ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΠΙΤΙ
-1-
ευθύμιος Λέντζας κόκκινο σπίτι συλλογή ποιημάτων
εξιτήριον
Φωτογραφία οπισθόφυλλου: Έλενα Γεωργάτσου, Λάρισα 2018
Παρακαλούμε σκεφτείτε το περιβάλλον πριν εκτυπώσετε
Η συλλογή ποιημάτων “Κόκκινο σπίτι” του Ευθύμιου Λέντζα διανέμεται ελεύθερα στο Διαδίκτυο σε μορφή ψηφιακού βιβλίου με άδεια Creative Commons
[Αναφορά προέλευσης - Μη Εμπορική Χρήση – Όχι παράγωγα έργα]
ξαπλωμένοι σε κρεβάτια μνήματα, μάς μοιάζουν οι σιωπές
ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΠΙΤΙ
Ι
Τη νύχτα μεγαλώνουν τα γένια
∂
δεν με χωράει το κρεβάτι τα ρούχα πέφτουν απ’ την κρεμάστρα ενώνουν τα κορμιά τα χείλη μας φωτιά στην βεράντα δυο ανοιχτά παράθυρα, σημαίες κυματίζουμε στα σύνορα τη νύχτα μεγαλώνουν τα μάτια δεν με χωράει το σώμα μου γυάλινο φέρετρο τέσσερις άντρες με σηκώνουν στους ώμους πέντε εβδομάδες πέντε καρφωμένα μαχαίρια τα δάχτυλά σου στην πλάτη μου μετράω τα φρούτα στο ψυγείο δυο δαγκωμένα ροδάκινα δυο πετσέτες στο μπάνιο τις τρίχες σου μαζεύω απ’ το πάτωμα.
-9-
ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΛΕΝΤΖΑΣ
ΙΙ
Είπες: έχεις ωραίους καρπούς. Τα χέρια μου ποτάμια πορφυρά δυο ζώα αιμορραγούν στο κρεβάτι οι κουρτίνες φουσκώνουν ανοίγω τις ντουλάπες τα ρούχα σου στάζουν αίμα η θέση σου στον καναπέ δεν λέει να αλλάξει εκεί το φως, εκεί ο καπνός, εκεί το όνομά σου σιδερώνω το δέρμα μου είμαι στα αυτιά, στις μασχάλες, στη γλώσσα σου κατρακυλώ χορταριασμένη πέτρα βάφω το σπίτι κόκκινο το αίμα μαύρο οι άνθρωποι στις πολυκατοικίες οι άνθρωποι στα αυτοκίνητα οι άνθρωποι στους δρόμους είναι πολλά τα ρολόγια δεν μπορώ να τα σωπάσω δεν προλαβαίνω να προσευχηθώ - 10 -
ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΠΙΤΙ
∂
η γλώσσα μου κολλάει στο πόμολο της πόρτας μικραίνω μεγαλώνει το πόμολο μεγαλώνει η πόρτα το νερό στο βραστήρα σφυρίζει οι πλατείες γεμίζουν ασφυκτικά πνίγομαι στην ανθρώπινη μυρωδιά παλεύω με τα σκυλιά μιλάω στις γάτες ξεφλουδίζω την πέτσα μου ψίχουλα, τα πουλιά με κουβαλάνε στη φωλιά τους αυτό το ποίημα είναι το χέρι σου το χέρι σου στο τζάμι κίτρινο και παγωμένο σπάει το λαιμό μου.
- 11 -
ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΛΕΝΤΖΑΣ
ΙΙΙ
Τα δάχτυλα μπλέκονται σαν ρίζες στο χώμα κάτω απ’ το δέντρο το σώμα σου ζουμερό πορτοκάλι κόκκινο το ξημέρωμα δυο κορμοί επιπλέουν στο ματωμένο κρεβάτι στο στήθος σου κρύβομαι σμιλεύω την μαρμάρινη μύτη, τα χείλη μάς καρφώνω στο στρώμα οι πατούσες χτυπιούνται ιδρωμένες παλάμες μελάνια στο πάτωμα το ταβάνι γέρνει στα μέτωπα κίτρινα φύλλα μάς ανυψώνουν κρεμασμένοι - 12 -
ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΠΙΤΙ
από το αυτί του φεγγαριού χρυσά ελάσματα σχηματίζουμε ουρά αστεριών φωτίζουμε τις στέγες στα χωριά τρυπώνουμε στις καμινάδες καπνός και κάρβουνο η γιαγιά στην πολυθρόνα διαβάζει παραμύθια στα παιδιά
∂
το δωμάτιο μυρίζει ντομάτα, φέτα και βασιλικό.
- 13 -
ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΛΕΝΤΖΑΣ
ΙV
Το κεφάλι σου μια ανεμώνη κομμένη στο χέρι μου όμορφο τρέχει το νερό από τα μάγουλα στη χούφτα μου σε κλείνω γυμνή γυμνή και διάφανη η μέρα με ταπεινώνει ο πικρός καφές στο στόμα η στάχτη στο τασάκι μελανιασμένα μπράτσα ποτήρια σπασμένα αίμα και γυαλί δένω τα πόδια μου από τα πόδια του κρεβατιού. κόβω τη γλώσσα την πετάω στη χέστρα - 14 -
ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΠΙΤΙ
αυτό το σπίτι δεν αντέχει να μ’ ακούει σπάω τη χτένα καρφιά στις φλέβες μου
∂
πέφτει πηχτό το δηλητήριο στο πάτωμα.
- 15 -
ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΛΕΝΤΖΑΣ
V
Είναι το σώμα φοβερή ποινή το δέρμα μαλακό διψάει κάτω απ’ τη μουριά φυτρώνει θάνατος το σπίτι κάτεργο αλυσίδες τα ρούχα διαβολόχορτα τυλίγουν τις βρύσες καμιά ψυχή δεν μπήκε μέσα μου καμιά επιθυμία μονάχα ηδονή καμιά μουσική όλες οι φωνές πίσω από την πόρτα δεν ζει κανείς εδώ μην χτυπάτε, τα σκουλήκια δεν έχουν αυτιά
∂
η κόλαση δεν έχει παράθυρα.
- 16 -
ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΠΙΤΙ
VI
Τώρα, δεν μου αρέσει η πόρτα το ασανσέρ, τα σκαλοπάτια δεν μου αρέσουν τα τρένα και τα καράβια το αεροπλάνο για την Ρουμανία Τώρα, δεν μου αρέσει το όνομά σου οι τρίχες στον νιπτήρα η βούρτσα, εργαλείο θανάτου Τώρα, δεν θέλω να ξυπνάς Κάθε βράδυ σε φυλακίζω στην αϋπνία μου μαγειρεύω φαγητά που δεν τρώω Τώρα, δεν μου αρέσει να με μυρίζω δεν μου αρέσει να με βλέπω
∂
μόλις τελειώσω το ποίημα θα αποσυρθώ στον κόσμο.
- 17 -
ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΛΕΝΤΖΑΣ
VII
Γυναίκα φίλντισι νυχτολούλουδο και γιασεμί απ’ τα φύλλα σου πληγωμένο στάζει το μεσημέρι κλειστές πόρτες μεντεσέδες, κλειδιά σπασμένα χέρια στα χαρτιά μαρμαρωμένος στον καναπέ αναγγέλλω το θάνατο
∂
γυναίκα, ψηλοτάκουνη νύχτα πρωινή σταγόνα σπέρμα στην παλάμη μου.
- 18 -
ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΠΙΤΙ
VIII
Κίτρινο πυρετό στο μέτωπο ανάβει το φεγγάρι μια φυσαρμόνικα φλέγεται στο στόμα της θάλασσας φρίκη η νύχτα φρίκη τα σύννεφα φρίκη τ’ αστέρια σπυριά στο πρόσωπο του θεού γέρνω το κεφάλι στο παράθυρο κλειστά γκαράζ σπίτια κλειστά ανοιχτά νυχτολούλουδα από την μυρωδιά περνάω στην αιωνιότητα το κρανίο μου χρυσαφίζει στον καναπέ
∂
εσύ, και το λιωμένο κερί στο λευκό τραπέζι.
- 19 -
ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΛΕΝΤΖΑΣ
IX Ξέπλεκα τα μαλλιά σου στο μαξιλάρι οι παντόφλες ησυχάζουν κάτω απ’ το κρεβάτι παγωμένα τα πόμολα στην πόρτα τα συρτάρια με τα διπλωμένα ρούχα σου φέρετρα ανοιγμένα στο δρόμο με τα πέτρινα παγκάκια στη Βενιζέλου ένα ηλικιωμένο ζευγάρι τρώει πασατέμπο η μπάντα του δήμου παιδιά με πολύχρωμα μπαλόνια, σιδερωμένα πουκάμισα και μαλλί της γριάς χαρά στα χέρια της μάνας ακολουθούν τις καμπάνες ζωγραφίζω ανθρωπάκια βάζω κόκκινο στις σκιές φτιάχνω εποχές, εσένα και την άνοιξη - 20 -
ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΠΙΤΙ
∂
όταν έβγαλα το φουστάνι σου πόσοι άντρες πέθαναν στο φουστάνι σου χαρά στο μπλε και στο άσπρο της θάλασσας χαρά στα παράθυρα στις μπρούτζινες βρύσες τυλιγμένα γιασεμιά έγραφα στίχο-στίχο το σώμα σου το Μάη γιόρτασα έδεσα στεφάνια και τ’ άφησα κάτω από το όνομά σου στερνή χαρά το χάραμα.
- 21 -
ΠΡΩΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ Τα ποιήματα ΙV Το κεφάλι σου και VIII Κίτρινο πυρετό, πρωτοδημοσιεύτηκαν στο ηλεκτρονικό Φρέαρ [http://frear.gr/?p=22006]
Περιεχόμενα Ι
Τη νύχτα μεγαλώνουν τα γένια..............................σελ. 9
ΙΙ
Είπες: έχεις ωραίους καρπούς........................................10
ΙΙΙ
Τα δάχτυλα μπλέκονται.................................................12
ΙV
Το κεφάλι σου.................................................................14
V
Είναι το σώμα..................................................................16
VI
Τώρα, δεν μου αρέσει η πόρτα......................................17
VII Γυναίκα φίλντισι.............................................................18 VIII Κίτρινο πυρετό...............................................................19 IX
Ξέπλεκα τα μαλλιά σου..................................................20
Η ΠΡΩΤΗ ΨΗΦΙΑΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ “ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΠΙΤΙ” ΤΟΥ ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΛΕΝΤΖΑ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ «ΕΞΙΤΗΡΙΟΝ» ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ ΤΟΥ 2018. ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΣΧΕΔΙΑΣΕ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΛΗΘΗΚΕ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΠΑΖΑΚ Αριθμός Έκδοσης 5
Ο Ευθύμιος Λέντζας γεννήθηκε και ζει στη Λάρισα. Πεζά και ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί στο Ποιείν-Επιθεώρηση Ποιητικής Τέχνης, στην Bibliotheque-Τεθλασμένη Ψηφιακή Βιβλιοθήκη, στο ηλεκτρονικό Φρέαρ-Λογοτεχνικό Περιοδικό και στο Φτερά Χήνας-Περιοδικό Φύλλο Επιλεγμένης Λογοτεχνίας. Το “Κόκκινο σπίτι” είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή.