Discovery Azerbaijan Mart sayi

Page 1

Øahdaüda TRASS! Bakuriani “pas” AÐüëàðûí ãàðàëäûüû éåð...

8 MART ÷ûõäû, dÿrd ÷ûõäû

Novruz

with

bÝÝèç 3 manat


Əziz oxucu! “Vaxt­­dan də­­yər­­li nə olar bi­­lə­r?” - de­­yə fi­­kir­­lə­­şən­­də çox za­­man bir sı­­ra va­­cib mə­­qam­­la­­rı dü­­şü­­nü­­rük. Bə­­zən za­­ma­­ nın qən­­şə­­rin­­də çox şey mə­­na­­sı­­nı iti­­rə bi­­lər. Bə­­zən də in­­ san ye­­ni-ye­­ni mə­­qam­­la­­rı kəşf et­­dik­­cə, özü­­nü, ət­­ra­­fı­­nı bir da­­ha ye­­ni­­dən öy­­rən­­miş olur. Bu an­­da za­­ma­­nın də­­yə­­ri­­nin əvəz­­siz ol­­du­­ğu bir da­­ha is­­bat­­la­­nır. Əs­­ri­­miz əla­­həz­­rət “İn­­ for­­ma­­si­­ya bol­­lu­­ğu” əs­­ri­­dir və be­­lə bir yü­­zil­­lik­­də sü­­rət­­lə irə­­li ad­­dım­­la­­ma­­ğı an­­caq və an­­caq za­­man­­la ayaq­­laş­­ma­­ğa ça­­ lış­­saq, ba­­ca­­ra bi­­lə­­rik. Bu­­dur, ye­­nə də vaxt öt­­dü, za­­man keç­­di, si­­zin­­lə ikin­­ci - MART nöm­­rə­­sin­­də gö­­rüş­­dük...

Tan­­rı Azər­­bay­­ca­­na o qə­­dər bö­­yük ne­­mət­­lər və gö­­ zəl­­lik­­lər bəxş edib ki, bun­­la­­rı yaz­­maq­­la, sa­­da­­la­­maq­­la bir ömür bəs et­­məz – nə ya­­za­­na, nə də oxu­­ya­­na! Mart, Azər­­bay­­can­­da ay­­lar sı­­ra­­sın­­da x­­üsu­­si çə­­ki­­yə ma­­lik­­dir. Ta­­ri­­xi, ir­­si zən­­gin olan xal­­qı­­mı­­zın MAR­Tı da ol­­duq­­ca zən­­gin ay­­dır. Azər­­bay­­ca­­nın Mil­­li Bay­­ra­­mı olan Nov­­ruz bu aya xü­­su­­si gö­­zəl­­lik ve­­rir. Tə­­sa­­dü­­fi de­­yil ki, da­­hi Ni­­ za­­mi özü­­nün “İs­gən­­dər­­na­­mə”sin­­də Nü­­şa­­bə­­nin İs­­gən­­ də­­ri məhz Nov­­ruz Bay­­ra­­mın­­da qo­­naq ça­­ğır­­ma­­sın­­dan, ton­­qal qa­­la­­ma­­sın­­dan və ma­­sa­­ya daş-qaşla bərabər, cür­­bə­­cür ne­­mət­­lə­r dü­­zə­­rək onu qar­­şı­­la­­ma­­sın­­dan bəhs edir. Yaz fəs­­lin­­də oxu­­cu üçün ma­­raq­­lı jur­­nal tər­­tib et­­mək, hə­­qi­­qə­­tən, mə­­su­­liy­­yət tə­­ləb edir. Jur­­na­­lı­­mı­­zın kol­­lek­­ti­­vi bu mə­­su­­liy­­yə­­ti əzm­­kar­­ca­­sı­­na ye­­ri­­nə ye­­ti­­rə­­rək, bu sa­­ yı­­mız­­da ma­­ra­ğı­­nı­­za sə­­bəb ola bi­­lə­­cək möv­­zu­­lar haq­­ qın­­da mə­­qa­­lə­­lər ha­­zır­­la­­yıb. “Dis­­co­­very Azer­­ba­i­jan”ın əsas və­­zi­­fə­­lə­­rin­­dən bi­­ri ki­­mi, hə­­min ma­­te­­ri­­al­­lar mə­­də­­ niy­­yə­­ti­­mi­­zin dü­­nə­­ni və bu­gü­­nü­­nü özün­­də əks et­­di­­rir. Bu­gü­­nü­­müz dü­­nə­­ni­­mi­­zin, sa­­ba­­hı­­mız isə bu­gü­­nü­­ mü­­zün da­­va­­mı­­dır. Hər bir in­­sa­­nın hə­­ya­­tın­­da ürə­­ka­­çan, onun və ya­x­ ın­­la­­rı­­nın se­­vin­­ci­­nə sə­­bəb olan mə­­qam­­lar da­­ha çox­­dur. De­­mə­­li, çöh­­rə­­miz­­də bol-bol tə­­bəs­­sü­­mün ol­­ma­­sı qa­­çıl­­maz­­dır! Hökm ve­­rən, bü­­tün ağ­­rı və acı­­la­­rı, uğur və uğur­­suz­­ luq­­la­­rı unut­­du­­ran ZA­­MAN­­dır­­sa, hər ANI də­­yər­­lən­­di­­rən isə İN­­SA­Nın özü­­dür! Həyatın hər anını də­­yər­­lən­­di­­rən oxucumuzu za­­ ma­­nın sı­­na­­ğın­­dan üzü­­ağ çıx­­mış Nov­­ruz Bay­­ra­­mı mü­­ na­­si­­bə­­ti­lə təb­­rik edi­­rəm. Hör­mət­lə, Ca­van­şir Fey­zi­yev, Baş re­dak­tor

1


MÜNDƏRİCAT Baş redaktordan..............................1 Mart - Aprel 2011 Təsisçi və baş redaktor Cavanşir Feyziyev Direktor Şakir Eminbəyli Baş redaktorun müavini Gülnar Məsimli İctimaiyyətlə əlaqələr üzrə menecer Reyhan ASLANOVA Marketinq və reklam meneceri Ruqiyə Əşrəfli Müxbirlər Şirməmməd Nəzərli Bəhruz Heydəri Osman Vəliyev Korrektor Rəna Həsrətova Dizayner İlqar TAHİRİ Mühasib Zaur MÜSLÜMOV Fotoqraf Dadaş Adna Texniki direktor Namiq Ələkbərov Ünvanımız Azərbaycan,Bakı şəhəri, İzmir küçəsi - 1 indeks:1014-5175

VƏTƏNİMİN SEYRiNƏ... Şahdağda trass! Bakuriani “pas”...............4 Cənnətin Şimal qapısı...............................10 Gah Atəş,Gah da od..................................20 MƏN-zərrə.................................................34 QONAQ-QARA Bir güllə ilə iki dovşan................................26 ƏNƏNƏ Novruz with biz..........................................36 Novruz Bayramı . ......................................42 8 Mart çıxdı, dərd çıxdı..............................44 ELM DÜNYASI NanoTexnoLogiya......................................48 ÇƏRÇİVƏYƏ MƏHKUM OLUNMUŞLAR Şəbi hicran, Made in Əmircan...................50 GÖZÜM YOLLARDA QALANDA Ayrılıq hekayəsi.........................................56

Tel./Fax: 530 87 91 office@discoveryazerbaijan.az www.discoveryazerbaijan.az CBS mətbəəsində çap edilib. Qiyməti: 3 manat Tiraj: 5000

2

ÜZ QABIĞINDA: Leyla CAVANŞİR Geyim modelyer

Gülnarə XƏLİLOVANIN kolleksiyasındandır.


İNCƏ SƏNƏT Misiqi can verir ruha əzəldən.....................62

4

DOST-DOSTA TƏN GƏRƏK Qaraların ağardığı yer...............................68 ADAMA GƏZMƏK QALIR “Santa Barbara” “Santa Klaus”un nəyidi....72 Ağların qaraldığı yer..................................78 GÖRDÜN YEMƏK, DAHA NƏ DEMƏK?! Kuba mətbəxi............................................84 Bəhram Gur man.......................................86 CANSAĞLIĞI, MƏHƏBBƏT! Novruz süfrəsi sağlamlığın rəhnidir...........88 DAŞ-QAŞ Daşın nə fərqi var ki..................................94

36

TARİXİ-NADİR “Qədimdən də qədim... Binəqədi”m...........98 İKİNCİ BİRİNCİLƏR Yoahim Zauer - dash kischi....................102 AXI DÜNYA FIRLANIR... Fərqli dövlət, fərqsiz millət - Koreya..........106 TƏBİƏT AŞİQLƏRİ “Türkün türkdən başqa dostu var”- Qurd...112 DEYİLƏNƏ GÖRƏ... Uzun incə bir yoldayıq...............................116

78

VENİ! VİDİ! VİÇİ! İgid ölər, şəkli qalar....................................126

3


VƏTƏNİMİN SEYRİNƏ...

Шahdaьda TRASS! Bakuriani “pas“ İ

n­şa­sı­na cə­mi 17 ay əv­vəl start ve­ri­lən Şah­dağ QışYay Tu­rizm Komp­lek­si­nin 2 nöm­rə­li ka­nat və xi­zək eni­şi­nin bu gün­lər­də ha­zır ol­ma­sı, be­lə iri­miq­yas­lı bir la­yi­hə­nin bu qə­dər qı­sa müd­dət­də dün­ya stan­dart­la­rı sə­viy­yə­sin­də ger­cək­ləş­di­ril­mə­si, sö­zün hə­qi­qi mə­na­sın­da, mö­cü­zə sa­yı­la bi­lər. Xa­tır­la­yır­sı­nız­sa, Pre­zi­den­tin 2009cu ilin sent­yab­rın­da Qu­sar ra­yo­nu­na sə­fə­ri çər­çi­və­sin­də bu möh­tə­şəm komp­lek­sin tə­məl­qoy­ma mə­ra­si­mi ke­çi­ril­

4

miş­di. Öl­kə rəh­bə­ri­nin tap­şı­rı­ğı ilə Qu­sar şə­hə­rin­dən 30 ki­lo­metr şi­mal­da, ra­yo­nun Dağ­lıq Ala­yan kən­di əra­zi­sin­də yer­lə­şən Şah­dağ Qış-Yay Tu­rizm Komp­lek­sin­də in­şa­at iş­ lə­ri yük­sək stan­dart­la­ra uy­ğun ola­raq hə­ya­ta ke­çi­ril­mə­li, ti­kin­ti iş­lə­ri­nin ge­di­şi­nə Mə­də­niy­yət və Tu­rizm Na­zir­li­yi nə­ za­rət et­mə­li idi. Qeyd edək ki, Şah­dağ Mil­li Par­kı əra­zi­sin­ də yer­lə­şən bu komp­leks öl­kə­miz­də dağ xi­zək və di­gər qış id­man növ­lə­ri ilə məş­ğul ol­maq məq­sə­di­lə sa­lı­nır.


Bu gün­lər­də Şah­dağ Qış-Yay Tu­rizm Komp­lek­si­nin 2 nöm­rə­li ka­nat və xi­zək eni­şi­nin açı­lış mə­ra­si­min­də iş­ti­rak et­mək üçün Pre­zi­dent İl­ham Əli­yev və xa­nı­mı Meh­ri­ban Əli­ye­va Qu­sar ra­yo­nu­na sə­fər et­miş­di­lər. Komp­lek­sin in­ şa olun­du­ğu əra­zi­yə baş çə­kən Pre­zi­dent İl­ham Əli­ye­vi və xa­nı­mı Meh­ri­ban Əli­ye­va­nı bu­ra­da ça­lı­şan yer­li və xa­ri­ci şir­kət­lə­rin rəh­bər­lə­ri və nü­ma­yən­də­lə­ri qar­şı­la­dı­lar. Mə­ də­niy­yət və tu­rizm na­zi­ri Əbül­fəs Qa­ra­yev gö­rü­lən iş­lər ba­rə­də Pre­zi­dent İl­ham Əli­ye­və ət­raf­lı mə­lu­mat ver­di. Pre­ zi­dent komp­lek­sin lift ba­za­sı­nın an­ba­rı ilə ta­nış ol­duq­dan son­ra, 2 nöm­rə­li ka­nat yo­lu­nu sı­naq məq­sə­di­lə işə sal­dı. Qeyd et­mək la­zım­dır ki, komp­lek­sin baş la­yi­hə­si dün­ya­da xü­su­si­lə dağ-xi­zək mər­kəz­lə­ri üz­rə bö­yük la­yi­hə­lər hə­ya­ta ke­çi­rən İs­veç­rə-Avst­ri­ya şir­kə­ti tə­ rə­fin­dən ha­zır­la­nıb. Azər­bay­can Pre­zi­den­ti komp­lek­sin ye­ni tex­ni­ka­la­rı ilə də ta­nış ol­du. Bil­di­ril­di ki, ka­nat yol­la­rı­nın çə­ki­li­şi qış tu­rizm komp­lek­si­nin əsas inf­rast­ruk­tur­la­rın­dan sa­yı­lır. Komp­lek­ sin əra­zi­sin­də bi­rin­ci mər­hə­lə­də doq­quz ka­nat yo­lu çə­ki­ lə­cək. Ka­nat yol­la­rı­nın çə­ki­li­şi­ni bu sa­hə­də bö­yük təc­rü­ bə­si olan Avst­ri­ya şir­kə­ti hə­ya­ta ke­çi­rir. İlk in­şa edi­lən 982 metr­lik mə­sa­fə­si olan lift isə ar­tıq is­ti­fa­də­yə ve­ri­lib. Onu da qeyd et­mək ye­ri­nə dü­şər ki, komp­leks­lə ta­nış­lıq və açı­lış mə­ras­min­də Pre­zi­dent İl­ham Əli­yev və Meh­ri­ban xa­nım Əli­ye­va xi­zək də sür­dü­lər. On­la­rın bu mə­ha­rə­ti­nə yal­nız hey­ran qal­maq olar­dı. Pre­zi­dent və xa­nı­mı xi­zək­çi­ lik üz­rə öz­lə­ri­ni pe­şə­kar id­man­çı say­mır­lar, la­kin kə­nar­dan on­la­rı seyr et­dik­də, bu­na inan­maq ol­mur. Ye­ri gəl­miş­kən, bu açı­lış­dan bir ne­çə gün son­ra, Ru­si­ya Pre­zi­den­ti Dmit­ri Med­ve­de­vin də­və­ti ilə So­çi şə­hə­rin­də üç­tə­rəf­li gö­rüş­də Er­mə­nis­tan pre­zi­den­ti­nin nə­in­ki xi­zək sür­dü­yü­nü, hət­ta onun xü­su­si ge­yim­də ol­du­ğu­nu be­lə gör­mə­dik. Hər hal­da, bəl­li ol­du ki, “xi­zək sür­mək hər oğu­lun işi de­yil”. Mə­ra­sim­də Pre­zi­den­tə mə­lu­mat ve­ril­di ki, mər­kəz­də sü­ni qar­dü­zəlt­mə komp­leks­lə­ri­nin la­yi­hə­lən­di­ril­mə­si və sü­ni qar­dü­zəlt­mə qur­ğu­la­rı­nın qu­raş­dı­rıl­ma­sı iş­lə­ri­ni İta­ li­ya­nın bu sa­hə­də dün­ya şöh­rət­li “Tek­no­Al­pen EC” şir­kə­ti hə­ya­ta ke­çi­rib. Şah­dağ Qış-Yay Tu­rizm Komp­lek­sin­də la­ zım olan qar ör­tü­yü­nü tə­min et­mək üçün isə “T-60” mar­ ka­lı 69 ədəd sü­ni qar­lan­dır­ma ge­ne­ra­tor­la­rı qu­raş­dı­rı­lıb. Buz ge­ne­ra­tor­lar xi­zək zo­laq­la­rın­da ke­çi­ri­lən ilk sı­naq za­ ma­nı öz sə­mə­rə­li­li­yi­ni gös­tər­di. Ya­ra­dı­lan şə­ra­it­lə ya­xın­dan ta­nış olan döv­lə­ti­mi­zin baş­çı­sı id­ma­nın və tu­riz­min in­ki­şa­fı is­ti­qa­mə­tin­də hə­ya­ta ke­çi­ri­lən ge­niş inf­rast­ruk­tur la­yi­hə­lə­rin­dən bi­ri olan Şah­ dağ Qış-Yay Tu­rizm Komp­lek­si­nin ti­kin­ti­si­nin öl­kə­miz üçün mü­hüm əhə­miy­yət da­şı­dı­ğı­nı qeyd edə­rək de­di: «Bu gün

5


VƏTƏNİMİN SEYRİNƏ...

öl­kə­mi­zin hə­ya­tın­da çox gö­zəl və əla­mət­dar bir gün­dür. İlk də­fə ola­raq Azər­bay­can­da dağ xi­zə­yi ku­ror­tu fəa­liy­yə­tə baş­la­yır. Bi­rin­ci xi­zək tra­sı ha­zır­dır və bu gün biz bu tra­sın açı­lı­şı­nı qeyd et­dik. Bu, doğ­ru­dan da bö­yük və ta­ri­xi ha­di­ sə­dir. Azər­bay­can ta­ri­xin­də heç vaxt dağ-xi­zək ku­rort­la­rı ol­ma­yıb. Heç so­vet döv­rün­də də ol­ma­yıb. Bu gün isə müs­ tə­qil Azər­bay­can ar­tıq bö­yük iş­lə­rə qa­dir­dir. Biz öl­kə­mi­zi in­ki­şaf et­di­ri­rik, müa­sir­ləş­di­ri­rik. Müs­tə­qil Azər­bay­ca­nın bü­tün böl­gə­lə­ri in­ki­şaf et­mə­li­dir. Bu dağ-xi­zək ku­ror­tu­nun fəa­liy­yə­tə baş­la­ma­sı nə­ti­cə­sin­də bu­ra­da min­lər­lə ye­ni iş ye­ri açı­la­caq, in­san­lar iş­lə tə­min olu­na­caq, yax­şı ma­aş ala­caq­lar. Şi­mal zo­na­sı­nın in­ki­şa­fı üçün bu ku­ror­tun çox bö­yük əhə­miy­yə­ti var. Qu­sar, Qu­ba və ət­raf ra­yon­lar­da ya­ şa­yan və­tən­daş­lar iş­lə tə­min olu­na­caq, bu­ra­da ən yük­sək xid­mət təş­kil edi­lə­cək­dir. Müa­sir ho­tel­lər, əy­lən­cə yer­lə­ri ti­ ki­lir. Bu qal­dı­rı­cı­lar ar­tıq fəa­liy­yə­tə baş­la­yır. Bir söz­lə, əmi­ nəm ki, öl­kə sa­kin­lə­ri və res­pub­li­ka­mı­za gə­lən qo­naq­lar üçün bu­ra­da ən yük­sək şə­ra­it ya­ra­dı­la­caq. Biz bu tu­rizm mər­kə­zi­ni ya­rat­maq fik­rin­də olar­kən bir məq­səd gü­dür­ dük ki, bu­ra­da ti­ki­lə­cək və ya­ra­dı­la­caq bü­tün inf­ras­tuk­tur ən yük­sək sə­viy­yə­yə ca­vab ver­sin. Dün­ya­nın ən qa­baq­ cıl təc­rü­bə­si öy­rə­nil­di, ən in­ki­şaf et­miş öl­kə­lə­rin dağ-xi­zək im­kan­la­rı araş­dı­rıl­dı və bu­ra­da ən qa­baq­cıl tex­no­lo­gi­ya­lar, ən gö­zəl təc­rü­bə tət­biq olu­nur. Mən ümid edi­rəm, bu­ra­da bi­rin­ci mər­hə­lə­ni əha­tə edən bü­tün iş­lər ya­xın za­man­lar­da ba­şa ça­ta­caq və be­lə­lik­lə, bu ilin so­nu­na qə­dər ar­tıq bu gö­zəl ku­rort qa­pı­la­rı­nı in­san­la­ra, Azər­bay­can sa­kin­lə­ri­nə aça­caq. Bu, bö­yük ta­ri­xi ha­di­sə­dir. İlk də­fə ola­raq Azər­ bay­can­da dağ-xi­zək ku­ror­tu ya­ra­dı­lır. Mən ümid edi­rəm, gə­lə­cək il­lər­də bu­ra­da əla­və in­ves­ti­si­ya­lar qo­yu­la­caq. Bi­

6

rin­ci mər­hə­lə­də bü­tün in­ves­ti­si­ya­lar döv­lət tə­rə­fin­dən qo­ yu­lur. Yol­lar, elekt­rik, qaz, su xət­lə­ri döv­lət tə­rə­fin­dən çə­ ki­lir. Bü­tün inf­ras­tuk­tur, bi­rin­ci meh­man­xa­na döv­lət he­sa­ bı­na ti­ki­lir. Mən çox ümid edi­rəm ki, bun­dan son­ra isə özəl sek­tor, in­ves­tor­lar və yer­li iş adam­la­rı bu gö­zəl böl­gə­yə sər­ma­yə qo­ya­caq­lar. Bu­ra­da çox müa­sir və bö­yük tu­rizm mər­kə­zi ya­ra­dı­la­caq. Bu il Azər­bay­can­da “Tu­rizm ili” elan olu­nub və bu il Ba­kı­da və baş­qa şə­hər, ra­yon­la­rı­mız­da bir ne­çə müa­sir meh­man­xa­na is­ti­fa­də­yə ve­ri­lə­cək. On­lar­dan bi­ri də bax bu­ra­da - Qu­sar ra­yo­nun­da Şah­dağ Qış-Yay Tu­ rizm Mər­kə­zin­də açı­la­caq. Gə­lə­cək il­lər­də isə qo­yu­la­caq sər­ma­yə bu­ra­nı dün­ya­nın bir nöm­rə­li tu­rizm mər­kə­zi­nə çe­vi­rə­cək. Bu re­al­lı­ğı biz ya­rat­dıq. Mən bi­rin­ci də­fə bu­ra­da olar­kən əra­zi­də heç nə yox idi. Boş dağ­lar idi, qar idi. Bu ət­raf­da heç ya­şa­yış mən­tə­qə­si də yox­dur. Bu ye­ri seç­mək­lə və xa­ri­ci mü­tə­xəs­sis­lə­ri bu işə cəlb et­mək­lə əf­sa­nə­ni re­al­lı­ğa çe­vir­dik. Bu ku­ror­tun ya­ra­dıl­ma­sı tu­riz­min in­ki­şa­fı ilə bə­ra­bər, ey­ni za­man­da, ona gö­rə əhə­miy­yət­li­dir və onu gös­tə­rir ki, müs­tə­qil Azər­ bay­can bö­yük iş­lə­rə qa­dir­dir. Biz qar­şı­ya və­zi­fə qo­yu­ruq və ən yük­sək key­fiy­yət­lə, ən yük­sək sə­viy­yə­də ic­ra edi­ rik. Für­sət­dən is­ti­fa­də edə­rək, bü­tün Azər­bay­can xal­qı­nı bu gö­zəl ha­di­sə mü­na­si­bə­ti­lə təb­rik et­mək is­tə­yi­rəm. Bu gö­zəl mər­kəz­də fəa­liy­yət gös­tə­rən şir­kət­lə­rə, Azər­bay­can mü­tə­xəs­sis­lə­ri­nə, in­şa­at­çı­la­ra min­nət­dar­lı­ğı­mı bil­dir­mək is­tə­yi­rəm ki, bu­ra­da iş­lər yük­sək sə­viy­yə­də gö­rü­lür. Ye­nə də ümid­var ol­du­ğu­mu bil­dir­mək is­tə­yi­rəm ki, ilin so­nu­na qə­dər Azər­bay­can və­tən­daş­la­rı bu gö­zəl im­kan­lar­dan is­ti­ fa­də et­mə­yə baş­la­ya­caq­lar. Bir da­ha si­zi təb­rik edi­rəm!» Da­ha son­ra döv­lət baş­çı­sı və xa­nı­mı is­ti­fa­də­yə ve­ri­lən


7


VƏTƏNİMİN SEYRİNƏ... ilk ka­nat yo­lu­nu sı­naq­dan ke­çir­di­lər. Pre­zi­dent İl­ham Əli­ yev in­şa­at iş­lə­ri­ni hə­ya­ta ke­çi­rən yer­li və xa­ri­ci şir­kət­lə­rin rəh­bər­lə­ri ilə mü­şa­vi­rə ke­çir­di. On­lar la­yi­hə­nin ic­ra­sı is­ti­ qa­mə­tin­də gö­rü­lən və gə­lə­cək­də hə­ya­ta ke­çi­ri­lə­cək iş­lər ba­rə­də döv­lə­ti­mi­zin baş­çı­sı­na mə­lu­mat ver­di­lər. Şah­dağ Qış-Yay Tu­rizm Komp­lek­si­nin 2 nöm­rə­li ka­nat və xi­zək eni­şi­nin açı­lı­şı­nın mü­hüm ha­di­sə ol­du­ğu­nu de­yən Pre­zi­ dent İl­ham Əli­yev, ilk də­fə öl­kə­miz­də dağ-xi­zək komp­lek­si­ nin in­şa edil­mə­si­ni bö­yük uğur ki­mi də­yər­lən­dir­di. Döv­lət baş­çı­sı bu sa­hə­ni in­ki­şaf et­dir­mək və dün­ya sə­ viy­yə­li bey­nəl­xalq tu­rizm mər­kə­zi­nə çe­vir­mək üçün qar­ şı­ya qo­yu­lan əsas iş­lə­rə ar­tıq baş­la­nıl­dı­ğı­nı bil­dir­di. Pre­ zi­dent İl­ham Əli­yev komp­lek­sin əra­zi­sin­də la­zı­mi so­si­al inf­rast­ruk­tu­run və təc­rü­bə ba­za­la­rı­nın ya­ra­dıl­ma­sı­nın, o

8

cüm­lə­dən, yol­la­rın ge­niş­lən­di­ril­mə­si­nin zə­ru­ri­li­yi­ni vur­ğu­ la­dı. Azər­bay­can Pre­zi­den­ti la­yi­hə­nin ikin­ci fa­za­sı­nın hə­ya­ ta ke­çi­ril­mə­si ilə bağ­lı in­şa­at­çı­la­ra mü­va­fiq tap­şı­rıq­la­rı­nı ver­di. P.S. Azər­bay­ca­nın bir çox sa­hə­lər­də ar­tıq re­gi­on öl­ kə­lə­ri ilə de­yil, ümu­mi­lik­də, Av­ro­pa­nın və dün­ya­nın apa­ rı­cı döv­lət­lə­ri ilə rə­qa­bət apa­ra bi­lə­cək qüd­rət­li döv­lə­tə çev­ril­mə­si göz önün­də­dir. Bö­yük iş­lər gö­rü­lüb, gö­rü­lür və gö­rü­lə­cək­dir... Re­gio­na gəl­dik­də isə, yə­qin ki, bun­dan son­ra nə­in­ki Nə­cə­fov­lar ailə­si­nin 3-cü, 4-cü, 5-ci, 15-ci... azər­bay­can­lı­la­rın in­di­ki və gə­lə­cək nəs­li­nin nü­ma­yən­də­ lə­ri xi­zək sür­mək üçün da­ha BA­KU-dan BA­KU­ri­an­yə yox, doğ­ma Şah­da­ğı­mı­za tə­rəf üz tu­ta­caq­lar!


9


VƏTƏNİMİN SEYRİNƏ...

Cяnnяtin

Шimal Qapыsы 10


C

oğ­­ra­­fi möv­­qe­­yi­­nə gö­­rə “Şi­­mal qa­­pı­­sı” ad­­lan­­ dı­­rı­­lan Qu­­sar Azər­­bay­­ca­­nın şi­­mal­­da­­kı son ya­­şa­­yış mən­­tə­­qə­­si­­dir. Qı­sa ara­yış: Bö­­yük Qaf­­qaz dağ­­la­­rı­­nın ətək­­ lə­­rin­­də, də­­niz sə­­viy­­yə­­sin­­dən 715 metr yük­­sək­­lik­­də, Da­­ğıs­­ tan­­la sər­­həd­­də yer­­lə­­şir. Azər­­bay­­ca­­nın ən yük­­sək zir­­və­­lə­­ri olan Ba­­zar­­dü­­zü (4 466 metr), Şah­­dağ (4 242 metr), elə­­cə də Sa­­mur - Də­­və­­çi ka­­na­­lı, Qu­­sar­­çay, Sa­­mur ça­­yı Qu­­sar əra­­zi­­sin­­də­­dir. Ba­­kı ilə Qu­­sar ara­­sın­da­kı mə­­sa­­fə 180 ki­lo­ metr­dir. Ba­­kı - Dər­­bənd - Ma­­haç­­qa­­la - Mosk­­va şo­­se yo­­lu da bu­­ra­­dan ke­­çir. Xu­­dat də­­mir ­yo­­lun­­dan 35 km, Xaç­­maz də­­mir­yo­­lun­­dan 40 km ara­­lı­­da­­dır. Qu­­sar to­­po­­ni­­mi: Qu­­sar sö­­zü­­nün tay­­fa və ya tay­­fa baş­­çı­­sı adın­­dan gö­tü­rül­dü­yü, həm­çi­nin, Hi­­sar qə­­bi­­lə­­si­­nin adın­­dan ya­­ran­­ma­­sı haq­­qın­da id­­di­a­lar var. Söh­­bət vax­­ti­­lə bu­­ra­­da ya­­şa­­mış və yer­­li əha­­li­­nin et­­no­­ge­­ne­­zin­­də rol oy­­na­­ mış, za­­man içə­­ri­­sin­­də təd­­ri­­cən yox ol­­muş hi­­sar tay­­fa­­sın­­ dan ge­­dir. Di­gər bir mə­lu­ma­ta əsa­sən, böl­gə­nin adı ma­­car di­­lin­­də “ki­­çik sü­­va­­ri at­­lı dəs­­tə­­si” mə­­na­­sı­­nı ve­­rən “qu­­sar” sö­­zün­­ dən gö­­tü­­rü­­lüb. Şə­­hər keç­­miş­­də bu əra­­zi­­də yer­­lə­­şən Qu­­sar sü­­va­­ri ala­ yı­nın adı­­nı da­­şı­­yır. İn­­di­­ki Qu­­sa­­rın bü­­növ­­rə­­si 1810-cu il­­də qo­­yu­­lub. Baş­qa bir mən­bə­yə gö­rə, Qu­­sa­­rın ilk adı Qey­­sə­­ri olub. De­­yi­­lən­­lə­­rə gö­­rə, qə­­dim­­də bu­­ra­­da qey­­sər tay­­fa­­la­­rı ya­­şa­­ yıb. Hə­min tay­fa­lar kö­­çüb-get­­sə­lər də, bu adı bu­­ra­­lar­­da ya­­şa­­yan bə­­zi kənd­­lər qə­­bul edib. Söz də təd­­ri­­cən əv­­vəl­­ki for­­ma­­sı­­nı iti­­rə­­rək, Qu­­sar şək­­li­­ni alıb. Xalq ara­sın­da gə­zən rə­va­yə­tə gö­rə, Qu­­sar adı şə­hə­r ət­­ra­­fın­­da­­kı yü­k­sək­­lik­­lər­­də yer­lə­şən 4 qə­­bir­lə bağ­lı­dır. Be­ lə ki, Qu­sar adı ləz­­gi di­­lin­­də­­ki “qud” (mə­na­sı 4) və “srar” (mə­na­sı qə­­bir) söz­­lə­­ri­­nin bir­­ləş­­mə­­sin­­dən əmə­­lə gə­­lib, “dörd qə­­bir” mə­­na­­sı­­nı ifa­­də edir. Bə­zi eh­ti­mal­la­ra gö­rə, Qu­sar sö­zü ləz­­gi­­lə­rin I mi­­nil­­lik­­də eti­qad et­di­yi Qut­­sar di­­ni dün­ya­gö­rü­şü­nün adın­dan əmə­ lə gə­lib. Di­gər mən­bə­də isə qeyd olu­nur ki, bu söz ləz­­gi xal­­qı­­na xas olan cə­­sa­­rət, qorx­­maz­­lıq, mərd­­lik və s. ki­­mi xü­­su­­siy­­yət­­lə­­ri özü­n­də bir­­ləş­­di­­rən “kas” (ki­­şi), “ksar” (ki­­ şi­­lər) kəl­­mə­lə­rin­­dən ya­­ra­­nıb. Qon­­şu tay­­fa­­lar bu yer­­lər­­də mey­­da­­na gə­­lən ilk ya­­şa­­yış mən­­tə­­qə­­si­­nə Ksar­­xur (ki­­şi­­lər kən­­di) adı­­nı ve­­rib, za­­man keç­­dik­­cə “kənd” mə­­na­­sı­­nı ve­­ rən “xur” his­­sə­­si sı­ra­dan çı­­xıb. Ksar sö­zü isə mü­əy­yən za­man­dan son­ra Qu­­sar for­­ma­­sı­­nı alıb. Ra­yon­da ya­şa­yan əha­li­yə gə­lin­cə, Qu­sar sa­kin­lə­ri­nin 95 fai­zi ləz­gi­lər­dən iba­rət­dir. Bə­­zi mü­­əl­­lif­­lər ləz­­gi et­­no­­ni­­

11


VƏTƏNİMİN SEYRİNƏ... mi­­ni “dağ əh­­li” ki­­mi mə­­na­­lan­­dı­­rır­lar. Azər­­bay­­can­­da ya­­ şa­­yan az­­say­­lı xalq­­lar ara­­sın­­da önəm­­li yer tu­­tan ləz­­gi­­lər, əsa­­sən, öl­­kə­­nin şi­­ma­­lın­­da və şi­­mal-qərb his­­sə­­sin­­də top­­ la­­şıb­­lar. Qaf­­qaz Al­­ba­­ni­­ya­­sı­­nın əsas xalq­­la­­rın­­dan bi­­ri olan leq­­lər ləz­­gi­­lə­­rin əsil­­lə­­ri sa­­yı­­lır. Stra­­bo­n yaz­­ır ki, 26 al­­ban di­a­lek­­tin­­dən məhz qar-qar və leq­­lə­­rin ləh­­cə­­si əsas al­­ban di­­li­­nin for­­ma­­laş­­ma­­sın­­da bö­­yük ro­l oy­na­yıb. Azər­­bay­­can əha­­li­­si­­nin top­­lam 2,2%-ni təş­­kil edən ləz­­gi­­lər İs­­lam di­­ni­­nə si­­ta­­yiş edir­­lər. Əha­­li­­si­­nin bö­­yük ək­­sə­­riy­­yə­­ti­ləz­­gi­­lər olan Qu­­sar­da türk­­ lə­­rin ya­­şa­­dıq­la­rı dörd kənd var: Bə­diş­qa­­la (13 km), Gün­­ düz­­qa­­la (15 km), Bə­dir­qa­la (8 km), Hə­­sən­­qa­­la (10 km). Bu kənd­­lər­­lə bağ­­lı ma­­raq­­lı bir rə­­va­­yət var. De­­yi­­lən­­lə­­rə gö­­rə, XVI-XVII əsr­­lər­­də Os­­man­­lı İm­­pe­­ri­­ya­­sı­­nın Trab­­zon şə­­hə­­ rin­­dən bu­­ra­­ya Bə­­diş, Gün­­düz, Hə­­sən və Bə­­dir ad­lı 4 qar­ daş köç edib. On­­lar bu böl­gə­ni öz­­lə­­ri­­nə məs­­kən se­­çib və yer­­lə­­şib­­lər. Və­fat et­dik­dən son­ra, doğ­­ma­­la­­rı ba­­ba­­la­­rı­­nın ad­la­rı­­nı bu kənd­­lə­­rə ve­­rib­­lər.

Şah­la­rı hey­rə­tə sa­lan mə­kan Qu­sar qə­dim ta­rix­lə ya­na­şı, va­le­he­di­ci tə­biə­tə də ma­ lik­dir. Qa­ra­bu­laq ad­lı is­ti­ra­hət zo­na­sı da bu ra­yon­da­dır. Hə­lə so­vet döv­rün­dən in­san­la­rın is­ti­ra­hət məq­sə­di­lə üz tut­duq­la­rı Qa­ra­bu­laq in­di də qo­naq-qa­ra­lı olur. Dağ­­lar və dü­­zən­­lik­­lər di­­ya­­rı Qu­­sar­­da Qa­ra­bu­laq­la ya­na­şı, xey­li gö­­ zəl yer də var. Bir söz­lə, əra­zi­si­nin 20 fai­zi me­şə zo­la­ğı ilə ör­tü­lü olan ra­yo­nun bö­yük his­sə­si tu­rizm üçün çox əl­ ve­riş­li­dir. Be­­lə rə­va­yət edir­lər ki, qo­­şu­­nuy­­la bir­­lik­­də ha­­zır­­kı Qu­­ sar əra­­zi­­si­­nə hü­­cum edən İran hökm­­da­­rı Na­­dir şah (16881747) Şah­­da­­ğın ətə­­yin­­də məs­­kən sa­­lır. Bu­­ra­­la­­ra elə hey­­ ran olur ki, Qu­­sar ça­­yı­­nın baş­­lan­­ğıc his­­sə­­si­­nə öz ar­­va­­dı Şah­­na­­ba­­tın adı­­nı ve­­rir. Elə o vaxt­­dan bu ye­­ri be­­lə ça­­ğı­­rır­­ lar. “Şah­­na­­bat” yay­­la­­ğı bu gün Qu­­sar üz­­rə ger­­çək­­ləş­­di­­ri­­ lən da­­xi­­li tu­rist marş­­rut­­la­­rın­­dan bi­­ri­­ni təş­­kil edir. Şah­­dağ haq­­qın­­da baş­­qa bir rə­­va­­yət­­də isə de­­yi­­lir ki, bu­­ ra gə­­lən Şah Ab­­bas da­­ğın ətə­­yin­­də ça­­dır qur­­du­­ğu üçün,

Laza piri

12


Xə­rək çö­rə­yi

dağ onun şə­­rə­­fi­­nə Şah­­dağ ad­lan­dı­rı­lıb. Hökm­­da­­rın ça­­dı­­ rı­­nın qu­­rul­­du­­ğu düz əra­­zi isə in­­di­­yə­­dək Şah dü­­zü ad­­la­­ nır. Hə­­min rə­­va­­yə­­tə gö­­rə, mən­­bə­­yi­­ni Şah­­dağ­­dan gö­­tü­­rən Şah­na­bat ça­­yı isə gu­­ya Şah Ab­­ba­­sın ar­­va­­dı Şah­­na­­ba­­tın şə­­rə­­fi­­nə onun adı ilə ad­­lan­­dı­­rı­­lıb.

Ra­yo­nun tu­rizm im­kan­la­rı Ye­ri gəl­miş­kən, res­­pub­­li­­ka­­mız­da möv­cud olan 9 iq­­lim ti­­pi­­nin 4-nə bu ra­yon əra­­zi­­sin­­də rast gə­­li­­nir. Əl­­ve­­riş­­li iq­­lim şə­­ra­i­ti bu­­ra­­da ku­­rort­­lar, is­­ti­­ra­­hət zo­­na­­la­­rı və tu­­rist komp­­ leks­­lə­­ri­­nin təş­­ki­­li­­nə ge­­niş im­­kan­­lar ve­­rir. Zən­­gin flo­­ra və fa­u­na­­sı olan Qu­sar­­da eko­­tu­rizm üçün hər şə­­ra­­it var. Bu böl­gə­də eko­­lo­­ji marş­­rut­­la­­rı 3 is­­ti­­qa­­mət­­də böl­­mək olar: 1. Qu­­sar - Qa­­zan­­bu­­laq marş­­ru­­tu Bu is­­ti­­qa­­mət­­də sa­­hə­­si 7 km olan Əlis­­tan ba­­ba ad­lı fıs­­tıq me­­şə­­si var. Marş­­rut bo­­yun­­ca yer­­lə­­şən kənd­lər­­də qə­­dim əl sə­­nət­­lə­­rin­­dən par­­ça üzə­­rin­­də tik­­mə, ağac üzə­­rin­­də oy­­ma iş­­lə­­ri­­ni və məş­­hur “Su­­max” xal­­ça­­la­­rı­­nı əl­­də et­­mək olar. 2. Qu­­sar - Su­­dur marş­­ru­­tu (102 km) Sa­­mur ça­­yı bo­­yun­­ca uza­­nan bu kənd­­lər­­də xalq sə­­nə­­ti nü­­mu­­nə­­lə­­ri­­ni əl­­də et­­mək, yer­­li əha­­li­­nin mil­­li adət-ənə­­nə­­lə­­ ri­­ni, sim pəh­lə­van­­la­­rı­­nın çı­­xı­­şı­­nı iz­­lə­­mək, ləz­­gi mə­i­şə­­ti və folk­­lo­­ruy­­la ya­­xın­­dan ta­­nış ol­­maq müm­kün­dür. 3. Qu­­sar - La­­za - Su­­var marş­­ru­­tu (42 km) Bu marş­­rut üz­­rə hə­­rə­­kət edər­­kən ilk da­­ya­­na­­caq Əniğ kən­­di ola bi­­lər. Əniğ kən­­di ra­­yon mər­­kə­­zin­­dən 27 km cə­­nub- qərb­­

də, Qu­­sar - Zin­­dan­­mu­­ruq yo­­lu­­nun kə­­na­­rın­­da, Qu­­sar (Şah­­ na­­bat) ça­­yı­­nın sağ sa­­hi­­lin­­də­ yer­lə­şir. 9 kən­­di əha­­tə edən Qu­­sar­­çay va­­di­­si bu­­ra­­nın şə­­rə­­fi­­nə “Əniğ də­­rə­­si” ad­­la­­nır. Qu­­sar­­ça­­yın sağ sa­­hi­­lin­­də sa­­lın­­mış qə­­dim ya­­şa­­yış ye­­ri nə­­ həng, əl­­ve­­riş­­li tə­­bii ma­­ne­ə­lə­­rə ma­­lik, hün­­dür tə­­pə­­nin üzə­­ rin­­də yer­lə­şir. Gö­­zəl mən­­zə­­rə­­si var. Su­­dur kən­­di Qu­­sar - Su­­dur marş­­ru­­tu­nun son da­ya­­na­­ ca­­ğı, elə­­cə də Qu­­sa­­rın ən son kən­­di­­dir. Də­niz sə­­viy­­yə­­sin­­ dən 1 800 m hün­­dür­­lük­­də, Şah­da­­ğın ətə­­yin­­də yer­­lə­­şən Su­­dur fü­­sun­­kar tə­biə­tə sa­­hib­­dir. Dağ-tu­­rizm is­­ti­­ra­­hə­ti və sağ­lam­lıq zo­­na­­sı­­nın ya­­ra­­dıl­­ma­­sı üçün bu­ra­da yax­şı po­­ ten­­si­­al var. Hil kən­­di. Ra­­yon mər­­kə­­zin­­dən 17 km ara­­lı­­da yer­­lə­­şən Hil, 1960-cı il­­lə­­rə qə­­dər ra­­yon mər­­kə­­zi olub. Kən­­din XIX əsr­­dən qal­­ma məş­­hur məs­­ci­­di öl­­kə əhə­­miy­­yət­­li ta­­ri­­xi abi­­ də­­lər si­­ya­­hı­­sın­­da­­dır. To­­po­­nim “gil” kə­l­mə­­si ilə bağ­­lı­­dır. Bu­­ ra­­da tor­pa­ğın tər­­ki­­bin­­də bol miq­­dar­­da gil var. Həz­­rə kən­­di. Şah İs­ma­yıl Xə­tai­nin ba­ba­sı Şeyx Cü­ ney­din və mü­rid­lə­ri­nin qəb­ri yer­lə­şən, tu­rizm im­kan­la­rı bö­ yük olan Həz­rə kən­di isə mər­­kəz­­dən 53 km.-lik mə­­sa­­fə­­də­­ dir. Adı­­nın mə­­na­­sı müx­­tə­­lif cür izah edi­­lir. Yu­­xa­­rı Ta­­hir­­cal - mü­­kəm­­məl tə­­bi­ə­ti, çə­­tin yol­­la­­rı olan dağ kən­­di­­dir. Əha­­li­­si arı­­çı­­lıq­­la məş­­ğul olur. Kən­­din emb­­le­­ mi arı pə­­tə­­yi­­dir. Kən­­di əha­­tə edən me­­şə­­lər mey­­və ağac­­ la­­rı, xü­­su­­si­­lə də cır al­­ma ağac­­la­­rı ilə məş­­hur­­dur. Ta­­hir­­cal ça­­yı­­nın üst, yu­xa­rı dağ­­lıq his­­sə­­si qə­­dim kənd əra­­zi­­si­­dir. 1964-cü il­­də bur­­da­­kı zəl­­zə­­lə­­dən son­­ra gö­­zü qor­­xan kənd

13


VƏTƏNİMİN SEYRİNƏ... yer­­lə­­şir. Yer­li­lər 1 800 metr yük­­sək­­ lik­­də­­ki bu ye­­rə “Kur­­ve pe­­re­­val” de­­yir­ lər. La­­za­­nın ən məş­­hur və tək ta­­ri­­xi abi­­də­­si mər­­kəz­­də­­ki 300 il­­ yaşı olan məs­­cid­­dir. Kənd əha­­li­­si ləz­­gi­­lər­­dir. La­­za Azər­­bay­­ca­­nın ən po­­pul­­yar tu­ ris­tik mə­­kan­­la­­rı­­nın ba­­şın­­da du­rur. Yay-qış, kənd qo­­naq­­lar­­la do­­lu olur. Ən çox da xa­­ri­­ci­­lə­­rin rəğ­­bət et­­di­­yi yer­­dir. Kənd­­li­­lər tu­­rist­­lə­­ri ev­­lə­­rin­­də sax­­la­­yır­­lar. Hə­­yət­­lər­­də ti­­kil­­miş xü­­su­­ si otaq­­lar­­da on­­la­­rın ya­­şa­­ma­­sı üçün şə­­ra­­it ya­­ra­­dı­­lıb. Xid­­mət­­lə­­rə ev xa­­ nım­­la­­rı­­nın ev­­də ha­­zır­­la­­yıb təq­­dim et­­ di­­yi qa­zan ye­­mək­­lə­­ri də da­­xil­­dir. Su­­var. La­­za­­dan 2 km ara­­lı­­da, yük­­sək dağ­­lıq əra­zi­­də­­ki mə­­ka­­nın adı­­dır. Azər­­bay­­ca­­nın ən yük­sək­­də yer­­lə­­şən is­­ti­­ra­­hət mər­­kə­­zi, ey­­ni za­ ca­­ma­a­tı nis­­bə­­tən aşa­­ğı his­­sə­­də yer­­lə­­şən ça­ yın sol sa­­hi­­li­­nə tə­­rəf köç­­mə­­yə baş­­la­­yıb. Vax­­ti­­lə kənd­­də 3 məs­­cid və bir ne­­çə pir olub. Ate­­istkom­mu­­nist re­­ji­­mi il­­lə­­rin­­də bun­­lar ba­­xım­­sız­­lıq­­ dan sö­­kü­­lüb. Kən­­din için­­də ad­­dım­­ba­­şı hər yer­­ də qə­bir­­lər gör­mək müm­kün­dür. Çox bö­­yük öl­­ çü­­lə­­ri və for­­ma­­la­­rı ilə se­­çi­­lən qə­bir­­lə­­rin için­­dən kənd sa­­kin­­lə­­ri qiy­­mət­­li me­­tal əş­­ya­­lar çıx­­dı­­ğı­­nı de­­yir­­lər. Kənd­­də­­ki ən qiy­­mət­­li ta­­ri­­xi abi­­də üç­ya­­rus­­lu nə­həng qə­bi­ris­­tan­­lıq­­dır. Əra­­zi­­si in­sa­nı hey­rət­ lən­di­rir. San­­ki nə vaxt­­sa bu­­ra­­da bö­­yük dö­yüş­­ lər baş tu­­tub və min­­lər­­lə in­­san hə­­lak olub. Qə­­ ri­­bə­­dir ki, ha­­mı­­sı­­na baş­­da­­şı qo­­yu­­lub. Bu­­ra­­da­­kı baş­daş­­la­­rı da qə­­ri­­bə for­­ma­­la­­rı ilə diq­­qət çə­­kir. Qə­bir­­lər­­dən çı­­xan bə­­zi əş­­ya­­la­­rın Tunc döv­­rü­­nə aid ol­­du­­ğu­­nu id­­dia et­­sə­­lər də, əra­­zi­­də in­­di­­yə­­dək el­­mi araş­­dır­­ma apa­­rıl­­ma­­yıb. La­­za kən­­di. Ləz­­gi­­cə Lat­­sar ad­la­nan bu kənd dağ­la­­ rın ara­­sın­­da yer­lə­şir və 2 his­­sə­­dən iba­­rət­­dir. İkin­­ci his­­sə­­ si Qə­­bə­­lə ra­­yo­­nu əra­­zi­­sin­­də, Də­mi­ra­pa­­ran ça­­yı üzə­­rin­­də yer­­lə­­şir. De­­yir­­lər ki, məhz bu kən­­din sa­­kin­­lə­­ri ora­­ya köç edə­­rək ye­­ni məs­­kən sa­­lıb və ye­­ni yer­­lə­­ri­­ni də La­­za ad­lan­ dı­rıb­lar. Bö­­yük Qaf­­qaz sı­­ra dağ­­la­­rı­­nın, Şah­dağ yük­­sək­­li­­yi­­ nin (4 242 metr), Şah­yay­­laq da­ğı­­nın ətək­­lə­­rin­­də yer­­lə­­şir. Kənd Baş Qaf­­qaz­­dan ke­­çən kar­­van yol­­la­­rı­­nın üzə­­rin­­də

14

man­da tu­­rist ba­­za­sı­dır. Yük­­ sək­­lik­­də­­ki sü­­ni göl­lər əra­­zi­­yə ta­­mam baş­­qa ya­­ra­­şıq ve­­rir. Dağ yü­­rüş­lə­ri­­nə çıx­­maq, yük­­sək­­li­­yi 4 000 min­­dən ar­­tıq olan zir­­və­­lə­­ri fəth et­­mək is­­tə­­ yən­­lər Su­­var is­ti­­ra­­hət komp­­ lek­­sin­­də ça­­lı­­şan­­lar­­dan yar­­dım ala bi­­lər­­lər. Ya­­xud dağ­­la­­rın ən


yax­­şı bə­­ləd­­çi­­lə­­ri sa­yı­lan və bu­­ra­­lar­­ da­­kı hər qa­­rı­­şa bə­­ləd olan yer­­li kənd sa­­kin­­lə­­ri­­nə də mü­­ra­­ci­­ət et­­mək olar. On­­lar si­zi 3 000 metr yük­­sək­­lik­­də­­ki Şah­yay­­la­­ğa, Şah­na­bat yay­­la­­ğı­­na və ya 4 243 metr­­lik Şah­­dağ zir­­və­­si­­nə, elə­­cə də Qı­­zıl­qa­­ya mas­­si­­vin­­də­­ki 3 751 metr yük­­sək­­lik­­də­­ki Hey­­dər Əli­­ yev zir­­və­­si­­nə çı­­xa­­ra bi­­lər­­lər. Şah­­dağ (4 243 metr) - uc­­qar və əl­­çat­­maz ki­­mi gö­­rü­­nən möh­­tə­­şəm dağ­­dır. Onu fəth et­­mək müm­kün­­dür. Bu­­nun üçün Su­­va­­ra qə­­dər av­to­mo­ bil­­lə gəl­­mək olar. Yo­­lun qa­­lan his­­sə­­si isə pi­­ya­­da ge­­dil­­mə­­li­­dir. Şah­­da­­ğı fəth et­­mək 3 gün vaxt apa­­rır. Şah­­da­­ğın zir­­və­­zi­­nə iki marş­­rut­­la qalx­maq olar. Bu, yer­­li dağ­­çı­­la­­rın iş­­lə­­yib-ha­­zır­­la­­dı­­ğı şi­­mal və cə­­nub marş­­rut­­la­­rı­­dır. Yük­­

sə­­yə çıx­maq təh­­lü­­kə­­li və çə­­tin ol­­sa da, Şah­­da­­ğın möh­tə­­şəm mən­­zə­­rə­­si, mü­­kəm­­məl ha­­va­­sı, yol­bo­yu qar­­şı­­nı­­za çı­­xan Qa­­ra­ bu­­laq, yük­­sək dağ göl­­lə­­ri, kan­­ yon­­lar və di­­gər mö­­cü­­zə­­lər in­ sa­nı hey­ran edir. Əra­­zi­­də pir­­lər, qə­­dim kar­­van yo­­lu­­nun keç­­di­­yi cı­ğır­­lar, an­­tik kör­­pü qa­­lıq­­la­­rı və

ta­­ri­­xin baş­­qa iz­lə­ri qal­­maq­­da­­dır. Azər­­bay­­ca­­nın bu ən əzə­­mət­­li zir­­və­­si­­nə apa­­ran ən asan yol cə­­nub­­dan ke­­çir. Təh­lü­­kə­­dən uzaq, hər han­­sı xü­­su­­si al­­pi­­nist ava­dan­­lı­­ğı tə­­ləb et­­mə­­yən yol­­ dur. Bu, 1892-ci il­­də dağ sil­­si­­lə­­si­­nin xə­­ri­­tə­­si­­ni ilk də­­fə tər­­tib edən to­poq­­raf Anf­­rey Pas­­tu­­xo­­vun qət et­­di­­yi yol­­dur. Qo­­şa şə­­la­­lə. Təx­­mi­­nən, 2 000 metr yük­­ sək­­lik­­də yer­­lə­­şən Qo­­şa şə­­la­­lə əra­­zi­­yə xü­­su­­si gö­­zəl­­lik ve­­rir. Bu tə­­rəf­­lər­­də­­ki şə­­la­­lə­lə­­rin spe­­ si­­fik xü­­su­­siy­­yə­­ti var. On­­lar qış­­da do­­nur. Şə­­ la­­lə­­nin al­­tın­­da diq­­qə­­ti çə­­kən qa­­ra tax­­ta ev­­lə bağ­­lı ma­­raq­­lı bir əh­­va­­lat var. Evi bu­­ra­­ya vax­­ ti­­lə Azər­bay­can Kom­mu­nist Par­ti­ya­sı Mər­kə­zi Ko­mi­tə­si­nin ikin­­ci ka­­ti­­bi ol­­muş Vik­­tor Pol­­ya­­niç­­ ko gə­­tir­­dib. Bir vaxt gəz­­mə­­yə gə­lən ikin­­ci ka­­tib bu­­ra­­lar­­dan elə xoş­­la­­nıb ki, özü­nə yay is­­ti­­ra­­hət gu­­şə­­si ha­­zır­­la­­maq qə­­ra­­rı­­na gə­lib. Kənd­­li­­lər, ke­­çən əs­­rin 80-ci il­­lə­­rin­­də hər­­bi tex­­ni­­ka ilə bu evin bu­­ra­­ya ne­­cə gə­­ti­­ri­l­ di­­yi­­ni in­di­yə­­dək xa­­tır­­la­­yır­­lar. İn­­di hə­­min yer yay­­da is­­ti­­ra­­hə­­ tə gə­­lən­­lə­­rin vaz­­ke­­çil­­məz pik­­nik məs­­kə­­ni­­dir. Əniğ qa­­la­­sı (IX əsr). Şah­­da­­ğın ətə­­yin­­də yer­­lə­­şən stra­­ te­­ji əhə­­miy­­yət­­li Əniğ kən­din­də ərəb yü­rüş­lə­rin­­dən qo­­run­­ maq üçün or­­ta əsr­­lər­­də bir qa­la ti­­ki­­lib. Qa­­la di­­var­­la­­rı kən­­ din için­­də bu gü­­nə qə­­dər qa­­lıb. IX əsr­­dən möv­­cud olan Əniğ qa­la­sı­nın di­­var­­la­­rı­­nı­n hün­­dür­­lü­­yü 9,3, eni 2 metr­dir.

15


VƏTƏNİMİN SEYRİNƏ... Bu qa­­la­­nın xris­­ti­­an-mü­­səl­­man mü­ha­ri­bə­sin­­də da­­ğı­­dıl­­ma­­sı haq­­qın­­da rə­­va­­yət kənd sa­­kin­­lə­­ri ara­­sın­­da bu gü­­nə qə­­dər do­­la­­şır. 1288-ci il­­də Hü­­la­­ki­­lər döv­­lə­­ti­­nin hökm­­da­­rı Ar­­qun xa­­nın qo­­şun­­la­­rın­­da­­kı xris­­ti­­an-gür­­cü dəs­­tə­­lə­­ri Qı­­zıl Or­­da qo­­şun­­la­­rı­­nı dəf edər­­kən, Əniğ­­də­­ki dö­­yüş­­lər­­də xü­su­­si fə­­al­­ lıq­­la iş­­ti­­rak edib­­lər. Ərəb di­­lin­­də ya­­zıl­­mış “Əbu­­müs­­lü­­mün ta­­ri­­xi” xro­­ni­­ka­­sın­­da X əsr Azər­­bay­­can kənd­­lə­­ri­­nin bir ne­­ çə­­si­­nin, o cüm­lə­dən, Əniğ kən­­di­­nin adı çə­­ki­­lir. Yer­­li­­lə­­rin rə­va­­yə­­ti­­nə gö­­rə, kənd adı­­nı vax­­ti­­lə bu­­ra­­da ya­şa­mış Anığ ağa­­nın adın­­dan alıb. Di­­gər fə­r­ziy­­yə­­yə gö­­rə isə, Əniğ hun tay­­fa­­la­­rı­­nın adı ilə bağ­­lı to­­po­­nim­­dir. Əv­­vəl­­lər ünüğ olub, son­ra də­­yi­­şə­­rək Əniğ for­­ma­­sı­­nı alıb. Ma­­ha­­lın Ta­­cı (XIX əsr) - kən­­din mər­­kə­­zin­­də yer­­lə­­şən məs­­cid­­dir. Hin­­dis­­tan­­da­­kı Tac-Ma­­ha­­la bən­­zə­­di­­yi­­nə gö­­rə be­­lə ad­­la­­nır. Əniğ­­də gös­­tə­­riş­­li, dəb­­də­­bə­­li ev­­lər tik­­mək adə­­ti çox­­dan var. De­yi­lən­lə­­rə gö­­rə, bu məs­­ci­­di tik­­di­­rən adam Hin­dis­­ta­­na sə­­ya­­hə­ti za­­ma­­nı Tac-Ma­­ha­­lı gö­­rüb və elə bə­­yə­­nib ki, öz kən­­din­­də bu­­na bən­­zər məs­­cid tik­­dir­­ mə­­yə qə­­rar ve­­rib. Çiy kər­­pic­­dən ti­­ki­­lən məs­ci­­din, əs­­lin­­də, 300-ə ya­­xın ya­­şı ol­­du­­ğu­­nu söy­lə­­yir­­lər. Məs­­ci­­din di­­var­­la­­ rın­­da­­kı rəsm­­lər diq­qə­­ti çə­­kir. Bu rəsm­­lər ye­­ni­­lən­­mə­­sə də, rəng­­lər par­­laq­­lı­­ğı­­nı itir­­mə­­yib. Tə­­bii bit­­ki kök­­lə­­rin­­dən əl­­də edil­­miş bo­­ya­­lar­­la çə­­ki­­lib. Dər­­viş Ba­­ba pi­­ri. Əniğ kən­­din­­də, həm­çi­nin, bi­zim era­­nın I mi­­nil­­li­­yi­­nə aid qə­bi­ris­­tan­­lıq var. Qə­bi­ris­­tan­­lıq­­da Dər­­viş Ba­­ba pi­­ri yer­­lə­­şir. Dər­­viş Ba­­ba din­­dar və xey­­riy­­yə­­ çi bir şəxs ol­­du­­ğu üçün xa­­ti­­rə­­si­­ni in­­di­­yə­­dək əziz tu­­tur­lar, qəb­­ri­­ni zi­­ya­­rət edir­­lər. Ha­­cı Se­­yid Ba­­ba pi­­ri kən­­din ən diq­­qət­çə­­kən ye­­ri­­dir. Bu­­ra­­da ma­­ke­­tə bən­­zə­­yən ucu­şiş bir qa­­ya var. Ət­­ra­­fı xır­­da ağ daş, çın­­qıl­­lar­­la do­­lu­­dur. Pi­­rə gə­­lən­­lər əv­­vəl­­cə ürə­­yin­­də niy­­yət tu­­tub, ayaq­qa­bı­la­­rı­­nı çı­­xa­­rıb bu daş­­la­­rın üs­­tü ilə 3 də­­fə döv­­rə vur­­ma­­lı və bu za­­man yal­­nız ar­­zu­­su haq­qın­da dü­­şün­­mə­­li, heç nə da­­nış­­ma­­ma­­lı­­dır. Da­ha son­­ra bu niy­­yə­­ti tək­­rar edə­­rək, əra­­zi­­dən çı­xan bu­­la­­ğın su­­yun­­dan iç­­mə­­li­­dir. Ri­­tu­­al­­dan son­­ra pir üçün bir miq­­dar pul qo­yul­ma­lı­dır. Yer­­ li əha­­li qa­­ya­­nın için­­də­ki mə­­za­­rı bu­gü­­nə­­dək zi­­ya­­rət edir. Adə­­tən, zi­­ya­­rət­­dan son­­ra ar­­zu­­la­­rı baş tu­­tan­­lar bu­ra­­ya ye­­ ni­­dən gə­­lə­­rək qur­­ban kə­­sir­­lər. Şeyx Cü­­neyd tür­­bə­­si. Şah İs­­ma­­yıl Xə­­ta­i­nin ba­­ba­­sı Şeyx Cü­­ney­­din şə­­rə­­fi­­nə ucal­­dıl­­mış tür­­bə Qu­sa­­rın ən mü­­ him ta­­ri­­xi-me­­mar­­lıq abi­­də­­lə­­rin­­dən sa­­yı­­lır. Bu­­na Şıx­­cən­­nət məs­­ci­­di də de­­yir­­lər. 1460-cı il­­də Şir­­van­­şah I Xə­­li­­lul­­la­­hın qo­­şun­­la­­rı ilə vu­ruş­­ma­­da hə­­lak ol­­muş və bu­­ra­­da dəfn edil­­ miş Ər­­də­­bil şey­­xi Cü­­ney­­din qəb­­ri üzə­­rin­­də­­dir. Şeyx Cü­­

16


ney­­din cə­­na­­zə­­si­­nin qa­­lıq­­la­­rı nə­­və­­si - Sə­­fə­­vi hökm­­da­­rı Şah İs­­ma­­yıl tə­­rə­­fin­­dən Ər­­də­­bi­­lə kö­çü­rül­­dük­­dən son­­ra, I Təh­­ma­­si­­bin gös­­tə­­ri­­şi ilə tik­­di­­ri­­lib. Abi­­də­­nin fa­­sa­­dın­­da­­kı ki­­ ta­­bə­­də 1544-cü il­­də in­­şa edil­­di­­yi gös­­tə­­ri­­lir. Həz­­rə kən­­di pəh­­lə­­van­­la­­rıy­­la məş­­hur­­dur. Bu­­ra­­da Azər­­ bay­­can folk­­lo­­ru­­nun ən po­­pul­­yar nü­mu­nə­lə­rin­­dən olan “Sim pəh­­lə­­va­­nı” ta­­ma­­şa­­la­­rı­­nı ya­­şa­­dır­­lar. Bu, mil­­li bay­­ram­­ la­­rın vaz­­ke­­çil­­məz oyu­­nu­­dur.

“Ləz­gin­ka“ və mət­bəx Qu­sar­dan söz açar­kən “Ləz­­gin­­ka“ rəq­­si və bu ra­yo­ nun mət­bə­xi ba­rə­də da­nış­ma­maq düz­gün ol­maz­dı. Qeyd edək ki, Qu­­sar­­da “Ləz­­gin­­ka” rəqs folk­­lor an­­samb­­lı fə­a­liy­­ yət gös­­tə­­rir. Rəq­sin bir ləz­­gi qı­­zı­­nın şə­­rə­­fi­­nə qo­­şul­­ma­sı de­yil­­sə də, ək­­sə­­riy­­yət bu fik­­ri qə­­bul et­­mir. “Ləz­­gin­­ka”­ya ləz­­gi­­lər “ləz­­ gi hən­­gi” də de­­yir­­lər. Folk­­lor­­şü­­nas­­lar bu­­nun hə­­zin dü­­şün­­ dü­­rü­­cü rəqs ol­­du­­ğu­­nu, səh­­nə­­də rəq­­qas­­la­­rın hə­­rə­­kət və mi­­mi­­ka­­la­­rıy­­la ta­­rix da­­nış­­dı­­ğı­­nı və hər rəq­­sin öz he­­ka­­yə­­ti ol­­du­­ğu­­nu de­­yir­­lər. Xə­­rək çö­­rə­­yi. Qu­­sar çö­­rə­­yi­­nə be­­lə de­­yir­­lər. Çö­rə­yi şi­­ mal zo­­na­­sı­­na xas olan və xə­rək ad­lan­dı­rı­lan tən­­dir­­də bi­­ şi­­rir­­lər. Bu tən­dir­lər di­­gər böl­­gə­­lər­­də­­ki tən­­dir­­lər­­dən fərq­­ lə­­nir. Tor­­paq­­dan ha­zır­­la­­nan xə­­rə­­yin qu­­ru­­lu­­şu dörd­­bu­­caq for­ma­da­dır, so­­ba­­ya bə­n­zə­­yir. İçin­­də çö­­rək­­dən baş­­qa, ləz­­ gi mət­­bə­­xi­­nin baş­­qa xə­­mir ye­­mək­­lə­­ri də bi­­şi­­ri­­lir. Xə­rək çö­rə­yi­ni uzun müd­dət sax­­la­­maq müm­kün­dür. Nor­­mal otaq şə­­ra­i­tin­­də 7 gün, so­yu­du­­cu­­da isə 10-12 gün qal­­sa xa­­rab ol­­mur. Bi­şi­ril­mə qay­da­sı be­lə­dir: ha­­zır xə­­mir kün­­də­­lə­­rə bö­­lü­­nür. Son­­ra ya­­yı­­lır. Ləz­­gi çö­­rə­­yi­­nin üs­­tü­n­də xə­­rə­­yə sal­­ maz­­dan əv­­vəl hin­­duş­­ka, ya da xo­­ruz lə­lək­­lə­­ri ilə de­şik­lər açı­lır. Bu, xə­­mi­­rin içi­­nə ha­­va gi­­rə­­rək tez biş­­mə­­si­­nə kö­­mək edir. Çö­­rək 5 də­­qi­­qə müd­də­tin­də ha­­zır olur. Bə­­zən xə­­rə­­yə sa­lın­mış çö­rək tam biş­­mə­­miş onu çı­­xa­­rır, üs­­tü­­nə pen­­dir və yu­­mur­­ta sür­­tür, ye­­ni­­dən xə­­rə­­yə sa­­lıb bir ne­­çə də­qi­­qə bi­­şi­­rir­­lər. Bu­­na “ləz­­gi pit­­sa­­sı” da de­­yir­­lər. Qu­sa­rın “afar”ı, yə­­ni ləz­­gi qu­­ta­­bı da məş­hur­dur. Çö­­rək xə­­mi­­rin­­dən na­­zik yu­­xa ya­­yır, dağ­­dan və ya hə­­yət­­dən top­­lan­­mış müx­­tə­­lif gö­­ yər­­ti­­ni xır­­da-xır­da doğ­­ra­­yır, qu­­ru şor, ya da pen­­dir­­lə qa­­rış­­ dı­­rı­­la­­raq yu­­xa­­nın üs­­tü­­nə dü­­zür­­lər. Son­­ra üzə­­ri­­nə ikin­­ci qat yu­­xa­­nı da ya­­yır və xə­­rək­­də bi­­şi­­rir­­lər. Tsı­­kan - ləz­­gi mət­­bə­­xi­­nin ən məş­­hur ye­­mə­­yi­­dir. O da xə­­rək­­də bi­­şir. Çö­­rək xə­­mi­­rin­­dən ha­­zır­­la­­nan kün­­də­­lər yağ­­ la yoğ­­ru­­lur. Da­­ha son­­ra kün­­də ya­yı­lır və də­­rin ta­­va­­nın içi­­ nə dö­­şə­­nir. Əv­­vəl­­cə­­dən yağ­­da qov­­rul­­muş qi­y­mə və xır­­da kar­­tof par­­ça­­la­­rı qa­­bın içi­­nə tö­­kü­­lür. Onun üs­­tü­­nü də yu­­

17


VƏTƏNİMİN SEYRİNƏ...

Laza dağları xay­­la ör­­tür və xə­­rə­­yin için­­də, təx­­mi­­nən, 1 sa­­at bi­­şi­­rir­­lər. Tsı­­ka­­nın inq­­ri­­di­­ent­­lə­­ri is­­tə­­yə gö­­rə də­­yi­­şə bi­­lər. Be­lə ki, tə­­ rə­­vəz­­dən, pen­­dir­­dən, to­­yuq ətin­­dən də ha­zır­la­­nan tsı­­ka­n ha­zır­la­maq müm­kün­dür.

«Can...» Bu ifa­də Qu­sar­da ən po­­pul­­yar mü­­ra­­ci­­ət for­ma­sı­dır. Qu­­sar­­da hər cüm­­lə bu söz­­lə baş­­la­­yır və bi­­tir. Xü­­su­­si­­lə də ləz­­gi xa­­nım­­la­­rın di­­lin­­dən düş­­mə­­yən bu kə­l­mə on­­la­­rın da­­ nı­­şı­­ğı­­na baş­­qa bir sə­­mi­­miy­­yət və şi­­rin­­lik ve­­rir: “Can, xoş gəl­­mi­­sən, can”, “Can, nə is­­tə­­yir­­sən, can”, “Can, ha­­ra ge­­ dir­­sən, can?”, “Can, gə­­lin qo­­na­­ğı­­mız olun, can”… Aynur TALIBOVA Üçyaruslu qəbiristanlıq - başdaşı

18


19

reklam


VƏTƏNİMİN SEYRİNƏ...

Gah

ATЯШ,GAH da...

od

20


Ö

l­kə­mi­zin müx­tə­lif böl­gə­lə­rin­də is­ti­fa­ də olu­nan «Od haq­qı», «Ocaq haq­qı», «Oca­ğın sön­mə­sin» ki­mi de­yim­lə­rin əsa­sı bi­zim era­dan əv­vəl VII əs­rə ge­ dib-çı­xır. Hə­min dövr­də in­di­ki Azər­bay­can əra­zi­sin­ də ya­şa­yan in­san­lar oda si­ta­yiş edir­di­lər. Zər­düşt Pey­ğəm­bər tə­rə­fin­dən əsa­sı qo­yu­lan bu inanc atəş­ pə­rəst­lik ad­la­nır. Atəş­pə­rəst­lə­rin “Aves­ta” ad­lı di­ni ki­ta­bı, ta­ri­xi mən­bə­lə­rə gö­rə, 12 min öküz də­ri­si üzə­ ri­nə ya­zı­lıb. Zər­düşt Pey­ğəm­bə­rə gö­rə, hə­ya­tın əsa­sı 4 ün­sür­lə bağ­lı­dır: Od, Su, Tor­paq, Ha­va. Qeyd edək ki, şi­fa­hi xalq ədə­biy­ya­tı­mız­da bu inanc­la bağ­lı xey­li əf­sa­nə və rə­va­yət var. Atəş­pə­rəst­lik­dən bi­zə ya­di­gar qa­lan od­la bağ­lı adət-ənə­nə­lər və inanc­lar­dır. Alov­lu qı­zın əf­sa­nə­si Folk­lo­rumuz­da möv­cud əf­sa­nə­lər­dən bi­ri Qız Qa­la­sı ilə bağ­lı­dır. Hə­min əf­sa­nə­də de­yi­lir ki, Xə­zər sa­hi­lin­də­ki atəş­pə­rəst mə­bə­di (Qız qa­la­sı) 90 gün-90 ge­cə düş­mən mü­ha­si­rə­sin­də qa­lır. Qa­la­nı mü­ha­si­rə­də sax­la­yan Nu­ rəd­din şah gu­ya ba­ba­sın­dan alın­mış mü­qəd­dəs də­niz qa­la­sı­nı nə­yin ba­ha­sı­na olur-ol­sun, ge­ri - atəş­pə­rəst­li­yi döv­lət di­ni elan et­miş qüd­rət­li İra­na qay­tar­ma­lı­dır. Qa­la sa­kin­lə­ri təs­lim ol­ma­ğa ha­zır idi­lər. La­kin baş ka­hin ina­dın­dan əl çək­mir; de­yir ki, mü­qəd­dəs mə­bə­din odu-alo­vu bi­zi müt­ləq xi­las edə­cək. Qəf­lə­tən mə­bə­din qa­pı­la­rı açı­lır və əlin­də od­dan qı­lınc tu­tan alov­lu qız pey­ da olur. Ka­hin on­dan kö­mək is­tə­yir. Ka­hi­ni din­lə­yən alov­ lu qız Nu­rəd­din şa­hın ya­nı­na ge­dir və gənc hökm­dar­dan xoş­la­nır. Şah da onu bə­yə­nir və əlin­də­ki qı­lın­cı bu­ra­xa­ ca­ğı təq­dir­də, ona eşq elan edə­cə­yi­ni bil­di­rir. Tək­li­fi qə­ bul et­mə­yən alov­lu qız bü­tün ge­cə­ni tə­rəd­düd içə­ri­sin­də ke­çi­rər­kən, Nu­rəd­din şah eyş-iş­rət məc­li­sin­dən son­ra də­rin yu­xu­ya ge­dir. Nə­ha­yət, sə­hə­rə ya­xın atəş­pə­rəst­lə­ri iba­də­tə ça­ğı­ran tü­tək sə­si­ni eşit­dik­dən son­ra, od­lu qı­lın­cı ilə hökm­da­rı öl­dü­rür və ge­ri qa­yı­dır. Ka­hi­nə və­zi­fə­si­ni ye­ ri­nə ye­tir­di­yi­ni bil­dir­dik­dən son­ra, ey­ni qı­lınc­la özü­nü də öl­dü­rür. Bun­dan son­ra qi­ya­mət qo­pur. 7 gün-7 ge­cə da­ vam edən tu­fan bü­tün alov­la­rı sön­dü­rür. Hər kəs tə­la­şa dü­şür. Bu za­man baş ka­hin uzaq­da­kı alo­vu gös­tə­rib hər kə­si sa­kit­ləş­di­rir. Doğ­ru­dan da Qız qa­la­sın­dan xey­li ara­ lı­da 7 baş­lı, 7 rəng­li alov ye­ni­dən pa­rıl­da­yır­dı. O vaxt­dan hə­min yer­də mə­bəd tik­di­lər.

21


VƏTƏNİMİN SEYRİNƏ...

Yanardağ

Su­ra­xa­nı atəş­ga­hı Qeyd et­di­yi­miz ki­mi, Atəş­gah Zər­düş­tün tə­rəf­ dar­la­rı­nın, atəş­pə­rəst­lə­rin iba­dət­xa­na­sı­na, ocaq və mə­ bəd­lə­ri­nə ve­ri­lən ümu­mi ad­dır. Şi­ma­li Azər­bay­can­da atəş­pə­rəst mə­bəd­lə­ri ge­niş əra­zi­yə ya­yı­lıb. Be­lə mə­bəd­lər­dən bi­ri də Ba­kı­dan 21 km şərq­də - in­di­ki Su­ra­xa­nı ra­yo­nu əra­zi­sin­də­dir. Ta­ri­xi mən­bə­lə­rə gö­rə, XVI­II əsr­də Hin­dis­tan­dan gə­lən ta­cir­lər tə­rə­fin­dən ti­ki­lib. Bu­ra­da öz­ba­şı­na ya­nan qa­zın ol­du­ğu­nu öy­rə­nən hind­li­lər Qan­qa və İn­qa sa­hil­lə­rin­dən axın edə­rək iba­də­tə gə­lir­di­lər. Hind­li ta­cir­lər gör­dük­lə­ri mə­kan­la bağ­lı get­dik­lə­ri di­gər öl­kə­lər­də də mə­lu­mat ve­ rir­di­lər. Bu sə­bəb­dən, Su­ra­xa­nı atəş­ga­hı­na iba­də­tə gə­ lən­lə­rin sa­yı sü­rət­lə ar­tır­dı. Ta­rix­çi Sa­ra Aşur­bəy­li­nin fik­rin­cə, Su­ra­xa­nı atəş­ga­hı qə­dim atəş­pə­rəst mə­bə­di­nin üs­tün­də qu­ru­lub. Atəş­gah ki­çik qa­la­nı xa­tır­la­dır. Daş ha­sar­la əha­tə­lən­miş hə­yə­tin içə­ri­sin­də hüc­rə­lər var. Mə­bəd isə düz, hə­yə­tin mər­kə­zin­ də­dir. Atəş­ga­hın künc­lə­rin­də­ki bo­ru­lar­dan fa­si­lə­siz alov püs­kü­rür. Su­ra­xa­nı atəş­ga­hı möv­cud ol­du­ğu ta­rix­dən bu gü­nə qə­dər Ba­kı­ya gə­lən bü­tün səy­yah və ya­zı­çı­la­rın diq­qə­ti­ni cəlb edib. Ən tə­fər­rü­at­lı ma­te­ria­lı Alek­sandr Dü­ ma 1858-ci il­də yaz­dı­ğı “Qaf­qaz sə­fə­ri” ki­ta­bın­da ve­rib.

22

Qeyd edək ki, in­di də Ba­kı­ ya gə­lən tu­rist­lər Su­ra­xa­nı atəş­ga­hı­na baş çək­mə­miş get­mir­lər. Xı­na­lıq atəş­ga­hı Xı­na­lıq­dan 5 km mə­sa­fə­də, 2600 metr yük­sək­lik­də yer­lə­şən Atəş­gah, əs­lin­də, ya­nar dağ­dır. Bu dağ­lıq əra­zi tə­bii qaz eh­ti­yat­la­rı ilə zən­gin­dir. Yer­li­lə­rin de­di­yi­nə gö­rə, ət­raf­da bu­nun ki­mi ya­nan da­ha bir ne­çə dağ var. Ya­nan alo­vun üs­tü­nə yı­ğıl­mış ha­mar qa­ya par­ça­la­rı və çın­qıl­ lar bu­ra uç­muş qa­la gö­rün­tü­sü ve­rir. Xı­na­lıq kən­din­dən atəş­ga­ha at­la ya­rım saa­ta, pi­ya­da 2-3 saa­ta çat­maq müm­kün­dür. Xı­na­lıq atəş­ga­hı ilə bağ­lı əf­sa­nə­lər də möv­cud­dur. De­ yi­lən­lə­rə gö­rə, so­yuq gün­lə­rin bi­rin­də sü­rü­sü­nü ota­ra­raq bu­ra­la­ra gə­lən ço­ban qı­zış­maq üçün ocaq qa­la­maq niy­ yə­ti­nə dü­şür. Əli­nə ke­çən odun par­ça­la­rı­nı yı­ğıb, yan­dır­ maq is­tə­yən­də ət­ra­fı alov bü­rü­yür. Ço­ban qor­xu­sun­dan di­z ­üs­tə çö­kə­rək, Al­la­ha dua et­mə­yə baş­la­yır. Rə­va­yə­tə gö­rə, Xı­na­lıq­da­kı atəş­gah o vaxt­dan bə­ri sön­mə­yib. Ya­nar­dağ Od­lar Yur­du Azər­bay­ca­nın məş­hur mə­kan­la­rın­dan bi­ri də Ab­şe­ro­nun Mə­həm­mə­di kən­di əra­zi­sin­də­ki Ya­


Quba, Xınalıq atəşgahı

Ağstafa, Poylu kəndi, ya­nar bu­laq­

nar­dağ­dır. Kən­də ge­dən boz tə­pə­lə­rin ara­sın­da­kı mə­kan mi­nil­lər­dir od içə­ri­sin­də­dir. Yaş­lı­la­rın de­di­yi­nə gö­rə, əv­ vəl­lər bü­töv dağ ya­nır­mış. İn­di alov di­lim­lə­ri aza­lıb. Am­ ma tə­pə­lər­dən bi­ri­nin ya­ma­cı ge­cə-gün­düz sön­mə­dən alov­la­nır. Son il­lər döv­lət sə­viy­yə­sin­də qeyd olu­nan Nov­ ruz Bay­ra­mı ərə­fə­sin­də Ya­nar­dağ ət­ra­fın­da da şən­lik­lər təş­kil olu­nur. Ya­nar bu­laq­lar Ya­nar bu­laq As­ta­ra­nın Ər­çi­van kən­di­nin ən məş­hur və

po­pul­yar tu­rizm ob­yek­ti­dir. Bu bu­laq­dan iç­mə­li - kü­kürd­ lü su çı­xır. Gü­nün bü­tün sa­at­la­rın­da bu­la­ğın qar­şı­sın­da növ­bə­yə dur­muş in­san­lar bu­ra­dan su alıb yol­la­rı­na da­ vam edir­lər. Adın­dan da mə­lum ol­du­ğu ki­mi, ya­nar bu­la­ ğın su­yu ya­nır. Bu­nun üçün kib­ri­ti gö­tü­rüb su­yun üs­tün­də yan­dır­ma­ğı­nız ki­fa­yət­dir. De­yir­lər ki, iri bir çay­dan bu su­ dan çı­xan alo­vun is­ti­si ilə 45 də­qi­qə­yə qay­na­yır. Yar­dım­lı ra­yo­nu­na ge­dən yo­lun üs­tün­də­ki “Ya­nar­dağ” ad­la­nan is­ti­ra­hət mər­kə­zi də baş çə­ki­lə­si mə­kan­la­rı­mız­

23


VƏTƏNİMİN SEYRİNƏ... dan­dır. Bu­ra­da yü­zil­lər­dən bə­ri ya­nan bu­laq və dağ var. Di­gər bir ya­nar bu­laq Ma­sal­lı­da, Vi­ləş­çay ya­xın­lı­ğın­ da yer­lə­şir. İlk ba­xış­da sa­kit­cə qay­na­yan su­dur. Kib­ri­ti yan­dı­rıb, ya­xın­laş­dı­ran­da su alov­la­nır. Ət­ra­fa ya­yı­lan qo­ xu­dan su­yun kü­kürd­lü ol­du­ğu­nu ba­şa dü­şür­sən. Çay bo­ yun­ca bir ne­çə be­lə kü­kürd­lü bu­laq var. Yer­li­lər ayaq­la­rı­ nı ya­nan bu­la­ğın içi­nə sa­lır və sa­at­lar­la be­lə­cə otu­rur­lar. Bu ayaq van­na­la­rı in­sa­nın yor­ğun­lu­ğu­nu gö­tür­mək­lə bə­ ra­bər, ayaq ağ­rı­la­rı­nı da ara­dan qal­dır­ma­ğa kö­mək edir. Am­ma ənə­nə bu­nun­la bit­mir. Da­ha son­ra tu­rist­lər bu­laq­ dan bir az ara­lı­da­kı Ya­nar­da­ğa çı­xır­lar - bu də­fə zi­ya­ rət üçün. Mə­sə­lə bu­ra­sın­da­dır ki, da­ğın üst hissəsindən tə­bii qaz çı­xır. Çı­xan qaz alov­la­nır və be­lə­cə, ya­nan dağ tə­səv­vü­rü ya­ra­dır. Əla­mət­lə­rə ina­nan yer­li­lər bu tor­pa­ğı mü­qəd­dəs he­sab edə­rək, zi­ya­rət­ga­ha çe­vi­rib­lər. Ağs­ta­fa­nın Poy­lu qə­sə­bə­si ya­xın­lı­ğın­da, Qa­ra­ya­zı dü­zü tə­rəf­də­ki Ya­nar su da ən na­dir tə­bi­ət abi­də­si he­sab edi­lir. Ağs­ta­fa şə­hə­rin­dən 11 km ara­lı­da yer­lə­şən bu­laq yü­zil­lər­dir ge­cə- gün­düz sön­mə­dən ya­nır. Od­lar Yur­du Ye­ri gəl­miş­kən, bə­zi təd­qi­qat­çı­lar Azər­bay­can adı­nın

Masallı, ya­nar bu­laq­

24


Astara, ya­nar bu­laq­

da od­la bağ­lı ol­du­ğu­nu bil­di­rir­lər. Bə­zi mən­bə­lə­rə gö­rə, Azər pəh­lə­vi di­lin­də “od”, bay­qan isə “qo­ruq­çu” və ya “od qo­ru­yu­cu­su” de­mək­dir. Be­lə­lik­lə, bu söz “od mə­bə­di”, ya­ xud “od ke­şik­çi­si” an­la­mı­nı ve­rir. Atəş­gah­la­rın, ya­nar dağ­ la­rın və bu­laq­la­rın möv­cud­lu­ğu bu fik­ri bir qə­dər də qüv­vət­ lən­di­rir. Ta­rix­çi-fi­lo­sof Mir­zə Ka­zım bəy (XIX əsr) ya­zır­dı: “Azər­bay­can sö­zü­nün ilk his­sə­si Azər - od an­la­mı da­şı­yır. Bun­dan baş­qa, Zənd di­lin­də­ki “atars” da “od” mə­na­sın­ da­dır. Fars­lar hə­min söz­dən “ozar” ifa­də­si­ni dü­zəl­dib­lər. Ye­ni fars di­lin­də da­nı­şan­lar hə­min sö­zü atəş şək­lin­də iş­lə­ dib­lər. Yu­sif Və­zir Çə­mən­zə­min­li qı­şa eti­raz ayi­ni­nin azər (no­yabr) ayın­da Zər­düşt­lər tə­rə­fin­dən ic­ra olun­du­ğu­nu və muğ­la­ra (atəş­pə­rəst ka­hi­ni) Azər­bay­can de­yil­di­yi­ni xa­tır­la­ da­raq, Azər­bay­can sö­zü­nün ərəb­lər tə­rə­fin­dən iş­lə­dil­di­yi­ ni eh­ti­mal edir. Azər­bay­can Aves­ta­da­kı Atar­van adı ilə də bağ­la­nır. Masallı, İstisu Aynur TALIBOVA

25


QONAQ-QARA

26


Бир gцllяilя Иki dovшan “Bir gül­lə ilə iki dov­şan vur­maq” is­tə­yi, əs­lin­də, yax­şı fi­kir­di, la­kin bu­na heç də hə­mi­şə mü­yəs­sər ol­mu­ruq. Azər­bay­can Mə­ də­niy­yət və Tu­rizm Na­zir­li­yi nəz­din­də ya­ra­dıl­mış Tu­rizm As­so­ sia­si­ya­sı­nın səd­ri Na­hid Ba­ğı­ro­vu is­ti­ra­hət ba­şın­da ya­xa­la­yıb, “dov­şan ovu”nu uğur­la ba­şa çat­dı­ra­ca­ğı­ma ümid edir­dim. Nə giz­lə­dim, de­yə­sən, gül­ləm bo­şa çıx­ma­dı...

27


QONAQ-QARA

Ke­çək mət­lə­bə... D.A.: MTN-nin (yə­ni Mə­də­niy­yət və Tu­rizm Na­zir­li­yi) tə­şəb­bü­sü və ata­lıq qay­ğı­sı nə­ti­cə­ sin­də, 2009-cu il­də Azər­bay­can Tu­rizm As­so­ sia­si­ya­sı ya­ra­dı­lıb. Hə­min vaxt­dan da İda­rə He­yə­ti­nin səd­ri­si­niz. Sədr ola­raq As­so­sia­si­ya­ nın fəa­liy­yə­tin­dən ra­­zı­­sı­­nız­­mı­­? - Ön­cə onu qeyd et­mək is­tər­dim ki, As­so­sia­si­ya za­ma­nın hök­mün­dən, öl­kə­miz­də­ki tu­rizm sek­to­ru­ nun mü­rək­kəb və­ziy­yə­tin­dən və tu­rizm sa­hə­sin­də in­ki­şa­fın da­ha ef­fek­tiv hə­ya­ta ke­çi­ril­mə­si sə­bə­bin­ dən ya­ra­dıl­dı. Hə­min vaxt öl­kə­də ək­sə­riy­yə­ti özəl sek­to­ra aid olan 250-yə ya­xın tu­rist şir­kə­ti və təq­ri­ bən, 370 meh­man­xa­na fəa­liy­yət gös­tə­rir­di. AZ­TAnın əsas və­zi­fə­si öl­kə­də tu­riz­min in­ki­şa­fı­na yar­dım gös­tər­mək, tu­rizm ba­za­rın­da bü­tün iş­ti­rak­çı­la­rın hü­quq­la­rı­nı mü­da­fiə et­mək, o cüm­lə­dən, şir­kə­tin fəa­liy­yə­ti­nə hər mə­na­da dəs­tək ver­mək­dir. Dün­ ya­nın qa­baq­cıl öl­kə­lə­rin­də bu cür ic­ti­mai bir­lik­lər tu­rizm inf­rast­ruk­tu­ru­nun in­ki­şa­fın­da və tu­rizm­dən əl­də olu­nan və­sai­tin öl­kə iq­ti­sa­diy­ya­tın­da dövr et­ mə­sin­də çox müs­bət rol oy­na­yıb. Əl­bət­tə, nə­zər­də tut­du­ğu­mu­zu hə­lə ki tam hə­ ya­ta ke­çi­rə bil­mə­mi­şik. İki il ye­ni­cə ya­ra­dıl­mış As­ so­sia­si­ya üçün çox qı­sa müd­dət­dir. Dün­ya prak­ ti­ka­sı da gös­tə­rir ki, hər han­sı bir təş­ki­la­tın, qu­ru­

28


mun göz­lə­ni­lən nə­ti­cə­ni ver­mə­si üçün mü­əy­yən za­ma­ na eh­ti­yac var. La­kin de­yə bi­lə­rəm ki, As­so­sia­si­ya­nın nü­fu­zu ar­tır. Təş­ki­la­tı­mı­za 100-dən ar­tıq şir­kət üzv­dür. Bu ilin okt­yabr ayın­da Azər­bay­can Otel Kompleks­lə­ri As­so­sia­si­ya­sı ilə (AOKA) Azər­bay­can Tu­rizm As­so­sia­ si­ya­la­rı­nın (AZ­TA) bir­ləş­mə­si­ni əla­mət­dar ha­di­sə ad­ lan­dır­maq olar. Tu­rizm sek­to­run­da həl­li­va­cib prob­lem­ lər az de­yil. Bü­tün şir­kət­lər möv­cud çə­tin­li­kə­ri tək­ba­şı­ na ara­dan qal­dır­ma­ğa qa­dir de­yil. Yal­nız güc­lü, nü­fuz­lu təş­ki­la­tın tər­ki­bin­də bir­ləş­mək­lə is­tə­ni­lən nə­ti­cə­ni əl­də et­mək müm­kün­dür. Bun­dan baş­qa, bu gün tu­rizm sa­hə­si ilə bağ­lı prob­ lem­lər mü­za­ki­rə olu­nar­kən As­so­sia­si­ya­nın rə­yi nə­zə­rə alı­nır. Mə­sə­lən, AZ­TA tu­rizm­lə bağ­lı ha­zır­la­nan qa­nu­ na öz töv­si­yə­lə­ri­ni ver­mək­lə, tu­rizm fəa­liy­yə­ti­nə li­sen­ zi­ya­la­rın ay­rıl­ma­sın­da iş­ti­rak elə­sə də, Azər­bay­ca­nın tu­rizm bren­di­ni bey­nəl­xalq sər­gi və yar­mar­ka­lar­da fə­al şə­kil­də təb­liğ edir. Fəa­liy­yə­ti­miz­dən tam ra­zı ol­ma­saq da, bəd­bin­li­yə əsas yox­dur. D.A.: Səhv et­mi­rəm­sə, 90-cı il­lə­rin əv­vəl­lə­rin­də be­lə bir qu­rum ya­ra­dıl­mış­dı... - Doğ­ru­dur, am­ma o vaxt­lar ya­ran­mış qu­ru­mun üzv­ lü­yü­nə yal­nız tu­rizm şir­kət­lə­ri da­xil de­yil­di; onun bank­ lar­dan tut­muş, otel­lər, sı­ğor­ta şir­kət­lə­ri­nə qə­dər üzv­ lə­ri var idi. Tu­rizm sər­bəst şə­kil­də fəa­liy­yət gös­tər­mə­li olan xid­mət sa­hə­si­dir. Tu­rizm şir­kət­lə­ri tu­rizm sek­to­ru­

nun ürə­yi­dir. Otel­lər­lə gö­rüş­lə­ri­miz­də on­la­ra an­lat­ma­ ğa ça­lı­şır­dıq ki, tu­rizm şir­kət­lə­ri si­zin düş­mə­ni­niz de­yil. Bu qu­rum xa­ri­ci sər­gi­lər ke­çi­rir, Azər­bay­ca­nın ta­nı­tı­mı ilə məş­ğul olur. Ya­lnız şir­kət­lər bu gün sər­gi­lər­də olur, otel­lə­ri isə na­dir hal­lar­da gör­mək olur. Şir­kət ge­dir, pul xərc­lə­yir, kadr­la­rı­nı apa­rır, ye­ni ta­nış­lıq­lar qu­rur. Baş­ qa döv­lət­lər­də be­lə ol­ma­sa da, Ru­si­ya, Gür­cüs­tan və s. ki­mi öl­kə­lər­də na­zir­lik be­lə iş­lə­rə diq­qət gös­tə­rir, bu ki­mi təd­bir­lə­rin baş tut­ma­sı bir­ba­şa on­la­rın xət­ti ilə hə­ ya­ta ke­çi­ri­lir. D.A.: Azər­bay­can­da 250-yə ya­xın tu­rizm şir­kə­ti var. Siz­cə, çox de­yi­l? - Əl­bət­tə, Azər­bay­can ki­mi ba­la­ca ba­zar üçün 250 şir­kət həd­din­dən ar­tiq bö­yük rə­qəm­dir. As­so­sia­si­ya­ nın ye­ni qa­nun­la bağ­lı irə­li sür­dü­yü tək­lif­lər­dən bi­ri də tu­rizm şir­kət­lə­ri­nin təs­ni­fa­tı­nın apa­rıl­ma­sı­dır. Dün­ya təc­rü­bə­sin­də ta­ma­mi­lə gəl­mə tu­rizm­lə məş­ğul olan şir­kət­lə­rin tu­ro­pe­ra­tor­lar­da, tu­ra­gent­lər­də və kom­pa­ ni­ya­lar­da böl­gü­sü möv­cud­dur. Yal­nız yük­sək­sə­viy­yə­li şir­kət­lər gəl­mə tu­rizm ilə məş­ğul olan və “çar­ter” qal­ dı­ra bi­lər. On­la­rın üzə­ri­nə, həm­çi­nin, ma­liy­yə-sı­ğor­ta mə­sə­lə­lə­ri ilə əla­qə­dar mü­əy­yən və­zi­fə­lər də qo­yu­lur. Nü­mu­nə ki­mi Tür­ki­yə­ni gös­tər­mək olar. Ora­da A, B və C ka­te­qo­ri­ya­la­rı möv­cud­dur. A-ka­te­qo­ri­ya avia­bi­let­lə­rin və meh­man­xa­na­la­rın sa­tı­şı, B-ka­te­qo­ri­ya yal­nız A-ka­ te­qo­ri­ya­nın pa­ket­lə­ri­nin sa­tı­şı, C-ka­te­qo­ri­ya isə öl­kə­nin

29


QONAQ-QARA da­xi­li tu­riz­mi ilə məş­ğul olur. Tür­ki­yə, Ru­si­ya və baş­qa döv­lət­lər­də meh­man­xa­na­lar və di­gər xid­mət sa­hə­lə­ri mü­qa­vi­lə­lə­ri yal­nız A-ka­te­qo­ri­ya ilə bağ­la­yır. Hə­min öl­ kə­lə­rin meh­man­xa­na­la­rın­da 3 qiy­mət möv­cud­dur: - “Re­ap ra­te” - ote­lin xid­mə­tin­dən bir­ge­cə­lik is­ ti­fa­də; - “Cor­po­ra­te ra­te” - is­tə­ni­lən kom­pa­ni­ya, qu­rum və ya tu­rizm şir­kə­ti ilə özü mü­qa­vi­lə bağ­la­yır; - “Tra­vel agency ra­te” - yal­nız tu­rizm şir­kət­lə­ri ilə sa­tış hə­ya­ta ke­çi­rir, ən ucuz qiy­mət­lər bu­ra­da olur, sa­ tış li­sen­zi­ya ilə hə­ya­ta ke­çi­ri­lir. Biz­də isə bu prak­ti­ka­nın möv­cud ol­ma­ma­sı bö­yük prob­lem­lə­rə gə­ti­rir. Tə­əs­süf­lər ol­sun, ha­zır­da ya­ra­nan tu­rizm şir­kət­ lə­ri tam bu sa­hə üz­rə ix­ti­sas­laş­mış şir­kət­lər de­yil. Bir tə­rəf­dən, bu, pro­fes­sio­nal kadr­la­rın yox­lu­ğu­nun tə­za­ hü­rü­dür. Mə­də­niy­yət və Tu­rizm Na­zir­li­yi­nin qoy­du­ğu tə­lə­bə əsa­sən, ya­xın il­lər­də tu­rizm şir­kət­lə­ri­nin əmək­ daş­la­rı­nın, ən azı, ya­rı­sı ali­təh­sil­li ol­ma­lı­dır. Di­gər tə­rəf­ dən, ba­zar­da şir­kət­lə­rin çox ol­ma­sı, xü­su­si­lə yay ay­la­rı ər­zin­də dem­pinq prob­le­mi­nə sə­bəb olur. Ak­tiv tu­rizm möv­sü­mün­də (may ayın­dan okt­yab­ra qə­dər) “mü­vəq­ qə­ti” fir­ma­lar açı­lır ki, on­lar da ba­zar­da möv­cud ol­ma­ yan tu­rizm məh­sul­la­rı­nı rek­lam edir və hət­ta Tür­ki­yə is­ti­qa­mə­tin­də çar­ter­lər də təş­kil et­mə­yə cəhd gös­tə­rir. Nə­ti­cə­də, biz­ne­sin bu cür me­tod­la­rı müş­tə­ri­lə­rə key­fiy­ yət­siz xid­mə­tə gə­ti­rib çı­xa­rır. Na­zir­lik­lə bir­gə biz bu cür hal­la­ra qar­şı fə­al mü­ba­ri­zə apa­rı­rıq. Bu ilin av­qus­tun­da key­fiy­yət­siz xid­mət gös­tə­rən şir­kət və otel­lə­rin si­ya­hı­ sı­nı tər­tib et­mi­şik. Bu­nun nə­ti­cə­sin­də, bir ne­çə tu­rizm şir­kə­ti və otel­lər tu­rizm fəa­liy­yə­ti li­sen­zi­ya­sın­dan məh­ rum olunub. D.A.: Qiy­mət­lə­rin tən­zim­lən­mə­si üçün hər han­ sı rəs­mi qu­rum ol­­ma­­lı­­dır­­mı­­? - Qiy­mət mə­sə­lə­si bi­zim sa­hə­də ən çə­tin prob­lem­ lər­dən bi­ri­dir. Hər şey­dən əv­vəl bu, otel­lər­də qal­ma müd­də­tin­də gös­tə­ri­lən qul­lu­ğun qiy­mə­ti­nə aiddir. Biz də bu mə­sə­lə­ni diq­qət­lə iz­lə­yi­rik. Qeyd et­di­yim Tu­rizm As­so­sia­si­ya­sı­nın Meh­man­xa­na­lar As­so­sia­si­ya­sı ilə bir­ ləş­mə­si möv­cud prob­le­min həl­li məq­sə­di­lə ya­ra­dı­lıb. De­yə bi­lə­rəm ki, ümu­mi ni­za­ma­sal­ma və qeyd olu­nan va­cib prob­le­min həl­li üz­rə hal-ha­zır­da tu­rizm şir­kət­lə­ ri­nin və otel­lə­rin nü­ma­yən­də­lə­rin­dən iba­rət yer­li qrup for­ma­laş­dı­rı­lıb. Bun­dan baş­qa, tu­rizm şir­kət­lə­ri­nin və otel­lə­rin əmək­daş­lı­ğı ilə bağ­lı me­mo­ran­dum im­za­la­nıb ki, bu da tu­rizm şir­kət­lə­ri üçün otel­lər tə­rə­fin­dən gü­zəşt­ li qiy­mət­lə­rin mü­əy­yən olun­ma­sı üz­rə yer­li meh­man­xa­

30


na­lar ilə tu­rizm agent­lik­lə­ri ara­sın­da iki­tə­rəf­li ra­zı­laş­ma­ la­rın əl­də olun­ma­sı­na xid­mət edir. Zən­nim­cə, otel­lə­rin qiy­mət si­ya­sə­ti­nə ba­zar iq­ti­sa­diy­ya­tı, o cüm­lə­dən, gə­ lən il Ba­kı­da açı­la­caq brend-otel­lər də tə­sir edə­cək. D.A.: Neft­çi­lər pros­pek­tin­də, elə­cə də Ba­kı­nın mər­kə­zi kü­çə­lə­rin­də dün­ya­nın məş­hur brend mar­ ka­la­rı­nın bu­tik­lə­ri fəa­liy­yət­də­dir... - Nə­yə ey­ham vur­du­ğu­nu­zu an­la­dım... Brend­lə­rin çox ol­ma­sı­na biz yal­nız se­vin­mə­li­yik. Çün­ki bu­nun bö­yük xey­ri var. Azər­bay­ca­na gə­lən tu­rist­lə­rin ək­sər his­sə­si­ni iran­lı qo­naq­lar təş­kil edir. Bay­ram­lar­da mər­ kə­zi kü­çə­lər­də hər ad­dım­ba­şı on­lar­la qar­şı­laş­maq olur, məş­hur brend­lər­dən ba­zar­lıq on­la­ra zövq ve­rir. Brend adı­nı qa­zan­mış otel­lə­ri diq­qət­dən kə­nar­da qoy­ maq ol­maz. Qiy­mət­lə­rin ba­ha­lı­ğı tə­sir et­sə də, 3 və ya 4 ul­duz­lu otel­lə­rə da­ha çox eh­ti­yac du­yu­lur. Bi­zim bu ki­mi otel­lə­ri­mi­zin mə­zən­nə­si, mi­ni­mum, 80-90 ma­nat ara­sın­da də­yi­şir­sə, baş­qa öl­kə­lər­də 30-40 av­ro mü­ qa­bi­lin­də xo­şa­gə­lən otel­də is­ti­ra­hət tə­min edi­lir. Bu­ tik-otel­lər­dən sa­yı­lan “Hyatt”, “Ex­cel­si­or” ki­mi şə­bə­kə otel­lər qru­pu bü­tün dün­ya­da 100-120 av­ro qiy­mə­ti­nə­ dir­sə, biz­də bu qiy­mət­lər kəl­lə-çar­xa çı­xıb - 300-320 ma­nat ara­sın­da­dır. Fan­tas­tik qiy­mət­lər şə­bə­kə-otel­lə­ rin az­lı­ğı, sağ­lam rə­qa­bət ba­za­rı­nın ol­ma­ma­sı sə­bə­ bin­dən ya­ra­nır. Həm­çi­nin, bu ki­mi otel­lə­rə döv­lət də mü­da­xi­lə edə bil­mir. Özəl sek­to­run azad qiy­mət­lə­ri­ni ote­lin sa­hi­bi mü­əy­yən­ləş­di­rir. Ya­xın bir il ər­zin­də “Hil­ ton”, “Ma­ri­ott”, “Fo­ur sea­son” ki­mi otel­lə­rin fəa­liy­yə­tə baş­la­ya­ca­ğı­nı plan­laş­dı­rı­rıq və ümid edək ki, qiy­mət­ lər qa­nee­di­ci ola­caq. D.A.: Qon­şu Gür­cüs­tan son iki il­də azər­bay­can­ lı­la­rın hə­vəs­lə is­ti­ra­hə­tə yol­lan­dı­ğı öl­kə­yə çev­ri­lib. Azər­bay­can­da isə gür­cü tu­rist­lə­ri­nə rast gəl­mək na­ğı­la bən­zə­yir... - Şəx­sən nə qə­dər dost, ta­nış ta­nı­yı­ram ki, on­lar Azər­bay­ca­na “shop­ping”ə gə­lir­lər. Yə­ni ba­zar­lıq üçün, brend adı ilə ol­sa be­lə, cəlb edi­rik­sə, ar­tıq müs­bət hal­ dır. Azər­bay­can­lı tu­rist­lə­rin Gür­cüs­ta­na üz tut­ma­la­rı, sırf qış tu­riz­mi ilə bağ­lı­dır. Azər­bay­can­da da - Qu­sar ra­yo­nun­da qış tu­riz­mi­nə tə­sir gös­tə­rən dağ xi­zək­çi­li­yi komp­lek­si ti­ki­lir. Ba­şa çat­sın, on­da gö­rə­rik bi­zim­ki­lər Gür­cüs­ta­na ne­cə ge­dir! D.A.: Hər hal­da, qiy­mət si­ya­sə­ti­nə əl gəz­di­ril­ mə­sə, mil­lət ye­nə də al­ter­na­tiv ax­ta­rı­şı ilə öz pu­lu­ nu baş­qa öl­kə­də xərc­lə­mə­yə üs­tün­lük ve­rə­cək! - Ra­zı­yam!

31


QONAQ-QARA D.A.: Xid­mət sa­hə­si­nin key­fiy­yə­ti­ni qal­dır­maq üçün nəq­liy­yat­dan, res­to­ran­dan tut­muş, mar­ket­lə­ rə qə­dər - han­sı təd­bir­lə­rə eh­ti­yac var? - Çox qlo­bal mə­sə­lə­yə to­xun­du­nuz. Xid­mət var, am­ ma bü­tün prob­lem­lər yal­nız sə­viy­yə­li kadr­lar­la həl­li­ni ta­pa bi­lər. Res­to­ran­la­rı­mı­zı doğ­ru ola­raq vur­ğu­la­dı­nız. Bu­ra­da ar­tıq kadr da rol oy­na­mır. Men­ta­li­tet­dən gə­lən ənə­nə­yə gö­rə, biz­də çö­rə­yi so­ruş­ma­dan süf­rə­yə gə­tir­ mək qə­bul olun­muş hal­dır. Am­ma baş­qa öl­kə­də olan­ da qar­so­nun ilk so­ruş­du­ğu ne­çə qram çö­rək­dir­sə, bu bi­zim üçün anor­mal hal­dır, çün­ki be­lə ol­ma­sı­na alış­ ma­mı­şıq. Bu sa­hə­də stan­dart­la­ra ca­vab ver­mək üçün müx­tə­lif kurs­la­ra, maa­rif­lən­dir­mə se­mi­nar­la­rı­na və tə­ lim­lə­rə eh­ti­yac var. Və bu cür təd­bir­lər ke­çi­ri­lir. Azər­bay­ca­nın di­gər ra­yon və şə­hər­lə­rin­də otel, res­ to­ran, nəq­liy­yat və s. ki­mi sa­hə­lər da­ha ağır və­ziy­yət­də­ dir. Əgər baş­qa öl­kə­lər­də bu xid­mət­lər sa­də gö­rü­nür­sə, bu­ra­da fərq da­ha qa­ba­rıq­dır. Dün­ya­da tu­rizm sa­hə­sin­ də ən yük­sək ser­vis gös­tə­rən Tür­ki­yə­dir. İs­tə­ni­lən hal­ da, tu­riz­mi son il­lər da­ha par­laq zir­və­də olan bir öl­kə ilə Azər­bay­ca­nı mü­qa­yi­sə et­mək düz­gün de­yil. D.A.: Bey­nəl­xalq sər­gi­lər­də Azər­bay­can ne­cə təm­sil olu­nu­r? Xa­ri­ci tu­rist­lər nə­yə gö­rə Azər­bay­ ca­na təş­rif bu­yur­ma­lı­dı­r? Axı bu­ra­da qiy­mət­lər od tu­tub-ya­nır! Bu­nu, yə­qin ki, özü­nüz də bi­lir­si­niz... - Azər­bay­can dün­ya­nın tu­rizm xə­ri­tə­sin­də ye­ni öl­kə­ dir. Bax­ma­ya­raq ki bi­zim xalq ço­xəsr­lik ta­ri­xə, mə­də­niy­ yə­tə və ənə­nə­lə­rə ma­lik­dir. Biz­də is­ti­ra­hət üçün la­zı­mi bü­tün şə­ra­it ya­ra­dı­lıb, tu­riz­min inf­rast­ruk­tu­ru da­im tək­ mil­ləş­di­ri­lir. Bu haq­da biz bü­tün dün­ya­ya da­nış­ma­lı­yıq. Mə­də­niy­yət və Tu­rizm Na­zir­li­yi il­lər ər­zin­də bü­tün dün­ ya üz­rə tu­rizm sər­gi və yar­mar­ka­la­rı­nın ək­sə­riy­yə­tin­də iş­ti­rak edib. Bu cür təd­bir­lər­də bi­zim As­so­sia­si­ya və ay­rı­ca şir­kət­lər də iş­ti­rak edir. D.A.: Bü­tün dün­ya­da məş­hur olan CNN, “Euro­ news”, “Al­Ja­zee­ra” və baş­qa te­le­ka­nal­lar­da gös­tə­ ri­lən rek­lam çarx­la­rı Azər­bay­ca­na tu­rist­lə­rin cəlb edil­mə­sin­də ki­çik rol oy­na­mır. Tək­cə bu ilin ilk 6 ayı ər­zin­də Azər­bay­ca­na gə­lən tu­rist­lə­rin sa­yı 13% ar­ tıb. Mən­cə, bu­ra gə­lən xa­ri­ci tu­rist­lə­rin yad­da­şın­da yax­şı xa­ti­rə qal­ma­sı üçün on­la­ra mak­si­mum ra­hat şə­rai­tin ya­ra­dıl­ma­sı bi­zim ən əsas və­zi­fə­miz­dir. Öl­kə­də fes­ti­val­la­rın, ekst­rim id­man növ­lə­ri üz­ rə ənə­nə­vi yı­ğın­caq­la­rın təş­ki­li, elə­cə də ku­li­nar şou­la­rı, aş­paz və bar­men­lər üçün us­tad dərs­lə­ri­

32


nin ke­çil­mə­si tu­rist axı­nı­nı güc­lən­di­rə bi­lər­di... Bu is­ti­qa­mət­də hər han­sı bir iş gö­­rü­­lür­­mü­­? - Əl­bət­tə, hər bir təd­bir bəh­rə­si­ni ve­rir. Azər­bay­ca­na uzaq öl­kə­lər­dən, ya­xın qon­şu­lar­dan mət­bə­xi­mi­zə bö­ yük ma­raq var. Ru­si­ya­nın ORT ka­na­lın­da be­lə bir ve­ri­ liş var: «Хочу знать с Михаилом Ширвиндтом». Stu­ di­ya­da olan qo­naq­lar­dan bi­ri su­al ve­rir: “Doğ­ru­dan­mı, Azər­bay­can­da gö­zə bən­zə­yən ye­mək var?”. Bu sua­la gö­rə ORT ka­na­lı, ve­ri­li­şi ha­zır­la­yan re­dak­si­ya Azər­bay­ ca­na gəl­miş­di. As­so­sia­si­ya tə­rə­fin­dən ta­nın­mış ru­si­ya­lı apa­rı­cı Ya­na Çu­ri­ko­va Ba­kı­ya də­vət olun­muş­du. İçə­ ri­şə­hər­də yer­lə­şən “Köh­nə Ba­kı” res­to­ra­nı­nın aş­pa­zı Şah­su­var bəy­lə Ya­na xa­nım xə­mir yo­ğur­ma­ğa baş­la­yır; çə­ki­liş­lər ge­dir və bir­lik­də düş­bə­rə ha­zır­la­ya­raq gö­zə­ bən­zər ye­mə­yi bi­şi­rir­lər. Bax, bu, doğ­ru­dan da bi­zim üçün çox bö­yük təb­li­ğat idi. O düş­bə­rə­yə gö­rə, son­ra­ dan Ya­na­nın dost­la­rı­nı da tu­rist ki­mi qo­naq et­dik. Si­zin diq­qə­ti­ni­zi bə­zi fakt­la­ra yö­nəlt­mək is­tər­dim. Mə­də­niy­yət və Tu­rizm Na­zir­li­yi və Tu­rizm As­so­sia­si­ ya­sı, döv­ri ola­raq, Azər­bay­ca­na xa­ri­ci jur­na­list­lər üçün press-tur­lar təş­kil edir; mi­sal üçün, ke­çən ilin so­nun­ da bi­zim öl­kə­yə Ru­si­ya­nın apa­rı­cı mət­bu or­qan­la­rı olan “Aerof­lot”, “Dis­co­very”, “Cos­mo­po­li­tan”, “Geo Tra­ vel­ler”, “Эхо Москвы”, “Новые известия” jur­nal­la­rı, “Московский Комсомолец”, “Таймаут Москва” qə­ zet­lə­ri, al­man və uk­ray­na­lı jur­na­list və te­lea­pa­rı­cı­la­rı­nın bö­yük bir qru­pu sə­fər edib. 2009-cu ilin no­yabr ayın­da rus jur­na­lı “Вокруг света”da “Azər­bay­can üz­rə bə­ləd­ çi” ad­lı mə­qa­lə çap olu­nub. Ar­tıq bu il “Azər­bay­can üz­ rə bə­ləd­çi” Pa­ris Nəş­riy­yat evi “Mon­de­os” və Bri­ta­ni­ ya nəş­riy­ya­tı “He­do­nist Gui­de” tə­rə­fin­dən çap olu­nan “Каталог по Баку” tə­rə­fin­dən fran­sız di­lin­də də işıq üzü gö­rüb. Bü­tün bu iş­lər öl­kə­mi­zin tu­rizm po­ten­sia­lı­nın təb­li­ğa­tı məq­sə­di­lə gö­rü­lür və öz nə­ti­cə­lə­ri­ni ve­rir. Bü­tün bay­ram­la­ra və fes­ti­val­la­ra aid isə aşa­ğı­da­kı fak­tı gös­tər­mək is­tər­dim. Mə­də­niy­yət və Tu­rizm Na­zir­ li­yi­nin mə­lu­ma­tı­na əsa­sən, Nov­ruz Bay­ra­mı gün­lə­rin­də Azər­bay­can­a tək­cə 150 000 iran­lı tu­rist təş­rif bu­yur­ muş­du! Axın, həm­çi­nin, mu­ğam, caz və klas­sik mu­si­ qi fes­ti­val­la­rı ki­mi mü­hüm mə­də­niy­yət təd­bir­lə­rin­də və bö­yük id­man tur­nir­lə­rin­də də mü­şa­hi­də olu­nur. D.A.: AZ­TA-nın Ni­zam-İn­ti­zam Ko­mis­si­ya­sı­nın reyd­lə­ri za­ma­nı han­sı şir­kət­lər cə­za­lan­dı­rı­lı­b? - La­zı­mi ad­dım­lar atıl­maz­dan ön­cə, ni­zam-in­ti­zam ko­mis­si­ya­sı mo­ni­to­rinq ke­çi­rir. Hər han­sı prob­le­mə yol ve­ri­lib­sə, qə­rar çı­xa­rı­lır, hə­min kom­pa­ni­ya As­so­sia­si­ya­

nın üzv­lü­yün­dən azad olu­nur. Əgər bu­nun­la iş da­yan­ dı­rıl­mır­sa, ida­rə he­yə­ti tə­rə­fin­dən cə­nab na­zi­rə ya­zı­lı şə­kil­də mü­ra­ci­ət olu­nur və na­zir öz rə­yi­ni bil­di­rir. Bu ilin ya­yın­da “Hur­kan tra­vel” şir­kə­ti cid­di səhv­lə­rə yol ver­ miş­di. Əv­vəl­cə­dən şir­kə­tə xə­bər­dar­lıq edil­mə­si­nə bax­ ma­ya­raq, və­ziy­yə­tin da­vam et­mə­si­nə na­zir özü mü­da­ xi­lə et­di və hə­min şir­kə­tin li­sen­zi­ya­sı ge­ri­yə alın­dı. D.A.: Bu il Azər­bay­ca­na gə­lən xa­ri­ci tu­rist­lə­rin sa­yın­da ar­tım mü­şa­hi­də olu­­nub­­mu­­? Elə­cə də “Xə­ zər-Tra­vel”in xət­ti ilə öl­kə­mi­zə gə­lən xa­ri­ci tu­rist­lə­ rin sa­yın­da da ar­tım var­­mı­­? Əgər var­sa, bu ar­tı­mın sə­bə­bi, siz­cə, nə­di­r? - Öl­kə­nin həm da­xi­li tu­riz­min­də, həm də xa­ri­ci tu­riz­ min­də il­dən-ilə 13% in­ki­şaf nə­zə­rə alı­nıb. Gös­tə­ri­ci­lər Mə­də­niy­yət və Tu­rizm Na­zir­li­yi, Döv­lət Sta­tis­ti­ka Ko­mi­ tə­si ilə bir­lik­də apa­rı­lır. İki gün­dən çox qa­lan və iki xid­ mət­dən is­ti­fa­də edən qo­naq­lar ar­tıq tu­rist he­sab olu­ nur. “Xə­zər-Tra­vel” tu­rizm şir­kə­tin­də bu gös­tə­ri­ci 40%-ə qə­dər qal­xıb. D.A.: Siz tu­rizm şir­kə­ti­nin rəh­bə­ri ki­mi baş­la­yıb, bu və­zi­fə­yə gə­lib-çıx­mı­sı­nız. Tu­rist ki­mi, Azər­bay­ can­da və dün­ya­da han­sı tu­rist mə­kan­la­rı xo­şu­nu­ za gə­li­r? - Azər­bay­ca­nın da­xi­li tu­riz­min­də, xid­mət­dən tut­muş, tə­biə­ti­nə, is­ti­ra­hə­ti­nə qə­dər Qə­bə­lə ra­yo­nu bü­tün stan­ dart­la­ra ca­vab ve­rir. Şə­hə­rin səs-kü­yün­dən uzaq, sa­kit at­mos­fer­də is­ti­ra­hə­tə gəl­dik­də, yə­qin ki, mə­nim də­dəba­ba yur­dum olan Tər­tə­rə yol­la­nar­dım. Azər­bay­ca­nın hü­dud­la­rın­dan kə­na­ra çıx­dıq­da, Uk­ray­na ya­lan olar... Çox bö­yük eh­ti­mal­la, Tür­ki­yə ürə­yim­cə­dir. Ora­da yay möv­sü­mün­də xid­mət ser­vi­si sə­viy­yə­li­dir.... Gün ke­çir­di. Ba­şı­mız söh­bə­tə elə qarş­dı ki, quş­la­ra atı­lan gül­lə­lə­ri­miz bo­şa çıx­ dı. Ona gö­rə yox ki, ov hə­vəs­ka­rı olan cə­nab Ba­ğı­ rov sər­rast atı­cı de­yil. Yox! Sa­də­cə, bi­zim söh­bət­ dən tən­gə gə­lən quş­lar on­lar­la ma­raq­la­nan baş­qa ov hə­vəs­kar­la­rı­na üz tut­du. Evə əli­boş qa­yıt­ma­ğa məc­bur ola­caq­dı Na­hid bəy.. Am­ma bi­zim üçün əsas ola­nı mə­nim “gül­lə­min hə­də­fə tuş gəl­mə­si idi”. De­yə­sən, bu­nun öh­də­sin­dən gə­lə bil­miş­dim. Re­dak­si­ya­nın tap­şı­rı­ğı tam ye­ri­nə ye­ti­ril­miş­di. Həm zi­ya­rət, həm də ki... zi­ya­rət!

P.S.

Gülnaz Qənbərli Foto: Ş.Nəzərli

33


MƏNzərrə

34


Rəssam: Cəbrayıl QULİYEV

35


ƏNƏNƏ

Novruz with

36

биз


AZAD NƏBİYEV, professor, AMEA-nın müxbir üzvü BDU-nun “Folklor” kafedrasının müdiri

A

zər­bay­can xal­qı­na AL­L AH elə xoş­bəxt­lik bəxş edib ki, ta­ri­xi bi­lin­mə­yən za­man­lar­ da, tə­biə­tin gə­li­şi ilə bağ­lı dün­yə­vi yaz bay­ram­la­rın­dan olan Nov­ru­z - bu bay­ram ərə­fə­sin­də xal­qı sə­fər­bər edə bi­lib. Bu, mə­də­ni sə­fər­ bər­lik idi ki, yük­sək etik, es­te­tik də­yər­lə­rin, mil­lət­lər, tay­fa­lar, et­nos­la­ra­ra­sı mə­də­niy­yə­tin for­ma­laş­ma­sın­ da müs­təs­na ro­la ma­lik ol­du. Si­vi­li­za­si­ya­nın ta­ri­xi­ nə nə­zər sal­saq gö­rə­rik ki, in­san­lıq si­nif­li cə­miy­yət ya­ran­dıq­dan son­ra o qə­dər də uğur­lu yol keç­mə­yib, hər kəs “par­ça­la, ha­kim ol” möv­qe­yin­dən çı­xış edib və nə­ti­cə­də, es­te­tik-mə­də­ni də­yər­lər ar­xa plan­da qa­ lıb. Am­ma Nov­ruz Azər­bay­can xal­qı­na, Azər­bay­can əra­zi­sin­də­ki et­nos­la­ra im­kan ver­di ki, hu­ma­nist də­ yər­lə­rə yi­yə­lə­nə bil­sin, qar­şı­lıq­lı mə­həb­bət və hör­mət hiss­lə­ri­ni mə­nə­vi dün­ya­la­rı­na qə­bul et­sin­lər. “HÖR­MÜZ” YOX, “NOV­RUZ”... Nov­ru­zun adı ilə bağ­lı bir çox mü­la­hi­zə­lər var. Qay­ naq­lar bə­zən bu bay­ra­mı müx­tə­lif qon­şu­la­rı­mı­zın, hət­ta bəzi din­lə­rin adı ilə bağ­la­yır­lar. Bir­mə­na­lı ola­raq an­la­maq la­zım­dır ki, Nov­ruz bü­tün din­lər­dən və tə­ri­qət­lər­dən əv­vəl

37


ƏNƏNƏ

ya­ra­nan bay­ram­lar­dan­dır. Bu bay­ram­da xal­qı bir­ləş­dir­ mək, ümu­mi əmək­də həm­rəy et­mək üçün qüv­vət­li ənə­ nə­lər var idi ki, müx­tə­lif din­lər, tə­ri­qət­lər­ tərəfindən Azər­ bay­ca­na məx­sus bu bay­ra­ma qar­şı ma­raq oyadır­dı. Bu mə­ra­sim­lə­ri özü­nün­kü­ləş­dir­mə­yə cəhd edən­lər­dən bi­ri atəş­pə­rəst­lər ol­du. Be­lə­lik­lə, zər­düşt­lər Nov­ru­zu özü­nün­ kü­ləş­dir­di­lər. Atəş­pə­rəst­lər bu­na qə­dər möv­cud olan öz bay­ram­la­rı­nı da ci­la­la­ya­raq, Nov­ruz adı al­tın­da bir­ləş­dir­di­ lər. Bu yaz bay­ra­mı­na zər­düşt­lü­yün Xe­yir tan­rı­sı Hör­mü­ zün adı­nı qoy­du­lar. Mi­nil­lik­lər ara­sın­dan sü­zü­lən, ci­la­la­nan Nov­ruz ərəb is­ti­la­sı­na qə­dər inki­şaf döv­rü­nü ya­şa­dı. Xə­li­fə Müa­viy­yə­nin (661 - 680) döv­rün­də Hör­müz bay­ra­mı ya­saq edil­di. Bir müd­dət Azər­bay­can­da Nov­ruz giz­li, qey­ri-rəs­ mi for­ma­da qeyd edil­di. Əha­li­nin ənə­nə­lə­rə bağ­lı­lı­ğı­nı gö­ rən is­lam xa­dim­lə­ri xə­li­fə­lə­rə mü­ra­ci­ət edə­rək, bay­ra­mın bər­pa edil­mə­si­ni is­tə­di­lər. Əl-Bi­ru­ni ya­zır: “Alim­lər xə­li­fə­ni inan­dır­dı­lar ki, Hör­müz, əs­lin­də, yax­şı bay­ram­dır, si­ya­sə­tə və ideo­lo­gi­ya­ya bağ­lı­lı­ğı yox­dur, xə­li­fə və ərəb is­ti­la­la­rı­na qar­şı çıx­mır. Üs­tə­lik, bay­ram­da bü­tün xalq xə­li­fə­yə tə­zim edir, onu xa­tır­la­yır, onun üçün dua edir”. Be­lə­lik­lə, xə­li­fə (Əbdülməlik (685 - 705) və ya ­I Vəlid (705-715) - red.) bay­ ra­mın ke­çi­ril­mə­si­nə ica­zə ver­di, am­ma Hör­müz yox, Nov­ ruz, yə­ni “ye­ni gün” adı ilə. Nov­ru­zun ma­hiy­yət­cə in­san­lar ara­sın­da sə­fər­bər­lik gü­cü­nə ma­lik ol­du­ğu­nu an­la­yan di­gər

38

xə­li­fə­lər bu bay­ra­mın da­ha ge­niş are­al­da ke­çi­ril­mə­si­nə şə­ra­it ya­rat­dı­lar. NOV­RU­ZUN BÜ­TÜN Rİ­TU­AL­L A­RI­NI AZƏR­BAY­CAN XAL­QI YA­R A­DIB! İs­tər Bi­ru­ni, is­tər­sə İra­nın elm xa­dim­lə­ri­nin əsər­lə­rin­ də Nov­ru­zun nə vaxt ya­ran­ma­sı və ki­mə məx­sus ol­ma­sı haqqında heç bir mü­la­hi­zə yox­dur. Əsas fakt odur ki, Nov­ ruz tam for­mat­da, yə­ni bu gün ke­çi­ri­lən özü­nün il­kin əzə­li for­ma­sın­da yal­nız Azər­bay­can­da ya­şa­dı­lır. Konk­ret ola­raq biz­də bü­tün ri­tu­al­lar, ay­rı-ay­rı ayin­lər, su, od, yel, tor­paq çər­şən­bə­lə­ri ilə bağ­lı şən­lik­lər, de­mək olar ki, heç bir də­ yi­şik­li­yə uğ­ra­ma­yıb. Bir sı­ra oyun­lar, ta­ma­şa mə­də­niy­yə­ti nü­mum­nə­lə­ri, ri­tu­al­lar, 4 çər­şən­bə ilə bağ­lı adət­lər, dün­ ya­nın Nov­ru­zu bay­ram edən xalq­la­rı için­də yal­nız Azər­ bay­can­da tam qo­ru­nub-sax­la­nıb. Mə­sə­lən, İran­da an­caq axı­rın­cı, Su çər­şən­bə­si ay­rı­ca qeyd edi­lir. Di­gər tə­rəf­dən, Azər­bay­can dün­ya­nın 5 ən qə­dim ant­ro­po­gen zo­na­sın­ dan bi­ri­dir, bi­zim Azıx mə­də­niy­yə­ti­miz, az­lı­xant­ro­pu­muz var. Bu, Nov­ru­zun qeyd edil­di­yi öl­kə­lər əra­zi­sin­də ilk və ən qə­dim in­sa­nın ant­ro­po­lo­ji struk­tu­ru­dur. Bu kon­tekst­lə ya­naş­saq, bir­mə­na­lı de­mək olar ki, Nov­ru­zun bü­tün ri­tu­ al­la­rı­nı Azər­bay­can xal­qı ya­ra­dıb. Nov­ruz mə­ra­sim­lə­ri­nin il­kin eks­per­ti­za­sı da bu­nu təs­tiq edir.


BU AMİL SON­R A­DAN AV­RO­PA­DA TE­ATR ƏNƏ­NƏ­LƏ­Rİ­NİN ƏSA­SI­NI QOY­DU Nov­ruz per­so­naj­la­rın­dan Ke­çəl və Ko­sa tə­bi­ət­lə mü­ qa­yi­sə­də ya­ra­nıb. Qı­şın əmək­çi in­sa­na ver­di­yi əziy­yət, bu fəs­lin zülm­kar xa­rak­te­ri, bu mü­ba­ri­zə Ke­çə­lə, Ko­sa­ya ke­çi­ri­lib və bu, il­kin ib­ti­dai tə­səv­vür de­mək­dir. Bu il­kin ta­ ma­şa mə­də­niy­yət nü­mu­nə­si he­sab edi­lir. Tə­bii ki, bu amil son­ra­dan Av­ro­pa­da te­atr ənə­nə­lə­ri­nin əsa­sı­nı qoy­du. Ümu­mi­lik­də, bu gün Av­ro­pa­da ənə­nə­lə­rin bir ço­xu Şərq­ dən ke­çib, qo­ca qi­tə­nin ic­ti­mai fik­ri­nə, fəl­sə­fə­si­nə də Şər­ qin tə­si­ri bö­yuk olub. Mə­sə­lən, oyun ən qə­dim mə­də­niy­yət de­ta­lı­dır. Nov­ruz da oyun-ta­ma­şa mə­də­niy­yə­tin­dən kə­nar de­yil; atüs­tü, otüs­tü oyun­lar, qı­lın­coy­nat­ma, kə­mən­dat­ma. Bü­tün bun­lar Av­ro­pa­ya biz­dən ke­çib, əsr­lər son­ra in­di Av­ ro­pa­dan bi­zə qa­yı­dır. Mə­sə­lən, hok­key bi­zim çov­kan oyu­ nu­nu, ra­pi­ra bi­zim qı­lın­coy­nat­ma­nın müa­sir for­ma­sı­dır ki, Av­ro­pa­dan tək­rar özü­mü­zə qa­yı­dır. Nov­ru­zun di­gər əhə­miy­yət­li par­ça­sı he­sab edi­lən əy­ lən­cə ta­ma­şa in­san­la­rın qo­vuş­ma­sı üçün baş­lan­ğıc mər­ hə­lə idi; on­la­rı vəh­şi­lik­dən uzaq­laş­dı­rıb es­te­tik zöv­qə, es­te­tik hiss­lə­rə qo­vuş­du­rur­du. Dün­ya­da Nov­ruz­dan da­ ha qə­dim ənə­nə­lə­rə məx­sus mü­va­fiq ana­lo­gi­ya ol­ma­dı­ ğı üçün əmin­lik­lə de­mək olar ki, in­san­lı­ğın özü­nü psi­xo­lo­ji dər­ket­mə­si­nin il­kin mər­hə­lə­si­nin ilk nü­mu­nə­si bi­zim folk­ lor­da­dır.

BU XON­ÇA DÜN­YA­DIR! Bü­tün bay­ram­lar, mə­ra­sim­lər onu ya­ra­dan xal­qın hə­ ya­tın­da, müx­tə­lif mə­də­ni sa­hə­lər­də öz iz­lə­ri­ni qo­yub. Bu is­ti­qa­mət­də Nov­ruz süf­rə­si­nin ast­ro­lo­ji tə­səv­vür­lə­rin bən­ zər­siz xə­ri­tə­sinin he­sab olun­ma­sı­nı xü­su­si qeyd et­mək la­zım­dır. Bu­ra­da dü­şün­cə­lər şir­niy­ya­ta ke­çib. Ağ Qu­ba bük­mə­si – kəh­kə­şa­nın, üç­bu­caq­lı, doqquz qatlı pax­la­va yaradılışın şə­kər­bu­ra on­beş­gün­lük ayın rəm­zi­dir. Bü­tün bun­lar isə də­yir­mi si­ni­lər­də dü­zü­lən xon­ça­da cəm­lə­nir. Xon­ça­ya, hət­ta eh­ti­ya­cı olan in­san­lar üçün ge­yim də qo­yu­ lur­du. Bu­na gö­rə də im­ka­nı olan-ol­ma­yan hər kəs Nov­ruz ne­mət­lə­rin­dən da­da, bay­ra­mı qeyd edə bi­lər­di. Xon­ça­lar müxtəlif ünvanlara - qo­ca­la­ra, xəs­tə­lə­rə, ni­şan­lı qız­la­ra, qo­hum-qar­da­şa gön­də­ri­ldiyi üçün rəngarəng olurdu. Nov­ ruz süf­rə­si mü­qəd­dəs he­sab edi­lir və əsa­sən, şir­niy­yat­dan hazırlanırdı. Xonçaya mal­dar­lıq və əkin­çi­lik­lə bağ­lı 7 növ xü­su­si ne­mət qo­yu­lar­dı ki, bu da dün­ya­ya sülh, in­san­la­ra sağ­lam­lıq arzulanır, bu da gə­lən ilin bol­lu­ğu üçün xü­su­ si ri­tu­al he­sab edi­lir­di. Nor­veç­li dün­ya­şöh­rət­li səy­yah Tur Heyr­dal Azər­bay­ca­na 2 də­fə gə­lib, mən onu mü­şa­yi­ət edən in­san­lar­dan idim. Qo­bus­tan­da o, qa­val da­şı­na qu­laq as­dı, da­ha son­ra Nov­ruz ərə­fə­si ol­du­ğu üçün ona xon­ça gə­tir­di­lər. Tə­əc­cüb­lən­di ki, bu nə­di­r? İzah et­dim, bay­ram rəm­zi­dir. O, xon­ça­ya bax­dı və diz çok­dü: “Bu xon­ça dün­

39


ƏNƏNƏ ya­dır, bo­ya­lı yu­mur­ta - tö­rə­niş, no­ğul – ul­duz­lar, sə­mə­ni – ya­zın gə­li­şi. Siz nə qə­dər bö­yük xalq­sı­nız. Mən heç bir xalq tərəfindən dün­ya­nın be­lə zən­gin təs­vir edil­di­yi­ni gör­ mə­mi­şəm”. BE­LƏ UNU­DUL­MUŞ MƏ­R A­SİM­LƏ­RİN SA­YI 20-dən ÇOX­DUR! Son zamanlar bə­zi ənə­nə­lər mə­lum ol­ma­yan sə­bəb­ lər­dən təd­ri­cən it­mək­də­dir. Mə­sə­lən, Qu­ba­da su çər­şən­ bə­sin­də in­san­lar sə­hər lal su­ya gə­lər, dərd­lə­ri­ni da­nı­şar, ça­rə ta­par­dı­lar. Son­ra qur­ban kə­sər­di­lər, şad­lıq edər­di­lər. İn­di bu ənə­nə qal­ma­yıb. Şa­ma­xı­da isə ço­ban 50 qo­yun gö­tü­rüb sa­ya­çı nəğ­mə­ lə­ri oxu­ya-oxu­ya kən­də gi­rər, qo­yun­lu ev­lər­dən 1 qo­yun alıb sü­rü­sü­nə qa­tar, qo­yun­suz ev­lə­rə bir hey­van ba­ğış­ lar­dı və bu­nun­la da ta­raz­lı­ğı bər­pa edər­di. Tə­əs­süf ki, bu ənə­nə də unu­du­lub. Apar­dı­ğı­mız he­sab­la­ma­la­ra gö­rə, be­ lə unu­dul­muş mə­ra­sim­lə­rin sa­yı 20-dən çox­dur. DE­Yİ­LƏ­NƏ GÖ­RƏ, HƏ­MİN ƏTİR­DƏN CƏN­NƏT QO­XU­SU GƏ­LƏR­MİŞ! Nov­ruz­da ev iş­lə­ri, tə­miz­lik, biş-düş xa­nım­la­rın; hə­ yət-ba­ca­nın tə­miz­li­yi, arx­la­rın tə­miz­lən­mə­si, su get­mə­yən ye­rə arx çə­kil­mə­si ki­mi iş­lər isə ki­şi­lə­rin üzə­ri­nə dü­şər. Nov­ruz həm də Azər­bay­can xa­nım­la­rı­nın ikin­ci bay­ra­mı he­sab edi­lər­miş. Be­lə ki, mi­nil­lər­bo­yu mar­tın 5-ni İs­fən­ dər­məz bay­ra­mı, qa­dın­lar gü­nü ki­mi qeyd edib­lər. Hə­ min gün bü­tün qa­dın­la­ra bit­mi­şik gü­lün­dən çə­kil­miş ətir hə­diy­yə edər­di­lər. Hə­min ağ çi­çək mar­tın əv­və­lin­də qar üs­tün­dən çı­xar­dı; tə­əs­süf ki, in­di bu çi­çə­yə və onun ət­ri­nə rast gə­lin­mir. De­yi­lə­nə gö­rə, hə­min ətir­dən cən­nət qo­xu­su gə­lər­miş. Bit­mi­şik gü­lün­dən ətir qa­dın­la­ra bir də Nov­ruz­da hə­diy­yə edi­lir­di. Onu da qeyd et­mək la­zim­dır ki, Nov­ruz Azər­bay­can­da gen­der bə­ra­bər­li­yi­ni da­im özün­də əks et­di­ rən ən mü­hüm va­si­tə olub. Məhz bu bay­ram­da qa­dın­lar da ki­şi­lər­lə bə­ra­bər oyun­lar­da, ta­ma­şa­lar­da iş­ti­rak edər­di­lər. Nov­ruz bu gün ar­tıq UNES­KO-nun “Qo­ru­nan İrs” si­ ya­hı­sı­na sa­lı­nıb. Ötən il isə BMT Baş Məc­li­sin­də mar­tın 21-ni - Nov­ruz gü­nü ki­mi qeyd et­mək ba­rə­də qə­rar qə­bul olun­du. Düz­dür, hə­lə­lik cə­mi 5 döv­lət bu qə­ra­ra qo­şu­lub. Am­ma pro­ses­lər onu gös­tə­rir ki, Nov­ru­zun bey­nəl­xalq sə­ viy­yə­li bay­ra­ma çev­ril­mə­si ar­tıq uzaq ol­ma­yan re­al­lıq­dır.

Əzim Əzimzadənin əsəri

40


41


ƏNƏNƏ

ƏNƏNƏ

42


Novruz Bayramы №1 olub, var vя olacaq!

T

ürk­lə­rin ən qə­dim bay­ram­la­rın­dan olan Nov­ ruz təq­vim­lə mart ayı­nın 20-21-22-də ke­çi­ri­ lir. Bu bay­ram bol­luq, fi­ra­van­lıq eti­qad­la­rı ilə bağ­lı olub, ya­zın gə­li­şi­ni müj­də­lə­yir. Ta­ ri­xin sı­naq­la­rın­dan mə­ha­rət­lə çı­xa­raq, döv­rü­mü­zə gə­ lib-ça­tan Nov­ruz Bay­ra­mı, adət-ənə­nə­lə­ri, ya­ran­ma­sı haq­qın­da bir cox əsa­tir və mif­lər möv­cud­dur. Ən ge­ niş ya­yıl­mış mif be­lə­dir: “Ma­ğa­ra­da ya­şa­yan Oğuz oğ­lu so­yuq qış­dan ya­man qor­xar­dı. Ona gö­rə də hər il qı­şa güc­lü ər­zaq tə­da­rük edər­di. Bir il qış uzun çək­di. Onun ər­zaq eh­ti­ya­tı tü­kən­di. Ça­rə­siz qa­lan Oğuz oğ­lu ye­mə­yə bir şey tap­maq üçün ba­yı­ra çıx­ma­lı olur. Heç nə tap­mır. Ge­ri qa­yı­dan­da bir qurd ba­la­sı­na rast gə­lir. Onun­la söh­bət edir və və­ziy­yə­ti ba­şa sa­lır. Oğuz oğ­lu­nu din­lə­yən qurd ba­la­sı de­yir ki, irə­li­də­ ki bir yo­la­yı­rı­cın­da sə­ni bir sü­rü qo­yun, bir qu­caq sün­bül, bir cəh­rə, bir də əl də­yir­ma­nı göz­lə­yir. On­la­rı özün­lə gö­ tür. Qo­yu­nu kə­sib əti­ni ye­yər, yu­nun­dan cəh­rə­də ip əyi­rər, pal­tar ti­kər, də­ri­si­ni də ti­kib əy­ni­nə ge­yi­nər­sən. Sün­bü­lün də­ni­ni əl də­yir­ma­nın­da çə­kib, unun­dan çö­rək bi­şi­rər­sən, ya­za çı­xar­san. An­caq gə­rək sün­bü­lü və qo­yu­nu özün ar­tı­ ra­san. Qu­zu­la­rı göz qa­ba­ğın­da bö­yü­düb, sün­bü­lün də­ni­ni ye­rə sə­pib, alın tə­ri ilə onu su­va­ra­rsan. De­dik­lə­ri­mi et­mə­ sən, ya­şa­maq sə­nin üçün çox çə­tin ola­caq. Oğuz oğ­lu yo­la­yı­rı­cı­na gəl­di. Qurd ba­la­sı haq­lı idi. Oğuz oğ­lu onun de­dik­lə­ri­nə tək-tək əməl et­di. Ona bir bol­ luq üz ver­di ki, gəl gö­rə­sən. Hə­min il­dən Oğuz oğ­lu bü­tün ili iş­lə­di. Qurd ba­la­sı­na rast­la­dı­ğı hə­min ta­rix­dən – bö­yük çil­lə­nin otu­zun­cu gü­nün­ dən eti­ba­rən isə bay­ram ha­zır­lı­ğı­na baş­la­dı. İlin axır dörd çər­şən­bə­si­ni ye­di, iç­di, çal­dı, ça­ğır­dı, qo­hum-qar­da­şla bay­ram­laş­ma­ğa, təb­ri­kə get­di. Oğuz oğ­lu ilin baş­lan­ğı­cı­nı o gün­dən he­sab­la­dı. O gü­nə Nov­ruz adı­nı ver­di. Bay­ram et­mə­yə baş­la­dı. Nov­ruz ona bə­rə­kət və uğur gə­tir­di. Baş­qa bir türk mi­fin­də isə Nov­ruz ilk in­san öv­la­dı­nın dün­ya­ya gəl­di­yi gün he­sab edi­lir. Əs­ki türk təq­vi­mi he­sab­

la­ma­la­rı isə hə­min gü­nü Adə­min dün­ya­ya gəl­di­yi gün ki­mi təq­dim edir. Nov­ruz bir ta­ri­xi ha­di­sə ilə də əla­qə­lən­di­ri­lir. Rə­va­yət olu­nur ki, İran və Tu­ran öv­la­dı Key­ka­vu­sun oğ­lu Sə­ya­vuş (“Aves­ta”da Si­ya­var­şa­rap) Əf­ra­si­ya­bın öl­kə­si­nə gə­lir. Əf­ ra­si­yab onu yax­şı qar­şı­la­yır. Hət­ta qı­zı­nı ona ərə ve­rə­rək, qo­hum və yax­şı dost olur. Sə­ya­vuş Əf­ra­si­yab öl­kə­sin­də özün­dən ya­di­gar Bu­xa­ra ha­sa­rı­nı tik­di­rir. La­kin düş­mən­lə­ ri on­la­rın ara­sı­nı vur­ma­ğa na­il olur­lar. Bun­dan son­ra Əf­ra­ si­yab Sə­ya­vu­şu öl­dürt­dü­rüb, Bu­xa­ra ha­sa­rı­nın üs­tün­dən at­dı­rır. Atəş­pə­rəst­lər isə onu Şərq qa­pı­sı ağ­zın­da dəfn edir­lər. Hə­min dövr­dən xalq ara­sın­da Sə­ya­vu­şun adı ilə bağ­lı ya­ra­nan mər­siy­yə­lər onun dəfn edil­di­yi gü­nün Nov­ ruz ad­lan­dı­rıl­dı­ğı­nı gös­tə­rir. Mə­lum olur ki, hə­min ta­rix­dən atəş­pə­rəst­lər bu­gü­nü tə­zə ilin ilk gü­nü ki­mi qeyd et­mə­yə baş­la­yıb­lar. Nov­ruz qə­dim mən­bə­lər­də Ə.Fir­dov­si­nin “Şah­na­mə”sin­də, bay­ra­mın, İran təq­vi­mi­ nə gö­rə, ilk ay olan mar­tın əv­vəl­lə­rin­də ke­çi­ril­di­yi gös­tə­ ri­lir. N.Gən­cə­vi­nin “İs­gən­dər­na­mə”sin­də və Ə.Nə­vai­nin “Səd­di-İs­gən­dər”in­də bi­zim era­dan 350 il əv­vəl Nov­ru­zun türk xalq­la­rı ara­sın­da bö­yük xalq bay­ra­mı ki­mi ke­çi­ril­di­yi gös­tə­ri­lir. Tə­sa­dü­fi de­yil ki, “İs­gən­dər­na­mə” əsə­rin­də İs­ gən­də­rin Bər­də hökm­da­rı Nü­şa­bə­yə qo­naq gəl­di­yi gün elə Nov­ruz Bay­ra­mı gü­nü idi. Atəş­pə­rəst­lər­də Nov­ruz Atəş­pə­rəst dün­ya­gö­rü­şü­nə gö­rə, Nov­ruz in­san ya­ra­ dı­lı­şı­nın dörd rəm­zi olan Su, Od, Yel və Tor­pa­ğa bağ­lı idi. Zər­düşt­lük Nov­ru­zun od-atəş eti­qa­dı əsa­sın­da bay­ram­lar sil­si­lə­si­ni ya­rat­dı. Axır çər­şən­bə­lər­dən hə­rə­si bir rəm­zin adı­nı da­şı­yır. Zər­düşt­lə­rin qa­nun ki­ta­bı olan “Aves­ta”da Nov­ruz Bay­ra­mı, onun eti­qad və ayin­lə­ri, bay­ram süf­rə­si­ nin sim­vol­la­rı əks olun­ur. Ay­nur Ta­lı­bo­va­

43


ƏNƏNƏ

A

ris­to­tel de­yir­di ki, mə­nə is­ti­nad nöq­ tə­si ve­rin, ayı ye­rin­ dən tər­pə­dim. Əsr­ lər­bo­yu xa­nım­la­ra da məhz elə bir is­ti­nad nöq­tə­si la­zım olub ki, Yer pla­ne­ti­ni ye­rin­dən oy­ nat­sın­lar. Be­lə bir da­yaq nöq­tə­ si­ni tap­maq üçün qa­dın­la­ra nə az-nə çox, düz, 7 min il vaxt la­ zım ol­du. Si­nif­li cə­miy­yə­tin ya­ ran­dı­ğı gün­dən bə­ri ax­ta­rış­da olan zə­rif cin­sin nü­ma­yən­də­ lə­ri hə­min is­ti­nad­ga­hı, nə­ha­yət ki, 8 Mart­da tap­dı­lar.

“KA­Pİ­TA­LİST DÜN­YA­SI” 50 İL­DİR BU BAY­R A­MI TƏM­TƏ­R AQ­LA QEYD EDİ­R 1966-cı il mart ayı­nın 5-də Mər­kə­zi Te­ le­vi­zi­ya və Ra­dio va­si­tə­si­lə SSRİ rəh­bə­ri Leonid Brejnevin “So­vet qa­dı­nı­na mü­ra­ci­ ət”i ya­yım­lan­dı. Kom­mu­nizm qu­ru­cu­lu­ğun­ da qa­dın­la­rın ro­lu­nu dö­nə-dö­nə vur­ğu­la­yan

44


çıxdı, dərd çıxdı

“da­hi rəh­bər” zəh­mət­keş xa­nım­la­rın qar­şı­sı­na əli­boş çıx­ma­ mış­dı. Pa­fos­do­lu mü­ra­ciə­ti­nin so­nun­da rəh­bər özü­nün im­ za­la­dı­ğı sə­rən­ca­mı oxu­du; məz­mu­nu bun­dan iba­rət idi ki, ca­ri il­dən eti­ba­rən, mart ayı­nın 8-i SSRİ-də Qa­dın­lar gü­nü ki­mi qeyd edi­lə­cək. Tə­bii ki, “da­hi li­der”in “bö­yük əta”sı bü­ tün So­vet­lər Bir­li­yi­ni “tit­rət­di”, hət­ta göz yaş­la­rı­nı sax­la­ya bil­mə­yən köv­rək kom­mu­nist zə­rif­lər də ta­pıl­dı. Öm­rü­nün 77ci ili­ni ya­şa­yan və ix­ti­sas­ca mü­əl­li­mə olan Ba­kı sa­ki­ni Sa­ra İb­ra­hi­mo­va hə­min gü­nü yax­şı xa­tır­la­yır: “İn­di si­zin dil­lə de­ sək, bu qə­rar ha­mı­mız­da şok ya­rat­mış­dı, hət­ta bə­zi­lə­ri­miz elə dü­şü­nür­dük ki, ar­tıq 80-ci il­lə­rə vəd edi­lən kom­mu­nizm qa­dın­lar üçün in­di­dən qu­rul­du. Am­ma ha­ra­dan bi­ləy­dik ki, “mən­fur ka­pi­ta­list dün­ya­sı” 50 il­dir, bu bay­ra­mı təm­tə­raq­la ke­çi­rir”. Düz­dür, bu bay­ram Ru­si­ya əra­zi­sin­də ilk də­fə 1913cü il­də ay­rı-ay­rı təş­ki­lat­lar, cə­miy­yət­lər sə­viy­yə­sin­də qeyd edi­lib. Okt­yabr in­qi­la­bın­dan son­ra, tə­bii ki, bü­tün “bur­jua cə­ miy­yət­lə­ri” bağ­lan­dı. Am­ma So­vet­lər Bir­li­yi 8 Mart qar­şı­sın­ da yal­nız 49 il, yə­ni 1966-cı ilə qə­dər da­vam gə­ti­rə bil­di.

Kİ­Şİ­LƏR­LƏ BƏ­R A­BƏR ƏMƏK HAQ­QI! 1857-ci il mar­tın 8-də Nyu-Yor­kun ti­kiş fab­rik­lə­ri­nin bi­rin­ də ağır iş şə­rai­ti, əmək­haq­la­rı­nın az­lı­ğın­dan ca­na gə­lən bir qrup ti­kiş­çi qa­dın iş­lə­mək­dən im­ti­na edir və əl­lə­rin­də par­ ça­lar kü­çə­yə çı­xır­lar. Qa­dın­la­rın pri­mi­tiv tə­ləb­lə­ri sı­ra­sın­da xü­su­si­lə bir mə­qam diq­qət çə­kir­di – ki­şi­lər­lə bə­ra­bər əmək­ haq­qı! Mə­sə­lə­nin ge­di­şa­tı ilə bağ­lı müx­tə­lif ver­si­ya­lar or­ta­ya

atı­lıb, am­ma ak­si­ya­nın konk­ret han­sı nə­ti­cə­lə­rə gə­ti­rib-çı­ xar­dı­ğı ba­rə­də də­qiq mə­lu­mat yox­dur. 1908-ci il mart ayı­ nın 8-də Nyu-Yor­kun so­si­al-de­mok­rat qa­dın təş­ki­la­tı ox­şar tə­ləb­lər­lə ye­ni­dən ak­si­ya ke­çi­rir. Am­ma bu də­fə 14-15 ti­kiş­çi ilə yox, 15 000 qa­dın­la. Bu də­fə zə­rif cin­sin nü­ma­yən­də­lə­ri bir ad­dım da irə­li ge­də­rək, ki­şi­lər­lə bə­ra­bər seç­ki hü­qu­qu tə­ləb edir­di­lər. Bu dal­ğa­nın tə­si­ri so­vuş­ma­mış, 1909-cu il­də ABŞ-ın So­sia­list Par­ti­ya­sı ilin bir gü­nü­nü qa­dın­la­rın bay­ra­ mı ki­mi qeyd et­mə­yi tək­lif et­di. Mü­za­ki­rə­lər­dən son­ra qə­ra­ra alın­dı ki, hər il fev­ra­lın son ba­zar gü­nü qa­dın­la­rın bay­ra­mı ki­mi qeyd olun­sun. Be­lə­lik­lə, hə­min ilin fev­ra­lın 28-də Ame­ ri­ka qa­dın­la­rı öz­lə­ri­nin ilk bay­ram­la­rı­nı qeyd et­di­lər. Bu dal­ğa tez­lik­lə Av­ro­pa öl­kə­lə­ri­ni də vur­du, Al­ma­ni­ya, Avst­ri­ya, Da­ni­ mar­ka, İs­veç 19 mart, Nor­veç, Fin­lan­di­ya 12 mart, Fran­sa 2 mar­tı qa­dın gü­nü ki­mi təq­vi­mə sal­dı. Am­ma fərq­li təq­vim gün­lə­ri həm­rəy­li­yə im­kan ver­mir­di. Al­ma­ni­ya və ümu­mi­lik­də, Av­ro­pa so­sia­liz­mi­nin ana­sı – Kla­ra Set­kin bu boş­lu­ğu duy­du və onun səy­lə­ri nə­ti­cə­sin­də 1914-cü ilən eti­ba­rən, 1857-ci il Nyu-York­da qa­dın­la­rın tə­ti­li­nin xa­ti­rə­si­nə 8 Mart Bey­nəl­xalq Qa­dın­lar Gü­nü ki­mi qeyd edil­mə­yə baş­lan­dı.

Kİ­Şİ­LƏR, NƏ­HA­YƏT, 365 GÜN­DƏN Bİ­Rİ­NİN QA­DIN­LA­R A AY­RIL­MA­SI­NA RA­ZI­LIQ VER­Dİ­LƏR 8 Mart il­lər ər­zi­ndə bey­nəl­xalq sə­viy­yə­də qeyd olun­sa da, mə­sə­lə­yə BMT çər­çi­və­sin­də 1975-ci il­də ba­xıl­dı. Hə­ min il dün­ya­da “qa­dın ili” elan edil­miş­di. Bu çər­çi­və­də Baş Məc­lis 8 Mar­tın bey­nəl­xalq sə­viy­yə­də qeyd olun­ma­sı üçün

45


ƏNƏNƏ qət­na­mə ha­zır­la­ma­ğı qə­ra­ra al­dı və 1977-ci il­də sə­nəd üzv­lə­rə təq­dim olun­du. 1976-85-ci il­lər isə qa­dın de­ka­da­sı elan edil­di. Be­lə­lik­lə, Nyu-York­da ti­kiş fab­ri­kin­ də­ın baş­la­nan yol 120 il son­ra, elə Nyu-York­da­ca mən­ti­qi son­lu­ğu­na çat­dı. Ki­şi­lər (o dövr­də Baş Məc­lis­də 1 nə­fər də xa­nım təm­sil olun­mur­du), nə­ha­yət, 365 gün­dən bi­ri­nin qa­dın­la­ra ay­rıl­ma­sı­na ra­zı­lıq ver­di­lər. KLA­R A SET­KİN: «AZƏR­BAY­CAN QA­DI­NI, KÜT­LƏŞ­Dİ­Rİ­Cİ ŞƏ­R Aİ­TƏ BAX­MA­YA­R AQ, HÜ­QUQ­LA­RI­NI ƏL­DƏ ET­MƏK BA­XI­MIN­DAN DÜN­YA­YA ÖR­NƏK OLA Bİ­LƏR” Bu il­lər­də Ru­si­ya im­pe­ri­ya­sı­nın, da­ha son­ra­lar So­vet­lər Bir­li­ yi­nin ay­rıl­maz par­ça­sı olan Azər­bay­can da pro­ses­lər­ dən kə­nar­da qal­ma­mış­dı. Tə­sa­dü­fi de­yil ki, xa­nım Set­kin özü Azər­bay­can qa­dı­nı­nın bu mü­ba­ri­zə­də ro­lu­nu yük­sək qiy­mət­lən­dir­miş­di. Əf­sus­lar ol­sun, Kla­ra Set­ki­nin Azər­bay­can sə­fə­ri ba­rə­də mə­lu­mat­ lar, de­mək olar ki, yox sə­viy­yə­sin­də­dir. Üs­tə­lik, bu is­ti­qa­mət­də araş­dır­ma­lar da apa­rıl­ma­yıb. Bil­di­yi­ miz odur ki, Kla­ra Set­kin 1924-cü il­də Ba­kı­da sə­ fər­də olub. Pay­taxt­da Əli Bay­ra­mov adı­na klub­da Azər­bay­can qa­dın­la­rı ilə gö­rü­şüb, on­la­rın prob­ lem­lə­ri ilə ma­raq­la­nıb, bu klu­bu isə «in­qi­la­bi qüv­ və­lə­rin top­la­nış mən­tə­qə­si» ad­lan­dı­rıb. «Qaf­qaz od için­də» ki­ta­bın­da o ya­zır­dı: «Azər­bay­ca­nın mü­səl­man qa­dın­la­rı son əsr­lər­bo­yu, hə­ya­tın küt­ ləş­di­ri­ci şə­rai­ti­nə bax­ma­ya­raq, in­san­lıq lə­ya­qə­ti və in­san hü­quq­la­rı­nı əl­də et­mək ba­xı­mın­dan bü­tün dün­ya­ya ör­nək ola bi­lər”. Bəh­ruz Hey­də­ri

Sə n d e­m ə... • • • • • •

46

me­ri­ka so­sio­loq­la­rı­nın araş­dır­ma­la­rı­na gö­rə, 8 Mart üçün ən yax­şı hə­diy­yə gül imiş. Xü­su­sən də sə­bət­ A də sa­də bə­zə­dil­miş gül çə­lən­gi... Ev xa­nım­la­rı və sı­ra­vi döv­lət qul­luq­çu­la­rı olan xa­nım­lar hə­diy­yə ola­raq şir­niy­ya­tı məm­nu­niy­yət­lə qə­bul edir­lər. Bir qu­tu kon­fe­ti on­la­ra ba­ğış­la­ya­ca­ğı­nız gül bu­ke­ti­nə əla­və et­mək ye­ri­nə dü­şər. 25-50 yaş ara­sı rəh­bər qa­dın­lar, on­la­ra hə­diy­yə ola­raq, zi­nət əş­ya­la­rı alın­ma­sı­nı se­vir. İc­ti­mai möv­qe­yin­dən və so­si­al sta­tu­sun­dan ası­lı ol­ma­ya­raq, qa­dın­la­rın 5 %-i hə­diy­yə ola­raq res­to­ra­na də­vət edil­mə­lə­ri­ni ar­zu­la­yır. Qa­dın­la­rın 15 %-i hə­diy­yə əvə­zi­nə, on­la­ra pul ve­ril­mə­si­ni ar­zu­la­yır. Bu­ra­ya fəh­lə­lər və pen­si­ya­yaş­lı qa­ dın­lar da­xil­dir. Nə qə­dər qə­ri­bə ol­sa da, qa­dın­la­rın 6 %-i əks-cins­dən hə­diy­yə qə­bul et­mə­yi sev­mir.


reklam


ELM DÜNYASI

NANO TEXNO LOGİYA Son kəşf­lər nə vəd edi­r? Son 2-3 əsr el­mi tə­rəq­qi­nin sü­rət­li in­ki­şa­fı­nın ən məh­ sul­dar döv­rü he­sab olun­ma­lı­dır. Bu müd­dət ər­zin­də bə­şə­ riy­yə­tin in­ki­şa­fın­da in­san hə­ya­tı­nı əhə­miy­yət­li də­rə­cə­də də­yi­şən bir çox el­mi sıç­ra­yış­lar baş ve­rib. Ötən ta­ri­xi za­ man­la­rı hə­min kəşf­lə­rin adı ilə bağ­la­yır­lar. NA­NO­tex­no­lo­gi­ya­ya doğ­ru… XX əs­rin I ya­rı­sın­da Ya­po­ni­ya­nın He­ro­si­ma və Na­qa­sa­ ki şə­hər­lə­rin­də part­la­dı­lan iki atom bom­ba­sı in­sa­nın mad­ də­nin ən ki­çik his­sə­lə­ri­nə, ato­mu­na nü­fuz edə bil­mə­si­nin

48

və bu yol­la ta­rix­də ən bö­yük ener­ji­nin əl­də olun­ma­sı­nın gös­tə­ri­ci­si idi. Ona gö­rə də bu əs­rin atom əs­ri ad­lan­ca­ ğı gü­man edi­lir­di, la­kin cə­mi iki onil­lik­dən son­ra in­sa­nın kos­mo­sa yol aç­ma­sı bu ada ikin­ci bir şə­rik ya­rat­dı: kos­ mos əs­ri. Əs­rin son­la­rı­na ya­xın isə tex­no­lo­gi­ya­la­rın sü­rət­li in­ki­şa­fı ye­ni bir ter­min ya­rat­dı - komp­yu­ter əs­ri. Cə­mi bir yü­zil­lik­də in­san­la­rın əl­də et­dik­lə­ri nai­liy­yət­lər ən cə­sa­rət­li proq­noz­la­rı və xə­yal­pə­rəst­lə­rin tə­xəy­yü­lü­nü be­lə ötüb-ke­ çir­di. Ar­tıq han­sı kəşf­lə­rin hə­ya­tı­mı­za da­ha çox tə­sir edə­cə­ yi­ni proq­noz­laş­dır­maq çox bö­yük çə­tin­lik ya­ra­dır­dı. Kim­ya və fi­zi­ka sa­hə­sin­də alim­lə­rin atom sə­viy­yə­sin­də kəşf­lə­ri bio­lo­gi­ya sa­hə­sin­də də hü­cey­rə da­xi­li­nə mü­da­xi­lə olun­ ma­sı ide­ya­sı­nı or­ta­ya qoy­du və ge­ne­ti­ka sa­hə­sin­də el­mi kəşf­lər yük­sək sü­rət­lə önə çıx­ma­ğa baş­la­dı. Ən praq­ma­ tik və nik­bin alim­lə­rin be­lə ar­tıq el­mi kəşf­lə­rin tü­kən­di­yi­ni he­sab et­dik­lə­ri za­man­da, ge­ne­ti­ka sa­hə­sin­də əl­də olu­nan kəşf­lər in­sa­nın can­lı aləm­lə tə­ma­sı­na tam fərq­li və mö­ cü­zə­vi mü­na­si­bət ya­rat­dı. Kim­ya və fi­zi­ka­da ol­du­ğu ki­mi, can­lı aləm­də də mik­ro­his­sə­cik­lə­rə nü­fuz edil­mə­si alim­lə­ rin fəa­liy­yət mə­ka­nı­nı mak­roa­ləm­dən mik­roa­lə­mə ke­çir­ di. Bu ide­ya­nın mü­əl­li­fi isə məş­hur ame­ri­ka­lı fi­zik, No­bel mü­ka­fa­tı lau­rea­tı Ri­çard Feyn­man idi. O özü­nün “Aşa­ğı­da yer çox­dur” mə­qa­lə­sin­də atom və mo­le­kul sə­viy­yə­sin­də baş ve­rən pro­ses­lə­rin mə­ka­nın­da həd­dən ar­tıq ge­niş və kül­li miq­dar­da boş yer­lə­rin ol­du­ğu­nu de­yir­di. Feyn­ma­nın fik­rin­cə, biz hə­min yer­lə­rə da­xil ola, atom və mo­le­kul­la­rı hə­min yer­lə­rə is­tə­di­yi­miz ki­mi dü­zə bil­sək, im­kan­la­rı qey­ ri-məh­dud olan tex­no­lo­gi­ya­nın əsa­sı­nı qo­ya bi­lə­rik. Bu­ nun­la da Feyn­man san­ki el­mi kəşf­lə­rin tü­kən­di­yi­ni he­sab edən alim­lə­rə ça­ğı­rış et­di: “Da­ya­nın! Hə­lə kəşf edi­lə­si çox şey var”. Bu ide­ya­nı ke­çən əs­rin 80-ci il­lə­rin­də atom qüv­ vət və skay­ner mik­ros­kop­la­rı­nın kəş­fin­dən son­ra re­al­laş­


dır­maq müm­kün ol­du. Feyn­ma­nın ide­ya­sı, ey­ni za­man­da, na­no­tex­no­lo­gi­ya­nın əsa­sı­nı qoy­du. Na­no­tex­no­lo­gi­ya nə­di­r? Na­no­tex­no­lo­gi­ya 0,1-100 na­no­metr öl­çü­də his­sə­cik­lə­ri və bu sə­viy­yə­də baş ve­rən fi­zi­ki, kim­yə­vi və bio­lo­ji ha­ di­sə­lə­ri öy­rə­nir (1 na­no­metr (1nm) met­rin mil­yard­da­bi­ri­nə bə­ra­bər­dir). Mü­qa­yi­sə üçün onu da qeyd edək ki, in­san tü­ kü­nün dia­met­ri 5000 nm.-dir. Na­no­tex­no­lo­gi­ya ter­min ki­mi ilk də­fə 1974-cü il­də ya­pon fi­zi­ki No­rio Ta­ni­qu­çi tə­rə­fin­dən iş­lə­di­lib. Na­no­tex­no­lo­gi­ya, sa­də­cə, na­no­öl­çü­lü his­sə­cik­lə­rin, ma­te­ri­al­la­rın, məh­sul­la­rın ha­zır­lan­ma­sı de­yil, həm­çi­nin, kim­ya və ma­te­ri­al­lar, ye­yin­ti və bio­tex­no­lo­gi­ya, elekt­ro­ni­ka və ma­te­ri­al­lar sə­na­ye­si­ni, el­min və tex­ni­ka­nın, de­mək olar ki, bü­tün sa­hə­lə­ri­ni əha­tə edən son də­rə­cə in­cə bir tex­ no­lo­gi­ya­dır. Bu tex­no­lo­gi­ya ar­tıq ci­sim­lər­lə de­yil, on­la­rın tər­kib his­sə­lə­ri olan atom­lar­la iş­lə­yir. Onu da qeyd edək ki, na­no­tex­no­lo­ji araş­dır­ma­lar kim­ya və fi­zi­ka elm­lə­ri­nin əsa­sın­da apa­rı­lır. Hə­lə­lik bu tex­no­lo­gi­ya in­san fəa­liy­yə­ti­ nin bü­tün sa­hə­lə­ri­ni əha­tə et­mə­sə də, bu çox ya­xın gə­lə­ cək üçün plan­laş­dı­rı­lır. Ağ­la­sığ­maz kəşf­lər göz­lə­ni­lir Sə­na­ye sa­hə­sin­də ya­xın za­man­lar­da na­no­tex­no­lo­gi­ ya əsa­sın­da ye­ni ro­bot­lar ya­ra­dı­la­caq ki, bu ro­bot­lar da atom­dan is­tə­ni­lən əş­ya­nı ha­zır­la­ya bi­lə­cək. Mo­le­kul­yar ro­bot­lar kənd tə­sər­rü­fa­tı bit­ki­lə­ri və hey­van­la­rı­nın əvə­ zi­nə qi­da məh­sul­la­rı­nı öz­lə­ri ha­zır­la­ya­caq­lar. Mə­sə­lən, inə­yin iş­ti­ra­kı ol­ma­dan sü­dü bir­ba­şa ola­raq ot­dan al­maq müm­kün­dür. Na­no­tex­no­lo­gi­ya­lar eko­lo­ji mü­hi­ti də sa­bit­ ləş­dir­mək iq­ti­da­rın­da­dır, pla­net bu tex­no­lo­gi­ya­nın tət­bi­qi ilə ət­ra­fı zə­hər­lə­yən tul­lan­tı­lar­dan azad ola­caq. Mə­sə­lən, avst­ra­li­ya­lı alim­lər qar­ğı­da­lı ni­şas­ta­sı tər­kib­li po­li­mer ma­ te­ri­al­dan çox əl­ve­riş­li plas­tik qab­lar dü­zəl­dib­lər. Bu qab­lar bir müd­dət­dən son­ra öz-özü­nə əri­yə­rək heç bir çirk­lən­mə­ yə sə­bəb ol­mur. Ey­ni za­man­da, na­no­ro­bot­lar di­gər pla­ net­lər­də in­sa­nın ya­şa­ma­sı üçün mü­hit ya­ra­da­caq. Na­no­tex­no­lo­gi­ya hər­bi əmə­liy­yat­la­rın da xa­rak­te­ri­ni də­yi­şə­cək. Bu özü­nü si­lah­lan­ma­da, si­lah­lar­da, mü­da­fiə ge­yim­lə­rin­də və s. bü­ru­zə ve­rə­cək. Təq­ri­bən, 200 mik­ron öl­çü­də olan gö­zə­gö­rün­məz si­lah – “hə­şə­rat” in­san­la­rın bə­də­ni­nə zə­hər ye­ri­də­rək on­la­rı məhv edə bi­lər. 50 mil­ yard say­da bu cür si­lah, hət­ta bü­tün pla­ne­ti məhv et­mə­ yə bəs­dir. Bu say­da si­la­hı isə bir çe­mo­da­na yer­ləş­dir­mək müm­kün­dür. Na­no­tex­no­lo­gi­ya əsa­sın­da ya­ra­dı­lan si­lah­lar çox güc­lü ola­caq, on­la­rın gül­lə­lə­ri isə hə­də­fi özü ax­ta­rıb-

ta­pa­raq məhv edə­cək. Na­no­tex­no­lo­gi­ya­nın is­ti­fa­də sfe­ra­sı qey­ri-məh­dud­dur. Na­no­tex­no­lo­gi­ya av­to­mo­bil hə­vəs­kar­la­rı­nı da unut­ma­yıb. Ar­tıq mi­nik ma­şın­la­rı üçün na­no­his­sə­cik tər­kib­li elə rəng­ lər alır­lar ki, bu rəng­lər su bu­rax­mır, çirk­lən­mir, cı­zıl­mır, pa­rıl­da­yır və gü­nün müx­tə­lif vaxt­la­rın­da ma­şın müx­tə­lif rəng­lər­də gö­rü­nür. Di­gər bir se­vin­di­ri­ci xə­bər isə on­dan iba­rət­dir ki, bu gün nor­mal ma­şı­nın hə­rə­kə­ti üçün 10-15 litr ben­zin la­zım­dır­sa, çox ya­xın gə­lə­cək­də bu, 1 litr­dən də az ola­caq və tə­bii ki, mü­hər­ri­kin gü­cü də ar­ta­caq. Yu­xa­rı­da sa­da­la­nan ina­nıl­maz və əf­sa­nə­yə­bən­zər kəşf­lə­rin re­al­laş­ma­sı üçün ye­ga­nə prob­lem qey­ri-üz­vi aləm­lə üz­vi aləm ara­sın­da ötü­rü­cü­nün kəşf edil­mə­si­dir və bu kəş­fin ya­xın za­man­lar­da re­al­laş­ma­sı şüb­hə do­ğur­mur. Bu ötü­rü­cü­nün kəş­fin­dən son­ra tə­səv­vü­rə sığ­ma­yan kəşf­ lər re­al­la­şa­caq. Tə­səv­vür edin, bey­nə mik­ro­çip yer­ləş­di­rib ona proq­ram ver­mək­lə 1-2 saa­ta in­sa­nın 2-3 dil­də sər­bəst da­nış­ma­sı­na na­il ol­maq müm­kün­dür. Bu gün sa­ğal­maz olan xəs­tə­lik­lər çox adi bir şe­yə çev­ri­lə­cək. İq­ti­sa­diy­yat, is­teh­sa­lat kö­kün­dən də­yi­şə­cək və çox ucuz va­si­tə­lər­lə da­ha bö­yük nə­ti­cə­lər əl­də olu­na­caq. Eko­lo­ji çirk­lən­mə prob­lem xa­rak­te­ri da­şı­ma­ya­caq. Bir söz­lə, na­no­tex­no­lo­gi­ ya in­sa­nın hə­yat şə­rai­tin­də dəh­şət­li də­rə­cə­də bö­yük, ina­ nıl­maz və ağ­la­sığ­maz də­yi­şik­lik­lə­rə sə­bəb ola­caq. Bu sa­hə­də azər­bay­can­lı alim­lə­rin də fi­kir­lə­ri özü­nə­ məx­sus­lu­ğu iə diq­qət cəlb edir. Mə­lu­mat üçün bil­di­rək ki, bir ne­çə il ön­cə na­no­tex­no­lo­gi­ya­lar üz­rə mü­tə­xəs­sis Ka­mil Qa­sım­lı in­san ki­mi dü­şü­nüb-dav­ra­na bi­lən və heç vaxt in­sa­na hü­cum et­mə­yə­cək and­ro­id­lə­rin is­teh­sal nə­ zə­riy­yə­si­ni ha­zır­la­mış­dır. Bu nə­zə­riy­yə əsa­sın­da “Ams­ter­ dam” Təd­qi­qat­lar Mər­kə­zi tə­rə­fin­dən sü­ni in­tel­lek­tə ma­ lik and­ro­id və ki­borq­lar olan ilk vir­tu­al uşaq­lar ha­zır­la­nıb. “Ek­ki” ad­lı bu vir­tu­al var­lıq bir həf­tə ər­zin­də ça­ğa­dan 18 yaş­lı gən­cə dö­nür. Onun bö­yü­mə­si və tər­bi­yə­si ilə “MSN Mes­sen­ger” tex­no­lo­gi­ya­sı va­si­tə­si­lə iki şəxs - ata və ana məş­ğul olur. Na­no­tex­no­lo­gi­ya sa­hə­sin­də Azər­bay­can­da da in­ten­ siv iş­lər ge­dir. Ya­xın gə­lə­cək­də na­no­tex­no­lo­gi­ya məh­sul­ la­rı­nın öl­kə­mi­zə də da­xil ola­ca­ğı proq­noz­laş­dı­rı­lır. Ar­tıq BDU-da bu sa­hə üz­rə kadr­lar ha­zır­la­nır, müa­sir la­bo­ra­tor sə­viy­yə­də müx­tə­lif his­sə­cik­lər alı­nır, on­la­rın fi­zi­ki və kim­ yə­vi xas­sə­lə­ri öy­rə­ni­lir və s. Öl­kə­də el­mi-tex­ni­ki tə­rəq­qi­nin in­ki­şa­fı­na və tət­bi­qi­nə, ye­ni tex­no­lo­gi­ya­la­rın gə­ti­ril­mə­si­nə bö­yük diq­qət ye­ti­ri­lir. Ümid edək ki, bir ne­çə il­dən son­ra Azər­bay­can na­no­tex­no­lo­gi­ya­lar sa­hə­sin­də li­der olan ABŞ və Ya­po­ni­ya ilə rə­qa­bə­tə ha­zır ola­caq.

49


ÇƏRÇİVƏYƏ MƏHKUM OLUNMUŞLAR

“Шяbi-hicran”. MADE ИN

50

ЯMИRCAN


Ö

m­rü­nü qı­zıl-gü­müş­dən mə­mu­lat ha­zır­la­ma­ ğa sərf edən sə­nət­kar­lar var. On­la­ra ZƏR­ GƏR de­yi­rik. Hə­ya­tı­nı söz dü­züb-qoş­maq­la ke­çi­rən şəxs­ lər möv­cud­dur. O kəs­lə­ri ŞA­İR ça­ğı­rı­rıq. Bir də ŞAİ­Rin ZƏR­GƏR ki­mi dü­züb-qoş­du­ğu­nu il­mə­ lə­rə həkk edən RƏS­SAM ya­şa­yır ara­mız­da. Onun adı­nı isə öz xa­hi­şi ilə, sa­də­cə, “xal­ça­çı-rəs­sam” ya­zı­rıq. Bu, sa­də­lik, tə­va­zö­kar­lıq­dır. Tə­va­zö­kar­lıq isə uca­lıq, bö­yük­lük ni­şa­nə­lə­rin­dən­dir. Bü­tün bun­lar ya­ra­dı­cı­lıq ema­lat­xa­na­sı Ba­kı­da – İçə­ri­ şə­hə­rin dar kü­çə­lə­ri­nin bi­rin­də yer­lə­şən və bu ün­van­dan ge­niş dün­ya­ya işıq­lı il­mə­lə­rin mö­cü­zə­si­ni ün­van­la­yan Ha­cı El­dar Mi­ka­yıl­za­də­yə aiddir. Uşaq­lıq­dan rəs­mə me­yil­li olub. Ona gö­rə də ilk ix­ti­

sas təh­si­li­ni “Əzim­za­də mək­tə­bi”ndə alıb, son­ra təh­si­li­ni ar­tır­maq üçün Mosk­va­ya ge­dib; ora­da olar­kən mər­hum Lə­tif Kə­ri­mov­la rast­la­şıb və onun tə­ki­di-tək­li­fi ilə Azər­bay­ can Döv­lət İn­cə­sə­nət İns­ti­tu­tun­da oxu­yub. Hə­lə tə­lə­bə­lik il­lə­rin­də M.Fü­zu­li şei­ri­nin mo­tiv­lə­ri əsa­sın­da “Şə­bi-hic­ran” ad­lı xal­ça ya­ra­dıb. El­dar Mi­ka­yıl­za­də Əmir­can­da (Xi­lə kən­di) ya­şa­dı­ğı il­ lər­də Sət­tar Bəh­lul­za­də ilə sıx tə­mas­da olar­dı. Bu ün­ siy­yət son­ra­lar qüd­rət­li sə­nət­ka­rı onun mə­nə­vi mü­əl­li­mi sə­viy­yə­si­nə çat­dır­dı. Gör­kəm­li sə­nət­kar Lə­tif Kə­ri­mov gənc El­da­rı xal­ça “dün­ya­sı” ilə ta­nış edə­rək, onun sə­nət mü­əl­li­mi ol­du. Xa­rak­te­ri və ya­ra­dı­cı­lı­ğı iki tü­kən­məz qay­naq­dan qi­da­ la­nan E.Mi­ka­yıl­za­də­nin adı xal­ça­çı-rəs­sam ki­mi 1991-ci il­dən eti­ba­rən İn­gil­tə­rə, Ru­si­ya, Tür­ki­yə, Fran­sa və Bel­çi­

51


ÇƏRÇİVƏYƏ MƏHKUM OLUNMUŞLAR ka ki­mi öl­kə­lər­də səs­lən­mə­yə baş­la­nıb, xal­ça­la­rı nü­ma­ yiş et­di­ri­lib. Bu­nun­la ya­na­şı, Səu­diy­yə Ərə­bis­ta­nı, Fran­sa, ABŞ, İta­li­ya, Kü­veyt və Tür­ki­yə­nin bir sı­ra kol­lek­si­ya­la­rın­ da rəs­sa­mın iş­lə­ri qo­ru­nur. Təx­mi­nən, bir il əv­vəl Ba­kı­da – Mu­zey Mər­kə­zin­də rəs­sa­mın “Da­hi­lə­rə it­haf” şər­ti adı ilə sər­gi­si ke­çi­ril­di. Xal­ça­çı-rəs­sam Ha­cı El­dar Mi­ka­yıl­za­də ilə söh­bə­ti­miz onun ema­lat­xa­na­sın­da baş tut­du. - Ha­cı, xal­ça­çı­lıq axı pul­lu sə­nət de­yil... Yox­sa səhv edi­rə­m? - Hər şey niy­yət­lə bağ­lı­dır. Niy­yə­tin hər va­si­tə ilə pul qa­zan­maq­dır­sa, onu qa­za­na­caq­san. Yox, əgər sə­nə­ti se­ vir­sən­sə, özü­nü bu­na həsr et­mi­sən­sə, çox­lu pu­lun ol­ma­ ya­caq. Am­ma ac da qal­ma­ya­caq­san. Bir ti­kə çö­rə­yi­ni Al­ lah hə­mi­şə ye­ti­rər. - İş­lə­ri­nə yüz də­fə bax­mı­şam, in­di­ki yüz bi­rin­ci­dir. De­yi­rəm, Ha­cı­nın iş­lə­ri bu qə­dər gö­zəl­dir, gö­rə­sən, çox dü­şün­mə­si­nin nə­ti­cə­si­dir, yox­sa il­ham onu be­lə iş­lə­di­r? - Yox, əv­vəl Al­la­hın gön­dər­di­yi il­ham­dır. Dü­şün­cə onun da­lın­ca gə­lir. Dü­şün­cə il­ham­dan ası­lı­dır, ək­si­nə de­yil. Bir

52

iş də var ki, əgər sə­nət əsə­ri in­sa­nı dü­şün­dür­mür­sə, on­ da o, sə­nət əsə­ri yox, adi evi bə­zə­yən bir əş­ya­dır. Xal­qı xalq, mil­lə­ti mil­lət elə­yən dü­şün­cə tər­zi­dir. Sə­nət də öz­lü­ yün­də dü­şün­cə­nin ən uni­kal təq­di­met­mə va­si­tə­si­dir. - Xal­ça­la­rı­nın ha­mı­sın­da bir ür­fan, ədəb-ər­kan var. Am­ma bi­zim rəs­sam­la­rı­mız­da bu, na­dir mə­ziy­yət­dir... - Val­lah, baş­qa­la­rı­nı de­yə bil­mə­rəm, am­ma mə­nim üçün de­dik­lə­rin va­cib­dir. Əv­və­la, ür­fan ru­hun tər­bi­yə­si­dir. Tər­bi­yə isə, qar­daş, qor­xu ilə yox, sev­gi ilə ba­şa gə­lir. Va­ li­deyn uşa­ğı­nı se­və-se­və tər­bi­yə edir. Uşa­ğın ata-ana­sın­ dan al­dı­ğı tər­bi­yə də on­la­ra olan mə­həb­bə­ti­nin qə­də­rin­ də­dir. Bu mə­na­da ha­ra­da unu­dul­maz sə­nət - or­da ür­fan! - Şəx­siy­yət­lə­rə həsr et­di­yin xal­ça­la­rın da var. Xal­ ça öm­rü şəx­siy­yə­tin şöh­rə­ti­ni uzat­maq üçün­­dü­­?.. - Sə­nət şəx­siy­yə­tə xid­mət edən­də, onun öm­rü hə­min şəx­siy­yə­tin öm­rü qə­dər ola­caq. Bir də­fə İn­cə­sə­nət Mu­ze­ yi­nin ar­xi­vi­nə get­miş­dim, zir­zə­mi­də xal­şa üzə­rin­də xey­li port­ret gör­düm! Xal­ça­la­rın üzər­lə­ri­nə kim­yə­vi tur­şu tö­küb yan­dır­mış­dı­lar. Nə qə­dər rəs­sam, xal­ça­çı zəh­mə­ti­nin, in­ san əmə­yi­nin puç ol­du­ğu­nu tə­səv­vür et­mək be­lə çə­tin­di. So­ru­şan­da de­di­lər ki, hə­min şəx­siy­yət­lər “xalq düş­mə­ni”


elan edi­lən­dən son­ra, tur­şu-qə­lə­vi, mü­rək­kəb, bo­ya işə düş­dü. On­da bar­ma­ğı­mı dış­lə­dim ki, gə­rək sə­nət şəx­ siy­yə­tə, si­ya­sə­tə xid­mət elə­mə­sin. An­caq ta­rix ya­rat­mış, özü­nü ta­ma­mi­lə və tə­mən­na­sız xal­qa həsr et­miş, xalq ya­şa­dıq­ca xa­ti­rə­sin­də ya­şat­dı­ğı şəx­siy­yə­tə xal­ça həsr et­ mək olar. - Ha­cı, bu ne­cə olur, İran­da ki­şi­lər es­ki­zi cız­maq­la bə­ra­bər, xal­ça­nı da öz­lə­ri to­xu­yur­lar. Biz­də isə yal­nız xa­nım­lar xal­ça to­xu­yur­lar, es­kiz cı­zan­lar da ara­la­rın­ da çox­dur... - Sən mə­sə­lə­nin gö­rü­nən tə­rə­fin­dən da­nı­şır­san. İran­da ki­şi­lər cə­miy­yət ara­sın­da xal­ça to­xu­yur­lar, gö­zəl xal­ça­la­rı isə xa­nım­la­rı ev­də ya­ra­dır­lar. Biz­də də tik­mə-tə­kəl­du­zun tam ək­sə­riy­yə­ti­ni ki­şi­lər ər­sə­yə gə­ti­rib­lər. Ötən əs­rin iyir­ min­ci il­lə­ri­nə qə­dər, mə­sə­lən, Şə­ki­də be­lə olub. - So­ruş­sam, han­sı xal­ça­nı da­ha çox se­vir­sən, yə­ qin ki, bə­zi ya­ra­dı­cı in­san­lar ki­mi stan­dart olan “Ha­ mı­sı öv­lad­la­rım­dır ” ca­vab­nı eşit­mə­yə­cəm... - Əl­bət­tə, yox. “Şə­bi-hic­ran”ı 1983-də bi­tir­miş­dim, am­ ma üzə çı­xar­mır­dım. Son­ra sər­gi­də nü­ma­yiş olun­du, mu­

ze­yi­miz tə­rə­fin­dən alın­dı, be­lə­lik­lə, mə­ni xal­ça­çı-rəs­sam ki­mi ta­nı­dan ilk öv­la­dım ol­du. Siz­cə, “Şə­bi-hic­ran”ın bu “özəl xid­mə­ti”ni ne­cə qiy­mət­lən­dir­mə­yi­m? - De­mək, “ Şə­bi-hic­ran” ay­rı­lıq ge­cə­si yox, sə­nin üçün bir vü­sal sə­hə­ri oldu? - Be­lə də de­mək olar. Yax­şı de­din, qoy ol­sun be­lə... - Ha­cı, sə­nin de­yim­lə­rin axı da­ha yax­şı­dır. Xal­ça ilə bağ­lı hər­dən ba­ya­tı­lar de­yir­din, bi­ri­ni ya­dı­ma sal, zəh­mət ol­ma­sa. - De­yim də: Əzi­zi­nəm, get­mə­rəm. Anam ca­nı, get­mə­rəm. Qış­da xa­lı kəs­mə­səm Yaz­da ərə get­mə­rəm. (Bu yer­də gü­lü­rük və Ha­cı­nın ya­dı­na sa­lı­ram ki, uni­ver­ si­tet­lə­ri­mi­zin bi­rin­də bu ya­xın­lar­da “Plov fes­ti­va­lı” ke­çi­ril­ di, 50 növ mil­li plov nü­mu­nə­si gös­tə­ril­di, mil­li­pal­tar­lı qız­lar plov­la bağ­lı o qə­dər qoş­ma, ba­ya­tı söy­lə­di­lər ki! ) - Be­lə bir fes­ti­va­l xal­ça möv­zu­sun­da da müm­kün de­yil, siz­­cə­­?

53


ÇƏRÇİVƏYƏ MƏHKUM OLUNMUŞLAR - Əl­bət­tə, müm­kün­dür. Ba­kı­da Bey­nəl­xalq Xal­ça Mər­kə­zi­nin ti­kin­ti­si ba­şa çat­dıq­dan son­ra möh­tə­şəm təd­bi­rin ke­çi­ri­lə­cə­yi göz­lə­ni­lir. Fəxr et­mə­li sə­nə­ti­miz, on­la­rı üzə çı­xa­ran la­yiq­li in­san­ la­rı­mız var, Al­la­ha şü­kür. - Tə­əs­süf­lər ol­sun ki, rəs­sam­lı­ğı­mı­zın mil­ li­li­yi ilə fəxr edə bil­mi­rik... - Av­ro­pa uzun il­lər gör­dü­yü­nü çə­kib və bu­ nu da öy­rə­dib. Bi­zim Sul­tan Mə­həm­mə­di­miz isə “bə­si­rət gö­zü” ilə gö­rüb-düy­duq­la­rı­nı iş­lə­yib. Da­xi­li göz­lə gör­mək ru­ha­ni tər­bi­yə­dən, əx­laq­ dan irə­li gə­lir. S.Mə­həm­məd ki­mi sə­nət­kar­la­rın sə­nə­tə mü­na­si­bət­lə­ri iba­də­tə ol­du­ğu ki­mi idi. Yə­ni ya­ra­dı­cı­lı­ğın kö­kü var­dı. İn­di hə­min ru­ha­ni, mil­li kö­kün yox­lu­ğu za­ma­nı­dır. Am­ma hiss olu­ nur ki, sə­nət­kar­lıq mək­təb­lə­ri­miz ya­vaş-ya­vaş öz kö­kü­müz­də kök­lə­nir. - Hə­lə­lik cə­mi iki də­fə ke­çi­ril­miş “Şərq­ dən-Şər­qə ” res­pub­li­ka rəs­sam­lıq sər­gi­si­ni de­di­yi­nə mi­sal gös­tər­mək ola­r? - Bə­li, mi­sal elə odur. Hə­min sər­gi­nin açı­lı­şın­ da həm Rəs­sam­lar İt­ti­fa­qı, həm də Mə­də­niy­yət və Tu­rizm Na­zir­li­yi­nin rəh­bər­li­yi məhz bu mə­sə­ lə­ni önə çək­di­lər, eks­po­nat­la­rı “özü­nə­qa­yı­dış” ki­ mi də­yər­lən­dir­di­lər... - Ha­cı, fo­to­ya, hey­kə­lə, ka­ri­ka­tu­ra­ya, rəng­kar­lıq iş­lə­ri­nə, qra­fi­ka­ya və s. janr­lar­da ya­ra­dıl­mış əsər­lə­rə bir az ba­xan ki­mi, “Hər şey ay­dın­dır”, - de­yib o bi­ri­si­nə asan­lıq­la keç­mək olur. Am­ma tə­rif üçün de­mi­rəm, sə­nin xal­ça­la­rın qa­ba­ğın­da da­ya­nır­san, bax­dıq­ca ye­nə nə­sə gö­rür­sən və fi­kir­lə­şir­sən: gö­rə­sən, bu de­tal nə­yə işa­rə­dir, nə­yin rəm­zi­di­r? Xü­ su­sən də Fü­zu­li mo­tiv­lə­rin­də... - Sü­jet­li xal­ça mo­nu­men­tal əsər­ dir. Mo­nu­men­tal əsə­rin möv­zu­su və iş­lə­mə ma­ne­ra­sı da uy­ğun ol­ma­lı­dır. Bu­ra­da tə­sa­düf­lə­rə yer yox­dur, ne­cə ki onun özü mü­ba­hi­sə­li mə­qam­dır. Ona gö­rə də qa­nu­na­uy­ğun­luq­lar hə­ yat­da tə­sa­dü­fə nis­bə­tən ək­sə­riy­yət təş­kil edir. Fü­zu­li şəx­siy­yə­ti və onun ya­ra­dı­cı­lı­ğı mə­nim üçün tü­kən­məz bir mən­bə, açıl­ma­mış aləm­dir. ”Ya Rəbb, bə­la­yi-eşq ilə qıl aşi­na mə­ni!

54


Bir dəm bə­la­yi-eşq­dən et­mə cü­da mə­ni!” de­ yə İla­hi eşq ilə nə­fəs alan bir ka­mil in­sa­nı baş­ qa han­sı va­si­tə­lər­lə vəsf et­mək müm­kün­dü­r? - Am­ma Mə­həm­məd Fü­zu­lu sağ ol­say­dı, “ka­mil” sö­zü­nə eti­raz edib de­yər­di ki, bu məf­hum yal­nız Al­la­hın Pey­ğəm­bə­ri­nə aid ola bi­lər. Şa­ir bu­nu şe­ir­lə­rin­də be­lə izah edir: Şe­ir bir zir­vər­dir, am­ma biz ki­mi na­dan­ la­ra, Ol ki ka­mil­dü, onu möh­ta­ci-zi­vər qıl­ ma­mış... - Qar­da­şım, bu tə­va­zö­kar­lı­ğın özü elə ka­ mil­lik­dən xə­bər ve­rir də. Bax (Fü­zu­li­nin port­ re­ti­ni gös­tə­rir), ma­vi sə­ma­da­kı rit­mik dü­züm­lü bu­lud­lar, əs­lin­də, ya­zı­dır, ba­yaq de­di­yim beyt­ dir. Məc­nu­nun qol­la­rı­na bağ­lan­mış ağır zən­cir, ya­nıb-əri­yən 72 şam, bu­gün­kü mey­və­lə­ri­mi­zin dü­zü­lü­şü və baş­qa ştrix­lər də o cür. Gö­zü­mü­ zün qa­ba­ğın­da aram­la ya­nıb-tü­kə­nən şam qə­ dər in­sa­na onun öm­rü­nün bit­mək­də ol­du­ğu­nu baş­qa nə be­lə ay­dın­lıq­la xa­tır­la­da bi­lə­r? Bi­rin­ci İmam nə gö­zəl de­yib: ”İb­rət çox­dur, gö­tü­rən az”. - Gö­rü­rəm, ta­mam­lan­ma­mış əsər­lə­rin çox­dur və on­lar­dan söz sal­maq is­tə­mir­ sən... - Ey­ni za­man­da bir ne­çə əsər üzə­rin­ də iş­lə­yi­rəm. Sə­nə isə onu de­yə bi­lə­rəm ki, bu ilin so­nun­da Ba­kı­da, İn­şal­lah, axır ki, ürə­yim­cə olan ge­niş fər­di sər­gim açı­la­caq və or­da ha­mı­nı­zı gör­mə­yə çox şad ola­ram... Jur­na­lı­mı­zın bu sa­yı­nın sə­nət­kar qo­ na­ğı Ha­cı El­da­rı di­gər sə­nət­kar­la­rdan fərq­lən­di­rən mə­ziy­yət­lər ki­fa­yət qə­dər­ dir. Am­ma onu həm­kar­la­rı ilə bir­ləş­di­rən cə­hət­lər də az de­yil. On­lar­dan ən əsa­sı odur ki, o, hər han­sı əsə­ri­ni bir bi­ti­rən­ də se­vi­nir, bir də onu tə­dim edən­də. Ta­ ma­şa­çı­la­rın üzün­də tə­bəs­süm gö­rən­də isə se­vin­ci iki­qat ar­tır. Hə­yat qə­dər rən­ga­rəng, al-əl­van, can­lı il­mə­lər mü­əl­li­fi, şüb­hə et­mi­rik ki, hə­lə çox se­vi­nib-se­vin­di­rə­cək­dir... Şirməmməd NƏZƏRLİ Fotolar müəllifindir

55


GÖZÜM YOLLARDA QALANDA

Çingiz Fərəcov, Kənd Təsərrüfatı Nazirliyinin idarə rəisi

56


V

a­li­deyn­lə­ri­mi kör­pə­lik­dən itir­mi­şəm və qar­da­şım­la Fü­zu­li ra­yo­nu­nun Xə­ ləf­şə kən­din­də ya­şa­yır­dıq. Mü­ha­ri­ bə tə­zə qur­tar­mış­dı, ər­zaq yox idi, ye­mə­yə çö­rək tap­mır­dıq. Ac­lıq­dan zə­mi­lər­dən sün­bül­lə­ri qo­pa­rıb əli­miz­də ovur, alı­nan buğ­da­ la­rı ye­yir­dik. Bə­zən kol­xo­zun fer­ma­sı­na ge­dib, mal-qa­ra üçün nə­zər­də tu­tu­lan jı­mı­xı ye­yə­rək ac­lı­ğı­mı­zı öl­dü­rür­dük. Jı­mıx ye­mək­dən ada­mın si­fə­ti, hət­ta göz­lə­ri be­lə sap­sa­rı olur­du. Tə­səv­ vür edin, in­san dün­ya­nı sap­sa­rı gö­rür­dü. Bİ­Zİ SƏ­FA­LƏT­DƏN QUR­TA­R AN BU ŞƏXS MİR­CƏ­FƏR BA­ĞI­ROV İMİŞ 1951-ci ilin iyun ayı idi, qar­da­şım­la Qı­zıl­qa­ya kən­din­də sün­bül yı­ğır­dıq, bir də gör­dük, “Ema­din” ad­la­nan ma­şın var­di – sax­la­dı. Bir ki­şi düş­dü, bi­li­ nir­di ki, şə­hər ada­mı­dı. So­ruş­du, ney­nir­siz, biz də və­ziy­yə­ti nəql et­dik. Gö­zün­dən yaş ax­dı. Bi­zi ma­şı­ na min­dir­di, gə­tir­di Fü­zu­li ra­yo­nun­da­kı uşaq evi­nə. Son­ra­dan bil­dim ki, bi­zi sə­fa­lət­dən qur­ta­ran bu şəxs - Azər­bay­can SSR KP MK-nın bi­rin­ci ka­ti­bi Mir­cə­fər Ba­ğı­rov­dur. DE­Dİ və HÖN­KÜR­TÜ İLƏ AĞ­L A­DI 1952-ci il­də mə­ni Mosk­va­ya - Uşaq evi uşaq­la­rı­ nın Ümu­mit­ti­faq top­lan­tı­sı­na apar­dı­lar. Bi­zə de­di­lər ki, SSRİ Ya­zı­çı­lar İt­ti­fa­qın­da gö­rüş ola­caq. Tər­bi­yə­ çim mə­nə bir şe­ir ver­di, son­ra da əla­və et­di ki, Na­ zim Hik­mət ad­lı şa­ir var - Tür­ki­yə­nin bö­yük şai­ri­dir, Mosk­va­ya gə­lib, bu onun şei­ri­dir, sa­bah onu oxu­ ma­lı­san... Sə­hə­ri gün get­dik Ya­zı­çı­lar İt­ti­fa­qı­na, yu­xu ki­mi ya­dım­da qa­lıb, ora­da Kons­tan­tin Si­mo­no­vu, Fa­de­ ye­vi gör­düm. Na­zim əmi də bur­da idi. Hün­dür­boy, göy­göz, gur­saç­lı, ya­ra­şıq­lı bir in­san idi. Mən şei­ri de­dim. Bu şe­ir ki­tab­lar­da yox idi – Mosk­va­da al­mış­ dı­lar şa­ir­dən. Təd­bir­dən son­ra Na­zim əmi ya­xın­laş­ dı, adı­mı so­ruş­du, de­dim, Çin­giz. “Mə­nim də Meh­met ad­lı bir oğ­lum var, am­ma o, Tür­ki­yə­də­dir”, - söy­lə­di və hön­kür­tü ilə ağ­la­dı. KA­TİB DE­Dİ Kİ, NA­ZİM HİK­MƏT SƏ­Nİ ÖV­L AD­LI­ĞA GÖ­TÜR­MƏK İS­TƏ­YİR Mosk­va­dan qa­yıt­dı­qdan iki həf­tə son­ra, ka­tib mə­ni ça­ğırt­dı­rıb de­di ki, bö­yük kom­mu­nist şai­ri Na­ zim Hik­mət sə­ni öv­lad­lı­ğa gö­tür­mək is­tə­yir. O vaxt şə­hər bi­zim üçün mö­cü­zə idi; mə­sə­lən, de­yir­di­lər ki, Ba­kı elə işıq­lı şə­hər­di ki, ge­cə­lər ye­rə iy­nə at­san, ta­par­san...

57


GÖZÜM YOLLARDA QALANDA Qı­sa­sı, gö­tür-qoy et­mə­dim, on­suz da ki­mi­miz var­dı ki, bi­zim dər­di­mi­zi çə­kəy­di. Mosk­va vağ­za­lın­da Na­zim əmi mə­ni qar­şı­la­dı, qu­caq­la­dı, ye­nə ağ­la­dı... NA­ZİM ƏMİ BİR QA­DI­NIN YA­NIN­DA DAİ­Mİ QƏ­R AR­L A­ŞA BİL­MİR­Dİ Mən or­da cə­mi 6 ay ya­şa­dım və ona gö­rə də Na­zim Hik­mə­tin oğul­lu­ğu ol­ma­ğım ba­rə­də tər­cü­ me­yi-ha­lım­da yaz­ma­mı­şam. Na­zim Hik­mət iki­mər­tə­bə­li xü­su­si bağ evin­də qa­lır­dı, am­ma bi­lir­dim ki, Pal­mi­ro Tol­yat­ti­nin də evi­ni Na­zim əmi­yə ver­miş­di­lər. Hər­dən or­da da qa­lır­dıq. Ana­lı­ğım çox gö­zəl bir qa­dın idi - Ni­na Qri­qor­ yev­na Ko­les­ni­ko­va Na­zi­mi o qə­dər se­vir­di ki, hət­ta sü­rü­cü­lü­yü də öy­rən­miş­di. Na­zim əmi­də ürək xəs­ tə­li­yi var­dı, sü­rü­cü ge­ci­kən­də hirs­lən­mə­sin de­yə, ana­lı­ğım özü sü­kan ar­xa­sı­na ke­çır­di. Nə­dən­sə, Na­ zim əmi 1957-ci il­də Ni­na Ko­les­ni­ko­va­dan ay­rı­lıb, şe­ir­lə­rin­də “Mə­nim sa­man­saç­lı ar­ka­da­şım”, - de­yə xi­tab et­di­yi re­jis­sor Ve­ra Tur­ya­ko­va ilə ev­lən­di. Na­zim əmi­nin ye­ga­nə pis xü­su­siy­yə­ti onun bir qa­dın­la dai­mi mü­na­si­bət qu­ra bil­mə­mə­si, bir nə­fə­ rin ya­nın­da qə­rar­laş­ma­ma­sı idi. Si­zə bir ma­raq­lı mə­qa­mı da de­yim; bu 6 ay­da Na­zim əmi­ni 1 də­fə də ol­sun çi­mən gör­mə­dim. Bu in­san su­ya gir­mir­di - nə van­na­ya, nə du­şun al­tı­na. Ona gö­rə də bə­də­ni­ni hə­mi­şə spirt­li las­yon­la tə­miz­ lə­yir­di­lər. Həbs­xa­na­da aya­ğı­nı su­da çox sax­la­yıb­lar de­yə, su­dan qor­xur­du. O hə­mi­şə həbs­xa­na xa­ti­rə­lə­ri­ni dai­mi qo­naq­la­ rı­mız olan Ək­bər Ba­ba­yev, Rə­sul Rza, Ni­gar Rə­fi­ bəy­li, Meh­di Hü­seyn­lə bö­lü­şür­dü. On­lar isə Na­zim Hik­mə­tə Ba­kı ba­rə­də da­nı­şır­dı­lar. Na­zim əmi Azər­ bay­ca­na çox gəl­mək is­tə­yir­di. Am­ma onu 1957-ci ilə qə­dər Ba­kı­ya bu­rax­ma­dı­lar. DA­RIX­DI­ĞI­MI NA­ZİM ƏMİ­YƏ DE­MƏ­YƏ ÜRƏ­YİM GƏL­MİR­Dİ Mosk­va­da çox qal­ma­dım. Al­tı ay­dan son­ra da­ rıx­dım; əs­lin­də, bur­da mə­nə çox yax­şı ba­xır­dı­lar, am­ma rus di­li­ni öy­rə­nə bil­mə­di­yim üçün mək­tə­bə get­mir­dim. Bur­da da­rıx­dı­ğı­mı Na­zim əmi­yə de­mə­ yə ürə­yim gəl­mə­di və... ev­dən qaç­dım. Qon­şu­ya get­dim, qa­pı­nı döy­düm, ağ­la­dım və on­lar mə­ni elə hə­min gün Ba­kı­ya gön­dər­di­lər, ar­dın­dan Şu­şa­ya qa­yıt­dım. Na­zim əmi sar­sıl­sa da, bu­nu heç vaxt mə­nə mü­ na­si­bə­tin­də bü­ru­zə ver­mə­di. Hər də­fə Ba­kı­ya gə­ lən­də mə­ni ax­ta­rar­dı.

58


O İS­TƏ­YİR­Dİ Kİ... Na­zim əmi axı­rın­cı də­fə Ba­kı­ya 1963-cü ilin ma­ yın­da gəl­di. Çox fi­kir­li gör­dum onu. Mə­ni qu­caq­la­ dı, uzun-uza­dı üzü­mə bax­dı və de­di ki, oğ­lum, mən çox tez­lik­lə ölə­cəm. Hə­qi­qə­tən, Ba­kı­dan dö­nən ki­mi və­fat elə­di. İyu­nun 3-ü idi. Ar­zu­su­na uy­ğun ola­raq onun dəf­ni­nə mə­ni də apar­dı­lar. İkin­ci ar­va­dı Mü­nəv­ vər xa­nım və oğ­lu Meh­met də dəf­nə gəl­miş­di­lər. Na­ zim əmi­ni No­vo­de­viç­ye qə­bi­ris­tan­lı­ğın­da bas­dır­dı­lar. Am­ma Na­zim əmi mə­nə və­siy­yət elə­miş­di ki, onu Tür­ki­yə köy­lə­ri­nin bi­rin­də - ağa­cın al­tın­da dəfn elə­ sin­lər. O is­tə­yir­di ki, ağac onun baş­da­şı­nı əvəz­lə­sin, si­nə­si üzə­ri­nə isə ba­la­ca çay daş­la­rı dü­zül­sün... ONU AZƏR­BAY­CA­NA BAĞ­L A­YAN... Onu Azər­bay­ca­na bağ­la­yan di­gər bir in­san - Sa­ ra Qə­di­mo­va idi. Na­zim əmi onu çox se­vir­di, axı Sa­ra xa­nım döv­ rü­nün bəl­kə də ən gö­zəl qa­dı­nı idi. ...Na­zim əmi 1958-ci il­də Ba­kı­ya gəl­miş­di. Meh­ di Hü­seyn­gil­də idik, qo­naq­lar çox idi. Sa­ra xa­nım “Aişə” ad­lı bir türk mah­nı­sı­nı oxu­yar­kən, Na­zim Hik­ mət hey­ran­lıq­la göz­lə­ri­ni on­dan çək­mir­di. Mah­nı­dan son­ra şa­ir Sa­ra xa­nı­mın göz­lə­ri­nin içi­nə ba­xa-ba­xa onun in­cə əl­lə­ri­ni sı­ğal­la­ma­ğa baş­la­dı. Bir­dən Sa­ra xa­nım mə­sə­lə­nin fər­qi­nə var­dı: - Na­zim əfən­di, sən nə edir­sə­n? Na­zim əmi isə sa­də­cə gü­lüm­sün­dü: - Mən pis iş gör­mü­rəm ki... Son­ra­lar 1997-ci il­də Sa­ra Qə­di­mo­va Sü­ley­man Də­mi­rə­lin də­və­ti ilə Tür­ki­yə­yə ge­dər­kən mən də onun­la bə­ra­bər idim və sə­fər çər­çi­və­sin­də biz İz­ mir­də Na­zim Hik­mət vəq­fi­nə baş çək­dik. Ora­da mən də, Sa­ra xa­nım da baş na­zir Tan­su Çil­lə­rə bil­dir­dik ki, Tür­ki­yə döv­lə­ti ar­tıq Na­zim Hik­mə­tə düş­mən ki­ mi bax­ma­ma­lı­dır. Axı 1951-ci il­də Tür­ki­yə par­la­men­ti Na­zim əmi­ni “və­tən xai­ni” elan et­miş­di. YE­GA­NƏ AR­ZUM.. . Mən çox mək­tub­lar yaz­dım, mü­ra­ci­ət et­mə­di­ yim yer qal­ma­dı, nə­ha­yət, ötən il Tür­ki­yə Bö­yük Mil­ lət Məc­li­si Na­zim Hik­mə­tin üzə­rin­dən “və­tən xai­ni” dam­ğa­sı­nı gö­tür­dü. İn­di mə­nə­vi öv­la­dı ola­raq, ye­ga­ nə ar­zum Na­zim Hik­mə­tin qəb­ri­nin Tür­ki­yə­yə apa­ rıl­ma­sı­dır.

59


60


61

reklam


İNCƏ SƏNƏT

62


Musiqi can verir ruha əzəldən, Musiqi zövq alır min bir gözəldən... N. Gəncəvi

M

in bir gö­zəl­lik­lər­dən zövq alı­na­raq ya­ra­ dı­lan əs­ra­rən­giz mu­si­qi­lə­rin, hə­qi­qə­tən, in­sa­na can, şə­fa ver­di­yi­ni, yə­qin ki, bir çox­la­rı­mız eşit­mi­şik. Mu­si­qi­nin müa­li­cə­vi tə­sir­lə­ri çox­dan bəl­li­dir. 700 il bun­ dan əv­vəl Azər­bay­can ali­mi Sə­fi­əd­din Ur­mə­vi (XI­II əsr) mu­si­qi nə­zə­riy­yə­si sa­hə­sin­də trak­tat­lar ya­zıb: «Şə­rə­ fiy­yə» və «Mu­si­qi pər­də­lə­ri haq­qın­da ki­tab». Ur­mə­vi­nin əsər­lə­ri­ni oxu­duq­ca, biz o uzaq döv­rün mеlo­di­ya­la­rı ilə ta­ nış olu­ruq: mеta­bil, еra­ni, tən­ci­gə, sеgah və s. Yor­ğun­lu­ğu və əsə­bi­li­yi ara­dan qal­dır­maq, əh­val-ru­hiy­yə­ni və yu­xu­nu bər­pa еtmək üçün əc­dad­la­rı­mız qə­dim Şərq alət­lə­ri­nin (rü­bab, ud, dü­tar, tən­bur, nеy, miz­ma­ra, sur­nai, çəng, şah­ rud, ka­nun və s.) mü­şa­yiə­ti ilə ifa olu­nan mu­si­qi­yə qu­laq asır­dı­lar. İran­da və ərəb öl­kə­lə­rin­də Sə­fi­əd­din Ur­mə­vi­ni «mu­ ğam ata­sı» ad­lan­dı­rır­lar. Axı məhz o, ilk də­fə bu jan­rın еlmi nə­zə­riy­yə­si­ni iş­lə­yib-ha­zır­la­yıb, mu­si­qi tеrmi­no­lo­gi­ ya­sı­nı və qam­ma­la­rın öy­rə­nil­mə­si­ni tək­mil­ləş­di­rib, mu­si­ qi­nin in­san sağ­lam­lı­ğı­na fay­da­lı tə­si­rin­dən ya­zıb. Son­ra­lar onun işi­ni baş­qa Azər­bay­can mu­si­qi­şü­nas­la­rı – Əb­dül­qə­ dir Ma­ra­ğa­yi (1353-1433) və Əb­dül­lə­tif Şir­va­ni (XVI əsr) da­vam еtdi­rib­lər. IX-XIV əsr­lər­də mu­si­qi­nin müa­li­cə­vi əhə­miy­yə­tin­dən qon­şu мü­səl­man xalq­la­rı­nın məş­hur alim­lə­ri də ya­zır­dı­lar: Əbu Nəsr əl-Fə­ra­bi, Mə­həm­məd əl-Xa­rəz­mi, Əbu Rеyhan Bi­ru­ni, Əbu Əli İbn Si­na və b. Mu­si­qi­nin müa­li­cə­vi tə­si­ri nə­dən iba­rət­di­r? Еnsik­lopе­ dik bi­li­yə ma­lik məş­hur or­ta asi­ya­lı türk ali­mi Əbu Nəsr əl-Fə­ra­bi (873-950) «Mu­si­qi haq­qın­da bö­yük ki­tab» əsə­

ri­ni­də qеyd еdir: «Mu­si­qi əh­val-ru­hiy­yə­nin yax­şı­laş­ma­sı­ na, mə­nə­vi-əx­la­qi tər­bi­yə­yə, təm­kin­li ol­ma­ğa və mə­nən in­ki­şa­fa tə­kan vеrir. O, həm­çi­nin, in­sa­nın fi­zi­ki sağ­lam­lı­ğı üçün fay­da­lı­dır, çün­ki bə­dən xəs­tə­lə­nən­də, ruh da hal­dan düş­müş olur. İn­san hiss­lə­ri­nə müs­bət tə­sir еdən mu­si­qi isə əh­val-ru­hiy­yə­ni yax­şı­laş­dır­maq­la, bə­də­nə sağ­lam­lı­ğı qay­ta­rır…». Bö­yük İbn Si­na (980-1037) bеlə məs­lə­hət gö­rür: “Ba­ şı­nız ağ­rı­yı­r? Ça­lı­şın, gül­xa­na­da fəv­va­rə­nin pı­çıl­tı­lı sə­si­nə qu­laq asın, ora­ya mu­si­qi­çi də­vət еdin və dü­ta­rın in­cə sə­ si­nin tə­si­ri ilə yu­xu­ya gеdin». Yеddi əsr son­ra “Tibb­na­mə” əsə­ri də sim­li alət­lə­rin mеlan­xo­li­ya və yu­xu­suz­lu­ğa qar­şı fay­da­lı ol­ma­sı­nı qеyd еdir. Ta­nın­mış hə­kim Sul­tan Qi­ya­səd­din «Ki­ta­büs-si­nə­ət» (XVI­II əsr) əsə­rin­də öz həm­kar­la­rı­nı mu­si­qi­ni öy­rən­mə­yə də­vət еdir və ya­zır: «Hind alim­lə­ri hə­kim­lə­rə mu­si­qi­ni və onun nə­zə­riy­yə­si­ni öy­rən­mə­yi məs­lə­hət gö­rür­lər. Bu еlmə yi­yə­lən­mək hə­kim­lər üçün zə­ru­ri­dir, çün­ki nəb­zin də­qiq­ lik­lə mü­əy­yən olun­ma­sı­na kö­mək edir. Bun­dan baş­qa, bə­ zi xəs­tə­lik­lər mu­si­qi­nin mü­əy­yən jan­rı­na qu­laq as­maq­la mü­al­cə olu­nur­lar». Sul­tan Qi­ya­səd­di­nin və baş­qa şöh­rət­li alim­lə­rin məs­ lə­hə­ti ilə or­ta əsr hə­kim­lə­ri mu­si­qi nə­zə­riy­yə­si­ni (еlmülmu­si­qi) öy­rən­mə­yə ça­lı­şır­dı­lar. Mə­lum ol­du ki, bu, asan iş dеyil. Mu­si­qi o qə­dər in­cə və də­qiq еlmdir ki, Or­ta Asi­ya ali­mi əl-Xa­rəz­mi (783-850) onu ri­ya­ziy­ya­tın bir böl­mə­si sayаrаq, özü­nün cəb­rə aid məş­hur əsə­ri­nə da­xil еtmiş­di. Bu­na tə­əc­cüb­lən­mə­yə dəy­məz: o vaxt­lar mu­si­qi nə­ zə­riy­yə­si, doğ­ru­dan da, mü­rək­kəb xa­raktеr da­şı­yır­dı. Hər han­sı hə­kim onu öy­rən­mək qə­ra­rı­na gə­lə bil­mir­di. Əgər

63


İNCƏ SƏNƏT ça­xır iç­mə­yə ça­ğır­dı­lar. Xoş­səs­li xa­nən­də­lər və xo­şa­vaz­lı mu­si­qi­çi­lər sim­li alət­lə­rin inil­ti­lə­ri al­tın­da yük­sək və al­çaq səs­lər­lə uş­şaq nəğ­mə­si oxu­ya­raq, adam­la­ra huş­la­rı baş­ la­rın­dan çı­xa­caq qə­dər bö­yük tə­sir edə bil­di­lər». X əs­rin so­nun­da «İx­və­nüs-Sə­fa» (“Saf­lıq Qar­daş­la­rı”) ad­la­nan su­fi fi­lo­sof­la­rı­nın bir qru­pu mu­si­qi, tə­bi­ət ün­sür­lə­ ri (hеyvan­lar, bit­ki­lər, minе­ral­lar) və rəng­lər ara­sın­da uy­ ğun­luq haq­qın­da tə­lim ya­rat­dı­lar. Baş­qa fi­lo­sof­lar hеsab еdir­di­lər ki, müx­tə­lif alət­lər­də ça­lı­nan mu­si­qi in­san şüu­ ru­na dər­man bit­ki­lə­ri və ətir­li əd­viy­yə­lər ki­mi tə­sir еdir. Mə­sə­lən, tar­da ça­lı­nan mu­si­qiə­tir­li zə­fə­ran ki­mi, na­ğa­ra – mi­xək və jеnşеn, ud – pi­şi­ko­tu, nеy – bad­rənc­bu­yə, zur­ na – tünd qəh­və ki­mi tə­sir gös­tə­rir.

bu iş an­caq onun­la məh­dud­laş­sa idi ki, mu­si­qi­də üç səs (yük­sək, aşa­ğı və or­ta) və üç kök (mеtr, mеlo­di­ya və jеst) var, on­da mə­sə­lə bir o qə­dər də mü­rək­kəb ol­maz­dı. Axı bun­dan əla­və, hə­kim gə­rək mu­si­qi­li akus­ti­ka nə­zə­riy­yə­ si­ni, mu­si­qi­də ton­la­rı və on­la­rın qar­şı­lıq­lı əla­qə­si­ni, intеr­ val­la­rın növ və qrup­la­rı­nı, əmə­lə­gəl­mə qay­da­la­rı­nı, mu­si­ qi­li ritm­lə­ri və s. möv­zu­la­rı öy­rə­nəy­di. Bü­tün bu mü­rək­ kəb mət­ləb­lər haq­qın­da Əb­dül­qə­dir Ma­ra­ğa­yi­nin «Mu­si­qi­li trak­tat»ın­da və Əbu Rеyhan Bi­ru­ni­nin (973-1048) «Tə­ba­ bə­tə aid bö­yük ki­tab»ın­da açıq­la­ma­lar vеri­lir. Bu ki­tab­la­rın ha­mı­sı rə­qəm­lər­lə, hən­də­si fi­qur­lar­la, şə­kil və ciz­gi­lər­lə do­lu­dur. Bu­na bax­ma­ya­raq, hə­kim­lər mu­si­qi­ni öy­rən­mək üçün vaxt­la­rı­nı əsir­gə­mir­di­lər – axı, söh­bət xəs­tə­nin sağ­ lam­lı­ğın­dan gеdir­di! Or­ta əsr­lər­də Azər­bay­can­da han­sı mu­si­qi ilə müa­li­cə еdir­di­lə­r? Şə­rif Xan Bid­li­si (XVI əsr) Azər­bay­can hökm­ da­rı Şah İs­ma­yıl Sə­fə­vi­nin zi­ya­fət məc­li­si­ni bеlə təs­vir еdir­di: «Gü­mü­şüa­yaq­lı, bül­lur­çi­yin­li, si­fət­lə­ri nur sa­çan sa­ qi­lər və qı­zıl pal­tar­lar gеyin­miş ca­ri­yə­lər rə­van yеriş­lə gəl­ di­lər və əbə­diy­yət bu­la­ğın­dan gö­tü­rül­müş su ki­mi tə­miz ça­xır­la do­lu ba­də­lə­ri təm­tə­raq­la əl­lə­ri­nə alıb, şad­lı­ğa və

64

Qu­laq üçün ən yax­şı məşq SAZ. Saz­da ifa еdi­lən mu­si­qi si­nir sistе­mi­ni to­nus­laş­dı­ rır, in­sa­nı güm­rah еdir, əh­val-ru­hiy­yə­ni yük­səl­dir, mü­ba­riz ruh ya­ra­dır. Mеlan­xo­li­ya­da və ruh düş­kün­lü­yün­də fay­da­lı­ dır, bəd fi­kir­lə­ri in­san­dan uzaq­laş­dı­rır. Or­ta əsr mü­əl­lif­lə­ ri mu­si­qi­ni düz­gün qav­ra­maq üçün saz və ta­ra (xü­su­si­lə yük­sək­dən ça­lı­nan yox, in­cə mеlo­di­ya­la­ra) qu­laq as­ma­ ğı məs­lə­hət bi­lir­di­lər. Yu­sif İbn Mə­həm­məd «Tib­bi-Yu­si­fi» (1511-ci il) əsə­rin­də qеyd еdir: «Еşit­mə or­qa­nı üçün məşq - ürə­yə­ya­tım­lı mu­si­qi­yə qu­laq as­maq­dır, is­tə­yir bu tеz, ya­ vaş və ya qa­rı­şıq ifa еdi­lən mu­si­qi ol­sun». ZUR­NA. Bu alət in­san­da mü­ba­riz ruh ya­ra­dır, bə­zən isə tə­ca­vüz­kar­lıq və cən­ga­vər­lik hiss­lə­ri oya­dır. Zur­na­nın sə­si ruh düş­kün­lü­yü­nü, laqеyd­li­yi ara­dan qal­dı­rır, qan təz­yi­qi­ni ar­tı­rır. Əgər nеy (tü­tək) sə­si­nə qu­laq asan in­san xеyir­xah dü­şün­cə­yə da­lır­sa, zur­na, ək­si­nə, onu tеz və qə­ tiy­yət­li hə­rə­kə­tə ça­ğı­rır. Am­ma yad­da sax­la­maq la­zım­dır ki, yu­xu­suz və əsəb xəs­tə­li­yi­nə dü­çar ol­muş in­san­la­ra uzun müd­dət zur­na­ya qu­laq as­maq məs­lə­hət gö­rül­mür. NA­ĞA­R A. Bu alət in­san­la­ra qəm-qüs­sə­yə, əq­li və fi­zi­ki yor­ğun­luğа, aşa­ğı qan təz­yi­qi­nə qar­şı mü­ba­ri­zə еtmə­yə kö­mək еdir. Hеsab olu­nur­du ki, o, bə­zi dər­man bit­ki­lə­ri­ni əvəz еdir və mi­xək ki­mi in­san or­qa­niz­mi­ni to­nus­ laş­dı­rır. Na­ğa­ra­nın gu­rul­tu­lu və ami­ra­nə rit­mi in­sa­nın əh­ va­lı­nı özü­nə tabе еdir. O, emo­sio­nal­lı­ğı və nik­bin­li­yi ar­tı­rır, şüb­hə və tə­rəd­düd­lə­ri, dü­şün­cə­lər­də­ki ni­zam­sız­lı­ğı ara­ dan qal­dı­rır, ona qu­laq asa­nı da­ha da güm­rah еdir, onu əsə­bi­ləş­dir­mir və yor­mur. Na­ğa­ra­nın sə­si or­qa­niz­mə mü­ əy­yən bir ritm vеrir. Bə­zən bi­zə еlə gə­lir ki, bə­də­ni­mi­zin bü­tün еnеrji­si bu alə­tin takt­la­rı ilə bir­gə dö­yü­nür. Nə­ti­cə­də, nə­in­ki əh­val-ru­hiy­yə, hət­ta da­xi­li or­qan­la­rın fəa­liy­yə­ti də ni­za­ma dü­şür.


Əsəb­lə­ri sa­kit­ləş­dir­mək üçün… TAR. Tar­da ça­lı­nan mu­si­qi ba­şağ­rı­sı, yu­xu­suz­luq, mal­ xul­ya (mеlan­xo­li­ya), əsəb və əzə­lə spaz­ma­la­rı­nı ara­dan qal­dı­rır. Bu alət­də ifa еdi­lən mеlo­di­ya­lar in­san­da sa­kit, fəl­sə­fi əh­val-ru­hiy­yə ya­ra­dır, hə­yat ba­rə­də dü­şün­mə­yə va­dar еdir. Əgər tən­tə­nə­li mu­si­qi sa­kit və güm­rah əh­valru­hiy­yə əmə­lə gə­ti­rir­sə, mi­nor­da səs­lə­nən mu­si­qi in­sa­nı pas­siv­ləş­di­rir və yu­xu­ya apa­rır. «Qa­bus­na­mə»nin mü­əl­li­fi (Key­ka­vus ibn İs­gən­dər, XI əsr) məs­lə­hət gö­rür ki, mu­ si­qi pər­də­lə­ri­ni sеçər­kən qu­laq asa­nın mə­za­cı­nı nə­zə­rə al­sın­lar: aşa­ğı pər­də­lər (bəm) – sanq­vi­nik (qa­nı­qay­nar) və flеqma­tik (so­yuq­qan­lı, laqеyd), yük­sək pər­də­lər (zil) – xolе­rik (tünd­mə­caz, tеzhirs­lə­nən­lər), or­ta pər­də­lər isə mеlan­xo­lik (qəm­gin, mə­yus) in­san­lar üçün­dür. KA­MAN­ÇA. Ka­man­ça­da səs­lə­nən mu­si­qi güc­lü müa­ li­cə­vi tə­si­rə ma­lik­dir. O, əsəb­lə­ri sa­kit­ləş­di­rir, hal-əh­va­lı yax­şı­laş­dı­rır, mеlan­xo­li­ya və qəm-qüs­sə­yə qar­şı kö­mək еdir. Bu alə­tin in­cə sə­si in­san­da li­rik əh­val-ru­hiy­yə, müs­ bət еmo­si­ya­lar ya­ra­dır, ət­raf tə­biə­tin gö­zəl­li­yi­ni da­ha in­cə hiss еtmə­yə və ona qiy­mət vеrmə­yə kö­mək еdir. Ka­man­ ça­nın еcaz­kar sə­sin­də Şərq mə­də­niy­yə­ti­nin in­cə özü­nə­ məx­sus­lu­ğu­nu dərk еtmək olar. Or­ta əsr­lər­də ka­man­ça tim­sa­lın­da olan mu­si­qi alə­tin­dən bəhs еdən Sul­tan Əli Xo­ ra­sa­ni «Dəs­tu­rül-əlac» (1527-ci il) əsə­rin­də qеyd еdir ki, əsəb­lə­ri sa­kit­ləş­dir­mək və yu­xu­suz­lu­ğu ara­dan qal­dır­maq üçün sim­li alət­lə­rin ifa­sın­da yax­şı bir mu­si­qi­yə qu­laq as­ maq la­zım­dır. NЕY (TÜ­TƏK). Nеyin in­cə sə­si əsəb­lə­ri sa­kit­ləş­di­rir, gər­gin­li­yi və yor­ğun­lu­ğu alır və yax­şı yu­xu gə­ti­rir. Nеy, ək­ sər hal­lar­da, in­san­da sеvinc, sa­kit­lik ya­ra­dır, tə­bi­ət­dən həzz al­ma­ğa kö­mək еdir, bə­zən isə fəl­sə­fi dü­şün­cə­lə­rə apa­rır. UD. Ba­ba­la­rı­mız hеsab еdir­di­lər ki, udun sə­si ba­şağ­ rı­sı və mеlan­xo­li­ya üçün əla va­si­tə­dir, əzə­lə spaz­ma­la­rı­nı gö­tü­rür, güc­lü sa­kit­ləş­di­ri­ci tə­si­rə ma­lik­dir. Ecaz­kar me­lo­di­ya­lar MU­ĞAM. Tar və ka­man­ça­da ifa olu­nan mu­ğa­mın еcaz­kar mеlo­di­ya­la­rı si­nir sistе­mi­ni sa­kit­ləş­di­rir, gər­gin­li­yi alır, yu­xu­suz­lu­ğu ara­dan qal­dı­rır. Mu­ğam nеvroz za­ma­nı din­lə­yi­ci­ni sa­kit­ləş­di­rir və ra­hat­lan­dı­rır, fəl­sə­fi dü­şün­cə­yə dal­ma­ğa va­dar еdir. La­kin həd­din­dən ar­tıq kə­dər­li mu­ğam din­lə­yi­ci­də qüs­sə, mеlan­xo­li­ya və sı­xın­tı hiss­lə­ri­ni əmə­lə gə­ti­rə, pis xa­ti­rə­lə­ri onun ya­dı­na sa­la bi­lər. «Qa­bus­na­mə» mü­əl­li­fi mu­si­qi­çi­yə bеlə məs­lə­hət gö­rür: «Gənc­lə­rin əh­valru­hiy­yə­si­ni qal­dır­maq is­tə­yir­sən­sə, mə­həb­bət və ça­xı­rı tə­ rən­nüm еdən yün­gül (xə­fif) mah­nı­lar çal… Dün­ya­gör­müş,

ahıl adam­la­ra cid­di, kə­dər­li mеlo­di­ya­lar (rah) çal, bu on­la­ ra xoş gə­lər». Qə­dim mən­bə­lə­rə gö­rə, Azər­bay­can mu­ğa­ mı şö­bə­lər­dən iba­rət­dir ki, on­la­rın hər bi­ri­si özü­nə­məx­sus tərz­də din­lə­yi­ci­nin əh­val-ru­hiy­yə­si­nə tə­sir еdir: də­ra­məd (mah­nı-rəqs mü­qəd­di­mə­si) və bər­daşt (inst­rumеn­tal baş­ lan­ğıc) din­lə­yi­ci­ni mər­hə­lə-mər­hə­lə da­хi­li har­mo­ni­ya ha­ lı­na gə­ti­rir; mayе (imp­ro­vi­za­si­ya) və təs­nif (mah­nı) – ta­ ma­mi­lə sa­kit­ləş­di­rir, “göy­lə­rə apa­rır”, bə­zən psi­xo­lo­ji trans və­ziy­yə­ti­nə sa­lır, bə­zən isə hal-əh­va­lı qal­dı­rır; rəng (rəqs ha­va­sı) – din­lə­yi­ci­ni güm­rah еdir, onu «ayıl­da­raq», еlə bil ki, «göy­dən yеrə» qay­ta­rır. OYUN HA­VA­L A­RI. Mu­ğam­dan fərq­li ola­raq, oyun ha­ va­la­rı in­sa­nı güm­rah еdir və ak­tiv­ləş­di­rir, onun hə­yat to­ nu­su­nu qal­dı­rır. Pis əh­val-ru­hiy­yə­də, əsə­bi­lik, nеvroz və aşa­ğı qan təz­yi­qin­də şən oyun ha­va­la­rı din­lə­mək məs­lə­ hət gö­rü­lür­dü. Bu mu­si­qi­nin nik­bin tə­biə­ti or­qa­niz­mə müa­ li­cə­vi tə­sir gös­tə­rir. Rəq­sin özü də fay­da­lı­dır, in­sa­nı onun için­də top­lan­mış mən­fi еnеrji­dən azad еdir, qan döv­ra­nı­nı yax­şı­laş­dı­rır, si­nir sistе­mi­ni to­nus­laş­dı­rır. Pop mu­si­qi ül­vi hiss­lər oyat­mır KLAS­SİK SİM­FO­NİK MU­Sİ­Qİ. Üzе­yir Ha­cı­bə­yo­vun, Müs­lüm Ma­qo­mayе­vin, Qa­ra Qa­rayе­vin, Fik­rət Əmi­ro­vun, Qərb klas­sik­lə­rin­dən - Şopе­nin, Bеthovе­nin, Çay­kovs­ki­ nin və baş­qa bəs­tə­kar­la­rın mu­si­qi­si sa­kit əh­val-ru­hiy­yə və in­cə hiss­lər oya­dır, şəx­siy­yə­tin mə­nə­vi in­ki­şa­fı­na tə­kan vеrir. Bеlə mu­si­qi­lər nеvro­za, qüs­sə­yə, yu­xu­suz­lu­ğa qar­şı əla va­si­tə­lər­dən bi­ri­dir. Gö­zəl klas­sik mu­si­qi­yə qu­laq asar­ kən, in­sa­nın ru­hu, еlə bil, yеrdən ay­rı­la­raq yu­xa­rı­la­ra, sə­ ma­ya doğ­ru üz tu­tur. Bu­na gö­rə də bеlə mu­si­qi­ni çox vaxt İla­hi mu­si­qi ad­lan­dı­rır­lar. RİT­MİK ЕSTRA­DA (POP) MU­Sİ­Qİ­Sİ. Ağır mеtal, rok, rok-n-roll, dis­ko və bu ki­mi mu­si­qi janr­la­rı in­sa­na, dеmək olar ki, qəh­və ki­mi tə­sir еdir, yə­ni or­qa­niz­mi to­nus­laş­dı­ rır, ürək dö­yün­tü­sü­nü və psi­xi fəa­liy­yə­ti ak­tiv­ləş­di­rir, əh­ val-ru­hiy­yə­ni yax­şı­laş­dı­rır. Bu mu­si­qi ca­van­la­ra yax­şı tə­sir ba­ğış­la­maq­la, problеm­lə­ri­ni mü­vəq­qə­ti unut­ma­ğa, güc­lü еmo­si­ya­la­ra qa­pıl­ma­ğa və is­ti­ra­hət еtmə­yə kö­mək еdir. Bu­nun­la bеlə, qəh­və­də ol­du­ğu ki­mi, pop-mu­si­qi­sin­də də zə­rər­li tə­sir­lər özü­nü gös­tə­rir. Bu mu­si­qi­yə uzun müd­dət qu­laq as­dıq­da o, yor­ğun­luq, əsə­bi­lik əmə­lə gə­tir­mək­lə, ürə­yə və si­nir sistе­mi­nə zə­rər­li­dir. Klas­sik mu­si­qi­dən fərq­li ola­raq, pop-mu­si­qi in­san­lar­da ül­vi hiss­lər oyat­mır, on­la­rı sə­ma­la­ra ucal­dıb Tan­rı­ya ulaş­dır­mır, ək­si­nə, mad­diy­ya­ta, bu dün­ya­nın var-nеmət­lə­ri­nə bağ­la­yır, kеfə və əy­lən­cə­lə­rə is­ti­qa­mət­lən­di­rir.

65


İNCƏ SƏNƏT

Mu­si­qi və can­lı tə­bi­ət Bə­zi adam­lar mu­si­qi­nin müa­li­cə­vi tə­si­ri­nə inan­mır­lar. La­kin son za­man­lar mə­lum olub ki, mu­si­qi nə­in­ki in­san­la­rı müa­li­cə еdir, o, hət­ta bit­ki­lə­rin boy at­ma­sı­na da tə­sir edə bi­lir. Profеs­sor В.Dub­rov «Mu­si­qi və bit­ki­lər» əsə­rin­də, Amе­ri­ka alim­lə­ri­nin kəş­fi ba­rə­də mə­lu­mat vеrə­rək qеyd еdir ki, mü­tə­ma­di ça­lı­nan klas­sik mu­si­qi (Mot­sart, Şopеn, Bеthovеn və b.) bit­ki­nin bö­yü­mə­si­ni və in­ki­şa­fı­nı mü­əy­yən qə­dər tеzləş­di­rir. Bun­dan əla­və, Mot­sart və Bеthovе­nin mu­si­qi­si­nə “qu­laq asan” bit­ki­lər­də yеti­şən mеyvə­lər adi ot və ağac­la­rın ba­rı­na nis­bə­tən da­ha iri və dad­lı­dır. İlk ba­xış­

66

da, alim­lə­rin nə­ti­cə­lə­ri tə­əc­cüb­lü və ina­nıl­maz ki­mi qar­şı­ la­nır – axı bit­ki­nin qu­la­ğı yox­dur! La­kin söh­bət mü­əy­yən еdil­miş еlmi fakt­dan gеdir. Yax­şı mu­si­qi bit­ki­lə­rə sə­mə­rə­li tə­sir еtdi­yi hal­da, onun in­san üçün də fay­da­lı ola bi­lə­cə­yi tə­əc­cüb­lü dеyil. Fə­rid Ələk­bər­li, ta­rix elm­lə­ri dok­to­ru


reklam

67


DOST-DOSTA TƏN GƏRƏK

Qaralarыn aьardыьы yer...

G

ür­cüs­ta­nın gö­zəl mə­kan­la­rın­dan olan Ba­ ku­ria­ni­yə bu­də­fə­ki sə­fə­ri­miz ötə­nil­ki sə­ ya­hə­ti­miz­dən xey­li fərq­lə­nir­di. İlk də­fə idi ki, biz ora Səu­diy­yə Ərə­bis­ta­nın­ dan Azər­bay­ca­na «ağar­ma­ğa» gəl­miş oğ­lu­mu­zun ailə­si ilə bir­lik­də get­miş­dik. Və be­lə­lik­lə də Nə­cə­fov­lar ailə­si­ nin üç nəs­li­nin nü­ma­yə­də­si ci­yin-ciy­nə, əl-ələ, “qa­ra­la­rın ağar­dı­ğı yer”də qış id­man növ­lə­rin­dən bir­lik­də həzz al­mış ol­du­lar. Di­gər tə­rəf­dən, əgər iki il əv­vəl biz cə­mi 3 nə­fər, 2010-cu il­də­sə 18 sə­ya­hət­çi idik­sə, ar­tıq bu il Azər­bay­

68

can­dan Ba­ku­ria­ni­yə təş­rif gə­ti­rən­lə­rin sa­yı 41 nə­fə­rə çat­ mış­dı. Üçün­cü­sü, he­yə­ti­mi­zi, sö­zün əsl mə­na­sın­da, bey­nəl­ xalq qrup ad­lan­dır­maq olar­dı. Çün­ki 7 nə­fər gənc nor­veç­li də bi­zə qo­şul­muş­du. Nə­ha­yət, dör­dün­cü sə­bəb. Bu sə­fə­ri­miz fər­di xa­rak­ter da­şı­mır­dı. Təd­bi­rin ke­çi­ril­mə­sin­də bir ne­çə ic­ti­mai təş­ki­la­ tın da pa­yı var­dı. Ye­ri gəl­miş­kən, sə­fə­ri­mi­zin de­vi­zi “Ba­ku­ria­ni - 2011, Şah­dağ - 2012” idi. Qar­şı­mız­da du­ran baş­lı­ca və­zi­fə isə


azər­bay­can­lı gənc­lə­rə qış id­man növ­lə­ri - snou­bord və xi­zək­sür­mə­nin əsas­la­rı­nı aşı­la­maq idi. Axı gə­lən il bi­zim doğ­ma Şah­dağ­da Qış-Yay Tu­rizm Komp­lek­si­nin açı­lı­şı göz­lə­ni­lir. Əl­bət­tə ki, bu komp­leks­də bi­zim id­man­çı gənc­ lə­ri­mi­zin çı­xış elə­mə­si va­cib mə­sə­lə­dir. Bun­dan əla­və, təd­bir Azər­bay­can­la Nor­veç ara­sın­da olan “Dost­luq” ska­ut la­yi­hə­si­nin növ­bə­ti mər­hə­lə­si ki­mi plan­laş­dı­rıl­mış­dı. Bu sə­bəb­dən, qru­pu­muz­da ska­ut­la­rın li­der­lə­ri ilə bə­ra­bər, va­li­deyn­lə­ri­nin mü­şa­yiə­ti ilə qa­tı­lan az­yaş­lı ska­ut­lar da var idi. Onu da qeyd edək ki, tə­lim-məşq pro­se­si­nin təş­ki­ li üçün biz ta­nın­mış Azər­bay­can id­man­çı­sı, öl­kə­mi­zi Qış Olim­pi­ya Oyun­la­rın­da iki də­fə təm­sil et­miş Elb­rus İsa­ko­ vu da də­vət et­miş­dik. Tam qü­rur his­si ilə de­yə bi­lə­rik ki, gün­də­lik çə­tin məşq­lər nə­ti­cə­sin­də, bü­tün iş­ti­rak­çı­la­rı­mız dağ xi­zək­çi­li­yi və snou­bord tex­ni­ka­sı­nın əsas­la­rı­na yi­yə­ lə­nə bil­di­lər. Tə­lim­lər­lə ya­na­şı, ska­ut la­yi­hə­si çər­çi­və­sin­də bir ne­çə di­gər təd­bir­lə­rin də iş­ti­rak­çı­sı­na çev­ril­dik. Bu­ra Gür­cüs­ta­ nın Tbi­li­si və Ba­tu­mi şə­hər­lə­rin­dən gə­lən ska­ut­lar­la gö­

69


DOST-DOSTA TƏN GƏRƏK rüş, eko­lo­gi­ya­ya aid oyun­lar, “kü­çə mə­də­niy­yə­ti” və “fo­to sə­nə­ti” möv­zu­la­rın­da tre­ninq­lə­ri aid et­mək olar. Bü­tün bu təd­bir­lər­də iş­ti­rak et­mək ol­duq­ca ma­raq­lı, ən əsa­sı, fay­ da­lı idi. Axı biz ey­ni za­man­da əha­tə olun­du­ğu­muz alə­mi hər də­fə ye­ni­dən KƏŞF edən­lər­də­nik. Bir söz­lə, bir həf­tə ne­cə gə­lib-keç­di­sə, xə­bə­ri­miz ol­ ma­dı. Ska­ut la­yi­hə­si­ni uğur­la ba­şa bu­rub, Ba­ku­ria­ni­də ye­ni­dən gö­rüş­mək ümi­di ilə dost­la­rı­mız­dan ay­rı­lıb və­tə­nə dön­dük. Ba­kı­ya ça­tar-çat­maz al­dı­ğı­mız ilk mə­lu­mat bi­zi ina­nıl­ maz də­rə­cə­də se­vin­dir­di. Bu xə­bər əh­val-ru­hiy­yə­mi­zə də uy­ğun idi. Qış id­man növ­lə­ri­nin mə­ka­nı olan Ba­ku­ria­ni­dən top­ la­dı­ğı­mız tə­əs­sü­ra­tın ar­dın­ca Qu­sar­da­kı “Şah­dağ” komp­ lek­si­nin açı­lı­şı­na da­ir al­dı­ğı­mız xə­bər, əl­bət­tə ki, se­vin­ di­ri­ci sa­yıl­ma­lı­dır. Ax­şam sa­at­la­rın­da «Şah­dağ»la bağ­lı AzTV-dən iz­lə­di­yi­miz re­por­taj­da bu­ra­da il­kin ola­raq ya­ra­ dı­lan şə­ra­it­lə ta­nış­lıq isə ümid­lə­ri­mi­zi bir qə­dər də ar­tır­mış ol­du. Son ola­raq de­yək ki, «Şah­dağ»da iş­lər bu sü­rət­lə get­sə, Ba­ku­ria­ni­yə ge­dən so­nun­cu azər­bay­can­lı­lar ki­mi ta­ri­xə düş­mək şan­sı­mız var.

70


71

reklam


“Santa Barbara” “Santa Klaus”un

nяyidi?

72


Ə

n an­la­şı­maz in­sa­ni mü­na­si­bət­lər, ən baş­ gi­cəl­lən­di­ri­ci toq­quş­ma­lar, ən cə­sa­rət­li, ağ­la­sığ­maz ad­dım­lar mə­nim yad­da­şım­ da, nə­dən­sə, “San­ta-Bar­ba­ra” sö­zü ilə bağ­lı­dır. Vur-tut, bir se­ri­ya­sı­na bax­ma­ğım­la qür­rə­lə­nə bil­mə­rəm, la­kin dün­ya­da möv­cud olan KİV to­ru is­tə­ni­ lən hal­da xud­ma­ni Ka­li­for­ni­ya şə­hər­ci­yin­də cə­rə­yan edən ha­di­sə­lə­rin dra­ma­tik­li­yin­dən xə­bə­rim ol­ma­sı­nı tə­min edib. So­ruş­sa­nız, əs­lin­də, əmin de­yi­ləm İde­ni Kruz­dan, ya­xud Si­si­ni Cin­dən fərq­lən­di­rən nə idi; am­ ma sa­da­la­dı­ğım qəh­rə­man­la­rın var­lı­ğın­dan xə­bər­dar­ dım. Prin­sip­cə, hə­lə o vaxt­lar an­la­mış­dım ki, “San­taBar­ba­ra”ya ha­di­sə və qəh­rə­man­la­rı an­la­maq üçün “bax­maq” va­cib de­yil. O yer­lə­rə boy­lan­maq gə­rək­dir. Ən bərk­ge­dən, “su­per-pu­per” se­ri­al­lar­da, əs­lin­də, in­ san öv­la­dı­nın gün­də­lik məi­şət hə­ya­tın­da və ət­ra­fın­da cə­rə­yan edən ha­di­sə­lər­dən baş­qa qey­ri-adi heç nə baş ver­mir. Elə bu sə­bəb­dən, efir­də hə­min ta­le­siz se­ ria­lı ax­tar­maq ki­mi vaxt it­ki­si ilə özü­mə əziy­yət ver­ mə­mi­şəm. Ni­yə ta­le­si­z? Ona gö­rə ki, san­ta-bar­ba­ra­ lı­lar “San­ta-Bar­ba­ra”nı sev­mir­lər! “Və ni­yə də sev­mə­ li­yik ki, əgər se­ri­al­dan bir də­nə də ol­sun kadr bi­zim şə­hər­cik­də çə­kil­mə­yi­b?” - de­yə bu haq­sız­lıq in­di­yə ki­mi on­la­rın qə­zə­bi­nə sə­bəb olur. Doğ­ru­dan da se­ri­al şə­hər­dən 150 km mə­sa­fə­də yer­lə­şən Hol­li­vud pa­vil­ yon­la­rı­nın bi­rin­də çə­ki­lib və tu­tar­lı za­man keç­mə­si­nə bax­ma­ya­raq, san­ta-bar­ba­ra­lı­lar xə­ya­nə­ti “se­ri­al”a ba­ ğış­la­ya bil­mir­lər. Am­ma mə­nə elə gə­lir ki, on­lar bir ba­la­ca hiy­lə­gər­ lik edir­lər. San­ta-Bar­ba­ra­da ona gö­rə se­ria­la bax­mır­ lar ki, ora­da se­ria­la bax­maq is­ti­ra­hət­də, ku­rort­da se­ ria­lı iz­lə­mək ki­mi qə­ri­bə səs­lə­nən ha­di­sə­yə bə­ra­bər­ dir. Axı heç bi­ri­miz göz­lə­ri­miz­də hə­yə­can pa­rıl­tı­la­rı ilə ek­ra­nın ba­şı­na ke­çib, “Gö­rə­sən, bu də­fə sse­na­rist­lər ha­ra­da, ki­mə nə ki­mi çə­tin­lik­lər ha­zır­la­yıb­lar, qəh­rə­ man­la­rın ba­şı­na nə gəl­di və ya gə­lə­cək...” fi­kir­lə­ri ilə is­ti­ra­hə­tə get­mi­rik. Üs­tə­lik, hə­qi­qi San­ta-Bar­ba­ra­da pən­cə­rə­nin o ta­yın­da da­ha ma­raq­lı və pər­də ar­xa­ sın­dan iz­lə­nə bi­lə­cək hə­yat hökm sü­rür­sə! Bir hal­da ki San­ta-Bar­ba­ra­da ha­mı is­ti­ra­hət­də­dir, on­da han­sı se­ri­al­dan və ta­ma­şa­çı­dan söz ge­də bi­lə­r?! San­ta-Bar­ba­ra ki­çik ku­rort şə­hər­ci­yi­dir. Xo­şa­gə­ lən və ca­zi­bə­dar bu şə­hər­cik Ka­li­for­ni­ya­nın bü­tün şə­ hər­lə­rin­də ol­du­ğu ki­mi, çox gör­kəm­li və san­bal­lı­dır. Əgər Be­ber­li Hilz məq­səd­yön­lü şə­kil­də təm­tə­ra­ğa id­ dia­lı­dır­sa, San­ta-Bar­ba­ra­da bu təm­tə­raq və dəb­də­bə çə­ki­si­ni qo­ru­yur, da­ha azad­dır, da­ha ra­hat­dır, san­ki

73


ADAMA GƏZMƏK QALIR oke­an­dan gə­lən me­hi xa­tır­la­dır. Hol­li­vud məş­hur­la­rı, ya­zı­çı­la­rı, akt­yor­la­rı, səh­nə ul­ duz­la­rı, oli­qarx­lar, pu­lu olan hər kə­sin sa­hil­bo­yu, da­ha doğ­ru­su, di­gər sa­hil­lər­dən fərq­lə­nən oke­an­bo­yu uza­ nan fü­sun­kar şə­hər­cik­də müt­ləq şə­kil­də evi var. Diq­qət­ dən ya­yın­ma­yan özü­nə­məx­sus fakt­lar­dan bi­ri də bu­dur. Kann­da­kı Krua­zet, San-Tro­pe­nin sa­hil kü­çə­lə­rin­də ol­du­ğu ki­mi, əy­lən­cə hə­ya­tı­nı əha­tə edən bü­tün ku­rort şə­hər­lə­ri­ nin əsas özəl­li­yi də bu şə­hər­ci­yin ha­va­sın­da, su­yun­da­dır. Sa­hil­dən bir qə­dər uzaq­la­şıb, şə­hə­rin içə­ri­lə­ri­nə doğ­ru uza­nan sa­kit kü­çə­lər­də hə­ya­tın da­yan­dı­ğı­nı hiss edir­ sən. San­ta-Bar­ba­ra­da hər şey baş­qa cür qu­ru­lub. Yox, de­ yə bil­mə­rəm ki, San­ta-Bar­ba­ra­nın oke­an sa­hil­lə­ri yu­xu səl­tə­nə­ti­ni xa­tır­la­dır. “Ye­kə­xa­na­lıq və lov­ğa­lan­ma” mən­tə­ qə­si –Steyt strit, oke­an sa­hil­lə­rin­dən baş­la­yıb, bul­var və çi­mər­li­yə qə­dər uza­nır və şə­hər­ci­yi per­pen­di­kul­yar iki ye­ rə bö­lür. Be­lə ge­niş­lik­də həm özü­nü is­tə­di­yin qə­dər əzibbü­zə, gös­tə­rə, həm də baş­qa­la­rı­nı ra­hat­lıq­la mü­şa­hi­də edə bi­lər­sən. Ki­çik və az­mər­tə­bə­li ev­lər, rəng­bə­rəng fa­sad­lar, brend bu­tik­lər, miş­len stan­dart­lı res­to­ran­lar və bü­tün kvar­tal açıq sə­ma al­tın­da ət­ra­fa sə­pə­lən­miş nə­həng ti­ca­rət mər­ kə­zi­ni xa­tır­la­dır. Əzə­mət­li Mü­qəd­dəs San­ta-Bar­ba­ra kil­sə­si sə­bir­lə, hə­ ma­həng və zən­gin şə­hə­ri pa­ra­lel kü­çə­də san­ki ağu­şu­na ala­raq ke­şi­yi­ni çə­kir. Hət­ta tu­rist axı­nı­nın ən qız­ğın möv­ sü­mün­də be­lə, kil­sə­ni zi­ya­rət edən­lə­rin sa­yı az­dır. Steyt strit bo­yu av­to­mo­bil­lə və ya sa­də­cə, pi­ya­da gəz­ mək çox ürə­ka­çan­dır. Və bəl­kə də bu kü­çə­lər­də ica­rə­yə

74


gö­tür­dü­yün bö­yük, ba­ha­lı və zor­la sü­ka­nı­nı dön­dər­di­yin ame­ri­kan av­to­mo­bi­li­nə tə­əs­süf­lən­mir­sən. Av­to­ban­lar­da­ kı na­ra­hat­lı­ğı, ləng sü­rət yığ­ma­sı və yön­dəm­siz­li­yi Steyt stri­tə mü­na­sib və şə­hə­rin bey­nəl­xalq sə­viy­yə­li ele­qant ku­ rort nü­fu­zu­na tam uy­ğun gə­lir. San­ta-Bar­ba­ra kü­çə­lə­rin­də tə­ləs­mə­dən ötü­şən 5060-cı il­lə­rin av­to­mo­bil­lə­ri hə­min il­lə­rin ki­no­film­lə­ri­ni xa­ tır­la­dır. Ame­ri­ka­nın nə vaxt­sa fəxr­lə is­teh­sal et­di­yi yön­ dəm­siz nə­həng kab­rio­let­lə­ri, də­ri, tax­ta, xrom­la iş­lən­miş na­xış­lı in­ter­ye­ri yaş­lı­dan ca­va­na, hər kəs ara­sın­da çə­ki­ si­ni qo­ru­yur. Hə­sir pa­paq­lı bəy­lə­rin və gü­nəş­dən qo­run­maq məq­ sə­di­lə yay­lıq­lı və çər­çi­və­si müx­tə­lif bə­zək­lər­lə iş­lən­miş ey­nək­li xa­nım­la­rın ru­hun­da 60-cı il­lə­rin kab­rio­let tər­zi­nə uy­ğun dik­tə qal­maq­da­dır. Yə­qin ki, o za­ma­nın ta­nın­mış­la­rı be­lə is­ti­ra­hət edər­ miş­lər. Fi­kir də, söz də ye­ri­nə çə­kər. Qə­ri­bə səs­lən­sə də, bu­ra­da Zu­ğul­ba­nın bağ hə­ya­tı­na ox­şar­lıq ta­pır­san. Bu in­ san­lar ha­ra­sa get­mir­lər, yal­nız öz­lə­ri­ni de­yil, av­to­mo­bil­ lə­ri­ni də gös­tər­mək üçün sa­də­cə, gə­zin­ti­yə çı­xır­lar. Qı­ sa­sı, bia­bır­çı­lıq ar­zu­la­ma­yan­lar, mo­da və qla­mur hə­yat­la ayaq­laş­ma­yan tam hü­quq­lu və­tən­daş­lar şə­hər da­xi­lin­də de­mok­ra­tik hə­rə­kət­dən məh­rum de­yil­lər; be­lə ki, San­taBar­ba­ra­da dörd­çarx­lı ve­lo­si­ped­lər ol­duq­ca məş­hur­dur. Bu ve­lo­si­ped­lə­rə ailə­nin dörd üz­vü­nü ra­hat­lıq­la yer­ləş­dir­ mək olar – ata ilə ana qa­baq otu­ra­caq­da pe­dal­la­rı fır­la­dır, ba­la­ca də­cəl­lər isə ar­xa­da otu­rub va­li­deyn­lə­ri­ni yam­sı­la­ yır­lar. Se­vən cüt­lük­lər ara­sın­da bu ya­rı-ya­rım­çıq mi­nik nö­ vü heç bir nü­fu­za ma­lik de­yil. Gənc­lə­rin fik­rin­cə, həm

75


ADAMA GƏZMƏK QALIR

za­hi­rən ey­bə­cər, həm də çox­lu ener­ji sər­fi­nə sə­bəb olan ve­li­so­pe­di sür­mək­dən­sə, əsəb­lə­ri və gü­cü da­ha fay­da­lı, mi­sal üçün, ge­cə klu­bun­da­kı rəqs­lə­rə sax­la­maq da­ha doğ­ru olar­dı. Ge­cə­nin düş­mə­si ilə də­niz kə­na­rın­da­kı bü­tün “ak­ ti­vi­ti-can­lan­ma” şə­hə­rin də­rin­li­yi­nə doğ­ru hə­rə­kə­tə baş­la­yır. Əgər sə­hər və gü­nor­ta vax­tı sa­hil­kə­na­rı da­ ha səs-küy­lü və coş­ğun­dur­sa, ax­şa­ma doğ­ru cüt­lük­ lər Steyt stri­ti tərk edib, əy­lən­cə­yə üz tut­ma­ğa baş­la­yır. Çi­mər­lik və id­man ge­yim­lə­ri­ni ca­zi­bə­dar qi­ya­fə­lər­lə də­

76

yi­şən xa­nım­lar, da­maq­la­rın­da si­qar və ağ-qa­ra ştib­let­ li nə­za­kət­li bəy­lə­rin mü­şa­yiə­ti ilə Ne­on alov­lu res­to­ran, klub və bar­la­rın dər­ya­sı­na atı­lır­lar. Cin­gil­də­yən bo­kal­lar, qa­dın gü­lü­şü və ürək par­ça­la­yan sak­so­fon sə­da­la­rı... Və yal­nız bu sehr­li şə­hə­rin hər kün­cün­də in­san iz­di­ha­mı­ na qa­rış­dı­ğın za­man an­la­yır­san ki, ni­yə “San­ta-Bar­ba­ra” se­ria­lı­nın mü­əl­lif­lə­ri qəh­rə­man­lar üçün məhz San­ta-Bar­ ba­ra­nı se­çib­lər. Çün­ki bu­ra­da hər şey in­sa­nı ma­cə­ra­ya sövq edir... Azər QƏRİB


77

reklam


ADAMA GƏZMƏK QALIR

Aьlarыn qaraldыьы yer...

Ame­ri­ka­nın sö­yül­dü­yü, Çe Gevaranın öyül­dü­yü, Lor­ka­nın dö­yül­dü­yü, He­min­que­yin se­vil­di­yi yer...

Ba­rat Ab­dul­la­yev

78

A

t­lan­tik okea­nı da­rıx­dı­rı­cı, Ame­ri­ka qi­tə­si ma­raq­sız, si­ya­ sət Fi­del­siz, iq­ti­sa­diy­yat acı olar­dı Ku­ba ol­ma­say­dı... Ko­lum­bun qı­lın­cı­nın küt­ləş­di­yi, gül­lə­si­nin tü­kən­di­yi yer­ dir Ku­ba... Ku­ba Ame­ri­ka­nın sö­yül­dü­yü, Çe­nin öyül­dü­ yü, Lor­ka­nın dö­yül­dü­yü, He­min­que­yin se­vil­di­yi bir yer­dir. Sö­zün əsl mə­na­sın­da yer­dir... Tan­rı­nın in­sa­na bəxş et­di­yi, in­sa­nın isə Tan­rı­ya hör­mət əla­mə­ti ola­raq qo­ru­yub-sax­la­ya bil­di­yi, dün­ya­da­kı çox az yer­lər­dən bi­ri­dir Ku­ba... Baş­gi­cəl­lən­di­ri­ci ecaz­kar gö­zəl­li­yi var. Hət­ta pa­xıl­lıq­dan Ba­kı­nın ad­la­rın­dan bi­ri­nin Ba­di-Ku­bə ol­du­ğu­nu da ya­dı­ma sa­lı­ ram. Zor­la da ol­sa, ey­ni­lik tap­maq hə­və­sin­də­yəm. Ta­pa­ca­ğam


da... Açı­ğı, çox ax­tar­ma­ğa eh­ti­yac yox­dur. Ora­da da bi­zim ki­mi qo­na­ğa çox hör­mət edir­lər və on­lar da bi­zim ki­mi son­ra­dan bu ço­xun ağ­rı­sı­nı çə­kir­lər. Am­ ma şü­kür Al­la­ha! Müa­sir Ku­ba ayı­lıb və öz qəh­və­si­ni özü içir. Qəh­və də nis­bə­tən qa­ra ol­du­ğun­dan, is­təris­tə­məz da­ha bir ey­ni­li­yə tə­sa­düf edi­rəm... İn­di ku­ba­lı­lar 1 qram şə­kər çu­ğun­du­ru, 2 qram rom, 3 qram tü­tü­nü də heç ki­mə ha­va­yı ver­məz­lər. Am­ma ürək­lə­ri­ni ve­rər­lər. Elə bil, məhz ürək­lə­ri­ ni ver­mək üçün ya­ra­nıb­lar ku­ba­lı­lar. Ada­nın tür­mə ki­mi ol­du­ğu vaxt­lar­da bu­ra­ya gə­ti­ri­lən gü­nah­kar­la­ rın və­tən­lə­ri­nə qa­yıt­maq, ailə­lə­ri­nə qo­vuş­maq üçün ge­c ə-gün­düz et­dik­lə­ri dua­lar­dır, bəl­kə bu­nun sə­­bə­­ bi­­?.. Ki­çik bir tor­paq sa­hə­si­nə bu qə­dər dua oxu­ nub­sa, bu­ra­da­kı in­san­la­rın mər­hə­mə­ti­nin bö­yük­lü­ yü­nü ölç­mək müm­­kün­­dür­­mü­­? Ku­ba­dan da­nı­şan­da ilk ya­dı­ma dü­şən son gör­dü­yüm mən­zə­rə­dir: ha­va li­ma­nı­na ge­dər­kən Ha­va­na­nın ən axı­rın­cı kvar­ta­lın­ da 3-4 gənc qı­zın bi­zə əl elə­mə­si. Sə­mi­mi və mə­ sum ba­xış­lar... Elə hey baş­la­rı­nı yel­lə­yib heyf­si­lə­ nir­di­lər. Qə­ri­bə­dir, bü­tün dün­ya Ku­ba­ya get­mək is­tə­yir, ku­ba­lı­lar isə dün­ya­nın ha­ra­sı­na olur-ol­sun. Ha­va­na­da axı­rın­cı kvar­tal­lar çox­dur. Çün­ki şə­hər vax­tı ilə sa­hil­bo­yu en­siz bir zo­na­da sa­lı­nıb. Çox gö­

zəl­dir Ha­va­na. Yox­sul kvar­tal­la­rın bu qə­dər tə­miz sax­lan­ma­sı­na heç Av­ro­pa­nın Pa­ri­sin­də də rast gə­ lə bil­məz­sən. Ku­ba­lı­lar əc­nə­bi­lə­rə, de­mək olar, hər şe­yi sa­tır­lar. Bir ne­çə ka­sıb öl­kə­də ol­muş­dum. Ora­ lar­da da çox şe­yi sa­tır­dı­lar. Am­ma lap bu qə­dər çox şe­yi yox da. Tə­bii ki, bir ne­çə şey var idi ki, on­la­rı heç tək­lif də et­mir­di­lər. Ağ­lı­nı­za baş­qa şey gəl­mə­ sin. Si­qar, rom, qa­ra ko­ral­dan söh­bət ge­dir. On­la­rı elə tu­rist­lər öz­lə­ri bö­yük hə­vəs­lə alır­lar. Ku­ba­ya bir ne­çə sa­at­lıq gə­lən adam da bu üçün­dən bi­ri­ni alır. Vax­tım çox ol­du­ğum­dan, üçün­dən də al­mış­dım. Gör­dü­yüm şə­hər­lər ara­sın­da bu qə­dər bö­yük (bi­zim tə­bi­ri­miz­cə de­sək) İçə­rişə­hər gör­mə­miş­dim. Ha­va­na baş­dan-aya­ğa İçə­ri­şə­hər­dir. Tə­zə şə­hər­lə­ri yox­dur ku­ba­lı­la­rın. Bü­tün bi­na­lar 80-100 il­lik ti­ki­li­lər­ dir. Bu bi­na­lar­da­kı bir ne­çə mən­zil­də ol­dum. Bi­rin­də isə qo­naq qis­min­də. Nə­lə­ri var, dü­zür­lər ma­sa­nın üs­tü­nə. “Kim­sən, har­dan gəl­mi­sə­n?” so­ruş­maz­lar. De­yə­sən, heç adı­mı da so­ruş­ma­dı­lar. Ka­sıb elə ku­ ba­lı olar. Nə isə, otur­dum Pres­li tər­zin­də rəqs edən kə­ti­lə. Bu vur­ha­vur­da Nyu­ton da ya­dı­ma düş­dü. Yı­xıl­ma­ dım. Bu boy­da sə­mi­mi­li­yin qar­şı­sın­da Pres­li­ni də, Nyu­to­nu da unu­dur­san. Elə də çox otur­ma­ğa qoy­ mur­lar. Sal­sa əla rəqs­dir. Mən də do­mi­no­dan baş­qa

79


ADAMA GƏZMƏK QALIR heç nə oy­na­ya bil­mə­di­yi­mə gö­rə, çə­tin­lik­lə gir­dim rit­mə. Ha­mı­ya sal­sa­da rit­mə düş­mə­yi ar­zu­la­yı­ram. Sal­sa­nın rit­mi na­şı adam üçün fan­tas­ti­ka­dır. Bir ne­ çə takt­dan son­ra baş­la­yır­san özü­nün çox is­te­dad­lı ol­du­ğu­na inan­ma­ğa. Nə isə... Bu sal­sa­nı qo­yaq bir kə­na­ra. Bir xır­da de­ta­lı de­yim, son­ra. Bu rəqs­də sə­nin ne­cə oy­na­ma­ ğı­nın heç bir əhə­miy­yə­ti yox­dur. Tə­rəf-mü­qa­bi­lin hər şe­yi özü edir. Elə bil, heç kim iş­lə­mir. Ha­mı sə­hə­rə­dək şən­lən­ mək is­tə­yir, vaxt isə az­dır. Gə­rək Tro­pi­ka­na­ya ça­ tam. Möh­tə­şəm rəqs ta­ma­şa­la­rı­na dün­ya­nın çox ye­rin­dən gə­lib­lər. Şou-ba­let baş­la­yır. Sa­kit pub­li­ka

80

bir ne­çə də­qi­qə­dən son­ra rəq­qas­lar­dan da çox hə­ rə­kət et­mə­yə baş­la­yır. Bir ne­çə nə­fər ye­rin­də yox, ara­lıq­da­kı pil­lə­lər­də otur­ma­ğa üs­tün­lük ve­rir. Rəq­ qa­sə­lər elə ürək­dən, elə hə­vəs­lə, elə fə­da­kar­lıq­la oy­na­yır­dı­lar ki, san­ki elə bu temp­də­cə bur­da­kı əs­ ra­rən­giz Ma­ri­kon bul­va­rın­dan qa­çıb, 10-15 metr­lik qa­ya­lar­dan məş­hur əl­vi­da mah­nı­sı­nın sə­da­la­rı al­ tın­da öz­lə­ri­ni At­lan­tik okea­nın ev boy­da dal­ğa­la­rı­nın üs­tü­nə ata­caq­lar. Mu­len Ruj­dada bat­mış­dım, şə­kil çək­dir­mək üçün oy­na­yır­dı­lar. Bur­da isə san­kı za­ man xa­rab olub. Gah qa­ba­ğa ge­dir, gah da ki da­la. Ayaq­la­rı­nı yer­dən üzüb hop­pa­nır, qış­qı­rır, oxu­yur, şən­lə­nir ha­mı. Var­lı­sı, ka­sı­bı, ağı, qa­ra­sı, bö­yü­yü,


Fi­del və onun qur­du­ğu re­jim ba­rə­də is­tə­dik­lə­ri fik­ri söy­lə­yir­lər. Kast­ro ku­ba­lı­la­rın qəl­bin­də­dir. Re­jim öl­ kə­si ol­ma­sı­na bax­ma­ya­raq, Fi­de­lin port­ret­lə­ri­nə və hey­kəl­lə­ri­nə çox az rast gə­lə bi­lər­si­niz. Əvə­zin­də, hər yer­də Çe Ge­va­ra­nın şək­li­nə, onun ge­yin­di­yi be­ re­tə rast gəl­mək olar. Mən də Çe­nin qı­zı­lı rəng­də beş­gu­şə­li ul­duz ta­xıl­mış qa­ra be­re­ti­ni al­dım. Bu be­ ret ha­mı­ya ya­ra­şır. Yə­qin, ha­mı­nın için­də ya­şa­yan azad­lıq his­si­dir bu­nun sir­ri... Okea­nın kə­na­rın­da otu­rub nə­həng dal­ğa­la­rın pən­cə­sin­dən qur­tar­maq is­tə­yən qum də­nə­cik­lə­ri­nin mü­ca­di­lə­si­nə ta­ma­şa edi­rəm. Həm öz­lə­ri­ni, həm də öz­lə­rin­dən olan sa­hi­li qur­tar­maq üçün vu­ru­şur qum də­nə­cik­lə­ri... Qos-qo­ca­man dal­ğa­la­rın son­da zə­rif sa­hi­lin qar­şı­sın­da diz çök­mə­lə­ri­nin şa­hi­di olu­ram və Ku­ba­nın uzun müd­dət azad qa­la­ca­ğı­na ina­mım ço­ xa­lır. Ha­va­na­da bir ka­fe var. Ku­ba­ya gə­lən hər kəs or­ da bir fin­can qəh­və iç­mək ar­zu­sun­da­dır. Nə vaxt­ sa, He­min­qu­ey boş vaxt­la­rı­nı ke­çi­rər­miş bu ka­fe­də. Doğ­ru­dan da, bir He­min­qu­ey ab-ha­va­sı var bu­ra­ da. Ka­fe köh­nə şə­hə­rin içə­ri şə­hə­ri­nin ən mər­kə­zi kü­çə­sin­də yer­lə­şir. Di­var­da ya­zı­çı­nın şək­li, tə­bii ki, ki­çi­yi, qa­dı­nı, ki­şi­si... Ha­mı­sı bi­zim Azad­lıq Mey­da­ nın­dan ki­çik bir yer­də xoş­bəxt idi­. Ya­za-ya­za özü­ mü itir­mi­şəm, bil­mi­rəm, har­da­yam, Ba­kı­da, yox­sa Ha­va­na­da. Ye­nə də nə isə... Ku­ba­nı dün­ya­da məş­hur edən bir də Va­ra­de­ro tu­rist mər­kə­zi­dir. Bu­ra dün­ya­nın hər ye­rin­dən gə­lir­ lər. Bu­ra­lar heç Ku­ba­ya bən­zə­mir; san­ki Ma­ya­mi­ də­sən. Hər çe­şid­də iç­ki­lər, mə­zə­lər; çox ba­xım­lı, ma­raq­lı ani­ma­si­ya proq­ram­la­rı, ra­ha­to­taq­lı otel­lər, is­ti­ra­hət üçün nə la­zım­dır­sa, hər şey. Va­ra­de­ro­ya gi­riş üçün xü­su­si bu­ra­xı­lı­şın ol­ma­lı­dır. Bur­da yer­li əha­li din­cəl­mir. Çox ba­ha­lı­dır on­lar üçün. Ku­ba­lı­nın or­ta ay­lıq əmək­haq­qı­sı 20-25$-dır. Bu pu­la bir ay ya­şa­yar­la­r ?! Bu­nun­la be­lə öl­kə­də çox az sə­f il gö­ rər­si­niz. Ku­ba­lı­lar çox qü­rur­lu xalq­dır. Fi­del Kastro­ nun ən bö­yük xid­mə­ti, ye­ni nə­sil ku­ba­lı ya­rat­maq olub. 50-60 il bun­dan əv­vəl­lər­dən fərq­li ola­raq, müa­sir ku­ba­lı özü­nü ku­ba­lı ki­mi hiss edir, Və­tə­ni­ni se­vir. Hər yer­dən təc­rid olun­ma­la­rı­na bax­ma­ya­raq, çox sa­vad­lı və dün­ya­gö­rü­şü­nə ma­lik in­san­lar­dı­lar.

81


ADAMA GƏZMƏK QALIR

məş­hur qəl­ya­nı ilə... Ku­ba­da məş­hur ada­mın si­qar­sız şək­ li­nə az-az rast gə­lər­sən. Hər yer­də si­qar kul­tu hiss edir­sən. Ən məş­hur si­qar­lar­dan bi­ri­nin adı Ro­meo və Cül­yet­ta­dır. Nə əla­qə­si var si­qa­rın eşq­lə, mə­­ həb­­bət­­lə­­? Hət­ta məş­hur Qo­hi­ ba si­qar ma­ğa­za­sı­nın sa­hi­bi, 65 yaş­lı Mar­se­lo da izah edə bil­ mə­di. Əvə­zin­də mə­nə Ha­va­na­da ke­çi­ri­lən dün­ya­da ye­ga­nə si­qar fes­ti­va­lın­dan da­nış­dı. Ku­ba­lı qa­dın­lar tü­tün bü­kər­kən oxu­duq­la­ rı mah­nı­nı züm­zü­mə et­di və für­sət­dən is­ti­ fa­də edib, Kast­ro­nun si­ya­sə­ti­nə mü­na­si­bət bil­dir­di. Ku­ba­lı­lar üçün Fi­del Kast­ro doğ­ma­dır. Söy­sə­lər də, onu çox se­vir­lər. Var­lı­nın oğ­lu olub, ka­sıb­la­rın mü­da­ fiə­si­nə qal­xıb, mü­ba­ ri­zə apa­ran adam­lar

82

doğ­ma olub­lar ta­ri­xən. Kast­ro Ku­ ba­dan Və­tən, ku­ba­lı­dan Və­tən­daş ya­rat­dı. Tə­bii ki, ne­qa­tiv pro­ses­ lər­dən də yan keç­mə­yib 50 il­lik Kast­ro si­ya­sə­ti, nə et­mək ola­r ? Bu yol elə də asan ol­ma­yıb axı. Kast­ro əs­lən Sant­ya­qo de-Ku­ba şə­hə­rin­dən­dir. Ku­ba­nın ikin­ci, dün­ya­nın isə bi­rin­ci ən bö­yük mə­həb­bət şə­hə­ri Sant­ya­qo de-Ku­ba. Bu şə­hər­də bir ne­ çə gün qa­lan­dan son­ra, bü­


tün mə­həb­bət əf­sa­nə­lə­ri­nin qəh­ rə­man­la­rı­nın elə bu yer­lər­dən ol­du­ğu­nu dü­şü­nür­sən. İn­sa­nın mə­nə­vi dün­ya­sı­nın nə qə­dər də­ rin ol­du­ğu­nu an­la­yır­san. Bir şe­ir yaz­mış­dım: “Bü­tün sev­gi­lə­rin so­ nu kə­dər­dir...”. Bu ka­sıb, dün­ya si­vi­li­za­si­ya­sın­dan çox-çox uzaq bir şə­hər­də, qa­ra­də­ri­li, ya­şıl­göz­lü qı­zın həs­rət­do­lu ba­xış­la­rı­na rast gə­lən­dən son­ra, in­di­yə­dək sev­gi ba­rə­də ya­zan şa­ir­lə­rin ha­mı­sı­na ina­mım aza­lır, öz yaz­dı­ğı­mı isə unut­ma­ğa ça­lı­şı­ram. “Mə­həb­bət bir bə­la­dır, yox­dur onun dər­ma­nı” əvə­zi­nə, “Mə­həb­bət bir dər­man­ dır, sa­ğal­dar hər bə­la­nı” ya­zıl­ say­dı, yax­şı ol­maz­dı­mı, de­yə dü­ şü­nü­rəm Sant­ya­qo de-Ku­ba­nın dar kü­çə­lə­ri­nin bi­rin­də, ey­van­dan asıl­mış pal­tar­la­rın al­tın­da­kı qəh­ və­xa­na­nın hə­yə­tin­də “Ha­va­na Club” içə-içə. Ha­va­na da­ha çox ti­ca­rət şə­hə­ri­dir. Santya­qo deKu­ba isə hiss­lər şə­hə­ri. Ha­va­na­ da al­dı­ğım qa­ra ko­ra­lı da Sant­

ya­qo de-Ku­ba­da ba­ğış­la­dım. Ən axı­rın­cı pu­lu­mu da bu şə­hər­də xərc­lə­yib get­mək is­tə­yir­dim. İn­ san­la­rın sə­mi­mi­li­yi, mə­ni bu sö­zə qo­yu­lan abi­də­nin, Pe­ru­da­nın şe­ ir­lə­rin­də, Ber­xe­sin he­ka­yə­lə­rin­də yox, sant­ya­qo­lu­la­rın qəlb­lə­rin­də ol­du­ğu­na inan­dır­dı. Bu ya­zı­nı ya­ zar­kən xə­ya­lən bir ne­çə də­fə o yer­lər­də ol­dum. De­yə­sən, heç nə də­yiş­mə­yib. Bu ya­xın­lar­da dost­ la­rım­dan bi­ri Ku­ba­ya ge­də­cə­yi­ni

söy­lə­di. Fi­kir mə­ni gö­tü­rüb. Hər­ dən öz-özü­mə fi­kir­lə­şi­rəm. Ku­ba­ nı gör­mə­səy­dim, hə­ya­ta mü­na­si­ bə­tim ne­cə olar­­dı­­? Nə də­­yi­­şər­­di­­? Bu sua­lın ca­va­bı, Ku­ba­dan son­ra­ kı hə­ya­tı­mın qa­lan his­sə­si­nin axı­ rın­da ola­caq. Sağ­lıq ol­sun! Gö­ rü­şə­rik. Ən azı, ya­şa­dı­ğı­nız­dan da­ha çox ya­şa­maq üçün Ku­ba­nı gör­mə­yə də­yər...

83


GÖRDÜN YEMƏK, DAHA NƏ DEMƏK?!

Kuba mяtbяxi

S

ə­xa­vət­li tə­bi­ət, Ku­ ba mil­li ku­li­na­ri­ya­sı­nın hər­tə­rəf­li in­ki­şa­fı üçün həm tor­pa­ğın, həm də də­ni­zin bü­tün ne­mət­lə­ri­ni bəxş edib. Mey­və və tə­rə­vəz­lər, heç vaxt də­niz məh­sul­la­rı ki­mi ku­ba­ lı­nın süf­rə­si­ni tərk et­mir. Ku­ba­lı­lar do­yun­ca ye­mə­yi çox se­vir­lər. Bi­ rin­ci ye­mək və şi­rə­lər qi­da ra­sio­ nu­na da­xil ol­ma­sa da, hər iki iş­ta­ ha­çan ye­mə­yi bö­yük hə­vəs­lə çox do­yum­lu, yağ­lı ana ye­mək­lə əvəz edir­lər. Ət­lər­dən ən çox tə­lə­bat do­nuz əti­nədi. Ay­rı­ca üs­tün­lük isə tə­rə­vəz­lər­lə pört­lə­dil­miş, müx­tə­lif acı so­us­lar­la ha­zır­lan­mış tə­am­la­ ra ve­ri­lir. Ümu­miy­yət­lə, ku­ba­lı­lar acı qi­da hə­vəs­ka­rı­dır­lar: qır­mı­zı acı bi­bər, qa­ra, du­za qo­yul­muş zey­tun, müx­tə­lif əd­viy­yat­lar... Ey­ ni za­man­da, ku­ba­lı duz­lu ye­mək­ lə­rin və du­zun qə­bu­lu­na xü­su­si diq­qət gös­tə­rir. Dən­li bit­ki­lər, qar­

84

ğı­da­lı, ma­nio­ka on­la­rın gün­də­lik qi­da ra­sio­nu­na da­xil­dir. Ku­ba mət­bə­xi rən­ga­rəng, ey­ni za­man­da mü­rək­kəb­dir. Bu mət­ bəx­də əsas üs­tün­lü­yü ya də­mir tor­da qı­zar­dıl­mış ətə, ya da sax­ sı küp­lər­də bi­şi­ril­miş ətə ve­rir­lər. Na­har və şam ye­mə­yi­ni isə tə­rə­ vəz­siz tə­səv­vür et­mək müm­kün­ süz­dür. Oke­an ba­lıq­la­rı, kö­mür­də qı­zart­ma­lar, həm­çi­nin, un mə­mu­ lat­la­rı bu­ra­lar­da çox məş­hur­dur. Pen­dir­li əriş­tə, po­mi­dor so­us­lu pört­lə­dil­miş ət Ku­ba mət­bə­xi­nin ən ge­niş ya­yıl­mış ikin­ci - ana ye­ mə­yi­dir. Ev və çöl quş­la­rın­dan sax­sı qab­lar­da ha­zır­la­nan tə­am­ lar isə müx­tə­lif çe­şid­li tə­rə­vəz və so­us­lar­la bu mət­bə­xi tək­ra­re­dil­ məz edir. Ku­ba­nın mil­li mət­bə­xi­nin di­gər, da­ha ta­nın­mış ye­mə­yi “axia­ko krio­lo”dır. Qa­tı hor­ra­dan ha­zır­la­ nan bu ye­mə­yi müx­tə­lif çe­şid­lər­də


Tə­rə­vəz­və qo­yun ətindən hazırlanan təam

Ərzaq: 550 qr qo­yun əti 30 qr bit­ki ya­ğı 280 qr kar­tof 250 qr yer­kö­kü 50 qr baş so­ğan 1 diş sa­rım­saq 40 qr ma­ri­nə edil­miş bol­qar bi­bə­ri 20 qr po­mi­dor 20 qr ağ kəm­turş şə­rab 50 qr ya­şıl no­xud 30 qr hi­sə ­ve­ril­miş to­yu­ğun döş əti 6 qr gö­yər­ti, 0,02 qr dəf­nə yar­pa­ğı, duz , is­ti­ot.

Hazırlanma qaydası: Əti 30-40 qram­lıq ti­kə­lə­rə bö­lüb duz­la­ya­raq, hər iki tə­rə­fi­ni bit­ki ya­ğı və piy­lə (be­kon və ya qo­ yun quy­ru­ğu ilə) qı­zar­dın.

ha­zır­la­maq olar; tə­rə­vəz­lər və əl­bət­tə ki, bi­şi­ril­miş ətin müx­tə­lif növ­lə­ri. Bu mət­bə­xin şah təa­mı isə “Konq­ri”dir. Rəng­li lob­ya­dan ha­zır­lan­mış dü­yü və “Ar­ros mo­ro”, həm­çi­nin, “Mavr­lar və xris­ti­an­lar” adı ilə ta­nı­nan dü­yü və qa­ra lob­ya­dan ha­zır­la­nan ye­mək isə yal­nız Ku­ba­ya məx­sus olan dad­dır. Qı­zar­dıl­mış ba­nan (pla­ta­nos) Ku­ ba mət­bə­xi­nə nə vaxt­sa Af­ri­ka­dan gə­ti­ri­lən qul­la­rın ye­mək mə­də­niy­yə­ ti­dir. Fu­funu - bu cür ha­zır­la­nan ba­ nan­la­ra müx­tə­lif inq­re­di­ent­lər­də əla­ və et­mək olar. Ça­ti­nos – iş­ta­ha­çan yün­gül qəl­ya­nal­tı, pla­ta­no­sun əsa­ sın­da ha­zır­la­nır. Və əgər siz Ku­ba­da mey­və şi­rə­si si­fa­riş edir­si­niz­sə, müt­ ləq tə­zə sı­xıl­mış ol­ma­sı hə­min mey­ və­nin əsl da­dın­dan xə­bər ve­rə­cək. Cop­pe­lia don­dur­ma­sı bü­tün tu­ rist­lər ara­sın­da məş­hur­dur. Mət­bəx­ dən və ye­mək mə­də­niy­yə­tin­dən da­ nı­şan­da Ku­ba­ qəh­və­si­ni diq­qət­dən kə­nar­da qoy­maq ol­maz. Ku­ba­sa­ya­ ğı qəh­vəiç­mə adə­ti ku­ba­lı hə­ya­tı­nın ay­rıl­maz his­sə­si­dir. Gün ər­zin­də çox bö­yük miq­dar­da içi­lən qəh­və tünd və ol­duq­ca şi­rin­dir. Şə­hər­lər­də yer­lə­şən ka­fe­lər­də, ey­ni za­man­da, ca­sas de in­fu­si­ons, is­tə­ni­lən iç­ki növ­lə­ri­nə rast

gəl­mək olar. De­mək olar ki, ku­ba­lı­lar is­ti və so­yuq iç­ki­lə­rin ha­mı­sı­na bö­ yük miq­dar­da şə­kər əla­və edir­lər. Ku­ba­da na­har və şam ye­mək­lə­ rin­də, süf­rə­yə şə­rab ver­mək adət­dir. İş­ta­ha­çan qis­min­də, adə­ti üz­rə, Ka­ ne­la­zos-rom (bir şü­şə ro­mun tər­ki­bi­ nə 30 qr dar­çın, 5 qr mi­xək da­xil­dir) və yün­gül qəl­ya­nal­tı sa­yı­lan ka­ve­zi­ lo - kə­rə ya­ğın­da qı­zar­dıl­mış pen­dir təq­dim olu­nur. De­sert ki­mi mey­və və tünd qəh­və ənə­nə­si­nə bü­tün ku­ba­ lı­lar əməl edir. Ən çox tə­ləb olu­nan spirt­li iç­ki­lər­dən dün­ya şöh­rət­li ro­ mun adı­nı çək­mə­yə bil­mə­rəm. “Ha­ va­na Club”-ın üç nö­vü möv­cud­dur: Car­ta Oro (qı­zıl), Car­ta Blan­ca (ağ) və Ane­jo (köh­nə), han­sı ki, sax­la­ma müd­də­ti­nə gö­rə fərq­lə­nir. Ku­ba­lı­la­rın se­vim­li ro­mu isə Ane­jo-dur (qiy­mə­ti 8 dol­lar ara­sın­da də­yi­şir). Adə­tən, tu­ris­tik res­to­ran, ka­fe və bar­lar özü­nə­məx­sus nə­fis şə­kil­də ha­zır­lan­mış kok­teyl­lər tək­lif edir. Ku­ ba­nın ta­nın­mış kok­teyl­lə­ri si­ya­hı­sı­da “mo­xi­to”, “mu­la­ta”, “sao­ko”, “Ku­ba Lib­re” və xü­su­si­lə “day­ki­ri” qeyd et­ mə­li­yəm ki, bu da dün­ya­nın ən yax­şı kok­teyl on­lu­ğu­na baş­çı­lıq edir. Aygün Əzimova

Üzə­ri­nə ət su­yu əla­və edib, ya­ rım­ha­zır ha­la­dək bi­şi­rin. Sax­sı qab­lar­da 4 nə­fər­lik pay­la - qı­zar­dıl­mış ət­lə­ri, da­ha son­ra ya­şıl no­xudu, kar­tof di­lim­lə­rini, kub­şə­kil­li doğ­ran­mış yer­kö­künü, so­ğanı, po­mi­doru, ağ şə­rabı, bi­ bəri, ki­çik par­ça­la­ra ay­rıl­mış döş ətini, xır­da­lan­mış sa­rım­sağı, duz və is­tio­tu əla­və edib bi­şi­rin. Süf­rə­yə ve­ril­dik­də üzə­ri­nə tə­zə doğ­ran­mış gö­yər­ti sə­pin. Nuş ol­sun!

85


GÖRDÜN YEMƏK, DAHA NƏ DEMƏK?!

Bяhram Gur man

Mяnim sevimli şшirniyyatıыm

86


PAXLAVA Xəmirin yoğrulması və için hazırlanması şəkərburada olduğu kimidir. Xəmir 0,5 mm qalınlığında yayılır. Tavanın dibinə yağ sürtülür və xəmir qatı sərilib üstünə 3-04 mm qalınlığında iç tökülür. İçliyin üstünə ikinci xəmir qatı salınır, yağ sür­ tülüb yenidən içlik tökülür və bu qayda 8-10 qata qədər davam etdirilir. Sonra paxlava 10x4 sm ölçüdə romb şəklində kəsilir, üst qatına zəfəran şirəsi qatılmış yumurta sarısı çəkilir. Hər paxlavanın ortasına yarım ləpə və ya püstə qoyulur. Paxlavanı 180-200 S-də 35-40 dəqiqə bişirirlər. Hazır olmağa 15 dəq. qalmış üstünə şərbət və yaxud bal tökülür. Ərzaqlar Əla buğda unu - 240 q, ərinmiş yağ - 60 q, üzlü süd - 80 q, yumurta - 1 əd., maya - 8 q, təmizlənmiş badam və ya qoz ləpəsi - 200 q, şəkər - 200 q, zəfəran - 0,4 q, vanilin - 0,2 q, bal - 20 q.

87


CANSAĞLIĞI, MƏHƏBBƏT!

88


НОВРУЗ СЦФРЯСИ

саьламлыьын рящнидир B

u gün­lər öl­kə­miz­də ha­mı azər­bay­can­lı­la­ rın ən əziz və se­vim­li bay­ra­mı olan, kö­kü çox qə­dim dövr­lə­rə ge­dib-çı­xan Nov­ruz Bay­ra­mı­na ha­zır­la­şır. Şə­kər­bu­ra­lı, pax­la­ va­lı, qo­ğal­lı, qoz-fın­dıq­lı zən­gin bay­ram süf­rə­si Nov­ ru­zun əsas at­ri­but­la­rın­dan­dır. Məhz bu bay­ram gün­ lə­rin­də həm­və­tən­lə­ri­mi­zin «həzm-ra­be­dən ke­çir­di­yi» şir­niy­yat və çə­rəz bü­tün re­kord­la­rı ge­ri­də qo­yur. Bu qi­da­lar nə də­rə­cə­də ca­na xe­yir­li­di­r? On­la­rı sağ­lam­ lı­ğa zə­rər vur­ma­dan nə qə­dər ye­mək ola­r? Bu ki­mi su­al­la­ra, tə­ba­bə­tə həsr olun­muş or­ta əsr Azər­bay­can mə­xəz­lə­rin­dən ət­raf­lı mə­lu­mat al­maq olar. Bə­zi qə­ dim tə­ba­bət əl­yaz­ma­la­rı­na mü­ra­ci­ət edə­rək, Nov­ru­ zun bay­ram tə­am­la­rı­nın müa­li­cə­vi xü­su­siy­yət­lə­ri ba­ rə­də loğ­man­la­rı­mı­zın fi­kir­lə­ri­ni öy­rən­mə­yə ça­lı­şaq. Nov­ruz gün­lə­rin­də bol və rən­ga­rəng süf­rə ənə­nə­si­nin kök­lə­ri çox qə­dim za­man­la­ra ge­dib-çı­xır. Mə­lum­dur ki, VII əsr­də Azər­bay­can­da İs­lam di­ni ya­yıl­ma­ğa baş­la­na­na­dək, öl­kə əha­li­si atəş­pə­rəst olub və həm­və­tən­lə­ri­miz Zər­düşt Pey­ğəm­bə­rə ta­pı­nıb. Yaz­da ge­cə ilə gün­dü­zün bə­ra­bər­ ləş­di­yi gün Ye­ni ili qar­şı­la­yan qə­dim atəş­pə­rəst­lər do­yun­ca ye­mə­yi mö­min hə­yat tər­zi­nin mü­hüm şərt­lə­rin­dən he­sab edir­di­lər. Bu müd­dəa on­la­rın mü­qəd­dəs ki­ta­bı «Aves­ta»da da təs­bit olun­muş­du. E.ə. I mi­nil­lik­də ya­şa­mış Zər­düşt öz ar­dı­cıl­la­rı­na öy­rə­dir­di ki, əsl din­dar atəş­pə­rəst müt­ləq öz sağ­lam­lı­ğı­nın qay­ğı­sı­na qal­ma­lı, vax­tın­da və düz­gün qi­ da­lan­ma­lı və bun­la­rın nə­ti­cə­si ki­mi gör­kəm­cə ürə­yə­ya­tan ol­ma­lı­dır. Baş­qa söz­lə, bi­zim qə­dim əc­dad­la­rı­mız kök­lü­yü mö­min atəş­pə­rəst­lər üçün nor­mal he­sab edir­di­lər.

Müa­li­cə­vi ac­lıq və pəh­riz­lər qə­dim Azər­bay­can­da müs­ bət qə­bul edil­mir­di. Zər­düşt­lük di­ni he­sab edir­di ki, nü­mu­ nə­vi atəş­pə­rəst «bir qə­dər do­lu, qır­mı­zı­ya­naq, sağ­lam və şən» ol­ma­lı­dır. As­ke­tizm, tər­ki-dün­ya­lıq, mü­tə­ma­di və ki­ fa­yət qə­dər qi­da­lan­ma­maq, qi­da­nın məh­dud­laş­dı­rıl­ma­sı yo­lu ilə or­qa­niz­mə zə­rər vur­ma­ğın di­gər for­ma­la­rı bö­yük gü­nah he­sab olu­nur­du. Əl­bət­tə, zər­düşt­lü­yün sağ­lam hə­ yat tər­zi kon­sep­si­ya­sı­nın nə də­rə­cə­də düz­gün olub-ol­ma­ ma­sı ba­rə­də mü­ba­hi­sə et­mək olar. La­kin eti­raf et­mək la­ zım­dır ki, qə­dim yu­nan mən­bə­lə­rin­də o dövr Azər­bay­can əha­li­si­nin sağ­lam və uzu­nö­mür­lü­lü­yü xü­su­si qeyd edi­lir­di. Qə­dim atəş­pə­rəst­lər tə­rə­vəz, gö­yər­ti, yağ, qoz, ət, süd və müx­tə­lif şir­niy­ya­tı ən xe­yir­li ər­zaq­lar he­sab edir­di­lər. Nov­ruz­da və di­gər mil­li bay­ram­lar za­ma­nı bay­ram süf­rə­si üçün xö­rək­lər də məhz on­lar­dan ha­zır­la­nır­dı. İs­la­mın gə­ li­şi ilə azər­bay­can­lı­la­rın qi­da re­ji­mi çox da də­yiş­mə­di. Şə­ kər­bu­ra, pax­la­va, hal­va, tər­ki­bin­də bal, qoz, ba­dam və s. olan di­gər bu ki­mi şir­niy­yat­lar ye­nə də çox is­ti­fa­də edi­lir­di. Ye­mə­yə plov­dan və di­gər is­ti xö­rək­lər­dən baş­la­yar, şir­niy­ yat­la bi­ti­rər­di­lər. Qi­da qə­bu­lu şər­bət­lə mü­şa­yi­ət olu­nur­du (çay və qəh­və çox son­ra­lar məş­hur­laş­dı). O za­man he­sab olu­nur­du ki, bu xö­rək­lər nə­in­ki xe­yir­li­dir, hət­ta bir sı­ra xəs­ tə­lik­lə­ri müa­li­cə edir. Pey­ğəm­bə­rin tə­ba­bə­ti Bay­ram gün­lə­rin­də is­ti­fa­də olu­nan ər­zaq­la­rın və ha­ zır­la­nan xö­rək­lə­rin müa­li­cə­vi xü­su­siy­yət­lə­ri ba­rə­də Mə­ həm­məd Pey­ğəm­bə­rin (s.ə.s) və onun məs­lək­daş­la­rı­nın bir çox fi­kir­lə­ri bu­gü­nü­mü­zə­dək gə­lib-ça­tıb. Bu fi­kir­lər Pey­ğəm­bə­rin hə­ya­tı və əməl­lə­ri ba­rə­də rə­va­yət­lər­dən

89


CANSAĞLIĞI, MƏHƏBBƏT! iba­rət olan hə­dis­lər­də öz ək­si­ni ta­pıb. XVI­II əsr Azər­bay­ can tə­bi­bi Mə­həm­məd Bər­gü­şa­di Şərq şir­niy­ya­tı və qu­ru mey­və­lə­rin müa­li­cə­vi xü­su­siy­yət­lə­ri ba­rə­də Mə­həm­məd Pey­ğəm­bər (s.ə.s) və onun məs­lək­daş­la­rı­nın fi­kir­lə­ri­ni top­ la­ya­raq, ki­tab tər­tib edib. «Tib­bi-nə­bə­vi» («Pey­ğəm­bə­rin tə­ba­bə­ti») ad­la­nan bu ki­tab ərəb di­lin­də­dir. Mə­həm­məd Pey­ğəm­bə­rə (s.ə.s) aid olan bir ifa­də­ni hə­ min ki­tab­dan iq­ti­bas gə­ti­rək: «Üzüm gi­lə­si­nin ətin­də şə­fa, qa­bı­ğın­da isə əziy­yət var­dır». Bu za­man nə­zər­də tu­tu­lur­ du ki, üzüm qa­bı­ğı pis həzm olu­nur və ba­ğır­saq­lar­da qaz əmə­lə gə­ti­rir. Bu­na gö­rə də gi­lə­lə­ri çey­nə­dik­dən son­ra, qa­bıq və də­nə­lə­ri ud­maq yox, at­maq məs­lə­hət gö­rü­lür­dü. Nov­ruz gün­lə­rin­də tə­zə üzüm möv­sü­mü ol­ma­dı­ğın­ dan, onu müx­tə­lif cür kiş­miş­lər əvəz edər­di. Kiş­ mi­şi isə Pey­ğəm­bə­ri­miz or­qa­nizm üçün çox fay­da­lı ər­zaq he­sab edir­di. Qay­sı və kişmiş Qay­sı, kiş­miş, in­nab və xon­ça­ya qo­yu­lan di­ gər çə­rəz­lər ürə­yə­ xe­yir­li ər­zaq­lar he­ sab olu­nur­du. Qa­ra ga­va­lı, ən­cir və al­ bu­xa­ra qu­ru­la­rı­nın qa­rı­nı bo­şalt­dı­ğı bil­ di­ri­lir­di. On­lar­dan xalq tə­ba­bə­tin­də qə­biz­lik əley­hi­nə is­ti­fa­də olu­nur­du. Ləb­lə­bi zü­lal­la zən­gin olub, or­qa­niz­mə ümu­mi möh­kəm­lən­di­ rən tə­sir edir. La­kin həd­dən ar­tıq is­ti­fa­də olun­duq­da, həz­mi po­zur və köp əmə­lə gə­ti­rir. Püs­tə, xü­su­ sən, onun da­xi­li ya­şıl qa­bı­ğı ta­xi­kar­di­ya (şid­dət­li ürək dö­ yün­tü­sü) əley­hi­nə va­si­tə ki­mi is­ti­fa­də olu­nur­du. Onu uzun müd­dət mü­tə­ma­di qə­bul et­dik­də ürək­dö­yün­mə­nin qar­şı­ sı­nı alır. Or­ta əsr­lər döv­rü­nün məş­hur hə­kim­lə­ri Nov­ruz gün­ lə­rin­də süf­rə­yə qo­yu­lan tə­am­la­rın və bi­şi­ri­lən xö­rək­lə­rin, şir­niy­yat­la­rın ca­na fay­da­sın­dan çox ya­zıb­lar. Nov­ruz süf­ rə­si­nin bə­zə­yi olan şə­kər­bu­ra­dan baş­la­yaq. Şə­kər­bu­ra Qə­dim za­man­lar şə­kər­bu­ra «müa­li­cə­vi» şir­niy­yat­lar­ dan bi­ri he­sab olu­nur­du. Hə­lə e.ə. IV əsr­də qoz və şə­kər­ dən şə­kər­bu­ra for­ma­sın­da ha­zır­lan­mış şir­niy­yat­lar At­ro­ pa­te­na (qə­dim Azər­bay­can) ha­kim­lə­ri­nin se­vim­li ye­mə­yi

90

idi. On­lar mö­min zo­ro­ast­rizm ar­dı­cı­lı ol­duq­la­rı­na gö­rə, arıq­la­maq­dan və xəs­tə gör­kəm al­maq­dan çox qor­xur­du­ lar. Atəş­pə­rəst­lər he­sab edir­di­lər ki, in­san xəs­tə­lə­nən­də şər al­la­hı Əh­ri­ma­nın ha­ki­miy­yə­ti al­tı­na dü­şür və pak­lı­ğı­nı iti­rir. Ona gö­rə qə­dim ha­kim­lər bir qə­dər kök ol­ma­ğa ça­lı­ şır­dı­lar və şə­kər­bu­ra da on­la­ra bu iş­də kö­mək edir­di. Ni­za­mi Gən­cə­vi Sa­sa­ni şa­hı Xos­ro­vu təs­vir edər­kən ya­zır­dı ki, o, sə­hər­lər əzil­miş qoz­la tə­miz şə­kər ye­mə­yi xoş­la­yır­dı. Or­ta əsr mü­əl­li­fi Mə­həm­məd Mö­min (XVII əsr) bu şir­niy­ya­tı «şə­kər­pa­ra» ad­lan­dınr, onun müa­li­cə­vi xü­ su­siy­yət­lə­ri­ni sa­da­la­yır­dı: «Bu tə­am be­yin üçün fay­da­lı­dır, bə­də­ni möh­kəm­lə­dir, qan ya­ran­ma­sı­na kö­mək edir, ki­şi­ lik gü­cü­nü ar­tı­rır». Gör­dü­yü­müz ki­mi, ar­tıq çə­ki və da­mar­larm xo­les­te­rin­lə tu­tul­ma­sı əc­dad­la­rı­mı­zı qor­xut­ mur­du. Ümu­miy­yət­lə, həd­dən zi­ ya­də qə­bul edil­mə­sə, şə­kər­bu­ra yax­şı həzm olu­nur və or­qa­ nizm üçün heç bir fə­sad tö­rət­mir. Ənə­nə­yə gö­ rə, bir otu­ru­ma 2-3 şə­kər­bu­ra və ya pax­la­va­dan ar­tıq ye­mir­di­lər. Pax­la­va Yu­sif ibn İs­ma­yıl Xo­yi 1311-ci il­də or­ta əsr tə­ba­bə­ti nöq­te­yi-nə­ zə­rin­dən pax­la­va­nın müa­li­ cə­vi xü­su­siy­yət­lə­ri ba­rə­də ya­ zır­dı ki, o, cin­si qa­bi­liy­yə­ti güc­lən­di­rir və be­yin üçün fay­da­lı­dır. Bu­na gö­rə də zeh­ni əmək­lə məş­ğul olan­la­ra - alim­lə­rə, ya­zı­çı­la­ra, şa­ir­lə­rə, döv­lət xa­dim­lə­ri­nə pax­la­va ye­mə­yi məs­lə­hət gö­rür­dü­lər. He­sab edi­lir­di ki, sə­ hər ac­qa­rı­na ye­yi­lən bir pax­la­va həz­mi yax­şı­laş­dı­rır, ba­ ğır­sa­ğı şlak­lar­dan tə­miz­lə­yir, qa­rı­na bo­şal­dan tə­sir edir, qə­biz­lik­də kö­mək edir. On­dan xro­ni­ki xo­le­sis­tit za­ma­nı öd­ qo­vu­cu ki­mi də is­ti­fa­də olu­nur­du. Həm şə­kər­bu­ra­nın, həm də pax­la­vanın üs­tün­dən az ma­ye iç­mək məs­lə­hət gö­rü­ lür­dü. Şir­niy­ya­tın üs­tün­dən bir stə­kan li­mon, hey­va və ya nar şər­bə­ti içir­di­lər. Bu, həzm pro­se­si­ni asan­laş­dı­rır, mə­də-ba­ ğır­sa­ğa yax­şı tə­sir gös­tə­rir­di. Son­ra­lar pax­la­va ilə mi­xək, hil, ya­xud baş­qa əd­viy­yat əla­və olun­muş tünd-çay iç­mə­yə baş­la­dı­lar ki, o da həz­mi yax­şı­laş­dı­rır­dı. He­sab olu­nur­du ki, qəh­və ça­ya nis­bə­tən şir­niy­yat­la da­ha pis tu­tur. La­kin


Azər­bay­can, Or­ta Asi­ya və İran­dan fərq­li ola­raq, Os­man­lı İm­pe­ri­ya­sın­da qəh­və ge­niş is­ti­fa­də olu­nur­du. Türk­lər 2-3 di­lim yağ­lı və həd­dən ar­tıq şi­rin türk pax­la­va­sı­nın üs­tün­ dən xır­da stə­kan­la tünd-qəh­və içir­di­lər. Çox­lu so­yuq su və sə­rin­ləş­di­ri­ci iç­ki iç­mək isə qə­ti su­rət­də məs­lə­hət gö­ rül­mür­dü. Qoz-fın­dıq Şə­kər­bu­ra, pax­la­va və di­gər şir­niy­yat­la­rın tər­ki­bin­də­ki qoz-fın­dıq ba­rə­də or­ta əsr­lər Azər­bay­can tə­bi­bi Mə­həm­ məd Mö­min de­yir­di: «Fın­dıq cin­si qa­bi­liy­yə­ti güc­lən­di­rir, ba­ğır­saq­lar üçün fay­da­lı­dır, am­ma pis həzm olu­nur. Fın­dıq ye­mək si­nə və ağ ci­yər­lər üçün, xü­su­si­lə ürə­yə çox xe­ yir­li­dir». Or­ta əsr­lər mü­əl­lif­lə­ri fın­dı­ğın, qo­zun, ba­da­mın, şə­kər­bu­ra və pax­la­va­nın fay­da­sın­dan da­nış­maq­la ya­na­şı, on­la­rı həd­dən ar­tıq ye­mə­mə­yi də məs­lə­hət gö­rür­dü­lər ki, mə­də­də ağır­lıq his­si ya­ran­ma­sın və həzm po­zul­ma­sın. Bal Qeyd et­mək la­zım­dır ki, o vaxt­lar şir­niy­yat­lar, əsa­sən, bal ilə ha­zır­la­nır­dı. Bu həm şir­niy­ya­tın da­dı­nı, həm də sağ­lam­lıq üçün fay­da­sı­nı ar­tı­rır­dı. Mil­li bay­ram­lar və ənə­nə­vi mət­bəx Azər­bay­can xal­qı­ nın mil­li mə­də­niy­yə­ti­nin zən­gin xə­zi­nə­si­dir. Or­ta əsr tə­bib­ lə­ri­nin məs­lə­hət­lə­ri bu gün də öz əhə­miy­yə­ti­ni itir­mə­yib. Bü­tün de­yi­lən­lər bir da­ha onu gös­tə­rir ki, biz əc­dad­la­rı­ mız­dan hə­lə çox şey öy­rə­nə bi­lə­rik. Fərid Ələkbərli, tarix elmləri doktoru

91


92


93


DAŞ-QAŞ

Daшın

nя fяrQиi var kи...

U

şaq vax­tı nə­nə­min boy­nu­na tax­dı­ğı, qə­ri­ bə rəng ça­lar­la­rı olan mun­cuq­la­ra oyun­ caq ki­mi ba­xar­dım və öz-özü­mə su­al edər­dim: gö­rə­sən, nə­nəm ni­yə boy­nun­da oyun­caq gəz­di­ri­r? Nə­nəm isə su­al­do­lu ba­xış­la­rı­mın qar­şı­lı­ğın­da de­yər­di ki, “Ba­la, oyun­caq de­yil, zobum var, ona gö­rə ta­xı­ram, yox­sa bu xəs­tə­lik mə­ni çox­dan öl­dür­müş­dü”. Bö­yü­yüb ağ­lım kə­sən­dən son­ra eşi­dib və oxu­yub öy­rən­dim ki, “nə­nə­min oyun­ca­ğı” elə-be­lə oyun­caq de­yil­miş, nə­in­ki “zob”un, hət­ta ay­rı xəs­tə­lik­ lə­rin də əla­cı imiş. Yə­qin, söh­bə­tin kəh­rə­ba­dan get­ di­yi­ni hiss et­di­niz. Bə­li, “Daş-qaş” rub­ri­ka­sı­nın bu­də­ fə­ki sa­yın­da ha­mı­nın xoş­la­dı­ğı, di­gər qiy­mət­li daş­lar­ dan fərq­li ola­raq, heç bir zə­rə­ri ol­ma­yan, xe­yir­xah­lıq rəm­zi ki­mi ta­nı­nan kəh­rə­ba­dan söz aça­ca­ğıq.

Qul­dan qiy­mət­li...

Lit­va­lı­la­rın “qin­ta­ras”, rus­la­rın “ala­tır”, al­man­la­rın “barnş­teyn”, uk­ray­na­lı­la­rın “burş­tın” ad­lan­dır­dıq­la­rı kəh­rə­

94

ba (la­tın - “am­ber”) di­gər daş-qaş­lar­la mü­qa­yi­sə­də qiy­mət­li he­sab olun­ma­sa da, öz ecaz­kar­lı­ğı ilə in­san­la­rın diq­qə­ti­ni cəlb edib. Ta­ri­xi mən­bə­lə­rə go­rə, Mi­sir fi­ro­nu Tu­tan­xa­mo­ nun da ta­cı kəh­rə­ba ilə bə­zə­di­lib­miş. Ro­ma im­pe­ra­to­ru Ne­ro­nun ha­ki­miy­yə­ti dövr­lə­rin­də isə kəh­rə­ba­dan in­şa­at ma­te­ria­lı ki­mi is­ti­fa­də olu­nub. Onun­la vil­la­la­rı, ho­vuz­la­rı bə­zə­yib­lər. İm­pe­ra­to­run özu isə qa­ra kəh­rə­ba­nı da­ha çox se­vər­miş. Qə­dim mən­bə­lə­rə gö­rə, hət­ta Ne­ro­nun döv­rün­ də kəh­rə­ba­dan dü­zəl­dil­miş ki­çik fi­qur bir qul­dan qiy­mət­li olub. Çin və Ya­po­ni­ya­da isə im­pe­ra­tor­lar əj­da­ha qa­nı­nın rən­gi­ni xa­tır­lat­dı­ğı­na gö­rə, al­ba­lı rəng­li kəh­rə­ba­nı da­ha çox se­vər­di­lər. Məş­hur ital­yan sə­nət­çi­lə­ri - Stra­di­va­ra­nın, Qvar­ne­rin və Mio­ti­nin skrip­ka­la­rı kəh­rə­ba qa­tıl­mış lak­la lak­lan­mış­dı. Geo­loq­la­rın araş­dır­ma­la­rı gös­tə­rir ki, kəh­rə­ba oli­qo­sen era­sın­da (20-30 mil­yon il bun­dan əv­vəl) möv­cud ol­muş ağac­la­rın şi­rə­sin­dən ya­ra­nıb. Kəh­rə­ba­dan müş­tük, təs­beh, mun­cuq və di­gər bə­zək əş­ya­la­rı dü­zəl­di­lir. Kəh­rə­ ba­ya əsa­sən Şər­qi İn­gil­tə­rə, Ni­der­land, Da­ni­mar­ka, İs­veç, Fin­lan­di­ya, Bal­tik­ya­nı öl­kə­lər­də rast gə­li­nir.


Kəh­rə­ba ota­ğın sir­ri

Bu qiy­mət­li daş­la bağ­lı ma­raq­lı mə­qam­lar­dan bi­ri də XX əsr­də Ru­si­ya­da itən və hə­lə də təd­qi­qat­çı­lar tə­rə­fin­ dən ax­ta­rış­la­rı da­vam edən kəh­rə­ba otaq­dır. Bir qə­dər kəh­rə­ba ota­ğı­nın ta­ri­xi ba­rə­də. Ta­ri­xi mən­bə­lə­rə gö­rə, bu otaq XVI­II əsr­də Prus­si­ya kra­lı I Frid­rix Vil­hel­min gös­tə­ri­şi ilə me­mar And­re­as Şlyu­ter və us­ta Qodf­rid Tus­so tə­rə­fin­ dən dü­zəl­di­lib. 1716-cı il­də I Frid­rix Vil­helm kəh­rə­ba ota­ğı hə­min dövr­də bir sı­ra hər­bi uğur­la­ra im­za atan I Pyot­ra hə­diy­yə edib. Kəh­rə­ba otaq Pe­ter­bur­qa gə­ti­ril­dik­dən son­ ra, əv­vəl­cə Qış Sa­ra­yın­da, son­ra Çar kən­din­də (Sars­ko­ye se­lo) yer­ləş­di­ri­lir. İkin­ci Dün­ya mü­ha­ri­bə­si­nə qə­dər mü­ha­fi­zə olu­nan kəh­rə­ba otaq 1941-ci il­də yo­xa çı­xır. Təd­qi­qat­çı­lar kəh­ rə­ba ota­ğın 1941-ci il­də fa­şist­lə­rin in­cə­sə­nət nü­ma­yən­ də­lə­rin­dən iba­rət xü­su­si «Kunst­ko­mis­si­on» ad­lı qə­ni­mət dəs­tə­si tə­rə­fin­dən 36 sa­at ər­zin­də sö­kü­lə­rək, Al­ma­ni­ya­ya apa­rıl­dı­ğı­nı eh­ti­mal edir­lər. Bə­zi eh­ti­mal­la­ra gö­rə, kəh­rə­ba

otaq Ka­li­ninq­rad (əv­vəl­ki adı Kön­niqs­berq) şə­hə­ri­nin mər­ kə­zin­də yer­lə­şən və bir müd­dət bu şə­hə­rin ko­men­dan­tı olan ge­ne­ral Ot­to fon Lya­şın qə­rar­gah ki­mi is­ti­fa­də et­di­yi bun­ker­də giz­lə­di­lib. Və ha­zır­da da bu bun­ker­də­dir. Ta­rix­çi Ser­gey Tri­fo­nov de­yir ki, Ka­li­ninq­rad­da­kı iki­metr­ lik be­ton al­tın­da yer­lə­şən bun­ker­də mü­ha­ri­bə­dən son­ra in­san aya­ğı dəy­mə­yən çox­lu say­da otaq var. O əmin­dir ki, həm kəh­rə­ba otaq, həm də Rey­xin 4 mil­yard dol­lar də­yə­ri olan qı­zıl eh­ti­yat­la­rı bu bun­ker­də giz­lə­di­lib. Ta­rix­çi bil­di­rir ki, bun­ke­rin də­rin­li­yi 12 metr­dir, am­ma in­di­yə­dək təd­qi­qat­ çı­lar 7 metr­dən aşa­ğı düş­mə­yib­lər. Di­gər mə­lu­mat­lar­da isə çə­ki­si 6 ton olan və 50 kvad­rat­ metr­lik ota­ğı bə­zə­yən kəh­rə­ba daş­la­rın mü­ha­ri­bə baş­la­dıq­ dan son­ra ar­xa cəb­hə­yə kö­çü­rül­dü­yü bil­di­ri­lir. De­yi­lən­lə­rə gö­rə, Sta­li­nin əm­ri ilə so­vet bər­pa­çı­la­rı mü­ha­ri­bə baş­la­ya­ na­dək kəh­rə­ba ota­ğın su­rə­ti­ni ha­zır­la­yıb­lar. Eh­ti­mal­la­ra gö­ rə, al­man­lar məhz kəh­rə­ba ota­ğın su­rə­ti­ni apa­rıb­lar. Ota­ğın ori­ji­na­lı isə Sta­lin tə­rə­fin­dən SSRİ-yə hər­bi tex­ni­ka, sur­sat

95


DAŞ-QAŞ və ər­zaq yar­dı­mı edən Ar­mand Ham­me­rə hə­diy­yə olu­nub.­ Tor­paq kəh­rə­ba­sı Gö­rün­dü­yü ki­mi, hə­lə ki nə ta­rix­çi­lər, nə müs­tə­qil təd­qi­qat­ Toz ha­lın­da su ilə içil­dik­də mə­də xəs­tə­lik­lə­ri­ni müa­li­cə çı­lar, nə də rəs­mi şəxs­lər kəh­rə­ba otaq­la bağ­lı doğ­ru-dü­ edir. Bal ilə qa­rı­şı­ğı göz və qu­laq xəs­tə­lik­lə­rin­də fay­da­ rüst açıq­la­ma ve­rə bil­mir­lər. XX əs­rin ən bö­yük sir­lə­rin­dən lı­dır. Kəh­rə­ba­dan alın­mış yağ və na­şa­tır spir­ti isə ürək­ olan bu mü­əm­ma sir­ri­ni qo­ru­yub-sax­la­maq­da­dır. get­mə za­ma­nı is­ti­fa­də olu­nur. Baş­gi­cəl­lən­mə, şiş­lər, bərk ös­kü­rək, epi­lep­si­ya­dan əziy­yət çə­kən­lə­rə üzər­lə­rin­də Böy­rək da­şı­nın qə­ni­mi kəh­rə­ba sax­la­maq töv­si­yə edi­lir. Bun­dan baş­qa, psi­xi Kəh­rə­ba qiy­mət­li daş ol­ma­sa da, ta qə­dim za­man­lar­ ca­tış­maz­lı­ğı, qız­dır­ma­sı olan­lar, qu­laq­la­rı zə­if eşi­dən­lər dan in­di­yə qə­dər müa­li­cə­vi xü­su­siy­yət­lə­ri­nə gö­rə, di­gər­ üçün də kəh­rə­ba məs­lə­hət gö­rü­lür. Li­to­te­ra­pi­ya (daşlə­ri­ni üs­tə­lə­yib. Bo­ğa­zın­da qal­xan­va­ri vəz olan in­san­la­ra qaş­la müa­li­cə) ilə məş­ğul olan mü­tə­xəs­sis­lər bil­di­rir­lər bo­yun­la­rı­na uzun il­lər də­niz­də qa­lıb, ca­nı­na yod çək­miş ki, ha­mi­lə qa­dın üzə­rin­də da­im kəh­rə­ba gəz­di­rər­sə, dö­ kəh­rə­ba tax­maq məs­lə­hət gö­rü­lüb. Bun­dan baş­qa, kəh­ lü qo­ru­yar və do­ğu­şu ra­hat ke­çər. Onu da qeyd edək ki, rə­ba bio­ge­nik ener­ji­yə ma­lik ol­du­ğun­dan, qır­mı­zı qan qə­dim mən­bə­lər­də kəh­rə­ba­dan ha­zır­lan­mış min­lər­lə re­ hü­cey­rə­lə­ri­nin par­ça­lan­ma­sı­nın qar­şı­sı­nı alır, qa­nın lax­ sep­tə rast gəl­mək müm­kün­dur. İn­di də kəh­rə­ba­dan müx­ ta­lan­ma­sı­nı ən­gəl­lə­yir. Tə­sa­dü­fi de­yil ki, qa­nın kö­çü­rül­mə­ tə­lif dər­man­lar ha­zır­la­nır; mə­sə­lən, D3 kəh­rə­ba tur­şu­su, si və kon­serv­ləş­di­ril­mə­si üçün alət­lə­ri məhz kəh­rə­ba­dan an­ti­sep­tik məh­lul sa­yı­lan yod, rev­ma­tizm üçün maz, diş ha­zır­la­yır­lar. Kəh­rə­ba, xü­su­si­lə də, ağ rəng­də ola­nı göz pas­ta­la­rı­na əla­və olu­nan mad­də­lər və s. Müa­sir təd­qi­qat­ zə­if­li­yi­nin, ka­ta­rak­ta­nın, an­gi­na və ürək ca­tış­maz­lı­ğı­nın çı­lar bil­di­rir­lər ki, kəh­rə­ba­nın müa­li­cə­vi xü­su­siy­yət­lə­ri, tər­ müa­li­cə­sin­də ef­fekt ve­rir. O, qa­nax­ma­nı və ürək­bu­lan­ma­ ki­bin­də eti­le­nin ol­ma­sı ilə bağ­lı­dır. Bun­dan baş­qa, da­ha nı sax­la­yır, böy­rək­dən da­şı qo­vur, həm­çi­nin, si­dik­qo­vu­cu güc­lü müa­li­cə­vi tə­si­rə ma­lik kəh­rə­ba də­niz­dən de­yil, tor­ qüv­və­si bö­yük­dür. Al­ma­ni­ya­da pro­tes­tant­lı­ğın əsa­sı­nı qo­ paq­dan ta­pı­lan­lar­dır. Nə qə­dər qə­ri­bə ol­sa da, kəh­rə­ba­ yan və ona rəh­bər­lik edən da­hi is­la­hat­çı Mar­tin Lü­ter (XVnın kö­mək­li­yi ilə su­yun zə­hər­li olub-ol­ma­dı­ğı­nı mü­əy­yən­ XVI əsr­lər) ci­bin­də da­im kəh­rə­ba gəz­di­rər­miş ki, böy­rək­ ləş­dir­mək müm­kün­dür. De­yi­lən­lə­rə gö­rə, kəh­rə­ba zə­hər­li lə­rin­də daş əmə­lə gəl­mə­sin. su­ya atıl­dıq­da su­dan qı­ğıl­cım­lar çı­xır və cır­tıl­tı sə­si gə­lir.­

96


İn­su­lin “ba­za­sı”

Ye­ri gəl­miş­kən, XX əs­rin ikin­ci ya­rı­sın­dan eti­ba­rən, Ru­ si­ya­nın Ka­li­ninq­rad vi­la­yə­tin­də ya­ra­dıl­mış kom­bi­nat­da is­ teh­sal olu­nan kəh­rə­ba tur­şu­sun­dan da müa­li­cə məq­sə­di­lə is­ti­fa­də olu­nur. Mü­tə­xəs­sis­lər bil­di­rir­lər ki, bu tur­şu əsəb sis­te­mi­ni tən­zim­lə­yir, böy­rək və ba­ğır­saq­la­rın fəa­liy­yə­ti­ni yax­şı­laş­dı­rır, so­yuq­dəy­mə­ni çı­xa­rır. Bun­dan baş­qa, ürək əzə­lə­lə­ri­nin pa­to­lo­gi­ya­la­rı, art­rit­lə­rin müa­li­cə­si, qan az­lı­ğı, nar­koz­dan son­ra nə­fə­sal­ma­nı tən­zim­lə­mək üçün məs­lə­ hət­li­dir. Bu tur­şu, həm­çi­nin, fi­zi­ki və əq­li ak­tiv­li­yi yük­səl­dir, ağır xəs­tə­lik­dən son­ra or­qa­niz­min gü­cü­nü bər­pa edir, bey­ nə ay­dın­lıq gə­ti­rir, in­sa­nın spirt­li iç­ki­lər­lə bağ­lı­lı­ğı­nı azal­dır, iç­ki­dən son­ra baş­gi­cəl­lən­mə­ni ara­dan gö­tü­rür. Qan­da­kı xo­les­te­ri­ni azalt­maq­la və in­su­lin ha­sil et­mək­lə şə­kər xəs­ tə­lə­rin­də in­su­lin və di­gər dər­man­la­ra olan eh­ti­ya­cı mi­ni­ mu­ma en­di­rir. Qlü­ko­za ilə kəh­rə­ba tur­şu­su­nun qa­rı­şı­ğı isə id­man­çı­lar­da uzun çə­kən məşq pro­se­sin­dən son­ra ya­ra­ nan yor­ğun­lu­ğu ara­dan qal­dı­rır, həm­çi­nin, on­la­rın or­qa­niz­ mi­nin fi­zi­ki yü­kə tez və asan uy­ğun­laş­ma­sı­na kö­mək edir. Ha­mi­lə­lik za­ma­nı bu tur­şu ana­nın or­qa­niz­mi­nin hor­mo­nal qu­rul­ma­sı­nı asan­laş­dı­rır, tok­si­ko­zun qar­şı­sı­nı alır, müx­tə­ lif ağır­laş­ma­la­rın baş­ver­mə eh­ti­ma­lı­nı azal­dır. Do­ğuş­dan son­ra kəh­rə­ba tur­şu­su ana or­qa­niz­mi­ni tez bər­pa edir və sü­dün miq­da­rı­nı ar­tı­rır. Kəh­rə­ba ya­ğı da çox bö­yük tib­bi

ef­fek­tə ma­lik­dir. Bu yağ an­ti­sep­tik və vi­rus əley­hi­nə xas­ sə­yə ma­lik­dir, ya­ra­la­rı tez sa­ğal­dır. Zey­tun, ərik yağ­la­rı ilə qa­rı­şı­ğın­dan də­ri xəs­tə­lik­lə­rin­də müa­li­cə və ma­saj məq­ sə­di­lə is­ti­fa­də olu­nur. Kəh­rə­ba oy­naq xəs­tə­lik­lə­ri za­ma­nı da ef­fekt­li­dir. Be­lə ki, qan döv­ra­nı­nı bər­pa edir və duz­la­rın or­qa­nizm­dən çıx­ma­sı­na sə­bəb olur.

Kəh­rə­ba və ma­gi­ya

Kəh­rə­ba ast­ro­no­mi­ya üçün də ma­raq­lı ob­yekt olub. Mə­sə­lən, hə­lə qə­dim dövr­lər­dən mü­nəc­cim­lər bu da­şı Şir bür­cü al­tın­da do­ğu­lan­lar üçün “til­sim­li daş” he­sab edib­ lər. Bə­zi­lə­ri isə Bu­ğa­la­rın bu da­şı gəz­dir­mə­si­ni məs­lə­hət gör­mür­dü. De­yi­lən­lə­rə gö­rə, kəh­rə­ba Bu­ğa­la­ra zi­yan ve­ rə bi­lər. Kəh­rə­ba­nın mis­tik xü­su­siy­yət­lə­ri ba­rə­də də xey­li mə­lu­mat var. Qə­dim inanc­la­ra gö­rə, kəh­rə­ba pis göz­dən, sehr­dən, ca­du­dan qo­ru­yur. Məhz bu­na gö­rə də müx­tə­lif xalq­lar ara­sın­da kəh­rə­ba amu­let dəb­də olub. Kör­pə­lə­rin ge­yi­mi­nə kəh­rə­ba mun­cuq ta­xar­mış­lar ki, pis, za­lım qüv­ və­lər on­dan uzaq ol­sun. Hət­ta İran şa­hı üzə­rin­də kəh­rə­ba mun­cuq gəz­di­rər­miş ki, sui-qəsd­lə üz­ləş­mə­sin. Qə­dim rus və pol­yak ailə­lə­rin­də uşa­ğa süd ve­rən qa­dın­la­rın, da­yə­lə­ rin boy­nu­na ağır kəh­rə­ba asar­mış­lar ki, uşaq pis niy­yət­ dən, nə­zər­dən qo­run­sun. İLKİN

97


TARİXİ-NADİR

“Qяdimdяn dя qяdim...

BИНЯГЯДИ”М!

Boz qurd kəlləsi­ və alt çənəsi

98

A

zər­bay­can əra­zi­si­nin nə az-nə çox, 190 min il bun­dan əv­vəl­ki tə­bi­ət alə­mi­ni öy­ rən­mək müm­kün­dür. Təd­qi­qat­çı­la­rın hə­min döv­rə ən asan və ma­raq­lı sə­ya­ hə­ti məhz bir yol­dan ke­çir ki, o da vax­ti­lə qır gö­lü ol­muş Bi­nə­qə­di dör­dün­cü dövr fau­na və flo­ra qə­ bi­ris­tan­lı­ğı­dır. O, mil­yon­lar­la qə­dim hey­van və bit­ki qa­lıq­la­rı­nı Or­ta Pleys­to­sen­dən ke­çən əs­rin or­ta­la­rı­ na qə­dər giz­li sax­la­yıb. 1938-ci il­də Bi­nə­qə­di kən­di əra­zi­sin­də aş­kar­lan­mış, qə­dim döv­rün tə­biə­ti­nə aid fakt­lar xə­zi­nə­si he­sab olu­nan bu qə­bi­ris­tan­lı­ğın ya­ ran­ma­sı və xa­rak­te­ri be­lə izah olu­nur. Təx­mi­nən, 200 min il bun­dan ön­cə in­di­ki Azər­bay­can əra­zi­si, xü­su­sən də Ab­şe­ron ya­rı­ma­da­sı müa­sir dövr­də­ ki ki­mi neft göl­mə­çə­lə­ri, ba­taq­lıq­la­rı, üzə­ri­ni neft pər­də­ si ört­müş su yığ­naq­la­rı, həm­çi­nin, neft və qaz püs­kü­rən pal­çıq vul­kan­la­rı ilə zən­gin olub. Neft­li-ma­zut­lu göl­lər­dən bi­ri in­di­ki Bi­nə­qə­di qə­sə­bə­sin­də yer­lə­şir. Vax­ti­lə 60-70 hek­tar sa­hə­ni əha­tə edən Bi­nə­qə­di qır gö­lü son­ra­lar geo­lo­ji pro­ses­lər nə­ti­cə­sin­də tə­pə­yə çev­ri­ lib, ta­ma­mi­lə qu­ru­yub və ero­zi­ya­ya mə­ruz qa­lıb. VI əsr­də (eh­ti­mal var ki, da­ha qə­dim­də - S.H.) hə­min əra­zi­də Bi­ nə­qə­di kən­di sa­lı­nıb. Kənd döv­rü­mü­zə­dək o qə­dər ge­ niş­lə­nib ki, elm üçün zən­gin mi­ras sax­la­yan qə­bi­ris­tan­lıq ha­zır­da cə­mi 1,5 hek­tar əra­zi­ni əha­tə edir. Bu ki­çik sa­hə daş­laş­mış qır, na­zik qum və ot tə­bə­qə­lə­rin­dən iba­rət­dir.


Ab­şe­ron tə­bi­ət abi­də­si sta­tu­su­na ma­lik bu qə­bi­ris­ tan­lıq­da qı­rın qa­lın­lı­ğı 4 metr­dir. La­kin qa­zın­tı­lar sü­but edir ki, kən­din ti­kin­ti­lə­ri al­tın­da olan his­sə­lər­də bu rə­qəm 7-ni ke­çir. Əra­zi aş­kar olu­nan­da sü­mük və bit­ki qa­lıq­la­rı, hət­ta ye­rin üzə­ri­nə çı­xıb­mış. 1938-53-cü il­lə­rin qa­zın­tı­ la­rın­da bu­ra­dan, ümu­mən, 300-ə qə­dər hey­van və bit­ki nö­vü qa­lı­ğı ta­pı­lıb. Kol­lek­si­ya­da 43 növ mə­mə­li, 108 növ quş, 2 növ sü­rü­nən, 1 su­da-qu­ru­da ya­şa­yan, 1 mol­yus­ ka, 120-dən çox bö­cək və 22 bit­ki nö­vü var­dır. Alim­lər əmin­dir­lər ki, bü­tün bu ta­pın­tı­lar­dan əla­və, qə­bi­ris­tan­ lıq­da, təq­ri­bən, 100 cü­cü nö­vü aş­kar­lan­ma­mış qa­lır.­ Qə­dim hey­van və cü­cü­lə­ri qır gö­lü­nə top­la­yan il­kin sə­ bəb yay ay­la­rın­da gö­lün üzə­rin­də­ki pa­rıl­tı­dır. Be­lə ki, su iç­mək niy­yə­tin­də olan quş­lar neft­li-ma­zut­lu gö­lə qo­nan ki­mi ya­pı­şıb zə­hər­lə­nə­rək, qi­da­sız qa­la­raq məhv olub. Sət­hin­də pa­rıl­tı və say­sız-he­sab­sız quş cə­səd­lə­ri olan göl bu növ hey­van­la­rı yay fəs­li bi­tə­nə qə­dər özü­nə cəlb edib. On­la­rın cəm­dək­lə­ri ət­ye­yən nə­həng və ki­çik hey­ van­la­rın asan əl­də edi­lən ye­mi olub. Hət­ta bə­zən yır­tı­cı­ lar qı­ra bat­mış müx­tə­lif növ fau­na­nın cəm­dək­lə­ri uğ­run­ da bir-bi­ri ilə di­di­şib. Gər­gin mü­ba­ri­zə­dən, yem bit­dik­dən son­ra «ayı­lıb­lar» ki, ya­pış­qan qır ar­tıq on­la­rın da «mö­hü­ rü­nü» vu­rub. Gö­lün ya­pış­qan sa­hil­lə­ri su iç­mə­yə gə­lən iri mə­mə­li hey­van­lar üçün də tə­lə olub. Qı­sa­sı, ac to­yu­ğun yu­xu­su ya­lan­çı hə­qi­qə­tə çev­ri­lib. Bu min­val­la göl yüz­lər­lə hey­va­nı, hə­şə­ra­tı özü­nə cəlb

Bi­nə­qə­di kər­gə­da­nı

edib və qış ay­la­rı­na ki­mi udub. So­yuq ha­va­lar­da ölüm yu­va­sı­nın üzə­ri ha­mar qart­maq bağ­la­yıb və san­ki bu­ra­da heç nə baş ver­mə­yib­miş ki­mi, sa­kit bir mən­zə­rə ya­ra­nıb. Be­lə­cə, hər ilin ya­yın­da ölüm gö­lü al­da­dı­cı gö­rün­tü­sü ilə ye­ni qur­ban­la­rı­nı ça­ğı­rıb və say­la­rı­nı ar­tı­rıb. Ab­şe­ron­da be­lə göl­lər xey­li­dir və on­lar əsa­sən, bi­ya­ ban­lıq­lar­da in­ti­şar ta­pıb. Bu qə­dim və tə­bii tə­lə­lə­rə ha­zır­ kı dövr­də də müx­tə­lif hey­van­lar, xü­su­sən də quş­lar dü­şür və qə­dim həm­növ­lə­ri­nə qo­vu­şur. Qır göl­lə­ri­ni əmə­lə gə­ ti­rən ma­zut bə­zi yer­lər­də ye­rin də­rin­lik­lə­rin­dən sı­zın­tı ilə yox, pal­çıq vul­ka­nı sa­yə­sin­də qay­na­ma şək­lin­də sət­hə çı­xır. Tə­əs­süf­lə qeyd edək ki, döv­rü­müz­də möv­cud olan qır göl­lə­rin­də də­rin təd­qi­qat­lar apa­rıl­ma­dı­ğın­dan, on­la­rın

99


TARİXİ-NADİR

H.Zərdabi adına Təbiət Tarixi Muzeyində saxlanılan və qazma işləri nəticəsində tapılan, qır ləkələri ilə örtülmüş sümüklər. Sümüklərin bərpası zamanı tədqiqatçılar qırlı sümükləri neftlə təmizləməyə çalışıblar,­ lakin bu üsul səmərə verməyib. Ona görə də növbəti mərhələ­ sümükləri qazılmış qələvidə qaynatmaq olub

Neft çıxarılması zamanı­ ətrafa yayılan palçıq vulkanında­ məhv olmuş ilan və çəyirtkələr

100

di­bin­də­ki­lər haq­qın­da mə­lu­mat da az­dır. Bi­nə­qə­di dör­dün­cü dövr fau­na və flo­ra qə­bi­ris­tan­lı­ ğın­dan ta­pı­lan­lar ara­sın­da 5 növ və 9 ya­rım növ nəs­ li kə­sil­miş mə­mə­li­lər var. Bi­nə­qə­di kər­gə­da­nı, Bi­nə­qə­di bu­ğa­sı, Ab­şe­ron ökü­zü, vi­noq­ra­dov ti­rən­da­zı (ox­lu kir­pi­ si), Ab­şe­ron çöl si­ça­nı və Bi­nə­qə­di say­qa­sı hə­min fau­na növ­lə­rin­dən­dir. On­lar ske­let­lə­ri­nin, o cüm­lə­dən, diş­lə­ri­nin və buy­nuz­la­rı­nın öl­çü­lə­ri­nə, həm­çi­nin, qi­da­lan­ma tərz­lə­ ri­nə gö­rə öz müa­sir­lə­rin­dən və di­gər əra­zi­lər­də möv­cud ol­muş­lar­dan fərq­lə­nir. 1940-cı il­də ta­pıl­mış sü­mük­lər­dən Bi­nə­qə­di kər­gə­da­nı­nın ske­le­ti bər­pa edi­lib. O, yal­nız sü­ mük­lə­ri­nin öl­çü­lə­ri­nə gö­rə yox, uzun tük­lə­ri ilə də alim­lə­ri xey­li ma­raq­lan­dı­rır. Han­sı ki müa­sir kər­gə­dan­la­rın də­ri­si tük­süz və ya mü­vəq­qə­ti xır­da tük­lü olur. Nəs­li kə­sil­miş quş­lar isə 3 növ və 4 ya­rım­növ­dür. Ağ­ quy­ruq də­niz qar­ta­lı (ya­rım növ), Bi­nə­qə­di dö­yü­şən cül­ lü­tü, Bi­nə­qə­di ağ dur­na­sı (qır­mı­zı ki­tab), Azər­bay­can qa­ zı (nəs­li kə­si­lib) on­la­rın sı­ra­sı­na da­xil­dir. Ağ­quy­ruq də­niz qar­ta­lı­nın qa­nad­la­rı­nın uzun­lu­ğu 2,5 met­rə ça­tır­mış. Bu quş­lar hey­van leş­lə­ri ye­yir­miş. On­la­rın qa­lıq­la­rı­na yal­nız


Qala kəndi yaxınlığında qır sızıntıları­ üzərində açıq-aşkar görünən ləpirlər, güman ki, səhvən yolunu azmış inəyə məxsusdur

Sə­id HÜ­SEY­NOV,­ Azər­bay­can Mil­li Elm­lər Aka­de­mi­ya­sı­ Geo­lo­gi­ya İns­ti­tu­tu­nun mət­bu­at ka­ti­bi

Binəqədi rayonunda qır sızıntıları altında qalmış və məhv olmuş məməlilərin, yırtıcıların qalıq və cəmdəkləri

Fo­to­lar mü­əl­li­fin­dir

Azər­bay­can­da rast gə­li­nib. Bi­nə­qə­di dör­dün­cü dövr fau­na və flo­ra qə­bi­ris­tan­lı­ğı dün­ya­da ən zən­gin pa­le­on­to­ lo­ji xə­zi­nə he­sab olu­nur. Bu qə­dər zən­gin­lik o dövr­də­ki hey­van­la­rın tə­ka­mül pro­se­si­nin iz­lə­nil­mə­si­ni, eko­lo­ji sis­te­min mü­əy­yən edil­ mə­si­ni xey­li asan­laş­dı­rır. Be­lə ki, kər­gə­da­nın uzun tük­lə­rə ma­lik ol­ma­sı, təx­mi­nən, 200 min il bun­dan əv­vəl­ki dövr­də so­yuq­laş­ma pro­se­ sin­dən xə­bər ve­rir. Təd­qi­qat­çı­lar he­sab edir­ lər ki, o vaxt Ab­şe­ron ya­rı­ma­da­sın­da ağac­lıq və kol­luq müa­sir döv­rə nis­bə­tən da­ha zən­gin olub. Əsa­sən, kse­ro­fit (qu­raq­lı­ğa da­vam­lı) və ba­taq­lıq bit­ki­lə­ri üs­tün­lük təş­kil edib. Son­ra­lar mü­hit də­yiş­kən­li­yi, tə­bii fə­la­kət və s. sə­bəb­lər­ dən bə­zi hey­van­la­rın nəs­li kə­si­lib.

101


İKİNCİ BİRİNCİLƏR

Yoahim Zauer Das Kischi!

B

er­li­nin Hum­boldt Uni­ver­si­te­ti­nin iri də­mir dar­va­za­sın­dan hər gün çox sa­də, am­ma həd­siz də­rə­cə­də sə­li­qə­li ge­yim­də bir ki­ şi da­xil olur. Əs­lin­də, bu sa­də, ka­sıb­ya­na gö­rü­nüş­lü pro­fes­sor di­gər­lə­rin­dən o qə­dər də fərq­lən­ məz­di, əgər əlin­də­ki iri çan­ta­sı ol­ma­say­dı. Hət­ta onun ça­lış­dı­ğı kim­ya böl­mə­sin­dən ol­ma­yan tə­lə­bə­lər də bu iri və ağır çan­ta­sı­na gö­rə pro­fes­so­ra “cə­nab iri çe­mo­dan” de­yə oz ara­la­rın­da za­ra­fat­la­şır­lar. Am­ma nə sa­də gö­rü­

102

nü­şü, nə işə pi­ya­da ge­dib-gəl­mə­si, nə də tə­lə­bə­lə­ri­nin bə­zən hə­də­qə­dən çı­xan at­ma­ca­la­rı pro­fes­sor Yoa­him Za­ue­rin Al­ma­ni­ya­nın “bi­rin­ci ki­şi”si sta­tu­su­na xə­ləl gə­tir­ mir. Müa­sir al­man ta­ri­xi­nin ən güc­lü kim­ya­çı­sı ar­tıq 6-cı il­dir, “bi­rin­ci ki­şi” sta­tu­su­nu da­şı­yır. Bu pil­lə­yə yük­səl­mək üçün isə o, dün­ya­nın ən sərt qa­dı­nı ilə 28 il­lik ömür yo­lu keç­mə­li olub. Yə­qin ki, söh­bə­tin kim­dən və ya kim­lər­dən ge­də­cə­yi­ni an­la­dı­nız.


Mer­ke­lin qə­ra­rı nə oldu? Yoa­him Za­u­er 1949-cu il­də Şər­qi Al­ma­ni­ya­nın Ho­se­na şə­hə­rin­də ana­dan olub, Hum­bolt Uni­ver­ si­te­ti­ni bi­ti­rib, kim­ya sa­hə­sin­də el­mi araş­dır­ma­la­rı, xü­su­sən də 36 ya­şın­da pro­fes­sor də­rə­cə­si al­maq­la Av­ ro­pa­nın elm alə­min­də məş­hur­luq ta­pır. 1982-ci il­də el­mi konf­rans­la­rın bi­rin­də An­ge­la Mer­kel­lə ta­nış­lı­ğı isə hə­ ya­tı­nı də­yi­şir. O za­man Mer­kel ilk ərin­dən ye­ni­cə ay­rıl­ mış­dı. An­ge­la Mer­kel ilə baş­la­nan bə­ra­bər­lik 1998-ci ilə qə­dər da­vam edir. 16 il­lik və­tən­daş ni­ka­hı­nın ar­dın­dan, ar­tıq öl­kə­də cid­di si­ya­si nü­fuz sa­hi­bi olan Mer­kel bu cür mü­na­si­bə­tə son qoy­maq ba­rə­də qə­rar qə­bul edir və cüt­ lük ev­lə­nir. Za­ue­rın “qa­ra gün­lə­rı” Za­ue­rin “qa­ra gün­lə­ri” 2005-ci il­dən baş­la­nır. Məhz bu il hə­yat yol­da­şı, al­man xris­ti­an-de­mok­rat­la­rı­nın li­de­ri An­ge­la Mer­kel növ­bə­dən­kə­nar seç­ki­lər­də par­laq qə­lə­bə qa­za­nır və par­ti­ya­sı par­la­ment­də çox­lu­ğa sa­hib ol­du­ğu üçün kans­ler kür­sü­sü­nə əy­lə­şir. Bu­nun­la da “cə­nab iri çe­mo­dan” ənə­nə­vi bi­rin­ci xa­nım pos­tu­nun məc­bu­ri də­ yi­şil­miş for­ma­tı - “bi­rin­ci ki­şi” yü­kü­nü çi­yin­lə­ri­nə al­mış olur.

2005-ci il­də bu mə­qam öl­kə­də cid­di mü­ba­hi­sə­lə­rə yol aç­dı – “Kans­le­rin əri­ni ne­cə ad­­lan­­dır­­ma­­lı­­? ”. Su­al ət­ra­ fın­da mü­za­ki­rə­lər apa­rıl­ma­ğa baş­lan­dı. Al­man də­qiq­li­yi bu də­fə, sö­zün əsl mə­na­sın­da, aciz gö­rü­nür­dü - çün­ki Mer­kel­dən ön­cə Al­ma­ni­ya­nın heç vaxt qa­dın rəh­bə­ri ol­ ma­mış­dı. Çox keç­mə­di, me­dia­da tək­lif­lər dərc edil­mə­ yə baş­lan­dı - “bi­rin­ci ki­şi”, “bi­rin­ci cent­le­men”, “Mer­ke­lin köl­gə­si”, “Cə­nab ata” və s. İlk vaxt­lar Yoa­him Za­u­er və­ ziy­yət­lə ba­rış­maq is­tə­mir­di. Hət­ta pro­fes­sor Za­u­er hə­ yat yol­da­şı­nın ina­qu­ra­si­ya mə­ra­si­min­də be­lə iş­ti­rak et­ mək is­tə­mir və mə­ra­si­mi iş ye­rin­də mo­ni­tor­dan iz­lə­mə­yi üs­tün tu­tur­du. O za­man Mer­kel bu­nu hə­yat yol­da­şı­nın me­dia­dan qaç­ma­sı ki­mi izah et­di. “Bi­rin­ci ki­şi” isə çox keç­mə­dən açıq­la­ma yay­dı ki, onun özü və işi ilə bağ­lı jur­ na­list­lə­rin su­al­la­rı­nı ca­vab­lan­dır­ma­ğa ha­zır­dır. Bir şərt­lə ki, kans­le­rin əri ol­ma­sı­na da­ir on­dan heç nə so­ruş­ma­sın­ lar. Me­dia üçün isə ar­tıq Kvant kim­ya­sı pro­fes­so­ru yox - öl­kə­nin “bi­rin­ci ki­şi”si­nin ob­ra­zı ma­raq­lı idi. Za­u­er isə is­rar edir­di: “An­ge­la Mer­ke­lin si­ya­si fəa­liy­yə­ti­nin bi­zim ailə mü­na­si­bət­lə­ri­mi­zə və şəx­siy­yə­ti­mə heç bir aidiy­yə­ti yox­dur”.

103


İKİNCİ BİRİNCİLƏR

Pro­to­kol qur­ba­nı Doğ­ru­dan da uzun müd­dət pro­fes­sor Za­ue­ri heç bir təd­bir­də kans­ler­lə ya­na­şı gör­mək müm­kün ol­ma­dı. Öl­ kə­nin bi­rin­ci cüt­lü­yü yal­nız ope­ra­lar­da bir yer­də gö­zə də­yir­di. Za­u­er ba­rə­sin­də məş­hur “ope­ra ka­bu­su” lə­qə­bi məhz bun­dan son­ra dil­dən-di­lə düş­dü. Am­ma tez­lik­lə cüt­lük an­la­dı ki, bu cür da­vam et­mək ol­maz. Nə­ha­yət, 2006-cı il­də Mer­kel əri­ni Avst­ri­ya sə­fə­ri za­ma­nı özü ilə apar­ma­ğa ra­zı sa­la bil­di. Ar­dın­ca “bö­yük sək­kiz­lik”in zir­və gö­rü­şün­də də Za­ u­er kans­ler­lə yo­la çıx­dı. Təd­bir­lər çər­çi­və­sin­də xa­nı­mı - kans­ler dün­ya­nı ida­rə edən ki­şi­lər­lə iş­gü­zar na­har­la­ra qa­tı­lan­da, pro­fes­sor on­la­rın xa­nım­la­rı ilə “məş­ğul olur­ du”. Za­u­er se­vim­li Kvant kim­ya­sı­nı bir kə­na­ra qo­yub, bü­tün gü­nü qa­dın­la­rın əha­tə­sin­də mu­zey­lə­ri, ya­ra­dı­cı­lıq mər­kəz­lə­ri­ni, uşaq ev­lə­ri­ni, mək­təb­lə­ri do­la­şır­dı. Bu isə ali­mi ta­ma­mi­lə höv­sə­lə­dən çı­xa­rır­dı. Am­ma sən de­mə, bu hə­lə baş­lan­ğıc imiş. Və­ziy­yət kri­tik həd­də ABŞ pre­zi­ den­ti ilə gö­rüş­də çat­dı. Pro­to­ko­la gö­rə fo­to çək­di­rər­kən döv­lət baş­çı­la­rı­nın ya­nın­da həm­ka­rı­nın xa­nı­mı da­yan­ ma­lı idi. Bu və­ziy­yət­də isə An­ge­la Mer­kel Lo­ra Buş­la, pro­fes­sor Za­u­er isə Corc Bu­şun özü ilə ya­na­şı dur­ma­lı ola­caq­dı. Şa­hid­lər­dən me­dia­ya sı­zan mə­lu­mat­la­ra gö­rə, çə­ki­lə­cək fo­to­nu göz­lə­ri önü­nə gə­ti­rən pro­fes­sor bu mə­ qam­da ar­tıq özü­nü sax­la­ya bil­mir və alov saç­ma­ğa baş­ la­yır. Corc Buş və An­ge­la Mer­kel və­ziy­yə­tin qə­liz­li­yi­ni və me­dia qar­şı­sın­da dü­şə­cək­lə­ri gü­lünc du­ru­mu nə­zə­rə alıb, pro­to­kol qay­da­la­rı­nı poz­ma­lı olur­lar.

104

Kans­le­rə bar­maq sil­kə­lə­di… Güc və sə­la­hiy­yət Mer­ke­lin əlin­də ol­sa da, ailə­də Za­ u­er zə­if in­san sa­yı­la bil­məz. İlk ola­raq o, xa­nım Mer­kel­siz də dün­ya­şöh­rət­li alim ki­mi ta­nı­nır, di­gər tə­rəf­dən, də­fə­ lər­lə onun An­ge­la­nı dan­la­ma­sı, hət­ta bir də­fə çı­xış­dan son­ra onun kans­le­rə bar­maq sil­kə­lə­mə­si jur­na­list­lə­rin diq­qə­tin­dən ya­yın­ma­yıb. Mer­kel - bi­rin­ci ərin mi­ra­sı Qeyd et­di­yi­miz ki­mi, An­ge­la Mer­kel Za­ue ­ r­dən əv­vəl də ər­də olub. Ha­zır­kı Mer­kel so­ya­dı ona bi­rin­ci ərin­dən mi­ras qa­lıb. Ma­raq­lı­dır ki, xa­nım Mer­kel ona uğur gə­ti­rən bu so­ya­dı nə bo­şa­nan­da, nə də ikin­ci də­fə ailə hə­ya­tı qu­ran­da də­yiş­di. Elə pro­fes­sor Za­u­er də əv­vəl­lər ailə­li olub - onun 33 və 37 yaş­lı iki oğ­lu var. Cüt­lük ha­zır­da Ber­li­nin mər­kə­zin­ də sa­də, am­ma çox gö­zəl me­mar­lıq nü­mu­nə­si sa­yı­lan ikib­lok­lu ev­də ya­şa­yır. Düz­dür, bi­na cid­di mü­ha­fi­zə olu­ nur, am­ma in­san­la­rın bi­na­ya gi­riş-çı­xı­şı sər­bəst­dir. Üs­ tə­lik, evin pən­cə­rə­si par­ka açıl­dı­ğı üçün Mer­kel - Za­u­er cüt­lü­yü­nun pən­cə­rə­si önün­də ava­ra və əy­yaş­lar məs­kən sa­lıb. Mü­va­fiq qu­rum­lar də­fə­lər­lə cüt­lü­yü na­ra­hat edən bu prob­le­mi həll et­mə­yə səy gös­tər­sə­lər də, Yoa­him Za­ u­er əy­yaş­la­rın əra­zi­dən zor­la uzaq­laş­dı­rıl­ma­sı­na ica­zə ver­mə­yib. Bəh­ruz HEY­DƏ­Rİ


105

Almaniya kansleri Angela Merkel və həyat yoldaşı Yoahim Zauer. 25 iyul, 2009-cu il, Bayroyte, Almaniya. Rihard Vaqner adına festivalda iştirak edən cütlük – “Tristan və İzolda”tamaşasına yollanarkən


AXI DÜNYA FIRLANIR...

Fяrqli dюvlяt, fяrqsiz millяt

Koreya!

106


H

a­va li­ma­nı­na aya­ğı­nı ilk bas­dı­ğın an­da­ca bir­mə­na­lı ola­raq əmin­lik ya­ra­nır ki, bu­ra həm müa­sir­lik, həm də in­sa­ni də­yər­lər ba­xı­mın­dan mü­ha­fi­zə­kar azər­bay­can­lı ailə­si­nin be­lə ra­hat­ca üz tu­ta bi­lə­cə­yi ən uy­ğun öl­ kə­lər­dən bi­ri­dir. Üz­lər­də tə­bəs­süm, ar­dar­da tə­zim­lər, qa­dın­la­ra, yaş­lı­la­ra həd­siz hör­mət, uşaq­la­ra son­suz, həd­siz sev­gi... Hə­qi­qə­tən, Ko­re­ya meh­ri­ban­lı­ğın, mər­ hə­mə­tin və­tə­ni­dir. Ha­va li­ma­nın­dan çıx­dıq­da baş­qa bir gö­zəl­lik in­sa­nın göz­lə­ri­ni qa­maş­dı­rır. Göz iş­lə­yən yol­lar, hey­rət do­ğu­ran çox­mər­tə­bə­li kör­pü­lər... Üs­ tə­lik, xü­su­si işıq­lan­dır­ma tex­no­lo­gi­ya­sı o də­rə­cə in­ ki­şaf edib ki, da­im özü­nü han­sı­sa fes­ti­val və ya şou proq­ra­mı­nın iş­ti­rak­çı­sı ki­mi hiss edir­sən.

5 min zi­ya­rət­çi ey­ni şe­yi so­ru­şur... Pay­taxt Seu­lu ey­ni­ad­lı çay iki ye­rə bö­lür - köh­nə və tə­zə şə­hə­rə. Köh­nə şə­hə­ri az­say­lı abi­də­lər, 2-3 mər­tə­ bə­li ev­lər və say­sız kil­sə­lər, ye­ni şə­hə­ri isə ən hün­dü­rü 63 mər­tə­bə olan göy­də­lən­lər bə­zə­yir. “Az­say­lı abi­də­lər” kəl­ mə­si­ni bi­lə­rək­dən iş­lət­dim, çün­ki çin­li­lə­rin və ya­pon­la­rin ta­rix­bo­yu aram­sız hü­cum­la­rı nə­ti­cə­sin­də, Ko­re­ya­nin ta­ri­xi abi­də­lə­ri­nin, de­mək olar ki, az his­sə­si gü­nü­mü­zə ça­tib. Bu abi­də­lər­dən ilk adı çə­kil­mə­li olan, mən­cə, elə İm­pe­ra­tor sa­ra­yı­dır. Se­ul­da yer­lə­şən im­pe­ra­tor bağ­ça­sı­nın ye­ni his­ sə­sin­də bu gün Ko­re­ya­nın pre­zi­den­ti ya­şa­yir, köh­nə his­sə­ si isə mu­zey ki­mi gün­də, təq­ri­bən, 5 mi­nə ya­xın zi­ya­rət­çi­ni qə­bul edir, sa­ray ət­ra­fın­da­kı 50-dək ti­ki­li­nin tən or­ta­sın­da yer­lə­şir. Sa­ra­yın qar­şı­sın­da ye­rə kə­lə­-kö­tür for­ma­da daş­

107


AXI DÜNYA FIRLANIR... lar dö­şən­miş bir mey­dan var və de­yi­lə­nə gö­rə, im­pe­ra­tor bir­mər­tə­bə­li hün­dür evi­nin ey­va­nın­da da­ya­nıb mə­mur­la­ra xi­tab edər, rə­iy­yə­ti­ni din­lər­miş. İlk ola­raq biz­də su­al ya­ ran­dı ki, mü­kəm­məl me­mar­lıq abi­də­lə­ri ya­rat­mış ko­re­ya­lı us­ta­lar sa­ray mey­da­nın­da daş­la­rı ni­yə be­lə sə­li­qə­siz dü­ züb­lə­r? Sua­lı­mız heç ki­mi tə­əc­cüb­lən­dir­mə­di - sən de­mə, gün­də­lik 5 min zi­ya­rət­çi­nin, de­mək olar ki, hər bi­ri ey­ni şe­ yi so­ru­şur­muş. Ca­vab isə hey­rət do­ğu­rur. Daş­lar elə for­ ma­da dü­zü­lüb ki, im­pe­ra­tor ey­van­dan üzü mey­da­na tə­rəf xi­tab edən­də gö­zü­nə gü­nəş şüa­la­rı­nın düş­mə­si­nə im­kan ver­mə­sin. Bir-bi­ri­nə an­la­şıl­maz for­ma­da köl­gə sa­lan daş­ lar, de­yi­lə­nə gö­rə, ya­yın oğ­lan ça­ğın­da be­lə, gü­nəş is­ti­sin­ dən qız­mır, hət­ta ət­raf­da ha­va­nı tən­zim­lə­yir. Ən mü­hü­mü isə im­pe­ra­to­run öv­lad­la­rı hə­yət­də oy­na­yar­kən sə­li­qə­siz dü­zü­lən daş­lar şah­za­də­lə­rin ayaq­la­rı­nı ma­saj edə­rək, qan döv­ra­nı­nı yax­şı­laş­dı­rır­mış.

108

Sa­ra­yın ar­xa tə­rə­fin­də isə im­pe­ra­to­run ar­va­dı­nın ya­ şad­ğı ki­çik qa­la­ça və im­pe­ra­tor gö­lü yer­lə­şir. Göl ba­rə­də da­nış­maq, mən­cə, yer­siz olar; sa­də­cə, si­zi jur­na­lı­mız­da hə­min mən­zə­rə­yə ta­ma­şa et­mə­yə ça­ğı­rı­ram. Si­zi əmin edi­rəm ki, bu, rəs­sa­mın tə­xəy­yü­lü yox, gö­lün re­al mən­ zə­rə­si­dir.

İm­pe­ra­tor­la­rın ailə ins­ti­tu­tu Ko­re­ya­da ta­rix­bo­yu ailə ən əsas də­yər he­sab edi­lib. Hət­ta həd­siz sə­la­hiy­yət­lə­rə ma­lik im­pe­ra­tor­lar da yal­nız bir xa­nım­la ailə qu­rub. Ko­re­ya­lı­la­rın öz­lə­ri də fəxr edir­lər ki, hə­min ailə də­yər­lə­ri bu gün də ya­şa­dı­lır. Mə­sə­lən, bu­ ra­da ev­li­lik ənə­nə­lə­ri o qə­dər qə­liz, ev­li­lik sı­naq­la­rı o qə­ dər mü­rək­kəb­dir ki, cüt­lük­lər son­ra­dan bo­şan­ma­ğı ağıl­ la­rı­na be­lə gə­tir­mir­lər. Tə­sa­dü­fi de­yil ki, Ko­re­ya bo­şan­ma əm­sa­lı­na gö­rə, dün­ya­da so­nun­cu yer­də du­rur...


Ko­re­ya­lı­nı qor­xu­dan nə­di­r? Pu­san şə­hə­r in­də dost­laş­dı­ğım 29 yaş­lı Kim Dae Hyuk de­yir ki, sev­di­yi qız­la ev­li­lik ona, az qa­la, hə­ya­tı ba­ ha­sı­na ba­şa gə­lib. İlk ola­raq Su Hyu­nu sev­mə­si ba­rə­də öz ailə­si­nə ürə­yi­ni aç­ma­sı üçün gənc dos­tu­ma tam bir il la­zım olub. Hə­qi­qə­tən, Ko­re­ya­da öv­lad­la va­li­deyn ara­ sın­da cid­di pər­də var. Nə­ha­yət, ailə­nin baş­çı­sı mə­sə­lə­ ni öy­rən­dik­dən son­ra, gə­lə­c ək gə­lin­lə­r i­nin ailə­si ba­rə­də ənə­nə­vi üsul­la 6 ay araş­dır­ma apa­rıb və yal­nız bun­dan son­ra niy­yət­lə­r i rəs­mən qar­şı tə­rə­fə bil­di­r i­lib. Gə­lə­c ək gə­lin isə ona el­çi gəl­di­yi gün­dən to­ya qə­dər öz ata­sı­nın gö­zü­nə gö­r ün­mə­mə­yə ça­lı­şır. Nə­ha­yət, iki il da­vam edən get-gəl­dən son­ra sev­gi­li­lər ailə qu­ra bi­lir­lər. Əs­lin­də, bu pro­se­dur­la­rın heç bi­r i va­cib de­yil, am­ma bu­nun­la be­lə heç bir ko­re­ya­lı gənc ənə­nə­ni poz­ma­ğa cəhd gös­tər­mir. Kim de­yir ki, məhz bu, qə­dim adət­lə­r in mən­ti­qi son­lu­ğu­ dur ki, bu gün ko­re­ya­lı ki­şi və qa­dı­nın ən qorx­du­ğu şey bo­şa­na­raq va­li­deyn­lə­r i, qo­hum­la­rı və ya­xı­n­la­rı ara­sın­da xar ol­maq­dır.

Bul­guk­sa mə­bə­di

Ko­re­ya­lı­la­rın hə­ya­tın­da inanc­lar çox mü­hüm yer tu­tur. Ma­raq­lı­dır ki, öl­kə əha­li­si­nin 90 fai­zi xris­ti­an ol­sa da, qə­dim bud­dizm ənə­nə­lə­ri­nin tə­sir­lə­ri Ko­re­ya­da hə­lə də də­rin izə sa­hib­dir. Bud­dist­lə­rin ən əsas di­ya­rı Bul­guk­sa mə­bə­di­dir. Vax­ti­lə çin­li­lər tə­rə­fin­dən yan­dı­rıl­sa da, yer­də qa­lan nü­mu­ nə­lər bu gün dün­ya mə­də­niy­yə­ti­nin ən qiy­mət­li in­ci­lə­rin­dən he­sab edi­lir. Bu­ra­da hər bir ila­hi var­lı­ğı təm­sil edən büt üçün xü­su­si mə­bəd ti­ki­lib və ko­re­ya­lı­lar ina­nır­lar ki, ümu­mi­lik­də, 30-dan ar­tiq qə­dim “tan­rı” ilə bu­ra­da can­lı ola­raq un­siy­yət sax­la­maq müm­kün­dür.

Ox­şar adət­lər Onu da de­yim ki, Kral sa­ra­yı­nın bağ­ça­sı­nı gə­zər­kən, qa­ laq-qa­laq üst-üs­tə yı­ğı­lan xır­da daş­lar diq­qə­ti­mi cəlb et­di. Sən de­mə, bu, ko­re­ya­lı­la­rın baş­qa bir inan­cı­na işa­rə imiş. On­lar bu gün də sidq-ürək­lə da­şı-daş üs­tu­nə qoy­maq adə­ ti­nə ina­nır­lar. İna­nır­lar ki, bu əməl iş­də, ailə­də, şəx­si hə­yat­ da cid­di uğur qa­zan­ma­ğa sə­bəb ola bi­lər. Niy­yət­lə­ri ye­ri­nə ye­tən ko­re­ya­lı­lar elə bi­zim də bə­zi böl­gə­lə­ri­miz­də ol­du­ğu

109


AXI DÜNYA FIRLANIR... ki­mi, mü­qəd­dəs elan edi­lən ağac­la­ra rəng­li par­ça­lar bağ­la­yır­lar, nə­zir pay­la­yır­lar.

Pul gə­ti­rən qı­fıl­lar Di­gər ma­raq­lı bir inanc Se­ul­da kök sa­lib. Se­ul­lu sev­gi­li­lər sidq-ürək­lə ina­nır­lar ki, şə­hə­rin ən hün­dür nöq­tə­si­nə qı­fıl bağ­la­yıb aça­rı­nı at­sa­lar, ömür­lük bir-bir­lə­ri­nə bağ­la­na­caq­lar. Nə­zə­ri­ni­zə çat­dı­rım ki, Seu­lun ən uca ye­ri şə­hər te­le­qül­lə­si­dir və qül­lə­nin ət­ra­fın­da sə­li­qə ilə mə­həc­cər­ lə­rə bər­ki­di­lən qı­fıl­lar hər il mil­yon­lar­la tu­ris­ti bu əra­zi­yə cəlb edir.

Bürc­lər ba­ğı Di­gər bir inanc bürc­lər və il­lə­rin mü­əy­yən hey­van­lar üzə­rin­də təh­ vil alın­ma­sı ilə bağ­lı­dır. Bu inanc o qə­dər güc­lü­dür ki, hət­ta bir-bi­ri­ni də­li­cə­si­nə se­vən gənc­lər be­lə, bürc­lə­ri uy­ğun gəl­mə­di­yi təq­dir­də, ev­ lən­mə­yə cə­sa­rət et­mir­lər. Gjeng­ju şə­hə­rin­də, Şi­la Mil­le­ni­um par­kın­ da­kı bürc­lər ba­ğı isə dün­ya­da bu sa­hə­də ilk yer­dir ki, Azər­bay­can­da ilk də­fə hə­min park­dan gö­rün­tü gö­tür­mək bi­zə, iz­lə­mək isə “Dis­co­ very”inin sa­diq oxu­cu­su­na nə­sib ol­du.

Zən­gin mət­bəx, am­ma… Cə­nu­bi ko­re­ya­lı­lar, ya­rı­ma­da­da ya­şa­ma­la­rı­na bax­ma­ya­raq, öz­lə­ri­ni ada sa­kin­lə­ri he­sab edir­lər. Çün­ki Şi­ma­li Ko­re­ya ilə ara­la­ rın­da­kı don­du­rul­muş mü­na­qi­şə ma­te­rik­lə cə­nu­bun qu­ru əla­qə­si­ ni bir­mə­na­lı ola­raq kə­sib. Əha­li­nin qi­da ra­sio­nu­nun 90 fai­zi­ni də­niz məh­sul­la­rı təş­kil et­ di­yin­dən, bu öl­kə­nin mət­bə­xi ilə bağ­lı tə­səv­vür­lə­rim o qə­dər də ürə­ka­çan de­yil­di. Ye­mək­lə­ri ilə ta­nış ol­duq­da isə tə­səv­vür­lə­rim alt-üst ol­du, ilan-qur­ba­ğa­dan iba­rət bir mət­bəx əvə­zi­nə, qar­şı­ mı­za in­sa­nı hey­rə­tə sa­la­caq qə­dər zən­gin, hər bi­ri­mi­zin çə­kin­

110


mə­dən ye­yə bi­lə­cə­yi­miz ne­mət­lər xə­zi­nə­si ilə üz­ləş­dik. Düz­dür, ko­re­ya­ lı­lar ba­lı­ğın qar­nı­nı yar­mır, bə­zi də­niz can­lı­la­rı­nı çiy-çiy ye­mə­yi se­vir­lər. Am­ma də­niz məh­sul­la­rın­dan ha­zır­la­nan ye­mək­lər ara­sın­da bə­yən­di­yim ye­mək­lər az ol­ma­dı. Ye­ri gəl­miş­kən, də­niz bu öl­kə­nin hə­ya­tı­na elə da­xil olub ki, hət­ta Ko­ re­ya­nin ikin­ci ən bö­yük şə­hə­ri Pu­san­da kö­pək­ba­lı­ğı­na nə­həng hey­kəl də ucal­dı­lıb.

Hol­li­vud­da alın­ma­yan iş Ko­re­ya­lı­lar mə­də­niy­yət və in­sə­nə­ti se­vib-qiy­mət­lən­di­rən xalq­dır. Hət­ta əmin­lik­lə de­mək olar ki, bu sa­hə­də çox­la­rı­nı qa­baq­la­yıb­lar. Mə­sə­lən, şəx­sən 30-dan ar­tıq öl­kə­də ol­ma­ğı­ma bax­ma­ya­raq, açıq ha­va­da can­lı film tə­əs­sü­ra­tı ba­ğış­la­yan ta­ma­şa­nı ilk də­fə Ko­re­ya­da gör­düm. Tə­səv­vür edin, bu­ra­da göl və gö­lün sa­hi­lin­də təş­kil edi­lən ta­ma­şa­ya at­lar, it­lər, hət­ta yel­kən­li gə­mi­lər də va­cib de­tal ola­raq cəlb edi­lib. Əmin­lik­lə de­mək olar ki, hət­ta ən son tex­no­lo­gi­ya­ya əsas­la­ nan Hol­li­vud film­lə­ri də də­niz dö­yüş­lə­ri­ni bu qə­dər re­al ini­kas et­di­rə bil­mə­yib.

Öz­lə­ri­ni bi­zim qar­da­şı­mız he­sab edir­lər... Və son­da çox ma­raq­lı, bəl­kə də ko­re­ya­lı­lar ba­rə­də da­nı­şa bi­lə­ cə­yi­miz ən va­cib mə­qam­lar­dan bi­ri haq­qın­da. Tə­səv­vür edin, on­ lar öz­lə­ri­ni bi­zim qar­da­şı­mız he­sab edir­lər. Xeyr, bu­ra­da döv­lət­lər və ya xalq­la­ra­ra­sı dost­luq, qar­daş­lıq əla­qə­lə­rin­dən söh­bət get­ mir. Ko­re­ya­lı­lar ina­nır­lar ki, on­la­rın kök­lə­ri qə­dim türk­lə­rə ge­dib çı­xır. Ma­raq­lı­dır ki, bu nü­ans düş­mən­çi­lik şə­rai­tin­də ya­şa­yan Şi­ ma­li və Cə­nu­bi Ko­re­ya ara­sın­da ye­ga­nə uz­la­şı­lan mə­qam­dır. Bəh­ruz HEY­DƏ­Rİ

111


TƏBİƏT AŞİQLƏRİ

Tцrkцn tцrkdяn baшqa dostu da var:

QURD!

112


Türklərin 4 min illik dostu

Ö

tən il Ru­si­ya Zoo­loq­lar Cə­miy­yə­ti “ən mis­tik” və “Azad­lı­ğı­na ən çox bağ­lı hey­van han­sı­ dı­r?” - de­yə bir sor­ğu ke­çir­di. İl­bo­yu da­vam edən və 5 öl­kə­dən 10 min in­san ara­sın­da ke­ çi­ri­lən sor­ğu­nun ye­kun­la­rı­na gö­rə, res­pon­dent­lər ca­na­va­ rı nə­in­ki ən mis­tik və azad­lı­ğı­na bağ­lı hey­van, həm də ən sir­li var­lıq ki­mi xa­rak­te­ri­zə edib­lər. Sor­ğu Azər­bay­ca­nı əha­tə et­mə­sə də, yə­qin, siz də ra­zı­la­şar­sı­nız ki, ey­ni nə­ ti­cə­ni biz­dən belə göz­lə­mək olar­dı. Çün­ki is­tər folk­lo­ru, is­tər mə­də­niy­yə­ti, is­tər­sə də di­ni inanc­la­rı bi­zim qə­dər ca­ na­var­la bağ­lı olan çox az xal­qa rast gəl­mək müm­kün­dür.

Ca­na­va­rın han­sı cə­hə­ti türk­lə­rı özü­nə cəlb edi­b?

Bu hey­van­lar azad­lıq­la­rı­na hə­qi­qə­tən də çox bağ­lı­dır və de­mək olar ki, əh­li­ləş­mir. Ca­na­va­rın məhz bu cə­hə­ti hə­lə 4 min il əv­vəl türk­lə­ri özü­nə cəlb edib. “Ər­gə­nə­kon” das­ta­nı­na gö­rə, hiy­lə ilə rast­la­şa­raq düş­ mə­nə ye­ni­lən türk­lər­dən sağ qa­lan bir ne­çə nə­fər qo­run­ maq üçün qur­dun gös­tər­di­yi, dağ­la­rın ara­sın­da tək ada­ mın zor­la ke­çə­cə­yi yol­la öz­lə­ri­nə ki­çik yurd se­çə­rək, il­lər­lə bu­ra­da ya­şa­yır. Bu mə­ka­na Ər­gə­nə­kon adı ve­rən türk­lər düz, 400 il son­ra o qə­dər ço­xal­dı­lar ki, yur­da sığ­maz ol­ du­lar. Qə­ra­ra gəl­di­lər ki, əv­vəl­ki və­tən­lə­ri­nə qa­yıt­sın­lar. Türk­lər bu dağ­dan çıx­maq üçün çı­xış yo­lu ara­dıq­la­rı za­ man bir də­mir­çi de­di: «Bu dağ­da də­mir mə­də­ni var. Də­mi­ri ərit­sək, bu­ra­dan çı­xa bi­lə­rik». Be­lə­cə, da­ğın ge­niş ye­ri­nə bir qat odun, bir qat kö­mür qo­yub od vur­du­lar. Də­mir dağ

əri­di, türk­lər Ər­gə­nə­kon­dan çıx­dı­lar və Boz Ca­na­va­rın on­ la­ra gös­tər­di­yi yol­la qur­tul­du­lar.

İta­li­ya­nın sim­vo­lu

Ox­şar əf­sa­nə, da­ha də­qiq de­sək, “xi­las­kar qurd” sim­ vo­lu İta­li­ya xal­qı­nın folk­lo­run­da da özü­nə yer ta­pıb. Qə­dim mü­əl­lif­lər Ro­ma şə­hə­ri­nin qu­ru­cu­la­rı ki­mi, Rem və Ro­mul qar­daş­la­rı­nın ad­la­rı­nı çə­kir­lər. Əf­sa­nə­yə gö­rə, za­lım da­yı­ nın əm­ri ilə me­şə­yə atı­lan qar­daş­la­rı di­şi bir ca­na­var ta­pır və on­la­ra süd ve­rə­rək bəs­lə­yir. Ca­na­var­la bağ­lı bu cür əf­sa­nə­lər di­gər xalq­la­rın mi­fo­lo­gi­ ya və folk­lo­run­da da ge­niş yer alıb. Mə­sə­lən, Cə­nu­bi Ame­ ri­ka hin­du­la­rı ca­na­va­rı dö­yü­şə apa­ran sər­kər­də ki­mi qə­bul edir­lər. Hin­du­lar ina­nır­lar ki, boy­nun­dan ca­na­var di­şi as­mış in­san üçün hə­yat­da bü­tün qa­pı­lar tay­ba­tay açıq olur. Qə­dim mi­sir­li­lər ca­na­var­baş­lı tan­rı­la­ra mü­ha­ri­bə tan­rı­ sı ki­mi si­ta­yiş edir­di­lər. Slav­yan mi­fo­lo­gi­ya­sın­da isə ca­na­ va­ra şə­rin el­çi­si ki­mi ya­na­şı­lır.

“Qurd ürə­yi ye­yib”

Ca­na­var Azə­ri və ta­tar türk­lə­ri­nin məi­şə­ti­nə bir qə­dər fərq­li ra­kurs­dan da­xil olub. Hər iki top­lu­mun inan­cı­na gö­ rə, qur­dun bə­də­ni­nin pi­yi dəh­şət­li gü­cə ma­lik­dir və “qurd ya­ğı” adı ve­ri­lən bu mad­də ilə in­sa­nı öl­dür­mək­dən tut­ muş, di­gər ağır fa­ciə­lə­rə qə­dər bir sı­ra dəh­şət­li əməl­lər tö­rət­mək olar. Azər­bay­can­da XIX əs­rə qə­dər he­sab edir­di­lər ki, qur­ du öl­dü­rüb ürə­yi­ni çiy-çiy ye­yən in­san­da qor­xu his­si ol­ mur. Hət­ta in­di­nin özün­də də qorx­maz in­san­la­ra xi­ta­bən “qurd ürə­yi ye­yib” de­yi­lir. Ən bö­yük ca­na­var­lar Be­lo­rus, Al­yas­ka, Ka­na­da, ən ki­çik­lə­ri isə Ya­xın Şərq və Ərəb ya­rı­ma­da­sın­da ya­yı­lıb; ömür­lə­ri, or­ta he­sab­la, 24 il­dir. Azər­bay­can­da isə da­ha çox Bö­yük və Ki­çik Qaf­qa­zın ətək­lə­ri və Mər­kə­zi Aran ra­ yon­la­rın­da ya­yıl­sa da, ca­na­va­ra, de­mək olar, bü­tün böl­ gə­lə­ri­miz­də rast gə­li­nir.

Ca­na­var­la­rın ailə pa­yı

Ca­na­var, ilk növ­bə­də, sa­diq­li­yi ilə di­gər hey­van­lar­dan kəs­kin şə­kil­də fərq­lə­nir. Tə­səv­vür edin, cüt­ləş­mə­dən son­ ra ba­la dün­ya­ya gə­lə­nə qə­dər, er­kək ca­na­var di­şi­si­nin ra­hat­lı­ğı üçün əlin­dən gə­lə­ni edir. Bu­nun üçün əv­vəl­cə er­kək ye­rin al­tın­da bir yu­va dü­zəl­dir və yo­rul­ma­dan yu­va­ nı və yu­va­ya ge­dən 9-10 metr­lik la­ğı­mı qaz­ma­ğa baş­la­ yır. İşi­ni ba­şa çat­dır­dıq­dan son­ra, ha­mi­lə di­şi­si­ni “ev”inə apa­rır və bu­ra­da hər cür təh­lü­kə­dən mü­ha­fi­zə edə­rək, 2

113


TƏBİƏT AŞİQLƏRİ ay qul­lu­ğun­da du­rur - ge­cə­lər ova çı­xır, əli­nə nə ke­çir­sə, to­xun­ma­dan di­şi­si­nə gə­ti­rir. Ca­na­var­la­rın bir­də­fə­yə 4-dən 10-na qə­dər ba­la­sı olur. İki həf­tə ba­la­la­rı­nı sü­dü ilə qi­ da­lan­dı­ran ana, son­ra on­la­rı süd­dən kə­sir. Bun­dan son­ra isə ana mə­də­sin­də­ki ya­rı həzm olun­muş qi­da­la­rı qay­ta­ra­ raq, ba­la­la­rı­nı ye­dir­dir. Ba­la­lar üç­həf­tə­lik ol­duq­la­rı za­man, ata­nın ica­zə­si ilə yu­va­dan çı­xır və bü­tün nəs­lin - sü­rü­nün qay­ğı­sı ilə əha­tə­lə­nir; mə­sə­lən, ba­la­la­rı olan er­kək ca­na­ var bir gün ov ta­pa bil­mə­yən­də, ət­raf­da­kı qo­hum ca­na­var­ lar öz ov­la­rın­dan ailə­yə pay apa­rır.

Ca­na­var in­ti­qa­mı

Qeyd et­di­yi­miz ki­mi, ca­na­var­la­rın ara­sın­da ailə bağ­la­rı çox qüv­vət­li­dir. Di­şi­si və ba­la­la­rı yu­va­da yat­dıq­la­rı za­man, er­kək ca­na­var bir tə­pə­nin ba­şın­da otu­rub ke­şik çə­kir. Hər han­sı bir təh­lü­kə hiss et­di­yi an­da isə ön­cə, kə­sik-kə­sik hü­rə­rək ailə­si­nə xə­bər ve­rir; da­ha son­ra uca­dan ula­yıb düş­mə­ni uzaq­laş­dır­ma­ğı ba­ca­rır. Ba­la­lar bö­yü­yə­nə qə­dər ailə­də bol sev­gi nü­ma­yi­şi gö­zə də­yir. Ailə­nin bir üz­vü tə­ lə­yə düş­müş ol­sa, qo­hum­la­rı onu qur­tar­maq üçün əl­lə­ rin­dən gə­lə­ni edir. Əgər ba­la­lar­dan bi­ri­nə xə­tər də­yər­sə, bü­tün nə­sil kör­pə­nin in­ti­qa­mı­nı alır. 1988-ci ilin ya­yın­da Zər­da­bın Ağa­ba­ğı kənd sa­ki­ni Mə­ hər­rəm Mə­hər­rə­mov kənd­dən 30 ki­lo­metr uzaq­da bi­çin za­ma­nı ot­la­rın ara­sın­da giz­lə­nən ca­na­var ba­la­sı­nı bil­mə­ dən öl­dü­rür. Elə hə­min ge­cə ca­na­var ailə­si qi­sas üçün 30 ki­lo­metr­lik yo­lu qət edə­rək, kənd sa­ki­ni­nin hə­yə­ti­nə so­xu­ lub, 20-dən çox qo­yu­nu tə­ləf edir.

114


“Hey­van­lı­ğa” xas ol­ma­yan zə­ka

Pro­fes­sor Qa­ra Mus­ta­fa­ye­vin de­di­yi ki­mi, bu hey­van­la­ rın ba­xış­la­rın­dan “hey­van­lı­ğa” xas ol­ma­yan zə­ka sü­zü­lür. Əgər ca­na­va­rın hə­yat tər­zi­nə nə­zər ye­tir­sək, pro­fes­so­run söz­lə­ri­nin doğ­ru­lu­ğu­nu təs­diq edə bi­lə­rik. Adi bir mi­sal - bu hey­van­la­rın bir nö­vü olan boz ca­na­var­lar əs­la qu­zu­lu qo­yun­la­ra hü­cum et­məz­lər. On­lar sü­rü­dən yal­nız bir hey­ va­nı tə­ləf edər, ya­rı­sı­nı özü ye­yər, o bi­ri ya­rı­sı­nı isə var­sa, ailə­si­nə, yox­sa, ova çı­xa bil­mə­yə­cək qə­dər yaş­lı olan boz ca­na­var­la­ra apa­rar­lar.

Ailə bağ­la­rı­nı ya­şa­dan can­lı

Ümu­mi­lik­də isə er­kək ca­na­var­lar ömür­lə­rin­də yal­nız bir di­şi ilə cüt­lə­şər, hə­yat­la­rı­nın so­nu­na­dək öz di­şi­si­nə sa­ diq qa­lar. Di­şi hər han­sı sə­bəb­dən ölər­sə, er­kək ca­na­var dağ­la­ra çə­ki­lər və yal­qu­zaq hə­ya­tı ya­şa­ya­raq ölər. Əgər ba­la­la­rı var­sa, on­la­ra ana­la­rı­nın yox­lu­ğu­nu hiss elət­dir­ mə­mək üçün hər şe­yi edər; mə­sə­lən, ana­nın et­di­yi ki­mi, ba­la­la­rı­nı ye­di­rər, ba­la­lar ya­tar­kən on­la­rı qar­nı­nın al­tı­na alıb qu­caq­la­yar, bə­ra­bər gəz­mə­yə çı­xar. Bir söz­lə, er­kək ca­na­var sev­gi mü­cəs­sə­mə­si, ailə bağ­la­rı­nı ya­şa­dan can­lı əf­sa­nə­dir... Rə­va­yə­tə gö­rə, Sul­tan Mah­mud Qəz­nə­vi səh­ra­da ov­ da ikən oğ­lu­na qə­zəb­lə­nir və onun boy­nu­nun vu­rul­ma­sı ba­rə­də əmr ve­rir. Elə bu za­man sul­tan ba­la­la­rı­na qay­ğı gös­tə­rən ata ca­na­var­la qar­şı­la­şır və ürə­yi yum­şa­la­raq öv­ la­dı­nı əfv edir.

Qurd-kö­pək qa­rı­şı­ğı

Yu­xa­rı­da qeyd et­di­yi­miz ki­mi, ca­na­var heç vaxt əh­li­ləş­ mir. Bu is­ti­qa­mət­də bü­tün dün­ya­da ol­du­ğu ki­mi, Azər­bay­ can­da da də­fə­lər­lə cəhd­lər edi­lib, am­ma çi­fay­da... Mə­sə­lən, 2001-ci il­də Ba­kı­nın məş­hur hey­van tə­lim­çi­ lə­rin­dən Sə­bu­hi Əsə­dov ca­na­var ba­la­sı­nı gö­tü­rüb sax­la­ ma­ğa, əh­li­ləş­dir­mə­yə baş­la­mış­dı. Hər şey qay­da­sı üz­rə ge­dir­di, hət­ta ca­na­var ba­la­sı in­san əlin­dən ye­mək ye­yir, bo­ğa­zı­na xal­ta ta­xıl­ma­sı­na izin ve­rir­di. Bü­tün bun­la­ra bax­ma­ya­raq, ba­la 5 ayı­na ça­tan ki­mi, göz­lə­nil­mə­dən ev­ dən qa­çır. Ca­na­va­rın bu xü­su­siy­yə­ti­nə yax­şı bə­ləd olan so­vet alim­lə­ri 70-ci il­lər­də Azər­bay­ca­nın bə­zi böl­gə­lə­rin­ də ca­na­va­ra­bən­zər it­lə­ri gö­rən­də, əv­vəl­cə mi­fin qı­rıl­dı­ğı­ nı dü­şün­müş­dü­lər. Son­ra­dan mə­lum ol­du ki, sən de­mə, bu na­mə­lum it cin­si, əs­lin­də, qurd­la-kö­pə­yin qa­rı­şı­ğı imiş. Ma­raq­lı­dır ki, dün­ya­da, yal­nız Azər­bay­can­da ca­na­var­la-it ara­sın­da hib­rid­ləş­dir­mə fakt­la­rı bəl­li­dir. Am­ma tə­əs­süf ki, hə­min hey­van­la­rın öz­lə­ri nə­sil ar­tır­maq qa­bi­liy­yə­ti­nə ma­ lik ol­mur. Bəh­ruz HEY­DƏ­Rİ

115


DEYİLƏNƏ GÖRƏ...

УЗУН ИНЪЯ БИР ЙОЛДАЙЫГ

D

ünyada yollar çoxdur, sayı-hesabı yoxdur... Aran yolu, dağ yolu və ən qəribə yollar... Bu dəfə sizə məhz ən qəribə yollardan danışacağıq. Bu yollar bizimkilərə bənzəmir. Bəlkə də əhalisi çox sıx məskunlaşan ölkəmiz, lap elə paytaxt və ya şəhərimiz olsaydı, yəqin ki, “ən”lərin sırasında bizim yolların da adları çəkilərdi. Nə bilmək olar, bəlkə, çinlilərin “üzən adası”dan sonra, “uçan yol”un kəşfi elə Azərbaycanın ayağına yazılardı... Günümüzdə elə nəqliyyat dəhlizləri inşa edilir ki, onları görən bu “möcüzə”lər qarşısında təəccübünü saxlaya bilmir. Bəs siz necə, dünyanın ən qəribə avtomobil yollarını tanımaq istəyirsiniz? Elə isə “Yolçu yola, yol da yolçuya gərəkdir”, - deyib insan beyninin və əlinin yaratdığı möcüzələri sizə təqdim edirik.

Hana Highway - Havay adaları “Hana Highway” Maui adasının şimal-şərq sahili boyunca uzanır və dünyanın ən mənzərəli yollarından biri hesab edilir. Uzunluğu 80 km.-dən çox olan bu yolda 620 döngə və 54 körpü var. Körpülərin əksəriyyəti 1920-ci ildə tikilib və hələ də istifadəyə yararlıdı. Yol dar olduğundan, nəqliyyat vasitələri çox aşağı sürətlə hərəkət edir. Ona görə də yolu “Hana Highway”dən keçənlər günlərinin, ən azı, 4 saatını burada “xərcləyirlər”. Sürəti sevənlərə isə yola yaxın durmaq məsləhət görülmür. Nəqliyyatın ən az aktiv olduğu vaxtlarda belə, onun darlığı və ensizliyi maşınlara birbirlərini ötməyə heç cür imkan vermir.

116


Passo Dello, Stelvio, İtaliya İtaliya Alplarında yerləşən bu dağ aşırımı öz başlanğıcını 950 km yüksəklikdən götürür. Aşırım 2760 m və ya dəniz səviyyəsindən 1,7 km yüksəklikdən qalxır. Bu yol 1820-ci ildə Avstriya imperiyasının digər əraziləri ilə Lombardiya vilayətinin əlaqəsini təmin etmək məqsədilə salınıb. Layihənin müəllifi Carlo Donegani idi. 48 başgicəlləndirici döngəsi olan bu aşırım idman yarışlarını və ekstremal şəraiti sevənlər üçün əsl imkanlar yaradır. Əbəs yerə onu dünyanın “ən adrenalinli avtomobil yolu” seçməyiblər ki. Xatırladaq ki, “Giro d`İtalia” veloyürüşünün ən çətin mərhələlərindən biri məhz bu aşırımda keçirilir. 1953-cü ildən isə Passo Dello xizək yarışlarının imtinaedilməz məkanlarındadır. Qeyd edək ki, qış aylarında bədbəxt hadisələrin baş verməməsi üçün aşırımdan sırf nəqliyyat yolu kimi istifadəsi edilməsi qadağan olunub.

117


DEYİLƏNƏ GÖRƏ...

Guoliang Tunnel, Çin Bu yol bizi Çinin Xunan vilayətinin Quoliyanq kəndinə aparır. Tunel 1970-ci ildə Tayxanşan dağlarının nisbətən yumşaq hissəsində əllə yonulub. Məhz bu səbəbdən, onu nəqliyyat dəhlizindən çox, heykəltəraşlıq abidəsi kimi tanıyırlar. “Ölüm yolu” adlandırılan Quoliyanq tuneli hündür dağların keçilməzliyi sayəsində əsrlərboyu dünya sivilizasiyasından kənarda qalan eyniadlı kəndin “qurtuluşu” oldu. Dağı əllə yonub yol açmaq fikri isə elə həmin kəndin sakini Şen Minqhinə məxsus idi. Tunelin çöl divarları pəncərələr şəklində yonulub. 1,2 kilometr uzunluğu, 4 metr eni və 5 metr hündürlüyü olan bu yoldan ətrafa heyrətamiz və qorxulu mənzərə açılır.

118


119


DEYİLƏNƏ GÖRƏ...

Atlanterhavsveien, Norveç Daha çox “Atlantika yolu” kimi tanınan bu nəqliyyat dəhlizi Norveçin qərb sahilində yerləşir. Uzunluğu 9 km olan “Atlantik Okeanı Yolu”nun (Norveç dilində “Atlanterhavsveien”) tikintisinə 1983-cü ilin 1 avqustunda başlanılıb. Atlanterhavsveien 1989-cu ildə istifadəyə verilib. Yolun inşa olunduğu müddətdə 12-dən çox qasırğa, tufan qey də alınıb. Real “sınaqlar” yolun daha davamlı olması üçün əla imkanlar yaradıb. 1995-ci ildə isə yol “Əsrin tikintisi” adını qazanıb. Atlanterhavsveien səkkiz adanı birləşdirən səkkiz körpüdən ibarətdir. Qəribə formaya malik olan bu körpülər xüsusi texnologiya əsasında hazırlanıb. Onlar sözügedən ərazidə tez-tez baş verən hava burulğanları və qasırğalara qarşı davamlıdır.

120


Capulin Volcano Road, Nyu-Meksika (ABŞ) Bu çöllük yol öz yolçularını 60 min il öncə yaranmış Kapulin vulkanının, az qala, mərkəzinə aparıb çıxarır. Onun zirvəsində “Capulin Volcano National Monument” qoruğu yerləşir. Yol o qədər ensizdir ki, burada yalnız bir avtomobil hərəkət edə bilər. Ona görə də yolboyu hərəkət xüsusi qrafiklə tənzimlənir. Vulkanın zirvəsində onun kraterinə doğru piyada turist səyahətləri təşkil olunur. Burada təhlükəli heç nə yoxdur. Çünki vulkan artıq uzun illərdir ki, fəaliyyətdə deyil.

121


DEYİLƏNƏ GÖRƏ... Yungas Road, Boliviya Yungas Boliviyanın ən qədim və ən təhlükəli yollarından sayılır. Onun yüksəklikləri 1200-4500 m arasında dəyişir. Eni isə cəmi 3 metrdir. Buna baxmayaraq, yolun kənarında heç bir qoruyucu çəpər yoxdur. Elə ona görədir ki, avtomobillərin yoldan çıxaraq uçuruma yuvarlanması burada adi hal alıb. Demək olar ki, hər gün Yungas dəhşətli qəzaların, bədbəxt hadisələrin şahidi olur. Yaxın gələcəkdə yolun genişləndirilməsi planlaşdırılır. Hazırda isə layihəni həyata keçirmək üçün sərmayəçilər axtarılır.

Trollstigen, Norveç Bu nəqliyyat dəhlizi Norveç dilindən tərcümədə “Trolların yolları” deməkdir. Ölkənin cənub-qərbində yerləşən və “Troller nərdivanı” kimi də tanınan dağ keçidi səkkizillik tikinti işlərindən sonra - 1936-cı ildə istifadəyə verilib. On bir döngəsi olan Trollstigen hazırda Norveçin dörd ən populyar turistik obyektlərindən biridir. Onun mərkəzində hündürlüyü 180 metr olan Stiqfisen şəlaləsi üzərindən körpü keçir. Qeyd edək ki, yoldan yalnız yay aylarında istifadə etmək olur. Nərmin NÖQTƏ

122



FOTOSESSİYA

124


LEYLA CAVANŞİR

125


VENİ! VİDİ! VİÇİ!

ИGИD ЮЛЯR – ШЯKLИ QALAR!

Ü

ç il əv­vəl mar­tın 30-da Ha­cı Akif Ağa­yev Qaf­ qaz Mü­səl­man­la­rı İda­rə­si­ni (iş ye­ri­ni), in­san­ la­rı və… se­vim­li fo­toa­pa­ra­tı­nı əbə­di tərk et­di. Öm­rü­nün son 24 ili­ni (!) QMİ-də ça­lış­mış­dı və ida­rə rəh­bə­ri­ni xa­ri­cə sə­fər­lər­də mü­şa­yi­ət et­miş­di. Xey­li ma­raq­lı an­lar­la qar­şı­laş­mış, gör­kəm­li şəx­siy­yət­lər­lə ün­ siy­yət­də ol­muş­du və əl­bət­tə, bun­la­rı göz­dən qa­çır­ma­mıç­ dı.Çün­ki fo­toa­pa­ra­tın­dan ay­rıl­maz­dı. Ha­cı­nın bəxt pa­yı­na həm öl­kə­miz­də, həm də sə­fər­lər­ də din­dar­lar­la da­ha çox ün­siy­yət qur­maq im­ka­nı düş­ müş­dü. O da be­lə şans­dan bəh­rə­lə­nən in­san idi. Ha­cı Akif Azər­bay­can Xa­ri­ci Dil­lər İns­ti­tu­tu­nu bi­tir­miş­ di, “Ba­kı” qə­ze­ti re­dak­si­ya­sın­da iş­lə­yir­di. Çək­di­yi fo­to­şə­kil­ lər qə­ze­ti çox can­lan­dı­rır­dı. Bu­nu ən tə­ləb­kar ağ­saq­qal jur­na­list­lər də təs­diq edir­lər. Bir müd­dət­dən so­nar o, “No­vos­ti” agent­li­yi­nin Azər­bay­ can böl­mə­si­nin rəh­bə­ri ol­du. Nü­mu­nə­vi jur­na­list (həm də fo­to­jur­na­list) əmə­yi­nə gö­rə “Qı­zıl qə­ləm” mü­ka­fa­tı al­mış­dı, res­pub­li­ka və bey­nəl­xalq fo­to­mü­sa­bi­qə­lə­rin dai­mi iş­ti­rak­ çı­sı idi. Mosk­va və Bü­tün Ru­si­ya­nın Pat­ri­ar­xı II Alek­si onu məhz fə­da­kar jur­na­list əmə­yi­nə gö­rə özəl or­den­lə təl­tif et­ miş­di. Azər­bay­can Fo­toq­raf­lar Bir­li­yi (AFB) ida­rə he­yə­ti­ nin səd­ri Asi­yat Fə­tul­la­ye­vin mə­lu­ma­tı­na gö­rə, ha­cı Akif “2003-cü ilin ən yax­şı fo­toq­ra­fı ” adı­na la­yiq gö­rül­müş­dü. 2009-cü il­də is­te­dad­lı fo­toq­ra­fın fər­di sər­gi­si ke­çirl­miş, iş­lə­rin­dən iba­rət ka­ta­loq ha­zır­lan­mış­dı. Onun ya­ra­dı­cı­lı­ğı­ nı araş­dır­maq məq­sə­di­lə AFB-də təd­qi­qat fon­du ya­ra­dıl­ mış, fo­to­al­bom çap olun­muş­dur. İnam­la de­mək olar ki, bu nəşr gənc fo­toq­raf­lar üçün təd­ris və­sai­ti ola bi­lər. Doğ­ru­dan da, Ha­cı Akif Ağa­ye­vin fo­to­la­rı tək­ra­ro­lun­ maz­dır. Ş. NƏZƏRLİ

126


127


Veni! Vidi! Vici! DİQQƏT! FOTOMÜSABİQƏ!

“DİSCOVERY AZERBAİJAN” jurnalı “Veni”, “Vidi”, “Vici” adları altında fotomüsabiqə elan edir. Müsabiqədə 17 yaşı tamam olmuş foto həvəskarları, həmçinin, peşəkarlar iştirak edə bilərlər. Müsabiqə 2011-ci il ərzində aparılır. Yanvar ayından başlayaraq, jurnalımızın hər sayında redaksiyaya daxil olmuş fotolar arasında müəlliflər müəyyən edilərək, qaliblər 200 manat məbləğində mükafat qazanacaqlar. İlin sonunda 12 ayın qaliblərinin fotolarından ən yaxşısı “İlin Qalibi”, eləcə də 2-ci və 3-cü mükafatçı elan ediləcək. Bununla da qaliblər 2011-ci ilin dekabrında rəsmi surətdə öz mükafatlarına sahib olacaqlar. Fotoşəkillər rəqəmsal kamera ilə

128

yüksək keyfiyyətdə çəkilməli, “jpg” formatında hazırlanmalıdır. Şəkillərin ilkin variantı çap edilib zərfdə, həm də elektron variantda təqdim olunmalıdır. Hər bir müəllif ay ərzində 10-dan artıq fotoşəkil göndərə bilməz. Mənəvi dəyərlərdən, əxlaqi normalardan uzaq, milli, irqi və dini ayrı-seçkilik təbliğ edən, siyasi qərəz məzmunlu, həmçinin, digər fotomüsabiqələrdə yer tutmuş şəkillər qəbul edilmir. Münsiflər heyəti təcrubəli, peşəkar fotoqraflardan və “Discovery Azerbaijan” jurnalının əməkdaşlarından ibarətdir. İlin üç qalibini xarici səfər, “Canon” fotoaparatı və pul mükafatı gözləyir. Ən yaxşı fotoşəklin müəllifi, mükafat olaraq, “Canon” Mark II EOS 5D fotokamerası, 2-ci mükafatçı xarici səfər, 3-cü yerin qalibi isə 300 manat pul mükafatı əldə edir. Daha ətraflı məlumatı www.discoveryazerbaijan.az saytından almaq olar.


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.