeld en hun mijn probleem voorgelegd.

Het hield niet op: een week later was het Tour de France Femmes, waarna ik rechtstreeks ben doorgereden naar Tour de Pyrenées. Vorige week pas ben ik daarvan teruggekomen, zo kon dit gesprek er vandaag komen. En morgen vertrek ik al opnieuw…! (moet er zelf mee lachen)

Wij hebben voor de rensters dus 2 wedstrijdfietsen en zij hebben zelf een fiets om thuis te trainen. Willen ze zelf daags voordien nog een paar uur trainen, dan kan dat, maar dan moet ik zorgen dat die fietsen ’s anderendaags helemaal in orde zijn voor de wedstrijd.

Spic&span

DHM: Maar je doet het graag? Je moet gepassioneerd zijn, anders hou je dit niet vol. Ook het reizen is een passie voor mij. Ik vind het heel leuk om op nieuwe plaatsen te komen, andere culturen te ontdekken. Dat hoort ook bij mijn taak. De Ronde van Vlaan-

Elke dag worden alle fietsen onderhouden. De wielen eruit, volledig poetsen, alles opnieuw smeren. Per fiets is dat altijd hetzelfde, in totaal is dit wel een massaal werk. Bij de Tour de France moet je bovendien dikwijls verre verplaatsingen maken. Om 13 uur kom je toe, dan is er de wedstrijd, rond 17 uur is de finish en dan volgt nog een flinke verplaatsing naar het hotel. Dan kan je pas om 20 uur beginnen met de behandeling van de fietsen. Want elke dag moeten alle fietsen kraaknet en piekfijn in orde zijn.

DHM: Maar toch niet de fietsen waarop ze niet hebben gereden?

Jawel. Die staat heel de dag op de auto, die moet ook opnieuw helemaal in orde zijn. Mijn collega rijdt met de vrachtwagen van het ene hotel naar het volgende, terwijl ik in de volgwagen van de wedstrijd zit. Hij installeert alles van water en elektriciteit, zet de koffers van de rensters op de kamers. Na de wedstrijd komen wij toe, de rensters met de bus, wij met de volgwagen en de fietsen. Dan kunnen we dus beginnen met het poetsen en smeren van de fietsen. Daarna poetsen we de auto’s en de vrachtwagen. Ook elke auto wordt elke dag van binnen en van buiten gekuist en volgetankt. Niet elk team doet dat, maar bij mij moet het elke dag allemaal spic&span zijn.

Wij zijn er altijd als eerste bij als er iets gebeurt

Je moet gepassioneerd zijn, anders hou je dit niet vol

Elke dag moeten alle fietsen kraaknet en piekfijn in orde zijn

Gedreven

DHM: Waarom precies dameswielrennen?

Heb je veel contact met de rensters?

Niet zoveel als de kinesist natuurlijk. Er rijdt af en toe wel iemand mee in de volgwagen. Ik heb zelf een vriendin die koerst. Maaike Collier is Nederlandse en rijdt voor de Spaanse ploeg Massi Tactic. Gelukkig kom ik haar af en toe tegen tijdens wedstrijden. Het gebeurt zelden dat we samen thuis zijn. Ik vind dat de dames in het algemeen meer respect verdienen.

Toen ik werkte bij NXTG kreeg ik dikwijls de vraag wanneer ik voor de herenploeg ging werken. In de ogen van sommigen leek dat méér te zijn, wanneer je jezelf kan verbeteren moet je dan zogezegd naar de mannenwereld. Maar ik zie wat die vrouwen er allemaal voor doen en heb daar enorm veel respect voor. Zij verdienen even goed de waardering en goede salarissen als de mannen, zij verdienen ook een entourage met gedreven mensen. Ik zou bij de mannen dus waarschijnlijk beter kunnen verdienen, maar principieel blijf ik liever bij de dames op voorwaarde dat ik ook kan leven van mijn salaris.

Le Vélo er nog een week extra bij deed tijdens de Tour Femmes. De media en de mensen hebben eindelijk het vrouwenwielrennen ontdekt en leren waarderen.

DHM: In de Tour Femmes was er op een bepaald moment een hele grote valpartij. Meer dan de helft van de rensters was erbij betrokken. Heb je nadien heel wat reparatiewerk gehad?

DHM: Je zal dan ook heel blij geweest zijn met de mediabelangstelling tijdens de Tour?

Heel zeker. Weet je, tijdens de tour bij de mannen was het ook de Giro Donne, tot dan toe de belangrijkste etappekoers bij de vrouwen en die kreeg bij Vive Le Vélo anderhalve minuut aandacht... Het was wel mooi dat Vive

‘De vleeshoop,’ leek het wel. Van onze ploeg lag een renster helemaal onderaan. Haar schoen was kapot en ik rende naar de wagen voor een nieuwe schoen. Ze was als een van de laatsten opnieuw onderweg. Ze had pijn aan haar zitvlak en kon zo niet verder rijden. Dan heb ik tijdens het rijden het zadel lager gezet. Het bracht me op Sporza zowat 5 minuten lang in beeld.

Nadien was er natuurlijk veel schade. Een

stuur gebarsten. Tegenwoordig is alles ingebouwd, dat moet dan allemaal gedemonteerd worden. De schijfremmen werken hydraulisch en dat moet ontlucht worden. Er was heel veel werk. Ik lag die nacht pas om 2 uur in bed.

DHM: En dan is het poetsen erover geschoten.

En dan met een vuile fiets vertrekken? Nooit!! Al slaap ik niet, niemand vertrekt met een vuile fiets. (rob)

TIP

Dit artikel kwam tot stand via een tip. Vond je dit artikel interessant? Misschien ken je zelf een onderwerp waarover we zouden kunnen schrijven. Laat het ons weren via sport@demaand.be.

Tom Van Loock was 27 jaar de bezieler van het HVV vrouwenvoetbal

“Een gezamenlijke fusiewerking zou het meisjesvoetbal ten goede komen!”

HOOGSTRATEN - Waar in de meeste gemeenten de meisjes- en damesploegen komen en gaan, blijven ze bij Hoogstraten VV al meer dan een kwarteeuw bestaan. Meer nog, het meisjesvoetbal bleef gestaag groeien zodat er nu 3 damesploegen en 3 meisjesploegen competitief voetbal spelen. Dit alles mede dankzij Tom Van Loock, wiens bijdrage voor het Hoogstraatse meisjes- en vrouwenvoetbal niet onderschat kan worden. Tom slaat nu ook zijn vleugels uit: hij wordt bij Voetbal Vlaanderen deel van het Team Futbalista en kan zo nog meer zijn passie voor het damesvoetbal vorm geven.

De 44-jarige Tom is gehuwd met Katrien Van Houdt, dochter Liene is er 4. Zelf voetbalde hij voor Hoogstraten VV en VNA Wortel (3 jaar), 15 jaar lang bij DA Van Herck en daarna bij De Kliefhamers in Rijkevorsel. Hij combineert twee jobs: hij is leerkracht fysica aan het Heilig Graf in Turnhout en vanaf nu Ondersteuner Futbalista bij Voetbal Vlaanderen.

DHM: Hoe ben je bij het meisjes- of vrouwenvoetbal gekomen?

Het begon in 1995. Dat komt eigenlijk door mijn beste vriend, Ben Van Beeck. Hij had destijds een vriendinnetje dat net als wij wilde voetballen. Ze kende ook veel meisjes die wilden voetballen en zo is de bal aan het rollen gegaan.

Het eerste jaar was ik vooral scheidsrechter en trouwe supporter, maar toen Ben ging studeren werd het moeilijker voor hem om daar veel tijd in te steken. Omdat ik er altijd was en hij er bijna nooit kon zijn, heb ik de meeste taken op mij genomen. In mijn eerste jaar groeide het team als snel naar 22 speelsters, allen tussen 14 en 18 jaar. Ikzelf was toen 17…

Nadien ging het snel. Er kwamen meer en meer meisjes die wilden aansluiten. Het jaar dat we competitie gingen spelen, trainde Jan Buylinckx, die erbij was gekomen, de dames terwijl ik het meisjesvoetbal bleef aansturen. Daarna bleef onze afdeling verder groeien.

Gemeenschappelijk

DHM: Zijn er nog damesploegen in de fusie?

In Wortel is er een ploeg met daarin wel wat oud-speelsters van HVV, ook in Minderhout zijn er enkele meisjesploegen.

Ik heb altijd wel gedroomd van een gemeenschappelijk project waarin we de 5 fusieclubs samen brengen. Vroeger droomde ik van een aparte Hoogstraatse damesclub, maar nu zie ik viel meer heil in een samenwerking. Het is altijd een of-verhaal geweest, terwijl we zoveel meer zouden kunnen bereiken als het een en-verhaal zou worden.

Ik heb altijd gesteld dat iedereen die wil komen voetballen, moet kunnen voetballen. Het is nooit mijn doel geweest om enkel de allerbesten op te leiden. We moeten elk meisje helpen om haar eigen beste niveau te halen, maar je mag daarbij nooit uit het oog verliezen dat plezier in voetbal het allerbelangrijkste is. Fun is de eerste voorwaarde om goed te voetballen. Ik zeg altijd dat ze later hun voetbaltijd moeten herinneren als een ongelooflijk mooie tijd. Dat is wat ik altijd heb willen bereiken.

Hoogtepunt

DHM: Wanneer je terugblikt, wat zijn dan de mooie momenten?

Ik ben 27 jaar actief geweest als trainer en het is dan ook heel erg moeilijk kiezen. De 4 titels zijn natuurlijk altijd een mooie herinnering, vooral die eerste was heel intens. Maar ik heb even goed genoten van een overwinning van ploegen die niet de potentie hadden om kampioen te spelen. Ik herinner me een wedstrijd van de MU11 tegen de jongens van St.Jozef die we met 10 - 0 verloren. De terugwedstrijd wonnen we met 1 - 3. Nooit een trainer van de tegenstander zo bleek naast de kant zien staan…

In de loop der jaren heb ik zowat elke ploeg wel eens getraind, van meisjes U11 tot nationale dames. Ik trainde alles waar geen trainer voor was. maar de meisjes is altijd mijn grootste passie geweest. Nu zijn er 3 damesploegen en 3 meisjesploegen in competitie.

Ik heb in het verleden wel contacten gehad met enkele clubs, maar het blijft blijkbaar moeilijk. Terwijl ik ervan overtuigd ben dat we zoveel mogelijk meisjes zouden moeten samen brengen zodat we elk meisje voetbal op haar leeftijd en niveau kunnen aanbieden. Het meisjesvoetbal zou op die manier een zoveel groter bereik hebben in onze gemeente, maar ook in de omliggende gemeenten zoals Rijkevorsel en Merksplas waar er voor meisjes helemaal niets is.

Mijn sportief hoogtepunt is gek genoeg wel een nederlaag. Met de meisjes trokken we voor de beker naar RSC Anderlecht en we speelden op de kleine Heizel daar echt een geweldige match. Paarswit speelde in competitie tegen de jongens en kon na een heel intense wedstrijd pas helemaal op het einde de maat nemen van onze meisjes. Zo ’n hoog niveau kunnen halen met allemaal meisjes uit de eigen opleiding, prachtig was dat!

Maar zoals ik daarnet al zei, winnen en titels behalen was nooit mijn grootste betrachting, wel iedereen zijn niveau te laten halen en plezier in het voetbal brengen. Daar geniet ik het meeste van. Ik mag dan zeker ook onze jaarlijkse voetbalkampen naar de Hoge Rielen niet vergeten. Daar zie je echt voetbal, fun en

Ik heb zowat elke ploeg wel eens getraind

vriendschap samenkomen. Die kampen blijf ik trouwens doen.

DHM: En nu ga je bij Voetbal Vlaanderen ook het meisjesvoetbal promoten. Waarom deze switch?

Na 27 jaar begon ik meer en meer na te denken over de toekomst van het vrouwenvoetbal. Clubs zouden meer moeten samenwerken. Mijn missie is altijd geweest om zoveel mogelijk meisjes aan het voetballen te krijgen en na al die jaren begin je daar op een andere manier over na te denken. Ik had ook al regelmatig contact met iemand van Voetbal Vlaanderen over het traject dat we met Hoogstraten hadden afgelegd. Hij tipte me over de job. Ik ben pas bezig en het was toch even wennen om een weekend te hebben dat ik nergens naast de kant moet staan. Maar ik heb er wel ongelooflijk veel zin in.

Takenpakket

DHM: Wat houdt jouw taak precies in? Ik vervoeg het Team Futbalista dat zich vooral concentreert op de verdere ontwikkeling van het meisjesvoetbal. In de eerste plaats moet ik voor de clubs voor de provincie Antwerpen het aanspreekpunt worden voor Voetbal Vlaanderen. We moeten kijken waar we kunnen verbeteren. Hoe kunnen we meisjesvoetbal een boost geven? Hoe kunnen we clubs ondersteunen? Mijn bedoeling is ook om clubs samen te brengen, mee na te denken over de werking. We willen zeker niet belerend zijn maar eerder een community - zoals dat zo mooi heet - creëren waar we ondersteuning kunnen bieden, elkaar kunnen inspireren en kennis delen.

Een tweede taak is om de Provinciale Jeugdopleiding (PJO) beter op meisjes af te stemmen. Het besef is er nog te weinig dat dit voor een meisje de kortste weg is naar een carrière op het hoogste niveau. Jongens worden gescout door topclubs en vinden zo hun weg, maar bij meisjes is dat toch anders. Met de hulp van die selecties kunnen we meisjes richting de topsportschool sturen om zo het pad vrij te maken. Eerst naar de Yellow Flames en wie weet daarna naar de Red Flames.

Een derde taak is ook verbindingspersoon te zijn tussen Voetbal Vlaanderen en de topsportscholen. Voor mij zal dat in Wilrijk zijn. Ik volg en geef trainingen mee en volg de progressie van de meisjes. Ik vind het ook heel tof dat één van onze HVV-meisjes via de PJO daar nu zit. Het wordt echt boeiend om te zien hoe zij zal evolueren.

DHM: Is dit nog op een of andere manier te vergelijken met wat je zolang deed voor HVV?

Als Team Futbalista willen we vooral meer meisjes aan het voetballen krijgen, maar even

goed is het ons doel meer dames in de werking van een club te krijgen als trainster, bestuurslid, scheidsrechter, …

Ik heb altijd ervaren dat het in een club belangrijk is dat er een structuur staat voor de meisjes. We moedigen dan ook elke club aan om Futbalista ambassadrice of ambassadeur te hebben die het voetbal voor meisjes en dames opvolgt. Zo ’n aanspreekpunt is nodig in de club. Dat is eigenlijk ook de job die ik altijd gedaan heb bij HVV. Ik heb getracht om mensen aan te moedigen, te inspireren en vooral niet belerend te zijn.

looflijk verrast hoeveel Voetbal Vlaanderen inzet op het meisjesverhaal, maar even goed op veteranenvoetbal, G-voetbal en eigenlijk alle mogelijke vormen van voetbal.

Microbe

DHM: Ik vermoed dat je na zoveel jaren nog altijd een HVV hart hebt, niet? Het doet wel raar om voor het eerst sinds 1985 bij HVV geen functie meer te hebben, maar ik ben heel dankbaar voor wat er geweest is. Mijn hart blijf roodwit, inderdaad.

Het enige jammere vind ik dat we, ondanks die 28 jaar, altijd wat de perceptie hebben gehad van een club binnen de club te zijn. Begrijp me zeker niet verkeerd: we hebben heel veel kunnen doen, kregen alle kansen en kwamen niks tekort. Op dat vlak is HVV een droomclub.

Maar er is zeker nog werk op het vlak van beeldvorming, wat trouwens bij heel veel clubs zo is. Voor mijn nieuw job beschouw ik dat zeker als één van mijn taken. In de korte tijd die ik er nu ben, was ik overigens onge-

We zien clubs nog te veel als een opleidingstraject naar de eerste ploeg, terwijl een club zoveel meer zou moeten zijn. Voor eliteclubs is dat begrijpelijk en dat is ook hun taak, maar 99% van de clubs beantwoorden niet aan dat profiel. Een club zou een community moeten zijn waar iedereen terecht kan van 5 tot 85. In de vroegere clubs van het Katholiek Sportverbond staat men daar al veel verder in, ook in Nederland merk je dat daar op een andere manier met voetbal wordt omgegaan.

DHM: Ben je zelf nog actief?

De voetbalmicrobe blijft, al doet het lichaam niet altijd meer wat ik wil. Ik speel zaalvoetbal bij VVOV in Vosselaar en speel ook regelmatig mee bij de veteranen van VW Lummen Genenbos. Dat is inderdaad in Limburg, maar Ben speelt daar ook en het is fijn om zo contact te blijven houden. Voetbal is altijd onze lijm geweest. Naast voetbal speel ik ook curling en kan je me ook wel eens terugvinden op het padelveld.

De meisjes van Hoogstraten zal ik wel op de voet blijven volgen. Ik heb alle vertrouwen in de opvolging bij HVV. Veerle Franckx, Barry Jespers, Elien Koyen en Jenny Snels gaan dit heel goed doen, zeker weten!

Het dient gezegd: bijzonder knap wat je hebt gedaan voor het Hoogstraatse voetbal, Tom, we wensen je uiteraard veel succes met je nieuwe job. (rob)

Voetbal moet fun zijn. Boven: Tom met dochter Liene, Ziya Jansen, Renske Nuyts, Janne Nuyts, Laure Van der Linden, Lize Faes. Onder: Sara Achaoui, Lenka Aleksandrowicz, Lucia Van den Bossche, Femke Maes

Het is belangrijk dat er een structuur staat voor de meisjes

Een club is meer dan een opleidingstraject

Vis & Vers wil zijn naam helemaal waar maken

HOOGSTRATEN - Sedert einde juli is Hoogstraten een handelszaak rijker. Toen openden Marco en Marsha Baaij op de Vrijheid 249 hun viswinkel ‘Vis & Vers’. Een echte viswinkel met verse vis, schaaldieren, zeevruchten en smakelijke eigen bereidingen. Of ze daar een gat in de markt mee vullen? “Dat hopen we van harte,” zeggen Marco en Marsha lachend. Met wat we vandaag zien, lijkt hun hoop ook werkelijkheid te worden.

Vissers van huis uit

Marco en Marsha zijn beiden geboren en getogen in Tholen, een mooi stadje in Zeeland, aan de Oosterschelde. Marco heeft een verleden in de visserij: “Mijn opa was garnaalvisser in de Oosterschelde. Later hadden mijn vader en ik een vissersboot, waarvan je hier in de winkel een afbeelding ziet. Maar de wijze waarop wij visten en waarvoor onze boot uitgerust was - het impulsvissen met elektriciteit - is inmiddels verboden. Ook de energieprijzen speelden ons al langer parten. Daarom besloten we de boot te verkopen en in de handel te gaan. Een eigen viswinkel hadden Marsha en ik al langer in onze gedachten.”

Veel passage

Waarom in Hoogstraten? “We waren sowieso van plan in de grensstreek te kijken. Belgen zijn fijnproevers en eten meer vis dan Nederlanders. Dus hebben we de grensstreek verkend: Putte, Essen, Kalmthout, Baarle-Nassau… En zo kwamen we op een keer ook hier kijken. Het leek ons een uiterst leuk stadje en we hebben hier wat rondgelopen en gekeken. En ook aan de mensen gevraagd of er hier ergens een viswinkel was. Die was er niet. Elke week staat er wel een kraam en in de supermarkten zagen we dat er het gebruikelijke eerder beperkte aanbod is.

Maar een winkel met verse vis, zeevruchten en visbereidingen was er dus niet. Dus keken we uit naar een geschikt pand. Dat vonden we hier naast de Delhaize. We hadden aanvankelijk een iets groter pand in gedachten, maar uiteindelijk blijkt het heel goed mee te vallen. De nabijheid van de supermarkt zien we eerder als een troef: er is hier altijd veel passage, veel beweging. En ja, ook parkeergelegenheid. Veel mensen combineren hun bezoek met boodschappen doen bij Delhaize.”

Niet zonder succes, blijkbaar: “En het loopt ondertussen prima. Buiten de echt heel hete dagen mogen we echt niet klagen. We hebben er met zijn beiden de handen aan vol.”

Krakend vers

Marco en Marsha komen elke dag ’s morgens vroeg van Tholen, zo’n 60 kilometer ver. “Dat is al bij al goed te doen. We zijn elke morgen al om 6 uur op weg en keren tegen 20 uur terug. Dus mijden we de files. En als het knooppunt Galder toch dicht mocht zitten, gaan we tussendoor via Zundert en Etten. Boven de winkel hebben we de mogelijkheid om een etage een beetje in te richten om een nachtje te kunnen overnachten. We denken daar nu al aan voor vrijdag op zaterdag. Dat zijn drukke dagen en op zaterdag zijn we al om 5 uur aan de slag met het maken van de bereidingen.”

Alles is de winkel beantwoordt aan de naam ervan ‘Vis & Vers’. “Elke ochtend halen we verse vis en zeevruchten op in de groothandel, op 5 minuten van ons huis. Naast verse vis, schaaldieren en zeevruchten hebben we heel wat bereidingen, die we hier zelf maken. O.m. onze verse krabsalade, met echte noordzeekrab. We verkopen verse krabbepoten en wat na de tweede dag niet verkocht is, koken we en maken er salade van. De mensen vra-

gen specifiek naar die noordzeekrab met zijn lekkere smaak en appreciëren ons gerecht zeer. Daarnaast is er paella, bami, zeevruchtenschotel, vispannetje,… We bakken ook vers ter plekke onze kibbelingen, waarvoor nogal wat mensen binnenspringen. De klanten die op het einde van werkdag passeren, nemen toch gemakkelijk nog een bereid gerecht mee.”

“We hebben stilaan de indruk hier een gat in de markt te vullen. We zien steeds meer mensen die terugkomen en we krijgen veel goede commentaren. Daar zijn we blij mee en het stemt ons hoopvol. Binnenkort is er ook een website waarlangs je bestellingen kan plaatsen en we mikken in de toekomst ook op een webshop. Wij zien de toekomst alvast positief in!”

Vis & Vers - Vrijheid 249, Hoogstraten - tel. 0031 651094953 - gesloten op zondag en maandag. (jaf)

Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten - 0495 25 25 05 - redactie@demaand.be

Marco en Marsha voor de muurschildering van de vissersboot van de familie in hun nieuwe winkel.

De bib wordt Wise In de kronkels van de geest van Belcanto

HOOGSTRATEN - De bibliotheek van Hoogstraten sluit aan bij Wise, het systeem dat in de meeste Vlaamse bibliotheken gebruikt wordt. Daardoor wordt het eenvoudiger om nieuwe digitale diensten aan te bieden. Dat heeft gevolgen voor zowel de hoofdbib als de uitleenposten.

Even gesloten

Op zaterdag 1 oktober kan je voor de laatste keer in de bib materialen lenen en terugbrengen. Daarna sluit de bibliotheek iets langer dan een week. Vanaf dinsdag 11 oktober ben je ’s namiddags opnieuw welkom in de hoofdbib, vanaf woensdag 12 oktober gaan de uitleenposten opnieuw open. Van maandag 3 tot en met dinsdag 11 oktober is er geen Koffiekrant of een andere activiteit.

De heropening op dinsdag 11 oktober wordt in een feestelijk jasje gestoken. Hoe dat eruit ziet, is nog een verrassing.

Wat verandert er?

Om boeken, dvd’s of andere materialen te lenen of terug te brengen, verandert er niets. In de hoofdbib, Meer en Meerle gebruik je de zelfbedieningstoestellen zoals nu, op de andere locaties kan je nog steeds aan de balie terecht. Ook het online verlengen blijft op dezelfde manier werken.

Wat verandert er wel? Vanaf oktober kan je enkel nog een bibpas met een chip gebruiken. Normaal is dat je elektronische identiteitskaart. Zo heb je geen extra kaart in je portefeuille meer nodig.

Heeft je id geen chip of ben je nog te jong voor een elektronische id? Dan zorgt de bib voor een alternatieve kaart. Ook is het mogelijk om een extra volgpas te laten aanmaken, bv. als beide ouders graag een bibpas voor hun kind hebben. (fh)

- Guido Belcanto en Het broederschap staan op donderdag 17 november op het podium van de Rabboenizaal met het programma ‘In de kronkels van mijn Geest’. Daarin horen we hem als onze enige ware zanger van het levenslied, de troubadour der gebroken harten die de onvolmaaktheid van het leven en de liefde bezingt met mededogen en een verzachtende en troostende humor.

Destijds begonnen als anonieme straatzanger, heeft Belcanto 35 jaar later 15 platen op zijn actief, een catalogus van zo’n 300 liederen en is hij één der boegbeelden van het Vlaamse lied. 2019 was het meest succesvolle jaar in zijn carrière. Hij speelde zo’n 100 concerten, werd gelauwerd in de Eregalerij van Radio 2 en bracht een driedubbele CD uit ‘Een zanger moet trachten pijn te verzachten’. De VRT wijdde een Belpop aflevering aan hem.

Vleugels

In 2020 werd alles anders. Het land ging in lockdown, de deuren naar het podium gingen op slot. Zangers moesten thuis blijven. Guido trok zich een half jaar terug in de Franse Pyreneeën. Die gedwongen rustperiode gaf zijn creatieve geest nieuwe vleugels, hij schreef zowaar nieuwe liedjes aan de lopende band. ”Ik schreef 20 nieuwe songs op 2 maanden tijd. Het was alsof ik opnieuw geboren werd als songschrijver, alsof ik aan een nieuw begin stond, net zoals 35 jaar geleden, alsof de goden mij stuurden, alsof de Heilige Geest mijn gids was. Het was alle dagen feest in de kronkels van mijn geest…”, zo stelt hij vast. Dat was meteen ook de titel voor zijn nieuwe programma. Is ‘In de kronkels van mijn geest’ een wedergeboorte of gewoon de voorzetting

van een toch wel uniek parcours in de geschiedenis van het Vlaamse lied?

Praktisch: Guido Belcanto en zijn band Het broederschap met ‘In de kronkels van mijn Geest’ op donderdag 17 november om 20u15 in GC Hoogstraten Rabboenizaal. Inkom 15 euro. (fh)

Info over

diabetes in Hoogstraten

en Meer

HOOGSTRATEN/MEER - Op maandag 14 november is het Wereld Diabetes Dag met als doel om het grote publiek correct te informeren en te sensibiliseren over diabetes. In Vlaanderen zijn er naar schatting 500.000 mensen met diabetes (type 1 of type 2). Elke 17 minuten krijgt iemand de levenslange diagnose ‘diabetes’. Het aantal gevallen blijft onrustwekkend toenemen.

Een multidisciplinair diabetesteam geeft concrete info over voedingsadvies, voetzorg, wondzorg, educatie enz. Het doel is iedereen die met de ziekte geconfronteerd wordt te informeren, mobiliseren en sensibiliseren.

Het team, bestaande uit diabetes-educatoren, verpleegkundigen, diëtisten en podologen staat op 14 november voor iedereen met vragen klaar in het lokaal dienstencentrum van Hoogstraten tussen 13 en 15 uur en in het dienstencentrum van Meer van 18 tot 20 uur. Je kunt er geheel vrijblijvend langsgaan. Meer info op www.diabetesteamhoogstraten.be (fh)

HOOGSTRATEN

Sculpturen en schilderijen in galerij Expo 38

HOOGSTRATEN - In het weekend van 7 tot 9 en van 14 tot 16 oktober maak je in Expo 38 in het begijnhof kennis met het werk van Nicole Gios en Corry Deschutter, twee leden van Kunstkring Toreke uit Herenthout.

Autodidact Nicole Gios presenteert haar vaak imposante keramische sculpturen. Na een succesvolle carrière in het modecircuit ontdekt zij haar grote passie: klei bleek voor haar de materie bij uitstek om gevoelens te kanaliseren. De naakte, imperfecte mens staat centraal in haar werk. Expressie en karakter primeren.

De schilderijen in olieverf zijn van de hand van Cory Deschutter. Haar hedendaags werk vertrekt van een gedachte, een natuurbeeld of een stilleven binnenshuis. De nat in nat techniek is enkel mogelijk door te werken met olieverf op doek. De op-

De sculpturen van Nicole Gios tonen de imperfecte mens.

bouw van het werk en het kleurenpallet zijn modernistisch. Cory zelf noemt het eindproduct organisch, maar toch ook abstract. (fh)

Je tuin en de klimaatverandering…

HOOGSTRATEN - Velt Noorderkempen organiseert op 19 oktober van 20 tot 22 uur in zaal de Welgezinde in het stadhuis een lezing met als titel ‘Klimaatverandering: hoe ga je ermee om in je eigen tuin?’

Klimaatverandering zorgt voor langdurige droogtes en intense regenbuien - met water-

tekorten en overstroming tot gevolg. Dat hebben we ondertussen al meermaals ondervonden. Tegelijkertijd is er zoveel verharding dat regenwater onvoldoende in de bodem kan dringen.

Met je tuin kan je meehelpen aan een betere waterhuishouding. In deze lezing ontdek je welke kleine ingrepen mogelijk zijn in een kleine of grote tuin, terras, tuinpad en oprit. We staan stil bij ontharding, waterdoorlatend materiaal, grasbeheer en plantenkeuze. En er wordt voldoende tijd voorzien voor reflectie

over de eigen specifieke tuinsituatie.

In een tweede luik gaan we op zoek naar hoe we onze tuin kunnen beschermen tegen hitte, met speciaal aandacht voor onze moestuin.

Na de lezing ga je naar huis boordevol tips en tricks om van je tuin een klimaatbestendige plek te maken.

Inkom gratis. Info en inschrijven bij Ann Aertsen, 03 313 01 33 of info.noorderkempen@velt.nu (fh)

Organische en abstracte vormen gaan hand in hand in het werk van Cory Deschutter.

De ‘Verloren tentoonstelling’ komt thuis met MeerKunst

MEER - Na Corona en de tijdelijke sluiting van hun atelier halen de 14 leden van atelier MeerKunst de schade in met wat ze de ‘Verloren tentoonstelling’ noemen. In hun lokalen in Meerdorp 42 stellen ze twee weekends van oktober werk ten toon van Coby Eestermans, Diane Mees, Gerda Rens, Jos Lanser, Joske Baremans, Kees Van Boxel, Lief Huet, Luce Van Nueten, Maria Geenen, Nellie Faas, Rita Jansen, Riet Mouws, Rita Sprangers en Staf Ghysebrechts.

De vernissage heeft plaats op vrijdag 7 oktober van 19 tot 21 uur in aanwezigheid van Arnold Wittenberg, schepen van Cultuur. De ‘Verloren tentoonstelling’ is gratis toegankelijk op zaterdag 8 en zondag 9 oktober en zaterdag 15 en zondag 16 oktober, telkens van 13 tot 18 uur.

Schildersatelier MeerKunst startte in 2009 met 9 afgestudeerden van het IKO Hoogstraten in de lokalen van de oude melkerij in Meer. Na de verkoop van dat gebouw verhuisden ze in 2018 naar het huidige atelier, een pand in Meerdorp 42. Dit is het ouderlijk huis dat de familie Croymans-Sprangers ter beschikking stelt.

Om de twee jaar organiseert Meerkunst een

Kom binnen bij Pascal en Ben…

- Op donderdag

het

oktober

Hoogstraten

‘Kom ne keer binnen’. Allicht ook iets wat u zelf mag overwegen… Een herkenbare en alledaagse situatie: het is 18 uur en een man komt thuis, de vrouw zit in de zetel en kijkt naar de man die binnen komt. Maar op een dag heeft de vrouw de toiletdeur open laten staan en blokkeert zo per ongeluk de voordeur. De man kan niet binnen zonder iets te forceren. ‘Ewel?’, zegt de ene verbaasd. ‘Ewel wat?’, reageert de ander…

Wie wil weten wat er aan de hand is, kan dat ontdekken op 20 oktober. Inkom 15 euro. (fh)

groepstentoonstelling hier of op locatie. Jaarlijks organiseert het collectief ook een uitstap naar een tentoonstelling in binnen- of buitenland. Enkele leden blijven overigens nog in IKO lessen beeldhouwen, grafiek of fotografie volgen.

Meer info via staf.ghysebrechts@skynet.be, website www.meerkunst.be (fh)

ieder mens staat in het midden de cirkel is voor hem nooit rond alleen die ene kant is zichtbaar de andere die ziet hij niet. Zo ziet een ander jou steeds anders maar die ander weet niet wat jij ziet. marleen

Het creatief atelier MeerKunst brengt in oktober een ‘verloren tentoonstelling’.

Pascal Platel en Ben Segers ontdekken hoe een toiletdeur in de weg kan staan…

HOOGSTRATEN

20

om 20.15 brengen Pascal Platel en Ben Segers in

GC

de theatervoorstelling

DICH TERL IJKE VRIJ HEID

De natuur in boames* tijd…

Paddenstoelenwandeling

Tijdens de paddenstoelenwandeling op zondag 2 oktober in WortelKolonie krijgt de begroeiing in de dreven alle aandacht. Onder de bomen groeien veel soorten paddenstoelen. Enkele soorten worden van nabij besproken. Kinderen zijn meer dan welkom! De gratis begeleide wandeling start om 14 uur aan de Klapekster.

Cursus vogeltrek

De vogeltrektellers tekenen present op de Castelreesche Heide. Wie wil leren trektellen heeft een unieke kans daartoe met een korte praktijkcursus met een syllabus voor zelfstudie en twee excursies op zaterdagen 8 en 22 oktober, telkens tussen 10 en 12uur. Bij slechte weersvoorspellingen kunnen deze excursies verzet worden naar de zondag van dat weekend. De kostprijs voor deelname bedraagt €10 sociaal tarief, €18 leden en €48 niet-leden.

Natuurfotografie

Wim Verschraegen en Geert Brosens zijn de lesgevers van een cursus macrofotografie. Voor deze vorm van natuurfotografie zijn de onderwerpen talloos, je vindt ze ook in een kleine tuin of een bosje bloempjes. Naast een geschikte lens heb je vooral een portie geduld nodig. De theorieles heeft plaats in de Klapekster op donderdag 13 oktober van 19.30 tot 22 uur; op zaterdag 22 oktober om 8.30 uur is er een excursie in Wortel-Kolonie. Een bespreking van de genomen foto’s volgt op 27 oktober van 19.30 tot 22 uur. Deelname kost €15 sociaal tarief, €27 leden en €57 niet-leden. De fotowerkgroep organiseert op zondag 23 oktober een foto-uitstap naar Wortel-Kolonie. Deelnemers leren al doende van mekaar. Je breng best je fototoestel mee voor deze gratis activiteit om 8 uur aan de Klapekster.

Monique Bol

Stadsdichteres Monique Bol geeft een voorstelling op 28 oktober om 20 uur in de Klapekster. Als kind bezocht ze wekelijks haar grootouders op Wortel Kolonie, waar haar grootvader werkte als bewaker bij de landlopers. De indrukken van toen vertrouwde ze toe aan het papier. Vogels, wandelervaringen en alledaagse observaties krijgen een plaats, ook in haar vorig jaar verschenen debuutbundel “Er liggen twee holtes op je kussen”? Best vooraf inschrijven op de website van Natuurpunt Markvallei.

Boames in Veussel

De natuurgebieden Absheide en Poelberg zijn een restant van de historische Ab(t)sheide, die zich over het grensgebied van de gemeenten Beerse, Rijkevorsel en Merksplas uitstrekte. De vennen en poelen trekken heel wat bijzondere planten en dieren aan. De streek is ook doorspekt met restanten uit een industrieel verleden. Een gids neemt je op zondag 6 november mee op een wandeling terug in de tijd toen het kanaal Dessel-Schoten net gegraven werd en steenbakkerijen en het cementfabriek een nieuw dorp lieten ontstaan. En dat in boames tijd! (*Boames is dialect voor herfst). De wandeling start om 14 uur in de Lange Kwikstraat in Beerse (parking tegenover Korte Kwikstraat). (ao)

WORTEL - Twee wandelingen, twee cursussen, een foto-uitstap en een poëzielezing vormen de blikvangers op de herfstkalender van Natuurpunt Markvallei.

De bomen langs de dreven in de Kolonie herbergen nogal wat soorten paddenstoelen. Een gids vertelt er alles over…

Wie wil leren trekvogels tellen, kan op 8 oktober terecht voor een korte praktijkcursus

www.demaand.be

REDACTIEADRES

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten tel. 0472 97 12 87 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS

w Hoogstraten : Patrick Melis 0497 41 40 29 hoogstraten@demaand.be

w Meer :

Marcel Adriaensen tel. 03 315 90 40 meer@demaand.be

w Meerle : Jan Fret tel. 03 315 88 54 meerle@demaand.be w Meersel-Dreef : Jef Jacobs tel. 03 315 73 64 meersel-dreef@demaand.be w M i nderhou t : minderhout@demaand.be w Wortel : wortel@demaand.be

SPORTNIEUWS

Rob Brosens tel. 03 314 43 39 sport@demaand.be

Niet alle beeldmateriaal wordt ons met auteursgegevens overgemaakt. Neem contact op met de redactie voor eventuele rechten.

ADVERTENTIES

Jan Croes tel. 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be

SECRETARIAAT/DRUK W ERKEN

Emilia Horsten

Begijnhof 27 2320 Hoogstraten tel. 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be

Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten

Het partijtje tennis van Charles II in Hoogstraten

HOOGSTRATEN - Willen of niet, je kon er niet omheen. De voorbije maand werd het nieuws gedomineerd door het overlijden van Queen Elizabeth en de installatie van Charles III als koning van het Britse koninkrijk. Voor ons ligt zijn naamgenoot en voorganger Charles II dichter bij ons bed zeker als je weet dat Charles II ooit, op een voor hem belangrijke dag, een partijtje tennis speelde in… Hoogstraten. Wellicht tegen graaf Frans Paul de Lalaing, al wordt dat nergens vermeld.

Charles II (1630 - 1685) was een koning met een bijzonder hoog libido. Zijn liefdesleven was niet onbesproken en zijn koningschap een brokkenparcours. Hij was koning van Engeland, Schotland en Ierland van 1660 tot 1685, dat verliep niet zonder slag of stoot. Hoewel het parlement van Schotland hem uitriep tot koning van Groot Brittannië en Ierland op 6 februari 1649, noemde het Engelse parlement de benoeming onwettig en kende de macht van wat we nu het Engelse Gemenebest noemen toe aan Oliver Cromwell.

Charles II was in 1646, tijdens de burgeroorlog, naar Frankrijk gevlucht, maar werd daar onder druk van kardinaal Mazarin, die de kaart Cromwell trok, het land uit gezet. Er volgde een periode van omzwervingen; de hofhouding bezocht Spa en Aken en verbleef een tijd in Keulen. Hij woonde een tijd in Den Haag en hield er naar verluidt veel maîtresses op na.

Cromwell

Om een lang verhaal korter te maken, in 1650 werd hij in Schotland tot koning gekroond en in 1651 viel hij met een aantal royalisten vanuit Schotland Engeland binnen, maar Cromwell was te sterk. Charles II kon naar Frankrijk ontsnappen en verbleef in Breda (1660) en in Brugge (1656-1658). De jaren 50 van de 17e eeuw bracht hij door in verveling en financiële moeilijkheden en op het politieke toneel was hij van geen betekenis.

Cromwell werd tot aan zijn dood door de Europese mogendheden steeds meer als legitiem staatshoofd van Engeland aanzien. Het nieuws van de dood van Cromwell in 1660 bereikte Charles II terwijl hij uitgerekend in Hoogstraten een partijtje tennis speelde.

Eind goed, al goed. Na de dood van Cromwell werd Charles naar Londen teruggeroepen om de regering over te nemen. Hij bereikte Londen op 29 mei, op zijn 30e verjaardag. Hij kondigde amnestie af voor de aanhangers van Cromwell. Dat gold niet voor 50 mannen, waaronder negen die verantwoordelijk waren voor de onthoofding van zijn vader. Hij liet hen hangen, trekken en vierendelen. De anderen werden opgesloten.

Het lichaam van Oliver Cromwell zelf werd postuum onthoofd. (fh)

Weergoden zijn Groenten & Bloemen dit keer niet gunstig gezind

Mooie creaties in een herfstig decor…

HOOGSTRATEN - Nadat corona stokken in de wielen had gestoken voor de twee voorbije edities, was er dit keer opnieuw een volwaardige editie van Groenten & Bloemen. Die had alles om prima uit de startblokken te komen, maar nu waren het de weergoden die de organisatoren minder goedgezind bleken.

Ingrediënten

Met het opendeurweekend van het winkelcentrum, een verkeersvrije Vrijheid (op zondag), een kinderprogramma op het begijnhof, een fotowedstrijd en avondverlichting waren er in ieder geval alle klassieke ingrediënten om er een mooi kleurrijk weekend van te maken.

“Dit weekend mogen we opnieuw de zomer symbolisch afsluiten samen met meer dan 30.000 bezoekers. Althans, dat hopen we. De zon mag zeker haar best gaan doen!” - dat waren de woorden van burgemeester Van Aperen eerder bij de persvoorstelling. Die vrome wens ging niet helemaal in vervulling, de zon was slechts sporadisch en tussen de buien door van de partij. Een evenaring van de bezoekersaantallen zat er dan ook niet in.

Toch had schepen Wittenberg heel wat lof voor de ontwerpers en projectcoördinator Ann Leemans. Hij brak ook een lans voor “de échte schat van dit evenement: de samenwerking en samenhorigheid die leeft tussen VVV Hoogstraten en het vrijwilligersteam. Aan ieder kunstwerk hebben vele handen met liefde en aandacht aan gewerkt. En dan kan je in de openluchttentoonstelling aanvoelen… Werken tegen de tijd en volgens de regels van de meester, het is niet niks!”

Helpende handen

Tom De Houwer maakte met een internationaal team van ontwerpers (masterclass-studenten, zoals we uitgebreid belichtten in ons vorige nummer) 30 nieuwe creaties voor deze editie. “Less is more”, dat was het motto waarmee iedereen op pad gestuurd was. En de ontwerpen waren in vele gevallen bijzonder mooi, met verschillende blikvangerszoals de prachtige constructie (een pompoenvorm) in bamboo aan Stede Akkers, met binnenin een verstilde waterpartij met bloemenguirlandes, waarmee Radio 2 zijn nieuwe logo een fleurig zetje gaf.

Het zijn de technische diensten van de stad die ook nu weer zorgden voor de frames en basisstukken; de talrijke bloemschikkers werkten alles verder uit. De meeste voorbereidingen gebeurden in een loods van de Coöperatie Hoogstraten met heel wat oude getrouwen. Maar zoals elders in het vereni-

gingsleven blijken er toch wel een aantal vrijwilligers afgehaakt te hebben, vernamen we van enkele ‘veteranen’. Het maakte dat er ook helpende handen van buiten Hoogstraten gezocht werden.

Duveltjeskermis

“Tja, duveltjeskermis…” zegt Ann Leemans wanneer we haar op vrijdag in de late namiddag in de Vrijheid tegenkomen. “Jammer van het weer, zoals het er nu naar uit ziet zal het niet zo goed zijn…” Maar ze zat beslist niet in zak en as, want ze zag - samen met de vroege bezoekers die er op dat moment al waren - dat de stukken er prima uitzagen.

Sommige ontwerpen maken meteen indruk. Bij ‘Versteend Plantaardig’, een drieluik van Tom De Houwer, treffen we Minderhoutenaren Frans Dejonghe en Ria. “Je ziet dat het echt wel van vormgevers is, vroeger waren het soms eerder mooie en grote bloementuilen, nu zijn het stuk voor stuk uitdagende ontwerpen”, zegt Ria. “Over die begeleidende teksten wordt ook wel nagedacht, trouwens…” voegt Frans er aan toe.

Elders leggen werkmannen nog de laatste hand met schors en andere materialen onderaan ‘The circle of life’ van Katleen Wuyts. Ook hier een commentaar dat we al eerder hoorden: “Wel spijtig van het weer natuurlijk. Maar aan de andere kant, als het dertig graden was zoals een paar weken geleden, dan was het ook niet goed voor de bloemen natuurlijk.” Of ze nog veel werk hadden? “Neen, er is vannacht al heel hard gewerkt, denk ik. Nu nog de laatste hand leggen aan een paar stukken en dan zijn we wel rond!”

Enkele ontwerpers zijn nog aan het werk bij hun eigen creaties. Van de Amerikaanse Ania Norwood zijn er twee creaties: ‘The sanctuary’ (het heiligdom) op de hoek van de Karel Boomstraat, en ‘The butterfly valley’ tegenover het Begijnhof. “Ik moet nog een beetje afwerking doen,” zegt ze. “Het is de eerste keer dat ik hier in Hoogstraten kom, mooie plaats, en jullie zijn echt wel vriendelijke mensen,” klinkt het lovend… Waarna ze rustig verderwerkt. Wij geloofden haar graag op haar woord… (mdl)

De Amerikaanse Ania Norwood: ”Ik moet nog een beetje afwerking doen...”

Solidus Solutions viert 35 jaar en investeert fors

HOOGSTRATEN - Met de uitbreiding van het industrieterrein De Kluis ontplooien steeds meer bedrijven hun activiteiten in Hoogstraten. De attractiviteit van de Hoogstraatse industrie wordt echter reeds lange tijd gedreven door een aantal gevestigde waarden, waaronder het karton verwerkend bedrijf Solidus Solutions. 37 jaar geleden vestigde het bedrijf zich op het toen nog nieuwe industrieterrein De Kluis 1. Omdat er twee jaar geleden wegens gekende redenen niet kon gevierd worden, staat er nu op zaterdag 8 oktober voor alle medewerkers en hun partners een groot feest op stapel. En dat op een moment waarop een fikse investering is aangekondigd die getuigt van veel vertrouwen in de toekomst.

Van Der Windt

Voor de oudere garde is Solidus Solutions misschien een minder gekende naam, maar waarschijnlijk doet de naam Van Der Windt Kartonnage wel een belletje rinkelen. Onder deze naam werd het bedrijf in 1985 opgericht door John Van Der Windt. De drang naar innovatie die het bedrijf doorheen haar historie kenmerkt zorgde voor een exponentiële groei in de bedrijfsactiviteit in België en daarbuiten, wat in 1998 resulteerde in een overname door de internationale groep Kappa Packaging.

Dit bracht een eerste naamsverandering met zich mee, het bedrijf ging verder als Kappa Interbox. In 2005 besloot Kappa Packaging tot een fusie met Smurfit, wat vanaf dan betekende dat de fabriek in Hoogstraten tot 2015 gekend zou zijn onder de naam Smurfit Kappa Interbox.

Een overname in 2015 door de investeringsmaatschappij Aurelius bracht de naam Solidus Solutions. Een laatste stap in de rijke

Het bedrijf is nog op zoek naar een tiental werknemers om de rangen van het 130-koppige personeel te versterken.

geschiedenis van het bedrijf is de overname door de investeringsmaatschappij Centerbridge Partners in 2019.

Marktleider

Solidus zorgt voor mooie en kwalitatieve kartonnen verpakkingen.

Het potentieel dat Centerbridge Partners zag in het bedrijf past perfect binnen hun filosofie rond innovatie en duurzaamheid. Solidus Solutions wil een marktleider zijn in de productie en verwerking van Solid Board, ook wel gekend als massief karton. De verpakkingen die er worden geproduceerd hebben verschillende toepassingen al naar gelang de markt. De belangrijkste markten zijn: vis, vlees, bloemen en groenten & fruit. De locatie in Hoogstraten is een convertingfabriek, wat wil zeggen dat kartonnen vellen worden bedrukt, gestanst en verlijmd, om zo een mooie en kwalitatieve kartonnen verpakking aan de klant af te leveren.

Vertrouwen

Recent heeft Solidus Solutions een investering van 10,5 miljoen euro aangekondigd voor een aantal projecten voor de vestiging in Hoogstraten. Het gros van dit budget zal gaan naar enerzijds de uitbreiding van het machinepark met een laminator machine en anderzijds het vervangen van een drukpers. De oude offsetpers wordt vervangen door een gloednieuwe KBA Rapida 164, 6 kleurenpers met lak. Het gebruik van de laminator machine is een primeur in de Kempen, wat de status van innovatieleider nog meer aansterkt. Voor dit nieuwe project is het bedrijf nog op zoek naar een 10-tal werknemers die samen met het huidige team van 130 werknemers deze uitdaging willen aangaan.

Het toekomstperspectief voor Solidus Solutions ziet er dus rooskleurig uit. Niet slecht voor een bedrijfje dat destijds gestart is met een 20-tal werknemers! (ag/jaf)

Centje om te vieren anno 2022

HOOGSTRATEN - De tijden veranderen. Ooit zongen de kinderen zorgeloos ‘Centje om te vieren’ voor voet- en kerkgangers na de misvieringen en in de straten van hun gebuurte.

Nu staan ze als opgesloten tussen dranghekkens en trachten met vangnetten geld van autobestuurders, die vaak niet weten wat er aan de hand is, op te vangen… (fh

Gebuurte Begijnhof wint de wisselbegijn

HOOGSTRATEN - Na twee coronajaren zonder voorstellingen, mochten de kinderen van de gebuurten opnieuw een toneeltje voorbereiden en uiteindelijk ook opvoeren voor de toeschouwers van Begijntjes Laat Besluit. En al is deelnemen belangrijker dan winnen, drie gebuurten mochten een jaar lang een wisseltrofee mee naar huis nemen.

Het gebuurte Begijnhof sleepte met de wisselbegijn de hoofdprijs in de wacht. De ezel, de prijs van de kinderjury, ging naar het Boereneinde. Het vaandel van het Convent, de prijs voor het optreden met de meeste Hoogstraatse elementen, wordt een jaar lang bewaard bij Gebuurte Westhoek. (fh)

Herfstopendeur winkelcentrum Hoogstraten

HOOGSTRATEN - Van 14 tot 16 oktober zetten de winkels in het centrum van Hoogstraten hun deuren open om hun nieuwe herfsten wintercollecties te tonen. Een lange traditie die steevast heel wat klanten naar het winkelcentrum lokt. Noteer alvast dat op zondag 16 oktober de winkels open zijn van 11 uur tot 17 uur. (pm)

Het winnende toneeltje van gebuurte Begijnhof: twee boeren doen er alles aan om het onkruid weg te krijgen, maar zonder succes. Pas met de hulp en de samenwerking van een groot aantal insecten konden ze het probleem definitief oplossen.

Sint-Catharina brengt filmmuziek

HOOGSTRATEN - Op zaterdagavond 8 oktober verzorgen dirigent Dries Raes en de muzikanten van Sint-Catharina een concert met filmmuziek. Op het programma staat onder andere muziek van Star Wars, The Rock en Pearl Harbour.

Bij sommige muziekstukken zullen ook filmfragmenten op een groot scherm getoond worden. En goed om weten misschien: de aanwezigen zullen van het concert kunnen genieten op de nieuwe stoelen van het GC met een drankje en popcorn…

‘At the movies’ met Sint-Catharina op zaterdag 8 oktober om 20 uur (deuren 19 uur) in GC Rabboenizaal. Inkom 12 euro. Jongeren -18 jaar gratis. VVK: 10 euro Dienst Toerisme, muzikanten of via fanfarehoogstraten@hotmail.com. (fh)

”De Voorname Kamer” van Tinello

HOOGSTRATEN - Toneelgezelschap Tinello brengt in oktober de voorstelling ‘De Voorname Kamer’, een bewerking van ‘Le Dieu du Carnage’ van Yasmina Reza. Twee koppels komen bij elkaar op bezoek om een incident tussen hun beide zoons te bespreken. We zien vier mensen die trachten de kunst van het samenleven hoog te houden, om beleefd te blijven en zo mogelijk de plooien glad te strijken. Op de planken staan Laure Meyvis, Marjolein Fransen, Sander De Bruyn en Florian Christiaensen. Bewerking en regie zijn van Michiel Van Opstal. De speeldata in zaal CeCilia zijn 6, 7, 8, 13, 14, 15, 20, 21, 22 oktober. Elke voorstelling start om 20 uur. Reservatie: tinello@telenet.be (fh)

KBC verbouwt

Bloemzaadjes en een klasplant

HOOGSTRATEN - Ook de kinderen van VBS Spijker zetten het nieuwe schooljaar feestelijk in, o.m. met een eigengemaakt lied op de tonen van ‘Laat ons een bloem’. Dat kadert in het jaarthema ‘geloof in groei’. Er volgden ‘gouden weken’ waarin niet de nieuwe leerstof, wel de klasgroep centraal stond. Verder volgen er nog activiteiten en toonmomenten, zo kregen de leerlingen bij de kijkavond een zakje bloemzaadjes om te zaaien en een klasplant om in de klas te verzorgen. (pm)

HOOGSTRATEN - Het KBC kantoor op de Vrijheid sluit van 30 september tot eind januari 2023, de deuren. Tijdens de verbouwing is de kluis toegankelijk na afspraak, maar de geldautomaten niet. Die automaten komen overigens niet terug na de verbouwing. Op termijn verdwijnen die bij haast alle banken en moeten we met zijn allen naar de geldautomaat in ’t Gastenhuys. Het bankwezen verandert snel. We vrezen dat de nieuwe stijl van zakendoen er niet klantvriendelijker op zal worden, integendeel. De meeste banken drijven hun klanten naar hun computer of de smartphone. Het is een tendens die niet te stuiten en weinig klantvriendelijk is. Zeker niet nadat men midden september meedeelde dat uit statistieken blijkt 42% van de gezinnen computer analfabeet is. (fh)

Geef je spullen een tweede leven

HOOGSTRATEN - Speelgoed, kleren en ander materiaal kunnen een tweede leven krijgen via een tweedehandsbeurs. De gezinsbond van Hoogstraten richt opnieuw zulke beurs in op zondag 23 oktober van 10 tot 12 uur in zaal Pax.

Het wordt een tafelverkoop in twee zalen, dat wil zeggen dat de verkopers zelf hun goede-

ren verkopen. Wat kan je kopen of verkopen? Babyuitzet, kleding tot 12 j., speelgoed en fietsen. Uiteraard is er gratis inkom. Er is ook een cafetaria.

Alle info kan je vinden op de website van de Gezinsbond of mail of bel naar Bieke Roovers: bieke.roovers@gezinsbondhoogstraten.be of 0499 19 57 57. Wie snel inschrijft, heeft de beste plaats. (fh)

Er mocht terug gefeest worden!

HOOGSTRATEN - Op dinsdag 13 september was er van corona geen sprake en konden de bewoners van Stede Akkers voluit genieten van een optreden van zangeres Mieke, beter dan ooit… Het optreden kwam er door de belofte van het viertal dat begin januari met Drie Koningen in de Vrijheid 3.200 euro bij mekaar zong voor een goed doel. En dat werd dit keer een feestje voor de senioren die in coronatijd zo lang haast achter slot en grendel hadden gezeten. (fh)

Gezellig en lekker eten in het dienstencentrum

MEER - Misschien heeft u het al overwogen, maar nog niet gedaan. Het is nochtans erg gezellig eten, dinsdagmiddag in het dienstencetrum in de gerestaureerde parochiezaal. U wordt er vriendelijk bediend en het eten is lekker. Zelfs af en toe biefstuk friet, wat wil de Belg meer? En voor de prijs hoef je het niet te laten.

Aan tafel kun je gezellig een babbeltje slaan. Ben je alleen? Kom gerust en geniet van het gezelschap. Geen zin om te koken of af te wassen? Kom langs. Inschrijven kun je door een mail te sturen naar dienstencentrum@Hoogstraten.be

Op de foto. Kijk zelf maar. Heel wat 'vaste' eters en, voor de gelegenheid, de Okra van Minderhout op de achtergrond. (ma)

Gezinsbond organiseert tweedehandsbeurs in de Meerpaal

MEER - Het heeft al wat weg van een heuse traditie, de tweedehandsbeurs van de gezinsbond. Op 16 oktober kun je er in de voormiddag andermaal voor terecht in de Meerpaal, Terbeeksestraat 6 van 10 tot 12 uur. Iedereen welkom.

Mensen kunnen er zelf hun waren verkopen. Ze krijgen daarvoor een tafel toegewezen tot alle tafels volzet zijn. Best niet treuzelen dus, je kan inschrijven vanaf 23 september. Deelnemen kost € 8 per tafel (180x80) voor leden (lidkaart meebrengen) en € 12 voor niet-leden. Voor de grote stukken of een kledingrekje, heb je een vloervlak van ongeveer 2 m². dat kost € 6 voor leden en € 10 voor niet-leden

Inschrijven kan bij Bie Rombouts | Meerseweg 17 | Meer | 0474/40.23.96 Of via gezinsbond.meer@gmail.com (ma)

Lokale selfie op Meermarkt

MEER - De laatste Meermarkt van het seizoen zit er op. Door het toedoen van Ferm kon je lekkere lokale producten kopen en was er aangenaam vertier. Het terras bij de parochiezaal is nieuw sinds dit seizoen. En zo te zien is het er best aangenaam toeven. Met springkasteel, terras en muziek werd de marktganger serieus in de watten gelegd. Smaakt naar meer, dus alvast afspraak voor volgend jaar?! (ma)

De tweedehandsbeurs heeft al een flinke geschiedenis. We vonden nog een foto van 2006. Herkent u wie er toen bij was?

Zjosfinks laat de boemerang terugkomen…

MEER - Theater Pas Geverfd fleurt het najaar op met de theaterwandeling ‘Boemerang’. Die boemerang laat Zjosfinks alvast terugkomen in Meer, niet zomaar een gewoon dorp in De Kempen. Veldwachter op rust Juul Verachtert, trekt er nu en dan zijn uniform terug aan om het respect voor onbetwistbaar gezag weer op te roepen.

Met veel goesting neemt Juul de toeschouwer mee op een wandeling langs de rand van het dorp en vertelt met veel passie en ontzag over zijn broer Stakke, in Meer beter gekend als Boemerang. Tegen beter weten in had die geprobeerd om met de hulp van Ons Lieve Vrouwke een kapelleke op te richten voor haar eer en glorie. Dat ging evenwel niet helemaal zoals hij het zich had voorgesteld.

De theaterwandeling ‘Boemerang’ van Pas Geverfd vertrekt in de parochiezaal op de kloostersite, Donckstraat 13. De wandelafstand bedraagt 2,750 km. Er zijn voorstellingen op 15 en 22 oktober, 5 en 12 november, telkens om 19.30 uur. Inkom 12 euro, inclusief een consummatie. Vooraf inschrijven via zjosfinks@gmail.com, tel 0476 72 91 91. (fh)

Livemuziek en indoor fietsen in café FF Thuis

MEER - Café 't Hoekske was jarenlang een vertrouwde naam in het centrum van Meer. In juni 2018 werd Nathalie Vial de nieuwe eigenares en veranderde de naam in FF Thuis. Op 1 juni van dit jaar namen Toin en Elise Peemen, samen met Wijnand en Svajune de Bruijn - Kyburyte het café over van Nathalie. De naam bleef hetzelfde maar de toekomstplannen zien er toch anders uit. In het weekend van 8 en 9 oktober opent het fiets- en feestcafé officieel. Hoog tijd voor een babbel met de nieuwe eigenaar.

Horecagenen…

Elise en Toin wonen momenteel in Meerle, maar zijn beiden afkomstig uit Breda. Ze hebben al heel wat ervaring in de horecawereld. Toin is dan ook in Hoogstraten een bekende naam, want hij was 8 jaar lang de zaakvoerder van jongerencafé Bizar, waar nu clubcafé Kokomo City gevestigd is.

Horeca zit blijkbaar in de familiegenen. Zijn opa startte in 1978 Hoeve Galderzicht in Breda, met een groot restaurant en een paardenmanege. De familie organiseert er bruiloften, feesten, paardrijden, diners en barbecues. Als kok van opleiding verzorgt Toin er de catering, hij werd intussen ook de eigenaar.

In Zundert kocht Toin in 2000 het restaurant Tafelen, toen nog onder de naam Napoleon. De bezoekers konden er voor een vaste prijs gamba’s en kalfsoesters à volonté eten. Zes jaar geleden besliste Toin om deze zaak te verhuren.

…en koersliefde

Het koppel kwam in Meer terecht via hun goede vriend Wijnand de Bruijn, eigenaar van de ASSOS Proshop in Meer. Deze fervente fietsliefhebber vond het spijtig dat het door de moeilijke situatie in de horeca voor lokale fietsverenigingen steeds moeilijker werd om een thuis te vinden.

Svajune Kyburyte, de vrouw van Wijnand is ook een fanatiek wielerliefhebster. Zelf koerst ze regelmatig in de zgn. funklasse in Nederland. Zo won ze dit jaar nog de Acht van

Chaam. Samen hebben ze dus heel wat koerservaring en kennis in huis.

De twee koppels kwamen op het idee om een gecombineerd café te openen, dat op vrijdag en zaterdag gebruikt wordt als feestzaal en op de andere dagen als dorpscafé.

Zondag is het café altijd geopend voor het grote publiek met regelmatig live optredens. Maandag is sluitingsdag. Van dinsdag tot donderdag kunnen er o.a. fietsverenigingen terecht. Vrijdag en zaterdag zijn dan gereserveerd voor privé gelegenheden of feestjes.

’t Hoekske werd al enkele jaren geleden FF Thuis

De taakverdeling tussen de twee koppels is heel simpel: Wijnand en Svajune staan in voor alles wat met fietsen te maken heeft. Zo organizeren ze binnenkort een ladies weekend voor wielrensters, toertochten, enz. Elise is de gastvrouw voor de klanten van FF Thuis en Toin verzorgt de eventuele catering. Na de overname in juni werden o.a. de toiletten vernieuwd, er kwam airco in het café, oven en vaatwasser werden vernieuwd. Dat alles maakt het allicht prettiger vertoeven voor zowel klanten als personeel.

Opening en kermis

Het officiële openingsweekend volgt op zaterdag 8 oktober met een kermiskoers en op zondag 9 oktober de plechtige opening. Met Meer kermis is er op vrijdag 30 september een schlageravond, op zaterdag 1 oktober een avond met enkel Vlaamse artiesten, waarbij buiten in een tent mosselen geserveerd worden. Op zondag 2 oktober is er een namiddag voor jong en oud, ‘s avonds speelt een bandje. Op maandag 2 oktober zijn er volksspelen in samenwerking met drie andere cafés in Meer.

“De andere Meerse cafés zie ik niet als concurrenten,” zo zegt Toin, “wel als collega’s om mee samen te werken, zeker in deze moeilijke tijden van hoge energiekosten en corona.” De volksspelen ziet hij wel als een gelegenheid om met extra live muziek promotie te maken voor zijn zaak.

“Het is de bedoeling om in de toekomst elke zondag een live optreden te organiseren, met steeds wisselende artiesten en muziekgenres. Er zal dus zowel in het Nederlands als in het Vlaams gezongen worden, maar even goed

Toin wil elke zondag livemuziek programmeren in zijn fiets- en feestcafé.

komt er bijvoorbeeld bluesmuziek aan bod. En tijdens het volgende WK voetbal in november zullen alle wedstrijden met het Nederlands en Belgisch elftal live te zien zijn.”

Indoor fietsen

Wijnand en zijn vrouw baten hun eigen Assos Boutique uit in Meer, waar ze voornamelijk fietskledij verkopen van het gelijknamige Zwitserse kwaliteitsmerk met de bijhorende service. Zo doet het koppel fietstochten met hun klanten, afgesloten met een pastabuffet in FF Thuis. Elise en Toin verzorgen dan de drank en de catering. “Want dit zie ik eigenlijk als een verlenging van onze shop,” aldus Wijnand, “onze klanten beschouwen wij als een soort fietsfamilie!”

Volgens Toin is er een grote vraag naar fietsmogelijkheden en -competitie tijdens de wintermaanden. De komende winter organiseren Wijnand en Svajune dan ook indoor fietswedstrijden, waarbij fietsclubs uit Groot Hoogstraten het tegen elkaar zullen opnemen met indoorfietsen geprojecteerd op een groot scherm. “Meer informatie hierover kunnen geïnteresseerden binnenkort vinden op de nieuwe website van FF Thuis: www.ffthuis.be.”

Heel wat plannen dus, de twee koppels en hun team zullen de volgende maanden beslist de handen uit de mouwen moeten steken. Wij wensen hen daar alvast veel succes bij. (jl)

MEER - Geen wolkje aan de hemel? We hebben het soms nauwelijks in de gaten, maar het is erg druk boven ons. Getuige deze luchtfoto genomen ergens begin augustus op een ochtend. Het is een komen en gaan boven onze hoofden. En het lijkt wel dat er maar twee richtingen zijn, die loodrecht op elkaar staan. Als je boven een klein dorpje als Meer zoveel vliegbewegingen hebt, hoeveel moet dat dan wel niet boven het hele land zijn?

Dan moet je weten dat vliegen nog altijd spotgoedkoop is in verhouding tot ander (openbaar) vervoer. Maar wel veel vervuilender. Op kerosine wordt geen accijns geheven, op benzine en diesel gigantisch veel. Wie is hier de vervuiler? En wie draagt een steentje bij? Deze witte lijnen boven ons, het mag gerust wat minder zijn.

Bedankt Hilde v.Bl. voor de foto van onze prachtige hemel. (ma)

Een augustusochtend boven Meer, geen vuiltje aan de lucht?

Valenciafeesten blijven populair

MEER - Na jaren van gedwongen stilte door corona, zonder de vertrouwde feesten, heeft Valencia nog niks aan populariteit verloren. Dat bleek dit jaar op de meer dan geslaagde gratis muzikale feestelijkheden. W.C Experience, Ancora, Mooi wark, en Drievoud

waren een prima combinatie die het publiek vermaakten met een mooie muzikale mix. Ook bij de regionale artiesten zaten er acts die het beste beloven voor de toekomst. De organisatoren zijn tevreden, kortom - en kijken al uit naar de editie van 2023. (ma)

Voorlezen in de bib

MEER - Luister je graag naar een spannend of grappig verhaal? Vanaf september kan je hiervoor terecht in de kloosterzaal van Meer. Of je nu tweeënhalf bent of twaalf, een voorleesvrijwilliger trakteert je op een mooi verhaal. Dat gebeurt iedere laatste woensdag van de maand tussen 13.30 tot 14.30 uur.

Ook de voorleesuurtjes in de hoofdbib in Hoogstraten zijn opnieuw gestart, elke zaterdag van 10 tot 12 uur en op de laatste woensdag van de maand van 14 tot 16 uur. (fh)

MEER - Wat een opluchting, die regenbuiten die eindelijk kwamen begin september. Je zou haast vergeten dat de droogte ons flink wat parten heeft gespeeld. De foto brengt een aantal gevolgen van de droogte samen. Een verdord weiland. Een levenloze boom. En

stoeber van de maïskneuzer op de achtergrond.

Vooral de boer voelt de droogte in zijn hart en ook in zijn portemonnee. Terwijl zijn dieren de schaduw opzoeken is het gras van het wei-

land verdord, er moet dus bijgevoerd worden. Het eten van de winter wordt al aangesproken. En op de achtergrond wordt maïs gekneusd voor de winter. Een uitgedroogde oogst met veel te weinig opbrengst.

Kunnen we leren van de droogte? Het lijkt een moeilijke oefening. Steevast beginnen in september de ruimingsploegen de sloten weer uit te graven. Dieper te maken. Terwijl de oplossing omgekeerd zou moeten zijn. Minder diepe sloten. Stoppen met draineren. Water dat in de winter tijd krijgt om de grond in te trekken. Maar ja, de budgetten voor de ruiming lijken voor vele jaren goedgekeurd. Dus wordt er geruimd. Is hier niets aan te doen? (ma)

Kermisplezier in Meer

MEER - Er zijn nog zekerheden in het leven. De kermis is er zo een. Het is een vaste waarde in het Meerse dorpsleven. Ook dit jaar is het weer genieten, gezellig met de familie naar de foor trekken, elkaar ontmoeten in de café's, en de volksspelen uiteraard. Als zijn er dit jaar een aantal serieuze aanpassingen.

Vrijdag 30 september

Op vrijdag wordt het startschot gegeven, op verschillend fronten. Eurodeals en karaoke is te beleven in de Mussenakker. Het spaarkaske wordt gelicht in 't Fortuin. In FFthuis een schlagerfestival met diverse artiesten. Bij het voetbalveld staat een grote tent. En ook Toontje lager is open.

Maar er is voortaan geen nakermis, ook geen kermis op dinsdag en woensdag. Het stadsbestuur volgt hierbij een trend. Voor Meer de hele week omleidingen organiseren in het dorp heeft de inzichten doen veranderen. Er wordt voortaan ter compensatie gewoon vroeger gestart.

Zaterdag 1 oktober

De kermisfoor start op zaterdag met kindervolksspelen in de lagere school. Vervolgens wordt er afgezakt naar de foor. Bij de Chiro kun je terecht voor de kermismaaltijd. Een goede bodem is goed voor de maag. Wel inschrijven van te voren want het wordt een succes.

's Avonds zijn er een DJ's in de Mussenakker. Dan is er ook een Vlaamse avond met mosselen in FFthuis. DJ Alain Robenski en Jan wisselen elkaar af in 't Fortuin.

Zondag 2 oktober

Zondag is het foor als vanouds. Hopelijk is het weer van de partij. Dan volgt de rest vanzelf. Er zijn ook spelletjes in de Mussenakker. Basement Bastards treden op in ’t Fortuin. Jessica Malfait en Manfred Jongenelis spelen in FFthuis, waar ’s avonds het amusementsorkest Still Fun op het programma staat.

Maandag 3 oktober

Jawel, de volksspelen gaan door op vier locaties. Je schrijft je in in FFthuis om 13 uur. Om 14.30 stopt de inschrijving want er moet ook nog gespeeld worden in Toontje Lager, Jan en Jé en 't Fortuin. Einde

Nieuw kapsalon en barbierszaak in MEER!

Mannen, vrouwen en kinderen zijn hier welkom. Tijdens de kappersbeurt kom je hier tot rust of kan je genieten van een gezellige babbel. Ik kijk er al naar uit... Sandy www.snitenmeer.be Dreefweg 2 - 2321 Meer GSM 0471 98 54 08

van de spelen om 17 uur. Om 18 uur volgt dan de prijsuitreiking in ’t Fortuin, waar ‘s avonds Edrie nog optreedt.

De volksspelers hebben dus een behoorlijk druk programma voor de boeg. Vrijwilligers verenigingen, café's en dorpsraad slaan de handen in elkaar om de spelen te organiseren. Ook de Mussenakker was hiertoe bereid, maar trok zich vrijwillig terug omdat anders het programma te druk zou worden. Een nobele geste die erg geapprecieerd wordt door de andere inrichters.

Ten slotte nog opmerken dat, na het vertrek van de foor, de meeste cafés nog wel bezocht kunnen worden met de nakermis. (ma)

Een foto van de volksspelen in 2010. Een echt volksgebeuren dus…

GOUD IN MEERLE

Jan Martens en Josepha (Zjefa) Aerts

MEERLE - Een gouden bruiloft met een stoet, je ziet het niet veel meer. Maar Jan en Zjefa wonen in een gebuurte dat nog heel hard aan mekaar hangt en ze wilden het zelf ook graag. Al was het nog spannend, want Jan lag tot de morgen van het feest nog in het ziekenhuis. Maar de dokters hadden op aandringen van Jan en Zjefa deze dag in het groot op hun dossier geschreven. En het is hen en Jan gelukt. En het was daarbij nog prachtig zomerweer. Het werd een dag om in te kaderen.

Goed gedaan

Jan is geboren en getogen Meerlenaar. Hij werd in 1949 geboren op de Lembeek, op het goed van Voortman. Later bouwden zijn ouders een huis in de Hazenweg, waar Jan opgroeide. Van jongs af knutselde hij met hout, het was dan ook geen wonder dat hij timmerman werd. Iets wat hij heel zijn beroepsleven zou blijven. Heel lang bij Jan Michielsen, daarna nog enkele jaren bij zijn eigen zoon Jos. ‘Die werkte ook bij Jan maar begon voor zijn eigen toen Jan Michielsen op pensioen ging. Hij wilde dat alleen doen als ik met hem

zou meewerken. En dat hebben we goed gedaan,’ zegt Jan.

Zjefa is van het Groeske in Castelré, van over de grens dus. Maar ze kwam in 1951 ter wereld in Hoogstraten en ging in Minderhout naar school en naar de kerk. Tot aan haar huwelijk diende ze in Antwerpen bij Dr. Piet Gommers.

Jan en Zjefa ontmoetten mekaar op de bruiloft van Jans zus, waar Zjefa kwam helpen opdienen. Jan had er meteen een oogje op. Daarna waren er truukjes om haar terug te zien, zoals het fotoboek van de trouw van zijn zus in Castelré gaan laten zien. Ze verkeerden uiteindelijk drie jaar. ‘Dat lijkt lang, maar we zagen mekaar alleen maar in het weekend, zo ging dat toen hé!’

Chaamseweg

Ondertussen bouwden ze voor zichzelf het huis op de Chaamseweg waar ze nu nog altijd wonen. Jan heeft er zoveel mogelijk aan geholpen. Op 18 augustus 1952 stapten ze in het

huwelijksbootje. ‘We trokken meteen in ons eigen huis. Het was nog niet helemaal afgewerkt, maar daar zaten we niet mee. Dat zou wel komen, veel koppels deden dat zo die tijd.’

Jan werkte dus bij Jan Michielsen, ook op de Chaamseweg. Dicht bij huis. Zjefa zorgde voor het huishouden en de grote tuin. Ze kregen drie kinderen: Jos, Eric en Sonja. Die werden allemaal grootgebracht, vlogen het nest uit en bouwden er zelf een. Ze zorgden voor zes kleinkinderen: Lise, Stef, Senne, Lore, Mats en Esmee.

Zowel Jan als Zjefa waren actief in het Meerlese dorpsleven. Jan bij de KWB, Zjefa bij Femma, Ferm en als vrijwilliger bij Samana. Maar hun favoriete bezigheid was toch fietsen. ‘Op vrije dagen trokken we er met de fiets op uit. Knapzak mee en lange ritten van 70, 80 km. Veel in Nederland. Onderweg stoppen voor een koffie, een ijsje… Winter en zomer, alleen als het regende reden we niet uit. Maar als het droog was, waren we weg!’ Jan was na Jos Van Bavel het eerste lid van de

De familie van Jan en Zjefa op hun gouden bruiloft: (bovenaan staand) Lise - Kurt - Sonja - Eric - An - Jos; (midden) Julie - Mats - JanJosepha - Lore - Heidi; (vooraan zittend) Senne - Stef - Esmee.

KWB-Wielertoeristen, de mannen met de koersfiets. ‘Samen hebben we vele tochten gereden en vele fietsvierdaagsen ingericht. Die waren toen ontzettend populair in Meerle.’ Ook na zijn pensioen op zijn zestigste bleef de fiets een van hun grootste liefdes.

Ziekte

Alles ging goed, tot Jan einde 2020 ziek werd. Een onopereerbare tumor aan de gal. Met chemo kon die onder controle gebracht worden en gestabiliseerd, tot er verwikkelingen optraden. Een heel ernstige bloedinfectie zorgde voor hoge koorts, die telkens alleen kon behandeld worden in het ziekenhuis met

baxters met antibiotica.

‘Ik heb het laatste anderhalf jaar veel in de kliniek verbleven, en zeker met de corona was dat geen pretje. Eens naar mekaar wuiven van achter het glas, daar word je niet vrolijk van. Ook nu komen er regelmatig koortsaanvallen op en dan is het snel naar Turnhout. Maar 20 augustus, de dag van het feest van de gouden bruiloft, hadden de dokters allemaal in het groot in hun dossier staan, ze wisten dat ik dat niet wilde missen. En daar hebben ze alles aan gedaan.

Ik ben wel tot de ochtend van het feest in de kliniek geweest, om me in de best mogelijke

Chaamseweg is een gebuurte met pit

conditie te laten meevieren. Dat is gelukt en daar zijn we heel dankbaar voor. Het was een geweldig feest, met familie en het gebuurte. Ik weet zeker dat er bij zijn geweest die ’s anderdaags niet heel fris waren’ (hartelijke lach).

‘Ik neem het leven zoals het komt, ben tevreden met de goede dagen. En die zijn er al vanaf de gouden bruiloft en daar zijn we heel blij mee. We houden de moed er in!’

Van onze kant in ieder geval hartelijke felicitaties en we wensen Jan en Zjefa nog veel goede dagen samen. (jaf)

MEERLE - Met de stoet voor Jan Martens en Zjefa Aerts zetten ze het nog eens ferm in de bloemetjes: er zit leven in het gebuurte Chaamseweg. Het is niet vanzelfsprekend om een stoet voor een gouden bruiloft op getouw te zetten, daar is werk aan en daar zitten mensen achter. We gingen een praatje maken met een van de bestuursleden van het gebuurte. En we hoorden dat er pit zit in.

Levendig

Veel gebuurtes leven een sluimerend bestaan. Zo niet met het gebuurte Chaamseweg, vertelt ons Kurt Brosens: “Wij mogen niet klagen, hier leeft het nog goed. Dat zie je aan de stoet voor Jan en Zjefa. Daar was heel wat voorbereiding voor nodig en er liepen wel 70 mensen mee in de stoet.”

“Het gebuurte omvat de Chaamseweg vanaf de grens tot aan de voetbalvelden, heel Schuivenoord en een stukje van de Elsakker, tot bij May Van Gestel. En het leeft hard. Aan onze jaarlijkse BBQ begin augustus schoven 125 volwassen en een 20-tal kinderen aan. Die BBQ houden wel elk jaar in de Polderdreef, achter de tuin van Jos Martens. Voor de kinderen zetten we een springkasteel. Het vlees kopen we in, de slaatjes maken we zelf met de bestuursleden en hun partners. Voor het opstellen hebben we altijd een paar helpers bij en voor het opruimen ’s nachts blijft er genoeg volk achter om te helpen.”

Nieuwjaarsdrink

Het bestuur bestaat uiteraard uit vrijwilligers: Kurt Brosens, Nele Ooms, Jef Van Den Bo-

gerd, Erwin Christianen en oudgediende May Michielsen. Zij is ook de kassierster.

“Buiten de jaarlijkse BBQ houden we ook elk jaar een Nieuwjaarsdrink in het 3e weekend van januari in de schuur bij Bas Van Boxel. Daar komen ook telkens zo’n 100 mensen op af. Daar betrekken we ook het gedeelte van Chaamseweg tot aan de kerk bij.

Veel mensen doen dus mee, ook de nieuwkomers, waaronder ook nogal wat Noorderburen. Ze vinden het heel positief, al is er voor sommigen wel enige koudwatervrees. Maar eens dat overwonnen, sluiten ze volop aan. Ze liepen trouwens ook mee in de stoet.

Tijdens de coronaperiode konden we spijtig genoeg niet samen komen. We hebben dan

Samen een ereboog zetten voor de jubilarissen, altijd een plezante bedoening.

een fotozoektocht opgesteld met foto’s van elementen van huizen van ons gebuurte. Die zoektocht kon ieder in zijn eigen bubbel doen. Tijdens onze laatste BBQ hebben we de winnaars daarvan bekroond. Zo viel onze werking toch niet helemaal stil.”

Verjongd

Aan de nieuwkomers in het gebuurte bezorgt het bestuur steevast een verwelkomingsbrief, waarbij het gebuurte wordt voorgesteld. Daarnaast is er een besloten FB-groep waarin nieuwtjes en foto’s van de evenementen worden uitgewisseld. Er is ook info over het BIN (Buurt-Informatie-Netwerk), het eerste dat in Meerle onder impuls van Patrick De Bie werd opgestart.

Die positieve respons geeft energie aan het bestuur, dat ook regelmatig verjongd wordt. De laatste jaren zijn er heel wat jonge mensen in het gebuurte komen wonen. Het gebuurte is ook erkend door de gemeente, waardoor ze een bescheiden subsidie ontvangen voor hun werking.

Een stoet

Hoe dat in zijn werk gaat, een stoet maken? Kurt: “Eerst gaan we natuurlijk met de jubilarissen praten over wat hun wensen zijn. Sommigen willen geen aandacht, voor ande-

ren is een ereboog voldoende, enkele gaan voor het volle pond. Dan horen we hen uit over hun levensloop. Vervolgens roepen we het gebuurt bijeen, bepalen we wat we gaan uitbeelden en worden de rollen verdeeld. Dat gaat in goede stemming en loopt vlot.

Dan maken we plannen voor de wagens. Tractoren en karren zijn meestal geen probleem, netwerken genoeg daarvoor in de buurt. Voor de constructie van de wagens hebben we helpers genoeg. We dachten daarvoor 3 dagen

Concert voor 10 jaar Halte Merlet

MEERLE - Niet vergeten! Op vrijdag 14 oktober 2022 viert Halte Merlet haar tienjarig bestaan met een feestelijk concert in de kerk van Meerle. Op het programma Kim Konings en het duo Yentl & Fleur.

Kim Konings woont al vele jaren in de Kerk-

straat. Ze volgde vanaf haar 11e zangles Jazz/Pop in de muziekschool in Hoogstraten. Een jaar later kreeg ze de oude akoestische gitaar van haar vader cadeau en leerde ze zichzelf gitaarspelen en begeleiden. Ze schrijft eigen liedjes. Samen met Tom Helsen nam ze het nummer “Telescoop” op, dat een top-10

nodig te hebben, op 2 dagen was de klus geklaard. Telkens meer dan 15 helpers, dan gaat het vooruit. Het laatste is de ereboog en paleren. Groen daarvoor vinden is niet meer zo vanzelfsprekend, maar met Gert Van Den Bogerd in de groep komt dat wel snor.”

Hij besluit: “We zijn heel trots op ons gebuurte, op onze samenhang. We hopen dat het inspirerend kan zijn voor ander gebuurtes. Wie wil weten hoe het werkt, altijd welkom voor een babbel!” (jaf)

plaats veroverde in de Ultratop. Binnenkort komen ze samen met een nieuw Nederlandstalig nummer naar buiten.

‘Yentl & Fleur’ is een vocaal duo uit België. Jazz zangeres Yentl Verborgt en klassieke zangeres Fleur Strijbos ontmoetten elkaar voor het eerst op de kunsthumaniora te Turnhout, waar ze samen muziek studeerden. In 2016 besloten ze de krachten te bundelen in popmuziek. Samen brengen ze eigen composities en akoestische herwerkingen. De compacte bezetting van twee zangers en piano, roept een intieme, gezellige sfeer op. Yentl & Fleur willen mensen ontroeren met muziek, met twee stemmen die elkaars uitersten zijn, maar toch perfect blenden.

Kaarten voor dit concert kosten 12,50 euro voor leden, 15 euro voor niet-leden. Vooraf inschrijven kan door te bellen naar Lies van Aelst (0497 81 87 66) of door te mailen naar haltemerlet@hotmail.com. Je kan het bedrag ook storten op BE71 7310 2634 4969.

Een mooi programma, dicht bij huis. Van harte aanbevolen! (jaf)

Kim Konings

Yentl en Fleur

“Fier op de stoet die we mochten maken voor Jan en Zjefa!”

Knallende Mjeel Kermis

MEERLE - We schreven het in onze vorige editie met het kermisprogramma: knaldrang! En dat is ook gebleken. Na enkele jaren met de corona-handrem op, waren er dit jaar geen remmen. En dan deed ook het mooie weer zijn duit in het zakje. Geen puffende hitte zoals we die nog niet zo lang geleden mochten ervaren, maar heerlijk zacht zomerweer.

Viergeslacht bij de familie Voeten

MEERLE/MINDERHOUT - Op 21 juli 2022

Op zondagmiddag kon je over de koppen lopen en heel de Kerkstraat was van aan café Buurman&Buurman tot aan de Posthoorn één groot terras. De vele optredens lokten veel feestvierders, alsook de traditionele kermisspelen: op maandag waren er 270 deelnemers, op dinsdag 170. Lang niet meer gezien. ‘Meerle Leeft, Meerle Feest’ en goed ook! (jaf)

Locatietheater “Op Hoop van Leven”

MEERSEL-DREEF - Op donderdag 15 december om 20.15 uur brengt Theater Tieret in Meersel-Dreef “Op Hoop van Leven”. Het gaat om locatietheater in open lucht. Een warme jas lijkt dus alleszins op z’n plaats…

Een ballonvaarder die voelt dat zijn einde nadert, wil slechts één ding: nog één keer de touwen lossen en alle ballast overboord gooien. Dat is in een notendop het uitgangspunt van “Op hoop van leven”. Een oude ballonvaarder maakt zich klaar voor zijn allerlaatste vlucht - nog één laatste keer met zijn hoofd in de wolken, naar zijn overleden vrouw, de liefde van z’n leven… Zijn zoon probeert hem met beide voeten op de grond te houden, tegen beter weten in.

Op de vurige tonen van Nina Simone dansen een rasverteller, een poppenspeler en een luchtballon een wonderlijk ballet onder de blote sterrenhemel. Omdat er nu meer dan ooit nood is aan warmte en hoop in koude, bange dagen.

Meer info op www.tieret.be/productie/op-hoop-van-leven. Tickets kosten 12 euro en zijn verkrijgbaar bij GC Hoogstraten. (JJ)

is Mon geboren en daarmee zorgde hij - geheel onschuldig - voor een viergeslacht. Tot grote trots van Harry Voeten de 88-jarige overgrootvader, opa Henny Voeten (61 jaar) en papa Bjorn Voeten (29 jaar). Harry en Henny wonen in Meerle, Bjorn, mama Ilse en de kleine Mon wonen in Minderhout. (jaf)

Mr. Wanmanbando in De Zevenster

MEERSEL-DREEF - Het GC Hoogstraten organiseert in de Zevenster op zaterdag 5 november om 14 uur een optreden van Mr. Wanmanbando, een éénmansband met een groene gitaar. Onder zijn muzikale alias brengt Geert Dehertefelt de eerste opvoering van “Liefde is simpel”.

Bij het GC Hoogstraten zien ze niemand graag vertrekken. Als dat toch gebeurt, blij-

Fietsweekend Dreefse Trappers

MEERSEL-DREEF - Dertien moedige fietsers van de Dreefse Trappers hebben in het weekend van donderdag 8 tot en met zondag 11 september het jaarlijkse fietsweekend gereden. Vanuit Meersel-Dreef ging het richting Cuijk nabij Nijmegem (Nederland). Ter plaatse werden ook nog eens twee fietsdagen gehouden, met af en toe toch de nodige regenbuien. Jammer maar helaas voor België, in Nederland is het veel fijner fietsen dan bij ons. Ongeveer 430 km over vier dagen, slechts één platte band, en geen onvoorziene omstandigheden, wat moet een coureur nog meer? (JJ)

KLJ presenteert haar jaarplanning

ven ze hen alsnog graag zien, zo blijkt. Want Dehertefelt was de afgelopen jaren (doorheen de coronastorm) verantwoordelijk voor de programmatie van het gemeenschapscentrum. Nu hij de fakkel heeft doorgegeven, kan hij zich ten volle op zijn muzikale carrière gooien.

Tickets zijn te bestellen via www.wanmanbando.be. Allen daarheen. (JJ)

MEERSEL-DREEF - De KLJ heeft haar jaarplanning bekend gemaakt, zowel voor -9 jarigen, -12 jarigen, + 12 jarigen ; deze planning is ook terug te vinden op haar facebook pagina. Het zijn voor de jeugdvereniging moeilijke jaren, alleen mogelijk met ondersteuning van enkele enthousiaste ouders.

Misschien heeft ook jouw zoon of dochter wel interesse in plaats van altijd voor tv of achter de smartphone te liggen tureluren? Mail naar kljmeersel-dreef@hotmail.com en maak kennis met de enige jeugdvereniging die ons dorp nog telt. (JJ)

Voorrang van rechts

MEERSEL-DREEEF - In de Jan de Wysestraat is het informatieve verkeersbord dat rechts voorrang heeft op het komende kruispunt zo goed als onleesbaar, het staat ook te kort achter een boom geplaatst. Elke bestuurder, zowel van een auto, motorfiets, tweewielige bromfietsen of fietsen, moet hier voorrang verlenen aan een bestuurder die van rechts komt aangereden. Het heeft geen belang of de

bestuurder die van rechts komt rechtdoor wil rijden of naar links/rechts wil afslaan. Ook als die bestuurder vertraagt of volledig stopt, behoudt hij zijn voorrang en mag die als eerste het kruispunt oprijden.Ook als het niet-leesbare bord er niet had gestaan, gelden hier nog steeds dezelfde regels. Het is maar dat je het weet. (JJ)

PLATINA IN MINDERHOUT René Strijbos en Jo Willemsen

MINDERHOUT - Gouden bruiloften zijn in deze tijd geen uitzondering meer. Ook diamant komt steeds vaker voor, en zelfs een briljanten bruiloft is geen unicum meer. Maar een platina jubileum is nog steeds uitzonderlijk. René Strijbos en Jo Willemsen mochten op 9 augustus klinken dat ze 70 jaar gehuwd waren. En dat mocht gevierd worden.

Jo en René wonen nog steeds samen in hun huis op Mariaveld, op de grens van Minderhout en Meerle, waar René Strijbos in 1936, toen hij 8 jaar was, met zijn ouders kwam wonen. In 1952 bracht hij er Jo mee naartoe en ze zijn er nog steeds niet weg te slaan. Ze worden er prima omringd en verzorgd door het gezin van hun zoon Ad die er samen met echtgenote Leona, dochter Inge en schoonzoon Kristof naast wonen. Ook zoon Louis en zijn naasten komen er regelmatig op bezoek. Zo kunnen René en Jo samen op de hen zo vertrouwde plek blijven, wat op hun gezegende leeftijd van 94 jaar een groot geluk is.

De ‘Mankracht’ van Steven Goegebeur

MINDERHOUT - KWB zorgt met Steven Goegebeur ook dit jaar voor topcabaret in Minderhout. In “Mankracht” stelt hij vast dat wie in de hoek staat waar de klappen vallen, maar twee mogelijkheden overhoudt: neergaan of terugvechten. Dat was ook voor hem het geval. Hij incasseerde slag na slag, ging op de knieën, maar had de mankracht om recht te krabbelen en de rug te rechten.

Zo wordt zijn vierde show een eigenzinnig verhaal over struikelen, vallen en weer opstaan. Dat zal niemand onberoerd laten, na af-

Kleuters kregen een nieuw speelparcours

MINDERHOUT - In september kwamen de speelpleinbouwers van Scharrel naar de kleuterschool en maakten er een heus apenparcours. Daarop kunnen ze naar hartenlust klimmen, slingeren, glijden,… Vele uurtjes plezier gegarandeerd.

De school is dankbaar dat de ouderraad dit project mogelijk heeft gemaakt. (fh)

je denkt!

De platina bruiloft werd op 9 augustus op rustige maar fijne manier gevierd met de hele familie. Van harte gelukgewenst vanwege De Hoogstraatse Maand! (jaf)

loop gaat de toeschouwer dartel naar huis met een rugzak vol waardevolle ideeën en een laagje stof om over na te denken. Misschien geeft “Mankracht” ook jou dat extra duwtje om te kunnen blijven geloven in jezelf.

Steven Goegebeur brengt “Mankracht” op zaterdag 29 oktober om 20.30 uur (deuren 19.00 uur) in parochiezaal ’t Markenhof in Minderhout. KWB-leden betalen 10 euro, niet-leden 15 euro. Reservatie via mail lucherthogs@telenet.be. Betaling op rekening BE90 0882 8634 7732. (fh)

Proost op 70 jaar gehuwd! (foto Louis Strijbos)

Het eerste blad waaraan

Het kan niet veilig genoeg

MINDERHOUT - Ondanks de schoolstraten, die zonder twijfel de schoolomgevingen veel veiliger maken, blijven er toch altijd gevaarlijke oversteekplaatsen. In Minderhout vraagt men daar op een ludieke manier aandacht voor. (fh)

Langs een lint van fietsstraten

WORTEL - In ons julinummer kon u al lezen welke maatregelen het stadsbestuur ging doorvoeren, zodat de kinderen in september op de meest veilige manier naar school konden rijden. Nu is het zo ver. De wegmarkeringen zijn aangebracht en de verkeersborden zijn geplaatst. Duidelijker en meer zichtbaar kan niet.

Voorlopig gaat het om een proefopstelling die tijdens de herfstvakantie geëvalueerd wordt en vervolgens, eventueel met enkele aanpassingen, ter goedkeuring wordt voorgelegd aan de gemeenteraad.

Met zijn allen pannenkoeken eten

WORTEL - Samana organiseert op zondag 9 oktober een pannenkoekennamiddag. Dat gebeurt naar aanleiding van de dag van de chronisch zieken. Iedereen is van harte welkom van 13.30 tot 18.00 uur in parochiezaal Trefpunt.

Die namiddag kunnen ongetwijfeld ook de 24 leden die deelnamen aan de uitstap op maandag 12 augustus herinneringen ophalen over wat ze zagen in Loenhout en bij hun bezoek aan WZC Stede Akkers. In de voormiddag ging het gezelschap de mooie bloemenwagens van corso in Loenhout bekijken. Na een aperitief op het terras schoof men de benen onder tafel voor een heerlijke maaltijd in het Woonzorgcentrum.

Verantwoordelijke Peggy Van Dijck verzorgde nog een rondleiding in ’t Gastenhuys met de nieuwe serviceflats. Een fijne uitstap met het zonnetje en de glimlach van de deelnemers in de hoofdrol. (fh)

De wegmarkeringen zijn aangebracht en de signalisatieborden geplaatst.

Het resultaat is een lint van straten waar de fietser voorrang heeft en de autobestuurder zijn rijgedrag moet aanpassen. De lus fietsstraten vertrekt in Poeleinde om via het Vagebondplein langs de ingang van de school in het Kerkpad te gaan, loopt via een stukje van de Sint-Janstraat de grote baan over en dan langs de Rooimans tot bij de school verder richting café De Nieuwe Buiten.

In de Rooimans is het enkelrichtingsverkeer in de richting van de Boomkes, met uitzondering van het eerste stuk tussen café De Nieuwe Buiten en de splitsing van de weg verderop. Daar blijft verkeer in twee richtingen mogelijk. De ingang van beide scholen, gelegen langs de grote baan Worteldorp wordt niet meer gebruikt.

Op de tekentafel oogt het goed. Afwachten nu of dat ook in de praktijk ook zo is. (fh)

Op de foto v.l.n.r.: schooldirecteur Van Gils, Veronique Aernouts projectmedewerker en schepen Faye Van Impe.

Genieten van de bloemenpracht in Loenhout.

Met Joeri Cortens de natuur in

WORTEL - Eerst was er een bijzonder boek, over een gezin dat regelmatig de natuur intrekt. Vol avonturen die inspireren en doen wegdromen. Met scherpe observaties, weetjes en inzichten in de natuur van de lage landen. Nu is er een wandeling. Ook deze is een beetje anders dan andere wandelingen. Natuur

blijft de groene draad, maar een vleugje humor, een streepje muziek en een tikkeltje theater geven de vertellingen nog meer kleur. Deze wandeling met Joeri Cortens is een initiatief van Velt en Avansa Kempen, en heeft plaats op zondag 9 oktober van 9.30 tot 12 uur. Vertrek aan de Klapekster, waar je nadien

Benefietweekend met een hart voor ’t Slot

WORTEL - Op 7, 8 en 9 oktober wordt, op initiatief van de wat oudere Slotleden die zich "De 4-urenclub" noemen, een benefietweekend georganiseerd in en rond ’t Slot.

jeugdhuis elk weekend de deuren open, vanuit de vzw ontstonden er ook verschillende hobbyclubs - van sporten zoals fietsen, wandelen, volleybal, biljart, ...tot fotografie, computer, koken, pompoenen kweken, bier brouwen... Maar ’t Slot was er uiteraard ppl om gewoon gezellig samen zijn op een zondag om 4 uur.

Op het programma

kan napraten bij een drankje. Deelname 5 euro. Maximum 25 deelnemers. Info en inschrijven: Ann Aertsen, 03 313 01 33 of info.noorderkempen@velt.nu. (fh)

Al 53 jaar is VZW ’t Slot het kloppend hart van het Wortelse verenigingsleven en een thuis voor jong en oud. Sinds 1969 zet het

Okra Wortel fietste naar Scherpenheuvel

Op vrijdag 7 oktober vanaf 16 uur after work party en party snacks. Op zaterdag 8 oktober is er om 19 uur Drink je Plaatje en DJ Drel & Sekkes. Zondag 9 oktober is er vanaf 9 uur

een mountainbike rit en wandeltocht; om 14 uur volgt de pompoenweging, met uiteraard de degustatie van ‘Pompoenpaoter’ bier, pompoensoep en hot dogs. Heel het weekend is er een enveloppentombola.

Het benefietweekend wil geld in het laatje brengen omdat de vzw een flink bedrag moet inbrengen bij de verbouwing van ’t Slot. Iedereen is dus van harte welkom op 7, 8 en 9 oktober. Wie dan op reis of belet zou zijn, kan ook een steentje bijdragen met een gift op het rekeningnummer ‘weekend Slot’ BE30 7450 5994 9911. (fh)

WORTEL - Op donderdag 18 en vrijdag 19 augustus reden elf actieve leden van Okra Wortel onder een stralende zon met de fiets en via knooppunten naar Scherpenheuvel. Op donderdagavond wandelde men in groep langs de grote kruisweg. Daarna overnachtten ze in ‘Het huis van Maria’.

Vrijdag volgde er ’s morgens nog een misviering in de basiliek. Rond 10 uur vertrokken de fietsers terug richting Wortel. Bij hun thuiskomst stond er 140 km op de teller. Een geslaagde bedevaart en mooie fietstocht, die wellicht niet voor de laatste keer verreden werd. (fh)

WORTEL - De gezinsbond van Wortel en van Rijkevorsel organiseren op zondag 16 oktober een garageverkoop. Tussen 9 en 16 uur heb je de kans om eindelijk plaats te maken in de garage of op de zolder, door spullen te verkopen die je niet meer gebruikt. Leden van de gezinsbond betalen voor deelname 5 euro, niet-leden 10 euro.

Info op de site www.wortel.gezinsbond.be. (fh)

Nationaal voetbal Eerste en overtuigende HVV overwinning

nederlagen

DHM: Was je tevreden over de bekercampagne en de voorbereiding?

Frank Belmans: De voorbereiding is heel moeilijk verlopen. Dit had verscheidene redenen. Ten eerste was het voor ons de eerste keer dat we al half augustus aan de competitie moesten beginnen. Aangezien we iedereen toch ook nog wat vakantie wilden geven, deelden we de voorbereiding in 2 stukken op en zijn we al in juni begonnen, maar dan zaten we weer midden in de examenperiode van alle jonge gasten.

Ten tweede zijn er een aantal geplande oefenwedstrijden gewoon niet doorgegaan door last-minute afzeggingen. Ten derde was de kern helemaal nog niet compleet en verschenen er constant testspelers op trainingen en wedstrijden. Uiteindelijk hadden we ook te weinig wedstrijden om iedereen voldoende speelgelegenheid te geven.

De bekercampagne was dit jaar absoluut niet aantrekkelijk met verre busreizen naar de andere kant van het land en alleen maar uitmatchen, en dan nog midden in het competitiebegin met 2 midweekmatchen ertussen. Toch bereikten we de vijfde ronde en met wat meeval op Thes, hadden we een eersteklasser binnen handbereik. Maar Thes was die avond beter waardoor we alles op de competitie konden zetten.

DHM: Is jouw team even sterk als vorig seizoen?

Heel moeilijk om daar nu al uitspraken over te doen. Vorig seizoen viel alles heel snel in de juiste plooi en hadden we gewoon een ijzersterk geheel. Er was heel veel scorend vermogen. Er zijn nu mannen vertrokken die een goeie actie in huis hadden, we spelen bovendien in een heel sterke competitie. Binnen een beperkt budget heeft de club geprobeerd om een valabele kern samen te stellen. De nieuwelingen moeten hun draai nog wat vinden, hopelijk pikken ze snel het gewenste niveau op en vormen ze samen met de blijvers een moeilijk te ontwrichten ploeg die het veel ploegen lastig kan maken.

DHM: HVV startte met drie nederlagen. Zat er meer in?

Er zat inderdaad veel meer in, maar de jongens vergaten zichzelf te belonen. We scoren momenteel moeilijk en dan is het pijnlijk om de eerste twee wedstrijden met het kleinste verschil (1 - 0) te verliezen, terwijl we in beide matchen minstens één punt verdiend hadden. Maar deels pech (bal op de paal), deels tegengoals in geschenkverpakking, betekende dat we na twee matchen 0 punten en 0 gescoorde goals telden. Dan moesten we naar Francs Borains, waar we na een goed half uur de wet van de sterkste moesten ondergaan. Zo was de realiteit dat we na 3 matchen 0 punten en 0 gescoorde goals hadden...

Optelsom

DHM: In de tweede thuiswedstrijd werd gewonnen met 4 - 0 van een sterke tegenstander. Dat was toch een opsteker, niet? Die zege was onverwacht maar zeker niet onverdiend. Eindelijk de nullen van de tabellen. We hadden met zijn allen heel de week keihard gewerkt op de trainingen, iedereen was messcherp en we wilden absoluut een goed resultaat halen. Als dan eindelijk ook die eerste goal heel snel valt, gaat het mentaal proces vlotter en kan iedereen het ook makkelijker opbrengen om tot het uiterste te gaan. Wel blij dat de jongens eindelijk beloond werden voor hun geleverde inzet. Hopelijk beseffen ze dat we met een positieve mindset meer resultaten gaan halen dan wanneer er twijfels in hun kopjes gaan opsteken.

DHM: Welke ambities mag HVV hebben dit jaar?

Het niveau waarop HVV momenteel moet acteren is heel hoog. We hebben allemaal dit niveau onderschat. We zitten als een pure amateurclub in een reeks met meer dan de helft profspelers. Al die clubs en spelers trainen elke dag en moeten daarnaast alleen maar rusten. Wij trainen daarentegen drie keer per week, moeten daarnaast nog allemaal gaan werken en als je dan beseft dat je dit seizoen 38 wedstrijden moet spelen is de optelsom snel gemaakt.

Iedereen binnen de club zal dan ook een serieuze tand (of twee) moeten bijsteken om zich op dit niveau staande te houden. Onze ambitie moet zijn om de vreemde eend in de bijt te zijn en om zeker niet het lelijke eendje van de reeks te worden. Als we ons in dit hoog gezelschap kunnen redden, zou dit een prachtprestatie zijn. Daarom langs deze weg nog een warme oproep aan onze supporters om de spelers week na week te blijven steunen (ook als de prestaties minder zijn). Komaan Rooikens!

Bekerwedstrijden

HVV had een slechte loting met 3 wedstrijden op verplaatsing. 2 ervan werden tot een goed einde gebracht, maar tegen reeksgenoot Thes Sport werd met 3 - 1 verloren. Einde bekercampagne. De hoop op een wedstrijd tegen een eersteklasser, mogelijk op de Wereldakker, ging verloren. Op 12 oktober wordt geloot en dan kan HVV zien of het al of niet een mooie confrontatie heeft gemist.

Competitiewedstrijden

O. Heverlee Leuv. U23 - Hoogstr. VV 1 - 0 HVV begon goed met een afstandsschot tegen de binnenkant van de paal door Verheyen. In het spel waren ze de betere maar de laatste pas was niet goed of de Leuvense doelman stond in de weg. In de tweede helft was er hetzelfde spelbeeld. Ook Odimboleko geraakte niet voorbij de thuisdoelman. Met een gelijkspel was Hoogstraten onvoldoende beloond, maar in de slotfase ging het helemaal fout met een Leuvense frommelgoal.

Sportnieuws: Rob Brosens - Alfred Oststraat 3, 2320 Hoogstraten, 03 314 43 39 - sport@demaand.be

Hoogstraten VV - Winkel Sport 0 - 1

Al in de 3de minuut straften de bezoekers een te korte terugspeelbal af, doelman Kustermans veroorzaakte een strafschop die door de bezoekers werd benut. Achtervolgen tegen deze zeer goed georganiseerde ploeg was niet simpel. Het veldspel van de thuisploeg was opnieuw goed, maar in de zone van de waarheid schoot het tekort. Nu was het Vermeeren die tegen de binnenkant van de paal schoot. Het bleef bij 0 - 1.

Francs Borains - Hoogstraten VV 3 - 0 De thuisploeg bleek een maatje te sterk. Francs Borains kreeg verschillende kansen tot Mpati de score opende. Doelman Kustermans belette dat de score hoger opliep. Kort na de

rust werd de score verdubbeld en met een mooie vrije trap van de Franse centrumspits Teddy Chevalier (ex Kortijk, Moeskroen, Zulte Waregem, ..) werd de eindstand vastgelegd.

Hoogstraten VV - Thes Sport 4 - 0 Trainer Belmans had zijn spelers op scherp gezet, ze startten furieus. In de 2de minuut vloog een vrije trap van jubilaris Tilburgs binnen aan de verste paal. Net voor rusten maakte Bastiaensen de 2 - 0 met een knal in de korte hoek. Met veel duelkracht verhinderde de thuisploeg de pogingen van de bezoekers en toen Odinboleko met een fantastisch schot een 3de doelpunt scoorde kwam het geloof in een eerste overwinning.

De thuisploeg bleef geconcentreerd en invaller Budts maakte de vreugde compleet door een corner rechtstreeks binnen te draaien en de fantastische 4 - 0 cijfers op het bord te zetten. (rob)

Kalender

Zaterdag 1 oktober 20 uur

K Rupel Boom FC - Hoogstraten

Zaterdag 8 oktober 20 uur

Hoogstraten VV - Young Reds Antwerp

Zaterdag 15 oktober 20 uur

RAAL La Louvière - Hoogstraten VV

Zaterdag 22oktober 20 uur

Hoogstraten VV - KFC Dessel Sport

250ste wedstrijd voor Ruben Tilburgs

Vooral op technisch vlak wist hij zich te onderscheiden. Onder leiding van Regi Van Acker promoveerde hij met HVV voor het eerst in de clubgeschiedenis naar Tweede Klasse.

Als gouden schoen veroverde hij nadien een transfer naar Dessel Sport in 1ste Amateur. Daar verbleef hij 3 seizoenen, maar de combinatie voetbal-werk-gezinsleven deed hem

terugkeren naar Hoogstraten. En opnieuw werd een fantastische titel behaald, deze keer met trainer Belmans. Ruben speelt nu samen met Nick Havermans in het middenveld tegen de sterke tegenstanders van 1ste nationale. Hopelijk kunnen de supporters nog lang genieten van de voetballende kwaliteiten van Ruben. Proficiat! (rob)

Tijdens de thuiswedstrijd tegen Thes werd Ruben Tilburgs op gepaste wijze in de bloemetjes gezet. De kapitein van HVV speelde immers al meer dan 250 wedstrijden in de vertrouwde rood en witte kleuren.

Ruben trok zijn eerste voetbalschoentjes aan bij KFC Meer. Nadien volgden 9 jaren bij Willem II in het Nederlandse Tilburg. Hij trainde er uiteindelijk mee met de beloften en speelde in het weekend bij de U19 (met onder andere Virgil Van Dijck).

Toen de beloftenploeg van Willem II ermee stopte, kwam Ruben naar HVV. Ruben groeide hier uit tot een publiekslieveling.

Provinciaal voetbal Alle ploegen begonnen met een zege

Alle vier onze provinciale ploegen startten de competitie met een overwinning, dat belooft. Meerle en Wortel behaalden zelfs 6 op 6.

Minderhout VV: Arne Goolaerts scoort in beide wedstrijden

De eerste wedstrijd op het kunstgrasveld werd alvast gewonnen. In de tweede wedstrijd scoorde titelkandidaat Wijnegem de winning goal pas in blessuretijd.

DHM: In de beker van Antwerpen werd 1 overwinning behaald, 1 gelijkspel en 2 wed-

strijden verloren. Was je tevreden over de voorbereiding?

Christian Vissers: De voorbereidingsperiode liep op het gebied van trainingen, sfeer en opbouw zeer

goed. Jammer genoeg verloren we al in de 1ste oefenwedstrijd sterkhouder Seb Voorn met een enkelblessure en moeten we hem nog zeker tot half oktober missen. De resultaten waren wisselvallig en vlak voor de start van de competitie was het dus een beetje koffiedik kijken waar we eigenlijk stonden. De com-

petitie zou hierover duidelijkheid gaan brengen.

DHM: Starten thuis met een overwinning op het nieuwe kunstgrasveld is ideaal. In de wedstrijd tegen Hemiksem vielen de puzzelstukjes in elkaar. We speelden een zeer degelijke partij waarin we amper kansen weggaven en een verdiende 2 - 0 zege boekten. Bob Vervloet en Arne Goolaerts waren de doelpuntenmakers van dienst. De score had zelfs nog een stuk hoger kunnen oplopen.

DHM: Wijnegem bleek te sterk. Toch een redelijke start van deze competitie. Wijnegem wordt door insiders als een van de titelkandidaten beschouwd. Aangezien ze hun eerste wedstrijd verrassend verloren, verwachtten we een stevig wedstrijdbegin. Dit kwam er ook en na 3 minuten werd een corner knap in één tijd in doel geknald. Hierna pakten we de zaken goed op en groeiden in de wedstrijd. We hadden veel balbezit en domineerden de volledige eerste helft. Goolaerts maakte de gelijkmaker en iets later verdiende een wereldactie van hem de 1 - 2, maar doel-

man Geentjens belette hem het scoren. Na de rust controleerden we aanvankelijk de partij en was Goolaerts nog eens dichtbij een doelpunt. Na een uur begon Wijnegem het veldspel over te nemen, echter zonder echt gevaarlijk te worden. We kregen het wel steeds moeilijker om de bal in de eigen rangen te houden. We leken af te stevenen op een dik verdiend punt tot we in de 91ste minuut een penalty tegen kregen. Bektas bezegelde ons lot, hij maakte 2 - 1 in blessuretijd. Een pijnlijke nederlaag dus.

KFC Meer in 1/8ste finale van de beker van Antwerpen

Meer won alle 4 zijn wedstrijden in de bekercampagne. Daardoor speelt het de 1/8ste finale van de beker van Antwerpen. Tegenstrever is Berg en Dal uit 1ste provinciale. Als kers op de taart is het nu al geselecteerd voor de beker van België volgend seizoen en dit voor de eerste keer in de geschiedenis van de club.

DHM: Jullie voorbereiding was top. Je staat zelfs in de 1/8ste finales van de beker van Antwerpen.

Kris Van Sande: Klopt, onze voorbereiding was zeer goed. Als trainer is het een zaligheid om te kunnen putten uit een heel kwalitatieve en brede kern. De gasten maken mekaar beter en dat zorgt voor een goed niveau op de trainingen. Ik ben daarom ook trots dat we in de 1/8ste finale zitten en daaraan gekoppeld volgend seizoen al zeker 1 match in de Beker van België spelen. Dit zou volgens de kenners van Meer de eerste keer in de geschiedenis zijn. Dus een dikke pluim voor mijn spelers dat ze dit hebben gepresteerd. Onze volgende tegenstander is Berg en Dal uit 1ste provinciale. Dat wordt een hele uitdaging, maar we willen nog een ronde verder…

DHM: Ook het seizoen werd gestart met

een overwinning.

Tegen Berendrecht speelden we qua voetbal tot nu toe onze slechtste wedstrijd. Dit werd gecompenseerd met mentaliteit en dat vertaalde zich in een verdiende overwinning. Niet elke wedstrijd kan van een kwalitatief hoog niveau zijn, en als de spelers het dan op een andere manier voor mekaar krijgen is dat prima voor mij. Ik leg de lat voor deze groep ook hoog omdat er gewoon heel veel kwaliteit in zit.

DHM: Ekeren was te sterk?

Helemaal niet. Ekeren komt uit 2de provinciale en heeft een goede ploeg met enkele sterke spelers. Toch hadden ze zich helemaal aan ons aangepast en kropen ze terug op hun eigen helft. We waren de hele 1ste helft baas, maar liepen in de val met 1 snelle omschakeling van Ekeren wat leidde tot een mooi doelpunt. Daarna werd er ook nog een geldig doelpunt van ons afgekeurd waar zelfs de spelers van Ekeren niets van begrepen. In het begin van de 2de helft kreeg Jeroen Meeusen een 2de, zeer licht gegeven, gele kaart en dan wordt het natuurlijk heel moeilijk. Zelfs met een mannetje meer kroop Ekeren nog achteruit. Ik vind het een eer dat een tegenstander van dergelijk niveau zich aanpast aan ons. Dit zegt iets over onze kwaliteiten.

DHM: Toch is dit een redelijke start van de

KVNA Wortel start met 6 op 6

Nadat Wortel de trofee Arnold Van Aperen won in de voorbereiding, is het ook foutloos gestart in de competitie met 2 overwinningen op rij.

DHM: In de beker van Antwerpen werd 2 maal gewonnen, 1 maal gelijkgespeeld en 1 keer verloren. Was je tevreden over de voorbereiding?

Piet Van Bavel: Onze ploeg

is voor 90% dezelfde als vorig seizoen. Onze voorbereiding stond daarom in het teken van fit te geraken en te blijven, wedstrijdritme op te doen en enkele zaken uitproberen. Maar niet in het minste stond onze voorbereiding ook in het teken van het inpassen van jeugdspelers op hun beste positie. Wij zijn ons heel bewust van de capaciteiten van diverse jonge spelers. Het moet dan ook de uitdaging zijn om hen in de loop van dit seizoen kansen te bieden.

Algemeen zijn we heel tevreden over het ver-

competitie?

Jawel, ik was niet zo tevreden over de match tegen Berendrecht, maar wel heel tevreden over de wedstrijd op Ekeren. We komen nu met Wijnegem en Nieuwmoer opnieuw twee sterke tegenstrevers tegen. We zijn een weg ingeslagen en de puzzel valt in mekaar. De jongens nemen alle info zeer goed op en staan ook open om te groeien, zowel individueel als collectief. Het is een heel goede groep om mee te werken binnen een heel goed gestructureerde club die zorgt voor de nodige omkadering.

Kalender

Zaterdag 1oktober 19:30

KFC Meer - Berchem Sport B

Zondag 2 oktober 15 uur

K Minderhout VV - FC Turk Sport

KVNA Wortel - FC De Kempen B Alberta FC - K Meerle FC

Zaterdag 8 oktober

19:30 u K Achterbr. VV - K Minderh. VV 20 u TOR Deurne Pirates B - KFC Meer

Zondag 9 oktober 15 uur

KFC Beekhoek - KVNA Wortel

K Meerle FC - K Sint Job B

Zaterdag 15 oktober 19.30 Horendonk FC - K Meerle FC

Zondag 16 september 15 uur

K Minderhout VV - KFC Meer

KVNA Wortel - KFC Mol

Zaterdag 22 oktober 19:30

KFC Meer - K Gooreind VV

KSK Kasterlee - KVNA Wortel

Zondag 23 oktober 15 uur

K Nieuwmoer FC - K Minderhout VV

K Meerle FC - Putte SK

Zondag 30 oktober 14:30

K Minderhout VV - K Gooreind VV

KVNA Wortel - KFC Flandria

K Meerle FC - Zandvliet Sport B

Zandvliet Sport - KFC Meer

loop van de voorbereiding. Aan de resultaten van deze wedstrijden hebben we geen aandacht geschonken. Wel hadden we op voorhand onze zinnen gezet op de ‘trofee Arnold Van Aperen’. Het behalen van deze titel was een hele leuke opsteker voor onze club.

DHM: De ambitie was om in de linker kolom van de rangschikking te spelen. Met zo ’n start zal dit al zeker een tijdje zo blijven.

Ik wens zeer bescheiden te blijven in het doen

van voorspellingen of uitspraken over onze ambitie. Het seizoen zonder zorgen doorkomen zou al plezant zijn. Wij waren wel gebrand om sterk uit de startblokken te schieten en er vanaf de eerste wedstrijden echt te staan. Als je dan start met 6 op 6 is dit bijzonder leuk.

Thuis tegen Blauwvoet Oevel misten we de kansen om uit te lopen tot 3-0. De 2de helft kregen we geen voet meer aan de grond en werden we overlopen door onze tegenstander.

Ook KFC Meerle neemt een perfecte start

Ook Meerle start met 6 op 6. Daan Van Aperen (17 jaar) speelde beide wedstrijden en Bjorn Voeten vindt alweer de weg naar het doel. Hij scoorde al 3 keer.

DHM: In de beker van Antwerpen werd tweemaal gelijkgespeeld en tweemaal verloren. Tevreden met de voorbereiding?

Wil Lavrijsen: In de voorbereiding zijn de bekerwedstrijden wel belangrijk. Hoewel de resultaten niet zo

bijzonder waren, was het voor mij heel interessant om iedereen aan het werk te zien.

DHM: In de competitie neemt K Meerle FC een perfecte start met 6 op 6. Waren het vlotte overwinningen?

Het waren wel 2 overwinningen waarin we het geluk aan onze kant hadden. 2 keer werd er een penalty gemist tegen ons. Positief is zeker dat we geen tegendoelpunt hebben geïncasseerd.

DHM: Topschutter Voeten heeft al opnieuw de weg naar het doel gevonden.

Dit was zeker de verdienste van een sterke Oevelse ploeg. Met nog een half uur te voetballen kregen we de aansluitingstreffer binnen. Samen met mijn assistent hebben wij toen beslist om tactisch in te grijpen en de nadruk te leggen op het vasthouden van onze voorsprong. Zeer tegen onze gewoonte in, maar voetballend kwamen wij er niet meer aan te pas. Als die ingreep dan succes boekt en je ploeg trekt puur op karakter de overwinning over de streep, dan geeft dat ook zeker veel voldoening.

Dat klopt, Bjorn Voeten is erg belangrijk voor Meerle. Hij is iemand die het team op sleeptouw neemt en daarbij ook heel goed het doel weet staan.

DHM Je wilde jeugdspelers de kans geven. Zijn er al jonge spelers die hun kans kregen in de eerste wedstrijden?

Jawel. Daan van Haperen is een 17-jarige speler die tot nu toe alles heeft gespeeld. Dat is wel erg leuk voor een jongen van die leeftijd. (rob)

MEER - Jorn Van Bergen, geboren in 1991, en wonend in de Rommensstraat in Meer, mag op zaterdag 8 oktober deelnemen aan de Hawaïtriatlon, Dat is zonder twijfel de meest tot de verbeelding sprekende triatlon van de wereld.

Vorig jaar werd Jorn nog gekozen tot sportman van het jaar. Hij werd al vroeg gebeten door de sportmicrobe. Als jong ventje voetbalde hij bij Meer en nam ook wel eens deel aan de plaatselijke loopwedstrijden: de Hoogstraten Loop, de Kapellekensloop in Minderhout en de jogging in Wortel.

8 jaar geleden koos hij evenwel voor triatlon. Aanvankelijk stonden wedstrijden als de 1/8ste van de Mosten en de kwart van Meer op zijn agenda. Later liet Jorn zich begeleiden door Walter Vorselmans, de coach en duurloper uit Achtel die de klappen van de ‘triatlonzweep’ goed kent. Die begeleiding en een verhoogde trainingsintensiviteit leidden stilaan tot betere prestaties.

Puzzelen

Soms is het wel puzzelen om een fulltimejob bij Umicore in Olen te combineren met het familieleven (lees: vriendin en kinesiste die ‘s avonds ook laat moet werken…). Dan moet

er ook nog eens tijd vrijgemaakt worden om een volledige triatlon voor te bereiden: 3800m zwemmen, 180km fietsen en 42km lopen!

Jorn behaalde in september vorig jaar de 5de plaats in zijn leeftijdscategorie in de triatlon van Thun (Zwitserland). Dat was zijn eerste

volledige triatlon. Dit resultaat leverde hem een ticket op voor Hawaï, nu in oktober. Dit jaar bestond dus vooral uit trainen met het oog op deelname in Hawaï. Jorn probeerde om elke discipline 3x per week te trainen, goed dus voor 9 trainingen per week. Vooral fietsen slorpte veel tijd op, met duurtrainin-

Triatlon Jorn Van Bergen naar Hawaï voor het W.K. triatlon

Jorn werd verkozen tot sportman van het jaar 2021.

gen van 4u30 per keer. In totaal werd er tot 17 u per week getraind.

De intensieve trainingen loonden wel. Dit jaar behaalde hij de 2de plaats (in zijn leeftijdscategorie) bij de Halve van Geraardsbergen, en de 7de plaats over-all in het eigen Meer. De ultieme test volgde op 10 september in Almere, waar hij een knappe 10de plaats over-all en de 1ste plaats in zijn categorie in de wacht sleepte.

Winderig

Met de familie - zijn vriendin, ouders en broer - vertrekt Jorn op 30 september naar Kona (Hawaï). Ze verblijven daar tot 21 oktober. Hij gaat niet van start zonder ambitie: Jorn hoopt op een eindtijd van 9u30. Maar hij beseft wel dat veel zal afhangen van de weersomstandigheden en het gedrum bij het zwemmen wanneer de 1500 deelnemers het water ingaan. Fietsen gebeurt in een heel vochtig, winderig klimaat. Daarna volgt dan ook nog eens de marathon. Lopen zou zijn beste onderdeel moeten zijn, in 2020 liep hij in Beesel (NL), nog een marathon in de scherpe tijd van 2u41.

Bij Bert Martens kon hij al poolshoogte nemen over de wedstrijd-

omstandigheden. Ook deze Hoogstratenaar nam in het verleden al twee keer deel aan Hawaï.

Bij deze, Jorn, alvast veel succes in Kona toegewenst. Wij hopen in ieder geval op een goede wedstrijd die de bekroning mag zijn van een jaar training en opoffering! (SV)

Joggen Lopen of wandelen door Hoogstraatse boerderijen

HOOGSTRATEN - Tijdens de Aveve Farm Run & Walk op 23 oktober loop of wandel je dwars door boerderijen en ontdek je de boerenstiel op een wel heel aparte manier. Dit lijkt wel de landelijke tegenhanger van de gekende Urban Trail. Al sportend maak je ken-

nis met de moderne en duurzame boerenstiel. Om te ontdekken wat er op ons bord komt, moet je niet alleen kijken, lopen of wandelen, maar ook proeven.

Deze tweede editie van de Farm Run & Walk

heeft plaats in Hoogstraten. Het exacte adres van start en finish volgen nog via https://avevefarmrunandwalk.be/. Om 8 uur opening van de registraties en afhalen borstnummer; lopers starten tussen 9 en 10.15 uur, wandelaars tussen 10.30 en 13 uur. (rob)

Wandel- en looptocht voor Kom Op Tegen Kanker

MINDERHOUT - Ellen Van den Vonder woont in Minderhout. Zij loopt in maart samen met drie vriendinnen (Kathleen Van Winckel, Inne Lemmens en Mieke Mertens) de 100 km voor Kom Op Tegen Kanker. Om aan het startgeld te geraken, organiseren ze op zaterdag 8 oktober een wandeling / loop die zal plaatsheb-

ben in Beerse. Het ingezamelde geld gaat naar het goede doel.

Vertrek en aankomst aan Wijkcomité Westhoek, Vaartstraat 7 in Beerse tussen 9 en 13 uur. Er zijn afstanden van 5, 11 of 16 km. De lange afstand is grotendeels onverhard. Op de korte afstand zijn er kleine animaties voor de

Tweede Urban Run Hoogstraten

HOOGSTRATEN - Op 12 november heeft de tweede editie van de Urban Run Hoogstraten plaats. De start is om 14u.. Er wordt wel weer in verschillende waves gestart, omdat verschillende plaatsen waar men loopt, niet geschikt zijn voor een grote massa. Het parcours passeert ook dit keer langs verschillende welbekende plaatsen in Hoogstraten, waar men anders niet altijd kan komen.

Vorig jaar waren er 800 vertrekkers. Nu wordt gemikt (gehoopt), op een 1000-tal. De wedstrijd staat in het teken van de actie Music For Life van Stubru. De organisatoren steunen dit keer ’t VerZetje (vrijwilligersorganisatie die kansarmoede bestrijdt) en SISP (een project in India voor verwaarloosde kinderen).

Alle sportievelingen met het hart op de goede plaats zijn welkom op 12 november. Om 12u30 starten de registraties en kan het deelnamepakket worden afgehaald. Van 14 tot 16 uur kan worden gestart in 6 waves. Je kan lopen of wandelen op een parcours van 5-6 of 9-10 km.

kinderen. Tot 16 uur is er gelegenheid voor een drankje. Er is geen inschrijvingsgeld vastgelegd, iedereen levert een vrije bijdrage. Vooraf inschrijven is niet verplicht, maar levert wel een kopje soep op bij aankomst. Meer info via FB loopmaatjes - KOTK. (rob)

Voor het goede doel kan je achteraf nog genieten van een spaghetti. Deelnemen kost € 16 voor de Urban Run - € 12 voor spaghetti - € 26 combiticket; voor kinderen tot 12 jaar is dat resp. € 7 - 8 - 15. Inschrijven via https://runforlife.be. (SV)

www.het-slot.be worteldorp 28, wortel

-WORTEL-

vrijdag & zaterdag open vanaf 19 uur, zondag vanaf 14 uur

O OBER 1972 KT

SAM VAN DIJCK

Aan & Verkoop van antiek en vintage-design Opkoop van volledige inboedels Leegmaken van huizen, zolders, kelders,... +(32) 485 67 01 49

Ook via WHATSAPP bereikbaar samvdijck@gmail.com www.samvandijck.be

Antiek - Brocante - Verzamelobjecten - Snuisterijen

“Kris Voeten”

Koekhoven 5 Gsm. 0495 57 48 52 2310 Rijkevorsel Tel. 03 314 09 04 www.krisvoeten.be info@krisvoeten.be

THUISVERPLEGING

WIT-GELE KRUIS, 24 op 24 uur.

Voor Hoogstraten en deelgemeenten: tel. 014 61 48 02

DE VOORZORG, 24/24 uur: 014 40 92 44

WACHTDIENST

Zelfstandige Thuisverpleegkundige Noorderkempen, 24/24 uur:tel 014 40 50 13

Zelfstandige verpleegkundigen

Adams Lieve 0479 43 53 89

Aernouts Anke 0479 34 68 03

Bartholomeeusen Liesbeth 0474 38 25 23

Bastijns Tine 0472 73 16 05

Bevers Lena 0493 15 16 65

Christianen Anke 0472 57 07 81

Christianen Sofie 0472 37 83 85

De Busser Edith 0477 17 58 06 de Jong Pascalle 0473 31 15 79

Dirks Els 0474 36 08 84

Geerts Inge 0478 64 81 61

Geerts Lia 0498 64 53 80

Jansen Laura 0474 60 89 06

Koyen Els 0476 43 07 55

Krols Anja 0495 23 02 43

Lambregts Linda 0476 94 31 15

Leys Nele 0499 29 77 86

Machielsen Kim 0477 81 27 61

Roefs Bianca 0493 02 04 19

Rombouts Kristel 0474 26 14 41

Rombouts Kristien 0477 04 41 40

Segers Nele 0494 92 32 27

Sempels Sabrina 0499 16 92 56

Spannenburg Anke 0478 38 96 94

Tomby Hella 0478 42 08 13

van Bavel Bowy 0497 15 92 09

Van Der Eycken Inne 0478 23 52 89

Van Gastel Katrien 0468 12 64 26

Van Leuven Leen 0479 50 98 05

Van Loon Hanne 0476 24 98 66

Van Otten Heidi 0486 37 45 27

Verheyen Kathleen 0474 29 33 09

Zelfstandige vroedvrouwen

Christiaensen

N OOD N UMMER 112

Ongeval / Brand / Ziekenwagen Administratie Brandweer 03 314 32 11

POLITIE 101

Noorderkempen 03 340 88 00 Wijkpost MEER 03 315 71 66

www.demaand.be

REDACTIE

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten 0472 97 12 87 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS Zie blz. 51 SPORTNIEUWS 03 314 43 39 sport@demaand.be ADVERTENTIES 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be ABONNEMENTEN 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be

INHOUD OKTOBER

Column 2

Annies Boetiek van naald tot draad . . . . . . . . . . 3 Vanuit het stadhuis 8 De Lage Rooy in De Maand . . . . . . . . . . . . . . . . 14 Schoolbestuur Mirho definitief gestart 17 Aantal leerlingen in Hoogstraatse scholen 22 ‘Old town’ een kortfilm op het begijnhof 25 De Roemeense gemeenschap in Hoogstraten 28 Drie nieuwe street-art projecten 32 Inventaris van waardevolle gebouwen 34 Woord van De Maand 35 Za-Kpota delegatie bezoekt bedrijven 37 Een nierdialysecentrum in ’t Gastenhuys 40 Raf Wittenberg en de dameswielerploeg 41 Tom Van Loock en vrouwenvoetbal 44 DEZE MAAND 46

DORPSNIEUWS - Hoogstraten 51

DORPSNIEUWS - Meer 58

DORPSNIEUWS - Meerle 62

DORPSNIEUWS - Meersel-Dreef 65 Woord van De Maand 66 DORPSNIEUWS - Minderhout 67 DORPSNIEUWS - Wortel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68

SPORT 70

Een halve eeuw geleden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 75 Wachtdiensten 76

De volgende uitgave van de DE HOOGSTRAATSE MAAND verschijnt op donderdag 27 oktober

Voor volgende editie alle KOPIJ ten laatste op DINSDAG 11 OKTOBER redactie@demaand.be

De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten in te korten