Nowy Dziennik 2010/12/29 Weekend

Weekend CO NAM PRZYNIESIE...

ILUSTROWANY MAGAZYN “NOWEGO DZIENNIKA”

1 STYCZNIA 2011 | NUMER 590

Weekend | NDZ | 1 STYCZNIA 2011 | 2

felieton Janka

NAJWA˚NIEJSZE WYDARZENIA ROKU JAN LATUS To mój ulubiony felieton: nie muszę budować narracji, wątku nawet, nie staram się czytelnika do czegoś w pokrętny sposób przekonać. Nie ma to jak pisanie w punktach. Niech żyje inteligencja techniczna!

Oto więc – wybrane przez wyżej podpisanego – najważniejsze wydarzenia w świecie, Ameryce, Polsce oraz wśród amerykańskiej Polonii. n Cały świat pozostaje pogrążony w gospodarczym kry-

zysie, chaosie i niepewności. Co ciekawe, nie można pocieszać się, że gdzie indziej jest lepiej, skoro dołuje zarówno Ameryka, jak i Europa (może nawet bardziej) czy Japonia. Dobrze co prawda mają się Chiny i Indie, ale my źle życzymy tym krajom, gdyż ich obywatele zabierają nam pracę. Tak więc życzymy Chińczykom, aby udławili się własnymi spalinami. Tylko kto wtedy będzie skupywał amerykańskie obligacje?

n Polska jest – jak się przechwalamy – jedynym krajem

odnotowującym, w tej dobie zapaści, wzrost gospodarczy. W związku z tym panuje wśród Polaków powszechny pesymizm. Skoro bowiem jest dobrze, to tylko może być gorzej. Świadomość tego powstrzymuje Polaków przed inwestowaniem i kupowaniem.

Nasi rodacy przycupnęli i czekają, aż i do nich dotrze kryzys. I wykraczą.

n Wzrost gospodarczy Polski to jedna sprawa, a wzrost

bezrobocia tamże – druga. Tak więc Polacy emigrowaliby za chlebem, ale cóż mają robić, skoro kryzys

jest też i w USA, Wielkiej Brytanii i Irlandii, i wracający stamtąd do Polski emigranci zderzają się w połowie drogi z tymi, którzy właśnie wyjeżdżają. n Nie oszczędzały nas w tym roku żywioły: powódź

za powodzią w Polsce (winę za nie ponosi rząd), tajfuny, śnieżyce. Cokolwiek się nie wydarzy, jest konsekwencją global warming.

n 2010 był kolejnym rokiem regresu, żeby nie powie-

dzieć – drogi ku upadkowi: filmu, muzyki, fotografii, literatury, dziennikarstwa i nauk humanistycznych. Dobrze miał się natomiast sport, a zwłaszcza: koszykówka, piłka nożna, wyścigi samochodowe i boks. A także Tańce z gwiazdami oraz Idole na lodzie i wodzie.

n A propos boksu: najbardziej popularnym, cenionym,

wielbionym rodakiem dla Polaków mieszkających w USA zawsze był, jest i będzie bokser. Kiedyś był nim – choć trudno w to uwierzyć – Andrzej Gołota. Dziś – Tomasz Adamek, który w dodatku, w odróżnieniu od Andrew, krzewi wartości patriotyczne, rodzinne i chrześcijańskie.

n Skoro mówimy o Polonii – podzieliła się ona jesz-

cze bardziej (!). Jednoczy ją Adamek, dzieli – Smoleńsk. W osiem miesięcy po tej tragedii Polacy w USA nie ustają w analizowaniu (przy pomocy internetu) przyczyn katastrofy, przy tej okazji wykopując między dwiema frakcjami rów nie do zasypania. Albo

jesteś POlszewikiem albo PISiorem; pachołkiem i agentem Moskwy albo moherowym beretem. Podtrzymywaniu dobrego samopoczucia poszczególnych ugrupowań służą spotkania polonijne, podczas których wszyscy utwierdzają się we wspólnym dla uczestników na danej sali poglądzie. n Radykalizacja i podział społeczeństwa polskiego, więc

i Polonii, źle wróży gazetom polonijnym, a osobliwie “Nowemu Dziennikowi”. Gazeta ta, wierzcie lub nie, starała się zawsze być ponad podziałami i nie wikłać się w spory. Teraz już tak się nie da: albo jesteś polszewikiem, albo pisiorem. Niedługo będziemy więc pisali dla samych siebie.

n A w “Nowym Dzienniku” zmiany, zmiany! Ta nie-

gdyś prestiżowa i poważna gazeta, nazywana czasem (przez jej dziennikarzy) polonijnym “New York Timesem”, schlebia ostatnio coraz częściej prymitywnym gustom. Stara Polonia burzy się na to, wstrzymuje prenumeratę i pisze listy protestacyjne, gdyż ktoś zobaczył reprodukcję śmiałego obrazu Picassa (z 1905 roku), a kto inny – zdjęcie Lady Gagi w jej stroju estradowym.

n Najwięcej kontrowersji wzbudził w “Nowym Dzien-

niku” dział porad seksuologa. W samej firmie nikt się tym nie przejmuje i nikt tego nie czyta (zależy nam raczej na redukcji personelu, niż jego rozmnożeniu). Natomiast stateczni czytelnicy dziwią się, że takie świństwa zamieszczamy. Dziwią się i oburzają – ale chętnie czytają. To z kolei daje nam nadzieję na rozmnożenie się czytelników w przyszłości.

n Jeszcze o nas: “Nowy Dziennik” wyszedł teraz fron-

tem do klienta. Niestrudzeni reporterzy, starzy i młodzi, wędrują po Greenpoincie i innych polskich dzielnicach, zaczepiają, węszą, robią zdjęcia. Nikomu to się nie podoba, bo po co być w gazecie? Jak tak dalej pójdzie, damy sobie spokój z reportażami polonijnymi, zaczniemy za to zamieszczać więcej krzyżówek, horoskopów i przepisów.

n Jak w każdym roku kalendarzowym, tak i w 2010

dochodziło do konfliktów w ramach organizacji polonijnych, a osobliwie: Centrum Polsko-Słowiańskim.

Nigdy, ale to nigdy nie chodzi w tych konfliktach o pieniądze i władzę, a zawsze – o dobro Polonii oraz o sprawiedliwość.

n A co ważnego wydarzy się w kolejnym roku? “No-

wy Dziennik” obchodzić będzie hucznie 40-lecie i przy tej okazji przejdzie gruntowną modernizację. Polska nadal będzie miała się dobrze, a Stany Zjednoczone wyjdą z najgorszego kryzysu. Ruszą na nowo demolitions (w tym: w Centrum Polsko-Słowiańskim) i budowy domów; powietrze aż zakurzy się od cementu i sheetrocka. Zapełnią się restauracje i sklepy.

Będzie znowu praca, kariera, chleb. Nie martwcie się, to będzie dobry rok... musi być!

Serdeczności.

LISTY: latus@dziennik.com

ZDJ¢CIE | ARCHIWUM ILUSTRACJA NA OK¸ADCE | AGNIESZKA TROJANOWSKA-SIERHEJ

WIKILIK

Weekend | NDZ | JANUARY 1, 2011 | 3

felieton z Utah

– Przypomnij mi, bo wyleciało mi z głowy, kto to jest Wikilik, którego poszukuje Interpol? – pyta Gucio, drapiąc się w głowę, z której mu wyleciało. Jak może wylecieć coś, o czym STANIS¸AW KOKESZ

w kółko mówią i piszą?

– To Australijczyk, który elektronicznie wykradł z Waszyngtonu tysiące supertajnych dokumentów i rozsyła je do gazet.

– Tak, tak, oczywiście, jest o nim więcej niż o narzeczonej księcia Williama, która, o zgrozo, nie jest arystokratką. Właśnie pokazują jego zdjęcia en face i z profilu. Może myślą, że ukrywa się w Utah, jak kiedyś Hitler. Nie, to był Beria.

– W Utah mają też podobno kryjówki straszliwy Waldemortas, wróg Harry’ego Pottera, a także ojciec chrzestny Corleone.

– Ojciec chrzestny już nie żyje.

A starsza pani, która teraz mówi o Wikiliku, kiedyś była tu najładniejszą młodą reporterką.

– Jak nie teraz, to za 30 lat, podobnie jak tego, jak mu tam, wyleciało mi z głowy nazwisko, bo dawno nic o nim nie było, wiesz, ten wódz al-Kaidy z brodą, który być może także ma kryjówkę w Utah.

Foto: Reuters/Paul Hackett

– Mylisz się. Najładniejszą z biustem jak Katarzyna Figura sprzedali dawno temu do Los Angeles.

Dostali za nią dwie kamery. Ciekawe, czy znajdą Wikilika?

Założyciel WikiLeaks Julian Assange

– Hej, niespodzianka, dopadli go w Londynie. Nie bin Ladena, Wikilika. By go nie znaleźli, gdyby się ukrył w Utah.

W zasadzie czytam głównie kryminały, romanse nie.

Romanse piszą kobiety dla kobiet, ale Barbara Delinsky napisała ich 70 i jeden, “Okropnie gorąco”, wpadł mi w ręce. Pierwszych sto stron polega na tym, że ona lat 31 i on nieco starszy mieszkają po dwóch stronach podwórza, ich okna nie mają zasłonek, więc siebie widzą. Jest lato, straszny upał, a mieszkania nie mają chłodzenia.

Przychodzą późno z pracy, zapalają światła, otwierają okna, rozbierają się prawie do naga i godzinami sterczą w oknach, patrząc na siebie. “Znamy się tylko z widzenia i jedno o drugim nic nie wie” – śpiewali niegdyś Trubadurzy. Kim ona jest? Kim on jest? Patrzą, patrzą i fantazjują, bo oboje są atrakcyjni, a także oboje dość dawno nie mieli seksu.

W piątek wieczorem przychodzi do niej. Rzucają się na siebie. Pierwszy seks mają na podłodze, bo łóżko daleko, czasu szkoda. Potem przedstawiają się, więc mogą już mówić sobie po imieniu. Po drugim seksie więcej informacji. Kim są z zawodu, gdzie pracują, oraz że żadne z nich nigdy nie było żonate czy mężate. Noc, już w łóżku, po nocy sobota, nie wychodzą z łóżka, druga noc, niedziela, trzecia noc, tym razem w jego łóżku, maraton, wciąż strasznie gorąco.

W poniedziałek muszą do pracy, więc przerwa, i tak dalej, na ostatniej stronie powieści Karolina mówi, że chce mieć czwórkę dzieci. Nie wiem, czy to żart, czy nie, ale podoba mi się. Podoba mi się też, że Delinsky, choć bardzo szczegółowo opisuje każdorazowy seks, nie rozwodzi się nad tym, co jedzą, a jest to obsesja innych autorek. Zawsze są tasiemcowe nudne opisy, co kto je, także w powieściach kryminalnych.

Dostałem list od mojego lekarza, do którego chodziłem od lat. Przechodzi na emeryturę, więc powiada, że muszę wybrać innego z tej kliniki. Nie znam innych, muszę wybrać na chybił trafił. Na kogo wypadnie, na tego bęc.

Sekretarka wchodzi do gabinetu prezesa i widzi go stojącego na krześle, na szyi pętla, koniec sznura przymocowany do żyrandola. Sekretarka mówi: “Domyślam się, że spotkała pana prezesa jakaś przykrość. No to nie będę przaszkadzać”.

Parę miesięcy temu pisałem o plotkarskich wspomnieniach Ewy Frykowskiej “Słodkie życie”, ale wracam do tej książki, bo jest jeszcze kilka ciekawostek. Gdy Ewa, nie znając niemieckiego, biedowała w Monachium, poszła do mówiącego po polsku, bo urodził się w Łodzi, producenta Artura Braunera, by dał jej jakąś pracę. Wylądowała w jego łóżku, z którego przez wiele dni nie wyszła. Karolina w powieści “Okropnie gorąco” chodziła przynajmniej do pracy.

Wreszcie zabrała swoje rzeczy z poprzedniego mieszkania. Gdy się u Braunera rozpakowywała, spytał: “To ty chcesz tu mieszkać?”. “Już tu mieszkam”.

Przez kilka lat była utrzymanką największego niemieckiego producenta filmowego, który finansował niektóre filmy Wajdy, Forda, Polańskiego i Skolimowskiego, a później też Agnieszki Holland. O Wajdzie mówił źle, bo sfinansował film, który Wajda robił w Jugosławii, film zrobił totalną klapę i Brauner stracił pieniądze. Myślę, że to był film o tragicznej krucjacie dziecięcej według powieści Andrzejewskiego.

Gdy kiedyś Braunera nie było, przyszedł Skolimowski. U Ewy była polska przyjaciółka. Jerzy powiedział: “On mówił, że jest u niego piękna dziewczyna, ale widzę tylko dwie stare kurwy”. Było to niesprawiedliwe, bo choć widziałem ostatnio Ewę z bliska, gdy była modelką domu mody Telimena, to z pewnością parę lat później wciąż była piękna.

Była z Braunerem na festiwalu w Cannes. Okazało się, że co drugi producent mówi po polsku. Niejaki Fisz – tak Frykowska pisze jego nazwisko – żalił się, że od lat mieszka w Londynie i jest angielskim producentem, a nie chcą mu dać brytyjskiego obywatelstwa.

To dlatego, że gdy przyjechał z Polski, trochę skłamał.

Tylko trochę, ale mu tego nie darowali. Był producentem patriotycznego filmu “Bitwa o Anglię”. Królowa dała mu odznaczenie, nic nie pomogło. Ewa użaliła się nad nim.

KWADRATURA PLUTONA Dwa plus dwa jest cztery nie tylko w matematyce, ale także w astrologii.

MARIAN POLAK I przez to w nadchodzącym roku 2011 czekają nas same kłopoty.

Jak tłumaczy autor horoskopu dla świata na najbliższe 12 miesięcy, Piotr Gibaszewski, przyszły rok redukuje się do pechowej czwórki (czyli podniesionej do potęgi fatalistycznej dwójki), będzie więc czasem dominacji “materii, stałości, konkretu i stabilności, ale też ograniczeń, cierpienia, pracy, trudu, dyscypliny i porządku”. A także okresem rewolucji i transgresji, bowiem “czwórką” rządzi najbardziej ponury ze wszystkich władców Zodiaku, melancholijny Saturn. Czyli – nie będzie łatwo.

Na szczęście – liznąwszy w porę nieco numerologii i doczytawszy to i owo w horoskopach – do kataklizmów, nadciągających nad nasze głowy z początkiem nowego roku, można się przygotować zawczasu.

Po pierwsze – należy kupić ciepłą Tylko jedno czapkę. Najlepiej uszankę. Oraz komiejsce jawi się żuch, walonki (mogą być Emu), szalik i rękawice. astrologom Po drugie – wszelkie oszczędności na leży lokować w dolarach i trzymać w nadchodzącym w sienniku. roku jako Po trzecie – zmienić kurs językowy z chiń skiego dla początkujących na anzielona wyspa gielski dla zaawansowanych. ekonomicznego Po czwarte – wypada zapisać się do Tea Party (albo do PJN) i przy najbliższczęścia szej okazji zrobić sobie zdjęcie z Sai politycznej rah Palin (lub – odpowiednio – Joanną Kluzik-Rostkowską) pomyślności – Po piąte zaś – warto rozważyć kwePolska. stię powrotu nad Wisłę lub dopływy Odry.

Wszystko przez arytmetykę (dwa plus dwa jest cztery), geometrię (Czworokąt Mistyczny) oraz trygonometrię, czyli... kwadraturę Plutona.

Tym, którzy cokolwiek rozumieją z języka branżowego astrologów (miejscami jeszcze bardziej ezoteryczny niż uprawiana przez nich dyscyplina), zapewne wiele wyjaśnią te fragmenty przepowiedni mistrza Gibaszewskiego, w których pisze on o spodziewanym w przyszłym roku “ingresie” Urana w znak Barana oraz Neptuna w konstelację Ryb. A także o wspominanej już wyżej “kwadraturze” Plutona (wiosną z Jowiszem i Saturnem, a latem z Uranem i Marsem) oraz Wielkim Try-

Zdjęcia: Archiwum

Weekend | NDZ | 1 STYCZNIA 2011 | 4

Weekend poleca

Chiny pogrążą się wkrótce w kryzysie i smogu

gonie Jowisza, Plutona i Marsa oraz Mistycznym Czworokącie Marsa, Neptuna Jowisza i Saturna ,co nastąpi na przełomie listopada i grudnia.

Laikom musi – niestety – wystarczyć informacja – że to wszystko, o czym wyżej, oznacza spore problemy zarówno w ekonomii, jak i w globalnej polityce.

Zdaniem słynnego astrologa te wszystkie gwiezdne perturbacje zapowiadają poważne kłopoty w gospodarce światowej. W jego opinii koniec aktualnego kryzysu ekonomicznego analitycy obwołali stanowczo przedwcześnie. Układ planet wskazuje na powrót recesji, a przynaj mniej znacz ne spowolnienie wzrostu. Kiepsko rysuje się zwłaszcza przyszłość europejskiej strefy gospodarczej, której licznym krajom człon kow skim po ważnie grozi powtórka z greckiego scenariu sza, co jesz cze osłabi i tak słabe euro, a może nawet zagro zić ist nie niu wspólnej waluty Stare go Kon ty nen tu.

Jeszcze trudniejsze chwile czekają zaś... nie, wcale nie Amerykę, która też odczuje światowe załamanie gospodarcze, ale – niespodzianka – Chiny. Gwiazdy wyraźnie przepowiadają Wyspą dobrobytu będzie Polska (na zdjęciu: budowa stadionu w Lubinie)

znaczne spowolnienie tamtejszej gospodarki oraz wzrost kursu juana (skądinąd tak wyczekiwany przez Amerykę).

W tej sytuacji horoskop dla Stanów, choć też nierewelacyjny, i tak jest lepszy niż dla Azji i Europy, podobnie jak przyszłość znacznie osłabionego dziś dolara.

Ponieważ zaś układy planetarne wyraźnie zwiastują dalsze osłabianie się kondycji światowych instytucji finansowych (w tym banków i giełdy), oszczędności dolarowe na wszelki wypadek najlepiej lokować w siennikach.

Polityczny horoskop dla świata też nie jest budujący. Przynajmniej w tym sensie, że konstelacje będą w przyszłym roku sprzyjały utrwalaniu się tendencji autokratycznych i rządów autorytarnych. W postawach wyborców umocni się zaś konserwatyzm. Tak więc – podobnie jak w przypadku prognoz gospodarczych – ktoś (w tym przypadku wyborcy nastawieni demokratycznie i liberalnie) straci, a ktoś (prawica) skorzysta.

Problemy nie ominą nie tylko ekonomii i polityki, ale także klimatu. Cieplej już było. W ramach postępującego procesu globalnego ocieplenie w przyszłym roku temperatury dramatycznie spadną zarówno w Ameryce, jak i w Europie.

Na mapie świata tylko jedno miejsce jawi się astrologom w nadchodzącym roku jako zielona wyspa ekonomicznego szczęścia i politycznej pomyślności. A jest nim... Polska. Kraj z planowanym wzrostem gospodarczym sięgającym pięciu procent, wciąż nieźle stojącą złotówką, łagodnym klimatem i rządem chyba jeszcze łagodniejszym od pogody, bo niemal nieistniejącym (choć odgrażającym się obywatelom podwyżkami podatków i prywatyzacją służby zdrowia).

W związku z powyższym odwieczny dylemat Polonusów – wracać czy nie wracać – w następnym roku pozostanie nierozstrzygnięty (analogicznie jak w latach poprzednich). Bo i tu, w Ameryce, będzie nieźle, ale i tam, w Polsce, także dobrze. Czyli – jak to w astrologii mówią – kwadratura Plutona.

NAJWIĘKSI SKANDALIŚCI ROKU

Weekend | NDZ | JANUARY 1, 2011 | 5

wyrwij, zachowaj

Rok 2010 był według kalendarza chińskiego Rokiem Tygrysa.

I rzeczywiście – nawet najgłośniejsze skandale, jakich dopuścili się w ciągu minionych dwunastu miesięcy celebryci, bledną wobec afery medialnej, jaką sprowokował Tygrys.

Nikt nie dorównał, przynajmniej w tym roku, Tigerowi Woodsowi, światowej sławy gwieździe pól golfowych, ani w liczbie kochanek, z którymi zdradzał swoją (byłą już) małżonkę, ani w wysokości odszkodowania, jakie musiał jej wypłacić po rozwodzie.

Skandal rozpoczął się wprawdzie pod sam koniec ubiegłego roku, ale dramatyczny finał opowieści o tym, co Tygrysy lubią najbardziej (oraz ile to kosztuje, a kosztowało 100 mln dolarów) rozegrał się właśnie w ciągu minionych 12 miesięcy.

Jeśli porównywać medialny rozgłos afery rozpętanej przez Woodsa do innych skandali ujawniających – nazwijmy to – poligamiczną naturę ich autorów, to chyba tylko do wyczynu Jesse Jamesa, byłego męża aktorki Sandry Bullock – ze względu na popularność, urodę i talent oszukanej żony, skądinąd laureatki Oscara.

Jesse zdradzał ją “niszowo”, wyłącznie z młodymi nazistkami w stosownych do poglądów tatuażach.

W podobny kontekst wpisuje się jeszcze romans eksmałżonka innej aktorki, Evy Longorii, koszykarza Tony’ego Parkera, z... właściwie nie do końca wiadomo kim. Być może jest to jedynie zdrada literacka, bo opinia publiczna poznała jej przebieg wyłącznie za pośrednictwem SMS-ów, których wiarołomca Tony nie zdołał skasować, nim wpadły w ręce oficjalnej małżonki. A że jako jedna z czterech słynnych Kur Domowych (aktorka zyskała popularność dzięki udziałowi w serialu “Desperate Housewives”) Longoria pozostaje w tej chwili w stanie permanentnej, wymaganej przez rolę, zawodowej “desperacji”, więc natychmiast po tym odkryciu złożyła papiery rozwodowe.

W ten sposób nowego, aktualnego wymiaru nabrało stworzone w minionych wiekach przekonanie, że nic nie

na gwiazdka ć popularność, młodocia Coś nowego: żeby zyska że ćpa.

Miley Cyrus udawała,

plami honoru równie skutecznie, jak atrament. Nawet jeśli chodzi o tusz (w tatuażach) oraz technologię LCD. I to by chyba było na tyle, jeśli chodzi o zdrady celebryckie.

Ale może warto jeszcze w tym miejscu przypomnieć inną tegoroczną aferę z pogranicza między romansem i przemocą domową, którą rozpętał najbardziej znany rasista (i zarazem bigot, bo to się – jak się okazuje – wcale nie wyklucza) Hollywoodu, aktor i reżyser Mel Gibson. Otóż Gibson, w skłonnościach do skoków w bok tylko niewiele ustępujący Tygrysowi Woodsowi, jakiś czas temu znalazł sobie nową partnerkę, młodszą o ćwierć wieku Oksanę Grigoriewą. I ostatecznie rozstał się z jej powodu z żoną i gromadą (jak na praktykującego chrześcijanina przystało) dorosłych już dzieci. Kilka miesięcy później szczęśliwej parze urodziła się córeczka. Której – w zaledwie kilka miesięcy później – troskliwy tatuś zagroził śmiercią lub kalectwem, obiecując puścić z dymem zamieszkiwaną przez dziecko i jego matkę hollywoodzką rezydencję. Para zdążyła się już bowiem do tego czasu nie tylko rozstać, ale też dramatycznie skłócić. Po groźbach karalnych, wśród których znalazło się też życzenie zbiorowego afroamerykańskiego gwałtu na byłej narzeczonej, Mel – jak twierdzi pokrzywdzona – przeszedł do rękoczynów. Po czym Oksana trafiła do szpitala, a taśmy z nagraniem rozmowy byłych kochanków – do mediów i sądu.

Jak to mawiali Galicjanie: “Stary z młodą, grozi szkodą”.

Wiekowi amanci zapominają często (zbyt często?), że młodsze roczniki pań wychowanych na standardach feministycznych nie mają już “mentalności haremowej” i zwykle nie tolerują domowej przemocy. Nawet ze strony mężczyzn słynnych ze skłonności do “Pasji”.

W ten sposób, po rock and rollu i seksie, przyszła kolej na drugs oraz autorkę największego bodaj tegorocznego skandalu w tej dziedzinie. Skandalu, które-

Zdjęcia: Archiwum

BO˚ENA CHLABICZ

go... nie było. Dożyliśmy oto czasów, kiedy – żeby zyskać popularność – celebryci udają, że ćpają! Konkretnie to udawała młodociana gwiazdka Disneylandu Miley Cyrus, którą fotoreporterzy “przyłapali” na zażywaniu halucynogennej szałwii. Potem wyszło na jaw, że to wszystko była zwyczajna ustawka, starannie wyreżyserowana na potrzeby medialnego wizerunku wokalistki, która chciała w ten sposób wysłać fanom komunikat, że nie jest już niewinną, małą dziewczynką z Mickey Mouse Channel.

Areszt dla Lindsay Lohan za jazdę “po spożyciu” oraz przymknięcie Paris Hilton za dilerkę to sytuacje tak banalne, że aż głupio o nich wspominać w kontekście najgłośniejszych skandali ostatnich miesięcy. Tym bardziej że żadnej z wymienionych pań nikt przytomny nie podejrzewa przecież o niewinność.

Rok 2010 przejdzie też do historii jako moment, kiedy do katalogu zabiegów wizerunkowych wymyślanych na potrzeby celebrytów, obok udawanych romansów, pozowanych zdrad, reżyserowanych napadów obłędu i starannie aranżowanych podskoków na kanapie, dopisana została fałszywa narkomania.

Tak więc autorką największego skandalu 2010 w Roku Tygrysa została mała disneyowska Myszka Miley.

Weekend | NDZ | 1 STYCZNIA 2011 | 6

Weekend poleca

AMERYKAŃSKIE IMPREZY Amerykanie nie muszą nawet

ruszać się za granicę, aby

doświadczyć czegoś niezwykłego.

W USA odbywają się bowiem przez cały rok największe i najbardziej prestiżowe w skali świata eventy. Miłośnicy masowych imprez mogą więc na nowy rok zaplanować zakup RV i wypełnić swój kalendarz datami najciekawszych wydarzeń.

W najbliższym czasie: 20-30 stycznia warto odwiedzić Salt Lake City w Utah i Sundance Film Festival. To największy w USA i uznany za jeden z najbardziej interesujących na świecie festiwali filmów niezależnych. Pojedyncze bilety koszW USA jest tują zaledwie 15 dol. i są jeszcze dostępne, trzeba się tylko zarejestrować nie tylko na stronie festiwalu. największe Widowiskiem sportowym, którym wkrótce zacznie żyć cała Ameryka, bęrodeo, ale dzie doroczny Super Bowl. Po raz 45. i najsłynniejszy finałowa rozgrywka National Football League odbędzie się 6 lutego w Arlinglany ton (TX) na Cowboys Stadium. Więkponiedziałek. szość Amerykanów (130-140 mln!) ogląda rozgrywki na ekranach swoich telewizorów. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie, aby w tym roku zasiąść osobiście na Cowboys Stadium, który jest fantastyczny do oglądania tego typu meczów.

Są w nim zawieszone gigantyczne ekrany, na których dokładnie widać przebieg gry. Najtańsze miejsca kosztują około 850 dol., a najdroższe w VIP-owskim sektorze na poziomie boiska: ok. 100 tys. dol.

Zaraz po Super Bowl, bo od 10 do 17 lutego nowojorczycy staną się obserwatorami jednego z największych wydarzeń modowych świata: New York Fashion Week. Na to święto mody składają się różne wydarzenia – m.in. Mercedes-Benz Fashion Week w Lincoln Center i Couture Fashion Week NY w Waldorf Astoria. Szczególnie ciekawe są pokazy w Waldorf Astoria. Co prawda nazwiska wystawiających projektantów są podawane dopiero 10-14 dni przed wydarzeniem, ale miłośnicy mody i tak wiedzą, że tam po prostu trzeba być.

Z pewnością, będzie można zobaczyć projekty takich osobistości świata mody, jak Donna Karan, Marc Jacobs czy Ralph Lauren.

Najtańsza wejściówka na jeden pokaz to wydatek rzędu 50 dol.

Ze sto li cy mo dy, mie siąc póź niej (1- LA County Fair 20.03), można się przenieść w skrajnie odmienne środowisko – do Houston.

Tu odbywa się największe, światowe rodeo: Livestock Show and Rodeo. Podczas tych 20 dni można nie tylko zobaczyć mistrzów jazdy na byku, ale także emocjonujące aukcje żywego inwentarza, wyścig świń, konkurs BBQ oraz mnóstwo koncertów uznanych gwiazd country i nie tylko (w tym roku wystąpią m.in. Trace Adkins, Sugarland, Selena Gomez i Martina McBride).

Weekend

Magazyn Weekend redaguje: Jan Latus, 212-594-2266 w. 25.

Stali wspó∏pracownicy: Bo˝ena Chlabicz, Marian Chlabicz, Stanis∏aw Kokesz, Monika Âli˝, Piotr Milewski, Piotr Powietrzyƒski.

Piszà z Polski: ¸ukasz Dziatkiewicz, Przemek Gulda, Katarzyna

Zdjęcia: Archiwum

EWA ÂRÓDKA

Livestock Show and Rodeo

Rodeo co roku odwiedza ponad 2 mln ludzi. Najtańszy bilet kosztuje około 18 dol.

25 kwietnia trzeba być w Buffalo, mieście w stanie Nowy Jork. Polska społeczność organizuje tam wtedy największy na świecie Dyngus Day. Polska parada na ulicach miasta przyciąga co roku ponad 25 tys. widzów.

Miłośnicy ludowych brzmień chwalą sobie także odbywające się tam zawsze koncerty orkiestr grających (co dziwne, ale jednak) czeskie polki.

Czerwiec wyróżnia się datą 21-24.

Wtedy to w San Diego odbywa się Comic-Con International. To największy

konwent tego typu w USA i czwarty na świecie. Oprócz spot-kań z autorami komiksów odbywają się także przedpremierowe prezentacje dzieł sztuki komiksowej, a także konkurs na najlepszy kostium – oczywiście w klimacie mangi, anime, klasycznego komiksu czy fantasy. Kolekcjonerzy ściągają zaś na Comic-Con w poszukiwaniu wyjątkowych przedmiotów związanych z postaciami z komiksów oraz autografów. Dorwanie takiego rarytasu powoduje, że 37 dol., wydane na jednodniowy pass wydaje się najlepiej zainwestowaną kwotą w życiu.

W sierpniu, mimo upału, warto ruszyć do Utah. Tu, na wyschniętym, pokrytym twardą, solną powłoką jeKrawczyƒska, Ewa Âródka, Daniel Wyszogrodzki.

Reklamuj si´ w Weekendzie. Dzia∏ Reklamy i Marketingu.

Dyr. Dominik Przyby∏o: Tel: 212-594-2266 wew. 34; Fax: 212-594-5538; Displays@dziennik.com

ziorze Bonneville odbywa się Speed Week (13-19.08).

Te zawody w pokonywaniu prędkości są niezwykłym widowiskiem. Na tle niezwykłej pustyni solnej ścigają się najszybsze pojazdy świata. Niektóre uzyskują prędkość ponad 400 mph. W wyścigu, obok profesjonalnych kierowców, może wystartować każdy, kto zarejestruje swój pojazd (wpisowe ok. 400 dol.).

Od 3 września do 2 października Los Angeles jest miejscem największych USA targów stanowych: LA County Fair. Co roku to połączenie gigantycznego bazaru z lunaparkiem odwiedza ponad milion ludzi. Można tu m.in. posmakować wyrobów lokalnych rolników, dzieci z chęcią bawią się z oswojonymi zwierzętami (np. można się przejechać na słoniu), a dorosłych pewnie ucieszy kilkanaście koncertów, wyścigów i innych zabaw. To County Fair porównywane jest pod względem atrakcji z wizytą w Disneylandzie. Najtańsze wejściówki kosztują 12 dol.

Będąc na Południu w październiku koniecznie trzeba zahaczyć o Albuquerque International Balloon Fiesta (1-9.10) w Nowym Meksyku. To nie tylko największy na świecie festiwal balonów, ale także najbardziej obfotografowane wydarzenie. Trudno się dziwić – 750 balonów, jeden koło drugiego w powietrzu, to trudny do wyobrażenia widok. 6 dol. za bilet czyni także tę imprezę przyjemnie niedrogą.

6 listopada znów warto być w Wielkim Jabłku. W ten dzień miasto gości u siebie największy światowy bieg: New York City Marathon. Ponad 43 tys. osób biegnie przez 5 dzielnic miasta: zaczynają koło Verrazano-Narrows Bridge, a kończą w Central Parku. Rejestracja kosztuje ok. 200 dol. dla Amerykanów i ok. 300 dla cudzoziemców. Wyniki drukowane są w New York Runner. Do listopada jeszcze zostało trochę czasu, można więc, jako jedno z postanowień noworocznych, zaplanować już teraz regularne treningi.

(Wydawca nie ponosi odpowiedzialnoÊci za treÊç publikowanych og∏oszeƒ. The Publisher disclaims any liability for the content of any advertisement appearing in this magazine).

Piszcie listy do: weekend@dziennik.com

Weekend | NDZ | JANUARY 1, 2011 | 7

kijem w mrowisko

NIEPOBOŻNE ŻYCZENIA Od spisania Ewangelii minęły dwa tysiąclecia, ale my i tak ciągle żyjemy w mrokach pogaństwa.

To “my” dotyczy zwłaszcza Amerykanów, ale wcale nie dlatego, żeby inne narody lepiej radziły sobie z dziedzictwem barbarzyńskiej przeszłości.

Po prostu w Stanach prowadzi się liczniejsze i bardziej szczegółowe niż gdzie indziej statystyki. A z nich wynika, że przy wtórze kolęd niemal połowa Amerykanów kultywuje obyczaje sięgające rodowodem starożytnego Babilonu, o tej Najczęściej porze roku składając sobie (i światu) new składana year’s resolutions.

Postanowienia noworoczne, wywow Ameryce dzące się z antycznych obrzędów zwiąobietnica zanych z kultem solarnym, czyni mniej wię cej połowa obywateli Stanów Zjednoworoczna noczonych! (według niektórych badań dotyczy czasu jest to 52, a innych – 44 procent populacji). Co deklarują najczęściej? poświęcanego Według listy publikowanej przez poprzyjaciołom pularny portal About.com najczęściej składana w Ameryce noworoczna obieti rodzinie. nica dotyczy... nie, wcale nie zrzucenia kilku kilogramów, ale czasu poświęcanego przyjaciołom i rodzinie. Takie właśnie przyrzeczenie składa w sylwestra, sobie i światu, ponad połowa ankietowanych.

Następną pozycję na liście new years’s resolutions stanowi staranniejsza i bardziej systematyczna troska o kondycję fizyczną. Czyli, że ludzie objedzeni indykiem i keksem postanawiają w przyszłym roku więcej się ruszać: zapisać do siłowni, kupić buty do biegania albo karnet na zajęcia fitness (który i tak przeleży się do kolejnego nowego roku gdzieś na dnie szuflady).

Natomiast odchudzanie zajmuje w tym rankingu miejsce po rodzinie, przyjaciołach i fitnessie. Dopiero trzecie, co może dziwić w sytuacji, kiedy otyłość dotyka 66 procent populacji. O przejściu na dietę zaraz, jak tylko skończy się świąteczny pudding, postanawia pod choinką niewiele ponad dwie trzecie tych, którzy w ogóle podejmują jakieś new year’s resolutions.

Tylko nieco mniej badanych postanawia w sylwestrowych okolicznościach rzucić palenie (4. miejsce na liście) oraz picie (pozycja 5).

Natomiast na pozycję 6. wysforowało się w ubiegłym roku – co ma zapewne spory związek z realiami ekonomicznego kryzysu – przyrzeczenie, by wydobyć się z długów i nauczyć oszczędności, co w przypadku Amerykanów, przyzwyczajonych do ekscesywnych zakupów, wydaje się nawet większym heroizmem, niż re-

Zdjęcia: Archiwum

ALFA OMEGA

zygnacja z jednej paczki papierosów czy butelki whiskey tygodniowo. Tym bardziej że palacze i koneserzy napojów wysokoprocentowych i tak nie mają w Stanach łatwego życia, w przeciwieństwie do wspomagających rodzimą gospodarkę zakupoholików.

Być może problemy ekonomiczne przyczyniły się także do wyjątkowo wysokiej pozycji, jaką wśród noworocznych postanowień zajęło w ubiegłym roku pragnienie, by nauczyć się wreszcie czegoś nowego. Sporty ekstremalne wymieniło 16 proc. badanych. Kursy akademickie – 11.

Warsztaty artystyczne – 8. Języki obce – 7,5, a naukę gry na instrumencie muzycznym – 4 proc. W sumie postanowienie w kwestii podwyższenia swoich kompetencji podjęło aż 18 proc. ankietowanych, co dało działaniom w zakresie samodoskonalenia 8. pozycję w rankingu.

Amerykanie chcieliby w nowym roku poprawić nie tylko własną kondycję, wizerunek, i intelekt, ale też charakter, ponieważ następne miejsce po “pracy nad sobą” zajęła na liście poWOJ CIECH KOZAK stanowień noworocznych praca na rzecz innych. W przyszłym roku można się więc spodziewać wyższych datków na organizacje pożytku społecznego oraz wzmocnienia szeregów wolontariuszy. Tym bardziej że czasu na dotrzymanie tego akurat przyrzeczenia Amerykanie też powinni mieć po nowym roku trochę więcej, bowiem ostatnie z mieszczących się w pierwszej dziesiątce postanowień noworocznych brzmi: getting organized.

Jest tylko jeden problem. Jak dowodzą inne statystyki, postanowień złożonych sobie pod choinką dotrzymuje – w najlepszym przypadku – nie więcej niż 12 procent tych, co je w ogóle składają.

Dlaczego? A, bo zazwyczaj wyznaczane w ten sposób cele są nierealistyczne.

Zbyt ambitne, po prostu.

Toteż – przynajmniej zdaniem części psychologów (wyrażonym niedawno w obszernym tekście zamieszczonym w “The Mind”) – z podejmowania new year’s resolutions jest zwykle więcej psychicznej szkody niż realnego pożytku. Bo nie dość, że człowiek i tak nie chudnie, nie rzuca palenia i nie uczy się angielskiego, jak postanowił, to jeszcze do kompleksów wynikających z łakomstwa, skłonności do nałogów oraz lenistwa dochodzi poczucie słabości charakteru, bo przecież nie dotrzymało się słowa danego samemu sobie.

Kto wie, czy właśnie ten argument psychologów nie jest najlepszym powodem, żeby w tym roku zrezygnować z – pogańskiego skądinąd – obyczaju i zaprzestać składania obietnic bez pokrycia.

piórkiem w sedno

ANOTHER HAPPY YEAR 2010

KITY 2010

Buty Roku 2010 stały się Butami Roku tuż przed Wigilią i – właściwie – zrządzeniem losu.

Zanim ręką Kobiety Roku MTV zostały rzucone ze sceny w tłum fanów w Paryżu, srebrne futurystyczne szpilki marki Armani trafiły do areszBO˚ENA CHLABICZ tu. Nie same. Wraz z nimi francuska żandarmeria zatrzymała jeszcze dwadzieścia trzy ciężarówki wypakowane sprzętem i kostiumami oraz dwóch członków zespołu wokalistki Lady Gagi. W tej sytuacji paryski koncert gwiazdy stanął pod znakiem zapytania, a w mediach pojawił się już nawet komunikat o jego odwołaniu.

Ostatecznie występ jednak się odbył, a na postawa widowni Nie ma takiego skłoennitułazjaLastycz dy do szczególnego gestu. absurdu, który – Gaga podarowała jej swoje drogocenne buty (na szczęście nikt nie ucierpiał, wylansowany bowiem zrzuciła je ze sceny prosto w tłum). A para szpilek awansowała w ten przez Ikonę – sposób do rangi Butów Roku. nie znalazłby Zresztą Gaga, tegoroczna laureatka bezrefleksyjnych tytułu Ikony Mody wpływowego czasopisma “Vanity Fair” oraz – w duecie naśladowców. z Markiem Jacobsem – Symbol Nowego Jorku tygodnika “The New Yorker”, ma też na koncie zwycięstwo w kategorii Suknie Roku 2010. Odniesione bezapelacyjnie za pomocą własnego pomysłu kreacji z... surowego mięsa. Tej samej, która – pokazana na MTV Award w Los Angeles – przyniosła jej w tym roku tytuł The Worst Dressed ShowBiz. Celebrity. Bo w modzie, starej jak ludzkość, wymyślono już do tej pory wszystko. Z wyjątkiem tego, na co w tym roku wpadła Lady Gaga.

Pomysł Lady podchwyciły natychmiast liczne fashion victims, bowiem nie ma takiego absurdu, który – byle wylansowany przez Ikonę – nie znalazłby natychmiast licznego grona bezrefleksyjnych naśladowców.

W ten sposób Gaga stała się też mimowolną trendsetterką jednego z ważniejszych Kitów Roku 2010, które – jak zawsze zresztą – zdecydowanie przeważają nad Hitami.

To ona wprowadziła bowiem modę na chodzenie po mieście w samych majtkach. Na syn drom Bridget Jones (chroniczne zapominanie o założeniu spódnicy) zapadło zaraz potem jeszcze kilka gwiazd estrady, w tej liczbie także upadłe bożyszcze nastolatek Miley Cyrus. Efekt trudno było, zwłaszcza latem, przeoczyć na no wo jor skich uli cach. Zjawisko polegające na paradowaniu po mieście w samej bieliźnie miało przynajmniej tę pozytywną cechę, że przybliżyło społeczeństwu problem zataczającej coraz szersze kręgi epidemii cellulitu.

Czego nie dało się odsłonić, moż-

Zdjęcia: Archiwum

Weekend | NDZ | 1 STYCZNIA 2011 | 8

dział odzieżowy

na zresztą było w tym roku wyeksponować dzięki modzie na ekstremalne obcisłości. Sztandarowym produktem tego nurtu okazały się “dżegginsy” (jeggins), czyli krzyżówka legginsów z dżinsami-rurkami, które w ten sposób stały się jeszcze bardziej ciasne, nie pozostawiając ani odrobiny miejsca na wątpliwości co do szczegółów anatomii noszących je fashion victims.

Z drugiej strony, nie wiadomo, co gorsze. Te nieszczęsne “dżegginsy” czy też reprezentujące przeciwne ekstremum szarawary-haremówki. Na korzyść tych ostatnich można powiedzieć tylko jedno. Że odmładzają. Problem w tym, że czynią to niezwykle radykalnie, bo noszące je panie wyglądają w nich, jakby wciąż potrzebowały pieluchy huggies (to dlatego, że oryginalne pampersy są zbyt cienkie, żeby zostawiać na nie aż tyle zapasowej przestrzeni). W tej samej kategorii ciuchów tyleż koszmarnych, co infantylnych, plasują się jeszcze jumpsuits, czy li “pa ja cy ki” (nazywane czasem kombinacjami lub kombinezonami), żywo przypominające śpiochy dla przerośniętych baby-girls.

Z Kitów wypada jeszcze tylko na koniec wymienić ciuchy “w panter-

kę”, lansowane tym razem nie przez Lady, ale jej najbliższą konkurentkę z listy Worst Dressed MTV Stars, Katy Perry (która zajęła w tym roku drugie miejsce).

Nie bez powodu wpływowe pismo lifestylowe “Glamour” za Najpaskudniejsze Buty Roku uznało czółenka na platformach wykonane “z leoparda”.

Ale i tak najgorsze ze wszystkiego wydają się pokazane wiosną tego roku przez markę Louis Vuitton “królicze uszy”, które obrażając poczucie estetyki, przy okazji uwłaczają boleśnie damskiej godności. Za promocję bunny ears nie odpowiada wyjątkowo Lady Gaga. Ona, owszem, gania w majtkach, ale preferuje nakrycie głowy a la Myszka Miki.

Króliczkiem Heffnera 2010 została więc... Madonna.

Madonna Santa!