Milan Vidmar - Aron Nimzowitsch Νέα Υόρκη 1927 (5ος γύρος) σχόλια: Ηλίας Κουρκουνάκης
του Αξιωματικού στο δ2 δεν είναι καθόλου παραγωγι-
1.δ4 Ιζ6 2.Ιζ3 ε6 3.γ4 Αβ4+
κή.
XIIIIIIIIY 9rsnlwqk+-tr0 9zppzpp+pzpp0 9-+-+psn-+0 9+-+-+-+-0 9-vlPzP-+-+0 9+-+-+N+-0 9PzP-+PzPPzP0 9tRNvLQmKL+R0 xiiiiiiiiy
5...0–0 6.ε3 δ6 Ο Nimzowitsch εξακολουθεί να αναβάλλει την επιλογή ανάμεσα στην Ολλανδική (...β7-β6 και ...Αγ8β7 με συνέχεια ...Αβ4xΙγ3, Ιζ6-ε4 και...ζ7-ζ5) και την ομώνυμή του Ινδική (...γ7-γ5 και...Ιβ8-γ6 ή ...ε6-ε5 και...Ιβ8-γ6). Η απόφαση έρχεται στην επόμενη κίνηση, αφού πρώτα τα λευκά έχουν εκδηλώσει τις προθέσεις τους σχετικά με το λευκοτετράγωνο Αξιωματικό.
Κίνηση γνωστή ήδη από τα μέσα του 19ου αιώ-
7.Αε2
να, την οποία όμως έκανε δημοφιλή ο Bogoljubov και
Αποφεύγει τη συνέχεια 7.Αδ3 ε5, οπότε η μάχη
γι’ αυτό το άνοιγμα που προσδιορίζεται από τη συγκε-
των ελιγμών του ανοίγματος έληξε με ηθική νίκη των
κριμένη σειρά κινήσεων ονομάζεται Ινδική Άμυνα του
μαύρων. Αν ο Αξιωματικός αναπτυσσόταν σε φιανκέτο
Bogoljubov ή “Μπογκοϊνδική”. Τα λευκά διαθέτουν
μετά από 7.η3 (ή νωρίτερα 6.η3), τα μαύρα θα προτι-
πολλούς τρόπους αντιμετώπισης του σαχ, καθένας όμως
μούσαν τη Νιμζοϊνδική, ώστε να εκμεταλλευτούν το
έχει κάποιο μειονέκτημα: μετά από 4.Ιγ3 έχουμε τη
μερικό αδυνάτισμα του Σγ4.
Νιμζοϊνδική Άμυνα, την οποία τα λευκά έχουν δείξει
7...β6 8.0–0 Αβ7 9.Βγ2 Ιβδ7 10.Παδ1
διάθεση να αποφύγουν παίζοντας 2.Ιζ3, ενώ στο 4.Ιβδ2
Παρόλο που η στήλη δ είναι κλειστή, ο Vidmar
ο Ίππος αναπτύσσεται σε λιγότερο ενεργητική θέση.
εκτιμά ότι έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες να ανοίξει
4.Αδ2
στο μέλλον. Ίσως όμως έπρεπε να προτιμηθεί 10.Ιη5,
Τώρα τα μαύρα εξασφαλίζουν την αλλαγή των
π.χ. 10...θ6 11.Αζ3 με ισότιμη διεκδίκηση του κρίσιμου
μαυροτετράγωνων Αξιωματικών σε στιγμή που τα κε-
τετραγώνου ε4.
ντρικά τους Πιόνια διαθέτουν ακόμα αρκετή ελαστικό-
XIIIIIIIIY 9r+-+-trk+0 9zplzpnwqpzpp0 9-zp-zppsn-+0 9+-+-+-+-0 9-vlPzP-+-+0 9+-sN-zPN+-0 9PzPQvLLzPPzP0 9+-+R+RmK-0 xiiiiiiiiy
τητα, ώστε να τοποθετηθούν σε μαύρα τετράγωνα. 4...Βε7 Χάρη σε αυτή την κίνηση, τα μαύρα διατηρούν την επιλογή να συνεχίσουν σε στιλ Ινδικής Άμυνας της Βασίλισσας ή Ολλανδικής Άμυνας (...Ιζ6-ε4 και...ζ7ζ5). Η ελαστικότητα προσαρμογής σε μελλοντικές εξελίξεις είναι από τα βασικότερα χαρακτηριστικά των “Ινδικών” ανοιγμάτων γενικότερα. 5.Ιγ3
10...Αxγ3
Προτιμότερο ήταν 5.η3, αφού τώρα προκύπτει
Ο Nimzowitsch, αντίθετα, δεν είναι καθόλου σί-
μια παραλλαγή της Νιμζοϊνδικής όπου η τοποθέτηση
γουρος ποια στήλη θα αποδειχτεί χρήσιμη για τους
© Ηλίας Κουρκουνάκης
Πύργους, οπότε ξεκινά άλλου είδους ελιγμούς, οι οποί-
17...η5
οι έχουν ως βασικό στόχο να προσδιορίσουν αυτήν α-
Ο Nimzowitsch χρειάζεται να χειριστεί την
κριβώς την παράμετρο της σύγκρουσης.
πλευρική επίθεση με μεγάλη προσοχή, ώστε τα λευκά
11.Αxγ3 Ιε4
να μην μπορέσουν να αξιοποιήσουν τη στήλη δ. Για
Τώρα η κυριαρχία των μαύρων στο ε4 είναι σχε-
παράδειγμα, μετά από 17...Ιζ6 18.Αθ4 Παδ8 δεν μπορεί
δόν απόλυτη. Στην προσπάθειά τους να αντιδράσουν, τα
να αγνοηθεί η δυνατότητα εισβολής ενός λευκού Πύρ-
λευκά χρειάζεται να κάνουν σημαντικές παραχωρήσεις.
γου στο δ6 ή στο δ7.
12.Αε1
18.Αζ2 Ιζ6 19.Πζδ1
Παθητική αντιμετώπιση. Ο Vidmar επιχειρεί να
Η πίεση σε μια ανοιχτή γραμμή δημιουργεί σχε-
διατηρήσει το θεωρητικό πλεονέκτημα του ζεύγους
δόν πάντα το δίλημμα: να διεκδικηθεί εξισορρόπηση
Αξιωματικών, αλλά έτσι προσφέρει στον αντίπαλο την
της κατάστασης με αλλαγές ή να παραχωρηθεί ο έλεγ-
πρωτοβουλία των κινήσεων. Προτιμότερο ήταν 12.Ιδ2
χός της αμαχητί στην αντίπαλη παράταξη;
ή έστω το πιο ριψοκίνδυνο 12.δ5.
19...Παε8 Η επιλογή του Nimzowitsch οφείλεται σε βαθιά
12...ζ5 Η “Ολλανδοποίηση” της θέσης ολοκληρώθηκε.
στρατηγική εκτίμηση της θέσης. Προτιμά να καταλάβει
13.Ββ3
μια εντελώς κλειστή στήλη που πιθανότατα θα ανοίξει
Η ιδέα αυτής της φαινομενικά μυστηριώδους κί-
στο μέλλον με προοπτικές εισβολής στο εχθρικό στρα-
νησης είναι να υποστηρίζεται το Σε3, π.χ. στη συνέχεια
τόπεδο, παρά μια που είναι ήδη ανοιχτή αλλά ελέγχεται
14.Ιδ2 Ιxδ2 15.Πxδ2 Βη5 16.ζ3 κλπ.
από τα ελαφρά κομμάτια και των δύο στρατών.
13...γ5
20.Βα4 Αα8 21.Πδ6
Μπλοκάρει ολοκληρωτικά το κέντρο, αφού απα-
Η θυσία διαφοράς 21.Πδ7 Ιxδ7 22.Πxδ7 δεν ικανοποιεί μετά από 22...Βζ6 23.Βxα7 θ6 κλπ. γι’ αυτό ο
γορεύει με μηχανικό τρόπο την διάσπαση γ4-γ5. 14.Ιδ2 Ιxδ2 15.Πxδ2 ε5
Vidmar ετοιμάζει τον ελιγμό Αζ2-ε1–γ3 ή το “τρίπλω-
Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για τα μαύρα να
μα” στην ανοιχτή κάθετο με Πδ1–δ2 και Βα4-δ1. Και οι δύο ιδέες όμως απαιτούν πολύτιμο χρόνο χωρίς να έ-
προχωρήσουν σε επέκταση χώρου. 16.δxε5
χουν ανάλογη αποτελεσματικότητα, ενώ τα μαύρα σύ-
Ο Vidmar ανοίγει την κεντρική στήλη, ώστε να
ντομα θα αρχίσουν να δημιουργούν συγκεκριμένες α-
αποκτήσει ενεργητικό αντιπαιχνίδι με τη δημιουργία
πειλές στην πτέρυγα του βασιλιά. Γενικά, σε ολόκληρη
απειλών πάνω της. Τα μαύρα κομμάτια όμως, ελέγχουν
την παρτίδα ο Vidmar δείχνει να μην έχει καλή αίσθηση
ικανοποιητικά όλα τα πιθανά τετράγωνα εισόδου των
της παραμέτρου του χρόνου.
εχθρικών Πύργων.
21...Βη7 Τώρα τα μαύρα ελέγχουν τρεις στήλες στο μέ-
16...δxε5 17.ζ3
XIIIIIIIIY 9r+-+-trk+0 9zpl+nwq-zpp0 9-zp-+-+-+0 9+-zp-zpp+-0 9-+P+-+-+0 9+Q+-zPP+-0 9PzP-tRL+PzP0 9+-+-vLRmK-0 xiiiiiiiiy
τωπο όπου θα επιτεθούν, διαθέτοντας βαριά και ελαφρά κομμάτια πίσω από την ευρεία φάλαγγα Πιονιών τους, σύμφωνα με τις πανάρχαιες συστάσεις του Philidor. Τελικά, οι υπερμοντέρνοι δεν διέφεραν τόσο πολύ από τους κλασικούς όσο ήθελαν οι ίδιοι να προπαγανδίζουν. 22.Αζ1 Καλύτερη άμυνα θα ήταν 22.Αε1, π.χ. 22...ε4 23.Αγ3 ή 22...η4 23.ζxη4 Ιxη4 24.Πδ7 Βη5 25.Αxη4 Βxη4 26.Βγ2. Τώρα τα μαύρα πρέπει απλά να διαλέξουν με ποιον ακριβώς τρόπο θα εκδηλωθεί η επίθεσή © Ηλίας Κουρκουνάκης
τους.
25...ζxη2 26.Αxη2 Αxη2 27.Αxζ6 Ή 27.Ρxη2 Βε4+ και η επίθεση είναι προφανώς
22...ε4 Πολύ ισχυρότερο από 22...η4 23.ζ4, οπότε τα
ασυγκράτητη.
λευκά θα εξουδετέρωναν τις δύο από τις τρεις στήλες
27...Βε4 28.Π1δ2 Αθ3
που κατέχουν τα μαύρα.
Μοναδική ελπίδα του Vidmar ήταν η απλοϊκή παγίδα 28...Πxζ6 29.Πxη2 Βxδ3 30.Βxε8+ κλπ.
23.Αε1 Τώρα, αντίθετα, δεν ήταν καλό 23.ζ4 ηxζ4
29.Αγ3 Βη4+
24.εxζ4 ε3 κλπ.
Το ματ σε 2 ακόμα κινήσεις είναι πια αναπόφευκτο, άρα...
23...εxζ3 24.Αγ3 Η απόπειρα αντιπερισπασμού με την απειλή
0–1
25.Αxζ6 έρχεται πολύ αργά πια, όπως εξάλλου φαίνεται από τη συνέχεια της παρτίδας.
XIIIIIIIIY 9l+-+rtrk+0 9zp-+-+-wqp0 9-zp-tR-sn-+0 9+-zp-+pzp-0 9Q+P+-+-+0 9+-vL-zPp+-0 9PzP-+-+PzP0 9+-+R+LmK-0 xiiiiiiiiy
KkQ qRr LlN nPp
24...Βε7 Όταν έχουν ανοίξει δίοδοι προς το αντίπαλο στρατόπεδο, είναι πολύ ευκολότερο να προσδιοριστεί ο κατάλληλος στόχος. Σύμφωνα με τις διδαχές του
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Steinitz, επιβάλλεται να είναι το πιο αδύνατο σημείο της εχθρικής διάταξης (εδώ το Σε3). Βιαστικό και λάθος όμως θα ήταν 24...Πxε3, γιατί μετά από 25.Πxζ6 Πxζ6 26.Πδ8+ τα λευκά μέχρι που κερδίζουν!
Alekhine Alexander A., International Chess Tournament New York 1927, Chess Digest Magazine, Ντάλλας 1972
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, ο στόχος στο ε3 δεν είναι απλά το Πιόνι, αλλά ένας διάδρομος διείσδυσης στο εχθρικό στρατόπεδο.
Keene Raymond David & Taulbut Shaun, How to Play the Nimzo-Indian Defence, B.T.Batsford Ltd.,
25.Π6δ3
Λονδίνο 1982
Επίσης ανώφελο ήταν 25.Π1δ3 ζxη2 26.Αxη2 Αxη2 27.Αxζ6 Βε4 28.Βγ2 Αθ3, ενώ σε γρήγορο ματ
Tartakower Savielly G. & du Mont Jacques, 500
οδηγούσε, 25.Αxζ6 Βxε3+ 26.Ρθ1 ζxη2+ 27.Αxη2 Βε1+
Master Games of Chess, Dover Publications Inc., Νέα
κλπ.
Υόρκη 1975
© Ηλίας Κουρκουνάκης