h ttps: //on ei rod rom ospaper. word press. com /
Ι ού νι οσ 2 01 7
Τεύ χοσ 1 5
µ έσα από τα µ άτια το υ Ο νειρ ό δ ρ ο µ ο υ Διαβ άζο ν τας
και συ ζη τώ ν τας
για τη ν
φ ιλία πρ ο σπαθ ή σαμ ε
ν α τη ν
ο ρ ίσο υ μ ε,
αν ,
β έβ αια, είν αι δυ ν ατό ν ν α δεχτο ύ μ ε ό τι η έν ν ο ια τη ς φ ιλίας μ πο ρ εί ν α ο ρ ιστεί.
Ε μ είς αισθ αν ό μ αστε ό τι η φ ιλία είν αι. .
«...µία σχέση περίπλοκη, ανηφορική, όµορφη, δηµιουργική, εµπιστοσύνησ, ανεκτίµητη, φωτεινή, συναισθηµατική, αµοιβαία, στήριξησ και βοήθειασ.» Ό μω ς,
αυ τά
μεγά λη
β εβ αιότη τα - μας β ο ή θ η σε και το
Φιλίας
πο υ
μπορ ο ύ με
να
πο ύ με
με
Περί
το υ Κικέρ ω να να κατα λή ξο υ με σε αυ τά -
είναι τα εξή ς:
«Υπάρχει πιο γλυκιά εµπειρία από το να είσαι µαζί µε τουσ φίλουσ σου, να περνάτε καλά, να γελάτε, να κάνετε άσχετα πράγµατα; Εγώ νοµίζω πωσ όχι γιατί µε τουσ φίλουσ σου κάνεισ τα πιο ωραία πράγµατα.» «Στην ζωή πρέπει να έχουµε φιλία ώστε να έχουµε αγάπη και να νιώθουµε ολοκληρωµένοι. Από µικροί έχουµε πολλέσ γλυκιέσ εµπειρίεσ. Όπωσ να διατηρούµε µια φιλία για πολλά χρόνια. Επίσησ, όταν γνωρίζουµε κάποιον τόσο καλά αυτό το αποκαλούµε πραγµατική φιλία. Την φιλία και την ζωή αξίζει να την ζει κανείσ. Στην ζωή µασ υπάρχουν φίλοι ψεύτικοι ή
αληθινοί, αυτοί ανήκουν ή στην τάξη των καλών ανθρώπων ή στην τάξη των χυδαίων ανθρώπων. Γι’ αυτό κι εγώ θα σασ πω µια γλυκιά εµπειρία από τουσ καλούσ µου φίλουσ. Μια γλυκιά εµπειρία, ήταν όταν πήγα µε τισ κολλητέσ µου κατασκήνωση και περάσαµε 20 µέρεσ µαζί. Για µένα στην πραγµατική φιλία αξίζει η κατανόηση και η ειλικρίνεια. Κι έτσι τισ κολλητέσ µου µετά από αυτέσ τισ εµπειρίεσ τισ αποκαλώ ”αδερφέσ µου.”» «Η ζωή έχει πολλά πράγµατα για να πάρεισ από αυτήν, αλλά και να δώσεισ. Και να το ερώτηµα! Είναι η φιλία ένα από τα σηµαντικότερα πράγµατα στη ζωή; Ιδού η απάντηση: και όµωσ, η φιλία είναι ένα από τα σηµαντικότερα πράγµατα που η ζωή σου προσφέρει και κατά τη γνώµη µου θα πρέπει ο καθένασ µασ να τη χειριστεί σωστά! Μια φιλία πρέπει να έχει ενδιαφέρον, θέληση και πολύ κατανόηση για να γίνει µια σωστή και ολοκληρωµένη φιλία. Η φιλία όµωσ δε θα είναι πάντα όπωσ εµείσ την περιµέναµε. Οπότε µην σταµατάσ να προσπαθείσ για µια καλύτερη φιλία και ακόµα πιο βαθειά θα
προσπαθήσεισ για µια νέα φιλία.» Ακό μη κι αν η δ η μιο υ ργία μιας νέας φ ι λίας σας φ αίνεται
δ ύ σκολη
υ πό θ εση ,
εμείς
πισ τεύ ο υ με
ότι:
«Η φιλία προσ τουσ ανθρώπουσ συνδέεται µε τα κοινά, έστω για κάτι που κάνουν όλοι καθηµερινά (δηλαδή βλέπουν για παράδειγµα τηλεόραση). Π.χ. κάθονται κάπου δυο άγνωστοι και περιµένουν. Και καθώσ περιµένουν ο ένασ βλέπει τον άλλον και λέει «Γειά» και µετά αρχίζουν να µιλάνε για κάτι και όσο µιλάνε ο ένασ αρχίζει να εµπιστεύεται τον άλλον και έτσι πάνε µε το συνηθισµένο σκαλί «άγνωστοι, γνωστοί, φίλοι, κολλητοί, super κολλητοί, superαπιστευτουπερκαταπληκτικοί κολλητοί φίλοι» εντάξει, υπερβάλαµε λίγο στο τελευταίο. Και, επίσησ, τα κοινά µπορούν να είναι ακόµα από cartoon, facebook, anime, βιντεοπαιχνίδια, γυµναστική, αθλητικά, κοριτσίστικα ακόµα και µε τα µαθήµατα.» Ε μείς,
πάν τω ς,
δ η μιο υ ργο ύ με
έχο υ με
το
θ άρρ ο ς
καινο ύ ργιες φ ι λίες και
να
ό πω ς θ α
δ ια πισ τώ σετε παρ ακάτω και ο ι «Δρ ό μο ι Ζω ή ς» μας
βοη θού ν
σε
αυ τό .
Ή ρθε
ο
καιρ ό ς
να
σηµαντικέσ φίλεσ τισ οποίεσ τισ ξέρω πολλά χρόνια. Είναι πολύ σηµαντικέσ για εµένα και εγώ είµαι για αυτέσ. Πέρυσι στα γενέθλια µου είχα κανονίσει να βγούµε έξω για φαγητό, να µιλήσουµε και να κόψουµε την τούρτα. Ήµουν ενθουσιασµένη και περίµενα πώσ και πώσ την ηµέρα αυτή. Οι φίλεσ µου όµωσ, είχαν οργανώσει να µου κάνουν ένα πάρτι έκπληξη και τα είχαν κανονίσει όλα τέλεια. ∆εν είχα καταλάβει τίποτα, είχα πάει να πάρω τα πράγµατα για το πάρτι και µόλισ γύρισα τισ είδα εκεί µε το σαλόνι γεµάτο µπαλόνια. Συγκινήθηκα πολύ και δεν το περίµενα. Ήµουν πάρα πολύ χαρούµενη και εξακολουθώ να είµαι γιατί έχω δύο φίλεσ που είµαστε πολύ δεµένεσ και αγαπηµένεσ.» «Σε µια φιλία υπάρχει πάντοτε και κάποια γλυκιά εµπειρία. Μια δικά µου γλυκιά εµπειρία είναι που όταν πρωτοήρθα στο κέντρο υπήρχε πολύ µεγάλη οικειότητα προσ εµένα και λίγο καιρό µετά ανέπτυξα πολλέσ φιλίεσ µε τουσ εθελοντέσ αλλά και µε τουσ µαθητέσ. Αν και περισσότερο δέθηκα µε µια πολύ γλυκιά κοπέλα, που εκείνη στην αρχή δεν φαινόταν να µε συµπαθούσε ιδιαίτερα, αλλά µόλισ αρχίσαµε να µιλάµε αµέσωσ ταιριάξαµε, και µέσα σε αυτόν τον καιρό έχει γίνει µια πολύ σηµαντική µου φίλη..»
μο ιρ ασ το ύ με μα ζί σας τις φ ι λίες μας.
«Για µένα η φιλία χρειάζεται να έχει αρετή για να ολοκληρώνεται. Εµένα στισ φιλίεσ µ’ αρέσει που υπάρχει αλληλεγγύη µεταξύ των φίλων, ενώ το χειρότερο είναι να µην υπάρχει ειλικρίνεια και να λένε ψέµατα. Πρόσφατα γνώρισα ένα καινούργιο άτοµο, που µπήκε ξαφνικά στην ζωή µου, και τώρα είµαστε πολύ καλέσ φίλεσ. Έχουµε µοιραστεί διάφορα πράγµατα και έχουµε πολλά ακόµη. Είναι πολύ καλή κοπέλα, γλυκιά, συµπαθητική και την έχω µέσα στην καρδιά µου, γιατί µου έχει αποδείξει ότι αξίζει να την έχω φίλη µου. – Πώσ σε µια βραδιά, ένασ ξένοσ γίνεται ό, τι πιο δικό σου έχεισ! »
«Ηταν µια φίλη µου που την ήξερα από µωρό, γνωρίζονταν οι γονείσ µασ κι έτσι µεγαλώσαµε µαζί. Συχνά τσακωνόµασταν και πάλι γινόµασταν φίλοι. Όµωσ, µια µέρα µου είπε η φίλη µου «Φεύγω Γερµανία» και λυπήθηκα. Έτσι βγήκαµε για τελευταία φορά βόλτα στην Αθήνα. Επειδή δεν θα γυρίσει Αθήνα, έτσι αγκαλιαστήκαµε και κλάψαµε για λίγο, την αποχαιρέτισα στενοχωρηµένοσ και συνεχίζει η φιλία µασ µιλώντασ στο facebook.» Ό μω ς
η
α λη θ ινή
φ ι λία
δ εν
πρ ο σέχει
τέτο ια
μικρ ο πρ άγματα.
«Στην ζωή µου έχω αποκτήσει δύο πολύ
«Η αληθινή φιλία προσέχει την φιλία ανάµεσά µασ, για να µην τελειώσει ποτέ, για
να είµαστε µαζί µε τον φίλο µασ στα καλά και στα κακά και να βοηθάει ο ένασ τον άλλον.» Ε ίναι
ανη φ ορ ικό ,
μονο πάτι
τη ς
φ ι λίας.
πισ τεύ ο υ με άν θ ρ ω πο ς σ τη
λο ι πόν,
Ό μω ς,
ότι για
ζω ή
να
ένας
μπεί
σο υ
ο ικο δ ο μή σετε
το
μέσα
και
μία
να
α λη θ ινή
φ ι λία, θ α πρ έπει να έχει μάτια ζω η ρ ά
σαν
ζω η ρ ή
χάν τρ ες
φ ω τιά
ζεσ ταίνει
τη ν
παρ α πάνω
αγά πη ς ψ υ χή
το υ.
εκφρ άσεις
δ ανεισ τή καμε
Αφοσιωμένο Φίλο Ο υ άι λν τ,
και
πο υ
μας
μία να Τις τις
α πό
τον
το υ
Ό σκαρ
παρ ότρ υ νε
να γρ άψ ο υ με ότι:
«Τα µάτια ζωηρά σαν χάντρεσ είναι χαρακτηριστικό το οποίο σπάνια άνθρωποι έχουν. Τα ζωηρά µάτια είναι όταν ένα πρόσωπο σε κοιτάει µεσ στα µάτια, τα µάτια του είναι µεγάλα και εντυπωσιακά. Η γλώσσα των µατιών είναι σηµαντική, διότι ακόµη και από τα µάτια φαίνεται όταν ένασ άνθρωποσ είναι µετανιωµένοσ, λέει ψέµατα ή σε αγαπάει. Αν κάποιοσ νοιώθει κάτι πραγµατικά αληθινό για σένα θα φανεί από τα µάτια του και όχι από τα λόγια του. Αυτό είναι ένα µεγάλο πλεονέκτηµα για τα άτοµα που µπορούν να εκφράσουν τα συναισθήµατά τουσ µε τα µάτια.» «Ήµουνα µε τισ φίλεσ µου σε µια όµορφη παραλία, καθόµασταν ήσυχεσ και δίπλα µασ ήτανε µια ζωηρή φωτιά. Φυσούσε άνεµοσ και την πήγαινε ψηλά, δεξιά και αριστερά. Είχαµε µαζέψει πευκόξυλα, για να µείνει ζεστή, για να νοιώσουµε µια ζεστασιά, να είµαστε χαρούµενεσ και να νοιώσουµε απελευθερωµένεσ.» Ή ρθε
ο
καιρ ό ς
καινο ύ ργιες ο μόρ φ υ ναν
να
σας
φ ι λίες τη
πο υ
ζω ή
πρ ω ταγω νίσ τρ ιας
μι λή σο υ με
τη ς
το υ
και
για
φ αν τασ τή καμε
Μόμο, Μ ιχαέλ
τη ς
τις ότι
νεαρ ή ς
Έ ν τε
Ο καθένασ έφτιαξε από κάτι και τησ το πήγαν, για να την καλωσορίσουν. Κάποιοι έφτιαξαν γλυκά, άλλοι αλµυρά και άλλοι χειροποίητα κοσµήµατα. Η Μόµο ήταν τόσο ευτυχισµένη που όλοι συµπεριφέρονταν τόσο καλά σ’ αυτήν, αλλά παράλληλα στεναχωριόταν, επειδή δεν µπορούσε να ανταποδώσει το καλό. Το επόµενο πρωί, η Μόµο έφαγε πρωινό, ετοιµάστηκε και αποφάσισε να βγει µια βόλτα. Καθώσ προχωρούσε, είδε µπροστά τησ ένα δέντρο, το οποίο δεν έµοιαζε καθόλου µε τα συνηθισµένα δέντρα. Ήταν κοντό και παχουλό µε καταπράσινα φύλλα και είχε και πολλά µήλα µαζεµένα. Τα µήλα αυτά ήταν κόκκινα και πράσινα, αλλά είχαν µια ιδιαιτερότητα, γυάλιζαν. Από όποια µεριά και να το γυρνούσεσ, εκείνο λαµπύριζε από παντού. Η Μόµο ξαφνιάστηκε πολύ. ∆εν πίστευε στα µάτια τησ. Πλησίασε κοντά και βρήκε ένα σηµείωµα πεσµένο ακριβώσ δίπλα από το δέντρο. Η Μόµο, όµωσ, δεν ήξερε να διαβάζει. Στεναχωρήθηκε πολύ. Γύρισε πίσω στο σπίτι και έδωσε το σηµείωµα στουσ ανθρώπουσ να το διαβάσουν. Οι άνθρωποι είχαν µείνει άναυδοι. Το σηµείωµα αυτό µπορούσε να σώσει τισ ζωέσ όλων τουσ. Ένασ λαόσ, στα βόρεια τησ Μικράσ Ασίασ έψαχνε αυτά τα µήλα. Όποιοσ τα έβρισκε θα έπαιρνε πολλά χρήµατα και θα τον εξασφάλιζαν για όλη του τη ζωή. Ήταν όλοι τουσ πολύ τόσο χαρούµενοι. Πήγαν στην αστυνοµία τησ περιοχήσ και έδωσαν το σηµείωµα. Κάλεσαν αυτόν τον λαό και ήρθαν. Τουσ έδωσαν όλα τα µήλα και εκείνη την αµοιβή. Οι άνθρωποι αποφάσισαν να δώσουν την αµοιβή στη Μόµο, που βρήκε τη µηλιά. Εκείνη δεν τα δέχτηκε και κατέληξαν να τα µοιραστούν. Έφτιαξαν πολύ καλύτερα τα σπίτια τουσ, ήταν πιο άνετα και η Μόµο κατάφερε µε έναν τρόπο να τουσ ανταποδώσει το καλό που τησ έκαναν. Η Μόµο και οι άνθρωποι έζησαν για πάντα µαζί και χαρούµενοι.
σ το
ο μώ νυ μο έργο .
«Αφού τελείωσε η γιορτούλα για τη Μόµο, όλοι ήθελαν να την κάνουν να νοιώσει άνετα.
Αυ τά
θ έλαμε
να
σας
πο ύ με!
Ε υ χό μασ τε
λο υ λο ύ δ ι τη ς φ ι λίας να αν θ ίζει σ τη ζω ή σας.
το
Η ΟΜΑ∆Α ∆ΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ Μια µέρα από τον ουρανό ήρθε ένα διαστηµόπλοιο όπου µέσα υπήρχε ένα αγόρι. Αυτό το αγόρι είχε έρθει από έναν ξένο πλανήτη όπου ήταν σε µια πλούσια οικογένεια και ήταν πρίγκηπασ. Η εξωτερική του εµφάνιση ήταν ψηλόσ, ξανθόσ, µε καστανά µάτια. Φορούσε µια πριγκιπική στολή και µπότεσ. Ήταν καλόσ, ευγενικόσ και λίγο χαζόσ. Εκείνη την ηµέρα όταν ο πρίγκιπασ βγήκε από το διαστηµόπλοιο είδε µπροστά του µια
αλεπού. Αποφάσισε να γίνει φίλοσ τησ αλλά δεν ήξερε πώσ. Υπήρχαν µερικά προβλήµατα που ο µικρόσ πρίγκιπασ δεν µπορούσε να τα λύσει. Πρώτα απ’ όλα δεν είχε ξανά δει αλεπού γιατί δεν υπήρχαν αλεπούδεσ στον πλανήτη του. ∆εύτερον δεν µπορούσαν να επικοινωνήσουν γιατί δεν µιλούσαν την ίδια γλώσσα και τρίτον δεν ήξερε αν η αλεπού θα τον δεχόταν ωσ φίλο. Για αυτόν τον λόγο αποφάσισε να κάτσει και να σκεφτεί λίγο για το τι θα κάνει. Καθώσ σκεφτόταν αποφάσισε να µιλήσει στη νοηµατική γλώσσα την οποία θα την έβρισκαν και οι δυο εύκολη. Καθώσ παρατηρούσε την αλεπού ο µικρόσ πρίγκιπασ σκέφτηκε να πάει να τησ µιλήσει. Και έτσι και έκανε. - Γεια σου, θες να γνωριστούμε; -
Γεια
σου
κι
εσένα.
Φυσικά
και
θα
ή θελα
να
και
σε
γνωριστούμε! -
Ονομάζομαι
μικρός
παρατηρούσα τόσο καιρό.
πρίγκιπας
-
Α λή θεια
και
εγώ
παρατηρούσα
σε
αλλά
ντρεπόμουν να έρθω να σε ρωτή σω αν θες να γίνεις φίλος μου. -
Και
εγώ
ή θελα
να
σε
ρωτή σω
αν θες να
γίνουμε φίλοι! - Ε,
αφού το θέλουμε και οι δυο δεν υπάρχει
κανένας λόγος στο να μην γίνουμε φίλοι.
Μια ηλιόλουστη µέρα ο µικρόσ πρίγκιπασ είχε στείλει την αλεπού να ψάξει για φαγητό αλλά εκείνη αργούσε να γυρίσει. Τότε ο µικρόσ πρίγκιπασ αποφάσισε να την ψάξει αλλά κάτι απαίσιο έγινε. Από το πουθενά εµφανίστηκε µια µαPµού και του έριξε µια καρύδα στο κεφάλι. Τότε εκείνοσ έπεσε ξερόσ κάτω. Όταν ο πρίγκιπασ ξύπνησε βρέθηκε σε ένα µέροσ που δεν ήξερε πωσ µεταφέρθηκε εκεί. Ήταν πολύ ωραία εκεί διότι υπήρχαν πολλά δέντρα, λουλούδια και ζώα που έπαιζαν, κελαηδούσαν και έτρωγαν. Ξαφνικά άκουσε µια τσιριχτή φωνή που ήταν τησ µαPµούσ. Εκείνοσ φοβήθηκε µην του ξαναπετάξει καρύδα στο κεφάλι για αυτό και έβαλε στην τσέπη του πέτρεσ. Έτσι όπωσ περνούσαν οι µέρεσ ξαφνικά η αλεπού άρχισε να µην νοιώθει καλά και ο λόγοσ ήταν µια άρρωστη κότα την οποία είχε βρει στο δρόµο αποµακρυσµένη από το κοτέτσι λόγω τησ αρρώστιασ που είχε. Ο πρίγκιπασ δε στενοχωρήθηκε καθόλου γιατί είχε βρει πώσ να τη θεραπεύσει. Μαζί του από τον πλανήτη του είχε φέρει ένα µεγάλο λευκό κοντάρι το οποίο στη µέση είχε µια τρύπα όπου έµπαινε η µαγική σκόνη. Το σήκωσε ψηλά, το ακούµπησε τρεισ φορέσ στο έδαφοσ, είπε τα µαγικά λόγια και το ξανά ακούµπησε άλλεσ τρεισ φορέσ. Ο πρίγκιπασ, παρ‘ όλο που δεν στεναχωρήθηκε στην αρχή, ένιωσε λίγο φόβο. Τελικά η αλεπού έγινε καλά, γι αυτό και συνέχεια ευχαριστούσε τον πρίγκιπα. Από αυτό µάθαµε ότι δεν πρέπει να χάσεισ τουσ κοντινούσ σου φίλουσ, αλλά άµα τουσ χάσεισ µην στενοχωριέσαι γιατί ίσωσ κάποτε τουσ ξαναβρείσ.
Κά π ο τε, µ α κρ ι ά , π ο λύ µ α κρ ι ά ,
ένα
πα ι δ ί
Γα λλία
Το
η
ή τα ν
φ ό ρ α γε
πρ ά σι να .
µ η τέρ α
ξα νθ ό ,
το υ
ή
δ εν
κα ι
να
δ ει
ή
µ ά τι α
κα φ έ
ή τα ν
έβ λεπε,
σ τη
Γα λλίδ α .
πρ ά σι να
ω ρ α ία µ ά τι α . Ή τα ν π ο λύ
µ π ο ρ ο ύ σε
Ή τα ν
ή τα ν
µαύ ρα
τυ φ λό ς
επει δ ή
Χάρ ι.
είχε
συ νέχει α
Ή τα ν
λυ π η µ ένο ς
π ο λύ
ο νο µ α ζό τα ν
επει δ ή
πα ι δ ί
κα ι
πο υ
ζο ύ σε
ή
π ο λύ
α λλά
είχε
έξυ π νο ς, δ εν
α λλά
ή ξερ ε
να
ζω γρ α φ ίζει κα ι να α να γνω ρ ίζει το υ ς φ ί λο υ ς
το υ .
Μ ια
µ έρ α
ο
χ τύ π η σε σε µ ι α
Το ν
β ο ή θ η σε
Χάρ ι
κο λό να
ένα
α γό ρ ι
ζή λεψ ε
πρ ά σι να
µ ά τι α ,
τυ φ λό ς.
α γό ρ ι
µ ά τι α .
α λλά
κα ι
το
Το
π ίσω .
να
το
Το
ευ χό τα ν
Έ τσι
έκα νε.
έγι νε
Το
πα ι δ ί
σ το
ο
κα ι
Ο
Χάρ ι
ό τι
Χάρ ι
α γό ρ ι
θ εό
να
π ά λι
έβ λεπε.
επει δ ή
ό τι
το
είχε
ή τα ν
εκείνο
α υ τό ς
α υ τό
κα ι
α υ τό
ή ξερ ε
είνα ι
έχει
φ τω χό ς.
πλο ύ σι ο .
Χάρ ι
δ εν
δ εν
κα ι
Χάρ ι
πρ ό β λη µ α
θ εό ς
ή τα ν
το ν
β ό λτα
επει δ ή
α γο ρ ά κι
α λλά
ευ χό τα ν
Ο
β γή κε
πρ ά σι να
έβ λεπε
έγι νε
πο υ
το
πι α
τυ φ λό
β ο ή θ η σε
π ά νε π ά λι
τυ φ λό ς.
ό λα
Αυ το ί
δ εν τα ξα να β ρ ή κα ν.
Ό τα ν
πο υ
ο
Χάρ ι
µ ά θ α ι νε
µ εγά λω σε
σ τα
πα ι δ ι ά
έγι νε
να
δ ά σκα λο ς
δ ι α β ά ζο υ ν
τα χέρ ι α ό π ω ς δ ι α β ά ζο υ ν ο ι τυ φ λο ί.
µε
Τα παιδιά της ομάδας δημιουργικής γραφής μελέτησαν τον "Μικρό Πρίγκιπα" του Αντουάν ντε Σαιντ- Εξυπερύ και έγ ραψαν παραμύθια βασισμένα σε δικές τους εκδοχές τ ης ιστορίας του.
Μ ια
φ ορ ά
έξυ πνο ς, Τη ν
κι
έναν
καιρ ό
ή ταν
είχε ω ρ αία μα λλιά
ά λλη
μέρ α
πρ ίγκι πας
ή ταν
ο
πρ ίγκι πας
πολύ
ένας
ό μορ φ ο ς
-κίτρ ινακαι
πρ ίγκι πας
και μπλε μάτια.
οι
γονείς
σ τενοχω ρ η μένο ς
και
το υ
πή γανε
πολύ
και
πολύ
Ή ταν πολύ σ τη ν
θ υ μω μένο ς
κα λό ς.
Ή ταν
πολύ
πλο ύ σιο ς και δ υ νατό ς.
Αγγλία.
επειδ ή
Ό μω ς
άφ η σε
ο
το υ ς
μικρ ό ς φ ίλο υ ς
το υ πίσω σ τη ν Αθ ή να.
Ο
μικρ ό ς
πρ ίγκι πας
πή γε
σε
ένα
νο σο κο μείο
επειδ ή
τον
πονο ύ σαν
οι
αμυ γδ α λές
και
ο
γιατρ ό ς το υ είπε ότι έχει πρ ό β λη μα σ τις αμυ γδ α λές και πρ έπει να γίνει εγχείρ ιση και αυ τό ς το
δ έχτη κε.
κο ιμόταν
Έ γινε
και
η
ένιω σε
εγχείρ ιση ότι
ή ρ θ αν
το υ ς φ ίλο υ ς το υ. Χαίρ εται τον
κρ ατάνε
τελειώ σει έξω
για
το
μια
θα
τον
β ο η θ άνε
μείνο υ νε
σ τη ν
σ τις
πρ ίγκι πα
το υ
το υ
και
Αγγλία
δ ο υ λειές σε
μέχρ ι
φ ορ ές
περνάνε
πή γανε
γιατρ ό ς
φ ίλο ι
ταΐζο υ ν
Κά πο ιες
και
οι
ο
έδ ω σε
όταν
να
ανο ίγει
φ άει. τα
Ο
μάτια
μικρ ό ς το υ
πρ ίγκι πας
β λέπει
όλο υ ς
πολύ και ο ι φ ίλο ι το υ
τον
φ αγη τό . β όλτα
το υ
μικρ ο ύ
κα λά,
και
κα λά.
για
το υ. ένα
βγαίνο υ ν Οι
πάν τα Οι
φ ίλο ι
και
γονείς
ά λλο
να
σπίτι
θα
το υ και
τον άφ η σαν με το υ ς φ ίλο υ ς το υ. Τη ν ά λλη μέρ α ή ρθε
η
κο πέλα
το υ
πρ ίγκι πα
για
να
μείνει
κi
αυ τή εκεί.
«Γεια σου αγάπη μου!» «Γεια σου αγάπη μου, περαστικά!» «Ευχαριστώ αγάπη μου. Ήρθανε και οι φίλοι μου εδώ στην Α γγλία και με βοη θάνε. » «Το ξέρω, τους είδα στο δρόμο. »
«Γεια σου, τι κάνεις;» «Καλά, εσύ;» «Καλά είμαι και εγώ. Πως πάει το σχολ ειό;» «Καλά. Ά ντε, θα τα πούμε!»
Μια φορά και έναν καιρό ζούσε ένασ πρίγκιπασ που τον έλεγαν Κώστα. Ο Κώστασ είχε καφέ µάτια, µαύρα µαλλιά και καφέ δέρµα. Έφτιαχνε τραπέζια ξύλινα για να περνά την ώρα του, γιατί ήταν πολύ έξυπνοσ, εργατικόσ και πολύ γρήγοροσ στισ δουλειέσ και µπορούσε να κάνει ότι ήθελε. Είχε πάει σε έναν πλανήτη χωρίσ να ξέρει ποιοσ τον πήγε εκεί. Τελικά, στον πλανήτη τον είχε φέρει η µαPµού που του είχε πετάξει µια καρύδα στο κεφάλι.
Στον µικρό πρίγκιπα τότε παρουσιάστηκε ένα πρόβληµα. Από το πολύ κλάµα δεν µπορούσε να αναπνεύσει γιατί σε αυτόν τον πλανήτη δεν είχε πολύ οξυγόνο και λιποθύµησε.
Σε αυτόν τον πλανήτη ζούσε ένασ παππούσ. Ο παππούσ δεν έβλεπε καλά γιατί είχε γίνει 1 04 χρονών και µια φορά κατά λάθοσ χτύπησε την αλεπού που ήταν φίλη του µικρού πρίγκιπα. Ο µικρόσ πρίγκιπασ τότε είχε τροµοκρατηθεί και την κουβαλούσε τρεισ µέρεσ για να την πάει στο νοσοκοµείο αλλά δεν πρόλαβε γιατί η αλεπού πέθανε µπροστά στο νοσοκοµείο και ο µικρόσ πρίγκιπασ έκλαιγε..
Πάµε να ζήσουµε µαζί δεν θέλω κάτι άλλο.
Ξαφνικά όταν ξύπνησε ο µικρόσ πρίγκιπασ είδε την αλεπού να είναι ζωντανή και να τον γλύφει και να του λέει: Πάµε κάπου να ζήσουµε ειρηνικά
Η λύση που είχε βρει ήταν να πάνε στον πλανήτη µαµά, εκεί που ήταν µόνο οι φίλοι του και τα ξαδέλφια του και οι γονείσ του, για να µείνουν όλοι µαζί και να ζήσουν µε ειρηνικά µε αγάπη και χαρά Ο σκοπόσ είναι να βρουν ένα πλανήτη και να ζήσουν όλοι µαζί µε χαρά και αγάπη.
«Τελικά θα έρθεις μαζί μου στο δάσος;» «Πρέπει να το σκεφτώ», λ έει ο πρίγκιπας. «Έλα τώρα, μην φοβάσαι , πια γνωριζόμαστε
και
δεν πρόκειται να σου κάνω κακό. »
«Τι γυρεύεις εδώ;» «Ψάχνω για φαΐ. »
«Έχεις
δίκιο,
και
αν
μου
έκανες
καλύτερό μου φίλο να με σώσει. »
κάτι
έχω
τον
Σ
αυ τ ή ν
τη ν
β ρ ίσ κε τα ι δ άσ ο ς
ή ταν
µ αγικό
α λλά
π ρ ίγκ ιπας κο υ τσ ό .
ε κε ί
ε κε ί
έ πα ιζε
ή ταν
ο υ ρ ανό ς
ή ταν
Αυ τό
το
ε κε ί
κα ι
κο υ τσ ό φ ιλικό ·
µ ό νο
φ ίλο .
ε ίχε
αυ τό ς
φ ίλο .
Αυ τό
π ρ ίγκ ιπας .
µε
το ν
για
Για
π ρ ίγκ ιπα
πρ ώ τη
αυ τό ς .
έ τσ ι
υ πέ ρ ο χα ,
Στ η ν το ν
α ρ χή
δεν
κα ιρ ό
ο
µ υ σ τ ικό
ο
δ ιαφ ο ρ ε τ ικά
πε ρ ισ τέ ρ ια .
κό τα
να
γυ ρ νά
τη ν
τη ν
π ή γε
κο ντά
τη
έ να
φ ω νέ ς
πο υ λιώ ν
Τε λικά
ή ταν
τέ λο ς
το υ
το
κε φ ά λι.
το
µ αγικό
µέρος β ρ ε ι.
πο υ
Μ έ σα
κα ι
µ ό νο
Κανέ νας
µ ε γά λο τό σ ο
κα ι
π ρ ίγκ ιπας ά κο υ γε ό ταν
ά λλο ς
άγρ ια κα ι
άγρ ια ,
ε ίχε
καφ έ ε νώ
έρθει
µε
θα
το ν
µ π λε
το ν
σ ας
µε
σ ύ ντο µ α πα ίζο υ ν
σ ύ ντο µ α
το
πανέ µ ο ρ φ ο
κο ντά ρ ι,
µ άγια .
έ γινε
Τέ λο ς
ό ταν
µ άτ ια
µε
Αν
έ γιναν
κατά λα β ε
ο
µ ικ ρ ό ς
ε κε ί
κα λο ί
πό σ ο
φ ίλο ι
φ ίλο ι
έ κανε α λε πο ύ
κα λο ί φ ίλο ι.
να µ ια
α πό
σ το ν ε ίχε ουρά
δεν
πώ ς
κα ι
τη ν
τα
έ γινε
α λε πο ύ
ά λλο
Αυ τ ή
η
α ρ σ ε νικ ή
γιατ ί
πε ίτε
κατά λα β ε
δ άσ ο ς .
ε κε ί
φ ο υ ντω τ ή
κανέ ναν
τη ς
κα λά
µε κα ι
κα ι
για
Ε ξω τε ρ ικά
η
λε υ κό
ό πω ς
Ε π ιτέ θ η κε
Αυ τ ή
π ρ ίγκ ιπα
σ το
κα ι
έ να
κα ι
σ το
πο τά µ ι
ή ταν
λυ π η µ έ νη
τώ ρ α .
µ έ σα
έ γιναν
δ άσ ο ς .
π ρ ίγκ ιπας
ε ίχε
η ρ ε µ ο ύ σε
α λε πο ύ
πο λύ
ε ίπε
έ να
το
γα λη νή ,
ζή λε υ ε .
ή ταν
πω
το ν
Η
κο ντά ρ ι,
το υ
κο ιλιά
πο υ
έ να
σ υ νάντ η σ ε
π ρ ίγκ ιπα .
ξανα µ ιλή σ ε ι
µ ίλη σ ε
να
α πό
γιατ ί
ε σ ω τε ρ ικά
αυ τό
Έτσ ι
α λλά
ό τι
π ή γα ινε
µέρα
φ ιλικ ή .
γο ύ να ,
β ρ ή καν
ε ίχε
Μ ια
µ ικ ρ ό ς
η
Στο
Ή ταν
υ π ή ρ χε
κ υ λάνε
το υ
ο
πο λύ
σ πο υ ρ γίτ ια ,
π ή γα ινε
κο υ ρ ασ µ έ νο ς
έ γινε
π ρ ίγκ ιπα
να
Έτσ ι
α λε πο ύ
κα ι
µ υ σ τ ικό ς
π ρ ίγκ ιπας
α ισ θ ανό ταν
νε ρ ά
Η
π ρ ίγκ ιπας
λυ π η µ έ νη
θ ά µ νο υ ς .
έ νας
ή ξε ρ ε
Ό ταν
ε κε ί
ξε κο υ ρ ασ τε ί. α λε πο ύ
δεν
δ άσ ο ς
µ ικ ρ ό ς
πά ρ α
ώρα
άρ ρ ω στη .
ο πο ίο
πε τα λο ύ δ ε ς
µ ικ ρ ό ς
τη ς.
ίδ ια
τι τη ς
ά κο υ σ ε
πο τά µ ι.
υ π ή ρ χαν
κα ι
σ το
το υ ς
δ ρ ο σ ίζο νταν.
πυ κ νό
τα
ή ταν
το υ
ο
µ ε γά λο .
α πό
ο
τη ς.
α πό
τη ν
Η
τη ν
κο ιλιά
ή ταν
α λε πο ύ
πο λύ .
κό τα
µ ικ ρ ό ς
π η λό ,
υ π ή ρ χε
ψ ά ρ ια
νε ρ ό
δ άσ ο ς
α πό
καταγά λανο
πο τα µ ιο ύ
ε λέ φ αντε ς , έ π ιναν
π ίσ ω
έ να
κατα ρ ρ ά κ τ η ς .
το
σ π ίτ ι
κό τα
η
έ π ιασ ε
κο ιλιά
η
α κ ρ ιβ ώ ς
η
πο νά ε ι
πά ρ α τη ν
πο νά ε ι
µ ια κό τα
φ αγη τό ,
τη ν
η
ά λλα
η
σ υ νέ χε ια
σ υ νέ χε ια
κα ι γίναν
ε ξε ρ ε υ νο ύ σ ε
κα ι
ό τι
ε ίδ ε
τη ς
κα ι
πο λύ
µ πο ρ ε ί
πο λύ
ε αυ τό
µε
σ το ν
ε ίδ ε
Ενώ
έ φ αγε
πά ρ α
α λλά
κάνο υ ν
πε ίναγε
αφ ο ύ
στη
ό τι
κ τ ίσ ε ι
κα ι
κά λο
µ αζί
µέρα
ε ίδ ε
αυ τ ή
να
να
Μ ια
το ν
Σ κέ φ τ η κε
Στ η
ε ίχε
τό σ ο
πο λύ
δ άσ ο ς .
τη ν
κατά λα β ε
π ρ ίγκ ιπας
ο
ή ταν
υ πέ ρ ο χα
βρει
τό σ ο
κα ι
σ το για
κα ι
τό σ ο
ο
δ ε ίξε ι
ό ταν
π η γα ίνο υ ν
π ρ άγµ ατα .
πό νε σ ε
πο υ
να
κατα ρ ρ ά κ τ η
α λε πο ύ
ε κε ί
ε ίχε
µ ίλαγαν
ά ρ χισ αν
γιατ ί
µ έ ρ α,
ε ίχε
α ισ θ ανό ταν
φορά
α λε πο ύ
η λιό λο υ σ τ η
το
α λή θ ε ια
φ ίλο .
έ β ρ ισ κε
Μ ια
τη ς
τη ν
τi ς
π ή γα ινε
Κα ι
έ ναν
µ ικ ρ ό ς µ αζί
κ ρ υ φ τό ,
ό πο ιο ς
έ χε ις
µ ικ ρ ό ς
έ β λε πε
α ισ θ ανό ταν
γα λανό ς
το
πο ύ µ ε
Ο
κ υ νη γη τό ,
ε ύ ρ ισ κε
π ρ ίγκ ιπας
µην
ό ρ αµ α
έ πα ιζε
δ άσ ο ς
π ρ ίγκ ιπας
φ ιλίας .
πε ρ ιπε τε ιώ δ ε ς .
έ να
σ ύ ντο µ α
µ ικ ρ ό ς
µ ικ ρ ό ς
τη ς
δ ιαφ ο ρ ε τ ικό : ή ταν
ό ταν
το
ο
δ άσ ο ς
Ε ίχε
πέ τρ ε ς Αυ τό
ισ το ρ ία
σ το
δεν ό ταν
φ ιλία .
κα ι
ά ρ χισ αν
η
α λε πο ύ
σ η µ αντ ικό
ε ίνα ι
να
Αυ τ ή πώ ς γίνε ι δυ ο
η
ο
ισ το ρ ία
άνθ ρ ω πο ς
φ ιλικό ς . το υ ς
κα ι
πο υ
Αυ τό
δ ιη γή θ η κα
τό σ ο
το
τέ λο ς
έ τσ ι τε λε ιώ νε ι η
σ ας
α πό
ε ίχαν
ό λα
άγρ ιο ς
ή ταν
το
µ πο ρ ε ί
να
καταφ έ ρ ε ι
π ή γα ιναν
πε ρ ιπε τε ιώ δ η ς
κα ι
κα λά
ισ το ρ ία
οι κα ι
µ ας .