PADUAAN #1 HET GESPREK
5
OM MAAR METEEN MET DE DEUR
was gedaan met de tijdschriftenmarkt,
IN HUIS TE VALLEN: HEB JE JE
bij alle uitgevers werden mensen bij
DROOMBAAN GEVONDEN?
bosjes ontslagen. Het was een soort
“Ik denk het wel! Alleen, die droombaan
van brandend schip waar iedereen
verandert ook de hele tijd. Ik wilde
vanaf sprong en ik vroeg me af of ik
vroeger altijd verhalen vertellen. De
wel aan boord moest gaan. Toen heb ik
vorm daarvan wist ik nog niet echt, die
iedereen gemaild die ik tot toen toe had
verandert ook steeds. Maar het is nooit
leren kennen in het vak. Uiteindelijk
iets anders geweest: dat ik verhalen
ben ik via-via bij een online magazine
wilde vertellen stond vast. Het is dus
terecht gekomen. Daar heb ik iets meer
niet een verrassing dat ik journaliste
dan twee jaar geschreven als vaste
ben geworden. Als kind hield ik me al
editor. Daarna ben ik gaan freelancen.”
bezig met het maken van verhaaltjes, ‘tijdschriften’ en boekjes.”
MAAK JE JE WEL EENS ZORGEN OM JE INKOMSTEN?
HEB JE VEEL AAN JE OPLEIDING GEHAD?
“Ja Absoluut. Dit is eigenlijk het
“Mijn eerste studie was Taal en
eerste jaar dat ik me er geen zorgen
Communicatie aan de UvA. Een hele
meer over maak. Ik heb ondanks het
saaie, stomme studie. De opleiding was
coronavirus echt een goed jaar gehad,
heel theoretisch terwijl ik literatuur en
maar een jaar geleden lag ik bij wijze
lezen juist ontzettend leuk vond, dat
van spreken elke maand huilend op de
miste ik in die studie. Ik was denk ik
bank met ‘ik weet gewoon niet waar ik
de enige leerling die alle boeken op
volgende maand de hypotheek van ga
de boekenlijst ook daadwerkelijk las.
betalen’. Vreselijk. Ik heb ook nog nooit
Na een jaar ben ik gestopt en wilde ik
inkomstenbelasting hoeven te betalen,
schrijven voor ELLE, dat was al jaren
zelfs de belastingdienst zei ‘nou, houd
mijn grote droom. Toen heb ik ze een
het maar.’”
mailtje gestuurd, maar daar kreeg ik
“IK WIL VERHALEN VERTELLEN DIE JE RAKEN” Van het schrijven van boeken, columns én een reisblog tot het maken van een eigen podcast: journaliste duizendpoot Liesbeth Rasker (32) is een manusje van alles - al zal ze dat over zichzelf niet snel zeggen. We ontmoeten de vrolijke vrouw op een mooie, herfstige maandagmiddag bij Dignita Hoftuin in hartje Amsterdam. Het zonnetje schijnt fel door de grote ramen heen terwijl we een kop thee bestellen en er flink op los babbelen over stress, freelancen, kwetsbaarheid en klein geluk. TEKST: LISA KROESEN, BEELD: GEKE BOSCH
nooit reactie op. Dus besloot ik weer te
MAAR, JE BLIJFT HET WEL DOEN?
gaan studeren. Ik schreef me in voor
“Ja het alternatief is dat je in dienst
Nederlandse Taal en Literatuur. Dat
gaat en dat wil ik ook niet. En ik heb
was wél heel leuk. Drie dagen voordat
altijd wel geloofd, of gehoopt, dat het
ik naar college ging, kreeg ik toch nog
ooit beter zou worden. De afwisseling
een e-mail van ELLE. Ik mocht een
die freelancen biedt, vind ik geweldig.
stage van drie maanden lopen op de
Ik zou niet alleen maar willen schrijven;
redactie. Mijn universiteit zat daar
ik vind interviewen, presenteren, editen
honderd meter vandaan, dus toen ben
en podcasts maken óók heel leuk. Het
ik steeds op en neer gegaan. Die stage
voordeel van freelancen is dat als het
was fantastisch. Ik heb daar fulltime
eenmaal goed gaat, je ook in één klap
gewerkt, de studie liet ik echt helemaal
echt veel kunt verdienen. Er is geen
aan me voorbijgaan. Dan had ik braaf
baan waarin je een salarisverhoging
alle colleges gevolgd en zeiden ze bij
krijgt van tweehonderd procent, dat
ELLE een dag voor mijn tentamen: ‘Wil
heb ik dit jaar wel meegemaakt. In
je naar Parijs voor een interview?’ Uh,
freelancen kun je echt groeien en dat
tuurlijk! Aan sommige vakken ben ik
vind ik er heel leuk aan. De truc is dat je
wel vier keer opnieuw begonnen. Heel
vaste opdrachten hebt en dus een vast
stom, maar het was niet voor niets want
inkomen. Als je dat hebt, is freelancen
ik heb er onwijs veel van geleerd. Met
het leukste wat er is.”
veel pijn en moeite haalde ik na zeven jaar eindelijk mijn diploma. Ik ben heel
WAT VOOR VERHALEN WIL JIJ
blij dat ik het toch heb afgemaakt,
VERTELLEN?
een opleiding leert je nadenken en
“Verhalen die je raken. En waar ik
onderzoek doen.”
zelf ook vaak onderdeel van uit kan maken. Je bent nooit de enige die iets
EN DAARNA?
meemaakt. Er zijn altijd mensen die een
“Ik heb mijn hele leven gezegd dat ik
soortgelijk iets meemaken en ik ben
de tijdschriftenwereld in wilde, maar
niet bang om mijn eigen kwetsbaarheid
toen ik eenmaal afgestudeerd was,
in te zetten voor een verhaal. Ik ben
leek het bijna geen optie meer. Het
geen hartchirurg, ik ga geen medicijn
