Autumn 09 Special Report by fox2 projects

fox2magazine.blog.com fox2emagazine@yahoo.gr Έγινε από τους: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

adis afasias deepred001 fox2 greekdefence makkman1 strategy

Αντί προλόγου… Τον περασμένο Σεπτέμβρη δημιουργήθηκε το fox 2 magazine. Αν και άσημο αρχικά, φαίνεται ότι σιγά σιγά το συμπαθήσατε. Με αφορμή το πέρας του φθινοπώρου, το Autumn ’09 Special Report είναι η δική του ανασκόπηση για τα φθινοπωρινά γεγονότα. Οι επόμενες σελίδες αποτελούν πιθανότατα το πρώτο ηλεκτρονικό έντυπο που έγινε στην Ελλάδα σ’ αυτό το θαυμαστό τομέα ενημέρωσης.

Καλή ανάγνωση!

Περιεχόμενα Ειδήσεις

Radar AESA και Eurofighter

F-X 2: Αυτόν το διαγωνισμό ποιος θα τον κερδίσει;

PAK FA: Ένα βήμα πριν την πρώτη πτήση

Ιστορική αναβάθμιση της 335Μ

Ενδιαφέρον της Raytheon για την αναβάθμιση των F-16

37 Eurofighter έτοιμα για την Ελλάδα μετά το 2013!

Το σύστημα ευρωπαϊκής αεροπορικής δύναμης και Βιομηχανία οι μελλοντικές προκλήσεις

Τουρκικά βαλλιστικά βλήματα και ελληνικές αντιπυραυλικές δυνατότητες

KC-X: η μάχη ξανάρχισε

TAURUS/KEPD 350 Stand Off Weapon

101

Kίνα: η αναδυόμενη αεροπορική δύναμη

109

Παύει η απαγόρευση πώλησης του F-22;

Η αμερικανική γερουσία σκέφτεται να καταργήσει την απαγόρευση πώλησης των μαχητικών F-22 σε χώρες του εξωτερικού και επιθυμεί να μεταπείσει την ηγεσία της αμερικανικής αεροπορίας ώστε να αναπτυχθεί εξαγωγική έκδοςή του. Την κίνηση ενισχύει ο τερματισμός λειτουργίας της γραμμής παραγωγής, έπειτα από την επικείμενη ολοκλήρωση της παραγγελίας της αεροπορίας. Η τελευταία θα παραλάβει συνολικά 183 αεροσκάφη. Η απαγόρευση εξαγωγής του F-22 έχει επιβληθεί ώστε να μην υποκλαπεί ευαίσθητη τεχνολογία που περιέχει το αεροσκάφος, όπως το stealth και τα προηγμένα ηλεκτρονικά. Για το Raptor ενδιαφέρονται οι Αυστραλία, Ισραήλ και Ιαπωνία. Η τελευταία επιδιώκει διακαώς την απόκτηση 40 με 60 μαχητικά.

Η Βρετανία μειώνει τον αριθμό των F-35; Το Λονδίνο εγκαταλείπει την ιδέα κατασκευής δύο αεροπλανοφόρων της κλάσης Queen Elizabeth λόγω της δραματικής αύξησης της τιμής των F-35; Σύμφωνα με δημοσίευμα των Sunday Times, ναι. Οι αρχικές σκέψεις ήταν να αποκτηθούν 138 F-35B. Τα αεροσκάφη αυτά θα επιχειρούσαν από τα δύο μελλοντικά αεροπλανοφόρα συμβατικής πρόωσης, 4

αεροπλανοφόρα που τόσα χρόνια προσπαθεί να κατοχυρώσει την κατασκευή τους το βρετανικό ναυτικό. Φαίνεται, ωστόσο, ότι το κεντρικό αυτό πρόγραμμα θα περιοριστεί στην ναυπήγηση μόνον ενός πλοίου Έτσι, υπάρχουν σκέψεις για την απόκτηση μόλις 50 μαχητικών. Μία τέτοια κίνηση θα είχε ως αποτέλεσμα την εξοικονόμηση 7,6 δισεκατομμυρίων λιρών ή 12,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Την ίδια ώρα, ξεκίνησαν οι εργασίες του πρώτου βρετανικού μαχητικού αεροσκάφους F-35 Lightning II. Η κατασκευή του άρχισε με την τοποθέτηση τμήματος του κεντρικού μέρους της ατράκτου. Η τελική συναρμολόγηση θα γίνει στις εγκαταστάσεις της Lockheed Martin.

Ξεκίνησε η εκτέλεση της συμφωνίας των Su-35S και Su-27SM…

Η ρωσική εταιρία Sukhoi ξεκίνησε την εκτέλεση της συμφωνίας για τα 48 Su-35S που προορίζονται για τη ρωσική αεροπορία. Το πρώτο αεροσκάφος θα ξεκινήσει να συναρμολογείται μέσα στο 2010. Στόχος είναι να έχει παραδοθεί το 2011 και η παράδοση των υπολοίπων να έχει ολοκληρωθεί έως το 2015. Εντύπωση προκαλεί το νέο δίκτυο αισθητήρων ραντάρ NIIP L-Band που θα τοποθετηθεί στο νέο ρωσικό μαχητικό SU-35S. Πρόκειται για ραντάρ τεχνολογίας AESA, που προσφέρει πλήρη κάλυψη της πρόσθιας προς το μαχητικό περιοχής.Οι αισθητήρες, πέραν του

βασικού ραντάρ στο ρύγχος του αεροσκάφους, είναι τοποθετημένοι στα φτερά και τα κάθετα πτερύγια της ουράς. Επιπλέον, τα πρώτα τέσσερα Su-27 ήδη έφθασαν στο εργοστάσιο Komsomolsk για να υποστούν αναβάθμιση στο επίπεδο -SM. Τα τέσσερα αεροσκάφη αποτελούν μέρος των συνολικά 12 Su-27 που θα υποστούν πρόγραμμα αναβάθμισης σύμφωνα με την σύμβαση που υπογράφτηκε στο περιθώριο της MAKS 2009. Η σύμβαση αφορά την απόκτηση 48 Su-35S και την αναβάθμιση 12 Su-27 και 4 Su-30. O εκσυγχρονισμός των Su27 θα ολοκληρωθεί το 2011.

Το Gripen Demo πετά με ραντάρ AESA

…Ετοιμοπόλεμα τα Su-27 της Ρωσίας Σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρίας, η Sukhoi ολοκλήρωσε τον εκσυγχρονισμό των μαχητικών αεροσκαφών Su-27 για την πολεμική αεροπορία της Ρωσίας. Ο ακριβής αριθμός των αναβαθμισμένων αεροσκαφών δεν αναφέρεται. Δεδομένου ότι η εταιρεία KnAAPO έχει δηλώσει κατά το παρελθόν ότι υλοποιεί ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του συνόλου των αεροσκαφών Su-27 για το Υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας, και του γεγονότος των δηλώσεων ρώσων αξιωματούχων κατά το 2008 ότι η πολεμική αεροπορία της Ρωσίας θέλει να συνεχίσει να αξιοποιεί περίπου 350 μαχητικά Su-27 στο δυναμικό της, ο αριθμός των εκσυγχρονισμένων Su-27 μπορεί να θεωρείται μεγάλος. Αδιευκρίνιστο παραμένει το γεγονός εάν όλα τα αεροσκάφη έτυχαν της ίδιας αναβάθμισης ἠ εάν το πρόγραμμα παρουσίαζε διαφορετικές επιλογές. Μόλις τον προηγούμενο Σεπτέμβριο η εταιρία σε μια τελετή στις εγκαταστάσεις της ανέφερε πως παρέδωσε και επίσημα εκσυγχρονισμένα μαχητικά στην πολεμική αεροπορία της χώρας, ενώ το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των μαχητικών χρονολογείται αρκετά χρόνια πίσω. Στην τελευταία ανακοίνωσή της κάνει λόγο για την παράδοση της τελικής δόσης των εκσυγχρονισμένων μαχητικών.

Με εγκατεστημένο το νέο ραντάρ AESA Vixen 1000ES ξεκίνησαν οι δοκιμές δεύτερου κύκλου του Gripen Demo. Το ραντάρ ελέχου πυρός Vixen 1000ES είναι ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα συνεργασίας των εταιριών SELEX Galileo, SAAB Microwave και SAAB Aerosystems. Η εταιρία Selex, μέλος του ιταλικού ομίλου Finmeccanica, αναφέρει ότι το συγκεκριμένο τεχνολογικό πρόγραμμα ανήκει στα κορυφαία της κατηγορίας του και έχει σαφή χάρτη πορείας για τις μελλοντικές αναπτυξιακές δυνατότητες. Το πρόγραμμα είναι σημαντικό από κάθε άποψη, ειδικά για την αναβάθμιση των ικανοτήτων δύο κορυφαίων μαχητικών, του σουηδικού Gripen και του ευρωμαχητικού Eurofighter. Η εταιρία Selex, η οποία συνεργάζεται με την Saab για το ραντάρ του Gripen και είναι μέρος της κοινοπραξίας Euroradar για το ραντάρ του Eurofighter, ελπίζει η τεχνολογία του Vixen 1000ES να εξοπλίσει την επόμενη παραγωγική παρτίδα αεροσκαφών του Eurofighter. Οι δοκιμές του ραντάρ, οι οποίες μόλις ξεκίνησαν με το αεροσκάφος Gripen Demo, θα διαρκέσουν 18 μήνες και πρόκειται να βελτιώσουν σταδιακά τις ικανότητες του. Από τον Μάιο του 2008 μέχρι σήμερα, το διθέσιο μαχητικό πραγματοποίησε 80 περίπου δοκιμαστικές πτήσεις. Ένα μοναδικό σύστημα

ενσωμάτωσης και σταθεροποίησης του ραντάρ στο ρύχος του αεροσκάφους, θα βελτιώσει αισθητά τις επιδόσεις του ραντάρ, επιτρέποντας το να περιστρέφεται μέχρι και + / -100 για την παρακολούθηση των στόχων. Αυτό θα συμβάλει σημαντικά στις επιχειρησιακές δυνατότητες του αεροσκάφους, μια και μετά την εξαπόλυση ενός πυραύλου εναντίον του αντιπάλου, δίνεται η δυνατότητα στο αεροσκάφος να απομακρυνθεί από τον στόχο. Η Γαλλία έχει απαγορεύσει τη χρήση από την Saab του ραντάρ AESA, απόρροια επίδειξης τεχνολογίας στο πρόγραμμα Gripen NG, και οι ΗΠΑ έχουν απαγορεύσει στο Ισραήλ να συνεργαστεί με την Σουηδία στο παραπάνω θέμα. Παρόμοια πολιτική απαγόρευσης από την κοινοπραξία Euroradar προς την Selex Galileo, η οποία συνεργάζεται ταυτόχρονα και με την Saab, δεν υπάρχει.

60 Rafale με ραντάρ AESA για τη Γαλλία

Το γαλλικό υπουργείο άμυνας έδωσε την άδειά του για να παραγγελθεί μία επιπλέον ποσότητα μαχητικών αεροσκαφών Rafale. Αυτή τη φορά θα παραγγελθούν 60 κομμάτια του τύπου, εφοδιασμένα με ραντάρ AESA και περισσότερο προηγμένη ηλεκτρονική σουίτα αυτοπροστασίας. Έτσι, τα συνολικά παραγγελθέντα Rafale για τις γαλλικές αεροπορικές δυνάμεις ανέρχονται σε 180. Η υπογραφή του συμβολαίου αναμένεται να λάβει χώρα ως τα τέλη του έτους. Υπενθυμίζεται ότι η δέσμευση του Παρισιού

προς τις εταιρίες του προγράμματος αφορά την αγορά 294 Rafale. Παράλληλα, αποφασίστηκε η αναβάθμιση των Rafale F1. Πρόκειται για συνολικά 10 αεροσκάφη που βρίσκονται αποθηκευμένα στο Landivisiau εδώ και μερικά χρόνια. Τα αεροσκάφη θα αναβαθμιστούν από τη Dassault στο επίπεδο F3. Το κόστος της αναβάθμισής τους θα αγγίξει τα 300 εκατομμύρια ευρώ ή τα 30 εκατομμύρια ευρώ ανά μονάδα. Όταν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα, θα ανήκουν στην 11F.

Σύντομα το «stealth» μαχητικό για την Κίνα Ένας ανώτερος στρατιωτικός αξιωματούχος των ενόπλων δυνάμεων της Κίνας, ο He Weirong, δήλωσε τη Δευτέρα στην κεντρική τηλεόραση της Κίνας ότι οι πιλότοι της Αεροπορίας θα μπορούν να αναμένουν για να μεταβούν στα πιο προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη με δυνατότητες στέλθ, 8 έως 10 έτη, ενώ ο Πρόεδρος της χώρας, Χου Ζιντάο, ζήτησε ένα «νέο κεφάλαιο» στην ανάπτυξη της πολεμικής αεροπορίας της Κίνας. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η αναφορά του πως το νέο αεροσκάφος είναι υπό ανάπτυξη και θα φθάνει ἠ και θα υπερβαίνει τις αντίστοιχες ικανότητες παρόμοιων ανταγωνιστικών αεροσκαφών. Σε σύγκριση με τα 3ης και τα βελτιωμένο 3,5 γενιάς, τα μαχητικά τη 4ης γενιάς (5ης κατά την ορολογία των Ηνωμένων Πολιτειών) έχουν τεράστια τεχνολογικά πλεονεκτήματα. Σήμερα, το εγχώριας ανάπτυξης μαχητικό τύπου J-10 είναι ισοδύναμο στις επιδόσεις του με το μαχητικό F-16 των Ηνωμένων Πολιτειών. Το μέγιστο φορτίο του J-10 είναι έξι τόνοι, αναρτημένο σε 11 εξωτερικούς πυλώνες, ικανό να απο- και προσγειωθεί σε διαδρόμους μήκους 350 μέτρων.

Καθυστέρηση ενός έτους για τον F136 Σύμφωνα με πληροφορίες από το Reuters, οι παραδόσεις του αναπληρωματικού κινητήρα για το μαχητικό F-35, που αναπτύσσεται και κατασκευάζεται από τις General Electric Co και Rolls-Royce Group PLC, θα καθυστερήσουν κατά ένα έτος. Το παραπάνω είναι κακός οιωνός για την ομάδα των υποστηρικτών της ύπαρξης ενός δεύτερου κινητήρα για το πρόγραμμα JSF Τον Οκτώβριο, η General Electric και η Rolls-Royce αναγκάστηκαν να σταματήσουν τις δοκιμές της ανάπτυξης του κινητήρα μέχρι τον Ιανουάριο του 2010, όταν ένας κινητήρας πρωτότυπο καταστράφηκε κατά την διάρκεια των δοκιμών. Μέχρι σήμερα δεν έχει ακόμη παρθεί η απόφαση για το εάν θα γίνει πράγματι η προμήθεια μιας πρώτης παραγωγικής παρτίδας του δεύτερου κινητήρα για το F-35. Οι υποστηρικτές του προγράμματος για τον δεύτερο κινητήρα αναφέρουν ότι η διατήρηση του ανταγωνισμού θα αποφέρει μακροπρόθεσμα οφέλη στον περιορισμό του κόστους, το οποίο βάσει των οικονομικών θεωρημάτων αυξάνεται νομοτελειακά σε κατάσταση ενός μονοπωλίου.

14 F-35 σε πρώτη φάση για την Αυστραλία Η αυστραλιανή κυβέρνηση έδωσε το πράσινο φως για την απόκτηση 14 μαχητικών αεροσκαφών F-35 από τα συνολικά 100 που έχει δεσμευτεί να αγοράσει.Το κόστος της συμφωνίας για τα 14 αεροσκάφη θα ανέλθει σε 3,2 δισεκατομμύρια δολάρια Αυστραλίας. Η Αυστραλία θα αποκτήσει σίγουρα 72 F-35, συνολικής αξίας 12 δισεκατομμυρίων δολάρια, αλλά σε διαφορετικές παρτίδες. Το

πρώτο από τα αεροσκάφη της πρώτης παρτίδας αναμένεται να παραδοθεί το 2014.

Σύμφωνα με δηλώσεις του υπουργού άμυνας, η αγορά των υπόλοιπων μαχητικών θα αποφασιστεί το 2012. H πρώτη μοίρα θα κηρυχθεί επιχειρησιακή το 2018/19. Στόχος είναι η ύπαρξη τριών μάχιμων μοιρών και μίας εκπαιδευτικής. Η απόφαση για την αγορά 18 αεροσκαφών, επιπλέον των 72, θα παρθεί στις αρχές της δεκαετίας του 2020 όταν η χώρα θα κληθεί να αντικαταστήσει τα F/A-18F. Την ίδια ώρα, η Ολλανδία θα αποκτήσει φθηνότερα τα F-35 δοκιμών λόγω συναλλαγματικής ισοτιμίας ευρώ - δολαρίου.

Η μη εξαγωγή του F-22 οδηγεί την Ιαπωνία στο F-35; Η ιαπωνική κυβέρνηση εξετάζει σοβαρά την επιλογή απόκτησης του αμερικανικού μαχητικού F-35 ως αντικαταστάτη των F4EJ.Σ' αυτό οδηγούν η επιθυμία για αγορά αεροσκάφους με πολύ χαμηλό ίχνος παρατηρησιμότητας και η μη αποδέσμευση από τις αμερικανικές αρχές του F-22 Raptor. Αιτία για την απαίτηση για stealth είναι η αλματώδης ανάπτυξη της κινεζικής αεροπορίας. Το Τόκιο ενδιαφέρεται για 40 αεροσκάφη. Υποψήφια επίσης είναι το F/A18 Super Hornet, το F-15FX και το EF-2000. Αν και φαίνεται να υπάρχει προτίμηση στο F35, δεν θα υπάρξει επιλογή προτού

εξαχθούν ουσιαστικά συμπεράσματα για τις πτητικές του επιδόσεις. Έτσι, πιθανότατα, δεν αναμένεται απόφαση για το επόμενο ιαπωνικό μαχητικό έως και το 2012, οπότε τίθεται σε υπηρεσία το μαχητικό της Lockheed Martin.

Το Ισραήλ καθυστερεί την αγορά του F-35; Το Ισραήλ έχει ως σκέψη να καθυστερήσει την αγορά του νέου αμερικανικού αεροσκάφους έως το 2016.Ο λόγος για κάτι τέτοιο είναι καθαρά οικονομικός. Και αυτό διότι το F-35 κοστίζει σήμερα 137 εκατομμύρια δολάρια. Σκοπός της ασιατικής χώρας είναι να μειώσει τη τιμή του αεροσκάφους και όταν προβεί σε αγορά του να μην βρεθεί αντιμέτωπη με τις παιδικές του ασθένειες. Το Ισραήλ ενδιαφέρεται να αποκτήσει 25 + 50 αεροσκάφη του τύπου.

Ικανοποίηση για την απόδοση των EF-2000 στη Βαλτική

στάθμευσαν στην αεροπορική βάση Siauliai, την μεγαλύτερη σοβιετική βάση που υπήρχε στην περιοχή. Μαζί με τα τέσσερα αεροσκάφη στην περιοχή υπήρξαν 110 άτομα της γερμανικής αεροπορίας. Η ετοιμότητα των αεροσκαφών άγγιξε το 100%. Η απουσία ωστόσο των μαχητικών προξένησε προβλήματα στη μητρική τους βάση, αφού ήταν ιδιαίτερα δύσκολο (από πλευράς αριθμών) να προάγει το έργο της. Ίσως αυτό να εξηγεί τη δίμηνη παρουσία των Eurofighter στη Βαλτική και την αντικατάστασή τους από F-4F ICE. Σε παράλληλη εξέλιξη, αποφασίστηκε η αποστολή 6-8 αεροσκαφών του τύπου στις ΗΠΑ για συνεκπαίδευση σε συμμαχική άσκηση, ενώ εξετάζεται ο εξοπλισμός των πιλότων με ψηφιακά κράνη που περιλαμβάνουν στόχευση στόχων με φωνητική εντολή. Από την άλλη όμως, οι πιεστικές ανάγκες της γερμανικής κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τα οικονομικά προβλήματα μπορεί να οδηγήσει τη χώρα να μην παραλάβει τα τελευταία 37 EF-2000, σύμφωνα με δημοσίευμα του Reuters.Η Γερμανία δεσμεύεται να αποκτήσει 180 συνολικά αεροσκάφη. Έως σήμερα έχουν χρηματοδοτηθεί τα 143. Το Βερολίνο αναμένεται να εξοικονομήσει από την κίνηση αυτή αρκετά δις ευρώ. Επειδή η Γερμανία είναι υποχρεωμένη a priori να αποκτήσει 180 μαχητικά, θα το πράξει αλλά θα προωθήσει μέρος τους σε άλλες χώρες.

36 J-10 για το Πακιστάν

Ιδιαίτερα ικανοποιημένη από την παρουσία των EF-2000 στη Βαλτική παρουσιάζεται η Γερμανία. Τα αεροσκάφη εξετέλεσαν με απόλυτη επιτυχία την αποστολή τους, που δεν ήταν άλλη από την περιπολία του εναέριου χώρου των χωρών της Βαλτικής. Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσαν τα scramble στα οποία συμμετείχαν. Τα αεροσκάφη

Σύμφωνα με Times, το

δημοσίευμα Πακιστάν,

των Financial έναντι 1,4

δισεκατομμυρίων δολαρίων, απέσπασε τη συμφωνία της Κίνας για την παραχώρηση 36 J-10. Πακιστανός αξιωματούχος αναφέρει επίσης την πιθανότητα η παρουσία του J-10 στην πακιστανική αεροπορία να ανέλθει ακόμη και στις 150 μονάδες. Είναι η πρώτη φορά που Κίνα πουλά στο Πακιστάν το πλέον προηγμένο μαχητικό της. Παράλληλα, εάν εξαιρέσουμε το σενάριο απόκτησης του J-10 από το Ιράν και το εάν τελικά έγινε αυτό πραγματικότητα, η σινο-πακιστανική σηματοδοτεί την παρθενική εξαγωγική επιτυχία του "Vigorous Dragon".

Έτοιμα για επιχειρήσεις τα EF/A-18G

Η Ταϊβάν αποσύρει τα Mirage 2000-5; Σύμφωνα με τον υπουργό άμυνας εκφράζονται προβληματισμοί για το υψηλό κόστος συντήρησης και τη χαμηλή επίδοση των Mirage 2000-5. Την περίοδο αυτή παρουσιάζονται προβλήματα με τη συντήρηση των κινητήρων. Στην απόφαση θα ληφθεί υπόψιν ο συσχετισμός δυνάμεων με τη γειτονική Κίνα. Σύμφωνα με αναλυτές το κόστος συντήρησης των γαλλικών αεροσκαφών είναι εξαπλάσιο σε σύγκριση με εκείνο του F-16. H Tαϊβάν διαθέτει 57 Mirage 2000-5, τα οποία απέκτησε από τη Γαλλία τη δεκαετία του 1990.

Κουβέιτ: Rafale»

«Θέλουμε

το

«Ελπίζουμε ότι θα αποκτήσουμε τα προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη Rafale από τη Γαλλία και αναμένουμε τους όρους από το Παρίσι», δηλώνει o υπουργός άμυνας του Κουβέιτ, Sheikh Jaber al-Hamad al-Sabah. Και συμπληρώνει: «Φυσικά θα είμαστε περήφανοι να έχουμε το Rafale στην καρδιά των ενόπλων δυνάμεων του Κουβέιτ». Το Κουβέιτ ενδιαφέρεται για την απόκτηση 22 μαχητικών.

Το αμερικανικό ναυτικό θεωρεί ως ικανά πλέον να συμμετάσχουν σε πολεμικές επιχειρήσεις τα EF/A-18G της VAQ 132 «Scorpions». Συνεχίζεται ομαλά η εισαγωγή του αεροσκάφους στις τάξεις του. Τα EF/A18G θα αντικαταστήσουν τα ΕΑ-6Β Prowler.

Η Λιβύη διαλέγει ρωσικά αεροσκάφη Η Λιβύη προτίθεται να αποκτήσει 12-15 μαχητικά Su-35, 4 Su-30 και 6 Yak-130. Η συμφωνία θα αγγίξει το ένα δισεκατομμύριο δολάρια. Η συγκεκριμένη παραγγελία σηματοδοτεί την πρώτη εξαγωγική επιτυχία του Su-35 και αποτελεί την πρώτη μείζονα απόκτηση μαχητικών αεροσκαφών για την αφρικανική χώρα εδώ και δύο δεκαετίες.

Η πρόταση της Saab προς τη Βουλγαρία Η προσφορά της Saab για το επόμενο βουλγαρικό μαχητικό αεροσκάφος αφορά οκτώ αεροσκάφη, ένας αριθμός ο οποίος μπορεί να κινηθεί αναλόγως των επιθυμιών του πελάτη. Τα πρώτα τέσσερα αεροσκάφη μπορούν να παραδοθούν ένα χρόνο μετά την υπογραφή της σύμβασης, ενώ τα άλλα 9

τέσσερα μαχητικά ένα χρόνο αργότερα, δηλαδή η προμήθεια πρόκειται να ολοκληρωθεί δύο χρόνια μετά την σχετική υπογραφή.

Η αξία της σύμβασης κυμαίνεται μεταξύ 400 και 500 εκατομμυρίων ευρώ, αναλόγως των επιθυμιών του πελάτη. Η Saab, πάντα σε συνεργασία με την κυβέρνηση της Σουηδίας, προτείνει στο πακέτο την εκπαιδευτική κατάρτιση 10 χειριστών, εκ των οποίων οι δύο ως εκπαιδευτές. Εκπαιδευτική κατάρτιση για 20 τεχνικούς αλλά και για μια ολοκληρωμένη σειρά προσωπικού εδάφους. Στο πακέτο περιλαμβάνεται ένας εξομοιωτής πτήσης, πλήρης εξοπλισμός των αεροσκαφών για δύο έτη και επί τόπου παρουσία σουηδών χειριστών και τεχνικών για δύο έτη επίσης. Παρόμοια πρόταση απέστειλαν οι Σουδοί και στη Ρουμανία.

Ρώσο - ινδική συμφωνία για το 5ης γενιάς μαχητικό Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της 9ης ρωσοινδικής διακυβερνητικής επιτροπής στη Μόσχα, οι δύο πλευρές συμφώνησαν να επιλύσουν όλα τα οργανωτικά θέματα του κοινού προγράμματος ανάπτυξης μαχητικού αεροσκάφους 5ης γενιάςέως τέλος του τρέχοντος έτους. Η ανάπτυξη του μαχητικού θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί το αργότερο μέχρι το έτος 2016. Η συνεδρίαση έληξε με την υπογραφή σχετικού πρωτοκόλλου που 10

καθορίζει επακριβώς τους τομείς συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών.

Θα αναβαθμιστούν τα KF16;

Η Νότια Κορέα θα μπορούσε να επαναφέρει στην επικαιρότητα το πρόγραμμα της αναβάθμισης των KF-16 που διαθέτει. Οι καθυστερήσεις στο K-FX και η οικονομική κρίση μπορούν να αποτελέσουν την αιτία για κάτι τέτοιο. Αν και αρχικά πήρε την απόφαση να μην προχωρήσει σε μια τέτοια ενέργεια, η Σεούλ το ξανασκέφτεται αφού δεν βλέπει ποιο μαχητικό θα αντικαταστήσει τα F-4 και KF-16 της αεροπορίας της. Εφόσον πραγματοποιηθεί τελικά αναβάθμιση των KF-16, αυτή θα περιλαμβάνει αλλαγές στα ηλεκτρονικά και τα avionics ώστε να επιμηκυνθεί η ζωή των αεροσκαφών. Για το πρόγραμμα έχουν εκδηλώσει μεταξύ άλλων ενδιαφέρον οι Raytheon και Northrop Grumman.

Προσφορά RACR για το F/Α-50 Την πρόθεσή της να προτείνει το ραντάρ RACR για τον εξοπλισμό των ελαφρών μαχητικών αεροσκαφών F/A-50 της νότιο κορεατικής αεροπορίας γνωστοποίησε η αμερικανική εταιρία Raytheon. Η Raytheon έχει προτείνει επίσης το ίδιο ραντάρ για τα KF-16 εφόσον αυτά υποστούν πρόγραμμα

αναβάθμισης. Το RACR είναι ραντάρ τεχνολογίας AESA, που έχει αναπτυχθεί για το F-16. Για το πρόγραμμα φαίνεται να ενδιαφέρεται και η Northrop Grumman με το ανταγωνιστικό SABR. Τα πρώτα τέσσερα, ωστόσο, αεροσκάφη του τύπου (που θα χρησιμοποιηθούν σε δοκιμές) θα εξοπλιστούν με το ισραηλινό EL/M-2032.

Αποσύρονται τα Mig-29 της Μαλαισίας

Έως το τέλος του επόμενου έτους θα βρίσκονται σε υπηρεσία με την πολεμική αεροπορία της Μαλαισίας τα Mig-29 που διαθέτει στις τάξεις της. Σε υπηρεσία βρίσκονται συνολικά 16 αεροσκάφη. Οι λόγοι είναι καθαρά οικονομικοί. Υπολογίζεται ότι τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν φθάνουν για τη λειτουργία των υπόλοιπων τύπων που έχει η αεροπορία. Η Μαλαισία πετά F-18, Mig 29 και Su-30. Με την απόσυρσή τους, είναι πολύ πιθανό να ανοίξει δρόμος για την αγορά νέου μαχητικού. Υποψήφια αναμένεται να είναι τα F-18 Super Hornet και Su-30. Ήδη, οι Ρώσοι πρότειναν πρόσφατα την πώληση έξι επιπλέον Su-30.

Super Hornet, Rafale ή Eurofighter STVOL για την Ινδία;

Το ινδικό Ναυτικό έχει αποστείλει μια αίτηση παροχής πληροφοριών (RFI) για μιας νεότερης γενιάς αεροσκαφών που μπορούν να επιχειρήσουν από τα δύο εγχώρια κατασκευασμένα αεροπλανοφόρα, μέσα στην επόμενη δεκαετία. Δύο εταιρίες έχουν επιβεβαιώσει την παραλαβή του RFI για τα αντίστοιχα μαχητικά F18 Super Hornet και Rafale. Το ινδικό Υπουργείο Άμυνας αναζητεί γενικότερα νεότερες πλατφόρμες και αερομεταφερόμενες τεχνολογίες για χρήση από τα αεροπλανοφόρα. Ο αριθμός των αεροσκαφών δεν έχει ακόμα διευκρινστεί. Σύμφωνα με πληροφορίες από την Ινδία, τα νέας γενεάς αεροσκάφη θα είναι επιπλέον των 45 Mig -29K, τα οποία το Ναυτικό προμηθεύεται από τη Ρωσία, 16 από τα οποία είχαν παραγγελθεί το 2004 μαζί με το αεροπλανοφόρο Gorshkov. Η προμήθεια για τα υπόλοιπα 29 Mig-29K είναι υπό επεξεργασία, και είναι πιθανό να τοποθετηθεί αμέσως μετά τις τελικές διαπραγματεύσεις για τις τιμές του προγράμματος και την εκπόνηση του σχετικού χρονοδιαγράμματος παράδοσης. Το Super Hornet, διάδοχος του προγενέστερου Hornet, εισήχθη το 1998 σε υπηρεσία με το Ναυτικό των ΗΠΑ, ενώ το Rafale, διάδοχος του Mirage 2000, επιχειρεί τόσο με την Αεροπορία, όσο και με το Ναυτικό της Γαλλίας. Τα δύο αεροσκάφη συμμετέχουν παράλληλα και στον διαγωνισμό MMRCA της Ινδικής Πολεμικής Αεροπορίας, ο οποίος διαγωνισμός θα αποφέρει στο νικητή κατασκευαστικά συμβόλαια για μέχρι και 200 αεροσκάφη. O εκπρόσωπος της κοινοπραξίας Eurofighter στην Iνδία δήλωσε ότι δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να 11

επιβεβαιώσει την παραλαβή του RFI για τη ναυτική παραλλαγή του Eurofighter, αλλά η η εταιρεία του θα υποβάλει σχετική προσφορά για την απαίτηση του Ναυτικού της Ινδίας, για την περίπτωση που υπάρξει σχετική πρόσκληση στον διαγωνισμό! Μπορεί επίσης να σημειωθεί ότι το Eurofighter και το Rafale είναι μικρότερα σε μέγεθος από το F 18 Super Hornet, το οποίο επιχειρεί από το πολύ μεγάλα αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα, τόνισε, το Eurofighter είναι το μοναδικό αεροσκάφος, μεταξύ των έξι υποψήφιων του διαγωνισμού MMRCA με ικανότηα ώσης «vectoring». Η συγκεκριμένη ικανότητα επιτρέπει στο αεροσκάφος να αιωρείται στον αέρα και να λειτουργεί κατακόρυφα, όπως ακριβώς ένα ελικόπτερο. Η συγκεκριμένη τεχνολογία για το ευρωμαχητικό βρίσκεται εδώ και καιρό σε ανάπτυξη και εντός του πρώτου εξαμήνου του 2010 αναμένεται η επιχειρησιακή λειτουργία του, δήλωσε ο εκπρόσωπος της κοινοπραξίας.

Μεγάλες περικοπές στην RAF

προγραμματίζεται το κλείσιμο πέντε αεροπορικών βάσεων. Οι περικοπές αποτελούν μέρος ενός πακέτου περιορισμού της αύξησης του κόστους, με αρχή το έτος 2010. Σύμφωνα με το πρόγραμμα, στόχος είναι η μείωση του λειτουργικού κόστους κατά 200 εκατομμύρια στερλίνες σε ετήσια βάση. Αυτό σημαίνει ότι η Αεροπορία πρόκειται να παραμείνει με 31.000 ενεργό στρατιωτικό προσωπικό, κάτι που αφήνει ανοιχτό το ερώτημα για την ανά τον κόσμο επιχειρησιακή διαθεσιμότητα της Αεροπορίας. Η οροφή των μαχητικών της Αεροπορίας πρόκειται να μειωθεί κατά 80 αεροσκάφη μέχρι το 2025, μετά την απόσυρση των μαχητικών του τύπου Harrier και Tornado. Στο πρόγραμμα περικοπών αναμένεται η απόσυρση πολλών αερομέσων μέσα στους επόμενους μήνες, όπως αυτή των αεροσκαφών Nimrod MR2, ελικοπτέρων Puma και 4 Boeing E-3D Sentry (AWACS) από τα 7 συνολικά αεροσκάφη που διαθέτει η Αεροπορία.

Η Ρωσία αποσύρει 1000 αεροσκάφη & ελικόπτερα Το 2010 θα σημάνει το φινάλε στην υπηρεσία 1000 αεροσκαφών και ελικοπτέρων στις τάξεις της ρωσικής αεροπορίας. Αυτό υποστηρίζει ο συντάκτης της Moscow Defense Brief, Mikhail Barabanov. Τα σκάφη που θα αποσυρθούν αφορούν παλαιές κατασκευές. Μόνον τα πιο σύγχρονα αεροπλάνα και ελικόπτερα θα παραμείνουν εν ενεργεία. Μετά την απόσυρση του παλαιότερου υλικού, στο δυναμικό της αεροπορίας θα υπάρχουν 2000 αεροπλάνα και ελικόπτερα.

Μεγάλες περικοπές στον αριθμό των αεροσκαφών και αεροπορικών βάσεων της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας του Ηνωμένου Βασιλείου (RAF) αναμένονται για την επόμενη δεκαετία. Το πρoσωπικό πρόκειται να μειωθεί κατά 10.000 άτομα περίπου, δηλαδή κατά ένα τέταρτο της υφιστάμενης δομής. Επίσης

Η IAF θέλει να αποσύρει τα Mirage 2000; Η Ινδία προσανατολίζεται στην προμήθεια περισσότερων νέων μαχητικών αεροσκαφών μέσω του προγρἀμματος MMRCA, το οποίο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Ο λόγος είναι

προφανής και σχετίζεται με τη γαλλική προσφορά της αναβάθμισης των ινδικών Mirage-2000.

Σύμφωνα με ινδικές πηγές, ο γαλλικός αεροδιαστημικός οίκος της Dassault αρνήθηκε να μειώσει την τιμή του συνολικού πακέτου αναβάθμισης, αξίας 2,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Το πρόγραμμα αφορά 51 μαχητικά Mirage-2000 και η τιμή αναβάθμισης ανά αεροσκάφος ανέρχεται στο ποσό των 41 εκατομμυρίων δολαρίων. Η γενική εκτίμηση είναι ότι η τιμή είναι πέρα κάθε οικονομικής λογικής για μία αναβάθμιση με τεχνολογικά δεδομένα της δεκαετίας του 1990 μια και η όποια αναβάθμιση των ινδικών Mirage-2000 έχει ως ακρογωνιαίο λίθο το ραντάρ RDY-2. Εκτός αυτού, δεν θα υπάρξει αλλαγή κινητήρων του αεροσκάφους, η οποία θα δικαιολογούσε εν μέρει την προτεινόμενη τιμή της Dassault. Με το μέχρι σήμερα πρόγραμμα του MMRCA, το οποίο αφορά 126 μαχητικά σε πρώτη φάση, το κόστος ανά μονάδα ανέρχεται σε περίπου 87 εκατομμύρια δολάρια. Σε αυτό περιλαμβάνεται το κόστος της μεταφοράς τεχνολογίας, καθώς και το κόστος κεφαλαίου για τη δημιουργία μιας παραγωγικής γραμμής στην Ινδία, στις εγκαταστάσεις της HAL. Αυτό συνεπάγει ότι με την απόσβεση του αρχικού κόστους του προγράμματος, τα επιπλέον μαχητικα "MMRCA" θα είναι σημαντικά φθηνότερα από τα αρχικά. Ινδικοί κύκλοι υποστηρίζουν ότι ο

στόλος των Mirage-2000 θα πρέπει να συνεχίσει να παραμένει επιχειρησιακός όπως έχει σήμερα και αντί του εκσυχρονισμού να γίνει προμήθεια επιπλέον αεροσκαφών "MMRCA", τα οποία θα συγκροτήσουν δύο ακόμη πολεμικές Μοίρες, στις έξι Μοίρες του αρχικού προγραμματισμού των 126 αεροσκαφών. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, η ινδική πλευρά δεν δέχεται την προσφορά του Ισραήλ και η οποία είναι κατά το ήμισυ φθηνότερη της γαλλικής προσφοράς. Οι σχέσεις της ινδικής πολεμικής αεροπορίας και της γαλλικής Dassault είναι εδώ και καιρό τεταμένες. Η γαλλική Dassault έχει βλάψει σοβαρά την αξιοπιστία της στούς κόλπους της IAF κατά τη διάρκεια των πρόσφατων διαπραγματεύσεων για την προμήθεια ανταλλακτικών για το στόλο των Mirage2000. Πρώτο θύμα αυτής της διαφοράς ήταν ο προ μηνών αποκλεισμός του μαχητικού Rafale από τον ινδικό διαγωνισμό "MMRCA", το οποίο επανήρθε μετά από διπλωματικές πρωτοβουλίες της γαλλικής κυβερνήσεως.

Επιπλέον 50 Su-30 για την Ινδία

Το Νέο Δελχί ανησυχεί από την ανάπτυξη των αεροπορικών δυνάμεων Κίνας και Πακιστάν και στρεφόμενο προς Μόσχα επιδιώκει την απόκτηση 50 επιπλέον Su-30. Τα 50 Su-30 θα διαθέτουν στοιχεία από το Su-35S. Παράλληλα, η Ινδία έχει την

πρόθεση να αναβαθμίσει τα συνολικά 90 Su30 που κατασκευάστηκαν από ρωσικά χέρια.

Αποσύρθηκε το τελευταίο F-15A Με αποχαιρετιστήρια πτήση στην 142 πτέρυγα μάχης η αμερικανική εθνοφρουρά αποχαιρέτησε το τελευταίο από τα συνολικά 384 F-15A που παρήχθησαν για τις ανάγκες των ΗΠΑ.Τα συγκεκριμένα αεροσκάφη βρίσκονταν σε υπηρεσία έως ότου εντασσόταν στις τάξεις της αεροπορίας το F22. Τα F-15A εξόπλιζαν την εθνοφρουρά από το 1994. Αντικαθιστούνται από F-15C. F-15A βρίσκονται πλέον σε υπηρεσία μόνο στην ισραηλινή αεροπορία.

Bye bye Tomcat...

Blue-20 και Powder-13, Wichita-103 (VF-1), ο πρώτος επιχειρησιακός «Γάτος». Σήμερα, οι χειριστές της πολεμικής αεροπορίας του Ιράν έχουν το προνόμιο να πετούν με τα τελευταία επιχειρησιακά μαχητικά του τύπου.

Προσθήκη IRST στα F-15 σχεδιάζει η USAF H αμερικανική αεροπορία ανακοίνωσε σχέδιό της για την προμήθεια και τοποθέτηση 100 αισθητήρων IRST σε ισάριθμα F-15 C/D. Σε αντίθεση με το F/A-18 E/F, το IRST δεν θα φέρεται σε δεξαμενή καυσίμων αλλά σε ατρακτίδιο. Παρόμοιο ατρακτίδιο έχει προμηθευτεί η νοτιοκορεάτικη αεροπορία για τα δικά της F15.

F-15SE για τη Σ. Αραβία; Στην απόκτηση 72 μαχητικών αεροσκαφών F-15 Silent Eagke στέφει το ενδιαφέρον της η Σαουδική Αραβία. Η έκδοση SE διαθέτει αρκετά μικρό ίχνος στα αντίπαλα ραντάρ, κατά τη Boeing εφάμιλλο του εξαγωγικής έκδοσης του F-35.

Από τις 23.10.2009 και έως τις 25.10.2009, τα τελευταία δώδεκα μαχητικά τύπου F-14 Tomcat, από ένα σύνολο 712 τεμαχίων του παρελθόντος, οδηγήθηκαν για να γίνουν παλιοσίδερα. Τα αεροσκάφη αυτά ήταν: Black Knight 100 (VF-154), Victory-101 (F103) το τελευταίο «Jolly Rogers» του USS Kennedy, Victory-103 (VF-103), Vandy 241 (VF-9), Lion 200 (VF-213), Vandy-1 (VX-4) το πρώτο «Black Tomcat», Victory 207 (VF-84), Reaper 162 (VF-101), Felix 112, (VF-31), το μαχητικό πραγματοποίησε την τελευταία απογείωση με καταπέλτη, δύο Top Gun Bird,

Αναβάλλουν την επιλογή για νέο μαχητικό η Δανία και η Ελβετία Η Δανία και η Ελβετία δεν θα αποφασίσουν για τα μελλοντικά τους μαχητικά πριν από το επόμενο έτος. Στο δανέζικο διαγωνισμό για 25-35 αεροσκάφη υποψήφια είναι τα F/A18E, F-35 και JAS-39. Στον ελβετικό διαγωνισμό συμμετέχουν τα Eurofighter, JAS 39 και Rafale.

40 χρόνια από γέννηση του Tornado

τη

Στις 15 Σεπτεμβρίου εορτάστηκαν τα 40 χρόνια από τη σύσταση της κοινοπραξίας που μετουσίωσε σε πράξη το αναχαιτιστικό/ βομβαρδιστικό αεροσκάφος Tornado. To πολυεθνικό μαχητικό, στη δημιουργία και την παραγωγή του οποίου συνεργάστηκαν η Γερμανία, η Ιταλία και η Μεγάλη Βρετανία, πραγματοποίησε την πρώτη του πτήση το 1974. Παρήχθησαν συνολικά 997 αεροσκάφη που αφορούσαν εκδόσεις αναχαιτιστικού (F3), βομβαρδιστικού (IDS/ σειρά GR) και καταστολής εχθρικής αεράμυνας (ECR). Ειδικά, σαν βομβαρδιστικό θεωρείται ένα από τα καλύτερα της γενιάς του. Παραγγέλθηκε από τις τρεις παραπάνω χώρες και τη Σαουδική Αραβία. Κατά καιρούς έχει υποστεί βελτιώσεις οι οποίες υπόσχονται να το κρατήσουν στην ενεργό δράση έως το 2025.

Η Boeing προωθεί το F/A18E στον Καναδά Ο αεροδιαστημικός κατασκευαστικός οίκος της Boeing προσπαθεί να πείσει την κυβέρνηση Χάρπερ του Καναδά να διεξάξει διεθνή ανταγωνισμό για την επιλογή του νέου μαχητικού αεροσκάφους της χώρας, αντί να συνάψει απευθείας συμφωνία με

έναν από τους ανταγωνιστές της, συγκεκριμένα την Λοκχιντ Μάρτιν.Η Boeing προσφέρει στον Καναδά το μαχητικό Super Hornet. Ορισμένοι αξιωματούχοι του Καναδά ανησυχούν για το ότι ένας διαγωνισμός θα διαρκέσει πολύ καιρό με αποτέλεσμα ο Καναδάς να μην παραλάβει εγκαίρως νέα μαχητικά αεροσκάφη προς αντικατάσταση του σημερινού στόλου των CF-18. Η απόσυρση των εν λόγω αεροσκαφών προγραμματίζεται να ξεκινήσει το 2017. Το κόστος του προγράμματος του νέου μαχητικού παρουσιάζει ασάφειες. Το Υπουργείο Άμυνας της χώρας υπολόγισε το πλήρες κόστος για 80 νέα μαχητικά προς αντικατάσταση του στόλου των CF-18 σε 10 δισεκατομμύρια δολάρια.

Σύμφωνα με μια άλλη εκτίμηση, μόνο το ποσό της προμήθειας των αεροσκαφών θα είναι 3,8 δισεκατομμύρια δολάρια. Σύμφωνα με την Boeing, το Super Hornet έχει εξαιρετικές δυνατότητες που θα μπορούσαν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του Καναδά και επιπλέον, τα αεροπλάνα θα κοστίζουν λιγότερο από το JSF. Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ θα επιχειρεί με το Super Hornet μέχρι το 2035.

Ξανά σε παραγωγή το Tu-160 Η Ρωσία επανενεργοποιεί τη γραμμή παραγωγή των στρατηγικών βομβαρδιστικών Tu-160. Ήδη ένα καινούριο

Tu-160 πραγματοποιεί δοκιμαστικές πτήσεις και θα ενταχθεί στις τάξεις της ρωσικής αεροπορίας.

Πρόκειται για το πλέον σύγχρονο στρατηγικό βομβαρδιστικό που διαθέτει η Ρωσία. Εντάχθηκε το 1987 (αν και επισήμως αυτό έγινε μόλις το 2005), έχει ακτίνα μάχης 7.300 km και μπορεί να μεταφέρει 40 τόνους οπλικό φορτίο. 16 αεροσκάφη βρίσκονται σήμερα σε υπηρεσία στη ρωσική αεροπορία.

Διπλασιάζεται ο ρυθμός παραγωγής των Su-34 Ο ρυθμός της παραγωγής των βομβαρδιστικών Su-34 από το 2010 θα έχει διπλασιαστεί. Η ρωσική αεροπορία έχει παραγγείλει προς το παρόν 58 αεροσκάφη, τα οποία αναμένεται να έχουν παραδοθεί έως το 2015.

Mig-29K για το Admiral Kuznetsov… Η Ρωσία θα ενισχύσει την αεροπορική πτέρυγα του αεροπλανοφόρου της "Admiral Kuznetsov" με Mig-29K. Θα αγοραστούν συνολικά 24 αεροσκάφη και η συμφωνία αναμένεται να ολοκληρωθεί σε 2 χρόνια. Το εκτιμώμενο κόστος ανέρχεται σε 1 περίπου δισεκατομμύριο δολάρια. Σήμερα, το αεροπλανοφόρο είναι εφοδιασμένο με Su-33. Θα πρέπει ωστόσο να αποσυρθούν από το 2015. 16

…και 29 επιπλέον Mig-29K για το ινδικό ναυτικό

Την απόκτηση ακόμη 29 ναυτικών Mig-29 φέρεται να έχει αποφασίσει το Νέο Δελχί.Τα νέα μαχητικά θα προστεθούν στον υπό απόκτηση στόλο των 16 Mig-29K. Τέσσερα από τα αεροσκάφη θα είναι διθέσια. Το εκτιμώμενο κόστος θα ανέλθει σε περίπου 1,1 δισεκατομμύρια δολάρια. Όλα τα μαχητικά θα επιχειρούν από το υπό εκσυγχρονισμό INS Vikramaditya και το μελλοντικό εγχώριας κατασκευής αεροπλανοφόρο.

Αναβάθμιζονται τα «αλγερινά» Mig-29 Η ρωσική αεροπορία θα προβεί σε αναβάθμιση των 15 Mig-29SMT που δεν δέχτηκαν οι Αλγερινοί. Η αναβάθμιση, με την οποία τα αεροσκάφη θα 'ρθουν στα στάνταρ της ρωσικής αεροπορίας, αφορά κυρίως τα ηλεκτρονικά. Ενδεικτικά, θα αλλάξει το ραντάρ και τα συστήματα ναυτιλίας.

Παραδόθηκαν όλα τα Su30MKA Η Ρωσία ολοκλήρωσε τις παραδόσεις των μαχητικών αεροσκαφών Su-30MKA, Έτσι, η

Αλγερία διαθέτει σήμερα όλα τα Su-30 που είχε παραγγείλει το 2006.

βραζιλιάνικο, εννοώντας την έκδοση AT-6B. Σημαντικό χαρακτηριστικό της υπόθεσης είναι ότι έχουν δεσμούς με την πολιτεία του Κάνσας, όπου βρίσκονται και οι εγκαταστάσεις της κατασκευάστριας εταιρίας του T-6…

Έξι M-346 για την Ιταλία

Εκείνη η συμφωνία, κόστους 2,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όριζε την παράδοση 28 αεροσκαφών του τύπου. Τα Su-30MKA αποτελούν παραλλαγή των Su30MKI, με τις απαραίτητες τροποποιήσεις που έθεσε η αλγερινή πλευρά.

100 Super Tucano για την USAF! Σε διαπραγματεύσεις για την πώληση 100 ελικοφόρων αεροσκαφών Super Tucano βρίσκονται οι κυβερνήσεις της Βραζιλίας και των ΗΠΑ. Ο υπουργός άμυνας της Βραζιλίας ανεβάζει το δυνητικό αριθμό των προς πώληση αεροσκαφών σε 200! «Υπάρχει η πιθανότητα πώλησης 200 αεροσκαφών χωρίς διαγωνισμό», τονίζει ο ίδιος χαρακτηριστικά. Τα Tucano, εφόσον τελικά αποκτηθούν, θα χρησιμοποιηθούν στο αφγανικό μέτωπο. Η ενδεχόμενη πώλησή τους αποτελεί ενδεχομένως και πίεση για επιλογή του F/A18E/F από τη Βραζιλία στα πλαίσια του F-X 2. Την πώληση, ωστόσο, επιδιώκουν να την αποτρέψουν 2 Αμερικανοί συνταγματολόγοι! Αιτιολογικό τους είναι το ότι ήδη οι αμερικανικές άρχες έχουν επενδύσει αρκετά στην εξέλιξη του T-6 σε αεροσκάφος που μπορεί να αποδώσει το ίδιο με το

Το ιταλικό υπουργείο Άμυνας υπόγραψε την πολυαναμενόμενη σύμβαση με την Alenia Aermacchi, θυγατρική της Alenia Aeronautica, για την προμήθεια έξι εκπαιδευτικών αεροσκαφών τύπου Μ-346για την πολεμική αεροπορία της χώρας. Η Ιταλία έχει προγραμματίσει να προμηθευτεί ένα σύνολο από 15 αεροσκάφη M-346. Η συμφωνία αξίας 220 εκατομμυρίων ευρώ περιλαμβάβει την εφοδιαστική υποστήριξη, την κατάρτιση, έναν προσομειωτή πτήσης και ένα υπόστεγο συντήρησης για το αεροσκάφη. Τα δύο πρώτα αεροσκάφη έχουν προγραμματιστεί να παραδοθούν τέλος του 2010, ενώ τα υπόλοιπα τέσσερα αεροσκάφη θα παραδοθούν μέχρι το τέλος του 2011.

Τα ΗΑΕ προμηθεύονται το PC-21 της Pilatus Μια μεγάλη επιτυχία σημείωσε η ελβετική εταιρία Pilatus Flugzeugwerke AG στην αγορά της Μέσης Ανατολής. Σύμφωνα με ανακοίνωση της ίδιας της εταιρίας, τα

Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα θα προμηθευτούν 25 εκπαιδευτικά αεροσκάφη τύπου Pilatus PC-21 Turboprop, αξίας 500 εκατομμυρίων ελβετικών φράγκων. Μετά από την Ελβετία και τη Σιγκαπούρη, τα ΗΑΕ είναι η τρίτη χώρα η οποία εμπιστεύεται το μαχητικό για την κατάρτιση του ιπτάμενου προσωπικού της. Η συμφωνία περιλαμβάνει υλικοτεχνική υποστήριξη και προσομειωτές. Οι παραδόσεις των αεροσκαφών, όπως και του ολοκληρωμένου συστήματος κατάρτισης, έχουν προγραμματιστεί να ξεκινήσουν το 2011. Σημειώνεται ότι μέχρι σήμερα τα ΗΑΕ χρησιμοποιούσαν το αεροσκάφος PC-7 της Pilatus για την εκπαιδευτική κατάρτιση.

Η Ουκρανία αναζητά νέα αεροσκάφη…

Αν και τα οικονομικά της χώρας είναι αρκετά επιβαρυμένα, η ουκρανική κυβέρνηση φέρεται να συζητά για την απόκτηση νέων αεροσκαφών.Σε διαβουλεύσεις με Κινέζους αξιωματούχους, οι Ουκρανοί συζήτησαν την πορεία της διμερούς συνεργασίας σε προγράμματα αεροσκαφών. Οι δύο χώρες συμμετέχουν στην ανάπτυξη του εκπαιδευτικού αεροσκάφους L-15. Το αεροσκάφος αποτελεί την κινεζική εκδοχή του Yak-130 και πετά με ουκρανικούς κινητήρες. Άλλα αεροσκάφη τα οποία βρίσκονται στις σκέψεις των ιθυνόντων είναι το ρωσικό Yak-130 και το αγγλοσουηδικό JAS-39 Gripen. Για το τελευταίο φέρεται να έχει προταθεί άδεια εγχώριας παραγωγής εφόσον επιλεγεί.

…τα χρήματα δεν αρκούν ούτε για το σαπούνι όμως! O oικονομικός διευθυντής του υπουργείου Άμυνας της Ουκρανίας, Ιβάν Μάρκο, ανέφερε στην ουκρανική τηλεόραση ότι λόγω της χρόνιας υποχρηματοδότησης των ενόπλων δυνάμεων της χώρας δεν υπἀρχουν χρήματα για να αγοραστεί σαπούνι και έτσι απλά τίποτα δεν πλένεται τίποτε… Ο ίδιος κατήγγειλε ότι η χρηματοδότηση των αναγκών της συντήρησης και κατάρτισης του προσωπικού είναι στο επίπεδο του 8% της απαιτούμενης, για νέες εξοπλιστικές προμήθειες δεν γίνεται έτσι και αλλιώς λόγος. Από τα 400 περίπου στρατιωτικά αεροσκάφη της χώρας, μόλις και μετά βίας τα 75 βρίσκονται σε πτητική κατάσταση. Ο μέσος όρος πτήσης των χειριστών ανά έτος είναι μόλις 14 ώρες. Το παραπάνω θεωρείται από τον εν λόγω κύριο επίτευγμα με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα της χώρας

Yak-130 και FTC-2000 Mountain Eagle για την Ινδονησία

Η Ινδονησία πρόκειται να προμηθευτεί νέα εκπαιδευτικά αεροσκάφη από τη Ρωσία και

την Κίνα ως μέρος της προσπάθειας για την αναζωογόνηση των κύριων αμυντικών συστημάτων της χώρας, ανέφερε κατά την ορκωμωσία του ο Imam Safaat, νέος επικεφαλής της Πολεμικής Αεροπορίας της χώρας. Για την οικονομική παράμετρο της εν λόγω προμήθειας δεν έγινε λόγος. Ανέφερε ότι τα νέα αεροσκάφη στην αγορά, το Yak130 από τη Ρωσία και το FTC-2000 Mountain Eagle από την Κίνα, θα αντικαταστήσουν τις Μοίρες με τα βρετανικά αεροσκάφη τύπου Hawk Mk-53 και τα αμερικανικά OV-10 Bronco. Η Πολεμική Αεροπορία διαθέτει 20 Hawk Mk-53, και οκτώ ελικοστρόβιλα OV-10 Bronco. Η Αεροπορία έχει χρησιμοποιήσει τα υφιστάμενα αεροπλάνα για περισσότερο από 30 χρόνια. Οι σχετικές μελέτες σκοπιμότητας της αγοράς έχουν αποπερατωθεί και σύντομα θα προταθούν στη νέα κυβέρνηση. Βάσει σημερινού χρονοδιαγράμματος, η αντικατάσταση του πεπαλαιωμένου εκπαιδευτικού στόλου θα γίνει μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Θα είναι η πρώτη φορά που η Ινδονησία πρόκειται να αγοράσει αεροσκάφη από την Κίνα.

Ο Ισημερινός αποκτά Mirage 50 και Cheetah C… Η Βενεζουέλα προσφέρει στον Ισημερινό έξι μαχητικά Mirage 50. Τα μαχητικά έχουν αποσυρθεί από τις τάξεις της FAV, μετά την εισαγωγή των Su-30. Μαζί με τα μαχητικά θα δοθεί και ο απαραίτητος εξοπλισμός, μεταξύ του οποίου συγκαταλέγονται πύραυλοι ΑΜ39. Επιπλέον, διαπραγματεύεται την απόκτηση 12 μαχητικών Cheetah C.

…ενώ σκέφτεται το Su-30 Πιθανή θεωρείται, με βάση τα όσα συζητήθηκαν στη Μόσχα μεταξύ της ρωσικής κυβέρνησης και της κυβέρνησης του Ισημερινού, η απόκτηση από τη δεύτερη μαχητικών αεροσκαφών Su-30.Σύμφωνα με πληροφορίες, προτάθηκε στη χώρα της Λατινικής Αμερικής η αγορά έξι συνολικά

αεροσκαφών του τύπου. Η πώληση των αεροσκαφών θα μπορούσε να γίνει στο κοντινό μέλλον. Τα αεροσκάφη θα μπορούσαν να αποτελούν μέρος ευρύτερου πακέτου που θα αφορούσε επίσης την πώληση επιπλέον ελικοπτέρων και αντιαεροπορικών συστημάτων. Ένα τέτοιο σενάριο θα έχει κόστος απόκτησης 200 περίπου εκατομμυρίων δολαρίων.

Το Kfir προσφέρεται στην Αργεντινή Σε συνάντησή του με την κυβέρνηση και τον πρόεδρο της Αργεντινής, ο Ισραηλινός πρόεδρος Πέρες υπενθύμισε την ισραηλινή συνεισφορά στην άμυνα της Αργεντινής και πρότεινε τη δημιουργία κοινής εταιρίας με επικεφαλής την ΙΑΙ που θα προμοτάρει ισραηλινά προϊόντα στην αμερικανική χώρα. Ανάμεσα σε αυτά βρίσκεται και το μαχητικό Kfir. Θεωρείται ότι μία αγορά του τύπου από την Αργεντινή θα είχε το μισό κόστος από την απόκτηση F-16 ή Mirage 2000. To Kfir στην πλέον προηγμένη του έκδοση (C.10) μπορεί να αξιοποιήσει βλήματα BVR Derby, διαθέτει εξαιρετικές επιδόσεις SAR, χάρη στο ραντάρ EL/Μ-2032 και μεταφέρει μεγάλη γκάμα έξυπνων πυρομαχικών. Μάλιστα, οι Ισραηλινοί φαίνεται ότι μπορούν να προτείνουν την εγκατάσταση στο αεροσκάφος του γαλλικού κινητήρα Μ53, έτσι ώστε να μην υφίσταται κανένα αμερικανικό υποσύστημα στο αεροσκάφος. Το αεροσκάφος αφορά μια πολύ ελκυστική πρόταση για την άμεση αντικατάσταση των αεροσκαφών της οικογένειας του Mirage III που χρησιμοποιούνται σήμερα από την Αργεντινή. Παράλληλα, οι Ισραηλινοί υποστηρίζουν ότι καθένα από αυτά έχει ακόμη 4.000 ώρες ζωή δίνοντας την ευκαιρία στη χώρα να αποκτήσει ένα πραγματικά σύγχρονο μαχητικό όταν καλυτερεύσουν τα οικονομικά της. Από την άλλη, όμως, γεννιέται το ερώτημα: Μπορεί, αν χρειαστεί, να αντιμετωπίσει τα F-16 ή τα EF-2000;

O εκσυγχρονισμός των βραζιλιάνικων F-5 θα ολοκληρωθεί το 2010

Ο εκσυγχρονισμός του στόλου των μαχητικών αεροσκαφών F-5 της Αεροπορίας της Βραζιλίας θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2010. Σύμφωνα με πηγές από τη Βραζιλία, το 72% του προγράμματος έχει μέχρι σήμερα ολοκληρωθεί και τα εκσυγχρονισμένα αεροσκάφη είναι σε πλήρη επιχειρησιακή λειτουργία. Ο εκσυγχρονισμός των επιπλέον 12 F-5, τα οποία η Βραζιλία αγόρασε από την Ιορδανία, εξακολουθεί να εξετάζεται από τη Διοίκηση της Αεροπορίας της χώρας. Ο αεροναυπηγικός οίκος της Embraer είναι ο κύριος ανάδοχος στο πρόγραμμα του εκσυγχρονισμού και η Elbit υπεργολάβος για τη μεταφορά τεχνολογίας και την ενσωμάτωση του λογισμικού αποστολής των αεροσκαφών. Μέχρι σήμερα, σύμφωνα με την Αεροπορία, το 85% της αξίας των «αντισταθμίσεων» που συμφωνήθηκε με την Elbit έχει εκπληρωθεί. Η συνολική αξία του προγράμματος του εκσυγχρονισμού των F-5 εκτιμάται σε 285 εκατομμύρια δολάρια.

Η Αίγυπτος ζητά απόκτηση 24 F-16

την

H DSCA, με αίτησή της στις αμερικανικές αρχές ζητεί την έγκριση για την πραγματοποίηση πώλησης 24 μαχητικών

αεροσκαφών F-16 στην Αίγυπτο.Στην αίτησή της αναφέρει την επιθυμία του Καΐρου για αγορά 24 F-16C/D Block 50/52+. Το κόστος της παραγγελίας, εφόσον εγκριθούν όλα τα μέρη της, αναμένεται να αγγίξει τα 3,2 δισεκατομμύρια δολάρια. Στην αιγυπτιακή πρόθεση, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνεται η απόκτηση: 30 ραντάρ APG-68(V)9, 30 κινητήρων F100-PW-229 ή F110-GE-129 Increased Performance Engines (IPE), 60 φορέων οπλισμού LAU-129/A, 28 συστήματα IFF AN/APX-113, 28 πυροβόλων M61 20mm Vulcan, 28 ολοκληρωμένων συστημάτων αυτοπροστασίας AIDEWS ή ACES (που περιλαμβάνει πολλά από τα υποσυστήματα του ASPIS), 28 ασυρμάτους AN/ARC-238, 4 ατρακτίδια φωτοαναγνώρισης F-9120 ή DB110, 12 ατρακτίδια σκόπευσης Sniper ή Litening, 28 δέκτες GPS, 24 σετ CFT και 28 συστήματα εξαπόλυσης αντιμέτρων AN/ALE47.

Το Ισραήλ εκσυγχρονίζει τα F-15C/D Το Ισραήλ ολοκληρώνει τα σχέδιά του για την επικείμενη αναβάθμιση των F-15C/D που διαθέτει. Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει τον εκσυγχρονισμό των ηλεκτρονικών, καλωδιώσεων και υδραυλικών και την τοποθέτηση συστημάτων που θα διευκολύνουν τη συντήρηση το "Αετού" την επόμενη δεκαετία. Το Ισραήλ διαθέτει συνολικά 17 F-15C/D.

Κινεζικά μαχητικά για το Αζερμπαϊτζάν Η Κίνα προτίθεται να προμηθεύσει το Αζερμπαϊτζάν με μαχητικά αεροσκάφη FC-1. Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο χωρών βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο. Πιθανότατα, η παραγγελία θα αφορά 26 με 28 μαχητικά και θα προέρχεται μάλλον από την κινεζική γραμμή παραγωγής. Εάν πράγματι επιτευχθεί συμφωνία, το Αζερμπαϊτζάν θα αποκτήσει το δεύτερό του

μαχητικό γ' γενιάς. Είχε προηγηθεί παλαιότερα η απόκτηση αεροσκαφών Mig29. Παράλληλα, το Μπακού θα καταστεί ο πρώτος εξαγωγικός χρήστης του σινο πακιστανικού μαχητικού.

Η Τσεχία θα διατηρήσει τα Gripen και μετά το 2015 Το τσέχικο υπουργείο άμυνας αποφάσισε τη διατήρηση των μαχητικών αεροσκαφών JAS39 Gripen στο οπλοστάσιο της αεροπορίας και μετά το 2015. Η τσέχικη αεροπορία διαθέτει συνολικά 14 αεροσκάφη του τύπου, τα οποία είχε αποκτήσει υπό τη μορφή leasing για δεκαετή χρήση το 2005. Τα αεροσκάφη εκτελούν χρέη αεράμυνας και είναι εξοπλισμένα με 24 ΑΙΜ-120 C-5 και 100 AIM-9 L/M.

πραγμάτωση ενός τέτοιου προγράμματος υπολογίζεται ότι ο στόλος των Mig-21 θα παραμείνει αξιόπλοος έως και το 2013

Το L-159 προωθείται στο Ιράκ και τον Καναδά Εκπρόσωποι της εταιρίας Aero Vodochody συζήτησαν τη μεταβίβαση L-159 από τα τσέχικα αποθέματα στην ιρακινή αεροπορία. Εφόσον κάτι τέτοιο ευδοκιμήσει θα αφορά 18 με 36 αεροσκάφη του τύπου και το κόστος θα ξεπεράσει τα 100 εκατομμύρια δολάρια. Η ύπαρξη ωστόσο αμερικανικών υποσυστημάτων στο αεροσκάφος απαιτεί και αμερικανική έγκριση για την πώληση του. Την ίδια ώρα, η ισπανική αεροπορία αξιολογεί το αεροσκάφος. Η Τσεχία, επίσης, προωθεί το L-159 ως το νέο αεροσκάφος του ακροβατικού σμήνους του Καναδά.

Η Ρουμανία «κοιτά» το F16

Σύντομα τα MiG-29 στον Λίβανο

Σε δηλώσεις περί της απόκτησης νέων αεροσκαφών, ο υπουργός άμυνας της Ρουμανίας ανέφερε πως η χώρα του περιμένει τις ΗΠΑ να στείλει λεπτομέρειες σχετικά με την πιθανή πώληση αεροσκαφών F-16. H Ρουμανία ενδιαφέρεται για την απόκτηση 48 μαχητικών που θα αντικαταστήσουν τα Mig-21 LanceR. Ωστόσο, η οικονομική κρίση δεν αφήνει πολλά περιθώρια για επιλογές. Έτσι, είναι πιθανόν να αναγκαστεί η ρουμανική αεροπορία να ξεκινήσει σύντομα ένα μίνι πρόγραμμα παράτασης ζωής για τα μαχητικά Mig-21 LanceR που διαθέτει. Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει, απ' ότι φαίνεται, αντικατάσταση ή επισκευή κρίσιμων υποσυστημάτων για την πτητική ασφάλεια όπως τα υδραυλικά και τα ηλεκτρικά. Η Ρουμανία αποφάσισε την αναβάθμιση 110 περίπου μαχητικών Mig-21 στο επίπεδο LanceR το 1993. Στόχος της ήταν η διατήρησή τους έως το 2010-11, όταν θα γινόταν η αγορά νέων μαχητικών. Με την

Το σχέδιο της Ρωσίας να προμηθεύσει τον Λίβανο με 10 μαχητικά αεροσκάφη τύπου MiG-29 θα εισέλθει στην τελική του φάση σύντομα, σύμφωνα με ανακοίνωση του πρακτορείου ειδήσεων Αλ-Markazia. Το πρακτορείο ειδήσεων ανέφερε ότι ρωσική ομάδα εμπειρογνωμόνων θα επισκεφθεί το Λίβανο σε μια αποστολή για τη διερεύνηση των δυνατοτήτων φιλοξενίας των

αεροδρομίων της χώρας. Μερικές μέρες αργότερα, στρατιωτικοί απεσταλμένοι του Λιβάνου στη Μόσχα θα θέσουν τις τελευταίες πινελιές για τη συγκεκριμένη συμφωνία. Η συμφωνία ανακοινώθηκε το Δεκέμβριο του 2008 από τον υπουργό Άμυνας του Λιβάνου κ. Michel Elias Murr κατά τη διάρκεια επίσκεψης του στη Μόσχα. Τα μαχητικά παρέχονται δωρεάν στο Λίβανο στο πλαίσιο της διακρατικής συμφωνίας για στρατιωτικήτεχνική βοήθεια εκ μέρους της Ρωσίας, και τα αεροσκάφη προέρχονται από τα υφιστάμενα αποθέματα της Αεροπορίας της Ρωσίας. Η πολεμική αεροπορία του Λιβάνου έχει τρεις συνολικά αεροπορικές βάσεις, οι οποίες φιλοξενούν μόνο πέντε μαχητικά αεροσκάφη σταθερών πτερύγων, εκ των οποίων τέσσερα είναι βρετανικού τύπου Hawker Hunter, της δεκαετίας του 1950 και του 1960. Το πέμπτο αεροσκάφος είναι ελικοστροβιλοκίνητο και αμερικανικής προέλευσης, τύπου OV-10 Bronco. Σύμφωνα με την κυβέρνηση του Λιβάνου, ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη παραβιάζουν τον εναέριο χώρο του Λιβάνου σε καθημερινή βάση.

Τον Ιανουάριο τα πρώτα K-8 στη Βενεζουέλα Με δηλώσεις του ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσαβες γνωστοποίησε ότι η άφιξη των πρώτων εκπαιδευτικών αεροσκαφών K-8 θα λάβει χώρα πριν την έλευση του νέου έτους.Ωστόσο, τα πρώτα από αυτά θα παραδοθούν τελικά στις αρχές του 2010. Συνολικά έχουν παραγγελθεί 18 αεροσκάφη. Πρόκειται για προϊόν σινοπακιστανικής συνεργασίας. Σε συνδυασμό με τα υπάρχοντα Su-30 θα αντικαταστήσουν τα αποσυρμένα Mirage 50, μερικά από τα οποία δίνονται ως δώρο στον Ισημερινό. Επίσης, ανακοινώθηκε η παραμονή των F-16 σε υπηρεσία.

Η Ιταλία AMX;

αποσύρει

Αναβαθμισμένα Mirage F1 για το Ιράκ; Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο Παρίσι, ο Ιρακινός πρόεδρος φαίνεται να είχε και συζήτηση για τον επανεξοπλισμό της χώρας του.Οι συζητήσεις αφορούσαν την υπογραφή αμυντικών προμηθειών, μεταξύ των οποίων τέθηκε ζήτημα πιθανότατα από τη γαλλική πλευρά για 18 αναβαθμισμένα Mirage F-1. Το Ιράκ υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους χρήστες του μαχητικού, από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 έως το 2003. Την ίδια ώρα, η συμφωνία για την απόκτηση αμερικανικών μαχητικών F-16 φαίνεται πως θα αργήσει. Αυτό αναφέρουν αξιωματούχοι της κατασκευάστριας εταιρίας του αεροσκάφους, Lockheed Martin. 22

Παρά το γεγονός ότι τα πρώτα ΑΜΧ εντάχθηκαν σε υπηρεσία μόλις το 1989, η Ιταλία εμφανίζεται σήμερα έτοιμη να προχωρήσει στην απόσυρση 58 αεροσκαφών του τύπου. Σε αυτό συντείνει το κόστος συντήρησης. Την ίδια ώρα εκτελείται, ωστόσο, πρόγραμμα αναβάθμισης σε άλλα 52 του τύπου. Η αναβάθμιση περιλαμβάνει εγκατάσταση νέων ηλεκτρονικών, βελτίωση του θαλάμου διακυβέρνησης, τοποθέτηση INS, GPS, IFF και την πιστοποίηση νέων όπλων, όπως οι κατευθυνόμενες βόμβες ακριβείας JDAM. Εφόσον τα αεροσκάφη αποσυρθούν, θα δοθούν σε άλλες χώρες.

Υπενθυμίζουμε ότι τα αεροσκάφη μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως προκεχωρημένα εκπαιδευτικά αεροσκάφη.

…και πρόταση παραχώρηση AMX Αφγανιστάν

για στο

Η Alenia προσφέρει τουλάχιστον 20 πλεονάζοντα αεροσκάφη ΑΜΧ στην ασιατική χώρα. Η πρόταση έγινε από ανώτατο αξιωματούχο της εταιρίας προς τη USAF, που με την σειρά της θα παραδώσει τα αεροπλάνα στο αεροπορικό σώμα του αφγανικού στρατού, εφόσον η απάντηση είναι θετική. Τα ΑΜΧ μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ρόλο εκπαίδευσης και εγγύς αεροπορικής υποστήριξης. Το αεροσκάφος Βρίσκεται σε υπηρεσία με τη βραζιλιάνικη και την ιταλική αεροπορία.

Τα Mig-31Ε δεν έχουν δυνατότητες κρούσης

Η Ρωσία διαβεβαιώνει το Ισραήλ ότι η παράδοση των αναχαιτιστικών Mig-31 δεν πρόκειται να ενδυναμώσει καθόλου τις δυνατότητες κρούσης της συριακής αεροπορίας. Πρόθεση της Μόσχας είναι να παραδώσει μόλις τέσσερα αεροσκάφη, με το αιτιολογικό ότι η Δαμασκός δεν έχει τα χρήματα ώστε να αποκτήσει περισσότερα. Μάλιστα, από αυτά μόλις τα 2 θα πετούν,

ενώ τα υπόλοιπα 2 θα διατεθούν ως πηγή ανταλλακτικών.

Δοκιμές A400M…

Έπειτα από τη δοκιμαστική λειτουργία όλων των κινητήρων ταυτόχρονα, που στέφθηκε με επιτυχία, το πρωτότυπο αεροσκάφος του προγράμματος Α400Μ πραγματοποίησε το πρώτο του taxi. Σε μια σειρά από δοκιμές, το αεροσκάφος κινήθηκε με ταχύτητες έως και 20 μίλια και οι χειριστές είχαν τη δυνατότητα να δοκιμάσουν το σύστημα πέδησης και τις αντιδράσεις του σκάφους Το αεροσκάφος επίσης πραγματοποίησε μία περιστροφή 180 μοιρών και σε μία περίπτωση κινήθηκε όπισθεν. Τα αποτελέσματα ήταν εξαιρετικά. Το αεροσκάφος αποδείχτηκε σταθερό και εύκολο στο χειρισμό. Απομένει πλέον η παρθενική πτήση που ορίστηκε μεταξύ 7 και 13 Δεκεμβρίου.

…αλλά και ακύρωση!

πρώτη

Οι πρώτες απώλειες ένεκα των τεράστιων καθυστερήσεων για το ευρωπαϊκό μεταφορικό αεροσκάφος είναι γεγονός!Η κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής αποφάσισε να ακυρώσει την αγορά οκτώ αεροσκαφών του τύπου για να καλύψει τις ανάγκες της στο ευαίσθητο ζήτημα των μεταφορών. Η

ακύρωση οφείλεται στην αύξηση του κόστους ανά μονάδα και την μη τήρηση της υπόσχεσης της κατασκευάστριας εταιρίας να παραδώσει τα αεροσκάφη στο συμφωνηθέν χρονοδιάγραμμα. Μάλιστα, η αφρικανική χώρα απαιτεί αποζημίωση ύψους 379 εκατομμυρίων δολαρίων. Απογοητευμένη και έκπληκτη για την απόφαση της Πρετόρια δήλωνει η Airbus, η εταιρία που επιμελείται το πρόγραμμα του αεροσκάφους.

Δοκιμή των C-17 σε πρόχειρους διαδρόμους

Ο Ρώσος πρόεδρος Ντιμίτρι Μεντβέντεφ ανακοίνωσε την επαναλειτουργία της γραμμής παραγωγής του θηριώδους μεταγωγικού αεροσκάφους An-124.Ο ίδιος, με δηλώσεις του, τονίζει ότι υπάρχει ευκαιρία για πωλήσεις στη συγκεκριμένη κατηγορία και ότι αν δεν το εκμεταλλευτεί η Ρωσία, θα το πράξουν άλλα κράτη. Σε πρώτη φάση θα κατασκευαστούν 70 An-124. Για την ανάπτυξη του εγχειρήματος θα δοθούν περίπου 500 εκατομμύρια δολάρια. Το νέο αεροσκάφος θα είναι καλύτερο από τα προηγούμενα μοντέλα. Θα διαθέτει καλύτερο ηλεκτρονικό εξοπλισμό και θα έχει βελτιωμένη απόδοση. Το κόστος ανά μονάδα εκτιμάται σε 200 εκατομμύρια δολάρια.

Προτάσεις για βελτιώσεις στα αμερικανικά C-27J

Τα οφέλη από τη χρήση πρόχειρων διαδρόμων για την μεταφορά φορτιών από C-17 μελετά η USAF. To συμπέρασμα που καταλήγει είναι πως το Globemaster μπορεί να επιχειρεί ικανοποιητικά από το 65% των επιφανειών του πλανήτη, σε αντίθεση με τις φτωχότερες επιδόσεις του παρελθόντος όταν και ήταν ικανό να επιχειρεί μόλις από το 6%. Οι πρόχειροι διάδρομοι μπορεί να παίξουν ιδιαίτερη σημασία σε επιχειρήσεις καθώς προσφέρουν ταχύτερη και εγγύτερη παράδοση εφοδίων στην κρίσιμη περιοχή. Επίσης η ανυπαρξία υποδομών στο Ιράκ και κυρίως στο Αφγανιστάν την καθιστούν απαραίτητη.

Ξανά σε παραγωγή του An-124

Περισσότερη δύναμη και μεγαλύτερη ικανότητα μεταφοράς φορτίου προτείνει η Alenia για τα μεταφορικά αεροσκάφη C-27J στην αμερικανική αεροπορία. Οι δύο κυριότερες προτάσεις αφορούν την αύξηση μέγιστου βάρους προσγείωσης σε 29,5 τόνους και η αύξηση της δύναμης των κινητήρων κατά 10%. Η αύξηση του βάρους θα αυξήσει τη μεταφορική ικανότητα του αεροσκάφους κατά 2 τόνους. Σε μία παράλληλη εξέλιξη, αποφασίστηκε τα αεροσκάφη να επιχειρούν υπό την ευθύνη της εθνοφρουράς και όχι της αεροπορίας. Είναι η πρώτη φορά που η πρώτη θα επιχειρεί με αεροσκάφη καινούριας παραγωγής.

Παραδόθηκαν τα C-27J της Λιθουανίας Παραδόθηκε και το τρίτο C-27J στις λιθουανικές ένοπλες δυνάμεις. Έτσι, ολοκληρώθηκαν οι υποχρεώσεις της κατασκευάστριας εταιρίας απέναντι στο Βίλνιους. Υπενθυμίζουμε ότι η παράδοση των δύο αεροσκαφών νωρίτερα μέσα στο τρέχον έτος.

Η Ινδία διαπραγματεύεται την αγορά 10 C-17 Μετά την απόκτηση των μεταφορικών αεροσκαφών C-130J και των ανθυποβρυχιακών P-8, η Ινδία φαίνεται ότι θα αποκτήσει αεροσκάφη στρατηγικών μεταφορών C-17.Το Νέο Δελχί ενδιαφέρεται για την απόκτηση 10 αεροσκαφών. Η συμφωνία αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί έως τις αρχές του νέου έτους. Η χώρα ήδη διαθέτει 40 ρωσικά Il-76 και οι σχεδιασμοί της επιδιώκουν την περαιτέρω αύξηση των δυνατοτήτων της στο συγκεκριμένο τομέα. Το κόστος της αγοράς των αμερικανικών αεροσκαφών αναμένεται να φθάσει τα 1,7 δισεκατομμύρια δολάρια.

ανέλθει σε επτά. Παράλληλα, οι Βρετανοί καθησυχάζουν τους συνεταίρους τους στο πρόγραμμα του Α-400Μ πως δεν θα υπάρξουν περικοπές στη βρετανική παραγγελία του ευρωπαϊκού αεροσκάφους. Με την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει συμφωνία, το αεροσκάφος θα είναι ετοιμοπόλεμο το 2011. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει ότι θα αποσπαστεί από slot για την αμερικανική αεροπορία.

Άφιξη των Osprey στο Αφγανιστάν

Παραδόσεις τα νατοϊκά C17 Η Boeing παρέδωσε και το τελευταίο από τα τρία μεταφορικά αεροσκάφη C-17 στα 12 μέλη της Ικανότητας Στρατηγικών Αερομεταφορών (SAC). Έτσι, η υπηρεσία μπορεί να επιτελέσει το πτητικό έργο που έχει ήδη αναλάβει. Συνολικά έχουν εξαχθεί 19 αεροσκάφη του τύπου σε χρήστες του εξωτερικού: τη Βρετανία, την Αυστραλία, την SAC, τον Καναδά και το Κατάρ. Τον τύπο έχουν επίσης παραγγείλει τα ΗΑΕ.

Άλλο ένα C-17 για τη Βρετανία; Σε διαπραγματεύσεις για την απόκτηση ενός C-17 βρίσκεται η Βρετανία. Το αεροσκάφος κρίνεται αναγκαίο για τη βελτίωση της υποστήριξης των βρετανικών στρατευμάτων που βρίσκονται στο Αφγανιστάν. Εάν υπάρξει τελική συμφωνία, τότε πιθανότατα θα υπογραφεί σύμβαση έως το τέλος του έτους. Με την αγορά του αεροσκάφους ο συνολικός στόλος των C-17 της RAF θα

Μετά το Ιράκ τα Osprey είναι έτοιμα να δοκιμαστούν στο σκληρό τερέν του Αφγανιστάν. Ήδη, δέκα από αυτά έφθασαν στις 6 Νοεμβρίουστη βάση Camp Bastion, προερχόμενα από το ελικοπτεροφόρο USS Bataan. Τα αεροσκάφη ανήκουν στην 22η Εκστρατευτική Μονάδα των Πεζοναυτών. Τον περασμένο Ιούνιο η μονάδα βρέθηκε στην Ελλάδα και συνεκπαιδεύτηκε με τους Έλληνες Πεζοναύτες.

Η Πολωνία δανείζεται αμερικανικό C-130 Τα προβλήματα καθυστερήσεων που αντιμετωπίζει το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των πολωνικών C-130 ανάγκασαν την ευρωπαϊκή χώρα να αιτηθεί 25

την προσωρινή παραλαβή ορισμένων αεροσκαφών της USAFE. Το αίτημα τελικά βρήκε απήχηση, αφού η τελευταία παραχώρησε για εντεκάμηνη δωρεάν χρήση ένα C-130E. Αυτό θα είναι το δεύτερο C-130 που θα επιχειρεί (έστω παροδικά) υπό πολωνικά εθνόσημα. Είχε προηγηθεί η παράδοση του πρώτου από τα συνολικά πέντε αεροσκαφη, που βρίσκονται σε πρόγραμμα εκσυγχρονισμού.

Καθυστερήσεις για τα Il76 και Il-78 της Κίνας

Οι υποχρεώσεις της ρωσικής πλευράς αφορούν την παραγωγή των κινητήρων και τον βοηθητικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής για τα συγκεκριμένα αεροσκάφη. Οι εργοστασιακές εγκαταστάσεις στην Τασκένδη, υποτίθεται ότι παράγουν τα ίδια τα αεροπλάνα, σύμφωνα με τις συμβατικές υποχρεώσεις που ανέλαβε η εταιρική πλευρά στο Ουζμπεκιστάν. Προφανώς, κάποια συμπληρωματική σύμβαση θα πρέπει να υπογραφεί ως μια λύση στο αδιέξοδο που έχει οδηγήσει αυτή η κατάσταση, κατά την οποία θα τεθούν νέα χρονοδιαγράμματα για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη σχετική σύμβαση. Ενδεχομένως, θα υπάρξει μεταβίβαση για την παραγωγή των αεροπλάνων από το εργοστάσιο της TAPOiCh της Τασκένδης στο εργοστάσιο Ul'yanovsk.

Το Ιράκ αυξάνει σε 6 τα C-130J που θα αποκτήσει

Σε προβλήματα στην υλοποίηση της σινορωσικής σύμβασης για την προμήθεια της Κίνας των μεταφορικών αεροσκαφών Il76 και των αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού Il-78, αναφέρεται το ARMSTASS. Η σύμβαση, που υπεγράφη στο Σότσι το 2005, προβλέπει την παράδοση 38 μεσαίων μεταφορικών αεροσκαφών Il-76 και 4 τύπου Il-78. Το συνολικό κόστος της συμφωνίας είναι σχεδόν ένα δισεκατομμύριο δολάρια. Ειδικότερα, όσον αφορά τη Ρωσία, η σύμβαση έχει τεθεί σε εφαρμογή και θα υλοποιηθεί. Ωστόσο, η ρωσική πλευρά δεν έχει φέρει και δεν θα φέρει την ευθύνη για την αποτυχία των εκπληρώσεων της σύμβασης εκ μέρους των υπόλοιπων συμμετέχοντων, ειδικότερα της εταιρίας Chkalov Aviation Production Association's (TAPOiCh) στο Ουζμπεκιστάν, το οποίο συμμετέχει επίσης στο πρόγραμμα. Αυτό τουλάχιστον ανέφερε ρώσος εκπρόσωπος.

Το Ιράκ είναι έτοιμο να αποκτήσει άλλα δύο μεταφορικά αεροσκάφη C-130J-30.Τα δύο αυτά C-130 θα προστεθούν στα υπόλοιπα τέσσερα που είχε παραγγείλει νωρίτερα. Το κόστος αγοράς των δύο αεροσκαφών θα ανέλθει σε 140 εκατομμύρια δολάρια. Εκτός από τα έξι παραπάνω αεροσκάφη το Ιράκ διαθέτει τρία C-130E.

Νέο μεταγωγικό κινεζικό αεροσκάφος Στην επίδειξη ενός νέου μεταφορικού αεροσκάφους αναμένεται να προχωρήσει η Κίνα το Δεκέμβρη. Το αεροσκάφος αποτελεί παραλλαγή του ρωσικού Il-76, ενώ διαθέτει στοιχεία και του αμερικανικού C-17. Το αεροσκάφος θα χρησιμοποιεί αρχικά κινητήρες D-30 που αργότερα θα αντικατασταθούν από τους εγχώριους WS-18 ή κάποιο παράγωγο των επίσης εγχώριων FWS-10.

Ξεκινά ο εκσυγχρονισμός των ινδικών An-32…

Η Ουκρανία θα ξεκινήσει τον εκσυγχρονισμό των μεταφορικών αεροσκαφών της ινδικής αεροπορίας. Το πρώτο Αn-32 θα φθάσει στο Κίεβο το Δεκκέμβρη, ως πρωτότυπο του προγράμματος. Αν οι Ινδοί μείνουν ικανοποιημένοι, θα προχωρήσουν σε εκτεταμένο πρόγραμμα, ικανό να αυξήσει τη ζωή των αεροσκαφών στα 40 έτη και το ωφέλιμο φορτίο από 6,7 σε 7,5 τόνους. Συνολικά θα εκσυγχρονιστούν 105 αεροσκάφη. Το πρόγραμμα θα κοστίσει περίπου 400 εκατομμύρια δολάρια. Αυτό θα περιλαμβάνει επίσης νέο ραντάρ, νέα συστήματα επικοινωνίας και δορυφορικό σύστημα καθοδήγησης. Δύο από τα αεροσκάφη θα εκσυγχρονιστούν στις εγκαταστάσεις της Anonov, 38 στο Kiev aviation plant No 40 και τα υπόλοιπα στην Ινδία. Η Ουκρανία, τέλος, θα προσφέρει υποστήριξη στα αεροσκάφη και θα εκπαιδεύσει προσωπικό.

Πέντε C-295 Μεξικό

για

το

Το Μεξικό έχει πρόθεση να ανανεώσει τον στόλο των μεταφορικών του αεροσκαφών. Αυτό ξεκινά με τα σχέδια για την αγορά 5 μεταφορικών ισπανικής κατασκευής αεροσκαφώνμέσης μεταφορικής ικανότητας C-295. Τα αεροσκάφη θα κληθούν να αντικαταστήσουν τον υφιστάμενο στόλο είτε των An-32 είτε των C-130. Όλα θα εξαρτηθούν από το πιο από τα δύο έχει υψηλότερο κόστος χρήσης. Το κόστος αγοράς των πέντε ισπανικών αεροσκαφών ανέρχεται σε 463 εκατομμύρια δολάρια και θα αποπληρωθεί μέσα στα επόμενα είκοσι χρόνια.

Έπεσε η αυλαία για τα Caribou στην Αυστραλία Σύμφωνα με ανακοίνωση στις 26 Νοεμβρίου 2009, το υπουργείο αμύνης της Αυστραλίας απέσυρε και επίσημα το μεταφορικό αεροσκάφος Caribou από το ενεργό δυναμικό της αεροπορίας. Το αεροσκάφος επιχείρησε τέσσερις σχεδόν δεκαετίες στην Αυστραλία. Η ικανότητά του να απο- και προσγειώνεται σε μικρούς και απροετοίμαστους διαδρόμους ήταν αυτή που έκανε την κυβέρνηση της χώρας να προμηθευτεί 26 αεροσκάφη του τύπου, μεταξύ 1964 και 1971.

…και An-32 για το Ιράκ

Συντριβή ιταλικού C-130J

Το Ιράκ θα αποκτήσει έξι μεταγωγικά αεροσκάφη An-32 από την Ουκρανία. Πρόκειται για αεροσκάφη καινούριας κατασκευής.Το συνολικό κόστος θα ανέλθει σε 80 εκατομμύρια δολάρια.

Ένα μεταφορικό αεροπλάνο C-130J Hercules της πολεμικής αεροπορίας της Ιταλίας συνετρίβη λίγο μετά την την απογείωση, κατά τη διάρκεια μιας εκπαιδευτικής πτήσης κοντά στην Πίζα της βορειοδυτικής Ιταλίας. Πέντε μέλη του πληρώματος βρήκαν τραγικό

θάνατο. Το αεροσκάφος έπεσε το έδαφος σχεδόν αμέσως μετά την απογείωση και έπιασε φωτιά. Σύμφωνα με το δήμαρχο της Πίζας, Marco Filippeschi, ο οποίος επικαλέσθηκε αυτόπτες μάρτυρες, το αεροσκάφος έγειρε απότομα μετά την απογείωση και συνετρίβη λίγο μετά. Το πολιτικό αεροδρόμιο δίπλα στο στρατιωτικό διάδρομο έκλεισε μετά το ατύχημα.

Επιτυχείς δοκιμές A330 MRTT

του

Τέλος εποχής για τα KC135E

Στις 23/9/09, στο Davis-Monthan των ΗΠΑ, έγινε η τελετή απόσυρσης του τελευταίου KC-135E. Τα ΚC-135E υπηρέτησαν στις τάξεις της USAF επί μισό αιώνα, συμβάλλοντας στη διατήρηση της αμερικανικής παγκόσμιας υπεροχής στον κόσμο. Την επομένη, αξιωματούχοι της αμερικανικής αεροπορίας ξεκίνησαν την επανέναρξη των διαδικασιών για το διαγωνισμό ΚC-X. Στο διαγωνισμό συμμετέχουν η κοινοπραξία της Northrop Grumman - EADS με το KC-45 (αμερικανική ονομασία του Airbus A330 MRTT) και η Boeing με το KC-767. Αφορά την απόκτηση 179 μονάδων. Επιθυμητή ένταξή τους σε υπηρεσία είναι το αργότερο το 2025, εφόσον η τελική απόφαση παρθεί μέσα στο 2010. Αρχικά είχε επιλεγεί το ΚC-45. Αντιδράσεις, ωστόσο, πέτυχαν την αναβολή του προγράμματος και την τωρινή επανέναρξή του...

Καθόλη τη διάρκεια του φθινοπώρου, αεροσκάφη A330 MRTT εξετέλεσαν με επιτυχία δοκιμές προσομοίωσης εναέριου ανεφοδιασμού. Αεροσκάφος της πολεμικής αεροπορίας της Αυστραλίας πραγματοποίησε εναέριο ανεφοδιασμό πορτογαλικών αεροσκαφών F-16, ενώ αεροσκάφος που βρέθηκε στις ΗΠΑ πραγματοποίησε σε δοκιμές ταυτόχρονο ανεφοδιασμό δύο μαχητικών F/A-18. Την ίδια ωστόσο περίοδο, το εγχείρημα πώλησης του αεροσκάφους στην Ινδία σκοντάφτει στις αντιρρήσεις του ινδικού υπουργείου οικονομίας. Οι λόγοι είναι καθαρά οικονομικοί. Την ώρα που το ευρωπαϊκό αεροπλάνο κοστίζει διπλάσια σε σύγκριση με τον έτερο μνηστήρα του προγράμματος, Il78. Το κόστος, εφόσον επιλεγεί το τελευταίο, θα μικρύνει περισσότερο αφού ήδη βρίσκεται στις τάξεις της αεροπορίας.

Η Αυστραλία πούλησε τα KC-707 Η ιδιωτική αμερικανική εταιρία Omega Aerial Refuelling Services απέκτησε τα τρία αεροσκάφη ανεφοδιασμού KC-707 της πολεμικής αεροπορίας της Αυστραλίας. Τα αεροσκάφη, που ήταν αποθηκευμένα εδώ και 18 μήνες, μεταφέρθηκαν στις ΗΠΑ για τις απαραίτητες τροποποιήσεις και συντήρηση.

Τα αεροσκάφη βρίσκονταν σε υπηρεσία από το 1979 έως το 2008. Η Αυστραλία αντικατέστησε τα αεροσκάφη αυτά με τα νεότερα A330 MRTT.

Η Αυστραλία παρέλαβε τα δύο πρώτα Wedgetail

Erieye για τα ΗΑΕ Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα πρόκειται να παραγγείλουν δύο ΑΣΕΠΕ Erieye τοποθετημένα σε αεροσκάφη Saab 340. Το αραβικό κράτος έτσι θα γίνει ο έβδομος χρήστης του σουηδικού συστήματος έπειτα από τη Σουηδία, τη Βραζιλία, την Ελλάδα, το Μεξικό, το Πακιστάν και την Ταϋλάνδη. Το κόστος θα ανέλθει σε σχεδόν 150 εκατομμύρια ευρώ. Το γεγονός γνωστοποιεί επίσης με ανακοίνωσή της η σουηδική εταιρία.

STC για τα ιταλικά KC767

Η Αυστραλία παραλαβέ τα πρώτα δύο από τα συνολικά έξι Wedgetail.Τα αεροσκάφη αναμένεται να αναβαθμίσουν τις ικανότητες της αεροπορίας της χώρας στον αεροπορικό πόλεμο και θα βελτιώσει την κατάσταση στις δομές του δικτυοκεντρικού πολέμου. Προς το παρόν, όσα αεροσκάφη παραλαμβάνονται θα χρησιμοποιηθούν για την εκμάθηση του προσωπικού που θα τα χρησιμοποιεί. Όταν επιλυθούν όλα τα τα εκκρεμή ζητήματα, τα αεροσκάφη θα εκτελούν καθήκοντα εναέριας επιτήρησης, υποστήριξης στόλου και συντονισμού των επιχειρήσεων.

Επιτυχείς οι δοκιμές του E-2D Advanced Hawkeye – Το θέλει η Ινδία Η Ομοσπονδιακή Ένωση Αεροπορίας (FAA) της Αμερικής ενέκρινε την χορήγηση στα ιταλικά KC-767 του τίτλου Supplemental Type Certificate (STC).Το συγκεκριμένο πιστοποιητικό εξασφαλίζει ότι τα αεροσκάφη καλύπτουν τις ιταλικές ανάγκες. Η Ιταλία έχει αποκτήσει 4 αεροσκάφη, τα οποία θα εκτελούν αποστολές εναέριου ανεφοδιασμού, μεταφορά στρατιωτών και φορτίου. Στο ρόλο του εναέριου ανεφοδιασμού αντικατέστησαν ισάριθμα KC707,

Στο πλαίσιο της διαδικασίας των δοκιμών IOT&E, το πρώτο E-2D Advanced Hawkeye, γνωστό ως Delta One, έχει ολοκληρώσει με επιτυχία την πρώτη δοκιμή με το σύστημα απο- και προσγείωσης με καταπέλτη. Στις δοκμές έλαβαν μέρος και τα δύο πρωτότυπα του προγράμματος, το Delta One και Delta Two. Οι δοκιμές αξιολόγησης πραγματοποιήθηκαν στις εγκαταστάσεις του Αμερικανικού Ναυτικού και τα πληρώματα των αεροσκαφών προέρχονταν από την 20η Μoίρα δοκιμών και αξιολόγησης (VX-20). Στο πλαίσιο της σχετικής σύμβασης, αξίας 408 εκατομμυρίων δολαρίων που συνάφθηκε τον Ιούλιο του 2007, η Northrop Grumman θα 29

κατασκευάσει τρία αεροσκάφη E-2D, τα οποία θα παραδοθούν στο Ναυτικό των ΗΠΑ το 2010. Τον προηγούμενο Ιούνιο, την αρχική σύμβαση διαδέχτηκε η σύμβαση για την έναρξη χαμηλής παραγωγής, αξίας 432 εκατομμυρίων δολαρίων. Το πρόγραμμα του Ναυτικού αφορά την προμήθεια 75 συνολικά αεροσκαφών E-2D Advanced Hawkeye. Συζητήσεις εν τω μεταξύ για την πώληση του Ε-2D Hawkeye έχει ξεκινήσει η Northrop Grumman με την Ινδία. Οι Ινδοί επιδιώκουν την απόκτηση μιας "χερσαίας" έκδοσης του αεροσκάφους.

Συνετρίβη το μοναδικό ΑΣΕΠΕ του Ιράν

Στη δοκιμή, η δέσμη του λέιζερ από το C130H λιώνει το καπό ενός αυτοκινήτου.

Αναβάθμιση για τα AC130H

Στις 22 Σεπτεμβρίου, προκλήθηκε στο Ιράν αεροπορικό δυστύχημα όταν αεροσκάφος F5F συγκρούστηκε στον αέρα με το μοναδικό ΑΣΕΠΕ της ιρανικής αεροπορίας. Το περιστατικό συνέβη νότια της Τεχεράνης και είχε κατάληξη το θάνατο επτά ανθρώπων (χειριστές και πλήρωμα). Το Simorgh, όπως ονομαζόταν το ΑΣΕΠΕ, είχε περιέλθει στις τάξεις του Ιράν το 1991, καθώς αποτελούσε μέρος του τμήματος της ιρακινής αεροπορίας που κατέφυγε στο Ιράν για να γλυτώσει από τις δυνάμεις των Ηνωμένων Εθνών.

Η αμερικανική αεροπορία τροποποιεί το σύστημα ελέγχου πυρός των AC-130H έτσι ώστε να γίνεται εφικτή η ταυτόχρονη χρήση των πυροβόλων 105mm και 40mm έναντι διαφορετικών στόχων.Σήμερα, τα δύο αυτά όπλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν από κοινού μόνο για να πλήξουν τον ίδιο στόχο. Επίσης τα αεροσκάφη δοκιμάζονται για να διαπιστωθεί αν μπορούν να φέρουν και να αξιοποιήσουν τους αντιαρματικούς πυραύλους Hellfire. Η αμερικανική αεροπορία διαθέτει 25 AC-130 ενώ έχουν παραγγελθεί άλλα 17 νέα AC-130J. Ανήκουν στη διοίκηση ειδικών επιχειρήσεων (SOCOM).

Ιπτάμενα λέιζερ

1η πτήση MRA4

φρούρια

με

H Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών και η Boeing πραγματοποίησαν δοκιμή του προγράμματος της ανάπτυξης τακτικών όπλων λέιζερ (ATL) για την Αεροπορία. Η συγκεκριμένη δοκιμή έγινε στις 30 Αυγούστου στην αεροπορική βάση Kirtland Air Force Base. Το όπλο που χρησιμοποιήθηκε είναι μια δέσμη χημικού λέιζερ που εξαπολύεται και τροφοδοτείται από ένα πυργίσκο τοποθετημένο στην κοιλιά ενός μεταφορικού αεροπλάνου C-130.

του

Nimrod

Την πρώτη του πτήση πραγματοποίησε στις 11/9 το Nimrod MRA 4. Η πτήση διήρκησε 1 ώρα και 40 λεπτά. Το αεροσκάφος θα αντικαταστήσει προηγούμενες εκδόσεις του που υπηρετούν στις βρετανικές ένοπλες δυνάμεις.

Έξι P-8 Poseidon για τη Σαουδική Αραβία

Η Σαουδική Αραβία έχει εκφράσει ενδιαφέρον για την αγορά έξι αεροσκαφών P-8 Poseidon της Boeing, αξίας 1,3 δισεκατομμυρἰων δολαρίων. Τα σχέδια για το P-8, αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου προγράμματος εκσυγχρονισμού του πολεμικού ναυτικού της χώρας, ύψους 20 δις δολαρίων. Οι αμυντικές δαπάνες στο Βασίλειο ανήλθαν σε 36 δις δολάρια από το τέλος του περασμένου έτους, σύμφωνα με την εταιρεία συμβούλων Frost & Sullivan. Λεπτομέρειες σχετικά με τον προγραμματισμένο εκσυχρονισμό του Ναυτικού ανακοινώθηκαν τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν αξιωματούχοι των ΗΠΑ ανέφεραν ότι η Σαουδική Αραβία θέλει να αγοράσει τα P-8 μαζί με τα ελικόπτερα H60R Seahawk, όπως και τα UAV Fire Scout από τη Northrop Grumman.

Αναβάθμιση πακιστανικών P-3 Η Lockheed Martin, έναντι 44 εκατομμυρίων δολαρίων, θα συνδράμει στην αναβάθμιση επτά ανθυποβρυχιακών αεροσκαφών του Πακιστάν.Η αμερικανική εταιρία θα αντικαταστήσει τα παλιά ηλεκτρονικά με σύγχρονο εξοπλισμό που θα προσδώσει μεγαλύτερες δυνατότητες στα αεροσκάφη.

Οι εργασίες θα έχουν ολοκληρωθεί έως το 2013.

28 δις δολάρια θα αποφέρουν τα επόμενα 10 χρόνια οι πωλήσεις αντιαεροπορικών συστημάτων Η παραγωγή και πώληση αντιαεροπορικών συστημάτων μόνο την επόμενη δεκαετία θα αποφέρουν 28 δισεκατομμύρια δολάρια. Την μερίδα του λέοντος θα έχουν οι MBDA, Raytheon και Lockheed Martin. Τα κινεζικά προϊόντα, που θα αποφέρουν 5 δισεκατομμύρια δολάρια, θα καλύψουν κυρίως τις κινεζικές ανάγκες. Δεν γίνεται καθόλου μνεία για τα αντίστοιχα ρωσικά προϊόντα.

Patriot για την Ινδία; Σύμφωνα με ινδικό δημοσίευμα, η Ινδία εξετάζει το ενδεχόμενο απόκτησης του αμερικανικού αντιαεροπορικού συστήματος Patriot.Πιο συγκεκριμένα, ο ινδικός στρατός ζήτησε από Αμερικανούς αξιωματούχους ενημέρωση για τις δυνατότητες της έκδοσης PAC-3. Μετά την ενημέρωση ίσως ακολουθήσει επίδειξη του συστήματος.

Ο Τσάβες χτίζει δίκτυο αεράμυνας με Pechora, Buk-M2 και S-300 Η Βενεζουέλα αναδιορθώνει ριζικά την επίγεια αεράμυνα. Η αντιαεροπορική ομπρέλα θα αποτελείται από πυραυλικά συστήματα Pechora, Βuk-M2 και S-300. Τα Pechora αποτελούν την αναβαθμισμένη εκδοχή του γνωστού Sa-3. Έχουν μέγιστο βεληνεκές 35 km και είναι αυτοκινούμενα. Τα Buk-M2, που "παίζουν" και για την αντικατάσταση των ελληνικών Hawk, έχουν 31

μέγιστο βεληνεκές 50 km. Είναι επίσης αυτοκινούμενα. Τέλος, τα S-300 - η συμφωνία μάλλον αφορά μοντέλο PMU2 έχουν μέγιστο βεληνεκές 200 km. Τα δύο τελευταία συστήματα μπορούν επιπλέον να χρησιμοποιηθούν και σε αντιβαλλιστικό ρόλο.

καθοριστεί ακόμη οι δυνάμεις που θα περιλαμβάνει. Το δίκτυο δεν θα είναι συνεχές, καθώς παρεμβάλλονται η Γεωργία και το Αζερμπαϊτζάν. Τέλος, το δίκτυο της Κεντρικής Ασίας θα σχηματιστεί από τη Ρωσία και το Καζακστάν. Υπό ιδανικές συνθήκες, τα κοινά δίκτυα αεράμυνας θα λειτουργήσουν στο τέλος του 2009 και θα διευθύνονται από κοινά στρατηγεία.

Το Ισραήλ αυξάνει την παραγωγή των Arrow

Τα πόσα συστήματα θα παραγγελθούν παραμένει ακόμη άγνωστο. Ωστόσο, εφόσον παραγγελθούν, η Βενεζουέλα θα 'ναι η πρώτη χώρα που θα εισάγει αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς στη Λατινική Αμερική. Την αντιαεροπορική ομπρέλα συμπηρώνουν συστήματα Tor.

Τρία κοινά δίκτυα αεράμυνας για τις χώρες της ΚΑΚ Οι χώρες της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών θα σχηματίσουν τρία ενιαία δίκτυα αεράμυνας. Σήμερα, η αεράμυνα εξυπηρετείται από 46 μοίρες αντιαεροπορικών συστημάτων S-200/-300/400 και 23 μοίρες αεροσκαφών της οικογένειας των Mig-29 και Su-27. Το Ανατολικό Ευρωπαϊκό δίκτυο θα σχηματιστεί από τη Λευκορωσία και τη Ρωσία και θα περιλαμβάνει, πέρα από τα μαχητικά αεροσκάφη, 10 μοίρες αντιαεροπορικών συστημάτων μεγάλου βεληνεκούς. Ήδη, η Λευκορωσία είναι εξοπλισμένη με S-300. Στο εγγύς μέλλον, αναμένεται επίσης να αποκτήσει και S-400. Το δίκτυο του Καυκάσου θα σχηματιστεί από την Αρμενία και τη Ρωσία. Δεν έχουν, ωστόσο,

Το Ισραήλ σχεδιάζει να αυξήσει σημαντικά την παραγωγή του αντιβαλλιστικού βλήματος Arrow.Το Arrow είναι ικανό να αναχαιτίσει τα ιρανικά και συριακά βαλλιστικά βλήματα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το Ιράν διαθέτει μερικές δεκάδες πυραύλους Shibah με εμβέλεια ικανή να πλήξουν το Ισραήλ. Το τελευταίο, έτσι, χρειάζεται να διαθέτει τουλάχιστον διπλάσιο αριθμό αντιβαλλιστικών πυραύλων από το σύνολο των Shibah που διαθέτει η Τεχεράνη. Παράλληλα, προωθείται η αναβάθμιση των παλαιότερων Arrow στο επίπεδο -2, γεγονός που θα προσδώσει στα παλαιότερα βλήματα βελτιωμένα ηλεκτρονικά και καλύτερες επιδόσεις σε εμβέλεια και υψόμετρο. Στα μέσα του 2010 θα ξεκινήσει επίσης η ανάπτυξη του συστήματος Iron Dome στα σύνορα με τη Γάζα, για την προστασία από τις ρουκέτες των Παλαιστινίων. Τέλος, το ναυτικό του Ισραήλ εξετάζει το ενδεχόμενο να εγκατασταθούν πύραυλοι Arrow στα νέα

σκάφη επιφανείας που σχεδιάζει να αποκτήσει από τη Γερμανία. Εάν πύραυλοι του τύπου βρίσκονται σε πλοία, τότε θα είναι εφικτή η αναχαίτιση εχθρικών βλημάτων σε περιοχή εγγύτερα στον τόπο εκτόξευσης. Σε μια τέτοια περίπτωση, το μοντέλο ίσως μοιάσει στο αντίστοιχο αμερικανικό.

και 670 DSU-38/B Precision Laser Guidance Kits για GBU-54(V)1/B.

Η Βραζιλία διαπραγματεύεται την απόκτηση του Tor-M2 Το υπουργείο άμυνας της Βραζιλίας έχει ξεκινήσει διαπραγματεύσεις για την απόκτηση αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων Tor-M2 με τη Ρωσία. Η Μπραζίλια επιθυμεί την αξιοποίηση των συστημάτων για την άμυνα των μεγαλύτερων πόλεων της χώρας και διάφορων στρατηγικών υποδομών. Σήμερα, η βραζιλιάνικη αντιαεροπορική άμυνα θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί μηδενική. Τα μόνα οπλικά συστήματα που διαθέτει η Βραζιλία στο συγκεκριμένο χώρο είναι φορητοί αντιαεροπορικοί πύραυλοι πολύ βραχέος βεληνεκούς Mistral και Igla.

Laser JDAM για τη Σιγκαπούρη Η DSCA ειδοποίησε το αμερικανικό κογκρέσο για την πιθανή πώληση στην Σιγκαπούρη εκδόσεων του πυρομαχικού JDAM έναντι 40 εκατομμυρίων δολαρίων.Στο πακέτο περιλαμβάνονται 670 KMU-572B/B Joint Direct Attack Munitions (JDAM) Guidance Kits, 670 DSU-38/B Precision Laser Guidance kits για GBU-54(V)1/B (MK-82)670 KMU572B/B Joint Direct Attack Munitions (JDAM) Guidance Kits για GBU-28B(V)1/B (MK-82)

Το όπλο θα αποκτήσει και η Γερμανία. Η ποσότητα της γερμανικής παραγγελίας παραμένει ωστόσο αδιευκρίνιστη.

AMRAAM για Ιορδανία, Κουβέιτ, Μαρόκο, Χιλή

Η αμερικανική κυβέρνηση εξέδωσε LOA με τις οποίες θα πωληθούν πύραυλοι AIM-120C στις Ιορδανία, Κουβέιτ, Μαρόκο και Χιλή. Οι ποσότητες κάθε παραγγελίας για τις τρεις αραβικές χώρες παραμένουν αδιευκρίνιστες, ενώ επίσης περιλαμβάνουν την εξαγωγή της έκδοσης εδάφους - αέρος του βλήματος. Η Χιλή, θα αποκτήσει 100 πυραύλων BVR AIM120 C-7 και 36 αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων πολύ μικρής εμβέλειας Avenger. Η πώληση προηγμένης έκδοσης του AMRAAM αποτελεί εξαιρετικά σπουδαία εξέλιξη για τα δεδομένα της Λατινικής 33

Αμερικής. Πλέον, διαφαίνεται η αμερικανική πρόθεση να παραμείνει ισχυρή η παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή. Παράλληλα, ανοίγει την όρεξη και άλλων χωρών να αποκτήσουν το κορυφαίο αμερικανικό βλήμα. Είναι χαρακτηριστική η φράση της υπηρεσίας ότι "η προτεινόμενη πώληση αυτού του εξοπλισμού και της υποστήριξης δεν αλλάζουν τη βασική ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή". Με την αγορά των AMRAAM και την απόκτηση των υπόλοιπων 16 F16MLU, η Χιλή θα γίνει για αρκετά χρόνια η ισχυρότερη στους αιθέρες χώρα σε όλη τη Νότια Αμερική.

Επιτυχής JASSM-ER

δοκιμή

του

Πιστοποίηση της MAP στα Β-2 Το αμερικανικό Πεντάγωνο ανέθεσε συμβόλαιο στην εταιρία McDonnell Douglas ύψους 50 εκατομμυρίων δολαρίων για την πιστοποίηση στα βομβαρδιστικά B-2 της βόμβας Massive Ordnance Penetrator. H Massive Ordnance Penetrator ζυγίζει 30.000 λίβρες και θεωρείται ιδανική για την καταστροφή υπόγειων εγκαταστάσεων, θαμμένων πολύ βαθιά στο έδαφος.

Εξαπολύσεις AASM και Mica στην ίδια αποστολή

Όπως ανακοίνωσε η Lockheed Martin, στο πεδίο δοκιμής πυραύλων White Sands πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η έκτη δοκιμή του JASSM-ER.Ο πύραυλος αφέθηκε από στρατηγικό βομβαρδιστικό B-1B. Ο πύραυλος, που αποτελεί παραλλαγή του JASSM (με μεγαλύτερη εμβέλεια), αφού ξεπεράσει όλα τα στάδια δοκιμών αναμένεται να μπει σε παραγωγή το 2011.

…Και καλά νέα για τον JASSM Η αμερικανική αεροπορία διεξήγαγε 16 δοκιμαστικές βολές του υπό ανάπτυξη πυραύλου οριζόντιας πλεύσης JASSM στις οποίες αυτό πέτυχε ποσοστό επιτυχίας 94%. Ο πύραυλος πέτυχε το στόχο του τις 15 από τις 16 φορές, ενώ 13 από αυτές υπήρξαν άριστες. Τα επιτυχημένα αποτελέσματα των πρόσφατων δοκιμών του υπό ανάπτυξη πυραύλου οφείλονται σε βελτιώσεις που έγιναν στον πυροσωλήνα, τον κινητήρα και τη διασύνδεση του υπολογιστή μάχης. Οι δοκιμές διεξήχθησαν στο πεδίο βολής White Sands Missile Range.

Μαχητικό αεροσκάφος Rafale της γαλλικής πολεμικής αεροπορίας εξαπέλυσε κατά τη διάρκεια της ίδιας αποστολής κατευθυνόμενη βόμβα AASM και πύραυλο αέρος - αέρος πέραν του οπτικού ορίζοντα MICA EM. Το περιστατικό πραγματοποιήθηκε στο γαλλικό κέντρο δοκιμών (ή CAEN) και αποδεικνύει με το καλύτερο τρόπο, σύμφωνα με τους Γάλλους, το χαρακτηρισμό Omnirole που έχει δοθεί στο αεροσκάφος. Αρχικά ρίχθηκε ο AASM, που έπληξε το στόχο του σε απόσταση περίπου 50 km. Ακολούθησε η εξαπόλυση του MICA.

Ατρακτίδιο στόχευσης από τη Thales

Έναρξη δοκιμών το RECO NG σε Rafale

Η Thales πρόκειται να αναπτύξει ένα νέο ατρακτίδιο στόχευσης για το μαχητικό Rafale.Το πρόγραμμα ονομάστηκε MASTRID και έχει χρηματοδοτηθεί με 31 εκατομμύρια ευρώ. Σε τρία χρόνια αναμένονται οι πρώτες του δοκιμές. Το MASTRID θα αποτελεί βελτίωση του Damocles.

Ικανοποιημένη η ΙSAF από τη χρήση του RecceLite στο Αφγανιστάν Απόλυτα ικανοποιημένη εμφανίζεται η ISAF από την απόδοση των ατρακτιδίων RecceLite στον αγώνα κατά των Ταλιμπάν. Το ατρακτίδιο φέρεται επί γερμανικών Tornado. Η χρήση τους έχει επιφέρει υψηλότερης ανάλυσης υλικό αναγνώρισης. Το RecceLite μοιάζει εξαιρετικά με το ατρακτίδιο σκόπευσης Litening, το οποίο μεταξύ των άλλων αεροποριών βρίσκεται σε υπηρεσία και στην ελληνική.

Στις 9 Νοεμβρίου ξεκίνησαν στο Centre d'Expériences Aériennes Militaires, ή απλά CAEN, οι δοκιμές του νέου ατρακτιδίου αναγνώρισης RECO NG σε αεροσκάφος Rafale της γαλλικής πολεμικής αεροπορίας. Έχει προηγηθεί η πιστοποίηση του ατρακτιδίου από την DGA στις 22 Οκτωβρίου. Εκτός από τα Rafale, το RECO NG θα φέρουν και τα Mirage 2000N. Με τη χρήση του από τη γαλλική ΠΑ, θα αρχίσει η διαδικασία απόσυρσης των Mirage F1 CR.

Δοκιμή του Sniper σε ρόλο αναγνώρισης και συλλογής δεδομένων

Η Γαλλία παραλαμβάνει βόμβες ακριβείας GBU-49

Η Lockheed Martin, δοκίμασε πρόσφατα το γνωστό ατρακτίδιο στόχευσης σε ρόλους αναγνώρισης και συλλογής πληροφοριών. Αυτό συνέβη κατά τη διάρκεια της άσκησης "Empire Challenge". Το Sniper απέδωσε αρκετά καλά και η δοκιμή κρίθηκε επιτυχημένη.

Η γαλλική αεροπορία παραλαμβάνει αυτό το διάστημα τις πρώτες από τις συνολικά 200 GPS/Laser Enhanced Paveway II. Πρόκειται για κατευθυνόμενες βόμβες laser, που αφορούν την έκδοση GBU-49, οι οποίες διαθέτουν και δυνατότητα δορυφορικής καθοδήγησης. Το βάρος των βομβών ανέρχεται σε 250 kg και θα φέρονται από μαχητικά Mirage 2000D. Η GBU-49 αναμένεται να πιστοποιηθεί επίσης στο Rafale. Η Armee de l’ Air ανυπομονεί να τις χρησιμοποιήσει στο αφγανικό μέτωπο.

Παρόμοιες βόμβες διαθέτει από καιρό η αεροπορία του γαλλικού ναυτικού (Aero Navale).

2.900 JDAM κιτς για την αμερικανική αεροπορία

Η Raytheon και το αμερικανικό ναυτικό δοκίμασαν για πρώτη φορά το νέο μέλος της οικογένειας του JSOW, το JSOW-ER (extended range).Κύρια διαφορά μεταξύ του νέου και των υπολοίπων πολέμων είναι η προσθήκη πυραυλοκινητήρα χάρις στον οποίο το βεληνεκές του πυρομαχικού αυξάνεται από τα 70 ναυτικά μίλια στα 300. Το βλήμα αφέθηκε από αεροσκάφος F/A-18 Super Hoernet και διένυσε απόσταση μεγαλύτερη των 260 ναυτικών μιλίων.

Barak-8 για την Ινδία

Η Boeing γνωστοποίησε με ανακοίνωσή της την ανάθεση παραγγελίας από την αμερικανική αεροπορία για την προμήθεια 2.900 συλλογών JDAM.Το κόστος της συμφωνίας θα ανέλθει σε 72 εκατομμύρια δολάρια. Η παράδοσή τους θα ολοκληρωθεί το 2012. Το πυρομαχικό έχει χρησιμοποιηθεί σε μεγάλες ποσότητες από τις ΗΠΑ στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Από το 1998 που ξεκίνησε η παραγωγή του, η Boeing έχει δεχθεί συνολικές παραγγελίες για 210.000 συλλογές JDAM!

Πρώτη δοκιμή του JSOW-ER

Σύμφωνα με δημοσίευμα της ισραηλινής εφημερίδας Haaretz, η Ινδία προέβη στην αγορά ισραηλινών αντιαεροπορικών πυραύλων Barak-8.Το κόστος της συμφωνίας ανέρχεται σε 1,1 δισεκατομμύρια δολάρια. Τα συστήματα πιθανότατα θα χρησιμοποιηθούν για την αυτοάμυνα των κύριων μονάδων του ινδικού ναυτικού. Αποτελούν εξέλιξη του συστήματος Barak και σύμφωνα με πληροφορίες έχουν εμβέλεια έως και 70 km. Θα παραδοθούν έως το 2017.

Εμφάνιση των κίνεζικών S-300

άφεσης

Ίσως πρόκειται για την πρώτη φωτογραφία των κινεζικών S-300 σε υπηρεσία.Το Νοέμβριο του 2004, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας προέβη στην παραγγελία του ρωσικού αντιαεροπορικού πυραυλικού συστήματος

μεγάλου βεληνεκούς S-300 PMU-2. Αρχικά, η παραγγελία αφορούσε την απόκτηση 64 μονάδων πυρών. Κάθε μονάδα πυρός διαθέτει 6 με 12 εκτοξευτές. Μαζί αποκτήθηκαν 297 πύραυλοι 48N6E2. Το σύστημα διαθέτει ραντάρ 64N6E2 με εμβέλεια 300 km. To 64N6E2 μπορεί να εμπλέξει ταυτόχρονα 36 στόχους και να καθοδηγήσει 72 βλήματα εναντίον τους. Τα συστήματα προστατεύουν κυρίως την περιοχή της Σανγκάης.

Πολεμική μας Αεροπορία, και βρίσκεται σε μαζική παραγωγή. Στο πρόγραμμα IRIS-T συμμετέχουν επτά ευρωπαϊκά έθνη, η Νότια Αφρική και η Σαουδική Αραβία. Η μοντέρνα αρχιτεκτονική του συστήματος IRIS-T SL του επιτρέπει την εύκολη ενσωμάτωση σε υφιστάμενα και μελλοντικά συστήματα αεράμυνας. Ο πύραυλος IRIS-T SL αναπτύχθηκε για να συμπληρώσει τους πυράλους PAC-3, ως δευτερεύων πύραυλος στα πλαίσια της συνεργασίας MEADS.

Επιτυχής δοκιμή του IRIST SL

Επιτυχημένη δοκιμή της SDB II

Η γερμανική εταιρία Diehl BGT Defence πραγματοποίησε επίδειξη του νέου κατευθυνόμενου βλήματος για τα συστήματα αεράμυνας, ενώπιον εκπροσώπων των επτά εταιρικών κρατών, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα η οποία συμμετέχει στο πρόγραμμα. Όπως ανακοίνωσε η εταιρία, στις 9 Οκτωβρίου 2009, πραγματοποιήθηκε επιτυχώς η εκτόξευση του νέου IRIS-T SL (χερσαία έκδοση) στο πεδίο βολής OTB στη Νότια Αφρική. Σύμφωνα με την εταιρία, ολοι οι στόχοι επιτεύχθηκαν κατά τη δοκιμή, όπως η ασφαλής εκτόξευση πυραύλου από το μεταφορικό όχημα, η επίδειξη των μηχανικών και αεροδυναμικών χαρακτηριστικών κατά τη διάρκεια της πτήσης του πυραύλου, η επιχειρησιακή απόδοση του νεοαποκτηθέντα κινητήρα για τον πύραυλο καθώς και διάφοροι άλλοι αεροδυναμικοί έλεγχοι. Ο πύραυλος IRIS-T SL (αέρος-εδάφους) βασίζεται στον IRIS-T (αέρος-αέρος) τον οποίο διαθέτει και η

Η Boeing έκανε γνωστή την πραγματοποίηση επιτυχημένης δοκιμαστικής βολής της SDB II. Στη βολή που διεξήχθη στις 29/9, η GBU-40 Small Diameter Bomb II έπληξε με ακρίβεια το στόχο της. Η βόμβα αφέθηκε από μαχητικό αεροσκάφος F-15E. Η βόμβα λάμβανε ανανεωμένα δεδομένα με ασύρματη επικοινωνία μέσω του αισθητήρα. Έληξε έτσι επιτυχημένα μία προσπάθεια 42 μηνών...

Δοκιμή κατευθυνόμενης ρουκέτας Zuni Η δοκιμή διεξήχθη στις Ηνωμένες Πολιτείες και το ρόλο του θηράματος έπαιξε κινούμενο όχημα. Η ρουκέτα καθοδηγηθήκε με χρήση λέιζερ. Είχε προηγηθεί τον περασμένο Μάιο επιτυχημένη βολή κατά σταθερού στόχου.

Ένταξη του ASMP-A στη γαλλική αεροπορία Την 1η Οκτωβρίου, με τελετή που διοργανώθηκε στο Istres, η γαλλική αεροπορία κήρυξε επιχειρησιακούς τους πυραύλους πυρηνικής κρούσης ASMP-A.

το επόμενο έτος. Επιπλέον, υπάρχει ενδιαφέρον για την τοποθέτηση της μίας από τις δύο χερσαίες εκδόσεις του SM-3 στην περιοχή. Η εγκατάσταση και των δύο συστημάτων θα υπερασπίσει όλο το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, τόνισε ο ίδιος.

Περισσότερα S-400 για τη Ρωσία – πιθανή απόκτηση από τη Σαουδική Αραβία…

Οι ASMP-A διαθέτουν βεληνεκές μεγαλύτερο των 300 km και αποτελούν εξέλιξη του παλαιότερου ASMP. Φέρονται από μαχητικά Mirage 2000N και Rafale.

200 Meteor για τη Γαλλία Στο γαλλικό αμυντικό προϋπολογισμό του 2010 υπάρχει πρόγραμμα για την απόκτηση 200 πυραύλων αέρος - αέρος μεγάλου βεληνεκούς Meteor. Οι πύραυλοι θα εξοπλίσουν μαχητικά Rafale της Armee de l' Air και της Aeronavale.

Patriot στην Πολωνία από το 2010 Την απόφαση των ΗΠΑ να αναπτύξει συστοιχίες Patriot στην Πολωνία γνωστοποίησε σε δημοσίευμα του AFP αμερικανός αξιωματούχος.Τα συστήματα θα διαθέτουν τη δυνατότητα διασύνδεσης στην πολωνική αεράμυνα. Θα ξεκινήσουν να εγκαθίστανται επί πολωνικού εδάφους από

Σύμφωνα με τον αρχηγό της ρωσικής αεροπορίας, οι παραδόσεις των αντιαεροπορικών συστημάτων S-400 θα συνεχιστούν το επόμενο έτος με την παράδοση πέντε μονάδων πυρών. Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα γίνει εφικτό μόνο αν δεν υπάρξει κάτι απροσδόκητο στις ικανότητες της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας. Σήμερα, η Ρωσία διαθέτει δύο μονάδες πυρός. Στόχος είναι η ένταξη 15 μονάδων πυρός έως το 2015. Καθεμία αποτελείται από οκτώ εκτοξευτές και 32 βλήματα. Η μέγιστη εμβέλεια του συστήματος αγγίζει τα 400 km. Την ίδια ώρα, η Σαουδική Αραβία βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τη Ρωσική Ομοσπονδία για την αγορά ενός πολύ μεγάλου εξοπλιστικού πακέτου, στο οποίο ξεχωρίζει το αντιαεροπορικό σύστημα S-400. Το ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα, εφόσον αποκτηθεί, θα έχει ως αποστολή την προστασία της χώρας από την ιρανική

απειλή. Αξίζει να επισημανθεί ότι η Σαουδική Αραβία ήδη διαθέτει αμερικανικά αντιαεροπορικά συστήματα Patriot. Το συνολικό ύψος του πακέτου ανέρχεται σε 7 δισεκατομμύρια δολάρια. Εκτός από την πώληση των αντιαεροπορικών, οι συζητήσεις περιλαμβάνουν την απόκτηση 120 μεταφορικών ελικοπτέρων Mi-17, 30 επιθετικών ελικοπτέρων Mi-35, αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων οχημάτων. Απαράβατο όρο των πωλήσεων, ωστόσο, αποτελεί η μη πώληση S-300 στο Ιράν.

… και S-500 από το 2012 Το πυραυλικό σύστημα S-500 μπορεί να ενταχθεί στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις ακόμη και το 2012.Το αντιαεροπορικό σύστημα, που βρίσκεται αυτή την περίοδο σε αναπτυξιακό επίπεδο, θα έχει εμβέλεια μεγαλύτερη από αυτήν του S-400. Το τελευταίο έχει βεληνεκές έως και 400 km.

χρόνος εξαντλείται», δήλωσε ο Stefan Zoller, επικεφαλής του τμήματος άμυνα της EADS, τον Σεπτέμβριο. Εάν δεν υπάρξουν σύντομα αποφάσεις, ειδικά αποφάσεις για παραγωγικές συμβάσεις στον τομέα, η Ευρώπη θα μείνει έξω από το παιχνίδι. «Έχουμε μείνει πίσω τουλάχιστον δέκα χρόνια» ανέφερε χαρακτηριστικά ο αξιωματούχος, εννοώντας την σύγκριση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η ευρωπαϊκή αεροδιαστημική ομάδα δεν έχει μέχρι στιγμής να προσφέρει μια ικανοποιητική πλατοφόρμα στον τομέα των UAS. Οι ισραηλινές και αμερικανικές εταιρείες μοιράζονται ήδη σήμερα την κερδοφόρα αγορά, η οποία υπόσχεται ακόμη μεγαλύτερες δυνατότητες ανάπτυξης για το μέλλον.

Iris-T για την Σ. Αραβία Την προμήθεια πυραύλων εγγύς απόστασης Iris-T αποφάσισε η Σαουδική Αραβία. Με τους πυραύλους αυτούς, αν και δεν αναφέρθηκε ποσότητα, η RSAF αναμένεται να εξοπλίσει τα Typhoon, ίσως και τα Tornado.

Η EADS πιέζει για το Talarion Ο ευρωπαϊκός όμιλος της EADS ζήτησε από τον Υπουργό Άμυνας της Γερμανίας, κ. KarlTheodor zu Guttenberg (CSU), μια γρήγορη απόφαση σχετικά με τα νέα μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα. Για 2,9 δισεκατομμύρια ευρώ, η EADS προτίθεται να αναπτύξει κατά τα επόμενα χρόνια ένα μεγάλο ανεπάνδρωτο εναέριο σύστημα- και υποστηρίζει τη σημασία του προγράμματος Talarion για το διεθνή ανταγωνισμό. Το «ο

Το πρόγραμμα Talarion (παράγωγο του προγράμματος επίδειξης τεχνολογίας „Baracuda“) προβλέπει από το 2016 την κατασκευή έως και έξι συστημάτων, το καθένα αποτελούμενο από τρία εναέρια ανεπάνδρωτα οχήματα με έναν επίγειο σταθμό. Το Talarion έχει μέγαθος ανάλογο με το άνοιγμα των φτερών ενός αεροσκάφους Boeing 737 και μπορεί να παραμείνει στον αέρα περισσότερες από 20 ώρες. Είναι επίσης δυνατόν να εξοπλιστεί με όπλα - έτσι θπόσχεται τουλάχιστον ο όμιλος. Το σύστημα έχει προταυεί στην Γαλλία την

Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσουμε ότι η Γαλλία έχει ανάλογο πρόγραμμα, τουλάχιστον στον βαθμό επίδειξης τεχνολογίας, το Neuron. Το εργατικό συνδικάτο IG Metall λαμβάνει επίσης μέρος στην πολιτική προώθησης του συστήματος στην γερμανική κυβέρνηση, με επιχειρήματα όπως το Talarion θα μπορούσε να βοηθήσει στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και της πειρατείας, στην πρόληψη της λαθρομετανάστευσης και του λαθρεμπορίου ναρκωτικών, καθώς και σε επιχειρήσεις παροχής βοήθειας σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Η απόφαση υπέρ ή κατά του Talarion είναι μια απόφαση για το μέλλον της αεροδιαστημικής βιομηχανίας της Γερμανίας, δήλωσε ο συνδικαλιστής Bernhard Stiedl, ο οποίος συμμετέχει στο εποπτικό συμβούλιο της EADS στην Γερμανία. Αντιπρόσωποι της EADS υποστηρίζουν επίσης, μεσοπρόθεσμα, το Talarion θα μπορούσε ακόμη και να αναλάβει αποστολές που σήμερα αναλαμβάνουν τα επανδρωμένα μαχητικά αεροσκάφη Tornado και Eurofighter: Εναέρια αναγνώριση, επιθέσεις αέροςεδάφους, καταστολή εχθρικής άμυνας, ακόμη και αποστολές αεροπορικής υπεροχής (αερομαχίες). Το Talarion και η εξέλιξη αυτού, θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν μετά το 2030 το μαχητικό Eurofighter. Στο όλο εγχείρημα υπάρχουν δύο μεγάλα εμπόδια. Πρώτον, η EADS απολαμβάνει με τα εξοπλιστικά προγράμματα όχι και την καλύτερη φήμη στην Bundeswehr: Το Eurofighter, το πρόγραμμα ελικοπτέρων NH90 και το πρόγραμμα επιθετικών ελικοπτέρων Tiger είναι συνδεδεμένα με κόστος πάρα πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ και ως συνήθως με πολλά χρόνια καθυστέρησης. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι το αμφιλεγόμενο μεταφορικό αεροσκάφος A400M. Εκτός

αυτών, το δέυτερο κύριο εμπόδιο είναι ότι το πρόγραμμα Talarion δεν περιλαμβάνεται στον επόμενο αμυντικό προϋπολογισμό της χώρας. Σε αυτό το σημείο να υπενθμίσουμε ότι μόλις πριν τρεις βδομάδες, οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις μίσθωσαν το ισραηλινό σύστημα τύπου Heron για την επιχειρησιακή ανάπτυξη στο Αφγανιστάν

Επιπλέον Global Hawk για τη USAF Η αμερικανική πολεμική αεροπορία παρήγγειλε επιπλέον πέντε μη επανδρωμένα αεροσκάφη RQ-4B Global Hawk.Η αγορά θα κοστίσει 303 εκατομμύρια δολάρια. Τα αεροσκάφη θα παραδοθούν το 2011, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό που θα βρίσκονται σε υπηρεσία στα οκτώ.

Δύο MQ-9 Reaper για την Ιταλία H υπηρεσία DSCA των Ηνωμένων Πολιτειών στις 18 Νοεμβρίου κοινοποίησε το Αμερικανικό Κογκρέσο μια πιθανή πώληση δύο ανεπάνδρωτων εναέριων οχημάτων (UAV) τύπου MQ-9 προς την Ιταλία, έναν κινητό σταθμό ελέγχου, τον συναφή επικοινωνιακό εξοπλισμό, υλικοτεχνική υποστήριξη και υποστήριξη της κατάρτισης του προσωπικού, αξίας περίπου 63 εκατομμυρίων δολαρίων. Σε αυτό το σημείο να προσθέσουμε ότι οι ένοπλες δυνάμεις της Ιταλίας προορίζουν τα δύο συστήματα για το επιχειρησιακό θέατρο του Αγφανιστάν.

Πρώτες πτήσεις για το Mantis

Νοεμβρίου έλαβε χώρα η παρθενική πτήση του αεροσκάφους. Η πτήση έλαβε είχε διάρκεια 18 λεπτών και πραγματοποιήθηκε κοντά στο Anshun.

Ισραηλινά UAVs για τη Βραζιλία

Η BAE Systems ολοκλήρωσε τις πρώτες πτήσεις του μη επανδρωμένου αεροσκάφους επίδειξης Mantis.Οι πτήσεις έλαβαν χώρα σε περιοχή στη νότια Αυστραλία. Χαρακτηρίστηκαν από απόλυτη επιτυχία. Το πρόγραμμα συγχρηματοδοτείται από τη βρετανική κυβέρνηση. Εκτός από την BAE Systems στο πρόγραμμα συμμετέχουν οι GE Aviation, Meggitt, QinetiQ, Rolls-Royce και Selex Galileo. Το Mantis κινείται με τη δύναμη δύο turboprop κινητήρων και έχει επέκτασμα πτερύγων 20m. Μπορεί να μεταφέρει μεγάλη γκάμα αισθητήρων και όπλων αέρος - εδάφους μεγάλης ακριβείας. Το Mantis έχει μέγιστο βάρος απογείωσης 9 τόννων, μπορεί να επιχειρεί σε υψόμετρα έως 55.000 πόδια και να φέρει εις πέρας αποστολές κατασκοπείας, επιτήρησης, εύρεσης στόχων, αναγνώρισης και εγγύς αεροπορικής υποστήριξης σε φίλιες δυνάμεις.

Παρθενική πτήση για το κινεζικό "Global Hawk" Με ανακοίνωση η Guizhou Aviation Group που αναπτύσσει το UAV Xianglong ή το κινεζικό "Global Hawk"ανέφερε ότι στις 7

Συμφωνία συνολικού ύψους για την ενίσχυση των ικανοτήτων συλλογής πληροφοριών φαίνεται να υπέγραψε με το Ισραήλ η Βραζιλία. Η συμφωνία αφορά την πώληση μη επανδρωμένων οχημάτων από την IAI (πιθανώς UAV Heron). Θα παραδοθούν συνολικά 14 συστήματα σε δύο φάσεις: αρχικά θα παραδοθούν τρίτα και αργότερα άλλα 11. Σύφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Haaretz, χρήστης τους θα είναι η βραζιλιάνικη αστυνομία και θα χρησιμοποιηθούν για την επιτήρηση των βραζιλιάνικων συνόρων. Το κόστος θα ανέλθει σε 350 εκατομμύρια δολάρια.

Αμερικανικό υποσύστημα για το Neuron H Saab, συστατικό μέλος της κοινοπραξίας που αναπτύσσει το πρόγραμμα τεχνολογίας Neuron, ανέθεσε σε θυγατρική εταιρία της αμερικανικής Northrop Grumman την κατασκευή του Attitude and Heading Reference System.Το προϊόν προτιμήθηκε εξαιτίας της επίδοσής του, του μικρού βάρους και του μικρού μεγέθους. Θα κατασκευαστεί στη Γερμανία από την Northrop Grumman LITEF.

Heron για τη Γερμανία Η Γερμανία συμφώνησε τελικά για την απόκτηση μέσω leasing δύο συστημάτων UAV Heron. Τα συστήματα θα

χρησιμοποιηθούν από τις γερμανικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν, με έναρξη χρήσης από το Μάρτιο του νέου έτους. Συνολικά, θα αποκτηθούν τρία UAV του τύπου με το τρίτο να βρίσκεται σε εφεδρεία. Το σύστημα χρησιμοποιείται στην περιοχή επίσης από τον Καναδά και τη Γαλλία, ενώ στο εγγύς μέλλον θα το χρησιμοποιήσει και η Αυστραλία.

Η ρωσική αεροπορία απορρίπτει εγχώρια UAV

Πιθανόν να εξοπλίσουν τα Watchkeeper οι Βρετανοί

Η Βρετανία θα μπορούσε να ενσωματώσει οπλισμό πάνω στα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Watchkeeper που διαθέτει.Δεν θα είναι κάτι τέτοιο άλλωστε πρωτόγνωρο αφού το αεροσκάφος αποτελεί παραλλαγή του ισραηλινού Hermes, μοντέλα του οποίου έχουν ήδη πιστοποιηθεί για μεταφορά οπλικών φορτίων. Το ενδιαφέρον έως τώρα παραμένει σε φιλολογικό επίπεδο, μιας και οι μελέτες βρίσκονται σε αρχικό στάδιο. Εφόσον κάτι τέτοιο προχωρήσει, σοβαρός υποψήφιος αναμένεται να είναι ο πύραυλος LMM. Κατασκευάζεται από τη γαλλική Thales, έχει εμβέλεια 8 km και θα μπει σε παραγωγή το 2011. Υπενθυμίζουμε ότι οι Βρετανοί διαθέτουν σήμερα οπλισμένα UAV, αφού διαθέοτουν συστήματα Reaper εξοπλισμένα με βόμβες laser και πυραύλους Hellfire.

Εκπρόσωπος της ρωσικής αεροπορίας δηλώνει ότι τα εγχώρια UAV που παραδόθηκαν στην αεροπορία απέτυχαν να καλύψουν τις απαραίτητες προδιαγραφές. «Το να ενταχθούν σε υπηρεσία είναι απλά έγκλημα», δήλωσε χαρακτηριστικά! «Επομένως, αρνούμαι να υπογράψω κάθε χαρτί αποδοχής». Η Ρωσία πρόσφατα αγόρασε 12 UAV από το Ισραήλ έναντι 53 εκατομμυρίων δολαρίων. Σύμφωνα με ειδικούς, οι απαιτήσεις της ανέρχονται σε 100 μη επανδρωμένα αεροσκάφη και 10 κλωβούς καθοδήγησής τους.

Οι πιλότοι περαιτέρω

χρειάζονται

Η αμερικανική πολεμική αεροπορία αναμένεται να αγοράσει 350 UAV για τα επόμενα πέντε χρόνια. Αυτό είναι το ένα τρίτο του συνόλου των προμηθειών της Αεροπορίας, αλλά οι πιλότοι θα χρειάζονται περαιτέρω για το προβλέψιμο μέλλον, ανέφερε ο αρχηγός της USAF, Gen. Norton Schwartz, σε μία συγκέντρωση των στελεχών της αμυντικής βιομηχανίας στην πρωτεύουσα Washington, DC. Κατά τον ίδιο,

υπάρχουν εύλογα όρια στο κατά πόσο μπρούμε να εμπιστευτούμε τη συγκεκριμένη τεχνολογία. «Θα μπορέσουν άραγε οι άνθρωποι να πετούν μια μέρα ως επιβάτες σε ένα αεροσκάφος το οποίο είναι τηλεκατευθυνόμενο;» Απευθυνόμενος στους ακροατές του ρώτησε επίσης για το εάν μπορεί κανείς να αισθάνεται άνετα γνωρίζοντας ότι ένα τηλεχειριζόμενο βομβαρδιστικό μεταφέρει πυρηνικά όπλα; Σύμφωνα με τον ίδιο, ο όρος «ανεπάνδρωτο» είναι εσφαλμένος και τα UAV θα πρέπει να ονομάζονται «τηλεκατευθυνόμενο» αεροσκάφος. Άλλωστε δεν υπάρχει τίποτε «ανεπάνδρωτο», η επιχειρησιακή λειτουργία ενός Predator απαιτεί πλήρωμα από 140 άτομα προσωπικό.

Ολοκληρώθηκε η πρώτη αποστολή του BAMS-D

των ναυτικών δραστηριοτήτων της εν λόγω ναυτικής δύναμης στην περιοχή. Το Αμερικανικό Ναυτικό διαθέτει δύο αεροχήματα BAMS-D, γνωστά και ως Global Hawk Maritime Demonstrator (GHMD). Το πρόγραμμα ανάπτυξης του συστήματος ξεκίνησε επίσημα το Νοέμβριο του 2006. Το σύστημα μπορεί να ανέβει σε ύψος 65.000 ποδιών, πολύ υψηλότερα από κάθε άλλο ανεπάνδρωτο όχημα. Το σύστημα -Block 20μπορεί να παραμείνει στο αέρα για 35 ώρες περίπου.

Παραδόθηκαν στη Γαλλία τα «καναδικά» Sperwer Η Γαλλία γνωστοποίησε ότι παραδόθηκαν όλα τα UAV Sperwer που αγόρασε από τον Καναδά.Συνολικά πρόκειται για έξι συστήματα. Πιθανότατα θα αναπτυχθούν στο αφγανικό μέτωπο. Μεταξύ των χρηστών του γαλλικού UAV συγκαταλέγεται και η Ελλάδα.

Ανεπίσημο ρεκόρ του "Ion Tiger" Fuel Cell UAV

Το ανεπάνδρωτο εναέριο όχημα BAMS-D επέστρεψε πριν μερικές μέρες στη μητρική του βάση Patuxent River Naval Air Station, μετά από την ολοκλήρωσης μια επιτυχημένης πρώτης επιχειρησιακής αποστολής. Το συγκεκριμένο UAV είναι αντικείμενο επίδειξης τεχνολογίας. Κατά τη διἀρκεια της οκτάμηνης επιχερησιακἠς ανἀπτυξης του, το σύστημα πέταξε πάνω από 60 αποστολές, συμπληρώνοντας πάνω από 1.000 ώρες πτήσης υπό την Διοίκηση της Task Force 57 (CTF-57), συλλέγοντας και μεταδίδοντας σχεδόν σε πραγματικό χρόνο χιλιάδες εικόνες προς υποστήριξη και πληροφόρηση

Το ανεπάνδρωτο ενάεριο όχημα "Ion Tiger" πραγματοποίησε πτήση χρονικής διάρκειας 23 ωρών και 17 λεπτών, πραγματοποιώντας έτσι ανεπίσημο ρεκόρ για τα αερομέσα της κατηγορίας του.Η δοκιμαστική πτήση πραγματοποιήθηκε μεταξύ 9 και 10 Οκτωβρίου. Το όχημα είναι ενός προγράμματος επίδειξης τεχνολογίας μιας σειράς ανώτατων επιστημονικών ινστιτούτων στις Ηνωμένες Πολιτείες και χρηματοδοτείται από το Γραφείο Ναυτικών Ερευνών του Αμερικανικού Ναυτικού. Η κίνηση του αερομέσου πραγματοποιείται με ηλεκτρική ενέργεια, η οποία παράγεται με την κατάλληλη μετατροπή υδρογόνου και οξυγόνου. Η 550-Watt (0,75 ιπποδύναμη) κυψέλη ενέργειας επί του σκάφους, έχει περίπου 4 φορές την αποτελεσματικότητα 43

ενός συγκρίσιμου κινητήρα εσωτερικής καύσης και το σύστημα παρέχει 7 φορές περισσότερο ενέργεια από το ισοδύναμο βάρος των ηλεκτρικών στηλών (μπαταρίες). Το σύστημα ζυγίζει περί τα 16 κιλά και έχει 2,5 κιλἀ περίπου ωφέλιμο φορτίο.

Την απόκτηση μελετά η Γαλλία

Reaper

Η Γαλλία μελετά την απόκτηση από τις ΗΠΑ μη επανδρωμένων αεροσκαφών μάχης Reaper. Τα Reaper εξοπλίζονται με αντιαρματικούς πυραύλους Hellfire και κατευθυνόμενες βόμβες JDAM/Paveway. To Παρίσι ενδιαφέρεται για την απόκτηση 4 συστημάτων. Ο χαρακτήρας του ζητήματος κρίνεται επιτακτικός καθώς οι Γάλλοι, πιθανότατα, θέλουν να τα χρησιμοποιήσουν στο Αφγανιστάν. Η απόκτησή τους, εφόσον πραγματοποιηθεί, θα κοστίσει 80 με 100 εκατομμύρια δολάρια, ενώ θα υπάρξει πρόβλεψη για την πιστοποίηση γαλλικών οπλικών φορτίων.

Παρουσίαση Hawk

του

Euro

εναέριο όχημα Euro Hawk, σε μια αποκαλυπτήρια τελετή στις εγκατάστάσεις της NG στην Καλιφόρνια των Ηνωμένων Πολιτειών.Το Euro Hawk της διατλαντικής συνεργασίας σηματοδοτεί την πρώτη διεθνή διαμόρφωση του RQ-4 Global Hawk. Με εκπέτασμα πτέρυγας μεγαλύτερη από ένα εμπορικό αεροπλάνο και την πτητική αυτονομία να κυμαίνεται στις 30 ὠρες, το Euro Hawk (R) προβλέπεται να αντικαταστήσει τα γηρασμένα αεροσκάφη ναυτικώ εφαρμογών Breguet Atlantic, τα οποία θα αποσυρθούν από το δυναμικό των γερμανικών ένοπλων δυνάμεων το 2010. Η εισαγωγή του Euro Hawk σε επιχειρησιακή λειτουργία με το Γερμανικό Ναυτικό προβλέπεται για το 2011, ενώ μεταγενέστερες εκδόσεις θα εισαχθούν μεταξύ του 2016 και 2017. Στις 31 του Ιανουαρίου του 2007, το γερμανικό υπουργείο άμυνας ανάθεσε στο εταιρικό σχήμα EuroHawk GmbH μια σύμβαση αξίας 559 εκατομμυρίων δολαρίων, για την ανάπτυξη, δοκιμή και την υποστήριξη του EuroHawk (R) SIGINT System. Στο πλαίσιο αυτής της σύμβασης, η EuroHawk GmbH θα ενεργεί ως κύριος εργολήπτης για τη γερμανική πλευρά καθ 'όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής του συστήματος.

Harop για την Ινδία και τη Γερμανία Ινδία και Γερμανία πρόκειται να αποκτήσουν φονικά UAV Harop για αποστολές κρούσης. Στόχος της απόκτησής τους είναι η καταστροφή της εχθρικής αεράμυνας και άλλων στόχων επίγειων ή θαλάσσιων, όπως οι εκτοξευτές βαλλιστικών πυραύλων. Η εμβέλεια τους φθάνει τα 1000 km. Η Northrop Grumman Corporation και η κοινοπραξία EADS Defence & Security παρουσίασε επίσημα το ανεπάνδρωτο

AH-64 Apache Block ΙΙΙ Με επιτυχία ολοκληρώθηκαν οι δοκιμές του δικινητήριου ελικοπτέρου AH-64 Apache της Boeing με μια νέας γενιάς σουίτα ηλεκτρονικών που θα επιτρέψουν στο ελικόπτερο να επιχειρεί σε συνεργασία με ανεπάνδρωτα εναέρια οχήματα. Τον Νοέμβριο δοκιμάστηκε η περαιτέρω δυνατότητα του ελικοπτέρου στον έλεγχο ανεπάνδρωτων εναέριων οχημάτων. Η ενσωμάτωση του κατάλληλου κιτ ηλεκτρονικών επιτρέπει μέχρι σήμερα στο πλήρωμα να δει ένα εισερχόμενο βίντεο. Η ικανότητα αυτή ονομάζεται "ικανότητα του επιπέδου 2 (VUIT-2)". Οι επιτυχείς δοκιμές για το "επίπεδο 4" επιτρέπουν τον έλεγχο του UAV από τον θάλαμο διακυβέρνησης του ελικοπτέρου, μια και θα εμφανίζεται ίχνος της πτήσης του που θα επιτρέπει τον έλεγχο του ωφέλιμου φορτίου αλλά και τη διαδικασία δρομολόγησης των όπλων του UAV. Η επιτυχής έκβαση του εγχειρήματος θα επιτρέψει την έναρξη χαμηλής παραγωγής τον Απρίλιο του 2010, η οποία θα ενσωματώνει τον κινητήρα -701D , όπως και νέο στροφείο πτερυγίων (έλικας). Η επιτυχία των δοκιμών του ερχόμενου Νοεμβρίου θα επιτρέψει να πραγματοποιηθούν λίγο αργότερα δοκιμές με την ολοκληρωμένη αναβάθμιση του ελικοπτέρου σε Block III. Το πρώτο ελικόπτερο Block III αναμένεται σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα για τον Ιούνιο του 2011. Για τα πρώτα δύο με τρἰα χρὀνια, η κατασκευή των Block III θα πραγματοποιηθεί σε παράλληλη των Block II παραγωγική γραμμή. Αργότερα θα πραγματοποιηθεί η συγχώνευση των δύο παραγωγικών γραμμών σε μία. Μετά τον Απρίλιο του 2013 προβλέπεται η έναρξη της πλήρης παραγωγής του Block ΙΙΙ. Ο μεγαλύτερος χρήστης του ελικοπτέρου, ο Αμερικανικός Στρατός, ἐχει αναβαθμίσει όλα τα ελικόπτερα της έκδοσης Α στην έκδοση D, και έχει ενσωματώσει στο ένα τρίτο περίπου το ραντάρ AN/APG-78 Longbow. Ο επόμενος στόχος είναι η αναβάθμιση όλων των Block I και Block II ελικοπτέρων μέχρι το 2020 σε

Block III. Η ανάγκη αυτή έγινε επιτακτική μετά την ακύρωση του προγράμματος RAH66 Comanche, και την παραμονή των Apache στο δυναμικό του για πολλές δεκαετίες ακόμη. Το σημερινά Apache AH-64D Longbow είναι εξοπλισμένα με το ραντάρ ελέγχου AN/APG-78 Longbow, το οποίο είναι πιο ανθεκτικό σε ηλεκτρονικά αντίμετρα, ειδικά όταν προσπαθεί να κατευθύνει τους πυραύλους του εναντίον των στόχων. Η αναβάθμιση σε Block ΙΙΙ προβλέπει την αύξηση των ικανοτήτων του ελικοπτέρου, όπως η εμβέλεια του ραντάρ και των πυραύλων, το ευρυζωνικό δίκτυο επικοινωνιών, και την ενσωμάτωση μια εκτεταμένης γκάμας όπλων. Επίσης, θα επιτρέψει την βελτίωση του ρυθμού ανόδου του ελικοπτέρου, την αύξηση της ταχύτητας πλεύσης του και την αύξηση του ωφέλιμου φορτίου.

Ντεμπούτο των στο Αφγανιστάν

UH-1Y

Μονάδα των πεζοναυτών των ΗΠΑ κάνουν χρήση ελικοπτέρων UH-1Y στο μέτωπο του Αφγανιστάν. Είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιούνται τα συγκεκριμένα ελικόπτερα στην περιοχή. Κύριος ρόλος του παραμένει η μεταφορά στρατιωτών, αν και με τον προηγμένο ηλεκτρονικό εξοπλισμό που διαθέτει μπορεί κάλλιστα να εκτελέσει αποστολές υποστήριξης μαχόμενων τμημάτων.

Πανάρχαια ελικόπτερα

ρωσικά

Εκπαίδευση Apache στο ελικοπτεροφόρο Ocean

Λιγότερο από το 10% των στρατιωτικών ελικοπτέρων των ενόπλων δυνάμεων της Ρωσίας είναι σήμερα σε επιχειρησιακή κατάσταση, ανέφερε ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ρωσίας Sergei Ivanov, κατά τη συνεδρίαση της ΣτρατιωτικήςΒιομηχανικής Επιτροπής της χώρας. Ο υφιστάμενος στόλος ελικοπτέρων, είναι σε μεγάλο βαθμό απαρχαιωμένος και ξεπερασμένος. Σύμφωνα με τον Ivanov, αυτή η κατάσταση δεν επικρατεί μόνο στις ένοπλες δυνάμεις, αλλά και στην αεροπορία της μυστικής υπηρεσίας FSB, στα αερομέσα του υπουργείου Εσωτερικών και του υπουργείο Εκτάκτων Καταστάσεων. Τόνισε ότι από το 2020 και μετά πρόκειται να βελτιωθεί αισθητά η κατάσταση. Επίσης είπε ότι η παραγωγή των ρωσικών ελικοπτέρων τα τελευταία 3-4 χρόνια έχει σχεδόν διπλασιαστεί. Το 2007, το υπουργείο Άμυνας είχε προμηθευτεί 64 νέα ελικοπτέρα, σὐμφωνα με έκθεση του ITAR-TASS. Συνολικά, το 2009 θα κατασκευαστούν 200 νέα ελικόπτερα. Ειδικότερα, κατασκευάζονται 27 Mi-28N, επτά Ka-52, τρία Ka-50, δεκαεννέα Mi-8 ελικόπτερα και έξι εκπαιδευτικά Ansat. Σύμφωνα με τον Sergei Ivanov, ο οποίος επικαλέσθηκε στοιχεία του υπουργείου Μεταφορών της Ρωσίας, η ανανέωση της πολιτικής αεροπορίας θα απαιτήσει περίπου χίλια νέα ελικόπτερα.

Ο βρετανικός στρατός είχε αναπτύξει δύο επιθετικά ελικόπτερα Apache Lowbow (από τα συνολικά 67 που διαθέτει) στο κατάστρωμα του ελικοπτεροφόρου Ocean.Η ανάπτυξη αφορούσε την εξοικείωση ελικοπτέρων και χειριστών στο θαλάσσιο περιβάλλον. Κατά τη διάρκεια της παραμονής τους, πραγματοποιήθηκαν πολλές ημερήσιες και νυχτερινές πτήσεις.

τα

Νορβηγία και Αυστραλία δοκιμάζουν το NH-90

Με την προσνήωση στο ελικοδρόμιο σκάφους της ακτοφυλακής ξεκίνησαν οι δοκιμές ελικοπτέρων NH-90 από τη Νορβηγία.Οι δοκιμές πραγματοποιούνται ώστε να διαπιστωθεί εάν το ελικόπτερο

τηρεί τις προδιαγραφές που ορίζει η σύμβαση. Η Νορβηγία θα παραλάβει συνολικά 14 ΝΗ-90. Οι παραδόσεις αναμένεται να ξεκινήσουν το δεύτερο μισό του 2010. Ελικόπτερο του τύπου της Aυστραλίας ολοκλήρωσε επίσης με επιτυχία κύκλο θαλάσσιων δοκιμές. Οι δοκιμές είχαν διάρκεια περίπου ενός μήνα και περιλάμβαναν απο/προσνηώσεις και μεταφορά φορτίων.

Πρώτη πτήση για το AW149

Το πρωτότυπο ελικόπτερο του προγράμματος AW-149 πραγματοποίησε στις 13 Νοεμβρίου την παρθενική του πτήση. Πρόκειται για δικινητήριο ελικόπτερο μέσης μεταφορικής ικανότητας. Η πτήση διήρκησε περίπου 20 λεπτά και έλαβε χώρα στις εγκαταστάσεις της Agusta Westland. Μεσα στο 2010 θα έχει κατασκευαστεί και δεύτερο πρωτότυπο και στόχος είναι να καταστεί αρχικά επιχειρησιακά ικανό το 2014. Υπενθυμίζεται ότι το ελικόπτερο είναι υποψήφιο για την κάλυψη των μεταφορικών αναγκών του τουρκικού στρατού.

Η Βρετανία θα προβεί σε αναβάθμιση μεταφορικών ελικοπτέρων Chinook… H αναβάθμιση θα αφορά 38 ελικόπτερα με εκτιμώμενο κόστος 445 εκατομμύρια ευρώ.

Η αναβάθμιση φέρεται να αποτελεί συνέπεια της κριτικής που δέχεται η χώρια για ελλείψεις αεροπορικής δύναμης στο Αφγανιστάν. Στόχος της είναι η αύξηση της αντοχής των ελικοπτέρων στις ιδιαίτερες συνθήκες της ασιατικής χώρας και η αύξηση της εμβέλειας τους.

…και επιθυμεί να αγοράσει καινούρια Σύμφωνα με τους Financial Times, υπάρχει περίπτωση το Λονδίνο να προχωρήσει στην προκήρυξη για αγορά νέων ελικοπτέρων.Τα ελικόπτερα προορίζονται για το θέατρο του Αφγανιστάν. Θα πρόκειται μάλλον για περαιτέρω ενίσχυση σε αριθμούς του στόλου των CH-47. Ήδη υπάρχει πρόταση να υπάρξει στον επόμενο προϋπολογισμό κονδύλι ικανό για την αγορά 20 ελικοπτέρων του τύπου. Το δημοσίευμα έρχεται στην επιφάνεια έπειτα από τις πτώσεις ελικοπτέρων και τις έντονες διαμαρτυρίες στρατιωτών για ελλείψεις σε εναέρια μέσα.

Πρώτη πτήση του AH-6i

Την πρώτη του πτήση ολοκλήρωσε με επιτυχία στις 16 Σεπτεμβρίου το ελικόπτερο AH-6i, όπως ανακοίνωσε χθες η Boeing. Η διάρκεια της πρώτης πτήσης ήταν 36 λεπτά και έκτοτε το ελικόπτερο έχει πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα πολλές δοκιμαστικές πτήσεις στη Αριζόνα των Ηνωμένων Πολιτειών. Το ελικόπτερο είναι

ένα ελαφρύ επιθετικό ελικόπτερο το οποίο θα αναλαμβάνει και αναγνωριστικό ρόλο. Στο ελικόπτερο έχει ενσωματωθεί μέρος της τεχνολογίας του προγρἀμματος AH-64D Apache Block ΙΙΙ

Το Ισραήλ κοιτά το CH53K Το Ισραήλ φαίνεται να εγκαταλείπει την επιλογή του V-22 Osprey και να κοιτά προς την περίπτωση του CH-53K."Το V-22 δεν υπάρχει στην τωρινή μας λίστα", αναφέρει ισραηλινή πηγή. Η επιλογή του δεύτερου ενισχύεται από την ύπαρξη προγενέστερων εκδόσεων του ελικοπτέρου στο ισραηλινό οπλοστάσιο εδώ και αρκετά χρόνια. Θυμίζουμε ότι το Τελ-Αβίβ αξιολογούσε από το 2007 το Osprey.

Τέλος εποχής για τα UH-1 της ARNG Η Εθνική Φρουρά των Ηνωμένων Πολιτειών (Army National Guard) απέσυρε τα ελικόπτερα UH-1 Iroquois από το δυναμικό της.Η σχετική τελετή πραγματοποιήθηκιε στις 2 Οκτωβρίου. Ο συγκεκριμένος τύπος ελικοπτέρου βρίσκεται σε υπηρεσία με τις μονάδες της Εθνικής Φρουράς των ΗΠΑ εδώ και 40 χρόνια. Η Εθνική Φρουρά άρχισε την παραλαβή των ελικοπτέρων στις αρχές της δεκαετίας του 1970 και σε κάποιο διάστημα ο αριθμός των UH-1 κυμαινόταν γύρω στις 1500 μονάδες. Το ελικόπτερο αντικαθιστούσε την εποχή εκείνη το CH-37 (Mojave) και το UH-34 (Choctaw).

Αναβαθμίστηκαν AH-64D Apache της Ολλανδίας Ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα βιομηχανικής συνεργασίας της αεροναυπηγικής εταιρίας για τα επιθετικά ελικόπτερα του τύπου AH-

64D Apache του Ολλανδικού Στρατού.Το αξιοπρόσεκτο είναι πως το εξοπλιστικό πρόγραμμα υπολογιζόμενης αξίας 1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ολοκληρώθηκε κατά ένα χρόνο νωρίτερα απ' ότι προέβλεπε το αρχικό χρονοδιάγραμμα. Σε αυτό το σημείο άξιο αναφοράς είναι το γεγονός πως η Ολανδία αναβαθμίζει 29 ελικόπτερα του τύπου από την έκδοση Block I στην έκδοση Block II. Τα υπό παραγγελία 29 κιτ αναβάθμισης κοστίζουν 181 εκατομμύρια δολάρια. Η αναβάθμιση στην συγκεκριμένη έκδοση αποδίδει τα μέγιστα στη συντήρηση του ελικοπτέρου, στη ροή των ανταλλακτικών και σε ένα πιθανό μελλοντικό εκσυχρονισμό, επειδή το ελικόπτερο γίνεται συμβατό με την έκδοση που υπηρετεί στον Αμερικανικό Στρατό, ο οποίος έχει αναβαθμίσει όλα τα ελικόπτερα της κατηγορίας στην έκδοση Block II.

Πιστοποιήθηκε ο Hellfire στα αυστραλέζικα Tiger

Την πιστοποίηση του αντιαρματικού πυραύλου Hellfire πάνω στα επιθετικά ελικόπτερα Tiger που διαθέτει ανακοίνωσε στην ιστοσελίδα του του υπουργείο άμυνας της Αυστραλίας. Η Αυστραλία διαθέτει 22 ελικόπτερα του τύπου.

Συνεργασία για νέο ελικόπτερο από Ρωσία & Κίνα

Υπέρβαρο το εγχώριο επιθετικό ελικόπτερο της Ινδίας

Ρωσία και Κίνα θα ενώσουν τις δυνάμεις τους για να δημιουργήσουν ένα νέο βαρύ μεταφορικό ελικόπτερο.Το AHL (Advanced Heavy-Lifter), όπως ονομάζεται το πρόγραμμα, θα έχει μέγιστο συνολικό βάρος τουλάχιστον 30 τόνους.

Το κυριότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει το φιλόδοξο σχέδιο της Ινδίας να παράγει εγχώριο επιθετικό ελικόπτερο: αυτό του βάρους. Το LCH, όπως ονομάζεται το δημιούργημα της HAL, θα έπρεπε να ζυγίζει 2,5 τόνους. Ωστόσο, το ελικόπτερο είναι υπέρβαρο κατά 580 kg. Αν και δεν φαίνεται σαν κάτι σοβαρό, η απόκλιση στο βάρος μπορεί να αποβεί μοιραία σε περιβάλλοντα με υψηλό υψόμετρο σαν κι αυτό των Ιμαλάιων. Ένα υπέρβαρο ελικόπτερο επίσης εξοπλίζεται με ελαφρύτερο εξοπλισμό απ' ότι πρέπει. Οι μηχανικοί, βέβαια, φαίνονται αισιόδοξοι ότι μπορούν να εξοικονομήσουν 375 kg. Η παρθενική του πτήση του αναμένεται στο τέλος του έτους. Όμως, ακόμη και τότε το πρωτότυπο θα είναι υπέρβαρο κατά 400 κιλά...

Προτάσεις της KAI για επιθετικά ελικόπτερα

Apache και Chinook για την Ινδία; Στα πλαίσια του προγράμματος για την αντικατάσταση των ελικοπτέρων AH-1 και MD 500, η ΚΑΙ παρουσίασε τις προτάσεις της για το διάδοχό τους. Οι δύο προτάσεις βασίζονται στο κορεατικό ελικόπτερο χρήσεων (KUH) που αναπτύσσει η κορεατική εταιρία από κοινού με την Eurocopter. Η πρώτη πρόταση διαθέτει ίδιες διαστάσεις με το KUH, με αλλαγές στο πιλοτήριο ώστε να υπάρξει εκμετάλλευση των οπλικών συστημάτων που θα φέρει το ελικόπτερο. Η ομοιογένεια με το KUH θα αγγίζει το 70%.Η δεύτερη πρόταση διαφοροποιείται σε διαστάσεις. Η μέγιστη ταχύτητά του αγγίζει τα 140 ν.μ. και μοίαζει εξωτερικά με τα Α129 και Tiger. Και οι δύο εκδόσεις θα εξοπλίζονται με 16 αντιαρματικούς πυραύλους, ρουκέτες και πυροβόλο. Οι απαιτήσεις της χώρας σε επιθετικά ελικόπτερα ανέρχονται σε 270 μονάδες.

Εκπρόσωπος της Boeing ανακοίνωσε την πρόθεση της αμερικανικής εταιρίας να προτείνει στις ινδικές αρχές τα ελικόπτερα AH-64 και CH-47. Η Ινδία έχει προκηρύξει το διάστημα αυτό διαγωνισμούς για την απόκτηση 22 επιθετικών ελικοπτέρων και 15 μεταφορικών ελικοπτέρων μεγάλων δυνατοτήτων. Παραμένει άγνωστο ωστόσο το πότε θα ανακηρυχθούν οι νικήτριες υποψηφιότητες.

Τρία CH-47D για το Μαρόκο Το Αμερικανικό Κογκρέσο έχει ενημερωθεί από την υπηρεσία DCSA ότι το Μαρόκο ενδιαφέρεται για την αγορά τριών μεταφορικών ελικοπτέρων τύπου Boeing CH-

47Dμε εκτιμώμενο κόστος τα 134 εκατομμύρια δολάρια. Η βορειοαφρικανική χώρα έχει προμηθευτεί κατά το παρελθόν 9 ελικόπτερα του τύπου, της έκδοσης -C. Το πακέτο των τριών CH-47D περιλαμβάνει μεταξύ των ἀλλων έξι στροβιλοκινητήρες (2 ανά ελικόπτερο), ραδιοσυστήματα (SINCGARS), εξοπλισμό επικοινωνίας και πλοήγησης, ανταλλακτικά και εξαρτήματα επισκευής όπως επίσης και άλλα συναφή στοιχεία εφοδιαστικής υποστήριξης.

Το ναυτικό προτιμά το MH-60R από το NFH-90

στη χώρα μονάδα παραγωγής του με δυναμικό 1000 ανθρώπων. Μετά το φιάσκο με τα SH-2, το ναυτικό επιθυμεί διακαώς την ένταξη στο δυναμικό του 24 ελικοπτέρων έως το 2014.

Παράδοση Πακιστάν

Z9EC

στο

Το Πολεμικό Ναυτικό του Πακιστάν απόκτησε τα πρώτα ελικόπτερα ανθυποβρυχιακού πολέμου από την Κίνα. Η συνολική προμήθεια αφορά έξι ελικόπτερα του τύπου Z9EC. Το συγκεκριμένο ελικόπτερο κατασκευάστηκε σύμφωνα με τις ειδικές απαιτήσεις του Ναυτικού του Πακιστάν και είναι σε θέση να εντοπίζει και να καταστρέφει υποβρύχια. Το ελικόπτερο μπορεί να φέρει τορπίλες και έχει ενσωματώσει προηγμένη τεχνολογία. Το Πακιστάν είναι η δεύτερη χώρα μετά την Κίνα που θα επιχειρεί με το συγκεκριμένο ελικόπτερο σε ρόλο ASW.

Τελευταία πτήση των Kiowa της Αυστραλίας Αξιωματούχοι του ναυτικού της Αυστραλίας τάσσονται υπέρ μιας αγοράς του αμερικανικού MH-60R για την κάλυψη των αναγκών του στον τομέα του ανθυποβρυχιακού πολέμου έναντι του ευρωπαϊκού NFH-90. Στην επιλογή αυτή καθοριστικό ρόλο παίζει η τιμή και η χρήση του αμερικανικού ελικοπτέρου από πολλούς χρήστες παγκοσμίως με ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα. Από την άλλη, το NFH-90 εισάγεται τώρα σε υπηρεσία και οι παιδικές ασθένειες που εμφανίζει δεν είναι και λίγες. Το πρόγραμμα απόκτησης των ελικοπτέρων έχει προϋπολογισθεί σε 4 δισεκατομμύρια δολάρια. Η άποψη των στρατιωτικών προκαλεί προβληματισμό στην πολιτική εξουσία αφού αυτή έχει ήδη επενδύσει στο ευρωπαϊκό ελικόπτερο. Το NH-90 έχει παραγγελθεί από το στρατό ξηράς. Στα offset της συμφωνίας έχει ήδη δημιουργηθεί 50

Το τέλος εποχής για το ελικόπτερο Kiowa του Στρατού της Αυστραλίας σηματοδοτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου στην μητρική του βάση "Robertson Barracks".Οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας απέσυραν και επίσημα τον συγκεκριμένο τύπο ελικοπτέρου από το δυναμικό τους σε μία τελετή κατά την

οποία ένας σχηματισμός από επτά Kiowa πραγματοποίησε και την τελευταία πτήση, κατά την οποία υπήρξε και συνοδεία από ελικόπτερα Tiger. Τα Kiowa, τα οποία χρησιμοποιούντο σε αναγνωριστικό ρόλο κυρίως, έχουν υπηρετήσει στην Αυστραλία για περισσότερο από τρεις δεκαετίες και αντικαθιστούνται από τα καθαρόαιμα επιθετικά ελικόπτερα τύπου Tiger. Τα Kiowa της Αυστραλίας έχουν λάβει μέρος και στις πολεμικές επιχειρήσεις στο Βιετνάμ. Τα πρώτα εννέα ελικόπτερα που έλαβαν μέρος στο συγκεκριμένο θέατρο επιχειρήσεων αποκτήθηκαν από το δυναμικό των Ηνωμένων Πολιτειών με το καθεστώς της ενοικίασης. Στην παρακάτω φωτογραφία απεικονίζονται τέσσερα ελικόπτερα του τύπου στο Nui Dat, 1971.

Εννέα χώρες του ΝΑΤΟ θα αναβαθμίσουν ρωσικά ελικόπτερα Στην Μπρατισλάβα της Σλοβακίας, η Σλοβακία, η Τσεχία και άλλες επτά χώρες του ΝΑΤΟ υπέγραψαν μνημόνιο συνεργασίας για την αναβάθμιση των ρωσικών μεταφορικών ελικοπτέρωντης οικογένειας Mil-Mi, σύμφωνα με δήλωση των εκπροσώπων τους την προηγούμενη Παρασκευή. Οι χώρες δεσμεύτηκαν για την αναβάθμιση των ελικοπτέρων τους, ώστε να καταστεί δυνατή η χρήση τους στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της αποστολής ISAF στο Αφγανιστάν. Η Τσεχική Δημοκρατία έχει αναλάβει τον ηγετικό ρόλο στη συνεργασία, μια και υπάρχει η σχετική εμπειρία αναβθμίσεων και εκσυχρονισμού από την εταιρία LOM στην Πράγα. Η LOM ολοκλήρωσε πρόσφατα την αναβάθμιση πέντε μεταφορικών ελικοπτέρων Mi-17, εκ των οποίων τρία πρόκειται να αποσταλλούν στο Αγανιστάν. Ο στόχος της συνεργασίας είναι να επιτευχθεί η πιο αποτελεσματική χρήση των Mi-8, Mi-17 και Mi-171, όπως και η βελτίωση της εκπαίδευσης των πληρωμάτων τους. Αυτή η πρωτοβουλία

αποσκοπεί κυρίως στην επίλυση του προβλήματος της έλλειψης των ελικοπτέρων μέσα στο ΝΑΤΟ. Της σχετικής πρωτοβουλίας είχε προηγηθεί η δημιουργία ενός κοινού ταμείου χρηματοδότησης.

Το Περού ενδιαφέρεται για τέσσερα επιθετικά ελικοπτέρων Το Περού επιθυμεί να αποκτήσει πολύ σύντομα νέα επιθετικά ελικόπτερα σύμφωνα με δημοσίευμα.Υποψήφια αναμένεται να είναι τα Mil-35M και Fennec. Οι απαιτήσεις του Περού ανέρχονται σε τέσσερις μονάδες.

HELLAS για τα σλοβενικά ελικόπτερα Η EADS θα εφοδιάσει σλοβένικα ελικόπτερα Bell 412 με το σύστημα προειδοποίησης HELLAS (Helicopter Laser Radar).Το HELLAS επιτρέπει τη διεξαγωγή ασφαλών πτήσεων υπό συνθήκες χαμηλής ορατότητας. Μπορεί να εντοπίσει αντικείμενα σε απόσταση έως και 1000 μέτρα μπροστά από το ελικόπτερο. Είναι επίσης το μοναδικό σύστημα της κατηγορίας που έχει χρησιμοποιηθεί σε επιχειρήσεις. Σήμερα, βρίσκονται σε υπηρεσία 50 συστήματα. Μεταξύ άλλων χρησιμοποιείται στα γερμανικά και φιλανδικά NH-90.

Πέντε ελικόπτερα για την Αλβανία Η Αλβανία πρόκειται να προχωρήσει εντός των επόμενων μηνών στην προμήθεια πέντε μέσων μεταφορικών ελικοπτἐρων για τις ανάγκες των ενόπλων δυνάμεων της χώρας. Αυτό πάντως ανακοίνωσε στις 09 Οκτωβρίου ο υποναύαρχος Gërveni, από την θέση του αναπληρωτή του Γενικού Στρατιωτικού Επιτελείου της χώρας. Σε μια ενδιαφέρουσα ολοκληρωμένη αναφορά του για τα 51

εξοπλιστικά θέματα και των τρειών κλάδων των ενόπλων δυνάμεων της Αλβανίας, ανέφερε πως μεταξύ των κορυφαίων προγραμμάτων βρίκεται και η προμήθεια των μεταφορικών ελικοπτέρων. Ο αλβανός επιτελάρχης δεν αναφέρθηκε για ποιόν τύπου ελικοπτέρου ενδιαφέρεται η χώρα του, αλλά σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσουμε τις αναφορές του Σ. Μπερίσα την προηγούμενη άνοιξη κατά την συνάντησή του με τον Γάλλο Πρόεδρο για ένα μεσοπρόθεσμο κονδύλι της τάξεως των 200 εκατομμυρίων ευρώ για 17 συνολικά ελικόπτερα, εκ των οποίων ορισμένα σε ματαφορικό ρόλο. Πληροφοριακά, για το συγκεκριμένο πρόγραμμα ενδιαφέρονται oι εταιρίες Eurocopter (Γαλλία), Augusta (Ιταλία) και Sikorsky (Ηνωμένες Πολιτείες). Το «Reuters» και η γαλλική εφημερίδα «L'Exspres» είχαν αναφερθεί μάλιστα συγκεκριμένα πως μεταξύ της Γαλλίας και της Αλβανίας υπήρξε και σχετική συμφωνία για τα νέα ελικόπτερα, τα οποία θα κατασκευάσει η εταιρία Eurocopter. Πιθανότερη εκδοχή θεωρείται εκ μέρους μας το «σπάσιμο» της παραγγελίας ανάμεσα στους ενδιαφερόμενους κατασκευαστικούς

ελικόπτερα πρέπει να παραδοθούν μέχρι το Νοέμβριο του 2010 και η εταιρία που θα αναλάβει τη σύμβαση θα πρέπει να παρέχει ανταλλακτικά και τεχνικές υπηρεσίες για την υποστήριξή των μέσων για το χρονικό διάστημα των 20 ετών περίπου. Επιπλέον, η οικονομική υπηρεσία της χώρας ανακοίνωσε μια σύμβαση για την κατασκευή των κατάλληλων υποστέγων και χώρων εκφόρτωσης των ελικοπτέρων, αξίας 1.173.498 βουλγαρικά λέβα.

Τρία νέα ελικόπτερα για τη Βουλγαρία

Το 1ο τρίμηνο του 2010 οι δοκιμές αποδοχής του Ka-60

Η Βουλγαρία πρόκειται να προμηθευτεί τρία ελικόπτερα για την καλύτερη φύλαξη των συνόρων της, στα πλαίσια της συνθήκης του Σένγκεν. Για το συγκεκριμένο πρόγραμμα, το Υπουργείο Οικονομικών της χώρας θα απελευθερώσει κονδύλι της τάξεως των 29,4 εκατομμυρίων ευρώ. Το παραπάνω καταχωρήθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Κυβέρνησης την προηγούμενη Παρασκευή. Δύο από τα ελικόπτερα, τα οποία πρόκειται να προμηθευτούν σχετικά σύντομα θα κοστίσουν συνολικά 15,2 εκατομμύρια ευρώ. Το τρίτο ελικόπτερο, το οποίο θα είναι διαφορετικός τύπος από τα δύο προηγούμενα και θα αποκτηθεί μεσοπρόθεσμα, πρόκειται να κοστίσει 14,2 εκατομμύρια ευρώ. Τα πρώτα δύο

Προβλήματα με τα Mi-17 αντιμετωπίζει η Κροατία Σημαντικά προβλήματα φαίνεται να έχει η Κροατία με τη συντήρηση των ελικοπτέρων Mi-17 που διαθέτει. Στα μέσα Σεπτεμβρίου μόλις τέσσερα από τα συνολικά 10 βρίσκονται σε ικανοποιητική κατάσταση. Τα ελικόπτερα παραδόθηκαν πριν από λίγα χρόνια, ως τρόπος αποπληρωμής του ρωσικού χρέους προς την Κροατία, και η υφιστάμενη τραγική κατάστασή τους συμπίπτει με τη λήξη της εγγύησης που έδινε ο κατασκευαστής...

Οι πρώτες δοκιμές αποδοχής του νέου μεταφορικού ελικοπτέρου Ka-60 της ρωσικής εταιρίας Kamov θα αρχίσουν το πρώτο

τρίμηνο του νέου έτους. Και αυτό διότι τότε θα είναι έτοιμο το πρώτο ελικόπτερο του τύπου. Το ελικόπτερο έχει δυνατότητα μεταφοράς 16 πλήρως εξοπλισμένων στρατιωτών Η Ρωσία επιθυμεί την απόκτηση 400 Ka-60 για την αντικατάσταση παλαιότερων τύπων ελικοπτέρων.

Το Μαυροβούνιο επαναφέρει σε υπηρεσία 11 ελικόπτερα

Παραδόθηκε το πρώτο AW139 του Κατάρ

Σε τελετή που έγινε στις εγκαταστάσεις της Agusta παραδόθηκε το πρώτο από τα συνολικά 18 μεταφορικά ελικόπτερα AW-139 που έχει παραγγείλει το Κατάρ. Τα ελικόπτερα θα χρησιμοποιηθούν σε πολλούς ρόλους όπως μεταφορά στρατιωτών, επιτήρηση συνόρων, έρευνα και διάσωση, ειδικές επιχειρήσεις και αποστολές εσωτερικής ασφάλειας.

Το Μαυροβούνιο σχεδιάζει να επαναφέρει σε ενεργό δράση περί τα 11 ελικόπτερα. Πρόκειται για 11 ελικόπτερα Gazelle, εκ των οποίων πέντε είναι της αντιαρματικής έκδοσης GAMA. Τα ελικόπτερα πρόκειται να λάβουν συντήρηση και εκσυγχρονισμού του εξοπλισμού. Μέχρι σήμερα, το Μαυροβούνιο έχει εκσυγχρονίσει και άλλα τέσσερα παρόμοια ελικόπτερα, έναντι 250 χιλιάδων ευρώ. Η χώρα επίσης θα προβεί σε επιλογή νέου τύπου ελικοπτέρου γενικής υποστήριξης. Μένει ωστόσο να βρεθούν τα απαραίτητα κονδύλια.

Πέντε Super Puma για τη Νιγηρία Η Νιγηρία γνωστοποίησε συμφωνία για την απόκτηση πέντε μεταφορικών ελικοπτέρων Super Puma. Τα ελικόπτερα θα αναλάβουν ρόλο επιτήρησης στο Δέλτα του Νίγηρα, ενώ θα συμμετάσχουν σε ειρηνευτικές αποστολές αν οι συνθήκες το επιβάλλουν. Το κόστος της αγοράς των πέντε ελικοπτέρων ανέρχεται σε 69 εκατομμύρια ευρώ.

120 F-35 θα αφορά η τουρκική παραγγελία;

γίνει στην Aselsan. Το συμβόλαιο δεν έχει ακόμη υπογραφεί.

Η πρώτη πτήση τουρκικού ΚΤ-1

Η Τουρκία σκέφτεται να αυξήσει τον αριθμό των F-35 από 100 σε 120 κομμάτια. Μία τέτοια απόφαση θα κοστίσει στη γειτονική χώρα δύο δισεκατομμύρια δολάρια περισσότερα. Τα 120 αεροσκάφη θα κοστίσουν περίπου 13 δισεκατομμύρια δολάρια. Η Τουρκία συμμετέχει στην κοινοπραξία κατασκευής του νέου αμερικανικού μαχητικού και τα οφέλη που θα αποκομίσει από τη συμπαραγωγή μερών του αεροσκάφους θα ανέλθουν σε πέντε δισεκατομμύρια δολάρια. Η απόφαση αυτή, εφόσον υλοποιηθεί, αναβάλλει την περίπτωση απόκτησης μικρού αριθμού EF2000.

του

Το πρώτο κορεάτικης σχεδίασης και κατασκευής αεροσκάφος τύπου ΚΤ-1 που προορίζεται για την πολεμική αεροπορία της Τουρκίας, πραγματοποίησε στις 19/10 την παρθενική του πτήση. Τουρκική αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον Μουράτ Μπαγιἀρ παραβρέθηκε στις εγκαταστάσεις της ΚΑΙ στη Νότιο Κορέα. Οι παραδόσεις των αεροσκαφών θα αρχίσουν το 2010 και σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα θα ολοκληρωθούν το 2012. Συνολικά η Τουρκία έχει παραγγείλει 40 αεροσκάφη του τύπου ενώ υπάρχει επιλογή για επιπλέον 15 αεροσκάφη. Η σχετική σύμβαση αποτιμάται σε 500 εκατομμύρια δολάρια. Το αεροσκάφος θα αναλάβει στην τουρκική πολεμική αεροπορία τον ρόλο του βασικού εκπαιδευτικού αεροσκάφους και θα αντικαταστήσει τον στόλο των SF-260D, T37C.

Πίστη για παραλαβή των MESA μέσα στο 2010

Εγχώριος υπολογιστής αποστολής για τουρκικά F-16 Το SSM ανακοίνωσε την έναρξη προγράμματος για την κατασκευή και εγκατάσταση υπολογιστή αποστολής για μαχητικά αεροσκάφη F-16. Το προϊόν θα εγκατασταθεί στα αεροσκάφη της έκδοσης block 30. Για το σκοπό αυτό, θα εγκατασταθεί νέο λογισμικό. Η ανάθεση έχει

Η τουρκική αεροπορία βλέποντας την πρόοδο στο αυστριαλέζικο πρόγραμμα των

ιπτάμενων ραντάρ σκέφτεται ότι είναι εφικτή η παραλαβή των αεροσκαφών μέσα στο επόμενο έτος. Το τουρκικό χρονοδιάγραμμα έχει καθυστερήσει κατά τρία χρόνια. Μεγάλο ερωτηματικό είναι ότι δεν είναι ακόμη σίγουρο πως οι εταιρίες του προγράμματος κατάφεραν να επιλύσουν τα μείζονα προβλήματα που ταλαιπωρούσαν την κεραία του ραντάρ. Έτσι, αν επιτευχθεί η παραλαβή των αεροσκαφών μέσα στο 2010, είναι πολύ πιθανόν το σύστημα να διαθέτει μειωμένες επιδόσεις.

Μεταξύ C-27 και C-295...

καθυστερεί. Κατά την πρόσφατη επίσκεψη στις ΗΠΑ, ο αξιωματούχος της IAI Yair Shamir φέρεται να δήλωσε πως η καθυστέρηση οφείλεται στη μη ικανοποιητική τεχνολογική ανταπόκριση των τούρκων υπεργολάβων του συγκεκριμένου προγράμματος. Σύμφωνα με τον ίδιο, η μη συμμετοχή της Πολεμικής Αεροπορίας του Ισραήλ στην πολυεθνική άσκηση "Anatolian Eagle" στο Ικόνιο της Τουρκίας, δεν σχετίζεται με την καθυστέρηση του συγκεκριμένου εξοπλιστικού προγράμματος. Ο ίδιος ανέφερε επίσης πως δεν είναι σε θέση σήμερα να γνωρίζει εάν οι επιδόσεις του κινητήρα του Heron ικανοποιήσουν τελικά τις επιθυμίες του πελάτη.

Για τέσσερα συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας πάει η Τουρκία

Μεταξύ C-27 και C-295 φέρεται να στρέφεται η Τουρκία ώστε να καλύψει ανάγκες της στις μέσης απόστασης μεταφορικές της ανάγκες. Το ιταλικό αεροσκάφος βρίσκεται ήδη σε υπηρεσία στην Ελληνική Αεροπορία, ενώ το ισπανικό αποτελεί την εξέλιξη του CN-235 που έχει συναρμολογηθεί στην ΤΑΙ και υπηρετεί στην τουρκική αεροπορία και ακτοφυλακή. Το πρόγραμμα αφορά 10 μονάδες και θεωρείται ενδιάμεση λύση μέχρι την έλευση του Α-400Μ.

Μειωμένων επιδόσεων το τουρκικό Heron; Το πρόγραμμα των παραδόσεων των ισραηλινής σχεδίασης ανεπάνδρωτων εναέριων οχημάτων Heron συνεχίζει να

Η Τουρκία θα προχωρήσει στην απόκτηση τελικά 4 αμυντικών συστημάτων μεγάλης εμβέλειας. Αξιωματούχοι της γείτονος τονίζουν ότι τα συστήματα αυτά δεν στρέφονται έναντι κάποιου άλλου κράτους... Σε έκθεση της DSCA, η Τουρκία ζητούσε πληροφορίες για την αγορά 13 μονάδων πυρός Patriot έναντι 7,8 δισεκατομμυρίων δολλαρίων. Παράλληλα, αναμένεται η κατάθεση πληροφοριών από τη ρωσική και κινεζική υποψηφιότητα. Το

συνολικό κόστος της δαπάνης εκτιμάται να φθάσει το 1 δισεκατομμύριο δολάρια.

Πρώτη πτήση του T-129

Στις 28/9/09 διεξήχθη στις εγκαταστάσεις της Agusta Westland στο Μιλάνο η πρώτη πτήση του πρωτότυπου του νέου τουρκικού επιθετικού ελικοπτέρου Τ-129. Το Τ-129 αποτελεί παραλλαγή του ιταλικού Α-129 International. Η τουρκική παραγγελία αφορά 51 κομμάτια, ενώ υπάρχει option για ακόμη 40. Το κόστος εκτιμάται σε 3 δισεκατομμύρια δολάρια.

Οι απαιτήσεις για τα νέα μεταφορικά ελικόπτερα…

Είναι γνωστό ότι η Τουρκία έχει προκηρύξει διαγωνισμό για την απόκτηση 121

ελικοπτέρων μέσης μεταφορικής ικανότητας. Η μεγάλη αυτή ζητούμενη ποσότητα της δίνει βέβαια τη δυνατότητα να επιβάλει κάποιες απαιτήσεις της στους διαγωνιζόμενους.Αυτές είναι: α) η ΤΑΙ θα παίξει κυρίαρχο ρόλο στην εκτέλεση του προγράμματος, β)η ανάπτυξη, τροποποίηση, πιστοποίηση υποσυστημάτων και δοκιμές θα διεξαχθούν στην Τουρκία, γ)θα αναπτυχθούν τουρκικά υποσυστήματα που θα εφοδιάσουν τα υπό απόκτηση ελικόπτερα, δ) θα υπάρξει γραμμή συναρμολόγησης στην Τουρκία, ε)θα υπάρξει επαύξηση των δυνατοτήτων της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας, στ) θα δοθεί δυνατότητα προώθησης και πώλησης του ελικοπτέρου από τουρκικές εταιρίες σε συγκεκριμένες χώρες του κόσμου. Υποψήφια για το πολυπόθητο συμβόλαιο είναι τα AW149 και UH-60 . Εάν ισχύσουν οι παραπάνω όροι στο ακέραιο, προβάδισμα έχει το ιταλοβρετανικό ελικόπτερο, με δεδομένη και την περιοριστική πολιτική των ΗΠΑ στην εξαγωγή τεχνογνωσίας σε άλλες χώρες.

…και η επιθυμία εθνικό ελικοπτέρο

για

Την επιθυμία της Άγκυρας να κατασκευάσει εγχωρίως μεταφορικά ελικόπτερα εκφράζουν Τούρκοι αξιωματούχοι.Ο χρονικός ορίζοντας που τίθεται για το

πρόγραμμα από το πανίσχυρο SSM ολοκληρώνεται τα επόμενα 10 χρόνια. Η Τουρκία διαθέτει μεγάλο στόλο ελικοπτέρων Huey που χρήζουν αντικατάστασης.

Επιπλέον Chinook για την Τουρκία

Την επέκταση της πρόθεσης αγοράς των 10 μεταφορικών ελικοπτέρων Chinook κατά 4 εκφράζουν κύκλοι στην Άγκυρα. Τα τέσσερα επιπλέον ελικόπτερα θα χρησιμοποιούνται από τις ειδικές δυνάμεις.

Ηνωμένες Πολιτείες έγινε δεκτό. Ο ακριβής αριθμός δεν έγινε γνωστός, αλλά εικάζεται πως πρόκειται για πέντε ελικόπτερα σε πρώτη φάση, τα οποία πρόκειται να παραδοθούν λίαν συντόμως. Πρώτα όμως οι δύο χώρες πρέπει ακόμη να επιλύσουν μια σειρά θεμάτων. Απαιτούνται ακόμη διευκρινίσεις σε πολλές λεπτομέρειες. Αμερικανοί και τούρκοι αξιωματούχοι εργάζονται για να επιλύσουν τα διάφορα επιμέρους θέματα, συμπεριλαμβανομένων της διαθεσιμότητας, του αριθμού, της τιμής, όπως και άλλες λεπτομέρειες. Η έγκριση του Κογκρέσου δεν έχει ζητηθεί ακόμη από την αμερικανική κυβέρνηση. Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις επιχειρούν σήμερα πιθανόν με έξι ελικόπτερα του τύπου. Εκτός από αυτά, ο τουρκικός στρατός έχει στο δυναμικό του περισσότερα από 20 AH-1PS, ένα προγενέστερο μοντέλο της οικογένειας Cobra, το οποίο όμως είναι σημαντικά κατώτερο από το Super Cobra από την άποψη της ευελιξίας και της δύναμης του πυρός.

Πέντε Ε/ΕΠ Super Cobra για την Τουρκία

Σύμφωνα με αναφορές του αμερικανού πρέσβη στην Άγκυρα, Τζέιμς Τζέφρι, το τουρκικό αίτημα για προμήθεια περισσότερων επιθετικών ελικοπτέρων τύπου Bell AH-1W Super Cobra από τις 57

Κορυφαία προτεραιότητα και πάλι το NMA

Υποψήφια είναι, ως γνωστόν, το F-16 ή F-35 της Lockheed Martin, το F-18Ε/F της Boeing, το Rafale της Dassault και το Eurofighter της ομώνυμης κοινοπραξίας.

Σε ανάρτησή του για τις εξελίξεις στα εξοπλιστικά, το strategy-geopolitics τονίζει μεταξύ άλλων την πεποίθηση ότι και πάλι το ζήτημα του Νέου Μαχητικού Αεροσκάφους βρίσκεται στην οροφή των προγραμμάτων της Πολεμικής Αεροπορίας.

Σύμφωνα με απόσπασμα του δημοσιεύματος χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι: «Η μεγαλύτερη δαπάνη προβλέπτεται για το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας και την αγορά 40 Νέων Μαχητικών Αεροσκαφών που ιεραρχείται και πάλι πρώτη, με την εγγραφή κονδυλίου €3,9 δισεκατομμυρίων, εκ των οποίων τα €2,9 δισ. προορίζονται για τα αεροσκάφη και το υπόλοιπο ένα δισ. για τον εξοπλισμό τους.

Οι νέες εισηγήσεις του ΓΕΑ και οι αρχικές μελέτες της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ απορρίπτουν τη γαλλική πρόταση για ανταλλαγή των υπάρχοντων Mirage-2000 με τα πιο σύγχρονα Rafale λόγω της επιβάρυνσης σε τεχνικό και επιχειρησιακό επίπεδο ωστόσο υπογραμμίζεται η πραγματική ανάγκη για τον εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων αεροσκαφών. Αναλυτικότερα και σύμφωνα με τη Μελέτη Αναγκαιότητας/Σκοπιμότητας, τα 129 F-16 παλαιοτέρων Blocks προτείνεται να αναβαθμιστούν σε επίπεδο συγκρίσιμο του Block52+ Advanced και τα 20 Μirage2000BGM/EGM σε -5Μk2, με προφανή πλεονεκτήματα μεταξύ άλλων την ομογενοποίηση του στόλου, τη τυποποίηση εκπαίδευσης και συντήρησης, την ευελιξία στην ανάθεση αποστολών και τη μείωση του κόστους για προμήθεια ανταλλακτικών. Στην αιτιολόγηση του ΓΕΑ για την απαίτηση εκσυγχρονισμού των παραπάνω αεροσκαφών τονίζεται το αντίστοιχο πρόγραμμα της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας (ΤΗΚ) για εκσυγχρονισμό στο πρότυπο CCIP και η επικείμενη προμήθεια

αεροσκαφών "πέμπτης γενιάς" F-35 Lighting II».

Πρόταση για αναβάθμιση των μαχητικών γ’ γενιάς από το ΑΑΣ

Το ΑΑΣ προτείνει την αναβάθμιση 129 F16C/D παλαιότερων Block στο επίπεδο Block 52+ Advanced και των 20 Mirage 2000EGM/BGM σε -5 Mk2. Εφόσον το πρόγραμμα υλοποιηθεί, το κόστος αναμένεται να φθασει τα 1,4 δις ευρώ.

Καταιγιστικές οι εξελίξεις στην 335Μ

Κάλλιστα το έτος που διανύουμε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η χρονιά της 335Μ. Και αυτό γιατί από το Μάιο οπότε και ξεκίνησε την παραλαβή των νέων αεροσκαφών οι καταστάσεις στη μοίρα εξελίσσονται με ρυθμό γεωμετρικής προόδου. Οι παραδόσεις των αεροσκαφών πλησιάζουν στο τέλος τους, οι χειριστές έχουν εδώ και καιρό ξεκινήσει εντατική εκπαίδευση πάνω στα νέα αποκτήματα της μοίρας, η έλευση επιτέλους διθέσιων μαχητικών βελτιώνει επίσης τη διατριβή των χειριστών στον τύπο, η μοίρα ξεκίνησε να συμμετέχει σε ορισμένες ασκήσεις και τέλος ξεκίνησε η παραλαβή και δοκιμή νέων πυρομαχικών. Πρόκειται για βόμβες ακριβείας JDAM και JSOW. Επιπλέον, παραλήφθησαν τα ατρακτίδια αναγνώρισης DB-110.

Αποχαιρετισμός στα όπλα για τα P-3B Το τελευταίο αεροσκάφος P-3B που μπορούσε έως πρόσφατα να πετάξει, συμπλήρωσε το όριο ωρών πτήσης και για λόγους ασφαλείας δεν μπορεί να ξαναπετάξει.

Έτσι, τη στιγμή που ο διαγωνισμός για την απόκτηση νέων αεροσκαφών καρκινοβατεί, η Ελλάδα έχει μείνει χωρίς αεροσκάφη

ναυτικής συνεργασίας! Όλα τα Ρ-3 είναι πλέον καθηλωμένα. Θα μπορούσαν, ωστόσο, να συνεχίσουν να πετούν για ακόμη 2.500 ώρες εφόσον περνούσαν από πρόγραμμα συντήρησης, το οποίο θεωρήθηκε ασύμφορο. Η απώλεια ύπαρξης αεροσκαφών τέτοιας κατηγορίας κρύβει αρκετούς κινδύνους αφού υπάρχει ενδεχόμενο ότι η Τουρκία θα ζητήσει να περιπολεί νόμιμα μέρη ή ολόκληρη την ελληνική ζώνη ευθύνης. Για την ιστορία, τα αεροσκάφη αποκτήθηκαν το διάστημα 1996-1997 και αντικατέστησαν τα HU-16B Albatross. Ρόλος τους υπήρξε ο εντοπισμός πλοίων, υποβρυχίων και ναρκών. Πετούσαν με μεικτό πλήρωμα - από την ΠΑ και το ΠΝ - και άνηκαν στην 353 ΜΝΑΣ.

… ενώ η Lockheed Martin προωθεί το P-3C Την ίδια ώρα η Lockheed Martin ανακοίνωσε την πρόταση της για το νέο αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας. Σύμφωνα με την πρόταση, δύο από τα έξι P-3 θα υποβληθούν σε πρόγραμμα δομικής αναβάθμισης που θα αποδώσει 1.500 με 1.800 ώρες πτήσης. Η εταιρία επίσης θα αναβαθμίσει τέσσερα αεροσκάφη της έκδοσης –C τα οποία θα παραχωρήσει το αμερικανικό ναυτικό. Το κόστος της πρότασης ανέρχεται σε 250 εκατομμύρια ευρώ.

Ετοιμοπόλεμοι οι Scalp EG Σύμφωνα με δημοσίευμα "Των Νέων" οι πύραυλοι Scalp-EG είναι πλέον επιχειρησιακοί. Πιο αναλυτικά: «Πρώτη φορά η Ελλάδα διαθέτει συγκριτικό, τεκμηριωμένο, αμυντικό πλεονέκτημα έναντι της Τουρκίας. Μολονότι κανένας αξιωματικός

δεν μπορεί να αναφερθεί επίσημα σε σχέδια και στόχους, οι νέοι πύραυλοι SCΑLΡ που φέρουν τα μαχητικά αεροσκάφη Μιράζ 20005 αποτελούν ένα ισχυρό αποτρεπτικό μέσο για την Ελλάδα και βελτιώνουν το εξοπλιστικό ισοζύγιο με την Τουρκία.

Κύριο χαρακτηριστικό του νέου πυραύλου είναι ότι μπορεί να χτυπήσει στόχους εδάφους σε απόσταση άνω των 250 χιλιομέτρων, κρατώντας έτσι τους Έλληνες πιλότους ασφαλείςμακριά από τα εχθρικά αντιαεροπορικά. Μάλιστα από την περασμένη εβδομάδα η Μοίρα 331 «Θησέας» της αεροπορικής βάσης Τανάγρας, που έχει στο οπλοστάσιό της τα γαλλικής κατασκευής βλήματα μακρού βεληνεκούς, είναι και με τη βούλα «πλήρως ετοιμοπόλεμη». Το πράσινο φως δόθηκε από τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ πτέραρχο Γ. Γιάγκο, με την ολοκλήρωση της διαδικασίας αξιολόγησης που ανακοινώθηκε σε σύσκεψη από τον αρχηγό Τακτικής Αεροπορίας αντιπτέραρχο Γ. Πατσαντάρα. Αεροσκάφη και πύραυλοι παραγγέλθηκαν το 2000 με το σκεπτικό ότι ο ποσοτικός ανταγωνισμός με την Τουρκία δεν βγάζει πουθενά και ότι αυτό που χρειάζεται μια μικρή χώρα είναι η έμφαση στην ποιοτική υπεροχή και μάλιστα με επιλογές που λειτουργούν αποτρεπτικά στον αντίπαλο».

Εγκρίθηκε από το ΑΑΣ η απόκτηση ACMI Στην ίδια συνεδρίαση που πρότεινε την αναβάθμιση των μαχητικών γ’ γενιάς, το ΑΑΣ ενέκρινε την απόκτηση συστημάτων ACMI. Το εκτιμώμενο κόστος της προμήθειας θα ανέλθει σε 25 εκατομμύρια ευρώ. Το σύστημα, για το οποίο θα γίνει διαγωνισμό, θα βοηθήσει στην βελτίωση της εκπαίδευσης στον τομέα της εναέριας μάχης.

κατασκευαστεί. Τα τέσσερα από αυτά έχουν υποστεί τις απαραίτητες μετατροπές ώστε να ρυθμιστούν τα όσα κατασκευαστικά προβλήματα υπήρξαν. Τα υπόλοιπα 12 βρίσκονται στο αρχικό στάδιο κατασκευής.

Εντάσσονται τα AH64DHA στην Αεροπορία Στρατού

Σε τελικό στάδιο βρίσκεται η αποδοχή των 12 επιθετικών ελικοπτέρων AH-64DHA. Η εισαγωγή τους θα αναβαθμίσει κατακόρυφα την αποτρεπτική ικανότητα της Αεροπορίας Στρατού, αφού διαθέτουν προηγμένους αισθητήρες και εξελιγμένο σύστημα αυτοπροστασίας.

Οι τελευταίες εξελίξεις για τα NH-90

Το ελικόπτερο είχε επιλεγεί στις αρχές της δεκαετίας από την ελληνική κυβέρνηση. Η προμήθεια είχε χαρακτηριστεί ως σκανδαλώδης, αφού με τα ίδια χρήματα θα μπορούσε να αποκτηθεί διπλάσιος αριθμός ελικοπτέρων αν είχε πραγματοποιηθεί κανονικός διαγωνισμός. Έχει τη δυνατότητα μεταφοράς 20 ατόμων, ποσότητα τριπλάσια ή τετραπλάσια από το UH-1H, που αποτελεί σήμερα το βασικό ελικόπτερο της Αεροπορίας Στρατού.Μήπως ήρθε η ώρα να παραδοθούν τα πρώτα τέσσερα ελικόπτερα; Αφενός για να υπάρξει αίσθημα αισιοδοξίας και καλυτέρευση του ηθικού στο προσωπικό που θα συμβιώσει με αυτά και κυρίως για να ξεκινήσει ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα εκπαίδευσης. Παράλληλα, στο πρόγραμμα υφίσταται δυνατότητα επέκτασης κατά 14 ακόμη μονάδες, πράγμα αναγκαίο μιας και τα 20 ελικόπτερα θεωρούνται λίγα…

Ίσως έφθασε η ώρα να έλθουν τα πρώτα από τα συνολικά 20 ελικόπτερα NH-90 στη χώρα μας; Σύμφωνα με δημοσίευμα του defencenet.gr, οκτώ ελικόπτερα έχουν ήδη

Radar AESA και Eurofighter Γράφει ο deepred001

Το ραντάρ ECR-90 CAPTOR είναι ένα από τα πλέον κορυφαία ραντάρ μηχανικής σάρωσης που υπάρχουν στις μέρες μας. Μπορεί όμως να ανταγωνιστεί στις διεθνείς αγορές τα ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης;

Ένα από τα κυριότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα το Eurofighter είναι η έλλειψη ενός αισθητήρα ραντάρ AESA. Αν και κανείς δεν αμφισβητεί τις ικανότητες του ECR-90 Captor, ολοένα και πληθαίνουν τα ανταγωνιστικά προς το ευρωπαϊκό μαχητικό αεροσκάφη που εξοπλίζονται με ραντάρ AESA. F-15, F-16, F/A-18, F-35, JAS 39, Mig-35 και Rafale ήδη διαφημίζουν το γεγονός ότι ήδη έχουν ή πρόκειται να εφοδιαστούν σε λίγα χρόνια με τέτοια ραντάρ, μειώνοντας τις πιθανότητες επιτυχίας του EF-2000 Typhoon σε διεθνείς διαγωνισμούς. Αν και υπάρχουν φωνές στο εσωτερικό της κοινοπραξίας για μη βιασύνη στο ζήτημα, ευτυχώς για το αεροσκάφος φαίνεται ό,τι υπάρχει ενδιαφέρουσα κινητικότητα στο θέμα. Ραντάρ AESA Swashplate + Meteor = BVR κυριαρχία από το 2015 Η κινητικότητα προέρχεται από τα αποτελέσματα ενός προγράμματος του Ηνωμένου Βασιλείου, χαρακτηρισμένο ως απόρρητο, που συνεχίζουν να βλέπουν αμυδρά το φως της δημοσιότητας. Ο λόγος αφορά το πρόγραμμα ανάπτυξης του ραντάρ AESA για λογαριασμό του βρετανικού υπουργείου αμύνης. Όποιος παρακολούθησε τα σχετικά κείμενα που παραθέτουμε εδώ και

καιρό στο ιστολόγιο, κατάλαβε ότι πρόκειται για το ραντάρ AESA, το οποίο προορίζεται για το μαχητικό Gripen και Eurofighter Typhoon.

Απεικόνιση του ραντάρ AESA που προορίζει η Selex Galileo για το Eurofighter

Η Selex Galileo πρωτοστατεί στις εξελίξεις, με το πρωτότυπο ραντάρ AESA για το πρόγραμμα επίδειξης Gripen NG. Το σουηδικό έχει αρχίσει και επίσημα τις πτητικές δοκιμές, όπως έχει ήδη αναφερθεί. Η αρχιτεκτονική του σχεδιασμού του ραντάρ επιτρέπει την εναλλαγή της κατεύθυνσης του ραντάρ, αυξάνοντας έτσι κατά πολύ το τόξο σάρωσης. Η συγκεκριμένη αρχιτεκτονική φέρει την ορολογία Swashplate. Οι κατασκευαστές στην Ευρώπη δίνουν διάφορα τόξα κάλυψης αλλά στην πραγματικότητα αυτά τα τόξα κάλυψης χαρακτηρίζονται ως απόρρητα. Ο συγκεκριμένος σχεδιασμός αυξάνει κατακόρυφα τις δυνατότητες αυτών των ραντάρ, πάντα σε σύγκριση με τα ραντάρ AESA τα οποία αποτελούν μια σταθερή συστοιχία μέσα στο ρύχος του αεροσκάφους. Η αύξηση των ικανοτήτων δίνεται με ποσοστό της τάξης του 50% σε σύγκριση με τις σταθερές συστοιχίες. Η αρχιτεκτονική Swashplate αναπτύσσεται για το Ηνωμένο Βασίλειο με το πρόγραμμα Advanced Radar Targeting System (ARTS). Το συγκεκριμένο ραντάρ ενσωματώθηκε εδώ και καιρό σε αεροσκάφος Tornado GR4A της RAF, ώστε να αξιολογηθούν καλύτερα οι δυνατότητές του. Το ραντάρ αυτό είναι και το υποψήφιο για τα μαχητικά Eurofighter της RAF. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, το ραντάρ αποτελούσε τον πυρήνα ενός εξοπλιστικού πακέτου για τα Tornado GR4A της Βρετανίας, αλλά ο προυπολογισμός του υπουργείου αμύνης δεν επιτρέπει ένα παρόμοιο εγχείρημα. Το πρόγραμμα ARTS χρησιμοποιήθηκε για τη μείωση του κινδύνου ανάπτυξης ενός ραντάρ AESA για το Eurofighter. O Enzo Casolini, επικεφαλής της κοινοπραξίας Eurofighter, πιστεύει ότι η διαμόρφωση AESA Swashplate / Meteor θα διατεθεί κατά το 2015, δηλαδή σε 5 έως 6 χρόνια από σήμερα. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο συνδυασμός AESA και Meteor θεωρείται ως κρίσιμος παράγοντας για τις εξαγωγικές δυνατότητες του αεροσκάφους. Το ευρωμαχητικό συμμετέχει σα δύο σκληρούς διαγωνισμούς, της Ινδίας και της Ιαπωνίας. Σε αυτό το σημείο αξιοπρόσεκτη είναι η αναφορά του Bob Mason της Selex GALILEO, ο οποίος δήλωσε πως ραντάρ AESA Swashplate δεν διαθέτει σήμερα ούτε το F-22 Raptor, ενώ η

τεχνολογία Swashplate αποτελεί πανάκεια για την αξιοποίηση των πυραύλων BVR, επιτρέποντα της μεγιστοποίηση των πλεονεκτημάτων του λεγόμενο F-πόλου κατά τη στιγμή της εκτόξευσης του πυραύλου. Η συγκεκριμένη ορολογία ερμηνεύει την απόσταση του φορέά του πυραύλου από τον στόχο. Η γερμανική κινητικότητα Σε αντίθεση με τη βρετανική πρόταση, η Γερμανία προτείνει το συμβατικό AESA, το οποίο είναι σταθερό, αλλά η ανάπτυξή του μπορεί να ολοκληρωθεί γρήγορα και με λιγότερο χρήματα. Αυτό σημαίνει στην πράξη ότι το ευρωμαχητικό δεν θα ενσωματώνει οπωσδήποτε το ίδιο ραντάρ AESA. Το τελευταίο υπογραμμίζεται και από το γεγονός πως στο Manching πειραματίζονται εδώ και πολύ καιρό ανεξάρτητα του βρετανικού προγράμματος, αν και το σταθερό AESA υφίσταται απώλεια κάλυψης στην απόδοση σε ευρύ γωνία σάρωσης. Για να μειωθεί αυτή η απώλεια, εξετάζεται η πλευρική τοποθέτηση - στο εσωτερικό του ρύχους - στοιχείων του ραντάρ. Και η άλλη όψη του νομίσματος…

Το F-35 αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για να επενδυθούν περισσότερα χρήματα στο Eurofighter τουλάχιστον για την Ιταλία

Ενώ η κοινοπραξία του EF-2000 πιέζει για συμφωνία των τεσσάρων κατασκευαστών στο θέμα του ραντάρ AESA, η ιταλική αεροπορία εκφράζει την πεποίθησή της πως το υφιστάμενο ραντάρ μηχανικής σάρωσης, το ECR-90, αρκεί για την επίτευξη αεροπορικής κυριαρχίας από το αεροσκάφος. Ο αναπληρωτής αρχηγός της ιταλικής αεροπορίας θεωρεί επίσης ανέφικτη την φυσική εισαγωγή του ραντάρ AESA στα αεροσκάφη της Tranche 3A. Και συμπληρώνει: “Ένα άλλο πράγμα που θα ήταν ενδιαφέρον να μελετηθεί είναι η αναβάθμιση του στόλου μια μέρα αν τα χρήματα και οι περιστάσεις το επιτρέπουν”.

Η ιταλική αεροπορία δεν εμφανίζεται τόσο αισιόδοξη για το ραντάρ AESA, αφού θεωρεί ότι οι αποστολές αεράμυνας γίνονται ικανοποιητικά και με το CAPTOR. Επιπλέον, επιθυμεί να διατηρήσει το ευρωπαϊκό μαχητικό σε καθαρά τέτοιους σκοπούς, αφήνοντας τις αποστολές κρούσης στα F-35 που έχει επίσης παραγγείλει. Στο σημείο αυτό πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η Ιταλία συμμετέχει στο δεύτερο βιομηχανικό επίπεδο του προγράμματος F-35, θα έχει στη χώρα της έναν από τους λιγοστούς χώρους παγκοσμίως ουσιαστικής συντήρησης του αμερικανικού μαχητικού και ότι –το κυριότερο – δεν αντιμετωπίζει ουδεμία ουσιαστική εναέρια απειλή ώστε να μεριμνήσει για την αναβάθμιση του εξοπλισμού του ευρωμαχητικού. Την ίδια ώρα, δεν φαίνεται να καρπώνεται κανένα οικονομικό όφελος μιας και δεν έχει κατορθώσει κάποια εξαγωγική επιτυχία στις χώρες που είναι αρμόδια για την εξαγωγή του Ευρωμαχητικού. Οπότε, γιατί να σπαταλήσει άλλα χρήματα σε αυτό; Τι περιμένουμε να δούμε

Τοποθέτηση σταθερού ραντάρ AESA σε αεροσκάφος δοκιμών

Η απόφαση για το ραντάρ AESA που θα αντικαταστήσει το CAPTOR αναμένεται να ληφθεί κοινά το Φλεβάρη. Σημαντικό ρόλο θα παίξουν οι εξαγωγικές προοπτικές του προϊόντος. Εάν οι τέσσερις εταίροι (ή καλύτερα οι δύο από αυτούς, Γερμανία και Μεγάλη Βρετανία) θέλουν περαιτέρω εξαγωγική επιτυχία του προϊόντος τους, οφείλουν να συμφωνήσουν και να προχωρήσουν στην ανάπτυξη και τοποθέτησή του στο μαχητικό. Η ζήτηση για νέα μαχητικά είναι μεγάλη. Παλαιότερα, γηρασμένα αεροσκάφη πρέπει να αντικατασταθούν. Αγορές όπως η ινδική, η σαουδοαραβική, η ιαπωνική, ακόμη και η ελληνική μπορούν να αποφέρουν πολλά κέρδη σε βαθμό που θα είναι ανόητο να χαθούν λόγω έλλειψης ραντάρ AESA.

F-X 2: Αυτόν το διαγωνισμό ποιος θα τον κερδίσει; Γράφει ο deepred001 Στην παγκόσμια αγορά μαχητικών, πέραν των αναπτυξιακών προγραμμάτων μαχητικών, μονάχα δύο διαγωνισμοί μπορούν να χαρακτηριστούν οι σημαντικότεροι: ο MRCA και ο F-X 2. O MRCA αφορά τις απαιτήσεις της Ινδίας για τουλάχιστον 126 μαχητικά. Ο F-X 2 αφορά σε πρώτη φάση την απόκτηση 36 μαχητικών εκ μέρους της βραζιλιάνικης αεροπορίας και αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο για την αγορά άλλων 84. Αυτά τα 120, στο πιο αισιόδοξο σενάριο, μαχητικά έχουν αναγκάσει τη Boeing, Dassault και τη Saab να προβούν σε μία ασυνήθιστη πλειοδοσία για κερδίσουν το πολυπόθητο συμβόλαιο… Προβάδισμα Dassault – Δεν τα παρατούν Boeing και Gripen International

Μεταξύ 7 και 8 Σεπτεμβρίου η Dassault πίστεψε ότι είχε κερδίσει το φιλέτο του F-X 2

Στις 7 Σεπτεμβρίου 2009, ανήμερα της εθνικής εορτής της Βραζιλίας, ο πρόεδρος Λούλα ανακοίνωνε την έναρξη διαπραγματεύσεων για την απόκτηση 36 μαχητικών Rafale. Όλα έδειχναν ότι η Dassault έσπαγε επιτέλους το ρόδι των εξαγωγών για το γαλλικό αεροσκάφος και θα αποκτούσε ένα τεράστιο συμβόλαιο για την ανανέωση του μαχητικού στόλου της βραζιλιάνικης αεροπορίας (FAB). Το όφελος της πώλησης 36 μαχητικών ανερχόταν σε περίπου 4 δισεκατομμύρια δολλάρια. Η επιτυχία θα ήταν πολύ σημαντική καθώς θα πρόσφερε δυναμική στην προσπάθεια για συμφωνία πώλησης του αεροσκάφους στα HAE και τη Λιβύη ή και σε κάποιον άλλη χώρα. Παράλληλα, υπήρχε πάντοτε η δυνατότητα επέκτασης της βραζιλιάνικης αγοράς για ακόμη 84 αεροσκάφη. Δίολου άσχημα! Όμως, δεν πέρασε ένα 24ώρο, όταν η γαλλική εταίρια διεπίστωσε ότι τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά. Την άλλη μέρα, ο υπουργός άμυνας της τόνιζε πως το F/A-18 Super Hornet και το

Gripen NG βρίσκονταν ακόμη στο παιχνίδι. Η Βραζιλία επιδίωκε μεγαλύτερη μεταφορά τεχνολογίας και οι Boeing και η Saab άρπαξαν την ευκαιρία να τονίσουν πως θα προχωρούσαν σε πιο ελκυστικές προτάσεις. Το θέμα της τελικής επιλογής αφέθηκε στον Λούλα. Τα κριτήρια δεν θα ήταν επιχειρησιακά αλλά οικομικά. Οι προτάσεις των εταιριών Α) Boeing:

Η Boeing θα ήταν πολύ ευχαριστημένη αν η Βραζιλία γινόταν ο 2ος εξαγωγικός χρήστης του Super Hornet

Μετά τις επίσημες δηλώσεις πως το F-X 2 δεν έχει ακόμη επιλεγεί, η Boeing συζητά με βραζινιάνικες εταιρίες για βιομηχανικά θέματα, στο πλαίσιο της προώθησης του F-18 Super Hornet και προτείνει, με την υποστήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης, στη Βραζιλία: 1.την προμήθεια σε πρώτη φάση τεσσάρων μονοθέσιων και δύο διθέσιων Super Hornet τα οποία θα κατασκευαστούν στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά η ολοκλήρωση του λογισμικού και του συστήματος αποστολής τους θα γίνει στη Βραζιλία. Τα υπόλοιπα αεροσκάφη θα κατασκευαστούν στη Βραζιλία. 2.την παραγωγή έως και 150 Super Tucano της Embraer για την Αεροπορία, το Ναυτικό και το Σώμα των Πεζοναυτών των Ηνωμένων Πολιτειών. 3.την Ανἀπτυξη εταιρικής σχέσης μεταξύ της Boeing και της Embraer γύρω από το πρόγραμμα του KC-390 και την από κοινού παραγωγή και εξαγωγή του αεροσκάφους. 4.κοινή ανάπτυξη μεταξύ της Boeing και της Embraer για νέας γενιάς πολιτικό αεροσκάφος συγκεκριμένης κατηγορίας και την από κοινού κατασκευή 120 έως 170 μονάδων.

Β) Dassault: Η γαλλική εταιρία αναγκάστηκε να εκινήσει από την αρχή. Η βελτιωμένη πρότασή της περιλαμβάνει: 1. Πρόγραμμα F-X2, ανάπτυξη, παραγωγή, συντήρηση 2. Υποστήριξη των εθνικών σχεδίων για το μεταφορικό αεροσκάφος KC-390 3. Η προετοιμασία της μελλοντικής αύξησης της χωρητικότητας του αεροσκάφους KC-390 4. Ανάπτυξη μαχητικών αεροσκαφών επόμενης γενιάς 5. Ανεπάνδρωτα εναέρια οχήματα (UAV ) 6. Πλήρη και απεριόριστη μεταφορά των κρίσιμων τεχνολογιών στον τομέα της αεροναυπηγικής καθώς και στον τομέα των ερευνητικών κέντρων και πανεπιστημίων. 7. 67 προγράμματα με 38 φορείς/εταιρείες 8. Αντισταθμιστικά οφέλη που υπερβαίνουν το 160% της εμπορικής σύμβασης 9. Τρείς χιλιάδες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται και διατηρούνται για τουλάχιστον 10 χρόνια 10. Ολοκληρωμένη εταιρική σχέση με την με Embraer για το KC-390 11. Ψηφιακό σύστημα ελέγχου πτήσης (DFCS) για το Rafale και το KC-390 12. Ανάπτυξη για πρόσθετες δυνατότητες για το πρόγραμμα F-X2 13. Εργαστήριο ανάπτυξης του λογισμικού 14. Μεταφορά των κρίσιμων τεχνολογιών για το ραντάρ AESA 15. Κατασκευή και συντήρηση των ενοτήτων του ραντάρ AESA 16. Ανάπτυξη και ολοκλήρωση του λογισμικού για τις μελλοντικές εξελίξεις του AESA 17. Εργαστήριο ανάπτυξης UAV 18. Μεταφορά εργαστηρίου προσομοίωσης τεχνολογίας UAV

19. Ενίσχυση της βιομηχανικής ικανότητας για την κατασκευή του κινητήρα Aero 20. Μηχανική μέρη και υποσυγκροτήματα 21. Ανάπτυξη διάφορων αεροναυπηγικών υλικών 22. Συντήρηση και επισκευή των κινητήρων M88 του Rafale 23. Ανάπτυξη ενός κινητήρα για UAV 24. Από κοινού ανάπτυξη ενός οικολογικού κινητήρα (χαμηλής ισχύος, χαμηλός θόρυβος, ικανότητα χρήσης των βιοκαυσίμων)

Γ) Saab:

Το υπό δοκιμή Gripen NG απότελει την ελπίδα για διάκριση της Saab στο διαγωνισμό

Έχοντας πέραν της στήριξης της Σουηδίας και εκείνη της Βρετανίας, η πρόταση της Saab περιλαμβάνει: 1.την εγχώρια κατασκευή του 80% των 36 μαχητικών

2.την μεταφορά τεχνολογίας σε ποσοστό 100% στον τομέα της κατασκευής μαχητικών αεροσκαφών. 3.την προώθηση του Super Tucano για την αντικατάσταση του SK 60/Saab 105 της σουηδικής αεροπορίας. 4.την εξέταση απόκτησης από τη Σουηδίατου μεταφορικού αεροπλάνου KC-390. Επίλογος Όπως αναφέρθηκε στον πρώτο σκέλος του θέματος, ο διαγωνισμός F-X 2 δεν θα κριθεί με βάση τα επιχειρησιακά δεδομένα που θα θέσει η FAB. Αντίθετα, θα κριθεί από τη διάθεση των κατασκευάστριων εταιριών να προσφέρουν τα περισσότερα στη μεταφορά τεχνολογίας και την πώληση βραζιλιάνικου εξοπλισμού στο εξωτερικό. Στην τελευταία κατηγορία ανήκει η γαλλική δέσμευση για την αγορά 10 μεταφορικών αεροσκαφών C-390 εάν επιλεγεί το γαλλικό Rafale αλλά και το αμερικανικό ενδιαφέρον για την απόκτηση τουλάχιστον 100 εκπαιδευτικών/ ελαφρών μαχητικών Super Tucano.

Luiz Inácio Lula da Silva: Ο τελικός κριτής

Τα δεδομένα θα ζυγίσει ο βραζιλιάνος πρόεδρος και θα πάρει μια ιστορική απόφαση με την οποία η χώρα του θα βάλει τις βάσεις για να καταστεί υπερδύναμη της Λατινικής Αμερικής. Προσωπικά, αν μετρά ο λόγος για έναν πολιτικό, τότε περισσότερες πιθανότητες για την προμήθεια μαχητικών στη βραζιλιάνικη αεροπορία διατηρεί η Dassault και το Rafale. Σε διαφορετική περίπτωση, όλα είναι ρευστά.

PAK FA: Ένα βήμα πριν την πρώτη πτήση Γράφει ο deepred001

Η πιο διάσημη απεικόνιση του PAK FA

Το μυστηριώδες ρωσικό υπέρμαχητικό εξακολοθούλει να γοητεύει τους απανταχού φίλους της αεροπορίας. Ο Δεκέμβρης είναι εδώ και όλοι περιμένουν οι Ρώσοι επιτέλους να κρατήσουν το λόγο τους: το ρωσικό αεροσκάφος 5ης γενιάς να βρεθεί στους αιθέρες… Οι διαβεβαιώσεις Ο αρχηγός της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας της Ρωσίας A.Selin διαβεβαιώνει ότι το υπό ανάπτυξη μαχητικό αεροσκάφος πέμπτης γενεάς θα πραγματοποιήσει την παρθενική του πτήση κατά τον Δεκέμβριο. Δεν αναφέρει όμως ακριβή ημερομηνία. Υφίσταται, βέβαια, δυσπιστία καθώς αυτή έχει ανακοινώσει πολλές φορές στο παρελθόν, χωρίς να έχει πραγματοποιηθεί. Το πρωτότυπο που θα έχει την τιμή να γράψει ιστορία βρίσκεται ήδη στην Ανατολική Ρωσία. Συνολικά έχουν κατασκευάστει δύο ή τρία αεροσκάφη ανάπτυξης. Υπάρχει επίσης το ενδεχόμενο να η πρώτη πτήση του μαχητικού να λάβει κι άλλη αναβολή ώστε να πραγματοποιηθεί στις αρχές του 2010. Νέα στοιχεία

Την ίδια χρονική περίοδο, χάρη σε ένα άρθρο του ρωσικού περιοδικού "Popular Mechanics" (τεύχος Νοέμβριος 2009), παρουσιάζονται νεώτερα στοιχεία σχετικά με τις επιδόσεις και τα χαρακτηριστικά του αεροσκάφους.

Η εσωτερική διαμόρφωση του αεροσκάφους.

Το PAKFA μπορεί να ελπίζει ότι θα πλεονεκτεί 10-15% του αμερικανικού F-22, μιας και έπεται χρονολικά ως προς την ανάπτυξη. Το F-22 μπορεί να ανιχνεύσει το Su-35 από την απόσταση 150-180 χιλιομέτρων, αλλά μπορεί να ανοίξει πυρ από 110 χιλιόμετρα, ακριβώς στην εμβέλεια που καθίσταται ορατό για το ραντάρ του SU-35 σε συνδυασμό με τον πύραυλο R-77. To OLS-35 πιθανώς ανιχνεύει το Raptor σε απόσταση 100 χιλιομέτρων.

Το AESA ραντάρ του PAKFA έχει πιθανώς 1526 κυψέλες με συνολική ισχύ 18 kWt. Το φάσμα για ένα μεγάλο στόχο στον αέρα είναι - 400. TWS / A = 60/16. Ενεργές κεραίες στα φτερά και στην ουρά είναι πιθανές

OLS με τόξο 360 μοιρών Οι πύραυλοι του μπορoύν να εξαπολυθούν στο πίσω ημισφαίριο

Φέρει μέχρι και 12 πυραύλους αέρος-αέρος, ενώ το Raptor μπορεί να φέρει μέχρι και 8 στο εσωτερικό του Εχει δύο εσωτερικές θέσεις για WLRAAM και LRAAM, έως 700 κιλά ανά θέση + 2 θέσεις για μικρής εμβέλειας πυραύλους Εσωτερικές θέσεις αναρτήσεων όπλων συνολικού βάρους 2.000 kg Με εξωτερικούς πυλώνες +6.000 kg GSH-30 30 χιλιοστών πυροβόλο Izdelie WLRAAM «810» είναι παράγωγο του Ε-33 από το MiG-31, 400 χιλιόμετρα εμβέλεια LRAAM «180PD» 250 χιλόμετρα εμβέλεια «Izdelie-180» 110-140 χιλιόμετρα εμβέλεια. Kh-58UShKE Kh-35 Πιθανή τιμή ανά μονάδα τα 80 εκατομμύρια δολάρια 430 νέα μαχητικά θα αντικαταστήσουν συνολικά 339 Su-27 και 300 MiG-31. Επίλογος Η επιχειρησιακή ένταξη του PAKFA στο δυναμικό του αεροπορικού στόλου της Αεροπορίας της χώρας, εάν όλα καταλήξουν ομαλά, αναμένεται περίπου για το 2015. Εκτιμάται ότι συνολικά θα αποκτηθούν 430 αεροσκάφη, τα οποία θα αντικαταστήσουν 339 Su-27 και 300 Mig-31. Βάσει των ρωσικών πηγών, η μέχρι σήμερα καθυστέρηση του προγράμματος οφείλεται εν πολλοίς στην ανεπάρκεια των εργαστηριακών υποδομών, η οποία απαίτησε με τη σειρά της χρόνο για την αναβάθμιση των υφιστάμενων και τη δημιουργία νέων ερευνητικών και δοκιμαστικών εγκαταστάσεων, ικανών για να ανταπεξέλθουν στις νέες τεχνολογικές προκλήσεις, αλλά και για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις τεχνολογικές καινοτομίες της μελλοντικής εξελεκτικής πορείας του προγράμματος.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ 335Μ Γράφει ο afasias

Το 1ο F-16 PX IV παραγωγής σε δοκιμές στις ΗΠΑ

Η ιστορική 335M μοίρα και πάλι στην αιχμή του δόρατος της Π.Α. Με την παραλαβή των νεων F16C/D Block 52 Advanced η 335M μοίρα θα διαθέτει τα πιο σύγχρονα μαχητικά της Π.Α. Τα νέα F-16C/D Block 52 Advanced θα δώσουν στην Π.Α πρωτόγνωρες δυνατότητες. Η κυρια διαφορα των F-16C/D Block 52+ Advanced σε σχέση με τα απλά block 52+ είναι η προσθήκη του Link 16, το οποιο σε συνδυασμό με το ΑΣΕΠΕ ΕΜΠ-145Η Erieye παρεχει την δυνατοτητα στα f16 adv. την πλήρη εικόνα της τακτικής κατάστασης σε πραγματικό χρόνο χωρίς την χρήση των δικών τους αισθητήρων. Με αυτόν τον τρόπο γ ινεται εφικτη η εφαρμογη τακτικων εναντίον των αντιπάλων τους που θα προσδώσουν μεγάλο πλεονέκτημα στα μαχητικά που κάνουν χρήση του Link 16 . Ταυτόχρονα με την παραλαβή των νέων F-16C/D Block 52 Advanced παραλαμβάνονται και νέα όπλα οπως τα όπλα μακρού πλήγματος AGM-154C (JSOW-C) με εμβέλεια μέχρι και 115 χλμ, τα οποία ουσιαστικά καλύπτουν το κενό ανάμεσα στους υποστρατηγικούς πυραύλους Scalp που φερουν τα Μirage 2000-5 και τα AFDS που φέρουν τα Α-7 και τα F-16 της Π.Α. Επίσης, τα νέα F16C/D Block 52 Advanced έχουν ενσωματωμένο το συστημα αυτοπροστασίας ASPIS II, πράγμα το οποίο τα καθιστα ως τα πιο ολοκληρωμένα μαχητικα που διαθετει η Π.Α. Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό ότι στην 335Μ επιτελείται ένα δύσκολο έργο, που αφορά στην ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών στις τακτικές που μέχρι τώρα εφάρμοζε η Π.Α.

Στην 116 ΠΜ θα χτυπά πλέον η καρδιά της διώξης βομβαρδισμού, καθώς ο συνδυασμός των 30 νέων F-16C/D Block 52 Advanced της 335Μ και των 43 A-7E της 336ΜΒ θα δημιουργήσει ένα νέο πονοκέφαλο στον οποιοδήποτε βρεθεί απέναντί τους. Τα μεν F-16C/D Block 52 Advanced βρίσκονται στην τεχνολογική πρωτοκαθεδρία ενώ τα Α-7Ε απο την άλλη πλευρά εξακολουθούν να έχουν αξιόλογες δυνατότητες καθώς μπορούν να μεταφέρουν μεγάλο όγκο πυρός σε μεγάλη απόσταση. Η Ιστορία της 335 Μοίρα

Ο «Τίγρης»: το έμβλημα της Μοίρας

Η 335 Μοίρα "Τίγρης" είναι η παλαιότερη Μοίρα της ΠΑ, αφού συγκροτήθηκε όταν η Ελλάδα ήταν υπό κατοχή από τους Γερμανούς τον Οκτώβριο του 1941 στο αεροδρόμιο Ακίρ της Παλαιστίνης, δηλαδή λίγους μήνες μετά την ολοκληρωτική κατάληψη της Ελλάδας από τους Γερμανούς. Οι πρώτοι πιλότοι της Μοίρας ήταν στελέχη της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας που είχαν σταλεί στο Ιράκ από το 1940 για να εκπαιδευτούν από τους Βρετανούς, καθώς και αρκετοί πιλότοι που κατέφυγαν στην περιοχή μετά την κατάληψη της Ελλάδας, για να συνεχίσουν τον αγώνα ως την απελευθέρωση της χώρας. Η Μοίρα εφοδιάστηκε με τα μαχητικά αεροσκάφη Hurricane-IIB στην αρχή, και μετά με τα Hurricane-IIC και υπαγόταν στην 339 Πτέρυγα Μάχης της RAF. Με τα αεροσκάφη αυτά επιχειρεί έως τον Δεκέμβριο του 1943, οπότε και τα αντικαθιστά με τα σύγχρονα Spitfire VB και VC. Η Μοίρα είχε, και μετά την παραλαβή των νέων αεροσκαφών, ως κύρια αποστολή την Δίωξη. Εκτελεί επιχειρήσεις στη Βόρεια Αφρική, στην Ιταλία, στη Γιουγκοσλαβία, στην Αλβανία και στην κατεχόμενη Ελλάδα, πιό συγκεκριμένα στην Κρήτη, στις Κυκλάδες και στα Δωδεκάνησα. Κατά την διάρκεια της παραμονής της στην Μέση Ανατολή, επιχειρώντας από πρόχειρα αεροδρόμια, συμμετείχε σε αποστολές προστασίας νηοπομπών. Τη ρουτίνα των αποστολών αυτών, διέκοψε ο επιτυχής βομβαρδισμός και πολυβολισμός από χαμηλό ύψος του Ιταλικού στρατηγείου της Λιβύης που πραγματοποιήθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1942 (για να εορτασθεί και η επέτειος) μετά τις επίμονες αιτήσεις και τα έντονα διαβήματα των ελληνικών πληρωμάτων προς τους Βρετανούς.

Το Σεπτέμβριο του 1944 μεταστάθμευσε στην Ιταλία και από εκεί στην Ελλάδα περί τα τέλη του Οκτωβρίου στο αεροδρόμιο Χασανίου, το σημερινό αεροδρόμιο του Ελληνικού. Εκεί, μαζί με τις 336 ΜΔ και τη 13 ΜΕΒ (Μοίρα Ελαφρού Βομβαρδισμού), που είχαν συγκροτηθεί στην Μέση Ανατολή, αποδόθηκε στο ελληνικό κράτος από τους Βρετανούς. Στην διάρκεια του Β΄ΠΠ η Μοίρα έχασε 18 πιλότους πραγματοποιώντας 5555 εξόδους, διάρκειας 8500 ωρών πτήσης και άλλες 12000 ώρες πτήσης για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Τον Αύγουστο του 1945 μεταστάθμευσε στο αεροδρόμιο του Σέδες. Τον Ιούνιο του 1947 παραλαμβάνει τα νέα αεροσκάφη Spitfire IX και XVI προκειμένου να μπορέσει να συμμετάσχει στις επιχειρήσεις της περιόδου 1947-1949 για την υποστήριξη των δυνάμεων του Εθνικού στρατού. Τον Οκτώβριο του 1953 γίνεται η πρώτη Μοίρα που αντικαθιστά τα ελικοφόρα αεροσκάφη της με αεριωθούμενα τύπου F-84G και RT-33A, στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας. Μετονομάζεται σε 335 Μοίρα Διώξεως Βομβαρδισμού αλλά τον ίδιο καιρό μια "άλλη" 335 Μοίρα μετατρέπεται σε Μοίρα Επιχειρησιακής Εκπαιδεύσεως και μετασταθμεύει στην 113 ΠΜΕ διαθέτοντας περίπου 25 Spitfire ενώ αργότερα μετασταθμεύει στην 115 ΠΜ όπου μετονομάζεται σε 340 ΜΔΒ. Η 335 ΜΔΒ μετασταθμεύει στην 111 Πτέρυγα Μάχης και παραμένει εκεί ως τον Σεπτέμβριο του 1957. Μετασταθμεύει στη συνέχεια στην 110 ΠΜ στην Λάρισα και εδρεύει εκεί ως το Μάιο του 1960, αφού όμως είχε ήδη αρχίσει να παραλαμβάνει τα αεροσκάφη F-84F από το φθινόπωρο του 1957. Το Νοέμβριο του 1960 αναλαμβάνει ρόλο κρούσης και μετασταθμεύει στην Τανάγρα. Τον Μάιο του 1965 αρχίζει την παραλαβή των F-104G Starfighter και στις 30 Ιουνίου του 1977 μετασταθμεύει στην 116 ΠΜ στον Άραξο. Από τον Μάιο του 1965 ως τις 31 Μαίου του 1992 η Μοίρα πετά με τα F-104G. Στις 3 Απριλίου του 1993 μετονομάζεται σε 335 Μοίρα Βομβαρδισμού και παραλαμβάνει τα αεροσκάφη δεύτερης γενιάς Α-7Ε και TA-7C Corsair, που ήταν από τα 62 συνολικά αεροσκάφη που μας παρέδωσαν οι Αμερικάνοι. Με τα αεροσκάφη Α-7 οι ικανότητες Βομβαρδισμού της ΠΑ αυξήθηκαν δραματικά, γιατί (αν και αεροσκάφη δεύτερης γενιάς) διαθέτουν μεγάλες δυνατότητες μεταφοράς οπλικού φορτίου, σε μεγάλες αποστάσεις, με ικανοποιητική ακρίβεια στην προσβολή των στόχων.

Σημ: Η ιστορία της 335 Μοίρας έχει παρθεί από την ιστοσελίδα της ΠΑ

Ενδιαφέρον της Raytheon για την αναβάθμιση των F-16 Γράφει ο deepred001 Η επιθυμία της Πολεμικής Αεροπορίας να αναβαθμίσει το στόλο των μαχητικών γ’ γενιάς έχει κεντρίσει το έντονο ενδιαφέρον της αμερικανικής εταιρίας Raytheon. Από το fox2magazine μάθατε πρώτοι την προωθήση του ραντάρ ενεργής σάρωσης RACR για τα ελληνικά F-16.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι Raytheon έχει ήδη ενημερώσει την ΠΑ για το RACR

Η αμερικανική εταιρία Raytheon βρίσκεται σύμφωνα με την ίδια πολύ κοντά στην πρώτη διεθνή πώληση του ραντάρ RACR (Advanced Combat Raytheon Radar), μετά την έγκριση και τη σχετική άδεια εξαγωγής από την αμερικανική κυβέρνηση για να προχωρήσει σε συνομιλίες με τουλάχιστον δύο δυνητικούς πελάτες. Και οι δύο χώρες προσπαθούν να αναβαθμίσουν τον στόλο των μαχητικών τους αεροσκαφών F16 μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, προκειμένου να διατηρήσουν την υφιστάμενη δομή ισχύος τους. Αυτό τουλάχιστον αναφέρει η ίδια η εταιρία, χωρίς να αναφέρεται ονομαστικά στους δύο δυνητικούς πελάτες, «φωτογραφίζοντας» όμως έμμεσα την Κορέα και την Ελλάδα. Το ραντάρ RACR έχει 90% του λογισμικού κοινό με το ραντάρ AESA για το F/A-18 Super Hornet. Η Raytheon και η Lockheed Martin έχουν εργαστεί από κοινού σχεδόν έξι χρόνια για να αναπτυχθεί το RACR για τα F-16. Απόρροια των εξελίξεων, τα ελληνικά F-16 πρόκειται μέσα σε δύο χρόνια από σήμερα να αρχίσουν να αναβαθμίζονται κατακόρυφα με την ενσωμάτωση του συγκεκριμένου ραντάρ. Αυτό συνεπάγεται πως οι εξελίξεις στην Αμερικανική Πολεμική Αερπορία θα είναι θετικές όσον αφορά τις επιδράσεις του αντίστοιχου ελληνικού προγράμματος. Σε αντίθετη περίπτωση, ο εκσυχονισμός των ελληνικών μαχητικών θα καθυστερήσει δύο έως τρία χρόνια επιπλέον, εκτός και εάν το μέγεθος της ελληνικού και του κορεάτικου προγράμματος επιτρέπει την κερδοφόρα 77

έναρξη της παραγωγικής διαδικασίας από την πλευρά της Raytheon. Βάσει των παραπάνω, ο εκσυχρονισμός του στόλου των μαχητικών της Πολεμικής Αεροπορίας δεν θα αρκεστεί με την παράμετρο CCIP, αλλά θα πρόκειται για μία κατακόρυφη ποιοτική αναβάθμιση Έμμεσα θα θέλαμε να αναφέρουμε πως από τη συγκεκριμένη εξέλιξη συνεπάγεται πως η προμήθεια ενός Νέου Μαχητικού Αεροσκάφους για την Αεροπορία τίθεται σε εντελώς νέες βάσεις, τόσο ποιοτικά, όσο και χρονικά. Μερικές παραπάνω πληροφορίες

Μαχητικό αεροσκάφος F-16C της ΠΑ. Η εγκατάσταση ραντάρ AESA στα F-16 θα βελτιώσει σημαντικά τις επιδόσεις τους σε αποστολές κάθε φάσματος.

Η Raytheon έχει ήδη λάβει άδεια εξαγωγής από την αμερικανική κυβέρνηση για το δικό της ραντάρ AESA (Raytheon Advanced Combat Radar - RACR), ενώ η Northrop Grumman εξακολουθεί να αναμένει την έγκριση για το δικό της AESA (Scalable Agile Beam Radar - SABR). Το RACR είναι παράγωγο του APG-79 το οποίο είναι ενσωματoμένο στα F/A-18E/F Super Hornet, και το SABR είναι παράγωγο του APG-80 Η πολεμική αεροπορία της Ν. Κορέας έχει ήδη λάβει ενημερωτικές πληροφορίες για το RACR της Raytheon. * Η αντικατάσταση του μηχανικής σάρωσης ραντάρ με ένα AESA διπλασιάζει τις επιδόσεις του ραντάρ και βελτιώνει αισθητά την συντήρησή του. Το τελευταίο έχει σημαντικές επιπτώσεις με το συνολικό κόστος του κύκλου ζωής του ραντάρ, σε σύγκριση με την υποστήριξη της συντήρησης των συμβατικών ραντάρ. * Το πρόγραμμα της Νοτίου Κορέας βρίσκεται χρονικά παράλληλα με τις προθέσεις της πολεμικής αεροπορίας των Ηνωμένων Πολιτειών για αντικατάσταση ενός μέρους των δικών της F-16 με το AESA, κάτι το οποίο ίσως καθυστερήσει έως και δύο χρόνια το πρόγραμμα μια και οι 78

κατασκευαστές, όπως και η USAF, δεν επείγονται για την μετασκευή. Τυχόν καθυστέρηση στο εν λόγω πρόγραμμα της USAF θα έχει άμεση επίπτωση όχι μόνο για την κορεάτικη, αλλά και για την ελληνική περίπτωση, μια και δεν πρόκειται να υπάρξει μεμονωμένη παραγωγική γραμμή για μερικές δεκάδες ραντάρ. * Η συνολική παγκόσμια αγορά για την τεχνολογία του AESA στα μαχητικά αεροσκάφη F-16 μπορεί και να υπερβαίνει τις 1.000 μονάδες. Μαζί με τη Νότια Κορέα, η Ελλάδα έχει λάβει το σχετικό ενημέρωτικό δελτίο από την Raytheon για το RACR.

Σημ: Εκπλαγήκαμε ευχάριστα αναγνώσκοντας στο Flight Inernational αυτό που είχαμε αναρτήσει πρίν δύο μέρες ως αποκλειστικά δική μας είδηση-ανάλυση περί της ενσωμάτωσης του ραντάρ RACR (AESA) στα ελληνικά F-16. Ακριβώς στο ίδιο μήκος κύματος είναι και η σχετική ανάλυση του παγκόσμιου εμβέλειας Flight Global, εξειδικευμένου σε αεροπορικά θέματα, έτσι και χαιρόμαστε ιδιαίτερα για το γεγονός αυτό.

37 Eurofighter έτοιμα για την Ελλάδα μετά το 2013! Γράφει ο deepred001

Η οικονομική κρίση και πιθανώς η απροθυμία των τεσσάρων κατασκευαστριών χωρών του Eurofighter να προχωρήσουν σε ολική εφαρμογή των δεσμεύσεών τους αφήνει το ενδεχόμενο οι αεροπορίες τους να μην αποκτήσουν κάποια από όλα τα αεροσκάφη. Σε μία τέτοια διάσταση είναι αρκετά πιθανό η Γερμανία να μην παραλάβει τα 37 τελευταία μαχητικά του τύπου. Εάν συμβεί κατί τέτοιο, επειδή δεσμεύεται να τα παραγγείλει, θα τα μεταπωλήσει σε τρίτη χώρα. Ένας από τους υποψήφιους πελάτες, αν όχι ο μόνος που συμπληρώνει όλες τις προυποθέσεις για αυτά τα αεροσκάφη, είναι η Ελλάδα. Η Επιβεβαίωση Ο κυβερνητικός συνασπισμός της Γερμανίας επιβεβαίωσε ότι η Luftwaffe δεν θα λάβει την τελική παρτίδα (3b) των αεροσκαφών Eurofighter. Μέχρι σήμερα, η Γερμανία έχει δεσμευθεί σταθερά για απόκτηση 143 αεροσκαφών. Το μέγεθος των αεροσκαφών του συμβολαίου 3B είχε επίσης προγραμματιστεί να κατευθυνθεί στην Luftwaffe. Αυτά τα 37 μαχητικά προορίζονται σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις για την εξαγωγική αγορά. Η απόφαση αυτή σηματοδοτεί σημαντικές εξελίξεις, μια και συνεπάγεται αυτόματα πως η κοινοπραξία γνωρίζει ότι υπάρχει νέος πελάτης.

Ανοιχτό παραμένει το γεγονός για ποια χώρα προορίζονται τα αεροσκάφη. Βάσει ανοιχτών πηγών αναγνωρισμένου ιστοτόπου αμυντικών θεμάτων, μεταξύ των ονομάτων αναφέρεται η Ελβετία, η Ελλάδα και η Ινδία για παράδειγμα.

Όσον αφορά τον ινδικό διαγωνισμό MMRC, η ινδική κυβέρνηση θέλει να κατασκευάσει το αεροσκάφος, πλην ορισμένων δοκιμαστικών μονάδων, εγχώρια. Οι κυβερνήσεις του προγράμματος της κοινοπραξίας είναι βάσει συμφωνιών υποχρεωμένες να κατασκευάσουν συγκεκριμένο αριθμό μαχητικών στις εργοστασιακές εγκαταστάσεις στην Ευρώπη. Η συγκεκριμένη απαίτηση είναι για το ινδικό πρόγραμμα πρωταρχικής σημασίας. Το πρόγραμμα της Σ. Αραβίας καλύπτεται από το Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ η Αυστρία δεν θα αγοράσει για τα επόμενα 5 χρόνια νέα μαχητικά του τύπου. Τα 15 αεροσκάφη Eurofighter της Luftwaffe για την Αυστρία θα μπορούσαν ίσως να συνυπολογιστούν στη νέα ρύθμιση, που σημαίνει ότι η Γερμανία θα πρέπει να απαλλαγεί από μόλις 22 Tranche 3B μαχητικά, αντί του συνολικού μεγέθους των 37 μονάδων. Μια παρόμοια ρύθμιση εγκρίθηκε για τον το Ηνωμένο Βασίλειο, όταν 24 μαχητικά κατευθύνθηκαν στη Σαουδική Αραβία. Η πιθανή πώληση προς την Ελβετία 8 έως 18 μονάδων δεν συμβαδίζει με το σύνολο των προς πώληση αεροσκαφών και είναι εκτός των οικονομικών προδιαγραφών του προγράμματος της χώρας των Άλπεων, το οποίο πρόγραμμα έχει ακριβές οικονομικό παράθυρο και δεν συμβαδίζει με μια πιθανή προμήθεια 22 αεροσκαφών. Η μοναδική χώρα που εκπληρεί αυτές τις προυποθέσεις για το σύνολο των 37 μαχητικών είναι η Ελλάδα. Βάσει των παραπάνω, αναμένεται αναδίπλωση των βιομηχανικο-οικονομικών προτάσεων της κοινοπραξίας και της γερμανικής κυβέρνησης για το πρόγραμμα του νέου μαχητικού αεροσκάφους για την Ελλάδα. Τι αποφάσισαν οι Γερμανοί Η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση του Συνασπισμού των πολιτικών κομμάτων CDU, CSU και FDP, αποφάσισε στις 26 Οκτωβρίου του 2009 να προσμετρήσει τα 37 μαχητικά του οικονομικού συμβολαίου T3b στον τομέα των εξαγωγών του προγράμματος της κοινοπραξίας.

Αναζήτησαμε περισσότερες πληροφορίες για το εν λόγω θέμα και ερευνήσαμε την πολυσέλιση συμφωνία της νέας γερμανικής κυβέρνησης, η οποία υπογράφηκε στις 26.10.2009. Παρακάτω το χαρακτηριστικό μέρος της συμφωνίας για το πρόγραμμα του Eurofighter: "Bei dem zu beschaffenden Eurofighter haben sich die Koalitionsparteien darauf geeinigt, zukünftige Exporte auf die noch in der Tranche 3b zu beauftragende Stückzahl anrechnen zu lassen". Η σχετική απόφαση της γερμανικής κυβέρνησης αναφέρει ρητά πως η προσμέτρηση των 37 μονἀδων του T3b που προορίζονται για την Γερμανία θα πραγματοποιηθεί σε μελλοντικές εξαγωγές του προγράμματος. Βάσει των παραπάνω, η προσμέτρηση των 15 αυστριακών μονάδων δεν μπορεί να θεωρηθεί αποδεκτή, μια και η προμήθεια πραγματοποιήθηκε ήδη και δεν αφορά μελλοντική εξαγωγή.

Συμπεράσματα Aξιοσημείωτο των είναι πως η γερμανική κυβέρνηση, και σε δευτερεύοντα βαθμό η κοινοπραξία, γνωρίζει ήδη πως υπάρχει συγκεκριμένη εξαγωγική αγορά 37 μονάδων του ευρωμαχητικού. Η συμφωνία της 26 Οκτωβρίου 2009 δεν αναφέρεται σε μία ενιαία εξαγωγική αγορά ή σε περισσότερες των μία. Δεδομένου των συμβολαίων της κοινοπραξίας Eurofighter και των εταιρικών εθνών για την κατασκευή συγκεκριμένου αριθμού μαχητικών, αποκτά ιδιαίτερη σημασία η αναφορά της γερμανικής κυβέρνησης, συγκεκριμένα αυτή της έμμεσης παραδοχής πως γνωρίζει ήδη για το που ακριβώς κατευθύνονται τα 37 μαχητικά αεροσκάφη και η σχετική προμήθεια θα πραγματοποιηθεί μέσω διακρατικής συμφωνίας. Σε αυτό το σημείο πρέπει να προσθέσουμε ότι ο αποδέκτης ή οι αποδέκτες των παραπάνω μαχητικών, θα πρέπει το αργότερο έως τέλος του 2012 να έχει (–ουν) οριστικοποιήσει κάθε

λεπτομέρεια της σχετικής συμφωνίας, μια και στους αμέσως επόμενους μήνες θα πρέπει να ξεκινήσει η τελική φάση της παραγωγικής διαδικασίας. Οι παραδόσεις των συγκεκριμένων μαχητικών θα έχουν ολοκληρωθεί βάσει του σχετικού χρονοδιαγράμματος το 2017 και το κόστος αυτών ανέρχεται σε 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ.

Το σύστημα ευρωπαϊκής αεροπορικής δύναμης και οι μελλοντικές προκλήσεις Γράφει ο deepred001

Η ΕΕ λαμβάνει όλο και περισσότερο ευθύνες σε θέματα ασφάλειας με την νέα Συνταγματική Συνθήκη. Η Συνθήκη τέθηκε σε ισχύ στις 1 Δεκεμβρίου του 2009 και η Ένωση απόκτησε Πρόεδρο και Υπουργό Εξωτερικών. Η ΕΕ θα συνεχίσει να είναι ένας παγκόσμιος παράγοντας ασφάλειας και θα πρέπει να προσαρμοστεί στην αυξανόμενη πολυπλοκότητα και την ποικιλία των μελλοντικών απειλών. Οι δυνητικοί κίνδυνοι για την ειρήνη και την ασφάλεια της Ευρώπης και η αντιμετώπιση αυτών θα πρέπει να αναλύονται στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας. Το ερώτημα είναι πώς να προβλεφθεί το ευρύ φάσμα των πιθανών εξελίξεων; Ένας αποτελεσματικός τρόπος είναι να γίνει αυτό μέσω των σεναρίων. Μια ποικιλία τέτοιων σεναρίων έχει εκπονηθεί από διάφορους οργανισμούς και ομάδες. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει υπογραμμίσει τέσσερις μεγάλες διαφορές όσον αφορά τα σενάρια που έχουν εγκριθεί για καλύτερη μελέτη και ανάλυση των συμπερασμάτων. Αυτά τα σενάρια είναι η παγκόσμια διακυβέρνηση με τα παγκόσμια προβλήματα, ιδίως αυτό της αλλαγής του κλίματος. Ο πολυ-πολικός ρεαλισμός με τον ανταγωνισμό και την έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ των κορυφαίων παγκόσμιων δυνάμεων της Κίνας, της Ινδίας, της ΕΕ και των ΗΠΑ. Η «νέα ευημερία για όλους» με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη στενή σύμμαχο ΕΕ να συνεχίζουν με τη δέσμευση της δεκαετίας του 1990 για την προώθηση της φιλελεύθερης δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο με ένα συνδυασμό μαλακής 84

και σκληρής προβολής δύναμης. Επίσης, η Δύση απειλείται και η ΕΕ με τις Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται σε έναν διαρκώς εν εξελίξει παγκόσμιο αγώνα εναντίον του βίαιου εξτρεμισμού. Αυτά τα σενάρια περιλαμβάνουν την κοινωνική πολιτική, την οικονομική, την άμυνα και την ασφάλεια αλλά και άλλες πτυχές. Οι ανάγκες για κάθε σενάριο αναλύθηκαν στη συνέχεια και η προσοχή εστιάστηκε στο για το πως θα ικανοποιηθούν οι στόχοι με την συνδρομή της αεροπορικής δύναμης. Ένα βασικό συμπέρασμα είναι ότι οι περισσότερες από τις σημαντικότερες λειτουργίες που συνδέονται σήμερα με αυτό που αποκαλείται «Σύστημα Αεροπορικής Δύναμης», απαιτείται σε όλα τα σενάρια.

Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι οι ρόλοι που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά από το «Σύστημα Αεροπορικής Δύναμης» είναι η προστασία της Πατρίδας με τις στρατιωτικές πτυχές να ενσωματώνονται στο ευρύτερο πλαίσιο της ασφάλειας για την πολιτικο-στρατιωτική ολοκλήρωση, όπως είναι η προστασία του πληθυσμού, των υποδομών και του εδάφους έναντι όλων των ειδών των απειλών από αέρος, ξηράς και θαλάσσης. Η προστασία των συνόρων -μπλε και πράσινων- κατά μιας εισβολής ή διείσδυσης, η ανάγκη για τον έλεγχο ή την πρόληψη της μετανάστευσης με τη στρατιωτική υποστήριξη σε τομείς όπου οι πολιτικές αρχές παρουσιάζουν έλλειψη επαρκών μέσων. Οι επιχειρήσεις υποστήριξης της ειρήνης με στόχο την αποκατάσταση μιας σταθερής και ειρηνικής κατάστασης μεταξύ των συγκρουόμενων μερών, όπως είναι η ειρήνευση σε μια σύγκρουση μεταξύ των κρατών και η θέσπιση του νόμου και της τάξης σε μία παραλείποντα κατάσταση. Οι περιορισμένης κλίμακας στρατιωτικές συγκρούσεις, με τη σύγκρουση να λαμβάνει χώρα εκτός της επικράτειας της Ευρώπης με την ανάγκη «να κερδιθεί ο πόλεμος», για την καλύτερη παροχή της προστασίας των πάτριων εδαφών. Μερικά παραδείγματα είναι η προβολή δύναμης με μεγάλη στρατιωτική δύναμη, οι κοινές επιθετικές και αμυντικές επιχειρήσεις με πλήρη 85

κυριαρχία σε όλο το φάσμα και επίμονες ενέργειες για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Η στήριξη της εξωτερικής πολιτικής με την αποκλειστικότητα των πολιτικών μέσων να επικουρείται από τη στρατιωτική αποτελεσματικότητα, όπως είναι η ικανότητα του εξαναγκασμού ενός κράτους ή οργάνωσης με σκοπό να αποθαρρυνθεί μια μη αποδεκτή συμπεριφορά ή στάση. Η αξιόπιστη αποτρεπτική προληπτική ικανότητα ή η ικανότητα των αντιποίνων μετά από μια επίθεση και η υποστήριξη της πολιτικής με ένα ευρύ φάσμα στρατιωτικών μέσων, δημιουργώντας πολιτικές επιλογές για να κλιμακωθεί ή να αποκλιμακωθεί μια κρίση. Παρεμβάσεις που απαιτούνται για την ενίσχυση μη στρατιωτικής φύσεως προβλημάτων που προκύπτουν σε όλο τον κόσμο. Παρδείγματα αποτελούν εδώ η συμμετοχή σε μικρότερης κλίμακας παρεμβάσεις σε έναν συνασπισμό και η υποστήριξη της διεθνούς δράσης της επιβολής του νόμου και της επιβολής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τη συμμετοχή στην επιβολή κυρώσεων. Η ανακούφιση σε μια ανθρωπιστική κρίση και οι επιχειρήσεις εκκένωσης, η υποστήριξη της πολιτικής για τη μετανάστευση και η περίπτωση περιφεριακής ή παγκόσμιας πανδημίας. Οι ανάγκες αυτές περιλαμβάνουν τη συνεχή απασχόληση των παραδοσιακών στρατιωτικών δυνάμεων. Αυτές οι ανάγκες προκύπτουν εντός της επικράτειας της ΕΕ και κατά μήκος των συνόρων της όπως και σε μεγάλες αποστάσεις από την ηπειρωτική χώρα της ΕΕ. Το «Σύστημα Αεροπορικής Δύναμης» έχει ιστορικά αποδειχθεί ότι είναι ένα αποτελεσματικό και αποδοτικό μέσο παροχής υπηρεσιών ενός ευρύ αμυντικού φάσματος και λειτουργικότητας της ασφάλειας και θα εξακολουθήσει να είναι ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία που επιτρέπουν στην Ευρώπη να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια πολιτική σκηνή.

Ενώ οι πολιτικοί στις Βρυξέλλες συνεχίζουν να συζητούν εδώ και πολλά χρόνια για τα υπέρ και τα κατά μιας κοινής αμυντικής πολιτικής, τα δύο μεγαλύτερα ευρωπαϊκά αντιπροσωπευτικά όργανα της βιομηχανίας όπλων έχουν ήδη προετοιμάσει το κατάλληλο έδαφος, μέσω της συνεργασίας. Η ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία είναι και πάλι ένα βήμα μπροστά. Ο λόγος είναι για τους οργανισμούς AECMA και EDIG. Ο αριθμός των εργαζόμενων στους δύο οργανισμούς είναι περίπου 800.000, και το σύνολο αυτών χαρακτηρίζεται από θέσεις απασχόλησης υψηλών προδιαγραφών. Η AECMA εκπροσωπεί τα συμφέροντα του αεροναυπηγικού κλάδου των κρατών της ΕΕ, και η EDIG, η οποία ιδύθηκε το 1976 και είναι σύμβουλος και παρατηρητής της WEU, εκπροσωπεί τα συμφέροντα των εθνικών οργανώσεων. Ο συνολικός ετήσιος κύκλος εργασιών των δύο οργανισμών εκτιμάται με περισσότερα από 130 δισεκατομμύρια ευρώ. Ο αεροναυτικός τομέας είναι τμήμα αυτού του Οργανισμού. Ο ευρωπαϊκός αεροναυτικός τομέας διατηρεί μισό εκατομμύριο περίπου θέσεις εργασίας ενεργές και στην παγκόσμια κατάταξη βρίσκεται στη δεύτερη θέση, αμέσως μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Ο τομέας των αεροσκαφών αποτελείται από την ομάδα των εταιρικών σχημάτων που αντιπροσωπεύουν τις Alenia Aeronautica, BAE Systems, Dassault-Aviation, EADS Military Air Systems, EADS-CASA και Saab AB. Η συγκεκριμένη ομάδα είναι γνωστή και ως Aircraft Sectoral Group (ASG) είναι ακριβώς αυτή η βιομηχανική ομάδα που προσφέρει τις υπηρεσίες για το «Σύστημα Αεροπορικής Δύναμης», τόσο σε εθνικό, σε πανευρωπαϊκό, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, μέσω ενός δικτύου συνεργασιών. Παρουσιάζουμε τις πτυχές ενός από τα μεγαλύτερα προγράμματά παράγωγης αεροσκαφών παγκοσμίως. Μελετούμε την σύγκρουση αεροναυπηγικών οίκων παγκοσμίου κύρους, τις

στρατηγικές προεκτάσεις, την εμπλοκή πολιτικών παραγόντων και τις υποχθόνιες μονομαχίες του παρασκηνίου.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι δυο μεγαλύτεροι κατασκευαστές πολιτικών αεροσκαφών, Boeing και EADS, ανταγωνίζονται για την επικράτηση στην παγκόσμια αγορά αεροσκαφών. Η σύγκρουση μεταξύ τους EADS, διαρκεί περισσότερο από δυο δεκαετίες, περιλαμβανομένης και της δικαστικης-πολιτικης διαμάχης στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Ενώ νέος γύρος ανταγωνισμού αρχίζει μεταξύ των Α-380 και B-777, το αποτέλεσμα του προγράμματος KC-X, θα ενισχύσει τον νικητή υπέρμετρα στον ανταγωνισμό για την κυριαρχία στην παγκόσμια αγορά αεροσκαφών

ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΒΑΛΛΙΣΤΙΚΑ ΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΕΡΑΜΥΝΑ Γράφει ο strategy

Τα Βαλλιστικά Βλήματα Βραχέως Βεληνεκούς (SRBM) τύπου J-600T Yildirim ("Αστραπή") που βρίσκονται στο οπλοστάσιο των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ) καταγράφονται και αποτελούν μία πρωτόγνωρη απειλή για την ελληνική αεράμυνα. Σύμφωνα με μελέτη του υπουργείου Εθνικής Άμυνας που είδε στο παρελθόν το φως της δημοσιότητας, η αποτελεσματικότητά τους στο σύγχρονο πεδίο της μάχης είναι σχετικά περιορισμένων δυνατοτήτων όσον αφορά στην καταστροφικότητα - φονικότητά τους σε κρίσιμους τομείς και σε συνάρτηση με την τεράστια απόσταση βολής. Δεν παύει, ωστόσο, να θεωρείται μεγάλη απειλή, από τη στιγμή που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για πλήγματα σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις όπως θέσεις ραντάρ, κέντρα διοίκησης και επικοινωνιών, αποθήκες πυρομαχικών και καυσίμων, ναυστάθμους, όπως και για την εξουδετέρωση των συστημάτων αεράμυνας της χώρας. Επιπλέον, μπορούν να επιφέρουν χτύπημα στα μεγάλα αστικά κέντρα, προκαλώντας σημαντικό ψυχολογικό αντίκτυπο. Η απειλή των βαλλιστικών βλημάτων τύπου J-600T Yildirim λαμβάνει, όμως, εφιαλτικές διαστάσεις σε πιθανή ανάπτυξη ή προμήθεια Όπλων Μαζικής Καταστροφής από την Άγκυρα, ένα σενάριο το οποίο δε πρέπει να αποκλείεται μακροπρόθεσμα. Οι συντάκτες της μελέτης προτείνουν τη λήψη άμεσων μέτρων, κυρίως αγορά παρόμοιων πυραυλικών συστημάτων που μπορούν να αναχαιτίσουν και να εξουδετερώσουν τον εξ Ανατολών κίνδυνο, αλλά και αναδιάταξη των υπαρχόντων αντιαεροπορικών-αντιβαλλιστικών συστημάτων. Το άκρως ανησυχητικό είναι ότι η ηγεσία των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων επιθυμεί την επέκταση του βεληνεκούς των J-600T Yildirim, στόχος ο οποίος φαίνεται να επιτυγχάνεται, αν και απέχει πολύ από τις επιδιώξεις που ήθελαν επίτευξη βεληνεκούς 1.000km εντός του 2009.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι η τουρκική αμυντική βιομηχανία με πρωτοπόρο τη Roketsan εργάζεται πάνω στη βελτίωση των χαρακτηριστικών του Yildirim (αναφέρεται ως Yildirim II με εκτιμώμενο βεληνεκές 250-300km), αν και σύμφωνα με Κινέζους αξιωματούχους της CPMIEC (με την εταιρία που υπεγράφη η συμφωνία μεταφοράς τεχνογνωσίας το 1998 ύψους $300 εκατ. για την κατασκευή τουλάχιστον 200 βλημάτων) στην έκθεση αμυντικού υλικού ΙDEF ΄07, η διμερής συμφωνία δεν κάλυπτε μεταφορά τεχνογνωσίας για το B-611M, της βελτιωμένης έκδοσης του Β611, με βεληνεκές 250km. H επέκταση βεληνεκούς σε τέτοιας κατηγορίας βλήματα (SRBM) δε θεωρείται ιδιαίτερα δύσκολη διαδικασία ωστόσο η επιχειρησιακή τους αξία στο πεδίο της μάχης παραμένει αμελητέα. Στην περίπτωση αυτή πάντως, τα τουρκικά βαλλιστικά βλήματα μπορούν να πλήξουν από τα παράλια ή τα Στενά, περιοχές σε όλο το Αιγαίο και μέχρι την Κρήτη καθώς και τη μισή ηπειρωτική Ελλάδα. Δεν αποκλείεται σε μία μελλοντική ελληνο-τουρκική κρίση, συστοιχείες των Yildirim να μετακινηθούν προς τα δυτικά προκειμένου να ασκηθεί ψυχολογική πίεση στην ελληνική πλευρά. Η ανάπτυξη των Yildirim

Ο πύραυλος Yildirim κατά τη διάρκεια παρέλασης

Kαταρχήν να διευκρινιστεί ότι τα Υildirim εντάσσονται στη κατηγορία των SRBM (<1000km) και όχι των Βαλλιστικών Βλημάτων Μέσου Βεληνεκούς (MRBM), όπως λανθασμένα αναφέρει μερίδα του ελληνικού Τύπου ενώ τα οχήματα έχουν κωδικοποιηθεί ως F-600T και τα βλήματα ως J-600T (από τη κωδική ονομασία J προγράμματος και το διαμέτρημα, αντίστοιχα). Η προσπάθεια ανάπτυξης πυραυλικής τεχνολογίας από την Άγκυρα ανάγεται στις αρχές της δεκαετίας του 1980, οπότε φημολογείται η έναρξη συνεργασίας της Τουρκίας με το Πακιστάν. Τον Απρίλιο του 1990, η Άγκυρα ανακοίνωσε τη δοκιμή του ASR-227, ενός πυραύλου μικρού βεληνεκούς, χωρίς ωστόσο να δώσει στη δημοσιότητα τα τεχνικά χαρακτηριστικά του. Η ανάπτυξη του ASR-227 βασίστηκε στην εγχώρια έρευνα και κατασκευάστηκε με υλικά

πακιστανικής προέλευσης. Το 1996 η Τουρκία υπέγραψε σύμβαση για την απόκτηση 72 πυραύλων MGM-140 ATACMS από τις ΗΠΑ για τους 12 εκτοξευτές MLRS. Η δυσανάλογη σχέση βλημάτων και εκτοξευτών πιθανολογείται ότι οφείλεται στις προσπάθειες αντιγραφής του πυραύλου από την εγχώρια αμυντική βιομηχανία. Παράλληλα γίνεται γνωστή η συμφωνία προμήθειας από την Κίνα μιας πυροβολαρχίας πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων (ΠΕΠ) WS-1 βεληνεκούς 80km και ταυτόχρονα μεταφορά τεχνογνωσίας για την εγχώρια παραγωγή και τελική συναρμολόγηση άλλων πέντε πυροβολαρχιών από τη κρατική ΜΚΕΚ. Η ύπαρξη 24 επιπλέον εκτοξευτών της βελτιωμένης έκδοσης T-300Β Kasirga ("Τυφώνας"), όπως ονομάζονται από τον Τουρκικό Στρατό, μέγιστου βεληνεκούς 180km, αποκαλύφθηκε μόλις το 2006. Στις 26 Δεκεμβρίου 1999 η Τουρκία προχώρησε στη δοκιμαστική εκτόξευση του πρώτου βαλλιστικού της βλήματος στο πεδίο βολής Sile της Μαύρης Θάλασσας, επιτυγχάνοντας βεληνεκές 120km. Η αποκάλυψη έγινε από δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας "Μilliyet" της 14ης Ιανουαρίου 2002, το οποίο ανέφερε ότι η εκτόξευση του τουρκικής κατασκευής βλήματος J ήταν επιτυχής και εντυπωσίασε όσους την παρακολούθησαν. Καθώς η υπανάπτυκτη και ασταθής Τουρκία έμπαινε στο κλειστό κλάμπ των χωρών που κατέχουν τέτοια τεχνολογία, το άρθρο ήταν αρκετό για να πυροδοτήσει διεθνώς, από το έγκριτο Jane's ("Turkey tests ‘Project J’ missile"), και στην Ελλάδα, με εκτενές δημοσίευμα της «Στρατηγικής» (τ. 89, Φεβρουάριος 2002). Το 2003 το βλήμα πετύχε, στη τρίτη δοκιμαστική του εκτόξευση, βεληνεκές 152km οπότε και ολοκληρώθηκε (επίσημα) η ανάπτυξη. Τουρκικές πηγές αναφέρουν ότι ο Υildirim βασίζεται στο βλήμα Β611, το οποίο ανέπτυξε η Εταιρεία Αεροδιαστημικής Επιστήμης και Βιομηχανίας της Κίνας (CASIC). Το Β611 είναι SRBM ενός σταδίου, στερεών καυσίμων, με επιδόσεις γενικά συγκρίσιμες του ρωσικού Iskander-E, και βεληνεκές 150km. Στηριζόμενο στην τεχνολογία του DF-15 (M-7), το B611 μεταφέρει πολεμική κεφαλή Υψηλής Εκρηκτικότητας (ΗΕ) βάρους 480kg, ή εναλλακτικά με βομβίδες ή νάρκες, αντιαρματικές ή κατά προσωπικού εφόσον απαιτηθεί από το χρήστη. Θεωρείται βαλλιστικό βλήμα χαμηλού κόστους, μικρού πιθανού κυκλικού σφάλματος (CEP) που ενσωματώνει τεχνολογία περιορισμού της ανακλαστικής επιφάνειας ραντάρ (RCS). Στην παρέλαση της 30ης Αυγούστου 2007, ο Τουρκικός Στρατός παρουσίασε επίσημα το Βαλλιστικό Βλήμα Μικρού Βεληνεκούς (SRBM) J-600Τ Yildirim και τρεις εκτοξευτές F-600T σε σασί MAN 26.372 6x6 και παραλλαγή ερήμου, που χρησιμοποιεί κυρίως στα οχήματά του που επιχειρούν στις νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας (και την Κύπρο), με τον αριθμό πλαισίου των οχημάτων να αναφέρει χρονολογία παραγωγής τον Μάρτιο του 2001. Στις 7 Ιουλίου 2007 είχαν δηλωθεί στις αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΗΕ (United Nations Register of Conventional Arms) συνολικά 6 οχήματα εκτόξευσης και 97 βλήματα Yildirim, τα οποία εδρεύουν στην 58η Μοίρα Πυροβολικού στο Polatli της Άγκυρας. Στη φετινή παρέλαση παρουσιάστηκε ουλαμός 6 εκτοξευτών F-600T με ισάριθμα βλήματα. Η ελληνική αεράμυνα Ο ελληνικός εναέριος χώρος θεωρείται από τους καλύτερα φυλασσόμενους παγκοσμίως χάρη στη πλειάδα των προηγμένων αντιαεροπορικών συστημάτων που διαθέτουν οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΕΔ). Η Ελλάδα είναι εξάλλου το μοναδικό κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ που διαθέτει τα δύο κορυφαία συστήματα αεράμυνας μακρού βεληνεκούς, Patriot και S-300. Αναλυτικότερα: 91

- Για τις περιοχές Αττικής και Καβάλας-Θεσσαλονίκης (έδρα της 350 Πτέρυγας Κατευθυνομένων βλημάτων) διατίθενται 6 μονάδες βολής Patriot με συνολικά 325 βλήματα ΜΙΜ-104, οι οποίες εξοπλίζουν την 21 Μοίρα Κατευθυνομένων Βλημάτων της Κερατέας, τις 23 και 24 της Θεσσαλονίκης, την 25 της Χρυσούπολης και την 26 ΜΚΒ στο Κατσιμίδι Αττικής. Η 22 ΜΚΒ βρίσκεται στη Σκύρο προστατεύοντας το κεντρικό Αιγαίο και την ενδοχώρα κατ΄επέκταση.

Το αντιαεροπορικό σύστημα Patriot είναι υπεύθυνο για την προστασία του ελληνικού ηπειρωτικού κορμού

Το Patriot χρησιμοποιεί εκτοξευτέs Μ901 εγκατεστημένους σε ημι-ρυμουλκούμενο Μ860, το οποίο ρυμουλκείται από όχημα 10 τόνων τύπου Μ983 ΗΕΜΤΤ. Η μέγιστη εμβέλεια εντοπισμού στόχου του συστήματος είναι 160 km και το βλήμα ΜΙΜ-104 που εκτοξεύει έχει βεληνεκές 90 km και αναπτύσσει μέγιστη ταχύτητα Mach 3+. - Η μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας Κρήτη αλλά και η δίοδος προς τη Κύπρο προστατεύονται από 2 συστήματα ρωσικής κατασκευής S-300 PMU1 με 96 βλήματα συνολικά, μέγιστης εμβέλειας 150 km κατά αεροσκαφών και 40 km κατά βαλλιστικών πυραύλων. - Για τη προστασία στρατηγικών στόχων στη Στερεά Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη,ο ΕΣ διαθέτει 7 πυροβολαρχίες με πρόσφατα εκσυγχρονισμένα ΜΙΜ-23Β I-HAWK, τα οποία θα αποσυρθούν το 2012, όταν λήξει το όριο ζωής των βλημάτων. Στο ΕΜΠΑΕ 2011-2015 προβλέπεται η προμήθεια νέων αντιαεροπορικών συστημάτων μέσου βεληνεκούς, τα οποία θα διαθέτουν προηγμένες αντιβαλλιστικές δυνατότητες. Τέλος, όλοι οι μείζονες σχηματισμοί των ΕΣ του Δ΄ ΣΣ και της ΑΣΔΕΝ προστατεύονται από 21 Αντιαεροπορικά Συστήματα Μικρού Βεληνεκούς (SHORADS) ΤΟR-M1, 31 OSA-AK/AKM και 54 (VSHORADS) ASRAD ενώ για τις αεροπορικές βάσεις διατίθενται συστήματα ΒΕΛΟΣ και Crotale NG (επιπρόσθετα συστήματα στους κύριους ναυστάθμους Σαλαμίνας και Κρήτης). Σε κάθε περίπτωση η ελληνική αντιαεροπορική-αντιβαλλιστική αμύνα με τη σημερινή της δομή μπορεί να ανταπεξέλθει σε ενδεχόμενη απόπειρα αιφνίδιας εξαπόλυσης των Yildirim, πολλώ δε μάλλον όταν το Πολεμικό Ναυτικό επανακτήσει την ικανότητα αεράμυνας περιοχής.

KC-X: Η μάχη ξανάρχισε Γράφει ο Makkman1

Σύντομη Ανασκόπηση. Από το 1954 η USAF χρησιμοποιεί περί τα 450 «αεροπλανα-δεξαμενες» (τάνκερ), που δομικά και σχεδιαστικά είναι εξέλιξη του Boeing 707. Επί 50 και πλέον έτη χρησιμοποιήθηκαν επιτυχώς για αποστολές Εναέριου Ανεφοδιασμού, βομβαρδιστικών, μαχητικών, και αναγνωριστικών αεροσκαφών, όλων των κλάδων των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις και η αδιάλειπτη συνέχεια του ρόλου των ΗΠΑ σε όλη την υφήλιο βασίζονται στην εφοδιαστική και μεταφορική τους ικανότητα . Τα ιπτάμενα τάνκερ βοηθούν στην ταχύτερη και αποδοτικότερη χρήση των αεροπορικών μέσων της USAF σε κάθε θέατρο επιχειρήσεων ανά την υφήλιο. Χωρίς εναέριο ανεφοδιασμό το δόγμα της αεροπορίας και η χρήση των μέσων δεν είναι αποτελεσματικά . Το αυξανόμενο κόστος χρήσης, συντήρησης, και η τεχνολογική υστέρηση των KC-135 επέβαλαν τον προγραμματισμό για το επόμενο ΑΕΑ. Παρά την σοβαρή χρήση των KC-135, επί δεκαετίες, μεγάλος αριθμός από αυτά έχει 12.000 – 14.000 Ώρες Χρήσης (ΩΧ) , το οποίο είναι περίπου το 1/3 των προβλεπομένων 39.000 ΩΧ πριν την απόσυρση. Υπολογίζεται ότι μεγάλος αριθμός αεροσκαφών θα είναι επιχειρησιακά διαθέσιμος μέχρι το 2040. Η Αμερικανική αεροπορία έχει εντάξει στον μακροχρόνιο προγραμματισμό την μερική αντικατάσταση των Αεροσκαφών Εναέριου Ανεφοδιασμού (ΑΕΑ) τύπου KC-135 και KC-10.

Προδιαγραφές - KC-X Το Πρόγραμμα KC-X προβλέπει την κατασκευή 179 αεροσκαφών με υπολογιζόμενο κόστος περί τα $200 εκ. ανά αεροσκάφος και παραγωγή 12 έως 18 ανά έτος. Στην Κοινοποίηση προς τους ενδιαφερομένους η USAF ορίζει ότι πρωτεύον σκοπός του KC-X, είναι ο Εναέριος Ανεφοδιασμός προς υποστήριξη των ΗΠΑ και των Συμμάχων σε αεροπορικές αποστολές ανά την υφήλιο σε όλα τα θέατρα επιχειρήσεων . Ο δευτερεύον στόχος είναι η μεταφορική δυνατότητα υλικού, επιβατών και προσωπικού, ιατρικής και ανθρωπιστικής βοήθειας. Το νέο αεροσκάφος θα πρέπει: (1) Να ανεφοδιάζει σε πτήση με καύσιμο, όλα τα υπάρχοντα και και προβλεπόμενα μαχητικά (2) Η ακτίνα δράσεως και το μεταφερόμενο φορτίο αεροπορικού καυσίμου να είναι τουλάχιστον ίση με του KC-135 (3) Να έχει τη δυνατότητα ανεφοδιασμού με Βραχίωνα (Drogue) και Ανεμούριο (Probe) κατά την ίδια αεροπορική αποστολή, καθώς και τον ταυτόχρονο ανεφοδιασμό πολλαπλών τύπων αεροσκαφών εν πτήσει. (4) Να πραγματοποιεί εναέριο ανεφοδιασμό άλλων αεροσκαφών τάνκερ (5) Να διαθέτει δυνατότητα μεταφοράς Παλετών υλικού, προσωπικού, και ιατρικού υλικού (6) Να εμφανίζει Ικανότητα διαχείρισης εν πτησει πληροφοριών για πλοήγησεις, επικοινωνίες, εναέριας κυκλοφορίας και μάχης για αποστολών σε όλη την υφήλιο (7) Να παρουσιάζει ικανότητα επιβίωσής σε περιβάλλον χαμηλών έως μεσαίων απειλών, περιλαμβανομένων δυνατοτήτων για αναγνώριση και καταστολή πυραύλων με υπέρυθρης ακτινοβολίας, ενίσχυση σκελετού για προστασία πληρώματος και αεροσκάφους από ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές, κ.α. (8) Να διαθέτει προστασία από βιολογικές και χημικές απειλές (9) Να έχει ενσωματωμένα συστήματα για διεξαγωγή δικτυοκεντρικων επιχειρήσεων Πρόγραμμα - KC-X Ουσιαστικά ξεκίνησε το 1996 όταν εξουσιοδοτήθηκε η USAF να μελετήσει τις εναλλακτικές λύσεις και μακρόχρονια προοπτική αντικατάστασης των KC-135. Διαφορετικές απόψεις και νομοθετικές προτάσεις εξετάστηκαν τα επόμενα έτη. Νομοθετικές προτάσεις μακροχρόνιου σχεδιασμού όπως η «Εξουσιοδότηση Δανεισμού» το 2002, και «Εξουσιοδότηση Αγοράς και Δανεισμού» το 2003 επέβαλαν αρκετούς περιορισμούς στην Αμερικανική Αεροπορία για να υπάρχει ευελιξία στις διαπραγματεύσεις και τον σχεδιασμό. H USAF το 2007 προκήρυξε τον διαγωνισμό KC-X, όταν μετά από μελέτη εναλλακτικών λύσεων από την RAND το 2006, οριστικοποιήθηκε ότι η καλύτερη λύση προέρχεται από την μετατροπη σε τάνκερ αεροσκαφών πολιτικής αεροπορίας. Η Boeing και η κοινοπραξία Northrop Grumman – EADS (Ν&EADS ) παρέλαβαν την αίτηση για «Παροχή Προτάσεων» (RFP), το επίσημο έγγραφο αποδοχής των όρων του διαγωνισμού .

KC-767

KC-767 της ιταλικής αεροπορίας ανεφοδιάζει βομβαρδιστικό Β-52

Η Boeing πρότεινε το KC-767, τάνκερ βασιζόμενο στο πολιτικό αεροσκάφος B 767-200. Η εμπειρία της εταιρείας από τα KC-135 ( η Boeing εφηύρε και τελειοποίησε την μέθοδο του Βραχίωνα) και από την αγορά πολιτικών αεροσκαφών συνδυάζονται στο KC-767, σε ένα σχετικά φτηνό ανά μονάδα αεροσκάφος, με χαμηλό κίνδυνο προβλημάτων ανάπτυξης, που πληρεί τις προδιαγραφές. Υπολογίζεται σε $51 με $88 το κόστος ανά μονάδα του αεροσκάφους, χωρίς τα συστήματα. Χρειάζεται περίπου 1200 μ. Μικρότερο διάδρομο για απογείωση με πλήρες φορτίο και η ταχύτητα είναι 0,85 μαχ , έναντι του KC-135 (0,8 μαχ). Μεταφέρει έως 200 άτομα και έως 19 παλέτες εφοδίων . Φέρει τον εξελιγμένο τύπου Βραχίωνα και Ανεμούριο για τον ανεφοδιασμό εν αποστολή αεροσκαφών. Η κατασκευή του θα γίνει στο ¨Εβερετ, της πολιτείας Ουάσινγκτον. Η ιταλική Αεροπορία έχει παραγγείλει τέσσερα αεροσκάφη του τύπου. KC-45 Η Ν&EADS πρότεινε το KC-45 ( αργότερα μετονομάστηκε σε KC-30) βασισμένο στο μοντέλο Airbus 330-200, ένα από τα πλέον επιτυχημένα και προτιμόμενα αεροσκάφη στις διεθνείς αεροπορικές εταιρείες. Το KC-45 προσφέρει μεγάλη μεταφορική ικανότητα καυσίμου, ψηφιακό κόκπιτ με σύστημα Fly-by-Wire (για καλύτερο έλεγχο του αεροσκάφους και μείωση φόρτου εργασίας για το πλήρωμα) , διατομή ατράκτου για μεταφορά μέγιστου φορτίου και επιβατών, ισχυροποιημένο δάπεδο με προδιαγραφές μεταφοράς φορτίου κατά τα πρότυπα ΝΑΤΟ, ικανότητα μεταφοράς παλετών LD-3 ανά ζεύγη, χαμηλό κόστος χρήσης. Η κατασκευή του θα γίνει στο Μομπάϊλ, της πολιτείας Αλαμπάμα. Η Αυστραλία και RAF έχουν παραγγείλει το Α-330 τάνκερ. Το KC-45, φέρει Βραχίωνα ανεφοδιασμού στην ουρά της ατράκτου συν δυο Ανεμούρια (ένα κάτω από κάθε φτερό), και μεγαλύτερο φορτίο καυσίμου από το KC-135.

Το KC-30 είχε αρχικά επικρατήσει στο διαγωνισμό KC-X

Το πλεονέκτημα του είναι ότι μπορεί να ανεφοδιάζει σε μια πτήση όλους τους τύπους αμερικανικών αεροσκαφών, όλων των Αμερικανικών Δυνάμεων, ανεξαρτήτως μεθόδου ανεφοδιασμού του εκάστοτε αεροσκάφους. Σημαντικό πλεονέκτημα διότι, αεροσκάφη του Ναυτικού και της Αεροπορίας ανεφοδιάζονται με διαφορετική μέθοδο. Στα KC-135 χρειάζεται η εγκατάσταση της ανάλογης συλλογής πριν από κάθε Αποστόλη. Σύγκρουση Γιγάντων Αμφότερες οι προτάσεις ξεπέρασαν κάθε στάνταρ αποδοτικότητας έναντι του KC-135 , όπως και τις προδιαγραφές σχετικά με το KC-X . Το ερώτημα πλέον ήταν «πιο αεροσκάφος προσφέρει την αποδοτικότερη, και οικονομικότερη επιλογή». Η μελέτη και η σύγκριση των προτάσεων δεν είναι καθόλου απλή . Στην ορθολογική διαδικασία του διαγωνισμού, η απόφαση βασίζεται στην μελέτη εκατοντάδων παραμέτρων και δεκάδων προσομοιώσεων, για να συνυπολογίστουν τα οφέλη και τις δυνατότητες των αεροσκαφών. Το δυνητικό ερώτημα είναι εάν η μεθοδολογία της «Τιμή Αγοράς» ή της «Καλύτερης Αξίας» θα επηρεάσει την επιλογή. Οι υπέρμαχοι της πρώτης ισχυρίζονται ότι η απόφαση θα είναι ευκολότερη και ότι θα είναι πιο εύκολη η αιτιολόγηση της απόφασης. Οι υπέρμαχοι της «Καλύτερης Αξίας» ισχυρίζονται ότι η μέθοδος εξετάζει πολλές επιχειρησιακές παραμέτρους που δεν σχετίζονται με το κόστος αλλά επαυξάνουν τις δυνατότητες της Αεροπορίας. Αμφότερες οι προτάσεις εξασφαλίζουν ότι η κατασκευή των αεροσκαφών θα γίνεται στις ΗΠΑ και δεκάδες χιλιάδες Αμερικανοί θα εργαστούν στο πρόγραμμα. Αμφότερες οι εταιρείες κοινοποίησαν κατάλογο με υποκατασκευαστες και προμηθευτές, εντός και εκτός ΗΠΑ. Βάσει του νόμου “Buy American Act”, σχετικά με tο ποσοστό παράγωγης εντός των ΗΠΑ, η Boeing ανέφερε ότι περί το 85% θα κατασκευάζεται στις ΗΠΑ ενώ η Northrop/EADS ανέφερε 58% εγχώριας κατασκευής.

“Ceteris Paribus” εναντίον Πολιτικών Παρεμβάσεων Οι κατασκευαστές παρουσίασαν αξιόλογες και ισοδύναμες προτάσεις. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά και οι επιδώσεις των αεροσκαφών δεν ήταν ικανά από μόνα τους να καθορίσουν τον νικητή. Μεγάλη δυναμική αναπτύχθηκε σε πολιτικούς κύκλους, για να προϊδεάσει και να επηρεάσει την άποψη των κριτών του προγράμματος. Πέρα από τα δηλωμένα κριτήρια του διαγωνισμού υπάρχει η μύχια σκέψη κάθε εθνικά σκεπτόμενου Αμερικανού, ότι θα είναι ανήκουστο ξένος κατασκευαστής να υποκαταστήσει την αμερικανική βιομηχανία σαν πρωτεύων προμηθευτής των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ. Τον Ιανουάριο του 2008 η Boeing δημοσίευσε μελέτη του οίκου Conkin & de Decker, όπου μεταξύ των πλεονεκτημάτων, το 767 παρουσιάζεται να καταναλώνει 24% λιγότερο καύσιμο από το Α-330, κάτι που σημαίνει όφελος για την USAF $14,6 δις. σε περίοδο 40 ετών. Η Northrop/EADS δεν επρόκειτο να αφήσει αναπάντητη τέτοια προσπάθεια επηρεασμού. Στις 14 Φεβρουάριου 2008, σε νέα μελέτη το KC-30 εμφανίζεται να υπερτερεί του KC-767 λόγο σύγχρονης σχεδίασης και μεγαλύτερης μεταφορικής ικανότητας καυσίμου. Το KC-30 επιτυγχάνει τις ίδιες αποστολές με το KC-767 χρησιμοποιώντας 20% λιγότερες ώρες, με συνολικό όφελος $55 δις. σε περίοδο 40 ετών.

Το Α330 ΜRΤΤ είναι αισθητά μεγαλύτερο σε διαστάσεις σε σύγκριση με το KC-737

Λομπίστες και πολιτικοί εκπρόσωποι δραστηριοποιήθηκαν άμεσα για επιρροή στα κέντρα αποφάσεων του προγράμματος. Η χαρακτηριστικότερη προσπάθεια επιρροής καταγράφεται στις 20 Απριλίου 2004, όταν η Darleen A. Druyan, επικεφαλής των διαπραγματευτών της USAF, κρίνεται ένοχη στην κατηγορία «Ποινικής Συνωμοσίας». Η κα. Druyan καταχράστηκε την θέση της ως πρώην διαχειριστής $23 δις. για την ανάπτυξη του KC-X. Εκμεταλλεύθηκε απόρρητες πληροφορίες σχετικά με το προγραμμα ΑΕΑ, για να προσληφθεί ως ανώτατο εκτελεστικό στέλεχος στην Boeing. Δέν ήταν όμως η μόνη. Ο υφυπουργός James Roche, αρμόδιος για θέματα αεροπορίας, συν τέσσερεις ανώτατοι αξιωματούχοι του Πενταγώνου, απομακρύνθηκαν αργότερα όταν κατηγορήθηκαν ότι χρησιμοποίησαν το αξίωμά τους για να επηρεάσουν την εξέλιξη του προγράμματος. Η Απόφαση – Νικητής η Northrop Grumman – EADS

Στις 10 Φεβρουάριου 2008 η USAF ανακοίνωσε νικητή του διαγωνισμού KC –Χ την κοινοπραξία Northrop Grumman – EADS. Το αρχικό συμβόλαιο θα περιλάμβανε την σχεδίασή και ανάπτυξη 4 δοκιμαστικών αεροσκαφών κόστους $1,5 δις. Το πλήγμα στο γόητρο και το κύρος της Boeing είναι τεράστιο. Η Boeing είναι ο μεγαλύτερος βιομηχανικός εξαγωγέας των ΗΠΑ και απόλυτος κυρίαρχος στην αγορά εναέριων τάνκερ, είναι αδιανόητο να απωλέσει αυτο το συμβόλαιο. Η ευφορία του νικητή δεν διήρκεσε πολύ. Στις 11 Μαρτίου 2008 η Boeing αμφισβήτησε νομικώς την απόφαση. Οι μηχανικοί της εταιρείας ισχυρίστηκαν μετά την επαληθευτική διαδικασία της απόφασης του διαγωνισμού, ότι σημαντικές μη κοινοποιημένες, ανακατατάξεις επήλθαν κατά την εξέταση των κριτηρίων επιλογής εις βάρος της εταιρείας. Με την βοήθεια φιλικά προσκείμενων πολιτικών προσώπων η Boeing πίεσε ώστε να ματαιωθεί η επικύρωση του διαγωνισμού. Η ορθότητα των ισχυρισμών της Boeing αμφισβητείται. Οι επικριτές λέγουν ότι η Boeing αρνείται να παραδεχθεί ότι το KC-767 υστέρησε σε καίρια κριτήρια έναντι του KC-30 . Το KC-30 επεκράτησε σε 4 (Ικανότης Αποστολών, Επιχειρησιακή Αξιολόγηση σε Πολεμικό Σενάριο, Κόστος/Τιμή Αγοράς, Προηγούμενή Εμπειρία) από τα 5 κριτήρια (στο Κίνδυνο Ανάπτυξης ισοβάθμησαν) συν ότι κατέδειξε ότι μέχρι το 2013 μπορεί να έχουν παραδοθεί 49 πλήρως επιχειρησιακά τάνκερ έναντι μόνον 19 της Boeing. Ο ορθολογισμός που διέπει το σύστημα προμηθειών δέχτηκε μεγάλο πλήγμα. Αυτό ήταν ισως αναμενόμενο επακόλουθο. Είναι αντικειμενικά δύσκολο να μην δημιουργηθούν ερμηνευτικές και μεθοδολογικές αμφισβητήσεις σε ένα τόσο μεγάλο πρόγραμμα, που περιλαμβάνει πολύπλοκες διαδικασίες και κριτήρια. Μεγαλύτερο ομως ήταν το πλήγμα στην αρχή της αξιοκρατίας, της αμεροληψίας και των «ίσων ευκαιριών προς όλους» που διέπουν την διαδικασία. Η αντικειμενικότης, απαραίτητη για την προστασία του δημόσιου συμφέροντος, δέχθηκε πολλαπλές μη- ηθικές παρεμβάσεις . Στις 10 Σεπτεμβρίου 2008 με σύντομη ανακοίνωση το Αμερικανικό Πεντάγωνο ειδοποίησε το Κογκρέσο, την Boeing και την Northrop Grumman ότι τερματίζεται ο διαγωνισμός για πρόγραμμα KC-X και επαφίεται στην επόμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ να επιλέξει την διαδικασία και όρους επιλογής Το 2010 ο Νικητής στο πρόγραμμα KC-X θα είναι..... Για την Northrop Grumman – EADS είναι παράλογο να χάσει αυτό το σημαντικό συμβόλαιο ενώ έχει επικρατήσει σε ένα εξ’αρχής αντίξοο περιβάλλον. Η ατελής κατάληξη του πρώτου διαγωνισμού σηματοδοτεί τον νέο γύρο αντιπαράθεσης που αρχίζει. Οι ΗΠΑ δεν αρέσκονται να παρατείνουν αποφάσεις για κρίσιμα συστήματα, ειδικά όταν η παγκόσμια επιχειρησιακή ικανότής τους διακυβεύεται. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ αιτεί $439,6 εκ. στον προϋπολογισμό του 2010 της Αεροπορίας για δαπάνες σχετιζόμενες με Έρευνα και Ανάπτυξη σχετικά με το το KC-45Α. Από το 2007 καθωρίστηκε ότι το επόμενο ΑΕΑ θα ονομάζεται KC-45Α, ανεξαρτήτως εάν το KC-30 ή το KC-767 επικρατήσει. Πέραν όλων των σχολαστικών μεθόδων για την αξιολόγηση, το ερώτημα γεννάται πλέον εάν θα ήταν προτιμότερο να μοιραστεί το συμβόλαιο ή εάν θα πρέπει να υπάρξει ένας και μοναδικός

νικητής. Επιχειρήματα υπέρ εκάστης των απόψεων συζητούνται χωρίς να έχει αποκρυσταλλωθεί γνώμη . Κάθε κίνηση των εταιρειών, των Λόμπι, και των υποστηρικτών της μιας ή της άλλης πλευράς παρακολουθείται και καταγράφεται. Νομικές παραστάσεις και ισχυρισμοί εντείνουν την αγωνία για την εξέλιξη του προγράμματος. Η αντιπαλότητα εντείνεται. Ο Βουλευτής Norm Dicks ζητά δημοσίως την επιβολή φόρου $5 εκ. Ανά αεροσκαφος κατά της EADS, για επιδοτήσεις κατά την ανάπτυξη του Α-330. Ο Γερουσιαστής John McCain εγείρει ζήτημα κατά πόσον είναι καλά σχεδιασμένη η διαδικασία αυτήν την φορά ώστε να μην συμβούν λάθη και επερωτά σχετικά με την μεθοδολογία επιλογής, στο Aviation Week, ενώ η Northrop Grumman εκφράζει ανάλογα σχετικά ερωτήματα. Οι Πολιτείες που θα ωφεληθούν απο την διάχυση της οικονομικης δραστηριότητας συνασπίζονται για να επιρρεάσουν την επιλογή. Η Αλαμπάμα (όπου προτείνεται να κατασκευαστή το KC-30 ) και τρείς γειτονικές πολιτείες προβάλουν τα πλεονεκτήματα του KC30 αυξάνωντας την επιροή υπέρ του. Οι μεγάλοι κατασκευαστές κινητήρων, οπως η Pratt & Whitney, που θα συνεργαστεί με την Boeing για το KC-767, παρακολουθούν με ενδιαφέρον την εξέλιξη του διαγωνισμού και προβάλουν το αεροσκάφος στους πολιτικούς παράγωντες και Γερουσιαστές και που τους εκπροσωπούν.

Τα χαρακτηριστικά των δύο αντιπάλων

Το Πεντάγωνο ειναι πολύ προσεκτικό για να μην επικριθεί ξανά για λάθη ή παρεξηγήσεις σχετικά με την ερμηνεία των ορων του διαγωνισμού. Ο Ashton Carter, αρχιδιαχειρηστής του προγράμματος, δηλωνει οτι θα εξετάσει τις παρατηρήσεις και τα σχόλια των εργολάβων και των υποκατασκευαστών. Δεν επιτρέπεται να ξανασυμβούν παρεξηγήσεις και εσφαλμένες ερμηνείες. Οι χιλιάδες σελίδες των όρων και των προδιαγραφών πρέπει να είναι κατανοητές και ομοίως ερμηνεύσιμες απο όλους τους εμπλεκομένους. Ενώ το τελικο κείμενο των όρων του διαγωνισμού αναμένεται να κυκλοφορήσει μεταξύ Δεκεμβρίου 2009 και Ιανουαρίου 2010, η σύγκρουση έλαβε μια απροσδόκητη εξέλιξη. Η Northrop ανακοίνωσε (1/12/09) οτι απορρίπτει τους τροποποιημένους όρους του διαγωνισμου. Η πρόταση για το KC-30 θα αποσυρθεί εάν δεν αλλάξουν οι όροι του διαγωνισμού (RFP). Κατά

την πιο πρόσφατη παράθεση των όρων και προδιαγραφών, ειναι φανερό οτι τροποποιήσεις τών όρων ευνοούν την υποψηφιότητα μικρότερων αεροσκαφων, όπως το KC-767 της αντιπάλου Boeing. Ενώ υπολογίζεται το καλοκαίρι του 2010 να έχει ανακοινωθεί η τελική έκβαση του προγράμματος, θα ειναι ανήκουστο για το Πενταγωνο να αποτύχει για 2η φορά ο διαγωνισμός και να στιγματισθεί το πρόγραμμα λόγω μεροληπτικών προδιαγραφών. Ήδη πληθαίνουν οι συμβουλές προς το Πεντάγωνο να μοιραστεί ικανοποιητικά το συμβόλαιο στις δύο εταιρείες για να αποφευχθει καθυστέρηση στο χρονοδιάγραμμα παραγωγής και στην έναρξη επιχειρήσεων του KC-45Α. Ειναι πολλοί αυτοί που απορρίπτούν την ιδέα της απευθείας ανάθεσης του προγράμματος στην Boeing, εάν τελικώς αποχωρήσει το KC-30 απο τον διαγωνισμό. Το επιχείρημά τους ειναι ότι ο διαγωνισμός συμπιέζει τις τιμές και αποφέρει αποδοτικότερες επιλογές. Δικαιολογημένος ο φόβος τους γνωρίζωντας οτι εν απουσία ανταγωνισμού η Boeing θα εκμεταλευθει τις διαπραγματευσεις για να αυξήσει το κόστος στον Αμερικανό φορολογούμενο. Η μονομαχία ειναι αδυσώπητη. Αυτή είναι η δεύτερη ευκαιρία της Boeing να αποδείξει την υπεροχή της πρότασής της. Η πολιτική υποστήριξη δεν θα είναι αρκετή εάν δεν διορθώσει τα λάθη της. Η πρόταση της Northrop Grumman - EADS έδειξε ισχυρά τεχνικά και βιομηχανικά προτερήματα καί μεγάλη δικτύωση σε πολιτκούς κύκλους που επιρρεάζουν την επιλογή, ώστε να μην θεωρείται πλέον ο «ξένος» που έρχεται στην πόλη. Το ευκτέο και το Πραγματιστικό -Λίγες σκέψεις για την Ελληνική πραγματικότητα. Το ελληνικό κοινό έχει συνηθίσει να συνδέει κάθε εξέλιξη όπλου/οπλικού συστήματος με την επιθυμία αγοράς του, ώστε να επαυξήσει την ελληνική άμυνα. Επίσης εχει συνηθίσει να αναγάγει σε πολιτικούς λόγους εύνοιας την επιλογή του όποιου οπλου/οπλικου συστήματος . Το ελληνικό κοινό σπάνια κατανοεί τις σύνθετες διαδικασίες αξιολόγησης και τον εξοντωτικό αγώνα για να χρηματοδοτηθεί, να αναπτυχθεί, και να παραχθεί το εν λόγω σύστημα . Πέρα απο την επιθυμία υπάρχει ο κόπος και η κοινη προσπάθεια ολων των πρωταγωνιστών για το τελικό αποτέλεσμα. Αντι να παρουσιασουμε το πως θα επαυξήσει η ΠΑ τις δυνατότητες με τον εναέριο ανεφοδιασμό, προτιμήσαμε να καταδείξουμε (πέραν από τα επιχειρησιακά ζητήματα) τον εξοντωτικό αγώνα στις παρυφές της νομοθετικής εξουσίας, τον βιομηχανικό ανταγωνισμό, τις διεργασίες και την σύγκρουση. Είθε στην Ελλάδα να είχαμε την εμπειρία του τι σημαίνει μια μεγάλη ελληνική βιομηχανία να ανταγωνίζεται την κοινοπραξία άλλης μεγάλης ελληνικής βιομηχανίας συν τον ξένο μεγάλο βιομηχανικό αντίπαλο της προηγουμένης βιομηχανίας, διότι αυτό είναι το ανάλογο του τι σημαίνει η σύγκρουση γιγάντων στο πρόγραμμα KC-X . Στην Ελλάδα αρεσκόμαστε στο ευχολόγιο για την ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας. Ξεχνάμε τον κόπο, τον κίνδυνο, και τον αγώνα που χρειάζεται για να μετουσιωθεί η ιδέα σε βιομηχανικό προϊον παραγωγής. Πόσο εύκολο είναι να επιθυμούμε κάτι και πόσο δύσκολο είναι να οργανώσουμε την παραγωγή του.

100

TAURUS/KEPD 350 Stand Off Weapon Γράφει ο Adis H ραγδαία ανάπτυξη σύγχρονων πυραυλικών όπλων μεγάλης εμβέλειας που θα μετέφεραν συμβατικές κεφαλές ξεκίνησε απο τους ισραηλινούς με το POPEYE I & II το οποίο υιοθέτησαν και οι αμερικάνοι σαν AGM-142 Have Nap αρχικά το 1989 ενώ αργότερα δημιουργήθηκε η έκδοση Have Lite/Popeye II για χρήση απο τα F-16. Oι Αμερικάνοι διακρίνοντας την ευελιξία σε αποστολές που θα μπορούσαν να προσφέρουν αυτού του είδους τα όπλα, σχεδίασαν το πολύ γνωστό AGM-154 Joint Stand Οff Weapon (JSOW) (Κοινό Όπλο Μακρού Πλήγματος) σε 3 διαφορετικές διαμορφώσεις, αλλά και το AGM-84K SLAM-ER που είναι βασικά ένα παράγωγο του γνωστού μας AGM-84 Harpoon ειδικευμένο για πλήγματα στο έδαφος.

Οι ευρωπαίοι φυσικά δεν θα μπορούσαν να μείνουν αδιάφοροι εφόσον και αυτοί διαπίστωσαν τις δυνατότητες που πρόσφερε σε μια πολεμική αεροπορία η ύπαρξη στο οπλοστασιό της όπλων με τέτοια εμβέλεια και χαρακτηριστικά, επιτρέποντας έτσι την εξαπόλυση μακρού πλήγματος, χωρίς τον φόβο αντιαεροπορικών πυρών, που πλέον είχαν αυξήσει και αυτά την εμβελειά τους. Στην ευρώπη προέκυψαν δύο κύριες σχεδιάσεις, η μια ήταν αγγλογαλλική και είχε σαν παράγωγο το γνωστό μας Scalp/Storm Shadow, με το οποίο έχει εφοδιαστεί και η ΠΑ, και η άλλη γερμανοσουηδική και είχε σαν αποτέλεσμα το Taurus/KEPD350. ΕΙΣΑΓΩΓΗ H ανάπτυξη του Taurus/KEPD350 ήρθε σαν αποτέλεσμα των απαιτήσεων και αναγκών της Γερμανικής πολεμικής αεροπορίας για την χρήση απο το οπλοστασιό της ενός συμβατικού όπλου μακρού πλήγματος. Η αρχική σκέψη ήταν να αγοραστεί το Γαλλικό σύστημα Apache, κυρίως για αποστολές άρνησης περιοχής με την χρήση βομβιδίων. Το τέλος όμως του ψυχρού πολέμου κατέδειξε την αναγκαιότητα των αποστολών επίθεσης σημείου, και ιδιαίτερα εναντίων των λεγόμενων «σκληρών» στόχων. Οι συνομιλίες μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας δεν ευοδώθηκαν όταν το Γαλλικό Υπουργείο Άμυνας έκανε πίσω στην αγορά του Apache που είχε σαν αποτέλεσμα η Γερμανία να μείνει μόνη στο πρόγραμμα, και να αναγκαστεί να αποχωρήσει και αυτή.

101

Την ίδια περίοδο η τότε DASA & η Bofors είχαν υπο ανάπτυξη ένα σύστημα ανεμοπορίας και διανομής υποπυρομαχικών, το DWS-24 (επίσης γνωστό σαν DWS-39). Χρησιμοποιώντας αυτό το σύστημα σαν βάση, οι δύο εταιρείες προτείναν ένα σύστημα με κινητήρα turbo-jet και με διπλή ή μοναδιαία κεφαλή με κωδικούς D7 και FM3 αντίστοιχα. Το 1998 το Γερμανικό Υπουργείο Άμυνας χρηματοδότησε την ανάπτυξη του συστήματος, που πήρε την ονομασία KEPD 350. Την σχεδίαση, ανάπτυξη και κατασκευή του όπλου, ανέλαβαν απο κοινού η γερμανική EADS/LFK GmbH (με ποσοστό 67%) και η σουηδική Saab Bofors Dynamics (με ποσοστό 33%) συστήνοντας την κοινοπραξία Taurus Systems GmbH, με έδρα στο Schrobenhausen της Γερμανίας. Ταυτόχρονα προτάθηκε στην Βρετανία για το πρόγραμμα CASOM με την ονομασία TAURUS (Target Adaptive Unitary and dispenser Robotic Ubiquity System). Παρ’ όλο που δεν υιοθετήθηκε το σύστημα απο την Βρετανία, η ονομασία TAURUS παρέμεινε μαζί με την αρχική KEPD350.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ Ο πύραυλος μπορεί να χωριστεί χοντρικά σε 4 κύρια μέρη, το εμπρόσθιο που περιλαμβάνει τον αισθητήρα υπερύθρου και τα ηλεκτρονικά, το αμέσως επόμενο που είναι η πολεμική κεφαλή, το τρίτο που είναι η δεξαμενή καυσίμων, και τέλος το οπίσθιο μέρος, που περιλαμβάνει τον κινητήρα. Το όπλο έχει μήκος 5.10 μέτρα, πλάτος (με αναδιπλωμένες τις πτέρυγες) 1.08 μέτρα, και βάρος κοντά στα 1400 κιλά. Η διατομή του είναι τετραγωνοειδής και είναι κατάλληλα σχεδιασμένο ώστε να πρσφέρει μικρό ίχνος στο ραντάρ ενώ διαθέτει δύο αναδιπλούμενες πτέρυγες οι οποίες βρίσκονται στο επάνω μέρος και περίπου στο μέσο του όπλου. Μετά την εκτόξευση του, και κατα την διάρκεια της πτήσης οι πτέρυγες ανοίγουν για καλύτερο έλεγχο της πτήσης και αύξηση της εμβέλειας με το συνολικό εκπέτασμα να μεγαλώνει στα 2.06 μέτρα. Η χρήση των πτερύγων και ενός μικρού turbofan κινητήρα, επιτρέπει εμβέλειες της τάξης των 500 χλμ. ή και περισσότερο. ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΛΟΗΓΗΣΗΣ – ΑΙΣΘΗΤΗΡΕΣ H κύρια καθοδήγηση του όπλου γίνεται με τρείς τρόπους ουσιαστικά (η εταιρεία το ονομάζει "Tri-Tec"): - Δορυφορικό Σύστημα Πλοήγησης GPS (Global Positioning System), - Αδρανειακό Σύστημα Πλοήγησης INS (Inertial Navigation System), και

102

- Σύστημα Αναγνώρισης Εδάφους TRNS (Terrain Recognition Navigation System). Η χρήση του τριπλού συστήματος - "Tri-Tec" – επιτρέπει στον πύραυλο να έχει εξαιρετικές δυνατότητες πλοήγησης οι οποίες πηγάζουν απο την ικανότητα του συστήματος πλοήγησης να διασυνδέει τα δεδομένα των αισθητήρων απο το Σύστημα Πλοήγησης με Εικόνες (IBN - Image Based Navigation), απο το Σύστημα Αναφοράς Εδάφους (TRN - Terrain Reference Navigation) και φυσικά απο του Στρατιωτικού Τύπου Σύστημα Αναφοράς Θέσης (MIL-GPS – Μilitary Global Positioning System). Ένα πολύ σπουδαίο χαρακτηριστικό του τρόπου πλοήγησης του Taurus KEPD 350 , είναι ότι δεν βασίζεται απαραίτητα στο σύστημα GPS κατα την διάρκεια της πτήσης. Αυτό του δίνει την δυνατότητα σε περίπτωση που το σύστημα είναι εκτός λειτουργίας ή έχει εισαχθεί κωδικός μειωμένης ακρίβειας, να συνεχίσει να επιχειρεί εξίσου ικανοποιητικά. Η χρήση τόσων συστημάτων πλοήγησης, που τα δεδομένα τους ανα πάσα στιγμή διασυνδέονται, επιτρέπει στο σύστημα να ακολουθεί οποιαδήποτε διαδρομή και προφίλ αποστολής, που είναι οριζόμενη απο το χρήστη. Αυτό αυξάνει την ικανότητα του συστήματος να διαπερνάει ακόμα και τις πιο κλειστές και ισχυρές αεράμυνες. Τέλος, η καθοδήγηση και αναγνώριση του στόχου στο τελικό στάδιο της πτήσης γίνεται διαμέσω ενός υψηλής ανάλυσης υπέρυθρου αισθητήρα ειδώλου , (ΙIR – Imaging Infra Red Sensor) και του συστήματος αυτόματης αναγνώρισης στόχου (ΑΤR - Automatic Target Recognition) το οποίο έχει εξοπλισθεί με ένα πολύ εξελιγμένο αλγόριθμο αναγνώρισης, η χρήση του οποίου αυξάνει τις πιθανότητες αναγνώρισης και εντοπισμού του στόχου. ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΚΕΦΑΛΗ

103

Το όπλο χρησιμοποιείται κυρίως με την διπλή (tandem) κεφαλή με την ονομασία MEPHISTO (Μulti Effect Penetrator High Sophisticated and Target Optimised) με βάρος 481 κιλά. Η κεφαλή αυτή αναπτύχθηκε απο την TDW για την χρήση απο το συγκεκριμένο σύστημα, και διαθέτει παρόμοια χαρακτηριστικά με την κεφαλή BROACH που αναπτύχθηκε απο την BAE Systems Royal Ordnance. Αποτελείται απο ένα πρόδρομο κοίλο γέμισμα (Precursor Shaped Charge), το οποίο «ανοίγει» το δρόμο για την κύρια κεφαλή η οποία είναι ένας Διατρητής Κινητικής Ενέργειας Υψηλής Εκρηκτικότητος (ΗΕ-Κinetic Energy Penetrator) . Για την μεγιστοποίηση και βελτιστοποίηση των καταστροφικών αποτελεσμάτων χρησιμοποιείται ένας «έξυπνος προγραμματιζόμενος πυροσωλήνας» με την ονομασία PIMPF (Programmable Intelligent Multi Purpose Fuse). Αυτός είναι ένας έξυπνος πυροσωλήνας «ενεργών αποφάσεων» που με τον αισθητήρα δονήσεων που διαθέτει και ένα έξυπνο αλγόριθμο επεξεργασίας σημάτων προσδιορίζει τα χτυπήματα και τις εξόδους απο τα ενισχυμένα/σκληρά επίπεδα που περνά η κεφαλή, και έτσι μπορεί να διακρίνει και να μετράει τα διάφορα επίπεδα θωράκισης και τα ενδιάμεσα κενά, και να υπολογίζει τον χρόνο που θα πυροδοτηθεί η κύρια κεφαλή. ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ Ο κινητήρας που χρησιμοποιείται είναι ο Williams P8300-15 Turbofan. Είναι ένας αξονικός κινητήρας τύπου turbofan, με 3 πτερωτές και 5 στάδια συμπίεσης, ενώ διαθέτει και 2 στάδια τουρμπίνας/στροβίλου (LP/HP). Η καύση γίνεται σε ένα δακτυλιοειδή τύπου (annular) καυστήρα και η παραγόμενη ώση είναι 1500 λίβρες (ή 6.67kN), επιτρέποντας στον πύραυλο να επιτυγχάνει ταχύτητες μεταξύ 0.8 και 0.95 Μάχ.

ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ Το όπλο χρησιμοποιείται απο τις πολεμικές αεροπορίες της Γερμανίας και Ισπανίας. Η Γερμανία έχει παραγγείλει απο το 2002 600 συστήματα και 14 εκπαιδευτικά, ενώ η Ισπανία παράγγειλε στο τέλος του 2004, 43 συστήματα. Το σύστημα έχει πιστοποιηθεί για χρήση απο πολλά

104

αεροσκάφη όπως, Eurofighter Typhoon, F/A-18, F-16, Tornado, Gripen, P-3C, F-111 ακόμα και τα C-130. Πριν απο την αποστολή, τα δεδομένα του στόχου, τα διάφορα Waypoints που πρέπει να ακολουθήσει ο πύραυλος, φωτογραφίες και 3D δεδομένα της περιοχής, όπως π.χ. τα σημεία με ισχυρή αντιαεροπορική άμυνα, φορτώνονται στο σύστημα του πυραύλου, και αυτός χρησιμοποιεί ένα χαμηλού αναγλύφου προφίλ πτήσης, ενόσω τα στοιχεία που ήδη διαθέτει μαζί με τα στοιχεία απο το INS (Inertial Navigation System), IBN (Imaged Based Navigation), TRN (Terrain Reference Navigation) και όποτε απαιτηθεί το GPS, καθοδηγούν τον πύραυλο προς τον στόχο. Επίσης η χρήσης της κάμερα υπέρυθρης απεικόνισης με πολύ υψηλή ανάλυση μπορεί να υποστηρίξει το σύστημα IBN κατα την διάρκεια της πτήσης. Όταν φτάσει στην περιοχή του στόχου, το σύστημα εξετάζει το προ-αποθηκευμένο 3D μοντέλο του στόχου, με αυτό που του δίνει σε ζωντανό χρόνο η υψηλής ανάλυσης υπέρυθρη κάμερα, και το αξιολογεί. Όταν επιβεβαιώσει ότι είναι ο σωστός στόχος, εκτελεί ελιγμό έτσι ώστε να επιτεθεί με την βέλτιστη γωνία και ταχύτητα για την καταστροφή του στόχου. Στην περίπτωση που δεν μπορεί να γίνει επιβεβαίωση του στόχου, τότε το σύστημα καθοδηγεί τον πύραυλο σε μια προκαθορισμένη περιοχή, στην οποία θα συντριβεί, αποφέυγοντας έτσι πιθανές απώλειες απο μια άστοχη επίθεση. Η εξαπόλυση του πυραύλου μπορεί να γίνει σε διάφορα ύψη, αλλά ο πύραυλος μετά την εξαπόλυση κατεβαίνει σε πολύ χαμηλά ύψη (περίπου 30 με 50 μέτρα) έτσι ώστε να αποφύγει τις αντιαεροπορικές άμυνες, και πετάει βασιζόμενος στο υψηλής αποτελεσματικότητος σύστημα πλοήγησης που διαθέτει. Όταν φτάσει κοντά στην περιοχή του στόχου, ο αισθητήρας υπερύθρου ενεργοποιείται και παρέχει κρίσιμες πληροφορίες στον πύραυλο για να εκτελέσει το τελικό στάδιο που είναι αυτό της καταστροφής του στόχου. Η μεγάλη του ακτίνα που ξεπερνάει τα 350 χλμ. (κατα άλλες πληροφορίες ίσως και τα 500 χλμ), του επιτρέπουν να εκτοξευτεί απο αποστάσεις που προφυλάσσουν το αεροσκάφος – φορέα απο το ανταποδοτικό πυρ των αντιαεροπορικών, ιδιαίτερα σε στόχους που διαθέτουν πολύ συμπαγή και εξαιρετικά ισχυρή αεράμυνα. H δε δυνατότητα να εκτοξευθεί όταν ο φορέας πετάει σε πολύ χαμηλά ύψη, καταδεικνύει την υψηλή επιχειρησιακή ευελιξία του συστήματος. Μια τέτοια δυνατότητα είναι πολλές φορές αναγκαία, ειδικότερα στα αρχικά στάδια μιας σύγκρουσης, όταν δεν θα έχει επιτευχθεί αεροπορική υπεροχή και το αεροσκάφος – φορέας θα πρέπει να εκτελέσει την αποστολή του με όσο το δυνατόν μικρότερο ίχνος στον αντίπαλο. ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ Το Taurus εξελίσεται σε μια οικογένεια διαφορετικών βλημάτων που θα μπορούν να εκτοξευτούν απο την ξηρά, θάλασσα ή αέρα. Στους μελλοντικούς σχεδιασμούς είναι η ανάπτυξη των παρακάτω εκδόσεων: Τaurus L: Ίδια έκδοση με την βασική, μόνο που διαθέτει μειωμένο βάρος κεφαλής αλλά και μειωμένο καύσιμο (συνεπώς και εμβέλεια), επιτρέποντας έτσι την μεταφορά του απο αεροσκάφη που δεν διαθέτουν την μεταφορική ικανότητα που απαιτήται για το κανονικό μοντέλο Taurus MP: Έκδοση με διάφορετικό φορτίο (άλλο τύπο κεφαλής). Η συγκεκριμένη έκδοση μεταφέρει πολλαπλές κεφαλές που επιτρέπουν την εμπλοκή πολλών διαφορετικών σημειακών στόχων όπως θέσεων αεράμυνας (command post), εκτοξευτών (launchers), κλπ. Το είδος των κεφαλών/πυρομαχικών της συγκεκριμένης έκδοσης δεν είναι γνωστό, όμως η κατασκευάστρια εταιρεία δηλώνει ότι θα μπορούν να χτυπηθούν στόχοι αποτελεσματικά, με μεγάλη ακρίβεια, και οικονομικά. 105

Taurus CL: Έκδοση εκτόξευσης απο ξηρά και θάλασσα (εγκιβωτισμένο). Σχεδιάστηκε για εκτόξευση απο εγκιβωτισμένες μονάδες, οι οποίες μπορούν να τοποθετηθούν είτε σε φορτηγά, είτε σε σκάφη επιφανείας διαφόρων μεγεθών, όπως περιπολικά, κορβέτες, φρεγάτες. Διατηρεί τις ίδιες δυνατότητες του αρχικού όσον αφορά την πολύ μεγάλη εμβέλεια και την ακρίβεια, και μπορεί να εμπλέξει στόχους σε ξηρά και θάλασσα, κανοντάς το έτσι ένα αντιπλοϊκό όπλο μακρού πλήγματος. Τaurus HPM: Το Taurus High Power Microwave (HPM) είναι μια έκδοση που σχεδιάζεται για να θέτει εκτός μάχης τα αντίπαλα συστήμα πληροφοριών και παραγωγής ενέργειας. Ο πύραυλος μεταφέρει ένα μη-θανατηφόρο φορτίο το οποίο δημιουργεί ενα ηλεκτρομαγνητικό παλμό που καταστρέφει τα ηλεκτρονικά συστήματα/κυκλώματα. Taurus T: Η συγκεκριμέν έκδοση είναι μια εξειδικευμένη έκδοση που έχει διαμορφωθεί ώστε να μπορεί να εκτοξευθεί απο τακτικά μεταφορικά αεροσκάφη όπως το C-130 Hercules αλλά και το Airbus A400M. Το κάθε αεροσκάφος μπορεί να μεταφέρει μέχρι 12 Taurus T ώστε να εκτελέσει επιθετικές αποστολές σε ακτίνες μεγαλύτερες απο ένα μαχητικό αεροσκάφος, που θα είναι όμως και πιο μαζικές. Οι μεταφερόμενοι πύραυλοι δεν είναι τοποθετημένοι στις πτέρυγες, αλλά στον χώρο μεταφοράς φορτίου, και ρίπτονται απο την οπίσθια ράμπα.

TAURUS KEPD 350 (Basic Product) TAURUS L (Mass Reduced) TAURUS MP (Modular Payload) TAURUS CL (Container Launched)

Επίσης στα μελλοντικά σχέδια είναι η υιοθέτηση ζεύξης δεδομένων (data link) που θα επιτρέψει τον εγκλωβισμό και αντιμετώπιση κινούμενων στόχουν, ενόσω θα προσφέρει πληροφορίες πίσω στον χειριστή του συστήματος. Επίσης η χρήση ζεύξης δεδομένων θα επιτρέπει την αξιολόγηση του κατα πόσο ο στόχος είχε εμπλακεί επιτυχώς ή όχι. ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Mass Length Width Wingspan Engine

106

1400 kgs (about) 5.10 m 1.08 m (wings retracted) 2.06 m Williams P8300-15 Turbofan

Range Flight Altitude Warhead

Speed Navigational System Terminal Guidance Final Phase

Over 400 km ~ 500 km (Various Sources) 30 m ~ 40 m 481 kgs MEPHISTO (Μulti Effect Penetrator High Sophisticated and Target Optimised) The warhead is a highly effective Tandem Warhead System to defeat a wide range of high value targets, both hardened point and area targets. 0.6 ~ 0.9+ Mach Inertial Navigation (INS), MIL Global Positioning (MIL-GPS), Image Based Navigation (IBN) and Terrain Referenced Navigation (TRN) Target Tracking Imaging Infra-Red seeker (IIR), Automatic Target Recognition (ATR) and Tracking High Precision Terminal Guidance (TTG) TAURUS / KEPD 350 KAI EΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑ.

Η υιοθέτηση απο την ΠΑ του Scalp για την χρήση απο τα Mirage 2000-5 Mk2, όπως και του AGM154C (JSOW-C) για χρήση απο τα F-16 Blk 52+, εισήγαγε την ΠΑ στην εποχή των stand off όπλων. Όπλα που επιτρέπουν στον χρήστη τους να εκτελεί επιθετικές αποστολές, χωρίς την αναγκαιότητα του αεροσκάφους φορέα να εκτείθεται σε άμεσο κίνδυνο. Και αυτό γιατί η πολύ μεγάλη εμβέλεια των όπλων αυτού του είδους, επιτρέπει την εκτοξευσή τους απο μεγάλες αποστάσεις, εκεί όπου η αντίπαλη αεράμυνα δεν μπορεί να «επέμβει» ή αν «επεμβαίνει» είναι μικρότερης αποτελεσματικότητος, και οι πιθανότητες επιτυχούς πλήγματος είναι αρκετά μικρότερες. Παρατηρούμε ότι πολύ σωστά, θα λέγαμε έξυπνα, η ΠΑ διαχώρισε τις πηγές της στα συγκεκριμένα όπλα, όπως είχε διαχωρίσει τις πηγές της στα μαχητικά αεροσκάφη. Η χρήση διαφορετικών πηγών, και διαφορετικών σχεδιάσεων, ουσιαστικά μόνο πλεονεκτήματα επιφέρει, αν εξαιρέσουμε το ένα και μοναδικό μειονέκτημα που ενέχει η χρήση δυο ή περισσοτέρων διαφορετικών συστημάτων για τον ίδιο σκοπό, και αφορά το θέμα συντήρησης και κόστους αυτής. Τα πλεονεκτήματα λοιπόν είναι πολλά, όπως οι διαφορετικές δυνατότητες των δύο συστημάτων, η δυνατότητα χρήσης απο ξεχωριστές πλατφόρμες/φορείς, η δυνατότητα χρήσης αν ο κατασκευαστής (ουσιαστικά χώρα) ενός εξ’αυτών σου απαγορεύσει την πώληση ή και χρήση των συστημάτων του σε μια ενδεχόμενη σύρραξη, η χρήση διαφορετικών μεθόδων πλοήγησης, που επιτρέπει στον χρήστη την χρήση του συστήματος ακόμα και όταν κάποιο απο τα συστήματα πλοήγησης έχουν «κλειδωθεί», και αρκετά άλλα. Διακρίνοντας λοιπόν τα τόσα θετικά στοιχεία που ενέχει η χρήση διαφορετικών όπλων, θα ήταν αναμενόμενο να αναρωτηθεί κάποιος για την μελλοντική και πιθανή χρήση του συγκεκριμένου οπλικού συστήματος απο την ΠΑ. Το ερώτημα λοιπόν θα ήταν, τι προσφέρει μια τέτοια χρήση, και πως θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί, και φυσικά τι κόστος ενέχει. Η υιοθέτηση λοιπόν του συγκεκριμένου συστήματος επιτρέπει την χρήση του απο την πλειονότητα των αεροσκαφών της ΠΑ, των F-16, μιας και έχει πιστοποιηθεί και σε αυτά. Επίσης, αν θεωρήσουμε ότι μελλοντικά η πιθανότητα απόκτησης απο την ΠΑ του Τyphoon είναι μεγάλη, προσφέρει την δυνατότητα χρήσης του και απο τα συγκεκριμένα αεροσκάφη και αυξάνει την αναγκαιότητα αποκτησής του. Το Τaurus είναι ένα πολύ ικανό όπλο μακρού πλήγματος, εξίσου

107

ικανό με το Scalp, αλλά το σπουδαιότερο είναι ότι υπάρχουν σκέψεις για ανάπτυξη νέων εκδόσεων, εκδόσεων που θα δημιουργήσουν μια οικογένεια που θα μπορεί να αντιμετωπίσει σχεδόν όλη την υπάρχουσα γκάμα στόχων. Η εγκιβωτισμένη έκδοση (Taurus CL) για εκτόξευση απο φορτηγά ή και μικρά σκάφη μεγέθους περιπολικού, επιτρέπει στον χρήστη να εκτελέσει πλήγματα απο οπουδήποτε σε οποιονδήποτε στόχο. Η χρήση ένος τέτοιου όπλου, που το κυριώτερο είναι ουσιαστικά και πρακτικά «ανεξάρτητο» του αμερικανοκρατούμενου GPS, λειτουργεί σαν ένας πολλαπλασιαστής ισχύος σε κράτη που δεν διαθέτουν πολύ ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, και επιθυμούν να εκτελέσουν πολλαπλά πλήγματα σε έναν πολύ ανώτερο και ισχυρότερο αντίπαλο. Αναλογιζόμενοι δε την έκδοση για χρήση απο μεταγωγικά (Taurus T), μπορούμε να φανταστούμε τι θα μπορούσε να προκαλέσει μια μαζική χρήση τέτοιων όπλων μεγάλης ακριβείας στον αντίπαλο. Η ταυτόχρονη και μαζική καταστροφή καίριων και νευραλγικών κέντρων του αντιπάλου, ραντάρ, κέντρα πληροφοριών και μάχης, κέντρα εκτόξευσης, κλπ, θα δημιουργούσαν μια χαωτική εικόνα στον αντίπαλο, που σίγουρα θα του μείωναν κατα πολύ την όποια δυνατότητα αντίδρασης. Σίγουρα, το κόστος του 1 εκατ. ευρώ ανα μονάδα δεν είναι αμελητέο, το αντίθετο. Αλλά το συγκεκριμένο κόστος αντικατοπτρίζει όχι τόσο το μέγεθος της πολεμικής κεφαλής και της καταστρεπτικότητος του συγκεκριμένου όπλου, αλλά την δυνατότητα του όπλου να εμπλέκει επιτυχώς, και να φέρνει σε πέρας τις αποστολές που του ανατίθενται. Και αυτό γιατί διαθέτει αρκετά συστήματα πλοήγησης, που λειτουργούν συνδιαστικά, δίνοντας στο όπλο πρωτόγνωρες ικανότητες διάσπασης αμυντικών διατάξεων, και επιτρεποντάς του να επιτύγχει αποτελεσματικά τον στόχο του. Η ΠΑ θα πρέπει να συνεχίσει την πολιτική του διαχωρισμού των προμηθειών της, όχι μόνο στα κύρια μαχητικά, αλλά και στα οπλικά συστήματα. Ειδικότερα αν αυτά τα οπλικά συστήματα είναι πολύ αξιόλογα και με ιδιαίτερες δυνατότητες, αναπτύσσονται απο Ευρωπαϊκές εταιρείες (κάτι πολύ θετικό) και επιτρέπουν χρήση από την πλειονότητα των αεροσκαφών που διαθέτεις. Και όχι μόνο των μαχητικών αεροσκαφών σου, αλλά και των μεταγωγικών. Και όλα αυτά τα διαθέτει η οικογένεια TAURUS/KEPD-350

108

Κίνα: η αναδυόμενη αεροπορική δύναμη Γράφει ο deepred001 Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός της Κίνας, του οποίου η ιστορία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το Κομμουνιστιό Κόμμα της Κίνας, δεν έχασε την μεγάλη ευκαιρία να παρουσιάσει κατά τις εορτασικές εκδηλώσεις της 60ής επετείου της ίδρυσης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας ορισμένα από τα state-of-the-art οπλικά συστήματα που διαθέτει. Μεταξύ των στρατιωτικών κλάδων, η ηγεσία της πολεμικής αεροπορίας της Κίνας (PLAAF) ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον.

Σύμφωνα με την επίσημη ιστορία της PLAAF και τους δικούς της αριθμούς, η αεροπορική δύναμη της χώρας έχει καταστρέψει από το 1949 - ημερομηνία ίδρυσης - μέχρι σήμερα 1.474 αεροσκάφη και 2.344 αεροσκάφη έχουν υποστεί ζημιές. Αυτοί οι αριθμοί περιλαμβάνουν καταρρίψεις σε αερομαχίες και καταρρίψεις από αντιεροπορικά πυρά. Τα θέατρα επιχειρήσεων που αναφέρονται είναι η «απελευθέρωση του Θιβέτ», ο «πόλεμος αντίστασης και βοήθειας στην Κορέα», αναμετρήσεις με αεροσκάφη των ΗΠΑ και της Ταϊβάν στα Στενά, ο «πόλεμος αντίστασης και βοήθειας κατά της αμερικανικής επιθετικότητας στο Βιετ-Ναμ», ο «πόλεμος αυτοάμυνας κατά του Βιετ-Ναμ», αψιμαχίες με την Ινδία. Σήμερα, μόνο το 20% του υφιστάμενου δυναμικού της αεροπορίας βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με εκείνο της Δύσης, αλλά η αναλογία αυτή είναι ήδη διπλάσσια από ό, τι ήταν πριν από πέντε χρόνια, αναφέρει ο Cheung Tai Ming, εμπειρογνώμονας σε στρατιωτικά θέματα της Κίνας, στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Σαν Ντιέγκο. Αυτό που εντυπωσιάζει ιδιαίτερα, είναι το γεγονός της ταχύτητας με την οποία εξελίσσεται και εκσυγχρονίζεται η πολεμική αεροπορία της χώρας. Η πολεμική αεροπορία διανύει από το τέλος της δεκαετίας του `70 - περίοδος μεταρρυθμίσεων του Deng Xiaoping - ένα μεταβατικό στάδιο, και με την ίδια ταχύτητα των εξελίξεων των τελευταίων ετών, σε δύο δεκαετίες από σήμερα θά μπορούσε να γίνει η κυρίαρχη δύναμη στην περιφέρεια.

109

Όσον αφορά το υλικό, η PLAAF κάνει άλματα, αλλά έχει ακόμα πολύ δρόμο να διανύσει. Τα τελευταία χρόνια προστέθηκαν στο δυναμικό της αεροπλάνα εναέριου ανεφοδιασμού, εναέρια ραντάρ και άλλα αεροσκάφη υποστήριξης. Η μακροχρόνια συνεργασία μεταξύ Κίνας και Ρωσίας στον αεροπορικό τομέα αποτελεί ένα ανεξάρτητο κεφάλαιο στην παγκόσμια αεροναυπηγική ιστορία. Η αεροπορία της Κίνα είναι ένας από τους βασικούς πελάτες των ρωσικών αεροσκαφών και σήμερα η κινεζική πολεμική αεροπορία διαθέτει σε επιχειρησιακή λειτουργία πάνω από 200 μαχητικά Su-27 Flanker και Su-30 Flanker-C , εξοπλσιμένα με πυραύλους AA-10 Alamo και AA-11 Archer. Οι δύο πλευρές συζητούν την περαιτέρω ανάπτυξη της συνεργασίας στον τομέα της παραγωγής του αεροσκάφους και ιδιαίτερα την άδεια παραγωγής στην Κίνα για το Su-27 και το Su-30. Η Κίνα έχει αποκτήσει 76 μαχητικά Su-27SK από το 1992 και μετά. Τα πρώτα 26 μαχητικά Su-27 επιστράφηκαν πίσω στη Ρωσία, στην παραγωγική μονάδα του Komsomolsk, λόγω κατασκευαστικού σφάλματος. Το 1995 με μια σύμβαση αξίας 2,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, συμφωνήθηκε η εγχώρια κατασκευή άλλων 200 αεροσκαφών. Ωστόσο, η συμφωνία του 1995 για 200 αεροσκάφη δεν περιλάμβανε τη προμήθεια των αεροηλεκτρονικών και των κινητήρων διπλής ροής AL-31, και οι κινέζοι κατασκευαστές έπρεπε να ξαναζητήσουν λίγο αργότερα τη ρωσική βοήθεια.

Η σινορωσική συνεργασία επεκτείνεται και στο τομέα του αεροσκάφους IL-76, όπως και στον τομέα των επίγειων αντιεροπορικών συστημάτων, με χακτηριστικότερο πρόγραμμα αυτό του SA10. Για να επεκτείνει τις δυνατότητες και την αποτελεσματικότητα των προηγμένων ρωσικών μαχητικών Sukhoi που διαθέτει, ο κατασκευαστής Chengdu Aircraft Corporation έχει αναπτύξει από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 εγχώρια τα μαχητικά της κατηγορίας J-10, ως αντιστάθισμα στον εξοπλισμό της Ταϊβάν με μαχητικά γαλλικής κατασκευής, τύπου Mirage. Η ανάπτυξη του προγράμματος Jian-10 ήταν η απάντηση στο δίλλημα για ενίσχυση της δύναμης μέσω της συμπαραγωγής με την Ρωσία (Su-27, MiG-31) ή μέσω της κοινής ανάπτυξης με το Ισραήλ (Lavi). Το αεροσκάφος κατασκευάζεται σε μονοθέσια και διθέσια έκδοση, και χρησιμοποιεί σήμερα ρωσικό κινητήρα. Η έκδοση Jian-10B ενσωματώνει σύγχρονη τεχνολογία τέταρτης γενεάς και η ανάπτυξη του αεροσκάφους πιθανολογείται από την διετία 2004/05.

110

Η PLAAF έχει πάνω από 600.000 προσωπικό και περίπου 2.000 ενεργά αεροσκάφη - είναι η μεγαλύτερη στην Ασία - αλλά ακόμη πολύ μικρότερη απ’ ό, τι η αεροπορική δύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία διαθέτει περισσότερα από 5.500 σύγχρονα αεροσκάφη και περίπου 327.500 ενεργό προσωπικό. Οι μέχρι σήμερα βελτιώσεις αποσκοπούν πρωταρχικά στην προστασία των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων και την στρατιωτική πρόληψη για την περίπτωση μονομερής ανακήρυξης της ανεξαρτησίας της Ταϊβάν. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, αντικαθιστούνται σταδιακά όλα τα μαχητικά F-6, F-7 και F-8-2. Το Πεκίνο δεν χάνει ευκαιρία να επαναλαμβάνει προς κάθε κατεύθυνση πως το έδαφος της νήσου είναι επικράτεια της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Η σημερινή πολεμικής αεροπορία της Κίνας θεωρείται σε μεγάλο βαθμό ανώτερη από αυτή του Ταϊβάν, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά, ενώ παράλληλα 1.300 περίπου πυραύλοι εδάφουςεδάφους μπορούν να δράσουν σε περίπτωση πολεμικής αναμέτρησης ως συντελεστής ισχύος για την Κίνα. Για τους στρατιωτικούς αναλυτές είναι γενικά αποδεκτό πως οι συγκεκριμένοι πύραυλοι θα πλήξουν σοβαρά τις στρατιωτικές υποδομές στην Ταϊβάν, θέτοντας ένα μεγάλο μέρος της αεροπορικής δύναμης του νησιού ανενεργό από τις πρώτες ώρες μιας πιθανής πολεμικής αναμέτρησης.

111

Ωστόσο, στο σχεδιασμό για κάθε δυνητική σύγκρουση με την Ταϊβάν, θα πρέπει να αναμένεται η παρέμβαση των ΗΠΑ, η οποία δεσμεύεται να συμβάλει στη διασφάλιση της άμυνας του νησιού. Οι Ηνωμένες Πολιτείες εξετάζουν σε ετήσια βάση διαφορετικά σενάρια σε ένα υποθετικό θέατρο επιχειρήσεων στη νήσο Ταϊβάν. Υπό τις συνθήκες αυτές, η PLAAF θα ήταν πολύ πιθανό να εξέρθει από τη σύγκρουση ηττημένη και κατεστραμμἐνη. Δύο από τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η πολεμική αεροπορία είναι η έλλειψη πραγματικής πολεμικής πείρας και οι ξεπερασμένες τακτικές κατάρτισης, ακριβώς λόγω της απουσίας μιας σχετικής εμπειρίας. Η τελευταία πολεμική εμπειρία της αεροπορίας το 1979 στον πόλεμο κατά του Βιετνάμ ήταν σύντομη, και διαδραμάτισε συμβολικό κυρίως ρόλο. Άλλα προβλήματα που ταλαντίζουν την αεροπορική ηγεσία είναι η έλλειψη διακλαδικότητας με τις ναυτικές και χερσαίες δυνάμεις, η περιορισμένη δυνατότητα της επιτήρησης και αναγνώρισης και πολλά άλλα προβλήματα στον τομέα της εκπαίδευσης των χειριστών και στη διατήρηση τους στις τάξεις της αεροπορίας. Η χώρα διαθέτει 26 αεροπορικές ακαδημίες, εκ των οποίων οι 10 είναι πτητικής κατάρτισης. Κάθε χρόνο 3.000 περίπου νέοι φοιτητές ξεκινούν με την σχετική κατάρτιση, η οποία πραγματοποιείται σε τρεις διαδοχικές φάσεις. Το σύνολο των ενεργών χειριστών υπολογίζεται σε 10.000 περίπου. Από αυτούς μόνο ένα ποσοστό που δεν υπερβαίνει το 20% του συνολικού μεγέθους, απολαμβάνουν εκπαίδευση ανάλογη των δυτικών πρότυπων. Ο μέσος όρος πτήσεων των χειριστών ήταν μέχρι πρότινος κάτω του δυτικού μέσου όρου. Οι χειριστές των βομβαρδιστικών πετούν περί τις 80 με 100 ώρες ετησίως, οι χειριστές των μαχητικών περί τις 100 με 120 ώρες ετησίως και οι χειριστές των αεροσκαφών υποστήριξης περί τις 150 ώρες. Η εκπαίδευση μέσω σύγχρονων προσομειωτών δεν είναι δυνατή για τους χειριστές που πετούν ακόμη με τα πανάρχαια αντίγραφα των σοβιετικών μοντέλων της δεκαετίας του 1950 και `60. Επιπλέον, η PLAAF δεν έχει σήμερα αρκετά αεροπλάνα ώστε να συμβάλλει καταλυτικά στον τομέα των ανθρωπιστικών επιχειρήσεων μετά από φυσικές καταστροφές. Η έλλειψη αυτής της ικανότητας έχει απογοητεύσει μέχρι σήμερα τις φιλοδοξίες της Κίνας να διαδραματίσει μεγαλύτερο ρόλο στις περιφερειακές επιχειρήσεις ανθρωπιστικής βοήθειας και την τευτόχρονη στρατηγική προβολή της χώρας στον περίγυρό της. Ενώ η πολεμική αεροπορία κινητοτοποιήθηκε μαζικά για την αντιμετώπιση του σεισμού Sichuan το περασμένο έτος, οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες σε συνδυασμό με την ακαταλληλότητα των αερομέσων, ακύρωσαν στην πράξη την προσπάθεια να παράσχει άμεση βοήθεια στις πληγέντες περιοχές. Μόνο μετά από μέρες υπήρξαν τα πρώτα απτά αποτελέσματα. Η ασφάλεια της πτήσης είναι ένα άλλο θέμα. Μια σειρά από δυστυχήματα τα τελευταία χρόνια είχε ως αποτέλεσμα την απόλυση ορισμένων κορυφαίων στελεχών της ηγεσίας του κλάδου, αλλά η έντονη μυστικοπάθεια που περιβάλλει όλα τα αεροπορικά δυστυχήματα καθιστά δύσκολο την αντικειμενική εκτίμηση της κατάστασης στην PLAAF. Κατά τις κοινές αεροπορικές ασκήσεις με την πολεμική αεροπορία της Ρωσίας τον Ιούλιο του 2009, ένα μαχητικού τύπου JH-7A συνετρίβη, μια από τις σπάνιες περιπτώσεις που δημοσιεύεται αεροπορικό δυστύχημα. Ο φόβος των αντιποίνων για όσους τολμήσουν και μιλήσουν έστω και ανώνυμα για την κατάσταση της ασφάλειας των πτήσεων είναι πάντα υπαρκτός. Ενώ η Κίνα εξακολουθεί να βρίσκεται τεχνολογικά αρκετά βήματα πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες στον τομεά των προηγμένων μαχητικών αεροσκαφών, η ταχεία στρατιωτική αναβάθμιση της PLAAF έχει εγείρει ανησυχίες στους συμμάχους των ΗΠΑ στην περιοχή, μια και υπογραμμίζεται ότι η στρατιωτική ισορροπία αρχίζει να ευνοεί σταθερά την Κίνα. Η στρατιωτική αεροπορική βιομηχανία έχει προχωρήσει πολύ παραπέρα από το να παράγει άμεσα αντίγραφα των πρόωρων σοβιετικών μοντέλων, αλλά εξακολουθεί να αναζητεί τη συνεργασία με τη Ρωσία 112

και άλλες τρίτες χώρες, σε τομείς όπως οι κινητήρες και τα αεροηλεκτρονικά των αεροσκαφών. Η πολιτική αεροπορική βιομηχανία της Κίνας έχει εισάγει τεχνολογικά προηγμένα προϊόντα διπλής χρήσης (dual-use technology), τα οποία χρησιμοποιούνται στην παραγωγή στρατιωτικών αεροσκαφών. Με αυτόν τον τρόπο, το Πεκίνο μειώνει σταθερά την εξάρτηση του από την παροχή ξένης βοήθειας, βελτιώνει τις επιχειρηματικές πρακτικές, ενισχύει τον έλεγχο της ποιότητας, εξορθολογίζει την στρατιωτική γραφεικοκρατία και μειώνει τα χρονοδιαγράμματα ανάπτυξης των αεροσκαφών. Τα αεροσκάφη της χώρας εξάγονται εδώ και πολλά χρόνια σε τρίτες χώρες, κυρίως της Αφρικής. Η Αίγυπτος αποτελεί μέχρι σήμερα τη μεγαλύτερη εξαγωγική αγορά. Άλλα χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το Πακιστάν, η Βενεζουέλα και η προσπάθεια εξαγωγής αεροσκαφών προς το Ιράν.

Οι διμερείς σχέσεις της ΕΕ με την Κίνα στον τομέα της μεταφοράς τεχνογνωσίας διακρίνοται από τον «Κώδικα Ηθικής», ο οποίος μετριάζει την συνεργασία μεταξύ των δύο πλευρών στον στρατιωτικό αεροδιαστημικό τομέα, ειδικά τη μεταφορά τεχνογνωσίας σε τεχνολογίες διπλής χρήσης που η Κίνα ενδέχεται να χρησιμοποιήσει στην ανάπτυξη συστήματος C4ISR, προηγμένης διαστημικής τεχνολογίας, ανάπτυξη ραντάρ και αεροσκαφών εναέριας έγκαιρης προειδοποίησης, όπως και προηγμένα ηλεκτρονικά για κατευθυνόμενα όπλα. Ο αεροναυπηγικός τομέας της χώρας, βάσει αναλύσεων του IISS Military Balance, έχει κατασκευάσει εγχώρια περισσότερα από 10.000 στρατιωτικά αεροπλάνα μέχρι σήμερα. Η στρατιωτική αεροδιαστημική βιομηχανία διακρίνεται για τις πάγιες απαιτήσεις της μεταφοράς τεχνολογίας από το εξωτερικό, την αυξημένη κρατική χρηματοδότηση για την έρευνα και την ανάπτυξη, τη νόμιμη αλλά και παράνομη απόκτηση των ξένων τεχνολογιών διπλής χρήσης. Όλα τα παραπάνω επικουρούνται από την αυξημένη συνεργασία με ακαδημαϊκά ιδρύματα, αλλά και με την συνεχόμενη κατάρτιση του υφιστάμενου επιστημονικού προσωπικού. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι οι κινέζοι φοιτητές σε πανεπιστήμια τρίτων χωρών, επιστρέφουν στην πατρίδα τους μετά την ολοκλήρωση της εκπαιδευτικής κατάρτισής τους, το αργότερο μετά την απόκτηση μιας σχετικής εμπειρίας σε παραγωγικές μονάδες στο εξωτερικό. Τα κεφάλαια που διατίθονται

113

σε ετήσια βάση στον τομέα της έρευνας και της ανάπτυξης είναι κάτι παραπάνω από αξιοζήλευτα.

Η έκταση των παραπάνω δεν αναγνωρίσθηκε στο ακέραιο από την αμερικανική πλευρά, διαφορετικά δεν αιτιολογούνται οι δηλώσεις του αμερικανού υπουργού άμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς ότι η Κίνα δεν θα αποκτήσει μαχητικό αεροσκάφος πέμπτης γενιάς πριν το 2025. Στις 16 Ιουλίου του 2009, σε ομιλία του ο Ρόμπερτ Γκέιτς ανέφερε ότι ακόμη και το 2025 η Κίνα θα έχει μόνο μια χούφτα από μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενεάς. Στις 9 Νοεμβρίου 2009, η στρατιωτική ηγεσία της Κίνας επιβεβαίωσε τις μακροχρόνιες εικασίες ότι η PLAAF αναπτύσσει εγχώρια ένα πέμπτης γενιάς μαχητικό αεροσκάφος - τέταρτης γενιάς κατά την κινέζικη ορολογία - το οποίο μπορεί να είναι σε επιχειρησιακή λειτουργία σε 8 έως 10 έτη από σήμερα, το αργότερο μέχρι το 2020. Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στην κρατική τηλεόραση της Κίνας (CCTV) στις 11 Νοεμβρίου, δύο ημέρες πριν από την 60ή επέτειο της PLAAF, ο αναπληρωτής αρχηγός της αεροπορίας ανακοίνωσε ότι το επόμενης γενιάς μαχητικό θα υποβληθεί σύντομα στην πρώτη δοκιμαστική πτήση. Βάσει του χρονοδιαγράμματος ανάπτυξης και επιχειρησιακής ένταξης του μαχητικού Jian-10, η πρώτη δοκιμαστική πτήση του μαχητικού JXX αναμένεται το αργότερο σε δύο χρόνια από σήμερα, και η επιχειρησιακή του ένταξη στο δυναμικό της αεροπορίας το 2018. Κατά πάσα πιθανότητα, πολλά υποσυστήματα του προγράμματος J-XX βρίσκονται ήδη σε δοκιμαστική φάση με το πρόγραμμα J-10B.

114

Η αποκάλυψη του ανώτατου στρατιωτικού αξιωματούχου αντανακλά τη σημαντική πρόοδο που έχει γίνει στην PLAAF, η οποία έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες των Δυτικών όσον αφορά τις δυνατότητες της αμυντικής βιομηχανικής βάσης της Κίνας. Σε μια συνέντευξη στις 2 Νοεμβρίου του 2009 στο Global Times, ο αρχηγός της αεροπορίας, Xu Qiliang, δήλωσε ότι η υπεροχή στον αέρα θα σήμαινε κατά κάποιο τρόπο και υπεροχή στην ξηρά και στην θάλασσα στην περιφέρεια της Κίνας. Το επικοινωνιακό επιστέγασμα ήρθε σε μία από τις πολλές εκδηλώσεις του εορτασμού της 60η επετείου της PLAAF, όταν o Πρόεδρος Χου Ζιντάο προανήγγειλε ένα «νέο κεφάλαιο» στην ανάπτυξη της πολεμικής αεροπορίας. Το πέμπτης γενεάς μαχητικό της Κίνας θα έχει σύμφωνα με πληροφορίες από την Κίνα δυνατότητες εφάμιλλες των δυτικών αεροσκαφών. Σύμφωνα με τον συνταγματάρχη Dai Xu της πολεμικής αεροπορίας, το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του αεροσκάφους είναι η ικανότητα χαμηλής παρατηρησιμότητας (LO-Low observability). Το μαχητικό F-22 Raptor των ΗΠΑ χρησιμεύει ως η πυξίδα ανάπτυξης της πέμπτης γενεάς μαχητικών, μια και είναι σήμερα σε όλο τον κόσμο το μοναδικό μαχητικό 5ης γενεάς σε υπηρεσία. Σύμφωνα με τον Andrew Brookes του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (IISS), εάν το αεροσκάφος εισέλθει σε υπηρεσία πριν από το 2020, τότε η Κίνα μπορεί κάλλιστα να υπερκεράσει τεχνολογικά τη Βρετανία, τη Γαλλία και τις άλλες χώρες της Δυτικής Ευρώπης, όσον αφορά την εγχώρια ανάπτυξη και παραγωγή των στρατιωτικών αεροσκαφών. Ο Brookes παίρνει στα σοβαρά τον κινεζικό στόχο μιας τεχνολογίας ισοδύναμης με το F-22 Raptor. Για τον ίδιο δεν υπάρχει κανένας λόγος να αμφιβάλλει ότι το F-22 θα είναι το πρότυπο βάσει του οποίου κρίνουν οι κινέζοι το δικό τους σχεδιασμό. Η σχετική τεχνογνωσία μπορεί να εισαχθεί, «οι Ρώσοι έχουν την τεχνολογία και οι Κινέζοι έχουν τα χρήματα». Το κινεζικό αεροσκάφος δεν μπορεί να θεωρηθεί ανταγωνιστικό των δυτικών μαχητικών στην παγκόσμια αγορά, μια και πιθανολογείται ότι η Κίνα θα θελήσει να το κρατήσει μόνο για τον εαυτό της.

115

Γενικά εντυπωσιάζει το γεγονός της αποκάλυψης ότι το επόμενης γενεάς μαχητικό μπορεί να είναι σε υπηρεσία το αργότερο το 2020, κάτι το οποίο βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την κινεζική συνήθεια της απόκρυψης των στρατιωτικών δυνατοτήτων της χώρας. Το παραπάνω συνιστά ένα ασυνήθιστο γεγονός, το οποίο πιθανόν αντικατοπτρίζει την αυξανόμενη εμπιστοσύνη των κινεζικών ενόπλων δυνάμεων στη στρατιωτική τους δύναμη. Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης του υπουργού άμυνας , Liang Guanglie, στο επίσημο κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων (Xinhua) τον Σεπτέμβριο, διακήρυξε ότι οι δυνατότητες της Κίνας να διεξάγει αμυντικό αγώνα σύμφωνα με τις σύγχρονες συνθήκες των πολεμικών επιχειρήσεων, χαρακτηρίζονται από αλματώδη πρόοδο. Θα μπορούσε να λεχθεί ότι η Κίνα έχει ουσιαστικά όλα τα οπλικά συστήματα τα οποία διαθέτουν και οι δυτικές χώρες, μεγάλο μέρος των οποίων οι τεχνολογικές δυνατότητες προσεγγίζουν τα προηγμένα δυτικά οπλικά συστήματα. Μια σχετική έρευνα που διεξήχθη από το Global Times, αποκάλυψε ορισμένες λεπτομέρειες σχετικά με τον τρόπο που αντιλαμβάνονται οι κινέζοι το περιβάλλον ασφάλειας της Κίνας και της αεροπορικής της δύναμης. Στο πρώτο ερώτημα για το περιβάλλον ασφάλειας της Κίνας, 46% από τους 9.335 ερωτηθέντες δήλωσαν ότι η μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλεια στην Κίνα προέρχεται από τη θάλασσα, ενώ το 43% απάντησε ότι η μεγαλύτερη απειλή έρχεται από τον αέρα. Στη δεύτερη ερώτηση, οι ερωτηθέντες καλούνται να βαθμολογήσουν την πολεμική αεροπορία της Κίνας, και το 50,8% δηλώνει πως η αεροπορία αποτελεί έναν μέσο όρο δυνατοτήτων σε παγκόσμια κλίμακα, ενώ το 44,9% την χαρακτηρίζει ως αδύναμη. Το τρίτο ερώτημα που απάντησαν είναι τι είδους αεροπορία πρέπει να αναπτύξει η Κίνα, και η συντριπτική πλειοψηφία του 75,3% απάντησε ότι η Κίνα πρέπει να αναπτύξει μια αεροπορική στρατηγική η οποία μπορεί να καλύπτει όλη την υδρόγειο. Το τελικό ερώτημα που απάντησαν για το που θα πρέπει η Κίνα να δώσει έμφαση στον τομέα ανἀπτυξης των αεροπορικών δυνάμεων, η πλειονότητα του 47,6% απάντησε ότι η πολεμική αεροπορία της Κίνας θα πρέπει να αναπτύξει μια αεροπορική δύναμη βασιζόμενη σε διαστημικές δυνατότητες, ενώ το 21,3% απάντησε ότι η έμφαση της Κίνας πρέπει να δοθεί στην ανάπτυξη μεγάλων αερομεταφερόμενων πλατφόρμων, όπως τα στρατηγικά βομβαρδιστικά, τα μεταφορικά και τα αεροσκάφη ενάριου ανεφοδιασμού.

116

Σε αντίθεση με τους ερωτηθέντες, ο Πρόεδρος Χου Ζιντάο δήλωσε ενώπιον των αεροπορικών ηγεσιών από τριάντα περίπου χώρες, ότι η Κίνα δεν επιθυμεί σε καμία περίπτωση την στρατικωποίηση του διαστήματος, παρά μόνο τη χρήση του για ειρηνικούς σκοπούς. Στον ίδιο τόνο είναι και οι δηλώσεις του 59χρονου αρχηγού της αεροπορίας, ο οποίος χαρακτηρίζει με την σειρά του τη στρατικωποίηση του διαστήματος ως απειλή για την ανθρωπότητα. Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν είναι μόνο οι παγκόμιες δυνάμεις που έχουν διαστημικές φιλοδοξίες, αλλά παράλληλα και μια σειρά αναπτυσσόμενων χωρών. Τα διαστημικά προγράμματα της Κίνας αποσκοπούν την βελτίωση στον τομέα της έγκαιρης προειδοποίησης, ειδικά στην αντιπυραυλική άμυνα.

117

Υπό το πρίσμα της ταχείας αναβάθμισης της PLAAF, η Ιαπωνία ανησυχεί όλο και περισσότερο για την αναδυόμενη κινεζική περιφερειακή αεροπορική υπεροχή. Μια έκθεση του Kyodo News ανέφερε ότι η PLAAF έχει σήμερα 280 μαχητικά τύπου J-11, των οποίων οι επιδόσεις είναι συγκρίσιμες με τα 200 F-15 της πολεμικής αεροπορίας της Ιαπωνίας, και τα 140 μαχητικά τύπου J-10 είναι συγκρίσιμα με τα F-16 (F-2). Σύμφωνα με στρατιωτικούς αναλυτές στην Ιαπωνία, έστω και αν η χώρα υστερεί σε αριθμούς έναντι της Κίνας, η ικανότηα της εναέριας έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου της Ιαπωνίας αυξάνει κατά πολύ τις αεροπορικές δυνατότητες του ιαπωνικού αεροπορικού κλάδου. Ωστόσο, έντονες είναι οι προειδοποιήσεις ότι όταν η Κίνα θα αναπτύξει πλήρως επιχειρησιακά τo σύστημα AEW&C της πλατφόρμας KJ-2000 - το οποίο παρουσιάστηκε στο κοινό κατά την εθνική επέτειο της 1η Οκτωβρίου - η αεροπορική υπεροχή της Ιαπωνίας θα μειωθεί προοδευτικά.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, στενός σύμμαχος της Ιαπωνίας στην περιφέρεια, αναλύουν σε τακτική βάση πολεμικά σενάρια μεταξύ της Κίνας και της Ιαπωνίας. Η ιαπωνική κυβέρνηση έχει αποφασίσει να αναζητήσει τα κονδύλια για τη χρηματοδότηση προγράμματος απόκτησης 40 μαχητικών αεροσκαφών τέταρτης γενιάς F-35 Lighting II, αμερικανικής κατασκευής, μια και το F-22 Raptor δεν διατίθεται από την αμερικανική πλευρά για εξαγωγή.

118

Η κυβέρνηση της Αυστραλίας έχει εκπονήσει επίσης ένα μακροπρόθεσμο εξοπλιστικό πρόγραμμα δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων, με ακρογωνιαίο λίθο την προμήθεια του F-35 Lighting II, για την αντιμετώπιση της μελλοντικής κινεζικής αεροπορικής ισχύς στον Ειρηνικό Ωκεανό. Η κυβέρνηση της Νοτίου Κορέας προσανατολίζεται επίσης στην απόκτηση του F-35 αλλά και στον εκσυγχρονισμό του αεροπορικού της όπλου, λιγότερο ως αντιστάθισμα στην PLAAF, παρά ως απάντηση στην αεροπορική εξοπλιστική κούρσα των χωρών της Ασίας. Στην ασυμμετρία των συσχετισμών της περιφέρειας θα πρέπει να προστεθεί η μοναδική αξιόλογη σταθερά δύναμη ανάσχεσης της Δύσης σε έναν πιθανό επεκτατισμό των συμφερόντων του Πεκίνου, η Ινδία. Η αεροπορία της Ινδίας έχει εκπονήσει ένα μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού και ανανέωσης του αεροπορικού της στόλου, το οποίο υπερβαίνει τα εκατό δισεκατομμύρια δολάρια. Σε μια εποχή αυξανόμενου ελέγχου του αμυντικού προϋπολογισμού των Ηνωμένων Πολιτειών, η χρησιμότητα των διάφορων συμβατικών οπλικών συστημάτων αιτιολογείται ενώπιον του Αμερικανικού Κογκρέσου με το γεγονός μιας πιθανής πολεμικής σύγκρουσης με την Κίνα και την αποτελεσματική αντιμετώπιση της αεροπορικής της δύναμης. Μεταξύ αυτών των πανάκριβων αμερικανικών προγραμμάτων είναι το πρόγραμμα του βαρύ δικινητήριου μαχητικού F-22 Raptor, του μαχητικού F-35 και του αερομεταφερόμενου λέιζερ. Η αμερικανική αεροπορική απειλή αντιμετωπίζεται από την PLAAF με την στρατηγική ανάπτυξη σε τρία δακτυλίδια. Η ανάπτυξη αυτή επιτυχάνεται με τον συνδυασμό των αερομέσων και των επίγειων αντιεροπορικών μέσων (AAA&SAM) σε τρία τριδιάστατα αλληλοκαλυπτόμενα δακτυλίδια. Η ανάπτυξη των αερομέσων αναχαίτισης πραγαμτοποιείται στις δύο πτέρυγες των δακτυλιδίων. Για την υποστήριξη των επίγειων μέσων η PLAAF προβλέπει την ανάκτηση της αεροπορικής κυριαρχίας, τον βομβαρδισμό των αντίπαλων αεροδρομίων, και τον συνδυασμό των επιχειρήσεων με τις φίλιες επίγειες δυνάμεις για την απενεργοποίηση των αντίπαλων αερομεταφερόμενων μονάδων. Ο πρωταρχικός κινεζικός στόχος ανάπτυξης σύγχρονων μαχητικών αεροσκαφών, απάντηση στα προγράμματα F-22 και F-35 των Ηνωμένων Πολιτειών, αποσκοπεί στην αλλαγή της υφιστάμενης ισορροπίας ισχύος στη Νότια και Νοτιοανατολική Ασία.

119

Καλά Χριστούγεννα Καλή Χρονιά!! 120