9
04 FEBRUARI 2022 | NR. 158 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl
ACHTER DE SCHERMEN
Theater Kikker viert vijftigste verjaardag, maar blijft jong en avontuurlijk
De vlaggen gaan uit bij Theater Kikker. Het theater mag weer open voor publiek, zij het voorlopig nog onder voorwaarden. Temeer is het een bijzonder jaar omdat het theater in 2022 al vijftig jaar bestaat. Een hele mijlpaal, die groots moet worden gevierd. Daarover wordt later meer bekend. Eerst maar weer eens ‘gewoon’ open.
Tekst: Charlie van Dijk / Fotografie: Robert Oosterbroek
T
heater Kikker vindt zijn oorsprong in de zeventiger jaren in een zaaltje aan het Janskerkhof. Het zaaltje werd destijds door studenten gebruikt voor ‘kikkeren’, gehurkt op en neer springen als een kikker. Tejater Kikker werd het zaaltje toen genoemd, wat al snel veranderde in Theater Kikker. In de jaren '80 verhuisde het theater naar de Ganzenmarkt maar behield de naam. Hard wordt er gewerkt in de kleine zaal van Theater Kikker. Tijdens de laatste repetities voor de try-out schaven de theatermakers van tg Tiefschnee hun voorstelling Antiman nog bij. Woensdag, donderdag en vrijdag spelen ze die voor een enthousiast publiek – bijna alle kaarten zijn al verkocht. Maar een beetje uitgelaten is de sfeer ook wel: na de laatste lockdown is het eindelijk weer zover, ze mogen het podium weer op. Terwijl zij op het podium bezig zijn met de plek van hun decorstukken, zijn medewerkers van Theater Kikker in de zaal bezig met de ideale stoelopstelling. Want met een verplichte anderhalve meter afstand tussen de bezoekers blijven er maar weinig plekken over in de kleine theaterzaal. Make-over Theater Kikker heeft ook niet stilgezeten tijdens de lockdown. Zo hebben ze in de afgelopen weken de tijd genomen om het theater, dat dit jaar de vijftig aantikt, een nieuwe huisstijl en website aan te meten. Daarnaast zijn de lampen in de zalen van het theater vervangen en hebben de kleedkamers ook een make-over gehad. De afgeen schoongemaakt; Theater Kikker is weer
klaar voor het ontvangen van het hooggeeerd publiek. “Het publiek van Theater Kikker is jong en avontuurlijk”, vertelt directeur Hanno Tomassen. De bezoekers die hier in de zalen zitten zijn tussen de 18 en 35 jaar oud en vaak student. “Het is een heel nieuwsgierig publiek, gewend aan experiment. Wij proberen als theater uit de black box te stappen.” De black box is het klassieke podium, zwarte vloer, zwarte muren. Door voorstellingen die verschillende disciplines in het theater door elkaar gebruiken, wordt ook het theater als het ware een ‘grijs gebied’. Het is niet meer zomaar in een hokje te plaatsen. “Het hoeft niet allemaal makkelijk te zijn”, zegt Tomassen. “De theatermakers en ons publiek vinden het leuk om de uitdaging op te zoeken.” Afwegingen Het komt voor dat er bij voorstellingen grote thema's en moeilijke onderwerpen worden aangesneden. Hoe zorgt het theater ervoor dat de voorstellingen toch toegankelijk blijven voor het publiek? “Soms is het nodig om mensen te begeleiden. Dat kan door van tevoren aan te kondigen aan het publiek wat er gaat komen, of om het publiek na de voorstelling in gesprek te laten gaan met de theatermaker. In de serie ‘Kikker stelt voor’ kunnen theatermakers hun publiek zelf uitleggen wat hun drijfveren en afwegingen waren bij het maken van de voorstelling.” Contact met het publiek kan voor theatermakers van groot belang zijn voor hun ontwikkeling, zeker voor de jongere makers in het vak. Theater Kikker en partners HKU
en Het Huis Utrecht startten daarom het initiatief ‘De Utrechtse Lichting’, dat juist de jonge makers meer ruimte op het podium geeft. Veel jonge, net afgestudeerde theatermakers konden door de lockdown eerder nog niet optreden voor publiek. Tomassen: “Mensen die in de afgelopen drie jaar zijn afgestudeerd, krijgen hier de ruimte om hun werk te laten zien. Zij hebben niet dezelfde ervaring kunnen opdoen als anderen. Je moet je werk kunnen voordragen om te toetsen: wat vinden mensen hiervan?” Er is een open call uitgeschreven voor de lichting die niet eerder de kans kreeg om een live voorstelling te geven. Er kwamen zo’n twintig aanmeldingen van alumni, die ideeën hadden voor een eigen voorstelling. Vijftien keer Al langer is Theater Kikker onderdeel van het Vlakke Vloer Platform (VVP). Dit platform bestaat uit veertien theaters, verspreid door Nederland. Deze theaters hebben als doel om samen de belangen van het theateraanbod te behartigen. Makers die bij een van de aangesloten theaters een podium krijgen, kunnen rekenen op bijval van de andere theaters. “Door het VVP kunnen theatermakers gemakkelijk bij meerdere podia hun voorstellingen presenteren, in plaats van dat ze bij iedere instelling opnieuw hun idee moeten pitchen. Want vijftien keer spelen per voorstelling, dat heb je wel nodig om je als theatermaker verder te ontwikkelen.” ‘Dichtgaan is een ramp’ Na twee coronajaren heeft het theater op-
nieuw de energie en inspiratie gevonden om het seizoen te vervolgen met volop bijzondere voorstellingen. Hanno Tomassen zegt vertrouwen te hebben in de routekaart, maar die uitgestippelde routes moeten nu wel gevolgd worden. “Dichtgaan is een ramp. Voor ons, maar ook voor de makers. We willen niet meer onvoorspelbaar reageren op het virus, ook als er een nieuwe variant de kop opsteekt. Met de voorwaarden die de routekaart aangeeft, kan je beter voorspellen waar je aan toe bent. Ik heb er vertrouwen in dat we daar beter mee om kunnen gaan, zodat we open kunnen blijven.” Belangrijk bij Theater Kikker is dus dat de makers en hun ontwikkeling centraal staan. Niet de losse voorstellingen. Om toch een beetje een beeld te geven van hoe het theater de draad weer oppakt, lichten we een voorstelling op de agenda uit: Songs for no one. Een soloperformance van Nastaran Razawi Khorasani die hiermee al twee prijzen in de wacht sleepte. In de voorstelling neemt Nastaran het publiek mee in de levens van een jongen en een meisje. Onzichtbaar, wonend in de islamitische dictatuur van Iran. “Met de stemmen van de twee kinderen in de oeroude Perzische taal is Songs for no one een portret van een verborgen samenleving waarin wordt getoond wat doorgaans onzichtbaar blijft.” Nastaran won de BNG Bank Theaterprijs 2020 voor het concept van deze voorstelling. Tijdens het Nederlands Theater Festival won de theatermaker ook de BNG Bank Theaterprijs 2021 voor haar werk. Songs for no one is op 8 en 9 maart te zien in Theater Kikker.
