Tiny houses zijn een big thing! Deze microhuisjes zetten hun deuren even voor ons open.

TINY HOUSES IN BELGIË 20 M2 PURE VRIJHEID

Om de woordspeling maar meteen te maken: tiny houses zijn een big thing. Elegant en minimalistisch van design, milieubewust en wendbaar van nature. De perfecte toevlucht voor wie wil leven zonder ballast. Maar biedt zo'n tiny house – 20 vierkante meter is een mooi gemiddelde – echt evenveel comfort als een traditioneel huis?

Tekst Juliette Maes

T

Tiny houses – of ‘microhuizen’ – zijn houten huisjes met de allure van een hutje. Ze zijn ontworpen voor maximale mobiliteit en worden vaak op een aanhangwagen gemonteerd. Ze zijn klein, maar aangenaam om in te wonen. Omdat tiny houses niet aan de doorsnee constructienormen hoeven te voldoen, kunnen bewoners ze volop aanpassen aan hun eigen noden. Het interieur benut de beschikbare ruimte maximaal en vormt een knusse cocon om in weg te kruipen. Tiny houses hebben altijd al bestaan. Denk aan de woonwagens van zigeuners, de joerten van de Mongolen, de tipi’s van de Indianen … Maar het tiny house zoals we het vandaag kennen, is een recent fenomeen. De Amerikaan Jay Shafer schroefde het eerste exemplaar voor eigen gebruik in elkaar. Dat viel zo in de smaak dat hij in 2002 maar meteen een tiny house bouwbedrijf begon. Na de verwoestende doortocht van orkaan Katrina in 2005 en de financiële crisis van 2008, kregen tiny houses de wind in de zeilen. Door hun geringe afmetingen zijn ze het perfecte alternatief voor de klassieke woonst – groener en goedkoper. Geleidelijk verovert de trend ook Europa. Tiny houses duiken steeds vaker op in het landschap, met uitzicht over een meer of op een open plek in een bos. Door hun buitenissig en romantisch karakter worden ze verhuurd aan koppels die een weekendje willen onthaasten in de natuur. Voor veel jongeren daarentegen, betekenen ze vooral een huis met alle comfort, voor een zacht (of tenminste haalbaar) prijsje. Tiny houses zijn voor hen een aantrekkelijke, permanente optie.

SET UP - TINY HOUSE JOSÉPHINE

Eigen nest

Louise en Benjamin wonen sinds oktober samen in hun tiny house. Ze liepen elkaar in Luik tegen het lijf, tijdens hun studies industrieel design. Het idee om een eigen huis te bouwen ontstond uit de clash tussen hun studies en hun interesse voor het milieu. “Industrieel design is onlosmakelijk verbonden met productie op grote schaal, wat niet strookt met onze waarden,” legt Benjamin uit. “We houden niet van massaproductie. Een tiny house hoort meer thuis tussen de artisanale producten.” Het paar let actief op hun impact op het milieu en streeft naar een zero waste levensstijl. Ze bouwden hun minimalistische tiny house helemaal zelf, op een aanhangwagen, met enkele websites en Youtube als voornaamste bron van informatie. Ze

begonnen ook hun eigen Youtubekanaal,waarop ze hun ervaringen delen. “We brengen een overzicht van wat we zelf links en rechts hebben geleerd, zodat anderen gemakkelijk aan hun eigen project kunnen beginnen,” vertelt Louise. Gebouwen ontwerpen was geen onderdeel van hun studie, maar die kwam wel van pas bij het design van de meubels, die ze zelf tekenden en maakten.

In Olen, 100 kilometer naar het noordoosten, woont Yasna (21) sinds het begin van het jaar in haar zelfgetimmerde tiny house. Sinds maart is het de permanente standplaats waar zij en haar vriend Dries samenwonen. Yasna ziet dit huisje – dat ze in anderhalf jaar bouwde – als het eerste project in een lange reeks. Gewapend met de kennis die ze opdeed bij de bouw van haar eigen huis, begon ze aan een tweede exemplaar, dat ze gaat verkopen. Zo hoopt ze er mettertijd haar beroep van te maken. Voor haar eigen tiny house liet Yasna een aanhangwagen op maat maken, met een metalen skelet van ongeveer drie meter op zevenenhalf. Veel te groot dus om door een particulier over de rijweg getrokken te worden, want de Belgische normen beperken de omvang van een tiny house tot 2,55 meter breed, vier meter hoog en twaalf meter lang. Het totale gewicht mag de drieënhalve ton niet overschrijden. Niet meteen een probleem voor Yasna en Dries, want ze zijn niet van plan om hun huis te verplaatsen. Het huisje dat ze willen verkopen voldoet wel aan de normen en kan gemakkelijk en legaal vervoerd worden. Tiny houses zijn erkend als recreatiewoning en je mag er je domicilie in onderbrengen, ook al is dat niet altijd even simpel. De wetten verschillen van regio tot regio en de aanvraagprocedures zijn lang en complex. Terwijl Yasna en Dries het geluk hadden om een terrein te vinden, is ons Luikse paar nog steeds op zoek. Kleiner gaan wonen was voor Yasna vanzelfsprekend. Ze begrijpt het nut niet van een grote woning, die je dwingt om een massa meubels en spullen aan te schaffen voor kamers die je vaak amper of niet gebruikt. Een kleine woonst is veel gemakkelijker om te onderhouden. “In mijn tiny house heerst orde. Ik neem minder spullen mee naar huis en organiseer de ruimte op een logische en functionele manier.”

Wildernest biedt verschillende Tiny Houses te huur aan voor evenementen, waaronder de Tiny Josephine. Het tiny house van Yasna en Dries: "Ik vind een grote woning onlogisch. Waarom zou je meubels kopen voor kamers die je amper gebruikt?"

Canadese knipoog

Wie het niet ziet zitten om z’n tiny house zelf te bouwen, kan een beroep doen op een gespecialiseerde firma. Zo ontwerpt en bouwt Wildernest tiny houses. Tom de Dorlodot en Charles Lambrechts stichtten Wildernest in 2015, als uitloper van een persoonlijk project

ALOHAFRED, JONH STAPELS, YASNA DOLEZAL

Een tiny house verwarmen doe je oldskool, met een houtkachel. Oog in oog met de natuur

waarbij ze een apart kantoortje bouwden. Émile de Dryver is architect en versterkte het team in 2016, nog tijdens zijn studies. Hij ontdekte tiny houses tijdens zijn Erasmus in Canada, waar ze populair zijn, en maakte er meteen zijn thesis over. Toen Tom de Dorlodot hem vroeg voor Wildernest moest hij niet lang nadenken: “Ik was meteen geïnteresseerd. Het was een concreet project bij een Belgisch bedrijf dat mijn waarden deelt.” Als architect kan hij zich helemaal uitleven in microhuizen. “Bij een tiny house vertrek je van een blanco blad,” zegt hij. “Bij gewone huizen is dat niet zo, daar moet je rekening houden met een hoop stedenbouwkundige regels. In België moet elke nieuwbouw passen in een opgelegd architectonisch kader. Huizen en gebouwen moeten opgaan in het stedelijke weefsel, zonder eruit te springen. Al deze regels zijn niet van toepassing op microhuizen, net omdat ze geen vaste plaats hebben. Zo kunnen we zonder beperkingen het tiny house ontwerpen, volledig naar de wensen van de klant.”

Zuinige regendouche

In vergelijking met een doorsnee huis of appartement heeft een microhuis een interessant prijskaartje. Tiny houses worden wel op maat gemaakt, veel hangt dus af van de levensstandaard van de toekomstige inwoners. Als je een beroep doet op gespecialiseerde firma’s zoals Wildernest, zullen hun knowhow en werkuren doorwegen op de prijs. Voor een volledig uitgerust tiny house leg je tussen de 65 000 en 95 000 euro op tafel, zonder btw. Doe je het zonder professionele hulp, dan zakt de prijs drastisch. Louise en Benjamin spendeerden ruwweg 25 000 euro aan materiaal, maar daar kwamen nog de kosten van de machines bij, de huur van een hangar en – uiteraard – hun werkuren. Sommige grote kosten zijn moeilijk te vermijden, zoals de aankoop van een aanhangwagen, een chassis en een skelet. Bij het ontwerp van het interieur kun je dan weer fors besparen. Door een slimme materiaalkeuze, bijvoorbeeld, maar ook door je voorziening van water en elektriciteit. De goedkoopste optie is een aansluiting op het regulier water- en elektriciteitsnet, zoals bij een gewoon huis. Dat kon voor Yasna omdat ze haar tiny house een permanente plek gaf. Een andere optie is een volledig autonoom tiny house, uitgerust met een waterreservoir en zonnepanelen. Dat materiaal is duur bij aankoop, maar verkleint wel je ecologisch voetafdruk en op termijn ook je vaste kosten. Benjamin en Louise hebben over een paar maanden een volledig autonoom tiny house, ze moeten alleen nog hun zonnepanelen installeren. Een autonoom bestaan is voor hen een bewuste keuze en een uitdaging die ze willen aangaan. Om zich te verwarmen

gebruiken Benjamin en Louise een houtkachel. Ze recycleren regenwater voor de douche en de keuken. Ze moeten hun verbruik voortdurend in de gaten houden. “Als we te lang onder de douche staan, is er geen water meer om te koken of om de vaat te doen,” legt Benjamin uit. “Daar sta je in een normaal huis niet bij stil.” Het paar ligt er niet wakker van. “Het maakt deel uit van de ervaring,” zegt Louise. “Wanneer het regent zijn we blij, want dat betekent langere douches!” Kiezen voor een leven in een tiny house is in de eerste plaats kiezen voor een terugkeer naar de natuur en naar eenvoud. Talrijke strategisch geplaatste ramen vergroten de ruimte en wekken de indruk dat je buiten bent, terwijl je eigenlijk in je luie zetel ligt. Net zoals Louise houdt Yasna ervan dieren te observeren, ongemerkt achter de reflecterende ramen. “Ik wil de natuur en bomen om me heen. Ik hoor en ik zie massa’s vogels, waar ik ook ben in huis,” glundert ze. Yasna put veel voldoening uit de wetenschap dat al haar bezittingen binnen handbereik zijn. “Ik weet exact wat ik heb en waar ik het kan vinden. Dat is een verademing.” Hierdoor let ze goed op wat ze wel of niet meesleept naar huis, iets wat ze vroeger niet deed. Louise deelt Yasna’s enthousiasme, al was iets meer opbergruimte voor haar kleren handig geweest. “Ik heb niet altijd zin om dingen op te geven,” geeft ze toe. “LANGER DOUCHEN “Je moet geweldig georganiseerd zijn en alles heel ordelijk houden

BETEKENT MINDER in een tiny house.”

WATER OM TE KOKEN” Misschien herinneren tiny houses ons aan ons nomadeninstinct

BENJAMIN en zijn ze een uitnodiging om te focussen op de essentiële dingen in ons leven. Ze zijn een hedendaagse interpretatie van het oeroude beeld van de huisjesslak. Altijd alles bij de hand, altijd vertrekkensklaar. Wie durft?

SET UP - TINY HOUSE JOSÉPHINE