Ιούνιος 2013 Τεύχος 11
ΟΥΠΣ... ΓΙΝΑΜΕ ΕΦΗΒΟΙ!
☺ Η εφηβεία είναι σαν το τρενάκι του Λούνα Παρκ που σε ανεβάζει ψηλά και μετά σε ρίχνει κάτω. ☺ Στην εφηβεία άρχισα να γίνομαι ευαίσθητη αλλά δεν το έδειχνα προς τα έξω. Προσπαθούσα να γίνω
δυνατή. Όλα τα συναισθήματα τα βίωνα πιο έντονα. Όσο για το σώμα μου, άρχισα να βγάζω τρίχες, μεγάλωσε το στήθος μου, άλλαξε η φωνή μου, άρχισα να γίνομαι γυναίκα.
☺
Από τότε που μπήκα στην εφηβεία ψήλωσα, νευριάζω πιο εύκολα, αγχώνομαι με όσα με προβληματίζουν, μια χαίρομαι και μια είμαι λυπημένη. Έχει αλλάξει ο τρόπος που βλέπω τα προβλήματα. Σαν παιδί ήμουν στον κόσμο μου. Τώρα έχω σοβαρευτεί, λέω τη γνώμη μου και με αγχώνουν τα προβλήματα τα δικά μου αλλά και των γύρω μου.
☹
Άρχισα να βρίζω, να νευριάζω εύκολα. Ενώ αυτό τον καιρό είμαι κλεισμένη στο σπίτι. Έχω πάλι το πρόβλημα που όταν τρώω κάνω εμετό. Κ α ι
µ ε
τ η ν
ο ι κ ο γ έ ν ε ι α
π ω ς
τ α
π ά µ ε ;
☺
Η επικοινωνία με την μητέρα μου είναι πολύ καλή. Έχω ελευθερία, κατανόηση, εμπιστοσύνη ενώ λίγες είναι οι φορές που διαφωνούμε.
☹
Με την οικογένεια τα πράγματα πάνε χάλια. Η μαμά μου λέει συνεχώς τι να κάνω και πως πρέπει να διαβάζω. Με καταπιέζουν. Δεν συζητάμε τίποτα. Τσακωνόμαστε συχνά.
☹
Ο πατέρας μου δεν καταλαβαίνει από εφηβεία. Δεν επικοινωνούμε. Το ίδιο και με τη μητέρα μου. Μου συμπεριφέρονται σαν να είμαι παιδί. Αντιδρώ στις απαγορεύσεις τους και καταφέρνω να βγαίνω. Α λ λ ά
☺
ε υ τ υ χ ώ ς
π ο υ
υ π ά ρ χ ο υ ν
κ α ι
ο ι
φ ί λ ο ι ,
έ τ σ ι
δ ε ν
ε ί ν α ι ;
Με τους φίλους μου μιλάω για τα προβλήματά μου. Η φιλία βοηθάει, οι φίλοι είναι δίπλα μου και με συμβουλεύουν.
☹
Από τη μια εμπιστεύομαι τους φίλους μου και από την άλλη φοβάμαι να ανοιχτώ. Κλαίω συχνά και προσπαθώ να λύνω τα προβλήματά μου μόνη μου. Επίσης τσακώνομαι συχνά γιατί νιώθω πως οι άλλοι με μισούν. Ντρέπομαι πολύ τους ανθρώπους.
Η
σ χ έ σ η
☺
µ ε
τ ο
Ερωτεύομαι
ά λ λ ο
και
φ ύ λ ο ;
ξερωτεύομαι
πολύ
☺
Αν κάποιος μου αρέσει νιώθω άβολα.
Το πρώτο μου φιλί το έδωσα στην αρχή της εφηβείας μου.
☹
Δεν είχα ενδιαφέρον για άλλα κορίτσια! Σκεφτόμουν μόνο εκείνη! Μετά από το χωρισμό μας δεν έχω διάθεση για άλλη σχέση. Ό σ ο
☺
γ ι α
τ α
ό ν ε ι ρ α …
.
Ονειρεύομαι να σταματήσουν όλα τα προβλήματα στην οικογένειά μου και τους γύρω μου. Να γίνω ανεξάρτητη και να μπορώ να τα
Π Πο οι ια α
π πλ λε ευ υρ ρά ά
☺
Ονειρεύομαι να σπουδάσω στην Αγγλία αλλά δεν νομίζω να τα καταφέρω γιατί δεν έχω κάποια βοήθεια.
γρήγορα
☹
καταφέρω μόνη μου. Τα σχέδιά μου αλλάζουν συχνά. Τώρα θέλω να γίνω βρεφοκόμος ή ψυχολόγος.
☺
Θέλω να έχω λεφτά για να βοηθήσω τους γονείς μου.
☺
Θέλω να γίνω διάσημη, μια surer star. Με εντυπωσιάζουν οι τραγουδιστές.
☺
Τα όνειρά μου αλλάζουν συνεχώς. Θέλω να γίνω ζωγράφος, μαγείρισσα ή ψυχολόγος. Θέλω ένα όμορφο μέλλον και μια καλή ζωή.
Ομάδα εφημερίδας
δ δι ια αλ λέ έγ γε ει ις ς ;;
Από τις ιστορίες του Όσκαρ Ουάιλντ εμείς διαλέξαμε να σας παρουσιάσουμε τον «Ευτυχισμένο Πρίγκιπα» και τον «Αφοσιωμένο φίλο». ∆ύο ιστορίες, που όπως άλλωστε όλα τα παραμύѳια, μας δίνουν πολλά μηνύματα! Μια μικρή περίληѱη των ιστοριών ѳα σας βοηѳήσει να καταλάβετε γιατί μας δημιουργήѳηκαν τόσες σκέѱεις και τόσα συναισѳήματα διαβάζοντας τες. Ο «Ευτυχισμένος Πρίγκιπας» μας διηγείται τη φιλία ανάμεσα σε ένα όμορφο, χρυσό, στολισμένο με πετράδια άγαλμα και ένα χελιδόνι. Το άγαλμα του πρίγκιπα, βλέποντας πως οι άνѳρωποι της πόλης του, είναι φτωχοί και υποφέρουν, ζήτησε από το χελιδόνι να τον βοηѳήσει να τους δώσει λίγη ανακούφιση, μοιράζοντας τους το χρυσάφι και τις πολύτιμες πέτρες που το διακοσμούσαν. Το χελιδόνι ανέβαλε συνεχώς το ταξίδι του για τις ζεστές χώρες της Αφρικής και έμεινε κοντά στον πρίγκιπα, δίνοντας βοήѳεια σε όσους την είχαν ανάγκη. Το χελιδόνι όμως δεν άντεξε την παγωνιά του χειμώνα, και από την άλλη το γυμνό από στολίδια άγαλμα έπαѱε να προκαλεί το ѳαυμασμό των πλουσίων αρχόντων της πόλης. Έτσι έκαѱαν το άγαλμα και η καρδιά του, που δεν καταστρεφόταν με τίποτα, βρέѳηκε μαζί με το νεκρό χελιδόνι στα σκουπίδια. Προσωρινά βέβαια, μιας και στην πραγματικότητα αυτοί οι δύο φίλοι έχουν την καλύτερη ѳέση στην καρδιά και το μυαλό, όσων έτυχε να ακούσουν την
ιστορία τους. Ο «Αφοσιωμένος φίλος» μας εξιστορεί τη σχέση ανάμεσα σε ένα πλούσιο μυλωνά και τον μικρό Χανς, ένα καλλιεργητή λουλουδιών. Ο μυλωνάς ζητούσε και μόνο ζητούσε από το μικρό Χανς και ο μικρός Χανς έδινε και μόνο έδινε στον μυλωνά. Έδινε λουλούδια, έδινε πολύ κόπο και χρόνο κάνοντας συνεχώς ѳελήματα για το μυλωνά. Ο μυλωνάς από την άλλη διαλαλούσε πόσο αφοσιωμένος φίλος είναι, ήξερε να λέει ωραία λόγια και να πείѳει τους άλλους για τη ειλικρίνεια και τη μεγαλοσύνη της καρδιάς του. Το τελειωτικό χτύπημα ήταν όταν ο μυλωνάς έστειλε το μικρό Χανς, μες τη νύχτα, να φέρει το γιατρό για τον άρρωστο γιο του. Αρνήѳηκε να δώσει το φανάρι του στο μικρό Χανς, με τη δικαιολογία πως ήταν καινούριο και πως υπήρχε κίνδυνος να του το χαλάσει. Το αποτέλεσμα ήταν αυτή να είναι και η τελευταία χάρη που ѳα έκανε ο μικρός Χανς στο μυλωνά. Γιατί; Γιατί ο μικρός Χανς εκείνο το βράδυ σκοτώѳηκε και ο μυλωνάς είχε για άλλη μια φορά την ευκαιρία να μιλήσει για το πόσο αφοσιωμένος φίλος ήταν χωρίς φυσικά να έχει κάνει καμιά πράξη που να αποδεικνύει κάτι τέτοιο.
Πε ν τ ε χ ρο νια στη ν Ελ λαδ α
Ντομπρινκα
∆ύο ιστορίες που μιλούν για τη φιλία! Στον «Ευτυχισμένο Πρίγκιπα» έχουμε ένα ύμνο για τη φιλία! Μια φιλία που βασίζεται στην αγάπη, στη συνεργασία, στη προσπάѳεια να πετύχουν οι φίλοι έναν σημαντικό και όμορφο στόχο, στο να καταλαβαίνει ο ένας τις ανάγκες του άλλου. Στον «Αφοσιωμένο φίλο» έχουμε μια φιλία όπου ο μικρός Χανς μόνο δίνει και ο μυλωνάς μόνο παίρνει. Αλήѳεια όμως, είναι φιλία αυτό; ∆ιαβάζοντας την ιστορία του «Αφοσιωμένου φίλου» μας ήρѳαν στο μυαλό άνѳρωποι που ѳυμούνται τους άλλους μόνο στις χαρές και στις δυσκολίες λένε: «Άφησε τον άλλο στον πόνο του». Σκεφτήκαμε πως ο Χανς είναι αγαѳός και ευκολόπιστος, πως ίσως από μοναξιά, από την ανάγκη να έχει φίλους, κάνει οτιδήποτε του ζητήσουν. Σκεφτήκαμε πως ο μυλωνάς είναι ένας υπερόπτης, που έχοντας μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του μπορεί και πείѳει τους άλλους, ενώ από την άλλη ο μικρός Χανς δεν έχει αυτοεκτίμηση και γι’ αυτό δεν φροντίζει τον εαυτό του και δε διεκδικεί αυτά που του αξίζουν. ∆ύο ιστορίες όπου στην πρώτη η προσφορά είναι χαρά, ενώ στη
δεύτερη η προσφορά γίνεται εκμετάλλευση. Μήπως τελικά και η προσφορά πρέπει να έχει κάποια όρια; ∆ύο ιστορίες που μας δείχνουν πως τις περισσότερες φορές οι πλούσιοι δεν ενδιαφέρονται για τις δυσκολίες των φτωχών. ∆ύο ιστορίες με ѳλιμμένο τέλος. Ο ѳάνατος στη πρώτη μας γεμίζει στεναχώρια αλλά δεν ξεχνάμε πως και ο ѳάνατος είναι μέσα στη ζωή. Ο ѳάνατος στη δεύτερη ιστορία μας λυπεί αλλά και μας ѳυμώνει. Σε αυτήν πεѳαίνει ο καλός και ζει ο κακός. Μα αυτό είναι άδικο! Νιώσαμε και είπαμε πολλά και η αλήѳεια είναι πως μέσα μας μπορούμε να βρούμε και τους τέσσερις ήρωες του Όσκαρ Ουάιλντ. Ναι, άλλοτε είμαστε ο ευτυχισμένος πρίγκιπας, άλλοτε το χελιδόνι, κάποιες φορές ο μικρός Χανς και κάποιες ο μυλωνάς. Ας προσπαѳούμε λοιπόν να μικραίνουμε τις άσχημες πλευρές του εαυτού μας και να μεγαλώνουμε τις καλές μας πλευρές! Ομάδα εφημερίδας
Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΥ Ο.Ε: Πώς αποφάσισες να γίνεις πυροσβέστης;
κάνεις πίσω;
ΠΥ: Δοκιμάζεις διάφορα πράγματα στη ζωή σου
ΠΥ: Είναι φορές που δεν νιώθω σίγουρος πως μπορώ
μέχρι να βρεις κάτι που αγαπάς πραγματικά να κάνεις.
να ανταποκριθώ στη δυσκολία της κατάστασης αλλά είμαστε ομάδα και όταν κάποιος δεν μπορεί τον καλύπτουν οι άλλοι. Είναι πολύ σημαντική η ομάδα και η συνεργασία. Θέλει δουλεία για να δέσει η ομάδα. Εκμεταλλευόμαστε τις δυνατότητες του καθενός για το καλό όλης της ομάδας.
Ο.Ε: Ποια ακριβώς είναι η δουλειά του πυροσβέστη; ΠΥ: Εκτός από
το σβήσιμο της φωτιάς, η πυροσβεστική απεγκλωβίζει άτομα που επλήγησαν από σεισμό, που κλείστηκαν σε ασανσέρ, που παγιδεύτηκαν στο χιόνι ή έπαθαν κάποιο τροχαίο ατύχημα. Επίσης ρίχνουμε άμμο στο δρόμο μετά από κάποιο ατύχημα, αντλούμε νερά όπου υπάρχει πλημμύρα, απεγκλωβίζουμε ζώα, μεταφέρουμε ασθενείς και φτάνουμε ότι δεν μπορούν να φτάσουν οι άλλοι… Επίσης πηγαίνουμε επισκέψεις στα σχολεία και μιλάμε στα παιδιά για τη δουλειά μας. Ακόμα έχουμε ένα μουσείο με αντικείμενα που χρησιμοποιούνται στην πυρόσβεση, μερικά είναι από το 1 800!
Ο.Ε: Υπάρχουν γυναίκες στην πυροσβεστική;
Ο.Ε: Πως αντιμετωπίζουμε μια φωτιά σε κλειστό χώρο;
ΠΥ:
Φροντίζουμε να έχουμε πυροσβεστήρα. Προσέχουμε να μην ξεχνάμε ανοιχτές τις ηλεκτρικές συσκευές και κυρίως την κουζίνα. Αν ο χώρος πιάσει φωτιά και όταν αυτή είναι στην αρχή, αν δεν έχουμε πυροσβεστήρα, ρίχνουμε επάνω της ένα πανί. Αν η φωτιά αρχίσει να εξαπλώνεται βγαίνουμε έξω γιατί κινδυνεύουμε από τις αναθυμιάσεις και αμέσως καλούμε την πυροσβεστική στο 1 99.
Ο.Ε: Όταν είμαστε στην φύση
ΠΥ: Ναι, υπάρχουν γυναίκες μάχιμες άλλα οι περισσότερες κάνουν δουλειά γραφείου.
Ο.Ε: Πως νιώθει ένας πυροσβέστης; ΠΥ:
Στην αρχή φοβόμουν και ήμουν συγκρατημένος, τώρα νιώθω πολύ πιο ήρεμος και ψύχραιμος. Καμιά φορά όταν ακούω το κουδούνι κάποιου σχολείου πετάγομαι με αγωνία πως με καλεί το καθήκον... Στην προσπάθεια να προσφέρεις δεν σκέφτεσαι τον εαυτό σου. Αφήνεις απέξω το συναίσθημα
Ο.Ε: Όταν συναντάς θανάτους τι νιώθεις; ΠΥ: Ο πυροσβέστης έρχεται συχνά κοντά σε καταστροφές. Αυτό είναι κάτι σκληρό και δύσκολο αλλά σιγά-σιγά το συνηθίζεις. Όταν έχει χαθεί κάποιος νιώθεις παρηγοριά ότι έσωσες, τουλάχιστον, κάποιον άλλο.
Ο.Ε: Σου έχει περάσει καμιά φορά από το μυαλό να
τι πρέπει να προσέχουμε;
ΠΥ: Αν θέλουμε να ανάψουμε φωτιά προσέχουμε πότε και πού την ανάβουμε. Πρέπει για παράδειγμα να μην ανάβουμε φωτιά όταν φυσάει ή όταν έχει γύρω από το μέρος που θέλουμε να ανάψουμε τη φωτιά σκουπίδια
Ο.Ε: Αν σας ζητούσαμε μια ευχή, μια προτροπή, τι θα μας λέγατε;
ΠΥ: Θα σας έλεγα να έχουμε πάντα θετική ενέργεια, να προσέχουμε και να αγαπάμε τον διπλανό μας να είμαστε αληθινοί και καλοπροαίρετοι. Να μην ξεχνάτε πως όλες οι ομάδες έχουν τα πάνω τους και τα κάτω τους, τις χαρές και τις λύπες τους και πως αξίζει να συμμετέχουμε σε μια ομάδα γιατί μέσα από αυτή μαθαίνουμε πολλά και γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι. Ομάδα εφημεριδας
*Στο ρόλο του ΠΥ ο Ηλίας Πατάπας Η ομάδα εφημερίδας ευχαριστεί πολύ τον Ηλία που ήρθε στο Κέντρο μας και μας μίλησε για τη δουλεία του και όχι μόνο!!!
Ομάδα Εφημερίδας: Αντράντα, Βασιλική, Μάμτα, Μιρέμ, Ντομπρίνκα, Ορχάν, Σαόν, Χριστίνα, ∆άφνη, Έστερ, Ιωάννα, Χρυσάνѳη Αυτός ο «Ονειρόδρομος» αφιερώνεται στον φίλο μας Αχμέτ που έφυγε για την Αγγλία...