Οι εξελίξεις στην οικονομία και την κοινωνία ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Στα χρόνια της δυναστείας των Μακεδόνων:
Η δημογραφική εξέλιξη σταθεροποιήθηκε.
Οι δείκτες της οικονομίας βελτιώθηκαν.
Η αστική οικονομία φαίνεται ότι αναπτύχθηκε περισσότερο από την οικονομία της υπαίθρου.
Οικονομία και κοινωνία της υπαίθρου 7
ος
αιώνας: οι γαιοκτήμονες-αριστοκράτες του ύστερου Ρωμαϊκού Κράτους φαίνεται ότι χάθηκαν κατά τις
εχθρικές εισβολές (Σλάβοι). ο
ο
Από τον 8 προς τον 9 αιώνα: άρχισε να σχηματίζεται μια νέα αριστοκρατία της γης (ή επαρχιακή), κοντά στην οποία υπάρχει και η αριστοκρατία των αξιωμάτων (ή αστική). ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ 1.
Δυνατοί: οι δύο ομάδες της αριστοκρατίας συνήθιζαν να συνδέονται με επιγαμίες και συγχωνεύτηκαν σε ενιαία τάξη στα τέλη του 10ου αι. Σ' αυτούς περιλαμβάνονταν οι πολιτικοί, οι στρατιωτικοί και οι θρησκευτικοί άρχοντες και οι διαχειριστές της κρατικής, της αυτοκρατορικής, της εκκλησιαστικής και μοναστικής περιουσίας.
2.
Αγροτικές μάζες, οι πένητες: αποτελούνταν από ελεύθερους γαιοκτήμονες, ακτήμονες γεωργούς που μίσθωναν γη για καλλιέργεια και τους παροίκους οι οποίοι ήταν δεμένοι με τη γη ή είχαν προσωπική εξάρτηση από τους κυρίους της.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ (αρχές του 9ου αι.) 1.
Η αγροτική κοινότητα και οι ανεξάρτητοι αγρότες άρχιζαν να κινδυνεύουν τόσο από τη συνήθεια των μεγαλοκτηματιών να αποκτούν τα κτήματα των μικρομεσαίων γαιοκτημόνων με νόμιμους (αγορά ή κληροδοσία) ή και παράνομους τρόπους.
2.
Το κράτος ασκούσε φορολογική πίεση στους αγρότες.
3.
Τα μεγάλα κτήματα δεν ήταν ενιαία, αλλά αποτελούνταν από πολυάριθμες διάσπαρτες εκτάσεις, τα χωρία ή προάστεια που καλλιεργούσαν ελεύθεροι ενοικιαστές ή πάροικοι.
4.
Με τα έσοδα από τα κτήματά τους και με τους μισθούς που έπαιρναν από το κράτος ως αξιωματούχοι, οι ευγενείς ζούσαν ζωή γεμάτη χλιδή.
5.
Από την άλλη μεριά ήταν απρόθυμοι να δαπανήσουν χρήματα, για να βελτιώσουν τις εγκαταστάσεις των υποστατικών τους και τα μέσα και τις τεχνικές της παραγωγής.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Όλα αυτά συνέβαλαν ώστε η αγροτική παραγωγή στο Βυζάντιο να παραμείνει στάσιμη και ευάλωτη στις κρίσεις που άρχισαν να εκδηλώνονται στα μέσα του 11ου αι.