الف 412

Page 1

‫در ﺑﺎران‬ ‫آدمﻫﺎ ﺧﻮدﺷﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ‬ ‫ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﺳﻴﺎهﺗﺮﻳﻦ‬ ‫ﭘﻴﺮاﻫﻦ ﺗﺎرﻳﺦ را ﭘﻮﺷﻴﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ‬ ‫ﺑﺎران آﻳﻨﻪ اﺳﺖ‬

‫‪412‬‬ ‫‪1‬‬ ‫از ﻟﺒﺨﻨﺪﻫﺎ ﮔﺬر ﻛﻦ‬ ‫ﻫﻤﻴﺸﻪ اﻧﺪوﻫﻲ اﺳﺖ‬ ‫ﭘﺸﺖ ﻟﺐﻫﺎ ﺑﺴﺘﻪ و‬ ‫و ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺎز‬

‫‪ 24‬ﺑﻬﻤﻦ ﻣﺎه ‪1387‬‬

‫در ﺷﺐﻫﺎي ﺑﻲﺳﺘﺎرهي ﺷﻬﺮ‬

‫ﺳﻲ و ﭘﻨﺞ ﺳﺎل اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻛﺎر ﻛﺎﻏﺬ ﺑﺎﻃﻠﻪ ﻫﺴـﺘﻢ و اﻳـﻦ‬ ‫»ﻗﺼﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ« ﻣﻦ اﺳﺖ ﺳﻲ و ﭘﻨﺞ ﺳﺎل اﺳﺖ ﻛـﻪ دارم‬

‫اي ﭼﺮاغﻫﺎي ﻗﺎﺗﻞ ﻧﻮراﻧﻲ‬ ‫ﻛﺠﺎﺳﺖ آن ﺗﻴﺮﮔﻲ ﻋﺮوج دﻫﻨﺪه؟‬ ‫ﻛﺠﺎﺳﺖ ﺧﺪاي اﺳﺎﻃﻴﺮي؟‬

‫ﻛﺘﺎب و ﻛﺎﻏﺬ ﺑﺎﻃﻠﻪ ﺧﻤﻴﺮ ﻣﻲﻛﻨﻢ و ﺧﻮد را ﭼﻨﺎن ﺑـﺎ ﻛﻠﻤـﺎت‬ ‫ﻋﺠﻴﻦ ﻛﺮدهام ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻫﻴﺌﺖ داﻧﺸﻨﺎﻣﻪﻫﺎﻳﻲ در آﻣـﺪهام‬ ‫ﻛﻪ ﻃﻲ اﻳﻦ ﺳﺎلﻫﺎ ﺳﻪ ﺗﻨﻲ از آﻧﻬﺎ را ﺧﻤﻴﺮ ﻛﺮدهام‪.‬‬ ‫ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﭘﺮ ﻫﻴﺎﻫﻮ‪ /‬ﺑﻬﻮﻣﻴﻞ ﻫﺮاﺑﺎل‬

‫‪511‬‬ ‫ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ ‪ 17‬ﺑﻬﻤﻦ ﻣﺎه ‪ /1387‬ﺧﺎﻧﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﮔﺮاش‪ /‬ﺳﺎﻋﺖ ﭼﻬﺎر و ﭘﺎﻧﺰده دﻗﻴﻘﻪ ﺗﺎ ﭘﻨﺞ و ﭘﺎﻧﺰده دﻗﻴﻘﻪ ﻋﺼﺮ‬ ‫آﻗﺎﻳﺎن‪ :‬ﻣﺴﻌﻮد و ﻣﺤﻤﻮد ﻏﻔﻮري‪ ،‬ﻛﺎرﮔﺮ‪ ،‬داوريﻓﺮد‪ ،‬ﺧﻮاﺟﻪﭘﻮر‪ ،‬ﺣﺴﻴﻦ ﻓﻘﻴﻬﻲ و ﺧﺎﻧﻢﻫﺎ اﻟﻬﺎم و ﻣﺮﻳﻢ اﻧﺼﺎري‪ ،‬ﻛﺸﻮري‪،‬‬ ‫آﺑﺎزﻳﺎن‪ ،‬ﻧﺎﺻﺮي‪ ،‬ﺑﻬﻤﻨﻲ‪ ،‬ﺧﻮاﺟﻪزاده‪ ،‬اﺳﻼمﭘﺮﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺨﺸﻲ‪ ،‬ﻓﺮزاﻧﻪ ﻧﺎدرﭘﻮر‪ ،‬ﻋﻄﺎﻳﻲ‪ ،‬زاﻫﺪي‬ ‫ﻣﻦ‪ ،‬دوش‪ ،‬آﻳﻨﻪ‪ /‬ﺣﺴﻴﻨﻲ‪ :‬داﺳﺘﺎن از ﻧﻤﻮﻧﻪ داﺳﺘﺎنﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ راوي در آن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺣﺮف زدن اﺳﺖ‪ .‬ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮ‬ ‫ﻣﻲرﺳﺪ در ﺑﺨﺶ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎ اﻳﻦ ﺻﺤﺒﺖﻫﺎ ﺗﻪ ﻛﺸﻴﺪه اﺳﺖ و ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪه اﺳﺖ دوﺑﺎره ﺑﺮﮔﺮدد ﺳﺮ ﺣﺮف ﺣﻤـﺎم‪ .‬ﻟﺤـﻦ‬ ‫راوي ﺻﻤﻴﻤﻲ و ﮔﻴﺮا اﺳﺖ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺮاي ﺑﺮﺧﻲ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﻟﺤﻦ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪﺷﺪﻧﻲ ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺸﻮد ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪ داﺳﺘﺎن‬ ‫را ﻣﺴﺎﻟﻪ ارﺗﺒﺎط و ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎ داﻧﺴﺖ‪ .‬راوي ﻫﺮ ﭼﻨﺪ زﻳﺎد ﺣﺮف ﻣﻲزﻧﺪ اﻣﺎ آﻧﭽﻪ را ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻧﻤﻲﮔﻮﻳﺪ و ﺳﻌﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ آن را ﺑـﺎ‬ ‫دادن ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺷﻜﻼت‪ /‬اﻟﻬﺎم اﻧﺼﺎري‪ :‬داﺳﺘﺎن ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ وﻳﮋﮔﻲ داﺳﺘﺎنﻫﺎي ﺧﻴﻠﻲ ﻛﻮﺗﺎه ﻳﻌﻨﻲ اﻳﺠـﺎد ﺷـﮕﻔﺘﻲ در ﭘﺎﻳـﺎن را ﺑـﻪ ﻫﻤـﺮاه‬ ‫داﺷﺖ‪ .‬اﺳﺘﻔﺎده از زﻣﺎن ﺣﺎل ﺑﻪ ﺟﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺷﺒﺎﻫﺖﻫﺎي داﺳﺘﺎن ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮه را ﻛﺎﻫﺶ دﻫﺪ‪.‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﻴﺪ ﺻـﺤﻨﻪ‬ ‫ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﺼﺎدف ﺑﺎﻳﺪ داراي ﭘﺮداﺧﺖ دﻗﻴﻖﺗﺮي ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻟﺬت ادﺑﻴﺎت‪ :‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ادﺑﻲ دﻫﻪﻓﺠﺮ اﻋﻼم ﺷﺪ‪ .‬ﺷﺐ ﺷﻌﺮﻫﺎ اوز‪ ،‬ﻻر و ﮔـﺮاش و ﻣﺴـﺎﺑﻘﻪ اﻧﻘـﻼب در اواﺧـﺮ دﻫـﻪ ﻓﺠـﺮ‬ ‫ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﻫﻤﻴﻦﻃﻮر ﺧﺎﻧﻢ ﺑﻬﻤﻨﻲ ﺷﻌﺮﻫﺎي ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮع ﻏﺰه را ﺧﻮاﻧﺪ‪.‬‬


‫ﺳﻴﺦ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﺮد ﻛﻪ ﻋﺮاﻗﻴﻬﺎ زودﺗﺮ از آﻧﭽـﻪ‬

‫‪412‬‬

‫‪2‬‬ ‫ﻫﻮا ﮔﺮگ و ﻣﻴﺶ ﺑـﻮد‬ ‫داﺳﺘﺎﻧﻲ از‬ ‫ﻣﺤﻤﻮد ﻏﻔﻮري‬

‫ﻛــﻪ ﻓﻜــﺮش را ﻣــﻲﻛــﺮد‬ ‫دﺳﺖﺑﻪﻛﺎر ﺷﺪهاﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻛﻪ ﺻﺪاي اﻧﻔﺠﺎري ﺑﻪ ﮔﻮش رﺳﻴﺪ‪ .‬ﻫـﺎﺗﻒ وﺣﺸـﺖزده‬ ‫از ﺧﻮاب ﭘﺮﻳﺪ‪ .‬ﺳﺮﻳﻊ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﻳﺶ را ﭘﻮﺷـﻴﺪ و از ﺧﺎﻧـﻪ‬ ‫ﺑﻴﺮون رﻓﺖ‪ .‬ﻫﻴﭻ ﻓﻜﺮش را ﻧﻤﻲﻛﺮد ﻛﻪ اﻳﻦ وﻗﺖ ﺻـﺒﺢ‬ ‫دﺷﻤﻦ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﻨﺪ‪ .‬از ﭼﻨﺪ روز ﭘﻴﺶ ﺷﺎﻳﻌﺎﺗﻲ ﻣﺒﻨـﻲ ﺑـﺮ‬ ‫ﺣﻤﻠﻪ آﻧﻬﺎ از ﻫﻤﻜﺎراﻧﺶ ﺷﻨﻴﺪه ﺑﻮد‪ .‬او ﺗﻌﺪادي از ﻣـﺮدم‬ ‫را دﻳﺪ ﻛﻪ ﺳﺮاﺳﻴﻤﻪ ﻣﻲدوﻳﺪﻧﺪ‪ .‬ﻧﻤﻲﻓﻬﻤﻴﺪ ﻛـﻪ ﻣﻮﺿـﻮع‬ ‫از ﭼﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﭼﺸﻤﺶ ﺑـﻪ ردﻳـﻒ ﺳـﺮﺑﺎزان‬ ‫ﻋﺮاﻗﻲ اﻓﺘﺎد ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﻮي او ﻣﻲآﻣﺪﻧﺪ‪ .‬ﻟﺤﻈﻪاي ﺧـﻮن در‬ ‫رﮔﻬﺎي ﻫﺎﺗﻒ ﻣﻨﺠﻤﺪ ﺷﺪ و ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺣﺮﻛﺘـﻲ ﻛﻨـﺪ‪ .‬ﻳـﻚ‬ ‫ﻧﻔﺮ ﻓﺮﻳﺎد زد‪:‬‬ ‫_ ﭼﺮا واﻳﺴﺎدي؟ زود ﺑﺎش ﺑﺪو ‪ ...‬ﺑﺪو دﻳﮕﻪ‪.‬‬ ‫ﻫﺎﺗﻒ ﺑﻪ ﺧﻮد آﻣﺪ و ﺑﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻧﻴﺮوﻳﻲ ﻛﻪ داﺷﺖ‪ ،‬ﭘـﺎ‬ ‫ﺑﻪ ﻓﺮار ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬ﻋﺮاﻗﻴﻬﺎ ﺷﺮوع ﺑـﻪ ﺗﻴﺮاﻧـﺪازي ﻛﺮدﻧـﺪ‪.‬‬ ‫ﺗﻴﺮي از ﻛﻨﺎر ﮔﻮش او رد ﺷﺪ‪ .‬ﺻﺪاي ﺿـﺠ‪‬ﻪي ﭘﻴﺮزﻧـﻲ‬ ‫را ﺷــﻨﻴﺪ‪ .‬ﺳــﺮش را ﻛــﻪ ﻛﻤــﻲ ﺑﺮﮔﺮداﻧــﺪ‪ ،‬ﭼﻨــﺪ ﻧﻔــﺮ از‬ ‫ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﺧﻮدي را دﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻋﺮاﻗﻴﻬﺎ ﺗﻴﺮاﻧـﺪازي‬ ‫ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻧﻤـﻲ داﻧﺴـﺖ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻛـﺪام ﺳـﻤﺖ ﺑـﺮود‪ .‬او‬ ‫ﺧﻮدش را ﺑﻪ ﻛﻮﭼﻪاي ﺑﺎرﻳﻚ اﻧﺪاﺧﺖ‪ .‬از ﻣﻴﺎن ﻛﻮﭼﻪ ﻛـﻪ‬ ‫ﻣﻲﮔﺬﺷﺖ ﺻﺪاي ﻧﺎﻟﻪي زﻧـﻲ را ﺷـﻨﻴﺪ ﻛـﻪ ﺑـﺎﻻي ﺳـﺮ‬ ‫ﻣﺮدي زﺧﻤﻲ اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮد‪ .‬ﻟﺨﺘﻪاي ﺧـﻮن از دﻫـﺎن ﻣـﺮد‬ ‫ﺑﻴﺮون رﻳﺨﺖ و زن ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﻮان ﺟﻴﻎ ﻛﺸـﻴﺪ‪ .‬ﻫـﺎﺗﻒ در‬ ‫ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﻣﻲدوﻳﺪ ﺻﺪاي ﺟﻴﻎ را ﺷﻨﻴﺪ و ﻣﻮﻫـﺎي ﺑـﺪﻧﺶ‬

‫زﻳﺮ ﻟﺐ زﻣﺰﻣﻪ ﻛﺮد‪:‬‬ ‫ـــــ ﺧﺪاﻧﺸــــﻨﺎسﻫــــﺎ‬ ‫ﻧﺼﻒ ﺷﺒﻲ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮدهن ‪...‬‬ ‫ﭼﻄﻮري ﻣﻦ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺸﺪم؟‬ ‫ﻣﻴﺨﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺒﻲ واﻗﻊ در ﺧﻴﺎﺑـﺎن اﻣـﺎم ﺧﻤﻴﻨـﻲ‬ ‫ﺑﺮود‪ .‬دﻟﺸﻮره ﻋﻤﻴﻘﻲ وﺟﻮدش را اﺣﺎﻃﻪ ﻛﺮده ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ـ ﻧﻜﻨﻪ ﻧﺒﻲ رو ‪...‬‬ ‫ﺧﺎﻧﻪي ﻧﺒﻲ وﻳﺮاﻧﻪ ﺷﺪه ﺑـﻮد‪ .‬ﻫـﺎﺗﻒ ﻧﺎاﻣﻴـﺪ و ﻏـﻢزده‬ ‫ﺗﻌﺪادي از ﺳﺮﺑﺎزان ﺧﻮدي را دﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻋﺮاﻗﻲﻫـﺎ‬ ‫ﺗﻴﺮاﻧﺪازي ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬او ﺑﺮﮔﺸﺖ و راه آﻣـﺪه را دوﺑـﺎره‬ ‫ﻃﻲ ﻛﺮد‪ .‬ﺑﺴﻴﺎر ﺧﺴﺘﻪ و ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺑـﻮد‪ .‬ﭘـﺲ از ﻛـﺎر‬ ‫ﻓﺸﺮده ي دﻳﺸﺐ ﻓﻘﻂ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺨﻮاﺑـﺪ‪.‬‬ ‫ﺳﺮش ﮔﻴﺞ ﻣﻲرﻓﺖ و دﻫﺎﻧﺶ ﺧﺸﻚ ﺷـﺪه ﺑـﻮد‪ .‬ﺳـﻌﻲ‬ ‫ﻛﺮد ﺑﻪ آن ﻛﻮﭼﻪاي ﻧﺮود ﻛﻪ‬ ‫ﺻﺪاي ﺟﻴﻎ ﮔـﻮشﺧـﺮاش زن را ﺷـﻨﻴﺪه ﺑـﻮد‪ .‬دوﺑـﺎره‬ ‫ﺻﺪاي اﻧﻔﺠﺎري ﺷﻨﻴﺪ ‪ .‬رﻧﮓ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﺶ ﻧﻤﺎﻧـﺪه ﺑـﻮد‪.‬‬ ‫وﻗﺘﻲ ﺑﻪ ﺧﺎﻧـﻪي وﻳﺮاﻧـﻪاي رﺳـﻴﺪ‪ ،‬ﻧﺎﮔﻬـﺎن در اﻧﺘﻬـﺎي‬ ‫ﻛﻮﭼﻪ دو ﺳﺮﺑﺎز ﻋﺮاﻗﻲ را دﻳـﺪ ﻛـﻪ ﭘﺸـﺖ دﻳـﻮار ﭘﻨـﺎه‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻫﺎﺗﻒ ﺑـﻪ ﺳـﺮﻋﺖ ﺧـﻮدش را در ﻻﺑـﻼي‬ ‫آوار ﭘﻨﻬﺎن ﻛﺮد‪ .‬آوارﻫﺎ را ﻛﻨﺎر زد ﺗﺎ راﻫـﻲ ﺑـﺮاي ﻓـﺮار‬ ‫ﭘﻴﺪا ﻛﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﻲ ﺑﻪ ﻛﻮﭼﻪ ﺑﻌﺪي ﭘﺎ ﮔﺬاﺷﺖ‪ ،‬ﺟﺴـﺪ ﺧـﻮﻧﻲ‬ ‫زﻧﻲ را دﻳﺪ ﻛﻪ ﮔﻮﺷﻪ ي دﻳﻮار اﻓﺘﺎده اﺳﺖ و ﺑﭽـﻪاي در‬ ‫ﻛﻨﺎرش ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺑﭽﻪ را در آﻏﻮش ﮔﺮﻓـﺖ و دوﻳـﺪ‪.‬‬


‫ﮔﺮﻳﻪي ﺑﭽﻪ او را ﺑـﻪ ﻳـﺎد دﺧﺘـﺮ دو ﺳـﺎﻟﻪاش اﻧـﺪاﺧﺖ‪.‬‬

‫ﻃــﻮﻟﻲ ﻧﻜﺸــﻴﺪ ﻛــﻪ ﺧﺮﻣﺸــﻬﺮﻳﻬﺎ‬

‫اﺷﻚ در ﭼﺸﻤﺶ ﺟﻤﻊ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﻓﻜـﺮ ﻛـﺮد ﻛـﻪ ﻣﻤﻜـﻦ‬

‫ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﺟﻨﮕﺎوري و ﺷﺠﺎﻋﺖ‬

‫اﺳﺖ ﻫﻴﭻ وﻗﺖ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮادهاش در اﻫـﻮاز ﺗﻤـﺎس‬

‫ﺑﺴـــﻴﺎر‪ ،‬ﻧﻴﺮوﻫـــﺎي ﻋﺮاﻗـــﻲ را‬

‫ﺑﮕﻴﺮد‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻳﺎد ﺳﺮوش‪ ،‬ﭘﺴﺮ داﻳﻲاش اﻓﺘﺎد‪ .‬زﻳﺮ ﻟـﺐ‬

‫ﻣﺠﺒﻮر ﺑـﻪ ﻋﻘـﺐ ﻧﺸـﻴﻨﻲ ﻛﻨﻨـﺪ‪.‬‬

‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻠﻮار اﻧﻘﻼب!‬

‫روزﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﺗﻴﺘﺮ زدﻧﺪ‪» :‬ﺧﺮﻣﺸﻬﺮ‬

‫اﻣﻴﺪواراﻧﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﻤﻚ او ﻣﻲﺗﻮاﻧـﺪ از‬

‫آزاد ﺷﺪ‪«.‬‬

‫ﺷﻬﺮ ﺑﮕﺮﻳﺰد و ﺑﻪ اﻫـﻮاز ﺑـﺮود‪ .‬ﺑﻬـﺮ زﺣﻤﺘـﻲ ﻛـﻪ ﺑـﻮد‬

‫***‬

‫‪412‬‬

‫ﺧﻮدش را ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﺳﺎﻧﺪ‪ .‬در ﻃﻮل راه‪ ،‬ﻳﻚ ﺑـﺎر ﻧﺰدﻳـﻚ‬

‫ﻧﺒﻲ ﺧﺴﺘﻪ و زﺧﻤﻲ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬او ﺑـﻪ‬

‫ﺑﻮد ﻛﻪ ﮔﻠﻮﻟﻪاي ﺑﻪ او ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺧﺪا را ﺷﻜﺮ ﻛﺮد ﻛـﻪ‬

‫زﺣﻤــﺖ ﺗﻮاﻧﺴــﺘﻪ ﺑــﻮد از ﭼﻨــﮓ ﻳــﻚ‬

‫از آن واﻗﻌﻪ ﺟﺎن ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺪر ﺑـﺮده اﺳـﺖ‪ .‬درﮔﻴـﺮي ﺑـﻴﻦ‬

‫ﻋﺮاﻗﻲ ﻓﺮار ﻛﻨﺪ‪ .‬اﺣﺘﻤﺎل ﻣﻲداد ﻛﻪ ﻫﺎﺗﻒ ﺑﻪ ﻧﺰد ﺳﺮوش‬

‫ﺳﺮﺑﺎزان ﺧﻮدي و ﻋﺮاﻗﻴﻬـﺎ ﺷـﺪت ﭘﻴـﺪا ﻛـﺮده ﺑـﻮد‪ .‬او‬

‫رﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻃﺮاﻓﺶ را ﺑﻪ دﻗﺖ ﭘﺎﻳﻴﺪ‪ .‬در ﺑﻠـﻮار اﻧﻘـﻼب‬

‫ﺟﺮأت ﻧﻤﻲﻛﺮد ﻛﻪ ﺟﻠـﻮﺗﺮ ﺑـﺮود‪ .‬ﺻـﺪاي ﮔﺮﻳـﻪي ﺑﭽـﻪ‬

‫ﺟﺰ او ﻛﺴﻲ ﻧﺒﻮد‪ .‬دﻟﺸﻮره ﻋﻤﻴﻘﻲ او را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑـﻮد‪.‬‬

‫‪3‬‬

‫ﻟﺤﻈﻪ اي ﻗﻄﻊ ﻧﻤﻲ ﺷﺪ‪ .‬ﻫﺎﺗﻒ ﺧﺴـﺘﻪ و ﻣﻀـﻄﺮب ﺑـﻮد‪.‬‬

‫در ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ از ﻣﻴﺎن ﻓﻠﻜﻪ ﻋﺒﻮر ﻣﻲﻛﺮد ﺳﺮ ﻣﺘﻼﺷﻲ ﺷـﺪه‬

‫ﻫﻴﭻ راﻫـﻲ ﺑـﺮاي ﺣـﻞ ﻣﺸـﻜﻠﺶ ﭘﻴـﺪا ﻧﻤـﻲﻛـﺮد‪ .‬ﻓﻘـﻂ‬

‫ﺑﭽﻪ را ﻛﻨﺎر ﻧﻴﻤﻜـﺖ دﻳـﺪ‪ .‬ﺑﻐـﺾ ﮔﻠـﻮﻳﺶ ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺑـﻮد‪.‬‬

‫ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﺤﻮي ﺷﺪه ﺧـﻮدش را ﺑـﻪ اﻫـﻮاز‬

‫ﺳﺮش را ﭘﺎﻳﻴﻦ اﻧـﺪاﺧﺖ و ﮔﺮﻳـﻪ ﻛـﺮد‪ .‬ﻧﺎﮔﻬـﺎن ﻣﺘﻮﺟـﻪ‬

‫ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮادهاش‪ .‬دل را ﺑﻪ درﻳـﺎ زد‪ .‬ﺑـﺎ اﺣﺘﻴـﺎط‬

‫ﻗﻄﺮاﺗﻲ از ﺧﻮن ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺼﻮرت رد‪‬ي در اﻣﺘـﺪاد ﺑﻠـﻮار‬

‫وارد ﺑﻠﻮار ﺷﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻲداﻧﺴﺖ ﻛـﻪ در آن ﻫﻤﻬﻤـﻪ‬

‫ﻛﺸﻴﺪه ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﺶ آن را دﻧﺒﺎل ﻛﺮد‪ .‬رد‪ ‬ﺧـﻮﻧﻲ‬

‫ﺻﺪاي ﺑﭽﻪ ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ ﺑﺎ اﻳـﻦ ﺣـﺎل دﺳـﺘﺶ را‬

‫ﻣﺮدي ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎن آزادي ﻣﻨﺘﻬﻲ ﻣﻲﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺟﻠﻮي دﻫﺎن ﺑﭽﻪ ﮔﺮﻓﺖ و ﺧﻮدش را ﺗـﺎ ﺣـﺪ اﻣﻜـﺎن ﺧـﻢ‬ ‫ﻛﺮد ﺗﺎ ﻋﺮاﻗﻴﻬﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺣﻀﻮر او ﻧﺸﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﺮس و ﻟﺮز‬ ‫ﺟﻠﻮ رﻓﺖ‪ .‬ﺑﺪﻧﺶ ﭼﻨﺎن ﻣﻲﻟﺮزﻳﺪ ﻛﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺴـﺖ ﺧـﻮدش‬ ‫را ﻧﮕﻪ دارد‪ .‬داﺧﻞ ﺑﻠﻮار روي زﻣـﻴﻦ درازﻛـﺶ ﺧﻮاﺑﻴـﺪ‪.‬‬ ‫ﻟﺤﻈﻪاي ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ را ﻣﺤﻜﻢ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻓﺸﺎر آورد و ﻗﻄﺮهي‬ ‫اﺷﻜﻲ از ﮔﻮﺷﻪ ي ﭼﺸﻤﺶ ﭼﻜﻴﺪ‪ .‬ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﺮﮔﺮدد‪.‬‬ ‫اﻳﺴﺘﺎد و ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﻮان ﺑﺎﻗﻲﻣﺎﻧﺪهاش ﺑﻪ ﺳـﻤﺖ ﻣﺨـﺎﻟﻒ‬ ‫دوﻳﺪ‪ .‬ﻳﻜﻲ از ﻋﺮاﻗﻲ ﻫﺎ او را دﻳﺪ و ﺑﻄﺮﻓﺶ ﺷﻠﻴﻚ ﻛـﺮد‪.‬‬

‫ﻛﺎش ﻣﻲﺷﺪ‬

‫ﺗﻴﺮي ﺑﻪ ران او ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﺮد‪ .‬ﺗﻌﺎدﻟﺶ را از دﺳﺖ داد و‬

‫ﻫﻢﺻﺪا‬

‫روي زﻣﻴﻦ ﺷﻴﺮﺟﻪ زد‪ .‬ﺑﭽﻪ از دﺳﺘﺶ رﻫﺎ ﺷﺪ و ﺳﺮش‬

‫ﻫﻢﻧﻔﺲ‬

‫ﻣﺤﻜﻢ ﺑﻪ ﻧﻴﻤﻜﺖ ﻓﻠﺰي ﺧﻮرد و ﺧـﻮن از ﺳـﺮ او ﺑﻴـﺮون‬

‫ﻟﺤﻈﻪاي ﻣﻜﺚ‬

‫ﭘﺎﺷﻴﺪ‪ .‬ﻫﺎﺗﻒ ﺑﺎ ﻧﺎاﻣﻴـﺪي ﺳـﺮش را ﺑﺮﮔﺮداﻧـﺪ‪ .‬ﺳـﺮﺑﺎز‬ ‫ﻋﺮاﻗﻲ داﺷﺖ ﺑﻪ ﺳﻮي او ﻣﻲآﻣﺪ‪ .‬ﻳﻜﻲ از اﻓﺮاد ﻣﺴﻠﺢ ﺑﻪ‬

‫ﺑﻲﺻﺪا‬ ‫ﮔﺮﻳﻪ‪ ،‬ﻧﻪ‬ ‫ﻛﻤﻲ ﺧﻨﺪه‬

‫ﻃﺮف ﺳﺮﺑﺎز ﻋﺮاﻗـﻲ ﺷـﻠﻴﻚ ﻛـﺮد و او ﺑـﻪ روي زﻣـﻴﻦ‬

‫آرام‬

‫اﻓﺘﺎد‪ .‬ﻫﺎﺗﻒ ﻧﺎﻟﻪ ﻛﻨﺎن روي ﭘﺎ اﻳﺴﺘﺎد‪ .‬ﺛﺎﻧﻴﻪاي ﺑﺎ ﺗﺄﺳﻒ‬

‫ﮔﻞ ﻣﺮﻳﻢ‬

‫ﺑﻪ ﺑﭽﻪ زل زد ﺳﭙﺲ ﺳﻌﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻟﻨﮓﻟﻨﮕﺎن از اﻧﺘﻬـﺎي‬

‫ﺷﻜﻔﺘﻪ‬

‫ﺑﻠﻮار رد ﺷﻮد و ﺑﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎن ﺑﻌﺪي ﺑﺮود‪.‬‬

‫ﺗﺎ ﻣﻦ و ﺗﻮ ﻣﺎ ﺑﺸﻮﻳﻢ‬

‫***‬

‫ ‬

‫زﻫﺮا ﻧﺎﺻﺮي‪87/10/17 /‬‬


‫ﺟﻠﺴﻪ اول ﻛﻼسﻫﺎي داﻧﺸﮕﺎه ﻣﺜﻞ ﺗﻴﺮ ﻗﻠـﻖ اﺳـﺖ‪ .‬ﻫﻤﻴﺸـﻪ‬ ‫ﻫﺪر ﻣﻲرود وﻟﻲ ﺑﺪون آن ﺑﻘﻴﻪ ﺷﻠﻴﻚﻫﺎ ﺧﻴﻠﻲ ﺳﺨﺖ ﻣﻲﺷﻮد‪..‬‬

‫ﺧﻮدم‬

‫‪412‬‬

‫‪4‬‬

‫ﭘﺲ ﮔﻮﭼﻪ‪ :‬ﻛﻮﭼﻪي ﻛﻮﭼﻜﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﻮﭼﻪي‬ ‫ﻛﻮﭼﻚ دﻳﮕﺮي ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‬

‫ﻫﺮ آدﻣﻰ را ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از ﺳﻰ ﺳﺎﻟﮕﻰ ﺳﻮار اﺗﻮﺑﻮس دﻳﺪﻳﺪ‪،‬‬ ‫ﻣﻰﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺟﺰو ﻧﺎﻣﻮﻓﻖﻫﺎ ﺑﺤﺴﺎب ﺑﻴﺎورﻳﺪش‪.‬‬

‫ﻟﻮﻟﻴﺎ‬

‫ﭘﺲ ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﻛﺴﻲ‪ :‬از ﻛﺴﻲ ﺟﻠﻮ اﻓﺘﺎدن‬ ‫ﭘﺲ ﮔﺮدﻧﻲ‪ :‬زدن ﺑﺎ ﻛﻒ دﺳﺖ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﮔﺮدن ﻛﺴﻲ‬ ‫ﭘﺲ ﮔﻮش اﻧﺪاﺧﺘﻦ‪ :‬ﻣﺴﺎﻣﺤﻪ ﻛﺮدن‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﺎﺧﻴﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻦ‬ ‫ﭘﺴﻠﻪ‪ :‬ﺟﺎي ﭘﻨﻬﺎن‪ ،‬در ﻧﻬﺎن‬

‫ﻣﻦ از اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﭘﭻ ﭘﭻ و ﺳﻜﻮت وﻫﻢ اﻧﮕﻴﺰ ﺷﻬﺮ ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻢ و‬ ‫ﻋﺬاب ﻣﻲ ﻛﺸﻢ‪.‬ﻣﻦ ﻛﻪ در ﺣﺎﺷﻴﻪ ﻧﻴﺰ ﻧﺒﻮدم!‬

‫ﺧﺎﺗﻮن‬

‫ﭘﺴﻠﻪ ﺧﻮر‪ :‬آن ﻛﻪ ﻧﺰد دﻳﮕﺮان ﻛﻢ ﻣﻲ ﺧﻮرد و در ﻧﻬﺎن ﺑﺴﻴﺎر‬ ‫ﭘﺲ ﻣﺎﻧﺪه‪ :‬ﺗﻪ ﻣﺎﻧﺪه‪ ،‬ﺑﻪ ﻛﻨﺎﻳﻪ ﺑﻪ زن ﻃﻼق ﮔﺮﻓﺘﻪ ﮔﻔﺘﻪ اﻧﺪ‬ ‫ﭘﺲ ﻧﺸﺴﺘﻦ‪ :‬ﻋﻘﺐ ﻧﺸﻴﻨﻲ ﻛﺮدن‬ ‫ﭘﺲ ﻫﻢ ﺑﺮ آﻣﺪن‪ :‬ﺣﺮﻳﻒ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﻮدن‪ ،‬از ﻋﻬﺪه ي ﻫﻢ ﺑﺮآﻣﺪن‬

‫آدمﻫﺎي اﺣﻤﻖ در ذﻫﻦ ﻣﻦ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻟﺬت ﻣﻴﺒﺮﻧﺪ‬ ‫از ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻟﺬﺗﺒﺨﺶ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫رﻫﺎ‬

‫ﭘﺸﺖ‪ :‬ﻧﺴﻞ‪ ،‬ﻓﺮزﻧﺪان‬ ‫ﭘﺸﺖ اﻧﺪر ﭘﺸﺖ‪ :‬ﻧﺴﻞ اﻧﺪر ﻧﺴﻞ‬

‫اﮔــﺮ از ﻫــﻮل ﻫﻠــﻴﻢ در دﻳــﮓ اﻓﺘــﺎدي‪ ،‬ﻛﻤــﻲ ﺑــﻪ ﺧــﻮدت‬

‫ﭘﺸﺖ ﺑﺎم‪ :‬ﺳﻘﻒ ﺑﻴﺮوﻧﻲ ﺑﺎم‬

‫ﺑﻴﺎﻧﺪﻳﺶ وﻟﻴﻜﻦ اﮔﺮ دﻳﺪي ﻛﻪ دﻳﮓ ﺧﺎﻟﻲ ﺑﻮد‪ ،‬ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ‬

‫ﭘﺸﺖ ﺑﺸﻘﺎب ﻛﺸﻴﺪن‪ :‬ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻛﺮدن ﺑﻪ ﻗﻄﻊ ﻛﻤﻚ‬

‫ﺧﻮدت ﺑﻴﺎﻧﺪﻳﺶ!‬

‫ﭘﺸﺖ ﺑﻨﺪ‪ :‬ﺑﻪ دﻧﺒﺎل‪ ،‬در اداﻣﻪ‪ ،‬ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ﭘﺲ از ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮي‬

‫ﻫﺮيﭘﺎﺗﺮ‬

‫ﺑﻨﻮﺷﻨﺪ ﻳﺎ ﺑﺨﻮرﻧﺪ‬ ‫ﭘﺸﺖ ﺑﻨﺪي ﻛﺮدن‪ :‬ﺑﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻏﺬا ﭼﻴﺰ ﻣﺨﺘﺼﺮي ﺧﻮردن‬ ‫ﭘﺸﺖ ﺑﻪ ﻛﻮه اُﺣﺪ ﺑﻮدن‪ :‬ﭘﺸﺖ ﮔﺮﻣﻲ داﺷﺘﻦ‬ ‫ﭘﺸﺖ ﭘﺎ‪ :‬ﻓﻨﻲ از ﻛﺸﺘﻲ ﺑﺮاي اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﺣﺮﻳﻒ‬ ‫ﭘﺸﺖ ﭘﺎ ﺑﻪ ﺑﺨﺖ ﺧﻮد زدن‪ :‬ﻧﮕﺎ‪ .‬ﺑﻪ ﺑﺨﺖ ﺧﻮد ﭘﺸﺖ ﭘﺎ زدن‬ ‫ﭘﺸﺖ ﭘﺎ ﭘﺰان‪ :‬آﻳﻴﻦ و رﺳﻢ ﭘﺨﺘﻦ آش ﭘﺸﺖ ﭘﺎ‪ .‬ﻧﮕﺎ‪ .‬آش ﭘﺸﺖ ﭘﺎ‬ ‫ﭘﺸﺖ ﭘﺎ زدن ﺑﻪ ﭼﻴﺰي‪ :‬ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﻲ ﻛﺮدن از ﭼﻴﺰي‬ ‫ﭘﺸﺖ ﭼﺸﻢ آﻣﺪن‪ :‬ﻧﺎز و اﻓﺎده ﻛﺮدن‪ ،‬ﻧﮕﺎ‪ .‬اﺑﺮو ﻧﺎزك ﻛﺮدن‬ ‫ﭘﺸﺖ ﭼﺸﻢ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺷﺪ‪ :‬ﭼﻴﺮه ﺷﺪن ﺧﻮاب‬ ‫ﭘﺸﺖ ﭼﺸﻢ ﻛﺴﻲ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪن‪ :‬اﻧﮕﺎر ﻧﻪ اﻧﮕﺎر‪ ،‬ﺑﺮاي ﻛﺴﻲ ﻓﺮﻗﻲ‬ ‫ﻧﺪاﺷﺘﻦ‬ ‫ﭘﺸﺖ ﭼﺸﻢ ﻧﺎزك ﻛﺮدن‪ :‬ﭘﺸﺖ ﭼﺸﻢ آﻣﺪن‬ ‫ﭘﺸﺖ ﭼﻴﺰي ﮔﺬاﺷﺘﻦ‪ :‬ﺑﺎ ﭘﺸﺘﻜﺎر دﻧﺒﺎل ﭼﻴﺰي رﻓﺘﻦ‪ ،‬ﻛﺎري را ﺑﺎ‬ ‫اراده ي ﻣﺤﻜﻢ دﻧﺒﺎل ﻛﺮدن‬ ‫ﭘﺸﺖ ﺧﺎك اﻧﺪاز‪ :‬ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻢ‪ ،‬ﺑﻪ اﻧﺪازه ي ﭘﺸﺖ ﺧﺎك اﻧﺪاز‬ ‫ﭘﺸﺖ دﺳﺖ را داغ ﻛﺮدن‪ :‬ﺗﻮﺑﻪ ﻛﺮدن‪ ،‬ﺑﺮاي ﻧﻜﺮدن ﻛﺎري ﺑﺎ ﺧﻮد‬ ‫ﺷﺮط ﻛﺮدن‬ ‫ﭘﺸﺖ دﺳﺘﻲ‪ :‬ﺿﺮﺑﻪ اي ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﻨﺒﻴﻪ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ دﺳﺖ ﺑﭽﻪ‬ ‫ﭘﺸﺖ دﺳﺘﻲ زدن‪ :‬ﺑﺮاي ﺗﻨﺒﻴﻪ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ دﺳﺖ ﺑﭽﻪ زدن‬ ‫ﭘﺸﺖ رو‪ :‬واروﻧﻪ‬ ‫ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻛﺴﻲ ﺣﺮف زدن‪ :‬در ﻏﻴﺎب ﻛﺴﻲ از او ﺑﺪ ﮔﻔﺘﻦ‬

‫ﻫﻤﻮن وﻗﺖ ﻛـﻪ ﺣـﺲ ﺗﻨﻬـﺎﻳﻲ ﺑـﻪ ﻣﻐـﺰ اﺳـﺘﺨﻮﻧﺖ زده‬ ‫ﺑﺎﺷﻪ‪،‬وﻗﺖ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﻴﻪ‬

‫ﻛﺴﺮا‬


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.