Sabato Special - The Art of Interior by De Tijd/L'Echo

BIËNNALE INTERIEUR ONTDEK IN PRIMEUR DE KEUKENPRINS IN MICHAËL VERHEYDEN

Er was eens een sprookjesachtig kasteel in Beieren waar koning Ludwig II een kookvertrek liet bouwen voor zijn personeel. Designer Michaël Verheyden, interieurbouwer Koen Roux en architect Bart America gaven de personeelskeuken een luxueuze make-over. Maar zal ze ook lang en gelukkig leven?

Michaël Verheyden, Koen Roux en Bart America ontwierpen samen een keuken.

Tekst: An Bogaerts

HET GEHEIM VAN NEUSCHWANSTEIN

20 13.10.2018

at het niet zomaar ‘een keuken van Michaël Verheyden’ is, wordt ons op het hart gedrukt wanneer het nieuws onze redactie bereikt. Verheyden is misschien wel de bekendste naam van de initiatiefnemers, de keuken is een gezamenlijk project van drie Limburgse vakmannen met eenzelfde gevoel voor esthetiek. ‘De voorbije jaren heb ik samen met mijn partner Saartje Vereecke hard gewerkt aan een collectie objecten, meubelen en verlichting. Dat was nooit mogelijk geweest zonder de hulp van een heel netwerk van vaklui. Nauwe samenwerkingen en echte wisselwerkingen van ideeën’, beklemtoont Verheyden. Interieurbouwer Koen Roux is al jaren een belangrijke ambachtsman achter de schermen van Michaël Verheyden. Zowat alle houten objecten en meubelstukken van Verheyden gaan door de handen van Roux, die deel uitmaakt van het gelijknamige familiebedrijf dat zich al vier generaties lang toelegt op interieurbouw en meubelmakerij. ‘Onder impuls van Michaël groeide het besef dat het tijd werd om de wereld, of toch een deeltje ervan, te laten zien wat we kunnen’, aldus Roux. Ook Bart America is een vaste waarde in het netwerk van Michaël Verheyden en diens

vrouw. De favoriete Hasseltse restaurants van het koppel - het vroegere 12-20 en Ogst - werden ingericht door Bart America. America begon zijn carrière in Limburg, met een stage bij Bart Lens, om dan na omzwervingen in Brussel, waar hij een groepspraktijk oprichtte, opnieuw naar zijn heimat terug te keren. Daar houdt hij zich nu vooral bezig met residentiële projecten. ‘Toen Michaël en ik aan een opdracht voor Bart werkten, ontdekten we dat zijn ideeën perfect in onze visie pasten. Het resultaat is in primeur op de Biënnale Interieur te ontdekken’, blikt Roux terug. Het was America’s taak om de nieuwe keuken niet alleen te doen uitblinken qua esthetiek, maar ook qua functionaliteit.

Disney

De voorbije jaren ontwierp Michaël Verheyden een behoorlijke collectie objecten, meubels en verlichting.

Het Limburgse trio liet zich voor de keuken inspireren door de oeroude keuken uit het kasteel van Neuschwanstein (1886). Een populaire bezienswaardigheid in Beieren, Duitsland, al was het maar omdat het iconische sprookjeskasteel van Disney hier de mosterd haalde. Zo zie je maar: de ene laat zich inspireren tot een sobere luxekeuken, de andere tot een knalroze kitschkasteel. Want kitsch is zowat het laatste wat je van de Limburgse gesamtkeuken kan zeggen. De luxe is allesbehalve opzichtig, zoals dat bij de werken van Verheyden nooit het geval is. Het drietal wilde geen showkeuken maken, maar een waarin je echt kan koken. Een waarin de luxe verscholen zit in het vakmanschap en in de materialen. Die materialen zijn, onder meer gris d’ardennes, een harde lokale natuursteen, roestvrij staal en lokaal olmenhout. Allemaal in hun natuurlijke verschijningsvorm, de versie die de voorkeur van de heren wegdraagt, maar door de klant te personaliseren is.

Container Coppa XS Alabaster.

Op de stand van Roux, hal 1, stand 133 op de Biënnale Interieur, van 18 oktober tot en met 22 oktober. www.rouxmeubel.be

Spiegel Vanity Vieux Rose.

Bowl Copper Komm.

P I E D - A -T E R R E M E T U I T Z I C H T O P H E T C A N A L G R A N D E I N V E N E T I Ã&#x2039;

é eyecatcher van dit Venetiaanse penthouse is zonder twijfel de ronde spiegel in de entree. Een even oude als efficiënte truc om een ruimte optisch te vergroten en meer licht binnen te brengen. De grote, reflecterende schijf roteert en laat het zonlicht zo de hele dag door de ruimte dansen. Een inventief idee van architect Alberto Nespoli, die samen met Domenico Rocca de Eligo Studio vormt. Behalve de spiegel kaatsen ook de reflecterende kasten in de living en in de slaapkamer het zonlicht terug. Ze zetten de grote collectie muranoglas van de bewoners letterlijk in de spotlights. Het penthouse is gelegen in Cannaregio, een van de zes Venetiaanse stadswijken - ‘sestiere’ in het Italiaans - in het noorden van Venetië. De grote ramen halen het Canal Grande als het ware naar binnen. Voor de eigenaars is het appartement een plek om samen te komen met hun vrienden en hun familie. Daarom zijn alle sofa’s ook bruikbaar als bed, legt Nespoli uit. Eligo Studio ontwierp ook de ronde eettafel: een metalen onderstel met daarop een kristallen blad. ‘Omdat de man des huizes hier ook graag werkt, maakten we een bibliotheek.’ De keuken installeerde de architect in een verloren donkere hoek, maar dankzij de spiegel valt het zonlicht toch op de scharlakenrode kasten.

Binnenstebuiten Waar je ook niet naast kan kijken: de felle kleuren op de muren, plafonds, ingebouwde muurkasten en het ronde tapijt, een ontwerp van het Venetiaanse duo Di Virgilio. Een heus colorado met Venetiaans rood in de

In de entree van dit Venetiaanse penthouse trekt de ronde spiegel alle aandacht naar zich toe.

3X CO-WORKINGPLEKKEN VOOR MODERNE CREATIEVELINGEN

Samen Straffer

Na drie tijdelijke ateliers had Ben Storms nood aan een eigen stek. ‘Verhuizen is geen makkie. Zeker als je ziet met wat voor materialen ik werk.’

84 13.10.2018

Toen meubelontwerper Ben Storms in Deurne een bordje ‘Totale Uitverkoop’ zag, wist hij: hier komt de nieuwe creatieve hotspot Haptic House.

och even stoppen, dacht Ben Storms toen hij op weg naar huis zag dat meubelzaak Pluym in Deurne totale uitverkoop hield. Voor Storms, zelf meubelontwerper, misschien niet het beste moment om te gaan shoppen - ‘ik had een immens grote deadline waar ik tegenaan schuurde’. Maar, en dat zullen andere creatievelingen beamen: in je drukste periodes krijg je soms de beste ingevingen. Voor alle duidelijkheid: Storms was niet op zoek naar een nieuwe set sofa’s, wel naar een atelier. En daar zou de ruimte met zijn grote etalages ideaal voor zijn. ‘Onmiddellijk ging ik achter de gegevens van de eigenaar aan.’ Niet alleen de inboedel moest de deur uit, ook het immense pand, duizend vierkante meter verspreid over twee verdiepingen, inclusief tuin en zijingang, stond te koop.

Loodzwaar Storms werd de jongste jaren bekend om zijn marmeren tafels, die gedragen worden door schragen met leder of steunen op glimmende metalen kussens. Ze zijn loodzwaar en tegelijkertijd fascinerend licht. Met de toenemende vraag diende een volgende fase zich aan: een groter atelier. Omdat Storms zelf altijd in gedeelde ateliers had gewerkt, had hij geen zin om in zijn eentje bezig te zijn. Dan liever iets groters: ‘Zodat ik in dezelfde sfeer met kruisbestuiving en sociaal contact kon creëren.’ Zo komt het dat je vandaag tegenover café Het Witte Hert geen klassieke sofa’s meer vindt, maar wel volgens

Het is ‘full house’ in Deurne wanneer alle leden van Haptic House er zijn.

Sigrid Volders en Joke Leonare van Clay Club aan het werk in hun studio.

afspraak op bezoek kunt bij tien creatieve studio’s die zich onder de naam Haptic House verzamelden, wat zoveel betekent als ‘huis van de tastzin’. Storms waagde de sprong omdat hij er zeker van was dat hij voldoende deelnemers zou vinden. Veel kunstenaars en ambachtslui zijn op zoek naar een atelierruimte waar ze ongestoord - al dan niet met veel lawaai kunnen experimenteren. Storms kon het weten: vóór Haptic House huurde hij ruimtes via leegstandsbeheerders zoals Prevenda en Camelot. Voor een prikje, soms minder dan 100 euro per maand, neem je je intrek in waanzinnige leegstaande gebouwen: van oude bedrijven tot kloosters. Maar leegstandsbeheer heeft ook zijn nadelen, want de overeenkomsten lopen vaak abrupt af: een opzegtermijn van drie maanden of minder is erg gangbaar. ‘Ik had drie verschillende ateliers en dat was best lastig’, zegt Storms. ‘Telkens moeten verhuizen was niet evident, zeker niet als je ziet met wat voor zware materialen ik werk.’ Die onzekerheid zet vaak een rem op de inrichting van een eigen stek. ‘Vroeger scheidde ik ruimtes af met plastic zeilen, om het zo goedkoop mogelijk te houden.’ Dat is nu anders. ‘Hier weten de deelnemers dat ze mogen blijven. Er hangt geen zwaard van Damocles boven hun hoofd en ze kunnen investeren in de inkleding van hun atelier. Het is wel wat duurder dan antikraakpanden, maar dat maakt het wel waard.’

De meisjes Textielontwerpster Nathalie Van Der Massen was een van de eersten die mee in het project stapten. Ze

85 13.10.2018

Sabato Special ‘The Art of Interior’. Nu zaterdag gratis bij De Tijd.