ﺑﻪ ﻣﺮدن ﻣﺤﺘﺎﺟﻢ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﮔﻠﻮﻟﻪاي ﺑﺸﻜﺎﻓﺪم ﺑﻴﺎﻓﺘﻢ ﺑﺮ آﺳﻔﺎﻟﺖ داغ ﺳﻴﺎه ﺑﺮ ﻣﻦ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻨﻨﺪ
417 1 6ﻓﺮوردﻳﻦ 1388 رﻧﮓ ،داﻣﻦ ﭼﻴﺪن و ﺑﻮي ﮔﻞ از ﺧﻮد رﻓﺘﻦ اﺳﺖ ﻫﺮ ﻛﺠﺎ ﮔﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺑﺮگ ﺳﻔﺮ دارد ﺑﻬﺎر ﻻﻟﻪ داغ و ﮔﻞ ﮔﺮﻳﺒﺎن ﭼﺎك و ﺑﻠﺒﻞ ﻧﻮﺣﻪ ﮔﺮ ﻏﻴﺮ ﻋﺒﺮت زﻳﻦ ﭼﻤﻦ دﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﺑﺮ دارد ﺑﻬﺎر ؟ ﺑﻴﺪل دﻫﻠﻮي
516 ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ 22اﺳﻔﻨﺪ ﻣﺎه /1387ﺧﺎﻧﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﮔﺮاش /ﺳﺎﻋﺖ ﭼﻬﺎر و ﭘﺎﻧﺰده دﻗﻴﻘﻪ ﺗﺎ ﭘﻨﺞ و ﭘﺎﻧﺰده دﻗﻴﻘﻪ ﻋﺼﺮ آﻗﺎﻳﺎن :ﻣﺴﻌﻮد ﻏﻔﻮري ،ﻣﺤﻤﻮد ﻏﻔﻮري ،داوريﻓﺮد،ﺳﺮاﺟﻲ ،ﻛﺎرﮔﺮ و ﺧﺎﻧﻢﻫﺎ ﺣﺒﻴﺒـﻪ ﺑﺨﺸـﻲ ،ﻋﻄـﺎﻳﻲ ،وﻗـﺎرﻓﺮد ،ﻓﺎﻃﻤـﻪ آﺑﺎزﻳﺎن ،ﻣﺮﻳﻢ اﻧﺼﺎري،ﻣﺮﺿﻴﻪ و ﻓﺮزاﻧﻪ ﺑﺎﻗﺮزاده و زاﻫﺪي ،ﻛﻮزﻟﻲ ،ﻳﻮﺳﻔﻲ و ﺧﻮاﺟﻪزاده اﺳﺘﻘﻼل و ﭘﺮﺳﭙﻮﻟﻴﺲ /ﻓﺮزاﻧﻪ ﺑﺎﻗﺮزاده :ﻣﻮﺿﻮع داﺳﺘﺎن ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻓﻀﺎي ﻣﻮﺟﻮد در آن ﻣﻨﻄﻘﻲ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﻲرﺳـﻴﺪ و ﻫﻤﻴﻦ ﺷﺎﻳﺪ ﻳﻜﻲ از ﺿﻌﻒﻫﺎي داﺳﺘﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ راﺣﺘﻲ ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﻛﻨﺪ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﻴﺖﻫـﺎي داﺳـﺘﺎﻧﻲ، اﻟﺒﺘﻪ ﭘﺎﻳﺎن داﺳﺘﺎن ﻏﺎﻓﻠﮕﻴﺮي ﺧﻮﺑﻲ داﺷﺖ و روي ﻟﺤﻦ و ﮔﻔﺘﺎر راوي ﻳﺎ داﻧﺎي ﻛﻞ ﺑﺤﺚ ﺷﺪ. دو ﺑﻴﺘﻲ /ﺣﺒﻴﺒﻪ ﺑﺨﺸﻲ :ﺷﺎﻋﺮ ﺳﻌﻲ ﻛﺮده ﺑﻮد ﺷﻌﺮ ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ ﺑﮕﻮﻳﺪ اﻣﺎ از ﻧﻈـﺮ دوﺳـﺘﺎن زﻳـﺎد ﻣـﻮرد ﭘـﺬﻳﺮش ﻗـﺮار ﻧﮕﺮﻓﺖ .روي ﻛﻠﻤﻪي روزي از ﺳﻄﺮ اول و ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﺧﻮاﻧﺶ ﻛﻠﻤﻪي ﺗﻼش از ﺳﻄﺮ دوم ﺑﺤﺚ ﺷﺪ .ﺷﻌﺮ ﻣﺸﻜﻞ وزﻧﻲ ﻧﻴﺰ داﺷﺖ. ﭼﺸﻤﻢ ،ﭼﺸﻤﺖ /ﻋﻠﻲ ﻛﻴﺎ :اﻳﻦ ﺷﻌﺮ از وﺑﻼگ ﻧﻴﻢﺗﻨﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﺑﺮﻧﺪه ﺟﺎﻳﺰه ﻣﻘﺎم اوﻟـﻲ ﺟﺸـﻨﻮاره آﻧﻼﻳـﻦ ﺷـﻌﺮ ﺑﻬﻤﻦ ﻣﺎه 87ﺑﻮد ﻛﻪ ﺧﻮاﻧﺪه ﺷﺪ .ﺷﻌﺮ ﻧﻮﻋﻲ ﻓﺮاﻏﺰل ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻌﻀﻲ دوﺳﺘﺎن ﺑﻪ دﻟﻴﻞ آﺷﻨﺎ ﻧﺒﻮدن ﺑﺎ آن ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻛـﺎر ﻓﺮم ﻛﻨﺎر ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ. ﺣﺎدﺛﻪ /ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻳﻮﺳﻔﻲ :ﺷﻌﺮ ﺳﺎدهاي ﺑﻮد اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺒﻴﻪ ﻧﺜﺮ ﺑﻮد ﭼﺮا ﻛﻪ ﻋﻨﺼﺮ ﺧﻴﺎل و اﺣﺴﺎس ﺧﻴﻠﻲ ﻛﻢ در ﺷﻌﺮ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻲﺧﻮرد .ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺷﺎﻋﺮ ذﻫﻨﺶ را آزاد ﺑﮕﺬارد و ﻛﻤﺘﺮ از ﺟﺎﺑﻪﺟﺎﻳﻲ اﻓﻌﺎل اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﺪ.
ﺑـــﻮد ،ﺣﻀـــﻮر داﺷـــﺘﻨﺪ .ﺑـــﻪ ﭼﻬـــﺮهي ﻣــﺎدرﺑﺰرﮔﻢ ﺧﻴــﺮه ﺷــﺪم .آري ﺻــﻮرت ﭼﺮوﻛﻴــﺪه و زرد رﻧــﮓ و اﻧــﺪام ﺗﻜﻴــﺪه و ﭘﮋﻣﺮدهاش ﻫﻴﭻ ﻧﺸﺎﻧﻪاﻳﻲ از ﺷـﺎدي را در ﺧـــﻮد ﻧﺪاﺷـــﺖ .ﺑﻴﻤـــﺎري ﺑـــﻪ ﺻـــﻮرت ﻧﺎﺟﻮاﻧﻤﺮداﻧــــﻪاﻳــــﻲ ﺷــــﺎداﺑﻲﻫــــﺎ و
417
2
ﺑﻬﺎر ،ﻟﺤﻈﻪ ﻃﺮوات و ﺗﺎزﮔﻲ ،ﻟﺤﻈﻪ ﻧﻮ
ﺧﻮﺷــﻲﻫــﺎﻳﺶ را ﻧــﺎﺑﻮد ﺳــﺎﺧﺘﻪ ﺑــﻮد و وﺟــﻮدش را
ﺷــﺪن و ﺷــﻜﻔﺘﮕﻲ ،ﻟﺤﻈــﻪ روﻳــﺶ و
روزﺑﻪروز ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﻊ آب ﻣﻲﺳـﺎﺧﺖ .دﻟـﻢ ﻣـﻲﺧﻮاﺳـﺖ
ﻟﺒﺨﻨﺪ آن ﻏﻨﭽـﻪ ﮔـﻞ ﺗﻨﻬـﺎ و ﻋﺒـﻮس،
ﺧﻮد را در آﻏﻮﺷﺶ ﻣﻲاﻧﺪاﺧﺘﻢ و از ﺗﻪ دل ﻣﻲﮔﺮﻳﺴﺘﻢ اﻣـﺎ
ﻟﺤﻈﻪاﻳﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻪي آدم ﻫﺎ از ﻋﻤـﻖ ﺟـﺎن
ﻧﻪ ،ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﻣﻲﺧﻨﺪﻳﺪم! ﺗﺎ ﻫﺮﮔﺰ اﺣﺴﺎس ﻏـﻢ ﻧﻜﻨـﺪ .ﺗـﺎ
دﻧﺒﺎل ﻗﻄﺮه ﺑﻬﺎﻧﻪاﻳﻲ ﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻳﻤﻦ ﺳـﺎل ﻧـﻮ ﻣﺤﻔـﻞ
ﺑﺨﻨــﺪ اﻣــﺎ او ﻧﻤــﻲﺧﻨﺪﻳــﺪ .ﻓﻘــﻂ ﺑــﻪ ﺳــﺨﺘﻲ ﺟــﻮاب
ﮔﺮﻣﻲ را ﺑـﺎ ﺗـﭙﺶ ﻫـﺎي ﭘـﺮ ﺣـﺮارت ﺧـﻮد آذﻳـﻦ ﺳـﺎزﻧﺪ.
اﺣﻮاﻟﭙﺮﺳﻲ ﻫﺎي اﻃﺮاﻓﻴﺎن را ﻣﻲداد .ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴـﺖ ،اﻣـﺎ ﺑـﻪ
ﻟﺤﻈﻪاﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ ﻫﻤـﻪ ﺳﺮﻣﺴـﺖ و ﺷـﺎدﻧﺪ .ﭘـﺪر و
ﺧﻮد اﻳﻦ اﺟﺎزه را ﻧﻤﻲ داد ﻛﻪ دﻳﮕﺮان را ﺑﻲﭘﺎﺳﺦ ﺑﮕﺬارد! و
ﻣﺎدرﻫﺎ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﻫﺎي دروﻧﻴﺸﺎن را ﺑﺎ ﻫﻤـﺪﻟﻲ ﺗﻤـﺎم
ﮔﺎﻫﻲ ﻫﻢ ﺑﻪ زور ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻛﻢرﻧﮕـﻲ ﺑـﺮ روي ﻟﺒﻬـﺎﻳﺶ ﻧﻘـﺶ
ﻧﺜﺎر ﺟﺎن ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .و ﻛﻮدﻛﺎن ﻛﻪ از ﺣﺮارت
ﻣﻲﺑﺴﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻫﻢ ﺧﻮد ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻟـﺬت ﺑﺨـﺶ
ﻋﺸﻖ ﺑﺰرگﺗﺮﻫﺎﻳﺸﺎن ﺷﺎداب و ﺳـﺮﺣﺎﻟﻨﺪ ،ﭼـﻪﭼـﻪ زﻧـﺎن
ﺑﻮد .ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ در ﺣﻀﻮر ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﻢ ﺧﻮد را ﺳﺮﺣﺎل و
ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺑﻠﺒﻠﻜﺎن ﺧﻮش ﺻﺪا آواز ﺣﺲ ﻣﺤﺒﺖ ﺳﺮ ﻣﻲدﻫﻨـﺪ.
ﺧﻮش ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دادﻧﺪ .اﻣﺎ ،ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاﻳﻲ ﻛﻪ او ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺸﻮد
و ﻫﺮﻳﻚ از اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﺧﺎﻟﺼﺎﻧﻪ اﻟﻄﺎف زﻳﺒﺎي ﺧﺪاوﻧﺪ را ارج
ﺧﺎرج از اﺗﺎق ﻳﺎ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﺎدرﺑﺰرگ آرام اﺷﻚ ﻣﻲرﻳﺨﺘﻨﺪ.
ﻧﻬﺎده و ﺷﻜﺮﮔﺰار ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲﻫﺎﻳﺶ ﻣﻲﺷﻮد .در ﻣﻴﺎن اﻳﻦ ﻫﻤﻪ
ﻫﻴﭻﻛﺲ ﺗﺤﻤﻞ اﻳﻦ وﺿﻌﻴﺖ ﻣﺎدرﺑﺰرگ را ﻧﺪاﺷﺖ .ﻫﻤـﻪ او
ﻗﻠﺐ ﻫﺎي ﺗﭙﻨﺪه و ﻣﻮاج ﺳﺮﺷـﺎر از ﺷـﺎدي و ﺷـﻮق ،ﺗﻨﻬـﺎ
را دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ .او در ﺗﻤﺎم ﻃﻮل ﻋﻤﺮ ﺧﻮد ﺣﺘﻲ ﻳﻚ ﺑـﺎر
ﺧﺎﻧﻮادهي ﻣﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻇﺎﻫﺮي ﮔﻠﮕﻮن و ﺑﺸﺎش اﻣﺎ دروﻧﻲ ﭘﺮ
ﻫﻢ ﻛﺴﻲ را از ﺧﻮد ﻧﺮﻧﺠﺎﻧﺪه ﺑﻮد .ﺑﺮاي ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﻣﺎدري
ﻃﻼﻃﻌﻢ و ﺣﺎﻛﻲ از ﻧﮕﺮاﻧﻲ و اﺿﻄﺮاب داﺷﺖ .ﺻـﺒﺢ روز
دﻟﺴﻮز و ﻓﺪاﻛﺎر ،ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻫﻤﺴﺮي از ﺧـﻮد ﮔﺬﺷـﺘﻪ ﺑـﺮاي
ﺗﺤﻮﻳﻞ ﺳﺎل ﺑﺎ ﺻﺪاي دﻟﻨﺸﻴﻦ و روحﻧﻮاز اذان ﻛﻪ ﻗﻠﺐﻫﺎي
ﺷﻮﻫﺮ و دوﺳﺘﻲ ﺻﻤﻴﻤﻲ و ﻳﺎري ﻫﻤﺮاه و ﻣﻬﺮﺑـﺎن ﺑـﺮاي
آدﻣﻲ را ﺳﺮﺷـﺎر از ﻧﻮراﻧﻴـﺖ و ﻣﻌﻨﻮﻳـﺖ ﻣـﻲﺳـﺎﺧﺖ ،از
دﻳﮕﺮان ﺑﻮد .ﻫﻤﮕﻲ ﺑﺎﻫﻢ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻋﻜﺲ ﻳﺎدﮔﺎري از روزﻫﺎي
ﺧﻮاب ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ .آرام ﺑﻪ ﻃﺮف آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ رﻓﺘﻢ ﻛـﻪ ﻧﺎﮔـﺎه
آﺧﺮ ﻋﻤﺮش ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ .آن ﺷﺐ اﻧﮕﺎر ﺷﻬﺮ را ﻫﺎﻟﻪاﻳـﻲ از ﻏـﻢ
ﺻﺪاي ﻧﺎﻟﻪي او را ﺷﻨﻴﺪم .ﺑﻐﺾ ﺳﻨﮕﻴﻨﻲ ﮔﻠﻮﻳﻢ را ﻓﺸﺮد،
ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه ﺑﻮد .اﻳﻦ اوﻟﻴﻦ ﺳﺎل ﺗﺤﻮﻳﻠﻲ ﺑﻮد ﻛـﻪ ﺧـﺎﻧﻮاده و
ﺑﺎز از ﺷﺪت درد ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻲﭘﻴﭽﻴﺪ .ﻧﻤـﺎز ﻛـﻪ ﺧﻮاﻧـﺪم ﺑـﻪ
آﺷﻨﺎﻳﺎن آن را در ﻏﻤﻲ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻣﻲ ﮔﺬراﻧﺪ .آن ﺷﺐ ﺑﺎ ﺗﻤـﺎم
ﻫﻨﮕﺎم دﻋﺎ و دردل ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﻓـﻮاره ﻫـﺎي دردﻧـﺎك اﺷـﻚ
ﺷﺎدي ﻫﺎي ﻇﺎﻫﺮي و ﻧـﺎراﺣﺘﻲ ﻫـﺎي دروﻧـﻴﺶ ﮔﺬﺷـﺖ .و
دﻳﺪﮔﺎﻧﻢ را ﺗﺎر ﺳﺎﺧﺖ .از ﺧﺪاوﻧـﺪ ﺳـﻼﻣﺘﻲ ﻣـﺎدرﺑﺰرﮔﻢ را
ﻣﺎدرﺑﺰرگ دوﺳـﺖ داﺷـﺘﻨﻴﻢ در ﻳـﻚ روز از روزﻫـﺎي ﭘـﺮ
اﻟﺘﻤﺎس ﮔﻮﻧﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻢ .اﻣـﺎ ﮔﻮﻳـﺎ ﺧـﺪا ﺧـﻮد ﺑـﺮ ﻣﺼـﻠﺤﺖ
ﻃﺮاوت ﺑﻬﺎر در ﺗﺎرﻳﺦ 17ﻓﺮورودﻳﻦ ﺳﺎل 85ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﺸﻪ
ﺧﻮﻳﺶ آﮔﺎهﺗﺮ ﺑﻮد ﻛﻪ درون ﭘﺮ ﻫﻴﺎﻫﻮﻳﻢ را ﻛﻤﻲ آرام ﻛﺮد.
ﻣﺎ را ﺗﺮك ﮔﻔﺖ و روﺣﺶ ﺑﻪ رﺣﻤﺖ اﻟﻬﻲ ﭘﻴﻮﺳـﺖ .ﻫﺮﭼﻨـﺪ
ﺑﻌــﺪاﻟﻈﻬﺮ آن روز ﺑــﺎ ﻛﻤــﻚ ﺧﺎﻟــﻪ و دﺧﺘﺮداﻳــﻲ ﺳــﻔﺮه
ﺧﻴﻠﻲ زود رﻓﺖ اﻣﺎ رﻓﺖ و ﻣﺎ را ﺑﺎ ﺧﺎﻃﺮهﻫﺎي ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﺑﻪ
ﻫﻔﺖﺳﻴﻨﻲ را ﺑـﺎ ﻇـﺎﻫﺮي ﺷـﺎد و آرام ﺑـﻪ ﮔﻮﻧـﻪاﻳـﻲ ﻛـﻪ
ﻳﺎدﻣﺎﻧـﺪﻧﻲ از ﺧــﻮد ،روي اﻳــﻦ ﻛــﺮهي ﭘﻬﻨــﺎور ﺧــﺎﻛﻲ ﺟــﺎ
ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﻢ ﻫﻢ اﺣﺴﺎس ﺷﺎدي ﻛﻨﺪ ،در اﺗﺎق ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﻤـﺎن
ﮔﺬاﺷﺖ .و ﻣﻦ آن ﺳﺎل ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﺟﻤﻠـﻪي »ﺳـﺎﻟﻲ ﻛـﻪ
ﭘﻬﻦ ﻛﺮدﻳﻢ .ﺳﺎﻋﺖ 21و 55دﻗﻴﻘﻪ و 35ﺛﺎﻧﻴﻪ دوﺷﻨﺒﻪ ﺷﺐ
ﻧﻜﻮﺳﺖ از ﺑﻬﺎرش ﭘﻴﺪاﺳﺖ« را ﻋﻤﻴﻘﺎً درك ﻛﺮدم .ﭼﺮا ﻛﻪ ﺗﺎ
ﺳﺎل ﺗﺤﻮﻳﻞ ﺷﺪ .ﻫﻤﻪ دور ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﺑﻮدﻳﻢ .ﺣﺘﻲ ﺗﻤﺎم اﻗﻮام
آﺧﺮ آن ﺳﺎل و ﺑﺮاي ﻫﻤﺸـﻪ ﻏـﻢ ﺳـﻨﮕﻴﻦ ﺑـﻲ او ﺑـﻮدن و
و ﺑﺴﺘﮕﺎﻧﻤﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻢدردي ﺑﺎ ﻣﺎ و ﺑﻮدن در ﻛﻨـﺎر
ﻣﺎﻧﺪن ﻣﺎ را رﻧﺞ ﻣﻲدﻫﺪ .ﻳﺎد و ﻧﺎﻣﺶ ﮔﺮاﻣﻲ ﺑﺎد.
ﻣﺎدر ﻣﻴﺎﻧﺴﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻧﻤﺎد ﭘﺎﻛﻲ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ و ﮔﺬﺷـﺖ ﻓـﺮاوان
اﻟﻬﺎم زاﻫﺪي
ﺷﺐ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﺳﻴﺎه ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﺧﺴﺘﻪ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ درﻣﺎﻧﺪه
417
ﻣﺜﻞ ﻣﻦ
3
ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ و ﻗﺼﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﺎ ﺗﻤﺎم ﻣﻲ ﺷﻮد. ﻗﺎﻋﺪه ي ﺑﺎزي را ﺧﻮب ﺑﻠﺪي ﻋﺎﺷﻖ ﻣﻲ ﺷﻮي اﻣﺎ
ﻫﻴﭻ ﺗﺎر ﻣﻮي ﺳﻔﻴﺪي را ﻧﻤﻲﺷﻮد زﻳﺮ ﺗﺎري ﺳﻴﺎه ﻣﺨﻔﻲ ﻛﺮد. ﭘﻴﺮي ﭘﻴﺮي ﺳﺖ
ﺑﻲ ﺧﻴﺎل دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﻓﻘﻂ ﺳﻼم ﻣﻲ ﻛﻨﻲ
و ﺧﻮدﻛﺎر ﻛﻢ رﻧﮕﻲ ﻛﻪ ﺗﻮ را ﺗﺤﻤﻞ ﻣﻴﻜﻨﺪ
و داﺳﺘﺎن را ﺑﺪون اوج ﺗﻤﺎم ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﺗﻮ ﺧﺘﻢ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد
ﻋﺼﺎﻳﻲ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ
دﺳﺘﻬﺎﻳﺖ
ﺑﻪ ﻫﺮ آﻟﺒﻮﻣﻲ ﺑﺮﮔﺮدي
ﭘﺮواز را ﺑﻪ ﻣﻦ آﻣﻮﺧﺖ ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﻦ دﻳﺮوزت را
ﭘﻮﺳﺖ ﺑﺎداﻣﻬﺎي ﺷﻴﺮﻳﻦ را ﺑﺎ دﻧﺪان ﺷﻴﺮي ات
ﺗﺎ ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﻨﻲ
ﻳﻜﻲ ﻳﻜﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ
ﺗﻜﺮار ﻣﻲ ﺷﻮي ﻃﻌﻨﻪ ﻧﺰن ﺑﻪ آرزوﻫﺎﻳﻢ
ﺑﻲ ﺧﺒﺮ از آﺧﺮﻳﻦ ﺑﺎداﻣﻲ ﻛﻪ ﺗﻠﺦ
ﻫﻨﻮز ﻣﺎﻧﺪه ﺧﻴﺎﺑﺎن ﺳﺮم ﺑﺮﻓﻲ ﺷﻮد ﺟﻴﻎ ﺳﺮد
ﭘﻮﺳﺘﺖ را ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻧﻪ ﺑﺮﺳﻢ ﻫﻨﺪﻳﺎن ﻫﺰار ﻣﺬﻫﺐ ﺳﻮزاﻧﺪه ﺧﻮاﻫﻲ ﺷﺪ و ﻧﻪ ﺑﻪ آﻳﻴﻦ ﻣﺼﺮﻳﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎن ،ﻣﻮﻣﻴﺎﻳﻲ
ﻛﻮه ﺑﺮف
ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﺳﺮدوﺷﻲ ات ﭼﻨﺪ ﺳﺘﺎره دارد
ﺗﻮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ رﻫﺎﻳﻲ
ﺳﻤﻴﻪ ﻛﺸﻮري87/11/20 -
وﻗﺘﺶ ﻛﻪ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﮔﻮرﻛﻦ ﻫﺎ ﻳﻚ ﻣﺴﺘﻄﻴﻞ دور ﺗﻮ ﻫﻢ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺸﻴﺪ
ﻓﻀﻞ اﻟﻪﺧﻴﺮي -دﺑﻲ
ﭘﻨﺠﺸـــــﻨﺒﻪ 29اﺳـــــﻔﻨﺪﻣﺎه، ﻫﻔــﺪﻫﻤﻴﻦ ﺟﻠﺴــﻪ ﻣﺠﻤــﻊ ﻋﻤــﻮﻣﻲ
417
4
درﺧﺖ ﺧﺎﻧﻪ ي ﻣﺎ ﺑﻬﺎر داده اﺳﺖ ﺑﺪون آﻧﻜﻪ ﺑﻬﺎر،ﺑﺎراﻧﻲ ﺑـﻪ او داده ﺑﺎﺷﺪ...
زوﻳﺎ
اﻧﺠﻤﻦ ﺷﺎﻋﺮان و ﻧﻮﻳﺴـﻨﺪﮔﺎن ﮔـﺮاش ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ. در اﺑﺘــﺪا ﺑﺤــﺚﻫــﺎﻳﻲ درﺑــﺎره ﺷــﻜﻞ
ﺑﻌﻀﻲ ﺟﻤﻼت رو ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﭼﻜﺶ ﺗﻮ ﮔﻮش ﻋﺪه اﻳﻲ ﻓـﺮو ﻛﺮد.
ﺑﺮﮔــﺰاري ﺟﻠﺴــﺎت و آﻳﻨــﺪه اﻧﺠﻤــﻦ اﻧﺠــﺎم ﺷــﺪ .ﺑــﺮاي
ﻛﺴﺮا
ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺷﻜﺎف ﺑﻴﻦ اﻋﻀﺎ ﭘﻴﺶﻧﻬﺎد ﺷـﺪ ﻛـﻪ ﺟﻠﺴـﺎت ﻧﻘﺪ ﺑﻪ دو ﻗﺴﻤﺖ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﻮد .در ﻧﻴﻢ ﺳﺎﻋﺖ آﻏﺎزﻳﻦ ﻳﻜـﻲ
ﺧﺪاوﻧﺪا ،ﻣﺎ را از ﺷﺮ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ دوﺳﺖﻣﺎن دارﻧـﺪ ،ﻣﺤﻔـﻮظ ﺑﺪار.
از اﻋﻀﺎي ﻗﺪﻳﻤﻲ ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ را در اﻟـﻒ ﻧﻮﺷـﺘﻪ و در ﻃـﻲ ﻧﻴﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺮاي ﺑﻘﻴﻪ اﻋﻀﺎ اراﺋﻪ ﻛﻨﺪ .ﺑﻘﻴﻪ وﻗﺖ ﺟﻠﺴﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻧﻘﺪ و ﺧﻮاﻧﺶ آﺛﺎر اﻋﻀﺎي اﻧﺠﻤـﻦ اﺧﺘﺼـﺎص ﺧﻮاﻫـﺪ ﻳﺎﻓﺖ.
ﮔﺎﻫﻲ وﻗﺘﺎ ﻳﻪ ﺣﺮف ﺳﺎده اﻣﺎ ﺧﻴﻠﻲ ﺗﻠﺦ ﺗﻤﺎم ﺧﻮﺑﻲﻫﺎ و آرزوﻫﺎي آدﻣﺎ رو ﺑﻪ ﺑﺎد ﻣﻲده
ﻣﺎه ﻣﻦ
در اﻳﻦ ﺟﻠﺴﻪ ﻣﺴﻌﻮد ﻏﻔﻮري ،ﺧﻮاﺟﻪﭘﻮر ،ﻣﺤﻤﻮد ﻏﻔﻮري، داوريﻓﺮد ،ﻛﺎرﮔﺮ ،ﺳـﺮاﺟﻲ ،ﺻـﻼﺣﻲ ،وﻓـﺎﻳﻲﻓـﺮد ،ﺣﻤﻴـﺪ ﺗﻮﻛﻠﻲ ،ﻣﺤﻤﺪ اﻣﻴﻦ ﻧﻮﺑﻬﺎر و آذرﻣﻴﻨﺎ و ﺧﺎﻧﻢﻫﺎ ﺧﻮاﺟﻪزاده،
اﮔﻪ ﻛﺴﻲ ازت ﭘﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﺮا اوﻧـﻮ دوﺳـﺖ داري ،ﻫـﻴﭻ ﺟﻮاﺑﻲ ﻧﺪه ﭼﻮن دوﺳﺖداﺷﺘﻦ دﻟﻴﻞ ﻧﻤﻲﺧﻮاد
ﻫﺮي ﭘﺎﺗﺮ
ﻧﺎﺻﺮي ،آﺑﺎزﻳﺎن ،ﻛﺸﻮري ،ﺑﺨﺸﻲ ،ﻧﺮﮔﺲ اﺳﺪي ،ﻋﻄـﺎﻳﻲ، زاﻫــﺪي ،ﻣﻴﻨــﺎ ﻏﻔــﻮري و ﻓﻴﻮﺿــﺎت ﺣﻀــﻮر داﺷــﺘﻨﺪ در رايﮔﻴـﺮي اﻧﺘﺨــﺎب ﮔــﺮوه دﺑﻴــﺮان دوره ﻫﻔــﺪﻫﻢ ﻣﺴــﻌﻮد ﻏﻔﻮري و ﺣﺒﻴﺒﻪ ﺑﺨﺸﻲ ﺑﺎ 19راي ،ﺳﻤﻴﻪ ﻛﺸﻮري 13راي، ﻣﺤﻤﻮد ﻏﻔﻮري ،12اﻟﻬﺎم زاﻫﺪي 10راي ﺑﻪ ﻋﻀـﻮﻳﺖ ﮔـﺮوه دﺑﻴﺮان در آﻣﺪﻧﺪ .آذرﻣﻴﻨﺎ ﺑﺎ 9راي ،ﺳﺮاﺟﻲ 8و ﻋﻄـﺎﻳﻲ 4 راي اﻋﻀﺎي ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﮔﺮوه دﺑﻴﺮان ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺑﻪ ﺟﺰ ﺑﺎزي ﻛﺮدن در ﻳﻚ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺑﺎ ﻧﻘـﺶﻫـﺎي ﻣﺘﻔـﺎوت ﻛﺎري دﻳﮕﺮي ﻧﻤﻲﻛﻨﻴﻢ وﻗﺘﻲ دارﻳﻢ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ.
ﭘﻴﻨﮓ