GUZOT VOL. 1: Bottoms Up

by claritabanana

Matatandaang naging laman ng usapan ng mga Marites ang eskandalo ni Preshetdent BoBoMo noong panahon ng pambe-brainwash sa mga Pipino. Nagkalat sa Internet Explorer ang isang scandal ni BoBoMo na nakuhanan sa isang marathon na tila umiiwas umano na makipagbeso sa mga supoters.

Ayon sa kaniyang kampo, may beke umano si BoBoMo na nakuha niya sa mga nauna niyang pambe-brainwash at naimpeksyon na. Dagdag pa ay mabaho umano ang hininga nito at puro kasinungalingan ang lumalabas sa bibig na patuloy pang lumalala. Ngunit naging chismis din ang

I’m 14, He’s 23: Our Story in a PDF File

by thatsexywriter

Teachers are known to have the noblest profession among others. We are there to guide our students and instill good values towards them. But what happens if the supposed to be “guide” and “hope” of the students would be the exact opposite of what you can imagine?

“Sir, nasa school tayo ah, but why do I feel

CoEdiWow, nagbasag-bote sa Chinese Garter Championship Game Kontra CiciBAngsit

larawan ni BoBoMo na ang kaliwang pisngi ang may beke samantalang makikita sa scandal na kanang pisngi naman ang ginagamit nito.

Hindi nalalayo rito ang nakaraang Intramuretism sa Tulok State University (TSU) sa naganap na Women’s Championshet game ng Chinese garter sa pagitan ng CoEdi Wow at CiciBAngsit, Abril 22 sa TSU library. Matatandaang matagal nang may LQ ang CoEdi Wow at CiciBAngsit sa tuwing gaganapin ang Intramuretism. Tanyag na tanyag ang “CoEdi Wow, Utak ay Sabaw!” at “CiciBAngsit, Amoy Anglit!” bilang pasaring ng mga collagen sa isa’t isa.

Naging World War III ang pagtatapos ng Championshet game ng dalawang collagen dahil hindi inaasahang nagliparan ang mga bote ng Red Horse sa loob ng library na tinungga umano ng mga CoEdi Wow habang nanonood ng laro.

Sa tsaa ng isang estupidyante, hindi raw sila lasing kundi nagpapakasaya lamang umano mula sa pagkapanalo kung kaya’t nauwi ito sa pagbabasag-bote. Hindi sinasadyang natamaan ang ilang mga estudyantist, manlalarowrowrowyourboat at kutsing staff ng CiciBAngsit. Ang insidenteng ito ay hindi nakaligtas sa mga mata ng mga echoserang frog sa Internet Explorer. Left and right na pinagpiyestahan ito ng mga lan-

gaw at bangaw at inulan ng pando-dogshow lalo na sa TikTik.

“Parang ‘di tirador ng pulutan,” komento ng isang bitchesa.

“Future tanggera ng mga anak ninyo, nagbabasag-bote,” komento naman ng isang kulang sa aruga.

Humingi naman ng dipensa ang isang manlalarowrowrowyourboat ng CoEdi Wow para sa malagim na insidente.

“To all CiciBAngsit community, dasurb. Hindi na po kami awareness on what happened after na call last point samin. Thank you po sa beautiful laban CiciBAngsit Women’s Chinese garter team and sana po hindi madamay lahat ng CoEdi Wow community sa nangyari. Shot puno!”

like you’ve seen me naked already?” I kept my sentiments at the back of my mind while gazing at how he stares at me everytime we have classes with him. He is still in the practice field but he can’t seem to practic how to respect students.

Nasa inbox ko na naman ‘to kagabi, and he even told me na he is willing to wait for me. Like, anong

hihintayin mo sa akin, Sir? Dumating first regla ko? Kakatuntong ko lang sa teenage years ko huy! For sure meron naman kayong seminar about anti-sexual harassment diba? Ano, tinulugan mo lang? Kimi!

Saka, don’t even start with your love language is physical touch, kasi manyakis ka lang talaga. Kaya pala ‘yan major na pinili mo? Eh g*g* ka pala eh, estudyante mo ako, kaya ikalma mo yang b*y*g mo!

Oh ano, napatalsik ka tu-

loy. I say, dasurv! Kulang pa nga ‘yon, dapat ti nanggal ka na sa uni mismo. Mukhang hindi mo ginag amit ‘yang ulo mo sa taas eh, puro sa baba. Idol mo pala si Darryl Yap, Sir? No wonder, parehas kayong enabler. Kemerut!

Konting char acter develop ment naman sana, Sir. Oh, ‘teh. Huwag mo nang alamin, nakakamatay.

Biway na Dean, na-sad nang pinalitan, ‘buti nalang binalik

by juana

Shockaru ang sangka-Educan nang mag farewell ang umbaw na fresh pa sa air freshener na poging dean ng College of Teacher Education (CTEd) bago magbukas ang panibagong taon ng panuruan, subalit, nagulat nang malamang binalik sa

pwestaru.

Muntikan nang magkrayola ang biway na dean na paborito ang vanilla flavor na ice cream at magaling magsing, dahil muntikan nang lisanin ang office na mala-aquarium ang peg, na siyang favorite spot ng mga bading na suma-sightchiwa oras-

oras dahil deads na deads sa maamong feslak at pangmalakasang tindig na siguradong mapapa “yes dzaddy”.

Ayon nga kay Istariray, 3rd year stu dent, hindi nito ka kayaning mawala ang Dean lalo na’t isa siya sa nagpabango sa buong kolehiyo na panlaban sa

Golden Bottles, banned at TSUGI; Tarlac Open Forum will host 2024 Intramurals.

by bakunawasamaruming estero

In a nerve-racking event at The Firefox State University Gymnasium (TSUGi), Office of Animalistic Universities (OANU) mandated the banning of Golden bottles in any event, it is after Sparkling Eagles swarm the Algaed Tigers legion of golden flying bottles, the incident happened at the women’s jackstone championship round at TSUGi.

College of Tinola and Eagles’ Education (CTED) Headmistress, Onika Maraj expresses her disappointment to Eagles quoting, “What is that behaviour?.” Later on CTED releases a statement in regard to the incident.

Many Sparkling Eagles have expressed concern about the banning of the iconic

golden bottle, some saying that it will kill the spirit of intramurals. But some says otherwise.

In an interview with one of the CTED student, Analyn Mhuko, acknowledge the wrongdoings and insensitive incident.

Sparkling Eagles flocked by distaste in different social media outlets such as EfBhie and TikTik. A user from Tiktik uploaded footage from the event captioning; “Nuhbayan, parang di nagrade two,” inserted with red as her hair mad emoji. A successful clout chase after her video accumulated 666k likes and 999k views. Meanwhile, Tarlac Open Forum extended their views to the said event without anyone asking for their regard. Tarlac Open Forum did not

FirstSONALITY over credibility

by thesexywriter

Ang ganda ng sikat ng araw today, kasing-ganda ng peslak ni Ma’am na tila ba yata nakatira sa kaharian.

10 Koklak in Da Morning @ Eduk Building

by transfereelangFO

“Time na po!” sigaw ng sampung koklak ng BSED Double Major 2A, dahil hindi na namalayan ni Mrs. Words of Wisdom ang oras. 10 o’ clock pasado na at little time na lang ang natitira para sa lunch.

Isa lamang iyan sa mga eksena ng circle of friends na kung tawagin ay 10 koklak. Sa Eduk Building na ika nga ni Sarah ay parang malaking selda. Maliban sa overtime, marami silang reklamo sa Eduk building.

EDUC ALANG DANUM

Anim-anim ang CR, pero iisa lang ang nakabukas na may tubig. Sumasabog na ang pantog, pero kailangan pang isa-isahin bawat floor. Juicecolored, mula room 409, nakaabot pa sa 1st floor para mag-CR May kasamang amoy ‘yan. Amoy alak sa left wing, malansa naman sa right wing. Simulation yata ito ka-

pag nasa public school na. Parang hindi naggrade 2, hindi marunong gumamit ng CR. Nakapagtataka kay Theresa, dahil hindi man niya alintana ‘yung amoy. Sabagay, ilang siglo ba naman ‘yong naka-stay roon, siyempre immune na ‘yon.

ELEVATOR NA MAY RAYUMA

Elevator na di nagana. Good for mirror shot lang siya. Para pang may krimen dah nakakabit ang “police line do not cross.” Para pala ito sa Crim. Sabagay, nasa Crim daw ang Trulab.

Kulang na lang, tawagin si Detective Conan para malaman kung bakit ganon ang elevator. Sana, may mga mag-OJT rin na balak mag-BJNP. Handang magpabilanggo at magpaloko, chz. Hindi raw elevator ang mga Eduk, pero handang maging top or bottom sa Crim.

NASA TAAS

ANG HELL

Ito ‘yung maipagmamalaki ng Eduk building. Nasa 5th

floor sobrang init. Mala-DepEd ang setup, malamig sa office, pero mainit sa classrooms. Nasa baba pa naman nito ‘yung 4th floor na parang mga simbahan. Mga pari at pastor sa reporter na puspos, pati hell naitaas.

Despite those issues, na-enjoy pa rin ng 10 koklak ang kabuuan ng building. walang aircon noon; wala ring elevator dati; at dati halos walang magamit na CR sa building.

Naging saksi si Theresa sa progress na iyon. Kung overtime lang din ang pag-uusapan, marami rin namang gusto pang mag-stay rito. May mga magsisitapos, mag-transfer for some reason, at baka mag-drop dahil sa financial problem. Patuloy na sinusulit ang natitirang time.

Mambabardagul lang para mabawasan ang stress at maging masaya, sa mundong puno ng “ayaw ko na.”

Napaka-estetik, maputi, mukhang mabango pero hininga, hindi lang ako sigurado. Kakasimula lang ng araw during online classes that time pero itong mga kaklase ko, parang isang balde na ng laway yung tumulo dahil sa dyosang teacher namin. May kilala nga ako diyan, ginawa pang wallpaper si Ma’am sa phone (oops!, tamaan, mabubukulan.) Paano ba naman, ang cute ng boses, tapos she seems to have a super sweet personality. Sino ba namang hindi mabibighani pre? Lumipas ang mga araw, ang iyong tunay na ugali ay unti-unting sumingaw. Nagpapasa naman kami on time, nag-e-effort kami sa mga outputs na pinapagawa mo. Bakit nung midterms, nagpaulan ka ng dos eh halos wala ka namang binalik na

output namin na may grado? Ayan, pinaulanan ka rin tuloy namin ng uno.

Isa pa, wala ka naman yatang karapatan na magalit kung copy paste ang mga homeworks na pinapasa namin sa iyo, kasi ganoon din naman gawain mo sa exams na binibigay mo. Nagagalit sa copy paste na homework pero nakita naman namin sa quizlet yung pinaquiz? ‘Wag kami, Ma’am. Sana man lang nag-quillbot ka ng mga tanong para ‘di masyadong halata.

Let’s face the truth, you have the looks, you have the personality, you even have the character and values. Napaka-high value mo nga eh. But I guess, we really can’t have it all. Hindi ka pa rin favorite ni Lord.

I really wish I could make this any longer pero limited lang space namin sa release na ito. Kaya as much as I want to say “Hello, love”, this is also my “Goodbye”.

fake_tures

Estetik Students

by ms.etiketa

Hallway na nagiging runway. Estetik ng mga estudyante na parang fashion show ng mga bida, fashion show ng lahat.

Sa unibersidad, kapag nasa fourth floor ka, matatanaw mo ang Coachella ng Pinas, makikita mo ang iba’t ibang uri ng pananamit na inilalakad ng mga estudyante. Everyday Coachella sa iskul.

Araw araw sa skul, pumapasok ang iba’t ibang mga es-

Si Ester, ang estudyanteng magalawang 80s ang peg, palaging rocking ang wide-leg pants na tila nasa Abba reunion. Nakakasabay siya sa groove ng Bee Gees sa bawat paglakad. Eto namang si Mariel, na todo ang long sleeves, mala-K-drama ang dating. Akala mo’y nasa Seoul siya sa sobrang fashionable ng mga kasuotan niya. Kahit sobrang init na, wapakels. At kapag dumaraan siya, tila may koreanovela OST na umaandar sa background music.

rang si Ryza Mae Dizon sa sobrang ikli ng mga

skirts. Sa tuwing naglalakad siya, sinusubukan ng mga kalaban ang limbo dance challenge. Bawat hakbang niya, sumasabay pa sa hangin yung skirt nya. Si Julius naman, ang peg ay parang isang karakter sa Harry Potter. Nakasuot siya ng nakasisilaw na salamin, kahit perfect ang paningin niya. Sa bawat pagkilos niya, nag-iiba ang animo ng kwento, naglalabasan ang mga lumang libro at kahanga-hangang trivia tungkol sa mahika. “Avada Kedavra” kulang nalang sabihin nya. Nerd yern?

Syempre hindi rin mawawala ang mga

Iba rin itong mga estudyante natin sa Eduk, di mo na makilala dahil pinipilit bumagay sa di kanila. Bakit nga ba pilit sinusuot ang uniporme at I.D. lace ng mga inhinyero kung di naman akma ano? Syempre dahil yun ang available.

Diyan sa mga stall sa F. Tañedo na nagbebenta ng mga puting polo na may TSU logo. Para sa kaalaman ng nakararami, hindi yan pangkalahatan, pang engineering yan! Ang porma nga naman kasing tignan pag yung suot mo ay may kwelyo na tinernohan ng pantalon, mukhang propesyonal, kagalang-galang. Isama mo pa ang kawalan ng stock ng College Shirt na

parang dating cast ng White Chicks at Mean Girls. Yung tiktok ready yung kasuotan at sa smirk palang nila, ma tutunaw na yung mga boys.

Meron din namang masunuring mga estudyante, and estetik para sa kanila, yung pagsusuot ng uni form with matching three-inches heels pa. At sa isang tabi, may roong mga tahimik na estudyante na parang invisible cloak ang ka suotan. Simple lang ayos na, kung anong mahu got sa drawer pwede na. Pero sila talaga yung ta ga-husga, ire-rate ka pa nila mula ulo hanggang paa.

Ikaw? Anong estetik ang meron ka?

di mo sure kung kailan mapupunan. Nakakatempt nga naman. Pero bakit ba kasi yan ang pinipiling isuot? Sabi ng isang source, puti daw kasi, malamig sa katawan at mukhang malinis. Edi sana doon na lang nag enroll sa COS para lagi ka nang naka puti.

Mga Mam, mga

Sir, hindi dahil ‘yan yung available, yan na! Uniform yan na sumisimbolo sa pagkakakilanlan nila. Tulad na din yan ng hindi nila pagsuot ng College Shirt natin na siya ring simbolo ng gintong agila. At isa pa pala, hindi dahil may jowa kang Engi o humihiling ka na magkaroon ng jowang Engi, may free pass ka na para magsuot

niyan. Iba ka at iba siya! Eduk ka, matuto kang lumugar.

Ito naman, in general na, yung I.D. lace na ginawa para sa bawat College at bawat Department, hindi yan singsing na nagpapalitan as a sign of your loyalty sa inyong mga bebe. “Lalagyan lang naman ng I.D.” pero may nakalagay jan na pangalan ng department niyo kaya forda respeto rin tayo. Sa dulo naman eh iisa lang yan. Wag inaangkin ang hindi atin. Hindi yan interchangeable accessory na depende sa trip ay pwedeng palitan ang kulay. Wag nang ipilit. Wag pumapapel. Gusto mo palang magsuot niyan, bat di ka nag shift?

Objective, Your Honor!

by nakakapagodmagingbading

Sabi nila, kapag in love ka, tumitigil ang mundo mo—kemi ka sis! Kapag inlove ka, make it sure na hindi raw eduk ‘yang lovidoves mo. Mamumulubi ka raw sa oras at atensyon. “Alms, alms, spare me a piece of bread” ang atake kung sakali mang hindi mo na kayang maatim na hindi ka nabibigyan ng bebe time.

Para bang naglog in ka sa isang social media application pero hindi naman pala nagpa-function. Huy pero ibang usapan ang twitter ha? Eme. Pumasok ka lang for commitment pero ikaw lang din pala ang mag-isa sa huli. Paano ba naman, imbis mag-usap daw sa free

time for lambing purposes, magpapaalam para tapusin ang lesson plan na due na kinabukasan. Speaking of lesson plan, hindi ba kayo naniniwala na lesson nga nagpagpaplanuhan namin, future pa kaya natin? Naku! Pihadong umiiling ka. Siguro imbis na planning for future ang naranasan mo sa isang eduk ay naging lesson ka lang pala sa buhay niya, pang character development ka lang kumbaga.

Sa kabila ng mga palusot at paliwanag ko, madalas pa rin talagang sabihan ang mga eduk na mahirap daw kaming mahalin. Para sabihin ko sa inyo, hindi ‘yan totoo! Huy vebs para kang ‘di nag-grade

2! (Ay wow defensive). Baka naman hindi mo lang na-reach ang basic standards like amoy Johnson’s baby powder na kulay blue ka ba? At bukod sa lahat baka hindi mo na-meet ang layunin/objectives na sinet namin. Layunin/Objectives: Sa pagtatapos ng talking stage with an eduk like me, ang honeybunchsugarplum ko ay inaasahang:

a. Nakapagbibigay ng katibayanopatnubayna puro at dalisay ang intention,nahindiitolove bombing.

b. Iginagalang ang personal time na hihingin ko nang madalas sa sobrangdamibanamanng requirements(hehebusy kacsori).

c. Nakapagpapalitan ng “GoodMorning”,“Good Evening”,“Kumainkana ba?”, at “Pauwi na me” kahitnabusytayongdalawa, ma-mi-miss kita syempre.

Hindi naman

gano’n kahirap i-meet ‘yang objectives hindi ba? Actually, bare minimum lang ‘yan sa kahit anong klaseng relationship trope. Parang pagbayad sa ‘yo ng utang ng kaklase mong wala daw barya kaya pinahiram mo. Kung nahihirapan ka pa rin na magmahal ng eduk, isipin mo muna kung nadadalian ba silang tanggapin ang mga grammatical errors mo na puno po ng emoji. Madalas kasi hindi naman talaga mahirap mahalin ang isang tao,

nasanay ka lang sa easy access relationship na hindi naman nagtatagal kasi walang quality. Kagaya ng student wifi na limited lang hanggang library. Madali ang naging proseso kaya mabilis din ang pagtatapos nito, ‘yan ang lagi mong asahan sa gano’ng klaseng konsepto. Kahit ano pa mang kurso mo, kamahal-mahal ka. At mapagtatanto mo ‘yan kung hindi ka basta-basta nag-se-settle for less. Kagaya ng pagsiksik sa ‘yo sa shuttle na puno ng estudyanteng galing digmaan.’Yun bang alam mo ang worth mo at kaya mong i-offer sa isang relationship. Parang serving ng ulam sa mga karinderya sa Lucinda, nakabase sa mood ng tindera ang dami. Ang cliche pakinggan pero alam mo dapat ang mga priorities mo. Parang crush mo na study first daw pero nawala sa list ng scholarship ni mayora dahil tres na ang average. Huwag mong hahayaang bitawan lahat ng mga pinaghahawakan mo nang dahil lang sa persepsyon ng isang tao sa ‘yo. Kung mahirap ka mang mahalin para sa kanya, ‘yan ay dahil you know what you want, and what you deserve. At hindi mo deserve na maramdang mahirap kang mahalin. Kung pinapa-feel niya ‘yan sa ‘yo, iwan mo na ‘yan gagi! And dito na nagtatapos ang talakayan ngayon araw, babu! Puwede na kayong mag-recess! Huyyy kimmi!

Peppermintchi

by binibiningbading

Paano mo ba malalaman kung sariwa o hard boiled ang itlog?

Ako kasi nilalapitan ko, kakatukin. Sisilipin sa kaloob-looban kung matigas ba, o malambot. Kung may chance, susubukan ko sa lights on and off. Mitikolosa ako sa pagpili ng magiging itlog ng buhay ko. Ayoko ng sariwa, gusto hard—hard boiled egg. Eh kaso… Sa dami ng plot twists na sumasampal sa atin araw-araw, hindi p’wedeng walang kontrabida sa buhay natin. Bawal ang perfect sa lifetime na ‘to, to na kapag pipili na tayo sa mga options, boplax todomax ang atake natin. Kaya pati sa pagpili ng da one, may

mga kamalasan talagang haharang sa atin. Akala natin perpuk na, kasi na-meet na lahat niya ang mga standards mo, pangrampa ang feslak, mukha naman siyang daksarung, pero palaging may sisira sa mga pangarap mo.

Bilang eduk student, napakaarte ko talaga sa pagpili ng boylet. Sa dami ng beses na paggawa ko ng objectives sa Assessment 1 and 2, aarte talaga ako nang bongga! Kaso sa reality ng buhay, hindi lahat ng layunin ay natatamo.

Sa 2ru lang ay hindi ko masyadong na-a-apply ang mga napag-aaralan ko sa profed classes pagdating sa panghaharvat

tinatawag na “0.5”. Hango ito sa lens ng iPhone. Kaya nitong sakupin ang maraming tao sa iisang litrato.

ng lulu. Kapag naman may nabe-bet-an ako, at saka ako kakatukin ng walangyang plot twist ng buhay, dahil kahit mabango pa siya sa kalachuchi, ang gusto rin pala ay t*t*. Mas feasible pa ang objectives ko sa major, kaysa makamit siya.

Eh kasi naman, beh! Grabe naman talaga ang atake nila, ang linis-linis pumorma, sakto ang tabas ng maong, tuwid ang pagkakahati ng buhok, sobrang neat talaga! Tapos kapag lalapitan ka, nakaka-erect ang posture niya, at beh! Pinaka-dabest ang boses niya, nakaka-w*t (kimmy, omg ka!) Pero kahit amoy peppermint ang hininga niya, paminta pa rin talaga.

Kaya paano ba talaga natin malalaman kung sariwa ba ang itlog

o hard boiled? Lalapitan mo ba? Kakatukin mo, at ita-try mo rin ba sa lights on and off? Hihimasin mo ba para makasiguardong matigas? Nagawa

ko na lahat ‘yan, pero nabiktima pa rin ako ng pisikal na kaanyu aan ng isang itlog. Da hil nang mabalatan ko at kainin, hindi pala hard boiled, anteh—malasado pala! Lagowt— pero forda laps pa rin! Eme lang, ‘teh! Wiz naman lahat ng pogi sa CoEd ay bading, (kaso kung hindi juding, taken naman!) at kahit anong klaseng itlog pa ‘yan, i-a-ab sorb pa rin ng ating kalamnan

ang protinang nilalaman nito. In short, kahit anong kasarian pa ‘yan, lahat tayo may choice kung sino at ang mamahalin natin. Kahit anong aspekto ng pagmamahal, mahalagang maging radikal.

Tila nauso nanaman ang isang way ng pagkuha ng picture. Mula sa selfie st groupfie, nagkaroon na rin tayo ng

“.5 tayo, .5 tayo!” sigaw ng kanyang kaklase na gustong magkapicture sa iPhone na fully paid. Go lang naman itong may-ari ng iPhone dahil masaya naman talaga na maraming makasama sa litrato. Sabay naman niyang itinaas ang kanyang left hand at pinindot ng multiple times ang gilid ng cellphone.

Noong tinig-

nan na ang kuha, aba! nagreklamo itong maliit na classmate at nag-request ng repeat shot dahil daw hindi siya makita at naharangan siya ng mas matangkad sakanya. Ang matangkad lang naman ay yung mismong nag-picture at may-ari ng iPhone. Ang galing, diba? Mabait naman ang may-ari at inulit ang shot. Nang tinignan na ulit ang mga ito, napansin naman ng isang classmate na walang flash at mas maganda raw kung mayroon. Walang atubiling inulit naman ng may-ari ang pagkuha.

Nakuntento naman na ang lahat af-

0.5 realness

by pidginrcreole

ter ng 0.5 with flash pero hindi pa rin tapos ang trabaho ng may iPhone. Hinabol pa nga siya ng mga kaklase niyang iPhone users din para mag pa-airdop. Yung iba naman ay nakiki-sana all nalang dahil Android lang ang kanilang cellphone at sa Telegram nalang daw isend pagkauwi.

Maya-maya, pagod nang nakauwi ang may iPhone na may 0.5. Bagsak na siya sa kanyang kama at papikit na ang kanyang mga mata nang may biglang mag-notif sa kanyang

mamahaling cellphone ng, “Hello. Ito yung UN ko sa TG, pasend naman yung mga pictures natin kanina.” Sa huli, mapapaisip ka nalang talaga kung maganda bang magka-iPhone na may 0.5 sa panahong ito. Bukod sa mauubos ang storage ng phone mo, ikaw pa mismo ang mapapasabak sa pagasikaso ng 0.5 ng mga kasama mo. Okay lang naman talaga, pero sana huwag maging demanding masyado kung hindi maisesend agad. Ayun lang naman, sana mahiya ka na.

Mami Oni reacts

by eskandalosabelgravia nga ng lemon dali! Gusto ko rin ng tequila, pampalimot sa traumang dulot nung kanta. Samahan niyo na rin ng asin na pambudbod sa mata.

What’s up mga ka-PuDy ko, this is Mani Omi at gagawa nanaman tayo ng SuperProfessionalTM review sa panibagong musika ni Br@tZd0llCHUpak! na talaga namang trending ngayon! Tulad ng dati, pakikinggan ko muna saka ko bibigyan ng numero. Lez Gluck!

First impression, ang masasabi ko ay “P*ki ng ina, ano nanaman ‘tong ni-request niyong kanta?” Nung narinig ko naman ay sabi ko “Bat ganon, ang bantot?! P*ki nga?!”

Susmaryosep, ‘di ako relihiyoso pero mapapa-oh my god ka talaga. Whoo! Paabot

Pero dahil ito ay isang SuperProfes-

hit the spot. Bakit ‘di na lang nila tinuluyang maglantad ng ut*ng at tit* at baka naipaglaban pa nila ang genius na lyricism? Speaking of, sumobra naman ata sa husay sa kategoryang romansa ang manunulat ng kanta kung kaya’t ang naisulat niya ay kwentong pang-banyo’t kama.

sionalTM review, tinapos ko pa rin kahit pamatay braincells na. Lemme just say na the thought was there…? Na it was giving, but it’s not alam niyo ‘yun?... CHAROT, putcha dumugo ata tenga ko hindi pa lampas dalawang linya.

The MV didn’t

‘Yan kasi, kakainom nila ‘yan nako nako! Hilong-hilo na kung ano nga ba ang pag-ibig at ano ang lib*g?

O baka naman ‘yon talaga ang pakay. Na gawan ng katatawanan ang mga sitwasyong maaaring maging kapahamakan?

Para-paraan nga naman para sumikat.

A, basta it’s giving dollar tree Ki* Petra*,

it’s giving kantangisinulatlangsakubetaTM, and it’s giving tahimiklangsaumpisaperomaypakaynapalaTM.

Makakapa mo naman talaga ang DAKS ng pagkadismaya ng mga onlyfans ni Br@ tZd0llCHUpak!, at isa

na ako doon. Kayo ba mga ka-PuDy? Anong masasabi niyo? Magiwan naman kayo ng mga comment and suggestion sa jutbox. Magiwan na rin kayo ng tipsy, likey, at subby! Sige, lika dito! Hanggang sa susunod mga ka-PuDy!

Rosamar Kagayaku

cial MV na “What” ng SB 19. HAHAHAHA eme. Siyempre, makatawag-pansin talaga ang ganda nitong si Rosmar. Ikaw ba namang gumagamit ng Kagayaku soap, gaganda, sesexy at puputi ka talaga. Sana true.

by juana

I’ll give it a 9/10!

Sa totoo lang, sa lahat ng Only Pinoy Music

(OPM) na narinig ko, ang Rosmar Kagayaku na siguro ang nagbigay ng “goosebumps” at gumising sa natutulog kong diwa. Damang-da-

ma, may kirot at higit sa lahat maka-masa. HAHAHAHAHA cherry!

Honest review

tayo sige. Umpisahan natin sa Music Video. One word... pang-worldclass! Tinalo ang offi-

Bet na bet ko ang lyrics, lalo na nang sinabing ang benefits nito ay hanep, at nakakataba ng wallet. Sino ba namang hindi mapapabili diva? Ekis na sa kojic at nilalaklak mong pampaputing capsul,

Rosmar Kagayaku, ibuh rin! Nagmumukhang teenager daw kahit na mga mudrakels, suggest niyo na sa mga motherlily ninyo, at checkaru kung tru ba ites.

Sumatotal, kung lyrics ang pagbabatayan... hanep! Mahusay! Mapapabili talaga. At inferes, ganda ng rhyming. Pati si Ogie Olcasid, luluhod at magpapakain na lang sa lupa pag narinig to.

Rosmar lang malakas!

I’ll give it a 5/10!