TAŞ MİMARLIK VE İÇ MEKAN TASARIMI STONE ARCHITECTURE AND INTERIORS
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 / 10 TL
MERMER TASARIM DESIGN WITH MARBLE
MILAN: THUS SPOKE THE MARBLE ATHENS: MARBLE MURAL PARIS:MARBRE POIDS PLUME
BODRUM: AMANRUYA, CNNT_ KY GRANADA: NAZARi DUVARI PORTFOLIO: WANG SHU
BAŞLARKEN / EDITOR’S NOTE Natura Yayın Kurulu Başkanı Chairman of Editorial Committe İstanbul Maden İhracatçıları Birliği adına Yönetim Kurulu Başkanı Mehmet Özer Istanbul Mineral and Metals Exporters Association, CEO Mehmet Özer
GÖKHAN KARAKUŞ
UYGARLIĞIN başlangıcından beri estetik ve yapısal özelliklerinden dolayı tercih edilen mermerin en önemli kaynaklarından biri Anadolu. Bu geçmiş Hitit, Likya ve Frikya medeniyetlerine kadar uzanıyor. Anadolu bugün de Marmara, Afyon, Burdur, Bursa ve pek çok başka bölgesinde, uluslararası tasarım ve mimariye kaynak teşkil eden farklı mermer çeşitlerini üretiyor. Natura’nın bu sayısında Türkiye mermerlerinin kullanıldığı yeni tasarımlara odaklanıyoruz. İMİB, Anadolu mermerinin kullanıldığı uluslararası tasarımların yer aldığı ‘Thus Spoke the Marble: The Journey Alters You’ (Ve Mermer Dedi Ki: Yol Seni Değiştirir) sergisini düzenliyor. Milano’da 2012 Salone di Mobile haftasında Zona Tortona’da düzenlenen sergi, uluslararası tasarımcıların Türkiye’den çeşitli mermerlerle yarattıkları özgün tasarımlara yer veriyor. Türk mermerlerinin kullanıldığı bir başka tasarım da Atina’dan. ‘Marble Mural’ iki boyutlu dijital sanat teknikleri ve kolaj estetiğiyle klasik mermer heykel yaklaşımını çok farklı bir noktaya ulaştırıyor. Paris’teki Ymer + Malta galerinin ‘Marbre Poids Plume’ sergisi teknoloji, tasarım ve el işçiliğiyle nasıl ince, hafif ve pratik mermer tasarımları yapılabildiğini ortaya koyuyor. Son iki yılda Natura’da Avrasya bölgesinden taş mimariye odaklandık. Bu sayıda da Asor adalarından Pekin’e uzanan projelere yer veriyoruz. 2012 Pritzker ödülünün Wang Shu’ya verilmesi mimaride önemli bir kilometre taşı. Wang Shu taş, tuğla ve kil gibi malzemeleri mimaride çağdaş ama geleneğe saygılı bir şekilde uyguluyor. Pritzker’in Wang Shu’ya verilmesi taşın da önemli yer tuttuğu yerel malzeme ve yapı tekniklerinin modern mimaride geliştirilerek kullanılmasına verilen önemin artışına işaret ediyor. Bu sayıda Wang Shu’nun çok geniş doğal taş kaplama yüzeylerle etkileyici sonuçlar aldığı projelerine yer veriyoruz. Portekiz’n Asor adalarında Aires Mateus, Bodrum’da Gökhan Avcıoğlu, İzmir, Urla’da Serhat Akbay, İspanya Granada’da Antonio Jimenez Torrecillas, Hırvatistan Dubrovnik’te Ivanisin & Kabashi Arhitekti ve Bodrum’da Emine Öğün ve Mehmet Öğün’ün projeleri ise modern Akdeniz mimarisinde mermer ve taşın yepyeni bir ekolojik bilinçle kullanımını ortaya koyuyor. Bütün bu projeler de Natura ve İMİB olarak önceliğimizi oluşturan yaşamı güzelleştiren ve doğaya saygılı bir mimaride doğal taş kullanımına taze bir nefes getiriyor. 4 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
MARBLE has been used as a building material for its aesthetic and structural properties since the dawn of civilization. Anatolia has always been the source of marble dating back to ancient cultures such as the Hittite, Lycian and Phyrgian. Today Anatolia is still the source of important marbles. Marmara, Afyon, Burdur, Bursa and many other areas in Turkey are a rich source of marbles of different kinds used in design and architecture globally. This issue of Natura focuses on new design using marble from Turkey. The sponsor’s of Natura, The Turkish Stone Exporters’ Association, have undertaken an exhibition on design with marble from Turkey entitled, Thus Spoke the Marble: The Journey Alters You. This exhibition taking place in Milan at Zona Tortona during the week of 2012 Salone di Mobile features designers from around the world who have created unique spaces. Another exhibition to show marbles from Turkey is the Marble Mural by Point Supreme Architects. The Marble Mural draws attention to techniques of two-dimensional digital art and a collage aesthetic with the classical sculptural technique of marble treatment. Marbre Poids Plume, an exhibition from the Ymer + Malta gallery in Paris throws light on how technology, design and handcraft can be combined to make marble products that are thin, light and practical. Marble’s unique natural and aesthetic qualities, which have been a strategic focus of the Turkish Stone Exporters’ Association activities, are highlighted in all of these exhibitions. Architecture in stone from the Eurasian region has been the focus of Natura in the past two years. In this issue we feature works from the Azores to Beijing. The awarding of the prestigious 2012 Pritzker Prize to Chinese architect Wang Shu is an important moment in architecture. Wang Shu applies materials such as stone, brick and clay to architecture that is thoroughly modern but respectful of tradition. The awarding of the Pritzker to Wang Shu shows the increasing interest in advancing local materials and methods of building in modern architecture of which stone is an important component. We feature the projects of Wang Shu that highlight the large-scale use of natural stone surfaces and cladding. Modern Mediterranean architecture is also again featured in this issue of Natura with major projects by Aires Mateus in the Azores, Portugal, Gökhan Avcıoğlu in Bodrum, Turkey, Serhat Akbay in İzmir, Turkey, Antonio Jimenez Torrecillas in Granada, Spain, Ivanisin & Kabashi Arhitekti in Dubrovnik, Croatia and Emine Öğün/Mehmet Öğün in Bodrum, Turkey. All of these projects show the use of marble and stone in a new kind of ecologically minded Mediterranean design. All of these projects breathe new life into the use of stone in architecture that improves living and is respectful of nature, a strategic priority of the editorial team here at Natura and the Turkish Stone Exporters’ Association.
Yayın Kurulu Editorial Commitee Mehmet Özer, Ahmet Keleş, Hasan Can Çoker, Erdoğan Akbulak, Erol Efendioğlu, Arslan Osman Erdinç, Candan Özlütürk, Ertuğrul Doğuç Coşkun Kırlıoğlu, Fatih Özer, Nergis Büyükkınacı, Engin Yalçın, Kadir Ceryan Genel Koordinatör General Director Coşkun Kırlıoğlu Yayın Direktörü Editorial Director Gökhan Karakuş Sorumlu Yazı İşleri Müdürü Editor in Chief Özlem Alkan K. ozlem@emedya.net Art Direktör / Art Director Özgür Çakır Editör / Editor Gözde Kavalcı Yönetim / Management Emedya İletişim Sanayi ve Ticaret Ltd. Abdülhakmolla Sokak 19 Arnavutköy İstanbul 34345 /TURKEY Tel: (212) 359 82 88 info@emedya.net Renk Ayrımı / Color Separation Studio Tel : (0212) 283 90 12 Baskı, Cilt / Printing Stil Matbaacılık İbrahimkaraoğlanoğlu Cad. Yayıncılar Sok. No:5 Seyrantepe / İstanbul Tel: (0212) 281 92 11 www.stil.com.tr Yayın Türü / Publication Type Yerel - Süreli / Local - Periodical Nisan 2012 - April 2012
MART - NİSAN 2012 / MARCH - APRIL 2012
İÇİNDEKİLER 12 8
32
10 Haber: İstanbul Tasarım Bienali 12 Dosya: ‘Ve mermer dedi ki: Yol seni değiştirir.’ 24 Sergi: CHANGE: Orta Doğu’da mimari ve mühendislik 30 Proje: Point Supreme’in mermer duvarı 36 Tasarım: Paris’te ‘Tüy kadar hafif mermer’
PROJELER: 42 Bodrum: CNNT_KY 50 Bodrum: Amanruya Tatil Köyü 58 Granada: Nazari Duvarı 68 Lagoa das Furnas: Araştırma Merkezi 76 İzmir: Taş Ev 86 Dubrovnik: Inside_Outside 96 Portfolyo: Wang Shu 114 Etkinlik takvimi
8 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
REFİK ANADOL
BIENAL SERGILERI İSTANBUL MODERN VE GALATA ÖZEL RUM İLKÖĞRETIM OKULU’NDA YER ALIRKEN, ETKINLIKLER ŞEHRIN FARKLI NOKTALARINA YAYILACAK. THE BIENNIAL EXHIBITIONS WILL BE AT ISTANBUL MODERN AND GALATA GREEK PRIMARY SCHOOL WHILE THE EVENTS WILL BE HELD AT VARIOUS VENUES IN THE CITY.
Joseph Grima’nın ‘Adhokrasi’ kavramı ise bürokrasinin karşı kutbu. Bienali bir sergi platformu olmaktan çok bir laboratuar olarak gören Grima sergisini tasarım dünyasındaki devrim niteliği taşıyan değişiklikleri gösteren bir sahneye dönüştürecek. Grima’nın sergisi tasarımcı, kullanıcı ve üretici arasındaki geleneksel ilişkiye meydan okuyan dinamik, karmaşık ve yenilikçi bir yaklaşım ortaya koyacak. Bienale geri sayım başlarken, İstanbul Tasarım Bienali, 22-27 Mart arasında, Türkiye’deki tasarım eğitimini ön plana çıkarmak, kurumları, öğrencileri ve sanayi temsilcilerini tasarımcılar ile buluşturmak amacıyla bir dizi atölye çalışması düzenledi. Bienalin “Kusurluluk” teması çerçevesinde yapılan ve beş gün boyunca, farklı mekânlarda yürütülen 11 ayrı atölye çalışmasında yaklaşık 200 üniversite öğrencisi, 30’a yakın uluslararası tasarımcı ile çalışma imkânı buldu. İstanbul Tasarım Bienali Atölye Çalışmaları’na katılmak üzere İstanbul’a gelen tasarımcılar arasında, Designer of the Future ödülüne layık görülen kil tasarımcısı Max Lamb, yemek tasarımının önemli isimlerinden şef Marc Bretillot, mimarlık dünyasının yakından tanıdığı Luis Urculo, ürün tasarımı ve özellikle Hermes, Fendi gibi önde gelen markalarla yaptığı çalışmalarla isminden söz ettiren Anon Pairot ve doğal ve gündelik malzemelerle değerli takı tasarımları gerçekleştiren Amina Agueznay gibi tanınmış isimler yer alıyor. İstanbul Tasarım Bienali için proje başvuruları 2 Haziran’a kadar devam edecek. Başvurular için herhangi bir disipliner ya da coğrafi kısıtlama bulunmuyor.
urban and architectural design of current Istanbul. The structure consisting of two main headings, “Transformation” and “Anti-Context” will question urban transformation and public housing projects, and the social tension created by these projects by comparing them to other examples in the world under the first heading. In the second heading, ideas by local and global actors on a geographical scale will be presented, putting Istanbul to the center, and showing the changes in new technologies and parallelism between architectural and fashion design. The conceptual framework of curator Joseph Grima’s exhibition displayed at Galata Greek Primary School is “Adhocracy”, the opposite of bureaucracy. Grima considers the Biennial as a laboratory more than an exhibition platform. He aims to turn his exhibition into a stage for the current revolutionary changes in the design world. Grima’s exhibition starts out with the idea that the final user is a part of the design and manufacturing processes. The exhibition will have a dynamic, complex, and innovative structure which challenges the traditional relations between designer, user and manufacturer and slow bureaucratic processes. In Grima’s own words: “Since its inception as a discipline of industrialisation and modernity, design has come to influence—or even define—almost every facet of contemporary existence. From cities to typefaces via architecture, vehicles, objects, interfaces, and infrastructural systems, acts of design permeate our lives almost to the point of saturation. Design has become so ubiquitous as to have almost become invisible, subsumed into everyday life to the point we forget it is also inevitably a political activity with farreaching social implications. Today, it stands at one of the most significant crossroads in its brief and conflicted history.” Project applications for the Istanbul Design Biennial will continue until 2 June 2012 with no disciplinary or geographical limitations. MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 11
Dosya/Report
12 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
9 ünlü tasarımcı Anadolu mermeri ile Milano’da İMİB VE EMİB’IN DÜZENLEDIĞI ”VE MERMER DEDI KI: YOL SENI DEĞIŞTIRIR” SERGISI MILANO TASARIM HAFTASI’NDA ANADOLU MERMERININ EŞSIZ HIKÂYELERINI ANLATIYOR.
THUS SPOKE THE MARBLE: THE JOURNEY ALTERS YOU THE EXHIBITION ‘THUS SPOKE THE MARBLE: THE JOURNEY ALTERS YOU’ SHOWCASES THE WORKS OF PROMINENT DESIGNERS MADE FROM TURKISH MARBLE DURING MILAN DESIGN WEEK BETWEEN APRIL 17 – 22.
YAZI-TEXT: ÖZLEM ALKAN K.
A
ltı farklı ülkeden dünyaca ünlü dokuz tasarımcının Anadolu mermerleri ile yaptıkları tasarımlar 17-22 Nisan tarihleri arasında gerçekleştirilen “Thus Spoke the Marble: The Journey Alters You” (Ve mermer dedi ki: Yol seni değiştirir) adlı sergide Milano Tasarım Haftası için toplanan uluslararası ziyaretçilerle buluşuyor. Anadolu mermeri, klasik antik çağdan günümüze kadar 4 bin yıldan uzun süredir çok önemli sanat eserlerinde kullanıldı. Şimdi de dünyanın en önemli tasarım etkinliklerinden Milano Tasarım Haftası’nda, etkinliğin kalbi sayılan, Superstudio Più, Art Garden’da, İstanbul Maden İhracatçıları Birliği (İMİB) ve Ege Maden İhracatçıları Birliği (EMİB) tarafından ziyaretçilerin beğenisine sunuluyor. Milano’dan sonra 2014 yılına kadar İstanbul ve diğer dünya şehirlerini gezecek sergi kapsamında, Türk ve yabancı tasarımcılardan Anadolu mermerinin, mimarinin farklı platformlarında yenilikçi kullanımına referans oluşturacak eserler tasarlamaları istendi. Sanatçılar hayat yolculuğunda yaşadığımız duygusal süreçleri tasarımlarıyla görselleştirdi. Mermerin “hikâye anlatıcı” rolünü üstlendiği serginin küratörlüğünü, kurumsal kimlik ve mekân tasarımını İstanbullu tasarım stüdyosu Demirden Design yapıyor. Eserler, sergi ismini referans alan patikalarla birbirine bağlanarak sergilenecek. Bu şekilde serginin ilettiği içsel yolculuk metaforu temsil edilecek. Çerçevesi büyük ölçüde bu içsel yüzleşme ve deneyselliğe odaklanan bu sergi, ünlü tasarımcılar Alfredo Häberli ve James Irvine’in eserleri ile tamamlanıyor. Milano Tasarım Haftası’nda, şehir merkezindeki Zona Tortona’nın sokaklarında gerçekleştirilen etkinlikler öne çıkıyor. Thus Spoke the Marble sergisinin mekânı ise Zona Tortona’nın tapınağı haline gelen Superstudio Più Binası. Sergi, Superstudio Più Binası’nın Sanat Bahçesi’nde, 900 metrekarelik açık alanda dokuz platform üzerinde yapılandırılmış büyüleyici bir alanda ziyaretçileri karşılayacak.
I
nternational designers showcase their work during Milan Design Week and Salone del Mobile in Thus Spoke The Marble: The Journey Alters You, a show that will travel to a series of other international key destinations after its premiere in Milan. Organized by the Istanbul Mineral Exporters’ Association (IMIB) and the Aegean Mineral Exporters’Association (EMIB), and curated by Turkish design studio, Demirden Design, the project is groundbreaking in that its ambitions reach far beyond those of a purely commercial display. Spread over 900 square-metres at the famous Superstudio Più Art Garden, while demonstrating and exploring the numerous ways in which Turkish marble can be used in both architecture and interior design, the installations by the participating designers are an attempt to reveal the material’s symbolic and spiritual power. Demirden Design asked the designers to reflect on the deep-seated emotions that emerge over the course of an inner journey, and to use this as a starting point for an installation that would communicate them. Its symbolic title: Thus Spoke the Marble: The Journey Alters You invites visitors on a journey of re-discovery, revealing the narrative qualities of the material. As well as being a perfect location for rest and relaxation, it also intends to be a place of insight, discussion, and meditation. The exhibition also hooks onto a tradition of over four thousand years, in which Turkish marble from across Anatolia has been the basic material for great works of art and architecture, from classical antiquity to Byzantine, Ottoman and modern times. It will also illustrate the creative revival that has characterized the country in recent years, and its design and architectural scene in particular. Thus Spoke the Marble: The Journey Alters You is built across nine platforms, each carrying an installation, and linked by wooden and iron pathways, representing the metaphor of the inner journey. MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 13
Dosya/Report
BIRSEL + SECK / UNITY Bibi Seck ve Ayşe Birsel New York’taki ofislerinde ofisten eve, banyodan otomotive farklı alanlarda tasarımlar yapıyorlar. ‘Unity’ sadece ikilinin birlik duygusunu değil, işlerinde temel aldıkları diğer özellikleri de ortaya koyuyor: Sadelik, empati, sürdürülebilirlik ve bir kaç iyi parçanın çok zengin ve uyarlanabilir çözümler sağlayabildiği ölçeklenebilir sistemler… Bursa’nın Kemalpaşa Beyaz mermerinden üretilen bu küresel yapıda water-jet yöntemiyle kesilen ve elle cilalanan 220 modüler sekizgen mermer levha, her biri farklı bir geometri gerektiren 22 parçalık 10 sıra halinde bir araya getiriliyor. The work of Ayse Birsel and Bibi Seck in New York spans the office, home, bath, retail, and automotive sectors. ‘Unity’ is a work that not only expresses their strong sense of unity, but also some other characteristics they see as essential to their work: simplicity, empathy, sustainability, and their preference for scalable systems. The spherical construction in Kemalpasa White marble from Bursa consists of 220 modular octagon marble slabs, water jet cut and hand polished, in ten rows of 22 pieces each, each row requiring a different geometry. 14 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
WERNER AISSLINGER LOVE’S GAZEBO Werner Aisslinger’in teknoloji, malzeme ve örgü, dokuma ve montaj gibi basit üretim yöntemleriyle birleşen çok karmaşık mühendislik prosesleri bu sergi için de herkesin bildiği bir çocuk oyuncağının prensiplerini mermere uyarlamasına sebep olmuş. Bir masalın şiirselliğini taşıyan ‘Love’s Gazebo’, bir gül bahçesinde birleşen 200 parçadan oluşuyor. Doğal ve organik bir arketipin soyutlanması olarak da okunabilen, bir arı kovanı, bir lale ya da ağaç olarak da tasavvur edilebilen ‘Love’s Gazebo’ yeni üretim tekniklerine, malzemelere ve şiire dair bir tutkuyla yaratılmış. Her yaprak üç katmandan oluşuyor: İki mermer levhanın arasına yerleştirilen aluminyum levha. Kavaklıdere Beyaz mermerden water-jet tekniğiyle kesilen, her biri 10 kg. ağırlığında 200 dilim toplamda 2 ton ağırlığa ulaşırken hafifliğiyle nefes kesiyor. Werner Aisslinger’s passion for technology and material, and highly complex engineering processes that combine with ‘simple’ construction methods, based on knitting, weaving and assemblage, also drove him to translate the principles of a universally-known children’s construction toy into marble for the exhibition, combining some 200 pieces in a rose garden, with the poetry of a fairytale. ‘Love’s Gazebo’ incorporates many of the adjectives essential to his work: utilitarian, organic, reduced, soft, sustainable, purist, modular, and nomadic, also driven by a passion for new production methods, materials, and poetry. To enhance the strength of the construction, each petal is created in threefold: an aluminium slab sandwiched between two marble ones. In total it consists of 200 water jet cut modules in White Kavaklidere marble from Mugla, each weighing approximately 10 kg so that the total weight is almost 2 tons. And yet, its lightness is overwhelming. MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 15
Dosya/Report
RICHARD HUTTEN / EXCITEMENT Hollanda’nın en önemli tasarımcılarından Richard Hutten’ın işleri endüstri tasarımından mobilya ve iç mekan tasarımına kadar uzanıyor. Çeşitli tasarım kurumlarında dersler de veren tasarımcının işleri pek çok kişisel ve karma sergide yer aldı. Hutten’un sergideki işi dev bir nakliye sandığı. Ziyaretçiler sandığa girdiklerinde kendilerini tasarımcının şanına uygun bir alanda buluyor: Çok direkt ve insanın Kemalpaşa Beyaz ve Alexandrette Siyah mermerden duvarlarda sergilenen güzelliklerden gözünü almasını imkansız kılacak kadar dar. 20 farklı mermerden meydana gelen duvar desenlerindeki parçaları yaratmak için 1150 m’lik water-jet kesim ve onları çevrelerindeki desene tam olarak yerleşmeleri için ince bir el işçiliği gerekmiş. One of the most influential Dutch designers, Hutten’s work stretches from industrial design to furniture design and interior design. He has taught at leading design institutes, while his work was featured in many solo and group exhibitions. Hutten’s work consists of a large shipping crate. Visitors are invited to step into the crate, where Hutten has prepared them a path that befits his reputation: very direct, and of such narrowness that one cannot possibly avoid looking at the wonders that are on display on the walls, against a background of Kemalpasa White and Alexandrette Black marble. 20 other types of marble were used to create the inlays in these walls and approximately 1150 meters of water jet cutting was needed to create the pieces, after which very delicate handwork was needed to make them fit the surrounding puzzle perfectly.
20 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
DEMİRDEN DESIGN CELEBRATION Serginin küratörü Demirden Design disiplinler-arası bir ekiple, iç ve dış mekan sergileri, konferans ve kurumsal etkinlikler, mağazalar, galeri, showroom, restoran ve ofislere uzanan projelerinde farklı yetenek ve yaklaşımları değerlendiriyorlar. 2011 itibarıyla 19 ödül kazanan stüdyonun sergideki enstalasyonları Kavaklıdere Beyaz ve Siyah İnci mermerinden meydana geliyor. Merkezde bulunan ve paylaşımı simgeleyen dev masa, 54 saatlik CNC kesimi ve el ile cilalama işlemi ile üretilmiş. Demirden Design, the Istanbul-based studio curating the Thus Spoke the Marble exhibition, thrives on a multi-disciplinary team, bringing a mix of talents and approaches to each project. The result is a wide array of projects, including indoor and outdoor exhibitions, conferences and corporate events, as well as stores, galleries, showrooms, restaurants and offices. By the end of 2011 the studio had received 19 international awards. The installation in Kavaklidere White and Black Pearl marble designed for Thus Spoke the Marble in which a large festive table stands central, expressing the culture of sharing in superlatives: with a top that measures 1.6 by 7.2 meters, 54 hours of CNC cutting and delicate hand polishing were needed to get it executed.
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 21
Sergi/Exhibition
24 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
CHANGE:
Orta Doğu’daki değişimin tanığı
NEW YORK’TAKI AMERIKAN MIMARLAR ENSTITÜSÜ’NÜN (AIA) DÜZENLEDIĞI ‘CHANGE’ SERGISI BÜYÜK BIR DÖNÜŞÜM GEÇIRMEKTE OLAN ORTA DOĞU’DAKI AIA ÜYELERININ ETKILEYICI PROJELERINI IÇERIYOR.
CHANGE: ARCHITECTURE AND ENGINEERING IN THE MIDDLE EAST, 2000-PRESENT THIS EXHIBITION BY THE AMERICAN INSTITUTE OF ARCHITECTS NEW YORK FEATURES THE WORK OF AIA MEMBER FIRMS IN THIS RAPIDLY TRANSFORMING REGION YAZI-TEXT: GÖKHAN KARAKUŞ
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 25
Sergi/Exhibition
ALBERT SAIKALY
O
rta Doğu son 75 yılda dev inşaat projelerine sahne oldu. Petrol ve ardından gelen emlak geliştirme hareketi bu yoğun inşaat faaliyetini fişekleyen unsurlardı. Ancak bu yaygın inşaat faaliyetine rağmen 1960’lardan sonraki yapıların önemli bir karakter ya da değere sahip olduğu söylenemez. Bazı modern mimari örneklerinde Batı ülkelerinin standart ticari proje uygulamaları benimsenmiş olsa da binaların büyük çoğunluğu mimari bir prosesten bile geçmiyordu. 20. yüzyılın sonunda Orta Doğu’nun kent dokusu, yavanlığı, yerel karakterden yoksun oluşu ve donuk görüntüleriyle dikkat çekiyordu. Bu durum, 2000’lerde bölgenin kendine özgü sosyal ve çevresel karakterine yönelik giderek artan ilginin kendini inşaat ve mimaride göstermesiyle değişmeye başladı. Hükümet ve özel sektörde yapılı çevrenin kalitesine dair gelişen bilinç, Orta Doğu toplumlarının tavrını şekillendirmekteki rolüne daha fazla hassasiyet göstermeye başlamalarını sağladı. Amerikan Mimarlar Enstitüsü’nün (AIA) Mimarlık Merkezi tarafından 22 Şubat’ta New York’ta açılan ‘CHANGE: Orta Doğu’da Mimarlık ve Mühendislik’ sergisi, 2000’lerden bu yana bölgedeki yapılı çevrenin gelişimine katkıda bulunan önemli yapıları inceliyor. 20 ülkeden 123 çağdaş mimari eserin yer aldığı serginin küratörü ünlü mimari akademisyen Hassan Radoine Orta Doğu’da tasarıma dair farklı yaklaşımların örneklerini vererek, bölgedeki kentleri şekillendiren
26 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
109 ARCHITECTES BEYRUT’TAKI USJ CAMPUS DE L’INNOVATION ET DU SPORT (2012) PROJELERINDE MAŞRABIYA PENCERE ÖRMELERINE ÇAĞDAŞ BIR YORUM GETIRIYOR. A CONTEMPORARY TAKE ON THE MOUCHARABIEH SCREEN IS MADE BY 109 ARCHITECTES IN THEIR USJ CAMPUS DE L’INNOVATION ET DU SPORT, 2012, BEIRUT, LEBANON.
T
he Middle East has been the site of massive building programs in the last 75 years. Income from petroleum and later real estate development were the engines of growth that have led to extensive construction. Despite this widespread building the architectural value of much of the construction since the 1960s has been without significant character or value. While some modern architecture was applied through the importation of standardized commercial methods from Western countries a vast majority of buildings did not go through an architectural process at all. The urban landscapes of the Middle East were noteworthy for their uniform blandness, lack of local character and drab appearance. This situation started to change in the 2000s as increasing attention to the unique social and environmental characteristics of the region became an important factor in construction and architecture. In February 22, 2012, The Center for Architecture of the American Institute of Architects New York opened an exhibition on architecture in the Middle East which looks at significant buildings in the region since the 2000s that have contributed to the improvement of the built environment in the Middle East. CHANGE: Architecture and
modernleşme ve yerelliğin etkilerini inceliyor. ABD’de bu bölgenin mimarisine ilişkin benzerine az rastlanır bir sergi düzenlenmesi Orta Doğu’nun uluslararası çağdaş mimari akımlarda kazanmaya başladığı önemi vurgular nitelikte. AIANY’nın başkanı Joseph J. Aliotta, serginin AIA Mimarlık Merkezi’nin küresel diyaloğu geliştirme konusundaki kararlılığının bir devamı olduğunu belirtiyor. “Son iki yılda Merkez’in sergileri Çin kentlerinin hızlı büyümesi ve Hindistan’daki gayri resmi kent stratejileri gibi yakın dönemdeki uluslararası gelişmeleri irdeliyor. ‘CHANGE’ de dünyadaki şehirlerde süregelen dönüşümü belgeler nitelikte.” Sergi mimaride 21. yüzyılın başında gerçekleşen belirgin gelişimi ortaya koyuyor. Orta Doğu farklı peyzajlardan, geleneklerden, kültürlerden ve iklimlerden müteşekkil çok geniş SKIDMORE, OWINGS & MERRILL’IN KUVEYT’TEKI AL HAMRA FIRDOUS TOWER (2012) BINASININ KIVRIMLI CEPHESI DOĞAL TAŞTAN. STONE IS USED IN THE CURVING SKIN OF SKIDMORE, OWINGS & MERRILL’S AL HAMRA FIRDOUS TOWER, KUWAIT CITY, KUWAIT. 2012. PHOTO/FOTOĞRAF: PAWEL SULIMA
Engineering in the Middle East, 2000-Present surveys 123 contemporary works in 20 countries and territories. The exhibition curated by noted architectural scholar, Hassan Radoine, Ph.D demonstrate the diversity of approaches to design in the Middle East and examines the forces of modernization and localism shaping the region’s cities. This rare survey of architecture from the region in a venue in the United States shows the growing importance of the Middle East to currents of contemporary architecture. The exhibition “ further(s) the Center for Architecture’s commitment to global dialogue,” said Joseph J. Aliotta, AIA, LEED AP, President of AIANY. “In the past two years, the Center’s exhibitions have grappled with recent international developments in the built environment, such as the rapid growth of Chinese cities and informal urban strategies in India. CHANGE documents and presents the ongoing transformations of cities around the world.” CHANGE: Architecture and Engineering in the Middle East, 2000-Present shows the significant improvement in architecture made in the beginning of the 21st century. The Middle East is a vast geographical area comprising diverse landscapes, traditions, cultures, and climates. While it contains some of the most significant UNESCO monuments MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 27
Sergi/Exhibition
bir coğrafi bölge. Bir yandan en önemli UNESCO alanlarına ev sahipliği yapan bölge, diğer yandan çok hızlı bir kentsel büyüme ve ekonomik küreselleşmenin etkisi altında. CHANGE, dev gökdelenler ve insan yapımı adalar gibi tanıdık görüntülerin yanı sıra, bu değişen bölgenin çok farklı çağdaş mimari örneklerini de açığa çıkartıyor. Sergi Mimarlık Merkezi’nin yaptığı açık çağrıya başvuran son 10 yıla ait projeleri içeriyor. Sergide hem halen ABD’de bulunan, hem de Orta Doğu’da çalışan AIA üyelerine ait işler yer alıyor. Sergide özellikle yerel elemanları gelişmiş geometrik formlar ve malzemelerle bir arada değerlendiren projeler dikkat çekiyor. Bu projeler arasında Skidmore, Owings & Merrill’in Kuveyt’teki taş ve camdan kıvrımlı Al Hamra Firdous kulesi (2012), Rishad Khomarlou’nun İran’daki güçlü, geleneksel Bam Kadın Kültür Merkezi (2012), İstanbullu GAD’nin Beşiktaş Balık Pazarı (2009) ve Perkins + Will’in henüz inşa edilmemiş Kuveyt projesi Kuwait University College of Education (2014) Orta Doğu’da pek çok projede görülen soyut geometrik düzenlerin modern mimariye entegrasyonunun önemli örneklerini teşkil ediyor. Serginin küratörü Hassan Radoine “Orta Doğu değişim geçiriyor,” diyor. “Yüzlerce yıllık zengin mimari ve kentsel mirasa sahip bölgedeki mimari ve mühendislik yepyeni sosyal ve ekonomik gerçekleri şekillendiriyor. Uzun yıllar Orta Doğu’da yaşayıp çalışırken buradaki yapılı çevrenin nasıl daha kozmopolit olma yönünde değiştiğine, yerel tavırların uluslararası etkilerle yüzleşmesine tanık oldum. Bu serginin zamanlaması bu açıdan çok kritik.” Sergi 23 Haziran’a kadar 536 LaGuardia Place, New York’taki Mimarlık Merkezi’nde gezilebilir. 28 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
and sites, the region is also undergoing rapid urban growth and economic globalization. Beyond the familiar images of supertall towers and man-made islands, CHANGE presents the exceedingly varied contemporary architecture of a transformative region. The exhibition features projects from the past decade submitted in response to an open call by the Center for Architecture. It includes work by AIANY members, AIA members across the United States, and architects and engineers practicing in the Middle East. Architecture with local elements using advanced geometric form and materials are particularly impressive. These projects include Skidmore, Owings & Merrill’s curving stone and glass Al Hamra Firdous Tower in Kuwait City, Kuwait, 2012, Rishad Khomarlou’s robust, traditional Bam Cultural Center for Women, 2012, in Bam, Iran, Istanbul practice GAD’s sweeping Beşiktaş Fish Market, 2009, Istanbul, Turkey and the as yet unbuilt Perkins+Will’s Kuwait University College of Education, 2014, Kuwait City, Kuwait which shows the union of Middle Eastern tendencies in abstract geometric patterns integrated into modern architecture. “The Middle East is undergoing ‘change,’” said Hassan Radoine, curator of CHANGE: Architecture and Engineering in the Middle East, 2000-Present. “Building on centuries of rich architectural and urban heritage, contemporary architecture and engineering in the region is shaping new social and economic realities. Living and working in the Middle East for decades I have witnessed how the built environment of the Middle East is shifting, becoming more cosmopolitan, with local attitudes confronting international influence. The timing of these exhibitions is critical.” The exhibition is on view from February 22, 2012 through June 23, 2012 at the Center for Architecture, 536 LaGuardia Place, New York, NY. Web site for the Center for Architecture: cfa.aiany.org
SOLDA: RISHAD KHOMARLOU’NUN YENI-GELENEKÇI YAKLAŞIMI İRAN’DAKI BAM KADIN KÜLTÜR MERKEZI (2012) PROJESININ TEMELINI OLUŞTURUYOR. LEFT: RISHAD KHOMARLOU’S NEO-TRADITIONALIST APPROACH IS THE BASIS OF THE DESIGN FOR THE BAM CULTURAL CENTER FOR WOMEN, 2012, BAM, IRAN. PHOTO/FOTOĞRAF: RISHAD KHOMARLOU.
AŞAĞIDA: PERKINS+WILL’IN KUVEYT’TEKI KUWAIT UNIVERSITY COLLEGE OF EDUCATION (2014) PROJESI ORTA DOĞU DESEN VE EL IŞÇILIĞINDEN ILHAM ALIYOR. BELOW: MIDDLE EASTERN PATTERN AND CRAFT IS THE INSPIRATION OF THE FAÇADE OF PERKINS+WILL’S KUWAIT UNIVERSITY COLLEGE OF EDUCATION, 2014, KUWAIT CITY, KUWAIT PHOTO/FOTOĞRAF: PERKINS+WILL
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 29
Proje/Project
Duvardaki öykü ATINA’DA POINT SUPREME MIMARLIĞIN YARATTIĞI 10 METRELIK DUVAR MERMER MALZEMENIN IFADE GÜCÜNÜ ORTAYA KOYMAK ÜZERE DIJITAL TEKNIKLE HEYKELTRAŞLIĞI BIRLEŞTIREN, MÜTHIŞ BIR GÖRSEL GÜZELLIĞIN YANI SIRA ZENGIN BIR ANLATIMA SAHIP BIR ESER.
30 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
MARBLE MURAL POINT SUPREME ARCHITECTS OF GREECE CALL ‘MARBLE MURAL’ ‘A HYMN TO MARBLE’ CONSISTING OF 7 MARBLE PIECES OF DIFFERENT ORIGIN, HISTORY, COLOR, TEXTURE AND IMAGE. THE DESIGNERS MERGE MODERN METHODS WITH HISTORY BY TREATING THE MARBLE MURAL LIKE A LIVING OBJECT WITH ALL ITS COMPLEXITY AND PERSONALITY. YAZI-TEXT: ÖZLEM ALKAN K. FOTOĞRAFLAR - PHOTOS: YANNIS DRAKOULIDIS
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 31
Proje/Project
FARKLI DİJİTAL VE GELENEKSEL TEKNİKLERLE YAPILAN İŞÇİLİK, MERMERİN DOĞASINDAN GELEN ANLATIMLA BÜTÜNLEŞİYOR TRADITIONAL AND DIGITAL TECHNIQUES OF WORKMANSHIP MINGLE WITH INHERENT MATERIAL NARRATIONS OF MARBLE.
M
ermer bir duvar ne kadar özgün ve etkileyici olabilir? Yunanistan’dan Point Supreme mimarlığın Atina’daki Interior Design Show 2010 için yarattığı ‘Marble Mural’ bu soruya çarpıcı bir yanıt veriyor. Point Supreme mermer için yazılan bir ilahi olarak tanımladığı ‘Marble Mural’ı her biri farklı kaynaklara, doğal tarihe, renk, doku ve görüntüye sahip yedi ayrı mermerden tasarlamış. Bu mermer parçaları farklı geleneksel ve dijital tekniklerle işlenerek, mermerin doğasından gelen hikayelerle bütünleşen bir anlatım oluşturulmuş. Delikler, bariz ve gizli kesikler, iki ve üç boyutlu rölyefler, dijital ya da elle yapılan baskılar, geçmişe ve geleceğe dair görüntüler ve ışık, mermeri alışık olduğumuz temiz ve mutlak görünümünden çok başka, hikayeler anlatan ve saklayan, resme dönüşebilen, ayakta duran ve hatta alan yaratan zengin
32 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
P
oint Supreme Architects, founded in Rotterdam in 2007 by Konstantinos Pantazis and Marianna Rentzou and joined by Beth Hughes in 2009, is now based in Athens. Their work integrates research, architecture, urbanism, landscape and graphic design. Their project Marble Mural made for the Interior Design Show 2010 in Athens, Greece, is in their words ‘a hymn to marble’. Marble Mural is a 10 x 2m wall consisting of 7 marble pieces of different origin, natural history, color, texture and image, altered via CNC engraving, painting, digital printing, water cutting, and sculptural techniques while supported on a steel frame. Each marble slab was treated by hand as well as digitally in order to realize a more complex marble work. The marble pieces used for Marble Mural were treated with various traditional and digital techniques of workmanship that mingle with the inherent material narrations; holes, hidden or visible cuts, two or three dimensional relief, digital or handmade print, imagery from the past and the future, light. Consequently, marble is revealed not as the clean and current matter we are accustomed to seeing it as, but rather as a rich, thick live object that hides and reveals stories,
MİMAR / ARCHITECT: Point Supreme Architects YER / LOCATION: Atina, Yunanistan / Athens, Greece YIL / YEAR: 2010 PROGRAM / PROGRAMME: Bölme duvarı/ Partition wall MALZEMELER / MATERIALS: Mermer - Naxos, India, Euvoia, Morrocco California, Marmara, Brazilia, Afyon Şeker, çelik strüktür / Marbles – Naxos, India, Euvoia, Morrocco California, Marmara, Brazilia, Afyon Sugar, steel structure OTURMA ALANI / FLOOR AREA: 10 x 2 m TASARIM EKİBİ / DESIGN TEAM: Konstantinos Pantazis, Marianna Rentzou, Beth Hughes, Jean-Sébastien Lebreton, Ioannis Gio
oyabildiklerinden çok büyük figürler meydana getirmek mümkün olmamış. Ayrıca, her bir tekniğin kendisinden önce uygulanan tekniklerden nasıl etkilendiğini görmek için çeşitli testler yapılmış. Mimarlar rölyef darbe aldığında dijital baskının yer değiştirmesiyle etkileyici sonuçlar ortaya çıktığını belirtiyor. Konstantinos Pantazis duvarı yaparken malzemeyi mermer duvar resminin çağrıştırdığı ağır ve kalıcı uygulamaların tamamen dışında düşündüklerini söylüyor: “Japon kayar kapıları ‘şoji’leri aklımıza getirdik, mermerlerin desenlerindeki çeşitlilik de kendiliğinden herbirine farklı muamele etmemizi gerektirdi, sonuçtaki etki böyle oluştu.” Malzemenin olanakları yenilikçi bir yaklaşımla değerlendirilince ortaya benzersiz görsel etkiye sahip bu duvar çıkıyor. Duvarın her bir bölümü geçmişten geleceğe uzanan farklı bir hikaye anlatıyor. with history by treating the marble mural like a living object with all its complexity, identity and personality. “Marble mural is automatically associated with heavy and permanent applications and we wanted to completely detach it from those, so we thought of shojis- Japanese sliding doors, while the variety of marble patterns, colors and textures led us to treat each one differently therefore creating the overall mural effect,” Konstatinos Pantazis, partner of Point Supreme Architects explains. There is an almost poetic narration in the process of making the mural because the seven marbles selected carried their own inherent patterns tracing back to hidden stories, which waited to be revealed. “One looked like a cow, another like an elephant skin, the next like a plant, the next like jewelry, then another one like a bad photocopy, one like a water and one like a topographic map,” says Konstatinos Pantazis. The stories told by the marbles were picked up by the designers who then applied a variety of different techniques universally on the mural to guarantee the coherence of the piece. They used cutting, sculpturing, cnc engraving, water cutting, digital printing and painting. The employment of these techniques further dramatized the patterns enhancing an artistic effect on the piece. MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 35
Tasarım/Design
Tüy kadar hafif mermer YMER & MALTA GALERININ PARIS’TE GERÇEKLEŞTIRDIĞI ‘MARBRE POINTS PLUME’ SERGISI MERMERIN GELENEKSEL KULLANIMINA MEYDAN OKUYARAK MERMERLE INCE, HAFIF, ŞEFFAF, ADETA UÇUCU TASARIMLAR ORTAYA KOYUYOR.
V
alérie Maltaverne ve Rémy Le Fur’ün tasarımın yeni yeteneklerini ortaya çıkarmak ve sınırlı sayıda mobilya ve tasarım parçaları üretmek amacıyla açtıkları galerileri Ymer & Malta Paris’te gerçekleştirdikleri özgün sergilerle dikkat çekiyor. Cedric Ragot, Normal Studio, Benjamin Graindorge ve A + A Cooren gibi hem yeni, hem de tanınmış isimlerle çalışan galeri için üretilen parçalar Paris’teki Musée des Arts Décoratifs, CNAP (Centre National des Arts Plastiques) ve FRAC (Fond Regional d’Art Contemporain) gibi önemli kurumların koleksiyonlarına girmiş durumda. Galerinin ilk temalı sergisi ‘Marbre Poids Plume’ tasarımcıları geleneksel olarak mermerle bağdaştırılan özellikleri yeniden düşünmeye ve bu vasıflara meydan okumaya çağırarak mermerden ‘tüy kadar hafif’ nesneler ortaya çıkarıyor. Bu amaçla aylarca çalışan tasarımcılar çekici işleriyle malzemenin farklı özelliklerini ortaya koyuyor. 36 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
FEATHERWEIGHT MARBLE ‘MARBRE POINTS PLUME’ EXHIBITED AT YMER & MALTA OF PARIS CHALLENGES THE FORMS AND ATTRIBUTES TRADITIONALLY ASSOCIATED WITH MARBLE, CREATING LIGHT OBJECTS DEPICTING THE CONTEMPORARY QUALITIES OF MARBLE. YAZI-TEXT: ÖZLEM ALKAN K.
Y
mer & Malta is a Paris gallery founded by Valérie Maltaverne and Rémy Le Fur with the aim of highlighting new design talents and producing limited editions of furniture and design pieces. Like many of the artists it fosters, the gallery takes a young, fresh and dynamic approach, primarily following its own aesthetic. Their exhibitions featuring unique and limited edition works both by emerging and established artists and designers such as Cedric Ragot, Normal Studio, Benjamin Graindorge and A+A Cooren, attract much acclaim. Several design pieces have been purchased by prestigious institutions such as Musée des Arts Décoratifs in Paris, the CNAP (Centre National des Arts Plastiques) and the FRAC (Fond Regional d’Art Contemporain). Ymer & Malta’s first theme-based exhibition, called ‘Marbre Poids Plume’ meaning ‘featherweight marble’ encouraged designers to rethink and challenge the forms and attributes traditionally associated with the material in order to create the lightest objects out of marble. With this purpose several young designers worked for months creating intriguing designs depicting the timeless beauty of marble.
CÉDRIC RAGOT 2002’de kendi tasarım stüdyosunu kuran Cédric Ragot kozmetikten elektroniğe, spor malzemelerinden mobilyaya farklı uygulama alanlarında endüstriyel tasarımda kategoriler ötesi bir yaklaşıma sahip. Farklı tasarımlarının ardındaki düşünce şu: Ragot’ya göre bağlam dışı bir form yoktur, her proje onun malzemesine, tasarımına ve kullanımına özel bir senaryoyu takip etmelidir. Kendisini, bir tasarımcı olarak kendi idealleri, kendisini destekleyen endüstriyel ortaklarının hedefleri ve diğer tasarımcıların gayelerinden meydana gelen üçlü ilişkiye hizmet etmek üzere konumluyor ve bu konumun onun bizi çevreleyen değişimleri önceden görerek mevcut kodları sarsmasını, sınırları genişletmesini gerekli kıldığını düşünüyor. Cédric Ragot opened his design studio in 2002, building a cross category approach to industrial design, in a broad scope of application fields: from cosmetics to consumer electronics, tableware to sports equipment, furniture to electric appliances. He believes that different designs are based on one conviction: there is no form out of context; each project must follow a scenario which is written specifically for its use, its design and its materials. He considers himself serving a triangular relationship between his ideals as a designer, the goals of industrial partners who support his initiative and the aspirations of his contemporaries, a situation which makes it necessary to foresee the transformations which surround us, shaking up the codes and opening boundaries.
‘FLAP’ AYDINLATMA BLOĞUN DIRENCINI DEĞERLENDIREN BU LAMBA GÜZELLIĞINI KENDISINI MEYDANA GETIREN BLOĞUN HAFIZASINDAN ALIYOR. MERMER TEK BIR GEOMETRIK FORMDA HEM LAMBA, HEM REFLEKTÖR, HEM DE DESTEKLEYICI YAPI GÖREVINI KARŞILIYOR. ‘FLAP’ LIGHT THE PERSISTENCE OF THE BLOCK. THE SPLENDOR OF THIS LAMP COMES FROM THE MEMORY OF THE VERY BLOCK IT CAME FROM. THE MARBLE FULFILLS THE FUNCTIONS OF REFLECTOR, LAMPSHADE AND SUPPORTING STRUCTURE, IN ONE GEOMETRIC FORM.
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 39
Tasarım/Design
NORMAL STUDIO Jean-François Dingjian ve Eloi Chafaï yani Normal Studio, endüstriyel tasarım stüdyolarını 2006’da açtılar. Teknik proseslere meraklı, teknoloji transferlerine hakim ikili sade ve net tasarımlarıyla yepyeni formlara imza atıyor. Ürün tasarımlarında kimi zaman dev firmalarla çalışıyor, kimi zaman küçük, deneysel seriler tasarlıyor, bazen sergi tasarımı yapıyorlar. 2010’da Paris’teki Musée des Arts Décoratifs’te retrospektif sergileri gerçekleşti. NORMAL STUDIO Jean-François Dingjian and Eloi Chafaï, aka Normal Studio, founded their industrial design agency in 2006. Keen observers of technical processes, familiar with transfers of technology, they renew forms through simple, accurate designs. They undertake product design in collaboration with big industry or experimental micro-series, as well as exhibition design. Some of their pieces are part of the collection of the French National Contemporary Art Funds. In 2010, Musée des Arts Décoratifs in Paris mounted a retrospective of their work. ‘RINGS’ KÂSE ‘RINGS’ KASELER ÇOK YATAY BIRER ‘V’ HARFINE BENZER PROFILLERIN DÖNDÜRÜLEREK BIR ÇEMBER OLUŞTURMASIYLA MEYDANA GELIYOR. MERMERIN ALABILECEĞI EN INCE FORMDA ÜRETILEN KASELER KÖŞELERDE SADECE BIRKAÇ MILIMETRE KALINLIĞA INIYOR VE SANKI MASANIN ÜZERINDE YÜZÜYORMUŞ GIBI GÖRÜNÜYORLAR. BU HAFIFLIK, GELENEKSEL, KATI MERMER KÜTLELERINE ŞAŞIRTICI BIR TEZAT OLUŞTURUYOR. ‘RINGS’ BOWL THE ‘RINGS’ CUPS ARE MADE UP OF A PROFILE SHAPED LIKE A VERY FLAT ‘V’ THAT TURNS TO FORM A RING. IT IS AS THIN AS MARBLE CAN BE, ITS THICKNESS DIMINISHES TO ONLY A FEW MILLIMETERS ON THE EDGE. IT SEEMS TO FLOAT AS IF SUSPENDED OVER A TABLE. THE IMPRESSION OF LIGHTNESS FORMS A SURPRISING CONTRAST TO TRADITIONALLY SOLID MARBLE PIECES.
40 NATURA • MART-NİSAN OCAK-ŞUBAT // MARCH-APRIL JANUARY-FEBRUARY 2012 2012
Projeler/Projects: Bodrum
Gizli cennet
GAD MIMARLIK TARAFINDAN BODRUM'UN GIZLI KALMIŞ KOYLARINDAN BIRINDE INŞA EDILMEK ÜZERE TASARLANAN CNNT_KY, 2.5 KM'LIK SAHIL ŞERIDINDE SPA, OTEL VE VILLALARIYLA YIL BOYUNCA MUHTEŞEM DOĞAYLA IÇ IÇE BIR HAYAT VAAT EDIYOR.
42 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
PARADISE FOUND DESIGNED BY GAD ARCHITECTS TO BE BUILT IN A HIDDEN BAY ON THE BODRUM PENINSULA CNNT_KY IS COMPRISED OF A HOTEL, SPA AND RESIDENCES SURROUNDED BY BREATHTAKING VISTAS OF THE AEGEAN. YAZI-TEXT: ERAY ÇAYLI
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 43
2.5 kilometrekarelik kıyı şeridi kumsala dönüştürülecek. Söz konusu kıyı boyunda dizilmiş olan dört koydan birinin ise 50 kadar tekneye ev sahipliği yapabilecek bir mini marinaya dönüştürülmesi hedefleniyor. CNNT_KY, GAD Mimarlık’ın kendi deyimleriyle “yeni mimarlık formlarının bölgeye girişini kısıtlayan” düzenlemeler karşısında malzeme ve biçimi cesurca kullanan bir tasarım müdahalesi olarak dikkat çekiyor. Konut yapılarının genel görünümüne kalın doğal taş parçalar ve ince ahşap kolonların damga vurduğu görülüyor. Yapıştırma yöntemiyle bir araya getirilmesi planlanan taş parçaların dokusuna nihai şekil verilirken parça birleşimlerinin derz dolgusu ile doldurulması sonucunda daha steril ve doğal bir etkinin elde edilmesi amaçlanıyor. Mekanik sistemle montajı gerektiren durumlarda ise malzeme yüzeyinin kendiliğinden sahip olduğu derinlikten yararlanıldığı görülüyor. Özetle, yapıların doğayla uyum içinde olması amacı doğrultusunda kimi zaman üretim sürecine dair izler korunurken, bazen de malzemenin işlenmemiş haliyle sahip olduğu yüzey özelliklerinden faydalanılıyor. Yine benzer amaç kapsamında, yapım sürecine dışarıdan katılan doğal taş malzemenin yanı sıra, hafriyat sırasında çıkarılan yörenin kendisine ait taşlara da çevre düzenlemesinde yer verilmesi planlanıyor. Yapıların çatı örüntülerinin desteklenmesi ve gerekli altyapı ihtiyaçlarının sağlanmasının düşey silindirik taşıyıcılar aracılığıyla mümkün kılındığı
Vis-à-vis what GAD calls an “archaic building code still enforced” which “restricts new forms or architecture being introduced to the landscape,” CNNT_KY presents itself as a daring intervention in form and materials. The overall look of the accommodation facilities proposed as part of the project is characterized by the use of naked stone slabs and slim wooden columns. Pieces of the former are plastered together to form the façades. Wherever possible, the surface characteristics of the stone are preserved and an unprocessed finish is preferred toward achieving a certain degree of harmony between the built environment and the surrounding nature. Pieces of stone obtained from digging the construction pit are then used in landscape design to establish a similar harmony. The other significant material used in the project is wood. Cylindrical wooden columns are employed both to support the roofing and host infrastructural details. The majority of these columns will be produced as solid wood in order to obtain a high
KABA KESILMIŞ TAŞLAR CAM VE ÇELIĞE GÜÇLÜ BIR GÖRSEL TABAN OLUŞTURUYOR. ROUGH-HEWN STONE PROVIDES A STRONG VISUAL BASE TO THE LIGHT GLASS AND STEEL ABOVE.
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 47
Projeler/Projects: Bodrum
BETON YÜZEY ÇEŞITLI SABITLEME SISTEMLERI KULLANILARAK TAMAMEN MERMERLE KAPLANIYOR. MARBLE COMPLETELY COVERS THE CONCRETE SLAB WITH A VARIETY OF ANCHORAGE SYSTEMS.
görülüyor. Bu taşıyıcıların büyük bir kısmının statik taşıma ihtiyacı doğrultusunda masif ahşap olarak imal edilmesi, kalan dikmelerin ise yağmur suyu toplama, elektrik ve zayıf akım tesisatlarının kurulması için içi boş ahşap kaplamalı tüpler olarak imal edilmesi planlanıyor. Bir diğer önemli malzeme olan cam doğramalara ise taş kaplamaların arasında öne çıkmayacak bir şekilde yer verilmekte. Böylece, taş dokusunun yapıların içi ve dışı arasındaki kesintisiz akışının korunmasına özen gösterildiği görülüyor. Taş parçalar yapıların yan cephelerinin karakterine şekil verirken, ahşap kolonlar ise ön cephede yer alan sundurmayı taşıyor ve hem yan hem önden dikkat çekiyor. Biri hantal biri narin olan bu malzemeler estetik anlamda birbirini dengeliyor. Mimarların, yapılarda kullanmayı amaçladıkları farklı malzemeler arasındakine benzer bir dengeyi yapılı ve doğal çevre arasında da gözettikleri söylenebilir. Doğa ve mimarinin birbirine temas ettiği arayüzlerin tümünün, söz konusu iki ortam arasında kademeli bir geçişi olanaklı kılacak şekillerde kullanılması planlanıyor. Binalar arasında kalan alanlarla, bina çatıları ve avlularının bahçeye dönüştürülmesine ilişkin planlar bu yaklaşımın bir örneği. Yüzey tasarımı ve malzemenin yanı sıra, rengin de yapılı ve doğal çevrenin arasında uyumlu bir ilişki yaratılması doğrultusunda kullanıldığı görülüyor. Tüm binaların bölgede yer alan zeytin ağaçlarının yapraklarının yeşiline yakın bir tonda boyanması planlanıyor. Proje arazisinin 440 hektarlık bölümünün şu anda yaklaşık 10 bin zeytin ağacına ev sahipliği yaptığı düşünüldüğünde bu tercih daha da anlam kazanıyor. Proje yürütücüleri CNNT_KY projesinin söz konusu ağaçlar üzerindeki etkisinin yalnızca yerlerinin değiştirilmesiyle sınırlı olacağını ve zeytinlikler yaşamlarını ileride kurulacak tesisin arazisi içerisinde sürdüreceklerini belirtiyorlar. Hatta ağaçlardan toplanacak zeytin ve bu zeytinlerden elde edilecek yağın, yine bölgedeki keçiboynuzlarından elde edilecek pekmezle beraber tesisin gelecekteki konuklarına sunulması da planlar arasında. Ayrıca, proje kapsamında kurulacak deniz suyu arıtma sistemi sayesinde tesisin su ihtiyacının da yerel kaynaklardan karşılanması planlanıyor. Rüzgar santrali ve tesis içinde kullanılacak elektrikli araçlara ilişkin planlara da bakılırsa, su tüketimiyle ilgili gündeme gelen benzer
48 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
static bearing capacity, while others will be woodcoated hollow tubes through which electrical cables and rainwater pipes pass. Glass windows are embedded within the stone façades in a way that allows the material transition from the interior to the exterior of buildings to be achieved without any interruption in the overall natural look provided by the texture of the stone material. While stone slabs dominate the side façades of buildings, wooden columns support the canopy and are remarkably visible from both frontal and side views. One bulky and the other delicate, these two essential elements seem to aesthetically balance each other out. The architects seem to have sought a similar balance for the relationship between the built and the natural environment. The intention is to use every interface between nature and architecture toward providing a gradual transition, as villa rooftops, courtyards, and various residual spaces will be turned into gardens. In addition to surface design and materials, color is also used for establishing harmony between the built and the natural. It is planned that all buildings will be painted in a shade of green similar to that of the leaves of the surrounding olive trees. This is indeed a pertinent decision, as some 10 thousand olive trees currently fill up the project’s 440-acre area. Project managers suggest that CNNT_ KY’s impact on these trees will be limited to their relocation, which means they will live on within the premises. There is talk of the management’s plans to collect olives from these trees and extract their oil. The intention is that both the olives and the extracted oil will be shared with future hotel guests
‘yeşil’ seçeneklerin elektrik enerjisine ilişkin çözümler kapsamında da değerlendirildiği görülüyor. Ne ilginçtir ki, CNNT_KY projesinin inşa edileceği bölge, sitrin adı verilen ve sahibine başarı, huzur, mutluluk ve neşe getirdiğine inanılan özel bir taşa da ev sahipliği yapmakta. Dahası, sitrin taşının geçmişi de tıpkı Bodrum’unki gibi antik döneme dayanıyor. CNNT_KY projesinin yatırımcılarının şimdiden bu taşı inşaat alanını ziyarete gelen misafirlere küçük özel keseler içinde hediye ettikleri söyleniyor. Bölgenin doğası ve tarihine bir saygı duruşu niteliği taşıyan sitrinin aynı zamanda CNNT_KY projesinin mimari felsefesinin sembolü olduğu da söylenebilir. Soyut modern formları doğal malzemeler aracılığıyla derin tarih ve el değmemiş doğaya sahip bir bölgeye entegre etmeyi amaçlayan proje, Bodrum turizmine ilişkin dönüşen talepleri yerele ait özniteliklerden taviz vermeden karşılamayı öneriyor.
SU VE BITKI GIBI DOĞAL ELEMANLAR AKDENIZ ETKISINI GÜÇLENDIRIYOR. NATURAL ELEMENTS SUCH AS WATER AND PLANTS ADD TO THE MEDITERRANEAN ATMOSPHERE.
as will be the molasses which will presumably be produced out of the local locust beans. A desalination plant is also conceived as part of the project, which will allow the hotel and residences to obtain their water from the sea. Similar relatively greener options are considered also for electricity consumption, as plans for a wind farm and hybrid vehicles are in the making. Interestingly, the area where CNNT_KY is going to be built is home to a special kind of stone called citrine, which is believed to bring success, peace, happiness and joy to its owner. The reputed fame of citrine, just like that of Bodrum, dates back to ancient times. CNNT_KY’s investors have already started presenting this stone in little gift sacks to potential customers and prospective residents who have been visiting the construction site. A token of appreciation for the region’s nature and history, citrine is also a fitting symbol of the architectural philosophy of CNNT_KY. Integrating abstract modern forms via natural materials into a long history and pristine landscape, the project seeks to address Bodrum’s shifting character while allowing no compromise to the locale’s primal features.
MİMAR / ARCHITECT: GAD Mimarlık, Gökhan Avcıoğlu YER / LOCATION: Bodrum, Türkiye / Turkey YIL / YEAR: Design / Tasarım 2011 PROGRAM / PROGRAMME: Hotel, spa, residence MALZEMELER / MATERIALS: Yerel doğal taş, ahşap, cam profil / Natural stone, natural wood columns, glass profiles OTURMA ALANI / FLOOR AREA: 41,227 m2 TASARIM EKİBİ / DESIGN TEAM: Semih Acar, Müge Tan, Kerem Demircan, Aysu Aysoy, Derya Arpaç, Mert Türközü
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 49
Projeler/Projects: Bodrum
50 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
Bodrum’da gerçekleşen rüya YAPILI ÇEVRE ILE DOĞA ARASINDAKI UYUMUN EN ETKILEYICI VE EN GÜNCEL ÖRNEKLERINDEN BIRI OLAN BODRUM’DAKI AMANRUYA RESORT, GELENEKSEL ILE MODERNI, LÜKS ILE TEVAZUYU, YEREL ILE GLOBALI BENZERI AZ BULUNUR BIR AHENKLE, RAHMETLI TURGUT CANSEVER’IN MIMARI VIZYONUNA GÖZ KIRPARAK, GÖLTÜRKBÜKÜ’NDEKI DEMIR EVLERI’NIN YANIBAŞINDA BIR ARAYA GETIRIYOR.
MEDITERRANEAN AS THE MUSE THE AMANRUYA RESORT IN BODRUM, TURKEY IS AN IMPRESSIVE EXAMPLE OF THE HARMONY BETWEEN BUILT ENVIRONMENT AND NATURE ON THE MEDITERRANEAN. MERGING THE TRADITIONAL AND MODERN, LUXURY AND SIMPLICITY, LOCAL AND GLOBAL, THE COLLECTION OF STONE BUILDINGS IS A CONTEMPORARY INTERPRETATION OF THE ARCHITECTURE OF MASTER TURKISH ARCHITECT TURGUT CANSEVER. YAZI-TEXT: YASEMIN ŞENER
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 51
TAŞ VE KAYALARLA ÇEVRELENEN DIŞ ALANLARDA RUM KÖYLERINDEN ILHAM ALINIYOR. OUTDOOR SPACES LINED IN STONE AND ROCKS ARE INSPIRED BY THE CHARACTER OF GREEK VILLAGES FROM THE OTTOMAN PERIOD.
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 53
Projeler/Projects: Bodrum
54 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
BANYOLAR HAMAMLARA REFERANSLA TAMAMEN MERMERLE KAPLI. BATHS ARE COMPLETELY CLAD IN MARBLE ALLUDING TO THE INTERIORS OF TURKISH HAMAMS.
“Yere ait bir çözüm arayışındaysanız, tarih en mantıklı başlangıç noktalarından biridir.” diyen Emine ve Mehmet Öğün çiftinin tasarımlarında Hitit, Frigya, Likya, Lidya, İyonya, Roma, Bizans ve Osmanlı uygarlıklarının izleri özellikle de yapı tekniklerinde ve biçimsel ifadelerde olabildiğince doğal bir biçimde yerini bulmuş. Tatil köyünün girişi geleneksel Türk mimarisinin rafine sadeliğinin en çok hissedildiği yerlerden biri. Bu yaklaşımla biçimlendirilen üç katlı kütüphane yapısının üst katında bulunan lounge, yerden tavana kadar uzanan camlarıyla bir yandan eşsiz deniz manzarasına diğer yandan çam ormanlarına bakıyor. Kütüphane kulesinden yerel el sanatlarının en iyi örneklerinin sergilendiği uzun ve gösterişli butik yapısına çakılla kaplanmış dolambaçlı basamaklarla ulaşılıyor. El yapımı, tuğla sarnıç özgün bir halı galerisine dönüşmüş. Buradan ulaşılan Sanat Galerisi’ndeki beyaz mermer zeminler ve beyaz duvarlar ise sanat eserlerinin ve yüksek duvarların her iki yanında asılı duran dekoratif Brezilya taşı madalyonların sergilenmesi için en uygun fonu oluşturuyor. Amanruya, misafirlerini her biri diabaz granitten yapılmış özel
to start.” In fact their designs contain influences from the construction techniques and formal expressions of past Anatolian civilizations such as the Hittite, Phyrgian, Lycian, Lydian, Ionian, Roman, Byzantine and Ottoman. For example, the entrance to the Resort is inspired by the refined simplicity and solidity of traditional Turkish architecture. This is carried through to the beautiful 3-storey, freestanding library that features a lounge on the top floor with floor-to-ceiling windows looking out over the sea on one side, and pine forests on the other. A meandering stair covered with inlaid small stones connects the library tower to the boutique as an excellent example of local handicraft. An existing hand-built, brick cistern, a common feature of the rural agriculture of the area was converted into a unique Carpet Gallery. White marble floors and white walls create the ideal backdrop for showcasing fine artworks and two decorative medallions of Brazilian stone hang on either side of the high walls in the spacious gallery. The 36 stone cottages that make up Amanruya’s guest accommodation all offer private swimming pools of diabaz granite, and terrace gardens scented with thyme and shaded by olive trees. These cottages are 70-90 square meters each and feature white marble floors and mahogany ceilings. The baths refer to the traditional Turkish ‘hamam’ with openings in their ceilings. Bursa arches joining bedrooms and bathrooms, and the lighting holes from the hamams called ‘elephant eyes’ in the bathrooms are some
MERMER KOLONLAR ALANLARI TANIMLAYAN DEKORATIF UNSURLAR OLARAK KULLANILIYOR. MARBLE COLUMNS ARE USED AS A DECORATIVE ELEMENT DEFINING SPACES.
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 55
PÜRÜZSÜZ VE AKICI MERMER ZEMIN IÇ MEKAN STILININ ÖNEMLI BIR PARÇASI. SMOOTH AND SLICK MARBLE FLOORING IS AN IMPORTANT PART OF THE COSMOPOLITAN STYLE APPLIED IN THE INTERIORS.
MİMAR / ARCHITECT: Emine Öğün & Mehmet Öğün Mimarlık YER / LOCATION: Bodrum, Türkiye / Bodrum, Turkey YIL / YEAR: 2011 PROGRAM / PROGRAMME: Otel / Hotel MALZEMELER / MATERIALS: Yerel doğal taş, ahşap, mermer / Natural stone, natural wood columns, marble MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 57
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 59
Projeler/Projects: Granada
60 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
BIR PATIKA VE MERDIVEN GIBI PEYZAJ ELEMANLARIYLA TARIHI KALENIN KALINTILARIINA GIRIŞ SAĞLANIYOR. LANDSCAPE ELEMENTS SUCH AS A PATH AND STAIRCASE ALLOW ACCESS THROUGH THE REMNANTS OF THE MEDIEVAL CITADEL.
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 63
Projeler/Projects: Granada
FARKLI EBATLARDA DIZILEN GRANIT LEVHALAR TARIHI DUVARIN TAŞ STRÜKTÜRÜNDEN YOLA ÇIKIYOR. STACKED GRANITE SLABS IN DIFFERENT SIZES REFER TO THE STONE STRUCTURE OF THE HISTORICAL WALLS IN AN ABSTRACT AND POETIC WAY.
64 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
YENI VE ESKI DUVARLAR BIRBIRLERINDEN FARKLI OLMALARINA RAĞMEN GEÇMIŞIN DENEYIMINI GELECEĞE TAŞIMAK ÜZERE BIR ARAYA GELIYOR. THE NEW AND OLD WALLS ARE DISTINCT YET WORK TOGETHER AS A WHOLE BRINGING TOGETHER THE EXPERIENCE OF THE PAST INTO THE PRESENT.
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 67
Projeler/Projects: Lagoa das Furnas
68 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
underground steam vents, that is felt in the Furnas Valley. Thanks to the diversity of its sources of water, experts consider the Furnas Valley a hydrological paradise. The village is also known for its outstanding parks, gardens and sights. Recently this area has come under threat from excessive use as the issue of sustainability in the environment of Furnas in São Miguel has become critical. Economic interests and agricultural activity in the area have reduced soil fertility, led to the disappearance of vegetation, caused land erosion and contamination of water sources. The small lake in Furnas has become important for ecologists for these reasons. To be able to be focus on recycling and sustainability issues around the Furnas Lake, the SPRAçores company was formed with an interdisciplinary professional team derived from financial, landscape, architecture and biological experts. SPRAçores, a public company with 100% capital owned by the regional government of Azores was established in October 2006 to manage and promote areas of environmental interest in the Azores, has focused its attention on the Furnas region. Approximately 250 hectares that consist mainly of pastureland have been acquired and are being intervened by SPRAçores. Importantly the Furnas Lake shores are under a process of architectural and landscaping transformation. As a part of the first phase of the ecological strategy of revitalization of the shores of the Furnas Lake SPRAçores constructed the Furnas Research and Monitoring Center, 2010, designed by the Lisbon, Portugal practice of Aires Mateus led by Manuel Aires Mateus and Francisco Aires Mateus. One of Aires Mateus’ architectural strategies has been to try to find sustainable attitudes towards projects from the beginning of design. In this project, their idea was to transform the land not by physically transforming it but occupying it with a new presence and experience. According to the architects, “The project intends to evoke the architectural landscape of the Azores, drawing upon the form and material that embed the collective memory of this island and archipelago, that have become, with time, a second nature of this place.” Using this strategy Aires Matues designed the Research and Monitoring Center and the nearby Researcher Accommodation building as basic, archetypal volumes, straightforward and solid, reinforced with the affect generated by the complete cladding with the local basaltic stone. The complex includes additional landscape elements such as outdoor seating, small buildings functioning as studios and lodgings inserted in an extraordinary natural habitat: Lake Furnas. The most dramatic of these buildings is the Research and Monitoring Center. Winner of the prestigious MARMOMACC International Award Architecture in Stone 2012, the Center is noteworthy for using design for ecological goals. The sculptural monolithic stone buildings bring high design to an area of natural beauty valuing material and landscape in a process of synthesis. Aires Mateus’ Research and Monitoring Center is clear statement on using design to transform the idea and experience of a natural place, of creating ecological value through design value. The presence of the building and its contemporary design gives the message that this area and its surroundings are important. Stone is an important catalyst in this perception as it gives a sense of MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 71
Projeler/Projects: Lagoa das Furnas
Bu birimlerde katı kütlelerde boşlukları, iklime uygun yöntemlerle mekansal bir zenginlik yaratmak için kullanır. İşlevlere göre oluşturulan kütleler; araştırma alanları ve konaklama birimi cephe ve kullanım özelliklerine göre birbirlerinden farklılaşır. Araştırmaların yapıldığı avlulu yapı, iç ve dış ilişkisinde, dış mekanda peyzaja uzanan geçirimsiz taş duvarlarla, avluda taş yüzeylerin izin verdiği şeffaf çerçevelerin arasında kalan bir ara mekandır. Bazalt temelinde volkanik kökenli olması, ince taneli, yoğun, sert yapısı ve aşınmalara dayanıklılığı ile dış mekanda kuvvetli bir peyzaj öğesine dönüşürken iç mekanda yok olur. İç mekanın bütünlüğü ise yek ahşap kullanımıyla yakalanmaya çalışılır, ahşap içeride işlevsel ve bağımsız bir kesit sunar. Sert ve dayanıklı taş farklı eğimlerden oluşan cephe ve çatıda kullanılmıştır. Peyzaja saplanan araştırma birimi dış duvarları, avluyu saklar. Peyzaja bakan cepheyle başlayan yüzey, avlu iç cephe boşluklarında şeffaf yüzeyleri aşıp, avlu taş zemini devam eder ve diğer cepheden toprağa saplanır. Birimlerin yekpareliği içeride ve dışarıda aynı niyetle birbirinden farklı malzemeler ile yakalanmaya çalışılır. Işığı yakalayan ve hapseden hammadde burada Aires Mateus tasarım grubunca heykelsi bir öğe olarak kullanılır. 72 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
solidity and value but is also connected to the local geology. The architecture of the building is characterized by the presence of an intermediate space between interior and exterior, a patio created by a subtraction of volume, conceived almost as a sculpture, a block of material excavated so that light may enter. The inner facades and the distribution system of the building take place inside the patio. The monolithic appearance of the building is achieved using basalt applied on a continuous shell of concrete. The exterior stonewalls are held up by a reinforced concrete structure while the stone roof is held up by a steel girder system. Overall the uniform cladding gives the impression of one solid volume. The building was therefore conceived as a sculpture, as a block of raw matter that is intentionally cut into to capture light and the Lake itself. Masses are generated by individual functions in the faceted envelope. The Research Center ‘s courtyard is an intermediate space standing between the transparent frames, permeated by interior stone surfaces with the impervious stonewalls extending from the outer space towards the landscape. The basalt originally volcanic turns into a strong landscape element with a fine-grained, dense, hard and abrasion resistance surface. It disappears in the interior.
Projeler/Projects: İzmir
76 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
Taş ev
MIMAR SERHAT AKBAY 65 YILLIK BIR KÖY EVINI YEREL MIMARIYE UYGUN OLARAK YENILEYEREK URLA, YAĞCILAR KÖYÜ’NDE AĞA HAN ÖDÜLÜ’NE ADAY BIR MIMARI ESER YARATMIŞ.
STONE HOUSE RESPECTING TRADITIONAL BUILDING PRACTICES ARCHITECT SERHAT AKBAY RENOVATES A 65 YEAR OLD VILLAGE HOME IN URLA ON THE TURKISH AEGEAN. YAZI-TEXT: GÖZDE KAVALCI
URLA’DAKI BU GELENEKSEL EVIN YENILENMESIYLE ŞEKLI VE PROGRAMI ÇAĞDAŞ HAYATA UYARLANIYOR. THE RECONSTRUCTION OF THIS TRADITIONAL STONE HOUSE IN URLA, TURKEY, REALIGNS THE SHAPE AND PROGRAM OF THE HOUSE TO MODERN LIFE.
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 77
EVIN TAŞ KABUĞU BETONLA TAKVIYE EDILMIŞ. ANA VOLÜM AYNEN BIRAKILIRKEN PENCERE VE KAPILARIN YERLERI EVIN YENI TASARIM STRATEJISINE GÖRE DEĞIŞTIRILMIŞ. THE STONE SHELL OF THE HOUSE HAS BEEN REINFORCED WITH CONCRETE. WHILE THE PRIMARY VOLUME IS INTACT. WINDOWS AND DOORS HAVE BEEN MOVED BASED ON THE NEW DESIGN STRATEGY.
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 79
Projeler/Projects: İzmir
Bu ödüllerin, mimarın profesyonel hayatına olan etkisi kadar, köylülerin kendisine ve yaptığı işlere bakış açısına olan etkisi de büyük olmuş. Köy halkı olumlu gelişmelerle birlikte, Akbay’ın köye romantik amaçlarla gelmediğine ve köye anlamlı katkılarda bulunduğuna ikna olmuş. Taş Ev, Akbay’ın 2006 yılında restore etmek amacıyla satın aldığı, yola cephesi olan ve bölgenin yerel mimarisinde sıkça karşılaşılan örme taş duvarlara sahip eski bir ev. Yapı, İzmir şehir merkezi ve her geçen yıl turistik bağlamda daha da popülerleşip yaz-kış hem yerli hem de yabancı turistleri çeken Çeşme arasında, yarımadanın tam ortasında olan Urla’da bulunuyor. Bu kadar hareketli iki nokta arasında olmasına rağmen dinginliğini korumayı başaran bölgede, Akbay’ın yaşadığı evin ve ofisinin de bulunduğu Yağcılar Köyü’ndeki dört odalı bu taş yapıda, öncelikli olarak iki ay boyunca sıva söküm işleriyle uğraşılmış ve yapının statik olarak uygun olup olmadığı araştırılmış. 65 yıl önce, Akbay’ın şimdiki ortağının dedesinin, oğullarından biri için imece usulü inşa ettiği yapı, çamur ile işlenmiş olmasına rağmen yığma yapı şartlarına uygun çıkınca, mimar ortaya çıkan taş malzemeyi korumuş ve binanın içerisinde bulunan ara kat zemin döşemesini ve odaların arasında bulunan bölmeleri kaldırararak, taş malzemenin yapıya sağladığı ayırt edici özellikleri belirginleştirmeyi amaçlamış. Bu noktada yapının, günümüz mimarisine uygun bir yığma yapı geleneğinde inşa edilmemiş olmasına rağmen yıllar boyu oldukça sağlam bir şekilde ayakta kalması, Serhat Akbay’ı etkileyen 80 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
These awards affected the architect’s professional life but also greatly improved the perception of the architect and his work by the villagers of Urla. Due to these positive events, the villagers became convinced that Akbay didn’t come to the village with only romantic interests but was making a meaningful contribution. The Stone House bought by Serhat Akbay in 2006, is an old village house with traditionally clad stone walls -quite common in local architecture- facing the road. The house is situated in the town of Urla in the middle of the peninsula between the city of Izmir and the tourist town of Çeşme. Although being surrounded by two destinations bustling with people, this portion of the peninsula is still quiet and serene. Before Akbay moved into this four-room house where he both lives and works, he carried out the static analysis of the building and took 2 months to scrape the plaster off the walls. The house built by the grandfather of Akbay’s current business partner in cooperation with fellow villagers 65 years ago, turned out to comply with current masonry building standards. Although mud was originally used to cement the stones, Akbay kept the stone structure intact. He removed the mezzanine flooring and the separations between the rooms in order to bring out the distinct character of the building achieved by stone. The architect was thoroughly impressed by this building that remained strongly intact after many decades of wear and tear, although not having been built with a
Projeler/Projects: İzmir
TAŞ DUVARLAR EVI KESKIN EGE GÜNEŞINDEN KORURKEN, IÇ MEKANA YEREL KARAKTER KAZANDIRIYOR. THE STONE WALLS PROTECT THE HOUSE FROM THE HARSH AEGEAN SUNLIGHT WHILE PROVIDING LOCAL CHARACTER TO THE INTERIOR DESIGN.
82 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
Köydeki diğer yapılarla güçlü bir uyum halinde olan yapının ana özelliği, duvarların özellikle dış cephede taştan başka bir malzemeyle bölünmemiş olması sebebiyle güçlenen basit geometrisinde yatıyor. Ahşap, basit bir formda ve binanın kabuğundan ayrı bir şekilde durmasına rağmen yapıyı bütünleyen bir çatıya sahip iki katlı evin, bir de avlusu bulunuyor. Hem taş örme duvarlar hem de ahşap çatı, yapının dışında olduğu gibi, güçlü etkisini iç mekanda da koruyor. Prizmatik yapıdaki Taş Ev, geleneksel yöntemleri baz alarak geliştirilen yenilikçi çözümleriyle, bir köy evi kadar yalın olmayı ve çağdaş mimarinin nüanslarını da aynı anda taşımayı başarıyor. Şu anda bir tasarım atölyesi olarak kullanılmakta olan yapının zamanında yok olmaya yüz tutmuşken tekrar kazanılması, köydeki diğer evlerin de değerlerinin farkına varılmasını sağlamış. İnşaatın, yapının 65 yıl önceki ilk sahibinin torunlarıyla birlikte yapılmış olması ise, Akbay için ayrı bir anlam teşkil ediyor. Bölgede sadece profesyonel yapı tasarımı anlamında değil, aynı zamanda yerel hayatla da ilgilenen Akbay, hızla gelişmekte olan turistik bölgelere yakın konumlanan köyün yapılanmasında, olumlu gelişmeler ve yapılara gelen ödüllerin de yardımıyla bir bilinç oluştuğunu belirtiyor. Türkiye’de Ege ve Akdeniz bölgelerinde özellikle 70’lerden itibaren oluşan turizme bağlı çarpık yapılaşmanın durdurulamaz bir ivme kazanmasına bağlı olarak,
GELENEKSEL TAŞ IŞÇILIĞIYLE ÖRÜLMÜŞ DUVARLAR BETORNARME KIRIŞLERLE BIR ARADA. TRADITIONAL STONE MASONRY WALLS ARE COMBINED WITH REINFORCED CONCRETE BEAMS.
adjacent to the quickly developing tourist centers of the region. Akbay’s Stone House and his similar projects gain greater importance when considered in the context of the rapid and uncontrollable momentum in construction that accompanied the growth of the tourism sector in Turkey’s Mediterranean and Aegean regions that started in the 1970s, the near destruction of the natural vegetation, the quick disappearance of the centuries old architectural character of the area in the formation of rural life based primarily on these construction and tourism dynamics. Akbay’s architectural strategy preserves regional architecture in a complete assessment of the values of the region while merging these buildings with contemporary lifestyles and needs. He has in work in Urla transformed the perception of the local architecture and in parallel improved the lifestyle standards of the village, restarting the viniculture in Urla that had 100 years ago been the primary economy of the rural geography. MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 83
Projeler/Projects: İzmir
EVIN YENI PLANINDA ÜST KATI YATAK ODASINA AYRILAN AÇIK BIR MERKEZI ALAN ILE DAHA AZ PENCEREYE YER VERILIYOR. THE NEW PLAN FOR THE HOUSE CONSISTS OF A FREE-FLOWING CENTRAL SPACE WITH AN UPPER SLEEPING AREA AND FEWER WINDOWS.
bitki örtüsünün yok denilecek vaziyete gelmesi, mimari anlamda bölgenin yüzlerce yıldır oluşan yerel özelliklerinin ivedi bir şekilde ortadan kaldırılması, dolayısıyla bölgedeki yerel yaşamın da tüm bu turizm ve imar koşullarına göre şekillenmesi göz önünde bulundurulursa, Akbay’ın Taş Ev ve benzeri diğer projeleri ile ortaya çıkardığı işler yarattığı farkındalıkla daha da anlam kazanıyor. Yerel mimariyi yörenin tüm özellikleriyle birlikte değerlendirip korurken, günümüz insanının yaşam koşullarını ve ihtiyaçlarını irdeleyerek tasarladığı yapıları çağdaş yaklaşımlarla bütünleştiren Akbay, bölgede mimaride olan bakış açısına paralel olarak yaşam koşullarında da değişiklik yaratıyor ve yüzyıllar önce Urla’da halkın ana geçim kaynaklarından olan bağcılığı köyde tekrar başlatıyor. 12 senedir köy halkıyla birlikte yaşayarak hem mimarlık hem de bağcılık yapan Serhat Akbay’ın bölge için tasarladığı her yapı, içerisinde bulunduğu doğanın ve yörenin bütünselliğini hiçbir şekilde etkilemeden, ikisinin de özelliklerini kendisinde barındırıyor ve bu entegrasyonla yerel mimariyi bir adım ileriye taşıyor. 84 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
Serhat Akbay who has lived with the villagers for 12 years pursuing architecture and winemaking has in all the buildings he has designed in the area been careful not to adversely effect the unity of the natural and local social condition, retaining their value in his design and by integrating them into regional architecture advancing its development.
MİMAR / ARCHITECT: Serhat Akbay YER / LOCATION: Urla, İzmir, Türkiye / Turkey YIL / YEAR: 2006 PROGRAM / PROGRAMME: Konut / Residence MALZEMELER / MATERIALS: Doğal taş, ahşap, metal / natural stone, wood, metal OTURMA ALANI / FLOOR AREA: 80 m2 TASARIM EKİBİ / DESIGN TEAM: Serhat Akbay
Projeler/Projects: Dubrovnik
Karşıtlıklar ters yüz HIRVATISTAN’IN ÜNLÜ SAHIL KENTI DUBROVNIK’TE HALKA AÇIK BIR OTOPARK VE SPOR SALONUNDAN OLUŞAN INSIDE_OUTSIDE PROJESI BÖLGE IÇIN ÖNEMINI ALTYAPISAL ÖZELLIKLERININ YANI SIRA, YAPININ ÇEVRESIYLE YAKIN ILIŞKIYE GIRMESINI SAĞLAYAN TASARIM ÇÖZÜMLERINDEN DE ALIYOR.
CONTRADICTIONS INSIDE OUT TRADITIONAL LIMESTONE MASONRY WALLS ARE AN INTEGRAL PART OF THIS HYBRID PARKING AND SPORTS FACILITY IN HISTORIC DUBROVNIK, CROATIA. YAZI-TEXT: ERAY ÇAYLI
86 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 87
Projeler/Projects: Dubrovnik
88 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
K
runoslav Ivanišin ve Lulzim Kabashi’den oluşan Ivanišin. Kabashi.Arhitekti’nin Hırvatistan’ın ünlü sahil kenti Dubrovnik’te gerçekleştirdiği proje Inside_Outside (İçerisi_ Dışarısı), halka açık bir otopark ile spor salonundan oluşuyor. Ülkedeki ilk kamu-özel sektör ortak girişimi olan proje, bölgedeki bir ilkokula ait metruk bir spor sahasının 2000’lerin başında yerel idareye devredilmesi sonucu başlayıp 2009 yılında tamamlanmış. Projenin daha hacimli kısmını oluşturan yapı, dört kata yayılan toplam 24 bin metrekarelik yüz ölçüme ve 750 araçlık kapasiteye sahip bir yarı yeraltı otoparkı. Bu yapının üst kısmındaki alanın ise açıkhava spor sahaları, kafe, bar ve seyir terasının da aralarında bulunduğu çeşitli sosyal tesislerin inşası için değerlendirildiği görülüyor. Projenin ikinci önemli bileşeni ise, ilkokulun arazisine komşu parselde inşa edilen 2 bin metrekarelik bir kapalı spor salonu. Proje kapsamında, otopark ve rekreasyon gibi farklı programların doğrultusunda tasarlanan iki yapıya yan yana yer verilirken üretilen tasarım çözümleri, genelde birbirine karşıt olduğu varsayılan olguları ayıran sınırların bulanıklaştığı, ‘melez’ niteliği yüksek bir projenin ortaya çıkmasını sağlıyor. Hırvat mimar ikilinin projeleri aracılığıyla müdahalede bulunduğu ilk varsayım otoparkların kentteki rolüyle ilgili. Otopark benzeri öğelerin kentsel tasarım bağlamındaki değerlerinin genellikle sadece altyapısal özellikleriyle sınırlı olduğu kabul edilir. Elbette, Dubrovnik’in turistik merkezinin hemen yanında yer alan ve trafik yoğunluğunun özellikle yaz aylarında arttığı bir bölgeye yapılan yüksek kapasiteli bir otopark projesi bu açıdan büyük öneme sahip. Ancak Inside_Outside yakından incelendiğinde, projenin bölge için öneminin yalnızca altyapısal
DUBROVNIK’IN AKDENIZ FONU VE TARIHI DOKUSU TASARIMA KAYNAK TEŞKIL EDIYOR. DUBROVNIK’S MEDITERRANEAN SETTING AND HISTORIC FABRIC WERE IMPORTANT GUIDES TO THE DESIGN.
I
nside_Outside, a project by the architect duo Krunoslav Ivanišin and Lulzim Kabashi’s Ivanišin. Kabashi.Arhitekti, consists of a public carpark and sports center in the famous Croatian coastal city of Dubrovnik. Completed in 2009 as the outcome of the first public-private partnership in the country, the project was launched in early 2000s when a derelict sports ground belonging to a local elementary school was handed over to the municipality. The larger part of the project is the 24000-squaremeter semi-underground car park which spreads over four floors and can serve up to 750 cars. Atop this building is the area which hosts various recreational facilities such as outdoor sports courts, a cafe-bar and a viewing terrace. The other significant component of the project is the 2000-squaremeter indoor sports hall constructed on the lot adjacent to an elementary school. The design solutions generated through reconciling the two very different architectural programs of the car park and recreational facilities have led to the blurring of boundaries between phenomena that are often taken to be contradictory, and created a project with a decidedly “hybrid” character. The first assumption into which the Croatian architect duo Ivanišin.Kabashi.Arhitekti intervenes has to do with the role of the car park within the urban context. It is generally assumed that the urban significance of car parks is limited to their role as infrastructural elements. To be sure, there can be no doubt of the infrastructural importance of a high-capacity car park in an area that is in close proximity to Dubrovnik’s tourist center where road congestion peaks especially in the summer. But a closer look into Inside_Outside suggests that the architects have made noteworthy efforts for the project’s significance within the larger context of Dubrovnik to transcend a merely infrastructural role. These efforts are most evident in a number of design solutions that are striking in the way they help the project to relate meaningfully and harmoniously to its surroundings. A case in point is the semi-underground car park that, despite the challenge presented by its topographic position, is still not disconnected from its environment, and benefits from sunlight even in its lowermost floor. Thanks to its interior design, which reduces the hefty effect of columns and beams, the car park’s overall look is relatively airier compared to its counterparts. Lifts and ramps that allow wheelchair access help expand the audience the car park serves. Another significant feature that adds to the project’s public character surely pertains to the cafe, bar and viewing terraces on the rooftop area. Overlooking Dubrovnik’s coastal historic city center, the project seeks to share the benefits of its advantageous geographical location with the larger public. It is possible to trace Inside_Outside’s harmonious relationship with nature via its design decisions regarding color and materials. Located right next to Dubrovnik’s UNESCO World Heritage city center, the project area is also where the large naked chunk of limestone that is Mount MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 89
Projeler/Projects: Dubrovnik
KIREÇTAŞI VE GALVANIZE ÇELIK SOKAK HIZASINDA ŞAŞIRTICI ŞEKILDE BIRLEŞIYOR. LIMESTONE AND GALVANIZED STEEL ARE SURPRISINGLY PAIRED AT STREET LEVEL.
özelliklerinden ibaret olmamasına özen gösterildiği görülüyor. Bu özenli yaklaşım, yapının çevresiyle yakın ilişkiye girmesini amaçlayan dikkate değer tasarım çözümlerinde vücut buluyor. Örneğin, kısmen yeraltında konumlanmış olan otopark, bu özelliğine rağmen tasarımı sayesinde çevreden kopmuyor ve en alt katının dahi günışığından faydalanmasına olanak tanınıyor. Otoparkın, kolon ve kiriş gibi taşıyıcı elemanlarının ağırlığını hissettirmeyen iç mekan düzenlemesi sayesinde çoğu benzerinin aksine oldukça ferah bir görüntüye sahip olduğu fark ediliyor. Bedensel engellilerin erişimine olanak tanıyan asansör ve rampalar da yapının hizmet verebileceği kitleyi büyütüyor. Projenin kamusal niteliğini artıran bir diğer özellikse hiç şüphesiz teras kısmındaki kafe, bar ve seyir alanları. Dubrovnik’in deniz kıyısındaki tarihi şehir merkezini tepeden gören bir arazide yer alan otopark, bu coğrafi konumunu üst kısmındaki sosyal tesisler aracılığıyla kamunun kullanımına sunuyor. Inside_Outside’ın çevresiyle olan uyumlu birlikteliğinin izini mimari programın yanı sıra renk ve malzeme tercihi gibi maddesel özellikler üzerinden de sürmek mümkün. Proje, UNESCO Dünya Mirası Listesi’nde yer verilerek korumaya alınan Dubrovnik’in tarihi şehir merkezinin hemen bitişiğindeki bölgede yer alıyor. Burası ayrıca, yer yer çıplak bir kireç taşı kütlesini andıran Srdj Dağı’nın Adriyatik Denizi’ne kavuştuğu yer. Projenin bu coğrafi konumunun, mimarların estetik tercihleri için önemli bir referans noktası ve ilham kaynağı olduğu açık. Çevrenin tasarım üzerinde yaptığı bu önemli etkinin ipuçlarını projede sıklıkla karşımıza çıkan taş malzemelerde bulmak mümkün. Örneğin, otoparkın ana araç girişinin üzerinde yapılmış olan peyzaj düzenlemesinde geniş bir kayalık alana yer veriliyor. Dahası, söz konusu düzenlemede kullanılan kireç taşlarının kökeni de yine bu topraklara dayanıyor. Taşların çıkarıldığı yer, yarı yarıya yere gömülü olarak inşa edilen otoparkın ve kapalı spor salonunun yapımı sırasında kazılan otuz bin metreküplük inşaat çukuru. 90 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
Srdj joins the Adriatic Sea. Clearly, this geographical position is an important reference point and an inspiration for the architects’ aesthetic decisions. This impact made by nature on architecture can be seen in the stone-type materials that are used frequently in the project. The landscape design of the area atop the main car entrance is a case in point, as the stones filling up this area originate from the very location where the project is built and are the remainders of the 30000 cubic meter construction pit dug when laying the foundations for the project. The project does not employ stone only as an element of landscape design element. Both the façades of the rooftop facilities and the wall marking the project’s limits are covered with limestone. Here, the decision to use limestone bears the influence of local regulations. When seeking the municipality’s permission for the demolition of a nearby limestone wall that would otherwise impede the project, the only condition imposed on the architects concerned the use of the exact same materials and production methods in their construction. This is only one example of the various measures taken by Dubrovnik’s local authorities to protect the city’s status as a world heritage site. The architect duo’s solution to this problem sprung out of their encounter with a local stonemason in a nearby village. The encounter then led to a collaboration that introduced the limestone surfaces which now help Inside_Outside provide a smooth transition between nature and architecture as well as pay tribute to Dubrovnik’s medieval city walls which are of the same material. Such decisions on materials allow not only for a certain degree of harmony between the built and the natural but
ŞEHRIN IMAR KANUNU DUBROVNIK’IN KIREÇ TAŞININ KAPLAMA VE GELENEKSEL DUVAR ÖRMELERINDE KULLANIMINI ŞART KOŞUYOR. LIMESTONE FROM DUBROVNIK USED AS CLADDING AND IN TRADITIONAL MASONRY WALLS WAS REQUIRED BY THE CITY’S BUILDING REGULATION.
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 91
Projeler/Projects: Dubrovnik
92 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
Taş, projede karşımıza sadece bir peyzaj elemanı olarak çıkmıyor. Otoparkın teras kısmında yer alan yapıların cepheleri ile, projenin sınırlarını çevreleyen araziyi batıda komşu olduğu caddeden ayıran betonarme duvarların bir kısmı da kireç taşıyla kaplı. Buradaki malzeme tercihinin ardında, yasal bir kısıtlamanın yaratıcı bir çözüme evrildiği bir süreç yatıyor. Kısıtlama, yerel yönetimin, Dubrovnik’in ‘dünya mirası’ niteliğini mümkün kılan mimari dokusunun korunmasına ilişkin. Mimarlar, bu duruma kentin civar köylerinden birinde tanıştıkları bir taş ustasıyla birlikte çözüm getiriyor. Ustanın geleneksel yöntemlerle işlediği kireç taşının yapının çevreyle buluştuğu yüzeylerdeki kullanımı, kentin Ortaçağ’dan kalma ve aynı malzemeden yapılma surlarına da bir saygı duruşu niteliğinde. Malzemeye ilişkin benzer kullanım tercihleri, yapının çevreye uyum sağlamasının haricinde, projenin üretim sürecinin izlerini sürebilmeyi de mümkün kılıyor. Elbette, inşaat sırasında yapılan kazılarda elde edilen taşların peyzaj elemanı olarak kullanılması bu durumun en açık örneği. Benzer bir durum yüzey bitirme tercihlerinde de karşımıza çıkıyor. Yüzeylerin özellikle kentsel mimari dokuyla yakın temasa girecek kısımları kireç taşıyla kaplanırken, bir kısmının da ‘çıplak’ betonarme haliyle bırakıldığı görülüyor. Projenin mimari tasarımında, üretim sürecine dair izlerin malzeme üzerinden sürülmesine olanak tanıyan benzer müdahalelerin yanı sıra inşa edilen yapıların farklı katmanlarını ve altyapısal öğelerini ele veren tercihlerle de karşılaşılıyor. Projede, çelik benzeri daha çok taşıyıcı elemanlarda kullanılan bir malzemeye dahi son kullanıcıyla temas eden kısımlarda rastlamak mümkün. Örneğin spor salonunun cephesindeki beton panelleri bir arada tutan galvanize çelik çerçeve, herhangi başka bir malzemenin ardına saklanmadan görünür kılınmış. Çeliğin altyapısal amaçların yanı sıra mimari tasarım öğesi olarak da kullanıldığı durumların bir diğer örneği de otoparkın çatısındaki ana giriş kapısında yer alan çelik dikdörtgenler prizması. Okul bahçesini aydınlatan elemanların bağlı bulunduğu direğin saklanmaya ihtiyaç duyulmaksızın adeta altyapısal bir obelisk gibi görünür bırakılması bu tercihlere bir diğer örnek. Söz konusu aydınlatma direği ve otopark girişindeki soyut dikdörtgenler prizması gibi öğeler projenin genel geometrisinde biçimsel bir dengenin sağlanmasına da yardımcı oluyor. Malzemenin yanı sıra renk kullanımındaki tercihler de, projede biçim ve işlevi, mimari programın ipuçlarını verecek şekilde birleştiren bir öğe olarak öne çıkıyor. ‘Taksi sarısı’ diye de bilinen ve genelde trafik işaretleri ile kent içi çevre düzenlemelerinde sıkça karşılaşılan rengin, otoparkın sahilden de görülebilen batı cephesinde kullanılması bu açıdan önemli bir karar. Böylece, bir yandan mimari programın dışarıdan fark edilebilmesi sağlanırken diğer yandan da yapının çevresinden karakterli bir biçimde ayrışması söz konusu. Otoparkın yanı sıra, kapalı spor salonunundaki aydınlatma ve duvar kaplama malzemesi tercihleri sayesinde buradaki bazı iç mekanlara da sıcak bir sarı tonunun hakim olduğu görülüyor. Projenin diğer kısımlarında da bir başka sıcak renk olan kırmızının farklı tonlarıyla karşılaşmak mümkün. Örneğin, spor salonu binasının beton bloklarla kaplı cephesinde soluk bir sarının yanı sıra uçuk pembe boya kullanımı göze çarpıyor. Elbette, bu tercih salonun hemen yanında bulunan ilkokulun mimari programı ve hedef kitlesine
also for an opportunity to trace the production process behind the project. To be sure, the prime example of this is the limestone obtained from the construction pit and then used as an essential element of landscape design. Other examples include decisions on how surfaces of concrete structures are finished. While surfaces that come in contact with the urban architectural fabric are clad in limestone, others are left unprocessed in their raw concrete form. In addition to these decisions that shed light on different stages of the production process, there are others that reveal the various layers and infrastructural aspects of the architecture. A case in point is the specific way in which steel is used in the project. While generally an infrastructural material, steel in Inside_Outside even appears on surfaces that have direct contact with the visitor. Hence the overt visibility of the galvanized steel frames to which the concrete panels of the sports hall’s façade are attached. Similarly, the role of the steel rectangular prism atop the car park’s vehicle entrance transcends infrastructural needs and is akin to that of a significant architectural design element. Yet another example is the lighting pole situated in the schoolyard, which is not concealed at all and left visible as if an infrastructural obelisk. In many ways, elements like this pole and the steel rectangular prism by the car park’s vehicle entrance contribute also to the overall geometric balance of the project. In addition to decisions on materials, those on color also seem to merge form and function in a way that implies the architectural program. Significant in this respect is the architects’ decision to paint the western and the most visible façade of the car park in ‘traffic yellow’, a color that often appears in road signs and the inner-city streetscape. This decision comes across as an attempt to make the car park’s program visible for people that view the building from outside as well as to distinguish the building from its surroundings. In addition to the car park, warm shades of yellow dominate also part of the sports hall’s interiors thanks to decisions taken on how these spaces are lit and their walls clad. Other warm colors such as red also appear in the project. A case in point is the concrete
FARKLI MALZEME, DOKU VE RENKLERDE YÜZEYLER BINANIN IÇINDEN DIŞINA DOĞRU DEVAM EDIYOR. SURFACES IN DIFFERENT MATERIALS, TEXTURES AND COLORS, CONTINUE FROM THE INSIDE TO THE OUTSIDE OF THE BUILDING.
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 93
Projeler/Projects: Dubrovnik
bir gönderme olarak da yorumlanabilir. Yine kırmızının bir tonu olan kiremit renginin ise açıkhava spor alanlarının zemininde kullanıldığı görülüyor. Projede kullanılan farklı sarılar Akdeniz güneşinin yöredeki binaların kireç taşı duvarlarında ortaya çıkarttığı tonlarla iletişim halindeyken, kırmızılar ise çevre binaların yerel mimaride önemli bir yeri olan kiremit damlarıyla uyum içinde. Kapalı spor salonunu içeren binanın geniş doğramalarla kaplı kuzey cephesi Srdj Dağı’nın kısmen çam ağaçlarıyla kaplı yamacına bakıyor. Böylece, salona geleceklere yalnızca burada gerçekleşecek spor etkinliklerinin değil aynı zamanda arka plandaki doğanın da tadını çıkarabilme şansı verilmiş oluyor. Dahası, üstü kapalı spor salonunun zeminindeki renk de yine çevreyle uyumlu olacak şekilde seçilmiş. Her ne kadar aralarında ton farkı olsa da, salon zemininin rengi de tıpkı arka plandaki ağaçlar gibi yeşil. Projenin bu kısmında spor alanlarının yanı sıra bale ve dans odası, soyunma odaları ve bir de revir yer almakta. Inside_Outside, genelde karşıt olduğu varsayılan kavramları ayıran çizgileri incelten bir tasarım müdahalesi olarak sivriliyor. Öncelikle, otopark gibi bir programı alışılagelmedik bir biçimde kent için altyapısal bir çözümden ziyade kamusal bir alan olarak öne sürüyor. Dahası, kırsal ile kentselin, dağ ile denizin ve yerel ile küresel-turistiğin uyumlu birlikteliğini, özellikle kireç taşı kullanımı yardımıyla, sağlıyor. Son olarak, saklamaya gerek duymadığı taşıyıcı elemanları, altyapısal öğeleri ve farklı malzeme katmanları sayesinde, yine genellikle zıt kavramlar kabul edilen işlevsel ile dekoratifi birbirinin yerine kullanarak temasa geçiriyor. Bu nedenle proje, tıpkı isminin vaat ettiği gibi, içeriyle dışarıyı bir kılmaya ve karşıtlıkları ters yüz etmeye aday. 94 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
façades of the sports hall, which bear the both colors of pale yellow and light pink. This can in many ways be considered also a reference to the program and audience of the adjacent elementary school building. Another shade of red, burnt ocher is used on the floors of the outdoor sports facilities. While the different shades of yellow used in the project are in conversation with the Mediterranean sun’s effect on the region’s limestone façades, those of red are in harmony with the surrounding buildings’ roof tiles. Facing the pine tree-covered hills of Mount Srdj, the northern façade of the indoor sports hall is covered with wide glass windows. Visitors to the hall are therefore presented the opportunity of enjoying not only the sports activities taking place there but also the surrounding nature in the backdrop. What is more, the color of the indoor court’s floors is also in harmony with this scenery: both the floors’ and the pine trees’ colors are green, with a slight difference in shade. Besides sports facilities, this component of the project includes also a ballet and dance hall, changing rooms and an infirmary. Inside_Outside is a design intervention into the boundaries, which are assumed to separate presumably contradicting concepts. It first presents as public space the car park whose role within the city is often taken for granted as pertaining only to infrastructural purposes. Using a significant local material such as limestone, the project then sets out to achieve a certain degree of harmony between the rural and the urban, the mountains and the sea, and the local and the global-touristic. Finally, its structural elements, production processes and different material layers all made visible suggest that the project’s approach to ‘the decorative’ and ‘the functional’ is as two interchangeable concepts. This is why the project, as suggested by its name, promises to substitute the inside for the outside and turn contradictions inside out.
TAŞ YAMACIN IÇINE YERLEŞTIRILEN OTOPARK ALANI ZEMIN HIZASINDA SPOR SALONLARININ ARKASINA GIZLENIYOR. THE PARKING FACILITY IS INSERTED DEEPLY INTO THE STONE MOUNTAINSIDE, HIDDEN BY THE SPORTS SALONS AT GROUND LEVEL.
MİMAR / ARCHITECT: Ivansin Kabashi Arhitekti YER / LOCATION: Dubrovnik, Hırvatistan / Dubrovnik, Croatia YIL / YEAR: Project: 2004- 2006, Completion: 2005- 2009 PROGRAM / PROGRAMME: / Public car park with sports hall MALZEMELER / MATERIALS: Hırvatistan doğal kireçtaşı, betonarme, prefabrik beton paneller, cam profil, galvanize çelik / Natural limestone from Croatia, reinforced concrete, prefabricated concrete panels, profile glass, galvanized steel OTURMA ALANI / FLOOR AREA: 25.900 m2 TASARIM EKİBİ / DESIGN TEAM: Iva Ivas, Mario Matic, Maja Milat
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 95
Portfolyo/Portfolio: Wang Shu
Yeniden yorumlanan gelenek 2012 PRITZKER ÖDÜLÜ’NÜN SAHIBI WANG SHU, GEÇMIŞ VE GÜNCELI BULUŞTURAN MALZEMELERLE GELIŞMIŞ YAPI TEKNIKLERINI BIRLEŞTIREREK ÇIN’IN MIMARI GELENEKLERINI YENIDEN GÜNDEME GETIRIYOR.
TRADITION REINTERPRETED 2012 PRITZKER ARCHITECTURE PRIZE WINNER
WANG SHU IS LOOKING TO BRING CHINESE ARCHITECTURAL TRADITIONS BACK INTO FOCUS BY COMBINING TIME-HONORED LOCAL MATERIALS WITH ADVANCED BUILDING TECHNIQUES WHERE THE PAST AND THE PRESENT MEET. YAZI-TEXT: AYLIN KARTAL, FOTOĞRAF-PHOTO: ARNALDO GENITRINI
96 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
LV HENGZHONG
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 97
Portfolyo/Portfolio: Wang Shu
WANG SHU 1985 yılında mimarlık derecesini Nanjing Institute of Technology, Mimarlık Bölümü’nden alan Wang Shu, üç yıl sonra aynı bölümde yüksek lisansını tamamladı. Hangzhou’daki Zhejiang Güzel Sanatlar Akademisi’nde çevre, mimarlık ve eski yapıların renovasyonu üzerine çalıştı. 2000 yılından bu yana Hangzhou Sanat Akademisi’nin Mimarlık Bölümü’nün başkanlığını yürütüyor. Geçen yıl Harvard Graduate School of Design’da “Kenzo Tange Misafir Öğretim Görevlisi” programında görev alan ilk Çinli mimar olan Wang Shu; UCLA, Harvard, Texas Üniversitesi ve Pennsylvania Üniversitesi dâhil birçok üniversitede de misafir öğretim görevlisi olarak bulunmaya devam ediyor. Ayrıca, Venedik, Hong Kong, Brüksel, Berlin ve Paris gibi şehirlerde gerçekleştirilen çok sayıda uluslararası sergide yer aldı. Wang Shu, bu yılki Pritzker Ödülü’nün öncesinde, 2010 yılında Lu Wenyu ile birlikte Shelling Mimarlık Ödülü ve 2005 yılında “Beş Seyrek Ev” projesi ile Asya-Pasifik Sürdürülebilir Yapılar Holcim Ödülü’nün sahibi oldu.
FOTOĞRAF / PHOTO: ZHU CHENZHOU
Wang Shu earned his first degree in architecture at the Nanjing Institute of Technology, Department of Architecture in 1985. Three years later, he received his Masters Degree at the same institute. When he first graduated from school, he went to work for the Zhejiang Academy of Fine Arts in Hangzhou undertaking research on the environment and architecture in relation to the renovation of old buildings. Since 2000, Wang Shu has been the head of the Architecture Department of the China Academy of Art in Hangzhou, the institution where he did research on the environment and architecture when he first graduated from architecture school. Last year, he became the first Chinese architect to hold the position of “Kenzo Tange Visiting Professor” at Harvard Graduate School of Design in Cambridge, Massachusetts. He is also a frequent visiting lecturer at many universities around the world, including in the United States: UCLA, Harvard, University of Texas and University of Pennsylvania. He has participated in a number of major international exhibitions in Venice, Hong Kong, Brussels, Berlin and Paris. Previously in 2010, Wang Shu and Lu Wenyu were awarded with the Schelling Architecture Prize and in 2005, he received the Holcim Award for Sustainable Construction in the Asia Pacific, based on his work on “Five Scattered Houses”.
M
imari pratikleri Hangzhou kaynaklı, Çin’in uluslararası arenada pek de tanınmayan 48 yaşındaki mimarı Wang Shu geçtiğimiz Şubat ayında 2012 Pritzker Ödülü’nün sürpriz sahibi olarak açıklandı. Geleneğin olmadığı bir dünyayı tahayyül edebilir miyiz? Geleneği değişimin engeli ve geçmişe sadakat göstermenin meşru eylemi olarak görüyorsak bu sorunun üzerinde durmak gerekir ama geleneğin kesinlikle yeni gelişmeler ve dinamik ifade biçimleri ürettiği de unutulmamalıdır. Bu konu, ister keskin kırılmalar, ister çizgisel süreklilikler üretsin, günümüz dünyasının temel gerçeği. Bu bağlamda mimari, geleneğe mi demir atmalı ya da bakışını geleceğe dönük mü tutmalıdır? Günümüz mimarlarının çözmesi gereken sorun, geçmişin gelenekleri ile kendi fikirlerinin hayat bulabileceği bir ortam bulmaktır. Wang Shu’nun 2012 Pritzker Ödülü için seçilmesi dünyaya ve Çin mimarisindeki kaotik gelişmelere, geleneğin mimari pratiğe entegrasyonunun önemi konusunda net bir mesaj veriyor. Wang Shu, 1997 yılında karısı Lu Wenyu ile Amateur Architecture Studio’yu kurduğu yer olan Hangzhou’da yaşıyor ve uygulamalarını burada gerçekleştiriyor. Wang Shu kesinlikle amatör değil ama bugün Çin’de oldukça iyi bilinen, 10 kişilik ofisinin adı Latince orjinalinde “amator” yani âşık anlamına gelen, günümüzdeyse bir işi iş olarak değil sadece zevki için yapan kimse olarak bilinen “amatör”. Çin’in, kapılarını açarak modernizasyonu teşvik eden reformları başlattığı 1978’den bu yana 30 yıldan fazla süre geçti. 1990’larla birlikte büyük ölçekli inşaatlar için neredeyse Çin’in tamamı tahrip oldu ve mimari pratikler önemli ölçüde değişti. Parlak metalik ve gri yapıların patladığı yıllarda Amateur Architecture Studio’yu kuran Wang Shu, pratiğini, Çin’in epik kentleşme çabalarının aksine Çin’de görmezden gelinen bir felsefe üzerine kurdu.
98 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
T
he largely unknown Wang Shu, 48, of the People’s Republic of China, whose architectural practice is based in Hangzhou, was announced in February as the 2012 surprise winner of the Pritzker Architecture Prize. Today can we imagine a world without a tradition? If we think of tradition as a simple commitment to the past, which legitimates action and prevents change, it can be useful to pursue this question. But it must not be forgotten that tradition certainly provides new developments and dynamic forms for expression. Whether symbolizing harsh fractures or linear continuity it is the fundamental reality of today’s world. In this sense, should architecture be anchored in tradition or should it look only toward the future? This is a continuous problem for today’s architects to face: to find a median point for both the existence of their ideas and the traditions of the past. The selection of Wang Shu for the 2012 Pritzker Prize can be explained in this sense. This selection of Shu is a clear message to the world and to the chaotic developments in architecture in China of the need to integrate tradition into architectural practice. Wang Shu lives and practices in Hangzhou, China, where he established Amateur Architecture Studio with his wife Lu Wenyu in 1997. Although he is certainly no amateur, he ironically named his studio with this name today has grown into a ten-person office, to become a fairly well known name in China. The definition of “amateur”,
Portfolyo/Portfolio: Wang Shu
LV HENGZHONG
NINGBO TARIH MÜZESI, NINGBO, ÇIN, 2003-2008 NINGBO HISTORY MUSEUM, NINGBO, CHINA, 2003-2008 NINGBO TARIH MÜZESI’NIN DÜZENSIZ CEPHESINDEKI TAŞ VE TUĞLALARDA TARIHIN YANSIMALARI VAR. HISTORY RISES UP IN THE RECLAIMED STONE AND BRICKS OF THE IRREGULAR FAÇADE OF THE NINGBO HISTORY MUSEUM.
100 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
LV HENGZHONG
Wang Shu’nun birinciliği kazandığı, 2004 yılındaki uluslararası ölçekli bir yarışma sonucunda gerçekleştirilen müze, Çin’in doğu kıyısının tarihi ve sanatlarına yönelik olarak kuruldu. 2008 yılında yapımı tamamlanan Ningbo Tarih Müzesi, tepetaklak olmuş bir dağ formunda tasarlandı. Müzenin cephesi; yapıyı bölgenin geçmiş coğrafyası ile ilişkilendirmek üzere, afetler neticesinde terk edilmiş çiftçi evlerinden geride kalan yirmi farklı çeşitteki gri ve kırmızı renkli geri dönüştürülmüş tuğla ve kiremit ve taş malzemeden oluşturuldu. Cephede “wapan fayanslama” olarak adlandırılan geleneksel bir teknik kullanıldı. Wang Shu bu yapının tasarımının arkasındaki motivasyonunu; insanlara liman şehri Ningbo’daki yaşamın geçmişte neye benzediğini hatırlatmak olarak açıklıyor. 2012 Pritzker Ödülü jüri değerlendirmesinde de belirtildiği gibi, “Ningbo Tarih Müzesi fotoğraflarda çarpıcı göründüğü kadar deneyimlendiğinde de ilginç olmayı başarabilen nadir yapılardan biri olarak dikkat çekmektedir. Müze, bir kentsel ikon, tarih için iyi düzenlenmiş bir depo ve Ningbo’ya gelen ziyaretçilerin gözüne çarpan ilk öğedir. Hem iç hem de dış mekânın deneyimlenmesine yönelik zenginlik dikkat çekicidir. Yapı, güç, pragmatizm ve duyguyu tek bir bütün olarak barındırır.”
Through an international design competition in 2004, Wang Shu won first place to design and build the Ningbo History Museum. The museum was established for the history and the arts of the east coast of China. Completed in 2008, the Ningbo History Museum design was conceived as an inverted mountain. The museum’s facade is constructed of twenty different types of grey and red recycled bricks, tiles and stone from the remains of farmers’ homes that were left after disasters thus connecting the area to its past. The facade technique is borrowed from tradition that is known as “wapan tiling”. Wang Shu often explains the motivation behind his design is to remind people what life was like in the past in the harbor city of Ningbo. As mentioned in the Jury Citation for the 2012 Pritzker Architecture Prize, “The History Museum at Ningbo is one of those unique buildings that while striking in photos, is even more moving when experienced. The museum is an urban icon, a well-tuned repository for history and a setting where the visitor comes first. The richness of the spatial experience, both in the exterior and interior is remarkable. This building embodies strength, pragmatism and emotion all in one.”
KESKIN AÇILAR VE DAĞINIK GEOMETRILER UYUMLU BIR KOMPOZISYONDA BIR ARAYA GELIYOR. THE SHARP ANGLES AND SEEMINGLY RANDOM GEOMETRIES ARE CAREFULLY BALANCED WITHIN A COHESIVE COMPOSITION.
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 101
Portfolyo/Portfolio: Wang Shu
YÖREDEKI USTALAR TARAFINDAN MOLOZLARLA INŞA EDILEN ETKILEYICI MÜZE BINASI GELENEKSEL INŞAAT YÖNTEMLERINI SÜRDÜRÜYOR. THE POWERFUL AND MOVING MUSEUM IS VERY IMPRESSIVELY BUILT FROM RUBBLE BY LOCAL ARTISANS AND CRAFTSMEN AS A WAY OF HONORING AND PRESERVING TRADITIONAL CONSTRUCTION METHODS.
LV HENGZHONG
102 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
NINGBO TENGTOU PAVYONU, SHANGAI EXPO, 2010 NINGBO TENGTOU PAVILION, SHANGHAI EXPO, SHANGHAI, CHINA, 2010
TAŞ VE TUĞLADAN MEYDANA GELEN KÖŞELI KABUKTAKI DÜZENSIZ AÇIKLIKLARDAN IÇERIDEKI ENSTALASYON GÖRÜLEBILIYOR. THE PAVILION’S STONE AND BRICK SQUARE SHELL IS PUNCTURED BY IRREGULAR OPENINGS ALLOWING VIEWS INTO THE INSTALLATION IN THE CENTER. FU XING
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 103
BINANIN ORGANIK GEOMETRILERI BAMBU AĞAÇLAR VE DUVARLARLA ÇERÇEVELENIYOR. BAMBOO TREES AND WALLS FRAME THE ORGANIC GEOMETRIES OF THE PAVILION.
Ningbo Zhejiang’daki Tengtou köyü Shangai Expo’da yer alan kırsal temalı tek pavyon. Tengtou Çin’deki kentleşmiş köy kavramının başarılı bir örneğini yansıttığı için Wang Shu, 758 m2’lik bu pavyonu tasarlarken “modern kentleşmenin köyü” fikrini kullanmış. Pavyonda; Doğanın Sesi, Doğaya Yakınlaşmak, Hareketli İmgeler… gibi farklı özellikler taşıyan alanlar bulunuyor. İki katı birbirinden bağımsız olan konstrüksiyonun tümü 1500 m2’lik bir alandan oluşuyor. Pavyon, geleneksel Jiang Nan halk konutlarının antik güzelliğini sergiliyor. Yapıdaki antikite etkisi özellikle taş duvarlara açılan beton çerçeveli düzensiz formdaki kapı açıklıkları ile elde ediliyor.
The social practice of Tengtou Village in Ningbo, Zhejiang was the only rural focused concept of the Shanghai Expo. Since Tengtou has been a successful example of urbanized villages in China, Wang Shu was inspired by the idea of a “village of modern urbanization” for the design of the pavilion. The pavilion consists of several featured areas including Sounds of Nature, Close to Nature, Moving Images, Interactive Signature, etc. As a two-floor exhibition stand constructed with an overall area of 1500 m2. the pavilion displays the antique beauty of the traditional Jiang Nan folkloric traditional houses. The ancient character is especially achieved through the irregular concrete-framed openings on the stacked stone finished walls of the building. MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 105
ÇIN SANAT AKADEMISI, XIANGSHAN KAMPÜSÜ, II. FAZ, HANGZHOU, ÇIN, 2004-2007
XIANGSHAN CAMPUS, CHINA ACADEMY OF ART, PHASE II, HANGZHOU, CHINA , 2004-2007
AKADEMI DOĞAL TAŞTAN BIR DIŞ CEPHEYLE KAPLI. THE OUTER FAÇADE OF STONE ENVELOPES THE VOLUMES OF THE ACADEMY BUILDINGS.
MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 107
Portfolyo/Portfolio: Wang Shu
LV HENGZHONG
LU WENYU AHŞAP VE TAŞ IŞÇILIĞINDE GELENEKSEL ÇIN ZANAATINDEN YARARLANILIYOR. TRADITIONAL CHINESE HANDCRAFT IS USED EXTENSIVELY FOR THE WOODWORKING AND STONE MASONRY.
108 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
WANG SHU’NUN TASARIMINDAKI IŞIK VE ALAN YARATIMI SHU’NUN MODERN MIMARIYE YAKINLIĞINI ORTAYA KOYUYOR. THE CREATION OF LIGHT AND SPACE IN WANG SHU’S ACADEMY DESIGN SHOWS HIS AFFINITY TO MODERN ARCHITECTURE.
LV HENGZHONG
Established in 1928, the China Academy of Art is the first comprehensive art academy in China committed to integrating eastern and western art in its curriculum, while creating contemporary art according to the principles of Chinese culture. The new Xiangshan Campus is located in the outskirts of Hangzhou. Phase I of the new campus was designed in collaboration with Lu Wenyu and it is situated towards the north of the knoll of the Xianshan whereas Phase II is situated towards the south. The architecture of Phase II, exhibits a different character from that of Phase I. The building was approached apart from the context of landscape such that architecture itself becomes the landscape; individual parts are no longer restricted to the whole and the intersection of these parts is made more interesting with unexpected twists at the turn of a corner. There are blocks of pure concrete walls with irregular cutout
openings, which draw attention to the materiality of the architecture. There are also the simple whitewashed plaster blocks with their rectilinear windows and ‘flying’ corridors of ‘weaved’ timber strips in steel frames, creating a rhythm that adds excitement to the simple form. A rich collection of recycled old bricks, six million roof tiles of twenty different dimensions from demolished houses and wood, stone, glass manifest themselves on the walls of the blocks. A simple block is topped with a dark grey traditional clay tile roof. This traditional character is achieved through the series of sun-shading devices in the form of cantilevered steelframed structures with clay roof tiles and bamboo underlay. The materials of the architecture are given another layer of richness, as some facades of the teaching blocks are cladded entirely by timber. The design of the Xiangshan campus is not a simple return to tradition, but a blend of traditional Chinese features with industrial methodology, thinking and construction methods. MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 109
Portfolyo/Portfolio: Wang Shu
FIVE SCATTERED HOUSES (BEŞ SEYREK EV), NINGBO, ÇIN, 2003-2006 FIVE SCATTERED HOUSES, NINGBO, CHINA, 2003-2006
LANG SHUILONG
2005 yılında Asya-Pasifik Sürdürülebilir Yapılar Holcim Ödülü’ne değer görülen, geleneksel yapı kültürünü yeniden tercüme eden bir dizi küçük yapıdan oluşan seri, 2003 -2006 yılları arasında galeri, çay evleri, kafe ve ofis yapısı olarak inşa edilmiş. Wang Shu’nun; ahşap, çelik, kaba yontulmuş taş gibi birbirinden farklı malzemeleri kullanarak gelenek ve güncel arasında bir diyalog kurmayı amaçladığı yapılar topluluğunun tamamı Ningbo şehir merkezindeki park içinde konumlanıyor. “Bir dalga üç kıvrım” olarak adlandırılan galeri yapısında (565 m2) Wang Shu, modernize edilmiş geleneksel yapı tekniklerini kullanıyor. Proje geniş bir sergileme alanı, lobi, depo, ofis ve bir dizi teknik ve hizmet ünitesini içermektedir. Yapıda göze çarpan eğimli çatı, Çin’in güney bölgelerinin yağmurlu hava koşullarına uyumlu geleneksel çatıların bir yorumu şeklinde. Yapının duvarlarında yerel “karışık kiremit duvar” tekniği kullanılıyor. Çay Evi 1 (alan 405 m2), “kırık gölge”. Geleneksel Çin bahçeleri oluşturulurken, mevsim değişikliklerinin ortaya çıkardığı şiirsel görüntünün ön plana çıkması için, bir dış motivasyon olarak, gölge faktörü genellikle strüktür üzerinde vurgulanır. Bu amaçla yapının yüzeyinde, bütün duvarlar ve tavanda “kırık buz” adı verilen geleneksel bir motif kullanılıyor. Duvarlar prefabrike, çatı ise dökme beton. Çay Evi 2 (alan 190 m2), “kumdan rastgele bahçe”. Bu yapıda, Zen ruhuna uygun olarak tasarlanan ve gelişigüzel bükülerek farklı şekillere dönüşen bahçe teması vurgulanıyor. Tasarıma hâkim olan 110 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
HER EVDE GELENEKSEL ÇIN MIMARISININ ÇEŞITLI UNSURLARI BELIRGIN ŞEKILDE ORTAYA ÇIKIYOR. EACH HOUSE ADOPTED AND ENLARGED UPON VARIOUS ASPECTS OF TRADITIONAL CHINESE ARCHITECTURE
The series of five small structures that reinterpret the traditional building culture, located in the Ningbo city center park, built between 2003-2006 as a complex of gallery, tea houses, café and office building, received acknowledgment from the Holcim Awards for Sustainable Construction in the Asia Pacific in 2005. In this building complex, Wang Shu blends different kinds of materials like timber, steel and rough-hewn stone to create a dialogue between tradition and the present. Gallery (floor area 565 sm) – Gallery building where Wang Shu used a modernized traditional building concept named “one wave and three twists”. The project consists of a large exhibition hall, lobby, storage, office, toilet, electrical room, ramp, outdoor platform and reception. The design of the sloping roof is an interpretation of the traditional roof designs of the rainy southern China region. The local method of “tile mixed wall” is used on the walls. Teahouse 1(floor area 405 sm.) – “broken shadow”. In traditional Chinese garden design, shadow is often emphasized over structure, because seasonal change makes this effect more poetic. The building’s exterior is designed with the traditional
GELENKSEL ÇIN MIMARISINDE KULLANILAN SAÇAKLAR HEM IÇ HEM DE DIŞ MEKANDA VURGULANIYOR. THE TRADITIONAL EAVE OF CHINESE ARCHITECTURE IS HERE ACCENTUATED IN BOTH THE INTERIOR AND EXTERIOR.
Zen konsepti; sürekli değişen ve dönüşen mekânsallığı vurgulayan bahçe, kil duvarlar ve ahşaptan oluşturulan çay evi ile somutlaşıyor. Çelik ve cam konstrüksiyon çatı ile, yapının kil duvarlarının yoğun yağış gibi hava koşullarına karşı korunması sağlanıyor. Kafe (alan 390 m2), “rüzgardaki lotus yaprağı”. Tasarımda yapının döküm beton çatısı için rüzgarda sallanan lotus yaprağı imgesinden yola çıkılıyor. Zeminde de lotus yaprağının kıvrımları yakalanıyor. Çatı ve zemindeki bu kıvrımlı beton yüzeyi elde etmek için takviyeli beton kullanılıyor. Zemin ve duvar yüzeylerine renkli agrega çimento uygulanıyor. Yapı iç mekan tasarımı, özel yapım mobilyaları ve malzeme seçimi açısından üstün özellikler taşıyor. Ofis (alan 650 m2), “kıvrımlı ve dalgalı”. Yapının inşasında, bambu hasırı desenli, geri dönüştürülmüş tuğlalar kullanılıyor. Aynı tuğlalar zeminde de kullanılırken, çatı düz betondan meydana getiriliyor.
pattern called “cracking ice” which covers the walls and ceiling. Walls are prefabricated and roof is made from site-cast concrete. Teahouse 2 (floor area 190 sm.) “single sand random garden”. To reflect Zen spirit, “Random garden” randomly twists and turns. Zen concepts are embodied in the floating space of the garden, the packed clay wall and the wooden teahouse. A steel and glass structure roof is employed for the protection of the clay wall from weather conditions such as excessive rain. Café (floor area 390 sm.) “lotus leaf in wind”. The design takes the waving lotus leaf as the symbol for the cast concrete roof. The floor of the building is also designed like a curved lotus leaf. For achieving smooth concrete surface both on the floor and roof, reinforced concrete is used. Colored aggregate cement is applied on the surface of the floor and the walls. The building is significant also as a showpiece of interior design work: custom-made furniture and the choice of materials. Office building (floor area 650 sm.) “twisting & undulating”. The building is constructed of recycled bamboo patterned bricks. The roof is made from smooth concrete and the same bricks are also used on the floor. MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012 • NATURA 111
Portfolyo/Portfolio: Wang Shu
BAĞLAMA GÖRE DIKKATLE BIR ARAYA GETIRILEN MALZEMELER WANG SHU’NUN MIMARISININ ÖNEMLI BIR YÖNÜNÜ OLUŞTURUYOR. A CAREFUL ARRANGEMENT OF MATERIALS BASED ON CONTEXT IS A KEY FEATURE OF WANG SHU’S ARCHITECTURE.
CERAMIC HOUSE (SERAMIK EV), JINHUA, ÇIN, 2003-2006 CERAMIC HOUSE, JINHUA, CHINA , 2003-2006 Tasarımı şans eseri ortaya çıkan bu benzersiz örnekte Wang Shu, ilham kaynağını genellikle kaligrafi ve resimde kullanılan Çin’in geleneksel objelerinden, Song Hanedanlığı dönemi (İ.S. 960-1279) mürekkep taşları olarak ifade ediyor. “Mürekkep taşı işlevseldir ve biri düz diğeri eğimli olmak üzere iki yüzeyi iki bölümden oluşur. Düz olan bölüm mürekkebi saklamaya yararken eğimli olan bölüm damlatmaya yarar. Kendi kendime sordum. Mürekkep taşının yüzeyinde dursam ne görürdüm, altında dursam ne görürdüm?” Kafe olarak tasarlanan yapının biçimi mürekkep taşını andırıyor. Yapının iç ve dış duvarları, Zhou Wu tarafından yapılan 40 x 80 cm.lik renkli porselen parçaları ile kaplanmış. Bu çok renkli etki, porselen parçalarının gelişigüzel bir biçimde yerleştirilmesi sonucu elde ediliyor. In this unique case where the design accidentally occurred Wang Shu explains his inspiration from the form of an ink stone. These ink stones are Chinese in origin and especially used in calligraphy and painting made from a variety of stone especially grey slate, from the Song Dynasty 960-1279 AC. “The ink stone is made for the function only. His surface is made of two parts. One is comparatively plain and the other is a slope. The plain part is for storing ink and the slope part is for dripping ink. I asked myself what I would see standing on the surface of the ink stone and what from the bottom”. The shape of the café-house shows similarities with an ink stone. The exterior and interior facades of the building are clad in irregular colorful pieces of 40 x 80 cm porcelain tiles made by artist Zhou Wu. There is a multicolored effect in the building achieved through the irregularly arranged porcelain pieces. 112 NATURA • MART-NİSAN / MARCH-APRIL 2012
LV HENGZHONG