interview met Jochem van Eijsden, beeldredacteur Verhaal van Gelderland

magazine elderland G van verhaal

interview

 Jochem van Eijsden

Foto: Jurjen Poeles

De afbeeldingen trekken je direct het boek in

Jochem van Eijsden behaalde in 2017 zijn Researchmaster Kunstgeschiedenis en werd na wat tentoonstellings- en publicatiewerkzaamheden gevraagd als beeldredacteur voor het Verhaal van Gelderland. ‘Ik was voor Erfgoed Gelderland al actief met het project Sleutelwerken, dat een overzicht van 50 belangrijke kunstwerken van Gelderland bij elkaar heeft gebracht. Ik was dus al wel bekend met het (kunst)historische erfgoed van de provincie, maar de taak van beeldredacteur voor de nieuwe boekenreeks was toch een forse uitdaging’, vertelt Jochem van Eijsden, ‘maar wel een met een gouden randje’.

‘Als beeldredacteur zorg je ervoor dat een publicatie niet alleen van de juiste, maar ook van mooie en kwalitatief hoogstaande beelden wordt voorzien. Het is een intensief proces, dat soms uitmondt in een ware zoektocht. Want beeldmateriaal wordt niet alleen door de auteurs aangeleverd, het kan uit talloze andere bronnen komen. Ook de hoeveelheid en soorten materiaal per tijdvak verschilt enorm. Van de twintigste eeuw is er bijvoorbeeld een overvloed aan fotomateriaal voorhanden, terwijl er voor de prehistorie veel meer met reconstructies en kaarten moet worden gewerkt. Mijn taak was om over het geheel toch een evenwichtig resultaat te creëren.’

‘Toen ik aan deze opdracht begon, heb ik wel even achter mijn oren gekrabd. Gelukkig was er al het nodige voorwerk gedaan door Ingrid Jacobs. Ik ben op haar pad verdergegaan. Al snel bleek het echt een megaklus te zijn, want we praten hier over zo’n 1400 afbeeldingen die gekozen moesten worden en in hoge resolutie aangevraagd moesten worden. Soms lukte dat echt niet en moest er een fotograaf op pad om een passende foto te maken van een object, gebouw of landschap. In een enkel geval moesten we uiteindelijk

 ‘Voor een nieuwe geschiedenis van

Gelderland moet je met nieuwe informatie én nieuw beeld komen. Dat komt mooi samen is deze tekening van Kelvin Wilson. Hij maakte een tekening gebaseerd op de gevonden resten van een cultusplaats met zweethutten uit de Midden-Bronstijd bij Nijmegen-Noord.’

toch een vervangend beeld zoeken. We zijn echt ver gegaan om ook met de juiste beelden het verhaal te vertellen. Aan dat soort huzarenstukjes heb ik veel werkplezier beleefd. Ze geven het gevoel dat je aan iets unieks hebt bijgedragen.’

‘We hebben sterk ingezet op het maken van een aantrekkelijke boekenreeks, die niet alleen inhoudelijk krachtig is, maar ook toegankelijk voor een breed publiek. Als beeldredacteur heb ik daaraan kunnen bijdragen. Maar liefst 40 procent van het Verhaal van Gelderland bestaat uit afbeeldingen, infographics en kaartmateriaal. Zodra je een van de boeken opent zie je het meteen; je wordt door de afbeeldingen het boek in getrokken.’

‘Ik kijk terug op een mooie taak, maar ook op best een zware verantwoordelijkheid als je weet dat er zo’n 30 auteurs en redactieleden hebben meegewerkt aan het Verhaal van Gelderland. Om goed te kunnen functioneren was het dan ook bijzonder nuttig dat ik deel uitmaakte van de hoofdredactie, want ik was degene die op bepaalde zaken uiteindelijk een klap moest geven. Ik kreeg het vertrouwen van het team, dat was heel bijzonder om mee te maken.’ ◼

 ‘Naast de kaarten die gemaakt zijn door

Nico Willemse en

Marjolein Haars wor den natuurlijk ook prachtige historische kaarten gebruikt. Een van mijn favorieten is deze uit het Gelders Archief met het veer van Rheden door een anonymus uit eind zeventiende eeuw.’