در ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﻨﮓ ﺳﻜﻮت ﻓﺮﻳﺎدي روﺑﻪروي ﻫﺮ ﺑﻲدادي ﺑﺎدي ﻛﻪ اﻳﺴﺘﺎدي
406 1 از ﻟﺒﺨﻨﺪﻫﺎ ﮔﺬر ﻛﻦ ﻫﻤﻴﺸﻪ اﻧﺪوﻫﻲ اﺳﺖ ﭘﺸﺖ ﻟﺐﻫﺎ ﺑﺴﺘﻪ و و ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺎز
12دي ﻣﺎه 1387
در ﺷﺐﻫﺎي ﺑﻲﺳﺘﺎرهي ﺷﻬﺮ
ﺳﺎل ،ﺳﺎل ﻗﻠﺐ ﻫﺎي داﻏﺪار ﺳﺎل زﺧﻢ ﻫﺎي ﺑﻲ ﺷﻤﺎر ﻏﺰه اﺳﺖ
اي ﭼﺮاغﻫﺎي ﻗﺎﺗﻞ ﻧﻮراﻧﻲ ﻛﺠﺎﺳﺖ آن ﺗﻴﺮﮔﻲ ﻋﺮوج دﻫﻨﺪه؟ ﻛﺠﺎﺳﺖ ﺧﺪاي اﺳﺎﻃﻴﺮي؟
ﻓﺼﻞ ﻓﺼﻞ ﺳﺮد ﺳﻴﻨﻪ ﻫﺎي ﭘﺮ ﻏﻢ اﺳﺖ ﻓﺼﻞ ﺗﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ زﻧﺪه ي ﻣﺤﺮم اﺳﺖ ﻣﺎه ﻣﺎه ﻣﺎﺗﻢ اﺳﺖ ﻧﻴﻨﻮاي ﻏﺰه /ﺳﻌﻴﺪ ﻳﻮﺳﻒﻧﻴﺎ
505 ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ 5دي ﻣﺎه /1387ﺧﺎﻧﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﮔﺮاش /ﺳﺎﻋﺖ ﭼﻬﺎر و ﭘﺎﻧﺰده دﻗﻴﻘﻪ ﺗﺎ ﭘﻨﺞ و ﭘﺎﻧﺰده دﻗﻴﻘﻪ ﻋﺼﺮ آﻗﺎﻳﺎن :ﻋﺒﺪاﻟﺮﺿﺎ آذرﻣﻴﻨﺎ ،ﻣﺤﻤﻮد ﻏﻔﻮري ،ﻛﺎرﮔﺮ ،داوريﻓﺮد ،ﭘﻴﺮاﻳﺶ ،وﻓﺎﻳﻲﻓﺮد و ﺧـﺎﻧﻢﻫـﺎ اﻟﻬـﺎم اﻧـﺼﺎري ،ﻛـﺸﻮري، آﺑﺎزﻳﺎن ،ﻧﺎﺻﺮي ،ﻧﺮﮔﺲ اﺳﺪي ﻛﻔﺶ از ﻛﺎرﮔﺮ :در ﻣﻮرد اﺑﻴﺎت ﺣﺎﻓﻆ و ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﻮدن آﻧﻬﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻴﺖ ﻫﺎي ﺧﻮد ﺷﺎﻋﺮ و ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ در ﻣـﻮرد ﻧﻘﻴـﻀﻪ و ﺗﻀﻤﻴﻦ در ﺷﻌﺮ ﻧﻴﺰ ﺻﺤﺒﺖ ﺷﺪ .ﺷﺎﻋﺮ ﺷﻌﺮ را ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﺗﻔﺎﻗﺎت اﺧﻴﺮ رخ داده ﺳﺮوده اﺳﺖ و ﺳﻌﻲ ﻛﺮده اﺳﺖ ﻣﺴﺎﺋﻞ روز را ﺑﻪ ﺷﻌﺮ درآورد. اﻓﺘﺨﺎر از ﻛﺸﻮري :داﺳﺘﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺎده ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ .ﺟﻤﻠﻪ اي ﻣﺜﻞ در آﻏﻮش ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺧﻮد از ﻟﺤﺎظ ﻣﻨﻄﻘﻲ اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻮد. ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ روي ﻣﻨﻄﻖ داﺳﺘﺎﻧﻲ و ﻓﻀﺎي داﺳﺘﺎن ﻛﺎر ﻛﻨﺪ. ﻋﻴﻨﻚ ازاﻟﻬﺎم اﻧﺼﺎري :در ﻣﻮرد ﺗﺮﻛﻴﺐ اﺳﺎﻣﻲ ﻓﻴﻠﻤﻬﺎ ﻛﻪ اﮔﺮ اﻳﻦ ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺧﻮدﺳـﺎﺧﺘﻪ ﺑـﻮد ارزش ﻧﻮﺷـﺘﻪ ﺑﻴـﺸﺘﺮ ﻣـﻲ ﺷﺪ.در ﺑﻌﻀﻲ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎ ﻣﻮﺿﻮع ﻓﻴﻠﻢ ﺑﺎ ﻣﺘﻦ ﺟﻮر درﻧﻤﻲآﻣﺪ .ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺣﻀﺎر ﺑﺎﻳﺪ روي اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺗﺎزه ﺳﻌﻲ ﺑﻴـﺸﺘﺮي ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ.
ﮔﻴﺮه و ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻪ.ﺑﻬﺶ ﻗﻮل دادم ﺣﻘﻮﻗﻤﻮ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺑﺮاش ﻳـﻪ ﻋﺮوﺳﻚ ﺑﺨﺮم. آﺟﺮ آﺧﺮ؛ ﺷــﻤﺎ ﺷﺎﻳــﺴﺘﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻨﻬــﺎ ﻫــﺴﺘﻴﺪ،ﺑﻬﺘﻮن ﻗــﻮل ﻣــﻲ دم ازاﻧﺘﺨﺎﺑﺘﻮن ﭘﺸﻴﻤﻮن ﻧﻤـﻲ ﺷـﻴﺪ.اﻳـﻦ ﺧﻮﻧـﻪ در ﺧـﻮر ﺷـﻤﺎ و ﺧﺎﻧﻮاده ي ﻣﺤﺘﺮم ﺷﻤﺎﺳﺖ. » ﻣﺮد ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ دﻳﻮار ﻛﻮﭼﻜﻲ ﻛﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲ ﻧﺪازه«
406
***
2
آﺳﻤﻮن ﻳﻚ دم ﻣﻲ ﺑﺎره،وارد ﻛﻮﭼﻪ ﻣﻴﺸﻪ ،زﻫـﺮا ﺑـﻪ ﺳـﻤﺘﺶ آﺟﺮاول ؛
ﺧﺪﻣﺘﺘﻮن ﻋﺮض ﻛﻨﻢ اﻳﻦ ﺑﺮﺟﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﻲ ﺳﺎزم ،زﻟﺰﻟـﻪ ﻛـﻪﺳﻬﻠﻪ،ﺑﻤﺐ اﺗﻢ ﻫﻢ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﻪ ﺗﻜﻮﻧﺶ ﺑﺪه. » ﻣﺮد ﻧﻴﺸﺨﻨﺪ ﺗﻠﺨﻲ ﻣﻲ زﻧﻪ« ﭼﻨﺪ وﻗﺘﻴﻪ ﺳﻘﻒ اﺗﺎق ﻧﺸﺖ ﻛﺮده .ﺷﺒﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺎرون ﻣﻲ ﻳﺎد از ﺻﺪاي ﭼﻚ ﭼﻚ آب ﺧﻮاﺑﻤﻮن ﻧﻤﻲ ﺑﺮه
ﻣﻴﺎد،ﺳﺮﺧﻲ ﭼﺸﻤﺎش ﺣﻜﺎﻳﺖ از ﮔﺮﻳﻪ داره ،وﻟﻲ ﻗﻄﺮات اﺷﻜﺶ ﺗﻮي ﻗﻄﺮات ﺑﺎرون ﮔﻤﺸﺪه. ﺑﺎﺑﺎ آﻗﺎي ﻣﺮادي وﺳﺎﻳﻠﻤﻮﻧﻮ رﻳﺨﺖ ﺑﻴﺮون،ﮔﻔـﺖ ﺷـﻤﺎ ﻟﻴﺎﻗـﺖ ﻧﺪارﻳﺪ ﻛﻪ ﺧﻮﻧﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ،ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺜﻞ ﻛﻮﻟﻲ ﻫﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻴﺪ. ﻣﺮد ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ دﺳﺘﺎي ﻃـﺎول زده ش ﻣـﻲ ﻛﻨـﻪ ﺗـﻮي ذﻫـﻨﺶ دﺳﺘﺎي ﻣﺮد ﺧﺮﻳﺪار ﻧﻤﺎﻳﺎن ﻣﻲ ﺷﻪ.
آﺟﺮ دوم ؛
ﺣﻤﻠﻪﻣﺎن از ﺑﺎد و ﻧﺎﭘﻴﺪاﺳﺖ ﺑﺎد
-اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻨﺪه ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﺧﺎﻧﻮم ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ﺑـﺮاي اﺳـﺘﻔﺎده از
ﺟﺎن ﻓﺪاي آﻧﻜﻪ ﻧﺎﭘﻴﺪاﺳﺖ ﺑﺎد
آب و ﻫﻮاي ﺗﻤﻴﺰ ،اﻳﻨﺠﺎ رو ﭘﻴﺶ ﺧﺮﻳﺪ ﻛﻨﻴﻢ.ﻋﺠﻠﻪ اي ﻫﻢ ﺑﺮاي ﺗﺤﻮﻳﻞ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻧﺪارﻳﻢ.وﻟﻲ دﻟﻤﻮن ﻣﻲ ﺧﻮاد ﺗﺎ ﺑﻬﺎر ﻧﻘـﻞ ﻣﻜـﺎن ﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎ از ﻣﺤﻴﻂ ﺳﺮﺳﺒﺰاﻳﻨﺠﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺒﺮﻳﻢ. » ﺧﻨﺪه ﺗﻠﺦ ﻣﺮد روي ﺻﻮرﺗﺶ ﻣﺤﻮ ﻣﻴﺸﻪ« ﻣﻬﻠﺘﻲ ﻛﻪ ﺻﺎﺣﺒﺨﻮﻧﻪ ﺑﺮاي ﺗﺨﻠﻴﻪ داده ﺗﻤﻮم ﺷﺪه،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﺮدم دﻧﺒﺎل ﺧﻮﻧﻪ وﮔﺮﻧﻪ.... آﺟﺮ ﺳﻮم ؛ ﺷﻤﺎ اﻳﻨﺠﺎ در ﻃﺒﻘﺎت از ﻫـﺮ ﻧـﻮع اﻣﻜﺎﻧـﺎت رﻓـﺎﻫﻲ از ﻗﺒﻴـﻞاﺳﺘﺨﺮ،ﺳﻮﻧﺎ و ﺟﻜﻮزي ﻛـﻪ اﻟﺒﺘـﻪ ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮ ﺷـﺨﺺ ﺑﻨـﺪه از ﻣﻠﺰوﻣﺎت ﻫﺮ ﺧﻮﻧﻪ اﻳﻪ ﺑﺮﺧﻮردارﻳﺪ. » ﻣﺮد ﺑﺎ ﻳﻪ دﺳﺖ ﺑﻪ آﺟﺮا ﻓﺸﺎر ﻣﻲ ﻳﺎره ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﻴﻤﺎن ﺑﭽﺴﺒﻪ
ﻣﻴﺎن اﻳﻦ ﻏﺰلﺧﻮاﻧﺎن ﭼﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﻛﻪ از ﻳﺎران ﺧﻮد ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻏﺎﻓﻞ ﻣﺮا دﻳﮕﺮ ﺑﻪ آﻧﺎن ﻧﻴﺴﺖ ﻛﺎري
و ﺑﺎ دﺳﺖ دﻳﮕﻪ ﺳﺮﺷﻮ ﻣﻲ ﺧﺎروﻧﻪ«
ﭼﺮا ﺧﻮن ﺑﺮ دل ﻣﻦ ﻣﻲﻛﻨﻲ دل
ﭼﻨﺪ روزﻳﻪ ﻛﻪ ﺻﺎﺣﺒﺨﻮﻧﻪ آب ﮔﺮﻣﻮ ﺑﺴﺘﻪ.دﻳﺮوز ﻣـﺎدر زﻫـﺮا
ﭼﻮ ﮔﻞ ﺑﻮدم زﻣﺎﻧﻲ ﭘﻴﺶ روﻳﺶ
ﻳﻪ ﺗﺸﺖ آب ﮔﺮم ﻛـﺮد و زﻫـﺮا رو ﺗـﻮي ﺣﻴـﺎط ﺷـﺴﺖ.ﺑﭽـﻪ
و ﻟﻴﻜﻦ ﺣﺎل ﺑﺮ ﺳﺮ دارم اﻳﻦ ﮔﻞ
ﺣﺴﺎﺑﻲ ﺳﺮﻣﺎ ﺧﻮرد.
ﺑﻪ درﻳﺎي ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻏﺮق ﮔﺸﺘﻢ
آﺟﺮ....م
دل درﻳﺎﻳﻲ او ﮔﺸﺖ ﺳﺎﺣﻞ
ﻣﺎ ﺣﺘﻲ ﺑﻪ ﻓﻜﺮ اﻳﻦ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮي ﻧﺎز ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻴﻢ.ﻳﻪ ﭘﺎرك ﻗﺸﻨﮓﺑﺎ اﻧﻮاع وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺎزي ﺗﻮ ﻓﻀﺎي ﺑﻴﺮوﻧﻲ اﻳﻦ ﺑﺮج ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﻴﺸﻪ ﺗﺎ اﻳﻦ ﺧﺎﻧﻮم ﻛﻮﭼﻮﻟﻮ ﺣﻮﺻﻠﺶ ﺳﺮ ﻧﺮه.
وﻟﻲ در ﺑﻲوﻓﺎﻳﻲ زﻣﺎﻧﻪ ﻧﺼﻴﺐ ﻗﻠﺐ ﺷﻴﺪاﻳﻢ ﭼﻪ ﺣﺎﺻﻞ
» ﻧﮕﺎه ﻣﺮد ﺑﻪ ﻋﺮوﺳﻚ ﺗﻮي ﺑﻐﻞ دﺧﺘﺮ ﺧﺸﻚ ﻣﻴﺸﻪ«
رﻫﺎﻳﻢ ﻛﻦ ﺗﻮ ﺑﮕﺬارم ﺑﻤﻴﺮم
ﻫﻔﺘﻪ ﭘﻴﺶ ﺑﭽﻪ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﺳﺮﻋﺮوﺳﻜﻲ ﻛﻪ ﻣﺎدر زﻫـﺮا ﺑـﺎ ﻛﻬﻨـﻪ
ﭼﺮا ﺧﻮن ﺑﺮ دل ﻣﻦ ﻣﻲﻛﻨﻲ دل
ﭘﺎرﭼﻪ ﻫﺎ دوﺧﺘﻪ ﺑﻮد رو ﻛﻨﺪ.زﻫﺮا ﺷﺒﺎ ،ﺗﻮ ﺧﻮاب ،ﺑﻬﻮﻧﺸﻮ ﻣﻲ
ﻃﺎﻫﺮه اﺑﺮاﻫﻴﻤﻲ) ﺷﻴﺪا(87/10/9 /
ﻣﻲ ﻛـﺸﻴﺪ ﺗـﺎ ﺻـﺪاي ﻣـﺒﻬﻢ را از
1
ﭘﺸﺖ دﻳﻮار آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﻣﻲﺷﻨﻴﺪي.
ﺟﺎن و دل ﺑﻮد ﻫﻤﻪ در ﺳﻔﺮ ﻛﺎر ﺧﻄﺎ
ﻳﻚ ﻧﮕﺎه ،ﺗﻤﺎﺳﻲ ﻣﺨﺘﺼﺮ ،ﺳﻜﻮت .
ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﻮد دﻟﻢ ،ﻟﻴﻚ ﻧﺒﻮدش ﺳﺮ ﺟﺎ
..
ﺧﻮدي و ﻏﻴﺮ ،ﻫﻤﻪ ﺑﻬﺮ ﻧﺼﻴﺤﺖ ﺑﻪ ﻣﻨﻨﺪ
»او« ﮔﻠﻬﺎ را از دﺳـﺘﺶ ﮔﺮﻓـﺖ،
ﻣﻦ وﻟﻲ ،ﺑﻪ ﺑﺮف دارم ﺳﺮواز ﻛﺒﻚ ادا
ﺗﻮي ﮔﻠﺪان ﻛﻪ ﻣﻲ ﮔﺬاﺷﺘﺸﺎن ﺳـﺎﻳﻪ ﻟﺒﺨﻨــﺪي از روي ﻟﺒﻬــﺎﻳﺶ ﮔﺬﺷــﺖ.
2
ﺳﺮﺧﻲ ﺧﻮن آﻟﻮد رزﻫﺎ آراﻣﺶ ﭘﺮﻳـﺪه
اي ﺧﺪا ﺑﺎ اﻳﻦ دﻋﺎ ﻣﻦ را ﺑﺒﺮ ﺗﺎ آﺳﻤﺎن
رﻧﮓ ﺧﺎﻧﻪ را ﻣﺸﻮش ﻣﻲ ﻛﺮدﻧـﺪ .ﻫـﺮ ﮔﻮﺷﻪ و ﻛﻨﺎري را ﻛﻪ ﻧﮕـﺎه ﻣـﻲ ﻛـﺮدي
406
3
ردﭘﺎي
ﺣﺎﺟﺘﻢ را ﻛﻦ روا دﻳﮕﺮ ﻧﺪارم ﺟﺴﻢ و ﺟﺎن
اﻳﻦ ﺣﻀﻮرﻫﺎي وﺣﺸﻲ را ﻣﻲ دﻳﺪي» .او« ﻫﻤﻪ اﺷﺎن را ﻧﮕـﻪ
دﺳﺖ ﺣﺎﺟﺖ ﻣﻴﺰﻧﻢ ﺑﺮ داﻣﻨﺖ ردم ﻣﻜﻦ
ﻣﻲ داﺷﺖ .ﺣﺘﻲ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ رﻧﮓ ﺧﻮن ﺑﺴﺘﻪ در ﻣﻴﺎﻣﺪﻧـﺪ و
اﻳﻦ دل ﺑﺸﻜﺴﺘﻪ را درك و ﺗﻮ دل ﺳﺮدم ﻣﻜﻦ
ﻏﺒﺎر ﺳﻜﻮت روﻳﺸﺎن ﻣﻲ ﻧﺸﺴﺖ. *
ﻋﺒﺪاﻟﺮﺿﺎ آذرﻣﻴﻨﺎ
ﭼﻪ ﻣﺪت ﺑﻮد ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮش در آﻳﻨﻪ ﺧﻴـﺮه ﺷـﺪه ﺑـﻮد؟ ﻧﻤـﻲ داﻧﺴﺖ .ﺷﺎﻧﻪ را ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﻲ داﺷﺖ ﻳﻚ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ وﺳﺎﻳﻞ
زﻧﮓ ﺳﺎﻋﺖ ﻳﻚ ﺿﺮﺑﻪ ﻧﻮاﺧﺖ .ﺷﺐ از ﻧﻴﻤﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد.
ﺟﻠﻮي آﻳﻨﻪ ﻧﮕﺎه ﻛﺮد .ادﻛﻠﻦ »او« را ﺑﺮداﺷﺖ ،ﺑﻮ ﻛﺮد و ﻛﻤﻲ
ﺳﻘﻒ آن ﺷﺐ ﺧﻴﻠﻲ ﻧﺰدﻳﻚ ﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﻈـﺮ ﻣـﻲ رﺳـﻴﺪ.ﺻـﺪاي
روي ﻣﭻ دﺳﺘﻬﺎﻳﺶ ﻣﺎﻟﻴﺪ .ﺳﭙﺲ آن را ﻛﻨﺎر ادﻛﻠـﻦ ﺧـﻮدش
ﻧﻔﺴﻬﺎي آرام »او« را ﻣﻲ ﺷﻨﻴﺪ .ﻟﺤﻈﺎﺗﻲ ﺑﻪ ﺻﺪاي ﻫﻤﭽﻨـﺎن
ﮔﺬاﺷﺖ ،ﺷﺎﻧﻪ »او« را ﻫﻢ ﺗﻮي ﺷﺎﻧﻪ ﺧﻮدش ﻓﺮو ﻛﺮد.
ﻏﺮﻳﺒﻪ ﮔﻮش داد .ﻫﻨﻮز وﻗﺘﻲ ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ﻫﺎ از ﺧﻮاب ﺑﻴﺪار ﻣﻲ
ﺑﻪ آﻳﻨﻪ ﻛﻪ ﻧﮕﺎه ﻛﺮد» ،او« ﭘﺸﺖ ﺳﺮش ﺗﻮي آﻳﻨـﻪ اﻳـﺴﺘﺎده
ﺷﺪ و اﻳﻦ ﺻﺪاي آرام را ﻣﻲ ﺷﻨﻴﺪ ،ﻟﺤﻈﺎﺗﻲ ﻣﺘﺤﻴﺮ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﺪ،
ﺑﻮد. *
ﻟﺤﻈﺎﺗﻲ ﻃﻮل ﻣﻲ ﻛﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻳﺎد آورد. . . .
اﺗﺎق ﺗﺎرﻳﻚ ﺑﻮد .ﻟﺤﻈﺎﺗﻲ ﻃﻮل ﻛـﺸﻴﺪ
ﺳﺎﻳﻪ ﻫﺎي روي دﻳﻮار .ﻧﻮر ﻣﻼﻳـﻢ
ﺗﺎ درﻳﺎﻓﺖ آﺑﺎژور ﺧﺎﻣﻮش اﺳﺖ .ﭘـﺮده
آﺑﺎژور ﻛﻪ ﻫﻴﭻ وﻗﺖ ﺑﻪ آن ﻋﺎدت
ﻫﺎ را ﻛﻪ ﻛﻨﺎر زد ،ﻧﻮر ﺳﺮد ﻣﻬﺘﺎب اﺗﺎق
ﻧﻜﺮده ﺑﻮد» .او« از ﺗﺎرﻳﻜﻲ ﻣـﻲ
را ﭘﺮ ﻛﺮد.
ﺗﺮﺳﻴﺪ .ﺷﺎﻳﺪ از ﻫﻤﺎن ﻣﻮﻗﻊ ﻫـﺎ
. . .اﻧﺪام ﻇﺮﻳﻔﻲ ﻛﻪ ﻣﻼﻓﻪ اﻧﮕﺎر آن را
ﺑﻮد ﻛـﻪ ﻋـﺎدت ﺧـﻮاب ﺷـﺐ از
ﻗﺎب ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،رزﻫﺎي ﺗﻴﺮه و ﭘﮋﻣﺮده
ﺳﺮش اﻓﺘﺎد و ﺳـﺎﻳﻪ ﻫـﺎي ﺷـﺐ
اي ﻛﻪ ﺑﺎ ﻏﺮور ﭘﮋﻣﺮدﮔﻲ ﺧﻮد را ﺑﻪ رخ ﻣﻲ ﻛﺸﻴﺪﻧﺪ ،و او ﺑﺮﺧﻼف ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻛﻪ
ﻧﮕــﺎﻫﺶ را ﭘــﺮ ﻛﺮدﻧــﺪ .ﻧﺎﮔﻬــﺎن ﭼﻴﺰي ﺑﻪ دﺳﺘﺶ ﭼﻨﮓ اﻧﺪاﺧﺖ .ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺎز ﻫـﻢ ﻛـﺎﺑﻮس ﻣـﻲ
روي ﺳﻤﺖ ﺧﻮدش از ﺗﺨﺖ ﻣﻲ ﺧﻮاﺑﻴﺪ ،درﺳﺖ وﺳﻂ ﺗﺨـﺖ
دﻳﺪ .ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﻢ ﻳﻚ ﻛﺎﺑﻮس را ﻣﻲ دﻳﺪ . . .ﺑﻲ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﺎﻧـﺪ.
دراز ﻛﺸﻴﺪه ﺑﻮد .ﺳﺎﻋﺖ ﻳﻚ ﺿـﺮﺑﻪ ﻧﻮاﺧـﺖ .ﺷـﺐ از ﻧﻴﻤـﻪ
ﻣﻲ داﻧﺴﺖ اﮔﺮ ﺗﻜﺎن ﺑﺨﻮرد »او« ﺑﻴـﺪار ﻣـﻲ ﺷـﻮد ،و ﻣـﻲ
ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد.
داﻧﺴﺖ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ دﺳﺘﺶ را رﻫﺎ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﻛﺮد .ﺳـﻘﻒ آن ﺷـﺐ
*
ﺧﻴﻠﻲ ﻧﺰدﻳﻚ ﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﻴﺪ.
ﺑﻪ ﺳﺮﺧﻲ ﺗﻴﺮه اي ﻛﻪ روي ﺳﺮاﻣﻴﻚ ﻫﺎي ﺳﻔﻴﺪ ﻣـﻲ دوﻳـﺪ
*
ﺧﻴﺮه ﺷﺪ .اﺣﺴﺎس ﻛﺮﺧﺘﻲ ﺑﺪﻧﺶ را ﭘـﺮ ﻛـﺮد و ﭼـﺸﻤﺎﻧﺶ
ﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎﻛﺖ ﺑﻮد .وارد ﻛﻪ ﻣﻲ ﺷﺪي آﻧﻘﺪر آرام و ﺳﺎﻛﺖ ﺑـﻮد
ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺷﺪ .ﺳﺮش را ﻛﻪ ﺑﻪ دﻳﻮار ﺗﻜﻴﻪ ﻣﻲ داد ،رز ﺳـﺮخ از
ﻛﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﻲ ﻛﺮدي ﻛﺴﻲ در آن زﻧﺪﮔﻲ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ .ﻣﺪﺗﻲ ﻃﻮل
ﻛﻨﺎر آﻳﻨﻪ ﺑﻪ او ﺧﻴﺮه ﺷﺪه ﺑﻮد.
ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺎر ﺧﻮدت را ﺑﻜﻨﻲ و ﺑﭙﺬﻳﺮي ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺧﻴﻠﻲﻫﺎ از ﺗﻮ ﺧﻮﺷﺸﺎن ﻧﻴﺎﻳﺪ .ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ ﺣﻖ دﻳﮕﺮان اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺗﻦ ﺗﻮ ﻧﺒﺎﺷﺪ.
406
4
ﺧﻮدم ﭘﺮ ﺑﻪ ﭘﺮ ﻛﺴﻲ دادن :ﺑﺎل ﺑﻪ ﺑﺎل ﻛﺴﻲ دادن ﭘِﺮ ﭘِﺮ :در زﺑﺎن ﻛﻮدﻛﺎن :ﺻﺪاي ﭘﺮﻳﺪن ﭘﺮﻧﺪه
ﭘِﺮ ﭘِﺮ آﻣﺪن :ﺑﻪ ﻟﺮزه اﻓﺘﺎدن ﭘﺮﭘﺮ زدن :ﺑﻪ ﺳﺨﺘﻲ ﺟﺎن ﻛﻨﺪن ،ﺑﻲ ﺗﺎﺑﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻛﺮدن
اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻲﮔﺮي ﻳﻌﻨﻲ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻴﺰان ﻣﻬـﺮ و ﻋﻄـﻮﻓﺘﻲ ﻛـﻪ ﻧﺜﺎر ﭼﻴﺰي ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ﺑﻴﺶ از آﻧﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺧـﺪا ﻧﺜـﺎرش ﻛـﺮده اﺳﺖ.
ﺳﻠﻴﻨﺠﺮ
ﭘﺮ ﭘﺮ زده :ور ﭘﺮﻳﺪه ،ﻧﻔﺮﻳﻨﻲ ﺑﺎ آرزوي ﺟﺎن ﻛﻨﺪن ﻛﺴﻲ ﭘﺮ ﭘﺮ ﻛﺮدن :ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﺪن ﺑﻼ ﭘﺮ ﭘﺮ ﻛﺮدن ﮔﻞ :ﻛﻨﺪن و ﭘﺮاﻛﻨﺪن ﺑﺮگ ﻫﺎي ﮔﻞ ﭘِﺮ ﭘِﺮي :ﺳﺨﺖ ﻧﺎزك و ﺑﺎرﻳﻚ و ﺗﻨﮓ ) ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻟﺒﺎس (
ﭼﺮاﻣﻐﺰ ﺧﻴﺲ ﺧﻮرده ي ﺗﻮ ﻫﻨﻮز ﻓﺮق ﺳﺎدﮔﻲ و ﺣﻤﺎﻗـﺖ را از ﻫﻢ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻧﻤﻲ دﻫﺪ؟
ﺧﺎﺗﻮن
ﭘﺮ ﭘﺮي ﻧﺸﺎن دادن :ﻛﺴﻲ را ﻓﺮﻳﺐ دادن و از راه ﺑﻪ در ﺑﺮدن ﭘﺮ ﭘﺸﺖ :اﻧﺒﻮه ،ﺑﺴﻴﺎر روﻳﻴﺪه ﭘﺮت :ﺑﻲ ﻣﻌﻨﻲ ،ﻣﺰﺧﺮف ،دور اﻓﺘﺎده ،ﺧﻠﻮت
اﻳﻦ ﻳﻚ واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺤﺾ اﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﻛﻪ ﻣـﺎﻫﻲﺗﺎﺑـﻪ ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻇﺮف در آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ اﺳﺖ.
ﭘﺮﺗﺎﺑﻞ :ﻗﺎﺑﻞ ﺣﻤﻞ
ﺗﺎﺑﻠﻮ
ﭘﺮت اﻓﺘﺎدن :دور و ﺗﻨﻬﺎ اﻓﺘﺎدن
ﺑﺎﻣﻬﺎ ﺟﺎي ﻛﺒﻮﺗﺮﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻓﺮم دﻳﺶ ﻣﺎﻫﻮارهﻫـﺎ
ﭘﺮت ﺷﺪن :دور اﻓﺘﺎدن از ﻣﻄﻠﺐ ﭘﺮت ﺷﺪن از ﺟﺎﻳﻲ :ﭘﺎﻳﻴﻦ اﻓﺘﺎدن از ﺟﺎﻳﻲ ﭘﺮت ﺷﺪن ﺣﻮاس :از ﻣﻮﺿﻮع دور اﻓﺘﺎدن ﭘﺮت ﻛﺮدن :ﭼﻴﺰي را ﺑﺎ ﺷﺪت دور اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﭘﺮت ﻛﺮدن ﺣﻮاس :ﺣﻮاس را از اﺻﻞ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻨﺤﺮف ﻛﺮدن ﭘﺮت ﮔﻔﺘﻦ :ﺣﺮف ﺑﻲ ﻣﻌﻨﻲ زدن ﭘﺮ ﺗﻮپ :ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﭘﺮت و ﭘﻼ :ﺗﺎر و ﻣﺎر ،ﭘﺮاﻛﻨﺪه ،ﺑﻲ ﻣﻌﻨﻲ ،ﻣﺰﺧﺮف ﭘﺮ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ :ﭼﻴﺰ ﻛﻤﻴﺎب و ﻧﺎدر ،ﭘﻮل ﭘﺮﭼﺎﻧﮕﻲ ﻛﺮدن :ﭘﺮ ﮔﻮﻳﻲ ﻛﺮدن ،وراﺟﻲ ﻛﺮدن ﭘﺮﭼﺎﻧﻪ :ﭘﺮﮔﻮ ،روده دراز ،وراج ﭘﺮچ ﻛﺮدن :ﻓﺮو ﺑﺮدن ﻣﻴﺦ در ﭼﻴﺰي و ﻛﻮﺑﻴﺪن و ﭘﻬﻦ ﻛﺮدن آن ﭘﺮداﺧﺖ ﻛﺮدن :ﺻﻴﻘﻞ دادن ،ﺟﻼ دادن ﭘﺮداﺧﺘﻲ :ﻣﺒﻠﻎ داده ﺷﺪه ﭘﺮ دادن :دل و ﺟﺮات دادن ،ﻣﻔﺖ و ﻣﺴﻠﻢ از دﺳﺖ دادن ﭘﺮ در آوردن :ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﺷﺤﺎل و ﺳﺒﻜﺒﺎل ﺷﺪن ﭘﺮ رو :ﺑﻲ ﺷﺮم ،وﻗﻴﺢ ،درﻳﺪه ﭘﺮ رودﮔﻲ :ﭘﺮ ﮔﻮﻳﻲ ،ﭘﺮ ﺣﺮﻓﻲ ﭘﺮ روده :ﭘﺮﭼﺎﻧﻪ ،روده دراز ﭘﺮ روﻳﻲ :ﺑﻲ ﺷﺮﻣﻲ ،وﻗﺎﺣﺖ ،درﻳﺪﮔﻲ ﭘﺮز دادن :روي آﺗﺶ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﺮغ ﭘﺮ ﻛﻨﺪه ﺑﺮاي ﺳﻮزاﻧﺪن ﭘﺮﻫﺎ ﭘﺮ زدن :ﺑﻪ ﭼﻴﺰي ﻳﺎ ﻛﺴﻲ اﺷﺘﻴﺎق ﻓﺮاوان داﺷﺘﻦ ﭘﺮ زور ﺑﻮدن ﺳﻤﺒﻪ :زﻳﺎد ﺑﻮدن ﻓﺸﺎر
ﻣﻲ ﻧﮕﺮﻧﺪ ،دﺳﺖ ﻫﺮ ﻛﻮدك ده ﺳﺎﻟﻪي ﺷـﻬﺮ ،ﺳـﻲدي ﻣﺒﺘـﺬﻟﻲ اﺳﺖ!
ﻫﺮيﭘﺎﺗﺮ از اﺟﺘﻤﺎع ﻧﺘﺮس آﻧﻬﺎ دﻳﻮاﻧﻪﻫﺎﻳﻲ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ژﻓﻚ