ΟΙ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ Οι λέξεις που μεταχειριζόμαστε στη θέση ονομάτων ή επιθέτων, λέγονται αντωνυμίες. Οι προσωπικές αντωνυμίες φανερώνουν τα τρία πρόσωπα του λόγου : εκείνον δηλαδή που μιλεί (πρώτο πρόσωπο εγώ), εκείνον που του μιλάμε (δεύτερο πρόσωπο εσύ) και εκείνο που γι’ αυτό γίνεται λόγος (τρίτο πρόσωπο αυτός). 1. Προσωπικές αντωνυμίες Α' ΠΡΟΣΩΠΟ
Β' ΠΡΟΣΩΠΟ
Τύποι
Τύποι
Δυνατοί
Αδύνατοι
Δυνατοί
Αδύνατοι
Ονομ.
εγώ
--
εσύ
--
Γεν.
εμένα
μου
εσένα
σου
Αιτ.
εμένα
με
εσένα
σε
Κλητ.
--
--
εσύ
--
Ονομ.
εμείς
--
εσείς
--
Γεν.
εμάς
μας
εσάς
σας
Αιτ.
εμάς
μας
εσάς
σας
Κλητ.
--
--
εσείς
--
Ονομ. Γεν. Αιτ.
αυτός αυτού αυτόν
Γ' ΠΡΟΣΩΠΟ Δυνατοί τύποι αυτή αυτό τος αυτής αυτού του αυτή(ν) αυτό τον
Ονομ. Γεν. Αιτ.
αυτοί αυτών αυτούς
αυτές αυτών αυτές
αυτά αυτών αυτά
τοι τους τους
Αδύνατοι τύποι την της τη(ν)
τες τους τις(τες)
το του το
τα τους τα
2. Κτητικές αντωνυμίες Οι αντωνυμίες μου, της, τους φανερώνουν σε ποιον ανήκει κάτι (τον κτήτορα) και λέγονται κτητικές. Α’ προσώπου: Β’ προσώπου: Γ’ προσώπου:
δικός μου, δική μου, δικό μου δικός μας, δική μας, δικό μας δικός σου, δική σου, δικό σου δικός σας, δική σας, δικό σας δικός του (της), δική του (της), δικό του (της) δικός τους, δική τους, δική τους
3. Αυτοπαθείς αντωνυμίες Οι αντωνυμίες που φανερώνουν πως το ίδιο πρόσωπο ενεργεί και το ίδιο δέχεται την ενέργεια λέγονται αυτοπαθείς.
Γεν. Αιτ.
Α' Προσώπου του εαυτού μου τον εαυτό μου
Ενικός αριθμός Β' Προσώπου του εαυτού σου τον εαυτό σου
Γ' Προσώπου του εαυτού του (της) τον εαυτό του (της)