Nowy Dziennik 2010/06/17 Weekend

Weekend

ILUSTROWANY MAGAZYN “NOWEGO DZIENNIKA”

19 CZERWCA 2010 | NUMER 562

DZIWNE POMYS¸Y NA LATO

Weekend | NDZ | 19 CZERWCA 2010 | 2

felieton Janka

LATO W MIEÂCIE JAN LATUS To nieprawda, ˝e trzeba koniecznie gdzieÊ wyjechaç, ˝eby dobrze odpoczàç. Owszem, jak kogoÊ staç, niech jedzie na miesiàc na Karaiby albo na ca∏e lato do Polski.

Tam si´ na pewno ubawi, zabawi, wypocznie. W tych trudnych czasach wielu z nas zdecyduje si´ jednak na pozostanie w mieÊcie. Nie oznacza to wcale, ˝e nale˝y zrezygnowaç z urlopu! Sama przerwa od pracy powinna pozwoliç nam si´ zregenerowaç. A ˝e wakacje sp´dzimy w mieÊcie? Có˝, jeÊli jest to akurat Nowy Jork – miejsce, gdzie w∏aÊnie na wakacje przyje˝d˝ajà ludzie z ca∏ego Êwiata – na pewno b´dzie czym zape∏niç czas; zapewniç sobie wypoczynek, rozrywk´ i kontakt z kulturà.

Oto propozycje Weekendu, jak przyjemnie i weso∏o sp´dziç tygodniowy urlop w Nowym Jorku:

Poniedzia∏ek

W poniedzia∏ek proponujemy wycieczk´ do Home Depot. Tak jak ka˝de dziecko marzy o lunaparku, ka˝dy m´˝czyzna zatraca si´ w tym wielkim sklepie z klamkami i zaworami. W czasie wakacji mo˝na tam pojechaç w dzieƒ roboczy, i to do po∏udnia, nie b´dzie wi´c t∏oku. Niekonieczne trzeba coÊ kupowaç, na pewno warto jednak sobie ró˝ne rzeczy obejrzeç, pomierzyç, porównaç ceny. A tu skarbiec nieprzebrany: kafelki, kàtowniki, poziomice, tubajfory i zlewy, ˝arówki tradycyjne i energooszcz´dne halogeny, lodówki wszelakie – bia∏e, czarne, stalà nierdzewnà pokryte.

Poniewa˝ kobiety pobyt w Home Depot raczej nudzi (chyba ˝e wybierajà kafelki i roÊliny doniczkowe), idà tego dnia do fryzjera i solarium.

Wtorek

Pora na przyjemnoÊci dla paƒ. Proponujemy wycieczk´ do magazynów z przecenionà odzie˝à dobrych firm: Century XXI oraz Daffy’s. Daffy’s to ca∏a sieç sklepów, natomiast Century XXI ma swój najbardziej znany sklep na dole miasta. Mà˝ mo˝e tam pojechaç z ˝onà, od∏à-

czyç si´ i kupiç sobie na parterze niedrogi krawat s∏awnej firmy. Kobieta natomiast b´dzie myszkowaç po górnych pi´trach.

Uwaga: dzieƒ sp´dzony w Century XXI stawia pod znakiem zapytania ekonomiczny sens sp´dzania wakacji w domu, a nie np. na Seszelach.

Âroda

Wiadomo, ˝e wypoczywa si´ nie wylegujàc si´ na kanapie, ale za˝ywajàc ruchu. Najlepiej – na Êwie˝ym powietrzu. M´˝czyzna, zaopatrzywszy si´ poprzedniego dnia w Home Depot (a jednak...) w p∏yty gipsowe, farby i cement, dokonuje napraw i przeróbek w domu. Sprawia mu to przyjemnoÊç; po prostu lubi majsterkowaç.

A kiedy to wszystko zrobi? Zawsze odk∏ada∏ to z braku czasu, no to teraz ma czas.

Kobieta natomiast robi porzàdki w domu, krzàta si´, gotuje na zapas. Wiadomo bowiem, ˝e w domu zawsze jest coÊ do zrobienia. Takie gotowanie wymyÊlnej potrawy czy porzàdkowanie bielizny w szafce to jednak czysta przyjemnoÊç – a wi´c nie m´czy. Przeciwnie – relaksuje.

Czwartek

Trudno w wakacje siedzieç ca∏y dzieƒ w domu. Na szcz´Êcie Nowy Jork to niezliczone atrakcje: parki, rzeki i rozlewiska, pla˝e. Nasza para jedzie wi´c w czwartek subwayem na pla˝´ miejskà, np. Coney Island. Otoczeni rozwrzeszczanà dzieciarnià wszystkich ras, w ha∏asie i zgrzycie kolejek górskich i karuzel, otoczeni wonià sma˝eniny na oleju, depczàc po wyciÊni´tych czàstkach cytryny i papierkach po World Famous Nathan’s Hot Dogs, nasi rodacy czujà si´ doprawdy jak na wakacjach. A ile wdychajà zdrowego jodu! Poniewa˝ chcà si´ poczuç bardzo m∏odo, zachodzà do akwanarium, gdzie oglàdajà od spodu rekiny i delfiny. Nast´pnie przechodzà a˝ do rosyjskiej dzielnicy Coney Island, gdzie zaopatrujà si´ w warzywa i owoce, gdy˝ wybór tam jest du-

˝y, a ceny – niskie. Przy okazji kupujà chleb razowy i skumbrie w tomacie.

Piàtek

Nie ma amerykaƒskiego lata bez barbecue. Nasi paƒstwo dysponujà ma∏ym ogródkiem, zapraszajà wi´c przyjació∏ (wy∏àcznie polskich) na barbecue. W ciàgu dnia kupujà wielkie iloÊci parówek, steków, bu∏ek, ˝ó∏tej musztardy, piwa, soków i wódki. Barbecue (byç mo˝e zresztà robià je na balkonie, tarasie albo schodach przeciwpo˝arowych) jest bardzo udane. Kobiety rozmawiajà o dzieciach, zaÊ m´˝czy˝ni relaksujà si´ o˝ywionà pogaw´dkà o wyborach prezydenckich w Polsce.

Sobota

Do po∏udnia wszyscy odpoczywajà po zakoƒczonym póêno w nocy barbecue. Boli g∏owa i mi´Ênie – ale co tam, wakacje ma si´ tylko raz.

Pami´tajà te˝ jednak, ˝e Nowy Jork to nie tylko praca i rozrywka, ale i bujne ˝ycie kulturalne. Wieczorem ubierajà si´ wi´c elegancko i idà do konsulatu, gdzie czczà przypadajàcà w∏aÊnie rocznic´ Chopina s∏uchajàc jego utworów.

Niedziela

W niedziel´ idà rano do koÊcio∏a. Nast´pnie zatrzymujà si´ w polskiej cukierni, gdzie pijà smacznà kaw´ i kupujà na wynos sernik i pàczki. W domu sà po po∏udniu i raczej ju˝ nigdzie nie wyjdà. Jutro idà przecie˝ do pracy.

Nast´pne wakacje b´dà mieli za rok.

LISTY: latus@dziennik.com

ZDJ¢CIE | ARCHIWUM ZDJ¢CIE NA OK¸ADCE | KRZYSZTOF ANC

“Dokàd oni wszyscy idà?”

– zastanawia∏am si´, podà˝ajàc za ludêmi w t∏umie. Ró˝MAGDALENA nie ubrani, pe∏niàcy ró˝ne WYPYCH funkcje spo∏eczne, lecz tak samo skoncentrowani, w poÊpiechu zmierzajàcy ku swoim celom. SzliÊmy razem nowojorskim tunelem w kierunku ruchomych schodów i dalej ku wyjÊciu. Na ulicy jednorodna grupa rozproszy∏a si´, zawieszajàc pytanie. By∏a dziewiàta trzydzieÊci rano; okolice Herald Square; cz´Êç handlowo-us∏ugowa Miasta. Wracajàc do Nowego Jorku z podró˝y, ciàgnàc za sobà walizk´, tego dnia poczu∏am si´ znowu jak turysta.

Czy to prawda, ˝e w Nowym Jorku przechodnie popychajà si´ na ulicy? Nie. Przydarzajà si´ jednak inne rzeczy. Gdy stoj´ na ma∏ej wysepce na skrzy˝owaniu, podchodzi do mnie cz∏owiek Nowy Jork i pyta, czy si´ nie zgubi∏am. Och nie, dzi´˝yje dzi´ki kuj´, co za mi∏y gest. Z przeciwnej strony swojej marce ulicy ktoÊ mi si´ przyglàda. Policjant. “Ka˝dy podejrzany pojemnik b´dzie poddany i legendzie, inspekcji” – zabrzmia∏y mi w uszach s∏owa hymnu naszego miasta. Chyba lepiej której echo b´dzie, jak ju˝ gdzieÊ pójd´. jeszcze Pomimo wczesnej pory kobiety by∏y ju˝ rozbrzmiewa. na zakupach. Sklepy og∏asza∏y “dalsze redukcje cenowe” i dla niektórych musia∏ to Âwieci byç raj na ziemi, wi´c wesz∏am i ja, zrobiç jakiÊ deal, lecz widok tysi´cy ubraƒ skumuÊwiat∏em lowanych na wieszakach odstraszy∏ mnie. odbitym, Wisia∏y jak skazaƒcy, wydawa∏y si´ ca∏kiem bezu˝yteczne i niepotrzebne. Poda˝ zabi∏a Êwiat∏em popyt. Moda umar∏a sama, ze staroÊci. przesz∏oÊci, D∏onie lepià mi si´ do walizki. Miasto jest pogrà˝one w smogu. Czuj´ go na twajak martwa rzy, mog∏abym Êcieraç z siebie warstwagwiazda. mi. Nie czuj´ jednak smrodu. Gdy pierwszy raz przyjecha∏am do Miasta, nie mog∏am znieÊç smrodu ulicy. Teraz nic nie czuj´, smród sta∏ si´ cz´Êcià mnie, ja sta∏am si´ smrodem.

Ufam zmys∏owi powonienia, nie mo˝e byç wszystko okej, skoro Êmierdzi. Tak jak z chiƒskimi warzywami – niby ∏adne, kolorowe warzywka, a Êmierdzà. Wi´c jak je mo˝na ze spokojem zjeÊç?

Przykry zapach poczu∏am dopiero gdy wesz∏am do Starbucksa, by skorzystaç z publicznej toalety. Smród êle spreparowanej i êle spalonej kawy cofnà∏ mnie w wejÊciu. Ka˝dy wie, jaki zapach ma kawa, wi´c z czego unosi si´ ten zapach?

Zdj´cia: Archiwum

KRAJOBRAZ DLA CZ¸OWIEKA Z WALIZKÑ

Weekend | NDZ | JUNE 19, 2010 | 3

co g∏owie piszczy (17)

Herald Square kiedyÊ wyglàda∏ lepiej Jestem jawnym wrogiem firmy. Zapisz´ si´ do pierwszej, pozakorporacyjnej i pozafacebookowej organizacji spiskowej wykrywajàcej w kawie Starbucks pierwiastki oddzia∏ujàce na przysadki mózgowe. B´dziemy udowadniaç, ˝e gdy w organizmie uzale˝nionych od ich kawy zgromadzi si´ wystarczajàca iloÊç narkotyku, b´dzie mo˝na nimi sterowaç za pomocà hase∏, takich jak “podwójne vanilla latte”.

Mieszam kaw´ siedzàc w naro˝nym dinerze, w legendarnym stylu nowojorskim. Z rozczarowaniem konstatuj´, ˝e ich ceny nie ró˝nià si´ od cen restauracyjnych. Dinery skoƒczy∏y si´, ich funkcje przej´∏y budki wolno stojàce na kó∏kach, strategiczne ulokowane na drodze ka˝dego nowojorczyka do pracy. W szybkim tempie sprzedawane sà tam tanie kanapki i kawa.

W strefie turystycznej ceny sà zawy˝one. Si´gajà przesady, podobnie jak czynsze w tej strefie, przynajmniej tak si´ t∏umaczà sprzedawcy. Dla tubylców znajàcych ceny lokalne to wieczne êród∏o frustracji. Coraz trudniej jest kupiç wod´ za dolara albo kaw´ za dolara. Czasem wystarczy tubylczy uÊmiech.

Nowy Jork ˝yje z turystów. Wykorzystuje ich naiwnoÊç i niewiedz´ o przekr´tach finansowych, które utrzymujà miasto. Gdy id´ z walizkà przez Broadway, nawo∏ujà mnie oszuÊci ze sklepów elektronicznych, którzy sprzedajà tanie kamery i laptopy nieznanego pochodzenia. Najcz´Êciej pochodzà one ze skupu zepsutych urzàdzeƒ, które naprawiajà w∏asnym sumptem. Nak∏aniajà ci´ do kupna, a gdy odchodzisz, wciàgajà z powrotem do sklepu i zani˝ajà cen´.

JeÊli ciàgle nie chcesz kupiç, wyzywajà ci´. Niektórzy turyÊci próbujà z nimi walczyç, zwracaç sprz´t, by∏am niedawno Êwiadkiem wzywania policji przez turystów, ale wi´kszoÊç nie wraca.

Blisko tych sklepów, w bocznych uliczkach, afrykaƒscy Murzyni noszà w workach na Êmieci torebki od Chanel,

pochodzenia niewiadomego, za które chcà szeÊçdziesiàt dolarów. Zwykle, konspiracyjnym g∏osem, rozglàdajàc si´ na boki, negocjujà w dó∏ do trzydziestu. Daje to turyÊcie mo˝liwoÊç poczucia dreszczu emocji, poczucia si´ jak wspó∏winowajca, jak z∏odziej. Murzyni zatrzymujà si´ w jednym miejscu dla bezpieczeƒstwa nie d∏u˝ej ni˝ pi´ç minut i jeÊli po dwóch minutach nie zakupisz torebki, wyzywajà ci´. Najwa˝niejszà wartoÊcià jest poÊpiech.

Nowy Jork ˝yje dzi´ki swojej marce i legendzie, której echo jeszcze rozbrzmiewa. Âwieci Êwiat∏em odbitym, Êwiat∏em przesz∏oÊci, jak martwa gwiazda. I nale˝y teraz do “trust-fund kids”.

Czy Nowy Jork si´ skoƒczy∏? Wielu nowojorczyków powtarza, ˝e Nowy Jork liczy∏ si´ pi´tnaÊcie lat temu, gdy mo˝na tu by∏o dobrze ˝yç; ˝e sta∏ si´ teraz w∏asnà karykaturà, bo normalni ludzie nie zarabiajà tu ju˝ na swoje utrzymanie. Mówià to starsi ludzie, pewnie t´skniàcy za latami swojej m∏odoÊci, mówià to cynicy w Êrednim wieku, a tak˝e m∏odzi artyÊci, którzy w∏aÊnie wrócili z Berlina.

Pozostaje energia Miasta, po którà wszyscy si´gajà, by do∏adowaç swoje baterie; pozostaje panorama ciekawych ludzi, z których ka˝dy ma coÊ do powiedzenia, bo du˝o przeszed∏, oraz nadzieja na lepsze ˝ycie.

Pozostajà obrze˝a i przedmieÊcia, gdzie wyrzuceni na brzeg doznajà prawdziwego ˝ycia, z bia∏ym p∏otkiem, z partnerem, dzieckiem, w mi∏oÊci. Lub gdzie ci przyczajeni czekajà przy brzegu na przyp∏yw.

Co robi turysta w Nowym Jorku po przemierzeniu piechotà trzydziestu ulic? Turysta w Nowym Jorku, wydawszy swoje pieniàdze, wraca do podziemnego tunelu. Podà˝a za t∏umem ludzi, w poÊpiechu, za celem.

Na szczycie schodów stoi jakiÊ inny turysta, Murzyn w Êmiesznym, zupe∏nie nienowojorskim ubraniu. Stoi potràcany przez t∏um i patrzàc na biegnàcych po schodach, powtarza: “Really? Really?”. KtoÊ mówi mu prosto w twarz: “Really!”; ktoÊ inny krzyczy: “Move!!”; kilka osób naraz potràca go. W Nowym Jorku si´ nie zatrzymuje, nie staje si´ w po∏owie drogi; nie kwestionuje si´ i nie oÊmiesza wysi∏ków innych, nawet jeÊli z perspektywy klatki wyglàdajà jak ma∏py w zoo.

Weekend | NDZ | 19 CZERWCA 2010 | 4

Polska na ciep∏o

WAKACJE W KRAJU Polska dawno ju˝ przesta∏a byç nieodkrytym turystycznie zakàtkiem Europy,

Ka˝dy, kto by∏ w ciàgu ostatnich paru lat w WarszaEWA ÂRÓDKA wie, Gdaƒsku czy Krakowie, powie, ˝e w du˝ych miastach dawno ju˝ jest gdzie zjeÊç i si´ przespaç. Sytuacja nie zawsze wyglàda∏a jednak a˝ tak kolorowo, jeÊli chodzi o mniejsze miejscowoÊci. Na szcz´Êcie i to si´ zmienia.

W po∏udniowo-zachodniej Polsce, w Karkonoszach, le˝y Karpacz. Oprócz oczywistych walorów krajobrazowych – to w koƒcu “miasto pod Ânie˝kà” – ma on do zaoferowania nie tylko trasy do wycieczek pieszych. Sà tu a˝ dwa parki linowe (Trollandia i Tarzan), w których nawet dzieci mogà zje˝d˝aç na linach i chodziç po mostkach linowych. Dla poszukujàcych bardziej ekstremalnych doznaƒ jest OÊrodek WysoW Polsce koÊciowy Quasar, gdzie mo˝na skakaç na coraz cz´Êciej bungee, wspinaç si´ po ska∏kach czy zjechaç na linie po najd∏u˝szej tego typu trakupuje si´ sie w Polsce. W Karpaczu mo˝na tak˝e wypo˝yczyç rowery, kijki do nordic walkinletnie gu oraz bule; dla mi∏oÊników francuskiej apartamenty gry przygotowano miejsce na bie˝ni lokalnad morzem. nego stadionu. Wszystkie te atrakcje nie by∏yby jednak wiele warte, gdyby nie du˝e zaplecze noclegowe – w Karpaczu jest ponad 135 hoteli, pensjonatów i pokoi goÊcinnych. A rekomendacjà niech b´dzie fakt, ˝e par´ lat temu przyjecha∏ tu na wakacje Irlandczyk Allan McLaren i tak mu si´ tu spodoba∏o, ˝e kupi∏ dom i za∏o˝y∏ ma∏y pensjonat Monali, który s∏ynie z doÊç niskich cen (od 60 z∏ za noc) i wyjàtkowo dobrej kuchni.

MiejscowoÊci nadba∏tyckie sà od zawsze popularnym kierunkiem wakacyjnym Polaków. Nie zniech´ca ich ani zimna woda w morzu, ani ograniczona oferta sma˝alni (flàdra albo dorsz z frytkami), ani niektórzy Kaszubi, doÊç obcesowo obchodzàcy si´ z turystami. Bardziej wra˝liwi na te lokalne niedogodnoÊci dziÊ majà szans´ je obejÊç i cieszyç si´ nadmorskà aurà. W Polsce coraz cz´Êciej bowiem mo˝na kupiç apartament nad morzem. I to za

Osiedle Baltic Park w Stegnie

Zdj´cia: Archiwum

gdzie trudno znaleêç przyzwoity nocleg czy dobre restauracje.

Szklarska Por´ba, Szko∏a górska wcale rozsàdne pieniàdze. Np. w Stegnie, na budowanym w∏aÊnie osiedlu Baltic Stegna, które po∏o˝one jest 300 m od morza, sà wystawione na sprzeda˝ ró˝nej wielkoÊci mieszkania w stanie surowym. Ma∏e, jedno- lub dwupokojowe o powierzchni od 25 do 36 m2, mo˝na kupiç za oko∏o 200 tys. z∏ (55-60 tys. dol.). OczywiÊcie trzeba do tej ceny doliczyç jeszcze koszt wykoƒczenia (malowanie, k∏adzenie p∏ytek) i wyposa˝enia mieszkania w meble. W zale˝noÊci od gustu i potrzeb mo˝na liczyç, ˝e to wydatek rz´du od 30 do 60 tys. z∏ (9-18 tys. dol.). Mieszkania mo˝na traktowaç jak ca∏oroczne, albo przyje˝d˝aç tu tylko na wakacje. We w∏asnej kuchni mo˝na b´dzie przyrzàdziç sobie dowolny posi∏ek i nie trzeba te˝ b´dzie liczyç na “∏ask´” wynajmujàcych kwatery, aby spaç w czystej poÊcieli.

Mi∏oÊnicy polskich jezior i rzek mogà si´ wybraç np. na Pojezierze Drawskie. Poniewa˝ woda jest tu krystalicznie czysta, region ten od dawna cieszy si´ popularnoÊcià wÊród mi∏oÊników sp∏ywów kajakowych. Kogo zaÊ mniej ciàgnie do wody, mo˝e tam równie˝ Êwietnie aktywnie wypoczywaç na rowerze. Region obfituje w Êcie˝ki rowerowe o ró˝nym stopniu trudnoÊci. Mo˝na nimi dojechaç do ró˝nych ciekawych zespo∏ów pa∏acowych, zabytkowych koÊcio∏ów i punktów widokowych. Region ten mo˝na te˝ zwiedzaç w podobny sposób, ale z koƒ-

Pokój w hotelu Monali w Karpaczu skiego grzbietu, w´drujàc Szlakiem konnym Pojezierza Drawskiego. Wierzchowce mo˝na wypo˝yczyç np. na Ranchu Rodeo w miejscowoÊci Zatom. Kto zaÊ lubi zapach koni i atmosfer´ gospodarstwa wiejskiego, mo˝e te˝ na Ranczu wynajàç pokój. Dwuosobowy pokój kosztuje tam 100 z∏, a ca∏odzienne wy˝ywienie 50 z∏ za osob´. Oszcz´dni mogà sobie sami te˝ coÊ upichciç, bo w ka˝dym pokoju jest aneks kuchenny. Rodziny z dzieçmi ucieszy pewnie ma∏y basen, w którym bezpiecznie b´dà mog∏y taplaç si´ maluchy. DoroÊli wieczorem mogà zaÊ zagraç w bilard, który jest za darmo.

Mi∏oÊnicy sp∏ywów kajakowych – jeÊli nie sà dostatecznie przekonani czy poradzà sobie sami – powinni udaç si´ na Mazowsze, do Warki. Tamtejsza firma Ster organizuje wyprawy tak˝e dla ma∏ych grup, np. rodzin. Mo˝na z nimi pop∏ynàç na krótkà parogodzinnà wycieczk´ albo wziàç ze sobà namioty i przez tydzieƒ sp∏ywaç Pilicà np. z Ma∏uszyna do Warki. To pi´kna trasa, bo przez ponad 200 km p∏ynie si´ przez parki krajobrazowe i rezerwaty. Uczestnicy chwalà sobie mo˝liwoÊç robienia wspania∏ych zdj´ç przyrodzie, np. ptakom i bobrom. Koszt takich wakacji to oko∏o 40 z∏ (ok. 12 dol.) za osob´ za dzieƒ. A po sp∏ywie mo˝na te˝ pozwiedzaç Wark´, rodzinne miasto Kazimierza Pu∏askiego. Piwosze pewnie b´dà chcieli zwiedziç tutejszy browar – jeden z najwi´kszych w Polsce.

Dobrze zorganizowanych turystycznie miejsc w naszym kraju jest naprawd´ coraz wi´cej. Lokalne organizacje i wydzia∏y turystyczne dwojà si´ i trojà, aby przyciàgnàç najbardziej wymagajàcych turystów. Warto wi´c jechaç w Polsk´ nawet w ciemno, aby odkryç nieznane, zaskakujàce miejsca.

Weekend | NDZ | JUNE 19, 2010 | 5

Weekend nie poleca

BABKI NA PIASKU Implanty biustu – cztery tysiàce dolarów. Silikonowe wk∏adki-poÊladki – 8800.

Odessanie t∏uszczu z ud – 3800. Liposukcja talii – dwa i pó∏ tysiàca.

JeÊli dorzuciç do tego drobniejsze korekty, na przyk∏ad plastyk´ kolan za jedyne 1300 dol., to i tak rachunek za poprawki niezb´dne, ˝eby w ogóle pokazaç si´ w tym roku w stroju pla˝owym, wyniesie jakieÊ dwadzieÊcia tysi´cy dolarów. Nie liczàc kosztów dodatkowych w postaci stresu, bólu i skutków ubocznych wi´kszoÊci wymienionych wy˝ej zabiegów. A i to w najlepszym przypadku. Bo tyle to zap∏aci∏a za prawo do pokazywania si´ publicznie w skàpym bikini osoba skàdinàd naturalnie urodziwa i bardzo jeszcze m∏oda, czyli niejaka Heidi Montag, lat dwadzieÊcia trzy. Z zawodu piosenkarka.

W tej sytuacji trudno si´ dziwiç, ˝e wobec deficytu poprawionych chirurgicznie celebrytów, nowojorskie pla˝e sà coraz rzadziej u˝ytkowane zgodnie z ich pierwotnym przeznaczeniem. Opalanie sta∏o si´ czynnoÊcià nie tylko niezdrowà (dermatolodzy straszà nowotworami skóry oraz inwazjà zmarszczek), ale te˝ kosztownà. A wi´c – wychodzi z mody.

Natomiast pla˝e, a ju˝ zw∏aszcza wyrastajàce na coraz to kolejnych nowojorskich nabrze˝ach urban beaches, s∏u˝à do czegoÊ zupe∏nie innego, ni˝ le˝enie plackiem twarzà do s∏onka.

Teraz na pla˝´, przynajmniej w Nowym Jorku, chodzi si´, ˝eby... si´ napiç. I jeszcze pos∏uchaç muzyki, obejrzeç film (przewa˝nie awangardowy), potaƒczyç, pokr´ciç si´ na karuzeli albo roller coasterze, zjeÊç cukrowà wat´ bàdê hot doga, wygraç konkurs na rzeêb´ z piasku, spotkaç Syrenk´ albo znajomych. Pla˝a w mieÊcie staje si´ wi´c skrzy˝owaniem nocnego klubu i weso∏ego miasteczka.

Te analogie wydajà si´ jeszcze bardziej oczywiste, jeÊli zwróciç uwag´, ˝e wi´kPla˝a w mieÊcie szoÊç urban beaches otwiera si´ w tygostaje si´ wi´c dniu nie wczeÊniej, ni˝ o czwartej p.m.

Jak wyglàda taka “pla˝a”? Zazwyczaj skrzy˝owaniem tak, jak du˝a piaskownica, w którà dla nocnego klubu podkreÊlenia wakacyjnej atmosfery wetkni´to rachitycznà plastikowà palemi weso∏ego k´. Najwa˝niejszy i tak jest bowiem zamiasteczka. daszony (bambusem) bar, serwujàcy drinki z “klimatycznà” parasolkà. No i dalej ju˝ normalnie: piwo, koktajle oraz hot dogi, hamburgery i frytki z keczupem.

Pla˝a ma te˝ zazwyczaj jakiÊ program rozrywkowy.

Niektóre kontraktujà na sezon did˝eja (L.I.C.), inne, jak najnowsza z urban beaches przy Porcie Morskim na Manhattanie, aktywizujà “pla˝owiczów”, obok koncertów proponujàc dyskoteki pod chmurkà. Natomiast czynna tylko w weekendy (od piàtku do niedzieli) pla˝a miejska na Governors Island postawi∏a tego lata na muzyk´ undergroundowà i koncerty live. (informacja na temat programu: www.watertaxibeach.com).

Water Taxi Beach, Long Island City

Zdj´cia: Archiwum

MARIAN POLAK

Governors Island Najwi´kszà nowojorskà summer recreation area na Coney Island konsekwentnie przekszta∏ca si´ zaÊ w wielki park rozrywki. W maju oddano w tym miejscu do u˝ytku kolejne weso∏e miasteczko, zarówno nazwà, jak i charakterem oferowanych atrakcji nawiàzujàce do czynnego w tym miejscu w pierwszych dekadach minionego wieku lunaparku. W przysz∏ym roku ma tu dodatkowo stanàç roller coaster gigant, którego konstrukcja ju˝ zmieni∏a tradycyjnà panoram´ Króliczej Wyspy.

Ale Coney stara si´ równie˝ nadà˝aç za duchem czasu, wi´c nawiàzuje nie tylko do swojej historycznej, nostalgiczno-jarmarcznej przesz∏oÊci, ale próbuje te˝ dorównaç innym urban beaches ambitnym programem artystycznym. Tak wi´c w tym roku b´dzie tu Water Taxi Beach, South Street Seaport kontynuowany Sirens Festival oraz inne programy promujàce awangardowà muzyk´ i sztu- wi´cej, jak jedna trzecia powierzchni tutejszych urban k´ filmowà. Odb´dzie si´ te˝ popular- beaches. ny konkurs na rzeêb´ z piasku, no i rozG∏ównie do pla˝owania s∏u˝y nadal niewielka Manhatpoczynajàca sezon Parada Syrenki, któ- tan Beach, na wysokoÊci Sheepshead Bay na Brooklyra wypada w∏aÊnie dzisiaj (w sobot´, nie oraz Rockaway Beach na Queensie, chocia˝ ta ostat19 czerwca). Swoje namioty w charak- nia te˝ powoli zmienia si´ w aren´ rywalizacji w spoterystyczne, niebiesko-˝ó∏te pasy roz- rtach wodnych (zawody w surfingu) oraz centrum sztustawi ten sam, co w ubieg∏ym roku, s∏yn- ki wspó∏czesnej (koncerty, miejsce ekspozycji public art), ny Ringling Bros. Circus, robiàcy nie- udatnie ∏àczàc te funkcje z popularnà dyskotekà na woluczciwà konkurencj´ lwom morskim nym morskim powietrzu (program Dancing under the i delfinom z New New York Aquarium. Stars). Rockaway Beach ma te˝, podobnie jak Coney Island, Wraz z inauguracjà sezonu letniego na swój konkurs rzeêbiarski. Z tym, ˝e jest to konkurs tewyspie rozpocznà si´ te˝ copiàtkowe stujàcy nie tylko zdolnoÊci plastyczne, tak˝e potencjalpokazy fajerwerków. ne talenty polityczne uczestników. Na najwi´kszej plaPodobnie ambitny program majà ˝y Queensu (w tym roku 25 lipca) startujà wy∏àcznie spetak˝e inne, mniej popularne nowojor- cjaliÊci od stawiania zamków na piasku... skie pla˝e, wi´c z 14 mil piasku, któNo ale có˝, w sytuacji kiedy na publiczny wyst´p w re ma do dyspozycji nowojorczyk pla- bikini bez poczucia obciachu trzeba wybuliç minimum nujàcy lato w mieÊcie, do tradycyjnych 20 000 dolarów, na nowojorskich pla˝ach ju˝ nied∏upla˝owych aktywnoÊci, czyli le˝enia go b´dzie mo˝na podziwiaç wy∏àcznie babki z piasku. na kocyku nosem do s∏oƒca i mocze- No i p∏aciç za Sex on the Beach w barze pod palmà z nia stóp w Atlantyku, nadaje si´ nie plastiku.

SOBOTA RANO STANIS¸AW KOKESZ

“Wszyscy ludzie sà tragiczni. Wszyscy sà komiczni.

Tragiczny jest, gdy umiera.

Komiczny, gdy spadnie mu kapelusz”.

(Gilbert K. Chesterton)

“Ludzie zapomnieli, jak si´ Êmiaç”.

(George Romero od horrorów, który wymyÊli∏ zombi)

Przepraszam autora czy autork´, ale nie pami´tam, kto napisa∏ to opowiadanie, które niegdyÊ przeczyta∏em w jakimÊ tygodniku, miesi´czniku czy kwartalniku. Mo˝e zresztà by∏o to s∏uchowisko radiowe. JeÊli tak, to nie czyta∏em, lecz s∏ysza∏em.

Tak czy owak, treÊç pami´tam.

W niedziel´ wieczorem, gdy dzieci ju˝ zasn´∏y, wypili po kieliszku ˝ubrówki i tak˝e poszli do ∏ó˝ka. Tej listopadowej nocy Violetta zadziwi∏a Filipa niebywale, bo by∏a jak nigdy dotàd aktywna, niezmordoW piàtek wana, nienasycona. Powiedzia∏: “Naprawd´ jaka jesteÊ, nie wie nikt”, na co ona: nie jem mi´sa “Bo to po˝egnalny walc”. Zrozumia∏ sens ze wzgl´dów dopiero wtedy, gdy obudzi∏ si´ rano, a Violetta, ju˝ ubrana, z wielkà torbà w r´ku, religijnych, sta∏a przy oknie. Za oknem dàb. Z d´ba tylko jajeczko spad∏ ˝ó∏ty liÊç. Powiedzia∏a: – Z d´ba spad∏ ostatni liÊç, wiem, ˝e i rybka, ale ju˝ czas od ciebie iÊç. w sobot´ rano – IÊç? Dlaczego? Po co? Dokàd? Sen to, mara czy jawa? szyneczka – Szkar∏atne ró˝e siejà smutek i ˝al.

Dzisiaj przemin´∏o wszystko. Bàdê doi owszem. bry dla dzieci.

Odesz∏a w sinà dal jak sen jakiÊ z∏oty. Z d´ba spad∏ znów ˝ó∏ty liÊç, z czego wynika∏o, ˝e tamten nie by∏ ostatni. Filip us∏ysza∏, ˝e dzieci ju˝ wsta∏y, wi´c i on wsta∏.

Pyta∏y: “Gdzie mama?”. Odpowiedzia∏” “Mama pracuje”. B´dzie tak, odpowiada∏, jutro i pojutrze równie˝. Od-

piórkiem w sedno

prowadzi∏ dzieci do szko∏y, co robi∏ cz´sto i przedtem, poniewa˝ pracowa∏, kiedy chcia∏, rysujàc weso∏y komiks o dysfunkcyjnej rodzinie.

Rysowa∏ ten komiks w dalszym ciàgu, lecz z ka˝dym dniem komiks robi∏ si´ coraz smutniejszy. Gdy wchodzi∏ do ∏azienki, mówi∏, bo Êpiewaç jak Michnikowski nie umia∏: “Ju˝ kàpiesz si´ nie dla mnie w pieszczocie pian, nie dla mnie ju˝ przy wannie odkr´casz kran”, po czym dodawa∏ cichutko: “Czeka, a˝ wyschniesz, ju˝ inny pan”.

We czwartek i w piàtek dzieci pyta∏y: “Mama wcià˝ pracuje?”. We czwartek tylko kiwnà∏ g∏owà, ˝e tak, a w piàtek rzek∏: “Jeszcze poczekajmy, jeszcze si´ nie Êpieszmy”.

No i w sobot´, gdy rano szed∏ do kuchni przygotowaç dzieciom Êniadanie, by∏a tam Violetta, robiàc to jak za dawnych lat. “O, jesteÊ, dzieci si´ ucieszà”. “A ty, czy si´ nie cieszysz?”. Nie odpowiedzia∏.

Potem dzieci si´ ucieszy∏y, mówi∏y “Biedna mama, tak du˝o pracuje”. A gdy zostali sami, westchn´∏a i spyta∏a: – Czy mi wybaczysz?

– Niestety, tak. Mi∏oÊç ci wszystko wybaczy, zdrad´ i WOJCIECH KOZAK k∏amstwo i grzech. Co tu kryç, kocham ci´ szalenie.

– I ja ciebie.

O ile dobrze pami´tam, taki by∏ koniec opowiadania albo s∏uchowiska które, o ile dobrze pami´tam, nazywa∏o si´ “Sobota rano”. Mo˝e powinienem z nim poczekaç do listopada, gdy spadajà z drzew ˝ó∏te liÊcie, ale niech tam.

“M´˝czyzna i kobieta nie mogà ˝yç ze sobà, jeÊli ka˝de z nich nie odkry∏o, ˝e ta druga osoba jest szurni´ta. I nie tylko szurni´ta, ale mocno szurni´ta”.

(Gilbert K. Chesterton) W sobot´ rano jest w Nowym Jorku w sprzeda˝y “Weekend” z dodatkiem sportowym, ale do mnie dochodzi ten pakiet najwczeÊniej po tygodniu, bo mieszkam daleko, daleko. Meksykanka listonoszka nigdy si´ nie myli, ale w piàtki i soboty jest listonosz, który cz´sto si´ myli. Wk∏ada do skrzynki sàsiada, który nie umie czytaç po polsku, wi´c oglàda tylko obrazki, a potem przynosi gazet´ mnie.

Wali do drzwi, ale czasem je-

WORLD CUP 2010 Weekend

Magazyn Weekend redaguje: Jan Latus, 212-594-2266 w. 25.

Stali wspó∏pracownicy: Bo˝ena Chlabicz, Marian Chlabicz, Stanis∏aw Kokesz, Monika Âli˝, Piotr Milewski, Piotr Powietrzyƒski.

Piszà z Polski: ¸ukasz Dziatkiewicz, Przemek Gulda, Katarzyna

Krawczyƒska, Ewa Âródka, Daniel Wyszogrodzki.

Reklamuj si´ w Weekendzie. Dzia∏ Reklamy i Marketingu.

Dyr. Dominik Przyby∏o: Tel: 212-594-2266 wew. 34; Fax: 212-594-5538; Displays@dziennik.com

Foto: Archiwum

Weekend | NDZ | 19 CZERWCA 2010 | 6

felieton z Utah

stem, powiedzmy, pod prysznicem. Wsuwa zatem “Weekend” z dodatkiem przez szpar´ pod drzwiami.

W XXI wieku sà miliony ludzi, którzy sp´dzajà codziennie wiele godzin przed komputerem, niektórzy zawodowo, inni nie. Na ogó∏ nie mam cierpliwoÊci, pisz´ tylko te teksty i tyle, czasem jednak coÊ mnie zaciekawi w sieci, na przyk∏ad taki tekst: “Prosz´, ˝eby jakiÊ ˝yczliwy teolog mi doradzi∏, bo mam wàtpliwoÊci. W Starym Testamencie, który by∏o nie by∏o jest cz´Êcià Pisma Âwi´tego, stoi jak byk, ˝e sabat ma byç dniem ca∏kowitego odpoczynku, a kto w sabat pracuje, na Êmierç zas∏uguje. Otó˝ mój sàsiad zawsze w sobot´ pracuje. Czy mam go zabiç?” – pyta Tom. Nie jestem teologiem, ale zastanawia∏em si´ nad dylematem Toma. Z jednej strony jest przykazanie “nie zabijaj”, ale z drugiej strony dzisiejszy Izrael zabija tych, którzy nie odpoczywajà w sabat, a gdy inne kraje chcà Izrael pot´piç, ka˝dy nasz rzàd, ka˝dy kolejny nasz prezydent, pot´piaç nie pozwala. Mo˝e wi´c Tom powinien sàsiada zabiç, zgodnie z zaleceniami proroków Izraela i premiera Bibi Netanjahu?

Pewna ma∏o znana organizacja ostrzega, ˝e wielu lekarzy i wiele piel´gniarek, b´dàc na ˝o∏dzie agencji rzàdowej, nie FBI, lecz znacznie tajniejszej, nieznacznie wstrzykuje pacjentom pod skór´ mikroskopijne monitory. Dzi´ki temu najtajniejsza agencja wie, gdzie kto w ka˝dej chwili jest. Po co, nie wiadomo. Mo˝e to nieprawda. Ani lekarz, ani piel´gniarka nic mi nie wstrzykn´li. Ona jest zresztà zgrabna, tylko stopy ma ogromne jak na kobiet´, co widaç szczególnie teraz, gdy chodzi w sanda∏ach.

Inna ma∏o znana organizacja g∏osi, ˝e wegetarianizm to zguba ludzkoÊci. Byç mo˝e majà racj´. Mówià, ˝e gdyby ludzie pierwotni, albo potem staro˝ytni, nie jedli mi´sa zwierzàt i ptaków, ludzkoÊç dawno by wygin´∏a, a jeÊli teraz przestaniemy jeÊç mi´so, ludzkoÊç wyginie teraz. JeÊli chodzi o mnie, to w piàtek nie jem mi´sa ze wzgl´dów religijnych, jajeczko i rybka, ale w sobot´ rano szyneczka i owszem.

(Wydawca nie ponosi odpowiedzialnoÊci za treÊç publikowanych og∏oszeƒ. The Publisher disclaims any liability for the content of any advertisement appearing in this magazine).

Piszcie listy do: weekend@dziennik.com

BIG GAY I RESZTA

Weekend | NDZ | JUNE 19, 2010 | 7

Weekend poleca

Gdyby istnia∏ konkurs na lody nie tyle najsmaczniejsze

czy najbardziej wyszukane, co najlepiej oddajàce nowojorskà specyfik´,

Co tam zielona herbata, chili czy sos wasabi, o smakach tak banalnych, jak karmel czy truskawka, ju˝ nie wspominajàc.

Wyobraêcie sobie lodowà kanapk´ z∏o˝onà z dwóch ciastek czekoladowych i solidnej porcji lodów waniliowych, zamiast rodzynkami przyprawionych... karmelizowanym bekonem!

Ale wyszukany smak to jeszcze nie wszystko. Podobnie jak szacunek dla lokalnej tradycji, bo Choinkwiche sprzedawane sà z charakterystycznej bia∏ej pó∏ci´˝arówki z pozytywkà, wpisanej w pejza˝ nowojorski równie mocno, jak puszka coli czy kartonowy kubek popcornu.

W tym przypadku o prawie do tytu∏u Najbardziej Nowojorskich Lodów Ever przesàdzajà bowiem istotne okolicznoÊci dodatkowe.

Po pierwsze, firma nale˝y do przedstawicieli mniejszoÊci – Douglasa Quinta i jego partnera Bryana Petroffa, o czym zresztà informuje nazwa mobilnej lodziarni: The Big Gay Ice Cream Truck.

Po drugie, ˝aden ze wspó∏w∏aÊcicieli nie ma profesjonalnego przygotowania w dziedzinie kr´cenia lodów.

Douglas Quint to znany muzyk, fagocista wyst´pujàcy w sk∏adzie Filharmonii Brooklyƒskiej i Zespole Kameralnym Lincoln Center. (O Bryanie Petroffie, pomimo zas∏u˝onego dla bran˝y nazwiska, nie wiadomo, by zajmowa∏ si´ muzykà).

Po trzecie, Big Gay debiutowa∏ na ubieg∏orocznej paradzie Gay Pride.

Po czwarte, Choinkwich i reszta, czyli inne kulinarne kreacje pary Quint – Petroff, otrzyma∏ entuzjastyczne recenzje od “New York Timesa”, “The Daily News”, “The New York Post”, “Time Out”, “The Village Voice” oraz stacji NBC, ABC i CBC.

Po piàte, informacje o aktualnej lokalizacji, asortymencie oraz godzinach pracy bia∏ej pó∏ci´˝arówki sprzedajàcej Choinkwiche klienci mogà Êledziç w internecie na Twitterze.

Tak wi´c obok wyrafinowanego smaku produkty firmy Big Gay zawierajà w sobie wszystko, co dla Nowego Jorku specyficzne: lody waniliowe, ciastka czekoladowe, bekon, szeroko poj´tà tolerancj´ dla mniejszoÊci, szacunek dla lokalnej tradycji (bia∏a ci´˝arówka Mistera Softie), kreatywnoÊç (w tym przypadku kulinarnà oraz biznesowà), artystycznà atmosfer´ oraz nadà˝anie za najnowszà technologià (Twitter). W tej sytuacji nie dziwi zbiorowy entuzjazm, jaki w zwiàzku z Choinkwichem wyrazi∏y lokalne nowojorskie media, z “NYT” na czele.

Przecie˝ inne popularne nowojorskie lodziarnie mogà z Big Gayem konkurowaç jedynie wyrafinowanym smakiem swojego produktu, a tylko nieliczne – jak Serendipity 3 czy Brooklyn Ice Factory – znajdujà dodatkowe oparcie w popularnoÊci medialnej (film “Serendipity 3”) czy tradycji historycznej (Ice Factory mieÊci si´ w zabytkowym brooklyƒskim boat housie przy przy Fulton Ferry Pier, tu˝ pod mostem Brooklyƒskim).

W kulinarnych rankingach uk∏adanych przez “New York Magazine” dominuje jednak kwestia smaku. Przy czym i pod tym wzgl´dem Choinkwiche z Big Gaya plasujà si´ w Êcis∏ej czo∏ówce, bowiem fachowcy od spraw podniebienia najwy˝ej punktujà kompozycje zbudowane na zasadzie mocnego kontrastu. W przypadku zwyci´skiej w najnowszym rankingu lodziarni z Fort Greene (przy De Kalb Avenue) szczególnie punktowano na przyk∏ad “salted caramel pretzel ice cream”. ZaÊ przebojem wysoko ocenianej Otto Enoteca przy 1 Fifth Avenue okaza∏y si´ lody oliwkowe z dodatkiem soli i kawa∏ków Êwie˝ej oliwki.

Foto: Archiwum

to najmocniejsza by∏aby w nim kandydatura niejakiego Choinkwicha.

ALFA OMEGA

Ci´˝arówka z lodami Choinkwich WÊród innych lodziarni jako najlepsze najcz´Êciej (statystycznie) wymieniano Il Laboratorio de Gelato z Orchard Street (za Honey Lavender, Thai Chili Chocolate oraz wsparcie dla teorii o zbawiennym dzia∏aniu alkoholu na nowojorskie upa∏y: Apple Calvados, Prune Armaniac Rum Raisin i Champaine Sorbet), Chinatown Ice Cream Factory, Cones z Bleeker Street, People’s Pop z Chelsea Market Arcade oraz sieç Cold Stone, gdzie mo˝na sobie skomponowaç lody w∏asnego pomys∏u, osobiÊcie dobierajàc dodatki oraz ich proporcje.

Konkurencja jest zresztà bardzo ostra, i to niekoniecznie dlatego, ˝e w menu nowojorskich lodziarni mo˝na znaleêç na przyk∏ad lody o smaku estragonu z ró˝owym pieprzem. To raczej sprawa d∏ugiej tradycji. Pierwsza lodziarnia powsta∏a w mieÊcie ju˝ w 1776 roku.

Polska na zimno

LATO GRZEGORZ Zdj´cia: Archiwum

By∏ moment, ˝e kocha∏ go ca∏y naród. Zgodnie skandowano jego nazwisko po ka˝dej udanej akcji. DziÊ skanduje si´ je na manifestacjach przeciwko niemu.

To historia iÊcie filmowa. I kto wie, czy kiedyÊ ktoÊ nie PRZEMEK wpadnie na to, ˝eby napisaç GULDA scenariusz na podstawie ˝ycia i kariery Grzegorza Laty.

Ekran kocha przecie˝ takie historie, kiedy bohater wznosi si´ na sam szczyt i làduje na dnie.

Zacz´∏o si´ pod koniec lat 60., gdy nieznany nikomu ch∏opak z Malborka zaczà∏ graç w pi∏k´. Szybko okaza∏o si´, ˝e gra o wiele lepiej ni˝ jego koledzy z podwórka, o wiele lepiej ni˝ ktokolwiek w Polsce. Ju˝ jako dwunastolatek trafi∏ do najm∏odszej dru˝yny mieleckiego klubu Stal. Najpierw przeszed∏ tam pi∏karskie szkolenie, a potem gra∏ w barwach tej dru˝yny przez prawie dwie dekady, dwa razy prowadzàc jà na krajowy pi∏karski tron: Stal by∏a mistrzem kraju w latach 1973 i 1976.

Oprócz talentu mia∏ te˝ szcz´Êcie – szczyt jego kariery przypad∏ na z∏ote lata polskiej pi∏ki. To zresztà w∏aÊnie on przyczyni∏ si´ w du˝ej mierze do tego, ˝e ten czas – prze∏om lat 70. i 80. – by∏ a˝ tak chwalebny. By∏ jednym z “or∏ów Górskiego”, cz∏onków s∏ynnej dru˝yny prowadzonej przez trenera Kazimierza Górskiego.

B∏yszcza∏ w sk∏adzie pi∏karskiej jedenastki, która przywozi∏a medale z mistrzostw Êwiata w RFN (1974 rok)

i Hiszpanii (1982 rok) i wypad∏a bardzo dobrze na mundialu w Argentynie (1978 rok). Z pierwszego z tych konkursów przywióz∏ na dodatek tytu∏ króla strzelców – zdoby∏ tam siedem bramek.

By∏ wtedy bohaterem. O polskich pi∏karzach, grajàcych jak równi z równym z najmocniejszymi dru˝ynami Êwiata, mówiono wówczas tylko dobrze, Êpiewano o nich piosenki. Ich kolorowe plakaty, wycinane z gazet, trafia∏y na Êcienne s∏omianki nastolatków, obok zdj´ç aktorów czy piosenkarzy. Choç nie by∏y to jeszcze lata tak intensywnego jak dziÊ kultu celebrities, polscy pi∏karze celebrities z pewnoÊcià byli.

Kiedy Lato zakoƒczy∏ karier´ pi∏karskà – w sposób ma∏o chwalebny, ale doÊç standardowy: grajàc w amatorskiej dru˝ynie w Kanadzie – szuka∏ dla siebie innej drogi. Naturalna by∏a kariera trenera – skoƒczy∏ wi´c Szko∏´ Trenerów Polskiego Zwiàzku Pi∏ki No˝nej i przez dekad´ lat 90. pracowa∏ z kilkoma rodzimymi dru˝ynami, m.in. z macierzystà Stalà Mielec. Ale nie osiàgnà∏ w tej sferze sukcesów.

Potem by∏o jeszcze gorzej – na poczàtki nowej dekady Lato postanowi∏ zostaç politykiem. Z takim nazwiskiem i tak chwalebnà przesz∏oÊcià nie mia∏ najmniejszych trudnoÊci, ˝eby dostaç si´ do parlamentu, gdzie

zasiada∏ przez ca∏à kadencj´. Reprezentowa∏ Sojusz Lewicy Demokratycznej. I byç mo˝e w∏aÊnie w senackich ∏awach po∏knà∏ przyn´t´ bycia dzia∏aczem i zasiadania na wysokich sto∏kach. W efekcie w 2008 roku wystartowa∏ w wyborach na prezesa zarzàdu PZPN, które wygra∏ w cuglach.

I wtedy si´ zacz´∏o. Okaza∏o si´, ˝e to zdecydowanie za wysokie progi dla Laty. Od poczàtku kadencji zbiera∏ negatywne oceny, na które pracowa∏ autorytarnà postawà i nieprzemyÊlanymi, krzywdzàcymi, a czasem po prostu niedopuszczalnymi z punktu widzenia kultury osobistej wypowiedziami.

Na rezultaty nie trzeba by∏o d∏ugo czekaç – nienawiÊç kibiców, podsycana ciàg∏ymi niepowodzeniami polskiej reprezentacji skupi∏a si´ w∏aÊnie na nim. Internetowe fora rojà si´ od niecenzuralnych ocen wystawianych prezesowi przez wielbicieli pi∏ki no˝nej. Dajà oni upust swoim emocjom tak˝e w bardziej bezpoÊredniej formie, np. za pomocà wymierzonych przeciw niemu transparentów i okrzyków, prezentowanych podczas meczów polskiej reprezentacji. Obserwujàc to wszystko nie sposób pozbyç si´ wra˝enia, ˝e Lato – kiedyÊ wielki bohater, ukochany przez kibiców, jest dziÊ postacià najbardziej znienawidzonà w Êwiecie polskiej pi∏ki no˝nej.

PRAWO DYNAMIKI JeÊli wierzyç literaturze, to w relacjach mi´dzy cz∏owiekiem i modà newtonowskie prawa dynamiki majà ograniczone zastosowanie.

Ale czasami Newton miewa jednak w tej dziedzinie niejakà przewag´ nad EinsteiBO˚ENA CHLABICZ nem, czego dowodzi sytuacja w sektorze konfekcji pla˝owej na sezon summer 2010.

W tym przypadku najlepiej sprawdza si´ bowiem trzecia zasada dynamiki, mówiàca o tym, ˝e oddzia∏ywania (cia∏) sà zawsze wzajemne. Inaczej mówiàc, “ka˝dej akcji towarzyszy reakcja równa co do wartoÊci i kierunku, lecz zwrócona przeciwnie”.

Tak wi´c kiedy na ulicach pojawi∏y si´ – w charakterze ca∏odziennej konfekcji – pierwsze majtki traktowane jako ekwiwalent spódnicy oraz biustonosze w charakterze bluzeczek, to w miejscach do tej pory uchodzàcych za catwalk dla ekshibiSkromnoÊç cjonistów, a wi´c na pla˝ach, przy hotelow ubiorze wych basenach i nadmorskich deptakach pojawi∏y si´... suknie tak d∏ugie, ˝e a˝ zapla˝owym krywajàce nie tylko newralgiczne detale obj´∏a i same damskiej anatomii, ale nawet pi´ty.

A to przecie˝ nic innego, jak doskona∏a, kostiumy. prze∏o˝ona na realia codziennoÊci ilustracja dzia∏ania trzeciego prawa dynamiki.

Skoro na ulicy pokazaç mo˝na (a nawet trzeba i nale˝y) niemal wszystko, to tam, gdzie dotàd paradowa∏o si´ pó∏nago, teraz obowiàzujà daleko posuni´te zasady konfekcyjnej skromnoÊci.

Pla˝owe suknie (przeznaczone tak˝e do emocjonalnie i estetycznie kiczowatych spacerów brzegiem pla˝y w promieniach zachodzàcego lub wstajàcego s∏oƒca) podbi∏y tegoroczne wybiegi na pokazach mody pla˝owej. W∏àcznie z tym najwa˝niejszym dla bran˝y, czyli pokazem Mercedes Benz Fashion Week Swim w Miami Beach.

Tak wi´c ka˝da niewiasta zapatrujàca si´ akurat w modny strój pla˝owy powinna koniecznie sprawiç sobie równie˝ d∏ugaÊnà i ukrywajàcà wszelkie sugestie naturalnych kszta∏tów, powiewnà sukienk´ (maxi coverup). A do tego jeszcze ogromnà torb´. Nie doÊç, ˝e por´cznà (bowiem zmieÊci si´ w nià nie tylko r´cznik dwie butelki perriera i sk∏adany le˝aczek), to taka torba zas∏oni przy okazji to, czego nie da∏o si´ skutecznie ukryç pod pow∏óczystà sukienkà. Bo owszem, niby najpopularniejsze modelki majà teraz rozmiar 40 (i – odpowiednio – 12), ale wi´kszoÊç z nich ciàgle spokojnie mieÊci si´ w “zerówki”. A zresztà – nie ka˝da kobieta chce (i potrafi) kroczyç w awangardzie, wszystko jedno czego.

SkromnoÊç w ubiorze pla˝owym obj´∏a tak˝e i same kostiumy, czego dowodem moda na sznurki, tasiemki, troczki i wszystko to, co przymocowane do górnej cz´Êci swimsuita teoretycznie s∏u˝y wzbogaceniu formy, tymczasem zastosowane – jak w tym roku – w iloÊciach hurtowych, utrudniajà kontemplacj´ newralgicznych detali damskiej anatomii.

Do tego samego celu – zr´cznego kamufla˝u estetycznych cech i walorów kobiecej sylwetki – wy-

Zdj´cia: Archiwum

Weekend | NDZ | 19 CZERWCA 2010 | 8

dzia∏ odzie˝owy

raênie s∏u˝y te˝ inny przebój mody pla˝owej na tegoroczne lato – kamizelka starszego brata. Nosi si´ jà teraz zamiast górnej cz´Êci kostiumu. Kamizelka ukrywa nie tylko biust, ale równie˝ tali´, co przy statystycznie dosyç cz´stym braku tej˝e skutecznie leczy wszelkie ewentualne pla˝owe kompleksy. Tym bardziej ˝e kamizelka zwykle wyst´puje w komplecie z parà stosunkowo zabudowanych szortów, co sprawnie (i pozytywnie) za∏atwia spraw´ nadmiarów w dolnych partiach “kobiecej” (czytaj: lekko zaniedbanej) sylwetki.

No a poza tym to z wa˝niejszych trendów w dziedzinie kostiumów pla˝owych wypada jeszcze odnotowaç dominacj´ jaskrawych, wyrazistych kolorów (˝egnajcie wyszczuplajàce, eleganckie czernie), popularnoÊç du˝ych graficznych deseni (bardziej roÊlinnych ni˝ ge-

ometrycznych) oraz powrót (to znowu w ramach mody na pla˝owà skromnoÊç) kostiumów jednocz´Êciowych, podszyty jednak odrobinà hipokryzji. Nowe wersje tych˝e majà bowiem przepaÊciste dekolty lub/i odwa˝ne wyci´cia, ods∏aniajàce ca∏à prawd´ na temat talentu chirurgów od implantowania biustów i poÊladków oraz lipo brzucha.

Tak wi´c, jeÊli w ramach przygotowania do sezonu zosta∏o nam jeszcze coÊ do nadrobienia w si∏owni lub gabinecie chirurgii estetycznej, to do czasu usuni´cia wszelkich domniemanych braków najlepiej schroniç si´... na pla˝y.

Bo na ulicy to – jak ju˝ by∏a mowa wy˝ej – nosi si´ teraz konfekcj´ ods∏aniajàcà wi´cej ni˝ niejeden kostium bikini.