2 minute read
ARRANOKO HEGALALDIA. Amaia Agirre
from Bertsolari 125
by elkarmedia
Trebitschek berak han utzi zituelako 1913an; eta banaka batzuk, Berlingo Ethnologisches Museumen. Trebitschen soinu bilduma, beraz, erdibituta dago, zati bat Vienan eta beste bat Berlinen.
Rudolf Trebitsch eta Euskal Herria
Advertisement
Groenlandiatik eta hizkuntza zeltak zituzten aipatutako herrietatik etorrita, Rudolf Trebitschek jakin nahi izan zuen ea bazen hizkuntza gehiagorik desagertzeko arriskuan Europan, bere grabaziogintzan jarraitzeko. Phonogrammarchiveko kolaboratzaile Hans Pollakek erantzun zion euskara zegoela egoera penagarri hartan. Hori nahikoa izan zen, Rudolf Trebitsch euskararen mundura hurbil zedin. Hala, Hans Pollaken erantzuna/iradokizuna jaso ondoren, 1912ko abenduan, Trebitschek Hugo Schuchardtengana1 jo zuen, euskal etnologiaren arloan argitaratutako azken testuei buruz aholkua jaso nahi zuelako. Eta Hugo Schuchardtek lehenengo zuzenean, eta gero gutunez, erantzun zion. Euskal Herrira bidaia egiteko laguntza ere eskaini zion. Eta Hugo Schuchardten bidez, Julio Urkijorekin harremanetan jarri zen. Julio Urkijok eragin handia izan zuen Rudolf Trebitschen lanean, eta ez hori bakarrik: Trebitschen ikerketen norabidea berak markatu zuen. Inondik ere, Julio Urkijo izan zen Trebitschek Euskal Herrian izan zuen laguntzailerik behinena. Donibane Lohizunen zuen jauretxean eman zion ostatu Trebitschi, Euskal Herrian egon zen denboran, hau da, 1913ko uztailaren 18tik irailaren 3ra bitartean. Euskal hiztunak ere lortu zizkion fonografo aurrean hitz egiteko. Gainera, Euskal Herrian zehar eraman zuen, batetik bestera, bere autoan, grabazioak egin behar ziren tokietara. Grabazioetan esaten zena transkribatzen eta itzultzen ere lagundu zion, gogotik lagundu ere. Euskalki guztien laginak grabatu zituzten, erronkarierarenak ere bai, gaur egun desagertua bada ere. Garai hartako euskal kulturako pertsona nabarmenen ahotsak grabatu zituzten. Besteak beste, Aranzadi, Broussain, Roby, Azkue, Oianguren, Gregorio Mujika eta Julio Urkijo mintzatu ziren gramofonoaren aurrean. Bonaparteren euskalkimapaz ere baliatu zen, euskalkietako hiztunak hautatzeko orduan. Emandako datu horietan guztietan oinarria harturik, beldurrik gabe esan liteke Rudolf Trebitschen ekimenari eta Julio Urkijoren aholkularitza eta laguntza paregabeei esker dituela
Hugo Schuchardt.
euskarak bere testigantza soinudun garrantzitsuenetako batzuk.
Rudolf Trebitschek bi asmo ekarri zituen Euskal Herrira: euskalki guztien grabazioak egitea eta euskal etnologiaren bilduma bat osatzea. Ederki bete zituen biak eta, gainera, grabazio musikalak ere egin zituen, euskal ondare musikalaren adierazle. Beraz, bi motatako grabazioak lortu zituen: hizkuntza grabazioak eta grabazio musikalak. Vienara itzuli eta urtebetera artikulu bat idatzi zuen2, Euskal Herrian izandako bizipenen eta egindako lanen lekuko.
1984az geroztik, Bilboko Azkue bibliotekan eskuragarri ditugu Rudolf Trebitschek Euskal Herrian 1913an egindako hizkuntza grabazioen kopiak, Jose Mª Etxebarriak Euskal Herrira ekarri zituelako. Gainera, Jose Mª Etxebarria dugu grabaziook eta euren nondik norako guztiak sakon eta zehatzen aztertu dituena. Hizkuntza grabazioek 130 minutu irauten dute denera, 64 diskotan banatuta daude eta bakoitzak bi minutu inguru irauten du3 .