ΙΔΒΑΜ - Ετήσια Ανασκόπηση 2018-2019 by fox2 projects

ΕΤΗΣΙΑ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ ΕΚ∆Ι∆ΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ «ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ∆ΥΝΑΜΕΩΝ ΣΤΗ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ»

Ι∆ΒΑΜ 2018-2019

Φωτογραφία (c) Αμερικανικός Στρατός

ΕΤΟΣ 5ο

«Ισορροπία Δυνάμεων στη Βαλκανική και την Ανατ. Μεσόγειο» idbam.wordpress.com contact.idbam2@gmail.com

ιδβαμ 2018-2019

Το γεγονός: Στις 12 Ιουλίου 2019 οι πρώτες παρτίδες του ρωσικού Α/Α συστήματος S-400 έφθασαν στην Τουρκία. Λίγες ημέρες αργότερα, το υπουργείο Αμυνας των ΗΠΑ αποφάσισε να αναστείλει την τουρκική συμμετοχή στο πρόγραμμα του μαχητικού 5ης γενιάς F-35 και τη μεταβίβαση αεροσκαφών του τύπου εώς ότου επιλυθεί, με επικερδή προς τις ΗΠΑ κατάληξη, το σήριαλ των ρωσικών πυραύλων. (c) Τουρκικό υπουργείο Αμυνας

Για πέμπτη συνεχή χρονιά, έστω με σημαντική καθυστέρηση, η «Ισορροπία Δυνάμεων στη Βαλκανική και την Ανατ. Μεσόγειο» είναι στην ευχάριστη θέση να κυκλοφορεί ειδική ετήσια έκδοση για τις αμυντικές εξελίξεις στις χώρες της συγκεκριμένης περιοχής. Η περίοδος συγγραφής καλύπτει το διάστημα 21 Ιουλίου 2018 – 21 Ιουλίου 2019.

Επιµέλεια Έκδοσης fox2 3

[1] ΑΙΓΥΠΤΟΣ

Η Αίγυπτος αποκτά τέσσερα υποβρύχια Type 209/1400 από τη Γερμανία. (c) TKMS

Εισαγωγή

Η Αίγυπτος υλοποιεί σημαντικό αριθμό εξοπλιστικών προγραμμάτων τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά το 2013. Το μεγαλύτερο κομμάτι τους χρηματοδοτείται από τις ΗΠΑ και τη Σαουδική Αραβία, ενώ ασκούνται πιέσεις στη Γερμανία για την εξασφάλιση παρόμοιων οικονομικών διευκολύνσεων με αυτές που απολαμβάνει το Ισραήλ. Η Αίγυπτος αδυνατεί να καταστείλει τη δράση Ισλαμιστών στο βόρειο τμήμα του Σινά, όπου Τζιχαντιστές και Βεδουίνοι αντάρτες έχουν φορητά Α/Α βλήματα και Α/Τ όπλα και κάνουν χρήση IEDS για την πρόκληση ενεδρών.

Χερσαίες Δυνάμεις

Ο Αιγυπτιακός Στρατός έχει παραλάβει τα τελευταία 35 από συνολικά 125 άρματα μάχης M1A1 Abrams, τα οποία ήταν προϊόν συμπαραγωγής με τις ΗΠΑ. Το πρόγραμμα συνάντησε σημαντικές κα-

θυστερήσεις, συνέπεια του προσωρινού αμερικανικού εμπάργκο όπλων, μετά την ανατροπή του Προέδρου Μοχάμεντ Μόρσι, στις 3 Ιουλίου 2013. Για τον εξοπλισμό των Abrams έχουν παραγγελθεί 10.000 βλήματα κινητικής ενέργειας KE-W A4 και 4.500 IM HE-T. Επιπλέον, αγοράζονται 46.000 εκπαιδευτικά πυρομαχικά M831A1 και M865. Το εκτιμώμενο κόστος για τα 60.500 βλήματα φθάνει τα $201 εκατομμύρια. Σχετικά με τα M60Α1/Α3, εκτελείται πρόγραμμα συντήρησης των κινητήρων, ύψους $19,6 εκατ., το οποίο θα ολοκληρωθεί μέχρι τις 20 Νοεμβρίου 2020. Στιγμιότυπα από στρατιωτική άσκηση παρουσιάζουν τροχοφόρα τεθωρακισμένα οχήματα Fahd 4x4 εξοπλισμένα με Κ/Β AT-4 Spandrel/Konkurs. Τα Fahd έχουν κατασκευαστεί με γερμανική συνδρομή και 58 διαθέτουν τον πυργίσκο του ΤΟΜΑ BMP-2. Η αιγυπτιακή πολεμική βιομηχανία έχει επιδείξει μεγάλο ενδιαφέρον στην ανάπτυξη στρατιωτικών

ιδβαμ 2018-2019

οχημάτων, κάτι που φάνηκε στην έκθεση οπλικών συστημάτων «EDEX 2018», με την ενδεικτική προβολή οχήματος Fahd 300 διαμόρφωσης ΤΟΜΟ (τεθωρακισμένου οχήματος μεταφοράς όλμου) και του οχήματος MRAP ST-100. Τον Μάιο έφτασαν, δε, τα τελευταία 101 οχήματα MRAP από τις ΗΠΑ. Η Αίγυπτος απέκτησε συνολικά 930 MRAP διάφορων τύπων, ενώ έχει εκκινήσει τη διαδικασία προμήθειας 1.000 παρόμοιων MRAP, πάλι, από τα αμερικανικά πλεονάσματα. Στο πυροβολικό μάχης παραμένει ακόμα σε εξέλιξη η διαδικασία επιλογής νέου Α/Κ πυροβόλου των 155mm. Οι κύριοι υποψήφιοι είναι το νοτιοκορεατικό ερπυστριοφόρο πυροβόλο K9 των 155mm και το γαλλικό τροχοφόρο πυροβόλο Caesar των 155mm. Επειδή δεν αποτελεί κριτήριο η ικανότητα αερομεταφοράς, προσφέρεται στην Αίγυπτο η έκδοση Caesar 8x8. Σε συνεργασία με την Ουκρανία προωθείται η από κοινού ανάπτυξη και παραγωγή συμβατικών και «έξυπνων» πυρομαχικών πυροβολικού διαφόρων διαμετρημάτων, ενώ θα αναπτυχθούν και θα κατασκευαστούν εγχώρια σταθμοί παρεμβολών με τη βοήθεια της βουλγαρικής εταιρείας Samel-90.

Ναυτικές Δυνάμεις

Στις 3 Μαΐου 2019 καθελκύστηκε το τρίτο υποβρύχιο Type 209/1400 «S43». Σήμερα σε υπηρεσία με το Αιγυπτιακό Ναυτικό υπάρχουν δύο Type 209/1400, ενώ το πρόγραμμα περιλαμβάνει την κατασκευή τέταρτου υποβρυχίου.

Αιγυπτιακός Στρατός Άρματα μάχης: 1.130 M1A1 (120mm), 200 T-62 (115mm), <1.150 M60A1/A3 (105mm) Τεθωρακισμένα οχήματα: [ΤΟΜΑ] 15+220 BMP-1/S (73mm), <380 YPR765 (25mm), 58 Fahd-30 (30mm) [ΤΟΜΠ] <2.000 M113A2/YPR-765, 500 BTR-50/OT-62, 250 BMR-600P, 250 BTR-60S, 352 Fahd, 650 Walid [MRAP] 360 RG-33, 90 RG-33L HAGA, 468 Caiman Συστήματα ειδικών ρόλων: [Γεφυροφόρα] KMM, MT-55, MTU/20/55 [Περισυλλογής] 88 M88A2, 220 M88A1, BRM, 12 MaxxPro, Fahd 240, 45 M578, YPR-765, T-54/55, 2 BMP-1 [Διάσπασης ναρκοπεδίων] Aardvark JFSU Mk4 [ΠΠΠΒ] Μ981 [ΗΠ] GSY2210 [Επιτήρησης] 1 DRS [Μεταφοράς φορτίου] M548 [ΚΔΠ] M577, M992 [Ανεφοδιασμού ΠΒ] M992 ΠΕΠ: 48 BM-24 (12x240mm), 38 M270 (12x227mm), 32 BM-14 (16x140mm), 36 K136 (36x130mm), 50 Sakr-10 (122mm), 50 Sakr-18 (40x122mm), 100 Sakr-36 (40x122mm), 60 BM-21 (40x122mm), 96 BM-11 (30x122mm) Α/Κ πυροβόλα: 368 M109A2/A5 (155mm), M-46 (130mm), 124 SP 122 (122mm), D-30M (122mm) Ρ/Κ πυροβόλα: 16 GH-52 (155mm), <420 M-46 (130mm), 300 M-30 (122mm), <190 D-30M (122mm), 36 M-1931/37 (122mm) Ραντάρ πυροβολικού: 6 TPQ-36, 2 TPQ-37 [Αντιολμικά] Cymbeline MEA: R4E-50 Skyeye, ASN-204, ~Patroller Όλμοι: 30 M160 (160mm), 1.800 M-1943 (120mm), 48 Brandt (120mm), 500 (82mm) [ΤΟΜΟ] 36 M1064A3 (120mm), 100 Μ106Α1/Α2 (107mm), 50 M125A2 (81mm) Α/Τ όπλα: AT-3/5, TOW-2, Swingﬁre, Milan [Οχήματα Α/Τ βλημάτων] 210 YPR 765 PRAT, 52 M-901, HMMWV/TOW-2, BRDM-2/AT-3 Συστήματα βλημάτων εδάφους-αέρος: [Σημείου] 50 Avenger, 26 Chaparral, 20 SA-9 [Φορητά Α/Α βλήματα] 2.000 Ayn al-Saqr/SA-7, 164 FIM92A, 600 SA-18/24 A/A πυροβόλα: [Α/Κ πυροβόλα] 45 Sinai-23 (23mm), 120 ZSU-23-4 (4x23mm), M163 (20mm), 40 ZSU-57-2 (2x57mm) [P/K πυροβόλα] 150 (37mm), 300 ZPU-4 (14,5mm), 200 ZSU-23-2 (2x23mm), 200 S-60 (57mm)

Βαλλιστικά Όπλα

Βαλλιστικά συστήματα: [Βλημάτων] 24 Scud-B (100 βλήματα), ProjectT (90 βλήματα) [Ρουκετών] 24 Sakr-80, 12 FROG-7

Στις 6 Σεπτεμβρίου 2018 και 12 Μαΐου 2019 καθελκύστηκαν η δεύτερη και η τρίτη κορβέτα τύπου Gowind 2500, «ENS Port Said» και «ENS Al-Moez» αντίστοιχα. Η Αίγυπτος έχει παραγγείλει τέσσερις Gowind 2500, ο

κύριος οπλισμός των οποίων απαρτίζεται από οκτώ Κ/Β Exocet MM40 Block 3, 16 Α/Α πυραύλους VL-MICA, πυροβόλο των 76mm και δύο πυροβόλα των 20mm. Τα πλοία εξοπλίζει το σύστημα εκτόξευσης αντιμέτρων SYLENA MK2. 5

Για την αντικατάσταση παλαιότερων κύριων μονάδων επιφανείας η Αίγυπτος διαπραγματεύεται την αγορά μέχρι έξι φρεγατών MEKO A200. Η τιμή κάθε πλοίου αγγίζει τα €500 εκατ. και η γερμανική κυβέρνηση εμφανίζεται να έχει εξασφαλίσει τη μερική χρηματοδότηση του προγράμματος, με τη χορήγηση δανείου ύψους €2,2 δις. Εφόσον τα πλοία αποκτηθούν, εκτιμάται ότι θα φέρουν Α/Α πυραύλους Aster 15 ή Umkhonto IIR (με βεληνεκές 2030km), Κ/Β Exocet MM40 Block 3 και πυροβόλα των 35mm της γερμανικής εταιρείας Rheinmetall. Τα πλοία θα είναι ακόμα εξοπλισμένα με CMS TACTICOS, ραντάρ AESA KRONOS και συσκευή σόναρ Atlas. Για την ανανέωση του στόλου φρεγατών ίσως εξετάστηκε το 2016 η περίπτωση της κινεζικής Type 054A, τουλάχιστον κατά κινεζικά δημοσιεύματα, χωρίς επιτυχή κατάληξη. Η ιταλική εταιρεία Fincantieri προωθεί τη δική της εκδοχή της FREMM και δύο κορβέτες, ενώ μία δική

Η S. Ezzat είναι μία από τις τέσσερις ΤΠΚ Ambassador IV. (c) Αμερικανικό Ναυτικό

της FREMM και δύο κορβέτες Gowind 2500 εξακολουθεί να προτείνει η γαλλική Naval Group. Για τις φρεγάτες O. H. Perry υπάρχει εκσυγχρονισμός του συστήματος ESM AN/SLQ-32(V). Τα μόνα ενεργά ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα είναι 10 SH-2G. Τα ελικόπτερα παραγγέλθηκαν

το 1995 και παραδόθηκαν μεταξύ 1997 και 1999. Τα SH-2G είναι εκσυγχρονισμένα μεταχειρισμένα SH-2F που είχαν προηγουμένως αποσυρθεί από το Αμερικανικό Ναυτικό. Στην Αίγυπτο ναυπηγούνται 11 περιπολικά Swiftship των 28m και

Αιγυπτιακό Ναυτικό Υποβρύχια: 4 Romeo, 2 T209/1400 Φρεγάτες: 1 FREMM, 4 O.H.Perry, 2 Knox, 2 Jianghu I Κορβέτες: 1 Gowind 2500, 2 Descubierta, 1 Pohang ΤΠΚ: 4 Ambassador IV, 1 Tarantul IV, 6 Ramadan, 4 Tiger, 9 Komar, 8 Osa I Πλοία αποβάσεων: [LHD] 2 Mistral [Αρματαγωγά] 3 Polnochny A [Αποβατικά] 9 Vydra, 4 CTM NG, 2 EDA-R Σκάφη ναρκοπολέμου: 2 Osprey, 3 Dat Assawari, 2 Safaga, 3 T-43, 4 Yurka Κ/Β & τορπίλες: [Ε-Ε] RGM-84C/L, UGM-84C/L, MM-40 Blk III, SS-N22, SS-N-2A, CSS-N-2, MM-38, Otomat Mk II [Ε-Α] SM-1MR, ASTER-15, VL MICA, Aspide, SA-N-5 [Τορπίλες] DM2Α4, ~SUT, Mk.37, Sting Ray, Mk.46 Mod5, MU90 Συστήματα άμυνας ακτών: [K/Β] SS-C-2B, HY-2, Otomat Mk II [Πυροβόλα] 152mm, 100mm, SM-4-1 (130mm)

Αιγυπτιακό ελικόπτερο Mi-8/17. (c) Αμερικαν

ιδβαμ 2018-2019 υπάρχει πρόθεση απόκτησης τεσσάρων μεγαλύτερων περιπολικών μήκους 35m. Τα έξι παράκτια περιπολικά MRTP20, που παραδόθηκαν το χρονικό διάστημα 2011-2013, φέρουν RWS STAMP-G της τουρκικής Aselsan και πολυβόλο τύπου Gatling GAU-19/A.

Αεροπορικές Δυνάμεις

H Αιγυπτιακή Αεροπορία συνεχίζει τις παραλαβές των μαχητικών Rafale και MiG-29M/M2, αλλά το προηγούμενο χρονικό διάστημα η ίδια απώλεσε ένα αεροσκάφος και από τους δύο τύπους. Στις 3 Νοεμβρίου 2018 κατέπεσε μαχητικό MiG-29M, αφού πρώτα ο χειριστής εγκατέλειψε με επιτυχία το αεροπλάνο. Στις 28 Ιανουαρίου 2019 χάθηκε μαχητικό Rafale EM, με συνέπεια τον θάνατο του χειριστή. Κατά τη διάρκεια του 2018 έφθασαν στην Αίγυπτο 12 μαχητικά MiG-29M/M2 και ολοκληρώθηκαν οι παραδόσεις των Rafale EM/DM. Ενεργά είναι 22 αεροσκάφη του

ικανική Αεροπορία

Αιγυπτιακή Αεροπορία Μαχητικά αεροσκάφη: 22 Rafale DM/EM, 26 MiG-29M/M2, 218 F16A/B/C/D, 17 Mirage 2000BM/EM, ~25 F-4E, <59 Mirage 5D/E/E2/SDR (6 Mirage SDR), <80 F-7/MiG-21/U Εξοπλισμένα αεροσκάφη: 12 AT-802 AEW&C: 8 E-2C MEA: ~10 CH-4/B, ~CH-5, R4E-50, Teledyne-Ryan 324 Εκπαιδευτικά αεροσκάφη: 36 Alpha Jet/Alpha Jet MS-2, 54 EMB-312, 74 Grob 115EG, 120 K-8, 10 L-39, 35 L-59E Μεταφορικά αεροσκάφη: 24 C-130H/H-30 (2 ΗΠ), 3 An-74TK-200A, 1 Beech 200 King Air, 4 Beech 1900 (2 ELINT), 24 C-295M, 9 DHC-5D Ελικόπτερα: [Επιθετικά ελικόπτερα] 38 ή 40 Ka-52, 43 ή 45 AH-64D [Λοιπά ελικόπτερα] 65 SA.342K, 4 Commando Mk2E (ECM), 3 AW109, 2 AW139 (SAR), 19 CH-47C/D (3 VIP), 44 Mi-8/17, 7 S-70 / UH-60L (VIP), 17 UH-12E Αεροσκάφη & ελικόπτερα ναυτικής συνεργασίας: [Αεροσκάφη] 4 Beech 1900C [Ελικόπτερα] 10 SH-2G(E), 9 SA342L [ΜΕΕ] 2 Camcopter 5.1 Όπλα Α-Α: [BVR] AA-12 (R-77), MICA EM, AIM-7E/M, R-530/D [WVR] AA-11 (R-73), MICA IR, AIM-9E/J/P3/P4/L(&L/I-1)/M, R-550, AA-2 Όπλα Α-Ε: [Κ/Β] AGM-84, AGM-88, AGM-65A/D/F/G, ~Black Shaheen, ARMAT, AM-39, AS-30L, Kh-29T ή Kh-29TE, Kh-31AD, Kh-38, AGM114A/F/K, HOT [Συλλογές Βομβών] GBU-10/12/15, AASM, BGL, KAB250LG-E, KAB-500Kr/L Ατρακτίδια αεροσκαφών: [Στοχοποίησης] 12 Sniper XP, 76 Sharpshooter, 30 LANTIRN, 20 Atlis II, 7 Damocles, T220/E [Ναυτιλίας] 61 Pathﬁnder, 15 LANTIRN [Αναγνώρισης] 6 TARS, 3 DB-110, ~Areos [ΗΠ] ~79 ALQ131, ALQ-234, Caiman, MSP-418K [Εξαπόλυσης αντιμέτρων] Phimat Συστήματα βλημάτων εδάφους-αέρος: [Μακράς ακτίνας] 3 SA-23 [Μέσης ακτίνας] >10 SA-17, 16 I-Hawk, 40 SA-2 [Βραχείας ακτίνας] 53 SA3 (30 Pechora 2M/SA-3 SP), 14 SA-6, 8 SA-15, 12 Crotale, 20 Skyguard [Σημείου] 50 Chaparral Α/Α πυροβόλα: [Α/Κ πυροβόλα] 230 ZSU-23-4/M4 (4x23mm), >36 Sinai23 (23mm) [Ρ/Κ πυροβόλα] 6SD-20S, 36 GDF-002 (2x35mm), 600 S-60 (57mm), 400 KS-12 (85mm), 300 KS-19 (100mm) ==== Δορυφόροι: [Παρατήρησης] EgyptSat-A [Επικοινωνιών] Nile Sat 104, Nile Sat 201

τύπου, ενώ το 23ο μαχητικό παραμένει στη Γαλλία για την υλοποίηση δοκιμών. Για τα Rafale εξακολουθεί να υπάρχει προοπτική συμπληρωματικής αγοράς 12 μαχητικών, μαζί με τον πύραυλο αέρος-αέρος Meteor. Κάθε Rafale μπορεί να φέρει έως οκτώ MICA EM/IR μετά την προσθήκη δύο σημείων μεταφοράς.

Σε μία προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος παράδοσης των όπλων μακρού πλήγματος Black Shaheen, την αποδέσμευση αμερικανικών εξαρτημάτων του οποίου οι ΗΠΑ δεν επιτρέπουν στην Αίγυπτο, αποφασίστηκε από τη Γαλλία η παραγωγή τους από γαλλικές εταιρείες. Σύμφωνα με παλαιότερη αναφορά του 7

Ελικόπτερο Commando σε σενάριο της άσκησης «Bright Star 2018». (c) Αμερικανική Αεροπορία

«SIPRI», η Αίγυπτος αναμένει τη μεταβίβαση 50 Black Shaheen και το «Air Forces Monthly» υποστηρίζει ότι θα έχουν μέγιστο βεληνεκές 250km και μηχανισμό αυτοκαταστροφής, αν ο προγραμματισμένος στόχος είναι ισραηλινή τοποθεσία… Μέρος του οπλοστασίου των MiG-29M/M2 είναι ο πύραυλος αέρος-επιφανείας Kh-31 (Kh-31AD κατά το αιγυπτιακό Διαδίκτυο), ενώ συνεχίζεται η παραλαβή των πυραύλων αέρος-αέρος R-73 και R-77 (AA-11 και AA-12 σύμφωνα με τη νατοϊκή κωδικοποίηση). Η Αιγυπτιακή Αεροπορία αναμένεται να ενισχυθεί με τουλάχιστον 20 μαχητικά Su-35, με τις παραδόσεις των αεροσκαφών να ξεκινούν το επόμενο έτος. Το πρόγραμμα έχει προκαλέσει αμε8

ρικανικές αντιδράσεις, που προειδοποιούν με κυρώσεις, εφόσον συμβεί η παραλαβή τους. Τα Su-35 θα μπορούν να μεταφέρουν το σύνολο των όπλων που αποκτώνται για λογαριασμό των MiG-29M/M2. Το εκτιμώμενο κόστος της αγοράς των Su-35 είναι $2 δις. Σχετικά με τα διαθέσιμα μαχητικά, υπάρχει πρόταση αναβάθμισης των F-16A/B, με κύριο συστατικό την εγκατάσταση του προηγμένου ραντάρ μηχανικής σάρωσης APG-68(V)9. Για τη βελτίωση των ικανοτήτων του συνόλου των F-16C/D υπάρχει ελπίδα αποδέσμευσης των πυραύλων αέρος-αέρος AIM-9X και AIM-120, μαζί με το σκοπευτικό σύστημα επί κάσκας JHMCS και τη συλλογή ακριβείας JDAM, από τις

ΗΠΑ. Μέριμνα υπάρχει για την υποστήριξη των κινητήρων μαχητικών F-16C/D Block 40, αφού η αμερικανική εταιρεία General Electric θα εκτελέσει εργασίες αναβάθμισης των F110-GE-100 αντί $273,5 εκατ. μέχρι τις 30 Οκτωβρίου 2023. Ενα μαχητικό Mirage 2000BM φαίνεται να απωλέσθη τον Απρίλιο. Τα τελευταία χρόνια έχει ενισχυθεί σημαντικά ο αριθμός των ΜΕΑ, που αναλαμβάνουν καθήκοντα επιτήρησης και καταστροφής επίγειων στόχων. Η αιγυπτιακή τηλεόραση έχει δείξει ΜΕΑ Wing Loong να φέρει Κ/Β Blue Arrow 7, ενώ έχει συμφωνηθεί η αγορά επιπλέον 32 εξοπλισμένων ΜΕΑ Pterodactyl-1D από την Κίνα. Η Αίγυπτος εμφανίζεται ακόμα ως πιθανός αγοραστής

ιδβαμ 2018-2019 του ρωσικού ΜΕΑ Orion-E. Σε παρουσίαση PowerPoint του Αμερικανικού Στρατού η Αιγυπτιακή Αεροπορία παρουσιάζεται να επιχειρεί 43 επιθετικά ελικόπτερα AH-64D Apache, αντί 45 που ήταν διαδεδομένα γνωστό. Ο αριθμός των Apache πρόκειται να ενισχυθεί με 10 καινούρια AH-64E και 135 Κ/Β AGM-114, με εκτιμώμενο κόστος $1 δις. Τα ελικόπτερα δεν θα διαθέτουν ραντάρ ελέγχου πυρός APG-78. Σε περίπτωση που δεν υπάρξει η υπογραφή της συμπληρωματικής σύμβασης για την προμήθεια των επιθετικών ελικοπτέρων Ka-52K, δεν αποκλείεται ποσότητα των υπό παραλαβή Ka-52E Nile Crocodile να παραδοθεί με χαρακτηριστικά του Ka-52K, ώστε να επιχειρεί από τα δύο ελικοπτεροφόρα Mistral, σε συνδυασμό με 20-30 μεταφορικά ελικόπτερα AW149. Τέλος, τα 11 επιθετικά ελικόπτερα Mi-24V/P που παρατηρήθηκαν στο παρελθόν, προέρχονται από τις Τσεχία (7 Mi-24V) και τη Λευκορω-

σία (4 Mi-24P). Τα ελικόπτερα είχαν ως τελικό αποδέκτη τη Λιβύη. Η Α/Α άμυνα της Αιγύπτου πρόκειται να ενισχυθεί με την άφιξη επτά Α/Α συστημάτων IRIS-T SLM. Το σύστημα εμφανίζει μέγιστη εμβέλεια 40km και είναι ικανό να αντιμετωπίσει στόχους που πετούν σε υψόμετρο έως 20km. Η ουκρανική Ukroboronprom θα πραγματοποιήσει εργασίες εκσυγχρονισμού Α/Α συστημάτων Ανατολικής προέλευσης και η ιταλική Leonardo θα προμηθεύσει την Αίγυπτο με ραντάρ επιτήρησης.

Βαλλιστικοί Πύραυλοι & Διάστημα

Στις 21 Φεβρουαρίου 2019 έγινε η εκτόξευση στο Διάστημα του δορυφόρου παρατήρησης EgyptSatA. Ο δορυφόρος κόστισε $100 εκατ. και η αρχική ημερομηνία της εκτόξευσης ήταν προγραμματισμένη για τις 27 Δεκεμβρίου 2018.

[2] ΙΣΡΑΗΛ

Η πρώτη από τις τέσσερις κορβέτες Sa’ar 6 είναι σχεδόν έτοιμη. (c) TKMS

Εισαγωγή

Το Ισραήλ συνεχίζει να πλήττει στόχους στη Συρία, αλλά και το Ιράκ, σε περιοχές που θεωρεί ότι δραστηριοποιούνται ιρανικές δυνάμεις ή ένοπλες οργανώσεις προσκείμενες στην Τεχεράνη. Ενδεικτικά, μεταξύ 2016 και 2018 έγιναν περισσότερες από 200 επιθέσεις στη Συρία, κυρίως με μαχητικά αεροσκάφη. Οπως αποκαλύπτει το «Foreign Policy», το Τελ Αβίβ εξόπλιζε και ενίσχυε οικονομικά το χρονικό διάστημα 2013-2018 ομάδες Σύρων «Αντικαθεστωτικών» στα Υψίπεδα του Γκολάν.

Χερσαίες Δυνάμεις

Αφού απέσυρε το σύνολο των αρμάτων μάχης με πυροβόλο των 105mm, ο Ισραηλινός Στρατός στρέφει την προσοχή του στη σταδιακή αντικατάσταση του ΤΟΜΠ M113 και την ενίσχυση του Πυροβολικού. Το τροχοφόρο τεθωρακισμένο όχημα Eitan δεν αναμένεται να ενταχθεί σε ενεργή υπηρεσία πριν το 2020 ή το 2021. Στόχος είναι η παραλαβή 1.500 οχη10

μάτων και εξετάζεται η δημιουργία δεύτερης γραμμής παραγωγής, στις ΗΠΑ. Αριθμός αποσυρθέντων αρμάτων μάχης Merkava Mk2 έχει μετασκευαστεί σε ΚΔΠ Ofek και άρματα μάχης Merkava Mk4 έχουν υποστεί παρεμβάσεις για την αύξηση της προστασίας, με τοποθέτηση ενισχυμένης θωράκισης στο πίσω μέρος του πύργου. Αλλα Merkava Mk4 εμφανίζονται, δε, να έχουν τοποθετημένα στον πύργο κάνιστρα εκτόξευσης ΜΕΑ αυτοκτονίας της οικογένειας Hero. Το ισραηλινό υπουργείο Αμυνας έχει αποδεσμεύσει, τέλος, βίντεο με το πρωτότυπο

Στρατηγικά Όπλα & Διάστημα Πυρηνικές κεφαλές: 80 με 290 Πύραυλοι / Βόμβες: 100 Jericho II/III, Popeye Turbo, B61 (;) Δορυφόροι: [Παρατήρησης] EROS-1B, Ofeq 7/9/10/11, TecSAR-1 [Επικοινωνιών] 3 Amos

ιδβαμ 2018-2019

ΒΤΟΜΑ Namer να εκτελεί εκπαιδευτική βολή Κ/Β Spike, χρησιμοποιώντας τον πτυσσόμενο δίδυμο εκτοξευτή του μη επανδρωμένου πύργου. Το υπουργείο άμυνας του Ισραήλ έχει επιβεβαιώσει ότι δοκιμάζει το USV Sahar. Το Sahar χρησιμοποιείται σε ρόλο εντοπισμού μηχανισμών IEDS και εκκαθάρισή τους. Στις 5 Φεβρουαρίου 2019 η εταιρεία Rafael ανακοίνωσε την πραγματοποίηση δοκιμής Κ/Β Spike NLOS από ελαφρύ όχημα Tomcar buggy. Κάθε τέτοιο όχημα διαθέτει τέσσερα Κ/B Spike NLOS έτοιμα για βολή. Στις 27 Μαρτίου 2019 η Elbit ανακοίνωσε την υπογραφή σύμβασης $125 εκατ. για την παραγωγή αριθμού Α/Κ πυροβόλων ATMOS των 155mm. Το ATMOS θα αντικαταστήσει σταδιακά το M109. Το πυροβολικό θα ενισχυθεί ακόμα με κατευθυνόμενες ρουκέτες πυροβολικού Romah (για χρήση από ΠΕΠ MLRS) και Extra. Η μέγιστη εμβέλεια των τελευταίων αναφέρεται σε 150km. Ο Ισραηλινός Στρατός θα προμηθευτεί 100 τροχοφόρα θωρακισμένα οχήματα Panther για την αντικατάσταση των διαθέσιμων Zeev και Safaron. Το Panther έχει βάρος 12t, προσφέρει προστασία από βλήματα των 7,62mm και των 12,7mm. Μεταφέρει μέχρι 14 στρατιώτες και μπορεί να εξοπλιστεί με RWS πολυβόλου των 7,62mm ή 12,7mm.

Ισραηλινός Στρατός Άρματα μάχης: 480 Merkava Mk IV (120mm), 780 Merkava Mk III (120mm) | Σε αποθήκευση 450 Merkava Mk II (105mm) Τεθωρακισμένα οχήματα: [ΒΤΟΜΠ] >197 Namer, 215 Acharit, 400 Nagmachon/Nakpadon [ΤΟΜΠ] >5.500 M113, 300 Ze’ev Συστήματα ειδικών ρόλων: [Μηχανικού] Puma, Namer (Nemera) [Γεφυροφόρα] M60 AVLB [Περισυλλογής] M88 [Μεταφοράς φορτίου] M548 [UGV] Guardium, Viper, Bobcat ΠΕΠ: ~EXTRA, 63 M270 (12x227mm), 50 LAR-160 (16x160mm), 58 BM-21 (40x122mm) Α/Κ πυροβόλα: ~36 M110 (203mm), ~70 M107 (175mm), 530 M109AL Doher (155mm), ~120 L-33/M-50 (155mm) Ρ/Κ πυροβόλα: ~50 M-68/M-71 (155mm), ~40 M-46 (155mm), ~100 M46 (130mm), ~5 D-30 (122mm) Ραντάρ πυροβολικού: TPQ-37, TPQ-48, PPS-15, EL/M-2112, EL/M-2084, Shilem ΜΕΑ: Hermes 450/900 [Mini-ΜΕΑ] >20 Skylark LE/Skylark II, GhostMini, Spylite [Φονικά ΜΕΑ] Hero Αερόστατα επιτήρησης: Skystar 330 Όλμοι: 650 (120mm), 1.350 (81mm) [ΤΟΜΟ] >300 Μ1064 (120mm) Α/Τ όπλα: MAPATS, TOW, SPIKE MR/LR/ER/NLOS, Nimrod, M-47 Dragon, Matador [Οχήματα A/T βλημάτων] ~40 Pereh, M113 SPIKE NLOS, Μ113 MAPATS/TOW, ~Stormer Συστήματα βλημάτων εδάφους-αέρος: [Σημείου] 50 Chaparral, 20 M163 Machbet [Φορητά Α/Α βλήματα] FIM-92A

μανική κυβέρνηση αποφάσισε να εγκρίνει την πώληση των τριών υποβρυχίων τύπου Super Dolphin στο Ισραηλινό Ναυτικό. Τα υποβρύχια θα αντικαταστήσουν τα τρία Dolphin I. Στις 23 Μαΐου 2019 έγινε η τελετή ονοματοδοσίας της κορβέτας τύπου Saar 6 «INS Magev». Η κατασκευή του πλοίου γίνεται στο Κίελο και η εγκατάσταση των όπλων και των αισθητήρων θα λάβει χώρα στη Χάιφα. Το Ισραηλινό Ναυτικό αναμένει την παραλαβή τεσσάρων Saar 6, οι οποίες Ναυτικές Δυνάμεις θα εισέλθουν σε υπηρεσία μέχρι Ενώ στο Ισραήλ συνεχίζεται η έρευνα για πιθανές δωροδοκίες και το 2021. Στα πλαίσια του εξοκρατικών αξιωματούχων, η γερ- πλισμού των πλοίων έχουν πα-

ραγγελθεί Α/Α πύραυλοι Barak-8, ραντάρ ELM-2248 MF-STAR και συστήματα Ηλεκτρονικού Πολέμου. Κατά τη διάρκεια επίσκεψης του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου στη ναυτική βάση της Χάιφα, πυραυλάκατος Saar 4.5 εμφανίστηκε με εκτοξευτή ΜΕΑ αυτοκτονίας Green Dragon. Εικόνες από Saar 4.5 και Saar 5 δείχνουν τα πλοία χωρίς CIWS Phalanx. Το μη επανδρωμένο σκάφος Seagull πρόκειται να εξοπλιστεί με ιταλικές τορπίλες A244/S Mod.3. Το USV Seagull φέρει εγκατεστημένο ποντιζόμενο σόναρ HELRAS. 11

Αεροπορικές Δυνάμεις

Η Ισραηλινή Αεροπορία σχεδιάζει την απόκτηση μίας μοίρας μαχητικών F-15IA, τα οποία θα ξεκινήσουν να παραδίνονται από το 2023, ενώ αναμένεται να υπάρξει αγορά περισσότερων F-35I. Οι αφίξεις των τελευταίων συνεχίστηκαν τους προηγούμενους 12 μήνες. Στις 25 Νοεμβρίου 2018 παραδόθηκαν στο Ισραήλ δύο αεροσκάφη και στις 14 Ιουλίου 2019 ακολούθησαν άλλα δύο. Τα πρώτα 19 F-35I (που είναι ουσιαστικά F-35A) είναι πιθανό να λάβουν τις βελτιώσεις των επόμενων 31. Τα F-35I αναμένεται να αποκτήσουν μελλοντικά ατρακτίδια παρεμβολέα, καθώς οι Ισραηλινοί θεωρούν ότι η εισαγωγή πιο σύγχρονων μέσων εντοπισμού την επόμενη δεκαετία θα καταστήσει τη σημερινή διαμόρφωση των μαχητικών αντιμετωπίσιμη. Για τα F-35I αναπτύσσονται «ορατές» εξωτερικές δεξαμενές καυσίμου των 425gal (που θα απορρίπτονται πριν την είσοδο στην εχθρική περιοχή ή θα χρησιμοποιούνται όπου δεν είναι απαραίτητη η τεχνολογία stealth) και Σύμμορφες Δεξαμενές Καυσίμου (CFT). Στις 18 Μαρτίου 2019 έγινε η τελετή απόσυρσης του πρώτου αεροσκάφους εναέριου ανεφοδιασμού Boeing 707 «Reem», μετά από 62.000 ώρες πτήσης και 15.000 εναέριους ανεφοδιασμούς, στους οποίους χορηγήθηκαν σε άλλα πολεμικά αερσκάφη συνολικά 5.000.000lb καυσίμου. Για την αγορά 5-8 «ιπτάμενων τάνκερ» είναι υποψήφια το KC-46 της Boeing και το KC-30/A330 MRTT των Lockheed Martin & Airbus. Κατά τη διάρκεια 12

Ισραηλινό Ναυτικό Υποβρύχια: 2 Dolphin II (AIP), 3 Dolphin I Κορβέτες: 3 Sa’ar 5 ΤΠΚ: 8 Sa’ar 4.5 Περιπολικά: 5 Shaldag, 3 Stingray, 15 Super Dvora Mk I/II/III MEA: 4 Orbiter [Φονικά ΜΕΑ] Harop USV: Seagull Κ/Β & τορπίλες: [Ε-Ε] RGM-84C, UGM-84C, Gabriel V, SPIKE [Ε-Α] Barak-1/8, C-Dome [SLCM] Popeye Turbo [Τορπίλες] DM2A3/A4, Mk.46

Ισραηλινή Αεροπορία Μαχητικά αεροσκάφη: 16 F-35I, 27 F-15A/B, 32+8 F-15C/D, 25 F-15I, 127 F-16C/D, 97 F-16I AEW&C: 1 B-707 Phalcon, 2 G550 Eitan ELINT: 1 EC-707, 3 G550 Shavit ISR: 6 RC-12D, 25 King Air 200 MEA: >11 Heron/Shoval/TP, Hunter, Hermes 450, 10 με 15 Hermes 900, >48 Searcher MkII (σε αποθήκευση), Aerostar [Φονικά ΜΕΑ] Harpy, Harop AAR: 6 B-707, 4 KC-130H Εκπαιδευτικά αεροσκάφη: 17 G120A, 2 King Air 200, 30 M-346I, 20 T6A Μεταφορικά αεροσκάφη: 1 B-707, 12 C-130H/HI, 7 C-130J, 2 King Air 200 Ελικόπτερα: [Επιθετικά ελικόπτερα] 47 AH-64A/D [Λοιπά ελικόπτερα] 18 OH-58, 1 Bell 206, 23 CH-53, 48 S-70/UH-60A Ελικόπτερα ναυτικής συνεργασίας: 5 AS565 Όπλα Α-Α: [BVR] AIM-120B/C, Derby, AIM-7E/F/M [WVR] Python III/IV/V, AIM-9J/L/S/X Όπλα Α-Ε: [Κ/Β] Popeye, Delilah, Rampage, AGM-62/65, AGM114C/F/K/L, SPIKE NLOS [Συλλογές βομβών] SPICE 1000/2000, GBU8/15/24/28/31/39, Opher, Lizard, Griﬃn Ατρακτίδια αεροσκαφών: [Στοχοποίησης] >20 Litening, >60 LANTIRN, 30 Sharpshooter, ELM-20600 RTP [Ναυτιλίας] >50 LANTIRN, 33 Pathﬁnder [Ζεύξης δεδομένων] AN/AXQ-14, AN/ASW-55 [Αναγνώρισης] Ophir, Reccelite, ELM-2060P [ΗΠ] EL/L-8222, 40 AN/ALQ 131, ~ALQ-119 Συστήματα βλημάτων εδάφους–αέρος: [Μακράς ακτίνας] 3 Arrow/Arrow 2, 1 Arrow 3, 1 David’s Sling, 6 Patriot, >11 Iron Dome [Μέσης ακτίνας] ~10 I-Hawk [Σημείου] 105 M163 Machbet (20mm) Α/Α πυροβόλα: [A/K πυροβόλα] 60 ZSU-23-4 (4x23mm) [Ρ/Κ πυροβόλα] 150 ZU-23 (23mm), 455 M167 (20mm) / M-1939 (37mm) / TCM-20, 150 L/70 (40mm)

δοκιμής των κινητήρων στις 30 Ιανουαρίου 2019 αεροσκάφος KC130H μετακινήθηκε στην αεροπορική βάση Nevatim καταλήγοντας σε βαθύ χαντάκι. Το αε-

ροσκάφος βρισκόταν σε κατάσταση εφεδρείας και είναι ένα από τα τέσσερα KC-130H που διαθέτει το Ισραήλ. Την ημέρα του ατυχήματος τα υπόλοιπα τρία KC-

ιδβαμ 2018-2019

Σε υπηρεσία υπάρχουν 48 ελικόπτερα γενικής χρήσης S-70/UH-60. (c) Ισραηλινή Αεροπορία

130H δεν ήταν σε ενεργή κατάσταση, που σημαίνει ότι η Ισραηλινή Αεροπορία δεν είχε επιχειρησιακό κανένα KC-130H για ορισμένο χρονικό διάστημα. Η ELTA ELECTRONICS τροποποιεί ένα επιπλέον επιβατηγό αεροσκάφος Gulfstream G550 στην έκδοση Eitan CAEW. Σε υπηρεσία βρίσκονται σήμερα δύο Eitan CAEW με την 122sq. Το G550 φέρει ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης Elta EL/W-2085, που αποτελείται από τέσσερα σύμμορφα ραντάρ L & S-band και προσφέρει κάλυψη τόξου 360 μοιρών. Ακόμα τρία Gulfstream V έχουν τροποποιηθεί στην έκδοση Nachshon (SIGINT). Σύμφωνα με το «RUSI», υπάρχουν σε ενεργή υπηρεσία 10-15 ΜΕΑ Heron, 20-30 Hermes 450 και 10-15 Hermes 900. Τα Hermes 450/900 της Ισραηλινής Αεροπορίας είναι συγκεντρωμένα σε μία πολεμική μοίρα. Στις 6 Ιανουαρίου 2019 ανακοινώθηκε η συγ-

χώνευση 100sq και 135sq, με τη «νέα» 100sq να επιχειρεί αεροσκάφη Beech A36 Choﬁt, Beech 200 Zuﬁt και Beech RC-12D/K Kokiya. Μέρος των καθηκόντων των Kokiya θα περάσει στα ΜΕΑ Εitan. Η Rafael έχει παρουσιάσει το βλήμα μακρού πλήγματος Rocks, που φέρεται από μαχητικό F-16I και βασίζεται στον πύραυλο δοκιμών Black Sparrow. Στις 13 Μαρτίου 2019 έγινε ισραηλινή επιδρομή εναντίον υποτιθέμενου ιρανικού εργοστασίου πυραύλων στη Συρία, όπου θεωρείται πιθανή η χρήση της αεροεκτοξευόμενης ρουκέτας ακριβείας Rampage. Το Rampage δοκιμάστηκε σε μαχητικό F-16 και εκτιμάται ότι θα πιστοποιηθεί επίσης στο F-35I. Το F-16I έχει ακόμα πιστοποιηθεί την SDB I. Το Ισραήλ αξιολογεί την περίπτωση προμήθειας μεταφορικών ελικοπτέρων CH-47F ή CH-53K και

αεροσκαφών Ειδικών Επιχειρήσεων V-22. Για την αντικατάσταση των AB206, υπογράφθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2019 η αγορά επτά ελικοπτέρων AW119Kx. Στις 23 Ιουλίου 2018 σημειώθηκε η πρώτη επιχειρησιακή χρήση του Α/Α συστήματος David's Sling, με την εκτόξευση δύο πυραύλων απέναντι σε ισάριθμους συριακούς SS-21. Αφού διαπιστώθηκε ότι οι εχθρικοί πύραυλοι θα έπλητταν στόχους σε συριακό έδαφος, ο ένας ισραηλινός πύραυλος καταστράφηκε ελεγχόμενα, αλλά υπάρχουν ερωτηματικά για τη συμπεριφορά και την κατάληξη του άλλου. Την επόμενη ημέρα καταρρίφθηκε ελαφρύ βομβαρδιστικό Su-22Μ-4 της Συριακής Αεροπορίας από Α/Α σύστημα Patriot, με συνέπεια τον θάνατο του Σύρου χειριστή.

[3] ΛΙΒΑΝΟΣ

Ο Λιβανικός Στρατός διαθέτει 32 ΤΟΜΑ M2A2 Bradley. (c) Λιβανικό υπουργείου Άμυνας

Εισαγωγή

Μετά την επιτυχή απομάκρυνση των Ισλαμιστών μαχητών από την επικράτειά του, ο Λίβανος στρέφει το ενδιαφέρον στην προστασία της ΑΟΖ. Στα εξοπλιστικά, κάθε ενίσχυση σε οπλικά συστήματα αφορά Δυτικές και αραβικές δωρεές, ενώ απορρίφθηκε ρωσική πρόταση στρατιωτικής βοήθειας. Στην χώρα υπάρχουν 10.400 «Κυανόκρανοι» και στην Ανατ. Μεσόγειο περιπολούν έξι πολεμικά πλοία, στα πλαίσια της UNIFIL.

Χερσαίες Δυνάμεις

Στις 12 Αυγούστου 2018 έφθασαν στο λιμάνι της Βηρυτού τα τελευταία οκτώ πρώην αμερικανικά ΤΟΜΑ M2A2 Bradley. Ο Λιβανικός Στρατός παρέλαβε συνολικά 32 Μ2Α2, τα πρώτα από τα οποία παραλήφθηκαν στις 14 Αυγούστου 2017. Τα M2A2 φέρουν κύριο πυροβόλο των 25mm και κατευθυνόμενα βλήματα της οικογένειας TOW, έχουν τριμελές πλήρωμα και μεταφορική ικανότητα έξι στρατιωτών. Οι ΗΠΑ παρέδωσαν ακόμα δύο τεθωρακι-

σμένα οχήματα περισυλλογής M88A2 Hercules και ποσότητα βλημάτων πυροβολικού M795 των 155mm, ενώ συμφώνησαν στην παροχή $100 εκατ. για τη βελτίωση τεθωρακισμένων και ελικοπτέρων. Με τη σειρά της η Γαλλία μεταβίβασε σε δύο παρτίδες τουλάχιστον 16 οχήματα ΑΤ βλημάτων VAB Mephisto, Κ/Β HOT και δύο προσομοιωτές εκπαίδευσης. Αντίθετα, η Ελβετία σταμάτησε την εξαγωγή οπλικών συστημάτων στον Λίβανο, όταν ανακάλυψε ότι χάθηκε ποσότητα όπλων που είχαν μεταβιβαστεί το 2016.

Ναυτικές Δυνάμεις

Για την αποτελεσματικότερη επιτήρηση της ΑΟΖ το Λιβανικό Ναυτικό επιθυμεί την προμήθεια περιπολικών. Τα τελευταία θα αποκτηθούν το πιο πιθανό είτε από την ιταλική εταιρεία Fincantieri είτε τη γαλλική Naval Group. Στα πλαίσια του προγράμματος DONAS, ο Λίβανος επρόκειτο να λάβει τρία ΤΠΚ FS56 χωρίς Κ/Β Exocet, αλλά τα σκάφη θα καταλήξουν στη Σαουδική Αραβία.

ιδβαμ 2018-2019

Αεροπορικές Δυνάμεις

Η Λιβανική Αεροπορία στοχεύει στην αύξηση του αριθμού των αεροσκαφών ΕΑΥ A-29 Super Tucano και των υπό παραγγελία εξοπλισμένων ελικοπτέρων MG530D από έξι σε 12. Επιπλέον, ελπίζει να εκσυγχρονίσει τα ελικόπτερα γενικής χρήσης Huey σε Huey II και να επαναφέρει τα ελικόπτερα AB212 σε πτητικό επίπεδο. Τέλος, θέλει να αποκτήσει ελικόπτερα από τη Γαλλία για αποστολές Ερευνας & Διάσωσης (SAR) και Α/Α συστήματα. Στις 13 Φεβρουαρίου 2019 παραλήφθηκε η πρώτη παρτίδα των 2.000 κατευθυνόμενων ρουκετών APKWS, οι οποίες είναι σε συνδυασμό με τους πυραύλους AGM-114 Hellﬁre τα σημαντικότερα όπλα των λιβανικών Super Tucano. Τα ίδια όπλα θα εξοπλίζουν τα MG530D, μαζί με ατρακτίδια πυροβόλου των 12,7mm. Τα MG530D θα φθάσουν στον Λίβανο το 2020, με σκοπό να αποσυρθούν σταδιακά τα Gazelle. Σχετικά με τα διαθέσιμα συστήματα και όπως έγινε γνωστό, αεροσκάφη ΕΑΥ AC-208 χρησιμοποιήθηκαν για την κατάδειξη στόχων, που προσβλήθηκαν αργότερα με έξυπνα πυρομαχικά πυροβολικού M712 Copperhead των 155mm, στις στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον των Τζιχαντιστών το 2017. Το AC-208 μπορεί να φέρει δύο πυραύλους Hellﬁre, αλλά η αξιοποίησή του για την κατάδειξη στόχων προκάλεσε το ενδιαφέ-

ρον ακόμα και των ΗΠΑ. Στα πλαίσια της αύξησης του αριθμού ελικοπτέρων ικανών να μεταφέρουν όπλα, μεταφορικά ελικόπτερα IAR-330 μπορούν να

εξοπλιστούν με πυροβόλα ADEN των 30mm, κάλαθους ρουκετών και βόμβες. Στις 2 Απριλίου 2019 παραλήφθηκαν έξι ΜΕΑ ScanEagle.

Λιβανικός Στρατός Άρματα μάχης: 92 M48A1/A5 (105mm), 10 M60A3 (105mm), 185 T-54 (100mm), 47 T-55 (100mm) Τεθωρακισμένα οχήματα: [ΤΟΜΑ] 32 M2A2 (25mm), 22 AIFV-BC25 (25mm), [ΤΟΜΠ] 1.274 M113A1/A2, 86 VAB VCT, 10 VBTP-MR, 5 MPVVTTM Συστήματα ειδικών ρόλων: [Περισυλλογής] 25 M578, 2 M88A2 [Ανεφοδιασμού ΠΒ] 10 M992 [Διάσπασης Ναρκοπεδίων] Bozena, Minecat 230 ΠΕΠ: 11 BM-21 (40x122mm) Α/Κ πυροβόλα: 12 M109 (155mm) Ρ/Κ πυροβόλα: 18 M114A1 (155mm), 218 M198 (155mm), 14 Model-50 (155mm), 15 M-46 (130mm), 26 M-30 (122mm), 9 D-30 (122mm), 13 M101A1 (105mm) Όλμοι: 29 Brandt (120mm), 112 (82mm), 134 (81mm), 25 M252 (81mm) Α/Τ Όπλα: >16 Milan, TOW, 113 M40A1, 8 M-69 (90mm), 11 M-50 (73mm), 1.000 AT4 (84mm), 227 M72A1 (66mm) [Οχήματα A/T βλημάτων] 21 VAB Mephisto, M113 / TOW, HMMWV / TOW Συστήματα βλημάτων εδάφους-αέρος: [Φορητά Α/Α βλήματα] SA7A/B A/A Πυροβόλα: [Α/Κ πυροβόλα] ~2 ZSU-23-4 (4x23mm) [Ρ/Κ πυροβόλα] 20 (20mm), 57 ZU-23-2 (2x23mm)

Λιβανικό Ναυτικό Πλοία αποβάσεων: 2 Edic

Λιβανική Αεροπορία Αεροσκάφη: [ΕΑΥ] 6 A-29 Super Tucano, 3 AC-208 [Εκπαιδευτικά] 3 Bulldog MEA: 8 Mohajer 4, 12 RQ-11, 10 Scan Eagle, 2 BuckEye Arrow Ελικόπτερα: 1 AW139, 7 SA342L, 11 AS330 / IAR330, 27 UH-1H, 3 S-61, 4 R-44 Όπλα Α-Ε: [Κ/Β] AGM-114, 140 HOT, APKWS

[4] ΣΥΡΙΑ

Η Συρία θεωρείται χρήστης μικρής ποσότητας ρωσικών ΠΕΠ TOS-1A.

Εισαγωγή

αριθμό μεταχειρισμένων τροχοφόρων τεθωρακισμένων οχημάτων BTR-70M. Ενας επίσης περιορισμένος αριθμός οχημάτων αναγνώρισης BDRM-2 έχει μετασκευαστεί και χρησιμοποιείται από μαχητές ρωσικής καταγωγής.

Ο Πόλεμος στη Συρία βρίσκεται πλέον στο όγδοο έτος. Με την ενεργή συνδρομή των συμμάχων της η συριακή κυβέρνηση έχει σταθεροποιηθεί στο δυτικό τμήμα της χώρας, εξαιρουμένης της επαρχίας Ιντλίμπ. Το ανατολικό τμήμα ελέγχεται από τις λεγόμενες «Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις» (SDF) Ναυτικές Δυνάμεις και το ISIS έχει απολέσει τα εδάφη που κατείχε τα Το εκπαιδευτικό σκάφος «Al-Assad» του Συριακού προηγούμενα χρόνια. Μέρος της ΒΔ Συρίας τελεί Ναυτικού εμφανίζεται να δέχεται εργασίες επιυπό τουρκική στρατιωτική κατοχή και η Τουρκία σκευών στην Αίγυπτο. απειλεί να εισβάλει στη ΒΑ Συρία.

Χερσαίες Δυνάμεις

Η σταθεροποίηση του μετώπου επιτρέπει στον Συριακό Στρατό τη συνέχιση της αναδιοργάνωσης, με σκοπό τη γρήγορη ανάπτυξη στρατευμάτων σε ασταθείς περιοχές υπό κυβερνητικό έλεγχο. Επιπλέον υπάρχει πρόγραμμα εκπαίδευσης μελών μονάδων Ειδικών Επιχειρήσεων και επιχειρείται η ενσωμάτωση στις τάξεις του στρατού των φιλοκυβερνητικών παραστρατιωτικών οργανώσεων. Η Συρία παρουσιάζεται να έχει προμηθευτεί μικρό

Αεροπορικές Δυνάμεις

Καθώς περιορίζονται οι εστίες αντίστασης των «Αντικαθεστωτικών», μειώνονται αισθητά οι απώλειες αεροσκαφών της Συριακής Αεροπορίας. Τους τελευταίους 12 μήνες καταγράφηκε μόνο ένα περιστατικό και αυτό όταν ισραηλινό Α/Α σύστημα Patriot κατέρριψε ελαφρύ βομβαρδιστικό Su-22M-4 στις 24 Ιουλίου 2018, με αποτέλεσμα τον θάνατο του χειριστή. Το σημαντικότερο γεγονός των προηγούμενων 12 μηνών ήταν η κατάρριψη ενός εξειδικευμένου αε-

ιδβαμ 2018-2019

ροσκάφους συλλογής πληροφοριών Il-20M της Ρωσικής Αεροπορίας από πύραυλο συριακού Α/Α συστήματος S-200 στις 17 Σεπτεμβρίου 2018, κατά τη διάρκεια ισραηλινής αεροπορικής επιδρομής. Το ρωσικό Il-20M επλήγη από τον συριακό πύραυλο 35km μακριά από τη Λατάκεια. Από την επίθεση σκοτώθηκαν τα 15 μέλη του πληρώματος του αεροσκάφους. Η Διοίκηση Α/Α Αμυνας περιλάμβανε το 2011 γύρω στα 130 ενεργά σημεία, με το νούμερο να έχει φθάσει τα 60 το 2018. Η πλειονότητα των θέσεων βρίσκεται γύρω από τη Δαμασκό και τις ακτές, ενώ στον βορρά και την ανατολή η κάλυψη είναι αναιμική, συνέπεια του πολέμου. Πιο προηγμένα Α/Α συστήματα είναι τα Buk-M2E και Pantsir (σε υπηρεσία υπάρχουν περίπου 40). Μετά την απώλεια του Il-20M, για την οποία η Μόσχα θεώρησε υπαίτιο το Ισραήλ, η Ρωσία υποσχέθηκε την παράδοση των παραγγελθέντων S-300. Η Συρία παρήγγειλε στο παρελθόν συστήματα του τύπου, τα οποία δεν παρέλαβε μετά από ισραηλινές πιέσεις. Ακολούθησε πράγματι η μεταβίβαση τριών μεταχειρισμένων πλην αναβαθμισμένων Α/Α συστημάτων S-300PM-2, τα οποία τροποποιήθηκαν στην εξαγωγική έκδοση S-300PMU-2. Κάθε σύστημα αποτελείται από οκτώ εκτοξευτές και 100 κατευθυνόμενα βλήματα. Με βάση την ιστοσελίδα «Study of War», τα τρία συστήματα είναι αναπτυγμένα κοντά στην πόλη Ταρτούς (σε τοποθεσία που φιλοξενούσε Α/Α σύ-

Συριακός Στρατός Άρματα μάχης: ~76 ή 77 T-90/A (125mm), T-72/AV/M1/B/B1/B3/BM (125mm), T-62/M (115mm), T-55A/AM/AMV (100mm) Τεθωρακισμένα οχήματα: [ΤΟΜΑ] BMP-1/1P/2, BTR-82A [ΤΟΜΠ] BTR-50/152/60/70/80, MT-LB, 2 OT-62 Συστήματα ειδικών ρόλων: [Γεφυροφόρα] MTU-67, MT-55 [Περισυλλογής] BREM-1, T-54/55 [Διάσπασης ναρκοπεδίου] UR-77 [ΗΠ] SPR-1, R330P ΠΕΠ: Khaibar (302mm), >2 BM-30 (12x300mm), Raad (220mm), BM-27 (16x220mm), BM-14 (16x140mm), BM-21 (40x122mm), Type-63 (107mm), Shams, 2 TOS-1A, Golan-400/1000 Α/Κ πυροβόλα: 2S3 (152mm), M-46 (130mm), 2S1 (122mm) Ρ/Κ πυροβόλα: ~S23 (180mm), 1 M198 (155mm), D-20/ML-20 M1937 (152mm), MTSA-B (152mm), M-46 (130mm), D-30 (122mm), M-30 (122mm) MEA: Mohajer, Ababil, Yasir Όλμοι: M-240 (240mm), M-160 (160mm), M-1943 (120mm), 82mm [ΤΟΜΟ] 2S9 (120mm) Α/Τ όπλα: AT-4/5/7/10/13/14, Milan, Red Arrow-73D, HJ-8, TOW, RPG7/22/26/29, RPO-A, APILAS [Οχήματα A/T βλημάτων] 9P133, 9P148, BMPT-72 Συστήματα βλημάτων εδάφους-αέρος: [Φορητά Α/Α βλήματα] SA7/14/16/18/24 A/A πυροβόλα: [Α/Κ πυροβόλα] ZSU-23-4 (4x23mm), ZSU-57-2 (2x57mm), S-60 (57mm) [Ρ/Κ πυροβόλα] ZU-23-2 (2x23mm), M-1939 (37mm), S-60 (57mm), KS-19 (100mm)

στημα S-200 στο παρελθόν), την αεροπορική βάση Deir ez-Zour και την αεροπορική βάση T-4. Παράλληλα με τους S-300, παραλήφθηκαν σταθμοί ελέγχου πυρός Polyana-D4. Οι «Αντικαθεστωτικοί» ισχυρίζονται πως η Συρία διαθέτει ορισμένους βορειοκορεατικής προέλευσης παρεμβολείς σε μεταφορικά ελικόπτερα Mi-17. Η απόδοση του συγκεκριμένου παρεμβολέα παρουσιάζεται ως τέτοια που εμπόδισε την «εξουδετέρωση» ελικοπτέρου από Α/Α σύστημα Pantsir-S1E σε άσκηση το 2012.

Ρωσική Ενοπλη Επέμβαση

Στις 30 Σεπτεμβρίου 2018 συμπληρώθηκαν τρία χρόνια στρατιωτικών επιχειρήσεων από τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις στη Συρία, στο πλευρό της συριακής κυβέρνησης. Σε αυτό το διάστημα η Ρωσία ανέπτυξε συνολικά 63.000 στρατιωτικό προσωπικό (όχι την ίδια στιγμή) και πραγματοποίησε 39.000 επιδρομές, εξουδετερώνοντας 121.466 στόχους και σκοτώνοντας 86.000 αντίπαλους μαχητές. Στη Συρία δοκιμάστηκαν 231 διαφορετικά όπλα. Σύμφωνα με το «SOHR», ωστόσο, τα ρωσικά πυρά ευθύνονται για 17

τον θάνατο 7.900 αμάχων, εκ των οποίων 3.100 ήταν γυναίκες και παιδιά. Κατά το «BBC», η Ρωσία αποδέχεται τον θάνατο 108 Ρώσων από την έναρξη της επέμβασης. Σημαντική παρουσία στη συριακή εκστρατεία έχει επίσης το Ρωσικό Ναυτικό, το οποίο συμμετείχε μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2018 με 86 πολεμικά πλοία, 14 άλλα πλοία και 83 μικρότερα σκάφη. Στη Συρία μετασταθμεύουν ΑΦΝΣ Tu-142, ενώ δορυφορικές εικόνες εμφάνιζαν στις 23 Ιουνίου 2019 στο λιμάνι της πόλης Ταρτούς τα δύο υποβρύχια «Krasnodar» και «Starry Oskol», τα οποία έφθασαν από τον Εύξεινο Πόντο, δημιουργώντας υποψίες παραβίασης της Συνθήκης του Μοντρέ. Ορμητήριο των αεροπορικών επιχειρήσεων παραμένει η βάση Hmeymin, όπου δορυφορική εικόνα έδειξε στις 11 Ιουνίου 2019 την παρουσία επτά αεροσκαφών κρούσης Su-24, τεσσάρων αεροσκαφών ΕΑΥ Su-25, επτά μαχητικών Su-34, τεσσάρων μαχητικών Su-35, ενός ΑΣΕΠΕ A-50, δύο μεταφορικών αεροσκαφών Il-76, ενός An-26/30 και ενός αεροσκάφους συλλογής πληροφοριών Il-20/22. Αριθμός Su-25 αναπτύσσεται συχνά στη συριακή αεροπορική βάση Tiyas (T-4), όπου την 1η Μαρτίου καταγράφηκε ρωσικό ΜΕΑ Forpost. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα «Times of Israel», στη Hmeymin υπάρχουν συστήματα παρεμβολών (κατά την αμερικανική πλευρά το σύστημα R-330Zh ZHITEL) που επηρεάζουν τη λειτουργία του GPS στην ευρύτερη περιοχή. Ενα περίπου έτος μετά από την πειραματική ανάπτυξη του μαχη18

Συριακό Ναυτικό Κορβέτες: ~2 Petya III ΤΠΚ: 16 Osa I/II, 6 Tir II Πλοία αποβάσεων: [Αρματαγωγά] 3 Polnochny B Σκάφη ναρκοπολέμου: 1 Sonya, 1 Natya, 5 Yevgenya Κ/Β & τορπίλες: [Ε-Ε] CSS-N-8, SS-N-2C [E-A] SA-N-5 [Τορπίλες] SAET60, APR-1 Συστήματα άμυνας ακτών: [Κ/Β] 3 SS-C-1B, 3 SS-C-3, 1 C-802, 2 SS-C-5 Bastion [ΠΕΠ] BM-21 [Πυροβόλα] SM-4-1 / Μ-46 (130mm) Ελικόπτερα ναυτικής αεροπορίας: 4 Ka-28Α, 6 Mi-14

Συριακή Αεροπορία Μαχητικά αεροσκάφη: [Ενεργά] 29 με 40 MiG-29, 15 με 17 Su-24, 26 με 40 Su-22, 79 με 85 MiG-23, 52 MiG-21 | Σε αποθήκευση ~2 MiG-25/R ΜΕΑ: ~Shahed 129, ~Orlan-10 Εκπαιδευτικά αεροσκάφη: <61 L-39, 35 MBB-223, 6 MFI-17, 2 PA-31 Μεταφορικά αεροσκάφη: 3+4 Il-76 (4 «δανεικά» από τη Ρωσία), 6 An26, 1 An-24 Ελικόπτερα: [Επιθετικά ελικόπτερα] 4 Mi-24P, 27 Mi-25 [Λοιπά ελικόπτερα] 60 SA.342, ~46 Mi-8/17, 13 Mi-2 Όπλα Α-Α: [BVR] AA-12/10/6/7, [WVR] AA-11/8/2 Όπλα Α-Ε: [Κ/Β] AS-7/9/10/11/12/14/17, HOT, AT-2a [Συλλογές βομβών] KAB-500/1500 Ατρακτίδια αεροσκαφών: [Στοχοποίησης] Fantasmagoria-B [Ζεύξης δεδομένων] Delta, Metel [Αναγνώρισης] KKR-1 [ΗΠ] SPS-141 Συστήματα βλημάτων εδάφους-αέρος: [Μακράς ακτίνας] 3 SA-10C (S300PM-2), SA-5 [Μέσης ακτίνας] SA-2/11/17 [Βραχείας ακτίνας] SA-3 (SA3 & SA-3 SP)/6/8/19/22 [Σημείου] SA-9/13 [Φορητά Α/Α βλήματα] SA-7/14/16/18/24 Α/Α πυροβόλα: [Α/Κ πυροβόλα] ZSU-23-4 (4x23mm) [Ρ/Κ πυροβόλα] S60 (57mm), ZU-23-2 (2x23mm)

Βαλλιστικά Όπλα Βαλλιστικά συστήματα: [Βλημάτων] Scud-B/C, Scud-D, Fateh-110, 18 SS21A/B [Ρουκετών] Zelzal-2, FROG-7

τικού 5ης γενιάς Su-57 στη Συρία (Φεβρουάριος 2018), το ρωσικό υπουργείο Αμυνας έκανε γνωστό ότι τα αεροσκάφη δοκιμάστηκαν σε ρεαλιστικές συνθήκες και πραγματοποίησαν συνολικά 10 πτήσεις. Η Ρωσική Αεροπορία εμφανίζεται ικανοποιημένη από την απόδοση του Su-24, αλλά λι-

γότερο ευχαριστημένη με τα αποτελέσματα της χρήσης του επιθετικού ελικοπτέρου Mi-28N. Στη Συρία έχει ακόμα δοκιμαστεί το Mi-28NM. Βελτιώσεις εξετάζονται για το επίπεδο προστασίας του επιθετικού ελικοπτέρου Ka-52, αν και ο τύπος έπαιξε ουσιαστικό ρόλο στις πολεμικές επιχειρήσεις

ιδβαμ 2018-2019

Έως την παραλαβή των S-300, τα Buk-M2E ήταν ίσως το πλέον σύγχρονο Α/Α σύστημα της Συρίας. (c) Συριακό υπουργείο Άμυνας

στην Παλμύρα, εντοπίζοντας στόχους για τα Su-24. Τη φύλαξη της Hmeymin από drones έχουν αναλάβει τα SHORADS Tor M2U και Pantsir-S1, με το ρωσικό περιοδικό «Arsenal of the Fatherland» να υποστηρίζει ότι το τελευταίο έχει πρόβλημα στον εντοπισμό αργών και μικρών μεγέθους ΜΕΑ. Το πυροβολικό παρουσιάζεται να έχει πλήξει το 45% των εχθρικών στόχων από την αρχή της επέμβασης, ενώ Ρώσοι αξιωματούχοι έχουν επιβεβαιώσει την επιχειρησιακή χρήση του πυραυλικού συστήματος Iskander-M. Θεωρείται, δε, πιθανή η μεταφορά επιπλέον συστημάτων του τύπου στην περιοχή. Σύμφωνα με τον πρώην διοικητή των Ειδικών Δυνάμεων, Alexander Matovnikov, τα πρώτα μέλη των ρωσικών Ειδικών Δυνάμεων έφθασαν στη Συρία τον Ιούλιο του 2015.

Διεθνής Συνασπισμός

Στις 23 Μαρτίου 2019 η συροκουρδική ένοπλη οργάνωση SDF, που αποτελεί τον κυριότερο τοπικό συνεργάτη του Διεθνούς Συνασπισμού στη Συρία, ανακοίνωσε την οριστική νίκη εις βάρος του ISIS. Για την ήττα της τρομοκρατικής οργάνωσης απαιτήθηκαν 1.737 ημέρες και περισσότερα από 116.026 κατευθυνόμενα όπλα. Οι νεκροί του ISIS ξεπέρασαν τους 80.000 και ο πόλεμος οδήγησε στον θάνατο 28.000 αμάχων. Ο Διεθνής Συνασπισμός έκανε

33.994 επιθέσεις σε Ιράκ και Συρία, αεροπορικές και πυροβολικού. Οπως υποστηρίζει η ιστοσελίδα «Airwars», ο Δυτικός Συνασπισμός πραγματοποίησε 19.800 επιδρομές στη Συρία και ευθύνεται για τον θάνατο 3.400 Σύρων, ισχυρίζεται το «SOHR». -Αυστραλία: Υστερα από την αποχώρηση των μαχητικών αεροσκαφών από τη Μέση Ανατολή, η Αυστραλία διατηρεί εκεί αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού KC-30A και ΑΣΕΠΕ E-7A. Τα KC-30A έχουν χορηγήσει περισσότερες από 100 εκατ. λίβρες καυσίμου σε άλλα αεροσκάφη, ενώ η Βασιλική Αυστραλιανή Αεροπορία αναφέρει δείκτη διαθεσιμότητας 99% για τα E-7A. -Βέλγιο / Ολλανδία: Το Βέλγιο και η Ολλανδία σταμάτησαν τις αεροπορικές επιχειρήσεις στο Ιράκ και τη Συρία. Κατά τη διάρκεια της δράσης τους, τα βελγικά F-16 πραγματοποίησαν 991 αποστολές, συμπλήρωσαν 9.500 ώρες πτήσης και χρησιμοποίησαν περίπου 1.000 βόμβες. Οι αντίστοιχες επιδόσεις για τα ολλανδικά F-16 ήταν 2.500 αποστολές, 11.000 ώρες πτήσης και 1.900 βόμβες. -Γαλλία: Στις 29 Απριλίου 2019 ολοκληρώθηκε η παρουσία των Α/Κ πυροβόλων Caesar των 155mm στη Μέση Ανατολή. Η γαλλική αποστολή παρέμεινε στο Ιράκ για δύο έτη, βάλλοντας πυρ σε τουλάχιστον 2.200 περιπτώσεις. Σε μία από αυτές, στις 3 Δεκεμβρίου 2018, χρησιμοποιήθηκαν κατευθυνόμενα πυ19

Η Γαλλία έχει χρησιμοποιήσει το κατευθυνόμενο πυρομαχικό BONUS στη Μεσοποταμία. (c) Γαλλικό υπουργείο Άμυνας

ρομαχικά BONUS εναντίον θέσεων του ISIS σε συριακό έδαφος. Μέχρι το φθινόπωρο του 2018 τα γαλλικά πυροβόλα είχαν εκτοξεύσει 14.000 βλήματα από την έναρξη της επιχείρησης CHAMMAL. Για δεύτερη φορά μαχητικά Rafale M πραγματοποίησαν αποστολές στη Συρία και το Ιράκ με το αεροπλανοφόρο «FS Charles de Gaulle». Η συνδρομή του Γαλλικού Ναυτικού συνεχίζεται με ΑΦΝΣ Atlantique 2, τα οποία έχουν κάνει τουλάχιστον 340 αποστολές και 30 επιδρομές σε περισσότερες από 2.550 ώρες πτήσης συνολικά. Συνήθως είναι αναπτυγμένο ένα Atlantique 2 στην Ιορδανία, αν και στις 10 Απριλίου 2019 παρατηρήθηκαν δύο αεροσκάφη του τύπου στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Κατά τη διάρκεια του 2018 τα γαλλικά μαχητικά έκαναν 922 αποστολές και χρησιμοποίησαν 132 κατευθυνόμενα όπλα. Σύμφωνα με το «Air Forces Monthly», ένα Rafale B κατέστρεψε απολεσθέν drone MQ-9 Reaper στη 20

Συρία και γι' αυτό έχει αποκτήσει το σχετικό killmark. Τα γαλλικά ΑΣΕΠΕ E-3F έκαναν 20 αποστολές και τα αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού C-135FR/KC-135R 41 αποστολές. Στις 29 Μαρτίου 2019 έγινε ο πρώτος εναέριος ανεφοδιασμός από A330 MRTT Phénix. Στην Ανατολική Συρία υπάρχουν 200 με 300 Γάλλοι στρατιώτες. -Γερμανία: Μέχρι τα μέσα του 2018 τα γερμανικά αεροσκάφη Tornado ECR είχαν πετάξει 1.500 αποστολές και συμπληρώσει 4.500 ώρες πτήσης στο Ιράκ και τη Συρία. Τα Tornado επιχειρούν από την Ιορδανία και εκτελούν αποκλειστικά αποστολές αναγνώρισης. Στην ίδια περιοχή υπάρχουν αεροσκάφος εναέριου ανεφοδιασμού A310 MRTT, με τον τύπο να έχει πετάξει πάνω από 1.000 αποστολές, και μεταφορικό A400M. Το τελευταίο μπορεί να αξιοποιηθεί συμπληρωματικά ως αεροσκάφος εναέριου ανεφοδιασμού και έκανε την πρώτη τέτοια αποστολή στις 17 Ιουλίου 2019. -Ηνωμένο Βασίλειο: Από τον Οκτώβριο του 2014 μέχρι το τέλος του 2018 η Βασιλική Αεροπορία

είχε υλοποιήσει 3.649 πολεμικές αποστολές και 508 επιδρομές στη Συρία. Αν στα στοιχεία ενταχθεί και το Ιράκ, για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα οι Βρετανοί χρησιμοποίησαν συνολικά 2.703 κατευθυνόμενες βόμβες Paveway IV, 877 κατευθυνόμενα βλήματα Hellfire, 384 κατευθυνόμενα βλήματα Brimstone, 88 κατευθυνόμενες βόμβες Paveway II, 47 κατευθυνόμενες βόμβες Enhanced Paveway II, οκτώ Paveway III και 12 βλήματα μακρού πλήγματος Storm Shadow. Το κόστος των πυρομαχικών φθάνει τα £305,3 εκατομμύρια. Μετά την απόσυρση του Tornado GR4, το βάρος των αποστολών έχει περάσει στα μαχητικά Eurofighter Typhoon και τα οπλισμένα ΜΕΑ MQ-9 Reaper. Για σύντομο χρονικό διάστημα είχαν πολεμική δράση στη Συρία βρετανικά μαχητικά F-35B Lightning. Στις 19 Φεβρουαρίου 2019 έγινε η πρώτη άφεση Brimstone από Eurofighter Typhoon (επιπλέον στοιχεία για τη βρετανική δραστηριότητα στην ενότητα «Κύπρος»). -ΗΠΑ: Ο αριθμός των Αμερικανών στρατιωτών που επιχειρούν στη Συρία είναι αδύνατο να προσδιοριστεί με ακρίβεια, ιδιαίτερα επειδή τα συροϊρακινά σύνορα ελέγχονται από τις ΗΠΑ. Ανάλογα με τις εκτιμήσεις, οι Αμερικανοί στη Συρία κυμαίνονται από 1.000 έως 4.000. Στο Ιράκ υπάρχουν γύρω στους 9.000. Στα τέλη του 2018 η Βασιλική Αεροπορία «μαρτύρησε» με βίντεο στο Twitter τη συμμετοχή σε αεροπορικές αποστολές μαχητικών F-35B Lightning II του Σώματος Πεζοναυτών. Μετά από λίγους μήνες οι ΗΠΑ έδωσαν περισσότερα στοιχεία για την παρθενική

ιδβαμ 2018-2019

Μαχητικό F-35B Lightning II του Σώματος Πεζοναυτών. Οι Πεζοναύτες αξιοποίησαν πρώτοι τον τύπο σε επιχειρήσεις κατά του ISIS σε σύγκριση με την Αμερικανική Αεροπορία. (c) Σώμα Πεζοναυτών

συμμετοχή F-35B στις επιχειρήσεις, ανακοινώνοντας ότι πέταξαν 1.200 ώρες πτήσης σε καθημερινές αποστολές CAS και DCA, που ξεπερνούσαν σε διάρκεια τις έξι ώρες. Στις 15 Απριλίου 2019 αναπτύχθηκαν στη Μέση Ανατολή F-35A της Αμερικανικής Αεροπορίας, τα οποία επίσης υλοποιούν επιχειρήσεις κατά του ISIS στο Ιράκ και τη Συρία. Η εταιρεία General Atomics έχει αποκαλύψει πως τουλάχιστον ένα ΜΕΑ Avenger έχει χρησιμοποιηθεί στη Συρία. Το Avenger έχει εσωτερική αποθήκη οπλισμού, έξι πυλώνες μεταφοράς φορτίου και χρονική αυτονομία 18 ωρών. Στις επιχειρήσεις κατά του ISIS παίρνουν ακόμα μέρος ΜΕΑ MQ-1C Grey Eagle του Αμερικανικού Στρατού, τα οποία μπορούν να επιχειρούν συνήθως για 25 ώρες και έχουν χρησιμοποιήσει περισσότερους από 1.000 πυραύλους AGM114 τα τελευταία 2-3 χρόνια. -Ιράκ: Ιρακινά πολεμικά αεροσκάφη κάνουν περιπολίες και επιδρομές κατά θέσεων του ISIS σε συνοριακές περιοχές του Ιράκ σε συνεργασία με εναέρια μέσα του Διεθνούς Συνασπισμού. Αραιότερες επιχει-

ρήσεις της Ιρακινής Αεροπορίας γίνονται στη συριακή επικράτεια. -Ιταλία: Η Ιταλία συμμετέχει στις επιχειρήσεις του Διεθνούς Συνασπισμού από τις 17 Οκτωβρίου 2014 με πολεμικά αεροσκάφη, ΜΕΑ και αεροσκάφος εναέριου ανεφοδιασμού, που βρίσκονται στην αεροπορική βάση Ahmed Al Jaber, στο Κουβέιτ. Οπως τα γερμανικά Tornado ECR, τα ιταλικά αεροσκάφη πετούν αποκλειστικά αποστολές αναγνώρισης. Στις 26 Μαρτίου 2019 τέσσερα μαχητικά Euroﬁghter Typhoon αντικατέστησαν ισάριθμα αεροσκάφη AMX. Προηγουμένως τα AMX είχαν συμπληρώσει 6.000 ώρες πτήσης στην περιοχή. -Καναδάς: Τα μεταφορικά αεροσκάφη CC-130J έχουν μεταφέρει τουλάχιστον 10 εκατ. λίβρες φορτίου στη Μέση Ανατολή από το 2014, όπως το καναδικό υπουργείο Αμυνας ανέφερε στις 16 Απριλίου 2019. -Σουηδία: Αεροσκάφος συλλογής πληροφοριών Gulfstream S102B εντοπίστηκε να επιχειρεί στην Ανατολική Μεσόγειο στα τέλη Απριλίου 2019.

[5] ΕΛΛΑΔΑ

Άρμα μάχης Leopard 2A6HEL και αμερικανικό ΤΟΜΑ Bradley σε άσκηση στη Βουλγαρία. (c) Αμερικανικός Στρατός

Εισαγωγή

Η επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών και οι εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 είχαν ως αποτέλεσμα την ανάληψη του αξιώματος του υπουργού Εθνικής Αμυνας από τρία διαφορετικά πρόσωπα. Κύριες εξοπλιστικές προτεραιότητες παραμένουν η υποστήριξη του υφιστάμενου οπλοστασίου, η ενίσχυση του Πολεμικού Ναυτικού και η βελτίωση της αεράμυνας. Επιπλέον, εξετάζεται ο επιλεκτικός εκσυγχρονισμός συστημάτων Ανατολικής προέλευσης. Στις 15 Αυγούστου 2018 επέστρεψαν στην Ελλάδα οι δύο στρατιωτικοί που βρίσκονταν υπό κράτηση στην Αδριανούπολη. Τέλος, από τις 10 έως τις 13 Αυγούστου 2018 επισκέφτηκαν την 110ΠΜ δύο μαχητικά F-22A της Αμερικανικής Αεροπορίας, στην πρώτη (δημόσια) εμφάνισή τους στη χώρα μας.

Χερσαίες Δυνάμεις

Η Ελλάδα συνεχίζει να είναι ένα από τα κράτη της Ε.Ε. που παρακολουθούν τις εξελίξεις στο πιθανό ευρωπαϊκό πρόγραμμα χρονομίσθωσης / αναβάθ22

μισης αρμάτων μάχης Leopard 2 «OMBT Leo 2», που στοχεύει στη μεταβίβαση «πλεοναζόντων» Leopard 2 από μία χώρα σε άλλη, με προϋπόθεση τον εκσυγχρονισμό στην κορυφαία έκδοση παραγωγής Leopard 2A7. Ενώ όμως τα προηγούμενα χρόνια η Ελλάδα παρουσιαζόταν να μελετά τη μεταβίβαση μεταξύ 41 και 78 Leopard 2A4, με σκοπό την εξασφάλιση χρηματοδότησης για τη βελτίωση των υπολοίπων Leopard 2A4, τώρα φαίνεται να εξετάζει να μην απολέσει κανένα και να αναβαθμίσει τουλάχιστον 82 Leopard 2 σε Leopard 2A7, αναφέρει το περιοδικό «Πτήση & Διάστημα». Ενα τέτοιο πρόγραμμα θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνει APS για την αύξηση της επιβιωσιμότητας των οχημάτων, με την ισραηλινή εταιρεία Rafael να προτείνει το Trophy. Το σύστημα, που παρουσιάστηκε σε εκπροσώπους του ΓΕΣ στις 6 Δεκεμβρίου 2018, έχει χρησιμοποιηθεί σε επιχειρησιακές συνθήκες από το Ισραήλ και είναι εγκατεστημένο σε άρματα μάχης Merkava IV και αμερικανικά M1 Abrams. Μικρός αριθμός αρμάτων μάχης Leopard 2A6HEL πήρε μέρος για δεύτερο συνεχόμενο έτος σε να-

ιδβαμ 2018-2019

τοϊκή άσκηση στη Βουλγαρία (αυτή την φορά με την επωνυμία «Strike Back 2019»), όπου είχε την ευκαιρία να συνεκπαιδευτεί με τεθωρακισμένα οχήματα μάχης (ΤΟΜΑ) M2 Bradley του Αμερικανικού Στρατού. Χάρη στο αμερικανικό πρόγραμμα «European Recapitalization Incentive Program» (ERIP), δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί η μεταβίβαση μεταχειρισμένων ΤΟΜΑ του τύπου στον Ελληνικό Στρατό, αν και σύμφωνα με το πλαίσιο του ERIP η Ελλάδα οφείλει να συγχρηματοδοτήσει την προμήθεια. Το πρόγραμμα συνοδεύεται από αμερικανική δωρεά $25 εκατ., ωστόσο, προϋποθέτει την αγαστή συνεργασία με τις κατά τόπους αμερικανικές αντιπροσωπείες και αναμένεται να επιβαρύνει την ελληνική πλευρά με τα έξοδα ανακατασκευής / εκσυγχρονισμού των οχημάτων. Με βάση πληροφορίες, οι απαιτήσεις φθάνουν έως και 100 Bradley, που θα ανήκουν στην έκδοση M2A2 ODS, και τα οποία θα αποκτηθούν με πρόσχημα την οριστική αντικατάσταση των BMP-1. Για τα τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού (ΤΟΜΠ) M113Α1/Α2 προτείνεται η βελτίωση της προστασίας του οχήματος στο μετωπικό τόξο, σύμφωνα με την ιστοσελίδα «AmynaGR». Η μελέτη γι' αυτήν περιλαμβάνει την τοποθέτηση πλακών RHA, που προτίθεται να εγκατασταθεί σε μέρος του συνόλου των οχημάτων, και θα συνδυαστεί με το πρόγραμμα εγκατάστασης του ασπιδίου προ-

στασίας πολυβολητή. Η απόκτηση των μεταχειρισμένων M113 από τα αποθέματα του στρατού των ΗΠΑ το 2014 βοήθησε στην αντιμετώπιση διάφορων προβλημάτων και η προμήθεια ΚΔΠ M557A2 αποδέσμευσε αριθμό M113 που χρησιμοποιούνταν πριν για τον συγκεκριμένο σκοπό. Επιπλέον, σε πολλά οχήματα βελτιώθηκε η ισχύς πυρός, με την τοποθέτηση βομβιδοβόλου των 40mm. Τέλος, μετά από κόπους δεκαετιών, οι Πεζοναύτες αναμένεται να ενισχυθούν με αμφίβια τεθωρακισμένα οχήματα AAV-7, που θα φθάσουν από τις ΗΠΑ το επόμενο έτος. Σύμφωνα με το περιοδικό «Δούρειος Ιππος», το ελληνικό αίτημα περιλαμβάνει τη μεταβίβαση συνολικά 20 οχημάτων του τύπου, 18 διαμόρφωσης μεταφοράς προσωπικού, ενός περισυλλογής και ενός διοικήσεως. Τα οχήματα θα υποστούν προηγουμένως εργασίες συντήρησης και επισκευής κόστους $25 εκα-

τομμυρίων. Ο ΕΣ εμφανίζεται να έχει μεριμνήσει για τη βελτίωση της ισχύος πυρός των Πολλαπλών Εκτοξευτών Πυραύλων (ΠΕΠ) RM-70 οι οποίοι αποκτήθηκαν σε 158 μονάδες από τα γερμανικά πλεονάσματα το α΄ μισό της δεκαετίας του 1990, μαζί με μεγάλη ποσότητα ρουκετών των 122mm. Σε υπηρεσία εισήλθαν 116 συστήματα, με τα υπόλοιπα να αξιοποιούνται ως δεξαμενή ανταλλακτικών. Για τον εκσυγχρονισμό των ΠΕΠ MLRS γίνονται συζητήσεις επεμβάσεων σε μικρό αριθμό συστημάτων ανά έτος, με το σύνολο του έργου να οφείλει να τελειώσει στα μέσα της δεκαετίας του 2020, σημειώνει η «Πτήση & Διάστημα». Στις 15 Μαΐου 2019 έφθασε στο λιμάνι του Βόλου το πλοίο που μετέφερε από τις ΗΠΑ τα 70 ελικόπτερα αναγνωρίσεως OH-58D Kiowa Warrior. Η επίσημη τελετή παραλαβής των Kiowa Warrior έγινε στο Στεφανοβίκειο στις 18

Επιθετικά ελικόπτερα Apache σε άσκηση στην Κύπρο. (c) Γραφείο Τύπου ΓΕΕΦ

Ιουνίου 2019. Με βάση την ιστοσελίδα «Ισοζύγιο Στρατιωτικής Ισχύος», σε ενεργή χρήση θα μείνουν 56 ελικόπτερα, με τα υπόλοιπα να αποτελούν δυνητική πηγή ανταλλακτικών. Σύμφωνα με την αμερικανική πλευρά, το πρόγραμμα προμήθειας των OH-58D Kiowa Warrior εισήλθε στην τελική ευθεία με την αποστολή της LoR στις ΗΠΑ τον Φεβρουάριο του 2017 και η LoA υπογράφτηκε τον Ιανουάριο του 2018. Επιθυμία των ΗΠΑ είναι η μεταβίβαση των ελικοπτέρων στην χώρα μας να επιτρέψει «την καλύτερη συμμετοχή (σ.σ.: της Ελλάδας) σε νατοϊκές και ευρωπαϊκές επιχειρήσεις». Το OH-58D Kiowa Warrior εντάχθηκε σε αμερικανική υπηρεσία το 1985, προερχόμενο κυρίως από αναβάθμιση ελικοπτέρων OH58A/C. Το ελικόπτερο διαθέτει ιστό αισθητήρων MMS, glass cockpit, τετραπλό στροφείο έλικα και κινητήρα Allison T703AD-720 των 650hp. Το Kiowa Warrior μπορεί να μεταφέρει έως 4.500lb μέγιστο φορτίο, που αφορά μέχρι τέσσερα Κ/Β αέροςαέρος AIM-92 Stinger ή αντιαρματικά βλήματα AGM-114 Hellﬁre ή πυροβόλο των 7,62mm ή δύο κάλαθους ρουκετών των 70mm ή συνδυασμό αυτών. Ο Αμερικανικός Στρατός παρόπλισε τον τύπο το 2016. Για τα επιθετικά ελικόπτερα AH-64A μελετάται η υλοποίηση μικρού προγράμματος βελτίωσης, με σκοπό τη διατήρηση των ικανοτήτων. Για πρώτη φορά από την παραλαβή τους, επιθετικά ελικόπτερα Apache πήραν μέρος σε στρατιωτική άσκηση στην Κύπρο στις 26 Οκτωβρίου 2018. Μαζί με τα OH-58D ήρθε στην Ελ24

Η ΑΣ παρέλαβε 70 OH-58D Kiowa Warrior. (c) Γραφείο Τύπου ΓΕΣ

λάδα το τελευταίο από τα 10 μεταχειρισμένα μεταφορικά ελικόπτερα CH-47D Chinook. Το πρόγραμμα ενίσχυσης των ικανοτήτων αερομεταφορών του ΕΣ με πέντε επιπλέον μεταχειρισμένα CH-47D συναντά δυσκολία, αφού η αρμόδια επιτροπή που επιθεώρησε τα υποψήφια προς παραχώρηση ελικόπτερα στις ΗΠΑ, δεν θεώρησε ότι βρίσκονταν σε επιθυμητή κατάσταση για άμεση αξιοποίηση. Με βάση τον «Δούρειος Ιππος», τέλος, ο ΕΣ προσανατολίζεται στις υπογραφές FOS ύψους €25 εκατ. (5+20) για τα μεταφορικά ελικόπτερα NH90 και την ολοκλήρωση των παραλαβών των 20 ελικοπτέρων. Σε στρατιωτικές μονάδες έχει χορηγηθεί ποσότητα τροποποιημένων τυφεκίων G3A3. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα «Newpost», το όπλο διαθέτει πτυσσόμενο κοντάκιο, «ανοικτή» κάννη, κάθετη λαβή στη θέση του χειροφυλακτήρα και ειδική θέση προσαρμογής θερμικής νυκτερινής διόπτρας ή μονόφθαλμης διόπτρας νυκτερινής όρασης ή συνδυασμό των προαναφερθέντων.

Στις 21 Νοεμβρίου 2018 ανακοινώθηκε η ολοκλήρωση επιστροφής 190.570 ναρκών, οι οποίες είχαν σταλεί στο παρελθόν σε ιδιωτική βουλγαρική εταιρεία προς καταστροφή, αλλά έκρηξη στο εργοστάσιό της είχε προκαλέσει τον θάνατο 15 ατόμων την 1η Οκτωβρίου 2014.

Ναυτικές Δυνάμεις

Το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) σχεδιάζει την απόκτηση 36 τορπιλών και 155 αντιμέτρων τορπιλών για τα υποβρύχια Type 214 και το αναβαθμισμένο Type 209/1200 AIP «ΩΚΕΑΝΟΣ», αναφέρει το περιοδικό «Αμυνα & Διπλωματία». Οι υποψηφιότητες για τις τορπίλες αφορούν την αμερικανική MK 48, τη γαλλική F21, τη γερμανική Seahake και την ιταλική Black Shark Advanced. Κριτήρια επιλογής της νέας τορπίλης είναι: -Να είναι διπλού ρόλου -Να είναι αυτοκατευθυνόμενη με δυνατότητα ενεργητικής και παθητικής ακροάσεως, καθώς και συνδυασμού αυτών -Να είναι τηλεκατευθυνόμενη μέσω αγωγού επικοινωνίας

ιδβαμ 2018-2019 -Να είναι εξοπλισμένη με πυροδοτικό κρουστικό και προσεγγίσεως -Να βάλλεται από βάθος μεγαλύτερο των 400m -Να έχει μέγιστη ταχύτητα άνω των 50kn -Να έχει δυνατότητα αυτόματης προσαρμογής της ταχύτητάς της και του βάθους στην φάση της ανακατεύθυνσης / επίθεσης -Να έχει δυνατότητα εντοπισμού και προσβολής ακίνητων στόχων επιφανείας και υποβρυχίων -Να έχει δυνατότητα αναγνώρισης και αντιμετώπισης αντιμέτρων -Να έχει διάταξη για την προστασία του βάλλοντος υποβρυχίου -Οι συσσωρευτές τορπίλης γυμνασίων να παρέχουν τουλάχιστον 50 εγγυημένους κύκλους φορτίσεως / εκφορτίσεως -Η τορπίλη γυμνασίων να έχει τη δυνατότητα λεπτομερούς καταγραφής της συμπεριφοράς της και να διαθέτει δυνατότητα αποθήκευσης όλων των στοιχείων που απαιτούνται για την ανάλυση της διαδρομής της, καθώς και να διαθέτει φανό πορείας, φανό ενδείξεως θέσεως και Noise Maker. -Η νέα τορπίλη οφείλει να ολοκληρωθεί στα οπλικά συστήματα ISUS 90-15 και ISUS 90-46 των υποβρυχίων Type 214HN και Type 209/1200 AIP. Ως ολοκλήρωση θεωρείται η δυνατότητα εκτέλεσης βολής, χειρισμού και κατεύθυνσης των τορπιλών με πλήρη εκμετάλλευση των επιχειρησιακών χαρακτηριστικών του όπλου από τα ISUS 90-15 και ISUS 90-46 των υποβρυχίων. Στις 19 Δεκεμβρίου 2018 ο τότε Α/ΓΕΕΘΑ (και μετέπειτα υπουργός Εθνικής Αμυνας) Ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης δήλωσε σε δημοσιογράφους ότι το Πολε-

Ο ΕΜΖ των MEKO 200HN πρέπει να τελειώσει το 2024. (c) Γραφείο Τύπου ΓΕΝ

μικό Ναυτικό (ΠΝ) εκδήλωσε ενδιαφέρον για την απόκτηση δύο μεταχειρισμένων φρεγατών κλάσης Adelaide («HMAS Melbourne», «HMAS Newcastle») από την Αυστραλία. Για να γινόταν αυτή, η Ελλάδα ήταν διατεθειμένη να επενδύσει €180 εκατ., εφόσον τα πλοία πωλούνταν με τα όπλα τους, δηλαδή, με Α/Α πυραύλους SM-2 και ESSM. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη, έτσι, τα πλοία θα παροπλιστούν το β' μισό του 2019 και θα καταλήξουν πιθανότατα στη Χιλή. Σχετικά με τις γαλλικές φρεγάτες FDI (πρώην FTI) / Belh@rra, η Naval Group έχει προτείνει στην ελληνική πλευρά τη ναυπήγηση δύο φρεγατών με εγχώρια συνεργασία. Για να παραγγελθεί οποιοδήποτε καινούριο πλοίο, ωστόσο, πρέπει να επιλυθεί πρώτα το χρηματοδοτικό σκέλος. Εναλλακτική επιλογή για την αντικατάσταση των παλαιών φρεγατών Kortenaer θα μπορούσε να είναι το εγχώριο σχέδιο Als-125. Σύμφωνα με τον πρώην Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγό Μιχαήλ Κω-

σταράκο, το τελευταίο αφορά φρεγάτα μήκους 128m, πλάτους 18,3m, εκτοπίσματος 5.000t, με πλήρωμα έως 160 άτομα και μέγιστη ταχύτητα μεγαλύτερη των 30kn. Η ενδεικτική πρόταση για τα κύρια οπλικά συστήματα που η Als-125 θα έφερε περιλάμβανε ένα κύριο πυροβόλο και δύο δευτερεύοντα, 8 με 12 Κ/Β κατά πλοίων, 48 θέσης βολής VLS για ισάριθμους Α/Α πύραυλους διαφόρων εμβελειών, δύο τριπλούς τορπιλοσωλήνες, συστήματα αντιμέτρων τορπιλών και Η/Ν Πολέμου, κατάστρωμα ελικοπτέρου για υποδοχή και ενός ελικοπτέρου και drone, σουίτα ECM, συστήματα αντιβληματικής προστασίας και δύο σόναρ. Σε αντιδιαστολή, η FDI γαλλικής διαμόρφωσης πρόκειται να εξοπλιστεί με κύριο πυροβόλο των 76mm, δύο πυροβόλα των 20mm, οκτώ Κ/Β Exocet MM40 Block 3c, 16 A/A πύραυλοι Aster 15/30 (με δυνατότητα επέκτασης σε 32) και τορπίλες MU90. Οι αισθητήρες περιλαμβάνουν ραντάρ SeaFire 500 και συσκευές σόναρ 25

Σειρά δημοσιευμάτων φέρνουν στο προσκήνιο το πρόγραμμα ναυπήγησης επιπλέον ΤΠΚ Super Vita. (c) NATO

KingKlip Mk2 / Captas 4 Compact. Η έκδοση Belh@rra που προσφέρεται στην Ελλάδα, διαθέτει τρία συστήματα VLS SYLVER A50 και ένα SYLVER A70. Ο τελευταίος είναι πιστοποιημένος να βάλλει σήμερα αποκλειστικά το όπλο μακρού πλήγματος MdCN. Στα συστήματα SYLVER A50 προτείνεται η χρήση τόσο του Α/Α πυραύλου Aster 15 όσο του Α/Α πυραύλου Aster 30, γεγονός το οποίο περιορίζει περισσότερο την ποσότητα των Aster 30. Με βάση παλαιότερο έγγραφο της Γαλλικής Γερουσίας η μέγιστη εμβέλεια του Aster 15 φθάνει τα 45km. Παρόμοιο έγγραφο της Γαλλικής Βουλής αναφέρει ως αντίστοιχη τιμή για τον Aster 30 τα 80km. Για την αντιβληματική προστασία των πλοίων ερίζουν τα συστήματα Millennium και RAPIDFire, με προβάδισμα του πρώτου. Αντίθετα, σύμφωνα με ερώτηση συνεργάτη της «ΙΔΒΑΜ» στην έκθεση οπλικών συστημάτων «Euronaval 2018», τονίζονται δυσκολίες στην εγκατάσταση του συστήματος Phalanx. Τα κενά της γαλλικής υποψηφιότητας θέλει να καλύψει η αμερικανική Lockheed Martin, η οποία έχει ήδη προτείνει στην Ελλάδα την απόκτηση τεσσάρων φρεγατών LCS/MMSC. Για τον εκσυγχρονισμό των τεσσάρων φρεγατών MEKO 200HN θέτουν υποψηφιότητα οι εταιρείες 26

LM Canada, SAAB AB και Thales, με την τελευταία να φαίνεται ότι προσφέρει το ραντάρ 3D SMART-S Mk2 αντί του ακριβότερου NS100. Εφόσον το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού υπογραφεί πριν το τέλος του έτους, θα ολοκληρωθεί το 2024. Σε μια τέτοια περίπτωση οι εργασίες στο πρώτο πλοίο θα ξεκινήσουν το 2020. Κάθε έτος θα εκσυγχρονίζεται μία φρεγάτα, με τις παρεμβάσεις να αφορούν κυρίως την εγκατάσταση νέου ραντάρ 3D, ραντάρ ναυτικής επιτήρησης, νέου συστήματος επικοινωνιών και ζεύξης δεδομένων Link 16 και τη βελτίωση των συστημάτων «αυτοάμυνας». Οι MEKO 200 είναι τα μόνα ελληνικά πλοία ικανά να φέρουν Α/Α πυραύλους ESSM, με μικρή ποσότητά του αμερικανικού πυραύλου να δηλώνεται στην ετήσια δήλωση στον ΟΗΕ ότι παρελήφθη το 2018. Στις 17 Μαΐου 2019 παραδόθηκε το ΑΦΝΣ P-3B «ενδιάμεσης λύσης». Η μεταβίβαση του αεροσκάφους έπρεπε να γίνει τον Μάρτιο, αλλά σημειώθηκε δίμηνη καθυστέρηση. Το υπουργείο Εθνικής Αμυνας προχώρησε σε σύμβαση εκσυγχρονισμού 4+1 P-3B σε P-3HN το 2015, με τον οποίο τα αεροσκάφη αποκτούν σύγχρονο εξοπλισμό επιτήρησης και εγχώριο σύστημα αποστολής. Υπό διαπραγμάτευση είναι η προμήθεια τεσσάρων

ιδβαμ 2018-2019 ανθυποβρυχιακών ελικοπτέρων MH-60R, με την DSCA να ανακοινώνει στις 12 Ιουλίου 2019 την πιθανή πώληση επτά MH-60R στην Ελλάδα αντί $600 εκατομμύρια. Στο πακέτο συμπεριλαμβάνονται 1.000 ηχοσημαντήρες AN/SSQ36/53/62, 30 τορπίλες MK 54 και 100 κατευθυνόμενες ρουκέτες APKWS. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο Κογκρέσο, το πιθανό κόστος των επτά ελικοπτέρων, μαζί με τα κυριότερα υποσυστήματα και όπλα, είναι $300 εκατομμύρια. Το υπόλοιπο κόστος αφορά λοιπά υποσυστήματα, υλικά και υπηρεσίες. Στην ίδια παρουσίαση γίνεται γνωστό ότι οι APKWS προορίζονται για την αντιμετώπιση ταχυπλόων και Σκαφών Ανορθόδοξου Πολέμου (σ.σ.: αν και δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί η μεταβίβασή τους στην Αεροπορία Στρατού). Τα επτά MH-60R θα αντικαταστήσουν πλήρως τα διαθέσιμα AB212ASW. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα «Hellas Journal» εξετάζεται η κατασκευή επιπλέον δύο πυραυλακάτων Super Vita και η αναβάθμιση των πυραυλακάτων κλάσης «ΛΑΣΚΟΣ». Σήμερα παραμένουν υπό ναυπήγηση δύο Super Vita, οι οποίες ήταν έτοιμες τον Μάιο σε ποσοστό 90% και 70% αντίστοιχα. Με βάση την εφημερίδα «Ναυτεμπορική», η κατασκευή των επιπλέον Super Vita συνδέεται με το ιδιοκτησιακό καθεστώς των Ναυπηγείων Ελευσίνας. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινή», η Ελλάδα φέρεται να εξετάζει την περίπτωση αποδοχής μεταχειρισμένων υπεράκτιων περιπολικών μήκους 80m από την Αμερικανική Ακτοφυλακή, ενώ η «Πτήση & Διάστημα»

γράφει ότι σχεδιάζεται η απόκτηση 8-12 παράκτιων περιπολικών εκτοπίσματος 200-300t, με βαρύ οπλισμό και προηγμένα συστήματα επιτήρησης. Το Λιμενικό Σώμα — Ελληνική Ακτοφυλακή (Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ) μαζί με την Πολεμική Αεροπορία και τη Frontex επιχειρούσαν σε αποστολές ναυτικής επιτήρησης ένα (κατά άλλες αναφορές δύο) σύστημα ΜΕΑ Heron 1 από την αεροπορική βάση Τυμπακίου, από τις 19 Σεπτεμβρίου έως τις 31 Δεκεμβρίου 2018. Το Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. έχει επίσης αποκτήσει δύο mini-ΜΕΑ RQ-20 Puma από τις ΗΠΑ και στις 22 Ιανουαρίου 2019 υπογράφτηκε η σύμβαση προμήθειας τριών περιπολικών P355 GR από την ιταλική εταιρεία Cantiere Navale Vitoria (CNV).

Αεροπορικές Δυνάμεις

Τον Φεβρουάριο αναμένεται να αναχωρήσει για τις ΗΠΑ το πρώτο από τα συνολικά 84 μαχητικά F16 της Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ) που προορίζονται να αναβαθμιστούν σε επίπεδο F-16V. Θα προηγηθεί η μεταφορά του στην ΕΑΒ. Το αεροσκάφος θα επιστρέψει στην Ελλάδα το 2022. Το υπουργείο Εθνικής Αμυνας υπέγραψε τη σύμβαση αναβάθμισης των 84 F-16C/D Block 52+/52+ Advanced στις 30 Απριλίου 2018. Στις 20 Δεκεμβρίου 2018 ανατέθηκε στην εταιρεία Lockheed Martin από το Αμερικανικό Πεντάγωνο έργο ύψους $996,8 εκατ., που θα ολοκληρωθεί μέχρι τις 30 Ιουνίου 2027. Παράλληλα με την αναβάθμιση επιδιώκεται η απόκτηση 10-20 ατρακτιδίων στόχευσης Sniper και 6-12 ατρακτιδίων IRST Legion, μεταδίδει η «Πτήση & Διάστημα».

Με βάση πληροφορίες της «ΙΔΒΑΜ», αντίστοιχο ενδιαφέρον υφίσταται για την αύξηση των ατρακτιδίων αναγνώρισης DB110. Να σημειωθεί, το αμερικανικό υπουργείο Αμυνας συμπεριλαμβάνει τη χώρα μας σε τροποποιημένη ανάθεση έργου για το σύστημα DB-110 στις 26 Ιουνίου 2019, μαζί με το Μαρόκο, το Ομάν και την Πολωνία, ωστόσο, δεν υπάρχει σαφήνεια για το περιεχόμενό του. Στα μαχητικά θα πιστοποιηθεί επίσης η βόμβα ακριβείας SDB Increment Ι και η συγκεκριμένη εργασία μπορεί να συνοδεύεται από άγνωστη ποσότητα βομβών του τύπου, στα πλαίσια πολυεθνικής παραγγελίας. Απαντώντας σε ερώτηση συνεργάτη της «ΙΔΒΑΜ» στο «Paris Air Show 2019», η κατασκευάστρια εταιρεία χαρακτήρισε άλλωστε ως «πιθανή» την παράδοση βομβών ακριβείας SBD I στην Ελλάδα. Στο άλλο γνωστό πολυεθνικό πρόγραμμα απόκτησης όπλων ακριβείας, αυτό της κοινής διαχείρισης PGM με μεσάζοντα την NSPA, αποκαλύφτηκε ότι παραγγέλθηκαν 420 συλλογές JDAM στις 28 Φεβρουαρίου 2017. Δυστυχώς δεν υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες για τον βαθμό της ελληνικής συμμετοχής στο πρόγραμμα, το οποίο εκτός από JDAM (GBU-31/38) αφορά και LGB (GBU-12/48/49). Αλλά θα έμοιαζε παράδοξο να μην αγοραστεί κάποια, έστω μικρή, ποσότητα όπλων από την Ελλάδα. Η DSCA έχει προχωρήσει σε αρκετές ειδοποιήσεις για το πρόγραμμα, όπου συμμετέχουν αισίως 13 χώρες, και η NSPA ανακοίνωσε στις 22 Αυγούστου 2018 την παραλαβή της αρχικής παρτίδας όπλων του εγχειρήματος, αξίας $20 εκατ., με 27

84 μαχητικά F-16C/D θα εκσυγχρονιστούν σε F-16V. (c) Γραφείο Τύπου ΓΕΑ

αποδέκτες το Βέλγιο και τη Δανία. Ακολούθησε η μεταβίβαση 92 JDAM από το Βέλγιο στη Δανία στις 27 Μαρτίου 2019. Σε δεύτερο χρόνο θα μπορούσε να ακολουθήσει το πρόγραμμα αναβάθμισης των 38 F-16C/D Block 50 σε F-16CM/DM, κάνοντας χρήση των υλικών που θα γίνουν διαθέσιμα μετά τη μετατροπή των F-16C/D Block 52+/52+ Advanced σε F-16V. Ενδεικτικά, τα Link-16 των F-16C/D Block 52+ Advanced αρκούν να καλύψουν τη σχετική απαίτηση στο σύνολο των F-16C Block 50 και τα ραντάρ μηχανικής σάρωσης APG-68(v)9 των F-16C/D Block 52+/52+ Advanced υπερβαίνουν κατά πολύ τον αριθμό των F-16C/D Block 50. Στα F-16V το APG-68(v)9 αντικαθίσταται με το AESA APG-83 SABR. Σύμφωνα με την «Καθημερινή», μετά το δυστύχημα του μαχητικού F-16D Block 50 στο Αλμπαθέτε συζητήθηκε η αντικατάσταση του αεροσκά28

φους στα πλαίσια ΑΩ. Οπως το κροατικό υπουργείο Αμυνας ενημερώνει, η ελληνική προσφορά 12 F-16C/D Block 30 για τον διαγωνισμό ΝΜΑ της Κροατικής Αεροπορίας ήταν €171 εκατομμύρια. Σύμφωνα με το κροατικό περιοδικό «Defender» τα αεροσκάφη προσφέρονταν αντί $154 εκατ. ή περίπου $600 εκατ., με τις συνοδευτικές προσθήκες εξοπλισμού, υλικών, υπηρεσιών και δομικού εκσυγχρονισμού από την Lockheed Martin, ώστε να αυξηθεί ο επιχειρησιακός τους βίος για ακόμα 3.000 ώρες πτήσης. Κατά την ίδια πηγή, τα 12 F-16C/D Block 30 ήταν διαθέσιμα με ελλιπή υποστήριξη και χωρίς όπλα. Η Κροατία επέλεξε τελικά την απόκτηση 12 μεταχειρισμένων ισραηλινών F-16C/D Block 30, αλλά η ακύρωση των διαπραγματεύσεων με το Ισραήλ αναμένεται να οδηγήσει στην αγορά F-16 από τις ΗΠΑ, αποκλείοντας την περίπτωση πώλησης μαχητικών της ΠΑ στην

Κροατία. Τους προηγούμενους 12 μήνες δεν υπήρξαν κάποιες εξελίξεις για τα μαχητικά F-4E AUP και Mirage 2000/-5, αλλά έγιναν γνωστές περισσότερες πληροφορίες για το ελληνικό ενδιαφέρον προμήθειας του F-35. Σύμφωνα με τον «Δούρειο Ιππο», υπάρχει ανάθεση σύμβασης στη Lockheed Martin για την κατάρτιση μελέτης που αφορά την ενσωμάτωση του F-35 στις ελληνικές αμυντικές δομές. Η σύμβαση έχει ύψος $3 εκατ., είναι διετούς διάρκειας και πρόκειται να ολοκληρωθεί εντός του 2019. Το ελληνικό ενδιαφέρον για το F35 επανέλαβε στο περιθώριο της πολυεθνικής αεροπορικής άσκησης «ΗΝΙΟΧΟΣ 2019» ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Ευάγγελος Αποστολάκης. Να σημειωθεί, μιλώντας σε πολιτική εκδήλωση στην Αθήνα στις 5 Μαρτίου 2019, η Γερμανίδα υπουργός Αμυνας Ούρσουλα φον ντεν Λάιεν έφερε ως παράδειγμα τα οφέλη μιας πιθα-

ιδβαμ 2018-2019 νής ελληνικής συμμετοχής στο πρόγραμμα του μελλοντικού ευρωπαϊκού μαχητικού FCAS, με τη συγκεκριμένη δήλωση να αποτελεί κατά πάσα πιθανότητα την πρώτη δημόσια, ανεπίσημη πρόσκληση από υψηλόβαθμο Ευρωπαίο αξιωματούχο για τη συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτό. Το FCAS αναπτύσσεται από τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ισπανία, με τη Γερμανίδα ΥΠΑΜ να τονίζει ότι οι κοινές εξοπλιστικές προμήθειες θα επιδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αμυνας. Σε ενημέρωση των εκπροσώπων του Τύπου στις 13 Νοεμβρίου 2018 ο τότε Α/ΓΕΑ και μετέπειτα Α/ΓΕΕΘΑ Αντιπτέραρχος Χρήστος Χριστοδούλου σημείωσε ότι εκείνη τη χρονική περίοδο η ΠΑ ανάμενε την παραλαβή του 11ου εκσυγχρονισμένου μεταφορικού αεροσκάφους C-130. Οπως αναφέρει η «Πτήση & Διάστημα», ο ίδιος συμπλήρωσε πως η ΠΑ θα πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται για το νέο μεταφορικό αεροσκάφος, πιθανότατα είτε το C-130J είτε το A400M. Με βάση την εφημερίδα «Καθημερινή», μελετάται η μίσθωση των δύο αμερικανικών ΜΕΑ MQ-9 Reaper που βρίσκονται στη Λάρισα για 1.000 ώρες πτήσης και υπάρχει ενδιαφέρον για την απόκτηση 2-4 MQ9. Προηγουμένως, εξετάστηκε και απορρίφτηκε το ενδεχόμενο μεταβίβασης μεταχειρισμένων ΜΕΑ MQ-1 από τα αμερικανικά πλεονάσματα. Τέλος, είναι στόχος η βελτίωση της απόδοσης των ΑΣΕΠΕ EMB-145H. Στις 13 Σεπτεμβρίου 2018 συγκροτήθηκε επιτροπή της Πολεμικής Αεροπορίας με έργο τη διενέργεια διαπραγματεύσεων με τις Καναδικές Αρχές για την πα-

ροχή αεροπορικής εκπαίδευσης. Για το πρόγραμμα ερίζουν οι καναδικές εταιρείες CAE και Lockheed Martin Canada, προσφέροντας μισθωμένα αεροσκάφη M-346 και L-39CW αντίστοιχα. Το αεροσκάφος που θα επιλεγεί, θα αντικαταστήσει ως «ενδιάμεση λύση» τα διαθέσιμα T2E, ένα από τα οποία κατέπεσε στις 28 Αυγούστου 2018, με συνέπεια το θάνατο του ενός χειριστή. Μία ημέρα νωρίτερα του δυστυχήματος κατακυρώθηκε η ενεργοποίηση του υποπρογράμματος υπογραφής σύμβασης FMS για την υποστήριξη των εκπαιδευτικών αεροσκαφών T-2 και T-6. Στις 11 Οκτωβρίου 2018 έφθασε στην Ελλάδα το πρώτο εκπαιδευτικό P2002JF. Το αεροσκάφος αντικαθιστά το T-41D. Η επίσημη τελετή ένταξης των 12 P2002JF έγινε στις 12 Ιουνίου 2019.

Διάστημα & Πολυεθνικά Προγράμματα

-Μέχρι το τέλος του 2018 το UCAV επίδειξης τεχνολογίας nEUROn είχε πραγματοποιήσει περισσότερες από 150 πτήσεις, με τις τελευταίες τότε δοκιμές να αφορούν την αποτελεσματικότητα του ραντάρ μηχανικής σάρωσης ECR90, του πυραύλου αέρος-αέρος IRIS-T και του συστήματος IRST Pirate δύο μαχητικών Euroﬁghter Typhoon της Ισπανικής Αεροπορίας στον εντοπισμό του. Σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της γαλλικής εταιρείας Dassault, οι δοκιμές του nEUROn θα συνεχιστούν μέσα στο έτος, ενώ με βάση ερώτηση της «ΙΔΒΑΜ» έχει γίνει πρόσκληση στην Ελλάδα για την επόμενη ημέρα του προγράμματος, αν αυτή υπάρξει.

-Η εταιρεία Leonardo έχει αναλάβει σύμβαση ύψους €180 εκατ. για την παράδοση εξοπλισμού στο πρόγραμμα NATO JEWS. Σε αυτό χρέη επικεφαλής έχει η Ελλάδα. -Στις 5 Φεβρουαρίου 2019 εκτοξεύτηκε ο τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος Hellas Sat 4. -Στις 19 Δεκεμβρίου 2018 εκτοξεύτηκε ο γαλλικός κατασκοπευτικός δορυφόρος CSO-1. Αντίθετα με τις προηγούμενες αναφορές της «ΙΔΒΑΜ», η Ελλάδα δεν συμμετέχει σε αυτό, με τα έως τώρα μέλη να είναι η Γαλλία, η Γερμανία, το Βέλγιο και η Σουηδία. -Στις 19 Μαρτίου 2019 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε τις προτάσεις συγχρηματοδότησης κοινών εξοπλιστικών προγραμμάτων για τα έτη 2019 και 2020, με €525 εκατ. από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αμυνας. Τα χρήματα θα κατευθυνθούν στο Eurodrone, τις δορυφορικές επικοινωνίες, την έγκαιρη προειδοποίηση, τον Κυβερνοπόλεμο και τη ναυτική επιτήρηση. -Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα ναυτικής προστασίας πλοίων και κρίσιμων λιμενικών υποδομών σε παράκτιο περιβάλλον ή ανοικτή θάλασσα HARMSPRO (Harbour & Maritime Surveillance and Protection) αναμένεται να αρχίσει δοκιμές το 2020 και να προσφέρει επιχειρησιακή ικανότητα από το 2023. Στο HARMSPRO συμμετέχουν οι Ιταλία, Ελλάδα και Πολωνία, και στοχεύει να καλύψει τα κενά στην προστασία λιμένων και όρμων, θαλασσίων οδών επικοινωνίας και υπεράκτιων υποδομών, με την χρήση μη επανδρωμένων συστημάτων και αισθητήρων.

[6] ΚΥΠΡΟΣ

Καταδρομείς της ΕΦ σε χειμερινή εκπαίδευση στο όρος Τρόοδος. (c) Φιλελεύθερος

Εξελίξεις στις Ελεύθερες Περιοχές

Η μετακίνηση αρμάτων μάχης Leopard 2A4 και Α/Κ πυροβόλων T-155 Firtina από την Τουρκία στα Κατεχόμενα αναγκάζει τη Λευκωσία να αναζητήσει λύσεις για την αντιμετώπισή τους. Σε αυτά τα πλαίσια έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον για τη μίσθωση μεταχειρισμένων αρμάτων από ευρωπαϊκές χώρες και η απόκτηση οπλικών συστημάτων από τη Σερβία. Επιπλέον, είναι στόχος η βελτίωση των αντιαρματικών ικανοτήτων μέσω του προγράμματος «EU BLOS». Η Κυπριακή Δημοκρατία πρόκειται να παραλάβει ένα ακόμα περιπολικό ανοικτής θαλάσσης από το Ισραήλ, ίδιας έκδοσης με το υφιστάμενο «ΑΡΧΙΠΛΟΙΑΡΧΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ». Το νέο περιπολικό θα παραδοθεί το 2020. Κονδύλι ύψους €17 εκατ. θα διατεθεί, τέλος, για την απόκτηση ΜΕΑ. 30

Εξελίξεις στα Κατεχόμενα

Πιέζοντας την Κυπριακή Δημοκρατία, η Τουρκία έχει μεταφέρει 42 με 82 άρματα μάχης 3ης γενιάς Leopard 2A4 στα Κατεχόμενα. Η ενέργεια αποκαλύφτηκε από την εφημερίδα «Σημερινή» και αποδείχτηκε από το «Ισοζύγιο Στρατιωτικής Ισχύος». Το ίδιο έγινε και στην περίπτωση των T-155 Firtina. Τα Leopard 2 βρίσκονται σε στρατόπεδο στην Κυθρέα. Στα Κατεχόμενα υπάρχουν επίσης ΠΕΠ T-300 Kasirga, υποστηρίζει ο «Δούρειος Ιππος». Την 1η Ιουλίου 2019 κατέπεσε κοντά στον Πενταδάκτυλο συριακός πύραυλος Α/Α συστήματος S-200.

Βρετανική Δραστηριότητα

Στις 5 Φεβρουαρίου 2019 αποχώρησε από την Κύπρο το τελευταίο βρετανικό αεροσκάφος κρούσης Tornado, με τον τύπο να αποσύρεται από τη Βα-

ιδβαμ 2018-2019

σιλική Αεροπορία λίγες ημέρες αργότερα. Κατά τη διάρκεια του πολέμου εναντίον του ISIS, στο Ακρωτήρι μεταστάθμευσαν ανά οκτώ συνολικά 37 Tornado GR4, τα οποία εκτέλεσαν αποστολές κρούσης και αναγνώρισης στο Ιράκ και τη Συρία. Τα Tornado χρησιμοποίησαν 1.129 κατευθυνόμενες βόμβες Paveway IV, 38 Enhanced Paveway II, τέσσερις Enhanced Paveway III, οκτώ βλήματα μακρού πλήγματος Storm Shadow και 378 Κ/Β Brimstone σε 658 πολεμικές αποστολές. Μετά την απομάκρυνση των Tornado GR4, στην Κύπρο βρίσκονται έξι μαχητικά Euroﬁghter Typhoon, που μπορούν να μεταφέρουν το σύνολο των όπλων και ατρακτιδίων των πρώτων πλην του ατρακτιδίου αναγνώρισης RAPTOR. Για την αναπλήρωση του RAPTOR αξιοποιείται το ατρακτίδιο στόχευσης Litening III. Η πρώτη χρήση Κ/Β Brimstone από Euroﬁghter Typhoon έγινε στις 19 Φεβρουαρίου 2019. Από τις 21 Μαΐου έως την 1η Ιουλίου 2019 στο Ακρωτήρι αναπτύχθηκαν για πρώτη φορά βρετανικά μαχητικά 5ης γενιάς F35B Lightning. Στη βάση έφθασαν έξι αεροσκάφη. Οπως ανακοίνωσε στις 25 Ιουνίου το βρετανικό υπουργείο Αμυνας, τα F-35B έκαναν τουλάχιστον 12 αποστολές αναγνώρισης πάνω από το Ιράκ και τη Συρία, ενώ συμμετείχαν επίσης σε άσκηση με ισραηλινά F35I. Στην ίδια βάση υπάρχουν ακόμα αεροσκάφη συλλογής πληροφοριών RC-135 και Sentinel R1, μεταφορικά C-130J, αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού

Voyager και επιθετικά ελικόπτερα WAH-64D Apache. Σύμφωνα με Διαδικτυακές εφαρμογές παρακολούθησης πτήσεων, τα RC-135 και Sentinel R1 εκτελούν αποστολές στον Εύξεινο Πόντο πέρα από τη Μέση

Ανατολή. Από τον Σεπτέμβριο του 2013 έως τον Αύγουστο του 2017 επιχειρούσαν από την ΑΒ Ακρωτηρίου πέντε αμερικανικά ελικόπτερα και έως σήμερα τη βάση επισκέπτονται κατασκοπευτικά αεροσκάφη U-2.

Τούρκος οπλίτης φωτογραφίζεται μπροστά από άρμα μάχης Leopard 2A4 στην κατεχόμενη Κυθρέα. (c) Ισοζύγιο Στρατιωτικής Ισχύος

[7] ΤΟΥΡΚΙΑ

Τα επιθετικά ελικόπτερα T129 αντικαθιστούν τα αμερικανικά AH-1P Cobra. (c) Τουρκικό υπουργείο Άμυνας

Εισαγωγή

Επιμένοντας στην αγορά του ρωσικού Α/Α συστήματος S-400, η Τουρκία κινδυνεύει να χάσει τα τουλάχιστον 100 μαχητικά 5ης γενιάς F-35, από τα οποία τα πρώτα έξι είναι ήδη έτοιμα στις ΗΠΑ. Η Αγκυρα συνεχίζει να επικεντρώνεται στην όσο το δυνατό μεγαλύτερη ανεξαρτησία στα οπλικά συστήματα και έχει πετύχει ποσοστό αυτάρκειας μεγαλύτερο του 65% στον σχετικό τομέα. Σύμφωνα με στοιχεία από τη Συρία, σε αυτήν έχουν αναπτυχθεί 11.000 Τούρκοι στρατιώτες.

Χερσαίες Δυνάμεις

Το τουρκικό υπουργείο Αμυνας υπέγραψε στις 9 Νοεμβρίου 2018 32

τη σύμβαση αγοράς 250 αρμάτων μάχης 3ης γενιάς Altay, με την οποία ο Τουρκικός Στρατός θα αποκτήσει 40 Altay T1 και 210 Altay T2 από την εταιρεία BMC. Η σύμβαση περιλαμβάνει ακόμα την κατασκευή ενός Altay T3, ενώ ο αντιπρόεδρος της Προεδρίας Αμυντικής Βιομηχανίας (SSB) Celal Sami Tufekci τονίζει πως υπάρχει option για ακόμα 250 Altay. Το Altay χαρακτηρίζεται από τον τουρκικό Τύπο ως ένα άρμα μάχης 3 ½ης γενιάς, το οποίο θα διαθέτει κινητήρα 1.500hp. Στην έκδοση Altay T1 θα χρησιμοποιείται γερμανικός κινητήρας. Στο Altay T2 είναι όμως στόχος να υπάρχει εγχώριος κινητήρας. Οι

παραδόσεις των Altay T1 πρέπει ξεκινήσουν τον Νοέμβριο του 2020 και να ολοκληρωθούν τον Φεβρουάριο του 2022. Οι παραδόσεις των Altay T2 οφείλουν να ξεκινήσουν τον Δεκέμβριο του 2022 και να τελειώσουν τον Φεβρουάριο του 2026. Το Altay T2 προορίζεται να βάλλει το Κ/Β Tanok, που αναπτύσσει η εταιρεία Roketsan, και θα έχει εμβέλεια 1 με 6km. Για την υποστήριξη των Altay σχεδιάζεται η παραγγελία 60 αρμάτων περισυλλογής και 50 διάσπασης ναρκοπεδίου με πρότυπο το Altay T1. Οπως επισημάνθηκε στην ενότητα «Κύπρος», ο Τουρκικός Στρατός έχει αναπτύξει 42 με 82 άρματα μάχης Leopard 2A4 στα

ιδβαμ 2018-2019

Τουρκικός Στρατός

Κατεχόμενα. Στα πλαίσια βελτίωΆρματα μάχης: 320 Leopard 2A4 (120mm), 146 M60TM (120mm), ~<19 σης της προστασίας αριθμού οχηM60T (120mm), 171 Leopard 1T (105mm), <644 M60A3/A3M (105mm), 758 μάτων του τύπου, αξιολογούνται M48A5T2 (105mm), 184 Leopard 1A3 (105mm) Τεθωρακισμένα οχήματα: [ΤΟΜΑ] 643 AIFV-AFV (25mm) [ΤΟΜΠ] πρωτότυπα Leopard 2A4 με επι1.372 AIFV-AAPC/APC, 2.812 M113/A1/A2 (ορισμένα φέρουν τετράδυμο πρόσθετη θωράκιση. Αντίστοιχο M55), 170 BTR-80, [MRAP] >1.268 Kirpi I/II, 370 Akrep, 20 VURAN πρόγραμμα υλοποιείται στο σύΣυστήματα ειδικών ρόλων: [Γεφυροφόρα] 36 Leguan, 52 Samur, 70 νολο των M60T και 40+40 M48A2C AVLB [Γαιοπροωθητές] 12 Kunduz [Ακτόδρομοι] 50 HGMS [ΠεM60A3. Να σημειωθεί, το πρόρισυλλογής] 12 Leopard 1 ARV, 33 M88A1, 105 M48T5, ~M578 [Διάσπασης γραμμα εκσυγχρονισμού M60T ναρκοπεδίων] Bozena 5, Tamkar [Ανεφοδιασμού ΠΒ] 52 Poyraz MTS FIRAT περιοριζόταν αρχικά σε 120 ΠΕΠ: 21 WS-1A/B + 80 F-302T (4x302mm με 244 Kaplan), 12 M270 Μ60Τ. Για τον εξοπλισμό των (12x227mm), 120 T-122 (40x122mm), 200 TR-107 (12x107mm) Leopard 2A4 / M60T η MKEK καταΑ/Κ πυροβόλα: 219 M110A2 (203mm), 274 T-155 (155mm), Panther σκευάζει 8.000 βλήματα HE-T. (155mm), 362 M52T (155mm), ~168 M44T (155mm) Η Τουρκία προγραμματίζει και Ρ/Κ πυροβόλα: 159 M115 (203mm), <41 Panther (155mm), 171 M114 (155mm), 490 M101A1 (105mm) υλοποιεί την προμήθεια 5.831 Ραντάρ πυροβολικού: 4 TPQ-37, 7 TPQ-36, 5 Stentor, 2 Cobra [Αντιολστρατιωτικών οχημάτων σε 52 μικά] >15 SERHAT I/II διαφορετικές διαμορφώσεις. Από Όλμοι: 578 HY-12DI (120mm), 1.265 M30 (107mm), 324 UT-1 (81mm), 3.175 αυτά 100 αφορούν τροχοφόρα M1 (81mm), M19 (60mm) [ΤΟΜΟ] 179 M106 (107mm), 170 AMV (81mm), τεθωρακισμένα οχήματα PARS ΙΙΙ 10 M125A1 (81mm) 6×6 και 8×8, τα 95 για τον ΤουρΑ/Τ όπλα: >80 AT-14, >72 AT-5, >257 TOW-I/II, 392 Milan, M40A1 κικό Στρατό και πέντε για τη (106mm), ΑΤ4 (84mm), M72A2 (66mm), RPG-7 (40mm) [Οχήματα Α/Τ Στρατοχωροφυλακή. Τριάντα βλημάτων] 48 ATV, 156 M113 TOW PARS III θα φέρουν πυροβόλο ΜΕΑ: 74 ή 75 Bayraktar TB2 / TB2-S (6 ή 12 σε Αστυνομία / 18 ή 24 Στρατων 25mm. Οι παραδόσεις των τοχωροφυλακή, 6 MIT), 2 Karayel (υπό μίσθωση), 5 ANKA-A/B (Αστυνο100 PARS III θα ολοκληρωθούν το μία / Στρατοχωροφυλακή), 2 ANKA-S (Στρατοχωροφυλακή) [Mini ΜΕΑ] >40 Bayraktar-B/V3, Malazgirt, 150 Kargu, Y6-850, PD-100 Black Hornet, 2022. RQ-20 Puma [Φονικά ΜΕΑ] Alpagu Στα πλαίσια του προγράμματος Ελικόπτερα: [Επιθετικά ελικόπτερα] 47 T-129A/Β (6 στην Στρατοχωροτων πρώτων «100 ημερών» παραφυλακή), 10 AH-1W, 16 AH-1P [Μεταφορικά ελικόπτερα] 7 CH-47F, 27 ASδόθηκαν επίσης 290 στρατιωτικά 532UL, 79 S-70A-28D, 3 S-70A-13, 2 S-70i, 56 UH-1HT / AB-205T, 17 ή 18 οχήματα Kirpi-2 και 30 Kirpi-2 έκMi-17 (τα 3 εξοπλισμένα) [Λοιπά ελικόπτερα] 13 AB-205A1, 28 AB-206R/A, δοσης ασθενοφόρου, ενώ έγινε 1 Bell 206L γνωστό ότι έχουν συνολικά παΑεροσκάφη: [Εξοπλισμένα αεροσκάφη] 1 Hurkus-C [Λοιπά αεροσκάφη] ραδοθεί 337 στρατιωτικά οχή3 CN-235M-100, 45 Cessna T.182T, 4 Cessna 421B/C, 4 T-42A, 4 B.200 Super ματα Cobra II — 237 στον King Air, 1 PA-32-260, 1 Reims Cessna 182P Τουρκικό Στρατό και 100 στη Κ/Β ελικοπτέρων & ΜΕΑ: AGM-114K, L-UTMAS, TOW, Cirit, MAM-C/L Στρατοχωροφυλακή. Μαζί έχει Συστήματα βλημάτων εδάφους-αέρος: [Σημείου] 69 Atilgan, 35 Zipkin [Φορητά Α/Α βλήματα] FIM-92C, SA-16 παραδοθεί αριθμός αντιολμικών A/A πυροβόλα: [Α/Κ πυροβόλα] >3 Korkut (2x35mm) [Ρ/Κ πυροβόλα] ραντάρ Serhat II και τους επόμε218 GDF-001/-003 (2x35mm), 440 GAI-D01 (2x20mm), 300 Mk.20 Rh202 νους μήνες θα εισέλθουν σε υπη(2x20mm) ρεσία τα πρώτα MRAP φορτηγά οχήματα περισυλλογής M4K. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου λείας 265 στρατιωτικά οχήματα. Επανδρωμένα Οχήματα (UGV) προγράμματος «100 ημερών» μεΚατόπιν εντολής του Τούρκου τριών διαφορετικών μεγεθών. ταβιβάστηκαν στον Τουρκικό Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν Μέσα στο 2019 αναμένεται να παΣτρατό και τις δυνάμεις ασφα- θα πρέπει να αναπτυχθούν Μη ραδοθούν τα πρώτα 20 UKAP, 33

ενώ είναι υπό αξιολόγηση το Alkar R4. Το τελευταίο κατασκευάζεται από την Alpera Savunma Sistemleri και εξοπλίζεται με πολυβόλο Gatling των 7,62mm. Μελλοντικά, το Alkar R4 θα μπορεί να φέρει βομβι-

δοβόλο των 40mm. Με τη σειρά της, η FNSS έχει παρουσιάσει πακέτο μετατροπής του ΤΟΜΠ M113 στο UGV Shadow Rider και οι Elektroland Savunma Sanayi και Oguzkagan τα UGV Bogac και UGV

Οι πρώτες και δεύτερες «100 Ημέρες» Σε ομιλία του στις 3 Αυγούστου 2018 ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε 400 δράσεις που η νέα τουρκική κυβέρνηση όφειλε να υλοποιήσει μέσα στις πρώτες 100 ημέρες από την ανάληψη των καθηκόντων της. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονταν 70 δράσεις σχετικές με την άμυνα, όπως: (1) Η ενίσχυση του μέτρου στρατιωτικής θητείας με πληρωμή, (2) η διευκόλυνση του μέτρου εξαγοράς της στρατιωτικής θητείας, (3) η εισαγωγή σε υπηρεσία της τρίτης κορβέτας MILGEM, (4) η εκκίνηση διαγωνισμού για την ανέργεση ιδρύματος αποκατάστασης βετεράνων, (5) η υπογραφή συμβάσεων εγχώριων πυρομαχικών, (6) η εκκαθάριση συνοριακών περιοχών επιφάνειας από νάρκες και μη εκραγέντα πυρομαχικά, (7) η παροχή αμυντικής βοήθειας σε Σομαλία, Μάλι και Λίβανο, (8) η είσοδος σε υπηρεσία τεσσάρων ΜΕΑ ANKA και έξι οπλισμένων ΜΕΑ, (9) η διευκόλυνση του μέτρου εξαγοράς της στρατιωτικής θητείας με ξένο νόμισμα για τους Τούρκους του εξωτερικού, (10) η είσοδος σε υπηρεσία του πρώτου εκπαιδευτικού αεροσκάφους Hurkus B, (11) η λειτουργία εγχώριων εφαρμογών χαρτών τύπου Google Earth και Yandex για το κοινό από το Νοέμβριο του 2018 και (12) η εκκίνηση εργασιών για το Στρατηγικό Σχέδιο 2019-2023. Ακολούθησε το τελευταίο δίμηνο του ίδιου έτους ένα νέο πρόγραμμα «100 ημερών» ενίσχυσης της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας, που αφορά: (1) Τη συνέχιση ανάπτυξης όπλων laser και raingun, (2) την υπογραφή σύμβασης για το πρόγραμμα ATAK II, (3) τη συνέχεια ανάπτυξης κινητήρων, (4) την ολοκλήρωση σχεδίασης συστήματος μετάδοσης για χρήση από τεθωρακισμένα οχήματα, (5) την υπογραφή επιμέρους συστημάτων για τον κινητήρα του Altay, (6) την υπογραφή σύμβασης για την 5η φρεγάτα τύπου I, (7) την αύξηση των εκσυγχρονισμένων αρμάτων μάχης M60TM από 139 σε 146, (8) την υπογραφή σύμβασης αγοράς 415 όπλων μακρού πλήγματος SOM, (9) την ολοκλήρωση αποδοχής της τελικής παράδοσης πυραυλικών συστημάτων BORA, (10) τη δοκιμή Κ/Β επιφανείας-αέρος σε συνεργασία με το ραντάρ CAFRAD, (11) την υπογραφή σύμβασης για τα τεθωρακισμένα οχήματα PARS ειδικών εκδόσεων, (12) την υπογραφή συμβολαίου αισθητήρων επιτήρησης, (13) την παράδοση 250 στρατιωτικών οχημάτων, (14) την παράδοση πέντε ΜΕΑ Bayraktar TB2, (15) την παράδοση δύο ΜΕΑ ANKA-S, (16) την εκτέλεση προγράμματος εκτόξευσης μικροδορυφόρων, (17) την ανάπτυξη μικροδορυφόρων, (18) την εκκίνηση του προγράμματος Κ/Β εδάφους-εδαφους μέσης εμβέλειας, (19) την παράδοση 200 Κ/Β MAM, (20) την έναρξη παραγωγής του Κ/Β επιφανείας-επιφανείας ATMACA, (21) την υπογραφή σύμβασης εξομοιωτή πτήσης του εκπαιδευτικού αεροσκάφους βασικού σταδίου, (22) την εκκίνηση ανάπτυξης ραντάρ AESA για το F-16, (23) την υπογραφή συμβολαίου για το εγχώριο πυροβόλο τριών καννών των 20mm, (24) την παραλαβή 60 αεροπορικών συλλογών ακριβείας, (25) τη χρήση κατευθυνόμενων πυρομαχικών πυροβολικού και όλμων με καθοδήγηση GPS, (26) την παράδοση 18.000 πιστολιών και 40.000 τυφεκίων μάχης MPT-76, (27) την παράδοση 125 συστημάτων αντιμετώπισης ΜΕΑ, (28) την υπογραφή σύμβασης συστήματος εντοπισμού και αντιμετώπισης IEDS, (29) την έναρξη παράδοσης ΤΠΚ, (30) την ολοκλήρωση των υποδομών στην 7η κύρια αεροπορική βάση εν όψει της παραλαβής των πρώτων μαχητικών F-35, (31) την ολοκλήρωση των μελετών του περιφερειακού προγράμματος προσδιορισμού θέσης και χρόνου, (32) τη διεξαγωγή διαγωνισμού ΜΕΑ μεγάλου μεγέθους, (33) την παράδοση δύο επιθετικών ελικοπτέρων T129B, (34) την υπογραφή σύμβασης για το ΜΕΑ Akinci και (35) την εκκίνηση του προγράμματος ΜΕΑ τεχνολογίας Swarming.

ιδβαμ 2018-2019

Μέχρι την έναρξη παραγωγής του νέου άρματος μάχης Altay, η τουρκική πολεμική βιομηχανία εκσυγχρονίζει μέρος των M60 και Leopard 2 και στρέφει την προσοχή της στα UGV. (c) Τουρκικό υπουργείο Άμυνας

Demirhan αντίστοιχα. Η βρετανική εταιρεία WFEL προτείνει την γέφυρα Dry Support Bridge (DSB) για την κάλυψη των απαιτήσεων του Τουρκικού Στρατού. Σε υπηρεσία με τον τελευταίο υπάρχουν ήδη δύο DSB. Η DSB μεταφέρεται από τακτικό όχημα και μπορεί να γεφυρώσει απόσταση 46m σε 90 λεπτά.

Οπως αναφέρεται στην ενότητα «Κύπρος», ένας μικρός αριθμός ΠΕΠ T-300 Kasirga παρουσιάζεται να έχει μεταφερθεί στα Κατεχόμενα, μαζί με έως 77 Α/Κ T-155 Firtina. Υπό παραγγελία υπάρχουν 140 T-155 Firtina NG και ελπίζεται τα πρώτα 30 να είναι έτοιμα μέσα στο έτος. Επιπλέον, στο T155 επιχειρείται η εγκατάσταση

ουκρανικού κινητήρα αντί γερμανικού (αγοράστηκαν ήδη 20 ουκρανικοί 5TD), για την υπέρβαση των γερμανικών εμπόδιων στην εξαγωγική προώθησή του. Για τα πυροβόλα των 155mm αναπτύσσονται εγχώρια κατευθυνόμενα πυρομαχικά από τη Roketsan. Στον αντίποδα, στα τέλη του 2018 ανακοινώθηκε η απόσυρση των 36 Α/Κ πυροβόλων M107 των 175mm. Ομως εξελίξεις σημειώθηκαν τόσο στο υπό ανάπτυξη τροχοφόρο Α/Κ πυροβόλο Yavuz των 155mm όσο το ελαφρύ Ρ/Κ πυροβόλο των 105mm. Η MKE έχει προχωρήσει σε τροποποιήσεις στο Yavuz, ώστε να είναι αερομεταφερόμενο με αεροσκάφος C-130. Οι κυριότερες μεταβολές σχετίζονται με τη μείωση του ύψους της καμπίνας, του βάρους και τη χρήση ημιαυτόματου συστήματος γέμισης. Οσον αφορά το Boran, προγραμματίζεται η κατασκευή των πρώτων επτά το προσεχές έτος. Τέλος, η γερμανική εταιρεία Hensoldt έχει προτείνει τον εκσυγχρονισμό των ραντάρ αντιπυροβολικού COBRA. Στις 20 Μαρτίου 2019 η Προεδρία Αμυντικής Βιομηχανίας ανακοίνωσε την ύπαρξη καθυστέρησης ενός έτους στην παράδοση των Α/Α συστημάτων Hisar-A και Hisar-Ο. Σαν αποτέλεσμα, το πρώτο προορίζεται να ενταχθεί στο τουρκικό οπλοστάσιο το 2021, το δεύτερο το 2022. Τον Ιούλιο ήταν σε υπηρεσία 47 T129A/B, από τα οποία έξι άνηκαν στη Στρατοχωροφυλακή. Σύμφωνα με τοπικά δημοσιεύματα, ο Τουρκικός Στρατός θα παραλάβει συνολικά 58 ελικόπτερα και 18 η Στρατοχωροφυλακή. Με την παράδοση του T129, θα αποσυρθούν 35

τα εναπομείναντα 16 AH-1P Cobra εντός του 2020, αφήνοντας σε υπηρεσία τα ικανότερα 10 AH-1W Super Cobra. Σε μερίδα των T129 θα εγκατασταθεί το ραντάρ ελέγχου πυρός MILDAR και στις 10 Απριλίου 2019 ανακοινώθηκε η υπογραφή συμφωνίας για την ανάπτυξη εγχώριου πυροβόλου των 20mm. Αρχικά θα κατασκευαστούν τέσσερα πυροβόλα, για να ακολουθήσει αργότερα η κατασκευή περισσότερων. Επόμενο βήμα θα είναι η έναρξη παραγωγής του T129 ATAK II ή αλλιώς T129 Mk-II. Η υπογραφή της σύμβασης ανάπτυξης του ελικοπτέρου έγινε στις 22 Φεβρουαρίου 2019 και η πρώτη του πτήση έχει προγραμματιστεί για το 2024. Στις 26 Νοεμβρίου 2018 και τις 11 Φεβρουαρίου 2019 χάθηκαν στην περιοχή της Κωνσταντινούπολης δύο ελικόπτερα γενικής χρήσης Huey, με οκτώ θύματα. Μετά το δεύτερο περιστατικό αποφασίστηκε η απομάκρυνση του 4ου Συντάγματος Ελικοπτέρων από την ευρύτερη περιοχή της Κωνσταντινούπολης. Επιπλέον, στην τουρκική βουλή έγινε γνωστό ότι ο Τουρκικός Στρατός έχει ενεργά 53 UH-1H και 13 AB205 η Στρατοχωροφυλακή, τα οποία θα συνεχίσουν να αξιοποιούνται μέχρι το 2032. Ακόμα 15 UH-1H χρησιμοποιούνται από την Τουρκική Αεροπορία. Στις 6 Σεπτεμβρίου 2018 έγινε η πρώτη πτήση του εγχώριου ελικοπτέρου γενικής χρήσης T625. Το ελικόπτερο ολοκλήρωσε προηγουμένως με επιτυχία πρόγραμμα δοκιμών εδάφους. Στις 25 Αυγούστου 2018 έφθασε στην Τουρκία το έβδομο μεταφορικό ελικόπτερο CH-47F Chinook. Επι36

Τα υποβρύχια κλάσης Gur θα λάβουν το Κ/Β Sub-Harpoon Block II. (c) NATO

πλέον, η Ουκρανία έχει αναλάβει έναντι $40 εκατ. την επισκευή των 17 μεταφορικών ελικοπτέρων Mi-17 της Στρατοχωροφυλακής, η οποία παρέλαβε επίσης δύο ελικόπτερα S-70i από την Πολωνία. Η παρθενική πτήση του πρώτου T-70 θα γίνει το 2020 και η εταιρεία TEI έχει παραδώσει τους πρώτους τέσσερις από συνολικά 248 κινητήρες T700-TEI-701D, που προορίζονται για τον τύπο. Τον Αύγουστο του 2018 βρίσκονταν σε υπηρεσία 58 ΜΕΑ Bayraktar TB2, τα 35 με ικανότητα μεταφοράς όπλων. Στόχος της Τουρκίας είναι να διαθέτει περισσότερα από 100. Ορισμένα από τα Bayraktar TB2 έχουν αναπτυχθεί στη Λιβύη, στο πλευρό της κυβέρνησης στην Τρίπολη. Σύμφωνα με το «RUSI», τα δύο μισθωμένα ΜΕΑ Karayel είναι Karayel-SU. Εκτός από Bayraktar TB2, η Στρατοχωροφυλακή διαθέτει ΜΕΑ ANKA. Οσον αφορά το πρόγραμμα Hurkus-C, το πρωτότυπο αεροσκάφος έχει εκτελέσει δοκιμές

όπλων και του συστήματος αυτοπροστασίας. Το Hurkus-C θα μπορεί να μεταφέρει έως οκτώ αεροεκτοξευόμενα βλήματα όλμου Togan των 81mm. Η Υπηρεσία Χαρτογράφησης έχει παραλάβει ένα αεροσκάφος King Air B-350ER, το οποίο προστέθηκε σε δύο εκσυγχρονισμένα King Air B200. Η τουρκική πολεμική βιομηχανία έχει αρχίσει τη μαζική παραγωγή του Κ/Β OMTAS, το οποίο προορίζεται να αντικαταστήσει το αμερικανικό TOW. Το όπλο θα βάλλεται από ελικόπτερα, πλοία, εκτοξευτές και τεθωρακισμένα οχήματα ΑΤ όπλων. Υπό ανάπτυξη είναι, δε, άλλοι τύποι Κ/Β μικρότερων διαστάσεων, όπως τα KARAOK, CIDA και Yatagan, με εκτιμώμενη εμβέλεια στη ζώνη των 1.000m. Στο πρόγραμμα των αμερικανικών συστημάτων Javelin θα υπάρξει καθυστέρηση ενός έτους. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν γνωστά στοιχεία για την ποσότητα των Javelin που αποκτούνται.

ιδβαμ 2018-2019 Η MKEK αναπτύσσει δύο πολυβόλα Gatling, των 12,7mm x 3 και 20mm x 6. Μέχρι τις 21 Μαΐου 2019 είχαν παραδοθεί 35.500 τυφέκια μάχης MPT-76 των 7,62mm. Ο τελικός αριθμός τους αναμένεται να ξεπεράσει τα 96.000. Την 1η Ιουνίου ανακοινώθηκε η μεταβίβαση 3.000 MPT-55 των 5,56mm. Η Tubikat Bilsem αναπτύσσει δύο εγκατεστημένα συστήματα laser σε στρατιωτικά οχήματα Cobra II. Το πρώτο λέγεται Armol Vehicle Mounted Laser System (VMLS) και η μέγιστη εμβέλειά του υποστηρίζει πως ανέρχεται στα 7,5km. Το σύστημα πιστεύεται ότι θα μπορεί να προκαλεί ζημιές σε ΜΕΑ από απόσταση 1km. Το δεύτερο σύστημα ονομάζεται Tumol. Το αντίστοιχο σύστημα της Roketsan είναι το ALKA, το οποίο αντιμετωπίζει στόχους μέχρι τα 500m. Η Τουρκία διαθέτει 150 ΜΕΑ αυτοκτονίας Kargu, με τον Τουρκικό Στρατό να υλοποιεί δοκιμαστικές πτήσεις σμηνών μεγέθους 20 ΜΕΑ. Τέλος, υπάρχουν σε υπηρεσία 500 συστήματα αντιμετώπισης ΜΕΑ IHA SAVAR.

Τουρκικό Ναυτικό Υποβρύχια: 8 Type 209/1400, 4 Type 209/1200 Φρεγάτες: 8 MEKO 200TN Ι/ΙΙ, 8 O.H. Perry Κορβέτες: 3 ADA, 5 ή 6 D’ Estienne d’ Orves ΤΠΚ: 11 FPB-57-052A/B, 8 FPB-57 Περιπολικά σκάφη: 16 YTKB-400 Πλοία αποβάσεων: [Αρματαγωγά] 1 Osman Gazi Pasha, 2 Bayraktar, 2 Sarucabey [Αποβατικά] 23 LCT Σκάφη ναρκοπολέμου: 6 MHV 54, 5 Circe, 5 Adjutant, 2 Cape Κ/Β & τορπίλες: [Ε-Ε] RGM-84 C/L, 49/5 UGM-8 4C/L, MM-38, LUTMAS, ΜΑΜ, Cirit [Ε-Α] SM-1MR, RIM-7P/162 [A-Ε] Penguin Mk2 Mod7, AGM-114M, L-UTMAS, Sea Skua, AS-12 [Τορπίλες] DM2A4, Tigerﬁsh, Mk.48 Mod1 ή Mod3, SST Seal, Mk.37, Mk.54, Mk.46 Mod5, A244 Αεροσκάφη & ελικόπτερα ναυτικής συνεργασίας: [ΑΦΝΣ] 6 CN235MP [Λοιπά αεροσκάφη] 2 ATR 72-600TMUA, 7 TB20 Trinidad [Ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα] 24 S-70B-28, 9 AB-212ASW [Λοιπά ελικόπτερα] 2 AB-212 [ΜΕΑ] 3 ANKA-B, 5 Bayraktar TB2 [Αεροσκάφη ακτοφυλακής] 3 CN-235MS [Ελικόπτερα ακτοφυλακής] 14 AB-412EP Συστήματα βλημάτων εδάφους-αέρος: [Σημείου] 11 Zipkin [Φορητά Α/Α βλήματα] FIM-92C Α/Α πυροβόλα: [Ρ/Κ πυροβόλα] L60/70 (40mm), T1 (40mm)

Ναυτικές Δυνάμεις

Οι ολοένα και μεγαλύτερες ναυτικές φιλοδοξίες της Τουρκίας αποτυπώνονται στον στόχο εγχώριας κατασκευής 88 πολεμικών πλοίων και υποβρυχίων, για το Τουρκικό Ναυτικό και την ακτοφυλακή, από το 2017 μέχρι το 2034. Σε αυτά συγκαταλέγονται έξι υποβρύχια Type 214TN, δύο εθνικά υποβρύχια MilDen, δύο LHD, τέσσερις φρεγάτες TF-2000, οκτώ άλλες φρεγάτες και 10 πυραυλάκατοι. Με την απόκτηση των LHD «TCG Anadolu» και «TCG Trakya», σχεδιάζεται η αύξηση της

Ενδεικτικές εμβέλειες Κ/Β Harpoon / Sub-Harpoon Block II (240km)

τουρκικής ναυτικής παρουσίας στη θαλάσσια περιοχή από το Γιβραλτάρ έως τον Ινδικό Ωκεανό. Το πρώτο υποβρύχιο Type 214TN ελπίζεται να καθελκυστεί πριν το τέλος του έτους. Υπό παραγγελία

είναι έξι Type 214TN, τα οποία θα συμπληρώσουν τη δύναμη οκτώ Type 209/1400 και, πιθανόν, δύο Type 209/1200. Κύριο όπλο των Type 214TN θα είναι 48 αμερικανικές τορπίλες MK 48 Mod 6AT, αν 37

και σε τροποποίηση του σχετικού συμβολαίου στις 10 Αυγούστου 2018, η αμερικανική πλευρά τις αποκαλεί MK 48 Mod 7. Η σύμβαση εκσυγχρονισμού των τεσσάρων Type 209/1400 Preveze υπογράφτηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2019, αφορώντας, μεταξύ άλλων, την αντικατάσταση CMS και σόναρ. Το πρόγραμμα θα διαρκέσει μέχρι το 2027. Το σύνολο των Type 209 εξοπλίζεται με εγχώρια αντίμετρα τορπιλών και παρεμβολείς. Τα τέσσερα Type 209/1400 Gur θα αποκτήσουν Κ/Β Sub Harpoon Block II (σ.σ.: μάλλον αυτά που θα γίνουν διαθέσιμα μετά τον επανεξοπλισμό των κορβετών Ada με το ATMACA). Ο Harpoon Block II θεωρείται ικανός να πλήττει χερσαίους στόχους. Στις 4 Νοεμβρίου 2018 εισήλθε σε υπηρεσία με το Τουρκικό Ναυτικό η κορβέτα «TCG Burgazada», το τρίτο πλοίο του προγράμματος MILGEM. Υπενθυμίζεται, η πρώτη κορβέτα «TCG Heybeliada» παραδόθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2011 και η δεύτερη κορβέτα «TCG Buyukada» μεταβιβάστηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2013. Θα ακολουθήσει η παραλαβή του τέταρτου και τελευταίου πλοίου μέσα στο έτος και το πρόγραμμα θα περάσει στο επόμενο βήμα, που αφορά ισάριθμες φρεγάτες TF-100. Σε σύγκριση με τις MILGEM, οι TF-100 θα έχουν βελτιωμένη Α/Α άμυνα, έστω και αν το αντιβληματικό σύστημα RAM αντικαθίσταται από το εγχώριο Gokdeniz (πρώην KORKUT-D) και διπλάσιο αριθμό μεταφερόμενων Κ/Β (16 αντί 8). Το πρώτο πλοίο λέγεται «TCG Istanbul». Σε περίπτωση που δεν τοποθετηθεί αμερικανικό VLS, θα υπάρχει εγχώριο σύστημα το οποίο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην έκθεση οπλικών συστημάτων «IDEF 2019» και θα είναι ικανό να φιλοξενεί τουρκικούς Α/Α πυραύλους εκτιμώμενης εμβέλειας 40km. Στην ίδια έκθεση εμφανίστηκε νέο μοντέλο υπό κλίμακα της φρεγάτας AAW Περιοχής TF-2000. Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει την κατασκευή έως επτά πλοίων, με εκτόπισμα 7.000t και μήκος 166m. Κάθε TF-2000 προορίζεται να έχει ραντάρ CAFRAD, CMS GENESIS ADVENT, σύστημα σόναρ YAKAMOS3, CIWS KORKUT-D των 35mm και A/A πύραυλους HISAR-A/NOKTA/U. Σε δεύτερη φάση θα προστεθεί το κατευθυνόμενο βλήμα του προγράμματος GUMS/UMBFSS (που θα υλοποιηθεί σε συνεργασία με τη EUROSAM) και το πλοίο θα αποκτήσει αντιβαλλιστικές ικανότητες. Για τις ανάγκες ανάπτυξης του CAFRAD, το ραντάρ τοποθετήθηκε στη φρε38

γάτα O.H. Perry «TCG Goksu» και χρησιμοποιήθηκε σε δοκιμή Α/Α ESSM στις 13 Δεκεμβρίου 2018. Χάρη στο γρήγορο ρυθμό εργασιών το υβριδικό αεροπλανοφόρο «TCG Anadolu» θα μπορούσε να ενταχθεί στο Τουρκικό Ναυτικό το 2020. Σύμφωνα με τον Ισμαήλ Ντεμίρ, που είναι επικεφαλής της SSB, το κόστος του θα φτάσει τα $650 εκατομμύρια και η Τουρκία θα χρησιμοποιεί το πλοίο για την προβολή ισχύος σε διεθνές επίπεδο. Λόγω της αντιπαράθεσης με τις ΗΠΑ στο θέμα του Α/Α συστήματος S-400, έχει προς ώρας απομακρυνθεί το ενδεχόμενο αγοράς 16 μαχητικών F-35B Lightning II και, έτσι, η αεροπορική πτέρυγα του πλοίου θα απαρτίζεται από ελικόπτερα (ο μέγιστος αριθμός των οποίων μπορεί να αγγίξει τα 30). Τουρκικά δημοσιεύματα είχαν νωρίτερα παρουσιάσει ενδιαφέρον για τουλάχιστον δύο παλαιότερα μαχητικά Harrier, αν και οι ΗΠΑ δεν μοιάζουν πρόθυμες να αποδεσμεύσουν σύντομα τέτοια αεροσκάφη σε συμμαχικές χώρες. Με βάση τη σύμβαση αγοράς, το «TCG Anadolu» πρέπει να αποδοθεί στο Τουρκικό Ναυτικό μέχρι τον Απρίλιο του 2022. Το πλοίο θα είναι ικανό να μεταφέρει ένα τάγμα πεζοναυτών και 94 οχήματα (13 άρματα μάχης, 27 αμφίβια τεθωρακισμένα, έξι ΤΟΜΠ και 48 άλλα οχήματα). Το πλοίο θα μπορεί να λειτουργήσει επίσης ως πλωτό νοσοκομείο δυναμικότητας 30 κλινών, δύο χειρουργείων, οδοντιατρείου και δωματίων καραντίνας. Σε αντίθεση με τα πλοίου τύπου Juan Carlos I, το «TCG Anadolu» θα μπορεί να φιλοξενήσει δύο LCAC, ενώ μαζί με το πλοίο αποκτούνται, τέλος, τέσσερα LCM-1E, δύο LCVP και δύο RHIB. Το Τουρκικό Ναυτικό έχει αποκτήσει 10 ΜΕΑ Bayraktar TB2 και αναμένει την ολοκλήρωση παράδοσης 12 MEA ANKA-B. Μια τουλάχιστον κορβέτα κλάσης Burak φέρει πύργο εκτόξευσης Κ/Β L-UMTAS και κατευθυνόμενων ρουκετών Cirit, ενώ το σύνολο των πυραυλακάτων κλάσης Ruzgar έχει εξοπλιστεί με το σύστημα Ηλεκτρονικού Πολέμου ARES-2N. Στις 10 Φεβρουαρίου 2019 καθελκύστηκε το εκπαιδευτικό «TCG Ufuk», που πιθανόν θα αποκτήσει μελλοντικά εξοπλισμό συλλογής πληροφοριών. Το ναρκοθηρευτικό «TCG Edincik» έχει πραγματοποιήσει δοκιμές του εγχώριου σόναρ εντοπισμού ναρκών MATESS. Το MATESS είναι προϊόν της Aselsan. Εφόσον οι δοκιμές είναι επιτυχείς, το MATESS θα καταστεί επιχειρησιακό. Στις 30 Μαΐου 2019 ανακοινώθηκε η δοκιμαστική εκτόξευση ρουκετών

ιδβαμ 2018-2019 από ΠΕΠ T-122 τοποθετημένου στο κατάστρωμα αρματαγωγού κλάσης Bayraktar. Τέλος, το φονικό ΜΕΑ Alpagu Block II θα μπορεί να βάλλεται από πολεμικά σκάφη επιφανείας.

Αεροπορικές Δυνάμεις

Στις 12 Ιουλίου 2019 ξεκίνησε η παράδοση του Α/Α συστήματος S400 στην Τουρκία, με ρωσικά αεροσκάφη να μεταφέρουν τμήματά του στην αεροπορική βάση Murted, που είναι στα περίχωρα της Αγκυρας. Μέχρι τις 21 Ιουλίου είχαν γίνει 22 πτήσεις στα πλαίσια υλοποίησης της προμήθειας. Εφόσον εξασκηθούν οι option, η Τουρκική Αεροπορία θα αποκτήσει συνολικά τέσσερα Α/Α συστήματα S-400, ενταγμένα σε δύο μεγαλύτερες μονάδες. Μαζί θα παραληφθούν 192 Κ/Β, 144 έτοιμα για βολή και 48 εφεδρικά. Σύμφωνα με το «TASS», το καλοκαίρι θα έφθαναν στην Τουρκία 120 Κ/Β, τα οποία θα παραδίνονταν με πλοίο. Τα S-400 δεν θα διασυν-

Για τα F-16 αναπτύσσεται εγχώριο ραντάρ AESA. (c) Τουρκικό υπουργείο Άμυνας

δεθούν στο νατοϊκό σύστημα άμυνας, η αξιοποίησή τους θα γίνεται μέσω του εθνικού δικτύου επιτήρησης και η ένταξη του πυραύλου 9Μ96Ε θα προσφέρει για πρώτη φορά σημαντικές αντιπυραυλικές ικανότητες στη χώρα. Ανάλογα με την έκδοση, ο 9M96E έχει εκτιμώμενη εμβέλεια 40 ή 120km. Πιθανότερη θέση του

πρώτου συστήματος θα είναι η Murted, ενώ θέσεις των υπολοίπων συστημάτων θα μπορούσαν να λειτουργήσουν στην Κωνσταντινούπολη, τα Αδανα και, ίσως, το Ακούγιου. Η προοπτική της ταυτόχρονης αξιοποίησης του μαχητικού 5ης γενιάς F-35 και του Α/Α συστήματος S-400 οδήγησε τις ΗΠΑ να προσφέρουν στην Τουρκία τόσο το Α/Α σύστημα Patriot όσο το NASAMS, με τον όρο να ακυρωθεί η συμφωνία για τα S-400. Στις 18 Δεκεμβρίου 2018 η DSCA ειδοποίησε το Κογκρέσο σχετικά με την πιθανή πώληση τεσσάρων Α/Α συστημάτων Patriot PAC-3+, με πέντε εκτοξευτές έκαστο, 80 Κ/Β Patriot MIM-104E και 60 Κ/Β PAC3 MSE έναντι $3,5 δις στην Αγκυρα, που ωστόσο απορρίφθηκε από την τουρκική κυβέρνηση. Οπως αναφέρει το «Bloomberg», οι ΗΠΑ ήταν πρόθυμες να μεταβιΤα πρώτα δύο Global 6000 βρίσκονται στην Τουρκία για να γίνουν αεροσκάφη ΗΠ. (c) SSB

KC-135R χορηγεί καύσιμο σε μαχητικό F-16. (c) Τουρκική Αεροπορία

Τουρκική Αεροπορία Μαχητικά αεροσκάφη: 4 F-35A (βρίσκονται στις ΗΠΑ), 29 F-16C/D Block 50M, 71 F-16CM/DM Block 50, 102 F-16CM/DM Block 40, 36 F16C/D Block 30 CCIP Lite, 30 ή 31 F-4E 2020 AEW&C: 4 E-7T MEA: 8 Heron, 2 ANKA A, 10 ANKA-S, ~2 ANKA-I (MIT) [Φονικά MEA] Harpy AAR: 7 KC-135R Εκπαιδευτικά αεροσκάφη: 68 T-38M, 40 KT-1, 3 Hurkus-B, 30 ή 37 SF.260D, 25 ή 26 T-41D, 10 NF-5A 2000 & 6 NF-5B 2000 (για το ακροβατικό σμήνος «Turkish Stars») Μεταφορικά αεροσκάφη: 8 A400M, 6/13 C-130B/E (2 ΗΠ, 4 BT/ET), 10 C-160D (3 ISR, 2 ΗΠ), 46 CN-235M-100 (3 SIGINT/ELINT, 1 για «Open Skies») Ελικόπτερα: 6 AS-532AL, 14 AS-532UL, 15 UH-1H (~4 ΗΠ) Όπλα Α-Α: [BVR] AIM-120A/B/C-7 [WVR] AIM-9P3/L/M/S, AIM-9X Blk I/II Όπλα Α-Ε: [Κ/Β] SOM-A/B1, Popeye I, AGM-88B, AGM-84K, AGM154A/C, AGM-65A/B/G/G2, Cirit, MAM-C/L [Συλλογές βομβών] JDAM, HGK, KGK, Paveway I/II, LGK, TEBER, CBU-103/105 Ατρακτίδια Αεροσκαφών: [Στοχοποίησης] 30 Sniper XP, 40 LANTIRN, >8 ASELPOD, Pave Spike [Ναυτιλίας] 30 LANTIRN-ER, 40 LANTIRN [Ζεύξης δεδομένων] 10 AWW-13, AN/ASW-55 [Αναγνώρισης] 4 DB-110 [ΗΠ] EL/L-8222, >5 AN/ALQ-119 Συστήματα ειδικών ρόλων: [ΗΠ] >1 Koral Συστήματα βλημάτων εδάφους–αέρος: [Μακράς ακτίνας] 1 SA-21 [Μέσης ακτίνας] 8 Ι-Hawk PIP III [Βραχείας ακτίνας] 83 Rapier B1X [Σημείου] 32 Zipkin [Φορητά Α/Α βλήματα] FIM-92C Α/Α πυροβόλα: [Ρ/Κ πυροβόλα] L60/70 (40mm), T1 (40mm)

βάσουν άμεσα ένα σύστημα Patriot στην Τουρκία για την κάλυψη των βραχυπρόθεσμων αναγκών. Η αμερικανική κυβέρνηση αναγκάστηκε τελικά να δηλώσει ότι αναστέλλεται η προμήθεια του μαχητικού F-35 στην Τουρκία και ότι οι τουρκικές εταιρείες θα απομακρυνθούν από το πρόγραμμα συμπαραγωγής του αεροσκάφους. Η ζημιά για την τουρκική βιομηχανία μπορεί να φθάσει τα $9 δις και η Τουρκική Αεροπορία θα πρέπει να ζήσει χωρίς το F-35 μέχρι την επίλυση της διμερούς διαφοράς. Οι ΗΠΑ πιστεύουν ότι το S-400 μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τη Ρωσία για την εύρεση τρόπων αντιμετώπισης του F-35 και απαιτούν την απομάκρυνση ή, τουλάχιστον, την αποθήκευση του ρωσικού συστήματος. Το σύνολο των 100 μαχητικών F35A θα έφθανε υπό φυσιολογικές συνθήκες στην Τουρκία έως το 2031. Τα πρώτα δύο αεροσκάφη θα παραδίνονταν τον Νοέμβριο. Η πρώτη βάση των τουρκικών F35A θα ήταν η Malatya και θα ακο-

ιδβαμ 2018-2019 λουθούσε αργότερα το Eskisehir. Σαν άμεσες λύσεις για την υποκατάσταση των F-35A, μελετάται ο εκσυγχρονισμός των F-16C/D Block 30 CCIP Lite, η αναστολή απόσυρσης των F-4E 2020 και η εισαγωγή σε υπηρεσία των ΜΕΑ Akinci και Aksungur και του εκπαιδευτικού / ελαφρού μαχητικού Hurjet. Οπως μεταδίδει η ιστοσελίδα «Nordic Monitor», η Τουρκία έδειξε ενδιαφέρον για την περαιτέρω βελτίωση των μαχητικών F16C/D με την απόκτηση ραντάρ AESA από τις ΗΠΑ. Οι συζητήσεις ξεκίνησαν το 2013 και ολοκληρώθηκαν το 2016, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον της κυβέρνησης Ερντογάν. Εφόσον σημειωνόταν κάποια σύμβαση, το ραντάρ AESA προοριζόταν για τα F-16C/D Block 30 CCIP Lite, με option για μελλοντική εγκατάσταση σε F-16C/D Block 40/50 CCIP. Τη σκυτάλη έχει τώρα πάρει η Aselsan, που φιλοδοξεί να έχει έτοιμο ένα εγχώριο ραντάρ AESA για F-16 μέχρι το 2021, στα πλαίσια του οδικού χάρτη του προγράμματος TF-X. Τα F-16C/D Block 30 CCIP Lite προβλέπεται επιπλέον να εκσυγχρονιστούν με βάση το εγχώριο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού OZGUR, στοιχεία του οποίου θα μπορούσαν να εγκατασταθούν αργότερα στα F16CM/DM και F-16C/D Block 50M. Στο σύνολο των μαχητικών θα τοποθετηθεί εγχώριο σύστημα IFF Mode 5/5S και σε 60 F-16C Block 50 CCIP εγκαθίσταται το σύστημα αυτοπροστασίας SPEWS-II ύστερα από πολυετείς καθυστερήσεις. Η σύμβαση του προγράμματος υπογράφτηκε το 2003 και τον Φεβρουάριο του 2019 το SPEWS-II υπήρχε λειτουργικό σε

22 από τα 60 μαχητικά. Σε ενεργή υπηρεσία παραμένουν περίπου 30 F-4E 2020. Ενα από τα μαχητικά ήταν θύμα περιστατικού ασφαλείας στις 31 Μαΐου 2019, κατά τη διαδικασία της προσγείωσης στην αεροπορική βάση Malatya. Με βάση τους προηγούμενους σχεδιασμούς ο τύπος έπρεπε να αποσυρθεί το 2020, αλλά αυτό μοιάζει πλέον απίθανο να συμβεί. Τα αποκαλυπτήρια του εγχώριου μαχητικού 5ης γενιάς, που θα προκύψει από το TF-X, έγιναν στις 17 Ιουνίου 2019 στο «Paris Airshow 2019». Το TF-X αναπτύσσεται με τη συνδρομή της βρετανικής BAE Systems και είναι στόχος η πρώτη πτήση να γίνει το 2026. Αυτή τη στιγμή στην Τουρκία εργάζονται 80 Βρετανοί μηχανικοί. Συνολικά θα κατασκευαστούν έξι ή επτά αεροσκάφη δοκιμών, το πρώτο αεροσκάφος θα παραδοθεί το 2029 και η μαζική παραγωγή θα ξεκινήσει το 2033. Τα αεροσκάφη δοκιμών, αλλά και τα πρώτα μαχητικά παραγωγής θα διαθέτουν αμερικανικούς κινητήρες F110, ώσπου να ξεκινήσει η κατασκευή εγχώριου κινητήρα. Για το τελευταίο θέμα διεξάγονται διαπραγματεύσεις με τη βρετανική Rolls-Royce, που δεν έχουν όμως ακόμα οδηγήσει σε συμφωνία. Μεγάλο βάρος έχει δοθεί τα τελευταία έτη στην ενίσχυση του αποθέματος όπλων stand-oﬀ, με την παραγγελία κατευθυνόμενων βομβών και πυραύλων από το εξωτερικό και την εγχώρια πολεμική βιομηχανία. Ενδεικτικά, η Τουρκία παράγγειλε 658 συλλογές JDAM στις 30 Μαρτίου 2018, που προστίθενται σε τουλάχιστον άλλες 1.798, με βάση επί-

σημο αμερικανικό έγγραφο και έτος αφετηρίας το 2005. Αγνωστο τμήμα τους έχει καταναλωθεί σε αεροπορικές επιχειρήσεις στη ΝΑ Τουρκία, το Ιράκ και τη Συρία. Τους τελευταίους 12 μήνες ανακοινώθηκε από την SSB η παράδοση 510 συλλογών ακριβείας HGK, Teber και LGK. Η HGK αποτελεί εγχώρια εκδοχή της JDAM και το επόμενο βήμα είναι η ανάπτυξη της HGK-ER, που είναι αντιγραφή της JDAM-ER. Ομως οι αντιγραφές δεν τελειώνουν εκεί. Δοκιμές πραγματοποιούνται με την εγχώρια εκδοχή της SDB I (η τελευταία θα πιστοποιηθεί στα F16 και θα αγοραστεί πιθανόν σε άγνωστη ποσότητα) και έχει παρουσιαστεί αντίστοιχη αντιγραφή της SDB II, που λέγεται KUZGUN και θα έχει τυπική εμβέλεια 40-60nm. Η μέγιστη εμβέλεια για την τουρκοποιημένη SDB I εκτιμάται στα 110km. Για τον εξοπλισμό των F-35 έχει υπάρξει αίτημα P&A στις ΗΠΑ για SDB II. Για τη διατήρηση των ικανοτήτων που εισήγαγε στην Τουρκία το ισραηλινό ΜΕΑ καταστροφής εχθρικών ρανταρ Harpy, αναπτύσσεται εγχώρια εκδοχή του. Σύμφωνα με τη δήλωση της Τουρκίας στον ΟΗΕ για το ημερολογιακό έτος 2017 έγινε γνωστό ότι ολοκληρώθηκαν οι παραδόσεις των 48 AGM-84K SLAM-ER, που παραγγέλθηκαν πριν από αρκετά χρόνια από τις ΗΠΑ, για τον εξοπλισμό των F-16C/D Block 40/50 CCIP και F-16C/D Block 50+. Σχετικά με το εγχώριο πρόγραμμα SOM, αναπτύσσονται δύο νέες εκδόσεις (SOM-C1/2), για την εξουδετέρωση πολεμικών πλοίων. Στις 27 Ιουλίου 2018 έγινε 41

η πρώτη δοκιμαστική βολή SOMJ από μαχητικό F-16. Σχετικά με τα όπλα εναέριας μάχης WVR και BVR, οι αντιγραφές των AIM-9 και AIM-120, Gokdogan και Bozdogan, έχουν εκτιμώμενη εμβέλεια 25km και 65km αντίστοιχα. Στις 9 Αυγούστου 2018 υπογράφτηκε η σύμβαση για τα τέσσερα αερομεταφερόμενα συστήματα παρεμβολής εξ αποστάσεως. Ο εξοπλισμός θα κατασκευαστεί από την Aselsan, με τα συστήματα να παραδίδονται μεταξύ 2023 και 2025. Τα συστήματα παρεμβολής θα τοποθετηθούν σε αεροσκάφη Bombardier Global 6000 και τα πρώτα δύο Bombardier Global 6000 έφθασαν στην Αγκυρα στις 15 Μαρτίου 2019. Η Τουρκική Αεροπορία έχει παραλάβει το σύνολο των 10 ΜΕΑ ANKA-S. Αξίζει να σημειωθεί, δύο από αυτά φέρουν συσκευή FLIR Star SAFIRE 380HLD αντί της εγχώριας CATS. Στις 17 Αυγούστου 2018 ανακοινώθηκε η διενέργεια επιτυχούς βολής Κ/Β MAM-L από ANKA-S ελεγχόμενου μέσω του τηλεπικοινωνιακού δορυφόρου Turksat-4B. Ορόσημο για το ANKA ήταν επίσης η πρώτη πτήση στις 27 Δεκεμβρίου 2018 με τον εγχώριο κινητήρα PD-170. Χάρη στον τελευταίο θα είναι εφικτή αύξηση της χρονικής αυτονομίας από 24 σε 36 ώρες. Πέρα από το ANKA, η TAI αναπτύσσει ακόμα το μεγαλύτερο σε διαστάσεις Aksungur. Κύριο γνώρισμά του σε σχέση με το ANKA είναι πως είναι δικινητήριο. Η πρώτη πτήση του Aksungur έγινε στις 20 Μαρτίου 2019 και, μετά από 50-60 δοκιμαστικές πτήσεις, αναμένεται να ενταχθεί στο οπλοστάσιο της Τουρκικής Αερο42

Η Τουρκική Αεροπορία διαθέτει τουλάχιστον δύο εκπαιδευτικά Hurkus-B. (c) SSB

πορίας. Η TAI θέλει, δε, να μετατρέψει το ΜΕΑ στο αεριωθούμενο Goksungur, η πρώτη πτήση του οποίου ελπίζεται να συμβεί το 2021. Η πρώτη πτήση του οπλισμένου ΜΕΑ Akinci αναμένεται να γίνει το 2019. Πέρα από τα υπόλοιπα οπλικά φορτία, το Akinci θα είναι ικανό να εκτοξεύει μικρότερα φονικά ΜΕΑ Alpagu. Στις 21 Ιουνίου 2019 έφθασε στην Τουρκία το όγδοο μεταφορικό αεροσκάφος A400M. Η παράδοση του ένατου αεροσκάφους θα γίνει φέτος και το πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί με την άφιξη του δέκατου A400M το 2021. Τα εκσυγχρονισμένα C-130BM/EM έχουν Link-16 και τρία CN235100M με εξοπλισμό συλλογής πληροφοριών επιχειρούνται από την Τουρκική Αεροπορία, αλλά ανήκουν στη MIT. Κατά τον πρώην Τούρκο υπουργό άμυνας Νουρεντίν Κανικλί, το εγχώριο Α/Α σύστημα μεγάλης ακτίνας HISAR-U θα έχει αρχικά αποκλειστικά αντιαεροπορικό ρόλο, χωρίς αντιπυραυλικές ικανότητες, και μέγιστη εμβέλεια 70-90km. Το σύστημα

θα είναι έτοιμο για μαζική παραγωγή μεταξύ 2022 και 2023. Κάθε μοίρα HISAR-U θα αποτελείται από ραντάρ έρευνας μεγάλης ακτίνας, κέντρο ελέγχου και δύο συστήματα. Κάθε σύστημα θα απαρτίζεται από κέντρο ελέγχου πυρός, ραντάρ ελέγχου πυρός και τέσσερις εκτοξευτές. Με τη συνεργασία της EUROSAM, το HISAR-U θα αποκτήσει σε δεύτερο χρόνο Κ/Β με πλήρεις αντιπυραυλικές ικανότητες, με αισθητήρα Ka-Band RF και ικανότητα hit-to-kill βαλλιστικών πυραύλων που ίπτανται σε υψόμετρο μέχρι 30km. Για το ζήτημα μίλησε στις 31 Οκτωβρίου 2018 ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αναφέροντας ότι το Sipar (τέως Hisar-U) θα είναι έτοιμο για παραγωγή στα τέλη του 2021. Ο πύραυλος που θα προκύψει από τη συνεργασία με τη EUROSAM οφείλει να είναι έτοιμος στα μέσα της επόμενης δεκαετίας. Στο πλαίσιο του προγράμματος Hurjet θα κατασκευαστούν πέντε αεροσκάφη δοκιμών. Στην έκδοση ελαφρού μαχητικού, το Hurjet θα μπορούσε να

ιδβαμ 2018-2019 χρησιμοποιηθεί στο θέατρο επιχειρήσεων της ΝΑ Τουρκίας για εξοικονόμηση ωρών πτήσης των μαχητικών F-16C/D. Η έκδοση ελαφρού μαχητικού θα διαθέτει ραντάρ ελέγχου πυρός, έξι φορείς ανάρτησης όπλων και μεταφορική ικανότητα μέχρι 2,721kg. Η πρώτη πτήση του Hurjet προγραμματίζεται για το 2022 και υπάρχουν συζητήσεις με τη Eurojet για να φέρει τον κινητήρα EJ200. Στα τέλη Δεκεμβρίου 2018 εισήλθαν σε υπηρεσία τα πρώτα δύο Hurkus-B. Η παραλαβή τους επρόκειτο να γίνει τον Ιούνιο του ίδιου έτους, αλλά αναβλήθηκε λόγω εργασιών κάλυψης αναγκών της τελευταίας στιγμής. Η Τουρκία έχει παραγγείλει 15 Hurkus-B. Σήμερα εκτιμάται ότι είναι ενεργά τουλάχιστον τρία.

Βαλλιστικοί Πύραυλοι & Διάστημα

Στα τέλη Δεκεμβρίου του 2018 υπολογιζόταν ότι υπήρχαν στο τουρκικό οπλοστάσιο έξι οχήματα εκτόξευσης και 72 βαλλιστικοί πύραυλοι BORA. Στις 20 του

Από την άφιξη του 8ου μεταφορικού A400M. (c) SSB

ίδιου μήνα η SSB ανακοίνωσε την πραγματοποίηση δοκιμής του συστήματος, με τον πύραυλο εδάφους-εδάφους να πλήττει στόχο σε απόσταση 280km. Στις 29 Ιανουαρίου 2019 υπογράφτηκε σύμβασης υποστήριξης, ενώ ακολούθησε η πρώτη επιχειρησιακή χρήση του εναντίον στόχου στο Βόρειο Ιράκ, χωρίς να έγινε γνωστό αν ήταν επιτυχής ή όχι. Στις 13 Δεκεμβρίου 2018 ιδρύθηκε η τουρκική διαστημική υπηρεσία.

Στις επιδιώξεις βρίσκεται η ανάπτυξη εγχώριου διαστημικού πυραυλικού φορέα, ο οποίος θα επιστρέψει την εκτόξευση μικροδορυφόρων. Η Τουρκία θα μπορούσε να επιλέξει την SpaceX για την εκτόξευση των δορυφόρων Turksat-6A και Turksat-6A2. Η ίδια εταιρεία θα εκτοξεύσει τους δορυφόρους Turksat-5A το 2020 και Turksat-5B το 2021.

[8] ΑΛΒΑΝΙΑ Εισαγωγή

Το NATO πρόκειται να επενδύσει κονδύλι ύψους €51 εκατ. για τον εκσυγχρονισμό της αεροπορικής βάσης Kucove. Μετά την εκτέλεση των εργασιών, η βάση θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την φιλοξενία ή την υποστήριξη συμμαχικών στρατιωτικών δυνάμεων.

Στρατιωτικές Δυνάμεις

Η Αλβανία επενδύει στην άμυνα για το 2019 το 1,25% του ΑΕΠ της. Οι περισσότερες προσθήκες οπλικών συστημάτων είναι δωρεές από Δυτικές χώρες, κυρίως τις ΗΠΑ και την Ιταλία. Στις 4 Απριλίου 2019 έγινε η τελετή παραλαβής 37 οχημάτων MRAP MaxxPro από τις ΗΠΑ. Η πλέον αξιοσημείωτη είδηση είναι ωστόσο η πρόθεση απόκτησης τριών ελικοπτέρων γενικής χρήσης UH-60 Black Hawk, πιθανόν της έκδοσης —L, η προμήθεια των οποίων επιδοτείται με $30 εκατ. από την αμερικανική κυβέρνηση. Η Αλβανία διατηρούσε το προηγούμενο έτος ειρηνευτική δύναμη 138 ατόμων στο Αφγανιστάν και συμμετέχει με 21 ατόμα στη νατοϊκή ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων στη Λετονία. Το Αλβανικό Ναυτικό έχει αναπτύξει ένα υπεράκτιο περιπολικό στη νατοϊκή ναυτική επιχείρηση διαχείρισης της μεταναστευτικής / προσφυγικής ροής στο ΒΑ Αιγαίο Πέλαγος. Φωτογραφία: Αλβανικά στρατιωτικά οχήματα HMMWV. (c) Αλβανικός Στρατός

Αλβανικός Στρατός Άρματα μάχης: 3 Type 59 (100mm) Τεθωρακισμένα οχήματα: [ΤΟΜΠ] 37 Μ113, 6 Type 63 [MRAP] >40 MAXXPRO Plus Ρ/Κ πυροβόλα: 18 Type 66 (122mm) Όλμοι: 12 (120mm), 81 (82mm), (60mm) Α/Τ όπλα: HJ-8/73, RPG-7 Συστήματα βλημάτων εδάφους-αέρος: [Φορητά Α/Α βλήματα] 18 HN5A A/A πυροβόλα: [Ρ/Κ πυροβόλα] 25 Μ-1939 (37mm), 17 S-60 (57mm)

Αλβανικό Ναυτικό Περιπολικά: [Υπεράκτια περιπολικά] 4 Damen Stan 4207 [Παράκτια περιπολικά] 4 Sea Spectre Mk. III Τορπιλάκατοι: 1 Type 062, 2 Type 834 Σκάφη ναρκοπολέμου: 1 T-43

Αλβανική Αεροπορία Ελικόπτερα: 3 ΑΒ205, 7 ΑΒ206, 8 Βο-105Ε4, 4 AS532, 2 EC-145, 1 ΑW109

ιδβαμ 2018-2019

[9] ΒΜ Εισαγωγή

Στις 6 Φεβρουαρίου 2019 υπογράφτηκε από τους μόνιμους αντιπροσώπους των κρατών-μελών του NATO στις Βρυξέλλες το πρωτόκολλο προσχώρησης των Σκοπίων στην Ατλαντική Συμμαχία. Προηγήθηκε η Συμφωνία των Πρεσπών και η αλλαγή της μέχρι τότε επίσημης ονομασίας της χώρας με την ονομασία «Βόρεια Μακεδονία». Με βάση το NATO, τον Δεκέμβριο του 2018 υπηρετούσαν στο Αφγανιστάν 50 στρατιώτες.

Στρατιωτικές Δυνάμεις

Οι στρατιωτικές δυνάμεις των Σκοπίων θα είναι ένας από τους αποδέκτες πυρομαχικών πυροβολικού, όλμων και Α/Τ όπλων στα πλαίσια του νατοϊκού προγράμματος «NATO project Land Battle Decisive Munition». Για την αγορά τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης υφίσταται αμερικανική επιδότηση $30 εκατ., σύμφωνα με το πρόγραμμα «European Recapitalization Incentive Program» (ERIP). Σε υπηρεσία με την πολεμική αεροπορία επανήλθαν δύο επιθετικά ελικόπτερα Mi-24V και δύο μεταφορικά ελικόπτερα Mi-8, μετά από την εκτέλεση εργασιών γενικής συντήρησης στην Ουκρανία. Τα επιθετικά ελικόπτερα Mi24 θα παραμείνουν σε ενεργή χρήση το αργότερο μέχρι το 2025.

Στρατός Ξηράς Άρματα μάχης: 31 T-72A Τεθωρακισμένα οχήματα: [ΤΟΜΑ] 11 BMP-2/K [ΤΟΜΠ] 9 ΛΕΩΝΙΔΑΣ, 28 M-113A, 10 MT-LB, 69 BTR-70/80, 84 TM-170 ΠΕΠ: 6 BM-21 (40x122mm), 11 M-63 (32x128mm) Ρ/Κ πυροβόλα: 56 M-30 (122mm), 14 M56 (105mm) MEA: RQ-11, Skylark Όλμοι: 39 (120mm) Α/Τ όπλα: 12 MILAN, 57mm, 82mm M60A Συστήματα βλημάτων εδάφους-αέρος: [Σημείου] 8 SA-13 [Φορητά Α/Α βλήματα] 20 Strela-2M/A, 5 SA-16 A/A πυροβόλα: [Ρ/Κ πυροβόλα] 36 L20 (40mm)

Αεροπορία Ελικόπτερα: 6 Mi-17, 4 Mi-24, ~2 UH-1H, 4 Bell 206 MEA: [ΜΕΑ Αστυνομίας] 2 Hermes 450 Εκπαιδευτικά αεροσκάφη: 5 Ζ-242 Μεταφορικά αεροσκάφη: 1 An-2

Για την ενίσχυση της δύναμης ελικοπτέρων εξετάζεται η μεταβίβαση στον στρατό των τριών μεταφορικών ελικοπτέρων Mi-17 της αστυνομίας. Στους σχεδιασμούς υπάρχει η απόκτηση άλλων δύο Mi-8, η αγορά Δυτικών ελικοπτέρων και η βελτίωση της επίγειας αεράμυνας. Οπως αναφέρει το περιοδικό «Air Forces Monthly», τα Σκόπια προσφέρουν τα τέσσερα αεροσκάφη Su-25 για διάθεση στη διεθνή αγορά. Η χώρα έχει τρία Su-25K και ένα Su-25UB, που αποκτήθηκαν το 2001. Τα αεροσκάφη είναι καθηλωμένα από το 2004,

ενώ εξετάστηκε η επαναφορά τους σε πτητική κατάσταση το 2011, χωρίς αποτέλεσμα. Επειδή δεν υπάρχουν διαθέσιμα μαχητικά αεροσκάφη, την εναέρια αστυνόμευση εκτελούν ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη. Η πρώτη δοκιμαστική πτήση έγινε στις 21 Μαΐου 2019, με σκοπό να εντοπιστούν τυχόν «τυφλοί» τομείς στο σύστημα επιτήρησης, γράφει η «Καθημερινή». Παρόμοια καθήκοντα φιλοδοξεί να αναλάβει η Βουλγαρία μετά την άφιξη των F16 Block 70.

[10] ΒΟΣΝΙΑ-ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗ Εισαγωγή

Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη αποτελεί την τελευταία βαλκανική χώρα (εκτός της Σερβίας μιας και το Κόσσοβο δεν αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο κράτος από την Ελλάδα) που δεν έχει ενταχθεί στο NATO. Σύμφωνα με στοιχεία του τελευταίου, η χώρα διατηρούσε στρατιωτική δύναμη 63 ατόμων στο Αφγανιστάν τον Δεκέμβριο του 2018.

Στρατιωτικές Δυνάμεις

Βοσνιακός Στρατός Άρματα μάχης: 45 Μ60Α3 (105mm) Τεθωρακισμένα οχήματα: [ΤΟΜΑ] 25 AMX-10PHQ (20mm) [ΤΟΜΠ] 80 M113A2, 34 BOV-VP, 39 BOV-3, 29 BOV-1, 12 HS-MO9 Συστήματα ειδικών ρόλων: [Γεφυροφόρα] MTU [Διάσπασης ναρκοπεδίων] Bozena ΠΕΠ: 15 M-77 (32x128mm), 29 APR-40/BM-21 (40x122mm), 20 M-63 (32x128mm) Ρ/Κ πυροβόλα: 20 M-46 (130mm), 121 D30J (122mm) Όλμοι: 22 M-74 / 399 M-75 / 40 UBM-52 (120mm), 81 M-69 (81mm) Α/Τ όπλα: 51 TF-8, 158 ΑΤ-3, 51 AT-4, 5 Milan, 1 AT-7 [Α/Τ ρουκέτες] 840 ΑΤ4 [Οχήματα A/T βλημάτων] 8 9P122, 9 9P133, 32 BOV-1, 11 Μ-92

Οι ΗΠΑ δώρισαν 20 στρατιωτικά Βοσνιακή Αεροπορία οχήματα M1123 HMMWV στις Ελικόπτερα: 6 Mi-8/17, 9 SA341/342, 5 UH-1H στρατιωτικές δυνάμεις της ΒοσΣυστήματα βλημάτων εδάφους-αέρος: [Βραχείας ακτίνας] 5 SA-6 [Σηνίας-Ερζεγοβίνης στις 3 Ιουλίου μείου] 1 SA-13, 6 SA-9 [Φορητά Α/Α βλήματα] 40 Strela-2M/A, Strela2019. Θα ακολουθήσει η παρά3/3M, Igla-1, Stinger δοση άλλων 16 οχημάτων. Α/Α πυροβόλα: [Ρ/Κ πυροβόλα] 32 M-55A2 (20mm), 4 M38 (20mm), 1 Σύμφωνα με το αμερικανικό M55 A2B1 (20mm), 293 M55 A3/A4 (20mm), 138 M75 (20mm), 29 ZU-23πρόγραμμα «European Recapital2 (2x23mm), 9 GSh-23 (23mm), 33 M53 (30mm), 7 Type 55 (37mm), 31 L ization Incentive Program» (ERIP), 60 (40mm), 16 L 70 (40mm), 2 M 12 (40mm) οι ΗΠΑ χορηγούν δωρεά $30 εκατ. για την απόκτηση στρατιωτικών ελικοπτέρων. Για την αύξηση των τομέα εξετάζεται η αγορά 2 ελικο- Black Hawk, ενώ είναι πιθανή η ικανοτήτων στον συγκεκριμένο πτέρων γενικής χρήσης UH-60 εκποίηση 5 ελικοπτέρων Gazelle.

[11] ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

μέλος του Συμφώνου της ΒαρσοΗ άλλοτε κραταιά βουλγαρική βίας (ΣτΒ), μετά τη Ρουμανία, που πολεμική μηχανή επιδιώκει να παρήγγειλε το αμερικανικό F-16 διατηρήσει έναν πυρήνα σύγχρο- και το πρώτο που το αγοράζει νων στρατιωτικών ικανοτήτων καινούριο. με τη δρομολόγηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων του ΝΜΑ, Χερσαίες Δυνάμεις του Νέου ΤΟΜΑ και της Νέας ΚορΟ Βουλγαρικός Στρατός επιδιώβέτας. Η Βουλγαρία έγινε το δεύ- κει τον εκσυγχρονισμό μικρής ποτερο βαλκανικό κράτος πρώην σότητας αρμάτων μάχης T-72 και

Εισαγωγή

ΤΟΜΑ BMP-1. Για τα πρώτα είναι στόχος η αύξηση της παρεχόμενης προστασίας. Για τα δεύτερα είναι σκοπός η αύξηση της ισχύος πυρός και της απόδοσης των αισθητήρων σκόπευσης / επιτήρησης. Μέχρι σήμερα η έλλειψη διαθέσιμων χρημάτων έχει όμως οδηγήσει αποκλειστικά στην ανάθεση έργου για την επισκευή 10 T-

ιδβαμ 2018-2019

Υπό εξέλιξη είναι το πρόγραμμα επαναφοράς των έξι ελικοπτέρων Mi-24V σε υπηρεσία. (c) Αμερικανικός Στρατός

72. Το μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα παραμένει η προμήθεια 150 νέων τροχοφόρων τεθωρακισμένων οχημάτων, τα 90 διαμόρφωσης ΤΟΜΑ και τα υπόλοιπα 60 άλλων εκδόσεων. Για την κάλυψη της απαίτησης των τροχοφόρων ΤΟΜΑ υποψήφια είναι τα AMV, Boxer, Piranha V και VBCI-2. Αλλες σημαντικές απαιτήσεις είναι ο εκσυγχρονισμός του μηχανικού και του πυροβολικού μέχρι το 2025 και η απόκτηση ΜΕΑ και Α/Α συστημάτων για την προστασία στρατιωτικών σχηματισμών. Ομως η σημερινή κατάσταση του Βουλγαρικού Στρατού μόνο ικανοποιητική δεν μπορεί να θεωρηθεί. Ενδεικτικά, κυβερνητική έκθεση κάνει γνωστό ότι το 48% των ενεργών αρμάτων μάχης αντιμετωπίζουν προβλήματα διαθεσιμότητας. Το αντίστοιχο ποσοστό διαθεσιμότητας για τα ΤΟΜΑ BMP-1 είναι 40% και 30% για τα ΤΟΜΠ BTR-60.

Ναυτικές Δυνάμεις

Η βουλγαρική κυβέρνηση έχει επανεκκινήσει το πρόγραμμα κατασκευής δύο κορβετών. Οι υποψήφιοι σε αυτό είναι οι εταιρείες Fincantieri, MTG Dolphin και Lurssen, με το Βουλγαρικό Ναυτικό να θέλει να θέσει τα πλοία σε υπηρεσία το 2023 και το 2024. Οι δύο κορβέτες θα αντικαταστήσουν τη μοναδική φρεγάτα Koni και τα δύο ανθυποβρυχιακά περιπολικά Pauk. Για την ενίσχυση των ικανοτήτων ναρκοπολέμου προωθείται η προμήθεια δύο μεταχειρισμένων ναρκοθηρευτικών Tripartite από την Ολλανδία. Επιπλέον, θα αποκτηθούν AUV Remus και ένα ελικόπτερο Dauphin.

Αεροπορικές Δυνάμεις

Η Βουλγαρική Αεροπορία θα αποκτήσει οκτώ καινούρια μαχητικά F-16C/D Block 70 από τις ΗΠΑ, με το εκτιμώμενο κόστος να αγγίζει το $1,25 δις. Η επιλογή των F-

16 έγινε μετά από την ακύρωση της πιθανής προμήθειας ισάριθμων μαχητικών Gripen C/D από τη Σουηδία και την εξέταση των υποψηφιοτήτων των F-16 Block 70/72 V, F/A-18E/F Super Hornet, Gripen C/D MS20 και Euroﬁghter Typhoon. Το τελευταίο προσφερόταν μεταχειρισμένο στην έκδοση Tranche 1 ή καινούριο στην Tranche 3, ενώ η Saab συμπεριλάμβανε τη μεταβίβαση 10 αντί οκτώ αεροσκαφών, μαζί με το όπλο εναέριας μάχης BVR Meteor και οδικό χάρτη για την εγκατάσταση ραντάρ AESA. Στη σχετική ειδοποίηση της DSCA αναφερόταν η πιθανή πώληση οκτώ F-16C/D Block 70 έναντι $1,67 δις. Η Βουλγαρία ζήτησε επίσης τέσσερα ατρακτίδια στόχευσης SNIPER, 16 όπλα εναέριας μάχης AIM-120C-7, 24 όπλα εναέριας μάχης WVR AIM-9X, 15 κατευθυνόμενες βόμβες GBU-49, 15 GBU-54 και 28 GBU-39. Για τη μείωση του τελικού κόστους απο47

φασίστηκε οι AIM-120C-7 και οι AIM-9X να πέσουν σε 13 και 12 αντίστοιχα, να μην αποκτηθούν όπλα αέρος-εδάφους, εκτός από βόμβες γενικής χρήσης MK 82, και ο αριθμός των SNIPER να περικοπεί στο μισό. Το πρώτο μαχητικό θα μπορούσε να παραδοθεί το 2023. Μαζί με την αγορά των νέων μαχητικών, επιλέχτηκε ο εκσυγχρονισμός οκτώ αεροσκαφών ΕΑΥ Su-25K/UBK στη Λευκορωσία. Το κόστος του προγράμματος είναι BGN82,5 εκατομμύρια. Μετά τον εκσυγχρονισμό τους, τα αεροσκάφη θα μπορούν να φέρουν τον πύραυλο εναέριας μάχης WVR AA-11, κάλαθους ρουκετών των 122mm και — πιθανότατα — ατρακτίδια παρεμβολών Satellite. Γι’ αυτά διατίθενται σήμερα ατρακτίδια παρεμβολέα SPS-141. Στις 26 Μαρτίου 2019 ανατέθηκε στην εταιρεία TEREM EAD η επαναφορά σε πτητικό επίπεδο τεσσάρων επιθετικών ελικοπτέρων Mi-24V και δύο ελικοπτέρων γενικής χρήσης Mi-17. Στις 13 Δεκεμβρίου 2018 επανήλθε σε πτητική κατάσταση ένα μεταφορικό αεροσκάφος An-2. Μετά το πρόγραμμα του ΝΜΑ η Βουλγαρία αναμένεται να προβεί σε εργασίες υποστήριξης των Α/Α συστημάτων και εναρμόνισης με τα πρότυπα του NATO, ενώ προβλέπεται η απόκτηση νέων Α/Α συστημάτων μικρής και μέσης εμβέλειας από το 2025 και ύστερα. Επιπλέον, κρίνεται αναγκαία τουλάχιστον τριών συστημάτων ραντάρ επιτήρησης.

Βουλγαρικός Στρατός Άρματα μάχης: 80 T-72 Τεθωρακισμένα οχήματα: [ΤΟΜΑ] 80 BMP-1, 95 BMP-23 [ΤΟΜΠ] >100 MT-LB, 82 BTR-60PB-MD1 Συστήματα ειδικών ρόλων: [Γεφυροφόρα] BLG67, TMM [Περισυλλογής] T-54/55, TV-62/M, MTP-1, MT-LB BREM [ΗΠ] ~ SPR-1 [Επικοινωνιών] BMP-1KShM, BTR-60 R-145, MT-LB MP-31 [Επιτήρησης] MT-LB BMR Sova [ΚΔΠ] BTR-60 PAU, MT-LB KshM R-80/81 [Μηχανικού] MTLB AT ΠΕΠ: 24 BM-21 (40x122mm) Α/Κ πυροβόλα: 48 2S1 (122mm) Ρ/Κ πυροβόλα: 24 D-20 (152mm) MEA: 2 RQ-11B, 4 Phoenix 30 Όλμοι: [ΤΟΜΟ] 215 2S11 (120mm) Α/Τ όπλα: AT-4/5/10, RPG-7/22, SPG-9DNM (73mm) [Α/Τ πυροβόλα] 100 MT-12 (100mm) [Οχήματα A/T βλημάτων] 24 9P148 Συστήματα βλημάτων εδάφους-αέρος: [Βραχείας ακτίνας] 24 SA-8B [Σημείου] 20 SA-13 [Φορητά Α/Α βλήματα] 500 SA-7/-16 A/A πυροβόλα: [Α/Κ πυροβόλα] ZSU-23-4 (4x23mm) [Ρ/Κ πυροβόλα] 128 ZU-23-2 (2x23mm), 16 S-60 (57mm)

Βουλγαρικό Ναυτικό Φρεγάτες: 2 Ε-71, 1 Koni ΤΠΚ: 1 Tarantul-1 Περιπολικά ASW: 2 Pauk-I Σκάφη ναρκοπολέμου: 1 TRIPARTITE, 4 Sonya, 2 Olya Κ/Β & τορπίλες: [Ε-Ε] SS-N-2C [Ε-Α] RIM-7P, SA-N-4 [Τορπίλες] L5 Συστήματα άμυνας ακτών: [Κ/Β] SS-C-3 Ελικόπτερα ναυτικής συνεργασίας: 3 Mi-14PL, 2 AS365MB

Βουλγαρική Αεροπορία Μαχητικά αεροσκάφη: 15 MiG-29/UB, 14 Su-25K/UKB ISR: 1 An-30 Εκπαιδευτικά αεροσκάφη: 6 PC-9M, 6 L-39ZA Μεταφορικά αεροσκάφη: 3 C-27J, 2 L-410, 1 PC-12, 1 An-2 Ελικόπτερα: [Επιθετικά ελικόπτερα] 2 Mi-24V [Λοιπά ελικόπτερα] 12 AS532AL, 5 ή 6 Mi-17, 6 Bell 206B Όπλα Α-Α: [BVR] AA-10 [WVR] AA-11/8/2 Όπλα Α-Ε: [Κ/Β] AS-7/10/14, AT-6 Ατρακτίδια Αεροσκαφών: [ΗΠ] SPS-141 Συστήματα βλημάτων εδάφους-αέρος: [Μακράς ακτίνας] 2 SA-5, 2 SΑ10 [Μέσης ακτίνας] 34 SA-3, 22 SA-2 [Βραχείας ακτίνας] 5 SA-6

[12] ΚΡΟΑΤΙΑ Εισαγωγή

Παρά τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει, η Κροατία ελπίζει να αντικαταστήσει το μεγαλύτερο μέρος των οπλικών συστημάτων Ανατολικής και γιουγκοσλαβικής προέλευσης με μεταχειρισμένα — πλην σύγχρονα — συστήματα από τις ΗΠΑ και χώρες της Ευρώπης. Η προσπάθεια απόκτησης των 12 μεταχειρισμένων μαχητικών F-16 από το Ισραήλ απέτυχε και είναι τώρα πιθανότερη επιλογή η αγορά παρόμοιων αεροσκαφών, καινούριων ή μεταχειρισμένων, από τις ΗΠΑ.

Χερσαίες Δυνάμεις

Το περιπολικό «Omis». (c) Κροατικό Ναυτικό

των υφιστάμενων M-80. Οι συζηΗ Κροατία έχει εκδηλώσει ενδιατήσεις αφορούν 60-100 οχήματα, φέρον για την απόκτηση μεταχειπιθανόν της έκδοσης M2A2 ODS. ρισμένων ΤΟΜΑ M2 Bradley από Πέρα από τα Bradley, ο Κροατικός τις ΗΠΑ για την αντικατάσταση

Κροατικός Στρατός Άρματα mάχης: 72 Μ-84Β (125mm), 3 Τ-72 (125mm) Τεθωρακισμένα οχήματα: [ΤΟΜΑ] 8 AMV (30mm), 102 M80 (20mm) [ΤΟΜΠ] 118 AMV, 16 BTR-50, 1 BOV-VP, 23 LOV OP [MRAP] 4 Cougar HE, 147 M-ATV, 37 Maxxpro Συστήματα ειδικών ρόλων: [Γεφυροφόρα] MT-55A [Περισυλλογής] M84AI, WZT-3, T-55TZI, 6 MaxxPro [Διάσπασης ναρκοπεδίων] Bozena, Rhino, 2 ή 4 MV-4 ΠΕΠ: 6 M91 (122mm), 31 BM-21 (40x122mm), 2 LOV RAK M91 R24 (12x128mm) Α/Κ πυροβόλα: 12 PzH-2000 (155mm), 8 2S1 (122mm) Ρ/Κ πυροβόλα: 27 D-30 (122mm), 19 M-46H1 (130mm), 18 M-1H1 (155mm) ΜΕΑ: 6 Orbiter 3B, 4 ή 6 Skylark I Όλμοι: 70 M-75 (120mm), 5 UBM-52 (120mm), 29 LMB M96 (82mm) Α/Τ όπλα: 418 AT-3, 81 AT-4, 23 AT-7, 38 AT-5, MILAN, M79, RPG-7/22, AT4 [Οχήματα Α/Τ βλημάτων] 28 POLO BOV 83 Συστήματα βλημάτων εδάφους-αέρος: [Σημείου] 9 Strijela-10 CRO [Φορητά Α/Α βλήματα] 539 SA-7, 80 SA-18 A/A πυροβόλα: [A/K πυροβόλα] 39 BOV-3 (20mm) [Ρ/Κ πυροβόλα] 57 M55 (20mm)

Στρατός στοχεύει στη γενική υποστήριξη 4+2 αρμάτων μάχης M-84 το 2019 και την αγορά τυφεκίων μάχης. Επιπλέον θα εξοπλιστούν με αμερικανικής προέλευσης βομβιδοβόλα των 40mm 12 στρατιωτικά οχήματα που μεταβιβάστηκαν τα προηγούμενα έτη από τις ΗΠΑ. Στις 19 Ιουλίου 2019 έγινε, τέλος, η πρώτη δημόσια παρουσίαση των ΜΕΑ Orbiter 3B, που αξιοποιούνται από τα υπουργεία Γεωργίας και Αμυνας, με μερίδιο χρήσης 60% και 40% αντίστοιχα.

Ναυτικές Δυνάμεις

Το Κροατικό Ναυτικό θέλει να προμηθευτεί την επόμενη δεκαετία δύο καινούριες ή μεταχειρισμένες κορβέτες, 5 έως 10 περιπολικά πλοία, συστήματα ΜΕΑ, νέα κατευθυνόμενα βλήματα και νέα συστήματα ραντάρ επιτήρησης ή τον εκσυγχρονισμό των ήδη διαθέσιμων. 49

Στις 7 Δεκεμβρίου 2018 παραδόθηκε το περιπολικό «Omis». Το περιπολικό υλοποιεί σειρά δοκιμών, ώστε να αποφασιστεί αν η Κροατία προχωρήσει στην κατασκευή των υπολοίπων τεσσάρων πλοίων. Η καθέλκυση του «Omis» έγινε στις 3 Ιουνίου 2017.

Αεροπορικές Δυνάμεις

Στις 14 Ιανουαρίου 2019 διακόπηκαν οι συζητήσεις αγοράς των 12 μεταχειρισμένων μαχητικών F16C/D Block 30 από το Ισραήλ, μιας και η ισραηλινή πλευρά δεν κατάφερε να λάβει πιστοποιητικό τελικού χρήστη από τις ΗΠΑ. Οι τελευταίες ήθελαν να αφαιρεθούν τα ισραηλινά υποσυστήματα, ώστε να επιτρέψουν τη μεταβίβαση των αεροσκαφών στην Κροατία. Καθώς το θέμα προκάλεσε πολιτική αντιπαράθεση, το κροατικό υπουργείο Αμυνας και η Κροατική Αεροπορία έδωσαν στη δημοσιότητα πληθώρα στοιχείων του δια-

Κροατικό Ναυτικό ΤΠΚ: 2 Vukovar, 2 RO-3, 1 RO-2 Περιπολικά: 4 140 Ναρκοθέτιδες: 2 SILBIA UUV: Remus 100 Κ/Β: [Ε-Ε] RBS 15K Συστήματα άμυνας ακτών: [Κ/Β] 3 RBS 15K Αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας: [ΑΦΝΣ] 1 Beechcraft King Air 250 (υπουργείο Εσωτερικών)

Κροατική Αεροπορία Μαχητικά αεροσκάφη: 8 MiG-21bis/UM MEA: ~2 Hermes 450 Εκπαιδευτικά αεροσκάφη: 14 PC-9M, 5 Z-242L Ελικόπτερα: 23 Mi-8/17/171Sh, 16 OH-58D, 8 Bell 206 Όπλα Α-Α: [WVR] AA-8 Συστήματα βλημάτων εδάφους-αέρος: [Σημείου] SA-9/14/16

γωνισμού, που κατέληξε στην επιλογή των ισραηλινών F-16, με κορυφαίο ίσως αυτό του κόστους των υπολοίπων υποψηφιοτήτων. Το αμερικανικό F-16 Block 70 κόστιζε $1,55 δις, το σουηδικό Gripen

C/D MS20 ανερχόταν μεταξύ €933 εκατ. και €1,11 δις, ενώ τα ελληνικά F-16C/D Block 30 είχαν τιμή €171 εκατομμύρια. Πιθανότερες επιλογές θεωρούνται τώρα καινούρια ή μεταχειρισμένα F-16 και Gripen. Η Κροατία φιλοδοξεί να καταστήσει πλήρως επιχειρησιακά τα ελικόπτερα ένοπλης αναγνώρισης OH-58D Kiowa Warrior το 2020. Τα ελικόπτερα θα εκτελούν αντιαρματικές αποστολές, ΕΑΥ, συνοδεία και προστασία οχηματοπομπών και επιπλέον θα είναι ικανά να λειτουργήσουν ως εναέριες πλατφόρμες διοίκησης και ελέγχου. Για την κάλυψη αναγκών των Ειδικών Δυνάμεων, θα παραδοθούν δύο ελικόπτερα γενικής χρήσης UH-60M Black Hawk το χρονικό διάστημα 2020-2021. Α/Κ πυροβόλο PzH-2000 σε άσκηση. (c) Κροατικό υπουργείο Άμυνας

ιδβαμ 2018-2019

[13] ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ Εισαγωγή

Το Μαυροβούνιο ξεκίνησε να συμμετέχει στην KFOR, έχει αναπτύξει ομάδα αναγνώρισης στο πλαίσιο της νατοϊκής επιχείρησης στη Λετονία και διατηρεί στρατιωτική δύναμη 29 ατόμων στο Αφγανιστάν, με βάση στοιχεία του ΝΑΤΟ για τον Δεκέμβριο του 2018.

Στρατιωτικές Δυνάμεις

Στις εξοπλιστικές προτεραιότητες του Μαυροβουνίου περιλαμβάνεται η απόκτηση σύγχρονων αντιαρματικών όπλων, περιπολικών πλοίων, Α/Α συστημάτων και συστημάτων ραντάρ επιτήρησης. Επιπλέον, επιδιώκεται η επαναφορά σε πτητική κατάσταση ενός αεροσκάφους γενικής χρήσης Cessna 421B. Ενα σύστημα ραντάρ επιτήρησης θα αποκτηθεί με κονδύλια του NATO, ενώ στις 10 Σεπτεμβρίου 2018 ολοκληρώθηκε η παράδοση των ελικοπτέρων γενικής χρήσης Bell 412. Το Μαυροβούνιο επιθυμεί ακόμα την προμήθεια 67 ελαφρών τεθωρακισμένων οχημάτων, ενώ ο στρατός ξηράς παρέλαβε ήδη έξι στρατιωτικά οχήματα εκτιμώμενης αξίας €2,2 εκατ. με δωρεά από τη Γερμανία. Τέλος, αποκτούνται πυρομαχικά πυροβολικού, όλμων και Α/Τ όπλα μέσα από το νατοϊκό πρόγραμμα «NATO project Land Battle Decisive Munition». Ο εναέριος χώρος του Μαυροβουνίου «αστυνομεύεται» από την Ελλάδα και την Ιταλία. Αν και το ίδιο παρέλαβε το 2006 17 αεροσκάφη G-4 Super Galeb από τη Σερβία-Μαυροβούνιο, όσα απέ-

MRAP οχήματα του Μαυροβουνίου στο Αφγανιστάν. (c) NATO

Στρατός Τεθωρακισμένα οχήματα: 8 BOV-VP M-86, 5 BDRM-2, >2 MAXXPRO ΠΕΠ: 18 M63/M94 (32x128mm), 12 (128mm) Ρ/Κ πυροβόλα: 12 D-30J (122mm) Όλμοι: 32 MB (120mm), 76 (82mm) Α/Τ όπλα: 71 AT-4, 19 AT-5, 27 AT-6, M79 (90mm), M80 (64mm) [Οχήματα Α/Τ βλημάτων] 10 BOV-1

Ναυτικό Περιπολικά: 2 Kotor, 2 Rade Koncar, 2 Type 140

Αεροπορία Ελικόπτερα: 7+4 SA.341/SA.342L, 3 Bell 412 Συστήματα βλημάτων εδάφους-αέρος: [Φορητοί Εκτοξευτές] SA-7 A/A πυροβόλα: [Ρ/Κ πυροβόλα] L70 (40mm)

μειναν μετά τις εκποιήσεις στρατιωτικού υλικού, είναι μη λειτουργικά. Με εξαίρεση τα Bell 412, θεωρούνται ενεργά μόνο ορισμένα από τα 13 Gazelle (έξι είναι

εξοπλισμένα). Η Α/Α άμυνα περιλαμβάνει πυροβόλα Bofors L/70 των 40mm και φορητά Α/Α βλήματα Strela-2M. 51

[14] ΡΟΥΜΑΝΙΑ

Στα πλαίσια της κατασκευής των Gowind 2500 η Naval Group πρέπει να εκσυγχρονίσει τις Type 22R. (c) NATO

Εισαγωγή

Η Ρουμανία κατέχει σημαντικό σημείο στην αμερικανική και νατοϊκή πολιτική στην Ευρώπη, καθώς στο έδαφός της λειτουργεί αντιβαλλιστικό σύστημα Aegis Ashore και διαθέτει αεροπορικές βάσεις πλησίον της Κριμαίας. Οι ρουμανικές στρατιωτικές δυνάμεις συμμετέχουν σε αποστολές στο εξωτερικό, όπως στην Πολωνία, το Αφγανιστάν και το Μάλι.

Χερσαίες Δυνάμεις

Από το σύνολο των αρμάτων μάχης του Ρουμανικού Στρατού σε υπηρεσία μπορεί να χαρακτηριστούν ως σύγχρονα μόνο 54 TR85M1, γι' αυτό και επιδιώκεται η προμήθεια 60 αρμάτων μάχης 3ης γενιάς, πιθανόν Leopard 2, μετά από εκσυγχρονισμό στη Γερμανία. Αν δεν βρεθούν διαθέσιμα μεταχειρισμένα οχήματα, δεν θα 52

Ρουμανικός Στρατός Άρματα μάχης: 54 TR-85M1 (100mm), 235 TR-85 (100mm), 43 TR-580 (100mm), 495 T-55 (100mm) Τεθωρακισμένα οχήματα: [ΤΟΜΑ] 23 MLI-84 (73mm), 5 Piranha V (30mm), 101 MLI-84 JDER (25mm) [ΤΟΜΠ] 3 Piranha V, 43 Piranha IIIC, 401 TABC-79, 161 TAB-77, 378 TAB-71, 69 TAB Zimbru, 76 MLVM [MRAP] 60 MaxxPro Dash, 3 Cougar H, 3 Wolf Συστήματα ειδικών ρόλων: [Μηχανικού] 5 DMT-85M1 [Περισυλλογής] 3 BPz-2, TEHEVAC MLI-84M, Piranha, TERA 71/77L [Γεφυροφόρα] BLG67M [Διοικήσεως] TAB-71/A [NBC] RCH 84 [ΠΠΠ] A POMA/P COMA ΠΕΠ: 54 LAROM (26x160mm), 135 APR-40 (40x122mm) Α/Κ πυροβόλα: 6 2S1 (122mm), 18 Model 89 (122mm) Ρ/Κ πυροβόλα: 245 M-1981, 103 M-1985 (152mm), 40 M-30 (122mm) ΜΕΑ: 4 Phoenix 30, ScanEagle, Boreal 5/5E Όλμοι: 1.174 M-1977 (82mm), 314 Μ-1982 (120mm) [ΤΟΜΟ] MLVM (120mm), TAB-71 AR (82mm), TABC 79AR (82mm) Α/Τ όπλα: SPIKE MR/LR, AT-3, AG-7, 24 M72A5, AG-9 (73mm) [Α/Τ πυροβόλα] 208 M1977 (100mm) [Οχήματα Α/Τ βλημάτων] 12 9P122, 78 9P133, 48 9P148 Συστήματα βλημάτων εδάφους-αέρος: [Βραχείας Ακτίνας] 10 SA-6, 16 SA-8 [Σημείου] 48 CA-95 [Φορητά Α/Α βλήματα] 297 CA-94 A/A πυροβόλα: [Α/Κ πυροβόλα] 36 Gepard (2x35mm) [Ρ/Κ πυροβόλα] 24 ή 72 GDF-003 (2x35mm), 18 (37mm)

ιδβαμ 2018-2019 μπορούσε να αποκλειστεί η απόκτηση καινούριων Leopard 2A7, όπως έπραξε η γειτονική Ουγγαρία. Στη Ρουμανία βρίσκονται τα πρώτα τροχοφόρα τεθωρακισμένα οχήματα Piranha V, με οκτώ να εμφανίζονται στη στρατιωτική παρέλαση της 1ης Δεκεμβρίου 2018. Από αυτά, πέντε ήταν διαμόρφωσης ΤΟΜΑ, φέροντας τον πύργο UT-30 με πυροβόλο των 30mm. Παρόμοια διαμόρφωση θα έχουν τα 30 από τα πρώτα 36 οχήματα. Η Ρουμανία θα προμηθευτεί συνολικά 227 Piranha V, με κόστος €895 εκατομμύρια. Το πρόγραμμα του τεθωρακισμένου οχήματος Agilis κινδυνεύει, αντίθετα, με ακύρωση. Αν κάτι τέτοιο συμβεί, εξετάζεται η αγορά 173 ΤΟΜΑ Puma ή η απόκτηση του Piranha IV+. Στην πρώτη περίπτωση η χρηματοδότηση θα προέλθει μερικώς από την ακύρωση του Agilis και τη μη υλοποίηση του προγράμματος εκσυγχρονισμού αριθμού ΤΟΜΑ MLI-84. Εφόσον προχωρήσει η απόκτηση των Puma, αυτά θα φέρουν πυροβόλο των 30mm και στο πρόγραμμα θα εμπλακεί η ρουμανική πολεμική βιομηχανία.

Ναυτικές Δυνάμεις

Το Ρουμανικό Ναυτικό επέλεξε την προμήθεια τεσσάρων γαλλικών κορβετών Gowind 2500 αντί €1,2 δις, με τη Naval Group να δεσμεύεται ότι θα εκτελέσει ως ΑΩ το πρόγραμμα αναβάθμισης των δύο φρεγατών Type 22R. Με βάση παλαιότερες πληροφορίες, η διαμόρφωση των ρουμανικών Gowind 2500 θα είναι παραπλήσια εκείνης των αιγυπτιακών. Στην τελική φάση του διαγωνισμού συμμετείχαν οι Naval Group, Damen και Fincantieri, προσφέροντας τις κορβέτες Gowind 2500, SIGMA 10514 και Abu Dhabi Enhanced. Το βασικό κριτήριο επιλογής ήταν το κόστος, με τη γαλλική πλευρά να καταθέτει την φθηνότερη προσφορά. Αναλυτικά, η προσφορά των Γάλλων ήταν €1,2 δις, των Ολλανδών €1,25 δις και των Ιταλών €1,34 δις. Μετά το πρόγραμμα των κορβετών πιθανολογείται ότι θα ακολουθήσει αντίστοιχο πρόγραμμα για τρεις νέες φρεγάτες. Σύμφωνα με παρουσίαση εκπροσώπου του Ρουμανικού Ναυτικού σε διεθνή εκδήλωση, υπάρχει ακόμα ενδιαφέρον για την προμήθεια τεσσάρων συστημάτων άμυνας ακτών και πλατφόρμων ναρκοπολέμου.

Ρουμανικό Ναυτικό Φρεγάτες: 2 Type 22R, 1 Marasesti Κορβέτες: 2 Tetal-II, 2 Tetal-I ΤΠΚ: 3 Tarantul-I, 3 Epitrop Σκάφη ναρκοπολέμου: 4 Muscar, 2 Corsar Κ/Β & τορπίλες: [Ε-Ε] SS-N-2C [Τορπίλες] 53-65, Sting Ray Συστήματα άμυνας ακτών: [Κ/Β] SS-N-2C Ελικόπτερα ναυτικής συνεργασίας: 6 Mi-14, 6 IAR316, 3 IAR-330 Naval

Ρουμανική Αεροπορία Μαχητικά αεροσκάφη: 12 F-16AM/BM, 6 MiG-21 Lancer B, 18 MiG-21 Lancer C, ~1 MiG-21 Lancer A ISR: [Αεροσκάφη] 2 An-30 [ΜΕΑ] 7 RQ-7 Εκπαιδευτικά αεροσκάφη: 10 IAR-99, 10 IAR-99C Soim, 12 Iak-52 Μεταφορικά αεροσκάφη: 4 C-130B/H, 7 C-27J, 2 An26 Ελικόπτερα: [Επιθετικά ελικόπτερα] 22 IAR-330 SOCAT [Λοιπά ελικόπτερα] 21 IAR-330L, 15 IAR-330M, 6 IAR-316B Όπλα Α-Α: [BVR] AIM-120C [WVR] AIM-9M/X, Magic-2, Python-3, AA-11 Όπλα Α-Ε: [Κ/Β] AGM-65H/KB, SPIKE ER [Συλλογές Βομβών] EGBU-12, Lizard, 100 Opher Ατρακτίδια αεροσκαφών: [Στοχοποίησης] 5 Sniper XP, Litening [Αναγνώρισης] ARP, [ΗΠ] EL/L-8222, 3 AN/ALQ-131 Συστήματα βλημάτων εδάφους-αέρος: [Μέσης Ακτίνας] 6 SA-2, 8 I-Hawk PIP III

Ρουμανικό ΤΟΜΠ Piranha IIIC. (c) Αμερικανικός Στρατός

Αεροπορικές Δυνάμεις

Βολή πυραύλου Α/Α συστήματος I-HAWK. (c) Αμερικανικός Στρατός

LanceR A. Η Ρουμανική Αεροπορία θα εκσυγχρονίσει τα 21 εκπαιδευτικά αεροσκάφη IAR-99/Soim με τη βοήθεια της τοπικής εταιρείας Aviaone Craiova και της αμερικανικής CMC Electronics Aurora LLC. Υποψήφια για την κάλυψη των απαιτήσεων σε νέα επιθετικά και μεταφορικά ελικόπτερα θεωρούνται τα AH-64E Apache, AH-1Z Viper, H145M, UH-1Y Venum, Η215Μ και UH-60 Black Hawk. Θε-

ωρείται πιθανή η παραγγελία επιπλέον παρτίδας Κ/Β SPIKE για τα ελικόπτερα IAR 330L SOCAT, ενώ έχει τοποθετηθεί σε ορισμένα IAR 330 το ισραηλινό σύστημα BrightNite. Το τελευταίο βοηθά τους χειριστές να διατηρούν υψηλό επίπεδο επίγνωσης της τακτικής κατάστασης σε πτήσεις σε χαμηλό υψόμετρο ή υπό δυσμενείς περιβαλλοντικές / επιχειρησιακές συνθήκες.

Η Ρουμανική Αεροπορία ανακήρυξε στις 14 Μαρτίου 2019 τα μαχητικά F-16AM/BM ως ικανά να εκτελούν αποστολές προστασίας του εναέριου χώρου της Ρουμανίας. Η ίδια διαθέτει 12 αεροσκάφη, που αποκτήθηκαν από την Πορτογαλία. Για την πλήρη απόσυρση των MiG-21 LanceR έχει εγκριθεί η αγορά επιπλέον πέντε F16AM/BM από την Πορτογαλία (από τα οποία το ένα μπορεί να λειτουργήσει ως πηγή ανταλλακτικών) και η δρομολόγηση διαγωνισμού 36 καινούριων ή αναβαθμισμένων F-16. Στην περίπτωση που προτιμηθούν μεταχειρισμένα F-16, θα μπορούσαν να αναβαθμιστούν σε F-16V, με την εμπλοκή της τοπικής πολεμικής βιομηχανίας. Για χρήση από τα 12 F-16AM/BM βρίσκονται υπό παραγγελία 180 συλλογές JDAM. Μετά το δυστύχημα της 7ης Ιουλίου 2018, καθηλώθηκαν προσωρινά τα μαχητικά MiG-21 LanceR. Για την αναπλήρωση απωλειών πιστεύεται ότι έχει επανέλθει σε Η Ρουμανία σχεδιάζει την αγορά επιπλέον F-16. (c) Αμερικανική Αεροπορία υπηρεσία τουλάχιστον ένα MiG-21 54

ιδβαμ 2018-2019

[15] ΣΕΡΒΙΑ

Ο Σερβικός Στρατός θέλει να εκσυγχρονίσει τα ΤΟΜΑ M-80A. (c) Σερβικό υπουργείο Άμυνας

Εισαγωγή

Η Σερβία είναι το μόνο ευρωπαϊκό κράτος της περιοχής που δεν έχει επιλέξει να προσανατολιστεί προς το NATO, επιδιώκοντας να διατηρήσει ουδετερότητα μεταξύ Δύσης και Ρωσίας. Παράλληλα, πραγματοποιεί άνοιγμα προς την Κίνα, από όπου έχει παραγγείλει συστήματα ΜΕΑ.

Χερσαίες Δυνάμεις

Ο Σερβικός Στρατός περιμένει τη μεταβίβαση 30 μεταχειρισμένων αρμάτων μάχης T-72 και 30 οχημάτων αναγνώρισης BRDM-2 από τη Ρωσία. Σύμφωνα με τα νεότερα στοιχεία, τα άρματα μάχης θα ανήκουν στην έκδοση T72B1MS και θα είναι παρόμοια με εκείνα που παρήγγειλαν το Λάος

και η Νικαράγουα. Βασική θέση στα εξοπλιστικά προγράμματα του Βελιγραδίου έχει ο εκσυγχρονισμός μέρους των διαθέσιμων στρατιωτικών οχημάτων. Για τα άρματα μάχης M-84A προωθείται εκσυγχρονισμός με ρωσική και γαλλική συνεργασία, ενώ το αντίστοιχο πρόγραμμα για τα ΤΟΜΑ M-80A συμπεριλαμβάνει την αντικατάσταση του πυροβόλου Μ-55 των 20mm από νεότερο των 30mm. Για τον συγκεκριμένο σκοπό είχε ζητηθεί από τη Ρωσία η άδεια εγχώριας παραγωγής του 2A42, που εξοπλίζει ρωσικά τεθωρακισμένα οχήματα, όπως το BMP-2 και το BMP-3. Για την υποστήριξη των T72M που αξιοποιούνται σε εκπαιδευτικό ρόλο, θα επιστρέψουν σε

ενεργή κατάσταση 100 T-55Α. Μετά το 2006 τα τελευταία κρίθηκαν πλεονασματικά, αλλά τώρα θα επανέλθουν σε υπηρεσία. Στα τέλη του προηγούμενου έτους εισήλθαν επίσημα σε υπηρεσία με τον Σερβικό Στρατό τα πρώτα τροχοφόρα τεθωρακισμένα οχήματα Lazar 3. Η οικογένεια στρατιωτικών οχημάτων Lazar αναπτύχθηκε και παράγεται εγχώρια, στοχεύοντας στην κάλυψη εσωτερικών αναγκών αλλά και εξαγωγές. Για παράδειγμα, στην έκθεση οπλικών συστημάτων «IDEX-2019» έγινε παρουσίαση έκδοσης οχήματος ΑΤ βλημάτων, με το Lazar να μεταφέρει οκτώ Κ/Β RALAS μέγιστης εμβέλειας 9km, ενώ στην τοπική έκθεση «Partner 2019» εμ55

φανίστηκε γραφιστική απεικόνιση του εγχώριου τροχοφόρου ΤΟΜΑ Kurjak, που βασίζεται στο Lazar. Στις 29 Μαρτίου 2019 έγινε η πρώτη στρατιωτική άσκηση των Α/Κ πυροβόλων Nora B52 K15. Η Σερβία αποκτά 12+6 συστήματα. Για την πληρέστερη αξιοποίησή τους έχουν μετατραπεί στρατιωτικά οχήματα BOV 4x4 σε ΚΔΠ. Η σερβική βιομηχανία δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον στο πυροβολικό, κάτι που επιβεβαιώνει η παρουσίαση νέου modular ΠΕΠ στην έκθεση οπλικών συστημάτων «EDEX 2018», με 50 ρουκέτες των 122mm ή 12 των 267mm έτοιμες για βολή. Ο Σερβικός Στρατός αποκτά δύο νέες εκδόσεις του αντιαρματικού πυραύλου Malyutka (Malyutka 2F/Τ). Παράλληλα, δεν καταστράφηκε το σύνολο των MANPADS SA-7, ενώ υπογράφτηκε η προμήθεια 18 εκτοξευτών και 50 πυραύλων του Α/Α συστήματος Mistral 3. Το όπλο θα προσαρμοστεί στο εγχώριο υπό ανάπτυξη αυτοκινούμενο Α/Α πυροβόλο PASARS 16.

Αεροπορικές Δυνάμεις

Κύριο μέλημα της Σερβικής Αεροπορίας είναι η προετοιμασία όσο το δυνατόν περισσότερων χειριστών για τα μαχητικά MiG-29. Γι' αυτό τον λόγο γίνονται συχνές συνεκπαιδεύσεις με τη Ρωσία. Η Σερβία έχει προχωρήσει στην προμήθεια 6+4 MiG-29 από τη Ρωσία και τη Λευκορωσία, με τα πρώτα δύο από τα έξι «ρωσικά» μαχητικά να εισέρχονται επίσημα σε υπηρεσία στις 21 Αυγούστου 2018. Προηγουμένως τα αερο-

Σερβικός Στρατός Άρματα μάχης: 212 M-84/A (125mm) Τεθωρακισμένα οχήματα: [ΤΟΜΑ] 355 Μ80/Α (20mm) [ΤΟΜΠ] 58 BOV VP M-86, 12 BTR-50PK/PU, >18 Lazar 2/3 (16 Lazar 3;) Συστήματα ειδικών ρόλων: [Γεφυροφόρα] MT-55, MTT [Περισυλλογής] M84A1, T-54/55 ΠΕΠ: 4 M-87 (262mm), 60 M-77 (32x128mm), ~Morava, 18 M-94 (32x128mm) Α/Κ πυροβόλα: 12 Nora B52 K15 (155mm), 67 2S1 (122mm) Ρ/Κ πυροβόλα: 78 D-30J (122mm), 18 M-46 (130mm), 36 M-84 (152mm) MEA: 10 Orbiter, Vrabac Όλμοι: 57 M-74/ M-75 (120mm), 106 M-69 (82mm), M-57 (60mm) Α/Τ όπλα: 99 AT-3, 69 AT-4, M-80 (64mm), M-79 (90mm) [Οχήματα Α/Τ βλημάτων] 48 BOV-1 (M-83) AT-3 Συστήματα βλημάτων εδάφους-αέρος: [Σημείου] 18 SA-13, 76 SΑ-9 [Φορητοί Εκτοξευτές] SA-7, 54 SA-16 A/A πυροβόλα: [Α/Κ πυροβόλα] 48 M53/59 Praga (2x30mm), 16 BOV-3 [Ρ/Κ πυροβόλα] 36 L70 (40mm)

Σερβική Αεροπορία Μαχητικά αεροσκάφη: 10 MiG-29A/B/UB, 3 MiG-21UM, 15 J-22, 1 J-22 Orao 2.0 ISR: 8 IJ-22R, 1 PA-34 [MEA] (~4 Pegaz) Εκπαιδευτικά αεροσκάφη: 21 G-4, 11 Utva-75, 14 Lasta 95 Μεταφορικά αεροσκάφη: 4 An-26, 2 Do-28, 2 Yak-40 Ελικόπτερα: 6 Mi-8, 3 Mi-17, 29 ή 30 SA341/342 Όπλα Α-Α: [BVR] ΑΑ-10 [WVR] ΑΑ-11/8, SA-7 (για τα SA341/342) Όπλα Α-Ε: [Κ/Β] AGM-65B, Grom A/B, AT-3 (για τα SA341/342) Συστήματα βλημάτων εδάφους-αέρος: [Μέσης Ακτίνας] 6 SA-3 (S125M1T) [Βραχείας Ακτίνας] 9 SA-6 [Φορητά Α/Α βλήματα] SA-7/16 Α/Α πυροβόλα: [Ρ/Κ πυροβόλα] 24 L-70 (40mm)

σκάφη έλαβαν νέες συσκευές ναυτιλίας και επικοινωνιών συμβατές με τον ICAO. Την ίδια στιγμή, τα ηλεκτρονικά έχουν τροποποιηθεί, περιλαμβάνοντας την εγκατάσταση μιας MFD MFI54. Σε επόμενη φάση τα έξι MiG29 θα αναβαθμιστούν, ωστόσο, δεν αποκλείεται να μην συμβεί αντικατάσταση του ραντάρ, παρά να επιλεγεί η βελτίωσή του.

Τα τέσσερα MiG-29 από τη Λευκορωσία θα φθάσουν στη Σερβία το 2021, μετά την ολοκλήρωση προγράμματος εκσυγχρονισμού που άρχισε στις 22 Φεβρουαρίου 2019 και θα καταστήσει τα αεροσκάφη ικανά να αξιοποιούν τον πύραυλο αέρος-αέρος R-77. Το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού «Orao 2.0» των NJ/J-22 θα εκτελεστεί σε δύο φάσεις. Στο πρωτό-

ιδβαμ 2018-2019

τυπο NJ-22 έχουν τοποθετηθεί νέα συστήματα πλοήγησης και στόχευσης. Θα ακολουθήσει η εγκατάσταση υπολογιστή αποστολής και MFD της τοπικής εταιρείας Teleoptik-Ziroskopi. Στην πρώτη φάση θα γίνει πιστοποίηση νέων όπλων που θα αξιοποιεί ο ΧΟΣ, ενώ στη δεύτερη φάση θα γίνει ψηφιοποίηση του cockpit. Μετά την αναβάθμισή τους, τα διθέσια NJ-22 θα πάψουν να έχουν αποκλειστικά εκπαιδευτικό ρόλο και ο δεύτερος χειριστής θα μπορεί να εκτελεί καθήκοντα ΧΟΣ. Αντίστοιχο πρόγραμμα θα υπάρξει για τα εκπαιδευτικά G-4 Super Galeb, ο Σέρβος υπουργός άμυνας Αλεξάνταρ Βούλιν τόνισε στις 19 Δεκεμβρίου

2018. Η Σερβία διαπραγματεύεται την απόκτηση 6-9 ΜΕΑ από την Κίνα, από τα οποία ορισμένα θα είναι ικανά να μεταφέρουν όπλα. Προηγουμένως φημολογείται ότι εξετάστηκε η περίπτωση απόκτησης ισραηλινής προέλευσης ΜΕΑ, είτε Hermes 450 είτε Heron, λόγω καθυστερήσεων στο εγχώριο Pegaz. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, τα κινεζικά ΜΕΑ θα κοστίσουν $30 εκατ. και συμπεριλαμβάνουν το Wing Loong. Υπό παραγγελία υπάρχουν τέσσερα επιθετικά ελικόπτερα Mi35M, τρία μεταφορικά ελικόπτερα Mi-17 και πέντε H145M. Ακόμα τέσσερα H145M και τρία Super Puma αγοράζονται

για την αστυνομία. Μέχρι τις 21 Ιουλίου 2019 είχαν παραληφθεί δύο H145M, με τα ελικόπτερα που προορίζονται για τη Σερβική Αεροπορία να μπορούν να εξοπλιστούν με μη κατευθυνόμενες ρουκέτες των 80mm και ατρακτίδιο πολυβόλου των 12,7mm. Στις 18 Ιουλίου 2019 ελικόπτερο Gazelle υπέστη ζημιές κατά τη διάρκεια προσγείωσης, χωρίς να χάσει τη ζωή του κάποιος από τους χειριστές. Η Σερβία θεωρείται πιθανός μελλοντικός χρήστης του Α/Α συστήματος Pantsir. Εφόσον αυτό αποκτηθεί, προορίζεται να αντικαταστήσει μέρος των SA-3/6. Στα SA-6 πραγματοποιείται μικρό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού.

[16] ΣΛΟΒΕΝΙΑ Στρατιωτικές Δυνάμεις

Η Σλοβενία αποφάσισε να ματαιώσει την απόκτηση των τροχοφόρων τεθωρακισμένων οχημάτων Boxer, κυρίως για οικονομικούς λόγους. Η χώρα είχε επιλέξει τον τύπο το 2018, με σκοπό την αντικατάσταση των αρμάτων μάχης και ΤΟΜΑ γιουγκοσλαβικής προέλευσης που σήμερα έχει ενεργά ή αποθηκευμένα. Οι ανάγκες αφορούσαν την προμήθεια 48+48 Boxer με πυροβόλο των 30mm και το κενό, το οποίο δημιουργείται, επιχειρείται να μετριαστεί με τη συντήρηση ορισμένων αρμάτων μάχης M-84A, μέσω των σχετικών εργασιών για 13 κινητήρες V46-6. Ο Σλοβενικός Στρατός θα αντικαταστήσει τα στρατιωτικά οχήματα Hummer με 38 καινούρια JLTV,

που δεν αποκλείεται να φέρουν Α/Τ συστήματα Spike. Επιπλέον, η Σλοβενία προχώρησε στην υπογραφή σύμβασης αγοράς Α/Τ όπλων Carl-Gustav M4 και αποκτά πυρομαχικά πυροβολικού, όλμων και Α/Τ όπλων στα πλαίσια του προγράμματος «NATO project Land Battle Decisive Munition». Η Σλοβενική Αεροπορία θα επενδύσει €2,7 εκατ. για τη βελτίωση των εννέα εκπαιδευτικών αεροσκαφών PC-9M. Εκτός από εκπαιδευτικά, τα τελευταία μπορούν να αξιοποιηθούν ως αεροσκάφη ΕΑΥ, φέροντας βόμβες γενικής χρήσης MK 81 (250lb) ή MK 82 (500lb), κάλαθους ρουκετών των 70mm, πολυβόλα των 12,7mm, έως δύο εξωτερικές δεξαμενές καυσίμου των 154lt ή ατρακτίδιο αποστασιομετρητή laser ανάλογα με τη διαμόρφωση. 57