Aleph416

Page 1

‫در ﭘﺮاﻧﺘﺰ دﺳﺖﻫﺎي ﺗﻮ ﺑﻮدم‬ ‫رﻫﺎﻳﻢ ﻧﻜﻦ‬

‫‪416‬‬

‫ﻛﻪ ﺑﻲﻣﻌﻨﻲ ﺷﻮم‬ ‫ﻣﻦ را ﻃﺎﻗﺖ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ ﻧﻴﺴﺖ‬

‫‪1‬‬ ‫‪ 22‬اﺳﻔﻨﺪ ﻣﺎه ‪1387‬‬ ‫ﻓﺮﻋﻮن‬ ‫اﺣﻤﻖ ﺑﻮد‬ ‫ﻛﻪ ﻣﺪﻋﻲ ﺧﺪاﻳﻲ ﺑﻮد‬ ‫زﻳﺮك ﺷﻤﺎﻳﻴﺪ‬ ‫ﻛﻪ در رداي ﺑﻨﺪﮔﻲ‬ ‫ﺧﺪاﻳﻲ ﻣﻲ ﻛﻨــــﻴﺪ!‬

‫ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ از وﺑﻼگ ﮔﻮرﺑﺎن‬

‫‪515‬‬ ‫ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ ‪ 15‬اﺳﻔﻨﺪ ﻣﺎه ‪ /1387‬ﺧﺎﻧﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﮔﺮاش‪ /‬ﺳﺎﻋﺖ ﭼﻬﺎر و ﭘﺎﻧﺰده دﻗﻴﻘﻪ ﺗﺎ ﭘﻨﺞ و ﭘﺎﻧﺰده دﻗﻴﻘﻪ ﻋﺼﺮ‬ ‫آﻗﺎﻳﺎن‪ :‬ﻣﺴﻌﻮد ﻏﻔﻮري‪ ،‬ﻣﺤﻤﻮد ﻏﻔﻮري‪ ،‬داوريﻓﺮد‪ ،‬و ﺧﺎﻧﻢﻫﺎ ﺣﺒﻴﺒﻪ ﺑﺨﺸﻲ‪ ،‬ﻋﻄﺎﻳﻲ‪ ،‬وﻗـﺎرﻓﺮد‪ ،‬ﺳـﻤﻴﻪ ﻛﺸـﻮري‪ ،‬ﻓﺎﻃﻤـﻪ‬ ‫آﺑﺎزﻳﺎن‪ ،‬ﻣﺮﻳﻢ اﻧﺼﺎري‪ ،‬ﻓﺮﺷﺘﻪ و ﻓﺮزاﻧﻪ ﺑﺎﻗﺮزاده و ﭘﻮرﺷﻤﺴﻲ‬ ‫ﺷﻌﺮ »ﻟﺤﻈﻪ« از ﺧﺎﻧﻢ ﻋﻄﺎﻳﻲ‪ :‬ﺗﺨﻄﻲ ﺷﺎﻋﺮ از اﺻﻮل ﺷﻌﺮ ﻛﻼﺳﻴﻚ در ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺪام وزن ﺷﻌﺮ‪ ،‬ﻛﻮﺗﺎه و ﺑﻠﻨﺪي ﻣﺼﺮاعﻫﺎ و‬ ‫ﻧﺎﻫﻤﮕﻮﻧﻲ ﻗﺎﻓﻴﻪﻫﺎ ﻣﺸﻬﻮد ﺑﻮد‪ .‬ﺟﺎﻟﺐ اﻳﻦ ﻛﻪ درون ﻣﺼﺮعﻫﺎ‪ ،‬ﺷﻜﺴﺘﮕﻲ وزﻧﻲ ﺷﺪﻳﺪي وﺟﻮد ﻧﺪاﺷـﺖ و ﻫﻤـﻴﻦ ﻧﻜﺘـﻪ ﻣـﺎ را ﺑـﻪ‬ ‫ﺧﻮاﻧﺪن ﺷﻌﺮﻫﺎي ﺑﻬﺘﺮي از اﻳﺸﺎن در ﺻﻮرت آﺷﻨﺎ ﺷﺪن ﺑﺎ اﺻﻮل ﺷﻌﺮي اﻣﻴﺪوار ﻣﻲﻛﻨﺪ‪.‬‬ ‫داﺳﺘﺎن »ﻛﻮﭼﻪ« از آﻗﺎي ﻛﺎرﮔﺮ‪ :‬ﻧﻜﺘﻪي آﻣﻮزﻧﺪهاي ﻛﻪ ﻛﺎرﮔﺮ ﺑﻪ آن اﺷﺎره ﻣـﻲﻛﻨـﺪ‪ ،‬ﻳﻌﻨـﻲ ارزﺷـﻤﻨﺪﺗﺮ ﺑـﻮدن ﻛﻤـﻚ ﺑـﻪ‬ ‫ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪان در ﺑﺮاﺑﺮ ﭘﺮزرق و ﺑﺮق ﻛﺮدن ﻣﺮاﺳﻢ ﻋﺰاداري‪ ،‬در ﻛﻨﺎر ﺳﺎﻧﺘﻲﻣﺎﻧﺘﺎﻟﻴﺴﻢ داﺳﺘﺎن ﻛﻤﻲ ﺿﺮﺑﻪ دﻳﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺧﻮاﻧﺶﻫـﺎي‬ ‫ﻣﻤﻜﻦ دﻳﮕﺮي ﻫﻢ از اﻳﻦ داﺳﺘﺎن اراﻳﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ در ﻣﻮاردي ﺣﺘﻲ ﻣﺘﻀﺎد ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺶ اوﻟﻴﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫داﺳﺘﺎن »ﮔﻨﺠﺸﻚ« از ﺧﺎﻧﻢ ﻋﻄﺎﻳﻲ‪ :‬ﺿﻌﻒ ﻣﻨﻄﻖ داﺳﺘﺎﻧﻲ در اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﻛﻮدك آن را ﺗﺎ اﻧﺪازهاي ﻏﻴﺮﻗﺎﺑـﻞ ﺑـﺎور ﻛـﺮده‬ ‫ﺑﻮد‪ .‬ﭘﻴﺎم اﺧﻼﻗﻲ داﺳﺘﺎن ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﻴﺎن ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬و ﭼﺮﺧﺶ ﺷﺨﺼﻴﺖﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ ﻛﺎرﻳﻜﺎﺗﻮري ﺑﻮد‪.‬‬ ‫در ﺑﺨﺶ ﻟﺬت ادﺑﻴﺎت‪ ،‬ﺧﺮده داﺳﺘﺎنﻫﺎي ﺳﻬﻴﻞ ﻣﻴﺮزاﻳﻲ ﺧﻮاﻧﺪه ﺷﺪ و ﺑﻪ ﺑﺤﺚ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪ‪ .‬ﺧـﺎﻧﻢ ﺑﺨﺸـﻲ ﻳـﻚ دوﺑﻴﺘـﻲ‬ ‫درﺑﺎرهي ﺑﺤـﺮان اﻗﺘﺼـﺎدي ﮔـﺮاش ﺧﻮاﻧـﺪ‪ .‬آﻗـﺎي داوريﻓـﺮد ﻫـﻢ ﻳـﻚ ﺷـﻌﺮ ﻧـﻮروزي ﺧﻄـﺎب ﺑـﻪ اﻣـﺎم زﻣـﺎن ﻗﺮاﻳـﺖ ﻛـﺮد‪.‬‬


‫اﺳﺘﻘﻼل و ﭘﺮﺳﭙﻮﻟﻴﺲ‬ ‫ﻓﺮزاﻧﻪ ﺑﺎﻗﺮزاده‬

‫ﺗﺎزه از ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ‬ ‫ﺑﻮدن و رزﻣﻨﺪه ﻫﺎ ﻫـﻢ‬ ‫ﮔـــﺮوه ﮔـــﺮوه اﺳـ ـﻴﺮ‬

‫‪416‬‬

‫‪2‬‬

‫ﻣﻲآوردن‪ .‬ﻋﻠﻲ و رﺿـﺎ‬

‫ﺣﺎدﺛﻪ‬

‫از ﻳـــﻪ ﻫﻔﺘـــﻪ ﻗﺒـــﻞ‬ ‫ازﻋﻤﻠﻴﺎت ﺑﺎ ﻫـﻢ ﺣـﺮف‬ ‫ﻧﻤﻲ زدن ‪،‬ﺷﺎﻳﺪ ﻋﻠـﺘﺶ‬

‫ﺣﺎدﺛﻪاي دﻳﮕﺮ ﻣﻲروﻳﺪ در ﺑﺎﻏﭽﻪ‬

‫ﺧﻴﻠــﻲ ﻋﺠﻴــﺐ ﺑﺎﺷــﻪ‪.‬‬

‫ﻛﻴﺴﺖ ﻣﻘﺼﺮ؟‬ ‫ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺳﻜﻮت‬ ‫وﺳﻜﻮت ﻳﻚ ﺳﻴﺎﺳﺖ‬ ‫ﻣﺘﻬﻤﺎن زﻳﺮ ذرﺑﻴﻦ اذﻫﺎن‬ ‫ﺑﺎزي ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺑﺎ اﻟﻔﺎظ‬ ‫وﻓﺮار آﺧﺮﻳﻦ راه‬

‫ﺷﺪه ﺑﻮد‪.‬ﻋﻠﻲ اﺳﺘﻘﻼﻟﻲ ورﺿﺎ ﭘﺮﺳﭙﻮﻟﻴﺴﻲ ﺑﻮد‪.‬ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﻗﺒﻞ‬ ‫ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮل داﺷﺘﻦ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻛﺮﻛﺮي ﻣﻲ ﺧﻮﻧﺪن واز ﺗﻴﻢ‬ ‫ﻫﺎي ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ ﺷﻮن ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﻲ ﻛﺮدن ﻛﻪ ﺑﺤﺜﺸﻮن ﺟﺪي ﺷﺪ‬ ‫ورﺿﺎ ﻳﻚ ﻧﻔﺲ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ‪-:‬ﺷﻴﺶ ‪،‬ﺷﻴﺶ ‪،‬ﺷﻴﺶ ﺗﺎﻳﻴﻬﺎش! ﻋﻠﻲ‬ ‫ﻫﻢ ﻛﻪ ﻛﻢ آورده ﺑﻮد ‪ ،‬ﺷﺮوع ﻛـﺮد ﺑـﻪ ﺑـﺪ وﺑﻴـﺮاه ﮔﻔـﺘﻦ ﺑـﻪ‬

‫ﻛﻴﺴﺖ ﻣﺠﺮم؟‬ ‫وﻛﺠﺎﺳﺖ دادﮔﺎه واﻗﻌﻲ؟‬

‫ﻣﺮﺑﻴﺎن وﺑﺎزﻳﻜﻨﺎن ﭘﺮﺳﭙﻮﻟﻴﺲ‪.‬ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﻗﻬﺮ ﻛﺮدن و ﺑﺎ ﻫﻢ ﺳﺮ‬ ‫ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺷﺪن ‪.‬ﺣﺎﻻدل رﺿﺎ ﭘﻴﺶ ﻋﻠﻲ ﻣﻮﻧﺪه ﺑﻮد‪.‬از ﺷـﺐ ﻗﺒـﻞ‬

‫ﭘﺮﺳﻴﺪهاﻳﻢ ؟‬ ‫ازﺧﻮد‪ ،‬از وﺟﺪان‬ ‫ﺗﺎ اﺷﺘﺒﺎه ﻓﺎﺻﻠﻪاي ﻧﻴﺴﺖ‬ ‫ﺑﺮاي ﻗﻀﺎوت آﻳﻨﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻮد‬ ‫ﺳﻜﻮت ﻧﻪ‪ ،‬دﻓﺎع ﻧﻪ‬ ‫ﻋﺪاﻟﺖ در واﻗﻊﺑﻴﻨﻲ اﺳﺖ‬ ‫ﺑﺮداﺷﺘﺖ ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫ﻳﻚ‪ ،‬دو‪ ،‬ﺳﻪ ﻳﺎ ﻧﻪ ﻫﻤﻪ‬ ‫اﻧﺘﺨﺎب ﻓﻌﻼ ﺑﺎ وﺟﺪان‬

‫ ‬

‫اوﻧﻬﺎ ﺳﺮ ﺗﻴﻢ ﻫﺎي اﺳﺘﻘﻼل وﭘﺮﺳﭙﻮﻟﻴﺲ ﺑـﺎ ﻫـﻢ دﻋﻮاﺷـﻮن‬

‫ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻳﻮﺳﻔﻲ‬

‫ﻋﻤﻠﻴﺎت وﺑﻌﺪ اون ﻋﻠﻲ رو ﻧﺪﻳﺪه ﺑﻮد‪.‬دﻟﺶ ﻫﺰار راه رﻓﺘﻪ ﺑﻮد‬ ‫‪.‬ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد ﻧﻜﻨﻪ ﻋﻠﻲ ﺷﻬﻴﺪ ﻳﺎ اﺳـﻴﺮ ﺷـﺪه ﺑﺎﺷـﻪ‬ ‫وﻧﻜﻨﻪ ﺑﺪﺟﻮري ﻣﺠﺮوع ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻪ ‪،‬اوﻧﻮﻗﺖ ﺟﻮاب ﻧﻨﻪ ﺑﺎﺑﺎش‬ ‫رو ﭼﻲ ﻣﻲ داد‪.‬دﻳﮕﻪ رﺳﻤﺎ داﺷﺖ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﻜﺮد‪.‬ﻳﻪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺷـﻨﻴﺪ‬ ‫ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻣﻲ ﺧﻨﺪن وﻫﻴـﺎﻫﻮ ﻣـﻲ ﻛﻨﻨـﺪ‪.‬از ﺳـﻨﮕﺮ اوﻣـﺪ ﺑﻴـﺮون‬ ‫واﺷﻚ ﻫﺎش رو ﭘﺎك ﻛﺮد‪.‬ﻳﻬﻮ ﺷﻨﻴﺪ ﻋﺪه اي ﺑﺎ ﻟﻬﺠﻪ ﻓﺎرﺳﻲ دار‬ ‫ﺷﻌﺎر ﻣﻲ دادﻧﺪ ﻛـﻪ ‪»-:‬اﺳـﺘﻘﻼل ﻫـﻮرا ‪،‬ﭘﺮﺳـﭙﻮﻟﻴﺲ ﺳـﻮراخ‬ ‫«ﺳﺮش رو ﺑﻪ ﻃﺮف ﺻﺪا ﭼﺮﺧﻮﻧﺪ ‪.‬ﺑﺎورش ﻧﻤـﻲ ﺷـﺪ‪،‬ده ﻫـﺎ‬ ‫ﻋﺮاﻗﻲ ‪،‬ﭘﺎ ﺑﺮﻫﻨﻪ وﺷﻌﺎر ﮔﻮﻳﺎن ﺑـﻪ ﻃـﺮف اوﻧﻬـﺎ ﻣـﻲ اوﻣـﺪن‬ ‫‪.‬ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ اوﻧﻬﺎ ﻋﻠﻲ ﺳﻮار ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﻳـﻚ درﺟـﻪ دار ﺳـﺒﻴﻞ‬ ‫ﻛﻠﻔﺖ ﻋﺮاﻗﻲ ﺑﻮد و ﻳﻚ ﭘﺮﭼﻢ آﺑﻲ رو ﺗﻜﺎن ﻣﻲ داد وﻋﺮاﻗﻲ ﻫﺎ‬ ‫ﻫﻢ ﺑﺎ دﺳﺘﻮر ﻋﻠﻲ ﺷﻌﺎر ﻣﻲ دادن‪» .‬اﺳﺘﻘﻼل ﻫﻮرا‪،‬ﭘﺮﺳﭙﻮﻟﻴﺲ‬

‫ﭼﻨﺪ روزي ﻣﻴﺎن ﺷﻬﺮ وﻓﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ رﻓﺖ‬

‫ﺳﻮراخ!«رﺿﺎ ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر وآﺧﺮﻳﻦ ﺑﺎردرﻋﻤﺮش ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎ‬

‫ﻳﻚ ﺧﻨﺪه و ﻳﻚ دﻧﻴﺎ ﺻﻔﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ رﻓﺖ‬

‫ﺷﻨﻴﺪن اﻳﻦ ﺷﻌﺎر ‪،‬از ﺗﻪ دل ﺧﻨﺪﻳﺪ‪ .‬ﻋﻠـﻲ ﺗـﺎ رﺿـﺎ رو دﻳـﺪ از‬

‫ﺗﺎ ﭘﻠﻚ زدﻧﺪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻓﻜﺮ اﻓﺘﺎدﻧﺪ‬

‫ﻗﻠﻤﺪوش درﺟﻪ دار ﻋﺮاﻗﻲ ﭘﺮﻳﺪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ورﺿﺎ رو ﺑﻐﻞ ﻛﺮد وﺗﻨﺪ‬

‫ﻳﻚ ﻋﻤﺮ ﺗﻼش روي ﻫﻮا ﺑﻮد ﻛﻪ رﻓﺖ‬

‫ﺗﻨﺪ ﺻﻮرت رﺿﺎ رو ﻣﻲ ﺑﻮﺳﻴﺪ وﺧﻨﺪه ﻛﻨﺎن ﮔﻔﺖ‪-:‬ﻣﻲ ﺑﻴﻨـﻲ‬ ‫رﺿﺎ ﺣﺘﻲ ﻋﺮاﻗﻴﻬﺎ ﻫﻢ ﻃﺮﻓﺪار ﭘﺮﺳﭙﻮﻟﻴﺲ ﻫﺴﺘﻨﺪ !ﻫﺮ دو ﻏﺶ‬ ‫ﻏﺶ ﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ ‪.‬ﻋﺮاﻗﻲ ﻫﺎ ﻫﻢ ﻛﻪ ﻧﻤﻲ داﻧﺴﺘﻨﺪ دارﻧﺪ ﭼﻪ ﺷﻌﺎري‬ ‫ﻣﻲ دﻫﻨﺪ‪،‬ﺑﺎ ﺗﺮس وﻟﺮز ﻫﻤﭽﻨـﺎن ﻓﺮﻳـﺎد ﻣـﻲ زدﻧـﺪ ‪ :‬اﺳـﺘﻘﻼل‬

‫ ‬

‫ﺣﺒﻴﺒﻪ ﺑﺨﺸﻲ‬

‫ﻫﻮرا‪،‬ﭘﺮﺳﭙﻮﻟﻴﺲ ﺳﻮراخ‪.‬‬


‫آﺛﺎر دﻳﮕﺮان‪/‬‬

‫ﻋﻠﻲ ﻛﻴﺎ از وﺑﻼگ ﻧﻴﻢ ﺗﻨﻪ ﺑﺎ ﺷﻌﺮ‬

‫ﭼﺸﻤﻢ ‪ /‬ﭼﺸﻤﺖ‬ ‫ﻣﻘﺎم اول ﺟﺸﻨﻮاره آﻧﻼﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﺑﻬﻤﻦ ﻣﺎه ‪87‬‬

‫آري ﺑﻪ ﻳﻚ ﻧﮕﺎه!‬ ‫آﻳﻴﻨﻪ از ﺳﺘﺎﻳﺶ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻋﺎﺟﺰ اﺳﺖ‬ ‫ﭼﺸﻤﻢ اﺳﻴﺮ ﺑﺨﺘﻚ ﻣﻬﺘﺎب ﻣﻲ ﺷﻮد‬ ‫ذﻫﻨﻢ دﭼﺎر ﺳﻔﺴﻄﻪ ي‬ ‫ﺧﻮاااااب ﻣﻲ ﺷﻮد‬ ‫ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﭘﻨﺠﻪ ي ﻛﺎﺑﻮس در ﺳﺮم‬ ‫ﺑﻴﻦ ﺧﻴﺎل و ﺧﺎﻃﺮه ﻗﻼب ﻣﻴﺸﻮد‬ ‫دﺳﺘﻲ ﺑﻪ ﻳﻚ اﺷﺎره ﺻﺪا ﻣﻴﺰﻧﺪ ﻣﺮا‬ ‫دل‬ ‫از ﻫﺮاس ﺣﺎدﺛﻪ ﺑﻲ ﺗﺎب ﻣﻲ ﺷﻮد‬ ‫در ﭼﻬﺎر ﭼﻮب ﭘﻨﺠﺮه اي ﻣﺤﻮ‬ ‫ﻧﺎﮔﻬﺎن‬ ‫ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺧﻮب ﭼﻬﺮه ي ﺗﻮ ﻗﺎب ﻣﻲ ﺷﻮد‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﻫﺎج‬ ‫و‬ ‫واج‬ ‫ﻧﺎم ﺗﻮ را آااااه ﻣﻲ ﻛﺸﻢ‪:‬‬ ‫ـ ﺑﺎااﻧﻮووووو!‬ ‫)و ﻗﻨﺪ در دل ﻣﻦ آب ﻣﻲ ﺷﻮد(‬

‫ﺗﻒ ﺑﺮ زﺑﺎن درازي ﺷﻌﺮي زﻳﺎده ﺧﻮاه!‬ ‫ﺗﺎ ﻣﻲ روم ﻛﻤﻲ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺰدﻳﻜﺘﺮ ﺷﻮم‬ ‫ﻣﻲ اﻓﺘﻢ از‬ ‫درﻳﭽﻪ ي‬

‫‪416‬‬

‫‪3‬‬

‫ﭼﺎﻫﻲ‬ ‫ﻣﻴﺎن راه‬ ‫ﻧﺎﮔﺎه آن دو ﭼﺸﻢ دل اﻧﮕﻴﺰ ﭘﺮ ﻓﺮوغ‬ ‫ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﻪ ﻳﻚ‪...‬‬ ‫ﻧﻘﻄﻪ ي ﺳﻴﺎه!‬ ‫ﻟﻌﻨﺖ‬ ‫ﺑﻪ ﻧﺎﺗﻤﺎﻣﻲ ﻛﺎﺑﻮﺳﻬﺎي ﻣﻦ‬ ‫ﻧﻔﺮﻳﻦ‬ ‫ﺑﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ اﻫﺮﻳﻤﻨﺎن ﭼﺎه‬ ‫ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻛﺎر ﻏﺰل ﻧﻴﻤﻪ ﻛﺎره ﻣﺎﻧﺪ‬ ‫ﻣﻦ ﻣﺎﻧﺪم و‬ ‫ﺳﺘﺎره و‬ ‫ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ام‪،‬‬ ‫و ﻣﺎه!‬

‫از ﺟﺬﺑﻪ ي ﻧﮕﺎه ﺗﻮ ﻣﺒﻬﻮووووووت ﻣﻲ ﺷﻮم‬ ‫ﻗﻠﺒﻢ‬ ‫ﺑﻪ ﺳﻮي ﺗﻴﺮ ﺗﻮ ﭘﺮﺗﺎااااااب ﻣﻲ ﺷﻮد!‬

‫ﻫﻔﺪﻣﻴﻦ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﻲ‬

‫ﺳﺮﮔﺮم ﺛﺒﺖ ﻳﻚ ﻏﺰل ﻧﺎب ﻣﻲ ﺷﻮد‪:‬‬

‫اﻧﺠﻤﻦ ﺷﺎﻋﺮان و ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﮔﺮاش‬

‫ﺑﻲ اﺧﺘﻴﺎر زﻣﺰﻣﻪ اي ﻣﺤﻮ ﺑﺮ ﻟﺒﻢ‬ ‫ﭼﺸﻤﺖ ﻧﻮﻳﺪ ﺑﺨﺶ ﻏﺰﻟﻬﺎي ﮔﺎه ﮔﺎه‬ ‫آه از ﻏﺰﻟﺴﺮاﻳﻲ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ‬

‫ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ ‪ 29‬اﺳﻔﻨﺪ ‪1387‬‬

‫آااااه‬

‫ﺳﺎﻋﺖ ﭼﻬﺎر ﻋﺼﺮ‬

‫آااااه‪...‬‬ ‫در ﻻﺑﻼي ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺣﺴﻲ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ‬

‫ﺧﺎﻧﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﮔﺮاش‬

‫ﺣﺴﻲ ﺷﺒﻴﻪ ﺷﻴﻄﻨﺖ ﻟﺤﻈﻪ ي ﮔﻨﺎه‬ ‫ﻟﺒﺨﻨﺪ ﭼﺸﻤﻬﺎي ﺗﻮ آﻏﺎز ﻋﺎﺷﻘﻴﺴﺖ‬ ‫واي از دﻣﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ دو ﺑﺨﻨﺪﻧﺪ ﻗﺎه ﻗﺎه!‬ ‫ﻣﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻪ دﻳﻦ ﭘﺮﺳﺘﻴﺪن ﺗﻮام )ﮔﻴﺮم ﻛﻪ ﻛﻔﺮ ﺑﺎﺷﺪ و ﮔﻴﺮم‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ دوره ﻫﻔﺪﻫﻢ‬

‫ﻛﻪ اﺷﺘﺒﺎه(‬

‫اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮوه دﺑﻴﺮان دوره ﻫﻴﺠﺪﻫﻢ‬

‫ﮔﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻧﮕﺎه ﺗﻮ از ﺣﺎل ﻣﻲ روم‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﻧﻮروز ‪1388‬‬

‫ﮔﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻧﮕﺎه ﺗﻮ ‪،...‬‬

‫اﻧﺘﺨﺎب ﻧﺎم و آﺛﺎر ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه ﺑﺮاي ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ داﺳﺘﺎن اﻧﺠﻤﻦ‬


‫»ﻛﺎﻓﺮ ﻫﻤﻪ را ﺑﻪ ﻛﻴﺶ ﺧﻮد ﭘﻨﺪارد« دﻧﺪانﺷﻜﻦﺗﺮﻳﻦ ﺟﻮاﺑﻴـﻪ‬ ‫ﻛﻪ در ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮم ﺷﻨﻴﺪهام‪.‬‬

‫ﻋﺎﻣﻪﭘﺴﻨﺪ‬

‫‪416‬‬

‫‪4‬‬

‫ﭘﻼس ﺷﺪن‪ :‬ﻣﺪت زﻳﺎدي در ﺟﺎﻳﻲ ﻣﺎﻧﺪن‪،‬‬ ‫ﺟﺎﻳﻲ را ﭘﺎﺗﻮق ﺧﻮد ﻛﺮدن‬

‫دﻧﻴﺎ ﻧﻪ ﺟﺎي ﮔﻴﺮ دادﻧﻪ ﻧﻪ ﺟﺎي ﮔﻴﺮ ﻛﺮدن‪.‬ﻣﺮاﻗـﺐ ﺑـﺎش‬ ‫اوﻧﺠﺎﻳﻲ ﮔﻴﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ﻛﻪ ﮔﻴﺮ دادي‪.‬‬

‫ﺧﺎﺗﻮن‬

‫ﭘﻼﺳﻴﺪن‪ :‬ﭘﮋﻣﺮده ﺷﺪن‪ ،‬از دﺳﺖ رﻓﺘﻦ ﺗﺎزﮔﻲ و ﺷﺎداﺑﻲ‬ ‫ﭘﻼﺳﻴﺪه‪ :‬ﭘﮋﻣﺮده‪ ،‬ﭼﺮوﻛﻴﺪه‬ ‫ﭘﻞ آن ﺳﻮي رود ﺑﻮدن‪ :‬ﻛﺎري ﺑﻲ ﻫﻮده ﺑﻮدن‬ ‫ﭘﻠﻴﺘﻴﻚ زدن‪ :‬ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮدن‬

‫ﻣﺎﻫﻴﺎن ﺳـﺮخ درﻳـﺎﻳﻲ ﻗﻠﺒـﺖ را در ﺣﻮﺿـﭽﻪ ي آﻛﻮارﻳـﻮم‬ ‫ﺳﺮﺑﺴﺘﻪ ﻣﻦ ﺑﺮﻳﺰ‪ .‬اﻳﻨﺠﺎ ﺑﺎران ﻧﻤﻲﺑﺎرد‪ ،‬ﻣﺎﻫﻴﻬﺎ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ راﻫﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻫﺮيﭘﺎﺗﺮ‬

‫ﭘﻞ ﺧﺮ ﺑﮕﻴﺮي‪ :‬ﻣﺤﻞ آزﻣﺎﻳﺶ‪ ،‬ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﮔﺮﻳﺰ از آن ﻣﻤﻜﻦ ﻧﺒﺎﺷﺪ‬ ‫ﭘﻞ زدن‪ :‬در ﻛﺎر ﻛﺴﻲ ﻣﺎﻧﻊ اﻳﺠﺎد ﻛﺮدن‪ ،‬راﺑﻄﻪ ي دو ﻛﺲ را ﺑﻪ‬ ‫ﻫﻢ زدن‪ ،‬روز ﻣﻴﺎن دو ﺗﻌﻄﻴﻞ را ﺗﻌﻄﻴﻞ ﻛﺮدن‬ ‫ﭘ‪‬ﻠُﻎ زده‪ :‬ورﻗﻠﻤﺒﻴﺪه‪ ،‬ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ‬

‫ﻟﺤﻈﻪ ﻟﺤﻈﻪ زﻧﮕﻲ اﻛﻨﻮﻧﻢ را ارج ﺑﺎﻳـﺪ ﻧﻬـﻢ ﭼـﻮن ﺑﻌﻴـﺪ‬ ‫ﻧﻴﺴــﺖ ﻓﺮداﻫــﺎﻳﻢ در ﭘــﺲ ﻗﺎﻟــﺐ ﻫﺎﻟــﻪاﻳــﻲ از ﻧﻴﺴــﺘﻲ رﻗــﻢ‬ ‫ﺑﺨﻮرد‪.‬ﻣﻦ ﺧﻮدم را دوﺳﺖ دارم‪.‬‬

‫ﭘﻠﻚ روي ﻫﻢ ﻧﮕﺬاﺷﺘﻦ‪ :‬ﺣﺘﺎ ﻟﺤﻈﻪ اي ﻧﺨﻮاﺑﻴﺪن‬

‫ﻣﺎه ﻣﻦ‬

‫ﭘﻞ ﻛﺴﻲ آن ﺳﺮ آب ﺑﻮدن‪ :‬ﻛﺎر ﻛﺴﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﺮاب ﺑﻮدن‬ ‫ﭘﻠﻜﻴﺪن‪ :‬در ﺟﺎﻳﻲ رﻓﺖ و آﻣﺪ ﻛﺮدن‪ ،‬آﻫﺴﺘﻪ و آرام رﻓﺘﻦ‪ ،‬ول‬ ‫ﮔﺸﺘﻦ‬ ‫ﭘ‪‬ﻠﻮغ‪ :‬ازدﺣﺎم‪ ،‬ﺑﻲ ﻧﻈﻤﻲ ) ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻠﻮغ و ﭘﻠﻮغ (‬ ‫ﭘ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ :‬ﭘﻮل‬ ‫ﭘﻠﻪ ﺧﻮردن‪ :‬داراي ﭘﻠﻪ ﺑﻮدن‬ ‫ﭘﻤﭗ ﺑﻨﺰﻳﻦ‪ :‬ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺑﻨﺰﻳﻦ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ‬ ‫ﭘﻨﺒﻪ از ﮔﻮش در آوردن‪ :‬از ﻏﻔﻠﺖ در آﻣﺪن‪ ،‬ﻫﻮﺷﻴﺎر ﺷﺪن‬ ‫ﭘﻨﺒﻪ ﺗﻮي ﮔﻮش ﻛﺮدن‪ :‬ﻏﻔﻠﺖ داﺷﺘﻦ‪ ،‬ﻫﻮﺷﻴﺎر ﻧﺒﻮدن‬ ‫ﭘﻨﺒﻪ ﺷﺪن رﺷﺘﻪ‪ :‬ﺑﺎﻃﻞ و ﺑﻲ ﻫﻮده ﺷﺪن ﻛﺎر‬ ‫ﭘﻨﺒﻪ ي ﻛﺴﻲ را زدن‪ :‬ﻛﺴﻲ را اﻓﺸﺎ و ﺑﻲ اﻋﺘﺒﺎر ﻛﺮدن‬ ‫ﭘﻨﺞ ﺗﻦ‪ :‬ﻣﺤﻤﺪ‪ ،‬ﻋﻠﻲ‪ ،‬ﻓﺎﻃﻤﻪ‪ ،‬ﺣﺴﻦ و ﺣﺴﻴﻦ‬ ‫ﭘﻨﺞ ﺗﻦ آل ﻋﺒﺎ‪ :‬ﻧﮕﺎ‪ .‬ﭘﻨﺞ ﺗﻦ‬ ‫ﭘﻨﺞ دري‪ :‬اﺗﺎﻗﻲ ﻛﻪ ﭘﻨﺞ در دارد‬ ‫ﭘﻨﺞ زاري‪ :‬ﺳﻜﻪ ي ﭘﻨﺞ رﻳﺎﻟﻲ‪ ،‬ﭘﻨﺞ ﻫﺰاري‬ ‫ﭘﻨﺠﻮل‪ :‬ﭘﻨﺠﻪ ي ﮔﺮﺑﻪ و ﻣﺎﻧﻨﺪ آن‬ ‫ﭘﻨﺠﻮل زدن‪ :‬ﺑﺎ ﻧﺎﺧﻦ ﻫﺎي دﺳﺖ روي ﺗﻦ ﻛﺴﻲ را ﺧﺮاش دادن‬ ‫ﭘﻨﺠﻪ‪ :‬اﻧﮕﺸﺘﺎن ﭘﻨﺠﮕﺎﻧﻪ ي دﺳﺖ‬ ‫ﭘﻨﺠﻪ ي اﺑﻮاﻟﻔﻀﻞ‪ :‬ورﻗﻪ ي ﺑﺮﻧﺠﻲ ﻳﺎ ﻧﻘﺮه اي ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻛﻒ‬ ‫دﺳﺖ و اﻧﮕﺸﺘﺎن ﺑﺮﻳﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ‬ ‫ﭘﻨﺠﻪ ﺑﻮﻛﺲ‪ :‬ﺳﻼﺣﻲ ﺳﺮدئ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺣﻠﻘﻪ ﻫﺎي ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ‬ ‫و داراي ﺑﺮآﻣﺪﮔﻲ ﻫﺎي ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ‬ ‫ﭘﻨﺠﻪ ﻛﺶ‪ :‬ﻧﻮﻋﻲ ﻧﺎن ﺑﺮﺷﺘﻪ و ﻧﺎزك‬ ‫ﭘِﻨﺪ‪‬ر‪ :‬ﻟﻮازم ﻓﺮﺳﻮده و ﻧﺎﭼﻴﺰ و ﻛﻢ ﺑﻬﺎ‬ ‫ﭘﻨﺰر‪ :‬ﻧﮕﺎ‪ .‬ﭘﻨﺪر‬

‫درد دل ‪ ,‬دل دردﻳﺴــﺖ ﻛــﻪ اﺳــﺘﻔﺮاﻏﺶ را روي دﻳﮕــﺮان‬ ‫ﺧﺎﻟﻲ ﻣﻴﻜﻨﻲ‪.‬‬

‫ﺑﺎل‬ ‫ﺗﺴﺖ ﻣﺎ را ﻣﻲزﻧﺪ ﺷﺎﻳﺪ ﻳﻚ روز در ﺧﻮاب ﺗﻮ را ﻫﻢ زد‪.‬‬

‫ﭘﻴﻨﮓ‬


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.