Konrad Iwanowski, Kamila Kamińska, Street Art jako medium edukacyjne „W życiu codziennym, w najbliższym otoczeniu układ przestrzeni jest regularny. Żadnych zasadzek, żadnych pułapek. Z wyjątkiem sytuacji, kiedy wpadasz w obraz. [...] Przyciąga cię i pochłania przywołuje jakieś niedociągnięcie w otoczeniu, do którego przywykłeś. [...] Przede wszystkim nie wahaj się. Daj się ponieść pierwszemu wrażeniu. Pozwól się złapać, daj się unieść, wciągnąć. Bez obaw: z tych przestrzeni nigdy nie wrócisz.”1 Roger – Pol Droit Przestrzeń miejska jest pełna znaczeń. Komunikaty przez nią wysyłane bombardują przechodniów swą nachalną wszechobecnością. Architektura sama w sobie stanowiąc medium w zintensyfikowanym dyskursie miejskim staje się jedynie tłem, czasem ledwie widocznym spod warstw bilbordów, plakatów, reklam. Komunikacja wizualna stała się obecnie najbardziej znaczącą bronią w walce o klienta, sprzedaż, to swoisty ponowoczesny rynek, który więcej ma wspólnego ze straganem niż z agorą.2 Znaczenie specjalistów od wizerunku, kreowania marki, czy szerzejreklamy dla sukcesu firmy jest coraz większe, ich pozycja coraz mocniejsza. Szum informacyjny doby ponowoczesności skutkuje m.in. triumfalnym powrotem kultury obrazkowej, bezpośredniego, szybkiego przekazu. Jednym z głównych celów komunikacji wizualnej jest wywieranie wpływu. Jak to osiągnąć? Jak przedrzeć się ze swoim przekazem w tym niesłychanym natłoku bodźców … to podstawowe pytania, na jakie muszą odpowiedzieć projektanci. Sprawy zwyczajne, powszechne to przykłady redundancji – nie zwrócą naszej uwagi. Przeciwieństwo- entropia – odnosi się do informacji nowych, nie pasujących do naszych reguł wizualnych. Mogą one być tak niezrozumiałe, że wzbudzą w nas uczucie lęku i wrogości. „Redundancja nie przykuwa naszej uwagi, entropia nas przeraża, ale gdzieś pomiędzy tymi dwoma biegunami nadawcy i zaciekawieni odbiorcy spotykają się, nawiązują kontakt i kształtują wynikające z niego skutki”. 3 Czy tego chcemy czy też nie jesteśmy w nieustanny sposób poddawani wpływowi. Jest to ewidentna praktyka edukacyjna, nadawca chce wpłynąć na nasze emocje, poglądy, wreszcie- na postawy. W przypadku komunikacji wizualnej wykorzystywanej w reklamie nadawcy chodzi o wykształcenie konkretnych postaw konsumenckich, które następnie zaowocują wzrostem sprzedaży. W przypadku kampanii 1 2 3
Roger – Pol Droit , „101 zabaw filozoficznych”, Gdańsk 2004, s. 156-157 por B. Sujak „Edukacja na rynku idei”, w: J. Semków, R. Kwaśnica, „Ku dialogowi w pedagogice”, Wrocław 1995 B. Bergstrom, „Komunikacja wizualna”, Warszawa 2008”, s. 78