2 minute read

EEN GENERATIEDINGETJE

Next Article
DE MENS ACHTER

DE MENS ACHTER

Buiten is het druilerig, maar in huize Bouwheer schijnt de zon. Rond de koffietafel zit Emma (24, journalistiek) met oma Riet (79). Terwijl oma rustig een sigaretje rookt komt het gesprek al gauw op gang.

TEKST: CHIEL BAREMAN, BEELD: GEKE BOSCH

Advertisement

PASSIE VOOR JAZZ De woonkamer van Riet haar appartement is kleurrijk en gezellig. Tegen een lange wand prijkt een lage kast met daarin honderden LP’s. De man van Riet was altijd een groot fan van jazzmuziek en daaruit is een gigantische collectie voortgekomen. Op de kast staat een beeldje van een saxofonist. Vol trots vertelt oma dat Emma die cadeau heeft gedaan. Het blijft even stil, maar dan bekent Emma kleur: “Daar stonden eerst andere beeldjes, maar die heb ik helaas kapot laten vallen.”

Vanuit de woonkamer neemt Riet ons mee naar de logeerkamer, een plek met karakter. Behang was in die ruimte altijd een overbodige luxe. Dat zou toch maar dof afsteken tegen de kleurrijke tekeningen van Emma en haar zusje, die daar op de muur schitteren.

BOEKENWURM Langsgaan bij oma betekende standaard een bezoek aan de bibliotheek, mede daardoor heeft Emma een flinke kast bij elkaar gelezen. Harry Potter blijft altijd favoriet. In die obsessie werd ook oma meegezogen. “Al heb ik dat stiekem altijd heel leuk gevonden.” Voor de afgelopen kerst moest zij zelfs wat voorwerk verrichten, omdat de rest van de familie al verder in de reeks was. Zelf houdt Riet er ook een voorliefde voor dierentuinen op na. Samen met haar man bezocht zij talloze diertuinen door heel Europa. Maar zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens en blijft Diergaarde Blijdorp absolute favoriet. Met de verjaardag van oma wordt er nog ieder jaar een bezoek aan de dierentuin gebracht, want ach, “Oma’s zijn er om te verwennen. Opvoeden doen je ouders maar.”

VOLG JE DROMEN Na de basisschool besloot Emma haar schoolcarrière te vervolgen aan de dansacademie. Door de grote concurrentie, druk en blessures besloot Emma na enkele jaren aan haar danscarrière geen vervolg te geven en haar heil te zoeken in de journalistiek. Voor oma was dat jammer, want die genoot ontzettend van de voorstellingen. “Emma was echt heel goed en haar zien dansen maakt me echt heel trots. Uiteindelijk is het voor mij het belangrijkst dat ze gelukkig is en daarom ben ik blij dat ze journalistiek is gaan studeren.” Met een voldane blik kijkt Riet naar Emma en zegt: “Ik ben de meest trotse oma die er bestaat.”

This article is from: