Të jemi spektatorë apo të luftojmë në një mënyrë (Kristijan Mishevski

Perëndia pret dhe vlerëson nga ne, është të duam krijesën e Tij dhe të vlerësojmë bekimet e Tij në jetën tonë. Simboli më i lartë i dashurisë është një pikë loti që rrjedh nga sytë tanë për dhembshurinë drejtuar gjithë krijesës së Tij. Vetëm një pikë loti e derdhur nga dashuria do të na shpëtojë. Nëse duam që zemrën tonë ta pushtojë dashuria e pamasë e Perëndisë dhe çdo sprovë ta kalojmë me sukses e përfitim shpirtëror, mjafton t’i lutemi për të gjithë krijesën me një pikë loti dashurie…

Fjala

Përgatiti: Msc. Theano Kostoli

Të jemi spektatorë apo të luftojmë në një mënyrë...

Ndonjëherë ne kemi mbetur në një gjendje parashikimi dhe vëzhgimi të heshtur. Kjo është ajo që ne, qytetarë të thjeshtë, mund ta quanim veten në dy muajt e fundit. Spektatorët e heshtur. Me këtë veprimtari (jo) tonën, ne mund të luftojmë më së miri kundër armikut të padukshëm, i cili heshtur po futet brenda nesh. Këta dy muaj kanë qenë dhe janë ende duke u trajnuar për: durim, dashuri, shpresë, dhembshuri. E tëra që përmenda, ishte ajo që ne ishim të afërt, dhe për fat të keq, ne jemi akoma të zënë çdo ditë. Kur dëgjuam se në Kinën e largët kishte një sëmundje që prek njerëzit dhe ishte veçanërisht e dukshme në gjeneratat e vjetra dhe të sëmurët kronikë, menduam se ishte larg dhe se diçka lokale do të mbetej. Por ishte pikërisht paradoksi i njerëzimit. Ne po shikonim një vuajtje të gjatë, menduam se do të ishte një vuaj-tje atje larg. D.m.th. ne nuk e pamë atë nga perspektiva e njerëzve të gjallë, por nga shifrat statistikore dhe të largëta. Ne u argëtuam me idenë se nuk na arriti.

Ndërkohë, Kina e largët u bë më e afërt me Italinë. Në vetëm një javë, shakatë për kinezët janë bërë një burim frike dhe loti për italianët dhe spanjollët, banorët e zonave të reja të koronavirusit. Tani ishim në frikë të madhe. Meqenëse kishim të njohur që u gjetën atje në kohën e përhapjes së sëmundjes, kishim frikë se dikush nga atje do ta kalonte te ne.

Me regjistrimin e qytetarit të parë pozitiv në vendin tonë, shakatë tallëse u ndalën, filluan përgatitjet masive, pothuajse si në një luftë. Qeveria tha se situata ishte e keqe dhe do të duheshin të ndërmerreshin masa më të ashpra. Ata bënë thirrje për solidaritet dhe respekt për shëndetin e tij, dhe kështu për shëndetin e të tjerëve. Marrja e një vendimi për të mbyllur pothuajse gjithçka, ishte shumë e vështirë për t’u pranuar. Por guximi për të ndërmarrë atë hap kërkonte një seri lëshimesh që bëmë të gjithë.

Ajo që do të dëshiroja të theksoja është studimi online. Njeriu është një qenie elastike dhe mund të përshtatet me situatën. Si provë e asaj

karakteristike të mahnitshme është mënyra në të cilën shumica e fakulteteve dhe ndërmarrjeve më të mëdha vazhdojnë të funksionojnë. Ajo që nuk mund të arrihej ishte grupimi dhe vazhdimi i arsimit klasik. Por kjo nuk na ndaloi të ndjekim njohuri të reja teologjike dhe personalitetin tonë në drejtim të shpëtimit. Është kjo veprimtari që na ka lënë në një gjendje të shëndetshme mendore. Lajmi ishte një profesion i vazhdueshëm në çdo familje. Të gjithë flisnin dhe kishin frikë nga ajo që po ndodhte në botë. Por në momentin që dëgjuam profesorët tanë dhe kthyen vëmendjen tonë për atë që na u dha si material, ishte një mundësi për t’u shkëputur nga mendimet e dhimbshme të përditshme dhe të fluturonim në botën e shkencës. Duke u përqendruar në studimet tona, ne në fakt po ruajmë frymën e familjes. Duke mësuar për mendimin e zakonshëm teologjik, përpjekja e guximshme e Etërve kundër çdo rreziku të krijuar nga krijimi i Zotit në të vërtetë na dha forcën për të ngushëlluar të afërmit tanë, të cilët vuanin nga depresioni, tensioni, frika e padukshme dhe pagjumësia. Duke vepruar kështu, ne kemi përmbushur Ungjillin e Krishtit dhe kemi ndjekur shembullin e shëmbëlltyrës së Tij për të vizituar të sëmurët dhe për të ngushëlluar të qarat (Mat. 25).

Punoi: Kristijan Mishevski Student i vitit I

Meqenëse ne kemi një zakon të ngrihemi dhe të dëgjojmë rregullisht profesorët, kjo mundësi për të punuar nga shtëpia ka qenë një zëvendësim i mrekullueshëm i ligjëratave të vërteta. Ajo na ka frymëzuar të përdorim edhe më thellë metodat që profesorët tanë na kanë treguar duke përdorur faqet shkencore në internet. Në këtë mënyrë komunikimi dhe pune qëndron e ardhmja e arsimit. Ne mund të jemi kudo, dhe megjithatë mund të përmirësohemi në edukimin tonë. Pavarësisht nëse jemi pranë lumit, në mal, në shtëpi apo në një lokacion tjetër, mundësia për të dëgjuar ligjëratën ose për të lexuar rezultatin e dhënë është e patëmetë.

Ju mund të dukeni pasiv në shtëpi, por nuk është kështu. Është gjithçka për mendimin. Nëse kemi mendime të mira, do të kemi rezultate të mira. Duhet t’i japim vetes motivimin.

Varet nga ne që të vazhdojmë të punojmë dhe rezultati do të vijë vetë, sipas punës sonë. Mbetet pyetja: a jemi spektatorë memecë dhe pasivë apo jemi duke luftuar dhe përmirësuar në një mënyrë tjetër? Etërit e Shenjtë kanë qenë gjithmonë të guximshëm për të marrë një qasje të ndryshme të luftës. Pas tyre, ne bëjmë të njëjtën gjë. Mësuesit e vërtetë dhe studentët e vërtetë.